^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)  (อ่าน 2838656 ครั้ง)

ออฟไลน์ ● MaYa~Boy ●

  • ฉันมันคนขี้อิจฉา
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3998
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-2

ออฟไลน์ mizzmizz

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 475
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-1
อ๊ายยย ไม่ได้เข้ามาอ่านซะนาน
พอได้มาอ่านวันนี้ ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะคะพี่พีทกะน้องภู
ได้อ่านแล้วชื่นใจจังเลย อิอิ รักคนแต่งจังค่ะ  :man1:

ออฟไลน์ Still_14OC

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2041
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-7
ชักจะออกตัวแรงแล้ว โยชิ

ออฟไลน์ ToffeE_PrincE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-4
อากาศร้อน อารมณืแปรปรวน
มีความสุขท่ามกลางความรักจากหลายรูปแบบ

 :กอด1:

ออฟไลน์ nongrak

  • ยังไงก็รักคาเมะจังที่สุด
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +912/-14
ทีแรกนึกว่าน้องภูงอนอะไรพีท ที่แท้เบื่อเพราะอากาศร้อน
ยังไม่เบื่อเลยจ้ะ แต่คู่มิวมาเยอะๆหน่อยสิ

spisyjames

  • บุคคลทั่วไป
คอมเม้นที่100


ขอมอบให้น้องภู กะ พี่พีท  จร้า



 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

ออฟไลน์ Monkey D lufy

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +245/-4
อิิอิ  น้องภูน่ารัก

ยังไม่เบื่อหรอกค่ะ  ขอให้เจอเนื้อคู่จริงๆนะค่ะ 

yayee2

  • บุคคลทั่วไป
เด็กๆพวกนี้โชคดีจริงๆที่ได้อยู่กับผู้ใหญ่ใจดี ใจกว้าง เข้าใจโลกแบบคุณย่า
ในความคิดของเรานะ เราคิดว่าด้วยว่าเด็กๆกลุ่มนี้ ไม่ได้มีมิจฉาทิฐิด้วยแหละ จึงรับฟังและปฏิบัติตามที่ผู้ใหญ่ท่านชี้แนะ
การดำเนินชีวิตของเด็กกลุ่มนี้ จึงค่่อนข้างไปได้ด้วยดี ไม่ค่อยมีปัญหาอุปสรรค

ที่ถามว่าเบื่อหรือยัง ตอบได้เลยนะว่าไม่เบื่อ เพราะเรารู้สึกคุ้นเคยกับตัวละครเหล่านี้ ดั่งหนึ่งว่ามีตัวตนจริงๆ
รู้สึกผูกพัน รู้สึกดีๆ รู้สึกชื่นชอบ(เผลอๆแอบรักด้วยนะ) เข้ามาอ่านทุกครั้งเหมือนกับได้เฝ้ามองดูกลุ่มเด็กๆข้างบ้านที่เราแอบรัก
ค่อยๆเจริญเติบโตขึ้นไปเรื่อยๆ เราก็คอยชื่นชมอยู่ห่างๆเป็นแบบนั้นนั่นแหละ
แต่ถ้าผู้เขียนจะขมวดเรื่องให้จบ และเริ่มต้นเรื่องใหม่ ก็สุดแต่ใจผู้เขียนจ้ะ เพราะงานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกราเป็นธรรมดา
เขียนเรื่องใหม่ก็จะติดตามเรื่องใหม่ เรื่องน้องภูก็คงอยู่ในความทรงจำต่อไป

ดีใจด้วยนะจ๊ะที่จะได้เจอเนื้อคู่ :m3:

ออฟไลน์ meadthat

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-0
มาวิ่งเล่นรอน้องภูครับบบ อิอิ

ออฟไลน์ dukdikdukdik

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2520
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +233/-3
เข้ามารอน้องภูกับพี่พีท

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ toy

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 33
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
รออยู่นะคับ  หวังว่าคงจะจบก่อนเปิดเทอมนะคร้าบบบบบบบ   สาธุๆ   > /.\<

ออฟไลน์ lepetitnong

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 44
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
มาต่อได้แล้ววววววววววววววววววววว  :z3:

ออฟไลน์ K.Pupoom

  • รักข้ามรั้วไอ้ตัวแสบ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 387
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +966/-5
ตอนที่....126

 :z1:

เช้าวันอาทิตย์
ที่ร้อน แสนร้อน โคตรร้อน 
จนไม่สามารย่างกายออกจากบ้านไปไหนได้

ผมนังเล่นไอแพดอยู่ที่ห้องรับแขก หลังจากผ่นอาหารมื้อกลางวันไปเรียบร้อย
พี่พีทนั่งทำงานอยู่ข้างบน ไอ้อิคหลับอยู่บนห้องเหมือนมันไม่ค่อยสบาย
ส่วนพี่บุ้งพี่อ้นแล้วก็คุณย่านั่งทำขนมกันอยู่ในครัว ตามระเบียบ

"พี่ภู"
"อื้ม"
"ทำไรอ่ะ"
"เล่นเฟซ"
"ทานขนมไหม คุณย่าทำ อร๊อยอร่อย"
"เคยทานแล้ว"
"เคยทานแล้วทานอีกไม่ได้หรอไง"
"ไม่เอา เดี๋ยวอ้วน ส่องกระจกบ้างนะโยชิ หน้าแกอ่ะแน่นมาก"
"ก็ช่างดิ" เริ่มกัดขนมคำเล็กลง เคี้ยวช้า หลังจากที่ทานอย่างเอรดอร่อย
"ทำเป็นไม่สนใจไปเถอะ ระวังผัวจะหนีไปหาไอ้ที่เด็กกว่า ใสกว่า น่ารักกว่า แล้วก็หุ่นดีกว่า"
"อยากไปก็ไปไม่แคร์"
"ทำเป็นพูดดีไปเถอะ ถึงวันนั้นแล้วจะรู้สึก"
"ก็แสดงว่าเขาไม่ได้รักที่ใจของโญชิ เขารักแค่เพียงร่างกาย"
"ที่แกพูดมันก็ถูก แกใช้ใจมัดเขาได้ แต่จะดีกว่าไหมถ้ากายช่วยมัดอีกแรง"
"พี่ภูจะพูดเพื่อ" เริ่มโมโห จนวางจานขนมลง นั่งกอดอก ตาเหม่อลอย
"ดื่มน้ำก่อนไหม เดี๋ยวติดคอนะ ฮ่าๆๆๆ"
"พี่ภูอ่ะเเกล้งโยชิอีกแล้วใช่ไหม"
"เปล่า แค่เตือนสติ พี่เห็นแกตั้งแต่ลืมตาตื่นมา ปากไม่เคยว่างเลย"
"โห่เอ๊ย ก็มันอร่อยนินา"
"ถ้างั้นอนาคตแกก็เป็นได้อยู่สามอย่าง"
"อะไรหรอ"
"เบาหวาน ความดัน ไขมันในเส้นเลือด"
"แรงอ่ะ"
"เอาแค่พอดีโยชิ ขนมเนี่ยก็ทานให้มันแค่ดับความอยาก ไม่ใช่เล่นทานเอาจริงเอาจังจนอิ่ม"
"จะพยายามก็แล้วกัน"
แล้ววมันก็คว้าจานขนมที่เหลือมาทานต่อ ฮ่าๆๆๆ อ้วนเป็นตุ่มผัวทิ้งจะสมน้ำหน้าให้
"แล้วนี้ไอ้อิคไปไหน"
"นอน เห็นบ่นๆว่าปวดหัว"
"ก็บอกแล้ว แดดร้อนขนาดนั้น ดันไปอาบน้ำให้ไอ้มดแดงมัน แล้วหายาให้มันทานหรือยัง"
"เรียบร้อยแล้ว"
"อืมดี อย่าให้เขาดูแลเราฝ่ายเดียวเหมือนคนเห็นแก่ตัวรู้ไหม"
"ครับ"
"พี่ภูๆๆๆๆ  พี่พีทหลับหรอ"
"นั่งทำงานไม่ได้หลับ ทำไมอ่ะ"
"จะชวนไปปีนต้นมะม่วง"
"แดดร้อนจะตายห่า แล้วอีกอย่างคราวที่แล้วไม่เข็ดหรอไง"
"ก็แค่ปีนต้นมะม่วงเฉยๆไม่ได้ข้ามไปฝั่งโน้นซะหน่อยนินา"
"เอาไว้เย็นๆค่อยคิดอีกที แต่พี่ต้องไปขอพี่พีทก่อนนะ"
"โห่เอ๊ย ที่แท้ก็กลัวผัวดุ"
"แห๋  แล้วเวลาเกิดเรื่องเนี่ย ใครรับไว้ล่ะ ไม่ใช่พี่หรอ แกเคยโดนไหมล่ะ"
"เอ้าพี่พีทไม่ใช่ผัวโยชินิ ลองมาดุโยชิสิ ตบหัวทิ่มเลย"
"ให้กล้าเถอะแกอ่ะ"
"แล้วพี่ภูเป็นไงบ้างอ่ะ เรื่องที่มหาวิทยาลัยอ่ะ"
"เรื่องคนมาจีบอ่าหรอ"
"นั้นเชียว"
"ก็รำคาญอ่ะ เพื่อนในกลุ่มอ่าแหละ"
"มีเฟซป่ะขอดูหน่อยดิ"
"มีๆ" แล้วผมก็เปิดเฟซของไอ้ททิกเกอร์ ให้ไอ้โยชิดู
"ทิกเกอร์ ไทเกอร์ "
"อื้ม มันชื่อทิกเกอร์"
"หล่อนิหว่า เวลายิ้มน่ารักด้วย หวั่นไหวมั้งป่ะ"
"เฉยๆ "
"ไมอ่ะ"
"มีผัวแล้ว"
"เอ่อ ผ่าน แล้วอีกคนอะ"
"นี้ไง คนนี้"
"โอ้โห หล่อเข้ม ยังกับพระเอกละครช่องเจ็ดเลยอ่ะ"
"อือ"
"ชอบคนไหนมากกว่ากันอ่ะ"
"ไม่มีคำว่าชอบในสารระบบ"
"หนักแน่น เพราะมีผัวแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ"
"แล้วพี่พีทรู้ไหม"
"รู้"
"ไม่โวยวายหรอ"
"ไม่ว่ะ ครั้งนี้แปลกมากเลยอ่ะ พี่พีทนิ่งมาก แถมอารมณ์ดีอีกต่างหาก"
"คงคิดอะไรได้แล้วล่ะสิ ดีจะได้โตซะที"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"แล้วพี่ภูจะจัดการกับไอ้สิงคนนี้ยังไงอ่ะ ถ้ามันไม่ยอมเลิกตื้อ"
"พี่มีผู้ช่วย"
"ใครอ่ะ "
"เพื่อนสาว สองคน ในกลุมนั้นแหละ"
"ไว้ใจได้หรอ"
"ได้สิ"
"อื้อออออ ระวังตัวด้วยนะ เดี๋ยวจะเหมือนคราวไอ้แว่น พวกเราอาจจะไม่โชคดีแบบคราวนั้นก็ได้"
"อืม พี่ก็พยายามไม่ไปไหนกับมันสองคนตามลำพังอ่ะ"
"อืมก็ดี "
"แล้วแกอะเป็นไงบ้าง"
"เรื่องไหนอ่ะ"
"ก็ทุกๆเรื่องอ่ะ"
"ถ้าเรื่องพี่อิคก็ไม่มีปัญหาอะไรอ่ะ พี่เขาก็ดูแลดี แต่หื่นไปหน่อย "
"แกน่าจะชอบนะ"
"บางทีมากไปมันก็ไม่ไหวนะ ไม่มีเเรงไปเรียนหนังสือ ฮ๋าๆๆๆๆ"
"เดี๋ยวปรับตัวได้ก็ชินเองแหละ อย่าให้มันดึกมากสิ สองสามทุ่มก็มุดมุ้งกันได้แล้ว"
"ยังทำการบ้านไม่เสร็จเลยตอนนั้นอ่ะ"
"ปากก็บอกเหนื่อย แต่ในใจเนี่ยสู้ตายใช่ไหมละ"
"พี่ภูบ้า" นานๆทีจะเห็นมันอาย ย้อนนึกถึงวันแรกที่เจอมัน มันดูเรียบร้อยมาก
จากวันนั้นจนวันนีรู้ได้เลยว่ามองมันผิดไปเพราะที่จริง มันแรดมาก ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
"ตั้งใจเรียนหน่อยนะโยชิ"
"ครับ"
"แกอยากเรียนอะไรแกนึกไว้ยัง"
"มันเยอะอ่ะ ยังไม่ได้กลั่นกรอง"
"ก็ค่อยๆคิด แต่อยาคิดนานล่ะ แปปๆเดี๋ยวก็ปีหนึ่งแล้วนะ"
"เหมือนที่เรารู้จักกันมาครบปีแล้วใชไหม"
"อื้ม"
"พี่ภู"
"อะไร"
"ถ้าวันหนึ่งพี่อิคไม่รักโยชิแล้ว โยชิขอมาอยู่กับพี่ภูได้ไหม"
"ได้สิ ก็แกเป็นน้องชายพี่นิ แล้วทำไมคิดแบบนั้น"
"ไม่รู้สิ อะไรๆมันก็ไม่แน่นอนไม่ใช่หรอ พี่อิคเข้ามหาวิทยาลัยคนหล่อๆน่ารักๆก็เยอะแยะ"
"แกลืมที่คุณย่าสอนไปแล้วหรอโยชิ"
"ไม่ได้ลืม โยชิแค่ทำใจให้มันนิ่ง เราไม่รู้หรอกว่าอะไรจะเกิด จริงไหม"
"เอาเป็นว่า ถ้าใครไม่รักแกก็ช่าง ยังไงแกก็ยังมีพี่คนนี้เสมอนะ แกลบความทรงจำที่แกบอกตัวเองเสมอว่า แกตัวคนเดียวไปได้เลย เพราะวันนี้ แกมีพี่ เป็นพี่ของแกอีกคน"
"ขอกอดหน่อย" แล้วไอ้โญชิมันก็กอดเอวผม หัวพิงมาที่ไหล่
"พอได้แล้ว เดี๋ยวผัวฉันมาเห็น"
"เขาคงไม่คิดว่าเราสองคนจะเลสเบียนกันหรอกมั้ง"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ" ผมก็เอามือขยี้หัวมัน มันคือกระจกเงาที่สะท้อนตัวผมไปทุกเรื่อง
ไม่เว้นแม้แต่เรื่องความคิด ไม่ว่าจะเศร้าหรือสุข โยชิบ่งบอกความเป็นผมได้เกือบทั้งหมด
สงสัยชาติที่แล้วเราสองคนต้องเกืดมาเป็นฝาแฝดกันแน่นอน ชาตินี้มันเลยตามมาเจอผมได้
"น้องภู น้องภูลูกกกก"
"ครับคุณย่า น้องภูอยู่นี้ครับ"
"เอา เฉาก๊วยไปให้พี่เขาหน่อยลูก"
"ครับ"
"โยชิไปทานขนมกับย่าไปลูก"
"ครับคุณย่า"
"แล้วเจ้าอิคเป็นไงมั้ง ตื่นยัง"
"หลับปุ๋ยเลยครับ ก็ดันไปอาบน้ำไอ้มดแดงแดดร้อนๆนินา พี่ภูห้ามก็ไม่ฟัง"
"นั้นสิ ดื้อเนอะ"
"ต้องตีนะครับคุณย่า"
"ย่าให้โยชิตีก็เล้วกัน"
"ได้เล้ยยยยยย"
ผมเดินมาหยิบเฉาก๋วยในน้ำเชื่อ มีแปะก๊วยแล้วก็พุทราจีนด้วย ใส่น้ำแข็งป่นโรยน้ำตาลทรายแดง
"แล้วน้องภุไม่ทานหรอเอาไปถ้วยเดียวอ่ะ" พี่อ้นถาม
"เดี๋ยวน้องภูลงมาทานข้างล่าง"
"พี่พีทเขาคงอยากทานไปมองหน้าน้องภูไปมั้ง"
"ไม่เอาอ่ะ เบื่อขี้หน้าแล้ว"
"แหม๋ พี่ภูทำเป็นมาเบื่อ พอพี่พีทไม่อยู่ไม่กี่ชั่วโมงหัวใจก็วุ่นวายแล้ว"
"รู้ดีนะไอ้โยชิ"
"จริงป่ะละ"
"ชิส์"
แล้วผมก็เดินขึ้นมาข้างบนพร้อมขนมแล้วก็น้ำดื่ม
เปิดประตูเข้าไปในห้องคำถามแรกที่เจอก็คือ
"ไปซนที่ไหนมา"
"เปล่านิ"
"แน่"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็สองศรีพี่น้องรวมตัวกันเมื่อไรมีเรื่องทุกที"
"ชิส์ อะคุณย่าให้เอามาให้"
"อะไรอ่ะครับ"
"เฉาก๋วย"
"ป้อนด้วยสิ ทำงานเห็นไหมมือไม่ว่าง"
"ไม่ว่างก็ไม่ต้องทาน วางตรงนี้นะ"
"แล้วจะไปไหน"
"น้องภูก็จะไปทานของน้องภูน่ะสิ"
"แล้วทำไมไม่เอามาทานกับพี่"
"น้องภูอยากทานกับคุณย่า"
"แล้วไม่อยากทานกับพี่หรอ"
"ก็พี่พีททำงานนินา รีบทานเถอะเดี๋ยวน้ำแข็งละลายไม่อร่อยนะ"
"ป้อนพี่มันลำบากมากนักหรอ" มาไม้นี้อีกแล้ว แล้วเราก็แพ้ไม้นี้ทุกทีสิ
"อืมๆ"
แล้วผมก็ลากเก้าอี้อีกตัวมานั่งข้างๆพี่พีท แล้วกป้อนขนมให้พี่พีท
"ไม่เห็นจะทำงานเลย นั่งยิ้มอยู่นั้นแหละ ความจริงทานเองก็ได้นะ"
" เมื่อวานน้องภูอ้อนพี่พีทยังไม่บ่นสักคำ พี่อ้อนน้องภูบ้างบ่นตั้งแต่ขนมเต็มถ้วยจนจะหมดถ้วยแล้วเนี่ย"
"ก็เวอร์ไป เค้าพึ่งบ่นสองสามคำเองนะ"
"หราาาา" ก็ต้องเอาขนมยัดปากพี่พีทไป เพราะว่ามันพูดมากกินไปแล้ว
นั่งป้อนพี่พีทจนขนมหมดถ้วยผมก็ยื่นน้ำในแก้วให้ดื่ม พี่พีทก็รับไปดื่มจนหมดแก้วสงสัยจะหิวจริงๆ
"อิ่ม อิ่มแล้วก็ง่วงจัง นอนกันป่ะ อยากกอดเมียอ่ะ"
"ดูเวลาด้วย"
"กอดเฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรนิ"
"น้องภูไมง่วง น้องภูจะไปทานขนมแล้ว"
"ใจร้าย"
"พักสายตาบ้างก็ดีนะ จ้องคอมพิวเตอร์นานๆตามันจะหล้า เปลี่ยนอิริยาบถบ้าง"
"จ้ะ ฟ๊อดดดดดด "
"ไปแล้วนะ"
"อื้ม อิ่มแล้วขึ้นมาหาพี่นะ"
"มีไร"
"อยากเห็นหน้า"
พี่พีทเป็นแบบนี้ตั้งแต่วันแรกที่เราคบกัน ผมเองก็เช่นกันผมยอมรับนะครับว่าติดพี่พีทมาก
เหมือนยิ่งนานวันเราสองคนยิ่งเหมือนจะขาดกันไม่ได้ ผมเองก็ขาดพี่พีทไม่ได้
แล้วผมคิดว่าพี่พีทเองก็เช่นกัน เราเป็นเหมือนของที่ทดแทนให้ระหว่างกัน เราจึงขาดกันไม่ได้
"ไปซะนานเชียว เค้าอิ่มกันหมดแล้วพ่อคุณ ไปเสิร์ฟเฉาก๋วยหรือว่าเสิร์ฟถั่วดำกันแน่"
"เรานี้นะเจ้าผักบุ้ง เดี๋ยวเถอะ ว่าน้อง เดี๋ยวถ้าเกิดอะไรขึ้นย่าไม่ห้ามน้องนะ แถมจะยุด้วย"
"บุ้งก็แค่แซวน้องขำๆ"
"น้องภูชินแล้วครับคุณย่า กับปากตำแย ถ้าไม่ได้เหน็บแนมคนอื่นก็คงจะคันๆๆๆๆๆ"
"แรงอ่ะ"
"มาทานขนมลูกมา ย่าแช่ไว้ในตู้เย็นน่ะ เอาน้ำแข็งใส่เข้านะ"
"ครับคุณย่า  โยชิ ไปดูไอ้อิคหน่อยไป ตื่นหรือยัง "
"จร้าาาา"
"ถาตื่นแล้วก็ให้มันลงมาทานขนมนะ"
"ครับผม"
"แล้วพ่เราเขาทำอะไรอยู่ละลูกไม่ลงมาข้างล่างเลย"
"ทำงานน่ะครับ เห็นว่าด่วน"
"อืมมม....พักนี้ซูบๆปไปนะพี่เราอ่ะ"
"ก็ไม่มีคนไปทานข้าวกลางวันที่บริษัทด้วยน่ะสิครับ วันๆทำแต่งานไม่ค่อยทานอะไร" พี่อ้นเสริม
"พี่ก้อยไม่เตรียมอาหารให้หรอ" ผมถามพี่อ้น
"เตรียม แต่พี่พีทก็ทานบ้างไม่ทานบ้าง"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็ทำงานจนลืมน่ะสิ เห็นทานได้ก็ตอนน้องภูโทรหานั้นแหละ"
"ตาแก่เมียเด็กนี้เป็นเอามากนะ ฮ่าๆๆ" คุณย่าพูดไปขำไป
"น้องภูก็ยุ่งๆ กลางวันก็ไม่ค่อยได้โทรหาอ่ะ"
"พี่เขาโตแล้ว หนูไม่ต้องกังวลหรอกลูก เรื่องแค่นี้ยังดูแลตัวเองไม่ได้ก็ช่างเขา"
"ตาแก่เนี่ยนะครับ"
"ใช่ ฮ่าๆๆๆๆ"
แล้วไอ้โยชิมันก็เดินลงมา
"ไอ้อิคยังไม่ตื่นหรอโยชิ"
"ตื่นแล้ว เข้าห้องน้ำอ่ะเดี๋ยวตามลงมา"
"งั้นก็ไปเตรียมขนมให้สามีเธอสิย่ะ"
"อืม"
"เป็นไงบ้างลูก อิค ดีขึ้นไหม"
"ดีขึ้นมากเลยครับคุณย่า ได้นอนพักไปตื่นมาโล่งเลย"
"เดี๋ยวทานขนมนะลูก หิวข้าวไหม"
"ยังครับ"
"เดี๋ยวก่ออนนอนก็ทานยาอีกสักครั้งนะลูก"
"ครับคุณย่า"
"อ่ะ" ไอ้โยชิ เอาขนมมาตั้งตรงหน้าไอ้อิค
"ขอบคุณครับ"
"อือ"
นั่งทานขนมกันไปคุยกันไป ช่วยคุณย่าทำอาหารสำหรับมื้อเย็นนี้
แล้วผมก็ปลีกตัวขึ้นมาข้างบน มาดูสิว่าพี่พีทแอบทำอะไรหรือเปล่า
เผื่อแอบคุยกับกิ๊กจะได้จัดการซะตั้งแต่ต้นลม เข้าไป ก็เห็น นอนหมดสภาพมาก แต่ยังหล่อนะ
"พี่พีทททท" ผมเรียกเบาๆแล้วก็เอามือแตะที่หน้าผากตัวเย็นมาก เปิดแอร์ซะยังกะขั้วโลก
เรียกแล้วก็ยังไม่ตื่น เลยไปหยิบผ้าห่มอีกผืนมาห่มให้ เพราะตอนนี้พี่พีทนอนทับผ้าห่มอยู่
ถ้าดึงออกมาคงต้องตื่นแน่ๆ หยิบผ้าห่มมาให้ แล้วก็เดินไปเรียงเอกสารที่โต๊ะให้เป็นระเบียบ
เก็นซองขนม แก้วน้ำวางให้เป็นที่เป็นทาง แล้วก็ต้องไปเห็นสิ่งๆหนึ่ง
"กางเกงใน มาอยู่ตรงนี้ได้ไงว่ะเนี่ย" สงสัยจะเป็นตอนที่ซัมติงกัน
เลยเหวี่ยงมาตรงซิกมุมนี้ ของใครละนั้น ว๊ายยย ของเรา ฮ่าาาาาาาาา
ก็เลยเก็บกวาดห้องไปทีเดียว ทำไปหยิบโน้นหยิบนี้ดูไปเรื่อยเปื่อย รอเวลาปลุกพี่พีท
แล้วโทรศัพท์พี่พีทก็สั่น ผมดูที่หน้าจอก็เป็นชื่อพี่โค้กเลยกดรับ ยังไม่ทันพูดฮัลโหล พี่โค้กก็ใส่เป็นชุด
"ไอ้พีท เกิดเรื่องใหญ่แล้วมึง ถ้าเมียมึงรู้นะเอามึงตายแน่"
"อือ" เรื่องอะไรม่รู้ล่ะ แต่ตอนนี้ต้องรู้
"เด็กมึงอ่ะ ที่มึงเคยคั่วเมื่อสมัยตอนอยู่เมืองนอกอ่ะ นี้เขากลับมาแล้วนะเว้ย กูเจอ แล้วมันก็บอกอีกด้วยว่าจะไปหามึงที่บ้าน"
"อืม"
"มึงไม่ตกใจหรอว่ะ เห้ย มึงก็รู้นิหว่า ว่าเขาแรงแค่ไหน ถึงมึงจะไม่ได้ชอบเขาก็ตามเถอะ "
"แล้วไง"
"เดี๋ยวๆๆๆๆ ใครอ่ะ"
"เมียพี่พีท"
"ชิหายแล้วไอ้โค้ก"
"เล่ามาอย่างละเอียด ไม่อย่างนั้นมีพี่กับมิวปัญหาแน่"
"น้องภู พี่ไม่รู้ ถามไอ้พีทเองแล้วกันนะ แค่นี้นะ"
"เดี๋ยวววววว จะเล่าดีๆหรือจะให้ใช้วิธีบังคับ"
"โหยยยยยยย"
"นับหนึ่ง"
"โอเคๆๆๆ เล่าก็เล่า ก็เด็กคนเนี่ยเคยมาจีบไอ้พีท แต่ไอ้พีทไม่ได้สนใจอะไร คิดแค่ว่าเป็นน้องคนหนึ่ง แล้วก็เห็นว่าน้องเขาเป็นคนไทยด้วย"
"แล้วไงอีก"
"ก็ไม่ไง ก็คบแบบเพื่อน แค่ทานข้าว ดูหนัง เที่ยวกัน ทุกครั้งก็มีพี่ไปด้วย"
"เคยมีอะไรกันไหม"
"ไม่เคย น้องเขาพยายามเสนอบ่อยมาก แต่ไอ้พีทมันพึ่งผ่านการอกหักมา มันก็เลยไม่มีใจจะทำอะไรน้องเขา"
"จูบละ"
"ไม่มีนะ มีแต่น้องเขาแอบหอมแก้มตอนไอ้พีทเผลอๆ"
"พี่โค้กกำลังมีความลับกับน้องภูนะ"
"ไม่มี เล่าหมดแล้วเนี่ย เดี๋ยวไอ้พีทเอาพี่ตายแน่ถ้ามันรู้ว่าพี่บอกน้องภูอ่ะ"
"แล้วพี่โค้กจะให้น้องภูเป็นอีโง่หรอไง"
"โหอยาพูดแบบนั้นดิที่รัก พี่พีทมันรักน้องภูจะตาย รักมากกกกก อย่าเอาอดีมาทำลายปัจจุบันสิครับ"
"แหม๋ๆๆ เข้าใจพูดนะ เข้าข้างเพื่อนตัวเองล่ะสิ"
"พี่พูดจริงงๆ ตั้งแต่พี่เป็นเพื่อนมันมา พี่ไม่เคยเห็นมันรักใครเท่าน้องภูมากกอนเลยนะ แฟนมันกี่คนๆก็ไม่เท่านี้"
"หราาาาา"
"จริง พี่ยังเคยด่ามันเลยว่าหลงเด็กละสิ"
"แล้วพี่พีทตอบว่าไง"
"ก็เด็กมันน่าหลง ฮ่าๆๆๆๆ"
"แล้วนังนั้นอ่ะชื่ออะไร"
"เขาเป็นผู้ชาย ไปเรียกเขานังนั้นได้ไง"
"พี่โค้กจะให้น้องผู้เรียกคนที่จะมาแย่งสามีตัวองว่า คุณ หรอ ฝันไปเหอะ"
"โหดวุ้ย"
"ตกลงเขาชื่ออะไร"
"แอร์"
"แล้วเขาจะมาหาพี่พีทที่บ้านหรือที่ทำงาน"
"ที่บ้าน"
"เมื่อไร"
"น่าจะวันนี้"
"โอเค เรียกรถพยาบาลไว้ได้เลย แค่นี้นะ ขอบคุณมากสำหรับข้อมูล"
"เห้ย จะทำอะไรเขา"
"แค่นี้นะ"
"น้องภูๆๆฟังพี่ก่อน อย่าไปแลกกับเขาเลย เราดีเกินไป"
"น้ำดีก็ต้องเอามาไล่น้ำเสียสิ"
"อยู่เฉยๆเถอะเดี๋ยวไอ้พีทมันก็จัดการของมันเองแหละะ เชื่อพี่ นะ คนดีของพี่"
"จะพยายาม แค่นี้นะน้องภูจะไปถูห้องแล้ว พี่พีทหลับ เดี๋ยวตื่นแล้วให้โทรหา"
"ครับ อย่าลืมที่พี่บอกนะ"
"บอกว่าไรอ่ะ จำไม่ได้แล้ว แค่นี้นะ "
แล้วก็วางโทรศัพท์จากพี่โค้ก หันไปมองพี่พีทก็นะ หึ่มๆๆๆๆๆๆ อยากจะบีบคอ
" ถูบ้านเพลินไปหนน่อย ถูไปถูมาถูเก้าอี้เลื่อนไปชนกล้องใส่ดินสอตกลงพื้นกระจัดกระจาย
พี่พีทเลยสะดุ้งตื่น
"อะไรอ่ะ "
"น้องภูขอโทษ ถูพื้นไปโดนมันตกอ่ะ"
"แล้วเป็นอะไรหรือเปล่า"
"เปล่า" น้องภูอ่ะไม่เป็นหรอก แต่แกนั้นแหละที่จะเป็นไอ้พ่พีท
"มาให้กอดหน่อยเร็ว"
"ไม่เอา ตัวเหนียว"
"เร็วอย่าดื้อ" ก็ต้องเดินเข้าไปให้เขากอด ผมก็ล้มตัวอนทับไปบนร่างพี่พีท
พี่พีทก็โอบเอวไว้แน่น
"พี่พีท"
"หืม"
"ถ้าวันหนึ่ง"
"เอาอีกแล้ว ถ้าอีกแล้ว"
"ฟังก่อนดิ ซีเรียสนะ"
"ถ้าวันหนึ่ง กิ๊กเก่าพี่พีท มาหาพี่พีทที่บ้าน พี่พีทจะทำไง"
"ไม่ทำไงก็ต้อนรับเหมือนแขกทั่วไปแล้วแนะนำเมียคนนี้ให้เขารู้จัก"
"ถ้าเขาแสดงอิทธิฤิทธิ์ล่ะ"
"ก็ปล่อยเขา ถ้าเขาอยากเจออิทธิฤิทธิ์เมียพี่ "
"อืม"
"ว่าแต่เราเถอะ เข้าใจใช่ไหม ว่าสิ่งเหล่านั้นคืออดีต ปัจจุบัน เมียพี่มีแค่คนนี้คนเดียว ในอนาคตก็จะคนนี้คนเดียว"
พี่พีทเอานิ้วมาจิ้มๆๆที่จมูกผม ผมก็ทำหน้าย่นๆๆใส่ พี่พีทก็ไม่หยุดจิ้ม
"อืม"
"มีอะไรหรือเปล่า ไปดูละครเรื่องไหนมาอีกล่ะ คุณหมอมากจินตนาการ"
"ชิส์ ไปล้างหน้าล้างตาไป ใกล้เวลามือเย็นแล้ว แต่งตัวหล่อๆนะ เราอาจจะมีแขกคนสำคัญ"
"แขกคุณย่าหรอ"
"มั้ง"
ผมดันอกพี่พีทจะลุกขึ้น แต่พี่พีทกลับพลิกตัวให้ผมอยู่ด้านล่างแทน
"มีอะไรบอกมาเลย"
"ไม่มี"
"แน่"
"มีๆๆๆ พี่โค้กโทรมาอ่ะ ตอนหลับ"
"พี่หมายถึงน้องภูอ่ะมีอะไรหรือเปล่า"
"เปล๊า ปล่อยน้องภูได้แล้ว จะไปถูพื้นต่อ อื้ออออ  " แล้วพี่พีทก็บดขยี้ริมฝีปากผมทันที
ก่อนที่จะลุกไปเข้าห้องน้ำ  พี่พีทเข้าห้องน้ำไปแล้วผมก็ลุกมาทำงานต่อให้เสร็จ
แล้วก็เข้าไปล้างหน้าล้างตาล้างแขนขาเช่นกัน แล้วก็เดินลงไปหาคุณย่าด้านล่าง

ออฟไลน์ K.Pupoom

  • รักข้ามรั้วไอ้ตัวแสบ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 387
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +966/-5
เดินลงมาก็เห็นคุณย่าเดินออกมาจากห้องรับแขก
"มาพอดีเลยลูก ไปบอกพี่เราสิว่ามีแขกมาหา"
"ครับ" แล้วผมก็เดินไปจะขึ้นไปบนห้องเจอไอ้โยชิวิ่งสวนลงมา
"ขึ้นห้องอีกแล้วหรอพี่ภู"
"โยชิไปตามพี่พีทให้หน่อยบอกมีแขกมาหา"
"โอเคได้"
แล้วผมก็เดินเข้าไปในครับ หยิบน้ำกับขนมไปให้แขก
"คุณย่าครับ"
"ว่าไงลูก"
"แขกที่มาผู้หญิงผู้ชายครับ"
"ผู้ชายลูก"
"แก่ยังครับ"
"น่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับเจ้าบุ้งเนี่ยแหละมั้ง ทำไมล่ะลูก"
"กิ๊กเก่าพี่พีท"
"หนูรู้ได้ไงลูก"
"พี่โค้กบอกเมื่อกี้ครับ ว่ากิ๊กพี่พีทจะมาหา"
"เห้ยๆๆ เดี๋ยวๆๆ จะไปไหน" พี่บุ้งมันจับแขนผมไว้
"ก็เอาน้ำไปให้แขกอ่ะสิ"
"พี่เอาไปเอง"
"น้องภูจะเอาไปเอง"
"ไหวหรอ"
"โตแล้วน่ะ รู้ ว่าควรทำอะไร"
"ผักบุ้ง ให้น้องไป ย่าเชื่อน้องว่าน้องจัดการได้"
"แต่คุณย่าครับ"
"ปล่อยได้แล้วพี่บุ้ง ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละน่ะ"
แล้วผมก็เดินออกมาจากห้องครัว โดนมีสายตาของทุกคนจับจ้องมองมา
ผมเดินเข้าไปในห้องรับแขกจเต้นแรงกว่าปรกตินิดหน่อย
แต่ในใจไม่ได้กลัวอะไรทั้งนั้น ถ้าสู้กันซึ่งๆหน้าผมไม่กลัวอยู่แล้ว
อย่ามาทำอาคมใส่พี่พีทเหมือนที่อิแพงทำใส่คุณหลวงก็พอ
"สวัสดีครับ น้ำกับขนมครับ พี่พีทกำลังลงมาแล้วครับ"
"ขอบคุณครับ " แขกที่มาส่งยิ้มให้อ่อนๆ ผมก็ยิ้มตอบ
สายตาของคนๆนี้มองผมไม่วางตา จนผมเดินออกมาจากห้องรับแขก
"ใครหรอน้องภู" พี่พีทเดินมา พอดี
"ไม่รู้สิ น้องภูไม่รู้จัก"
"อ่าวหรอ แล้วจะไปไหน"
"ในครัว แขกรอนานแล้วรีบไปเถอะ"
"อืมๆ"

ตั้งกล้อง จับไว้ที่ห้องรับแขก

"พี่พีททททท  คิดถึงยูมากๆเลย" แอร์เดินมากอดผม พร้อมจะเขย่งเท้าจะหอมแก้ม แต่ผมก้าวถอยออกมาซะก่อน
"กลับมานานแล้วหรอแอร์"
"กลับมาเมื่อวานน่ะ กะว่าจะมาหาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว"
"สบายดีนะ"
"ไม่ค่อยสบาย คิดถึงยูมากๆเลยนะ บ้านยูน่าอยู่จัง ขนมนี้ก็อร่อยมากๆเลย"
"เดี๋ยวทานข้าวด้วยกันนะ"
"เหมือนยูไม่ดีใจเลยที่เจอไออะพีท ดูทำหน้าเข้าสิ ไอมีของมาฝากยูด้วยนะ"
"ขอบใจนะ"
"ลองใส่เสื้อตัวนี้สิ แบรนด์ที่ยูชอบไง คอลเลคชั่นใหม่นะ ใส่ๆๆ ใส่ให้ไอดูหน่อย"
แอร์เดินเข้ามาหาผม ทำท่าจะถอดเสื้อผมออก แต่ผมจับมือไว้

ก๊อกๆๆๆๆ

"ขอโทษนะครับ คุณย่าให้เอาขนมมาเพิ่มให้"
"เข้ามาสิน้องภู"
"ขนมครับ"
"รู้ล่วงหน้าแล้วทำไมไม่บอกพี่" พี่พีทกระซิบข้างหูผม
"เรื่องไรอ่ะ"
"เดี๋ยวคืนนี้คุยกันยาว"
"แน่นอน ดาร์ลิ้ง" ผมตบแก้มพี่พีทเบาๆก่อนจะเดินออกมาจากห้องรับแขก
"น้องชายยูหรอพี่พีท"
"ไม่ใช่ครับ"
"คนใช้หรอ หน้าตาน่ารักจัง"
"อื้ม....คนใช้" ไอ้พี่พีท แกว่าฉันเป็นคนใช้หรอ อินี้ ผมหันไปมองตาเขียว
"พูดอีกทีสิ" ผมพูด
"คนใช้ชีวิตร่วมกันน่ะ แอร์ นี้น้องภู คนรักของเรา"
"คนรัก เห้ย ยูมีคนรักได้ไงพีท"
"ทำไมจะไม่ได้ล่ะ"
"แล้วไออ่ะ"
"เราเห็นยูเป็นน้องชายมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว เราเคยพูดเรื่องนี้กันแล้วนิ"
"ไอล้อเล่นทำซีเรียสไปได้ ไหนขอพี่ดูหน้าน้องชัดๆสิ โห เหมือนตุ๊กตาเลยอ่ะ พวกพูลลิพดอลล์อ่ะพี่พีท"
แล้วไอ้พี่แอร์มันก็หยิกแก้มผม แล้วเหมือนจะก้มมาหอมแก้มแต่พี่พีทก็ดันหัวมันไว้
"แอร์ เมืองไทยเขาไม่ทำกันแบบนี้"
"ยูหวงล่ะสิ โอเค๊ อย่าเผลอนะ พี่จะหอมแน่ ว๊า อกหักซะแล้วเรา"
"อย่างแอร์ หาเมื่อไรก็หาได้"
"แต่หาอย่างพี่พีท เมื่อไรจะหาได้น่ะสิ แฮนด์ซั่มขนาดนี้"
นี้มันอะไรกันว่ะเนี่ย เขาตกลงกันงายจังว่ะ ไม่เหมือนคราวอีพี่เต้เลย
กว่าเรื่องจะจบยังกับหนังไตรภาค นี้แค่คุยกันสองสามคำจบแล้ว
"ทำไมยูไม่ค่อยพูดเลยอ่ะ น้อง อืมมม น้องอะไรนะ"
"น้องภูครับ"
"ใช่ๆน้องภู ยูโดนพี่พีทปล้ำหรอ ถึงได้ยอมเป็นแฟนกับเขาอ่ะ"
"พอเลยแอร์ เราจีบน้องเขาไม่ได้ปล้ำ"
"ยูเอาวีธีไหนจีบน้องเขาอ่ะ"
"ก็วิธีที่แอร์จีบเรานั้นแหละ"
"ตื้อ"
"อืม"
"ยูใจอ่อนเกินไปแล้วนะน้องภู หลงคารมคาสโนว่าคนนี้ล่ะสิ ยิ้ม เอาแต่ยิ้ม"
"เดี่ยวเชิญที่โต๊ะอาหารดีกว่านะครับ ได้เวลาแล้ว"
"พีท ขอไอนอนกับยูนะคืนนี้อ่ะ"
"ได้สิ แต่ห้องนอนแขกนะ ไม่ใช่ห้องนอนเรา"
"ยูใจร้ายมาก"
"เราไม่ได้ใจร้าย เราแค่ใจเดียวรักเดียว"
"ยูปลี่ยนไปเนอะ ตลกดีว่ะ ป่ะ น้องภูพาพี่ไปทานข้าวหน่อย หิวจะแย่แล้ว"
แล้วพี่แอร์มันก็จูงมือผมเดินออกมาจากห้องรับแขก
บรรดาคนที่แอบดูว่าจะมีวางมวยหรือเปล่าก็ตกตะลึงเมื่อเห็นภาพนั้น
ผมพาพี่แอร์ไปที่ห้องอาหารคุรย่านั่งรออยู่แล้ว ทุกคนทยอยกันนั่งที่เก้าอี้ตัวเอง
ผมสละที่ตัวเองให้พี่แอร์นั่งแล้วผมก็ไปนั่งข้างๆโยชิ ผมว่าไอ้โยชิคงอยากรู้มากๆ
"ทานเยอะๆนะลูกแอร์"
"ครับคุณย่า ผมคิดถึงอาหารไทยที่สุด พีท ยูไม่แนะนำคนอื่นๆให้ไอรู้จักหรอ"
"โทษที ลม คนนี้ชื่อผักบุ้งน้องชายเรากับแฟนเขาชื่ออ้น ส่วนนี้อิคกับโยชิสองคนนี้ก็เป็นแฟนกัน"
"มีแฟนกันหมดแล้ว มีไอคนเดียวไม่มีแฟน ยุต้องรับผิดชอบนะพีท"
"เรื่องไร"
"ยูหนีไอไปมีแฟนก่อน เพราะฉะนั้น ยูต้องหาแฟนให้ไอ แล้วก็ต้องน่ารักแบบนี้ด้วย" พี่แอร์ชี้มาที่ผม
"ยูเป็นรสนิยมแล้วหรอแอร์"
"เปลี่ยนเมื่อกี้เนี่ย ตอนที่เจอน้องภู"
"น้องภูเป็นลิมิเต็ดอิดิชั่น ไม่มีอีกแล้ว"
"ต้องมีสิ"
"ทานข้าวกันก่อนดีกว่าเด็กๆ เดี๋ยวกับข้าวเย็นหมด ทานๆ"
นั่งทานข้าวกันไปก็ฟังไอ้พี่แอร์เนี่ยฝอยเรื่องโน้นเรื่องนี้
ผมไม่รู้ว่าเขาจะมาไม้ไหนกันแน่ดูไม่ออกคนๆนี้ดูยากมาก
จะร้ายก็ไม่ใช่แต่ก็ไม่ไวใจและปักใจเชื่อว่าเป็นคนดีซะทีเดียว
ไอ้โยชิสะกิดผมจนจะเลือดออกอยู่แล้ว ไอ้นี้สงสสัยไม่ชอบขี้หน้าไอ้พี่แอร์นี้แน่นอน

"พี่ภูมานี้เลย" ไอ้โยชิลากผมมาที่หน้าบ้าน
"มีอะไร คนพึ่งจะอิ่มข้าวเดี๋ยวก็อ้วกรดหัวแกหรอก"
"ไว้ใจมันหรอ"
"เปล่า แต่พี่เชื่อใจพี่พีท"
"แล้วไงอ่ะ ก็เลยปล่อยให้มันให้ท่าพี่พีทงั้นสิ"
"เขาให้ท่าตรงไหน"
"ทุกตรงนั้นแหละ รีบกำจัดมันออกไปจากพี่พีทให้เร็วที่สุด"
"ตกลงแกหรือฉันกันแน่ที่เป็นเมียพี่พีทเนี่ย"
"พี่ภูไม่ใช่เวลามาพูดเล่นนะ ไปได้แล้วอย่าให้สองคนนั้นอยู่ด้วยกันตามลำพัง"
"ยุ่งจริง เขาจะทำอะไรก็ช่างเขาเถอะ ร้อนใจไปก็มีแต่จะเหนื่อยเปล่า"
"ไปบวชชีป่ะ ชิ"
"เอ้าอินี้ ประจำเดือนไม่มาหรือไง ไม่ยด้วยแล้วพี่จะไปช่วยพี่บุ้งล้างจานแล้ว"
"พี่อ้นช่วยแล้ว เข้าไปก็เกะกะ ไปในห้องรับแขกไป"
"โยชิ แกป็นอะไรของแกว่ะ"
"โยชิมองหน้ามันก็เห็นไปถึงไหนต่อไหน คอยดูเถอะเดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน"
"แกฟุ้งซ่านน่ะ"
"แต่กูเห็นด้วยกับเมียกูนะเว้ย" ไอ้อิคเดินมาเมื่อไรก็ไม่รู้ไอ้บ้าตกใจหมด
"แล้วจะให้กูทำไง ไปนั่งเกาะผัวเป็นตุ๊กแกหรอไง"
"ก็แค่ให้ระวัง  อย่านอนใจ"
"อื้ม กูเข้าบ้านได้ยัง ยุงจะหามกูแล้วเนี่ย"

เดินเข้ามาในบ้าน จากใจไอ้ที่ไม่คิดก็เริ่มกลายเป็นคิดมากอีกหน
ทำตัวไม่ถูกนะไม่รู้จะทำไง ถามว่าหึงไหม ไม่นะ เพราะเชื่อใจ
แต่ทำไมมันไม่สบายใจกไม่รู้อ่ะ มันหน่วงๆไงก็ไม่รู้อ่ะบอกไม่ถูก

"น้องภู มาหาย่าสิลูก"
"ครับคุณย่า"
"คิดอะไรลูก"
"คุณย่าว่าน้องภูควรทำไงครับ"
"เรื่องแอร์น่ะหรอ"
"ครับ"
"ใจเราร้อนก็เพราะใจเราคิด อะไรที่มันยังไม่เกิดใจเราก็ไปคิดให้มันเกิดมาแล้ว มันก็ทุกข์สิลูก"
"น้องภูก็ไม่คิด แต่ไอ้สองคนนั้นสิครับคุณย่า"
"เพื่อนกันน้องหวังดีก็ไม่ผิด เขาพูก็มีส่วนถูก หนูจำที่ย่าสอนได้ไหมลูกว่า ของๆเรายังไงมันก็เป็นของๆเรา"
"จำได้ครับ"
"พีทน่ะดูภายนอกอาจจะเป็นคนเจ้าชู้ เพลย์บอย แต่จริงๆแล้ว พีทเป็นคนที่รักใครแล้วรักจริง น้องภูจะเชื่อย่าไหมลูก"
"ถ้าน้องภูไมเชื่อคุณย่าแล้วน้องภูจะเชื่อใครล่ะครับ" ผมกอดคุณย่าไว้แน่น
"สบายใจแล้วนะ"
"ครับ"
"เอาน้ำสมนี้ไปให้พี่เขาไป" คุณย่าให้ผมเอาน้ำส้มไปให้พี่แอร์กับพี่พีทในห้องรับแขก
สองคนนั้นคุยเรื่องอะไรกันไม่รู้แต่ก็ขำกันใหญ่ ผมเขามาก็มองมาที่ผมแล้วยิ้ม
"จะไปไหล่ะน้องภู มานั่งคุยด้วยกันสิ เร็ๆมานั่ข้างพี่มา"
"นั่งตรงนี้ดีกว่า" พี่พีทดึงผมไปนั่งข้างๆแสดงอาการหึงหวง
"ยูนี้ขี้หวงนะพีท"
"ถ้ายูมีแฟนอย่างเราแบบเนี่ย ยูจะหวงไหมล่ะ"
"ก็คงหวง"
ผมก็นั่งฟังสองคนนั้นคุยกันส่วนมากพี่แอร์จะคุย เล่าเรื่องเพื่อนพี่พีทที่เมืองนอกให้ฟัง
พี่พีทก็ถามถึงคนโน้นคนนี้ ผมก็ได้แนั่งฟัแแล้วก็ยิ้มไปด้วย พี่แอร์เป็นคนคุยสนุก
ดูแล้วเป็นคนร่างเริง มนุษยสัมพันธ์ดีเลิศ
"ไอกลับดีกว่า"
"ยูเอาถมาหรือเปล่า"
"เปล่าไอนั่งแท็กซี่มา ยูเรียกแท็กซี่ให้ไอหน่อยสิ"
"เดี๋ยวไอไปส่งก็ได้"
"โนๆๆ ไม่ต้อง ไอกลับเองดีกว่า"
แล้วพี่แอร์ก็ลุกแล้วไปลาคุณย่า ลาทุกคนแล้วก็เดินออกมาหน้าบ้าน
ผมโทรเรียกแท็กซี่ให้แล้วก็มายืนส่งพี่แอร์หน้าบ้านกับพี่พีท
"ไปแล้วนะพีท น้องภู ไวเจอกัน ฟ๊อดดดดด" แล้วพี่แอร์ก็หอมแก้มผมแล้วก็ขึ้นรถไป

"ให้เขาหอมทำไม"
"ใครจะไปรุ้ล่ะว่าพี่เขาจะหอมอ่ะ"
"ยาวแน่คืนนี้ ไปเข้าบ้านเลย"
"ดุจังวุ้ย"
ผมก็เดินเข้าบ้านโดยพี่พีทเดินตามมาด้านหลัง
"กลับไปได้ซะทีตัวมาร" ไอ้โยชิพูดขึ้นทกคนก็อมยิ้ม
"ไปๆๆ ปิดบ้านๆ โยชิพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าไปโรงเรียนนะลุก อาบน้ำอาท่านอนได้แล้ว"
"ครับคุณย่า"
ต่างคนต่างเข้ห้อง ห้องใครห้องมัน แล้วผกับพี่พีทก็ยาวจริงๆ
"ไอ้แอร์มันหอมแก้มข้างไหน"
"นี้มั้ง หรือทางนี้ ทางนี้ๆๆๆ"
"พี่จะลบรอยเอง" แล้วพี่พีทก็จัดกอดหอมแก้มผมซะฟอดใหญ่ ก่อนจะเปลื้องผ้าผมออกแล้วสำเร็จโทษ
กิ๊กเก่าตัวเองแต่ทำไมมาลงโทษเค้าว่ะเนี่ย งง

ชีวิตรัก มันก็มีปัญหามาให้เจอทุกวันแหละ
จงยิ้มสู้แล้วคิดให้ถี่ถ้วนในการแก้ปัญหา
จงมีสติที่จะรัก อย่ารักอย่างขาดสติ
เพราะถ้าเรามีสติ ต่อให้ร้อยปัญหา เราก็ผ่านไปได้

"ขอให้รักจงเจริญ"



สวัสดีครับทุกคน

ตอนแรกกะจะให้ดราม่า แต่ไม่เอาดีกวาเดี๋ยวคนอ่านแอบด่าในใจ
ฮ่าๆๆๆๆๆ เลยพลิกคดีมาเป็นแบบนี้ดีกว่า แล้วตอนนี้ผมก็ไม่พร้อมจะดราม่าด้วย เหนื่อย
ขอบคุณทุกคนมากๆนครับที่ติดตามกันมาโดยตลอด
ขอบคุณที่ไม่เบื่อน้องภู ขอบคุณที่ไม่เบื่อผมด้วย อิอิ
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์นะครับ
แค่คุณเม้นท์ทุกวัน ผมก็มีแรงใจในการแต่ง
แต่วันใดที่คุณไม่เม้นท์ ผมจะหมดแรงเสียให้ได้ ฮ่าๆๆ ดราม่าเนอะ

เวลาแค่ไม่กี่เดือนที่ผมเข้ามาในเล้านี้
มันทำให้ผมหลงรักที่นี้จนไม่อยากไปไหน
ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แต่รู้สึกผูกพันธ์มาก

ขอบคุณอีกครั้งครับ

รักนะ

tawan

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ KaorPaor

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 669
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +140/-4
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 03-05-2012 07:07:00 โดย KaorPaor »

thisispom

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ HT...hanna

  • 。。。我永远爱你。。。
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 207
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +50/-4
แปะ พร้อมบวกไว้ก่อนนะค้าาาาา
เดี๋ยวจะกลับมาอ่าน^^

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

ออฟไลน์ litlittledragon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1938
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +304/-1
งานนี้แอร์มาคู่พลหรือทิกเกอร์ล่ะเนี้ย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ p_phai

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2276
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +154/-6

ออฟไลน์ naiin

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2421
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-9
                          มาดีเกินความคาดหมาย

ออฟไลน์ pochu52

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1328
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +221/-0
น้องภูหาแฟนให้พี่แอร์แกด่วน 55 จะได้ไม่มายุ่งกับพี่พีทอีก เนอะ

nemesis

  • บุคคลทั่วไป
อิอิน้องภูกับพี่พีทนี้ยิ่งอ่านและยิ่งอิฉาอะ

ออฟไลน์ Number1_90

  • 넘버원~
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 631
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-0
 o18 ดีเเล้วค่ะ ที่ไม่ดราม่า

เพราะเราก็ไม่พร้อมที่จะอ่านเช่นกัน  :laugh:

อ่านตอนนี้เเล้วคิดว่า น้องภูดูเป็นผู้ใหญ่มาก

จากเดิมที่ความคิดของน้องภูโตอยู่เเล้ว

ยิ่งทำให้ดูโต เเละเเกร่งขึ้นไปอีก  o13

อิตาพี่พีท วันๆไม่เคยคิดอะไรนอกจากเรื่องนั้น

เเต่เราก็ชอบ  :impress2:

รอตอนต่อไปนะคะ + เป็ดค่ะ  :กอด1:


ออฟไลน์ Noo_Patchy

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1055
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-4
 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:  กอดน้องภู กอดคนเขียน  กอดพี่พีท  :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

ออฟไลน์ Noo_Patchy

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1055
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-4
 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: รักคนเขียน   รักน้องภู   รักพี่พีทด้วย  รักทุกคนเลย  :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

ออฟไลน์ Phijarana

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 144
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
รอน้องภู สู้ๆๆๆๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้

spisyjames

  • บุคคลทั่วไป
จะมีปัญหาตามมาทีหลังรึป่าวเนี้ย



 :serius2:

ออฟไลน์ littlepink

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 340
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
มาแบบนิ่ง ๆ จะเป็นยังไงต่อนะ...
น้องภูนี่ก็น่ารักตลอด ๆ ^^ ,,
 :กอด1:
ขออย่าให้แอร์มาเป็นอุปสรรครักเลยเถอะ !


 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด