หัวข้อ: ...อ้อมกอดเด็กช่าง(Drama story)

[Wtftt]

สนุกมากคะ ติดเรื่องมาก เพิงโอกาสมาเม้นท์ อ่านแล้วเครียดสุดติ่ง อ๊ากกกแต่ก็สนุกสุดๆ ขอบคุณที่แต่งเรื่องมาให้อ่านจ้า

[arrat4812]

เพิ่งเข้ามาอ่านครับ  เคยอ่านมาหลายเรื่อง แต่อยากบอกว่าเรื่องนี้ มีทุกอารมณ์จริงๆๆ ยิ่งอ่าน ก็ยิ่งสนุก โดยเฉพาะการเท้าความถึงความสัมพันธ์ของแต่ละตัวละคร มันทำให้น่าอ่าน เนี่ยก็ซึ้งกับความสัมพันธ์ระหว่าง พงษ์กับแก้ว อ่านแล้วซึ้งใจกับมิตรภาพของทั้งสองมากๆๆ..ขอบคุณจริงๆที่แต่งได้ยอดเยี่ยมขนาดนี้ มาให้คนอ่านได้รับถึงอรรถรสอย่างแท้จริง..รักเรื่องนี้มากๆๆๆ

[arrat4812]

ผมชอบนิยายเรื่องนี้มาก ผมชอบในความสัมพันธ์ความรักของพงษ์กับแก้ว  มันอบอุ่น มันไม่ใช่ความรักแบบชู้สาว มันเป็นรักที่มีแต่ความห่วงใย  ความปรารถนาดี  เป็นสายใยที่เหนียวแน่นมากกว่าพี่น้องแท้ๆเลยด้วยซ้ำ  ยิ่งตอนที่ตามหาแก้ว แล้วพงษ์ไปเจอแก้วอยู่ที่ลำธาร  ตอนนั้นผมแทบน้ำตาไหลกับที่พงษ์รู้สึกโล่งใจและเรียก "ตัวเล็ก"ของเขา แถมยังใจกว้างให้กับฝิ่น โดยบอกตัวเล็กว่า "อยากเล่นน้ำทำไมไม่บอก รู้ไหมว่าฝิ่นมันเป็นห่วงมาก"  ประโยคนี้ ผมกลับมาอ่านหลายรอบมาก ว่าคนเขียนเขาเขียนผิดหรือเปล่า แต่ไม่ใช่เลย  แต่พงษ์เขาห่วง ความรู้สึกของน้องมาก..อยากมีพงษ์ในโลกจริงซะแล้ว...ชอบตัวละคร พงษ์ มากๆๆ

[amkang12]

นิยายน่ารักมาก คนแต่งแต่งมานานแล้วแต่เพิ่งมีโอกาสได้อ่าน เคยมีคนแนะนำมาหลายครั้งแล้วแต่ครั้งนี้เริ่มอ่าน

บอกเลยว่าสนุกมาก ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆที่แต่งมาให้พวกเราได้อ่านกันน่ะครับ

[NongJesZa]

 เราทุกคนก็คงรู้วันเกิด แต่มีสักกี่คนที่รู้วันตาย
ก่อนทุกอย่างของฉันจะสายเกินไป
แม้อะไรดีๆมีไม่เท่าไหร่ แต่จะขอใช้สักวัน

เรื่องหัวนอนปลายเท้า ไม่ค่อยจะมี
แต่หัวใจยังดี ฉันขอยืนยัน
ไม่เคยแบ่งให้ใครเก็บไว้มานาน
ขอให้มันเป็นวันที่ฉันได้บอก บอกเธอให้รู้สักที

ยินดีให้เธอรับไป ภูมิใจที่จะรับฟัง
ได้เกิดมาหนึ่งครั้ง ฉันยังไม่ทำในสิ่งนี้
ถ้าหากพรุ่งนี้ฉันตาย ก็คงจะไม่เสียที
ชีวิตฉันถึงมันไม่ค่อยรักดี วันนี้ฉันยังได้รักเธอ

ไม่จำเป็นต้องรู้ พรุ่งนี้เป็นไง
มันจะเกิดอะไร ฉันพร้อมจะเจอ
หากต้องจากกันไกล ใจฉันมีเธอ
ฉันเป็นคนๆนึงที่ไม่เลิศเลอ แต่ความรักแท้ยังมี

ยินดีให้เธอรับไป ภูมิใจที่จะรับฟัง
ได้เกิดมาหนึ่งครั้ง ฉันยังไม่ทำในสิ่งนี้
ถ้าหากพรุ่งนี้ฉันตาย ก็คงจะไม่เสียที
ชีวิตฉันถึงมันไม่ค่อยรักดี วันนี้ฉันยังได้รักเธอ

คำว่ารักเธอ หลุดออกจากปากจากฉันไป
ก่อนจะหายไป มั่นใจแล้วว่ามันดี
คำว่ารักเธอ ที่หลุดออกจากหัวใจ
ก่อนที่ฉันตาย ขอให้ได้พูดคำนี้

ยินดีให้เธอรับไป ภูมิใจที่จะรับฟัง
ได้เกิดมาหนึ่งครั้ง ฉันยังไม่ทำในสิ่งนี้
ถ้าหากพรุ่งนี้ฉันตาย ก็คงจะไม่เสียที
ชีวิตฉันถึงมันไม่ค่อยรักดี วันนี้ฉันยังได้รักเธอ

:;ก่อนตาย Big Ass :: (ชอบเพลงนี้ ตรงไม่ตรงไม่รู้5555 ฟังดูเข้มแข็งเหมาะที่เด็กช่างจะร้องให้กับคนที่รัก วรั้ยยยย เขินนนน!!!)

รักเรื่องนี้โคตรๆเลยว่ะ สนุกมาก มันหลากหลายความรู้สึก ทั้งสุข ทั้งเศร้า บีบคั้นหัวใจ อารมณ์ปนกันมั่วไปหมด  แต่ก็มีความสุข รู้สึกรักตัวละครทุกคน  โดยเฉพาะ พงษ์...เราสามารถหาคนแบบนี้ได้จากที่ไหน ความรู้สึกที่พงษ์มีให้กับแก้ว มันมากกว่าพี่ชายแท้ๆมันมากกว่าคนรัก มันมากกว่าเพื่อน รักจริงๆ ❤
เราคิดว่าตัวเราเหมือนกับโจ้ 5555555 เรารักในความรักเพื่อนของพวกเขา  รักมิตรภาพที่มีให้แก่กัน  พี่ฝิ่น..!!! พี่แม่งโคตรเท่เลยว่ะ 555555 ลูกศิษย์ขอคารวะ(พี่ฝิ่นเขารับมึงแล้วหรอ=_=)    พี่ฝิ่นถึงจะโหดแต่ก็มีมุมน่ารัก ตอนที่พี่ฝิ่นคิดคำพูดไปพูดกับพงษ์ตอนขอแก้ว น่ารักจริงๆเลยลูกพี่...- - ส่วนแก้วนายเอกผู้น่าสงสาร  ดีแล้วละที่แก้วไม่สนใจครอบครัวนั้นเนอะแก้วเนอะ ในขณะเดียวกันแก้วคือคนที่โชคดีที่สุดต่างหากละที่มีทั้งพี่พงษ์และพี่ฝิ่น อยู่ที่ไหนก็อุ่นใจกับอ้อมกอดเด็กช่าง วรั้ยยยยย ฟิน ชอบที่พี่พงษ์เรียกแก้วว่า ตัวเล็ก  55555
น่ารักกกก!!! ชอบเวลาที่แก้วอ้อนพี่ฝิ่น  จูบกันนนนนนน  จึ้กๆกัน  ว๊ากกกก!! กำเดาไหล ฟินนนนนน   
ไม่รู้จะบรรยายอะไรแล้ว ตามชื่อเรื่องเราคิดว่ามันตรงๆจริงกับความรู้สึกที่อ่าน ชอบประโยคประโยคนึง

" ชีวิตบนเส้นทางของนักเลงฝึกหัด  แม้ไม่ได้ชอบใจไปซะทุกสิ่งที่ต้องเดินบนหนทางที่เจอะเจอกับมีด หอก คม ดาบ และอีกสารพัดอาวุธที่ไม่น้อยหน้าไปกว่าจะออกรบ
แต่ความแข็งแกร่งก็เหมือนเกราะกำบังตัวที่ห่อหุ้มนักเรียนนักเลงให้รอดพ้นจากอันตรายเพื่อให้มีชีวิตอยู่ได้ไปจนกว่าจะเรียนจบ

...ทุกคนจึงต้องมีความกล้า  และแกร่ง  ไว้เป็นต้นทุนนอกเหนือจากอาวุธนอกกายที่เอาไว้ข่มคู่อริ




อ้อมกอดเด็กช่าง...อ้อมกอดแข็งกระด้าง  ไร้ความอ่อนโยน  ไร้ความนุ่มนวล  เจ็บบ้าง  หายใจไม่ออกบ้าง บางครั้งกระดูกแทบหัก

แต่สำหรับใครบางคน


...นั่นคือความปลอดภัย  อุ่นใจ  และมั่นคง  "

น้ำตาไหลเลย ซึ้งจริงๆ ประทับใจมากๆ สุดท้ายท้ายสุด  เราก็อยากบอกรักคนเขียนด้วยถ้าไม่มีคนเขียนเราก็คงไม่ได้อ่านเรื่องดีๆแบบนี้เนอะ นับถือคนเขียนเลยที่แต่งออกมาได้ดีมากขนาดนี้ทำให้คนอ่านรักขนาดนี้  รักนะคะนักเขียนของฉัน จะวันไหนก็รักเพียงเธอ~ 555555 ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้ให้เราได้อ่าน ขอบคุณครับผม สุดท้ายท้ายสุด รักอ้อมกอดเด็กช่าง
....ความทรงจำของเด็กชายเจส 

[Usamomo]

เพิ่งมีโอกาสอ่านเรื่องนี้ในปี 2017 ปกติไม่อ่านแนวนี้ อ่านแต่แนวรักใสๆ หรือเน้นฮาๆ ฟีลกู้ด แต่พอลองได้อ่าน อ้าวติดจนอ่านรวดเดียวจบซะงั้น ขอบคุณผู้แต่งด้วยค่ะ สนุกมากๆ เลย

[psyche]

สนุกค่ะ แนวเด็กช่างหายากมาก ทำให้เราเห็นมุมมองของนักเรียนช่าง
ชีวิตเด็กมัทธยม เด็กพานิช เด็กมหาลัย แตกต่างกันมากกก
ความเป็นเด็กช่าง ต่อยตี ฆ่ากัน มันเหมือนจะไร้สารนะ แต่มีความผูกพันธ์​ ความรัก ความเคารพ รุ่นพี่ต่างจาก สาขาอื่นๆ  เพื่อนเราบางคนนี่บอก กูรอดมาได้ไงว่ะ ทำไปได้ไง พอเรียนจบ แต่มันคือประสบการณ์​ สนุกค่ะ อ่านแล้วติดเลย

ช่วงแรกๆ อ่านยากหน่อย ใครพูด ใครคิด ใครจะทำอะไร งงไปหมด เนื้อเรื่องวนไปวนมาไปนิด เราก็อ่านซ้ำๆ พยายามทำความเข้าใจ  แต่ในฐานะผู้อ่าน เราไม่ติค่ะ เพราะเราว่ากว่านักเขียนท่านนึงจะแต่งจบแต่ตอน ลากเลือด ต้องสละเวลาส่วนตัวมาเขียนด้วย   อยากให้มีเรื่องต่อๆไปอีกค่ะ

[b02290]

 

[wildride]

อารมณ์และพฤติกรรมของเด็กช่างฯในมุมแบบนี้ นี่อธิบายไม่ถูกพูดไม่ได้  เหมือนนี่เป็นโรคอารมณ์สองขั้ว อะไรแบบนั้น you know?
 

[ิbenz]

อยากรู้บทสรุปของ ไม้ โจ้ ขวัญ พงษ์ เพราะทุอย่างมันยังไม่เคลีย

[nunda]

กลับมาอ่านรอบสอง
รอบนี้หายใจคล่องขึ้น แต่ความอึดอัดก็ยังมี
ความเข้าใจต่อเด็กเหล่านี้ก็ยังน้อยเช่นเดิม
เป็นลูกผู้ชายแล้วต้องต่อยตี มันไม่ใช่อ่ะ
แต่เราก็ไม่รู้สึกเกรี้ยวกราดเหมือนตอนอ่านรอบแรกนะ
พยายามบอกใจตัวเองให้สงบๆ 555

[popaye]

อ่านจนแทบไม่ได้นอน สนุกมากค่ะ รอติดตามเรื่องต่อๆไปนะคะ

[suginosama]

อ่านไปอ่านมาคนที่น่าสงสารที่สุดคือขวัญเลย
แม่ขวัญนี่ยังไง
ฝิ่นแก้วน่ารักมากๆเลยค่ะ
นิยายสนุกมากค่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายดีดีค่ะ

[มนุษย์สาววาย]

จริงๆค่ะ เรายืนยันอีกเสียงว่าชอบความสัมพันธ์ของพงษ์กับแก้วมาก ชอบอะ ชอบผู้ชายแบบพงษ์ อยากให้คู่กัน 5555555 อุตสาดูแลเลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็ก

แต่สุดท้ายคือขอบคุณที่ผลิตนิยายดีๆมาให้อ่านนะคะ

[firnlolo]

 

[DrSlump]

 

ตัวละครแทบทุกตัว มีปม ไม่สมบูรณ์บิด ๆ เบี้ยว ๆ

โดยเฉพาะขวัญ แม้นางอาจจะถูกแม่อบรมสั่งสอนมาแบบผิด ๆ จนถลำลึก แต่...นางก็ไม่เคยสำนึกที่จะปรับปรุงเปลี่ยนแปลงนิสัย  นางช่างเป็นคนที่น่าสงสารที่สุด

[mab]

กรี๊ดดดดดดดด ฉันไปอยู่ที่ไหนมาถึงเพิ่งได้อ่านเรื่องนี้เนี่ย!!! ... อ้อ !!! ลืมไป เพิ่งเริ่มมาอ่านวายเมื่อต้นปีที่แล้วเองนี่นา (2560)   

อ่านรวดเดียวจบเลย
แต่ยอมรับว่าบางคำพูดของตัวละคร
เราจับใจความไม่ได้ว่าใครเป็นคนพูดอ่ะ

แต่นิยายสนุกมากนะคะ
ขอบคุณนักเขียนมากๆ เลยค่ะ รักน้องแก้วกับพี่ฝิ่นน๊าาาา 

[Charmy]

ดิบดี

[Pawana]

กว่าจะมาอ่านเรื่องนี้.  คนเขียนแต่งงานไปแล้วมั้ง.  55. สิ่งที่ได้
1.   หาแนวนี้ไม่เคยเจอ.      2. สนุก.     3. เดินเรื่องไม่เบื่อ.   4 บางคำพูดหาคนพูดไม่เจอ.    5. รักเลย. ที่สุดของความชอบ
 6.  วิถีชีวิตของนักเรียนช่างว่าทำไมมันชอบตีกัน

[ปาลี]

คือตัวละครทุกตัวนอกจากจะปากหนีกแล้ว อะไรที่น่าพูดก็ไม่พูดแล้วยังหูเบากันถ้วนหน้า

[ปาลี]

คิดเองเออเองกันไปหมดไอ้คนรู้ก็ไม่พูดดอกพิกุลจะร่วง ตีกันให้ตายไอ้ดิวสบายคนเดียว คนโง่ ก็คือคนโง่

[ปาลี]

โดนด้วทำไม่ดีด้วยตั้งหลายครั้งทำไมแก้วยังคิดว่าดิวดีกับตัวเองงง

[t2007]

ตกใจคอมเม้น เท่านิยาย 1 ตอน ในที่สุดเราก็อ่านจบแล้ว ขอบคุณผลงานดีๆ ที่มอบความสุข

[nyxca]

อ่านจบแล้ว เหมือนเราเคยอ่านแต่นานมากแล้ว5555 อยากบอกว่าสนุกมากค่ะ อ่านรัวๆ

นุ้งแก้ว:มรสุมมากมาย จนถึงตอนที่แก้วกระโดดน้ำ(ตอนที่พาอิดิวไปบ้านที่สระบุรี) เราอยากให้น้องตาย5555 อาจจะเป็นความคิดที่บิดเบี้ยวแต่คนอ่านอย่างเราอะยังเหนื่อยแทนแก้ว ขนาดรู้ความจริงทุกด้านว่าฝิ่นรักแก้วมากแค่ไหน(แต่เหตุการณ์ตอนนั้นแก้วไม่ได้รับรู้ด้วย)ก็ไม่ได้ช่วยให้รู้สึกดี แอบเข้าใจความรู้สึกของคนที่อยากจะตายให้หลุดพ้นล่ะนะ มันคือสิ่งที่แก้วเจอและโดนมาทั้งหมด ยังกะสนามอารมณ์

ฝิ่น:นางเป็นผู้ชายซื่อๆที่หัวร้อนเก่ง ตัวนี้คาแรคเตอร์เด็กช่างค่อนข้างชัดเจน(พงษ์กะดิวก็เด็กช่างชัดๆ) เราชื่นชมในความอบอุ่นของฝิ่นนะคะ ความอบอุ่นนี้เก็นชัดเจนตอนที่ฝิ่นเริ่มยอมรับใจตัวเองละนะ เป็นผู้ชายที่ดีคนนึงเลยแหละ ถ้าเค้าเลวสักหน่อยเราคงลงเรือพงแก้วไปแล้ว

พงษ์:คนนี้แอบรักเพื่อนแบบที่มารู้ตัวในวันที่สายไป เรามาชัดเจนในตอนพิเศษนี่เองแต่ระหว่างทางก็แผ่รังสีเฟรนด์โซนมากรายๆพอให้จับจิ้นได้ พงษ์ก็มูฟออนไปได้ล่ะนะเพราะมันคงเป็นความรักแบบปนๆกันเพื่อนและคนรักอย่างละนิดๆ ถ้ามีโอกาสมันจะพัฒนาไกลมากแน่ๆแต่เรื่องนี้มันฝิ่นแก้วอะเนอะ ส่วนกับขวัญเราไม่เคยจิ้นให้ได้กันเลย สองคนนี้เด็กทั้งคู่อะมันไม่น่ารอด มันไม่มีความน่าเอาใจช่วย


ไม้:เป็นสายธรรมะที่แท้ทรู เราเคยเรียนสายอาชีพมาก่อน พาณิชย์นะไม่สายช่างแต่มีเพื่อนเป็นเด็กช่างพอสมควร คาแรคเตอร์แบบไม้หาไม่เจอเลยเพราะเด็กช่วง15-19 เพื่อนกับสิ่งแวดล้อมมีผลต่อพฤติกรรมมาก ดังนั้นไม่มีเสียละจะมาห้าม มีแต่ไปไหนไปกัน แต่ใส่พี่ไม้มาก็โอเคมากๆเพราะถ้าไม่มีไม้ อิฝิ่นคงไปไกลอะ


ขวัญ:นางก็ไม่ได้เกลียดน้องนะ(แต่ก็ไม่ได้รัก)และแม่นางปลูกฝังมาแต่เด็ก+เรื่องพงษ์ นางเลยเลยจุดที่จะปรับเปลี่ยนนิสัยได้แล้ว แสดงออกแต่ละครั้งเลยออกมามีแต่ซีนแย่ๆ ถ้ามีสักคนรักนางและนางยอมปรับเพื่อเค้าได้ คงได้เห็นเวอชั่นที่พัฒนาให้ดีกว่านี้


เรานึกไม่ออกละว่าจะเขียนถึงใครอีกเลยขอจบการเม้นแค่เพียงตรงนี้ ขอบคุณคนเขียนกับเรื่องดีๆ สนุกๆที่ทำให้เราได้อ่านอย่างจุใจ อ่อ... มีบางตอนที่คนเขียนบรรยายห้วนๆไป เราคิดว่ามันคงเป็นสไตสแบบบิดประโยคให้สละสลวย/กระชับแต่มันห้วนไปบางทีก็งงว่าจะสื่ออะไรน่ะค่ะ อันนี้เป็นข้อคิดเห็นเผื่อคุณคนเขียนจะรีไรท์เฉยๆ><

[Kerberossss]

ชอบตัวละครพงษ์จัง อยากให้มีเรื่องของพงษ์มาก

[Sunset and Eeyore]

เขียนดีมากกกค่ะ ดีงามมากจริงๆ คือมีให้ลุ้นทุกตอน บางช่วงมีความหัวใจจะวาย ไม่รู้ว่าสุดท้ายได้รวมเล่มมั้ย อยากรู้มากๆ