ตอนที่8 โอกาส (ครึ่งหลัง)
“บ้าน่า!นี่พี่พูดจริงๆเหรอ!!? เฮ้ยยยยย....พี่เอส!” เจ้าหนุ่มหน้าตี๋
ร้องเสียงสูงอย่างตกอกตกใจ ทันทีที่ได้ยินคำพูดจากปากดาราหนุ่มว่า
“พี่ซื้อบ้านหลังนี้ไว้แล้วนะ”
นิกกี้ถึงกับนั่งอึ้งกิมกี่ พี่ชายเขาจะรู้ตัวไหมนี่ว่ามีคนหลงรักถึงเพียงนี้
“นี่... พี่ลงทุนจีบพี่น้ำขนาดนี้เลยเหรอ.... แต่ไอ้ไม้นี้ มันไม่ได้ผลหรอก
พี่ชายผมไม่ใช่คนเห็นแก่เงิน ขนาดไอ้เทพพิชัยมันจะโอนบ้านให้
พี่แกยังไม่เอาเลย เพราะรู้ดีว่ามันมีจุดประสงค์อะไร...”
“...........มันไม่ใช่อย่างนั้นหรอกนิกกี้ พี่...แค่อยากช่วย
แต่ไม่ได้เอาเรื่องบ้านมาบังคับใจน้ำ.... แล้วถ้าน้ำเห็นแก่เงิน
เขาคงโดดเข้าใส่พี่ตั้งนานแล้ว พี่รู้ดีถึงได้ยิ่งชอบเขา//////...”
“แล้วพี่ต้องการอะไรครับ...”
“โอกาส...”
นิกกี้ยิ้มบางๆให้กับคำตอบของเอส
“แต่...พี่น้ำไม่ชอบผู้ชาย...”
“พี่ไม่ใช่คนยอมแพ้อะไรง่ายๆ ขอแค่โอกาส นายจะให้พี่ได้มั้ย”
“เฮ้ย!.||||||||||| มาขออะไรกับผม!? ไม่ไปขอพี่น้ำโน่นล่ะครับ..”
“ฮะฮะฮะ ต้องขอกับนายนั่นแหละ ถูกแล้ว!”
หนุ่มตี๋ทำหน้างง จนคนหน้าหล่อต้องกระซิบกระซาบแผนการลับ
ที่จะได้มาซึ่ง โอกาส ให้ฟัง.... แล้วเมื่อฟังเสร็จ เจ้าว่าที่น้องชายก็ต้อง
ตาโตหัวเราะร่าไม่หยุด สองหนุ่มจับมือเป็นพันธมิตรกัน
“55555555555น่าสนุกชะมัด! โอเคเดี๋ยวผมจัดให้! เอาไปเล้ยยยย
แถมข้าวให้ด้วยสองกล่อง ก๊ากกกกก~~~55555555”
…………………
*****************
…………..
ขณะเดียวกันอีกด้านหนึ่ง ทางฝั่งเจ้าหนุ่มลูกครึ่งเทพพิชัย
เขากำลังหัวเราะไม่ออก ต้องนอนแบบอยู่ในห้องพิเศษของรพ.
เพื่อรักษา...ไอ้นั่น ที่ยังเจ็บไม่หาย...แถมยังช้ำใจรันทดหนักกว่าเดิม
เมื่อได้ฟังคำขาดจากบิดาของตนเอง
“ลื้อต้องเลิกยุ่งกับลูกไอ้กิม ตั้งแต่บัดนี้ไป!”
“No! No way! Because I love him!!”
(ไม่มีทางเพราะผมรักเขา!)
“โธ่~ไอ้ลูกไม่รักดี! ลื้อจะทำให้ป๊ากลุ้มใจจนตายห่าไปก่อนรึยังไง
ถึงจะยอมเลิกยุ่งเกี่ยวกับมัน! ป๊าอายขายขี้หน้าหมอที่นี่เขาจะแย่แล้ว
นี่ถ้ารู้ไปถึงไหนอายเขาไปถึงนั่น ใครถามว่าลื้อเข้ารพ.ทำไม
ป๊าก็ต้องโกหกเขาว่า ลื้อเป็นไส้ติ่ง ทั้งที่จริงเป็นเพราะมารักษา อ๋ำ!
||||||||||โธ่อาเท๊มมมม ฟังป๊าบ้างเถ๊อะ!!”
เจ้าหนุ่มลูกครึ่งหน้าบูดบึ้งไม่ยอมมองหน้าพ่อซักนิด...
“||||||| I’ll tell mom!.u re infidelity. …..”
( ผมจะฟ้องแม่!..ว่าพ่อมีกิ๊ก....)
“ฮึ่ย~~~โว้ยยยย เลิกพูดอังกฤษใส่ป๊าซะทีไอ้ลูกบ้า! นี่ป๊าลื้อนะ!
ลื้อไม่ต้องเอาอาแทมมี่มาขู่ ไอ้ลูกเวรเอ๊ย~~ ไม่รู้ล่ะ! ยังไงๆ ป๊าก็
จัดการขายบ้านหลังนั้นทิ้งไปแล้ว มันจะได้จบๆกันไปซะที!”
“ผมจะกลับไปอยู่กับแม่! แล้วไม่กลับมาหาป๊าอีกเลย คอยดู....”
“เฮ้ย! ไม่ได้นะอาเทม!! ป๊าไม่ให้ลื้อไปไหนทั้งนั้น ลื้อเป็นลูก
ต้องมารับช่วงต่อกิจการของป๊าซี่ เห็นผู้ชายดีกว่าป๊าเรอะ!”
“ไม่รู้ล่ะ! ยังไงๆผมก็ไม่เลิกรักน้ำ ถ้าป๊าบังคับผม ...............
ผมจะหนีกลับเมืองนอก!”
“ทั้งๆที่มันเกลียดลื้ออย่างกะขี้เนี่ยนะ!~~ ดูมันทำกับลื้อซี่~||||||||”
“อึ๊ก!!!~|||||||||||....ผมเกลียดป๊าที่สุดเลย!!”
เจ้าหนุ่มลูกครึ่งเหมือนโดนมีดแทงเข้าที่กลางดวงใจ...
มุดหน้าหนีเข้าผ้าห่มเป็นเชิงบอกให้รู้ว่าเลิกคุยไล่พ่อให้กลับไป
นายยุทธพิชัยส่ายหน้าอย่างระอา ได้แต่เก๊กซิมที่มีลูกชายกับเขาอยู่
คนเดียวก็ดันเป็นเกย์...แถมยังหลงผู้ชายจนโงหัวไม่ขึ้นอีก...
ถอนใจเดินปึงปังอารมณ์เสียออกจากห้องไป แต่ยังไม่วายหันมา
ทิ้งท้ายก่อนกลับไว้ให้เจ้าลูกชายเจ็บใจเล่นอีกดอกว่า
“ถึงลื้อจะรักมันแทบดิ้นตาย ยังไงซะ มันก็ไม่มีวันรักลื้อ!
เพราะว่าลื้อเป็นลูกป๊า! จำใส่กะลาหัวโตๆของลื้อไว้ให้ดี
ยิ่งขายบ้านไป มันยิ่งจะเกลียดลื้อเข้ากระดูกดำ! หึ...ดี!!!”
คำที่พ่อพูดไว้....มันเป็นจริงดังว่าทุกคำ.......
ไอ้หนุ่มลูกครึ่งนอนชอกช้ำทั้งกายทั้งใจ.....||||||||
สาหัสเยี่ยงนี้ ท่าทางต้องรักษาตัวอีกยาวกว่าจะมีแรง
ลุกขึ้นมาวิ่งไล่ตามหาน้องน้ำสุดที่รักของเขาได้
“.....ผมไม่มีวันยอมแพ้ป๊าหรอก! คอยดูเถอะ ผมจะต้องทำให้น้องน้ำเป็นของผมให้ได้!
แล้วผมจะพาหนีป๊าไปอยู่กับแม่ที่เมืองนอกให้ดู๊~~~ฮึ่ม...ไม่รู้ป่านนี้น้องน้ำของพี่จะเป็นยังไง
ต้องเข้าใจพี่ผิดอยู่แน่...ไม่ต้องห่วงนะจ๊ะที่รัก พี่เทมจะต้องหาน้องน้ำให้เจอ แล้วพากลับมา
อยู่ในอ้อมอกพี่เหมือนเดิมแน่นอน!”
เทพพิชัยได้แต่คร่ำครวญถึงหวานใจของเขา อย่างแสนเสน่หา...
..............................
+++++++++++++++++++++++
…………………….
เช้าวันต่อมา ณ บ้านหลังสีเขียวอ่อนแสนสวย คนอาศัยบางคน
ยังคงนอนไม่รู้เรื่องรู้ราวว่าบ้านหลังงาม มันได้เปลี่ยนเจ้าของแล้ว
ก๊อกๆ......... “พี่น้ำ พี่...ตื่นยัง?”
คนน่ารักงัวเงีย ขยับตัวลุกนั่งบนที่นอนได้ยินเสียงน้องมาปลุก
นิกกี้ค่อยๆเปิดประตู โผล่หน้าเข้ามาเห็นพี่ชายอ้าปากหาวหวอดๆ
อยู่บนเตียง ก็ยิ้มตาหยีเข้าไปหา...
“ตื่นได้แล้ว พี่น้ำ ผมมีข่าวดีสุดๆมาบอก รับรอง พี่ต้องดีใจจนกระโดดดึ๊งเลยล่ะ!”
แต่ดูเหมือนคนฟังยังนั่งซึมกะทือ เมาขี้ตาไม่หาย
“ข่าวไรของมึง..? ให้กูนอนต่อก่อนแล้วกัน.... อีกหน่อยคงไม่ได้
นอนที่บ้านนี้อีกแล้ว ขอกูนอนให้หนำใจก่อนได้ป่ะ..||||||||”
น้ำพูดเสียงอ่อยๆ..แต่น้องชายส่ายหน้าไม่อนุญาต รีบเข้ามา
ดึงแขนพี่ชายให้ลุกออกจากเตียง แล้วดันหลังให้เดินไปพลางพูด
“เอ้า! รีบอาบน้ำเข้าพี่! เดี๋ยวก็ไปทำงานสายกันพอดี”
คนพี่ได้ฟังก็ชะงัก หันไปมองหน้าเจ้าน้องตาตี่อย่างงงๆ...
“พูดอะไรของมึงวะ...กูมีงานทำกะเขาที่ไหน.... รึนี่มึงกำลังจะ
บอกให้กูออกไปหางานทำใช่มั้ย”
น้ำถอนใจพูดหน้าหงอยๆ แต่นิกกี้กลับหัวเราะอย่างมีเสศนัย
“ผมหางานให้พี่ทำเรียบร้อยแล้ว! ได้เงินเดือนละ สามหมื่นบาท!”
“ห๊า!!? จริงเรอะ!? นะ..นะนี่ มึงอย่ามาล้อกูเล่นนะไอ้นิก!”
น้ำดีใจจนตาโตไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง ว่ามีเรื่องดีๆเกิดขึ้นกับเขาด้วย
“ผมพูดจริ๊ง! รีบอาบน้ำแต่งตัวให้หล่อๆเลยนะพี่ เดี๋ยวผมไปส่ง”
“เฮ้ยเดี๋ยวสิ กูยังไม่รู้เลยว่ามันเป็นงานอะไร แล้วมึงหามาได้ไง?”
“เอาน่า....ผมจะเล่าให้ฟังระหว่างทางก็แล้วกัน สายมากแล้วไปเร็วพี่!”
.........................................
*******************
รถแท็กซี่พาคนน่ารักและน้องชายมาส่งที่หน้าคอนโดหรู
แต่คนพี่ยังดูลังเลที่จะก้าวออกมา จนเจ้าคนน้องต้องลงมาเปิดประตู
พยักหน้า บอกให้พี่ชายรีบลงจากรถ
น้ำหน้าแหยนิดๆ.... ยืนมองคนขับ ที่กำลังหยิบกระเป๋าเสื้อผ้า
ของเขาออกมาจากท้ายรถ หันไปพูดเสียงอ่อยกับน้องชาย
“ทำไมต้องกินอยู่ที่นี่ด้วยวะ... กูไม่อยากอยู่บ้านคนอื่นเลย”
งานที่เจ้าน้องชายหาให้คือ การมาอยู่ดูแลคนป่วยที่คอนโดแห่งนี้
นิกกี้บอกกับพี่ชายว่างานนี้เหมาะกับน้ำในตอนนี้ที่สุดแล้ว
เพราะนอกจากจะได้ที่อยู่ ที่กิน ยังได้เงินเดือนที่มากพอจะทำให้
เช่าบ้านอยู่ด้วยกันใหม่ได้ในวันข้างหน้า...
“ฮึ่ม...เอาเถอะน่า!~ เดี๋ยวพี่ก็ชินเองแหละ ทนๆทำไปก่อนเห๊อะ
พี่อยู่ที่นี่ผมจะได้สบายใจ ส่วนผมไม่ต้องห่วง เดี๋ยวไปแชร์หอ
อยู่กับเพื่อนก่อน ถ้าพี่ไม่ชอบไว้ได้เงินแล้วค่อยหางานใหม่เอา
พี่เชื่อผมนะ..นะพี่น้ำ นะ” ร่ายยาวกล่อมจนในที่สุดน้ำก็ยอม
พยักหน้าตกลง เออออห่อหมกด้วย...เขาไม่อยากเป็นภาระของน้อง
คนน่ารัก คิดแล้วก็ถอนใจ....มองไปรอบๆ.... ......เอ...มันรู้สึก........
คุ้นตาบอกไม่ถูก... คิ้วสวยเริ่มขมวด....แหงนหน้าขึ้นมองตัวตึก...
ตาหวานต้องเบิกโตขึ้นทันใด เมื่อความทรงจำย้อนกลับมา
เขาจำได้แล้ว ที่นี่เป็นคอนโดเดียวกับที่เจ้าดาราโรคจิตนั่นอยู่!
น้ำหน้าเสีย รีบหันไปหาน้องพูดระล่ำระลัก
“เฮ้ย!!ที่นี่!....ทะที่นี่ มัน!” ยังไม่ทันจะได้ถามให้รู้เรื่อง
นิกกี้ก็รีบยัดกระเป๋าเสื้อผ้าใส่มือเขา พร้อมข้าวอีกสองกล่อง
หนุ่มน่ารักมองหน้าน้องสลับกับของในมืออ้าปากเหวอ...
“ฝากของแถมให้เจ้านายพี่ด้วย ผมไปล่ะ อย่าดื้อนะพี่!..(อิอิ..)”
พูดเสร็จก็กระโดดขึ้นรถแท็กซี่ สั่งให้คนขับรีบออกรถอย่างเร็ว
แล้วหายลับไปภายในพริบตา.... ทิ้งให้น้ำยังยืนเอ๋ออยู่ตรงนั้น...
แล้วชูกล่องข้าวในมือขึ้นมองอย่างงงๆ...
“นี่...นี่มึงทิ้งกูเลยเหรอไอ้นิกกี้!.....|||||||||||| เวรเอ๊ยยยย..ให้กูมา
ทำงานที่ไหนไม่ทำ ดันมาทำที่นี่ได้...ที่นี่มัน...คอนโดไอ้บ้านั่นนะ”
ทันใดนั้นเขาต้องสะดุ้งเฮือก อยู่ดีๆก็มีมือของใครบางคนมาดึง
ถุงข้าวกล่องออกจากมือของเขาไป น้ำหันหลังไปมองอย่างตกใจ
แล้วก็ได้เจอกับคนที่เขากำลังนึกถึงอยู่พอดี เอสส่งยิ้มกว้างมาให้
ชูกล่องข้าวขึ้นแล้วพูด “ขอบคุณสำหรับของแถมนะครับ”
น้ำชี้หน้าดาราหนุ่ม “นี่! คุณ!...”
คนหล่อยิ้มหวานให้แล้วจัดแจง ลากกระเป๋าของคนน่ารักเดินเข้าคอนโดไป
“เฮ้ย เดี๋ยว! คุณจะเอาของผมไปไหน!? นี่! เฮ่ เฮ่ เอาคืนมา ผมมาทำงานนะ
ไม่มีเวลามาเล่นกับคุณหรอก หยุด ..”
“ผมรอคุณตั้งนานแน่ะ..มาสายนะ แต่... (มองน้ำตั้งแต่หัวจรดเท้า)
วันนี้คุณอุตสาห์แต่งหล่อมาหาผม ถือว่าอนุโลมผมให้อภัย//////”
เอสยังไม่หยุดเดินหันมาพูด แล้วยิ้มยักคิ้วให้จนน้ำชักจะโมโห
“ฮึ่ม! หูหนวกรึไงผมบอกว่า ผมมาทำงานที่นี่ ผมรอเจ้านายผมอยู่”
“ก็ผมนี่ไงเจ้านายคุณ ป่ะ ไปทำงานกันเถอะ(ยิ้มหวาน)”
“คุณนี่มันจริงๆเลยนะ ผมต้องมาดูแลคนป่วยที่นี่!”
“ก็ผมอีกนั่นแหละ ที่คุณต้องดูแล..”
“จะบ้าเรอะ!/////*// คุณไม่ได้ป่วยซักนิด หยุดล้อเล่นได้แล้ว!”
“ผมไม่ได้ล้อเล่น ผมเป็นคนจ้างคุณผ่านทางนิกกี้ ให้มาคอย
ดูแลตัวผมเองแหละครับ.......ก็ผมเป็นโรคหัวใจนี่..”
“ หา---------------------------!?”
“หัวใจผมมันอ่อนแอ ต้องมีคนมาคอยดูแลใกล้ๆ...แต่ คนคนนั้น
..ต้องเป็นคุณคนเดียวเท่านั้นนะ../////////”
น้ำหน้าแดงให้กับรอยยิ้มสดใสของเอส ยืนกัดปากตัวเองอย่าง
เจ็บใจ มองคนหน้าหล่อเดินลากกระเป๋าของเขาเข้าลิฟท์
“เอ้า!ยืนเอ๋ออยู่นั่นแหละ รีบเข้ามาสิน้ำ”
ดาราหนุ่มกดลิฟท์ให้เปิดค้างไว้รอ…
มาถึงตอนนี้ หนุ่มน่ารักรู้ตัวแล้วว่าเขาถูกหลอกก็กำหมัดแน่น
“ไอ้นิก! ไอ้น้องระยำเอ๊ย! ไอ้ห่ามึงหลอกกู!!~~~~///////*//”
tsktonight...TBC.
***มีใครสังเกตบ้างไหมค่ะว่าในเรื่องนี้มีลูกครึ่งเพียบเลยไม่ใช่เฉพาะเจ้าเทมคนเดียว
แต่เรียกให้เป็นลักษณะเด่นของเขาแค่คนเดียวอ่ะค่ะ55
อย่างเช่นเอสก็เป็นลูกครึ่งเหมือนกันเขามีตาสีน้ำตาลนะจ๊ะ
เอสเป็นลูกครึ่งหลายเสี้ยวค่ะสเปนไทยญี่ปุ่นและฟิลิปปินส์
เทพพิชัยเป็นลูกครึ่งอังกฤษจีนค่ะ
ส่วนน้ำกับนิกกี้ก็ครึ่งจีนไทยค่า
หัวข้อ: [yaoi] ขอโทษครับ! ผมเผลอ... | (จบแล้วค่า) *พิเศษ ชุดนอนนักกีฬา(เอสน้ำ (2/4/2018) (อ่าน 560916 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก