ก่อนเริ่มบทใหม่ มีหลายอย่างที่อยากบอกไว้ก่อน
1.ผมลาออกจากงานที่เดิมได้ 3 เดือนแล้ว และผมก็ได้งานที่ใหม่แล้วเช่นกัน
2.ผมเลิกกับคุณหมีได้ 3 เดือนแล้ว
3.ผมมีคนคุยด้วยใหม่ได้ 1 เดือนแล้ว
4.ผมตั้งใจว่า จบจากเรื่องนี้(เมื่อ 4 เดือนก่อน) จะเขียนเรื่องใหม่ แต่ก็ยังไม่ได้เริ่มเลย
และสุดท้าย ณ.วันนี้ ผมมีความสุขดีมากๆครับ.....
..........................................................................
รักสุดท้ายของหมีกับเป็ด
วันนี้วันเกิดมันครับ และเป็นวันแต่งงานของเพื่อนผม....ผมบอกเพื่อนว่า ไม่ไปนะ วันนี้มีธุระจริงๆ ขออวยพรผ่านสายเอาละกัน....(ใจจริงแล้วผมอยากไปมากนะ) แต่ติดตรงที่ว่า มันดันมาจัดงานวันเดียวกับวันเกิดของไอ้หมีเถื่อนของผมซะนี่
ผมตื่นเช้า โทรไปอวยพรมันก่อนเลย เสียงงัวเงีบตามสาย รู้เลย ไอ้นี่ยังไม่ตื่น
"เฮ้ย ยังไม่ตื่นหรอเนี่ย 9 โมงแล้ว ไหนว่าจะไปใส่บาตร" ผมแหวใส่ก่อนเลย
"ใส่แล้ว กลับมานอนต่อ ง่วงอ่ะ" เสียงงัวเงีย+รำคาญหน่อยๆ
"เออๆ แล้ววันนี้เอาไง จะให้กรูเข้าไปปะ" จริงๆแล้วผมตั้งใจเข้าไปทำอะไรให้กินอยู่แล้ว แต่แอบงอน นิโหน่ย
"อืมมม ก็แลวแต่อ่ะ ก็มาดิ ป๊ากับแม่ไม่อยู่นะ" เสียงมันดูแข็งๆพิกล เค้าลางไม่ค่อยดีแฮะ ผมอดห่วงไม่ได้ว่ามันจะเป้นอะไรรึเปล่า เลยเลิกงอน
"เออๆ งั้นเด๊ยวกรูเข้าไปละกัน" หลังจากวางสาย ผมก็ทำนั่นทำนี่อีกนิดหน่อย เดินออกจากปากซอยไปเจอร้านขายอะไรก็ซื้อดะ อันนั้นไอ้หมีชอบ อันนี้มันก็ชอบ อันโน้นก็อร่อย สรุปแล้วของเยอะมากกกก
เดินจนตัวเอนเลย
แล้วก็นั่งรถเมลล์ ไปลงหน้าปากซอยบ้านมัน เดินนิดหน่อยไปนั่งวินมอไซ ทุลักทุเลพอควร แต่ไม่บ่นครับ เต็มใจครับ
อ่ะ ถึงแระ ยืนอยู่หน้าบ้านมัน กด ติ๊งงงงงงงต่องงงงง มาแล้วๆๆๆๆๆ วิ่งหน้าเลิดมาเลยไอ้หมาหื่น วิ่งมาแค่นิดเดียว มาทำเนยืนเหนื่อยแฮ่กๆๆๆๆ เชียวนะ เดี๋ยวก่อนนนนน
แต่ผมเห้นแล้วหละ ประตูไม่ได้ล็อก ก็เลยเดินเข้าไปเองเลย แอบบ่นในใจ ทำไมมันไม่ระวังตัวเลยว๊า......ใครเข้ามาทำอะไร ตายห่าคาบ้าน จะมีใครรู้มั้ยเนี่ย
ขนาดประตูบ้านมันยังไม่ล็อคเลย ผมเดินเข้าไปในบ้าน แล้วตะโกนเรียก
"ทศศศศศศ ทศโว๊ยยยย"
"เฮ้ยยยย ตื่นยัง ลงมาช่วยกันหน่อยดิ"...............เงียบครับ ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก
ผมเลยวางของแล้วขึ้นไปดูมันที่ห้อง เปิดเข้าไป มันยังสลบอยู่บนเตียงอยู่เลย ผมแกล้งเข้าไปเหย่ๆมันดู มันเอามือปัดป้องนิดหน่อย
"เฮ้ย ตื่นได้แล้ว สายแล้ว ไปกินข้าวเร็ว ซื้อมาเยอะแยะเลย"
"อืมมมม ลงไปก่อนอ่ะ เดี๋ยวตามไป" เสียงงัวเงียครับ ผมกลิ่นเหล้า คุ้งเลยครับ
ผมชันตัวลุกขึ้นมายืนอยุ่ข้างๆเตียง มองดูมัน สภาพมัน เมื่อคืนนี้มันโทรหาผมตอน 3 ทุ่ม บอกว่าอยู่บ้านแล้ว แล้วเมื่อวานผมกับมัน ก็ไม่ได้กินเหล้า แล้วทำไมตัวมัน มีกลิ่นเหล้า
"ตื่น.." ผมพูดแล้วดึงแขนมาขึ้น
"เออ....เดี๋ยวกรูตามลงไปเองแหละ"
"กรูไม่ได้เรียกมรึงขึ้นมาเพื่อให้ตามลงไป กรุอยากรู้ว่าทำไมตัวมรึงมีกลิ่นเหล้า ทั้งๆที่เมื่อวาน มรึงก็ไม่ได้แดกก่อนมาส่งกรู มรึงตอบมา ถ้ากรูได้คำตอบ กรูจะลงไปเอง" ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบๆ ดูมันหยุดนิ่งไปนิดหน่อย แล้วก็ลืมตามองมาที่หน้าผม
"ก็กินกับพ่อกรูนิดหน่อย.."แต่มันยังพูดไม่ทันจบ เสียงโทรศัพท์ก้ดังขึ้น มากระโดดแผล่วมารับโทรศัพท์ มีรอยยิ้มปรากฎที่หน้ามันนิดหน่อย แล้วมันก็เดินออกไปคุยที่ระเบียง ปล่อยให้ผมยืนอยู่ในห้อง แม้จะเป็นที่ระเบียง แม้มันจะคุยเสียงเบาๆ แต่มันคงไม่รู้เลย ว่าสิ่งที่มันทำ สิ่งที่มันพูด แม้ผมจะได้ยินไม่ถนัด ชัดบ้างไม่ชัดบ้าง แต่ผมก็เห็น
ผมได้ยินประโยคที่ชัดๆแค่ไม่กี่คำ แต่นั่นก็พอจะทำให้ผมเดาเรื่องได้มากมาย ผมค่อยๆเดินออกจากห้องมันมาอย่างเงียบๆ ลงไปข้างล่าง จัดของกินให้มัน เพราะยังไงผมก็ตั้งใจซื้อมาให้มัน ผมรู้สึกว่าเวลามันช่างผ่านไปอย่างเชื่องช้าเหลือเกิน ผมรู้สึกว่า วันนี้ป้าร้านแกงแกรัดถุงซะแน่นเลย ผมแกะเท่าไหร่ก็แกะไม่ออกซักที น้ำตาผมไหลลงมา สงสัยจะเป็นเพราะผมเสียใจที่แกะถุงแกงไม่ออกแน่ๆ
เวลาผ่านไปเท่าไหร่ผมไม่รู้ รู้แต่ว่าผมแกะถุงแกงออกหมดแล้ว จัดทุกอย่างไว้ให้แล้ว หน้าตาน่ากิน แล้วก็เป็นอะไรที่มันชอบ ตอนนี้มันอยู่ชั้นบน ผมอยู่ในห้องครวชั้นล่าง ผมไม่รู้ว่ามันทำอะไรอยู่ ถ้าคิดแง่ดี คงอาบน้ำมั้ง ผมเดินไปนั่งที่โซฟา เปิดโทรทัศน์ดู แต่น่าแปลกที่วันนี้โทรทัศน์ไม่ชัดเลย สงสัยจะเป็นเพราะม่านน้ำตาของผมซะละมั้ง โทรทัศน์มันก็คงเป็นของมันแบบเดิม แต่น้ำตาเจ้ากรรมดันไหลออกมาได้ซะนี่
ผมร้องไห้อย่างเงียบๆ พยายามกัดฟันไว้ แต่ก็ยังได้ยินเสียงสะอื้นของตัวเองอยู่ดี ยิ่งได้ยินเสียงสะอื้น นำตาเจ้ากรรมก็ยิ่งไหล จนต้องเอามือมาปิดปากไว้แทน ต้องเอาหมอนมาปิดหน้าไว้แทนเพื่อกลั้นเสียงที่น่าสังเวยใจเหล่านี้
น้ำหูน้ำตาน้ำมูกน้ำลาย เลอะเต็มหมอนไปโม๊ดดดด อายตัวเองชะมัด พอผมตั้งสติได้ เข็ดหน้าเข็ดตาเรียบร้อย น่าจะใช้เวลาพอสมควรทีเดียว ไอ้หมีก็ยังไม่ลงมา ผมเดินเข้าไปในครัวอีกครั้ง ล้างหน้าซะหน่อย แล้วเดินออกจากบ้านไปอย่างเงียบๆ ออกมาเจอไอ้หมาหน้าหื่น ผมก้มลงลูบหัวมันเบาๆ ลูบไปลูบมา น้ำตาพาลจะไหลอีกแล้ว ผมเลยเดินออกมา ปิดประตูรั้วไว้ เอาโซ่คล้อง แล้วเดินจากมาอย่างเงียบๆๆๆๆ