ตอนที่12 สั่งสอน... (ครึ่งหลัง)
น้ำสีขาวขุ่นไหลพุ่งออกมาตามแรงปรารถนาที่ถูกทำให้สำเร็จความใคร่
ริมฝีปากของดาราหนุ่มยังครอบครองดูดกลืนน้ำรักของคนที่เขารักอย่างไม่รังเกียจ
ขณะที่คนถูกทำให้นอนหมดแรง หายใจหอบถี่รวยระริน หน้าแดงก่ำร้อนฉ่า
ดูภาพคนตรงหน้ากลืนกินสิ่งที่เขาปลดปล่อยออกมาอย่างเสียวซ่านหัวใจ....
เมื่อกลืนจนหมด ใบหน้าหล่อก็เคลื่อนเข้ามาใกล้ใบหน้าหวานที่เบือนหนีเขาอย่างเอียงอาย
และสั่นไหว เอสจับใบหน้าแดงระเรื่อนั้นบังคับให้หันมามองสบตากับเขา ก่อนจะแลบลิ้นเลีย
วนรอบริมฝีปากตัวเอง ต้องการจะแกล้งยั่วให้เห็น จนคนที่เขินอาย ประหม่าขึ้นไปอีก
ทั้งขัดเขิน และรู้สึกขายหน้าระคนหวั่นไหว กลัวและเกร็ง สารพัดความรู้สึกที่มันประดัง
เข้ามาเกิดกับเขาในวินาทีนี้ คล้ายเหมือนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนดี
พลันจมูกโด่งก็เข้ามากดฝังลงบนแก้มนิ่มแดงระเรื่อ ชิงหอมให้ฉ่ำปอด
ก่อนเลื่อนริมฝีปากไปกระซิบกระซาบข้างหูคนที่เขาเพิ่งจะ
สั่งสอน...ไปได้สำเร็จ
“หึ...ไงคนเก่ง เลิกดื้อกับผมแล้วเหรอครับ... คุณรู้ตัวมั้ยว่าคุณ...อร่อย
แค่ไหน...หึหึ..ร้องซะดังขนาดนี้ ดูสิ เจ้านิกกี้มันจะพังบ้านอยู่แล้ว”
เสียงเจ้าหนุ่มตี๋ยังพยายามถีบประตูห้องไม่เลิก
ได้ฟังที่ดาราหนุ่มพูดเย้ย คนน่ารักยิ่งหน้าร้อนผ่าว...น้ำตาคลอ...
แล้วไหลรินลงอาบแก้ม....
เอสมองหน้าคนที่เขารักน้ำตาร่วงเผาะ.... ใจก็แทบละลาย...
สงสารน้ำจนใจอ่อนขึ้นมาเสียแล้ว หัวใจลูกผู้ชายอย่างเขาที่ต้องมา
รังแกคนที่ตัวเองรักจนร้องไห้ มันเจ็บแปลบขึ้นมาอีกครั้ง...
“.....ทีนี้...ไหนคนไม่ดื้อลองบอกกับผมใหม่ซิ ว่าจะยอมออกไป
รับฟังที่คนอื่นเขาพูดบ้างดีๆมั้ย...หือ?..”
“.................” น้ำยังร้องไห้เงียบๆ ... เพิ่งเคยถูกทำเรื่องน่าอายอย่างนี้เป็นครั้งแรกในชีวิต.....
เขาไม่เคยมาก่อนจริงๆ....
นี่เขาเคยทำเรื่องแบบนี้กับเอสตอนเมาด้วยหรือเปล่านะ...
แต่...ในเมื่อคืนนั้น มีอะไรๆกันไปแล้ว... เขาเสียตัวให้เอสไปแล้ว...
ถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่า............................มันคงยิ่งกว่านี้สินะ! //////////
คนน่ารักยิ่งหน้าแดงขึ้นไปอีก หลบตาคนหน้าหล่อแล้วหัวใจของเขานั้น
มันก็เต้น...ตึก..ตัก.. .แรงขึ้นมา....
“เอ้าว่ายังไงน้ำ.... จะเลิกดื้อแล้วออกไปปรับความเข้าใจกับน้องดีๆ รึจะให้ผม.....ทำต่อ!?”
ได้ยินเสียงนุ่มพูดขู่ ร่างบางก็ผวา สะดุ้งตัวดันไหล่เขยิบหนีแล้วระล่ำระลัก
บอกทั้งน้ำตาที่ยังคลอเบ้าอยู่ “มะไม่!ไม่!//////ไม่เอานะ ผมไม่ดื้อแล้วจริงๆ!
จริงๆนะ จริงๆ รีบปล่อยผมออกไปเซ่~!ฮือ~” ไม่อยากให้น้องต้องมา
ได้ยินเสียงน่าอายของเขามากไปกว่านี้แล้ว
ดาราหนุ่มถอนใจ ค่อยๆใช้อุ้งมือประคองใบหน้าหวาน เช็ดเม็ดเหงื่อที่ผุดพรายตามไรผมให้เบาๆ
ก่อนจะเกลี่ยนิ้วเรียวไล่เช็ดคราบน้ำตาที่ปรายหางตาสวยด้วยความทนุถนอม
แล้วก้มลงประทับจูบลงไปบนหน้าผากเนียนนั้น
อย่างหักห้ามใจ... เมื่อไหร่ที่น้ำยอมรับรักเขา
วันนั้นคงเป็นวันที่เขาได้สมรักจริงๆสักที.......////////
เอสเอื้อมมือไปแก้มัดให้ และทันทีที่ได้รับอิสระน้ำก็ลุกหนีเขาจนชิดหัวเตียง
ดึงเสื้อมาห่อตัว รีบติดกระดุมเสียจนมือสั่นติดผิดติดถูก ลนลานไปหมด
จนเอสแอบขำอาการระแวงของน้ำ ตอนนี้อารมณ์เขาเย็นลงมาแล้วก็จริง
แต่...พอได้เห็นต้นขาเนียนๆที่ยังโผล่พ้นชายเสื้อนั่น มันก็ชั่งยั่วใจเป็นบ้า.....
คนหน้าหล่อจึงก้มเก็บกางเกงและชั้นในโยนคืนไปให้คนน่ารักที่ผวา
กางมือออกรับไว้แทบไม่ทัน น้ำรีบเอามันมาใส่อย่างลนๆเมื่อเห็นสายตา
ของดาราหนุ่มที่มองมา ยังดูหื่นไม่หาย///////*//
“หันไปทางอื่นเซ่~!!” (ไอ้บ้าเอ๊ย! ห่า มึงมาแก้ผ้าคนอื่นแล้วเสือกนั่งขำเรอะ สันดาน
เลว โรคจิต ไอ้หื่นกาม ไม่อายฟ้าอายดิน กูจะขอสาบแช่งมึง!ให้แม่งค่าตัวมึงตก
ลดเหลือราคาเท่าคลองถม ไอ้หล่อแต่โคตรเลว สารเลวแล้วดันเสือกหล่อ ไอ้คนใจร้ายใจดำ
ไอ้ดาราหลงตัวเอง ไอ้คนใจหยาบต่ำช้าชั่วๆๆๆที่สุด!ทำกูได้นะ ว้ากกกกกกกกกก~~!
กูอยากตายยยยย ฮือ~ พ่อมึงตาย! อายโว้ยยยยย~!!นี่กูถูกมันทำ....ทำ!////////*//
โธ่หมดแล้วหมด หมด หมด หมดก๊านนนนนนนฮือ~โดนมันเห็นหมดแล้วอ่ะโฮ~~~~~~~~~~~
.......แต่เอ๊ะ....
ความจริงมันก็เคยเห็นของกูมาหมดแล้วนี่หว่า .....|||||||||||..........เชี่ยเอ๊ย!)
น้ำร่ายยาวนึกด่าแช่งคนหน้าหล่อในใจ ที่ยังเอาแต่นั่งกลั้นหัวเราะจ้องมองเขาใส่เสื้อผ้าไม่เลิก
“หึ.. ผมว่าแทนที่คุณจะด่าผมในใจ คุณช่วยรีบๆใส่กางเกงให้เสร็จแล้ว
ช่วยทำอะไรกับเจ้าคนที่คลั่งอยู่ข้างนอกนั่นซะทีดีกว่ามั้ย หึหึ..”
(เดี๋ยวกูก็อดใจไม่ไหวหรอก/////)
หนุ่มน่ารักตาโตตกใจ เฮ้ยไอ้บ้านี่มันรู้ได้ยังไงว่าเขาแอบด่าในใจ
(นอกจากจะโรคจิตแล้วมึงยังสู่รู้เอ้ยหยั่งรู้ได้เรอะ!... .เฮ้ยเสียงไอ้นิกยังถีบประตูโวยวายไม่เลิก...
โถน้องกู.....นี่มึงคงห่วงกูมากสินะ...แต่ มึงก็ตัวโตเหมือนหมีควายอลาสก้า (เอาหมีควายมาบวกกับหมีขั้วโลก..)
ทำไมแม่งไม่มีแรงพังประตูเข้ามาช่วยกูซักทีวะ... จนกูเสร็จแล้วเนี่ย......
มึงก็ยังพังไม่เสร็จ... |||||||||||..เฮ้อ~..... นี่บ้านกูใช้ประตูยี่ห้ออะไรวะทนทายาดขนาดนี้
แล้วปลวกบ้านกูจะเอาอะไรแดก...มีหวังแทะกันจนฟันหักทั้งจอม..)
“โธ่ว้อยยยย~~~!!!!~ออกสิวะ! พี่น้ำ! พี่น้ำ! ผมจะเข้าไปช่วยพี่นะ!
ไม่ต้องกลัวพี่ ฮึ่ม ไอ้พี่เอส ถ้ามึงทำอะไรพี่กูนะ มึงตายยยยยยยยยย!!!!~”
นิกกี้ตัดสินใจวิ่งถอยไปตั้งหลัก ก่อนจะวิ่งเข้าใส่ประตูห้องนอนพี่ชายเต็มพิกัดความเร็ว
หมายจะทะยานกระโดดถีบบานประตูให้มันพังกันไปข้าง เขาต้องช่วยพี่น้ำให้ได้!
แต่ในจังหวะที่กำลังยกเท้าขึ้นจะยันเข้าใส่เต็มแรงนั้น ประตูเป้าหมายก็ดันเปิดอ้าออกเองเสียก่อน
ถึงอย่างนั้นเจ้าหน้าตี๋ก็ยั้งตัวเองไว้ไม่ทันเสียแล้ว ตาตี่เบิกโพลง ถลำตัวกระโจนถีบลมพรวดเข้าไปในห้อง
แล้ว เซ แทดๆ ถลาไปล้มหน้าแหกลงกลางพื้นห้องได้ร้องโอดโอยใหญ่...
...ดาราหนุ่มยกมือปิดตาแล้วแอบแง้มดูระหว่างช่องนิ้วอย่างเห็นใจ..ท่าจะเจ็บ..
ส่วนตัวคนพี่เขาก็ได้แต่กุมหัว ส่ายหน้าช้าๆอย่างปลงๆ....
แต่พอได้เห็นตัวพี่ชาย นิกกี้ก็ลืมเจ็บ รีบลุกตรงดิ่งเข้าไปหา พร้อมจับตัวน้ำมา
เขย่า กางแขน คลำขา สำรวจตรวจดูไปทั่วตัวอย่างร้อนรน
“พี่น้ำๆๆ! นี่พี่ถูกทำอะไรรึเปล่า บอกผมมาเร็ว พี่เป็นอะไรมั้ยพี่เอสทำอะไรพี่!?”
เขาจะกล้าบอกเรื่องน่าอายเช่นนี้กับน้องได้อย่างไร...คนน่ารักเอาแต่เม้มปาก
หน้าเบ้เหมือนจะร้องได้ หลบสายตาคู่เรียวรีที่จ้องคาดคั้นถามเขาทางสายตา
แล้วอาการของน้ำกับแก้มแดงๆ และร่องรอยช้ำๆที่คอกับข้อมือก็ทำให้เจ้าหนุ่มหน้าตี๋ถึงกับผงะ
เขาถลันไปกระชากคอเสื้อคนหล่อที่ยืนอยู่ไม่ห่างมากำแน่น ดึงเข้ามาพูดตะคอกใส่หน้าอย่างเค้นคอ
“พี่เอส!ทำอะไรพี่น้ำ!?”
กำลังเลือดขึ้นหน้าพร้อมกับหมัดที่เงื้อขึ้นเต็มเหนี่ยว แต่โดยไม่ทันได้คาดคิด
คนทั้งสองที่ทำท่าจะได้ซัดปากกันถึงเลือดกลับต้องอ้าปากค้างแทน
เมื่อเป็นตัวผู้เสียหายเองที่ถลาเข้ามาขวางกั้นกลางทั้งคู่ไว้...
น้ำกางมือออกขวางหน้าน้องชาย แถมยังร้องห้ามอย่างตกใจไปก็แกะมือน้อง
ให้ออกจากคอเสื้อดาราหนุ่มที่กำลังหน้าเหวอ งง อึ้ง ไม่แพ้คนชูหมัด
“อย่าทำอะไรเขานะ!ไอ้นิก! มึงบ้าไปแล้วรึไง!ปล่อยเซ่!กูบอกให้มึงปล่อยเขาไง!”
น้ำว่าน้องอย่างหัวเสีย แล้วใช้สองมือผลักหน้าอกดันให้ตัวนิกกี้ต้องเดินถอยร่นจนไปยืนห่างจากเอส
ท่ามกลางความไม่เข้าใจที่แสนมึนงงและเงียบงันกันไปชั่วอึดใจ....
นิกกี้ยืนอึ้ง...
เอสสิอึ้งยิ่งกว่า...
แต่ที่อึ้งที่สุด ก็คือเจ้าตัวคนทำเองนั่นแหละ!
การกระทำที่เกิดขึ้นในชั่วเสี้ยววินาทีนั้น เขาทำอย่างนี้ทำไมกัน!!!???
(นี่กู..........................ทำอะไรวะเนี่ยยยยย|||||||||||||||||)
เจ้าสามหนุ่มยืนเอ๋อกันสามมุม มองตากันเลิ่กลั่กไปมา ช่วยกันสร้างบรรยากาศอึดอัดใจอยู่ได้สักพัก
เป็นเจ้าน้องชายที่ทนไม่ไหวถามเสียงสูงสัมพันธ์กับหน้าเหวอๆขึ้นมาด้วยความไม่เข้าใจอย่างแรง
“เฮ้ยพี่น้ำ....มาขวางทำไมอ่ะ นี่ไม่ได้ถูกทำอะไรหรอกเรอะ!?”
จะให้พี่ชายเขาตอบว่าอย่างไร....เมื่อทำไปไม่ได้คิด...ตัวเองยังไม่เข้าใจ
คงต้องหาข้ออ้างเอาหน้าที่มันร้อนๆอยู่ตอนนี้ให้รอดไปก่อน...
“เอ่อ..............เปล่า! กูก็ไม่ได้โดนทำอะไรทั้งนั้น...มันไม่มีอะไรซักกะติ๊ด...
ก็..ก็..ก็!พรุ่งนี้มีงานถ่ายโฆษณานะ!! แล้วมึงอ่ะ!ถ้าชกหน้าเขาแหกไปแล้ว
กูจะเอาที่ไหนไปชดใช้คืนให้เค้าเล่า!...อื้ม....(จริงๆแล้วกูโดน...มากด้วย..///////
แต่ให้ตายกูก็ไม่บอกมึงแล้วกูมาขวางมึงไว้ทำด๋อยอะไรกูก็ม่ายรู้~ฮือ||||||||.)
“อ้าวแล้วทำไมพี่ถึงร้องอย่างนั้นเล่า ผมถามอะไรพี่ก็ไม่ยอมตอบ
ทำอะไรกันอยู่ในห้องตั้งนานขนาดนี้ ผมห่วงแค่ไหนรู้บ้างมั้ย!!?”
“................เอ่อ...........” หนุ่มน่ารักกลืนน้ำลาย กัดปากตัวเองอ้ำอึ้ง
คราวนี้เขาจะแก้ตัวยังไง......... แอบชำเลืองหางตาไปมองไอ้คนที่ทำให้เขา
ยังมีอาการยืนขาอ่อนขาสั่นอยู่เลย มันก็กำลังอมยิ้มหน้ากรุ่มกริ่มดีใจเหมือนได้โล่
ที่ทำให้เขาจนมุมได้ (ว้ากก!อะไอ้บ้า///////*//ทำหน้ากวนตีนที่สุด!)
คนหน้าหล่อแอบขำ ท่าทางน้ำคงพูดไม่ออก เขาจึงตอบให้แทนเสียเอง
“หึ...อ๋อก็ไม่มีอะไรมากหรอกนิกกี้ ตอนแรกเราคุยกันไม่เข้าใจเท่าไหร่ แล้ว
พี่น้ำเขาก็โดน.....ดูด..”
เฮือก!(มึ้งงงงงไอ้ดาราโรคจิต!) น้ำต้องหันมาถลึงตาใส่เขียวปั๊ดจ้องหน้าเอสเหมือนขู่ฆ่า
เขาอยากจะกระโจนเข้าไปบีบคอ เอานิ้วจิ้มตาแล้วถอดรองเท้ามาตบปากบอนๆเลวๆที่กำลัง
จะแกล้งให้เขาขายขี้หน้านั่นนัก!
“หะห๊ะหา!?.... เมื่อกี้พี่เอสว่าพี่น้ำโดน ด..อะไรนะ!?”
เจ้าน้องชายได้ยินไม่ถนัดหู เร่งถามอย่างตกใจ
“หึ..(คิกคิก) โดน....ดูด.....เลือดน่ะ! ก็เราคุยกันอยู่ดีๆ มันมีแมลงเข้ามาไล่ดูด เอ๊ย ไล่กัด
ไล่ตอมตามตัวตามคอพี่นายไม่ยอมปล่อยเลย พอพี่จะช่วยเอาออกให้พี่นายก็เอาแต่ร้อง
โวยวายห้ามพี่ วิ่งหนีไปทั่วห้อง เขากลัวอยู่นั่นแหละ555 ก็..เท่านั้น”
เฮ้ออออออ~!.......น้ำได้แต่ลอบถอนใจอย่างโล่งอก แต่ยังโมโหเอสไม่หาย
มาทำเรื่องเหยียบย่ำศักดิ์ศรีลูกผู้ชายอย่างเขาถึงขนาดนี้ แล้วยังมีหน้ามายืน
ทำหน้าเยาะเย้ยอย่างมีชัยเหนือกว่าเขาอยู่ได้! ทำไมนะ ทำไมๆๆๆๆๆๆ
เขาต้องมาเสียทีให้ไอ้เลวนี่ครั้งแล้วครั้งเล่า!////////*//
ได้ฟังนิกกี้จึงพยักหน้ารับรู้....ถึงเขาไม่อยากจะเชื่อนักแต่ลองคนที่แสนจะรังเกียจการถูก
ไอ้พวกตัวผู้ด้วยกันลวนลาม อย่างพี่ชายของเขาออกโรงปกป้องไว้เองแบบนี้
ก็คงจะไม่ได้ถูกรังแกจริงๆ ไม่อย่างนั้นพี่เขาคงไม่ยอมปล่อยให้เอสลอยนวลลอยหน้าอยู่แบบนี้เป็นแน่...
“จริงเหรอพี่น้ำ!? ...งั้นรอยที่คอพี่ก็......แมลงหรอกเหรอ มันเหมือน.....
(ช่างเหมือนรอยจูบซะจริงๆ...แต่ดันไม่ใช่) เอ่อผมก็นึกว่า...แหะ..
แล้วมันตัวอะไรกันอ่ะพี่?” น้องชายตัวโตชี้แล้วถามถึงร่องรอยที่ปรากฏ
แถวซอกคอขาวนวลของคนพี่อย่างเป็นห่วงไม่หาย
น้ำจึงสะดุ้งยกมือขึ้นคลำแล้วปิดไว้หน้าแดงระเรื่อ.... เหล่หางตามองหน้า
คนฝากรอยไว้ด้วยสายตาพิฆาต แต่อีกฝ่ายกลับอมยิ้มเขิน ดูภูมิใจซะงั้น...
“ฮึ่ม!////////*//แมลงเชี่ยๆน่ะ!”
เสียงหวานพูดกระแทกท้ายคำไปทางหน้าคนหล่อเสียจนหน้าหงาย
เอสหุบยิ้มทันที... เหงื่อตกมองตามน้ำที่เดินลงส้นหนักๆปึงปังออกไป
ท่าทางคนน่ารักของเขาจะของขึ้น....โกรธเขาจนงอนตุ๊บป่องไปนู่นแล้ว
ดาราหนุ่มส่ายหัวยกสองมือขึ้นลูบหน้า.................แล้วคิด
สิ่งที่ติดค้างในใจเอสคือ เขาไม่เข้าใจ เหตุใดคนน่ารักจึงไม่ปล่อยให้เขาได้รับโทษ
โดนชกหน้าเหมือนที่ผ่านๆมา..........ทั้งที่เขาทำเรื่องที่ไม่น่าให้อภัยและบ้าบิ่นกับน้ำถึงขนาดนี้...
ห่วงเรื่องงานหรือ...ในวินาทีนั้นเนี่ยนะ
................. แต่ เขาก็ไม่บังอาจคิดเข้าข้างตัวเอง ว่าน้ำ..........
.......เป็นห่วงเขาหรอก...
เพียงก้าวขาพ้นออกมาจากธรณีประตู ก็เจอหน้าเจ้าตัวต้นเหตุยืนทำหน้าเจี๋ยมเจี๊ยม
สำนึกผิดรอเขาอยู่ แค่เห็นหน้าอีกฝ่ายอารมณ์โกรธพาลก็ขึ้นหน้าทันที
“ไปให้พ้น! กูไม่อยากเห็นหน้ามึง!!”
น้ำเอ่ยปากไล่เสียจนหนุ่มน้อยสะดุ้งกลัว แต่ “น้ำ!..” เสียงนุ่มที่เรียกชื่อปรามเขาจากทางด้านหลัง
ทำให้คนถูกเรียกจำต้องหยุดชะงักเพียงแค่นั้น
คนน่ารักสะบัดหน้าเสมองไปทางอื่นอย่างขัดใจ คิ้วสวยขมวดเข้าหากัน
ยืนกอดอก หน้าบึ้งหน้างอ จนเอสต้องส่ายหัวให้กับอาการที่ยังเอาแต่ใจตัวไม่หายของน้ำ
“พี่น้ำผม... รักแบงค์จริงๆนะครับ..”
นิกกี้เข้ามายืนทำสายตาอ้อนวอนใส่พี่ พรางเขย่าแขนที่กอดกันไว้นิ่งของพี่ชายจนตัวโย่น
แต่พี่เขาก็ยังทำเฉยอย่างวางมาด ไม่ยอมมองหน้าคู่กรณีแม้แต่ปลายหางตา...
แต่เจ้าคนน้องก็ยังใจชื้นขึ้น
ที่อย่างน้อยพี่เขาก็ไม่มีท่าทีจะพุ่งเข้าไปทำร้ายคนรักของเขาเหมือนตอนแรกแล้ว
นี่พี่เอสคงจะช่วยกล่อมให้สินะ...ขอบคุณจริงๆพี่...
เอสมองอย่างพอใจ... ที่เขาได้ สั่งสอน ให้คนดื้อยอมเงียบเสียบ้างได้สำเร็จ
ท่าทางวิธีที่เขาใช้จะได้ผลชงักนัก
“ผมก็รักพี่นิกจริงๆครับ...รักที่สุด”
แบงค์เดินมาบอกกับน้ำตรงๆบ้าง เล่นเอาเจ้าหนุ่มตาตี่ตื้นตันใจนัก
มองหน้าคนรักร่างเล็กที่น่าเอ็นดูของเขาอย่างซาบซึ้ง แต่เจ้าพี่ชายจอมขวางโลก
หัวแข็งแต่หน้าหวานยิ่งกว่าผู้หญิงนี่สิ.... กลับทำเหมือนหูทวนลม
ในหัวอกคนเป็นพี่ก็ยังคงร้อนรุ่มเหมือนเดิม เพียงแต่ไม่แสดงออกมา
นอกหน้านอกตาให้ใครเห็นเท่านั้น.. ก็เป็นเพราะมันไม่ใช่หรือ
ไอ้นิกถึงเป็นเกย์!
เขาเกลียดไอ้เด็กนี่! เกลียดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หนุ่มน้อยยกมือไหว้พี่ชายของคนรักที่ยืนเมินเขานิ่ง ตัดสินใจพูดทั้งน้ำตา
“ฮึก...ฮึก...ผมขอโทษครับพี่น้ำ... อย่าโกรธอย่าเกลียดอะไรพี่นิกเลยนะครับ
ผม.....ผมจะเลิกกับพี่เขาเอง”
tsktonight…TBC.**เอสเขาเป็นคนที่ไม่ยอมแพ้กับอะไรง่ายๆค่ะ แต่จากตอนนี้คงจะได้รู้กันแล้วใช่มั้ยค่ะว่าลึกๆแล้วเขา
เป็นคนขี้สงสาร.... ถึงจะดูเจ้าเล่ห์ แต่ก็รักคนยากน้า~เพราะรักใครแล้วรักจริงและรักนาน!
ตามสโลแกนของเขานั่นแหละค่า^^
ส่วนคนน่ารักของเขาน่ะ ก็เป็นคนเอาแต่ใจและชอบท้าทายคนอื่นโดยไม่รู้ตัว...ที่สำคัญขอบคุณแฟนๆเรื่องนี้มาก
เลยค่ะที่เข้าใจ5555 ว่าจริงๆแล้วน้ำไม่ได้โง่หรอกค่ะ แต่เขาเป็นคน....จะว่าไงดีประมาณว่าทำเป็นเอ่ะอ่ะม่ะเทิ่งไป
แต่ความจริงแล้ว อ่อนไหวและไร้เดียงสา แถมยังหัวช้าเรื่องความรู้สึกอีกต่างหาก น้ำเขาน่าสงสารตรงที่มีปม
กับไอ้เรื่องการถูกพวกผู้ชายชอบมาตามจีบ แล้วมักจะทำเรื่องที่...ทำให้เขารู้สึกไม่ดีด้วยมาตลอด
อ่ะแฮ่มๆ///// วิแต่งเรื่องนี้แล้วคิดคำคมมาฝาก วิว่าข้อความข้างล่างนี้ มันช่างเข้ากันดีจริงๆนะจ๊ะ
"ทุกคนย่อมมีจุดเปลี่ยนในชีวิต ถ้าเกิดมาแล้วไม่เคยรู้จักกับคำว่า เสียใจ...
คงไม่มีวันได้รู้ซึ้งถึงคำว่า ความสุขที่แท้จริง.."
ฮิ้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว!(พล่ามยาวและร่าเริงมากไปหน่อยนะ555555)
หัวข้อ: [yaoi] ขอโทษครับ! ผมเผลอ... | (จบแล้วค่า) *พิเศษ ชุดนอนนักกีฬา(เอสน้ำ (2/4/2018) (อ่าน 561136 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก