ขอเม้นบ้างนะหลังจากที่พึ่งจะตามอ่าน กว่าจะถึงตอนปัจจุบันยาวนานเหลือเกินเเต่ก็อ่านตาอไปเพราะมันสนุกมาก
เราชอบการดำเนินเนื้อเรื่องของคุณนะ เพราะโดยส่วนตัวชอบคนที่บุคลิกเหมือนน้องภูกับเพื่อน ดำเนินเนื้อเรื่องได้ดี
ตลอดเรื่องในเเต่ละตอนก็มีคำสอนของคุณย่าคอยให้เเง่คิด เหมือนให้รู้จักมองทั้งในมุมของน้องภูเเละพี่พีท เราว่ามันดีมากๆ
เเถมคุณย่าเนี่ยชอบทำอาหารมาก ออกมาเเต่ละตอนก็ทำอาหารทั้งนั้นทำเอาเราหิวด้วยเลย ทำไมที่บ้านไม่ทำอาหารเยอะๆเเบบคุณย่าบ้างก็ไม่รู้ เเต่ที่ชอบที่สุดคือเพื่อนของน้องภูมาโดยเฉพาะน้องเป็ด เเต่ไม่ค่อยมีบทเลยหายไปไหนก็ไม่รู้ ร่วมถึงสามีน้องเป็ดหายไปไหนเนี่ยเราชอบคู่นี้มากเลยนะ โดยเฉพาะคุณสามี อ่าน่ารักจังเราชอบคนเเบบนี้ เรามาพูดถึงคู่หลักบ้าง อยากบอกว่าอ่านตอนเเรกขำน้องภูมากเเบบคนเเบบนี้ยังไม่ในโลกหรออะไรจะสะอาดใสได้ขนาดนี้ กับพี่พีทผู้ชายอะไรจะหื่นได้ขนาดนี้(=*=)เเต่เพราะพี่พีทเป็นเเบบนี้หื่นกะน้องภูคนเดียว คนอ่านก็เลยหลงรักคู่นี้ไปเต็มๆ เเต่ว่าทั้งหมดนี้คือคือความรู้สึกเราช่วงที่อ่านน้องภูจนจะจบ ม ปลาย เเต่พอเราได้เรื่องน้องภูเข้ามหาลัยเรารู้สึกเเปลก เเบบว่าทำไมบทของเพื่อนๆมันน้อยลงจนเกิบลดไปเป็นเเค่ตัวประกอบฉาก เข้าใจที่ว่าน้องภูมีเพื่อนใหม่เเละคนมาจีบ เเต่มันทำให้ความรู้สึกว่าเหมือนเเนวเรื่องมันเปลี่ยนไป อันนี้เเค่ความคิดเรานะท่านอย่าดิดมาก เเล้วก็เรื่องขอโยชิอ่าคะ บ้างทีอ่านเเล้วก็รู้สึกว่าน้องเด่นกว่าน้องภูอีก หรือเพราะว่าดดยส่วนตัวเเล้วเราอาจจะไม่ชอบให้ใครเด่นเกินหน้านายเอกก็ไม่รู้ เรารู้สึกว่าน้องโยชิเข้ามามีบทมากกว่าเพื่อนน้องภูเยอะ เกินหน้าเกินตาเพื่อนๆคนอื่นมาก โดยสรุปเเล้วสิ่งที่อยากบอกคือ เเต่งถึงน้องเป็ดสุดเลิฟ(= =")เพื่อนน้องภูหน่อยนะคะ อย่าให้ดูเหมือนเป็นตัวประกอบเเบบนี้ เเม่ยกช่ำใจน้องเป็ดหาย จนถึงตอนล่าสุด อืมพี่เเอร์เนี่ยยังไงสรุปดีเเล้วใช่มั้ยหรือยังเเต่ก็นั่งตัวติดกับพี่พีทอยู่นั้น เอะ ยังไง วางใจได้หรือเปล่าเนี่ย เเต่งตอนหน้าไวๆนะคะเราจะขาดใจเเล้ว ติดเรื่องนี้มาก เหมือนว่าขาดเธอเหมือนขาดใจ ประหนึ่งสิบล้อติดยาบ้า ได้กินขับรถไม่ได้อะไรเเบบนี้ เป็นกำลังใจให้นะคะยังไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลยเเต่งไปเลยเรือยเอาจนน้องภูเเก่เลยก็ได้ สุดท้ายอยากบอกคนเเต่งว่า "เราไปนอนเเล้วพึงอ่านเสร็จทั้งคืนยังไม่ได้นอนเลย"