เหยี่ยวหัวใจ
Part 4
สุดยอดตัวจริงโว้ย!...
.
.
.
.
หลังจบมื้อเที่ยงต่างฝ่ายต่างแยกย้ายขึ้นเรียนช่วงบ่ายต่อ เรียนตามปกติไม่มีไรมากสำหรับบทเรียนวันนี้ บ่ายสามโมงครึ่งพวกผมซึ่งประกอบด้วย ผม ไอ้อั้ม
ไอ้หยก ไอ้ขุน สาวพร สาวนิ่ม สาวแตน สี่หนุ่มสามสาวก็ยกโขยงไปรวมตัวกันใต้ถุนคณะ เพื่อเข้าร่วมกิจกรรม
รับน้องตามระเบียบ
“เอ้า! น้องๆ มาถึงแล้วแยกย้ายหย่อนตูดนั่งกันให้เรียบร้อย อย่ามัวยืนเก็กหล่อเก็กสวยโชว์พาว
กันอยู่สิครับ” เสียงไอ้รั่วมันใช้โทรโข่งประกาศต้อนนักศึกษาที่เริ่มทยอยเดินเข้ามาให้นั่งกับพื้นซีเมนต์
“พี่พรตเท่สุดๆ เลยอ่ะ...ไม่รู้มีแฟนหรือยังเนอะ” สาวนิ่ม ออกอาการตาเยิ้มจ้องไอ้ตัวแสบไม่วางตา
“จะเหลือเหรอ หน้าตาอย่างนี้คงไม่รอดเป็นโสดหรอก ดีกรีเดือนคณะแถมควบตำแหน่งรองแชมป์
เดือนมหาลัยอีกด้วย พี่เค้าดังกว่าแชมป์อีกนะนั่น” สาวแตนผู้รอบรู้ข้อมูล นานๆจะออกเสียงกับเค้าสักครั้ง
“มีแล้วเหรอ ใครกันแตนรู้ไหม?” สาวนิ่มยังซักต่อไม่หยุด
“ไม่รู้ดิ ไม่เคยเห็นควงใครในมหาลัยเลยนะ ขนาดโดนรุมจิกรุมทึ้งให้ควัก ฉันคิดว่าคนนอกวงการชัวร์” เล่นพูดยังกะไอ้ตัวแสบเป็นดาราไปแล้ว
“เหรอ!..งั้นเรายังมีลุ้น” สาวนิ่มตอบอย่างหมายมั่น เหนื่อยใจจริง
“รัน ทำไมเงียบจัง” สาวพร ถามผมขึ้นมา คงเห็นผมนั่งนิ่งเงียบมั้ง
“ผมชอบฟังมากกว่านะ” ตอบไปสั้นๆ
“อืม..ผู้ชายพูดน้อยสเป็กหญิง เราเองก็ชอบ” เอ่อ! เอาเข้าไป ใจอยากบอกอย่ามาชอบผมเลย
ผมมีเมียแล้ว..ได้แค่คิด
“เอาล่ะ..น้องๆพร้อมแล้ว เดี๋ยวพี่แซคจะนำกิจกรรม ทุกคนต้องปฏิบัติเต็มที่เข้าใจกันนะ” ไอ้ตัวแสบ
มันส่งโทรโข่งให้เพื่อนมันต่อ คนที่สปอยผมตอนกลางวันชื่อแซคสินะ ส่วนมันไปนั่งยิ้มหล่อห้อมล้อมด้วยกลุ่มสต๊าฟ
กว่าสามสิบคน ทั้งพวกปีสามปีสี่
“เอาครับ ทุกคนปรบมือทำจังหวะร้องไปพร้อมกับพี่..หากว่าเรากำลังสบายจงปรบมือพลัน..ปร๊บๆ..
หากว่าเรากำลังสบายจงปรบมือพลัน..ปร๊บๆ..บลาๆๆ” แล้วกลุ่มพี่สต๊าฟ ก็นำร้องนำปรบมือ ทำอะไรต่อมิอะไรอีกมากมาย
จนเบรกโดยรุ่นพี่ปีสี่ที่ขึ้นมาพูดบ้าง เห็นว่าเป็นประธานคณะด้วย
“หวัดดีน้องๆ ทุกคน พี่ชื่อชลอยู่ปีสี่เป็นประธานคณะและกรรมการสโมสรนักศึกษา พวกเราเจอกัน
มาสองวันแล้ว พี่ขอแจ้งว่าวันศุกร์นี้พวกเราจะไปรับน้องกันที่กาญจนบุรี บอกผู้ปกครองไว้ด้วย ไปค้างหนึ่งคืนรายละเอียด
ตามชีสที่ฝากไปแจ้งผู้ปกครอง งานนี้น้องๆจะมีพี่รหัสของตน คอยช่วยดูแลตลอดระยะเวลาที่ศึกษาอยู่ที่นี่ สายรหัสรุ่นพี่
รุ่นน้องมีความสำคัญกับพวกเราเสมือนพี่น้องครอบครัวเดียวกัน ไว้ปรึกษาการเรียนหรือเรื่องต่างๆ เพราะฉะนั้นพี่ฝากน้องๆ
ทำความเข้าใจวัฒนธรรมของคณะ และเตรียมเข้าร่วมกิจกรรมอย่างพร้อมเพรียงกันด้วย
มีอีกเรื่อง เราต้องคัดเลือกเดือนและดาวของคณะ เข้าร่วมประกวดกับทางมหาลัย เดือนและดาวคณะ
เป็นตัวแทนของเราที่จะไปชิงชัยให้คณะอื่นทราบว่าพวกเราก็มีทรัพยากรบุคคลไม่ด้อยเช่นกัน เพราะฉะนั้นระหว่างนี้น้องๆ
สามารถมองเพื่อนใกล้ตัวหาเดือนและดาวจากคนข้างๆ และเตรียมเสนอชื่อเพื่อรับการโหวตในวันเข้าร่วมกิจกรรมไว้ด้วย
พี่มีเรื่องแจ้งให้ทราบเท่านี้ ขอมอบหน้าที่ให้กับพี่พรตดำเนินการต่อ” พูดจบเสียงปรบมือดังสนั่น ทั้งเสียงกรี๊ดกร๊าด
ของสาวๆ พาเอาต้องยกมืออุดหูไม่รู้ตัว สาวนิ่มเล่นกรี๊ดไม่ห่างหูผมเลย ไอ้อั้ม ไอ้หยก ไอ้ขุน ต่างยกยิ้ม
ก่อนไอ้ขุนปากหนักมันจะพูดขึ้นว่า
“หึ..แม่งหล่อเลือกได้จริงๆ เทียบกับมึงนะรันกูว่ามึงกินขาด พี่พรตหล่อมากก็จริง
กูว่าพี่แกติ๊งต๊องไปหน่อย” มันพูดหน้าตาย ผมเหลือบมองหน้ามัน รู้สึกทะแม่งที่มันว่าเมียผมติ๊งต๊อง
แม้จะเป็นความจริงก็เถอะ
“ขอบคุณคร๊าบ...เสียงปรบมือต้อนรับเยอะโคตร ดีใจพิลึก” รั่วตั้งแต่เริ่ม
“โห่...ฮิ้วววว!...ฮ่าๆๆๆ” มาทุกเสียง ขานรับไอ้ตัวดี ผมรอดูต่อไปว่ามันจะทำอะไรอีก
“เสียงโห่เพราะอิจฉาพี่ไม่ถือ เสียงฮิ้วเพราะแอบชอบพี่ไม่ว่า เสียงหัวเราะเพราะรักพี่น่าภูมิใจไม่น้อย
ขอบคุณอีกครั้ง” พูดจบมันก้มหัวคำนับอย่างสุภาพ พาเอาขำกันกระจายไร้ซึ่งเสียงโห่โดยปริยาย นี่สินะพรตรั่ว
ทำให้คนอารมณ์ดีได้ไม่ยากสำหรับมัน เสน่ห์เค้าเลย..
“เอาล่ะ! วันนี้พี่และเพื่อนๆ มีเพลงมาฝากไปฝึกร้องกัน พี่กับเพื่อนจะร้องนำ แล้วน้องๆค่อยร้องตาม
เราเริ่มกันเลย อ่อ! เพลงนี้มีลิขสิทธิ์ห้ามดัดแปลงเนื้อร้องหรือทำนองไม่งั้นฟ้องจับ พวกเรานำน้องๆ เค้าร้องหน่อย”
พูดจบกลุ่มสต๊าฟปีสองทั้งหญิงชายบรรดาเพื่อนมันกว่าสิบคนก็ลุกขึ้นเข้าแถวหน้ากระดานประกบไอ้ตัวแสบทั้งซ้ายขวา
ก่อนมันจะเริ่มพากันเต้นท่าอุบาทว์แล้วร้องเพลงไปด้วย พาเอาพวกปีหนึ่งที่นั่งปรบมือขำน้ำตาเล็ดตามกันเป็นพรวน
“♪♫ ♪♫ " คันหู " ยายรู้ทำอย่างไร.!!! เอาสำสีมาปั่น " มันไม่หาย ".!!! ♪♫ ♪♫มีวิธี..ยายจะบอกให้..!!!
โบราณว่าไว้.." หายคันทันที "..!!! ♪♫ ♪♫ คันอย่าง " หนู " เค้าให้ใช้ " สาก"..ถ้ายิ่งคันมาก.." ตำพริกก่อนใช้ยิ่งดี " ..!!! ♪♫
♪♫สากตำข้าว"ยายว่ากำลังดี..ยายว่าไม่ใหญ่ " ขนาดหนูคงพอดี " !! ♪ ลองใช้ดูซี!! เผื่อ " หูนี้ " จะหายคันนนน..!!! ♪♫ ♪♫ ”
เพลงแม่งโคตรอุบาทว์ ท่าเต้นที่คิดกันก็แสนอุบาทว์ ทำกันออกมาได้ ยิ่งไอ้ตัวแสบใส่เสต็ปเต็มแม็ก ยิ่งเรียกเสียงหัวเราะ
ฮาขี้แตกขี้แตน ผมเองยังขำน้ำตาเล็ดมันช่างกล้าทำ เชื่อมึงเลยจริงๆ เฮ้อ! ไอ้เหยี่ยวรั่วเอร้ย!
หลังสนุกสนานคลายเครียดพอหอมปากหอมคอ พวกพี่ๆก็ปล่อยกลับ เหลืออีกสิบนาทีหกโมงเย็น
ถือว่าวันนี้เลิกเร็วกว่าปกติ คงเพราะน้องใหม่ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ไม่มีใครเบื่อหรืออิดออด ไอ้ตัวแสบมันประสบผลสำเร็จ
ในการคุมกิจกรรมรับน้องเป็นอย่างมาก เพราะน้องๆชอบมันเสียด้วยสิพากันฮาขี้แตกขี้แตน
ผมกลับมานั่งรอในรถ เปิดเพลงฟังคนเดียวเงียบๆ ปล่อยเจ้าตัวเค้าเคลียร์ธุระให้เรียบร้อย
จะโทรไปถามก็ไม่อยากกวนรอให้มันเป็นฝ่ายโทรมาดีกว่า มันไม่ได้เอารถมาน่าจะรู้ว่าต้องกลับพร้อมผม
“มีเธอเสมออยู่เคียงใจ..zzzz” เสียงริงโทนผมดัง โชว์เบอร์ชัดเจน รีบกดรับทันที
“อืม..ว่าไง?” “อยู่ไหนเนี่ย?” มันพูด
“รออยู่ในรถ” “ตกลง กูกำลังไปแล้ว” พูดจบตัดสายปั๊ป ผมจึงหลับตางีบรอไปพลางๆ ไม่เกินห้านาที
ไอ้ตัวดีก็เปิดประตูเข้ามานั่งเหงื่อซึมขมับ หน้าแดงปากแดงคงรีบเดินมามั้งถึงได้เหงื่อท่วม ผมหยิบน้ำเย็นแวะซื้อติดมือ
ส่งให้มันรับไปกรอกใส่ปากดื่มพรวดๆ
“ฮา!..ชื่นใจจังมีแฟนดีเหมือนถูกหวยเลยเนอะ” หันมายักคิ้วให้ผมอีก
“หึ..มั้ง” ผมพูดสั้นๆ ก่อนจะเข้าเกียร์ถอยรถออก
“รัน..แวะหาไรกินเลยดีกว่า” มันบอก ผมชำเลืองดูน่ามันนิดหนึ่งก่อนจะหันไปมองถนนต่อ
“ไปเปล่า ทำไมไม่ตอบว่ะ?” แหวผมอีกนั่น
“อืม..รู้แล้ว จะกินอะไร?” ผมถาม
“ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลา โอเคนะ?” มันถามตาคมส่งมาวิ้งๆ รอคำตอบ
“อืม..” ผมตอบรับเสียงในคอ
“เป็นไร..ทำไมพูดน้อยว่ะ...หืม” อะไรของมัน มีอะไรต้องพูดมากไม่เห็นจะต้องสงสัย
ผมเลยหันไปมองหน้าไอ้ตัวป่วนนิ่งๆ
“หึ..พอกูให้รอหน่อยงอนงั้นสิ?” ผมจ้องหน้ามันเลิกคิ้วอย่างไม่เข้าใจ ผมไปงอนมันเมื่อไหร่กัน
คิดเองซะงั้น
“มึงก็..ถ้าอยู่ใกล้กันตลอดเวลา ไฉนเลยจะเข้าใจความหมาย ของคำว่า "คิดถึง" ก็ต้องมีรอบ้างไรบ้างดิ” ฟังคารม นี่กะให้ผมคิดถึงว่างั้น
“ทำไม..อยากให้กูคิดถึงมึง” ผมถามหน้านิ่ง
“เอ่อ! ให้รู้บ้างเหอะว่ามึงก็รู้สึก..ห่า..แม่งนิ่งได้นิ่งดี..นิ่งจนกูชักงงกับมึงแหละ สมองอันชาญฉลาด
วันๆมึงคิดอะไรมั้ง” ฟังมัน ชมหรือหลอกด่าผมเนี่ย ผมชำเลืองดูหน้ามันก่อนจะยกยิ้มมุมปากโชว์ลักยิ้มกวนซะเลย
“ชิส!..ไม่ต้องอ่อยกู ไม่หลงหน้าหล่อที่มึงหลอกล่อกูหรอก” เอ่อ..เอากับมัน หน้าแดงหูแดง
เสือกปากแข็งได้อีก
“ไม่หลงจริงดิ..หึงกูไหม?” อารมณ์ดีชะมัด กวนมันเล่นสนุกไม่น้อย
“ห่ะ..หึงมึง..ทำไมกูต้องหึงด้วยว่ะ..หรือมึงแอบคิดไม่ซื่อ” หน้าตาออกอาการมาเลย
จ้องผมตาขวาง แกล้งหน่อยดีกว่า
“จะเรียกว่าคิดไม่ซื่อหรือเปล่าไม่รู้ ในเมื่อกูกับเค้าเพิ่งทำความรู้จัก กูแค่รู้สึกว่าเค้ารู้ใจกูไม่น้อย” ผมตอบหน้าตาย มันคิ้วผูกโบว์ไปแล้ว
“นี่..มึงถึงกลับบอกกูว่าคนรู้ใจ เหี้ยแล้ว..เปิดมาสามวันเรียกคนรู้ใจ พรุ่งนี้มึงไม่ยกให้เป็นแฟนเลยสิ..สัด”มันสบถอย่างหัวเสีย จริงจังเอาเรื่อง..อยากหัวเราะเพราะหน้ามันตลกชะมัด แต่ก็ต้องทนกลั้นขำไว้
“คนรู้ใจจำเป็นต้องเป็นแฟนด้วยหรอ ก็เห็นส่วนใหญ่แฟนไม่เคยรู้ใจ มีแต่เพื่อนที่รู้จริงยิ่งกว่าแฟน” ผมตอบอมยิ้มยั่วมันไปอีก โอ้ย! ผมท้องแข็งแล้ว หน้ามันตอนนี้ตาคมเบิกโต อ้าปากพะงาบๆ จ้องผมเขม็ง
ก่อนจะแหวขึ้นมาอย่างหัวเสีย
“เออสัด..กูไม่เคยรู้ใจจำเอาไว้ ปากบอกรักกูเสือกคิดมีใหม่ มึงจะยกมันในฐานะเหี้ยไรก็ช่าง
ถ้าคิดจะรัก "กู" และ "มัน" พร้อมกัน ..มึงเตรียม "โลง" ไว้ละกัน ไว้ใส่มันและ มึง!..กูส่งลงนรกทั้งคู่เลยคอยดู”
โอ้ย! ไอ้รั่วมันหึงผมครับ หึงโหดอีกต่างหาก ผมหลุดหัวเราะออกมาจนได้ ไม่ไหวกลั้นไม่อยู่จริงๆ
“ฮ่ะ..ฮ่าๆๆๆ!” มันถลึงตาบอกผมอย่างเอาเป็นเอาตาย ที่เห็นผมหัวเราะออกมา
หน้าตาคงอยากโบกกบาลผมเต็มแก่แล้วนั่น
“เชี้ยรัน..หัวเราะทำไมว่ะ..คิดว่ากูพูดเล่นไม่กล้าทำงั้นสิ..กูพญาเหยี่ยวจำเอาไว้ ไม่มีทางหยามกูได้โว้ย!” ยังเหวี่ยงไม่เลิก..
“หึหึ..เพิ่งรู้กูมีแฟนเป็นพญาเหยี่ยว นึกว่าเป็นคน..กูนี่สุดยอดจริงๆ สามารถเอาเหยี่ยวเป็นเมียได้..ฮ่าๆๆๆ” ผมก็ยั่วไม่เลิก ก็มันตลกจริงๆ ทำเอาผมคลายเครียดดีชะมัด คุยกับมันไร้สาระทั้งนั้น แต่ก็สนุกที่ได้ปะทะฝีปากกับมัน
“ควายแล้ว..ทำเป็นชมตัวเองว่าสุดยอด..รั่วแล้วมึงเชี้ยรัน ยี่ห้อกุนซือเทพหมดกันคราวนี้
คนที่ควรภูมิใจคือกู...สอยสิงห์ลำพองจอมยโสมาเป็นผัวได้ ทั้งที่กูออกจะแมนทั้งแท่ง แต่มึงยังตกเป็นผัวกูเกือบสี่ปี
กูนี่สิสุดยอดตัวจริงเสียงจริง ขนหน้าแข้งกูดำพรืดหล่อล่ำแฮนด์ซั่มแมนกล้ามเป็นมัด มึงยังตกเป็นผัวกูเลย...ฮ่าๆๆๆๆๆ”
เวร...ฟังมันพูด หัวเราะตีอกชกตัวถูกอกถูกใจซะงั้น คงคิดว่ามันสามารถมากเอาชนะผมได้ ออกอาการสะใจ
ที่ได้ผมเป็นผัว...ผมส่ายหน้าอมยิ้มกับความรั่วของมัน เป็นเอามากเมียกู..แต่ก็ภูมิใจพิลึก
ที่มันดีใจสามารถเอาผมเป็นผัวสำเร็จ แม่งพูดได้เต็มปากเต็มคำยังไม่รู้ตัวอีกว่ามันใช้
คำว่า ‘ผัว’ ซะไม่มีสะดุด...หึหึหึ??????@@@ ขอบคุณทุกรีไพส์ฯ ทุกเม้นท์ ทุกกำลังใจ
มาลงให้แล้วนะคะ....เจอพรตรั่วเข้าไปทำใจหน่อย
นั่นละเหยี่ยวพรต สิงห์รันถึงได้รักได้หลง
Luk.
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
