เพิ่งจะได้เข้ามาอ่านตอนเรื่องจบแล้วนะ พล็อตเรื่องสนุกดี น่าติดตามมากๆ เนื้อเรื่องมีอะไรให้ตื่นเต้นตลอด สนุกดี
แต่ตอนจบนี่จบที่วังเทพรากุซะงั้น คิดว่าจะได้จบที่บ้านหรือที่ฝูงหมาป่าของเรย์ซะอีก
แล้วตกลงว่าทั้งสองคนก็จะกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมที่บ้าน แล้วก็คอยไปเยี่ยมฝูงหมาป่าเรื่อยๆหรอ
กล่าวถึงเรื่องภาษาสักนิด
การใช้คำแปลกๆและก็เรียบเรียงคำก็งงๆด้วยนะ บางทีในประโยคเหมือนคำจะขาดๆเกินๆหรือไม่ก็สลับตำแหน่งกัน(คิดว่าคงเพราะพิมพ์ผิด ซึ่งก็เกิดขึ้นได้เป็นเรื่องปกติของทุคน เรื่องนี้เข้าใจไม่ว่ากัน(แต่เรื่องอื่นก็ไม่ได้ว่านะ แนะเฉยๆ) แค่ต้องตรวจทานเพิ่มเท่านั้น)
แต่ก็พอเข้าใจประโยคที่ต้องก็จะสื่อได้ แต่อาจงงนิดหน่อยและสะดุดเท่านั้น แล้วก็คำสรรพนามที่ใช้แทนตัวดูจะมีหลากหลายมากไป
อย่าง คาโอรุ ที่แทนตัวเอง ว่า "ผม"บ้าง/ "ข้า"บ้าง กับเรย์ และ เรย์ ที่แทนตัวเองว่า "เรา"บ้าง/ "ข้า"บ้าง กับคาโอรุ
ซึ่งถ้าเป็นการใช้กับต่างบุคคลก็ได้ เช่น คาโอรุ ใช้ "ผม" กับคนในหมูบ้าน และใช้ "ข้า" กับเรย์ ก็ได้
แต่นี่คาโอรุและเรย์ใช้สรรพนามแทนสลับไปมา ทั้งสรรนามบุรุษที่หนึ่งและสรรพนามบุรุษที่สองเลย
ถึงแม้ว่าจะอ่านแล้วไม่งง แต่มันรุ้สึกขัดๆกันเอง เพราะคำแต่ละคำให้อารมณ์ความรุ้สึกที่ต่างกันออกไป
(ซึ่งตอนเราอ่านเราก็รุ้สึกว่า "อ้าว เมื่อกี้ใช้ผม แล้วทำไมตอนนี้ใช้ข้าหล่ะ")
ดังนั้นน่าจะเลือกใช้คำสรรพนามคำใดคำหนึ่ง แค่คำเดียวน่าจะดีกว่า แต่ทั้งนี้ก็อาจมีกรณียกเว้น ซึ่งต้องขึ้นกับเนื้อเรื่องที่เขียนด้วย
เช่น เรื่องเวลา อย่างเจอกันตอนแรกยังไม่สนิทกัน อาจใช้สรพพนามอย่างหนึ่ง พอเริ่มสนิทกันก็เปลี่ยนมาใช้อีกอย่างหนึ่งก็ได้ แต่ถ้าเปลี่ยนแล้วก็ควรจะเปลี่ยนเลย ไม่กลับไปใช้สลับกันไปมาอีก
หรือเช่น เรื่องสถานการณ์ เช่นถ้าพระเอกนายเอกอยู่กันสองต่อสองอาจใช้สรรพนามหนึ่ง แต่ถ้าอยู่ที่สาธรณะอาจใช้สรรพนามอีกอย่างหนึ่ง ซึ่งสถานการณ์เหล่านี้ต้องขึ้นอยู่กับพล็อตเรื่อง เช่น พระเอกนายเอก เป็นเจ้านายกับลูกน้องกัน
ส่วนเรื่องที่ใช้คำแปลกๆ เราเข้าใจว่าน่าจะเป็นเพราะภาษาของตัวคนเขียนเอง ที่ใช้คำๆนั้นในชีวิตประจำวันจนชิน
เวลาเขียนนิยายจึงใช้คำที่ตัวเองใช้เป็นประจำ ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นคำที่ใช้ในภาษาพูด หรือคำอุทาน
เช่น "นั้น" น่าจะหมายถึง งั้น / "เฮ้ยยยยย" หมายถึง เฮ้อออออ ซึ่งเป็นเสียงถอนหายใจ อันนี้ไม่รุ้ว่าพิมผิดหรือจงใจนะ
แต่ถ้าไม่มีคำบรรยายต่อท้ายตามหลัง เราคงคิดว่า "เฮ้ยยยย" เป็นเสียงอุทานตกใจ ไม่คิดว่าเป็นเสียงถอนหายใจนะ
แม้เวลาเราถอนหายใจจะออกเสียงได้ทั้งเฮ้ยยยย และเฮ้อออออ แต่ถ้าไม่มีบรรยายก็อาจทำให้เข้าใจผิดไปคนละความหมายได้
ดังนั้น แม้คนเขียนอาจจะต้องลำบากสัหหน่อยที่ใช้คำที่ไม่ชิน แต่ถ้าเป็นไปได้น่าจะใช้คำที่คนส่วนใหญ่ใช้กันน่าจะดีกว่า
แต่ถ้าจะใช้คำที่ตัวเองชินก็ไม่เป็นไร มันก็ไม่ได้เสียหายอะไรมากเพราะยังมีคำบรรยายกำกับอยู่
(ชื่อของคาโอรุ ที่เรียกย่อเป็น คาโอ๊ย ในตอนแรกซึ่งน่าจะผันตามการออกเสียง ก็น่าจะใช้ คาโอย ที่เป็นภาษาเขียนน่าจะดีกว่า เพราะหลายคนจะได้ไม่งง(แต่เราก็ไม่งงนะ แต่เรางงตรงใช้โอ๊ยเฉยๆอ่ะ ในตอนแรกๆ) และใช้จนจบเรื่องได้)
ปล.ขอออกตัวก่อนว่า สิ่งที่เราออกความเห็นไม่ได้มีเจตนาจะทำให้คนเขียนต้องท้อใจ หรือเสียใจกับผลงานเพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สนุกและคนชมก็เยอะแล้ว เราเองก็ชมในตอนแรกแม้จะน้อยเพราะไม่รุ้จะอธิบายยังไง เราเพียงแนะนำไปตามความคิดตัวเองเท่านั้น แม้เราจะจำความรุ้เรื่องหลักภาษาได้ไม่มากและประสบการณ์การอ่านก็มีไม่มาก ดังนั้น ถ้าความคิดเห็นของเราทำให้คนที่ชื่นชอบเรื่องนี้ไม่พอใจก็ต้องขอโทษไว้ด้วย และถ้าทำให้คนเขียนเรื่องนี้ไม่พอใจก็ต้องขอโทษไว้ด้วยเช่นกัน และถ้าเจ้าของเรื่องมีความต้องการให้เราลบความเห็นของเราออก ก็ขอให้แจ้งเราได้เลย เราพร้อมจะลบให้โดยไม่ติดใจใดๆทั้งสิ้น
และขอบคุณที่เขียนเรื่องสนุกๆมาให้พวกเราได้อ่านกัน
ปล.2 ไม่รุ้ว่ามีตอนพิเศษไหม แต่ถ้ามีก็จะเข้ามาตามอ่านนะ อยากเห็นชาโดวกลายร่างเป็นคนบ้าง คงกลายเป็นเด็กหน้าตาน่ารัก แต่นิสัยคงจะซนป่วนน่าดู (ไม่คิดว่าจะเมนต์ยาวขนาดนี้ พิมพ์ไปพิมพ์มายาวพลืดเลย -_-")
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
