เอายาวๆ ก่อนเลิกงาน ฮุฮุ
..................................................
องก์ที่ 16
มันขับรถพาผมไปจนสุดหาด จนเลยหาดมันก็ยังไม่จอด
“มรึงจะไปไหนเนี่ย”
“ก็ไปซื้อหอยดอง แล้วก็กินกุ้งเผาไง” พูดได้หน้าตาเฉยเลยมรึง
“มันเลยหาดมาแล้วเนี่ย มรึงจะไปซื้อที่ไหน” เริ่มเม้งๆอีกแล้วผม
“ใครว่าเลย ยังไม่ถึงซะหน่อย”หน้ามันเฉยมากกกกกกกกกกกกกก
“อ่ะ มรึงจะไปซื้อที่ไหน” เริ่มตะหงิดๆ
“ระยอง” แล้วมันก็เริ่มอมยิ้ม และก่อนที่จะทันได้พูดอะไร มันก็โพล่งว่า
“กรูไม่ได้บอกซักหน่อย ว่าจะซื้อที่บางแสนอ่ะ แล้วพ่อกรูก็ชอบกินหอยดองของระยอง” แล้วมันก็ตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อไป
ถึงว่าซิ ทำไมมันถึงให้แวะซื้อของขบเคี้ยวก่อนมา อย่างนี้นี่เอง จำไว้ ไอ้หมีฟายยยยยยยยยย
ผมเลยนั่งเงียบ ไม่คุยกะมันเลย เอาซิ กรูจะเงียบตลอดทางเลยมรึง
“เงียบจัง”
…………………………………… มันหันมามองหน้าผมนิดนึง
“หิวมั้ย”
................................................................. ผมเบือนหน้า มองออกกไปนอกหน้าต่างละ
“ฟังเพลงดีกว่าเนอะ”
..................................................... ถ้ามรึงเปิดเพลงเดิมอีก มรึงเจอกรูแน่
“มรึง” หน้ามันเริ่มเจื่อนแระ มองจริงหน้ากรูเนี่ย มองถนนนู้น เดี๋ยวรถชนตายทำไงเนี่ย ยังไม่ได้ทำประกันให้แม่เลย.........ฮุฮุ
ยังใจแข็ง ยังทำเป็นนางเอกมิวสิค มองออกไปนอกรถ ฮุฮุ
ทีนี้มันจอดรถข้างทางเลย เอาละซิกรู เกิดมันให้ผมลงแล้วหาทางกลับเอง ซวยอีก
“เคลียร์เลย มีอะไรว่ามา กรูไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้” อ้าว ซวยเลยทีนี้
กรูต้องเป็นฝ่ายงอนไม่ใช่หรอมรึง
“ไม่มีอะไร” กรูมะอยากมีเรื่องน๊า
“ไม่มีไรแล้วนั่งเงียบเนี่ยนะ กรูถามก็ไม่ตอบ” เอ้า ก็กรูงอนอยู่อ่ะ
“กรูกำลังดื่มด่ำบรรยากาศอยู่หรอก” แถไปเรื่อยเลยผม
“มรึงโกรธที่กรูพามาใช่มะ” แสนรู้จริงๆ
“ถ้ากรูบอกว่า กรูอยากไปเที่ยวทะเล อยากไปกินกุ้งเผา มรึงจะมาเป็นเพื่อนกรูมั้ยล่ะ”
“แล้วไมมรึงไม่บอกกรูตรงๆล่ะ ทำแบบนี้กรูไม่ชอบ ทำเหมือนกรูโง่ให้มรึงหลอก”
........................... มีอึ้ง..55555555.............................
“เออ กรูอยากไปเที่ยวทะเล อยากกินกุ้งเผา มรึงไปเป็นเพื่อนกรูหน่อยนะ” มรึงจะมาพูดอะไรป่านนี้ ไอ้หมีฟายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ผมก็ได้แต่ส่ายหน้าในความเม้งของมัน
“เออ” ยิ้มออกเลยทีนี้ อย่างน้อยผมก็สบายใจ มันเองก็คงโล่งใจ
“มีอะไร มรึงบอกกรูได้ กรูไม่ใช่คนไม่มีเหตุผลนะ” ยิ้มแก้มแทบปริเชียวมรึง
“รีบไปเหอะ กรูหิวแล้ว” ทีนี้ละ มันก็เปิดแต่เพลงเดิม ซ้ำๆ สลับกันระหว่าง version หญิงกับชาย
เฮ้อ............ หมีฟาย ยังไงๆมันก็ยังเป็นหมีฟายวันยังค่ำแหละนะ
มันพาผมไปเช็คอิน ที่รีสอร์ทนึง บรรยากาศดีมากกกกกกก ติดทะเลเลย สงสัยละซิว่าผมยอมได้ไง
ก็พ่อเล่นชักแม่น้ำ 108 สายมาเป็นเหตุผล แล้วมันก็ว่า เรื่องเสื้อผ้า มันเตรียมมาให้ผมหมดแล้ว (มันไปเตรียมตอนไหนฟระ)
แต่ก็เอาเถอะ แค่ผมเห็นบรรยากาศ ผมก็ตกลงใจที่จะยอมค้างที่นี่ ตั้งแต่มันยังไม่ทันหาเหตุผลมาหว่านล้อมผมด้วยซ้ำ
เราเลือกห้องเตียงคู่ เปิดระเบียงหลังห้องออกมาก็เห็นเป็นวิวชายหาด น้ำใสเป็นสีฟ้าสะท้อนแสงอาทิตย์เลย
คนไม่เยอะเท่าไหร่เพราะว่าเป็นหาดส่วนตัว บรรยากาศในรีสอร์ทก็เงียบสงบ เหมาะกับการพักผ่อนจริงๆ
หลังจากเก็บของเสร็จ มันพาผมไปเดินเล่นที่ชายหาด เราเดินเลียบหาดไปเรื่อย ทุกอย่างดูเป็นสิ่งแปลกหูแปลกตาสำหรับผม
อาจเพราะ บ้านผมอยู่ทางโซนภาคเหนือ ทะเลก็ไม่มี จะมาเที่ยวทะเลทีก็ลำบาก
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ผมกะจะเคียร์ทุกอย่างที่ค้างคากับมันวันนี้เลย
“มรึง สัญญาได้ป่ะ ว่ามีอะไร ต้องบอกกรู” นำร่องไปชิมลางก่อน มันพยักหน้าแทนคำตอบ
“มรึงมีอะไรจะบอกกรูมั้ย” มันเลิกคิ้ว ทำหน้าสงสัย เคยเห็นมั้ยครับ หมีฟายคิ้มขมวด
“มรึงมีอะไรที่ยังไม่ได้บอกกรูมั้ย เกี่ยวกับตัวมรึงหนะ” ชี้โพรงให้ขนาดนี้ละ
“หมายถึงอะไร” แกล้งโง่อีกมัน ต้องให้ผมนำใช่มั้ยเนี่ย
“มรึงมีอะไรปิดกรูอยู่รึเปล่า” ชักมีน้ำโห
“ก็เรื่องที่มรึงชอบกรูหนะ” มันหยุดเดิน
หน้ามันเหวอเลยครับ
ซวยแล้วซิ เกิดมันไม่ได้เป็นอย่างที่ผมคิด ผมคงโดนฆ่าหมกทรายแถวๆนี้แน่
“มรึง” มันมองหน้าผม
“ถ้าไม่ใช่ก็บอกมา กรูจะได้หายข้องใจ” อ้ำๆ อึ้งๆ อยู่นั่นแหละ
“มรึงรู้” โหยยยยยยยยยยยยยยยยยยย กรูไม่ได้โง่จนมองไม่ออกนะมรึงงงงง
“อ่ะ มรึงบอกมาให้หมดเลย วันนี้ เดี๋ยวนี้ กรูจะได้หายข้องใจ มรึงไม่ต้องกลัว กรูรับได้ ” คราวนี้ผมจ้องตามัน ดูท่ามันลังเลที่จะบอก
“กรูเป็นเกย์ แล้วกรูก็ชอบมรึง ตั้งแต่วันแรกที่เจอมรึงกรูก็มั่นใจ ว่ากรูเจอคนที่ใช่แล้ว” มันจ้องตาผมไม่กระพริบเลย
“ที่กรูไม่บอก กรูกลัวมรึงรังเกียจ กลัวมรึงรับไม่ได้ แล้วจะเลิกคบกะกรู กรูทำใจไม่ได้”
“แล้วมรึงคิดจะทำไงต่อไป”
“กรูกะคบมรึงแบบนี้ อย่างน้อย มรึงก็ยังอยู่ข้างๆกรู กรูยังได้เห็นหน้า ได้คุยกับมรึงทุกวัน” หน้ามันสลดเลย
“งั้นก็แสดงว่า มรึงก็เตรียมใจไว้บ้างแล้วซิ ถ้ากรูจะหายไปจากชีวิตมรึง” มันส่ายหน้าครับ
“ป่าวหรอก กรูยังไม่ได้คิด กรูเองก็คงทำใจไม่ได้ เอาแค่รู้ว่าวันนี้มีมรึงอยู่ กรูก็ไม่คิดอะไรแล้ว”
ผมได้แต่เอามือตบบ่ามัน (จะจับก็ไม่ถนัด มันตัวสูงกว่าเยอะ)
“มรึงรู้ใช่มั้ย ว่ากรูเป็นผู้ชาย แล้วกรูก็ชอบผู้หญิง” ทำตาละห้อยเลยมรึง
“แต่กรูก็ดีใจนะที่ได้รู้จักมรึง ได้เป็นเพื่อนมรึง ไม่ว่ามรึงจะเป็นอะไร กรูก็รับได้”
“กรูจะพยายาม”
“พยายามอะไรวะ”
งงเลยผม
“พยายามให้มรึงเลิกชอบผู้หญิง แล้วมาชอบกรูแทนไง” ไอ้เชี่ยเอ้ย
ตาเป็นประกายเลยมรึง
ถ้าวันนั้น ใครได้ไปพักที่เดียวกับผม จะเห็นหมีฟายตัวโตๆ เดินกอดคอ กับลูกเป็ดตัวน้อยๆ หน้าตาดีๆ ที่ต้องเดินไปเขย่งไป ไปตามชายหาด..................
ผมมานึก เอะ ใจทีหลัง ว่าวันนี้ผมต้องนอนกับมันนี่หว่า
ไม่น่าเล้ยกรู ไม่น่ามาถามมันเอาวันนี้เล้ยยยยยย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
