-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
.::.กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่ .::. (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0)
o1 สวัสดีก่อนเลยละกันโน๊ะ เห็นคนนั้นคนนี้ เอาเรื่องน่ารักๆ :m1: มาแชร์ให้อ่านกัน ก็เลยอยากแบ่งปันประสบการณ์ ให้เพื่อนๆในเล้าบ้าง ไม่รู้จะถูกใจมั้ย จะลองเอามาลงให้อ่านก่อนละกันโน๊ะ
องที่1.........
สถานที่ office ซักแห่งใน กทม นี่แหละ...
แนะนำตัวนิดนึงครับ หลังจากจบมาได้เกือบครึ่งปี ก็เพิ่งจะมีงานทำกับเค้านี่แหละ ก็แบบว่า คนมันเลือกได้ (แต่ไม่มีให้เลือก 5555 ........จะขำทำไมเนี่ย) ก็ผมมันเรียนไม่ค่อยจะเก่งเหมือนใครเค้า กีฬาก็เล่นไม่เป็น เหล้าก็ไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ (เพราะว่าแพ้ควันครับ ได้กลิ่นแล้วหายใจไม่ออกพ่วงด้วยอาการปวดหัว)
มีเพื่อนสนิทแค่ 7-8 คน ไม่เคยทะเลาะ ต่อยตีกับใคร เพราะเกรงว่าจะสู้เค้าไม่ได้ 55555 ไม่ช่ายยยยยย กลัวว่าหน้าหล่อๆของผม จะมีรอยขีดข่วนน่ะซิครับ
แล้วตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผมก็จะได้ขึ้นชื่อว่าเป็นมนุษย์เงินเดือนซะที ผมละปลื้มกับคำนี้จริงๆ เพราะอย่างน้อย ก็ไม่ต้องเกาะแม่กินละ ฮุฮุฮุ
วันทำงานวันแรก ก็อย่างที่ทุกคนรู้ครับ จะต้อง ปฐมนิเทศพนักงานใหม่ ผมหวังไว้ว่าจะได้กลับไปสู่บรรกาศ การปฐมนิเทศเหมือนตอนเข้าเรียนมหาวิทยาลัย แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วละครับ ว่าชีวิตวัยเรียน กับการทำงาน มันช่างแตกต่างกันลิบลับเลย.....คุณๆรู้สึกเหมือนผมมั้ย
"เฮ้ยๆ.....คนนั้นอ่ะ" สะดุ้งเฮือกเลยครับ กำลังตรวจดูความพร้อมของ เสื้อผ้าหน้าผม ว่าเนี๊ยบพอให้สาวๆแถวนี้เค้ากรี๊ดได้บ้างรึเปล่าอยู่เพลินๆ ก็ใครจะคิดล่ะ ว่าวันเริ่มงานวันแรกของผม คนที่ได้คุยด้วยคนแรก จะเป็นไอ้หมีฟายตัวโต ที่ยืนค้ำหัวโด่ มองอยู่เนี่ย
พังครืนเลยครับ ความคิดที่ว่า จะได้มีเพื่อนเป็นพนักงานที่แต่งตัวดูดี เท่ พูดจาสุขุมนุ่มลึก อะนะ เว่อร์ไปซักนิด อย่าถือครับ อย่าถือ .......จะกลายเป็น ไอ้หมีฟายตัวโต หนวดครึ้มมาเชียว แถมผมก็ยาวเป็นทรงรากไทรแบบหนูแทะอีก เฮ่อ......ได้แต่ถอนหายใจครับ
"ครับ" ที่ตอบเนี่ย ไม่ได้กลัวนะครับ :try2:
"เพิ่งเข้าใหม่ใช่ป่ะ จะไปเข้าอบรมใช่ป่ะ" มันจะถามดีๆไม่ได้รึไงน้อ เก๊กอยู่ได้(คิดในใจนะครับแฮะๆ)
"ครับ" ก็เนอะ มาถามงี้ คนเค้ายังตกใจไม่หายนิ จะให้ตอบไรอ่ะ
"เอ้า พูดคำอื่นไม่เป็นรึไง มีแต่ คับ คับ ถ้าคับนัก ก็ไปแก้ให้มันหลวมซะซิ" โหยมุกมัน จะยิ้มก็กระไรอยู่ ขอนิ่งไว้ก่อน แบบว่าแม่สอนไว้อ่ะ อิอิ
"เฮ่อ ถ้ายังก็ไปพร้อมกันเลยดิ หาห้องไม่เจอเนี่ย" หลุดกร๊ากเลยคับพี่น้อง โธ่ ไอ้หมีฟาย ทำวางท่า ที่แท้ก็หาห้องเทรน ไม่เจอ
แต่ก็นั่นหละ ครับ ทำได้แค่ยิ้มๆ ก็ผมน่ะ แม่สอนมาดี เอิ๊กๆๆๆๆ
........อ่ะ เอามาลงให้นิดนึงก่อน เดี๋ยวมาเพิ่มให้เนอะ
-
รอฉากจูจุ๊บ :teach:
-
^
^
^
^
หื่นไปรึเปล่าอ่ะ
มาเพิ่มไว ๆ นะ
-
ขอบคุณนะครับผมรีบมาต่อนะครับผม :m19:
-
มีเรื่องใหม่มาอีกละ :m18: :m18:
-
:m4: โอ้ว มีผู้ให้ความสนใจอย่างนี้ เด๊ยวแป้งเอามาลงให้อ่านเป็นระยะๆเนอะ :m26: แอบเจ้านายเอามาลงให้เพื่อนๆในเล้าเลยนะเนี่ย จะโดนไล่ออกมะตรู.......
******..........................................................
ต่อ...องที่1
ตอนนี้ผมกะไอ้หมีฟาย ย้ายตัวเองมานั่งในห้องเทรนแล้วครับ แล้วก็ขัดใจเป็นที่สุด เพราะผมเลือกที่จะนั่งหลังสุด แต่ไอ้หมีฟายนี่ซิ มันดันเจือกเลือกนั่งแถวหน้าสุด ด้วยเหตุผลที่ว่า มันอยากนั่งตรงนี้ o7 เอากับมันซิครับ แล้วผมยังไม่ได้คิดอยากจะเป็นเพื่อนกะมันเลย มันจะมาเจ้ากี้เจ้าการอะไรกะชีวิตโผมมมมมมมม
แต่ก็นั่นแหละครับ ผมก็ยังต้องเดินตามมันไปนั่งหน้าโดยไม่มีข้อโต้แย้ง
ช่วงเทรนนี่ ขอข้ามๆเลยนะครับ ไม่ค่อยสำคัญเท่าไหร่ (จริงๆแล้วขี้เกียจพิมพ์ 55555)
ตัดมาช่วงพักกินข้าวเที่ยงดีกว่า บรรยากาศก็โรงอาหารในโรงงานอ่ะครับ ใครนึกภาพไม่ออก ยกมือขึ้น เดี๋ยวจะไปชี้แจงตัวต่อตัว :laugh:เอ้ย มะช่ายยยยยย แฮะๆ
“มึงชื่อ.........หรอ มีชื่อเล่นป่ะ ขี้เกียจเรียกชื่อจริง” มันมองดูป้ายบัตรพนักงานผมครับ แต่แค่ได้ยินมันพูดก็กระดากหูซะเหลือเกิน หม่อมแม่ไม่เคยสอนให้พูดหยาบคาย
“หนุ่ม นายล่ะ” ถามไปงั้นแหละครับ เพราะผมตั้งใจจะเรียกมัน หมีฟาย ทำไมน่ะหรอ แม้มันจะตัวไม่ได้ดำคล้ำอะไร ก็ผิวออกขาวแหละครับ (แต่ผมขาวกว่า 5555) แต่ตัวมันน่ะใหญ่อย่างกับยักษ์ แถมสูงกว่าผมตั้งเยอะ น่าจะราวๆ 180 ได้แหละครับ ก็ผมมันชายไทยพ่อให้มา 168 ซม.เอง
“กูชื่อ ทศ บลา บลา บลา .....” นอกนั้นก็ถามกันไป ถามกันมา มันเยอะครับ ขอสรุปให้ฟังสั้นๆ
ไอ้ทศ หรือไอ้หมีฟาย เป็นเด็กกรุงเทพโดยกำเนิด อายุก็เท่ากับผม เริ่มงานที่แรกเหมือนผม (แต่อันนี้มันบอกว่า มันยังขี้เกียจทำงาน มันก็เลยไม่หางานทำ เที่ยวไปวันๆ จนป๊า มันด่า มันก็เลยหางาน แค่อาทิตย์เดียวเท่านั้น มันก็ได้ทำงาน ก็ที่เดียวกะผมนี่แหละ......เออ ไอ้ทศ มรึงเก่ง)
มันทำตำแหน่ง programmer ส่วนผม การตลาดครับ ก็แบบว่า คนมันหน้าตาดี (ขอนึอนึงคร๊าบบบ) ถึงว่าซิครับ ทำไมมันถึงดู เซอร์ๆ จริงๆอยากจะบอกว่าโทรมมากว่า 55555 เหมาะกะมันดี
บ้านมันอยู่ห่างจากที่ทำงาน ราวๆครึ่งชั่วโมง ส่วนของผมน่ะเหรอ เดินแค่ 10 นาทีก็ถึงแล้ว ไหนๆก็ต้องอยู่หอพักแล้ว (ก็ผมมันเด็กต่างจังหวัดนี่เนอะ) ก็เลยขอเลือกใกล้ๆที่ทำงานหน่อย
หลังจากนั้น เราก็ต้องเข้าไปเทรนกันต่อ ไม่รู้เรื่องอะไร เยอะแยะไปหมด แต่ดูท่าทาง ไอ้ทศมันจะตั้งใจมากเลยครับ นั่งฟัง นั่งจด ตาไม่กระพริบ (ไม่รู้ว่าเป็นเพราะคนเทรนสวยรึเปล่านะ) และการเทรน 3 วันนั้น มันก็นั่งหน้าทุกวันครับ ด้วยเหตุผลเดิม มันอยากนั่งตรงนี้.......
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผม ขอเป็นกำลังใจให้ครับ ท่าจะสนุกอะครับ
อ่านมา2ตอนก็เริ่มๆๆสนุกละครับ
แล้วจะรออ่านนะครับผม มาต่อให้ด้วย
:impress: :impress: :impress:
-
มาต่อให้อีกนิด ก่อนกลับบ้าน......
องค์ที่ 2….
และแล้วความฝันผมก็เป็นจริง ผมมีโต๊ะทำงานของตัวเอง เหมือนในหนังเลย (ดีใจค่อดๆ) มันให้ความรู้สึกเหมือนนี่คืออาณาเขตของผม (มีใครคิดอย่างผมมั่ง) ช่วงแรกเค้าก็แค่สอนงานเท่านั้น ยังไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
แผนกของผม ส่วนมากจะเป็นผู้หญิง หน้าตาดีๆทั้งนั้น ผมก็เนียนๆ อาศัยความเป็นน้องใหม่ ไปขอความช่วยเหลือคนนั้นที คนนี้ที เค้าก็ดีนะสอนผมอย่างต็มที่ ผมชักชอบแผนกนี้แล้วซิ ผมกะไว้แล้วว่าตอนเที่ยง จะเนียนๆไปกินข้าวกับพวกสาวๆในแผนก แต่แห้วครับ เพราะอะไรน่ะหรอ ก็ไอ้หมีฟายทศน่ะเซ่ มาจากไหนไม่รู้ มาถึงก็ฟอร์มเดิม
“เฮ้ยหนุ่ม เที่ยงแล้ว ไปหาข้าวกินกัน” อ้าว อ้าว อ้าว ซัก 10 อ้าว เรื่องไรว๊า อยากกินก็ไปคนเดียวเด้
“แต่เราจะไปกับที่แผนกน่ะ” ไม่ยอม ครั้งนี้ไม่ยอม สาวๆก็เริ่มเหร่ๆแระ
“ชวนเพื่อนไปด้วยกันเลยซิหนุ่ม” เสียงนี้ดังฟ้าฝ่า ไม่เอาครับ ไม่เอา ผมอยากอยู่ในวงล้อมของสาวๆคนเดียวเท่านั้น ไม่อยากให้มีไอ้หมีฟายทศ อยู่ในนั้นด้วยอ่ะ
คราวนี้ ไอ้หมีฟาย เงียบไปเลยครับ หันไปมองหน้ามัน มันอมยิ้มอยู่ครับ ชัดเลย ไอ้นี่มีแผนชัวร์ อยากไปกินข้าวกะสาวๆแผนกผมอะดิ โธ่ๆๆๆๆ แผนตื้นๆๆ
ในที่สุด มันก็ไปกินข้าวเที่ยงกับแผนกผมครับ ดูท่ามันมีความสุขสุดๆครับ ยิ้มทีนึง แทบจะเอาหัวใจของสาวๆผมไปเลย แม้มันจะดูตัวโต แต่คงจะเป็นที่ว่า หน้าตามันก็ยังพอจะพาไปวัดได้บ้าง แล้วก็บุคลลิกเซอร์ๆของมันละมั้ง ทำไมน๊อ สาวๆถึงชอบพวกเซอร์ๆนักนะ ผมเลยกลายเป็นลูกเมียน้อยไปเลย โดนไอ้หมีฟาย มันแย่งซีน เซ็งเลย
เย็นวันศุกร์ เพื่อนๆที่แผนกเค้านัดไปเลี้ยงต้อนรับผม ตามธรรมเนียมปฏิบัติ (แอบดีใจ ของฟรี ของฟรี) งานนี้ เด่นเลย สาวๆเพียบ โอ้ว สวรรค์ ยิ่งไม่มีไอ้หมีฟาย มาคอยวนเวียน เป็นวิญณาญล่องลอยอยู่ใกล้ๆ แล้วยิ่งสบายใจ เหอๆๆๆๆๆๆ
-
มาให้กำลังใจเรื่องใหม่จ้า หมีฟาย ตั้งฉายาได้โดนใจ :m20:
-
แค่เริ่มก็ชักสนุกแล้วค่ะ
รอตอนต่อไปน๊า :m1:
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
องค์ที่3......
เช้าวันเสาร์.....
วันนี้ผมตื่นแต่เช้า เพราะต้องออกไปซื้อของเข้าห้องพักเพิ่มเติม เนื่องจากไม่ได้ขนอะไรมากจากบ้านเลยนอกจากเสื้อผ้า
หลังจากทำความสะอาดห้อง ซักผ้า เสร็จ ผมก็เตรียมตัวจะออกจากห้อง
โทรศัพท์มือถือผมก็ดังขึ้น ต้องเป็นแม่แน่ๆเลย เพราะผมบอกแกไว้ว่าจะไปซื้อของวันนี้ สงสัยจะโอนตังมาให้เพิ่ม ฮุฮุฮุ :m1:
ผิดคาด เป็นเบอร์ไอ้หมีฟายโชว์อยู่ สงสัยอะดิ ว่าผมมีเบอร์มันได้ไง ป่าวเล้ยยยยยยย ผมไม่ได้อยากได้เบอร์มันหรอก ไอ้หมีฟาย มันบอกแกมบังคับ ให้ผมบอกเบอร์มัน โดยมันให้เหตุผลว่า ก็จะได้โทรชวนไปกินเหล้าได้ ผมละอยากจะเม้งกับเหตุผลของมันซะจริงๆ แล้วมันก็ให้ผม member ของมันไว้ด้วย เผื่อว่าผมจะได้โทรหามัน
“สวัสดีทศ” ผมกรอกสายลงไปแบบมีมารยาทสุดๆ
“เฮ้ยหนุ่ม มึงตื่นยัง”ไอ้เอี้ยนี่ o12 ถ้ากรูยังไม่ตื่นแล้วมรึงคุยอยู่กะลูกกรอกกรูรึไง
“ตื่นแล้ว มีไรอ่ะ” ก็แบบว่า ต้องตอบตามมารยาท (อีกแระ)
“โหยแม่ง ตื่นเช้าเนอะ” เอ้าไอ้นี่ ตกลงมรึงจะเอาไงกะกรูเนี่ย o12
“วันนี้มึงต้องไปซื้อของใช่ป่ะ เดี๋ยวกรูพาไปซื้อ รอกรูก่อนละ เดี๋ยวไปหากินข้าวเช้าพร้อมกัน” ใครบอกว่ากรูจะไปกะมรึง
“เฮ้ย ไม่ต้องหรอก เราจะซื้อของแถวๆนี้แหละ” ใครก็ได้ ช่วยหนุ่มด้วยคร้าบบบบบบ
“ได้ไง เนี่ยกรูขับรถออกมาแล้ว เพื่อไปซื้อของกับมรึงเลยนะ อย่าให้เพื่อนเสียน้ำใจดิ” กรูไม่ได้บอกให้มรึงมานะ ไอ้หมีฟายยยยยยยยยย
“........คือ.....เราเกรงใจอ่ะ” ยังพยายาม
“เออน่า ยังไงกรูก็ออกมาแล้ว เดี๋ยวก็ถึงห้องมรึงแล้วเนี่ย มึงเตรียมตัวไว้เลยนะ ” ใบ้แดรกไปเลย
“เออ งั้นก็แล้วแต่มรึงละกัน” หมดกัน ภาพลูกผู้ดี มีสัมมาคารวะของไอ้หนุ่ม หมดแล้ว เพราะไอ้หมีฟายแท้ๆเชียว :เฮ้อ:
-
เข้ามาเป็นกำลังใจให้เรื่องใหม่ :m4:และรอว่าเมื่อไหร่จะเล่าถึงตอนชื่อเรื่องซักที (เฮ้ย...ขอจุ๊บทีดิ)แต่ถ้าเป็นเราน้องพลับขอจุ๊บซัก2 :o8:และอาจจะมี3 4 5 6 7 8 ตามมาอีกก็แหม๋ชอบอะหมีควายผู้น่าร๊ากกกกกกกกกกก :m11: มาต่อไวๆนะรอฉากแบบว่าเอออแบบที่อ่านแล้ว :a5: :m10: แล้วจะแวบมาดูเรื่อยๆ :m22:
-
o1
ชอบครับ ขอบคุณครับ
-
:impress: เรื่องใหม่ มาเปนองค์ๆ ซะหลายองค์เลย
เรื่องกำลังหนุกเชียว ไอหมีฟาย มันมาป่วนแย้ว :m1:
-
มาให้กำลังใจเรื่องใหม่จ้ะ :a2:
-
:impress: :impress: มาดูหมีฟาย :impress: :impress:
มาดู หนุ่มโดนจุ๊บ :m13:
มาเปงกำลังใจให้ ซารารี่แมน :m3: :m3:
-
เรื่องใหม่ +1 เป็นกำลังใจครับ
รอตอนต่อไปครับ
-
เหอ ๆ เอาลงต่อหลาย ๆ องค์นะ
ชอบไอ่หมีฟายแล้ว ๆ o13
-
หมีฟาย ฉายาเหมาะมั่ก ๆ :m14: :m14: :m14:
-
จิ๊บคิดๆ (คอมเม้นท์องค์ที่สอง อิอิ) โต๊ะทำงานที่เค้าจะมีบล็อกกั้นไว้ด้วยป่าวคะ
เหมือนเป็นอาณาเขตจริงๆเนอะ
แหง่ววว ยังไม่จุ๊บหรอ ซักทีๆ จิ อิอิ
จุ๊บๆค่า :m1:
-
อ๊ะ น่ารักดีค่ะ
เข้ามารอ...ฉากจุ๊บ....อย่างเดียวเลย :impress:
-
ชื่อเรื่องทำให้ ทั้งดึงทั้งดูดให้เข้ามาอ่านเลยนะเนี้ย อิอิอิ :m26:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผม อิอิ ชอบพี่หนุ่มป่าวครับเนี้ย
น่าสนครับ อิอิ จะรออ่านครับผม
:impress: :impress: :impress:
-
อ่านไปขำไป สงสัยงานนี้จะหนีหมีไม่พ้น
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
เขาเรียกรักแรกพบได้ป่าวเนี่ย
ปล. หุหุ นักเขียนรุ่นแรกๆของเล้าเรานี่เอง
หายหน้าไปนาน
:m1:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
เป็นกำลังใจให้ค้าบ แล้วจาตามอ่านน้า มาต่อไวไวเน้อ
-
จุ๊บ.. จุ๊บ... :m1:
:m13:ตามมาดูคนเค้าจุ๊บกัน อิอิ
-
:m3: แฟนคลับล้นหลาม ปลื้มๆ o14 ขอบคุณทุกๆกำลังใจนะจร้า แล้วจะเอามาลงให้เรื่อยๆ สัญญ้า สัญญา.... :a2:
*****............................................................
องค์ที่4......
(ย้อนให้ดูกันนิสสสสสสนึง)
สงสัยกันใช่มั้ย ว่ามันรู้ว่าห้องผมอยู่ไหนได้ไง ก็ตั้งแต่วันแรก ที่ผมเจอมันวันแรก แล้วบอกมันว่า หอพักผม เดินจากที่ทำงานแค่ 10 นาทีเท่านั้น ตอนเย็นมันก็เลยลองเดิน โดยให้เหตุผลตามสไตล์มัน อยากรู้ว่า 10 นาทีจริงมั้ย แล้วมันก็ยังมาสำรวจห้องผมอีก มันเลยรู้ว่า ห้องผม ไม่มีอะไรเลยจริงๆ นอกจากเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวอีกนิดหน่อย
“เฮ้ย ไมห้องมรึงไม่มีไรเลยวะหนุ่ม” ไม่พูดป่าวนะเมิง เดินทั่วห้องกรูเชียว
“ก็เราไม่ได้หอบอะไรมาจากบ้าน เอามาแค่เสื้อผ้า เดี๋ยวของใช้อย่างอื่นค่อยหาซื้อเอาที่นี่ ขี้เกียจขนมาอ่ะ” ตอนผมพูด มันยังเดินสำรวจห้องไม่หยุดเลย ห้องก็แคบแค่นี้ เดินสำรวจไรจริงวะ เศษตังไม่มีหล่นแถวนี้หรอกโว้ย ไม่ต้องเดินหาซะให้ยาก :laugh:55555555
“แล้วจะไปซื้อของเมื่อไหร่เนี่ย” บอกตามตรง ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรเลยจริงจริ้งงงงงงงงง
“ก็คงวันหยุดนี่แหละ” ตอนนี้มันมานั่งข้างๆผมแระ ดีๆเดินมากๆกรูตาลาย
“อืม” แล้วมันก็ทำหน้าแบบคิดอะไรอยู่
มันเงียบอ่ะ.......... :undecided:............................................................
“มรึงจะซื้ออะไรมั่ง” สะดุ้งเลย กะลังคิดอะไรเพลินๆ
“ก็ของใช้ที่จำเป็นก่อนอ่ะ ก็คงยังไม่เยอะหรอก เงินเดือนยังไม่ได้เลย”
แล้วมันก็เงียบอีกครั้ง........................ :undecided:........................................
“เออ กรูกลับละ พรุ่งนี้เจอกันที่บริษัท” แล้วมันก็ไม่พูดอะไรอีกเลย ........... จนเช้าวันเสาร์ที่มันโทรมา......
-
555+
:laugh:
สงสัยจาไม่รอดไปจากนายหมีฟายเปนแน่ อิอิ
แอบตั้งฉายาให้เค้าแบบนี้
มองๆ ก้อสนใจเค้าอยู่เลยอะดิ๊ เลยทำให้เขาต่างจากคนทั่วๆ ไป อิอิ :give2:
เป็นกำลังใจให้คร้าบบบบ
-
ท่าทางอาคุงทศจะแพ้ทางตาหมีฟาย ต้องยอมเค้าตลอดเลย :o8:
ปล. รอฉากตามชื่อเรื่องอยู่นะคร้าบ :m13: อะฮุ อะฮุ
-
:impress: :impress: :impress:
อ้อ ....แบบนี้นี่เอง
แล้วตอนไหนละครับเนี้ย
ที่แบบว่า ขอจู๊บทีดิ อิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
:m18: จายเย็นๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ก่อนน๊า เดี๋ยวจะรีบเอามา up ให้ถึงฉากที่สมาชิกเล้าอยากอ่านเร็วๆ ว่าแล้วก็ มาต่อกันเลยดีกว่า
*******................................................
องค์ที่ 5...............
“เฮ้ย กรูอยู่ข้างล่าง ลงมาช่วยขนของหน่อย เร็วๆนะเว้ย หิวข้าว” พูดจบมันตัดสายไปเลย ขนของ ของอะไรของมันฟระ
พอลงมาปั๊บ ถึงบางอ้อเลย (มุกนี่เก่าไปมั้ยน้อ) ก็ไอ้ของที่มันว่าเนี่ย มีทั้งพัดลมตั้งโต๊ะ กระติกน้ำแข็ง กะละมัง กระถัง โอ๊ย สารพัด
“เฮ้ย อะไรเนี่ย” ตกใจครับ
“ก็ของมรึงไง กรูเอามาให้เนี่ย ขอบใจเป็นมะ” ยืนยิ้มหน้าระรื่นเชียวนะมรึง กรูไม่ได้ขอร้องมรึงเลยนะไอ้หมีฟายยยยยยยย
“ไม่เอา เดี๋ยวซื้อเอง” ผมหงุดหงิดใส่มันเลย หน้างองุดๆ ผมไม่ชอบวิธีการแบบนี้ ผมมีปัญญาซื้อเอง ไม่ได้อยากได้ของของใคร (อันนี้นิสัยผมเลย)
“กรูเอามาให้มรึง มรึงจะได้ไม่ต้องไปซื้อ ให้เปลืองตังไง” ดูท่ามันคงจะรู้ละว่าความหวังดีของมัน ส่งผลร้ายอย่างแรง
“ของแค่นี้ กรูซื้อเองได้” :m16: แต่ตอนนี้ อารมณ์ผมกำลัง ปรี๊ดแตกแล้ว ยืนด่ามันอยู่หน้าหอนี่แหละ ผมมันเป็นประเภท โมโหยาก แต่ถ้าสะกิดได้ถูกจุด ผมจะปรี๊ดแตกได้ง่ายๆ แล้ววิธีแก้ก็คือ ต้องปล่อยให้ผม สงบเอง ถ้ายิ่งมาเถียงไปเถียงมาแบบนี้ ไม่จบครับ บอกได้เลยว่าไม่จบ
“เฮ้ย ใจเย็นก่อนดิ” เคยเห็นมั้ยครั้บ หมีฟายหน้าตาตื่น o22 ซีดเลยนะมรึง
“อันนี้ ของกรูเอง กรูไม่ค่อยได้ใช้แล้ว เห็นว่ามรึงยังไม่มี แล้วอีกอย่างมรึงจะได้ไม่ต้องเสียตังซื้อไง” มันยังพยายามโน้มน้าวใจผมสุดฤทธิ์
“.................................” ไม่มีสัญญาณตอบรับ จากหมายเลขที่ท่าเรียก 55555555555 มันเห็นผมนิ่ง คงคิดว่าผมฟังมันอยู่ แต่ป่าวเล้ยยยยยย กรูกะลังสงบสติอารมณ์กรูอยู่หรอก
“เนี่ย ของๆกรูเองทั้งนั้น ถ้ามรึงซื้อ มรึงก็เปลืองตัง เงินเดือนก็ยังไม่ออก อะไรประหยัดได้ก็ประหยัดซิวะ” ตอนนี้ผมเริ่ม soft ลงแระ
“ของเนี่ย กรูก็ให้มรึงยืมก่อนไง พอสิ้นเดือน มรึงมีตัง ซื้อเมื่อไหร่ ค่อยคืนกรู” ฟังเหตุผลมัน ก็น่าสนใจดี ผมเปล่าอยากได้ของฟรีเน้อ.......ฮุฮุฮุ
“กรูไม่อยากติดหนี้บุญคุณมรึง เค้าว่าคนกรุงเทพ เจ้าเล่ห์ เหลี่ยมจัด ไม่น่าไว้ใจ ” ขออีกซักดอก
“โหยมรึง กรูไม่เอาหรอกบุญคุณหนะ มันกินไม่ได้ เปลี่ยนเป็นเลี้ยงข้าวเช้ากรูได้ป่ะ” นั่นไง ยังไม่ทันขาดคำ
“กรูว่าแระ มรึงนี่นะ” ไอ้หมีฟายเอ้ย
“เออน่ามรึง อย่าเพิ่งพูดเลย ขนของขึ้นห้องก่อน กรูหิวข้าวจะแย่แล้ว” ดูมันครับ มาทำตาเล็กตาน้อยใส่ ปากก็บ่นๆอะไรของมันไป ไม่สนใจครับ สนใจของดีกว่า
ก็จริงอย่างที่มันว่า เงินเดือนก็ยังไม่ออก ยืมไปก่อน แลกกับเลี้ยงข้าวมัน ก็คุ้มอยู่ อิอิ ผมไม่ได้งกเลยจริงๆนะ :try2:
-
:m3:มาเป็นอีกหนึ่งกำลังใจคะ เรื่องใหม่ของบอร์ดพึ่งจะเข้ามาอ่านหุๆ :m18:
-
น่ารักดีจัง น้องหมีฟายเนี่ย :m18:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
หมีฟาย แผนลึกล้ำน้า :m12:
-
มารอดูแผนการของ หมีฟาย อิอิ
-
องที่6................
“เฮ้ยทศ มรึงเอาของมาให้กรูงี้ พ่อมรึงไม่ว่าเอาหรอ” ไม่มีแล้ว สรรพนามอันหวานหู
“ก็ไม่หรอกมั้ง กรูขนออกมาแต่เช้า พ่อกรูไม่ทันเห็นหรอก” อ้าว o7 ไอ้เชี่ยนี่ หาเรื่องซวยให้กรูแล้วมั้ยล่ะ
“งั้นมรึงเอากลับไปเลย กรูไม่อยากติดคุก” เกิดพ่อมันคิดว่าโจรขึ้นบ้าน แล้วสืบได้ว่าของอยู่ที่ผม จะติดคุกมะเนี่ย ไอ้หมีฟายน๊อ ไอ้หมีฟาย
“ เออ มรึงไม่ต้องห่วงหรอกไอ้หนุ่ม เดี๋ยวกรูบอกพ่อกรูเอง แค่นี้สบายมาก พ่อกรูใจกว้าง” แล้วมันหยิบนู่น จัดนี่ อย่างกับเป็นห้องของมันแน่ะ ผมน่ะหรอ ได้แต่ยืนอึ้งๆ
“เนี่ยมรึงดูดิ จะซื้ออะไรเพิ่มอีก จะได้ออกไปซื้อทีเดียว” ตอนนี้ไอ้ทศ มันรื้อทุกสิ่งทุกอย่างที่มันเอามา ออกมาให้ผมดูหมด ตอนนี้สถาพห้องผม เหมือนเพิ่งผ่านสงครามมาเลย
:m29:
“ไอ้ทศ มรึงขนมาให้กรูเยอะขนาดนี้ มรึงยังจะให้กรูซื้ออะไรอีก” จริงๆแล้วผมประชดมันนะ แต่มันขนมาให้เยอะจริงๆ แม้แต่ถ้วยจาน ยังมีเลย มีช้อนส้อมด้วย 2 คู่ ดูแล้วก็ยังมีของต้องซื้ออีกนิดหน่อย แต่ก็นะ ขอฟอร์มก่อนครับ
“ เห็นมั้ย กรูอ่ะทำเพื่อมรึงขนาดไหน มรึงประหยัดตังไปได้ตั้งแยะ” ดูมันจะภูมิใจเอามากๆเลย :m23: ยิ้มแก้มแทบปริแล้วมรึง
จากนั้น ผมก็ต้อง list รายการของที่จะซื้อใหม่ แล้วก็จริงอย่างมันว่า ผมประหยัดไปได้เยอะเลย ขอบใจมรึงจริงๆไอ้ทศ :m11:
......................................................................
มันขับรถพาผมไปซื้อของที่ห้างแถวๆบ้านมันแน่ะ มันบอกว่า ห้างแถวนี้ไม่เคยเดิน ไม่รู้ของแพงมั้ย แต่แถวบ้านมัน ของถูก ไปซื้อที่นั่นประหยัดกว่า แล้วก็อีกเหตุผลที่ดูแม่งๆ มันว่าผมจะได้รู้จักบ้านมันด้วย
ถึงมันจะดูเป็นหมีฟาย ดูเซอร์ๆ แต่เชื่อมั้ยว่า มันขับรถได้นิ่มมากกกกกก ตอนแรกผมคิดว่านั่งไปกะมัน จะได้รอดกลับมาถึงหอมั้ยน๊อ ขึ้นรถปั๊บคาดเข็มขัดทันที มันหันมามองผมแล้วหัวเราะใหญ่เลย เออ กรูเซฟตัวเอง มันผิดตรงไหนวะ
ณ.ห้างสรรพสินค้า
หลังจากไอ้หมีฟาย มันดูรายการของที่ต้องซื้อเพิ่มเติม แล้วมันก็จูงมือผม จะว่าลากก็ได้ มันบอกว่าผมน่ะเดินช้าให้มันลากไปนี่แหละ :o แล้วก็พาผมเดินเข้าช่องนั้น ออกช่องนี้ เจออะไรก็หยิบเลย บางทีไม่มีในรายการ มันก็หยิบ เหตุผลเหมือนเดิม เอาไปเหอะ กูรู้ ว่ามรึงต้องได้ใช้ เอากะมันซิ
จ่ายตังเสร็จ มันพอผมไปร้านอาหารแถวๆนั้น เป็นร้านเล็กๆ ขายส้มตำ คนเยอะพอสมควร ไปถึงมันก็สั่งเลย น้ำตก ตับหวาน ไก่ย่าง ส้มตำ และอีกหลายอย่าง สั่งเสร็จมันหันมากบอก
“มรึงเลี้ยงกรูใช่ป่ะ” อ้าว ไอ้เอี้ยนี่ :try2: ตกลงกรูจะได้ประหยัดตังจริงๆมั้ยเนี่ย แต่ก็เอา ตอบแทนมันหน่อย ไหนๆมันก็เอาของมาให้ แถมพามาซื้อของด้วย
ผมกำลังมองหาที่นั่งว่างๆอยู่ ไอ้หมีฟายหันกลับไปบอกเด็กในร้าน
“ใส่ถุงนะน้อง ขอผักแกล้มเยอะๆ” หันกลับแทบไม่ทัน นี่มรึงคิดจะเอากลับไปกินคนเดียวเลยหรอ ไวเท่าความคิด ก่อนที่จะอ้าปาก มันก็สวนกลับมาเลย
“ไปกินบ้านกรู” ไอ้เอาแต่ใจ ไอ้นิสัยไม่ดี ไอ้หมีฟายยยยยยยยยยย ที่กรูชมเมื่อกี้ กรูถอนคำพูด :serius2:
-
*0* :m1: ชอบจริงๆพระเอกแนวนี้
ว่าแต่มาต่อยาวๆได้มิครับ อยากอ่านแบบยาวๆอะเรื่องน่ารักๆแบบนี้
-
555555555
ไอ้หมีฟาย เรียกซะน่ารักเชียว
มันต้องสนใจหนุ่มอยู่แน่ ๆ
ปล. คนทำ IT ส่วนใหญ่จะเซอร์เหรอ (โดยเฉพาะพวก Programmer) เราก็นึกว่าเป็นแต่เราคนเดียวซะอีก (แต่เค้ามะเถื่อนนะ)
-
น่ารักดีอ่ะ มาต่อเร็ว ๆ นะ
-
“ไปกินบ้านกรู” ไอ้เอาแต่ใจ ไอ้นิสัยไม่ดี ไอ้หมีฟายยยยยยยยยยย ที่กรูชมเมื่อกี้ กรูถอนคำพูด
แต่ก้อ ร๊ากกกก ชิมะ อ่ะ :3123:
-
หมีฟาย กวนดีอ่ะ
มาต่ออีกเน้อ :a2:
-
o14 ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ o15 ขอบคุณสำหรับทุก Reply มี ment เยอะๆๆแบบนี้ มีแรงขึ้นอีกเป็นกอง
ขอฝากน้องหนุ่มกะน้องทศไวในอ้อมใจเล้าเป็ดแห่งนี้ด้วยนะเคอะ o1
จะแอบเจ้านายมารีบ up เพิ่มให้น๊า......... :m26:
-
ขอบคุณนะครับผม :a11:
-
แผนสูงจริงด้วย o17
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผม ชอบมากๆๆครับ
พระเอกแนวนี้ ดูเท่ ดีครับ
:impress: :impress: :impress:
-
:m18: อาวแล้วสิ นายทศเริ่มออกอาการแปลกๆละ อ่ะติดตามต่อไปครับ หุหุ :m21:
-
:a11:
กินด้วยๆ
-
มาต่อกันเลย.........
องค์ที่ 7
ทำไงได้ละครับ มากะมัน ของก็อยู่ในรถมัน ก็เลยจำใจไปกะมัน เฮ้อ.....ไอ้ที่ไปกะมันเนี่ย ไม่ได้กลัวน๊า ห่วงของหรอก (มรึงกะให้เป็นแบบนี้ตั้งแต่แรกแล้วใช่มะไอ้หมีฟาย) ชิ ขัดใจ ขัดใจ
พอถึงบ้านมัน มันให้ผมเดินเอาของไปตั้งรอที่โต๊ะหินอ่อนในสวน แล้วมันก็เข้าบ้านไป ระหว่างนั้น ผมก็เดินดูสวนรอมัน
บ้านมัน หลังไม่ใหญ่เท่าไหร่ แต่มีอาณาเขตกว้าง มีสวนหย่อม บ่อเลี้ยงปลา(ปลาหางนกยูง) ต้นไม้เยอะมาก แต่ส่วนใหญ่จะเป็นไม้ดอกไม้ผล
มันบอกว่า คิดจะปลูกแล้ว มันต้องมีลูกให้กินได้ รึไม่ ก็ต้องมีดอกให้ดู ถ้ามีแต่ใบ มันไม่เอา เปลืองเนื้อที่เปล่าๆ อันนี้ความคิดผมกับมันตรงกันครับ ไม่ได้งกนะเนี่ย
บ้านมันเลี้ยงหมา หลายตัวเลย แต่ไม่รู้ว่ามันเรียกว่าพันอะไรมั่ง เพราะบ้านผมไม่ได้เลี้ยงสัตว์เนื่องจาก คุณแม่เป็นภูมิแพ้ แต่จริงๆแล้วผมรักสัตว์นะ
แล้วมันก็เดินออกมาพร้อมถ้วย จาน ชาม กับหมาวิ่งตามอีกเป็นพรวน มีตัวนึงครับ พันธ์ที่หน้าตามันย่นๆ ตัวเล็ก ไม่แน่ใจว่าใช่ ปั๊ก รึเปล่า มันวิ่งตรงมาที่ผม ดมๆอยู่ 2-3 ที แล้วมันก็ตั้งท่าผสมพันธ์กับขาผม
“เฮ้ย ไอ้ทศ หมามรึงอ่ะ” o22 ตกใจเลย หมาไรวะ โคตรหื่น ขนาดผมสบัดขาออก มันยังวิ่งตามมาทำต่ออ่ะ เศร้าครับ เสน่ห์แรงจริงๆผม
“เป็นไง หมากรูเก่งมะ กรูสอนมาดี” :laugh: แทนที่มันจะมาจับหมามันออก กลับยืนหัวเราะร่าเลย
“ไอ้เชี่ยนี่ เอาหมามรึงออกไปเลย แม่ง หื่นว่ะ แล้วนี่ บ้านมรึงไม่มีใครอยู่หรอ” กลัวครับ เพิ่งเอาของบ้านเค้าไป แล้วยังมานั่งกินข้าวในบ้านเค้าอีก
“อยู่ในบ้านอ่ะ” แล้วมันก็ตั้งหน้าตั้งตาจัดของกิน
“เอ้า ไอ้เชี่ยนี่ มึงไม่คิดจะพากรูไปหวัดดีหน่อยไงวะ”
“เออ เดี๋ยวกรูไปตามป๊ากรูมาให้มรึงหวัดดี” มันไม่พูดปล่าว มันทำท่าจะเดินเข้าบ้าน
“เฮ้ย........มรึงนี่” หน้าซีดเลยดิผม :o
“เอ้า ยืนนิ่งอีก ตามกูมาดิ จะไหว้ป๊ากรูไม่ใช่หรอ” มันเอี้ยวคอมาบอก พอเห็นผมที่กะลังยืนอึ้งๆอยู่ มันก็หัวเราะลั่นเลย เอ้าก็คิดว่ามันจะทำจริงๆนี่เนอะ มรึงยิ่งเถื่อนๆอยู่ไอ้หมีฟาย เออ ฝากไว้ 1 ดอกนะมรึง เดี๋ยวกูเอาคืน
“ป๊า แม่ ผมพาเพื่อนมาบ้าน” มันตะโกนลั่นบ้านเลย โอ๊ย กรูยิ่งทำหน้าไม่ถูกอยู่นะเมิง ผมก็เดินตัวลีบๆเลยซิครับ
เด็กต่างจังหวัดอย่างผม จะรู้สึกแบบนี้เวลาต้องเจอหน้ากับพวก พ่อแม่ของเพื่อน ยิ่งเป็น พ่อแม่ไอ้หมีเถื่อนนี่แล้ว ผมยิ่งกลัว
เข้าไปก็กวาดตามองก่อนเลย มีถ้วยรางวัล เหรียญรางวัล ใบประกาศเยอะเลย แล้วก็เหรียญหรือตรา ที่คล้ายๆของตำรวจอ่ะ อยู่ในกรอบ
“เฮ้ยทศ เหมือนตราตำรวจเลยว่ะ” ผมบุ้ยปากไปทางพวกตราในกรอบ
“ก็เออดิ ก็ป๊ากรูเป็นตำรวจ แปลกตรงไหนวะ” ไม่แปลกเลยมรึง :m30: แต่หัวใจกรู ร่วงไปอยู่ที่ตาตุ่มละ เกิดเค้ารู้ว่าของในบ้านหายไป เค้าจะคิดว่าผมไปหลอกเอาของจากลูกชายเค้ามั้ย เค้าจะคิดว่าผมเป็นพวกต้มตุ๋นรึเปล่า
และก่อนที่หน้าผมจะซีดไปกว่านี้ พ่อมันก็เดินออกมาจากทางในครัว เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่า อาการน้ำลายเหนียวมันเป็นยังไง
“เพื่อนที่ทำงานผมอ่ะป๊า ชื่อหนุ่ม” ยังดีที่มันยังมีจิตสำนึกจะแนะนำ
“สวัสดีครับ” ยังไงก็ขอยกมือไหว้งามๆ 1 ที ป๊ามัน หน้าตาออกแนว อาเปี๊ยก-พิศาล เลยอ่ะ ตอนนี้รู้สึกเหมือนผม ยืนอยู่หน้าวัดพระแก้วเลย มียักษ์ยืนอยู่ 2 ตน (โทดครับป๊า)
“เห็นไอ้ทศมันเล่าให้ฟังอยู่ คนนี้เอง บ้านอยู่สุโขทัยใช่มั้ยเรา” เสียงป๊ามัน ฟังดูมีอำนาจโคตรๆ
“ครับ” พูดไม่ออกครับ
“เออป๊า เมื่อเช้าผมเอาของที่ไม่ค่อยได้ใช้ไปให้ไอ้หนุ่มมันอ่ะ หอมันยังไม่มีอะไรเลย มันจะได้ไม่ต้องซื้อ” ไอ้หมีฟาย มรึงไปสารภาพกันวันอื่นได้ป่ะ เกิดป๋ามรึงโกรธ กรูไม่กลายเป็นอาหารหมาบ้านมรึงหรอ :m2: มรึงฆ่ากรูเลยดีกว่าไอ้ทศ
“อืม ก็ดีแล้ว ยุคสมัยนี้ ข้าวของแพง อะไรประหยัดได้ก็ประหยัด ก็ลองดูละกัน มีอะไรขาดอีก ก็เอาไปใช้ได้ ป๊าอนุญาติ” :m3: ผมรักป๊าครับ รักป๊าที่สุด รู้สึกโล่งใจอย่างแรง
“เห็นมะ กรูบอกแล้ว ป๊ากรูใจกว้าง” มันหันมายิ้มให้ผมทีนึง เพิ่งสังเกตุว่า มันมีลักยิ้มด้วย.....
“ขอบคุณครับป๊า” กะลังดีใจหางสั่น ดิ๊ก ดิ๊ก เลย แม่มันก็เดินตามออกมาจากในครัวพร้อมถาดผลไม้ โอ้ว ต่างกันลิบลับเลย :give2: แม่มันออกแนวขาวๆ ตัวเล็กๆ หน้าตาใจดีโคตรๆ
“สวัสดีครับ” ไหว้งามๆอีกที
“หวัดดีจ้ะ กินอะไรมารึยังจ้ะหนุ่มๆ แม่ปอกผลไม้ไว้ มาเอาไปกินเร็ว” ไม่ใช่แค่หน้าตา แต่แม่มันใจดีจริงๆครับ ผมรู้ละ ไอ้หมีฟาย มันได้เชื้อพ่อมันมานี่เอง
“หนุ่มมันซื้อไก่ย่าง ส้มตำ มาฝากอ่ะ ป๊า แม่ อยู่ในสวน” กรูไม่ได้ซื้อฝากนะ มรึงบังคับกรูซื้อ แต่ก็ดี ผลประโยชน์แบบนี้ กรูรับ เหอๆๆๆๆ ขอเอาหน้าหน่อย ไหนๆก็เอาของบ้านเค้าไปแล้ว
“ปะ ออกไปคุยกันในสวนดีกว่า คุยไป กินไป” ผมอาสาถือถาดผลไม้ออกไปให้ อิอิ เอาหน้าอีกแระกรู
-
ทศน่ารักจริงๆ
รักจริงหวังแต่งเลยนะนี่
พาไปดูตัวอีกต่างหาก
:m11: :m11: :m11: :m11:
-
:m3: พระเอกแนวนี้ น่ารีษกกจริงเชียวว
รุกรวดเร็ว ไม่ทันให้เหยื่อตั้งตัว มารุ้ตัวก็หลงรักหัวปักหัวปำ คิกๆๆ :m11:
ทำมาเรียกเค้า หมีฟาย เอิ๊กๆๆ :m20:
-
ตามมาติดๆ ตามคำเรียกร้อง........
องที่ 8
“เฮ้ย ไอ้ย่น” เสียงป๊ามันร้อง มองตามไป เป็นไอ้หมาหื่นตัวนั้นครับ ไอ้หมาหน้าหื่น มันกำลังยืนอยู่บนโต๊ะหินอ่อน มีไก่ย่างของผมอยู่ในปากมัน :angry2: มรึงงงงงงงงงงงงงงง ไอ้หมาหน้าหื่น มรึงกินไก่กรู
มันไม่สำนึกเลย ยืนสั่นหางดุ๊กดิ๊กๆ อยู่บนโต๊ะนั่นแหละ จนป๊าไปอุ้มมันลง แล้วมันก็เอาขาตะกุยป๋าใหญ่เลย เสร็จแน่มรึง ไม่หมาหื่น
“มันอวดนะ ว่ามันมีของกินด้วย” ไอ้หมีฟายมันว่า เออ มรึงเก่งไอ้ย่น
ตอนนี้ป๊าดุไอ้ย่นใหญ่เลย สะใจ ตีมันเลยป๊า ตีมันเลย เหอๆๆๆๆ
“ไอ้ย่นนี่นะ อดกินไก่ย่างเลย” ไอ้หมีฟายต่อว่า แล้วก็เอาไม้คีบไก่เคาะหัวไอ้ย่น 1 ที o12 เฮ้ย! เอาแรงๆดิวะ โหย ไม่คุ้มๆ ไก่ไม้นึงไม่ใช่ถูกๆนะเว้ย แล้วไม้ที่เหลือก็คงจะโดนน้ำลายไอ้ย่นไปหมดแล้ว อดกินเลย
“กินเท่าที่มีละกัน” ผมก็จำใจครับ อยากจะตีมันซักป๊าบ 2 ป๊าบ แต่ก็นะทำไรมันไม่ได้ แต่ดูท่า เค้าจะรักหมามากกว่ามรึงนะไอ้หมีฟาย 555555
เพราะกลายเป็นมันที่โดนป๊าว่าแทน ว่าเอาของวางไว้แบบนี้ได้ไง ไอ้ย่นก็เลยมางาบไปกินเลย 55555555
ผมก็เริ่มๆหายอึดอัดแล้วครับ บรรยากาศเป็นกันเอง ป๊ามัน ไม่ได้ดุอย่างหน้าตาเลย ออกจะคุยสนุกแล้วก็ตลกซะด้วยซ้ำ
ก็มีซักถาม บ้านอยู่ไหน ทำอะไร บลา บลา บลา และอีกมากมาย จนไอ้ทศมันขัดว่า
“ป๊า ถามซะอย่างกับจะเอามาเป็นลูกสะใภ้เลยนะ” :m30: ไอ้เชี่ยนี่ พูดเล่นไม่รู้จักเวร่ำเวลา
“เออ ดีๆ มาเป็นลูกสะใภ้ป๊ามั้ยหนุ่ม ป๊าอยากได้ลูกสะใภ้ที่มีสวนมะม่วง” แล้วป๊ามันก็หัวเราะร่วนเลยครับ
เหอๆๆๆๆ ป๊านะป๊า :try2: ผมรู้แล้วไอ้หมีฟายมันเหมือใคร
ผมก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆ แม่มันก็เลยยกถาดผลไม้ขึ้นมาให้กินล้างปาก เพิ่งสังเกตุ ว่ามีแอปเปิ้ล ที่ปลอกเปลือกให้เหมือนกระต่ายอยู่ด้วย
เหมือนแม่มันจะอ่านใจผมออก
“ทศเค้าชอบกินแบบนี้น่ะลูก ปอกเปลือกให้เหมือนกระต่าย” ผมหันไปมองทางไอ้ทศ เห็นมันก้มหน้าก้มตา งุดๆ แต่เท่าที่ดูก็พอรู้ละว่ามันเขิน 555555
ไอ้หมีฟาย ชอบกินแอปเปิ้ลที่ปอกเป็นรูปคุณกระต่าย :m20: ผมกลั้นหัวเราะไม่อยู่จริงๆครับ เกรงใจก็เกรงใจนะ :laugh: แต่ไม่ไหวๆ
มันทำท่าค้อนผมที่หัวเราะจนน้ำตาเล็ด :m16: ก็แหม ใครจะคิดว่าผู้ชายตัวโตๆ ดูเซอร์ๆ เถื่อนๆ ดิบๆ อย่างมัน จะชอบอะไรน่ารักๆแบบนี้กะเค้าด้วย
"พอเลยมรึง ไปๆไม่ต้องกินแล้ว ไปดูห้องกรู” ว่าแล้วมันก็ลากผมไปดูห้องมัน โดยมีแม่มันนั่งขำๆ และป๊ามันหัวเราะตามหลัง
-
:m20: น่ารักจริงๆ อิอิ พะเอกแบบนี้
ไอ้ย่นก็ถูกฝึกมาอย่างดี จะหื่นเหมือนเจ้าของไหมเนี่ย :m18:
เขียนสนุกจังค่ะ ขำตลอดเลย :m4:
-
พอไปดูห้องแล้ว คริ คริ :m3: :m3: รออ่านต่อนะ
-
อ่ะนะ หนึ่งมองข้ามช็อตที่ห้องนอนเลยวุ้ย :m12: :m12: :m12:
-
555 หมีควายชอบแอ๊บเปิ้ลกระต่ายน้อย ....................... น่ารักดี อิอิ
-
ดูท่าทางเข้ากับพ่อแม่อีกฝ่ายได้ดีนะเนี่ย แถมยังจะให้เป็นลูกสะใภ้ซะแล้ว
เข้าตามตรอกออกตามประตูเชียว อิอิ
-
:o8:
อิอิ เข้าห้องกันแล้ว
-
ง่า
ง่า
น่ารักเนอะ เอิ้ก ๆ
ง่า
ง่า
-
:m20: ห้าๆๆ น่ารักจิงๆ กินแอ๊ปเปิ้ลรูปกาต่าย :a1: อิอิ มาต่อไวๆนะคับ
-
:impress: น่ารักอย่างแรง รีบ ๆ มานะค้าบ
-
:o8: :o8:
รีบมาต่อนะคะ
-
น่ารักผิดคาดแฮะ o17
-
:m3: หวานๆ น่ารักจุง :a1:
-
แอปเปิ้นรูปกระต่าย เหอๆ พระเอกเราชอบของน่ารักๆแฮะ :o8: :o8:
-
น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก มักๆๆๆๆๆ :m1: :m3: :m1: :m3:
-
น่ารักจัง ตรงไปตรงมาดีอ่ะ หุหุ มาต่อไวๆนะคะ :m18:
-
:m13: :m13:
ถึงตัวจะใหญ่แต่ใจน่ารักอ่ะ อิอิ :m1:
แอปเปิ้ลรูปกระต่าย :m20:
-
เข้ามารอฉากจุ๊บ..... เมื่อไหร่จะถึงหนอ :m13:
-
มาแล้วจ้า มาแล้ว :m23:
เอ๊ะๆ อะไรมาหรอ ฮุฮุ
............................................
องค์ที่ 9
ห้องไอ้หมีฟาย อยู่ชั้น 2 ของบ้าน มองออกไปนอกระเบียง จะเห็นสวนหลังบ้าน ห้องมันก็เหมือนๆกับห้องชายโสดทั่วไป ผมก็เดินๆดูห้องมัน ก็ทีมันยังเดินๆดูห้องผมเลย
“บ้านมรึงสวยดีเนอะ ต้นไม้ก็เยอะ เงียบดีด้วย” ชมจากใจจริงเลย
“นั่นๆ มรึงชอบบ้านกรูแล้วดิ ย้ายมาอยู่เลยมะ เดี๋ยวกรูไปขนของให้ ” ยิ้มกรุ้มกริ่มเชียวมรึง
“หอกรูก็มีนะมรึง มัดจำก็จ่ายไปตั้ง 3 เดือน แถมใกล้กว่าบ้านมรึงอีก” ตกลงเสียดายตังรึไงหว่าเรา ฮุฮุ
“ดี งั้นกรูย้ายไปอยู่หอกับมรึง” มันนอนอยู่บนที่นอน หันหน้ามาทางผม หน้าตายียวนค่อดๆ
“ไอ้เชี่ยนี่ ห้องกรูก็นิดเดียว อยู่ 2 คนแม่งอึดอัดตาย”
โหมดเงียบ.....................................................
หลังจากดูนั่นดูนี่และดื่มด่ำกับบรรยากาศสงบๆซักพัก
“กรูกลับละนะ ต้องไปจัดของต่ออีก” ผมลุกขึ้นเตรียมตัวกลับ
“จะกลับแล้วหรอ อยู่กินข้าวเย็นบ้านกรูก่อนดิ” อย่าๆ มรึงนอนอยู่นั่นแหละ ไม่ต้องลุกขึ้นมาเลย
“ไม่ดีกว่า กรูอยากกลับไปจัดของ” ไม่ครับ คราวนี้ไม่ละ ยังไงก็จะกลับ :a9: กรูไม่ยอมมรึงละ
“ไรวะ คนอุตสาห์พามาเที่ยวบ้าน” o9 แล้วมันก็ทำท่าเหมือนเด็กโดนขัดใจ
มรึงไม่สำนึกเลยนะ ว่ามรึงนั่นแหละ บังคับพากรูมา กรูไม่ได้อยากมาเที่ยวบ้านมรึงซะหน่อย
ผมไม่พูดไรครับ เดินออกจากห้องเลย ไอ้หมีฟายรีบลุกตามออกมา
“เออๆ เดี๋ยวกรูไปส่ง”
“ไม่ต้องเลยมรึง เดี๋ยวมรึงก็พากรูออกนอกเส้นทางอีก กลับไม่ถึงหอกันพอดี เดี๋ยวกรูนั่งรถเมลล์กลับเอง” ไม่สนใจครับ ขืนให้มันพากลับ สงสัยเย็นนี้ไม่ได้กลับหอแน่
แต่แทนที่มันจะเถียง มันกลับนิ่ง นิ่งๆเลย แล้วก็เลิกคิ้วดกๆของมัน หน้าตากรุ้มกริ่ม มาอีกแระ
“แล้วมรึงจะเอาของไปยังไง มรึงรู้เหรอว่าจะต้องนั่งรถเมลล์สายอะไร แล้วหน้าบ้านกรูไม่มีรถผ่านหรอกนะ มรึงไม่สังเกตุหรอ ”
โอ้ว ดูมันซิ มันยิ้มแบบผู้ชนะ o16 จริงของมัน แล้วผมจะกลับยังไง ไอ้หมีฟายยย มันแกล้งผมอีกแล้ว
เด็กบ้านนอกอย่างผม จะเอาอะไรไปสู้รบ ปรบมือกับมันล่ะ นอกจาก ยืนทำตาปริบๆ แล้วก็พูดว่า
“มรึง ไปส่งกรูหน่อยซิ” :impress: พร้อมทำตาเว้าวอนสุดฤทธิ์ แล้วมันก็ยิ้มจนแทบจะเห็นฟันครบ 32 ซี่ คิดในใจ ทีใครทีมันนะมรึง
กว่าผมจะกลับถึงห้อง ก็ปาเข้าไปเกือบ 3 ทุ่ม จำไว้ไอ้หมีฟาย กรูจะไม่เชื่ออะไรมรึงอีกแล้ว......
..............................................................
อ๊ะๆ.........คิดว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นละซี้........ป่าวเล้ย......ผมกลับหอแบบครบ 32 ครับ......รู้สึกเหมือนมีรังสีอำมหิตแถวๆนี้ :sad2: ฮุฮุ
-
ขัดจายๆ ทำไมไม่เกิดไรขึ้นอะ 555+
แต่ไม่เปนไร
สงสัยงานนี้ เดวมีเฮแน่ อีกไม่นาน
อิอิ :m2:
-
แหม เดี่ยวสิ.......ไอ้คุณหมีควายต้องย้ายของพร้อมตัวไปอยู่หอแน่ๆ.........รอดูได้เลย
-
น่ารักโคด
แอปเปิ้ลรูปคุณกระต่าย แวจะกินลงมะเนี่ย
รอตอนต่อไปครับ
-
:m22:เข้ามาลุ้นคะ หุๆ :a14:
-
:m22: น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก :m3:
-
:o8:น่ารักจัง :m13:
-
:m3: น่าร๊ากก ซะไม่มี นายหมีฟายยย
หนุ่มอ่ะ ท่าจะแพ้ทางเค้านะ เหอๆๆ ทำไรก็เข้าล๊อคแผนเค้าหมดเลย อิอิ :m12:
-
:m3: เค้าอยากได้ หมีฟาย ตัวนั้นอ่ะ อยากได้ อยากได้......
-
มันบอกว่า คิดจะปลูกแล้ว มันต้องมีลูกให้กินได้ รึไม่ ก็ต้องมีดอกให้ดู ถ้ามีแต่ใบ มันไม่เอา เปลืองเนื้อที่เปล่าๆ อันนี้ความคิดผมกับมันตรงกันครับ ไม่ได้งกนะเนี่ย
บ้านมันเลี้ยงหมา หลายตัวเลย แต่ไม่รู้ว่ามันเรียกว่าพันอะไรมั่ง เพราะบ้านผมไม่ได้เลี้ยงสัตว์เนื่องจาก คุณแม่เป็นภูมิแพ้ แต่จริงๆแล้วผมรักสัตว์นะ
ใจตรงกันก็ดีแล้ว เวลาไปอยู่ด้วยจะได้ไม่ต้องปรับตัวมาก :m4:
แล้วมันก็เดินออกมาพร้อมถ้วย จาน ชาม กับหมาวิ่งตามอีกเป็นพรวน มีตัวนึงครับ พันธ์ที่หน้าตามันย่นๆ ตัวเล็ก ไม่แน่ใจว่าใช่ ปั๊ก รึเปล่า มันวิ่งตรงมาที่ผม ดมๆอยู่ 2-3 ที แล้วมันก็ตั้งท่าผสมพันธ์กับขาผม
“เฮ้ย ไอ้ทศ หมามรึงอ่ะ” o22 ตกใจเลย หมาไรวะ โคตรหื่น ขนาดผมสบัดขาออก มันยังวิ่งตามมาทำต่ออ่ะ เศร้าครับ เสน่ห์แรงจริงๆผม
“เป็นไง หมากรูเก่งมะ กรูสอนมาดี” :laugh: แทนที่มันจะมาจับหมามันออก กลับยืนหัวเราะร่าเลย
อ่านะ เค้าว่า หมามักจะเหมือนคนเลี้ยงจิงป่าวหว่า :m21:
ว่าแต่พาเข้าบ้านแนะนำพ่อแม่ขนาดนี้แล้ว หมายความว่าจะต่อไปนี้จะรุกจริง ๆ แล้วช่ายม้ายยยยยยย :a2:
-
องค์ที่ 10
ช่วงนี้ผมเริ่มเข้าใจงานมากขึ้น งานก็เลยไหลมาเรื่อยๆ แถมจะต้องออกพบลูกค้าอาทิตย์ละ 2 ครั้งด้วย เพิ่งเข้าใจ ว่า งานการตลาดนี่ มันไม่เหมือนที่คิดเลย เหนื่อยกว่าเยอะ แต่ก็สนุกดี
ส่วนไอ้ทศก็ยังเป็นวิญญาณ ล่องลอยมาเป็นระยะๆ ยิ่งตอนเที่ยง มันชอบมากินข้าวที่แผนกผม บ่อยๆ จนผมอดสงสัยไม่ได้
“เฮ้ยทศ มากินข้าวเที่ยงกับแผนกกรูแทบทุกวันเลย มรึงแอบชอบใครที่แผนกกรูเปล่าเนี่ย” ก็มันน่าสงสัยนิ เพื่อนแผนกมันก็มี
โป๊ะเชะครับ หน้ามันแดงขึ้น :o8: ก้มหน้างุดๆเลย ชัวร์เลยมรึง
“จริงหรอวะ ใครวะ มึงแอบชอบใครในแผนกกรู บอกมาดิ” ผมรู้สึกเหมือนเป็นผู้กำชัยชนะ :laugh: ในที่สุด ก็รู้ความลับของมัน 5555555
“ไอ้เชี่ยนี่ ทำมาปิดกรู บอกมาเลยมรึง” :m12: มันยังก้มหน้า งุดๆๆๆๆ
ผมเริ่มรำคาญ นิสัยผมไม่ชอบอะไรที่ต้องเซ้าซี้ครับ ยิ่งซักหลายรอบ ยิ่งมีน้ำโห ไอ้เชี่ยทศ แม่งก็ก้มหน้าก้มตา ใหญ่เลย ถ้ามันมุดลงพื้นได้ ผมว่ามันคงทำไรแระ
“ถ้ามรึงไม่บอก มรึงไม่ต้องมากินข้าวเที่ยงกับแผนกกรูเลย” เอาซิ อย่างน้อยผมก็ถือไพ่เหนือกว่า เสร็จแน่ ไอ้หมีฟาย
“กรู ยังไม่แน่ใจ” เคยเห็นมั้ยครับ หมีฟายเขิน :m25:
“อะไรของมรึง มรึงไม่แน่ใจอะไร”
“กรูไม่แน่ใจว่า เค้าชอบกรูมั้ย”
“แล้วมรึงบอกเค้าแล้วหรอ” มันส่ายหัวเป็นคำตอบครับ
“เชี่ยนี่ มรึงไม่บอกเค้า แล้วเค้าจะรู้มั้ย มรึงก็บอกเค้าไปเลยดิ”
“กรูไม่กล้า” ทีเรื่องอื่นละกล้านักนะมรึง
“ ใครล่ะ มรึงบอกกรูมา เดี๋ยวกรูช่วยอ่ะ” ทุ่มทุนเลยนะเนี่ย
“เอาไว้ให้กรูแน่ใจก่อนนะ รับรองว่า มรึงจะรู้เป็นคนแรก กรูสัญญา” แล้วมันก็เงยหน้าขึ้นมา พร้อมลักยิ้มของมัน :m13:
“เออ ก็ตามใจมรึง ถ้ามีคนอื่นเค้างาบไปก่อน มรึงอย่ามาร้องไห้ให้กรูเห็นละกัน กรูซ้ำมรึงแน่” หุบยิ้มไปเลยมัน 55555555 สะใจครับ สะใจ
ว่าแต่ใครน๊อ ที่มันแอบชอบเนี่ย ต้องสืบ ต้องสืบ :m28:
-
กร๊ากกกกกกก ไม่ต้องสืบ ไม่ต้องหาพยานแล้วล่ะมั้งคุงแป้ง o17 ว่าแต่ตอนที่ไปส่งบ้านไปทำไรกันมากลับซะ 3 ทุ่มเลย :m12:
-
ใครกันน๊า :m12:
-
555 อยากให้แน่ใจแล้วบอกเร็วๆจัง คงสนุกพิลึก อิอิ
-
เรื่องนี้หนุกมากมาย
เหอๆ........สืบให้รู้นะคับว่าใคร
ถ้าสืบรู้แล้วคงตกใจแย่เลยเนอะ..........กร๊ากกกกกก... :laugh:
-
อ้ากกก :m3: หมีฟายเขิน :o8:
ลงชื่ออ่านด้วยคนจ้า... o15
-
เข้ามาลงชื่อฮะ
ทำงานมา 9 เดือน หวังจะให้มี little sweet กะเค้ามั่ง เฮ้อ..รกร้างว่างเปล่า :m19:
-
:laugh:
เชียร์ๆๆ
-
ใครหนอใคร เจ้าของสวนมะม่วงอ๊ะเปล่า น้อ :kikkik:
-
:m4: หมีฟายน่ารัก เขินทีไรหน้าแดงงุดๆ
น่าแหย่ให้เขินบ่อยๆ :m18: หุหุ
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผม แล้วคนที่หมีฟายยรักก็หนุ่มไง
อิอิ แล้วจะรออ่านนะครับ
:impress: :impress: :impress:
-
ใครกันหนอ ไม่รู้เลยจริงๆนะนี่
-
พึ่งเข้ามาอ่าน
:m3: :m3: :m3: :m3:
หมีฟาย น่ารักอ่ะ ชอบๆ
-
มีแซวด้วย เหอๆๆๆๆ o17 วันนี้งานยุ่งมากกกกกก มะมีเวลาเข้ามา up ให้เลยอ่ะ ลูกน้องก็ลาไปรับปริญญา อิเจ๊อยากตายยยยยยยย o7 น้องๆเคอะ รีบกลับมานะเคอะ เจ๊จะตายแล้วเค่อะ :a6:
:try2: จะโดนฆ่าหมกเล้ามะเนี่ย ข้อหาอู้
-
องที่ 11
ในที่สุด ก็ถึงวันหยุดซะที ช่วงนี้แผนกผมอะไรไม่รู้ วุ่นวายสุดๆ อาจจะเป็นเพราะใกล้สิ้นปี เลยมี ทัวร์นาเม้น เอาของขวัญไปแจกลูกค้า
และด้วยบุคลากรชายที่มีน้อยนิด เลยทำให้ผมต้องออกพบลูกค้า แทบทุกวัน เหนื่อยสายตัวแทบขาด เงินพิเศษก็ไม่ได้ เพราะถือว่าเป็นหน้าที่
โอ๊ย.....ไอ้หนุ่มอยากตายยยยยย :sad2:
ผมกะหลับยาวถึงเที่ยง ถ้าไม่มีไอ้เสียงโทรศัพท์ดังแหวกความเงียบขึ้นมา ไอ้หมีฟายนี่เอง จะกดทิ้งก็กระไรอยู่ ผมเลยเอาหมอนทับไว้ให้เสียงมันเบาๆ
พอมันวางสายปั๊บ ผมก็รีบตั้งเป็นระบบสั่น แล้ววางไว้ข้างเตียง ที่นี้ละ มรึงจะโทรมากี่ครั้งก็ช่างมรึง กรูจะนอนนนนนน (ปิดเครื่องไม่ได้ เผื่อแม่โทรมาอ่ะ...ลูกที่ดี)
หลับไปนานแค่ไหนไม่รู้ มาสะดุ้งตื่นก็ตอนมีคนมาเคาะประตูห้อง ไม่ได้เคาะเบาๆหนะ เคาะแบบบ้าคลั่ง ไอ้ผมก็ตกใจเลย
เปิดประตูออกไป ก็เป็นไอ้หมีฟายหน้าตาตื่น ยืนหอบอยู่ มันวิ่งพรวดมาจับตัวผม
“มรึงเป็นไรป่าว” มัน เตาะตัว เตาะหน้าผาก เขย่าๆ ผมใหญ่
กรูจะตายก็เพราะมรึงเขย่ากรูนี่แหละ :m25:
“กรูไม่ได้เป็นไรนี่” งงครับ งงเลย เป็นไรของมันเนี่ย
“กรูโทรหามรึง ไมมรึงไม่รับ” getเลย มรึงโกรธที่กรูไม่รับโทรศัทพ์มรึงเนี่ยนะ
ตอนนี้หน้ามันดูโหดมากเลยครับ กรูจะโดนมรึงฆ่าหมกห้องมั้ยเนี่ย
“อ๋อ กรูตั้งสั่นไว้อ่ะ” จริงๆแล้วกรูเพิ่งตั้งตอนมรึงโทรมานี่แหละ ผมหยิบโทรศัทพ์มาดู miss call หมีฟาย 64 สาย โอ้แม่เจ้า.......
“กรูโทรหามรึงตั้งแต่เช้า กรูนึกว่ามรึงตายไปแล้วนะเนี่ย จะมาเก็บศพ” หน้ามันแดงมั่กมาก สงสัยจะโกรธจัด เถียงไม่ออกเลยซิครับ
“เออ กรูขอโทษ” แต่กรูไม่ผิดนะมรึง
“เมื่อวานมรึงบ่นปวดหัว แล้ววันนี้กรูโทรหาก็ไม่รับ แล้วทุกทีกรูโทรหา มรึงเคยไม่รับสายกรูมั้ย แล้วจะให้กรูคิดยังไง” เอ้ากรูบ่นของกรูคนเดียวนะ
“กรูขอโทษ กรูเหนื่อย ก็เลยหลับสนิท ไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์มันสั่นอ่ะ” จริงๆกรูตั้งใจ
“แล้วมรึงจะโมโหกรูทำไมเนี่ย”
“ก็กรูเป็นห่วงมรึงไง” ........................... หันไปมองหน้ามัน แบบสโลโมชั่น วิ๊ง วิ๊ง วิ๊ง วิ๊ง
“มรึงเป็นเด็กต่างจังหวัด ญาติมรึงแถวนี้ก็ไม่มี เกิดมรึงเป็นไรตายห่าอยู่ในนี้ จะมีใครรู้มั้ย” อึ้งเลย
“เออ ขอบใจนะ” o1 รู้สึกขอบใจมันจริงๆ ที่มันห่วงผมขนาดนี้
“มรึงเก็บของ ย้ายไปอยู่บ้านกรูเลย กรูจะได้หมดห่วง” แล้วมันก็เงยหน้ามาสบตา พร้อมลักยิ้มของมัน :m13:
“ไอ้เชี่ยนี่ นอกเรื่องเลยนะมรึง” แต่ผมรู้สึกอบอุ่นใจขึ้นมากเลย
เด็กต่างถิ่นอย่างผม เข้ามาอยู่ในเมืองใหญ่ ญาติก็ไม่มีอย่างที่มันว่า ถ้าเผื่อเป็นอะไรจริงๆ กว่าแม่จะรู้ ผมคงนอนอืดไปหลายวันแล้ว
“ขอบใจนะมรึง ที่มรึงห่วงกรู” ขอบใจ :impress: จากใจกรูเลยมรึง
“เปลี่ยนคำขอบใจ เป็นเลี้ยงข้าวได้มะ กรูหิวแล้ว” ไอ้เชี่ยนี่ กรูกะลังซึ้งน้ำใจอยู่แท้ๆ
“เออ ว่าแต่ที่โทรหาอ่ะ มีไรหรอ”
“อ๋อ กรูกะชวนมรึงไปดูหนังอ่ะ” กรูคิดถูกละ ที่ไม่รับโทรศัพท์มรึงหนะ :angry2: ไอ้ nightmare
-
ฮาไปสิ
:laugh:
-
:angry2:หมีฟายยยย น่ารักเนอะ :a3:
-
:impress: คุณหมีฟาย น่ารัก อะ ถ้าเจอ จะโดด ขี่คอ เป็น ชัตเตอร์ซะ :m4:
-
nightmare - N. - ฝันร้าย
Syn. :: bad dream; horror
เล่นมีภาษาประกิตมาด้วย
ผมเลยต้องไปหาคำแปล
เหอ ๆ ๆ
บวกไป 1 กับความขยันในการอัพค้าบบบ
ไว้มาต่อไว ๆ ๆ นะค้าบบ
-
หมีฟาย ห่วงออกนอกหน้าไปรึเปล่า เดี๋ยวไก่ตื่นหมด :m12: :m12:
-
เปนห่วงเลยมาหาถึงบ้าน
น่าร้ากอ่า :m3:
-
ตอนแรกๆ ก้อว่าเค้าเป็นหมีควาย แต่เดี๋ยวตอนหลังก้อคงเป็นหมีโคอาล่าช่ายป่ะ น่ากอด
-
ไปอยู่ด้วยกันเลยคับ หุหุ
-
หมีฟายยย น่าร๊ากกกจริงๆ :m3:
แอบเห็นด้วยกะรีบน หมีโคอาล่าก็น่าร๊ากน่ากอดอิอิ แค่ตัวไม่ใหญ่ :laugh:
มะไหร่ จะถึงตอนขอจุ๊บทีดิอ่ะ :m1:
-
อ่ะๆๆๆๆๆ หมีควายแบบนี้ อยากเลี้ยงไว้สักตัวจัง อิอิ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
ขอหมีฟายสักคนดิ หมีฟายแบบนี้ อยากได้ อิอิ :m17:
-
หุหุหุหุ ตอนนี้กระต่ายมาแรงจริงๆ :m18:
มาเชียร์ด้วยคนจ้า
-
ไปอยู่ด้วยกันซะเลยดิ จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงไง
หมีฟายตัวนี้ดีเจง ช่างดูแลเอาจายส่าย 555
รออ่านต่อไป
-
:m3: 55+ สนุกดี
-
หมีฟายน่ารักมากเลยค้าบ อ่านไปยิ้มไป :m1:
เป็นกำลังใจให้นะคับ เขียนดีมากเลย ^^'
-
ก็เค้าเป็นห่วงนี่เนอะ รับไปอยู่ด้วยกันเลยดีกว่า :m11:
-
หาเรื่องให้เลี้ยงข้าวได้ตลอดเลยอ่ะ หุหุ
-
ห่วงซะ ลากไปอยู่บ้านซะเลยจิ :m12: ต่อไปจะทำอะไรจะได้สะดวก :m11: :m11:
-
แหง่ววว กว่าจะอ่านทัน ทศงับบ องค์ที่ 11 แล้ว ยังไม่จุ๊บซักทีอ่า อิอิ :m11:
จุ๊บๆๆ :m1:
-
ตาหมีฟายคุยทีไรก็ชวนไปอยู่ร่วมหอ เอ้ย! ร่วมบ้านกันตลอด :m4:
-
:m3: :m3:
เพิ่งตามอ่าน เรื่องนี้น่ารักมากเลยคร่าาาาาาาาาาา
ชอบๆ รู้ตัวช้าแบบนี้สิ น่าฟัด :m1:
อิอิ
-
ขออยู่"หมีฟาย แฟนคลับ"ด้วยคนคับ
ชอบๆๆๆๆๆ :m11: :m4: :m11: :m4:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับ สนุกเหมือนเดิมครับ
หมีฟายยยน่ารักดีครับ ชอบๆๆ
เป็นกำลังใจให้ครับผม
:impress: :impress: :impress:
-
:laugh: :laugh: ฮาดี ๆ o13
-
:m3: ว้า เขียนสั้นจังเรย หุหุ แต่ยังไงก็มารออ่านนะคับ :m18:
-
เอ่อ ปาเข้าไปเป็นสิบกว่าองค์แล้ว
ยังไม่จุ๊บๆ กันอีกเหรอคะ
ทำไมหมีฟายทำไรชักช้าจัง ชิชิ :m14:
-
น่ารักจริงๆ หมีฟาย
หมีฟายชอบหนุ่มแน่ๆๆ รีบๆแน่ใจไวๆแล้วบอกรักนะ เอาใจช่วย คิคิ
ชอบอ่ะผู้ชายหน้าเถื่อนแต่หัวใจกุ๊กกิ๊ก
:m3: :m3: :m3: :m3:
-
ด้วยความน่ารักของนายหมีฟาย เลยเป็นที่ถูกใจกันใหญ่เลยนะเนี่ย อิอิ
แต่อย่างว่านะ มีแบบนี้ซักคน รักตายเลย
กร้ากๆๆๆ :m11: :m11:
-
องค์ที่ 12
“เสาร์-อาทิตย์ไปไหนป่ะ” มันโทรมาป่วนผมแต่เช้า ยิ่งวันศุกร์ งานผมยิ่งเยอะโคตรๆ
“ไม่อ่ะ ทำไมหรอ” แปลกๆ คราวนี้โทรมา ทุกทีละเดินมาจริงเลยแผนกกรูเนี่ย
“งั้น พรุ่งนี้กรูไปหาที่ห้องนะ” พูดจบ มันวางสายไปเลย จะโทรกลับก็ไงๆอยู่
งานก็สุ่มหัวแทบจะทับผมตาย แล้วก็มัวแต่เคลียร์งาน จนลืมเรื่องมันไปเลย
วันนี้ผมยุ่งทั้งวันจริงๆ :sad2: ช่วงบ่ายก็ต้องออกไปพบลูกค้า ต้องทำหน้าระรื่น
กว่าจะได้กลับถึงห้อง ก็เกือบสองทุ่ม เหนื่อยก็เหนื่อย หิวก็หิว ขออาบน้ำให้สบายตัวก่อนเถอะ
ติ๊ดดดด.........ตี๋ติ๊ด.......ตะดุด....ตะดิด เสียงโทรศัพท์ผมเอง ไอ้หมีฟายนั่นเอง กดรับอย่างเสียไม่ได้
“ว่าไง”
“กลับถึงห้องรึยังมรึง” เสียงเริ่งร่าเชียวนะมรึง
“อืม” คนยิ่งอยากอาบน้ำอยู่ :m16:
“กินไรมายัง” ยุ่งไรกะกรูนักวะ
“ยัง”
“แล้วมรึงไม่หิวหรอ เดี๋ยวกรูไปกินข้าวเป็นเพื่อนมั้ย” อย่ายุ่งกะกรูได้มะ
“ไม่ต้อง มรึงมีอะไรอีกมั้ย” มันจะถามอะไรมากมายเนี่ย
“ไรวะ อุตสาห์โทรมาถาม กรูเป็นห่วงนะเนี่ย” มาทำเสียงงอนกรูอีก
“มรึงโทรมาเองนะ กรูไม่ได้บอกให้มรึงโทรมานี่ วันนี้กรูออกไปหาลูกค้า กรูเหนื่อย กรูอยากอาบน้ำ กรูยังไม่ได้กินข้าว แล้วก็ไม่ได้ซื้ออะไรมาแดกด้วย :angry2: กรูอยากพักผ่อน กรูอยากนอน มรึงจะเอาไงกะกรูอีกห๊า”
ปรี๊ดแตกเลยผม ผมไม่ได้แค่เสียงดัง :angry2: แต่ผมตะโกนใส่โทรศัพท์ด้วยซ้ำ ช่วงผมหงุดหงิดนี่ แน่ะนำว่าอย่าเข้าใกล้ ผมจะกัดได้ง่ายๆ ยังไม่ได้ฉีดยาด้วย 55555
มันเงียบครับ...........................ก็เพิ่งครั้งแรกนี่ละมั้ง ที่ผมวีนมัน
“มรึงมีไรอีกมั้ย กรูจะได้อาบน้ำซักที” แต่มันไม่ทันตอบหรอก ผมตัดสายทิ้ง แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปเลย :o12:
-
หงะ หนุ่มทำแบบนี้ หมีฟายก้อน้อยใจแย่ดิครับ
น่าสงสารหมีฟายนะครับ
:m17: :m17:
-
สงสารหมีฟายอะ ไม่น่าใจร้ายเลยนะ :m15: :m15:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:undecided:
-
:o11:
พี่หมีฟายน้อยใจแย่แล้ว o7 o7
เอ๊ะ หรือโกรธหว่า โมโหจนอาจจะควบคุมตัวเองไม่อยู่
ถลามาปล้ำ :oo1: :oo1:
:m11: :m11:
:m3:
-
หนุ่มใจร้ายหว่ะ หมีฟายตะปบให้คามือเลย
-
:o12: ทำร้ายจิตใจหมีฟายตัวน้อยๆได้ลงคอ
น่าสงสารยายมีฟายยย :m17:
-
โหน่าสงสารหมีฟายจังเลย
เค้าอุตส่าเป็นห่วงอ่ะ ยังไปว่าเค้าอีกอ่ะ
-
ทำไมไม่มีใครเห็นใจน้องหนุ่มเลยแฮะ น้องหนุ่มเค้าเหนื่อยเค้าก็เลย :เตะ1: วีนแตกอ่ะ โหย หมีฟายนี่แฟนคลับเยอะแฮะ หนุ่มต้องระวังตัวดีๆแระ :m9: เหอๆๆๆๆ
ไม่แน่นะ อ่านตอนนี้แล้วอาจจะเปลี่ยนใจมาเห็นใจนู๋หนุ่มแทนก็ได้ :m19: ฮุฮุฮุ
.......................
องค์ที่ 13
หลังจากผมอาบน้ำเสร็จ อารมณ์ผมก็กลับสู่ภาวะปกติ อารมณ์ดีปั๊บ ท้องร้องปุ๊บเลยเชียววววว
ก็อก ก็อก ก็อก…..
ผมมั่นใจ ว่าต้องเป็นไอ้หมีฟายแน่ๆ มันต้องมาขอโทษผมชัวร์
แต่ผิดคาด กลายเป็นเด็กส่งข้าวร้านป้า หน้าหอ
“เอาข้าวมาส่งพี่”
“เฮ้ย ผิดห้องรึเปล่า พี่ยังไม่ได้สั่งเลย”
“เพื่อนพี่เค้าสั่งให้อ่ะ ” มันยื่นกล่องข้าวให้ผม ที่ทำหน้าเอ๋อ
“เดี๋ยวพี่เอาตังให้ รอแป๊ป” กำลังจะไปหยิบเงินมาจ่ายให้
“ไม่ต้องพี่ เพื่อนพี่จ่ายให้แล้ว” ว่าแล้วมันก็เดินกลับไป
“เฮ้ยๆ เดี๋ยวน้อง เพื่อนพี่ยังอยู่ป่ะ” ผมตะโกนถาม
“ไปแล้วพี่”
ผมเดินถือกล่องข้าวเข้ามาในห้อง ผมมั่นใจเลย ว่าต้องเป็นไอ้หมีฟาย ทั้งๆที่ผมเพิ่งวีนใส่มัน :m17: แต่มันก็ยังห่วงผมความรู้สึกผิด แล่นปลาบเข้าจับใจ ผมไม่น่าทำร้ายเพื่อนที่ดีที่สุด ด้วยความรู้สึกโมโหชั่ววูบเลย :a6:
กรูทำอะไรลงไปเนี่ย ว่าแล้วก็วิ่งไปคว้าโทรศัพท์ กะว่าจะโทรหาไอ้หมีฟาย ซะหน่อย แต่มันก็ดันปิดเครื่อง
“กรูขอโทษนะมรึง กรูขอโทษ” ผมนั่งกำโทรศัพท์อยู่อย่างนั้น ผมรู้สึกแย่มาก หิวข้าวก็จริง แต่ผมกินอะไรไม่ลง ได้แต่มองดูกล่องข้าวของมัน
ผมนั่งกดเบอร์มันโทรออกอย่างบ้าคลั่ง :serius2: แต่ก็เป็นเสียงผู้หญิงคนเดิมรับสาย
.............ขอโทษค่ะ หมายเลขที่ท่านเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ Sorry’ it ………….
มีแต่ประโยคนี้ ซ้ำไป ซ้ำมา ผมเข้าใจแล้ว o7 ว่าเวลาเราติดต่อใครซักคนไม่ได้ มันทรมานแค่ไหน
แค่นี้กรูก็รู้สึกแย่มากแล้ว :sad2: มรึงช่วยรับสายกรูหน่อยได้มั้ยวะ.......อย่าให้กรูรู้สึกแย่ไปกว่านี้เลยมรึง
-
o12
-
ก็ไปง้อเค้าที่บ้านสิจ๊ะ o17
-
ผมนั่งกดเบอร์มันโทรออกอย่างบ้าคลั่ง แต่ก็เป็นเสียงผู้หญิงคนเดิมรับสาย
.............ขอโทษค่ะ หมายเลขที่ท่านเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ Sorry’ it ………….
:pigangry2:เจอประจำ ยัยคนเนี๊ย หนอยแน่ะ เข้าไปป่วนที่เบอร์ของไอ้คุณหมีฟาย ด้วยเหรอเนี่ย
หล่อน ช่างร้ายเหลือ จิงๆๆๆๆๆๆ :o211:
แต่ซึ้งน้ำใจ พ่อยอดชาย นายหมี(ฟาย) จิงๆๆๆๆๆ
มะสนใจเค้าจิงๆๆๆ เอ๋อ งั้นขอได้มะ กำลังอยากได้คนห่วงใยยยยยยยย :5555:
-
เป็นเราเจอแบบหมีฟาย ก็น้อยใจเหมือนกันแหละ
-
ไปหาเค้าเลย ทำผิดนิเพื่อนหวังดีไปว่าเค้า ไปหาเลยที่บ้านเค้าอะ ไปดิ ไปดิ :laugh: :laugh:
-
:m23:พยายามโทรเข้านะน้องหนุ่ม เป็นกำลังใจให้คะหุๆ :a12:
-
55 เป็นไงหล่ะ ๆ แล้วงี้จะทำไงอ่ะ
หมีฟายไม่รับสาย สมควรไหมหนุ่ม :o11:
-
:o11: ก็ไปวีนใส่เค้าเองเน่
ไปง้อเลยไป
ถึงจะเป็นแฟนคลับหนุ่ม แต่แบบนี้ ก็ ต้องเข้าข้างหมีฟายซะหน่อย
เป็นผมเจอแบบนี้ก็น้อยใจเหมือนกันแหละคับ :เฮ้อ:
-
เอาน่า เค้ารักขนาดนี้ง้อนิดง้อหน่อยเด๋วก็หาย เราว่านายหมีฟายงอนไม่นานหรอกน่า :m26:
-
พี่หมีควายงอนแล้วงะ
ไปง้อเลยนะพี่หนุ่ม เค้อุตสาห์เป็นห่วง แถมเค้าทำให้ขนาดนี้แล้วลองคิดเข้าข้างตัวเองบ้างก้อดีนะ อิอิ
-
น่าสงสารหมีฟาย :m17:
-
กดไปเรื่อยๆจนกว่าจะเปิดเครื่องเลย :m23:
-
เพิ่งตามอ่าน
สงสัย .....
ตอนที่ไปบ้านหมีฟายอ่ะ พ่อกะแม่น่าจะแปลกใจมั่งนะที่แซวเรื่องลูกสะใภ้อ่ะ
แต่ก็ไม่ ... แสดงว่าพ่อกะแม่คงสงสัยลูกตัวเองอยู่แล้วละ หนำซ้ำยังบอกว่าคุยให้ฟังบ่อย ๆ
ผ่านตอนนี้ไปคงเข้าใจกันมากขึ้นสินะ :a1:
-
พรุ่งนี้ก็ลอยกระทางแล้ว เย้ๆๆๆ :m3: จะไปอธิฐานของให้มีหนุ่มหล่อๆ ลอยกระทางมาป๋ะกั๋น ฮุฮุฮุ
ว่าแต่ พรุ่งนี้จะพาคุณหนุ่ม กะคุณทศ ไปลอยกระทงที่รังสิต คลอง4 ใครไปลอยแถวนั้นบ้าง ยกมือขึ้นเร๊วววววววว
-
โสน้าหน้า
อยากวีนใส่คนอื่นดีนัก 555555
ให้หมีควายงอนซะบ้าง
-
มาต่อให้ยาววววววววววววววว
องค์ที่ 14
ผมเผลอหลับ o7 ทั้งๆที่ยังถือโทรศัพท์อยู่เลย เมื่อคืนผมคงจะหลับเพราะความเหนื่อยที่เผชิญมา ทั้งวัน
เช้านี้ เป็นเช้าที่ผมรู้สึกหดหู่ :sad2: และเหงาที่สุด ตั้งแต่ย้ายเข้ามาในอยู่ในกรุงเทพ
แม้ไอ้หมีฟาย มันจะดูยียวน กวนประสาท แต่อย่างน้อย มันก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของผม มันทำให้ผมรู้สึกว่า ผมไม่ได้อยู่คนเดียว
“กรูขอโทษ” ผมได้แต่ พึมพัมกับตัวเอง
ผมตั้งใจจะไปบ้านไอ้หมีฟายขี้ใจน้อย อย่างน้อย ผมอยากไปขอโทษมัน ด้วยตัวผมเอง
เอาวะ ลองโทรอีกที หลังจากอาบน้ำเสร็จ ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์มันอีกครั้ง (เผื่อฟลุ๊ค จะได้ไม่ต้องเสียตังค่ารถไปบ้านมัน 5555555 )
ติดครับ มันเปิดเครื่องแล้ว เย้ๆ :m11:
“ว่าไง” คำแรกของมัน น้ำเสียงเย็นชาสุดๆ o22
“ทศ คือกรู ......กรู” ไอ้ที่คิดไว้ว่าจะบอกมัน :o11: กลับนึกไม่ออกซะงั้น
“ถ้ามรึงไม่มีอะไร กรูวางแล้วนะ” เอากรูแล้วมั้ยละ ไอ้หมีฟายขี้ใจน้อย
“เดี๋ยวมรึง กรูขอโทษ” ต้องรีบพูดอะไรก่อนที่มันจะวาง
“อะไรนะ”
“กรูบอกว่า กรูขอโทษ” ยอมครับ ครั้งนี้ต้องยอมมัน
“มันได้ยินไม่ค่อยชัด มรึงเปิดประตูก่อนดิ” อ้าว เครื่องมรึงไม่มีสัญญาณ แล้วมันเกี่ยวไรกะประตูห้องกรู แต่ก็ครับ ก็ตามใจมัน
อึ้งเลย.............. :o ...........................
เป็นไอ้หมีฟายขี้งอนครับ มันยืนอยู่ห้องหน้า โทรศัพท์ผมแทบร่วง
“เมื่อกี้ฟังไม่ชัด พูดใหม่ดิ” นั่นเลยมรึง ได้ทีเอาใหญ่ แต่หน้าตามันโหดโคตรๆ
เสื้อผ้ากรูก็ยังไม่ทันได้ใส่มีแค่ผ้าขนหนูพันไว้ ขอกรูใส่เสื้อผ้าก่อนได้มะ เผื่อมรึงโหโมแล้วฆ่ากรูหมกห้อง อย่างน้อยศพกรูจะได้ดูไม่อุจาดตานัก
“กรูขอโทษ” พูดแล้วก็มองหน้ามัน
มันเงียบ.........................................
“เมื่อคืนกรูเหนื่อย อารมณ์ไม่ค่อยดี กรูเลยพาลใส่มรึง มรึงเข้าใจกรูมั้ย กรูไม่ได้ตั้งใจด่ามรึง กรูขอบใจที่มรึงห่วงกรู กรูขอโทษ” ได้พูดในสิ่งที่คิดไว้แล้วรู้สึกโล่งเลยครับ
“ก็แค่นั้นแหละ กรูไม่ได้โกรธมรึงหรอก” มันยิ้มละ ลักยิ้มมันลอยมาแต่ไกลเชียว
“แล้วมรึงปิดเครื่องหนีกรูทำไมอ่ะ มรึงรู้มั้ยกรูโทรหามรึงตั้งกี่ครั้ง ” ไหนมันว่ามันไม่โกรธ
“กรูแค่อยากให้มรึงรู้ ว่ากรูรู้สึกยังไง ”
“วิธีการบอกของมรึงนี่มันซาดิสโคตร :angry2: มรึงรู้มั้ย ว่ากรูนอนไม่หลับเลยนะมรึง” ขอนิดนึงอ่ะ
แล้วมันก็อ้าแขนออกกว้างๆ แล้วพยักหน้า หงึก หงึก
“กอดกรูหน่อย” มันเห็นผมทำหน้าแหยงๆ มันเลยทำท่าเดินมา จะกอดผมซะเอง
“เฮ้ย อะไรของมรึง” ถอยดิครับ มาไม้ไหนเนี่ย
“เค้าว่า การกอดกันมันสามารถอธิบายอะไรๆ ได้ดีกว่าการพูด” หวั่นๆครับ
“สภาพนี้อะนะ” ก็ผมมีแค่ผ้าเช็ดตัวพันอยู่ผืนเดียวเอง (ไม่ได้ให้ท่านะเนี่ย ก็คนมันเพิ่งอาบน้ำเสร็จ)
มันพยักหน้า หงึก หงึก ยิ้มกรุ้มกริ่มเชียวมรึง เอ้า กอดก็กอด ว่าแล้วผมก็เดินไปกอดมัน แบบเขินๆ เกิดมา ไม่เคยกอดผู้ชายเลยนอกจากพ่อ แปลกดี ฮุฮุฮุ
“ผมมรึงหอมจัง” เล่นหัวกรูอีก :oo1: ไอ้นี่ลามละ ผมพลักตัวมันออก แต่ก็อย่างที่รู้ ตัวมันใหญ่อย่างกับหมีฟาย ผมตัวเท่าลูกเป็ด จะเอาแรงที่ไหนไปสู้มัน
“ก็กรูเพิ่งอาบน้ำอ่ะ แล้วนี่กอดพอรึยังมรึง” มันทำหน้าเหมือนเด็กโดนขัดใจ แต่ก็คลายแขนออก
“มานานยัง” มันส่ายหน้าแทนคำตอบ แค่นี้ทำงอน
“มรึงนี่ ขี้งอนจริง เป็นตุ๊ดป่าวว๊า” ผมก็แซวของผมแบบนี้ แต่มันหันกลับมาจ้องตาผมเขม็งเลย ตกใจเลยดิ อยู่ดีไม่ว่าดี หาเรื่องใส่ตัวอีกแล้วไอ้หนุ่มเอ้ย
“ถ้ากรูเป็น มรึงจะว่าไง” เอาละซิกรู หาเรื่องตาย
“ ตุ๊ดเค้าต้องตัวเล็กๆ สวยๆเว้ย มรึงเป็นไม่ได้หรอก 5555 ” ทำอารมณ์ขับกลบเกลื่อน
“แล้วถ้ากรูเป็นจริงๆละ” ไอ้นี่ ยังไม่เลิก เหอๆๆๆๆ
“ถ้ามรึงเป็นหรอ.....อืม…..กรูก็........จับมรึงทำเมียกรูเลยไง ดีมั้ยวะ 55555 ” แล้วผมก็แกล้งเข้าไปกอดมัน :oo1: ลูบตูดมัน (ไม่ได้คิดอะไรจริงๆๆๆๆๆๆ)
“มรึงนี่น๊า ไปๆ รีบไปแต่งตัว มรึงต้องไถ่โทษ ไปกับกรู” มันยีหัวผมเล่น ก่อนที่จะผละไปนั่งรอบนเตียงระหว่างผมแต่งตัว
...................................................................................................
“เราจะไปไหนกันอ่ะ” ส่องกระจกเสริมหล่ออีกนิด
“ทะเล” ว่าแล้วมันก็ยิ้มหน้าบาน พ่วงด้วยลักยิ้มของมันตามฟอร์ม
“เฮ้ย ไปทำไมอ่ะ” ไกลเชียวมรึง บ้านมรึงมีสัมปทานน้ำมันรึไงเนี่ย กรูไม่ช่วยออกค่าน้ำมันนะ
“พ่อกรูอยากกินหอยดอง” ว่าแล้วมันก็ลากแขนผมออกไป..........
รู้ละ ว่ามันนิสัยเหมือนใคร อย่างนี้ใช่มั้ย ที่เค้าเรียกว่า เชื้อไม่ทิ้งแถว เอ๊ะ รึว่าจะเป็น ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น o16
-
:o ไอ้คนลูบตูดอ่ะ ไม่คิดไรหรอก แต่ไอ้คนโดนเนี่ย คงคิดช่ายมะ 555
ดีกันละ เออ แล้วไปทะเลอ่ะคับ ไปซื้อหอยดองจริงๆ นะ เรื่องอื่นๆๆมะมีช่ายมะ :m12:
รออ่านต่อไป :laugh:
-
แหม..จากินหอยดองกันซะแร้ว เอิ๊ก ๆ ๆ
ไอ้ช็อตผ้าเช็ดตัวนี่ไม่น่ารอดเลยแฮะ เสียดาย อิอิอิ
-
ฮาได้อีก :laugh:
-
หุหุ ไปเดทกันแระ :m1: :m1: :m1:
-
ไปกินหอย ไปกินหอย หุหุ
-
เอาแล่ว เอาแล่ว
กอดกันแล้ว
:m3: :m3: :m3:
เมื่อไหร่จะถึงฉากจุ๊บๆ ล่ะเนี่ย
-
:m3: :m3: :m3: เพิ่งเข้ามาอ่าน แต่ชอบเรื่องนี้ เล่าได้ฮาดี
อย่างงี้น่ะ เข้าเรียกว่า ไปฮันนีมูน 2 คู่ป่ะ
คุณพ่อ คุณแม่ + ลูกชาย และลูกสะใภ้ 55555+ :m11:
-
ไปกินหอยดองซะไกลเชียว อยากออกเดทก็บอกมาเด๊ o17
-
โหยย หนุ่มนี่ ทศบอกให้กอดก็กอด น่ารักจริงๆเยย อิอิ
ไปทะเลๆๆๆ จะจุ๊บที่ทะเลอ๊ะป่าวๆ
เอาซะโรแมนติกเลยน้า ทศ~
จุ๊บๆ :m1:
-
:m1: :m1:
:m3: :m3:
:m11: :m11:
มันส์ๆ เรื่องนี้มันส์ :m4: :m4:
-
:m9: ไปทะเลกันดีกว่า ปล่อยใจให้สุขสันต์ ไปเล่นลมสู้คลื่น สดชื่นและสมหวัง
และแล้วก็ตกหลุมตาหมีฟายอีกแล้ว ท่าจะขุดดักไว้เยอะ คราวนี้พาไปสวีทที่ทะเล ฮะฮิ้ว :m1:
-
ตามใจ ทศหน่อยนะ
:a4: :a3: :a10: :a11:
-
:m1: ห้าๆๆ นายมีฟายต้องมีแฟยอารายแน่ๆเรย หุหุ ติดตามต่อปายคับ :laugh: :laugh:
-
ไปทะเล ได้บรรยากาศดีๆแน่เลยค่ะ
:m4:
-
บรรยากาศจะเป็นใจหรือเปล่านะ
อยากอ่านต่อจังเลย
หมีฟายนี่ฉลาดจริงๆ ได้กอดแบบตั้งใจด้วยอ่ะ ขอกอดหน่อยๆ :m3:
-
สนุกดีคับ ได้มาอ่านครั้งแรกก็ชอบเลย
ไงมาต่อบ่อยๆ เลยนะคับ จะเข้ามาติดตาม
-
มีกอดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คราวต่อไปก็จูบบบบบบบบบบบบบบ
:m3: :m3: :m3: :m3:
-
ตาหมีฟาย เริ่มออกลาย เจ้าเล่ห์แล้วนะเนี่ย :m21:
-
วิ้วววววว
จาไปหวีดหวานกันที่ทะเลซะด้วย
ทศจะขอหนุ่มแต่งงานป่าวหง่ะ คิคิ
ปล. รอตอนต่อไป ชักจะหลงรักพ่อมีคนนี้ซะแร้วววว คนไรมะรู้ อบอุ่นดีจัง
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
-
แหม......ชอบฉากขอโทษอ่ะ
เพราะคำว่าขอโทษสำหรับบางคน..............มันพูดยากมากน่ะ
-
ดีกันแล้วๆ :m18:
ต่อไป ไปเดทกานที่ทะเล
ได้บรรยากาศ :m3:
-
555+
ไปทะเล ไปกินหอยดอง
สงสัยจาหร่อยน่าดู
อิอิ
:m3: :m3:
-
พ่ออยากกินไม่ให้พ่อไปเองละ :a6:
-
:amen: กำลังหนุก ๆ เลย มาต่อๆไว ๆ นะ ค๊าบ
-
ขาดหมีไปแล้ว หนุ่มจะรู้สึก
:m11: :m11: :m11:
-
:a10:จะบอกว่าตลาด อตก. มีขายทุกอย่างจ๊ะพ่อหมีฟาย
ตัวเองอย่ามาทำเป็นอ้างเลยเค้ารู้ทันนะ :m12:
-
อ๊ายยยย!!! :m3: น่าร้ากกก
"กอดกูหน่อย" คำนี้มันโดนใจจริงๆ ชอบหมีฟาย
ชอบๆๆๆๆ :m18: :m18: :m18:
-
น่ารักอ่า :give2:
คุณหนุ่มเชื่อคนง่ายนะเนี่ย เค้าให้กอดก็กอด ดีแล้วๆ 5555
วันนี้ไปลอยกระทงด้วยกันรึเปล่าเนี่ย ยังไม่มาเลย
จะรออ่านนะ >__<~~
-
o9 o9 o9
เค้าจะไปทะเลอ่ะ ทะเล ทะเล.......................
-
ง่า
เพิ่งอ่าน
ชอบความดื้อของหมีจัง
55+
จุ้บได้ยังอ่า :m18:
-
ดีกันแล้ว :m3: :m3: มีกอดด้วย รออ่านต่อนะ :m1:
-
:o8: หุหุ ไปกินหอยดองงงงงงง :laugh:
-
หมีฟาย น่าร๊ากกกกกก
เข้าใจกันได้ซะที ไปๆๆๆๆ ไปซื้อหอย ให้คุณป้อ :ped150: :ped150:
-
ไอ้หมีควาย น่ารักจิงๆๆๆ
-
ไปทะเล วู๊วววววววววววว
-
คิดถึงหมีฟายเจงๆๆ เมื่อไหร่จะมาต่อให้อ่านกันค้าบ
-
สงสัยว่าจะลอยกระทงเพลินรึป่าวเนี่ย :m12:
นอนรอ :a12:
-
อยากกินหอยดองๆๆๆๆๆ
-
:a11: :a11: :a11: รออ่านอยู่นะจร๊า
นั่งรอริมหาดจนหนาวละเนี่ยะ o21
-
ไปทามรายกันที่ทะเลอะ
อยากรู้แล้วน้า
:o11:
-
:impress: :impress: :impress:
ถึงเวลาที่พี่หนุ่มจะเสียตัวแล้วมั้งครับ
อิอิ เอาใจช่วยพี่หมีฟายยนะครับ อิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
รีบมาต่อนะครับผม :m3:
-
:try2: หายไปกับกระทงเลย กว่าจะหาทางกลับเล้าได้แทบแย่ เหอๆๆๆๆ :m23:
ปีนี้เสียใจอย่างแรง :m15: มีพลุให้ดูนิดเดียวเอง คุณหนุ่มไม่บ่นหรอก อิเจ๊นี่แหละบ่นๆๆๆๆๆ :serius2: และในที่สุดก็ได้เวลาลอยกระทง
ปีนี้ลอยกระทงขนมปัง ได้ขอขมาแม่น้ำด้วย แถมได้ทำบุญกับปลาด้วย :impress:
ปลาตอดซะกระทงหลุดเป้นชิ้นๆเลย :try2:
อ่ะๆๆๆ ชดเชยๆ เลยมาต่อให้ยาวๆเลย ฮุฮุฮุ จิ้นกันไปถึงไหนแย้ววววววว
....................................................................
องค์ที่ 15
ผมเองละเม้งกับความเอาแต่ใจของมันจริงๆ แต่ก็นะ อยู่ห้องก็ไม่ได้ทำอะไร แถมเปลืองน้ำเปลืองไฟด้วย
ออกไปข้างนอกกะมัน ก็ถือว่าได้เที่ยวไปในตัว แถมไม่เสียตัง :a10: ดีๆ ฮุฮุ
เราไปซื้อขนมขบเคี้ยวระหว่างทางที่ 7/11 ก่อน ผมเลือกซื้อกาแฟกระป๋องให้มัน กระป๋องนึงด้วย ขับรถไกลๆ แบบนี้ เผื่อๆมันเกิดง่วง หลับในขึ้นมา จะได้เอากระป๋องกาแฟตีหัวมัน 5555555555 :a6:
หลังจากเราออกเดินทาง มันดูเงียบผิดปกติ :undecided:
“เป็นไรรึเปล่า ทำไมเงียบจัง” กรูไม่ได้ห่วงมรึงหรอก เกิดมรึงหลับในขึ้นมาจริงๆ กรูจะพลอยซวยไปด้วย
“หรอ งั้นฟังเพลงละกัน จะได้ไม่เงียบ” ว่าแล้วหยิบแผ่น CD แล้วก็เปิดเพลง ผมก็ไม่ได้สนใจ ว่ามันจะเป็นเพลงของใครหรอก แต่อย่างน้อยก็ยังดีกว่าเงียบแบบนี้
นั่งไปซักพัก เอ๊ะใจ ทำไมเพลงมันซ้ำๆอ่ะ ไม่รู้ว่าชื่อเพลงอะไร แต่จำได้ว่า มันประกอบละครที่ เคนกะเจนนี่เล่นคู่กัน ช่อง 3 ผมเคยดูอยู่ไม่กี่ครั้ง แต่ก็พอจะจำได้
ไม่รู้ว่าทุกอย่างระหว่างเราสองคน เปลี่ยนไปเมื่อไหร่
แต่รู้ว่ากลายเป็นความสุขที่เข้ามา อยู่แทนความเหงาในหัวใจ
เมื่อก่อนฉันยังเคยค้นหาคำตอบ
ว่าจะมีบางคนเกิดมาเพื่อฉันไหม
แล้วก็ได้เข้าใจ วันนี้เมื่อฉันมีเธอ
เสียงหัวใจมันดังบอกฉัน ว่าเธอคือคนนั้น ที่เคยตามหา
รักที่ฉันมีที่ทนเก็บไว้มานาน เลยรู้ว่าวันนี้ เจ้าของคือใคร
ฉันพร้อมแลกทุกอย่าง เพื่อไม่ทำให้เราห่างกันแสนไกล
ชีวิตทุกวันที่เหลืออยู่คงไร้ค่า ถ้าหากมีใครคนหนึ่งแยกไป
เมื่อก่อนฉันยังเคยค้นหาคำตอบ
ว่าจะมีบางคนเกิดมาเพื่อฉันไหม
แล้วก็ได้เข้าใจ วันนี้เมื่อฉันมีเธอ
เสียงหัวใจมันดังบอกฉัน ว่าเธอคือคนนั้น ที่เคยตามหา
รักที่ฉันมีที่ทนเก็บไว้มานาน เลยรู้ว่าวันนี้ เจ้าของคือใคร
เสียงหัวใจมันดังบอกฉัน ว่าเธอคือคนนั้น ที่เคยตามหา
รักที่ฉันมีที่ทนเก็บไว้มานาน เลยรู้ว่าวันนี้ เจ้าของคือใคร...
รักที่ฉันมีที่ทนเก็บไว้มานาน เลยรู้ว่าวันนี้ เจ้าของคือเธอ
อ่ะ เพลงจบไปรอบนึง ขอฟังอีกทีดิ๊
........................................ไม่รู้ว่าทุกอย่าง........................................
ชัดเลย มันเปิดเพลงซ้ำ หันไปมองหน้ามัน
“มรึง เพลงซ้ำ”
“ก็มันเพราะดี มรึงลองฟังดีๆดิ เพราะมากเลยนะ กรูชอบ”ทำลอยหน้าลอยตาเชียวมรึง
“มันหลายรอบแล้วนะมรึง ถ้ามรึงมีเพลงเดียว มรึงปิดไปเลยปะ กรูเริ่มรำคาญละ”
“อ่ะๆ เปลี่ยนก็ได้” อ้าว ครั้งนี้ยอมเปลี่ยนดีๆแฮะ ไม่มีบ่นเลย
..................ไม่รู้ว่าทุกอย่างระหว่างเราสองคน เปลี่ยนไปเมื่อไหร่
แต่รู้ว่ากลายเป็นความสุขที่เข้ามา อยู่แทนความเหงาในหัวใจ
อ้าวเฮ้ย เพลงเดิมอีกแระ แต่คราวนี้เป็นเสียงผู้หญิงร้อง หันไปมองหน้ามัน มันอมยิ้มรอท่าอยู่แล้ว
“มรึง เพลงเดิม”
“ไหน เพลงนี้ผู้หญิงร้อง เมื่อกี้ผู้ชายนะมรึง”
“มรึง” มันคงเห็นผม เริ่มออกอาการหงุดหงิดเล็กๆ
“ลองฟังก่อนได้มั้ย เดี๋ยวเปลี่ยนให้ นะ นะ” อ่ะ ฟังก็ฟัง
แล้วก็จริงอย่างมันว่า Version ผู้หญิงร้อง o13 เพราะกว่าเยอะ ฟังสบายหูกว่า ดูมันนุ่มๆ แล้วก็ soft มากๆ ฟังไปฟังมาชักเคลิ้ม เผลอฮัมเพลงตามตอนไหนไม่รู้
“ชอบแล้วอะดิ” มันหันมายิ้มให้ครับ
“ร้องตามได้แล้วนี่”
“มรึงเล่นเปิดซะหลายรอบ กรูร้องไม่ได้ก็บ้าแล้ว” แต่ก็จริงของมัน ผมชักชอบเพลงนี้แล้วซิ
แล้วมันก็พูดเป็น ดีเจ ในคลื่นวิทยุประมาณว่า
“มีผู้ขอเพลงมาครับ :m27: เพลง คำตอบของหัวใจ จากคุณทศ ให้คุณหนุ่ม ไปฟังกันเลยครับ” แล้วก็เริ่มเพลง(อีกรอบ) พอดี
แต่ก็แปลก เพราะรอบนี้ผมตั้งใจฟังเป็นพิเศษ มันก็พูดแทรกอยู่นั่นแหละ
“ความหมายดีเนอะ” :m1:ผ่านไปครึ่งเพลง เอาอีกแระ
“ความหมายดีเนอะ” :m3: เกือบๆจบเพลง เอาอีกแระ
“ความหมายดีเนอะ” :m13: เอากับมันซิเอ้า
“พอกรูไม่ฟัง ก็บอกให้กรูตั้งใจฟัง พอกรูจะฟัง ก็พูดขัดอีก เอาไงเนี่ยมรึง” :angry2:
“ก็ความหมายมันดีจริงๆ” :impress:
"มรึงมีไร มรึงบอกกรูมาตรงๆเลย"
ทีนี้ละก้มหน้า งุดๆๆๆๆ เชียวมรึง :o8: ให้มันได้อย่างนี้ซี๊ เฮ้อ..........ทำใจครับ ทำใจ
จะว่าผมไม่รู้ ไม่เอ๊ะใจ ว่ามันเป็นอะไร ก็ไม่ใช่ แหมโตๆกันแล้ว เพื่อนผมที่เป็น เกย์ เป็นกระเทย ก็มีตั้งเยอะ แค่นี้ดูไม่ออกก็ไม่รู้จะว่าไงละ เพียงแต่ผมเองก็ยังไม่แน่ใจ เดี๋ยวจะหาว่าเข้าข้างตัวเอง ไอ้ครั้นจะถามตรงๆก็ไม่ใช่เรื่อง เอาเหอะ กรูจะรอดู มรึงจะบอกกรูเมื่อไหร่............ไอ้หมีฟาย...........แต่กรูอยากให้มรึงรู้...ว่าถึงแม้กรูจะไม่มีรสนิยมแบบนี้.......แต่กรูไม่ได้เกลียดมรึง........
....................................................................
หันไปมองนอกรถ น่าจะถึงตลาดหนองมนแล้ว แต่................มันขับเลยอ่ะ มันไม่จอด
“มรึง เลยแล้ว” หลับในป่าวเนี่ย
“จะไปซื้อที่ทะเล”
“เฮ้ย มันก็เหมือนกันแหละ ไอ้ที่ขายที่ทะเลเนี่ย มันก็เอามาจากในตลาดนี่แหละมรึง”
“อยากกินกุ้งเผา” นั่น มันแถไปเรื่องอื่นเชียว
“กรูแพ้กุ้งนะมรึง” เอาซิ หน้าตื่นเลยเชียวมรึง 555555555
“กรูเห็นแล้ว กรูหยุดกินไม่ได้หนะ” ขำกร๊ากกกกก :a2: เลย หลอกมันได้ สะจายยยยยยย
-
ไม่ได้ชอบแบนี้จิงอ่ะ :m26:
และไมมาโผล่บอดนี้วะ 5555
เอิ๊กๆๆ
รอดูคนเปลี๋ยนไป๋
:laugh:
-
หุหุหุ.....มาต่อแล้วดีใจจัง... :a9:
อ่านตอนนี้แล้ว อยากเห็นคุณหมีตอนโรแมนติกจริงๆ เลย อิอิอิ :m3:
-
หุหุหุ ยังปากแข็งได้ต่อไป
:m14: :m14: :m14:
ปล. สำหรับละคร/นิยาย คำว่า "องก์" ใช้ กอไก่ การันต์นะงับ มะใช่ "องค์"
-
o1 ขอบคุณ thomaskung ผ่านมา 15 องค์(ก์) เหอๆๆๆๆ มิรู้ มิรู้ ผู้มิรู้ ก็คือ ย่อมมิรู้ อั่ก :เตะ1: โดนคุณหนุ่มโดดเตะไป 1 ที :m25:
-
นอกจากแพ้กุ้ง แล้วแพ้หมีด้วยป่าว (ได้กินหมีแล้วหยุดไม่ได้)
-
โดนลากไปทิ้งทะเลเปล่าหว่า :m20:
-
กลับมาแร้นเหรอคับ
นึกว่าเอาหมีฟายใส่กระทงลอยไปตามน้ำน้ำอ่ะนะ
-
อิอิ นายหมีฟาย จัดprop จัดฉาก เสริมบรรยากาศ โรแมนติคเต็มที่เลยนะ
พาไปทะเล เปิดเพลงบอกความในใจ หุหุ น่ารักซะไม่มี :m3:
-
อย่าบอกนะ ว่าตอนจบจะบอกว่า เราคบกับนายเป็นแฟนไม่ได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าเราไม่ได้รักนะ :m15:
ถ้าเป็นอย่างงั้น หญิงรับม่ายด้ายยยยยยยยยย :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
เอายาวๆ ก่อนเลิกงาน ฮุฮุ :bye2:
..................................................
องก์ที่ 16
มันขับรถพาผมไปจนสุดหาด จนเลยหาดมันก็ยังไม่จอด
“มรึงจะไปไหนเนี่ย”
“ก็ไปซื้อหอยดอง แล้วก็กินกุ้งเผาไง” พูดได้หน้าตาเฉยเลยมรึง
“มันเลยหาดมาแล้วเนี่ย มรึงจะไปซื้อที่ไหน” เริ่มเม้งๆอีกแล้วผม
“ใครว่าเลย ยังไม่ถึงซะหน่อย”หน้ามันเฉยมากกกกกกกกกกกกกก
“อ่ะ มรึงจะไปซื้อที่ไหน” เริ่มตะหงิดๆ
“ระยอง” แล้วมันก็เริ่มอมยิ้ม และก่อนที่จะทันได้พูดอะไร มันก็โพล่งว่า
“กรูไม่ได้บอกซักหน่อย ว่าจะซื้อที่บางแสนอ่ะ แล้วพ่อกรูก็ชอบกินหอยดองของระยอง” แล้วมันก็ตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อไป
ถึงว่าซิ ทำไมมันถึงให้แวะซื้อของขบเคี้ยวก่อนมา อย่างนี้นี่เอง จำไว้ ไอ้หมีฟายยยยยยยยยย
ผมเลยนั่งเงียบ ไม่คุยกะมันเลย เอาซิ กรูจะเงียบตลอดทางเลยมรึง
“เงียบจัง”
…………………………………… มันหันมามองหน้าผมนิดนึง
“หิวมั้ย”
................................................................. ผมเบือนหน้า มองออกกไปนอกหน้าต่างละ
“ฟังเพลงดีกว่าเนอะ”
..................................................... ถ้ามรึงเปิดเพลงเดิมอีก มรึงเจอกรูแน่
“มรึง” หน้ามันเริ่มเจื่อนแระ มองจริงหน้ากรูเนี่ย มองถนนนู้น เดี๋ยวรถชนตายทำไงเนี่ย ยังไม่ได้ทำประกันให้แม่เลย.........ฮุฮุ
ยังใจแข็ง ยังทำเป็นนางเอกมิวสิค มองออกไปนอกรถ ฮุฮุ
ทีนี้มันจอดรถข้างทางเลย เอาละซิกรู เกิดมันให้ผมลงแล้วหาทางกลับเอง ซวยอีก
“เคลียร์เลย มีอะไรว่ามา กรูไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้” อ้าว ซวยเลยทีนี้
กรูต้องเป็นฝ่ายงอนไม่ใช่หรอมรึง :m17:
“ไม่มีอะไร” กรูมะอยากมีเรื่องน๊า
“ไม่มีไรแล้วนั่งเงียบเนี่ยนะ กรูถามก็ไม่ตอบ” เอ้า ก็กรูงอนอยู่อ่ะ
“กรูกำลังดื่มด่ำบรรยากาศอยู่หรอก” แถไปเรื่อยเลยผม
“มรึงโกรธที่กรูพามาใช่มะ” แสนรู้จริงๆ
“ถ้ากรูบอกว่า กรูอยากไปเที่ยวทะเล อยากไปกินกุ้งเผา มรึงจะมาเป็นเพื่อนกรูมั้ยล่ะ”
“แล้วไมมรึงไม่บอกกรูตรงๆล่ะ ทำแบบนี้กรูไม่ชอบ ทำเหมือนกรูโง่ให้มรึงหลอก”
:angry2:
........................... มีอึ้ง..55555555.............................
“เออ กรูอยากไปเที่ยวทะเล อยากกินกุ้งเผา มรึงไปเป็นเพื่อนกรูหน่อยนะ” มรึงจะมาพูดอะไรป่านนี้ ไอ้หมีฟายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ผมก็ได้แต่ส่ายหน้าในความเม้งของมัน :serius2:
“เออ” ยิ้มออกเลยทีนี้ อย่างน้อยผมก็สบายใจ มันเองก็คงโล่งใจ
“มีอะไร มรึงบอกกรูได้ กรูไม่ใช่คนไม่มีเหตุผลนะ” ยิ้มแก้มแทบปริเชียวมรึง
“รีบไปเหอะ กรูหิวแล้ว” ทีนี้ละ มันก็เปิดแต่เพลงเดิม ซ้ำๆ สลับกันระหว่าง version หญิงกับชาย
เฮ้อ............ หมีฟาย ยังไงๆมันก็ยังเป็นหมีฟายวันยังค่ำแหละนะ :m19:
มันพาผมไปเช็คอิน ที่รีสอร์ทนึง บรรยากาศดีมากกกกกกก ติดทะเลเลย สงสัยละซิว่าผมยอมได้ไง
ก็พ่อเล่นชักแม่น้ำ 108 สายมาเป็นเหตุผล แล้วมันก็ว่า เรื่องเสื้อผ้า มันเตรียมมาให้ผมหมดแล้ว (มันไปเตรียมตอนไหนฟระ)
แต่ก็เอาเถอะ แค่ผมเห็นบรรยากาศ ผมก็ตกลงใจที่จะยอมค้างที่นี่ ตั้งแต่มันยังไม่ทันหาเหตุผลมาหว่านล้อมผมด้วยซ้ำ
เราเลือกห้องเตียงคู่ เปิดระเบียงหลังห้องออกมาก็เห็นเป็นวิวชายหาด น้ำใสเป็นสีฟ้าสะท้อนแสงอาทิตย์เลย
คนไม่เยอะเท่าไหร่เพราะว่าเป็นหาดส่วนตัว บรรยากาศในรีสอร์ทก็เงียบสงบ เหมาะกับการพักผ่อนจริงๆ
หลังจากเก็บของเสร็จ มันพาผมไปเดินเล่นที่ชายหาด เราเดินเลียบหาดไปเรื่อย ทุกอย่างดูเป็นสิ่งแปลกหูแปลกตาสำหรับผม :m3:
อาจเพราะ บ้านผมอยู่ทางโซนภาคเหนือ ทะเลก็ไม่มี จะมาเที่ยวทะเลทีก็ลำบาก
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ผมกะจะเคียร์ทุกอย่างที่ค้างคากับมันวันนี้เลย
“มรึง สัญญาได้ป่ะ ว่ามีอะไร ต้องบอกกรู” นำร่องไปชิมลางก่อน มันพยักหน้าแทนคำตอบ
“มรึงมีอะไรจะบอกกรูมั้ย” มันเลิกคิ้ว ทำหน้าสงสัย เคยเห็นมั้ยครับ หมีฟายคิ้มขมวด
“มรึงมีอะไรที่ยังไม่ได้บอกกรูมั้ย เกี่ยวกับตัวมรึงหนะ” ชี้โพรงให้ขนาดนี้ละ
“หมายถึงอะไร” แกล้งโง่อีกมัน ต้องให้ผมนำใช่มั้ยเนี่ย
“มรึงมีอะไรปิดกรูอยู่รึเปล่า” ชักมีน้ำโห
“ก็เรื่องที่มรึงชอบกรูหนะ” มันหยุดเดิน
หน้ามันเหวอเลยครับ :o ซวยแล้วซิ เกิดมันไม่ได้เป็นอย่างที่ผมคิด ผมคงโดนฆ่าหมกทรายแถวๆนี้แน่
“มรึง” มันมองหน้าผม
“ถ้าไม่ใช่ก็บอกมา กรูจะได้หายข้องใจ” อ้ำๆ อึ้งๆ อยู่นั่นแหละ
“มรึงรู้” โหยยยยยยยยยยยยยยยยยยย กรูไม่ได้โง่จนมองไม่ออกนะมรึงงงงง
“อ่ะ มรึงบอกมาให้หมดเลย วันนี้ เดี๋ยวนี้ กรูจะได้หายข้องใจ มรึงไม่ต้องกลัว กรูรับได้ ” คราวนี้ผมจ้องตามัน ดูท่ามันลังเลที่จะบอก
“กรูเป็นเกย์ แล้วกรูก็ชอบมรึง ตั้งแต่วันแรกที่เจอมรึงกรูก็มั่นใจ ว่ากรูเจอคนที่ใช่แล้ว” มันจ้องตาผมไม่กระพริบเลย
:m17:
“ที่กรูไม่บอก กรูกลัวมรึงรังเกียจ กลัวมรึงรับไม่ได้ แล้วจะเลิกคบกะกรู กรูทำใจไม่ได้”
“แล้วมรึงคิดจะทำไงต่อไป”
“กรูกะคบมรึงแบบนี้ อย่างน้อย มรึงก็ยังอยู่ข้างๆกรู กรูยังได้เห็นหน้า ได้คุยกับมรึงทุกวัน” หน้ามันสลดเลย
“งั้นก็แสดงว่า มรึงก็เตรียมใจไว้บ้างแล้วซิ ถ้ากรูจะหายไปจากชีวิตมรึง” มันส่ายหน้าครับ
“ป่าวหรอก กรูยังไม่ได้คิด กรูเองก็คงทำใจไม่ได้ เอาแค่รู้ว่าวันนี้มีมรึงอยู่ กรูก็ไม่คิดอะไรแล้ว”
ผมได้แต่เอามือตบบ่ามัน (จะจับก็ไม่ถนัด มันตัวสูงกว่าเยอะ)
“มรึงรู้ใช่มั้ย ว่ากรูเป็นผู้ชาย แล้วกรูก็ชอบผู้หญิง” ทำตาละห้อยเลยมรึง
“แต่กรูก็ดีใจนะที่ได้รู้จักมรึง ได้เป็นเพื่อนมรึง ไม่ว่ามรึงจะเป็นอะไร กรูก็รับได้”
“กรูจะพยายาม”
“พยายามอะไรวะ” :m28: งงเลยผม
“พยายามให้มรึงเลิกชอบผู้หญิง แล้วมาชอบกรูแทนไง” ไอ้เชี่ยเอ้ย :m13: ตาเป็นประกายเลยมรึง
ถ้าวันนั้น ใครได้ไปพักที่เดียวกับผม จะเห็นหมีฟายตัวโตๆ เดินกอดคอ กับลูกเป็ดตัวน้อยๆ หน้าตาดีๆ ที่ต้องเดินไปเขย่งไป ไปตามชายหาด..................
ผมมานึก เอะ ใจทีหลัง ว่าวันนี้ผมต้องนอนกับมันนี่หว่า :sad2: ไม่น่าเล้ยกรู ไม่น่ามาถามมันเอาวันนี้เล้ยยยยยย
-
เค้าเรียกว่าชี้โพรงให้กระรอก :m26:
คราวนี้ก้เตรียมนอนรอกระรอกได้เลย :m4:
เอ๊ะต้องบอกว่านอนรอหมีฟายได้เลย อิอิ :m12:
-
น่ารักจัง น่ารักหมีฟายน่ารัก
-
:laugh: :laugh:
หมีฟายเริ่มรุกแล้ววว
รีสอตและหาดทราย บรรยากาศอาจพาไปก็ได้นะคุณหนุ่ม :m20:
-
ไอ้หมีฟาย น่าร๊ากกกกกก แล้วมัยจบเงี๊ย มันค้างงงงง(คืน)คา
ป้อล้อ แง๋มๆๆๆ งานเลิกล่ะรีบกลับ เชียวน้า ต่ออีกนิด ก้อมะดร้ายยยยยย :a14:
-
แล้วคืนนี้ลูกเป็ดตัวน้อยๆก็เสร็จหมีฟาย 5555 :m11: :m11: :m11:
:m10: :m10: :m10: :m10: :m10:
-
“กรูจะพยายาม”
“พยายามอะไรวะ” :m28: งงเลยผม
“พยายามให้มรึงเลิกชอบผู้หญิง แล้วมาชอบกรูแทนไง” ไอ้เชี่ยเอ้ย :m13: ตาเป็นประกายเลยมรึง
คึคึคึ........... :m3: ตอนนี้ความพยายามของคุณหมีสำเร็จแล้วยังเอ่ย??
เอ๋...? ถ้ายังไม่สำเร็จ....จะเข้ามาบอร์ดนี้ได้ไหมนะ อิอิ :m12: :m12: :m12:
-
รอดไม่รอด คืนนี้รู้กัน :m14: :m14: :m14:
-
แล้วๆๆๆๆ ฮ่าๆๆ คืนนี้จะเป็นยังไงเนี่ย อิอิ
หมีฟาย อย่าปล่อยโอกาสให้หลุดมือไปนะ 555
จุ๊บๆ :m1:
-
รอดไม่รอดไม่รู้ เชียร์หมีฟาย o17 o17
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
ไม่รอดพ้นเงื้อมมือหมีฟายแน่ๆ
-
ชอบทศ...น่ารักดี
-
ถ้านายทศเค้าปล้ำหนุ่มนะ
หนุ่มก็อย่าไปยอมเลย
เล่นตัวหน่อยแล้วกัน เอาเป็นขัดขืนเล็กน้อยพอเป็นพิธีนะ
ไม่งั้นเด๋วทศเค้าจะคิดว่าหนุ่มเป็นของตาย
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
-
หมีฟายกินเป็ด
>///////////////<~
-
มาอ่านแล้วนะคับ
-
หมีฟายสู้ๆ พยายามทำให้สำเร็จนะ
เอาใจช่วย เย้ๆ
:m11:
คืนนี้อย่าให้รอดนะหมีฟาย ขอซักจุ๊บก็ยังดี :m18:
-
:m1:
หมีฟายสู้ๆๆ :m18: :m18:
มีสายลม แสงแดด และเกลียวคลื่น.....
บรรยากาศเป็นใจซะขนาดนี้ :m12:สู้ๆน๊าหมีฟายยยยยยยยยยยยยยยยย :m11:
-
หรือว่าทศจะใช้แรงหมีฟายเข้าปลุกปล้ำเป็ดหนุ่มของเรากันแน่ฤาคับ :m25:
หนุ่มก็จะขัดขืนเล็กน้อยพอเป็นพิธี แล้วปล้ำกันไปมา ก็มีจังหวะที่หน้าของทั้งสองอยู่ใกล้กัน...
ทุกสิ่งเงียบสงัด มีเพียงเสียงคลื่นซัดชายฝั่งเบาๆ กลิ่นของลมทะเลที่อบอวล และสัมผัสของลมหายใจของหมีฟายคุง :m18:
โอ้ จอร์จ เขียนสนุกมากเลยคับ เป็นกำลังใจให้ฮะ ^^'
-
หมีฟาย คืนนี้รุกเลย... กายพร้อม ใจพร้อม เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ :m12:
-
“อ่ะ มรึงบอกมาให้หมดเลย วันนี้ เดี๋ยวนี้ กรูจะได้หายข้องใจ มรึงไม่ต้องกลัว กรูรับได้ ”
ฮี่ฮี่ รับได้จริงอ่ะป่าว :m10: :o8:
-
ว้าววว สารภาพรัก ที่ ทะเล โร แมน ติก อิอิ :m3: :m3: ต่อเรยน้า ค้างค่ะ
-
:m17: รัก หมี ฟาย จาง น่ารัก โคตร ๆ :impress:
-
มาเชียร์หนุ่ม ขอให้ไม่รอด :laugh:
-
“อ่ะ มรึงบอกมาให้หมดเลย วันนี้ เดี๋ยวนี้ กรูจะได้หายข้องใจ มรึงไม่ต้องกลัว กรูรับได้ ”
ฮี่ฮี่ รับได้จริงอ่ะป่าว :m10: :o8:
:m11: :m11:
เห็นด้วยอย่างแรงคร่ะ :m4:
-
:impress: :impress: :impress:
ยังคิดอยู่เลยว่าพี่หมีฟายจะท้อไหม
แต่ก็ไม่ทำให้ผิดหวังที่ไม่ท้อ
แถมยังจะทำให้พี่หนุ่มเปลี่ยนใจไปรักตัวเองให้ได้ด้วย
เอาใจช่วยครับพี่หมีฟาย อิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
ดีที่แพ้หอย กุ้ง ปู...
เลยไม่โดนปลาฉลามลากไปลงทะเลบ่อยๆ เอิ๊กๆ
ปล. เป็ดย่างอร่อยมะคับคุงหมี....
-
ชี้โพรงขนาดนี้แล้ว คืนนี้หมีคงมุดถูกรูนะ คิคิ
ปล. คุณหมีมีความพยายามดีมาก พยายามต่อไปนะครับ
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
-
“อ่ะ มรึงบอกมาให้หมดเลย วันนี้ เดี๋ยวนี้ กรูจะได้หายข้องใจ มรึงไม่ต้องกลัว กรูรับได้ ”
ฮี่ฮี่ รับได้จริงอ่ะป่าว :m10: :o8:
เหตุเกิดที่ในโบสถ์ในพิธีแต่งงานของหนุ่มกับทศ
ขณะบาทหลวงกำลังทำพิธี
"คุณจะรับผู้ชายคนนี้เป็นภรรยาหรือไม่" บาทหลวงถามทศ
"โอ้ ไม่คับ ผมไม่รับผู้ชายคนนี้" ตายหละ หนุ่มหน้าซีดแล้ว
"ผมจะรุกผู้ชายคนนี้อย่างเดียวคับ" +555
-
เข้ามาอ่าน comment ของแฟนคลับหมีกินเป็ด :m3: คน post จิ้นเองซะละ :m10: เหอๆๆๆๆ
ไม่แน่ว่าฉากจิ้นๆ อาจจะต้องขอความช่วยเหลือ ฮุฮุฮุ :m10:เดี๋ยวจิ้นไม่ถึงใจสมาชิกเล้า เอาแบบให้เลือดหมดตัวกันไปเลย
.............................................................................
องก์ที่ 17
ริมฝีปากบาง ถูกประกบด้วยสิ่งที่นุ่มนิ่มชวนสัมผัส บางสิ่งแทรกผ่านเข้ามาปะทะกัน ยิ่งเพิ่มความรุนแรงและเร่าร้อน
สัมผัสจากปลายนิ้วที่ร้อนรุ่ม แทรกผ่านเข้ามา ลูบไล้ไปตามต้นขาอย่างแผ่วเบา ลากผ่านส่วนงอนกลมกลึง เรียกความเสียวกระสันได้เป็นอย่างดี
ปลายนิ้วเจ้าเล่ห์ เกี่ยวกระหวัดอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายให้เปิดออก เผยให้เห็นบางสิ่งที่นอนสงบนิ่งอยู่ภายในรอเวลาทักทายผู้ที่ผ่านเข้ามา
สัมผัสอันอ่อนโยนกอบกุมท่อนเนื้อ ที่เริ่มตื่นตัว ความตื่นเต้นจากการถูกรุกล้ำ สร้างความเสียวซ่านและความหฤหรรษ์ ไปฟร้อมๆกัน จนเผื่อครางออกมาไม่ได้
“อา........อืม......”
“หนุ่ม” เสียงกระซิบอันแผ่วเบา ยิ่งปลุกไฟราคะให้ลุกโชติช่วง
“หนุ่มครับ” เสียงกระซิบที่อยู่ข้างหู ฟังแล้วยิ่งเพิ่มความรัญจวน
เสียงเรียกมาพร้อมกับแรงสั่นสะเทือน :oo1: ยิ่งเสียงเรียกดังมาเท่าไหร่ แรงสั่นไหวก็ยิ่งมากขึ้น
.......................
......................................
........................................................
“มรึงจะตื่ยมั้ยยยยยยยยยยย” หูแทบแตก ตกใจตื่น ลืมตาโพล่ง ก็เห็นไอ้หมีฟายยืนกอดอก ก้มหน้ามองผมอยู่ :m22: หันไปรอบๆ ถึงรู้ว่าฝันไป
ไม่เจงงงงงงงงง ทำไมฝันกรู ถึงมีมรึง แล้วมรึง มรึงทำอะไรกรูในฝันนนน ไอ้หมีฟาย ไอ้ลามก
แต่จะว่าไป ผมฝันของผมเอง ไม่จริง ไม่จริงใช่มั้ย.............ผมเองต่างหากที่ลามก.......ชายรับบ่ด้ายยยยยยยยยย :o12:
“ไงมรึง ชี้หน้าด่ากรูแต่เช้าเชียว” มองหน้ามัน สายตามันเป็นประกาย กำลังจ้องมองอะไรบางอย่างที่ผม
หนุ่มน้อยนั่นเอง ยืนตัวตรง ตุงกางเกงเชียว โถ่ๆๆๆๆ จะไปชี้หน้าด่าเค้าทำไมละลูก แต่จริงๆแล้วมันก็เป็นเรื่องปกติ ของผู้ชายทั่วไป ที่ตอนเช้าๆ ลูกชายจะตื่นตัว เที่ยวชี้หน้าใครต่อใคร เหอๆๆๆๆ รึว่าเกี่ยวกับฝันเมื่อกี้ ฮุฮุ :o8:
“มะ กรูช่วย” :m13:ว่าแล้วมันก็ก้มลงจะจับน้องชายผม
“เชื่ยนี่ ไม่ต้องเลยมรึง” ไม่รู้เหมือนกันว่า ผ้าห่มผมหลุดไปตอนไหน เลยต้องรีบเอาผ้าห่มคลุมไว้ก่อน
“ขี้เซาจริงๆมรึง กรูปลุกตั้งนานละ กำลังคิดว่าถ้ามรึงยังไม่ตื่นกรูจะลักหลับมรึงแล้วเนี่ย” :m12: ยิ้มกรุ้มกริ่มอีกแระ
“ไม่ต้องเลย เชี่ยนี่ แล้วนี่กี่โมงแล้ววะ” มันยังดูมืดๆอยู่เลย
“ตีห้าครึ่ง ไปดูพระอาทิตย์ขึ้นกัน” ยิ้มเพล่เชียวมรึง
“มรึงงงงงงงงงง มรึงปลุกกรูตั้งกะตีห้า เพื่อไปดูพระอาทิตย์ขึ้นแค่เนี๊ยะ บ้านมรึงไม่มีให้ดูรึไง” คนกำลังหลับสบายๆ ฮุฮุ มะเกี่ยวกับความฝันเน้อ
“กรูอยากรู้ ว่าพระอาทิตย์ที่ขึ้นจากขอบทะเล จะสวยกว่าบ้านกรูมั้ย” ซะงั้น
“กรูจะนอน กรูไม่ไป กรูไม่อยากดู”
“แต่กรูอยากดูพระอาทิตย์ขึ้นกับมรึง นะ นะ” อย่ามาอ้อน ไม่งั้นมรึงจะได้ตรีนกรูแทน
“กรู-ไม่-ไป”ว่าแล้วก็เอาผ้าห่มคลุมโปง นอนต่อดีกว่า :a12:
แต่มันก็ดึงผ้าห่ม แล้วลากผมออกไปจนได้ ลูกเป็ดตัวน้อยๆอย่างผมจะเอาแรงที่ไหนไปสู้แรงฟายอย่างมันได้ละครับ
ไอ้เอาแต่ใจจจจจจจจจ o7
-
นึกว่าจะเสร็จไปแล้วจริงๆซะอีก
-
คนเขียนใจร้ายจริง ๆ มาทำให้อยากแล้วจากไปซะงั้น o7
-
เปิดตอนมาซะต๊กใจ :a5: อิอิ
-
อะ ยังรักษาความบริสุทธิ์ไว้ได้ หมีฟาย นี่ฟายจริงๆ
ไม่น่าปล่อยให้รอดมือ
:m11:
-
[ ไม่จริง ไม่จริงใช่มั้ย.............ผมเองต่างหากที่ลามก.......ชายรับบ่ด้ายยยยยยยยยย :o12:
เห็นด้วย หนุ่มแหล่ะลามก อิอิ พึ่งรู้ตัวเหรอ :m14:
-
:m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
กรำเจงๆๆ
รอดอุ้งตีนหมีไปได้ไงเนี่ยะ
อ่านแรกๆนึกว่าจะได้เลือดออกกันซะแระ ที่ไหนได้.......
ป.ล.นอกจากจะมีเล้าเป็ดกะบ่อปลาฉลาม(ของคุณกระต๊อบแล้ว) ขอเพิ่มกรงหมีเข้าไปด้วยละกัน อิอิ
-
ขอให้ฝันเป็นจริง :m5: :m5: :m5: :m5: สาธุ :m10: :m10: :m10:
-
ว้า...ทำไมรอดมาได้หล่ะ... :seng2ped:
ม่ายเห็นใจคนอ่านเลยว่าเค้ารออยู่น๊า... :oo1:
..ลงชื่อรอด้วยคนงับ.. :m18: :m3: :m1:
-
ดันฝันเอง จิ้นไปเองซะงั้น อิอิ :m10:
นี่ที่โมโห คไม่ใช่เพราะเค้ามาปลุกหรอก แต่คงเพราะ ไม่ทำแบบในฝันต่างหาก :m14:
-
:m20: :m20: :m20:
ทำไมเก็บไปฝันซะเองล่ะ
หมีฟายก็ดันไปขัดความฝันเค้าซะได้
รอวันฝันเป็นจริง
:impress:
-
เมื่อคืน หมีฟาย ทำอะไรอยู่เหรอ
-
:m10: จาปลุกทามมาย เนียน ไปเลย 555
-
รอ
น่ารักดีคับ
ชอบเรื่องแบบนี้มากๆคับ
ชอบๆๆๆ
-
:m10: รอบนี้มีจิ้น เหอๆๆๆๆ ment กันหน่อย จิ้นแค่นี้พอป่าวจ้ะ คน post เลือดหมดตัวไปแล้ว :m25:
ต้องไปหาเติมเลือดก่อน เดี๋ยวไม่มีแรงมา post ต่อ (หาเรื่องอู้ 555555)
................................
องก์ที่ 18
ชีวิตผม ก็ยังเป็นมนุษย์เงินเดือน ทำงานไปวันๆ ส่วนไอ้หมีฟาย หลังจากที่ เคลียร์ความข้องใจกันหมด ก็เหมือนผมกับมันจะยิ่งสนิทกันมากขึ้น
มันก็ยังทำตัวเป็นวิญญาณ ล่องลอย วนเวียน อยู่แถวๆแผนกผมประจำ
“มรึง เสาร์นี้ไปกับกรูนะ” เอาอีกละ
“ไปไหน” :confuse:
“น้ำตก.......... นะ กรูอยากไป ค้างคืนนึง” นั่นเลย
“ไม่เอาอ่ะ กรูไม่อยากค้าง เดี๋ยวมรึงปล้ำกรู” 55555555555555 เอาฮาครับ
“เอาน่ามรึง ถ้ากรูจะทำจริงๆ กรูทำไปนานแล้ว” ก็จริงของมันครับ เพราะยังไงผมคงสู้มันไม่ไหว
“เออ ก็ได้” ใจง่ายไปมั้ยผม
.....................................................
วันเสาร์มันมารับผมแต่เช้า เสบียงเพียบเลย มารู้ทีหลังว่ามัน(บังคับ)ให้แม่มันลุกมาทำกับข้าวให้ ดูมันซิอ่ะ
อากาศกำลังดี ไม่ร้อน จนเกินไป เหมาะจริงๆ ทำไมอะไรๆก็เป็นใจไปหมดเลยแฮะ เราไปถึงก็ราวๆ 10.00 โมงได้ หลังจากเก็บของเข้าที่พัก เราก็หอบเสบียงมานั่งกินที่ริมน้ำตก
อากาศเย็นๆ น้ำใสๆ สงบแล้วก็ร่มรื่น ช่วยเสริมให้น้ำตกยิ่งดูสวยขึ้น อย่างนี้มันเหมาะที่จะมาพักกับคู่รักมากกว่านะเนี่ย ช่างสรรหาจริงๆเลยมรึง
“สวยดีเนอะ” ผมพูดขณะเดินไปวักน้ำเล่น
“ถ้ามรึงชอบ กรูก็ดีใจ” มันยังขมักเขม้นกับการแกะเสบียงต่อไป
“น้ำเย็นดีเนอะ.....” ผมมัวแต่เพลิดเพลินกับธรรมชาติ จนไม่ได้สนใจมัน กำลังจะหันกลับ ก็ต้องตกใจ
เมื่อใบหน้าของไอ้หมีฟาย อยู่ห่างกันแค่คืบ มันมาตอนไหนเนี่ย แต่ผมรีบผละออกมาจนเสียหลัก เกือบพลัดตกน้ำ ถ้าไม่ได้มันดึงไว้คงได้เปียกไปแล้ว
ตอนนี้เลยกลายเป็นว่า ตัวผมกับมัน ยิ่งแนบชิดกันเข้าไปใหญ่ ยิ่งคิดว่า มันชอบผม ถึงแม้มันจะเป็นผู้ชายก็ตาม แต่แค่คิดว่า มีคนที่รักคุณ กำลังมองคุณด้วยสายตาแบบที่มันกำลังมองผมอยู่นี้ เฮ้อ......เขินนนนนน
ความคิดผมเตลิดไปไกลซะแล้ว ยิ่งได้จ้องตามัน ไม่รู้เรี่ยวแรงหายไปไหนหมด หน้ามันใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ตอนนี้ผมไม่คิดอะไรแล้ว อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดไปเถอะ
โป๊ก..............โอ๊ย....... :โป้ก1: ... มันเอาหน้าผากมัน มาโขกหน้าผากผม
“ระวังมั่งซิ เดี๋ยวหล่นน้ำลงไปจริงๆจะทำไงเนี่ย” กระชากอารมณ์ซะผมหลุดจากผวังเลย มรึงนี่นะ
.................................................................
ตอนเย็นเป็นอาหารที่ทางที่พักเค้าจัดไว้ให้ เมนูอร่อยๆทั้งนั้น (ของแม่อร่อยกว่าค๊าบบบบบ)
มันสั่งเบียร์มากิน ส่วนผมขอแค่ spy classic ก็พอ เรานั่งกินกันไป คุยกันไป ดื่มด่ำกับบรรยากาศยามค่ำคืน ที่มีเสียงของน้ำตกสาดลงมาอย่างไม่ขาดสาย ธรรมชาติที่สวยงามแบบนี้ นับวันจะหาได้ยากแล้ว
“มรึงไปอาบน้ำก่อนปะ” มันไล่ผม
“ไม่อ่ะ มรึงแหละอาบก่อน น้ำมันเย็น ขอกรูนั่งทำใจก่อน”ไม่ไป ยังไงๆผมก็ไม่ไป
ว่าง่ายครับ มันเดินเข้าไปในบ้าน ผมก็ดื่มด่ำกับบรรยากาศต่อปาย ฮุฮุ แต่แป๊ปเดียวผมก็ได้ยินเสียงฝีเท้ามันเดินกลับออกมา
“มรึง อาบเป็นเพื่อนกรูหน่อย”หันกลับมา มันยืนนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพร้อมขันกับสบู่ในมือ
“มรึงจะไปอาบไหนเนี่ย”
“น้ำตก เร็วดิ กรูหนาว” :o หนาวแล้วมรึงจะไปอาบที่น้ำตกเนี่ยนะ ไอ้ผมก็อิดออดไม่ยอมไป ก็มันหนาวอ่ะ แล้วมันก็ยื่นผ้าเช็ดตัวให้ผม
“มรึงจะถอดเอง รึให้กรูถอด” o11 เออ กรูไปก็ได้ ขัดมะได้ครับ สู้มันไหว (โปรดเห็นใจเป็ดตัวน้อยๆ)
ผมกับมันลงไปหาที่เงียบๆ ลับตาหน่อย (กลัวคนอื่นเห็นหรอก อายเค้า......อย่าจิ้นๆ) เราเลือกวางผ้าเช็ดตัวไว้บนโขดหินที่ไม่โดนน้ำ :เหอะ1: เหลือแค่ลิงตัวน้อย ปิดน้องชายอยู่เท่านั้น อาศัยความมืดเอาละกัน
แค่ก้าวแรกที่ผมจุ่มเท้าลงในน้ำ ผมก็แทบอยากจะร้องให้ลั่นน้ำตก o21 ก็น้ำมันเย็นเฉียบเลยนะซิ ไม่ไหวๆ ผมขอถอนตัว
ซ่า.................................................
กำลังจะขึ้นไปทำใจก่อนเชียว ไอ้หมีฟาย มันลงน้ำไปตอนไหนไม่รู้ มันวักน้ำสาดใส่ผมซะงั้น สั่นเลยทีนี้
“ไอ้เชี่ย กรูหนาวนะมรึง” ขนลุกซุ่เลย :freeze:
“ลงมาดิ ลงมาในน้ำเด่ยวก็อุ่น ยืนตรงนั้นหนาวนะมรึง” ยังมายิ้มเยาะผมอีก
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ลงก็ลงวะ แล้วก็จริงอย่างมันว่า พอลงมาในน้ำได้ซักพัก เหมือนร่างกายจะปรับอุณหภูมิได้ เลยไม่รู้สึกหนาวเท่าไหร่
จ๋อม................แจ๋ม..................
ไอ้หมีฟายนั่นเอง มันเล่นสาดน้ำใส่ผมใหญ่ โตขนาดนี้แล้วยังเล่นเป็นเด็กๆอีกมรึง
จ๋อม.........แจ๋ม..........ซ่า.............. :laugh3: ผมก็สาดมันคืน ฮุฮุฮุ เราเล่นสาดกันอยู่พักนึงจนเริ่มเหนื่อย
เราเลยขึ้นไปนั่งพักบนโขดหิน จิบเบียร์กับ spy ดื่มด่ำกับความเงียบสงบ o4บรรยากาศดีจริงๆ ให้ตายซิ
ผมนั่งคิดอะไรไปเพลินๆ แล้ววกไปคิดเรื่องความฝันตอนไหนก็ไม่รู้ จนไอ้หมีฟายมันสะกิดเรียกผมลงน้ำอีกรอบ
ช่วงที่ลุกขึ้นผมดันไปเหยียบตะไคร่น้ำเข้า เลยเสียหลักลื่น ไอ้หมีฟายรีบถลาเข้ามาแต่ก็ไม่ทัน ผมร่วงน้ำไปแล้ว มันรีบดึงผมให้ลุกขึ้น (น้ำตื้นๆเอง กรูไม่จมหรอกมรึง)
“มรึงเป็นไรป่าว” มันจ้องตาผม :impress:
แต่ไม่รู้ซิ อาจจะเพราะผมคงมึนๆด้วย o2 (จำกันได้มั้ยเอ่ย ว่าผมไม่กินเหล้า) ผมเห็นแววตาที่ดูห่วงใยจากสายตาคู่นั้น มันทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก เมื่อไหร่กันนะ ที่ผมรู้สึกหลงไหลไปกัยสายตาคู่นี้
เราจ้องตากันอยู่แบบนั้น
แล้วมันก็ค่อยๆโน้มตัวลงจุมพิตนุ่มนวลที่หน้าผากผม...หนวดอันดกครึ้มของมันทำให้ผมรู้สึกสยิวขึ้นมาจนขนลุก.....อาาาซ....มันขบบริเวณติ่งหูของผมเบาๆ....มันทำให้รู้สึกสะท้านเสียววูบขึ้นมาทั่วทั้งร่างด้วยความรู้สึกที่ไม่เคยเป็นมาก่อน......อาาาาาาาาาาาาาาซ....
ผมเผลอกอดคอมัน...........มันไซร้บริเวณซอกคอแล้วเลื่อนมายังริมฝีปาก ผมค่อยๆเผยอปากให้สอดรับกับการรุกล้ำ...ปลายลิ้น...แทรกผ่านเข้ามา........อาาาห์...อาาาาาาาว์......ฮืมมมมมมมมมม...
มืออีกข้างค่อยๆเลื่อนลากผ่านจากหน้าอก เอว และวนเวียนอยู่ตรงท้องน้อย สร้างความเสียวกระสันต์ได้เป็นอย่างดี........... :haun1: ...
ยามนี้ท่อนลำของมันแข็งโด่อยู่ภายในกางเกงในตัวจ้อย :oo1: เสียดสีกับต้นขา...มันทำให้รู้สึกได้ถึงความอุ่นของมัน....
และก่อนที่อะไรๆมันจะเลยเถิดไปกว่านี้ ผมต้องหยุด ผมรวบรวมแรงทั้งหมดเท่าที่จะมี ผลักมันออกไป ผมจ้องหน้ามัน สายตามันดูเว้าวอน และอ่อนหวานเหลือเกิน
“ไม่ เดี๋ยวก่อน” ผมพยายามผลักมันออก แววตาเมื่อครู่ มันดูเศร้าลงถนัดตา :m17:
“ขอเวลากรูหน่อยนะ :impress:” แล้วมันก็ยิ้มให้ผม เป็นยิ้มเหมือนทุกครั้ง ที่มันยิ้มเสมอมา
“กรูจะรอ” มันยีหัวผมเล่น o7 ผมรู้ว่ามันเองก็คงอดกลั้นไม่น้อย แต่ผมเองก็ยังคงสับสน ผมไม่อยากให้สิ่งที่เกิดขึ้น เป็นเพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบ
“แต่ขอมัดจำไว้ก่อนได้มั้ย” ทำหน้ากรุ้มกริ่มอีกแระมรึง :5555:
“มรึงจุ๊บกรูทิดิ” เฮ้อ............มันก็ยังเป็นมัน o7
ผมเลือกที่จะจูบมันที่หน้าผากเบาๆ 1 ที มันทำหน้าไม่พอใจ แต่ก่อนที่มันจะเถียง
“มรึงไม่ได้บอกนิ ว่าตรงไหน 1 ที หมดโควต้าแล้ว” ขอเวลากรูหน่อยมรึง...........
แล้วเราก็ขึ้นจากน้ำ กลับบ้าน นอนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน เอิ๊กกก เอิ๊กกกกก
…………………………………………………..
ปล.มีรังสีอำมหิตแถวๆนี้อีกแล้ว รีบไปดีกว่า ฮุฮุฮุ :try2:
-
ขัดใจจิง :เตะ1:
5555
-
โถ่ หมีฟายมะน่าชักช้า ปล้ำเลย :a2: :a2:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
แหม๋ๆ ต้องเล่นตัวกันหน่อยซิ แรกๆ อ่ะ :m12: :m12: :m12: รอครั้งต่อไป ไม่รอด :m10: :m10: :m10: หุหุ :m11:
-
หมีฟายทำเป็ดย่างเคลิ้มซะแล้ว :m25:
จิ้นๆๆ o7
-
ความพยายามของหมีฟายเริ่มเป็นผลแล้ว อิอิ o17
-
ขัดจายคนอ่านอย่างแรง :m17: :m17:
-
เซรงเรยย สุดท้ายก้อมะมีไรในลำธาร
อุตส่ายอมทนให้ยุง ขบ ไปซุ่มอยู่ตรงโขดหินใกล้ๆ แต่ก้อแห้ว
ว๊า ขัดใจอย่างรุนแรง
:m16: :m16: :m16: :m16:
-
:m16: ขัดจาย เจงๆ
แต่มะเป็นไร พยายามต่อไป เจ้าหมีควาย
หมีควายpower :a2: :a2: :a2:
รออ่านต่อไป
-
เย้ยย นิมิตหมายอันดี หนุ่มบอกว่าขอเวลาด้วยง่ะ อิอิ
เพลิดเพลินๆ ฮ่าๆๆๆ
จุ๊บๆ :m1:
-
ขัดจายยย o9
พยายามต่อไปนะหมีฟาย คุณหนุ่มเริ่มใจอ่อนแล้ววว :a1:
-
ขัดขืนเล็กน้อยแต่พองาม
หมีก็ค่อยๆแทะเป็ดไปวันละนิดวันละหน่อยแล้วกัน
แทะๆเล็มไป ซักวันก็ได้กินทั้งตัวหละ
:m19: :m19: :m19: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
มารอตอนต่อไปนะครับ รออยู่อ่ะ
-
:m1: :m1: :m1:
-
พี่หมีฟายสู้ๆนะจ๊ะ เอาใจช่วย ขอให้เป็ดน้อยใจอ่อนไวๆน้า :m1: :m1:
-
:m3: ฮุฮุ รอดไปนะ ชิ :laugh:
จาฝืนใจไปได้นานขนาดไหนว้า :oo1:
-
อย่าใช้เวลานานนะคับ
-
แหม...................หลงลุ้นแทบตาย :เฮ้อ:
-
เดี๋ยวก็มัดเป็ดส่งให้หมีกินซะเลย
เล่นตัวนัก - -"
:m9: :m9: :m9:
-
หมีสู้ๆๆๆๆๆๆ รุกเลยยยยยยยยยยยยยยยย :m26:
-
โฮ้....ทำกันได้...คนเรา :a6:
-
มาอ่านแล้วนะคับ
-
อีกไม่นาน หึหึ
คนกำลังจะเปลี่ยนไป กร๊ากๆๆ :m20:
สู้เค้าพี่หมีฟาย :m3: :m3: :m1:
-
ชอบเรื่องแนวนี้ :m1:
หมีฟาย น่ารักอ่ะ ชอบๆ
-
หมีฟายน่ารักที่สุดเลยอะ
:m1: :m3:
-
น่ารักดีคร๊าบบบบบ ... :m3: :m3: :m3:
-
^
^
^
^
^
เจาะไข่แดงรีบน :m11:
และแล้วเป็ดก็ถูกหมีฟายถอนขนวันละเล็กละน้อย ดูท่ามีใจให้้เค้าเหมือนกันนะนั่น :laugh:
-
:m11: โฮะๆๆๆ เกือบแย้ววววววววว
อีกนิสสสสสส น่า :o8:
-
คนอ่านลุ้นพอๆกันเลย :m4:
หมีฟายน่าเอ็นดูจริงๆ ขยันชวนออกนอกสถานที่แบบนี้
ต้องไม่แคล้วแถวๆน้ำตกไม่ก็ทะเลแน่ๆ :a9:
-
หมีฟายทั้งโรแมนติก ทั้งน่ารัก :m1:
ไม่นานหรอก...ไม่นาน...ต้องสมหวัง o13
:a3: :a10: :a11:
-
องก์ที่ 19
ผ่านช่วงเทศกาลแจกของขวัญลูกค้าไปแล้ว ตอนนี้งานก็เลยไม่ค่อยยุ่ง เหลือเวลาทำอะไรอีกมากมาย o19
กริ๊ง.................... เสียงโทรศัพท์ที่โต๊ะทำงานผม
“สวัสดีครับ ผมหนุ่ม รับสายครับ”
“น้องรู้จักทศ ฝ่าย IT มั้ยครับ” เสียงนุ่มมากเลยผู้ชายคนนี้
“ครับ” ยังเอ๋อๆอยู่ :m28:
“พี่อยากจะบอกให้น้องรู้ไว้นะครับ พี่เป็นแฟนของทศ แล้วเรารักกันมาก พี่ไม่รู้หรอกนะ ว่าเค้าพูดอะไรกับน้องบ้าง พี่แค่อยากจะบอกว่า น้องโดนหลอกแล้ว ทางที่ดี ก็ควรจะเลิกยุ่งกับทศเค้าซะ เค้าก็แค่เห็นว่าน้องเป็นของเล่นชิ้นใหม่เท่านั้น ดังนั้น เลิกยุ่งกับเค้าซะ ก่อนที่มันจะสายไป เพราะพี่เป็นพวกหวงของซะด้วยซิ”
พูดมาเป็นชุด แล้วก็ตัดสายฉับไปซะดื้อๆ ผมได้แต่อึ้ง ถือโทรศัพท์แนบหูอยู่ย่างนั้น จนพี่ฝนเดินมาแตะไหล่
“เป็นอะไรรึเปล่าหนุ่ม หน้าดูซีดๆ” o22
“.................” ผมได้แต่จ้องหน้าพี่ฝน ผมพูดอะไรไม่ออกจริงๆ จะว่าผมกำลังช็อกกับเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมาก็ว่าได้
“มีอะไรหนุ่ม บอกพี่ซิ” ตอนนี้เพื่อนๆในแผนกเริ่มเพ่งความสนใจมาที่ผม
“เปล่าหรอกครับพี่ วงเงินที่ผมขอไปมันไม่ผ่านน่ะครับ เค้าโทรมาบอก(วงเงินบัตรเครดิต)” ปากพูดไป แต่ผมรู้สึกเหมือนจะหายใจไม่ออก น้ำตามันจะพาลไหลให้ได้
“พี่ก็นึกว่าอะไร หน้าซีดเชียว มีธุระรีบใช้เงินหรอ”
“นิดหน่อยครับพี่ แฮะๆ” ผมทำได้แค่หัวเราะแก้เก้อ แต่ในใจผมกำลังสับสน :sad2: มันเกิดอะไรขึ้นกับผมกันเนี่ย
ผมขอตัวพี่ฝนมาเข้าห้องน้ำก่อน เพราะถ้าผมยังนั่งอยู่ตรงนั้น ผมคงอดทนได้อีกไม่นาน :serius2: ผมเองก็ไม่ใช่จะเจอเหตุการณ์แบบนี้ซะเมื่อไหร่ เรียกว่าไม่เคยคิดเลยด้วยซ้ำ
ผมนั่งสงบสติอารมณ์อยู่พักใหญ่ แล้วก็ทำเป็นปกติกลับไปทำงานต่อ แต่ตลอดบ่าย ผมกลับทำงานอะไรไม่เสร็จซักอย่าง ผมหงุดหงิดใจ จนไม่เป้นอันทำงานทำการ เพราะมรึง เพราะมรึงคนเดียว :angry2: ไอ้หมีฟายชั่ว
(ผมมักจะเป็นคนที่ อารมณ์มักจะมาก่อนเหตุผลเสมอ.....ถ้าอารมณ์ร้อนนะ) :try2:
ผมทนไม่ไหวแล้วผมเลือกที่จะโทรเข้ามือถือมัน ผมจะต้องทำอะไรซักอย่าง
“แปลกนะเนี่ย โทรหากรูตอนกลางวัน” เสียงมันเริงร่าท้าลมฝนมาก
“ไอ้เชี่ย” เอาไป 1 ดอก ข้อหาทำให้กรูอารมณ์เสีย :o211:
“.........................” มันอึ้ง
“....หนุ่ม.....” เป็นใครก็คงตกใจ
“มรึงไปบอก เมียมรึง รึผัวมรึงด้วยนะ กรูมีศักดิ์ศรีพอ กรูจะต้องเป็นคนเลือก ไม่ใช่คนถูกเลือก แล้วก็ไม่ต้องเสือกโทรมาหากรูอีก :angry2: มรึงจะไปทำระยำกันที่ไหนก็ช่างมรึง กรูไม่เกี่ยวแล้วกรูก็ไม่สนใจด้วย”
แล้วก็ตัดสายไปเลย อย่างน้อย ผมก็ได้ระบาย อาการจุกแน่นเหมือนจะหายใจไม่ออกก็ค่อยทุเลาขึ้น
พอกันที ผมก็ไม่รู้หรอกนะ ว่ามันจะจริงอย่างที่ไอ้นั่นมันพูดรึเปล่า แต่โทรมาด่ากันแบบนี้ ผมก็ไม่ใช่ประเภทนางเอกมิวสิคที่จะมานั่งบีบน้ำตา สังเวทในชะตากรรมของตัวเองหรอก
คติผมคือ ดีมาดีตอบ ถ้าแรงมา ผมจะแรงตอบให้มากกว่าเป็นเท่าตัว
-
:a5:แว๊ก พออ่านมาทันไหงเป็นแบบนี้เนี่ย
ยังไงก็เป็งกำลังจายให้นะครับ สู้ๆงับ :a1:
-
:o :o :o
ใจเย็นๆ หนุ่ม
เรื่องนี้มันต้องมีอะไรแอบแฝงอยู่แน่ๆ
ลองฟังหมีฟายก่อนดิ ว่าเค้าจะว่ายังไง :m28:
-
เห้ย
เกิดอะไรขึ้นล่ะนั่น
แร้วตกลง
เมีย- หรือว่าผัว???
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับพี่หนุ่ม หึงหรือว่า โกรธอ่า
อย่าปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล นะครับ
:impress: :impress: :impress:
-
องก์ที่ 20
เย็นนั้นผมยังไม่ได้ไปกินข้าวกับมันเหมือนทุกครั้ง ผมไม่ได้หลบหน้ามัน แต่ผมรู้ตัวเองดีว่า ถ้าเจอมันตอนนี้ ไม่มันหรือผมก็ต้องแหลกกันไปข้างนึง
ไม่ใช่เพราะว่าไปหึงหวงอะไรมัน เพราะผมเองก็ยังไม่ได้เป็นอะไรกับมันซักหน่อย แต่ผมรู้สึกโหโม ที่มันมาหลอกผม แล้วก็ไม่รู้จักดูแลคนของตัวเองให้ดีกว่านี้
ไม่ใช่ว่าผมจะฟังความข้างเดียวหรอก แต่ถ้าให้ผมฟังมันตอนนี้ จะเหมือนว่ามันแก้ตัว เพราะฉนั้นต้องรอให้ผมสงบลงซะก่อน :amen:
แต่ผมก็ยังไม่อยากกลับห้อง ยิ่งไม่มีทีวีให้ดู เดี๋ยวจะยิ่งฟุ้งซ่านไปใหญ่ ผมเลยเลือกที่จะมาเดินเล่นในห้างแถวๆนั้น อย่างน้อยได้เดินดูอะไรเพลินๆ คงจะช่วยให้อารมณ์ผมดีขึ้น ผมหวังอย่างนั้นจริงๆ
ผมแวะหาข้าวกินที่ food center จากนั้นก็ไปนั่งกิน ไอติมสเว่นเซ่น (โปรโมชั่น59.-) แล้วก็แวะเข้าร้านขนมปังยามาซากิ กาโตเฮ้าร์ แต่ก็ไม่ได้อะไรติดมือ ผมเลยเลือกที่จะเข้าร้าน S&P อย่างน้อยมันก็มีเค้ก(ผมชอบเค้กมาก.....แต่ไม่มีตู้เย็น ก็เลยซื้อไปเก็บไม่ได้...เสียดายจริงๆ) เวลาผมอารมณ์ไม่ดี ก็จะซื้อของแหลก กินแหลกเลย คงมีหลายๆคนเป้นเหมือนผม ใช่ป่ะ :o8:
ช่วงที่กำลังเดินเลือกเค้กอยู่ (อันไหนๆก็น่ากิน :m3: เหอๆๆๆๆ) ก็โดนใครบางคนสะกิด หันกลับไปก็เป็นไอ้หมีฟายนั่นเอง มันเค่นยิ้มให้ผม (ไม่เต็มใจก็ไม่ต้องยิ้ม......พาลเค้าอีก)
ทำไมโลกมันแคบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ ขนาดนี้
ผมไม่เลือกแล้ว คว้าเค้กที่อยู่ตรงหน้ามา 2 ชิ้น แล้วก็เดินถือถาดไปจ่ายเงินเลย แต่มันก็ยังเดินตาม มาจ่ายให้ผม
(เงินเดือนมรึงเยอะกว่ากรูไม่เท่าไหร่ ทำเป็นหน้าใหญ่เนอะ......พาลอีกแระ)
ได้เค้กแล้วผมก็เดินออกเลย
“หนุ่ม” มันเรียกผมเบาๆ พร้อมคว้าแขนผมไว้ ไอ้เชี่ยนี่ เดี๋ยวเค้กกรูเละ
“ปล่อยกรู” จริงๆผมอยากจะสบัดแขนออกด้วยซ้ำ แต่กลัวเค้กเละอ่ะ
“ฟังก่อนได้มั้ย” ผมเลยหันหน้าไปจ้องหน้ามัน ก็ให้โอกาสมันหน่อย อย่างน้อยมันก็จ่ายตังค่าเค้กให้
มันก็มัวแต่อ้ำอึ้ง เห็นอาการแบบนี้ ผมเองก็ยิ่งหงุดหงิด :m16:
“หมดเวลา” คราวนี้ผมสบัดมือมันออก แล้วเดินออกจากห้าง แต่มันก็ยังเดินตามผมมาไม่หยุด ผมสุดกลั้นแล้วจริงๆ
“มรึงจะเอาไงเนี่ย” ผมหันไปเผชิญหน้ากับผม :angry2: ดูมันตกใจ เพราะหน้าตาผมตอนนี้คงดูเอาเรื่องสุดๆ
“มรึงจะพูดมั้ย ถ้าตอนนี้ไม่พูด ก็ไม่ต้องพูดอีกเลย” ผมให้โอกาสมันครั้งสุดท้าย
“ฟังก่อนได้มั้ย”
“แล้วนี่กรูยืนแดกข้าวอยู่รึไง” ปรี๊ดไปแล้ว กู่ไม่กลับแล้วผม :m16:
“ก็ถ้ามรึงยังร้อนอยู่แบบนี้ ถึงกรูอธิบายไป มรึงก็ไม่ฟัง จริงมั้ย” เออ จริงของมัน เก่งจริงๆมรึง สามารถทำให้อารมณ์ผมกลับลงมาได้
“อ่ะ กรูดีขึ้นละ มรึงว่ามา”
“ไปคุยที่ห้องได้มั้ย ตรงนี้คนเยอะ” ยังจะมีสิทธิ์เลือกอีก แต่ก็จริงอีกแหละ ผมกับมัน กำลังเป็นจุดสนใจ และในช่วงที่ผมกำลังเดินถึงหน้าหอ โดยมีมันเดินตามมาติดๆ
ติ๊ด...ตี่.....ตะละลิคติด............... เสียงโทรศัพท์มือถือผม เป็นเบอร์ขึ้นด้วย 02 อารมณ์ยิ่งไม่ดีอยู่
“ครับ” ผมกดรับอย่างเสียไม่ได้
“น้องหนุ่ม นี่พี่เองนะ” พี่ไหนวะ :m28: ผมเงียบ………….
“แฟนทศไง” ไอ้หน้าปลาไหลนี่เอง (เรียกเค้าซะเสีย)
“ว่าไงครับ” จะเอาไรกะกรูอีกมรึง
“พี่จะโทรมาบอกว่า ถึงน้องจะไปฟ้องทศ เค้าก็คงไม่สนใจหรอกนะ เพราะเค้ารักพี่มาก”และก่อนที่ไอ้หน้าปลาไหลมันจะพูดอะไรไปมากกว่านี้
“ไม่ต้องห่วง ผมไม่มีนิสัยลักกิน ขโมยกินของใคร พี่เองก็ควรจะเอาเวลาไปใส่ดูแลแฟนตัวเองให้มากๆ ดีกว่าที่จะมาคอยบอกผมแบบนี้นะ” เอาซิ๊ ครั้งนี้ผมไม่ยอมให้มันพูดฝ่ายเดียวหรอก
“เออ มรึงเข้าใจก็ดี ผัวกรู.......” เปลี่ยนลักษณะการพูดไปเลย เฮ้อ ......และก่อนที่มันจะพูดอะไรไปมากกว่านี้ ผมก็ยื่นโทรศัพท์ให้ไอ้หมีฟายมันฟัง
ผมไม่รู้หรอก ว่าไอ้หน้าปลาไหลมันพูดอะไรบ้าง แต่ที่รู้ๆ คือไอ้หมีฟายหน้ามันเครียดเลย แต่ผมก็สะใจเป็นบ้า o16 เล่นกับใครไม่เล่น
มันไม่พูดอะไรซักคำ ได้แต่ยื่นโทรศัพท์คืนให้ผม คงไม่ต้องอธิบายอะไรกันอีกแล้ว ผมเดินขึ้นห้อง มันยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม จบกันซักที ไม่ต้องอธิบาย ไม่ต้องร่ำลา ตั้งแต่พรุ่งนี้ มรึงกับกรู ไม่เกี่ยวข้องกันอีกต่อไป.........
-
เอ้า
ยังไงกันล่ะน่ะ
ไม่เคลียรซะที
ใจเยนๆๆๆๆ
-
ให้โอกาสอธิบายก่อนได้มั๊ย :o11: :o11: :o11: :o11: :o11: :o11: อย่าเพิ่งตัดสินดิ :try2: :try2: :try2:
-
หนุ่ม โคตรของโคตรใจร้อนเลยนะ สงสารทศว่ะ :เฮ้อ:
-
เปนเหมือนกันเลยแฮะ มาดีดีกลับ มาแรงแรงกลับกว่าเนี่ย
-
ได้ใจจิงๆๆเลยพี่หนุ่ม
แล้วพี่ทศจะว่ายังงัยคับ
-
“มรึงไปบอก เมียมรึง รึผัวมรึงด้วยนะ กรูมีศักดิ์ศรีพอ กรูจะต้องเป็นคนเลือก ไม่ใช่คนถูกเลือก แล้วก็ไม่ต้องเสือกโทรมาหากรูอีก ย้ากส์ มรึงจะไปทำระยำกันที่ไหนก็ช่างมรึง กรูไม่เกี่ยวแล้วกรูก็ไม่สนใจด้วย”
โอ่ แม่เจ้า โดนเข้าไปที ซีดครับซีด
:m29: :m29: :m29:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:angry2:ไอ้คุณทศ รีบไปจัดการซะให้เสร็จๆ
จี๊ดขึ้นอีกแล้ว
-
หมีฟายมีหมีโคอาล่าตามเกาะอยู่นี่เอง :a6:
ไปจัดการปัญหาให้เสร็จซะ ถ้ายังอยากจะจริงจังกะเป็ดน้อย
-
:try2: เฮ้ยๆ ใจเย็น มีอะไรเคลียได้ก็เคลีย
มีอย่างที่ไหนตัดขาดกันท่าเดียวเลย
ตั้งสติฟังกันบ้าง
แต่ไอ้หมีนี่มันก็น่า คนของตัวเองแมร่งดูแลไม่ดี
ให้ใครที่ไหนมาระราน ได้งาย :m16:
ไปจัดการกันให้เรียบร้อยซะ
รออ่านคับ
-
โห.............................ลุกเป็นไฟล่ะคับคราวเนี่ย
-
เริ่มครื้นเครง - -"
:เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
-
:a5: :a5: :a5: :a5:
อู้วว เข้มข้นๆ
เปลี่ยนอารมณ์แทบไม่ทัน
เอ้า พ่อหมีฟายว่ายังไงเนี่ย?
-
กุ๊กๆกิ๊กๆอยู่ดีๆ ก็มีเรื่องมาหักมุกอย่างแรงเลย
อย่างนี้ต้องเคลียร์กันก่อนนะคะ
อาจมีเบื้องลึกเบื้องหลัง
ใจเย็นๆนะคะหนุ่ม
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับ พี่หนุ่มใจเย็นๆๆก่อนนะครับ
ฟังเหตุผลหรือข้อแก้ตัวของพี่หนุ่มก่อนก็ดีนะครับ
:impress: :impress: :impress:
-
แบบนี้มันต้องเคลียร์กันแล้วล่ะ
-
:m16: :m16: :m16:
ไม่ไหวแล้ว อะไรเนี่ยยย
-
ตายกันไปข้างคราวนี้
-
:เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
-
แบบนี้ไม่เคลียร์ไม่ได้แล้วววววววววววววว o9
หมีฟายรีบอะบายมาเร็วๆเลย :เตะ1:เด๋วลูกเป็ดก้อโกรธ :m16:จริงหรอก
-
เอ้า....อารมณ์แรงอย่างงี้
ทศก็น่าสงสารอ่ะดิ เหอๆ
-
:m3: :m3: :m3:
เห็นคนเข้าทะเลาะกันรู้สึกน่ารักดี(โรคจิตป่าววะ)
แต่ต้องคืนดีกันนะ
ค้างงงงงงงงงงงง o9
นอนรอ :a12:
-
มารออีกตอนน๊าคับ
-
ค้างคาใจมากมาย
เคลียร์ด่วนค่ะ :m28:
-
เง้ออ ค้างอ่า ค้างได้ทำร้ายจิตใจมากมาย
หมีฟาจะทำยังไงต่อไปค้า
รีบมาต่อน้า ~
จุ๊บๆ :m1:
-
เหอๆๆๆ อันนี้เราช่วยไรไม่ได้ ไปเคลียร์กันเอง
ได้แต่นั่งหน้าซีด รอตอนต่อไป
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
-
โทรมาวีน :เตะ1:
อย่างงี้ต้องแย่งหมีฟายมาเลย o12
-
หง่า
ทำไมหมีฟายทำแบบนี้ละ
แต่ว่านะ หมีฟายต้องมีเหตุผลดิ
หนุ่มต้องฟังหมีฟายอธิบายก่อนนะ
:m15: :m15:
-
:เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
-
งืม...........ยางมะตัดสินว่าครายผิด เลยยังมะอยากด่าคราย........
ขอรู้เรื่องก่อนแล้วด่าทีเดียวม้วนเดียวจบ เหอะๆๆๆๆ :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
-
ซัดมันให้หมอบ
-
:m16:เข้ามารอคะ
-
เข้ามาแอบดูแว๊บ แว๊บ :m22:
-
กำลังหวานๆ เคลิ้มๆ อยู่เชียว มาอ่านอีกที ไหงมีไอ้หน้าปลาไหลโพล่มาได้ :serius2:
หมีฟาย รีบจัดการเรื่องหนี้ด่วนนนน
หนุ่มนี่อารมณร้อนเจงๆๆ
-
อย่าใจร้ายกะหมีฟาย นะ :impress: ฟังกันก่อน
-
มาต่อแล้วจ้า o13
...................................
องก์ที่ 21
พอกลับถึงห้อง ผมปิดมือถือทันที ผมไม่อย่างจะรับรู้อะไรทั้งนั้น อาการเหมือนจะหายใจไม่ออกกลับมาอีกครั้ง
ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน จริงอยู่ที่ผมเริ่มมีความรู้สึกดีๆให้มัน :-[ แล้วถ้ามันไม่ได้ทำ อย่างที่ไอ้หน้าปลาไหลมันว่า ทำไมมันไม่อธิบาย ทำไมมันยังเฉย งั้นก็แสดงว่า มันคงจะต้องเป็นจริงอย่างที่ไอ้หน้าปลาไหลมันพูดแน่ๆ
ผมอยากจะหลับนะ แต่หลับตาทีไร สมองผมมันก็คิดไปเรื่อย ยิ่งผมคิดย้อนไป ว่ามันทำดีกับผม แต่ที่มันทำ มันกำลังหลอกผม มันเห็นผมโง่ ให้มันหลอกได้ง่ายๆ ผมก็ยิ่งรู้สึกเจ็บแปล็บที่หน้าอก เจ็บจนอยากจะร้องไห้ :o7: แล้วน้ำตามันก็พาลไหลออกมาตอนไหนก็ไม่รู้ ผมพยายามสะกดกลั้น แต่ดูเหมือนมันไม่เป็นผลเลย ผมฟุบหน้าลงกับหมอน อย่างน้อย มันคงทำให้เสียงผมเบาลงได้บ้าง เสียของความเศร้า เสียงของความทรมาน ผมขอคืนเดียว คืนเดียวเท่านั้น แล้วผมจะกลับเป็นคนเดิม
............................................................
ผมตื่นมาพร้อมอาการปวดหัวตุ๊บๆ คงจะเป็นผลมาจากการร้องไห้แน่ๆ แต่ที่แย่ไปกว่านั้น ตามผมบวม และดูช้ำมาก ไอ้หมีฟายชั่วๆมันจะรู้มั้ยนะ ว่ามันทำให้ผมเจ็บได้ขนาดนี้ ไม่น่าเชื่อเลยว่าแค่เวลาไม่นาน มันจะมีอิทธิพลต่อผมได้มากขนาดนี้
เค้กที่มันซื้อให้ก็ยังวางอยู่ในถุงเหมือนเดิม จะทิ้งก็เสียดาย (ราคาไม่ใช่น้อยหนะ) ผมลองเอาผ้าชุบน้ำมาโปะตา เผื่อๆว่ามันจะหายบวมได้บ้าง จะให้ผมโผล่ไปทำงานทั้งๆที่หน้าเป็นแบบนี้ ไม่ไหวแน่ๆ
ผมเลยตัดสินใจ โทรไปลางานกับพี่ฝน ขอให้ผมได้พักหน่อยเถอะ ขืนไปสภาพนี้ :แปลงร่าง4: คงได้ตกเป็นเป้าสายตาแน่ๆ และอีกอย่างคือ ผมไม่พร้อมจะเจอหน้ามัน หน้าไอ้หมีฟายชั่วๆ
ผมเลือกที่จะไปนั่งเล่นที่สวนจตุจักร อย่างน้อยมันก็กว้าง กว่าผมจะเดินทั่ว ก็คงลืมอะไรๆไปได้เยอะ วันธรรมดาแบบนี้ คนในสวนไม่ค่อยเยอะ คนไม่พลุกพล่านแบบนี้แหละดี ผมจะได้มีเวลาคิดว่าอะไรเป้นอะไร แล้วควรจะทไอย่างไรต่อไป
ติ๊ด...ตี่.....ตะละลิคติด............... เสียงโทรศัพท์มือถือผม เป็นเบอร์ไอ้หมีฟาย ตอนนี้ผมเย็นลงมากแล้ว คงจะได้เวลาเคลียร์กันแล้วจริง
“ไม่สบายหรอ วันนี้ไม่เห็นมาทำงานเลย” เสียงมันฟังดูห่วงใยนะ แต่ใจผมคงยังชาอยู่
“นิดหน่อย มีไรว่ามา”
“อยู่ไหน ไปหาได้มั้ย อยากคุยด้วย” น้ำเสียงมันจริงจังขึ้นมาทันที
“อยู่จตุจักร ในสวน” ได้เวลาเคลียร์
“ไปหาได้มั้ย” เอ๊ะ เมื่อกี้ก็ว่าอยากมา พอกรูบอกว่าอยู่ไหน ยังจะมาถามอีกว่ามาได้มั้ย
“มรึงรีบมา ก่อนที่กรูจะเปลี่ยนใจละกัน กรูไม่ชอบรอ” แล้วผมก็ตัดสายทิ้ง ก่อนที่อารมณ์จะขึ้นอีกรอบ :fire:
-
มาปาดป่าวเนี่ยกะลังลุ้น
-
ลุ้นๆๆๆ :a4:
งานการไม่ต้องทำกันล่ะหว่า
หมีฟายเคลียร์ด่วน o12
มาหลอกให้รักแล้วทำงี้ได้ไง
ไม่กวาดล้างของเก่าให้เรียบร้อยก่อน :m16:
-
ตามมาติดๆ....
..............................
องก์ที่ 22
มันโทรหาผมอีกครั้ง ถามว่าผมอยู่ไหน
“กรูอยู่บนสถานี BTS”
“เดี๋ยว มรึงรอกรูก่อน กรูขอ5 นาที แค่ 2 นาทีก็ได้ รอกรูก่อนนะ” แล้วผมก็ได้ยินเสียงมันวิ่ง
งงเลย ผมแค่ขึ้นมาซื้อหนมปัง ร้าน ยามาซากิ (มันอยู่ทางออกที่ 1 ของสถานนี BTS หมอชิต) แค่นั้นเอง อะไรของมัน
ซักพักผมก็เห็นมันวิ่งหน้าตาตื่น :sad3: ยืนเก้ๆกังๆ แล้วก็กดโทรศัพท์ คงโทรหาผม (ผมกำลังจ่ายตังอยู่ในร้าน)
“อยู่ไหน ไปแล้วหรอ” แล้วมันก็ชะเง้อหาผมใหญ่
“กรูอยู่ทางนี้” แล้วผมก็เผลอยิ้มกับท่าทางของมัน อย่างน้อยผมก็รู้ว่ามันไม่ได้เสแสร้ง
“นึกว่าไปแล้วซะอีก” มันพูดขณะที่ผมกำลังเดินไปหามัน
“กรูมาซื้อเค้ก” พร้อมโชว์ขนมที่ซื้อให้มันดู :o10:
“เมื่อคืนก็กินแล้วนี่” มันทำหน้างง
“กรูไม่อยากกินของมรึง กรูเลยโยนให้ปลากินไปแล้ว” จริงๆแล้วผมกินหมดแล้วแหละ ฮุฮุ
หน้ามันเจื่อนเลย ฮุฮุ โทษฐานที่มรึงทำให้กรูนอนไม่เป็นสุข :interest:
แล้วผมกับมัน ก็เดินลงไปนั่งในสวน ผมก็แกะขนมไปเรื่อย ไม่ได้สนใจมันเท่าไหร่ แต่มันก็ยังไม่ยอมพูดอะไรซักที ทั้งๆที่บอกว่าอบากจะคุยกับผม แค่คิด ผมก็จะปรี๊ดอีกแล้ว
“ไหนมรึงว่าอยากคุยกับกรูไง” เปิดประเด็นเองก็ได้วะ
“เรื่องนั้น” เงียบอีกแระ
“กรูฟังอยู่ มรึงจะรีบพูดอะไรก็พูดมา เวลากรูจำกัด” กรูจะกินเค้กแล้ว
“คนที่โทรหามรึง เป็นแฟนกรูเอง” นั่นปะไร ไอ้ชั่วเอ้ย
“แต่กรูกับเค้าเข้ากันไม่ค่อยได้ในหลายๆอย่าง กรูเลยขอเลิกกับเค้า แล้วก็มาเจอมรึง”
“เค้าคิดว่า กรูขอเลิกกับเค้าเพราะกรูมีมรึง” เลยกลายเป็นความซวยมาตกอยู่ที่ผมซะงั้น
“แล้วมรึงไม่เคลียร์กับเค้าให้รู้เรื่องล่ะ ดูท่าเค้ารักมรึงมากนี่” ผมเบะปาก หล่อนักนะมรึง มีแต่คนรัก คนหลง
“มรึงเข้าใจกรูหน่อยได้มั้ย กรูอยากบอกเค้า แต่ไม่รู้จะพูดยังไง” :m17:
“แล้วมรึงก็ปล่อยให้เค้าเข้าใจผิด คิดว่ากรูแย่งมรึง แล้วก็มาด่ากรูเนี่ยนะ มรึงนี่มันเห็นแก่ตัวว่ะ” ผมสะบัดหน้าหนี ก่อนที่จะพูดอะไรแย่ๆมากกว่านี้
“กรูไม่รู้จะเริ่มยังไง มันเหมือนน้ำท่วมปาก”
“งั้นมรึงก็จมน้ำตายไปซะ” เริ่มพาลละผม :เฮ้อ:
………………………. มันเงียบอีกแล้ว
“แล้วมรึงจะเอาไง ถ้ามรึงไม่เคลียร์ มรึงอย่ามายุ่งกับกรูอีก กรูไม่อยากอยู่ในวังวนนรกของมรึง” ผมกั้นอารมณ์สุดๆ :m16:
“กรูนัดเค้าแล้ว กรูจะเคลียร์กับเค้า มรึงอยู่กับกรูก่อนนะ กรูจะปกป้องมรึงเอง” แล้วมันก็มาจับมือผมไว้ มือมันสั่น ผมมองหน้ามัน มันเองก็คงทุกข์และทรมานใจอยู่ อาจจะมากกว่าผมด้วยซ้ำ
“มรึงนัดเค้าไว้ที่ไหน” ผมอยากอยู่กับมันนะ ไม่ใช่ฐานะแฟน แต่ในฐานะเพื่อน ที่อยากจะช่วยเหลือเพื่อนที่กำลังทุกข์ต่างหาก
“ที่นี่ เดี๋ยวก็คงมา” ก็ดีเหมือนกัน จะได้จบๆกันไปซะ หมายถึง กรูกับมรึง
-
o12 o12 o12
มารอดูฉากนางเอกตบนางร้าย
:m27: :m27: :m27:
-
:m24: :m24: :m24: :m24: จะมีคดีขึ้นหน้า 1 ไหมเนี่ย
-
เคลียร์กันให้เสร็จๆ ดีแระ
-
เวลาอารมณ์ร้อนนี่ น่ากลัวจังเลยอ่า :m22:
-
รออยู่นะครับผม :a9:
-
เข้ามาดูวันละหลายรอบ :amen:
-
:m22:มาแอบดู
-
:m24: :m24:
เข้ามาติดตามสถานการณ์
-
ต้องการรถพยาบาลมั๊ย..... :ฮึ่มม:
-
แบบนี้ต้องลุ้น...........ว่าจะได้เลือดหรือเคลียร์ด้วยดี
-
เลือดกระจายแน่เลย เตรียมรถพบายบาล กะทีมกู้ชีพก่อนไหมคับ
-
:o โอ๊ว อย่าให้ถึงกับเลือดตกยางออกเลย
ก้อผมอ่ะเหนเลือดมะได้ o2
เหนทีไรละอยากกินตับ (เด็กเอ๊าะๆ) ทู้กที :m23:
แต่ยังไง ก้อเปงกำลังใจให้ฉะเหมอนะ เด๊วจะมาติดตามผลอีกรอบ
-
หมีฟายจะรอดไหมเนี่ย งานเนี้ย :o
หมีฟายสู้ ๆ :a2:
รอดูหมีกินเป็ดอยู่ง่ะ :m26:
-
มาแล้ววววววว ส่งท้ายก่อนกลับ ให้หายค้างงงงงงงงงงงงงงงงคาจาย o17
.......................................
องก์ที่ 23
ซักพัก ไอ้หน้าปลาไหลก็มาถึง ถ้าลองเทียบกันแล้ว ผมดูดีกว่าเยอะ (55555555 ชมตัวเอง) มันสูงกว่าผม แต่ผมขาวกว่ามัน (หักล้างกันไป) แต่ยอมรับ ว่ามันก็หน้าตาท่าทาง ดูดีทีเดียว
มันเดินไปแตะไหล่แล้วก็ยิ้มให้ไอ้หมีชั่วพร้อมนั่งลงข้างๆมัน แล้วหันมามองหน้าผม
“สวัสดีน้องหนุ่ม” แล้วก็ยิ้มเหยียดๆให้ผม วอนซะแล้ว
“หนุ่ม นี่พี่ป็อป” ไอ้หน้าปลาไหลนี่ชื่อป็อปนี่เอง ผมพยักหน้าให้นิดนึงเชิงรับรู้ กรูไม่ไหว้มรึงหรอก
“อย่าเสียเวลาเลยดีกว่า มีอะไรก็รีบๆพูด” ผมเปิดเองเลย เดี๋ยวผมจะอดใจไม่ไหว ระเบิดลงอีกลูก
“พี่ป็อป ผมว่าผมคุยกับพี่ไปแล้ว เรื่องของเรา แล้วอีกอย่างหนุ่มเค้าก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้เลยนะครับ” ดีมากไอ้หมีชั่ว ทีพูดกับแฟน พูดซะเพราะเชียวมรึง
“แต่พี่ไม่ยอมหรอก เราคบกันมาดีๆ จนไอ้นี่มันโผล่มา” มันชี้หน้าผม โอ้ว......ขึ้นเลย กล้าดียังไงมาชี้หน้ากรู
“มันไม่ใช่แบบนั้น พี่เองก็รู้ดีนี่ ยอมรับความจริงเถอะครับ”
“เธอเห็นพี่เป็นแค่ของเล่นใช่มะ พอเบื่อแล้วก็เขี่ยทิ้งหรอ ใช่ซิ มีของเล่นชิ้นใหม่ ที่มันสดกว่างั้นละซิ” แล้วมันก็จิกตา มาทางผม :m29: โอ้ว......ตอนนี้หน้าตามันดูโหดมากๆๆ
“อีนี่มันดีกว่าพี่ตรงไหนห๊า” อ้าว ซวยอีกกรู กรูนั่งของกรูเงียบๆนะเนี่ย
“มรึงคุยกันเองละกัน” ผมกลัวผมกลั้นไม่อยู่ :m16: ขอหลบฉากดีกว่า แล้วก็ลุกเดินออกมา
“เดี๋ยว มรึงจะไปไหน มรึงทำให้คนรักเค้าแตกคอกัน มันสะใจมากใช่มั้ยห๊าอี.......(มันหยาบมาก)......”
“เรื่องของพวกมรึง ไม่เกี่ยวกับกรู” :angry2: ผมโมโหมากๆ กล้าดียังไงมาด่าผม ผมต้องรีบไปให้พ้นจากตรงนี้ ตอนนั้นผมได้ยินเสียงไอ้หมีชั่วเป้นระยะๆว่า “พอได้แล้ว” “หยุดเถอะ” อะไรทำนองนี้
ไหนว่ามันจะปกป้องผม แล้วให้ไอ้นี่มาชี้หน้าด่าผมฉอดๆเนี่ยนะ ถ้ามรึงปกป้องกรูไม่ได้ งั้นกรูจะปกป้องศักดิ์ศรีของกรูเอง
ย๊ากก ...พล็อก....... :13223:.........ผมง้างหมัดแล้วซัดเข้าไปเต็มกำลังเท่าที่ผมจะมีอยู่ แต่กลายเป็นว่าคนที่โดนหมัดผมเต็มๆ กลับเป็นไอ้หมีฟาย มันมายืนบังแฟนมันไว้
“ไอ้เชี่ย” ผมตะโกนด่ามัน พร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา
“ไหนบอกจะปกป้องกรู แล้วมรึงไปปกป้องมันทำไม ไอ้เชี่ย” ผมเองก็ตกใจที่ชกมัน แต่ผมเจ็บใจมากกว่า ผมทนดูไม่ได้แล้ว ผมเดินออกจากตรงนั้น แต่ไอ้หมีชั่วมันยังมาคว้าแขนผมไว้
“ปล่อยกรู” ผมทั้งดิ้น ทั้งสะบัด แทนที่มันจะปล่อย มันกลับมากอดผมไว้แทน
“กรูขอร้อง อยู่กับกรู อย่าทิ้งกรูนะ” มันกอดผมแน่นมาก จนหายใจแทบไม่ออก ตัวมันสั่น มันกำลังร้องไห้หรอ
ผมเงยหน้ามองหน้ามัน จริงๆด้วย มันกำลังร้องไห้ ผมเริ่มควบคุมอารมณ์ได้ มันจึงค่อยๆคลายวงแขนออก ไอ้พี่ป็อปมันยืนอึ้งๆ
“พี่ป็อป ผมรู้มาตลอดนะ ว่าตลอดเวลาที่พี่คบผม พี่เองก็มีคนอื่นด้วย” มันหันหน้าไปพูดกับไอ้หน้าปลาไหล แต่มือมันก็ยังกำแขนผมอยู่
“ทศ” ดูไอ้ป็อปมันจะอึ้งเข้าไปอีก
“แต่ผมเองก็พยายามไม่สนใจ ผมยังคงรักพี่ แม้ว่าพี่จะทรยศผม” น้ำตามันไหลเป็นทางเลย
“และนี่ คือเหตุผลที่ทำไมผมถึงขอเลิกกับพี่ มันไม่ใช่เพราะหนุ่มหรือใคร แต่มันเป็นเพราะพี่ทำตัวพี่เอง” ผมได้แต่อึ้ง ไม่คิดว่าเรื่องมันจะกลายเป็นแบบนี้
“ผมจริงใจกับพี่มาก แต่พี่เอาความจริงใจของผม ไปเหยียบย่ำ ผมเองก็มีความรู้สึกนะครับ ผมเจ็บนะ” ตอนนี้ไอ้ป็อปน้ำตาไหลละ เออ ร้องกันเข้าไป
“เป็นเพราะผม ไม่อยากทำร้ายความรู้สึกพี่ ผมเลยไม่อยากจะพูดเรื่องนี้ แต่วันนี้พี่บังคับให้ผมต้องพูด” ผมเข้าใจความรู้สึกของมันแล้วครับ
“พี่ขอโทษทศ พี่ขอโทษ เราเริ่มกันใหม่ได้มั้ย พี่จะปรับปรุงตัว นะ นะทศ” มันเข้ามาจับมือที่เหลืออีกข้างของไอ้หมี
“มันสายไปแล้วครับ ผมให้โอกาสพี่ตลอด ให้โอกาสมาตลอด” มันสะบัดมือออก
“พี่เองก็ควรจะจริงจังกับใครซักคนนะครับ แต่ไม่ใช่ผม” แล้วมันก็หันมาทางผม
“ผมได้เลือกทางของผมแล้ว” แววตามันดูจริงจังมาก
ไอ้พี่ป็อปมันมองมาทางผม แต่แววตาดูอ่อนลง ไม่เหมือนกันตอนแรกที่เจอกัน มันเดินเข้ามาใกล้ๆผม
“เฮ้อ..........แพ้ซะแล้วซิ” แล้วมันก็ยิ้มให้ผม ยิ้มอย่างเป็นมิตร
“รักษาเค้าไว้ให้ดีๆนะ กว่าจะรู้ว่าเค้ามีค่ามากแค่ไหน ก็ตอนที่เสียไปแล้วนี่แหละ” แล้วมันก็หันไปมองไอ้หมี
“เลือดร้อนจริงๆเลยนายนี่ พี่ไม่แย่งด้วยแล้วหละ แล้วก็ ขอโทษด้วยที่พี่ว่านาย คงไม่ถือนะ” ถือไม่ถือ ผมก็ต่อยไปแล้วแหละ (แต่แค่ไม่โดน)
ผมได้แค่ยิ้มๆตอบกลับไปเท่านั้น
...................................................................................
พี่ป็อปไปแล้ว ผมยังคงนั่งอยู่ในสวนกับมัน ไม่มีคำพูดใดๆ มีแต่ความเงียบ และมัน ยังคงจับมือผมอยู่อย่างนั้น
-
โอ้เย้ มาต่ออีกนะครับ
-
ค้างหรอ... :o
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:sad4: :confuse: :o7:
หมีฟาย......หนุ่ม......พี่ปลาไหล
อ้าว............ ไปกันง่ายๆๆๆ งี้เลย รึ :o10:
-
จะว่าไปพี่ป๊อปเองก็เป็นลูกผู้ชายพอน่ะ รู้ตัวว่าผิดแล้วยอมถอยห่างออกมา นับถือๆ
-
จะมีอะไรอีกมั๊ยเนี่ย
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผม แล้วจะเป็นไงต่อไปนะ
ลุ้นๆๆ อิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
และแล้วปลาไหลก็ถอย :a2: :a2: หมีฟายกะหนุ่มจะทำงัยต่อ รออ่านอยู่นะ :m1: :m1:
-
จบทิ้งท้ายแบบอึ้ง ทึ่ง .... (เติมเอาเอง) :try2:
-
เฮ้อ :เฮ้อ: ถึงจะมีเจ็บตัวกันบ้างแต่ก็จบลงด้วยดี :m4: :m4: :m4:
-
โอ้ว ไม่ได้อ่านหลายวัน มันส์หยดเชียว o17 o17
-
อย่างน้อยพี่ป๊อปก็มีความคิดเป็นเหตุเป็นผล ไม่ใช่คนหน้ามืดตามัว
จะรอดูการพัฒนาการของคุณหนุ่มกับหมีฟายต่อปายยย :m7:
-
จบซะหล่ะ เรื่องไอ่พี่ป๊อบ
ต่อไปจะมีเรื่องมาอีกเรื่อย ๆ ป่ะเนี่ยย
-
o13 กำลังเข้มข้น มาต่อไว นะ คับ
-
ไมดูเหมือนจะง่ายไปหน่อยไหม แต่ก้อเข้าใจกันแล้ว หรือเปล่า งานนี้ไอ้หมีฟายต้องง้อแล้วละ
-
เครียร์ได้และ
-
เคลียร์กันได้ ดุเดือดเผ็ดมันส์ ทุกรสชาติเลยฮุฮุฮุ :m9:
-
:m2: :m2: :m2:
เคลียร์ซะที *-*
-
และแล้วปลาไหลก็พ่ายแพ้ไป :m8:
ทีนี้ก็เหลือ หมี กับ เป็ด
เฝ้ารอวันที่หมีจะได้กินเป็ด :a2:
-
ปลาไหลไปแล้ว...เหลือแต่หมีกะเป็ด
ปรับเคลียร์กันดี ๆ นะ
-
:m22: คนสองคนนั่งในสวน อิอิ
-
รีบๆ
มาต่อด้วยนะคับ
-
โหวะ เวลาจะยอมก็ยอมง่ายๆเลยเนอะพี่ป๊อบเนี่ย
ไม่มีอุปสรรคแล้ว หมีรีบกินเป็ดเร็วๆเข้าๆๆๆ ฮ่าๆ
จุ๊บๆ :m1:
-
:impress: :impress:
หมีฟายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
น่าฉงฉานจังเลยอ่ะ เห็นใจทั้งคู่เลยอ่ะ
ทั้งนู๋หนุ่มทั้งนู๋ทศ.... :m17:
-
:a14: :a14: :a14:
ไม่รู้ดิ แต่ไม่ชอบหมีควายอะ
ผู้ชายอะไร อ้ำอึ้ง ปากมีป่าวว๊ะ สาดดด
:เตะ1:
-
เลือกได้ซะทีนะเนี่ย
-
แล้วงานนี้ใครงอน ใครจะง้อ ต่ออ่ะ เง้อ งง :m21:
-
ดีกัน...ดีกัน... :m1:
กอดแล้วก็ดีกันซะนะ :m4:
-
โล่งไปเปราะนึง แต่รู้สึกมันยังไม่เคลียร์
มันตะหงิดๆ ในใจ เพราะไรหว่า คิคิ
รอตอนต่อไป ลุ้นๆๆๆๆๆ
ลุ้นไรมะขอบอกนะ เพราะทุกคนคงรู้หมดแล้ว
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
-
รอ รอ รอ :m4: :m4:
-
สงสารพี่หนุ่ม แต่สงสารพี่ทศมากกว่า :m15:
งานนี้ไม่มีใครผิดนะ ดีกันเถอะ :impress:
-
โดนย้อนเวลา งึมๆ
:m21:
-
มันหายไปแล้วอ่า.... :m15: .หายไป หายไป ที่ post ไว้ หายยยยยยยยไปกับสายลม o9 อะๆ มิเป้นไร เดี๋ยว Post ใหม่ เผื่อพี่เป็ด น้องเป็ด ลูกเป็ด หลานเป็ด คนไหนยังมะได้อ่านนนนน
..............................
องก์ที่ 24
“ทำไมไม่ไปทำงานล่ะ” มันเริ่มประเด็น
“ตื่นสาย” แถไปเรื่อยอ่ะผม
“ตื่นสาย แล้วมาไกลถึงนี่เนี่ยนะ เก่งเนอะ” แอบกัดกรูอีก
“เรื่องของกรู” ผมด่ามันไว้เยอะ ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี (แถวๆนี้มีใครเป้นเหมือนผมมั้ย)
“เข้าใจกรูแล้วใช่มั้ย หายโกรธกรูรึยัง” มันมองหน้าผม เผลอสบตาปิ๊ง ปิ๊ง
“เคลียร์กับแฟนได้ก็ดีแล้วนี่ กรูจะได้ไม่ต้องซวยไปด้วย” เฮ้อ......ทำไมพูดไปงั้นล่ะกรู
“มรึงอย่าเพิ่งประชดกรูได้ป่ะ”
“ทีกับแฟนละพูดเพราะเชียว ทีกับกรู ละ กรู มรึง นะ” ขออีกดอก
“หึงรึไง” นั่นเลย
“กรูไม่ได้เป็นไรกะมรึงนิ กรูจะหึงทำไม”
“แล้วมรึงอยากเป็นมั้ยล่ะ” สายตากรุ้มกริ่มเชียวววววว
“ไม่เอาหรอก มรึงอ่ะเจ้าชู้ กิ๊กเยอะ เดี๋ยวกรูซวยอีก” หน้ามันจ๋อยเลยแฮะ ฮุฮุ
“ปะ” ผมลุกขึ้น มันมองหน้าผมแบบงงๆ
“กรูอยากกินก๋วยเตี๋ยวเรือ มรึงเลี้ยงนะ” มันยิ้มออกแล้วครับ
จริงๆแล้วผมเอง อยากจะด่ามันอีกตั้งเยอะ แต่เหมือนกับว่า เหตุการณ์ตรงนั้นมันก็ผ่านไปแล้ว แล้วผมก็ได้ต่อยมันแล้ว (แม้จะไม่ตั้งใจ) ก็ถือว่าให้มันจบๆกันไป ลืมๆมันไปซะดีกว่า
“เอ้อ อาทิตย์นี้กรูจะกลับบ้านนะ” ผมบอกมันระหว่างเดินไปที่รถ
“กรูไปด้วยดิ กรูอยากไปเที่ยวบ้านมรึงอ่ะ” หยุดกึกเลย
“บ้านกรูไม่มีอะไรให้เที่ยวหรอก”
“อย่ามาโกหกเลยมรึง สุโขทัย ที่เที่ยวเยอะจะตาย กรูรู้” มันยืดอกแล้วก็เอามือตี ท่าทางภูมิใจซะเหลือเกิ๊น(กลายเป็นคิงคองไปแระ)
“ก็แล้วแต่มรึง แต่ไม่ให้นอนบ้านกรูนะ” มันทำหน้ากระเง้ากระงอด
“ไม่งั้นก็ไม่ต้องไป” เอาซี้ ผมถือไพ่เหนือกว่า เหอๆๆๆๆ
“ก็ได้” แล้วมันก็บ่นอะไรของมันไม่รู้ งุ้งงิ้ง ๆ
รอให้ถึงถิ่นกรูก่อนเถอะมรึง กรูจะเอาคืนให้หนำใจเลย วะฮ่า ฮ่า ฮ่า
-
อ่ะ อีก 1 :a9:
.........................................
องก์ที่ 25
ผมเดินทางกลับบ้านในคืนวันศุกร์ แล้วลาวันจันทร์อีกวันนึงด้วย จะได้มีเวลาอยู่บ้านนานๆหน่อย ผมเลือกที่จะนั่งรถเที่ยว 22.00 เพื่อให้ไปถึงบ้านเช้าพอดี
“ไปแค่ 2 วันนะมรึง ทำอย่างกับจะไปเป็นเดือน” ไอ้หมีฟายมันหอบของอะไรมาเยอะแยะมากมายเลย มันว่าจะเอาไปฝากบ้านผม ดีๆ ผมจะได้ไม่ต้องซื้อ ประหยัด ฮุฮุ
รถแวะกินข้าวที่นครสวรรค์ ผมเลยได้ซื้อโมจิ กับมะขามแก้ว ไปฝากที่บ้านด้วย
รถถึงท่ารถบ้านผมราวๆ 6 โมงเช้า ผมเลยพามันนั่งรถสามล้อเครื่องเข้าบ้าน พ่อจะได้ไม่ต้องออกมารับ (เปลืองน้ำมัน ฮุฮุฮุ)
แค่ผมจากบ้านไปทำงานไม่กี่เดือน ไม่น่าเชื่อว่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงได้เยอะขนาดนี้ มีการทำตลาดใหม่ พวกแม่ค้าก็เลยต้องออกมาขายของกันที่ริมทางเท้า มีร้านค้าใหม่ๆหลายร้าน คนที่มาจับจ่ายกับข้าวกันตอนเช้าก็ยังพลุกพล่านเหมือนเดิม อากาศเย็นๆทำให้ผมต้องกระชับเสื้อกันหนาวให้แน่นขึ้น (บ้านผมห่างจากท่ารถราวๆ 10 นาที)
ผมขอลุงรถสามล้อ ให้แวะซื้อน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋ด้วย (สังคมแถวบ้านผม มีอะไรก้ช่วยเหลือกัน) อากาศเย็นๆแบบนี้ ต้องได้น้ำเต้าหู้ร้อนๆแก้หนาว
“น้ำ 5 ปลา 10 ครับ” เอาไปเผื่อไอ้หมีมันถุงนึงด้วย
“อ้าว กลับมาเยี่ยมบ้านหรอหนุ่ม” ลุงร้านน้ำเต้าหู้ทักผม แกจำผมได้ เพราะผมชอบปั่นจักรยานมาซื้อให้พ่อประจำ
“ครับ อากาศบ้านเราเย็นเนอะลุง” ผมคุยกับแกระหว่างที่กำลังรัดยางวง
“โอ๊ย นี่อุ่นขึ้นแล้วนะเนี่ย อาทิตย์ก่อนหนาวกว่านี้อีก ลุงแถมปลาให้ 5 ตัวนะ”
“ขอบคุณครับ” ที่นี่เวลาเค้าจะให้ของ ก็ไม่ควรปฏิเสธครับ เค้าให้เพราะเค้าอยากให้จริงๆ ไม่เหมือนสังคมเมืองใหญ่ๆ ให้เพราะหวังผลกันทั้งนั้น
ผมจ่ายตังให้ลุงสามล้อเครื่อง แล้วเดินตัวปลิวไปกดออดหน้าบ้าน ปล่อยให้ไอ้หมีมันหอบของเองคนเดียว เหอๆๆๆๆ สบาย สบาย
ซักพักน้องผมลงมาเปิดประตู
“มาไมอ่ะ” เนี่ยแหละครับ คำทักทายจากน้องชายผม ปากมันไม่ค่อยตรงกับใจเลย จริงๆแล้วมันเป็นพวกตื่นสาย ปลุกแล้วปลุกอีกก็ไม่ยอมลุก แต่นี่ มันมาเปิดประตูบ้านให้ผมตั้งแต่ 6 โมงเช้า ไม่ต้องบอกก็รู้ครับ ว่ามันรออยู่ เฮ้อ........นิสัยปากแข็งเหมือนใครน๊อ
“ช่วยขนของหน่อยดิ เนี่ยของฝากใครก็ไม่รู้” ทีงี้ละหน้าบานเลย
“แล้วนี่เพื่อนพี่ ชื่อทศ” ไอ้ทศหอบกระเป๋ามาถึงพอดี
“หวัดดีคะพี่” โห ยกมือไหว้ด้วย ตกลงมรึงน้องใครเนี่ย
“เฮ้ยทศ นี่ไอ้หน่า น้องกรู” มันพยักหน้า ยิ้มแบบสาวหลงเลยมรึง เสียใจเว้ย น้องกรูไม่หลงมรึงหรอก กรูสอนมาดี
“ไปๆ เอาของขึ้นบ้านก่อน แล้วพ่อกับแม่ตื่นยังอ่ะ” บ้านผมเป็นบ้าน 2 ชั้นครับ ชั้นล่างจะเป็นห้องรับแขก ส่วนชั้นบน จะเป็นห้องนอน ห้องครัวแล้วก็ห้องนั่งเล่น
“หวัดดีครับพ่อ หวัดดีครับแม่” ผมยกมือไหว้แล้วก็กอดพ่อกับแม่ บ้านผมไหว้เสร็จแล้วต้องกอดครับ
“นี่เพื่อนผมครับ ชื่อทศ”
“สวัสดีครับพ่อ สวัสดีครับแม่” เรียบร้อยเชียวมรึง กะเรียกคะแนนเลยนะเนี่ย
“ไปอาบน้ำอาบท่ากันก่อนไปลูก เดี๋ยวค่อยมาคุยกัน”
ผมพามันเอาของไปเก็บที่ห้องผมก่อน
“ห้องมรึงกว้างดีเนอะ” มันเดินสำรวจอีกแระ เป็นนักสำรวจรึไงเนี่ย
“เฮ้ย นี่รูปมรึงตอนมัธยมหรอ หัวเกรียนเชียว” แล้วมันก็ขำของมันอยู่คนเดียว
“โหย มีนี้ด้วย / อะไรเนี่ย / อันนี้ใครเนี่ย / บลา บลา บลา” มันเที่ยวหยิบจับของผมในห้องซะทั่วเลย
“งั้นมรึงดูของกรูไปก่อนละกัน เดี๋ยวกรูไปอาบน้ำก่อน” เอาเลย ตามสบาย มรึงจะค้น มรึงรื้ออะไรก็เอาเล้ย................
ผมอาบน้ำเสร็จกลับเข้ามา ไอ้หมีฟายหลับไปแระ สงสัยจะเพลียจัด เพราะบ้านผมนั่งรถตั้ง 8 ชั่วโมง
แต่ไม่มีทาง กรูไม่ให้มรึงหลับง่ายๆหรอก
ว่าแล้วผมก็แกล้งเอาน้ำมาค่อยๆหยดใส่หน้ามัน ติ๋ง ติ๋ง ติ๋ง มันเอามือปัดทีนึง แล้วก็ลืมตาขึ้น
“ไปอาบน้ำได้แล้ว” สุดท้าย มันก็งัวเงียลุกไปอาบน้ำ เหอๆๆๆๆ
ผมออกไปรื้อของฝากให้ไอ้หน่ามัน เพราะไม่งั้น คงเละคามือมันแน่
“ค้นเข้าไป เดี๋ยวก็เละหมดพอดี”
“ก็พี่หนุ่มมัดแน่นอ่ะ หน่าแกะไม่ออกเนี่ย” มันดึงใหญ่ ตกลงมันเป้นผู้หญิงจริงป่าวเนี่ย
ลืมแนะนำ น้องสาวผม ชื่อน้อยหน่า เรียกสั้นๆว่า หน่า เรียนอยู่ ม.5 โรงเรียนแถวๆบ้าน นิสัยก็เอาแต่ใจนิดหน่อย (เพราะผมเอาแต่ใจมากกว่า 55555)
“นี่ไง ซื้อเค้กมาฝากด้วย ของ S&P เชียวนะ” ยืดนิดนึง ก็แถวบ้านผมมันไม่มีขายหรอก ขนาดเข้าไปในตัวจังหวัดยังไม่มีเลย
“หู้ย แพงนะเนี่ย พี่หนุ่มน่าจะมาเมื่อวานเนอะ หน่าจะได้เอาไปอวดเพื่อนที่โรงเรียน” แล้วมันก็ยิ้มภูมิใจกับของฝากอีกพักนึง
หันกลับไปอีกที ไอ้หมีมันเอาพวก ปลาแห้ง กุ้งแห้ง กะปิ ไปให้แม่ผมในครัวโน้น เอาหน้าแต่เช้าเชียว
“เพื่อนพี่หล่อเนอะ” นั่นเลย
“ตรงไหน พี่หล่อกว่าตั้งเยอะ” ทำเสน่ห์ใส่น้องสาวกรูป่าววะเนี่ย
“วันนี้ไปไหนป่ะเราอ่ะ”
“ไม่อ่ะ” ไอ้หน่ายังตั้งหน้าตั้งตารื้อของฝากต่อไป
“งั้นพี่เอารถไปนะ เดี๋ยวจะพาไอ้ทศมันไปเที่ยว แล้วจะเลยเข้าสวนด้วย” อยากจะอวดสวนมะม่วงของผมครับ ฮุฮุฮุ
เช้านี้แม่ทำข้าวต้มทรงเครื่อง ใส่ตับกับหมูสับแล้วก็เต้าหู้อ่อน อย่างที่ผมชอบ (เมนูนี้ใครจะลองดูก็ได้นะครับ ไม่หวง เพราะอร่อยจริงๆ) ไอ้หมีมันกินซะ 3 ชามแน่ะ เริ่มไม่แน่ใจว่ามันอร่อยจริงๆรึเอาใจแม่ผมเนี่ย
“วันนี้จะไปไหนกันละลูก” พ่อผมถาม
ลืมแนะนำอีกแล้ว
พ่อผม : เป็นข้าราชการครู วัยใกล้เกษียณ ตัวโต สูง ใหญ่ แล้วก็ผิวคล้ำ (จะว่าดำก็ได้) เป็นคนมีเหตุมีผล แล้วก็ดุ เพราะพวกนักเรียนที่เรียนกับพ่อผม ทุกคนจะพูดเป็นเสียงเดียวกันเลยว่า ดุมาก ขนาดผมเองก็ยังว่าดุเลย
แม่ผม : เป็นครูเหมือนกัน อายุเท่าพ่อผม แต่แม่ผมเป็นคนจีน สูงแค่ 155 เอง แต่ขาว แม่ผมใจดีนะ(ตามแบบฉบับของแม่อ่ะ) จะมีนักเรียนรักเยอะ ตอนแกลาออกจากโรงเรียนเก่า เพื่อย้ายมาโรงเรียนที่ใกล้บ้านกว่า ยังมีเด็กนักเรียนร้องไห้เลย ……………เอาพอสังเขบ......................
“ว่าจะพาไปเมืองเก่าครับพ่อ ขากลับอาจจะแวะเข้าสวน”
“อืม แต่มะม่วงมันยังไม่ออกเลยนะลูก” แม่ผมแย้ง
“หนุ่มเค้าโม้ไว้เยอะครับแม่ เลยว่าจะขอเข้าไปดูซักหน่อย” นั่น ไอ้หมี พออิ่มแล้วก็เริ่มเลยนะ เด๋ยวก็ปล่อยทิ้งไว้ในสวน ให้หาทางกลับเองเลยนิ
“สวนเล็กๆเองลูก เอาไว้ให้เค้าเช่าหนะ พ่อกับแม่ไม่มีเวลาไปดูแลหรอก ไปโม้อะไรไว้เยอะละลูก” ผมได้แต่ยิ้มแฮะๆ เด่ยวก่อนเถอะมรึง
“บ้านผมไม่มีสวนหรอกครับ เนื้อที่เล็กๆเอง” แล้วมันก็สาธยายบ้านมันให้ครอบครัวผมฟัง ผมฟังแล้วนึกภาพบ้านมัน บลา บลา บลา...............เออ เอาเข้าไป ประจบครอบครัวกรูเข้าไป
หลังกินข้าวเสร็จเราก็เตรียมตัว ออกเดินทางสู่เมืองเก่า
“ขับรถขับรากันดีๆละ” เนี่ยแหละครับ สไตล์การพูดของพ่อผม สั้นๆ แต่ได้ใจความ
…………………………………….
ผมขับรถพามันวนตลาดรอบนึงก่อน แล้วก็ชี้โรงเรียนของผมให้มันดู มันว่าสนามฟุตบอลโรงเรียนผมกว้างมาก (ภูมิใจครับ)
เราใช้เวลาราวๆ 1 ชั่วโมงก็มาถึงที่หมาย ผมก็ทำหน้าที่เป็นไกด์ คอยอธิบายสถานที่ต่างๆ ดูมันตื่นตาตื่นใจมาก จนเที่ยง ผมพามันแวะกินก๋วยเตี๋ยวเจ้าอร่อย คนยังแน่นร้านเหมือนเดิม
“เมนูชื่อแปลกดีเนอะ” มันพลิกเมนูไปมา
“ร้านนี้อร่อย”
“สั่งให้หน่อยดิ” เมื่อมันเสนอมา ผมก็จะสนองให้ ผมเลือกเมนู ที่เผ็ดมากๆให้มัน เหอๆๆๆๆ ประจบพ่อแม่กรูดีนัก มรึง
ซักพักก๋วยเตี๋ยวก็มา ดูมันจะตกใจกับก๋วยเตี๋ยวของมันพอดู มันหันมามองหน้าผม
“อะไร ทำไม ก็ให้สั่งให้ไง ก็นี่ไง มีไรหรอ” ผมก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ เหอๆๆๆๆ
“มรึงแกล้งกรูอ่ะ ต้องเผ็ดโคตรๆเลย พริกตรึม” รู้ทันอีก
“อะไรวะ แค่นี้ทำป็อด”
“แล้วกรูจะกินได้มั้ยเนี่ย ไม่เอาละ กรูสั่งใหม่” แล้วมันก็หยิบเมนูมาเลือก
“โห ไรวะ กรูสั่งให้แล้วมรึงไม่กิน กรูเสียใจนะเนี่ย”
“ไม่เอาอ่ะ มรึงแกล้งกรู” มันไม่ยอมท่าเดียว
“มรึงรักกรูป่ะ ถ้าไม่รักก็ไม่ต้องกิน สั่งใหม่ไปเลย” เอาซี้ เจอไม้นี้หน่อย
“มรึงอ่ะ” สะใจครับ สายตามันดูอ้อนวอนสุดฤทธิ์
“กินไม่กินก็แล้วแต่มรึงอ่ะ” แล้วผมก็ตั้งหน้าตั้งตากินของผม ถ้ามันไม่กิน ผมก็จะได้มีข้ออ้าง เหอๆๆ
มันเงียบครับ ซักพักมันก็กิน
“เฮ้ย กินจริงดิ” ผมอึ้งเลย
“มรึงจะได้รู้ไง ว่ากรูรักมรึงมากจริงๆ” แล้วมันก็ตั้งหน้าตั้งตากิน
แล้วมันก็กินหมดจริงๆ ปากงี้แดงเลยครับ เหอๆๆๆๆ แค่นี้มันยังน้อยไป แต่แอบดีใจนิดๆ ฮุฮุ (นิดเดียว)
“เอาอีกชามมั้ย” ผมเย้ามันเล่น
“ถ้ามันจะทำให้มรึงรู้ ว่ากรูรักมรึงมากแค่ไหน ก็สั่งมาเลย กรูจะพิสูจน์ให้มรึงดู” เขินไปเลยผม.........
-
ขอบคุณที่เอาตอนเก่ามาต่อให้นะค้า o1 o1 o1
รู้ว่าอัพใหม่ แต่ยังไม่ได้เข้าไปอ่าน มาเมื่อวานเปิดไม่ได้ :sad2: :sad2:
ชอบหมีควายมากมาย แต่ว่าน่าจะชัดเจนกว่านี้ดีกว่านา จะได้ไม่ต้องมีใครช้ำใจ(รวมทั้งคนอ่านด้วย)
รอตอนต่อไปค่ะ
:bye2: :bye2: :bye2:
-
อิอิ ขออภัยอย่างสูง
หวังว่าคนเขียนคงมีไฟล์ครบนะครับ
อิอิ
:m5: :m5: :m5:
-
หมีฟาย โหมดน่ารัก หุหุ :m3: :m3: :m3:
-
น่ารักดีอะ :m3: :m3:
-
:m3:น่าร๊ากกกกกกก ทั้งคู่เยยยยย
ปอลอ เมื่อวานเข้าไม่ได้ทั้งวัน เลยไม่ได้อ่าน ขอบคุณน้าที่เอามาอัพอีกที :give2:
-
ข้อความมันหายเหรอ งงๆ :m28:
-
5555+ :m3:
-
ตอนที่เอานำหยดใส่หน้าหมีอ่า
ใช้น้ำไรหยด
อยากรู้
-
“ถ้ามันจะทำให้มรึงรู้ ว่ากรูรักมรึงมากแค่ไหน ก็สั่งมาเลย กรูจะพิสูจน์ให้มรึงดู”
หุหุหุ ลองเอาพริกสดๆให้กินดิ พิสูจน์รัก o17
-
น่ารักได้อีกเน๊อะ อิอิ
-
ฮิ้วววววว เพิ่งได้อ่าน น่ารักดีเน๊อะ 5555555
-
:impress: :impress: :impress:
ชอบพี่ทศครับผม แล้วจะรออ่านตอนต่อไปนะครับ
ว่าแต่อย่าแกล้งพี่ทศดิครับ สงสาร อ่า
:impress: :impress: :impress:
-
อยากมีคนมาจีบแบบนี้บ้างจัง :m8: :m8:
-
เข้ามารออ่าน มาต่อไว ๆ นะ คับ
ความรักไม่ต้องการการครอบครอง ขอเพียงรู้ว่าใจเราอยู่กับใคร และรู้ว่าใจใครอยู่กับเรา ถึงแม้ความเป็นจริงมันอาจจะไม่เป็นไปตามที่เราเคยฝันไว้ ขอแค่เรารักเขา และขอแค่เขารักเรา เท่านั้นเองที่ต้องการ อาจจะเสียใจที่ไม่ได้เคียงคู่กัน แต่เมื่อเรามองดูเขามีชีวิตที่ดี เราเองก็ควรจะดีใจ
-
หมีฟายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยน่ารัก :m3: :m3:
-
:m3: น่ารักกกกกกกกกกกกกกก :m3:
อยากมีแฟนแบบพี่ทศจังงงงงงงง :m13:
-
โหหหหหหหหหหหหหห
น่ารักจังเลยอ่ะ อิจฉา
-
รอตอนไปชมสวน คิคิ
จามีอารายน่าตื่นเต้นไหมน๊อ
Love พี่หมี ม้ากมาก จุ๊บๆ
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
-
หมีฟายน่าร้ากกกกที่ซู้ดดดดดดด
:m3: :m3: :m3:
-
:m12:หมีฟายน่ารักอะ
-
มาต่อแย้วววววว :a11:
.................................
องก์ที่ 26
หลังจากกินก๋วยเตี๋ยวเสร็จ ผมพามันขับรถวนรอบๆเมืองเก่าอีกรอบ แล้วก็ขับรถไปแวะซื้อถั่วทอดที่ศรีสำโรง(ของขึ้นชื่อเลยนะ อร่อยมั่กมาก) เอาไปฝากที่ทำงานซะหน่อย จากนั้นผมก็พามันเข้าสวน
“บ้านแถวนี้เค้าดูเงียบ สงบดีเนอะ คนไม่พลุกพล่านด้วย” มันนั่งรำพันของมันคนเดียว
“อยากมาอยู่แถวนี้จังเลยเนอะ” ผมยังคงตั้งหน้าตั้งตา ขับรถต่อไป
“ต้องหาแฟนแถวนี้เนอะ” :m13: คราวนี้มันหันมาพูดกับผม
“เอาดิ สาวๆแถวนี้เยอะแยะ”พูดกับมันแต่ตาก็ยังจ้องถนน
“ไม่เอาหรอก สาวๆแถวนี้คงจะใจแข็ง จีบยาก” ผมหันไปทำคิ้วย่นในใส่มัน
“มรึงรู้ได้ไง” :m28: ผมเริ่มโต้ตอบมัน
“ก็ทีมรึง กรูจีบมาตั้งนาน ไม่ยักกะใจอ่อนซักที”
“หยุดเลยมรึง ไม่ต้องแล้ว” มันนี่นะ วกมาเรื่องนี้จนได้
“หยุดอะไร กรูทำให้มรึงได้ทุกอย่าง แต่ถ้าจะให้หยุดรักมรึง กรูคงทำไม่ได้หรอก” แล้วมันก็ทำหน้าตาประมาณว่า หวานเยิ้ม แต่กรูสยองว่ะ 555555555
“สยองว่ะมรึง ขยับไปนั่งดีๆดิ” มันขยับมาใกล้ๆผม
“ก็แถวนี้มันหนาว กรูอยากได้ความอบอุ่นอ่ะ” มันมากระแซะผมใหญ่
“รู้งี้กรูน่าจะตักพริกให้มรึงเพิ่มเนอะ จะได้อุ่นขึ้น อุ่นไปถึงรูตูดเลยมรึง 555555” ขำกร๊ากกกเลยผม
:laugh:
“มรึงอ่ะ แกล้งกรู ดูดิ แสบปากยังไม่หายเลย เนี่ยๆ” แล้วมันก็ชี้ปากมันให้ดู ปากมันยังดูเจ่อๆอยู่เลย 55
“เป่าให้หน่อยดิ” แล้วมันก็ยื่นปากมันมา
“เล่นไรอีกเนี่ยมรึง นั่งเฉยๆได้ป่ะ”
“เป่าให้ก่อนดิ จะได้นั่งดีๆ” ผมกะตัดรำคาญ เป่าก็เป่า
ผมยื่นหน้าไปใกล้ๆมัน ทำท่าจะเป่าให้ แต่มันดันทะลึ่ง ยื่นหน้าเข้ามาขโมยจูบผมเฉยเลย :จุ๊บๆ: รถเซเลย ดีนะที่ไม่มีรถสวนมา แล้วมันก็ไปนั่งยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่ของมัน :loveu: เออ เอาเข้าไป.....ไอ้หมีฟายเอ้ย
...........พูดอะไรไม่ออกเลยผม...............เหอๆๆๆๆๆๆ :freeze:
-
สุดท้ายและท้ายสุด ก็ยังไม่เจอดีพเพส..สคิสเลย รออยู่นะเนี่ย (ซะงั้นแหละ)
หมีฟายอาจต้องลองใช้มุขอื่นดูบ้าง เผื่อหนุ่มเมืองสุโขทัยจะยอมใจอ่อนให้นะจ๊ะ
:bye2: :bye2: :bye2:
-
ว้า จิ้มตูดไม่ทัน
-
:m1: กิ๊กเก่าก็ไปล่ะ
ตอนนี้ก็เดินหน้าสานต่ออย่างเดียวเลย :a2:
-
จูบแล้ว กี๊ตตตต
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
มีแต๊งอั๋งกันด้วยยยย :m3: เอาอีกกกก 555
-
จุ๊บแล้วๆ
:m3: :m3: :m3:
หมีฟายใจกล้า แบบน่ารักๆ
-
:m1: :m1:
จุ๊บๆ แอบจ๊วบ...กานด้วยอ่า
-
:a3: หมีฟายนี่ก็น่ารักดีเหมือนกานเรอะ :a3:
-
จูบแล้วววววววววว เย้ๆๆๆๆๆๆ
-
จูบแล้ววววววว o7
รีบมาต่อไวๆ นะค้าบบบบบบ o9
-
แหม มีแอบน่ารักนะเนี่ย
-
55555+
จูบแรกป่ะเนี่ย
-
พี่ทศน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกก
อ่านแล้วอยากมีคนทำแบบนี้ให้บ้างจัง :m3: :m3: :m3:
-
อ๊ายย หมีฟาย ฉวยโอกาส เจ้าเล่ห์ที่ซู๊ดดดด :m3:
-
น่ารักเกินไปแล้วววว
หุหุ
อิจฉาครับ
หุหุ
-
พูดไม่ออกนี่คือเขินชิมิเคอะ
:m11: :m11:
-
ฮิ้ววววววววววว จุ๊บแล้วว :laugh:
มารอลุ้นต่อ 5555
-
ขนาดยังมะถึงสวน ยังแอบขโมยจุ๊บแระ
ถ้าไปถึงสวนแลว จามีไรมากกว่าจุ๊บไหม คิคิ
เชียร์พี่หมี สุดจัย
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
-
ว่าจะไม่อ่านแล้ว แต่เปิดมาหน้าแรก รู้ตัวอีกที อ้าวหมดแล้ว
ต้องรออีกแล้วครับผม
-
จูบกะหมี เป็นไงมั่งอ่ะ
-
:m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:
เป็ดน้อยเอ๋ย ไม่รอดอุ้งตีนหมีแน่ๆ
:m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:
-
ถึงสวนแล้วจะโดนหนักกว่าจูบไหม :m3: :m3:
-
เง้ยๆๆๆๆ
จุ๊บแว้ว
:m12: :m12:
-
555555555
โดนขโมยจุ๊บไปแล้ว
:m3: :m3: :m3: :m3:
-
:o8:อา..........น่าอิจฉา หวีดหวานกันหยดย้อยยยยย :o8:รอจิ้นฉากต่อไป o17
-
เข้าโหมด สวีตแล้วดิเรื่องนี้
ไหนไหนก็เข้าโหมดแล้วก็สวีตให้สุดแล้วกัน
เออ ยอมรับหมีควายเป็นแฟนซะทีดิค้าบ เห็นจีบมาตั้งนานแล้ว
เป็นกำลังใจให้คนจีบและคนถูกจีบค้าบ
รออ่านต่อปาย
-
หมีเล่นทีเผลอ 55 o13
-
:m4: :m4: :m4:
เกือบแระๆ อีกไม่นาน เสร็จแน่
:o8: :o8:
-
น่ารักจังเลยนะคู่นี้
-
โดนจุ๊บไม่รู้ตัวแบบนี้ คราวหน้าระวังจะโดนหมีฟายจับกดไม่รู้ตัวอีกน้าจ้า เป็ดน้อย
อิอิ
จุ๊บๆ :m1:
-
จูบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:o8: :o8:
ขโมยจูบก็ถือว่าจูบ
มีจูบแรกแล้ว ต้องมี 2 3 4 5 6.....
555+ :laugh:
-
อะฮุฮุฮุ ช่วงนี้มันเข้ามา post มะค่อยได้เลย Eror ซะงั้น :a6: แต่มิเป็นไร วันนี้จะ post ให้ยาววววว ชดเชยให้ละกันจ้า :a11: ว่าแล้วก็อย่าเสียเวลา ...............
.......................................
องก์ที่ 27
พอไปถึงสวน มันก็ไม่ค่อยมีอะไร เพราะมะม่วงยังไม่ออกด้วย ผมกับมันก็แค่ดูนั่นดูนี่ แล้วก็ขับรถกลับ
ตอนเย็นผมพามันไปนั่งกินน้ำแข็งใสในตลาดเย็น(ตลาดตอนเย็น บ้านผมเรียก ตลาดเย็น) ก็เหมือนๆโต้รุ่งทั่วๆไป ขนมหวาน ใส่กี่อย่างก็ได้ แค่ 6 บาทเท่านั้น ได้เยอะด้วยนะ อิ่มเลย ไม่เหมือนใน กทม. 2 คำก็หมดแล้ว
จากนั้นต่อด้วยผัดไท ธรรมดา 8 บาท ใส่ไข่ 12 บาท อร่อยด้วยนะ คนแน่นร้านตลอด แต่ถ้าอยากได้บรรยากาศ แนะนำว่านั่งกินที่ร้านเลยดีกว่า
ผมซื้อแมลงทอด ก็พวก หนอนรถด่วน ตัวไหม ตั๊กแตน หิ้วไปกินที่ริมแม่น้ำ (ตลาดอยู่ใกล้ๆกับแม่น้ำ) นั่งกินไป ชมบรรยากาศไป ปลอดโปร่ง โล่งสบาย ดูท่าไอ้หมีมันก็จะชอบไม่ใช่น้อย มันว่าน้ำที่นี่ดี ได้กลิ่นคาวของน้ำด้วย ไม่เหมือนใน กทม ที่มีแต่น้ำเสีย
เรานั่งกันซักพักก็กลับบ้าน โดยไอ้หมี มันก็ไม่ลืมที่จะซื้อ ขนมติดมือเข้าไปประจบ พ่อ แม่ ผมเหมือนเดิม เฮ้อ.......ประจบเข้าปายยยยยยย
พอกลับถึงบ้าน ผมไล่มันไปอาบน้ำก่อน เพราะอากาศเริ่มเย็นแล้ว
“มรึงไปอาบน้ำก่อนไป อากาศเย็นแล้ว ไม่รีบอาบ หนาวนะมรึง”
“ห่วงกรูหรอ แค่มีมรึงอยู่ใกล้ๆ หนาวแค่ไหนก็อุ่นว่ะ” มาอีกแระ มุกมัน
แต่ก็ดี ผมเลยนึกอะไรสนุกๆได้ เหอๆๆๆๆๆ มรึง
“เออ มรึงลงไปอาบห้องข้างล่างนะ กรูจะอาบข้างบน”
“ไมล่ะ มรึงก็อาบห้องเดียวกับกรูเลยดิ” ผมเลยยืนตรีนให้มันแทน
“เอานี่ไปก่อนปะ เร็วๆดิ ไหนบอกว่าจะเชื่อกรูไง รู้งี้ไม่น่าพอมาเลย” แล้วผมก็ทำท่า หงุหงิ ใส่มัน
“เออ ไปก็ได้ แค่นี้ทำงอน เดี๋ยวก่อนเถอะ จะเอาคืนทั้งต้นทั้งดอกเลย....” แล้วผมก็พามันไปส่งที่ห้องน้ำชั้นล่าง
“ไม่อาบกะกรูจริงๆหรอ” แล้วมันก็ทำท่า ยั่วสวาท แต่มันดูเป็นยั่วอุบาศมากกว่า 55555
“มรึงอาบเหอะ เอาให้สะอาดนะมรึง ไม่งั้นให้นอนพื้นนะ” ผมขู่ๆมัน มันจะได้อาบนานนนนนนนน
“คร๊าบที่ร๊ากกกก เดี๋ยวจะอาบให้สะอาดๆ ให้ตัวหอมๆ จะได้กอดทั้งคืนเลย” ยังเล่นไม่เลิก
แต่ผมก็ไม่สนหรอก ทำไมน่ะหรอ เหอๆๆๆๆ ก็ห้องน้ำชั้นล่าง มันไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่นน่ะซิ อาบน้ำเย็นๆแบบนี้ไปน่ะดีแล้ว ฮุฮุฮุ
ซักพักผมได้ยินมันร้อง จ๊ากกกกกกก เหอๆๆๆๆ สะจายยยยยยยยยยยยยยยยย
พอมันอาบเสร็จ ตัวสั่นเป็นลูกหมีฟายเลย วะฮ่า ฮ่า ฮ่า มันเดินไปเข้าห้องน้ำข้างบนก่อน แล้วเดินกลับมาเข้าห้อง (ผมอาบน้ำอุ่นข้างบน เสร็จก่อนมันอีก)
“มรึง ทำไมไม่ให้กรูอาบน้ำข้างบนล่ะ ข้างล่างไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่นนี่ หนาวจะตาย”
“เอ้าหรอ ไม่ได้กลับบ้านนาน ลืมไปเลยนะเนี่ย” แล้วผมก็ทำหน้าเอ๋อๆใส่มัน 5555555
“อ๋อ มรึงแกล้งให้กรูอาบน้ำเย็นหรอ โหยยยยยยยยย มาให้กรูกอดแก้หนาวเลย” แล้วมันก็เข้ามันกอด จริงๆแล้วมันรัดซะมากกว่า กระดูกแทบหักแน่ะ จะตายมั้ยเนี่ยกรู
“ทำอะไรกันลูก” ตกใจเลย แม่ชะโงกหน้าเข้ามาถาม ดีนะที่มีมุ้งลวดแล้วก็ผ้าม่านบางๆกั้นไว้ (ผมยังไม่ได้ปิดประตูอ่ะ) ไม่งั้นแม่คงจะช็อกแน่ๆ ลูกชายแม่ กำลังโดนหมีฟายฟัดอยู่
“หนุ่มเค้าหลอกให้ผมลงไปอาบน้ำเย็นข้างล่างครับแม่” ไอ้หมีฟายตะโกนตอบ แต่มันก็ยังรัดผมอยู่เลย
“ตายแล้วลูก ไปแกล้งเพื่อน เดี๋ยวก็ได้เป็นหวัดหรอก อากาศยิ่งเย็นๆอยู่” ซวยอีกกรู
“ก็มันว่าอยากสัมผัสบรรยากาศเย็นๆอ่ะ” แก้ตัวครับ แก้ตัว
“เล่นเป็นเด็กๆไปได้ ไปๆเตรียมตัวนอนได้แล้ว ห่มผ้าหนาๆล่ะ” แล้วแม่ผมก็จากไป มันก็ยังกอดผม
“มรึง จะกอดกรูอีกนานมะ จะนอนมั้ย เด่ยวกรูไล่ไปนอนนอกห้องเลย” มันก็ยอมปล่อยผมแต่โดยดี เหอๆๆๆๆๆ
ผมลุกไปปิดประตู ปิดไฟแล้วก็ขึ้นเตียงนอน ผมนอนข้างในติดกับผนัง เพราะผมนอนดิ้น เผื่อผมดิ้น จะได้เตะมันตกเตียงแทน วะฮ่า ฮ่า ฮ่า
นอนไปซักพัก มันเริ่มขยับตัวมากอดผม
“ไรเนี่ยมรึง” ผมว่ามัน พยายามดึงแขนขา หนวดปลาหมึกมันออก เกาะซะแน่นเลยนะมรึง
“กรูหนาว ขอกอดหน่อยดิ” แล้วมันก็กอดแน่นเลยทีนี้ ดิ้นยังไงก็ไม่หลุด เออ....งั้นก็ตามใจมรึง
ซักพัก มันเริ่มรุกล้ำผมมากขึ้น
“ผมหอมจัง” แล้วมันก็ไซร้ใหญ่เลย ผมเองก็ไม่ได้รู้สึกรังเกลียดอะไร เพราะมันก้เคยทำแบบนี้มาแล้ว เลยเฉยๆซะมากกว่า
“หอมจัง” แต่คราวนี้ มันเริ่มไล่ลงมาที่ใบหู และซอกคอ
“มรึง เล่นไรเนี่ย” ผมได้แต่ดุมันเบา(กลัวแม่ได้ยิน) แล้วก็พยายามผลักมันออก
“ขอหอมหน่อยเดียวเอง นะ” ตอนนี้มันกึ่งทับตัวผมครึ่งตัว
“เดี๋ยวกรูให้ไปนอนนอกห้องนะ” ผมขู่มัน แต่ดูเหมือนคำขู่จะไม่ได้ผม มันยังคงซุกไซร้ใบหน้ามันอยู่แถวๆซอกคอผม
มันค่อยๆเลื่อนมาจูบที่ปาก แต่แปลกที่คราวนี้ ผมไม่ต่อต้าน กลับคล้อยตาม.........อืมมมม...อือออ......ปลายลิ้นค่อยแทรกตัวผ่านเข้าไปสัมผัสกัน หัวใจผมเริ่มเต้นไม่เป็นส่ำแต่ก็พยายามสะกดใจไว้
ชายเสื้อนอนถูกร่นขึ้นไปเมื่อไหร่ไม่รู้ เผยให้เห็นร่างท่อนบนเปลือยเปล่า มันใช้ปลายนิ้วลูบไล้บริเวณหัวไหล่ผม แล้วลูบผ่านบริเวณต้นแขนจากนั้นลากในแนวนอนผ่านไปยังยอดอก แล้วลากวนไปมาอยู่อย่างนั้น
ผมเริ่มที่จะมีปฏิกิริยาแหงนหน้าเชิดสูง...ปากเรียวห่อเป็นครั้งคราวแต่พยายามที่จะเก็บเสียงเอาไว้ มันใช้ปลายจมูกลากมาบริเวณกลางร่องอกของผมและลากไปยังหัวนมด้านซ้ายบริเวณตุ่มใตนั่น แน่นอนมันทำให้ผมต้องห่อตัวด้วยความเสียวอย่างอดไม่ได้จนต้องเผลอครางออกมา...อืมมมมมม.......
มันเน้นและเขี่ยตุ่มใตนั่น ไปมาจนหัวนมแข็งสู้มือ...โอะ...โอ...อาาาาาาา....ผมเริ่มควบคุมสติไม่ได้ ส่งเสียงครางออกมาจนได้ยินชัดเจน
“เป็นไงบ้าง” มันกระซิบถามผม ทำให้สติที่ดูเหมือนจะหลุดหายไปกลับมาอีกครั้ง
“หยุดก่อน อย่าทำแบบนี้” ผมพยายามผลักมันเท่าที่แรงจะมี ตอนนี้มันนอนทับอยู่บนตัวผม โดยมีน้องชายมันที่ตื่นเต็มที่ ดันอยู่ที่หว่างขาผม
“ทำไม นายก็ชอบไม่ใช่หรอดูซิ” แล้วมันก็คว้าหมับเข้าที่น้องชายผม ที่ตอนนี้ลุกขึ้นยืนตัวตรง
“ไม่ได้ อย่าทำที่นี่ กรูขอ.....” ผมเงยหน้าและก่อนที่จะพูดจบ มันก็ประกบปากเข้ามาอีกครั้ง พร้อมๆกับใช้มือมันเล่นกับน้องชายผมไปด้วย
“อย่าทำที่นี่ นะ” ผมรีบชิงพูดตอนที่มันถอนปากออก
“แล้วนี่ล่ะ” มันกำน้องชายผมแล้วรูดเล่นเบาๆ ไอ้น้องไม่รักดีก็สนองมันซะเต็มที่เลย
“ขอร้องนะ” ผมขอร้องมันเต็มที่ และดูเหมือนมันจะเข้าใจ
“งั้นกรูทำให้ละกัน มรึงเองก็ทรมานอยู่นี่ ใช่มั้ย” มันรัดนิ้วให้แน่นขึ้น แล้วก็รูดน้องชายผมเร็วขึ้น
มันเริ่มใช้ปลายจมูกไล่จากหน้าอก วนเวียนอยู่ที่หน้าท้อง จนผมต้องแขม่วท้องตามด้วยความเสียว แล้วค่อยๆเลื่อนลงไปยังน้องชายผม
มันครอบปากเข้าไปอมน้องชายผมไว้ มันทำให้ผมปั่นป่วนไปหมดประกอบกับการปลุกเร้าอารมณ์ของมันทำให้ผมต้องเกร็งและข่มใจรับกับความเสียวที่เกิดขึ้น
....อาาาาห์....ผมเผลอส่งเสียงครางในลำคอ...มันลากลิ้นขึ้นลงไปตามท่อนลำอย่างแผ่วเบา ...อูยย์.....อืมมม...ผมเม้มปากแน่นมือจิกเกร็ง ร่างกายท่อนล่างเริ่มแอ่นขึ้น...มันยิ่งทำให้ไอ้หมีมันเร่งทำจังหวะที่เร็วและแรงขึ้น....อาาาาา...ซืดดดดดดดดด...ซู๊ด.....อาาาาาา..ผมเริ่มส่งเสียงครางรู้สึกถึงความทรมาณที่อยากจะปลดปล่อยตัวเองจากความรู้สึกที่ต้องเก็บกดความกระสันต์อยู่อย่างนี้
เหมือนมันจะรู้ว่าเวลามาถึงแล้ว...มันเร่งจังหวะ ทั้งเร็วและแรงขึ้น...ผมแอ่นตัวตามจังหวะของมันจนในที่สุด ...โฮวววววว...โอะ.....โอววววววว....ก็เกร็งตัวแล้วก็ปลดปล่อยสายน้ำขาวขุ่นเข้าไปในปากมันจนหมด.....ฮืมมมมมมมมมม
“เป็นไง” มันกระเถิบตัวขึ้นมาจ้องหน้าผม
“.........” ผมอายจนพูดอะไรไม่ออก
“กลับไปเมื่อไหร่ จะขอทบคืนทั้งต้นทั้งดอกเลย” แล้วมันก็หอมแก้มผม
“แล้วมรึงล่ะ ให้กรูช่วยมั้ย” ผมเอง ก็ไม่ใชพวกเห็นแก่ตัว มันทำให้ผมขนาดนี้ แล้วมันเองล่ะ
“ไม่หรอก กรูจะเก็บไว้ให้มรึง แค่เห็นมรึงมีความสุข กรูก็สุขใจแล้ว”
หลังจากใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว :a12: มันก็นอนกอดผมไว้ทั้งคืน ผมรู้สึกว่าเป็นคืนที่อบอุ่นและมีความสุขมากจริงๆ.................
-
เสร็จหมีไปซะละ :laugh: :laugh:
-
เหตุการณ์แบบนี้.....คนอ่านชอบมั่กๆ o17 o17
ขออีก... :m4: :m4:
-
เหอะๆ...
โดนจนได้ วะฮ่า ฮ่า ฮ่า
o17 o17 o17
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:m3: :m3: :m3:
-
เฮ่อ...ในที่สุด ก็เสร็จหมีฟายยย อะหุๆ
-
ยังอ่านมะจบ
เด๋วมาต่อ
ไปกินข้าวเที่ยง
ไปประชุมก่อน
แฮะๆ
เสียดาย
กำลังค้างเลย
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผม ชอบมากกๆๆเลยครับ
แล้วแบบนี้จะเป็นไงต่อไปอะครับ
ที่แน่ๆๆกลับไปคงเสร็จหมีฟายแนเลย
อิอิ ชอบๆๆครับ
:impress: :impress: :impress:
-
หมีฟายนี้เอาจนได้เลยนะ
-
:m3: กิ๊ดดดดด ทำอารายก๊านนนน :m10:
กลับไปหมีฟายต้องจับกด :oo1: ให้หนำใจ อิอิ
-
อ่านไป ลุ้นไป ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :m10: :m10: :m10: :m10: :m10: :m10:
-
มาเสร็จที่บ้านนั่นเอง หุหุ
-
ว๊า ฮ่า ฮ่า
แม้ในสวนมะมีอาราย
แต่ทีเด็ดมานอยู่ตอนนอนนี่เอง กี๊ซซซซซซซซซซซ
เชียร์ให้พี่หมี รีบๆ ทบต้น ทบดอก ไวไว
ส่วนพี่เป็ดน้อย จงเสรจพี่หมี คิคิคิ
:m18: :m18: :m18: :m18: :m18:
-
หาน่ารักกว่านี้มีอีกไหมนี่
ให้ดิ้นตาย
:m3: :m3: :m3: :m3:
-
กลับไปจะโดนไรน๊า
-
:m22: ตามติดสถานการณ์
เฝ้ารอเวลาที่หมีฟายจะทบต้นทบดอก
:laugh: :laugh:
เสร็จแน่ๆ เป็ดเอ๋ย :a2:
-
ถ้าเป็นที่อื่นก็ยอมใช่ป่าว อิอิ o17
-
:m10: :m10: :m10:
ชอบครับชอบๆๆๆๆ
-
โฮก...กกก :m10: :m10: :m10:
นี่ขนาดยังไม่ถึงกรุงเทพยังขนาดนี้ แล้วถ้าถึงหมอชิต2 เมื่อไหร่จะเป็นไงเนี่ย
เอาเป็นว่าตอนหน้าก็กลับกรุงเทพกันเลยแล้วกันนะ ใจร้อน
:o8: :o8: :o8:
รอตอนต่อไปค่า
:bye2: :bye2: :bye2:
-
หึหึหึหึหึหึหึหึหึหึ
-
ตามต้นมาติดๆ
เชียร์ด้วยคน หมีฟายน่ารักจังเลย
-
:impress: ชอบคุณหมีฟาย อย่างแรง อิอิ
-
:a4: มาต่อให้ก่อนกลับ อะ ฮุฮุฮุ คนอ่านก็จิ้น คน post เองก็จิ้น เลือดแทบหมดตัว :m10:เหอๆๆๆๆ แอบลุ้นๆ :m26:
......................................................
องก์ที่ 28
ผมลืมตาตื่นขึ้นในตอนเช้า ก็พบว่าไอ้หมีมันนอนมองผมอยู่ก่อนแล้ว ตาใสเชียวมรึง
“มองไร” พูดแก้เขินไปก่อน
“ก็มองคนรักไง”
“ใคร ใครเป็นคนรักมรึง” ผมแกล้งทำเป็นหันซ้าย หันขวา
“ก็นี่ไง” มันไม่พูดปล่าว มันรวบตัวผมเข้าไปกอดซะแน่นเลย แล้วก็จูบที่ห้องผากทีนึง
“หื่นแต่เช้าเลยนะมรึง” แต่แอบอมยิ้มเล็กๆ
“ไม่ใช่ซะหน่อย หื่นน่ะ มันต้องแบบนี้” แล้วมันก็ประกบปากผม แล้วค่อยสอดลิ้นเข้ามา แต่ผมผลักมันออกซะก่อน ที่ลิ้นมันจะพันไปถึงไหนต่อไหน
“ไม่เอาเว้ย ฟันยังไม่ได้แปรงเลย แหวะๆ” แล้วผมก็ทำท่าแหวะ แล้วก็บีบจมูกใส่มัน
“มันน่าหมั่นเขี้ยวจริงๆเลยเมียกรูเนี่ย” แล้วมันก็รัดผมใหญ่ กรูจะตายแล้วมรึง
แต่มันพูดมาแบบนี้ ผมเองก็ได้แต่หน้างุดๆๆๆๆ ยิ่งนึกถึงเรื่องเมื่อคืน ยิ่งหน้าแดงไปกันใหญ่
“แค่นี้ก็หน้าแดงซะแล้ว แล้วจะไม่ให้รักยังไงไหวเนี่ย ฮึ” มันคลายวงแขนออก ทำให้ผมขยับตัวแล้วเงยหน้ามองมันได้ถนัดๆ ผมรู้สึกว่าวันนี้หน้าตามันดูดีมีเสน่ห์ขึ้นจมเลย
ผมเผลอสบตามัน ผมไม่สามารถละสายตาจากดวงตาคู่นี้ตั้งแต่เมื่อกันนะ เป็นจังหวะเดียวกับที่มันกำลัง เลื่อนหน้าเข้ามาแล้วแตะริมฝีปากผมเบาๆ อีกครั้ง ผมเผลอขยับริมฝีปากรับ ลิ้นอุ่นๆ ค่อยๆดันตัวเอง ผ่านริมฝีปากผม เข้ามาสัมผัสกับปลายลิ้นของผม สร้างความรู้สึกดีได้ไม่น้อยเลย จนเผลอครางออกมาเบาๆ .........อืมมมม...อือออ......ผมหลับตาแล้วเคลิ้บเคลิ้มไปกับรสจูบของมัน จนมันค่อยๆถอนริมฝีปากออก
“เคลิ้มเชียว แล้วจะให้อดใจไหวได้ยังไง ดูซิเนี่ย” แล้วมันก้จับมือผมลงไปแตะที่น้องมัน ที่ตอนนี้แข็งโด่รอท่าอยู่ในกางเกง
“บ้า” ผมเขินจนพูดอะไรไม่ออก
“พอๆปล่อย กรูจะไปอาบน้ำแล้ว หิวข้าว” แล้วผมก็ถีบๆมันออก ผลักไม่ออกอ่ะ ต้องถีบเอา
“มามะ ขอป๋าชื่นใจอีกซักที” แล้วมันก็ระดม ไซร้หู ไซร้คอแบบแกล้งๆ แต่น้องชายมรึงนี่ไม่แกล้งตามอารมณ์มรึงเลยน๊า
“เอาซี๊” เรื่องอะไรจะยอมให้มันแกล้งผมอยู่ฝ่ายเดียว ผมเลยล้วงเข้าไปจับน้องชายมันกระถอกเล่นเบาๆ แล้วรัดแน่นๆ รูดแรงๆอีก 3-4 ครั้ง ตอนนี้หน้ามันนั่ว คิ้วย่นชนกันเลย
“เป็นไง ชอบมัยป๋า” ยิ่งเห็นมันเป็นแบบนี้ ผมยิ่งได้ใจ ยิ่งรัดนิ้วให้แน่นขึ้น แล้วรูดขึ้น-ลง แบบเน้นๆ คราวนี้มันครางออกมาเบาๆ ........อือออ........อือออ..อ แล้วก็ขบกรามแน่น
ผมต้องเอามือปิดปากมันไว้ กลัวแม่จะได้ยิน เพราะได้ยินเสียงอยู่ในครัว สงสัยกำลังทำกับข้าว
“เบาหน่อย” ผมกระซิบที่ข้างหูมัน แต่มันตวัดมือมันมารัดคอผมลงไปจูบซะงั้น ผมได้แต่ดิ้น ขลุกขลักๆ เพราะสู้แรงแขนมันไม่ได้ แล้วพอจังหวะที่ผมละมือออกมาจากน้องชายมัน มันก็รีบจับตัวผมพลิกลง แล้วขึ้นทับผมแทน
“เฮ้ย จะทำอะไรเนี่ย” ผมพยายามลุกขึ้น แต่มันใช้แค่มือเดียวกดผมไว้ ผมก็ลุกไม่ได้แล้ว (กระซิก กระซิก ไอ้แรงควาย)
“ป๋าจะทำให้หนูไงจ้ะ” พอได้ทีละเอาคืนเลยนะมรึง
แล้วมันก็สอดมือลงไปเล่นกับน้องชายผมซะเอง เรื่องอะไรผมจะยอมผมเลยจับน้องชายมันบ้าง แต่ยังไม่ทันได้ยื่นมือ มันก็ไซร้คอผม ซะมือไม้อ่อนไปหมด แล้วก็ประกบปากพร้อมสอดลิ้นเข้าไปอย่างรุนแรง
ไม่รู้ว่าเรี่ยวแรงมันหายไปไหนหมด รู้ตัวอีกทีกางเกงนอนผมก็ถูกถอดออกไปกองอยู่ที่ข้อเท้า แล้วมันก็จับขาผมพาดบ่ามัน ผมจะถีบออกก็ไม่ได้ เพราะกางเกงมันรั้งขาอยู่ พอเห็นมันทำท่าแบบนี้ผมเริ่มรู้ชะตากรรม ว่ามันคงเอาจริงแน่ๆ ไม่น่าเล้ยกรู
“เดี๋ยวมรึง” มันไม่ฟังครับ ผมเริ่มรู้สึกว่ามีอะไรอุ่นๆ แตะๆอยู่ตรงก้น
“มรึง สัญญาแล้วนะ” ผมได้แต่พยายามผลักมันออก แต่ตอนนี้หน้ามันหื่นมากกกกก ช่วยด้วยก๊าบบบ
มันพยายามใช้นิ้วสอดเข้าไปในก้นผม รู้สึกคันยุบยิบๆ แปลกๆ แล้วมันก็ดันนิ้ว เข้าๆออกๆ จากอาการคันๆ กลายเป้นรู้สึกเสียวแทน ผมรู้สึกหน่วงๆตรงท้องน้อง อาการเหมือนคนปวดท้องจะเข้าห้องน้ำให้ได้
“หยุดก่อน” ผมพยายามยกก้นหนีมัน แต่แขนมันแข็งแรงกว่า ผมเลยรั้งคอมันเข้ามาจูบแทน ให้มันลดอารมณ์ลง แล้วก็ได้ผล ดูมันผงะไปนิดหน่อย ผมเลยใช้จังหวะนั้น งอเข่าแล้วใช้เท้าถีบมันออกไป อาจจะเพราะมันคงไม่ได้ตั้งตัว มันเลยเสียหลักจะล้มลง ทำให้มันต้องใช้มือผยุงตัว ผมเลยรีบเด้งตัวลุกขึ้นแล้วใส่กางเกง ก่อนที่มันจะตั้งตัวทัน
“กรูบอกแล้วไง ว่าไม่ใช่ที่นี่” ผมยืนพูดห่างๆมัน
“แล้วมายั่วกรูทำไม มรึงก็รู้ว่ากรูต้องการมรึงมากแค่ไหน เห็นกรูทรมานแบบนี้ สะใจมรึงแล้วใช่มั้ย” ดูมันหัวเสียมาก แต่ก็จริงที่ผมเองเป็นฝ่ายไปยั่วมันก่อน
“กรูขอโทษนะ” แล้วผมก็เดินเข้าไปแตะไหล่มัน เมื่อมันดูสงบลง
“กรูผิดเองที่ล้อเล่นกับความรู้สึกมรึง กรูเสียใจ แต่มรึงจะอดทนเพื่อกรูได้มั้ย” ผมคล้องแขนที่คอมัน แล้วก็ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ ผมแค่อยากให้มันรู้ว่า ผมไม่ได่รังเกลียด แล้วก็ไม่ได้ล้อเล่นกับความรู้สึกแบบนี้ เพียงแต่สถานที่ เวลา และตัวผมเองที่ไม่พร้อม
“รอกรู ได้มั้ย” ผมจูบที่หน้าผากมันเบาๆ ดูอารมณ์มันจะปกติแล้ว
มันพยักหน้าแทนคำตอบ ผมเลยเข้าไปกอดมันไว้
“ไปอาบน้ำดีกว่า เดี๋ยววันนี้จะพาเที่ยวให้จุใจเลย” ผมฉุดมือมันให้ลุกขึ้น
“แต่ไม่กินก๋วยเตี๋ยวแล้วนะ” ยิ้มออกแล้วซิ
“อืม”
“กลับกรุงเทพเมื่อไหร่ ขอคืน 2 เท่านะ” :m13: สายตากรุ้มกริ่มอีกแระ
“อืม”
“งั้นขอมัดจำก่อนนะ” มันพูดเสร็จก็ยื่นหน้ามาจุ๊บผมทีนึงแล้วก็วิ่งออกจากห้อง ผมได้แต่ส่ายหน้ากับความเจ้าเล่ห์ของมัน
พอเดินออกมาจากห้อง ก็เห็นมันยืนชิมกับข้าวกับแม่ผมอยู่ในครัว :m3: ชิมไปชมไป ว่าอร่อยอย่างนั้น อร่อยอย่างนี้ ให้มันได้อย่างนี้ซิ ไอ้หมีฟายเอ้ยยยยยย
-
หลงรักหมีฟายซะแล้วซิเรา เหอๆๆๆ :m3: :m3: :m3: :m3: หมีฟายน่าร๊ากก :m1: :m1:
-
และแล้ว หมีก็ได้กินเป็ด
เมื่อไรเป็ดจะกัดหมีน๊อ อยากเห็นจัง :laugh3:
-
หมีฟายยยยยยยยยยยยย น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :o8:
-
เอ่อ ขอตัดฉากตอนกลับกรุงเทพฯ เลยได้มะ :m10: :m10:
-
เรียบร้อยโรงเรียนหมีฟาย อิอิ
-
เกือบไปแล้วใหมละอีกนิดเดียวเอง :m10: :m10:
-
เหอๆๆๆ สงสัยจะเกิน 2 เท่าแน่ๆเลย
-
น่ารักเนอะ
อิจฉามากๆเลยครับ
อยากมีแบบนี้มั่งจัง
-
:m30: ห้าๆๆ เส็ดหมีฟาย อิจฉาๆๆ :m10:
-
รีบกลับกทม.กันเต๊อะ :m3:
-
^
^
^
^
เห็นด้วยกับรีบน อิอิอิ :m3:
-
ยกมือขึ้นสุดตัว เห็นด้วยกะทิพย์ครับ
ตัดไปฉากกรุงเทพเลยครับ
อิอิ
:m25: :m25: :m25: :m25:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผม ชอบๆๆครับ
ชอบหมีฟายจังเลยชื่อน่ารักดีครับ
เป็นกำลังใจให้ครับแล้วเมื่อไรจะกลับกรุงเทพซะทีละ
เหอๆๆ รออยู่นะ
:impress: :impress: :impress:
-
รอตอนกลับถึงกรุงเทพคับ................ :m10:
-
สงสัยต้องยอมหมีซะแล้วล่ะจ้ะ ออกจะน่ารักซะขนาดนี้ :m12:
-
โหยยยยย ไม่ได้เข้ามาอ่านสองวัน มันอะไรกันนี่ๆๆ เมื่อวันก่อนโดนจุ๊บๆไม่รู้ตัว
วันนี้โดนจับกดไม่รู้ตัวจริงด้วย ทำไมซื้อหวยไม่ถูกอย่างงี้ว้า ฮ่าๆๆๆ
มาต่อเยวๆน้าค้า
รีบกลับกทม.กันเต๊อะ :m3:
ถูกค่า~
จุ๊บๆ
-
อีกนิดเดียวเองอะ เสียดาย ตัดเข้ากรุงเทพเลยดีกว่า o17 o17
-
กี๊ซซซซซซ
หวุดหวิดจาเสียตัวไปมา ค้างเรย
ลุ้นอยู่แหมๆๆๆๆ ไม่ไหวไม่ใจเลยอ่ะ
แว้บบบบบบ มาอยู่กรุงเทพรอแว้ววววว
หุหุทบต้น ทบดอก +ฝากประจำอีกนะคับ พี่หมี
:m10: :m10: :m10: :m10:
-
อีกคนตัวใหญ่ อีกคนตัวเล็ก
แต่ยังไม่รู้เลยใครเล็กใครใหญ่ ไม่งั้นจิ้นไม่ถูกนะ
:m10:
-
เอาคืน สองเท่าหุหุ ไม่อยากคิดเลย มาต่อด่วน
-
สมาชิกส่วนใหญ่ โหวตให้กลับกรุงเทพกันหมดเลยแฮะ อะฮุฮุฮุ ไม่ค่อยหื่นเลยนะเนี่ย เหอๆๆๆๆ (คน post เองก็ลุ้นๆ อยากให้กลับ กทม ไวๆ เหมือนกานนนนนน)
ExecutioneR : ครือ แบบว่า มันก็ใหญ่ตามตัวอะแหละโน๊ะ ของคุณหมีก็ราว 7 นิ้วของเป็ดน้อยตัวเล็กอะค่ะ มันก็เลยเล็กตามตัว อยู่ที่ 5-6 นิ้วเองแหละ
โอ้ว :m10: คน post เลือดแทบหมดตัวแระ เด๊ยวต้องไปหาดูดเลือดใครแถวๆนี้ มาเติมพลัง ไป post ต่อ เหอๆๆๆๆ ขอดูดหน่อยเย้ววววววววว
................................................
องก์ที่ 29
วันนี้ผมพามันเที่ยวทั้งวัน มันอยากดูอะไร ไปไหน ผมก็พามันตะลอนๆ ทั้งวันจริงๆ ตอนเย็นผมพามันแวะซื้อของฝากแถวๆบ้านผม แล้วก็ซื้อไปฝาก ป๋ากะแม่มันด้วย
“เฮ้ย อาทิตย์หน้าไปเที่ยวไหนกันดีอ่ะ” มันเปิดประเด็น หาเรื่องเที่ยวอีกแระ
“นี่มรึงยังไม่ทันจะกลับจากบ้านกรูเลยนะ กรูเรื่องเที่ยวอีกแล้ว”
“ก็กรูอยากไป” เอากับมันซิ
จริงๆแล้วผมก็พอจะรู้สาเหตุอยู่หรอก ว่าทำไมมันถึงอยากเที่ยวอีก (อย่าจิ้นไปกันก่อนครับพี่น้อง) ก็เพราะว่า อาทิตย์หน้านี้ จะเป็นวันเกิดมันแล้วน่ะซิ (มันไม่ได้บอกหรอก แค่ดูในรายชื่อพนักงาน ก็รู้แล้ว เพราะเค้าจะบอกรายละเอียดไว้หมด) ผมเองก็อยากจะรู้นัก มันจะบอกผมมั้ย ถ้าไม่บอกก็ดี จะได้ไม่ต้องซื้อของขวัญให้มัน ประหยัดๆ อิอิ
“จะไปที่ไหน”
“เกาะเสม็ด................เสร็จทุกราย” แล้วมันก็นั่งขำของมันคนเดียว เออเนอะ กรูมีเพื่อนบ้า
“โหย ไอ้ลามก”
ผมเดินทางกลับกรุงเทพกันคืนนั้น สัมภาระเยอะยิ่งกว่าขามาซะอีก และเนื่องจากไม่ได้มาจองตั๋วไว้ ทำให้เราได้นั่งกันเกือบแถวท้ายๆ (ต้องนั่งคู่อ่ะ) หลังจากร่ำลา พ่อแม่น้อง เสร็จ เราก็เอาของเก็บแล้วขึ้นมานั่งเป็นรถเลย ผมเลือกนั่งติดหน้าต่าง เพราะผมเมารถง่าย ต้องดูวิวด้วย (มันมืด จะเห็นได้ไง........ไอ้หมีมันเถียง) เอาน่า กรูเก่ง
หลังจากรถออกได้ซักพัก รถก็ปิดไฟ ผมก็เริ่มปรับเบาะเตรียมนอน ไอ้หมีมันก็ปรับลงมาบ้าง มันหันหน้ามองผม
“ไรของมรึง” ผมก็จัดการห่มผ้า นู้น นี้ของผมไป
“ก็มองเมียกรูไง”
“เชี่ยนี่ บนรถนะมรึง เบาๆได้มะ” ผมต้องยื่นหน้า เข้าไปกระซิบคุยกับมัน
“นอนไปเลยมรึง กรูจะนอนแล้ว” แล้วผมก็หันหลังให้มัน
“จูบ ราตรีสวัสดิ์ก่อนดิ เด่ยวกรูนอนไม่หลับ”
“ขามามรึงยังหลับเลย อย่ามามั่ว กรูจะนอนแล้ว” ไม่สนใจครับ
ซักพัก มันค่อยๆสอดมือเข้ามาในเสื้อผม และจังหวะที่ผมกำลังจะหันไปด่ามัน มันก็เสือกมือพรวดเข้าไปในกางเกงผมซะแระ
“ทำไรเนี่ยมรึง” ตอนนี้ผมหันหน้ามาประจันหน้ามัน พยายามดึงมือมันออก
“ก็กรูนอนไม่หลับนี่” แล้วมันก็กำๆ รูดๆ น้องชายผม แบบไม่ถนัดนัก เพราะผมงอตัวไว้
“แล้วมรึงทำงี้จะนอนหลับรึไงฮึ” จะบ้าตายผม
“งั้นจูบกรูก่อน แล้วกรูจะนอน” เอาก็เอาวะ เด๋ยวคนในรถเห็น อายตายเลย
แล้วผมก็เอาผ้าห่ม คลุมหัวมันและผม แล้วก็จูบมันไปทีนึง แต่มันรั้งคอผมไว้ จูบตอบแล้วสอดลิ้นเข้ามาในปากผมแบบไม่ทันตั้งตัว มือมันก็ยังไม่ดึงออกจากเกงเกงผม ผมได้แต่พยายามดันมันออก จะทำรุนแรงก็ไม่ได้ เด่ยวเบาะข้างๆจะสงสัย อยากจะตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไอ้หมีหื่น
“พอแล้ว ไหนว่าจูบแล้วจะนอนไง” ผมดันหน้ามันออกไปได้ แล้วก็ทำเสียงดุๆใส่มัน ให้มันรู้ว่าผมไม่พอใจแล้ว
“งั้นกรูจะไม่ไปไหนกับมรึงแล้วนะ ทำนิสัยแบบนี้” แล้วมันก็หยุดครับ ได้ผลๆ
“ก็ได้ๆ แต่อย่าหันหลังให้กรูดิ มันดูเหมือนมรึงยั่วกรูเลย”
“ไอ้เชี่ย สมองมรึงนี่มีแต่ลามก อนาจารทั้งนั้นเลยนะ ” แล้วผมก็จิ้มหน้าผากมันไป 1 ดอก
“ไม่ต้องมาทำทะลึ่งอีกละ ไม่งั้นสัญญาถือว่าเป็นโมฆะทุกข้อ”
“ไม่ดิ ไม่ได้นะเว้ย”
“นั่นมันก็ขึ้นอยู่กับมรึง” เหอๆๆๆๆ เอาซี๊
“นอนก็นอน” แล้วมันก็จัดแจงห่มผ้านอนหลับตาหันหน้ามาทางผม ว่าง่ายขึ้นเยอะเลย ไอ้หมีเถื่อน
หวังว่าคงจะไม่ลุกมาทำอะไรทะลึ่งๆกลางดึกนะมรึง..............
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
แค่เนี้ย.....ค้างงงงงงงคา :o8:
-
หง่า
เฮอะๆๆ
เกือบแล้ววว
ถึง กทม. สงสัยไม่แค่ 2 เท่า
อาจเป็น 10 เท่า 5555+
-
ตอบจริงด้วยเว้ยเฮ้ย 555
:m30:
-
หื่นไม่เลือกเลยจริงๆ หุหุ
-
ข้าน้อยขอคาราวะท่านหมีผู้หื่นจริงๆ o1
-
ใกล้แล้วๆๆๆๆ
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
กิ้วๆๆๆๆ
เป็ดน้อยโดนหมีตะบบซะแระ
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
:m4: ชอบๆๆ เอาอีก :laugh:
-
มาต่อด่วนๆ
กลับกรุงเทพฯ แล้วสงสัย ม่ะรอดดดดด :m3:
-
ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ
ขณะนี้เราใกล้ถึงกรุงเทพแล้ว
ขอให้ท่านผู้โดยสารทุกท่านโปรดเตรียมเลือดสำรองไว้ด่วน
มิเช่นนั้นอาจเกิดเลือดหมดตัวและช็อคตายได้........................ :m10:.............. :m10:
ขอบพระคุณครับ
-
รอๆๆๆๆๆ
เมื่อไหร่จะถึง กทม. ที่รอคอยน่ะ :o8:
-
sex in bus
-
:m3: :m3: :m3: วี๊ดๆๆๆๆๆ ในรถเลยหรอออออ ฮิฮิฮิ เกือบไปและ
อย่างงี้ครั้งหน้าไม่รอดแล้วแหละ :a1:
-
กลับกทม. ซะทีเถอะครับ พี่น้อง
คนแถวๆนี้ รออยู่ 5555
รออ่านต่อ
-
555+
ตอนนี้ทุกคนกำลังรอให้กลับกทม. อย่าใจจดใจจ่อ
กลับด่วนเถอะคร้าบบบ :a1:
-
นั้น.................ในรถทัวร์ก็ไม่เว้น หมีหื่นจิงๆ
-
:m25: :m25: :m25:
ไม่ไหวแล้ววว อารายยังงายยยย
:m10:
-
รถทัวร์ถึงรึยังค้าบบบบบบบบบบบบบ
ถึงแล้วรีบบอกเน้อ
กินยาบำรุงเลือดไว้รอแล้ว เผื่อเลือดออกเยอะ
:m10: :m25: :m10: :m25:
-
อ่านะ หื่นจริงๆ ด้วย
-
อิอิ ทำอารายกันอ่ะ (คนนั่งเบาะข้างๆฝากถามมา)
อิอิ แหมมีการเรียกน้ำย่อยก่อนถึงกรุงเทพ คิคิ
สงสัยถึงกรุงเทพ 2วัน 3คืน มะหยุดซะละมั้งเนี่ย
รอตอนสำคัญอย่างใจจดใจจ่อ
:m10: :m10: :m10: :m10: :m10:
-
ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆ.. ตามจนทัน เอิ้กๆๆๆ........ นายเอกชื่อรายวะ...
อ๋อ เพ่หนุ่ม เหอๆๆ... ปลาทองจริงกู..... สนุกมักๆๆๆคับ..
มาต่อไวไวนะคับ รออ่าน
:a14:
-
:m30: แค่บนรถทัวร์ก็เริ่มแล้ว
ถึงกทม.รึยังล่ะเนี่ย
บอกคนขับให้เหยียบเต็มที่ไปเลย
คนเค้ารอตอนสำคัญกันอยู่เยอะแยะ
-
เล่นตัวแบบนี้ต้องจับมอมเหล้าซะล่ะ
:m11: :m11: :m11:
-
มานั่งรอที่ท่ารถกรุงเทพ หุ หุ หุ
-
:serius2: ทนไม่ไหวแย้ว มาเร็วๆๆๆๆ
เกือบไปแล้ว คุณหนุ่มสติสตัง มั่นคงดีจริงๆ
หมีฟาย มุ่งมั่นหื่น อย่างต่อเนื่อง
เหอๆๆๆๆ จาทนไปได้ซักกี่น้ำ(หมีก็กินหมด ฮ่าๆๆๆๆ) :m10:
รอตอนไปเสม็ดอยู่น้า ฮ่า ฮ้า เสร็จทุกราย เจรงงงงง ๆๆๆๆ......
ไม่แน่ อาจเสร็จก่อนไปเสม็ด ซะงั้น พี่หมีทำดร้ายยยยยย ฮ่ะ :m21:
-
รอดู :oo1:
รอชม :oo1:
รอเชียร์ :oo1:
-
:m25: :m25:
-
:m1: มาต่อเร็วๆนะค่ะ
-
เข้ามาฮา.....คนอ่าน
ลุ้นกันขอบเก้าอี้รถทัวร์เลย :m10:
-
หุหุ ถ้าถึงกรุงเทพฯละก็ :a2: :a2: :a2: :a2: :a2:
-
ม่ายถึงกรุงเทพฯซะทีอ่างับบบบ
สองเท่าๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ
แล้ว peang ไปรู้ขนาดหมีกับเป็ดได้งายอ่าเนี่ย อิอิ
จุ๊บๆ มาต่อเร็วๆน้า :m1:
-
แจบๆๆ ไม่ได้เข้าเป็นอาทิตย์และ มาอ่านแล้วหนูค้างอ่า..........
เมื่อไหร่จะถึงกรุงเทพอ่ะเนี่ย :m17:
ถึงกรุงเทพเร็วๆจิคะ หนูจะได้มีกำลังใจนั่งปั่นรายงานต่อ :impress:
-
มารอลุ้นให้ถึง ก ท ม ใว้ๆคับ
-
มารอลุ้นด้วยคน :o8:
-
หมีหื่นได้ทุกที่เลย ไปเสม็ดแล้วจะรอดกลับมาไหมนะ :m18: :m18:
-
:m4: กลับถึงกรุงเทพ แย้ว
เพ่ หนุ่มต้องเสร็จเพ่ หมีฟาย แน่ ๆ เยย
-
องก์ที่ 30
กลับถึง กทม. ก็ เอาขนมไปฝากพี่ๆที่แผนก :m18:
......
.........
ข้ามมมมมมมม (สมาชิกบอกให้ข้าม.......ว่าไง ว่าตามกัน เอิ๊กๆ)
………. ทำงานนนนนนนนนนนนนนน
………………..
ข้ามมมมมมมมมมมมม (จัดให้........ฮุฮุ) :m9:
………….. เอาของไปฝาก ป๊ากะแม่ไอ้หมี
……………………. กินข้าวเย็นที่บ้านมัน ...............ยังเจอหมาวิตถารอยู่(จำกันได้ป่าวหว่า..ก็ไอ้หมาหน้าหื่นอ่ะ).......แล้วก็.......... กลับห้องนอน
ข้ามมมมมมมมมมมมมมมม………
…………….. ทำงาน
........................................ วันศุกร์ งานเยอะเลย....ยุ่งทั้งวัน แต่ดีที่ไอ้หมีมันไม่มากวน.......ไปไหนหว่า
............................... ตอนเย็นก็ยังไม่โผล่หน้ามา......อืม อืม
.....................ช่างหัวมัน
...............................................รึมันไม่สบาย :m28:
……….
……………………
......... มันมาละ วันนี้มันก็ยุ่ง ไวรัสระบาดทั่วบริษัท เหอๆๆๆๆๆๆ สงสัยจะเป็นไวรัสหื่น
................. กลับห้อง จัดของ เตรียมไปเที่ยว
ไปเสม็ดเลยละกัน.............................
:a11:
-
แง้ๆๆๆๆๆๆๆ ข้ามๆๆๆๆๆๆ จะเอาตอนเสม็ดๆๆๆๆๆๆ
-
รอดูตอนไปเสม็ด จะเสร็จกันไหม เอิ้กๆๆๆ
ตอนนีห้ามข้ามมมมมมมม เด็ดขาด ม่ายงั้นมีโกรธ
หุหุ พี่หมี เต็มที่นะพี่ ใส่ไม่ต้องยั้ง รอมานานแร้ว
อย่าพลาดล่ะ คราวนี้ ว๊า ฮ่า ฮ่า
:m10: :m10: :m10: :m10: :m10:
-
หุหุ จะไปเสม็ดกันแล้ว :m11: :m11: :m11:
-
เสม็ด เสร็จทุกราย เหอเหอ :give2:
-
:a3: ทุก RE สามารถการันตีได้ ว่าสมาชิกเล้า หื่นทุกรายยยยยยยย เหอๆๆๆๆ (คน post ก็หื่นมั่กมากกกก) อะฮุฮุฮุ
:m10:
-
องก์ที่ 31
ผมออกเดินทางกันแต่เช้า เพื่อจะได้ไปถึงเสม็ดก่อนเที่ยง เราลงเรือเพื่อเข้าเกาะ ผมแทบไม่ต้องทำอะไรเลย เพราะไอ้หมีมันโทรมาจองห้องพัก+จ่ายตังไว้หมดแล้ว (สบายยยยยยย) แต่ผมเองก็ไม่ลืมที่จะ(แอบ)โทรมาสั่งเค๊กที่โรงแรมไว้ด้วย (เค๊กช็อกโกแลตด้วย)
เราเอาของเก็บเข้าที่พัก พอเปิดประตูเข้าไป เป็นห้องกว้างพอสมควร แต่เป็นเตียงเดี่ยว (ขนาด 6 ฟุตได้แหละ) มันหันมามองหน้าไอ้หมีมันทีนึง ก้มหน้างุดๆเลยนะมรึง
“ทำไมเป็นเตียงเดี่ยวอ่ะ” ผมว่าพลางขึ้นไปนั่งบนที่นอน นุ่มๆ เด้งๆ ดีครับ
“ก็เตียงเดี่ยวมันถูกกว่า” หน้ามันยังยิ้มอยู่เลย
“ให้มันจริงเถอะ” พูดจบ ไอ้หมียิ่งหน้าแดง ก้มหน้างุดๆๆๆๆ จะรอดมั้ยเนี่ยกรู
“ปะ เปลี่ยนชุดไปเดินเล่นกันดีกว่า” ว่าแล้ว มันก็ถอดเปลี่ยนเสื้อผ้า กลางห้องกันเลย
“โหย ไอ้หน้าด้าน ไม่อายเลยนะมรึง” ผมด่ามัน แต่ก็ยังนั่งมองมันเปลี่ยน เหอๆๆๆๆๆ
“จะอายทำไม ก็เคยเห็นกันหมดแล้ว” แต่กรูไม่เคยเห็นชัดขนาดนี้นี่หว่า โอ้ว เลือดกำเดาจะไหล
“รีบใส่เสื้อผ้าดิ จะได้ไปซักที” มันถอดครับ แต่ไม่ยอมใส่ตัวใหม่ซักที
“ใส่ให้หน่อยดิ” แล้วทำตาออดอ้อนใส่ผม ผมเลยยกตรีนให้มันแทน มันเลยทำหน้างอ แล้วก็ใส่เสื้อผ้าเองเลย เหอๆๆๆๆ
ระหว่างรอ ผมก็นั่งทาครีมกันแดดไปด้วย เกือบหมดขวดแน่ะ ก็แดดมันร้อนมากกกก.........
………………………………..
ทะเลสีสวยจริงๆครับ คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ (อาจจะเป็นเพราะแดดกำลังร้อน) เราเดินเล่นกันซักพัก แล้วมานั่งพักกันที่เตียงผ้าใบริมหาด สั่งข้าวมากิน และที่ขาดไม่ได้เลย คือ มะพร้าวน้ำหอมเย็นๆ เฮ้อ.....สดชื่นๆ
ผมนอนเล่นไป นอนเล่นมา หลับเฉยเลย ตื่นมาอีกที ก็แดดล่มแล้ว ส่วนไอ้หมียังหลับอยู่ อะฮุฮุฮุ ผมกะแกล้งเอาทรายไปใส่มัน แต่คิดอีกทีไม่เอาดีกว่า ผมเลยกินน้ำมะพร้าวให้หมด แล้วไปตักเอาน้ำทะเลมาใส่ไว้แทน เหอๆๆๆๆ (ผั๊ว.......โดนไป 1 ที) ก็จะอะไรล่ะ ช่วงที่ผมไปตักน้ำแล้วเอามาวางไว้ที่เดิมอ่ะ ไอ้หมีมันตื่นแล้วน่ะสิ มันเลยรู้หมด ว่าผมวางแผนจะแกล้งมัน เซ็งเลยยยยยยยยย
ผมโดนมันลากลงไปเล่นน้ำ ได้ที ผมเลยโดดขี่หลังมัน เหอๆๆๆๆ ชอบๆๆ ช่วงที่เล่นน้ำมันก็มีแต๊ะอั๋งบ้างนิดๆหน่อยๆ แต่ก็เอาเหอะ นิดนึงตามใจมันหน่อย
เล่นได้ซักพักก็กลับขึ้นห้อง ไปอาบน้ำเตรียมลงมา ย่างอาหารทะเลกินกัน ผมให้มันลงไปเตรียมของย่างก่อน แล้วผมก็ไปเอาเค้กที่สั่งไว้ กะไปเซอร์ไพร์มัน ฮุฮุ
ผมค่อยๆเดินถือลงไปอย่างระวังตัวสุดๆ (กลัวมันเห็น) แต่มันดันยืนหันหน้ามาทางผมอะดิ ไม่ได้ๆ มันเห็นแน่ๆ ผมเลยคิดแผนการอันแยบยล เอาเค้กซ่อนไว้แถวๆนั้นก่อน (มดอย่าเพิ่งขึ้นนะเว้ย)
“เป็นไง สุกรึยัง” ดูมันขมักเขม้นมาก
“ยังเลย หิวแล้วหรอ” แล้วมันก็เขี่ยถ่านใหญ่เลย
“เปล่าหรอก เฮ้ย.........ลืมเลยอ่ะ” มันละจากหน้าเตา มองหน้าผมแทน
“ลืมอะไร”
“spy อยู่บนห้องอ่ะ ลืมหยิบลงมาด้วย มรึงไปเอามาให้หน่อยดิ เดี๋ยวกรูย่างต่อเอง”
“อืมๆ เดี๋ยวไปเอามาให้ละกัน” ว่าแล้วมันก็ผละออกไป ผมรีบไปเอาเค้กออกมา ปักเทียน แล้วก็จุดเทียนไว้รอเลย โอ๊ย ตื่นเต้นๆ นั่นๆ มันเดินมาละ :a3: ผมเอาตัวเองบังเค้กไว้
พอมันเดินมาถึง ผมก็ร้องเพลง Happy Birthday ให้มัน :a13: ดูมันทำหน้า งงๆ ปนแปลกใจ แล้วก็เลื่อนตัวออกมาให้มันเห็นเค๊ก ทีนี้ละมันยิ้มซะตาหยีเลย :m1:
“สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะ” มันเดิมมากอดผมไว้แบบไม่ทันตั้งตัวเลย เอาซะแน่นเลย
“ขอบใจนะ”
“มีความสุขมากๆนะมรึง” แล้วผมก็กอดมันตอบ
หลังจากมันเป่าเทียน เราก็กินของทะเลย่างแกล้มเค๊ก อร่อยดีพิลึก.......
-
มาต่ออีกซิ รอตอนสำคัญ :m12:
-
มารอตอนสำคัญอะคับ
อิอิ
รอนะคับ อิอิ :a1: :a1: :a1:
-
รอๆ อิอิ
จะเสร็จหมีฟายที่เสม็ดไหมหนอ
-
เง้อ...ตอนนี้มันยังมิจบใช่มิเคอะ :m21:
รู้สึกอะไรที่มันสำคัญจะหายไปนะ.... :m28:
ต่อตอนสำคัญด่วนๆๆๆ :m5:
-
แฟนคลับทู้นี้หื่นเหมือนกันหมดเลย 555555 o17
-
หุหุ ไม่รอด ไม่รอด :a3: :a3: :a3: :a3:
-
ตอนนี้เท่านั้น :oo1:
-
แฮปๆๆๆๆๆ ปี้ๆๆๆๆๆๆๆ
-
:m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:
มีฉากเรียกน้ำตาลแล้ว รอฉากต่อไปคับ
:m10: :m10: :m10: :m10: :m10: :m10: :m10: :m10:
รอฉากเรียกเลือด.........
-
ให้เค้กแล้วของขวัญละ หุหุ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:give2: น่ารักกันซะไม่มี โอ้ยอิจฉาาาา
-
น่ารักจัง ชอบคับบ
-
มาถึงซะที :a10: ฉากที่ชาวเล้ารอคอย ม่ายรู้จะจิ้นได้สมกับที่คอยรึเปล่านะ แต่เอาเป็นว่า กว่าคน post จะลงเสร็จ ก็ต้องวิ่งไปเติมเลือดที่โรงพยาบาลมาหลายกระปุก :m10:
อ่านเสร็จแล้ว ยกมือหน่อยเร๊ว :a1: ใครชอบฉากแบบนี้บ้าง โหวตกันดู เผื่อๆจะได้มีแบบนี้ อีกซัก ฉาก 2 ฉาก อะฮุฮุฮุ
......................................
องก์ที่ 32
พวกเรานั่งดิ่มด่ำกับบรรยากาศพอสมควร ก็กลับขึ้นห้อง
“มรึงไปอาบน้ำดิ” ผมยื่นผ้าขนหนูให้มัน
“ไม่อ่ะ ไปอาบก่อนดิ ขอดูบอลแป๊ป” แล้วมันก็เปิด ทีวี ดูบอลช่องเคเบิ้ลเฉย ผมก็เลยเข้าไปอาบน้ำก่อน
ก๊อก..... ก๊อก...... ก๊อก....... เสียงเคาะประตูห้องน้ำ
“อะไร” ผมตะโกนถาม
“อาบด้วยดิ” เสียงไอ้หมีตะโกนกลับมา
“บ้านมรึงดิ ไม่เอา” แล้วผมก็เปิดผักบัวอาบต่อ
ก๊อก..... ก๊อก...... ก๊อก....... มันเคาะอีกแล้ว
“อะไรอีกเนี่ยมรึง”
“เปิดหน่อย กรูอาบด้วย” แต่ตอนนี้ผมอาบเสร็จแล้วแหละ ผมเลยรีบพันผ้าเช็ดตัวแล้วเปิดประตูให้มัน พอเปิดประตูออกมา ก็เจอมันยืนจังก้า ไม่ได้นุ่งผ้าซักชิ้น
“โหยมรึง ทะลึ่งว่ะ” ก็เพิ่งมีครั้งนี้แหละ ที่ผมเห็นมันในสภาพเปลือยแบบเต็มๆตา
“อาบให้หน่อย” มันดึงมือผมไว้
“ไม่เอา กรูง่วงแล้ว” ยื้อกันอยู่หน้าประตูห้องน้ำนั่นเอง
“ไหนมรึงสัญญาไว้ไง ว่าจะตามใจกรูอ่ะ” นั่นเลย ทวงสัญญาแล้วไงล่ะ
“สัญญาอะไร จำไม่ได้แล้ว” เนียนครับ :m28:
“ลืมหรอ งั้นมานี่ เดี๋ยวกรูฟื้นความจำให้” ว่าแล้วมันก็ฉุดผมเข้าไปในห้องน้ำ แล้วมันก็เดิมตามเข้ามา ปิดประตู แล้วเข้ามาดึงผ้าเช็ดตัวผมออก มีรึผมจะยอม เหอๆๆๆๆ
“เล่นไรเนี่ยมรึง” ผมก็ดึงผ้าไว้สุดฤทธิ์ ถ้าหลุดไปละล่อนจ้อนแน่ๆ
มันเลิกดึงผ้าเช็ดตัวผม เปลี่ยนเป็นเดินเข้ามากอดแทน ตกใจซิผม ตั้งตัวไม่ทันเลย
“กรูรักมรึงนะ รักมาก” ผมกอดผมแน่นเชียว
“กรูรู้” ตอนนี้หัวใจผมเต้นเร็วผิดปกติแฮะ :m29:
“มรึงรักกรูมั้ย” มันกระซิบที่ข้างหูผม ขนลุกเลยซิ
“.....................ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก................”
“บอกรักกรูหน่อยนะ หืม” แล้วมันก็ไซร้คอผมใหญ่ แล้วเลื่อนมาจูบปากผม พร้อมๆกับสอดลิ้นเข้ามาดุนดันลิ้นผมไว้ มันเร่าร้อนบอกไม่ถูกเลย
“รักกรูมั้ย” มันถอนปากออกแล้วมองหน้าผม
ผมได้แต่พยักหน้าเล็ก ก็มันเขิลลลลลลอ่ะ :m3:
“ไม่เอา กรูอยากได้ยินจากปากมรึง รักกรูรึเปล่า”
“ถ้าไม่รักแล้วจะยอมขนาดนี้หรอ” มันยิ้มให้ผม แล้วจูบลงมาที่เปลือกตาผมเบาๆ แล้วเลื่อนมาจูบปากอีกครั้ง ครั้งนี้เป็นจูบที่ผมรู้สึกว่ามันทั้งนุ่มนวลและร้อนแรง
มันใช้ริมฝีปากไล้บริเวณใบหูเรื่อยมาตามซอกคอ....มันทำให้ผมขนลุกและรู้สึกสยิวขึ้นมาเล็กน้อย ...ผมเริ่มที่จะรู้สึกร้อนผ่าวบริเวณใบหน้าอย่างที่ควบคุมไม่ได้และหัวใจเริ่มเต้นไม่เป็นส่ำ
ผมสังเกตุได้ว่าร่างกายของมันก็เกร็งอย่างเห็นได้ชัด เนื้อตัวสั่นเทา..มันเองก็คงตื่นเต้นไม่น้อยไปกว่าผม......มันยังไล้นิ้วอยู่ที่ตุ่มใตสีชมพูเรื่อ ๆไปมาจนหัวนมแข็งสู้มือ...โอะ...โอ...อาาาาาาา....
มันค่อยๆเลื่อนต่ำลง แล้วใช้ปลายลิ้นลากไปยังหัวนมด้านซ้าย มันทำให้ผมต้องห่อตัวด้วยความเสียว จนต้องครางออกมา...อืมมมมมม.......ในขณะที่มือมันก็เลื่อนลงไปเล่นอยู่กับน้องชายผม
ผมไม่รู้ว่าผ้าเช็ดตัวถูกดึงออกไปเมื่อไหร่ แต่ที่รู้ๆคือตอนนี้ทั้งผมและมัน ต่างตัวเปลือยเปล่า และน้องชายมันก็ตื่นแล้ว ใหญ่กว่าผมเยอะเลยแฮะ จะตายมั้ยเนี่ยกรู
มันเอามือขวาบีบเค้นหน้าอกพร้อมกับใช้นิ้วชี้กับนิ้วกลางคีบหัวนมอย่างแผ่วเบา มือซ้ายก็ลูบไล้น้องชายผม ขึ้น-ลง อย่างสม่ำเสมอ จนผมต้องแหงนหน้าขึ้นห่อปาก มันเริ่มขยับนิ้วให้รัดขึ้นแล้วรูดเร็วขึ้นจากนั้น มันก็ผลักตัวผมไปพิงกับผนังห้องน้ำ แล้วใช้เข่าดันขาผมให้กางออก แล้วค่อยๆเอานิ้วมือสอดใส่เข้าไปในช่องหลืบของผม มันทำให้ผมสะดุ้งขึ้นเล็กน้อย ยิ่งอยู่ในสภาพนี้แล้ว ทำให้มันเห็นผมในสภาพเปลือยเปล่าและอยู่ในอารมณ์ที่ปลดปล่อยอย่างเต็มที่ ยิ่งเพิ่มความตื่นเต้นและความเสียวกระสันต์
มันใช้ลิ้นวนไปมาทั้งข้างซ้ายและข้างขวาของเม็ดใตนั่น จนมันกลายเป็นเม็ดเต่งตึงอย่างชัดเจนส่วนมือขวามันก็ค่อยๆแหวกช่องหลืบอย่างแผ่วเบาพร้อมกับแยงนิ้วให้ลึกเข้าไปในซอกหลืบแห่งความกระสันต์ผมเริ่มหายใจขัด ๆ แหงนหน้าอ้าปากกว้างอุทานเบาๆเพื่อปลดปล่อยความเสี้ยนที่มีอยู่ในใจ...โอวววววว.....
ผมเม้มปากไปมา..พยายามกลั้นเสียงไว้ แต่ดูมันไม่เป็นผลเลย......อืมมม...อาววว์...ซซซซซซซ ตอนนี้มันอุ้มผมมานอนที่เตียงแทน แล้วใช้ปากครอบน้องชายผมไว้ แล้วรัวลิ้น ผมเสียวแทบขาดใจ
....มันค่อยๆลูบท่อนลำขึ้นและลงตามร่องก้นผมโดยเน้นให้สัมผัสกับช่องทางเข้าเป็นจังหวะอย่างช้าๆ....อาาาาา.....อาาาาาา.....ซืดดดดดดดดด.....อาาาาาาาา....
มันค่อยๆหมุนให้ส่วนหัวอยู่ที่ปากทางเข้าของผมอย่างช้า ๆ ผมเริ่มกางหัวเข่าออกดันตัวขึ้นเพื่อตอบสนองต่อแท่งที่จ่ออยู่ปากทางสวรรค์...อาาา...โอววววว.....อืมมม...มันดันไปทางซ้ายทีขวาทีแล้วค่อยๆออกแรงเพิ่มเล็กน้อยเพื่อให้ท่อนเอ็นสัมผัสกับปากทางได้ลึกขึ้น...ฮูวววววว...อาาาาาา.....เสียงครางของผมคงทำให้มันอดใจแทบไม่ไหวกดแท่งเอ็นที่โชกไปด้วยน้ำมันหล่อลื่นเข้าไปในโพรงหลืบของผมอย่างช้าๆ…
“เป็นของกรูนะ” มันก้มหน้าลงมากระซิบที่ข้างหูผม ผมพยักหน้าแทนคำพูด เพราะตอนนี้ผมแทบพูดไม่เป็นคำแล้ว ไม่รู้ว่าเรี่ยวแรงมันหายไปไหนหมด
มันเริ่มกดท่อนลำเข้าไปช้า ๆ และค่อย ๆ คลายออกเพื่อไม่ให้ผมรู้สึกเจ็บมากนัก...อาา..อาาาาาาา.....อาาาาาาซซซซซซซซ...ฮืมมมม....น้ำหล่อลื่นที่ชุ่มโชกบริเวณปากทางทำให้ท่อนลำของมันเสียดสีไปมาบริเวณปากทางของผมอย่างได้อารมณ์ยิ่ง.....อาาาาห์.....
มันใช้มือประคองท่อนเขื่องเข้าที่ปากทางแล้วค่อยๆออกแรงกดเพิ่มขึ้น.....มันแน่นเสียจนสามารถเอาเข้าได้เพียงส่วนหัวอันบวมเป่งเท่านั้น.....อูอออออยยยยยยย์.....โอ้ย......เจ็บ....หยุดก่อน......ผมเจ็บจนน้ำตาจะไหลให้ได้ รู้สึกมันหน่วงท้องน้อยไปหมด
มันเลื่อนขึ้นมาจูบปากผมอีกครั้งเพื่อลดความตึงเครียดของผมและสาวท่อนลำของผมไปด้วยเพื่อเป็นการปลุกอารมณ์ให้เพิ่มขึ้น อาาห์.....อาาาาาาาว์......พร้อมๆกับมันก็ค่อยๆขยับร่างกายส่วนล่างอย่างช้า ๆ ท่อนลำค่อยๆผ่านทางเข้าอันแน่นทีละน้อย....อาาาาห์......มันขยับลำอวบเข้าออกอย่างใจเย็นเพื่อรอจังหวะที่จะให้มันเข้าไปจนสุดโคน......อูยยยยย...ขณะนี้ความลื่นที่เพิ่มขึ้นภายในซอกหลืบของผมทำให้มันดันเอาท่อนลำที่แข็งเกร็งเข้าไปจนสุด......ฮึบบบบบ.......อาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาห์....โอออววววววววววววววววววว........
ผมสะดุ้งสุดตัว...เจ็บสุดๆ....หนอนน้อยของผมหดลงไปแล้ว.....สองแขนจิกเกร็งบนหัวใหล่มัน....สองขากางออกไปจนสุดโดยอัตโนมัติ......ความเจ็บครั้งนี้ทำให้ผมต้องลืมตาขึ้นมา...มองเห็นมันกำลังอยู่บนร่างกายของผม......ท่อนลำของมันกำลังแทรกตัวอยู่ภายในรูสวาทของผม ยิ่งเห็นแบบนี้แล้วมันเสียวไปหมดทั้งร่าง.....
“เอาออกก่อน เจ็บบบบ” น้ำตาผมไหลเลย
“อย่าเกร็งๆ ปล่อยตัวตามสบาย อย่าเกร็งนะ เด๋ยวมันจะยิ่งเจ็บ” มันค่อยๆปลอบผม
“กรูเจ็บนะมรึง” ไม่เอาแล้วผม เจ็บจนไม่อยากจะกระดุก กระดิ๊กตัว
มันยังคงคาช่วงล่างไว้อย่างนั้น.......พร้อมกับเอามือบีบเค้นปลุกน้องชายผมอีกครั้งพร้อมกับโยกร่างกายส่วนล่างช้าๆ.....อาาาาห์.....อาาาาาว์ซซซซซซ.... ซี๊ดดดดดด......
“เป็นไงบ้าง ยังเจ็บอยู่มั้ย” แววตามันดูห่วงใยผมมาก
“ดีขึ้นแล้วหละ” ผมคลายความเครียดลงได้เยอะ
“ไม่ต้องกลัวนะ กรูจะทำให้นุ่มนวลที่สุด กรูรักมรึงนะ”
มันสาวลำออกมาจนเกือบสุดจนมองเห็นหัวโคนแดงก่ำแล้วค่อย ๆ ดันกลับเข้าไปจนสุดมันกระชับแนบแน่น...เสียวปลายหัวของผมอย่างเป็นที่สุด.......
คราวนี้มันยกขาผมพาดบ่ามัน ยิ่งทำให้ท่อนลำเคลื่อนตัวได้สะดวกขึ้น มันซอยเนิบๆ สาวลำเข้าไปจนสุดและถอนลำออกมาจนสุด...ทำอยู่อย่างนั้นระยะหนึ่ง......ความเสียวที่เกิดขึ้นที่บริเวณท้องน้อยทำให้ผมต้องร้องครางออกมาเพื่อผ่อนคลายความสยิวที่เกิดขึ้น...จากความเจ็บเปลี่ยนเป็นความเสียวแทน ..อาาาาาาห์...........อูววววววววว.......อาาาาาาห์........อูววววววว์.......อาาาาาาาาว์..............อูออออววววววววววววว์.........
มันเริ่มกระเด้าซอยเร็วขึ้นและหนักหน่วงขึ้น......อาาาาว์....ออ..อะะะ....อูวววววววว....โอวววววว.....เสียวจัง.....อาาาห์...มันเร่งความเร็วขึ้นอีกจนผมต้องสูดปากครางอย่างไม่หยุดปาก....อาาาาาว์ซี๊ดดดดดดดดดด................มันจับเอาผมพลิกคว่ำโดยที่แท่งเอ็นยังคงคาอยู่........เสียงดัง..ผับๆๆๆเป็นจังหวะจะโคนสลับกับเสียงครางอย่างต่อเนื่อง....อาาาาว์.......อืมมมมมมมม.........โอววววววว.มันจับสะโพกของผมไว้แน่นแล้วเริ่มกระเด้าซอยอย่างไม่ยั้ง...จนหัวผมส่ายไปมาตามแรงกระแทก
มันโน้มตัวลงมาแนบตัวกับแผ่นหลังผม แล้วให้สองมือรูดชักว่าวให้ผม...โดยที่บั้นเอวยังคงกระเด้าซอยเร็วขึ้นและหนักหน่วงขึ้น.....ผมยิ่งร้องครางออกมาไม่หยุดเสียง.....อาาาห์.......โอวววววววว.......อูววววววววว์...อะ..อะ..อะ..อูยยยยยยย.....อาาาาาาาาาาาาาาว์....ผมทนเสียวไม่ไหวปลดปล่อยสายน้ำขาวขุ่นลงไปบนที่นอน มันชักให้ผมอีก 2-3 ทีจะหมด ผมถึงกับทรุดตัวลงแนบกับตียง.....หมดเรี่ยวแรง
ตอนนี้มันหยุดการเคลื่อนไหวด้านล่าง แต่ก็ยังคาท่อนเขื่องไว้ในรูผม ซักพักพอผมหยุดหอบ มันค่อยๆโน้มตัวลงไซร้ซอกคออย่างนุ่มนวล...หนวดอันดกครึ้มที่เพิ่งขึ้นทำให้ผมรู้สึกสยิวขึ้นมาอีกครั้ง.....อาาาซ....มันเลียบริเวณติ่งหูด้วยปลายลิ้นและค่อยๆฉกเข้าไปในบริเวณรูหู......มันทำให้ผมสะท้านเสียววูบขึ้นมาทั่วทั้งร่างอีกครั้ง
มันถอนท่อนลำอวบออกจากซอกหลืบแห่งความหฤหรรค์แล้วพลิกร่างของผมกลับมานอนหงายอีกครั้งมันครอบปากงับเข้าไปที่น้องชายผม..ที่เริ่มตื่นตัวอีกครั้ง......แล้วกระดกลิ้นรัวอยู่ภายในปาก แล้วมืออีกข้างฟัดคลึงเคล้นหัวนมที่ตั้งชูชัน
โอซซซซซซซซซซซ.....ซี๊ดดดดดดดด.....อะ.อะ.อะ.อะ...อาาาายยยยยยยยซซซซซซซซ....เสียวเหลือเกิน.....มันละปากจากน้องชายผมแล้วจับขาของผมพับขึ้นมาพาดเอาไว้กับแขนเพื่อให้ร่างกายส่วนล่างเป็นอิสระพอสมควรแล้วจึงเดินเครื่องต่อไป มันค่อยๆสอดน้องชายมันที่พองก๋า เข้าสู่รูสวรรค์ แล้วซอยเป็นจังหวะ...อาาาาาาห์....แล้วก็เร่งจังหวะซอยเข้าและออกอย่างเร็ว.....เสียงพวงสวรรค์กระทบแก้มก้นของผมเป็นจังหวะกระเด้าเบาๆ...แปะ..แปะ..แปะ..แปะ..สลับกับเสียงของการซอย เป็นจังหวะเช่นกัน...ผับ..ผับ..ผับ..ผับ....ซึ่งมีเสียงของผมร้องครางระงมอยู่ตลอดเวลาปนอยู่ด้วย....อาาาา...อาาาาห์....อาาาาว ์....โอวซ.ซซว์อะ..อะ...อะ.....อาาาาาาาาาาาาาาาาาาาซซซซซซซซซซซ.....มันรู้ดีว่าผมกำลังใกล้ที่จะถึงจุดสุดยอดอีกครั้งในไม่ช้านี้....มันจึงเร่งกระเด้าซอยขึ้นอีก...
มันเร่งบั้นท้ายระดมซอยอย่างไม่ยั้ง....อาาาาซ์....อาาาาาซซซซซซ...อะ..อะ..อะ..อาาาาาาาาซซซซซ์......โอววววววววววววว..........หะ...............................อาาาาาาาาาาาาาาาาาซซซซซซววว์ผมเกร็งไปหมดทั้งร่าง...เรียวนิ้วมือจิกลงบนที่นอนอย่างสุดแรง...มันคงรู้สึกได้ถึงการตอด..รัด...จากบริเวณรูสวาทของผม...ผมเสร็จไปเรียบร้อยอีกครั้ง.........มันสาวท่อนเอ็นออกมาจนสุดและเสียบกลับเข้าไปอย่างช้าๆ...ค่อย ๆเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆ........อาาาาว์.....อาาาาาห์.....โอวววววววว....
ผมยิ่งครางมันก็ยิ่งเร่งกระเด้าซอยเข้าไปอีก ร่างของผมสะท้อนไปตามแรงกระแทกกระทั้นของมัน มันเร่งความเร็วของการกระเด้าซอยขึ้นอีก....อูวววววววววววว.......อู๊..อู๊ยยยยยยย...อูวววววววซซซซซซซ..........มันคงใกล้ถึงสวรรค์ที่รออยู่เบี้องหน้าในไม่กี่วินาทีนี้.....มันเลยเร่งซอยเร็วและแรงขึ้นอีก...มือบีบเคล้นสะโพกผมไปด้วยอย่างเมามัน.....ฮึมมม....ฮึ..ฮึ...ฮึ....ฮึ..ฮึซซ..ฮึ.......โอะ..โอะะะ...โออววววววววววววววววววว....มันครางออกมาเสียงดังพร้อมกับความรู้สึกถึงสายสวาทที่ร้อนแรงถูกฉีดเข้าไปในตัวผม ....โอออออออวววว.....ออออออออาาาาาาาาาาากกกกกกซซซซซซซซซ์..... ....ผมสะดุ้งเมื่อรู้สึกถึงความอุ่นซ่านที่กระฉูดออกจากปลายโคนของลำอวบของมัน......ได้แต่หลับตาลงด้วยความอ่อนเพลีย..และสุขสมในความรสสวาทที่ได้รับอย่างเต็มอิ่ม...อย่างที่ไม่เคยได้รู้สึกมาก่อนในชีวิต.....
เราเหนื่อยหอบเหมือนวิ่งแข่งสองร้อยเมตรมาซัก10รอบได้ มันล้มตัวนอนกอดผม อยู่ข้างๆ
“กรูมีความสุขที่สุดเลย” มันบอกด้วยเสียงสั่นระทวย แล้วจูบที่หน้าฝากผม 1 ครั้ง
“กรูก็เหมือนกัน” ผมซุกหน้าอยู่กับอกของมัน ที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการหายใจ ที่เหนื่อยหอบ
“เป็ยเมียกรูแล้วนะ”
“มรึงนี่” ผมอยากจะตีปากมันซักที แต่ผมไม่มีแรงแม้แต่จะยกแขนแล้ว
“กรูรักมรึงนะ รักมาก กรูไม่รู้ว่าถ้าวันนึง กรูต้องเสียมรึงไป กรูจะอยู่ได้ยังไงโดยไม่มีมรึง” ผมเงยหน้าไปสบตามัน
“ขนาดนี้แล้ว จะให้กรูไปไหนได้อีกล่ะ” ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ถ้าวันนึงไม่มีมัน ผมจะอยู่ได้ยังไง แต่แค่วันนี้ผมมีความสุข ผมก็พอใจกับมันแล้ว แล้วมันก็นอนกอดผมทั้งคืน
-
อยากมีความรับแบบนี้บ้างจัง T^T
-
โฮ๊ะ โฮ๊ะ โฮ๊ะ... :m10:
-
ไม่มีคำบรรยายใดๆทั้งสิ้น.........
.........จิ้นอย่างเดียวคับพี่น้องคับ....................... :m10: :m10: :m10: :m10:
สงสัยเลือดสำรองที่เตรียมไว้คงจะไม่พอซะแล้ว................
ขอรับบริจาคเลือดด่วนเลยคับ........... :m25:
-
เอ่อขอลาไปห้อง ICU ก่อน :m25:
จะรักษาตัวรอรอบต่อไป :m2:
-
แว๊กกกกกกกกกกก
ว่าแต่ทำไมครางเยอะจัง
เวลาเค้ามีอะไรกันครางขนาดนี้เลยเหรอ
อืม...แบบว่าผมยังvirginอ่ะ
ยังไม่เคยถูกเจาะไข่ซะที
-
:m25: :m25: :m25:
คงไม่พ้นโรคโลหิตจางแล้วงานนี้
เสร็จหมีฟายจนได้ :m4: :m4:
-
อ๊าก...........
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
เป็นเมียหมีแล้ว หนุ่มทำตัวดีๆหละคับ
:m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2:
ป.ล.ยังตามหาหมีฟายของตัวเองต่อไป(ตอนนี้ยังไม่เจอ)
-
( ^o^ )/ ชอบค่า ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกก
ขออย่างนี้อีกไม่ต่ำกว่าห้าฉาก หุหุ
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
-
ไม่มคำบรรยายใดๆๆเ รักไอ้หมีที่สุดเลย
แล้วเราไปเกี่ยวไรกะแฟนชาวบ้านงะ แบบว่าอิน สุดๆๆ
แล้วไอ้หมีของเราไมไม่เป็นแบบนี้มั้ง เซ็งเลย
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับเสร็จหมีฟายละครับ
แล้วจะทำไงต่อไปนี้
รักกันนานๆๆนะครับ เอาใจช่วยครับผม อิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
แล้วๆๆๆ ฮ่าๆๆ มีแต่คนไปเติมเลือดกัน ไปด้วยคน :m25: เอิ้กๆๆๆ
โหยย ไม่หยุดพักเลยนะเนี่ย :m12:
อิอิ
-
แรงจิงๆ
:m25: :m25:
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: เรตติ้งพุ่งกระฉูด ขออีก 5 ฉาก คงจะไม่พอ 55555
ปล.ไหนบอกจะอาบน้ำไง คุณหมีฟาย o17
-
ว้า
ได้กันและ
เหอๆๆๆ
-
ง่า
ง่า
กระอักเลือดแทบตาย อารายมันจะขนาดนั้น เอิ้ก ๆ
สงสัยเราคงเตรียมเลือดมาไม่พอ หน้ามืดเลยเรา
เอิ้ก ๆ
-
โห............ของเค้าแรงจริงๆคับ :m25: :m25: :m25:
-
อ๊าก !!!!!! :m25: :m25: :m25: :m25:
ลมปราณแตกซ่าน
ในที่สุดเป็ดก็โดนหมีกินทั้งตัวไปแล้ว
-
ที่เค้าว่ากันว่า " ไปเสม็ด เสร็จทุกราย " สงสัยว่ายังคงใช้ได้จริงอยู่นะนี่ :m12:
คราวหน้าหาคนไปเที่ยวเสม็ดบ้างกีกว่าเนอะ อิๆ
ตอนต่อไปก็สู่ขอกันเลยแล้วกันเนอะ ให้หมีฟายพาพ่อพาแม่ไปขอเป็ดน้อยที่สุโขทัยเลย เอาใจช่วย
:bye2: :bye2: :bye2:
-
เกิดเหตุด่วน ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มีผู้ป่วยวิ่งไปเติมเลือดกันจนแน่นโรงพยาบาล
เหตุการณ์นี้กระจายเป็นหย่อมๆทั่วประเทศ หุหุ
เอิ้กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ช่วยด้วย หน้ามืด โอยยยยยย
กรี๊ดดดดดดดดดดด ในที่สุดพี่หมี ก้อทำสำเร็จ
โอยยยยยยยยยย
ปล. รอดูตอนทบต้นทบดอก
:m10: :m10: :m10: :m10:
-
โห ถ้าแม่ป๋มมาอ่านหน้านี้ คงให้เลิกเล่นคอมไปเลยนะเนี้ยยยยยยยยยยยยยยย โหโห
:m3: :m3: :m3:
-
:m10: รอฉากแบบนี้ อีก หลายๆๆฉาก
-
ธนาคารเลือดช่วยมาเก็บเลือดด่วน
แถวนี้กระฉูดจนท่วมไปหมดแล้ว
:m10: :m10: :m10:
ในที่สุดก็เสร็จหมีแล้ววิ้ววววว
-
เห็นภาพเลยยยยยยยยยยยย
-
:m10: :m10: :m10:
ไม่ได้เข้ามาอ่านซะหลายวัน
:oน้องเป็ดเสร็จเจ้าหมีฟายไปแว้ววววว :m1:เสร็จที่เสม็ดซะด้วย
อ่านไปก้อจิ้นไป....เหอๆต้องขอตัวไปเติมเลือดด่วน!!!!(รับบริจาคด้วยนะ เผื่อเลือดไว้คราวต่อไป หุหุ)
-
สุดยอดเลยอ่ะ ชอบบบบบบบบ :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: เหอ ๆๆๆๆ :m10: :m10: ขออีกๆๆๆๆๆ :m25:
-
:m1:ไร้คำบรรยายรู้แต่ :m10:โอ้แม่เจ้า
อยากมีแฟนแบบเฮียหมีจัง :m3:
-
กลายเป็นเมียแบบสมยอมแล้วนะ
-
อ๊ากกส์ :m25:
ไปเสม็ดกันเถอะค้าบบพี่น้อง :m3:
-
:a10: เหอๆๆๆๆ เลือดหมดตัวกันเป็นแถบๆเลย ต้องรีบออกไปหาเลือดหนุ่มๆมาเติมซะละ อะฮุฮุฮุ
............................................
องก์ที่ 33
ผมลืมตาตื่นขึ้นมา ก็เจอไอ้หมีมันนอนมองตาแป๋วอยู่ก่อนแล้ว
“มองไร” แก้เขิล ฮุฮุ ไม่รู้นอนน้ำลายยืดรึเปล่า
“มองเมียนอนหลับ”
“บ้า” แล้วผมก็เอาผ้าห่มคลุมหัวไว้ ไม่รู้จะทำหน้ายังไงดี หลังจากผ่านเหตุการณ์เมื่อคืน แล้วมันก็มุดตามเข้ามา
“เขิลหรอ หน้าแดงเชียว” มันยังแซวผมไม่เลิก แล้วค่อยๆยืนหน้าเข้ามาหอมแก้มผม
“ทะลึ่งแต่เช้าเลยนะ”
“ไหนทะลึ่ง นี่ ทะลึ่งน่ะ มันต้องแบบนี้” แล้วมันก็มุดลงไปจัดการน้องชายผม
“พอแล้ว แค่นี้ก็ไม่มีแรงแล้ว” ผมพยายามดันหัวมันออก แรงผมแทบไม่เหลือจริงๆครับ แต่มันไม่ฟังเลย ลิ้นอุ่นๆของมัน รูดไล้เม้มเน้นๆ อยู่ที่น้องชายผม
“อย่ามรึง พอแล้ว” มันใช้ลิ้นเลียวน อยู่รอบๆรูสวาทผม แล้วฉกลิ้นเข้าไปในรู ผมยังรู้สึกแสบๆอยู่เลย สงสัยมันจะฉีกจากกิจกามเมื่อคืน
“โอ๊ย แสบ” มันชงักแล้วเลื่อนขึ้นมามองหน้าผม
“ยังเจ็บอยู่หรอ เจ็บมากมั้ย ” ผมพยักหน้าแทนคำตอบ
“กรูขอโทษนะ ที่ทำให้มรึงเจ็บ” แล้วมันก็ไซร้ซอกคอผมอีกครั้ง
“จะเอาอีกรึไงเนี่ย” มันยิ้มแทนคำตอบ
“กรูยังเจ็บอยู่เลยนะ” ผมค้อนมัน
“จะทำเบาๆนะ สัญญา ถ้าเจ็บก็จะหยุดเลย”
“มรึงนี่หื่นจริงๆ”
“ก็ใครใช้ให้เมียกรูน่ารักขนาดนี้ล่ะ น่ารักจนแทบอดใจไม่ไหวแล้ว รู้มั้ย” มันใช้นิ้วมาบีบจมูกผมเบาๆแล้วก็เลื่อนหน้าลงไปจัดการกับน้องชายผม ที่ตื่นตัวพร้อมอยู่แล้ว
มันเลื่อนหน้าขึ้นมาจูบปากผมอย่างดูดดื่ม พร้อมกับกดท่อนเอ็นที่ชะโลมน้ำมันหล่อลื่น คลึงอยู่ที่ปากทางเข้า เพียงชั่วครู่มันก็แทรกตัวเข้าไปในหว่างขาผมพร้อมกับเบียดแทรกท่อนเอ็นที่พองตัวเต็มที่เข้าไปทันที
"อืมมมม ซี๊ดดด... " ต้องครางออกมาเบาๆ เมื่อของผมสัมผัสกับส่วนหัวที่อุ่นจัด ซึ่งพยายามเบียดแทรกเข้าไปอย่างรวดเร็ว
“เจ็บรึเปล่า”
“นิดหน่อย” มันสาวเข้าออกสั้นๆ เพื่อให้ปากทางที่กระฉับแน่นของผมปรับตัว
พอรู้สึกว่าสามารถขยับได้สะดวกแล้ว มันก็เร่งเครื่อง เสียงเนื้อกระทบกันดังพับๆๆๆๆๆๆๆ มันจับขาผมพาดบ่า แล้วใช้มือทั้งสองข้างยึดสะโพกผมไว้แน่น พร้อมกับดึงกระเด้าเข้าหาตัวเพื่อเพิ่มแรงกระแทก พับๆๆๆๆๆๆๆ
มันสาวท่อนลำออกมาจนสุด แล้วกระแทกเข้าไปจนมิดด้าม ทำช้าๆแล้วค่อยๆเร่งจังหวะทั้งเร็วและแรงขึ้น มันรวบขาผมไว้ด้วยมือข้างเดียวแล้วใช้มืออีกข้างสาวท่อนลำให้ผม แค่พักเดียวผมก็ปลดปล่อยสายน้ำกามออกมา มันเห็นแบบนั้นก็ยิ่งเร่งกระเด้าซอยอย่างแรง
"อูยยย... กรูจะเสร็จแล้ว อืมมมม โอ๊วววว... " ผมกัดฟันกลั้นหายใจเร่งจังหวะตาม อาการแน่นหน้าอกอันเนื่องมาจากการขาดออกซิเจนทวีขึ้นทุกที แล้วทุกอย่างก็ทะลักทะลายออกมาอย่างท่วมท้น มันเกร็งตัวขมิบก้นส่งน้ำเงี้ยนเข้าช่องหลืบของผมที่กระตุกสะท้านทุกครั้งที่น้ำเงี้ยนพุ่งออกมาพร้อมๆ กับการเกร็งของลำท่อน แล้วมันก็ค่อยๆ ทิ้งตัวลงไปนอนกอดผม ที่นอนหายใจเหนื่อยหอบ
กว่าจะได้ลุกมากินข้าวเช้าก็ปาเข้าไปเกือบ 11 โมง แถมยังต้องรีบเก็บของกลับอีก
สมกับเป็นไอ้หมีฟายจริงๆไม่รู้เอา เรี่ยวแรงมากไหนมากมาย แต่ผมซิ เจ็บก็เจ็บ เหนื่อยก็เหนื่อย เพลียก็เพลีย ไม่เอาละผม ครั้งหน้าไม่ยอมง่ายๆละ พอกลับถึงห้องได้ ผมหลับเป็นตายเลย........
-
:m10: :m10: :m10:
:m25: :m25: :m25:
-
ตอนก่อนนี้นี่ ซอโซ่ เต็มเลยเว้ย
ตาลายเชียว 5555
คราวหลังจับมันทำเมียมั่งเด่ะ ยอมฝ่ายเดียวได้ไง
แมนมาก่อนมันอีกนิ ยอมง่ายๆเสียหมด
:laugh:
-
:m10: :m10: :m10: :m10:
ยังมี"ซ้ำเช้า"อีก โห หมีนะหมี ไปเอาแรงมาจากไหนเนี่ยะ
-
หมีแรงดีจังเลย
-
หมีแรงดีจังเลย
ก็เค้าเป็นทั้งหมี แล้วก็เป็น ฟาย ด้วย
ก็ต้องอึดดิ o18
-
^
^
^
^
หมีฟายมีที่มาอย่างนี้ นี่เอง เหอ ๆๆๆๆ :m26: :m26: :m26:
-
หง่า
บรรยาย ซะ จน เห็นภาพเลยยย
55+
-
o9และแล้ว หนุ่มก็เสร็จจนได้ อ่ะ
อิจฉา จางเยย
-
หมีฟายบักอึด :m10:
-
:impress: :impress: :impress:
พี่หนุ่มอย่าลืมดิครับ
ว่ามีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งต่อๆๆไปอิอิ
ว่าป่าวครับ
:impress: :impress: :impress:
-
หมีฟาย ได้ใจมากกก :m10: :m10: :m10:
-
หมีฟายสุดยอด :m10: :m10: :m10:
-
คราวหน้าไม่ยอมง่ายๆ แล้วจริงอ่ะ
:laugh: :laugh: :laugh:
แต่ยังไงก็ยังยอมอยู่ดีแหละ แค่ยอมยากหน่อย หุหุ
-
:m10: :m10: :m10: :m10: เลือดกำเดากระฉูดเลย แฮะๆๆๆ สุดยอดจริง :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
-
คราวหลังจับมันมียมั่งเด่ะ ยอมฝ่ายเดียวได้ไง
แมนมาก่อนมันอีกนิ ยอมง่ายๆเสียหมด
:laugh:
เห็นด้วยกับพี่ต้น....................เราแมนมาก่อนจะยอมฝ่ายเดียวได้ไงคับต้องเอาคืนมั่งเด่ะ.......................... :m12:
-
ทะลึ่งอย่างเเรง รับไม่ได้
-
เหอ ๆ ๆ สมชื่อหมีจริง ๆ :m25:
-
ตอนเเรกๆๆก็พอ สนุกๆๆ หลังๆๆๆๆโฮยยยยxxxxxxxxxxxxx ทะลึ่งมาเลยอ่ะพี่ไม่อ่านเเล้ว
-
ไม่องไม่อ่านกานเเล้ว ทะลึ่งงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
เข๊ดเเล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
5555555 มีหนึ่งมันต้องมีสองดิ
เค้าว่ากันว่า ทำบ่อยๆๆเดี่ยวก็หายเจ็บเองแระ เอิ๊กกๆๆๆๆๆ
จริงหรือเปล่า น้องต้องลองพิสูจน์นะ
ตอนเเรกๆๆก็พอ สนุกๆๆ หลังๆๆๆๆโฮยยยยxxxxxxxxxxxxx ทะลึ่งมาเลยอ่ะพี่ไม่อ่านเเล้ว
เออน้อง momop มันเป็นเรื่องธรรมชาติอ่ะน้อง ไม่ชอบก็ไม่เป็นไร แต่พี่ว่าน้องหยุดอ่านแล้ว ออกจากกระทู้ไปอย่างสงบนะจ๊ะ แล้วกลับมาใหม่เมื่อพร้อมละกัน แค่เข้ามาชม เราก็นิยมคุณอยู่ในใจแล้ว
-
:m10: :m10: :m10:
สมเป็นพ่อหมีฟายจริงๆเล๊ย ใหญ่(ตัวนะไม่ช่ายอย่างอื่น) ถึก และแข็งแรง อิอิ
:m25: หาเลือดมาเติมแทบไม่ทันอ่ะ ดีนะที่มีสำรองไว้ :m18:
-
อยากเห็นหน้าเพ่ หมีฟาย จังเลยยอ่าคับ........... เหอๆๆๆ... :a1:
-
อย่ายอมเสียเอกราชฝ่ายเดียวสิคับ แบบนี้ต้องเอาคืน 555
-
หุหุ :m25: :m25: :m25:
-
เหอๆๆๆๆ พี่หมี หื่นเจรงๆ
อร๊ายยยยย พี่เป็ดน้อยแย่แน่ๆเรยอ่ะ
:m3: :m3: :m3: :m3:
-
แว๊กกกกกกกกกก
เสร็จหมีฟายไปแล้ว
กรี๊ดดดดดดดดดดดดสลบ
ตายแล้วแค่ครั้งที่2ก็ไม่ค่อยเจ็บเลยเหรอ
ทำไงดีเรายังvirginไม่รู้ว่ามันเจ็บรึปล่าว
แต่เพื่อนบางคนก็เจ็บ
อีกคนไม่เจ็บ
เราเลยไม่รู้ไง...
เอาไว้เสียความบริสุทธิเมื่อไหร่จะมาบอกว่าเจ็บไม่เจ็บ
อืม...ครางขนาดนั้นเลยเหรอ
กลัวจัง...-*- :try2:
-
ครือแบบว่า เรื่องมันก็ดำเนินไปเรื่อยๆอ่ะ แต่พอดีว่ามันมาถึงฉากนี้ ติดๆกัน มันก็อาจจะดูหื่นไปหน่อย เอาเป็นว่าจะเพลาๆลงละกัน :m17:
LoVeMoDe : ขอบคุณที่ช่วยแก้ต่างให้นะเคอะ
ขอน้อมรับทุก ment เค่อะ แล้วก็ ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจนะเคอะ o1 นั่งอ่านไป ก็ยิ้มไป มีกำลังใจขึ้นอีกเป็นกระบุง
จะรีบกอบโกยกำลังใจ แล้วจะมา Post ให้นะเคอะ..... :o12:
-
คุณน้อง pean ข๋า พี่อ่านแล้วไม่เห็นจะหื่นอะไรมากมายเลย เขียนออกมาอย่างที่อยากเขียนเถอะ
น้องมีความสุขที่ได้เขียน ส่วนพี่มีความสุขที่ได้อ่านไง :m3:
-
หึหึ
เสดพี่หมีไปอีกรอบบบบ
:m10: :m10:
-
ครือแบบว่า เรื่องมันก็ดำเนินไปเรื่อยๆอ่ะ แต่พอดีว่ามันมาถึงฉากนี้ ติดๆกัน มันก็อาจจะดูหื่นไปหน่อย เอาเป็นว่าจะเพลาๆลงละกัน :m17:
LoVeMoDe : ขอบคุณที่ช่วยแก้ต่างให้นะเคอะ
ขอน้อมรับทุก ment เค่อะ แล้วก็ ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจนะเคอะ o1 นั่งอ่านไป ก็ยิ้มไป มีกำลังใจขึ้นอีกเป็นกระบุง
จะรีบกอบโกยกำลังใจ แล้วจะมา Post ให้นะเคอะ..... :o12:
บอกตามตรงว่าเรื่องนี้ไม่ได้หื่นเท่าไหร่เลยอ่ะ ถ้ามากเกินไป พวกโมคงเตือนแล้ว ไม่ต้องคิดมากหรอก
เอามาเถอะ คนหื่นในเล้านี้เยอะ ชอบ :m10: :m10: :m10: เหอๆๆๆๆๆ :m25: ขอหื่นๆๆๆๆๆๆ หื่นให้กระจาย 555
-
ใคร ไม่อ่านนนนนนนนนนนนนนน
ชั้นจะอ่านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
รอ.........หมีกินเป็ด...........อีกหลายๆๆรอบจ้า :a2:
-
แง๊บบบบ
มารออ่านต่อ นะเนี่ยยยยยย
-
มะเหงจะหื่นไรเลยคับ..........
ถ้าเทียบกับหลายๆเรื่องที่เคยอ่านนะ..........
เขียนมาเถอะคับ........
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ............อิอิ
เรื่องไม่หื่น...........แต่ผมหื่นเองซะงั้น............. :laugh:
-
แรงเยอะจริงๆเลย หุหุ
-
:o11:
อยากได้แบบหมีฟายมั่งอ่ะ
-
:try2:อ่านไป ลุ้นไป(กลัวพลาด)
เหนื่อยไปตามๆ กัน :m10:
ทบต้นทบดอก ดังว่าจริงๆ
หมีฟาย ไม ไม่อยู่ต่ออีกคืนอ่ะ :m12:
-
ตาหมีฟายนี่คึกจังเลยน๊าาา :m10:
ไม่เม้นท์มากแระ ให้กำลังใจคนโพสท์ดีกว่า o15
-
o14 ขอบคุณทุกกำลังใจเลยยยยยยยย เอาไปเลยอีก 1 ตอน :laugh:
.............................
องก์ที่ 34
ช่วงนี้ผมกับมันเจอกันบ่อยมาก สามเวลาทั้งก่อนและหลังอาหารเลยก็ว่าได้ รึถ้ามันยุ่งจนเดินมาที่แผนกผมไม่ได้ ก็จะใช้โทรศัทพ์ใน office โทรมาหาแทน
ผมเองก็ไม่รู้และไม่กล้าคิด ว่าความสัมพันธ์แบบนี้ มันจะมีความสุขอยู่ได้นานซักแค่ไหน แต่เอาเป็นว่า ตอนนี้ผมมีความสุขดี ผมก็ขออยู่กับปัจจุบันละกัน
ผมกับไอ้หมีก็ยังคงเหมือนเดิม มีเวลาก็ไปเที่ยว บางวันมันก็มานอนที่ห้องผม (อย่าจิ้นครับ เหอๆๆๆๆ) ก็มีบ้างเป็นปกติของคนที่เป็นแฟนกันแหละ ชิมิ ชิมิ
กริ๊งงงงงงงง กริ๊งงงงงงงงงงงง (โทรศัพท์ที่โต๊ะ)
“สวัสดีครับ”
“ว่าไงจ้ะเมียรัก” นั่นเลย มันมาละ
“เชี่ยนี่ เล่นไม่รู้ เวร่ำเวลาเลยนะมรึง มีไรว่ามา”
“คืนนี้ไปด้วยกันป่ะ วันเกิดเพื่อนที่แผนก มันจะพาไปเลี้ยง”
“ที่ผับอีกละซิ” กลุ่มเพื่อนมันชอบเที่ยวครับ (ผับครับ)
“อืม ไปด้วยกันนะ”
“มรึงไปเหอะ กรูไม่ค่อยสนิทกับที่แผนกมรึงอ่ะ” ก็อย่างที่รู้ ผมไม่ค่อยชอบสถานที่แบบนี้ซักเท่าไหร่ มันดูอึดอัด คนเยอะ แล้วก็มีกลิ่นบุหรี ซึ่งมันทำให้ผมหายใจไม่สะดวกและปวดหัว
“งั้นกรูไปนะ เย็นนี้กินข้าวคนเดียวได้นะ” โอ๊ย ทำเหมือนอยู่บ้านเดียวกันซะงั้น
“อืม ดูแลตัวเองดีๆละ อย่าให้ถึงขนาดหาทางกลับบ้านไม่ถูกละกัน ถ้าเพื่อนมรึงโทรเรียกให้กรูไปรับอีก กรูจะปล่อยมรึงทิ้งไว้ให้นอนที่นั่นแหละ” บางครั้ง มันกลับไม่ไหว ผมต้องไปลากกลับมานอนที่ห้องซะเอง
“จ้า ดุจริงเมียกรู เดี๋ยวกลับไปจะไปเพิ่มดอกเบี้ยให้นะจ้ะ” ยังไม่วายนะมัน
“ลามกไม่เลือกเลยนะมรึง”
“ก็คนมันรักซะแล้วเปลี่ยนไม่ทันซะแล้ว” (มันร้องเพลงน่ะครับ เก่าแล้ว จะมีใครจำได้มั้ยน๊อ)
“อย่ากินมากนะ กรูเป็นห่วง รู้เปล่า” โหมดจะหวาน ก็หวานเลยผม ไม่มีอรัมภบท
“แล้วจะไม่ให้กรูรัก กรูหลงได้ยังไงละเนี่ย”มันยังหยอดก่อนไป เหอๆๆๆๆ กรูจะเป็นเบาหวานตายก็เพราะมรึงนี่แหละ
............................................................................................
ตื๊ดดดดด.....ดด ตื๊ดดดดด...........ดดดดดด ตื๊ดดดดด.....ดด
“โหลลลลลลล” เสียงไอ้หมีครับ งัวเงียสุดๆ
“ไงมรึง กลับมาตีอะไร” ผมโทรหามันตอนเช้า
“...................เงียบฉี่………” :m28:
“มรึงฟังกรูอยู่รึเปล่า”
“ฮึมมมมมมม เดี๋ยวโทรกลับน๊า ขอนอนหน่อยยยยยน๊าเมียจ๋า” :m23:
หมั่นไส้นักเชียว คอยดูนะ เจอหน้าแล้วจะด่าให้เจ็บเลย :m16: ว่าจะชวนไปเดินซื้อของซะหน่อย ไปเองก็ได้ ชิ...
.........................................................................
“น้องหนุ่ม” ผมกำลังเลือกของเพลินๆ สะดุ้งเลย เหลียวซ้ายแลขวา มองหาต้นเสียง
“น้องหนุ่มใช่มั้ย” หันไปเจอไอ้พี่ป็อปยืนยิ้มแฉ่งเชียว
“อ้าวพี่ป็อป มาซื้อของเหมือนกันหรอครับ” วันนี้แต่งตัวดูดีโคตร
“เปล่าหรอก พี่มาดูหนังกับแฟนน่ะ แล้วนี่มากับทศหรอ” พี่แกหันซ้าย หันขวา มองหาใหญ่
“เปล่าครับ ผมมาคนเดียว” ดูพี่แกทำหน้า แปลกใจ
“พอดีเมื่อคืนมันไปฉลองวันเกิดเพื่อนมาน่ะครับ ตอนนี้ยังไม่ตื่นเลย”
“อ้าว แล้วเราไม่ได้ไปกับเค้าด้วยหรอ”
“เปล่าหรอกครับพี่ พอดีผมน่ะแพ้พวกควัน ก็เลยให้มันไปสนุกกับเพื่อนๆดีกว่า” ดูพี่แกทำหน้ากังวล เหมือนมีอะไรอยากพูด
“พี่ป็อปมีธุระอะไรกับมันรึเปล่าครับ”
“ก็เปล่าหรอกจ้ะ อืม พี่ก็ไม่รู้นะว่าจะพูดดีรึเปล่า”
“ครับ” ผมงงกับคำพูดพี่ป็อปแกจริงๆซิเอ้า
“พี่เองก็ไม่อยากจะพูดให้เราเข้าใจผิดอะไรหรอก แค่อยากเตือนไว้เฉยๆ ระวังหน่อยก็ดีนะ ทศน่ะ เค้า pop จะตาย มีคนชอบเค้าเยอะ สังคมแบบเรา น้อยคนนะที่จะมีคนเข้าใจจริงๆ ได้ของดีมาแล้ว ก็รักษามันไว้ให้ดีนะ” แฟนพี่ป็อปแกเดินมาสมทบพอดี เป็นฝรั่งครับ หล่อมากกกกก สมกับเป็นพี่ป็อปจริงๆ
“พี่ไปก่อนละ เดี๋ยวไม่ทันรอบหนัง” แล้วพี่แกก็เดินจูงมือกับแฟน แบบไม่แคร์สายตาใครเลย (อิจฉาครับ) ผิดกับผม ที่ต้องมาเดินหอบของพรุงพรัง คิดๆตามที่พี่แกว่า ผมก็หวั่นๆใจอยู่
จริงๆแล้ว ผมน่ะเชื่อใจแล้วก็ไว้ใจไอ้หมีมันมาก แต่พอมาได้ยินแบบนี้ ก็ทำให้ใจแป้วได้เหมือนกันแฮะ
ตื๊ดดดดด.....ดด ตื๊ดดดดด...........ดดดดดด ตื๊ดดดดด.....ดด
นี่ก็บ่ายกว่าแล้ว มันยังไม่รับโทรศัพท์ผมเลย มันน่าคิดมั้ยละเนี่ย เที่ยวจนลืมแฟน ผมไม่น่ามาเจอไอ้พี่ป็อปเลย ให้ตายซิ นึกแล้วพาลก็หงุดหงิด :m16:
-
มาเม้นให้กำลังใจอีก เผื่อจะแถมอีกซัก1ตอน 555 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
เจอใครมาพูดแบบนี้มันก็ต้องกังวลดิ :a4:
-
อย่าเจ้าชู้นะหมีฟาย
-
มาต่ออีกนะครับ
-
ไม่ได้เข้ามาอ่านไม่กี่วัน หมีฟายรุกได้รวดเร็วมาก :o8: :o8:
ส่วนตัวแล้วไม่คิดว่าหื่นมากมายอะไรเท่าไหร่ คิดถึงตอนก่อนที่หมีฟายจะบอกว่ารัก ระยะเวลาที่รอคอยคงเป็นช่วงที่ทรมานน่าดู
พอมีโอกาส ก็เลยจัดการซะ.... :m10: :m10: :m10:
เขาเรียกว่าคิดดอกเบี้ยทบต้นทบดอก ทบไปทบมาแบบนี้คนอ่านชอบค่ะ o13 o13
รอตอนต่อไปเสมอ
:bye2: :bye2: :bye2:
ปล. อัพได้ใจมาก ปกติเปิดทุกวัน เจอทุกวัน เปิดแล้วเจอ มีความสุขค้า...
-
o21ปี้ป๊อบ เนี่ยทิ้งทุ่นระเบิด ไว้เฉยเล่ย
กำ
-
เจอใครมาพูดยังงี้ร้อยทั้งร้อยเค้าก้อต้องคิดกันแหละ
จะยังงัยดีอะร้อนใจนะเน๊ยะ
-
เริ่ม......................ระแวงล่ะสิเนี่ย
-
หมีฟายห้ามออกนอกลู่นอกทางนะเฟ้ยยยยยย :a1:
-
เอ่อ หวังว่าไอ้หมีฟาย คงไม่เอาใครมานอนกกที่ห้องหรอกนะเนี้ย ไม่งั้นมีหวัง เอ่อ.......
-
:a12: ความรักมันก็มีอุปสรรคเปง ธรรมดา
-
เพราะรักคือความเข้าใจและไว้ใจ ... ถ้ามันมีน้อยไป ก็อยู่ไม่ยืด
-
:impress: :impress: :impress:
ดูพี่ทศแปลกๆๆนะครับ
ไปเที่ยวแล้วหิ้วใครมานอนกกป่าวครับเนี้ย
ถ้าพี่ทศทำแบบนี้จริงกับพี่หนุ่มจะไม่ให้อภัยเลย
แล้วมาต่อด่วนนะครับพี่หนุ่ม อยากรู้ๆๆ
:impress: :impress: :impress:
-
เข้ามาจุ๊บๆๆๆ ให้กำลังใจคนเขียน :o8:
-
หมีฟายย อย่านอกใจนะ :laugh:
-
หุหุ หมีฟายถูกใส่ร้าย (รึเปล่า) :m27: :m27: :m27:
-
ถ้าไอ้หมีมันนอกใจ :เตะ1: มันเลย
พี่ป๊อปก็มาทิ้งระเบิดไว้แล้วจากไป :m16:
-
เรื่องฉากหื่นเนี้ย....... :m1:
ไม่เหงจะหื่นเลยยยยยยยยยยยยยย จริงๆน๊า :m13: :m13: แบบว่าถึงหื่นก้อชอบอ่ะ
เขียนมาเถิ้ดดดดดดดดมันเป็นรสชาติของชีวิต อิอิ
หมีฟายย อย่านอกใจนะ :laugh:
นอกใจเด๋วโดนนนนนนนนน :m26: :m16:
-
เง้ออ ยังๆ แหม หมีอาจจะไม่นอกลู่ไง แต่แบบมีคนมาดึงหมีออกไปป่าว?? ง่ะ (พยายามมองในแง่ดี เหอะๆ)
เป็ดยังงี้นี่ไม่ได้ละน้า ต้องคุมนิดนึง ฝ่ายเรามันไม่คิดแต่คนอื่นมันก็ไม่แน่ เหอะๆ
จุ๊บๆ :m1:
-
อ้าว เครียดเลยว่างั้น เจอแบบนี้
-
หวังว่าคุณหมีไม่คิดนอกใจนะคับ ถ้ามีคุณหนุ่มจับตัดให้เป็ดชะให้เข็ด5555555
-
เอาแล้วไงๆ เป็ดน้อยฟุ้งซ่าน 55
-
เอ่อ หวังว่าไอ้หมีฟาย คงไม่เอาใครมานอนกกที่ห้องหรอกนะเนี้ย ไม่งั้นมีหวัง เอ่อ.......
แน่นอน..........ตายหยังเขียด
-
เหอๆๆๆๆๆ :a11: ลุ้นๆๆๆๆ เมื่อวานกะจะลงให้อีกตอน แต่ผิดพลาดทางเทคนิคนิดหน่อย ชดเชยๆ :m21:
.....................................................
องก์ที่ 35
ผมซื้อของเสร็จ จนกลับมาถึงห้อง จัดของเข้าที่หมดแล้ว ลองโทรหามันอีกทีดีกว่า
ตื๊ดดดดด.....ดด ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด (มันติดนะ แต่เหมือนโดนตัดสายทิ้ง)
ปรี๊ดเลยผม :m16: มรึงไม่อยากรับ งั้นก็อย่ารับเลยมรึง ผมเลยปิดเครื่องไปเลย โมโหสุดๆ ขืนอยู่ห้องมีหวังความโมโหจุกอกตายกันพอดี ผมเลยออกไปเดินเล่น นั่งกินไอติม (สเวนเซ่นอีกแล้ว ก็อร่อยอ่ะ) ให้อารมณ์มันเย็นๆลงก่อน
แล้วโชคดี เค้ามีบูธเครื่องดื่ม ......ไม่อยากโฆษณาอ่ะ ไม่บอกชื่อละกัน....... มาให้ชิม กลิ่นกีวี รสชาดใช้ได้เลย ถ้าเหนื่อยๆมา ได้กินแบบเย็นๆซักขวด สดชื่นเลย ผมเลยอุดหนุนเค้าไป 1 แพค (ก็ชิมไปตั้ง 3 แก้ว 555555555 )
อารมณ์ดีขึ้นแระ(ไม่ได้อารมณ์ดีเพราะได้กินของฟรีเน้อ เหอๆๆๆๆ) กะว่าจะลองโทรหาไอ้หมีอีกที ควานหาโทรศัพท์ ซวยละกรู ลืมทิ้งไว้ที่ห้อง แถมปิดเครื่องอีก ช่างมันละกัน ต้องดัดนิสัยกันบ้าง ปล่อยเข้าหน่อยละได้ใจ
ผมเลยเดินดูนั่นดูนี่ไปเรื่อย พยายามเดินถ่วงเวลาสุดๆ แต่ใจมันกังวล
- ไอ้หมีมันจะโทรมามั้ยน๊า
- มันจะรู้มั้ยว่าผมโกรธ
- มันจะมารอง้อผมที่ห้องรึเปล่า
- .............และอีกมากมาย..........ผมมันพวกจินตนาการสูงส่ง
ไม่ไหวๆ ถ้ามันมารอจริงๆ ป่านนี้ก็คงได้บทเรียนสมใจแล้วหละ :laugh: กลับห้องไปดูหน้าไอ้หมีดีกว่า
แต่พอกลับถึงห้องไม่ยักกะเห็นมันแฮะ (มันมีกุญแจห้องผม)
มันไปไหนเนี่ย ผมเลยเปิดโทรศัพท์ โทรหามัน
“........หมายเลขที่ท่านเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้............” ผู้หญิงคนนี้รับอีกละ
ผมเลยโทรเข้าบ้านมันซะ เลย
ตู๊ดดดดดด ตู๊ดดดดดดด ตู๊ดดดดดดด กริ๊ก
“สวัสดีค่ะ” เป็นแม่มันรับคับ
“สวัสดีครับแม่ ผมหนุ่มนะครับ”
“เป็นไงลูก ช่วงนี้ไม่เห็นมาเยี่ยมแม่บ้างเลยละ”
“แฮะๆ ช่วงนี้งานยุ่งนิดหน่อยน่ะครับแม่ กว่าจะได้กลับก็มืดแล้ว แม่กับป๊าสบายดีมั้ยครับ”
“ก็ตามประสาคนแก่แหละลูก แล้วโทรมามีอะไรรึเปล่าลูก”
“พอดีผมโทรหาทศไม่ติดน่ะครับ ทศอยู่มั้ยครับแม่”
“ทศหรอ ออกไปกับเพื่อนน่ะลูก เห็นบอกว่าจะไปกินเลี้ยงกับที่แผนกอะจ้ะ ไม่ได้ไปด้วยกันหรอลูก”
“หรอครับ ไม่เป็นไรครับแม่ งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ แล้วผมจะไปเยี่ยมนะครับ”
ผมต้องรีบวางหูก่อนที่อารมณ์ผมจะปรี๊ด ไหนมันว่ามันจะโทรหา ไหนว่าเมื่อคืนไปงานวันเกิดเพื่อน ทำไมไม่รับโทรศัพท์กรู แล้วทำไมไม่โทรกลับหากรู มรึงกำลังทำอะไรไอ้เชี่ยทศ มรึงกำลังทำอะไรอยู่
ผมโทรหาเพื่อนๆที่แผนกมัน ว่าวันนี้ไปกินเลี้ยงกันที่ไหน มันก็ว่าไม่ได้มีงานเลี้ยงอะไรที่แผนก ผมสุดที่จะกลั้นอารมณ์ ไหนแม่มันว่าไปกินเลี้ยงที่แผนก นี่มรึงกล้าโกหกแม้แต่แม่มรึงเอง
ผมเลยตัดสินใจโทรหาไอ้พี่ป็อป ผมเชื่อว่าพี่แกน่าจะรู้อะไรดีกว่าผม
“พี่ป็อป ผมหนุ่มนะครับ”
“ว่าไงหนุ่ม”
“พี่ป็อปเจอทศบ้างมั้ยครับ”
“ทศหรอ ทำไม มีอะไรรึเปล่า”
“เปล่าหรอกครับ ไม่รู้ว่ามันไปกินที่ไหน เห็นมันชวนหลายทีแล้ว ผมว่าจะไปเซอร์ไพร์มันซะหน่อย”
“พี่ไม่แน่ใจนะ แต่ถ้าที่.................... ทศเค้าไปบ่อย ลองไปดูก็ได้นะ”
“ขอบคุณครับพี่”
“เดี๋ยวหนุ่ม มีอะไรรึเปล่า บอกพี่มาตามตรงดีกว่า”
ผมเลยเล่าให้พี่ป็อปแกฟังคร่าวๆ แค่ว่ามันเที่ยวบ่อย แล้วผมก็เกิดอาการกังวลอย่างที่พี่ป็อปบอก ผมเลยอยากไปแสดงตัวก็เท่านั้น :m23:
“เอางี้ เดี๋ยวพี่พาไปละกัน เราไม่เคยเที่ยวไม่ใช่หรอ กว่าจะหากันเจอ ทศมันคงกลับบ้านไปนอนแล้วหละ” บทจะดีก็ดีเนอะ ผมเลยนัดออกไปเจอแกก่อน แล้วก็ขับรถไปกับแก พร้อมกับแฟนแก(คนใหม่.....แต่ก็หน้าตาดีไม่พอคนก่อนเลย กิ๊กเยอะเจงๆพี่ป็อปนี่)
จริงๆแล้วผมไม่ใช่คนหูเบานะ ผมแค่อยากจะไปดูให้เห็นกับตาแค่นั้น เพราะผมเชื่อใจมัน ผมเองจะได้เลิกระแวงมันด้วย
-
เชื่อใจหมีอยู่นะ
แต่ก็นะ ของแบบนี้อะ
ต้องไปดูให้เหนกับตา
:m29: :m29:
-
หมีไปทำอะไรกันแน่ :m26: :m26:
-
ไปแหกอกมันเล้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :angry2:
-
หมีเอ๊ย!!! ถ้านอกใจหนุ่มล่ะก็งานนี้...มหาสหบาทาแน่นอนจากคนทั้งเล้า :m16:
จะได้ฝังหมีมั้ย...ต้องรออ่านกันต่อปายยย :a11:
-
กำๆๆๆๆ
ค้างๆๆๆๆๆๆๆ
รับมาต่อวายๆนะคร้าบบบบบ
กะลังรอฉาก ฉะ ปะ ดะ อยู่นะคร้าบบบ
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
-
แว๊กกกกกกกกกกกก
ทำไมหมีทำแบบนี้
เราว่าต้องแอบไปหากิ๊กแน่เลย
-
:m22:มาแอบดูหมีฟายยยย
-
เชื่อใจนะเนี่ย .......... แค่ตามไปดู :m24:
หมีฟาย เอ็งตายแน่ๆๆๆๆ อ๊าก อ๊ากกกกกกก :m14:
-
รักกันต้องเชื่อใจกันนะครับผม :m19:
แต่ถ้ามันนอกใจก็จับมันตอนซะเลย :laugh:
-
อย่างนี้ต้องมีตามไปดู อิอิ :m22:
-
อยากอ่านตอนต่อไปๆๆๆๆๆๆๆๆ :m4:
-
สถานการ์ไม่น่าไว้วางใจ :m16:
ลมเริ่มออกหูแระ ได้แล้วจะทิ้งกันเหรอ o12
-
ลุ้นๆๆๆๆๆ
หมีฟายหายไปหนายยยยยย :angry2:
ตามหาหมีให้เจอด่วนนน
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับ งง กับการกระทำของทศอะ
เหอๆๆ รอดูละกันว่านอกใจหรือทำไร
:impress: :impress: :impress:
-
ก็เมื่อเป็นอย่างนี้แล้วความไว้เนื้อเชื่อใจมันจะยังมีอยู่เหมือนเดิมอีกเหรอ
ทำไมความจริงใจมันช่างหายากจริง ๆ
-
หมีฟายทำไรอยู่น้อ อย่าให้เปนอย่างที่คิดเร้ย :m5: หุหุ
-
เฮ้ยมารอ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
-
โอ้ใจเย็นไว้เน้อ
:angry2:
ถ้าเห็นท่าไม่ดีก็จัดการไปเลย 555 o12
-
โอ้ใจเย็นไว้เน้อ
:angry2:
ถ้าเห็นท่าไม่ดีก็จัดการไปเลย 555 o12
..........ทำไมความจริงใจมันช่างหายากจริง.....................เฮ้อ!!
-
หมีฟายอ่ะ :m17: :m17: :m17: :m17: :m17: :m17:
ทำอะไรอ่ะ นอกใจหนุ่มเหรอ
กลับมาเละแน่ๆ อิอิ o12 o12 o12 o12 o12
-
:m29: งานนี้ ดูท่าไอ้หมีถึกจะไม่รอดแฮะ สหบาทาเพียบ :เตะ1:
.........................................
องก์ที่ 36
พี่ป็อปแกพาผมไปผับที่ไอ้หมีชอบไปบ่อยๆ แต่ไม่เจอ พี่แกเลยโทรหาเหล่าเพื่อนๆแกว่ามีใครเห็นไอ้หมีของผมมั้ย สุดท้ายก็เจอมันอยู่ที่ผับ.................... เห็นเพื่อนพี่แกว่า มากันเป็นกลุ่มเลย ผมกับพี่ป็อปเลยรีบตามไปดู ผมเองอยากจะเห็นกับตา ว่ามันเป็นอย่างที่พี่ป็อปแกว่ารึเปล่า.........ถ้าเป็นจริง......ผมเองก็ไม่รู้จะทำหน้ายังไงเลย
ผมเปิดประตูเข้าไปก็ผงะแล้ว มันมืด เสียงดัง แล้วก็เหม็นควันบุหรี่ไปหมด รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องเลย (ก็ผับทั่วๆไปแหละ แต่ผมไม่ค่อยชอบเลยอคตินิดนึง)
ผมก็มองหาไอ้หมีฟายตัวดี เคยมั้ยครับ เวลาที่เราให้ความสำคัญกับใคร ไม่ว่าคนๆนั้นจะอยู่มุมลึก ซอกหลืบไหน เราก็จะสังเกตุเห็นมันได้ไม่ยากเลย แล้วผมก็เจอมันครับ มันนั่งโต๊ะแถวมุมๆด้านหน้า นั่งกันเต็มโต๊ะเลย :110011: :เชิป2:
ผมยืนมองดูสถานะการณ์อยู่ซักพัก แต่เท่าที่เห็นก็ไม่เห็นจะมีอะไร มันก็ดูเฮฮากับเพื่อนมัน ก็มีชนแก้ว ผมเลยเดินเข้าไปหามัน อยากจะรู้นักมันจะทำหน้ายังไง แต่จังหวะที่ผมเดินใกล้ถึงโต๊ะมัน ก็มีผู้ชายอีกคน เดินมาจากไหนไม่รู้ มากอดเอวมันแล้วก็ชนแก้ว ผมจะไม่ว่าอะไรเลยถ้าไอ้หมี มันไม่กอดตอบ แถมยังกอดกันกลมเชียว
ด้วยระยะที่ใกล้ขนาดนี้ ทำไมผมจะไม่เห็น ว่ามันทำอะไร มันพูดอะไร แม้มันจะมืดและเสียงเพลงจะดังก็ตาม อารมณ์ผมปรี๊ดขึ้นในทันที :o211: ผมหันไปหาพี่ป็อป ดูพี่แกทำหน้าตื่นๆ ทำท่าจะเดินมาฉุดผมไว้ แต่ไม่ทันแล้วพี่
ผมเดินเข้าไปแล้วคว้าถังน้ำแข็งที่โต๊ะสาดเข้าหน้ามันเต็มๆ
“เฮ้ย อะไรวะ” มันตวาดแบบที่ผมไม่เคยได้ยินมาก่อน แน่ล่ะ เป็นใครก็คงตกใจเป็นธรรมดา ผมอาศัยจังหวะที่มันหันหน้ากลับมา :13223: สวนหมัดเข้าไปเต็มๆ 1 ดอก เพื่อนๆมันแตกหือ คงจะงงกันใหญ่
ผมกะจะสอยมันให้หมอบจนจำทางกลับไม่ถูกเลยด้วยซ้ำ ถ้าไอ้เชี่ยที่นัวเนียอยู่ไม่วิ่งมาคว้าไอ้หมีไว้ ประคองกันใหญ่เชียวนะมรึง และก่อนที่เรื่องราวมันจะลามไปกันใหญ่ พี่ป็อปก็ลากผมออกมานอกร้าน
“ใจเย็นๆดิหนุ่ม ทำไมต้องรุนแรงด้วยล่ะ” แต่อารมณ์นี้ ผมจุกจากภาพที่เห็นจนพูดไม่ออก :o12: น้ำตาผมไหลออกมาโดยไม่มีแม้เสียงสะอื้น ซักแป๊ปไอ้หมีก็ตามออกมา
“มรึงมาได้ไงเนี่ย” มาเดินมาจับแขนผม หน้าตามันดูตกใจพอสมควร แต่ผมสะบัดออกอย่างแรง
“พี่พามาเองแหละ เค้ากะจะมาเซอร์ไพร์เธอ คุยกันเองนะ” แล้วพี่ป็อปก็แยกตัวออกไป ปล่อยให้ผมกับมันยืนคุยกันอยู่ที่ลานจอดรถด้านหน้า
“มาทำไมไม่บอกล่ะ จะได้ไปรับ” หน้ามันยิ้มเจื่อนๆ
“ไอ้ส้นตรีน กรูโทรหามรึงสายแทบไหม้” ผมชี้หน้าด่ามัน :angry2: เลือดขึ้นหน้าแล้วผม
“กรูขอโทษ กรูไม่รู้ว่ามรึงอยากมา”
“อ๋อ ถ้ามรึงรู้ มรึงจะได้สับรางได้ถูกใช่มะ” ผมเริ่มควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้แล้ว
“มันไม่ใช่อย่างที่มรึงเห็นนะ”
“ไม่ใช่ยังไง มรึงไม่ได้กอดกัน มรึงไม่ได้ไซร้กันละซิ ตากูไม่บอดนะมรึง”
“กรูไม่ได้มีอะไรกับเค้าเลยนะ”
“ก็ถ้ากรูไม่มา มรึงคงมีไปแล้วซิ ไอ้สาดดดดด” :fire:
“ฟังกรูก่อนได้มั้ย กรูขอร้อง”
“เท่าที่กรูเห็นมันก็อธิบายได้ดีอยู่แล้ว มรึงไม่ต้องพูดอะไรแล้ว กรูไม่อยากฟังคำแก้ตัว” แล้วผมก็เดินหันหลังกลับ ถ้าขืนอยู่ต่อ ไม่ผมก็มันต้องแหลกกันไปข้างนึง แต่ผมนึกอะไรได้ เลยหันหลังกลับไปบอกมัน
“ขอบใจสำหรับสิ่งตอบแทนความเชื่อใจของกรูนะ กรูซึ้งมาก” แล้วผมก็หันหลังวิ่งออกมา โดยไม่สนใจว่ามันจะพูดอะไร :o12:
ผมไม่อยากคิด ไม่อยากสนใจ แต่ทำยังไงก็ห้ามความคิดไม่ได้เลย มันเจ็บมากนะ ในเมื่อผมซื่อสัตย์และเชื่อใจมันขนาดนี้ มันยังทำกับผมได้ขนาดนี้
ผมโบกแท็กซี่กลับหอด้วยใจที่แค้นสุดๆ ตอนนี้น้ำตาผมไม่มีซักหยด สภาพผมตอนนี้คงทุเรศสิ้นดี กลับถึงห้องได้ ผมอยากจะหลับให้ลืมๆเรื่องที่ไปเห็นไปเจอมาซะ แต่ทำยังไงผมก็หลับไม่ลง ซักพักก็มีคนมาเคาะประตู
ก๊อกกก.......ก๊อกกก.......ก๊อกกก.......ก๊อกกก....... เชื่อได้เลย ต้องเป็นไอ้หมีแน่ ผมไม่ตอบ ไม่หือ ไม่อืออะไรทั้งนั้น
ก๊อกกกกกกกกกกก.......ก๊อกกกกกกกกกก คราวนี้มันรัวเลย จริงๆแล้วผมไม่อยากเปิดให้หรอก แต่ผมเกรงใจห้องข้างๆ
เปิดไปก็เป็นอย่างที่คิด ไอ้หมีนั่นเอง ยืนหน้าเจื่อนๆ ผมไม่พูดอะไรซักคำ เดินมาเก็บของที่เอามาจากบ้านมันออกมากองๆๆๆๆๆๆๆ
“ทำอะไร” มันเดินตามเข้ามายืนมองผม
“.............ผมไม่ตอบ............” ตั้งหน้าตั้งตาเก็บของที่เอามา คืนมันให้หมด
“กรูถามว่ามรึงทำอะไร” มันเดินมากระชากแขนผม ของร่วงเลย
“ไอ้สาดดดดด” :ped144: ผมตะโกนใส่หน้ามัน ระยะประชิด (น้ำลายคงโดนหน้ามันแหละ เหอๆๆๆๆ)
“มรึงทำแบบนี้ทำไม มรึงไม่คิดจะถามกรูก่อนหรอ” มันดึงแขนผมไว้ทั้งสองข้าง สงสัยกลัวผมจะชกมันอีก แต่ถ้ามันสวนมา ผมคงตายแน่
“ทำไมต้องถาม กรูไม่อยากรู้ ไม่สนใจเรื่องของมรึง มรึงจะทำระยำ อัปปรีที่ไหนก็เรื่องของมรึง” ผมพยายามดึงมือออก แต่ก็อย่างที่รู้ ว่ามันแรงเยอะกว่าผม (ผมโมโหแล้วปากร้ายสุดๆ มันควบคุมตัวเองไม่ได้อ่ะ)
“ให้มันได้อย่างนี้ซิ มรึงนี่นะ ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ด้วยนะ”
“กรูก็เป็นแบบนี้แหละ มรึงก็ไม่ต้องยุ่งกับกรูซิ เชิญมรึงไปหาความสุขกับคนของมรึงเหอะ”
“เราจะพูดกันดีๆไม่ได้เลยรึไง” มันพูดเสียงนิ่งๆมาเลย แต่พอได้ด่ามัน ก็เหมือนกับได้ระบายความอัดอั้นออกไป ผมเลยยอมฟังมันซักหน่อย
“มรึงจะพูดอะไร พูดมา” ผมสะบัดมือมันออก แล้วไปนั่งที่ขอบเตียง
“กรูขอโทษ วันนี้กรูโทรหามรึงแล้ว แต่โทรไม่ติด กรูจะบอกมรึงว่าวันนี้กรูจะไปเที่ยวกับเพื่อน”
“กรูโทรหามรึงตั้งแต่เช้ายันมืด มรึงอย่ามาตอแหล” ให้มันได้อย่างนี้ซิผม (ผมปิดเครื่องแค่ไม่กี่ชั่วโมงเอง)
“เอาเป็นว่ากรูผิดที่ไม่ได้ขออนุญาติมรึงละกัน” มันทำเป็นส่ายหน้า ทำหน้าเซ็งโลก
“มรึงอย่ามาพูดเชิงว่ากรูผิดหน่อยเลย กรูโทรไปถามแม่มรึง แม่มรึงบอกว่ามรึงมาสังสรรกับที่แผนก กรูโทรถามเพื่อนที่แผนกมรึงแล้ว ไม่เห็นจะมีใครรู้เรื่อง นี่ขนาดกับแม่มรึงยังโกหกเลย แล้วกรูล่ะ กรูมันก็แค่เป็ดโง่ๆตัวนึง กรูไม่ทันมรึงหรอก” ดูมันอึ้งไปครับ คงไม่คิดว่าผมจะโทรไปหาแม่มัน
“กรูยอมรับว่ากรูเองก็ไม่ดี กรูผิด ทั้งๆที่มรึงไว้ใจ แต่กรูกลับทำลายความไว้ใจของมรึง แต่กรูสาบานได้ กรูแค่ไปเที่ยวเฉยๆ นั่นก็น้องที่รู้จักกันแค่นั้น ไม่มีอะไรมากกว่านั้นจริงๆ”
“วงจรความไว้ใจกรูสร้างได้ครั้งเดียวด้วยซิ แล้วดูเหมือนไอ้เด็กนั่นมันจะคิดอะไรกับมรึงนะ สนองมันซะหน่อยซิ๊” ปากหนอปาก
“มรึงอย่ามาหึงไร้สาระได้ป่าววะ” ดูมันเองก็เริ่มหงุดหงิด
“ใช่ซิ กรูมันไร้สาระ งั้นมรึงก็ไปหาสาระที่อื่นเหอะ ปล่อยกรูไปเหอะ เอาของมรึงกลับไปด้วย” แล้วผมก็จับของมันยัดใส่ถุง ยื่นคืนให้มัน
“เฮ้อ......วันนี้คงพูดกันไม่รู้เรื่อง กรูกลับก่อนละกัน แล้วพรุ่งนี้กรูจะมาหา อย่าไปไหนล่ะ อย่าขี้ขลาดถึงขนาดต้องหลบหน้ากรูล่ะ” ดูเหมือนมันจะรู้ไปซะหมด ว่าผมคงไม่อยู่รอมันแน่ๆ พูดดักไว้ก่อนเลย
“นี่มันห้องกรู กรูจะอยู่รึไม่ ก็ไม่เกี่ยวกับมรึง เอาของมรึงไปด้วย” แล้วผมก็ยัดถุงใส่ของๆมัน (ที่ขนมาให้ผมตอนแรก จำได้กันรึเปล่าเอ่ย) คืนให้มัน ผมไม่อยากได้อะไรที่เป็นของมัน ผมไม่ได้แค่รู้สึกโกรธหรือเกลียด แต่ผมรู้สึกขยะแขยง จนไม่อยากจะอยู่ใกล้มันด้วยซ้ำ
“เอาไว้นี่แหละ เดี๋ยวพอมรึงอารมณ์ดี กรูขี้เกียจขนมาใหม่” แล้วมันก็เดินออกไป จะเอาของไปกองไว้หน้าห้องก็กลัวมันหาย เกิดมันมาเอาคืน เดี๋ยวจะซวยอีก ผมก็เลยเอายองๆไว้ข้างประตูก่อน
เฮ้อ.......ทำไมมันเหนื่อยแบบนี้น๊อ .................:m15:
-
:angry2: ไม่ให้อภัยโว๊ยยยยย
ขอโกรธด้วยคน ในฐานะคนอ่าน(ไม่ได้เกี่ยวด้วยเลยตรู)
ของน่ะเก็บไว้ก่อน เผื่อมีอะไรต้องใช้คืนนี้ ฮ่าๆๆๆ
-
ใจเย็นๆกันเถอะ :m5:
-
โกดไอ้หมี ทำอย่างนี้ได้อย่าไร เอาความไว้ใจมาล้อเล่นได้อย่างัย
เสียหมดเลย ไม่ให้อภัยแน่ๆๆถ้าไม่ปรับปรุงตัวงะ
-
ใจเย็นพี่หนุ่ม
ถ้าเกิด เปงเรา หุหุ ตายกานไปข้างนึงแน่
ทำถึงขนาดนี้ เพ่หนุ่มสู้ ๆๆ :angry2:
-
เง้ออออ หมีฟายก็ทำไมไม่เข้าใจพี่หนุ่มบ้างเนอะ มาบอกว่าหึงไร้สาระอีก
มันไร้สาระตรงไหนวะ เห็นแฟนตัวเองกอดกับคนอื่นเนี่ย ชิส์
รอๆๆ อยากรู้ๆ มาดูกันซิว่าหมีจะมีเหตุผลอะไร >_<
จุ๊บๆ :m1:
-
โอยย ย ใจเย็นๆเถอะเป็ดน้อยยย
หมีแกก็น่าหมั่นไส้จริงๆเหอะ !
มาต่อไวไวน้า o9
-
เฮ้อ..อย่าให้อภัยง่ายๆนะคับ คนโกหกอะถ้าบริสุทธิ์ใจจะโกหกทำไมนิ ขนาดแม่ยังโกหกเลย ผู้ชายก็แบบนี้ละหลายใจเหลือเกินเผลอเป็นไม่ได้ ทำไมนะ คนดีๆที่รักเดียวใจเดียวมักเจอแต่แฟนที่เลวๆกลับกลอก สวรรค์ทำไมจับคู่แบบนี้น้อ แล้วแบบนี้ใครจะเชื่อว่ามีรักแท้ละคับสวรรค์ จับคู่คนดีๆให้เค้ามีความสุขบ้างเถอะคับ
............................
เอาให้เข็ดเลยนะพี่หนุ่ม คนแบบนี้โกหกจนเคยตัวต้องตัดไม้ข่มนามไว้พี่คาดโทษไว้หนักๆ ถ้ามีคราวหน้าก็ตัดหางปล่อยวัดไปเลย ย้ายหอ ลางานหนีสักอาทิตย์เอาให้มันคั่งตายเลยพี่อิอิ
................
เกลียดคนหลายใจ
-
อย่ายอมง่ายๆนะ :m16:
อย่างนี้ต้องเอาคืน ให้รู้จักเข็ดเสียบ้าง
จะได้ไม่กล้าทำแบบนี้อีก
-
พักให้ใจเย็นก่อน สงบใจตัวเอง แล้วค่อยๆๆคิด สิ่งที่เห็นอาจไม่เป็นอย่างที่คิด ใจเค้าใจเรานะ ฟังเหตุผลก่อน หากรับไม่ได้ก็ว่ากันอีกที
กว่าจะรักกันได้ก็ต้องผ่านอุปสรรคมาไม่น้อย ถ้ามันจะต้องจบก็ให้จบอย่างเข้าใจ ไม่ค้างคา
โชคดีนะน้อง คุยกันดีๆๆ :bye2:
-
:angry2:ไอ่หมีฟายยยยยยยยยยยยยยยยยยยทำไมทำยังงี้ได้นะ
บอกมาได้ว่าอย่าหึงไร้สาระ :m16: :m16:
แล้วถ้าคนที่ไปเที่ยวไปนัวเนียกับคนอื่นเป็นพี่หนุ่มเนี้ย อยากรู้จริงๆว่าจะทนใจเย็นได้มั้ย o12
..........พี่เป็ด(หนุ่ม)ก้อใจเย็นน๊า รักคือการให้อภัยเนอะ :m13:................
-
จริงอย่างรีบนว่า ถ้าหมีฟายไปเห็นเป็ดน้อยกอดนัวเนียกะหนุ่มคนอื่น จะรู้สึกไงหว่า
หรือว่าไม่หึงเลย เพราะคิดว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ
หรือว่าตัวเองทำได้คนเดียว เป็ดห้ามทำ ห้ามหึง
พูดแล้วหมั่นไส้ :m30: :m16:
-
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
ทำกันได้นะ
-
แหม หมี เผลอหน่อยไม่ได้เลย :เฮ้อ:
หนุ่มก็ฟังๆหมีมันบ้างนะจ๊ะ :m13:
-
ช่วงนี้เป็นฤดูล่าหมีครับขอตัวไปฆ่าหมีเอาขนไปขายก่อน...ไอ้หมี...มรึงตาย !!!!!!! :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
-
ก่อนฟังคำแก้ตัวขอสักทีก่อนเถะ :เตะ1: :เตะ1:
-
ช่วงล่างๆไอ้หมีพูดจากวนตีนนะ
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับ แล้วพี่ทศจะแก้ตัวว่าไงอะครับ
อยากรู้ๆๆจังเลย พี่หนุ่มก็ยอมฟังหน่อยก้ดีนะครับ
:impress: :impress: :impress:
-
เห่อ เห่อ ไอ่หมีเอาไงแน่
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หาคำแก้ตัวไม่ได้ ก็แก้ผ้าซะเลย ง่ายดี............
o12 o12 o12 o12 o12 o12 o12 o12
-
o12 หมีทำอย่างงี้กะเป็ดได้ไงงงงงงงงงงงงงงง :o11:
-
แว๊กกกกกกกกกก
เพื่อนๆช่วยกันรุมหมีหน่อยเร็ว
เย้.............. :เตะ1:
ทำไมหมีทำแบบนี้หล่ะ
คนที่เดือดร้อนไม่ใช่ใครนะ
ตัวหมีนั่นแหละที่เดือดร้อน
ทำไมทำอย่างนี้
ถ้าเป็นเราก็จะทำแบบนั้นนะ
และก็จะเอาของกองไว้ข้างนอกเลย
หายก็ช่างถือว่าคืนเจ้าของแล้วเจ้าของไม่เอากลับเอง
-
คุณหมีใจร้ายทำให้คนที่รักเสียใจได้ไงคับ สงสารคุณหนุ่มจัง เศร้า o7
-
คือ...กำลังจะเข้าใจนายหมีอยู่
พอเจอคำว่า"อย่ามาหึงไร้สาระ"
พอกันที!!!
ปอลอ ในฐานะคนอ่านก็ยังอยากให้เรื่องนี้เป็นเรื่องเข้าใจผิดกันนะคับ เหอๆ
ปอลออีก แต่ถ้าในฐานะคนที่เกิดเรื่องเนี่ย วันรุ่งขึ้นผมจะออกจากบ้านตั้งแต่ตี5เลย จะได้ไม่ต้องมาเจอกัน(พอดีผมเป็นประเภทที่ใครท้าอะไรมาจะทำตรงข้ามหมดซะด้วย) หุหุ
ปอลออีกที รอตอนต่อไปด้วยใจระทึก หุหุ
-
รอตอนต่อไปล่ะกัน
-
คุยกันดีๆแล้วค่อยเอาคืนแบบแสบๆสิ
-
ชอบมากเลย
ความไว้วางใจของคนเราสร้างได้ครั้งเดียว
ถ้าเสียก็เสียไปเลย
:m4:
-
ลาพักร้อนแล้วหนีกลับบ้านเลย ไม่ก็เปลี่ยนที่ทำงานครับ ให้มันรู้สะมั่งเล่นกะใคร คนมันเคยโกหกมันก็ทำอยู่ร่ำไป นี่แสดงว่ามันทำเป็นประจำตั้งแต่คบกับพี่ป๊อบ เพราะไม่งั้นพี่ป๊อบคงตามตัวมันไม่ถูกชิมิก้านคอ มันน่า ให้ตายนักเป็นคุ้มจะสอยคู่ขามันอิกดอกเอาให้ล่วงเชียวเลวทั้งคู๋ หึ่มยิ่งพิมพ์ยิ่งแค้น พอก่อนหึ่มๆ :m16:
-
คุยกันดีดีเค้าแค่คนรู้จักกันนะ แต่ไอ้หมีก็ผิดนะเนี้ยน่าจะสั่งสอนพอประมาณก็พอไม่ต้องถึงกับตายกันไปข้างแล้วกันนะ อิอิ
-
ทำไมหมีทำแบบนี้อะ
ม่ายน่าเยย
:m15:
-
:m16: :m16:แค่คนรู้จักแต่กอดกันกลมเชียวนะ พูดแล้วแค้น งิงิอินจัด ยังกะแฟนตัวเอง :a14:555
-
หมีฟายทำงี้ได้ไง :m16: :m16:
-
กรูไม่ฟังคำพูดจากปากของมรึงไหมีชั่วไดแล้วทิ้งแอบบมีคนใหม่ :a6:
-
หมีอย่านอกใจเป็ดนะ
โอ้ว ไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆ
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
หึงไร้สาระ !!! o12 o12 o12
มันจี๊ดดดดดดตรงประโยคเนี้ย
แฟนเราไปกอดกับคนอื่น โกหกกระทั่งแม่ ปิดโทรศัพท์ทั้งวัน ติดต่อไม่ได้
มันหึงแบบไร้สาระตรงไหนอ่ะ
ดีนะที่เป็ดแค่เอาน้ำแข็งสาด เป็นเราคงเอาขวดเหล้าตีหัวไปแล้ว :m16:
-
:m17:เสียดายความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้...ไอหมีฟาย :เตะ1:
-
หึงไร้สาระ !!! o12 o12 o12
มันจี๊ดดดดดดตรงประโยคเนี้ย
แฟนเราไปกอดกับคนอื่น โกหกกระทั่งแม่ ปิดโทรศัพท์ทั้งวัน ติดต่อไม่ได้
มันหึงแบบไร้สาระตรงไหนอ่ะ
ดีนะที่เป็ดแค่เอาน้ำแข็งสาด เป็นเราคงเอาขวดเหล้าตีหัวไปแล้ว :m16:
เห็นด้วยอย่างยิ่ง........พูดงี้ได้ไงกัน
-
เครียดดดดดดดดด
ทำไมพี่หมีเปนคนแบบนี้ อุตส่าหลงไว้ใจ
โกรธธธธธธ มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
มรึง ตายยยยยยยย
:angry2: :m16: o12
-
:a4: อาราย อาราย ก็มักจะไม่ได้อย่างใจเสมอไป ได้อย่าง อาจจะต้องเสียถึง 2 อย่างก็ได้เนอะ ดูท่าคงถึงฤดูล่าหมีแล้วจริงๆแฮะ :m26: เหอๆๆๆๆ
..........................................
มาต่อกันเลยดีกว่า
องค์ที่ 36
ไอ้หมีมันมาหาผมแต่เช้า ก่อนที่ผมจะตื่นด้วยซ้ำ สงสัยกลัวผมจะหนี เหอๆๆๆๆ ตอนนี้อารมณ์ผมก็เย็นลงมากแล้ว อาจเพราะเมื่อคืนได้ด่าระบายออกไป เลยรู้สึกดีขึ้นเยอะมั้ง
“เก็บของมรึง แล้วกลับไปได้แล้ว” ผมใช้เท้าเขี่ยถุงของมันออกมา แล้วเดินไปเปิดประตูค้างไว้
“มรึงอย่ามาหาเรื่องแต่เช้าดิวะ กรูจะมาคุยด้วยดีๆเนี่ย” ปรี๊ดอีกรอบเลยผม ใครกันแน่ที่เป็นคนหาเรื่อง
“ใครใช้ให้มรึงมาล่ะ กรูไม่ได้เชิญมรึงนี่”
“ก็มรึงไม่ฟังกรู มรึงก็เข้าใจผิด แล้วมรึงสบายใจนักหรอ กรูเองก็ใช่ว่าจะสบายใจนะ เห็นมรึงเป็นแบบนี้” มันทำเสียง soft ลงมา จะเกลี้ยกล่อมกรูละซิ ไม่มีทาง ผมหันหน้าไปอีกทาง
“กรูขอร้อง ฟังกรูหน่อย นะ” มันเดินมาปิดประตู แล้วจับแขนผมเขย่าเบาๆ
“อย่ามาแตะกรู” ผมสะบัดแขนออก แล้วถอยให้ห่างๆมัน
“มรึงจะเอาไงเนี่ย กรูมาคุยดีๆนะ อ่ะ มรึงอยากรู้อะไร มรึงถามมา กรูจะบอกให้หมดเลย”
“ควรจะเป็นมรึงมากกว่าที่ต้องบอก ไม่ใช่ให้กรูถาม” ผมเริ่มปรี๊ดอีกละ ผมตะโกนชี้หน้าด่ามัน
“มรึงนี่มีสติมั่งซิวะ พูดไม่รู้เรื่องว่ะ” มันทำท่าหงุดหงิดใส่ผม
“เออ กรูมันพูดไม่รู้เรื่องไง มรึงยังจะให้กรูเข้าใจยังไง มรึงได้ล่อตูดกรูแล้วนี่ กรูมันก็คงพูดไม่รู้เรื่องแล้วหละ”
“งั้นก็ฟังซิ หัดฟังคนอื่นบ้าง” มาเดินมากระชากแขนผมอย่างแรง เจ็บมากกกก
“กรูจะไปฟังอะไรรู้เรื่องอีกล่ะ กรูมันโง่ กรูมันควาย มรึงก็ไปหาคนที่ฉลาดๆที่คุยกับมรึงรู้เรื่องซิ ไม่ต้องมาสนใจกรู ไอ้สาดดดด” ผมทั้งดึง ทั้งกระชาก ทั้งถีบ เตะ ดิ้นสะบัดสุดๆ ตายเป็นตาย พังเป็นพัง
น้ำตาผมไหล ผมทั้งเจ็บใจ ทั้งแค้นใจ กลายเป็นว่าผมเป็นคนที่ผิดเองใช่มั้ย ผมผิดที่ไม่ยอมฟังคำแก้ตัวของมัน ผมผิดที่ไปเห็นในสิ่งที่ไม่ควรจะเห็น รู้ในสิ่งที่ไม่ควรจะรู้ใช่มั้ย ยิ่งคิดก็ยิ่งเจ็บใจ
พอผมสะบัดหลุด อะไรใกล้มือ ผมขว้างใส่มันหมด ผมจับโต๊ะรีดผ้าตัวเล็กได้ฟาดใส่มันไม่ยั้ง แต่มันไม่หลบ เลยโดนมันเต็มๆ จนมันเซล้มไปกระแทกกับขอบเตียง พอเห็นแบบนั้น ผมก็เลยหยุด จริงๆแล้วอยากจะฟาดหัวเอาเลือดเลวๆออกด้วยซ้ำ แต่รอดูท่าทีมันก่อน พอมันทรงตัวขึ้นมา เดินเข้ามาหาผม ผมขยับถอย กลัวมันมาชกคืน ผมคงตายคามือมันแน่ๆ
“เป็นไง สะใจรึยัง” มันจับท้องมัน หน้ามันดูเจ็บมาก คงโดนกระแทกตอนล้มแน่ๆ
ผมเงียบรอดูเชิงก่อน กลัวมันสวนมาเหมือนกัน
“งั้นมรึงฟังนะ เมื่อคืนกรูไปกินกับเพื่อน ก็ไปสังสรรกันธรรมดา ที่กรูบอกแม่กรูว่าจะไปกับที่แผนก เพราะแม่กรูจะได้สบายใจ ส่วนไอ้น้องคนที่มาชนแก้วกับกรู กรูรู้ว่ามันก็ปลื้มกรูอยู่ แต่กรูเห็นว่ามันเป็นน้องในกลุ่ม กรูก็ชนแก้วด้วยก็แค่นั้น กรูไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับมันจริงๆ แล้วที่กรูไม่ได้บอกมรึง เพราะว่ากรูโทรไม่ติด แล้วก็รู้อยู่แล้วว่าชวนมรึงก็คงไม่ไป กรูโทรหามรึงเป็นชั่วโมง โทรจนแบตกรูหมด กรูรู้ตัวว่าผิด กรูขอโทษ กรูรักมรึงและแคร์มรึงมากที่สุดนะ”
“แล้วทำไมมรึงไม่มารอกรูที่ห้อง” ผมเริ่มถามมันบ้างละ
“กรูมาแล้ว แต่ไม่เจอ กรูเลยเขียนโน๊ตไว้ที่โต๊ะกระจกไง” ผมเดินไปดูที่โต๊ะ มีจริงๆด้วยแฮะ ทำไมเมื่อวานผมไม่เห็นนะ ผมหันไปมองหน้ามัน เพิ่งสังเกตุว่าหน้ามันดูบวมหน่อยๆ สงสัยจะเป็นเพราะที่ผมชกมันเมื่อคืน (ถึงผมจะตัวเล็กกว่ามัน แต่มือผมก็หนักใช่เล่น)
“เล็กแค่นี้ ใครจะไปเห็น” เถียงไปข้างๆคูๆน่ะผม
“เข้าใจกรูแล้วใช่มั้ย” มันเดินเข้ามาจับแขนผม ผมน้ำตาร่วงเลย คราวนี้ก้มหน้าสะอื้นจนตัวโยนเลย
“เป็นใคร เห็นแบบนั้น ก็คงต้องคิดแบบเดียวกับที่กรูคิด” พูดไปสะอื้นไป มันเหมือนความอัดอั้นมันหายไปหมด
“กรูขอโทษ กรูขอโทษนะ” มันคงเห็นว่าผมเลิกสำแดงฤทธิ์แล้วมั้ง มันเลยรวบตัวผมมากอดไว้
“กรูไม่รู้ ว่ามรึงจะคิดมากขนาดนี้ กรูผิดเองที่ไม่เข้าใจมรึงให้มากกว่านี้” ผมพูดอะไรไม่ออก ได้แต่สะอื้น ปลดปล่อยความทุกข์ใจ เศร้าใจให้มันไหลออกไปพร้อมกับน้ำตา
“เรื่องอะไรที่เกี่ยวกับมรึง ไม่มีคำว่าไร้สาระสำหรับกรู มรึงจำไว้” ผมพูดไปสะอื้นไป ฮึก ฮึก
“บางทีที่กรูไม่พูด ไม่ใช่ว่ากรูไม่รู้สึก” ผมพูดพร้อมกับเงยหน้ามองหน้ามัน ตอนนี้หน้าตาผมคงดูแย่มาก
“กรูจะทำให้ทุกอย่างมันเคลียร์ กรูไม่ได้รู้และเข้าใจอะไรๆไปซะหมด ถ้ามรึงมีอะไรที่อยากบอกรึไม่ชอบ มรึงบอกมาเลย อย่ารอให้กรูคิดเอง เข้าใจเอง กรูไม่อยากเห็นมรึงเป็นแบบนี้ มรึงเจ็บ กรูก็เจ็บนะ” มันกอดผมแน่นขึ้น
“อืม” ผมจุกจนพูดอะไรไม่ออกแล้ว
มันยืนกอดผมอยู่แบบนั้น จนผมหยุดร้องไห้ มันจึงคลายวงแขนออก ผมผละเข้าไปล้างหน้าล้างตาซะหน่อย หมดหล่อเลยกรู ออกมาก็เห็นมันนั่งจับๆลูบๆช่วงเอวอยู่บนเตียง
“ไหนดูซิ” ผมเดินไปเลิกเสื้อมันดู สงสัยจะโดยกระแทกจริงๆ เพราะมันดูช้ำมากเลย
“เจ็บมั้ย” ผมแตะตรงรอยช้ำเบาๆ มันสะดุ้งหน่อยๆ แล้วยิ้มให้ผม
“เมียกรูหึงโหดว่ะ คราวหน้าต้องระวังตัวดีๆซะละ โอ๊ย....” ผมกดตรงรอยช้ำลงไปอย่างแรง ยังจะปากดีอีกนะมัน
“กลัวแล้วจ้า ไม่ทำแล้วจ้า” พอถอดเสื้อหมด มีรอยเป็นปื้นแดงๆตามตัวกับตรงต้นแขนด้วย สงสัยจะเป็นรอยจากโดนที่รองรีดฟาด เลยกลายเป้นว่า ผมต้องมานั่งทายาให้มัน เฮ้อ...........
จริงๆแล้วผมเองก็ยังสงสัยและข้องใจในอะไรอีกหลายๆอย่าง อย่างที่สมาชิกเล้าสงสัยกัน
- ทำไมต้องปิดเครื่อง มันนไม่ใช่หนังน้ำเน่าที่จะมาแบตหมดโดยไม่รู้ตัวนิ เพราะผมปิดโทรศัทพ์ก็ช่วงบ่ายแก่ๆแล้ว
- ทำไมต้องโกหกแม่
- มันไม่เคยบอกเพื่อนมันเลยใช่มั้ย ว่ามันมีผมแล้ว ถ้าไม่งั้นเพื่อนๆมันคงจะเตือนว่าผมยืนอยู่ตรงนั้นแล้ว
- พอตอนล้ม ไอน้องนั่นก็ยังมาประคอง มันไม่รู้ใช่มั้ยว่าผมเป็นใคร
- แล้วผมจะแน่ใจได้ยังไง ว่าที่มันพูดมาทั้งหมด ไม่ใช่แค่คำแก้ตัว
แล้วจะให้ผมเชื่อใจมันได้อีกมั้ย...........ยิ่งคิด ยิ่งกลุ้ม........ใครก็ได้หาทางออกให้ผมที :serius2:
-
เชื่อไปเหอะ ไม่งั้นก็ไม่มีความสุข
แต่ก็ให้ทำใจไว้บ้างก็ดีนะ :a9:
-
:m17:เข้ามาเป็นกำลังใจให้คะ สู้ ๆ :a10:
-
ลองเชื่ดูสักครั้งก็แล้วกันนะครับ o1
ถ้ามันยังค้างคาใจอยู่อีกก็ลองถามพี่หมีตรงๆดีกว่านะครับผมไม่ต้องมาคอยคิดเล็กคิดน้อยอยู่แบบนี้นะครับผม :a2:
-
อืมมมมมมมมมมมมมม
ไม่รู้จะพูดไร.....................
แบบว่า......แบบว่า...............เป็นกำลังใจให้ก็แล้วกันเนอะ เป็ดเนอะ
-
ก้อถามมันดิ่
เคลียร์แล้วก้อต้องคุยให้หมดดิ่
ไม่งั้นไม่เรียกว่าเคลียร์ เรียกว่าฟังคำแก้ตัว
-
ถามจิ ถามเลย จะได้หมดเรื่องคาใจ
แต่พอตอนนี้ชักเห็นใจหมีฟาย หึงโหดเอาที่รองรีดฟาดเลย แอบกลัว :m22:
-
ความเชื่อใจไม่ได้สร้างกันได้ง่ายๆ นี่เนอะ เราเข้าใจนะว่าพอมันพังทะลายลงไปแล้วครั้งนึง
เราจะสร้างมันขึ้นมาใหม่ได้..แต่มาพร้อมกับกำแพงบางๆ
กำแพงที่เรียกว่าความระแวง :เฮ้อ: น่าเศร้าใจจริง
เป็นกำลังใจให้หนุ่มนะ :a2:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผมพี่หนุ่มก็รอดู...และสังเกตพี่ทศอยู่ห่างๆ
ไม่ให้พี่ทศรู้ว่าพี่หนุ่มตามดูอยู่ครับ
ตอนนี้ก็เชื่อที่พี่ทศพูดก่อนก้ได้ อิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
ไม่เคลียร์ค่ะ... อย่างแรงด้วย อารายกานเนี่ย อุตส่าห์เชียร์หมีฟายให้ได้ใจทศเร็วๆ พอได้กันแล้วทำอย่างนี้ ไม่เคลียร์สุดๆ :angry2:
ทำอย่างนี้เหมือนฟันแล้วทิ้ง
ทำเป็นเก็บเราขึ้นหิ้งบูชา
ลับหลังเราแอบไปไหนๆเริงร่า
พอเมากลับมาก็เห็นเราเป็นของตาย...
งานนี้แค้นค่ะแค้น
รอตอนต่อไปค่า
o12 :angry2: :try2:
-
อึ้มๆๆๆๆๆ น่าคิด
ถามเลยดีกว่า เคลียร์ ๆ ไปเลย
ตอบมาซ๊ะดีๆ ไม่ใช่ไม่ไว้ใจนะ แต่คนคบกันแล้วมันต้องไม่มีอะไรค้างๆๆๆ คาๆๆๆ
แต่ หมีฟายเนี่ย ปากหวานจริงน๊ะ จะไม่น่าไว้ใจก็เพราะปากดีนี่แหละ
-
เอ่อ...คือ...คุณหนุ่มเวลาอารมณ์ร้อนนี่น่ากลัวเป็นที่สุดเลยคับ
ผมจะไม่ทำอะไรให้คุณหนุ่มโกรธแล้วคับ(ผัวะ!!! ทำยังกับเคยเจอกัน เหอๆ)
เวลาอารมณ์ร้อนก็อย่าใช้กำลังกันเลยนะคับ
ถ้าเกิดไอที่ช้ำๆที่ท้อง ปรากฏว่าตับแตก จะทำยังไงอะคับ ไม่ดีใช่มะ เนอะๆๆๆ
ส่วนเรื่องที่สงสัย ก็ถามไปตรงๆเลยคับ
แต่อย่าใช้กำลังอีกเลยนะคับ อ่านแล้วยังกลัวแทนเลย ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:เฮ้อ: เข้าจายกานแร้วสินะ หุหุ มาต่อไวๆนะจ๊ะ
-
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
สับสน โอ๊ย สับสน สับสน ทำไงดี ทำไงดี
อีกใจก็สงสาร(โดนโต๊ะรีดผ้าฟาด)
อีกใจก็ไม่แน่ใจ กลัวนอกใจ
โอ๊ย สับสน โอ๊ย.....................................
-
รอตอนต่อไปจ้า
-
:angry2:ไม่เห็นยาก จิกหัวไอ้รุ่นน้องคนนั้นมาเคลียเลยว่าเนี่ยๆๆๆผัวกรู :m16: โหดไปป่าว ไอ่หมีมานบอกเองนี่มีไรถามได้ อย่าเขิลอายคับอย่าเขิลอาย ถ้าจะให้โอกาสกันต้องเคลีย+ข่มให้เป็นเรื่องเป็นราว ถ้าเคลียบ่อยๆจะไม่ขลัง โอกาสมีแค่ครั้งเดียว :m16:
...........................
นางคุ้ม ผู้ช่วยนางเอกอย่างเป็นทางการ๛
-
แรงได้โล่เจงๆ เลยนะเคอะ รีบน
เจ้ของยอมแพ้ :m8:
อิอิ
ลงต่อโลดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
ในที่สุดก็เจอแล้ว ผู้ช่วยนางเอกของเรา ฮุฮุฮุ :a1:
.........................................
องก์ที่ 37
สรุปสุดท้าย ผมก็ไม่ได้ถามมัน ไหนๆก็ไหนๆแล้ว แต่จะให้เหมือนเดิม ผมคงทำไม่ได้เหมือนกัน มันเลยเหมือนมีเส้นบางๆกั้นระหว่างผมกับมัน ซึ่งก็ขึ้นอยู่กำมันเท่านั้น ว่ามันจะทำให้เส้นที่ว่านี้หายไป รึกลายเป็นกำแพง
มันสัญญากับผม ว่ามันจะเที่ยวให้น้อยลง ผมก็ได้แต่ อือ ออ ไปกับมัน แต่จริงๆแล้ว ผมไม่เชื่อว่ามันจะทำได้หรอก ของมันเคยๆ อดได้ก็แค่ช่วงแรกเท่านั้น แต่ไหนๆมันก็สัญญาแล้ว แล้วผมก็ไม่ใช่ไม่ให้โอกาสใคร ลองดูกันอีกซักครั้ง คงไม่เสียหาย
แต่ผมก็อดสงสัยไม่ได้จริงๆ ผมกลัวว่าสิ่งที่ผมคิด มันจะเป็นจริงขึ้นมา มงั้น ผมมันก็แค่เป็ดโง่ตัวนึงดีๆนี่เอง แต่ผมตั้งใจไว้แล้ว ผมมักจะให้โอกาสคนก็จริง แต่ก็จะให้แค่ครั้งเดียว เจ็บก็เจ็บครั้งเดียวพอ ก็อย่างที่บอก ทุกสิ่งทุกอย่าง ขึ้นอยู่กับมัน ไอ้หมีถึก
แต่ช่วงหลังมันก็ทำตัวดีขึ้น แต่ก็ไม่รู้ว่าหลังจากแยกกันแล้วมันไปทำอะไรต่อ เฮ้อ.... ทำไมความระแวง มันช่างร้ายกาจขนาดนี้นะ ส่งผลร้ายรวดเร็วและลุกลามยิ่งกว่ามะเร็งซะอีก
“ไปเที่ยวกันมั้ย” พูดพูดตอนกะลังซัดบะหมี่หน้าปากซอยตอนเลิกงาน
“ไปไหนอ่ะ” ผมคีบหมูแดงไป คุยไป อร่อยๆ ฮุฮุ (ผมชอบกินบะหมี่หมูแดงมากกกกก)
“ดรีมเวิล” หมูแดงผมร่วงจากตะเกียบเลย มองหน้ามัน
“จริงดิมรึง” ตาผมเป็นประกายวิบวับๆ ทำไมน่ะหรอ ผมน่ะอยากไปมากเลย จำได้ว่าไปครั้งสุดท้ายตอนเรียนมัธยมแน่ะ ที่โรงเรียนเค้าพามาทัศนะศึกษา (เด็กต่างจังหวัดก็งี้แหละครับ) ชอบมาก แต่เล่นได้แค่ไม่กี่ชนิดเอง เพราะมันแพง กลัวว่าเล่นแล้วตังจะไม่พอ เลยเล่นได้ไม่กี่อย่าง
“ทำหน้าอย่างกับถูกหวยเลยนะมรึง”
“ไปไงอ่ะ” ตั้งแต่ผมมา ผมก็ไปเที่ยวแต่ทะเล ภูเขา น้ำตก ตามที่มันจะพาไป แต่ครั้งนี้ เหอๆๆๆๆ ดีใจครับ ดีใจ
“เดี๋ยวพรุ่งนี้จะขับรถมารับแต่เช้าเลยจ้ะ เมียจ๋า”
“ไอ้บ้า มรึงนี่พูดเบาๆก็ได้ หัดอายคนอื่นเค้ามั่ง” พูดซะเสียงดังเชียวมัน แต่เอาเหอะ ครั้งนี้ให้อภัย จะได้ไปเที่ยวดรีมเวิลแล้ว เย้ๆๆ ช่างรู้ใจกรูจริงๆ
................................................................................
วันรุ่งขึ้น
ผมเดินแต่เช้าเลย เช้ากว่าไปทำงานอีก ลุกมาอาบน้ำแต่งตัว มีความสุข เหอๆๆๆๆ ผมเตรียมพร้อม รอมันแต่เช้า
ซักพักมันโทรขึ้นมาว่าถึงแล้ว ผมก็ออกนอกหน้าเลย หิ้วของปิดประตูลงไปหามันด้วยใจลิงโลดสุดๆ มันยืนอยู่ที่รถแล้ว แต่เอ๊ะ ทำไมในรถเหมือนมีใครนั่งมาด้วยหว่า เดินเข้าไปใกล้ๆ
- หน้าแบบนี้ จะเป้นใครไปไม่ได้ นอกจากไอ้รุ่นน้องที่คลอเคลีย นัวเนียกันในผับคืนนั้น ส่วนอีกคนข้างๆ ผมไม่รู้จัก
และก่อนที่อะไรๆมันจะเกิดขึ้น ไอ้หมีก็เดินยิ้มล่ามาเชียว มันคงสังเกตุเห็น ว่ารอยยิ้มบนหน้าผม หล่นตุบไปตั้งแต่เห็นไอ้เชี่ยนั่น นั่งอยู่ในรถละ
“มา ช่วยถือ” มันดึงถุงที่ผมถืออยู่ไป แต่ผมไม่ปล่อย มันเลยชะงักหันมามองหน้าผม
“ใคร” ผมจ้องไปที่รถ ตาเขม็ง (เผื่อๆว่าตาฝาด)
“อ๋อ ก็ไอ้น้องโอ้ไง ที่เจอกันที่ผับ.......” เสียงมันแผ่วลง เหมือนเพิ่งจะนึกอะไรได้
“น้องเค้าอยากไปหนะ สัญญากับมันไว้ว่าจะพาไป” ปรี๊ด คราวนี้ปรอทอารมณ์ผมแตกโผละเลย
“อย่าบอกนะ ที่มรึงมาชวนกรูไปดรีมเวิล เป็นความคิดของไอ้นั่น”
“ก็กรูเคยสัญญากับมันไว้ ว่าถ้ามันสอบได้เกรดดีๆ จะพามันไป” มันยืนเกาหัวแกรกๆ
“อืม กรูเข้าใจละ มรึงมาชวนกรู เพราะไอ้เชี่ยนั่นอยากไป”
“มรึงจะโมโหทำไมล่ะ กรูบริสุทธิ์ใจนะ กรูแค่ไม่อยากผิดสัญญา”
“มรึงไม่อยากผิดสัญญากับมัน เลยเลือกที่จะทำร้ายความรู้สึกกรูงั้นซิ”
“มันไม่ใช่อย่างนั้น ช่วยเข้าใจอะไรง่ายๆได้ป่ะ ชวนทะเลาะแต่เช้าเลยว่ะ”
“มรึงอยากให้กรูเข้าใจมรึง แล้วมรึงล่ะ เข้าใจกรูบ้างมั้ย” คราวนี้ผมเหลืออดจริงๆ ตะโกนใส่หน้ามัน
ไอ้น้องนั่นมันคงเห็นท่าไม่ดีมั้ง มันเลยเปิดประตูรถเดินลงมา เทียบๆดูแล้ว มันสูงกว่าผมชัวร์ เด็กสมัยนี้มันทำไมตัวสูงกันจังวะ
“หวัดดีครับพี่” มันยกมือไหว้ผม ที่ยืนหน้าบึ้งๆอยู่ มรึงจะลงมาทำเชี่ยไนตอนนี้วะ
“มีอะไรกันรึเปล่าครับพี่” มรึงดูไม่ออกรึไงนะ ว่าเค้าทะเลาะกันเพราะมรึงเนี่ย
“ไม่มีไรหรอกโอ้ ไปรอที่รถก่อนปะ” ไอ้หมีมันหันไปไล่ไอ้น้องนั่น
“นี่กรูบริสุทธิ์ใจนะ กรูอยากให้มรึงเห็น ว่ากรูบริสุทธิ์ใจจริงๆ”
“ยังเจ็บอยู่มั้ย” ผมชี้ไปที่ท้องมัน ที่โดนกระแทกคราวก่อนนู้น มันส่ายหน้า
“แต่ตรงนี้ กรูยังเจ็บอยู่ว่ะ” ผมชี้มาที่หน้าอกผม
“กรูไม่ใช่คนคิดเล็กคิดน้อยหรอกนะ แล้วถ้าวันนี้คงที่มาด้วยไม่ใช่มัน กรูคงไม่รู้สึกแบบนี้ แผลกรูคงเปิดอีกรอบละมั้ง เพราะครั้งทีแล้ว แผลมันลึก” น้ำตาผมร่วงเผาะๆเลย
“เฮ้ย อย่าร้องดิ” มันเดินมากอดผม
“กรูขอโทษ ไม่ใช่ว่ากรูไม่รู้ แต่กรูอยากให้มรึงพิสูจน์วันนี้ ว่ากรูไม่ได้คิดอะไรกับมัน ให้มรึงเห็นด้วยตาของมรึงเอง มรึงจะได้สบายใจขึ้นกว่านี้ไง” ผมได้แต่ยืนเฉยๆให้มันกอดอยู่แบบนั้น
“ได้ วันนี้กรูจะไปดูให้เห็นกับตา กรูอยากรู้เหมือนกัน ว่าไอ้อาการตบมือข้างเดียวไม่ดัง มันจะจริงมั้ย” ผมถอยออกมา มันเช็ดน้ำตาให้ผม
“เชื่อใจกรูอีกซักครั้งนะ” มันก้มลงมามองหน้าผม ผมพยักหน้า โอกาสของมรึง มาถึงแล้ว ขึ้นอยู่กับมรึง ว่าจะทำให้ไอ้เส้นบางๆนั่นหายไป รึกลายป็นกำแพง แล้วผมก็อยากแสดงให้ไอ้เชี่ยนั่นรู้เหมือนกัน ว่าผมก็ไม่ใช่คนยอมใคร ไม่ใช่คนที่จะให้ใครมาหยามกันได้ง่ายๆ
แล้วเราก็ขึ้นรถ โดยมีผมนั่งหน้าคู่กับไอ้หมี แล้วไอ้เชี่ยโอ้ นั่งกับ เพื่อนมันชื่อเทป เอาวะ เป็นไงเป็นกัน...................
-
มันก้อน่าจะบอกตั้งแต่ตอนชวน
ไอ้บ้า
ไอ้ฟายยยยยยยยยย สมควรโดนด่า
:laugh:
-
อ่านมาตั้งนาน ขอเม้นหน่อยล่ะกัน
ทำไมหมีฟายเป็นคนแบบนี้น๊า
มาต่อเร็ว ๆ น๊า
-
เอาหล่ะทีนี้ จะเกิดอะไรขึ้น หมีนะหมี ไม่คิดถึงใจเมียตัวเองเล้ยยย พามาได้ไง :a14:
แต่ถ้าจะรักาาสัญญากับน้องนั้น แล้วแอบพากันไปเอง
โดยไม่บอก แล้วมารู้เองทีหลังมันจะยิ่งแย่เหมือนกัน (อันนี้แอบเห็นใจหมีฟายเล็กน้อย)
ช่วงนี้เป็นช่วงหัวเล้ยวหัวต่อมากก กำแพงจทลาย หรือ ยิ่งแกร่งขึ้นใหญ่ขึ้นนะ :m17:
-
เหอ เหอ หมีฟายจะลองของรึ :m16: :m16:
-
อืม เป็นเราก้อปรี๊ดแตกอะ ไมพาน้องนั้นมาด้วย แต่ลองให้โอกาสมันหน่อยก้อแล้วกัน
แต่ไอ้เพื่อนน้องโอ้ไมต้องชื่อเดียวกะแฟนเราด้วยงะ หรือว่ามัน......................
-
โอ้ยยยย
อ่านแล้วเหนื่อยยยยยยย
ขออย่าให้มีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นอีกเลยนะฮะ ฮือๆๆๆๆๆๆๆ
-
มันก้อน่าจะบอกตั้งแต่ตอนชวน
ไอ้บ้า
ไอ้ฟายยยยยยยยยย สมควรโดนด่า
:laugh:
เห็นด้วยคับ.......ทำไมไม่บอกไปตั้งแต่ตอนชวนล่ะ...........
เฮ้อ.................. :เฮ้อ:
อยากได้หนังหมีมาทำเป็นพรมซะแล้วสิตู.............:ฮึ่มม:
-
ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆนะ
เหมือนมาหยามน้ำหน้ากันยังไงไม่รู้อ่ะ
-
อยากจะเปลี่ยนจากชื่อหมีฟาย
เหลือเป็นไอ้ฟายยยยยยยยย อย่างเดียวได้มั้ย :m16:
จะชวนใครไปด้วยทำไมไม่ถามเป็ดก่อนล่ะ :a14:
-
ถ้าบริสุทธิ์ใจจริงๆ น่าจะบอกไปตั้งแต่ตอนชวน ว่ามีคนอื่นไปด้วย
ไม่ใช่มารู้เอาวันที่จะไป อย่างนี้มันทำร้ายจิตใจกันชัดๆ :m16:
-
o12,มาก็ดีจะได้เคลียให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย แฟนถ้าไม่ดีก็อย่ามีมันสะดีกว่า ที่ผ่านมาถือว่าหมาเอ้ยหมีเยี่ยวรดสะล้างๆเดี๋ยวก็หายเหม็นอิอิ แต่ดูเหมือนไอ่หมีมานก็แคร์อิน้องโอ้อยู่มิใช่น้อยนะ ทำมาแอ๊ปแบ้วมารยาทงามเชอะ :a14: มันเห็นแบบนี้ก็น่าจะรู้ว่าเค้าทะเราะกันเพราะแทนที่จะเสนอหน้ามาขอโทษช่วยไอ่หมีมาเคลีย กลับมาตีหน้านางเอกสะนิมันน่า :เตะ1: นัก พี่หนุ่มอย่ายอมนะคับ นางเอาใจช่วย เนื้อหงส์มีไม่กินจะกินเนื้อหมาก็ตบสั่งสอนมันก่อนค่อยเชิดใส่ ..... :a14:......อารมณ์ค้างจากตอนที่แล้วยังโกรธไม่หายงะ หึ่มๆ
..........................................
นางคุ้ม๛เพือ่นสาวนางเอกมาตัวอิจฉาหลบไป๛
-
ไรว่ะ ทำงี้ได้ไง พิสูจน์ไรเนี่ยยย
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผมพี่ทศไม่บอกตั้งแต่แรกอะ
ว่าไม่ได้ไปกันแค่2คน แล้วแบบนี้
ใครเห็นใครก็ต้องน้อยใจคิดมากอยู่แล้ว
เหอๆๆ
:impress: :impress: :impress:
-
ไมไม่บอกกันตรงๆฟะฟายนี่ :m16: แต่ก็ดีดีกว่าพากันไปลับหลัง
-
“ยังเจ็บอยู่มั้ย” ผมชี้ไปที่ท้องมัน ที่โดนกระแทกคราวก่อนนู้น มันส่ายหน้า
“แต่ตรงนี้ กรูยังเจ็บอยู่ว่ะ” ผมชี้มาที่หน้าอกผม
^
^
^
^
อ่านแล้ว :sad2: ดูกันไปว่าไอ้หมีมันจะทำไร นะเป็ดนะ :m16:
-
เป็นกำลังใจให้นะ จงอยู่กะปัจจุบันแล้วจะมีความสุข อย่าคิดมาก เก็บเกี่ยวความสุขไว้เยอะๆ :m1:
-
คุณหนุ่มควรใจเย็นๆใก่อนดิคับแล้วค่อยคอยดูสถานการต่อไป ถ้ามันเป็นอย่างที่เราคิดก็เชือดเลยคับ o12
-
หมีเอ้ยยยยยยยยยยยยยย ปัญญาทึบหรือไงว่ะ แต่ล่ะวิธีที่จะพิสูจน์
นี้นำมาซึ่งหายนะทั้งนั้น เดี่ยวเหอะ จากหมีฟายยยยยยยยยยยยยยย จะเรียกไอ้ฟายยยยยยยยยยยย เฉยๆ
-
สู้ๆๆนะครับ
-
:o อย่าไปเชื่อ หมีฟายตอแหลลลลลลลลลลลลลลลลลลล
-
จะทำร้ายจิตใจกันไปถึงไหน :a6:
-
แล้วสวนสนุกจะกลายเปงสวนอะไรเนี่ย
-
เพิ่งมาอ่านคับผม.. :m23:
เป็นกำลังใจน๊าค้าบ.. ^^
-
จะทำร้ายจิตใจกันไปถึงไหน
:เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
-
อ่านแล้วกลุ้มแทนเลย
ถ้าคิดในมุมของน้องหมีที่คิดอยากจะสร้างความมั่นใจให้แฟนให้ชัดเจนว่ากับคนที่เข้าใจผิดไม่มีอะไรกันจริง ก็น่าเห็นใจ ความหวังดีที่มีผิดขั้นตอนไปหน่อย ถ้าบอกให้แฟนรู้ก่อนว่าจะพาไปเที่ยวสวนสนุกเพราะอะไร และเพื่ออะไรก่อนจะต้องมาเจอเองแบบนี้ อะไรๆๆคงดีกว่านี้ :เฮ้อ:
-
ไปงวดนี้ก็ขอให้เข้าใจกันได้ซะทีน้า :m5:
ตาหมีฟายนี่ก็น่าจะบอกกันก่อน
:เตะ1:
-
โอ๊ยไม่อ่านแค่ไม่กี่วัน :try2:ของเค้าแรงดีจิงๆ เอ้าอ่านตามทันแระ แอบเข้ามาลุ้นตัวโก่งรอฉาก บู้ล้างผลาญ ระเบิดภูเขา เผากระท่อม o12 สู้เค้าเจ้าลูกเป็ด :a9: :a1: :a9: :a1:
ปล.แล้วอย่าลืมมาต่อฉาก ตบจูบๆกันต่อที่บ้านอ่ะ :a2:
-
เพ่หนุ่มสู้ๆ :a2: :a2:
-
ทำไมตอนนี้อะไร ๆ ก็มีแต่ระแวงฟะ
มีตั้งแต่เรื่องจริง ยันนิยาย :เฮ้อ: :seng2ped:
-
ตอนแรกก็ กริ๊ดๆ ไอ่พี่หมีดีอยู่หรอก o12 ไปๆมาๆ ชักจะเคือง
มันจะเอาไงแน่เนี่ย :angry2:
เราว่าพี่หนุ่มเป็นคนน่ารัก ถ้าไอ่พี่หมีมานทำไม่ดีใส่ละก็ เอามานให้ตายไปเลย :เตะ1:
เป็นกำลังใจให้พี่หนุ่ม ปล.เกียจหมีหลายใจ :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
-
ทำไมช่วงหลังๆเนี่ยเริ่มไม่ชอบหมีแล้ว
ชักปรี๊ดแตกตามนายเอกแล้วสิ
:m16:
-
:angry2:อ้ายพี่หมีฟายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ทำไมทำร้ายจิตใจกันแบบนี้
คิดของในแง่พี่หนุ่มเนี้ย น่าสงสารมากมาย :sad2:
แต่ถ้าพี่หมีฟายอยากแสดงความบริสุทธิ์จริงๆก้อขอให้มันได้ผลที่เถิดดดดดดดดด :m13:เป็ดน้อยจะได้หายเศร้าสักที
อยากอ่านต่ออออออออออออออออออออออจังเลย
-
ขนาด เรย์ เปงคนอ่านยางเจ็บ ใจเยยอ่ะ
น่าสงสารเพ่หนุ่ม จาง เปง เรย์ คงกะ ทืบคา ....แย้ว หมีฟาย ทำร้ายจิตใจเพ่หนุ่ม
:angry2: :serius2:
-
หมีเอาน้องเค้ามาเป็น ก ข ค ทามมาย :เฮ้อ:
-
หาแต่เรื่องนะ ไอ้หมี
หวังว่าคงเคลียร์กันได้ดีนะ
-
จะรู้เรื่องกันป่าวคู่เนี่ย
เฮ้ออออออออ
-
กระชากหันไอ้ฟายยยยยยยยยยยยยยยนฟาดใส่กระโปรงรถ แล้วหันมาจิกอีน้องนั่นยันใส่ล้อ :angry2: :angry2:
แค่ฟังก็ปรี๊ดแล้ว เรื่องน้องนั่นถ้าอยากให้เราเชื่อใจก็แค่ไม่ไปยุ่งกับมันก็แค่นั่นจบ!!!!!!!!!!!!!!!!
มาพิสูจน์ปัญญาอ่อนทำด๋อยอะไรอยู่ได้ :m16: :m16: โมโห
o12 o12
แค่ไอ้ที่บอกว่าสัญญากับน้องเค้าว่าสอบได้คะแนนดี อยากจะตบเพี๊ยะเข้าให้
แสดงว่าเมิงไปคุยกันตอนไหน คุยกันนาน คุยตลอดมาเลยสิไอ่เชี่ยนิ
โมโหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห :angry2: :angry2:
เลิกแม่งเหอะคนแบบนี้ หยามกันชัดๆ ก่อนจะเลิกกัน ช่วยเอาเลือดหัวไอ่ฟายออกมาก่อนก็ดีนะ
ขอด่าต่อ ยังไม่สะใจ :m16:
เรื่องพี่ป็อบที่บอกว่ามันเชื่อใจแล้วพี่เค้าไปมีคนอื่นอะไรนั่น โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ตัวเองเลิกกับเค้าเพราะแบบนี้ รู้ทั้งรู้ว่ามันไม่ดี ทำร้ายจิตใจคนรักกันแค่ไหน ยังจะไปทำอีก
แล้วตอนผับ ไม่คิดอะไรจะกอดตอบหรอ ถ้าชนแก้วอันนี้เข้าใจ แต่กอดตอบ คลอเคลียกันนี่
แม่จะเอาสปาต้าไปเฉาะหัวแม่งทั้งตัวเลย
ยั๊วะค่ะ :m16: :m16:
อยากให้ไอ้พี่หมีฟายได้อ่าน
เกลียดคนรักจริง มีกิ๊กไปทั่วววววววววววว
เก่งแต่ปากน่ะสิ
อ๊ายยย โมโหมากไปคร่ะ ด่าซะเต็มเลย อารมณ์โมโหค้างค่ะ มาต่อด่วน :m29:
-
รีบนน่ากลัวมากมายคับ :o12:
-
น่าสงสารพี่หนุ่มจัง
-
หมีทศนี่น่าจะเป็นคนแบบว่า"ซื่อบื้อ"เล็กน้อยหรือเปล่า
ถึงไม่เข้าใจอะไรซะเลยนะ
บางที่ทศเค้าอาจจะทำไปเพราะความซื่อบื้อก็ได้
ปล.งานนี้ไม่มีใครเข้าข้างหมี
-
โห คุง JENA พูดได้น่ากัวมั่กๆ อิอิ แบบว่าเหนด้วยอ่ะ :m3:แหมๆ ซื่อบื้อแบบมิน่าให้อภัยจิ๊ง :m16:
-
โห คุง JENA พูดได้น่ากัวมั่กๆ อิอิ แบบว่าเหนด้วยอ่ะ :m3:แหมๆ ซื่อบื้อแบบมิน่าให้อภัยจิ๊ง :m16:
น่ากลัวจริง
:m26:แต่ก้อแอบเห็นด้วยกับ JENA เหมือนกันนะ
ยังไงก้อรออ่านไอ่หมีฟายมาพิสูจน์แล้วกันเนอะ
-
โมโหด้วยคน
โกรธ พี่หมี
ทำแบบนี้ได้ไงฟ่ะ
เริ่มมะเชื่อใจละ
หึ่ยยยยยยยย
:m16: :m16: :m16: :m16: :m16:
-
ก็จริงน่ะ...
ความเชื่อใจถ้ามันพังไปแล้วครั้งนึง
จะฟื้นให้มันเหมือนเดิมก็ยากมากมาย
เป็นกำลังใจให้นะครับ
:undecided: :undecided: :undecided:
-
พิสูจน์ด่วนๆๆๆๆ :angry2:
ชิส์....ชักสงสัยแล้วนะว่าเราเชียร์ผิดคน :m16:
ทำอะไรไม่คิดถึงใจนายเอกของเราเลย ฮึ่ย :เตะ1:
-
เมื่อไหร่จะมาต่ออ่ะ :m22:อยากเกาะติดสถานสการณ์อย่างแรงว่าไปถึงไหนกันแระ o9
-
:m13:
เข้ามารอหมีฟายยยยยยยยยยยยพิสูจน์ตัวเอง
-
เหอะๆ อย่างนี้ต้องถือคติเจ๊ช่าครับ ~จะเสียดาย หมีควายห่วยๆอย่างทศทำไม คบกันไม่รู้จะพาชีวิตฉันไปทางไหน เสเพลมันไปวันๆ ถ้าเผลอเป็นนอกใจ ไม่เห็นจะเป็นอะไร แค่เสียหมีควายถึกๆอย่างเธอ~ ถ้าไอ้หมีมันโกหกอีกรอบมีตื๊บๆๆแน่ๆได้อ่านจากที่มันพูดมานี่มันกวนตรีนป่ะแบบสุดยอดอ่ะไอ้น้องโอ้ก๊ะนะหน้าด้านๆคนเค้ามีเจ้าของแล้วแม่งยังเจือกมาแย่งเค้าอีกหน้าไม่อายเลยจริงๆหัดแหกตาดูมั่งว่าคนเค้ามีเจ้าของแล้วไอ้หน้าด้านนนนนนนนขอซักที o12 ไอ้หมีก็อีกตัวคนเค้าเชื่อใจยังทำร้ายกันได้พี่หนุ่มทำตามที่บอกเหอะถือคติเจ๊ช่า 55+ ในที่สุดฤดูล่าหมีอย่างที่ผมพูดก็มาถึงจะไปเมื่อไหร่อย่าลืมเรียกนะครับอุปกรณ์มีพร้อมทุกอย่างที่สำคัญอย่าลืมมีดดจับได้เป็นเจี๋ยนนนนนลูกเดียวเกลียดๆๆคนหลายใจ :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
-
มารออยากรู้ว่าเป็นไงต่อ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะ
-
มารออยากรู้ว่าเป็นไงต่อ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะ
เช่นกันค่ะ..........................................
-
แค่เสียหมีควายถึกๆอย่างเธอ~
โหหห~ ถือคติเจ๊ช่า (คัยเคยดู mv ตอนท้ายๆอ่ะเจ๊เค้าให้พวกกะเทยมารุมผู้ชายอ่ะ คิๆ) คิดด้ายงาย :m4: เอาไปเยย +1 ฮี่ๆ :m1: :m1:
-
เกลียดไอ้หมีฟายยยย :เตะ1:
-
:a3: สงสัยจะไม่รอดแน่งานนี้ หมีเอ้ย อ่านแต่ละ ment แล้วเฮ้อ ไม่พ้นโดนเปลือกทุเรียนตบแน่ :laugh:
.............................................
องก์ที่ 37
พอขึ้นรถ ไอ้หมีก็แนะนำผม กับน้องๆมัน
“หนุ่ม นี่ไอ้โอ้กับไอ้เทป” ผมหันหน้าไปมองหน้าพวกมัน พอดูดีๆแล้ว หน้าตาก็ธรรมดาๆ งั้นๆแหละ (จะให้ผมชมมันหรอ ไม่มีทาง)
“แล้วนี่พี่หนุ่ม แฟนพี่เอง” มันยกมือไหว้ผมอีกรอบ ดูๆไปมันก็ไม่เห็นจะตกใจเลยที่รู้ว่าผมเป็นแฟนไอ้หมีถึก
“รีบไปดีกว่า เดี๋ยวร้อน จะเที่ยวไม่สนุก” ผมเอ่ยบอกบอกไอ้หมี
เราขับรถไปถึงก็ราวๆ 10.00 โมงหน่อยๆ ทั้งๆที่มาเช้านะ แต่ที่จอดรถก็ต็มเกือบหมด มีรสบัสนักเรียนด้วย เห็นแล้วนึกถึงบรรยากาศเก่าๆ
ไอ้หมีทำหน้าที่ซื้อตั๋วเข้าไป (เฉพาะตั๋วเข้าเท่านั้นไม่รวมเครื่องเล่น) ดูท่าพวกมันก็ดีใจกันไม่น้อยที่ได้มาเที่ยว แต่ถ้าพวกมันไม่มา ผมคงได้ดีใจออกนอกหน้าได้กว่านี้
“เข้าไปกันเหอะ” ไอ้หมีมันพูดแล้วก็เดินมาจูงมือผมหน้าตาเฉย”
“เฮ้ย ปล่อยดิ อายเค้า” คนเยอะแยะเลย ชอบทำอะไรประเจิดประเจ้อจริงมรึง
“ไม่อ่ะ กรูรักของกรู” ไอ้เชี่ยนี่ หยอดกรูทู๊กวัน คงจะได้เป็นเบาหวานเร็วๆนี้แหละมั้ง หันไปมองไอ้โอ้นั่น จริงอย่างที่คิด ดูมันทำหน้าตาไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ แต่พอมันเห็นผมหันไปมอง มันก็ยิ้มให้ เสแสร้งเก่งจริงมรึง
พอเดินเข้าไป อะไรๆก็ดูน่าสนใจไปหมด สิ่งที่ผมอยากเล่นมากที่สุด คือเฮอริเคน ดูในโฆษณากี่รอบๆ ก็อยากเล่น เรียกได้ว่าเป็นความฝันใฝ่เลยทีเดียว
เราแวะถ่ายรูปกันเป็นระยะๆ มีสวนดอกไม้ มีซุ้มต้นไม้รูปหัวใจ มีรถต้นไม้ที่ประดับด้วยดอกกุหลาบ มีน้ำพุที่มีนกฟลามิงโก้ โอ้ววววววววววววววววววววววววว สวรรค์
ผมตื่นตาตื่นใจไป จนเลยไอ้น้อง 2 คนนั่นไปเลย
“ไปถ่ายรูปกัน” ไอ้หมีมันลากผมไปนั่งคู่กับมันที่ซุ้มรูปหัวใจ แล้วยื่นกล้องให้ไอ้โอ้ถ่ายให้
“โอ้ถ่ายให้พี่หน่อย เอาสวยๆนะเว้ย นานๆจะได้ถ่ายรูปกับแฟนซักที” ผมเองอึ้งไปเลย ไม่คิดว่ามันจะกล้าพูดขนาดนี้ เขิลนะ แต่ก็รู้สึกดีใจแฮะ
พอถ่ายเสร็จ เราก็เลือกที่จะนั่งกระเช้าลอยฟ้ากันก่อน เพื่อดูวิวและทัศนียภาพ จะได้รู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหน คราวนี้ซื้อบัตรกันเอง คนละ 80.- (ไม่รู้ขึ้นราคารึยังนะ) คนเยอะพอสมควรเลย ต้องต่อคิวพักนึงกว่าจะได้นั่ง พอถึงคิวพวกผม ไอ้หมีมันก็หันไปบอกไอ้น้อง 2 คนนั้น
“โอ้ขึ้นกับเทปนะ เดี๋ยวพี่จะขึ้นกับพี่หนุ่ม” ตอนแรกผมยังนึกว่าขึ้นหมดด้วยกันซะอีก เหอๆๆๆๆ ได้ใจผมจริงๆ ดูไอ้โอ้นั่นท่าทางหงุดหงิด เหอๆๆๆๆ ของๆใครให้มันรู้ซะมั่งมรึง
เรานั่งกระเช้าได้แป๊ปเดียวเอง ก็หมดรอบซะแล้ว จากนั้น เราก็ไปต่อกันที่เครื่องเล่นที่ผมใฝ่ฝันไว้ เฮอริเคนนั่นเอง ผมยืนดูอยู่ก่อน หวาดเสียวมากกกกกกกกกกกก ผมได้แต่ยืนขำคนอื่นๆ ที่ส่งเสียงแหกปากกันให้ระงมเลย แล้วผมก็ได้รู้ว่า กรรมมันสนองได้เร็วจริงๆ
เราซื้อบัตรแล้วไปเข้าคิว คนเยอะอีกเหมือนเดิม ผมเลือกที่จะนั่งแถวหน้า (มันมี 2 แถว) โดยมีไอ้น้อง 2 คนนั่นนั่งข้างๆไอ้หมีอีกฝั่งนึง แต่อารมณ์นี้ ผมไม่สนใจแล้ว
พอเก้าอี้ล็อคแน่นหนาแล้ว ไอ้หมียื่นมือมาจับมือผมไว้ ผมมองหน้ามัน ดูหน้าตามันวิตกแฮะ
“เป็นไรรึเปล่า ทำไมทำหน้างั้นอ่ะ” ผมหันไปถามมัน
“มันเสียว กรูกลัว” ไอ้เชี่ยเอ้ย นึกว่าอะไร ที่แท้ก็กลัว ผมละขำกร๊ากเลย
“เอ้า จับมอืกรูไว้แน่นๆนะ มรึงจะได้รู้ว่า เวลามรึงเสียววววววววว มรึงมีกรูอยู่เสมอ”
“แม่งทะลึ่งวะ” กลายเป็นผมที่ทะลึ่งซะเอง แฮะๆๆ แต่ผมมองไม่เห้นว่าไอ้น้องโอ้กะไอ้น้องเทปมันเป้นไงมั่ง เพราะชะโงกหน้าออกไปดูไม่ได้ แต่ที่รู้ๆ ไอ้หมีมันหันหน้ามามองผมตลอด
พอเครื่องเริ่มเขยื้อน ไอ้หมีนั่งเงียบกริบเลย ผมเลยบีบมือมันแน่นขึ้น คราวนี้ ความสูงและแรงเหวี่ยงเริ่มเพิ่มขึ้น กลายเป็นว่า ไอ้หมีมันบีบมือผมแน่นซะเอง เครื่องเหวี่ยงไปมา เรียกเสียงกรีดได้ดีทีเดียว
จนเริ่มเหวี่ยงๆๆๆๆๆ หมุนๆๆๆๆ กลับหัว โอ้ว ไอ้หมีร้องลั่นเลย ว๊ากกกก ว๊ากกกกกกกกกกก เสียวก็เสียวนะ แต่ผมขำมันมากกว่า ผมเลยหัวเราะแทนที่จะกรีดเหมือนคนอื่นๆเค้า
มันจะมีช่วงนึงที่กลับหัวแล้วเค้าจะพุ่งน้ำขึ้นมา ผมบอกให้ไอ้มีมันลืมตาดู (มันหลับตาอ่ะ) แล้วเอามือไปแตะน้ำพุ โอ้ว สุดยอดดดดดดดดด ไอ้หมีหยุดร้องไปละ แต่หน้ามันดูตื่นๆแฮะ พอน้ำพุลงปั๊บ เครื่องเล่นก็หมุนกลับปุ๊บ หมุนไป หมุนมา หงายหลัง ค่ำหน้า โอ้วววววววว สะจายยยยยย ซักแป๊ปเครื่องก็เบาลง และจอดสนิทในที่สุด
พอปลดล็อกเก้าอี้ได้ ไอ้หมีรีบฉุดมือผม ลงมาเลย รู้สึกมึนๆ เวียนๆเหมือนกันหนะ แต่ไอ้หมีดิ ลงมาข้างล่างได้นั่งหน้าซีด มือเย็นเชียว
“เป็นไงมั่ง” ผมเอาทิชชู่ซับๆหน้ามันหน่อย ไอ้น้อง 2 คนนั่นก็ลงมานั่งข้างๆกัน หน้าซีดพอกันเลย เหอๆๆๆๆ กรรมตามทันเจงๆ
“นั่งไปก่อนนะ เด๋ยวไปซื้อน้ำเย็นมาให้” ผมบอกให้พวกมัน นั่งรอกันไปก่อน แล้วผมเดินไปซื้อน้ำเปล่า 2 ขวด กับแป๊ปซี่ 2 กระป๋อง สำหรับใครที่รู้สึกมึนๆ เวียนๆ พะอืดพะอม แน่ะนำให้กินแป๊ปซี่ (แบบกระป๋องเท่านั้น) ให้มีอาการ เรอ ออกมา รับรองเดี๋ยวหาย
เอาแป๊ปซี่ให้ไอ้หมีกินก่อนเลย เกิดเป็นลมเป็นแล้งขึ้นมา ไม่มีแรงลาก เหอๆๆๆๆ
“อ่ะโอ้ กินแป๊ปซี่ก่อนนะ จะได้ดีขึ้น” ผมยืนกระป๋องแป๊ปซี่ให้มัน จะว่าไป ไอ้น้องโอ้นี่มันก็มารยาทดีเหมือนกันแฮะ ขอบคุณตลอด รึมันแสดงหว่า ช่างแม่งเหอะ แต่ที่แน่ๆ หน้าซีดๆแบบนี้คงไม่แกล้งหรอก
นั่งพักกันแป๊ปนึงรออาการดีขึ้น ผมก็ชวนมันไปปาลูกโป่ง 40.-แน่ะ 3เกม 100.- ถ้าแตกหมดภายในเกมนั้น จะได้ตุ๊กตาตัวใหญ่ ผมอยากได้ตัวที่มันเป็นกบนินจาสีเขียวๆอ่ะ การ์ตูนเรื่องขบวนการ เคโระ เคโร พี่หมีผู้ใจดีก็ไปแลกบัตรมาเลย 3 เกมส์
เกมแรกมันปา โชะ โชะ โชะ เข้าเป้าอยู่ 3 ดอก อีก 4 ออกไปนอกกรอบนู้น ไม่ได้อะไรเลย
เกมที่สองไอ้น้องโอ้กะน้องเทปมาช่วยเล่น เข้าเป้าตั้ง 5 ลูก แต่ได้แค่ตุ๊กตาตัวเล็กเอง ดูไอ้น้องโอ้มันจะเริ่มมีส่วนร่วมมากขึ้น ตอนแรกๆละไม่คุยเท่าไหร่ บรรยากาศเลย อึมครึมๆ แต่หลังจากได้กรี๊ดแตกกันไปแล้ว ก็มีชวนคุยบ้าง ก็ดูปกตีดี แต่ก็หนะ ให้มันปกติจริงๆเถอะ
เหลือเกมสุดท้ายมันปาได้แค่ 6 เอง เสียดายยยยยยยยยยยยยยยยย อีกลูกเดียวเอง เลยได้ตุ๊กตาขนาดกลางๆมาอีกตัว เฮ้อ......ก็ยังดี (ตุ๊กตาที่ปาได้ ผมเอาหมด ไม่แบ่งหรอก เหอๆๆๆๆ)
จากนั้นเราก็เลือกเล่น สกายไลเดอร์ แถวยาวมาก แต่อยากเล่น รอเกือบครึ่งชั่วโมงแน่ะกว่าจะได้เล่น แต่ใช้เวลาเล่นแค่แป๊ปเดียวเอง แถมตอนมันจอด หัวกับหลังยังกระแบกกับเก้าอี้อีก เจ็บชมัด (ใครไปเล่น แนะนำให้ถอดรองเท้าออกก่อนเล่นนะครับ)
แล้วเลยไปนั่งดูฟาร์มลุงทอม มีแกะรึแพะหว่า ลิง สุนัขแสนรู้ น่ารักดีครับ แล้วก็ไปเล่น อินเดียน่า อะไรซักอย่าง ผมจำชื่อไม่ได้ แต่ไม่ใช่อินเดียน่าล็อกนะครับ (ปิดปรับปรุงอยู่) ที่มันกลมๆ ล่องตามน้ำ แถมเปียกด้วย ต้องซื้อเสื้อกันฝนมันคลุมไว้ ตัวละ 25 แน่ะ พวกผมคิดว่ามันคงเปียกไม่มาก ก็เลยไม่ได้ซื้อเสื้อกันฝนกัน สรุป เปียกไปตามๆกัน แต่ผมดวงดีจัด เปียกเยอะกว่าคนอื่นเลย เพราะช่วงที่มันผ่านน้ำตก ดันเป็นด้านผมพอดี โชกเลย ไอ้หมีขำใหญ่ แต่มันก็ยังเอาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดหน้า เช็ดหัวให้ผม ทั้งๆที่มันก็เปียก อืมๆๆๆๆ ได้ใจผมอีกละ
ไอ้น้องสองคนนั่นก็เปียก สรุปเลยต้องเข้าห้องน้ำ เอาทิชชู่ซับเอา สนุกครับ สนุกดี เย็นดีด้วย แล้วก็ไปกินข้าวกัน มือเที่ยงครับ แต่ปาเข้าไปบ่ายกว่า
พอกินอิ่ม อยากเข้าเมืองหิมะเหมือนกัน แต่แพงจังเลย ตั้ง 150.- แน่ะ เลยงดไว้ก่อน ไปดูอย่างอื่น เล่นอย่างอื่นดีกว่า ผมอยากเล่น ไวกิ้งอีก แต่ดูท่าสมาชิกอีก 3 จะไม่ไหว ส่ายหัวกัยเป็นแถว เซร๊งเป็ดเลย
เราเลยเลือกเข้าบ้านผีสิง เหอๆๆๆๆ เป็นความใฝ่ฝันอีกอย่างครับ ผมอยากเข้าบ้านผีสิงกับแฟน ส่วนใหญ่ที่เข้าไปจะเป็นเด็ก พอดีมีกลุ่มน้องนักเรียนมาเที่ยว (ทางโรงเรียนคงจัดมา) เข้าไปพร้อมผมพอดี กลุ่มน้องเค้ามีตั้ง 10 กว่าคนแน่ะ ผมมีแค่ 4 เหอๆๆๆๆ
เข้าไปปั๊บ บรรยากาศใช้ได้เลย มืดๆ สลัวๆ ดูวังเวงพิกล แต่คนคงเยอะมั้งครับ เค้าเลยให้ไปพร้อมๆกัน ผมเลยได้ไปกับกลุ่มน้องนักเรียนพอดี เสียงระเบงเซ็งแซ่เลย ผีเผอหายหมด เข้าไปก็ผ่านอันนั้น อันนี้ มีตกใจก็ตอนที่มีหัวผีมันร่วงลงมา ตกใจจริงๆครับ เกาะไอ้หมีแน่นเลย ส่วนไอ้น้องๆก็วิ่งกันแน่บเลย ตอนนี้ไม่รู้ว่าไอ้น้องโอ้กะน้องเทปมันหายไปไหนแล้ว เดินไปอีกหน่อยเจอกรงผี ตอนแรกตกใจ เพราะอยู่ๆมันก็โผล่มา ใครจะไม่ตกใจ
เริ่มหายตกใจ เพราะเจอแบบวับๆแวมมาแล้วมั้ง ก็เลยเดินเฉยๆ โดยมีไอ้น้องนักเรียน เหลือเกาะกลุ่มอยู่อีก 4-5 คนนี่แหละ พอใกล้ทางออก ดันมีหัวผีตกลงมาอีก อันนี้สะดุ้งจริงๆ เพราะคิดว่ามันหมดแล้ว ขาอ่อนเลย แล้วก็ข้ามสะพาน สะพานก็ดันสั่นอีก โอ๊ย เข่ายิ่งอ่อนๆอยู่กรู ได้ไอ้หมีเนี่ยแหละลากๆออกมา ออกมาได้เจอไอ้น้องโอ้กะน้องเทปยืนชะเง้ออยู่ข้างหน้าทางออกนั่นเอง
“โหยพี่หนุ่มหน้าซีดเลย กลัวหรอพี่” ไอ่น้องโอ้กัดกรูเชียวนะ
“มันตกใจหนะ ดีนะที่มีทศอยู่ ไม่งั้นคงแย่” แล้วผมก็เกาะแขนไอ้หมีมันไว้ (น้ำเน่าจริงๆกรู)
“แล้วเราออกมากันนานแล้วหรอ รึว่ากลัว เลยวิ่งออกมากันก่อน ฮึ” เงียบไปเลย เอาซิ๊ เล่นกับใครไม่เล่น กัดมามีรึจะปล่อยให้ลอยนวลหนะ
“อยากเล่นอะไรอีกมั้ยหนุ่ม” ไอ้หมีมันหันมาถามผม
“ไม่รู้ดิ อืม.......... บั๊มคาร์มั้ย” และเมื่อมติเป็นเอกฉัน (ผมอนุมัติแล้ว ไม่ต้องถามความคิดใคร เหอๆๆ)
เราเดินย้อนกลับไปเล่น บั๊มคาร์ คอนไม่เยอะเท่าไหร่ พวกผมได้เล่น รอบ 2 ผมเล็งคันที่วิ่งแรงๆไว้แล้ว พอถึงคิวปั๊บ ผมวิ่งลงไปจองคันนั้นเลย แล้วหันไปมองหาไอ้หมีกะไอ้ น้อง 2 คนนั่น เห็นละ เหอๆๆๆๆ ไม่รอดแน่มรึง
พอเค้าเปิดสวิต รถเริ่มแล่นเท่านั้นแหละ ผมขับไปชนไอ้หมีก่อนเลย แล้วก็ไล่จี้ตูดมัน ชน ชน ชน 555 สะใจ ส่วนไอ้น้องโอ้ ก็ขับมา วนๆ เวียนๆ อยู่แถวนั้นแหละ ผมหันไปยิ้มให้มันก่อน จากนั้นก็ผละจากไอ้หมี ไล่ชนไอ้น้องโอ้ ชนข้างๆเลย ไม่ชนหลังแล้ว แบบนั่นมันกระแทกไม่ค่อยแรง
วิ่งไปเลี้ยวมาแล้วชนกระแทกเข้าข้างๆรถไอ้น้องโอ้อย่างจัง เหอๆๆๆๆ ยิ้มให้มันอีกที แล้วขับถอยออกมา คราวนี้ไปชนไอ้น้องเทปบ้าง แต่มันอยู่วงใน ชนยาก เปลี่ยนๆๆๆๆ นั่นๆเจอไอ้หมีละ มันขับตามจะมาชนผม ผมเลยเลี้ยวออก แล้วอ้อมกลับมาชนมันแทน โอ้วววววววว สะใจ แต่รู้สึกว่าแป๊ปเดียวเองอ่ะ เวลาหมดซะละ
พอออกมาได้ มันบ่นกันใหญ่
“พี่หนุ่มอ่ะ ไล่ชนผมใหญ่เลย เจ็บไปหมดเลยพี่ทศ” ทำมาออเซาะต่อหน้ากรู แม่จะถีบลงไปในลานรถบั๊มเลยนิ
“อะไร แค่นี้ก็เจ็บซะละ พี่ตัวเล็กกว่ายังไม่เห็นเป็นไรเลย กระดูกเปราะนะเนี่ยเรา ไปซื้อแคลเซี่ยมกินซะมั้งนะ” เรื่องไรผมจะยอม
“พี่หนุ่มงี้แหละ โหดจะตาย พี่อ่ะน่วมเลย” อ้าวๆๆๆ ตกลงมรึงพวกใครเนี่ย ไอ้หมี
“อีกรอบป่ะ” ผมหมั่นไส้จริงๆ คราวนี้จะชนให้ช้ำในตายเลย
“ไปเข้าบ้านยักษ์กันมั้ยพี่ ผมอยากเข้า” ไอ้โอ้เสนอหน้าเลย เริ่มแล้วมั้ยล่ะมรึง
“ปะ เดี๋ยวพี่ไปซื้อตั๋วให้” เราเดินออกไปจนถึงบ้านยักษ์ ผมผละออกไปซื้อตั๋ว 2 ใบ
“อ่ะ เข้าไป 2 คนนะ เดี๋ยวพี่กับพี่ทศจะไปนั่งเรือ แล้วค่อยมาเจอกัน” เอาซิมรึง
มันทำหน้าเอ๋อๆ คงจะงง
“อ้าว พี่ไม่เข้าด้วยกันหรอ พี่ทศเข้าด้วยดิ” แล้วมันก็ดึงแขนไอ้ทศใหญ่
“อ้าว ก็อยากเข้าไม่ใช่หรอ แต่พี่ไม่อยากเข้าอ่ะ พี่อยากนั่งเรือ”
“โหยไม่เอาอ่ะ ถ้าพี่ทศไม่เข้าผมก็ไม่เข้าอ่ะ” เล่นกรูแล้วมั้ยล่ะ ไอ้เทปหันมามองหน้าผม หน้าตื่นๆ
“ไม่เข้าใช่ป่ะ งั้นก็ไม่ต้องเข้า” ผมเอาตั๋วขึ้นมาฉีกต่อหน้าต่อตาพวกมัน
“เป้นไง สิ้นเรื่องมั้ย แค่นี้ก็ไม่ต้องเข้าแล้ว” ดูพวกมันจะอึ้งๆกันไปเลย
“กรูจะเล่นเรือถีบ” แล้วผมก็เดินหันหลังออกมาเลย ไม่สนใจอะไรแม่งละ ไอ้หมีก็วิ่งตามมา
“เฮ้ย ใจเย็นๆดิ”
“มรึงอย่ามาโง่แถวนี้ได้ป่ะ แค่นี้มรึงดูไม่ออกรึไง” ผมสะบัดแขนมันออก เวลาผมโมโหอย่ามาแตะตัวผมเชียว อารมณ์จะยิ่งมาคุ ยิ่งกว่าเดิม ไอ้น้องโอ้นั่น
“มันก็รู้ แล้วยังมาทำแบบนี้ กรูไม่ชอบ อยากลองของกรูหรอ”
“มันยังเด็กอ่ะ มรึงก็เข้าใจมันหน่อยดิ”
“เด็กเชี่ยไรล่ะ ขนาดนี้เค้าไม่เรียกเด็กแล้วมรึง ดูท่าอยากมีผัวจนตัวสั่นขนาดนั้น มรึงนี่ยังไงนะ ตกลงมรึงแคร์มันงั้นซิ ไม่สนใจความรู้สึกกรูเลยงั้นสิ งั้นก็ไปอยู่กับมันเลยซิ มาสนกรูทำไม” จริงๆแล้วผมอยากจะตะโกนด่าเลยด้วยซ้ำ แต่แบบว่ากลัวเค้าจะแตกตื่นกัน
“มันไม่ใช่อย่างนั้น กรูก็ไม่ได้สนใจเค้า เห็นมั้ย กรูแคร์มรึง” มันดึวแขนผมไว้ สงสัยกลัวผมเดินหนี
“ถ้านี่คือวิธีการที่มรึงเรียกว่า แคร์ กรูรับไม่ได้ว่ะ” ผมหันไปมองไอ้เชี่ยโอ้นั่น แม่งเสือกยิ้มให้กรูอีก ผมอดไม่ไหวละ
“ปล่อยกรู” ผมสะบัดแขนออกอย่างแรง ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่ไอ้ น้องเลว 2 คนนั่นเดินมาพอดี
“มีไรกันป่าวครับพี่” โหยแม่ง มาทำแบ๊วใส่กรูอีก
“เค้าทะเลาะกันมรึงมองไม่ออกรึไง ใช้หัวแม่ตรีนคิดรึไง ถึงดูไม่ออกหนะ” ผมวีนใส่มันทันที
“เฮ้ย” ดูไอ้หมีมันจะตกใจ และก่อนที่จะได้พูดอะไร ไอ้หมีก็ลากผมไปนั่งใต้ร่มไม้แถวๆนั้นก่อน เพื่อไม่ให้เป้นจุดสนใจมากนัก
“ชอบมันมากเลยใช่มะ อยากได้จนตัวสั่นเลยรึไง คนเค้ามีเจ้าของแล้ว มรึงมาเสือกไรด้วย” ผมไม่สนหน้าอินหน้าพรมแล้ว เดินมาถึงได้ผมฉะมันก่อนเลย
“อายุก็ขนาดนี้แล้ว อย่ามาพูดหน่อยเลยว่าเด็ก อายุกรูกับมรึง ห่างกันกี่ปีเชียว มรึงจะเอาไงมรึงว่ามาเลยดีกว่า” ไอ้หมีจับแขนผมไว้แน่นเลย คงกลัวผมจะชกเด็กมันละมั้ง
“เปล่านะพี่ ผมไม่ได้คิดอย่างนั้นจริงๆ” ทำหน้าเอ๋อเชียวมรึง
“มรึงจะไปตอแหลโกหกใครที่ไหนก็ได้ แต่ไม่ใช่กรู” ผมเลือดขึ้นหน้าละ เกลียดจริงๆเลยคนโกหกเนี่ย อุตสาห์ให้โอกาสพูดแล้วแท้ๆ เสือกไม่พูด
“ใจเย็นๆก่อนดิ” คราวนี้ไอ้หมีมันโอบผมไว้แทน
“จะโกหกก็ให้มันเนียนหน่อยนะน้อง ของแบบนี้ไม่มีใครโง่ถึงขนาดดูไม่ออกหรอก ถ้ามรึงไม่สนใจเค้า มรึงจะมายุ่งกับเค้าทำไม”
“ถ้าผมบอก พี่จะยกให้ผมรึไง” มันตอบโต้แล้วแฮะ ดูไอ้ทศกะไอ้น้องเทปมันจะตกใจไม่น้อย ที่ผมกะเปิดศึกฉะกันที่นี่
“ดี พูดออกมาแบบนี้แหละดีพี่ชอบ อ่ะ น้องมันก็พูดขนาดนี้แล้ว มรึงมีอะไรจะพูดมั้ย” แล้วผมก็หันหน้าไปมองหน้าไอ้หมีทศ
“ถ้ามรึงไม่ทำให้ชัดเจนภายในวันนี้ ตอนนี้ มรึงจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว” ดูไอ้หมีมันอึกอัก
“ถ้ามรึงชอบมัน มรึงก็พูดมา กรูจะหลีกทางให้” เอาซิ ผมแฟร์ๆ ถ้ากล้าพูด กรูก็กล้าให้
“พี่ผิดเองที่ไม่ทำอะไรให้มันชัดเจน ให้รู้สึกไม่ดีกันทั้ง 2 ฝ่าย พี่รู้ว่าเราคิดยังไง พี่ก็ไม่ได้รังเกียจเราหรอกนะ แต่พี่เห็นว่าเราเป็นน้องและคงจะเป็นได้แค่นั้น พี่รักพี่หนุ่ม รักมาก แม้ว่าพี่แกจะหึงโหด มือหนัก เอาแต่ใจ แล้วก็โมโหร้าย แต่พี่ก็รักที่เค้าเป็นแบบนี้” มันหันหน้ามามองผม มันหรอกด่าผมป่าววะเนี่ย
“อ่ะ ว่าไง เค้าพูดแบบนี้แล้ว” ผมหันไปมองหน้าไอ้โอ้ กรูไม่ใช่นางเอกนะมรึง กรูไม่ปลอบหรอก มีแต่ซ้ำส่ง
“ผมก้รู้อยู่แล้ว ว่าพี่ไม่ชอบผมหรอก แต่จะให้ผมทำไงอ่ะ ก็ผมชอบพี่นี่”
“ไอ้หน้าด้าน เค้าพูดขนาดนี้แล้วยังจะกล้าพูดอีกนะ” ผมถลาออกไปเง้อมือจะชกมันซักหมัด แต่ไอ้หมีดันจับแขนผมไว้ซะนี่ แล้วก็ส่ายหน้า
“โอ้ พี่เข้าใจนะ พี่ผิดเองที่ทำเหมือนให้ความหวังเรา พี่รู้ว่าเรามีความรู้สึกดีๆให้พี่ แต่พี่รับไว้ไม่ได้จริงๆ เข้าใจพี่หน่อยนะ”
“ทำไมล่ะพี่ ทำไมเป้นผมไม่ได้ ” มันฉุดแขนไอ้หมีถึกใหญ่เลย ทำเป้นตาแดงๆนะมรึง
“เรื่องแบบนี้มันไม่ใช่ว่าจะเลือกได้นะ มันขึ้นอยู่กับความรู้สึก แล้วความรู้สึกของพี่ก็บอกว่า ไม่ใช่โอ้” ไอ้หมีพูดจบ ไอน้องเชี่ยนั่น ทรุดนั่งลงไปกองกับพื้นเลย ร้องไห้ใหญ่ อย่ามาแย่งซีนกรูได้มั้ยเนี่ย ไอ้เทปก็คงทำไรไม่ถูกละมั้ง ได้แต่ยืนทำหน้าเอ๋อๆ พวกผมก็ยืนมันอยู่อย่างนั้นแหละ
“ถ้าอยากร้องก็ร้องซะให้พอ ร้องให้หมดวันนี้ แล้วก็ไม่ต้องร้องอีก” จริงๆผมจะปลอบมันนะ แต่ฟังดูแล้วเหมือนซ้ำเติมมันเลยแฮะ
พวกผมก็ยืนอยู่ตรงนั้น จนมันหยุด ของแบบนี้ผมเข้าใจดี ยิ่งปลอบยิ่งร้อง ต้องปล่อยให้ตั้งสติได้แล้วหยุดไปเอง
เฮ้อ......วันดีๆของผม กลายเป็นวันอะไรวะเนี่ย ขากลับเรานั่งกันเงียบๆ ไม่มีใครพูดอะไรซักคำ ไอ้หมีขับไปส่งพวกน้องมันที่บ้านก่อน พอลงจากรถได้ ไอ้โอ้มันก็เดินวกมาทางด้านผม แม่งจะชกกรูมั้ยเนี่ย
“ผมขอโทษนะพี่” แล้วมันก็ยกมือไหว้ผม เล่นเอาปรับอารมณ์ไม่ทันเลยแฮะ มาไม้ไหนวะ
“อืม ไม่เป็นไร พี่เข้าใจ” แล้วผมก็ยิ้มให้มัน ไอ้น้องเทปเดินมาหวัดดี แล้วมันก็พากันเข้าบ้านไป ส่วนผมก็นั่งเงียบมาตลอดทางจนถึงห้อง
“ไปกินข้าวกันก่อนมั้ย” ไอ้หมีเปิดประเด็น ผมพยักหน้า
“ก็ดีเหมือนกัน กรูก็มีเรื่องต้องพูดกับมรึงเหมือนกัน”......ได้เวลา สะสาง
-
หุหุหุ หึงโหดเอาเรื่องเหมือนกัน
ชักเป็นห่วงอนาคตหมีฟาย
คงไปไหนไม่รอดแล้วล่ะ :m20:
-
โหดได้ใจจิงเลยพี่หนุ่ม มันต้องอย่างนี้ดิ ว่าแต่คุยกันอะเอาให้เครียร์เลย
-
โหยยยย คุณหนุ่มโหด ซิปเป๋งเลย น่ากลัวอ่าาาาา
-
มันต้องแบบเน้.............. :laugh:
สะจายเจงๆเลย................
แต่แบบว่าพี่หนุ่มโหดมักมั่ก.................... :m29:
-
เอาให้หนันักค่ะ อย่าไปปรานี :angry2: :angry2:
แล้วถามด้วยนะคะ ว่าให้ที่บอกไปให้ความหวังเค้ามันคืออะไร o12
“พี่หนุ่มอ่ะ ไล่ชนผมใหญ่เลย เจ็บไปหมดเลยพี่ทศ” ทำมาออเซาะต่อหน้ากรู แม่จะถีบลงไปในลานรถบั๊มเลยนิ
:m12: :m12:
แต่ก็เคลียร์กันแลวเนอะ
:m3: :m1:
-
ลุ้นขอบจอรอสะสาง งานนี้จะมีเลือดตกยางออกไหมนิ :try2:
-
เหอออ ซะใจ
-
แรงได้ใจ :angry2: :angry2: :angry2: o16 o16 o16
-
โหดได้ใจพี่จริง ๆ น้อง หุๆ :angry2:
-
เลิศมากเลยพี่หนุ่ม อย่างงี้สิ หมีฟายจะได้ไม่กล้าหือออ 555+ :m4:
-
:o11:หมีเอ๊ย กลับตัวกลับใจไม่ทันแล้ววววววว
55555555+
ชิ มาให้รักแล้วจามาหยามน้ำใจกัน มันต้องเจอโหดๆๆๆ แบบนี้
ถูกจายยยยยย :m3:
-
หึงโหดโคด ๆ
-
และแล้ว ........ เหตุการณ์ก็ผ่านไปได้ด้วยดี
ดูภายนอกเนี่ยะ เป็ดหนุ่มเหมือนจะเป็นคนเรียบร้อยนะ(จากตอนแรกๆ)แต่ไปๆมาๆ หนุ่มเนี่ยะใจร้อนแล้วก็ขี้หึงมากๆแล้วก็แรงอีกต่ะหาก
ส่วนหมีทศเนี่ยะ บางทีดูเหมือนมีเลห์กลเยอะนะ แต่ไปๆมาๆ ทำไมดูซื่อบื้อยังไงก็ไม่รู้
แต่ยังไงก็ดีแล้วหละ เหตุการ์ณได้ผ่านพ้นไปแล้ว โล่งใจ
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
:try2: :try2: :try2: :try2: :try2: :try2: :try2:
-
:o โห....พี่หนุ่มหึงโหดมั่กมาก
แต่ก้อดีเหมือนกันนะ :angry2: ได้เคลียร์กันแบบเห็นๆไปเลย
สิว่ามันจะพูดว่ายังไงกันบ้าง
ตอนหน้าเป็นตอนเคลียร์ระหว่างหมีฟายกะน้องเป็ดแล้วใช่ม่ะ??
-
เข้าโหมดโหดโคดๆ แอบกลัวเล็กน้อย แต่ก็ดีพูดตรงๆชอบ ไม่ยืดเยื้อ o17
-
o9 คนที่ผิดอ่ะ คือหมีฟาย
น้องโอ้ก็น่าสงสาร อ่ะ
-
:m3: มาต่อให้อีก 1 ฉาก จริงๆแล้วคุณหนุ่มไม่โหดเน้อ เนื่องจากคน post เห็นว่า แค่นี้ยังเบาะๆด้วยซ้ำ แค่ใจร้อน นิสสสสสสสสเดียวเอง เหอๆๆๆๆ :a11: ส่วนคุณทศ จะว่าซื่อบื้อก็ไม่เชิงนะ เพียงแต่ว่าเราไม่เข้าใจว่าเค้าคิดอะไรมากกว่า ก็เลยไม่เข้าใจ แต่ก็นะ เห้นแบบนี้ คน post เองก็ไม่เอาไว้ทำน้ำยาหรอก o13 จับเจี๋ยนไปให้รู้แล้วรู้รอดเลย เหอๆๆๆ สงสัยเป็นแบบนี้ไงเลยหาแฟนมะด้ายยยยยยย :m29: เอ้าแถวนี้ใครโสดมั่ง ยกมือด่วนนนนนนนน :a1: ตรงนี้มีอีก 1
...................................................
องก์ที่ 38 :a4:
มันช่างจะสรรหาร้านบรรยากาศดีจริงๆเลย ต้นไม้เยอะดีครับ ผมชอบต้นไม้อยู่แล้วด้วย ดูร่มรื่น แล้วก็สงบดี กับบรรยากาศใกล้โพล้เพล้แบบนี้ เฮ้อ.........ทำให้ลืมเรื่องเครยีดได้เยอะเลย
“สั่งซิ อยากกินอะไร ฮึ” มันยื่นเมนูมาให้ผม ทะหน้ารื่นเริงเชียว
“ผัดเผ็ดคนหลายใจนิสัยไม่ดี ต้มยำเลือดชั่ว ต้มจืดคนเฮงซวย” ผมย้อนเข้าให้ หน้าจ๋อยเลยครับ 55555
“ยังไม่หายโกรธอีกหรอครับ” มันเอื้อมมือมาจับมือผม
“ใครจะกล้า โกรธไปก็ไม่มีใครสนใจหรอก คนมันไม่สำคัญ”
“ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ จะไม่ให้แคร์แฟนตัวเองได้ไง หลงขนาดนี้แล้ว ขี้หึงก็ปานนั้น” มันพูดจบ ผมดึงมือออก แต่มันดึงไว้
“นั่นไง พูดไม่ทันขาดคำ ขี้งอนจริงๆเล้ย เมียกรูเนี่ย”
“ไหนใครงอน” ผมทำเป็นหันซ้าย หันขวา
“ก็นี่ไง” แล้วมันก็ดึงมือผมไปจูบ ตอนผมไม่ทันตั้งตัว เล่นเอาผมอายไปเลย พูดอะไรไม่ออกละ
“หายโกรธรึยังคร๊าบ อย่าทรมานกันเลยนะ”
“ดี จะได้เข็ด จะได้จำ” ตอนนี้ผมแอบอมยิ้มแระ
“แค่นี้ก็น่วมจะแย่แล้ว สงสัยจะขับรถกลับบ้านไม่ไหว ต้องค้างแถวๆนี้แหละ ไม่รู้จะมีใครใจดีให้ค้างด้วยมั้ยน๊อ”
“ไม่มีหรอก แบบนี้ต้องให้ไปนอนใต้สะพานลอย” สวนกลับแบบไม่ยั้งเลย
“จะใจร้ายขนาดนั้นเชียวหรอ เนี่ยๆๆๆ เจ็บไปหมดเลย” มันทำท่าจับแขน จับมือ จับไหล่ ฮู้ย.....อยากจะเอาส้อมจิ้มจริงๆเล้ย
“สั่งอาหารได้แล้ว หิวจะแย่” แล้วผมก็ดึงเมนูไปเลือก ไม่สนใจมัน
พอสั่งอาหารแล้วก็กลับมานั่งคุยกันต่อ
“ถามจริงๆเหอะ ยังมีอีกกี่คนเนี่ย แบบไอ้น้องโอ้เนี่ย” ผมอยากรู้จริงๆ
“มีที่ไหน ไม่มีซักหน่อย”
“เอาจริงดิมรึง กรูอยากรู้ ถ้าให้กรูมารู้เองทีหลัง กรูไม่เอาไว้แม่งทั้งคู่เลยนะ เสียใจไม่เท่าเสียศักดิ์ศรีนะโว้ย” ผมทำหน้าจริงจัง
“งั้นมรึงรู้ไว้เลยนะ กรูไม่เคยสนใจใคร ก็อาจจะมีบ้างที่เหล่ๆคนนั้น คนนี้บ้าง แต่กรูไม่เคยคิดอะไรกับใคร กรูไม่เคยคิดจะนอกตัว หรือนอกใจมรึงเลยนะ” มันดึงมือผมไปบีบ มันจะบีบทำไมเนี่ย
“แล้วคนที่ปลื้มมรึงแบบนี้มีอีกเยอะมะ”
“กรูไม่รู้เหมือนกัน เพราะกรูไม่เคยหรือไม่สนใจใคร”
“อ้าว แล้วไอ้น้องนี่ล่ะ ไหนว่าไม่สนใจ”
“เออ กรูยอมรับ กรูก็มีแหย่ๆน้องเค้าบ้าง แต่ก็ไม่ได้จริงจังอะไร อันนี้กรูผิดเอง กรูยอมรับ แต่กรูสัญญา ต่อไปจะไม่มีแบบนี้อีกแล้ว”
“ให้มันจริงนะมรึง กรูไม่ใช่นางเอกที่จะมาอภัยให้อยู่ร่ำไปนะมรึง ” อย่างที่บอก ผมเป็นคนให้โอกาสคน แต่ก็แค่ครั้งเดียวเท่านั้น และไอ้หมีมันได้ใช้โอกาสนั้นไปแล้ว
“มรึงเชื่อใจกรูได้ กรูสัญญา” แล้วบริกรเค้าก็ยกอาหารมาพอดี นอกนั้นก็นั่งคุยอะไรอีกนิดหน่อย แต่สรุปก็เคลียร์ใจผมได้ ครั้งนี้ผมจะเชื่อมันอีกครั้ง ซึ่งเป็นครั้งสุดท้าย สำหรับมันและผมด้วย
.............................................................
กินเสร็จมันก็อิดออด จะนอนห้องผม อย่างนั้น อย่างนี้ ไม่ยอมกลับท่าเดียว ว่าคนอื่นเอาแต่ใจ มันเองนั่นแหละ เอาแต่ใจค่อดๆเลย สุดท้ายก็เลยต้องยอมให้มันนอน
“ไม่ต้องมาทะลึ่งเลยนะคืนนี้ ไม่งั้นเจอถีบแน่มรึง” ผมขู่มันไว้ก่อน
“ดุจริงๆเมียกรู อย่างนี้ต้องเจอปราบพยศซะหน่อยแล้ว” ว่าแล้วมันก็พุ่งชนผม ล้มลงไปบนเตียง แล้วทับผมไว้ จุกค่อดๆ เพิ่งอิ่มๆมา
“โอ๊ย.....จุกเนี่ย ลุกก่อน” ผมพยายามดันมันออก
“ขอโทษๆ เจ็บมากป่าว” มันลุกขึ้น แล้วฉุดตัวผมลุกนั่ง จุกจริงๆครับอันนี้ ไม่มีสำออย
“โถมลงมาได้ อู๊ยยย...” ผมเอามือกุมท้องไว้
“เฮ้ย เป็นไงมั่ง กรูขอโทษ” แล้วมันก็มากอดผมไว้
“กรูจุกนะมรึง ไม่ได้ขาดความอบอุ่น” พูดจบผมก็หัวเราะออกมาซะเอง มันกอดผม แล้วผมจะหายจุกมะเนี่ย มันก็ได้แต่อมยิ้มเกาหัว แกรกๆ
“ไป ไปอาบน้ำได้แล้ว” แล้วผมก็ผลักมันให้มันลุกไป
“อาบด้วยกันป่ะ” ว่าแล้วมันก็แก้ผ้ากลางห้องเลย
“ไอ้หน้าด้าน รีบๆไปเลยนะ” ผมเขวี้ยงหมอนใส่มัน แล้วมันยังมีหน้ามายืนส่ายเอวไปมาอีก เฮ้อ....มีแฟนใครเป็นแบบแฟนผมมั่งเนี่ย..........
-
อ่านไปลุ้นไป ดีใจ :m3: ที่เคลียร์กันได้ซักที :m9:
ปล.ยังไงก็ยังรักหมีฟาย อยู่นะ เชียร์ ๆๆๆ :m4:
-
กร๊ากกก....ไม่มีหรอกแฟนแบบนี้ แต่ขอได้ไม๊ล่ะ หุหุ :give2:
-
:a1: ยกมือโสดด้วยอีก 1 คน
ว่าแต่สงสัย คนโพสชื่อไรอ่า แป้งเหรอ นึกว่าชื่อหนุ่ม เขียนจากประสบการณ์ตรงซะอีก ดุได้ใจ :m22:
-
โหดได้ใจจริงๆ อิอิ
ดีคับ เด็ดขาดดี คนใจอ่อนแบบผม อยากโหดให้ได้แบนี้มั้ง เหอๆๆ o14
กิ๊วๆๆ หมีฟายแก้ผ้าโชว์ช้างน้อยกลางห้องเลยเหรอ เหอๆๆ แล้วคืนนี้จะมีอะไรมั้ยน๊อออ :m1:
-
ไอ้หมีเอ๊ย น่ารักอย่างนี้ให้มันตลอดน้า :m3:
อย่าแพรม ๆ ออกมาอีกล่ะ ไม่งั้น :ฮึ่มม:
โหดๆ เนี่ยของชอบ ชิมะ :13223:
:เหอะ1: ไอ้หมี ดูมันทำ
-
ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
เป็ดหึงโหดได้ใจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจ
ป๋อหล๋อ.....รออ่านว่าคืนนี้หมีจะได้กินเป็ดอีกไหมหนอ..ขอแบบละเอียดๆๆๆนะจ้ะเป็ดจ้า :a4:
-
อ๊ะๆๆๆๆๆๆๆ :m12:อาบน้ำแล้วจาทำไรต่อล่ะพี่น้องครับ :m13: แต่ไม่ว่าจะทำอะไรเราขอเกาะติดขอบเตียงได้ชิมิเคอะ :m3:แบบว่าอยากเห็นแบบเต็มๆตา :m10: :m25: :m10: :m25:
-
อ่านมารวดเดียวจบสนุกมากมายขอรับ แต่แปลกใจเล็กน้อยว่าครึ่งแรกแฝนคลับหมีจะเยอะมากมาย เห็นเชียร์กันสนั่นหวั่นไหว แต่พอหลังๆเชียร์ให้เป็ดฆ่าหมีกันซะงั้น ประหลาดใจดี
ปล.องก์เนี่ยมันใช้สำหรับละครเวที หรือการแสดงมะใช่เหรอครับ สำหรับนิยายนิยมเป็นบทหรือตอนมกากว่ามั้ง แต่ใช้แบบนี้แปลกดีเลยทักดู
-
เฮ้อ...เคลียร์กันได้ซะที
เคลียร์กันแล้วก็รักกันให้นานๆ นะ แล้วก็ห้ามหมีไปทำอะไรแบบนี้ด้วย
ไม่งั้นมีหวัง :sad2:
รอตอนต่อไปค่า
:bye2: :bye2: :bye2:
-
พี่เป็ดน้อย อย่าเพิ่งยอม พี่หมีฟายยนะ
ปล่อยให้มันอดซะให้เข็ด 5 5 5
แต่อดนานๆมะดีนะ เด๋วมันไประบายกะคนอื่นจาแย่เอา
ปล.ยังชอบพี่หมีนะ แต่เค้าก้อยังระแวงอยู่ นะ อย่าเพิ่งดีใจไป
:m16: :m16: :m16: :m16: :m16:
-
อิอิ ชอบฉากยืนแก้ผ้าส่ายเอว อิอิ
-
เง้ออออ
ใจร้อนนนนนนนน
จาต่อยเด็กตาดำๆ ได้ลงคอเหรอ
ว่าแต่ว่า มัน ไม่เด็กแร้วแหร่ะ
อิอิอิ
หง่า
กำลังมัน
จบตอนซะแระ
-
หุหุ หมีฟายจ๋อย :m14: :m14:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:m18: :m18:
คืนดีกันจริงๆซะที
ฉากต่อไปจากอาบน้ำเนี้ย :m17: ขอรอแบบติดขอบเตียงเลยได้ป่าวอ่ะ :m13:
ห้ามตัดเด็ดขาดเลยนะ :m12:แบบว่าอยากเห็นหมีปราบพยศเป็ดดุๆ อิอิ
-
แล้วจะได้อดจิงเร้อ o17 o17 รออ่านต่อนะ
-
o12
ยอมรับไม่ชอบพี่หมีฟายนิดนึง แต่ก็นะ
พี่เบนชอบนี่ เอาเถอะ :m4:
อย่ายอมคร่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
คืนนี้อย่ายอม :m26:
iv;yo.s,js]y'gmujp'8no8jvp0yfdki :m1: :m3:
-
เข้ามารอดู ว่าหมีจะได้กินเป็ดมั้ยน้า คืนนี้
:m18: :m18: :m18:
-
o13 เป็ดน้อย ทำได้ดีมั๊กๆ ของแบบนี้มันต้องเคลียร์
ไม่งั้นก็ไม่จบซะที o13
เป็นกำลังใจคับ
รออ่านอยู่
-
พี่เป็ดน้อยสุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดด
ได้ใจไปเต็มๆ
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับดีใจกับพี่ทศด้วยครับ
ที่ทำให้พี่หนุ่มกลับมาไว้ใจอีกครั้ง
ว่าแต่พี่หนุ่มอะหึงรุนแรงนะครับ อิอิ
แบบนี้พี่หนุ่มคงเข็ดไปอีกนานครับ
:impress: :impress: :impress:
-
ตั้งแต่อ่านเรื่องเล่ามา ยังไม่เคยเจอใครน่ากลัวเท่าคุณหนุ่มเลยอะคับ :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
โหดได้ใจดีมั่กๆ o13 แบบนี้หมีฟายต้องม่ะกล้าแระ
:m4:
พอคืนดีปุ๊บก็ :m10: ทันที
-
วีนได้ใจมากๆ เลย ชอบๆๆ
-
น่าจับให้อดสัก 3 เดือนลงโทษให้ลงแดงตาย
แต่ไม่ได้อีกแหละเดี่ยวแอบหนีไปกินที่อื่นล่ะคราวนี้ สงสัยได้เลือด
-
o12
ยอมรับไม่ชอบพี่หมีฟายนิดนึง แต่ก็นะ
พี่เบนชอบนี่ เอาเถอะ :m4:
อย่ายอมคร่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
คืนนี้อย่ายอม :m26:
iv;yo.s,js]y'gmujp'8no8jvp0yfdki :m1: :m3:
คุณน้องค้าบ นายเอกเรื่องนี้ชื่อเป็ดหนุ่มคับ มะใช่เบน เบนอยู่กับเอฟบ้าอีกเรื่องค้าบ
:m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
-
^
^
^
^
:m20: :m20:
มาช่วยขำกับรีบน
ปล. พี่หนุ่มแรงได้ใจ :m4:
-
ผมก็ขำกับ 2 รีบน555 คุณหนุ่มโหดได้ใจมากๆคับเป็นคนพูดตรงๆผมชอบคนแบบนี้แหละจะได้เคลียร์กันไปเลย :angry2:
-
o12
ยอมรับไม่ชอบพี่หมีฟายนิดนึง แต่ก็นะ
พี่เบนชอบนี่ เอาเถอะ :m4:
อย่ายอมคร่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
คืนนี้อย่ายอม :m26:
iv;yo.s,js]y'gmujp'8no8jvp0yfdki :m1: :m3:
คุณน้องค้าบ นายเอกเรื่องนี้ชื่อเป็ดหนุ่มคับ มะใช่เบน เบนอยู่กับเอฟบ้าอีกเรื่องค้าบ
:m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
:m17: :m17:
แบบว่าขออภัย เปิดอ่านสองหน้าต่างพร้อมกันเลยมั่วว :m23: :m23:
พี่เป็ดหนุ่มไม่ถือสาน้า :m13:
คนอื่นอย่าขำ จิ อิอิ :m17: :m23:
-
o12
ยอมรับไม่ชอบพี่หมีฟายนิดนึง แต่ก็นะ
พี่เบนชอบนี่ เอาเถอะ :m4:
อย่ายอมคร่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
คืนนี้อย่ายอม :m26:
iv;yo.s,js]y'gmujp'8no8jvp0yfdki :m1: :m3:
คุณน้องค้าบ นายเอกเรื่องนี้ชื่อเป็ดหนุ่มคับ มะใช่เบน เบนอยู่กับเอฟบ้าอีกเรื่องค้าบ
:m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
:m17: :m17:
แบบว่าขออภัย เปิดอ่านสองหน้าต่างพร้อมกันเลยมั่วว :m23: :m23:
พี่เป็ดหนุ่มไม่ถือสาน้า :m13:
คนอื่นอย่าขำ จิ อิอิ :m17: :m23:
ล่อเล่นนะค้าบ อย่าถือสาหาความอันใดเลยนะ :mc3: :mc2: :pig3:
-
รอครับตามติดรอตอนฉากบนเตียงอ่ะ :m25:
-
พี่หนุ่มโหดมากเลยอ่ะ :m29:
-
:mc2: :mc4:
-
แฟนผมอะกว่านี้อีกโคตรทะลึ่งเลย
-
รอตอนต่อไปจ้าๆๆ :pig3:
-
:mc3: :mc3: :mc3:
เข้ามารอฉากต่อไปจ้า อิอิ
-
หนุ่มโหดได้ใจมาก
แบบนี้ถ้าไม่รักกันจริงก็คงไม่ทนหรอก
ว่าแต่ ... ตอนชั้นปรี๊ดแตกก็ไม่ต่างกันเลยนะนี่ :m23:
-
:เฮ้อ: นึกว่าจะไม่ได้มา up ให้ซะแล้ว ดันมีประชุมโผล่มาเฉย :o แบบไม่ทันตั้งตัว เหอๆๆๆ ทั้งเช้า ทั้งบ่าย อยากตายยยยยยย o2 เข้ามาอีกที โอ้โห มีดุ๊กดิ๊กเพิ่มด้วย ชอบคร๊า.... :mc4:
:mc3: ไหนๆก็ช้าแระ เด๊ยวจะ post ชดเชยให้ยาวววววว เลยละกันเนอะ ไม่รู้ว่าคราวนี้ โรงพยาบาลจะมีเลือดพอมั้ย อาจมีอาการเลือดหมด :m25: กันอีกรอบ คาดว่าเลือดสำรองอาจไม่พอ 55555 :mc2:
ปล. ขอบคุณสำหรับทุก ment นะจ้ะ ทุกแรงเชียร์ แรงใจเลยแล้วก็ต้อนรับสมาชิกใหม่อีกหลายๆคนที่เข้ามาสู่ชมรมหมีกินเป็ดจร้า
:pig2: มาต่อกันเลยดีกว่า.....
องก์ที่ 39
มันอาบเสร็จ เดินโทงๆออกมาเลย โอ๊ยยยยยย ผมจะบ้าตาย
“มรึงนี่ ผ้าเช็ดตัวก็มี ทำไม่นุ่งมา” ว่ามัน แต่ผมก็ยังมอง เหอๆๆๆๆ
“ทำไมต้องนุ่งด้วยล่ะ เด๋ยวก็ต้องถอด” ว่าแล้วมันก็พุ่งตัวมาหาผมที่นั่งอยู่บนเตียง แต่ไม่ทับลงมาแบบครั้งที่แล้ว คงกลัวผมจุก
“เล่นไรเนี่ย ลุกไปเลยนะ กรูจะอาบน้ำ”
“งั้นกรูอาบให้” มันก็ยังทับตัวผมอยู่อย่างนั้นเอง
“ไม่เอา กรูจะอาบเอง ลุกไปดิ” ผมพยายามผลักมันออก ตอนนี้น้องชายมันแข็งเด่ ทิ่มขาผมอยู่
“ไอ้เชี่ยนี่ หื่นไม่เลือกที่เลยนะมรึง” ทำตาเยิ้มมาเชียว
“ก็เราเพิ่งเข้าใจกัน ก็นี่ไง แบบนี้เราจะได้เข้าใจกันมากขึ้น” ว่าแล้วมันก็ใช้มืออีกข้าง ล้วงเข้าไปในกางเกงผม
“มรึงจะทำไรอ่ะ ไม่เอานะมรึง” ผมดิ้นๆๆๆ อยู่ใต้ตัวมัน มันได้แค่จับๆท่อนลำของผมเท่านั้น เพราะคงไม่ถนัดเท่าไหร่หรอกท่านี้ แล้วผมก็ไม่ยอมด้วย
“มรึงก็รู้ว่ากรูต้องการมรึงมากขนาดไหน ดูซิ” แล้วมันก็จับมือลงให้ลงไปจับน้องชายมัน ที่ตื่นตัวเต็มที่ พองเต็มไม้เต็มมือผมไปหมด
“มรึง เดี๋ยวดิ ให้กรูอาบน้ำก่อน นะ” เมื่อผมสู้กำลังมันไม่ได้ ก็ต้องใช้วิธีนี้แหละ
“ไม่จริงอ่ะ เดี๋ยวมรึงก็หนีกรู” ทีเรื่องแบบนี้ละฉลาดจริงๆ
“ไม่หรอก ขออาบน้ำก่อน นะ นะ” ผมกะว่าถ้ามันปล่อยปั๊บผมจะวิ่งเข้าห้องน้ำเลย
“อ่ะๆ เชื่อก็ได้ แต่ถ้าหนีละก็ Double แน่ๆ” หน้ามันหื่นโค่ดๆๆๆๆ น่ากลัวเจงๆเรย
“เอาน่า ปล่อยกรูก่อนดิ หนัก” พอมันปล่อยเท่านั้นแหละ ผมกระโดดลงจากเตียงเลย แต่ดูเหมือนมันจะอ่านความคิดผมออก มันคว้าแขนผมไว้ก่อน
“จะทำอะไรหนะ ไหนบอกจะไม่หนีไง” ผมหันไปยิ้มให้มันแหยๆ โอ๊ย.....ชีวิตกรู
“มานี่เลย” ว่าแล้วมันก็ดึงผมจนเสียหลัก ล้มลงไปบนตัวมัน ที่นอนหงาย โดยมีน้องชายมันผงกหัวสวัสดีคอยท่าอยู่แล้ว
“มรึงอ่ะ วันนี้กรูเหนื่อยนะ”
“กรูก็กำลังจะเป็นยาชูกำลังให้มรึงอยู่นี่ไง”
“ยาชูกำลังของกรูรึของมรึงกันแน่เนี่ย” มันรั้งตัวผมไว้ให้ทับบนตัวมัน
“เอาน่า เหมือนกันแหละ กรูรักมรึงนะ” แล้วมันก็คล้องคอลงโน้มลงไปจูบอย่างแผ่วเบา ผมรุ้สึกว่าเป้นจูบที่ดูนุ่มนวลและเนิ่นนานทีเดียว
แต่มันไม่จูบเฉยๆนี่ซิ มันอาศัยจังหวะที่ผมเคลิ้ม ปลดกางเกงผมออก ตอนไหนไม่รู้ รู้อีกที น้องชายผมก็ออกมาดูโลกภายนอกแบบเต็มตัวซะละ
“กรูรักมรึงนะ รักมาก กรูสัญญาว่าจะไม่ทำให้มรึงเจ็บอีก” ผมจ้องหน้ามัน มันจ้องตาผม ผมรู้ได้เลยว่ามันพูดจริง เพราะแววตาของมันดูจริงจังมาก (ถ้ามันโกหก ก็คงจะโกหกได้แนบเนียนสุดๆ)
“กรูก็รักมรึง” แล้วผมก็โน้มหน้าลงไปประกบจูบมันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ ดูมันดุดัน เราพันลิ้นกันอย่าเร่าร้อน เหมือนเป้นการปลดปล่อยทุกสิ่งที่อัดอั้นอยู่ในใจออกมา
มันพลิกตัวขึ้นคร่อมผมแทน ตอนนี้กระดุมเสื้อผมถูกแกะออกอย่างเบามือ กางเกงหลุดออกไปกองอยู่ปลายเตียงพร้อมกางเกงใน ผมหอมตัวมัน ก็มันเพิ่งอาบน้ำมา กลิ่นสบู่ยังติดตัวมันอยู่เลย หอมจริงๆ
มันเริ่มไซร้หู และฉกลิ้นเข้าไปในรู ขนลุกซู่ เรียกความเสียวได้ดีจริงๆ แล้วเลื่อนลงมาไซร้คอผม และต่ำลงมาเรื่อยๆ มันใช้ลิ้นวนเวียนอยู่รอบๆสดือ ผมเสียวจนต้องแขม่วท้องตาม
มันไล้ปลายลิ้นลงมาเวียนอยู่ใกล้น้องชายผม แล้วงับเข้าที่ไข่ 2 ใบ รูดเม้ม ขยอกเล่นไปมา ผมเสียวจนเผลอกดหัวมันไว้แน่น
สักพักมันก็ผละออกไปเปลี่ยนเป้นท่ากลับหัวกลับหางกันโดยมีมันคร่มอยู่ด้านบน มันก้มลงลิ้น ผมต้องอ้าปากรับท่อนเอ็นที่แข็งปั๋งที่มันส่งมาเป็นระยะๆ พร้อมๆกับเล่นไข่มันไปด้วย ทุกทีมันจะทำให้ผม แต่คราวนี้ผมไม่ยอมรับอยู่ฝ่ายเดียวแน่
ผมหยุดเล่นกับน้องชายที่พองตัวเต็มที่ไปซะเฉยๆ แล้วจับตัวมันพลิกนอนลง แล้วผมขึ้นค่อมแทน ดูมันหน้าตื่นไม่น้อย แต่ก็ยังคงให้ผมทำตามใจต่อไป ผมก้มหน้าลงไปซบที่ซอกคอ พร้อมกับเม้มดูดจนมันเป้นรอยแดงๆ และก็แตะลิ้นเบาๆ ลากขึ้นไปขบที่ปลายติ่งหูของ แล้วเอาฟันกัดย้ำเบาๆ มันขนลุกน่าดู
ผมค่อยๆเลื่อนลงมาที่หน้าอกของมัน ค่อยๆเอาปลายลิ้นแตะที่หัวนม แล้วตวัดปลายลิ้นพันรอบๆหัวนม ส่วนอีกข้างหนึ่งนั้น ผมค่อยๆเอามือไล้ไปมาเบาๆ ในขณะนี้ท่อนล่างของมันกำลังบดกับท่อนเอ็นของผมแน่นทีเดียว
“แบบนี้รึเปล่าที่เค้าเรียกว่าฟันดาบน่ะ ฮึ” ผมแกล้งเย้ามันเล่น แต่ได้ผมแฮะ มันหน้าแดงเชียว
แล้วผมก้มลงมาที่หน้าท้องของมัน พร้อมกับซบลงไป แล้วก็เอาปลายนิ้วชี้กับนิ้วโป้งคลึงไข่มัน
“อืมมม อะ... อาร์รรรรรร์....” มันเริ่มคราง เสียงมันกระเส่าอารมย์ของผมเต็มที่ แต่ยังครับ ยังไม่ครบสูตร ผมจะให้มันทรมานไปก่อน
“อูย....ซี๊ดดด..” ผมเอาลิ้นไปแตะๆกับบริเวณลำโคนน้องมัน มันกระตุกพร้อมกับแอ่นสะโพกขึ้นมา ผมไล้ลิ้นลงไปทางโคนขา ตอนนี้มันอ้าขาออกเต็มที่
มันยกสะโพกแอ่นรับกับหน้าของผม ยัง…ผมยังไม่โจมตีตรงจุดหรอก ผมแกล้งวกไปที่โคนขาหนีบอีกข้าง
“อึ๊ย.......” มันยกสะโพกส่ายลอยตามทันทีเลยครับ ผมใช้ลิ้นใชลงไปที่ตรงขาหนีบ ผมแกล้งเอาคางไปกดลงบนน้องชายมัน พร้อมกับคลึงไปมา
“อูย…อูย..ซี๊ด” เสียงลมผ่านไรฟันของมันดังออกมาชัดเจน ผมค่อยๆ เลียลงมาบริเวณหน้าขาแล้ว จับมันหันหลัง ดูมันออกจะตกใจ แต่ก็โอนอ่อนตามผม ผมกัดแก้มก้นมันเบาๆ ขนที่ก้นลุกขึ้นมาเลยแฮะ ผมเลียมาตรงขาอ่อนด้านหลัง จับขามันแยกออกจากกัน น้องชายของมัน ชี้หน้าลงบนที่นอนทันที ผมก้มลงไปใกล้ๆ รูสวาทมันแกล้งเป่าลมเข้าไป เห็นรูน้อยๆของมันขมิบยิบๆ ทันที ผมเอาลิ้นลงไปแตะๆ แล้วก็ขยี้ลงไปที่ตรงปากทางเข้า ผมเกร็งลิ้นให้แข็ง แล้วเอาลิ้นดันลงไปในรู
รูมันมีอาการขมิบรับลิ้นของผมทันที มือทั้งสองข้างตอนนี้ก็เค้นคลึงอยู่ที่น้องชายมัน ตอนนี้มันเอามือขยุ้มผ้าปูที่นอนแน่นทีเดียว เห็นแบบนี้ผมยิ่งได้ใจ
ผมเลียให้มันต่อเนื่องไปเรื่อยๆ บางครั้งก็แตะเพียงแผ่วๆ บางจังหวะก็กดขยี้ลงไปแรงๆ บางจังหวะก็งับไข่มันเล่น
“อืมมม อะ...ซี๊ดดดดด” เสียงมันครางได้เร้าใจดีจริงๆครับ ผมไม่ไหวเหมือนกัน มันเมื่อยลิ้นไปหมด ผมเงยหน้าขึ้นมา จับมันนอนหงาย ผมเลื่อนไปจูบปากมันอีกรอบ คราวนี้ผมบดริมฝีปากอย่างรุนแรง ได้ยินเสียงมันหอบกระเส่าแล้วผมยิ่งของขึ้น
ผมเลื่อนตัวลงไปอยู่หว่างขามัน พร้อมกับเอาหัวอุ่นๆที่พร้อมใช้งานของผม แซะไปรอบๆร่องมัน เพื่อทำความคุ้นเคยกันก่อน
“เฮ้ย เดี๋ยว ” มันตกใจลุกขึ้นนั่งเลยครับ คิดหรอว่า ผมจะแค่เล้าโลมให้มันเฉยๆ วันนี้ผมกะเอามันให้ตายเลย โทษฐานทำให้ผมโมโหตั้งหลายรอบ ผมผลักอกมันนอนลงไปอีกครั้ง แล้วเลื่อนตัวที่ไปจ้องหน้ามัน
“เชื่อใจกรูมั้ย ” สายตามันดูกังวล แต่มันก็พยักหน้าตอบให้
“กรูขอนะ ” ผมไม่รอมันตอบ ผมบดปากลงไปกับริมฝีปากมันอีกรอบ แต่คราวนี้ ผมควานลิ้นไปทั่ว รู้สึกว่าเนื้อตัวมันร้อนไปหมด แล้วค่อยๆไล้ปลายลิ้น ลากลงมาด้านล่างอีกครั้ง เท่าที่ดู มันก็คงจะเคยๆมาอยู่แล้ว คงไม่เจ็บเท่าผม แล้วอีกอย่าง ของผมก็ไม่ได้ใหญ่โตอย่างมัน มันคงจะไม่เจ็บเท่าไหร่หรอก ผมคิดได้แบบนั้น ผมขยี้จนหัวของมันเปียกดีแล้ว ก็จับมันกดกับรูของมัน โดยไม่ใช่เจลหล่อลื่น มันอุ่นไปทั่วหัวของผมเลยครับ
“โอ๊ย เจ็บ ” ไอ้หมีมันสะดุ้ง แล้วกระถดก้นหนี จนส่วนหัวของผมที่เข้าไปแล้ว หลุดออกมา
“ขอโทษๆ เจ็บมากเลยหรอ ” มันกัดฟันแน่น หน้ามันแดงมากเลย ไอ้ผมก็ตกใจเลย
“เบาๆดิวะ ทำไมไม่ใช่เจลอ่ะ ” แล้วมันก็หันไปควานหาเจลหล่อลื่นออกมา
“กรูขอโทษ ก็กรูไม่เคยนี่หว่า”
“เบาๆ ช้าๆ ค่อยๆนะ ไม่ต้องรีบ รู้มั้ย” มันลุกมานั่งสอนผม
“งั้นขอแก้ตัวอีกทีนะ คราวนี้จะทำให้เสียวถึงใจเลย” แล้วผมก็โถมตัวใส่มัน จนมันนอนราบลงไป แล้วเริ่มเล้าโลมอีกครั้ง ก้มลงไปดูดหัวนมมัน ลิ้นก็ไล้วนไปมา เลื่อนลงด้านล่างเรื่อยๆ พอเห้นว่ามันเคลื้มๆได้ที่ ก็ทาเจลหล่อลื่นที่เป็ดน้อย แล้วค่อยๆจ่อหัว วนเวียน เค้นคลึงอยู่ที่ปากทางเข้า แล้วค่อยๆแทงท่อนเอ็นที่แข็งเต็มที่ เข้าไปในรูอุ่นๆ พร้อมกับใช้มืออีกข้าง เล่นอยู่กับน้องชายมัน ค่อยๆดันเข้าช้าๆ และด้วยความลื่นของเจล ทำให้มันเข้าได้ง่ายกว่าครั้งแรก จังหวะไหนที่มันแน่นนัก ก็ค่อยๆถอนออกมา แล้วก็ส่งให้มันเดินหน้าเข้าไปใหม่ ทำเช่นนี้อยู่สามสี่ครั้งมันก็เข้าไปจนสุดลำตัว
“อะ.. อืมม..มมม” ครางกระเส่าเชียวมรึง
ตอนนี้ท่อนรักของผมฝังเข้าไปในน้องน้อยของไอ้หมีจนหมดตัวด้าม ผมพักไว้ก่อน เพื่อให้น้องของมันคุ้นเคยกับน้องชายผมก่อน และก็บรรเทาอารมย์ของผมเองด้วย เพราะข้างในของมันนั้นทั้งขมิบ ทั้งรัดแน่น อบอุ่นไปทั้งท่อนลำ
“เจ็บอยู่มั้ย” ผมถามมันที่ตอนนี้หลับตาพริ้ม
“ไม่แล้วหละ ต่อเลยเหอะ กำลังเสียวเลย” เมื่อมันเสนอมา มีรึผมจะไม่สนองให้ ผมค่อยๆถอยแก่นกายออกมาช้าๆ
“ซี๊ด…….” ผมเสียวไปหมดทั้งลำท่อน จนต้องครางออกม่ เมื่อถอนออกมาได้ซักครึ่งลำ ผมก็กดมันลงไปแล้วก็ถอนกลับขึ้นมาใหม่ ในจังหวะแรกๆ ผมไม่ถอนออกมาก ถอนเพียงแค่ครึ่งลำแล้วก็กดลงไปแน่นๆ ไม่กี่ทีหรอกครับ ไอ้หมีก็ตัวเกร็ง รับการกระแทก สะโพกของมันก็แอ่นขึ้นรับ
“ซี๊ด…….” เสียงลมที่ผ่านไรฟันของ มันก็ช่างกวนอารมย์ของผม ดีจริงๆ ตอนนี้ท่อนรักของผมมันไม่ได้ออกมาทีละครึ่งตัวแล้วครับ มันออกมาเต็มที่ เพียงคาไว้แค่หัวหยักของมันเท่านั้น เวลากดลงไป ผมกดลงไปเต็มที่ แบบเน้นๆ
“โอ๊ะ......อาร์รร .....ร.......รรรร.” เสียงไอ้หมีมันครางใหญ่ ได้ยินแบบนี้ อารมณ์ผมยิ่งกระเจิดกระเจงยิ่งเวลาที่ผมกดลงไปและเน้นคลึง กับรูสวาทของมันนั้น มันมีอาการกระตุกตลอด
“ซี๊ด….แรงแรง……โอ๊ะ…” มันคว้าคอผมลงไปบดกับริมฝีกปากมัน แล้วส่งลิ้นเข้ามารับลิ้นของผมเข้าไปในปากมัน
“อืม!……….. ” ผมเองก็ไม่ไหวเหมือนกัน เพราะจะทะลักอยู่แล้ว เมื่อเจออาการแบบนี้ผมก็ไม่
ทนมันแล้ว ขอเสร็จก่อนละ
ตอนนี้ผมไม่มีเวลาไปเน้นมันแล้ว ชักท่อนเข้าออกในช่องหลืบของไอ้หมีอย่างเต็มที่ ซอยไม่มีหยุด เสียงเนื้อกระทบกันดัง ผับ ผับ ผับ ความเสียวมันเริ่มมาตามแผ่นหลังของผมมันลงไปอั้นอยู่ที่พวงของขุมพลังแฝด ที่หดรัดตัวเต็มที่ พร้อมที่จะปล่อยของเหลวออกมา ในจังหวะสุดท้ายนั้นผมกดลงไปเต็มแรงพร้อมกับบดสะโพก อัดกับน้องน้อยของมันแน่น พร้อมกับปล่อยสายน้ำที่อัดอั้นออกมาให้ มันฉีดเข้าไปในโพรงอย่างเต็มแรง และลึกสุดๆ
“อาซซ.......โอ๊ว..ววว.วว” ผมหมดแรง ฟุบหน้ากับแผงอกของไอ้หมี ผมชิงเสร็จไปก่อนมันซะแล้ว ผมเงยหน้ามองหน้ามัน ก็เห้นมันส่งยิ้มมาให้
“เก่งมากเลยนะ” แล้วมันก็ลูบเส้นผมของผมเบาๆ
“ขอโทษนะ มรึงยังไม่เสร็จเลย” ผมค่อยๆยันตัวลุกขึ้น น้องชายผมก็หมดแรง หลุดออกมาจากช่องหลืบห้อยต่องแต่งอยู่ข้างนอก ผมสังเกตุที่ช่องหลืบไอ้หมี เห็นมีน้ำรักของผมไหลออกมา
“ไม่เป้นไร นอนพักก่อนนะ เดี๋ยวกรูไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้นะ” มันหอมแกมผม แล้วผละเข้าห้องน้ำไป ผมเพลียมาก เพราะไหนจะใช้พลังงานเที่ยวมาทั้งวัน แล้วยังเล่นเกมส์รักกับไอ้หมีอีก ผมเลยไม่เหลือแรงแม้แต่จะเดินไปล้างผม ได้แต่นอนรอไอ้หมีอยู่บนเตียง จนเผลอหลับไป
ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกที ก็เห้นไอ้หมีมันกำลังสาละวนเช็ดตัวผมอยู่
“ล้างพื้นห้องน้ำดีป่าวว๊า เดี๋ยวกรูลื่นนะเว้ย” ผมแซวมัน
“ใครบอกว่ากรูไปเอาออกในนั้น กรูจะเก็บเอาไว้เอาออกในนี้ต่างหาก” แล้วมันก็จับผมพลิกคว่ำ แล้วซุกหน้าลงกับประตูผม ใช้ลิ้นวนเวียน และฉกเข้าไปในรูสวรรค์
“เฮ้ย กรูไม่มีแรงแล้วนะ” ผมพยายามขืนมันไว้
“ไม่เป้นไร กรูทำให้เอง” ว่าแล้วมันก็ทาเจลหล่อลื่นที่น้องมัน จับสะโพกผมยกขึ้นพร้อมกับถ่างขาออก แล้วค่อยๆ เอาน้องมันเสียบเข้ามาในรูสวรรค์ของผม
“โอ๊ว.ว..ววววว......อืม...มมม...” มันค่อยๆโยกสะโพกกระเด้าเบาๆ จนน้องชายมันเข้าไปจนหมด แล้วแช่ไว้แบบนั้น
“อาร์..รร เสียวว่ะ....มรึงอย่าเกร็งดิ...กรูจะแตกแล้ว.....” มันจับขาผมถ่างออกมากขึ้น แล้วเริ่มกระเด้าซอยแรงขึ้น มันถอนท่อนลำออกไปจนสุดโดยค้างหัวหยักไว้ แล้วแทงกลับเข้ามาอย่างแรง จนสุดด้าม ทำช้าๆแล้วค่อยๆเร่งจังหวะทั้งเร็วและแรงขึ้น
มันหยุดลุกขึ้นนั่ง แล้วจับตัวผมลุกขึ้นคร่อมบนตัวมัน หันหน้าเข้าหากัน พอผมนั่งทรงตัวได้แล้ว ไอ้หมีมันก็ใช้มือข้างหนึ่งวกอ้อมมาด้านหลังเพื่อจับท่อนลำ ที่ตั้งลำเตรียมพร้อมอยู่แล้ว จ่อที่รูหลืบของผม พร้อมโยกท่อนแข็งให้หัวมันมุดเข้าไปข้างใน พอเรียบร้อยผมก็กดตัวลงไปอย่างช้าๆ มันเสียวจนเผลอหลุดเสียงครางออกมา
"ซี๊ดดด เสียววว" มันจูบปากผมอีกครั้ง ส่วนสองมือขยุ้มอยู่ที่แก้มก้นของผม แล้วใช้มือทั้งสองข้างยึดสะโพกผมไว้แน่น พร้อมกับดึงขึ้น-ลง กระเด้าเข้าหาตัว ผมต้องคล้องแขนกับคอมันเพื่อเพิ่มแรงกระแทก เสียงดังพับๆๆๆๆๆๆๆ
ตอนนี้กลายเป้นว่า ผมกำลังควบขย่มประตูหลังตัวเองเข้าใส่ท่อนเอ็นของมันอย่างเมามันส์ ความเสียวมันพลุ่งพล่านจนต้องบดปากลงไปจูบมัน เพื่อไม่ให้ตัวเองเผลอครางออกมาลั่นห้อง ไอ้หมีเองก็คงเสียวเต็มกำลังเหมือนกันเพราะ เห็นมันกัดฟันและส่งเสียง หึ หึ หึ หึ ตามจังหวะที่ผมกระแทกขึ้น-ลง ซักพักมันกดตัวผมเอาไว้แน่น เพื่อหยุดการเคลื่อนไหว แล้วบดปากจูบตอบอย่างถึงพริกถึงขิง ก่อนจะพูดว่า
"เปลี่ยนท่าเถอะ" ผมลุกขึ้นมาอย่างไม่ค่อยจะเต็มใจนัก เพราะผมแทบไม่เหลือเรี่ยวแรงแล้ว แต่ก็ลุกขึ้นยืนเก้ๆ กังๆ เพราะไม่รู้ว่ามันต้องการจะเป็นท่าอะไรของมัน
มันรีบลุกขึ้นแล้วบอกให้ผมนั่งลงไปแทน แล้วมันก็ช้อนขาผมขึ้นพาดไหล่ มือข้างหนึ่งจับท่อนลำของตัวเองจ่อไปที่รูหลืบของผมแล้วกดพรืดเข้าไปทีเดียวมิดลำ จนผมต้องเม้มปากแน่ครางอืออาอยู่ในลำคอ พลางเอื้อมมือไปโน้มใบหน้าของมันลงมาจูบอย่างเร้าร้อน สะโพกของมันยังคงหน้าที่ของมันอย่างแข็งขัน ริ่มจากช้าๆ ยาวๆ แล้วเริ่มเร่งความเร็วขึ้นเรื่อย
"ซี๋ดดด อาาา ซี๊ดดดดด อืมมมม หึ หึ หึ หึ" ผมส่งเสียงตามจังหวะที่มันกระแทกท่อนลำ เข้า-ออก
มันเร่งความเร็ว ส่งลำท่อนเข้าออกอย่างเร็วและแรงเป็นการส่งท้าย พร้อมๆกับใช้มือสาวท่อนลำของผมทั้งเร็วและแรง จนตอนนี้มันร้อนไปหมด
"โอ้ว! โอ้ว! โอ้ว! โอ้ว! " ผมครางออกมาอย่างสุดยับยั้งชั่งใจ ดูมันเองก็ไม่สนใจอะไรแล้ว ตอนนี้มันกระแทกผมจนหัวสั่นไปหมด มันอัดกระแทกกระเด้าท่อนลำเข้าออกถี่ยับ ทั้งหนักหน่วงและรวดเร็ว ผมสะบัดหน้าไปมา มือเท้าเกร็งแน่น มือจิกลงบนแขนของมันแน่น
มันยิ่งเร่งจังหวะการกระเด้าส่วนล่าง มันก็ยิ่งรูดน้องชายผมเร็วขึ้น จนผมต้องเผลอเกร็งตัวทำให้ช่องหลืบ ยิ่งเพิ่มความแน่นกระชับเข้าไปอีก ผมเสียวจนทนไม่ไหวแค่พักเดียวผมก็ปลดปล่อยสายน้ำกามออกมา แตกทะลักออกมาเต็มหน้าท้อง เป็นครั้งที่สองของคืนนี้ ผมหมดแรงแล้วจริงๆ มันเลยใช้แขนข้างหนึ่งรับน้ำหนักตัวเอาไว้ในขณะที่มืออีกข้างสาวท่อนลำผมรีดน้ำกามออกมาจนหมด ผมตัวสั่นกระตุกตามจังหวะการพุ่งของน้ำกาม พอรีดเสร็จมันก็กระเด้าผมต่อ
มันสาวท่อนลำออกมาจนสุด แล้วกระแทกเข้าไปจนมิดด้าม แล้วเร่งกระเด้าซอยอย่างแรง มันกระเด้าอยู่ซักพัก ก็เร่งกระแทกครั้งสุดท้ายกดลงอย่างไปเต็มแรง แล้วกระฉูดน้ำรักเข้าใส่รูสวาท ผมรู้สึกเสียววาบไปทั่วท้องน้อย จนทำให้น้องชายผมลุกตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง แต่มันก็ยังไม่ยอมหยุดกระเด้า มันกระแทกท่อนลำส่งน้ำกามทะลวงเข้าประตูผมอย่างต่อเนื่อง ทำเอาผมสะท้านเฮือกๆ
"อ้าาาาา โอ้ววว ววววว" มันจับน้องชายผมกระถอกแค่ไม่นาน ผมก็ไม่สามารถกลั้นน้ำเงี่ยนได้อีกต่อไป ความเสียวมันพลุ่งพล่านไปทั่ว ตัวผมร้อนผ่าว อาการอึดอัดหายใจติดขัดก่อตัวมากขึ้น ผมเกร็งตัวจนสุดแล้วปลดปล่อยสายน้ำพุ่งพรวดออกมาอย่างแรง กลายเป็นว่าผมปลดปล่อยสายน้ำเงี้ยนไปถึง 3 ครั้งภายในคืนเดียว ผมหมดแรงทรุดฮวบลงไปกองบนเตียงที่มีร่องรอยน้ำกามเปอะเลอะเต็มไปหมด มันเองก็ยืนต่อไม่ไหวเหมือนกัน ทรุดลงมากอดผมพรางหอบสะท้านอย่างรุนแรง
กว่าจะหอบสังขารลุกไปอาบน้ำได้ ก็ปาเข้าไปดึกโข ..........วันรุ่งขึ้นไม่ต้องพูดถึง ตื่นอีกทีก็บ่ายกว่าโน้น ไม่มีต่ออีกรอบหรอก ห้ามจิ้น :oni1: แค่เมื่อคืนฟ้าก็เหลืองแล้ว เหอๆๆๆๆ
-
:o กลายเป็น "เป็ดกินหมี" ซะแล้ว
:m10: :m10: :m10: :m10: :m10: :m10: :m10:
แบบว่าเลือดท่วม เหอๆชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ (ได้อ่านแบบชิดขอบเตียงสมใจ :m13:)
:m25: :m25: ใครมีเลือดกรุ๊ป B บ้าง ขอบริจาคด่วน!!!!!!!!!!!!!
-
กว่าจะได้นอน แทบตายกันเลยเหรอ
-
:oni1: ขอรถพยาบาลด่วน
เร่งสะสมเลือดสำรอง พร้อมอ๊อกซิเจ็น
คาดว่าจะมีผู้คนขาดเลือดมากมายในเล้าเป็ด :m25: :m25:
และอาจหัวใจวายได้ :impress2:
ด่วน ๆๆๆๆๆๆ :laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
อ่านแล้วเห็นภาพอันเร้าร้อนของพี่หนุ่มกะหมีฟาย ทันใด :o8:
-
หมีฟายเสร็จเป็ดแล้ว หุหุ :m :mc3: :mc3:
-
:m25: :m25:
ถ้าเป็นหญิงคงมีลูกกันเป็นโหลไปแล้ว :m14:
-
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :o
เป็ดกินหมีซะงั้น :m25:
-
:oni2: :oni2: :oni2:
พี่หมีโดนพี่หนุ่มซะแล้ว
อ่าพี่หมีไม่ยอมน้อยหน้านะครับ
อิอิ ชอบมากครับฉากแบบนี้เอาอีกๆๆครับ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
อะโหยยยย สมแล้วที่เป็นหมีควาย แรงเค้าดีจริงๆ อิอิ
-
:m13: โห เล่น ไร กานอ่ะ
อิจฉาจางเยย
-
55555 ดีดี เสมอภาค โดนซะบ้าง 5555
-
:o
เป็ดกินหมี
แล้วหมีก็กินเป็ด
กินกันไปมาซะคนอ่านเพลินเลย :m25:
-
ง่าาา~ ไปอ่านหนังสือสอบมา เลยไม่ได้เข้าเล้าเยย :sad2: พอเข้ามาอีกที :o :o เป็ดกะหมีผลัดกานกินซะงั้น :m30: ฮี่ๆ :m12:
-
ขอรถพยาบาลด่วน คนอ่านแถวนี้เสียเลือดกันหลายราย เอิ๊กกกกก :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
-
คนอ่านก็....ไหล(เลือดกำเดา)
-
555 ในที่สุดเป็ดก็ได้เอกราชจากหมี แต่ตอนหลังก็เสียเอกราชอีกรอบแฮะ :m10: :m10:
-
เล่นเป็ดกินหมีกันจนฟ้าเหลืองเลยเหรอคับ 555 :m4:
-
ช่วยยย ด้วยยยยยยย
โอยยยยยยย :m25: หมดตัววววววว
ตายยยยยย ผลัดกันไม่มีใครยอมใคร อ้ากกกกกกกกกกกกกก
กระทู้โหดเลือดท่วมจอ เหอๆๆๆๆ
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
-
กรี๊ดดด เป็นกินหมี แล้วก็โดนกินต่ออีกที ฮ่าๆๆ
จริงๆอยากเม้นท์ตั้งแต่ที่ไป ดรีมเวิร์ลละ แต่ไม่ทันเหอะๆ เอาไว้ก่อนๆ
ตอนนี้หวานเลือดกระจายเลยนะเนี่ยๆ :m25:
จุ๊บๆค่ะ :m1:
-
บรรยายจนเห็นภาพเลย เขิน อิอิ
-
ชอบอ่ะ เป็ดกินหมี เหอๆๆๆ :m10: :m10: :m10: :m10: :m10: :m10: :m10: ตอนหน้าขออีก :m25: :m25:
-
:o8:
อยากให้กินกันบ่อย ๆ อ่ะ :m25:
-
เอ่อ...สำหรับหมีกับเป็ดคงเห็นฟ้าเป็นสีเหลือง
แต่คนอ่านเห็นแต่เลือดตัวเองกระฉูดเต็มหน้าจอเลย :m10:
-
แง่ววว
จบไปอีกแระ
อุตส่าห์แอบจิ้น โดนห้ามเลยกรู
555+
-
อุกาฟ้าเหลืองขอรับ :m25:
555+ในที่สุดเป็นก็กินหมีแล้วในตอนท้ายหมีก็กินเป็ดอ่ะ :m14:
-
:m10: ขอเลือดเพิ่มโดยด่วน เลือดหมดตัวแล้ว :m10:
อยากให้มีฉากอย่างนี้เยอะๆ อิอิ ผลัดกัน 555+
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :dont2: :dont2:dกลับมาต่อบัดเดี๋ยวนี้ :dont2: :sad4: :o7: :dont2: :sad4: :o7: :dont2: :sad4: :o7:
-
ไม่ได้เข้ามา 2 วีค ปาเข้า 15 หน้า :try2: แถมเป็ดยังกินหมีอีกด้วย มานเกิดอะไรขึ้น o22 o22
-
วันฟ้าเหลือง
และแล้ว หมีฟาย ก้อ ตกเป็นของหนุ่ม ซ๊ะแย้วววววว
ยินดีด้วยน้า รุกเป็นแล้ว :oni2:
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
:m25: เป็ดกินหมี หมีกินเป็ด กินกันไปกินกันมา โอ้ววว :m25:
คนอ่านจะเป็นลม มันข่างดุเดือดจังง...
ว่าแล้วก็ทั้งหมีทั้งเป็ดน่ากินจัง 555+ หง่ำๆๆๆๆ :m23:
-
เข้ามารอหมีทศ กะ เป็ดหนุ่ม ค๊า :m13:
:mc2: :mc2: :mc2: :mc2:
-
จาเปงลม
-
:m25: :m25: :m25: :m25: ชอบวะ เอาอีกแบบติดขอบเตียง :m30: :m30:
-
เลือดไหลหมดตัวค่ะ
-
เข้ามารอเหมือนเดิมจ้า อิอิ :mc1: :mc1:
-
มารอนานแระมาต่อซักทีดิ o12
-
เข้ามารอจ้ะ :a3: :a3: :a3: :a3:
-
คิดถึงพี่หมี กะพี่เป็ดน้อยอ่ะ
ยังมะมาต่ออีกเหรอ
:m13: :m13: :m13: :m13:
-
:m30: :m30: โอวววว อิดฉา อยากมั่ง :m21: :oni2: :oni2:
-
:oni3: iv,k9jvot8y[ vbvb :oni3:
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
ว้าว ว้าว ว้าว
:oni3: :oni3: :oni3: :oni3: :oni3: :oni3:
โอมๆๆ จงมาอัพเร็วๆๆๆๆ
:pig3: :pig3: :pig3: :pig3: :pig4: :pig4: :d1:
-
o2 ช่วงนี้งานยุ่งมากมาย น้องที่บริษัทเพิ่งลาออกไปคนนึง งานก็เลยสุ่มหัวแทบจะทับตายแระ :a6: ใครอยากได้งานพิเศษ ยกมือขึ้น รายงานตัวด่วน :mc4: ยังไงจะรีบมา up ให้เรื่อยๆนะจ้ะ
ว่าแล้วก็ไปต่อกันเลย ฮุฮุฮุฮุ
...............................
องก์ที่ 40
หลังจากผ่านเหตุการณ์อะไรหลายๆอย่างมา ทั้งผมและมันต่างเริ่มเข้าใจกันมากขึ้น ไม่ต้องมาปั้นหน้ายิ้มให้กันตลอด หรือไม่ต้องให้มันมาบอกว่า รัก รัก รัก 3 เวลาหลังอาหาร ผมเข้าใจมัน มันเข้าใจผม แค่นี้ก็พอแล้ว
ส่วนเรื่องที่มันออกนอกลู่นอกทางไปบ้าง ตอนนี้มันก็ทำตัวดีขึ้น ไม่เที่ยวอย่างเมื่อก่อน ผมก็ไม่รู้นะว่าจริงรึเปล่า ผมขี้เกียจตามอาละวาด บอกตามตรงว่าวันเหนื่อยนะ เหนื่อยตัวไม่เท่าไหร่ แต่เหนื่อยใจนี่ซิ มากมายเลย ก็เลยเอาเป้นว่า ผมจะไม่ตาม ไม่จิก แต่ก็จะไม่ปิดหูปิดตาเหมือนกัน ถ้าวันนั้นต้องมาถึงจริงๆ ผมก็จะตั้งรับอย่างเต็มที่ แล้วก็จะย้อนคืนให้เป็น 2 เท่า แล้วเราค่อยจากกัน หึ หึ หึ หึ
สิ้นเดือน ทางบริษัทเค้าจะจัดสัมนานอกสถานที่ พูดง่ายๆก็คือไปเที่ยวกันนั่นแหละ แต่เอาเรื่องการอบรมบังหน้า เราจะไปกันที่หาดเจ้าหลาว จังหวัดจันทบุรี ดูในรูปแล้วก็สวยดี ทางบริษัทจัดรถบัสให้ 1 คันสำหรับพนักงาน แต่ถ้าใครจะขับรถไปเองก็ได้ ไม่ว่ากัน แต่ก็ไม่จ่ายตังค่าน้ำมันให้ อืมๆๆๆๆ
ผมเลือกที่จะนั่งรถบริษัท แต่ไอ้หมีมันว่าอยากจะขับรถไปเอง จะสนุกกว่า (สนุกยังไง ไปกับเพื่อนดิสนุกกว่า) แต่ก็เออ ออ ตามใจมัน ยังไงมันก็จ่ายตัง 5555 ผมเลยต้องขอแผนที่ด้วย เผื่อหลง
วันเดินทาง นัดเจอกันที่หน้าบริษัทตอน 6.00 เช้า ผมก็หิ้วกระเป๋ามารอที่หน้าบริษัทเหมือนกัน เพื่อให้ไอ้หมีได้คุยกับพี่คนขับก่อน ถามทางคร่าวๆ จะได้ไม่หลง พวกสาวๆในแผนกผมก็แต่งตัวกันสุดฤทธิ์เลย เพิ่งเคยเห็นพวกพี่แกแต่งตัวไปรเวทนะเนี่ย ฮุฮุฮุ
ไอ้หมีมันมาถึงก็ราวๆ เกือบ 7 โมงนู้น ตรงเวลาจริงจริ๊งงงงงงง
“ทำไมมาช้าอ่ะ รถจะออกแล้วเนี่ย”
“ฉุนแต่เช้าเลยเมียกรู ก็มั่วแต่ซื้อนี่มาให้ไง เอ้า” แล้วมันก็ยื่นถุงให้ผม เปิดออกดูเป็นหมูปิ้งเกือบ 10 ไม้ ข้าวเหนียวอีก 2 ห่อ บิ๊กๆ ผมได้แต่หัวเราะ แฮะๆ มองหน้ามัน
“นี่แน่ะ มันน่าหมั่นเขี้ยวนัก” มันเอานิ้วจิ้มที่หน้าผากผมแล้วผลักเบาๆ
“ก็กรูกลัวว่ามรึงจะมาไม่ทันอ่ะ เดี๋ยวหลงนะมรึง” แถครับ แถไปเลยครับ
“อย่างนี้มันต้องทำโทษ” มันหันซ้ายหันขวา แล้วก็คว้าคอผม เข้าไปหอมแก้ม ผมรีบผลักมันออกแล้วกระเด้งตัวออกมา หันมองเลิกลั่กเลย
“มรึงนี่ เดี๋ยวใครมาเห้นเข้าทำไงเนี่ย”
“ก็ดีซิจ้ะเมียจ๋า เค้าได้รู้ว่าเราเป็นอะไรๆกันซักที” ก่อนที่ผมจะทันได้โต้ตอบอะไร มันก็วิ่งแผล่วไปหาคนขับรถซะแล้ว ให้มันได้งี้ซิ๊ ผมเลยเอาของเก็บในรถรอมัน
“ไงจ้ะ ไปกันกี่คนเนี่ย” พี่ฝนเดินมาจากไหนไม่รู้ครับ สะดุ้งเลยผม
“เอ่อ อ้อ ไปกับทศน่ะครับพี่” ผมหันมายิ้มให้แก
“ไปกัน 2 คนเอง ให้พี่ไปด้วยได้มั้ยเนี่ย”
“เออ อะ พี่ไม่ไปกับรถบัสหรอครับ” ไม่รู้จะพูดไงเลยผม
“ก็เห็นรถเราว่าง พี่ว่าจะย้ายมาไปกับเราดีกว่า ไปรสบัสคนเยอะ” พี่ฝนยืนยิ้มกริ่มเชียว
ไอ้ผมก็ไม่รู้จะปฎิเสธยังไงดีอ่ะ ได้แต่ยืนอ้ำๆอึ้ง รู้เลยว่า อาการกลืนไม่เข้า คายไม่ออก มันเป็นยังไง
“แหม ไม่ไปก็ได้จ้า พี่ไปขึ้นรถก่อนนะ” ผมก็พูดไรไม่ออกเลย ได้แต่ยิ้มแฮะๆ เฮ้อ.........เหนื่อยครับ มาไม้ไหนของแกเนี่ย รับไม่ทันเลยผม
ไอ้หมีเดินสวนมาพอดี เห็นมันแวะคุยอะไรกับพี่ฝนไม่รู้ แล้วหันมาทางผม หัวเราะใหญ่เลย คุยอะไรกันว๊า สองคนนี้
“คุยอะไรกันอ่ะ นินทากรูละซิ”
“ใครจะกล้าจ้ะ ดุขนาดนี้” มันเดินไปดูสัมภาระหลังรถ
“เมื่อกี้พี่ฝนแกว่าจะไปด้วยแน่ะ” ผมลองเชิงมันก่อน
“เอ้าหรอ ทำไมไม่บอกให้ไปด้วยกันเลยล่ะ” อ้าวววววววววววววววว
“งั้นมรึงก็ไปชวนเองละกัน” หงุดหงิดเลยผม
“ขี้งอนจริงเมียกรูเนี่ย” ผมไม่สนละครับ ขึ้นไปรอบนรถเลย ปล่อยให้ไอ้หมีมันจัดของไป ซักพักมันก็ขึ้นรถ
“พร้อมรึยังจ้ะ” มาพูดจ้ะ จ้ะ จ๋า จ๋า แบบนี้ ยิ่งน่าหมั่นไส้เข้าไปใหญ่
“ถามทางมาดีแล้วใช่ป่ะ”
“อืม ไม่ต้องหลงหรอกน่า แต่ถ้าหลงจริงๆเราก็ไปเที่ยวกัน 2 คนไง ดีจะตาย” ให้มันได้งี้ซิไอ้หมี
“รู้นะคิดอะไรหนะ หยุดความคิดไว้ตรงนั้นเลยนะ” แล้วผมก็เอานิ้วจิ้มที่หน้าผากมัน
“รู้ใจกรูจริงจริ๊ง อย่างนี้ต้องให้รางวัล” แล้วมันก็ดึงคอผมเข้าไปจุ๊บแบบไม่ทันตั้งตัวเลย เล่นเอาผมพูดไม่ออกเลยแฮะ มองหน้ามันมันก็ยิ้มทำหน้ากรุ้มกริ่มอีกละ ไอ้หน้าแบบนี้ มันน่ากลัวจริงจริ๊งซิให้ตาย
มันก็ทำหน้าที่เป็นพลขับที่ดี โดยมีผมนั่งกินหมูปิ้งเป็นเพื่อน เหอๆๆๆๆ ช่วยได้เยอะจริงๆ
“กินมายังอ่ะ” ผมถามมันหลังจากซัดหมูหมดไปแล้ว 2 ไม้
“ยังอ่ะ”
“อ้าว ไม่หิวหรอ กินป่ะ” ผมยื่นถุงหมูปิ้งให้มัน
“ขับรถอยู่ กินไม่ได้อ่ะ ป้อนได้ป่ะล่ะ” นั่นเลย ผมมองหน้ามันนิ่งๆ
“หิวจริงๆ” มันหันหน้ามาทำหน้าแบบเป็นจริงเป็นจังให้ผม
“เอาคำเล็กคำใหญ่” ผมเอาข้าวเหนียวมาปั้นเป้นก้อนๆ เสียบไม้ไว้ จะได้กินง่ายๆ แล้วไม่เลอะมือด้วย
“เอาคำว่ารักอ่ะ” แล้วก็หันมาทำตาหวานใส่ผมซะงั้น
“อย่ากินเลยมรึง” ผมดึงถุงข้าวเหนียวกลับเลย
“โหย มรึงนี่ ไม่โรแมนติกเลยว่ะ”
“อย่างนี้เค้าไม่ได้เรียกว่าโรแมนติกโว้ย เค้าเรียกน้ำเน่า ตกลงจะกินป่ะเนี่ย”
“กินดิ หิวแล้วเนี่ย” สรุป ผมก็ต้องฉีกหมูกับปั้นข้าวเหนียวเป้นคำๆ แล้วป้อนมัน บางทีแกล้งมัน เอาหมูป้ายแก้มมัน 5555 บางทีเลยขึ้นไปจิ้มจมูก มันส์เลยผม กว่าหมูปิ้งจะหมด ก็เล่นเอาหน้ามันเปื้อนไปเยอะโขเลย
“อ่ะ กินน้ำก่อน เดี๋ยวติดคอตาย กรูจะไม่ได้เที่ยว” ผมยื่นขวดน้ำให้มัน แต่ผมนึกอะไรได้ทัน
“มรึงขับรถ กินไม่ถนัดหรอก มะ กรูป้อน” ว่าแล้วผมก็ดูดน้ำอมไว้ในปาก แล้วยื่นหน้าไปหามัน ดูมันทำหน้าตกใจนะ ผมกะแกล้งยั่วมันเฉยๆ ไม่ได้คิดจะทำจริงๆหรอก แต่ไอ้หมีดิ มันตบไฟเลี้ยวจอดรถข้างทาง ไอ้ผมก็ตกใจว่ามันเป้นอะไรรึเปล่า กลืนน้ำลงคอไปแล้ว แล้วมันก็ปลดเข็มขัด(เข็มขัดนิรภัย อย่าเพิ่งจิ้น)
“เฮ้ย เป็นไรป่าวอ่ะ” ผมกลัวมันเป็นอะไรไปจริงๆดิ
“ป้อนดิ กรูหิวน้ำ” อ้อ เข้าใจละ หาเรื่องจริงๆเลยกรู
“ไม่เอาอ่ะ มรึงจอดรถแล้ว ก็กินเองได้แล้วดิ” ผมถอยออกมาจนหลังติดประตูแระ
“ไม่เอา กรูจะเอาแบบเมื่อกี้” แล้วมันก็กระเถิบเข้ามาใกล้ ผมอยากจะเปิดประตูลงไป แต่ติดที่ว่ายังคาดเข็มขัดอยู่เลย ทำได้อย่างเดียวคือเอามือปัดป้องไปก่อน
“เฮ้ย อย่าเล่นงี้ดิมรึง” ตอนนี้มันแทบจะคร่อมอยู่บนตัวผมแล้ว
“ป้อนกรู เร็ว” มันยื่นขวดน้ำให้ผม
“ไม่ป้อน” เอาซิ ผมไม่ยอมหรอก
“งั้นกรูทำเอง” ว่าแล้วมันก็กระดกขวดน้ำ เทน้ำลงคอมัน เฮ้อ.......ค่อยโล่งอกหน่อย
“มา กรูป้อน” ว่าแล้วมันก็อมน้ำไว้ในปาก แล้วจับหน้าผมไว้ ก่อนที่ผมจะทันขัดขืน มันก็ประกบมาที่ริมฝีปากผมแล้ว พร้อมส่งน้ำอุ่นๆ ผ่านริมฝีกปากมัน เข้าริมฝีปากผม จะขัดขืนก็กลัวน้ำจะหกเปื้อนเบาะ ก็จะทำอะไรได้ นอกจากผมก็ต้องรับน้ำที่มันป้อนมาให้ แล้วกลืนลงไปจนหมด ก่อนมันจะแทรกปลายลิ้นตามเข้ามา มันพันลิ้นผมซักพักแล้วก็แยกออกไป แต่ผมดิ เคลิ้มไปแล้ว ต้องยอมรับครับ ลีลามันดีจริงๆ
“อิ่มละ ไปกันได้ยัง” ผมจะทำอะไรได้ละครับ นอกจากนั่งก้มหน้าก้มตา ไม่กล้าสบตามัน จะจำไว้เลย ว่าจะไม่เปิดช่องว่างอีกแระ ไม่งั้นคนที่เสียเปรียบคงจะกลายเป็นผมซะเอง
-
เอิ๊ก.....ป้อนน้ำกันแบบนี้เลยเหรอ :m30:
-
:oป้อนกันแบบนี้เลยหรือนี้
อยากหาใครมาป้อนแบบนี้บางจัง
-
อยากมีคนมาป้อนน้ำให้อะ....... o9
ป้อนน้ำ....ป้อนน้ำ..... :haun5:
-
:m30: ป้อนน้ำ
จะเอา o9 o9 ป้อนน้ำแบบนี้มั้งอ่ะ
ทำไงดี?? :m1:
-
:m1:
เล่นป้อนกันอย่างนี้เลยหรอ เหอะๆ
:mc4:
-
วิธีป้อนน้ำได้ใจมากๆๆๆ น้องหมีเก่งเนอะ ทนได้ด้วย ป้อนแล้วน้องหนุ่มทำท่าน่ารักขนาดนั้น ทนได้งั้ย 555555
แล้วมันจะถึงจันทบุรีไหมเอ๋ย 5555
-
:m1: ทำไรกานอ่า ป้อนน้ำกันแบบนี้เหร ไม่เค้ยไม่เคย เคยแต่ป้อนมะเขือเทศ คิกๆๆ :m23:
:oni2:
-
จากน้ำจืดๆ กลายเป็นน้ำหวานเยย คิคิ
แหมๆ พี่เป็ดน้อย ให้ท่าพี่หมีเหรอ ชิชิ รู้นะคิดราย อิอิ
แล้วงี้จาถึงจุดหมายปลายทางอย่างเรียบร้อยป่าวเนี่ย
:m1: :m1: :m1: :m1:
-
น่าอิจฉาจังคู่เนี๊ย อยากได้มั่ง :m23: :m23: :m23:
-
:m30: :oni2: :oni2: :oni2: :oni2: :oni2: :oni2: :oni2: :oni2:
-
ป้อนกันแบบดุเดือดแฮธ อิจฉาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:m20:
อ่ะนะ
ป้อนแบบนี้เลย เออดีๆ
เอาแบบนี้บ่อยๆดิ
:mc4: :mc4: :mc4: :oni2:
-
ป้อนน้ำๆๆ :oni2: :oni2:
อิอิ
นี่ขนาดเพิ่งเดินทางนะเนี่ย แล้วกว่าจะถึงจันมิเรียบร้อยเสร็จคุณหมีไปแล้วหรือ :m14:
-
อุ๊ยตาย มีคนป้อนน้ำแบบเดียวกะกรูด้วย :o8:
-
คนรักกันก็ต้องเชื่อกันนะ
ไม่มากไปไม่น้อยไป
ตามไปให้รู้ แต่ก็ไม่ต้องหึงแรงขนาดนี้ก็ได้ เพราะจริงๆอาจไม่มีอะไร
พลอยจะเป็นการสร้างกำแพงอย่างที่ไม่รู้ตัวตามที่บอกก็เป็นได้
:mc2: :mc2: :mc2:
-
ลิ้นหมี+ลิ้นเป็ด เอาไปตุ๋น
กินแล้ว คึกทั้งวัน สุดยอดๆๆๆๆ
:m30: :mc4: :mc3: :mc2:
-
โฮ้ ชอบๆ หาคนป้อนน้ำแบบนี้มั่วดีก่า
:oni1:
-
อ๊ากกกส์ไอ้หมีสุดยอดได้ใจๆๆ :m20:
-
โหยยย ได้ใจจริงๆ
-
:m30: :m30: :m30: :m30: :m30: :m30: :m30: :m30:
-
อ่าเฮอะๆๆๆๆๆๆๆ
สงครามน้ำลายเฮอะๆๆๆๆๆๆ
(วิน...) :serius2: :m30:(คม...)
-
:o8: เล่นกะครายไม่เล่น มาเล่นกะป๋าทศ เข้าตัวเลย :o8:
:m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
-
o13 เยี่ยมมากวิธีป้อนน้ำของหมี อิอิอิ :m4:
-
ถ้าถึงที่หมาย เป็ดของเราจะโดนไรมั่งเนี่ย แค่เดินทางก้อโดนซะขนาดนี้แล้ว :o8:
แต่พี่ฝน นี่ ดูท่าจะรู้อะไรดี ๆ แฮะ :m21:
-
:m30: อิดฉาๆๆๆ
-
แล้วน้ำอย่างอื่นป้อนแบบนี้เป่าเอ่ยอิๆ
-
น่ารักมากกกกกกก ทศหื่นมากกกก
-
ป้อนน้ำกันงี้เลย ข้าวเหนียวหมูปิ้งก็น่าจะป้อนงี้ด้วยนะ :m13: :m13:
-
ป้อนกันนขนาดนั้นเลย ไมไม่กินกันให้เสร็จก่อรแล้วค่อยไปอะ อิอิ
-
ป้อนน้ำๆ :o8:เอ....อย่างนี้จะมีคนหิวน้ำไปตลอดทางไหมน้า :o8:ไม่นะไม่จิ้น :serius2:เดี๋ยวจะแอบอิจฉาตาร้อนไปมากกว่านี้ :m25:
-
คุณหมีได้ใจจิงๆ คิดได้ไง :m4:
-
ใจจะขาด
แบบว่า หึงแรง โหดแรง และ น่ากลัวอย่างแรง อิอิ แต่ก็รัก โอ๊ววววว จาหาครายแบบนี้ที่ไหนเนี้ย อิอิ :m4:
ใครก็ได้ๆๆๆๆ มาป้อนแบบนี้ที :m23:
:mc3: :mc3: :mc3:
-
ขอแนะนำให้ดื่มน้ำโดยวิธีนี้
ประมาณ 8 แก้วต่อวัน
แล้วสุขภาพจะสดใสแข็งแรง :m1:
-
ป้อนน้ำแบบนี้เลยเหรอ
แต่ก็น่ารักดี
-
เลิศศศศศศศศศศศศศศศสสสสสส
กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
ปูเสื่อนอน :a12:รอหมีทศกะเป็ดหนุ่ม อิอิ
-
มารอตอนต่อไปครับ
-
:o8: :o8:
-
เข้ามาเป็นกำลังใจเหมือนเดิมงับ
ป้อนน้ำกันแบบนี้อิจฉาน่ะ - -"
:m12: :m12: :m12:
-
:m30:ป้อนน้ำ
แบบนี้ช๊อบบบบบบ
-
แอบมาเปงกำลังใจให้นะคับ
สู้ๆๆนะคับ :mc4: :mc4: :mc4:
-
เป็นกำลังใจเหมือนเดิม
:mc4: :mc4: :mc4:
-
มาต่อไวๆนะคับ
ป.ล.อยากเปลี่ยนชื่อเรื่องอ่ะ ให้เป็น "ขำดี หมีกับเป็ด"(หนุ่มคุงกะทศ)
-
อ๊ายๆ จาป้อนน้ำหมีดั๊นโดนหมีป้อนน้ำให้ซะงั้น :m12:
แอบอิจฉานะเนี่ย อิอิ :mc3:
-
ป้อนน้ำๆๆๆๆๆๆ อิอิ
-
สำลักน้ำกันอยู่เหรอ มะมาต่อซะที
-
HAPPY X'MAS JAAAAAAA :mc3: :mc2: :mc1: :pig3:
-
กะจะมาต่อให้ตั้งแต่เมื่อเที่ยงละ แต่ NET มันบ้าอ่ะ Eror ตลอดเลย มะได้แก้ตัวนะเนี่ย :m29: กว่าจะเข้าได้เลิกงานแระ วันนี้ยอมกลับเย็นเพื่อสมาชิกชมรมหมีกินเป็ดเลย วู๊วววววววว :oni1: จงเชื่อ จงเชื่อ :oni3: อิอิ จะช้าอยู่ใยไปต่อกันเลยเร๊วววววว :oni2:
.................................................
องก์ที่ 41
เรามาถึงที่หมาย หลังรถบัสราวๆครึ่งชั่วโมงได้ จนคนอื่นเค้าเก็บของเข้าที่พักกันหมดแล้ว ไม่ต้องคิดให้เมื่อยครับ ผมได้นอนห้องเดียวกับมันนั่นแหละ แต่ทุกท่านคงสงสัย
- คนละแผนก ทำไมอยู่ห้องเดียวกันได้
- ไม่กลัวคนอื่นเค้าสงสัยหรอ
ไม่ต้องสงสัยครับ จริงๆแล้วผมก็จะต้องได้พักกับเพื่อนในแผนกเดียวกันนั่นแหละ แต่ผมถูกไอ้หมีลากไปอยู่ด้วย โดยมันไล่ให้เพื่อนมันไปนอนกันในห้องใหญ่ เพราะเหตุผลว่า แม่ผม ฝากผมให้มันช่วยดูแล มันเลยต้องให้ผมมานอนกับมัน เอากะมันดิอ่ะ
ส่วนห้องพักเป็นแบบบ้านหลังๆติดชายหาดเลย 1 หลัง มี 3 ห้องนอน 2 ห้องน้ำ บรรยากาศดีมากๆเลยครับ บ้านสีขาว มีต้นลั่นทมสีขาว สีชมพู สีเหลือง ปลูกเต็มไปหมด บันไดด้านหลังบ้านก็เดินลงหาดได้เลย คิดๆก็กลัว ถ้าสึนามิมา คงจะหนีกันไม่ทันแน่ๆ และเนื่องจากเป็นหาดส่วนตัวด้วย ดังนั้น ส่วนใหญ่แขกที่มาพักวันนั้น จะเป็นบริษัทผมเกือบหมด มีแขกอื่นก็ประปราย รู้สึกส่วนตัวดีครับ ถ้ามาเองคงไม่ได้บรรยากาศแบบนี้แน่ๆ
ไอ้หมีมันเปลี่ยนเป็นใส่เสื้อลายดอกแขนสั้น ไม่ติดกระดุม ข้างในเป้นเสื้อกล้ามสีขาว กับกางเกงขาสั้น โชว์ขนหน้าแข้งมาก่อนเลย
เราเก็บของเสร็จก็มาเดินเล่นที่ชายหาด เป็นหาดที่กว้างมากกกก กว่าจะเดินไปถึงส่วนที่เป็นน้ำทะเล ก็ราวๆครึงกิโลได้มั้ง(อันนี้ผมเว่อร์เอง แต่เดินจนเมื่อยอ่ะ ถึงบอกไงว่า ถ้ามีสึนามิ วิ่งไม่ทันหรอก) ส่วนไอ้หมีก็ไปไหนก็ไม่รู้ ผมเดินมาเจอพี่ฝนกับพวกสาวๆในแผนก กำลังถ่ายรูปกันใหญ่
แต่หาดนี้ไม่มีเปลือกหอยให้ดูนะครับ มีแต่หอยทับทิม ซึ่งสวยแล้วก็เยอะมากกกกกกก แล้วก็มีแมงกระพรุน แบบตัวเล็กๆๆ สีใสๆ แบบไม่มีพิษ เต็มไปหมด เกลื่อนหาดเลย ดูๆแล้วน่ากลัวแฮะ คือแบบว่า เดินยังไงก้ต้องเหยียบโดนพวกมัน เจ้าของที่พักมาบอกให้ฟังว่า มันไม่ได้ตายหรอก มันโดนน้ำซัดขึ้นมา พอน้ำลง มันก็อยู่บนหาด แต่ไม่ได้ตาย เดี๋ยวพอน้ำขึ้น มันก็ลงไปกับน้ำ แต่ถ้าเหยียบโดนมันจริงๆ มันก็ไม่ตายหรอกครับ แต่ผมลองแล้ว มันแหยงเท้ามาก พูดแล้วขนลุก ตรงกลางของแมงกระพรุนมันจะมีเหมือนหัวใจ(อันนี้ผมคิดเอาเอง) มันเป้นดวงสีแดงๆเล็กๆ(ก็ตัวมันใสอ่ะเลยมองเห็น) เต้น กระดุ๊บ กระดุ๊บ อยู่ตลอด ไอ้หมีครับ มันเลวมาก มันอยากรู้ว่ามันเป็นหัวใจจริงๆรึเปล่า มันเอาเศษไม้แถวนั้น จิ้มเข้าไปตรงที่มันเต้น(หัวใจแมงกระพรุน) จิ้ม จิ้ม จิ้ม จิ้มจนมันหยุดเต้นอ่ะ แล้วมันยังจะหันหน้ามาบอกผมว่า
“เออ สงสัยจะเป็นหัวใจมันจริงๆด้วยว่ะ หยุดเต้นไปแระ” ผมโกรธมันเลยอ่ะ
ผมเลยเดินหนีมันเลย เป็นจังหวะที่พี่ฝนเรียกผมพอดี
“หนุ่ม มาถ่ายรูปกันเร๊ว” พี่ฝนตะโกนเรียกผม ทำไงได้ นอกจากเดินเข้าไปแจมด้วย ผมงอนไอ้หมีมันแระ ผมเลยเดินเข้าไปคนเดียว ไม่สนมันหรอก
“เอ้า มองกล้องนะ 1 2 3 ชีสสสสสสสสส”
“เปลี่ยนท่าๆ เฮ้ยๆ เดินเข้ามาหน่อย หัวบังอ่ะ ก้มๆหน่อย” และอีกหลายๆอย่าง กว่าจะถ่ายกันได้แต่ละภาพ เหนื่อยเลย ถ่ายรูปกันกลุ่มใหญ่ก็งี้แหละ
“หนุ่มถ่ายกับพี่หน่อยเร๊ว” พี่ฝนมาดึงแขนผมไปถ่ายกัน 2 คน พี่แกเปลี่ยนเป็นใส่เสื้อกล้ามสีขาว กับยีนสั้น มัดผมแบบลวกๆ กับแว่นกันแดดอันโต ดูมีเสน่ห์ไม่น้อยเลย
“เราสนิทกับทศดีเนอะ”
“มันเข้ากับคนอื่นได้ง่ายมากกว่าพี่”
“ดีจัง น่าอิจฉาทศเนอะ” แล้วพี่ฝนแกก็หันมายิ้มให้ผม ผมไม่รู้จะทำหน้ายังไง ได้แต่หัวเราะแฮะๆไปตามเรื่อง บรรยากาศชวนอึดอัดแฮะ แกจะทำอะไรของแกน๊อ ตอนเช้าก็ครั้งนึงละ และก่อนที่จะคิดเตลิดไปไกล เสียงไอ้ฆาตกรฆ่าแมงกระพรุนก็ดังแว่วมา
“หนุ่ม หนุ่มโว๊ย” ไอ้ทศนั่นเอง วิ่งมาทางผมกับพี่ฝน
“เค้าเรียกกินข้าวแล้ว”
“พวกเราไปกันก่อนเลย เดี๋ยวพี่ไปตามพวกพัชก่อนแล้วจะตามไปจ้ะ” พี่ฝนแกยิ้มให้แล้วก็เดินไปเรียกพวกเพื่อนๆในแผนก
ผมเลยได้ถอนหายในเฮือกใหญ่ โล่งอก
“เป้นไรป่ะ” ไอ้หมีมันคงสังเกตุออก ผมส่ายหัว ไม่อยากจะบอกมันเพราะผมเองก็ไม่รู้ ว่าพี่ฝนแกคิดจะทำอะไร ผมไม่กล้าด่วนตัดสินใจ เพราะอย่างที่บอกแต่แรก ผมมักเป้นคนที่เข้าข้างตัวเอง ทำให้ผิดหวังอยู่บ่อยๆ รอให้ผมแน่ใจก่อน แล้วผมจะบอกมัน รุผมอาจจิดไปเองก็ได้ จะได้ไม่หน้าแตก
“นี่ ดูดิ” ไอ้หมีมันแบมือให้ผมดู มีแมงกระพรุนที่หัวใจยังเต้นอยู่บนฝ่ามือมันตัวนึง
“ทำไม มรึงจะฆ่ามันอีกรึไง แม่งใจร้ายว่ะ” ลืมไปเลยว่าผมงอนมันอยู่
“ไม่ใช่ เนี่ย มันฟื้น” หน้ามันยิ้มร่าเลย
“มรึงบ้าปะเนี่ย มรึงเอาตัวอื่นมาหลอกกรูอะดิ มันตายแล้ว กรูเห็นกับตาว่ามรึงฆ่ามัน คืนนี้กรูไม่นอนกับมรึงแล้ว เดี๋ยวแม่งวิญญาณแมงกระพรุนมาหลอกมรึง กรูจะซวยไปด้วย” หาเรื่องไม่นอนกับมัน เหอๆๆๆๆ
“ไม่ใช่นะมรึง เนี่ยๆๆ เมื่อกี้มันหลับ กรูเขี่ยมันจนฟื้นเนี่ย จริงๆนะมรึง” หน้าตามันจริงจังมากเลยครับ จนผมเริ่มจะคิดว่ามันพูดจริงแระ
“หิวแล้ว ไปกินข้าวกันดีกว่า” ผมตัดบทขี้เกียจเถียงกับมันละ หิวแล้วด้วยแหละ แฮะๆ
ซุ้มอาหารถูกจัดอยู่ที่ห้องอาหารของโรงแรม ผมคิดว่าถ้าจัดที่ริมหาดจะดีกว่า เพราะที่นั่งริมหาดก็มี คงจะได้บรรยากาศกว่านี้เยอะ ส่วนอาหารเป็นแบบบุฟเฟ่ แต่ละอย่าง น่ากินมากๆๆๆๆๆ มากจริงๆๆ มีน้ำพริกผักทอดด้วย แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าต้องหั่นชิ้นใหญ่ๆด้วย เค้าจะรู้มั้ยว่ามันกินยาก ชะอมชุบไข่มาเป้นก้านเลยหนะ ช้อนที่ไหนมันจะไปสับได้เว้ยหนะ
มีปูผัดผงกระหรี่ มาเป้นกล้ามเลย กล้ามจริงๆ เพราะยังไม่ไดกระเทาะเปลือก แล้วใครมันจะไปกินได้ ผมหมายถึงคนปกติน่ะครับ ยกเว้นไอ้หมี เพราะมันกินได้ มันขบกล้ามปูซะหักเลย แล้วแคะเนื้อให้ผม ดีที่แยกออกมานั่งด้านหลัง เลยไม่ค่อยมีใครสนใจเท่าไหร่ ไม่งั้นคงดูแปลกพิลึก
นอกนั้นก็อาหารทะเล แต่ยอมรับว่าเค้าทำดีมาก ถ้าหมดก็มีเติมตลอด ดีจริงๆ ไม่มีหวงเลยปลาหมึกก็เป็นปลาหมึก ไม่ใช่มาแค่หนวด กุ้งก็มาเป็นตัวๆ ตัวบิ๊กๆเลย ไม่มีพวกข่า ตะไคร้ ใบมะกรูดมากมายเหมือนร้านทั่วๆไปที่ตักลงไปทีไรก็เจอแต่พวกเนี๊ยะให้รำคาญใจเลย แถมรสชาดเค้าก็ใช้ได้
ผมน่ะเล็มกับข้าวซะส่วนใหญ่ ไอ้หมีน่ะ ไม่ต้องพูดถึง ข้าว 2 จานไปแล้ว ดูท่าน่าจะมีจานที่ 3 ตามมาด้วย เห็นมันเมามันกับการกินแบบนี้ ผมก็เลยไม่ขัด อยากกิน กินไป ผมไปตักผลไม้ ขนมหวานดีกว่า
เดินถือจานผลไม้กลับมา ก็เจอพี่ฝนนั่งอยู่ที่โต๊ะแล้ว
“อิ่มแล้วหรอหนุ่ม ทานน้อยจัง”
“ใครว่าละพี่ อ้วนจะลงพุงแล้วผม ดูดิพุงป่องเลย” ผมพูดพลางเอามือลูบพุงไปด้วย
“พี่ฝนทานข้าวแล้วหรอครับ ” ผมวางจานผลไม้ลงบนโต๊ะ แล้วก็ลากเก้าอี้ออกมานั่ง
“เรียบร้อยแล้วแหละจ้า”
“ทานผลไม้ครับพี่” ไอ้หมีมันเลื่อนจานผลไม้ให้พี่ฝน
“ไม่ล่ะจ้ะ พี่ตักไว้นู้นยังไม่ได้ทานเลย เราสองคนนี่ตัวติดกันจังเลยเนอะ” พี่ฝนแกมองหน้าผมกะไอ้หมี ไอ้ผมก็พูดไม่ออก พี่แกหมายความว่าไงวะเนี่ย ตกลงแกชอบผม รึว่าแกรู้แล้วว่าผมเป็นอะไรกะไอ้หมี แล้วทำไมแกไม่พูดตรงๆ แล้วแกจะมายุ่งอะไรกะผม โอ๊ยยยย สารพัดจะคิด
“ไม่สนิทได้ไงล่ะพี่ นอนด้วยกันออกบ่อย เคยไปเที่ยวบ้านมันมาแล้วด้วย สวนมะม่วงเพียบเลยพี่” เอาใหญ่เชียวนะมรึง ผมได้แต่ยิ้มแหยงๆ กระพริบตาปริบๆ
“พี่เพิ่งรู้นะเนี่ย บ้านเรามีสวนด้วยหรอ” พี่ฝนหันมาสนใจผม
“ไม่ได้เยอะอะไรหรอกพี่ สวนเล็กๆเอง” จิ้มแตงโมกินแก้เก้อ มันดูวางตัวไม่ค่อยจะถูกเลยครับ บรรยากาศอึดอัดไงไม่รู้
“พี่ไม่กวนละ ไปดีกว่า” แล้วพี่แกก็ลุกพรวด พร้อมยิ้มให้เล็กๆ แล้วจากไป ผมหันมองหน้าไอ้หมี ก็เห็นมันยิ้มเล็กยิ้มใหญ่
“มรึง ยิ้มอะไร” ผมงงจริงๆครับ
“ป่าว กรูแค่อารมณ์ดี” แล้วมันก็จิ้มผลไม้กิน ชิ้นนั้นก็อร่อย ชิ้นนี้ก็อร่อย เห็นมันแล้วก็อดขำไม่ได้
“สำหรับมรึงนี่ อะไรๆก็อร่อยเนอะ” ผมขอเหน็บมันหน่อย
“ก็กรูนั่งกินอยู่กับใครล่ะ ถ้าไม่อร่อยก็แปลกแล้ว”
อึ้งเลย เจอสวนกลับแบบไม่ทันตั้งตัว โดนเต็มๆไปอีกดอกสำหรับวันนี้ เหอๆๆๆๆ ช่างจะสรรหามุขมายิงกรูจั๊งงงงงงงงงง เอาซะกรูพรุนไปหมดแระ
-
เนื่องจากอยากกลับห้องแล้ว เลยรีบ post ไปหน่อย ไม่ทันสังเกตุว่ามันผิดช่วง :sad2:
เราเก็บของเสร็จก็มาเดินเล่นที่ชายหาด เป็นหาดที่กว้างมากกกก กว่าจะเดินไปถึงส่วนที่เป็นน้ำทะเล ก็ราวๆครึงกิโลได้มั้ง(อันนี้ผมเว่อร์เอง แต่เดินจนเมื่อยอ่ะ ถึงบอกไงว่า ถ้ามีสึนามิ วิ่งไม่ทันหรอก) ส่วนไอ้หมีก็ไปไหนก็ไม่รู้ ผมเดินมาเจอพี่ฝนกับพวกสาวๆในแผนก กำลังถ่ายรูปกันใหญ่ 2 ประโยคนี้มันอยู่ผิดที่ แล้วก็สลับประโยคกันนะ
อันนี้จริงๆแล้ว มันจะมาอยู่
ผมเลยเดินหนีมันเลย ..........มันจะต้องอยู่ตรงนี้..............เป็นจังหวะที่พี่ฝนเรียกผมพอดี
ขออภัยเป็นอย่างยิ่ง :o12:
-
ทริปนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นบ้างน๊า :m1:
พี่ฝนน่าสงสัยจริงๆแฮะ
ตอนเป็ดไปตักผลไม้คุณเธอต้องคุยอะไรกับหมีฟายแน่เลย
หมีฟายถึงได้อารมณ์ดีขนาดนั้น :m21:
-
นั่นดิ จะมีอะไรเกิดขึ้นอีกเนี่ย
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
:a3:
อยากไปทะเลเลย
-
รีบกลับห้องปายหาหมีหรอ :m12:
หวานกานอีกแย้วว :m4:
มาอัพอีกเร็วๆน๊าา :m1:
-
อึ้งเลย เจอสวนกลับแบบไม่ทันตั้งตัว โดนเต็มๆไปอีกดอกสำหรับวันนี้ เหอๆๆๆๆ ช่างจะสรรหามุขมายิงกรูจั๊งงงงงงงงงง เอาซะกรูพรุนไปหมดแระ
ไม่พรุนก็ไม่รู้จะว่ายังไงหละคับ
ได้ยิงนายหมีครั้งเดียวเอง ที่เหลือตัวเองโดนยิงหมด :m4: :m4: :m4: :m4:
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
ว่างๆก็เอาคืนให้หมีพรุนไปเลยสิ
-
คุณพี่ฝนทำตัวแปลกๆเนอะ
แต่ก็คิดว่าคงไม่ได้ประสงค์ร้ายอะไรหรอกเนอะ อิอิ
-
หรือเธอจะรู้ :m30:
-
ตื่นเต้นนนน She แรงขึ้นทุกขณะ
-
555+
ขยันทำคะแนนจัง พี่หมีเนี่ย
-
ตาร้อนอีกแล้ว แก้งหอยปูปลาให้กันด้วย
ไอ้บ้าข้างๆๆไม่เห็นทำให้เลยแกะเองตลอดเลยเซ็งว่ะ
-
วันนี้ ทศน่ารักมากกกก อิอิ ฮิจฉาแฮะ มีแฟนน่ารักอย่างนี้
-
ว้าวๆๆๆๆ อิอิอิ
ลุ้นๆๆๆ :mc4:
:mc1:Merry X'mas ล่วงหน้านะค้าบบบ :mc2:
ขอให้ทุกคนมีฟามสุกมากๆๆๆๆๆ นะค้าบบบ :mc3:
-
ทศโหดอ่ะจิ้มแมงกะพรุน พออ่านแล้วอยากไปทะเลอ่ะ o7
-
รีบนอ่านแล้วอยากไปทะเล แต่ผมอ่านแล้วอยากกินอาหารทะเล อยากกินปู กินกุ้งบางอะ พูดแล้วเด๋วต้องหาดอกาสไปกินดีกว่า
-
o2
:o8:
:o8:
:o8:
น่ารักดี คริกๆๆๆ
-
:m29: เหงื่อตกแทน สงสัยพี่ฝนรุแหงๆ
-
พี่ฝนนี้แปลกๆ o2
-
พี่ฝนทำตัวน่าสงสัย :confuse:
-
พี่ฝนจ้องจับผิดจังเลย
-
พี่ฝนเค้าชอบใครหรอ
-
เนื่องจากอยากกลับห้องแล้ว เลยรีบ post ไปหน่อย ไม่ทันสังเกตุว่ามันผิดช่วง :sad2:
เราเก็บของเสร็จก็มาเดินเล่นที่ชายหาด เป็นหาดที่กว้างมากกกก กว่าจะเดินไปถึงส่วนที่เป็นน้ำทะเล ก็ราวๆครึงกิโลได้มั้ง(อันนี้ผมเว่อร์เอง แต่เดินจนเมื่อยอ่ะ ถึงบอกไงว่า ถ้ามีสึนามิ วิ่งไม่ทันหรอก) ส่วนไอ้หมีก็ไปไหนก็ไม่รู้ ผมเดินมาเจอพี่ฝนกับพวกสาวๆในแผนก กำลังถ่ายรูปกันใหญ่ 2 ประโยคนี้มันอยู่ผิดที่ แล้วก็สลับประโยคกันนะ
อันนี้จริงๆแล้ว มันจะมาอยู่
ผมเลยเดินหนีมันเลย ..........มันจะต้องอยู่ตรงนี้..............เป็นจังหวะที่พี่ฝนเรียกผมพอดี
ขออภัยเป็นอย่างยิ่ง :o12:
พี่ โพสผิดแก้ไขได้นะ
มันจะมีปุ่มแก้ไขด้านบนขวาสุดของรีเราอ่ะ
ตอนแรกผมอ่านแล้วก็งง ๆ เหมือนกันแหละ
-
:mc3: Merry X'Mas ค้าบบ :d1: :mc4:
พี่ฝนนี่ยังไง คลึมเคลือ o2
-
:เฮ้อ:ตามลุ้นกันต่อไป สู้ๆขบวนการหมีกินเป็ด o13
-
merry 'x mas ค้าบ :d1:
พี่ฝนมีจุดประสงค์อารายอ่ะ o12
จะมาไม้ไหนกันแน่ ????
-
สงสัยเหมือนรีบนเลยค่า
:d1:
:mc1:
:mc3:
:mc2:
-
:a2: :a2: :a2:
เป็นประวัติการณ์...ข้าพเจ้าสามารถอ่าน 31 หน้าได้ภายในหนึ่งคืน
ปกติแล้ว ด้วยความสามารถทางการอ่านที่มีความเร็วแบบหอยทากเรียกพี่ ต้องใช้เวลาสองคืนเป็นอย่างต่ำ
หุๆ แต่เรื่องนี้คืนเดียวคับ คืนเดียว :a1: :a1:
-
อืม คิดเหมือนคนอื่น พี่ฝนเค้าเป็นอะไรของเค้าอ่ะ อืมงืม
....แต่ถึงยังไงเราก็ยังไม่สนใจ เก็บไว้ในแฟ้มก่อน..
เอิ๊กๆ.. :m23:
สนใจหมีฟายกะเป็ดน้อยก่อนดีกว่า.. :m1:
-
รอๆๆตอนต่อไป
-
ต้องระวังฝนแล้ว อิอิ
ท่าจะมาแผนเหนือเมฆ
นิ่มๆแบบนี้และน่ากลัว
สุขสันต์วันคริสมาสครับ
:mc4: :mc4: :mc4:
-
รออยู่นะครับผม :mc3:
แต่ผมกลัวพี่ฝนจัง :o
-
o2ยัยพี่ฝน อารัยกันเนี่ย มะเข้าใจ ชีต้องการอะไร
-
พี่ฝนรู้ชัวร์ เท่าที่ดูนี่ น่าจะเป็นฝ่ายสนับสนุนด้วยนะเอ้อ :m4: :m4:
-
วันนี้คงไม่ได้ up ให้แล้วแหละ เนื่องจากมีปัญหานิดหน่อย o7 ต้องไปจับขโมยให้ได้ก่อน แต่พรุ่งนี้ สัญญ๊า สัญญา ว่าจะมาลงให้อีก 1-2 ตอน ก่อนกลับต่างจังหวัดนะจ้ะ
ยังไงก็ขอให้ Happy Happy กันถ้วนหน้านะจ้ะ
แป้ง :o12:
-
ต้องไปจับขโมยให้ได้ก่อน
เป็นตำรวจเหรอแป้ง ใครขโมยหัวใจไปรึไง
-
วิ่งเล่นรอ :oni1: :oni1: :oni1:
จับให้ได้นะ :bye2:
-
ยังไงก็ขอให้ Happy Happy กันถ้วนหน้านะจ้ะ
แป้ง :o12:
แล้วไมต้อง :o12: ด้วยล่ะ เป็นไรเหรอ สู้ๆๆๆ นะ :bye2:
-
:oni3: :oni3: :oni3: :oni3: :oni3: :oni3: :oni3: :oni3: :oni3: :oni3: :oni3: :oni3: :oni3: :oni3:
มาอัพต่อเดี๋ยวนี้ๆ
-
เข้ามารอคับ มาไวๆนะ
-
หรือว่าพี่ฝนเขารู้แล้ว
มาต่อเร็วๆนะอยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นที่ทะเล
อยากเที่ยวทะเลจัง
-
ใครขโมยอะไรเหรอ :mc1:
-
จับตัวขโมยให้ได้นะครับผม ฝากให้หัวขโมยด้วยนะครับ :เตะ1:
-
เกิดอะไรขึ้นที่ทะเลค่า คุณน้อง
เจ้อยากรู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มาต่อด่วน!!!
ไม่ต่อ มีงอนส์
-
:oni1: มาวิ่งเล่นรอ
(ปล.ท่าวิ่งอีโมนี่แรดดีจัง ชอบ อิอิ)
-
:bye2: เค้าจากลับบ้านแล้วน๊า.. ถ้ามีโอกาสจะ up ต่อให้ที่บ้านนะจ้ะ ฮุฮุฮุ
ถ้าอยากได้เพิ่ม ตามไปเอาได้ ที่กรมขนส่งน๊า รถออกตอน 22.20 ฮุฮุฮุ
ปล. มีใครกลับบ้านกันมั่งป่าวอ่ะ รึบ้านอยู่ กทม.กันหมดป่ะนี่ ไม่เจงงงงงงงงง อะฮั้นเป็นเด็กบ้านนอกคนเดียวเองรือ
ปล.อีกรอบ :oni1: ชอบไอ้ท่านี้เหมือนกันเลยยยย
...............................................................
องก์ที่ 42
กินข้าวเสร็จ ก็มีกิจกรรม ให้สมกับหัวข้อการสัมนา เป็นกิจกรรมกลุ่ม เค้าไม่ให้จับกลุ่มกันเองหรอก ไม่งั้นก็จะไม่ได้เพื่อนใหม่ ดังนั้น เค้าเลยให้นับ 1-5 (แบ่ง 5 กลุ่ม) ใครได้เลขไหนก็อยู่กลุ่มนั้น ผมนับได้เลข 4 ไอ้หมีหรอ ฮึฮึ จะมีใครทายถูกมั้ยเนี่ย ว่ามันเจ้าเล่ห์ขนาดไหน พอใกล้ๆผมปั๊บ มันก็กระเถิบห่างออกไป เท่าจำนวนคนเพื่อให้ได้นับหมายเลข 4 พอดี ดูมันดิ
พอจับกลุ่มได้ ก็มีกิจกรรมครึ่งวันบ่าย ก็เป็นเกมส์ซะส่วนใหญ่ ใช้ทักษะการเป้นผู้นำและผู้ตาม แล้วก็ความสามัคคี สนุกดีครับ มีเกมหนีบไข่ด้วย ไข่ไก่ครับ (อย่าลามก) หนีบตรงหว่างขา แล้วเดินๆๆๆๆ หนีบๆๆๆๆ อย่าให้หล่น เอาไปใส่ตระกร้า ถ้าเดินบนพื้นตรงๆผมจะไม่ว่าเลยนะ นี่มันให้หนีบไข่เดินลงบันไดอ่ะ ห้ามเอามือจับด้วยแหละ หนีบแรงไข่ก็แตกอีก (มีสมาชิกกลุ่มคนนึง หนีบตั้งแต่ยังไม่ทันจะเดินก็แตกซะละ) เหลือไข่กี่ฟองก็นั่นแหละคะแนน
ของผมเจ็บใจมาก เดินผ่านมาได้หมดอ่ะ พอถึงตะกร้าแล้ว ช่วงที่กำลังจะอ้าขาให้ไข่หล่นใส่ตระกร้า ชายกางเกงมันดันไปรั้งปากตะกร้าไว้ ให้ห่อตัว ไอ้ผมก็ไม่เห็น ก็อ้าขา ปล่อยไข่ซะเต็มที่ ไข่เลยหล่นตุ๊บออกนอกปากถุงไปเลย อันนี้เจ็บใจมากกกกกกกกกกกกกกก อยากรู้อะดิ ว่าของไอ้หมีทำได้มั้ย 55555 ของมันอ่ะ แตกตั้งแต่ลงบรรไดขั้นที่ 2 แล้ว 55555สะใจ มันเลยมายืนลุ้นผมแทน พอผมทำไม่ได้มันโห่ใหญ่ ไรว๊า มรึงก็ทำแตกน๊า เร็วกว่ากรูอีก (ไข่ไก่ครับ ไม่ใช่อย่างอื่น)
เกมส์อื่นๆที่สนุกอีกก็มีแต่ผมกว่าหนีบไข่นี่แหละ มันส์สุด จบกิจกรรมตอนราว 5 โมงเย็น พวกเพื่อนผู้ชายก็มาเตะบอลที่ชายหาดกัน สนุกสนานกันน่าดู พวกผู้หญิงก็จับกลุ่มถ่ายรูป เท่าที่สังเกตุดูไม่ค่อยมีใครลงไปเล่นน้ำเลยแฮะ แต่ก็นั่นแหละ เพราะบรรยากาศมันดีจริงๆ ต้องถ่ายรูปกันหน่อย ผมก็เดินไปถ่ายมุมนั้น มุมนี้ มุมโน้น post ท่าตามนิตยสารมั่ง (อันนี้แอบๆทำ อายเค้า) ตอน 6 โมงผมก็กลับมาอาบน้ำ เพราะตอน ทุ่มนึงจะมีกิจกรรมระหว่างกินข้าวเย็น ผมอาบคนเดียว ไอ้หมีไม่ยอมอาบ มันว่าจะอาบก่อนนอนทีเดียว มันจะช่วยชาติประหยัดน้ำอ่ะ ดูดิ มันซกมกมะ
ข้าวเย็นก็คล้ายๆมื้อกลางวัน แต่คราวนี้กินง่ายกว่า มีโป๊ะแตกด้วย อร่อยมากกกกกกกก ห่อหมกทะเลก็มีแต่เนื้อปู กุ้ง ปลาหมึก ไม่เหมือนตามร้านอาหารที่ตักลงไปทีไรก็เจอแต่ผัก แต่กะทิ คุ้มครับ เหอๆๆๆๆ มีกระหรี่ปลาหมึกด้วย แค่ชิ้นเดียวก็เต็มคับปากแล้ว โอ้ววววว สะจายยยยย
กินเสร็จก็มีร้อง คาราโอเกะต่อตรงนั้นเลย พวกสาวๆแย่งไมท์กันใหญ่ พวกผู้ชายก็ได้แต่ทำตาปริบ แล้วแยกกันไป วงใครวงมัน พูดไม่ผิดหรอกครับ วงไพ่นั่นเอง มันคงจะกลายเป้นสัจธรรมคู่กับเรื่องพักผ่อนไปแล้วแหละครับ ไม่เหล้าก็ไพ่ แต่ผมไม่เล่นครับ (เล่นไม่เป็น 5555) ผมเลยกลับมาห้อง เตรียมนอนดีกว่า พรุ่งนี้ก็ต้องลุยกิจกรรมอีกทั้งวัน ส่วนไอ้หมีหรอ ไม่มี๊ ไม่มี ไม่มีพลาดครับของแบบนี้ นั่งอยู่วงไพ่โน้น มันให้เหตุผลว่า มันจะหาตังเดิมน้ำมันรถกลับบ้าน อันนี้ไม่รู้ว่ามันว่าเหน็บผมรึเปล่า ข้อหาไม่ช่วยออกค่าน้ำมันรถ
ผมเข้าห้องก็เปิดทีวีดู แต่สัญญาณมันไม่ค่อยชัดซักเท่าไหร่ก็เลยปิดไฟนอนดีกว่า รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่มีมือดี มาล้วงเล่นน้องชายผมอยู่ คิดเหมือนผมมั้ย ต้องเป็นไอ้หมีชัวร์ บางคนอาจจะคิด เอ๊ะ รึพี่ฝน เหอๆๆๆๆ คิดกันไปก่อนน๊า ปีหน้าจะกลับมาเฉลย ฮุฮุฮุ
-
โห :m30:ใจร้ายปีหน้าเลยหรอ ไม่กลัวคนอ่านอกแตกตายรึงัย อ่ะ :m16:
ขอเดาว่า หมีมาล้วง :m25: เอ๊ะหรือจะเป็นพี่ฝน :m12:
-
อ่ะนะ มีทิ้งคำถามไว้ให้ด้วย ตอบถูกได้หมีฟายเป็นรางวัลไม๊ :m12:
-
ใครล้วงหว่า............
กล้าแบบนี้นอกจากหมี................
แล้วจะเป็นใครได้อีก...............หุหุ.............. :m12:
:pig3:...............Happy.........New..........Year.................... :pig3:
-
:sad2:ปีหน้าเลยเหรอครับ :เฮ้อ:
ไงก็สุขสันต์วันปีใหม่นะครับผม :mc1:
-
จะรอนะคับ สุขสันต์วันปีใหม่ด้วยคน
-
ให้รอกันข้ามปีเลยเหรอ
ไม่สงสารคนอ่านบ้านเหรอจ๊ะตัวเอง :m13: :m13: :m13:
:mc3:ลป. happy new year ล่วงหน้า อิอิ :mc2:
-
เนื่องจากมีการข่มขู่หลังไมท์ ว่าจะไปปาระเบิดรถทัวร์ถ้าไม่มาติดให้ :m15: ใจร้ายยยยย
อ่ะๆ งั้นต่อให้อีกนิดนึงละกันเนอะ :mc4:
..........................................
“มรึง ทำไรเนี่ย” ผมตกใจ พยายามดึงกางเกงขึ้น ผมคิดว่ายังไงๆก็คงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากไอ้หมี
“ไอ้เชี่ยนี่ อย่ามาหื่นไม่รู้จักเวร่ำเวลาได้มะ กรูจะนอน” ผมใช้เท้าถีบมัน มันเลยขึ้นมานอนทับบนตัวผมซะงั้น
“หนักนะมรึง ลุกไปดิ” ผมก็ดิ้นขลุกขลักๆอยู่ใต้ตัวมันนั่นแหละ
แต่มันไม่พูดไรเลยครับ ไซร้ผมอย่างเดียว เอาซะกรูขนลุกเลย แต่ผมเหนื่อยครับ แล้วก็กลัวด้วย เดี๋ยวเพื่อนห้องข้างๆได้ยิน ซวยแน่ๆ
“ลุกไปดิ” ผมใช้เท้าถีบๆ ยันๆ มันออกไป จากเบาๆเริ่มแรงขึ้น เพราะอารมณ์ผมเริ่มปรี๊ดแล้ว ผมคิดแล้วว่า มันเห้นผมเป็นแค่ที่ระบายใช่มั้ย ไม่ได้นึกถึงใจผมใช่มั้ย ผมเลยถีบสุดแรง ได้ผลครับ (เวลาลืมตัวนี่แรงเยอะจริงๆเลยกรู)
มันเซเสียหลักตกลงไปข้างเตียงเลย ผมรีบลุกกะว่าจะย้ายของไปนอนกับเพื่อนที่แผนกแล้ว ตอนนี้ผมโมโหจริงๆ ผมเดินไปเปิดไฟ กะต่อด่าให้เจ็บเลย แต่สิ่งที่ไม่คาดฝันและไม่เคยคิดมาก่อน ก็ประจักษ์แก่ตาผมเมื่อไฟในห้องสว่างนั่นเอง
คนที่มาลูบน้องชายผม คนที่มาไซร้ผมเมื่อกี้ ไม่ใช่มัน ไม่ใช่ไอ้หมี
แต่กลายเป็น.................................
อ่ะ มาต่อให้หน่อยนึงตามสัญญาแระน๊า ฮุฮุ สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าเลยจ้า :mc3: :mc2:
-
ปีหน้าเลยหรอคร๊าบบโหยยพี่แป้งอ่ะคนอ่านลงแดงตายพอดีแต่ก็จะรอละกันครับ Happy New Year ล่วงหน้าครับผมมีความสุขกับวันปีใหม่นะครับ !!~ ^^ :mc3: :pig3: :mc2:
-
ง่า
ดี
พึ่งมาอ่านอ่ะ
สนุกดีอ่ะ
ค้าง
มันเป็นใครหว่า
มาต่อเร็วนะ
มีความสุขวันปีใหม่กันทั่วหน้าน้า...
:bye2: :mc4:
-
เดาว่าเป็นบุคคลที่ 4 อ่ะ ไม่ใช่ทั้งหมี และฝน :oni1: :oni1:
ปล. กลับบ้านวันนี้เหมือนกัน ที่หมอชิต หุหุ แต่ยังไม่มีตั๋วเลย :m23:
-
เค้าเป็นเด็กกทม.ไปเคยไปไหนไกลกว่ากรุงเทพฯและปริมณฑลอ่า คุณแป้งมาต่อให้แบบค้างคามากกกก จะตามไปเข้าฝันที่บ้านเลยยยย :oni3:
-
:angry2:สี่ทุ่มช่ายมั๊ย ได้ๆๆๆๆๆๆ
เจอปึ้มแน่ :laugh5:
ปอลอ ฮึ้มๆๆๆๆๆๆ ค้าง........................งงงงง วุ้ย
แล้วก้อ เดินทางโดยสวัสดิภาพน้า :bye2:
-
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
ใจร้าย ทำค้างๆคาๆ ไม่ยอมให้เสร็จ
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
-
ท่าทางคนแถวนี้คงอกแตกตายก่อนแน่ ๆ
:mc1: :mc1: :mc1:
-
แล้วเป็นใครอ่า ค้างอย่าแรง กว่าจะมาหลังปีใหม่ แต่ก้อจะรอ
-
มารออ่านปีหน้าด้วยคน :m1:
เหมือนจานานนะ โฮ่ๆ :mc3:
-
ไม่ได้เข้ามาอ่านซะหลายวัน เพราะมีสอบ
คิดถึงชมรมหมีกินเป็ดจริงจรี๊ดดดดดดดดดดดด
คนที่มาลูบน้องชายผม คนที่มาไซร้ผมเมื่อกี้ ไม่ใช่มัน ไม่ใช่ไอ้หมี
แต่กลายเป็น.................................
อ่ะ มาต่อให้หน่อยนึงตามสัญญาแระน๊า ฮุฮุ สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าเลยจ้า :mc3: :mc2:
:serius2: :serius2: :serius2:
กลายเป็น.............กลายเป็น............กลายเป็นใครอ่ะ
อยากรู้ๆต้องรอลุ่นหลังปีใหม่เลยเหรอเนี้ย
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผม ชอบมากๆๆเลยครับ
ว่าแต่ใครอะครับที่มาทำแบบนี้อะ
แล้วพี่ทศไปไหนครับไม่มาดูแล
:impress: :impress: :impress:
-
อ้ากกกกกกกกกก
ค้างแบบนี้มาฆ่ากันเลยดีกว่าฮะ :m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
-
แว๊กกกกกกกกกกกกกกกก
กลับมาต่อน้า
-
โห มาต่อแบบนี้มันไม่เคลียร์อ่ะ
รีบๆกลับมานะ :oni2: :oni2: :oni2:
-
โอยยยย :mc2: :mc2:
ลงแดงตายก่อนพอดีเรยยยย
หวัดดีปีใหม่ล่วงหน้านะค้าบบบบ มีฟามสุกกานทั้งเล้าเรยเน้อออ
-
โหยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ค้างคาๆๆๆๆๆๆ :เฮ้อ:
-
ค้างคาจาย หน่อยๆ อิอิ
ปีใหม่ก็เที่ยวให้สนุกนะงับ
สุขสันต์วันปีใหม่ล่วงหน้าคับ
:pig3: :pig3: :pig3:
-
โหยยยยย...ค้างคาอย่างแรง กลับมาก่อนเล่ามาให้หมดคับ เขาคนนั้นเป็นใคร ฮื้อ..... o7
-
ง่าปีหน้าเลยเหรอค้างอ่ะ รอก็ได้แล้วมาต่อน้า
-
แต่เป็น.............................
ใครอ่า ถ้าไม่ใช่หมี :m13: หรือจะเป็นบุคคลที่ 4 เพราะพี่ฝนเป็นหญิงจะมีแรงมาปลุกป้ำชายได้เช่นไร :m30:
-
ใครมันช่างบังอาจ :angry2:
-
เง้อ...ต้องค้างไปจนปีหน้าเลยเหรอคะ :m15:
ใครอ่า...ใคร อยากรู้ง่า.... :o12:
-
ค้างคาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o12
-
เป็นใครกัน อยากรู้จังอ่า
แต่จะเฉลยปีหน้าเลยเหรอ
มาต่อเร็วๆๆๆๆๆๆๆๆ นะ
สุขสันต์วันปีใหม่ล่วงหน้านะคับ
-
ค้างต้อนรับปีใหม่จริงๆ :เฮ้อ:
...........
สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ ขอให้มีความสุขนะคะ :mc3:
:pig3:
-
:oมันเป็นใครกันหว่า
มาต่อเร็วนะคะ
ลุ้นจัง
อิอิ :oni1:
-
:mc3:สวัสดีปีใหม่ :mc3:
ขอให้ร่ำรวยความสุข
เงินทองพร่างพรู
สมความปรารถนา
และฮะ ฮา ฮ้า.......... กับคนที่คุณร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :m1:
-
ปีใหม่แล้วอ่ะ ไม่เห็นมาต่อเลย อิอิ
:mc3: :mc3:
ว่าแต่คัยฟะ อยากรู้แล้ววววววววววว
-
อยู่ดีๆก็มีมือลึกลับมาอะ
เป็นใครเนี่ยยย
:serius2: :serius2:
รีบมาต่อเถอะคร้าบบบ
สวัสดีปีใหม่คร้าบบบบบบ :pig3:
-
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
:mc4: :mc4: :mc4:
-
ใครว่ะ รีบมาอัพนะ ปีใหม่แล้ว :mc4: :mc4: มีความสุขทุกคนนะ
:pig3: :pig3: :pig3:
-
อยากจะคลั่ง
กลับมาต่อเดี๊ยวนี้
:oni3: o2
-
ปีใหม่แย้วว :mc3:
ได้เวลาอัพซะที :m4:
เพราะชาน้านก้อมาอัพเยย ด่วนๆ :oni3:
-
:m16: :m16: มาค้างไว้แล้วยังสปอยไว้อีก
รีบมาต่อเถอะนะครับ
-
:mc3:สวัสดีปีใหม่คะ คิดสิ่งใดขอให้สมปรารถนานะคะ :pig3:
-
สวัสดีปีใหม่เจ้า o13
-
รอมาข้ามปีแล้วน้า ยังไม่มาเฉลยอีกหรอ :m13: :m13: :m13: :m13:
-
เลยปีใหม่แล้วววววววววววว กลับมาได้แล้วจ้า :m13:
-
ต้องมะใช่ทั้งพี่ฝนและก็หมีแน่ๆเลย..................
แล้วเป็นใครกันหว่า................
เอ๊ะ.......มาคิดอีกที............
หรือพี่ฝนจริงๆ............... :mc2:
-
ดีปีใหม่ครับ
:pig3: :pig3: :pig3:
-
ง่าใครกันง่า ที่มาปล้ำพี่หนุ่มง่า รีบมาต่อเร็วๆนะค๊าบบบ รอ ร๊อ รอ :m13:
-
เป็นใคร ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ o12 :o
ค้างอย่างแรงงงงงงงงงฮะ :serius2:
มาต่อไวๆเน้อพี่หนุ่ม
ปล.พี่นี่นิสัยเหมือนผมเปี้ยบเลย
-
ค้างอ่ะ มาต่อเร็วๆน้า
-
มาต่อเถอะครับพี่ :m13:
-
:mc2: สวัสดีปีหนูไฟจ้า ขอให้สมาชิกเล้าทู๊กกกกกคน มีความสุข สมหวังในสิ่งที่หวัง :m1: รวยๆ เฮงๆ :mc4: ตลอดปีนะจ้ะ
เพิ่งกลับมาวันนี้เอง โดดงานไปซะหลายวัน :m23: กลับบ้านก็มะมีเวล๊า เวลามา up ให้เลย เอาเป็นว่า เดี๋ยวจะรีบมา up ให้นะจ้ะ แต่ตตอนนี้ขอเคลียร์งานก่อนนิ๊สสสสสส นึง หัวหน้าจะขบหัวแว๊วววววววว :m29:
-
จะรออ่านนะครับพี่สู้ๆนะครับผม :mc3:
-
เคลียร์งานเสดแล้ว อย่าลืมมาต่อนะคร้าบบบบ
ฟ่อๆๆๆๆๆ <== มะด้ายขู่นะ
o18 o18 o18
-
ปีใหม่แย้ว มาต่อด่วน มะงั้น :oni3: :oni3: :oni3:
-
ให้ไวจ๊ะ...ให้ไว
:oni3: :oni3: :oni3: :oni3:
-
:m4:ปั่นงานไวๆๆๆๆ นะ
รอ ไอ้ที่ค้างๆๆๆๆๆ คาๆๆๆๆๆๆ ไว้อยู่น่ะ อิ อิ :m12:
-
อ๊ากกก ใครช่างกล้ามาลักหลับบบ
:oni3:มาลงต่อไวๆน๊ะค้าบบ ข้องใจมากว่าใคร :a5:
-
หมักได้ที่รึยังค้าบ
ถ้าได้ที่แล้วก็รีบเปิดฝาไห แล้วก็เอามาต่อเถอะนะค้าบ
:m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5:
-
มาต่อหน่อยดิคับ
-
เคลียร์งานเสร็จแล้วมาต่อให้เลยนา ไม่งั้น...... o12
ว่าแล้วก็ไปเคลียร์งานตัวเองดีก่า จะกองท่วมหัวอยู่แล้ว o2
-
รีบมาต่อเร็วๆนะค๊าบบบบ ผมรออยู่ :m1:
-
มาต่อตอนต่อไปได้แล้วจ้า :m1:
-
คาใจนะเนี่ย
-
โฉมหน้าของมือมืดที่ว่าจะเป็นใคร ลุ้นสุดตัว
แต่เมื่อไหร่จะมาเฉลยง่ะ o7
-
:เฮ้อ:คาใจตังกะตอนก่อนปีใหม่แระ
ว่ามือมืดนั้นจะเป็นใคร
กลับมาคราวนี้คงได้รู้สักที :m13:
-
เง้ออ >< อยากรู้ว่าใครคือคนนั้น??
พี่หนุ่มรีบมาต่อนะคะ~
-
ตามเข้ามารอต่อปายยยยยยยยย
:sad2:
-
:mc3: มาแล้วจ้า จริงๆจะเข้ามาต่อให่ตั้งวันศุกร์-วันเสาร์แล้ว แต่เว๊บมีปัญหาอ่ะ เข้ามะได้ แต่วันนี้เข้าได้แล้ว เย้ๆๆๆๆ :mc2: จะรอช้าอยู่ใย ไปต่อให้หายข้องใจกันเลยดีกว่า
............. :mc4:................................
ต่อ
กลายเป็นห้องที่ว่างเปล่าซะงั้น มองไปรอบๆห้องก็ไม่เห็นใคร ประตูก็ปิดล็อกกลอนจากด้านใน เป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีใครออกไปได้ ในห้องนี้ มีเพียงผมคนเดียวเท่านั้น พอคิดแบบนั้น ขนก็ลุกซู่ขึ้นมาเอง เสียวสันหลังวาบ ผมมั่นใจ 100 เปอร์เซ็นต์ ว่าผมไม่ได้ฝันแน่ๆ
“เชี่ยแล้วกรู” ผมค่อยๆปลดล็อกประตู โดยสายตายังจ้องอยู่ในห้อง ผมกลัวว่า ถ้าหันหลังแล้วมันจะโผล่มาจับแขนหรือขาผมไว้ (ผลพวงจากการดูหนังผีมากเกินไป) แต่ก็อย่างว่าแหละ ใครไม่เจอเอง ไม่รู้หรอก ว่ามันหลอนขนาดไหน
พอเปิดประตูออกมาได้ ผมโกยแน่บออกจากบ้านเลย ไปโดนผีหลอกข้างนอก ก็ยังดีกว่าโดนในบ้าน ที่ก็แคบ วิ่งหนีได้ไม่สะดวก (ผมคิดงั้นจริงๆหนะ) ผมวิ่งไปหาไอ้หมีก่อนเลย เปิดประตูผัวะเข้าไป ด้วยสีหน้าตื่นๆ ซีดๆ ทุกคนในวงไพ่มองมาที่ผมเป็นตาเดียว คงจะสงสัย ไอ้นี่เป็นไร 55555555 อยากจะบอกจริงๆว่า กรูโดนผีหลอกโว๊ย แต่หลอกยังไง ขอไม่บอกดีกว่า
ไอ้หมีลุกจากวิ่งไพ่เดินมาหาผม หน้ามันดูงงๆ ผมมองหน้ามัน น้ำลายหนืดคอ พูดไม่ออก อย่างน้อยก็รู้ว่า ตอนนี้ผมปลอดภัยแล้วหละ รู้สึกโล่งอก ตัวเบาหวิว (เอ๊ะ รึเมื่อกี้ผีมันขี่หลังผมมา ตัวเลยหนักๆ) ไอ้หมีจูงผมออกมาลานห้องโถ่ง ผมมองหน้ามันไม่วางตา กลัวจะเป็นผีปลอมตัวมาอ่ะ ตอนนั้นคิดแบบนั้นจริงๆนะเอ้า
“เป็นอะไร” มันจับแขนผมเขย่าเบาๆ
“กรู......กรู....ก....”ผมพูดไม่ออก น้ำตาร่วงเผาะๆอีกแล้ว สำออยจริงกรู ไอ้หมีมันก็ตกใจ
“เฮ้ย......มรึงเป้นอะไร บอกกรูซิ มรึงเป็นอะไร” ผมได้แต่ก้มหน้า สะอื้นจนตัวสั่น
“กรู.....ฮึก..ฮึก....กรูโดน....ฮึก” มันไม่รอให้ผมพูดจบ มันดึงตัวผมเข้าไปกอด แล้วลูบหัวเบาๆ
“โอ๋ๆๆๆ ไม่ร้องนะ ใจเย็นๆนะ ไม่ว่ามรึงจะเป็นอะไร กรูอยู่นี่ กรูจะไม่ยอมให้มรึงเป้นอะไร” มันกอดผมแน่นขึ้น ตอนนี้ผมเริ่มตั้งสติได้แล้ว ค่อยๆเงยหน้ามองหน้ามัน เห็นแววตาที่ห่วงใยของมัน ทั้งๆที่มันยังไม่รู้เลยว่าผมเป็นอะไร ผมปาดน้ำตาออก
“มรึง........กรูโดนผีหลอก” พูดจบไอ้หมีผงะเล็กน้อย
“เฮ้ย....” มันเหลียวซ้ายแลขวา
“มรึงเจอที่ไหน คิดไปเองรึเปล่า”
“กรูนอนอยู่ในห้อง แล้วมันก็จะมาปล้ำกรู แต่กรูคิดว่าเป้นมรึง กรูไม่ยอม กรูเลยถีบมันตกเตียง แล้วพอกรูเดินไปเปิดไฟ แม่งก็ไม่มีใครอยู่ในห้อง ประตูก็ล็อกด้านในอยู่ กรูเลยออกมาหามรึง” ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งมาก
“กรูไม่กลับไปนอนห้องนั้นอีกแล้วนะมรึง” ผมดึงแขนเสื้อมันไปมา เหมือนเด็กอ้อนขอขนมจากพ่อ
“มรึงใจเย็นๆก่อนนะ อาจจะไม่มีอะไรก็ได้” แต่หน้ามันตื่นมากเลยนะ เนี่ยนะบอกว่าไม่มีอะไร
“แล้วเอาไงอ่ะ”
“เข้าไปข้างในก่อนดีกว่า ปะ” แล้วมันก็เปิดประตู พาผมกลับเข้าไปนั่งในวงไพ่ ดูทุกคนก็ยังตั้งหน้าตั้งตาหาตังกันต่อไป
ไอ้หมีมันก็ไม่มีใจจะเล่นแล้วหละ ซักแป๊ปพี่ฝนแกก็เขยิบมานั่งใกล้ๆผม
“มีอะไรรึเปล่าหนุ่ม” หน้าตาพี่แกดูสงสัยสุดๆ ผมไม่อยากบอก กลัวว่าพี่แกจะกลัว ก็เลยได้แต่ยิ้มๆให้
“มีอะไรก็บอกได้นะ” ดูท่าผมจะโกหกไม่เก่งเลย ผมค่อยเขยิบเข้าไปใกล้ๆแก แล้วกระซิบเบา
“ผมโดนผีหลอกครับพี่” เท่านั้นแหละ พี่แกผงะออกเลย
“จริงหรอ ที่ไหนอ่ะ” แต่คราวนี้พี่แกคงตกใจ เผลอพูดซะเสียงดังเชียว
“เบาๆพี่ เดี๋ยวคนอื่นตกใจ เจอที่ห้องผมอ่ะ” ผมค่อยๆจุ๊ปาก กระซิบบอกแก
“แล้วทำไงอ่ะ” ผมได้แต่สั่นหน้า
“แล้วจะนอนที่ไหนอ่ะ”
“ไม่รู้อ่ะพี่ เดี๋ยวไปขอเพื่อนๆนอนด้วยอ่ะ ถ้าให้กลับไปห้องนั้นไม่ไหวอ่ะ”
“เอางี้มั้ยล่ะ มานอนห้องพี่ก็ได้” ข้อเสนอแกนี่น่าสนใจนะ แต่ก็น่าเกรงใจอยู่ไม่น้อยเลย
“ไม่ดีกว่าพี่ ผมเกรงใจอ่ะ พี่เป็นผู้หญิงด้วย”
“ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยนี่ น้องในแผนกทั้งคน จะทิ้งได้ไง” ได้ยินแบบนี้เล่นเอาผมพูดไม่ออกเลยแฮะ
“ไม่เป็นไรหรอกพี่ ผมเกรงใจอ่ะพี่ ไอ้ทศด้วย เดี๋ยวหาแถวนี้แหละ ดูท่าจะมีหลายคนที่ได้นอนในวงไพ่” พี่ฝนแกก็ยิ้มออกมาได้ ดีๆ เดี๋ยวพาลจะนอนไม่หลับกันไปหมด ผมคิดจริงๆแหละ ว่าวันนี้ได้นอนในวงไพ่ ถึงคนจะเยอะ แต่ก็อุ่นใจกว่าแยะ ส่วนไอ้หมีน่ะหรอ เห็นมันนั่งหน้าเครียดอยู่เดี๋ยวเดียว ตอนนี้ยิ้มร่าจั่วไพ่ใหญ่เลย เฮ้อ......กรูจะพึ่งมรึงได้มั้ยเนี่ย
-
ตามมาดูว่า
พี่หนุ่ม
จา
โดน
ผีหลอกอีกหรือเปล่า :m14:
จุฟจุฟ เอิ๊กๆ พี่หมีหาตังเพลินหละซี๊ ช่ายม่ะ o13
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
เหอะๆ
ใครหวะ แอบมาลักหลับนางเอก :m16:
เด่วโดน :เตะ1:
-
ตอนแรกนึกว่าผีผ้าห่มซะอีก :m14:แบร้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m14:
-
น่ากลัวอะ........... :m29:
พี่หนุ่มโดนผีอม...........เอ๊ยอำ.............. :m20:
-
ผีจับหัว (หรือเปล่าหว่า) :m20:
:oni1: :oni1:
ไปดีก่า
ปล. ชั้นว่าถ้าไม่ใช่ผีผู้หญิงก็ต้องผีเกย์ แต่ว่า ... ถีบผีได้ด้วยวุ้ย เก่งอ่ะ o13
-
เย้ๆๆๆๆๆ บอร์ดใช้ได้แล้ว
เปงกำลังใจให้นะคับ
ผีอาไรน้อ....เหอๆๆๆๆๆ
ผีผ้าห่มจากใครเหรอเนี่ย....คริ คริ :m23:
-
ผีแน่เหรอครับ รอดูต่อไปละกัน
-
ง่ะไอ่เรา ก็นึกว่า คน
ที่แท้ ก็ผี
แต่ มันทะแม่งๆ นา
เอ๊ะ รึจะคน หว่า??
หุหุหุ
ไง ก็ รอ อ่านอยู่ ครับ
-
คนร้ายกว่าผีนา :m12: :m12:
-
กลายเป็นผีซะงั้น ลุ้นแทบแย่ :m21:
-
o2 ไอ้ผีลามก สยองมาก มาโนผีอำกันแบบนี้
หรือว่าคน แต่หลบไปทัน :m21:
-
ผีลามก จับตรงไหนไม่จับ o12
ว่าแต่มันเป็นผีจริงๆ อ๊ะป่าวหว่า :m21:
-
:angry2:ไอ้ผีลามก
-
คนมากกว่านะ :m21:
-
ผีลามกอย่างนี้สงสัยจะเป็น "ผีทะเล" :m20: :m20:
-
:o12: :o12: :o12:ผีลามก
-
ผีคลานไปหลบอยู่ใต้เตียงอ่ะป่าว อิอิ :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:
-
จะเป็นผีจริงเหรอ??
-
ไอ้ผีนี้เองที่แอบมาลักลับนางเอกของเรา อิอิ
-
อ่าว...ผีหรอกเหรอ :confuse:
-
:a3: :a3: :a3: :a3: :a3: :a3:
สงสัยเปงผีผ้าห่ม อ่ะ
-
(เกือบ) เปนชู้กับผี
:o
-
ก็นึกว่าโดนใครลักหลัก กลับกลายเป็นผีซะงั้น ผีเกย์ซะด้วย 5 5
-
o12ผีทะเล บ่าเท่สุดดดดดดดดด :o8:
-
ผีอะยัยหว่า...
อาจจะเป็นคนก็ได้นา หิหิ
:m29: :m29:
-
ผีโรคจิต ผีทะเล :a5:
-
หลังจากอู้ไปนาน เคลียร์งานก็เกือบหมดละ และที่สำคัญ หัวหน้าไม่เข้า เย้ๆๆๆๆ :m4: เลยมีเวลามา up เพิ่มให้ แก้ตัวที่เสียเวลาไปเยอะ ลงให้ยาวๆๆๆๆเลยอ่ะ :mc2: ลุ้นๆกันต่อปายยยยยย เพราะอารายๆมันก็ไม่แน่นอน ความแน่นอน ครือความมิแน่นอน อะฮุอะฮุอะฮุ
...............................
องก์ที่ 43
และในที่สุด ผมก็ได้นอนในห้องข้างๆที่เค้าเล่นไพ่กัน (บ้าน 1 หลัง มี 3 ห้องนอน) เจ้าของห้องเป็นเพื่อนแผนกเดียวกับผมนี่หละ แต่เจ้าตัวมันอยู่ห้องข้างๆนั่งจั่วไพ่โน้น ผมเลยยึดซะเลย ส่วนไอ้หมีหรอ ผมก็ลากมันมานอนด้วยกัน แต่ดูมันยังอยากเล่นต่อ มันว่า ยังได้ค่าน้ำมันแค่ครึ่งถังเอง แต่ผมไม่ยอมละ ผมง่วง จะให้ไปคนเดียวก็กระไรอยู่ เกิดมันตามมาหลอกละแย่เลย
ผมนอนเตียงเดียวกับมันนั่นแหละ แคบไปหน่อย แต่ก็ดีกว่าผีหลอก ส่วนอีกเตียงไว้ให้เพื่อนมันนอน ง่วงก็ง่วง แต่กว่าจะหลับได้นี่ก็ดึกโขอยู่ กลัวว่าหลับแล้วผีมันจะโผล่มา เฮ้อ......หลอนชัดๆ แต่ในที่สุดก็หลับครับ มาตื่นอีกทีตอนที่ไอ้หมีมันปลุก
ปวดหัวตุบๆเลย คงเป็นอาการจากที่นอนไม่หลับ แล้วก้นอนน้อยซะละมั้ง
“ปวดหัวจัง” ผมบ่นๆ พลางเอามือบีบๆหัว
“ไหนดูซิ” ไอ้หมีมันมานั่งที่ขอบเตียงแล้วเอามือมาแตะหน้าผากผม
“ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา ไหนดูที่อื่นซิ” ว่าแล้วมันก็แตะไปเรื่อย หน้าผาก เลื่อนมาแก้ม ปาก คอ หน้าอก และก่อนที่มันจะต่ำไปกว่านี้ ผมก็ตั้งสันมือ เฉาะเข้าไปที่หน้ามันเข้าให้ (เบาๆครับ)
“คนยิ่งปวดๆหัวอยู่ ยังจะมาทะลึ่งอีกนะมรึง”
“รู้ทันจริงเชียว” มันกำมือต่อยมาที่หน้าอกผมเบาๆ แล้วก็ยิ้มๆ
“กี่โมงแล้วอ่ะ” ผมขยี้ตา งัวเงีย
“6 โมงแล้ว” ผมหันหน้ามองมันขวับ
“6 โมงเช้า มรึงจะปลุกกรูทำไมเนี่ย” หงุดหงิดเลย
“ไปเดินชายหาดกันปะ” มันไม่พูดเปล่า มันฉุดมือผม ผมก็ดื้อไม่ยอมลุก มันก็เลยอุ้มผมซะงั้น
“เฮ้ย....ปล่อยดิมรึง เด๋ยวใครเห็น” ผมได้แต่ดิ้นกระแด่ว กระแด่ว
“ก็ชวนไปดีๆแล้วไม่ไปอ่ะ”
“เออๆๆๆๆ ไปก็ได้ ปล่อยก่อนดิ”
“ไปดีๆซะแต่ทีแรกก็หมดเรื่องละ” มันยังมาทำลอยหน้าลอยตาอีกนะ หนอยแน่ะมรึง เดี๋ยวจะผลักให้ตกทะเลเลย
.........................................................................
“อากาศตอนเช้าๆนี่ดีจริงๆเลยครับ สดชื่นมาก มีมาเดินที่หาดแค่ไม่กี่คนเอง สงสัยพวกวงไพ่คงจะตื่นมาไม่ไหวกัน
“ไปเล่นน้ำกันป่ะ” ไอ้หมีมันหันมาชวน แต่มือมันน่ะ ฉุดแขนผมเดินลิ่วเลย
“ไม่เอาอ่ะ หนาว” ผมพยายามยื้อตัวไว้ แต่ก็นะ ผมมันพวกบอบบาง มีรึจะสู้แรงฟายมันได้
มันฉุดผมลงน้ำ หนาวก็หนาว เอาซะขนตั้งเลย มันยังไม่ซะใจ พาผมเดินออกไปให้มันลึกๆอีก เออ...อยากทำไรทำเลยมรึง ถ้ากรูจมน้ำ กรูจะลากมรึงไปด้วย
“ขี่หลังป่ะ” เสนอมา มีรึผมจะไม่เอา ไม่พูดพร่ำทำเพลง ผมโดดขึ้นหลังมันเลย ใครไปทะเล อย่าลืมไปขอขี่หลังแฟนในทะเลนะ สนุกมาก รับรอง
“วิ่งไปเลย ไอ้ถึกน้อย” แล้วผมก็ขย่มให้ หัวเราะคิกคัก สนุกดีจริงๆ แล้วมันก็เดินๆๆๆๆๆๆ ออกไปเรื่อยๆ จนน้ำระดับอกมันแล้วหละ มันก็หยุด พอผมลง เฮ้ย.......เหยียบพื้นไม่ถึง เท่านั้นหละ ไอ้หมีมันหัวเราะกร๊ากเลย
“มรึงแกล้งกรูอ่ะ” ผมก็ตะเกียกตะกาย เกาะตัวมันไว้ มันก็ยืนหัวเราะอยู่แบบนั้นแหละ เออ....แกล้งกรูได้ละดีใจใหญ่
“เฮ้ย มีปลาด้วยว่ะ ดูดิ” ไอ้หมีมันชี้ให้ผมดูในน้ำ ผมดูแล้วก็ไม่เห้นมีอะไรเลย
“ไหนวะ ไม่เห็นจะมีเลย อย่ามาหลอกซะให้ยาก” พูดไปก็เกาะมันไว้ จริงๆผมก็ว่ายน้ำได้แหละ แต่น้ำทะเลนี่มันมีคลื่นซัดเข้าปาก เข้าจมูกแล้วแสบชมัด
“นี่ไง ดูดีๆดิ” ผมก็พยายามมอง แต่ก็ไม่เห็นมี
“ไหนวะ”
“นี่ไง” แล้วมันก็จับมือผมลงไปในน้ำ เจอจริงๆด้วยครับ ตัวเบ้อเริ่มเลย ปลาอะไรน่ะหรือ ก็ปลาลามกไง
มันจับมือผมให้ลงไปจับน้องมันที่แข็งตัวเด่อยู่ในน้ำ ผมรีบชักมือออก แต่ก็ไม่กล้าปล่อยมือจากตัวมัน
“มรึงนี่ หื่นไม่เลือกสถานที่เลยนะ” แล้วมันก็ส่งสายตากรุ้มกริ่มมาให้ เป็นเชิงรู้กันละว่าถ้ามาไม้นี่ สงสัยจะไม่รอด
“ไม่เอานะมรึง กลางแจ้งแบบนี้ ฟ้าผ่าตายห่า”
“ไม่มีเมฆผมซักหน่อยกลัวอะไร นะๆ กรูอยากลอง”
“ไอ้เชี่ยนี่” มันไม่พูดเปล่า มันล้วงมือลงไปเล่นกับน้องชายผม ผมพยายามหลบ หันหลังให้มัน มันเลยได้ที โอบตัวผมไว้ แล้วล้วงเข้าไปเล่นกับน้องชายผม ขณะที่ใช้ปากไซร้บริเวณซอกคอและใบหู ไม่น่าเชื่อว่าขนาดอยู่ในน้ำ ขนยังลุกได้อีก
“อย่ามรึง เด่ยวใครมาเห็น”
“เช้าขนาดนี้ แถมออกมาตั้งไกล ใครจะเห้นฮึ” เข้าใจเลย เป็นแผนมันนี่เอง
“มรึงนี่ ลามกยิ่งกว่าผีกอีกนะ” มันไม่ปล่อยให้ผมพูดปล่าว มันประกบปากลงมา ใช้ลิ้นดุนดัน ผมก็พยายามเม้มปากสุดฤทธิ์ ไม่ยอม ไม่ยอม ยังไงๆก็ไม่ยอม
“มันเลยเลื่อนมือลงไปคลึงน้องชายผมเล่น จะกระเถิบตัวหนีก็กลัวจะจมน้ำ ผมว่ายน้ำเป้นก็จริง แต่น้ำทะเลนี่กลัวไงก็ไม่รู้ บอกไม่ถูกเหมือนกัน ผมกลัวจะ control ทิศทางไม่ได้ เนื่องจากทั้งลมและคลื่น แถมได้ยินความน่ากลัวของทะเลมาไม่น้อย อย่างสึนามิ โอ้ว.......
มันเปลี่ยนจากพยายามจูบมาไซร้ผมแทน ผมก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่ไหน โดนไซร้ขนาดนี้ จะเหลือรึ อารมณ์กระเจิดกระเจิงหมด พักเดียวเท่านั้นผมก็เริ่มพ่ายแพ้แก่กามอารมณ์ จากมือที่พยายามผลักมัน ก็กลายเป็นโอบมันซะงั้น........ใจง่ายจริงๆกรู
มันเวียนกลับขึ้นมาประกบปากผมอีกครั้ง คราวนี้ผมอ้ารับลิ้นที่รุกล้ำเข้ามาอย่างเต็มใจ เราพันลิ้นกันอยู่พักมือ โดยที่ผมก็ใช้มือรูดน้องชายมันไปด้วย ซักพักมันก็รูดซิบกางเกงออก ปล่อยให้น้องชายมันออกมาว่ายน้ำทะเลเล่น แต่ผมซิเป็นกางเกงสะดอ(แบบกางเกงชาวเล) ทำอะไรก็เลยไม่ถนัดนัก กลัวว่าถ้าถอดออกแล้วมันลอยไปกับน้ำจะซวย ขึ้นบกไม่ได้ซะเปล่าๆ
มันพยายามสอดใส่โดยที่ผมหันหลังให้ แต่ก็ทุลักทุเลพอดู ไม่เข้าใจจริงๆว่า ในหนัง X ที่มันทำอะไรกันในทะเล มันทำกันได้ไง ดูมันง่ายจังเลย ทำอยู่ซักพักก็ไม่เป็นผล อารมณ์ผมตอนนี้ก็เต็มที่แล้วเหมือกัน เลยชวนมันกลับขึ้นฝั่งดีกว่า ดูท่าว่าอยู่ตรงนี้คงไม่ได้อะไรแน่ๆ (กลายเป็นผมที่หื่นซะเอง)
หลังจากจัดแจงใส่กางเกงเรียบร้อย ผมก็ขี่หลังมันเข้าฝั่งเหมือนตอนมา อาจจะเพราะเริ่มเช้าแล้ว เลยมีคนมาเดินที่หาดกันหนาตาขึ้น ผมกับไอ้หมีก็ได้แต่เลี่ยงๆ เพราะตอนนี้น้องชายมันไม่ยอมเชื่อฟัง ยืนตรงท่าเดียวเลย
พอถึงห้องปิดประตูได้ (ไอ้เพื่อนที่ว่านอนห้องเดียวกัน มันก็นอนในวงไพ่นั่นหละ ห้องก็เลยมีแค่ผมกับไอ้หมี......ทางสะดวก ประมาณนั้น) ไอ้หมีก็รวบตัวผมไปกอด เราประกบปากพันลิ้นกันอย่างรู้งาน มันโอบกอดผมไว้แล้วเริ่มซอกซอนไซร้คอ ลงมาเรื่อยๆ
มันหยุด แล้วหันมาจัดการเสื้อผ้าที่เปลือกทั้งของผมและมัน มันค่อยๆถอดเสื้อผ้าผมออกอย่างเบามือ จนตอนนี้ร่างกายเปลือยเปล่า ปรากฎอยู่ตรงหน้ามัน ผมมันจัดการถอดเสื้อผ้ามันออกบ้าง ทันทีที่กางเกงหลุดลงไป น้องชายมันก็ผงาดเด้งขึ้นมาท้าทายสายตาอย่างไม่อาย
ผมโน้มคอมันลงมา ประกบปาก เราจูบกันอย่างดูดดื่ม ลิ้นของเราสองคนพันกันจนแกะไม่ออก ผมค่อยๆใช้ปลายลิ้นฟอนเฟ้น ลากผ่านไปตามร่างกายของมันอย่างรุนแรง เสียงมันร้อง ครางกระเส่า ยิ่งเร่งให้ผม มีอารมณ์พุ่งพรวดขึ้นไปอีก ผมก้มลงไปใช้ปากให้ผม ผมเลยผลักมันนอนลง พร้อมกับใช้ลิ้นเลยที่ส่วนหัว ที่ตั้งเด่นตระหง่านให้มัน แล้วครอบปากลงไปช้ฟันกัดเบาๆ มันยิ่งครางกระเส่าเข้าไปอีก
ทำได้พักนึงผมก็บอกให้มันเลื่อนมานอนที่ขอบเตียง จากนั้นก็ใช้ไซร้บริเวณโคนขากับพวงสวรรค์ของมันอย่างต่อเนื่อง เสียงร้องครวญครางอย่าง ได้อารมณ์มากๆ สะโพกของมันก็โยกรับกับการเลียของผม
ผมไซร้ อยู่ไม่นานก็ตัดสินใจใช้ลิ้นตวัดเล่นอยู่แค่ส่วนคอหยักของมัน แล้วค่อยๆแหย่นิ้วเข้าออกในช่องหลืบของมันอย่างเป็นจังหวะ ผมเริ่มรู้สึกถึงช่องแคบที่เริ่มขยายออกมากขึ้นหลังจากผมทำให้
ตอนนี้ผมเริ่มหน้ามืด ความเงี่ยนเข้าครอบงำจิตใจ ผมให้ไอ้หมีพลิกคว่ำ แล้วจับตัวมันลากลงมาคุกเข้าที่พื้นในท่าหมา แต่ยังให้ช่วงตัวอยู่บนเตียง แล้วจับขามันแยกออกอีกมือนึงก็จับที่ดุ้นของผมถูไปมา ผมโน้มตัวลงไปแล้วใช้ผมอีกข้างที่ว่างชักว่าวให้มัน พอสบจังหวะ ผมจึงยัดเอาหัวน้องชายของผมเข้าไปได้แม้จะฝืดและฟิตมากๆเนื่องจากไม่มีเจลหล่อลื่น (มันอยู่ในห้องผีสิงนั่นน่ะ)
“โอ๊ย” มันดิ้นพยายามที่จะขัดขืนผม ตอนนี้ผมรู้แล้วหละว่ามันคงเจ็บมาก ผมจึงหยุดแล้วคาส่วนหัวของน้องผมนิ่งๆไว้พักนึง จนมันลดอาการเกร็ง พร้อมเล้าโลมมันอีกครั้ง
“ยังเจ็บอยู่มั้ย” ผมโน้มตัวแนบติดกับแผ่นหลังมัน มันส่ายหัว ผมจึงไม่รอช้าค่อยๆดันส่วนที่เหลืออยู่เข้าไปโดยที่ได้ยินเสียงมันกัดฟันแน่น และร้องอยู่ในอื้ออึงอยู่ในคออย่างเจ็บปวด
แต่ยิ่งเห้นมันเป็นแบบนั้น แทนที่ผมจะสงสาร ผมกลับมีอารมณ์มากขึ้น (เพิ่งรู้ตัวว่าซาดิส) ผมค่อยๆดึงน้องชายเข้าออกแล้วเริ่มเร่งเครื่องกระเด้าแรงขึ้น ตอนนี้จากเสียงกัดกราม กลายเป้นเสียงครางแทน
ด้วยอารมณ์ที่ค้างคาและพลุ่งพล่านตั้งแต่อยู่ในทะเล ทำให้ผมอัดใส่มันไม่ยั้ง เสียงเนื้อกระทบกันดัง ผับ! ผับ! ผับ! นาทีนี้ผมไม่สนใจว่าใครจะได้ยินเสียงแล้ว เร่งเครื่องเดินหน้าอย่างเต็มกำลัง กระแทกมันเหมือนให้ตายกันไปข้างนึง กระเด้ากระดกก้นใส่ช่องแคบมันไม่ยั้ง เสียงไข่กระทบกันดังแปะ แปะ แปะ แปะ ผมกระแทกอีก 2 ครั้ง ก็ส่งแรงกระแทกครั้งสุดท้ายอย่างเต็มแรง แล้วดึงออกมาชัก
“อาร์......โอ๊ววววว......” พร้อมส่งสายน้ำแห่งความเงี่ยนกระฉูดราดลดที่แผ่นหลังและร่องก้นของมัน ผมรูดให้หมดด้ามอยู่อีก 2-3 ที ก็เอื้อมมือไปชักว่าวให้มัน แต่มันไม่ยอม มันลุกขึ้นมากึ่งนั่งกึ่งนอนที่ขอบเตียง แล้วให้ผมโม๊กให้มันแทน ผมก็คุกเข่าลงหว่างขามัน โม๊กให้ไม่กี่ทีมันก็กระฉูดน้ำรักออกมา
“โอ๊ววว..ววววววววว.. อืมมม....” ผมรูดเม้มปากให้มันจนหมด โอยส์... เราต่างหมดแรงไปทั้งคู่
นอนกอดก่ายอยู่พักนึง ไอ้หมีจึงลุกไปล้างตัว
ผมหยิบนาฬิกามาดู ก็ 7 โมงกว่าแล้ว (เค้านัดพบกันตอน 8.30 ) เหลือเวลาอีกเกือบชั่วโมง ผมเลยนอนเอ้อระเหย ไอ้หมีเดินกลับออกมาจากห้องน้ำ (ห้องที่ผมอยู่ เป้นแบบมีห้องน้ำในตัว) พร้อมร่างกายที่เปลือยเปล่า มันมาหยุดยืนที่ผม ไม่พูดพร่ำทำเพลง มันซุกลงตรงกลางหน้าขาของผมพรางใช้ลิ้นพริ้วไล้ไปทั่ว แล้วของผมก็ตื่นตัวอีกครั้ง ผมปล่อยให้มันทำ แต่ซักครู่ก็มีเสียงเคราะประตู ผมตกใจมาก
“ครับ” ผมตอบ พยายามผลักไอ้หมีออกไปก่อน แต่มันไม่ยอม
“หนุ่ม พี่ฝนเองจ้ะ ตื่นรึยัง เข้าไปได้มั้ยจ้ะ” ซวยแล้วกรู ระหว่างที่คุยมันก็ดูนมผมไปด้วย ผมต้องพยยามทำเสียงปรกติสุดๆ
“ตื่นแล้วครับพี่ แต่ไม่ค่อยสะดวกครับ พี่ฝนมีอะไรรึเปล่า” ผมเดินไปที่ประตูเพื่อตอบพี่ฝน ในขณะที่ไอ้หมีก็ใส่ของมันเข้าไปในตัวผม เล่นเอาผมสะดุ้งเฮือก หันกลับไปมองหน้ามัน สายตามันหื่นสุดๆ ผมพยายามตอบพี่ฝนแต่เสียงมันขาดๆหายๆ โดยที่ผมต้องถอนหายใจเป้นระยะ
“เป็นอะไรรึเปล่าหนุ่ม เสียงดูไม่ดีเลย”
“มันเหนื่อยน่ะครับ ผมออกกำลังกายอยู่” มันกระแทกแรงขึ้นเรื่อยๆ จนผมเสียวท้องน้อยไปหมด
“จ้า ถ้าเสร็จแล้วก็ตามไปนะ เค้าจัดข้าวเช้าไว้ให้แล้วจ้ะ”
“ครับพี่ ขอบคุณมาก แล้วผมจะรีบตามออกไปครับ” ทันทีที่พี่ฝนผละออกไป มันก็โขยกตามผมจนหัวสั่นไปหมด ผมร้องบอกมันว่าไม่ไหวแล้ว มันเลยลากผมมายืนตรงกระจก(หน้าต่าง) เปิดผ้าม่านออก มองออกไปก็เห็นเป้นวิวทะเล ดีที่เป้นกระจกแบบฟิล์มทึบ มองจากข้างนอกไม่เห็น มันจับผมยืนถ่างขา แล้วก็กระแทกประตูหลังผมเข้ามาอย่างแรงจนหน้าผมแนบชิดติดกับกระจก
“โอยส์ๆๆ โอยส์ๆๆ ...อ้าห์ๆๆๆ ยืนไม่ไหวแล้ว” มันเลยหยุดแล้วพาผมเดินไปที่เตียงทั้งๆที่น้องชายมันยังคารูผมอยู่ พอถึงเตียงมาถอนน้องชายมันออกแล้วลงไปนั่งผมเตียง พร้อมกับดึงผมนั่งลงมานั่งทับมาบนตัวมัน ผมขยับตัวมานั่งคร่อม เราหันหน้าเข้าหากัน ผมโน้มตัวลงไปจูบมัน แล้วเริ่มบดสะโพกกระแทกลงไป เสียงมันร้องครวญครางดังสะใจผมมาก ผมนั่งขย่มผมอย่างเมามัน พร้อมทั้งขมิบไปด้วย
“โอยส์...จวนแล้วโอ๊ยส์.........” ไอ้หมีมันกัดฟันพูดออกมา สีหน้าเหยเก คงเสียวน่าดู แล้วมันก็จับน้องชายผมว่าวไปด้วย
“อ๊ะ อาร์.....โอ๊ว....อืมมม..มมม” ซักพักมันก็ปลดปล่อยสายน้ำเมือกสีขาวขุ่น กระฉูดเข้ามาใส่ตัวผม
ผมเลยกระแทกสวนกลับลงไปอีกครั้ง มันเลยยิ่งเร่งมือชักให้ผมแค่ไม่กี่ที ผมก็ปล่อยสายน้ำอุ่นวาบรดที่หน้าอกมัน รู้สึกเสียววาบที่ท้องน้อย และส่วนปลายหัว ไอ้หมีมันยังไม่หยุดรูดน้องชายผม จนผมต้องจับมือมันไว้ เพราะเสียวไม่ไหวแล้ว มองหน้ามันเห็นมันอมยิ้มหัวเราะ คิกๆ
“แกล้งกันหรอ” ว่าแล้วผมก็กระแทกบดสะโพกลงไป หวังจะให้มันเสียวมากๆเหมือนที่มันแกล้งผม แต่หารู้ไม่ ว่าผลมันออกมาผิดคาด มันยิ้มกริ่มขึ้นมา และเมื่อผมเริ่มรู้ตัว ก่อนที่จะได้ลุกขึ้นจากตัวมัน มันก็ช้อนแขนไว้ใต้ขาผมทั้งสองข้างแล้วชิงลุกขึ้นก่อน ทั้งๆที่ผมยังนั่งทับมันอยู่ ด้วยความที่กลัวตก ผมเลยต้องรีบคล้องคอมันไว้ เลยกลายเป้นท่า ลิงอุ้มแตงซะงั้น ผมเริ่มรู้ชะตาตัวเองแล้ว
“เฮ้ย....พอแล้ว เดี่ยวไม่มีแรง ปล่อยจะไปอาบน้ำแล้ว” ผมว่าพลางดิ้นดุกดิก ดุกดิก
“ก็นี่ไง กำลังจะพาไปอาบอยู่นี่ไง” ว่าแล้วมันก็อุ้มผมท่านั้น เดินเข้าห้องน้ำ พร้อมจับสะโพกผมเข้าออก พร้อมจังหวะที่มันก้าวเดิน
กว่าจะได้ออกไปกินข้าว ก็เล่นเกือบ 9 โมงแล้ว แรงก็ไม่มีเฮ้อ ผมเลยซัดไข่ดาวไป 3 ฟองรวด ส่วนไอ้หมีน่ะหรอ ไม่รู้มันไปกินอะไรมา เห้นมันนั่งกินกาแฟแก้วนึง กับข้าวผัดทะเลจานเดียวเอง แรงเยอะสมตัว สมชื่อมันจริงๆ นั่นๆ มองหน่อยไม่ได้ ทำเป้นยักคิ้วให้ด้วยนะ เดี๋ยวก่อนเถอะ ฝากไว้ก่อนแล้วจะเอาคืนให้ดู ฮึฮึ
-
เหอ เหอ เมื่อไหร่จะเอาคืนล่ะ :oni2: :oni2:
-
อ๊ากส์ :m25: :m25: :m25:
ผีก็ผีเหอะ โดนผีลามกยังเจ้าหมีฟายเข้าไป หุุหุ
เขียนซะอดจิ้นๆไม่ได้เลย แล้วทีนี้จาทำไงหล่ะนี่ ม่ะมีแฟน :o8:
ปล. เอาคืนกันไวๆน๊า อิอิ :m23:
-
จะมารอตอนเอาคืนน่ะคับ
ว่าแต่พี่ฝนต้องรู้แน่ๆ
-
โฮกกกก :m25: :m25:
แบบว่าไม่ทันตั้งตัว เจอฉากเข้าไป ตายกันไปเรยยยยย
เพื่อนวงไพ่นี่ก็หลับลึกกันจริงๆ เลย
ไม่มาร่วมเป็นสักขีพยานสักหน่อยเรอะ
:mc4: :mc4:
-
ขอตัวลาไปสภากาชาดจ๊ะ :m25: :m25:
-
แรงเยอะกันทั้งคู่เลย
:m25:
-
รับบริจาคเลือดกรุ๊ปโอด่วน :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
-
รออ่านตอน เอา.....คืน :m1:
-
:m25: :m25: :m25:
ไข่ดาว 3 ฟองเชียว ก๊ากกกกกกกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่ ไอ้หมีฟาย น่ะ
มันอิ่มแล้วววววววววววววววววววววววววว ฮ่าๆๆๆ
-
รอด้วย
-
ผีที่ว่าลามก เจอหมีฟายยังชิดซ้ายไปเลย
ว่าแต่เช้า 3 รอบเลยเอาแรงมาจากไหนอะ
-
หนุกดีคับ
-
หมีฟายหื่นจิงๆๆๆเรยยย
อิดฉาๆๆๆๆ :o8:
-
:m25: :m25: :m25:
หื่นกันทั้งคู่เลยชอบ อิอิ
-
เหนือคำบรรยาย............ :m25:........:m10:.........:haun4:
-
มารอลุ้นการเอาคืนคับ555
-
ไข่ 3 ฟอง
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
ขอเลือดกรุ๊ปบีด่วนมากกกกกกกกกกก
-
:m25:
เห็นไหมล่ะท่านให้ทุกข์(รึเปล่าหวา :m20:)ทุกข์นั้นถึงตัว o13
-
ไอ้หมีฟายหื่น แต่หนุ่มก็หื่นไม่แพ้กันหรอก :m25:
-
ปูเตียงรอสองวันแล้วค้าบบ มาเอาคืนกันได้แว้ววว อิอิ :m4:
-
เพิ่งจะเข้ามาอ่านก็เรียกเลือดไปเต็มๆ :m25:
หื่นกันดีเนอะ :m4:
-
แรงจิงๆ
ขออีกๆๆ
:m25: :m25: :m25: :m25:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
โห.... :m25:
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: ป้าจะเป็นลม ขอเลือดกรุ๊ปโอด้วย
-
สุดยอดเลยพี่
ชอบมากมาย
:m13:
-
:m25: ได้บริจาคเลือดกันแต่ต้นปี เหอๆๆๆๆ ดูท่าสมาชิกเล้า หื่นกว่าหมีกินเป็ดอีกนะเนี่ย :m4: เห็นสมาชิกชอบแบบนี้ เดี๋ยวจัดให้อีกซัก 2-3 ฉาก :o8: จะเสียเวลาอยู่ใย ไปต่อกันเลยดีกว่า วันนี้เร็วนิดนึง เนื่องจากอยากกินบะหมี่หมูแดง เลยต้องกลับเร็ว เหอๆๆๆๆ :m1: เป็นเหตุผลที่ฟังขึ้นมั่กมาก :oni1: บะหมี่ บะหมี่ :เตะ1: โอ้ว....หมีฟายใจร้ายยยยยยยยย
....................................
องก์ที่ 44
หลังจากเสร็จสิ้นจากข้าวเช้าและไข่ดาวอีก 3 ฟอง ผมเห็นว่ายังพอมีเวลาก่อนที่ทีมงานนัดรวมตัว ผมเลยชวนมันไปดูห้อง(ผีสิง) อีกรอบ เพราะผมเอาโทรศัพท์ทิ้งไว้ในนั้น ตอนวิ่งออกมาก็ไม่ได้หยิบมาด้วย
จริงๆในบ้านที่ผมนอน อีก 2 ห้องก้มีคนนอนนะมันเลยดูไม่ค่อยจะน่ากลัว ผมให้ไอ้หมีนำไปก่อน พอเปิดประตูเข้าไป ก็ไม่เห็นมีอะไร แต่ที่น่าแปลกใจคือไฟในห้องปิด แอร์ก็ปิด ทั้งๆที่เมื่อคืนผมวิ่งออกไปขนาดโทรศัพท์ยังลืม แล้วจะเอาเวลาตอนไหนไปปิดไฟปิดแอร์
“เฮ้ย มรึง” ผมดึงแขนไอ้หมีไว้ กำลังคิดว่าผีมันปิดรึเปล่าหว่า
“เมื่อคืนตอนกรูออกไป กรูไม่ได้ปิดทั้งไฟและแอร์นะ” มันหันมามองหน้าผม หน้าตาครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
“อาจจะมีใครเข้ามาปิดให้ละมั้ง” แล้วมันก็เดินออกไปหาเพื่อนมันที่อยู่ห้องข้างๆ ปล่อยให้ผมยืนอยู่คนเดียวในห้อง ที่ผมไม่ค่อยจะแน่ใจแล้วว่า มันเป็นผีจะมาปล้ำผมจริงหรอ
“ไม่มีใครเข้ามาในห้องนี้เลยว่ะมรึง” ไอ้หมีเดินเข้ามาอีกรอบ เล่นเอาผมสะดุ้งเลย กำลังคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย
“อาจจะไม่ใช่ผีก็ได้นะมรึง คนรึเปล่า” ได้ยินแบบนั้น คิ้วผมยิ่งขมวด เพราะถ้ามันเป็นคนจริงๆ แสดงว่ามันก็คงรู้ว่าผมเป็นอะไร เลยกล้าทำแบบนี้ ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว
“ถ้าไม่ใช่ผี แล้วมันจะเป็นใครวะ” ไอ้หมียิ่งทำท่าหงุดหงิด
“แล้วเมื่อวานตอนมรึงเปิดไฟ มรึงดูดีแล้วหรอว่าไม่มีใครในห้อง” ผมสั่นหน้าเล็กน้อย
“พอกรูมองไม่เห้นใครกรูก็เปิดประตูออกไปเลย”
“แสดงว่ามรึงไม่ด้เดินดูรอบๆห้องก่อนออกไป” ไอ้หมีมันยักคิ้วให้ ผมพยักหน้าแทนคำตอบ
“แม่งเอ้ย ใครวะ”
.......................................... ความเงียบเข้าครอบงำ………………….
“รูปร่างมันเป็นยังไง ผู้หญิงรึผู้ชาย” อยู่ๆไอ้หมีมันก็พูดแทรกขึ้นมา
“ก็.........ตัวใหญ่ๆมั้ง น่าจะเป้นผู้ชายนะ” ผมพยายามนึก เท่าที่พอจะจำได้
“มรึงอย่ามั้งดิวะ เอาให้ชัวร์” ไอ้หมีมันหันมาขึ้นเสียงใส่ผม
“กรูจะรู้มั้ยล่ะ ก็กรูคิดว่าเป้นมรึงนี่ กรูเลยไม่ได้สนใจอย่างอื่น” ผมเองก็คิดหนัก เพราะถ้าเป็นคนจริงๆ เรื่องมันจะไม่ง่ายเลย
“เรื่องอื่นค่อยว่ากันเหอะ ออกไปลานกิจกรรมก่อนดีกว่า” ไอ้หมีมันคงรู้ว่าผมเองเครียดไม่แพ้มัน มันเลยเอามือมาแตะบ่าผมเบาๆ ผมพยักหน้ารับเบาๆ ก่อนจะเดินไปหยิบโทรศัพท์ที่ใต้หมอน
“เฮ้ย โทรศัพท์หายว่ะมรึง” ผมพลิกหมอนดูทั้งสองใบ เลิกผ้าห่มออกก็ไม่เจอ
“ดูข้างเตียงดิ๊ ตกลงไปรึเปล่า” ไอ้หมีมันก็มาช่วยผมหา ผมลองเอาเครื่องไอ้หมีกดเข้าดู กะให้เสียงมันดัง แต่มันกลายเป็นบริการฝากข้อความ จะว่าแบตหมดก็ไม่น่าเป็นไปได้ เพราะผมชาร์จมาเต็มที่ แบตก็ไม่เสื่อมซักหน่อย
“ไม่มีว่ะมรึง ทำไงดีอ่ะ” หลังจากที่หาจนทั่วแล้ว ดูท่ามันคงจะไม่อยู่แล้วแน่ๆ ค่อนข้างที่จะมั่นใจว่าโดนขโมยแน่ ผมนั่งลงที่ขอบเตียง เอามือกุมขมับ อะไรนักหนาเนี่ย เมื่อคืนจะโดนใครปล้ำก็ไม่รู้ แถมมือถือก็หาย อะไรมันจะซวยได้ขนาดนี้
“ใจเย็นๆนะ ค่อยๆคิด กรูอยู่กับมรึง มรึงไม่ต้องห่วงอะไร โทรศัพท์หาย เดี๋ยวกรูซื้อให้ใหม่เอง ไม่มีอะไรแก้ไม่ได้หรอก” มันยืนตรงหน้าผม ค่อยโน้มหัวผมไปแปะที่พุงมัน แล้วเรามือลูบหัวผมเบาๆ ถ้าใครเสียใจ เศร้าใจ ไม่สบายใจอยู่ ยืมท่านี้ไปใช้ได้ครับ แนะนำเลย ได้ผมดีจริงๆ คุณจะรู้สึกอบอุ่นขึ้นเยอะ เชื่อผม.......
“ขอบใจ” ผมขอบใจที่มันเข้าใจผม อยู่กับผมแล้วก็ให้กำลังใจผมเสมอมา
“วันนี้ไม่ต้องไปทำกิจกรรมแล้วแหละ เด่ยวไปเที่ยวกันดีกว่า เดี๋ยวกรูไปบอกเองว่ามรึงไม่สบาย” ผมเงยหน้ามองหน้ามัน
“เอากรูเป็นไม้กันหมาทุกทีเลยนะมรึง” อย่างน้อยมันก็ทำมห้ผมยิ้มออกมาได้
ผมเก็บของเข้ารถหมดแล้ว ส่วนไอ้หมีมันไปบอกทีมงานว่าวันนี้ลาไม่เข้า จะพาผมกลับ กทม ก่อน เพราะผมไม่สบาย ดูมันดิ ช่างจะสรรหาสารพัดเหตุผล แต่ก็ไม่น่าเชื่อว่ามีคนเชื่อมันทุกครั้ง (ยกเว้นผม) จริงๆ
มันกลับมาที่รถพร้อมขนมปังปิ้งในมืออีก 4 คู่ ก่อนที่ผมจะได้ถาม มันก็ยื่นขนมปังให้ผมทั้งหมด
“อะไร” ผมทำหน้า งงๆ
“อ้าว ก็ขนมปังไง” ดูมัน
“เออ กรูรู้แล้ว แล้วเอามาให้กรูทำไม”
“ให้กินไง” แล้วมันก็ไปขยับสัมภาระหลังรถให้เข้าที่
“กรูอิ่มแล้ว” ผมยังแย้งมันไม่เลิก
“ก็เผื่อหิวอีกไง คนป่วยอะไรถามมากจริง ไปขึ้นรถ” ว่าแล้วมันก็เดินไปเปิดประตูให้ผม ผมเองยัง งงๆ ก็เลยยืนอยู่งั้น
“เอ้า มาดิ จะได้ไปกัน เด่ยวเค้าจับได้นะมรึง” ดูมันดิ๊ ผมก็เลยต้องเดินไปขึ้นรถ ก่อนจะก้าวขึ้นรถมันก็พูดว่า
“เชิญคร๊าบ” แล้วพอผมขึ้นเสร็จมันก็ปิดประตูให้ งงแฮะ มันเป็นอะไรของมันเนี่ย พอมันขึ้นรถได้ ผมหันไปมองหน้ามัน
“มรึง เป็นไรป่าวเนี่ย”
“จะทำหน้ามึนอีกนานป่ะเนี่ย กรูกลัวมรึงจะหิว ก็เลยเอาขนมปังมาให้ไง เดี๋ยวโมโหหิว อาละวาดใส่กรูทำไงล่ะ”
“แล้วประตู”
“ก็กรูอยากทำให้แฟนกรู มีไรอีกมะ” แล้วมันก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ พูดไม่ออกเลยผม ผมเลยบอกให้มันรีบๆออกรถก่อนที่มันจะเลี่ยนไปกว่านี้
...................... :oni1:...............................................
เราขับรถมาจอดซื้อของฝากที่ตลาดบ้านเพ ทั้งหมึกแห้ง กุ้งแห้ง รวมทั้งหอยดอง เอาไปฝากป๊าไอ้หมีมันด้วย ขาดไม่ได้คือขนมจาก และสิ่งที่ไม่น่าเชื่อ ผมเจอพี่แหม่ม จินตหราด้วยหละ ตอนแรกไม่เห้นหรอก พอเดินกลับมาเห้นเค้ามุงๆอยู่ ด้วยความที่เราเป้นคนไทยอะนะ ก็เลยไปมุงด้วย โอ้ว ดาราขวัญใจผมอีกคนนึงพี่แหม่มมาในชุดลำลองแบบสบายค่อดๆเลย
ผิวขาวมั่ก ผมเลยเข้าไปขอถ่ายรูปกับพี่แก :m24: พี่แกก็ใจดีนะ ถามผมว่า กล้องตัวไหนคะ แล้วแกก็หันไปทางกล้องผมตัวนั้น ดีใจมากมาย ผมถ่ายเสร็จเดินออกมา ก็มีแต่คนขอถ่ายรูปกับแก นึกๆไปก็น่าสงสารเหมือนกัน มาเที่ยวสบายๆทั้งที กลับมาเจอฝูงมหาชน เนี่ยแหละน๊า คนของประชาชน
ผมเดินไปเลือกซื้อโคมไฟที่ทำจากเปลือกหอย เห็นว่ามันสวยดี รู้ว่าเป้นการไม่อนุรักษ์ แต่มันสวยจริงๆแล้วไหนๆเค้าก็ทำมาขายแล้วด้วย
(สมาชิกคนไหนทายถูกว่าใครขโมยโทรศัพท์ผมไปจะยกให้เป้นรางวัล......พูดจริงๆหนะ)
จากนั้นก็เข้าพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำแถวๆนั้น คนเยอะมาก เด็กๆเพียบเลย ค่าเข้าแค่คนละ 20 บาทเอง เข้าในก็มีปลาเยอะแยะ แบ่งเป้นหลายโซน แล้วก็มีอุโมงปลาให้เดินลอดได้ด้วย แต่ถ่ายรูปห้ามใช้แสงแฟลตนะครับ เค้าว่าปลามันจะตื่นตกใจ
มีทั้งปลาที่เคยเห็นอยู่บ่อยๆ รวมทั้งปลาแปลกๆก็เยอะ หน้าตาน่าเกลียดก็มี ถ้ารู้ว่าน่าเกลียดขนาดไหน ต้องลองไปดูให้ได้ครับ ผมว่าคุ้มนะ เดินกันร่วมชั่วโมงได้ พอออกมา มันก็พาผมไปชมวิวที่หาดสวนสน คนเงียบมากเลย คงเพราะมันเป็นหาดที่ไม่ค่อยมีใครลงเล่นกัน แต่ทิวสนตั้งเป้นแนวตรง ขนานไปกับถนนที่ทอดยาวออกไป มอวเห็นเป็นอุโมงต้นสนที่ก้านใบกระทบหอกล้อกับแสงแดดรำไรที่ส่องผ่านเข้ามา สวยมากจริงๆครับ เงียบ สงบ อากาศก็บริสุทธิ์ o13
ผมกับมันอาศัยช่วงที่ถนนว่าง ไม่มีรถ วิ่งไปถ่ายรูปกันกลางถนน เพื่อจะได้เห็นทิวสนที่ทอดยาว พอรถมา ก็วิ่งกลับเข้าข้างทาง :oni2: สนุกดีครับ ตื่นเต้นดี เหอๆๆๆๆ
ถ่ายรูปกันซักพัก ก็ขับเรียบหาด ปิดแอร์ เปิดกระจก รับลมทะเลกลิ่นคาวๆแบบนี้ก็ให้ความรู้สึกดีไปอีกแบบนะ เราแวะกินข้าวกันอีกรอบที่ร้านริมทะเลแถวๆนั้น ไอ้หมีให้ผมเป้นคนสั่ง แต่ผมก็กลัวจ้เลือกไม่ถูกใจมัน มันเองก็คงอยากให้ผมกินอย่างที่ผมชอบ โดยที่มันก็ไม่รู้ว่าผมเองก็คิดแบบเดียวกับมันนั่นแหละ (มีใครเป็นแบบนี้บ้าง)
เลยตกลงว่าผมกับมันเลือกคนละอย่าง ส่วนอีก 1 อย่างเอาที่ชอบกินด้วยกันทั้งคู่ สรุปแล้วเมนูก็มี กุ้งอบวุ้นเส้น(ของไอ้หมี) ไข่เจียวหอยนางรม(ของผม) แล้วก็ที่ขาดไม่ได้ต้มยำรวมมิตรทะเลไม่เอาหอย
มัวแต่เอ้อระเหยไป-มา แวะนั่น เที่ยวนี่ไปเรื่อย กว่าจะได้กลับถึงห้องก็ทุ่มกว่าแล้ว เหนื่อยชมัด :เฮ้อ:
-
ได้จิ้มเป็นคนแรกกะเค้าซะที 5555
-
เอาหอยดอง ไปฝากคุณป้อ(ซะมี) ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
:oแต่ใครฟร่ะ มาลักหลับหนุ่มเนี่ย แง่มๆๆๆๆๆ ได้ไปเต็มๆ ท๊างมือถือ และมือคลำ ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
แล้วใครว่ะ มาลักลับอะ
-
เอ๋ๆๆๆ ใครหนอ มาหลอกปล้ำเป็ดของหมีได้ :เฮ้อ:
-
สวัสดีค่ะ เข้ามาอ่านตั้งแต่แรกจนถึงตอนปัจจุบันนี้
ในที่สุดก็อ่านทันซักที :m1:
สงสัยจัง ว่าใครเข้ามาหวังจะลักหลับหนอ
-
:m21: เอ....มีคนอื่นมาแอบชอบรึเปล่าหว่า ?
ถ้าตัวใหญ่ๆก็น่าจะเป็นผู้หญิง
เหอๆ รออ่านตอนต่อไปดีก่า :m14:
-
:pig4:
-
ทายไม่ถูก ใบ้นิดซี่ :m21:
-
ไม่แน่ใจหรอกนะ แต่ขอเดาว่าเป็นพี่ฝนละกัน
-
ใครลัก...ใครหลับ...ใครลูบ...ใครคลำ..........
ใครทำ...แล้วใครเป็นคนเอาไป.......... :m24:
-
ใครมานบังอาจมาลักหลับพี่เป็ดหนุ่มเนี้ย
ใคร.......ใคร..........ใคร......... :m16:
แถมยังขโมยโทรสับไปอีกแนะ
-
ใครอ่ะ......... :a6: คิดจนปวดหัวยังไงก็คิดไม่ออก
-
ใครมาหลงเสน่ห์เดเราอีกเนี่ย
เม้มมือถือไปอีก่างหาก
ข้างในมีท๊อปซีเคร็ทระหว่างหมีฟายกับเป็ดป่าวเนี่ย
-
o12
ลักหลับไม่ได้ เลยลักทรัพย์กันซะงั้น
-
วันนี้ลักหลับ วันหน้าอาจจะลักหัวใจไปเก็บไว้ก็ได้เนอะ :m30:
-
อยากรู้เหมือนกับคนอื่นๆเหมือนกัน
-
:oni1:
รอตอนต่อไปงับ
อิอิ
-
หุหุ มาต่อและ
แต่ว่าเปิดฉากมาก็.... :m25: :m25: เลือดหมดตัวแล้ว
ไม่มีแรงอ่านต่อ
อยากไปเที่ยวมั้งจัง :m1: จะมีใครใจดีพาไปมั้งหว่า :m21:
-
คนนั้นคือใครอะ
อยากรู้จังแฮะ
:m21:
-
มันเป็นใคร :angry2:
-
:pig3: หุหุ..แอบอ่านมาตั้งนาน น่าร้ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :o8:
-
มารอตอนต่อไปจ้า
:pig3: :pig3:
-
มาเก็บหลักฐาน :m24: ก่อนจากไป อิอิ :mc1:
-
ใครหว่า นึกไม่ออก ตัวละครตัวอื่นก็มีแต่พี่ฝน แต่ผู้หญิงอะไรจะกล้าปานนั้น :m28:
ว่าแต่กินหอยนางรมไปเยอะๆ ระวังคึกนะค้าบบ อิอิ :-[
-
ไข่เจียวหอยนางรม
โด๊ปเผื่อคืนนี้เหรอ
:m14: :m14: :m14:
-
ตกลงไม่ใช่ผีแฮะ
อยากได้โคมไฟ แต่ไม่เห็นมีตัวละครอื่นเลยอะ :serius2: :serius2: :serius2:
-
นักสืบไม่มีเบาะแส
งานนี้จนปัญญาครับ
เฮ้อ...
____________________
นักสืบก็ปวดหัวเน้อ ไม่มีเบาะแสแล้วจะหาคนร้าย
-
เหอๆๆๆ ไม่มีใครทายถูกเรยยยยย อยากให้ๆๆๆๆๆ :mc2: แต่ก็ไม่เป้นไร เอาเก็บไว้ถามคราวหน้าละกันเนอะ ไหนๆก็ไม่มีใครทายถูกแระ เฉลยในตอนนี้เลยละกานนนนน
ปล.ต้อนรับสมาชิกใหม่ชมรมหมีกินเป็ดทุกคนนะจ้ะ และก็ขอบคุณสมาชิกที่รักกันเหนียวแน่นหนึบ ขอให้รักกันต่อไปนานๆๆๆๆๆ รวมทั้งขอบคุณมากมายสำหรับกำลังใจอันล้นหลาม :m1: จะช้าอยู่ใยไปต่อกันเลยดีกว่า
..............................................
องก์ที่ 45
เช้านี้เป็นเช้าที่ไม่อยากตื่นเลย ผลพวงจากการตลอนทัวร์กับไอ้หมีเมื่อวาน ปวดเมื่อยเนื้อตัวไปหมด กว่าจะขุดซากตัวเองออกจากที่นอนได้ก็เกือบเจ็ดโมงครึ่ง แต่อาศัยว่าที่พักใกล้ที่ทำงาน เลยไม่ต้องรีบเหมือนใครบางคนแถวนี้ (...มีเสียงแว่วๆดังมาว่าไม่ยอมให้มันย้ายมาอยู่ด้วยเอง...)
ไปถึงบริษัทก็เกือบ 8 โมง ที่น่าตกใจคือพอเดินไปที่โต๊ะทำงาน มีโทรศัพท์ของผมที่หายไปอยู่บนนั้น ใครนะ ใครเอามาวางไว้ ทั้งดีใจที่ได้ของคืน แล้วก็แปลกใจที่มันกลับมา
“แก้ว เห็นมั้ยว่าใครเอาโทรศัพท์มาวางโต๊ะเราอ่ะ” ผมเดินไปถามเพื่อนโต๊ะข้างๆ
“ไม่อะจ้ะ พอดีแก้วเพิ่งมาเหมือนกัน”
“เฮ้ยๆไม้ เห็นป่ะว่าใครเอาโทรศัพท์มาวางบนโต๊ะเรา” ผมเที่ยวเดินถามเพื่อนๆในแผนกแต่ก็ไม่เห้นมีใครรู้ พี่ฝนน่ะหรอ คงไม่ใช่หรอก เพราะแกเข้าสายกว่าผมด้วยซ้ำ
และที่พึ่งสุดท้ายของผมคือป้าแม่บ้าน แล้วก็จริงดังคาด ป้าแกเห็นตอนที่มีคนเดินมาที่โต๊ะผม แต่ไม่เห้นว่าเอาอะไรมาวางรึเปล่า แต่อย่างน้อยมันก็เป้นเบาะแสได้ดี
“เฮ้ยมรึง กรูเจอโทรศัพท์แล้วนะ” ผมโทรไปหาไอ้หมีที่แผนก ดูเสียงมันตกใจไม่น้อย
“มรึงรู้มั้ยว่าใครเอามาคืน”
“ไอ้ที” มันชื่อ ที อยู่แผนกเดียวกับไอ้หมีนั่นแหละครับ เพิ่งเข้ามาใหม่ ทำงานได้แค่เดือนกว่าๆเองมั้ง แล้ววันที่ไปทะเล มันก็ได้นอนบ้านหลังเดียวกับผม(ห้องผีสิง)ห้องข้างๆกันนั่นแหละ ถ้ามันจะเอาไปเพราะอยากได้ แล้วมันจะเอามาคืนผมทำไม ยิ่งคิดก็ยิ่งไม่เข้าใจ รึว่ามันไปเจอ โอ๊ย ยิ่งคิดยิ่งสับสน
“เดี๋ยวกรูถามให้”
“ไม่ต้อง กรูอยากถามเอง มรึงเงียบๆไว้ก่อน กรูอยากพิสูจน์อะไรบางอย่างด้วย” ผมบอกให้ไอ้หมีใจเย็นๆก่อน ไม่งั้นไก่ตื่นหมด
“มรึงแน่ใจนะ”
“อืม กรูไม่เคยแน่ใจอะไรเท่าครั้งนี้เลย” ผมอยากรู้จริงๆ ผมปล่อยให้เวลาล่วงเลยไปจนบ่ายกว่า ทั้งๆที่ใจอยากรู้จะแย่ แต่ก็นะ งานมันเยอะอ่ะ กว่าจะเคลียร์หมด อะไรนักหนาไม่รู้ (พาลอีกแระกรู) พอบ่ายกว่าๆ ผมตัดสินใจโทรไปหาไอ้ที ที่แผนกมัน
ตื๊ดดดดดดด ตื๊ดดดดดดด ตื๊ดดดดดดดดด
“IT ครับ”
“ขอสายทีครับ” ผมกรอกเสียงลงไป ซักครู่ไอ้ทีก็มารับสาย
“ครับผม” เสียงมันดูดี พอๆกับหน้าตามันเลยแฮะ
“ทีหรอ นี่พี่หนุ่มนะ”
“.............เงียบ............”
“ฮัลโหล.....ได้ยินมั้ยครับ” อย่ามาทำเงียบได้มะเนี่ย
“อ่า ครับ” เสียงตะกุกตะกัก ส่อพิรุธเชียวมรึง
“เราเก็บโทรศัพท์พี่ได้จากไหนหรอ”ยิงคำถามตรงประเด็น
“เอ่อ.......ผมเห็นมันตกอยู่ในบ้านพักอะครับ”
“เก่งจังเนอะ รู้ว่าเป็นของพี่ด้วย” แค่ดูเบอร์ก็รู้ละ กรูนี่โง่เจง
“เรื่องพี่หนุ่ม ผมรู้หมดแหละครับ” นั่นไง เชี่ยแล้วมั้ยกรู
“ยังไงหรอ” แกล้งโง่ไว้ก่อนละกัน
“เอ่อ ตอนนี้ผมไม่ค่อยสะดวกอะครับพี่ ถ้าไงเดี๋ยวผมโทรหาพี่อีกทีดีกว่าครับ”
“อ๋อไม่เป้นไร พี่แค่จะโทรมาขอบใจน่ะ”
“แต่ผมอยากคุยอย่างอื่นอีกน่ะครับ” อ้าว ชักยังไงๆแล้วมั้ยล่ะ
“มีอะไรรึเปล่า ถ้าเรื่องเงินน่ะพี่ไม่มีให้ยืมหรอกนะ” หัวเราะขำๆแก้เครียด เหอๆๆๆๆ
“เปล่าครับพี่ ไหนๆผมก็เก็บโทรศัพท์พี่ได้ จะไม่เลี้ยงข้าวผมซักมื้อหรอครับ” นั่นเชียว เอากรูแล้วมั้ยล่ะ
“อืมๆ ก็ได้ๆ จะกินไรว่ามาละกัน แต่เอาแบบไม่แพงนะ” ดักคมันไว้ก่อน จะคุ้มกับที่ได้โทรศัพท์คืนมั้ยเนี่ยกรู
“ไปกันแค่สองคนนะพี่ ผมไม่อยากให้มีคนอื่นไปด้วย” ส่อเค้าลางร้ายมาแระ
“แล้วแต่เราละกัน” เอาไงเอากัน คงไม่มีอะไร อีกอย่างแค่ 2 คน คงพูดอะไรได้สะดวกกว่า
“งั้นเลิกงานเจอกันนะพี่ เดี๋ยวผมเดินไปหาที่แผนก”
“เฮ้ย เย็นนี้เลยหรอ เออๆๆ ก็ได้” หลังจากวางจากมัน ผมโทรไปบอกไอ้หมีก่อนเลย ตัวอย่างมีให้เห็นเยอะแยะ เผื่อเกิดอะไรไม่ดี อย่างน้อยจะได้มีคนชี้เบาะแสได้ว่าผมไปกับไอ้ที
..............................................................................
“เออมรึง เอาเป้นว่าเรื่องนี้เดี๋ยวกรูจัดการเอง มรึงเฉยๆไว้ละกัน” ผมตัดบทหลังจากที่มันพยายามจะไปกับผม
“มรึงเชื่อใจกรูดิ มันไม่มีอะไรหรอก ก็แค่เลี้ยงข้าวมันมื้อเดียวเอง” เมื่อมันเห็นผมยืนกรานขนาดนี้ มันก็ทัดทานอะไรไม่ได้มาก
“เอาเป้นว่า มีอะไรก็โทรหากรูละกัน”
................................... :oni1:........................................
เลิกงาน ไอ้ทีมาหาผมที่แผนก ผมยังไม่ทันจะได้ปิดเครื่องเลยด้วยซ้ำ
“มาเร็วจังนะ ของฟรีนี่ไม่พลาดเลยอะดิ” ผมแซวมันระหว่างเก็บของ ปิดเครื่อง
“ถึงไม่ฟรีแต่ถ้าไปกับพี่ เร็วกว่านี้ผมก็มาได้นะ” ชะงักเลยผม ไม่กล้ามองหน้ามันแฮะ
“จะกินอะไรอ่ะ” :m29:ผมเปลี่ยนเรื่องดีกว่า
“พี่ชอบกินร้านไหนอะ ผมไปร้านนั้นแหละ”
“เฮ้ย เอาที่เราอยากกินดิ ตามใจพี่เดี๋ยวก็พาไปกินข้าวแกงในตลาดเลยหนะ เอาป่ะ”
“โหยพี่ ไม่ลงทุนเลยอ่ะ ผมเก็บโทรศัพท์พี่ได้เชียวนะ”
“เราเก็บได้ที่ไหนหรอ” เปิดประเด็นมาก็ดีละ
“ก็ เอ่อ ในบ้านพักหนะพี่ ผมอยากกิน KFC อ่ะ รีบไปเหอะพี่ผมหิวแล้ว”
เปลี่ยนเรื่องเร็วเชียวมรึง พอไปถึงร้าน มันเลือกนั่งโต๊ะมุมในสุด ก็ไม่เชิงลับตาคนหรอก แล้วมันก็เดินไปสั่งเอง บอกว่าเดี๋ยวผมเลือกไม่ถูกใจมัน พอจะให้ตัง มันก็ว่าเดี๋ยวเอาใบเสร็จมาเบิกอีกที ผมก็เลยได้แต่นั่งรอ ซักพัก มันเดินกลับมาพร้อมถาดใส่ไก่ทอด
มีไก่ชิ้นใหญ่ 1 ถัง (6ชิ้น),เฟรนฟราย ใหญ่,ไก่ป็อป,ข้าวยำไก่แซบแล้วก็ข้าวอบหม้อดิน พร้อมกับแป๊ปซี่แก้วใหญ่ 2 แก้ว
“เยอะขนาดนี้ จะกินหมดมั้ยเนี่ย เท่าไหร่เนี่ย” ผมกำลังจะคว้าใบเสร็จจากในถาด แต่ไอ้ทีมันก็คว้าไปซะก่อน
“มื้อนี้ผมเลี้ยงเองดีกว่า”
“อ้าว อะไรกันเนี่ย”
“ก็ดูราคาแล้วมันไม่แพงอ่ะ เอาเป้นว่า มื้อนี้ผมเลี้ยงเองละกัน พี่ค่อยเลี้ยงผมมื้อหน้า” ว่าแล้วมันก็จัดแจงจาน มีดให้ผม
“กินเหอะพี่ ผมหิวแล้ว” มันตัดบทแล้วก็จิ้มไก่ไปหั่นๆๆๆๆ ผมก็เลยทำไรไม่ได้ :เฮ้อ: ดีซะอีกจะได้ไม่เปลือง
ผมกำลังจิ้มไก่ป็อปเข้าปาก ไอ้น้องทีมันก็เอาชิ้นไก่ที่มันหั่นๆๆๆแล้วมาใส่จานผม ผมมองหน้ามันเชิงถาม
“จะได้กินง่ายๆไงพี่” :m23: แล้วมันก็ตั้งหน้าตั้งตากินในส่วนของมัน ตอนนี้ผมเริ่มฉุกนึกอะไรได้ ที่มันทำให้ผม มันเหมือนการกระทำที่ไอ้หมีทำให้ผมเลย และถ้าผมไม่เข้าข้างตัวเองจนเกินไป นี่มันกำลังจีบผมอยู่ใช่มั้ย
กินไปได้ซักพัก ผมเลยอยากลองเชิง
“ที วันนั้นที่บ้านพักน่ะ” ผมหยุดไว้แค่นี้ดูปฏิกิริยาโต้ตอบจากมัน ดูมันหยุดไปแป๊ปนึง ก่อนจะละจากไก่ในจานมองหน้าผม
“อะไรพี่”
“เปล่าอ่ะ ไม่มีอะไร กินต่อเหอะ” จนแล้วจนรอดผมก็ได้แค่คิดไปเอง ไม่ได้ถามจริงๆจังๆซักที แต่ก็กลัวคำตอบที่จะได้รับเหมือนกัน
หลังจากอิ่มมันขอตัวไปเข้าห้องน้ำโดยให้ผมนั่งรออยู่ก่อน แป๊ปนึงมันก็กลับมา พร้อมถ้วยไอครีม swensen ในมือ แล้วยื่นให้ผม
“ผมรู้ว่าพี่ชอบกิน :m13: อ่ะ” ผมรับถ้วยไอครีมมาอย่างงงๆ
“วันนี้พี่ต้องเลี้ยงเรานะเนี่ย ทำไมมาซื้อให้งี้ละ” o12
“เอาเหอะพี่ ผมอยากเลี้ยง” แล้วมันก็เดินยิ้มกริ่มนำหน้าผมที่เดินตามอย่าง งงๆ
มันขับรถมาส่งผมที่หอ ไอ้ที หรือน้องที อายุอ่อนกว่าผม 1 ปี เป็นลูกคนสุดท้องในบรรดาพี่น้อง 3 คน พ่อแม่ทำธุรกิจอะไรซักอย่าง แต่มันไม่อยากทำ มันอยากหาประสบการณ์ก่อน เป็นเด็ก กทม โดยสายเลือด ทั้งนิสัยใจคอ กิริยาท่าทาง เป็นเด็ก กทม ขนานแท้
บ้านมันอยู่ห่างจากที่ทำงานราวๆเกือบชั่วโมง (ถ้าขึ้นทางด่วน) เท่าที่ดู เป็นคนที่ค่อนข้างสะอาด เนื่องจากในรถดูเนี๊ยบมาก ผิดกับไอ้หมีเลย (.......ผัวะ........)
“วันนี้ขอบคุณมากเลยพี่ที่มากินข้าวเป็นเพื่อนผม” ผมก็ได้แต่ยิ้มให้แฮะๆ เจอแบบนี้ก็เขิลเหมือนกันแฮะ :m1:
-
กะลังเดาคนร้าย
ดันมาเฉลยซะก่อน
แต่ไม่เป็นไรหรอก เพราะผมก็เดาว่า เป็นคนที่ไม่ได้กล่าวถึงในเรื่องมาก่อน
ไม่น่าเชื่อว่าจะใช่
แล้วเป็นอีแบบนี้ ไอ้หมีไม่หึงตายเหรอนั่น
-
.................................. :oni1:........................................
^
^^
^^^
ไอ้บรรทัดนี้ จะลั่นล้าเพื่อ... ดีใจได้กินกินข้าวกะเด็กชิมิ คริคริ :m14:
-
ในที่สุดก็รู้ตัวคนร้ายแล้ว
ตอนแรกก็คิดอยู่ว่าไม่น่าจะใช่ผี
เพราะมีเข้ามาจะลักหลับ
รอลุ้นตอนต่อไปน่ะค๊ะ
-
โอ้...จะมาเป็นคู่แข่งหมีฟายเรอะ
-
:o8:ท่าจะมีเนื้องอกโพล่มาอีก1 หน่อ แระ แต่ว่า :oยังไงก็ยังคงร๊ากกกกกกกกกกกกกกกพ่อหมีควายอยู่ใช่มิค่ะ :m1:
-
ไอ้หมีฟาย จะทำไงเน๊ยะคู่แข่งโผล่มาแล้ว
-
หมีฟายมีคุ่แข่งหรือเนี่ย เป็นห่วงจัง กลัวพี่หนุ่มเปลี่ยนใจ ไม่รู้ว่าพี่หนุ่มแพ้สุภาพบุรุษหรือป่าว อ่ะดิ :m12: (เอาใจน่าดู)
-
กะลังจะเกิดศึกชิงนายขึ้นซะแล้วสิ................ :m4:
เก็บหลักฐานก่อน........... :m24:
-
:m12:มีคู่แข่งเพิ่มมาอีกหนึ่งแล้วหละ หมีฟายสุดหล่อ อิๆ
-
คู่แข่งปรากฎตัวแระ :oni3: :oni3:
-
เชียร์ ที สุดใจขาดดิ้น เห่อะๆๆๆ :oni2: :oni2: :oni2: :oni2:
-
มีคู่แข่งปรากฏแล้วครับ ลุ้นต่อไป
-
:a5:
ผิดคาดเลยงับ
เหนือเมฆจริงๆ
มาต่อเร็วๆนะงับ :a2:
-
ต้องเข้มข้นแน่เลยต่อไป
-
หมีๆๆๆๆ มีคนอยากมาชิมเป็ดอ่ะ ระวังด้วยนะ :m16:
-
หมีมีคู่แข่งซะแล้ว
รอลุ้นอยู่นะ
-
และแล้วคุณมีก็มีคู่แข่งเสียแล้วสู้ๆนะคับคุณหมี555
-
เปนใครก็ช่าง
แต่อย่านอกใจหมีละ นายหนุ่ม
o12
-
นั้น.........ชวนเจ้าที.......ไปกินข้าวแบบนี้จะกลายเป็นชักศึกเข้าบ้านรึเปล่าเนี่ย อิอิ
-
คู่แข่งเปิดตัวแล้ว :m16: :m16:
-
ศึกชิงนายแน่เลย :oพี่หมีสู้ๆ o13
-
หุหุ มี่คู่แข่ง สนุกหล่ะทีนี้ อิอิ สนุกคนอ่าน แต่ตาหมีฟายคงไม่สนุกด้วย เหอๆๆ
เอาใจช่วยหมีฟายยค้าบบ :a2:
ส่วนน้องที ผมจัดการเอง 555+ :o8:
-
เปรี้ยวไม่สร่างเลยนะเคอะรีบน
ว้ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
น้องหมีฟายของเจ้มีคู่แข่งซะแร้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ใครจะชนะกันแน่น้อ เจ้อยากรุ้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :serius2:
-
งานนี้หมีเจอคู่แข่ง
:m14: :m14:
-
ชอบอันนี้จัง :mc4:
...ความรักก็เหมือนกินส้มตำ...กินเข้าไปแล้วท้องเสีย...พอหายก็กลับมากินอีก.... แต่ถ้าคิดในแง่ของตัวเอง ก็จะคิดว่า
:m12: ความรักก็เหมือนกันส้มตำ บางครั้งรู้ว่าเผ็ดก็ยังอยากลองกิน.......
ต่อให้รักฉันเหมือนเศษผงที่เธอมองเท่าไรไม่เห็นก็ยังคงจะรักเธอต่อไป...อันนี้ก็โดน ขอเขียนเติมนิดนึง ว่า
:m12: แต่ถ้าวันนึงมีลมพัดเอาเศษผงกองนี้ไป เธอคงจะรู้ว่าจริงๆแล้วเศษผงกองนี้ มันมีค่ามากขนาดไหน
โอ๊ววว....วันนี้มาโหมดเศร้า............
...........................................................
องค์ที่ 46
ผมเดินขึ้นห้อง เปิดประตูปั๊บ ไอ้หมีโทรมาปั๊บเลย
“เป็นไง อร่อยป่ะ” เหน็บกรูเชียว
“อืม ก็ดี”
“มรึงอย่ามายั่วกรูได้ป่ะ แค่นี้กร็หงุดหงิดจะแย่ละ” มันเริ่มก่อนนะเนี่ย ยังจะมาว่าผมอีกเอ้า
“เอาน่ามรึง ไม่เห็นมีอะไรเลย เนี่ยกรูก็กลับมาแบบครบ 32 เห็นมะ”
“เออ กรูอ่ะไว้ใจมรึง แต่กรูไม่ไว้ใจมัน”
“ถ้ากรูไม่สนอะนะ ถึงมันจะแบให้เอาฟรีๆ กรูยังไม่มองเลย”
“ให้มันจริงนะมรึง เด็กๆแบบนี้ spec มรึงนิ” ดูมันดิ๊ ยังไม่เลิก
“อย่ามาหาเรื่องกรูได้ป่ะ ยิ่งเครียดๆอยู่” ตอนแรกก็เข้าใจมันอะแหละ แต่ตอนนี้เริ่มรำคาญละ
“เออ กรูก็แค่เป็นห่วงอ่ะ ของๆกรู กรูก็ต้องหวงซิฟะ”
“กรูมีแค่มรึง กรูรักมรึงมากกกก พอใจยัง”
“............................เงียบ...........”
“มรึง ฟังอยู่ป่าว”
“อืม งั้นมรึงพักผ่อนละกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยคุยกัน” อะไรว๊า นึกจะวางก็วางซะงั้น ไอ่นี้ ชักจะนิสัยไม่ดีขึ้นทุกวัน ไม่เหมือนน้องทีเลยแฮะ เอ๊ะ...........ไม่ดีๆ จะไปคิดถึงมันทำไมเนี่ย ลืมๆๆๆ
หลังจากไอ้หมีงอนวางสายไป ผมก็มานั่งละเลียดไอติมต่อ เหอๆๆๆๆ อร่อยๆๆ หลังจากอาบน้าเรียบร้อย เสียงเรียกโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น
มีสายเข้า........ที……….
ไป mem เบอร์โทรมันไว้เมื่อไหร่เนี่ย สงสัยมันจะเอาไป add ไว้ตอนเก็บโทรศัพท์ผมได้
“ครับ”
“พี่หนุ่ม ผมทีนะครับ”
“ว่าไงที”
“ผมถึงบ้านแล้วนะ ไอติมอร่อยมั้ยครับ”
“อืม อร่อยดี ขอบใจนะ”
“ถ้าพี่ชอบ ผมซื้อให้ทุกวันเลยก็ได้นะ”
“รวยนักนะเราหนะ ถ้าซื้อไหวก็เอาเลย พี่ไม่ขัดศรัทธา” ผมพูดออกไปแบบนั้น เพราะไม่ได้คิดอะไรจริงๆ ไม่ได้หวังกินของฟรี(แม้จะงก)
“ผมพูดจริงทำจริงนะพี่” เอาแล้วมั้ยล่ะ ไม่น่าเลยกรู ได้ยินงี้ก็พูดไม่ออกเลย ได้แต่หัวเราะแฮะๆ แก้เครียด
“งั้นผมไม่กวนพี่แล้วครับ พักผ่อนเยอะๆนะครับ พรุ่งนี้เจอกัน” มันก็เป็นความรู้สึกแปลกๆ แบบแอบดีใจหน่อย ๆ เหมือนรุ่นพี่ที่มีรุ่นน้องมาแอบปลื้ม แต่ก็นั่นแหละ ยังไงผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับมัน
เอาเหอะ จะอะไรก็ช่างมัน ในเมื่อมันไม่ได้มีเรื่องอะไรน่าเสียหาย แล้วเราก็บริสุทธิ์ใจซะอย่าง
-
เราไม่คิดแต่เด็กอะดิคิดป่าว :a11:
-
ชักจะไม่ค่อยดีละ เหอๆ
-
เดี๋ยวช่วยจัดการทีให้น๊า ฮิๆๆ
-
อยากกินไอติมมมมม............. :oni2:
พี่ทีมาเลี้ยงผมมั่งก็ได้นะ..........
ชอบไอติมเหมือนกัน.......... :m13:
-
ทำไม่เป็ดว๊อกแว๊กซะแล้วอ่ะ
เป็ดว๊อกแว๊ก
ไม่รักหมีแล้วเหรอ
-
หมีเริ่มมีคู่แข่งเข้ามาแล้ว
-
เป็ดชักวอกแวกแล้วอ่า
-
แอบโทรมาหากันด้วยอ่ะ
ฟ้องพี่หมีด่วนนนนนน :o12:
-
จะแอบมีกิ๊กเหรอ :a6:
-
ชักไม่ดีแล้วนะหนุ่ม
อย่าทำตัวเหมือนหมีตอนแรกดิ
เดวได้เปนเรื่อง
o12
-
:o
หมีเอ้ย...ระวังนะ
-
องที่ 8 เองอ่า
-
o12 หึงโว๊ยยยยยยยยยยยยยยยย
หึงแทนหมีอ่ะ
อย่านะ........... หนุ่ม.......... อย่านะ ไอ้ปลื้มๆๆๆ เนี่ยอ่ะตัวดี :m16:
-
อย่าเผลอใจไปให้นายทีล่ะ สงสารไอ้หมีมัน
-
เข้าเล้าได้แล้วมาต่อด่วนเลยค๊าฟ............... :mc4:
-
หมีๆๆๆๆๆ จะมีคนมากินเป็ดอ่ะ :m16:
-
น้องที...ระวังโดนหมีตะปบแล้วจะหาว่าไม่เตือนนะ :m16: :m16:
-
สมาชิคใหม่ครับ
อ่านมาตลอดคืน(อ่านเม่นน่ะ หนุกดี :o8:)
มาให้กำลังใจ เอามาลงไวๆๆน่ะครับ ลุ้นอยู่ว่าหมีจะเอาไง :confuse:
:a3: :a3: :a3: :a3: :a3:
-
:pig4:
-
เรื่องมันต้องสลับซับซ้อนกว่าที่เป็นอยู่แน่นนอน บางที่น้องที อาดจะเป็นเด็กเก่าไอ้คุณหมีแน่นๆประมาณว่า เค้ากลับมาแย้ง ของรัองไอ้หมีเหมือนการล้างแค้งอะไรประมาณนี้อะ(จินเป็นตุเป็นตะเลยกรุ) :m29:
-
^
^
^
^
คิดได้ไงอ่ะรีบน
แต่ ... ไอ้หมีมันก็โปรแกรมเมอร์ ไอ้น้องทีมันก็แผนก IT
แล้วมันไม่ได้อยู่แผนกเดียวกันเหรอ ยังไงมันก็ต้องใกล้กันมั่งแหละ
แต่ ... ไอ้หมีมันก็เข้างานพร้อมหนุ่มนี่นา
มะคิดแล้ว
-
พี่หมีใจเย็นๆนะครับสู้ๆค่อยๆคิดนะพี่อย่าใจร้อน o13
-
ฟ้องหมีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมีคนแอบปันจายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย o7 o7 o7 o7 o7 o7 o7 o7
-
มีงี้ด้วย??..ระวังหมีหึงน่ะฮับ..
ดัน :m13:
-
โฮะๆๆๆๆๆๆ
-
ระวังคุณหมีหึงนะคับ
-
มาต่อไว ๆ น้า :m1: :m1:
-
ระวังโดนหมีตะปบนะเป็ดน้อย
:m23:
-
ส่อแววน่าเป็นห่วง :m21:
ทางที่ดีตัดไฟแต่ต้นลม อย่าเอาตัวไปเกี่ยวข้องจะดีที่สุด
คนน่ารักๆ มาเอาอกเอาใจ หัวใจคนมันก็หวั่นไหวกันได้...เชื่อซิ
-
o13 :a2:
-
รอตอนต่อไปคับ
:pig4:
-
:m29: มีเงาของความยุ่งยากปรากฎขึ้นมาบางๆถึงปานกลางแล้วสิ
ระวังน๊าพี่หนุ่มเด๋วจะเจอพายุแรงหึงของพี่หมีเข้าอ่ะ :เฮ้อ:
-
หุหุ อาวแร้วสิ
แต่ว่าต่อสั้นจังเรยอ่าคับบบบ อยากอ่านยาวๆๆ อิอิ
มาต่อไวๆนะค้าบบ เปนกำลังใจให้ :m4: :m4:
-
ตอนนี้องค์ที่ 18 หน้า9 ละ ไม่ไหวไปนอนก่อนคับ
-
หายไปไหนน้า
มารออยู่นะคร้าบบบบ
:m1:
-
:a6:เข้ามาแล้ว ไม่เจอ
เสียดายจัง................................................................................................. :mc1:
-
:m23: แฮะ ต้อนรับสมาชิกให้นะจ้ะ อันนี้พยายามทิ้งช่วงรอๆอยู่น๊า :เตะ1: จริงๆแล้วติดภาระกิจด่วนอ่ะ ไม่รู้ล่วงหน้าด้วย ก็เลยไม่ได้บอกก่อนว่าจะไม่อยู่ 4 วัน ห๊วงห่วงสมาชิกจะคอยแย่เลย เพิ่งลงเครื่องมาเมื่อกี้เอง เปิดคอมปั๊บ ก็เข้าเล้าก่อนเลยนะเนี๊ยะ
แต่เด๊ยวขอเขียนรายงานแป๊ปนึงน๊า จะรีบมาต่อให้........ฮุฮุฮุ :oni1:
:mc3: เป็ดน้อยเริงร่า......... :mc2:
-
ตั้ง 4 วัน เลยเหรอ o6
ไปดีๆ น๊า :bye2:
-
มะเป็นไร รอได้
:mc4: :mc4: :mc4:
-
โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
รอต่อไปครับ สู้สู้
-
รอด้วยคน ^^
-
ยังไม่มาอีกเหรอ
:a11: :a11:
-
ปูเสื่อรอ จงมาๆๆๆๆๆๆๆ :oni3:
-
รอด้วยค
รีบมานะคับ
:pig4:
-
รอ :a2:
-
มารออ่านต่อด้วยคนครับ :o8:
-
:o ไม่อยู่ 4 วัน ...
งั้นปูเสื่อ เอาหมอน ผ้าห่ม มานอนรอแล้วกันนะจ๊ะ :m14:
-
มีเสื่อไหนว่างไหมครับขอนั่งด้วยคน :m1:
-
มีเสื่อไหนว่างไหมครับขอนั่งด้วยคน :m1:
มาขอนั่งรอด้วยอีกคนค๊า :m13:
-
มาปูเสื่อรออีกคนค้าบ..... :m21:
-
:m4: เอาขนมมาแจกจ่าย ขอนั่งรอบนเสื่อด้วยคน อิอิ :mc2:
-
จิ้มตูดดดด
เอาขนมมาแจกแล้ววว
ก็เอาเรื่องมาลงได้แล้วคร้าบบบ
555+
:m14:
-
เพื่อนนั่งรอเพียบเลยวุ้ย มาแจกขนมแล้วหนังตัวอย่างล่ะคุณแป้ง :m13:
-
:oni2: รอ รอ รอ
-
:m23: มาแล้วจ้ามาแล้ว กินขนมกันเสร็จก็มาชมกันต่อเร๊ว.........
..........................................................
องค์ที่ 47
ผมเดินมาถึงโต๊ะทำงาน ก็ต้องแปลกใจ เพราะมีกล่องขนมเค้ก วางอยู่ชิ้นนึง ถามใครก็ไม่มีใครรู้ แผนกผมนี่ จะมีใครรู้เรื่องคนอื่นมั่งมะเนี่ย
แต่ก็นะ ของฟรี (กลัวเหมือนกันว่าจะมีการเก็บเงินทีหลังป่ะเนี่ย) ผมก็เคลียร์งานไปเรื่อยจนลืมเค้กไปเลย พอเที่ยงไอ้หมีก็ยังไม่โทรมา มันจะงอนอะไรของมันกันนักหนาว๊า ผมเลยต้องเป็นฝ่ายโทรไปหามันเอง
“เที่ยงแล้วนะ ไปกินข้าวกันเหอะ”
“สนใจกรูด้วยหรอ”
“เอ้ามรึงนี่ งอนไรว๊า”
“กรูมีสิทธิ์ด้วยหรอ งอนไปก็ไม่มีใครง้อ กรูจะกล้าหรอ”
“โหยมรึง น่านะ กรูขอโทษ ไปกินข้าวกันเหอะนะ นะ”
“วันนี้กรูอยากกิน KFC” กว่าจะได้กิน ก็ปาเข้าไปเที่ยงครึ่ง ขี้ใจน้อยจริงๆเลยแฟนกรู
.........................................................................................
กลับมาก็เคลียร์งานตลอดบ่าย จนใกล้เลิกงาน น้องทีก็โทรมา
“อร่อยมั้ยครับ” งงเลย
“อะไรอร่อยอ่ะ”
“อ้าว ก็เค้กไงครับ อร่อยมั้ย”
“อ๋อ ของเราเองหรอ พี่ยังไม่ได้ชิมอ่ะ ยุ่งๆอยู่”
“หืม...พูดแบบนี้เดี๋ยวเค้กมันก็น้อยใจแย่ซิครับ” มาอ้อนกรูอีก
“เย็นนี้พี่หนุ่มว่างมั้ย ไปกิน MK กันมั้ยครับ เดี๋ยวผมเลี้ยง”
“ไม่เป็นไรดีกว่า พี่ยังต้องเคลียร์งานอีกหน่อยอ่ะ” ของฟรี ของฟรี
“หรอครับ แย่จังเลย งั้นเอาไว้คราวหน้า ห้ามปฏิเสธนะครับ” ผมก็ได้แต่ อือ ออ ไป ไม่ได้คิดอะไร ก็รีบเคลียร์งานให้เสร็จ
ไอ้การที่มีคนมาปลื้มๆก็ดีอยู่หรอก แต่มากไปก็ชักจะรำคาญ ก็ผมมันพวกเบื่อง่าย แต่ถ้าชอบก็ชอบนาน เช่นว่า ชอบกินก๋วยจั๊บร้านนี้อ่ะ ผมกินได้เป็นเดือนเลยหนะ(ทำมาแล้วจนไอ้หมีมันบ่น) ก็มันอร่อยนี่เนอะ แต่พอกินไปกินมา รู้สึกว่าเอ๊ะ มันไม่อร่อยเหมือนเคย ก็จะเลิกกินไปอีกนานเลย เนี่ยแหละผม
กว่าจะเคลียร์งานเสร็จก็ปาเข้าไปหกโมงกว่าแล้ว เหนื่อยชมัด ส่วนไอ้หมีนะหรอ มันลงมานั่งที่โต๊ะข้างๆรอผมตั้งแต่ยังไม่ 5 โมงเลยด้วยซ้ำ มาคิดๆดูรู้งี้เรียน IT มาดีกว่ามั้ง ดูท่างานไม่ค่อยจะยุ่งเล้ย
พอปิดเครื่องปั๊บ ไอ้หมีก็บ่นปุ๊บเลย
“หิวแล้วเนี่ย”
“เออ กรูรู้”
“เป็นเพราะรอใครก็ไม่รู้ กินข้าวไม่ตรงเวลาเลย ไม่รู้จะเป็นโรคกระเพาะรึเปล่า” แล้วมันก็เอามือลูบๆท้องมัน
“ดีเลย เอาให้น้ำย่อยกัดให้กระเพาะโหว่เลย บอกให้กลับก่อนก็ไม่เชื่อ”
“ทำไมอยากให้กลับนักเนี่ย นัดใครไว้รึไง” เอาอีกละ ชวนทะเลาะอีกละ
“อะไรของมรึงเนี่ย กรูก็อยู่ของกรูดีๆไม่ได้ไปยุ่งกะใครเลยนะมรึง” ผมละอ่อนใจ
“กรูรู้ มรึงอ่ะไม่ยุ่งกับใครหรอก แต่มรึงไม่รู้หรอก ว่าไอ้ใครๆๆๆๆๆน่ะ มันอยากยุ่งกับมรึงจนตัวสั่น” ดูมันนะ คิดเอง แล้วมีหน้ามางอนผม
“ก็ถ้ากรูไม่ยุ่งกะไอ้ใครๆๆๆๆ ที่มรึงว่า มันจะมายุ่งกะกรูได้ไงเล่า” ชักมีน้ำโหครับ หึหึ
แล้วมันก็ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แต่ผมดิ เหนื่อยก็เหนื่อย ยังต้องมาทะเลาะอะไรไร้สาระกะมันอีก เวลาจะเข้าใจอะไรก็เข้าใจดี๊ดี แต่ทีเวลาจะง๊องแง๊งละมันน่าเตะซะจริงๆ
“หิวไม่ใช่หรอ รีบไปดิ” แล้วผมก็เดินนำมันออกไปโดยไม่ลืมหยิบเค้กติดมือไปด้วย แล้วก็จริงดังคาด ไอ้หมีถามว่าเค้กใคร
“เค้กกรู” ผมตอบแค่นั้นแหละ ก็มันของผมริงๆนี่หน่า รึใครจะเถียง.............
“มรึงไปซื้อตอนไหน” นั่น ยังไม่จบ ผมก็แกล้งเนียนๆทำเป้นไม่ได้ยิน แล้วเดินนำมันไปที่รถ
“มรึง ตอบมาดิ ไปซื้อมาตอนไหน”
“อะไรอีกว๊า ถามจริงเลย หิวข้าวไม่ใช่รึไง” จริงๆแล้วถ้าจะบอกมันก็ไม่น่าจะเป้นอะไร แต่ผมคิดว่า ถ้าบอกตอนนี้ เดี๋ยวมันก็พาลหาเรื่องทะเลาะกับผมอีกอ่ะ เลยยังไม่บอกดีกว่า
“มรึงก็บอกกรูมาก่อนดิ”
“ไอ้ทีมันซื้อมาให้ พอใจยัง” ถามนัก ผมเลยตัดสินใจบอกไปเลย เพราะมันก็ไม่เห้นจะมีอะไรมากกว่านั้นเลย
“ทำไม ทำไมมันต้องซื้อให้มรึง เดี๋ยวนี้มรึงสนิทกับมันแล้วนิ ชอบละซิ” นั่นปะไร
“ก็มันซื้อมาให้กรูเอง กรูไม่ได้บอกมันเลยนะ” ผมพยายามจะอธิบาย ผมเองก็เข้าใจไอ้หมีมันอยู่หรอก แต่ดูท่าทางมันจะไม่ยอมเข้าใจอะไรซะเลย
“กรูบอกแล้ว ก็มันชอบมรึงไง แล้วมรึงไปรับของมันมางี้ มรึงให้ความหวังมันงั้นซิ” ดูมันทำฉุนใส่ผม กลายเป้นว่าผมผิดใช่มะเนี่ย
“มรึงนี่ ทำไมไม่หัดเข้าใจอะไรให้มันง่ายๆหน่อยวะ มันไม่ได้มีอะไรเลยนะเนี่ย กะอีกแค่เค้กชิ้นเดียว”
“ใช่ซิ กรูมันโง่ไง กรูมันพวกหญ้าแก่ไง อยากกินหญ้าอ่อนรึไงมรึง มันเสนอมาซะขนาดนั้น ก็สนองมันหน่อยซิ”
ผมต้องสูดลมหายใจ ลึกๆ ยาวๆ ระงับอารมณ์ไว้ก่อนนะลูก ใจเย็นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“เอาเป็นว่า กรูรู้ว่ามรึงไม่ชอบใจละกัน ต่อไปกรูจะไม่รับของอะไรจากใครอีก โอเคมั้ย”
“มรึงไม่ต้องมาทำพูดประชดกรูเลย ลับหลังกรูมรึงจะไปทำอะไรมั่งกรูก็ไม่รู้ ขนาดเรื่องเค้ก มรึงยังไม่บอกกรูเลย” มันจะอะไรกันนักกันหนาว๊า นี่ก็ไม่ดี นั่นก็ไม่ได้ ผมเหลืออดแล้ว
“ก็เพราะกรูรู้ไงว่าถ้าบอกแล้วมรึงจะเป็นแบบนี้อ่ะ” คราวนี้ผมตวาดใส่มันเต็มๆ ก็มันอดไม่ไหวจริงๆ คนยิ่งเหนื่อยๆอยู่
“ถ้ามรึงไม่ไว้ใจกรู มรึงก็บอกมาเลย กรูจะได้ไม่ต้องไปคุยกับใครอีก” ดูมันอึ้งๆไป มันคงเริ่มได้สติ แต่ตอนนี้ ผมขาดสติแล้วครับ
“แล้วเค้กเชี่ยๆเนี่ย ถ้ามันเป้นต้นเหตุให้มรึงโมโหกรู กรูไม่แดกก็ได้” พูดจบปั๊บ ผมขว้างเค้กลงพื้นไปเลย (นึกแล้วยังเสียดายยยยย)
“เป็นไง พอใจแล้วใช่มั้ย แค่นี้พอใจรึยัง ต้องให้กรูทำอะไรอีกมั้ย” ผมยืนด่ามันอยู่ที่ลานจอดรถนั่นแหละ ดีหน่อยที่มันเป็นเวลาหลังเลิกงานนานแล้ว คนเลยไม่ค่อยพลุกพล่าน
“ทำไมมรึงต้องทำอย่างนี้ด้วยล่ะ” ดูดิ มันยังมีหน่ามาถามผม ทั้งๆที่มันเป็นคนเริ่มก่อนด้วยซ้ำ
ผมสูดลมหายใจลึกๆๆๆๆ ให้เต็มๆๆๆๆๆปอดอยู่สอง-สามทีก่อนจึงพูดกับมัน
“เอาเป็นว่า มีอะไรค่อยพูดกันทีหลังละกัน วันนี้กรูเหนื่อย” พูดจบผมหันหลังเดินกลับห้องเลย ข้าวเขิ้วไม่กินมันละ ผมไม่สนใจว่ามันจะทำอะไรต่อ ขืนผมยังอยู่ตรงนี้ ไม่ผมก็มันคงจะต้องมีรอยฟกช้ำดำเขียวกลับบ้านแน่ ไอ้คนเอาแต่ใจ ไอ้คนนิสัยไม่ดี ไอ้บร้า ไอ้หมีโง่...........ได้แต่นึกด่ามันในใจ เดินมาถึงห้องตอนไหนก็ไม่รู้
-
ก็คนเค้าหึงน่า เข้าใจนิดส์นึง :m23:
-
หมีมันก็ง๊องแง๊งจริง ๆ แหละ
แต่นะ ... มันก็น่าระแวงอยู่หรอก
ว่าแต่ ... มันก็แผนกเดียวกันไม่ใช่เรอะ :confuse:
-
หมีเค้าเข้าใจผิดอีกแล้ว
-
หมีกะทีอยู่แผนกเดียวกัน เค้าคงเห็นว่านายทีรุกมากละมั้ง เลยหวงมากไปนิดส์ :m29:
-
ไอ้หมีหึงไม่มีเหตุผลเลยนะเมิง เป็นไงล่ะ :m14:
แอบสะใจ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
เหอ เหอ ตามอ่านจนทันแล้ว ค่อยยังชั่ว :oni1:
หนุกดี ชอบ ชอบ
หื่นดี อิอิ :m25:
-
เป็นกำลังใจให้ที..เอ้ยหมีควายอีกคน
:m1: :m1:
-
:serius2:
อย่าทะเลาะกันๆๆๆ
-
รักมากก็หึงมากเป็นธรรมดาอ่ะ :m29: ถ้าไม่อยากให้หึงก็อย่าทำดิ ไม่ต้องรักษาน้ำใจคนอื่นหรอก เราควรรักษาน้ำใจคนของเรามากกว่าอ่ะ เช่นการรับเค้กมาจากคนที่เราก็รู้ว่าเขาชอบเรา เพื่อเป็นการรักษาน้ำใจไม่อยากปฏิเสธเขา แต่แฟนเราก็ไม่สบายใจ คอยระแวงหึงหวงกัน แล้วก็ทะเลาะกันป่าวๆ เพราะฉะนั้นควรตัดไฟแต่ต้นลม ไม่รับมาซะดีกว่า :m13:
ตัวบัวอย่าเหลือใย :m21:
-
หมีก็คิดถึงนะ ไปรับของเขาบ่อยๆ ไม่มีใครให้อะไรใครฟรีง่ายๆหรอก
บางทีเขาอาจหวังมากกว่านั้น
ถ้าไม่รักก็อย่าทำตัวให้ความหวัง
มันเจ็บทุกๆฝ่าย
:m23:
-
ทีคราวที่หมียังเกือบเข้าโรงพยาบาลกันไปรอบตอนนี้มาถึงคราวตัวเองบ้างแล้ววววว :m12:
-
ก็หมีรักของหมีนี่เคอะ
หมีก็ต้องหวง ต้องระแวง
ถ้าหมีไม่หวง ไม่หึง
ก็มาหาว่าหมีไม่รักอีก
แล้วจะเอายังไงกะหมีเคอะ
ไอ้คุณหนุ่ม อิอิ
ปล. ไม่ได้เข้ามาอ่านเสียนาน ยังเขียนได้ดีเหมือนเดิมเลยเนอะ
-
หมีคงหึงอ่ะ
ต้องเข้าใจหน่อย
-
ก็แหม...คุณหนุ่มก็ไม่ยอมบอกตาคุณทีให้ชัดเจนเลยอะ
อ่านตอนที่คุณหนุ่มเริ่มโกรธแล้วผมก็เริ่มกลัวอะคับ
กลัวจะอาละวาดเหมือนที่ผ่านๆมา
ไม่งั้นหมีก็หมีเถอะ ตายแน่ๆ
-
ใจเขาใจเรานะ :m12: :m12:
-
เห็นใจ....................ทั้งคู่น่ะ ต่างคนต่างเหตุผล แต่ไอ้มือที่สามเนี่ยสิ
-
พี่หนุ่มใจเย็นๆไว้น๊า ที่ทำมาดีแล้วสูดลมหายใจ พุทโธๆๆ เยอะๆน๊า
-
ก็คล้ายๆ กะตอนที่หนุ่มหึงหมีนั่นแหละ
เหมือนรกันเด๊ะเลยยย
:m21:
-
หึงไม่มีเหตุผลเลย ไอ้หมีเอ๊ย
-
อ่านะ
ตอนหึงก็พอจะเข้าใจ
แต่ไม่เข้าใจตอนที่เป็ดตวาดกลับ
แล้วหมีดันถามว่าทำอย่างงี้ทำไม
โง่ไปป่ะหมี
:m16: :m16: :m16:
-
องก์ที่ 48
ผมยังไม่ทันได้ถอดถุงเท้าเลย ก็มีเสียงเคาะประตู
“ตามมาง้อกรูละซิ กรูไม่เปิดให้หรอกโว้ย” ผมพูดคนเดียว งึมงำๆ แล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้าสบายใจเฉิบ ไม่สนว่าเสียงเคาะประตูมันจะดังขึ้นเรื่อยๆ
“มันจะเคาะอะไรนักหนาว๊า” มันน่ารำคาญ แล้วผมก็เริ่มเกรงใจข้างห้อง ตัดสินใจ เปิดออกไปด่ามันซะหน่อย
“จะเคาะทำไมเนี่ย น่ารำคะ.........” อึ้งดิครับ ไม่อึ้งได้ไง ในเมื่อคนที่เคาะประตูไม่ใช่ไอ้หมี แต่เป็นไอ้น้องที
“อ้าว” ผมยืนอึ้งๆไปนิดนึง
“มาได้ไงอ่ะเรา”
“จะไม่ชวนผมเข้าไปข้างในก่อนหรอ” ผมก็เลยเปิดประตูแล้วเดินนำเข้ามา
“มาได้ไงเนี่ย รู้ได้ไงว่าพี่อยู่นี่” ผมเดินเซ็งๆ คนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่
“ก็บอกแล้วว่าไม่มีเรื่องไหนที่ผมไม่รู้ ถ้าเป็นเรื่องของหนุ่ม” อ้าวๆ เชี่ยนี่ มาเรียกซะสนิทเลย กรูเป็นพี่มรึงนะเนี่ย
“อืมๆ มีไรป่ะ พี่ยุ่งๆอยู่นิดหน่อย”
“เพิ่งมาถึงก็จะไล่กลับแล้วหรอครับ ใจร้ายจัง” ไปอ้อนไกลๆตรีนกรูเลยปะ ตอนนี้หน้าผมเริ่มบ่งบอกว่าเซ็งสุดๆ
“อ่ะ ผมเอามาฝาก” แล้วมันก็ยื่นถุงให้ ข้างในเป็นกล่องโฟมใส่อาหารอันใหญ่ๆหน่อย
“อะไรอ่ะ” ผมรับมาอย่าง งงๆ
“เป็ดอบใบชา ร้านนี้อร่อยมากเลยนะ ผมเลยซื้อมาฝาก” แล้วมันก็ยิ้มซะกว้างเลย
“หรอ ขอบใจนะ แต่ทีหลังไม่ต้องก็ได้ เกรงใจ” แต่จริงๆและชอบ ของฟรี ของฟรี เหอๆๆๆๆ
“เปิดดูก่อนซิ” จะเอาอะไรกะกรูอีกมะเนี่ย เซ็งไอ้หมี แถมยังมาเจอไอ้นี้อีก อยากจะบ้า จะมารุมอะไรกันตอนนี้ว๊า ผมก็ได้แต่บ่นในใจ แล้วก็เปิดกล่องดู
ข้างในเป็นเป็ดจริงๆนั่นแหละ หั่นเป็นชิ้นๆ แต่บนตัวเป็ดมีช็อกโกแลตอยู่ 4 ก้อน
“เค้าใส่ช็อกโกแลตกันด้วยหรอเนี่ย” เจอแบบนี้ ก็งงไปเลยผม
“เปล่าหรอก เค้าว่ากินช็อกโกแลตจะทำให้อารมณ์ดีขึ้นนะ ลองดูซิ” แล้วมันก็หันมามองหน้าผม วินาทีนั้น มันรู้สึกอุ่นวาบเลยอ่ะ จากอาการเซ็งๆ หายเป็นปลิดทิ้งเลย แค่ช็อกโกแลตแค่ไม่กี่ก้อน ทำให้ผมสบายใจได้ขนาดนี้เลยหรอ หรือเป็นเพราะ อะไรกันแน่นะ
“อืม” ผมได้แต่ก้มหน้า ค่อยๆหยิบช็อกโกแลตชิ้นแรกใส่ปาก
“อย่าเคี้ยวนะ ปล่อยให้มันค่อยๆละลาย” มันว่าแล้วดึงมือผมไปนั่งลงที่ขอบเตียง
“หันหลังซิ จะนวดให้ เห็นเครียดมาทั้งวัน” รู้ดีจริงนะ
“เฮ้ย ไม่ต้องหรอก” ผมเบี่ยงตัวจะลุก แต่ก็โดนมองหน้าซะก่อน พอเจอสายตาแบบนี้ ยิ่งทำให้ช็อกโกแลตในปากผมละลายเร็วขึ้นไปอีก จนต้องก้มหน้าแล้วหันหลังให้
“หลับตาซิ” แล้วมันก็เริ่มนวด
ตอนนี้กลายเป็นว่า อารมณ์ผมสงบลงทันตาเห็น ทั้งผ่อนคลายจากการนวดแล้วก็ไหนจะช็อกโกแลตในปากที่ค่อยๆละลาย เฮ้อ........สบายจริงๆครับ ลืมเรื่องต่างๆไปหมด ต้องยอมรับว่าฝีมือนวดดีมาก เพราะเอาซะผมเคลิ้มไปพักนึงเลยทีเดียว
“เป็นไง ดีขึ้นมั้ย”ผมได้แต่อมยิ้มให้ มันรู้สึกสบายมากๆเลยจริงๆ
“เครียดมากไม่ดีต่อสุขภาพรู้มั้ย เห็นหนุ่มทำงานเครียดทุกวันแบบนี้ ผมห่วงนะ” ผมไม่ใช่คนเจ้าชู้หลายใจอะไร แต่พอมีคนมาคอยเอาใจใส่ในเวลาแบบนี้ ขอบอกว่ารู้สึกดีชมัด
ตอนนั้นก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าคิดอะไรอยู่ เหมือนอยู่ๆมันก็ผุดขึ้นมาในหัว แล้วปากมันก็พูดไปเอง
“วันนั้น ที่ทะเล ทำแบบนั้นทำไม” ผมถามออกไปเหมือนคนไม่ได้สติ มันดูเลื่อนลอยยังไงพิกล
ไอ้ทีมันนิ่งคิดอยู่แป๊ปนึง แล้วมันก็นั่งลงข้างๆเตียง ด้านหน้าผม เงยหน้ามองผม จับมือผม แววตาตอนนั้น มันเหมือนแววตาที่ไอ้หมีเคยมองผมไม่มีผิด
“ผมรักหนุ่มนะ รักตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น”ได้ยินปั๊ปผมดึงมือกลับแทบไม่ทัน สติสตังกลับคืนมาอย่างรวดเร็ว
“ผมรู้ว่าหนุ่มคงโกรธที่ผมทำอะไรลงไปแบบนั้น แต่ผมทนไม่ได้ ที่จะเห็นคนที่ผมรักต้องนอนห้องเดียวกับคนอื่น” คนอื่นที่มรึงว่าหนะ แฟนกรู
“ผมขอโทษ ผมเสียใจที่ผมทำลงไปแบบนั้น อย่าโกรธผมเลยนะ” มันพยายามดึงมือผม และเดินเข้ามาหาผมที่กำลังพยายามเดินถอยห่างออกจากมัน จะขัดขืนมากก็ไม่ดี เกิดมันโมโหหน้ามืดขึ้นมา ซวยแน่ๆผม ถึงรูปร่างมันจะไม่ใหญ่โตเท่าไอ้หมี แต่มันก็สูงกว่าผม แรงก้น่าจะเยอะกว่า ไม่ดีๆ ถอยไปตั้งหลักก่อนดีกว่า
“เอ่อที ทีกินอะไรมารึยัง” ผมพยายามเบี่ยงประเด็นสุดฤทธิ์
“หนุ่มไม่โกรธผมหรอ” ได้ผลแฮะ มันหยุดชะงักแล้วมองหน้าผม แต่ก็ยังจับมือไว้
“แฮะๆ ก็ตกใจแหละ แต่ทีก็ไม่ได้ทำอะไร.......ไม่ใช่หรอ” มันยิ้มน้อยๆแล้วพยักหน้าให้แทนคำตอบ
“อืม เอาเป็นว่าผมเข้าใจความรู้ของทีนะ ผมไม่โกรธละกัน”
“จริงนะ” พูดจบมันโผมากอดผมซะงั้น ไอ้ผมก็กลัว ไม่กล้าขัดขืน ได้แต่ยืนนิ่งๆ อยากกอดมรึงกอดไป จนผมเห็นว่าอารมณ์มันกลับมาเป็นปกติแล้ว ผมจึงผลักตัวมันออกเบาๆ แล้วเริ่มคุยกัน
“ผมขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆที่มีให้ผม” ผมเว้นจังหวะหน่อยนึง ดูท่าทีมันก่อน
“แต่ทีก้รู้ใช่มั้ย ว่าผมมีแฟนแล้ว” หน้ามันสลดเลยอ่ะ ดูๆไปก็น่าสงสารเหมือนกัน
“ผมรู้นะ ว่าทีก็คงรู้ว่าใครเป็นแฟนผม” มันพยักหน้าแทนคำตอบ
“เค้ารักผม และที่สำคัญ ผมก็รักเค้า” คราวนี้มันเงยหน้าขึ้นมามอง ตาแดงหน่อยๆละ โอ๊ย....อย่ามาร้องไห้ต่อหน้ากรูได้มั้ยเนี่ย เดี๋ยวกรูใจอ่อน
“แต่เราก็เป้นเพื่อนกันได้นี่ ใช่ป่ะ” ผมเอื้อมมือไปตบไหล่มันเบาๆ มันยิ้มออกมาหน่อยๆ
“ผมจะรอนะ” ผมทำหน้า งงๆ
“ถ้าหนุ่มต้องการผม ผมจะอยู่กับหนุ่มเสมอนะ” อะโฮะโฮะโฮะ เสน่ห์แรงเจงๆเรยกรูเนี่ย นึกถึงคำพูดของไอ้หมีแล้วก็เริ่มเข้าใจมัน แต่ทำไมมันไม่เข้าใจผมบ้างนะ คิดแล้วกลุ้ม
“อืม เดี๋ยวมันจะดึกอ่ะ อันตราย ทีกลับก่อนดีกว่ามั้ย แล้วค่อยคุยกันวันหลัง” ผมตัดบทเลย ไม่อยากให้ยืดเยื้อ
“ไม่อันตรายหรอก ห้องผมอยู่แค่นี้เอง ว่างๆหนุ่มก็ไปเที่ยวห้องผมก็ได้นะ”
“อ้าว ก็เห็นเค้าว่าทีอยู่บ้านไม่ใช่หรอ”
“ผมเช่าหอทิ้งไว้น่ะ ผมอยากเห็นหนุ่มอยู่ใกล้ๆ” ไอ้เชี่ยนี่ไม่บ้าก็โรคจิตละ แอบตั้งกล้องในห้องกรูป่ะเนี่ย ชักระแวง
“โห รวยเนอะ”อันนี้ผมพูดสำเนียงประชดประชันสุดฤทธิ์ ผมไม่ชอบจริงๆไอ้พวกมีตังแต่โง่เนี่ย ใช้เงินแบบไม่รู้คุณค่าเร้ย
“ถ้าเพื่อหนุ่ม ไม่ว่าอะไรผมก็ทำได้นะ” โหยยยยย ถ้าผมไม่ได้คบไอ้หมีอยู่ ป่านนี้คงตกลงปลงใจเป็นแฟนมันไปแล้วมั้งเนี่ย พูดแต่ละคำ จะว่าน้ำเน่าก็ไม่เชิง แต่ลองใครได้ฟังแบบนี้ น้ำเน่าๆก็เหอะ แทบเคลิ้มเลยแหละ ผมได้แต่ยิ้มแฮะๆ พูดมะออกเลย
“แล้วทีอยู่หอไหนอ่ะ”
“ก็หอนี้แหละ แต่อยู่ชั้นบนสุดหนะ”
“ห๊า..........” ตกใจเลยดิ
“อ๋อ ถึงว่าซิมาได้จังหวะที่ผมกลับห้องพอดี แอบดูอยู่อะดิ๊” พอตั้งสติได้ ผมก็ทำเสียงสูงๆล้อเลียนมันเล่นๆ
“เปล่านะ” มันทำหน้าตาตกใจ เห็นแบบนี้แล้วอดขำไม่ได้แฮะ
“เฮ้ย ผมล้อเล่น”
“งั้นผมกลับก่อนนะ หนุ่มจะได้พักผ่อน ถ้ามีอะไรก็ขึ้นไปหาผมได้นะ ผมอยู่ห้อง......”
“อืม ได้ ขอบคุณสำหรับเป็ดนะ” ผมเดินออกมาเปิดประตูให้มัน จนมันเดินลับไป ผมก็กลับเข้ามาใส่ห้องที่มีเป็ดอบใบชา พร้อมช็อกโกแลตอีก 3 ก้อน บอกตรงๆว่าผมเริ่มสับสน ไม่รู้ว่าหูแว่วไปเองรึเปล่า แต่เหมือนผมได้ยินเสียงเพลงของมาช่าที่ร้องว่า
“ไม่อยากให้เธอไว้ใจ ไม่อยากให้เธอคิดว่าชั้นรักแล้วจะทน ถ้าหากว่ามีใครมาดูแลให้ใจสับสน ถ้าเผลอมีใจให้กับเขา จะโทษใคร”
ให้ตายซิ ห้องไหนมันช่างเปิดเพลงได้เข้ากับบรรยากาศซะจริงจริ๊งงงงงงงง
แล้วนี่ถ้าไอ้หมีมันรู้ ไม่รึ แค่เค้กชิ้นเดียวก็งอนตุ๊บป่องๆไปละ ถ้ามารู้ว่าอยู่หอเดียวกันอีก ไม่อยากจะคิดเลยจริงจริ๊งงงงงงง กรุ้มครับผม งานนี้กรุ้มค่อดๆ
-
รับของเค้าแล้ว มากลุ้มทีหลังนี่นะ :m14: :m14:
-
บอกแล้ว อย่าไปยุ่งกะเคาแต่ทีแรก ปัญหามันเริ่มเกิดแล้วเห็นมั้ย
ทั้งกับแฟนเรา และใจตัวเอง :เฮ้อ:
คนใหม่ๆ น่ารัีกๆ เอาอกเอาใจดีๆ มันก็ูดูหอมหวานชวนลิ้มลองเหมือนกันนะ น้อยคนจะใจแข็งทนได้.....
แต่อย่าลืมแฟนเราห่ะ ว่าผ่านอะไรมาด้วยกันบ้างงงง รีบตัดปัญหาซะดีกว่า นะนะนะ
-
o3 โปรดระวัง ?
รักแท้แพ้ใกล้ชิดนะจ๊ะ :รักจัง11:
-
ซวยแล้วมั้ยล่ะไอ้หมี
คราวนี้เป็ดเริ่มหวั่นไหว ไหวหวั่นแล้ว
ซวยแน่เมิง แต่แอบโสนะหน้า ฮ่าๆ :m14:
-
เดี่ยวต้องยุ่งเหยิงกว่านี้แน่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
มั่นคงไว้เป็ดเอ้ยยยยยยยยยยย :m13:
-
ประชิดขนาดนี้ต้องมีหวั่นไหวบ้างล่ะน่า :m23:
-
:m12:
มีหวั่นไหวๆ
-
:m12:
มีหวั่นไหวๆ
เฮียยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!
if i had eyes in the back of my head, i would have told you that you looked good as i walked away ~
:m4: :m4: :m4: :m4: :m4:
คิดถึงม๊ากกกกกกกกก จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆ
-
หวั่นไหวแทนเลยอะ
-
อยากกินช๊อคโกแลต กะ เป็ดมั่งอ่ะ
ไม่มีใครซื้อมาฝากกกเลย :sad2:
เป็นใครก็หวั่นไหว
ตาหมีฟายแย่แน่
-
หิวจัง :sad2:
(เกี่ยวไหม)
-
องก์ที่ 49
ผ่านไปแล้วชั่วโมงนึง ไอ้หมีก็ยังไม่โทรมา มันยังงอนผมไม่เลิกใช่ป่ะเนี่ย เดี๋ยวเถอะนะ ทำเป็นได้ใจ เห้นกรูง้อเข้าหน่อยละได้ใจใหญ่
ให้ครั้งเดียวนะมรึง แล้วผมก็ตัดสินใจ โทรไปหามันเอง
ติ๊ดดดดด ติ๊ดดดดดดดด ติ๊ดดดดดดดดด ผ่านไปหลายติ๊ดจนสายมันตัดไปเอง
รึมันจะหลับ รึมันอาบน้ำอยู่ รึมันไม่ได้ยิน เพราะแปลกมาก ไม่มีครั้งไหนที่ผมโทรไปแล้วมันจะไม่รับ นอกซะว่าปิดเครื่องก็ว่าไปอย่าง
ลองอีกที ติ๊ดดดดด ติ๊ดดดดดดดด ติ๊ดดดดดดดดด จนสายมันตัดไปเอง ชักยังไงๆ โทรเข้าบ้านดีกว่า
ตู๊ดดดดด ตู๊ดดดดดดด คลิ๊ก
“สวัสดีครับ” เสียงป๊าไอ้หมีแน่นอน เสียงแบบเย็นยะเยือก
“สวัสดีครับป๊า ผมหนุ่มนะครับ” นอบน้อมสุดฤทธิ์
“อ้าว ว่าไงเรา” สั้นๆ กระชับ ได้ใจความจริงๆ
“ทศอยู่มั้ยครับ พอดีผมโทรเข้ามือถือแล้วไม่ติด”
“เอ มันยังไม่กลับเลยนะ มีอะไรด่วนรึเปล่าล่ะ”
“อ๋อ ไม่ด่วนครับ เอาไว้เดี๋ยวผมค่อยโทรไปทีหลังก็ได้ครับ”
“เอางั้นหรอ อืม งั้นถ้ามันกลับมาป๊าจะบอกให้นะ”
“ขอบคุณครับป๊า สวัสดีครับ” คุยกับป๊านี่ต้องใช้ ลมปราณและกำลังภายในสุดๆ
บ้านก็ยังไม่กลับ นี่ก็ 3 ทุ่มกว่าแระ โทรศัพท์ก็ไม่รับ มันมัวไปทำอะไรของมันอยู่น๊า ไอ้หมี
................................................................................
มาถึงที่ทำงานได้ ผมตรงไปแผนกมันก่อนเลย ก็เห้นมันอยู่ที่โต๊ะมัน ทำไรไม่รู้ พอเห็นผมแล้วก็ยังเฉย ผมเลยต้องลากแขนมันออกมาข้างนอก
“เมื่อวานมรึงไปไหนมา กรูโทรหาก็ไม่รับ”
“ทำไมอ่ะ” น้ำเสียงเย็นชามาก
“มรึงเป็นอะไรรึเปล่า” ผมดึงแขนมันเบาๆ มองหน้ามัน ก็จะไม่ให้รู้สึกผิดปกติได้ไง ในเมื่อหน้ามันเรียบเฉยมาก
“เปล่านี่” มันหลบตา ไม่ยอมมองหน้าผมเลย
“ไม่จริงอ่ะ ถามคำตอบคำ มรึงไม่เคยเป้นแบบนี้ บอกกรูมาดิ” ผมเริ่มเขย่าแขนมาแรงขึ้น
“งั้นมรึงก็รู้ไว้ซะวันนี้เลย ว่ากรูเป็นแบบนี้แหละ” อึ้งไปเลยดิ เจอแบบนี้ จริงๆแล้วผมไม่โกรธมันนะ ที่พูดแบบนี้ แต่ผมกลัว หน้าตาเรียบเฉย ไม่แสดงอารมณ์อะไรเลยแบบนี้ มันน่ากลัวนะ
“อ่ะ โอเค กรูรู้ว่ามรึงโกรธ เอาเป็นว่า กรูขอโทษ มรึงอย่าทำแบบนี้ได้มั้ย กรูขอร้อง”
“แค่นี้ใช่ป่ะ งั้นกรูจะไปทำงานต่อ” แล้วมันก็ทำท่าจะเดินกลับแผนก
“เฮ้ย คุยกันให้รู้เรื่องก่อนดิ๊” แต่ช้ากว่าผม ผมกระชากแขนมันไว้
“มรึงเป็นเชี่ยไรเนี่ย บอกกรูมาดิ” ผมอดไม่ไหว ตะโกนใส่หน้ามันเต็มๆ
“กรูไม่ได้เป็นอะไร กรูก็เป็นของกรูแบบนี้แหละ” แล้วมันก็สะบัดมือผมออกอย่างแรง แล้วเดินเข้าแผนกไป ปล่อยให้ผมยืนงงอยู่ตรงนั้น
เมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้น ทำไมแค่คืนเดียว มันถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ ผมควรจะทำยังไงดี คิดไปคิดมา น้ำตามันก็พาลไหล ผมสับสนไปหมด นี่ผมทำอะไรผิดรึไง มันถึงทำกับผมแบบนี้ ผมทำอะไรผิด ห๊า ผมทำอะไรผิด..................
.........................................................................................
ผมกลับมานั่งทำงานแบบคนเลื่อนลอย คิดอะไรไม่ออก ทำอะไรก็ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน ผมไม่มีสมาธิกับงาน ผมกังวลและสับสน คิดแล้วคิดอีก คิดไปคิดมาก็ยิ่งไม่เข้าใจ
-
ทำไมพี่หมีทำอย่างนี้อ่ะ
พี่หมีใจร้ายวะ :m16: :m16:
-
อย่าบอกนะว่าหมีเห็นเป็ดรับทีเข้าห้อง กรีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส :serius2:
-
อย่าบอกนะว่าหมีเห็นเป็ดรับทีเข้าห้อง กรีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส :serius2:
แหะ แหะ คิดเหมือนกันเลย
-
^
^
^
คิดเหมือน2รีบน เพราะถ้าแค่เรื่องเค้กหมีคงไม่เป็นขนาดนี้อ่ะ :เฮ้อ:
เอาใจช่วยให้กลับมาดีกันเร็วๆๆๆ นะๆๆๆๆ :m13:
-
น่าจะเห็นละเนอะ
-
:serius2: :serius2: ทำไมหมีทำอย่างนี้อ่ะ :o :o หรือว่าหมีมาตอนเป็ดเปิดประตูให้ทีเข้าไปในห้องอ่ะคับ :m29: :m29:
-
หมีต้องมาเห็นตอนทีอยู่ในห้องแน่เลยอ่ะ :m29:
-
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
ไม่ไหวแล้ว
หมีเป็นอาราย :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
เริ่มหงุดหงิดนายหมีมากขึ้นทุกที
เชียร์นายทีดีไหมเนี่ย ชิส์
-
เป็ดกับหมีคนละขั้วกันเลยอ่ะ
หมีนี่จะใจเย็นมากเลยนะ
ส่วนเป็ดเนี่ยะขี้ยั๊ว
ดีเจรงๆ
สงสารไอ้หมีอ่ะ :m15:
-
อ่านแล้วกลุ่มใจโว๊ย ทุกสิ่งมีทางออกแต่ไม่รู้ทางไหนวะงง :sad2:
-
ตบ
วิ่งหนี
เลิกกัน
หาแฟนใหม่(T)
ครองรัก
จบ...
-
พี่หนุ่มจะเครียดหนักกว่านี้แน่ :m16: ถ้าไม่รีบมาต่อ :angry2: :o
-
อ่ะ
:pig4:
-
คุณหมีต้องเอบซุ่มดูอยู่ห่างๆแน่ๆเมื่อคืนอ่ะ :m21:
-
ไอ้หมีเป็นไรหว่า?
เป็นอะไรก็ไม่พูด แล้วจะรู้มั้ยเนี่ย :เฮ้อ:
-
ผมว่าหมีต้องเห็นทีเข้าห้องแน่เลย
-
เฮ้ย...เกิดอะไรขึ้นกับคุณหมีคับ เศร้า :m15:
-
:m21:
ตื่นๆๆๆ
มีเรื่องแย้ว....
:m30:
-
หมีต้องมาเห็นแน่เลย :o ถึงได้เย็นชาขนาดนั้น :serius2: :serius2:
-
หมีอาจจะตัดใจแล้วก็ได้ :เฮ้อ:
-
:serius2: อ่านไปๆ หัวใจพาลจะหยุดเต้น
ไม่รู้จะ เห็นใจ ใครดี :เฮ้อ:
ห้ามเลิกกันนะว๊อยยยยยยยยยยยยยยยย :angry2:
-
ไม่น่าเชื่อเลยว่า เรื่องราวของหมีกินเป็ด จะเดินทางมาถึงองก์ที่ 50 แล้ว :mc3: ตอนแรกกะไว้ว่าจะลงแค่ไม่กี่ตอน แต่เรื่องราวมันมากมายเหลือเกิน จนล่วงเลยมาถึงครึ่งร้อยแล้ว :mc2: ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะให้จบลงที่ตรงไหน อาจจะให้จบลงแบบสวยงาม :m13: แต่ยังไงเรื่องราวชีวิตมันก็ยังคงต้องดำเนินต่อไป เศร้ายังไงพิกล.....
ปล.ขอบคุณสมาชิกที่รักกันเหนียวแน่นหนึบ(คล้ายๆชีสหนึบ ฮุฮุ...อร่อยอ่ะ..ชอบ :m1:) ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำหลายๆอย่าง ขอบคุณจริงๆ..... :pig3:
...........................................
องก์ที่ 50
พอเที่ยงผมรีบไปดักรอไอ้หมีที่แผนก ยังไงๆวันนี้ผมก็ต้องรู้ให้ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ไปถึงมันกำลังเดินออกมาพอดี
“ไปกินข้าวกันเหอะ” ผมรีบเข้าไปดึงๆแขนมันไว้ แค่เห็นหน้าที่เรียบเฉยมัน ใจผมก็แป้วละ
“กรูจะไปกินกับเพื่อน มรึงจะไปด้วยมั้ยล่ะ”ยิ่งได้ยินแบบนี้ ใจผมก็หล่นตุ๊บไปกองที่พื้นแล้ว กำลังใจที่เตรียมมาหายเกลี้ยง
“เฮ้ย เดี๋ยวดิ กรูมีเรื่องอยากคุยด้วย” ผมพยายามรั้งมันไว้
“เฮ้ยทศ ไปกินกับเพื่อนก็ได้นะ ไม่เป้นไร” เสียงเพื่อนที่แผนกมันตะโกนตามหลังมา
“ไม่อ่ะ เดี๋ยวกรูไปกินกับพวกมรึงนั่นแหละ” มันตะโกนบอกเพื่อนมัน แล้วหันมาพูดเบาๆ
“คงมีคนที่เค้าอยากกินข้าวกับมรึง มากกว่ากรู” พูดจบมันก็สะบัดแขนผมแล้วรีบวิ่งตามกลุ่มเพื่อนมันออกไป เป็นครั้งที่สองแล้วที่มันทำกับผมแบบนี้ภายในวันเดียวกัน
แต่คราวนี้ผมสุดกลั้น ผมเก็บอาการไว้ไม่ได้แล้ว ผมรีบวิ่งเข้าห้องน้ำก่อนที่น้ำตาจะร่วงลงมา พอปิดประตูได้ผมปล่อยโฮออกมาอย่างไม่อาย มันทรมานนะกับการที่ไม่รู้สาเหตุที่ทำให้โดยเกลียด อย่างน้อยก็ยังโชคดีที่เวลาเที่ยงแบบนี้ ไม่มีใครมาเข้าห้องน้ำ
“มรึงเกลียดกรูแล้วใช่มั้ย มรึงเกลียดกรู ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ” ผมได้แต่พร่ำบอกตัวเองอยู่แบบนั้น
“กรูผิดอะไร ทำไมทำกับกรูแบบนี้ ฮือ ฮืออออ ฮึก ฮึก อะ ฮือออออ” ผมร้องไห้อยู่แบบนั้น จนน้ำตาเริ่มหยุดไหลและแห้งไปเอง มีเพียงเสียงสะอื้นเบาๆ ถ้าเป้นตอนกลางคืน บรรยากาศคงวังเวงน่าดู(ยังมีอารมณ์ขำอีกแน่ะ)
พอผมหยุดร้องไห้จนสนิทแล้ว ผมเริ่มทบทวนอะไรหลายๆอย่าง เรื่องราวต่างๆที่ผ่านมา เหตุผลที่น่าจะเป็น สาเหตุที่มีแรงจูงใจให้มันทำกับผมแบบนี้ ยิ่งคิดก็ยิ่งเกลียด ยิ่งแค้น ยิ่งเคือง
ผมก็ไม่รู้ว่ามันโกรธผมเรื่องอะไร แต่ทำไมมันไม่ถามผมตรงๆ มีอะไรทำไมไม่บอก แล้วในเมื่อผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ มันจะมาโกรธผมดื้อๆแบบนี้ได้ไง ก็ไหนมันว่ามันไว้ใจผม มันทำเหมือนผมไม่มีความหมาย ไม่มีความรู้สึก มันเห็นผมเป็นของเล่นใช่มั้ย นึกจะเล่นก็เล่น พอเบื่อก็ทิ้ง
ผมเองก็มีศักดิ์ศรีนะ ก็ดี ในเมื่อมรึงทำกับกรูแบบนี้ก่อน ถ้ากรูทำบ้างอย่าหาว่ากรูไม่แคร์มรึงละกัน คิดได้แบบนั้น ผมก็เปิดประตูออกมา ล้างหน้าล้างตา (ตาบวมเลยอ่ะ) แล้วกลับมานั่งที่แผนก ข้าวเที่ยงก็ไม่ต้องกินมันละ แล้วก็อย่างที่คิด ต้องมีคนทักเรื่องตาบวมๆของผมแน่ๆ
“หนุ่ม ทำไมตาบวมงี้อ่ะ เป็นไรรึเปล่า” พี่ฝนเดินมาทักเป้นคนแรกเลย
“นิดหน่อยครับพี่ พอดีหมาที่เลี้ยงไว้มันตายน่ะครับ” ดีนะที่คิดเหตุผลไว้ก่อน
“โหย sensitive สูงนะเราน่ะ พี่ก็ตกใจนึกว่าเป็นอะไรซะอีก”
“อย่าไปบอกใครนะพี่ ผมอายอ่ะ” เชื่อซิ ถ้าผมพูดแบบนี้รับรอง เรื่องที่ผมร้องไห้คงกระจายไปทั่ว office แล้วไอ้หมีมันก้ต้องรู้เรื่อง ผมเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าถ้ามันรู้ มันจะทำยังไง
แล้วก็จริงๆครับ ข่าวเรื่องผมร้องไห้ แพร่ออกไปเร็วมาก ที่รู้ก็เพราะว่ามีเพื่อนแผนกอื่นๆโทรมาถาม และที่สำคัญ ไอ้น้องทีมันก็โทรมาถาม น้ำเสียงห่วงใยมาก แต่ผมไม่อยากได้หรอก ความห่วงใยจากมัน ผมอยากได้อย่างอื่นมากกว่า ความสะใจไง
“หนุ่มเป็นไรมากมั้ย ดีขึ้นรึยัง” ไอ้ทีครับ มันโทรมาถามทุกครึ่งชั่วโมงเลย ไอ้ห่วงน่ะก็ขอบคุณอยู่หรอก แต่ถี่ขนาดนี้ชักน่ารำคาญ
“อืม ไม่เป็นไรมากแล้วแหละ ทีว่างหรอ โทรมาบ่อยจัง” เริ่มไม่รักษาน้ำใจใครละผม ชักรำคาญแล้วอ่ะ
“ก็ผมห่วงหนุ่มนี่”
“ขอบคุณนะ ถ้างั้นผมขอทำงานก่อนละกัน เดี๋ยวโดนไล่ออกจะยิ่งเศร้าไปกว่านี้” ผมพูดติดตลกแล้วก็วางสายไป
นี่ขนาดบ่ายกว่าแล้ว ตาผมยังบวมอยู่เลย ดูกระจกแล้วน่าอายชมัด แต่ที่สำคัญ ไอ้หมียังไม่โทรมาเลย ไม่รู้ว่ามันรู้เรื่องผมรึยังน๊า อยากรู้จังว่ามันจะรู้สึกยังไง
ผมเลยแกล้งทำเป็นปวดหัว ขอเข้าไปนอนพักในห้องพยาบาล (เหมือนโรงเรียนเลยเนอะ บริษัทผมเนี่ย) ผมทิ้งโทรศัพท์ไว้ที่โต๊ะนั่นแหละ แล้วบอกเพื่อนไว้ว่าใครโทรมาก็รับให้ด้วย บอกว่าผมไม่ค่อยสบายแล้วจะโทรกลับ อย่างน้อยๆถ้าไอ้หมีโทรมา มันก้จะได้รู้ว่าผมอยู่ไหน ผมว่ามันคงจะฉลาดพอที่จะรู้ว่าที่ผมต้องไม่สบายมานอนห้องพยาบาลเป้นเพราะใคร
-
:sad2: :sad2: :sad2:
-
and then
มันจะเป็นยังไงต่อไป
-
:o12: :o12: :o12:เศร้า.....................................
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: ทำไมถึงทำอย่างนี้ล่ะคับหมี อุตส่าห์เชียร์มาตั้งแต่เริ่มต้น :angry2: :angry2: ถ้ายังทำตัวเปนคนไม่มีเหตุผลอย่างนี้ผมเลิกเชียร์ดีก่า ให้เป็ดหาใหม่ดีก่า :m14: :m14: เอาให้เข็ดเลยคับเป็ด อย่าให้ได้ใจไปกว่านี้ o12 o12
-
อารายกันเนี่ย
:m15:
-
หมี.................มึงไม่ค่อยได้กินปลาใช่ม่ะ ทำไมโง่แบบนี้ว่ะ
-
:เฮ้อ: เป็ดยังหาสาเหตุไม่พบ และเริ่มมีทิฐินิดๆ แล้ว :เฮ้อ:
-
:เฮ้อ: สงสัยทศจะเห็นทีเข้าห้องจริงๆๆอ่ะ :sad2:
:m15: :m15:
-
ไรอะ ไม่มีเหตุผล ทั้งคู่เลย เอาแต่ คนรักกันในเมื่อไม่ไว้ใจกันก้อคบกันไปไมม่มีความสุขหรอก
-
หมีทำไมไม่พูดไม่ถามเป็ดตรงๆ หนีหน้ากันแบบนี้ อยากจะจบกันไปแบบค้างคาแบบนี้เหรอ :angry2:
-
รู้สึกว่าอยากกินดีหมีขึ้นมาตะหงิดๆ.................. :m16:
เอาหมีไปเชือดดดด............... :angry2:
-
ไงล่ะไอ้หมี มีอะไรเจือกไม่ถาม
เจอแผนการลึกลับซับซ้อนซ่อนเงื่อนเข้าไป
ว่าแต่มันจะเข้าใจป่าวเหอะ ยิ่งเข้าใจอะไรยากๆ อยู่ด้วย :m16:
-
รอครับ รอตอนต่อไป :m15: :m15:
:m1: :m1:
-
แผนสูง
-
:o12: :o12:
-
ง่ะ
:pig4:
-
รอตอนต่อไป :mc1:
พี่หมีทำให้ :seng2ped:
เดี๋ยวก็เชียร์ที แทนเลยนิ
-
แล้วจะเข้าใจกันมั้ยเนี่ยยยยยย .... :m21: :m21: :m21:
-
:m15:เมื่อไหร่จะ clear กันได้เนี่ย
-
มีอะไรทำไมไม่คุยกันเนี่ย
หงุดหงิดหมีแล้วนะ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:เฮ้อ: เฮ้อนี่ละหนาความรัก ไม่ทิ้งเค้าก็โดนเค้าทิ้ง เชิดๆไว้คับ ผู้ช่วยนางเอกเอาใจช่วย ทองแท้ไม่กลัวไฟลน สวยเลือกได้จ้า
-
น้อยจัยพี่หมีแล้วมีอะทำมั๊ยไม่คุยกัน
-
หมีงอนไมอ่ะ คนเค้าอุตสาห์มาง้อแล้ว :m16:
-
เลิกไปเลยค่ะ
ง้อแล้วไม่สนเรา
แล้วเราจะต้องไปสนมันทำไม
:oni2: :oni2: :oni2:
-
ไอ้หมีบ้า :angry2:
-
ขอเดาว่า คุณหมีเห็นทีมาหาที่ห้องเลยเป็นแบบนี้ :o12:
-
จบหน้า 15
-
สวัสดีค่า
ขอมาอยู่เฝ้าเคียงข้างคนอื่นๆอีกคนนะค่า
หนุกจ้า หนุก
รออยู่นะค่า :m13:
-
เหอๆ
-
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
อย่างอลกันนานน๊า
-
เรื่องนี้ หนุ่ม เป็นคนผิดเต็มๆ
ไม่น่าที่จะเล่นกับความรู้สึกของคนที่รักแบบนี้เลย
-
ทศอะ ทำไมทำแบบนี้วะ ไม่เชื่อใจกันบ้างเลย
-
เฮ้อ...
ทามมายทศทามแบบนี้อ่ะ...
เด๋วเสียไปแล้วจะรู้สึก แง่งๆ
:m16: :m16: :m16:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
:sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2:
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
-
ไม่น่าเชื่อ ตามอ่านทันแล้ววววว o2 o2 o2
-
หมีงอน
เป็ดงง
แต่ไมรู้สึกถึงความเศร้าเริ่มตั้งเค้า (รึชั้นคิดไปเองฟะ)
-
:mc4: เย้ๆๆๆๆ สมาชิกใหม่อ่านทันแล้ว :oni2: งั้นก็ต่อให้เลยละกันโน๊ะ กะลังลุ้นๆๆๆๆเลย
...............................................................
องก์ที่ 51
หลังจากลงชื่อในสมุดบันทึกเสร็จ ผมก็ทานยา พารา ไป 2 เม็ด (ผมเริ่มปวดหัวจริงๆแหละ) แล้วก็ล้มตัว
นอน ตอนแรกกะว่าจะนอนเล่นๆซักชั่วโมงนึง แต่ไปๆมาๆ หลับจริงๆเฉยเลย มาสะดุ้งก็ตอนที่รู้สึกว่ามือกำลังมาลูบที่หน้าผม
ผมรู้สึกตัวแล้วหละ แต่ยังไม่ลืมตา แกล้งพลิกตัวขยับไปมา แล้วก็นอนนิ่งๆดูเชิงก่อน แล้วมือนั้นก็ค่อยๆลูบที่หน้าผมเหมือนเดิม
“ขอโทษนะ” มีเสียงกระซิบเบาๆ ผมมั่นใจว่าเป็นเสียงไอ้หมี 100%
ผมเลยรีบลืมตาขึ้น จริงๆด้วยเป้นไอ้หมี นั่งอยู่ข้างๆเตียง กำลังเอามือลูบที่ใบหน้าผม พอมันเห็นผมลืมตา มันรีบลุกขึ้น แต่ผมไวกว่า ผมคว้าแขนมันไว้ทัน
มันนิ่ง ผมก็นิ่ง ไม่มีคำพูดใดๆ แต่ผมยังจับแขนมันไว้ ผมมองหน้ามัน มันมองหน้าผมแป๊ปนึงแล้วก็หลบตาก้มหน้ามองพื้น
ผมจะไม่เป้นฝ่ายเริ่มก่อน ผมจะให้โอกาสมันพูด ยังไงๆผมก็คิดว่ามันผิด ผมไม่รู้ว่ามันคิดว่าผมผิดอะไรและผมก็ไม่สนด้วย แต่มันผิด ผิดเพราะมันไม่เชื่อใจและไว้ใจผม ถ้ามันไว้ใจผม เหตุการณ์แบบนี้จะต้องไม่เกิดขึ้น
ห้องพยาบาลที่เงียบสงบ แสงแดดรำไรสอดผ่านเข้ามาทางหน้าต่าง (ไม่มีเสียงนกร้องอ่ะ) มีเพียงผมกับมัน คิดไปคิดมาเหมือนฉากในหนังในบะครเลยอ่ะ เพิ่งเข้าใจว่าหนังที่เค้าสร้างๆกันเนี่ย ก็คงเอามาจากชีวิตจริงนี่แหละน๊อ
ตอนแรกบรรยากาศมันก็ดูดีอ่ะ แต่ตอนนี้ชักเริ่มอึดอัด ก็มันไม่พูดซักทีอ่ะ แต่ตอนนี้ผมขอขยับลุกขึ้นนั่งก่อนละกัน เมื่อยแขนแล้วอ่ะ แต่ก็ยังจับแขนมันไว้แน่น
“เป็นไงบ้าง” มันพูดทั้งๆที่ยังก้มหน้า
“พูดได้แล้วหรอ นึกว่าใบ้แดรกไปแล้ว” อยากจะบ้า ผมไม่ได้จะตั้งใจพูดแบบนั้นซักหน่อย ปากพาซวยเจงกรู
“.....................” นั่นแงะ ว่าแระ ปากหนอปาก
“ห่วงกรูด้วยหรอ ทำกับกรูซะขนาดนั้น” ได้ผลมันก็หันมามองหน้าผม อย่างน้อยหน้ามันก็แสดงอาการคิ้วขมวด ไม่ได้เรียบเฉยเหมือนตอนแรก
“ไหนมรึงบอกมาซิ มรึงเป็นอะไรของมรึง” ผมไม่รอแล้ว ผมขอเปิดประเด็นก่อนเลยละกัน
“......................” มันก็ยังเงียบอ่ะ แถมหลบตาผมอีก
“ถ้ามันเป็นเพราะว่ามรึงเบื่อกรูแล้ว มรึงอยากจะเลิกกับกรู มรึงก็บอกมาเลย” พูดไปพูดมาเสียงเริ่มสั่น รู้สึกเหมือนมีอะไรซักอย่างทำให้ตาผมเริ่มพร่ามัว น้ำตานี่เอง มันจะไหลออกมาทำไมตอนนี้ว๊า
“ถ้ากรูไม่มีค่าสำหรับมรึงแล้ว มรึงก็พูดมา อย่าทำแบบนี้ กรูเจ็บนะ” ตอนนี้ผมสะอื้นจนตัวโยน แต่ยังไงผมก็ยังจับมือมันไว้ ผมไม่รู้ว่าไอ้หมีมันทำหน้ายังไง ตอนนี้มีแต่ม่านน้ำตาบังไว้หมด
“มรึง” ผมได้ยินเสียงมันพูดเบาๆ
“บอกกรูมาซิ ทำไมทำกับกรูแบบนี้” ตอนนี้ผมเขย่าแขนมัน ฟูมฟายแบบคนบ้า น้ำตาไหลเปื้อนหน้าไปหมด หมดหล่อเลยกรู
“กรูขอโทษ กรูขอโทษ” แม้ตอนนี้ผมจะเห็นอะไรไม่ถนัด แต่ผมก็รู้สึกได้ ว่าไอ้หมีมันโผมากอดผมซะแรง เอาซะแทบจุก
“กรูขอโทษ กรูขอโทษนะ” แล้วมันก็กอดผมแน่นขึ้น นี่มรึงขอโทษกรู รึมรึงจะฆ่ากรูเนี่ย
“ทำไมทำกับกรูแบบนี้ มรึงไม่รักกรูแล้วใช่มั้ย” ผมปล่อยให้มันกอดในขณะที่ก็ไม่สามารถหยุดคำพูดที่พร่างพรูออกมาได้
“มรึงเกลียดกรู มรึงไม่รักกรู” พูดไป ก็ทุบๆๆๆๆๆ ที่ตัวไอ้หมีไป ขณะร้องไห้ยังมีกะใจไปทำร้ายเค้าอีกแน่ะ
“กรูขอโทษ” มันพูดแต่คำเนี๊ยะ ผมต่างหากต้องเป้นฝ่ายฟัง แต่นี่อะไร มันดันเป็นฝ่ายฟังแล้วให้ผมพูดแทน
“มรึงบอกมาเลย มรึงจะเอาไง มรึงว่ามา” ผมเริ่มรวบรวมสติที่กระเจิดกระเจิงไปเมื่อกี้กลับมาได้ละ ยังไงๆ วันนี้ก็ต้องให้รู้เรื่อง ถ้าไม่เคลียร์ ก็จะไม่มีโอกาสนั่นอีกแล้ว สำหรับมัน
“ทำไมมรึงทำแบบนี้ กรูผิดตรงไหน บอกมาดิ” ผมผลักมันออก มองหน้ามัน
“กรู” ก้มหน้าอีกละ
“มีอะไรมรึงพูดมาเลย ไม่ต้องห่วง กรูรับได้ อย่างน้อยมันก็คงดีกว่าที่กรูเป็นอยู่เนี่ย”
“กรูรู้ว่ามรึงคบกับไอ้ทีอยู่” ในที่สุดมันก็พูดออกมา
“ มรึงทำกับกรูเหมือนที่พี่ป็อปเคยทำ กรูไม่โกรธมรึงหรอก กรูแค่เสียใจที่กรูไม่ดีพอสำหรับมรึง” ผมอึ้งไปเลย หน้าเหวอ
“มรึงคือกรู....” ยังไม่ทันจะพูดมันก็ชิงพูดซะก่อนละ
“ขอเวลากรูทำใจหน่อย กรูสัญญาว่ากรูจะปรับปรุงตัว มรึงกลับมาหากรูได้มั้ย” มรึงให้กรูกลับไปหา ทั้งๆที่มรึงทำท่าจะทิ้งกรูเนี่ยนะ ไอ้หมีเอ๊ย
“กรูไม่โทษ กรูไม่โกรธมรึงหรอก จริงๆนะ” มันจับมือผมแน่น ผมจะทำอะไรได้ล่ะ นอกจากหน้าเหวอๆ
“มรึงจะฟังกรูได้รึยัง” มันพยักหน้าแทนคำตอบ ผมค่อยๆเชยคางมันขึ้นมา มองตามัน แล้วก็บอกในสิ่งที่มันเองก็คงอยากได้ยิน
“กรูไม่รู้นะ ว่ามรึงทำไมคิดว่ากรูคบกับไอ้ที...แต่..” ผมยังพูดไม่ทันจบเลย มันก็แทรกขึ้นมาซะก่อน
“ก็วันที่กรูทะเลาะกับมรึง กรูตามมรึงไป กะจะไปขอโทษ แต่กรูเห็นไอ้ทีมันเข้าไปหามรึงตั้งนานสองนาน แล้วมรึงก็ยังกอดกับมัน” พูดได้แค่นั้น ไอ้หมีก็น้ำตาร่วง เผาะๆๆ
“มรึงก็ฟังกรูก่อนดิ” เริ่มมีนำโหนิดนึงละ
“กรูรู้ว่าไอ้ทีมันคิดอะไรๆกับกรู แต่กรูบอกมันไปแล้ว ว่ากรูไม่เล่นด้วย เพราะกรูมีมรึง” ไอ้หมีมันทำหน้า งงๆ
“วันนั้นที่มรึงเห็น มันเข้ามากอดกรู เพราะว่ากรูบอกว่าเป็นเพื่อนกันได้ แล้วถ้ามรึงดูให้ดี กรูไม่ได้กอดมัน” พูดไปผมก็อมยิ้มไป อย่างน้อยผมก็รู้แล้ว ที่มันทำก็เพราะว่ามันเข้าใจผิด เห็นแบบนั้น ป็นใครก็คงคิดอะแหละ แต่ผมน้อยใจที่มันเอาไปคิดต่อเป็นตุเป็นตะ โดยไม่ได้ถามผมซักคำ เป็นผมหน่อยละไม่ได้ จะเข้าไปดึงแยกแล้วชกซักทีสองที ตั้งแต่เห้นมันกอดกันแล้ว
“กรูห้ามให้ใครมาชอบกรูไม่ได้ ก็เหมือนที่มรึงมาชอบกรู แต่กรูรู้ตัวว่ากรูกำลังทำอะไร และขอบอกว่ากรูไม่ใช่คนเจ้าชู้ที่จะคบใครทีละหลายๆคน” ไอ้หมีมันเริ่มยิ้มละ
“ทำไมมีอะไรแล้วมรึงไม่ถามกรูตรงๆ ทั้งๆที่มรึงเป็นคนบอกเองด้วยซ้ำ มรึงทำแบบนี้ไม่ไว้ใจกรูใช่มะ” ผมแกล้งทำงอน หันหน้าไปอีกทาง
“ไม่ใช่นะมรึง กรูรักมรึงจะแย่อยู่แล้ว กรูก็แค่” มันหยุดพูดแค่นั้น
“แค่อะไร แค่ไม่เชื่อใจ ไม่ไว้ใจกรู” ถึงทีกรูเอาคืนมั่งแระ
“ไม่ใช่นะมรึง กรูงี่เง่าเอง”
“มรึงไม่ผิดหรอก ก็ท่าทางกรูมันออกเชิญชวนซะขนาดนั้น เป็นใครก็คงคิด” เหอๆๆๆๆ ลงโทษ ลงโทษ
“มรึง” ทีงี้ละมาทำหน้าสลด
“มรึงจะให้กรูทำไง ไม่ต้องคุยกับใครเลยดีมั้ย มรึงจะได้ไม่ต้องมาระแวงแล้วพาลมาโกรธกรูอีก”
“มรึงอย่าพูดแบบนี้ดิ”
“อ้าว แล้วจะให้กรูทำไงล่ะ เดี๋ยวมรึงโกรธกรูคราวหน้า กรูจะได้ทำตัวถูก” พูดไปพูดมา ผมชักจะพาลโมโหมันขึ้นมาตะหงิดๆ เย็นไว้ลูก เย็นไว้
“กรูขอโทษ กรูจะไม่งี่เง่าแล้วอ่ะ กรูสัญญา ดีกันได้มั้ย” แล้วมันก็ชูนิ้วก้อยขึ้นมา
“มรึงสัญญาได้มั้ยล่ะ ว่ามีอะไรจะถามกรู ถ้ามรึงจะโกรธ ก็ต้องเป็นเพราะคำพูดของกรู ไม่ใช่มรึงคิดหรือเข้าใจไปเอง หรือเป้นเพราะใคร” มันพยักหน้า
“แล้วมรึงก็ต้องเชื่อใจกรู โกรธกรูเรื่องอะไรต้องบอก”
“แล้วก็ขอร้อง อย่าทำกับกรู เหมือนที่มรึงทำอีก มรึงเจ็บแต่กรูเจ็บกว่า” พอมันพยักหน้าอีก ผมก็เอื้อมมือจะไปเกี่ยวก้อยมัน แต่พอนึกอะไรขึ้นได้ ผมก็ดึงนิ้วกลับ มันทำหน้าเหวอๆ
“คราวนี้มองยังไงมรึงก็ผิด มรึงต้องเลี้ยงปลอบขวัญกรู”
“ขี้งกจริงๆเลยแฟนกรูเนี่ย” มันขยี้หัวผมเบาๆ
“อ่ะ กรูสัญญาทุกข้อ ดีกันได้ยัง” แล้วมันก็ยื่นนิ้วก้อยมาอีกครั้ง ผมจะทำอะไรได้ นอกจากยื่นนิ้วไปเกี่ยวนิ้วมันไว้
“กรูขอโทษนะ กรูสัญญาว่ากรูจะไม่ทำให้มรึงร้องไห้อีก” มันดึงตัวผมเข้าไปกอด ไม่น่าเชื่อเลยว่ามันจะมีอิทธิพลกับผมขนาดนี้ นี่ถ้ามันทิ้งผมไปจริงๆ ไม่รู้เลยว่าผมจะมีสภาพยังไง เฮ้อ........ไอ้หมีฟายเอ๊ย
“แล้วเป้นอะไรมากมั้ย ดีขึ้นรึเปล่า” มันแตะหน้าผากผม ผมสั่นหน้าเบาๆ
“สัญญากับกรูนะ ขอแค่เชื่อใจกรู แค่นั้น ได้มั้ย”
“กรูสัญญา กรูสัญญา” มันกอดผมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันอบอุ่นมาก
“ไปเหอะ โดดงานมานานแล้ว” ผมว่าพลางเก็บผ้าและเซ็นต์ชื่อตอนออก และถ้าผมตาไม่ฝาด เหมือนผมจะเห็นหลังของไอ้น้องที ผมหันไปมองหน้าไอ้หมี ก็เห็นมันยิ้มให้ตามปกติ เฮ้อ.......ปัญหานี้ใหญ่หลวงนัก ผมจะทำยังไงดี แต่อย่างน้อยไอ้หมีก็ทำให้ผมรู้ว่า ผมขาดมันไม่ได้..........
คราวนี้ผมคงจะต้องจัดการแบบจริงๆจังๆซักที แล้วผมจะเริ่มยังไงดีว๊า แค่คิดก็กลุ้มอีกละ
-
เย้...เคลียร์กับคุณหมีได้แล้ว
ปัญหาเรื่องที ก็แก้ต่อไปน๊า...
เอาใจช่วยๆ
-
ยอดเยี่ยมที่สุด เคลียแบบนี้ให้ชัดเจน :m4: :m4: :m4:
o13
-
น้องทีตัดอกตัดใจซะเถอะน้า :sad2:
-
เย้ๆ เคลียร์กันได้สักที :m4:
ทีหลังอย่าคิดเอง เออเองอีกนะไอ้หมี มีอะไรต้องถามรู้ป่าว :m14:
-
เย้ๆๆ ดีกันแล้ว :m1:
-
:mc3: :mc3:
คืนดีกันซะที
-
ว่าอยู่แล้วว่าหมีต้องเข้าใจไรผิด :m4: แล้วก็ไม่ถามนะคนเรา เฮ้อ :เฮ้อ: เจ็บทั้ง 2 ฝ่าย :m15:
-
ดีใจด้วยดีกันแล้ว
-
เออ มันต้องอย่างนี้สิ!!!
มีอะไรก็ต้องคุยกัน ไม่ใช่ไม่พูดไม่คุย
แบบนี้ค่อยน่าเชียร์นายหมีหน่อย หึหึ
จริงๆก็สงสารนายทีนะ
แต่ตัดใจ...คงเป็นวิธีที่ดีสำหรับนายทีล่ะ
-
ว่าแล้วเชียว... :m13:
ว่าพี่หมีต้องเห็นตอนนายทีเข้าไปในห้องแหงเลย
อภัยให้พี่หมีก้อดีแล้ววววววว เป็นใครเห็นแบบนั้นก้อเข้าใจผิดเนอะ
-
คืนดีกันก็ดีแล้ว แล้วรีบๆเคลียร์เรื่องทีด่วนเลย
-
ดีใจๆๆๆ เข้าใจกันละ
ว่าแต่ไิอ้น้องทีนี่จะเอาไงต่อไปงับ :m22:
-
เครียร์กะไอ้หมีได้แล้ว ต่อไปก้อไปเครียร์กะไอ้ทีต่อเลยนะ
-
โย่ โย่
:pig4:
-
:oni2:ในที่สุด ก็ดีกันแล้ว
-
ดีกันแล้วดีใจด้วย
-
ทีสู้ๆ..........ทีสู้ตาย........เหอๆ..........
กรูจาโดนทรีนแฟนๆหมีแถวนี้ไหมหว่า................. :m22:
-
โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ดีกัยแล้ว
แต่ฉากมันยังไงไม่รู้นิ
อึมครึมๆยังไงไม่รู้
-
:a1: :a1:
-
ดีกันไปนานๆ เน้อ :m13:
-
เล่นเอาใจหายใจคว่ำหมดเลย
ดีกันแล้ว ดีจายด้วยงับ ^-^
:m4: :m4: :m4:
-
:m4: คืนดีกันแล้ว รออ่านต่อ :m1:
-
อย่างน้อยก็เข้าใจกันได้ซะที
แล้วอีกอย่างหนุ่มก็ควรจะจัดการให้ชัดเจน
-
ฮ่วย ลุ้นๆๆๆๆๆ เหมือนไปนั่งอยู่ข้างเตียงห้องพยาบาล
ไม่กล้าหายใจแรง เด๋วหนุ่มกะหมีฟายได้ยิน
ดีกันแล้ว ก้อดีใจด้วยน๊ะ ลั่ล ลัล ล้า อยากให้ทุกคู่ร๊ากกกกก กันนานๆ :m1:
แล้ว กะตาที ทำงัยละเนี่ย ตื้อจริงๆ ตานี่
ก้อเข้าใจ หนุ่มเค้ามีสิเน่ห์ :m13: (ไอ้หมีเฝ้าไว้ดีๆ)
-
โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ดีกัยแล้ว
แต่ฉากมันยังไงไม่รู้นิ
อึมครึมๆยังไงไม่รู้
ทำยังกะดูละครหลังข่าว
ว่าแต่ ... มันก็น่าปวดหัวจริง ๆ แหละ
ฮ่วย ลุ้นๆๆๆๆๆ เหมือนไปนั่งอยู่ข้างเตียงห้องพยาบาล
ไม่กล้าหายใจแรง เด๋วหนุ่มกะหมีฟายได้ยิน
ดีกันแล้ว ก้อดีใจด้วยน๊ะ ลั่ล ลัล ล้า อยากให้ทุกคู่ร๊ากกกกก กันนานๆ :m1:
แล้ว กะตาที ทำงัยละเนี่ย ตื้อจริงๆ ตานี่
ก้อเข้าใจ หนุ่มเค้ามีสิเน่ห์ :m13: (ไอ้หมีเฝ้าไว้ดีๆ)
ดูท่าหลังไว ๆ ที่หนุ่มเห็นคงไม่ใช่ไอ้น้องทีแล้วละ
-
เย้ๆ ในที่สุดก็คืนดีกันแล้ว
:pig3: :pig3: :pig3:
-
รออยู่นะค้าบบ :oni2:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:o8: :o8:เขิลพี่หมีกับพี่เป็ดจริงๆ :o8:
-
:oni1: :oni1: :oni1:
มารอพี่หมีกะพี่เป็ดหนุ่มอ่ะ
จามีตอนสวีทหวานแหววเรียกเลือดมั้ยน๊า :m25: อิอิ ^O^
-
รอตอนต่อไปนะครับ จะเป็นยังไงน้อ :m1: :m1:
-
ในที่สุดก็ดีกันซะที :mc4: ใจหายใจคว่ำหม๊ด :m23:
แต่คิด ๆ ไป ก็สงสารน้องทีเหมือนกันน๊อ :เฮ้อ:
-
คืนดีกันก็ดีแล้วละค๊าบ
แต่เค้าว่าพี่หนุ่มก็มีส่วนผิด นิ๊ดนึง น่ะ รู้สึกว่าพี่จะให้ยื่อใยพี่ทีไปนิ๊ดนึง ถ้าจะตัดก็ตัดๆให้มันจิงๆไปเรยดีกว่า รู้วึกว่าพี่ทีจะรักพี่มากด้วย ==''เกิดทำไรขึ้นมาเรื่องมันไม่แย่ไปใญ่เหรอ
แล้วถ้าพี่หมีมานมีหญิงมาติดแบบพี่ แล้วเวลาเค้าให้ของไรพี่หมีก็รับ ยอมไปกินข้าวด้วย แบบพี่ แล้วพี่จะรู้สึกยังไง ชอบเหรอ? แฟนใครใครก็รักก็หวงเป็นธรรมดา มันต้องคุยกานให้เคลียร์แบบนี้ ถูกต้องละคร๊าบ~~~~
เชียร์พี่ก่ะหมีหื่น
-
ว๊า วันนี้ทำไมไม่มาต่อน้า
รออ่านอยู่นะครับ :m1: :m1:
-
เฮ้ย...เข้าใจกันเสียที่มีอะไรก็คุ่ยๆกันนะคับ
-
มารอ :m13:
-
o2 ตอนนี้ต้องเข้าพบลูกค้าบ่อยมั่กมาก ไม่ค่อยมีเวลามา up ให้เลย :sad2: เอาไว้พ้นอาทิตย์นี้ไป น่าจะได้มา up ให้แบบสม่ำเสมอมากขึ้น ขออภัยชาวสมาชิกหมีกินเป็ดด้วยน๊า :m13:.....
ปล.เป็ดและหมียังสบายดีจ้ะ :oni2:
-
รับทราบครับ :m1: :m1:
-
รับทราบครับผม :m13:
-
โอ๊ววววววววววววววว
รออีกและ
-
รับทราบจ้าาาา :oni1:
-
ไปกินข้าวหน้าเป็ดรอดีกว่า เชียร์หมี อุอุ :m1:
-
ดีกันแล้ว :oni1: :oni1: :oni1:
-
รู้สึกว่าพักหลังๆเนี่ยะ หมีไม่ค่อยหื่นหละ กลายเป็นเป็ดหื่นแทน อิอิ.
:ped144: :ped144: :ped144: :ped144: :ped144:
หมีกินเป็ด เป็ดกินหมี :m25: :m25: :m25: :m25:
-
มารอด้วยคนครับ :m4:
-
รับทราบค๊า :m13:
-
รอก็รอ เง้อ :m15:
-
รับทราบจ้า รอต่อไป :a1: :a1:
-
รับทราบก้าบบบ
:a1:
-
o2 ตอนนี้ต้องเข้าพบลูกค้าบ่อยมั่กมาก ไม่ค่อยมีเวลามา up ให้เลย :sad2: เอาไว้พ้นอาทิตย์นี้ไป น่าจะได้มา up ให้แบบสม่ำเสมอมากขึ้น ขออภัยชาวสมาชิกหมีกินเป็ดด้วยน๊า :m13:.....
ปล.เป็ดและหมียังสบายดีจ้ะ :oni2:
โอเช มะเป็นไร
แต่ก็แอบดีใจนะ ที่เป็ดกะหมียังสบายดีกันอยู่ :m1:
(แล้วจะแอบทำไมฟะ)
-
:oni2: รอค้าบบ
-
รอ รอ และรอ :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2:
-
ตอนแรกที่อ่านก็นึกว่าไอ้หมีหื่นคนเดียวซะอีก ทีไหนได้เป็ดน้อยก็หื่น แถมเป็นมากกว่าด้วย :o9:
แต่ชอบนายเอกคนนี้จริงๆนะเนี่ย ไม่หน่อมแน้ม ไม่ไร้เดียงสาเกิน สมัครเข้าเป็นลุกศิษย์ลับเขี้ยวด้วยอีกคน :m5:เราจะได้มีมาดเท่ๆเหมือนพี่ทั่นบ้าง :m19:
อ่อ ใช่ อันนี้ค.ห.ส่วนตัวนะฮะ อยากแชร์ด้วยเจ๋ยๆ คือชอบที่จะให้หมีกินเป็ด มากกว่า เป็ดกินหมีอ่ะงับ :m3: :m2: :m3: แฮะๆ หวังว่าคงมะมีเปลือกทุเรียนลอยมาโดนหน้าเรานะ :m29:
รักคนแต่ง รอตอนต่ออยู่นะจ๊า
-
ในที่สุดก็คืนดีกันได้ อิอิ หนุกมากกกกกกมาต่อไวไวน้า
-
:oni3: :oni3: :oni3: :oni3:
มารอ..ร๊อ...รอ....ค๊า
-
ไม่เป็นไรคับ รอได้คับ
-
มารอ :oni2: :oni2:
-
มาปักธงรอค่ะ :mc2:
-
:m4:เข้ามารอ ร๊อ รอ
ดีใจที่หมีกินเป็ด และเป็ดหม่ำหมี สบายดีอยู่
เท่านี้ก้อสุขจายยยยยยยยยยยย แย้ววววววววว :o8:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับรออ่านต่อไปครับผม
ชอบๆๆอ่านที่สุดครับ
เป็นกำลังใจให้ครับผม
เอาใจช่วยทีครับ สงสารอะ อิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
เย่เย้ :m4:ในที่สุดก็อ่านถึงตอนล่าสุดแล้วรักหมีกับเป็ดที่สุดเลย :m1:
รีบมาต่อเร็วๆนะค่า :m15:เด๋วลงแดงตายซะก่อน :a3:
ทนคิดถึงหมีกินเป็ดไม่ไหว :m23:
-
งานยุ่งจังน้า
ยังไงก็เจียดเวลามาอัพบ้างนะ
เดี๋ยวคนในบอร์ดลงแดงตาย
-
สนุกมากคับ เหอๆๆๆ เนื้อเรื่อง น่าอ่านคับ
:m4: :m4: :m4:
มาอัพบ่อยๆนะคับ
-
มารอหมีกินเป็ดจ้า
-
รักกันก็ต้องเชื่อกันสินะ
:m1: :m1: :m1: :m1:
ระวังตัวไว้หน่อยก็ดี เด่วทีจะอดใจไม่ไหว
ตั้มก็เล่นงอนอย่างเดียว หนุ่มก็ขี้น้อยใจ พอกันเลย
:m29: :m29: :m29:
-
รักกันก็ต้องเชื่อกันสินะ
:m1: :m1: :m1: :m1:
ระวังตัวไว้หน่อยก็ดี เด่วทีจะอดใจไม่ไหว
ตั้มก็เล่นงอนอย่างเดียว หนุ่มก็ขี้น้อยใจ พอกันเลย
:m29: :m29: :m29:
ตั้มไหนอ่ะ เรื่องนี้มะมีตั้มนิ มีแต่ไอ้หมีทศ กะเป็ดหนุ่ม แล้วก็ไอ้น้องที เค้างง :confuse:
-
มาต่อเมื่อไร กรุณาโทรแจ้งด้วยนะ
รอเก้อมาหลาย ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มากแย้ว
:m21:
-
มารอค้าบ
-
รักกันก็ต้องเชื่อกันสินะ
:m1: :m1: :m1: :m1:
ระวังตัวไว้หน่อยก็ดี เด่วทีจะอดใจไม่ไหว
ตั้มก็เล่นงอนอย่างเดียว หนุ่มก็ขี้น้อยใจ พอกันเลย
:m29: :m29: :m29:
ตั้มไหนอ่ะ เรื่องนี้มะมีตั้มนิ มีแต่ไอ้หมีทศ กะเป็ดหนุ่ม แล้วก็ไอ้น้องที เค้างง :confuse:
^
^
^
^
^
มาขำพี่เรย์ด้วยคน................... :m20:
ตั้มไหนหว่า...............
-
:serius2: :serius2: หายไปไหนอ่ะคับบบบบ :m21: :m21:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านครับ
เปนกำลังใ ให้นะ Fighting :a2:
-
ดันครับดัน
-
รักกันก็ต้องเชื่อกันสินะ
:m1: :m1: :m1: :m1:
ระวังตัวไว้หน่อยก็ดี เด่วทีจะอดใจไม่ไหว
ตั้มก็เล่นงอนอย่างเดียว หนุ่มก็ขี้น้อยใจ พอกันเลย
:m29: :m29: :m29:
ตั้มไหนอ่ะ เรื่องนี้มะมีตั้มนิ มีแต่ไอ้หมีทศ กะเป็ดหนุ่ม แล้วก็ไอ้น้องที เค้างง :confuse:
^
^
^
^
^
มาขำพี่เรย์ด้วยคน................... :m20:
ตั้มไหนหว่า...............
สงสัยตาเรย์ จะเมา :m20:
ตั้ม มัน เรื่อง กรูไม่ช่ายผู้หญิงฯ ไม่ช่ายเหรอ ฮ่าๆๆๆๆ เลอะเลือน
-
:oni2: :oni2:
มาช่วยดันรอพี่เป็ดหนุ่มด้วยอีกแรงค๊า
-
กะจะดองเค็มเหรอดองเปรี้ยวดีจ๊ะ ป้านั่งรออ่านจนรากจะงอกแว้วววว :m12: :m12: :m12: :m12:
-
สงสัยลงไหดองแล้วอะ
-
สงสัยงานทับคอหักไปแล้วมั้งเนี่ย
-
หาย o12
-
:m21: :m21:เกลือพอไหม...ไม่พอเด๋วส่งไห้ไปดองเพื่มอีก :m21: :m21:
-
สนุกดีครับ
-
หายไปไหนอ่้าาาา :m16:
(อิอิ พูดได้เต็มปากเต็มคำละคับ เพราะว่าผมอัพของผมแล้นนน แหะๆ)
-
มารอด้วยคนนะ
:m13:
-
o12 เอ่อ แบบว่าเพิ่งแสดงตัวเป็นครั้งแรกหลังจากแอบอ่านมาแรมเดือน
และเริ่มมีน้ำโหเล็กน้อยถึงปานกลาง (เมื่อไหร่จะมาต่อสักที) เดี๋ยวก็งอนให้ลืมเลขที่บ้านเลยนี่
:seng2ped:
-
:oni2: รออยู่น๊าา
-
:oni1: เป็ดคืนชีพพพพพพพ รีบปั่นงานให้เสร็จแล้วรีบมา up ให้แต่ Net มันบ้าอ่ะ เข้ามะได้ เข้ามาเกือบถึงแระ ดัน Eror ไปเฉยเลย กว่าจะเข้าก็บ่ายแระ ไม่รู้พิมพ์ๆอยู่มันจะเป็นอะไรไปอีกมั้ย
เอาเป็นว่า หลังจากผ่านศึกหนัก สวัสดีลูกค้าทั่วราชอาณาจักรเป็นที่เรียบร้อย ก็คงจะได้เข้ามา up ให้อย่างที่บอก แบบสม่ำเสมอซักที :mc2: หายไปหลายวัน รู้สึกเย็นสันหลัง วาบ วาบเลย เหอๆๆๆๆ อะอะ แต่แหม ก็ทำให้อีกหลายๆที่คนที่แอบอ่านสมาคมหมีกินเป็ดของเรา ปรากฎตัวออกมาแล๊ววววววววว :mc4: เป็นแผนการนะเนี่ย ฮุฮุ
อย่าเสียเวลาไปมากกว่านี้เรย มีหลังไมท์ส่งแรงอาฆาตมาเป็นระยะๆ บอกว่าถ้าไม่ลงก่อน 16.00 เย็นนี้จะไปเจาะยางรถ ให้เดินกลับบ้านเอาเอง :o12: อ๊ายยยยยพวกใจร้ายยยยยยยยยย
.................................................
องก์ที่ 52
ผมกลับมานั่งโต๊ะได้ไม่เท่าไหร่ ไอ้น้องทีก็โทรมาอีกและ
“หนุ่มหายแล้วหรอ ผมไปหาที่ห้องพยาบาลไม่เจอ”
“อืม ดีขึ้นมากเลยหละ” อ้าวคนที่ผมเห็นหลังไวๆ นึกว่าเป้นไอ้ทีซะอีก
“วันนี้ก็รีบกลับเลยนะ พักผ่อนมากๆ ผมห่วงรู้มั้ย” อย่ามาห่วงกรูเล้ย กรูมีคนคอยห่วงแล้ว
“อืมๆ ทีมีไรอีกป่ะ ถ้าไม่มีแล้วเราขอทำงานก่อนนะ” ใจแข็งๆๆๆๆๆๆๆ ตัดบทฉับ
“อะ.....อืมมม ไม่มีอะไรแล้วหละ”
“แค่นี้นะ” แล้วก็วางสายฉับเลย ผมรู้ว่ามันก็เจ็บแหละ แต่ผมไม่อยากให้มันถลำลึกลงไปกว่านี้ ขนาดมันรู้ว่าผมเป้นอะไรๆกับไอ้หมี มันยังรุกหนักเลย ขืนปล่อยไว้ให้ยืดเยื้อ คงจะไม่ดีด้วยกันทั้ง 2 ฝ่าย
เคลียร์งานได้ไม่เท่าไหร่ พี่ฝนก็เดินมาถาม
“เป็นไงมั่งเรา ดีขึ้นแล้วหรอมานั่งทำงานหน้าระรื่นเชียว” เหอๆๆๆๆๆ (แอบหัวเราะในใจ)
“ครับพี่ ดีขึ้นแยะเลยแหละ” หน้าชื่น ตาบานเต็มที่ครับผม
“เรานี่มันยังไงนะ ทะเลาะกันอยู่เรื่อยเลย แล้วนี่ดีกันแล้วใช่มะ” เฮ้ย......ผมอึ้ง มองหน้าพี่ฝน พี่ฝนอมยิ้มแล้วส่ายหน้าให้
“จะตกใจอะไรเนี่ย ดูซิหน้าซีดอีกแระ เดี๋ยวทศมันก็มาแหกอกพี่กันพอดี”
“พี่ฝน” ผมยังอึ้งอยู่
“เอาน่า ความรักมันไม่เข้าใครออกใครนะจ้ะ พี่เข้าใจ” พี่แกเอามือมาเตาะที่บ่าผม
“พี่ฝนรู้นานรึยังอะครับ” พอหายอึ้งก็เขิลเลย
“ก็ตั้งแต่ที่ไปเที่ยวทะเลกันนั่นแหละ” ผมจะทำอะไรได้ ก็ได้แต่ยิ้มแก้เก้อไปงั้นเอง
“เอาเป้นว่า มีอะไรก็คุยกับพี่ได้ อย่าเก็บไว้คนเดียวรู้มั้ย พี่ก็เห็นเราเป็นน้องคนนึงนะ” ถ้าผมมีพี่ชายรึน้องชาย ผมคงจะยุให้จีบพี่ฝนไปแล้ว หน้าตาก็สวย นิสัยก็ดี เฮ้อ....... ผมมีพวกแล้ว เย้ๆๆๆๆ
ไหนๆพี่ฝนก็เป็นพวกผมแล้ว คงจะไม่เป็นไรถ้าผมจะปรึกษาเรื่องไอ้ที แล้วอีกอย่างก็ใกล้เลิกงาน คงไม่ค่อยมีงานอะไรแล้วแหละ คิดได้แบบนั้นก็ยกหูกริ๊ง กริ๊ง เลย
“พี่ฝน ผมมีเรื่องปรึกษาหน่อยอะครับ”
“ว่าไงจ้ะ” เสียงรื่นเริงมากกกก
“คือ พี่รู้จักน้องที แผนก IT มั้ยครับ”
“อืม”
“คือ น้องเค้ามาบอกชอบผมอ่ะ แต่เค้ารู้ด้วยนะ ว่าผมเป็นอะไรๆกับไอ้ทศอ่ะ” เสียงเบาลงแว๊บเลยกรู
“จริงดิ เสน่ห์แรงนะเราเนี่ย แล้วหนุ่มบอกน้องเค้าว่าไง”
“ผมก็บอกไปแล้ว ว่าผมไม่ได้คิดกับน้องเค้าแบบนั้น แล้วผมก็มีแฟนแล้ว”
“แล้วน้องว่าไง”
“มันก็ตื้อๆอยู่อะพี่ ผมก็ไม่อยากพูดอะไรรุนแรงไปอ่ะ ทำไงดีอ่ะพี่ ผมก็กลุ้ม ไม่กล้าบอกไอ้ทศมันอ่ะ”
“อย่าบอกนะว่า ไอ้เรื่องที่ทะเลาะกันเนี่ย เพราะน้องที”
“ก็ประมาณนั้นอะพี่ฝน”
“แล้วเราจะเอาไงอ่ะ พี่ว่าบอกน้องเค้าให้ชัดเจนไปเลย”
“ผมบอกมันแล้วพี่ มันว่าจะรออ่ะ”
“โอ้ว รักจริงนะเนี่ย น่าอิจฉา น่าอิจฉา”
“โหยพี่ฝนอย่าเพิ่งขำซิครับ ผมเครียดจริงๆนะ ผมกลัวไอ้หมีมันจะรู้ แล้วยิ่งมันอยู่แผนกเดียวกันด้วยอ่ะ ผมไม่อยากให้มันมีปัญหากับคนในแผนก เดี๋ยวจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ อายเค้าซะเปล่าๆ”
“อะจ้ะๆ เอาเป็นว่าเราก็อยู่ห่างไว้ละกัน พยายามหลีกๆหน่อย พี่ว่าถ้าเราไม่เปิดโอกาส เค้าก็คงทำอะไรไปมากกว่านี้ไม่ได้หรอก แล้วพี่ว่าทางที่ดี บอกทศเค้าไปเลยดีกว่า อย่างน้อยเราก็จะได้สบายใจ แล้วก็ไม่เสียงานด้วยนะ” นั่น โดนเหน็บเลยกรู
“ขอโทษครับพี่”
“เอาเป็นว่าทำอย่างที่พี่บอกนั่นแหละ เดี๋ยวน้องเค้าก็คงเลิกสนใจไปเอง”
“ขอบคุณครับพี่ เอาไว้ผมจะขอคำปรึกษาในฐานะผู้มีประสบการณ์มากกว่านะครับ”
“บ้าน่ะ พี่ก็ได้แต่บอกไปงั้นๆแหละ ประสบการณ์อะไร มีที่ไหน” ทิ้งท้ายประโยคด้วยเสียงอันแหลมปี๊ด
“จะเลิกงานแล้ว เตรียมตัวกลับบ้านดีกว่า อืม เสาร์นี้ไปไหนรึเปล่าเนี่ยเรา”
“ยังไม่ได้คิดไว้อะครับพี่ แต่ก็คงต้องแล้วแค่ทศด้วย”
“อะจ้า หวานกันซะจริงๆเลยน๊า” โดนแซวซะเขิลเลยผม พี่ฝนนี่ว่าไปก็เซี้ยวจริงๆเลย ผมวางสายไปด้วยความรู้สุกปลอดโปร่งโล่งสบาย ไม่ต้องมานั่งคิด วิกตกจริตไปคนเดียวอีกแล้ว เหอๆๆๆๆ
เอาว๊า เป็นไงเป็นกัน ถ้าผมไม่สนใจมัน ดูซิมันยังจะมายุ่งกับผมอีกมั้ย ไอ้น้องที ว่าแล้วก็เก็บของกลับบ้านดีกว่า ลัลล้า ลัลล้า พรุ่งนี้ก็ชวนไอ้หมีไปเที่ยว งอนกันมาหลายยก ไปหาที่สวีทวี๊ดวิ๊ว ฮุฮุฮุฮุ หมายถึงไปกินข้าว ดูหนัง ฟังเพลงนะ อย่าจิ้น อย่าจิ้น เหอๆๆๆๆ
-
ขอจิ้มเป็นคนแรก
-
ตามมาอีกคน
-
:m1:
แล้วก็ได้กลับมาสวีทวี๊ดวิ้วกันอีก
-
:mc3: มาต่อแล้ววววววววววววววววววว ดีใจ อิอิ
-
อ๋ายยยยยยยยยยยย
กลับมาแล้ว
-
เป็ดมีพวกแล้วววววววว :oni1: จะได้ไม่ต้องอมทุกข์อยู่คนเดียวดีใจจัง
-
เวลาอยู่คนเดียว คิดคนเดียวบางทีมันก็คิดไม่ออก แก้ไม่ถูก
ได้ระบายซะบ้าง
สบายใจแล้วล่ะซิ :mc3: ไปเที่ยวกะที่ร๊ากกกกกกก :pig3:
-
:m4:ดีแล้วมีคนปรึกษา สบายใจแล้วล่ะซิ เย้ ไปเที่ยวกะที่ร๊ากกกกก เติมความหวานกันเข้าปายยย :m13:
-
ว่าแต่จะไปสวิทวี๊ดดดดดว้วววที่ไหนอะ บอกด้วยเดี๋ยวตามไปอิอิ
-
ดีจาย ได้อ่านต่อซากที :m1:
-
ไปสวีทกันที่ไหน เอาภาพมารายงานด่วน :m24:
-
:pig4:
-
รอคับรอ ว่าแต่ไม่มีชดเชยเหรองับ แหะๆ :m21:
-
ดีกันแล้วอย่าทะเลาะกันอีกล่ะ :mc4: :mc4: รออ่านต่อนะ
-
:oni1: :oni1:
-
:m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:
กิ้วๆๆๆ พี่ฝน สาวพลัง Y
-
:m23: เอ๋อว่าเราป่าวหว่า แต่คงมะใช่หรอกมั้งเนอะ :m29:
เป้นกำลังใจให้นะคับ o7
-
สู้ๆนะครับผม :oni2:
-
:impress: :impress: :impress:
แต่ยังไงก็สงสารพี่ทีอยู่ดีอะครับผม
พักนี้ไม่รู้เป็นไรสงสารคนที่อกหักอะ
:impress: :impress: :impress:
-
พี่ฝนเปรี้ยวดีมากก :m1:
มีที่ปรึกษาแล้วดีนะ ไม่ต้องเก็บไรไว้คนเดียว
-
เอ้า
มาห้ามกันได้ไงอะ
ก้อมานจิ้นไปแล่วนี่นา
:m25:
-
ทีมันจาทำไรต่อไป ลุ้นๆๆๆ
-
:oni1: ได้อ่านตอนใหม่แล้วดีจริงๆ :a1:
ดีกันแล้วแต่ก็ยังมิวายมีเรื่องทุกใจ :เฮ้อ:
เป็ดเสน่ห์แรงก็เนีย :m12:
โปรดทราบๆๆๆพี่หมีรีบคุมตัวด่วน :m24:
ดูแลอย่าให้ใครทะลวงหลังได้ :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
-
มาแล้วจ้า เป็ดร้อนๆพร้อมเสริฟ และเพื่อเป็นการชดเชย :mc2: เลยลงให้ยาวววววว เลยนะเนี่ย ฮุฮุฮุ อย่าเสียเวลา ไปลุ้นกันต่อเร๊วววววว
.....................................
องก์ที่ 53
วันนี้ผมตื่นแต่เช้า รีบจัดกระเป๋าเนื่องจากเมื่อคืนมันเพลียก็เลยเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ โดยที่ยังไม่ทันจัดกระเป๋าเลย
จัดกระเป๋าไปไหนอะหรอ ก็วันนี้ผมจะไปเที่ยวสัตหีบนะซิ สัญญากับไอ้หมีไว้(บังคับ) ว่าวันหยุดนี้เราจะไปเที่ยวกัน หลังจากงอนกันมาหลายรอบ ต้องไปพัฒนาความสัมพันธ์อันดี ซักหน่อย ฮุฮุ
คิดไปคิดมา ก็ยังจัดไม่เสร็จ ไม่ครบซักที ไอ้หมีนัดไว้ 7.00 นะเนี่ย ต้องรีบซะแล้ว ยังไม่ทันขาดคำเสียงประตูห้องก็ดังขึ้น
ก็อก ก็อก ก็อก............ ไอ้หมีมาแล้ว ไอ้หมีมาแล้ว ลนเลยดิผม ของยังเก็บไม่เสร็จเลยอ่ะ
“ยังเก็บของมะ..............” พูดไม่ออกเลย ทายออกมั้ย ใครยืนอยู่หน้าประตู
ไอ้ทีนั่นเอง มีใครคิดถูกมั้ยเนี่ย
“อ้าว ทีหรอ มีอะไรรึป่าวมาแต่เช้าเชียว” ผมลืมไปเลยว่ามันอยู่หอเดียวกันกับผม ก็คนมันไม่สำคัญอ่ะ(ถ้าไอ้หมีมาอ่านก็จงรู้ไว้ซะด้วย จะได้เลิกงี่เง่า)
“จะไปไหนหรอ” มันจะเง้อคอมองเข้าไปในห้อง สอดรู้สอดเห็นจริงๆนะมรึง
“อ๋อ พอดีจะไปเที่ยวสัตหีบหนะ”ผมยืนคุยกับมันหน้าห้องนั่นแหละ กรูไม่ให้มรึงเข้าหรอก แง่ง แง่ง
“ไปกับใครอ่ะ” หน้ามันหุบยิ้มเลยอ่ะ ชักกลัว
“กับทศ นัดกันไว้เดี๋ยวก็คงมาแล้วหละ” พูดเชิงขู่ไปก่อน อย่าทำไรกรูนะมรึง วันนี้กรูไม่ให้มรึงกอดหรอก
“2 คนหรอ” หน้ามันงุ้มลงอย่างเห็นได้ชัด
“อืม เครียดๆมาหลายวัน ไปพักผ่อนน่าจะดีขึ้นอ่ะ”
“เพิ่งไปทะเลมาแท้ๆ” ก็เพราะใครล่ะ ทำให้งานกร่อยหนะ พอพูดขึ้นมาก็ชักฉุน
“ก็มันไม่ส่วนตัวหนะ ก็เลยอยากไปพักผ่อนแบบส่วนตัวนิดนึง” ใครฟังแบบนี้ก็คงจี๊ดอยู่เหมือนกัน แต่พอผมยิ่งนึกถึงวันที่มันคิดจะทำร้ายผม ผมก็ยิ่งฉุน
“ทำไมอ่ะหนุ่ม ทำไมต้องพูดงี้ด้วย” อ้าวๆๆๆๆ เชี่ยนี่มาขึ้นเสียงกับกรูอีกนะ
“พูดอะไร แล้วทำไมจะพูดไม่ได้” เอาดิ ผมไม่ยอมมันหรอก ยิ่งคิดว่ามันนี่แหละเป้นต้นเหตุไห้ผมต้องเจ็บอยู่ตั้งหลายวัน ต้องปวดหัว ต้องเสียงานและเกือบเสียแฟน แล้วยิ่งมาพูดแบบนี้ เท่านั้นครับ ปรี๊ดเลย
“หนุ่มก็รู้ว่าผมคิดยังไง ทำไมพูดแบบนี้ฮึ” คราวนี้มันไม่พูดเปล่า มันจับแขนผมเขย่าๆๆๆ
“ทำไม ก็จะพูดแบบนี้แหละ จะได้รู้ซักทีว่าคนเค้าไม่เล่นด้วย จะได้เลิกตื้อ รำคาญ” คำสุดท้ายผมตะคอกใส่หน้ามันเลย
“ทำไมอ่ะหนุ่ม ทำไมไม่มองผมมั่ง ผมรักหนุ่มนะ รักมาตั้งนานแล้วอ่ะ เข้าใจกันหน่อยซิ” มันลดเสียงเบาลง ตาเริ่มแดงๆ แต่ชั่วโมงนี้ถึงร้องไห้ออกมาเป็นเลือดกรูก็ไม่สงสารมรึง ตื่นมาอารมณ์ดีๆ มากวนจนขุ่นหมด
“งั้นก็รู้ไว้ซะเลยนะ ผมไม่ได้รักคุณ ไม่ได้ชอบ ไม่ได้คิดอยากมองหรือสนใจ ขอบคุณมากสำหรับสิ่งดีๆที่ให้ แต่ถ้าอยากได้อะไรจากผมตอบแทนละก็ ผมให้ได้แค่คำว่าเพื่อนและจะไม่มีทางเป็นมากกว่านั้น แต่ถ้ายังมาวุ่นวายกับชีวิตผมแบบนี้อีก แม้แต่คำว่าเพื่อนก็จะไม่มีให้” ผมตะโกนพูดใส่หน้ามันจนเสียงแทบแหบ ก็มันปรี๊ดไปแล้ว หยุดไม่ทันซะแล้ว แฮะๆๆ
“เมื่อพูดกันดีๆไม่ชอบก็อย่าหาว่าใจร้ายนะ” ผมพูดจบมันก็จับตัวผมพลักอย่างแรงจนผมกระเด็นล้มลงไปกองกับพื้นห้อง แล้วมันก็เดินตามเข้ามาปิดประตูล็อกกลอนซะด้วย หน้ามันโคตรโหดเลยอ่ะ
“ไอ้เชี่ยนี่ มรึงจะทำไรเนี่ย” ผมระวังตัวไว้อยู่แล้ว เลยตั้งสติรีบลุกขึ้น ตั้งรับไว้ก่อน เอาซิ ตายเป้นตาย
“เมื่อขอดีๆไม่ให้ก็อย่าว่ากันนะ” มันทำท่าเดินมาหาผม ผมพร้อมอยู่แล้วเป็นไงเป็นกันซิ หันไปหาอาวุธไว้ก่อน เจอเลย เตารีดครับ เพิ่งถอดปลั๊กได้ไม่นาน น่าจะยังร้อนอยู่ จังหวะที่ผมหันไปจะคว้าเตารีด มันก็กระโดดโถมมาใส่เต็มแรง จะล้มลงกระแทกกับพื้นเต็มแรงเลย จุกดิ
“มรึงจะทำไร ปล่อยกรูนะไอ้เชี่ย” มันได้จังหวะคร่อมตัวผมไว้ ผมดิ้นสุดฤทธิ์ ทั้งมือทั้งเท้า ถีบสะบัดไม่เหลืออ่ะ
“ถ้าเป็นเมียกรูดูดิ ยังจะกลับไปหาไอ้ทศได้อีกมะ” สาบานว่าวินาทีนั้น ผมคิดอยากฆ่ามันจริงๆ
“ไอ้ชั่ว ไอ้สาด กรูไม่ยอมมรึงหรอก” ผมพยายามพลิกตัว แต่มันแรงเยอะกว่า ไม่น่าเชื่อเลยตัวก็พอๆกันแท้ๆ รึอารมณ์คนเวลาหื่นมันจะทำให้กำลังเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวหว่า
ช่วงที่กำลังพยายามปัดตัวมันออกไป ก็เจอหมัดมันสวนมา เข้าหน้าเต็มๆ มึนเลย หน้าชา รู้สึกเจ็บจี๊ดๆที่ปาก คาดว่าคงแตกแน่ๆ
“ดิ้นดีนัก อยากขัดขืนเองนี่” ผมเองก็ปรี๊ดแล้ว แต่มันยังมึนๆ พยายามจะชกสวนมันก็โดนมันอัดเข้าที่ชายโครงอีก 1 ดอก คราวนี้จุกและเจ็บมาก มากจนพูดไม่ออก ใครไม่เคยโดน จะไม่รู้เลยว่ามันทรมานขนาดไหน แต่เท่าที่รู้คือตัวงอเป็นกุ้ง แล้วก็ปกป้องตัวเองไม่ได้ชั่วขณะนึงเลย วินาทีนั้น นึกถึงพวกผู้หญิงที่โดนข่มขืนแว๊บขึ้นมาในสมองเลย
นี่กรูกำลังจะโดนข่มขืนใช่มั้ยเนี่ย ผมพยายามขยับแขนขา แต่เหมือนร่างกายเป้นง่อยอ่ะ มันขยับไม่ได้ ไม่มีแรง แถมพูดไม่ออกด้วย ตอนนี้ไอ้ทีมันลุกขึ้นแล้วเตะผมเข้าที่ท้องอีก 1 ที แทบอ้วกแน่ะ แล้มันก็ถอดเสื้อ ถอดกางเหลือแต่ ลิงเน่าๆ ผมพยายามจะลุก จะหนีนะ แต่มันทำไม่ได้อ่ะ น้ำตาไหลนึกถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้น
มันเดินมานั่งลงข้างๆ แล้วจับแขนผมแยกออก แล้วกระชากเสื้อที่ผมใส่อยู่ออก ซาดิสค่อดๆ ผมพยายามใช้แรงที่มีหนีบขาไว้ ไม่ให้มันดึงออกได้
“สู้ซิ ดิ้นอีกซิ เอาเลย” น้ำเสียงมันเย้ยหยันผมสุดๆ ปากที่แสยะยิ้มดูแล้วน่าขนลุก
มันเริ่มเล้าโลมผม โดยการใช้ปลายลิ้นเลียตั้งแต่คอผม ลากไปหน้าอก แล้วลงไปท้องน้อย แต่แทนที่จะรู้สึกสยิวเหมือนที่ไอ้หมีทำให้ ผมกลับรู้สึกขยะแขยงยิ่งกว่าอะไร ผมไม่มีอารมณ์อย่างว่าหรอก มีแต่อารมณ์แค้นมันเลื่อนขึ้นมาประกบปากจูบผม ผมพยายามเม้มปากไว้ไม่ให้มันสอดลิ้นเข้ามา
ผมปล่อยให้มันทำไป อย่างน้อยมันก็ยังไม่ได้ยุ่งกับเป็ดน้อยของผม ผมพยายามอยู่นิ่ง เพื่อฟื้นแรง จะได้โต้ตอบมันทีเดียว ขืนผมเอะอะตอนนี้ มีหวังมันต่อยมาอีกหมัดคราวนี้ผมคงไม่รอดแน่
มันเห็นว่าผมนิ่ง คงคิดว่าผมมีอารมณ์มั้ง เลยเล้าโลมผมใหญ่ แต่หารู้ไม่ว่ากรูมีแต่อารมณ์อยากฆ่ามรึง ผมนอนหลับตานิ่งๆ หายใจเข้า-ออก ยาวๆ อาการจุกค่อยทำเลาลงแล้ว ผมอาศัยช่วงที่มันลงไปถอดกางเกงผมออก มองหาอาวุธ เตารีดนั่นเอง มันอยู่ไม่ไกลเท่าไหร่
มันถอดกางเกงผมออก ผมก็ยอมให้ถอด ไม่ขัดขืนให้มันไม่ทันระวังตัว แต่พอกางเกงหลุดออกจากขาผมเท่านั้นแหละ ผมงอเข่า ใช้เท้าถีบตัวมันเต็มแรงจนมันกระเด็นออกไป แล้วรีบกระโดดไปคว้าเตารีด
“ทำไม คิดจะสู้หรอ คิดว่าแค่นั้นจะช่วยได้หรอ” ดูมันไม่กลัวเลยที่เห็นผมถือเตารีดไว้ แล้วมันก็เดินดุ่มๆเข้ามาทางที่ผมยืนอยู่ มีหรอผมจะยอม ช่วงที่มันกำลังจะประชิดตัว ผมเง้อเตารีดฟาดลงไปช่วงกกหูมันเต็มแรง แต่มันอึดอ่ะ เซไปหน่อยเดียวเอง เลือดก็ไม่ออก ทำไมไม่เหมือนในหนังเลยวะ (ตอนนั้นคิดงี้จริงๆหนะ)
ผมเลยใช้เท้ายันมันออกไปแล้วเดินตามไปซ้ำฟาดลงไปที่ข้างหัวมันอีก 2- 3 ทีนี่แหละ คราวนี้ได้ผล มันเซล้มลงไปเลย มีเลือดออกด้วย สงสัยคงจะโดนตรงปลายมันแน่ๆเลย พอเห็นมันล้ม ผมทิ้งเตารีด แล้วเดินไปเตะมันเข้าที่ท้อง พอมันพลิกมานอนหงาย คงจะจุกหนะ ผมก็กระทืบเข้าที่ไข่มัน ไม่รู้ว่ากี่ที แต่กระทืบจนเท้าเจ็บถึงจะหยุด
“ไอ้เชี่ย เล่นกับใครไม่เล่น มาแหย่กรูหรอมรึง” ไม่พูดเปล่าครับ ตอนนั้นอารมณ์มันแค้นอ่ะ เลยเตะมันไปอีก 2 ที
“เนี่ยนะมรึงรักกรู มรึงทำงี้หรอ ไอ้สาด” ผมก้มลงไปจิกหัว จริงๆแล้วผมกะจะดึงแรงๆให้ผมมันติดมือมาด้วยซ้ำ แต่มันไม่หลุดอ่ะ (หนังโกหกอีกแล้ว) ผมเลยตบมันแทน
และก่อนที่ผมจะทำอะไรลงไปอีก ก็มีเสียงเคาะประตู เลยตั้งสติได้ แล้วเดินไปเปิดประตู ไอ้หมีนั่นเอง ขนาดมันเห้นสภาพผมตอนประตูเปิดหน้ามันยังซีด แล้วถ้ามันเห็นว่าในห้องมีสภาพยังไง มันจำทำหน้าไงเนี่ย
“ทำไมเป็นแบบนี้ ทำไมหน้ามรึงเป้นแบบนี้” มันจับหน้าผมขึ้นมาดู ผมก็ยังไม่เห้นเหมือนกันว่ามันมีสภาพยังไง
“โอ๊ย เจ็บนะ เบาๆดิวะ” ผมเปิดประตูให้กว้าง ให้มันเห็นสภาพในห้อง
“เฮ้ย อะไรกันเนี่ย” มันเดินเข้ามาในห้องมองดูสภาพของไอ้ทีที่นอน (คาดว่าสลบ) อยู่ตรงปลายเตียง ในสภาพกางเกงในตัวเดียว แล้วหันมามองผมที่ยืนหน้าบวมและกางเกงในตัวเดียวเหมือนกัน
“มรึงทำอะไรกัน”
“มรึงหมายความว่าไงพูดเงี๊ยะ มรึงคิดว่ากรูกับไอ้ทีเล่น sex ซาดิสกันรึไง มรึงเห็นกรูสภาพนี้ มรึงยังกล้าคิดแบบนี้อีกหรอ” ผมกระชากคอเสื้อมัน แล้วเขย่าแรงๆ สงสัยจะแรงเกินไป น้ำตาผมเลยไหลลงมาอีกรอบ
“มรึงคิดว่ากรูเจออะไรมา ทำไมมรึงคิดว่ากรูจะทำเชี่ยอะไรในนี้ ในวันที่นัดกับมรึง ห๊า ไอ้เชี่ย” ผมผลักมันออก แล้วทรุดตัวลงนั่งกับพื้น ร้องไห้ฟูมฟายเต็มที่
“ไม่ใช่นะมรึง” มันโผมากอดผมไว้ แต่อารมณ์นี้ผมใสนอะไรแล้ว ผมร้องไห้ และร้องไห้
“กรูไม่ได้คิดแบบนั้น จริงๆนะ ใจเย็นๆก่อนนะ มีอะไรเล่าให้กรูฟังซิ” แล้วผมก็ร้องไห้ต่อไปในอ้อมกอดมัน โดยมีมันปลอบไปเรื่อยๆ พูดว่าอะไรมั่งผมไม่รู้หรอก แต่ที่ผมรู้คือผมน่าจะปลอดภัยแล้ว
-
มาให้กำลังจายยย.....สู้ต่อไปเน้อ
ไอ้ทีนี่ก็เลวจิง :เตะ1:
-
o12
เอาให้ตายกันไปข้างหนึ่งเลย ชิ!~ :m16:
-
:angry2:ไอ่เชี้ยที........
อย่างงี้มันต้องเอาให้ตาย :m16: :m16:
พี่หมีก้อเหมือนกัน :angry2:ทำไมไปถามพี่หนุ่มแบบน๊านนนนนนนนนนนน
แบบนี้พี่หนุ่มเสียใจแย่ จักการไอ่ทีให้พี่หนุ่มด้วยเลยนะ
มะงั้นไม่ยอม :m16: :m16:
-
:m16:มันน่าโดนตื้บอีกน่ะเนี่ย
ชั่วมากเลย
หมีจัดการเลย
-
โรคจิตเผยธาตุแท้ เป็ดย้ายไปอยู่ห้องหมีด่วนนนนน :a5:
-
ม่ายรู้ดิ แบบว่าเห็นใจทั้งสองฝ่ายอ่ะ
ก็คนมันรักห้ามไม่ไหว ใจมันรักห้ามไม่ไหวอ่านะ
จะให้ทัมงัยได้ อาฮุ อาฮุ :m23:
-
:m16: :m16: :m16: :m16:
-
อย่างนี้มันต้อง
:เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
บังอาจมั่ก
:angry2: :angry2: :angry2:
-
จับมันถ่ายคลิปเลย
-
ในที่สุดธาตุแท้ก็เผยออกมาจริงๆล่วย o12
-
ถึงรักกันยังไงก็ไม่น่าทำรุนแรงกันถึงขั้นนี้นะครับ
ความรักคือการที่เห็นคนที่เรารักมีความสุขไม่ใช่เหรอครับ :m15:
-
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกก
ไม่นึกว่ามันจะเลวแบบนี้
เลวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
เตารีดน่าจะร้อนอยู่นะ
จะได้รีดตรง....เอาแบบว่าใช้งานไม่ได้อ่า
o12 o12 o12
-
หมีเอ๊ย ไปถามแบบนั้นได้ไง เป็นใครก็ต้องน้อยใจนา :sad2:
-
โอ้ย...ทำไมมันน่ากลัวจัง คนเราเดี่ยวนี้ใว้ใจใครไม่ได้เลยจิงๆ o12
-
ไม่ใช่ชวน ทรีซัม น๊าอิๆ
-
จัดการมันเลยพี่หมี
-
จัดการมันเลยพี่หมีฟายยยยย
:เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
-
เป็ดเนี่ยะก็โหดไม่ใช่เล่นนะ
นายทีคงจะน่วม เขียวไปทั้งตัวหละ
ขนาดตอนทะเลาะกับหมีก็เล่นเอาหมีเอวเขียว
:เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:angry2: :angry2:
เป็นไปได้นะคนเรา
นี่เหรอสิ่งที่ทำให้กับคนที่เรารักอะ
สมควรแล้ว โดนแบบนี้ ไอ้ที
-
โคตรโหดเลยคับ ผมว่าเอาตัวไอ้ที ส่งโรงบาลก่อนดีป่าววววววววววววววววววว
-
:serius2:ที่นี่ อันตรายมาก...
-
จัดการมันเลย อ้ายที :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: o12
-
:angry2: พี่หมีจัดการไอ่ทีเลย
-
ความรักเหมือนโรคา บันดาตาให้มืดมน
ไม่ยินและไม่ยล อุปสรรคใดๆ
ความรักเหมือนโคถึก กำลังคึกมิขังไว้
ก็โลดจากคอกไป บ่ยอมอยู่ ณ ที่ขัง
ถึงผูกไว้ก็แล่นไปด้วยกำลัง ยิ่งห้ามก็ยิ่งคลั่ง บ่ หวนคิดถึงเจ็บกาย
(ถูกไหมเนี้ย) :m23:
-
แบบนี้มันไม่ใช่ความรักหรอก มันแต่อยากได้อยากครอบครอง :angry2:
ว่าแต่หมีฟายก็นะ ถามไปได้ไงแบบนั้น แอบเคือง o12
-
มารอค๊าบบบ
หมีกิงเป็ดๆ :m4:
เอ หรือเป็ดจากินหมีหว่า :m1:
จะหมีหรือเป็ดก็กินๆไปเถอะเนอะ งุงิงุงิ :m12:
-
โหด o13
-
อ่าๆๆ ผมว่าต้องเปลี่ยนจากหมีฟายเป็นอย่างอื่นนะครับ :m23: ที่มันคิดห่วงใยเราในแง่บวกกว่านี้ :m14:
มีอย่างที่ไหน :เฮ้อ: เห็นแฟนตัวเองเยินขนาดนั้นยังมาพูดในเชิงที่ว่า เรากับไอ่นั่นไปมีอะไรกัน :m16:
ไม่ไหวๆ อย่างนี้ ต้องเปลี่ยนสรรพนามครับ จะได้ คิดในทางที่ดีกว่านี้หน่อย :seng2ped:
ปล,เพ่หนุ่มค่อดเจ๋ง เล่นแมร่งสลบเหมือนเลย ตัวเล็กๆ แต่พริกขี้หนูน่าดู o13
-
ก็นะ
มันก็คงลำดับเหตุการณ์ลำบากแหละ
แต่ ... ถ้าจะมีอะไรจริง ๆ ... ทำไมต้องเปิดประตูให้ไอ้หมีมันด้วยอ่ะ
ไอ้หมีก็ช่างไม่คิด :เฮ้อ:
ไอ้น้องทีก็ช่างเลวดีแท้
-
เตารีดน่าจะร้อนเนอะ หรือไม่ก็เอาด้านแหลมๆ เฉาะหัวไปเลย
:m16:
-
เอ่อ..............
อย่างโหดแฮะ.................. :m30:
-
ทีนี้เลวเงียบจริงๆเลย :m16:ทำเป็นบอกว่ารักอย่างงันอย่างงี้สุดท้ายก็จะปล้ำหนุ่ม :angry2:
ใช้ไม่ได้ ดีสมโดนพลังเตารีดของเป็ดเข้าไปเดี้ยงเลย :m14:
555555555555555555
-
ไอ้ทีนี้เลวๆๆๆจิงๆๆๆ แล้วยังไอ้หมีจะมาถามอะไรแบบนั้นอีก มึงทำไรกัน เป็นผมปรี๊ด ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆชัดไอ้หมีไปแล้ว
-
หมีช่วยไปซ้ำไอ้คุณทีให้หน่อยดิ
ทำเกินไปแล้วนะนั่น
สงสารเป็ดอ่ะ
:pig4:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับพี่ทีไม่น่าทำแบบนี้เลยอะครับ
แต่ก็นะพี่หนุ่มก็น่าจะพูดกันดีๆๆนะครับ
อิอิ แล้วเรื่องแบบนี้คงไม่เกิดขึ้นอะ
:impress: :impress: :impress:
-
ไอ่คุณพี่ทีมานรักพี่แบบน่ามืดตามัวมากเลยอะ :m29:
น่ากัวโครต :m29:
แล้วพี่หมีก็โผล่มา(โฮกกกก) แบร์ เรนเจอร์ปรากฎกาย!!!!! :a1: :a1: :a1: :a1:
-
:เตะ1: เชี้ยเ้อ้่ย มันน่าโดนมากกว่านี้นะ :m16: :m16:
-
แอบสงสาร ที หน่อยนึง นะ แต่......... สะจายยยยย 555+ เล่นกะใครไม่เล่น หุหุหุหุหุ
-
มาต่อเร็วๆนะค๊าบบบบบบบบบบ
รออยู่ๆๆ :mc4:
-
:oni1: รอด้วยอีกคนครับ อยากอ่านต่อมากๆ
-
ความรักทำให้คนเราทำได้ทุกอย่าง :เฮ้อ:
ว่าแต่ว่ากระทืบไม่นับซะขนาดนั้น สงสัยไอ้น้องทีไข่แตกไปแล้วมั้ง :m20:
-
มารอเป็ดพันธุ์ดุ :oni1:
-
:a12: มานอนรอจ้า
รอดูพี่หมีจัดการไอ่น้องทีอ่ะ
-
มารอค้าบบบบ :serius2:
-
รอเหมียนกัลลลลลล :yeb:
-
:oni2: รอ ร๊อ รอ
-
:oni2: :oni2: มารออ่านค๊า
-
ช่วงนี้ net มันเป็นบ้าอ่ะ เข้าไม่ได้เลย งั้นอย่ารอช้า ไป up ให้เลยดีกว่า
องก์ที่ 54
หลังจากผมเก็บข้าวของ ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วมานั่งลงที่ขอบเตียง ส่วนไอ้หมีก็นั่งอยู่ข้างๆไอ้ทีโน่น
“เล่าให้กรูฟังหน่อยซิ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น” หน้ามันนิ่ง น้ำเสียงเรียบมาก มากจนน่ากลัวอ่ะ แต่ตอนนี้ผมหายตกใจ แล้วความโกรธก็ลดลงแล้ว ผมก็เลยเล่าตั้งแต่ต้น จนจบให้มันฟัง
“มรึงจะแจ้งความมั้ย กรูจะเป็นพยานให้เอง” หน้าไอ้หมี นิ่งมาก
“กรูจะรอให้มันตื่นก่อน” ผมคิดว่ามันหลับก็ไม่ได้รุนแรงอะไรมากจนถึงขั้นต้องสลบอ่ะ
“จะเอามันเข้าคุกมั้ย” ไอ้หมีมันลุกมานั่งลงตรงหน้าผม
“คนชั่วอย่างมัน เข้าคุกไปก็เท่านั้น ถึงติดคุกจริงก็คงไม่นานหรอก แค่ข้อหาทำร้ายร่างกายหนะ” เข้าไปก็เปลืองข้าว เปลืองน้ำในคุกอีก
“มรึงไม่เป้นไรนะ ไหนดูซิ” มันจับหน้าผมเบาๆ
“ทำเมียกรูเลือดออกเลย เชี่ยนี่” แล้วมันก็ลุกไปเอาผ้าชุบน้ำค่อยๆเช็ดที่มุมปากผม แสบชมัด
“เจ็บมั้ย” ผมพยักหน้าให้มันเบาๆ
“เอาไว้เราค่อยไปเที่ยวกันคราวหน้าเนอะ” มันพูดพร้อมลูบแก้มผมเบาๆ ต่อมน้ำตาแตกอีกแล้วผม แต่คราวนี้ผมโผไปกอดมันแทน ร้องไห้อีกยกนึง
“โอ๊ย” เสียงไอ้ทีนั่นเอง มันตื่นละ ผมเลยหยุดร้องไห้ เช็ดหน้าเช็ดตาแล้วเดินไปหามัน มันเอามือกุมท้องค่อยๆยันตัวขึ้น
หลังจากมันมองหน้าผม มองไอ้หมี แล้วก็ดูสภาพตัวเอง ความจำมันก็คงจะพื้นคืนมาละ
“หนุ่ม” มันพูดได้แค่นั้น ไอ้หมีก็ปราดเข้าประชิดตัว แล้วกระชากแขนมัน
“มรึงมีอะไรจะพูดมั้ย”
“ผมขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ” แล้วมันก็ร้องไห้
“มรึงหยุดร้องได้แล้ว แล้วก็ฟังโอกาสที่กรูกำลังจะให้” ไอ้หมีก็ตะคอกใหญ่ ส่วนผม มันพูดไม่ออก เหมือนมีอะไรมาจุกคอไว้ ได้แต่ยืนมองอยู่แบบนั้น
“มรึงฟังกรูดีๆนะ กรูมีสองทางให้มรึงเลือก” ไอ้หมีมันผละออกมายืนข้างๆผม
“ออกจากหอนี้ไปซะ แล้วก็ลาออกจากที่ทำงานด้วย แล้วก็ไม่ต้องมาให้พวกกรูเห็นหน้าอีก”
“ไม่เอา กรูไม่ไปไหนทั้งนั้น” มันตะคอกสวนไอ้หมีกลับมา
“งั้นมรึงก็มีอีกทางเลือก ไปโรงพักกับกรู แล้วเชื่อได้เลยว่ามรึงติดคุกแน่ หลังจากนั้น กรูจะไปแจ้งฝ่ายบุคคลกับเรื่องชั่วๆที่มรึงทำ ดูซิว่าเค้าจะยังยินดีให้มรึงทำงานอยู่อีกมั้ย” ดูมันอึ้งไปเลย แม้แต่ผมเองก็อึ้ง ผมยังคิดไม่ได้เหมือนที่ไอ้หมีมันคิดเลย นับถือจริงๆ
“มรึงมี 2 ทาง และมรึงต้องเลือก” ไอ้ทีมันค่อยๆลุกขึ้น
“เจ็บมากมั้ยหนุ่ม ผมขอโทษนะ ยกโทษให้ผมนะ นะ” มันไม่ดูสภาพตัวเองเลยเนอะ
“เจ็บใจมากกว่า ที่คิดว่ามรึงเป็นเพื่อนกรู” พูดปั๊บน้ำตาไหลปุ๊บเลยกรู อะไรมันจะแตกง่ายขนาดนี้
“หนุ่ม” มันเดินมาเอื้อมมือจะจับผม แต่ไอ้หมีมันผลักออกไปซะก่อน
“มรึงคิดจะทำอะไรอีกห๊า”
“กรูไม่ได้คุยกับมรึง อย่าเสือก” ไอ้ทีหันไปตวาดใส่ไอ้หมี น่ากลัวโคตร
“อ๋อ มรึงพูดงี้ใช่มะ” และก่อนที่ไอ้หมีมันจะลงมือลงไม้ ซึ่งผมกลัวว่าไอ้ทีมันจะมาตายในห้องผม ผมเลยคว้าแขนมันไว้ก่อน
“ไม่ต้องหรอก กรูขอเคลียร์เอง มีมรึงอยู่ มันคงทำอะไรกรูไม่ได้แล้วหละ” ผมหันไปยิ้มให้ไอ้หมีมัน ทีนึง
“กรูอาจจะยังพูดไม่ชัด รึมรึงเองก็คงจะไม่เคลียร์ เอาเป็นว่า กรูจะพูดครั้งนี้ครั้งสุดท้าย กรูไม่ได้ชอบมรึง ไม่ได้รักและไม่คิดจะรัก เพราะกรูมีคนที่กรูรักอยู่แล้ว แล้วเค้าก็ไม่เคยทำกับกรูแบบนี้ แบบที่มรึงทำ ถึงมรึงจะพยายามทำดีกับกรูแค่ไหน กรูก็ไม่คิดแม้แต่จะมองมรึง กรูหวังว่าคราวนี้มรึงจะเข้าใจในสิ่งที่กรูพูดซักทีนะ กรูเบื่อ” คำสุดท้ายผมตะโกนใส่หน้ามันแทน
“ไม่นะหนุ่ม อย่าทำแบบนี้ได้มั้ย ผมรักหนุ่มนะ รักมาก มากจนอดโมโหไม่ได้ที่เห้นหนุ่มอยู่กับคนอื่น”
“นั่นมันเรีกยว่าโรคจิต ไม่ใช่รัก”
“มรึงบอกว่ารักกรูเนี่ยนะ ทั้งๆที่มรึงพยายามจะ.............. จะทำร้ายกรูเนี่ยนะไอ้เชี่ย” พอคิดขึ้นมาแล้วผมปรี๊ดแตกแบบไม่ต้องสงสัย ผมเง้อเท้ายันมันเต็มๆ พอมันล้มแล้วก็ตามลงไปจะซ้ำ ดีที่ไอ้หมีมันมาจับตัวผมไว้ซะก่อน
“เฮ้ย เฮ้ย ใจเย็นๆก่อน ใจเย็นๆนะ” ผมดิ้นเพื่อให้หลุดจากวงแขน แต่แขนไอ้หมีมันแข็งแรงเกินกว่าที่ผมจะหลุดออกมาได้ ทำได้แค่หายใจลึกๆ สงบสติอารมณ์ก่อน
“เอาเป้นว่า ไอ้ทศมันใจดี ให้มรึงได้เลือก มรึงก็เลือกมา กรูขอบอกไว้เลยนะ กรูเองไม่ใช่คนดีอย่างที่
มรึงคิดหรอก ถ้าไอ้ทศมันไม่มาซะก่อน ป่านนี้มรึงอาจจะตายไปแล้วก็ได้”
“ถ้ามรึงไม่เลือก งั้นมรึงก็ไปโรงพักกับกรู” ไอ้หมีช่วยเสริม
“ผมผิดหรอ มันผิดมากใช่มั้ยที่ผมรักหนุ่มขนาดนี้” พูดยังไม่ทันจบมันก็พุ่งตัวมาหาผมที่ยืนแบบไม่ทันระวังตัว เลยล้มคว่ำกันไปทั้งคู่
ช่วงที่ชุลมุนผมก็จำรายละเอียดได้ไม่มากเท่าไหร่ จำได้แค่ว่า เรายื้อกันอยู่แป๊ปนึง แล้วไอ้หมีก็เข้ามาช่วยกันมันออกไป แล้วผมก็เจ็บมือ แล้วไอ้ทีก็ปากแตก
“มันไม่ผิดหรอก ถ้ามรึงคิดจะรักจะชอบใครน่ะ แต่มันผิดที่มรึงล้ำเส้นมากไป แล้วก็ผิดที่สุดที่มรึงคิดชั่วๆกับกรู จริงๆและอาจจะไม่ใช่ความผิดมรึงก็ได้ แต่คงเป็นความซวยที่ดันทำให้มรึงมาชอบกรูไง”
เอาเป็นว่า กว่าจะตกลงกันได้ ก็นานโข และสรุปลงที่ว่า มันจะย้ายออกจากหอพัก และก็ไม่มายุ่งกับผมอีก ส่วนเรื่องงาน มันขอหาที่ใหม่ให้ได้ก่อน แล้วมันจะลาออกเอง ทำไมชีวิตผม มันถึงได้วุ่นวายไม่จบไม่สิ้นซักทีนะ เฮ้อ....................
-
^
^
^
คนเสน่ห์แรง ชีวิตก็วุ่นวายแบบนี้แหล่ะจ้า เหอๆๆๆๆๆ :oni2:
-
ใช่คำว่ารักมาอ้างนะไอ่น้องที :m16:
แบบนี้เรียกรักไม่ได้หรอก คนเราจะทำร้ายคนที่รักได้ไงอ่ะ
-
ไอ้ทีเลวมากปากบอกว่ารัก แต่ทำมาได้
-
:oni2: ดีจายจัง ได้อ่านต่อแล้ว ดีใจที่เคลียร์ปัญหาได้นะครับ...
-
หมีเหมือนจะโหด แต่เป็ดโหดยิ่งกว่า 555 ทีแอบน่ากลัวหลบใน คนเสน่ห์แรงก็เงี้ย :oni2:
-
มีเลือดตกยางออกกกันด้วยแหะ :a5:
-
ทำแบบนี้มันไม่ใช่รักหรอก
ดีแล้ว ในที่สุดก็ตกลงกันได้
-
:fire: :fire: :fire:
:sad5:ตอนนี้อย่างกะไฟ แรงๆ กันทุกคน
-
ไปๆพ้นๆสักทีน่ะ ที
-
เสน่ห์แรงก็เป็นบาปอย่างนี้ล่ะหนา
แต่เอาเถอะยังดีว่ามีไอ้หมีมันอยู่ข้างๆไม่งั้นเป็ดคงจัดการสังเวยทีต่อเทพวีนัสแล้วล่ะ o11
-
จะเป็นยังไงต่อไปน้า :m1: :m1:
-
เป็ดโหดดี ด้ายจายกันไป :m1:
มันต้องอย่างนี้ o12
-
เนี่ยแหละน๊าเค้าถึงบอกว่า
รักมากก็ทุกข์มาก :เฮ้อ:
ที่ดีที่สุดคงจะเป็นแบบพอดีๆสินะ
ใจนึงก็สงสารตาคุงทีอยู่เหมือนกันนะคับ
ไม่รู้จะขัดจัยคัยป่าว
แต่อยากให้ให้โอกาสเค้าจังนะคับ
ไม่ได้หมายถึงให้ความรักแบบนั้นตอบนะคับ
แค่ทำกับเค้าเหมือนเป็นเพื่อนคนนึง
อย่างน้อยก็เคยรู้จักกัน
เราทุกคนก็ล้วนเคยทำความผิดกันมาทั้งนั้น
บางทีความรักมันก็กลายเป็นความหลงได้
โดยที่เค้าไม่รู้ตัวอ่ะคับ
มะรุมีคัยเคยเป็นกันป่าว
แหะๆๆ พูดมาซะเยอะ ไปแระคับๆ :bye2:
แล้วมาต่ออีกนะค๊าบบบบบบบบบบบบบบบ
เป็นกะลังจัยให้ o13
-
ก็ดี.........
-
อ่านแล้วอารมณ์เสีย
รัก หรือ หลง กันแน่ แยกให้มันออกหน่อย
รักแบบนี้ ก็โรคจิตดีๆ นี่เอง
:m16: :m16:
-
เห็นใจทุกคนเลย
-
ไอ้ทีนี่น่ากลัวแฮะ
-
อย่างที่บอกว่า ..... ก็เห็นใจ ทีอู่เหมือนกัน ไอ้อารมณ์ ไปรักคนมีเจ้าของเนี่ย :เฮ้อ: แต่........ ช่วยไม่ได้ มันดันทำงั้นไปเองอ่ะนะ :m16:
น่าจะรักษาน้ำใจกันหน่อย :m16:
-
เหนื่อยหน่ายจริงๆ
คนอะไร
ทำไปได้เนอะ ไม่รู้จักคิดหน้าคิดหลัง มีอย่างที่ไหนกัน
อดไปเที่ยวเลย..............
:m29:
:เฮ้อ:
-
ขอบคุณมากนะคับ สนุกสมการรอคอย อิอิ
:a1: :a1: :a1:
-
โหดทั้งคู่เลย :m29:
:เฮ้อ:ทีไม่น่าทำอย่างนี้เลย
-
หมีเป็นที่พึ่งได้ดีจังเลยหงะ
ว่าไปหนุ่มก็โหดมากนะเนี่ย
บรึ๋ยๆ
:m29:
-
อิอิ :oni1:
-
ตอนอรกก้น่าสงสารดีอยู่หรอกนะ น้องทีอ่ะ
แต่พอมามีเหตุการณืแบบนี้ อย่าหวังแม้จะเป็นเพื่อน :angry2: ไปซะ
-
แอบสงสารนายทีเหมือนกันนะฮะ
แ่ต่ทำอะไรก็ต้องได้รับผลอย่างนั้นล่ะนะ
เฮ้อออออออออออออออออออออออออออออออออ
ปอลอ เรื่องนี้มีแต่คนโหดๆนะคับ อิิอิ
-
ตอนแรกชั้นก็คิดว่าไอ้หมีมันโหด
แต่ ... ชั้นเริ่มรู้สึกว่าชั้นคิดผิดอีกแระ
-
รออยู่นะ :teach:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับแล้วทีจะเป็นไรมากไหมครับ
สงสารทีนะครับเข้าใจคนรักข้างเดียวอะ
แต่ก็ไม่ได้เข้าข้างทีนะครับ
เอาเป็นว่าหนุ่มกับพี่หมี รักกันนานๆๆนะครับ
:impress: :impress: :impress:
-
ถ้ารักเค้าจริง ก็น่าจะดีใจที่เค้ามีความสุข
ถึงแม้ความสุขนั้น จะไม่มีเราอยู่ด้วยเลยก็ตาม......
-
มารอค๊าบบบบบบ
ต่อไวๆน๊า :m13:
-
:oni3: :oni3: :oni3:
-
รอดู ว่าหมีจะปลอบเป็ดยางไง
-
มารอคับ เป็นกำลังใจให้คับบบ
-
:m16: :m16:ไอ้ทีโดนน้อยไปรึเปล่า แง่งงงงงไม่สะใจวุ้ยยยยยยยยย
มันสมควรโดนมากกว่านี้ :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
จะรักก็รักไปจะทำตัวรำคาญแค่ไหนนี่พอทนแต่ล้ำเส้นนี่มัน :angry2:
:mc2: :mc2: :mc2:
กว่าจาอ่านทัน ใช้ไปตั้งหกชั่วโมงนับจากตอนแรก 55555
รอฉากหมีกินเป็ด 555
-
ช่วยกันปูเสื่อรอหน่อยเร๊ว :mc2:
-
ไอ้ทีบ้าทำไปได้ไง
-
เป็นกำลังใจให้นะครับ
-
ของเขาแรง จริงๆ o13
โหดด้วยอ่า ชักเริ่มน่ากลัวๆ และ สองคนนี้ หุๆ ยังไงก็ นะอย่าให้เจอเรื่อง ร้ายๆ อีกเลยน๊า :m13:
-
:a5: :a5: เป็นกำลังใจให้และรออ่านต่ออย่างใจจดใจจ่อเลยครับ สนุกจริงๆ
-
หนุ่มมันแอบโหดนี่หว่า :m29:
-
รอต่อไป :sleep2:
-
นานจัง :จุ๊บๆ:
-
รออยู่ค๊าบบบบ :a4: :a4:
-
:o อึ้งคับอึ้ง เพิ่งตามมาอ่าน ยังไงก็เอาใจช่วยนะคับ :mc2:
-
ปูเสื่อรอคร๊าบบบบบบบบบบ :mc1:
-
:m22: :m22: :m22:
มาแอบดูว่ามายัง
-
พี่เป็ดกะพี่หมีหายไปไหนน๊า
:a2: :a2: :a2: :a2:
-
นานเกินไปแล้วนะเนี่ย :angry2:
-
รักมากก็ยิ่งทุกข์มาก โดยเฉพาะรัคนมีเจ้าของ ทำใจซะเถอะทีเอ๋ย เห็นใจทุกคน :m15:
-
ยังม่ายมาอีกเหยอ
:oni3: :oni3:
-
รอๆๆๆๆๆๆๆ
-
:a6:ตอกเสาเข็มสร้างบ้านรอครับผม :a5:
-
:oni3: :oni3: :oni3: :oni3: :oni3:
โอมมมม
จงลง จงลง
จงมาอัพ จงมาอัพ
นะค้าบบบบบ
-
:oni3: มาลงต่อนะบัดนาว นะนะ พลีสพลีส :oni3:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผม รออ่านต่อไปครับผม
ว่าแต่มะไรจะมา
:impress: :impress: :impress:
-
กลิ่นตุตุ มาแล้ว โดนดองอะคร๊าบ :m23:
-
ในที่สุดคฤหาสถ์ก็สร้างเสร็จจนได้..................
เอาล่ะเข้าไปนอนรอดีกว่า.............
เดี๋ยวให้แม่บ้านจัดห้องไว้รอรับแขกด้วยดีกว่า................
ใครที่สนใจไม่อยากปูเสื่อนอนตากน้ำค้างเชิญที่คฤหาสถ์หลังนี้คับ..............
มามา............มาจิบน้ำชารอกันไปก่อน.............
ฟังเพลงคลาสสิคไปพลางๆด้วยก็ดี............
อื้มม......มีฟามสุข......... :oni1:
-
ขอกุญแจห้องรับรองห้้องนึงด้วยค่ะ :oni1:
-
นานเกินไปแล้วนะ :serius2:
-
N' prince00 มีให้เจ๊สักห้องไหมอ่ะ :m23:
-
:oni2: คือแบบว่า จะ up ให้ตั้งแต่วันศุกร์แล้ว กะว่ารอเลิกงานอ่ะ แต่พอ 4 โมงก็ดันโดนลากออกมาซะก่อน ยังไม่ได้มาลงให้เลย แล้วเสาร์-อาทิตย์ ก็ตะตอนทัวร์กะเพื่อนๆสุดฤทธิ์ กว่าจะนอนก็ ตี 4 กว่าจะตื่นก็บ่าย 3 แฮะๆๆๆๆ นานๆเจอกันทีก็งี้แหละ :oni1:
สร้างคฤหาสกันเต็มทู้ไปหมดแระ และก่อนที่จะสร้างเขื่อนกัน เอามาลงให้แระนะจ๊ะ
ปล.อีกนิด เป็ดน้อยไม่ได้โหดเน้อ แค่ป้องกันตัว
............................................................
องก์ที่ 55
วันจันทร์ไปทำงานในสภาพที่หน้ายังช้ำอยู่ อยากเห็นเหมือนกันว่าไอ้ทีมันจะเป็นไงมั่ง วันที่มีเรื่อง ผมเองก็ใส่มันไม่ยั้งเหมือนกัน สภาพคงจะไม่ต่างกันซักเท่าไหร่
ช่วงนี้ไอ้หมีจะมารับ-ส่งผมระยะนึงก่อน เผื่อไอ้ทีมันหน้ามืดขึ้นมาอีก คราวนี้มันอาจจะหาอุปกรณ์ หรือเครื่องทุ่นแรงมาช่วยแน่ๆ แล้วผมก็คงจะไม่รอด แค่คิดก็ขนลุกแล้ว บรื๋อ...
“หนุ่ม ไปทำอะไรมาเนี่ย” เสียงสูงปรี๊ดมาก่อนตัวซะอีก สมชื่อจริง
“โหยจี๊ด เบาๆก็ได้” เป็นเพื่อนของผมเอง ทำอยู่แผนกบัญชี
“แล้วไปทำไรมาเนี่ย เขียวเป็นจ้ำๆๆ เลย” แล้วเจ้าหล่อนก็ชี้ๆๆๆๆ ที่หน้าผม กลัวเล็บยาวๆนั่นจิ้มตาชมัด
“พอดีมีเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อยอ่ะ แต่เคลียร์กันได้แล้วแหละ”
“โอ๊ย เคลียร์กันดีๆก็ได้นี่ ไม่เห็นต้องลงไม้ลงมือกันเลย ดูซิเนี่ย หน้าหล่อๆเป็นแผลหมด”
“ลูกผู้ชายก็งี้แหละ ต้องเคลียร์ทีเดียวให้มันจบ”
“ตายๆๆๆๆ เสียดายหน้าหล่อๆ” จี๊ดก็งี้แหละครับ พูดไปเรื่อย ช่างพูดช่างเจรจา ตัวเล็กๆ เสียงแหลมๆหน่อย เหมาะกับตัวจริงๆ
ผละจากยัยจี๊ด ก็มาเจอเพื่อนอีกหลายๆคน บางทีผมคงจะต้องอัดเทปไว้เปิดให้ฟังกันซะละมั้งเนี่ย เหอๆๆๆๆ
และพวกของผม ก็ถามอีกจนได้
“ตายแล้วหนุ่ม ไปทำอะไรมาเนี่ย ทำไมหน้าตาเป็นแบบนี้”
“ถ้าพี่ฝนไปเห็นไอ้ที คงไม่ถามผมแบบนี้หรอก”
“เฮ้ย หมายความว่าไงเนี่ย ทำไม มีเรื่องอะไรกัน บอกพี่ซิ”
แล้วผมก็เล่าๆๆๆๆๆๆ ให้พี่ฝนฟังแบบคร่าวๆ ว่าไอ้ทีมันทำร้ายผม ยังงั้น ยังงี้ แต่ไม่ได้บอกว่าผมทำอะไรลงไปบ้าง เหอๆๆๆๆ
“ทำไมร้ายกาจขนาดนี้นะ แล้วเป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย ไปหาหมอมารึยัง”
“ก็มีแค่รอยฟกช้ำเฉยๆอ่ะพี่ เด่ยวไม่กี่วันก็หายแล้ว”
“เฮ้อ คนสมัยนี้ เห็นหน้าตาท่าทางก็ดีอ่ะ ไม่น่าเชื่อ ว่าจะทำกันได้ถึงขนาดนี้”
“ผมเองก็ไม่นึกเหมือนกันพี่”
“ช่วงนี้เราก็ระวังตัวไว้นะ จะไปไหนก็ให้ทศไปเป็นเพื่อน อย่าอยู่คนเดียวรู้ป่ะ เด่ยวเกิดอะไรขึ้นอีกคราวนี้พี่ว่าแย่แน่ๆ”
“คงไม่แล้วมั้งพี่ มันคงไม่กล้าแล้วแหละ”
....................................................พักเที่ยง............................................................
“หนุ่ม หนุ่ม” หลังจากกลับมาจากกินข้าว พี่ฝนตรงดิ่งมาหาผมเลย
“ครับพี่” สงสัยจะมีงานด่วนแน่ๆ เหนื่อยอีกแน่ๆเลยกรู
“เมื่อกลางวันอ่ะ พี่เห้นน้องทีแล้วนะ ทำไมเค้าเป้นขนาดนั้นอ่ะ”
“ยังไงพี่ เป็นอะไร”
“ก็ไหนเราว่าไม่ได้ตอบโต้เค้ามากมายไม่ใช่หรอ ดูสภาพเยินกว่าเราเยอะเลยนะ”
“ผมแค่ป้องกันตัวเอง จริงๆนะ” ก็ป้องกันตัวจริงๆอ่ะ
“แล้วมันเป้นไงมั่งอ่ะพี่” แหมๆๆๆ ก็คนมันอยากรู้นี่เนอะ ไม่ได้เป็นห่วงมันหรอก
“หน้าปูดเลย เขียวๆช้ำๆ แขนเข้าเฝือกด้วยนะ”
“เข้าเฝือกเลยหรอพี่”
“อ้าว เราไม่ได้พาเค้าไปหาหมอหรอกหรอ”
“ป่าวอะพี่ พอมันตื่นมันก็กลับห้องมันไปอ่ะ ก็ไม่เห้นมันเป็นไรเลยหนะ อย่าไปสนใจเลยพี่สงสัยสำออย”
“น่าสงสารเหมือนกันเนอะ” พี่ฝนทิ้งท้ายไว้แล้วก็เดินจากไป พร้อมกับความรู้สึกสงสารเล็กๆในใจที่กำลังก่อตัวขึ้น
“กรูรุนแรงไปป่าววะเนี่ย” บ่นพึมพัมแล้วก็ทำงานต่อ
..........................เลิกงาน.............................................
ไอ้หมีมันมีงานค้างนิดหน่อย ผมเลยต้องรอมัน เพราะมันยืนยันว่ายังไง๊ยังไงก็จะไปส่งผมให้ถึงห้อง ก็เอาครับ รอก็รอ เพื่อความสบายใจของมันละความปลอดภัยของผมด้วย
ผมไม่กลัวไอ้ทีมันจะมาทำอะไรแบบนั้นเป็นครั้งที่สองหรอก ผมว่ามันคงไม่กล้าแล้ว ผมแค่กลัวมันจะเอาพวกมารุมยำผมนี่ดิ ไปทำมันซะขนาดนั้น (เริ่มรู้สึกผิดอ่ะ)
กริ๊งงงงง กริ๊งงงงงง.......................โทรศัพท์ที่โต๊ะผมดัง เลิกงานแล้วใครมันยังจะโทรมาอีกฟะ จะปล่อยให้มันดังก็กระไรอยู่
“ครับ”
“หนุ่ม ทีนะ อย่าเพิ่งวางนะครับ ขอร้อง” รู้ทันจริงเชียว กรูกะลังจะกดวางแระ
“............เงียบดูเชิง............”
“ช่วยฟังผมหน่อยนะ ผมอยากจะโทรมาขอโทษ สำหรับเรื่องเลวๆที่ผมทำ ผมมันเห็นแก่ตัว แถมทำร้ายหนุ่มด้วย ผมแค่อยากจะบอกว่า ผมไม่ได้มีเจตนาร้ายกับหนุ่มจริงๆนะ” มรึงจะข่มขืนกรูเนี่ยนะ ไม่มีเจตนาร้าย แต่ก็ครับ ฟังมันหน่อย
“ผมรู้ว่าหนุ่มโกรธผมมาก ไม่รู้ว่าหนุ่มจะพออภัยให้ผมได้มั้ย” แล้วมันก็ทิ้งช่วง เหมือนจะให้ผมตอบ
“แค่นี้ใช่มั้ย” ผมกะวางจริงๆละ
“เดี๋ยวๆ งั้นผมขอแค่โทรมาคุยด้วย ได้มั้ย ผมสัญญาว่าจะไม่ไปให้เห็นหน้า หรือเข้าไปยุ่งกับหนุ่มอีก แต่ขอแค่โทรคุยได้มั้ยครับ จะให้ผมตัดใจเลยผมทำไม่ได้ นึกว่าสงสารผม ได้มั้ย” นั่นอ้อนกรูอีก เฮ้อ.........
“แล้วเป็นไงมั่ง” ไม่ได้ห่วงครับ แค่อยากรู้ว่าเฉยๆ เห็นพี่ฝนทำหน้าตื่นซะขนาดนั้น
“อะ ไม่เป้นอะไรมากแล้วครับ ดีขึ้นเยอะแล้ว” มันทำเสียงแบบคนดีใจอ่ะ ดีใจมากๆอ่ะ เล่นเอากรูใจสั่นเลย
“เอ่อ งั้นแค่นี้นะ ทศมาแล้ว ผมจะกลับหละ” แล้วผมก็วางสายไปเลย จริงๆแล้วไอ้หมียังไม่มาหรอก ผมเลยโทรตาม
“เฮ้ย เสร็จยัง อยู่ไหนเนี่ย”
“ก็อยู่แผนกดิ ถามแปลก เกือบเสร็จแล้ว อีกแป๊ปนึง”
“เอ่อ ไอ้ทีอยู่ทีแผนกป่ะ”
“ป่าวอ่ะ มันกลับไปตั้งแต่เลิกงานแล้ว ทำไมหรอ รึมันไปกวนอะไรมรึงรึเปล่า”
“อ๋อ ป่าวหรอก เผื่อกรูจะได้ไปรอที่แผนกมรึงอ่ะ”
“เออมาดิ มารอนี่ก็ได้ อยู่แค่ไม่กี่คน เด่ยวไอ้เชี่ยนั่นไปหาเรื่องมรึงอีก”
“อืมๆ เดี๋ยวกรูไปหาละกัน” ไปรอแถวๆนู้นดีกว่า ไอ้ทีมันออกจากแผนกไปแล้ว แต่มันยังโทรมาที่โต๊ะผม แสดงว่ามันรู้ว่าผมยังอยู่ น่ากลัวแฮะ เหมือนโรคจิตเลยนะเนี่ย ไปอยู่แถวๆนู้นน่าจะปลอดภัยกว่า
-
อย่าสงสารจนพาภัยมาใกล้ตัวอีกน่ะคร้าบ
คนเรามานน่ากลัวกว่าที่คิดเจงๆ เลย - -"
:m29: :m29: :m29:
-
สิ่งที่คุณกลัวกำลัง จ้องมองคุณจากที่ๆมองไม่เห็น
อันตรายอาจเกิดขึ้นได้โดยไม่รู้ตัว
จงระวังตัวของคุณไว้ให้ดี
สิ่งๆนั้นจะกลับมาล้างแค้น :a5:
เหอๆๆๆ เล่นซะเว่อ เหมือนสโลแกนหนังผีเลยคับ :sad2:
แต่ความรู้สึกตอนผมอ่าน เจ้าทีมันคงประมาณนี้มั้ง ใช่มะคับ :a4:
ไปละๆๆๆ คับ :oni1:
-
แอบสงสารที(นิดนึง)
-
เริ่มน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ จะกลายเป้นทู้หนังผีซะแล้วเหรอ :a5:
-
:o :o :o
น่ากัวอ่ะ
ทีจาเป็นคนดีได้จริงเหรอ
ไม่เชื่อหรอก ไม่รู้ดิ เป็นคนมองโลกแง่ร้ายไว้ก่อนอ่ะ
โรคจิต น่ากัว
o21 o21 o21 o21
ต้องระวังไว้นะ น่าเปงห่วงงง
-
:เฮ้อ:
ไปอยู่กับทศก็ดีครับ
จะได้ปลอดภัยๆ
:m29:
-
ทำไมผมยังรู้สึกสงสารนายทีอยู่เนี่ย เฮ้อออออออออออออ
ไม่ได้ๆๆๆๆๆ ต้องไม่ชอบนายทีสิ
-
มะรู้ว่าผมโรคจิตป่าวนะ :m23:
แต่รู้สึกเชียร์นายทีจังเลยอ่ะ
แบบชอบเชียร์พระรอง+ตัวร้าย :m1:
สงสัยจสโรคจิตเจงๆนะเรา
-
ไอ้ทีนี่ดูเหมือนโรคจิตไงไม่รู้อ่ะ
น่ากลัวววววววววว
-
:o ไมทีน่ากลัวอย่างงี้
อย่าเปลี่ยนเป็นเรื่องเล่าสยองขวัญอ่ะป่าวอ่ะ แค่คิดก็ :serius2:
-
:impress: :impress: :impress:
ไม่อะครับผมว่าที่ ที ทำไปเพราะรักพี่หนุ่มนะครับ
สงสารพี่ทีออก ได้ในสิ่งที่ตัวเองอยากได้แล้วไม่ได้อะครับ
ก็พี่ที รัก มาก เลยหึงมาก โกรธมากไงครับ
อิอิ แต่ยังไงกอยู่ข้างพี่หมีอะครับ
ชอบพี่หมีครับ และพี่ทีด้วย ตามลำดับครับผม
เพราะผมจะดูที่เหตุผล อิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
ง่ะ ง่ะ ง่ะ
:pig4:
-
:เฮ้อ: ยังไง ก็ยังเห็นใจ ที อยู่ดี :เฮ้อ: แต่ก็นะ ดันไปทำทุเรศๆเองอ่ะ :angry2: ไม่น่าเร้ย :m15:
-
แล้วระหว่างทางสั้นๆที่คั่นแผนกของทั้งสองคน จู่ๆก็มีมือลึกลับมาดึงหนุ่มเข้าสู่มุมมืดที่น่ากลัว . . .
แบบนี้ไม่เอานะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :serius2: :serius2: :serius2:
-
ไอ้ทีจะตัดใจได้จิงๆมั้ยเนี่ย
-
ชีวิตคุณหนุ่มชักจะไม่ปลอดภัยชะแล้วนะคับผมว่า คุร ที นี้รักรุนแรงน่ากลัวจัง
-
ทีมาฉุดๆๆๆ :m4:
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:serius2:อย่าไปใจอ่อนเด็ดขาดเลยน๊า
คนแบบนี้พอใจอ่อนให้หน่อย
เด๋วก้อคิดเค้าข้างตัวเองเปงตุเปงตะอีก
เรื่องมานจะยืดเยื้อไปกานใหญ่
-
เหอะๆๆๆ
คิดไปกันใหญ่สิดีแล้วครับ จะได้ถึงตาพี่หมีออกโรงบ้างอ่ะ
อยากเห็นแบร์ฮักอ่ะ :m13: อยากเห็น หมีตะปบด้วยอ่ะคับ :m4:
สงสัยคงเจ็บน่าดู ฮุฮุฮุ :m1:
-
เค้าทำขนาดนี้ยังจะสงสารอีกหรอ :a6: :a6: งี้แหละภัยถึงมาหาตัวได้ง่าย :a5:
-
ทีน่ากลัวจัง
:เฮ้อ:แต่ก็ยังสงสารทีอ่ะ
-
ย้ายไปอยู่กับไอ้หมีด่วน :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
หนุ่มอย่าใจอ่อนเด็ดขาด
ระวัง เดวได้มีรอบสองแน่
:serius2:
-
ขอย๊ำ คนนี้อันตรายมาก :sad5:
-
อิอิ :oni1:
-
ทำไมหน้ากลัวขนาดนี้เนี้ย :o
-
:mc3: ไปสมัคร MSN มาเพื่อชมรมหมีกินเป็ดโดยเฉพาะเลยนะเนี่ย
peachya@windowslive.com ลองดูๆ ฮุฮุฮุ :m4:
-
ได้จิ้มตูดพี่หนุ่มแระ...............อิอิ............. :mc3:
อ่านจบแล้วก็เข้าไปจิบน้ำชารอที่สวนลาเวนเดอร์หลังคฤหาสถ์ต่อดีกว่า................
-
แอดไปแล้วนะคะ :m13: ว่างๆแอดรวมชมรมสมาชิกหมีกินเป็ดท่าจะครึกครึ้น 5555 :pig3:
-
ไวัใจไม่ไดัเลยคนเรา :angry2:
-
ไอ้น้องทีนี่น่ากลัว ดูโรคจิตไงไม่รู้ เหอๆๆ :o
-
เจอคนโรคจิตเข้าแล้ว จะหนีมันพ้นได้อะปะนะ เอาใจช่วย สู้ๆๆๆๆ
-
ฉากเอ็กๆ เนี่ยอ่านแล้ว :m30: :m30: เลยค้าบบบ อิอิ สนุกมากมายคับ จะรออ่านทุกวันเลยน่าคับบบ o13 o13 :mc4: :mc4:
-
คิดถึงหมียัก :m1:
-
รอๆ :a4:
-
มารอด้วยอีกคน รออ่านหมีกินเป็ด อิอิอิ :o8:
-
:oni3: :oni3: :oni3:
-
แอดแล้วนะค๊าบบmsnน่ะ
ออนบ่อยๆน๊าจาด้ายทวงนิยาย
เอิ๊กๆๆๆ
-
:a12: ปูผ้านอนรอกันตรงนี้ล่ะครับ
รอจนกว่าพี่จะมาอัพ ฮุ ฮุ ฮุ :oni1:
-
โหมดรอ :music:
-
มารอด้วยคนคับ :oni1:
-
โหมดรอ.............ด้วยคนคับ
ป๋อหลอ ซินเจียยู่อี่ซินนี้ฮวดไช้ค๊าบบบบบ :mc4:
-
องก์ที่ 56
พอไอ้หมีส่งผมถึงห้อง ก็จัดการล็อกประตูแน่นหนา มันบอกไว้ว่าเดี๋ยวจะไปหาซื้อที่คล้องประตูมาติดไว้ให้ จะได้แน่นขึ้นอีกหน่อย ปลอดภัยไว้ก่อน
พอไอ้หมีกลับผมก็จัดแจงเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมอาบน้ำ มองดูสภาพตัวเองในกระจกแล้วเศร้า แก้มดูบวมนิดๆ+ช้ำๆอีกหน่อย แต่ตรงชายโครงนี่ซิยังเขียวเป้นจ้ำอยู่เลย คิดขึ้นมาทีไรก็หงุดหงิดทุกที
“แม่ง เตะมาได้” บ่นพึมพัมไปคนเดียว แล้วก็อาบน้ำ
ผมกำลังคิดอยู่ ว่าไอ้ทีมันจะออกจากหอไปรึยัง แล้วถ้าเกิดมันยังไม่ไป แล้วมันมาเคาะประตู กรูจะทำไงเนี่ย ออกไปนอนที่ระเบียงเลยดีมะเนี่ย เฮ้อ กรรมอะไรของกรูเนี่ย สงสัยชาติที่แล้วผมกับมันคงทำกรรมร่วมกันมา แต่คงจะทำกรรมร่วมกับไอ้หมีมาเยอะกว่า เลยต้องมาใช้กรรมกันอยู่แบบนี้
“แม่ หนุ่มนะครับ” ไม่ได้โทรหาแม่ซะนานเลย
“กินแล้วครับ สบายดีครับแม่” โกหกแม่จะบาปมะเนี่ย
“แม่จะมาหรอ เสาร์นี้อะนะ” ตกใจดิ แม่บอกจะลงมาหา
“เปล่าแม่ มาได้ครับ ไม่ติดอะไร” ซวยแระกรู
“ครับ ครับ ครับ ไม่เอาอะไรครับแม่ แม่ไม่ต้องหอบอะไรมานะ ลำบากเปล่าๆ” ก็ผมห่วงแกอ่ะ มาคนเดียว แถมต้องหอบของมาให้อีก ไกลก็ไกล
“ครับแม่ แล้ววันเสาร์เจอกันครับ สวัสดีครับ”
“เอาไงดีวะกรู” ถ้าแม่มา แล้วหน้าไม่หายช้ำ จะทำไงเนี่ย คิดแล้วกลุ้ม โทรบอกไอ้หมีก่อนดีกว่า
ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดดดด ตื๊ดดดดดดดด
“เฮ้ย มีไร ไอ้ทีมาหรอ” มันทำเสียงตื่นเต้นสุดฤทธิ์
“หืมมมมม ไม่ใช่ มรึงนี่เว่อร์จริง” หมั่นไส้จริงเชียว
“เอ้าหรอ ก็กรูห่วงของกรูนี่” อึ้งดิ แต่ก็ซึ้งครับ แฮะๆ เขิลอีกแระ เอาซะไปไม่เป้นเลยนะมรึง
“มรึงนี่”
“ทำมะ เขิลอะดิมรึง” แล้วมาทำเสียงล้อเลียนอีกหนะ
“มรึงนี่นะ พอละๆ กรูจะโทรมาบอกว่า” ยังไม่ทันจะพูดจบเลย
“คิดถึงกรูหรอ” ดูมันดิ เข้าข้างตัวเองค่อดๆเลย
“พอละมรึง ซีเรียสนะเนี่ย แม่กรูโทรมา บอกว่าอาทิตย์นี้จะมาหา”
“เฮ้ย จริงดิ”
“เป็นงะ ขำออกมะ”
“อ้าว ไมทำเสียงงั้นอ่ะ มรึงไม่ดีใจหรอแม่ยายกรูมา”
“เชี่ยนี่เล่นไม่เลิกนะมรึง หน้ากรูแบบเนี๊ยะ กรูจะบอกแม่กรูว่าไง เดินชนขอบประตูรึไง แม่กรูคงจะเชื่อหรอก”
“จริงด้วยว่ะ เฮ้ย แต่ป่านนั้นหน้ามรึงคงหายแล้วแหละ อย่าเพิ่งคิดไรเลยมรึง ว่าแต่มรึงจะพาแม่ไปเที่ยวไหนมั่งอ่ะ”
“ยังไม่รู้อ่ะ คงจะห้างแถวๆนี้”
“โหยมรึง มาทั้งที พาไปเที่ยวห้าง พามาเที่ยวบ้านกรูป่ะ เอาป่ะ”
“แหม ระริกระรี้เชียวนะมรึง” ไม่รู้ว่ากำลังสั่นหางอยู่รึเปล่า เหอๆๆๆๆ
“เอ้า กรูจะพาแม่ยายกรูมาคุยเรื่องสินสอดขอมรึงไง”
“เอาอีกละ พอๆ กรูไม่คุยกะมรึงละ นอนดีกว่า คุยกะมรึงแล้วปวดหัว”
“รีบนอน ไม่กลัวกรูไปลักหลับมรึงหรอ”
“ถ้ามาได้นะรีบมาเลยมรึง”
“อย่าท้านะมรึง เด่ยวกรูไปจริงแล้วจะร้องไม่ออก”
“กรูไม่คุยด้วยละ แค่นี้นะ” แล้วผมก็กดวางไปเลย เด๋ยวนี้นี่ชักจะเล่นลิ้นขึ้นทุกวันๆแล้วมัน
...............................................................................
เจ็ดโมงเช้า ผมเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ไอ้หมีก็มาพอดี
“ทำไมมาเร็วจริงมรึง กรูยังแต่งตัวไม่เสร็จเลย”
“ก็กรูคิดถึงเมียกรูไง อยากมาเห็นหน้าเร็วๆ” แล้วมันก็ส่งสายตากรุ้มกริ่มมา อีกแระ
“เลี่ยนแต่เช้าเลยมรึง ไปรอบนเตียงก่อนเลยปะ เดี๋ยวกรูแต่งตัวก่อน”
“ให้กรูรอบนเตียงเลยหรอมรึง”
“หยุดเลย” ผมเดินเอานิ้วไปจิ้มที่หน้าผากมัน
“หยุดอยู่ตรงนี้เลย”
“หยุดอะไร หยุดแบบนี้หรอ” แล้วมันก็รวบตัวผมเอาไว้ในวงแขนมัน ในสภาพที่มีผ้าขนหนูพันอยู่แค่ผืนเดียว
“เฮ้ยมรึง ไม่เอาไม่เล่น ปล่อยก่อน เดี๋ยวกรูแต่งตัวไม่ทันก็ไปสายอีก” ผมพยายามแกะมือมันออก
“เพิ่งจะเจ็ดโมงเอง บริษัทก็อยู่แค่นี้ ทำไมจะไม่ทัน มีเวลาเหลือให้ทำอะไรๆอีกตั้งเยอะ” แล้วมันก็อาศัยจังหวะที่ผมเผลอ กระตุกผ้าเช็ดตัวออก แต่ผมระวังไว้อยู่แล้ว เลยดึงไว้ไม่ให้มันหลุดตามมือไอ้หมี
“เฮ้ยมรึง ไม่เอาดิ”ผมก็ยืดไว้สุดฤทธิ์
“มรึงไม่สงสารกรูมั่งหรอ น้องกรูคิดถึงมรึงจะแย่แล้วดูดิ” พอก้มลงไปดู โอ้โห เด่เป้นลำมาแต่ไกลเชียว
“มรึง เห็นใจกรูมั่งดิ กรูยังเจ็บตัวไม่หายเลย”
“กรูจะทำเบาๆนะ นะ”
“กรูเจ็บขนาดนี้ มรึงยังคิดจะทำอีกใช่มะ” เริ่มเดือดนิดๆละ ตกลงมันเห็นผมเป้นอะไรเนี่ย
“ถ้ามรึงอยากทำมากขนาดนั้น มรึงก็ทำเลย กรูจะเป็นจะตาย ก็ไม่ต้องสนใจ เอาเลย” แล้วผมก็ยืนนิ่งๆ ไม่ขัดขืนแล้ว ถ้ามันทำจริงๆ ผมจะไม่คุยกับมันเลยเอาซิ
“มรึง อย่าโกรธดิ กรูก็แค่อยากทำอะไรร่วมกับมรึง ช่วงนี้กรูเห็นมรึงเครียดๆ ก็เลยอยากช่วยผ่อนคลายอ่ะ” ทำหน้าสลดเชียวมรึง
“ให้กรูผ่อนคลาย รึมรึงผ่อนคลายกันแน่”
“งั้นเย็นนี้กรูพาไปนวดมั้ย เอาป่ะ จะได้ผ่อนคลาย” หน้าตามันจริงจังมาก
“กรูช้ำในขนาดนี้ ยังจะพากรูไปนวดอีก กรูคงกระอักเลือดตายก่อนนะจะนวดเสร็จแน่” สลดเลย 5555 จริงๆผมหายโกรธไปแล้วแหละ แค่อยากแกล้งมัน สนุกดี
“แค่มรึงพากรูไปกินข้าวก็พอแล้ว เอาบรรยากาศเงียบๆหน่อย” หน้าระรื่นเลย
“มรึงอยากกินไรอ่ะ เดี๋ยวกรูเลี้ยง”
“ยังนึกไม่ออกอ่ะ ค่อยว่ากกันตอนเย็นละกัน อ่ะกรูมัดจำให้ก่อนก็ได้” แล้วผมก็ก้มลงไปจุ๊บปากมันเบาๆ แล้วค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปกวนอารมณ์มันหน่อยๆ พอหอมปากหอมคอ แล้วค่อยถอนออกมา
“เคลิ้มเลยนะมรึง”
“มรึงอ่ะแกล้งกรู ดูดิเนี่ย แล้วกรูจะไปทำงานไงเนี่ย” หมีน้อย เด่อีกแล้วครับท่าน 55555
“ห้องน้ำหนะ ล้างพื้นดีๆนะมรึง เด๋ยวกรูลื่นหัวแตก 55555”
“มานี่เลย แกล้งกรูดีนึก” แล้วมันก็ฉุดผมลงไปบนเตียงโดยที่ไม่ทันตั้งตัว
“เฮ้ย ปล่อยกรูเลย”ยังไม่ทันจะพูดจบ ไอ้หมีก็ประกบปากลงมาพร้อมทั้งสอดลิ้นอุ่นๆ แตะไล้ตั้งแต่ริมฝีปาก แทรกผ่านฟันแล้ว สัมผัสกับลิ้นผมที่พยายามม้วนหลบอยู่ด้านใน
มีรึจะยอม ผมก็สบัดหน้าไป-มา ไป-มา แต่ก็นะ หมีมันเก่ง ขัดขืนได้แป๊ปเดียวก็เคลิ้มตามซะละ เฮ้อ...กรรมของกรูมะเนี่ย มีแฟนหื่น
มันสอดลิ้นนัวเนียอยู่ข้างบน ส่วนข้างล่างมันก็ใช้มือลูบไล้ไปมาที่เป็ดน้อย เป็ดไม่ค่อยชอบใจนัก เลยพองตัวขู่ซะเลย เหอๆๆๆๆ
“ไหนว่าไม่อยากไง แล้วทำไมสู้มือขนาดนี้ฮึ” มันถอนปากออกมา จ้องหน้าผม
“พอแล้ว เด๋ยวไปทำงานสายนะ” เคลิ้มตามระเบียบครับ
“จะไปแบบนี้อะหรอ” ตอนนี้ ไอ้หมีมันค่อมผมอยู่ครับ มือก็เล่นกับเป็ดน้อยใหญ่ พองตัวขู่ใหญ่เลย
“มรึงอ่ะ อย่าแกล้งกรูดิ กรูยังเจ็บชายโครงอยู่เลย ไม่อยากให้กระเทือนอ่ะ”
“อ่ะๆ งั้นเย็นนี้นะ ได้มั้ย” แล้วมันก็เอาหัวมาซุกๆแถวๆคอผม เป็นแมวอ้อนเลย
“กรูเองก็อยากทำนะไม่ใช่ไม่อยาก แต่กรูยังเจ็บอยู่ มรึงก็น่าจะรู้”
“งั้นเอาไว้มรึงหายเจ็บเมื่อไหร่ กรูขอดอกเบี้ยด้วยนะ”
“เอาไว้ตอนนั้นค่อยว่ากัน ตอนนี้ลุกก่อนได้ป่ะ จะได้รีบแต่งตัว”
“แล้วนี่ล่ะ ทำไง” แล้วมันก็คว้ามือผมให้ลงไปจับน้องมันที่เด่อยู่ในกางเกง”
“มรึงก็เอาหนังสือสวดมนกรูไปอ่านระหว่างรอกรูแต่งตัวไง 5555”
“มรึงนี่น๊า” แล้วมันก็ขยี้หัวผมเล่น อุตสาห์ใส่เจลไว้ละ เละหมด เซ็งเลย
แล้วผมก็ผละไปแต่งตัว แล้เป็ดน้อยก็กลับสู่สภาพเดิม เฮ้อ....เกือบไปแล้ว กว่าจะมาถึงที่ทำงานก็เกือบรูดบัตรไม่ทันแน่ะ ผมเลยเอาบัตรเคาะหน้าผากไอ้หมีมันไปทีนึง
“เป็นไงละ เกือบไม่ทันแล้วเห็นมั้ย”
“จ้า จ้า งั้นคราวหน้าจะไปหาและก็จะทำเวลาให้เร็วกว่านี้ละกันนะจ้ะ”
“มรึงนี้น๊า ไปๆเด่ยวค่อยคุยกัน” แล้วก็แยกไปแผนกใครแผนกมัน ไม่รู้เย็นนี้จะรอดมั้ย ต้องเตรียมหาข้ออ้างไว้ก่อน เหอๆๆๆๆ
-
หมีเก็บดอกเบี้ย
ให้แพงกว่าเงินต้น
เลยนะ....อิ อิ
:pig4:
-
:o8:พี่หมีนี้หน้ารักจัง :m13:ขอกล่าวคำว่า :mc4:ซินเจียยู่อี่ ซินลี้ฮวดใช้ นะครับผม :mc4:
-
หว้า เสียดาย หมีไม่กินเป็ด
:m15: :m15:
-
เอาดอกเบี้ยเยอะๆเลยน้า ดอกทบต้น ต้นทบดอกเลย 55555 :m25: :m25: :m25: หมีหื่น
-
พี่หมีน่ารักอีกแล้ว หวานกันซะ
-
หมีหื่นได้หื่นดี อย่าเผลอเชียวจะถูกเป็ดกินหัวเอา
:o8: :o8: :o8:
-
:a4: รอฉากหมีกินเป็ด อิอิอิ :o8:
-
เตรียมตัวงานเลี้ยงต้อนรับคุณแม่ยาย :oni1:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับ อ่านแล้วชอบใจจัง
พี่หมีหื่นดีจังครับ ชอบๆๆ
หวังว่าพี่ทีคงไม่มารันควนอีกนะครับ
:impress: :impress: :impress:
-
รอตอนดอกเบี้ยออก อิ อิ :o8:
-
ดอกเบี้ย.... :m13: :m13:
เก็บเยอะๆเลยนะพี่หมี หุหุ
-
กิ้วๆๆๆ วิ้วๆๆๆ น่ารักจังเลยค้าบบบบบบบบ :mc2: :mc2: :pig3: :pig3: :mc4: :mc4:
-
ชอบๆๆหมีหื่น :m25:
เอิ๊กๆๆ
แต่เป็ดน้อยของเราหื่นก่า อิอิ
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ค๊าบบบบบบบ
-
สู่ขอกันให้เป็นเรื่องเป็นราวก็ดีนะครับ
ได้เสียกะลูกชายเค้ามาตั้งไม่รู้กี่ร้อยหนแล้ว
:m23: :m23: :m23: :m23:
-
สู่ขอกันให้เป็นเรื่องเป็นราวก็ดีนะครับ
ได้เสียกะลูกชายเค้ามาตั้งไม่รู้กี่ร้อยหนแล้ว
:m23: :m23: :m23: :m23:
แน่ใจเหรอ ว่าเป็นร้อยหน หลักพันเป่า :laugh3:
-
มีตอนน่ารักสบายๆซะทีหลังจากเครียดมานาน ฮิฮิ
-
:m12: 55+ ขอดอกเบี้ย แพงๆ หน่อย สิ :o8:
-
:m4:สนุกมากมาย
มาต่อเร็วๆนะคะ
-
คืนนี้ระวังช้ำในนะเป็ด :m14:
-
ขอดอกเบี้ยทบต้นทบดอกด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
หมีจะคิดดอกเบี้ยเป็ดเท่าไรหรอ อิอิ
:m13: :m1: :m13: :m1:
-
คิดดอกเบี้ยชั่วโมงละกี่รอบหรอคับ............
หมีคิดดอกเบี้ยแพงมั้ยอะ.......... :m12:
-
อิอิ :oni1:
-
เยนนี้มีนัดเจอกานนน
:m14:
-
เฮ้อออ :เฮ้อ:
ยิ่งอ่านก็ยิ่งไม่เข้าใจ ทำไมนิยายเรื่องนี้ถึงขัดกับหลักความเป็นจริงจังเลยอ่ะคับ :m21:
ก็เค้าว่าแรงม้ามันคึกสุดแล้วไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมในเรื่อง แรงหมี
ถึงคึกหนักยิ่งกว่าอ่ะ :m25:
-
เป็ดเนี่ยะเอาใจยากจริงๆ
ดีนะได้ไอ้หมีเป็นแฟน ไม่งั้นมีแตก o12
-
:o8:รักกัน รักกัน
รักกันจริ๊งงงงงง
-
แม่ยายจะมา
เอ๊ะ ... ไอ้น้องทีมันจะโผล่มาจะเอ๋พอดีรึเปล่าฟะ
-
น่ารักจังเลย
-
:mc4: มาต่อให้แล้วจ้า สดๆร้อนๆ พร้อมเสริฟ ฮุฮุ :m13:
.....................................................
องก์ที่ 57
วันนี้ผมก็พยายามเคลียร์งานให้เรียบร้อยเร็วๆ เพราะไม่อยากอยู่เย็น ไอ้หมีจะพาไปเลี้ยง เย้ เย้......ไม่ได้งกเน้อ แต่แล้วตัวมากก็มาขัดขวางการทำงานอีกแล้ว
กริ๊งงงงงงง กริ๊งงงงงงง กริ๊งงงงงงง
“ครับ”
“หนุ่มเป็นยังไงบ้างครับ หายเจ็บรึยัง” ไอ้ทีนั่นเอง
“ก็ไม่ได้เจ็บตรงไหนแล้วหละ แล้วทีอ่ะ” ถามตามมารยาทครับ ไม่ได้คิดอะไรจริงจริ๊งงงงง ก็รู้สึกผิดอ่ะ ไปทำมันไว้ซะขนาดนั้น
“ไม่เจ็บแล้วครับ ไม่เป็นอะไรแล้ว ผมห่วงหนุ่มมากกว่า” เสียงมันประมาณว่า ถูกหวยรางวัลที่ 1 อ่ะ
“งั้นผมขอทำงานก่อนนะ งานเยอะ” ตัดบทเลย
“เดี๋ยวครับ หนุ่มหายโกรธผมแล้วใช่มั้ย” นั่นเลย กรูว่าแระ ไอ้นี่นิสัยไม่ดี ได้คืบเดี๋ยวก็เจอศอกหรอก
“..............................งานผมยุ่ง แค่นี้นะ” วางไปเลย อุตสาห์จะไม่คิดถึงแล้วนะ ดันมาสะกิดต่อมความจำกรูซะนี่
กว่าจะมานั่งสงบสจิอารมณ์แล้วเริ่มงานได้ก็นะ เสียเวลาทำงานจริงๆ คอยดูนะถ้าเย็นนี้มีงานค้างละก็ จะยกให้เป้นความผิดมันเลย คอยดูดิ แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงานต่อปายยยยยย
...........................................................................
และแล้วเวลาที่รอคอยก็มาถึง เย้ เย้ ของฟรี ของฟรี
“เสร็จยัง กรูปิดเครื่อง เก็บของเสร็จแล้ว” ผมต้องโทรไปจิกมันหนะ
“เสร็จแล้วหรอเร็วเนอะ” มันทำเสียงล้ออ่ะ
“มรึงนี่นะไม่กวนกรูซักวันได้มะ แล้วเสร็จยังอ่ะ”
“กรูรอตั้งแต่มรึงเริ่มเก็บของแล้ว” มันพูดแค่นั้น ผมหันควับเลย แล้วก็จริงๆด้วย มันยืนอยู่ข้างหลังห่างจากโต๊ะผมไป 2-3 โต๊ะ ไอ้นี่นิ มันยิ้มๆแล้วก็เดินมาหาผมที่โต๊ะ
“ว่าแต่คนอื่นอ่ะ เสร็จรึยังฮึ” แล้วมันก็เอามือมาขยี้หัวผม
“มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย” ผมก็ก้มหน้าก้มตาทำเป็นเก็บของ ทั้งๆที่เสร็จแล้วแหละ ก็แหมมันอายอ่ะ
“จะเขิลอีกนานป่ะ ไปกันได้ยัง” รู้ทันอีกนะ ทีเรื่องแบบนี้ละฉลาดเจงๆนะมรึงเนี่ย กำด้แต่ก้มหน้างุดๆๆๆ เดินตามมันออกไปที่รถ
....................................................................................
มันเป็นคนเลือกร้านเอง เป็นร้านที่มีระเบียงไม้ยื่นออกมา มีแสงไฟสีนวลตาติดตามมุมเสาดูสงบแล้วก็คลาสสิกดี มีสระน้ำเล็กๆที่มีดอกบัวดอกน้อยๆเต็มไปหมด และที่ชอบมากมายคือ มีกล้วยไม้ห้อยอยู่ตามเสาไม้ต่างๆ ออกดอกสวยงามเต็มไปหมด ชอบมากกกกกก แถมคนก็ไม่พลุกพล่านด้วย ช่างจะสรรหาจริงๆเลยไอ้หมี
“ชอบมั้ย” ผมได้แต่หันไปยิ้มให้มัน ตาเป็นกระกายกับดอกกล้วยไม้หลากสี
“ถ้ามีบ้านเป็นของตัวเองเมื่อไหร่นะ ถ้าปลูกกล้วยไม้ให้เต็มบ้านเลย” ผมกำลังเพ้ออยู่ในห้วงฝันที่มองไปทางไหนก็มีกล้วยไม้สวยๆเต็มไปหมด
“จะดูอีกนานป่ะเนี่ย จะนั่งตรงไหนฮึ” ไอ้หมีเล่นพูดซะกระชากผมออกจากฝันหวานเลย เซ็งเป็ด
“เอาข้างนอกนี่ก็ได้ บรรยากาศดี” ผมเลือกนั่งใกล้ๆกับสระน้ำ แม้ไม่มีแอร์ แต่อากาศก็เย็นสบาย เราสั่งอาหารกันมา 4 อย่าง ระหว่างรอก็คุยนั่นนี่ไปเรื่อย
“ตกลงแม่จะมาวันไหน” หมีมันเปิดประเด็น
“ก็มาถึงเช้าวันเสาร์นี้อ่ะ” ผมก็นั่งชมกล้วยไม้สวยๆไปเรื่อย อยากจะเด็ดกลับห้องซะจริงๆ
“คิดไว้ยังว่าจะพาไปไหนบ้าง” ผมสั่นหน้าแทนคำตอบ
“กรูบอกป๊ากับแม่ไว้แล้วนะ ว่าแม่มรึงจะมาน่ะ”
“เฮ้ย” ผมหันควับไปมองหน้ามันและก่อนที่ผมจะทันพูดอะไร ไอ้หมีมันก็พูดซะก่อน
“เอาเป็นว่า วันเสาร์ พอแม่มรึงมา เด่ยวกรูขับรถไปรับที่หมอชิต แล้วพอสายๆกรูจะไปรับมาบ้านกรู OK ห้ามปฏิเสธเพราะกรูบอกป๊ากรูไว้แล้ว”
“เฮ้ย มรึงนี่” ตอนนี้หน้าบึ้งแระผม
“เอาน่า ตอนกรูไปเที่ยวบ้านมรึง กรูก็ชวนแม่เค้ามาเที่ยวบ้านอยู่แล้ว ดีซะอีก จะได้สนิทๆกันไว้ไง เวลาไปขอลูกเค้าจะได้ไม่ยาก”
“หืมมมมม ทีงี้ละคิดได้เป็นเรื่องเป้นราวเชียวนะมรึง”
“เอาเป้นว่า เอาอย่างที่กรูบอกละกัน แล้วถ้าแม่เค้าจะไปไหนอีกก็บอก เดี๋ยวกรูขับรถพาไปเอง อย่างน้อยก็ยังดีกว่าให้แม่เดินเที่ยวแค่ในห้าง” นั่นค่อนขอดกรูอีก
“เดี๋ยวกรูพอแม่กรูเที่ยวเองก็ได้” ไม่ยอมครับไม่ยอม
“เก่งจริงนะ ขึ้นรถเมลล์เป็นกี่สายแล้วล่ะ” จ๋อยซิครับ ก็เวลาไปไหนมันพาไปตลอดอ่ะ ไม่ได้จำเลยว่าขึ้นรถอะไร จะไปได้ไง แพ้ทางมันอีกแระกรู ผมก็ได้แต่นั่งทำปาก จิ๊ จ๊ะ ไปงั้นเอง ก็เถียงมันไม่ขึ้นอ่ะ
ซักพักอาหารก็มา ขอบอกว่าอร่อยมาก บรรยากาศก็ดี อาหารก็อร่อย สุขสุดๆครับ ผมนั่งดื่มด่ำกับบรรยากาศอีกซักพัก เราก็เช็คบิล พอตอนบิลมานี่แทบช็อก พันกว่าบาทแน่ะ กับข้าวแค่ไม่กี่อย่างเองนะเนี่ย โหยยยยยยยยย แพงมากกกกกกกก
ผมมัวแต่ตะลึงส่วนไอ้หมีควักตังจ่ายไปเรียบร้อยละ เลยทำเนียนๆซะเลย
“เอ้า จ่ายไปแล้วหรอ ว่าจะเลี้ยงซะหน่อยนะเนี่ย” ทับถมครับ ทับถม อิอิ
“ไม่เป้นไร ยังไงมรึงก็ต้องจ่ายขนมหวาน”
“ยังกินข้าวไม่อิ่มอีกหรอ” อึ้งดิ กินข้าวไปตั้ง 3 จาน มันยังจะกินขนมอีก แต่ก็เอา ไหนๆมันก็เลี้ยงข้าวแล้ว เลี้ยงขนมหวานตบท้ายคงไม่เท่าไหร่
แล้วมันก็ขับไปเรื่อยโดยที่ไม่ได้บอกว่าจะไปกินที่ไหน ซึ่งผมเองก็ไม่ได้สนใจ อยากไปกินไหนก็ได้ ตามใจอยู่แล้ว แต่พอนั่งมาซักพัก ชักเอ๊ะใจ มันเหมือนทางกลับหอผมเลย แต่ก็เอ้า คนมันซื่ออะเนอะ ก็ไม่ได้ทักท้วง อาจจะมีร้านอยู่แถวๆหอ (แต่ก็คิดไม่ออกว่ารงไหน)จนมันขับรถมาถึงหอผมละ
“อ้าว ไหนว่าจะไปกินขนมต่อไง แล้วไมกลับหออ่ะ” พูดจบปั๊บสมองผมก็แล่นปรู๊ดดดไปสะกิดต่อมฉลาดให้ทำงาน
หันไปมองหน้ามัน แล้วก็จริงๆด้วย สายตากรุ้มกริ่มแบบนี้ ชัวร์เลย ไอ้หมีคิดไม่ซื่อออออออ
“อย่าบอกนะมรึง” พูดแค่นี้ ไอ้หมียิ่งยิ้มกว้างเท่าจานดาวเทียมไปแล้ว
“มันดึกแล้วเนี่ย กลับบ้านดึกๆมันอันตรายนะเว้ย กรูเป็นห่วง” แล้วผมก็ทำท่าทำทางเป็นห่วงมันสุดฤทธิ์ มันหันหลังไปหยิบกระเป๋าที่วางอยู่เบาะหลัง แล้วหันมาส่งยิ้มหวานหยด ตามเยิ้มให้ผม
“มรึงคิดจะนอนนี่หรอ” แล้วมันก็ดึงคอผมไปหอมแก้ม
“แหม เมียกรูนี่ช่างรู้ใจกรูจริงๆ ปะขึ้นข้างบนกันดีกว่าจ้ะที่รัก” แล้วมันก็เปิดประตูลงไป แล้วเดินอ้อมมาเปิดให้ผมที่ยังนั่ง มึนๆ งงๆ อยู่ในลง
“ไปเร็ว ร้อนอยากอาบน้ำ” แนะ มาเร่งกรูอีก ทำไงได้ละครับ ก็ต้องตามน้ำดิ ทำไรมันไม่ได้นิ
เข้าห้องปิดประตูได้ ก็ก็จัดแจงเอาเสื้อผ้าออกใส่ตู้ เออ ห้องมรึง จะทำอะไรก็ทำเลย ผมเซ็งเลยเข้าไปอาบน้ำก่อนดีกว่า
อาบไปได้ซักพัก ไอ้หมีก็มาเคาะประตู แผนมันแน่ๆ เรื่องไรกรูจะเปิด เหอๆๆๆๆ
“หนุ่ม รีโมททีวีอยู่ไหนอ่ะ หาไม่เจอ” มันทำน้ำเสียงกระพัดกระเพียดด้วยนะ
“ก็อยู่บนที่นอนอ่ะ เลิกผ้าห่มดูดิ๊” ผมตะโกนตอบ แล้วมันก็หายไปแป๊ปนึง กลับมาเคาะอีกละ
“ไม่มีเนี่ย ออกมาหาให้หน่อยดิ บอลจะเตะแล้ว” อ้าวเชี่ยนี่ เริ่มรังควานกรูแระ ขออาบน้ำแบบสงบๆได้มะเนี่ย
“มรึงหาดูทั่วแล้วหรอ”
“เออ กรูค้นห้องมรึงจะเละไปหมดละ” ได้ยินคำนี้ปั๊บ เดือดเลยผม ห้องกรูจัดไว้ซะเรียบร้อย มรึงมาทำรกเพราะรีโมทอันเดียวเนี่ยนะ ผมเลยพันผ้าไว้ก่อน กะจะเปิดประตูไปด่ามัน
พอเปิดปั๊บเจอเลยครับ ไอ้หมียืนนุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่ มีรีโมทอยู่ในมือ แถมห้องก็ไม่ได้รก และที่สำคัญมืออีกข้างของมันถือกระถางกล้วยไม้ที่หลากสีอยู่ อึ้งดิ โดนมันหลอกอีกแล้ว แต่พอเห็นกล้วยไม้ ไอ้ที่เดือดๆเมื่อกี้หายหมด ยิ้มแก้มแทบปริแน่ะ
“อะไรเนี่ย” ก็มันปลื้มอ่ะ ไม่รู้จะพูดไร
“ก็เห็นมันวางอยู่หน้าห้องอ่ะ” กรูอุตสาห์จะปลื้ม โรแมนติคเปนป่าวเนี่ยเมิง หน้าหงิกเลยผม
“งั้นก็เอาไปวางที่เดิมเลยปะ” ผมหันหลังกะเดินไปอาบน้ำต่อ หมดมู้ดแระ
“โหยยยย แค่นี้ทำงอน เมียกรูขี้งอนจริง” แล้วมันก็เข้ามากอดทางด้านหลัง
“ชอบมั้ย หืม”
“ถามอย่างเดียวก็ได้ ไม่ต้องไซร้” มันไม่ถามเปล่าหนะ มีไซร้ซอกคอแถมมาด้วย เอาซะขนลุกเลย
“ก็มันหอมนี่นา ใครจะอดใจไหว” แล้วก็ก็ระดมจูบ ขบใบหูเบาๆ ขนลุกเกรียวเลยผม
“ยังไม่ทันจะอาบน้ำเลย เว่อร์ละ” ก็แบบว่ายังงอนอยู่หน่อยๆ
“ขนาดยังไม่อาบน้ำยังหอมขนาดนี้เลย ไหนลองตรงนี้ซิ”แล้วมันก็จับตัวผมพลิก หันหน้าไปหามัน หน้ายังงุ้มอยู่เลยผมอ่ะ
“อ่ะๆ ซื้อมาให้ ก็เห็นว่าชอบไม่ใช่หรอ” ก็ยังงุ้มอยู่ดี
“ขอโทษน๊า ล้อเล่นหน่อยเดียวเอง ชอบมั้ย” ก็แค่เนี๊ยะ พูดยากกันจังเลย ไอ้คำว่าขอโทษเนี่ย จริงๆแล้วผมไม่ได้โกรธมันหรอก แค่หมั่นไส้อ่ะ
“ยิ้มหน่อยซิ ไม่ดีใจหรอฮึ” ตอนนี้มันลากผมมานั่งตักมันบนเตียง ที่มีกระถางกล้วยไม้วางอยู่ข้างๆ
“ทีหลังก็อย่าเล่นแบบนี้ซิ” ผมหันหน้าไปดุมัน ก็โดนมาจุ๊บแก้มเข้าให้ ตัวอ่อนเลยผม เหอๆๆๆๆ
“เนี่ยซื้อมาให้แล้ว ไม่มีรางวัลให้บ้างหรอ” มันกอดผมไว้แล้วก็โยกตัวไปมา เล่นเป็นเด็กๆเลยนะมรึง แต่อารมณ์นั้นมันกำลังเขิลอ่ะ พูดไม่ออก
“งั้นถูหลังให้แทนรางวัลได้ป่ะ” มันกอดผมแน่นขึ้น แล้วก็เริ่มใช้ปลายจมูกไล้ที่ท้ายทอย ขอบอกว่ามันเสียวมาก คนอื่นอาจจะรับสัมผัสได้ไวที่คอ หรือที่หู แต่ของผมนี่จะเป็นตรงท้ายทอย โดนเข้าไปหน่อยเดียว อ่อนระทวยหมดเรี่ยวแรงกันเลยทีเดียว ผมเลยชิงลุกก่อน
“จะให้ถูหลังไม่ใช่หรอ” เขิลก็เขิล เหอๆๆๆๆ
พอเข้าห้องน้ำได้ มันปลดผ้าออก (ไอ้หน้าด้าน ไม่อายเลย....คิดในใจอ่ะ) มันนั่งที่ชักโครก แม้ของมันจะเคยๆเห็นกันอยู่ แต่ก็นะ ยางอายมันยังพอจะมีหลงเหลือบ้าง เลยได้แต่ก้มหน้างุดๆๆๆๆ ก็ได้แต่เอาใยขัดตัวมาฟอกๆๆๆสบู่ให้เป้นฟองๆๆๆๆ แก้อาย
“ไม่เอาผ้าออกเดี๋ยวก็เปียกหรอก” แล้วมันก็กระตุกผ้าผมออกไปเลย ครั้งนี้จับไม่ทัน ผมเลยรีบหันหลังให้แทน แต่ก็โดนมันรวบตัวจากทางด้านหลัง สบู่ก็เต็มมือ ลื่นไปหมด
“ไหนดูซิ หายรึยัง” แล้วมันก็จับผมหันหน้า แล้วลูบตรงชายโครงที่โดนไอ้ทีมันเตะเอา ซึ่งยังเป็นรอยช้ำๆอยู่ แล้วมันก็จูบลงเบาๆ
“ยังเจ็บอยู่มั้ย” มันลูบเบาๆ วนไปเวียนมาแล้วเลยไปแถวๆหัวหน่าว
“ไม่แล้วแหละ” เขิลก็เขิล แต่ก็ปล่อยให่มันทำ แล้วมันก็ค่อยจูบลงเบาๆที่รอยช้ำอีกครั้ง แล้วไล้ริมีปากเลื่อนลงมาครอบน้องชายผมไว้ มันเสียวจนต้องใช้มือกดหัวมันไว้ แต่มันก็ยังไม่หยุด ใช้ลิ้น วนเวียนฉกเล่นอยู่ตรงคอหยัก รูดเน้นๆ แล้วเม้มแรงๆ มันเสียวจนผมต้องเผลอครางออกมา
“อา.....อืมมมมมม” เสียงลมหายใจผมเริ่มแรงขึ้น แถมหัวนมก็แข็งเป็นไต ผมเสียวจนแทบยืนไม่ไหว ขาอ่อนไปหมด ซักแป๊ปไอ้หมีมันก็หยุด ลุกขึ้นแล้วให้ผมนั่งบนชักโครก โดยหันหลังมาให้มัน แล้วอยู่ๆมันหายออกไปจากห้องน้ำแล้วกลับมาพร้อมกับเจลหล่อลื่น
มันหันหน้ามา แล้วจับยกสะโพกผมให้สูงขึ้น แล้วก็เอาเจลหล่อลื่นป้ายๆๆๆทางเข้าและท่อนเอ็น แล้วเอาท่อนลำที่แข็งชี้เด่มาถูที่รอบๆรูสวรรค์ ด้วยความเสียวผมเลยถ่างขาออกเต็มที่ พร้อมทั้งรูดของตัวเองเล่นไปด้วย มันค่อยๆเอาท่อนเอ็นที่ชะโลมด้วยเจลหล่อลื่น ใส่เข้าไป แต่ก็ใส่เข้าไปแค่ปลายคอหยักแล้วแช่ทิ้งไว้ ตอนนี้ช่องหลืบของผมเต้นตุบๆๆ บีบเกร็งแน่น อาจเป็นเพราะไม่ได้ใช้งานมาพักใหญ่ มันเลื่อนหน้าขึ้นมาจับหน้าผมให้หันไปประกบปากพร้อมสอดลิ้นเข้ามาดุนดันลิ้นของผม ทำให้หายเกร็งไปได้เยอะ
“ยังเจ็บอยู่มั้ย” มันค่อยๆดันท่อนเนื้อเข้าไปทีละนิด ผมรู้สึกตึงๆตรงท้องน้อย มันปั่นปวนไงก็ไม่รู้
“จะทำเบาๆนะ ถ้าเจ็บก็บอกเลยนะครับคนดี” ผมได้แต่พยักหน้าหงึกๆ แล้วมันก็ค่อยๆดันมังกรน้อยเข้าถ้ำจนมิดด้ามแล้วแช้ทิ้งไว้ แล้วผละมาเล่นกับมังกรผมที่กำลังตื่นตัวเต็มที่
มันรูดเน้นๆช่วงคอหยัก คงเพราะว่าห่างมานาน พอโดนสัมผัสแค่เดี๋ยวเดียวก็เลยตอบสนองอย่างรวดเร็ว แค่พักเดียวผมก็ปลดปล่อยสายน้ำร้อนๆออกมา
“อะ...อะ..อาร์ร์........อืมมมมมม” ช่วงที่ผมกำลังเผลอๆ ไอ้หมีก็เริ่มซอยเบาๆ ซึ่งผมก็เจ็บน้อยลง มันผละจากน้องน้อยผม แล้วจับสะโพกยกขึ้นแล้วเริ่มเด้าแรงขึ้น เสียงเนื้อกระทบกัน พับ พับ พับ เสียวก็เสียว เจ็บก็เจ็บ มันซอยกระแทกซะตัวโยน เลยต้องใช้มือช่วยค้ำที่ไว้
“หึ หึ หึ หึ เสียงมันรอดไรฟันออกมาตามจังหวะที่กระแทกเข้าไป
“เป็นไงครับ เสียวมั้ย” ดูมัน ยังมีอารมณ์มาถามอีกนะ ผมก็เสียวจนพูดไม่ออกแล้ว มันเองก็คงไม่ไหวแล้วเหมือนกัน เร่งจังหวะซอยกระเด้าอย่างไม่คิด เอาซะผมหัวสั่นหัวคลอนไปหมด จนจังหวะสุดท้าย มันสาวออกมาเกือบหมดแล้วแทงสวนเข้าไปอย่างแรงจนมิดด้าม แล้วปล่อยสายน้ำออกมาอย่างพร่างพรู พร้อมกับผมที่ยืนไม่ไหวแล้ว เลยลงไปนั่งกองอยู่กับพื้นห้องน้ำนั่นเอง
ไอ้หมีต้องจับประคองให้ลุกมานั่งที่ชักโครก หลังจากหายเสียวกันไป อาการจุกที่ชายโครงก็มาแทน สงสัยมันยังไม่หายดี แถมมาเจอแรงอัดสะท้านปฐพีของไอ้หมีเข้าไป เลยเจ็บขึ้นมาอีก สุดท้าย มันก็ต้องเป็นฝ่ายถูกหลังให้ผมซะเอง เหอๆๆๆๆ คงเป็นโชคดีไปที่ผมเจ็บขึ้นมาซะก่อน ไม่งั้นสงสัยคงต้องมีอีกยกแน่ๆๆเลย
-
ปิดคฤหาสถ์ชั่วคราว...............
รีบย้ายตัวผู้ป่วยขาดเลือดไปโรงพยาบาลด่วน.................. :m25:
-
แบบนี้ เรียกว่า ได้อย่างเสียอย่างมั้งค๊าบบบบ
-
:o8: :o8: :o8: :o8:
หมีกินเป็ดในห้องน้ำอ่ะ คราวหน้าขอแบบว่า.......ห้องครัวได้ป่ะ อิอิอิ :m12:
-
^
^
^
ยกมือหนับหนุนรีบน เหอๆๆๆ :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผมพี่หมีหื่นอีกแล้วครับ
เหอๆๆ สนุกป่าวครับเอากันในห้องน้ำอะ
อิอิ รักกันนานๆๆนะครับผม พี่หมี พี่หนุ่ม
:impress: :impress: :impress:
-
โอยยยย อ่านแล้ววว :m25: :m25: :m30: :m30: แข็งเลยค้าบบบบ อิอิ
-
หมีหื่นๆๆ :m25:
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
:oni2: :oni2: :oni2:
:m24: :m24: :m24:
:m25: :m25: :m25:
เลือดท่วมตายกันไปเลย พี่หมีนี่ยังหื่นได้อีกเนอะ
-
หนับหนุนห้องครัวด้วยคน :oni1: :oni1:
-
:m25: :m25: ในที่สุดก็เสร็จหมีจนด้าย...ว่าแต่เจ้าทีนี่ทำไมยังไม่เลิกมาหลอกหลอนอีกหนอ...
-
ไม่น่าเจ็บขึ้นมาก่อนเลย
ไม่งั้นล่ะก็... :m25: :m25: :m25:
-
เหอ เหอ หุ หุ หุ :m4: :m4:
-
เป็ดจานนี้ท่าทางจะอร่อย ขนาดแค่ถอนขนจุ่มน้ำจิ้มยังน่ากินเลย
โดนย่างแล้วจะเป็นยังไงนะ :haun5: :haun5: :haun5:
-
ช่วงนี้สวีทกันเยอะ
ดีจังเลยคับ อิอิ :mc3: :mc3: :mc3:
-
:m25: :m25: :m25: :m25:
หื่นทั้งหมี ทั้งเป็ด
-
อิอิ :oni1:
-
:m4:
โอ้ เจอชอตนี้เข้าไป หงายหลังเลย จุกแทนว่ะ :m12:
-
และแล้วก้อในห้องน้ำ ขอหนับหนุนห้องครัวด้วยคน ออิอิอิ
-
โอ่ในห้องน้ำ :m25: :m25: :m24:
ระวังลื่นหัวแตกนะครับ :m12: :m22:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกซ์ ร้อนๆๆๆๆ บริเวณ ดวงตา :m30:
เสียเลือดอย่างมาก โอยๆๆ ไม่ไหวแล้วครับ หุๆ :m25:
จาน๊อคเอา เฮ้อ :m23:
-
หุหุหุหุ :o8:
-
แรงอัดสะท้านปฐพีของไอ้หมี :m25:
หมีนี่น่ารัก โรแมนติค และหื่นดีจัง ชอบๆ :m4:
-
:o8: :o8: :o8: เขิลแทน
-
ขอบริจาคเลือดครับ
:m25: :m25: :m25: :m25:
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
เลือดดป้าต้องการเลือดดดดดดดดดดดด
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
-
อยากให้รู้ว่ามี อยู่ตรงนี้อีกคน :m13:
-
แม่ยายมาครั้งนี้เตรียมตัวสู่ขอเลยนะ :m12: :m12: รออ่านต่อนะ :m25: :m25: เอาแบบเดิม :m23:
-
ตายยยยยย :m25: :m25:
-
:m25: :m25: :m25: คู่นี้....... :m25: :m25:
ตอนหน้า มาลุ้น เรื่อง ลูกเขยกะแม่ยาย ดีก่า :m4: :m4: :m4:
-
เลือดสาดดดดด
ฮ่าๆๆ
:m30:
-
:m1: ตอนนี้ยังอ่านไม่ถึงตอนล่าสุดเลย
แต่ว่านะ...
มันน่าร๊ากกกก จิงๆให้ตายเหอะ
เป็ดกะหมี :o8:
เพิ่งเข้ามาที่นี่ แล้วก็เรื่องนี้เรื่องแรกเลยที่จิ้มเข้ามา อิอิ :mc4:
-
หมีนี่โรแมนติคน่ะนี่ อิอิ
แต่เลือดกำเดากะจายเรย
:m25: :m25:
-
ขนมหวาน น่ากินเชียววววววววววววววววววววว
-
:m25:เลือดกระจาย
น่ารักดีค่ะ
-
โอยยยย อ่านแล้ววว :m25: :m25: :m30: :m30: แข็งเลยค้าบบบบ อิอิ
อารายแข็งหยอค๊าฟ............ :m12:
-
โอม จงมาต่อ จงมาต่อ:oni3:
-
เคลิ้มอ่ะ
:pig4:
-
:m25: :m25: :m25: :m25:
แรงอัดสะท้านปฐพี 100 ปอนด์ต่อตารางนิ้ว
กระแทกช้านซะเลือดสาดเลย :m25: :m25: :m25: :m25:
-
:m12:
-
:m25: :m25: :m25: :m25:
ป.ล.สนับสนุนเมนูหมีกินเป็ดในห้องครัวด้วยอีกคนจ้า :m4: :m4:
-
เอาเลยๆ :m12:
-
กล้วย.................................ไม้ นี้สวยจริงๆๆๆๆๆๆๆๆ :teach:
-
:oni2: ถูหลังๆ
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
-
อัพ อัพ อัพ ...อัพซะทีสิครับบบบ
รออยู่นะครับเนี่ย
เราอุตส่าห์หนีไปค่ายมาตั้ง 2 วัน กลับมายังไม่เห็นอัพให้เลยอ่ะครับ
งอนแล้วนะ :o12:
-
:m4: ถึงองก์ 50 แล้ววววว
(อ่านหลายรอบแล้ว ไม่ทันซะที ง๊องแง๊งๆ :m15:)
แต่ว่า ได้อ่านต่อๆกันดี :m1: คิคิ
ไว้มาอ่านต่อน้าาา หนุกจงๆๆๆ :mc4:
-
:m25: :m25:
-
หุหุ
การกินเป็ดในห้องน้ำมันดีแบบนี้นี่เอง
ตาหมีเล่นซะจุกแบบนี้ คนอ่านเลือดท่วม
-
ขอบคุณนะคับที่เอามาลง รออ่านต่อนะคับ :d1:
-
เค้ารออยู่น้า รอรับแม่ยายด้วยคน :m4: :m4:
-
คู่นี้ยังคงได้ทุกที่ ทุกสถานการณ์จิงๆ
:m25:
-
ยังไม่มาต่ออีกเหรอ :oni3:
รอลูกเขยพบแม่ยายอยู่น๊าาา :m4:
-
แวะมาอีกรอบ :m22:
-
ประกาศๆๆๆๆๆ
มีข่าวจากเป็ด....ถึงชมรมหมีกินเป็ด(หรือเป็ดกินหมี ก็ตาม) :m13:
ช่วงนี้ เป็ด...มีงานเยอะมากมาย :m29:
ถ้าผ่านพ้นช่วงนี้ไปได้ จะรีบมาต่อเรื่องทันที :เฮ้อ:
-
^
^
^
:sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2:
-
เดี๋ยวหอบผ้าหอบผ่อนไปช่วยเป็ดทำงานก่อน............... :mc1:
ชาวเล้าบุก..............
บุกไปออฟฟิชเป็ดช่วยเป็ดทำงานกัน.............
-
o4 o4
นั่งแช่น้ำคอยพี่เป็ดมาลงให้อ่านต่อ อิอิ
-
สร้างบ้านเสร็จแล้วพร้อมเข้าอยู่คับ
คัยจะเข้ามารออยู่ด้วยกัน
ก็เชิญนะคับ
ยินดีต้อนรับ เอิ๊กๆๆๆๆ :m4:
-
ดุ๊กดิ๊กๆ ตอนนี้ก็ยังอ่านไม่จบเหมือนเดิม :m29:
อ่านถึงตอนน้องทีอ่ะค๊า แบบว่า
ลุ้นให้ 3P อยุ 555
ปัจจุบันเปนไงไม่รุ ไว้รอดูกัน อิอิ :oni2:
-
มาทันหมีกินเป็ดพอดีเยย
:m25: :m25: :m25:
สงสารทีนะ
จริงๆก็เป็นความผิดของเป็ดป่าว
ที่ไปว่าเขา แบบแรงๆก่อน
มีอะไรก็ค่อยๆคุยด้วยเหตุผล แล้วก็ระวังตัวคุยเรื่องแบบนี้ก็ในที่ ที่มีคนเยอะๆหน่อย
จะได้ไม่เกิดหน้ามืดขึ้นมาแบบคราวนี้
:mc2: :mc2: :mc2:
-
:oni1: :oni1: รอ :oni1: :oni1:
-
รับทราบ และรอต่อไป :music:
-
:oni2: รอ รอ รอ :oni1:
-
รอ อ่ะ รอ
เหอ เหอ :m25: :m25:
-
:oni3: จงมา ๆ ๆ ๆ ๆ
รออยู่คร้าบ
:oni2: +1 คนข้างบนด้วย
-
ขอบคุณมากคับ เอามาต่อไวๆนะ อยากอ่านคับ
-
รออ่านอยู่นะ อย่าไปนาน
:m10: :m10: :m10:
-
:m1: ปลื้มมมมมมม มีสมาชิกใหม่ๆเพิ่มขึ้น สร้างอพาทต์เม้นส์นอนรอกันอย่างล้นหลามมมม หายแว๊บไปหลายวัน อ่ะๆ ชดเชยๆๆๆๆ
........................................
องก์ที่ 58
ก็เป็นอันว่า วันเสาร์ผมจะพาแม่ไปบ้านไอ้หมีมัน แล้วก็อาจจะทำอะไรกินกันนิดหน่อย ส่วนวันอาทิตย์ค่อยว่ากัน แม่อยากไปไหนก็ตามใจเลย โดยมีไอ้หมีทำหน้าที่เป้นคนขับรถให้ สบายๆๆๆ
“อารมณ์ดีจังนะ” ผมกำลังคีย์งานไป ฮัมเพลงไป ก็คนมันกำลังสบายนี่เนอะ
“นิดหน่อยครับพี่ เครียดๆมานาน” ทักทายพี่แก้วไปตามปกติ (พี่แก้วก็เป็นพี่อีกคน ที่สนิทกันแต่ไม่เท่าพี่ฝน)
“ทำไมหรอจ้ะ มีอะไรดีๆ รึได้เลขเด็ดอะไรมา บอกกันมั่งซิ” พี่แก้วแกชอบเล่นหวยครับ ช่วงกลางเดือนกะต้นเดือนนี่ ต้องช่วยแกลุ้น ว่าจะได้กิน รึโดนกิน
“เปล่าพี่ พอดีแม่ผมจะมาเยี่ยมน่ะครับ กำลังนึกอยู่ว่าจะพาไปเที่ยวไหนดี”
“เอ้าหรอ อืมมมมมมมม พาไปเที่ยววัดพระแก้วซิ”ว่าไปก็ดีเหมือนกัน อันนี้ผมก็คิดไว้อยู่เหมือนกัน แต่ก็นั่นแหละ ให้แม่เลือกเองดีกว่า
ตอนเที่ยงไอ้หมีมันบอกให้ไปนอนเป็นเพื่อนมันที่บ้าน เพราะป๊ากับแม่มันจะไปเยี่ยมหลาน (ลูกพี่ลูกน้องมัน) ที่เพชรบุรี เพราะเค้าเพิ่งคลอดลูก มันนอนคนเดียวไม่ได้ มันกลัว จริงๆแล้วผมก็ไม่กะจะไปหรอก แต่มันบอกไว้ว่าถ้าไม่ไปนอนที่บ้านมัน มันจะหอบผ้าผ่อนมานอนที่ห้องผมแทน เอากะมันซิเอ้า บทจะดื้อก็ดื้อไม่มีใครเกินเลยจริงๆ
ตอนเย็นเราแวะ ซุบเปอร์ซื้ออาหารสดเข้าไปทำกินด้วย ผมเลือกทำต้มจืดเต้าหู้ไข่ไก่หมูสับ ใส่ลูกลอก กับผัดเผ็ดถั่วใส่หมูสับ ระหว่างเตรียมของก็ให้ไอ้หมีไปอาบน้ำก่อนแล้วค่อยลงมาช่วยกัน
ผมก็จัดการเตรียมของไปเรื่อยๆๆๆๆๆๆ นานมาก ไอ้หมีมันก็ไม่ลงมาซักที จนผมคิดว่ามันลื่นล้มหัวแตกตายไปในห้องน้ำแล้วมั่งเนี่ย
พอเตรียมของเรียบร้อยแล้วผมก็เดินขึ้นไปเรียกมัน
“เฮ้ย มรึงเสร็จยังเนี่ย ตัวเปื่อยไปแล้วม้างงงงง” ผมลากเสียงยาวๆ แต่มันก็ไม่ยักกะตอบแฮะ ผมเลยเดินเข้าไปดูที่ห้องน้ำ มันก็ไม่ได้อยู่ในนั้นแฮะ มันไปไหนของมันหว่า แอบอู้หนีไปนอนป่าวเนี่ย ผมเลยเดินตามเข้าไปดูในห้องนอนมัน ก็ไม่เห็นมี แล้วอยู่ๆก็มีมือปริศนามาโอบจากด้านหลัง
“เฮ้ย อะไรวะ” อารมณ์ตกใจ แรงมากมายมหาศาล สามารถหลุดออกจากวงแขนปริศนาได้ หันกลับไปดู จะใครซะอีกละ ก็ไอ้หมีถึกนั่นเอง
“เล่นไรเนี่ยมรึง ตกใจหมด อ้าว ไหนว่าขึ้นมาอาบน้ำไง หายไปตั้งนาน ทำไมยังใส่ชุดเดิมอีกละเนี่ย” ผมก็บ่นใส่มันใหญ่เลย แต่อยู่ๆมันก็เดินมาประชิดตัวแล้วใช้แขนสองข้างกอดรัดผมซะแน่นเลย
ผมถูกมันกอดรัดด้วยสองแขนกำยำ แล้วมันก็จูบไซร้ไปทั่วหน้าผม แต่ผิดที่ว่าคราวนี้มันดูรุนแรง และเร่าร้อน
“เฮ้ย อะไรเนี่ย ไม่เอา ทำกับข้าวก่อนดิ๊มรึงงงงงง” ผมพยายามปัดป้องสุดฤทธิ์ แล้วก็เป็นผลผมหลุดจากวงแขนมัน วิ่งหนีลงไปในครัว มันวิ่งตามลงมาติดๆ ก็มันตัวใหญ่กว่าผมอ่ะ
“กรูหิวมรึงมากกว่าอ่ะ กรูขอนะ” มันพุ่งเข้ามาประชิดตัวผมแบบไม่ทันตั้งตัวเลย
แล้วก็เริ่มแลบลิ้นสากๆยาวๆมาไซร้ตามหน้า ยิ่งเคราสากๆแข็งของมัน ผมยิ่งสยิว ขนลุกซู่ มันแลบลิ้นเลียไซร้อย่างชำนาญ เจอเข้าแบบนี้ผมเองก็ได้แต่ครางสยิวแล้วก็กอดมันไว้แน่น มันไซร้ซอกคอจูบปากผมอย่างรุนแรง จูบบดกันแบบไม่ต้องหายใจหายคอเลย
“อาาา ซี๊ดสสส์ ซี๊ดสสส์ อาาา อ้า...”ผมทั้งคราง ทั้งเชิดหน้า อ่อนตามมือไอ้หมีไปเลย พอเห็นแบบนั้นมันคงยิ่งได้ใจ มันไซร้ซอกคอผม ด้วยเคราที่เพิ่งขึ้นเป็นตอเล็กๆ แข็งๆ สากๆไปทั่ว ลามเลียไล้ติ่งหูใบหูของผม เลียวนๆใบหู
"ซี๊ดดดส์ ซี๊ดสสสสสสส์ อาา อ้า...” ผมเสียวจนทนยืนแทบไม่ไหว ถ้าไอ้หมีไม่ประคองกอดเอวผมไว้ ผมคงทรุดลงไปกองกับพื้นนานแล้ว
“มรึง อืมมมมม.... กรูยืนไม่ไหวแล้ว” ผมบอกมันเสียงกระเส่า หมดแรงจริงๆครับ
มันเลยหยุดเล้าโลม แล้วหันมาค่อยๆเกาะกระดุมเสื้อ ของผมทีหละเม็ดจนหมด แล้วพอเสื้อหลุดออกเท่านั้นแหละ มันก็ซุกหน้าที่ยอดอกของผมทันที มันทั้งดูดทั้งกัด ไปทั่วยอดอกเลย ผมสยิวเสียวสุดทนก็ได้แต่เงยหน้าอ้าปากร้องครางออกมาเพื่อลดความเสียวซ่านที่ก่อตัวอย่างไม่ลดละ
“อาวววว์ โอ้ววว ซีดสส์” ตอนนี้ผมอ่อนเป็นขี้ผึ้งเลยอยู่ภายใต้อ้อมกอดวงแขนใหญ่ของไอ้หมี รับความเสียวซ่าน เรี่ยวแรงไม่รู้หายไปไหนหมด ยืนแทบไม่ไหว
ไอ้หมีเห็นผมที่ยืนไม่ไหวแล้ว มันไม่รอช้ารีบจับผมขึ้นวางบนโต๊ะกินข้าว แล้วผลักให้นอนลงไป พร้อมปลดกางเกงและอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายที่ปกปิดหนอนน้อยไว้ แล้วก็ซุกปากลิ้นอันชำนาญโอบรัดท่อนลำของผมที่ผงาดขึ้นมาเต็มที่ ผมทนไม่ไหวแล้วตอนนี้ รู้แต่ว่าตัวเองครางสยิวๆเสียวซ่านไปหมด คงเป็นเพราะไอ้หมีไม่เคยทำอะไรเถื่อนๆแบบนี้ และสถานที่ที่ค่อนข้างอันตราย กลัวใครเข้ามาเจอด้วยมั้ง เลยทำให้อารมณ์ผมยิ่งพลุ่งพล่านมากไปกว่าเดิม
อยู่ๆมันก็จับให้ผมลุก แล้วลงไปโม๊กน้องมันให้หน่อย เล่นเอาอารมณ์ผมที่กำลังพลุ่งพล่านลดลงไปเยอะเลย ผมดูดเม้มๆปลายคอหยักให้มันซักพัก มันเองก็คงทนไม่ไหว เพราะผมได้ยินเสียงครางรอดไรฟันที่มันขบกรามแน่น มันจับผมลุกขึ้นคว่ำหน่าลงบนโต๊ะกินข้าวอยู่ครึ่งตัว แล้วก็จับขาผมถ่างออกกว้าง แล้วก็เอาเจลหล่อลื่นทางจนทั่ว จนท่อนลำมันแผล็บ แล้วก็ทาตรงปากทางสวรรค์ของผมที่รอท่าอยู่แล้ว มันก็จัดการยัดท่อนลำแข็งๆใหญ๋ๆเข้าไปในช่องหลืบของผม มันยัดเข้าไปพวดเดียวมิดลำเลย เล่นเอาผมเสียววาบ เข่าอ่อนเลย
“อ๊าวว..........ซี๊ดดดดด.......” ผมทั้งเจ็บ ทั้งเสียว
ถ้าใครเข้ามาตอนนี้ คงเห็นภาพผมที่ยืนหันหลังมือท้าวโต๊ะอยู่กลางห้องครัว หันหลังให้ไอ้หมี ที่มีกางเกงในกองอยู่ที่ข้อเท้า ยืนประกบหลัง สาวท่อนลำที่เป็นมันแผล่บกำลังวิ่งเข้า วิ่งออกอยู่ในรูหลืบ โดยมีเสียงครางกระเส่า สลับกับเสียงเนื้อกระทบกันดัง ผับ ผับ ผับ พร้อมพวงสวรรค์น้อยๆของผมที่แกว่งไปมาตามแรกกระแทกเข้าออก
“ฮือๆ...อาาา.......อาาาส์” ผมเริ่มครางดังขึ้น เพราะมันเสียวจนสุดทนแล้วจริงๆ จะว่าไอ้หมีมันเห็นใจ รึมันจะแกล้งผมก็ไม่รู้ มันหยุดซอยซะงั้น แต่ก็ยังดีที่มันเปลี่ยนมาเป็นชักว่าวให้ผมแทน แค่ไม่กี่ทีผมก็ปลดปล่อยสายน้ำแห่งกามอารมณ์ออกมามากมาย คราวนี้ผมหมดแรงจริงๆ เข่าอ่อนทรุดลงไปเลย
ไอ้หมีมันก็เลยอุ้มผมจากโต๊ะกินข้าวมานอนบนโซฟาในห้องนั่งเล่นใกล้ๆตรงนั้น มันวางผมลงบนโซฟาแล้วมันก็ถอดเสื้ออาบเหงื่อออกด้วยความรวดเร็ว แล้วก็นอนลงมาทาบกับร่างเปลือยของผม
มันบดจูบปากผมอีก ผมต้องอ้าปากให้มันบดจูบควานลิ้นเข้าไปดุนช่องปาก มันดุนลิ้นดูดลิ้นผมแรงๆผมซึ่งอยู่ภายใต้อ้อมกอดกำยำของไอ้หมีได้แต่ดิ้นส่ายหัวครางไปมา
"อาา อ้าา ซี๊ดสสส์ อูย อาาา ซี๊ดสสส์ เสียว อาาซี๊ดสสส์"
อารมณ์ผมขึ้นมาอีกแล้ว ไอ้หมีมันรู้เลยใช้เข่าสองข้างของมันดันต้นผมให้ถ่างออก แล้วจับขาผมทั้งสองข้างพาดบ่ามันไว้พร้อมยกสะโพกแล้วก็เอาลำแข็งๆใหญ่ของมันสอดเข้ารูสวาทของผมอีดครั้ง มันสอดใส่เข้าไปแบบไม่ยาก แต่ผมสิ เกร็งสะดุ้งจากการโดนสอดทีเดียว ไอ้หมีมันคราง อ้าา แล้วก็บอกว่ายอดเลย แล้วก็ก้มมาจูบปาก ดูดลิ้นกันพัลวัน ผมต้องจับต้นแขนมันแน่นเพราะเสียว แล้วมันก็เริ่มโยกกระเด้าเข้าๆออกๆรูสวาท ช้าๆ มันสาวลำเข้าออกๆช้าๆ เพียงเท่านี้ผมก็เกร็งแย่แล้ว
แล้วซักพัก มันก็หยุดกระเด้า แล้วถามผมว่า
“ดีมั้ย ชอบมั้ย ยังไหวมั้ยจ้ะน้อง” ผมที่นอนหายใจรวยริน ได้แต่พยักหน้าหงึกๆเป็นคำตอบ แม้แต่แรงจะพูดแทบไม่มีแล้ว ไม่รู้ไอ้หมีมันไปกินอะไรมา ถึงได้คึกแล้วอึดขนาดนี้
พอไอ้หมีเห็นแบบนั้น คราวนี้มันสาวลำออกสุดแล้วก็แทงกระแทกเข้าไปสุดมิดด้ามเลย ผมสะดุ้ง ร้องครวงคราญ
“โอ้ย โอ้ยย อาาาา โอ้วว.. อาา...” มือจิกหลังไอ้หมี ตัวเกร็งสุดๆ ไอ้หมีก็กระแทกสุดไม่ยั้ง มันกระแทกแบบกระทิงเปลี่ยว
"ซี๊ดสสสสสส อาาาา ซี๊ดสสสส" ผมเสียวซ่านมากแทบจะทนไม่ไหว รู้สึกเนื้อตัวร้อนไปหมด พยายามใช้มือผลักอกกำยำของไอ้หมีออกไป ดิ้นรนๆเอาตัวเองหนีท่อนลำที่กระแทกลงมาแบบกระทิงดุ เกร็งปากกัดกรามกรอดๆ
แล้วมันก็เลยจับตัวผมให้ขึ้นมากอดคอมัน แล้วมันก็อุ้มผมขึ้นมายืน บอกให้ใช้ขากระหวัดรัดเอวมัน แล้วมันก็ยืนโยก กระเด้าๆซอยแรงๆเข้าใส่รูเสียวผมอย่างไม่ยั้ง ผมซึ่งโดนมันกระเด้าๆเข้าใส่แบบนี้ ได้แต่ร้องคราง
"โอยยยยโอยยยย ซี๊ดสสส์ เสียววว อาาา อ้าา โอยย" ผมคราญแบบสุดๆ ซักพักมันก็วางผมลงบนโซฟา แต่จับสะโพกผมยกสูงแล้วเร่งซอยกระเด้าเข้าออก ช้าๆ แต่ยาวแล้วก็ลึก
“ซี๊ดสสส์ ฮือ ฮือ ฮือ ซี๊ดสสสส์ อาาาาาา” ผมเกร็งสุดๆจนแอ่นตัวขึ้น ก็มันเสียวจนไม่ไหวแล้วอ่ะ ไอ้หมีมันก็เร่งกระเด้าๆ โยกสะโพกแรงๆเข้าใส่รูเสียวของผม มันโยกซอยกระเด้าเข้าใส่รูสวาทเร็วขึ้นๆ จนกระทั่งมันซอยหยิกๆๆๆ แล้วกระแทกกดสะโพกลงไปอย่างแรงเป้นครั้งสุดท้าย พร้อมพุ่งสายน้ำกามเข้ามาภายในตัวผมจนหมด แล้วแช่ค้างไว้แบบนั้น ผมหมดแรงนอนนิ่งไม่มีแรงกระดุกกระดิ๊กแล้ว แถมไอ้หมีมันยังมานอนทับตัวผมอีกด้วย ตายยยยยยยเลยผม
พอนอนพักได้ซักพัก เรี่ยวแรงก็เริ่มกลับมา เริ่มกระดุกกระดิ๊กตัวได้ ตอนนี้ไอ้หมีมันพลิกตัวลงไปนอนข้างๆโซฟาแล้ว ค่อยยังชั่วหน่อย
“มรึงไปกินไรมาป่ะเนี่ย กรูแทบตาย” ผมได้แต่บ่นครับ ขยับได้แต่ปาก อย่างอื่นยังไม่มีแรง
“ฮึ” มันตอบมาแค่นั้นเอง
“ทำไมวันนี้มรึงรุนแรงจังว๊า เอาซะกรูหมดแรง” ผมหมดแรงจริงๆ
“ชอบป่ะล่ะ” แหมๆๆๆๆ ถามมาตรงๆซะงั้น
“มรึงนี่ กรูก็อายเป็นนะมรึง” พูดจบไอ้หมีก็ลุกขึ้นมานั่งข้างๆโซฟาที่ผมนอนพะงาบๆอยู่ เอาคางเทอนบนต้นแขนผม แล้วลากคางที่มีหนวดแข็งๆไปมา เล่นเอาผมขนลุก
“พอเลยมรึง กรูไม่ไหวแล้ว” ผมพยายามจะขยับแขนหลบมัน แต่ยังไม่มีแรงมากพอขนาดนั้น
“บอกมาก่อน ชอบรึเปล่า ฮึ” มันยังลากคางไป มา เล่นเอาผมขนลุกแล้ว ลุกอีก
“ชอบบบบบบ” ตอบแล้วก็ได้แต่หลบตามัน ก็อายนี่เนอะ ยิ่งอยู่ในสาพเปลือยล่อนจ้อนแถมยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้อีก
“งั้นเอาอีกรอบป่ะ” มันพูดจบ ผมหันหน้าควับไปมองหน้ามัน
“เฮ้ย กรูถามจริง มรึงไปกินอะไรมาป่าวเนี่ย ถึงได้คึกขนาดเนี๊ยะ” ก็มันน่าสงสัยอ่ะ
“ป่าว ก็กรูไปอ่านใน Net อ่ะ เค้าบอกว่า ถ้าอยากให้ อึดๆ นานๆ ก็ให้เอาออกไปซักรอบ สองรอบก่อน”
“ที่มรึงหายไปนี่ก็ไปว่าวมาละซิ ถึงว่าซิ หายไปนาน ล้างพื้นดีป่ะเนี่ย เด่ยวกรูลื่นหัวแตกนะมรึง” หมดแรงก็จริงครับ แต่ยังปากดีอยู่ อิอิ
“ปากดีแบบนี้ แสดงว่ามีแรงแล้ว งั้นมาต่ออีกยกนึง”
“พอเลยๆ กับข้าวยังไม่ได้ทำเลย” ผมเอานิ้วดีดหน้าฝากมันทีนึง มันก็ได้แต่ทำหน้างอแบบเด็กโดนขัดใจอ่ะ ปากก็บ่น งุบงิบๆ แต่มันก็ยอมไปแต่งตัวโดยดี เอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้ แล้วก็เอาเฮสบลูบอยผสมน้ำให้ผมดื่มเรียกความสดชื่น กว่าจะมีแรงลุกมาทำกับข้าวกินกันได้ก็ปาเข้าไปจะ 2 ทุ่มอยู่ละ
-
มาปาดค๊าบบบบบบ
-
:m25: :m25: :m25: :m25:
-
:m25:
-
:m25: :m25: :m25: :m30: :m30: :m30: :m25: :m25: :m25:
-
:impress: :impress: :impress:
5555555555555555+
ตลกพี่หมีจังครับ แต่ก็ชอบนะครับ
พี่หมีเชื่อเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอครับ
มันไม่เข้ากะหน้าตาอิอิ
ล้อเล่นครับผม ผลเลยทำให้พี่หนุ่มหมดแรง อิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
หื่นเจงๆๆ
แต่ก็ชอบนะ
แรงอีกๆๆ :m25:
-
ที่แท้ก็ไปแอบเอาอกก่อนนี่เอง
เสีดายของว่ะ
-
:oni2: จดๆๆๆเคล็ดลับก้นครัว ของไอ้หมี อิอิ
-
:a2:ตอนแรกก้อถูหลังในห้องน้ำ
ถัดมาก้อบนโต๊ะกินข้าว แล้วต่อด้วยโซฟา
ช่ายสรรหาจิงๆเลยน๊าพี่หมี :m1: :m1: อิอิ
-
เอิ๊ก เอิ๊ก
:pig4:
-
เหอะๆ
ยิ่งนานวันก็ยิ่งเก่งใหญ่แล้วน่ะ
:m25: :m25:
-
เหอ เหอ พี่หมีกินเป็ด :m14: :m14: :m14:
ชอบอ่ะ.... ชอบ
-
โอ้โห เอากันมันหยดจริง ๆ อิจฉา ๆ
-
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
ในห้องครัวตามคำขอจิงด้วย :m25: :m25: :m25: :m25:
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
โอ้ว.....แม่เจ้าโว๊ย
มันยอดมากเลยจอร์จ
ทำเอาคนอ่านเลือดพุ่งกันเป็นแถบ
ป.ล.หมีหื่นแปลงร่างเป็นกระทิงเปลี่ยว :m4: :m4: :m4: :m4:
-
ตายไปเลยครับท่าน
สงสัยกินยาผิด
:m25: :m25: :m25:
-
:m25: :m25:...เสร็จอีกแล้ว...ชอบจัง อย่าลืมมาต่อด้วยนะคร้าบ
-
ห้องครัวหฤหรรษ์ :m25: :m25: :m25:
-
ห้องครัวก็ทำแล้ว
ห้องนั่งเล่นก็ทำแล้ว
ห้องนอน...นี่แน่นอน
ห้องน้ำ...ก็รู้สึกว่าจะเคยแล้ว
เหลือห้องอะไรอีกอ่ะที่ยังไม่เคยทำ
:m25: :m25: :m25: :m25:
-
ห้องครัวก็ทำแล้ว
ห้องนั่งเล่นก็ทำแล้ว
ห้องนอน...นี่แน่นอน
ห้องน้ำ...ก็รู้สึกว่าจะเคยแล้ว
เหลือห้องอะไรอีกอ่ะที่ยังไม่เคยทำ
:m25: :m25: :m25: :m25:
ห้องเรียน :m12:
ล้นๆๆๆ :m4:
-
โฮ้....คุณหมีอึดได้ใจ ยิ่งกว่าได้ดูหนังเอ็กช์เลย5555 :m25: :m25:
-
โอ้ววว วันนี้หมีหื่นได้ใจไปเลยย
555+
:m25: :m25:
-
สวัสดีคับ ขอสมัครเข้าชมรมหมีกินเป็ด(และเป็ดกินหมีเปงครั้งคราว หุหุ)
ในที่สุดกระผมก้ออ่านทันแล้วคับพี่น้อง :a2:
เหอๆขอบอกเรื่องนี้อรรถรสเยอะมากคับ
แบบว่าทั้งอุปสรรคอ้ายที (อยากบอกว่าเลวแสด)
ผลัดกันรุกรับ เร้าอารมณ์คับพี่น้อง :m25:
และสถานที่....เยอะมากๆ อ้ายหมีคุงชั่งคิดเน้อ o13
เปิ้ลละชอบหลายๆ
และหวังว่าอ้ายคงมีมาให้อ่านอีกหลายๆฉาก เปิ้ลจะรออ้ายเน้อ :m1:
สุดท้ายขอให้คู่อ้ายหมีคุงกะเป็ดน้อยจังรักกันนานๆเน้อ (ชั่งคิดชื่อ หุหุ)
:oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:
-
พ่อหมีช่างสร้างสรรค์ o13
-
:m25: :m25: :m25: :m25:
-
:m25: :m25: :m25:
สงสัยต้องเปลี่ยนเมนู เป็นไข่ต้ม กับหอยนางรม แทนซะล่ะม๊างงงงงงง
-
อ๊ากส์ :m25: :m25: :m25: :m25: ทำไมมันช่างดุเด็ด เผ็ดมัน เร้าใจเยี่ยงนี้
เกิดมาไม่เค้ยไม่เคย อ่านแล้ว ตายไปเลยย :m25: :m25: :m25: ตะกายฝา แกรกๆๆๆ :m30:
-
แหม สุดยอดจริงๆ เลย หมีเนี่ย
น่ารักสุดๆ :m25: :m25:
-
ฮืมมมมมมมมมมมม หมีนี่ ช่างคิดเนาะ หาข้อมูลเก่งจริงจริ๊งงงงง เรื่องแบบเนี้ย :m4: :m4:
ป.ล. ห้องน้ำ หัองครัว ห้องรับแขก ก็ทำไปหมดแระ หนหน้าจะเป็นที่ไหนน้อ ในสวน ในลิฟท์ ในออฟฟิส ฯลฯ ที่ไหนดีเอย :m13: :m13:
-
มาทำ...ที่เล้าเป็ดมั่งก็ได้นะคับ
จะไปแอบดู อิอิ
-
ช่างสรรหาวิธีจิงๆๆเลย พี่หมี
-
nc-17 มากกกก
-
ขอห้องครัว ได้ห้องครัว งั้นคราวหน้าขอ...... ในรถ อ่ะ :m4:
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
รอฉากหน้าบ้าน....ค่ำคืนใต้หมู่ดาว.....มีปะๆ :m12:
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
เล่นซะเลือดหมดตัวเลย วี้ดวิ้ววววว :mc4:
^
^
^
เหนด้วยอย่างแรงๆ
อยากอ่านฉากบนรถถถถ
รอคอย~ แต่ตอนนี้ หมีโคดฮึดเลยอ๊าาา
อยากอ่าน 3p อ่ะ สงสารน้องที 55555 :m1:
-
เข้ามารออีกทีเผื่อมีต่อหลังกินข้าว อิอิ
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
-
เดี๋ยวทำบ้าง
คงจะมีต่อหลังกินข้าวแน่เลยอ่ะ
-
:m25: :m25: เอาอีก เอาอีก :m25: :m25:
-
o13 ช่างสรรหาที่เปลี่ยนบรรยากาศและสถานที่ดีจริง แบบนี้คงอยู่ด้วยกันนาน
หุ หุ หุ บรรยายได้แบบว่า..... :m25:
-
:m1: หวาดดี HAPPY VALENTINE DAY :m1:
:m13:สมาชิกใหม่ค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วย :m23:
:o8:ชอบเรื่องนี้มากค่ะ น่าร้ากมากกกกกกกกกกก :oni2:
-
เจาะไข่น้อง cartoons
-
:m25: :m25: :m25: โหย ได้ใจมากตอนนี้
หมีเก็บกดมาจากไหนอ๊ะป่าว ลูกฮึดแรงจัง อิอิ :o8:
-
:m4:
Happy Valentine Day
ขอให้มีความสุขกันถ้วนทั่วเลยน้า
:loveu: :loveu:
-
HAPPY VALENTINE :mc4:
ขอของขวัญเป็นการรีบอัพนะจ๊ะ :mc1:
จะรอ :m1:
-
:m24: ถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐาน
อ่านแล้วสติหลุดจากร่าง :m25: ทำงานต่อไม่ถูกเลย
ต้องไปหาหมอโรคหัวใจแล้ว หัวใจเต้นเร็วผิดปรกติ เอิ๊กกกกก :m25: :m25:
-
:c1: :L1: :c1:
-
:L2: :c2:
มีความสุขมากมายน๊าค๊า
วันนี้วาเลนไทน์ทั้งที น่าจะมีตอนพิเศษให้ซักหน่อยเน๊อออออ
อิอิ :mc2:
-
:c2:
มีความสุขกันมากๆนะครับ :L2:
-
:L2:ให้ดอกกุหลาบแล้ว
มาต่อเร็วๆนะคับ
-
โห
กว่าจะตามทัน
เล่นเอาซะเหนื่อยเลย
เอามาลงต่ออีกเร้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว :L1:
-
:L2: :L2:...มาปูเสื่อรออ่านต่อนะครับ
ขอให้มีความสุขมากๆ นะครับ
-
มารอเหมือนเดิม ที่เพิ่มเติมคือความห่วงใยนะคะ
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
:oni1:
-
มารออีกวัน :L1:
-
มายังงงงงง ..... ยังไม่มา ง้านก็รอก่อนละกัน
รออยู่น้า :serius2:
-
:L1:
-
:c2: ย้อนหลังจ้า ขอให้ทุกคนสมหวังในเรื่องความรัก :c5: ใครที่ยังไม่มีแฟนก้อขอให้ได้เจอกับคนที่ใช่ ใครที่มีแฟนแล้วก้อขอให้รักกันตลอดไปเลยยยย....นะ
ไหนๆก็มีวันพิเศษแล้ว เลยขอแทรกตอนพิเศษ รับวัน valentine's ซะหน่อย
.......................................................
ตอนพิเศษ เฉพาะกิจ...... Valentine’s Day
วันนี้วันพิเศษครับ วันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2551 วันวาเลนไทน์ หรือวันแห่งความรักกกกกกกกกก และเป็นวันทำงาน ผมออกจากห้องพักแต่เช้า(จริงๆก็ออกปกตินั่นแหละ) ซึ่งผมเองจะว่าไม่ได้หวังว่าจะได้อะไรพิเศษก็คงจะไม่ใช่แหละ ใครๆก็หวังกันทั้งนั้น จริงมะ
เนื่องจากวันนี้จะต้องไปหาลุกค้าที่ระยอง ก็เลยมาเช้ากว่าปกติ ( 15 นาที) มาถึง เจอช็อคโกแลตเฟอเรโร่ จัดเป็นช่อมา สวยเชียววางอยู่บนโต๊ะ พร้อมกับเค๊กช็อคโกแลตของ S&P อีก 1 กล่อง ไม่มีโน๊ต ไม่มีการ์ด ก็งงเลย ใครให้ หวังไว้ว่าเป็นไอ้หมี
ยกหูโทรศัพท์ กริ๊งงงงงงงง หามัน(ที่โต๊ะ) แต่ไม่มีใครรับสาย ก็เลยโทรเข้ามือถือ
“อะไรเนี่ยมรึง” เสียงออกแนวเขิลๆหน่อย ฮุฮุ พร้อมกับหยิบช่อช็อคโกแลตหมุนไปหมุนมา อมยิ้มแก้มป่องเลย
“อะไร” แก้มป่องๆหุบลงกลายเป็นแก้มเหี่ยวๆไปแระ
“อ้าว ก็นี่ไง” แล้วก็หมุนช่อช็อคโกแลตต่อไป
“อะไรล่ะ นี่ไง ของมรึงอ่ะ”
“ก็ของที่มรึงให้กรูเนี่ย” เริ่มหงุดหงิดเล็กๆ
“ของอะไร” มันทำเสียงเริ่มดุๆขึ้น เลยเอะใจ รึว่าไม่ใช่ของมัน รึมันวางฟอร์ม ยิ่งชอบอำอยู่ด้วย
“มรึงเอาเค๊กมาให้กรูป่ะ” เอาวะ ถามตรงๆเลย
“ป่าว กรูเพิ่งออกจากบ้านเนี่ย” อ้าว ว่าแระ
“มรึงอยู่ไหน” เสียงเขียวมาเชียว วันแห่งความรักนะมรึง จะมาดุกรูทำไมเนี่ย
“office วันนี้กรูจะไปหาลูกค้าที่ระยอง มาถึงก็เจอมันวางอยู่บนโต๊ะเนี่ย
นึกว่าของมรึง ไม่ใช่หรอ” ทำเสียงอ้อนๆ เผื่อมันอำจริงๆ
“ไม่ใช่ มรึงดูดีๆ ของใครมีชื่อคนส่งมั้ย รึเค้าวางผิดโต๊ะ” นั่นเลย อาการหึงหวงปรากฎขึ้นในน้ำเสียง ณ.บัดดล ความผิดกรูหรอเนี่ย
“ไม่มีอ่ะ แค่วางไว้เฉยๆ” ลองพลิกดูใหม่ เผื่อมี
“เออ งั้นมรึงรออยู่นั่นก่อน อีก ครึ่งชั่วโมงกรูก็ถึงละ”
“เฮ้ย วันนี้กรูต้องรีบไป เดี๋ยวน้องมันก้มาแล้ว ไม่ทันหรอก เอาไว้กรูกลับมาค่อยว่ากันละกัน” เห็นมั้ยครับ ผมน่าสงสารขนาดไหน ขนาดวันแห่งความรัก ยังต้องไปพบลูกค้าเลย กระซิก กระซิก :o12:
“แล้วมรึงจะเอาของไปด้วยหรอ” มันหมายถึง ช่อช็อคโกแลต กับเค๊ก
“ไม่อ่ะ เดี๋ยวกรูเอาวางไว้บนโต๊ะนี่แหละ ฝากมรึงเอาไปเก็บในรถให้ด้วยละกัน เอาไว้บนนี้เด่ยวโดนขโมยกิน”
“หวงจริงนะ ใครให้ก็ไม่รู้”
“ใครให้กรูไม่สนหรอก แต่ตอนนี้มันเป้นของกรูแล้วเว้ย” ทำเสียงเยาะเย้ยนิดๆ
“เออ เด่ยวกรูจะกินให้หมดเลย”
“อย่านะมรึง กรูนับไว้แล้ว เฮ้ยน้องมันโทรตามแล้ว กรูไปแล้วนะ ฝากขนมด้วย ห้ามกินนะมรึง แล้วเด่ยวกรูโทรหา”
วางสายปั๊บรีบเก็บของแล้ววิ่งลงไปหาน้องที่จะไปด้วยกัน ระยองก็ถือว่าไกลเอาเรื่องอยู่ กว่าจะไป กว่าจะกลับ นั่งรถกันอานเลย และจนแล้วจนรอด ผมก็ไม่ได้โทรหาไอ้หมีมัน กว่าจะกลับมาถึงก็เกือบๆเลิกงานแล้ว หมดเรี่ยวหมดแรง เหนื่อยมากมาย
ระหว่างทางก็ผ่านโรงเรียน เด็กๆเต็มไปหมด ออกันซื้อดอกกุหลาบ เดินถือดอกกุหลาบ ตุ๊กตา โอ๊ยยยยย เห็นแล้วตาร้อนผ่าวๆๆๆๆๆ อยากได้ๆๆๆๆๆ แต่ก็นะ ไปกับน้องๆก็ต้องเก็บอาการกันนิสนึง
...........................................................................................
ณ.office
หลังจากหอบสังขารกลับขึ้นมาบน office
“เป็นไงหนุ่มเคีลยร์กับลูกค้าได้มั้ย” พี่ฝนเดินมาถามความคืบหน้า
“ก็เรียบร้อยดีครับพี่ เค้าว่าตอนนี้เริ่มมีการปรับปรุง แล้วช่วงนี้มีจะมีพวกพนักงานเพิ่มด้วย น่าจะดีขึ้นน่ะครับ คงไม่มีปัญหาแล้ว”
“อืม ดีแล้ว ถ้าตกลงกันได้ก็ดีเราจะได้ไม่ต้องคอยตาม” ขอบอกว่าเบื่อมากมายครับ ลูกค้าฝั่งโรงงานกับ office ดันไม่ถูกกันเอง แล้วให้เราเข้าไปเคลียร์ อยากจะบ้าตาย บริษัทเดียวกัน แต่ไม่รักกัน ความซวยเลยมาตกที่พวกผมซะงั้น คิดแล้วเหนื่อย บวก เบื่อหน่ายจริงๆ
ขึ้นมาเก็บของเรียบร้อยก็โทรตามไอ้หมีมัน อยากกลับแล้ว เหนื่อยมาก แอบหวังไว้ในใจว่า กลับมาจะเจอดอกไม้วางไว้ให้รึเปล่า ไม่มีซักกะดอก เหอๆๆๆๆ o7
“กลับมาแล้ว กลับเหอะ วันนี้เหนื่อยอ่ะ ไม่อยากอยู่เย็น” โทรตามจิกก่อนครับ
“ไปรอที่รถเลยนะ เด่ยวตามลงไปเลย” แล้วก็ลากสังขารไปรอที่ลาดจอดรถด้านหน้าตึก
ลงไปรอแป๊ปนึง ก็เห็นรถไอ้น้องที ขับโชบผ่านหน้าไป มันก็ชะลอๆรถแต่ก็ขับผ่านไป อีกแป๊ปไอ้หมีก็ลงมา นึกว่าจะมีดอกไม้ในมือรึก็เปล่า ส่องดูในรถก็ไม่มี ขัดใจๆ
“เค๊กอยู่ไหนอ่ะ”
“ห่วงจริงนะ ของใครก็ไม่รู้” งอนกรูอีก
“เอ้า ของฟรีอ่ะ” แถเลยครับ จริงๆแล้วดีใจ อย่างน้อยก็มีคนให้
“หลังรถ”
“โหย ไม่ละลายไปแล้วหรอ”
“ถ้าอยากได้ขนาดนั้น เด่ยวซื้อให้ก็ได้นะ” กรูผิดอีกแระ กรูต้องงอนนะเนี่ย ไม่ใช่เมิง
“......................” ขี้เกียจเถียงครับ ยิ่งเหนื่อยๆอยู่ อาจเกิดอาการปรี๊ดแตกได้ง่ายๆ แถมเป้นวันแห่งความรักด้วย ไม่ดีๆ
“ไปเหอะ หิวแล้ว เหนื่อยด้วยอยากกลับไปนอน” ว่าแล้วก็ย้ายตัวเองขึ้นรถ ไปนั่งหน้าแป้นแล้นรอ
“เอ้า” ไอ้หมีมันไปเอาช่อช็อคโกแลตกับเค๊กจากท้ายรถมาให้ (มันเปลี่ยนมาใช้รถเก๋งแล้วครับ)
หน้าเค๊กละลายเลยอ่ะ แถมยังเอียงมาแป๊ะขอบข้างๆอีก เห็นเท่านั้นแหละ ปรี๊ดแตกเลยผม เอาช่อช๊อกโกแลตวางไว้ เปิดประตูรถ เอาเค๊กไปโยนปิ๊วววววว ใส่ถังขยะ แล้วกลับมานั่งในรถตามเดิม ไอ้หมีอึ้งไปเลย มันคงรู้แล้วหละ ว่าผมโกรธ มันเลยได้แต่นั่งเงียบๆ แล้วขับรถออกไป โดยมีผมนั่งเงียบกริ๊บ
มันทำถูกแล้วครับ ถ้าผมโกรธต้องปล่อยให้หายเอง ยิ่งมาถาม มาเซ้าซี้ ยิ่งไปกันใหญ่ หลังจากนั่งไปได้ซักพัก อารมณ์เริ่มสงบขึ้นแระ
“จะไปไหนอ่ะ” นี่อารมณ์ดีแล้วจริงๆจริ๊งงงงง
“พาไปเที่ยว” แล้วมันก็ตั้งหน้าตั้งตาขับต่อไป ไปทางไหนก็ไม่รู้ เกิดเอากรูไปปล่อยไว้ให้กลับเองนี่ คงจะได้ร้องไห้ไปหาตำรวจให้พาส่งบ้านแน่ๆ
.......................................................................................
มันขับมาจอดที่เซ็นทรัล(ซักสาขานึง) ไปไหนก็ไป ผมก็อารมณ์เหนื่อยด้วย ไม่อยากจะอะไรมากมาย ก้เลยเดินตามๆๆๆๆๆ ไปหยุดหน้าโรงหนัง มันก็ดูๆๆๆๆๆ ผมก็ดูว่ามีเรื่องไรน่าสนใจมั่ง แล้วมันก็เดินไปซื้อตั๋วเฉยเลย ไม่ถามผมซักคำ อารมณ์ขึ้นอีกแระ กะว่าถ้าไม่ใช่เรื่องที่อยากดู ผมกะขึ้นรถกลับเลย งอน
“ปะ หาไรกินก่อนดีกว่า อีกตั้งเกือบชั่วโมงแน่ะ” แล้วมันก็เดินจูงมือผม แต่ก็นะ วันนี้คนในห้างเยอะมาก ร้านดอกไม้ก็เยอะ เดินกันเป็นคู่ๆ มีทั้งถือดอกไม้ ตุ๊กตา ยิ่งเห็นก็ยิ่งอยากได้ แต่พอเดินแอบเฉียดๆไปดูราคา อุแม่เจ้า กุหลาบขาว 1 ดอก (ใหญ่เท่ากับกำปั้นไอ้หมี....นี่ขนาดยังตูมอยู่นะ) ดอกเดียวเท่านั้น มีโบว์กับตาข่ายสวยๆห่ออยู่นิดนึง 600.- มันจะแพงอะไรกันขนาดนั้น เข้าใจละว่าทำไมมันไม่ซื้อดอกไม้ให้ผม รึถ้ามันซื้อมาจริง ผมก็คงจะด่ามันแหละ เฮ้อ เลิกงอน เลิกงอน
หลังจากไปหาอะไรรองท้องกันแล้ว ก็เดินเข้าโรง จนตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้เลยว่ามันจะไปดูเรื่องอะไร มีการตรวจกระเป๋าหน้าโรงหน่อยนึง พอไปถึงหน้าโรงถึงได้รู้ ว่ามันจะพามาดูเรื่องช็อกโกแลต ผมเฉยๆกับเรื่องนี้นะ ก็กลัวมันไม่สนุกอ่ะ แต่เห็นเพื่อนที่แผนกไปดูมาก็ว่าสนุก มีคนนึงไปดูตั้ง 2 รอบแน่ะ ก็เอาวะ หนังใหม่ดูซะหน่อย เด่ยวตกเทรน
แต่ที่ไหนได้ ขอบอกว่าโคตรสนุกเลย ดูไปจนจบเรื่อง ไม่มีตอนไหนที่ละสายตาได้เลยอ่ะ รู้สึกว่า อะไรว๊า เล่นแป๊ปเดียวเอง จบซะแล้ว ทั้งๆที่ก็เล่นเป้นชั่วโมง แต่ด้วยความที่ว่ามีนสนุก มันลุ้น มันสะใจ โอ๊วววว บรรยายไม่ถูกอ่ะ o13 เอาเป้นว่าชอบมากกกกกก ใครที่ยังไม่ได้ดูแนะนำเลย และขอบอกว่าผมเป้นคนที่ถ้าเป็นหนังไทยจะไม่ดูในโรง จะรอให้เป็นแผ่นเท่านั้น มีเรื่องนี้เรื่องแรกที่รู้สึกว่า ดูแล้ว คุ้มชะมัด รู้สึกดีที่ได้ดูอ่ะ
ออกมาจากโรงแล้วจ้อไม่หยุดเลย ยิ้มแก้มแทบปริ ไอ้หมีก็ได้แต่อมยิ้ม ประมาณหนังจบอารมณ์(ผม)ไม่จบ ตอนนางเอกเตะต่อยนี่ ออกอาการแบบเชียร์มวยอ่ะ “เอาเลย” “เออ นั่นแหละ ซ้ำเลยๆ” “หูย แรงๆ” "กระทืบแม่งเลย" เงี๊ยะทั้งเรื่อง เมื่อวานใครที่ไปดูเรื่องนี้ แล้วข้างๆมีผู้ชายหน้าเลือด อินกับหนัง ขอบอกว่า นั่นผมเองครับ :m23:
พอออกมาก็ไปหาอะไรกินกันอีกหน่อย แวะซื้อขนมร้าน ยามาซากิ จะหาเค๊กก็ดันไม่มีอีก (หมด) ไปเดินหา S&P ก็ไม่มีรสช็อกโกแลต ก็เลยไม่ได้ซักชิ้น เพิ่งมาสำนึกว่าไม่น่าจะทิ้งไปเมื่อเย็นเล้ย อารมณ์เสียดายแฮะๆ
ช่วงที่นั่งรถกลับ ไอ้หมีเลยพูดขึ้น
“รู้รึเปล่าว่าช่อช็อกโกแลตเนี่ยของใคร”
“ไม่รู้อ่ะ”มันพูดตอนที่ผมแกะออกมากินแล้วลูกนึง
“ของไอ้ที” กำลังเคี้ยวๆอยู่ แทบสำลักเลยผม หันไปมองหน้ามัน
“ของมันจริงๆ เชื่อกรูเหอะ”
“มรึงไปถามมันมาหรอ” ผมก็ยังคงเคี้ยวต่อไป ไม่คาย เสียดาย
“เปล่าหรอก มรึงคิดว่าจะมีใครอีกนอกจากมัน พอกรูเอาของมาไว้ในรถกรูไปซื้อไอ้ช็อกโกแลตเนี่ยที่ seven แลล้วเอาไปแจกในแผนก แล้วบอกว่าเป้นของืที่มรึงได้มา แต่มรึงไม่เอา กรูเลยเอาไปแจก”
“จริงดิมรึง แล้วเป็นไง” ถึงผมจะไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ด้วย แต่เชื่อได้ว่าคงมีเงาดำๆ ทมึนๆ ปกคลุมไปทั่วแผนกแน่ๆเลย
“กรูเอาไปให้มันอันนึง”
“แล้วเป้นไง” ตอนนี้สนใจเรื่องนี้ยิ่งกว่าช็อกโกแลตในมือ
“มันจะว่าไงได้ มองหน้ามันกรูก็รู้แล้วว่าเป้นของมัน”
“แม่ง แอบใส่อะไรไว้ป่ะเนี่ย ทำของใส่กรูป่าววะ” กลัวก็กลัวเนอะ แต่ปากก็ยังเคี้ยวต่อไป
“มันคงจะคลั่งมรึงมาก ช่อนึงแพงนะเว้ย กรูไปดูราคามาแล้ว” นั่นๆ ทำงอนกรูอีก กรูผิดใช่มั้ยเนี่ย
“เอาน่ามรึง กรูก็ไม่ได้อะไรมันซักหน่อย ถ้ามรึงไม่สบายใจกรูทิ้งก็ได้นะ”
“กล้าหรอ”
“งั้นกรูเอาแกะช็อกโกแลตเก็บไว้ได้มั้ยอ่ะ” เสียดายอ่ะ ลูกนึงไม่ใช่จะถูก 10.-กว่าบาทแน่ะ
ไอ้หมีไม่พูดไรครับ หัวเราะก๊ากเลยมัน กรูไม่ได้เล่นมุขนะเนี่ย กรูพูดจริง สุดท้ายมันก็มาส่งผมที่หอ แต่ก่อนขึ้นมาเดินไปหลังรถ หยิบหมอนอิง (สี่เหลี่ยม) สีแดง ใบใหญ่เป้งเลย เอาออกมาให้
“อ่ะ ของขวัญ” จะทำอะไรได้ละครับ นอกจากยิ้ม ยิ้ม และยิ้มจนแก้มแทบปริ แม้จะไม่ใช่กุหลาบ ไม่ได้เป้นรูปหัวใจ แต่มันก็เอามาใช้งานได้จริง และผมก็ชอบมาก
“นึกว่าจะไม่ได้แล้วนะเนี่ย” เขิลครับ เหอๆๆๆๆ
“วันนี้มันก็เหมือนกับวันอื่นๆนั่นแหละ อาจจะพิเศษกว่า แต่ก็แค่นิดหน่อย เพราะยังไง กรูก็รักมรึงอยู่ทุกวัน” สลบไปแล้วผม เลือดกระฉูดเต็มหมอนไปหมด ใจเต้น ตุ๊บๆๆๆๆ ได้แต่เอาหมอนมากอดๆๆๆๆ แก้เขิล
“ขึ้นไปได้แล้ว”
“อ้าว ไม่ขึ้นไปก่อนหรอ”
“วันนี้มรึงเหนื่อยไม่ใช่หรอ อาบน้ำแล้วนอนซะนะ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน” แหมๆๆๆๆ รู้ใจกรูซะจริ๊งง
(พวกรอฉากจิ้น อด 5555555) :oni1:
และเพื่อความสบายใจ (ที่ผมคอดเอง) ผมแกะช็อกโกแลตออกจาช่อ แล้วเอาซากที่เหลือมันไปทิ้ง เก็บแค่ช็อกโกแลตไว้กินเท่านั้น แล้วก็ขึ้นห้อง ไปลองหมอนใบใหม่ นิ่มมากกกกกก ช๊อบชอบ อิอิ ฝันดีแน่เรยคืนนี้
................................จบตอนเฉพาะกิจจ้ะ........................................
-
“วันนี้มันก็เหมือนกับวันอื่นๆนั่นแหละ อาจจะพิเศษกว่า แต่ก็แค่นิดหน่อย เพราะยังไง กรูก็รักมรึงอยู่ทุกวัน”
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
ขอบคุณมากๆนะครับผม :L2:
-
:c2: น่ะคับ
นึกว่าจะได้ดูฉากเร้าร้อนรับวาเลนไทน์ซะอีก อิอิ
-
ฮิ้วววววววววววววววววว
หมีแอบหวาน
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
“วันนี้มันก็เหมือนกับวันอื่นๆนั่นแหละ อาจจะพิเศษกว่า แต่ก็แค่นิดหน่อย เพราะยังไง กรูก็รักมรึงอยู่ทุกวัน” สลบไปแล้วผม เลือดกระฉูดเต็มหมอนไปหมด ใจเต้น ตุ๊บๆๆๆๆ ได้แต่เอาหมอนมากอดๆๆๆๆ แก้เขิล
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
พี่หมีน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
:L1:
-
พี่หมีน่ารักจังเลย
:L1: :L1: :L1:
-
น่าอิจฉาจังงงง
-
กว่าจะปั่นรายงานเสร็จแล้วตามมาอ่านได้..............
แทบไม่ได้นอนเลย........... :sad2:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผมรักกันจริงๆๆเลยครับคู่นี้
เป็นกำลังใจให้ครับผม รักกันตลอดไปนะครับผม
แต่ขอบอกว่าตอนนี้ก็ยัง สงสารที อยู่นะครับ
:impress: :impress: :impress:
-
นึกว่าจะมีอะไรมหัศจรรย์ซะอีก หุหุ
-
พี่หมีน่าร๊ากกกกก... :o8: :L2:
น่ารักแบบลูกทุ่งๆดี o13
-
:c1:
:L1: :L1:
พี่หมีแอบหวานอ่ะ อิอิ :L2:
-
:m1: :m1: :m1: :m1: :o8: :o8: :o8: :o8:
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกที่สุ้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
:c1:
บอกได้คำเดียว สงสารเค้กช็อคโกแลตกล่องนั้น o7 555
-
น่าร๊ากน่าอิจฉาจริงๆเลย :m1:
-
:c2:หวานกันจังเลยน้า ขอให้รักกันตลอดไปนะคะ :L1: :L1:
-
น่าร๊ากกกกกกกกกกกที่สุดดดดดดด :m1:
-
หมีน่ารักมากเลยคะ
ขอให้มีความสุขนะคะ
-
โหยยย หวานจังเลยง้าบบบบ อิอิ :c1: :mc4: :mc1: :mc3: :mc2:
-
:c2:
มดไต่แล้ว
-
ดีจังเลยนะคับ
ดูเหมือนจะเข้าใจกันมากขึ้น
รู้ว่าถ้าคนนึงอยู่ในอารมณ์ไหน ควรจะปฏิบัติยังไง
อ่านแล้วมีความสุขจังเลย
ขอบคุณมากนะัคับ ^^
-
ขอบคุณนะคัที่เอาความหวานมาเติม อิจฉาจัง :c1:
-
“วันนี้มันก็เหมือนกับวันอื่นๆนั่นแหละ อาจจะพิเศษกว่า แต่ก็แค่นิดหน่อย เพราะยังไง กรูก็รักมรึงอยู่ทุกวัน”
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
อิจฉาว้อยยยยยยยยยยยยย
:m1: :m1: :m1: :m1:
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
เข้ามาหนับหนุนความคิดของรีบน อิอิ
:L2:
ให้คนเขียนจ้า
-
น่ารักอ่ะ เพราะเรานั้นรักกันทุกวันอยู่แล้วเนอะ :pig3: :pig3:
-
:oni2: พี่หมีน่ารักจัง กริ๊วๆๆๆๆ (นึกว่าจะได้จิ้นซะหน่อยยย) แป่ว :a6:
แต่ว่านะ ยังไงก็สงสารน้องที :m15:
3P เถอะ :m25:
-
อยากอ่านต่อจังเลยค้าบบบบบบ
อยากรู้ว่าคุณแม่มาเยี่ยมแล้วนายหมีจะสู่ขอเลยหรือเปล่า อิอิ
-
ไม่ว่าจาตอนหนายๆก็น่ารักไปซะหมด อิอิ :o8:
-
:oni1:...ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษที่แสนน่ารักนะครับ...ชอบ ชอบ
-
หวานกันจริ๊ง อิจฉา ๆ :m1: :m1:
-
:oni2: :oni2: :oni2:
มารอตอนหวานๆตอนต่อปายยยยยยยยยยยยย
-
:o8: พี่หมีน่าร๊ากกกกกกกก
-
:c2:
สุขสันต์วาเลนไทน์ย้อนหลังจ้า มีความสุขมาก ๆ นะจ๊ะ :L2: พึ่งเข้ามาอ่านจ้ากว่าจะตามทัน :m23: หมีน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกจังเลย :o8: (หลังจากแอบเคือง :angry2:อยู่หลายตอน) จะรอตอนต่อไปจ้า :oni2:
-
วาเลนไทน์ปีนี้น่ารักจัง :L2:
-
หวานสนิท มดไต่คอมเจ๊งแล้วมั๊ง
เห็นมดมันมาเยอะๆ ก็ปัดๆให้เจ้าหมีมันบ้างก็ดีนะน้องเป็ด อิอิ
มารออ่านตอนต่อไปคร้าบ
-
หวานซ้า
หึหึ :m13:
-
:m1:
ดูๆๆไป หมีนี่ก็ โรแมนติกเหมือนกันนะเนี่ย น่ารักจริงๆ
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
-
:o8: ตาหมีน่าร๊ากกกเสมอ จุ๊บๆ
-
มารอด้วยคนจ้า :m13:
-
มารอด้วยคนค๊าฟผม................. :a12:
-
อ่านล้วตารุกเป็นไฟคับ
น่ารักดีคับ
:pig4:
-
อ่านทันแล้ววววววววววว :a2: ในที่สุดก็ตามอ่านจนทัน
:oni1: :oni1: :oni1: แล้วก็มานอนรอตอนต่อไปนะคะ :oni2:
-
หมีน่าร้ากกกที่สุดเลยย
:o8:
-
:oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:
-
:oni1: :oni1: :oni1:รอ รอ รอ :oni1: :oni1: :oni1:
-
:oni2: พี่หมีน่ารักจัง กริ๊วๆๆๆๆ (นึกว่าจะได้จิ้นซะหน่อยยย) แป่ว :a6:
แต่ว่านะ ยังไงก็สงสารน้องที :m15:
3P เถอะ :m25:
หนับหนุนอะ อิ อิ อิ :m4:
-
ในที่สุดก็ตามอ่านทันแว้วววว..หลังจากใช้เวลาหลายวันมากๆ
เรื่องนี้สนุกดีนะ..ทั้งโหด..ทั้งหื่นด้วย..ชอบชอบ :m1:
รออ่านตอนต่อไปด้วยคนน๊า..
-
:serius2:รอจนผมหงอกแย้วววววววววว
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
ยังไม่มาต่ออีกหยอครับ :m13:
มาเร็วๆน้าค้าบ
จะรอ ร้อ รอ :sad2:
-
:a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
โขกจนหัวโนแว้ววว ยังไม่มาอีกเหรอค้าบ :m15:
-
:m25:
รอเสียเลือดอยู่น้า......
อยากบริจาคให้จะแย่อยู่แล้ว
:o8:
-
รอด้วยคน :oni2:
-
รอด้วยคน
-
:oni1: :oni1:มารอจ้า :oni1: :oni1:
-
:a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
...ร่วมโขกหัวรอด้วยคนจนกว่าจะมาต่อคัฟ...
:a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
-
:a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
...ร่วมโขกหัวรอด้วยคนจนกว่าจะมาต่อคัฟ...
:a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
รีบ ๆ มาต่อเถอะครับ ผมสงสารกำแพง
-
ลัทธิเขกหัว :m15:
:a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
:a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
-
ขอร่วมลัทธิเขกหัวด้วยคน 555
:a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
:a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
-
เพิ่งอ่านได้ถึงตอนที่ 36 เหตุผลของหมีฟังไม่ขึ้นเลยยยย คนรักกันทำกันอย่างนี้ด้วยเหรอ ???????????
พอถึงตอน 39 เล่นไรกันเนี่ย หมีมันยอมด้วยเรอะ พลัดกันซะงั้น
-
:a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
:a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
:a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
:a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
:a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
:a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
:a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
:a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
:a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
:เฮ้อ::m15:
จะให้โขกไปถึงชาติหน้าเลยใช่มะ ตะเอง :m16:
เค้าจะไปรออยู่ที่ทางช้างเผือกนะ :m29:
-
:angry2:โมโห
:sad2:ตรอมตรม
:serius2:หงุดหงิด งุ่นง่าน
o12 พยาบาท
:o12:เศร้าเสียใจ
:seng2ped:
-
รอๆ :sad2:
-
รอด้วยๆ :sad2: :sad2:
-
มีข่าวฝากจากเป็ดจ้า.....
ช่วงนี้เป็ดต้องเร่งเคลียร์งาน เลยทำให้มาต่อเรื่องไม่ได้อ่ะจ้ะ เพราะว่าทางบริษัทส่งให้ไปดูงานที่สิงคโปร์จ้ะ :m23:
-
คุณเป็ด ไปเปงแอร์บนสายการบินแอร์เมขลาป่าว ถึงด้ายยไปสิงคโปร์ 55+ :oni2:
-
:a11: :a11: เฝ้ารอเป็ดกะหมีคับ :a4: :a4:
-
มีข่าวฝากจากเป็ดจ้า.....
ช่วงนี้เป็ดต้องเร่งเคลียร์งาน เลยทำให้มาต่อเรื่องไม่ได้อ่ะจ้ะ เพราะว่าทางบริษัทส่งให้ไปดูงานที่สิงคโปร์จ้ะ :m23:
เพิ่มเติมจากพี่สาวตัวกลมนิดนึงนะครับ.............
เป็ดบอกว่าจะไปสี่วันนะครับผม..........
จะกลับมาอีกทีก็วันพุธหน้านะครับ..........
-
รอต่อไป :onion_asleep:
-
:angry2:
ยังมะสำเหนียกใช่มะ
:serius2: จะบร้าตาย
-
ทำงานสู้ๆนะฮับเป็ด :a1:
มาต่อด้วยล่า คิดเถิ๊งงงง คิดเถิงงงงง :o8:
-
:oni1: อีก 1 ตอนก่อนขึ้นเครื่อง ไปบังคับบีบคอ ขู่เข็ญเอามาเพื่อสมาชิกชมรมหมีกินเป็ดเลยนะเนี่ย ฮุฮุฮุ ว่าแล้วก็ไปต่อเลยดีกว่า เอาไว้แก้ขัดช่วงเป้ดมะอยู่.........ยังไงก็เดินทางปลอดภัยน๊า :a11:
ปล.อาจจะแบบดูรวบรัดไปนิดนึงเนื่องจาก เป็นปั่นงานไม่ทัน o2 แต่ยังไงก็ต้องมาลงให้ o13 เลยอาจจะแบบ สั้นๆ กุดๆ หน่อยนะจ้ะ
..........................................
องก์ที่ 59
และแล้วก็ถึงวันที่แม่จะมาเยี่ยมผมแล้ว เย้ๆๆๆ แม่ขึ้นรถ 22.00 มาถึงหมอชิตตี 5 หน่อยๆ ไอ้หมีมารับผมที่ห้องแล้วก็ไปรับแม่ที่ท่ารถกัน
“แม่หวัดดีครับ” เสียงไอ้หมีครับ สแหลนหน้าไปหาแม่ผมก่อนเลย แม่กรูนะเมิง กุลีกุจอยกของใหญ่เลย
“แม่หวัดดีครับ หอบอะไรมาเยอะแยะเลยอ่ะแม่”
“มะม่วงที่สวน แล้วก็มีส้มลิ้ม(มะม่วงแผ่น/มะม่วงกวนตากแห้ง)”
“หนักจะตายแม่ บอกแล้วไม่ต้องหอบมาหรอก” ผมห่วงแม่น่ะครับ ของก็เยอะ หนักก็หนัก แถมมาคนเดียวอีก
“ก็เราอยู่ทางนี้ คงไม่ค่อยได้กิน แม่ก็เลยเอามาให้” นำเสียงงอนไปแระ
“คร๊าบบบบ ผมกลัวแม่จะลำบากหอบมาเฉยๆ ขอบคุณคร๊าบบบ” ว่าแล้วก็โผกอดแกซักหน่อย ปล่อยให้ไอ้เอาหน้าทำงานไป ฮุฮุ
แล้วผมก็เดินจูงมือแม่ไปรถ ปล่อยให้ไอ้หมีมันแบกลังมะม่วงตามมา ฮึฮึฮึ อยากได้หน้านัก เอาไปเล้ย
......................................................................
มันมาส่งผมกับแม่ที่ห้อง แล้วก็ตอน 10.00 โมงจะมารับไปเที่ยวบ้านมัน จากนั้นผมกับแม่ก็เก็บของ คุยกันไปเรื่อย พาแม่ลงไปหาข้าวเช้าในตลาดแถวๆนั้น แกบ่นใหญ่เลยว่าของแพ๊งแพง สู้ที่บ้านไม่ได้ ก็นะอารมณ์เดียวกับผมตอนมาใหม่ๆเลย เหอๆๆๆๆ เด่ยวก็ชินไปเองครับแม่
แม่ซื้อพวกเนื้อ กับผักมาทำกับข้าวให้ผมที่ห้อง เพราะแม่บอกว่า กับข้าวถุงพวกนี้คงไม่น่าจะอร่อย เนื่องจากเห็นผมผอมลง ถ้าแม่รู้ว่าผมผอมเพราะอะไรกันแน่ แม่คงช็อคแน่ๆเลย เหอๆๆๆๆ
เช้านี้แม่แสดงฝีมือทำแกงป่าหมู (ของโปรดดดดดดดดดด) ให้กิน ผมกินข้าวไป 2 จานพูนๆอ่ะ กับข้าวที่ไหนก็ไม่อร่อยเท่าฝีมือแม่เราเจงๆ ซึ้งๆๆๆ รักแม่คร๊าบบบบบบบบบบบบบ
แม่ทำแบ่งใส่ถ้วยไปให้ไอ้หมีด้วย พอ 10.00 โมงไอ้หมีก็มารับ แวะซื้อของกินที่ร้าน ส้มตำ-ไก่ย่าง ไปเพิ่มเติมด้วย พอจะจ่ายตัง แม่บอกว่าแพงอีกแล้ว
“ทำไมแพงจังเลยอะเนี่ย แถวบ้านเราแค่ 15.-เอง”
“กรุงเทพ ราคานี้ทั้งนั้นเลยครับแม่ ผมเลยคิดไว้ว่าอาจจะไปหางานทำแถวต่างจังหวัด” นั่นเลย ไอ้หมีตัวแสบครับ
“แล้วหนุ่มละลูก จะกลับไปหางานทำแถวบ้านเรามั่งมั้ย ฮึ” ซวยกรูอีกแระ ไอ้หมีนะไอ้หมี หาเรื่องให้กรูเจง
“แถวบ้านเรามันไม่มีอะไรอะแม่ มีแต่ราชการทั้งนั้น”
“แล้วได้ไปสอบอะไรมั่งรึเปล่า เค้าเปิดสอบกันก็พากันไปสอบซะนะ”
“เนี่ยครับแม่ ผมก็เพิ่งพาหนุ่มไปสมัครตำรวจมาครับ” นั่นเลย กรูชวนมรึงนะเนี่ย มะใช่มรึงชวนกรู เอาหน้าอีกแระ
“ดีแล้วลูก ไปด้วยกัน เป็นเพื่อนกันไป อ่านหนังสือเยอะๆเข้า ช่วยๆกันติว รู้มั้ยลูก” เข้าทางมันซิครับ และก่อนที่ไอ้หมีมันจะพูดอะไรต่อไป ผมก็ส่งสายตาพิฆาตมารไปให้มัน 1 ดอก
“คร๊าบบบบบบแม่ ยังมีเวลาเหลือเยอะแยะ ผมอ่านเองก็ได้แม่ ไม่ต้องไปติวหรอก”
“เฮ้ย ไม่ได้ดิ ช่วยๆกันติวอ่ะ เข้าใจเร็วกว่า ใช่มั้ยครับแม่” ตอนนี้ผมอยากจะเอาถุงส้มตำในมือ ฟาดปากมันซักทีสองที ข้อหาพยายามทำตัวเป้นลูกรักของแม่ผม
“ใช่ลูก ช่วยกันอ่าน จะเข้าใจได้ดีกว่า” เห็นมะ เข้าทางมันหมด แม่ผมก็พลอยเห็นดีเห็นงามตามมันซะงั้น รอให้แม่กรูกลับก่อนนะมรึง ตอนนี้ก็ได้แต่คิดในใจครับ ทำไรมันไม่ได้ แล้วนู้นครับ เดินกระหนุงกระหนิงพาแม่ผมไปโน้น ปล่อยให้ผมรอตังทอน ดูมันดิ ขัดใจ ขัดใจ
ได้ยินแว่วๆว่ามันจะพาแม่ผมไปเที่ยวไหนนี่แหละ แต่ได้ยินไม่ถนัด เอาเหอะ ประจบใหญ่เลยนะมรึง
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมไปรับแม่ตอนเช้านะครับ” ได้ยินแค่เนี๊ยะ ผมเลยรีบเดินมาสมทบ
“ไปไหนหรอครับแม่”
“ทศเค้าว่า พรุ่งนี้จะพาไปเที่ยวทะเล ก็ดีเหมือนกันจะได้ซื้อของทะเลกลับบ้านด้วยเลย”
“ดีเลยครับแม่ เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่อยากทานอะไรบอกเลยครับ เด๋ยวผมเป็นเจ้ามือเอง” ไอ้ทศครับ เอาใจแม่กรูใหญ่ เค้ามาหากรูนะ ไม่ใช่มรึง
“ดีแม่ กินให้เต็มที่เลย กุ้งมังกร หูฉลาม เอาเลยแม่ ไอ้ทศมันรวย” ผมหันไปแขวะมัน แม่ผมก็ได้แต่หัวเราะไปตามเรื่อง ไอ้หมีก็หน้าเหวอๆไปหน่อยนึง แต่มันคงรู้แหละว่าแม่ผมคงไม่กิน
“ได้นะครับแม่ ถ้าแม่อยากกินเดี๋ยวผมพาไป” แล้วมันก็หันมายักคิ้วใส่ผมทีนึง โอ๊ยยยยย หงุดหงิดโว๊ย
“รีบไปเหอะ ส้มตำจะเซ็งอยู่แล้ว” แล้วผมก็พาแม่จูงมือเดินนำหน้าไปที่รถก่อนเลย ช่างไอ้หมีมัน
................................................................................
มาถึงบ้านไอ้หมี ไอ้หมาหน้าหื่น วิ่งมาตัวแรกเลยครับท่าน แล้วก็เหมือนเดิมเป๊ะ มาถึง ดมฟุดฟิดๆ แล้วก็เอากะขาผมซะงั้น แม่เห็นแล้วขำใหญ่เลย จากนั้นหมาที่เหลือก็วิ่งตามมาเป็นพรวน พร้อมกับป๊าและแม่ไอ้หมี
หลังจากทักทาย แนะนำเรียบร้อย ผมกับไอ้หมีก็ช่วยกันจัดการของกิน โดยมีไอ้หมาหน้าหื่น นอนอยู่ใกล้ๆ คอยดูนะ ถ้าคราวนี้มันมาแอบกินไก่ของผมอีกละก็ ผมจะบีบๆๆๆๆๆๆๆๆๆไข่มันให้แตกเลย
ส่วนแม่ผม ป๊าไอ้หมีและแม่ไอ้หมี ก็นั่งคุยกันเฮฮาเชียว สงสัยจะคุยกันถูกคอ งี้หละคนทำอาชีพวงการเดียวกัน อายุเท่าที่ดูก็น่าจะไล่เลี่ยกัน เลยเข้ากันได้ดีเป็นพิเศษ ส่วนไอ้หมีเรอะ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
“พรุ่งนี้จะพาแม่กรูไปไหนอ่ะ ขอนุญาติกรูยัง”
“ก็จะพาแม่ยายไปทะเลไง” แล้วมันก็ลอยหน้าลอยตา
“ปากดีนะมรึง รอแม่กรูกลับก่อนเหอะมรึงงงงงง” ผมนี่อยากจะเอาไม้คีบไก่ตีปากมันจริงๆ
“ปากไม่ได้ดีอย่างเดียวหนะ อย่างอื่นก็ดี เคยลองแล้วนิ จำไม่ได้หรอจ้ะ” แล้วมันก็ยักคิ้วให้ผมอีกทีนึง หงุดหงิดมากมายครับตอนนี้ เถียงไม่ทัน แถมทำไรมันไม่ได้ด้วย
หลังจากนั้นก็ไม่มีไรครับ ได้แต่เคืองๆอยู่ในใจ พอกินกันเสร็จ เราก็ไปไหว้พระแก้วมรกตกัน ไปกันทั้งบ้านเลย ป๊ากะแม่ไอ้หมีก็ไปด้วย ไหว้พระ ทำใจให้สงบ เฮ้อ........โล่ง ตอนเย็นไอ้หมีก็มาส่ง ผมก็พาแม่ไปเดินห้าง ดูนั่นดูนี่ พร้อมกับกินข้าวเย็นไปเลย
…………………………………………………………………
ตอนเช้าไอ้หมีมารับแต่เช้า เราแวะซื้อพวกข้าวเหนียวหมูปิ้งก็แถวๆตลาดก่อน จะได้เดินทางรวดเดียวเลย
มาถึงทะเลก็ราวๆเกือบ 11 โมงแล้ว พอได้ที่นั่งทำเลดีๆแล้ว ผมกับไอ้หมีก็มีหน้าที่เดินไปซื้ออาหารทะเล ปล่อยให้พวกพ่อๆ แม่ๆ เค้านั่งรับลมกันสบายๆ พวกผมก็เดินๆๆๆๆๆๆ เลือกๆๆๆๆ ซื้อๆๆๆๆกันสุดฤทธิ์ สนุกจนลืมไปเลยว่ากำลังเคืองๆมันอยู่ หลังจากไปเดินก็อยู่พักนึง ก็ได้ปูมา 1 ถาด(แกะเปลือกแระ) กุ้งเผาโลนึง ปลาหมึกย่าง 2 ตัว ข้าวผัดทะเล 1 โถ ต้มยำทะเลอีก 1 หม้อ มะพร้าวเผา 2 ลูก มะพร้าวสด 3 ลูก และยำไข่แมงดาทะเล ตอนแรกว่าจะเอาส้มตำด้วย แต่เมื่อวานเพิ่งกินไป ไม่เอาดีกว่า
ผมถือแค่ถาดปู กับถาดยำไข่แมงดา นอกนั้นให้ไอ้หมีหอบปาย ฮุฮุ แอบเอาคืนนิดนึง ส่วนตังที่จ่ายไปอะหรอ ตังไอ้หมีล้วนๆครับ ก็มันอยากบอกเองว่าจะเลี้ยงอ่ะ ไม่ผิดเน้อ
พอยกไปที่โต๊ะ นั่งกันซักแป๊ปผมกะไอ้หมีก็เล่นน้ำเลยครับ พวกผู้ใหญ่เค้ามาแค่นั่งกินลมกัน เด็กๆอย่างเรา เช่าห่วงยางครับ จริงๆครับ นึกภาพผู้ชายตัวควายๆอย่างไอ้หมี กำลังเดินลากห่วงยางอันโตๆลงน้ำ เห็นแล้วก็ขำดีครับ พอลงไปได้ ผมก็โดดขึ้นไปนั่งบนห่วงยางให้ไอ้หมีลาก สนุกมากมาย คลื่นมาทีนึง ก็กระโดดกระแทกคลื่นทีนึง โอ๊ว สนุกมากมาย ยิ่งคลื่นแรงๆสูงๆ สะใจครับ
“เฮ้ยๆๆ มาแล้วเว้ย” คลื่นครับ ไม่ใช่อะไรเลย ตื่นเต้นเป้นเด็กๆเลย
“มาอีกแล้วเว้ย อันนี้ลูกใหญ่เลย เร็วดิมรึง” เนื่องจากไอ้หมีต้องเป็นคนผลักให้ห่วงยางที่ผมนั่งกระแทกใส่คลื่นนั่นเอง เหอๆๆ แต่คราวนี้คลื่นมันสูงกว่าลูกอื่น เลยส่งผลให้ห่วงยางผมพลิกคว่ำไม่เป็นท่า กินน้ำทะเลไป หลายอึก แสบหูแสบตาไปหมด ไอ้หมีหรอครับ ไม่มีหรอกครับจะเดินมาช่วยอ่ะ ยืนขำกร๊ากกกกเลย ส่วนห่วงยางก็ลอยไปนู้น ผมต้องกระดึ๊บๆ ไปลากมา แอบเคือง เลยให้มันนั่งมั่ง กะเอาคืน
พอมันนั่งได้ที ผมก็ผลักให้มันดีๆก่อน อิอิ พอเจอลูกสูงๆหรอ ผมก็ผลักครับ ผลักห่วงยางให้คว่ำเลย 555 สะใจ ก็สนุกๆ ขำๆกันไปครับ ไม่มีไรมาก แล้วก็กลับขึ้นมากินอะไรที่โต๊ะกัน ไม่น่าเชื่อว่าการเล่นน้ำแค่ไม่เท่าไหร่ จะทำให้หิวได้มากมายขนาดนี้ เพราะผมกะไอ้หมีไม่คุยกับเลยครับ จับอะไรได้ ยัดเข้าปากเคี้ยวๆกลืน เหอๆๆๆๆ กว่าจะได้คุยกันก็นั่นแหละ อิ่ม
จริงๆแล้วคืออยากพาแม่มาเที่ยวครับ แต่ไปๆมาๆ สนุกกันเองซะงั้น กว่าจะได้กลับก็เกือบๆ 4 โมงเย็นครับ อยู่ต่อนานไม่ได้ เพราะต้องส่งแม่ขึ้นรถกลับ
กลับมาถึงก็เกือบๆ หกโมงแล้ว ข้าวเย็นไม่ต้องครับ เพราะอิ่มตื้อเลย จัดการเก็บกระเป๋าเตรียมไปส่งแม่ขึ้รถตอน 3 ทุ่ม ไอ้หมีมารับครับ ดูท่าทริปเที่ยวคราวนี้ ป๊ากะแม่ไอ้หมี จะเข้ากันได้ดีกะแม่ผมมากมาย ดีแล้วครับ รักกันไว้ พอ 2 ทุ่ม ไอ้หมีก็มารับครับ ไปถึงหมอชิตก็ราวๆ2 ทุ่ม 45 นั่งรอรถนิดหน่อย ร่ำลากันอีกนิด
“ทศ ยังไงแม่ก็ฝากหนุ่มด้วยนะลูก มาอยู่นี่คนเดียวญาติก็ไม่มี แต่มีทศอยู่แม่ก็สบายใจ”
“ไม่ต้องห่วงครับแม่ มีหนุ่มที่ไหน มีผมที่นั่นแหละครับ” หน้าบานเป้นจานดาวเทียมไปแล้วไอ้หมีหนะ
“ดูแลตัวเองดีๆนะลูก แม่เป็นห่วงนะ คนสมัยนี้อันตราย ไม่ใช่คนบ้านเรา ไว้ใจใครไม่ได้รู้มั้ยลูก” แม่พูดไปแล้วก็ลูบหัวผมไปอย่างเอ็นดู พาลจะทำให้ผมร้องไห้นี่ซิ แต่สะกดไว้ครับ กลัวเสียฟอร์ม คนเยอะ
“ไม่ต้องห่วงครับแม่ ผมจะระวังตัวนะ แล้วอีกอย่างไอ้ทศก็อยู่ ตัวยักกะยักษ์ คงไม่มีใครกล้าทำอะไรหนอกแม่” ผมพูดติดตลก พอให้แม่ยิ้มได้ ท่านจะได้ไม่กังวลมากนัก
“มะม่วงกับส้มลิ้มก็เอาไปฝากเพื่อนๆที่ทำงานด้วยนะลูก” นี่แหละครับ ชีวิตคนบ้านนอก มีอะไรก็เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ แสดงน้ำใจไมตรีต่อกันโดยไม่ต้องมีผลประโยชน์มาเกี่ยวข้อง
“ครับแม่ เค้าจะได้รู้ว่าบ้านเรามะม่วงอร่อย เนอะ” เราคุยกันอีกซักพัก รถก็เข้าเทียบชานชาลา แม่ก็เตรียมตัวขึ้นรถ มีกอดกันนิดนึง ต่อมน้ำตาผมจะแตกอยู่รอมร่อ
“ดูแลตัวเองดีๆนะลูก แม่เป็นห่วงนะ” แม่พูดก่อนที่จะขึ้นไปนั่งบนรถ โดยมีผมกะไอ้หมียืนอยู่ด้านล่าง รอจนรถออกไป มีโบกไม้โบกมือ แบบไม่อายใครเลยครับ
“ขอบใจนะเว้ย ที่พาเที่ยว แล้วก็พามาส่งอ่ะ” ผมบอกมันที่หน้าหอ
“ไม่ต้องหรอก มันเป็นหน้าที่ของลูกเขยที่ดีอยู่แล้วหละ” ผมละอยากจะดีดหน้าผากมันเจงๆเรย
“เออ ขี้เกียจเถียงละ เหนื่อยโคตร ค่อยว่ากันพรุ่งนี้ละกัน ขับรถกลับดีๆนะ” ถึงมันจะกวนๆ แต่ผมก็ยังห่วงมันแหละ ขนาดผมแค่เล่นน้ำกะนั่งรถเฉยๆยังเหนื่อยขนาดนี้ นี่ไอ้หมี ทั้งขั้บรถ ทั้งรับ-ทั้งส่ง มันเองก็คงเหนื่อไม่น้อยไปกว่าผมหรอก
“เจอกันพรุ่งนี้นะ” ผมพูดจบก็ปิดประตู รอจนมันเคลื่อนรถออกไปก็ค่อยขึ้นห้อง หัวถึงหมอน หลับเป็นตายเลย
-
อยากไปเที่ยวทะเลมั่งอะ o7 แต่ไม่มีคนพาไป :o12:
-
เป็ดไปตปท.เหรอ เดินทางดีๆน้า
ไปทะเลเรียกคะแแนนจากคุณแม่ยายได้หลายเลย น่าอิจฉาจัง :oni2:
-
ทำคะแนนใหญ่เลยนะ พี่หมี
-
จะไปสิงคโปร์ยังอุตสาห์เอามาลงให้ ขอบคุณครับ
เดินทางโดยสวัสดิภาพนะครับ
โชคดีครับ
-
ทำหน้าที่ลูกเขยได้ดีมากๆไอ้หมีเอ๊ย .... o7 o7 o7 o7
-
น่ารักจังเลย คุณ Peang อุตสาห์ไปตามมาให้อ่าน + 1 เลยจ๊ะ
-
:m4: :m4: เอาใจแม่ยายสุดริ้ด ทำคะแนนใหญ่เลยนะครับหมี :m12: :m12:
-
:oni2: :oni2: :oni2:
มาแร้นนนนนนนนนนนนน
อยากไปเที่ยวมั้งจังเลย
-
ทำคะแนนสุดๆๆๆ แบบนี้แม่จะไม่แปลกใจเหรอ แบบนี้มันมากกว่าแค่เพื่อนจะทำให้กันแล้วนะเนี่ย อิอิ
ดีใจด้วยที่ทุกอย่างผ่านได้ด้วยดี ว่าแต่ทศทำตัวดีแบบนี้ไม่มีรางวัลหน่อยเหรอ 555555
-
ทำคะแนนสุดๆ แต่งวดนี้ก็ยังไม่ได้กินเป็ด
-
ลูกเขยตัวอย่าง อิอิ
-
ขอบคุงก๊าบบที่เอามาลงให้อ่าน1ตอน ก่อนไป :oni1:
-
อิจฉาๆๆๆๆๆๆๆ
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผม พี่หมีทำหน้าที่ลูกเขยได้ดีมากนะคับ
ชอบๆๆพี่หมีจัง อิอิ ไม่พี่หนุ่มไม่ตอบแทนพี่หมีด้วย
การนอนด้วยกันละครับ อิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
:a2:...หลังจากโขกกำแพงจนหัวแตกก็ได้อ่านเรื่องต่อแระ...
ขอบคุณนะครับ น่ารักกันจัง ที่สำคัญไม่ลืมที่จะดูแลคุณพ่อคุณแม่กันด้วย อันนี้ถือว่าดีที่สุด
จะรออ่านตอนต่อไปนะครับ...คราวหน้าหมีจะได้กินอิ่มไหมน้อ... :m1:
-
:a2:ในที่สุดก็ได้อ่าน :m1:
:oni2:ขอให้เดินทางปลอดภัยนะคะคุณเป็ด อิอิ :oni1:
-
ทริป พาคุณแม่ยายเที่ยว เสร็จสิ้นสมบูรณ์ เปรมปรี กันทั้งครอบครัว เย้ๆๆๆๆๆ :oni2:
น่ารักกันจริงๆ คู่นี้
ปลื้มแทนคุณแม่ o7
-
:pig4:
-
แม่ลำเอียง
รักลูกเขยมากกว่า :m14:
-
หมีทำคะแนนสุดฤทธิ์เชียวนะ :m14: :m14:
-
แม่ยายปลื้มขนาดนี้ลูกก็คงไม่หลุดมือ :o8: :o8:
-
:m13:พาแม่ยายไปเที่ยว
น่ารักกันจังเลยคะ
-
:m13:พาแม่ยายไปเที่ยว
น่ารักกันจังเลยคะ
-
o7 ปลาบปลื้มมม
ยังอุส่าคิดถึงสมาชิกหมีกินเป็ดก่อนไปฮ้าบบบบ :o8:
ว่าแต่ แม่ปลื้มแล้วสินะ แหมๆ แอบวางแผนนะเนี่ยหมีฟายยย :m12:
-
แหม..สองครอบครัวเข้ากันได้ดีอย่างนี้..ต่อไปคงจะไม่มีอุปสรรคไรอีกนะ..
แล้วรีบกลับมาต่อน๊า.. :bye2:
-
:m4: เอาไปเลยตำแหน่งลูกเขยแห่งปี นายหมีควาย o13
ปล. เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคร๊าบบ
-
ตอนนี้มันก็ไม่สั้นนะ
และก็ถือว่าประสบความสำเร็จตามแผนของหมีเลยทีเดียว :oni3:
-
กลับมาถึงเมืองไทยโดยสวัสดิภาพน่าคับ :mc4: :mc3: :pig3:
-
ซาหนุกมากมายค่ะ
ดูท่าพี่หมีขยันทำคะแนนจังเลยนะคะ
-
เย้ กลับมาต่อแล้ว
:m4: :m4:
happy ending อ้าวยังมะ ending หรอ
โทดที :m23:
-
หมีนี่เป็นลูกเขยดีเด่นเลยนะเนี่ย
:a1:
-
เป็ดกลับมาแล้วจ้า แต่ขอเคลียร์งานแปร๊บหนึ่งจ้ะ จะรีบมาต่อให้ทันที :oni2:
-
หมีทศ เก็บแต้มใหญ่แล้วเอาใจน่าดู คริคริ
แบบนี้ต้องหลงเสียแล้ว
หลงแบบทุกๆวันซะด้วยสิ
:oni2: :oni2: :oni2: :oni2:
-
ทศนี่น่ารักจิงๆๆๆๆ รักกันไว้นา เหอ เหอ :m1:
-
แหม :o8:
พอมีคนชมว่าหมีเป็นลูกเขยยอดเยี่ยม เยอะเข้าหน่อย
ทำเนียน เงียบหายไปเลยนะ
:angry2: กลับมาต่อได้แล้ว
-
อิอิ ลูกเขยเร่งทำคะแนน :m1:
-
ยังมะมาอีกเหยอออ :a5:
รอนะค๊าบบบบบ :bye2:
-
ยังไม่มาต่ออ่ะ :serius2:
มารอนะคะ :sad2:
-
:sad2:
-
ปูเสื่อนอนด้วยคน ไปนานเนอะเที่ยวนี้อะ
-
เค้ายังไม่มาต่ออีกง่ะ เศร้า :sad2: :sad2:
-
คุรหมีทำหน้าทีลูกเขยไดดีมากๆ o13 คุณหนุ่มน่าจะให้รางวัลคุณหมีนะคับ :oni2:
-
เข้ามาติดตามสถานการณ์ :oni1:
ยังไม่กลับมาเหรอ
-
:a12: นอนรอ
-
:a12:
-
:oni1:
ลั้ลลา รอ
-
:a12:
-
:a1:
รอด้วยความจงรักและภักดีต่อคนเขียน
-
:sad2: :sad2: :sad2: :sad2: รอมาหลายวันแล้วววววว
-
:call: :call: :call:
-
วันนี้มาแบบไม่ค่อยอยากเอามาลงอ่ะ กลัวเล้าแตก :o อ่านเองก็ยังตกใจ :a5: เฮ้ย ไรกันเนี่ย จริงหรอ โอแม่เจ้า ประมาณนั้น ยังไงก็ไปโวยกะคนเขียนน๊า เค้ามะเกี่ยวเน้อ....
:o12: เสียใจมากมายยยยยย
.............................................
ต้องขอโทษอย่างมากมายครับ ที่ไม่ได้มา up ให้เลย เนื่องจากตอนนี้มันไม่มีเหตุการณ์อะไรน่าตื่นเต้น เลยไม่รู้จะนำอะไรมาเขียนต่อ และตั้งใจไว้ตั้งแต่แรก ว่าจะลงเพียงสั้นๆให้พอน่ารักๆเท่านั้น ก็ไม่คิดว่าจะเดินทางมาจนถึง ตอนที่ 60 ได้ อาจจะเพราะด้วยแรงเชียร์และกำลังใจจากเพื่อนๆในเล้า ที่ทำให้ผมอยากเล่า และแบ่งปันประสบการณ์ที่ดีๆให้ฟัง ใจจริงผมอยากเขียนให้เรื่องมันออกมาแนวน่ารัก ให้ได้อ่านแล้วนั่งอมยิ้มกันทุกตอน แต่ไปๆมาๆ ก็ดันมีฉาก ซึ้ง ฉากเศร้า เข้ามาด้วย จนล่วงเลยและยืดยาวจนมาถึงตอนที่ 60
ยอมรับครับว่าดีใจมาก ที่มีคนสนใจมาอ่านมากขนาดนี้ ดีใจมากจริงๆ หลังจากให้น้องแป้ง post แล้ว วันรุ่งขึ้น ผมก็จะเข้ามาอ่าน ment ทุกคนเลย บางทีอ่านซ้ำไปมาอีกต่างหาก แล้วก็นั่งอมยิ้มเป็นคนบ้าอยู่หน้าคอม 555555 ตั้งแต่กลับมาจากสิงคโปร์ ผมยังไม่ได้เข้ามาในเล้าเลยครับ รวมทั้ง MSN บางทีทักมา แต่ผมไม่ได้ตอบ ต้องขอโทษจริงๆ เพราะงานที่เพิ่มมากขึ้น ทำให้เวลาที่จะทำอะไรตามใจตัวเองลดลง
มีหลายคนสงสัยว่าเรื่องแต่งรึเรื่องจริง เรื่องจริงครับ แต่ก็คงไม่ทั้งหมด คนเราคงไม่ได้มีแต่เรื่องน่ารัก สดชื่น สดใส ซาบซ่าได้ตลอดเวลา แต่ผมก็เลือกที่จะจำในสิ่งดีๆ และเลือกที่จะเล่าในสิ่งที่น่ารักๆเท่านั้น แต่ฉากที่ค่อนข้างเรทๆหน่อยเนี่ย มันก็มีทั้งจริง ทั้งแต่งปนกันแหละครับ “สาวตัวกลม” ทายมาว่าฉากในรถต้องแต่งเอาแน่นอน ผิดครับ ฉากในรถ ที่เกี่ยวกับรถ จริงหมดเลย 555555555 (ช่างกล้าเจงๆกรู)
หมีฟายของเราก็ถึกๆ เถื่อนๆ อย่างที่ผมเขียน มีแอบหวานบ้าง บทจะเอาใจก็หวานแทบเลี่ยน(แต่ก็ชอบ อิอิ) บทจะโมโห ก็ไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย แต่สุดท้าย มันก็ต้องมาขอโทษทุกครั้ง(ถ้ามันผิด) และด้วยเหตุนี้ ผมและมันก็เลยแปรเปลี่ยนจากความรัก ความใคร่(ซึ่งมีเป็นระยะๆ) เป็นความผูกพันธ์ และเข้าใจในกันและกันมากขึ้น
สำหรับน้องที ตอนนี้มันก็ยังอยู่ที่ บริษัทเดิมนี่แหละครับ ไม่ได้ออกไปไหน ก็ยังเห็นๆกันอยู่ แต่ก็ไม่ได้มาวุ่นวายอะไรนัก ผมก็แปลกใจนะ มันอยู่แผนกเดียวกัน เจอกันทุกวัน(หมีกะที) มันไม่ทะเลาะกันรึไงหว่า แต่ก็นั่นแหละ ใครจะกล้ามีเรื่องกะไอ้หมีล่ะ แค่เห็นตัวก็คงจะยอมยกธงขาวแล้วหละ
ยังไงก็ต้องขอโทษจริงๆที่จะขอจบแบบดื้อๆแบบนี้ เอาเป็นว่าจะเอามาลงทิ้งท้ายแบบจบสวยๆให้อีก 1 ตอนละกันเนอะ จะได้ไม่ค้างคา 55555555 ส่วน MSN ก็เข้ามาคุยกันได้ตามปกตินะครับ ผม on ทั้งวันอยู่แล้ว เพียงแต่ว่าหากทักมาแล้วไม่ได้ตอบ ก็ต้องขอออกตัวก่อน ว่าไม่ได้อยู่ที่โต๊ะแน่นอนเลย แต่ถ้าอยู่ผมตอบทุกข้อความอยู่แล้วครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆ ขอบคุณสำหรับแรงเชียร์ให้หมีกินเป็ดเยอะๆ ขอบคุณสำหรับทุก ment ที่ทำให้ผมอมยิ้มและมีความสุขไปกับทุกคน บางทีผมเหนื่อยผมก็เข้ามานั่งอ่าน ment ครับแล้วก็ยิ้ม แล้วก็กลับไปทำงานต่อได้ จริงๆครับ และถ้ามีเรื่องราวอะไรที่น่ารักๆเกิดขึ้น ผมสัญญาว่าจะมาเล่าให้ฟังอย่างแน่นอนครับ :bye2:
-
:a5:
เอ้อ ... มีฉากในรถด้วยเหรอ ... ตอนไหนหว่า ตอนป้อนน้ำป่ะ จำมะล่ายแระ (กลัวพลาดตอนสำคัญไปอ่ะ)
ก็มะเป็นไรหรอก ถ้ามันมาจากเรื่องจริงด้วย มันก็คงต้องดำเนินต่อไป จะเขียนให้อ่านหรือเปล่าก็แล้วแต่อ่ะนะ แต่ถ้าเขียนมาก็อ่านไป (แล้วจะบอกทำไม)
เอาเป็นว่า เป็นกำลังใจให้แล้วกัน :a1::a2:
-
จะคอยเป็นกำลังใจให้นะครับผม :L2:
-
จะจบแล้วจิงเหรอเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
:a5:
เอ้อ ... มีฉากในรถด้วยเหรอ ... ตอนไหนหว่า ตอนป้อนน้ำป่ะ จำมะล่ายแระ (กลัวพลาดตอนสำคัญไปอ่ะ)
ก็มะเป็นไรหรอก ถ้ามันมาจากเรื่องจริงด้วย มันก็คงต้องดำเนินต่อไป จะเขียนให้อ่านหรือเปล่าก็แล้วแต่อ่ะนะ แต่ถ้าเขียนมาก็อ่านไป (แล้วจะบอกทำไม)
เอาเป็นว่า เป็นกำลังใจให้แล้วกัน :a1::a2:
^
^
^
^
ฉากในรถทัวร์อ่ะจ้า เอิ๊กๆๆๆ จำกันได้ก่อ :o8:
-
อะไรนะ ทำไมจะจบแล้วเหรอ
อยู่ด้วยกันนาน ๆ ก่อนสิ อย่ารีบไปเลย
[attachment deleted by admin]
-
ใกล้จบแล้วเหยออออ :serius2:
-
ว้าเสียดายจัง น่ารักกุ๊กกิ๊กดีทั้งคู่อ่ะ อยากให้มีต่อยาว ๆ จัง แต่ถ้าไม่สะดวกก็ไม่บังคับครับ
แค่เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่แค่นั้นล่ะครับ อิอิ :a1:
-
กรีสสสส จบแล้วเหรอเนี่ย ยังไงก็ขอบคุณคนเขียน คุณหมีกินเป็ด (ชื่อนี้ใช่ไหม) และคุณแป้งคนโพสมากเลยจ้า ที่นำเรื่องราวดีๆมาแบ่งปันกัน แล้วมาเล่าอีกน้า
ว่าแต่ฉากรถทัวร์อยู่หน้าไหนเนี่ย คุ้นๆอยู่
-
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
จะไม่มาต่อแล้วจริงๆ เหรอ o7 o7
แล้วก็ขอบคุณนะคะ ที่นำเรื่องน่ารักๆ มาให้อ่าน :m1:
แล้วถ้าหมีกินเป็ดอีกเมื่อไหร่ อย่าลืมเอามาเล่าให้ฟังน๊า :m12:
จะรออ่านตอนน่ารักๆ ที่สัญญากันไว้น๊า :oni2: :oni2:
มีความสุขมากๆ นะคะ :L2: :L2:
-
ขอกีซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
ซาหลบด้วยคน :sad2:
-
อ้าวจะจบแล้วจิงๆๆๆเหรอ ท่าน
-
จะจบแล้วเหรอ
ว้า เสียดายอ่ะ
แต่ไม่เป็นไรนะ ไว้ว่างๆ หรือมีเรื่องหนุกๆ น่ารักๆ ก็เข้ามาแปะมาบอกกันบ้างนะ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ก็ขอเป็นกำลังใจให้ความรักของทั้งคู่ด้วยนะ..
ดูแลกันและกันให้ดีๆนะ..
:pig4:ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่มาเล่าสู่กันฟัง.. :pig3:
-
จะจบจริงหรอ ม่ายยยยยยยยยยยยย :serius2: :serius2: :serius2:
-
บอกว่ามาจากเรื่องจริง
เค้าไม่อยากได้ยินคำว่าจบเลย
บอกว่าหยุดเล่าจะดีกว่ามะ
-
:serius2: :serius2:
จะจบแล้วหรอ ไม่ยอมนะ
:o12: :o12:
-
ขอให้รักกันไปนานๆๆๆๆๆๆ มั่นใจและเชื่อกันไปตลอด ก้าวผ่านได้ทุกอุปสรรคอย่างราบรื่น
ขอบคุณที่เอาเรื่องบอกเล่าเป็นประสบการณ์ให้กัน มีโอกาสก็แวะเข้ามาคุยกันน๊า
ความรักจงเจริญ
-
:m15: จาไม่มาลงต่อแล้วเหรอค้าบบ
อ๊ะ ไม่เป็นไร ยังไงก็ขอบคุณที่เอาเรื่องราวน่ารักๆ มาเล่าให้ฟังนะค้าบบ
ขอให้รัก ให้ใคร่ ให้ผุกพัน์ื กันไปตลอดนะค้าบบ อิอิ :o8:
-
รักกันตลอดไปนะครับ
รอฉากส่งท้ายดีกว่า
-
มาอ่านตอนจะจบซะละ
แต่ก็ดีแล้วล่ะ ตัดจบไปทั้งๆ ที่ยังดีๆ อยู่แบบนี้ เพราะเนือ้เรื่องมันเริ่มเอื่อยๆ เฉื่อยๆ แล้วล่ะ เหมือนมันมาถึงจุดสูงสุดแล้ว ...
-
แงะ :o อ่านมารวดเดียว ไรอ่ะ จะจบแล้ว แง่แง่แง่ :o12: :o12: :o12:
ไม่น่าเชื่อคับ ผมอ่านมามีหลายครั้งหลายตอนที่คิดว่าจะต้องเลิกกันแน่ๆ
อย่างตอนน้องคนนั้นในผับที่โอบกอดหมี หรือว่าตอนนายที :angry2: :angry2: :angry2:
ในที่สุดพี่หนุ่มก็ได้พิสูจรักแท้ รึเปล่าหว่า :a4:
ก็ขอให้รักกัน เข้าใจกันมากๆน่ะคับ อย่าเอาอารมณ์มาเป็นใหญ่ เห็นทะเลาะกันทีไร :เตะ1: มีเจ็บตัวทุกที :sad2:
แต่เค้าม่ะชอบลุงหมีเลย อยากงับแขนลุงหมีซักที หุหุ :m22:
รักน้าพี่หนุ่ม แต่+1ให้แป้งน้า หุหุ :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
-
แบบนี้มันค้างคาอ่ะ
ถ้าจบแล้วช่วยมาต่อตอนจบให้ด้วยจิ
แบบว่าแล้วเจ้าชายกับเจ้าหญิงก็ครองรักกันชั่วนิรันดร์ ว้ากกกกกกกก
-
:impress: :impress: :impress:
ครับผมจะรออ่านนะครับผม
เป็นกำลังใจให้เสมอครับผม
:impress: :impress: :impress:
-
ง่ะ จะจบแล้วหรอฮะ :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
:serius2: จะจบแล้วหรออออ แงๆๆๆ
เสียดายจังเลย
แต่ว่าก้ขอบคุนมากนะคะที่เอาเรื่องดีๆมาเล่าให้ฟัง :o8:
อิอิ
ชอบเรื่องนี้มากน้า เรื่องแรกที่จิ้มเข้ามาจ้า :oni1:
:L2: :L2: :L2:อ่ะให้คนแต่งงงง ขอให้รักกันนานๆนะ o13
-
:o12: ยังอยากอ่านต่อเรื่อยๆ เลยน่ะครับ
แต่ก็เข้าใจเรื่องภารกิจที่รัดตัวนะครับ
ยังไงจะรออ่านตอนสุดท้าย และถ้ามีเรื่องเพิ่มเติมก็มาลงเป็นตอนพิเศษแล้วกันนะครับ
ขอบคุณที่นำเรื่องดีๆ มาแบ่งปันกันนะครับ
-
มารอตอนจบคับ :a12:
-
จะจบแล้วเหรอ :a5: :a5: ม่ายยยยยยยยยยยจริงงงงงงงงงงงงงงง
หญิงม่ายยอมมมมมมมมม :o12: :o12: :o12: :o12:
พูดเล่นใช่ป่ะ ช่ายมะ ช่ายมะ :oni3: :oni3:
-
:-[ฉากในรถ เรื่องจริง ฮ๊า ต้องกลับไปอ่านอีกรอบ พร้อมจิ้นตาม o_O
จบแล้วเหรอ อาร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไป สิงคโปร์เด๋วเดียว จบซะแล้ว ม่ายนะ ม่ายยยยยยยยยยยยยยย :serius2:
รักกัน รักกัน นานๆๆๆๆๆๆๆ
-
ม่ายยยยยยยยยเจงงงงงงงงงงงงงง
ปายกันง่ายๆ :serius2: :serius2: อย่างนี้เลยหรอ :o12: :o12: กาซิก ... กาซิก
คิดว่าจาได้ชื่นชมตอนที่พี่หมีปายสู่ขอกะแม่ซะอีก :o8:
กะไว้เลยอ่ะ :o8: ว่าถ้ามีลูกขอตัว :o เอ๊ยยย :o8:โทดอ่ะค่ะ
ว่างพี่เป็ดเข้ามาทักทายกันบ้างน้า :oni2: :oni2: แอบอ่านอยู่นานเลยอ่ะ
:oni1:
กาซิก...กาซิก :sad2:
-
ใกล้จบแล้วเหรอค๊ะ
ถึงยังไงก็อยากให้เข้ามาเรื่อยๆอ่ะค่ะ
มาเป็นตอนพิเศษก็ได้ค่ะ
-
อย่าเพิ่งบอกลาจิ ไม่ว่างไม่ต้องมาอัพก็ด้าย
สะดวกเมื่อไหร่ก็ค่อยมานะนะนะ
อย่าปายหนายยเลยน้า
มาทักทายด้วยตอนพิเศษกันบ้างก็ยังดี :o12: :o12: :o12: :o12:
-
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
รอ รอ ร๊อ รอ :a11: :a3:
-
:m25: :m25: :m25: เกินคำบรรยายจริงๆ
-
มารอตอนจบค่ะ
แต่ว่าไงๆก็ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ
แบบว่าเป็นตอนพิเศษก็ได้ค่ะ
-
ก่อนไปขอแบบ จับกด จับกด อีกซักรอบได้ปะ
อิอิอิอิ
-
คิดถึงจัง :L2:
-
โอ้ ตามอ่านมาตั้งนานไม่ได้แสดงตัวเลย
จะจบแล้วเหรอคะ ยังไงก็ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ ความรู้สึกดีๆที่มีมาเล่าให้กันฟัง :L2:
รักกันนานๆนะ ใจเย็นๆกันนะคะ ฟังกันดีๆเน้อ :bye2:
-
:m22: พึ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ค่ะ อ่านที่เดียว 60 ตอนเลยเรียกว่าไม่หลับไม่นอนเลย อ่านเพลินจบตกใจว่าจะจบแล้วเหรอ เสียดายจัง อยากให้มีอีกเรื่อยๆค่ะ ค่ะพี่น่ารักมากค่ะ ขอให้รักกันมากๆนะค่ะ แล้วจะมาติดตามเรื่อยๆค่ะ :pig4: :pig4:
-
ตามอ่านมาตลอดเลยจ้า แต่ไม่แน่ใจว่าเข้ามาเม้นท์รึป่าว
เพราะเป็นพวกขยันอ่าน แต่ไม่ขยันเม้นท์ (แก้ตัวไปเรื่อย :laugh: )
ชอบคุณหมีกะคุณเป็ดทั้งคู่เลยน้า ขอให้รักและเข้าใจกันตลอดไป :L1:
เห็นด้วยกะความเห็นของน้องๆด้านบน
ถ้ามีเรื่องดีๆน่ารักๆ ก็อย่าลืมมาเล่าให้พี่น้องในเล้าฟังด้วยนะจ๊ะ
:pig4:
-
:pig3:
หมีฟาย = หื่น โหด หึง
แต่ก็โคตรหวานเลย น่ารักจังนิ
สุดท้ายก็แพ้เป็ด
เพราะว่าถูกตัดแล้วโยนให้เป็ดกิน อุอุ :m14:
-
:sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2:
-
ใกล้มายังเอ่ย :a11:
-
:serius2: จะจบแล้วหรอ อย่าเพิ่งจิ มาลงเรื่อยๆ แบบว่าไม่บ่อยก็ได้ มีตอนไหนตื่นเต้นก็มาเล่านะ :oni2: :oni2:
มาเป็นตอนพิเศษก็ได้ :m1:
-
จาจบแล้วเหรอออออ :o12: อย่าเพิ่งตัดจบเลยยยยอ่ะ :serius2:
(รูดขาขึ้นๆๆลงๆๆ) พลีสสสสสสสสสสส :oni3:
เพิ่งเข้ามาอ่านเอง อย่าเพิ่งไป อะฮึก อะฮึก :m15:
-
ไม่อยากให้จบเลยค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
จะมีภาคพิเศษมั้ยอ่า :a3:
-
มารอนะมารอ
:sad2: ไม่อยากให้จบเลย ทำไงดี
-
ไม่อยากให้จบเลยค้าบบบ มาตั้งตารอๆๆๆๆ :o12: :o12:
-
o7 ในที่สุด ฉากสุดท้ายก็มาถึง ได้รับคำยืนยันมาแล้วว่าพรุ่งนี้ได้อ่านแน่นอน ที่หายไปนานเพราะว่าท่านพี่เป็ดไปซุ่มเขียนไว้ซะเยอะ :oni2: อยากอ่านก็อยาก แต่ถ้าได้อ่านก็แสดงว่าจบ กรี๊ดดดดดดดดดดด :o12: ทำเยี่ยงไรดีเค๊อะ เรื่องจับกด จับกด ไม่รู้ว่ามีมั้ยอ่ะ รู้แต่ว้า ถ้าจับอ้า จับอ้า อันนี้น่าจะมี :laugh: เห็นบรรดาเป็ดเกาะขอบเล้ารอกันเป็นแถว เลยเข้ามาบอกข่าวก่อนว่า พรุ่งนี้ ชัวร์ o13 จะได้เตรียมเลือดกันไว้เยอะๆ เหอๆๆๆๆๆ :laugh:
-
รอตอนจบเด็ดๆดีก่า
-
เข้ามารอตอนจบ
แต่ไม่อยากให้จบเลยยยย :sad2:
-
เข้ามารอ เศร้าจัง :sad2:
-
เข้ามารอด้วยคน :a1:
-
เข้ามารอ :m13:
-
เหอะๆๆๆ จุดธูป สาม ดอก ให้ถึง พรุ่งนี้ไวไว หุหุ :oni1:
-
มารอด้วยคนจ้า ม่ะอยากให้จบเลย :sad2:
-
ยังไม่มาอีกหรอ
:a12:
-
อยากอ่าน แต่ยังไม่อยากให้จบอะฮะ ฮือๆๆๆๆๆ
-
เลยพรุ่งนี้มา 2 ปีละ ยังไม่มาอีกเหรอ :a12: :a12:
-
ไม่เห็นมาเลย :sad2: แต่ก็ยังรออยู่ :m13:
-
ปูเสื่อนั่งรอด้วยคน :a4:
-
มารออ่านตอนต่อไปด้วย (ไม่เอาตอนจบ ไม่เอา ๆๆๆๆๆ :L2:)
-
บังม่ะมาอีกเหรอออ เลยมาหลายวันแล้วน่ะ
งี้วันนี้ต้องทำพิธีจุดธูปอันเชิญสะแล้ววว :oni3:
-
อาจจะหายหน้าไปซักพักเน๊คะ :o12:
จะไปตจว.คงไมได้เล่นคอมแน่นอน :a6: (ตายดีกว่า)
นั่นแหละๆ ก้อคงไม่ได้เข้ามาแน่รุย TT
เอาเปนว่ากลับมาจะรีบมาอ่านและดันให้รุย สัญญาๆ o13
-
ครบสองปีแว้วน๊า
มะไหร่จะมาลงต่อ :a6:
เหอๆ ล้อเล่งน๊า
-
รีบๆมานะค๊าบบบ :a2:
-
:L2:เข้ามารอตอนจบกะตอนพิเศษ หุๆ :pig3:
-
:L1: :L1: :L1: :L1:
-
:sad2: net เน่ามาตั้งแต่วันเสาร์อ่ะ :serius2:เข้าไม่ได้เลย พอเข้าได้ จะ post ก็ can not page ซะงั้น refresh ไปมา Eror ไปเลยอ่า.......... :o12: ทั้งๆที่สัญญาไว้แล้วแท้ๆอ่ะ
ขอโทษอย่างมากมายยยยยยยยย :a6: อ่ะๆขอไถ่โทษโดยการเอามาลงให้อย่างเร็วไว (วันนี้มะได้อยู่ office เลยยืมโน๊ตบุ๊คเพื่อนส่งให้เลยนะเนี่ย :m23:)
.............................................................
บทสุดท้าย........(ไม่อยากให้ท้ายสุดเลยอ่ะ) :o12:
องก์ที่ 60
เช้านี้ผมตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวตุ๊บๆ รู้สึกร้อนผ่าวตั้งแต่ดวงตาถึงลำคอ คอแห้ง รู้สึกกระหายน้ำอย่างมาก สงสัยเป็นเพราะว่าสองวันที่ผ่านมาเที่ยวตลอด ผมพยายามลุก เอาแขนยันตัว ลุกขึ้นนั่งได้อย่างไม่ยากเย็นนัก พอลุกขึ้นยืนเท่านั้นแหละ อะไรๆในห้องก็ดูหมุนๆไปหมด ผมเลยต้องนั่งลงที่ขอบเตียงไว้ก่อน
“เป็นไข้แน่เลย” ผมรำพึงกับตัวเอง แล้วก็ล้มตัวลงนอนอีกครั้ง หลังจากที่ชั่งใจอยู่ประมาณ 2 นาที ก็ตัดสินใจหยิบโทรศัทพ์โทรไปลางานกับพี่ฝน แล้วก็ลุกขึ้นอย่างเชื่องช้า เอาผ้าชุบน้ำมาแปะหน้าผากไว้ แต่มันรู้สึกเย็นๆยังไงไม่รู้ เลยเอาออกซะงั้น ก็เลยฝืนลุกไปกินยา พารา 2 เม็ด แล้วก็กลับมานอนต่อ มาสะดุ้งตื่นตอนได้ยินเสียงโทรศัพท์
“โหลลลลล” อาจจะด้วยเพราะฤทธิ์ของยาและอาการไข้ ทำให้ผมยังมึนๆ
“ไม่สบายหรอ เป็นไรมากป่าว” ไอ้หมีนั่นเอง มันคงรู้มาจากพี่ฝน
“มีไข้นิดหน่อยอ่ะ นอนพักสักหน่อยเดี๋ยวคงหาย” ไม่คิดเลยว่าอาการไข้จะทำให้ผมอ่อนแอได้ขนาดนี้ ผมรู้สึกขอบตาร้อนผ่าว ไม่ใช่เพราะไข้ แต่มันเป็นหยดน้ำตาต่างหาก ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจะร้องไห้ทำไม
“เฮ้ย เป็นไรมากมั้ย กินยารึยัง” น้ำเสียงมันดูกังวล ยิ่งได้ยินแบบนั้น ทีนี้ละผมสะอื้นเลย
“อืม กินแล้ว” เสียงสั่นเลยผม นึกแล้วก็สังเวทใจเจงๆกรู
“เดี๋ยวไปหานะ เดี๋ยวซื้อข้าวต้มไปนะ” พอมันวางสายไป ผมก็นอนร้องไห้กระซิกๆอยู่บนเตียงนั่นเอง มานึกดูก็ยังไม่รู้เลยว่า กรูจะร้องทำไมเนี่ย
ก๊อกกกกกกก ก๊อกกกกกกกกก เสียงประตู รัวเลย
ผมลุกแบบมึนๆไปเปิดประตู พอเจอหน้าไอ้หมีก็โผใส่เลย ต่อมน้ำตาแตก ร้องไห้ซะไม่มีละ ดูท่ามันก็คงตกใจ ประคองพาผมเดินเข้ามานั่งบนเตียงแล้วกอดผมไว้นิ่งๆ จนผมเริ่มเหลือแค่เสียงสะอื้น
“เป็นไงมั่งฮึ ไหนดูซิ” มันจับผมนั่งขึ้นตรงๆ แล้วแตะหน้าผาก แต่ตัวผมดู
“ทำไมตัวร้อนอย่างนี้เนี่ย” ดูสีหน้ามันตกใจน่าดู ผมก็เลยลองจับหน้าผากตัวเองดูมั่ง ก็ไม่เห้นจะร้อนเลย
“ไม่เห้นร้อนเลยเนี่ย” ขนาดเพิ่งร้องไห้ไปหนะ เถียงซะละ
“ก็ร้อนไปทั้งตัวเนี่ย ไปเลยลุกแต่งตัวไปหาหมอเดี๋ยวนี้” ไอ้หมีมันจับผมลุกขึ้น
“เฮ้ย ไม่เป้นไรหรอก กินยาแล้วนอนพักหน่อยเดี๋ยวก็หายแล้ว” ผมอยากยื้อแขนนะ แต่มันไม่มีแรง พอจะออกแรงดึงก็ดันเซจะล้มเองซะงั้น
“เนี่ยนะไม่เป็นไร ดูสภาพซิเนี่ย ดูได้ที่ไหน ไม่เอาละ ไปหาหมอเลยดีกว่า” ไอ้หมีมันลุกไปเอาเสื้อผ้าผมออกมา จังหวะที่มันลุกไป ผมก็รีบมุดลงที่นอน เอาผ้าห่มมาคลุมตัวไว้ (ทำตัวเป้นเด็กๆเลยกรู)
“ลุกเลยหนุ่ม ไม่เอา อย่าดื้อ ตัวร้อนขนาดนี้ไม่ธรรมดาแล้วเนี่ย มาเร็วๆ” มันเดินมาเลิกผ้าห่มผมออกแล้วลากแขนผมลุกขึ้น ไอ้ผมก็เป้นอะไรไม่รู้ งอแงโคตรๆเลย
แต่ไอ้หมีมันไม่ยอมง่ายๆครับ คราวนี้มันจับผมเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เองเลย เออ เอากะมันซิ ใส่เสื้อผ้าเสร็จมันก็เอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้า พอเช็ดตัว ผมก็บอกว่าหนาว มันก็รีบเดินไปคว้าพวกกระเป๋าตัง แล้วก็ลากๆๆๆๆๆๆ ต้องใช้คำว่าลากเนี่ยแหละครับ เพราะผมดิ้นๆไม่ยอมเดินอ่ะ
“จะเดินดีๆมั้ย” มันหันมาพูดตอนที่ผมจับประตูห้องไว้
“...................” นิ่งครับ
“งั้นอุ้มนะ” มันไม่พูดเปล่านะ มันเดินเข้ามาจะอุ้มจริงๆ
“เฮ้ยไม่ต้อง เดินเองได้” คราวนี้เดินนำหน้ามันลิ่วเลย แบบว่ารู้ว่ามันไม่ยอมแน่ๆ เหอๆๆๆๆ ไม่ได้กลัวนะเนี่ย
……………………………………………………………………………..
มันขับรถพาผมไปโรงพยาบาลที่ทำประกันสังคมไว้ ให้ผมนั่งรอแล้วมันก็ไปติดต่อเจ้าหน้าที่เองหมด ดีๆๆ ไม่เหนื่อยๆ
ซักพักพยาบาลก็ประกาศเรียก
“คุณ.....................เชิญห้องตรวจหมายเลข 3 ค่ะ” ผมก็เข้าไปครับ โดยมีไอ้หมีเดินตามไปรอหน้าห้อง ก่อนเดินเข้าห้องผมหันมาแลบลิ้นให้มันทีนึง มันดันมาขำใส่ผมอีกแนะ ชิ ชิ ขัดใจ
“ตกลงว่าต้องนอนรอดูอาการก่อนนะครับ” หมอลงความเห็นครับ นี่ผมเป็นหนักถึงขนาดต้องนอนโรงพยาบาลเลยหรอเนี่ย ไม่รู้ตัวเลยจริงๆ
“เป็นไง หมอเค้าว่าไงมั่ง” ผมเดินออกมาจากห้องตรวจ ไอ้หมีก็รีบซักไซร้ใหญ่
“อยากรู้ทำไมเมื่อกี้ไม่เข้าไปด้วยกันล่ะ” ไม่รู้เป้นไรครับ ผมกวนมันเรื่อยเลย
“อ้าวอยากให้เข้าไปด้วยก็ไม่บอก จะได้เข้าไปด้วย” แต่มันทำหน้าตาประมาณว่า กรูจะเข้าไปกะมรึงจริงๆไรเงี๊ยะ เห็นแบบนี้เลยลเกกวนมันดีกว่า
“คุณ............... เดี๋ยวรอซักครู่นะคะ เดี๋ยวให้เจ้าหน้าที่เอารถเข็นมารับไปห้องนะคะ” ผมพยักหน้ารับคำ ไอ้หมีดูท่ากระวนกระวาย ก็ผมไม่บอกมันซักทีอ่ะ
“เฮ้ย ตกลงเป้นไง”
“เค้าบอกให้นอนอ่ะ” ผมหันไปบอกมันซะหน่อย ดูสีหน้ามันยิ่งซีดเข้าไปใหญ่ แต่ผมเห็นแบบนั้นแล้วกลับชอบใจซะอีก เฮ้อ กรูเป็นโรคจิตป่าววะเนี่ย
“หมอบอกว่าเป้นอะไร ทำไมต้องนอนด้วยล่ะ เป็นหนักเลยหรอ” มันจับแขนผมเขย่าใหญ่
“กรูจะเป็นหนักก็เพราะมรึงเขย่ากรูเนี่ยแหละ”
“เอ้าก็บอกมาซิ” มันเริ่มเสียงดังครับ แต่ก็เข้าใจแหละ อ่ะ เลิกแกล้งก็ได้
“เค้าสงสัยว่ากรูจะเป้นไข้เลือดออก เลยให้นอนดูอาการก่อน แล้วก็ให้น้ำเกลือด้วย เพราะว่าอ่อนเพลีย ถ้าไม่เป็นไร พรุ่งนี้ก็กลับได้ เคป่ะ” แล้วผมก็หันหน้าไปอมยิ้มใส่มัน แบบใสซื่อสุดๆ
“มรึงไปโดนยุงกัดตอนไหนเนี่ย” เป็นจังหวะเดียวกับที่บุรุษพยาบาลเอารถเข็นมาพอดี จากนั้นก็ไปจัดการเรื่องห้องก่อน ผมขอเป็นห้องพิเศษเพราะว่าทำประกันชีวิตไว้ด้วยเลยสะดวกหน่อย ลองใช้แค่ประกันสังคมซิ คงได้นอนรวมกับผู้ป่วยอีกเป็นร้อยละมั้ง ทีนี้ละคงไม่ใช่แค่ไข้เลือดออกแน่ๆ อาจจะได้องแถมมาอีกโรค 2 โรค
……………………………………………………………………….
-
:o12: ลงได้ทีละนิดอ่ะ สงสัยจะเยอะเกิน อ่ะๆ ต่อ............
หลังจากทำเอกสารอะไรเสร็จ เค้าก็เข็นผมไปห้องพักโดยมีไอ้หมีเดินอยู่ข้างๆไม่ห่างเลย ถึงห้องก็จัดแจงเปลี่ยนเป็นชุดคนป่วย พยาบาลเข้ามาจะเช็ดตัวให้แต่ไอ้หมีบอกว่าจะเช็ดให้เอง เอาซะอายเลย เหอๆๆๆ
พอเรียบร้อยพยาบาลก็ลากขวดน้ำเกลือมาพร้อมเข็มแหลมจิ๊ก จากนั้นก็จิ้มจึ๊กเข้าให้ เจ็บจี๊ดดดดดเลย
“หิวข้าวมั้ย” หลังจากพยาบาลออกไป ไอ้หมีก็เข้ามาถาม
“อืม” ก็ตั้งแต่เช้าผมยังไม่ได้กินอะไรเลย
“งั้นกินข้าวต้มนะ” ไอ้หมีมันลงไปเอาข้าวต้มมาจากรถ จัดการแกะใส่ถ้วย แต่ผมรู้สึกว่ามันไม่อร่อย ก็เลยไม่อยากกินซะงั้น
“อ่ะ อีกคำนึงนะ” ไอ้หมีมันยกช้อนที่ตักข้าวต้มซะเต็มมาจ่อปากผม ผมก็เม้มปากสุดฤทธิ์ พร้อมกับส่ายหัวไปมา
“ถ้าไม่กินแล้วจะหายมั้ยเนี่ย”
“ก็มันไม่อร่อยอ่ะ” ก็จริงอ่ะ
“งั้นอยากกินอะไรล่ะ เดี๋ยวไปซื้อให้” แต่ตอนนี้คงจะเป็นเพราะฤทธิ์ยา เพราะผมรู้สึกง่วงๆยังไงไม่รู้
“ไม่เอาอ่ะ จะนอนแล้ว” แล้วผมก็ขยับผ้าห่มขึ้นมาอีกนิดนึง
“งั้นนอนก่อนละกัน เดี๋ยวกรูมานะ อยู่คนเดียวได้มั้ย ฮึ” มันลูบหัวผมเบาๆ ผมพยักหน้าเบาๆเป็นเชิงให้คำตอบ ตอนนี้ผมง่วงๆ มึนๆขึ้นมาจริงๆแล้ว เลยเผลอหลับไป ตื่นมาอีกทีไอ้หมียังไม่มา แต่ผมยังมึนๆอยู่นิดหน่อย
หกโมงเย็นแล้ว.. ผมยังคงมองนาฬิกา ทุกๆ 15 นาที ในใจกระวนกระวาย แถมท้องเจ้ากรรมก็ยังร้องจ๊อกๆ..มันไปไหนของมันว๊า พยาบาลเอาข้าวเย็นมาให้แต่ผมไม่อยากกินอ่ะ มันดูชืดๆ ไม่น่าอร่อยเอาซะเล้ย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก .. เสียงเคาะประตูที่นั่งรอคอยก็ดังขึ้นแล้ว พร้อมยิ้มแก้มปริในใจคิดว่าจะแกล้งงอนซะหน่อย
"ไหนบอกจะไปแป๊ปเดียวไง รอตั้งนาน.." ผมพูดดักทันทีที่เปิดประตู
"อ้าว............ที..." คนที่เปิดเข้ามา คนที่ผมเพิ่งตัดพ้อไป กลับไม่ใช่คนที่ผมรอคอย กลายเป็นคนที่ผมไม่อยากเจอ แต่จะเสียมารยาทก็ไม่ได้ ไหนๆเค้าก็อุตสามาเยี่ยมผมจึงได้แต่ส่งยิ้มแห้งๆ
"เอ่อ พอดีผมได้ยินว่าหนุ่มไม่สบาย" ทีเดินเข้ามาพร้อมตะกร้ารังนก
“ไม่ได้เป้นไรมากหรอก หมอเค้าแค่ให้รอดูอาการก่อนน่ะ”
“เอ่อ ผมเอารังนกมาเยี่ยม หายไวๆนะครับ”
“อืม ขอบคุณนะ” จริงๆแล้วผมไม่อยากเจอกันมันตอนนี้เล้ย แค่คิดว่า ถ้าไอ้หมีมาเห็นเข้าตอนนี้ ต้องมีเรื่องไม่ดีแน่ๆ
“แล้วนี่หนุ่มอยู่คนเดียวหรอ ให้ผมอยู่เป้นเพื่อนมั้ย” เสนอหน้าเชียวมรึง ครั้งที่แล้วยังไม่เข็ดใช่มะ ยิ่งกรูไม่สบายแบบนี้กรูฆ่าคนได้เชียวนะ
“ไม่เป้นไรหรอก เดี๋ยวทศก็มาแล้วหละ ถ้าไม่ว่าอะไรเราขอนอนก่อนนะ พอดีว่ากินยาเข้าไปแล้วมันเริ่มง่วงแล้วน่ะ” ไล่ครับ ไล่ ชิ้ว ชิ้ว
“อะ เอ่อ งั้นผมกลับก่อนดีกว่า หนุ่มจะได้พักผ่อน แล้ว เดี๋ยวผมมาเยี่ยมใหม่นะครับ” ผมพยักหน้าให้ ไอ้ที่พยักหน้าเนี่ย พยักหน้าไล่นะ ไม่ได้หมายความว่าให้มาใหม่ พอมันไปแล้วก็โล่งอก แต่ไอ้หมีนี่ซิหายไปไหนของมันว๊า
"ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก" เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง ประตูเปิดช้าๆ ผมชะเง้อคอดูก่อน ลังเลว่า คนที่อยู่ตรงหน้าจะไม่ใช่คนที่กำลังคิด..
"สวัสดีครับ" ผมยกมือไหว้ผู้ที่เข้ามา เป็นป๊ากับแม่ไอ้หมี แล้วก็เป็นไอ้หมีเดินตามหลังเข้ามา
"เป็นไงบ้างลูก เห็นทศเค้ากลับไปบอกว่าหนุ่มเข้าโรงพยบาล พ่อกับแม่เลยมาเยี่ยม" ไอ้หมีหิ้วตะกร้าผลไม้ขนาดมะหึมาไปวางไว้ที่โต๊ะ
“หมอเค้าให้รอดูผลพรุ่งนี้อีกทีน่ะครับ ถ้าไม่มีอะไรก้กลับบ้านได้เลย”
“แล้วเป็นยังไงบ้าง กินอะไรรึยังลูก” พ่อไม่หน้า ใจดีผิดกับหน้าตาเลยครับ
“โหย ทำไมกับข้าวไม่พร่องเลยอ่ะ” ไอ้หมีครับ สาระแนจังมากๆ ไปเปิดถาดอาหารผมดู
“แฮะๆ”พูดไม่ออกเลย หลักฐานคาตา
“ก็มันไม่อร่อยน่ะซิ ข้าวโรงพยาบาลจะไปอร่อยอะไร นี่ๆ แม่เค้าทำกับข้าวมาให้ด้วย” ป๊าไอ้หมี เข้าใจอะไรได้ง่ายมากครับ แกเก่งจริงๆ รักป๊าคร๊าบบบบบบ
“ปะทศ เอากับข้าวไปเทมาซิ เย็นขนาดนี้แล้วยังไม่ได้กินอะไร เด่ยวก็ไม่หายกันพอดี” แม่ไอ้หมีบอก
ป๊ากับแม่อยู่อีกซักพักก้ขอตัวกลับ โดยมีไอ้หมีไปส่งหน้าห้อง มันกลับไปเอาเสื้อผ้าที่บ้านมานอนเป็นเพื่อนผมนั่นเอง
“มาช้านะ รอตั้งนาน หิวจนไส้จะขาดแล่ว” เริ่มออกอาการแล้วครับ ฮุฮุ
“ขี้บ่นจริงๆเลย บ่นได้แบบนี้แสดงว่าหายแล้วนะเนี่ย”
“ใช่ซี้ คนมันไม่สำคัญนิ ใครเค้าจะสน” งอนนิสสสสนึง
“นี่ขนาดไม่สำคัญยังมีตะกร้ารังนกตั้งตะกร้านึงเนอะ” นั่นเลย กรูว่าแระ แต่ผมเดาว่ามันคงไม่รู้หรอกว่าเป้นของใคร ไม่งั้นอาจจะโวยมากกว่านี้
“หิวแล้วอ่ะ ไหนอ่ะกับข้าว” เบี่ยงประเด็นดีกว่า เหอๆๆๆๆ
มันลากโต๊ะมาไว้ข้างหน้าผม บนนั้นมีตั้งจืดตำลึง ไข่ตุ๋น แล้วก็ผัดเห็ดหอม มีแต่ของบำรุงเลือดทั้งนั้น ผมตักน้ำต้มที่ควันฉุยหอมฟุ้งราดไปทั่วๆข้าว จนจะกลายเป็นข้ามต้มอยู่รอมร่อ
"ร้อนนะ มาเดี๋ยวเป่าให้" มันพูดพร้อมดึงชามข้าวผมไปแล้วลากเก้าอี้มานั่งข้างๆเตียง ตักข้าวที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำต้ม ขึ้นมาเป่าเบาๆ พรูด พรูด ยสามสี่ครั้งแล้วยื่นให้
"กินดิ อ้าปาก" ดูมันดิ๊ ดูมันออกคำสั่ง
“ยี้ น้ำลายอ่ะ” ผมบุ้ยปากหนี
“ทำเป้นรังเกียจ ทีน้ำอย่างอื่นละกินเอา กินเอา”
“อะไร พูดให้มันดีๆนะ เดี๋ยวเถอะ” .. แต่ผมหิวจริงๆ ขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงด้วย เลยกินแต่โดยดี
“กินเยอะๆแบบนี้แหละ จะได้หายเร็วๆนะ อ่ะกินไข่ด้วย” จากนั้นมันก็กุลีกุจอ ตักนั่นตักนี่ จนแทบจะล้นถ้วยข้าวอยู่แระ
“อ่ะ กินน้ำส้มเยอะๆนะ จะได้หายเร็วๆ” แล้วมันก็ยื่นแก้วน้ำส้มคั้นแก้วโตมาให้
“สงสัยกว่าจะหายนี่คงได้อ้วนเป็นหมูซะละมั้งเนี่ย” พูดไปงั้นแหละครับ แต่ก็ดื่มไปครึ่งแก้ว
“เป็นหมูซิดี เนื้อเยอะๆ นิ่มดีออก” แล้วมันก็ยื่นหน้า ส่งสายตาหยาดเยิ้มมาให้ เห็นแบบนี้ทีไร ขนลุกซู๋ เสียวสันหลังวาบๆ
“อะไรๆ เดี๋ยวเถอะนะ ป่วยนะเนี่ย ป่วยอยู่นะ”
“อ่ะๆ กินยาซะจะได้นอน หลับเมื่อไหร่จะได้ลักหลับ”
“หืม มรึงนี่ หื่นไม่เลือกเวลาเลยนะ ตอนนี้ฟิตแล้วโว๊ย ฟิต ฟิต” แล้วผมก็ขยับแขนให้มันดู แต่ลืมไปว่าสายน้ำเกลือห้อยอยู่ ฟิตไป ฟิตมา ไปดึงสายน้ำเกลือซะขวดกระตุก
“โอ๊ย” เจ็บครับ ผมค่อยเอามือข้างที่มีเข็มน้ำเกลือมาลูบๆ มีเลือดวิ่งเข้าไปอยู่ตรงปลายสายนิดหน่อย
“เป็นไงล่ะ ฟิตน่ะ ไหนดูซิ” กำลังเจ็บครับ ไม่อยากจะอะไรด้วยแระ น้อยใจด้วยแหละ คนกำลังไม่สบายแท้ๆ ผมเลยเอาแต่ก้มหน้าจับเข็มน้ำเกลือเบาๆ ไม่พูดกะมัน เชอะๆๆๆๆ กรูงอน
“เห็นมะ เล่นจนเจ็บตัว” ดูมันดิ ยังมาว่าผมอีกอ่ะ ผมไม่สนก้มหน้าก้มตา งอนต่อไป มันเห็นผมไม่มีปฎิกิริยาตอบสนองก็คงจะพอเดาๆได้แล้วหละ มันถอนหายใจเฮือกใหญ่ กะให้ผมได้ยินว่างั้นเหอะ แล้วก็เดินไปแกะรังนกออกมา (แอบชำเลืองมอง) มาเปิดฝาแล้วหันมาทางผม มันหันซ้ายหันขวา สงสัยจะหาช้อน ชิชิ เอาของกินมาล่อก็เหอะไม่หายงอนหรอก
แต่สิ่งที่ผมคาดไม่ถึงครับ มันเงยหน้า กระดกรังนกลงคอมันหมดขวดอย่างหน้าตาเฉย
“เฮ้ย” ตกใจผสมอึ้งบวกงอน ก็นึกว่ามันแกะให้ผมกินซะอีก
“ทำไมอ่ะ กินไม่ได้หรอ หวงหรอ ใครให้มาล่ะ” กะลังงอนๆ สะอึกเลย แสดงว่ามันรู้แฮะ ว่าไอ้ทีมา
“น้ำเกลือใกล้หมดแล้วอ่ะ เรียกพยาบาลให้หน่อยดิ” ผมแถเปลี่ยนเรื่องมาดื้อๆเลยครับ
ซักแป๊ปหมอกับพยาบาลก็เข้ามา วัดนั่น วัดนี่ วุ่นวายไปหมด โดยมีไอ้หมียืนกินรังนกขวดที่ 2 อยู่ข้างๆเตียง นี่มรึงกะจะกินให้หมดคนเดียวเลย ชิมิ
“ ดีขึ้นแล้วนะครับ ไม่ต้องให้น้ำเกลือแล้ว รอดูอาการพรุ่งนี้อีกที ถ้าไม่มีอะไรก็กลับบ้านได้เลยครับ” หมอพูดพร้อมจดอะไรไม่รู้ ยิ๊ก ยิ๊กเลย
“แล้วตกลงผมไม่ได้เป้นไข้เลือดออกใช่มั้ยครับหมอ”
“ไม่ใช่ครับ แค่อ่อนเพลียแล้วก็มีไข้ แต่พวกนี้อาการมันคล้ายๆกัน แล้วคุณทานพารามาด้วย ถ้าเป้นจริงๆเนี่ย จะตรวจไม่เจอครับ แต่เท่าที่ดู ไม่น่าจะใช่ครับ ถ้าพรุ่งนี้เช้า ไม่มีไข้ ก็กลับได้เลยครับ” ได้ยินหมอพูดแบบนี้ ผมก็ค่อยโล่งใจหน่อย
“ถ้าไงหมอขอตัวก่อนนะครับ แล้วพรุ่งนี้เช้าจะมาดูอีกที” ตอนนี้มือผมก็เป็นอิสระ จากสายน้ำเกลือซักที
“ถ้าพรุ่งนี้หมออนุญาตให้กลับแล้วอ่ะ ไม่ต้องไปทำงานนะ พักที่ห้องอีกซักวัน” ไอ้หมียืนสั่งอยู่ข้างเตียงนั่นเอง ผมก็ได้แต่พยักหน้ารับคำ เพราะผมเริ่มซึมๆแล้ว สงสัยจะเป็นเพราะฤทธิ์ยา ผมไม่พูดไร ล้มตัวลงนอน
-
o2 เยอะมากมายเค่อะ สงสัยท่านพี่เป็ดแกซุ่มไว้นาน ทิ้งท้ายแบบว่าให้คนอ่านตาลาย พอตั้งสติได้ แกก็วิ่งหนีหายเข้ากลีบเมฆไรเงี๊ยะ อ่ะๆๆ ต่อกันดีกว่า อันนี้น่าจะพอน๊า..... :oni1:
ปล. แอบชอบตินนี้เป้นพิเศษ อิอิ :m1:
“จะนอนแล้วหรอ” ไอ้หมีโน้มตัวลงมา ผมพยักหน้าให้เบาๆ แล้วผมก็หลับไปเลย มารู้สึกตัวตอนที่มีมือใครบางคนกำลังลูบไล้น้องชายผมอยู่
“หืม” ผมงัวเงีย ขยี้ตา
“ทำอะไรอ่ะ” ไอ้หมีนั่นเอง ยืนปลอยท่อนบน ทาแป้งซะตัวขาวเชียว กำลังรูดน้องชายผม
“เล้าอารมณ์ให้ไง” แล้วมันก็เลื่อนหน้าขึ้นมาจูบที่เปลือกตาผมเบาๆ
“จะทำหรอ” ผมยังมีอาการมึนๆอยู่ แต่ก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไร แล้วมันเดินไปปิดไฟในห้องให้มืด แต่ก็ไม่มืดมากนัก เพราะมีแสงไฟจากด้านนอกส่องสอดเข้ามา
“จะดีเหรอมรึง นี่มันในโรงพยาบาลนะ...” ถึงแม้มันจะเป็นห้องพิเศษก็เหอะ มันก็หวิวๆไงไม่รู้อ่ะ เกิดเจ้าที่เจ้าทางเค้าไม่พอใจมาหักคอผมตายทำไงเนี่ย
“ถึงขั้นนี้แล้วจะเลิกได้ไง” มันจัดการถอดกางเกงตัวเองออกจนเห็นท่อนเนื้อของ มันที่แข็งตัวเป็นลำใหญ่ยาวประมาณ 8 นิ้วหันมาอยู่ตรงหน้าผม มันเข้ามาจูบไซ้เลียด้วยปลายลิ้น ลิ้นเปียกสากๆ ระคายเหมือนกระดาษทราย เลียไปตามซอกคอ ซอกใบหูผม
“......ไม่เอา..เดี๋ยว....ว....ใครเห็น..... ซี้ดดดด...อาาาา....." ผมอ่อนระทวยแทบไม่มีแรงพูด
“ไม่ต้องกลัวหรอก ไม่มีใครเห็นหรอก” แล้วมันก้ก้มหน้าก้มตา จับกางเกงผมดึงลงไปกองที่เข่า
“แต่กรูไม่สบายอยู่นะมรึง” ส่งสายตาออดอ้อน วิ๊ง วิ๊ง มันก็ไม่สนใจ
“คนไม่สบายที่ไหนวะตั้งเด่แบบเนี๊ยะ” แล้วมันก็เอานิ้วดีดเปาะเข้าไปที่น้องชายผม
“โอ๊ย เจ็บนะมรึง” ผมเง้อมือเตรียมจะตบหัวมันแระ แต่มันคงอ่านทางออกเลยจับมือผมไว้ทัน
“ดุได้ขนาดนี้ ก็คงหายแล้วหละ” ก่อนที่ผมจะทันได้เถียง มันก็ประกบปากลงมาทาบทับริมฝีปากผม พร้อมส่งลิ้นอุ่นๆ เข้ามา เพิ่มความอยากกระสันต์ได้มากทีเดียว เราบดขยี้ริมฝีปากกันอย่างเร่าร้อน มือมันสอดเข้ามาในเสื้อผม บีบเคล้นหน้าอกที่ตอนนี้ยอดทับทิมแข็งเป้นไตแล้ว แล้วใช้อีกมือปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ด จนเสื้อหลุดออก
มันละจากปากผมลงมาดูดเม้มที่เม็ดทับทิมของผม จนต้องเผลอร้องครางออกมา
“ซี๊ดดดด...อืมมม...” ทุกสัมผัสที่โดนผิวกาย มันก่อให้เกิดความกระสันต์ขึ้นมาอย่างเร่าร้อน
แล้วเลื่อนหน้าลงไปจนถึงสะดือ มันฉกลิ้นเข้าไป แต่ผมกลับรู้สึกว่ามันจั๊กจี้มากกว่าเสียว มันเลื่อนลงไปถึงน้องชายผมที่ตอนนี้ยืนทำความเคารพตรงแหน่วเชียว มันแลบลิ้นออกมาเลีย แล้วอ้าปากอมเข้าไปพร้อมรูดปากขึ้นลงอย่างช้าๆ มืออีกข้างก็รูดลำท่อนไปด้วย
มันดูดเลีย โยกซ้ายโยกขวา รัวลิ้นรอบๆ หัวถี่ยิบ แล้วลากลิ้นเลียขึ้นลงตามท่อนลำ จนผมเผลอตัวเด้งเอวส่งท่อนลำเข้าปากมันเบาๆ แอ่นเอวกระดกดิ๊กๆ มือจับหัวไอ้หมีขยี้ไปมา แล้วมันก็อ้าปากอมไข่เข้าไปทั้งพวง ผมเสียวมากจนต้องร้องออกมา
“โอยยยย...ซี๊ดดดด... ...อาาาาาา” มันผละจากน้องชายผม ลุกขึ้นมาคร่อมผมอยู่บนเตียงคนไข้ แล้วก้มลงมามาไซร้ซอกคอผมที่นอนราบกับพื้นเตียง แล้วเม้มที่ติ่งหูเบาๆ แต่ก็ทำเอาผมถึงกับขนลุกซู่ทีเดียว
มันเลื่อนลงมาดูดเม้มเบาๆที่ยอดเม็ดทับทิม ทำให้ผมถึงกับสยิว ครางเบาๆ ในลำคอ
“อืมมมม...เสียวจัง”
มันชันตัวขึ้นจับขาของผมถ่างออก แล้วเอาท่อนเนื้อของมันลากขึ้นลงบริเวณช่องสวรรค์ แล้วมันก็ค่อยๆ กดท่อนลำ เข้าปากทางสวรรค์ทีละนิด ทีละนิด
“ขอนะ” มันพูดเสียงกระเส่าพร้อมกับจ่อลำลึงเสียบกระเด้าเข้าไปเบา พอดันเข้าไปสุดความยาว ก็เริ่ม สาวออกจนเกือบหลุดแล้วกระแทกเข้าไปใหม่ จากช้าๆ เร่งจังหวะเร็วขึ้น
มันเร่งจังหวะ การกระแทกเร็วขึ้นๆ จนหน้าขา กระแทกกับแก้มก้น ดังป้าปๆ ก้องห้อง มือก้รูดลำท่อนของผมไปด้วย อาจจะเพราะด้วยสถานที่แบบนี้ ทำให้ผมยิ่งตื่นเต้น และเร่าร้อนมากขึ้นไปอีก
“ อืมมมม...อา...อา.....” เสียงน้ำเงี่ยนที่ถูกกระทบดัง เจ๊าะแจ๊ะ ยิ่งทำให้อารมณืผมยิ่งพลุ่งพล่าน
“โอย แรงๆ หน่อย เอาแรงๆเลย” ความเสียวซ่านในอารมณ์ทำให้ผมหลุดปากพูดออกไป
พอมันได้ยิมผมพูดแบบนั้น มันก็สนองเต็มที่เลย มันก็จับผมนอนตะแคงแล้วยกขาขึ้นข้างหนึ่ง แล้วเอื้อมมือไปว่าวให้ผม พร้อมทั้งเร่งกระเด้า โดยมันรั้งท่อนขาผมไว้แน่น แล้วกระแทก จนผมตัวสั่นตามแรงกระแทก เสียงร้องของผมมันเริ่มขาดหายแล้วเพราะความเสียวที่ขึ้นมาจุกอยู่ที่คอหอย
“...โอ๊ว...โอ๊ว........อูววว...โอยยย....” มันเกร็งก้นอัดกระแทกเข้าไปอย่างเต็มที่ ทั้งหนักหน่วงรุนแรง จนผมสุดจะทน มันกระแทกอีกไม่กี่ทีก็อัดท่อนลำฉีดน้ำเงี่ยนเข้าไป จนสุด น้ำเยอะมากจนมันหลั่งเลอะออกมาข้างนอก
“โอ้ยยยยยยยยย โอ้ว ววววววววว” ผม ครางออกมาอย่างสุดกลั้น เมื่อผมเองก็ถึงจุดสุดยอดพร้อมๆกัน ร่างสองร่างเกร็งกระตุก ช่องตีบ รัดแน่น ไอ้หมีค่อยๆ ผ่อนจังหวะการเอาลง แล้วโน้มตัวลงมาพรมจูบไปทั่วหน้าโดยที่ยังแช่ท่อนลำคาไว้
มันถอนแท่งลำออกมา แล้วจับผมลงจากเตียงอุ้มไปที่โซฟา ลงนั่งบนเก้าอี้ ตัวใหญ่ แล้วจับสองขาผมถ่างอ้า วางบนเท้าแขน โดยหันหน้าเข้าหาพนักพิง มันก้มลงไปดูดเลียเม้มไข่ให้ผมอีกครั้งก่อนจะหยัดกายขึ้นจดจ่อท่อนลำดันลึกเข้าไปในร่องแคบอีกครั้ง
“อู้ยยยยยยยยย ทำไมมันรัดจัง” มันถึงกับพ้อ เมื่อ เค้าค่อยๆดันท่อนลำเข้ามา แล้วพบอาการดูดรัด ส่วนผม ก็ได้แต่หายใจหอบ แอบครางด้วยความเสียว เพราะเพิ่งจะถึงจุดสุดยอดไปหยกๆ ไอ้หมีก็จัดการทลวงต่อ ช่างไม่สงสารกรูมั่งเลย กรูป่วยอยุ่นะมรึง ก็ได้แต่คิดในใจครับ แรงจะพูดแทบจะไม่มี
“ช้าหน่อย อะ...โอ้ย.....” ผมขอร้องเสียงกระเส่า ทั้งเจ็บ ทั้งเสียว แต่มันไม่ฟังเสียงอ่ะไรทั้งนั้น ดันเข้าจนหมดดุ้น ก็จัดการกระแทกท่อนเนื้อใส่อย่างรุนแรง (ไอ้แรงควายเอ้ย...ผมได้แต่คิดในใจ) ผมเองแม้จะเจ็บๆตึงๆที่ปากทาง แต่ก็นะ ขนาดนี้แล้ว อารมณ์กระเจิงไปไหนต่อไหนแล้ว ร่อนเด้งสู้อย่างลืมตายกันเลย เอาซิ๊ มรึงใส่มา กรูรับได้ (รู้สึกเหมือนกำลังต่อสู้ในหนังจีนกำลังภายในเลยแฮะ)
“ อืมมมม...อา...อา.... เราไปดูวิวกันน่ะจ๊ะ” มันจับประคองผม ให้ลุกขึ้นยืนโดยที่ เอ็นแข็งยังคงคาบคา
อยู่ พร้อมดันตัวผมให้เดินไปที่กระจกด้านข้างของห้อง จากชั้น 7 ของโรงพยาบาล ใจจริงแล้วไม่อยากเลย แต่ผมไม่มีแรงจะขัดขืน จริงๆน๊า ไม่ได้สมยอมนะเนี่ย
“ทะลึ่งนะมรึง ไม่เอา เด๋วใครเห็น” ผมทำได้แค่พยายามดึงตัวออกห่าง แบบว่าไว้เชิงนิดนึง ส่วนไอ้บ้านี่ก็ทะลึ่งขึ้นทุกที สงสัยเพราะจะอดมาหลายวัน 5555555
“อืม ไปเถอะน๊ะคร๊าบบบ” มันอ้อนด้วยน้ำเสียงนุ่มๆ แต่ไอ้น้ำเสียงน่ะไม่เท่าไหร่หรอก ไอ้ตรงท่อนแข็งที่กระแทกเสยไม่หยุด มือแกร่งที่ชักลำท่อนของผมอย่างเป็นจังหวะ ริมฝีปากที่ระดมจูบ ซุกไซ้วนเวียนที่ซอกคอ นี่แหละทำให้ผมต้องครางอย่างจำยอม ร่างอ่อนระทวย จนยอมให้มันพาเดินกึ่งลากซะมากกว่า ไปเกาะตรงประตูกระจกแบบบานเลื่อนบานใหญ่ โดยให้ผมยืนเอามือดันกระจกไว้ ส่วนด้านหลัง ก้โดนกระแทก กระทั่นอย่างต่อเนื่อง
“จะมีใครเห็นเราไม๊ ....อ๊ะ.... หืมมม....ม...” มันกระซิบเสียงกระเส่าอยู่ข้างใบหู ส่วนท่อนลำก็ กระแทก ด้วยจังหวะเนิบช้า แต่รุนแรงหนักหน่วง ยิ่งคิดตามที่มันพูดไอ้ผมก็ยิ่งกลัว แต่ยิ่งกลัว ก็ยิ่งตื่นเต้นยังไงไม่รู้
และแค่มันกระแทกอีกไม่กี่ทีผมก็ปลดปล่อยสายน้ำออกมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้หมดแรงจริงๆครับ เข่าอ่อนแทบทรุดลงไปกองกับพื้น ดีที่ว่าไอ้หมีมันประคองไว้
“ขออีกหน่อยนะ เกือบแล้ว” มาเลื่อนหน้ามากระซิบที่ข้างหูผม พร้อมขบปลายหูเล่นเบาๆ ถ้าเป้นก่อนหน้านี้ ผมคงจะรู้สึกเสียว วาบ แต่ตอนนี้แม้แต่ขนซักเส้นยังไม่กระดิกเลยครับ มีแต่เสียงหายใจหอบแทน
มันชันตัวผมขึ้นอุ้ม แล้วพาไปพาดไว้ที่ขอบเตียง ใช้เข่าดันขาผมให้ถ่างออกแล้วค่อยๆสอดน้องชายที่พร้อมจะเผด็จศึกเข้าไป ตอนนี้ผมรู้สึกชาๆ มากกว่าเสียวซะอีก แอบหันไปค้อนมันหน่อยนึง นี่กรูไม่สบายนะ แต่ก็นั่นแหละครับ ได้แต่พูดอยู่ในใจ แค่มีแรงหายใจอยู่นี่ก็บุญโขละ นี่ขนาดกรูเพิ่งจะถอดสายน้ำเกลือ ก็โดนซะขนาดนี้ นี่ถ้ากรูสบายดี สงสัยจะสว่างคาตาแน่ๆ
ตอนนี้มีแต่เสียงเนื้อกระทบกันดัง พั่บ พั่บ พั่บ เป็นจังหวะจากช้าๆ ก็เริ่มเร็วขึ้น จากอาการชาๆเมื่อสักครู่ ก็เริ่มเสียว เริ่มมีเสียง ซี๊ดซ๊าดด ตามมาเป็นลำดับ
“หึ หึ หึ หึ หึ”เสียงไอ้หมีครับ เป้นจังหวะจะโคนมากๆ น้องชายผมที่กลายเป้นไส้เดือนน้อยกวัดแกว่งไปตามแรงกระแทก กรูคงจะเป้นไส้เลื่อนก็วันเนี๊ยะ แอบหันไปค้อนมันอีกที หน้าตาแม่งโคตรจะหื่นอ่ะ โอ้ว....ขนลุกครับ
“อะ อะ อ๊ะ ฮืมมม อืมมมม..ม.ม........โอ๊วววววววว.....”ตามมาด้วยเสียงหอบหายใจอย่างแรง แล้วมันก็โน้มตัวลงมาทับผม ซักแป๊ปท่อนลำที่คาไว้ก็หลุดออกมาพร้อมกับเหล่าลูกๆนับล้านของมัน ทั้งพื้น ทั้งเตียง มีแต่ลูกๆผมและลูกๆมัน เต็มไปหมดครับ
“เป็นไงบ้าง ฮึ” มันชะโงกหน้ามาจุ๊บหน้าผากผมทีนึง ผมเลยแอบค้อนมันอีกหน่อย เข้าใจกรูมั่งมั้ยเนี่ย กรูป่วยน๊า (พยายามบ่งบอกทางสายตาสุดฤทธิ์)
“อ่ะ จุ๊บทีนึงดิ” แล้วมันก็ยื่นแก้มมันมาครับ กรูแทบจะไม่มีแรงหายใจแล้วน๊า ยังจะเอาไงกะกรูอีกเนี่ย แต่ก็นะ มันยื่นมาซะใกล้ อ่ะๆ ก็เลยจุ๊บให้
“ลุกไหวไหม ไปล้างตัวกันนะ จะได้มาพักผ่อน” พอได้ยินประโยคนี้ น้ำตาแทบคลอเบ้าเลยครับ แล้วมันก็ประคองผมไปล้างตัว ใส่ชุดให้ด้วย เดินแบบว่าขาถ่างหน่อยๆ พอถึงเตียงมันเช็ดคราบลูกๆออกไปหมดแระ จัดแจงห่มผ้าเรียบร้อย มันก็ก้มลงมาจุ๊บที่หน้าผากอีกที
“นอนพักนะ จะได้หายไวๆ”
“กรูว่า กรูคงจะทรุดลงอีกแล้วหละ” เริ่มมีแรงแล้วครับ
“เฮ้ย เป้นอะไร รู้สึกยังไงมั่ง บอกมาซิ เรียกหมอมั้ย” มันดูลุกลี้ลุกล้นขึ้นมาเชียว
“ก็โดนไปซะหลายยกแบบนี้ ฟื้นตัวได้ก็มหัศจรรย์แระ คนป่วยก็ไม่เว้น ไอ้หื่น” ได้ทีแล้วครับ ใส่โลด
“ก็คนไข้ปากดีขนาดนี้ จะปล่อยให้รอดไปได้ไงล่ะ จริงมะ” แล้วมันก็เอาสันจมูกมาถูจมูกผม
“พอเลยๆ จะนอนแล้ว” แล้วผมก็พลิกตัวนอน แค่นับ 1 ไม่ถึง 10 ผมก็หลับแล้ว มาตื่นอีกทีตอนที่ไอ้หมีมาปลุก เช้าแระ
“เป็นไงมั่ง ฮึ”
“อืมมม ปวดเมื่อยอ่ะ ไม่มีแรงยังไงไม่รู้ ขอน้ำกินหน่อยซิ”ผมพูดจริงครับ ไม่ได้แกล้งยั่ว ผมรู้สึกปวดเมื่อยจริงๆ
“อ่ะๆ กินน้ำก่อนนะ เดี๋ยวเรียกหมอให้” สีหน้ามันดูวิตกมากเลยครับ แต่ผมรู้สึกคอแห้งผาก ไม่มีแรง ซักแป็ป มันก็กลับมาพร้อมพยาบาล แต่เป้นคนละคนกับเมื่อวาน
เข้ามาวัดนั่นวัดนี่ ถามนั่นถามนี่ เมื่อคืนนอนหลับมั้ย ผมเลยหันไปมองไอ้หมี แล้วก็อีกหลายอย่าง สรุปแล้วคือ ผมมีอาการอ่อนเพลียแล้วก็มีไข้ ต้องให้น้ำเกลือต่ออีก พอพยาบาลออกไปเท่านั้นแหละ ไอ้หมีถลามาขอบเตียงเลย ตาแดงๆด้วยอ่ะ
“กรูขอโทษนะ กรูขอโทษ เป็นเพราะกรูเอง” อ้าว มันสำนึกจริงๆแฮะ
“กรูไม่ได้เป็นไรมากซักหน่อย ไม่ต้องคิดมากหรอก นะ” แล้วก็ลูบหัวมันเบาๆ ตอนแรกกะว่าจะแกล้งงอน แต่เห้นมันแบบนี้ งอนไม่ลงจริงๆครับ เฮ้อ...ไอ้หมีควายของผม คราวนี้กุลีกุจอแกะรังนกให้ผมกินซะ 3 ขวดรวด แล้วผมก็ได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ โดยมีมันนั่งเฝ้าอยู่ด้วยกันตลอด ถ้าจะตกงานก็คงจะคราวนี้แหละ ฮุฮุฮุ (ยังมีหน้ามาขำ)
วันรุ่งขึ้นก็อาการดีขึ้นจนหมออนุญาตให้กลับบ้านได้ แล้วตอนนี้ผมก็ย้ายหอพักเรียบร้อย ออกมาจากที่เดิมไกลอีกนิดนึง แต่ขนาดห้องกว้างมากขึ้น (สำหรับอยู่แบบครอบครัว) โดยไอ้หมีก็จัดการย้ายข้าวของเครื่องใช้ส่วนหนึ่งมาไว้ที่นี่ด้วย ช่วงวันทำงาน มันก็จะไปๆ-กลับๆ แต่พอเสาร์-อาทิตย์ ก็จะมาขลุกอยู่กับผมที่ห้อง แล้วก็ทำกิจกรรมต่างๆร่วมกัน เช่นทำกับข้าว ต่อจิ๊กซอว์ ดูหนัง หรือเที่ยวต่างจังหวัด (จะจิ้นกันไปถึงหนายยยยยยยย)
ชีวิตทุกวันก็มีสนุกสนาน เครียด เศร้า เสียว(อิอิ) ปนๆกันไป ผมว่าชีวิตแบบนี้ ดีนะอย่างน้อยมันก็มีเรื่อง มีอะไรให้ได้คิด ให้ได้ตื่นเต้นตลอด ให้ได้ร่วมทุกข์ ร่วมสุข ร่วมเสียว(อะนิดนึง) ผมว่าเป็นแบบเง๊ยะแหละ สุดยอดดดดด
แต่ก็นั่นแหละครับ เพราะความรักมันไร้รูปร่าง และจับต้องไม่ได้ สัมผัสได้ด้วยใจเท่านั้น ผมรักที่มันเป็นมันแบบนั้น และมันก็รักผมที่เป็นผมแบบนี้ ก็ไม่รู้ว่ามันจะเป้นคนที่ใช่สำหรับเรามั้ย แต่ ณ.วันนี้ มันคือคนที่เข้าใจในความเป้นผม มากที่สุด และมันผูกมัดใจผมไว้ ด้วยใจของมัน (เบาหวานจะกินอยู่แระ) และอยากบอกเสมอว่า
ดีใจนะที่วันนั้น..........เราได้เจอกัน :bye2:
....................................................................
ความรักไม่ได้เกิดได้เพียงชั่วข้ามคืน และไม่ได้อยู่กับเราเพียงชั่วข้ามวัน ความรักมันอาจจะเกิดขึ้นได้หลายครั้งนะ แต่เราคงไม่โชคดีที่เจอคนใช่ไปซะทุกครั้ง รักษามันไว้ให้ดีนะครับ อย่าลืมดูแลแลใส่ใจคนของคุณ
เหมือนต้นไม้แหละครับ ลืมรดน้ำซักวัน 2 วันมันก็คงไม่ตาย แต่มันก็เหี่ยวลงไป หากรดน้ำเยอะไปก็เน่าตายอีก ทุกคนรู้อยู่แล้วว่าต้นไม้ของเราต้องรดน้ำเท่าไหร่ มันถึงจะผลิดอกงอกงาม อย่าลืมดูแลเอาใจใส่ต้นไม้ของตัวเองนะครับ............
ด้วยความปราถนาดี
นายเป็ด.....ขบวนการหมีกินเป็ด
-
เข้ามาปิดบัญชีคนแรก ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่นที่แสนสนุก :m4:
-
หมีเป็ดน่ารักจังเลย ขอให้มีความสุขกันมากๆ รักกันตลอดไปนะจ๊ะ
:pig3: :pig3:
-
สนุกมากกกกกกกกก
มีหลายรสชาดคละกันไป ก็นะ ชีวิตคนมันไม่ได้สุขเสมอไป เพราะสุขมากไป จะไม่รุ้รสชาดความสุขนี่เนอะ^^
ตามอ่านมานานโข อ่านบ้าง แว่บบ้าง (เพราะมีเด้กอายุไม่บรรลุนิติภาวะมายืนอยู่แถวข้างหลัง 55+)
ขอให้มีความสุขในการใช้ชีวิตต่อไปนะคะ โชคดีค่ะ :bye2:
-
ยังน่ารักทั้งคู่เหมือนเดิม
ในร.พ.ก็ไม่เว้นน่ะเนี่ย :m25:
อยากให้มาลงตอนิเศษอีกก็ได้คะ
ขอให้มีความสุขนะคะ
-
เหอ เหอ เหอ o2 ขนาดป่วยยยน่ะเนี่ยยยย
มิน่าเชื่ออออ o13
จาไม่ได้อ่านแล้ววววววว เศร้ามากมายยยย :m15:
ว่างๆๆ ก็มาต่อตอนพิเศษให้หัวใจชาวบอร์ดเป็ดกระชุ่มกระชวยบ้างน๊า :o12:
-
ในรพ.ยังไม่เว้น กีสสสสสสสสส ทำไมพยาบาลรพ.นี้ไม่หมั่นมาดูแลคนป่วยมาเลยคะ :laugh: โดนรังแกไปหลายยกเลย
เศร้าที่ถึงตอนสุดท้ายแล้ว (ไม่ใช่คำว่าจบนะ เพราะความรักเรื่องราวของหมีกับเป็ดไม่ได้ปิดฉากตามไปด้วยนี่เนอะ) ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ และคนโพสแสนน่ารัก ว่างๆก็เขียนตอนพิเศษมาให้ยลกันบ้างน้า :pig3:
-
:m4:...ตามอ่านมาตลอดเลยครับ ชอบมากๆ
ขอให้ทั้งสองรักกันมากๆ นะครับ อย่าลืมแวะมาลงตอนพิเศษบ้างนะครับ :bye2:
-
สุดท้ายก็เสร็จหมี คาโรงพยาบาล อุอุ
-
:mc4: :mc4: :mc4:
-
:m25: :m25: :m25:
ว้า จบซะแระ ขอบคุณเจ้าของเรื่องและคนโพสที่นำเรื่องสนุกๆแบบนี้มาให้อ่านกะนะจ๊ะ
:pig4: :pig4:
-
55555
สนุกมากๆๆๆๆครับบบบบบ อ่านรวดเดียวจบเลย
อยากให้มีตอนต่อไปจัง
อ๋อ ขอเมลล์คนแต่งหน่อยได้ไหมครับ ใครก้อได้ ที่มี โปรดช่วยอนุเคราะห์หน่อยนะครับ
ขอบคุณครับบบบบ
:oni2:
-
ขอบคุณทั้งนายหมีและนายเป็ดนะฮะ ^^
เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่อ่านแล้วทำให้รู้สึกดีและเชื่อมั่นในความรักมากขึ้นอีกแล้วครับ
ขอให้รักกันไปตราบนานเท่านานเลยนะครับ ^^
-
ขอบคุณมากค่าสำหรับเรื่องราวดีๆแบบนี้ ^^
เป็นกำลังใจให้สำหรับอนาคตในวันข้างหน้านะคะ
ขอให้ทั้งคู่รักกันตลอดไปและก็มีความสุขมากๆน้า
-
ไม่อยากให้จบเล้ย
ถ้าว่างๆมีเวลาก็อยากให้มีตอนพิเศษมาสักนีดก็ยังดีอ่ะค่ะ
แล้วก็ขอคุณมากๆๆๆๆ นะคะที่แบ่งปันเรื่องดีๆ น่ารักๆ ให้ได้มาอ่านกัน
เรื่องนี้ยิ่งอ่านแล้ว ก็ยิ่งรู้สึกดีค่ะ
ก็ขอให้พี่ทั้ง 2 คน รักกันตลอดไปเลยค่ะ
-
555555
จิ้นกันในโรงพยาบาล
ว่าแต่ไม่มีตอนพิเศษหรอ
-
แวะมาถามว่า...จบแล้วจริงๆหรอฮะ แหะๆๆๆๆๆ
-
ชอบจิงๆๆเรื่องนี้อ่านซ้ำใหม่อีกรอบและเนี่ย
55555
-
แม้ว่าเรื่องราวของทั้งสองคนในนี้่จะจบลงแล้ว
แต่ผมหวังจากใจจริงว่า ขอให้ความรักของคนทั้งคู่
งอกงาม ผลิดอก ออกผล เป็นต้นไม้ที่ยิ่งใหญ่และสวยงาม
คงอยู่ในโลกที่รักแท้หาได้ยากยิ่งเหลือเกิน
ความรักที่แท้จริงของทั้งคู่ คงทำให้สามารถผ่านพ้น
มรสุม และอุปสรรคต่าง ๆ ที่จะผ่านเข้ามาในชีวิตได้
เพื่อให้รักของทั้งสองคน
เป็นกำลังใจให้กับรักของอีกหลาย ๆ คน
ที่ไม่แน่ใจว่า "ความรักที่แท้จริง ยังหาได้อยู่ในโลกนี้รึป่าว"
ขอบคุณนะครับ
-
เล่าไม่หมดใช่มั๊ย เนี่ย
แอบอมนี่นา(อมอาราย เหอๆๆๆ)
หมี กินรังนกไป 2 คุณหนุ่ม อยู่ รพ ต่ออีกคืน
แล้ว เช้าคุณหนุ่ม กินไปอีก 3 ขวดน่ะ ผลเป็นงัย รายงานด้วยเด๊
มีความรัก มันก้อดีอย่างงี้แหละน๊า
ยิ่งได้คนที่พร้อมจะเข้าใจซึ่งกันและกัน
ยิ่งมีความสุขเข้าไปใหญ่
ขอเป็นกำลังใจให้ความรักของทั้งคู่
ขอให้ทั้งสองคนรักและเข้าใจกันมากๆ
แชร์ทั้งสุขและทุกข์ร่วมกันนะ
ขอบคุณมากๆๆๆ สำหรับเรื่องราวหวานระทึกที่แบ่งปัน^^
-
อืม มาต่อไวไวนะครับ
ชอบมากน๊าาา
-
จบไปอีกแล้ว เรื่องหนึ่ง
ขอให้ทั้งคู่มีความสุขนะครับ
ปล. มีตอนพิเศษบ่อย ๆ ก็ดีนะ
-
ต่อได้แล้วครับ
-
:haun1: หื่นได้ใจป้าจิงๆๆๆๆๆๆ
-
มาต่อได้แล้วคร๊าบบบ
เด๋วโดนจิ้มเลย
ไม่มาต่อเนี่ย อิอิ
:L1: :L1:
-
มาต่อนะครับ
-
เรียกเลือดส่งท้าย
:m25: :m25: :m25:
ขอบคุณหมีและเป็ดมากๆ ที่เอาเรื่องมาสร้างสีสันให้กับเล้า
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าที่นำมาแบ่งปันกัน :L2: :L2:
-
กลับมาอ่านวันนี้ มีเรื่องดีใจคือเรื่องที่คุณจีแต่งมาต่อภาค 2
แต่แอบเสียใจนิดนึงที่จะไม่ได้อ่านเรื่องนี้ต่อ
เรื่องราวหมีกินเป็ดยังคงดำเนินต่อไป ถึงในนี้จะจบแล้วก็ตาม
ก็ขอให้มีความสุขมากๆนะคะกับทุกวันๆที่ผ่านเข้ามา
ขอบคุณที่มาเล่าเรื่องราว หวาน เศร้า ซึ้ง และหื่น ให้อ่านกัน :L2:
-
จบแล้วเหรอคับ :o12:
-
เรื่องนี้ยังได้ใจเสมอ ชอบๆๆ
โอ้ววววววววววววววว
เกาะกระจกกกกกกกกก
-
:m4: ขอบคุณสำหรับเรื่องราวสนุกๆ ขอให้ชีวิตคู่ประสบความสำเร็จนะ
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่จ้า :a2: :a2:
-
ขอบคุณนะคับที่นำเรื่องดีๆมาให้อ่าน คู่นี้ยังน่ารักเหมือนเดิมนะคับ ขอให้รักกันนานๆนะคับ คนเราจะรู้ว่าใครจริงใจก็ตอนยามเจ็บไข้ได้ป่วยนี้แหละคับและคุณหมีก็ทำให้ได้รู้ว่ารักจิง หวงจิงดีใจแทน คุณหนุ่มที่เจอคนที่ใช่คับผม ขอให้ทั้งคู่โชคดีนะคับ :pig4: :L1: o13
-
:o12: จบซะแล้ว เสียดายอ่ะ เรือ่งนี้ดีมากๆเลย โดยเฉพาะตอนจบ
เอาเปนว่าจบได้ไม่น่าเกียดเลยล่ะ o13
ขอบคุนนะที่อุส่าเอาเรือ่งมาเล่าให้ฟัง
มีตอนพิเศษจะดีมากๆเลย อิอิ :mc4:
ขอให้รักกันไปอีกนาน น๊านนนนนนนน นะจ๊ะ
ปอลอ ขนาดป่วยแถมอยุรพ. ยังไม่เว้นเลยนะพ่อหมี 5555 จะเอาให้เป็ดตายคาเตียงเลยหรอ
( แต่ตอนที่มาขอโทดที่เป็ดต้องนอนต่อนี่ ชอบมากๆอ่ะ กีสสสสส)
เลิฟยู :L2:
-
:a5:
เข้ามาอ่านอีกที
จบซะแล้ว
ไหงงั้น
แต่ก็ดี มีเรื่องใหม่มาให้อ่านเร็วๆ นะจ้า
อิเจ้
-
อะ จบแล้วเหรอ งง เมื่อไหร่อะ งงจัง กลับไปอ่านใหม่ดีกว่า ยังไงงเนี่ย งง :oni3:
-
จบจริงเหย๋อ อย่าเลยนะ รอตอนพิเศษๆๆ
ไม่ต้องรีบ รอได้ๆ
เป็นกำลังใจให้ ทั้งคนแต่ง ทั้งคนโพสต์ :L2:
-
แง
อย่าจบแล้วจบเลย เลยน้า
มาเล่าๆต่อบ้างก้อด้ายยย คิดเถิงงง :m15:
-
เพิ่งมาอ่านครั้งแรกรวดเดียวจบเลย
สนุกมากกกกก :oni1:
ไม่น่าเชื่อว่าพี่หมีแกจะฟิตอะไรขนาดนั้น
คนป่วยก็ไม่เว้นเนอะ :o8:
ยังไม่อยากให้จบเลยนะเนี่ย :o12:
-
วิ่งผ่านมา :oni1: ไปแระน๊า
-
เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้รวดเดียวจบเลย
โอยยย หัวใจจาวาย :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วเหนื่อยมาก หายใจติดขัด เลือดกระฉูด :m10: จะเป็นลม
สนุกมากๆ เสียดายที่จบซะแระ ถ้าเป็นไปได้ก็แวะมาลงตอนพิเศษบ้างก็ได้นะคะ
ขอบคุณที่มาแบ่งปันเรื่องน่ารักๆให้อ่านค่ะ :m1:ขอให้รักกันนานๆน้า
:oni1:
-
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
ง่ะ
พึ่งเข้ามาอ่านก็จบซะแระ
แต่น่ารักดีค่ะ พี่หมีฟาย กับ เป็ดน้อย
รอตอนพิเศษนะะะ
:oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:
-
แอบอ่านมาตั้งนาน เห้อ
จบอีกแล้วอะ
ทำไมเราไปอ่านเรื่องไหน เรื่องนั้น จบตลอด
เซงง!!!! แงๆๆ ลึว่าเรา เปนตัวหายนะ เนี้ย ฮื้ออออ :m15: :m15:
-
จบซะแล้ว
ขอให้รักกันนานๆน้าาาาาาาาาาาาาาาาาา o13
-
:m25: :m25: :m25:
ตอนจบ เลือดกระฉูดเลย :o8: :o8:
ขอให้มีความสุขกันมาก ๆ นะค่ะ :bye2:
-
คุงหมีหื่นได้ใจจิงๆ
ขอให้รักกันนานๆนะคับ :กอด1: :กอด1
-
:m31:เป็ดหนุ่ม มะแวะมาบ้างเลยเหยออออออออออออออ
-
เจ๋งๆๆๆๆ
-
มาแจ้งข่าว ตั้งแต่ช่วงสงกรานต์แล้วอ่ะ คุงเป็ดน้อยแวะมาบอกว่าจะเอาตอนพิเศษ ช่วงสงกรานต์มาลงให้ :m13: (แอบดีใจมากมาย อิอิ) พอวันรุ่งขึ้นตามว่าจาลงได้อะย๊างงงงง ก็ได้รับคำตอบกลับมาว่า
พี่ยังไม่มีอารมณ์เขียน :m31: ทะเลาะกับไอ้หมีมัน เซ็ง ไว้รมณ์ดีแล้วจะเขียนให้ละกัน
ก็เลยมะอยากจะทวงอ่ะ กลัวเป็ดกัด จนบัดนี้ ผ่านมานนนนนน :oni1: มากแหล่วอ่ะ ชาวเล้าช่วยๆกันทวงหน่อยจิ๊ อยากอ่านอ่ะ :a6:
-
โกรธพี่หมี ก็มาเขียนลงในนี้สิค่ะ :la
:oni2:รอนะค่ะ :oni2:
:L2: :L2: :L2:
-
:m1: :m1:
ผ่านมาเกือบเดือนแร่ะ...อารมณ์ดีแล้วใช่มั้ย....
.... เอาตอนพิเศษมาลงเถอะนะจ๊ะ...รอต่อไปจ้า :oni1: :oni1: :oni2:
:L2: :L2: :L2:
-
เข้ามาโปะไว้ 1 เสียงว่าอยากอ่าน อยากอ่าน ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :serius2: :serius2: :serius2:
-
อ๊ายสสส..จบซ่ะแร๊ะ! เสียดายเจรง ๆ หนุกดีคับ
-
:m1: เรื่องน่ารักมากก ๆๆ เยยอ่าา ชอบจังเยย อิอิ
-
:เฮ้อ:มาให้กำลังใจละกัน อ่านได้แค่ 45 หน้าเอง ง่วงแล้ว ขอนอนก่อน
แล้วจะมาตามอ่านให้ทัน เอ่อ เรื่องนี้ ไม่ทราบจบยังเนี่ย นิยายข้ามปี เพิ่งอ่านวันแรก
คู่ไอ้หมี กะหนุ่ม น่ารักดีนะ งอนๆง้อๆ เดี๋ยวดี เดี๋ยวหึง อย่างงี้ คงมีลูกหัวปีท้ายปี อิ อิ :L2: :L2:
-
:m4:อ่านจบจนได้
ชอบตอนนี้อ่ะ "อย่า กินนะกรูนับไว้หมดแล้ว" ใช่ป่าวไม่รุ แต่ประมาณนี้อ่ะ
คิดมาได้ไง 55 นึกถึงตอนเป็นเด็กเลยอ่ะ หวงของกิน :m20:
ว่าแต่จะนับเพื่อ....ก็ไอ้หมีมันบอกจะกินหมดไม่ใช่เหรอ อิ อิ
รักกันนานๆนะครับ อยู่กัน ยันตายไปข้างเลยนะ เป็นกำลังใจให้ครับ :L2: :L2:
-
จบแล้วน๊าค้าบบบบ
เฮ้อกว่าจะจบ
แต่หมีกับเป็ดน่ารักดีอ่ะ
รออ่านตอนพิเศษอยู่นะ
อารมณ์ดีแล้วมาลงต่อนะ
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
-
o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
****รออ่านตอนพิเศษ****
-
เข้า มารอ อ่านตอน พิเศษ
เหมือน กัน
:bye2:
-
เข้ามารอตอนพิเศษด้วยคน
:oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:
-
^
^
^
:laugh:
เข้ามาจิ้มเพ่จี
:oni1:
-
^
^
^
^
จิ้มด้วยคน :oni1: :oni1: :oni1:
รอตอนพิเศษนะคับ :impress:
-
แวะมาบอกว่า ยังรอตอน พิเศษ ยุน้า :m15:
รอ :a4:
ร้อ :a3:
รอ :a11:
และ ก็
รอต่อ ไป :a1:
:bye2:
-
เข้ามารอตอนพิเศษด้วยคนอ่ะ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
รอตอนพิเศษด้วยคน
:a12:
-
มาลงชื่อ :a12:ตอนพิเศษด้วยคน
-
:o11: รอด้วยคน
-
เฝ้ารอ :m13:
-
รอ เสมอ
และ จะรอตลอด ไป
555
รอตอนพิเศษ ยุน้า
:bye2:
-
ตามมาอ่านจนทันละ :a1:
ขอให้พี่ๆรักกันๆ นะ :กอด1:
เป็นกำลังใจให้ :L1:
รอตอนพิเศษต่อ :a11: :a3: :a4:
-
มารอตอนพิเศษด้วยคน
ตะว่าจะมามะรัยน๊า :oni3:
-
:m1:อ่านรวดเดียวจนทันแล้ว
เอาตอนพิเศษด้วยคนนะค่ะ
แง่มๆๆๆน่ารักมากมาย
ชอบจริงๆเลยหมีฟายหื่น5555+
น่ารัก :oni2:
o13 o13 o13 o13
-
ซึ้ง.................ตอนจบ
เศร้า...............ตอนกลางๆๆ
เซง...................ที่จบ
หนุกมากมายคร้าบบบบบบบบบบบบ
:a3: :a3: :a3: :a3: :a3: :a3: :a3: :a3:
-
เพ่ส์ๆ ผ้าเช็ดเลือด ขอลาออกแล้วอ่ะ ไม่มีงานเข้า
-
:m23: ขอโทษทีที่หายหน้าไปเลยร่วมๆ 3 เดือนได้เลยมั้งเนี่ย แต่ก็แวะเข้ามาดูเรื่อยๆนะครับ ไม่ได้ไปไหน แต่มันมีเรื่องราวอะไรอีกมากมายที่เกิดขึ้นในช่วง 3-4 เดือนนี้ ทำให้กระดิกไปใหน หรือทำอะไรอย่างใจตัวเองไม่ได้เลย แต่วันนี้ว่างๆแล้ว จะเข้ามาเพิ่มเติมให้....ไม่รู้ยังจะมีใครรออยู่รึเปล่า...ประมาณว่า...นานเกินไปแล้วนะเฟร้ย :laugh:
หายไปนาน เลยไม่รู้จะเริ่มตรงไหน แล้วก็เป้นเพราะนานและยุ่ง เลยเก็บรายละเอียดอะไรไม่ค่อยจะได้ งั้นก็ เอาเมื่อเร็วๆนี้ละกันเนอะ แล้วจะรีบลงให้ได้ภายในวันนี้แน่นอน สัญญาครับ
ปล.หมีไม่อยู่แล้วนะครับ หมีไปแล้ว เหลือแค่เป็ดครับ...
-
:m23: ขอโทษทีที่หายหน้าไปเลยร่วมๆ 3 เดือนได้เลยมั้งเนี่ย แต่ก็แวะเข้ามาดูเรื่อยๆนะครับ ไม่ได้ไปไหน แต่มันมีเรื่องราวอะไรอีกมากมายที่เกิดขึ้นในช่วง 3-4 เดือนนี้ ทำให้กระดิกไปใหน หรือทำอะไรอย่างใจตัวเองไม่ได้เลย แต่วันนี้ว่างๆแล้ว จะเข้ามาเพิ่มเติมให้....ไม่รู้ยังจะมีใครรออยู่รึเปล่า...ประมาณว่า...นานเกินไปแล้วนะเฟร้ย :laugh:
หายไปนาน เลยไม่รู้จะเริ่มตรงไหน แล้วก็เป้นเพราะนานและยุ่ง เลยเก็บรายละเอียดอะไรไม่ค่อยจะได้ งั้นก็ เอาเมื่อเร็วๆนี้ละกันเนอะ แล้วจะรีบลงให้ได้ภายในวันนี้แน่นอน สัญญาครับ
ปล.หมีไม่อยู่แล้วนะครับ หมีไปแล้ว เหลือแค่เป็ดครับ...
มาให้ดอกไม้ต้อนรับการกลับมา :L2: :m1:
หมีไปไหนอ่า :a5: อย่าบอกนะว่า ใส่คอนเวิรด์ กันแล้ว :o12: :sad2:
-
ปล.หมีไม่อยู่แล้วนะครับ หมีไปแล้ว เหลือแค่เป็ดครับ...
:a5: :a5: :a5: :a5: :a5:
หมายความว่าเยี่ยงไรค้าบคุณพี่
-
ก่อนเริ่มบทใหม่ มีหลายอย่างที่อยากบอกไว้ก่อน
1.ผมลาออกจากงานที่เดิมได้ 3 เดือนแล้ว และผมก็ได้งานที่ใหม่แล้วเช่นกัน
2.ผมเลิกกับคุณหมีได้ 3 เดือนแล้ว :o12:
3.ผมมีคนคุยด้วยใหม่ได้ 1 เดือนแล้ว :m23:
4.ผมตั้งใจว่า จบจากเรื่องนี้(เมื่อ 4 เดือนก่อน) จะเขียนเรื่องใหม่ แต่ก็ยังไม่ได้เริ่มเลย :เฮ้อ:
และสุดท้าย ณ.วันนี้ ผมมีความสุขดีมากๆครับ..... :L2:
..........................................................................
รักสุดท้ายของหมีกับเป็ด
วันนี้วันเกิดมันครับ และเป็นวันแต่งงานของเพื่อนผม....ผมบอกเพื่อนว่า ไม่ไปนะ วันนี้มีธุระจริงๆ ขออวยพรผ่านสายเอาละกัน....(ใจจริงแล้วผมอยากไปมากนะ) แต่ติดตรงที่ว่า มันดันมาจัดงานวันเดียวกับวันเกิดของไอ้หมีเถื่อนของผมซะนี่
ผมตื่นเช้า โทรไปอวยพรมันก่อนเลย เสียงงัวเงีบตามสาย รู้เลย ไอ้นี่ยังไม่ตื่น
"เฮ้ย ยังไม่ตื่นหรอเนี่ย 9 โมงแล้ว ไหนว่าจะไปใส่บาตร" ผมแหวใส่ก่อนเลย
"ใส่แล้ว กลับมานอนต่อ ง่วงอ่ะ" เสียงงัวเงีย+รำคาญหน่อยๆ
"เออๆ แล้ววันนี้เอาไง จะให้กรูเข้าไปปะ" จริงๆแล้วผมตั้งใจเข้าไปทำอะไรให้กินอยู่แล้ว แต่แอบงอน นิโหน่ย
"อืมมม ก็แลวแต่อ่ะ ก็มาดิ ป๊ากับแม่ไม่อยู่นะ" เสียงมันดูแข็งๆพิกล เค้าลางไม่ค่อยดีแฮะ ผมอดห่วงไม่ได้ว่ามันจะเป้นอะไรรึเปล่า เลยเลิกงอน
"เออๆ งั้นเด๊ยวกรูเข้าไปละกัน" หลังจากวางสาย ผมก็ทำนั่นทำนี่อีกนิดหน่อย เดินออกจากปากซอยไปเจอร้านขายอะไรก็ซื้อดะ อันนั้นไอ้หมีชอบ อันนี้มันก็ชอบ อันโน้นก็อร่อย สรุปแล้วของเยอะมากกกก :laugh: เดินจนตัวเอนเลย
แล้วก็นั่งรถเมลล์ ไปลงหน้าปากซอยบ้านมัน เดินนิดหน่อยไปนั่งวินมอไซ ทุลักทุเลพอควร แต่ไม่บ่นครับ เต็มใจครับ
อ่ะ ถึงแระ ยืนอยู่หน้าบ้านมัน กด ติ๊งงงงงงงต่องงงงง มาแล้วๆๆๆๆๆ วิ่งหน้าเลิดมาเลยไอ้หมาหื่น วิ่งมาแค่นิดเดียว มาทำเนยืนเหนื่อยแฮ่กๆๆๆๆ เชียวนะ เดี๋ยวก่อนนนนน
แต่ผมเห้นแล้วหละ ประตูไม่ได้ล็อก ก็เลยเดินเข้าไปเองเลย แอบบ่นในใจ ทำไมมันไม่ระวังตัวเลยว๊า......ใครเข้ามาทำอะไร ตายห่าคาบ้าน จะมีใครรู้มั้ยเนี่ย
ขนาดประตูบ้านมันยังไม่ล็อคเลย ผมเดินเข้าไปในบ้าน แล้วตะโกนเรียก
"ทศศศศศศ ทศโว๊ยยยย"
"เฮ้ยยยย ตื่นยัง ลงมาช่วยกันหน่อยดิ"...............เงียบครับ ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก
ผมเลยวางของแล้วขึ้นไปดูมันที่ห้อง เปิดเข้าไป มันยังสลบอยู่บนเตียงอยู่เลย ผมแกล้งเข้าไปเหย่ๆมันดู มันเอามือปัดป้องนิดหน่อย
"เฮ้ย ตื่นได้แล้ว สายแล้ว ไปกินข้าวเร็ว ซื้อมาเยอะแยะเลย"
"อืมมมม ลงไปก่อนอ่ะ เดี๋ยวตามไป" เสียงงัวเงียครับ ผมกลิ่นเหล้า คุ้งเลยครับ
ผมชันตัวลุกขึ้นมายืนอยุ่ข้างๆเตียง มองดูมัน สภาพมัน เมื่อคืนนี้มันโทรหาผมตอน 3 ทุ่ม บอกว่าอยู่บ้านแล้ว แล้วเมื่อวานผมกับมัน ก็ไม่ได้กินเหล้า แล้วทำไมตัวมัน มีกลิ่นเหล้า
"ตื่น.." ผมพูดแล้วดึงแขนมาขึ้น
"เออ....เดี๋ยวกรูตามลงไปเองแหละ"
"กรูไม่ได้เรียกมรึงขึ้นมาเพื่อให้ตามลงไป กรุอยากรู้ว่าทำไมตัวมรึงมีกลิ่นเหล้า ทั้งๆที่เมื่อวาน มรึงก็ไม่ได้แดกก่อนมาส่งกรู มรึงตอบมา ถ้ากรูได้คำตอบ กรูจะลงไปเอง" ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบๆ ดูมันหยุดนิ่งไปนิดหน่อย แล้วก็ลืมตามองมาที่หน้าผม
"ก็กินกับพ่อกรูนิดหน่อย.."แต่มันยังพูดไม่ทันจบ เสียงโทรศัพท์ก้ดังขึ้น มากระโดดแผล่วมารับโทรศัพท์ มีรอยยิ้มปรากฎที่หน้ามันนิดหน่อย แล้วมันก็เดินออกไปคุยที่ระเบียง ปล่อยให้ผมยืนอยู่ในห้อง แม้จะเป็นที่ระเบียง แม้มันจะคุยเสียงเบาๆ แต่มันคงไม่รู้เลย ว่าสิ่งที่มันทำ สิ่งที่มันพูด แม้ผมจะได้ยินไม่ถนัด ชัดบ้างไม่ชัดบ้าง แต่ผมก็เห็น
ผมได้ยินประโยคที่ชัดๆแค่ไม่กี่คำ แต่นั่นก็พอจะทำให้ผมเดาเรื่องได้มากมาย ผมค่อยๆเดินออกจากห้องมันมาอย่างเงียบๆ ลงไปข้างล่าง จัดของกินให้มัน เพราะยังไงผมก็ตั้งใจซื้อมาให้มัน ผมรู้สึกว่าเวลามันช่างผ่านไปอย่างเชื่องช้าเหลือเกิน ผมรู้สึกว่า วันนี้ป้าร้านแกงแกรัดถุงซะแน่นเลย ผมแกะเท่าไหร่ก็แกะไม่ออกซักที น้ำตาผมไหลลงมา สงสัยจะเป็นเพราะผมเสียใจที่แกะถุงแกงไม่ออกแน่ๆ
เวลาผ่านไปเท่าไหร่ผมไม่รู้ รู้แต่ว่าผมแกะถุงแกงออกหมดแล้ว จัดทุกอย่างไว้ให้แล้ว หน้าตาน่ากิน แล้วก็เป็นอะไรที่มันชอบ ตอนนี้มันอยู่ชั้นบน ผมอยู่ในห้องครวชั้นล่าง ผมไม่รู้ว่ามันทำอะไรอยู่ ถ้าคิดแง่ดี คงอาบน้ำมั้ง ผมเดินไปนั่งที่โซฟา เปิดโทรทัศน์ดู แต่น่าแปลกที่วันนี้โทรทัศน์ไม่ชัดเลย สงสัยจะเป็นเพราะม่านน้ำตาของผมซะละมั้ง โทรทัศน์มันก็คงเป็นของมันแบบเดิม แต่น้ำตาเจ้ากรรมดันไหลออกมาได้ซะนี่
ผมร้องไห้อย่างเงียบๆ พยายามกัดฟันไว้ แต่ก็ยังได้ยินเสียงสะอื้นของตัวเองอยู่ดี ยิ่งได้ยินเสียงสะอื้น นำตาเจ้ากรรมก็ยิ่งไหล จนต้องเอามือมาปิดปากไว้แทน ต้องเอาหมอนมาปิดหน้าไว้แทนเพื่อกลั้นเสียงที่น่าสังเวยใจเหล่านี้
น้ำหูน้ำตาน้ำมูกน้ำลาย เลอะเต็มหมอนไปโม๊ดดดด อายตัวเองชะมัด พอผมตั้งสติได้ เข็ดหน้าเข็ดตาเรียบร้อย น่าจะใช้เวลาพอสมควรทีเดียว ไอ้หมีก็ยังไม่ลงมา ผมเดินเข้าไปในครัวอีกครั้ง ล้างหน้าซะหน่อย แล้วเดินออกจากบ้านไปอย่างเงียบๆ ออกมาเจอไอ้หมาหน้าหื่น ผมก้มลงลูบหัวมันเบาๆ ลูบไปลูบมา น้ำตาพาลจะไหลอีกแล้ว ผมเลยเดินออกมา ปิดประตูรั้วไว้ เอาโซ่คล้อง แล้วเดินจากมาอย่างเงียบๆๆๆๆ
-
:m15: :o12:
-
อยากบอกว่า ก่อนจะอ่าน ยังดีใจ ยิ้มหน้าบาน :laugh: ที่มาต่อ
แต่พออ่านจบแล้ว หุบยิ้มไม่ทัน เฮ้อ เศร้าเลย :m15: ไรว่ะเนี้ย
ขอที่อยู่ไอ้หมีได้มิ เดียวไปยิงทิ้งเลย เฮ้ย ทำกันได้
ปล.ขอโทษนะครับ คำถามผมอาจจะไม่เหมาะเท่าไรนะครับ
แต่อยากทราบว่า จาก peang ทำไมถึงเปลี่ยนเป็น pangsung :m23:
-
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
ห๊า! :serius2:ไมพี่หมีทำงี้อ่ะ o7ไหนว่ารักนักรักหนาไง
เฮ้ออออออ มนุษย์หนอ ไม่น่าทำกันได้
พี่เป็ดสู้สู้ค่ะ o13
-
:a5: เลิกกันแล้ววววว ม่ายยยยยยยยยย :o12: :o12: :o12:
-
ทำไมหมีถึงทำอย่างนี้ ไม่รักเป็ดแล้วเหรอ ความรักที่เคยมีให้เป็ดมันหายไปไหนหมดล่ะ
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
ที่เปลี่ยนชื่อก็เพราะว่า จำ password ของชื่อเดิมไม่ได้อ่ะ ส่งไปขอ ก็ไม่มี mail ตอบกลับจากระบบ ก็เลยสมัครเข้ามาใหม่เลยดีกว่าอะจ้ะ ไม่ได้ตั้งใจจะหลบใครหรอก อิอิ แล้วจะมาเล่าให้ฟังต่อนะ......
แต่ขอให้เชื่อว่า วันนี้เป็ดดีแล้ว เป็ดเกือบหายสนิทแล้ว....แล้วก็มีความสุขอยู่กับปัจจุบันครั้งพ๊ม.....
ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจครับ
เป็ดหนุ่ม
-
เป็นกำลังใจให้นะครับ o13
-
:m15:เพราะอะไรเนี้ย :m15:
:L2:เป็นกำลังใจให้นะค่ะ :L2:
-
:serius2: :sad2: :o12:
ขอให้มีความสุขกับปัจจุบันนะคะ.. :a2:
เป็นกำลังใจให้ :L2:
:กอด1: :กอด1: พี่เป็ด
-
ดีใจที่เป็ดกลับบมา :L2:
แต่หมีทำแบบนี้ได้ยังไง :a5:
ดีใจที่วันนี้เป็ดเกือบหายดี ขอเป็นกำลังใจให้เป็ด ทุกๆเรื่องรวมถึงงานใหม่ด้วยนะ :กอด1:
-
ดีใจนะคะที่มาต่อแล้ว
แต่ว่า :m15:เกิดอะไรขึ้นเนี่ย
ทำไมเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น :o12:
-
:เฮ้อ:เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เป็นไปตามกฏของธรรมชาติจริงๆ แต่ชั้นรับไม่ได้กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
me/สะเทือนใจ :o12:
-
เข้ามาอ่าน ตามที่พี่บอก :a5:
แต่ไหงเปงอย่างเง้อ่ะ :m15:
พี่หมีช่างโหดร้าย
...
....
.....
แอดเมลพี่ไปตั้งนานแล้ว :m23:
..แต่ไม่ได้ทัก
ดีใจมากมายที่ได้คุยกับพี่ :m1:
:กอด1: :กอด1:
-
เป็นกำลังใจให้พี่เป้ดน่ะ เชื่อว่าคนดีดีในที่สุดก็จะได้คนดีดีค่ะ อะไรที่เป็นของเราไม่ว่าไงสุดท้ายก็จะเป็นของเรา
ขอให้พี่เจอแต่คนดีดีเข้ามาในชีวิตน่ะค่ะ :L2:
:กอด1: จะติดตามพี่เป็ดต่อไปเรื่อยๆๆๆค่ะ :กอด1:
-
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย :serius2: :serius2:
ทำไมคุณหมีเป็นแบบนี้ล่ะ?? o7 o7
-
เอ่อ.................. o2 o2
อะไรกันนี่หมีทำอย่างงร้ได้ไง :เตะ1: :เตะ1:
แต่ก็นะ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
คนเราถ้าคู่กันแล้วคงไม่แคล้วกัน
ยังไงก็เป้นกำลังใจให้นะคะ :L2: :L1: :L2:
-
มาเป็นกำลังใจให้น้า
สู้ๆๆๆต่อไป
:L2: :L2: :L2:
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:L2: :L2: :L2:
เป็นกำลังใจให้ครับ
รักแท้ ไม่มีคำว่า หลอกลวง
ขอให้มีความสุข ที่สุด นะครับ
-
♪...Call in three months time and I'll be fine, I know
Well maybe not that fine, but I'll survive anyhow
I won't recall the names and places of each sad occasion
But that's no consolation here and now...♫
ปวดใจ..
-
:sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2:
-
:L2: :L2:สู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้ :กอด1:
-
อะไรกัน
:sad2: :sad2: :sad2: :sad2:
-
มารอพี่เป็ดค่ะ ไม่ขอให้พี่เป็ดหนุ่มรื้อฟื้นนะค่ะ รุ้ว่ามันเจ็บปวดอ่ะ
ไม่ต้องเล่าก็ได้ แต่ขอให้หายเจ็บ(ที่ใจ)แล้วมีความสุข o13กับพวกเราชาวเล้าเน้อ
รักพี่เป็ดหนุ่มค่ะ :bye2:
-
ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจครับ....ผมกำลังดีวันดีคืน :oni1: มีความสุขอยู่กับปัจจุบัน :กอด1:ไม่รู้จะวีนกับใครก็เอาไอ้แป้งนี่แหละ :angry2: วีนไปก่อน (แต่ส่วนมากจะโดนมันวีนกลับ :laugh:)คงอีกไม่นาน ผมจะจบเรื่องยุ่งๆ ปัญหาที่ค้างคาใจนี้ซะ แล้วผมจะเล่าเรื่องใหม่ให้ได้เลือดพุ่งปรี๊ด ปรี๊ด กันอีกแน่นอนครับ......ขอเวลาอีกหน่อยนะครับ
ขอบคุณมากจริงๆ....เป็ดหนุ่ม
....................................................
หลังจากผมค่อยๆเดินออกมาจนถึงปากซอย กำลังรอรถเมลล์ ไอ้หมีมันก็โทรเข้ามา ผมมองโทรศัพท์ รอจนมันหยุด แล้วก็ตั้งเป้นระบบสั่นแทน เพราะผมรู้ว่า การที่โทรหาใครซักคน ระหว่างการโทรไปแล้วเจอฝากข้อความ มันคงไม่รู้สึกอะไรเท่ากับ โทรมา แต่ไม่มีคนรับแน่นอน
รถเมลล์ของผมมาแล้ว บอกได้เต็มปากว่า ผมก็ไม่รู้ตัวว่าขึ้นรถ จ่ายเงิน ลงรถอะไรตอนไหน รู้แต่ว่า อยู่ๆก็มานั่งอยู่ในร้าน ไอติม เจ้าโปรดของผม แถวๆหอพักผมนั่นเอง วันนี้ผมคิดรายการไว้ในหัวมากมาย ตอนนี้เพิ่ง11 โมงกว่าๆ เหลือเวลาอีกเยอะเลย ผมกลับไม่รู้จะทำอะไรดี นั่งเหม่อๆ จิ้มไอติมตรงหน้าไปเรื่อยๆ แปลกใจว่าทำไมวันนี้ไอติม ไม่อร่อยเอาซะเล้ย
หยิบโทรศัพท์ออกมาดู มีสายไม่ได้รับแค่ 3 สายเท่านั้น นึกว่าจะมากกว่านี้ซะอีก ไม่รู้ว่าด้วยความซวยหรืออะไร อยู่ไอ้น้องที มันก็มานั่งลงตรงหน้าผม (แอบตกใจ)
“มากับใครอ่ะหนุ่ม” สาระแนมาเชียวนะมรึง
“คนเดียว” อารมณ์ผมแบบนี้ ไม่อยากจะต่อล้อต่อเถียงกับใครทั้งนั้น
“อ้าวแล้วทศล่ะ” มันถามซะผมปรี๊ดดด เจ็บจี๊ดดดดด
“อยู่บ้าน” ผมพยายามตอบให้ดูอารมณ์ปกติที่สุดเท่าที่ทำได้ ผมไม่อยากจะคิดอะไรหรือคุยอะไรกับใครทั้งนั้นในเวลานี้
“อ้าว ก็ไหนว่าจะไปวันเกิดไม่ใช่หรอ” หน้าตามันดูกระตือรือร้นมาก แต่ผมไม่ไหวแล้ว ผมแทบกลั้นไม่ไหวแล้ว ผมลุกขึ้นคว้าบิลล์ไอติมไปจ่ายตังพร้อมยื่นเงิน 60.- (ไอติม 59.-) แล้วเดินออกมาจากร้าน แค่เดินพ้นร้านน้ำตาผมก็ร่วงผล็อยแล้ว ผมก้มหน้าก้มตาเดินจ้ำอ้าวจะกลับห้อง แต่ก็ต้องสะดุดเมื่อโดนฉุดแขนอย่างแรงจนตัวเซ หันกลับไปก็เป็นไอ้ที ยืนทำหน้าวิตกจริต ซีดเชียวนะเมิง
แต่อารมณ์นี้ เอาช้างมาฉุดก็คงไม่อยู่ ผมสะบัดแขนออกอย่างแรงแล้ววิ่งกลับห้องแบบไม่สนใจใครอะไรทั้งนั้น แต่ม่านน้ำตามันทำให้ตาผมพร่าไปหมด อาศัยว่าคุ้นทางอยู่แล้ว จนวิ่งมาถึงหน้าห้อง ผมเพิ่งรู้ว่าไอ้ทีก็วิ่งตามผมมาติดๆเหมือนกัน
ผมเปิดเข้าห้องได้ก็ปิดประตูล็อคกลอนแล้วแหกปากร้องไห้อย่างเป็นบ้าเป็นหลัง ผมรื้อกระจุยทุกอย่างที่เป้นของไอ้หมี จานชาม ที่นอน ผ้าห่ม ผ้าปู ผมใช้แรงที่มีฉุกระชากมันออกมาอย่างไม่ใยดี เหวี่ยงทุกอย่างที่ใกล้มือหรือเท่าที่หยิบถึง อะไรที่เป้นของๆมัน ผมจับโยน ขว้างปาซะเสียหายไปหมด น่าจะซัก 20 นาทีๆได้ละมั้ง อารมณ์ผมก็สงบลง นั่งทรุดลงกับพื้นร้องไห้สะอึกสอื้นอยู่แบบนั้น บางคนอาจจะคิดว่า ยังไม่ทันจะได้คุยกับหมีให้รู้เรื่องเลย ตีโพยตีพายไปเองรึเปล่า แต่เรื่องแบบนี้ บางทีไม่ต้องคุยเราก็เข้าใจอะไรๆได้เองอย่างน่าประหลาด
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ น้ำตาผมหยุดไหลแล้ว เสียงสะอื้นก็ไม่มีแล้ว ระหว่างความเงียบ มีเสียงเคาะประตูเบาๆ ทำให้กระชากสติผมกลับมาอีกครั้ง พอมองไปรอบๆห้อง ขอบอกว่าเละมากกกก ข้าวของกระจายวายวุ่น เหมือนเพิ่งเกิดการฆาตกรรมในห้องนี้เอง
เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีก แต่ยังเป็นจังหวะที่เบาเท่าเดิม ผมตัดสินใจเดินไปเปิดประตู หน้าห้องผมตอนนั้น ไอ้น้องทีครับ ไอ้น้องทีนั่งเอาหลังพิงกำแพง เงยหน้ามองหน้าผม แล้วมองเข้ามาในห้อง สายตามันตอนนั้นดูตกใจทีเดียว แต่มันก็ทำให้ผมยิ้มออกนะ เห็นท่าทางมันตอนนั้นแล้วขำมันอ่ะ....เฮ้อ....พิมพ์ไปก็ปวดใจโว๊ยยยยย
“เข้ามามั้ย” ผมถามด้วยน้ำเสียงที่ปนๆความขำ มันเงยหน้ามองผมอีกครั้ง แต่ไม่ได้พูดอะไร แล้วก็ลุกเดินเข้ามาในห้อง ดูจากสายตามันแล้ว ผมก็ยิ่งขำนะ (ขำในใจ) มันเดินไปจะเก็บผ้าปู
“ไม่ต้องเก็บ” ผมพูดออกแนวจะตวาดด้วยซ้ำ เห็นมันสะดุ้งผมก็นะ เออเว้ย.....กรูเป็นอะไรเนี่ย เฮ้อ...
“มีอะไร” ผมถามมันขณะที่มันกำลังแหวกๆข้าวของบนที่นอนแล้วนั่งลงที่ขอบเตียง มันมองหน้าผมแล้วส่ายหัว
“เอ้า ใบ้แดรกหรอมรึง” ผมแหวใส่
“ป่าววววว”มันปฏิเสธเสียงหลง แต่ก็เข้าใจมันหละ แอบหันหลังไปยิ้มด้วย 55555
“หิวมั้ย ไปหาอะไรกินกัน” มันพูดออกมาเสียงซื่อๆเลย ผมก็คิดในใจ อะไรของมันวะ แต่ก็ดีออกไปนู้นไปนี่ซะบ้าง
“ไปพัทยานะ” หันไปมองหน้ามัน หน้ามันยิ้มแฉ่งเลยครับ เหอๆๆๆๆ ไม่น่าเชื่อว่าคำพูดไม่กี่คำ จะมีอิทธิพลกับใครได้ขนาดนี้
ผมปิดห้องไว้ ปล่อยทิ้งไว้สภาพแบบนั้นหละ เราไปแวะซื้อขนมที่ 7/11 กันนิดหน่อย แล้วมันก็ขับรถไปสู่ที่ๆผมต้องการ จริงๆแล้วผมไม่ได้อยากไปหรอกพัทยาน่ะ ผมแค่อยากไปไหนไกลๆเท่านั้นหละ มันก็ดีนะ ตลอดทางถ้าผมไม่พูดหรือไม่ถาม มันก็จะเงียบ ไม่เป็นฝ่ายถามอะไรเลย สงสัยคงจะกลัวว่ารถมันจะกลายสภาพเป้นเหมือนห้องผมละมั้งเลยไม่ถาม 5555555
เป็นครั้งแรกที่ผมอยู่กับมันนานขนาดนี้ หลังจากที่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ผมก็หันมาสนใจมัน หยิบจับ นั่นนี่ ดูมันมีความเป็นผู้ใหญ่กว่าอายุจริงของมันซะอีกแฮะ....... หลังจากนั้นผมก็จำไม่ค่อยได้หรอกว่าเราไปไหนกันบ้าง รู้แต่ว่า ผมก็สบายใจขึ้นเยอะ สงบขึ้น ได้กินอาหารทะเลด้วย อืมมมมม อะไรอีกน๊อ มันนานแล้วอ่ะ จำไม่ค่อยจะได้ ข้ามๆไปดีกว่า เอาเป้นว่า วันนั้นผมก็กลับมาถึงห้องตอนดึกๆหน่อย กลับมาเก็บของในห้อง โดยมีไอ้ทีมันช่วยนี่หละ บอกว่าไม่ต้องมันก็กุลีกุจอเก็บใหญ่ เออ....ดีเหมือนกัน เก็บคนเดียว เหนื่อยวะ.....ขอบใจมากที่อยู่กับกรูในวันนั้น
เราหลับกันทุ่มไม่รู้ รู้แต่ว่าเราเก็บห้องกันไม่เสร็จหรอก ตื่นมาวันอาทิตย์ก็สายเอาการ กว่าจะเก็บข้าวของให้เข้าที่ และแยกอีกส่วนที่เสียหายเอาไปทิ้ง (เยอะทีเดียว5555) กว่าจะเสร็จก็ 11 โมงกว่า ไอ้น้องทีช่วยผมได้เยอะ ...ขอบใจว่ะ....
กว่าจะอาบน้ำจัดแจงอะไรเสร็จก็เที่ยงพอดี ไอ้ทีมันก็อาบน้ำที่ห้องผมนั่นแหละ ทั้งๆที่หอมันก็อยู่ใกล้ๆนะ แต่มันก็ยื่ยันว่าจะขออาบที่นี่ แล้วเอาเสื้อผ้าผมไปใส่ก่อนจากนั้นเราก็ช่วยกันลากซาก (ใช้คำว่าซากได้เลยครับ) ของที่ผมระบายอารมณ์ไปเมื่อวานลงไปกองทิ้งที่หน้าหอ
วันนี้มันขออาสาเลี้ยงผม ผมก็มองหน้ามัน เออดีเนอะ พากรูไปเที่ยว ช่วยกรูเก็บห้อง แถมยังจะเลี้ยงข้าวกรูอีก อืมมมมม ดี....ประหยัด อิอิ (อกหักยังไง ก็ยังขี้งกครับ 55555)
สรุปว่ามันพาผมไปแวะซื้อไอติมเจ้าโปรด แล้วก็พาออกบางนาไปโน้น ร้านอะไรซักอย่าง แต่คนเยอะมาก แนวข้าวเหนียว ส้มตำ ไก่ย่าง โอ้......อร่อยครับ แถวๆเซ็นทรัลบางนา ซอยข้างๆ Big C นะ อร่อยอ่ะ มีโอกาสก็ลองไปกินกันดูนะครับ บรรยากาศร้านก็ดีด้วยนะ หรือมีใครเคยไปทานแล้วจำชื่อร้านได้ ก็แจ้งไว้เลยครับ ไม่ได้ค่านายหน้าหรอก แค่อยากจะให้ชาวเล้าได้ไปลองชิมกัน เพราะมันอร่อยมากกกกกกกกกก
แล้วเราก็เข้าห้างแถวนั้น (เซ็นทรัลบางนา) ไปโยนโบว์ ร้งเกะกัน ผมแหกปากอยู่คนเดียวเอง มีนมันผสมวงบ้างเป็นบางเพลง ไปเดินดูของใช้ใหม่ด้วย ข้างเก่าพังไปหมดแล้ว แวะไปนั่งกินกาแฟกันอีกนิดหน่อย ตังมันล้วนๆครับ ไม่ใช่อะไรหรอก เนื่องจากในกระเป๋าตังผมมีแค่ 150.- แล้วดันลืพก ATM มาด้วย ก็เลยขอยืมมันก่อน แต่จนแล้วจนรอด บัดนี้ ก็ยังไม่ได้คืนมันเลยยยยยย ก็มันไม่เอาอ่ะ ก็แหมมมม คนเค้ามีน้ำใจ ก็เลยไม่อยากขัดศรัทธา......อ๊ะๆๆๆ ได้ยินเสียงใครบ่นว่าขี้งก 555555
พอเอาของมาเก็บ มันก็พาไปกินขนมร้านอร่อยของมัน แถวๆสุขุมวิทครับ ชื่อร้านอะไรก็จำไม่ได้อีกเช่นกัน เป็นร้านบรรยากาศน่านั่ง บุฟเฟ่ขนมเค๊กครับพี่น้อง ตาผมลุกเป็นไฟเลย แค่ 199.- กินเท่าไหร่ก็กินไปเถอะ แล้วก็เยอะ ละลานตา แถมอร่อยด้วย นั่งนานมากกกกก ร่วม 2 ชั่วโมงได้มั้ง 55555 งกครับ ต้องเอาให้คุ้ม ไม่น่าเชื่อเลยว่า ผมลืมเรื่องไอ้หมีไปเลย ณ.เวลานั้น......
จากนั้นมันกลับมาส่งผมที่ห้อง แล้วก็กลับห้องมันไป ผมก็มานั่งรื้อๆๆๆๆ ข้าวของมากมาย ทั้งหม้อหุงข้าวแบบ mini กาต้มน้ำร้อน จาน ชาม ช้อน โอ้ ของใช้เพียบ ของใหม่ค๊าบบบบ ถูกใจ ประมาณ 1 ทุ่มกว่าๆ ไอ้หมีก็โทรมา...ขัดใจคนกำลังเห่อของใหม่เจงเลย
-
เข้ามาเป็นกำลังใจให้เฉย ๆ นะ
จะรออ่านที่เดียวตอนเลือดพุ่งปรี๊ด ปรี๊ด ครับ
ตอนนี้ยังไม่กล้าอ่า กลัวเศร้า
ขอให้พบสิ่งเจอแต่สิ่งดี ๆ นะครับ
-
:m15:
อะไรกันอ่า
หลังจากจบเพิ่งเข้ามาอ่าน 2 ตอนหลังนี่
แล้วกลายเปนเรื่องเส้าไปแล้วง่าาาา T^T
เปนกำลังใจให้เสมอนะคะคุนพี่ชาย
สู้ๆน้า!!!!
เรื่องตอนนี้เปนไงไม่รุจิรออ่านจ้า
-
โฮกกกก เข้ามารับรู้ด้วยคนคับ
ถึงจะเสียใจ แต่ก็ดีใจที่ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นแล้วนะคับ
คนเราไม่ควรจมปลักอยูกับอดีต ขอให้ลงเอยกับคนรักคนใหม่ที่จริงใจกว่าเดิม
มีความสุขมากๆขึนต่อไปนะคับ
เอ น้องทีนี่มีหสังป่าวน้า :o8:
-
เง้อ พิพม์ผิดเลย มีหวังต่างหาก แหะๆ :o8: :o8: :o8:
-
ตกลงคนใหม่ที่ว่านี่ คือน้องทีใช่ป่ะ เนื้อหอมเจง ๆ พอเลิกคนเก่าปุ๊บก็มีคนมาดามใจทันทีเลย แจ๋วจริง :a2:
-
เข้ามาส่งกำลังใจให้ :กอด1: :กอด1:
-
แค่อยากเข้ามาให้กำลังใจหนุ่ม :o8:
-
แวะมาให้กำลังใจคุณเป็ดหนุ่ม :กอด1: แล้วติดตามอ่านต่อไปพร้อมๆคุณเป็ด แล้วจะรอติดตามเรื่องใหม่ด้วยจ้า :oni2:
เปิดใจรับสิ่งใหม่ๆ เป้นยาดีที่ซู๊ดดดดดดดด o13
-
เข้ามาให้กำลังใจคะ สู้ๆ o13
-
:กอด1: มาให้กำลังใจน้องหนุ่ม
-
เป็นกำลังใจให้พี่เป็ดด้วยยยน๊า กอดๆๆๆๆ :กอด1:
เจอรักที่ดีดีจากนี้ไปน่ะจ๊ะ จุ๊บๆๆๆ :L2:
-
^^
^^
จิ้มแจน :laugh:
เรื่องมันผ่านไปแล้ว เป็นกำลังใจให้กับสิ่งดีๆ ที่จะเข้ามานะจ้ะ :L2:
-
รอ :m25: :m25: :m25:
-
เป็นกำลังใจให้คุณเป็ดหนุ่มค่ะ :กอด1:
เรื่องมันผ่านไปแล้ว เวลาคงช่วยเยียวยาได้นะคะ
ดีใจที่คุณเป็ดหนุ่มมีความสุขกับปัจจุบันค่ะ :m13:
ปล.ชักสงสัยน้องทีละ ใช่คนปัจจุบันหรือเปล่าเอ่ย
-
ดีใจที่ได้อ่านเรื่องนี้อีก และดีใจกับความสุขปัจจุบันด้วยนะครับ
แต่ก็เสียใจกับเรื่องเก่าครั้งนั้นด้วยนะครับ...
เป็นกำลังใจให้...และจะรออ่านเรื่องนี้และเรื่องใหม่ด้วยนะครับ
:L2:
-
:sad2: เลิกกันแล้ว
แต่มีคนคุยด้วยใหม่แล้ว :m1:
ไอ่คนเก่ามันไม่ดีก็เปลี่ยนซะ ดีแระ
เปงกำลังใจให้นะคะ
มีความสุขมากๆเน๊อ
-
เป็นกำลังใจให้คุณเป็ดนะคะ
สงสัยว่าคนใหม่นี้คือ ที หรือเปล่าเอ่ย
-
:a6: โถ่ ไม่ได้อ่านแค่สองตอน โผล่มาอีกที อะไรกันเนี่ย นายหมี!! :m16:
คุณเป็ดบอกมาเลย บ้านนายนั่นอยู่ไหน จะไปคาร์บอม โกดๆๆๆ
แต่กีดีใจกับคุณเป็ดด้วยนะคะ ที่ตอนนี้มีความสุขแล้ว ในเมื่อใจเค้าไม่ได้อยู่กับเรา ก็อย่าเสียเวลาไปรั้งเอาไว้เลย
(แล้วคนใหม่นี่ใครเอ่ย อิอิ)
-
:sad2:
เวลา..คับ เวลาอย่างเดียว
-
ตามอ่านทันแร้วววว :m4:
:L2: เป็นกำลังใจให้คุณเป็ดหนุ่มค่ะ:กอด1:
:a2:
-
:กอด1: :กอด1:
-
o7 สู้ๆครับ ตอนนี้ก็ยังสู้อยู่ครับ แม้จะยังไม่หายดี แต่วันนี้ก็มีความสุขมากแล้วครับ :oni1:
คนใหม่เป้นใครหรอ :laugh: ไม่บอกๆๆๆ ต้องรออ่านเอาเอง อิอิ :a5:
.................................................
ไอ้หมีโทรเข้ามาครับ แล้วผมก็เลือกที่จะรับสาย
"ว่าไง" ผมพยายามทำน้ำเสียงให้ดู ปกติ๊ ปกติ
"ไปไหนมา ติดต่อไม่ได้เลย ไปห้องก็ไม่มีใครอยู่ แล้วเปลี่ยนกุญแจทำไมไม่บอก" มันมาเนชุดเลย
"วันไหนล่ะ" ก็มันมี 2 วันนี่นา เนอะๆๆๆ
"ทำไม"เสียงมันเข้มมาก เน้นคำสุดๆ
"อ้าว ก็จะได้ตอบถูกไง จะเอาวันไหนล่ะ เมื่อวานไปพัทยา วันนี้ไปบางนา"ผมตอบเสียงเรียบๆ แฝงอารมณ์กระแนะกระแหนไว้นิดนึง
"ยังกับใคร"เสียงมันยังคงความเข้มเท่าเดิม มีอารมณ์โกรธปนมานิดๆอ่ะ
"ไอ้ที"เอาซิ ถามคำ กรูก็ตอบคำ
"ทำไม อยากไปมากนักหรอ วันเกิดกรู แต่กับไปกับคนอื่นเนี่ยนะ" เสียงมันตะคอกครับ แต่ผมว่าเสียงเหมือนมันกำลังเดินอยู่อ่ะ แล้วสิ่งแรกที่แวบเข้ามา เอ๊ะ....รึมันกำลังมานี่หว่า
"อ้าวหรอ ไปไม่ได้หรอ"ผมทำเสียงกวนตรีนสุดๆ แล้วอึดใจเดียวครับ เสียงประตูห้องก็ดัง แต่ดังแบบทุบอ่ะ ไม่ใช่เคาะ มันแน่ๆเลย
"เปิด"นั่นไง มันจริงๆด้วย ผมชั่งใจอยู่นิดนึง แล้วก็เดินไปเปิด ....กลัวทำไมล่ะ จริงป่ะ
"มีไร"ผมทักมันก่อน สีหน้ามันดูหงุดหงิด อารมณ์เสียมาก
"ทำไม ทำไมต้องมีอะไร มาไม่ได้หรอ" มันผลักผมจะเซถอยหลัง แล้วมันก้เดินตามเข้ามา ปิดประตูเรียบร้อย เฮ้อ.....ผลักกรู กรูเจ็บนะเนี่ย
"เดี๋ยวก่อน" ผมผลักอกมันไปทีนึง ให้มันหยุด มันก็หยุด ผมมองหน้ามัน
"ก่อนที่จะทะเลาะ มีอะไรอยากจะพูดกับกรูมั้ย"ผมกำลังให้โอกาสมันครับ
"พูดอะไร" ดูสายตามันก็รู้แล้ว
"ก็ไม่รู้ ก็เผื่อมรึงมีอะไรอยากจะพูด ก็เท่านั้น" ผมยักไหล่ไปทีนึง
"แล้วมรึงมามืดๆค่ำๆนี่ มีอะไร" ก็ในเมื่อผมเปิดโอกาสแล้ว มันไม่พูดเอง
"ทำไมกรูจะมาไม่ได้ ไอ้ทีมันยังมาได้ แล้วกรูเป็นใคร กรูจะมาไม่ได้" มันเริ่มขึ้นเสียง
"เออ แล้วกรูล่ะเป็นใคร มรึงบอกมาซิ ว่ากรูเป็นใคร" ผมก็เหลืออดหนะ นึกถึงเรื่องนั้นแล้วมันก็หยุดไม่ได้เลย
"หมายความว่าไง"
"กรูก็ว่ากรูถามง่ายๆนะ แค่นี้มรึงยังไม่เข้าใจหรอ ถ้ามรึงไม่คิดจะพูดอะไร กรูก็ไม่คิดจะถามอะไรทั้งนั้น" เอาซิ เรื่องอะไรให้กรูเริ่ม
"ดี....มรึงทำตัวน่าเบื่อเองนะ แล้วอย่ามาหาว่ากรูไม่สนใจนะ" อ้าว.......สวยซิมรึง
"เออ....กรูรู้ตัว ว่ากรูทำอะไร กรูแค่สงสารควายบางตัวที่มันยังไม่รู้ตัว ว่ามันทำอะไร"เต็มเหนี่ยวครับ พูดออกไปแระ ด้วยอารมณ์ที่เดือดขึ้นตามลำดับ
"มรึงหมายความว่าไง มรึงพูดมาเลยดีกว่า"
"เออ....ถ้าอยากให้กรูพูด งั้นกรูก็จะพูด แล้วมันจะจบลงตรงนี้ กรูถือว่ากรูให้โอกาสมรึงแล้วนะ" ผมไม่ใช่คนผิดเลยนะเนี่ย
"กรูไปวันเกิดมรึง มรึงกลับโทรคุยกับไอ้สันดานที่ไหนไม่รู้.....มรึงบอกมรึงแดกเหล้ากับป๊ามรึง แต่กรูโทรหาป๊ามรึง เค้าถามกรูกลับด้วยซ้ำว่าพามรึงไปฉลองที่ไหนมา และเท่าที่กรูจำได้ มรึงมาส่งกรูที่ห้องก่อน 3 ทุ่มแล้วก็ไม่ได้แดกเหล้าซักอึก แค่ 2 ข้อนี้ มรึงก็แทบไม่ต้องอธิบายอะไรแล้ว" ผมพูดไป น้ำตาก็ไหลไป
"แล้วกรูก็ให้โอกาสมรึงนะ กรูหายไปทั้งคน มรึงโทรหากรูแค่ 3 สาย สาดดดด"
"มรึงบอกมาเลย มรึงจะเอาไงกะกรู มรึงพูดมา"ประโยคนี้ ผมตะโกนใส่หน้ามัน พร้อมกระชากคอเสื้อมันอย่างแรง (มาเห็นทีหลังว่าเสื้อขาดเลย)
"..................."มันเงียบ น้ำตาไม่มีซักหยด ทำคิ้วขมวดหน่อยๆ
"เงียบทำไม มรึงเงียบทำไม มรึงบอกกรูมาซิ บอกกรูมาเลย จะให้กรูทำไง" มันก็ยืนนิ่งๆให้ผมเขย่าๆๆๆๆ มันอยุ๋แบบนั้นแหละ
"ถ้ามรึงไม่พูด กรูก็จะเข้าใจอย่างที่กรูคิด และ...สะอื้นนนนนน........แล้วถ้ามรึงไม่พูดวันนี้....วันนี้......มรึงก็หมดโอกาส" ผมประกาศกร้าว
"กรู"..มันพูดแค่นั้น แล้วก็หลบตา
"ว่ายังไง กรูฟังอยู่" น้ำหู น้ำตา น้ำมูก ย้อยยืดๆๆๆๆ ทุเรศตัวเองชะมัด
"กรูขอเวลาหน่อย แล้วกรูจะเล่าให้ฟังทุกอย่าง....กรูขอเวลาหน่อย"
"เวลาของมรึง มีแค่ตอนนี้เท่านั้น"อันนี้ผมพูดเสียงเข้มมาก ไม่มีเสียงสะอื้นเลย แต่สุดท้าย มันก็เลือกที่จะเดินหันหลัง ออกจากห้องไป ปล่อยผมไว้แบบนั้น ยืนร้องไห้เหมือนคนบ้า แต่ผมไม่มีแรงจะไปขว้างปาข้าวของอะไรแล้วหละ หมดแรง ได้แต่นอนร้องไห้อยู่บนเตียง ร้องไห้ และร้องไห้ ทั้งคืนนนนน แล้วก็เผลอหลับไปตอนใกล้สว่าง
.............................................
เช้าวันนี้ ผมตื่นขึ้นมาด้วยความเพลีย ปวดหัว ปวดตาไปหมด เดินผ่านกระจกโต๊ะเครื่องแป้งไปแต่ก็ต้องรีบหันกลับมาดูใหม่ ปรากฏว่า ที่อยู่ในกระจกนั่นมันคนรึป่าวเนี่ย ตาบวมเป่ง แทบจะลืมไม่ขึ้นแล้ว จะไปทำงานยังไงล่ะเนี่ย ผมรีบอาบน้ำล้างหน้าล้างตาแล้วเอาน้ำแข็งประคบตาทั้ง 2 ข้าง แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลเท่าไหร่เลย มันก็ยังบวมปูด ช้ำๆอยู่ดี ก็เอาวะ หยุดงานซักวัน ถึงจะไปผมก็คงไม่มีกระจิตกระใจทำงานอะไรแล้วหละ
แต่เช้านี้ตื่นมา แค่รู้สึกหดหู่นิดหน่อย แต่ไม่ค่อยเศร้าเท่าไหร่ ก็เลยเก็บของในห้องไปเรื่อย แต่ไม่รู้เก็บอีท่าไหน กลายเป้นว่าเก็บเข้ากล่อง ลงลังซะงั้น ไม่รู้ว่าตอนเก็บคิดอะไรอยู่ มันเบลอๆยังไงก็ไม่รู้ เท่าที่จำได้ก็โทรไปหาพี่ฝน บอกว่าขอลาป่วย แล้วจากนั้นก็โทรไปหาไอ้ที โทรไปถามมันว่ามีหอพักที่ไหนบ้าง อยากจะย้ายห้อง ขอแบบที่มี รปภ. มีคีย์การ์ด กล้องวงจรปิด สรุปแล้วก็ หอไอ้ทีนั่นแหละ มันเลยอาสาช่วย แต่ผมบอกมันแล้วว่าผมไปแบบไม่ได้บอกใครนะ มันก็โอเช อีก20นาทีมันโผล่มาที่หน้าห้องผมพร้อมไอติมเจ้าโปรด แต่คราวนี้เป้น รสสตอเบอรี่ชอร์เบต(เปรี้ยวปรี๊ด) แต่กินแล้วก็สดชื่นดีนะ มันก็ช่วยผมเก็บของอะไรชิ้นใหญ่มันก็แบกๆๆๆๆๆลงไป ผมก็ขนชิ้นเล็กๆน้อยๆ แล้วมันขึ้นมาพร้อมวินมอไซอีก 2 คน มันไปจ้างพี่เค้ามาช่วยขน แล้วบอกให้ผมอยู่เฉยๆ ลงไปนั่งเฝ้าของข้างล่างก็พอ ไอ้ผมวันนั้นเป็นอะไรไม่รู้ ว่าง๊ายง่าย ให้ไปไหนก็ไป ทำอะไรก็ทำ ผมก็นั่งกินไอติมของผมไปเรื่อย ดูเค้าขนของๆตัวเองกันเพลินไปเลย
ขนลงมาจนหมด ตอนนี้ยังไม่สิ้นเดือนหรอก แต่ก็จะออกแล้วหละ ห้องว่างไอ้ทีมันว่ามันถามแล้ว มีอยู่ให้ย้ายไปได้ ผมก็เชื่อมัน สภาพห้องเป็นไง ราคาเท่าไหร่ไม่ได้ถามเลยครับ 555555 มันมึนๆเบลอๆอ่ะ ยังไงไม่รู้ซิ.....เฮ้อ
ไปเคลียร์ห้องเดิมเรียบร้อยก็บอกพี่ที่หอไว้ว่าใครมาถามก็ไม่ต้องบอกอะไรทั้งนั้น ให้บอกแค่ว่า ย้ายออกไปแล้วก็พอ
จากนั้นก็นั่งเฉยๆ ไปถึงหอใหม่ ไกลออกไปประมาณซัก 20 นาที อะหืมมมม ไหนมันว่าหอพัก นี่มันคอนโดแล่ว หันไปมองหน้าไอ้ที มันก็นั่งอมยิ้มของมันไปเรื่อย
"เดือนเท่าไหร่" เพิ่งมาสำนึกตอนนี้แหละครับ กระซิก กระซิก
"ฟรี ช่วงนี้เค้าจัดโปรโมชั่น ลองอยู่ก่อน ถ้าพอใจค่อยจ่ายตัง" นั่นเลย กรุว่าแระ
"กรูไม่อยู่ห้องเดียวกะมรึงนะ ถ้าไม่งั้นเด๊ยวกรูไปหาของกรูเองได้"
"เฮ้ย ไม่ใช่อย่างนั้นนะหนุ่ม ห้องเราก็จริง แต่เราไม่ค่อยได้มาอยู่หรอก บ้านเราอยู่ไม่ไกลจากนี่เท่าไหร่ เราซื้อไว้ตั้งนานแล้ว หนุ่มก็อยู่ไปก่อน ค่าเช่าเราไม่ขอเก็บเป้นเงิน"
"จะเก็บเป้นอะไร"ผมมองมันตาขวางครับ
"ช่วยทำความสะอาดห้องให้ผมด้วยครับ....ขอเป็นค่าจ้างให้ผมนะ"
แต่ตอนนี้ผมก็ขี้เกียจจะอะไรมาก อย่างน้อยขอให้พ้นๆจากที่นั่นมาก่อนดีกว่าแล้วถ้าดูท่าทางมีอะไรไม่ชอบมาพากล ค่อยย้ายออกก็ได้ (อารมณ์ขี้เกียจ)
ถึงแล้วมันก็ให้ผมดูของอยู่ที่รถ แล้วช่วยกันกับพี่วินอีก 2 คนจนเหลืออะไรเล็กๆน้อยๆผมก็ช่วยหิ้วไปเอง สบายครับ ไม่สบายใจ ขอสบายตัวหน่อยละกัน อิอิ
ห้องมันอยู่ชั้น 4 (มีกี่ชั้นก็ไม่รู้) แต่ห้องกว้างมาก แบ่งเป็นส่วนๆ มีครัว โซนโต๊ะกินข้าว ที่รับแขก มีห้องนอน 2 ห้อง แต่มันอยู่คนเดียว มันเลยทำอีกห้องเป็นห้องเก็บเสื้อผ้า เพราะเสื้อผ้า / รองเท้ามันเยอะมากกกกกกก
ของผมก็กองๆอยู่ตรงโวนนั่งเล่น มันบอกให้ผมไปอาบน้ำก่อนจะได้สบายตัว ไอ้ผมก็เพิ่งนึกขึ้นได้ ว่าวันนี้ก็วันทำงานของมันเหมือนกัน
"ที ไม่กลับไปทำงานหรอ นี่ออกมาหลายขั่วโมงแล้วนะเนี่ย"
"ไม่แล้วหละ ผมลาป่วย 3 วัน"
"3 วัน" เสียงผมปรี๊ดแล้วลืมตัวอ่ะ.........ก็เค้าลืมตัวนี่นา
"ผมจะพาหนุ่มไปเที่ยวนะ จะได้สบายใจ ผมไม่รุ้ว่าหนุ่มเป็นอะไรนะ แต่ขอให้รู้ว่าผมดีใจที่ในเวลาที่หนุ่มรุ้สึกแย่ๆ หนุ่มนึกถึงผมนะ อยู่กับผมไม่ต้องคิดอะไรมากนะ ผมจะไม่เซ้าซี้อไรทั้งนั้น อยากบอกอะไรก็บอก แต่ผมจะไม่ก้าวก่ายในส่วนของหนุ่ม" ผมยืนนิ่งๆฟังมันพูด แต่ได้ยินแบบนี้แล้วรู้สึกดีชะมัดเลย
"เฮ้อ......สำหรับเรื่องนั้น(ที่มันจะข่มขืนผมน่ะ ยังจำกันได้ป่าว) ไม่ต้องห่วงนะ ผมสัญญาด้วยเกียรติของผมเอง แล้วอีกอย่าง ผมสู้แรงหนุ่มไม่ไหวหรอก สบายใจได้นะ"
ผมยิ้มรับ พร้อมพยักหน้านิดๆ ไม่รู้ซิ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมมันเนคนแรกที่ผมนึกถึงเวลามีเรื่อง อาจจะเนเพราะผมไม่มีใครเลย วันนี้ผมเลยได้รู้อีกเรื่องว่า ตลอดเวลาที่ผมมีไอ้หมี ทุกอย่างของผม คือมัน ทุกเรื่องในชีวิตผมต้องมีมันเสมอ แต่เมื่อวันนึงที่ไม่มีมัน ผมกลับมองหาใครไม่เจอเลย.......
-
เป็นกำลังใจให้เป็ดหนุ่ม :กอด1:
อดกลั้นความรู้สึก มาเขียนเรื่องช้ำๆ ได้ ก็แสดงว่าเข้มแข็งขึ้นเยอะมากๆ แล้ว ส่วนที่เหลือ ก็ให้มันเป็นอดีตไปเนอะ ซักวันอารายๆ ที่หมีมันพูด ว่า คนที่ใช่สำหรับมัน มันก็ต้องย้อนมาทำร้ายตัวมันเอง
:L2: สู้ๆ เป็ดหนุ่ม :L2: :กอด1: :กอด1:
ปล. มาต่อแบบค้างๆ คา ให้ใจเสียอ่ะเป็ด
-
มาจบแบบให้คนอ่านคิดมากอีกและ...เข้มแข็งไว้คะ เป็นกำลังใจให้คะ...คนที่ใช่ยังไง๊ยังไงมันก็เป็นของเราคะ สู้ ๆ :L2: :L2:
-
ตอนนี้พี่หนุ่มกาลังดูคนใหม่อยู่เหรอออ ขอให้เค้าเป็นคนดีน๊า
ให้หมีรูซะบ้างงง ว่าเราไม่ใช่ของตายยยยย มีทางไปเสมอออออออออ หึหึ o13
-
น้องทีนี่ดีจริง ๆ เลยอ่ะช่วยเหลือตลอดคนที่คบใหม่ใช่น้องเค้าป่าวอ่ะเนี้ย
อยากให้ใช่จังเลย สะใจไอ้หมีมัน
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
หลังจากจบไปก็เลยไม่ได้ตามดู พอมาเห็น อะไรกันนี่ โมโห ๆๆๆ :m16: :m16:
ไม่พูด ๆๆ เก็บอารมณ์ก่อน
แม่ง รู้งี้ ตอนนั้นยุให้คบกะพี่ทีซะก็ดีอ่ะ เซรง(เป็ด)
-
อ่านแล้วยังรู้สึกเจ็บแทน ปวดใจ ปวดใจ :กอด1:
คบกันมาตั้งนาน ดูจะเป้นคู่ที่ลงตัวกัน
แต่ทำไมต้องมาทำแบบนี้ คนเรา แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แอร๊ยยยยยยย โอ๊ยยยยยยยยยยยยย เครียดดดดดดดดด
แง๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปล.ขอให้หนุ่มมีความสุขกับคนใหม่นะ
มีความสุขๆๆ :กอด1: ขอกอดๆๆๆ หนุ่มๆ
-
:L2: ขอให้มีความสุขกับปัจจุบันมากๆนะค่ะ :กอด1:
-
เฮ้อ
:m31:
:sad2:
กอดเป็ดหนุ่ม
ปล.ว่าจะใช้อีโมมากกว่านี้ แต่ประหยัดเพื่อสวัสดิภาพเล้า อิอิ
-
:เตะ1: :เตะ1: (เตะใครคงรู้ๆกัน)
:L2: ขอให้คนใหม่ดีกว่าๆๆๆๆๆ คนเก่า ชิส์ :a2:
:กอด1: พี่เป็ด มีความสุขทุกวันนะคะ
-
^^
^^
จิ้มมินท์ อิอิ
คนใหม่ o2
เดาไว้แล้วนะว่าใคร น่าจะใช่นะ อิอิ :laugh:
-
เลิกกันตอนนี้มันคงเจ็บ
แต่ก็ดีกว่าปล่อยให้มันยืดเยื้อไปมากกว่านี้
บางทีคนข้างบนเขาอาจคิดอย่างนี้ก็ได้
เลยทำให้ต้องเลิกกัน
เพื่อจะได้เจอคนที่ดีกว่าไง
:กอด1: :กอด1:
-
ช่าย สนับสนุนป๋อมแป๋ม เลิกกันซะ แล้วหาคนที่มันไม่เจ้าชู้อย่างคนเดิม
ขอให้เป็ดมีความสุขมากๆ นะ
-
:L2:เป็นกำลังใจให้นะค่ะ :L2:
-
รัก โลภ โกรธ หลง ใครตัดได้นี่สุดยอดแล้ว :m4:
เรายังตัดไม่ได้ก็ไม่ใช่ว่าเราจะแปลกจริงป่ะ
เรื่องรักทำให้เราเสียใจก็ไม่แปลกอีก แค่เราพยายามทำให้ดีที่สุด
ก็ดีแล้วค่ะ o13 สู้สู้ค่ะพี่เป็ดหนุ่ม :o8:รักไอทีซะและสิ
-
ทำไมพี่หมีทำแบบนี้เนี่ย
ผิดหวังเจงๆ
แล้วก็ยังไม่ยอมอธิบายอารายด้วย
-
รักคร้งใหม่ ทำเป็นภาค 2 เลยค่ะพี่ o13
-
อ้าววเวงกำ หายไปสะนั้น -*-
กลับมา อ้าวววววววว ทำไมเปนแบบนี้เนี้ยย มายกอด
ยังไง พี่หนุ่ม สู้ๆนะง้าบ คิคิ เป็ดหนุ่มจู้ๆๆๆ
คนใหม่ นี่ใกล้ตัวใช่มะ คิคิ
หวังว่า เขาคงดูแลใจพี่ไม่ให้บอบช้ำนะเอิกๆ :o8: :o8:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
กลับมาอ่านอีกทีเกิดความงงขึ้น
พร้อมกับเรื่องที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น :m31:
เป็นกำลังใจให้พี่หนุ่มเสมอนะครับผม :L1: :L1:
ไมพี่หมีถึงเป็นแบบนี้และทำแบบนี้กับพี่หนุ่มอะครับ
อยากจะเห็นคน คนนั้นของพี่หมีจังเลยครับ
แล้วพี่หนุ่มอย่าลืมมาเล่าเรื่องของพี่หมีด้วยนะครับ
อยากสมน้ำหน้าพี่หมีอะครับ อิอิ
รักและเป็นกำลังใจให้ครับผม :L2: :L1:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ทำไมพี่หมีทำแบบนี้ พูดออกมาสิเคลียร์ให้รู้เรื่อง โด่เอ้ย...... :angry2:
ยังไงก็ขอให้คุณเป็ดหนุ่มสู้ๆนะคะ มีความสุขกับปัจจุบันนะคะ
ไอ้เรื่องเก่าๆโดยนทิ้งมันไปซะ............... เป็นกำลังใจให้เป็นหนุ่มค่ะ :L2:
ปล.ขอเดาต่อคนปัจจุบันนี่ต้องทีแน่ๆๆๆ :oni1:
-
มารอพี่หนุ่มค้าบบ จาเปนยังไงต่อปาย
อยากให้ท้าวความก่อนหน้านี้จางเลยอะ
ก่อนที่ มานจาเนปยังงี้ -*- :a6: :a6:
-
รักใหม่ก็คือ _แน่ๆเลย
-
เข้ามารอคุณหนุ่มคะ... :L2:
-
ทำไมหมี ไม่อธิบายอะ
-
รอพี่หนุ่ม คิคิ :oni1: :oni1:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
มารอครับผม
คนไหม่ที่ว่าคือพี่ทีใช่ปะ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:serius2:
ที่ไม่อธิบายเพราะหมดรักหนุ่มแล้วใช่มะ ชั่วจิงเลย
แล้วที่หนุ่มพูดก้เป็นเรื่องจิงละซิ นิสัยไม่ดี
ทีตอนรักเค้าก้ตามตื้อเค้าทำทุกวิถีทางให้ได้มา
มาตอนนี้ลืมไปละว่าเคยรักกันยังไง สันดานจิง ๆ :angry2:
-
:m31: ยิ่งอ่านยิ่งโกดหมี ทำไมถึงทำแบบนี้กับเป็ดได้เนี่ย โฮกกกกกกกกกก
ดีแล้วค่ะพี่หนุ่มที่ออกมาจากวังวนนั้นได้ ขอให้คบคนใหม่อย่างมีความสุขนะคะ :L2:
-
พี่เป็ดไหมไหนค้าบบบ o7 o7
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :serius2:
-
ไอ้หมีควายมันเป็นอะไรของมันวะ
-
คบกันมาตั้งนานทำกันได้เนอะ :angry2:
มาต่อเร็วๆนะครับอยากรู้ว่าแฟนคนใหม่คือใคร :กอด1:
เป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ๆๆๆๆ สู้ต่อไป :L2: :L2: :L2:
-
ไม่อยากเชื่อเลยว่าไอ้หมีจะเป็นแบบนี้
ขอสักทีนะ :เตะ1:
เป็นกำลังใจให้คุณหนุ่มนะคะ
-
:เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
ทำกันได้ เตะพี่หมี
-
ที ครับ ดูแลหนุ่มน้อย ให้ดีๆนะ
-
ผิดคาดมากมายกะเรื่องนี้
เฮ้อ...เป็นกำลังใจให้นะคับพี่หนุ่ม
:L2: :L2: :L2:
-
:m30:
งงเลยครับ
ไม่ได้อ่านนานมาก
กลับมาอ่านสองตอน ไหงกลายเ็ป็นแบบนี้ไปได้หว่า?
ถึงแม้จะอ่านแล้ว งงๆ เหมือนไม่รู้เรื่องว่าทำไมถึง...กัน
แต่ว่า พี่หนุ่มก็คงจะมีเหตุผลส่วนตัวเหมือนกัน
ไม่อยากเล่า ก็ดีแล้ว จะได้ไม่รู้สึกแย่ครับ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้พี่หนุ่มนะครับ
o13
แล้วที ก็นิสัยดีนะครับจริงๆ น่ะ
ช่วยเหลือตลอด แสดงว่าคอยมองพี่หนุ่มอยู่เสมอๆ นั่นแหละ
เฮ้อ...แปลกเนอะ แค่การกระทำผิดครั้งเดียว ก็อาจทำให้ใครคนนึงเลวในสายตาได้เลย
ส่วนร้านส้มตำ เด๋วไว้มีโอกาสไปลองนะครับ
ส่วนร้านเค้กบุพเฟ่ ต้องเป็นร้านเดียวกับที่ผมเลยกินแน่ๆ ครับ
อร่อยๆ แถมถูก บรรยากาศดี ร้านสวยมาก ชอบมากเลยครับพีุ่หนุ่ม หนับหนุน อิอิ
:oni1:
รอตอนต่อนะครับ
แล้วจะไปอ่านภาคต่อด้วย
(ตอนแรกงงๆ ว่าเรื่องเก่าจบแล้วเหรอ ตอนนี้เข้าใจแล้วครับ)
สู้ๆ ครับ
:L2:
-
ไม่รู้ทำไมว่างานใหม่มันวุ่นวายซะจริง แทบไม่มีเวลาเลยอ่ะ ยุ่งท๊างงงวัน จะแว๊บมาแอบเขียนก็กระไรอยู่ (เพิ่งได้งาน กลัวตกงานอีกไม่เอาๆๆๆ) เอาไว้จะรีบๆๆๆๆ มาต่อให้นะ สัญญาครับ
เป็ดหนุ่ม
.............................................
หลังจากอาบน้ำเสร็จ ก็แบบว่าแอบร้องไห้อยู่ในห้องน้ำนั่นแหละ เฮ้อ...ตาบวมอีกแล้ว วันนี้ผมก็ไม่เปิดโทรศัพท์ ขอผ่อนคลายซักวันนึงแล้วกัน ขอวันนึงนะที่ไม่ต้องคิดอะไร ที่ไม่ต้องคิดที่จะรอใครอีก ก็เลยนอนบนโซฟาดูละครทีวีไปเรื่อยๆ จนเผลอหลับไป ทั้งๆที่ยังถือรีโมตในมือแท้ๆ
ตื่นมาก็เพราะเสียงไอ้ที ค่อยๆลืมตาขึ้นดู ก็เห็นมันเอาผ้าห่มมาห่มให้ พร้อมกับได้กินอะไรหอมๆลอยออกมาจากในครัว เหลือบไปดูนาฬิกา หันซ้ายหันขวา ไอ้ทีมันแขวนนาฬิกาไว้ไหนของมันวะ เลยต้องลุกขึ้นมาดูนาฬิกาข้อมือตัวเอง โห เกือบ 6 โมงแล้ว นี่ผมหลับนานขนาดนี้เลยหรอเนี่ย
คราวนี้ก็เลยลุกขึ้นจริงๆ เดินไปที่ครัวก็เห็นไอ้ทีกำลังง่วนอยู่กับหม้อบนเตา ที่ตอนนี้ได้กลิ่นหอมแรงขึ้นไปอีก
“ทำอะไรกินหรอ” เสียงผมยังอู้อี้อยู่เลย
“อ้าว.....ผมทำหนุ่มตื่นรึเปล่า” ทีมันหันมายิ้มให้ทีนึง แบบว่า น่ารักว๊า....... ไอ้ทีในชุดผ้ากันเปื่อน ยืนอยู่หน้าเตา ที่มีหม้อต้มอะไรซักอย่าง พร้อมกับถือทัพพีไว้ในมือ โอ๊ววววววว น่ารักชมัด
“ป่าวหรอก นี่เราหลับไปนานขนาดนี้เลยหรอ 6 โมงกว่าแล้ว เออ ทีไม่มีนาฬิกาแขวนผนังหรอ” ผมก็พยายามสอดส่ายสายตาหานะ
“ไม่มีหรอกส่วนใหญ่ก็ใส่นาฬิกาข้อมือตลอดอยู่แล้วน่ะ” แล้วมันก็หันไปง่วนอยู่กับหม้อซุบมัน
“ทำอะไรกินอ่ะ” ผมเดินเข้าไปดูมัน อ้อ ที่แท้เป็นต้มจืดแตงกว่า ยัดไส้หมูนั่นเอง
“หืมมมม หอมมากเลย เก่งจัง ชอบกินหรอ” มันหันมาอมยิ้ม พยักหน้า งึกๆๆๆๆๆๆ
ตอนนี้ผมลืมเรื่องไอ้หมีไปเลย ท้องก็ส่งเสียงร้องแล้ว อายชมัด
“ช่วยป่ะ” ผมเสนอตัว.....ก็คนมันหิวแล้วอ่ะ
“งั้นหนุ่มช่วยตักข้าวใส่จานดีกว่า เด่ยวก็เสร็จแล้ว เหลือทอดไข่อีกอย่างเดียวก็เสร็จแล้ว” ผมก็กุลีกุจอเลย สุดท้าย ก็ต้องถามมันอยู่ดีว่าอะไรอยู่ตรงไหน ก็นะ ของบ้านมัน เก็บไว้อย่างเรียบร้อยอ่ะ แถมยัง ไฮเทคโนโลยีด้วยหนะ (กรูใช้ไม่เป็นโว๊ย)
ขอบอกว่า ตักข้าว 2 จาน ผมตักแทบหมดหม้อ รออีกแป๊ปกับข้าวร้อนๆก็วางอยู่บนโต๊ะ ส่งกลิ่นหอมฉุย ไม่พูดพร่ำทำเพลงครับ ชืมต้มก่อน อร่อยยยยยย (มรึงแอบใส่ผงชูรสหมดซองแน่เลย) ไข่เจียว หืมมมม นิ่มอ่ะ ไม่อมน้ำมันด้วย กรี๊ดดดดดด กรูขอผูกปิ่นโตบ้านมรึงน๊า........แต่ยังไม่ชมครับ หิวครับ ขอกินก่อน อิอิ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ครับผม พี่หนุ่มมาต่อมห้แล้วดีใจจังครับผม
ถึงจะสั้นก็ดีใจมากๆเลยครับ
เป็นกำลังใจให้ต่อไปครับ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
มาคบกะทีดีกว่า น่ารักขนาดนี้
ไอ้หมีปล่อบแม่ง
-
เห้นด้วยกะพี่คนข้างบนคับ :a1:
-
ทีนี่ พ่อศรีเรือนจริง o7
อ่านแล้วชักหิวข้าวแหะ
สู้ๆ กับงานใหม่ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ :L2:
-
อิอิ ทีเริ่มดูดีรัศมีจับขึ้นทุกที อิอิ
-
เชียร์ ที จะผิดไหมมมมมม เนี่ยะ เอิ๊กๆๆ
พ่อบ้านพ่อเรือนนนน ดีออก
-
ผมว่าคนใหม่ต้องเป็นพี่ทีแน่ๆเลย ใช่รึเปล่าครับ
ผมว่าพี่ที ยังดีกว่า พี่หมีอีกนะ ดูท่าทางคงจะรักพี่เป็ดมากซะด้วยสิ
:a2: เชียร์พี่ทีครับ :a2:
-
อยากกินไข่เจียววววววววววว :m4:
-
เกลียดไอ้หมี ตอนนี้ชอบทีแล้วหละน่ารักจัง... :L2: อ่านเสร็จแล้วหิวข้าว
-
กลับใจมาเชียร์ทีแระ อิอิ
ตอนนี้ทีได้ใจไปเต็มๆ ดูมีราคี เฮ้ย...ราศีขึ้นมาทันตา
-
อยากกินด้วยจังงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :oni1:
-
ออกนอกประเด็นหลักไปซะเยอะเลย นี่ผมตั้งใจเขียนว่า ตกลงผมกับไอ้หมี จบลงยังไง ไหงกลายเป็นเรื่องไอ้ทีไปซะได้ เหอๆๆๆๆ อ่ะต่อๆๆๆ
วันรุ่งขึ้นไปเลยละกัน
วันนี้ผมก็หายตัวอย่างไร้ร่องรอยอีก 1 วัน โดยมีไอ้ทีหายแว๊บเป็นเพื่อน เป้นเวลา 3 วัน แต่ผมโทรบอกแม่ผมไว้ก่อนแล้ว ว่าผมลางาน 3 วัน แล้วใครโทรไปถามก็ไม่ต้องบอกอะไร ผมให้เหตุผลว่า พอดีเพื่อนผมมันอกหัก กำลังไม่สบายใจอย่างมาก มันคิดจะฆ่าตัวตาย ผมเลยกะพามันไปเที่ยว แต่ไม่ได้บอกใคร แล้วก็ไม่ได้บอกไอ้หมีด้วยเพราะไอ้หมีเป็นต้นเหตุของเรื่องนี้ (ฟังๆดูอาจจะงง แต่มันก็เป็นสิ่งที่ผมนึกได้ในตอนนั้น..ใครถามก็บอกไปวว่า ผมไปพักผ่อน....อิอิ) แล้วมันพาผมไปเที่ยวทะเล น้ำตก ภูเขา แล้วก็สวนเสือศรีราชา จากนั้นก็ไปสวนผึ้งที่ราชบุรี 3วันนั้น ขอบอกว่ามีความสุขในช่วงเวลากลางวันมาก แต่พอตกกลางคืน ผมก็ต้องนอนร้องไห้จะจนหลับไปเองทุกที มันทรมานนะ
****ขอร้องละครับ ใครที่กำลังหลอกคนอื่น หรือคบใครอยู่ทีละหลายๆคน เลิกเถอะครับ เพราะคุณกำลังทำร้ายคนที่รักคุณ อย่าทำให้ความดีทุกอย่าง มันพังลงเพียงเพราะความคิดเล่นๆของคุณเลยครับ มันไม่คุ้มเลย.........ถ้าวันนั้น ไม่มีไอ้ทีเข้ามา ผมเองยังไม่รู้เลยว่าจะผ่านช่วงเวลานั้น มานั่งเขียนเรื่องราวให้คุณอ่านได้รึเปล่า ....ผมยังเคยคิดจะขี่รถมอเตอร์ไซชนเสาไฟฟ้าเลยครับ(ไม่ขำนะ เรื่องจริง)....เคยกะจะเอามีดคัตเตอร์ปาดนิ้วตัวเอง...มันเจ็บปางตายครับ
ปล.สุดท้ายผมก็ไม่ได้ทำร้ายตัวเองหรอกครับ.....กลัวเจ็บ 555555555
อ่ะๆๆๆๆ เข้าเรื่อง มันพาผมเที่ยวอยู่ 3 วันเต็มๆ ตอนเย็นกลับมาสู่บรรยากาศเดิมๆ แล้วผมก็ตัดสินใจว่า พรุ่งนี้ ผมจะไปทำงาน อย่างน้อย ผมก็คิดอะไรได้หลายอย่างแล้วหละ ผมเข้มแข็งขึ้นกว่าเมื่อ 4 วันก่อนแล้ว ผมตัดสินใจ ไปเผชิญความจริงซักที เป็นไงเป้นกัน
.........................................................................................
วันทำงานวันแรกหลังจากหยุดไป 4 วัน
ผมไปถึงที่ทำงานในเวลาปกติ หน้าตาปกติ แต่ที่ไม่ปกติ คือผมมาพร้อมไอ้ที และใจผมที่ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว สิ่งแรกที่ผมทำ เดินไปที่โต๊ะพี่ฝน แล้วก็จริงอย่างคาด พี่ฝนมาเช้าเสมอ ผมเจอพี่แกนั่งอยู่ที่โต๊ะ แกมองหน้าผมด้วยสีหน้าตกใจนิดนึง แล้วก็เปลี่ยนมาเป็นรอยยิ้มและทักทายตามปกติ
“เป็นไงเรา” ทักแค่นี้ น้ำตาผมก็แทบร่วงแล้ว
“ก็ดีพี่ ดีขึ้นเยอะแระ” นี่ขนาดผมไม่ได้บอกอะไรแกเลยนะ แต่ดูแกจะเข้าใจอะไรได้ดีมากจริงๆ
“แล้วมาทำงานได้นี่ พร้อมแล้วหรอ” ผมพยักหน้ารับเบาๆ
“ถ้ามีอะไรอยากเล่า ก็เล่านะ เวลายังเหลืออีกเยอะ” แกพูดไป ยิ้มไป แล้วผมก็ตัดสินใจ เล่าให้พี่ฝนฟังแบบกระชับฉับไว แกมีสีหน้าตกใจมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ แกคงไม่คิดว่ามันจะร้ายแรงอะไรได้ขนาดนี้
“แล้วนี่ ตั้งแต่วันนั้น ได้คุยกันบ้างยัง” ผมสั่นหัวแทน เนื่องจากปากผมสั่น ขืนพูดอะไรตอนนี้ น้ำตาคงได้ร่วงแน่ๆเลย
“เฮ้อ.......จะบอกว่าไม่ต้องคิดอะไรก็คงจะไม่ได้ แต่พี่อยากให้เราได้คุยกันก่อนนะ อย่างน้อยก็จะได้รู้เรื่องกันไปซะ จะเอายังไงกันก็ว่ากันไป จะได้ไม่ต้องคาราคาซัง เพราะพี่เชื่อเลยว่า คนที่เจ็บน่ะ ก็หนุ่มเองนั่นแหละ” พี่ฝนร่ายยาว น้ำตาผมก็ร่วงตาม
“เอ้าๆๆๆ หมดหล่อแล้ว ไม่เอาๆๆๆ แผนกเรามีหนุ่มเป้นหน้าเป็นตาเลยนะ ร้องไห้แบบนี้หมดหล่อกันพอดี เช็ดหน้าก่อน”
“ผมยังไม่รู้เลยพี่ ถ้าเจอหน้ามัน ผมจะทำยังไง” ก่อนออกจากห้องผมเข้มแข็งว่านี้นะ ทำไมตอนนี้กลับอ่อนแอได้ขนาดนี้
“ไม่เป้นไรนะหนุ่ม ร้องไห้ก็เจ็บ ไม่ร้องก็เจ็บ อยากทำอะไรก็ทำนะ พี่นับถือการคิดของเรานะ พี่เชื่อว่าสิ่งที่เราตัดสินใจทำมันเป้นสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว ไม่ว่าผลมันจะออกมาเป็นยังไง พี่เชื่อว่าหนุ่มทำดีที่สุดแล้ว”
“ขอบคุณครับ” ร้องไห้แล้วก็สบายใจขึ้นแฮะ เช็ดหน้าเสร็จก็เดินกลับโต๊ะ เจอยาคูลย์วางอยู่ 2 ขวด ตอนแรกก็มองๆ ไอ้ทีนี่เอง เห็นมันแอบอยู่แว๊บๆตรงโน้น มีโน๊ตติดไว้ว่า
**1 ขวดไม่พอ กินให้หมด 2 ขวดเลยนะ รับรองสดชื่น สู้ๆ**
แอบหันไปอมยิ้มให้มันทีนึง นั่งหยิบเอกสารมาเคีลยร์แป๊ปเดียว ก็มีเงาใหญ่ยักษ์มายืนค้ำหัว ไม่ต้องเงยหน้ามองก็พอจะเดาได้ว่าเป้นใคร
“มานี่” ผมยังไม่ทันจะเงยหน้ามองมันเลย แต่มันตะคอกใส่แล้วก็กระชาก(ใช้คำว่ากระชากนะครับ) แขนผมให้ลุก จนเอวผมกระแทกกับขอบโต๊ะอย่างแรง แต่มันก็ยังฉุดผม(ลากมากกว่า) ให้ออกไปที่บันไดหนีไฟ ตอนนั้นผมเจ็บมากกกกกก ไอ้เชี่ยเอ้ย....
“หายไปไหนมา รู้มั้ยว่าเค้าตามหากันให้ทั่ว ย้ายออกจากหอทำไมไม่ปรึกษาหรือบอกกรูก่อน ทำไมทำตัวแบบนี้ เดี๋ยวนี้เก่งหรอ กล้าใช่มั้ย..บลา บลา บลา..” อีกเยอะครับ จำไม่หมดหรอก มันยืนด่าผมที่นั่งกองอยู่กับพื้น ทั้งเจ็บ ทั้งจุก น้ำตาไหลพลากกกก พอเริ่มตั้งสติได้ก็เงยหน้ามองหน้ามัน โหยยยยย น่ากลัวชิบ หน้าดำๆ โหดๆๆๆ ตาแทบจะถลนออกมานอกเบ้า ตัวก็โตกว่า ของใกล้มือก็ไม่มี กรูจะสู้ยังไงวะเนี่ย
ซักแป๊ปมันก็เบาลง ก็คงจะแบบว่าได้ระบายไปแล้ว ก็เลย soft ลงละมั้ง ผมก็ค่อยๆชันตัวลุกขึ้น ปาดน้ำตาออกให้ดูดีนิดนึง
“มรึงสนใจกรูด้วยหรอ” เอาไปเบาๆก่อน
“มรึงหมายความว่าไง”มันทำหน้าตายมากเลยอ่ะ ผมเองก็เริ่มๆปรี๊ดแระ
“ถ้ามรึง ยังคิดอะไรไม่ออก งั้นก็ยังไม่ต้องคุยกัน มรึงไปคิดเอาเอง ว่าที่มันเป้นอยู่แบบเนี๊ยะ เพราะอะไร” ผมพยายามพูดเย็นๆ ระงับอารมณ์สุดๆ พูดจบผมก็หันหลังกลับเลย แต่มันฉุดแขนไว้
“ยังไง กรูคิดไม่ออก มรึงมีอะไรมรึงพูดมาเลยดีกว่า อย่ามาทำพูดดี กรูจะอ้วก” อ้าวววววว ไอ้เชี่ย ปรี๊ดซิผม
“ก็เพราะมรึงโง่แบบนี้ไง ไอ้เชี่ย ควายยังฉลาดกว่ามรึงอีก” ผมหันกลับมาตะโกนด่าใส่หน้ามัน ยังไม่ทันจะจบประโยคแม่งเจออุ้งมือหมีฟาดเข้าให้ ล้มคมำไม่เป็นท่าเลย อึ้งครับ......นี่มันลงไม้ลงมือกับผม ดูมันก็อึ้งๆเหมือนกัน ผมค่อยๆชันตัวลุกขึ้น เจ็บแก้มชมัด
“อืมมมม มรึงทำแบบนี้ดีแล้วหละ กรูจะได้ตัดสินใจอะไรง่ายๆหน่อย” ผมยิ้มเยาะมันไปหน่อยนึง ดูหน้ามันก็โมโหๆอยู่แหละ
“มรึงไม่ใช่ควาย แค่นี้มรึงน่าจะคิดได้นะ”
“มรึงพูดได้มั้ย กรูอาจจะเป็นควายอย่างที่มรึงว่าก็ได้” อ้าว เมื่อกี้ยังว่ากรูฉอดๆๆๆ ด่าตัวเองซะละ
“เฮ้อ......จริงๆแล้วกรูกะไม่พูดหรอก แต่ถ้ามันจะต้องจบวันนี้ กรูก็ยินดีนะ”
“ทำไม......มรึงกำลังคั่วไอ้ทีอยู่ใช่มะ” ไม่พูดเปล่าด้วยหนะ กระชากแขนกรูอีก
“เรื่องเนี๊ยะมันไม่เกี่ยวกับไอ้ทีหรอก มันเกี่ยวกับที่ว่า ตอนวันเกิดมรึงไปแดกเหล้ากับใคร มรึงคุยกับใครตอนที่อยู่กับกรู กรูไม่โง่นะ กรูไม่ได้หูหนวกถึงขนาดจะฟังเสียงมรึงไม่ออกนะ มรึงเห้นกรูเป็นอะไร กรูบอกแล้วใช่มั้ย ความไว้ใจมันสร้างได้ครั้งเดียว แต่กรูก็เลือกที่จะไว้ใจมรึงอีกครั้ง แล้วมรึงก็หักหลังกรูอีก มรึงอย่าคิดนะว่าไม่มีใครรู้ ทำอะไรไว้จะไม่มีใครเห็น ทีนี้กรูจะให้โอกาสมรึง มรึงมีอะไร มรึงก็พูดมาซะแต่วันนี้ ตอนนี้ กรูให้มรึง ได้แค่นี้แหละ”
เฮ้อ.......หลังจากนี้ ไม่ขอเล่าละกันครับ ไม่ไหวๆๆๆ สรุปให้ฟังเลยดีกว่า ก็พูดกันอีกนิดหน่อย ผมตบหรือชกมันไป 2-3 ทีนี่แหละ แต่คราวนี้มันไม่สวน แล้วไอ้ทีกับพี่ฝนก็เข้ามาแยก.........ไปสงบสติอารมณ์ที่รถ.....แล้วก็คุยกันที่จอดรถ........ผมบอกมันว่า ผมให้อภัยมันไม่ได้........มันไม่ยอมครับ อิอิ.........ผมบอกมันเรื่องข้าวของๆมัน ที่เอามาให้ผม ว่าผมทุบทิ้งไปหมดแล้ว(มันอึ้ง).........ผมขอเลิก ขอให้จบ...มันไม่ยอม
วันรุ่งขึ้นผมก็ไปทำงาน ก็เจอมันดักรอที่โต๊ะ คุยกัน มันอยากเคลียร์ (เพราะผมปิดโทรศัพท์ตลอด) ทำงานแทบไม่ได้ เป็นแบบนี้อยู่ 3 วัน ก็โดนหัวหน้าเรียกไปตักเตือน เพื่อนๆในที่ทำงานก็รู้เรื่องกันหมด วันที่ 5 ผมตัดสินใจยื่นใบลาออกเพื่อจบปัญหาทุกอย่างซะ ผมรู้ว่ามันอาจจะไม่ใช่ทางออกที่ดีนัก แต่สำหรับ ณ.เวลานั้น ผมว่ามันเป็นสิ่งที่ควรทำมากที่สุด ตกงานผมยังอาศัยอยู่ห้องไอ้ที มันจะอยู่เป็นเพื่อนผมจนถึง 3 ทุ่ม แล้วก็กลับบ้านมัน มันไม่ทำอะไรเลย ไม่หางาน ไม่เที่ยว ไม่ไปไหน หมกตัว ซึมเศร้าอยู่แต่ในห้อง คิดอะไรไม่ออก อนู่ร่วมๆ 3 อาทิตย์ สรุปผมก็เลิกกับไอ้หมีแหละ เลิกแบบเนี๊ยะ แบบไม่เคลียร์งี้แหละ ตกงาน แถมโดนทิ้ง เฮ้อ...ชีวิตกรูอนาถแท้ๆๆๆๆ
ผมไม่รู้หรอกว่าตกลงมันเสียใจมั้ย หรือมันจะดีใจ แล้วคนที่มันคุยด้วยเป้นใคร แต่เมื่อผมเลือกที่จะเดินออกมาแล้ว ผมก็ต้องเดินหน้าต่อไป และผมก็เชื่อว่าสิ่งที่ทำลงไป เป้นสิ่งที่สมควรที่สุดแล้ว อย่างน้อยก็เพื่อตัวผมเอง พี่ฝนมาหาผมบ้างเป้นระยะๆ ไอ้ทีก็ยังทำงานที่เดิม ไอ้หมีมันก็รู้ว่าผมพักอยู่กับไอ้ทีนะ แต่มันไม่เคยมาเลย บางทีผมถามพี่ฝน พี่ฝนก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็บอกว่าเห้นมันก็ปกติดี เฮ้อ.....ถามแล้วปวดใจ กรูจะถามไปหาอะไรว๊า
พออาทิตย์ที่ 4 ผมก็ดีขึ้น มันเหมือนดีขึ้นเองอ่ะ เหมือนคิดได้ รู้สึกดีขึ้นมากมายก่ายกอง ผมเลยให้ไอ้ทีพาไปเที่ยว ดูมันดีใจนะที่เห้นผมกระตือรือร้น ค่อยดูมีชีวิตหน่อย (ตอนแรกยังกะซากศพ) อ้อ น้ำหนักผมลดลงไป 11 กิโลครับ แต่มันดูซูบซีด น่ากลัวมากกว่าน่าดูอีกนะ
กลับจากเที่ยวผมก็สดชื่นขึ้น กินข้าวทีละ 2 จาน บางมื้อ 3 จาน 5555555 ทำเหมือนตายอดตายอยากมานาน พอเข้าเดือนที่ 2 ผมก็เริ่มหางานทาง internet เริ่มโทรถามบ้าง ส่งจดหมายบ้าง แต่ก็ขอเป็นงานลักษณะเดิมๆ ตั้งแต่วันที่ผมออกมาจากบริษัท ผ่านมาเดือนกว่าๆ ผมยังไม่เจอหน้าไอ้หมีเลย โทรศัพท์มันก็ไม่โทรมา แม้แต่ตอนที่ผมเขียนอยู่นี่ ผมก็ยังไม่ได้คุยกับมันอีกเลย ไม่น่าเชื่อว่ามันจะตัดผมได้ง่ายดายขนาดนี้ ผมไม่ได้ทำอะไรผิด แต่คนเจ็บต้องกลายเป้นผม คนที่ต้องตัดใจกลายเป้นผม แต่ผมก็บอกมันนะ ขอบคุณที่มีวันนั้น อย่างน้อยอะไรๆมันจะได้ไม่ไปไกลเกินกว่านี้
ขอบคุณที่ทำให้ได้รู้จักรัก รู้จักเจ็บ ได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆ มิตรภาพที่สวยงาม และความผูกพันธ์ที่แสนหวาน รวมไปถึงความหดหู่ หมองเศร้า ตรอมตม แต่ทั้งหมดนั้น มันก็ได้สร้างภูมิคุ้มกันให้กับผม ให้ผมเข้มแข็งขึ้น พร้อมเผชิญโลกภายนอกที่โหดร้ายต่อไปได้ ด้วยขาของตัวเอง ขอบคุณสำหรับทุกๆอย่าง
หนุ่ม
........................จบแล้วครับ..จบอย่างสมบูรณ์......................
-
:กอด1: ให้กำลังใจกับวันใหม่ๆ ของเป็ดหนุ่ม
-
:เฮ้อ: แต่ตอนนี้เข้มแข็งขึ้นแล้วใช่ไหมคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ :L2: :L2:
-
:L2: :L2: :L2:
สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ปล. ขอ :เตะ1: นายหมีสักทีเถอะ
-
มีกำลังใจมาให้หนุ่มเสมอ
-
เฮ้อ~ อ่านแล้วเกลียดพี่หมีเลยอ่ะ :เตะ1:
ยังไงก้อขอให้พี่หนุ่มสู้ต่อไปนะครับ :L1:
-
อ่านมาตั้งแต่ต้น แอบอิิจฉา หมี & หนุ่ม
ตลอดที่ติดตามมา มีแต่กลิ่นอายของความสนุก ความสุข ความรัก
เห็นหายไปนาน เข้าใจว่าจบเรื่องไปแบบมีความสุขล้นพ้น บางครั้งยังแอบยิ้มคนเดียวเหมือนคนบ้า เมื่อนึกถึงเรื่องเล่านี้ แต่พอกลับมากลับหักมุข อารมณ์กระเจิง หาเหตุผลไม่ได้ ทำไมต้องเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้
สาเหตุของปัญหาที่ทำให้เปลี่ยนไปคืออะไร อยากรู้หมีทำไปเพื่ออะไร ความรักที่มีอยู่มันไม่เพียงพอหรืออย่างไร
แต่ ณ.ตอนนี้ไม่อยากรื้อฟื้น เมื่อเลิก ก็คือเลิก ไม่สมควรกลับไปตอกย้ำให้มันเจ็บ เพราะมันไม่่ใช่เรื่องสนุกอีกต่อไป
วันนี้ เวลานี้ มีตักตวงความสุขที่มีให้มากที่สุด ซึ่งแน่นอน รอยยิ้ม เสียหัวเราะ มันย่อมดีกว่าร้อยช้ำที่ขอบตา ที่มันตามมาหลังจากร้องให้
ขอให้มีความสุขกับเวลาปัจจุบันให้มากที่สุดน่ะครับ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับผม จบแบบนี้นี่เองระหว่างพี่หนุ่มกับพี่หมี
ยังไงก็เป็นกำลังใจ ให้พี่หนุ่มครับผม
สู้ๆต่อไปครับพี่
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:L2: :L2: ชีวิตมันก็ไม่เหมือนนิยายตรงนี้แหละครับ บทจะมาก็มา บทจะไปก็ไป แค่เสียดายวันและเวลาที่เคยมีให้กันน่ะครับ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
:mc4: :mc4: เอาเปนว่าฉลองความโสดให้คุณหนุ่มดีก่า :laugh: :laugh:
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวของคุณเป็ดหนุ่มที่แบ่งปัน ไม่ว่าจะดีหรือร้าย แต่ก็ขอขอบคุณมากๆ :กอด1:
วันนี้ขอให้คุณเข้มแข็งกับชีวิตใหม่ งานใหม่ นะ สู้ๆ
แล้วจะตามไปให้กำลังใจต่อที่กาทู้ใหม่จ้า :L1:
-
เฮ้อ จบเรวกว่าที่คิดอีก สู้ๆคับพี่
ติดตามเรื่องใหม่ฮะ คิคิ :bye2: :bye2:
-
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15: ไมต้องจบลงอย่างนี้ทุกทีเลยอ่า :m15: :m15: :m15: :m15:
-
เฮ้อ...
สุดท้ายก็จบแบบนี้จริงๆ ด้วย
เป็นกำลังใจให้นะคับพี่หนุ่ม ^^"
:L2: :L2: :L2:
-
ขอให้ทุกอย่างดีๆๆๆๆๆๆในทุกๆเรื่อง
:L2: :กอด1:
-
:L2: :L2: :L2:
-
โหยยย สงสารน้องหนุ่มจังเลยง่า ยังไงก็สู้ๆนะค้าบบบ จริงๆไปอ่านกระทู้นู้นแล้ววว แต่งงอะครับว่าเลิกกะหมีได้ยังไง เลยตามมาอ่านกระทู้นี้อะคับ อิอิ ยังไงก็สู้ๆน่าคับ เย้ๆๆ :mc4: :mc4: :pig4: :pig4: :pig4:
http://jonathan2624.RejuvenateTour.com
http://jonathan2624.RejuvenateWorldwide.com
-
อ่ะนะ มันผ่านไปแล้วยังไงมันคืออดีต ที่สำคัญคือปัจจุบัน และอนาคตที่คนเราต้องหาความสุขใส่ตัว และอาจมี
ความทุกข์ปะปนบ้าง แต่มันคือชีวิตที่ต้องเจอ :กอด1:ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกๆอย่างทั้งความรัก และการ
งานจ้า ขอให้ประสบความสำเร็จทุกๆด้าน :L2:จะตามไปอ่านอีกทู้นะ
-
พี่หนุ่มคะ
หนูเข้าใจแหล่มเลยคะพี่
โดนมาเต็มๆ
แต่ต่างตรงที่มันอธิบายแล้วมันก้ร้องไห้แต่หนูไม่เคยแม้แต่จะร้องไห้หรืออะไรเลย
สุดท้ายมันก้มีคนอื่นนะแหละ
ไม่รู้จะอ้อมค้อมทำไมเนอะคนเรา
หวานกันแทบตายสุดท้ายก้เลิกกัน
หนูคิดว่าชีวิตอีกยาวค่ะ
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
อ่านแล้วมันเศร้านะ...เป็นกำลังใจให้คะ
-
:m4: ให้กับความเด็ดขาด o13
เป็นกำลังใจให้คุณเป็ดหนุ่มค่ะ
:L2: :L2: :L2:
:pig4:
-
:กอด1: :กอด1: สู้ ๆ นะคะ
ชีวิตเป็นของเราค่ะ
รักตัวเองให้มาก ๆ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ :L2:
-
ขอให้ทุกอย่างสวยงามกว่าเก่า
-
จบเศร้ามากมาย :sad2:
:pig4:ค่ะ
-
พึ่งกลับมาอ่านตอนจบหลังจากไม่ได้อ่านมานาน
อึ้ง ทำไมมันผลิกแบบนี้
พี่หนุ่มสู้ๆนะครับ ทำไมพี่หมีเลวแบบนี้
ไม่ไหวอ่า อยากร้องไห้แทน
:sad2:
-
คนข้างบนคงคิดไว้แล้วล่ะว่าจบตอนนี้แม้จะเจ็บ
แต่ดีกว่าปล่อยให้ยืดเยื้อ
กว่าจะถึงตอนนั้น ว่าจะจบได้ คงเจ็บกว่านี้แน่ๆ
สู้ๆ
o13
-
วันนี้ได้มีโอกาสกลับมานั่งย้อนอ่านช่วง 3 เดือนที่ผ่านมา
ตอนนั้นยังทิ้งท้ายคอมเม้นว่าขอให้มีความสุขมากๆ
ตอนนี้เรนก็ขอยืนยันคำเดิมว่า ขอให้คุณหนุ่มมีความสุข
แต่สุขที่จะอยู่ต่อไปในวันนี้และวันข้างหน้าเพื่อตัวของเราเอง
อดีตมันเจ็บปวด..เรนไม่ขอให้คุณหนุ่มลืม เพราะยิ่งลืมเรายิ่งจำทุกๆความรู้สึก
ให้ความสุขที่มีอยู่ตอนนี้ลบภาพมันออกไปทีละนิดๆ
ดูแลตัวเองมากๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ :L2:
-
:a5:
คือ...
อ่านจบไปแล้วอย่างหวานน้ำตาลเรียกเลือดไปหมดตัว.. :m25:
ตามไปอ่านเรื่องต่อไป ก็แปลกๆ อยู่.. o2
เลยกลับมาอ่านต่อ..
อึ้งเลย :o
อะไรที่ผ่านไปแล้วก็ปล่อยให้มันเป็นอดีตไปนะค่ะ..
ขอให้คุณใช้ชีวิตกับปัจจุบัน..
หาความสุขให้กับชีวิตในปัจจุบัน..
สู้ๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ :กอด1:
-
:L2:
เป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอให้มีความสุขมากๆ
สู้..สู้ ค่ะ :a2:
-
ชอบเรื่องนี้อ๊าๆ ๆๆ ๆ
มีกันได้ทุกสถานที่ ทุกเวลา *
5555555555555555555555+
อยากเจอรักแท้แบบนี้มั่งจัง T^T
-
สวัสดีครับ ผมเพิ่งเข้าเวปนี้ครั้งแรก
และเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ได้อ่าน
**อ่านแล้วรู้สึกสนุกและอบอุ่นมาก มีหลากหลายอารมณ์จริงๆ
เป็นอะไรที่ผมชอบมากเลย
ถ้าจบได้อย่างตอนแรกคงจะดี แต่พอมาไล่ดูจนสุดโพส ก็อึ้งๆเลย เหมือนโดนกระชากอารมณ์
กันไปเลย ....เป็นกำลังใจให้นะครับ (ทำไม่เรื่องนี้มันคล้ายกับชีวิตผมจัง :jul3:)
***ใช้เวลา 2 วันไล่อ่านจนจบสนุกมากครับ ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดีๆ
เป็นกำลังใจให้นะครับ :bye2:
-
:m4:
ยังไม่ได้เริ่มอ่านเลยย
เพิ่งเข้ามาคร้งแรกคับ
-
:m15: :m15: :m15:
ขอบคุนสำหรับ เรื่องดีๆนะคับ
ปล. สมัยนี้หายากนะคับ คนที่จริงใจและรักเราจิง :m15:
-
อดีตมันจะเป็นเพียงแค่ความทรงจำ อนาคตคือสิ่งที่ต้องก้าวต่อไป :oni1:
เป็นกำลังใจให้พี่หนุ่มนะคะ (แบบว่าเพิ่งเข้ามาอ่าน) :o8:
ขอให้พี่เจอแต่สิ่งดีๆคนดีๆที่จะดูและพี่ตลอดไป( เอ๊ะ!!! หรือว่าเจอแล้ว) :oni2:
โชคดีนะคะ :L2:
PS:พี่ทีน่ารักมากค่ะ ดูแลพี่ตลอดเลย....... :bye2:
-
เปงกำลังจัยให้น้าๆๆ
-
:a5:
ก็ว่าเห็นมีภาคใหม่ งงๆ ก็คราวที่แล้วมันแฮปปี้ไปแล้วนี่
ย้อนกลับมาอ่าน อาาาา :sad4:
คุณหนุ่มใจแข็งจัง
แต่ถ้ามั่นใจแล้วว่าเลือกสิ่งที่ดีที่สุดก็ดีใจด้วย
ขอให้ต่อแต่นี้มีความสุขนะ :กอด1:
-
อ่านตอนสุดท้ายแล้วแทบร้องไห้ :o12:
แต่ตอนนี้มีความสุขดีก็ดีแล้วนะคะ
สู้ต่อไปค่ะ
วันพรุ่งนี้ยังรอเราอยู่ o13
-
(http://img100.imageshack.us/img100/9721/hnyltahsetgp1.gif)
รักมากมาย
^^
-
เหอ เหอ เหอ ห่างหายไปจากในบอร์ดมา เกือบ 1 ปี
พยายามตามอ่านเรื่อง ที่ยังอ่านไม่จบ
จากเรื่องหนาวซึ้งกุ๊กกิ๊ก กลายเป็นเรื่องเศร้าซะแล้ว
ขอบคุณที่เขียนเรื่องดีๆ มาให้ได้อ่านกัน
เป็นกำลังใจให้ ถึงจะช้าไปหน่อยก็ตาม
หวังว่าตอนนี้คุณคงมีความสุขแล้ว.....
สุขสันต์วันปีใหม่ย้อนหลังคร้าบ
-
ความเจ็บปวด ทำให้ชีวิตเราแข็งแกร่งขึ้นค่ะ
แล้วก็ช่วยทำให้เรามองโลกได้กว้างขึ้นด้วย
ถึงจะรักกันมากแค่ไหน คำว่ารักอย่างเดียวมันช่วยอะไรไม่ได้จริงๆ
ขอบคุณมากนะคะสำหรับเรื่องราวดีๆที่มาแบ่งปันกัน
:pig4: :pig4:
-
สู้ๆต่อไปคร้าาาาาาาาบ
ขอบคุณที่นำเรื่องราว และ ประสบการณืดีดีมาเล่าสู่กันฟัง
ชีวิตต่อจากนี้ขอให้ดีขึ้นนะครับ
ความสุขที่ผมได้รับมาจากเรื่องราวนี้
จงส่งผลย้อนกลับไปให้คุณเป็ดมีความสุขมากๆนะครับ
ขอบคุณ ขอบคุณ
-
:กอด1:
อดทนเวลาที่ฝนพรำ แล้วเดี๋ยวฟ้าหลัง ฝนก็ สดใส อิอิ
:L2: :L2:
-
เป็นกำลังจัยให้ครับบ o13
-
เห้อออออ
ผมอินไปด้วยเลย ตอนแรกนั่งอ่านยิ้มๆ พอถึงตอนที่รู้ว่าแฟนนอกใจไม่ว่าจะเรื่องไหน ใจผมมันจะแป้ว มันรู้ว่าเหมือนกับที่ตัวเองโดน แปลกนะ ทำไมแม้จะลืมไปหมดแล้ว แต่พออ่านอะไรแบบนี้ก็จะอินไปด้วยมากๆ เสียใจแทนเหมือนเป้นตัวเองแน่ะ
ในเมื่อตัดสินใจแล้ว ก็เลือกเดินต่อไปครับ ผมแค่รู้สึกว่ามันไม่เคีลยร์ แต่ก็เารพในการตัดสินใจนะครับ สู้ๆ
-
ขอบคุณมากเลยนะครับ มาอ่านจนจบรวดเดียวเกือบ7ชั่วโมง นั่งกินหน้าคอมเลย o13 o13
:pig4: :pig4: :pig4: :bye2: :bye2: :pig4: :pig4: :pig4:
-
อ่านมาตั้งแต่ต้น จนจบก็ลุ้นมาตลอด ว่าตอนจบจะเป็นยังไง?
แต่สุดท้าย พูดได้แค่ว่า
"ว้า...แย่จัง" :sad11:
.
.
.
.
.
เป็นกำลังใจให้อีกคน นะครับ สู้ๆ :bye2:
-
หวัดดีคะ ตามมาอ่านโดยบังเอิญ แต่เนื้อเรื่องและเรื่องราวสุดๆจริงๆคะ
คุณหนุ่มสุดยอดจริงๆคะ เป็นลูกผู้ชายตัวจริง กล้าทำ กล้ารับ กล้าเคลียร์ กล้าเผชิญปัญหา หมัดหนัก อารมณ์ขึ้นง่าย
ใจกว้าง ผู้ชายอกสี่ห้าศอกบางคนใจยังไม่ถึงเท่าแม้แต่ความจริง หรือความผิดของตัวเองยังไม่กล้ายอมรับ ทำผิดแล้วไม่กล้ายอมรับเนี่ยยังเป็นลูกผู้ชายอยู่รึป่าววะ ไอ้หมีฟาย (โหมดวีนแตก)
ถึงความรักจะจบไปแล้ว แต่ชีวิตก็ยังคงต้องเดินต่อไป ไม่ได้ทำเพื่อให้ลืมใครบางคน แต่ทำเพื่อตัวเอง เพื่อครอบครัวที่เค้าทั้งรักและหวังดีกลับเรา
ขอให้เข้มแข็งนะคะ จะเป็นกำลังใจให้
ชอบอยู่ประโยคนึง ที่ว่าวงจรความเชื่อใจ สร้างได้แค่เพียงครั้งเดียวเท่านั้น และโอกาสสำหรับคนเลวก็มีให้เพียงครั้งเดียวเช่นกัน
สุดยอดมากคะ o13 o13
ปล.ชอบตอนคุณหนุ่มวีนแตกอ่ะคะ เท่ดี (เป็นปู้หญิงมาโซเรอะ :-[ :-[)
-
แค่ชื่อเรื่องก็น่าอ่านแล้วนะฮะๆ
จะติดตามค้าปป : ))' :z1:
-
:m15: :m15: :m
สบายดีไหมคับพี่หนุ่ม ขอให้มีความสุขมากๆๆนะคับ
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
หนุกดีคับผม
ขอบคุณมากคับที่นำเรื่องดี ๆ มาให้อ่านคับ
-
สงสารคุณหนุ่มมากมายที่เจอคนที่ไม่รักจริง :z3:
ยังไงก็ขอให้สู้ๆ เป็นกำลังใจให้นะครับ
-
เป็ดหนุ่มเยี่ยม o13
ชีวิตต้องเดินไปข้างหน้า :กอด1:
เดินก้าวต่อไปขอให้เจอแต่สิ่งดีๆๆ นะ สู้ๆๆๆ :bye2:
-
:z6: พี่หมีใจร้ายยยยยย :angry2:
:o12: สู้ๆๆๆนะจ๊ะ :3123:
-
สุ้ สู้ คับ
-
ขอให้มีความสุขกันมากๆ รักกันตลอดไปนะ
-
จบแบเจ็บ ๆ เฮ่อ
เคยคิดนะว่า ถ้าเค้าไปมีคนอื่นแล้วเราไม่รู้ ก็ถือซะว่าซื้อความสบายใจ แต่พอมาเจอแบบนี้ ก็คงรับไม่ได้เหมือนกัน เหมือนโดนหักหลังไงม่ายรุ
ยังไงก็ขอให้ความรักใหม่สดใสกว่าเดิมนะคะ สู้ ๆ o13
-
:a5: :sad11:
-
หนุ่มสู้ๆๆๆ
น่ะ
ปวด+เจ๊บที่ใจแทนเลยอ่ะ
ลอ
มาคิดว่าถ้าเป็นตัวเอง
คงทรมานน่าดู
เกียดหมี
ไอ้เลว
ชั่ว
ไม่รุ้จักพอ
T_TT
-
รุ้สึกเกียดหมี
ไม่รุ้รุ้สึกถูกไหม
เกียดอ่ะ
เลววว
ชั่วว
ไม่น่าทำร้ายคนทั้งคนขนาดนี้เลยยยยยยย
รักหนุ่มอ่ะ
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอให้สิ่งดีดีเข้ามาน่ะ
ขอให้กรรมตามสนองสิ่งที่ไอ้สาดดดดดนั้น ทำไว้
-
นั่ง อ่าน วันเดียวจบเลย ครับ
ตอนแรกๆ ก็ ยิ้ม ดี อยู่หรอก
แต่ ไหน ตอน จบ เป็น งี้ :a5: :a5: :a5:
กลายเป็น ว่า จบ แบบ ไม่ เคลีย ซ่ะ นิ :serius2:
แต่ก็สู้ๆ ครับ คุร หนุ่ม :o12: :o12: :o12:
-
ตอนแรกที่อ่านแบบว่าหวานดีมากเลย
แต่ทำไมสุดท้ายถึงได้กลายเป็นแบบนี้นะ :m16:
เกลียดไอ่หมีควายจริงๆเลย :m31: :fire:
สู้ๆนะครับพี่หนุ่ม
คนดีๆมีอีกเยอะครับบนโลกใบนี้
เป็นกำลังใจให้ครับ
^___^
-
อิอิ ... แรกๆก็ขำดีนะ หนุ่มอยากจะรักษาความแมนมากเลยอ่ะ
แต่หลัง ๆ ... ขี้หึง แบบว่า ผู้หญิงยังอาย .. เหอ ๆ
เปลี่ยนเร็วไปหน่อย ....
ยังอ่านไม่จบเลย แต่อยากเม้นก่อน ... ไปอ่านต่อล่ะ :a5:
-
อ่านตอนแรกสนุกดีค่ะ
แต่ไหงตอนจบมันหักมุมแบบนี้ :monkeysad:
ทำให้คิดถึงความหลังเลยค่ะ เคยเจอมาเหมือนกัน
แต่ก็ดีอย่างค่ะ มันทำให้เราเข้มแข็งขึ้นเยอะเลย
-
ขอบคุณมากเลยครับ
-
:o12:
อ่านตอนแรกก้อสนุกมากมาย
แต่จบตอนท้ายเศร้าเลย
คุณหนุ่มใจเด็ดมาก :monkeysad: แต่เป็นกำลังใจให้ต่อไปค่ะ
อยากรู้เหมือนกันสรุปว่าจริงๆแล้วหมีนอกใจจริงรึป่าว
แล้วคนที่คบใหม่เป็นใครอ่ะค่ะ คนใกล้ตัวรึป่าวเนี่ยะ
อย่าให้เดานะค่ะ รออ่านต่อ
-
:เฮ้อ: เฮ้อ !!! ใจคนยากแท้หยั่งถึง :เฮ้อ:
มีของดีๆอยู่กับตัวไม่ยักกะรักษาไว้ให้ดี แล้วจะมาฟูมฟายทีหลังฝันไปเหอะว่ะ
แต่นึกถึงช่วงเวลานั้นเเล้วมันปวดหัวใจจังเจ็บแปลบ
K หนุ่มเก่งนะครับที่ผ่านมันมาได้อย่างสวยงาม สู้สู้ o13
ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราว ขอบคุณคับ :bye2:
แระจะติดตามความรักฉากใหม่นะคร้าบขอหั้ยมีความสุขที่สุดในทุกๆเรื่องคร้าบ
-
เม้นแปะโป้งไว้ก่อน
ยังอ่านไม่จบน่า :z1:
-
บ้านไอคุณหมีอยู่ไหนวานบอก จะได้เอาน้อยหน่าเหล็กไปฝากตอนป๊ากะม๊ามันไม่อยู่ ชริ :fire:
.
.
.
นั้นคือความคิดแรกตอนที่อ่านเรื่องนี้จบ :m16:
ความคิดต่อมาที่ หมีบร้า นั้นไม่ง้อคุณหนุ่มอาจเพราะ “ทิฐิ” + "เข้าใจผิด" ก็ได้
ความเจ้าชู้ และความอ่อนไหวไปกับอารมณ์หวาน ๆ อาจก่อหายนะต่อชีวิตรักได้เช่นกัน
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คุณหนุ่มค่ะ
ขอให้มีความสุขกับรักใหม่ค่ะ สู้ ๆ
Life goes on...
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านจนจบอ่ะคับ ชอบชื่อเรื่องน่ารักดี
พอเริ่มอ่านก็แบบว่า หยุดมะไ้ด้เลย หุ ๆ อยากอ่านตอนต่อไปเรื่อย ๆ (หื่นดีด้วย 5555)
แต่แล้วสุดท้ายก็จบแบบไม่สมหวังนะคับ งัยก็เป็นเรื่องราวความรักที่ีดีนะคับ
มีความรักมันก็ดีอยู่แล้ว มันสวยงาม อาจจะสุขบ้าง เศร้าบ้าง เจ็บบ้าง แต่ก็เป็นประสบการณ์ที่มีคุณค่า เก็บความทรงจำดี ๆ เอาไว้นะคับ
เรื่องที่ไม่ดีก็ทิ้งมันไป ลืมมันไป อย่้าเก็บเอาไว้ให้รกสมอง
ชอบเรื่องนี้มาก ๆ เลยคับ ดีใจที่ได้อ่านนะคับ
ขอเป็นกำลังใจให้คุณเป็ดหนุ่มต่อไปคับผม ^^
-
:haun4:อ่านจบแล้วอ่าาา
ไม่อยากให้จบเลยคับ
มันส์มากมายยย น่ารักด้วยยย
ตอนจบเลือดทะลักเลยฮ่ะ555555
-
ร้องไห้เลย เศร้าตามเลยค่ะ :o12:
นั่งอ่านทั้งวัน คิดว่าคงจบแบบแฮปปี้ ที่ไหนได้ น้ำตาท่วมหน้าจอเลย :sad4:
สู้ๆ ต่อไปนะคะ เอาใจช่วยค่ะ :bye2:
-
สวัดดีครับ
ได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ เพราะว่า ชื่อเรื่อง น่ารักดี ก็เลยอ่านรวดเดียวจบภายใน 1 วันเลย
ขอบคุณมาก สำหรับประสบการณ์ความรักของคุณหนุ่ม ที่แบ่งปันให้ได้อ่าน
ขอสารภาพว่า ชอบนิสัยคุณหนุ่มมากๆ โดยเฉพาะความโหด :o8: แล้วก็สไตล์การเคลียร์ปัญหา
โดนใจเต็มๆเลยครับ ชัดเจนดี (แอบหลงรักคุณหนุ่มแล้วสิเรา :-[)
ยังไงก็ขอให้กำลังใจคุณหนุ่มนะครับ เรื่องอื่น ขอไม่ออกความเห็นละกัน
สู้ๆนะครับ o13
:bye2: :L1: :bye2:
-
เศร้ามักๆเลยค่ะตอนจบของเรื่อง
ทีแรกนึกว่าจะแฮปปี้
สงสารพี่หนุ่มมากเลยค่ะ
แต่จบกันก็ยังไม่เคลียเท่าไหร่
มันก็ย่อมทำใจยอมรับลำบาก
สู้ต่อไปนะค่ะ
-
:m20: :m20: :m20:
แบบนี้เรียกว่าชี้โพรงให้หมี
ต้องไปนอนรอหมีอยู่ในโพรง
:m20: :m20: :m20:
ชอบหมีจิงๆน่รักกว่าแพนด้าอีก
-
หมีน่าสงสารเหมือนกันนะ :monkeysad:
-
:angry2:เป็ดน้อยอย่าใจออ่นง่ายนะ
หมีฟายนะมีเคะน้อยๆคอยตามให้ท่า
ถ้าจับได้ขอแนะนำว่าให้เจี๋ยนหมีฟายน้อย
ของทศทิ้งไปเลย :m16: :m16:
-
:monkeysad:สงสารหนุ่มอ่ะทำไม
หมีฟายทำร้ายเป็ดได้ลงคอ
มีอะไรทำไมไม่พูดให้เคลีย์หรือว่ากลับไปคั่วไอ้น้องโอ้
หรือว่าคราวที่แล้วเป็ดจับได้ก่อนเลยเงียบไว้
พอเป็ดตายใจเลยกลับไปคั่วกันใหม่
ชอบของใหม่ล่ะสิ มันไม่เหมือนเป็ดใช่มั้ย
หรือว่ามันเด็กกว่า หวานกว่า เบื่อของเก่าๆแต่รักจิงอย่างเป็ดเหรอ
ชอบแบบเด็กๆ สตอเก่ง พวกที่เป็นเจ้าของแหลข้ามชาติทองคำ
ระวังนะหมีนายบจะเจ็บมากกว่าหนุ่มหลายเท่าตัว
ก็เคยรู้ไม่ใช่ว่ารสชาติของการที่โดนคนรักแทงข้างหลังเป็นยังไง
ตอนที่นายโดนพี่ป๊อบแอบนอกใจเจ็บแค่ไหนนายก็รู้
ทำไมนายถึงทำแบบนี้ได้ นายใจร้ายมากเลยรู้มั้ย
การที่เราจะรักใครสักคนมันง่ายกว่าการที่เราจะลืม
ความรู้สึกดีๆที่อีกคนได้สอนให้กับเราสอนให้เราได้เรียนรู้คำว่ารัก
ความรักความทรงจำมันเขียนด้วยหัวใจ ไม่ได้เขียนด้วยดินสอถึงจะลบ
ออกง่ายๆสักวันนายจะต้องเสียใจกับสิ่งที่นายทำลงไปกับ
ความรู้สึกเหล่านั้นนายจะไม่มีวันเรียกคืนได้อีกครั้ง
สว่นคุณหนุ่ม เราขอเป็นกำลังใจให้นะ
เข้มแข็งไว้ เพราะไม่มีใครรักเราเท่าตัวของเราเอง
และไม่มีใครทำร้ายตัวเราได้เท่าตัวของเราเอง
ความเจ็บปวดบางครั้งมันไม่สามารถลบเลือนออกไปง่าย
ก็ขอให้รับมันเป็นเพื่อนสนิทไว้ให้มันคอยเตือนเราไว้อยู่เสมอ
ว่า ในบางครั้งความรักนั้นมันทำให้เราสุขได้ แต่ก็ทำให้เราเจียนตายได้เหมือนกัน
สำหรับรักครั้งใหม่ก็อยากให้คุณหนุ่มสมหวังในรักแต่อยากทุ่มไปทั้งหมด
ให้ไปแค่ 40 ก็ พอ ส่วนอีก 60 ที่เหลือเก็บไว้รักตัวเอง
เวลาอีกฝ่ายจากไปเราจะได้ไม่เจ็บมาก
อย่าให้ใครมาว่าได้ว่า "รักแท้ไม่มีในหมู่เกย์" เป็นคำที่เคยได้ยินมานาน
แต่คำนี้ใช้ได้ทั้ง ช-ญ ในสมัยนี้ไม่ใช่สำหรับเกย์เสมอไป ฉนั้นก็ขอให้คุณหนุ่มพบคนที่ใช่คนที่รักคุณหน่มจริง
คนที่พร้อมสำหรับคุณหนุ่ม หรือไม่คุณหนุ่มก็ใช่ชีวิตเป็นโสด
รักตัวเอง รักครอบครัว พ่อ แม่ น้องสาว แล้วก็มาสบายดีที่คานทองกับเรานะ
เด่วจะจองพื้นที่เอาไว้ให้ เราขอลงท้ายแบบไม่เครียดนะ......
โชคดีนะคุณหนุ่ม
ORION
-
ขอบคุณมากนะคับ
หนุกมาก
ยิ้มไป
ร้องไห้ไป
หัวเราะไป
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ เฮ้ออ...
แรกๆ ก็อ่านไปเขิลไป หวานเนอะ
ฉากสุดท้ายทำไม เป็นแบบนี้
แต่นี้แหละ ชีวิต
พี่หนุ่มบอกว่าปัจจุบันมีความสุขดี
ก็ขอให้ มีความสุขแบบนี้ ตลอดไปนะค่ะ
สิ่งที่มันผ่านไปแล้วก็ ช่างมันเนอะ
ประสบการณ์ชีวิต.....
มีความสุขกับทุกวันนี้มากๆนะค่ะ
-
Thankssss ครับกับข้อคิดต่างๆ ไม่ทราบว่าปัจจุบัน ยังได้ติดต่อกับหรือเปล่าครับ
-
เหอะๆ
แปะไว้ก่อนเหมือนกัน
:laugh:
-
:กอด1:เป็นกำลังใจให้พี่หนุ่มนะครับ
-
รักตัวเองมากกก :L2:
-
อ่านตอนแรกก็หวานๆดีนะคร้า
แต่ตอนจบแอบเศร้าซะงั้น :monkeysad:
พี่หนุ่มเก่งจัง ผิดหวัง เสียใจ แต่ไม่ทำร้ายตัวเอง
แถมยังไม่ว่าร้ายพี่หมีฟายด้วย o18
วันนี้พี่คงมีความสุขแล้วล่ะเนอะ
ขอให้พี่มีความสุขมากๆนะคร้า :L2:
แต่แอบเคืองพี่หมีฟายอ่ะ หักหลังพี่หนุ่มสองครั้ง
เป็นนู๋ปรี๊ดยิ่งกว่านี้อีก :z6:
-
เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้วันนี้อ่ะ ตอนแรกที่อ่าน อิจฉามากมาย ที่คุณหนุ่มมีคนอย่าง ไอ้หมี ที่รักเอาใจใส่ดูแลทุกอย่าง (ทำให้นึกถึงเร่องราวของตัวเอง) แต่พอตอนจะจบนี่สิ โอ้ ช็อคสุดๆ อยากบอกคุณหนุ่มว่าเข้มแข็งนะครับ แล้วเราะผ่านไปได้เอง (ผมก็เคยเป็น) แล้วในที่สุดวันที่เราสามารถรักและดูแลตัวเองได้ จะมีคนดีๆเข้ามารักและดูแลเราเอง เป็นกำลังใจให้นะครับ o13 รอเรื่องใหม่ด้วย :bye2:
-
เพิ่งอ่านจบวันนี้เอง
รักตัวเองมาก ๆ นะคะ มีความสุขกับทุกวันนะ ดูแลตัวเองเยอะ ๆ ด้วยล่ะ
เกลียดหมีฟาย
-
ตอนแรกอ่านไปมีความสุขไป
อ่านแล้วย้อนดูเหมือนตัวเองในบางครั้ง
แต่ตอนจบนี่ดิร้องไปเลยละ
นี่ละชีวิตคนเรา
มีสุขก็ต้องมีทุกข์
ถ้าแบบเราถ้าเขามีคนอื่นก็เลิกสถานเดียว
แล้วยิ่งจะลงไม้ลงมือนี่ไม่มีทางกลับไปแน่นอน
เห้ยเศร้าจริงๆๆ
แต่จบแบบค้างๆๆอ่านะ
-
ชริๆ .. รักกันนานๆน้าครับคุงหมีคุงเป็ด
-
อ่านที่ทำงาน อ่านไปถึงตอนที่มีอะไรกันแล้ว แล้วถึงเวลากลับบ้าน
ฉุกใจได้ยังไงก็ไม่รู้ มาอ่านหน้าสุดท้าย...
พอรู้ว่า Bad Ending ไม่อยากจิตตก เลิกอ่านเรื่องนี้ทันที!!
ขอโทษด้วยที่จะบอกว่า เข้ามาอ่านเพราะต้องการความสุขให้ชีวิต ซึ่งตอนที่ผมอ่านจบ มันก็ทำให้รู้สึกดีมากๆแล้ว
จึงขอถือวิสาสะ อ่านแค่นั้น และคิดว่า เรื่องมันจบแค่นั้น ไม่อ่านต่อให้จิตตกอีกต่อไป
ขอบคุณครับ
-
จิตตกเรียบร้อยละ นึกว่ามีเซอไพรส์ :m15:
แต่ก็ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าจ้า
-
ค่อยๆ อ่าน ใช้เวลาทั้งหมดประมาณ 2 วัน ไม่นับช่วงทำงาน
ตอนแรกก็คิด ดีชะมัด ชีวิตคู่นี้ดูมีสีสันดีแท้ ชื่นชมนิสัยคุณเป็ดนะ
ตรงดี ไม่มารยา
ส่วนหมี ต้องบอกว่าระวังกรรมตามทัน ครั้งก่อนจากพี่ป๊อปคงจบไม่พอ
วันหนึ่งคุณต้องจบกว่านี้แน่
ส่วนที ผมหวังว่าคุณจะไม่ทำให้ เป็ดต้องเสียน้ำตาไปกับคุณ ผมหวั่นใจ
กับคุณมาก กลัวคุณจะเลือดขึ้นหน้า ทำร้ายเป็ดอีก เคยทำครั้งหนึ่งแล้ว
กลัวจะเผลอทำอีก
สุดท้าย หวังว่าคุณเป็ดจะสบายดีขึ้นทั้งกายและใจ เวลาที่คุณท้อนึกถึงคน
ที่รักคุณ ทั้งพ่อแม่ และน้องที่อยู่ต่างจังหวัด ผมบอกได้เลยว่า ทุกครั้งที่ผม
เผลอคิดจะทำร้ายตัวเอง ผมนึกถึงแม่ขึ้นมา โทรคุย ร้องไห้กับท่านแล้ว ก็
ทำให้ผมหยุดการกระทำนั้นได้ทันท่วงที เพราะคนที่จะเสียใจที่สุด ไม่ใช่เรา
แต่เป็นบุคคลเบื้องหลังที่จะต้องมีชีวิตอยู่
-
เป็นเรื่องเล่าที่เต็มไปด้วยความรู้สึกดีๆ จริงๆ การเข้ามาจีบของทศแม้จะทำแบบลุ่มล่ามนิดๆ
แต่ก็เต็มไปด้วยความรู้สึกที่เป็นธรรมชาติ ทศเป็นคนที่ใส่ใจหนุ่มมากจริงๆ คุณหนุ่มเขียน
ตลกมากๆ ส่วนทศดูแล้วนิสัยทศน่าคบหาอยู่มาก
เรื่องนี้ทำให้รู้วิธีจัดการกับปัญหาคนมาลุ่มล่ามหลายแบบ แล้วผมชอบป๊อปตรงที่เวลาสู้
ก็สู้แรงขาดใจ เวลาที่ต้องพอ ก็ไม่แค้นเคืองกันอีก ถ้าเป็นผู้ชายปกติก็อาจจะบอกได้ว่าเป็น
ศักดิ์ศรีลูกผู้ชายเลยเชียวล่ะ ผมดีใจที่เห็นสิ่งนี้เกิดขึ้นในเรื่อง ซึ่งทั้งป๊อปและนายทีทำให้
ผมสนใจ ว่าคนๆ หนึ่งจะต่อสู้เพื่อความต้องการของตนเองได้แค่ไหน อาจไม่ค่อยถูกต้อง
แต่ผมว่ามันก็ยังเป็นสิ่งที่ดีสำหรับความรัก
ผมอ่านจบแล้ว ผมได้รู้จักว่าความรักมันเจริญงดงามในหัวใจคนได้อย่างไร
-
ขอบ คุณ ที่ นำ เรื่อง ราว มา เล่า ให้ ฟัง นะ ครับ
ตอน อ่าน ๆ ใกล้ ๆ จบ ผม แอบ ดี ใจ ที่ ลง เอย ด้วย ดี
แต่ พอ อ่าน มา อีก เรื่อย ๆ
ทำ ไม ถึง เป็น แบบ นั้น ได้
เครียด ครับ ไม่ อยาก ให้ จบ แบบ นี้ แต่ ก็ ต้อง จบ
ขอบ คุณ อีก ครั้ง ครับ
p.s. ขอ ตัว ไป เศร้า ต่อ ฮือ ๆ
-
ขอบคุณคุณหนุ่มที่นำเรื่องมาให้อ่านกัน.... :L2:
มีทั้ง ขำ ตลก และเศร้า..
ยังไงก็ตาม ได้เห็นว่าตอนนี้ คุณหนุ่มมีความสุขกับปัจจุบันที่เป็นอยู่ก็ดีใจด้วยจ้า..เป็นกำลังใจให้น๊า... :กอด1:
ว่างๆก็กลับมาเยี่ยมชาวเล้า มาอัพเดทเรื่องราวกันบ้างน๊า...
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ..
ปล...ขอเตะพี่หมีส่งท้าย :z6:
-
o13
-
อ่านจบแล้ว ยัง งง ๆ อยู่นะครับ แบบว่า ไม่ Clear นะ
ว่าทำไม จบ แบบนี้ เศร้าง่ะ
แต่ก็ได้ข้อคิดนะครับ ว่า ถ้าไม่เจ็บ เราคงไม่โต
ยังงัยก็ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ สู้โว้ย .. .. ..
-
:z3:
-
จบแบบยิ้มๆเศร้าๆเนาะ
แต่ ในเมื่อคุณหนุ่มเลือกแล้ว....และมีความสุขดีอยู่กับสิ่งที่เลือก
ก็ขอเป็นกำลังใจให้นะจ้า.... :3123:
(...และก็ลดความใจร้อนลงบ้างนะ...แต่เราชอบนิสัยแบบหนุ่มนะ ตรงดี...^^)
สุดท้าย.....ขอให้มีความสุขมากๆ....มา :กอด1:หน่อย...อิอิ
-
เป็นกำลังใจให้นะคะ
สู้ต่อไป :กอด1: :n1: :กอด1:
-
ไม่รู้ว่าคุณหนุ่มจะ ยังเข้ามาอ่านอยู่รึเปล่า
แต่อยากจะบอกว่า ถึงแม้จะไม่รุ้จักเป็นการส่วนตัว
แต่ตลอดเวลาที่อ่านมา ก็รู้สึกเหมือนเป็นเพื่อนคนหนึ่ง ที่นั่งในทุกๆ
เหตุกาณ์ไปพร้อมกับคุณหนุ่ม จริงๆ สุดท้ายนี่ก็อยากจะบอกว่า ไม่ต้องลืมในสิ่งที่เคยผ่านมา
แค่ขอให้เก็บภาพและความทรงจำดีดี ที่เคยมีที่ผ่านมา และขอให้คุณหนุ่มมีความสุข "จริงๆ"
กับปัจจุบันสักทีนะคะ :L2:
ปล. ชอบความคิดของคุณ little dragon มากๆๆคะ o13
-
เรื่องนี้เราได้อ่านมาสักพักแล้ว
ขอโพสระบายความอัดอั้นหน่อยนะ
อ่านแล้วสนุกมากๆ ดีทุกอย่างเลย.....ทีแรกนึกว่าจบแล้ว อ่านแล้วนั่งอมยิ้ม
สายตาเจ้ากรรม+มือไม่รักดี ดันเลื่อนลงมาดูเรื่อยๆ
เฮ้ออออ เจอแจ๊คพอตเลย ไม่น่าอ่านเลย ถ้าจำไม่ผิด สองตอนสุดท้ายมั้ง
อ่านแล้วนั่งร้องไห้เลยอ่ะ
เราก็เข้าใจนะว่ามันคือชีวิตจริง ไม่ใช่นิยายที่จะได้จบแบบแฮปปี้กันทุกคู่
แต่อ่านแล้วเศร้า+เครียดเลยอ่ะ
แต่ก็ขอบคุณมากๆนะ ที่เอาเรื่องราวดีๆส่วนหนึ่งในชีวิตมาแบ่งปันให้เราได้อ่าน
-
สวัสดีครับ
ขอเรียกว่าพี่หนุ่มละกันนะครับ
อ่านมาจนถึงตอนจบ
ก็นะ แอบถอนหายใจ...เฮ้อ...
ไม่ว่าพี่หนุ่มหรือว่าพี่ทศหรอกนะครับ ว่าใครผิดใครถูก
เพราะว่า..
หัวใจ
บังคับกันไม่ได้
หลายๆครั้ง..ที่เราไม่สามารถพูดออกไปได้
เพราะว่าเรายังแคร์คนคนนั้นอยู่
แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม
ถ้าฟังจากมุมมองของพี่หนุ่ม...ผมก็ต้องบอกว่า ทำไมพี่ทศทำแบบนี้
ไม่มีความจริงใจให้กันเลยหรือไง
หรือว่าคิดว่าเรื่องของหัวใจมันเป็นเรื่องล้อกันเล่นๆแค่นั้นหรือ
ทำไมไม่ลองคิดว่าถึงตัวเองบ้าง
ถ้าตัวเองโดนแบบนี้จะรู้สึกยังไง
สำหรับผม...ลองเดาใจพี่หนุ่มจากเรื่องที่เล่ามานะครับ
พี่หนุ่มไม่ได้เจ็บเพราะต้องเลิก
แต่ที่เจ็บที่สุด เพราะว่าโดนทรยศไงล่ะครับ
นี่ล่ะครับ รสชาติของความขมขื่น...
แต่ก็ดีอย่างหนึ่ง และผมก็ขอชื่นชมจากใจจริง
พี่หนุ่มใจเด็ดมาก จบคือจบ....
...ผมคิดอย่างนี้นะครับว่า ...ขอจบแล้วยอมทนเจ็บ..(แค่ชั่วคราว) ดีกว่าเจ็บไม่รู้จบ
ขอเป็นกำลังใจให้...
ดีแล้วละครับ...
ในเมื่อหมดเยื่อใย ไม่มีความจริงใจให้กันแล้ว
คบกันต่อไปก็ไม่มีประโยชน์
มีแต่จะเจ็บกันทั้งสองฝ่าย..
.
.
.
.
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม...
ขอให้พี่หนุ่ม และรวมถึงพี่ทศเองด้วย
มีความสุขกับทางเดินที่เลือกแล้ว...
เรื่องราวความรัก
ไม่มีนิยาม
ไม่มีรูปแบบที่ชัดเจนตายตัว
คนที่ประสบพบ
จึงได้รู้จักกับความรักที่แท้จริง
และเป็นความจริงที่คู่กันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เมื่อเต็มใจที่จะรักแล้ว
ก็ต้องพร้อมที่จะเจ็บด้วย...
.
.
.
.
ผมอ่านเจอจากนิยายกำลังภายในเรื่องหนึ่ง...
ท่านผู้ประพันธ์ท่านกล่าวไว้อย่างแยบยลว่า.."หากฟ้าคิดจะลงโทษคน จะประทานความรักมาให้"
มีรัก..มีเลิก เป็นของคู่กัน
คาดว่าตอนนี้พี่หนุ่มคงจะตระหนักรู้ถึงความจริงข้อนี้ดี
.
.
.
.
อีกครั้ง
อวยพรให้พี่หนุ่ม และพี่ทศมีความสุข
อตีดคือความฝัน..ปัจจุบันคือความจริง...อนาคตยิ่งแล้วไม่ต้องคาดเดา..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
คนที่ไม่จริงใจ ก็จะไม่ได้รับความจริงใจตอบแทน..
รักทุกคนครับ
-
:m15: :m15: :m15:
:L2: :L2: :L2: :L2:
:pig4:
-
เห้อ อ่านมาได้ 50 ตอน กะว่าจะอ่านเรื่อยๆจนจบแแล้วล่ะ แต่พอเจอตอนพิเศษทำใจไม่ได้จริงๆ สงสัยต้องหยุดอ่านแค่นี้แล้วล่ะ
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
^^
-
ตอนแรกๆลุ้นกับความรักของทศกับหนุ่มมากๆ
คิดว่าคงจะรักกันตลอดๆไป
ได้อ่านตอนจบของเรื่องรู้สึกโหวงๆ ในอกมากๆ
สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ :กอด1:
-
อย่างน้อยก็เป็นความทรงจำที่ดี ^^
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
อ่านตอนแรกนี่เลือดหมดตัวกันเลยทีเดียว :jul1:
อ่านไปเรื่อยๆ จนถึงตอนสุดท้ายก็คิดว่าจะจบแบบแฮปปี้ o18
แต่แล้วก็ต้องช็อก!! :a5: เมื่อตอนพิเศษมาแนวมาม่า
และสรุปว่ามาม่าโคตรๆ :monkeysad:
แม้ว่าพี่หนุ่ม(ขอเรียกแบบนี้เน้อ)อาจจะไม่ได้อ่านแล้วก็ตาม แต่ก็อยากจะบอกให้รู้ ว่าพวกเราที่อ่านเรื่องนี้เป็นกำลังใจให้พี่เสมอ :bye2:
ปล. :กอด1: ขอกอดทีนึง
-
เปงกำลังใจให้คับ
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ น่ารักมากมาย
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่นำมาลงนะคับ ผมขอเป็นกำลังใจให้อีกคนคับ ที่คุณดี๋บอกไว้ว่าความสุขอยู่กับเราไม่นาน ความทุกก็เหมือนกันคับ ดังนั้นอย่าพยายามยึดติดกับสิ่งใดคับ ผมว่ามันเป็นวิธีรับมือกับอนาคตได้ดีที่สุด รักหนุ่มนะคับ :กอด1: (ยังจะเข้ามาดูเรื่อยๆนะคับ เผื่อหนุ่มจะมาต่ออีก)
-
เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้
ตอนแรกก็สนุกๆ ตอนหลังๆเศร้าเลย...
สู้ๆนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ ^^
-
ไม่คิดไม่ฝันว่าจะจบเเบบนี้ o22
ทำไมถึงทำกันได้นะ :angry2:
คนเรา :serius2:
พูดไม่ออกเลยทีเดียว :เฮ้อ:
:z3: :z3: :z3:
ดีใจกับพี่ด้วยนะคะ
ขอให้เจอเเต่สิ่งดีๆ คนดีๆ คนที่รักจริงเเละจะไม่ทำให้พี่ผิดหวังเเละเสียใจ
เเละขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่เเบ่งปันให้อ่าน :-[
:กอด1: :L2:
-
อ่านแต่ละตอนเลือดกระฉูดแทบจะหมดตัวเลยทีเดียว
่น่ารักดีนะคะเนี้ยยย เข้ามาแปะไว้ก่อนเด๋วกับมาตามอ่านใหม่
-
เข้ามาอ่านหลังจากผ่านมาหลายปี :o8: หวังว่าตอนนี้คุณหนุ่มจะมีความสุขกับชีวิตนะคะ
เมื่อก่อนก็ไม่ชอบอ่านอะไรที่จบเศร้าๆแต่ตอนนี้ หลังจากผ่านอะไรๆมานานถึงเข้าใจว่านี่แหละชีวิตจริงไม่มีคำว่าแฮปปี้เอนดิ้งจริงๆหรอกเพราะชีวิตคนเราในความเป็นจริงต้องดำเนินต่อไปวันพุ่งนี้ก็เหมือนกล่องของขวัญที่เรายังไม่ได้แกะเราไม่สามารถคาดเดาได้ว่ามีอะไรข้างในนั้นจะได้ของถูกใจรึของแย่ๆ แล้วยิ่งเรื่องความรักเรื่องของหัวใจคนมันยิ่งเข้าใจยากไปใหญ่เพราะขนาดตัวเราเองบางครั้งยังแอบไม่เข้าใจตัวเองเลย..... ถึงช้าไปและคุณหนุ่มคงไม่ได้เข้ามาอ่านแล้วแต่ก็อยากจะบอกนะคะว่า ขอให้มีชีวิตที่ดีและมีความสุขมากๆมีความสุขให้มากกว่าทุกข์นะคะ :bye2: :L2: :3123: :3123:
-
ไอ้หมีฟาย ฉายาน่ารักเนอะ o22
-
พี่เองนั่นแหละพี่หนุ่ม
-
555+ อยากกินมั่งงงง :really2:
-
หมีทศเอ้ย ทำไรไม่คิด แต่ก็เสียดายที่เครียกันไม่จบ อืมยังไงก็ผ่านมาแล้ว ถ้ามันรักจริงก็คงตามมาหาว่าปะ สุดท่ายนี้ ขอไห้รักผ่านมาเป็นบทเรียน แล้วพานพบกับรักใหม่ที่มีค่า ขอรักที่ศัทธาอยู่กับคุณตลอดไป :L2:
-
ขอบคุณเรื่องราวดีดีนะคะ ขออนุญาตเรียกพี่หนุ่มละกันค่ะ เป็นกำลังใจให้คนที่มีความจริงใจในความรักนะคะ
เชื่อว่าสักวันเราจะเจอคนที่เป็นคู่ของเราค่ะ ดีใจที่พี่หนุ่มก้าวออกมาเผชิญความจริง ถึงแม้ความเจ็บปวดครั้งนี้
จะไม่ได้เกิดขึ้นจากตัวเรา แต่ก้อคิดซะว่าเป็นอีกบททดสอบหนึ่งนะคะ
แอบเจ็บแปล๊บๆตาม เพราะตัวหนูเองก้อเพิ่งเจอมากับตัว สักวันหนูจะเข้มแข็งให้ได้เหมือนพี่ค่ะ
สู้ๆต่อไปนะคะ ^ ^
-
อ่านแล้ว อยากกินทั้งเป็ด ทั้งหมี 555+
-
บอกตามตรงตอนที่อ่านช่วงแรกๆรู้สึกความหื่นจะพุ่งพรวดกระจัดกระจาย รีบตามอ่านภายในสองวัน
แต่พอมาอ่านช่วงหลังๆแล้วแบบมันเจ็บไงไม่รู้ เพราะก็เคยโดนมาก่อนรู้สึกแย่มากที่เขาเหมือนโลเล :o12: อ่านไปจะร้องไห้ไปด้วย๕๕๕๕ แต่ก็ยังสามารถข้ามผ่านมาถึงปัจจุบันจนได้ อยากบอกว่ารักเป็ดมากเลยอ่ะ ซ่าาาา ได้ใจโฮะๆๆ :laugh: ขอบคุณสำหรับเรื่องราวนะครับที่ครบทุกรส.. ขอให้มีความสุขกันมากๆนะครับ สำหรับคนที่มีความรักที่มั่นคง
-
เอร๊ย
จบไม่สวย
เศร้าเกิ๊น
-
:mew4: เฮ้อ เรื่องจริงทำไมมันเศร้าได้ขนาดนี้นะ ตอนนี้เป็นไงกันบ้างค่ะ อยากรู้ :mew3:
-
ตอนนี้เป็นไงบ้างครับ อยากรู้จัง
-
ถึงเรื่องนี้จะผ่านมาหลายปีแล้ว
แต่ก็ยังอยากติดตาม อยากทราบข่าวคราวว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง
สบายดีไหม งานหนักหรือเปล่า ว่างๆ ก็มาส่งข่าวบ้างนะคะ
ยังมีคนคิดถึงและคอยให้กำลังใจพี่หนุ่มอยู่เสมอนะ :L2:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านหลังจากผ่านไปหลายปีมากกกกกกกกกกก
ถึงบทสรุปสุดท้ายมันจะเศร้าแต่หนูคิดว่าพี่หนุ่มก็คงยังเก็บความทรงจำดีๆที่มีร่วมกับพี่ทศไว้
นานๆเข้าเราจะหลงลืมมันไป แต่ก็ดีกว่าไม่มีสิ่งดีๆให้จำเนอะ
.
เรื่องร้ายๆเป็นบทเรียน สอนให้เราเข้มแข็ง
หนูเชื่อว่าทุกวันนี้พี่หนุ่มก็ยังคงมีความสุขอยู่ที่ไหนสักแห่ง
เป็นกำลังให้เสมอนะคะ :กอด1: :กอด1:
-
เป็นแนวที่ชอบนะคะ ถึงจะจบเศร้า แต่ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป อยากรู้ตอนนี้เป็นยังไงบ้างคะ
-
ไม่มีไรมาก นอกจากจะบอกว่า ขอบคุณมากที่สำหรับเรื่องราวนี้
จริงๆ ^^
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ไอ้ทศ ฟายจิงๆเลยเมิงเนี่ย โกหกมานานแล้วมั่ง (น่าจะ)
ยังไงก็ของให้พี่หนุ่มมีรักใหม่ที่ดี มีความสุขนะค่ะ
-
:m3: :m3: :m3:
-
อ่านตั้งแต่ต้นจนจบและเพิ่งจะเม้นท์ (ขออภัยอย่างแรง)
ตามความรู้สึกเราเลย อยากจะบอกว่าไม่ชอบคุณหมีตั้งแต่เรื่องโอ้ครั้งแรกแล้ว นั่นเป็นการแก้ตัวที่...และอย่างที่หลายคนคิดและดิฉันเองก็คิด น่าจะมีอีกครั้งที่สอง ซึ่งก็มีจริงๆ คนที่เจอของใหม่ก็จะเป็นแบบนั้นแหละค่ะ ใจจริงอยากจะเชียร์คุณทีนานแล้ว พอเจอเรื่องที่ทำร้ายถึงขั้นจะข่มขืน เราก็ยังไม่รู้สึกเกลียดคุณทีเลย (ใจอยากจะยุให้เลิกกับหมีเพราะอะไรไม่รู้ รู้แค่ว่าไม่ชอบนิสัย แหะๆ) คุณทีแลมีอะไรพิเศษกว่าคุณหมีเยอะ ถึงจะหึงโหดไปบ้างตอนที่จะข่มขืน และชอบมากค่ะที่คุณหนุ่มเข้มแข็งและเด็ดขาดมาก เป็นเราเราก็ย้ายหนีค่ะ รำคานเพราะมันคาราคาซัง มึงไม่จบกูจบเอง ประมานนี้ ถึงปัจจุบันไม่ใช่คุณทีก็ยังเป็นกำลังใจให้นะคะ บางครั้งรักคนที่เขารักเราก็ไม่มีอะไรที่แย่นะคะ สู้ๆค่ะ o13
-
:pig4:
-
มันดี
-
ช่วงแรกๆบอกเจอคนที่ใช่....
เฮ้ออออ จิตใจมนุษย์ช่างน่ากลัว
เราไม่โอเคกับคนใจโลเล แบบมีแฟนอยู่แล้วยังไปเล่นไปคุยกับคนอื่น การมองคนอื่นแบบมีนัยยะนี่ก็สื่อถึงการนอกใจละ สุดท้ายก็เลิกกันจริงๆ
เป็นกำลังใจให้นะคะ สนุกมากค่ะ
อยากให้มีภาค2มากๆค่ะ
-
อ่านเรื่องนี้ตอนแรกมาจนจะจบมีความสุขมากเลย
แต่พอตอนจบจริงๆ ดันผิดหวังซะงั้น :mew4:
ความรักมันมาได้มันก็ไปได้จริงๆ บนโลกนี้มันไม่มีอะไรแน่นอน
-
:L2:
-
อ่านมาด้้้้้้้้้วยความสนุุุุกและเศร้า
:ling3: :sad4: :o12:
:pig4: :pig4: :pig4: