หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[khunstar]

ลงเอยกันสักทีอ้นบุ้ง

[Supermimt]

รู้เรื่องนะค๊าบบบบ  รักษาสุขภาพด้วยนะคนเขียนนน

โอ๊ะ ผืดคลาด พี่บุ้ง เปบ สาระมีหรอนิ อิอิ

น้องภู คงใส่เสื้อคู่อีกนานน

[BeeRY]

สามคู่ชู้ชื่น รักคนเขียนสุดๆ

[Still_14OC]

ผิดคาด  เค้าลุ้นให้ผักบุ้งโดนกด ที่ไหนได้ ไปกดพี่อ้นซะงั้น กรี๊ดดดดด ไปจิ้นใหม่

[•♀NoM!_KunG♀•]

ได้ซื้อหนังสือสักที อิอิ ......... ความลับใกล้จะแตกแระสิน้า อิอิ

ที่น่าตกใจคือพี่อ้นเปงรับ อิอิ

หลงคิดว่าผักเน่านะเนี่ย 555++

ยังไงก้ออย่าลืมมาต่ออีกน้า รอรอน้อ!!

[เฉาก๊วย]

ถึงว่าสิ ก็ยังงงๆ อยู่ที่พี่ก้อยบอกน้องภูว่าอ้นเป็นเก้ง ก็เลยเสร็จผักบุ้งซะเลยทีนี้ 

[K.Pupoom]

ตอนที่.....69
 





ไม่อยากจะตื่นเลยยยยยยยย
ทำไมเราต้องเข้าเรียนแต่เช้าด้วยนะ
โรงเรียนเข้าตอนห้างเปิดไม่ได้หรอไง เด็กก็ต้องการ การพักผ่อนเยอะๆนะ

เอ้อออออ  อื้มมมมมมมม  อ่าาาาาาา  บิดขี้เกียจ

ลุกขึ้นนั่งมองไปรอบๆห้องได้ยินเสียงคนอาบน้ำ นอนต่อดีกว่า.....

"พีท  น้องภู ตื่นหรือยังลูก?" เสียงคุณย่ามาเาะประตูเรียก
"ตื่นแล้วคร๊าบบบบบบ"
"อย่ามัวเเต่เล่นกันล่ะ เดี๋ยวสายนะ เสร็จแล้วก็รีบลงไปนะลูก"
"ครับคุณย่า" สงสัยจะนอนต่อไปได้แล้วล่ะเรา เห้อๆ ลุงขึ้นมาเก็บที่นอน
แล้วก็เดินเข้าไปอาบน้ำ ก็เห็นพี่พีทยืนอาบน้ำอยู่
"ตื่นแล้วหรอ"
"ยังมั้ง"
"มาอาบน้ำเดี๋ยวพี่สระผมให้" แล้วผมก็แทรกตัวไปใต้ฝักบัวแล้วก็หันไปกอดพี่พีท เอาคางเกยที่ไหล่
"เป็นอะไรเนี่ย อ้อนแต่เช้า ยังง่วงอยู่ล่ะสิ" แล้วพี่พีทก็ปิดน้ำ แล้วก็จับให้ผมยืนดีๆ
"ง่วง"
"หันหลังมา เดี๋ยวพี่สระผมให้"
"หันหน้าสระไม่ได้หรอไง"
"ได้ หลับตา" แล้วพี่พีทก็เอาน้ำรดหัวผมแล้วก็เอาแชมพูมาสระ
"โอ๊ยยยยย เข้าตา เข้าตา เข้าตาาาาาา" แล้วผมก็ดิ้นไปดิ้นมา
"ขอโทษๆ ลืมตาทำไมอ่ะ" แล้วพี่พีทก็เอาน้ำมาล้างให้
"ก็มันมองไม่เห็น ก็ต้องลืมตานะสิ"
"แล้วจะมองเห็นไปทำไม ให้ยืนหลับตาเฉยๆ หลับตาอย่าลืมล่ะ"
"ก็อยากรู้ว่าใช้แชมพูอันไหน"
"แล้วจะเอาอันไหนล่ะ"
"อันนั้นแหละถูกแล้ว"
"เรื่องเยอะ"
"รักป่ะล่ะ"
"ที่สุด"
"ดีมากกกกกกกก"
"หลับตาพี่จะล้างผมแล้ว"
"จะล้างก็ล้างสิ ยุ่งจิง"
"นี้"
"โอ๊ย มาเขกหัวเขาทำไมเนี่ย"
"อยู่เฉยๆบ้างได้ไหมพี่เวียนหัวหมดแล้วเนี่ย"
แล้วผมก็โน้มคอช่างสระผมมาจูบสักที พูดมากจัง รำคาญ  ฮ่าๆๆๆๆ
"เดี๋ยวก็ไม่ต้องไปเรียนหรอก"
"รีบอาบรีบไปเรียนดีกว่า เนอะๆๆ" แล้วก็รีบอาบน้ำจะได้ไปเรียนซักที ขืนอยู่ในห้องน้ำนานๆ
มีหวังไม่ได้ไปเรียนแน่ๆ หุหุ อาบน้ำเสร็จก็มาแต่งตัว ลงไปทานข้าว
แล้วก็ออกจากบ้านไปโรงเรียนไปทำงานกันซะที อิอิ
"ตั้งใจเรียนนะ"
"ครับ จุ๊บ" แล้วก็จุ๊บแก้มคนขับรถทีหนึ่ง
เดินเข้าโรงเรียนด้วยความร่าเริง ลัลล๊า หนูน้อยหมวกแดงเดินเล่นในป่า คริคริ
"นายภู!!!!!!!!!" ใครเรียกเรานะนั้น เสียงไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไร
"ครับอาจารย์"
"มานี่ๆๆๆๆ"
"มะมีอะไรหรอครับ"
"ฉันไม่ทำโทษเธอหรอก เอาของนี่ไปให้อาจารย์สุนิษาหน่อย"
"ที่ไหนอ่ะครับ"
"ห้อง ภาษาไทย"
"ครับ"
"การแต่งตัวนำแฟชั่นตลอดเลยนะ เธอน่ะ"
"ผมว่าผมรีบเอาของไปให้อาจารย์สุนิษาดีกว่านะครับ"
"จ้ะ"
"สวัสดีครับ"
แล้วผมก็เดินเอาของไปให้อาจารย์ตามคำสั่ง เดินไปห้องภาษาไทยก็ไม่เห็นมีใครเลย
มีแต่เด็กๆนั่งอยู่เต็มไปหมด แล้วอาจารย์สุนิษาหายไปไหนล่ะเนี่ย
"น้องๆเห็นอาจารย์สุนิษาไหม"
"อะ อะไร นะครับ"
"เห็นอาจารย์สุนิษาไหม"
"ห้อง ห้อง นะโน้นครับ"
"ติดอ่างหรอ  หรือไม่สบาย"
"ปะเปล่าครับ"
"ขอบใจนะ"
"ครับ" เป็นอะไรของมัน่ะเด็กสมัยนี้สงสัยไม่ค่อยได้ดื่มนม พูดจาตะกุกตะกัก ปวดหมอง
ผมเดินไปที่ห้องที่ไอ้เด็กคนนั้นมันชี้ไป .....ก็เห็นอาจารย์สุนิษาหนังตรวจงานอยู่ที่โต๊ะ
"ขออนุญาตครับบบ"
"เข้ามาจ้ะ" แล้วก้มีเสียงฮือฮาจากเด็กให้องที่กำลัง ทำความสะอาดห้องกันอยู่
"อาจารย์ชุติมาใหผมเอาของมาให้อาจารย์ครับ"
"อ้อ..ขอบใจมากจ้ะ"
"ครับ สวัสดีครับ" แล้วก็โปรยยิ้มให้น้องๆในห้องนิดหน่อย ฮิ้ววววววววว
"เสียงเบาๆหน่อยพวกเธอ" พวกนั้นก็เลยโดนดุเลย ฮ่าๆๆๆๆ
"พี่ครับ" มีคนเรียกผมหรือเปล่าผมหันไปมองก็มีน้องม.4ยืนบิดตัวไปมาอยู่
"เรียกพี่หรอ"
"ครับ"
"นี้ๆครับ"
"อะไร"
"ขนมครับ" แล้วน้องมันก็วิ่งตูดบิดไปเลย อะไรว่ะ แล้วไม่สอนวิธีทานให้ด้วยล่ะ
ดี๋ยวก็ทานผิดๆถูกๆกนพอดี อ่ะ  ฮ่าๆๆๆๆๆ  โอเค ได้ขนมฟรีมากล่องหนึ่ง
แล้วน้องมันเอามาให้เราทำไมว่ะ หรรือว่าแอบชอบเรา น้องจะตีเลสเบียนกับพี่หรอ ฮ่าๆๆๆ
เดินกลับมาที่กลุ่มสมาคมเพื่อนช่างเม้าท์ ก็อยุ่กันครบ
"ทำไมพึ่งมาครับคุณชาย" ไอ้แบงค์ทักทายก่อนใคร
"มานานแล้วอาจารย์ใช้กูอ่าสิ"
"ใช้มึงไปทำไรว่ะ"
"เอาของไปให้อาจารย์สุนิษา"
"แล้วนั้นอะไรอะ"
"ขนมมั้ง น้องม.4เอามาให้แล้วก็วิ่งไปเลยยังไม่รู้ว่าชื่อไรเลยอ่ะ"
"ฮิ้ววววววววว  ตั้งแต่เปิดเทอมมานี้คุณภุโคตรจะป็อปเลยครับ"
"ทำไงได้ว่ะ เกิดมาหล่อ ก็ต้องทำใจให้ชินอ่ะ"
"ขอชิมหน่อยดิ" แล้วไอ้เป็ดมันก็ดึงไปจากมือผมเลย มีมารยาทมากๆ
"พี่เฟียตปล่อยให้มึงอดอยากขนาดนี้เลยหรอไอ้เป็ด"
"ไม่ได้เจอกันทุกวันเหมือนมึงกับพี่พีทนิ"
"แล้วทำไมไม่พาเข้าบ้านอ่ะ"
"นี้ก็พาเข้าบ่อยแล้วนะ เดี๋ยวม๊าสงสัยอ่ะ เลยให้ไปนานๆทีดีกว่า"
"ก็บอกม๊าไปเลย"
"กูยังไม่พร้อม"
"มึงจะรอให้ท้องก่อนหรือไงไอ้เป็ด"
"พวกมึงนิ"
แล้วเราก้เข้าเรียน เรียนหนักทั้งวนอ่ะ เพราะมันเป็นช่วงที่พวกเราจะสอบเข้ามหาวิทยาละยด้วย
พวกโควต้าของมหาวิทยาลัยต่างๆ พวกเราเลยติวหนังสือพิเศษกัน โดยอาจารย์หลายๆท่าน
ช่วงนี้ก็งดวิ่งเล่นกันไปก่อนเพราะเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิต คริคริ
 เลิกเรียน
"แบงค์ มีนัดกับพี่ฝุ่นเปล่าวันนี้อ่ะ"
"ไม่มี พี่ฝุ่นเลิกดึก มีไรว่ะ"
"กุจะชวนมึงไปดูพี่อ้น คนที่มึงบอกว่าเห็นเดินกับพี่บุ้งที่สวนอ่ะ"
"เออ จัดไป เลี้ยงข้าวกูด้วยนะ"
"เออ จะซื้อไปฝากผัวมึงด้วยก็ได้"
"เออดีประหยัด"
"อิ...งก"
"พวกมึงซุบซิบอะไรกันอ่ะ" ไอ้ตี๋ขี้เสือกตามเคย
"เปล่า"
"ยังจะมาเปล่าอีก กุเห็นกะตา"
"ไม่ใช่เรื่องของมึงหรอกน่ะ"
"บอกกูมาเดี๋ยวนี้"
"พวกกูจะไปสืบเรื่องแฟนพี่บุ้งกัน"
"หรอ ที่ไหนว่ะ"
"ที่บริษัทพี่พีท"
"อยากไปด้วยอ่ะ"
"เมียมึงชวนไปเดินห้างไม่ใช่หรอ"
"เอออ่าดิ"
"แล้วนี้เมียมึงไปไหน"
"เข้าห้องน้ำ"
"งั้นก็ไปกับเมียมึงนั้นแหละดีแล้ว ซ้อนสามเดี๋ยวโดนจับ"
"แล้วรายงานให้กูทราบด้วยนะ"
"ขี้เสือก!!!!!!!"
พวกเราแยกย้ายกันที่หน้าโรงเรียน ผมกับไอ้แบงค์ขี่มอไซต์ไปเหมือนเดิม
"เห้ยๆๆไอ้ภูไม่จัดก๋วยเตี๋ยวเป็ดสักชามหรอว่ะ"
"เดี๋ยวโทรสั่งข้าวไปทานข้างบน เบื่อแล้วเตี๋ยวเป็ดอ่ะ แค่เห็นหน้าไอ้เป็ดกูก็เบื่อเป็ดไปอีกนานแล้ว"
"เกี่ยวกันหรอว่ะ"
"เกี๋ยวสิ"
แล้วเราสองคนก้ขึ้นลิฟท์ขึ้นไปหาหลักฐานกัน....... ติ๊ง!!!!!
"เดี๋ยวมึงดู พนักงานที่นั่งข้างๆพี่บุ้งให้ดีนะ"
"เออ"
"หนุ่มน้อย ทำไมพึ่งมาค่ะ" พี่ก้อยคนเดิม
"ก็โรงเรียนพึ่งเลิกนิครับ"
"แล้วนั้นใครเอ่ย"
"เพื่อนน้องภู ไอ้แบงค์ไหว้ป้าเขาซะ"
"หวัดดีครับป้า"
"ไอ้พวกเด็กบ้า  ชิ" แล้วพี่แกก็งอนไปเลย ฮ่าๆๆๆ แล้วพวกเราก็เดินไปที่โต๊ะพี่บุ้ง
"พี่บุ้ง"
"ว่าไง อ่าวแบงค์มาไงเนี่ย"
"ขับมอไซต์มาพี่"
"เออ" ฮ่าๆๆๆๆ
"ทำไรอยู่หรอพี่ชาย"
"ทำงานครับน้องชาย"
"หรอ"
"มีไร อย่ามาทำหน้าตาแบบนี้"
"ไม่มีไร ไม่มี๊ เออลืมไปเลย เมื่อวานโทรไปทำไมไม่รับอ่ะ"
"ตอนไหน"
"ตอนเย็นๆอ่ะ หกโมงมั้ง"
"หรอไม่เห็นมีมิสคอลเลย"
"โทรไปจริงๆ"
"หรอ สงสัยไม่ได้ยินอ่ะ เดินสวนอยู่"
"หรอ"
"มีไรอ่ะ"
"ไม่รู้ลืมไปแล้วว่าจะถามอะไรสักหน่อย แต่ตอนี้นึกไม่ออก ไปหาพี่พีทก่อนนะ ไปไอ้แบงค์"
"นับวันมันยิ่งรั่วขึ้นทุกที" ฮึฮึ แกเสร็จฉันแน่ไอ้ผักเน่า ปากแข็งดีนัก พ่อจะเอาให้ดิ้นไม่หลุดเลยคอยดู

"มาแล้วคร๊าบบบบ" ผมเปิดประตูเข้ามาก็ทักทายบอสก่อนเลย นั่งทำงานอยู่หน้าคอมเหมือนเดิม
หรือว่าเล่นเกมส์อยู่ก็ไม่รู้ ดูท่าทางวันนี้ไม่ค่อยเครียดเท่าไร
"พี่พีทหวัดดีครับ"
"หวัดดีแบงค์ ตามสบายเลยนะ"
"ครับพี่"
"น้องภูโทรสั่งข้าวสิ เพื่อแบงค์ด้วยนะ"
"แล้วพี่พีทอ่ะ"
"พี่เอา ผัดกระเพรากับหมูทอด"
"กระเพราอะไรอ่ะ"
"ปลาหมึกก็ได้"
"คอเลสเตอรอลมันเยอะนะ เอากุ้งดีกว่า"
"อื้มๆ "
"ไข่ดาวเอาไหม"
"ไม่เอา"
"เอาเหอะน้องภุอยากทาน"
"อื้ม"
"แล้วทำไมมึงไม่สั่งเองอ่ะทำไมต้องให้พี่พีทสั่ง"
"ก็กูจะได้ทานไข่ดาวสองใบไง ถ้ากูสั่งคนเดียวสองใบเลยมันดูน่าเกลียด"
"ห๊ะ"
"มึงเอาไร"
"อะไรอร่อยอ่ะ"
"คะน้าหมูกรอบ อร่อยเวอร์ๆอ่ะ"
"เอาๆๆ"
"ไข่ดาวไหม"
"เอา"
"เอาใส่กล่องไปเผื่อผัวด้วยไหม"
"ไม่เอาอ่ะ กว่าจะถึงห้องเดี๋ยวมันมันเฟรช"
"หราาาาา "
"พี่พีท เอาแค่นี้ใช่ไหมครับบอส"
"ครับ"แล้วผมก็โทรไปสั่ง แล้วบอสก็คว้าตัวไว้
"ทำไรอายไอ้แบงค์มัน"
"ไม่ต้องอายกูหรอก" ขนาดกูกระซิบมึงยังได้ยินอีกนะ
"ขอชื่นใจหน่อยสิ"
"ไม่เอา"
"นะ"
"ก็ได้" แล้วพี่พีทก็หอมแก้มมาฟ๊อดใหญ่ คนบ้า เขินนะเว้ย
"ไปเอาน้ำเอาขนมมาให้แบงค์สิ กว่าข้าวจะมาหิวตาลายพอดี"
"อื้มๆ" แล้วก็เดินสิ้นสติออกไปเอาขนมกับน้ำมาให้ไอ้แบงค์  เขินโว้ยยยยยยย
เดินไปคนโน้นก็แซวคนนี้ก้แซวก็ต้องต่อล้อต่อเถียงกับเขาไปตลอดทาง
ป้าแม่บ้านไปไหนเนี่ย ไม่ได้เจอมาหลายวันแล้ว อ้อ อยู่นั้นเอง
"คุณป้าครับ"
"อ่าวน้องภู จะเอาอะไรค่ะเดี๋ยวป้าเอาไปให้"
"น้องภูมาเอาน้ำกับขนมน่ะครับ เดี๋ยวเอาไปเองได้ครับ"
"เอาน้ำอะไรดีค่ะเดี๋ยวป้าทำให้"
"น้ำเเดงแล้วกันครับ โซดามีไหมครับ"
"มีค่ะ "
"น้ำแดงโซดาก็ได้ครับ ใส่เหยือกอ่ะ แล้วขอแก้วเปล่าสามใบ"
"ได้ค่ะ"
"พักนี้น้องภูไม่ค่อยเห็นป้าเลยอ่ะครับ"
"พอดีลูกป้าไม่สบายน่ะค่ะ ต้องไปเฝ้า"
"แล้วหายดีหรือยังครับ"
"ยังค่ะ เดี๋ยวเย็นนี้ก็ต้องไปอีก"
"เหนื่อยหน่อยนะครับ"
"ค่ะ"คุณป้าเหมือนจะเศร้าๆนะ
"มีอะไรหรือเปล่าครับ บอกน้องภูได้นะ"
"ไม่มีอะไรค่ะ ขอบคุณมากค่ะ" เอ้าร้องไห้ซะแล้ว
"ร้องไห้ทำไมอ่ะครับ  ไม่ร้องนะครับ เดี๋ยวน้องภูจะบอกพี่พีทให้นะครับให้คุณป้าเลิกไวๆจะได้ไปดูลุก ดีไหมครับ"
"ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณมากๆ"
"ไหว้น้องภูทำไมล่ะครับ เดี๋ยวน้องภูอายุสั้นนะ"
แล้วป้าแกก็เช็ดน้ำหูน้ำตา ป้าแกคงเป็นห่วงลูกมากอ่ะ ปรกติป้าแกจะยิ้มง่ายพูดเก่ง
แต่นี้ดูเศร้าไปเลย เห้อ หัวอกคนเป็นแม่อ่ะนะ ลูกเจ็บก็เหมือนตัวเองเจ็บ
เผลอๆจะยิ่งกว่าตัวเองเจ็บเสียด้วยซ้ำ......... ผมรับน้ำกับขนมเล้วก็เดินเข้าไปในห้องพี่พีท
"โอ๊ย อยากดื่มน้ำสีแดงๆจังเลย" ไอ้พี่พนักงานคนหนึ่ง พีอาร์เป็นเก้งสาว ชอบลวนลามผมทางสายตาและวาจา
"เอาหัวโขกโต๊ะสิพี่ เดี๋ยวก็ไหลออกมา"
"น้องภูใจร้าย"
ผมเดินเข้ามาก็เอาน้ำมาวางที่โต๊ะ แล้วก็รินใส่แก้วแก้วหนึ่ง
"แบงค์ ทำเองนะ" แล้วผมก็เอาน้ำแดงไปให้พี่พีท
"เออ"
"พี่พีทททททททททท"
"ครับบบ มีไรครับ"
"น้ำแดง"
"มีมากกว่านั้นมั้ง เรียกแบบเนี่ย" เบื่อจริงคนรู้ทัน
"คือว่า"
"คือว่าอะไรครับ"
"หันมาฟังก่อนดิ"
"ก็ฟังอยู่นี้ไง ทำงานไปด้วย"
"ต้องตั้งใจฟัง"
"อ่ะ โอเค มีไรว่ามาครับ"
"คือป้าแม่บ้านอ่ะ เออ ลูกเขาไม่สบายอยู่โรงพยาบาลใช่ป่ะ แล้วแบบว่า คนเป็นแม่อ่ะก็ต้องห่วงลูกใช่ม๊าาาาา"
"ครับ แล้วไง"
"ก็แบบว่า ช่วงนี้ให้ป้าเขาเลิกเร็วได้เปล่าอ่ะ ป้าเขาจะได้ไปดูลูก"
"แล้วเงินเดือนรับเต็มเหมือนเดิมหรือเปล่า"
"เต็มสิ จะไปหักเขาทำไมอ่ะ เขาต้องจ่ายค่ารักษาลูกอีกนะ"
"ก็ทำงานไม่ครบเวลา"
"ก็ลูกเขาไม่สบาย แล้วอีกอย่างเขาก็ไม่ได้ใช้ให้น้องภูมาขอพี่พีทด้วย น้องภูมาขอเองอ่ะ"
"ถ้าอย่างนั้น น้องภูต้องทำงานแทนป้าเขาในช่วงเวลาที่เหลือ"
"ได้"
"งั้นพี่ก็โอเค"
"ขอบคุณครับบอส จุ๊บ"
"ก้อยๆ ให้แม่บ้านเข้ามาในห้องหน่อย" พี่พีทโทรไปสั่งพี่ก้อย
แล้วสักพักป้าแม่บ้านก็เดินเข้ามา แต่เหมือนจะกลับพี่พีทนะ
"ลูกป้าเป็นไงบ้างครับ"
"ก็ดีขึ้นแล้วค่ะ แต่หมอยังไม่ให้กลับบ้านหมอขอดูอาการก่อน"
"เดี๋ยวผมจะให้ป้าเลิกเร็วหน่อยนะครับ แล้วถ้าวันไหนจะลา ผมจะไม่คิดเป็นวันลาก็แล้วกัน"
"ขอบคุณค่ะคุณพีท" แล้วป้าแกก็ยกมือไหว้พร้อมมีน้ำตาคลอ
"ไม่เป็นไรครับ วันนี้ป้าก็ไปหาลูกได้เลยครับ"
"ค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ"
"ป้าครับ ผมช่วยค่ารักษาพยาบาลลูกป้านะครับ" แล้วพี่พีทก็ยื่นซองสีขาวให้
"ไม่เป็นไรค่ะคุณ ป้าพอมีค่ะ"
"รับไปเถอะครับ ถ้าไม่รับผมไม่ให้เลิกเร็วนะ"
"คุณค่ะ แต่"
"รับไปเถอะครับ"
"ขอบพระคุณค่ะ ขอบคุณมากจริงๆ" แล้วทีนี้ป้าแกก็ร้องไห้ใหญ่เลย
"คุณป้าร้องไห้อีกและ เดี๋ยวน้องภูจะให้พี่พีทยกเลิกทั้งหมดเลยนะครับถ้าป้าร้องไห้แบบเนี่ย"
"ไม่ร้องแล้วค่ะไม่ร้องแล้ว ขอบคุณค่ะ"
"ขอให้ลูกป้าหายไวไวนะครับ"
"ค่ะ ขอบคุณค่ ป้าขอตัวก่อนนะคะ"
"ครับบบบบ"
แล้วป้าแกก็ออกจากห้องไป เห้อ คนเป็นแม่อ่าเนอะ ไม่ว่าลูกจะเป็นอย่างไร
ก็ยังรัก ยังห่วง ยังคิดถึงและปราถณาดีเสมอ น้องภูรักคุณแม่นะครับ  คิดถึงจัง!!!!!
"บอสสสสส ฟ๊อดด บอสน่ารักที่สุดเลย"
"ไอ้ตัวยุ่ง ยุ่งกะเค้าไปทุกเรื่อง พาเพื่อนมาแล้วก็ทิ้งเพื่อนนั่งอยู่คนเดียวเนี่ยนะ"
"เขินหรอ"
"เปล่า"
"จริงอ่ะ แล้วทำไมหน้าแดง" พี่พีทมันเขินอ่ะ  ฮ๋าๆๆน่ารักอ่ะ
"ก็ดื่มน้ำแดง"
"หรอ"
"ไปๆๆเกะกะจะทำงาน"
"อัยย่ะ มีไล่ ไปก็ได้" แล้วผมก็มานั่งทานขนมกับไอ้แบงค์
"มึงโคตรนางงามเลยอ่ะ อยากให้รางวัลคนดีศรีสังคมมากๆ"
"พอเถอะ ที่บ้านม่มีที่ตั้งแล้ว"
"เริ่ดดดดดด"  ฮ่าๆๆๆๆ  สตรอมากอิแบงค์
"แล้วเราจะเอาไงเรื่องพี่บุ้งดีว่ะ"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็พี่บุ้งอ่าสิ ปาดแข็งจะตาย มันไม่ยอมรับว่าเป็นแฟนกับพี่อ้น แล้วตกลงคนที่สวนใช่คนนั้นเปล่า"
"ใช่กุจำได้ คนที่นั่งข้างๆพี่บุ้งอ่ะ แต่งตัวแนวๆอ่ะ เสื้อดำ นั้นแหละคนนั้น ชัวร์"
"นั้นแหละพี่อ้น"
"แฟนกันชัวร์ เดินหนุงหนิงขนาดนั้น มีป้อนน้ำกันด้วย หมอแบงค์ฟันธงเกินเพื่อน"
"แล้วกูได้ข่าวมาว่า เขาย้ายไปอยู่ด้วยกันแล้ว"
"จริงเด่"
"เออ แล้วมึงคิดดูสิ พี่บุ้งมันยังจะปิดบังกูอีก"
"เขาอาจจะมีเหตุผลก็ได้นะมึง แบบว่าไม่อยากให้ใครรู้ว่าเป็นเก้งอ่ะ"
"โอ้โห  กล้าคิดนะมึง แล้วป้อนน้ำกันกลางสวนขนาดนั้นไม่กลัวคนเห็นเลย"
"เออก็จริง แล้วมึงจะอยากรู้เรื่องเขาไปทำไม"
"ก็พี่ชายกูทั้งคน จะคบใครอะไรยังไงกูก็เป็นห่วง"
"เป็นห่วงกับเสือกอ่ะ มันแค่เส้นบางๆกั้นนะ"
"แสรด!!!แบงค์"
"ฮ่าๆๆๆๆ" พี่พีทหัวเราะเสียงดังเกินไปเปล่าอ่ะ
"พี่พีทหัวเราะอะไร"
"เปล่าๆ หัวเราะยูทูปน่ะ"
"หัวเราะได้จังหวะพอดีเลยเนอะ"
"โทษทีๆ"
แล้วข้าวก็มาส่ง หลังจากที่เราคุยกันจนหิวแล้วหิวอีก
"พี่พีทมาทานข้าว"
"อื้ม"แล้วผมก็จัดอาหารให้พี่พีทแล้วเราก้นั่งทานกันสามคน
แล้วเรื่องสนทนาวันนี้ก็เป็นเรื่องอื่นไปไม่ได้นอกเสียจาก เรื่องของ ผักบุ้ง
"พี่พีท น้องภูอยากรู้ที่อยู่คอนโดพี่อ้นอ่ะ"
"ทานข้าวก่อนเดี๋ยวหยิบให้"
"จริงนะ"
"แต่น้องภูควรจะเคารพความเป็นส่วนตัวของคนอื่นบ้างนะ ถ้าเขาอยากบอกเขาจะปิดเราทำไม เเสดงว่าเขามีความจำเป้นที่ไม่อยากให้เรารู้"
"แต่น้องภูอยากรู้อ่ะ เกิดวันไหนพี่อ้นมันฆ่าพี่บุ้งหั่นเป็นชิ้นๆทิ้งลงชักโครกทำไงล่ะ"
"เวอร์"
"พี่พีทไม่เป็นห่วงพี่บุ้งหรอว่ามันไปอยู่ที่ไหน กับใคร เกิดอะไรขึ้นเราได้ตามตัวได้ไง"
"พี่ว่าคนอย่างบุ้ง ใช้น้ำเย็นเข้าลูบได้ ลองพูดลองถามดีๆเดี๋ยวเขาก็บอก"
"ใช้จนน้ำจะหมดตู้เย็นแล้ว ปากแข็งจะตาย"
"กูว่าก็จริงงนะ ตอนกูกับพี่ฝุ่นอ่ะ ยังไม่อยากให้ใครรู้เลย"
"ทำไมมึงถึงไม่อยากให้ใครรู้"
"กลัวโดนล้อ"
"เหตุผลมึง แค่เนี่ย แล้วทำทุกอย่างเพื่อปกปิด เพื่อจะได้ไม่โดนล้อเนี่ยนะ"
"อื้ม"
"รู้ไปแล้วจะได้อะไรขึ้นมา"
"วันนี้น้องภูไปโรงเรียน น้องภูทานข้าวกลางวัน น้องภูก็อยากรู้ว่า เอ...กลางวันนี้พี่พีททานข้าวกับอะไรน๊าาาาา ก็เลยส่งข้อความมาถาม พี่พีทว่าน้องภูจะรู้

ไปทำไมล่ะ" แล้วพี่พีทมันก็นิ่งไปสักพัก
"ก็เพราะอยากรู้ไง"
"ใช่ อยากรุ้ แล้วทำไมถึงอยากรู้ รู้ไหม"
"ไม่รู้อ่ะ"
"ก็เพราะเป็นห่วงไง ห่วงว่าคนที่เรารักจะทานข้าวหรือยัง มัวทำแต่งานหรือเปล่า เดี๋ยวจะเป็นโรคกระเพาะนะอะไรแบบเนี่ย"
แล้วพี่พีทมันก็นั่งทานข้าวไปยิ้มไป จนไอ้แบงค์มันต้องเอาเท้าสะกิดผม  ฮ่าๆๆๆ

ทานข้าวเสร็จไอ้แบงค์มันก็ขอตัวกลับก่อน ผมก็ให้มันกลับเองด้วยแหละ
เพราะว่ามันเย็นมากแล้ว เดี๋ยวขับรถมืดๆมันจะอันตราย เดี๋ยวพี่ฝุ่นเป็นหม้ายจะมาด่าผมอีก
ผมเดินลงมาส่งไอ้แบงค์ข้างล่าง มันก็ขอตัวไปซื้อก๋วยเตี๋ยวเป็ด ผมก็เลยไปกับมัน
"พี่ฝุ่นบอกร้านนี้อร่อยอ่ะ คราวที่แล้วซื้อไป ซดน้ำเกลี้ยงเลย"
"มึงมีความสุขไหมล่ะ เวลาเห็นคนที่เรารักชอบในสิ่งที่เราทำให้"
"มีว่ะ มากๆด้วย"
"แล้วเรื่องบนเตียง พี่ฝุ่นซดมึงเกลี้ยงทั้งตัวเลยเปล่าว่ะ"
"ไอ้บ้า ทะลึ่ง"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"ขอบใจนะมึง"
"ขอบใจกูเรื่องอะไร"
"ที่มึงบอกให้กูรู้จักเอาใจพี่ฝุ่นอ่ะ"
"แค่มึงมีความสุข กูก็มีความสุขแล้วไอ้เพื่อนรัก"
"เน่าว่ะ"
"มึงนั้นแหละพากูเน่าก่อน"
"ได้แล้วค่ะ บะหมี่น่อง" แล้วอ้แบงค์มันก็จ่ายตังค์ แล้วก็ขึ้นคร่อมอไซต์ใส่หมวกกันน็อค
"ขี่ดีๆนะมึง พรุ่งนี้เจอกัน"
"เออ"แล้วไอ้แบงค์มันก็กลับไปหาผัวมัน ผมก็เดินขึ้นไปหาพี่พีทเหมือนเดิม
นั่
รอพี่พีททำงานอีกสักแป๊ปก้ได้เวลากลับบ้าน ตอนนี้ผมได้ที่อยุ่ของคอนโดพี่อ้นมาแล้ว
อยู่ที่ว่าเราจะปฏิบัติการวันไหนดี แต่ตอนนี้เราต้องโยนหินถามทางก่อนดีกว่า
ในเมื่อเราง้างปากพี่บุ้งไม่ได้เราต้องง้างปากพี่อ้นแทน แล้วโชคก็มกเข้าข้างเราเสมอ
"พี่อ้นพี่บุ้งไปไหนอ่ะ"
"ลงไปซื้อของครับ"
"หรอ" แล้วผมก็นั่งลงที่โต๊ะพี่บุ้ง มองไปที่พี่อ้นที่กำลังนั่งทำงาน ผมเลื่อนเก้าอี้ไปนั่งข้างๆ
"พี่อ้น"
"ครับ มีไรหรอ"
"ใช้น้ำหอมยี่ห้อไรอ่ะ "
"viktor & rolf ครับ"
"กลิ่นเดียวกับพี่บุ้งเลยเนอะ"
"หรอๆ" จริงๆผมไม่ได้กลิ่นหรอก ฮ่าๆๆๆๆ
"อื้ม หอมดี พี่อ้นบ้านอยู่ไหน"
"พี่อย่คอนโด บลาๆๆๆครับ แถวๆนี้แหละ"
"หรอ .....คอนโดเดียวกับพี่บุ้งเลยนิ ไม่รู้ว่าห้องเดียวกันด้วยหรือเปล่าเนอะ ล้อเล่นนาาา" แค่นี้ต้องทำหน้าตกใจ
"ครับ"
"พี่อ้น"
"ครับ"
"พี่อ้นมีแฟนยัง"
"มีแล้วครับ"
"แฟนน่ารักไหม"
"น่ารักครับ"
"อยู่ด้วยกันเปล่าอ่ะ"
"อยู่ครับ"
"อื้มมมมมมม สงสัยเราคงต้องทำความรู้จักกันให้มากกว่านี้แล้วมั้ง เพราะว่าเรากำลังจะเป็นครอบครัวเดียวกัน"
ผมเหลือบไปเห็นพี่บุ้งกำลังออกมาจากลิฟท์
"เรื่องที่เราคุยกัน เป็นความลับนะพี่อ้น แม้แต่พี่บุ้งก็ห้ามบอก เข้าใจ๋?
"เข้าใจครับ"
"ดีมาก"ผมลุกออกจากเก้าอี้พี่บุ้งก้เดินมาพอดี
"อ้าวมาแล้วหรอ ไปไหนมาอ่ะ"
"มีไร"
"แค่มาคุยด้วยเฉยๆ กลับบ้านก่อนนะ ว่างๆไปหาคุณย่าบ้างนะท่านบ่นคิดถึง
"อื้ม ฝากบอกคุณยาด้วยว่าพี่ก็คิดถึง"
"โอเค อ้อ คุณย่าบอกว่า มีหลานสะใภ้ก็พาไปให้ท่านรู้จักบ้างนะ หลานบุ้งงงงงง"
"พี่รู้ว่านี้ไม่ใช่คำพูดของคุณย่าหรอก"
"หรอๆๆๆๆๆๆ พี่อ้น"
"ครับ"
"ว่างๆไปเที่ยวบ้านภูบ้างนะ คุณย่าท่านอยากเจอ"
"ได้ครับ" แล้วพี่บุ้งก็หันไปมองพี่อ้น น่าจะทำตาเขียวใส่เเหละ แต่ผมมองไม่เห็นอ่ะ เดาเอา
"รีบไปเลย เกะกะ"
"ว่าน้องเกะกะ จริงๆแล้วจะบอกว่าน้องเป็น ก ข ค ใช่ไหมล่ะ"
"รีบไปให้ไว"
"ไปก้ได้"
"น่าจะเอาขี้เถ้ายัดปากมันตั้งแต่เจอตอนเด็กๆซะก็ดี"
"ไม่ตายง่ายๆหรอกเป็นอมตะ"
"ขอให้คืนนี้โดนสูบพลังให้ตายคาอก" พี่บุ้งมันกระซิบข้างๆหูผม
"เช่นกัน ฮ่าๆๆๆๆๆ" ซะใจโว้ยยยยยยยยยยยยยย
แล้วก็เดินไปเก็บของกลับบ้านกลับช่องซะที .........................................

สวัสดีครับทุกคน

วันนี้มาดึกมากเลย โทษทีนะครับ
พอดี เดินชอปปิ้ง ดูหนังเพลินไปหน่อย(แต่กิจกรรมทุกอย่างทำคนเดียว )


ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับ ขอบคุณมากๆจริงๆๆ



รักนะ


"แหงนมอง ท้องฟ้า สีส้มยามเย็น
นกบินเล่น เร่งกลับรัง ไปหาเมีย
แต่เรา แม่ม!!ค๊อดเหงา  เดินใจเสีย
ใจละเหี่ย ไม่มีเมีย ให้กลับไปหา

เดินเตะ กระป๋องโค้ก โขกกับเสาไฟ
มันก็จัญไร กระเด้งกลับ ประทับหน้าฉัน
มึนเลยเรา เก็บทิ้งถัง ขยะเร็วพลัน
เดินไปงั้นงั้น ไม่อยากกลับบ้าน โทษที"

[EunSung87]

จิ้มๆคนแต่ง
แอบเข้ามาโพส
คนอ่านก็แอบเข้ามาอ่าน
+เป็ดให้ด้วยอิอิอิ

[gupalz]

ดึกยังไงก้อรอ

[tumtok]

น้องภูนี้ต้องรู้ทุกเรื่องจริงๆ

[Horizon]

น้องภูอยากรู้ สนใจทุกคน

[MoMoRin]

Yay~~p'pete n'phuu waan tae chaw loei,,hu hu  hu... p'aon lut bork n'phuu mod laew na kha na,,5555

[BeeRY]

เดี๋ยวนี้กลอนท้ายบทชอบขโมยซีนนะ ตลกอ่ะ
ถึงน้องภูจะเป็นตัวยุ่ง แต่ตัวยุ่งคนนี้น่ารักที่สุดเลยยยย

[roseen]

 :กอด1:เพื่อนมันพูดถูกนะน้องภู

[tawan]

น้องภูร้ายยยยยยยย

ชอบบบบบบบน่ารักกกกกกกก

 

[naiin]

น้องภูเริ่มจะร้ายนิดๆนะเนี่ย กัดไม่ปล่อย

[greensnake]

ชอบน้องภูโหมดอ้อนจริงๆ ปกติก็น่ารักอยู่แล้วนี่คูณสองเลย
ถ้าเป็นอย่างนี้ทุกเช้าคุณย่าคงจะสบายหูขึ้นเยอะเลย
แต่ความอยากรู้อยากเห็นเรื่องพี่บุ้งก็ยังคงมีอยู่เท่าเดิม
ก็พี่ทั้งคนนี่เนอะ จับไม่ได้คาหนังคาเขาน้องภูคงไม่เลิกแน่ๆ
พี่บุ้งเค้าคงมีเหตุผลของเค้าแหละน่า ไม่งั้นคงบอกไปแล้วล่ะ
ว่าแต่พี่พีทกับน้องภูนี่เค้าหวานกันได้ทุกสถานการณ์จริงๆ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[ujen]

น้องภู

 

[POPEA]

น้องภูเสน่ห์แรงงงง
ทำไมพี่บุ้งถึุงปากแข็งได้ขนาดนี้เนี้ยย 555.
 

[seaz]

ด้วยความรักพี่บุ้งของน้องภู อยากรู้ไปหมดซะทุกเรื่องจริงๆ นะ ^^

[W-Rose]

น่ารักจริงๆ
 

[Nus@nT@R@]

น้องภูเนี่ย จริงๆเล้ย ฮ่าๆๆๆ

[Karn12]

แสบจริง ๆ น้องภู

[TeeRuk♥]

อยากอ่านผักบุ้งๆ

[Gu_Ton_Za]

อ่านทันสักที ชอบน้องภูมากมายก่ายกอง อิอิ 

[ladymoon_yy]

บุ้งปากแข็งอ่า 

[เฉาก๊วย]

นักสืบภูสืบได้แบบทำให้ไก่ตื่นมาก

[4559]

ภูนี้สุดๆอ่า

[CarToonMiZa]

ไม่มีเรื่องไหน
ที่น้องภูไม่รู้

[september]

 
ทำตัวเหมือนกับโคนัน จริงๆ น้องภูววววว