หายหน้าไปนาน ขอโทษทีครับ อะไรหลายๆอย่างมันประดังเข้ามาในชีวิต
หลังจากกลับจากธุระก็ไปงานสัปดาห์หนังสือต่อ หอบหิ้วหนังสือซะไหล่ทรุด ไปหาหมออีก จนป่านนี้ก็ยังไม่หายช้ำ T^T
ตอนนี้มาแค่ 30% นะครับ เดี๋ยวมาต่อให้จบนะครับ หมดแรงจริงๆ****************************************************
ร้ายแลกรัก
Stage 8 คำสัญญา … คำสาบาน
‘ไม่ว่าจะนานแค่ไหน … ผมก็ยังเป็นคนๆเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง’
‘ก็เหมือนกับกู … แต่ต่างกันที่ ยิ่งนานวัน กูก็ยิ่งอยากจะเอามึงขึ้นมากเรื่อยๆว่ะ’
เพิ่งรู้ว่าการลืมตามันยากลำบากจริงๆ หัวของผมหมุนติ้วจนอาเจียนเอาน้ำใสๆออกมาเปื้อนผ้าปูเตียง แสงไฟบนเพดานทำให้ตาของผมพร่ามัว จากนั้น … ผมรู้สึก รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างรั้งข้อมือผมเอาไว้
…ไม่ ไม่เอาแล้วนะ พอได้แล้ว หยุดทำแบบนี้ซะที จะทรมานกันไปถึงเมื่อไหร่
ผมร้องไห้ออกมาด้วยความรู้สึกเดิมๆที่ดูเหมือนจะย่ำแย่ลงทุกที ทำไมพี่เมฆถึงต้องทำแบบนี้ด้วย การที่จะรั้งคนๆหนึ่งให้อยู่กับตัวเองมันมีอีกตั้งหลายวิธี แต่ต้องไม่ใช่วิธีนี้ …มันต้องไม่เป็นแบบนี้สิ
“ ฟื้นแล้วหรอ ” พี่เมฆเดินเข้ามาหาผม เปลือยท่อนบนเหลือแต่กางเกงยีนส์ตัวเดียว
“…. ”
“ …กินน้ำหน่อยไหม ” พี่เมฆยื่นแก้วน้ำมาให้ผม
“….”
“ เป็นอะไร ทำไมไม่พูด ” พี่เมฆเชยคางของผมให้สบตากับพี่เขา แต่ผมก็สะบัดหน้าออก
“ อย่าทำให้พี่โมโห ” พี่เมฆพูดแล้วก็เดินหันหลังจากไป
“ …. ”
ผมก้มหน้าลงต่ำ สมองของผมว่างเปล่าไม่อยากรับรู้อะไร ภายในห้องของโรงแรมแห่งหนึ่งที่ผมเองก็ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน จิตใจของผมทั้งสับสนและบอบช้ำต่อเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น ไม่ว่าผมจะพยายามหนีความจริงแค่ไหน สุดท้าย … ก็ไม่มีอะไรที่ผมจะสามารถเปลี่ยนแปลงมันได้อยู่ดี
…แม้กระทั่งตัวของพี่เมฆเอง
อย่าพูดคำว่าขอโทษ … หากพี่ยังไม่รู้จักความหมายของมันดีพอ
“ พี่ซื้อข้าวมาให้ ” พี่เมฆเดินถือจานข้าวมาให้ผมพร้อมรอยยิ้มบางๆที่ฉาบอยู่บนใบหน้า
…ไม่มีประโยชน์หรอกครับ ผมไม่มีวันกลับไปรู้สึกดีกลับพี่เมฆได้อีกแล้ว
“ … ”
“ทำไมไม่พูดอะไรสักคำ!!!”พี่เมฆวางจานข้าวลงพร้อมกับหันมาทางผม ผมสะดุ้ง รีบกระถดตัวถอยหนีจนหลังติดกับผนัง
“ อย่าให้พี่ต้องบังคับอะไรนะเฟย พี่ไม่อยากจะใจร้ายกับเฟยอีกแล้ว เรื่องที่ผ่านๆมา …. ”
“พี่ขอโทษ !!! จะพูดกับผมแบบนี้ใช่ไหมล่ะ ผมฟังจนเบื่อแล้ว เพราะฉะนั้นพี่ไม่ต้องพูดมันซ้ำหรอก”ผมเงยหน้าสบตากับที่เมฆที่ตอนนี้ดูเหมือนจะตกใจกับคำพูดของผม
“ เฟย!!! ” พี่เมฆเรียกชื่อผมเสียงดัง ผมก็จ้องหน้าพี่เมฆไม่วางตา ในเมื่อเรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้ว ผมยังมีอะไรที่จะต้องเสียอีกละ
“ จะให้พี่ทำยังไง เฟยถึงจะหายโกรธ ” พี่เมฆน้ำเสียงอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด
“ …หึ !!! ” ผมแค่นเสียงออกจากลำคอที่แห้งผากพร้อมกับมองหน้าพี่เมฆ
“ เฟยอย่าทำแบบนี้ จะให้พี่ทำอะไรบอกพี่มาเลย พี่ยินดีทำทุกอย่างเพื่อเป็นการไถ่โทษที่พี่ทำไว้กับเฟย ” พี่เมฆเสียงสั่น แต่ก็ไม่ทำให้ผมใจอ่อนได้หรอก เพราะสิ่งที่พี่ได้ทำกับผมน่ะ มันเลยขอบเขตของการให้อภัยสำหรับผมไปแล้ว
“ ให้ผมได้ทำ … พี่เมฆ อย่างที่พี่เคยทำกับผม มั้ยล่ะ ” ผมแสยะยิ้ม ตอนนี้หัวใจของผมกำลังลุกไหม้ที่ไฟแค้นที่ไม่มีวันให้อภัย ส่งผลให้ผมยื่นข้อเสนอแบบนั้นออกไป
“ เฟย !!! ” พี่เมฆเรียกชื่อผม
“ ทำไมครับ…ทีผมทำพี่บ้างทำไมจะไม่ได้ ”
30%
หัวข้อ: Loving in the Sky....ร้าย แลก รัก..... (NC-18) UP!! ตอนที่ 11 (จบ) (P.13) 6/12/54 (อ่าน 254786 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก