ในที่สุดก็อ่านจนทัน
อ้าวเขาจะจบกันแล้วนี่นา
เรื่องนี้สนุกดีนะ ชอบความหลากหลายของตัวละคร และอารมณ์ที่เป็นมนุษย์ มี รัก เหงา เศร้า
บอกไม่ถูก
แต่คนเขียนเขียนได้ดีมาก อธิบายอารมณ์ของปริ้นออกมาได้ดี ชอบมากเป็นพิเศษ ก็ตอนที่ปริ้นพูดกับตัวเอง ตอนนี้
รอบๆตัวของผมมีแต่ความมืดที่โอบล้อมอยู่ ไม่ว่าจะหันไปทางไหนก็แล้วแต่
ทุกๆที่ล้วนมืดสนิท ไม่มีแม้แต่กระทั่งแสงไฟ ความรู้สึกที่อ้างว้างเปล่าเปลี่ยว
แล้วอยู่ๆก็มีเสียงที่คุ้นเคยเอ่ยขึ้นมา
- เป็นไงมึง ... ยังไม่เข็ดอีกเหรอไง - ร่างที่อยู่ด้านข้างเปล่งเสียงออกมา เมื่อ
หันไปมองก็ปรากฏว่าเป็นตัวผมอีกคนนึงนั่งกอดเข่าอยู่
- เข็ดเรื่องอะไรวะ - ผมถามตัวเอง
ตัวผมเองที่นั่งอยู่เงยหน้าขึ้นมามอง แล้วก็ยิ้มเป็นเชิงดูถูก
- อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะ ... ว่าตอนนี้มึงคิดอะไรอยู่ -
- กูไม่ได้คิดอะไร - ผมเถียง
- มึงจะโกหกใครก็โกหกได้ - - แต่มึงอย่ามาโกหกตัวเอง - ร่างที่นั่งอยู่ตะโกนกลับมา
- แน่ใจแล้วเหรอ ? ว่าชอบไอ้โค้กจริงๆ - ร่างนั้นถามตรงประเด็น
- แต่มันชอบกู ! -
- มึงตอบไม่ตรงคำถาม - ร่างนั้นพูดแบบเบื่อหน่าย สองมือยังคงนั่งกอดเข่าอยู่เช่นเดิม
ผมสะบัดหน้าหันหลังให้กลับร่างตัวเอง
- มันจำเป็นด้วยเหรอไง ! ผิดด้วยเหรอ ที่จะเลือกคนที่เค้ารักกู - ผมตะโกนตอบร่างที่นั่ง
อยู่ด้านหลัง
- ปริ้น - - มึงไม่ได้รักไอ้โค้ก -
- กูรัก.. -
- มึงแค่อยากหาคนมาปลอบใจตัวเอง เพราะว่าโดนไอ้โอ้ตทิ้งก็แค่นั้น -
- หุบปาก !! มึงจะมารู้ดีกว่าได้ยังไง - ผมหมดความอดทนหันกลับไปทำท่าจะเตะร่างที่นั่ง
อยู่ แต่ก็พบแต่ความว่างเปล่า ผมหันรีหันขวางไปรอบตัว ก็ไม่พบร่างๆนั้น ได้ยินแต่
เสียงฝีเท้าที่ดังใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามาจนมาหยุดยืนอยู่ที่ด้านหลัง
- ทำไมจะไม่รู้ - - เพราะว่ากูคือมึงไง ปริ้น - ผมได้ยินเสียงของตัวเองจากที่ด้านหลังจนต้องรีบ
หันกลับไปหา ก็พบว่าตัวผมอีกคนนึงยืนอยู่เบื้องหน้า น้ำตาที่ไหลอาบแก้มอยู่ไหลเป็นทางยาว
- มึงเจ็บ - - กูก็เจ็บ - ร่างที่กำลังร้องไห้อยู่พูด พร้อมกับค่อยๆก้าวเข้ามาใกล้ จนในที่สุด ก็เดินมา
โอบกอดตัวผมเองที่กำลังยืนนิ่งอึ้ง
- ปริ้น ... อย่าทำร้ายกูไปมากกว่านี้เลยนะ - - ฮ ฮึกก ...- - - ร่างนั้นกอดผมแน่นพลางสะอึกสะอื้น
- - - ห..ให้เวลา กูหน่อย ... ทั้งกู ทั้งมึงเองด้วย ..... -
ตอนนี้อธิบายถึงสภาพจิตใจของปริ้นได้ดีมาก เข้าถึงจริง ๆ
ถ้าบทสุดท้ายจบแบบนี้ นับว่าสมบูรณ์แล้วค่ะ คนเราไม่จำเป็นต้องหาคำตอบไปทุกอย่างหรอก แค่อยู่กับปัญหาให้ได้เท่านั้นพอ
ขอโทษด้วยค่ะที่อาจจะคอมเม้นต์ไม่เก่งเท่าไหร่ แต่โดยรวมแล้วชอบเรื่องนี้จริง ๆ
ปล. มีตอนที่ซ้ำจริง ๆ ค่ะ Reply 26 กับ Reply 31 ซ้ำกันนะ แหะ ๆ เพิ่งอ่านเมื่อคืนเลยรู้ค่ะ (อ่านตั้งแต่ 5 โมงเย็น ถึง 3 ทุ่ม)
ขอบคุณอีกครั้งที่หาเรื่องดี ๆ มาให้อ่านกันค่ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
