หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[ladymoon_yy]

 

[khunstar]

 

[ekonut]

ช่วงนี้สินะที่พี่พีทยอมห่างจากน้องภู 

[ChaBuShi]

รอตามกล้องไปที่โยชิคร๊าๆๆ แต่แอบอยากรุ้

คู่มิว กะ โค๊กเจงๆว่าไปถึงไหนกันละ 

[Dongmin]

รอหนูโยชิโดน555

[moneza]

  มารอโยชิ

[K.Pupoom]

ตอนที่...107

 

กล้องตามโยชิไป......


"ลุงครับเดี๋ยวจอดตรงนี้ก็ได้ครับ"
"ครับ"
"ขอบคุณนะครับ ขับรถดีๆนะครับลุง"
"ครับ" ผมเดินเข้าไปในคอนโดของตัวเอง
"กว่าจะมาได้นะ" เสียงคนเหมือนจะพูดกับผมเลยให้ไปมอง
"มานานแล้วหรอ"
"ก็นั่งตบยุงตายไปเป็นร้อยแล้วอ่ะ"
"แล้วทำไมพี่ไม่ขึ้นไปข้างบ่นอ่ะ"
"พี่ไม่มีกุญแจ"
"เดี๋ยวก็เอาไปสิ"
"ให้จริงๆหรอ"
"ก็ใช่อ่ะสิ"
"แล้วซื้ออะไรมาอ่ะ แล้วนี้ไปเอาเสื้อใครมาใส่ไม่เคยเห็นเลย"
"เสื้อพี่ภู"
"แล้วซื้ออะไรมาอ่ะ"
"ของเล่น พี่ภูซื้ให้"
"ไอ้ภูเนี่ยนะ"
"อือ กดลิฟท์ดิ" แล้วเราก็ขึ้นมาที่ห้องผมกัน พี่อิคแย่งกุญแจจากมือผมไปแล้วก็ไขประตู
"ปวดฉี่ๆๆๆๆๆๆ" แล้วพี่อิคก็เดินเข้าห้องน้ำไป ผมเอาตุ๊กตามานั่งดูแล้วก้อมยิ้มไปกับมัน
ขอบคุณนะครับพี่ภูพี่ชายของผม ขอบคุณสวรรค์ที่ไม่รังแกผมจนเกินไป
ขอบคุณที่ท่านส่งพี่ชายดีๆมาให้ผมแลกกับการที่ท่านเอาพ่อกับแม่ของผมไป
ขอบคุณมากมากครับ
ผมเดินเอาตุ๊กตาไปวางบนหัวเตียง พี่อิคก็เดินตามเข้ามา
"วันนี้พี่ค้างที่นี้นะ"
"อืม ตามใจสิ"
แล้วพี่อิคมันก็นอนไปบนเตียง ผมเดินไปเปิดแอร์ให้
"โยชิ"
"ว่าไง"
"มาให้พี่กอดหน่อยสิ"
"โยชิยังไม่ได้อาบน้ำ"
"พี่ก็ยังไม่ได้อาบ "
"แล้วไง"
"ก็กอดกันได้ไง"
"ไม่เอา เหม็น"
"โยชิ พี่รักโยชิจริงๆนะ "
"อือ"
"โยชิยังไม่ไว้ใจพี่ใช่ไหม"
"ไว้ใจ"
"แล้วทำไมไม่ให้พี่กอด"
"ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลยพี่อิค กอดกับไว้ใจมนคนละเรื่อง"
"พี่มาทวงสัญญา"
"สัญญาอะไร ไม่เห็นจะจำได้เลย"
"อย่ามาเจ้าเล่ห์เหมือนไอ้ภูนะ อยู่กับมันมากเริ่มเหมือนมันขึ้นทุกวันแล้ว"
"เหมือนพี่ภูก็ดีสิน่ารักจะตาย มีแต่คนรัก พี่อิคก็เคยไม่ใช่หรอ"
"ก็ใช่ แต่ตอนนี้มีคนที่รักมากกว่าแล้ว แล้วก็รักคนละแบบกันด้วย"
"คนละแบบยังไง"
"ก็รักโยชิแบบคนรักรักไอ้ภูแบบเพื่อนรักไง"
"อืม เลิกทำหน้าตมึนซะทีเถอะ"
"ทำไม"
"มันน่ารัก"
"อัยย่ะ หิวไหมเดี๋ยวโยชิทำอะไรให้ทาน"
"ข้าวเวฟ หรือ มาม่าล่ะ"
"ทอดไข่ให้ทานเอาป่ะ แต่ข้าวต้องเวฟเอานะ ขี้เกียจหุงอ่ะ "
"ก็ได้ ทำอะไรให้ทานก็ทานได้หมดแหละ"
"งั้นก็นอนเล่นไปก่อนนะ"
"เดี๋ยวพี่ไปช่วย"
ผมก็เดินออกมาจากห้องนอน เดินเข้าไปในมุมครัวเล็กๆของห้องตัวเอง เปิดตู้เย็นหยิบไข่มาสามฟอง
ค้นๆดูในตู้ก็มีหอมหัวใหญ่กับมะเขือเทศอย่างละหัวพอดีเลย ก็เลยหยิบออกมาหั่นเป็นลูกเต๋า
ใส่ชามพักไว้ ตอกไข่ใส่เข้าไป เติมน้ำปลานิดหน่อย ซอสโน้นนิดซอสนี้หน่อย อร่อยเหอะ
"ตีไข่สิ ยืนเฉยทำไมอ่ะ" หันไปสั่งให้คนที่ยืนมองแล้วได้แต่แมยิ้ม ตีไข่ ผมหยิบกระทะที่เเขวนไว้นาน
ไม่ค่อยได้หยิบออกมาใช่ ตั้งไฟ เทน้ำมันลงไปพอประมาณ รอจนน้ำมันร้อนก็เอาไข่ที่พี่อิคกำลังตีเทใส่กระทะ
หอม ฟู น่าทานมากๆ ขอบคุณคุณย่าที่สอน อิอิ พลิกไข่กลับอีกด้านยิ่งตอกย้ำความหอมน่าท่านไปอีก
"ระวังกระเด็นนะ" คนที่ยืนอยู่ได้หลังเอ่ยปากเตือนไม่ขาดปาก
"ขอจานหน่อย" พี่อิคหยิบจานส่งให้ แล้วผมก็จัดการปิดเตา แล้วก็ตักไข่ใส่จาน โรยพริกไทยนิดหน่อย
อร่อยเวอร์  ฮ่าๆๆๆ เดินเอาไปวางที่โต๊ะทานข้าว ที่เมื่อก่อนนั่งทานคนเดียวเสมอ
แต่ตอนนี้มีสมาชิกมาใช้เก้าอี้เพิ่ม เก้าอี้ที่เอาไว้ตกแต่งให้ครบชุดแต่ไม่เคยมีใครนั่ง
ผมเดินไปค้นหาอาหารแช่แข็งในตู้ ออกมาเวฟ
"ข้าวแกงเขียวหวานนะพี่อิค ทานกับไข่เจียวอร่อยดี"
"ครับ"
"กล่องเดียวสงสัยจะไม่พอหรอก " ผมก็เวฟให้สองกล่อง เหมือนคนรอจะอดใจไม่ไหว
ตักไข่ทานนำหน้าไปก่อนเเล้ว แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอก

ติ๊ง!!!!!! เสียงไม่โครเวฟเตือนว่าอาหารได้เรียบร้อยแล้ว ผมเอาไปให้พี่อิค

"ช้อนอ่ะ" แล้วก็ต้องเดินไปเอาช้อนมาให้อีก เรื่องมากจริง
"อ่ะ"
"แล้วไม่ทานด้วยกันหรอ"
"ยังไม่หิว ทานเถอะ เดี๋ยวโยชิจะไปอาบน้ำ"
"แล้วพี่อ่ะ"
"พี่ก็ทานข้าวไปสิ"
"อะไรว่ะ"
"อย่าว่ะ เดี๋ยวตบหัวทิ่มไข่เลย"
"โหด" แล้วผมก็เดินเข้าปในห้อง ถอดเสื้อผ้าใส่ตะกร้าแล้วก้ไปอาบน้ำ
เสียงเหมือนพี่อิคจะคุยโทรศพท์ไปด้วยแต่ผมก้ไม่ได้สนใจหรอก
แต่ผมรู้ว่าทุกคนสนใจว่ามันคุยกับใครใช่ไหมล่ะ  ฮ๋าาาาาาาาา

+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+--+-+-+-+-+-+-

"ฮัลโหลไอ้ภู"
"เออ โยชิถึงบ้านแล้วใช่ป่ะ มาว่าถึงแล้วให้โทรมาไม่โทรมาเลยไอ้นี่"
"ถึงแล้วอย่าบ่นเมียกูดิว่ะ"
"แล้วนี้มันทำอะไรอยู่"
"อาบน้ำ"
"แล้วมึงอ่ะ"
"ทานข้าว เมียกูเจียวไข่ให้นะเว้ย อร่อยมากอ่ะ"
"เสียงมึงนี้สตรอมากไอ้อิค อย่าทำอะไรน้องสาวกูรุนแรงนะเว้ย ครั้งแรกมันเจ็บ"
"สัญญาว่ากุจะอ่อนโยนที่สุด ไม่ให้น้องสาวมึงบอบช้ำ"
"เออดี อย่าลืมป้องกันด้วยนะ เดี๋ยวเอดส์ในตัวมึงจะติดน้องกู"
"ปากมึงหรอนั้นอ่ะ กูตรวจเลือดแล้ว"
"จริงเด่"
"เออ แล้วกูก็ไม่ใช่ผู้ชายส่ำส่อนด้วยนะ"
"หรอว่ะ"
"เออดิ แค่นี้นะกูจะทานข้าวฝีมือเมีย"
"เออ ระวังมันวางยานอนหลับล่ะ เดี๋ยวไม่ได้แอ้มนะ"
"ถ้าโยชิวางยากูจริงๆคนที่สอนก็น่าจะเป็นมึงนั้นแหละ"
"ฮ่าๆๆๆ แค่นี้นะ"

หลังจากที่ไอ้ภูมันวางสายไป ผมก็ทานข้าวจนหมดทั้งสองกล่องแล้วก็ไข่เจียวหนึ่งจาน
เรียกว่าฟาดเรียบ อาหารที่ใครๆก็เคยทานแต่ผมว่ามันอร่อยที่สุด
และเป็นอาหารที่ผมไม่เคยทานที่ไหนมาก่อนเลยด้วยซ้ำ อิ่มแล้วก็ไปหาน้ำดื่ม
ล้างจานล้างชามซะเดี๋ยวคุณเธอออกมาจะบ่นเอาซะอีก ยืนล้างจานก็นาน
เสียงอาบน้ำก็ยังไม่สงบลงซะที สงสัยรอราอาบน้ำด้วยแน่เลย
หลังจากวันนั้นวันที่เผลอใจไปในห้องน้ำ โยชิก็เหมือนจะอายๆผมตลอด

"ก๊อกๆๆๆๆ"
"มีอะไรหรอ"
"อาบด้วยได้ไหมอ่ะ" เสียงเงียบนิ่งคิดไปครู่หนึ่ง ผมก็รอลุ้นคำตอบ
"ก็เข้ามาสิ" ดีใจจนเนื้อเต้นรีบเปิดประตูเข้าไป แต่ภาพที่เห็นก็คือ
โยชิพันผ้าเช็ดตัวแล้วเดินสวนออกมา พร้อมยิ้มหวานๆ ที่เหมือนเจ้าตวจะรู้ทันผม
"อาบเสร็จแล้วหรอ"
"อื้ม อาบนานแล้วนะ" แผ่นหลังขาวๆ เดินห่างผมออกไป แล้วก็เข้าไปในห้องนอน
ผมเดินเข้ามาอาบน้ำด้วยความผิดหวังเล็กน้อย แต่ก็ฝืนยืนอาบจนเสร็จ
ยังไงซะคืนนี้เราก็มีเวลาอีกทั้งคืน ฮ่าๆๆๆ  ยังไงก็ไม่รอดหรอกโยชิ
ทุกคนอาจจะมองว่าผมหื่นกามนะ แต่มันไม่ใช่หรอก ผมอยากทำด้วยความรัก
ผมอยากแสดงความเป็นเจ้าของในตัวโยชิ ผมจะได้ยืดอกตอบได้เต็มปากว่า นี้ "เมียผม"
ผมหลงรักเด็คนนี้ตั้งแต่วันแรกเห็นหลังจากที่พระเจ้าบอกกับผมว่าไอ้ภูมีเจ้าของแล้ว
เด็กคนนี้ก็เหมือนร่างอวตารของไอ้ภูไม่มีผิด ทั้งรอยยิ้มท่าทางที่น่ารัก แสนซน เจ้าเล่ห์
ยิ่งนานวันยิ่งเห็นได้ชัดว่าสองคนนี้เหมือนกันไม่มีผิด จะต่างกันก็ที่รูปร่างหน้าตาที่น่ารักไปคนละแบบ
ถ้าจะเปรียบไอ้ภูเป็นกระเป๋าแบรนด์เนมสักใบ โยชิก็คงจะเป็นงานก็อป7A+++++ที่หาความแตกต่างยากหน่อย
แต่สิงที่สองคนนี้มีเหมือนกันไม่ได้ต่างเลย คือจิตใจ ที่ใสซื่อ แล้วก็หวังดีกับทุกคนรอบตัว
นี้ก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ผมตัดใจจากไอ้ภูได้ง่ายๆ เพราะผมมีรักใหม่ ที่ไม่ต้องแย่งชิง

-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+

สงสัยวันนี้ไอ้โยชิคนนี้ต้องตกเป็นของพี่อิคแน่ๆ มันคงถึงเวลาแล้วล่ะ
ตอนนี้ไม่ใช่จะปฏิเสธแต่มันกลัวมากกว่า พวกพี่แกเล่นขู่ไว้ซะเยอะแยะ
แต่ถ้ามันเจ็บจริง ทำไมพี่ภู พี่เป็ด พี่ขิง พี่แบงค์ ยังยอมทนอยู่มาจนวันนี้
เเสดงว่ามันต้องมีอะไรดีสิ พวกพี่เขาถึงได้นับวันยิ่งดูรักกันมากขึ้น มากขึ้น
ผมเดินไปใส่ชุดนอนลายเบนเท็น ฮ่าๆๆๆ แล้วก็หยิบกางเกงแขนสั้นกับเสื้อยืดของพี่อิคมาวางไว้
ก็เห็นพี่ภูทำแบบนี้ให้พี่พีทนี้น่า มันก็คงจะดีถ้าผมจะทำให้พี่อิคบ้างไม่ใช่หรอ
"โยชิ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
ผมเดินไปดูตามเสียงเรียก ก็เห็ฯพี่อิคโผล่หน้ามาจากประตูห้องน้ำ
"มีอะไร"
"ขอผ้าหน่อยดิ"
"รอแปปนะ" ผมเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาให้พี่อิค แล้วก็เดินไปนั่งเล่นคอม
พี่อิคนุ่งผ้าเช็ดตัวแล้วก็ถือผ้าเช็ดหัวเดินมาที่ผม
"เสื้อผ้าอยู่บนเตียงอ่ะ"
"อือหึ คุยกะไอ้ภูอีกแระ"
"แล้วทำไมอ่ะ"
"เปล่า"
"กวนประสาท"
"ฟ๊อด ชื่นใจจัง" แล้วพี่อิคมันก็ขโมยหอมแก้มผมแล้วก็เดินเข้าไปในห้อง
แต่งตัวเสร็จมันก็เดินออกมาหาผม ด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์อยางบอกไม่ถูก
"ง่วงแล้ว"
"ก็ไปนอนสิ โยชิยังไม่ง่วงนินา"
แล้วพี่อิคมันก็เดินไปหยิบโทรศัพท์แล้วก็โทรหาใครก็ไม่รู้
"เลิกคุยกับเมียกุได้แล้วกูจะพาเมียเข้านอน" แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าโทรหาใคร
พี่ภูส่งข้อความผ่านเฟซว่า พี่ไปนอนก่อนนะ ผัวน้องง่วงแล้ว แต่ผัวพี่ยัง ฮ่าๆๆ
พี่ภูนี้ตลกนี้นะ เป็นผุ้ชายคนหนึ่งที่น่าค้นหาไม่มีวันสิ้นสุด ถึงว่าพี่พีทถึงได้หวงมากกกก
"นอนได้ยัง"
"ก็ยังไม่ง่วงอ่ะ"
"ไม่ง่วงก็ดีเลยป่ะ ปิดคอม" แล้วพี่อิคมันก็จดการปิดคอมให้ผมเสร็จสรรพ
แล้วก็เดินไปปิดไฟแล้วก็ลากผมเข้าห้องนอน อะไรของมันว่ะเนี่ยแต่ผมก็ไม่ได้ขัดขืนนะ
"พี่อิคจะทำอะไรโยชิจริงๆใช่ไหม"
"ถามทำไม"
"แล้วจะทำจริงเปล่าล่ะ"
"จริงสิ"
"งั้นก็เบาๆนะ โยชิกลัว"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"หัวเราะบ้าอะไรนักหนาเล่า คนไม่เคยนิหว่า"
"งั้นเดี๋ยวพี่สอนให้นะ"
แล้วหลังจากนั้นพี่อิคก็หอมมาที่หน้าผากผมก่อนที่จะดึงเข้าไปบดขยี้ด้วยริมฝีปาก
ลิ้นถูกส่งเข้ามาควานหาบางสิ่งในช่องปากของผม ผมก็ยืนตัวแข็งทื่อทำอะไรไม่ถูก
สายตาที่ส่งยิ้มมาให้แทนมุมปากบอกออกมาว่าไม่ต้องกลัว
ชุดนอนเบนเท็นที่พึ่งใส่ ถูกปลดกระดุมออกจนหมด กางเกงนอนตัวยาวลายเบนเท็นเช่นกัน
ถูกเกี่ยวลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้า พี่อิคค่อยดันผมให้นอนราบไปกับเตียง
สองตุ่มเนื้อบนหน้าอกถูกครอบครองด้วยริมฝีปากทันที ผมหลดเสียงร้องออกมา
ทั้งๆที่พยายามกัดริมฝีปากไว้แน่นแนบ สองมือที่ลูบไล้ไปทั่วตัวผม
ทำให้ผมรู้สึกแปลกๆเหมือนวันในห้องน้ำนั้นไม่มีผิด ริมฝีปากที่บ่นว่ารักผมตลอด
ค่อยๆจูบเลื่อนลงไปตามหน้าท้อง ไม่รู้ว่านานเท่าไรที่ผมต้องกัดริมฝีปากเพื่อไม่ให้เสียงร้องดังออกมา
พี่อิคทั้งดูดทั้งชิมผมเหมือนของอร่อยไปทั่วเรือนร่าง ไม่เว้นแม้แต่สิ่งที่พ่อให้มา
มันเหมือนของอร่อยที่สุดในร่างกายทะพี่อิคใช้เวลานานที่สุดในการละเมียดชิม
แต่นั้นมันก็ทรมานผมที่สุดเช่นกัน มันทำให้แผ่นหลังของผมต้องยกสูงขึ้น
ตัวบิดไปมา เมื่อมันถูกแรงดูดเข้ามาปะทะ
"พี่อิคคคค" เสียงสั่นเครือในลำคอร้องเรียกออกไป
"ครับ"
"พักแปปได้ป่ะ จะไม่มีอากาศหายใจอยู่แล้วอ่ะ"
"ฮ่าๆๆๆ ครับ เดี๋ยวพี่มานะ" แล้วพี่อิคก็เดินออกไปนอกหอง คงไปเข้าห้องงน้ำมั้ง
แต่ก็ไม่ใช่ พี่อิคเดินกลับเข้ามาพร้อมของในมือสองกล่อง
กล่องเล็กถูกแกะทิ้งถังขยะเหลือไว้แต่ซองสีเงิน กล่องใหญ่ก็เช่นกัน
เหลือไว้แต่หลอดคล้ายยาสีฟัน โตจนป่านนี้แล้วถ้าบอกไม่รู้ว่าคืออะไรก็คงจะหาว่า แอ๊บ อ่าสิ
"พร้อมยัง" ผมไม่ได้ตอบอะไรได้แต่พยักหน้าเบาๆ ร่างเปลือยเปล่าเริ่มหนาว
พี่อิคค่อยถอดกางเกงและเสื้อตัวเองออก เผยให้เห็นหุ่นได้ส่วน
แล้วก็ไอ้อิคน้อยที่ตอนนี้ตัวมันไม่นอนเลยทีเดียว ใหญ่ไปไหมอ่ะ
พี่อิคก้มลงมาจูบผมอีกครั้ง แล้วก็ค่อยจูบไล้ไปเรื่อยๆหลังจากที่สวมใส่
ของที่ไปหยิบมาให้อิคน้อยแล้ว วุตถุคล้ายหลอดยาสีฟันถูกบีบออกมา
ป้ายไปที่ช่องทางด้านหลังของผม ผมสะงเล็กน้อยแต่ก็ปรับตัวได้
พี่อิคค่อยนวดๆเบาๆ จนผมเผลอหลุดเสียงออกมาเพราะความเสียวซ่าน
พี่อิคยกสะโพกผมแล้วก็เอาหมอนใบเลกมารอง โยชิน้อยถูกสองมือพี่อิคกระทำการ
ในไม่ช้าพี่อิคก็ค่อยๆดันอิคน้อยเข้าไปในตัวผม ช้าๆ ช้าๆ ช้าๆ
ผมพยายามดันตัวเองเพื่อหนีจากอิคน้อยแต่ก็ไม่เป็นผล พี่อิคล็อคสะโพกไว้แน่น
"โอ๊ยย"
"ไม่ต้องเกร็งนะคนดี" ไม่เกร็งบ้าอะไรเล่า ทั้งจุกทั้งเจ็บขนาดนี้ ฮือออออ
พี่ภูช่วยโยชิด้วยน๊าาาาา  ร่างจะแยกอยู่แล้ว น้ำตาเริ่มซึมที่ดวงตา
พี่อิคจับโยชิน้อยรูดขึ้นลงมันก้พอจะบรรเทาได้บ้าง แต่เมื่อพี่อิคขยับสะโพก
นั้นมันคืออาฟเตอร์ช็อคที่ร้ายกาจอีกครั้ง ทั้งจุกทั้งเจ็บจนบอกไม่ถูก
แต่คนตรงหว่างขานี้สิ กับดูเหมือนมีความสุขเสียเหลือเกิน กัดริมฝีปากหลับตาพริ้มเพลิน
นี้ภ้ามีแรงด่าได้จะด่าให้ดู พี่อิคโน้มตัวลงมาประกบปากทันที
ผมก็สนองทันทีเช่นกันมันจะได้เบียงเบนจุดสนใจจากที่ปลายทางมาที่ริมฝีปากบ้าง
สองมือจิกไปที่หัวไหล่พี่อิคแน่น ยิ่งข้างร่างปะทะแรงเท่าไร
คมเลบก็ยิ่งฝังลงไปลึกเท่านั้น เวลาที่เรียกว่าไม่นาน แต่มันนานเเสนนานจนยากจะบอก
แต่ทุกอย่างก็เริ่มดีขึ้น จากเจ็บเหลือเพียงจุกและเสียวเข้ามาแทนที่
แบบนี้เองสินะ ที่พี่ภูพี่แบงค์พี่ขิงพี่เป็ด ถึงได้ทนอยู่ได้ ฮ่าๆๆๆๆ
มันเป็นอาการแปลกๆที่อธิบายไม่ได้ ต้องโดนด้วยตัวเองถึงจะรู้
แลว้มันก็มาถึงงจุดที่เริ่มจะทนไม่ไหว เหมือนมีของเหลวที่เตรียมจะพวยพุ่งออกมาจากโยชิน้อย
ผมพยายามเกร็งช่วงล่างเพื่อให้มันไม่พุ่งออกมา แต่ยิ่งเกร็งคนบนร่างยิ่งรุนแรงเหมือนรู้
"อ้าาาาาส์   อึ อึอ " แล้วผมก็ห้ามมันไว้ไม่อยู่ พี่อิคเองด็เหมือนจะเป็นเช่นกัน
พี่อิคค่อยๆเอาอิคน้อยออกจากตัวผม
"โอ๊ะ" ผมร้องออกมาเมื่อมันออกไป  ฮ่าๆๆๆๆ
พี่อิคก้มลงมาหอมแกมที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อของผม แล้วก็จูบเบาๆ
"เป็นของพี่แล้วนะ ที่รัก"
"อือ" ตอบไปสั้นๆแต่ก็ยิ้มอยู่ในใจ พี่อิคเดินออกไปจากห้องกลับเข้ามาพร้อม
กะละมังใส่น้ำแล้วก็ผ้า แล้วก็เช็ดตัวให้ผม
"เดี๋ยวโยชิไปอาบน้ำก็ได้"
"ไหวหรอ"
"ไหวสิ" ผมลุกขึ้นเดินแต่ก็เสียวปร๊าบบบปทั้งหลัง แต่ก็พยายามเกร็งตัวเดินเข้าปในห้องน้ำ
พี่อิคก็เดินตามมาด้วยร่างกายเปลือยเปล่า เราสองคนก็ช่วยกันล้างตัวให้กัน
แล้วก็กลับไปนอนพ่อิคดึงผมไปกอดแนบอกใต้ผ้าห่มอุ่น
"เจ็บไหม"
"อื้ม" ผมพยักหน้า พี่อิคมันก็ทำหน้าเสีย "แต่ก็ดีนะ" ผมตอบด้วยอาการเขินอาย
แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือรอยยิ้มของคนที่กอดผมอยุ่
"ต่อไปนี้พี่จะดูแลโยชิเอง พี่สัญญาว่าจะรักโยชิตลอดไป"
"สัญญาแล้วนะ"
"อื้ม"
"โยชิก็สัญญาเหมือนกัน"
"ไปอยู่กับพี่ที่บ้านนะ" ผมไม่รู้จะตอบอะไร ใจหนึ่งก็รักอยากทำตามคนที่รัก ใจหนึ่งก็กลัว
ผมอยู่คนเดียวมาจนชิน แล้วก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะไปอยู่กับใครได้หรือเปล่า
เหมือนพี่อิคจะรอคำตอบนี้อยู่ ผมเองก็ไม่รู้จะตอบไปว่าอย่างไร
"ถ้าอยากอยู่คอนโดเราก็มาอยู่ได้ พี่ไม่ได้ให้ไปอยู่ที่นั้นถาวรซะเมื่อไร พี่แค่ไม่อยากให้โยชิอยู่คนเดียว"
"อืม งั้นก็ได้" จูบท่เท่าไรไม่รู้ของวันนี้ ประทับลงมาที่หน้าผาก
ก่อนที่เราสองคนจะหลับปเพราะความเหนื่อย..........

กล้องตัดไปที่........น้องภู+พี่พีท

"น้องภูไม่ไหวแล้วนะ  อ๊ะๆๆๆๆ  อ้าาา"  ไอ้จูมงทำหน้าที่ของมันได้ดีเยี่ยมไม่แพ้วันอื่น
สายน้ำที่พวยพุ่งออกมาจากทงอีเป็นเครื่องการันตี พี่พีทอุ้มน้องภูไปล้างตัวแล้วก็มานอนกอดกันเช่นทุกคืน
"ต่อไปนี้เวลาฝนจะตกเราคงไม่มีใครปักตะไคร้แล้วล่ะ" ผมพร่ำบ่น
"ทำไมอ่ะ"
"ก็คืนนี้ไอ้โยชิ สาวบริสุทธิ์คนเดียวของกลุ่มโดนซะแล้วน่ะสิ"
"เพ้อเจ้อน่ะ นอนได้แล้ว"
"รีบนอนไปไหนพรุ่งนี้วันอาทิตย์นะ"
"งั้นก็อีกรอบ"
"งั้นก็นอนดีกว่า คร๊อกกกกกกกก" 

กริ๊งๆๆ   กริ๊งๆๆ  (เสียงโทรศัพท์เหมือนกริ่งจักรยานของพี่พีท)

"ช่วยดูเวลาบ้างนะไอ้โค๊ก" พี่พีทสไลด์หน้าจอรับแล้วด่าทันที
"เที่ยงคืนไง มึงไม่มีนาฬิกาหรอไง"
"กูจะสื่อว่า มีมารยาทบ้าง มีไรว่ามาเร็วๆ เมียกูกำลังจะหลับ"
"ยังไม่หลับ" เสียงใสแจ๋วของผมดังแทรกออกไป พี่พีทรีบอุดปากผม
"นอนกกกันอยู่ล่ะสิมึง"
"ก้เรื่องของกู มึงจะพูดเรื่องของมึงมาได้ยังเนี่ย"
"มีเรื่องจะปรึกษาว่ะ "
"ว่ามา"
"เรื่องน้องมิวอะ"
"ทำไมว่ะ"
"เข้าไม่ยอมกูซะที ทำไงดีว่ะ"
"ปล้ำสิ" พี่พีทสั่งให้พี่โค้กปล้ำใครว่ะ มิว ใช่ มิวแน่ๆเลย
"จะดีหรอมึง เดี๋ยวน้องเขาเกลียดกุบอกเลิกกูทำไง"
"ก็สมน้ำหน้ามึง"
"นี้กูโทรมาปรึกษานะ "
"แล้วนี้มึงอยู่ไหน"
"บ้าน"
"แล้วน้องเขาล่ะ"
"ก็บ้านเขาสิ พึ่งไปส่งแล้วก็กลับมาเนี่ย"
"อันแรกนะ มึงต้องพาน้องเขาเข้าบ้านมึงให้ได้ก่อน หรือไม่ก็พาไปคอนโดก็ได้ มึงต้องสร้างอาณาจักรของมึงสองคนก่อน"
"แล้วไงต่อว่ะ"
"แล้วถ้าอยุ่กันสองคนมึงยังทำอะไรน้องเขาไปได้ ก็ตัดไอ้นั้นทิ้งไปซะ แค่นี้นะ"
"เห้ยๆๆเดี๋ยวดิ แล้วน้องเขาจะยอมหรอว่ะ"
"มันอยู่ที่ลีลาของมึง แต่มึงคงต้องเหนื่อยหน่อยนะ เพราะเมียกูรู้เรื่องนี้ เขาต้องบอกเพื่อนเขาแน่ แล้วถ้ามิวรู้รับรองเขาระวังตัวสุดๆ"
"ส่งโทรศัพท์ให้เมียมึงเลยกูมีเรื่องเจรจา"
"น้องภูหมาจะคุยด้วย" พี่พีทยื่นโทรศัพท์ให้ผม
"น้องภูพูดภาษาหมาไม่เป็นหรอก ไม่คุย"
"คุยกับมันหน่อยเหอะ ก่อนที่มันจะบ้า"
"สวัสดีครับ"
"น้องภูที่รักของพี่โค้ก อย่าบอกน้องมิวนะ เรื่องเมื่อกี้อ่ะ"
"เพื่อนน้องภูกำลังตกอยู่ในอันตรายน้องภูจะนิ่งเฉยได้ไง"
"ใครว่าอันตราย น้องภูไม่อยากให้เพื่อนมีความสุขเหมือนตัวเองหรอ"
"ไม่เห็นเกี่ยวเลย เจ้าชุ้อย่าพี่โค้ก เพื่อนน้องภูจะมีความสุขตรงไหน"
"ทำไมว่าพี่อย่างนั้นอ่ะครับ คนดี นะๆๆช่วยให้พี่มีเมียหน่อยนะ ไหนๆก็ช่วยแนะนำมิวให้พี่แล้วอ่ะ ก็ช่วยให้ถึงที่สุดสิ"
"ใครแนะนำ พี่โค้กอ่ะเข้าไปหลีเพื่อนน้องภูเองต่างหาก"
"อย่ามาปิดบังพี่พีทเล่าให้ฟังหมดแล้ว นะๆๆๆ คิวปิ๊ดนอยของพี่ อยากได้อะไรเดี๋ยวพี่หาให้หมดเลย น๊าาา"
ผมรีบเอามือปิดโ?รศัพท์ไว้แล้วหันไปปรึกษาพี่พีท
"พี่โค้กบอกว่าอยากได้อะไรเด๋ยวหาให้หมดเลยเอาอะไรดีอ่ะพี่พีท"
"บ้านมันรวยเรียกไปหนักๆเลย อืมม โรเล็กซ์"
"ต้องฝังเพชรไหม"
"สักสิบสองเม็ดกำลังดี"
"โอเค... พี่โค้กบอกว่าอยากได้อะไรก็จะหาให้ใช่ไหม"
"ครับ"
"แน่นะ"
"ถ้าพี่ให้ได้พี่ให้แน่นอนครับ"
"พี่พีทบอกว่าพี่โค้กให้ได้สบายอยู่แล้วล่ะ"
"อะไรอ่ะ"
"โรเล็กซ์ฝังเพชร"
"ห๊าาาาาาาาา เอาจริงหรอ เอาโรเล็กซ์เซินเจิ้นก่อนได้ไหมอ่ะ พี่โค้กไม่ได้รวยแบบพี่พีทนะครับ เอางี้เดี๋ยวไอห้าออกพี่ซื้อให้เลยโอเคป่ะ"
"ขอนอนคิดก่อนคืนหนึ่งแล้วกัน ว่าแต่ ของขวัญของนิสิตใหม่ยังไม่ได้เลยนะ"
"อันนั้นไม่ลืมหรอก ตกลงเอาเปล่าไอห้าอ่ะ"
"ก็บอกว่าขอนอนคิดก่อนไง คุยกับพี่พีทต่อนะ น้องภูขอปรึกษามิวก่อน"
"เห้ยๆๆให้มิวรู้ไม่ได้นะ"
"ฮ่าๆๆล้อเล่นน่ะ" แล้วผมก็ส่งโทรศัพท์คืนให้พ่พีท แล้วก็นอนกอดพี่พีทต่อไป มือก็ลูบลอนที่หน้าท้อองไปเพลินดี
"แค่โรเล็กซ์ฝังเพชรแค่เนี่ย น้องนุ่งขอทำมาเป็นงกนะมึง"
"มึงสองคนผัวเมียนิสมกันจริงๆ งกทั้งคู่ ปั่นหัวน้องมาใช่ไหมล่ะ"
"แต่มันก็คุ้มไม่ใช่หรอเพื่อน เด็กๆอ่ะอยู่ด้วยแล้วจิตใจแจ่มใสนะ ลงทุนแค่ไม่กี่แสนคุ้มจะตาย"
"กูเสนอไอห้าให้ เอาไม่เอา"
"สองเครื่องกูกับเมีย ไม่อย่างนั้นกูไม่ยอมให้เมียกูช่วยหรอก"
"เออๆๆ คิดถูกเปล่าวะเนี่ยที่ขอความช่วยเหลือมึงเนี่ย"
"มาถูกทางแล้วเพื่อน"
"เออ "
"หมดธุระแล้วก็แค่นี้นะ ต้องนอนกอดเมียมือไม่ว่างถือโทรศัพท์ เล่นว่าวไปก่อนนะเพื่อน  ฮ๋าๆๆๆๆๆ"
แล้วพี่พีทก็วางโทรศัพท์จากพี่โค้กแล้วก้ดึงผมเข้าไปกอดแน่นขึ้น
"ลูบจังเดี๋ยวก็โดนอีกหรอก"
"ก็กำลังคิดอยู่ว่าจะทำไงไม่ได้ตั้งใจลูบซะหน่อย"
"ลูบตรงอื่นบ้างก็ได้" แล้วพี่พีทมันก็จับมือผมลื่นลงไป สัมผัสอะไรบางอย่าง
"บ้า  นอนได้แล้ว" แล้วผมก็หันหลังให้พี่พีท พี่พีทก็สวมกอดทันที
ก่อนจะฝังจมูกมาท่ซอกคอ แล้วเราก็หลับกันไปในที่สุด..........

[lepetitnong]

ชอบบบบบบบบ  likeeeeeeeeeeeee

[K.Pupoom]

เช้าาาาาาาแล้ววว

ไปดูสภาพไอ้โยชิกันก่อน

อือออออ นี้ทำไมมันเมื่อยขนาดนี้เนี่ย เหมือนไปปีนเขาพระสุเมรุมาเลย
ปวดร้าวไปทั้งตัวโดยเฉพาะช่วงล่าง แล้วพี่อิคมันไปไหนว่ะเนี่ย ค่อยๆพยุงร่างเพื่อยืนขึ้น
แต่ก็ต้องนั่งลงไปกับเตียงอีกครั้ง มันเหมือนคนที่เส้นยึดหลังออกกำลังกายอย่างหนักไม่มีผิด
พยายามยืนขึ้นแต่ขาก็สั่น เนี่ยเองล่ะมั้งนิยามของพวกพี่เขาที่ว่า "เดินเป๋"
ดีนะที่ไม่เป็นช่วงเปิดเทอมแล้วก็ช่วงที่อยู่กับพวกพี่พวกนั้น
ไม่อย่างนั้นโดนล้อจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนแน่ๆ เปิดประตูห้องนอนออกไป
ก็เห็นพี่อิคกำลังทำอะไรอยู่ไม่รู้ท่หน้าเตา.........
"ตื่นแล้วหรอ นั่งสิ ใกล้เสร็จแล้ว"
"10โมงแล้วหรอ"
"อืม เห็นหลับสบายพี่ก็เลยไม่ปลุกน่ะ"
"เพราะเหนื่อยต่างหากล่ะ" แล้วพี่อิคก็เอาโจ๊กมาวางตรงหน้าผม
แล้วก็น้ำเต้าหูชาเขียวที่ผมชอบ ปาท่องโก๋ หมูปิ้ง ไก่ทอด
เรียกว่านานาอาหารเช้าที่มีขายพี่แกซื้อมาหมด
"ทานเยอะๆนะ หน้าซีดเชียว ต้มเลือดหมูเนี่ยทานเยอะๆ "
"ทานกับโจ๊กเนี่ยนะ"
"ลองสิเข้ากันนะ"
"ทานด้วยกันดิ ทานคนเดียวมันเขิน" แล้วพี่อิคก็เทส่วนของตัวเองใส่ชาม
"อร่อยไหม"
"ถามทำไมไม่ได้ทำเองซะหน่อย"
"แต่ซื้อเองกับมือนะ" แล้วพี่อิคมันก็เอามือมาอังที่หน้าผาก ที่แก้มผม
"ทำไร"
"จะดูว่ามีไข้หรือเปล่า จะได้ให้ทานยา เดี๋ยวทานยาแก้อักเสบหน่อยดีกว่าเนอะ "แล้วพี่อิคมันก็ยิ้มๆ
"รู้นะว่าคิดอะไรอยู่ ทะลึ่ง"
"ฮ่าๆๆๆ"
แล้วนี้ก็เป็นมือเช้าที่มีความสุข นอกจากการได้ทานข้าวกับคุณย่าพี่ภูแล้วก็คนอื่นๆแล้ว
นี้ก็เป็นอีกมื้อที่มีความสุขไม่แพ้กันเลย ต่อไปนี้ผมคงไม่ต้องนั่งทานข้าวคนเดียวอีกแล้วสินะ


กล้องตัดกลับมาที่ น้องภู+พี่พีท

"พี่พีทททททททททททททททททททททททททททท" ผมตะดกนเรียกพี่พีทจากหน้าห้อง
"อะไรเข้ามาสิ ยืนตะโกนอยู่ได้"
"เกิดเรื่องใหญ่แล้ว"
"อะไร"
"พี่อ้นน่ะสิจับได้ว่าพี่บุ้งแอบมีกิ๊ก ตอนนี้กำลังเถียงกันใหญ่เลย"
"แล้วจะไปยุ่งอะไรกับเขาล่ะ"
"เดี๋ยวเขาก็ตีกันตายหรอก"
"ไอ้บุ้งมันไม่กล้าหรอก"
"รู้แล้ว แต่พี่บุ้งมันจะตายซะก่อนน่ะสิ"
"แล้วคุณย่าล่ะ"
"อยู่ข้างล่าง น้องภูไม่อยากให้คุณย่าไม่สบายใจอีก แค่เราสองคนก็มากพอแล้ว"
"อืมๆๆ" แล้วพี่พีทมันก็เดินไปที่ห้องพี่บุ้ง เคาะประตู
"อะไรกัน" พี่พีทถามดวยสีหน้าเรียบเฉยแฝงความหน้ากลัวโดยมีผมแอบด้านหลัง
"ไม่มีอะไรครับ" พี่อ้นก้มหน้าทำตาแดงๆ แต่ปากก็แข็งบอกว่าไม่มีอะไร
"แน่ใจนะ"
"ใช่ๆๆ" พี่พีทรีบอุดปากผมไว้
"มีอะไรก็พูดมาเถอะอ้น เราครอบครัวดียวกันนะ ยังไงพี่ก็ยุติธรรมกับทุกคน" โคตรหล่อเลยอ่ะพี่พีท
"อ้นขอไปช่วยคุณย่าเตรียมอาหารเช้าก่อนนะครับ มีอะไรพี่ก็ถามมันเองแล้วกัน"
"มัน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" พี่พีทเอามือมาปิดปากผมเป็นรอบสอง แล้วพี่อ้นก็เดินลงไปข้างล่าง
"ว่าไงบุ้ง"
"ก็แฟนเก่าผมอ่ะ มันส่งข้อความมาด่าอ้นในเฟซ"
"ด่าว่าไร" ผมถามแต่ไม่โดนอุดปาดนะ
"ก็หยาบคายอยู่อ่ะพี่"
"แล้วบุ้งกับเขายังไม่เคลียร์กันหรอ"
"ก็ตอนนั้นเราห่างๆกันเขาไปมีคนใหม่ ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่เขากลับมาบอกว่า ไม่ได้บอกเลิกนะ แค่ห่างๆกันอะไรทำนองเนี่ย แล้วเขาก็ไม่พอใจที่ผมมีคนใหม่"
"อย่าให้น้องด่าเลยนะพี่บุ้ง แค่นี้ยังปกป้องพี่อ้นไม่ได้ ต่อไปเจอเรื่องหนักหนากว่านี้จะทำไง"
"พี่ก็อธิบายให้อ้นฟังแล้ว แต่เขาไม่ฟัง"
"พี่อ้นอ่ะนะ เขามีเหตุผลจะตาย"
"พี่ก็ว่างั้นอ่ะ แต่ทำไมถึงได้เป็นแบบนี้ก็ไม่รู้"
"เขาอาจจะไม่เคยเจอใครด่าแบบนี้ก็ได้ เขายังโกรธอยู่ เดี๋ยวอารมณ์เย็นลงก็ค่อยๆคุยกันนะ"
"ครับพี่"
"ตัวเองอ่ะ แอบไปกุ๊กกิ๊กอะไรกับเด็กเก่าหรือเปล่าเขาถึงไม่ไว้ใจ"
"เปล่าเลย โทรยังไม่เคยโทรไปเลย อยู่ดีๆเขาก็กลับมาอ่ะ"
"น่าเชื่อตายล่ะ"
"จริงๆจะให้สาบานที่ไหนก้ได้นะ"
"เดี๋ยวก็ตายเปล่าหรอก"
"พอๆๆ ไป ยุ่ง พี่เขาโตแล้วเขารู้ว่าต้องทำอะไร ไปช่วยคุณย่าทำกับข้าวไป"
"แต่..."
"ไปปปปปปปป" แล้วพี่พีทมันก็ลากผม ออกมาจากห้องพี่บุ้ง อะไรว่ะ

ลงมาข้งล่าง

"คุณย่าน้องภูมาช่วยเเล้ววววววววววววว"
"ไปช่วยพี่เขาหั่นผักเลยไป"
"ครับผม"
"แล้วพี่เราล่ะ"
"หน้าบ้านครับ"
"นี่เจ้าบุ้งยังไม่ตื่นหรออ้น"
"โดนเมียกระทืบตายไปแล้วครับคุณย่า ฮ่าๆๆๆ"
"ไม่ได้ถามจ้ะ"
"แป่วๆๆๆๆ"
"เดี๋ยวย่าจะไปตลาดแปปนะลูก จะเอาอะไรกันไหม"
"น้องภูอยากได้ขนมครับ"
"ขนมอะไรละลูก"
"ลอดช่องแตงไทอะไรพวกเนี่ยครับ"
"โอเคจ้ะ อ้นล่ะลูก"
"อะไรก็ได้ครับคุณย่า"
"พี่อ้นเขาคงอยากได้ ระกำลอยแก้ว หรือไม่ก็ ใบบัวบกแก้ช้ำในอ่ะครับ"
"นี่แน่ะ" พี่อ้นมันเอามะเขือยาวฟาดหัวผมอ่ะ
"สมน้ำหน้า ย่าไปนะ ฝากดูหมูตุ๋นในหม้อด้วยนะลุก"
"ครับ"
คุณย่าออกจากบ้านไปตลาด แถวๆนี้แหละครับ เห็นว่าลืมซื้ออะไรไม่รู้
ให้ใครไปซื้อให้ก็ไม่เอาบอกว่าต้องไปเลือกเอง แต่ก็ดี
"พี่อ้น"
"หืม"
"มองหน้าน้องภูหน่อยสิ"
"มองทำไมเห็นทุกวันเบื่อแล้ว"
"โหยยย เบื่อจริงอ่ะ"
"มีไรจะพูดก็ดมาเถอะ"
"น้องภูเข้าใจอารมณ์พี่อ้นนะ แต่ว่า.... ถ้าพูดตามความถูกต้อง พี่บุ้งมันก็ไม่ผิดอะไรไม่ใช่หรอ"
"เข้าข้างกันอยู่ดีแหละพี่น้องกันอ่ะ"
"ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย ถ้าสมมุติวันหนึ่งมีคนมาด่าพี่บุ้งแบบนี้บ้างล่ะ"
"มันไม่ใช่ประเด็นที่โดนด่าหรอกน้องภู พี่เคยให้บุ้งเคลียร์กับคนนี้ให้เรียบร้อยนานแล้ว แต่บุ้งกับเฉย แล้วสุดท้ายมันก็เกิดเรื่องจนได้"
"มันก็ยากนะ คนที่เลิกรากันไปแล้วจะมานั่งคุยกันอ่ะ อีกฝ่ายจบสนิทแต่อีกฝ่ายไม่ยอมจบ"
"นิพ่อทนายแก้ต่าง ไปดูหมูตุ๋นไป"
"โห่เอ๊ยไม่ได้มาแก้ต่างซะหน่อย ไม่อยากให้ทะเลาะกัน มันไมมีความสุขหรอกนะ"
"พี่ก็ไม่ได้อะไรนิ แค่โมโหเฉยๆที่มาถามพี่ว่า แล้วจะให้ทำไงล่ะ "
"แล้วจะให้ทำไงล่ะ"
"คนของมัน มันก็ต้องจัดการเองสิ ปล่อยให้มาด่าพี่แบบนี้อ่ะนะ"
"ก็จริง"
"แต่ถ้าน้องภูเป็นพี่บุ้ง น้องภูก็ทำตัวลำบากนะ"
"ไม่รู้จะเลือกใครงั้นหรอ"
"ไม่ใช่แบบนั้นซะหน่อย แค่ไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้ถูกใจคนที่เรารักต่างหาก ถ้าพี่อ้นเชื่อในตัวพี่บุ้ง ปัญหาแค่นี้ไม่ได้มีความหมายหรอก น้องภูอาจจะมองมันเป็นเรื่องตลกด้วยซ้ำ ที่อยู่ดีๆก็มีอีบ้าคนหนึ่งมาโวยวาย แต่พุดไปก็เดี๋ยวจะหาว่าเข้าข้างกันอีก น้องภูไม่เคยมองพี่อ้นเป็นคนอื่นนะ ก็เหมือนที่พี่พีทพูดอ่ะเราคือครอบครัวเดียวกัน ใครผิดก็ว่าไปตามผิด แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น มันก็ไม่มีใครผิด มันผิดที่เขาคนนั้นไม่ยอมจบมากกว่า"
"แล้วพี่ควรจะทำไง"
"ก็ควรอยู่ข้างๆพี่บุ้งเป็นกำลังใจให้เขาจบเรื่องทุกอย่าง นักรบออกรบต้องมีกำลังใจนะ ถ้าใจไม่ดีจะไปรบกับใครเขาได้ จริงไหม"
"ได้ค่าจ้างมาเท่าไรเนี่ย" ำอ้นเริ่มมีรอยยิ้มให้เห็น
"มันงกจะตาย คงได้หรอก ที่ยืมไปยังไม่ใช้เลย อุ้ยยยย" เผลอพูดออกไปแล้วอ่ะ ขอโทษนะผักเน่า
"ยืมไปทำไร"
"ยืมไปสองร้อยเอง แหะๆ "
"น้องภูกำลังงโกหกพี่นะ"
"เปล๊าาาาาาา"
"บอกมาเลย"
"นานมากแล้วตั้งแต่ยังไม่ได้เสียกับพี่อ้นด้วยมั้ง โทรศัพท์มันพังอ่ะ น้องภูก็เลยให้ยืมไปก่อน "
"เท่าไรเดี๋ยวพี่ใช้คืนให้"
"ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวให้พี่พีทหักโบนัสมันก็ได้ มันบอกว่ามีแต่ไม่จ่ายมีอะไรไหม"
"ฮ่าๆๆ แปลกคนทั้งคู่อ่ะ "
"ไม่อย่างนั้นจะเป็นพี่น้องกันได้ไงเล่า เข้ามาได้แล้วไอ้ผักเน่า เมียใหอภัยเเล้ว"
แล้วมันก็เดินตัวลีบๆเข้ามา หาพี่อ้น
"ดีกันนะ"
"อือ"
"น้องภูไปแล้วนะ ดูหมูตุ๋นด้วย กับข้าวที่เหลือทำต่อด้วย ไปล่ะ แต่อย่าให้หวานนะ จะอ้วก"

ลิ้นกับฟันมันเป็นเรื่องธรรมดาที่จะกระทบกระทั่งกัน แต่จะทำอย่างไรให้มันกลับมาอยู่ด้วยกัน
โดยที่ไม่แคลงใจ นี้ก็เป็นอีกข้อคิดที่คู่รักควรกระทำ อย่าให้ความบาดหมางทางใจ
มาเกาะกินใจอยู่ได้นาน เพราะมันอาจจะลามเป็นแผลร้ายเรื้อรังที่ยากจะหาทางแก้
รักกันก็หมั่นนทำให้หวานชื่น เวลาที่ขมขื่นจงช่วยกันเยียวยารักนั้นให้กลับมาหวานดังเดิม
เมื่อยังมีกลางวันและกลางคืน มันก็ไม่แปลกหรอกที่เราจะทะเลาะกันบ้าง
แต่อย่าลืมว่า เวลาที่มืดไร้แสงตะวันเมื่อใด ฟ้าวันใหม่ก็กำลังจะฉายแสงออกมา
อย่าให้รักของเราต้องมืดมิด เพียงเพราะไม่คิดจะเยียวยารักนั้นให้กลับมาดังเดิม...............
=========================
เมื่อมีรัก มันก็ต้อง มีความทุกข์
ใคร่สนุก ทุกวันไป ไม่ได้หนา
แต่สิ่งหนึ่ง ควรยึดถือ ทุกเวลา
คือทุกครา ที่ทุกข์  จงสนุกกับมัน.....
เมื่อยามท้อ เจอเรื่องร้าย มาพันผูก
จงอย่าทุกข์ ท้อถอย ต่อปัญหา
จงจับมือ แล้วเดินไป ด้วยศรัทธา
ปราถณา รักยืนยง จงเจริญ.....
=========================

สวัสดีครับ

ขอบคุณที่ติดตาม

ปล.ผมเป็นผู้ชายนะครับ แล้วก็ไม่ปราถณาที่จะมีนมเป็นของตัวเอง ฮ่าๆๆ
แต่ที่ผ่านมาผมก็มีแฟนเป็นผู้ชายเหมือนกันครับ  ตอนนี้สถาณภาพ "โสด"  เอิ๊กๆๆ

ราตรีสวัสดิ์ครับ...

[route rover]

จิ้มๆๆ 

สงสารโยชิที่อยู่คนเดียว แต่ดีใจที่น้องมีความสุขแล้ว มีครอบครัวแล้ว น้องน่ารักที่สุดเลย 

น้องภูยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่ ความคิดผู้ใหญมาก รักน้องภู 

[KaorPaor]

น้องภูได้จากพี่โค้กเท่าไรแบ่งบ้างดิ 555

[naiin]

                                     ครบเครื่องเลยนิน้องภูนิ  ทำได้ทุกอย่าง สุดยอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[BeeRY]

โยชิ๊!!!! เสียสาวจนได้ แต่ถ้าฝนตกให้พี่ไปปักตะไคร้ให้แทนก็ได้นะ กร๊ากก
พี่บุ้งกับพี่อ้นน่ะ ทะเลาะเพื่อรักกันมากขึ้นดีหรอก ค่อยๆประคับประคองกันไปนะจ๊ะ

[tawan]

น้องภูโตจริงๆๆๆๆๆๆๆ

น่ารักกกกก

 

[litlittledragon]

พึ่งเคยอ่านได้ไม่นาน อ่านเรื่อยๆ ในที่สุดก็ตามทัน น้องภูน่ารักคับ
แต่ท่าทางเรื่องนี้คงอีกยาว เพราะเรื่องบ้านน้องภู เรื่องคุณแม่น้องภู
ยังอีกเยอะแน่ๆ เลย

[runningout]

  โถ่ ๆ โยชิเสียสาวซะแล้ววววว . สะใจเว๊ย 55 

[tasskusr]

น้องภูของเราโตขึ้นมากเลยนะคะเนี่ย ตอนนี้อิคกับโยชิก้อลงเอยไปแล้วเหลือมิวกะพี่โค้กนี่แหละ  ตอนแรกๆเหมือนว่ามิวออกตัวแรง แต่ที่ไหนได้ ก้อยังไม่ยอมพี่โค้กอยู่อ่ะ งานนี้เพื่อไอ 5 เอ้ยๆไม่ใช่ เพื่อเพื่อนรัก น้องภูต้องช่วยอยู่แล้วล่ะค่ะ ส่วนพี่บุ้งต้องรีบเคลียรืตัวเองด่วนเลยนะคะเนี่ย ไม่งั้นอาจจะทะเลาะกับพี่อ้นได้อีกอ่ะ ดีนะที่คราวนี้น้องภูมาช่วยพูดให้อ่ะ

[roseen]

 

[Still_14OC]

ขาดคนปักตะไคร้จนได้ โยชิ บ๊ายบาย เวอร์จินไปแล้ว คาดว่ามิวก็คงอีกไม่นานเกินรอ

ดีไม่ดีพี่โค้กจัดการก่อนมหาลัยเปิดเทอม  รอว่าที่เมียเป็นเฟรชชี่ก่อนไม่ดีเหรอพี่โค้ก

[ขนมสัมปันนี]

  อ่านไปจินตนาการ ไม่ไหวคนเขียนเก่งจริงๆ เอ๊ะหรือว่าคนเขียนมีประสบการณ์แล้ว

[ekonut]

มีคนแบบน้องภูเยอะๆๆก้อดีสินะ 

[nuttapat_t]

ทำไมต้องมาอ่านทุกวันด้วยน๊าไม่เข้าจัยเลย ฮิฮิ

[nemesis]

โยชิ เสียสาวแล้ววววววววว

[Noo_Patchy]

 

[seaz]

ตอนนี้ยาวจริงๆ

[tookujang]

น้องภูยังเก่งเหมือนเดิม คริคริ มีความสุข

[gookgik]

  โยชิน้องรักก็มีสามีเหมือนกับพี่ๆ ในกลุ่มแล้ว  ต่อไปคงไม่ต้องถามแล้วว่ารู้สึกอย่างไรเมื่อโดน   
อิคแกต้องดูแลโยชิให้ดีนะ  ไม่งั้นล่ะก็แกโดนภูเพื่อนรัก  แน่ๆ

ต่อไปฝนตกคงต้องตัวใครตัวมันแล้วเพราะคนปักตะไคร้ล่าสุดเพิ่งได้สามีไปหมาดๆ 

พี่พีท-น้องภูนี่สุดยอดมาก งกทั้งคู่  เพื่อไอห้า น้องภูยอมให้เพื่อนมิวเป็นเมียพี่โค้ก

พี่บุ้ง-พี่อ้น ต้องให้น้องภูกลายเป็นศิราณีซะงั้น 

+1 ให้กับอิค-โยชิ สามี-ภรรยาคู่ใหม่ และว่าที่สามี-ภรรยา (ถ้าพี่โค้ก มิวได้สำเร็จนะ) 

 

[ujen]

ชอบความคิดความอ่านของน้องภูมากๆๆ

[-~iK@iZ_KunG~-]

ปล.ผมเป็นผู้ชายนะครับ แล้วก็ไม่ปราถณาที่จะมีนมเป็นของตัวเอง ฮ่าๆๆ
แต่ที่ผ่านมาผมก็มีแฟนเป็นผู้ชายเหมือนกันครับ  ตอนนี้สถาณภาพ "โสด"  เอิ๊กๆๆ

จีบได้มั้ยครับ ฮ่าๆๆ

[greensnake]

แล้วน้องนุชสุดท้องก็เป็นภรรยาอิคโดยสมบูรณ์แล้ว
อย่างนี้น้องก็มีคนดูแลอย่างเป็นทางการแล้วน่ะสิเนี่ย
ดีใจกับน้องโยชินะต่อไปก็ไม่ต้องเหงาอีกแล้ว ดีจริงๆ
ทางด้านพี่บุ้งกับพี่อ้นโดนน้องภูอบรมไปตามระเบียบ
ตอนนี้ก็เหลือแต่พี่โค้กกับน้องมิวแล้วล่ะนะที่ยังไม่สำเร็จ
แต่มีกูรูพีทกับน้องภูเป็นที่ปรึกษา รับรองผ่านฉลุยแน่ๆ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ
ป.ล. เป็นอีกตอนที่ยิ้ม ^__^ รัก.....น้องภู