หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[the_pupae]

สู้เพื่อเมียนะอิ๊ค

[runningout]

มีเมียดีย่อมเป็นลาภอันเลิศ 5555 

[ujen]

อ่านกี่ครั้งก็อมยิ้มได้ทุกครั้ง

 

[nemesis]

น้องภูน่ารัก

[gookgik]

น้องภู เป็นไอดอลของน้องๆ เลย โดยเฉพาะโยชิ   เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของพี่พีทเลยอ่ะ  ดูๆ ไป เจ้าของบริษัทตัวจริงน่าจะเป็นน้องภูมากกว่านะ

[ormn]

 o18น้องโยชิกับพี่อิคน่ารักอะชอบเหมือนกันนะแต่ชอบน้องภูกับพี่พีทมากกว่านิดหนึ่ง5555

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

คนเขียนน่ารักมาก จากที่พี่อ่านนิยายมา ส่วนมากตัวละครจากจากคนเขียนส่วนหนึ่ง
เพราะคนเขียนมองโลกในแง่บวก และปรับเปลี่ยนมุมมองตลอดเวลา อายุยงน้อยๆ
แต่เขียนได้ดีขนาดนี้ถือว่าใช้ได้เลยละ อนาคตรุ่งแน่นอน หากใจรักงานเขียนแบบนี้
และอีกอย่างที่น่าชื่นชมคือ "ไม่ที้งหรือว่าดองนิยายให้นานจนเกินไปครับ"

[darkhook01]

อิคกับโยชิ น่ารักที่สุดดดดดดดดด ต่อเร็วๆ น่ะครับ 

[kinjikung]

อิค อย่ามามึน สู้เพื่อเมียได้ไง ยังไม่ได้แิ้อ้มน้องโยชิเลยยย ต้องใช้คำว่า ว่าที่เมียนะ
ขำไอ้โจ้ ฮ่า ฮ่า เงียบไปเลยซิแก

[-~iK@iZ_KunG~-]

โยชิน่ารักจัง
น้องภูก็น่ารักเหมือนเดิม

[september]

เยี่ยม ให้มันได้อย่างนี้สิ น้องภูภูมิ หุหุหุหุหุุ

ส่วนน้องโยชิ พี่รอ ฉาก NCน้องอยู่นะ อ๊ากกกกก

[som]

ติดธุระไม่ได้เข้ามาอ่าน  คิดถึงภูมากๆ  มาอ่านเจอตอนทะเลาะก็เป็นอีกสีสันหนึ่ง
แต่โยชิกำลังจะมาน่ารักแข่งกับภูแล้วน้อ

[Still_14OC]

ของชอบทั้งนั้น กุ้ยช่ายเอย ข้าวเกรียบปากหม้อเอย ตะโก้ด้วยถ้าใส้เผือกจะดีมาก

น้องภูสอนโยชิดีมากแต่ตัวเองไม่รอดพี่พีทได้ซะที 

[PotaeMunmun]

สู้เขาอิคน้อย 

[DarknLight]

วี๊ดวิ๊ว
สู้ๆ นะครับเด็กชายอิค 55+
สู้เพื่อเมีย สุดยอดเลยครับ
 

[mr.number0]

  ทำไม ทำไม ทำไมฉันต้องอ่านทันด้วย

 :z10:กำลังบังคับตัวเองอยู่ ว่าจะไปจับผู้เขียนมาบังคับให้เขียนต่อ

คร้าวนี้ต้องรอวันต่อวันล่ะเครียด 

/ขอบคุณผู้แต่ง ทำให้ได้อ่านิยายดีๆได้เห็นโลกอีกใบที่งดงามครับ 

[AnimajuS]

โยชิ น่ารักเกินไปแล้ว

[monkaew]

น้องภู+โยชิ คงปวดหัวน่าดู

[DINNDANN]

อยากมีคนรักแบบนี้บ้างอ่าาาาาาา อิอิอิ

[CarToonMiZa]

น่ารักกันจัง

[khunstar]

อิคสู้ๆ

[ladymoon_yy]

โยชิยังปักตะใคร้ได้อีกใชปะ   

[iota]

น่ารักได้ตลอดเลยคู่นี้ น้องภู,พี่พีท ถึงจะมีงอนกันบ้างแต่ก็กลับมาเข้าใจกันและรักกันมากขึ้นไปอีก
คู่อื่นๆ ก็ไม่ได้น้อยหน้าไปกว่ากันเท่าไหร่ น่ารักกันทุกคู่จริงๆ

วันนี้ได้ฟังเพลงไปเรื่อยๆ ดับอากาศที่แสนจะร้อน
ไปสะดุดอยู่เพลงๆ หนึ่งที่พอเริ่มฟังใจก็นึกถึง ภูภูมิ ขึ้นมาทันที^^
ฟังแล้วความรู้สึกมันบอกแบบนั้นครับ

                              http://www.youtube.com/v/Mzvm3qLUOT8

ส่วนเรื่องของกินเอาไว้วันหลังจะมาแสดงความคิดเห็นครับ (อ่านไปท้องร้องไป)

รัก.. ยังคงทุ้มอยู่ในใจ

[K.Pupoom]

ตอนที่.....80

 




วันงานบอล

"หวัดดีครับ" มีเบอร์แปลกโทรเข้ามาหาผมแต่เช้า
"ภู นี้มิวนะ"
"มิวไหนง่ะ"
"มิวที่เป็นดรัมอ่ะ"
"อ่อๆๆ มีไรหรอ"
"มาถึงยังอ่ะ อาจารย์หาตัวนายอยู่อ่ะ"
"ใกล้ถึงแล้ว อาจารย์นัดแปดโมงนินา นี่ยังไม่ถึงเลย"
"เราก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะ เห็นอาจารย์ตามหานาย"
"โอเคๆๆ เดี๋ยวใกล้ถึงแล้วอ่ะ ขอบใจนะ"
"อื้มๆ แค่นี้นะ"
ไอ้มิวมันเอาเบอร์เรามาจากไหนว่ะ อ่อ หรือว่าจะเป็นเมื่อวันที่ซ้อมที่มันยืมโทรศัพท์เรา
"มีไรหรอ" พี่พีทถามเมื่อผมเลิกคุยโทรศัพท์แล้ว
"อาจารย์เขาถามว่ามาถึงยัง เพื่อนโทรมาบอกอ่ะ"
"เดี๋ยวพี่รีบให้"
"ไม่ต้องหรอกขับปรกตินั้นแหละ อันตรายขับเร็วอ่ะ"
"เอางั้นหรอ"
"เอางี้แหละ แล้วพี่พีทจะอยู่ดูจริงๆหรอ"
"ก็จริงสิ เตรียมกล้องถ่ายรูปมาขนาดนี้ ทำไมหรอ เขินหรอไง"
"เปล่า กลัวหนุ่มๆที่นั้นจะมากรี๊ด หวง"
"ต่อให้ใครมาแก้ผ้าต่อหน้าพี่ก็ไม่มีทางหวั่นไหวหรอก"
"ถ้าน้องภูแก้ล่ะ"
"ไม่ต้องแก้พี่ก็หวั่นไหวแล้ว"
"ฮ่าๆๆๆ ตลอดอ่ะ" เรามาถึงสนามกีฬาที่จะทำพิธีเปิการแข่งจัน พี่พีทก็หาที่จอดรถ
ผมเดินไปหยิบกระเป๋าหลังรถ แล้วก็มายืนรอพี่พีทข้างรถ วันนี้พี่พีทมาด้วยเสื้อยืดสีขาวกางเกงยีนต์เดฟสีซีด ขาดโน้นนิดนี้หน่อย ดูสบายๆดี แว่นตาดำถูกนำมาใส่ กล้องถูกน้ำมาแขวนคอ มืถือกระเป๋าสตางค์กุญแจรถถูกยัดใส่กระเป๋ากางเกงจนตุง
"ป่ะ" แล้วพี่พีทก็เดินมาจูงมือผม
"จะจูงทำไมเดี๋ยวอาจารย์เห็น ซวยอีก"
"พี่จูงน้องผิดหรอ"
"อาจารย์เขาคงจะเชื่อหรอก "
"ไม่จูงก็ได้" แล้วพี่พีทก็เปิดน้องกล้อง ลองถ่ายป้ายสนามกีฬา
"พี่พีทน้องภูไปหาอาจารย์ก่อนนะ พี่พีทโทรหาไอ้ขิงก็ได้ ไม่ต้องๆ เดี๋ยวน้องภูให้ไอ้ขิงโทรหาดีกว่า เดี๋ยวให้มันมารับนะ"
"ครับ" ผมโทรหาไอ้มิว ถามมันว่าห้องที่อาจารย์นัดพวกเรามันอยู่ตรงไหนหาไม่เจออ่ะ
มันก็อธิบายอย่างละเอียด ผมก็หาเจอ เห็นไอ้แบงค์กับไอ้เป็ดรออยู่แล้ว
"ทำไมมึงพึ่งมาเนี่ย"
"แปดโมงพอดีนิ กูไม่ได้สายนะ"
"อาจารย์บ่นหูยานแน่"
"เออน่ะ"
"มาแล้วหรอนายภูภูมิ นัดแปดโมงก็มาพอดีเป๊ะนะ แหม๋ ตรงต่อเวลาจริงๆ"
"ก็ดีกว่าไม่มานะครับ"
"ลองไม่มาสิ เกรดเฉลี่ยเธอได้ 0.00 แน่"
"อูยยยยย"
"เดินไปหาพี่เสื้อเขียวคนนั้นเลยไป เขารอแต่งหน้าให้อยู่"
"ครับ"
"เธอสองคน มาทำอะไรจ้ะ"
"มาเป็นกำลังใจให้เพื่อนครับ"
"ดีมากมีน้ำใจจริงๆ งั้นก็ช่วยครูยกของหน่อยนะ"
"ครับ" ซวยเลลยไอ้สองคนนี้  ฮ่าๆๆๆ ส่วนไอ้พวกที่เหลือก็ไปรอข้างสนามแล้ว เขามีคู่กันหมดนิ
ก็เหลือไอ้พวกมีแฟนรุ่นใหญ่เนี่ยแหละ ที่ต้องมาจับคู่กันเอง โทรหาไอ้ขิงดีกว่าลืมเลย
"ฮัลโหลขิง พาพี่พีทไปนั่งด้วยหน่อยสิ "
"พี่พีทมาด้วยหรอ"
"อื้ม โทรหาพี่พีทหน่อยนะ"
"ได้ๆๆๆ แล้วเป็นไงมั้ง หล่อยัง"
"หล่อตั้งแต่เกิดแล้ว "
"จ้า แค่นี้นะเดี๋ยวขิงโทรหาพี่พีทก่อน"
"เคๆ" แล้วผมก็นั่งแต่งหน้าทำผมต่อไป ไอ้มิวไม่รู้มันไปไหนแล้ว สงสัยไปซ้อมโยนคฑามั้ง
เนื่องจากโรงเรียนเราเป็นชายล้วนอ่าเนอะ เลยไม่มีผู้หญิงมาถือป้าย ก็เลยต้องเอาผู้ชาย
แต่ว่าไปทำไมต้องเป็นผมด้วยว่ะเนี่ย แต่ก็ดีเหมือนกัน นานๆจะได้แต่งชุดไทย จะได้ถ่ายรูปส่งไปให้คุณแม่ดู
ว่าตนนี้ลูกชายโตและหล่อมากๆด้วย อิอิ แต่ลูกชายแม่มีสามีแล้วนะ เอิ๊ก

แต่งหน้าเรียบร้อย หล่อแบบสุดจะบรรยาย ฮ่าๆๆ ผมแสกข้าง หวีเรียบ ใส่เจลแบบเปียก
ทำให้ผมดูเป็นเด็กเรียบร้อยขึ้นมาถนัดตา เซตผมแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ เท่ห์ดี ดูวินเทจ อิอิ
ชุดไทย..เสื้อผ้าไหมแขนยาวคอตั้ง สีครีมพอดีตัว ถูกนำมาใส่ ตามด้วยโจงกระเบนสีครีมปักดิ้นทอง
"ใส่บ็อกเซอร์หรือกางเกงในค่ะ"
"ทั้งสองอย่างอ่าครับ" ผมเดาถูกว่าต้องมีการถอดเสื้อผ้าต่อหน้าประชาชนเลยใส่บ็อกเซอร์มา
"อ่าเริ่ด งั้นถอดกางเกงนักเรียนเลยค่ะ" ผมก็ถอดพี่แกก็เอาโจงกระเบนมาใส่ให้ มันถูกเย็บมาเรียบร้อย
ให้เป็นรูปทรงกางเกง เวลาใส่จะได้สะดวก ไม่เหมือนในอดีตที่ต้องมานั่งจับนั่งม้วนกัน
"เดี๋ยวผมใส่เองก็ได้ครับ" พี่แกเหมือนจะใส่ถุงเท้าให้ผม แต่ผมขอใส่เองดีกว่า มันยังไงก็ไม่รู้อ่ะ
"ไม่เป็นไรค่ะ ยืนหล่อๆเลย เดี๋ยวเสื้อยับ"
"ขอบคุณครับ" ถุงเท้าสีขาวถูกใส่รูดยาวไปถึงหัวเข่า ผ้าไหมแทบกว้างเท่าฝ่ามือ นำมาคาดที่เอว
สร้อยสังวาลย์สีทอง  ถูกนำมาคล้องบนบ่าสะพายเฉียง กำไลข้อเท้าถูกนำมาสวมอย่างเร็วไว
"เอารองเท้าหนังมาหรือเปล่าค่ะน้อง"
"เอามาครับ"
"เอามาใส่เลยจ้ะ ใกล้เวลาแล้ว"
"ครับ" ผมเดินไปเอารองเท้าหนังสีขาวในกระเป๋า ออกมาใส่
"อย่านั่งค่ะ มาๆๆเดี๋ยวพี่ใส่ให้ ยืนไว้ค่ะเดี๋ยวเสื้อยับ"
"ขนาดนั้นเลยหรอพี่"
"ค่ะ" แล้วพี่แกก็ส่งยิ้มให้ผม
"ขอบคุณครับ" พี่แกใส่รงเท้าให้ผมก็ขอบคุณ
"ขอถ่ายรูปหน่อยนะคะ" แล้วพี่เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปผม
ว่าแต่นี้มันชุดไทยสมัยไหนเนี่ย  ฮ๋าๆๆ  น่าจะเรียกว่าชุดไทยประยุกต์นะ แต่ก็หล่อดี  อิอิ
อยากใส่ชุดนี้กลับบ้านไปให้คุณย่าดูจัง คุณย่าคงจะชอบแน่ๆเลยอ่ะ
"เสร็จหรือยังจ้ะ" อาจารย์เดินมาพร้อมกับไอ้เป็ด ไอ้แบงค์
"เสร็จแล้วค่ะอาจารย์"
"ดูโตเป็นหนุ่มเลยนายภูภูมิ"
"หล่อไหมครับอาจารย์"
"หล่อจ้า"
"แบงค์ถ่ายรูปให้หน่อย มือถือในกระเป๋ากูอ่ะ"
"เออๆๆ" ไอ้แบงค์มันก็เดินไปหยิบมือถือผมมาถ่ายรูปให้หลายแอคอยู่
"กูขอถ่ายด้วยดิ" ไอ้เป็ดเดินเข้ามาข้างๆผมแล้วไอ้แบงค์ก็ถ่ายรูปให้ วุ่นวายกับการถ่ายรูปเนี่ยแหละ
"โอ้โห ภู หล่อมากเลยนะ" ไอ้มิวเดินเข้ามาในห้อง
"จริงเปล่า?"
"จริงๆ ถ่ายรูปคู่กันหน่อยดิ" แล้วไอ้มิวมันก็ถือคฑามายืนคู่ผม ยื่นโทรศัพท์ให้ไอ้แบงค์ถ่ายรูปให้
ถ่ายรูปกันเสร็จอาจารย์ก็พาไปเตรียมตัวข้างสนาม รอพิธีเปิดงาน......ไอ้มิวมันก็ชวนผมคุยโน้นคุยนี้อ่ะ

ตัดมาที่ข้างสนาม........พี่พีท ไอ้ขิง และเหล่าพองเพื่อน

"พี่พีทหวัดดีครับ" เป็ดกกับแบงค์เดินมายกมือไหว้ผม
"หวัดดีครับ น้องภูเป็นไงบ้าง"
"หล่อสุดๆเลยพี่ อยู่ข้างสนามตรงโน้นอ่ะ กล้องซูมถึงเปล่า"
"ไม่น่าจะถึงอ่ะ พี่เดินไปดูได้ไหม"
"เขาอยู่กันในห้องอ่าพี่ ขนาดผมอาจารย์ยังไล่มาเลย พี่พีทรอดูตรงนี้แหละดีแล้ว"
"อ่อครับ"
"ภูใส่ชุดสีะไรหรอเป็ด"  ขิงหันไปถามเพื่อนด้วยความสนใจ
"สีครีม หล่อเวอร์อ่ะมึง รุ่นน้องขออถ่ายรูปกันเต็มเลย ขนาดกูยังขอถ่ายเลย "
"ไหนเอามาดูมั้งดิ" ขิงรับโทรศัพท์จากเป็ด เพื่อมาดูรูปน้องภู ผมก็ชะเง้อดูด้วย
"หล่อไหมพี่พีท" น้องขิงส่งให้ผมดู
"หล่อครับ"
"นานๆจะได้เห็นมันแต่งตัวแบบนี้เนอะ เป็ดมึงอัพเฟซสิ"
"มึงอ่ะชอบอัพโดยไม่ได้รับอนุญาตไอ้ขิง"
"ไม่เห็นต้องขออนุญาตเลย น่ารักดีออก"
"เดี๋ยวไอ้ภูมันก็มาแหกอกกูเอาอีกอ่าสิ"
"ก็ดูแต่ละรูปที่เป็ดอัพสิ"
"ทำไมอ่ะน่ารักจะตาย ไอ้ภูถ่ายรูปมุมไหนมันก็น่ารัก น่าอิจฉาอ่ะ"
ผมนั่งฟังเด็กพวกนี้เถียงกันก็เผลอหลุดยิ้มออกมาไม่ได้ เด็กพวกนี้มันน่ารักจริงๆ
"พี่พีทยิ้มอะไรครับ" เด็กน้อยหน้าตาบ้องแบ๋ว ตาเเป๋ว ถามผม ถ้าจำไม่ผิดเขาชื่อโยชิ
"ก็ยิ้มที่สองคนนี้คุยกันไงครับ"
"โยชิไม่เห็นตลกตรงไหนเลย พวกพี่เขาก็ทะเลาะกันทุกวันอ่ะ"
"โยชิ"
"ครับพี่แบงค์"
"หุบปากแล้วนั่งเฉยๆ หรือไม่ก็เอานิ้วกลางไอ้อิคมาอมไว้ป่ะ"
"ทำไมต้องนิ้วกลางด้วยอ่ะพี่แบงค์"
"งั้นก็แล้วแต่แล้วกัน นิ้วไหนก็เลือกเอาสักนิ้วเถอะ อย่าเอานิ้วเท้าก็แล้วกัน"
"บ้า โยชิไม่พูดด้วยแล้ว"
"มึงอย่าลามปามเมียกูนะเว้ยไอ้แบงค์"
"มึงได้กันแล้วหรอ เรียกเมียซะเต็มปากเต็มคำ"
"ยัง"
"พอๆเถียงเรื่องอะไรกันก็ไม่รู้พวกนี้นิ" น้องขิงต้องเป็นฝ่ายห้ามเสมอ ฮ่าๆๆๆ
นี้ถ้าเจ้าตัวแสบนั่งอยู่ตรงนี้ด้วย เสียงคงเพรียกไปหมด คงเหมือน นกกระจอกแตกรังเป็นแน่

เสียงวงดนตรีดุริยางค์ ตีกลองสงสัญญานการเริ่มพิธีการ

ตึ่ง ตึ่ง ตึ่ง !!!!!!!!! ตาดาแด้ด แด้ด ทึง แด้ด ทึง..........

"นั้นไงครับ พี่ภูออกมาแล้ว ใช่ไหมพี่เป็ด"
"ไหน......เออใช่ "
น้องภูเดินถือป้ายสัญลักษณ์การแข่งขันครั้งนี้ นำออกมาคนแรก คนที่นั่งอยู่ข้างสนาม ลุกไปยืนเกาะรั้วเตรียมถ่ายรูป
ตามมาด้วยดรัมเมเยอร์และวงโยทวาทิต ตามมาอย่างเป็นระเบียบ ผมรีบส่องกล้องแล้วรัวชัตเตอร์เป็นว่าเล่น
พิธีกรในสนาม บรรยายบรรยากาศในงาน พร้อมประกาศชื่อน้องภู เพื่อนๆน้องภูก็โห่ร้องกันดังลั่นเชียร์เพื่อนและโรงเรียนของตัว
น้องภูขยับเข้ามาใกล้ผมแล้วครับ.......
"พี่พีท ไปยืนตรงโน้นดิจะได้ถ่ายถนัดๆ" ของแนะนำพร้อมชี้ไปทางที่บอก
"ครับ" ผมก็ลุกไปอย่างรวดเร็วแล้วก็รัวชัตเตอร์อย่างไว ทุกอิริยาบถ ทุกย่างก้าว ทุกเก็บไว้หมด
รอยยิ้มที่ออกมาเป็นธรรมชาติทำให้เด็กหนุ่มในชุดไทยสง่างามคนนี้ ตรึงสายตาใครหลายๆคน
น้องภูหันมายิ้มให้ผมก็จะตั้งหน้าตั้งตาเดินถือป้ายต่อไปอย่างสง่างาม
น้องภูเดินเลยไปแล้ว มองทางด้านหลังก็รู้ว่าถ้าคนๆนี้หันหน้ามาคงน่ามองไม่ใช่เล่น
ขบวนที่ทอดยาวเดินผ่านหน้าผมไปทำให้มองไม่เห็นน้องภู ผมก็เลยกลับมานั่งที่เดิม
ถ้าไม่ได้มางานวันนี้คงเสียใจแย่ แม้มันจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่ได้เห็น
แต่มันก็จะประทับติดอยู่ในใจผมไปตลอดกาล.........

"พี่ภูโคตรหล่อเลยอ่ะ ถ้าโยชิโตไปหล่อเท่าพี่ภูก็คงจะดี"
"มีผัวแล้วจะหล่อไปทำไมโยชิ" น้องเป็ดถาม
"มีภูก็มี..........เอ่อ  เเล้วเหมือนกันยังหล่อได้เลย"
"เขาหล่อมาตั้งแต่เกิด"
"แล้วโยชิไม่หล่อหรอ"
"โยชิสวยมากกว่าอ่ะ"
"โยชิเป็นผู้ชายนะพี่เป็ด"
"อ่าวหรอนึกว่าเป็นตุ๊ด"
"ชิส์" ทำอย่างกับตัวเองเป็นผู้ชายอย่างนั้นแหละน้องเป็ด ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

ตัดกลับมาที่.........น้องภู

ฉันต้องเดินยิ้มไปอีกนานแค่ไหน อาจารยืสั่งให้ยิ้มตลอดอ่ะ หุบบ้างได้ไหมครับ
ฝุ่นจับเหงือกหมดแล้วเนี่ย เดินมาหยุดที่กลางสนาม หน้าท่านประธานในงานตามที่ซ้อมไว้
โอยยยยยย...แล้วท่านก็ร่ายยาว พูดตั้งแต่ก่อตั้งการแข่งขัน ดีนะไม่เริ่มตั้งแต่ตั้งกรุงศรีอยุธยา
รู้ไหมเนี่ยว่าแดดไม่เริ่มร้นแล้ว เด็กนักเรียนจะแห้งเป็นปลาเค็มสามแดดอยู่แล้ว แต่ก็ต้องฝืนยิ้ม
ประธานในพิธีเดินมากดปุ่มเปิดงาน แล้วก็มีเอฟเฟคอะไรต่างต่างนานาขึ้นมา
ลูกฟุตบอลวิ่งมาตามเส้นสลิง มาหยุดอยู่ตรงหน้าผม มีนักฟุตบอลที่เป็นตัวแทนของแต่ละทีมมาร่วมกันถือ
เป็นอันเสร็จสิ้น ขบวนเดินกลับไปยังที่เดิม ผ่านหน้าประธานในพิธี แล้วก็กลับเข้าไปในห้องข้างสนาม
"สุดหล่อดื่มน้ำก่อนค่ะ"
"ขอบคุณครับพี่" ผมรับน้ำมาดื่ม อย่างกระหายอ่ะ หมดขวดเลย สวดยอดมากแห่งการสูญเสียเหงื่อ
ผมนั่งพักให้พัดลมเป่า แล้วก็ซับเหงื่อ ที่หัว ที่หน้าไม่ค่อยมีเหงื่อมากมายอ่ะไรสงสัยเมคอัพปิดรูขุมขนหมดมั้ง ฮ่าๆๆ
มีตามไรผมอ่ะที่เยอะ ผมเห็นขิงเดินเข้ามากับพี่พีท
"เหนื่อยไหมภู"
"ร้อนมากกกกกกกกกกก" พี่พีทค้นของในกระเป๋าผม ก็หยิบผ้าขนหนูผืนเล็กลายสติชส่งให้
"ขอบคุณครับ" ผมเห็นพี่พีทมองผมแล้วก็ยิ้ม
"หิวไหม"
"ยังอ่ะ น้องภูอยากลงไปแช่น้ำเย็นๆมากกว่า"
"น้องค่ะ ป่ะเปลี่ยนเสื้อผ้ากัน จะถ่ายรูปก่อนไหม"
"ครับ" พี่พีทตอบแทนผมซะงั้น แล้วเราก็ไปหามุมถ่ายรุปกัน แล้วก็เดินไปถ่ายข้างสนามกับเพื่อนๆที่เหลือ
คนในสนามก็หันมามองแต่มีหรือพวกเราจะสนใจ  ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
"พี่ค่ะ ขอถ่ายรูปหน่อยได้ไหมค่ะ" เด็กผู้หญิงโรงเรียนชื่อดังเดินเข้ามาด้วยความเขินอาย
"ได้ครับ" แล้วผมก็ถ่ายรูปกับเธอ พอเธอได้รูปแล้วก็รีบวิ่งกลับเข้ากลุ่มไป วี๊ดว๊ายกันน่าดูเลย
"วันนี้ต้องยกให้เป็นวันของเขาจริงๆ"
"มึงต้องทำบุญเยอะๆนะตี๋ ถึงจะหล่อได้เท่ากูอ่ะ"
"อินี่มันร้ายมาก" ไอ้ตี๋สะบัดหน้าใส่ผมสร้างเสียงฮาได้ไม่น้อย ผมเดินไปที่ห้องเเต่งตัวเมื่อเช้ากับขิง
พี่ที่แต่งตัวให้เมื่อเช้าก็รออยู่แล้ว พร้อมกับให้ผมเดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้อง
แล้วทำไมเมื่อเช้าไม่ให้ผมเปลี่ยนในห้องนี้อ่ะ สงสัยมีคนใช้อยู่มั้งพี่แกเลยให้ถอดซะกลางผู้คน
"พี่ที่นี้ไม่มีห้องอาบน้ำหรอ"
"พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะคะ"
"ซักแห้งไปก่อนก็ได้ภู ทิชชูเปียกมีเปล่า"
"มีแต่มันเหนียวตัวอ่าสิ"
"งั้นก็ผ้าขนหนูเนี่ยแหละ ป่ะห้องน้ำกัน"ผมกับขิงเดินไปในห้องน้ำ
ผมเอาผ้าไปชุบน้ำในอ่างล้างมือ แล้วก้เดินเข้าห้องน้ำไป จัดการถอดเสื้อ ถอดกางเกง เช็ดตัว
ไอ้ขิงก็เป็นเพื่อนที่แสนจะน่ารัก เอาผ้าขนหนูไปซักแล้วชุบน้ำให้ แล้วก็มาส่งให้ผมอีกรอบ
ดีนะ ที่เตรียมกางเกงในกับเสื้อผ้าสำรองมาอีกชุด กะเเล้วว่ามันต้องร้อนตับแตก
เช็ดตัวไปเรื่อยๆก็เหมือนมีคนเดินเข้ามาในห้องน้ำ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะผมอยู่ข้างใน
"น้องภูล่ะขิง" เสียงพี่พีทนินา
"อยู่ในห้องน้ำครับ  เปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่"
"น้องภูมีอะไรให้พี่ช่วยไหม" พี่พีทเดินมาหน้าห้องที่ผมอยู่
"ไม่มีครับ" ผมเช็ดตัวเสร็จก็จัดการทาแป้ง ทาโน้นทานีแล้วก็ใส่เสื้อผ้า
ออกมาก็เห็นสองคนนั้นยืนรออยู่
"โอเคยัง" ขิงถามผม
"โอเคมาก อิอิ"
"แล้วเดี๋ยวต้องกลับไปโรงเรียนไหม"
"อาจารย์บอกว่าอยู่ดูบอลก็ได้ เพราะเดี๋ยวตอนบ่ายโรงเรียนน้องภูเตะ พี่พีทอ่ะเข้าบริษัทเปล่า"
"ว่าจะไม่แล้ว"
"เดี๋ยวดูบอลเสร็จ พวกเราไปหาอะไรทานกันดีไหมขิง เดี๋ยวพี่เป็นเจ้ามือเอง"
"ดีที่สุดเลยครับพี่พีท"
"แล้วพี่พีทไม่คิดจะถามน้องภูบ้างหรอไง"
"แล้วน้องภูว่าไงอ่ะ"
"น้องภูไม่ไป"
"เห้ยทำไมอ่ะ" ไอ้ขิงตกใจมาก ตกใจเกิ๊น
"ไม่ไปก็ไม่ใช่ภูอ่าสิ  ฮ่าๆๆๆ"
แล้วพี่พีทก็เอามือมาขยี้หัวผม  เราสามคนเดินกลับไปที่สนาม ไอ้พวกนั้นก็นั่งทานอะไรกันอยู่
มันบอกว่าพี่พีทให้เงินไปซื้อขนม มันกลัวพี่พีทจะว่าเอาก็เลยซื้อมาหมดหนึ่งพันบาทเลย
ไอ้พวกนี้นิ จริงๆเลย ปอกลอกสามีช้านตลอด ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
"อ่าวมิว นั่งดิ นี้เพื่อนๆเรา" ผมก็แนะนำตัวให้รู้จักกันนั้นแหละ
"นึกว่ากลับโรงเรียนไปแล้วซะอีก"
"กว่าจะถึงโรงเรียน รถติดอีก โรงเรียนเลิกพอดีอ่ะ อาจารย์ก็เลยให้อยู่เชียร์บอล"
"เหมือนกันเลย"
"ทานขนมดิ  พี่พีทขอโค้กให้น้องภูกระป๋องหนึ่ง" ผมรับโค้กจากพี่พีทแล้วก็ขนมส่งให้ไอ้มิว
มันเหมือนจะเกรงใจผมก็เลยยัดใส่มือมัน  ไอ้นี้ก็นุ่มนิ่มเกิ๊น ไม่น่าอยู่สายศิลป์เลย
"พี่พีทครับ" เสียงไอ้โยชิ ผมรีบหันไปมองเพราะว่าตอนนี้มันเกาะแขนพี่พีทอยู่
"โยชิได้ข่าวว่าบอลเลิกแล้วพี่พีทจะพาพวกเราไปเลี้ยงข้าวหรอครับ"
"ครับ"
"พี่พีทใจดีที่สุดในโลกเลยยยยยย"
"โยชิ!!!!!!!!"
"ครับพี่ภู"
"คุยกับพี่พีท่ะได้ พี่ไม่ว่า แต่ มืออ่ะ ช่วยเอาออกไปจากแขนจาขาพี่พีทได้ไหม"
"โยชิไม่ได้คิดอะไรจริงๆนะ"
"หราาาา"
"จริงๆสาบาน" ผมก็แกล้งไอ้โยชิมันไปงั้นแหละตลกดี
"อย่าไปไว้ใจนะเว้ย เมื่อวานเนี่ยยังเห็นไปเม้นท์รูปพี่พีทอยู่เลย หล่ออย่างโน้นหล่ออย่างนี้ อิเด็กเนี่ยมันร้าย" ไอ้ตี๋เสริม
"พี่ตี๋โยชิไม่ใช่คนอย่างนั้นนะ ก็เม้นท์ชมเฉยๆไม่ได้คิดอะไร"
"ไม่เชื่อ"
"จริงๆ" อ่าวๆล้อเล่นแค่นี้ทำบีบน้ำตา
"โอ๋ๆๆ โยชิ พวกพี่ล้อเล่น อิค ปลอบเมียมึงดิ๊" ผมก็เอามือขยี้หัวมันไปเบาๆ มันน่ารักอ่ะ ตลกดี
"ยินดี" ไอ้อิคก้โน้มคอโยชิไป ฮ่าๆๆๆๆ
"มิว เย็นนี้มีธุระที่ไหนเปล่า ไปทานข้าวกัน"
"จะดีหรอ"
"เออ ไปเหอะ เพื่อนกันทั้งนั้น"
"ก็ได้"
แล้วไอ้ขิงมันก็ทำหน้าที่นางงามมิตรภาพที่ดี ชวนมิวคุยโน้นคุยนี้ตามนิสัยมันอ่ะ เดี๋ยวไอ้ตี๋ก็เตะเอาหรอก ฮ่าๆๆๆ
บอลจบพวกเราก็มาลงมติกันว่าจะไปทานอะไรดี ก็ได้ข้อสรุปว่าเราจะไป "หมูกระทะ" ฮ่าๆๆๆ
แต่พี่พีทมันก็ขอที่ดีๆหน่อย พวกเศษหมูเศษไก่แบบนั้นไม่เอานะ มันก็เลยพาไปบุฟเฟ่ต์หัวละสามร้อยกว่า แพงโคตร
แต่ก็เป็นบุญของไอ้พวกนี้ มันเห็นร้านก็กริ้วกร้าวกันใหญ่ รถผมก็มี ผมกับพี่พีท ไอ้แบงค์ไอ้เป็ด มิว
ส่วนที่เหลือก็ไปนั่งรถไอ้อิค
"พี่เฟียต ว่างเปล่า" ผมโทรหาพี่เฟียต
"เลิกเรียนพอดีเลยครับมีอะไรหรอ"
"พวกเราทานหมูกระทะกันอยู่ที่ร้าน บลาๆๆๆๆๆๆๆ  มีคนอยากให้พี่เฟียตมาด้วยอ่ะ ไม่ได้เจอหน้าหลายวันแล้ว คิดถึ๊งงงคิดถึง"
"ได้ครับเดี๋ยวพี่ไป"
"ครับผม" แล้วผมก้วางโทรศัพท์ ไอ้เป็ดก็ยังเฉยทำเป็นไม่สนใจจนไอ้แบงค์ถามขึ้น
"พี่เฟียตมาเปล่าว่ะ"
"ไม่รู้สิ เขาบอกว่าขอดูก่อน" สีหน้าไอ้เป็ด ผิดหวังมาก ฮ่าๆๆๆ
"หรอ แล้วมึงไม่คิดจะโทรชวนพี่ฝุ่นบ้างไง"
"อ่าวไอ้นี้ แล้วไมมึงไม่โทรเองล่ะ"
"ที่พี่เฟียตมึงยังโทรเลย"
"ก็กูเห็นไอ้เป็ดไม่ได้เจอพี่เขาหลายวันแล้ว คงตรอมใจ ก็เลยสงสารเพื่อน แต่มึงนี้เจอกันทุกวัน มีลูกได้คงหัวปีท้ายปี"
"เออ โทรเองก็ได้ว่ะ"
แล้วไอ้แบงค์มันก็โทรหาพี่ฝุ่น พี่นยังไม่เลิกเรียนเลย บอกว่าเลิกแล้วถ้ายังทานกันอยู่จะตามมา

 
v
v
v
v
v
v
v

[K.Pupoom]

เดินลงจากรถ พวกเราก็เดินไปที่โต๊ะ พี่พีทโทรมาจองไว้แล้วล่วงหน้า
เพราะร้านนี้ป็นร้านคนรู้จักของพี่พีท เลยจองไม่ยากเท่าไร ปรกติไม่รับจองเพราะคนแน่นเวอร์
พวกเราหาที่นั่งตามสมควร เตาที่ยุบลงไปใจกลางโต๊ะ ถูกเติมถ่านให้ร้อน
เสียงสั่งอาหารดังไม่ได้สับ ดีนะที่เลือกห้องด้านใน เย็นและไม่โวยวาย เพราะพวกผมโวยวายมากพอแล้ว
อาหารมีทั้งแบบสั่งแล้วก็แบบบุฟเฟ่ต์เดินไปตักเอง ก็ตามสบายใครอยากทานอะไรก็ใคร่ตักไป
ผมนั่งข้างพี่พีท พี่พีทก็ทั้งตักทั้งปิ้งให้ แทบจะป้อนด้วยซ้ำ สบายๆๆ  อิอิ
"เดี๋ยวพี่ไปตักข้าวผัดให้นะ"
"ไม่เอาน้องภูสั่งข้าวผัดกระเทียมไปแล้ว พี่พีทจะทานอะไรก็ไปตักเถอะไม่ต้องห่วงน้องภู น้องภูดูแลตัวเองได้สบายมาก"
"อื้ม"
"มิว โอเคไหม"
"โอเค อร่อย"
"งั้นก็ทานเยอะๆนะ ไม่ต้องเกรงใจ  โยชิครับ"
"ครับ"
"หนูพูดบ้างก็ได้นะ "
"มันยังไม่ถึงเวลา ช่วงนี้มันเป็นช่วง เติมพลัง"
"ทำไมอ่ะ คืนนี้จะโดนพี่อิคดูดพลังหรอ ฮ่าๆๆๆ"
"บ้า พี่ภูนิ"
"กูว่าคนที่จะโดนดูดพลังน่าจะเป็นมึงนะ พี่พีทน่าจะอยากลองเด็กในชุดไทยเมื่อเช้านี้แน่ๆ" ไอ้ตี๋ ไอ้ปากดี
"ฮ่าๆ คืนนี้พี่ภูโดนดูดพลังแน่"
"ยุ่งไม่ใช่เรื่องของเด็กน่ะ เดี๋ยวดุร้องเลย"
"นั่งทานไปเงียบๆไป" ไอ้อิคมันดุเด็กในสังกัดมันครับ
"ไม่เงียบ พี่อิคจะทำไมอ่ะ" ผมเห็นไอ้อิคมันกระซิบอะไรข้างหูโยชิไม่รู้ ไอ้นั้นก็หน้าแดง ก้มหน้าก้มตาทานไม่พูดไม่จา ฮ่าๆๆ
"พี่พีท ไปไหนมา"
"ไปรอกุ้งอบวุ้นเส้นมาอ่ะ ทำน๊านนาน"
"น้องภูอยากได้กิมจิอ่ะพี่พีทสั่งให้หน่อยสิ"
"แล้วทำไมมึงไม่สั่งเอง" ไอ้ตี๋อีกแล้ว
"กูก็อยากอ้อนบ้างอะไร บ้างกูว่ามึงไม่ควรยุ่งเรื่องของครอบครัวคนอื่นนะตี๋"
"เออกูเสือก ขิง เขาอยากได้กิมจิมั้งอ่ะ"
"สั่งเอาสิ "
"โหไรแว๊"

"ไปไหนครับ"
"น้องภูจะไปห้องน้ำ"
"เดี๋ยวพี่ไปเป็นเพื่อน"
"พี่พีททานเถอะ ห้องน้ำแค่นี้เองน้องภูไปคนเดียวได้"
"แน่ใจ"
"แน่จิ ทำไมหรอ"
"เปล่า"
แล้วผมก็เดินไปห้องน้ำ ไปฉี่ แล้วก็ล้างทือ ล้างหน้าล้างตาซะหน่อย
ยืนล้างมืออยู่หน้ากระจก แล้วก็สำรวจความหล่อของตัวเองเล็กน้อย จะเปิดประตูออกจากห้องน้ำ
"โอ๊ยยยย  อูยยยยย" ไม่ใช่เสียงน้องภูนะเสียงใครก็ไม่รู้ ดูอีกที อ่าว ลงไปนอนกับพื้นทำไมล่ะนั้น
"อุย ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจอ่ะ"
"ไม่เป็นไรครับ"
"พี่เป็นไรมากไหมอ่ะ นั่งก่อนนะ" ผมพยุงพี่แกมานั่งที่เก้าอี้หน้าห้องน้ำ
"มึนๆนิดหน่อย" ก็เปิดประตูไปกระแทกหน้าพี่แกน่ะสิ
"ขอโทษนะครับ"
"ไม่เป็นไรครับน้อง"
"ไปหาหมอหมอ่ะ เดี๋ยวผมให้พี่พาไป"
"ไม่เป็นอะไรจริงครับ"
"พี่จะเข้าห้องน้ำไหมเดี๋ยวผมพยุงไปก็ได้"
"พี่โอเคแล้วน้อง ขอบคุณมาก" แล้วพี่แกก็ลุกไปเข้าห้องน้ำแล้วก็เซๆๆมาทางผม ผมก็รับไว้
"ผมว่าผมพาพี่ไปดีกว่าไหม ถือว่าเป็นการไถ่โทษ"
"โอเคๆขอบคุณครับ" ผมก็พาพี่แกไปฉี่ คงไม่ต้องช่วยทำอย่างอื่นมั้ง
ผมก็มายืนรอที่อ่างล้างหน้าพี่แกก็เดินมาล้างมือ หน้าผากแดงบวมเลย่ะ เง้อๆๆ
"เจ็บไหมอ่ะครับ"
"ไม่เจ็บหรอกครับ ดูทำหน้าเข้าดิ พี่ไม่เป็นอะไรหรอกรูปหล่อ ไปกันเถอะ เดี๋ยวพ่อแม่เราก็ตามหาหรอกมานานแล้วนิ"
"ผมมากับพี่แล้วก็เพื่อน เดี๋ยวผมไปส่งพี่ที่โต๊ะก็แล้วกันนะ"
"โอเคได้ๆ" แล้วผมก็เดินไปกับพี่เขา

"เห้ยไปหิ้วเด็กที่ไหนมาว่ะ น่ารักซะด้วย ไหนบอกไปเข้าห้องน้ำไงว่ะ"
"ปากมึงหรอนั้น กูล้มหน้าห้องน้ำ น้องเขาเลยมาส่ง ขอบใจมากนะน้อง....."
"ภูครับ"
"นั่งทานกับพวกพี่ไหมค่ะสุดหล่อ"
"อีแพม ให้เด็กมันมีอนาคตเถอะมึง"
"งั้นผมไปนะพี่ ขอโทษอีกทีนะครับ"
"ครับ" ผมเดินมาจากโต๊ะก็เห็นพวกนั้นคุยกัน ได้ยินแว่วๆว่า ทำไมไม่ขอเบอร์นน้องเขาว่ะ อะไรทำนองนี้
กลับมาที่โต๊ะ
"ทำไมไปนานจัง" ไม่บอกก็รู้ใช่ไหมว่าคำถามใคร
"พอดีน้งภูเปิดประตูห้องน้ำออกมาแล้วมันไปกระแทกกับพี่โต๊ะนั้นอ่ะ อย่างจังเลย จนเขาล้มลงไปกับพื้นอ่ะ เลยช่วยพยุงเขาไปส่งที่โต๊ะ"
"แล้วน้องภูเป็นอะไรหรือเปล่า"
"ไม่เป็น แต่พี่คนนั้นดิ ถ้าแรงอีกนิดหัวคงแตก"
"แล้วเขาว่าอะไรไหม"
"เขาก็ไม่ได้ว่าอะไรอ่ะ"
"งั้นก็ไม่ต้องคิดมากทานต่อเเถอะ"
"อื้ม...นั้นใช่พี่เฟียตไหมอ่ะ"
"เหมือนใช่นะ"
"เป็ด ผัวมึงมา"
"ไหนว่ะ"
"น้านง่ะ"
"หางกระดิกเชียวนะมึงไอ้เป็ด"
"หางกระดิกนั้นมันหมาไม่ใช่หรอพี่อิค"
"โยชิ เดี๋ยวเถอะ เดี๋ยวจะกลับมาจัดการ"
"จัดการโยชิทำไมอ่ะ" แล้วไอ้เป็ดมันก็รีบวิ่งไปรับพี่เฟียต ออกนอกหน้ามากๆ อิเป็ด
พี่เฟียตเข้ามาก็ทักทายทุกคน พวกเราก็นั่งทานาหารกันเรื่อยๆไม่รีบเพราะมันนั่งได้นาน
ก็คุยโน้นคุยนี้กัน พี่พีทเอาใจเป็นพิเศษ หลังจากวันที่เรามีเรื่องกันวันนั้นพี่พีทดูใจเย็นมากขึ้นเยอะ
"เป็ด"
"อะไรว่ะ"
"คืนนี้มึงนอนไหน"
"บ้านดิ"
"บ้านมึงหรือบ้านพี่เฟียต"
"บ้านพี่ครับ" พี่เฟียตรีบตอบไอ้เป็ดก็อายๆ
"โทรบอกมาม๊ายังอ่ะ"
"พี่โทรบอกแล้วครับ"
"เดี๋ยวนี้พี่เฟียตมีอิทธิพลต่อบ้านไอ้เป็ดขนาดนี้เลยหรอ"
"ก็นิดหนึ่งอ่ะ"
"ถึงว่าไอ้เป็ด เดินขาเป๋ๆทุกวันเลย"
"ทำไมพี่เป็ดต้องเดินขาเป๋อ่ะพี่ภู" โยชิ ทำไมต้องสงสัยมันทุกเรื่องด้วยเนี่ย
"บอกไปตอนนี้โยชิก็ไม่เข้าใจหรอก เดี๋ยวถ้าวันไหนโยชิได้เดินขาเป๋บ้างโยชิจะรู้เองแหละ"
"บอกมาเหอะ โยชิจะพยายามเข้าใจ"
"โยชิ เรื่องบางเรื่องรู้ก่อนเวลามันก็ไม่ดีนะ เชื่อพี่ อย่าพึ่งรู้เลย"
"โยชิถามพี่พีทก็ได้ พี่พีทแก่สุดต้องรู้แน่ๆ"
"พี่พีทไม่บอกหรอก โยชิมาว่าพี่พีทแก่ได้ไง"
"โยชิหมายถึงเป็นผู้ใหญ่ที่สุดอ่ะ"
"ไม่ทันแล้วแหละโยชิ โยชิหลุดคำว่าแก่มาเต็มๆ"
"โธ่ พี่ภู โยชิไม่ได้หมายความอย่างนั้นซะหน่อย แล้วตกลงโยชิจะได้คำอธิบายเรื่องนี้ไหมเนี่ย"
"เอาไว้ถามพี่อิคเวลาอยู่กับพี่อิคสองคนก็แล้วกัน แต่พี่ภูแนะนำว่าอย่าถามเลยจะดีกว่า ไม่อย่างนั้น โยชิอาจจะเดินขาเป๋ หรือ เดินไม่ไหวเลยก็ได้"
"งั้นโยชิไม่อยากรู้แล้ว"
"เออ" พวกผมก็พร้อมใจกันตอบ

"น้องค่ะ พอดีพี่โต๊ะโน้นเขาให้เอาโน๊ตมาให้อ่าค่ะ" พนักงานส่งกระดาษสีขาวให้ผม
"ขอบคุณครับ"
ใจความในกระดษมีอยู่ว่า "ขอเบอร์หน่อยได้ไหมครับ จาก..พ่ที่ชนกันหน้าห้องน้ำ"
"กระดาษอะไร" พี่พีทถาม แต่สายตาทุกคนนี้จ้องมองปากผม
"อ่านดูดิ" พี่พีทรับกระดาษไปอ่าน แล้วก็หยิบปากกามาเขียนบนกระดาษ ว่า

"081-XXX-XXXX  &  42 เบอร์รองเท้าแฟนน้องเขา" พี่พีทเขียนเบอร์ตัวเองลงไปพร้อมเบอร์รองเท้า

"จะดีหรอพี่พีท"
"หรือน้องภูจะให้เบอร์เขาไปล่ะ"
"มันก็ไม่ใช่อย่างนั้น แต่ น้องภูทำเขาหัวโนนะ แค่บอกเขาไปว่าไม่สะดวกก้พอแล้วมั้ง หรือไม่ก็ไม่ต้องตอบอะไรเลยก็ถือว่าเป็นการปฏิเสธแล้วนะ"
"ตามใจน้องภูแล้วกัน"
"งั้นก็ไม่ต้องตอบอะไรนะ เราอย่าสร้างศัตรูเลย เชื่อน้องภูสิ"
"ครับ เชื่อครับ แกะกุ้งให้พี่หน่อย"
"ได้ครับผม"
แล้วเราสองคนก็นั่งทานอาหารไปส่งยิ้มกันไป มันต้องแบบนี้สิถึงจะนารัก
เอะอะก็จะหาเรื่องตลอด เก่งเหลือเกินตานี่  ทานอาหารกันเสร็จพี่พีทก็เรียกคิดเงิน
แล้วพวกเราก็เดินด้วยอาการอิ่มจนพุงแน่นไปที่ลานจอดรถ
พี่เฟียตขับรถเป็นแล้ว พึ่งไปเรียนมาสดๆได้ใบขับขี่แล้วด้วย แล้วกลับไปพร้อมไอ้เป็ด
ส่วนไอ้ขิงผมก็ไปส่ง ส่วนไอ้แบงค์ไอ้ตี๋ มิว กลับพร้อมกันเพราะทางเดียวกัน
ไอ้อิคก็ไปส่งโยชิ ตามระเบียบ ...............

กลับมาถึงบ้านก็เห็นรถพี่อ้นจอดอยู่ สงสัยพี่บุ้งกับพี่อ้นจะมา

"สองคนผัวเมียนี่มาทำไมบ่อยๆเนี่ย"
"พอดีคุณแม่พี่ส่งอาหารเหนือมาให้อ่ะ เลยเอามาฝากคุณย่า"
"มีอ่ะหยังบ้าง แคปหมูมีก่อ "
"แคปหมูก็มีโต้ย"
"ฮ่าๆๆ คุณย่าาาาาาาาาาาาาา" ผมเดินไปหาคุณย่าในครัว ที่กำลังทำอะไรอยู่ก็ไม่รู้
"กลับมาแล้วหรอ มีรูปมาอวดย่าไหม"
"มีครับ คุณย่าทำอะไรอยู่"
"อบควันเทียนขนมน่ะ"
"อ่อ"
"ไหนๆ เอารูปมาดุหน่อยสิ แล้วนี่ทานอะไรมาหรือยัง"
"เรียบร้อยแล้วครับ"
"พี่อ้นเอา แคปหมู ไส่อั่วมาเยอะแยะเลยจะทานไหมลูก"
"ตอนนี้คงไม่ไหว"
"งั้นไปนั่งคุยกับพี่เขากันไป" เดินออกมาพร้อมคุณย่าก็เห็นพี่อ้นกับพี่บุ้งนั่งดูรูปผมจากกล้องอยู่
"ขอย่าดูบ้างสิ"
"เดี๋ยวพีทต่อกับทีวีให้ดีกว่าครับ มองจากในกล้องงมันเล็ก"
"ดีๆๆ" พี่พีทรับกล้องไปต่อกับทีวี แล้วก็เปิดให้คุณย่าดู
"เดี๋ยวน้องภูขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะรับคุณย่า แบบว่า คันหัวมากกกก"
"จ้ะ แต่งงตัวแบบนี้หล่อน่ารักไปอีกแบบ ย่าชอบๆ พีทเอาไปขยายใหญ่ๆมาติดบ้านบ้างลูก"
"ครับ"
"โรงเรียนก็เก่งเนอะ ฝึกลิงมาถือป้ายได้"
"พี่บุ้ง น้องภูได้ยินนะ"
"อ่าว นึกว่าขึ้นไปอาบน้ำแล้ว"
"ลิงอะไรจะหล่อขนาดนี้"
"จร้า"
"ภาพนี้เท่ห์มากอ่ะพี่พีท อ้นว่าน่าจะเอาภาพนี้ไปขยายนะ"
"พี่ก็ชอบเหมือนกัน เขาหันมายิ้มให้พวกพี่พอดีอ่ะ"
"ภาพนี้ก็สวยนะลูก เลือกไม่ถูกเลย"
"พองานเลิกแล้วด็กๆที่มาดูบอล มาขอถ่ายรูปน้องภูกันเต็มเลยครับ"
"ก็หล่อซะขนาดนี้นิ เป็นดาราได้สบาย"
"พีทไม่ให้เป็นหรอกครับ หวง พีทขตัวไปอาบน้ำก่อนนะครับ วันนี้ร้อนมากๆอ่ะครับ"
"จ้ะ"
"น้องภูอาบอยุ่ไม่ใช่หรอพี่พีท แน่ะๆ"
"ทะลึ่งนะผักบุ้ง"
แล้วพี่พีทก็เดินตาผมขึ้นมา พี่พีทถอดเสื้อผ้าแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำมา
"ดูรูปเสร็จแล้วหรอ"
"คุณย่าดูอยู่ พี่อยากอาบน้ำอ่ะ"
"รูปสวยไหมอ่ะน้องภูยังไม่ได้ดูเลย"
"มากกกกก คนน่ารักถ่ายมุมไหนก็น่ารัก"
"บ้า เขินนะ "
"ขอนะ"
"ขออะไร"
"ก้นั้นอ่ะ"
"ยังไม่ครบเจ็ดวันเลยนะ ให้อาบน้ำด้วยก็ดีเท่าไรแล้วเนี่ย"
"พี่จะตายอยูแล้ววววววว"
"มันจะตายก็ให้มันรู้ไปสิ"
"น้องภูไม่อยากปลดปล่อยบ้างหรอ พี่รู้นะว่าน้องภูก็ต้องการ"
"อย่าเอาตัวเองมาตัดสินคนอื่นสิ"
"แล้วเมื่อคืนมากอดพี่ทำไม"
"ใครกอดใครกันแน่ ตัวเองนั้นแหละ ดึงเขาไปกอดอ่ะ"
"นะๆๆๆๆ คืนนี้ขอนะ"
"ไม่เอา กฏมันก็ต้องเป็นกฏสิ"
"นักโทษเขายังมีลดโทษเลย"
"แต่พี่พีทโดนแค่โทษสถานเบานะ ไม่มีลดโทษแล้ว ไม่ต้องมากอดเลย ต่างคนต่างอาบ"
"ไม่เอา" แล้วพี่พีทมันก็สวมกอดผมทันที แน่นมากด้วยแล้วก้จัดการซุกไซร้ไปตามซอกคอ
สองมือก็ลูบไล้ไปทั่วท้อง หน้าอก จนสติผมเริ่มหลุด
"พี่พีท อ่ะ ทำแบบนี้อีกแล้ว" เสียงร้องห้ามเริ่มเบาลงๆ จนเงียบสนิทเมื่อริมฝีปากถูกประกบ
ผมพยายามถอนริมฝีปากออกแต่พี่พีทก็ตามมาประกบ จนผมต้องดันหน้าออกพี่พีทออกจากตัวผม
"ทำไมอ่ะครับ" อย่ามาทำหน้าละห้อยแบบนี้นะ
"สงบสติอารมณ์ซะ"
"อารมณ์มันขึ้นขนาดนี้แล้วจะให้พี่สงบยังไงอ่ะ"
"สงบด้วยมือไง"
"โห่...กี่วันแล้วอ่ะที่ต้องทำแบบนี้อ่ะ"
"พี่พีทงอแงว่ะ ปล่อยเลย น้องภูจะไปดูรูปกับคุณย่าแล้ว"
ผมเปิดน้ำล้างตัวอีกครั้ง แล้วก็เดินออกจากห้องน้ำไปแต่งตัว
ทิ้งพี่พีทให้อาบน้ำคนเดียว จะทำอะไรหรือไม่ทำก็เรื่องของพี่พีทมัน ฮ่าๆๆ

บ้านก็มีกฏบ้าน เมืองก็มีกฏเมือง ความรักเองก็เช่นกัน
ทุกอย่างมันย่อมมีกฏกติกาในตัวของมันเอง
ถ้าเรารักใครสักคน เราก็ต้งยอมทำตามกฏกติการที่เราและเขาได้วางไว้
ความรักถึงจะอยู่ได้ และ ดำเนินไปอย่างเป็นระเบียบ ไม่มีจราจล
ถ้าทุกคนพึงซื่อสัตย์ต่อคนรัก กฏหมายรักก็จะดำรงไว้ได้
แต่ถ้าหากวันได้ คุณได้กระทำการนอกใจคนที่คุณรักแล้ว
กฏแห่งรักก็จะถูกทำลาย และสุดท้าย กฏแห่งกรรม จะลงโทษคุณเอง....


สวัสดีครับทุกคน

ขอบคุณที่ติดตามและชื่นชอบ

ขอบคุณที่คอมเม้นท์ให้คนเขียนมีกำลังใจมาต่อทุกวันอย่างมากกก

ขอบคุณจริงๆครับ สำหรับคำติชม

ขอบคุณ



รัก

[wolfram]

 

มาจิ้มก่อน...พุ่งนี้ค่อยเริ่มอ่านตั้งแต่หน้าแรก >.<

สู้ๆนะคะ!! 

[slurpeez-69Nes]

น้องภูทำงี้ไม่เห็นใจพี่พีทบ้างเลยยยยยยยย 

[Horizon]

งอแงตลอดนะนายพีท
อยากเห็นรูปด้วยคน
+1

[runningout]

พี่พีทโคม่าแล้ว 555 

[TeeRuk♥]

โยชิน่ารักเวอร์ มิวเริ่มแอบมีบท หาคู่ให้มิวด้วยดิครับเอิ้กๆ