หัวข้อ: [yaoi] ขอโทษครับ! ผมเผลอ... | (จบแล้วค่า) *พิเศษ ชุดนอนนักกีฬา(เอสน้ำ (2/4/2018)

[MoMoRin]

งานเข้าพี่เทมเต็มๆเจ้าค่าาา ฮ่าๆๆๆๆ // อ้าววว บาสไหงงี้ล่ะคะ มากลายเป็นเพื่อนกูรักมึงว่ะงี้เฉยเลย อกหักเลยเห็นมั้ย แล้วจะให้ใครมาปลอบละคะทีนี้อ่ะ เฮ้อ~

[IWacKEE]

ลุ้นเทม กร อยู่นะ รู้ความจริงเร็วๆละจ้าา 

เขินแทนแบงค์อ่ะ  น้ำกะเอสนี่ก็คิดได้นะ วิธีนี้น่ารักอ๊ะ 
เป็นกำลังใจให้เสมอจ้า !!!!!

[muiko]

รอความในใจของกรค่ะ
เเล้วก็ของพี่เทมด้วยว่า คิดยังไงกับกรกันเเน่
ลุ้นคุ่นี้มากกกกกกกกกกกกกกก 

 เย้ๆๆ แบงค์กะนิคได้เจอกันเเล้วo13

[silverphoenix]

สงสารนุ้งกรแล้วนะเนี่ยยย
เทม  แกเคยเป็นที่ชื่นชอบของคนอ่านบ้างมั้ยเนี่ย
ตอนชอบน้ำก็โดนด่า  ตอนนี้มาหลอกกรอีก คนอ่านก็บ่นอีก
เฮ้ออออ  สงสารเทม  โดนคนเขียนแกล้งแน่ๆเลย  อิอิ
555

[tsktonight]

ตอนที่ 40 คนสำคัญ...(กลาง)



“ก็มันกำลังจะเข้าหามึงไง!55555”

หนุ่มน้อยหันไปมองอีกที ก็เห็นพี่นิกของเขาปีนขึ้นมาบนกำแพงรั้วแล้วจริงๆ!
แถมดาราดังอย่างพี่เอสยังปีนตามขึ้นมาด้วย ทั้งคู่ช่วยกันแบกบันไดเดินทรงตัว
เข้ามาจากบนกำแพงรั้วแคบๆข้างบ้าน ฝ่าดงกิ่งไม้ที่ปลูกไว้หนาตาร่มรื่นอย่าง
ยากลำบาก แต่มันก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรให้พวกเขาจับไว้เลย ..  จนไปถึงต้นไม้
ต้นหนึ่งที่มีกิ่งก้านสาขาใหญ่แผ่ขยาย  ยื่นไปทางหน้าต่างห้องนอนของแบงค์



“นี่ตอนแรกว่าจะขอข้ามจากบ้านข้างๆแล้วนะ แต่พอมาเห็นบ้าน มันไกลกันเกิน
ดีที่บ้านมึงมีต้นไม้นี่นะ ก็เลยตกลงกันว่าปีนขึ้นจากทางนี้ดีกว่า  แถมไอ้ตาตี่
มันก็บอกว่าตรงกับห้องมึงพอดีด้วย..55”


น้ำพูดให้แบงค์ฟัง ขณะทั้งสองช่วยกันลุ้นนิกกี้ที่ปีนต้นไม้ต่อจากบนรั้วกำแพง
โดยเหยียบหลัง เหยีบบไหล่คุณพี่เขยขึ้นไปอย่างยากเย็น..

“เหวอ~พะพี่เอสผมขอโทษนะ!”  นิกกี้เผลอไปเหยียบหัวเอสเข้าแล้ว

“........|||||||||||||| 55... อย่าเสียงดังไปซี่~ ไม่เป็นไรหรอก.. แค่นี้ T T”

สภาพทั้งคู่ดูน่าขันอยู่ไม่น้อย …



“พี่นิก!.........โธ่เดี๋ยวก็ตกลงไปหรอก.. //////555พี่เอสก็เอาด้วยเหรอเนี่ย โธ่ทำแบบนี้
มันเสี่ยงมากเลยนะครับ ใครเป็นคนคิดกันเนี่ย?.....”  ถึงจะเป็นห่วงที่เห็นพี่นิกต้องมา
ลำบากลำบน แต่แบงค์ก็อดดีใจอยู่ลึกๆไม่ได้ ที่เห็นคนรักพยายามเพื่อตนขนาดนี้...


“.... ก็จะให้ทำไงได้ล่ะ! พ่อมึงเขาคงไม่ยอมให้กูพามึงออกไปข้างนอกหรอก
มึงรู้ป่าว! ขนาดโทรศัพท์กู เขายังริบไว้ก่อนเลย..||||||||||||..” น้ำเล่าเรื่องที่แบงค์ยังไม่รู้
ว่าคนเป็นพ่อนั้นเอาจริงขนาดไหน..

“อึ๋ย..พ่อทำขนาดนั้นเลยเหรอครับ..แหะ.. เอ่อแบงค์ ขอโทษแทนพ่อด้วยนะครับพี่น้ำ”

“แถมพ่อมึงแม่งเล่นนั่งอยู่ที่ห้องรับแขกจ่อหน้าประตูบ้านหราซะขนาดนั้น
ไม่คิดจะไปส้วมบ้างเล้ย  กูก็ไม่รู้จะซุกไอ้ควายตัวโตมันเข้ามาด้วยยังไงดี ขืนปล่อยไว้
น้องกูคงขาดใจตายก่อน ถ้ามันไม่ได้เห็นหน้ามึงวันนี้น่ะ แม่งดิ้นทุรนทุรายมาตั้งกะ
เมื่อวานแล้ว เฮ้อ~//////*//.......นี่ยังดีนะ ที่ไอ้โรคจิตมันคิดดักทางเผื่อไว้หมดแล้ว55
พอไอ้นิกมันเข้ามาหา มึงมีอะไรก็รีบๆคุยกันซะให้เรียบร้อยล่ะเบ๊ ก่อนจะไม่ได้พูดกันอีกตั้งเดือน..”   
เขาคงไม่ช่วยขนาดนี้… ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นว่าต้องแยกห่างกัน ทั้งที่ยังคาราคาซังกับเรื่องเมื่อวาน

แบงค์รับคำฟังน้ำเล่ายิ้มๆ.. รู้ตัวคนคิดไอ้แผนบ้าบิ่นนี่แล้ว... พี่น้ำชอบเรียกพี่เอสว่า
ไอ้โรคจิต  แสดงว่าพี่เอสช่วยเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงจนถึงที่สุดสินะงานนี้.. 

คงเพราะพี่เอสรักพี่น้ำมาก... คนสำคัญของพี่น้ำจึงเหมือนเป็นคนสำคัญของตัวเองด้วย


... คิดไปคิดมา .. หากพ่อรู้เข้า..ต้องโกรธพวกเขาแน่ที่ไม่ยอมเชื่อฟัง... 

ทั้งที่หนุ่มน้อยน่าจะหวั่นวิตกมากกว่านี้ ... แต่ความรู้สึกของเขา
 
กลับเต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจมากกว่า.. 

ที่ได้รู้ว่าตัวเองสำคัญแค่ไหน.......///////// 



เมื่อนิกกี้ปีนขึ้นไปยืนบนกิ่งไม้ใหญ่ได้ เขาก็รับบันไดต่อจากเอสอย่างทุลักทุเล
นำมันวางพาดกับกิ่งไม้ที่ยืนอยู่ แล้วค่อยๆเลื่อนให้บันไดยื่นออกไปหาคนที่รออยู่ในห้อง... 
เห็นคนรักตัวเล็กของเขารีบยื่นมือรับ จับบันไดพาดกับขอบหน้าต่างใว้มั่น... 
ต่างคนก็ต่างส่งยิ้มให้คนที่อยู่อีกฟาก ....
ทั้งคู่มองสบตากันอย่างแสนดีใจ...////////


“เฮ่! นิกกี้!! เชือกล่ะเชือก!”  เสียงเอสที่อยู่ด้านล่างร้องบอก
ทำให้หนุ่มตี๋นึกขึ้นมาได้ ล้วงเชือกขดใหญ่ที่เหน็บไว้ตรงเอวออกมา
จับปลายเชือกข้างหนึ่งมัดเข้ากับต้นไม้ไว้ให้แน่นที่สุด... 
ส่วนอีกข้างมัดเข้ากับเอวตัวเอง ก่อนจะรับเชือกที่เอสโยนขึ้นมาให้เขาอีก
เส้นนี้เขานำปลายข้างหนึ่งมาผูกไว้กับต้นไม้ให้สูงกว่าเดิม ก่อนจะหักกิ่งไม้เล็กๆ
แถวนั้นมาผูกติดที่ปลายอีกด้าน แล้วเขวี้ยงมันเข้าไปในห้องให้พี่ชายช่วยจัดการ..

 สองพี่น้องช่วยกันทำที่จับยึดเวลาเดินข้าม เมื่อขึงเชือกไว้สูงเหนือบันไดได้ระดับแล้ว
เจ้าหนุ่มตี๋ก็ยิ้มปาดเหงื่อ...  ขณะที่น้ำยื่นหน้ามามองแล้วเร่งให้น้องรีบปีนข้ามมา
พลางสอดส่ายสายตามองไปรอบทิศ เกรงว่ายิ่งชักช้าคนในบ้านหรือคนข้างนอก
จะมาเห็นการกระทำอันบ้าบอนี้เข้า..|||||||||||||

เอสที่ยืนจับต้นไม้รออยู่บนกำแพงรั้วก็ส่งเสียงเรียกไม่ดังนัก ให้นิกกี้เร่งรีบ
ปีนเข้าไปในห้อง ก่อนจะมีใครผ่านมาเห็นดาราดังอย่างเขาอยู่ในสภาพนี้..|||||||||||||


แต่แล้วเจ้าตาตี่ก็พูดในสิ่งที่ทำให้พวกพี่ชายต้องพากันสะดุ้งตกใจ


“แบงค์! มาหาพี่มา!!”


แบงค์ตาโต เหรอหราหันไปมองหน้าน้ำสลับกับเอสที่เหวอไปตามๆกัน!!

ไอ้แผนที่พวกเขาวางเอาไว้มันไม่ใช่อย่างนี้นะไอ้ตาตี่!!!


คนน่ารักรีบชี้หน้าเจ้าน้องตัวดี “เฮ้ยไม่ได้นะไอ้นิก! อุ๊บ!!(รู้สึกตัวว่าเสียงดัง
ก็รีบลดเสียงลงแล้วตะคอกน้องต่อ)  มึงนั่นแหละ! เข้ามานี่เดี๋ยวนี้!!
คิดจะพามันไปไหน!? ไม่ได้นะเว้ยไอ้บ้า! นี่ไอ้เบ๊!! มึงอย่าออกไปหามันนะ!” 

แต่น้องของเขาก็ยังยืนกราน  “ผมขอเวลาแป๊บเดียวไม่นานหรอกพี่น้ำ!
แบงค์!! ถ้ารักพี่! ปีนมานี่ไม่ต้องกลัว พี่จะคอยรับเอง!”


ดู๊~~~ดูมันพูด!!!||||||||||||*||  นิกกี้ทำพี่ชายโมโหจนตีหน้ายักษ์ใส่

คนหน้าหล่อที่มองเหตุการณ์อยู่ก็พูดอะไรไม่ออก...   เห็นแบงค์ค่อยๆปีนขึ้นไป
ยืนบนขอบหน้าต่าง ยื่นมือออกไปรับปลายเชือกอีกด้านที่นิกกี้โยนไปให้
เมื่อคว้าได้ หนุ่มน้อยก็นำมันมาผูกกับเอวตัวเองไว้อย่างที่คนรักบอก

ขาที่สั่นเล็กๆ ก้าวไปข้างหน้า.... เหยียบบันไดที่เชื่อมระยะห่างราวสามเมตรกว่า
ระหว่างตัวบ้านกับต้นไม้ใหญ่นั้นอย่างกล้าๆกลัวๆ ท่ามกลางสายตาดุๆของคนน่ารัก
ที่จำต้องจับบันไดให้อย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะกลัวคนรักของน้องชายจะตกลงไปเสียก่อน...

แต่เพียงไม่กี่ก้าว..คนที่อยู่ระหว่างทางก็เผลอมองลงไปข้างล่าง แล้วเกิดกลัวขึ้นมา
จึงทรุดตัวลงนั่งหลับตาปี๋ ทิ้งเชือกมาจับขอบบันไดจนมือสั่น ร้องบอกนิกกี้

 “อึก..ฮือ~ มันสูงอ่ะพี่นิก~|||||||||||| แบงค์กลัว...~~”


น้ำได้ยินก็ใจไม่ดี รีบบอกให้แบงค์กลับเข้ามาในห้อง
“เห็นมั้ย! กูบอกแล้วว่าอย่าไปๆ!! พวกมึงนี่มันจริงๆเลย!~” 


 แต่นิกกี้ก็ยังเรียกแบงค์ไม่หยุด   “อย่ามองลงไปข้างล่างแบงค์!มองหน้าพี่นี่!
แล้วค่อยๆก้าวมานะอีกนิดเดียวเอง! พี่รักแบงค์นะ!พี่อยากอยู่กับแบงค์!”

หนุ่มตี๋ยื่นมือข้างหนึ่งออกไปหา ส่งสายตาที่สื่อความรักและความห่วงหาจากเขาไปให้ ..
ยิ้มรอคนรักตัวเล็กของเขาเอื้อมมือมาสัมผัส จับกันไว้...


คนที่กลัวจนสั่น รู้สึกกล้าขึ้นมาทันทีที่ได้ยินคำว่า รัก ..
กลั้นใจไม่มองลงล่าง แต่มองหน้าคนรอรับอย่างที่บอกแทน...

แบงค์เงยหน้ายิ้มตอบนิกกี้ แล้วค่อยๆลุกขึ้น ก้าวไปข้างหน้าอย่างระวัง
พอใกล้จะถึง หนุ่มน้อยก็รีบยื่นมือไปให้อีกฝ่ายคว้าจับมือเขา ดึงเข้าไป
ยืนบนกิ่งไม้ใหญ่ด้วยกัน  ... “ พี่นิก!//////// แบงค์ทำได้แล้วครับ!55”
แต่กว่าจะข้ามไปได้ก็เล่นเอาพวกพี่ชายที่ยืนดู ลุ้นจนใจหายใจคว่ำ..

หนุ่มหน้าตี๋จูบที่กลางหน้าผากพลางเอ่ยชมคนรักรุ่นน้อง สวมกอดกันไว้แน่น
แล้วลูบหัวปลอบขวัญ รู้สึกชื่นใจเหลือเกิน..    “ เก่งมากเลยแบงค์///////เก่งที่สุด
พี่อยู่ทั้งคนไม่เห็นต้องกลัวอะไรเลย เห็นมั้ยเมื่อกี้นี้ น้องแบงค์แมนมากๆ!!
เป็นแฟนพี่ก็ต้องให้ได้อย่างนี้สิ! ////55”

...ได้กลับมาอยู่ในอ้อมกอดของคนที่รักอย่างนี้ ก็พาให้หนุ่มน้อยรู้สึก
ไม่กลัวอะไรอีกแล้วจริงๆ/////////.....  แบงค์ยิ้มน้ำตารื้นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
ถ้าเสียงของพี่น้ำไม่ขัดจังหวะไว้เสียก่อน เขาคงหอมแก้มพี่นิกไปแล้ว



“อ่ะแฮ่ม!!!///////////*// ไอ้พวกหอกหักเอ๊ย! แค่ข้ามวัน!ทำอย่างกับพวกมึง
จากกันมาข้ามปีแล้วงั้นแหละ!ไอ้พวกเวรเว่อร์ซะ!!อย่าให้กูเสียงดังได้มั้ย!!~
 เฮื่อย! เดี๋ยวก็ตกลงไปตายคู่หรอกไอ้ห่า! ไปจู๋จี๋กันต่อข้างล่างนู่น! เดี๋ยวถ้า
คนในบ้านมาเห็นก็จบเห่กันพอดี!! แล้วนี่มึงจะพาไอ้เบ๊ไปไหนห๊ะไอ้ตี่!?”

น้ำท้าวเอวขึ้นทั้งสองข้าง ชะโงกหน้าไปตะคอกด่าเตือนสติพวกน้องชาย
เขาต้องขมวดคิ้วขุ่น หงุดหงิดเจ้าน้องตัวแสบที่ทำแผนรวนไปหมด..


“ยังไม่รู้อ่ะพี่! แต่! ผมจะพาแบงค์กลับมาส่งให้แน่ๆ พี่น้ำช่วยรับหน้า อย่าให้
พ่อแม่แบงค์จับได้แล้วกัน! ขอบคุณคร้าบพี่คร้าบ~!”
พูดเสร็จก็ยกมือไหว้สูงท่วมหัวให้พี่ชายก่อนเลย

“อ้าววว!เชี่ย!!!|||||||||||||*|| มึงโยนขี้มาให้กูงี้เลยเรอะ! อ๊าคคคค~~ไอ้เห็ดพิษ!!
ไอ้น้องสารเล๊ว! คอยดูนะสักวันนึง!กูจะไปลาออกจากการเป็นพี่มึงที่อำเภอ!”
คนพี่ขยี้หัวหูตัวเอง ชี้หน้าด่าน้องด้วยความโมโห  ขณะที่เจ้าคนน้องยิ้มตาหยี..

“แหะๆ... ผมรักพี่น้ำที่สุดในโลกเลยคร้าบบบ..”


หนุ่มน่ารักชะงัก.... โดนไม้นี้เข้าไป..  นี่หมายความว่า
เขาต้องยอมปล่อยมันไปใช่มั้ย!//////*//

ทำไมน้องชายของเขา มันถึงได้ดื้อรั้นอย่างนี้นะ! เหมือนใครวะ!!-*-  …………


 .. เอสที่เกาะต้นไม้ยืนคอยอยู่บนกำแพงรั้วก็ได้แต่ถอนหายใจ...
(เฮ้อ~... แสบ...สมแล้วที่เป็นพี่น้องกัน..)





...........................
...........



“เอ๊ะ?......  แม่ได้ยินเสียงอะไรมั้ย?...เหมือน..ใครมาตะโกนด่ากันน่ะ..”   

คุณพ่อของแบงค์นั่งอยู่ที่โซฟา ลดมือที่กางหนังสือพิมพ์ลงอย่างสงสัย
เงี่ยหูฟังอีกที ก็ยังเหมือนได้ยินเสียงแว่วมา..

คุณแม่ที่ยกกาแฟมาวางให้ก็พลอยทำท่าเงี่ยหูฟังไปด้วย..ก่อนเออออไปกับสามี
“เอ..นั่นสิค่ะ! ชั้นก็ว่าได้ยินเหมือนกัน ใครมาทำอะไรเอะอะโวยวายกันนะ...เอ...
เหมือนเสียงมันมาจากทางนั้นนะค่ะ.....บ้านข้างๆรึเปล่านะ.. ชั้นออกไปดูหน่อย
ดีกว่า เผื่อใครมีเรื่องอะไรให้ช่วยนะคุณ..”

ถามความเห็นฝ่ายคุณพ่อก็เห็นดีเห็นงามด้วย “อื้มเอาสิ ..มีอะไรก็บอกพ่อแล้วกัน”

วันนี้คุณย่าไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาลใกล้บ้าน โดยมีคุณหลานสาวอาสาพาไป
เหลือแค่สองสามีภรรยา และเจ้าลูกชายที่กำลังซึมกะทืออยู่กับบ้าน..
หวังว่าจะไม่มีเรื่องวุ่นให้แขกที่มาบ้านต้องวุ่นวายใจอะไรไปด้วยนะ... 

คนเป็นหัวหน้าครอบครัวจิบกาแฟ อ่านหนังสือพิมพ์ไป... ก็ได้แต่อมยิ้มเมื่ออยู่คนเดียว
คิดแล้ว... ว่าเจ้าลูกเขยมันคงไม่ปล่อยให้ลูกของเขาต้องนั่งเหงา มันคงเป็นห่วงไม่น้อย
แล้วก็ฉลาดพอที่จะไม่นิ่งดูดาย ส่งพี่ชายมาเยี่ยมหาแบบนี้..น่าดีใจที่เด็กๆอยู่ในโอวาท


พ่อของแบงค์คงไม่ทันคาดคิดว่า เจ้าลูกเขยตัวแสบที่นึกชมอยู่ในใจนั้น....
ตอนนี้มันกำลังติดเครื่องรถ พาลูกชายของเขาหนีไปที่อื่นแล้ว~~.....


นิกกี้เหยียบคันเร่งพร้อมเสียงหัวเราะ ให้รถหรูที่บังคับขอยืมมาจากแฟนหนุ่มของพี่ชาย
วิ่งฉิวด้วยความเร็ว ลับหายไปให้ไกลจากบ้านของคนรัก

 “ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!!! วู้~~~~~!!!~ ออกมาแล้วโว้ย! ออกมาแล้วๆๆๆ!!!5555” 
หนุ่มตี๋ทั้งตื่นเต้นและดีใจมากที่พาแบงค์ออกมาด้วยกันได้
พวกเขาไม่ยอมห่างกันไปง่ายๆแน่ ต้องหาทางแอบติดต่อกันให้ได้! 555!!!


“พี่นิก!////// แล้วพวกเราจะไปที่ไหนกันครับ!?”  แบงค์จับเข็มขัดนิรภัยให้กระชับ
ก่อนหันมาถามคนรักรุ่นพี่ด้วยความตื่นเต้น .... พี่นิกจะพาเขาไปไหนกันนะ
แต่ไม่ว่าเป็นที่ไหน เขาก็พร้อมจะไป... ขอให้ได้อยู่ด้วยกันในเวลานี้ก็พอ//////

“..55 จ๋า///// ..เอ๊ะอ๋อ ตอนนี้ก็คงต้อง.....แหะ.... ขอพี่ไปอาบน้ำก่อนนะ! 555”


บรื้นนนนนนน.................

แล้วรถคันหรูของเอสที่โดนยึดไปอยู่ในกำมือของนิกกี้..
ก็แล่นฝ่าสายลมและแสงแดดยามสาย  มุ่งหน้าไปบนถนน
เส้นทางสายที่ไปยัง บ้านหลังสีเขียวอ่อนแสนสวยของเจ้าคนขับ..





***********************************




ที่บ้านของหมอเรียว........ กรที่นั่งเงียบหลบสายตาคุณอนงค์นาฏมาได้สักพัก
ก็โดนเร่งคะยั้นคะยอให้ตอบคำถามคาใจขึ้นมาอีก..


“ว่ายังไงล่ะจ๊ะกร อะไรกันที่แม่ถามหนูไปนี่ มันตอบยากขนาดนี้เชียวเหรอลูก!?
55คิดกับพี่เขายังไงก็อธิบายตามที่เรารู้สึกมาซี่  ไม่น่าจะยากนี่จ๊ะ..”


นั่นสิ........ กรก็เห็นด้วยกับที่แม่นงค์พูด .. แต่เขาไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง..

พี่หมอที...... คิดยังไงกับพี่หมอที... พอจะพูดขึ้นมาก็นึกอายยังไงไม่รู้..///////


“ก็เป็นพี่ชายที่ผมนับถือครับ..” 

เด็กหนุ่มค่อยๆพูดก้มหน้ามองแต่โต๊ะ ...เขาคิดว่าตอบได้ดีแล้ว..
แต่นั่นก็ยังไม่เป็นที่น่าพอใจของคนถาม... เพราะคุณอนงค์นาฏอยากจะให้
เจ้าคนที่กำลังแอบอยู่ ได้รับฟังความรู้สึกของกรไปพร้อมๆกันด้วยนี่นา...

“อืมมม... เอาอย่างนี้นะลูก ..เดี๋ยวแม่จะถาม แล้วกรก็ตอบแม่มาตามตรงนะจ๊ะ”

“เอ่อ...ครับ”  พยักหน้ารับ แต่ก็ไม่กล้าถามว่าทำไมแม่นงค์ต้องซักไซ้เขาเรื่องนี้ด้วย


“เห็นว่าโทรคุยกันแทบทุกวันเลยใช่มั้ยจ๊ะ... (ยิ้ม)... ทำไมกรถึงชอบโทรหาพี่เขาล่ะ”

“เอ๋....////// เอ่อ....ครับ ก็~คือผม.....ผมชอบคุยกับพี่หมอที.. พี่เขาคุยสนุกมากเลยครับ
ทำให้ผมขำตลอดเลย... แล้วพี่เขาก็พึ่งได้....แบบว่า...เขาก็เป็นที่ปรึกษาให้ผมได้..”

“อ๋อเหรอจ๊ะ .. แล้วอย่างนี้..ถ้าหากว่าไม่ได้โทรหากันวันไหน กรจะคิดถึงพี่เขามั้ย?..”


เทพพิชัยได้ยินที่คนทั้งสองพูดกันก็ตาโต เริ่มใจเต้นแรง
เรื่องที่กรจะคิดยังไงกับเขา เจ้าตัวไม่เคยอยากรู้มาก่อนเลย...
จนกระทั่งมีคนมาจุดประกายให้คิดแบบนี้...

แค่ไม่ถูกรังเกียจเรื่องที่เป็นเกย์ ก็ดีใจมากแล้ว ...มันยังยกให้เขาเป็นเหมือน
พี่ชายอีกคนไม่เปลี่ยน ...........กระดากอายที่จะบอกว่า ขอบคุณเหลือเกินต่อหน้า..
เทมถึงกับนั่งเกร็ง ลุ้นรอฟังคำตอบจากปากกรต่อ..


“อึก............................................ก็.........................
........................... คะ..คิดครับ... /////.... ผมคิดถึงเขาทุกวันเลย..”


คุณอนงค์นาฏอดอมยิ้มไม่ได้ เมื่อเห็นเด็กหนุ่มมองเหม่อออกไปไกลขณะที่พูดถึง
เจ้าหนูเทมของเธอในคราบของคุณหมอกำมะลอ....  อยากให้เจ้าพี่หมอทีได้มาเห็น
ใบหน้าที่ซับสีเลือดขึ้นโดยไม่รู้ตัวของกรตอนนี้นัก ... เด็กน้อยเอ๋ย จะรู้ตัวบ้างมั้ยนะ
ว่าตัวเองกำลังทำหน้าอย่างไรอยู่... 


“...มีเรื่องอะไรก็อยากจะเล่าให้เขาฟังเป็นคนแรก...ทุกที... ถ้าพี่เขาไม่โทรมา
ผมก็จะโทรไปเอง... แต่เวลาที่เขาโทรมาหา......ผมก็ดีใจมากเลยครับ…ที่..
.. พี่หมอทีเขายังไม่ลืมน้องคนนี้.... ดีใจที่เขายังคิดถึงผม.... /////// เฮ้อ~
ถ้าเป็นไปได้ ผมก็อยากจะลองชวนเขาไปเที่ยว ไอ้ที่ๆเราเคยคุยกันไว้ให้ทั่วเลย...
...ที่สำคัญ..ผมอยากจะเห็นหน้าเขาชัดๆสักที....55. แม่นงค์เชื่อมั้ยครับผมยังไม่เคย
ได้เห็นหน้าพี่หมอทีเลยด้วยซ้ำอ่ะ! เพราะอย่างนี้น่ะสิ เวลาที่ผมฝันถึงพี่เขาทีไร
หน้าเขามันถึงได้เบลอ บูดๆเบี้ยวๆอย่างกับมนุษย์ต่างดาวทุกทีเลย!5555//////
อ้อ! พี่หมอทีเขาชอบส่งข้อความมาแกล้งผมตลอดเลยอ่ะครับ!....เอ่อ..แต่
แม่นงค์ไม่ต้องไปว่าพี่เขาหรอกนะครับ เพราะผมรู้ครับว่าอันที่จริงแล้ว..//////
เขาส่งกำลังใจให้ผม อยากจะทำให้ผมยิ้มออกมากกว่า.....เดี๋ยวนี้ผมยิ้มง่ายกว่าเดิม
ก็เพราะเขานี่แหละ...หึ//////... พี่หมอทีน่ะ...ทำให้ผมยิ้มได้... แล้วก็มีความสุข...
แม้แต่ในฝันเลยนะครับ.. ”


เทพพิชัยไม่คิดเลย ว่าคนที่มักจะถูกเกลียดขี้หน้าอย่างเขา จะมีใคร..
มาคิดถึงได้มากมายขนาดนี้.....

แต่..........


ถ้อยคำที่พร่างพรูออกมาจากปากของกร ทำให้คุณอนงค์นาฏถึงกับอึ้งจนนิ่งไป..
สิ่งที่เธอคาดไว้นั้นถูกต้อง ตรงที่กรคงจะชื่นชอบพี่หมอทีอยู่ไม่น้อย…แต่สิ่งที่
เด็กหนุ่มหน้าใสได้พูดมาทั้งหมดนั้น ... มันช่างเกินจากที่เธอคิดเอาไว้มากนัก...


“เอ๋..อ่ะเอ่อ!! แหะ..นี่ผมพูดอะไรแปลกๆรึเปล่าครับเนี่ย
ทำไมแม่นงค์เงียบไปล่ะครับ..”  กรแปลกใจที่เห็นหญิงวัยกลางคนเอาแต่นั่งนิ่ง
ทำท่าครุ่นคิด จึงเอ่ยถามอีกฝ่ายอย่างเก้ๆกังๆ


“...........กร.... ที่หนูพูดมาน่ะ แน่ใจนะ....... ว่าเห็นเขาเป็นแค่พี่ชาย...”


กรต้องสะดุ้งกับคำถามนี้ เขามองมือของแม่นงค์ที่เอื้อมมาจับมือเขาไว้
ด้วยหน้าเหรอหรา เสียงอ่อนโยนที่ตั้งคำถามชวนฉงนในหัวใจ
ทำให้เด็กหนุ่มต้องหัวเราะแก้อาการเก้อเขินของตนเอง..


“..............55!!......55555!!!!............ หะ..หมายความว่ายังไงครับ!?..
แม่นงค์ถามอะไรแปลกๆ ก็!......////// พี่หมอที เขาเป็นเหมือนพี่ชายของผม   
จะให้ผมเห็นเขาเป็นอะไรได้ล่ะครับโธ่55555” 


..............................

...............

...

หลังกรลากลับไป....  นายเทพพิชัยก็ออกมาจากใต้โต๊ะได้เสียที
หน้าตาสุดเซ็งของเจ้ากล้ามโต ทำให้คุณอนงค์นาฏแปลกใจนัก...


“เป็นอะไรไปล่ะเรา ได้ยินแล้วนี่ น้องเขาชอบเรามากเลยนะ!
 หนูเทมไม่ดีใจเหรอลูก? .... แม่ว่านะ...กรเหมาะกับหนู มากกว่าเด็กคนที่
หนูพยายามไล่ตาม... ไขว่คว้ายื้อแย่งเขาแทบตาย แต่เขาก็ไม่เคยแม้แต่จะ
ชายตามาแลลูกแม่สักนิดนะ...”   

เทพพิชัยท้าวคางกับโต๊ะกินข้าวที่มีผ้าคลุมลายลูกไม้สีขาวสวยงาม ...
ทั้งที่ก่อนหน้านี้มันไม่มี แต่เพราะเจ้าของบ้านเพิ่งนำมาประดับไว้
เขาจึงโชคเข้าข้าง ได้ใช้มันให้เป็นประโยชน์... ได้แอบฟังความในใจ
ของคนที่เขาเฝ้ามองได้แค่ขา..นานเป็นชั่วโมงๆ.......

ไอ้หนุ่มลูกครึ่งมองหน้า ผู้หญิงคนที่เขารักเหมือนแม่คนที่สองด้วยแววตาเศร้าๆ...
แม่นงค์ยิ้มอ่อนโยนลูบผม ลูบหัวชายหนุ่มบอกให้พูดมาเถอะ..


“ผมรักน้องน้ำครับแม่นงค์....”

“........ แล้วน้องกรล่ะลูก!.. น้องเขาชอบหนูมากจริงๆนะจ๊ะ!..จะไม่ลอง..”

“...............ไม่ว่าจะน้องน้ำ หรือ.......กร..........................................
ก็ไม่มีใครชอบผมทั้งนั้นล่ะครับ.......”   น้ำเสียงของเทมนั้นพูดเหมือนสมเพศ
และหัวเราะเยาะตัวเองอยู่ในที จนคนฟัง ..ฟังแล้วอดสงสารไม่ได้...


“คนที่กรชอบ... คือพี่หมอที..........ไอ้หมอกำมะลอนั่นมันมีอยู่จริงซะที่ไหน!
ความจริงมันก็มีแค่ไอ้เทพพิชัยคนนี้...........คนที่มันเกลียด........
.......... ผมบอกตรงๆนะครับแม่นงค์..... ว่าผมไม่เคยรู้สึกดีอย่างนี้มาก่อนเลย..
แม่ครับผมไม่อยากสูญเสียมันไป..............การที่ได้เป็นคนสำคัญของมัน..
... ให้ไอ้กุ้งแห้ง มันยังมีพี่หมอทีอยู่อย่างนี้ได้มั้ย.... แม่นงค์อย่าบอกมันเลยนะครับ” 
เอ่ยขอร้อง พลางเข้าไปกอดคนที่อยู่ข้างเดียวกับเขาเสมอเอาไว้


“.........เทม........แล้วหนูคิดว่าจะปิดกรได้นานสักแค่ไหนเชียวลูก..”

เทพพิชัยเงียบไป ทำท่าคิดอยู่นานก่อนตอบด้วยความแน่วแน่

“ให้นานที่สุด... เท่าที่ผมจะทำได้... ”


คนพูด พูดเสร็จก็ขอตัวขึ้นไปนอนต่อบนห้อง .....
แม่นงค์ไล่สายตามองตามด้วยความเห็นใจ ถึงสิ่งที่เทพพิชัยเลือก
จะไม่ถูกต้องในสายตาเธอนักก็ตาม....

ไม่รู้เจ้าตัว เขาจะเข้าใจความหมายในการตัดสินใจของตัวเองบ้างมั้ยนะ

... เป็นเพราะไม่อยากเสียกรไป.... จึงเลือกที่จะเก็บซ่อนความรู้สึกของตัวเองอยู่แบบนี้..

......................มันไม่สมกับที่เป็นเจ้าหนูเทมเลยสักนิด


คุณอนงค์นาฏก็ได้แต่กระหยิ่มยิ้มอยู่คนเดียว.......ถึงเรื่องที่เจ้าเด็กหนุ่มพวกนี้
ถ้าไม่ปากแข็ง ..ก็แค่ยังไม่รู้ใจตัวเองเท่านั้น...หึหึ..










**

555 มันยาววิเลยแบ่งเป็นสามท่อนซะเลย เพราะฉะนั้นคราวหน้าก็ยังตอนเดิมแต่เป็นส่วนหลังที่เหลือนะค่ะ^^
เดี๋ยววิจะมี(ขอโทษครับผมเผลอ นอกรอบ ) ออกมาไว้ให้อ่านกันเล่นๆ
เป็นเรื่องสั้นๆน่ารักๆแถมให้เป็นระยะๆไป  อย่าลืมติดตามกันนะค่ะ^^


goosongta  // พวกบ้าน่ะค่ะอย่าไปถือสา ก็บอกแล้วว่าเรื่องนี้มันล้น ถ้าจะบอกเหตุผลที่ให้
ปีนหากันล่ะก็ คงเพราะ เสียวดี555!!! ก็คนแต่งจิตนะ ต้องเข้าใจ555 (หัวเราะให้ดังกว่าเดิม) 5555

tawan  // รักจังๆ รอเค้านะตะเอง!^^  ช่วงนี้วิติดๆขัดๆไงไม่รู้ค่า แต่ก็ยังคิดถึงคนอ่านนะจ๊ะอันนี้แน่นอน

HETATaughT  // แหมนู๋น้ำเขาไม่สนับสนุนให้โกหกคุณพ่อน้องแบงค์เรื่องที่ตัวเองเป็นใครหรอกจ้า
ถ้ารู้ว่าเป็นพี่ชายนายนิกแล้วคงไม่ไห้พาแบงค์ไปไหนๆแน่ อ๊ะแต่ปรากฏว่าไอ้ตี่พาลูกชายเขาหนีไปไหนไม่รู้555

choijiin  // กรรู้ความจริงแล้วเป็นไงอันนี้ยังไม่ถึงเวลาค่ะ รู้สึกใครๆก็เชียร์ให้ความแตกเร็วๆ
แต่วิมีแผนสำหรับสองคนนี้ไว้แล้ว555  ถ้ารักน้องแบงค์จริงอย่าลืมอ่านตอนต่อไปนะจ๊ะ^^

หมูกระต่าย   // แหมเขาก็เซฟตี้แล้วนะค่ะ ด้วยเชือกเส้นเดียวนั่นแหละ55 ด้านน้องบาสวิยังรับปากอะไรไม่ได้ค่ะ
ไม่รู้จะให้หัวหรือก้อยดี  แล้วช่วงนี้น้องกรดูจะมีคนสงสารทั่วทุกสารทิศเชียว เรื่องน้ำตาน้องกร
จะทำให้ปัญหาภัยแล้งหมดไปนั้น ไม่ต้องกังวลไปค่ะเพราะตอนนี้ก็ยังลั่นล้าอยู่เลยนะ55

mild-dy //  เอาตอนต่อไปมาให้อ่านแล้วค่ะ และก็ต้องให้รอตอนต่อๆไปอีกเช่นเคย อะไรกันเนี่ย~555

Aini_es  // มีกำลังใจดีอย่างนี้วิสู้โว้ย~~^^

MoMoRin  // ไม่รู้มาในอารมณ์เป็นห่วงหรือหัวเราะเยาะเจ้าหนูเทม ดูท่าจะเป็นอันหลังเนอะ555
เรื่องน้องบาสนี่เห็นมีแต่คนเชียร์ให้เขาหาคู่ให้ เอาเป็นว่าจะพิจารณาดูไว้นะจ๊ะ^^

IWacKEE  // เรื่องนี้ยาวเหยียด กรยังต้องรับมือกับคุณพี่หมอทีอีกนาน ขอคนอ่านอย่างอนเขาก็พอ
มีกำลังใจเพราะได้เม้นต์จากแฟนๆนี่แหละค่ะ ส่วนไอ้เรื่องที่ว่าเอสกะน้ำคิดวิธีนี้ได้ไง
ก็มันคนบ้า~!555(ลำบากลำบนดี...อิอิอิ)

muiko  // ขอบคุณที่เชียร์น้องแบงค์กะพี่นิกให้หนีตามกันไปนะค่ะ555  แล้วคงรู้แล้วว่ากรกะเทม
เป็นคนสำคัญของกันและกันแบบไหน ต่างก็น่าหยิกนะ หนุ่มๆนี่555

silverphoenix  // สงสารกร บ่นเทม ผิดที่วิ อ้าว! แง~~~~~~~~ (เค้าแกล้งร้องหรอกน่า!55)...
แหมใจเย็นๆนะจ๊ะเพราะสองคนนี้เขายังไม่ถึงเวลาอ่ะ... ก็คนแต่งเป็นเต่าอ่ะ...555

[tawan]

แต่ละคู่อุปสรรคเยอะจริงๆ

เป็นกำลังใจให้ทุกคู่

และเป็นกำลังใจให้คนแต่ง

 

[หมูกระต่าย]

พี่วิหนูอ่านช่วงกลางแล้วรู้สึกพี่แทมเห็นแก่ตัวยังไงก็ไม่รู้อ่ะ พี่น้ำกับพี่เอสเตรียมโดนโทษประหารได้เลย

[PoMArmKuB]

เมื่อไหร่เจ้าเทมจะให้เจ้ากรรู้สักที อยากอ่านจะแย่งแล้ว

[HETATaughT]

โห ถ้าผมเป็นกรคงขาดใจตายไปแล้วละ
เทมก็นะอยากเก็บความรู้สึกนั้นไว้นานๆ แต่มันทำให้ใครบางคนเจ็บนะสิ

[punchnaja]

เพิ่งได้อ่าน สนุกมากๆเลยค่ะ จะรอตอนต่อนะคะ

[IWacKEE]

แบงค์ กับ นิกกี้ ขอให้หนึ่งเดือนผ่านไปโดยเร็วนะจ๊ะ 

เทมกะกร รู้ใจตัวเองเร็วๆน้าาา

[choijiin]

อินิกกี้!!! บังอาจมากนะแก๊
 
บังอาจมาให้น้องแบงค์เสี่ยงตายแบบนี้ได้ไงยะ
ถึงน้องแบงค์จะเป็นเมียแกแต่เป็นลูก(?)ชั้นนะว้อย
ถ้าตกลงมาชั้นจะตีหัวแกให้แตกแทนน้ำเลย
 
น้องแบงค์ของแม่น่ารักเหลือเกิ้น
(รักมากเลยขยับขั้นขอเป็นแม่ซะเลย 5555)
 

อิเทมก็แอบน่าสงสารนะเนี่ย
ไอ้บื้อเอ๊ย รักน้องกรแล้วยังโง่ไม่รู้เรื่องอีก
อยากให้ความแตกไวๆจัง
คุณวิเดี๋ยวคนอ่านให้ 500 ช่วยทำให้ความแตกตอนหน้าเลยได้มั้ย
แบบว่าหมั่นไส้อิเทมมัน 555555
 

ขอบคุณที่พาน้องแบงค์มาหาคนอ่านนะค้า
 

[goosongta]

นิคทำผิดสัญญาต้องจับมาตีก้นให้เข็ด
เทมก็บอกความจริงไปเหอะจะได้สมหวังซะทีเราเชื่อว่ากรรับได้เพราะกรจิตใจดี

[tsktonight]

มาแล้วจ้า~  :m18:เอาตอนหลังที่เหลือมาให้แล้วจ้า^^



ตอนที่ 40 คนสำคัญ...(หลัง)



.............................

.............................................


“หือ.........?....ก็ไม่เห็นมีอะไรเลยนี่นา... สงสัยแก่แล้วจะหูฝาดกันนะนี่55”

คุณแม่ของแบงค์ ยืนมองไปรอบทิศที่สวนเล็กๆข้างบ้าน... เมื่อเธอไม่เห็น
ว่ามีสิ่งผิดปกติอะไรจึงเดินส่ายหัวยิ้มๆ กลับเข้าบ้านไปรายงานสามี...

โดยที่ไม่รู้เลยว่า มีคนแปลกหน้าแอบเข้ามาอยู่บนห้องของลูกชายเรียบร้อยแล้ว!


คนน่ารักและคนหน้าหล่อค่อยๆพากันโผล่หัวขึ้นมา ชะโงกมองแม่ของแบงค์เดินไป
อย่างโล่งอกจากทางหน้าต่าง.. ทั้งคู่เก็บเชือกและบันไดเข้าห้องไปได้อย่างฉิวเฉียด
เล่นเอาเหงื่อแตกหันมาทรุดนั่งกับพื้น พิงกำแพงอย่างอ่อนใจ..


........... น้ำนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวด เห็นกองเชือกที่กองอยู่บนพื้น ก็ของขึ้น
ลุกมาชกที่นอน เตะหมอน ทึ้งผ้าห่ม คว้าเชือกเขวี้ยงทิ้งไปมาอย่างระบายอารมณ์
บ่นด่าเจ้าตัวแสบที่หนีไปด้วยความโมโห    “ฮึ๋ย~~~!~!!! -*- ไอ้น้องเลว!
สาระเล๊ว สาระเลว! แม่งง~ทำกูต้องติดแหงกอยู่ที่นี้เฉยเลยนะไอ้เวรเอ๊ย!
ไปไหนก็ไม่บอกกู! ไอ้เด็กห่าพี่สอนแล้วไม่รู้จักจำ!ทำตัวเหมือนพวกรองเท้าแตะ
ส้นสึกคู่ล่ะยี่สิบบาท!! ฮึ่ม!! มึงทำกะกูอย่างนี้เรอะ! คอยดูนะ!
 มึงกลับมาเมื่อไหร่ล่ะน่าดู๊~~~!!” 


เอสที่กำลังพับบันไดเก็บ ได้แต่ส่ายหน้าขำๆ... เขาเองก็ต้องพลอยถูกไล่
ให้ปีนข้ามมาอยู่ในห้องนี้ด้วย หลังโดนเจ้าสองคนนั้นช่วยกันกดดัน
ด้วยสายตาขอความเห็นใจ.. หลวมตัวยื่นกุญแจรถให้ไปแล้วเขาก็ทำอะไรไม่ได้
นอกจากรอให้นิกกี้พาแบงค์กลับมา....  แล้วระหว่างนี้เขาจะทำอะไรดีล่ะ?............


..............  ดาราหนุ่มนั่งขัดสมาธิกับพื้น ท้าวคางอย่างใช้ความคิดขณะที่มองดู
คนน่ารักของเขา ฟาดงวงฟาดงา ปวดหัวกับเรื่องของน้องชาย...

“น้ำครับ..”

ได้ยินเสียงนุ่มของคนรักพูดอ้อนๆ ขัดจังหวะสาปแช่งไอ้ตาตี่ น้ำก็หันไปมอง
ทางเอสด้วยสายตาที่อ่อนลง...  “ผมขอโทษนะเอส...ที่ไอ้ตี่มันบ้าแบบนี้”
คนน่ารักเอ่ยเสียงอ่อย ทั้งที่เอสอุตส่าห์ช่วยขนาดนี้ เจ้านิกกี้ก็ยังเอาแต่ใจ
พาแบงค์หายไปไหนก็ไม่รู้  ทำให้พวกเขาต้องมาอยู่ในห้องของแบงค์แทน


“ช่างมันเถอะน้ำ ผมไม่ถือหรอก ... มาหาผมนี่ดีกว่าครับ..(ยิ้ม)”

น้ำมองตาคนเรียกเขาแล้วก็ถอนใจ//////// ค่อยๆเดินก้มหน้าไปหา พอถึงตัวก็ถูก
ดึงให้นั่งลงชิดกัน....... เจ้าหน้าหล่อกอดเขาไว้แนบอกอุ่นพลางหัวเราะเบาๆ


“ไม่เป็นไรหรอกน้ำ เดี๋ยวนิกกี้ต้องกลับมาแน่ ระหว่างนี้สิ พวกเราจะทำอะไรกันดี
คุณกำลังคิดเหมือนที่ผมคิดอยู่รึเปล่า//////”

“อึก////// ทะทำอะไรฟะ!? ใครจะไปรู้!” มองตาอีกฝ่าย..ชักจะเยิ้มๆชอบกลนะ

“คุณน่าจะรู้สึกเหมือนผมไม่ใช่เหรอน้ำ” คำที่เอสถามพร้อมท่าทาง พยักเพยิดหน้า
ไปทางเตียงนอนทำเอาน้ำสะดุ้งโหยงหน้าแดงทันที

“จะบ้าเรอะ! นี่มันในห้องคนอื่นนะ!////*// ไอ้คนบ้า ไอ้ลาม๊ก~!
หน้านี่มันฉาบด้วยปูนอะไรห๊ะ!เวลาอย่างนี้ยังจะทำลงอีกเรอะ!!” 

แทนที่จะสำนึก แต่ดาราหนุ่มกลับเลิกคิ้วสูงแล้วหัวเราะจนท้องแข็ง
จึงถูกน้ำตะปบดึงแก้มจนยู่ยี่ไปมาให้ร้องโอย เล่นงานหัวหู เข้าทุบตุบตับ
ให้มั่วไปหมดด้วยความอาย

“เฮ้ย!555 น้ำๆๆ!!! เดี๋ยวซี่! ฟังผมก่อน! นี่คุณกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย!?
55 ผมแค่ง่วง! ก็จะชวนให้งีบกันสักหน่อยเท่านั้น! แล้วคุณทำไมต้องว่าผมลามกด้วย!?
...555 คุณคิดว่าผมจะทำอะไร!? ฮะฮะฮะ!!! คุณนั่นแหละคนลามก!”


คนได้อายแก้มแดงแปร๊ด~~.. เมื่อรู้ตัวว่าเข้าใจอีกฝ่ายผิดไปก็อึกอัก
“ก็..ก็ๆๆๆ >///////< คุณนั่นแหละชอบมาทำบ้าๆกับผมเรื่อย! ผมไม่ได้ลามกนะ!”

“555 สงสัยผมจะสอนดีนะเนี่ย! 55แสดงว่าเมื่อคืนนี้....ยังไม่พอเหรอจ๊ะ////”
แกล้งเชยคางแฟนตัวเองแล้วยื่นหน้าไปทำตาเยิ้มใส่เล่น ..
 เลยถูกอีกฝ่ายเอามือยันหน้าเสียหงายหลัง 

“ ไอ้บ้า~!!//////*// ไม่ใช่อย่างนั้นน้า~!!!”

เอสนอนหัวเราะไปมาอย่างชอบใจ
ขำน้ำที่พยายามแก้ตัวจนแก้มแดงๆนั้นป่องออกๆ
“555 เอาล่ะๆ! ผมขอโทษไม่แกล้งคุณแล้ว ดีกันนะ”

 เมื่อคนหน้าหล่อเห็นว่า อีกฝ่ายเริ่มเบือนหน้างอๆหนีเขา ก็รีบมาสะกิดไหล่ง้อทันที
แต่น้ำก็ยังทำหน้างอใส่ ไม่ยอมพูดด้วย หันไปเก็บหมอนเก็บผ้าห่มที่เขารื้อไว้โยนขึ้นเตียง 
เอสจึงอมยิ้มทำตาเจ้าเล่ห์ ลุกเดินไปคว้าเอวคนน่ารักมากอดไว้ทั้งที่อีกฝ่ายสะบัดหนี
แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อย 

“ ปล่อยผมเลย! คุณน่ะชอบแกล้งผม!” น้ำดันเอสให้ออกห่าง
แต่คนขี้แกล้งกลับชูนิ้วก้อยยื่นหา พร้อมรอยยิ้มและคำขู่ 

“ไม่ยอมดีกัน ผมจะปล้ำเอานะ!”  ยิ้มยักคิ้วให้ข้างหนึ่งอย่างยั่วโมโหคนฟังนัก

“อึก!อย่านะ! ไอ้บ้านี่!! ฮึ่มมม~!!!///////*//” 
น้ำหน้าแดงนึกฉุนในใจ... เจ้าคนอวดดีนี่มันน่านักนะ!


แล้วจู่ๆเอสก็ต้องเป็นฝ่ายสะดุ้งหน้าแดงบ้าง.......... เมื่อน้ำยกสองมือขึ้น
โน้มคอเขาลงมาให้จ้องตากัน  ริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อน่ารักนั้นค่อยๆเผยอขึ้น
แล้วเคลื่อนเข้ามาใกล้กับปากเขา...  เจ้ารูปหล่อเห็นก็ยิ้มรับ
รีบยื่นปากไปประกบด้วย เขาคงจะได้จูบแสนหวาน ถ้าหากน้ำไม่เปลี่ยนมา
กัดแล้วดึงริมฝีปากของเขา เป็นการสั่งสอน!

“อื้อออออออออ!!!!! ~~~~~~~ ||||||||||||||||||||”  เอสสะดุ้งร้องเจ็บ 
ตกใจผลักน้ำออก แล้วถอยฉากหนีไปยืนเอามือกุมปากตัวเองไว้ข้าง พลางชี้หน้าน้ำ
“โหย~~!คุณเล่นแรงนะน้ำ! ผมเจ็บนะ!ซี๊ด~~ |||||||||||||| โอ๊ยเลือดออกด้วย!”

หนุ่มน่ารักได้ยินว่าถึงเลือดก็หยุดหัวเราะทันที ชะงักมองคนรัก
แล้วคลำริมฝีปากตัวเองบ้าง ...เอานิ้วที่แตะปากตัวเองมาดู
ก็เห็นมีเลือดซึมติดอยู่จริงๆ!  ไม่ใช่เลือดของเขาแน่ แต่เป็นเลือดของเอส!
ท่าทางเขาจะกัดแรงเกินไปแล้ว|||||||||

“เอส! เอสๆ!! ผมขอโทษ! ..อึก...น้ำขอโทษครับ! น้ำไม่ได้ตั้งใจนะ!”
รีบถลาเข้าไปจะขอดูปากของอีกฝ่ายอย่างหน้าเสีย 

“คุณจะทำอะไรน้ำ!?|||||||||||||||....”   ดาราหนุ่มเห็นคนน่ารักของเขา
เข้ามาใกล้ ก็ระแวงจะโดนกัดเอาอีก

“โธ่~น้ำ........ขอโทษ..” 
แววตาของน้ำบอกให้เอสรู้ว่าเป็นห่วงมากแค่ไหน
เขาจึงยอมให้อีกฝ่ายจับหน้า มองดูใกล้ๆได้..


“ดีนะที่เลือดออกนิดเดียว น้ำขอโทษครับ คุณอย่าโกรธน้ำนะ..เอส....”
สำรวจดูแผลที่ปากแล้วก็อ้อนเสียเสียงหวาน คนใจอ่อนจึงยิ้มออกได้

เอสจัดการรวบตัวคนอ้อนขอโทษตรงหน้ามากอดไว้เสียแน่น
ลงโทษด้วยการ จับมาจูบเสียให้หนำใจ...

จูบจริงๆ ที่คนน่ารักต้องยอมปล่อยให้ลงโทษแต่โดยดี..../////


และขณะที่ทั้งคู่กำลังเคลิ้มกับการงอนง้อกันอยู่นั้น..
เสียงเคาะประตูเรียกจากเจ้าของบ้าน ก็ต้องทำให้พวกเขาต้องตกใจจนผงะ!


ก๊อกๆๆ !!!…. ก๊อกๆ!!

“น้องแบงค์! .. หาของให้พี่เขาเจอรึยังครับลูก? ทำไมนานจังให้แม่ช่วยมั้ย?”


เสียงแม่ของแบงค์ ทำให้เจ้าคู่รักล้นๆสำนึกได้แล้วว่า  นี่ไม่ใช่เวลามาจูจุ๊บกัน!
พวกเขาควรช่วยกันคิดหาทาง รับหน้าคนที่อยากได้ยินเสียงตอบจากลูกชายตอนนี้ต่างหาก!


“(กระซิบ) ทำไงดีอ่ะเอส!||||||||||”   น้ำร้อนรนเขย่าแขนแฟนหนุ่มเร่งให้ช่วยกันนึก
เจ้าดารารูปหล่อก็ได้แต่กลืนน้ำลายลงคอ กวาดสายตามองไปรอบห้องอย่างตื่นๆ...

ไหนจะบันได ..ไหนจะเชือก .. ไอ้ที่ไม่น่าจะมีอยู่ในห้องนี้ก็ดันมี

แต่ไอ้ที่ควรจะอยู่ในห้องอย่างน้องแบงค์นี่สิ ดันไม่มี! .....






tsktonight…TBC.



***(เกร็ดเล็กๆ ขอโทษครับ! ผมเผลอ...นอกรอบ..2)
ครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว ในวันที่ครอบครัวของน้ำไปเที่ยวสวนสนุกด้วยกัน...

ขณะที่เด็กชายน้ำอายุ 8 ขวบ กำลังยืนกินขนมสายไหมจนแก้มตุ่ยอยู่ข้างๆ
อาเตี่ยและแม่ของเขา ดวงตากลมโตใสปิ้งของเด็กน้อยก็สังเกตเห็นเจ้าตัวการ์ตูนที่ตน
ชอบนักหนา เดินผ่านไป.. น้องน้ำยิ้มแก้มปริอย่างชอบใจแล้ววิ่งตามไปทันที!

คุณแม่ที่อุ้มเจ้านิกกี้ น้องชายวัยอนุบาลของน้ำไว้ เพื่อรอคิวส่งลูกขึ้นไปเล่นม้าหมุน
ไม่ทันได้เฉลียวใจเลย... ว่าลูกชายอีกคนที่แสนซนนั้นได้หายไป เพราะคิดว่าอยู่กับ
ฝ่ายพ่อที่เพิ่งแยกตัวไปหาซื้อน้ำดื่มมาบริการครอบครัวที่น่ารักของตน...

แล้วเจ้าเด็กน้อยแสนซนนั้นก็วิ่งตาม คนใส่ชุดการ์ตูนไปไม่ทัน.. แต่กลับไปหยุด
ยืนเคว้งอยู่ที่หน้าทางเข้าบ้านผีสิง...............  เด็กน่ะเข้าไม่ได้อยู่แล้ว... แต่เจ้าเด็กดื้อนี่
ดันหลุดเข้าไปได้! เพราะความอยากรู้อยากเห็นแท้ๆที่ทำให้น้องน้ำแอบมุดตัวเดินตาม
คนที่ตัวใหญ่มากๆเข้าไปข้างใน โดยไม่มีเจ้าหน้าที่รู้เห็น!!   

เด็กดื้อ.....ก็ต้องโดนฟ้าลงโทษ...แบบนี้แหละ...
คงไม่ต้องบรรยายว่าน้องน้ำกลัวจนฉี่ราดแค่ไหน

เย็นวันนั้นขากลับบ้าน น้องน้ำและน้องนิกกี้ต่างนอนหลับไปตลอดทาง..
ทั้งที่ยังมีคราบน้ำตาซึมทั้งคนพี่และคนน้อง.. หลังจากอาเตี่ยและแม่ตามหาเจ้าลูกคนโต
กันให้วุ่นก็ได้รับความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่ พาเด็กชายน้ำที่ร้องไห้จ้าออกมาจาก
บ้านผีสิง...  เจ้าหนูน้ำตัวสั่นกอดอาเตี่ยไว้แน่น ร้องไห้ตลอดทาง..จนหลับไป
ขณะที่ไอ้หนูนิกกี้ เมื่อเห็นพี่ชายร้องไห้...ก็ร้องตามอย่างไม่มีเหตุผล..55

เด็กหนอเด็ก... อาเตี่ยและแม่ไม่ได้ตีลูกอีก เพราะตัวเองก็ผิดที่ไม่ดูลูกให้ดี
และท่าทางเจ้าตัวเล็กคงจะได้บทเรียนไปเรียบร้อยแล้ว

..ตั้งแต่นั้นมา น้องน้ำก็ไม่ยอมวิ่งตามใครที่ไหนไปง่ายๆอีกเลย...


...
........เมื่อเอสได้ฟังเรื่องสมัยเด็กของน้ำ เจ้าหน้าหล่อก็ต้องหัวเราะก๊าก...
เพราะเขาคิดว่ารู้สาเหตุที่ทำให้แฟนหนุ่มสุดน่ารัก เกลียดกลัวผีจนหัวหดแล้ว555..

เอสท้าวหัวนอนตะแคงบนเตียงนุ่ม ทำหน้านึกไปนึกมาอย่างกวนๆ
ชายหนุ่มขมวดคิ้วก่อนพูดไปยิ้มไปอย่างชอบใจ..

“ เอ..55 เฮ่ผมว่าแปลกดีนะ! สงสัยเป็นเพราะตอนเด็กๆ คุณน่ะชอบวิ่งตามคนอื่นดีนัก!
พอโตขึ้น เจอผู้ชายหน้าตาดี๊ดี (ชี้ที่หน้าตัวเอง)วิ่งไล่ตามเอาบ้าง..คุณก็เลยชอบมาก!
แล้วก็ตกหลุมรักเขาจนหนีไปไหนไม่ได้แล้ว~แบบ~นี้~ไง~..//////”

“ ฮะ!! ไอ้ดาราโรคจิตเอ๊ยยย! ////////5555555..”   
น้ำที่นอนอยู่ข้างๆเอส  ขำจนแก้มแดง ด่าอีกฝ่ายไปก็ดันทำลอยหน้า ส่งยิ้มให้มา..



หึ...... โรคจิตดีนัก จุ๊บซะเลยดีม๊ะ..

...........

...

.... 


...จุ๊บ//////




++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

** ขอให้คนอ่านมีความสุข^^ วิจะรีบไปปั่นตอนหน้าออกมาเด้อ..
 ย้ำคำเดิมว่า รักทุกคนจ้า!



tawan // ขอบคุณค่ะวิต้องการกำลังใจเยอะๆเลยล่ะ55^^

หมูกระต่าย // เอสกับน้ำเขาดัดแปลงพันธุ์กรรมเรียบร้อยแล้วค่ะ ตายยาก
เรื่องที่เทมจะเห็นแก่ตัวนั้น เป็นเรื่องธรรมดาของไอ้เชี่ยเทพค่ะ5555

PoMArmKuB // ความลับไม่มีในโลกหรอกค่ะ แต่มีที่เรื่องนี้.............555
ตอนนี้ขอบิ้วคนอ่านไปพลางๆก่อน55

HETATaughT // อย่าเพิ่งค่า! อย่าเพิ่งเป็นอะไรไป! อยู่อ่านนิยายวิก่อนเน้อ!! ><

punchnaja // เย่ๆ!! มีคนอ่านเพิ่มด้วยอ่ะ555 ขอบคุณนะค้า~~~~ ^^

IWacKEE //  นิกกี้กะน้องแบงค์กำลังสมคบคิดกันจะทำอะไรสักอย่างนี่แหละ
จะฝากกำลังใจให้เขาแล้วกันนะคะ  ส่วนคู่เทมกะกรสองคนนี้วิยังอยากให้ดักดานกันอยู่อีกหน่อยนะ555

choijiin //  ว่าแล้วแม่ยกน้องแบงค์ต้องโมโหเจ้านิกมัน555  แต่ไอ้ที่จ้างวิแฉความลับเจ้าเทม
ให้แตกนี่ แสดงว่าหมั่นไส้มากกว่าสงสารเขาสินะ55 เอ็นดูมันเถ๊อะ~ ยังมีอีกเย๊อะสำหรับเทพพิชัย ^^
(... แค่500 เองเหรอค่ะ ขอซัก10000 สิ! กำลังช็อตเลย................. อ่ะล้อเล่นนะ55)

goosongta // ก็เจ้าตาตี่นี่เนอะ...55 ส่วนเทมนี่ท่าจะกลัวหัวใจตัวเองมากกว่าค่ะ
เลยเอาแต่ย้ำว่าตัวเองรักน้ำอยู่นั่นแหละ... แต่ก็รักจริงๆนะค่ะ เอ๊ะยังไง55

mild-dy // ตอนหลังนี่ไม่ให้รอนานค่ะ รีบมาแล้วนะเนี่ย555
วิอายจังชอบคลานมาอัพนิยายให้แฟนๆอยู่เรื่อยเลย5555

[goosongta]

ฝากถามน้ำไอ้ที่่บอกว่าทำตัวเหมือนรองเท้าส้นสึกคู่ละยี่สิบนี่เป็นไงเหรอ ด่าได้แปลกดีเนอะ 55
เอาตอนหน้ามาเร็วๆเลยนะคุณวิ ความจะแตกมั้ยเนี่ย

[choijiin]

ป่านนี้น้องแบงค์ของแม่(?)จะไปถึงไหนแล้วเนี่ย
นิกกี้รีบพาน้องกลับมาซะทีสิยะ
 

เรื่องอิเทมก็หมั่นไส้จริงแหละค่าคุณวิ
 
เพราะมันดันซื่อบื้อแถมชอบหลอกตัวเอง
ที่สำคัญน้องกรมาชอบมันซะงั้น
เชอะ!!! หมั่นไส้ๆๆ
 

[HETATaughT]

มาต่อเร็วๆนะครับ 

รักคนเขียนที่สุดในสามพันแปดร้อยห้าสิบสามล้านโลก

ตายละ ตั้งแต่อ่านมายังไม่ได้บวกเป็ดให้สักครั้ง ข้าน้อยสมควรตาย

กลับไปบวกเป็ดตั้งแต่ตอนที่1

[silverphoenix]

แหม่  เอสกำลังได้ฟีลเลย
คุณแม่ไม่น่าขัดจังหวะ  555

แล้วคุณพี่นิกกับคุณน้องแบงค์หนีไปไหนแว้ว
 กลับมาก๊อนนน
เดะสองคนนี้ซวย  555

+1 ให้จ้าาาา

[Maytbb]

  พึ่งรู้ว่าลงที่นี่ด้วย +55 ติดตามๆค่า...

[watcharet]

น่ารักอ่ะ แล้วเรื่องแบงค์จะทำยังไงดีเนี่ย

[tawan]

เอาแล้วไง..น้ำจะทำยังไงเนี่ยยยยย

ไอ้น้องเวนนนนนนนนน

 

[muiko]

สงสารพี่เทมอ่ะ Y^Y
อ่านเเล้วเห็นใจเทมมากๆเลย
ถ้ารู้ความริงเมื่อไหร่ ขอให้กรอย่าเกลียดเลย สาธุ!!!!

น้ำกะเอส จะโดนจับได้มั้ยเนี่ย
นิคกี้ทำไรไม่ปรึกษากันเลย

[CarToonMiZa]

เตรียมกินมาม่าอีกแล้ว

[IWacKEE]

ทำตัวเหมือนพวกรองเท้าแตะ ส้นสึกคู่ล่ะยี่สิบบาท <---- มันเป็นแบบไหนอ่ะน้ำ 5555

เฮ้ออ สู้ๆนะเอสน้ำ  - -  น้องมันทิ้งความซวยไว้ให้ละ   

[หมูกระต่าย]

พี่นิกเจริญมาก ดูทำกับพี่น้ำน้อยหอยสังข์ดิ ว่าแต่สองคนนั้นไปไหนกันอ่ะ สาเหตุที่พี่น้ำกลัวผีนี่ ก๊ากกกกกกก

[AnimajuS]

งานเข้าแล้วน้ำ พี่เอส

นิกกี้ทำกันได้นะ 555

[MoMoRin]

อ๊ากกกกก สงสารเจ้าเทมแท้ อะไรนักหนาวะคะ กลัวที่จะต้องเจอกัน กลัวว่าจะเจ็บปวดล่ะสิ เฮ้อ~ปวดหัวแทนเน้ออออ

ไอ้คู่ตาตี่ก็ห่ามแท้ คนนึงก็ระห่ำแหกกฎ อีกคนก็ไม่มีห้าม เค้าบอกให้ไปด้วยก็ไปกะเค้าซะงั้น เอ้อดีเนาะ ฮ่าๆๆๆ

[tsktonight]

ตอนที่ 41 เมื่อเราคิดถึงกัน...(แรก) 




เพราะเห็นว่าลูกชายยังไม่ส่งเสียงใดๆตอบรับกลับมา คนเป็นแม่จึงเอาหู
แนบฟังกับบานประตูห้อง ลองเรียกคนในห้องดูอีก..
 
“น้องแบงค์! น้องแบงค์ครับลูก!? เปิดประตูให้แม่หน่อย.. มีอะไรหรือเปล่าลูก!?”

น่าแปลกที่แม้แต่พี่ชายของนิกกี้เอง ก็เงียบหายไปเหมือนกัน.. ทั้งสองคน
ไม่ได้ยินเสียงของเธอหรืออย่างไรนะ?....



....ขณะนั้นพวกคนที่อยู่ในห้อง ก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้ยินเสียงคุณแม่ของน้องแบงค์
แต่เป็นเพราะได้ยินเต็มสองรูหู ว่าคุณแม่กำลังเรียกลูกตัวเองอยู่ จึงไม่รู้จะโต้ตอบ
ไปอย่างไรดี.....คิดๆๆ.......เจ้าดาราหนุ่มที่แอบปีนเข้ามาคิดจนหัวหมุน หันรีหันขวาง
มองไปทั่วห้อง คนน่ารักก็เร่งเขย่าแขน เขย่าตัวเขา กระโดดตัวขึ้นลงกับพื้นอย่างตื่นๆบ้าง
เหมือนไม่รู้จะทำอย่างไรดี ขืนยังชักช้าไม่ออกไปรับหน้านานกว่านี้ เจ้าของบ้านต้อง
สงสัยแน่ว่าคุณลูกชายของเธอหายไปไหน!


เอสบ่นพึมพำเดินไปเดินมาเหมือนไฟลนก้น 
“เอาไงดีๆๆๆ !ท่าทางผมคงต้องหาที่ซ่อนแล้วล่ะ!||||||||||||||”   
หากเปิดประตูให้ คุณแม่ของน้องแบงค์ต้องรีบเข้ามา เพราะหวังจะคุยกับลูกชายแน่
แล้วตัวเขาก็คงเสนอหน้าอยู่ให้เห็นไม่ได้ 

ขณะที่กำลังคิดอยู่ สายตาของเอสต้องไปสะดุดกับประตูอีกบานเข้า คนหล่อชะงัก
มองมันแล้วหันไปมองอีกทาง...อ้าวนั่นก็ประตู... แล้วนี่ก็ประตู!?
“เฮ้ย!รึว่า!! //////”   รีบเปิดประตูออกดู นี่มันห้องน้ำในห้องนอนนี่นา! รอดแล้ว!!


“เออใช่!///////  ห้องน้ำ!”  น้ำตาโตรีบเดินมาหาเอสอย่างดีใจ โล่งอก
แบบนี้ก็ให้เอสแอบอยู่ในนี้ก็ได้นี่นา  แล้วก็ทำเป็นว่าแบงค์เข้าห้องน้ำ
ทั้งสองตกลงกันเสร็จสรรพ พยักหน้าให้กัน

“เฮ้ย!จริงสิแล้วบันไดกับเชือกนี่ล่ะเอส!” นึกขึ้นได้น้ำก็สะกิดเรียกเอส

“อึ๊ย!! จริงด้วย!”  ต้องหาที่ซ่อนของพวกนี้รวมทั้งตัวเขาเองด้วย
คนหน้าหล่อหยิบเชือกกับบันไดขึ้น เอาเข้าห้องน้ำไปด้วย


“คุณรีบไปเปิดประตูให้แม่น้องแบงค์เถอะน้ำ ไม่ต้องห่วงผมจะอยู่เงียบๆ!”

“อื้ม!..”  น้ำพยักหน้าแล้วรีบผละไป


เอสรีบดึงประตูปิดแล้วกดล็อคทันที ยืนคอยฟังความเคลื่อนไหวข้างนอกอย่างตื่นเต้น
ชายหนุ่มอดนึกไปถึงวันที่น้ำจับได้ว่าน้องชายพาแฟนหนุ่ม ไปแอบไว้ในห้องน้ำไม่ได้

.... เขาเข้าใจความรู้สึกของฝ่ายที่ต้องแอบซ่อนขึ้นมาเลย
วันนั้นแบงค์ก็คงจะรออยู่ในห้องน้ำด้วยความรู้สึกแบบนี้สินะ
กลัวจะมีคนรู้ความผิดที่ทำไว้ มันช่างลำบากใจดีแท้ ทั้งตื่นๆ กลัวๆ ระคนใจเต้น!
แล้วถ้าเกิดถูกจับได้ขึ้นมา.............. งานนี้ ขอแค่อย่าให้แม่ของแบงค์โหดอำมหิต
เหมือนแฟนเขาก็พอ...||||||||||||||



“อ้าวน้ำ.......”

เป็นคำแรกที่ทักอย่างงุนงง เมื่อคนที่เปิดประตูรับไม่ใช่คนที่เธอเรียก
เจ้าของบ้านเดินเข้าไปสำรวจห้องของลูกชาย กวาดสายตามองจนทั่ว
“แล้วน้องล่ะจ๊ะ? ...........ห้องน้ำเหรอลูก?”
เมื่อไม่เห็นตัว... ก็เหลือแค่ที่เดียวจะคิดได้..  อีกฝ่ายจึงรีบพยักหน้ารับ

“คะครับ! ...อ่ะเอ่อ...คือ.......เห็นน้องแบงค์บอกผมว่าปวดท้องน่ะครับ!”

“อุ้ย!ตายจริง... เป็นอะไรมากรึเปล่านะ”  คุณแม่รีบเดินไปหยุดตรงหน้าห้องน้ำ
แล้วเรียกถามด้วยความเป็นห่วง เธอก็ไม่ได้ให้ลูกกินอะไรแปลกๆแสลงท้องสักหน่อย

เจ้าดาราหน้าหล่อที่อยู่ข้างใน ต้องหันไปหมุนเปิดก๊อกน้ำจนสุด เสียงน้ำประปา
ที่ไหลดัง เป็นการแสดงให้รู้ว่ามีคนอยู่ข้างในแน่นอน..


“เอ่อ.......คือออออ~.....  เขาคงไม่ได้ยินหรอกครับ! เอ่อ~~เบ๊ เอ๊ย! แบงค์!!
แบงค์เขา..............................................................................เขา...”
หนุ่มน่ารักพูดตะกุกตะกัก จนคนรอฟังลุ้นตามแทบแย่
เขาจะหาเหตุผลอะไรมาอธิบายดี ว่าทำไมน้องแบงค์ถึงไม่ได้ยินเสียงแม่


 “เขา.......................น่าจะ!...หู! หูๆๆๆๆๆ~” 
ไม่รู้จะอ้างอะไร บอกว่ามันหูอื้อก็แล้วกัน!


“อ๋อ.........น้องคงใส่หูฟัง ฟังเพลงอยู่ใช่มั้ยจ๊ะ?”

“ใช่ครับ!หูมันอื้อ!!”

“หา?....หูอื้อหรือลูก!?”

“อ๊ะ!|||||||||||||..........เอ่อคือไม่ใช่ๆครับ!!......คือมัน! ..ครับคือ!..ใช่ๆๆ!!
แบบว่าเขาคงกำลังนั่งอยู่ในหูฟัง!ใส่ขี้เลยอื้อ!แล้วเพลงก็ไหลดังส้วม!!!
ครั...บ...!?.........”

เฮ้ย!!!. .............
(ว้ากกกก!!!นี่กูพูดเชี่ยอะไรออกไปเนี่ย~~~!!!?|||||||||||||)
คนพูดเองยังไม่เข้าใจตัวเอง ว่าเพิ่งสื่ออะไรออกไปแน่!

คุณแม่น้องแบงค์ถึงกับยืนเงียบไปหลายอึดใจ...   
ใช้สายตาที่เหมือนโลกนี้เต็มไปด้วยรหัสลับ!???.มองหน้าน้ำ


คนน่ารักก็ได้แต่ยืนกระพริบตาปริบๆยิ้มค้างอย่างเหวอๆ…
คงมีแค่คนที่แอบฟังอยู่ในห้องน้ำ ต้องกลั้นขำแทบตาย...


“เอ่อ................ขออีกรอบได้มั้ยจ๊ะ... มันหมายความว่ายังไงค่ะลูก?”

น้ำพยายามตั้งสติใหม่ ค่อยๆคิดหาทางเอาตัวรอด ตอบแม่ของแบงค์ไป
“ อ๋อ55/////คือ... ผมหมายถึงน้องแบงค์! เขา.... ใช่ครับใส่หูฟัง! คงฟังเพลงอยู่
เสียงดังครับ เอ่อแบบว่าในนั้น..เสียงน้ำก็ไหลดังอีก! คนกำลังขี้ อุ้ย!เอ่อ...
ทำธุระส่วนตัวอยู่ด้วยหูน้องอาจจะอื้อไป ไม่ได้ยินที่คุณแม่เรียกหรอกครับ!
ฮ่าฮ่าฮ่า!!!...|||||||||||||55..5..    (เวรของกู นี่มันเป็นเหตุผลรึยังวะ... T T )”


“อ๋อ~ เข้าใจแล้วลูก ....ว่าแต่แล้วน้ำได้ของที่จะมาเอารึยังจ๊ะ?”

น้ำรู้สึกโล่งมากขึ้น (เข้าใจกูด้วยแฮะ..)  แกล้งเออออบอกไปว่า ได้ของที่ต้องการแล้ว
แต่อยากจะขออยู่คุยกับน้องแบงค์ต่อ ...

 สายตาอ้อนๆของหนุ่มน่ารัก น่าเอ็นดูนัก ทำให้คุณแม่ยิ้มอนุญาตอย่างยินดี..
 “งั้นเอาอย่างนี้นะ..เดี๋ยวแม่จะลงไปเอาขนมมาให้กินกันนะคะ ค่อยๆคุยกันไปเถอะ
ไม่ต้องรีบกลับหรอก พ่อเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร55”

“ขอบคุณมากคร้าบ!///////”



เมื่อคุณแม่ของแบงค์ลงไปเอาขนม... น้ำก็รีบเคาะเรียกเอสให้เปิดประตู

“..........................อุ๊บ!//////////555555555!!!!!”
เสียงหัวเราะดังมาก่อนเห็นหน้าเจ้าตัวเสียอีก ดาราหนุ่มอดขำเรื่องเมื่อครู่ไม่ได้
เปิดประตูมาก็เจอแฟนตัวเองยืนกอดอก เม้มปากทำหน้าง้ำใส่อีก ทำเขาหัวเราะไม่หยุด

“หืมมม~////////*// ไม่ต้องมาฮาเลย! ก็คนมันตื่นเต้นนี่หว่า!!”

“ /////// ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า..”

“ฮึ่ย~!! ปัดโธ่! พอแล้ว!!!//////*///  จะเอาไงต่อล่ะ!?
แม่เขาจะเอาขนมมาให้กินอีกเนี่ย”  น้ำชกแขนเอสเบาๆ ทำตาดุที่มาหัวเราะเขา

“555..........อืมมม................. เอางี้นะ...เอ่อ........คุณเอียงหูมานี่สิน้ำ”

เอสยืนขวางกรอบประตูห้องน้ำอมยิ้ม กระดิกนิ้วชี้เรียกให้คนน่ารักของเขา
เข้ามาหาใกล้ๆ.... “จะกระซิบทำไมเล่า!? อยู่กันแค่นี้! ก็มีแค่เรา คุณนี่มันลีลาชะมัด..”
น้ำถามเกาหัวอย่างหงุดหงิด แต่ก็ยอมเอียงหูไปหา แล้วสิ่งที่เขาได้รับกลับมา
นั่นก็คือโดนขโมยหอมแก้มเน้นๆให้สะดุ้งตกใจเล่น

“อื้ออออ~!คุณ!!///////*//ฮึ้ย~!!!”  คิ้วสวยขมวดยุ่งกลบความเขิน
ริมฝีปากบางน่ารักเม้มแน่น ไม่รู้จะด่าอะไรดี อีกฝ่ายดูท่าทางชอบใจ
ยิ้มยักคิ้วกวนประสาทเขาแบบนี้ ต่อให้ด่าอะไรไป ก็คงทำเป็นไม่รับรู้ตามเคย

เล่นได้ตลอดสิน่า…   น้ำใช้สองมือ ผลักอกเอสจนเซถอยไปสองสามก้าว
เจ้ารูปหล่อยังหัวเราะร่าขำหน้าเขินๆของคนผลัก ได้รับสรุปใจความสำคัญ
การด่าออกมาหนึ่งคำ...   “ไอ้บ้า!! /////// ”



...................................................
............................
......... เพราะไม่อยากให้คนเป็นแม่จับผิดเอาได้ ว่าลูกไม่ได้อยู่ในห้องแล้ว
น้ำจึงตัดสินใจมารับขนมขึ้นไปเอง จะได้ไม่ต้องมีใครขึ้นไปอีก เขาเดินลงบันได
ตรงไปยังห้องครัวชั้นล่าง มองหาหญิงเจ้าของบ้านแสนใจดี...

เห็นคุณแม่ของแบงค์ กำลังตักขนมหวานคือทับทิมกรอบใส่ถ้วย
ตามด้วยเกล็ดน้ำแข็งบดละเอียด และลอยดอกมะลิดอกเล็กๆ หอมชื่นใจใส่ไว้
บนหน้าขนมให้ด้วย...     หนุ่มน่ารักชะงักยืนมองจากทางด้านหลัง...

ผู้หญิงที่ดูมีความสุขกับการสาละวนทำขนมตรงหน้านั้น... กำลังทำให้เขาคิดถึง

.......... แม่.................


.... คุณแม่ที่แสนน่ารักของเขา ....ผู้จากไปแล้ว.....



เจ้าของครัวยกขนมสองถ้วยใส่ถาดเสร็จ ก็หันมาเจอเด็กหนุ่มหน้าตาน่ารัก น่าเอ็นดู
จ้องมองเธออย่างไม่วางตา  “..น้ำ? ”   

น้ำสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อถูกทักขณะกำลังยืนเหม่อ.. เสียงเรียกจากคนที่ทำให้เขาเห็น
ภาพซ้อนของแม่ตัวเอง  เรียกสติที่กำลังนึกย้อนไปหาวันเวลาเก่าๆที่อบอวลไปด้วย
ความรักและความสุขจากครอบครัว.............. ให้กลับมาพบกับความจริง

ว่าคนตรงหน้านี้......... ไม่ใช่แม่ของเขา....

เพราะแม่ของเขาไม่ได้อยู่บนโลกนี้อีกแล้ว....


(แม่ครับ............................. น้ำคิดถึงแม่...)


............ หนุ่มน่ารักนิ่งเงียบไปสักพัก ก็ถอนใจสลัดความอาลัยไปฝืนยิ้มได้
“ส่งมาให้ผมเถอะครับคุณแม่..”  ยื่นมือไปรับเอาถาดขนมนั้นมาถือไว้เอง

“ทำไมลงมาเอาเองล่ะค่ะลูก!? ความจริงเดี๋ยวแม่ยกขึ้นไปให้บนห้องก็ได้
 แล้วดูสิ! น้องแบงค์นี่ไม่ไหวเลย ปล่อยให้พี่ต้องลงมายกขนมเองแบบนี้..”
คนเป็นแม่พูดยิ้มๆส่ายหัว ลูกชายของเธอช่างไม่รู้จักเอาอกเอาใจพี่ชายของคนรักบ้างเลย...


“อ๋อ...เอ่อคือไม่หรอกครับ! ไม่เป็นไรเลยแค่นี้เอง ผมยกไปเองดีกว่า!
555 ..พอดีผมอยากรู้ว่าคุณแม่ทำขนมอะไรไว้น่ะครับ ขอบคุณนะครับ”
ยิ้มให้เจ้าของบ้านแสนใจดี แล้วรีบหันหลังเดินลิ่วขึ้นไปชั้นบน..


ตอนนั้นพ่อของแบงค์เดินเข้าครัวมาเห็นหลังของน้ำไวๆ ก็พูดกับภรรยา

“อ้าว พี่ชายเจ้านิกกี้ยังไม่กลับอีกเหรอ..”

“ขออยู่คุยกับลูกอีกหน่อยค่ะ สงสัยตานิกคงวานพี่ชายมาปลอบใจให้
น่ารักกันจังนะคะ คนพี่นี่ขี้เกรงใจมากๆเลยล่ะค่ะ555”

แม่แบงค์หัวเราะอย่างอารมณ์ดี ก่อนหันไปยื่นถ้วยขนมให้สามี
บังคับให้กินขนมที่เหลือเข้าไปอีก... จะได้ทำอย่างอื่นใหม่...55


..............................................

............................

..........


“เป็นอะไรไปครับน้ำ?”   เอสเอ่ยทักทันที ที่เห็นน้ำเดินถือทับทิมกรอบเข้ามา
ด้วยสีหน้าเบื่อโลก... มีอะไรข้างล่างอย่างนั้นหรือ ก่อนลงไปแฟนเขายังดูมีชีวิตชีวากว่านี้เลย..


“ น้ำ........... เอ่อ... ไม่มีอะไรหรอก ผมแค่...”

“แค่..?......แค่อะไรครับ?”
เอสถามย้ำขณะที่น้ำวางถาดขนมแล้วลงนั่งกับพื้น ใช้ช้อนตักทับทิมกรอบ
ในถ้วยของตัวเองขึ้นมามองจ้อง....  “ผมคิดถึงแม่..........”  เอาขนมเข้าปากไปคำ
ก็เคี้ยวแล้วยิ้มๆชมว่าอร่อยเบาๆ..

เห็นคนน่ารักของเขาทำหน้าหงอย คนหน้าหล่อก็กระเถิบเข้าไปนั่งใกล้ๆ
สิ่งที่เขาไม่ชอบที่สุด ก็คือการได้เห็นน้ำเศร้า....


น้ำถอนใจ ทอดสายตาเหม่อออกไปนอกหน้าต่างพูดให้เอสฟัง

“แม่ผมเขาชอบทำอาหารแล้วก็ชอบทำขนมมาก... ทุกวันๆเห็นแม่ใส่ผ้ากันเปื้อน
ยืนในครัวมากกว่าส่วนไหนๆของบ้านแล้ว เขาชอบทำขนมไว้รอพวกผม
กลับมากินที่บ้าน.... ทั้งอาเตี่ย.... ทั้งไอ้นิก...แล้วก็ผม  พวกเราชอบแย่งกัน
ขอให้แม่ทำเมนูที่ตัวเองชอบ55........... มิน่าล่ะ....ไอ้ตาตี่มันถึงชอบมาอ้อน
ขอกินข้าวที่บ้านนี้....”  เห็นแม่ของแบงค์แล้ว เจ้าน้องชายของเขาก็คงจะคิดถึงแม่เหมือนกันแน่ๆ...


น้ำพูดถึงแม่อย่างแสนคิดถึง ทำให้เอสเห็นแล้วอยากปลอบใจคนรักบ้าง
“..........อืมมม.......คุณอยากกินอะไร บอกผมสิ...ไว้เรามาทำด้วยกันนะ”

ได้ยินว่าโดนชวนทำขนม น้ำก็หันไปขมวดคิ้วถามปนหัวเราะ
“คุณคิดอะไรอยู่น่ะเอส555  ผมทำไม่เป็นหรอกโธ่~”

“ก็เปล่า... ผมจะเป็นคนลงมือทำให้คุณกินเอง ... หึ.....ส่วนคุณก็มีหน้าที่
คอยชิมว่า.......มันเหมือนที่แม่คุณทำรึยัง ดีมั้ยน้ำ (ยิ้ม)”

“เอส.........”

“เอาไว้ถ้าคุณคิดถึงพ่อแม่เมื่อไหร่ ก็มาอ้อนผมได้ จะให้ทำขนมหรือทำยิ่งกว่านั้น
ผมก็จะเป็นคนทำให้คุณเอง ผมจะคอยเติมความรักให้คุณเอง......ตกลงมั้ยน้ำ”
เอสพูดพร้อมรอยยิ้มกว้าง  แล้วลองตักขนมขึ้นมากิน ..ขนาดเคี้ยวก็ยังยิ้ม...

คนหล่อหัวเราะนิดๆก่อนตักขนมขึ้นมาอีกช้อน แล้วยื่นไปหาอีกฝ่ายที่เอาแต่
นั่งมองหน้าเขาอึ้งๆด้วยแก้มที่แดงระเรื่อ....  อดขำน้ำที่อมยิ้มทำหลบตาไม่ได้
คนน่ารักกระมิดกระเมี้ยนกินขนมที่เขาป้อนเข้าปากให้  กลบเกลื่อนด้วยเสียงบ่น
และคิ้วที่ผูกกันจนเป็นโบว์เพราะความเขิน..
 “ฮึ่ม.. คุณนี่จริงๆเลย… /////// อ่ะๆ ก็ได้..”    ดูเหมือนคนพูดยังไม่รู้ตัว
ว่ากำลังทำให้อีกฝ่ายคิดว่า น่าร๊ากกกก/////// แค่ไหน..


“ขอบคุณนะ/////”  น้ำเคี้ยวขนมที่เอสป้อนให้ไปก็ก้มหน้าพูดเบาๆ
แล้วช้อนที่มีขนมทับทิมกรอบสีแดงสวยหอมอร่อย ก็ถูกยื่นมาจ่อใกล้ๆกับ
ปากของดาราหนุ่มบ้าง...   

เอสยิ้มอ้าปากกินขนมจากช้อนของน้ำ ก่อนส่งสายตาเชื่อมเหมือนเป็นการอ้อน
ขอว่า... ป้อนเขาอีกได้มั้ย...


“หึๆอะไรกันเมื่อกี้บอกให้ผมอ้อนคุณ ยังไม่ทันไรเลยมาอ้อนผมแทนซะแล้ว”


ไม่ว่าที่ไหน.. เมื่อไหร่.. ถ้าน้ำรู้สึกคิดถึงพ่อกับแม่เมื่อไร...

เอสจะเป็นคนมอบความรักสามเท่าให้กับน้ำเอง....





*********************



……………

………………..ซ่า……ซ่าซ่า...  เสียงอาบน้ำดังออกมาจากในห้องน้ำ
ทำเอาใจคนนั้งคอยที่เตียงนอน อดเต้นแรงขึ้นไม่ได้...///////


ที่บ้านหลังสีเขียวอ่อน.. น้องแบงค์อยู่ในห้องนอนของลูกชายคนเล็ก
นั่งอมยิ้มรอคนรักรุ่นพี่ของเขาอาบน้ำ และนึกไปถึงเรื่องที่เขาจะทำต่อจากนี้...

พี่นิกบอกเขาว่า........ จะพาไปเที่ยว ไปดูหนัง ไปกินข้าว... ไปที่ที่อยากไป

ไปด้วยกันสองคน ... พวกเขาจะใช้เวลาร่วมกันก่อนจะพาไปส่งที่บ้าน..



แกร็ก! ..  “หึ... รอพี่เดี๋ยวนะแบงค์  ขอพี่แต่งตัวหล่อๆแป๊บเดียวนะ55”
นิกกี้ยิ้มจนตาหยี พูดพลางใช้ผ้าขยี้หัวตัวเองเดินออกมาจากในห้องน้ำ..
กลิ่นครีมอาบน้ำสตรอเบอร์รี่หอมฟุ้ง ลอยผ่านหน้าแบงค์ไปทันทีที่แฟนหนุ่มเดินผ่าน

หนุ่มน้อยใจเต้น...////// เขินหน้าแดงขึ้น มองตามหนุ่มตี๋ที่นุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว...


หยดน้ำที่ยังเกาะพราวบนร่างแกร่งที่มีกล้ามท้องน้อยสวยๆนั่น
ทำให้หนุ่มรุ่นพี่ดูเซ็กซี่นัก......  เล่นเอาหนุ่มร่างเล็กต้องแอบกัดปากตัวเองนิดๆ
อย่างหมั่นเขี้ยว...  เสียงหัวใจของคนมองเต้นระรัวขึ้นอย่างยั้งไม่อยู่..


“อ๊ะ!?... หือ!? ///// เป็นอะไรเหรอแบงค์?”  คนที่กำลังง่วนอยู่กับการเลือกเสื้อผ้า
ต้องสะดุ้งใจเต้น เมื่อถูกคนรักตัวเล็กของเขาเข้ามากอดแน่นจากด้านหลัง...






*** ^^ 55 มีคนอยากรู้ความหมายคำด่าของน้ำ
ไอ้รองเท้าแตะส้นสึกคู่ล่ะยี่สิบบาท มันแปลว่าอะไร
ก็แปลว่า ห่วยแตก ใช้ไม่ได้ ไม่ได้เรื่อง ไม่ได้ดั่งใจ ทำนองนี้ล่ะค่ะ555



goosongta /// ความหมายวิบอกให้แล้วนะค่ะ55 ส่วนความแตกมั้ยไม่รู้ รู้แต่อิ่มแน่555

choijiin /// โปรดทราบน้องแบงค์ของแม่กำลังหวั่นไหวอย่างม๊าก555  ส่วนเจ้าเทมนี่
วิอนุญาตให้หมั่นไส้ได้ตามอัธยาศัยค่า^^

HETATaughT /// แหมไม่รู้วิมาเร็วรึยัง?~ (โดนดีดหน้าผากดังเผี๊ยะ!)555
ขอบคุณที่รักกันมากมายก่ายกองหลายโลกและขอบคุณสำหรับ+เป็ด ดีใจ

silverphoenix /// คุณแม่แบงค์ทำขัดใจขออภัยค่า555 ขอบคุณสำหรับบวกนะค่ะ
เอสกะน้ำซวยมั้ย.............. เขาก็ไปกันได้เนอะ...อิอิ

Maytbb /// ขอบคุณมากๆที่ติดตามและชื่นชอบเรื่องนี้นะค่ะ^^ วิอ่านเม้นต์ทีไรก็ดีใจมาก
ตามมาที่นี่จะเม้นต์ที่ไหนวิก็ดีใจทั้งนั้นค่ะ  เข้าใจว่าบางทีที่นั่นเม้นยาก ก็มาเม้นต์ที่นี่ได้นะค่ะ

watcharet /// แอบไปซุ่มไหนมาจ๊ะคิดถึงจัง คนอ่านก็ยังน่ารักเหมือนเดิมเนอะ
เรื่องแบงค์เป็นไงต่อ ติดตามกันนะค่ะ^^

tawan /// คนน่ารักโมโหน้องแต่ก็รักค่ะ ทำไงหรือ ทำใจค่ะ555

muiko /// เจอคนสงสารเทมแล้ว เย่!!!5555 รู้ความจริงเมื่อไหร่ม่ายบอกกก55
ถ้านิกกี้ปรึกษาพี่ คงไม่ได้ทำอย่างนี้หรอกค่ะ โดนจับมัดแหงๆ55

CarToonMiZa /// มาม่าเอารสอะไรดีค่ะ55

IWacKEE ///  ความหมายคงรู้แล้วนะค่ะ แต่เอสกะน้ำดูเหมือนจะนั่งตาเยิ้มกันมากกว่านั่งถอนใจนะ...อิอิ

หมูกระต่าย /// 555พี่น้ำน้อยหอยสังข์ วิฮาอ่ะ แหมนิกกะแบงค์ก็ไป... อาบน้ำที่บ้านไงค่ะ55
เพิ่งมีคนบอกว่าฮานี่แหละไอ้นอกรอบ2เนี่ย ส่วนใหญ่บอกน่ารัก ขอบคุณนะค่ะ^^

 AnimajuS /// แหมก็ความรักเข้าตาเจ้านิก ตายิ่งเล็กๆอยู่ มันเลยหน้ามืดไปเลย555

MoMoRin /// สงสารเทมดีแล้วค่ะ ส่วนใหญ่จะโดนเกลียดนะเจ้าเทมนี่555
ส่วนนิกกี้กะน้องแบงค์ เขาว่าไงก็ว่าตามกันค่ะ55

[HETATaughT]

  ค้างเบาๆ

สู้ๆครับ

[PoMArmKuB]

ค้างอีกแล้ว มาสั้นด้วยเซ็งเป็ด