มาแล้วจ้า เป็ดร้อนๆพร้อมเสริฟ และเพื่อเป็นการชดเชย
เลยลงให้ยาวววววว เลยนะเนี่ย ฮุฮุฮุ อย่าเสียเวลา ไปลุ้นกันต่อเร๊วววววว
.....................................
องก์ที่ 53
วันนี้ผมตื่นแต่เช้า รีบจัดกระเป๋าเนื่องจากเมื่อคืนมันเพลียก็เลยเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ โดยที่ยังไม่ทันจัดกระเป๋าเลย
จัดกระเป๋าไปไหนอะหรอ ก็วันนี้ผมจะไปเที่ยวสัตหีบนะซิ สัญญากับไอ้หมีไว้(บังคับ) ว่าวันหยุดนี้เราจะไปเที่ยวกัน หลังจากงอนกันมาหลายรอบ ต้องไปพัฒนาความสัมพันธ์อันดี ซักหน่อย ฮุฮุ
คิดไปคิดมา ก็ยังจัดไม่เสร็จ ไม่ครบซักที ไอ้หมีนัดไว้ 7.00 นะเนี่ย ต้องรีบซะแล้ว ยังไม่ทันขาดคำเสียงประตูห้องก็ดังขึ้น
ก็อก ก็อก ก็อก............ ไอ้หมีมาแล้ว ไอ้หมีมาแล้ว ลนเลยดิผม ของยังเก็บไม่เสร็จเลยอ่ะ
“ยังเก็บของมะ..............” พูดไม่ออกเลย ทายออกมั้ย ใครยืนอยู่หน้าประตู
ไอ้ทีนั่นเอง มีใครคิดถูกมั้ยเนี่ย
“อ้าว ทีหรอ มีอะไรรึป่าวมาแต่เช้าเชียว” ผมลืมไปเลยว่ามันอยู่หอเดียวกันกับผม ก็คนมันไม่สำคัญอ่ะ(ถ้าไอ้หมีมาอ่านก็จงรู้ไว้ซะด้วย จะได้เลิกงี่เง่า)
“จะไปไหนหรอ” มันจะเง้อคอมองเข้าไปในห้อง สอดรู้สอดเห็นจริงๆนะมรึง
“อ๋อ พอดีจะไปเที่ยวสัตหีบหนะ”ผมยืนคุยกับมันหน้าห้องนั่นแหละ กรูไม่ให้มรึงเข้าหรอก แง่ง แง่ง
“ไปกับใครอ่ะ” หน้ามันหุบยิ้มเลยอ่ะ ชักกลัว
“กับทศ นัดกันไว้เดี๋ยวก็คงมาแล้วหละ” พูดเชิงขู่ไปก่อน อย่าทำไรกรูนะมรึง วันนี้กรูไม่ให้มรึงกอดหรอก
“2 คนหรอ” หน้ามันงุ้มลงอย่างเห็นได้ชัด
“อืม เครียดๆมาหลายวัน ไปพักผ่อนน่าจะดีขึ้นอ่ะ”
“เพิ่งไปทะเลมาแท้ๆ” ก็เพราะใครล่ะ ทำให้งานกร่อยหนะ พอพูดขึ้นมาก็ชักฉุน
“ก็มันไม่ส่วนตัวหนะ ก็เลยอยากไปพักผ่อนแบบส่วนตัวนิดนึง” ใครฟังแบบนี้ก็คงจี๊ดอยู่เหมือนกัน แต่พอผมยิ่งนึกถึงวันที่มันคิดจะทำร้ายผม ผมก็ยิ่งฉุน
“ทำไมอ่ะหนุ่ม ทำไมต้องพูดงี้ด้วย” อ้าวๆๆๆๆ เชี่ยนี่มาขึ้นเสียงกับกรูอีกนะ
“พูดอะไร แล้วทำไมจะพูดไม่ได้” เอาดิ ผมไม่ยอมมันหรอก ยิ่งคิดว่ามันนี่แหละเป้นต้นเหตุไห้ผมต้องเจ็บอยู่ตั้งหลายวัน ต้องปวดหัว ต้องเสียงานและเกือบเสียแฟน แล้วยิ่งมาพูดแบบนี้ เท่านั้นครับ ปรี๊ดเลย
“หนุ่มก็รู้ว่าผมคิดยังไง ทำไมพูดแบบนี้ฮึ” คราวนี้มันไม่พูดเปล่า มันจับแขนผมเขย่าๆๆๆ
“ทำไม ก็จะพูดแบบนี้แหละ จะได้รู้ซักทีว่าคนเค้าไม่เล่นด้วย จะได้เลิกตื้อ รำคาญ” คำสุดท้ายผมตะคอกใส่หน้ามันเลย
“ทำไมอ่ะหนุ่ม ทำไมไม่มองผมมั่ง ผมรักหนุ่มนะ รักมาตั้งนานแล้วอ่ะ เข้าใจกันหน่อยซิ” มันลดเสียงเบาลง ตาเริ่มแดงๆ แต่ชั่วโมงนี้ถึงร้องไห้ออกมาเป็นเลือดกรูก็ไม่สงสารมรึง ตื่นมาอารมณ์ดีๆ มากวนจนขุ่นหมด
“งั้นก็รู้ไว้ซะเลยนะ ผมไม่ได้รักคุณ ไม่ได้ชอบ ไม่ได้คิดอยากมองหรือสนใจ ขอบคุณมากสำหรับสิ่งดีๆที่ให้ แต่ถ้าอยากได้อะไรจากผมตอบแทนละก็ ผมให้ได้แค่คำว่าเพื่อนและจะไม่มีทางเป็นมากกว่านั้น แต่ถ้ายังมาวุ่นวายกับชีวิตผมแบบนี้อีก แม้แต่คำว่าเพื่อนก็จะไม่มีให้” ผมตะโกนพูดใส่หน้ามันจนเสียงแทบแหบ ก็มันปรี๊ดไปแล้ว หยุดไม่ทันซะแล้ว แฮะๆๆ
“เมื่อพูดกันดีๆไม่ชอบก็อย่าหาว่าใจร้ายนะ” ผมพูดจบมันก็จับตัวผมพลักอย่างแรงจนผมกระเด็นล้มลงไปกองกับพื้นห้อง แล้วมันก็เดินตามเข้ามาปิดประตูล็อกกลอนซะด้วย หน้ามันโคตรโหดเลยอ่ะ
“ไอ้เชี่ยนี่ มรึงจะทำไรเนี่ย” ผมระวังตัวไว้อยู่แล้ว เลยตั้งสติรีบลุกขึ้น ตั้งรับไว้ก่อน เอาซิ ตายเป้นตาย
“เมื่อขอดีๆไม่ให้ก็อย่าว่ากันนะ” มันทำท่าเดินมาหาผม ผมพร้อมอยู่แล้วเป็นไงเป็นกันซิ หันไปหาอาวุธไว้ก่อน เจอเลย เตารีดครับ เพิ่งถอดปลั๊กได้ไม่นาน น่าจะยังร้อนอยู่ จังหวะที่ผมหันไปจะคว้าเตารีด มันก็กระโดดโถมมาใส่เต็มแรง จะล้มลงกระแทกกับพื้นเต็มแรงเลย จุกดิ
“มรึงจะทำไร ปล่อยกรูนะไอ้เชี่ย” มันได้จังหวะคร่อมตัวผมไว้ ผมดิ้นสุดฤทธิ์ ทั้งมือทั้งเท้า ถีบสะบัดไม่เหลืออ่ะ
“ถ้าเป็นเมียกรูดูดิ ยังจะกลับไปหาไอ้ทศได้อีกมะ” สาบานว่าวินาทีนั้น ผมคิดอยากฆ่ามันจริงๆ
“ไอ้ชั่ว ไอ้สาด กรูไม่ยอมมรึงหรอก” ผมพยายามพลิกตัว แต่มันแรงเยอะกว่า ไม่น่าเชื่อเลยตัวก็พอๆกันแท้ๆ รึอารมณ์คนเวลาหื่นมันจะทำให้กำลังเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวหว่า
ช่วงที่กำลังพยายามปัดตัวมันออกไป ก็เจอหมัดมันสวนมา เข้าหน้าเต็มๆ มึนเลย หน้าชา รู้สึกเจ็บจี๊ดๆที่ปาก คาดว่าคงแตกแน่ๆ
“ดิ้นดีนัก อยากขัดขืนเองนี่” ผมเองก็ปรี๊ดแล้ว แต่มันยังมึนๆ พยายามจะชกสวนมันก็โดนมันอัดเข้าที่ชายโครงอีก 1 ดอก คราวนี้จุกและเจ็บมาก มากจนพูดไม่ออก ใครไม่เคยโดน จะไม่รู้เลยว่ามันทรมานขนาดไหน แต่เท่าที่รู้คือตัวงอเป็นกุ้ง แล้วก็ปกป้องตัวเองไม่ได้ชั่วขณะนึงเลย วินาทีนั้น นึกถึงพวกผู้หญิงที่โดนข่มขืนแว๊บขึ้นมาในสมองเลย
นี่กรูกำลังจะโดนข่มขืนใช่มั้ยเนี่ย ผมพยายามขยับแขนขา แต่เหมือนร่างกายเป้นง่อยอ่ะ มันขยับไม่ได้ ไม่มีแรง แถมพูดไม่ออกด้วย ตอนนี้ไอ้ทีมันลุกขึ้นแล้วเตะผมเข้าที่ท้องอีก 1 ที แทบอ้วกแน่ะ แล้มันก็ถอดเสื้อ ถอดกางเหลือแต่ ลิงเน่าๆ ผมพยายามจะลุก จะหนีนะ แต่มันทำไม่ได้อ่ะ น้ำตาไหลนึกถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้น
มันเดินมานั่งลงข้างๆ แล้วจับแขนผมแยกออก แล้วกระชากเสื้อที่ผมใส่อยู่ออก ซาดิสค่อดๆ ผมพยายามใช้แรงที่มีหนีบขาไว้ ไม่ให้มันดึงออกได้
“สู้ซิ ดิ้นอีกซิ เอาเลย” น้ำเสียงมันเย้ยหยันผมสุดๆ ปากที่แสยะยิ้มดูแล้วน่าขนลุก
มันเริ่มเล้าโลมผม โดยการใช้ปลายลิ้นเลียตั้งแต่คอผม ลากไปหน้าอก แล้วลงไปท้องน้อย แต่แทนที่จะรู้สึกสยิวเหมือนที่ไอ้หมีทำให้ ผมกลับรู้สึกขยะแขยงยิ่งกว่าอะไร ผมไม่มีอารมณ์อย่างว่าหรอก มีแต่อารมณ์แค้นมันเลื่อนขึ้นมาประกบปากจูบผม ผมพยายามเม้มปากไว้ไม่ให้มันสอดลิ้นเข้ามา
ผมปล่อยให้มันทำไป อย่างน้อยมันก็ยังไม่ได้ยุ่งกับเป็ดน้อยของผม ผมพยายามอยู่นิ่ง เพื่อฟื้นแรง จะได้โต้ตอบมันทีเดียว ขืนผมเอะอะตอนนี้ มีหวังมันต่อยมาอีกหมัดคราวนี้ผมคงไม่รอดแน่
มันเห็นว่าผมนิ่ง คงคิดว่าผมมีอารมณ์มั้ง เลยเล้าโลมผมใหญ่ แต่หารู้ไม่ว่ากรูมีแต่อารมณ์อยากฆ่ามรึง ผมนอนหลับตานิ่งๆ หายใจเข้า-ออก ยาวๆ อาการจุกค่อยทำเลาลงแล้ว ผมอาศัยช่วงที่มันลงไปถอดกางเกงผมออก มองหาอาวุธ เตารีดนั่นเอง มันอยู่ไม่ไกลเท่าไหร่
มันถอดกางเกงผมออก ผมก็ยอมให้ถอด ไม่ขัดขืนให้มันไม่ทันระวังตัว แต่พอกางเกงหลุดออกจากขาผมเท่านั้นแหละ ผมงอเข่า ใช้เท้าถีบตัวมันเต็มแรงจนมันกระเด็นออกไป แล้วรีบกระโดดไปคว้าเตารีด
“ทำไม คิดจะสู้หรอ คิดว่าแค่นั้นจะช่วยได้หรอ” ดูมันไม่กลัวเลยที่เห็นผมถือเตารีดไว้ แล้วมันก็เดินดุ่มๆเข้ามาทางที่ผมยืนอยู่ มีหรอผมจะยอม ช่วงที่มันกำลังจะประชิดตัว ผมเง้อเตารีดฟาดลงไปช่วงกกหูมันเต็มแรง แต่มันอึดอ่ะ เซไปหน่อยเดียวเอง เลือดก็ไม่ออก ทำไมไม่เหมือนในหนังเลยวะ (ตอนนั้นคิดงี้จริงๆหนะ)
ผมเลยใช้เท้ายันมันออกไปแล้วเดินตามไปซ้ำฟาดลงไปที่ข้างหัวมันอีก 2- 3 ทีนี่แหละ คราวนี้ได้ผล มันเซล้มลงไปเลย มีเลือดออกด้วย สงสัยคงจะโดนตรงปลายมันแน่ๆเลย พอเห็นมันล้ม ผมทิ้งเตารีด แล้วเดินไปเตะมันเข้าที่ท้อง พอมันพลิกมานอนหงาย คงจะจุกหนะ ผมก็กระทืบเข้าที่ไข่มัน ไม่รู้ว่ากี่ที แต่กระทืบจนเท้าเจ็บถึงจะหยุด
“ไอ้เชี่ย เล่นกับใครไม่เล่น มาแหย่กรูหรอมรึง” ไม่พูดเปล่าครับ ตอนนั้นอารมณ์มันแค้นอ่ะ เลยเตะมันไปอีก 2 ที
“เนี่ยนะมรึงรักกรู มรึงทำงี้หรอ ไอ้สาด” ผมก้มลงไปจิกหัว จริงๆแล้วผมกะจะดึงแรงๆให้ผมมันติดมือมาด้วยซ้ำ แต่มันไม่หลุดอ่ะ (หนังโกหกอีกแล้ว) ผมเลยตบมันแทน
และก่อนที่ผมจะทำอะไรลงไปอีก ก็มีเสียงเคาะประตู เลยตั้งสติได้ แล้วเดินไปเปิดประตู ไอ้หมีนั่นเอง ขนาดมันเห้นสภาพผมตอนประตูเปิดหน้ามันยังซีด แล้วถ้ามันเห็นว่าในห้องมีสภาพยังไง มันจำทำหน้าไงเนี่ย
“ทำไมเป็นแบบนี้ ทำไมหน้ามรึงเป้นแบบนี้” มันจับหน้าผมขึ้นมาดู ผมก็ยังไม่เห้นเหมือนกันว่ามันมีสภาพยังไง
“โอ๊ย เจ็บนะ เบาๆดิวะ” ผมเปิดประตูให้กว้าง ให้มันเห็นสภาพในห้อง
“เฮ้ย อะไรกันเนี่ย” มันเดินเข้ามาในห้องมองดูสภาพของไอ้ทีที่นอน (คาดว่าสลบ) อยู่ตรงปลายเตียง ในสภาพกางเกงในตัวเดียว แล้วหันมามองผมที่ยืนหน้าบวมและกางเกงในตัวเดียวเหมือนกัน
“มรึงทำอะไรกัน”
“มรึงหมายความว่าไงพูดเงี๊ยะ มรึงคิดว่ากรูกับไอ้ทีเล่น sex ซาดิสกันรึไง มรึงเห็นกรูสภาพนี้ มรึงยังกล้าคิดแบบนี้อีกหรอ” ผมกระชากคอเสื้อมัน แล้วเขย่าแรงๆ สงสัยจะแรงเกินไป น้ำตาผมเลยไหลลงมาอีกรอบ
“มรึงคิดว่ากรูเจออะไรมา ทำไมมรึงคิดว่ากรูจะทำเชี่ยอะไรในนี้ ในวันที่นัดกับมรึง ห๊า ไอ้เชี่ย” ผมผลักมันออก แล้วทรุดตัวลงนั่งกับพื้น ร้องไห้ฟูมฟายเต็มที่
“ไม่ใช่นะมรึง” มันโผมากอดผมไว้ แต่อารมณ์นี้ผมใสนอะไรแล้ว ผมร้องไห้ และร้องไห้
“กรูไม่ได้คิดแบบนั้น จริงๆนะ ใจเย็นๆก่อนนะ มีอะไรเล่าให้กรูฟังซิ” แล้วผมก็ร้องไห้ต่อไปในอ้อมกอดมัน โดยมีมันปลอบไปเรื่อยๆ พูดว่าอะไรมั่งผมไม่รู้หรอก แต่ที่ผมรู้คือผมน่าจะปลอดภัยแล้ว
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
