Win-Cus
‘ ผมอยากจะหลับตาแล้วตื่นขึ้นมาเหมือนทุกอย่างเป็นอย่างฝันร้าย หลอกตัวเองเท่าไหร่ ฝันร้ายก็ยังตามหลอกหลอนผมอยู่ซ้ำๆ’
ร้าย 20
ผมยกแก้วเหล้ากรอกปากช้าๆกินเหล้าเคล้านารีมันสุขยิ่งนัก เสียงเพลงดังกระหมึ่มอย่างเมามันส์
ชายหญิงต่างเล้าโลมยั่วยวนท่ามกลางความมืดมัวปนแสงไฟกระพริบ ไฟรักเล็กๆจุดประกายอยู่ในมุมมืดลับตาคน
“อ้าว!พี่กัส ขอนั่งด้วยคนนะค่ะ”ผมผละจากภาพคู่รักชายหญิงตรงหน้าหันไปมองที่มาของเสียงหวานที่อยู่ในชุดเซ็กซี่เกาะอกโชว์
ร่องอกอวบอิ่มกระโปรงรัดติ้วอวดสัดส่วน
“ครับ”
“วันนี้พี่กัสมาทำอะไรที่คลับของพี่เกมส์เหรอค่ะ เห็นว่าเป็นศัตรูด้านธุรกิจกันอยู่”เธอจีบปากจีบคอว่า ก่อนจะนั่งลงข้างๆร่างกายนุ่ม
กำลังเบียดผมเล็กน้อยพอให้เคลิ้ม
“ก็มาเที่ยวตามประสาผู้ชาย แล้วก็แวะมาส่องศัตรูด้วยไงครับ”
“แหม ขยันดีจริงๆนะค่ะ แต่ช่วงนี้แพรไม่ค่อยเห็นพี่เกมส์เข้ามาดูแลคลับเท่าไหร่ ยิ่งช่วงนี้พี่วิน
กลับหายไปเลย แพรหนะ เหง๊า เหงา..~”เธอว่าพร้อมเอียงตัวซบลงไหล่ผม มือบาง เริ่มลูบไล้ไปตามแผงอกเลี้อยไปถึงหน้าท้อง
อกอวบเริ่มเบียดเข้าหาแนบกันชิดขึ้น
“อยากได้คนแก้เหงาเหรอครับ”ผมขัดการรุกรานของเธอโดยการจับมือเธอกุมไว้แนบอก
ยื่นหน้าเข้าหาใบหน้าสวยเด่นตรงหน้า ใบหน้าเย้ายวนชวนมองไม่ได้ทำให้ผมหลงไหลกับมารยาที่เธอแกล้งทำนัก แต่ถ้าหากคืนนี้
จะปล่อยเนื้อหวานๆแบบนี้ไป คงไม่ใช่ความคิดที่ฉลาดซักเท่าไหร่
“ถ้าเป็นพี่กัสยังไงแพรก็ยอมค่ะ”เธอกระซิบเสียงเบาหวิวที่ใบหู มืออีกข้างกลับซุกซนรั้งคอผมให้ประชิดกับใบหน้าเธอ ริมฝีปาก
บางสีจัดลงประกบปากผมอย่างรวดเร็ว ผมแลกลิ้นยิงฟันเธออย่างเมามันส์ มืออีกข้างลูกไล้ไปตามสัดส่วนเว้าส่วนโค้ง บีบเคล้นที่
เต้าอวบ
“อาส์..อื้ม..”
แพรเองลีลาก็ใช่ย่อยลูบๆคลำๆแถวน้องชายที่เริ่มขยายออกจนล้นเป้า ลิ้นบางตวัดจูบตอบผมอย่างชำนาญ
ตื๊ดด ตื๊ดดดดดดด!!~
“อ๊าส์..พี่กัส แพรเสียว~”
ตื๊ดดด !!!
“พี่กัส ไม่รับโทรศัพท์เหรอคะ..ค่ะ”เธอว่า พร้อมหลับตาพริ้ม ซี๊ดปากเย้ายวนชวนหลง
ผมกำลังซุกหน้าอยู่กับอกอวบขาวๆของแพรโดยไม่ได้สนใจเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มหรือผู้คนรอบข้างแต่อย่างใดแม้แต่โทรศัพท์ที่
ดังกวนประสาทผมอยู่เช่นกัน
“เดี๋ยวมันก็หยุดไปเองแหละครับ”ผมว่า บีบเคล้นอกอวบของแพรต่อ ก่อนจะเลื้อยมือไปหยุดที่สะโพกกลมมนได้รูป
ติ๊ดดดดดดดดดดดด!!!
โถ่เว้ย!!!
ผมผละจากร่างของหญิงสาว ล่วงมือหาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงอย่างหงุดหงิด
“โหล ใครว่ะ!!!”ผมกรอกเสียงตามสายไปด้วยความโมโหโดยไม่ได้มองว่าใครโทรมา
“คุณหนูนี่นมเองนะค่ะ คือว่าคนที่คุณหนูจับตัวมาเขาฟื้นแล้ว แต่ว่า...”
“แต่ว่าไรครับ”ผมปรับเสียงให้อ่อนลง ฟังจากที่นมว่ามาไอ้วินคนสร้างเรื่องอีกแน่
“แต่ว่า ตอนนี้ไม่รู้หนูเด็กหนุ่มคนนั้นหายไปไหน นมหาทั้งบ้านแล้วก็ยังไม่เจอ แต่ดูเหมือนว่าเด็กคนนั้นยังหลบอยู่ในบ้าน นมเลย
โทรมาบอกให้คุณหนูรู้ นมขอโทษที่ดูแลคนของคุณหนูไม่ดี”
“ไม่เป็นไรครับ นมสั่งให้ลูกน้องที่เฝ้าอยู่รอบบ้านตามตัวไอ้วินด่วน ถ้าไม่เจอบอกมันว่าเตรียมออกจากงานได้เลย!!!”ผมว่าเสียง
เรียบก่อนจะกดตัดสายจากนม ลุกขึ้นจากที่นั่ง มือบางฉุดข้อผมไว้
“พี่กัสจะไปไหนค่ะ”
“โทดนะ คืนนี้พอดีไม่ว่าง ไปก่อนนะ”ผมว่าพลางแกะมือเธอออกเดินออกร้านด้วยความเร่งรีบ
ไอ้นี่ทำผมหงุดหงิดได้ทุกเวลาจริง ฟื้นขึ้นมาก็หาเรื่องเจ็บตัว ค่อยดูเหอะ คืนนี้ถ้าหาตัวเจอมึงเสร็จกูแน่ !!
ปี๊ดด!!!
ผมบีบแตรพร้อมกับยามที่เปิดประตูรั้วออก ผมจอดรถก่อนจะลงจากรถอย่างรวดเร็ว
ก้าวฉับๆเข้าไปในบ้าน เห็นนมที่ยืนอยู่กับหัวหน้าบอดี้การ์ดที่ผมจ้างมาดูแลบ้านสีหน้าตื่นๆ
“หาตัวไอ้วินเจอยัง!!”ผมหันไปตะหอกกับลูกน้องที่ก้มหน้าก้มตานิ่งไม่ยอมสบตา ไม่ต้องรอคำตอบก็รู้ว่ายังหาไม่เจอ
เพี๊ยะ!!!
“กูบอกแล้วใช่ไหมว่าต้องหาตัวมันไปเจอก่อนที่กูจะกลับมา !!”
“ครับ”
“งั้นพวกมึงก็แยกย้ายกันไปตามตัวมันก่อนที่กูจะโมโห ส่วนนมไปพักผ่อนเถอะครับเดี๋ยว
ผมจัดการเอง”ผมหันไปพูดกับนมที่หน้าซีดด้วยความตกใจ
ก่อนจะก้าวฉับๆไปตามราวบันไดขึ้นไปชั้นสองของบ้าน หรืออาจจะเรียกว่าคฤหาสน์ก็ได้ เพราะบ้านหลังนี้มีขนาดใหญ่มาก จึง
ไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่จะตามหาใครสักคนที่หลบซ่อนอยู่ คฤหาส์นหลังนี้เป็นมรดกที่พ่อผมทิ้งไว้ให้ที่เมืองไทย ก่อนจะไปสร้างธุรกิจ
มาเฟียที่ญี่ปุ่น ทิ้งให้ผมอยู่กับนมแค่สองคน พร้อมกับลูกน้องส่วนๆต่างอีกมากมาย แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ เงินและสมบัติ แก้ว
แหวน เงิน ทอง ต่างๆกลับซื้อความรัก และชีวิตของคนที่ผมรักไม่ได้เลย
อยู่ไหนว่ะ !!
ผมสบถอย่างหัวเสีย เมื่อเดินไปค้นดูทุกๆห้องไม่มีวี่แววของไอ้วิน
ก่อนจะเดินลงไปสวนสนามหน้าบ้าน
น้ำใสๆไหลเปียกไปตามตัว
เหรอว่าจะหนีออกจากบ้านไปแล้ว?
แต่ระบบความปลอดภัยแน่นหนาขนาดนี้จะไปไหนได้ บ้านผมไม่ใช่ใครจะเขาจะออกกันได้ง่าย
มันยังอยู่ในบ้านหลังนี้นี่แหละ !!
Win
แฮ่กๆๆ ๆๆ
ผมปิดปากระงับเสียงหอบของตัวเองไว้ ผมเห็นไอ้กัสกำลังยื่นหัวฟัดหัวเฟี้ยดอยู่
ผมซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ที่ผมยื่นอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากไอ้กัสมากหนัก ใจผมเต้นรัวด้วยความกลัว บ้านตั้งกว้างทำไมต้องมายื่นแถว
นี้ด้วยหว่ะ!?
“ไรออน ปล่อยหมาออกมา เผื่อมันจะเจออะไรดีๆ”ไอ้กัสหันไปตะโกนบอกชายอีกคน
พร้อมกับสุนัขตัวโตๆสูดจมูดฟุดฟิด ดูแข็งแกร่งน่ากลัว งานงอกแล้วตรูจะโดนมันกัดตายไหมหว่ะ ยิ่งไม่ถูกกับหมาอยู่ด้วย
โฮ่งๆๆ!!!
“เฮ้ยย!!!”
ผมเบิกตากว้างอย่างตกใจอยู่ๆไอ้เจ้าสุนัขตัวโตก็กระโจนเข้าหาผมอย่างจัง
“เหวออออออ”
“ที่แท้ก็อยู่นี่เอง !!”
“ปล่อยกู!!”
“ปล่อยไว้ดีๆแล้วไม่ชอบ อยากหนีนัก !!”
อึก!!
มันต่อยลงที่ท้องผมอย่างหลังก่อนจะแบกผมขึ้นบ่าโดยมีเจ้าหมาบ้านั้นเห่าใส่ผมไม่หยุด
เจ็บชิบ !!
ดีขึ้นไม่เท่าไหร่แผลใหม่ก็ซ้ำแผลเก่าซะแล้ว
หาเรื่องเดือดร้อนให้ตัวเองแท้ๆ !!
“ปล่อย!!”ผมรัวกำปั้นทุบที่หลังมัน ไอ้กัสทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคออย่างขัดใจ พลางก้าวฉับๆขึ้นไปบนห้องชั้นสองของบ้าน
ตุ๊บบ!! โอ๊ยย
มันเขวี้ยงผมลงบนเตียงนุ่มด้วยแรงมหาศาล รู้สึกเหมือนซีกโครงมันจะหักออกมา ก่อนจะกระโจนขึ้นคร่อมผมอย่างรวดเร็ว
“ฤทธิ์เยอะนักนะมึง!! คิดว่าจะหนีกูพ้น!!?”
ใบหน้าเกี้ยวกร้าวกล่าวลั่น มือหนาฉีกกระชากเสื้อเชิ้ตตัวบางผมออก ตัวผมเริ่มสั่นโดยอัติโนมัติ
หน้าไอ้กัสดูเหมือนจะโกรธแค้นผมมาร้อยชาติพันชาติ ทั้งๆที่ผมไม่เคยไปทำอะไรให้มันเลย!!
เรื่องยูกิตายกูยังไม่รู้เรื่องเลย สัส!!
“ไอ้เชี่ยกัส มึงจะทำไรกูปล่อยโว๊ย!!”ผมโวยวาย ดิ้นถีบตรงน้องชายไอ้กัสเต็มตีน คนตัวโตหน้านิ่วด้วยความเจ็บ ผมออกแรงผลัก
ร่างมัน แล้วออกตัววิ่ง ไม่ทันถึงประตูห้องข้อมือผมกลับโดนคนข้างหลังฉุดเอาไว้ก่อน
“อยากเจ็บตัวนักใช่ไหม๊!!!”
มันว่าเสียงแข็ง หมัดหนักๆถูกต่อยลงมาที่ท้อง
อึก! จุกจนบอกไม่ถูก สู้ไปก็ไร้ประโยชน์..
แขว๊กก!
เสื้อซับชั้นในถูกฉีกด้วยน้ำมือของร่างสูงทที่โกรธจัดอีกครั้ง ท่อนบนอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า
ก่อนจะถูกโยนลงเตียงอีกครั้ง
“เก่งให้ได้ตลอดเถอะ แล้วอย่ามาครางให้กูได้ยินที่หลังแล้วกัน แสบนักนะมึง
เดี๋ยวกูจะยัดแมร่งให้ขาถ่าง เอาให้เดินไปไหนไม่ได้เลยคอยดู”
ร่างสูงประกาศกร้าว กดไหล่ผมแนบลงกับเตียง ริมฝีปากโดนประกบอย่างจาบจ้วง ลิ้มหนาค่อยๆสอดเข้ามา ก่อนจะขบริมฝีปาก
ล่างได้กลิ่นคาวเลือดฟุ้งแตะจมูก พยายามดันตัวมันออก
ดิ้นอย่างสุดฤทธิ์เพื่อไม่ให้มันทำอะไรผมได้ แต่แรงกลับมีอยู่น้อยนิดเหลือเกิน ผมไม่อาจจะรอดเงื้อมมือของศัตรูไปได้อยู่ดี
“ไอ้เหี้ย ไปปล่อยกู ไอ้สัสกูผู้ชายนะเว้ย!!”ผมตะโกนสุดเสียง แต่น้ำเสียงฟังดูแผ่วเบาจนแถบไม่ได้ยิน ลิ้นสากๆผละจากปาก มา
ดูดและกัดบริเวณต้นคอจนรู้สึกแสบ มืออีกข้างทั้งบี้ทั้งดึงหัวนมผมไม่ปราณี ขอบตาเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา กลัว.. เจ็บ.. อย่าทำ..
“อย่ามาสำออย ลีลาคงเร้าใจไอ้เกมส์น่าดูมันถึงได้ทิ้งน้องสาวกูแล้วไปเอากับต๊ดเน่าๆแบบมึง!!”
ถึงผมจะชอบผมก็เถอะ แต่ผมไม่เคยหวังเรื่องเซ็กส์กับมันเลย ..
“กูกับไอ้เกมส์เป็นพี่น้องกัน”ผมว่าเสียงแผ่ว น้ำตายังไหลอาบอยู่สองแก้ม เมื่อคนที่คร่อมตัวอยู่ทั้งกัดทั้งดูดและเลียจนแสบไปทั่ว
ทั่งตัว มืออีกข้างของมันกำลังจะรูปซิบกางเกงผมออก
อยากจะดิ้นแล้ววิ่งหนีไป แต่ก็คงทำได้แค่คิดแล้วปล่อยเลยตามเลย
“หึ!อย่ามาหาข้ออ้างหน่อยเลย ถ้ามึงไม่หนีวันนี้บางทีมึงอาจจะไม่ต้องเจ็บตัว แต่เพราะมึงมาหายไปช่วงที่กูกำลังหวิวบวกอารมณ์
โกรธนิดๆเซ็กส์ครั้งนี้คงซาดิสถึงใจมึงแน่!!”
มันว่าพร้อมกับกระชากเกงผมออก มืออีกข้างของมันกำลังขยุ้มน้องชายผมอยู่ ส่วนอีกข้างก็รั้งคอผมพร้อมกับกดจูบหนักๆลงบน
ปากที่บวมเจ่ออีกครั้ง
“อึก..เจ็บ..ปล่อย..กู..กลัว..”ผมจิกเล็บข่วนลงบนไหล่ของไอ้กัสที่กำลังถอดเสื้อตัวเองออก เผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่โตเป็นมัดๆ
เรียงสวยอยู่บนหน้าท้อง มันแสยะยิ้มเยาะมองผมอย่างเย้ยยัน มือหนารวบข้อมือผมทั้งสองข้างแนบกับศรีษะก่อนจะหยิบเศษผ้าที่
มันฉีกทิ้งไว้มามัดข้อมือผมแน่น พลางก้มลงลิ้นเลียยอดอกของผมทั้งสองข้างไปมา ผมแอ่นอกรับด้วยความเสียว
“โอ๊ยย!!”ผมร้องอย่างตกใจเมื่อคนตัวโตขบลงหัวนมผมอย่างแรง มือสองข้างไม่สามารถช่วยตัวเองได้เพราะถูกมัดตรึงไว้กับหัว
เตียง ผมยิ่งร้องไห้หนักไปอีกด้วยความตกใจ ไอ้กัสไม่ท่าทีว่าจะอ่อนโยน กลับรุนแรงและซาดิสขึ้นเรื่อยๆจนผมกลัว
“โอ๋ๆจะร้องทำไมฮึ! ของมันเคยๆอยู่แล้วหน่า ไม่ต้องแสร้งบีบน้ำตาเหมือนนางเอกละครหรอก”
“เหี้ย!! กูเจ็บ..”
“ยิ่งมึงเจ็บมากเท่าไหร่ กูก็ยิ่งสะใจมากขึ้นเท่านั้น หึ!”มันว่าพลางใช้ลิ้นขยี้หัวนมทั้งสองข้างจนแสบไปหมด ก่อนจะลงลิ้นมาบน
ท้องพร้อมลงต่ำมาเรื่อยๆจนถึงหว่างขา
“อ๊ะ ..”ผมรีบกัดปากแทบไม่ทันเมื่อคนตัวโตซุกหน้าลงหว่างขาผมอย่างตั้งใจ ความเสียวซาบซ่าส์แพร่กระจายไปทั้งท้อง ใจเต้น
กระส่ำอย่างหื่นกระหาย แม้จะกลัวแต่ความกระสันกลับต้องการให้ไอ้กัสทำมันมากกว่านั้นก็ตาม
“หึ”
กางเกงในสีขาวถูกไอ้กัสถอดออกอย่างง่ายดาย ผมนอนหอบนิ่งอยู่บนเตียง ไม่ได้ขัดขืนเพราะไม่มีแรง มองไอ้กัสที่เหยียดยิ้มให้
ผมอย่างสมเพช ก่อนจะก้มลงไปที่หว่างขาพร้อมกับลิ้นอุ่นๆที่เลียส่วนนั้นของผมอยู่ เหงื่อผมแตกพลั่ก ทั้งเสียวทั้งกลัว..
“อมแค่นี้แข็งแล้ว อ่อนหว่ะ!”
“ปล่อยกูนะ สัสกัส!!”
“ปล่อยแน่ แต่ต้องให้กูเอามึงก่อนนะ หึหึหึ!!!” มันว่าพลางควักก้อนเนื้อขนาดใหญ่โตเกินขนาดออกจากกางเกงใน ใช้มือรูดขึ้นลง
สองสามที ปลายหัวมีน้ำเยิ้มออกมา ขาผมเริ่มดิ้นทันทีเมื่อมันจับขาผมแยกออก แต่ก็ไม่สามารถหยุดการกระทำของคนตรงหน้าได้
เมื่อหัวของท่อนเอ็นกำลังจ่ออยู่ที่ก้นของผม
อึก!!!
“นิ่งๆสิว่ะ อย่าให้กูโมโห!!”
“อย่าเกร็งดิ อูยย ทั้งฟิคทั้งตอด K กูเจ็บหมดแล้วเนี่ย!!”มันว่าพร้อมกับเริ่มขยับเข้าออกอย่างช้าๆ
หน้านิ่ว ซี๊ดดปาก เสียวสุดๆ โดยไม่ได้สนใจคนที่โดนกระทำอยู่เลยว่าจะรู้สึกอย่างไร
“อึกๆ..ปล่อย ยย กูเจ็บบ ไอ้กัส ไอ้เชี่ยย เอาออก”ผมร้องไห้ ตัวสั้นไปด้วยแรงสะอื้น
ทั้งเจ็บทั้งจุก..
ไม่มีการปลอบโยน..
ไม่มีการหล่อลื้น..ไม่มีความรู้สึกใดๆบรรยายนอกจากคำว่า เจ็บ!!
พึ๊บๆ!! พึ๊บบ
เสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นไปทั้งห้อง เมื่อคนตัวโตเริ่มขยับจังหวะรุนแรงยิ่งขึ้น ร่างบางก็ได้แค่นอนสะอื้นด้วยความกลัวปนตกใจ
รู้สึกเหมือนมีเลือดไหลออกจากสะโพกที่ถูกกระทำอย่างบ้าคลั่งเยี้ยงสัตว์ ไม่ได้มีความรู้สึก ยิ่งเขาร้องไห้และอ้อนวอนมากขึ้นเท่า
ไหร่คนตัวโตก็ยิ่งกระแทกลงไปแรงยิ่งกว่านั้น
“ซี๊ดดด ดด แน่นชิบ..อ๊าส์ มันส์ดีว่ะ ฮ่าๆๆ”ไอ้กัสหัวเราะพลางกระแทกท่อนเอ็นอย่างแรง สะโพกที่ฉีกขาดกลับอักเสบสาหัสขึ้นไป
อีก เลือดไหลซึมลงมาถึงหว่างขา แต่ดูเหมือนคนบนร่างจะไม่สนใจยังคงสนุกกับร่างกายที่บอบช้ำของร่างบางที่น้ำตาท่วมหน้า
ไม่แยแสแม้แต่คำอ้อนวอนที่ร่างบางพร่ำเพ้ออยู่ไม่ขาดปาก
“เจ็บบ!! อื้อออ กูกลัว...แล้วว ปล่อย ย ย ...”
ร่างบางตัวสั่นเทิ่ม เสียงครางกับเสียงเนื้อกระทบกันทำให้เขาแทบบ้า เจ็บ..
ไม่ไหวแล้วว อืออๆ ..
ไม่เอาแล้ว..
พอที..เมื่อไหร่จะหยุดสักที !!
ครั้งแรกของผม ทำไมมันถึงได้โหดร้ายนัก..
ทั้งๆที่อยากเก็บครั้งแรกไว้กับคนที่เรารัก..
สักวัน..ผมหวังว่าจะเจอ..
แต่ต้องไม่ใช้แบบนี้!!!
นี่มันบ้าไรกัน!!
ไม่คิดเลยสักนิดว่า ผมจะถูกผู้ชายข่มขืน
ถึงผมจะเป็นไบก็เถอะ แต่ผมก็ไม่เคยเอากับใคร มีแต่พวกสาวๆเท่านั้นที่ชอบตั้งฉายาให้ผมเกินความจริง..
“ร้องไมว่ะ ทำไมมีไรกับกูมันน่ารังเกียจขนาดนั้นเหรอว่ะ เหรอลีลากูสู้ไอ้เกมส์มึงไม่ได้รึไงห๊า!!”
“เซ็กส์ห่วยแตกของมึง ลีลาเท่ากับเด็กอนุบาล คนละชั้นกับไอ้เกมส์กรุณาอย่าเอาไปเทียบ!!”
“ปากดีนะมึง เก่งให้ได้ตลอดเหอะ ตะกี้ยังบีบน้ำตาให้กูหยุดอยู่เลย คราวนี้ละกูใส่ไม่ยั้งแน่!!”
ไอ้กัสว่ากระแทกท่อนเนื้อลงสะโพกผมอีกครั้ง ซอยถี่แรงๆจนเตียงเริ่มขยับ
ผมขบริมฝีปากแน่น จะไม่ร้องขอให้มันเห็นใจผม จะเอาอะไรอีกหล่ะกับพวกเลือดเย็นอย่างมัน!!
“อื้มม อ๊าส์...ซี๊ดดด”
“น่าสมเพชมึงว่ะ คงผ่านผู้ชายมาเยอะหล่ะ ก่อนๆไอ้เกมส์และกูมึง เคยโดนใครเอามามั้ง หึ!!”
“เคยเอากับน้องสาวมึงก็แล้วกัน!!”ผมตะคอกใส่คนตรงหน้า ผมไม่เคยมีอะไรกับยูกิหรอกนอกจากความเป็นเพื่อนกัน แต่การได้จี้
ใจดำมันแบบนี้ผมสะใจดี ถึงแม้ว่าผมจะเจ็บตัวมากขึ้นก็ตาม
“หรอ?”มันจ้องผมนิ่ง ถอดกายออกจากตัวผม
“...”
เพี๊ยะ!!!
อึก!!
ผมสะบัดหน้าใบตามแรงตบของมือหนา เลือดไหลออกมาจากมุมปากซ้าย
“ถ้ามากุเรื่องใส่ร้ายน้องสาวของกู!!”
ถุย!
ผมพ้นลำลายปนเลือดสีแดงใส่หน้าไอ้กัสที่ขบกรามแน่นเป็นสัน มือหนายกเช็ดหน้าตัวเอง
ใบหน้าขึ้นสีแดงจัดด้วยความโกรธ มือโตง้างหมายจะตบผมอีกครั้ง ตัวผมสั่นเทา วันนี้คงได้ตายสมใจอยากแน่ มองหน้าคนตัวโต
อย่างหวาดกลัว แต่จู่ๆมันกลับชักมือลง แล้วจับแยกขาผมออก
ท่อนเอ็นถูกกระแทกเข้ามา รุนแรง แหละนักหน่วงกว่าทุกครั้ง ผมกรีดร้องด้วยความทรมาน น้ำตากลับไหลพรั่งพรูเต็มสองแก้ม
สะโพกที่สาหัสแล้วสาหัสเล่าถูกกระแทกจนฉีกขาดไม่เหลือชิ้นดี เลือดยังคงไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย
ไอ้กัสเหมือนจะพูดอะไรกับผมสักอย่าง..
ก่อนที่สติมันค่อยๆหลุดหายไปเหมือนกับว่าผมกำลังจะตายลงจริงๆ..
มาอัพอีกตอนก่อนไปเรียนพิเศษ ไม่รู้ว่าจะโหดร้ายกันไปรึเปล่า?
ชี้แจงนิดนึงนะ
วิน-เกมส์ เป็นญาติลูกพี่ลูกน้องกันค่ะ บางคนอาจสงสัยเอ๊ะ? แล้ววินไปชอบเกมส์ได้ไง มันเป็นความผูกพันธ์ตอนเด็กค่ะ
แล้วทำไมตอนที่ 20 วินถึงบอกกัสว่าเป็นพี่น้องกัน เพราะว่าวินย้ายมาจากญี่ปุ่นในฐานะน้องชายเกมส์อีกคน
ไม่รู้จะ งง ๆ คนรึเปล่า = =" เอาเป็นว่าให้เข้าใจเหมือนคนเขียนละกันเน้อจะได้ไปรู้สึกขัดๆกันเวลาอ่านจ้า
*** เมื่อวานเม้นนิยายไม่ได้เล่นเอาแทบคลั่ง - -* ตอนนี้เล่นได้แหละ ดีใจสุดๆเลย ใจหายใจคว่ำหมด เฮ้อ
หัวข้อ: Prince love ♥วุ่นนัก สะดุดรักนายวายร้าย ร้ายไม่ร้ายไม่รู้ แต่รักร้ายๆของคิวท์จบแล้วจ้า ^^ 9/3/12 (อ่าน 274458 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก