"ได้.....เรื่องมันมีอยู่ว่า พี่ไปหาเพื่อนที่หอพักของมหาวิทยาลัย ตอนเย็นจะไปตีเทนนิสกัน
ก็รอเพื่อนมันอาบน้ำ พี่ก็เลยนอนเล่นที่เตียง ก็นอนเอามือก่ายหน้าผาก ฟงเพลงไปชิลๆ
สักพักหนึ่งก็มีเสียงหัวเราะ ออกมาจากกำแพงบ่นหัว" เย้ยยยยย ทุกคนเริ่มรวมกลุ่มกันเข้ามา
ผมก็เกาะแขนพี่พีทไว้แน่น พวกเราเริ่มกระชับวงล้อม
"พี่ก็เลยลืมตาไปมอง ปรกกฏว่า มีมืเหี่ยวไยื่นออกมาจากผนัง เล็บยาวมาก
แล้วก็มาจิกที่แขนพี่ พี่ก็ดิ้น พยายามดิ้น ยิ่งดิ้นเท่าไร เขาก็ยิ้งจิกเล้บเเรงขึ้น
เเรงขึ้น พี่ไม่รู้จะทำไง พอดีเพื่อนพี่มันเดินมาแต่งตัว พี่ก็พยายามตะโกนเรียก
เรียกจนคอเจ็บมันก็ไม่ได้ยินไม่สนใจ พี่นึกขึ้นได้ว่าต้อง สวดมนต์
ก็เลยตั้งใจสวดมนต์ ยิ่งสวดมันก็ยิ่งแน่น ยิ่งเจ็บ จนสุดท้ายพี่ก็เลย
สะบัดแขนอย่างแรงแล้วว้าเพราะในคอ ผีตนนั้นก็เลยหายไป"
"ยึ้ยยยยยยยย ผีอำเปล่า" ผมถาม
"พี่ไม่ได้หลับนะ ตื่นนมาที่แขนนี้แดงไปหมดเลย"
"น่ากลัวว่ะ" ไอ้เป็ด
"แล้วเพื่อนพี่ว่าไงอ่ะ" ผมถาม
"มันบอกว่านึกว่าพี่ละเมอ พี่นี้นะ แบบกลับบ้านเลยอ่ะ"
หลายคนผลัดกันเล่าเรื่องราวต่างๆ ทำให้บรรยากาศดูน่าสะพรึงกลัวมากขึ้น
ไม่มีใครกล้าเดินไปไหนแม้กระทั่งเดินไปหยิบน้ำดื่มมาดื่ม แต่ไอ้ผมนี้สิ ดันปวดฉี่
"พี่พีท"
"ครับ"
"ไปห้องน้ำเป็นเพื่อนหน่อยสิ ปวดฉี่อ่ะ"
"ไปสิ"
ผมเดินไปเข้าห้องน้ำกับพี่พีท พวกที่เหลือยังคงเล่ากันต่อ ฉี่เสร็จก้ไปยืนล้างมือ
ไฟในห้องน้ำก็ดับพรึ๊บ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"เห้ยยยยย ง่าาาาาาาาาาาาา พี่พีททททท แงงงงงงงงงง"
เอาไงดีว่ะมืดไปหมดเลยอ่ะ ไอ้พี่พีทไปไหนเนี่ยเงียบเชียว
ผมก็ยืนขาแข็งอยู่อย่างนั้นแหละ ถ้าเดินมันไปเตะอะไรเข้าจะเจ็บตัวเปล่า
"พี่พีทน้องภูกลัวจริงๆนะ พี่พีททท อ่ะ"
ไฟก็เปิด ผมรีบออกจากห้องน้ำทันที
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ร้องเสียงหลงเชียว"
"แป๊ก แป๊ก แป๊ก แป๊ก" พี่พีทมันยืนเปิดปิดไฟอยู่
"สนุกมากนักหรอ"
"โกรธหรอ โอ๋ๆๆๆๆ"
"ไม่ต้องมาโดนตัวเลย ไม่ต้องมาใกล้ ออกไป ออกไปอีก ยัง ออกไปเลย"
แล้วผมก็เดินออกจากบ้านไปร่วมวงกับไอ้พวกนั้นเหมือนเดิม หาไรทานดีกว่าดับโมโห
ก็เลยลุกมานั่งทานไอ้ของปิ้งๆย่างๆที่เหลือบนโต๊ะ พี่เฟียตเหมือนจะหิวเหมือนกันก็เลยมานั่งกับผม
"เชอะส์" พี่พีทมันเดินผ่านผมไปนั่งเล่นกีต้าร์ต่อ จากวงเล่าเองผี
ก็กลายเป็นวงร้องเพลงอีกครั้งหนึ่ง
"พี่เฟียตเรื่องที่เล่าอ่ะจริงป่ะ"
"จริงครับ"
"น่ากลัวอ่ะ"
"แล้วน้องภูเคยเจอผีไหม"
"ไม่อ่ะ"
"ผีผ้าห่มล่ะ" เอาแล้วไงไม่น่าไปทำตัวสนิทกับมันเลย ลามๆๆๆๆๆ
"เจอทุกคืน"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"ขำอะไรพี่เฟียต"
"น้องภูคงรักพี่พีทมากสินะ"
"ทำไมคิดงั้นอ่ะ"
"ก็ดูสวีทจนน่าอิจฉา"
"ตอนนี้ไม่สวีทแล้ว"
"อ่าวไมอ่ะ"
"ก็พี่พีทมันแกล้งน้องภูน่ะสิ อ่ะปูนี้ทานเยอะๆเสียดาย "
"อื้ม ทานเก่งจังแต่ไม่ยักกับอ้วน"
"คุณย่าก็พูดแบบนี้ ทานได้ทั้งวันแหละน้องภูอ่ะ เอาข้าวไหมเดี๋ยวน้องภูจะไปตักข้าวผัด"
"ก็ดีเหมือนกัน" ผมก็เลยเดินไปตักข้าวผัดมาสองจานให้พี่เฟียตจานหนึ่ง
พี่พทมันก็แอบมองผมตลอดทำไมผมจะไม่รู้ คนยิ่งกลัวๆอยุ่
แต่ตอนนี้ขอทำหน้าที่พ่อสื่อให้สมบูรณ์ก่อนดีกว่า
"ได้แล้วพี่เฟียต"
"ขอบคุณครับ"
"พี่เฟียตมีแฟนยังอ่ะถามจริงๆ"
"ยัง"
"ทำไมอ่ะ หล่อขนาดนี้ไม่มีคนมาจีบมั้งหรอ"
"มี แต่มันไม่ใช่อ่ะ"
"แล้วพี่เฟียตเคยมีแฟนไหม"
"เคยครับ"
"ผู้ชายหรือผู้หญิง"
"ผู้ชาย อายอ่ะ ถามไรพี่แบบนี้"
"อายทำไม เรื่องแบบนี้เรื่องธรรมชาติ ดูน้องภูสิ ไม่เห็นอายเลย แล้วพี่เฟียตมีแฟนมากี่คนแล้ว"
"คนเดียว น้องภูล่ะ"
"คนเดียว พี่พีทเนี่ยแหละคนแรก แล้วทำไมพี่เฟียตเลิกกับแฟนอ่ะ"
"คือพี่มีแฟนแก่กว่าอ่ะ แล้วเขาไปเรียนต่อ ก็เลยห่างๆกันไป สุดท้ายเข้าก็มีแฟนใหม่"
"ว๊า เศร้าจัง แล้วพี่เฟียตไม่อยากมมีแฟนใหม่หรอ"
"พี่คงกลัวการถูกทิ้งมั้งเลยไม่กล้ารักใคร"
"ละครเนอะ พี่เฟียตดูเป็นพระเอ๊กพระเอก" ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
"มันยังไม่พร้อมน่ะ"
"แล้วเมื่อไรจะพร้อม เปิดใจหน่อยสิพี่เฟียต เพื่อนถูก็น่ารักนะนิสัยดีด้วยไม่สนใจหรอ"
"ก็ สนใจอยู่"
"คนไหน"
"เห้ย บ้า ถามไรแบบนี้ พี่เขินนะ"
"เอ้า.....มาเขินน้องภูทำไม ภูจะได้ช่วยไง อายครูไม่รู้วิชาน๊าาา"
"ช่างมันเถอะ"
"ช่างมันได้ไง ไอ้เป็ดโอเคป่ะ" ไอ้พี่เฟียตที่นี้ก็ก้มหน้าก้มตาโซ้ยข้าวผัดไม่มองหน้าผมเลย สงสัยจะเขิน
บอกมาแค่คำเดียวว่าชอบเพื่อนผมทุกอย่างก็จบแล้ว มันแต่เขินอยู่ได้
"ตกลงจะให้ภูช่วยไหมพี่เฟียต โอกาสทองมาถึงแล้ว" พี่เฟียตก็ก้พยักหน้างึกๆๆ ไม่กล้าสบตาผม
ตกลงพี่จีบใครกันแน่ว่ะ มาอายผมทำไมเนี่ย
"โอเคน้องภูจะช่วยอีกแรง แต่บอกไว้ตงนี้เลยนะว่า พี่แค่บอกมันเท่านั้นแหละ พี่ก็จะได้มันไปครอบครองสมใจนึก"
"ง่ายขนาดนั้นเลยหรอ"
"โหยยย มันอ่อยพี่ขนาดนั้นยังไม่รู้ตัวอีกหรอ"
"หมายความว่าไง"
"ก็ไอ้เป็ดน่ะมันก็ชอบพี่ ชอบตั้งแต่วันงานเดินแบบแล้ว"
"หรอ"
"ก็ใช่อ่าดิ มันอ่ะนะพยายามให้ผมเป็นพ่อสื่อให้"
"หลอกพี่ป่ะเนี่ย"
"น้องภูจะหลอกพี่เฟียตทำไม ไม่เชื่อคืนนี้ลองถามมันดูสิ"
"จะดีหรอ"
"ถ้าพี่เฟียตไม่ถามวันนี้แล้วจะถามมันวันไหน ไม่มีวันไหนดีเท่าวันนี้อีกแล้วเชื่อน้อง"
"อื้ม"
"พยายามเข้านะพี่เฟียตน้องภูเป็นกำลังใจให้ อ่ะ ฉลอง ชนปู ขอต้อนรับสมาชิกเขยขวัญคนใหม่"
ผมกับพี่เฟียตก็เอาปูมาชนกัน พี่เฟียตมันก็ยังคงอายไม่มี่ที่สิ้นสุด
เราสองคนก็คุยกันสนุกสนานจนลืมไปเลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องอยู่
ตอนนี้มันคงเพิ่อมขึ้นเป็นหลายสายตา
"เห้ย ไอ้ภู จะแดกให้ขางอกเป็นปูเป็นกุ้งเลยหรอไง"
"ทำไมล่ะเป็ด ก็มันอร่อยนิ มึงอิจฉากูหรอ"
"กูจะอิจฉามึงทำไม ปูเยอะแยะ"
"กูไม่ได้หมายถึงปู"
"น้องภูพี่พีทหิวหาอะไรให้ทานหน่อย"
"ของเยอะแยะมือมีขามีก็ดินมาทานเองสิ"
"พี่ว่าพี่นั่งตรงนี้นานๆท่าจะไม่เหมาะ" พี่เฟียตเริ่มแซวผม
"ไม่ต้องไปกลัวไอ้เสาไฟนั้นหรอก ทำเบ่ง ชิส์"
"งอนอะไรกันหรอ"
"ก็มันแกล้งปิดไฟตอนน้องภูอยู่ในห้องน้ำนะสิ โคตกลัวเลย"
"พี่เขารักเลยหยอกเล่น"
"ภูก็งอนไปงั้นแหละ รอให้พี่พีทมาง้อหนุกดี"
"มีแบบนี้ด้วย"
"บ่อย"
"งอนมากๆเดี๋ยวพี่พีทไปมีกิ๊กน๊าาาาาา"
"ลองดูสิ จะหักคอแบบกุ้งเนี่ยแหละ" หักๆๆๆๆๆ จิ้มเข้าปาก
"ฮ่าๆๆๆ"
"ใครจะหักอะไรใครหรอจ้ะ" แล้วพี่พีทมันก็ขโมยหอมแก้มผมต่อหน้าพี่เฟียต
มาตั้งแต่เมื่อไรว่ะเนี่ย มันแต่เม้าท์เพลิน
"หักคอคนเจ้าชู้"
"ใครอ่ะ"
"พี่พีทไง"
"ตอนไหน"
"ในอนาคต ถ้าพี่พีทเจ้าชู้นะ น้องภูจะหักคอหมือนกุ้งตัวเนี่ย"
"ไม่สงสารพี่หรอ"
"สงสารทำไมคนเจ้าชุ้"
"แล้วนี่โม้อะไรให้พี่เฟียตฟังเนี่ย"
"โม้เม้ออะไรล่ะ น้องภูไม่ใช่คนขี้โม้ซะหน่อย"
"หรอ" แล้วพี่พีทมันก็ดันจานกุ้งมา สื่ว่า แกะให้หน่อยประมาณนี้
"พี่พีทครับ" พี่เฟียตเหมืนจะถามอะไรพี่พีท
"ครับ"
"ใช้วิธีไหนจีบน้องภูหรอ"
"ปล้ำ" ผมรีบเอามืออุดปากพี่พีท
"อย่าไปฟังพี่พีทมนนะพี่เฟียต"
"คนกำลังทานข้าว เอามือมาอุดปากทำไมเนี่ย"
"ก็พี่พีทพูดบ้าอะไรเล่า"
"ล้อเล่นน่ะ ก็ใช้ความรักไง ทำอะไรก็ได้ที่เขามีความสุข"
"ครับ"
"ถ้าวันหนึ่งเราเจอคนที่เราคิดว่าใช่ อย่าได้แต่มอง ต้องทำทุกวิธีให้เขารักเราให้ได้"
"ยังไงอ่ะครับ"
"อันดับแรก เฟียตต้องทำให้ตัวเองมีบทบทในชีวิตคนๆนั้นให้มากที่สุด"
"ครับ"
"หลังจากเริ่มสนิทสนมก็จับปล้ำทำเมียเลย"
"ฮ่าๆๆๆ"
"แนะนำอะไรแต่ละอย่าง"
"แล้วได้ผลไหมล่ะ ก็ได้ลิงมานอนกอดทุกคืนนี้ไง"
"บ้า"
"แล้วตกลงเฟียตจะจีบใครล่ะ ตี๋ ขิง บุ้ง เป็ด" ไอ้พี่พีทถามหน้าตาเฉย
"เป็ดครับ"
"ด้านๆเข้าไว้น้อง มัวแต่อายจะไม่ได้แอ้ม"
"น้องภูเห็นด้วยกับบโอ๊ะโอยาหยี อ่ะทานเข้าไปเยอะๆนะ"
"จ้ะ คืนนี้จะได้ไม่หมดแรงก่อนฟ้าสาง เนอะๆๆๆๆ"
"บร้า" ผมลุกมานั่งคุยกับเพื่อนๆตอนนี้นั่งคุยอะไรกันไม่รุ้คงเป็นเรื่องนินทาคนอื่นนั้นแหละ
ปล่อยให้สองหนุ่มรุ่นใหญ่เขาปรึกษาปัญหาความรักกันไป
สักพักพี่พีทกับพี่เฟียตก็มานั่งล้อมวงกับพวกเรา ตอนนี้ก็เริ่มดึกแล้ว
วงสันทนาการก็เริ่มจะลุกมาหาของดับความหิวจึงมานั่งรวมกันที่โต๊ะอาหารอีกที
ทานอาหารกันเสร็จก็ช่วยกันเก็บกวาดเอาจานไปล้าง ช่วยกันคนละไม้คนละมือ
เเปปเดียวก็เสร็จโล่งเตียนเหมือนเดิม มานั่งเล่นกันในบ้านก็เริ่มจะหาวเลยแยกย้ายกันไปนอน
ห้องใครห้องมัน..........
"อิ่ม" ผมบ่นพร้อมกับล้มตวนอนลงบนเตียง
"ถ้าไม่อิ่มก็เห็นท่าจะเลี้ยงไม่ไหวแล้ว"
"ก็เอาไปปล่อยวัดสิ"
"เมียนะไม่ใช่แมว" ยังดียังเปรียบเป็นแมวน่ารัก
พี่พีทมัไปยืนสูดอากาสที่ริมระเบียง มองออกไปก็เห็นท้องทะเลยามค่ำคืน
ลมเย็นๆพัดเข้ามาโดยไมต้องเปิดเครื่องปรับอากาศแต่อย่างใด
พี่พีทหยิบกีต้าร์ขึ้นมาเกลาๆเบาๆ ผมเลยเดินไปที่ระเบียง
"มีเพลงจะให้" ผมเนไปยืนข้างๆสูดกลิ่นไอทะเล รอฟังเพลงจากพี่พีท
ฉันเคยเกือบพลาดสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต
หากในวันที่ฉันล้มอยู่ ไม่มีหนึ่งใจของเธอ
ฝันคงจบ หลายสิ่งที่ดีคงหมดทางได้เจอ
หนึ่งกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ ไม่ลืมได้เลย...
ขอบคุณที่รักกัน...
ขอบคุณทุกครั้งที่คอยกอดฉัน
ในวันที่ปัญหา ถาโถมเข้ามาใส่
จะตอบแทนความรัก ที่ฉันได้จากเธออย่างไร
ก็รู้ดีว่าไม่พอ แต่ขอทำให้ดีที่สุด
สักวันหนึ่งฉันอาจต้องล้มลงอีก ใครจะรู้
แต่ถ้าเธอไปด้วยกันอยู่ ก็ไม่หวั่นกลัวเท่าไร
เรื่องบางอย่าง ฉันอาจได้เคยพูดบอกเธอออกไป
แต่อีกมุมนึงของหัวใจ ไม่เคยพูดเลย
ขอบคุณที่รักกัน...
ขอบคุณทุกครั้งที่คอยกอดฉัน
ในวันที่ปัญหา ถาโถมเข้ามาใส่
จะตอบแทนความรัก ที่ฉันได้จากเธออย่างไร
ก็รู้ดีว่าไม่พอ แต่ขอทำให้ดีที่สุด
ขอบคุณที่รักกัน...
ขอบคุณทุกครั้งที่คอยกอดฉัน
ในวันที่ปัญหา ถาโถมเข้ามาใส่
จะตอบแทนความรัก ที่ฉันได้จากเธออย่างไร
ก็รู้ดีว่าไม่พอ แต่ขอทำให้ดีที่สุด
ขอบคุณในความรัก ที่หาไม่ได้จากที่ไหน
จะรักเธอให้มากพอ และขอทำให้ดีที่สุด.
"ขอบคุณที่รักกันนะ" แล้วพี่พีทมันก็หอมแก้มของผมผสมกับลมทะเลที่พัดมากระทบแก้ม
ผมมองหน้าแล้วก้ยิ้มให้ ต้องเป็นผมต่างหากที่ร้องเพลงนี้
"ขอบคุณ โอ๊ะโอ" ผมก้โน้มคอพี่พีทมาจูบทันที นี้เป็นจูบที่สองของคืนนี้
เรายืนกอดกันรับลมทะเลอยู่นานก็เข้าห้องไปอาบน้ำอาบท่า เหนื่อยมาทั้งวัน......สวัสดีทุกคนนะครับบ^^
อ่านไปอ่านมาทำไมมันมีแต่เรื่องอาหารแว๊ ฮ่าๆๆ
ตอนนี้คนเขียนไดเอตเรียกซิคแพค เลยตาลายคิดแต่เรื่องอาหารตลอดเวลา อิ๊กๆๆ
ขอบคุณนะครับสำหรับ กำลังใจ ที่มีมาโดยตลอด
ถ้าไม่มีกำลังใจจากผู้อ่าน ก็จะไม่มีคนเขียนหล่อๆคนนี้ กรี๊ดดด แว่ววงงงง
ขอบคุณที่ รัก กัน คริคริ
"จะเอ่ยปาก ว่า รัก รัก ก็หนักอก
ยืน งก งก ไม่กล้า จะปราศัย
ไม่กล้าเอ่ย บอก ว่า ว่า รักหมดใจ
โถ...ไอ้ฟาย ผลสุดท้าย ได้แต่มอง"
หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013) (อ่าน 2838650 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก