ตามมาติดๆ....
..............................
องก์ที่ 22
มันโทรหาผมอีกครั้ง ถามว่าผมอยู่ไหน
“กรูอยู่บนสถานี BTS”
“เดี๋ยว มรึงรอกรูก่อน กรูขอ5 นาที แค่ 2 นาทีก็ได้ รอกรูก่อนนะ” แล้วผมก็ได้ยินเสียงมันวิ่ง
งงเลย ผมแค่ขึ้นมาซื้อหนมปัง ร้าน ยามาซากิ (มันอยู่ทางออกที่ 1 ของสถานนี BTS หมอชิต) แค่นั้นเอง อะไรของมัน
ซักพักผมก็เห็นมันวิ่งหน้าตาตื่น
ยืนเก้ๆกังๆ แล้วก็กดโทรศัพท์ คงโทรหาผม (ผมกำลังจ่ายตังอยู่ในร้าน)
“อยู่ไหน ไปแล้วหรอ” แล้วมันก็ชะเง้อหาผมใหญ่
“กรูอยู่ทางนี้” แล้วผมก็เผลอยิ้มกับท่าทางของมัน อย่างน้อยผมก็รู้ว่ามันไม่ได้เสแสร้ง
“นึกว่าไปแล้วซะอีก” มันพูดขณะที่ผมกำลังเดินไปหามัน
“กรูมาซื้อเค้ก” พร้อมโชว์ขนมที่ซื้อให้มันดู
“เมื่อคืนก็กินแล้วนี่” มันทำหน้างง
“กรูไม่อยากกินของมรึง กรูเลยโยนให้ปลากินไปแล้ว” จริงๆแล้วผมกินหมดแล้วแหละ ฮุฮุ
หน้ามันเจื่อนเลย ฮุฮุ โทษฐานที่มรึงทำให้กรูนอนไม่เป็นสุข
แล้วผมกับมัน ก็เดินลงไปนั่งในสวน ผมก็แกะขนมไปเรื่อย ไม่ได้สนใจมันเท่าไหร่ แต่มันก็ยังไม่ยอมพูดอะไรซักที ทั้งๆที่บอกว่าอบากจะคุยกับผม แค่คิด ผมก็จะปรี๊ดอีกแล้ว
“ไหนมรึงว่าอยากคุยกับกรูไง” เปิดประเด็นเองก็ได้วะ
“เรื่องนั้น” เงียบอีกแระ
“กรูฟังอยู่ มรึงจะรีบพูดอะไรก็พูดมา เวลากรูจำกัด” กรูจะกินเค้กแล้ว
“คนที่โทรหามรึง เป็นแฟนกรูเอง” นั่นปะไร ไอ้ชั่วเอ้ย
“แต่กรูกับเค้าเข้ากันไม่ค่อยได้ในหลายๆอย่าง กรูเลยขอเลิกกับเค้า แล้วก็มาเจอมรึง”
“เค้าคิดว่า กรูขอเลิกกับเค้าเพราะกรูมีมรึง” เลยกลายเป็นความซวยมาตกอยู่ที่ผมซะงั้น
“แล้วมรึงไม่เคลียร์กับเค้าให้รู้เรื่องล่ะ ดูท่าเค้ารักมรึงมากนี่” ผมเบะปาก หล่อนักนะมรึง มีแต่คนรัก คนหลง
“มรึงเข้าใจกรูหน่อยได้มั้ย กรูอยากบอกเค้า แต่ไม่รู้จะพูดยังไง”
“แล้วมรึงก็ปล่อยให้เค้าเข้าใจผิด คิดว่ากรูแย่งมรึง แล้วก็มาด่ากรูเนี่ยนะ มรึงนี่มันเห็นแก่ตัวว่ะ” ผมสะบัดหน้าหนี ก่อนที่จะพูดอะไรแย่ๆมากกว่านี้
“กรูไม่รู้จะเริ่มยังไง มันเหมือนน้ำท่วมปาก”
“งั้นมรึงก็จมน้ำตายไปซะ” เริ่มพาลละผม
………………………. มันเงียบอีกแล้ว
“แล้วมรึงจะเอาไง ถ้ามรึงไม่เคลียร์ มรึงอย่ามายุ่งกับกรูอีก กรูไม่อยากอยู่ในวังวนนรกของมรึง” ผมกั้นอารมณ์สุดๆ
“กรูนัดเค้าแล้ว กรูจะเคลียร์กับเค้า มรึงอยู่กับกรูก่อนนะ กรูจะปกป้องมรึงเอง” แล้วมันก็มาจับมือผมไว้ มือมันสั่น ผมมองหน้ามัน มันเองก็คงทุกข์และทรมานใจอยู่ อาจจะมากกว่าผมด้วยซ้ำ
“มรึงนัดเค้าไว้ที่ไหน” ผมอยากอยู่กับมันนะ ไม่ใช่ฐานะแฟน แต่ในฐานะเพื่อน ที่อยากจะช่วยเหลือเพื่อนที่กำลังทุกข์ต่างหาก
“ที่นี่ เดี๋ยวก็คงมา” ก็ดีเหมือนกัน จะได้จบๆกันไปซะ หมายถึง กรูกับมรึง
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
