ร้าย 18
“อ๊ากก”
“พอที...ไอ้เหี้ย กูบอกให้พอ”
ผมร้องบอกมันทั้งน้ำตา เมื่อร่างกายมันไม่มีเรี่ยวแรงแบบนี้ผมจะทำอะไรได้ ปากผมพร่ำแต่ขอให้มันหยุด แต่ดูเหมือนไอ้กัสมันจะ
ยิ่งได้ใจ เปลี่ยนจากฝักบัวมาเป็นขันน้ำใบโตราดน้ำเย็นใส่ตัวผมอย่างแรง
หนาว...
แสบ...
ทรมาน....
“ฮ่าๆ”มันหัวเราะคล้ายคนบ้า ใช่เท้าเขี่ยร่างกายน่าสมเพชของผม
“สะใจกูชะมัด สภาพมึงตอนนี้ไม่ต่างกับสุนัขข้างถนนเลยว่ะ ฮ่าๆ”
“ปล่อยกูไปได้ยัง”ผมว่าเสียงแหบแห้ง มือสั้นลูบร่างกายตัวเองไปมา เพื่อคลายความหนาวจากพื้นแฉะๆของห้องน้ำ
“แค่นี้มึงคิดจะชดใช้ความผิดของมึงได้เหรอ หึ!”มันกระชากหัวผมขึ้น ใบหน้าเกรี้ยวโกรธมองผมอย่างเกลียดชัง
กูไปทำไรให้มึงกัน!!!?
“กูไปทำไรให้มึง!”
“มึงทำให้น้องสาวกูตาย มึงได้ยินไหม๊!? น้องสาวกูตายเพราะมึงกับไอ้เกมส์!!”
น้องสาว?
ใคร?
“กูไม่รู้เรื่อง มึงพูดเรื่องไร”ผมว่า คิ้วขมวดเข้าหากัน รู้สึกปวดหัวจนแทบระเบิด ผมไม่เคยรู้ว่าไอ้กัสมันจะมีน้องสาว แต่ที่แน่ๆผม
ไม่เคยมีเรื่องกับมัน ผมเพิ่งรู้จักมันเพราะมันมีเรื่องกับไอ้เกมส์เมื่อ6เดือนก่อน สาเหตุก็เพราะไอ้เกมส์เสือกไปมีอะไรกับแฟนไอ้กัส
มันทั้งๆที่ฝ่ายผู้หญิงเองนั้นแหละเป็นฝ่ายยั่วไอ้เกมส์มันก่อน และก็สาเหตุทางธุรกิจเพราะพวกมันดันเป็นมาเฟียจิ๋วเหมือนกันอีก
นอกนั้นผมก็ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับมันเลย
“การิดา”
การิดา
...
“ยูกิซัง!!”ผมอุทานอย่างตกใจ เบิกตากว้าง เป็นไปได้ยังไงที่ยูกิจะเป็นน้องสาวของไอ้กัส?
อีกอย่างเธอตายแล้วเหรอ!?
ผมหลับตาหวนคิดถึงหญิงสาวใบหน้ารูปไข่ ผู้ที่มีรอยยิ้มน่ารักชวนหลงใหลอยู่เสมอ
การิดา
...
ยูกิซัง!!!
ปีก่อนมีนักเรียนย้ายมาใหม่เธอเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น การิดา หรือว่ายูกิ
เกมส์ชวนผมแข่งกันจีบยูกิ ใครได้เธอเป็นแฟนก่อนเป็นฝ่ายชนะ
แต่ผมไม่เล่นด้วยเพราะในใจผมเองก็แอบชอบไอ้เกมส์อยู่ ถึงมันจะเจ็บนิดๆก็เถอะ
ไม่นานข่าวไอ้เกมส์กำลังคบกับยูกิก็สะพัดไปทั้งโรงเรียน
ผมถามไอ้เกมส์ว่ากำลังคบกับยูกิอยู่เหรอ
อืม...ใช่...
อึก! อย่างที่ผมคิดไว้ไม่ผิด...
ไม่นานยูกิเธอก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
ไม่มีใครเจอเธอที่โรงเรียน
ผมถามไอ้เกมส์ว่า ยูกิ หายไปไหน...?
กูไม่รู้... กูเสียใจ...!!!
ไม่นานข่าวคราวและข่าวลือเกี่ยวกับยูกิได้หายไปพร้อมกับกาลเวลา
ไม่เคยมีใครพูดถึงเธออีก แม้แต่กระทั่งไอ้เกมส์!!!
“เป็นไงพอจะระลึกถึงความเลวที่มึงได้ทำไว้พอรึยัง!!!”
แต่ที่ผมไม่เข้าใจ
มันเกี่ยวไรกับผม?
“เพราะไอ้เกมส์ทำให้น้องกูต้องเสียใจ ถ้ามึงกับไอ้เกมส์ไม่ปั่นหัวหลอกน้องกู วันนั้นยูกิก็ไม่ต้องเสียใจจนเกิดอุบัติเหตุ เพราะมึง!!!
สองคน!!!”
ผมมองเห็นแววตาความเจ็บปวดของไอ้กัส ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวมองผมอย่างโกรธเคือง แต่เหตุผลคือ กูไปปั่นหัวใคร
ตั้งแต่เมื่อไหร่!!!
“กูไม่เคยปั่นหัวยูกิ และกูไม่เข้าใจเรื่องที่มึงพูดด้วย!!!”
โอ๊ย!~
ผมงอตัวด้วยความจุก เมื่อฝ่าเท้าของร่างสูงถีบลงกลางท้องอย่างแรง
ไอ้เหี้ย!!! ฆ่ากูให้ตายยังทรมานน้อยกว่าอีก ผมคิด
ร่างกายผมตอนนี้ช้ำไปด้วยรอยเท้า หมัด มือ ตบ สารพัดที่จะโดน
ขาซ้ายผมโดนซ้อมจนเดินไม่ได้
แถมท้องก็ยังร้องอย่างหิวโหย ตัวที่เปียกน้ำนานจนอุณภูมิในร่างกายเริ่มสูงขึ้น
ปวดหัว...
เสียใจ...
ไม่เข้าใจ...
แค่คงไม่นานคืนนี้ ความแค้นของไอ้กัสมันจะจบ...
จบลงที่ผมเพียงคนเดียว...
“มึงอย่ามาโกหก ถึงโกหกไปกูก็ไม่ปล่อยมึงไปหรอก !!”
ถึงให้ผมพูดความจริง มันก็คงไม่เชื่อ~
“หึ!มันก็ไม่มีความจำเป็นที่กูต้องโกหกมึงแล้วสิ ยัยผู้หญิงร่านๆแบบนั้นก็สมควรปล่อยให้มันตายไปซะ ก็ถูกแล้วนี่ อีกอย่างเรื่อง
ทั้งหมดก็เป็นเพราะกู กูนี่แหละทำให้ยูกิต้องตายมันไม่เกี่ยวกับไอ้เกมส์!! กูนี่แหละ เป็นคนฆ่าน้องสาวน่าสมเพชของมึง!!! ฮ่าๆๆ”
ผมหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ปล่อยให้น้ำตาแห่งความเจ็บปวดมันไหลอาบแก้มที่เปียกชื้นทั้งสองข้าง
ผมกำลังหัวเราะและร้องไห้ไปพร้อมๆกัน หัวเราะให้กับความน่าสมเพชและอดสู่ของผม
ร้องไห้ให้กับความเสียใจ กลัว หรืออะไรทั้งหมด ผมกำลังเอาความเป็นความตายของตัวเองแลกกับชีวิตของอีกคนเพื่อไม่ต้องมา
เจออะไรที่น่ากลัวอย่างผม หนึ่งวันที่ตื่นมามันช่างโหดร้ายเหลือเกิน... ทำไมมันถึงน่ากลัวเหลือเกิน!!?
“กูว่าแล้ว ว่าต้องเป็นมึง !! มึงที่ทำให้น้องสาวกูตาย !! ไอ้สัตว์นรกเฮ้ย!!”เสียงที่ผมได้ยินคือเสียงสบถของไอ้กัส น้ำเสียงอาฆาต
เหมือนอยากจะฆ่าให้ผมตายไปกับเธอ ยูกิซัง!! มันเย็นเชียบและน่ากลัว ตัวผมสั้นสะท้าน ผมเงยหน้าขึ้นมองร่างสูง นัยต์ตาดุจ้อง
ผมเหมือนจะฉีกเป็นชิ้นๆ
มันโค้งตัวลงมา ง้างมือขึ้นหมายจะฟาดหน้าผม
เฮือก!!!
สติผมดับวูบลง จะหาว่าผมใจเสาะก็ได้นะ...
แต่ขอ...
ขอ...
ให้ผมตายไปเถอะ...
และ...
ผมอยากบอกว่า...
ไอ้เกมส์...
กูรักมึง...
ถึงแม้...แม้ว่า...
มึงจะไม่เคยรักกูเลยก็ตาม !!!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ไม่มีไรจะพูดมากมายสำหรับตอนนี้ ยังไงก็อย่าหายหรือลืมเลือนกันเลยนะค่ะ ช่วงนี้เป็นช่วงอัพมาราธอน อิอิ การบ้านเยอะแต่มี
เวลาว่าง

ตัวละครทุกตัวทำไปต่างมีเหตุผลนะค่ะ ไม่ได้โหดใส่กันอย่างเดียว คู่กัส-วิน จะโหดมาก รับได้ไม่ได้ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะค่ะ ส่วนพอร์ท-คิวท์ ก็อย่าเพิ่งลืมกันไป คงจะไม่เจอเรื่องร้ายๆแล้วแหละ สำหรับคู่นี้เพราะ เปนแนวน่ารักๆ? = =
อ่านแล้วก็อย่าลืมเม้นกำลังใจด้วยนะ เพื่อคนเขียนจะได้มีกำลังใจอัพต่อไปนะค่ะ ^^
