หัวข้อ: ตื่นได้แล้วอีตุ๊ด - เปิดกระทู้ใหม่แล้วค่ะ ไปตามอ่านกันได้เลย (รี 1120 )

[som]

โลกที่หมองหม่นของพีท  อืม   แต่อยู่ที่ตัวเรามากกว่าเนาะว่าจะเลือกทำแบบใหน 

[Pippin_Fujoshi]

อิพีทโครตจิต 
ไม่สงสารอินี่แล้วอ่ะ ไปไกลๆเลย อย่ามาทำร้ายเดย์นะ!!!! 


พี่ตี๋มันดูน่ารักอ่ะ ><
ชอบพี่ตี๋ 




ปล.ตอนอัพคนเขียนช่วยระบุหน้าไว้ด้านหลังได้ไหมคะ บางทีเค้าก็หาหน้าไม่เจอ แฮะๆ 

[name]

ว่าแล้วต้องยังไม่จบแค่นี้

เดย์สู้ๆ

[na_near]

   พีท   เมื่อไหร่จะจบสักทีนะ.....ความแค้นของเธอหน่ะ
อยากถามจริงๆว่าเธอเหนื่อยไหม.... กับทุกอย่างที่ผ่านมา  ทุกอย่างที่ทำมา

โอเค  อดีตเธอมันน่าสงสาร  เธอเป็นคนมีปม  ว่าแต่..แล้วไงหล่ะ???
มันควรเป็นเหตุผลไหม ที่เธอจะทำร้ายใครต่อใครต่อ  ไม่รักใครก็รักตัวเองบ้าง....
ร่างกายนี้  จิตใจนี้  ที่เธอใช้ทำร้ายคนอื่น มันก็ทำร้ายตัวเธอเองไปพร้อมๆกันไม่ใช่หรอ

อิชั้นอ่านยังเหนื่อยแทนเลย  ชีวิตที่มีแต่เครียดแค้น  โกรธ  ริษยา  หลอกลวง จอมปลอม

ตอนนี้เธอเหลือใครบ้างพีท?  หรือใครสักคนที่อยู่ข้างเธอไหม?
แม้แต่ในโลกจอมปลอมของเธอ  เธอเหลือใครบ้างไหม?
เธอควรหยุดได้แล้วนะ!!  ชีวิตที่อยู่ด้วยความแค้นหน่ะ เหมือนเธอมีชีวิตอยู่เพื่อประชดใครบางคนเลยรู้ไหม
 อยากลากใครมาทำลายพร้อมกับตัวเธอเองอีกเลย


เป็นห่วงเดย์เหย่ว่าจะโดนลูกหลงอาการจิตตกของพีท  พี่ต้น พี่ตี๋ อยู่เคียงข้างปกป้อง เดย์น้อยด้วยน๊า ><

ปล. "กัมมุนา วัตตติ โลโก"

สัตว์โลกทั้งหลาย  ย่อมเป็นไปตามกรรม

[nightsza]

เหนื่อยใจกับอิพีทจริงๆ เมื่อไรจะเลิกตามารังควานสักที อดีตก็เน่าเฟะพอละ ปัจจุบันยังจะทำตัวแย่กว่าเดิมอีก ไม่รู้จะสมเพชหรือสมน้ำหน้าดี

[miwmiwjung]

อย่ามาทำอะไร  น้องเดย์นะข้ามศพเราไปก่อน

[Tifa]

ชอบตี๋นะ แต่ตี๋คงต้องทำใจปล่อยๆเดย์ไป เพราะเดย์ต้องคู่กะต้น (ไม่ค่อยเลยฉัน)

มันโดนใจก็ตรงนี้ล่ะค่ะ

[Jaeky]

ตอนแรกๆ ไม่ชอบพีท อ่านไปมาเริ่มสงสาร แต่ ณ ตอนนี้ "เธอทำตัวเองทั้งนั้นนะ พีท"

ส่วนเดย์นี่ก็ ชอบอ่ะ จะกระเทยก็ไม่ จะแมนก็ไม่เชิง น่ารักอ่ะ!!!

[the_pupae]

สำนึกสะกดเป็นมั้ยนังพีท จะเลวไปถึงไหน

[fannan]

โดนตลบหลังซะ


ไม่วายพีทก็ยังทำแยมกลับได้อีกน่ะนี่



พีทร้ายจริงๆๆแล้วเดย์จะโดนอะไรอีกละเนี่ย

[่patsaporn]

เป็นห่วงเดย์ของเรามากจุดนี้ แ่ต่ความเป็นคนดีต้องทำให้เดย์ผ่านไปได้สิน่า
นังพีทมันบ้าไปแล้ว มันฆ่าคนตายมาหลายคนแล้วเนี่ย โอย น่ากลัวหลอนพิลึก
คือชีวิตมันไม่มีอะไรจะเสียจนน่ากลัวว่ามันจะทำอะไร
พี่ต้น พี่ตี๋ น้องเดย์ มีความสุขกับเพลงใหม่มากมาย น่ารักจริง
ขอให้อย่ามีอะไรเลวร้ายเล้ย

ขอบคุณค่า

[yingza2010]

กระเทยทอมบอยที่ร๊ากกกกกกกก
คิดถึงเรื่องนี้มากมายก่ายกอง อุคริอุคริฮิฮิ(เพื่ออะไร?)
(ชูป้าย) ต้นเดย์ ต้นเดย์~
พีทจ๋าาา เธอทำตัวเองทั้งนั้น
ทำร้ายเพื่อน สำส่อนไปทั่ว-----อื้อหือ บาป
เจ้าคิดเจ้าแค้น มีความสุขบนความทุกข์คนอื่น ฆ่าคน ------ เกร๊ดดด บาปมาก!!
ป่ามป๊ามกับพ่อ------ห่านทอด!! โคตรบาป!!
ฆ่าคุณแม่------------สลัดผัก!! บาปที่สุด
ชีวิตเธอมีอะไรดีบ้าง? ว่างๆจะพาไปหาหมอเข้าคอสบำบัดกับอิเจนะ แต่คงต้องคอสใหญ่กว่าอิเจมากๆ

[•♀NoM!_KunG♀•]

ตุ๊ดหายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!

มาต่อด้วยนะค๊าฟ

[mutyamania]

แปดจุดสาม : พายุลูกสุดท้าย

.
.
.
.







คอนเสิร์ตแรกของอดีตวงดนตรีดาวรุ่ง  ถูกจัดขึ้นในคลับเล็ก ๆ ที่มีคนดูจำนวนจำกัด  แสงสีและยรรยากาศถูกตกแต่งให้ทึมทึบ  และบนเวทีนั้น  นักร้องหนุ่มกำลังแหกปากร้องสุดเสียงสังข์  โดยมีคนงามที่ถูกประโคมโหมแต่งเสียเวอร์จัดกำลังส่งเสียงเคล้าคลอ  กระเง้ากระงอด  มือขาว ๆ นั้นลูบไล้หนุ่มหน้าตี๋  ล้วงควักกันสุดฤทธิ์  ให้สมคอนเส็ปต์วงที่เซ็กส์สะเด่า....ร้อนเร่าที่สุด  ในวงการเพลงใต้ดิน





~L.A.M.B~





นี่มันสมบทบาทกันมากไปมั้ยฟะ


มือคีย์บอร์ดคนเก่ง  หรือหัวหน้าวงที่ทำหลายหน้าที่ในคนเดียวกันเบ็ดเสร็จ  ส่งสายตาดุ ๆ ไปยังเดย์เหย่ที่ยังคงคึกไม่เลิก  แต่เจ้าตัวแสบก็คงจะเห็นอยู่หรอก  หนุ่มต้นไม่รู้จะหึงหรือปลงหรือว่าจะผสมโรงขำก๊ากไปด้วยดี  อาการแบบนี้ไม่ใช่เซ็กส์ซี่แล้วแหละ  มันเข้าขั้นรั่วมากกว่า  อีกนิดเดียวก็จะเป็นคณะลูกทุ่งสามช่า  อาภาพร นครสวรรค์แล้วนะแม่เดย์.....ก่อนขึ้นแสดงเจ้าหล่อนซัดออนเดอะร๊อคไปสองช๊อต  'แก้เกร็งน่ะ'....เธอเอ่ยด้วยเสียงเอ๊กซ์ ๆ  อันเป็นเอกลักษณ์


“เพลงต่อไปเป็นเพลงที่พวกเราสุ่มแต่งกันอย่างหักโหม  เพื่อให้ออกมาสมบูรณ์ที่สุดนะครับ  เพลงนี้ขอยกหน้าที่ให้สาวเสียงหวานคนนี้....กับบีทเชื่อง ๆ เศร้า...ไปฟังกันเล้ยยยยย”  พ่อตี๋น้อยดันร่างงาม ๆ ของกะเทยเสาไฟ้(ที่สูงปรี๊ดดดดกว่าตน)  จนเจ้าหล่อนแทบตกเวที


แม่เดย์น้อยก็ยังคงเป็นแม่เดย์น้อย  สาวมาดขรึม(แค่มาด)อยู่วันยังค่ำ  ไม่มีเสียหรอก  สีสันจัดจ้าน  เพราะเธอดูจะขยาดกับสีสันไปเสียแล้ว  วันนี้นางยังคงคอนเส็ปต์....สาวลึกลับกับชุดสีดำเช่นเคย  ถึงคืนนี้ของประกอบมันจะเยอะไปเสียหน่อย  แต่เธอก็ยังคงดูสวยแบบแปลกตา  ผ้าสีดำที่คาดตา  หมวกคุณนายสุดหรูหรา  กับเทปสีเหลืองที่เคยเห็นในหนังฝรั่งแนวสืบสวนถูกนำมาพันทั่วร่าง  แล้วแมวเหมียวก็ส่งเสียง  เปล่งพลังเหมียว  กับเพลงที่ใช้เครื่องดนตรีน้อยชิ้น  เสียงกระซิบกระเส่านั้น  เข้ากับบรรยากาศหลอน ๆ ดีนัก


พอ ๆ ๆ ๆ ไม่ให้ร้องแล้วเพลงนี้  ให้แค่ครั้งเดียว.....หึง!!!!!





เพียงแค่นี้ก็ทำเอาชายหนุ่มบางนายถึงกับคลุ้มคลั่ง!!!!
.
.
.
.


“นี่นะ  ไอ้น้องเดย์  พี่ว่าไอ้โชว์ที่เราเล่นกับไอ้เหี้ยตี๋  มันดูล่อแหลมไปนะ”  ชายหนุ่มดุอย่างจริงจัง  ไม่ได้ล้อเล่นเลยแม้แต่น้อย  สายตานั้นเต็มไปด้วยความไม่พอใจ  ขณะที่มือก็คอยจับมือเล็ก ๆ ของไอ้เพื่อนร่างเล็ก  ให้ออกห่างจากเอวอ้อนแอ้น  และหัวไหล่ของเดย์เหย่

“ก็คนดูเค้าชอบ....มันสุดดีอ่ะพี่....แหม่  มันก็เป็นการแสดงเนอะพี่ตี๋เนอะ”
“แต่เราอ่ะแฟนพี่นะเว้ยยยย  ไปลูบไล้ผู้ชายคนอื่นแบบนี้มันหมายความว่ายังไงฮึ!!!!”
“ขี้ตู่ตลอด  เราไปเป็นแฟนนายตอนไหน  ที่ตกลกน่ะมันแฟนปลอม ๆ เฟ้ยยยยย”
“นั่นแหละ....ถ้าไม่เล่นให้ตลอดรอดฝั่ง  เดี๋ยวไอ้โรคจิตนั่นก็จับได้”


ท่ามกลางสามคนพี่น้องที่ส่งเสียงทุ่มเถียงกันด้วยเรื่องไร้สาระ  อยู่ ๆ ก็มีเสียงหวาน ๆ ปานน้ำผึ้ง  แต่ฟังแล้วขนลุกเกรียวดังสอดแทรกขึ้น


“แม่แมวเหมียว Pussy Pussy จ๋า”







เสียงแบบนี้  เจ้าของเงาตะคุ่ม ๆ ขนาดใหญ่ยักษ์ที่กำลังตรงดิ่งมาทางนี้....หน้าตาโฉด ๆ เลว ๆ แบบนี้  มีอยู่คนเดียวเท่านั้นแหละ!!!










ไอ้โรคจิตที่กำลังถูกกล่าวถึง!!!!



“อิเจ.....อ๊ากกกกกก  หลอนเว้ยยยเฮ้ยยยยย”
“เค้ามาเชียร์ต๊ะเองแหละ  โชว์ม๊ะกี้นี่มัน  น่าจับฟาดก้นจริง ๆ พับผ่าดิ”

พ่อคุณแสดงความหื่นกามออกมาแบบไม่มีปดปิดซ่อนเร้น  ทำเอาสาวซ่าส์ถึงกับซ่าส์ไม่ออก  กระโดดไปหลบอยู่ด้านหลังแฟนปลอม ๆ มือขาว ๆ กอดเอวชายหนุ่มผิวเข้มสีแน่น
“พี่ต้น.....help....me....”  เจ้าแมวเหมียว....ส่งเสียงออดอ้อนแง้ว ๆ
“สม....อยากยั่วยวนดีนักนี่”  พ่อหมีดุกระซิบตอบเสียงเหี้ยม....






ก่อนจับแม่เดย์เหย่อุ้มพาดบ่าแล้วเผ่นหนีสุดชีวิต!!!!

“ตี๋.....กันให้พวกกูด้วย”
“เฮ้ย”
“อย่าหนีนะแม่แมวน้อย”




แล้วพ่อหน้าตี๋จะทำอย่างไรกับพ่อตัวสกรั๊งค์นักรักนี่ดีล่ะเนี่ย.....เอาล่ะเพื่อเพื่อน....เพื่อน้อง  พ่อตาตี่กระโดดเกาะเอวไอ้โหดเสียแน่น  พร้อมกับเอาหน้าถูไถอย่างเมามันส์....



“อิอรั๊งค์  คุณพี่หน้าโหดขา.....มาบั๊มพ์สกรั๊มมมกับน้องตี๋มั้ยอิคึ”
“ที่โดนต่อยตาแตกไปคราวนั้นยังไม่เข็ดสินะ”





ตายกูตาย....ไอ้เชี่ยต้น  เห็นตุ๊ดเด็กสำคัญกว่าเพื่อน....
.
.
.
.
.
.
.
.
“ยายจ๋า.....ไม่ไปพร้อม ๆ เดย์กับพี่ตี๋จริง ๆ เหรอ”  พ่อนักร้องหนุ่มขี้อ้อน.....หรือแม่เสือสาวนามเดย์เหย่  คลานเข่าเข้าไปกอดขาคุณยายสุดที่รักอย่างประจบและออดอ้อน  หญิงชราหัวเราะในลำคอ  มือเหี่ยวย่นนั้นลูบหัวหลานด้วยความเอ็นดู
“ยายรอพวกสาว ๆ เค้าจะมารวมตัวกันที่ห้องเราน่ะจ้ะ  ยายจะตามไปเชียร์หนูทีหลังนะลูกนะ”
“ยายต้องมาให้ได้นะจ๊ะ  มันสำคัญกับเดย์มากจริง ๆ  มันอาจจะไม่ใช่ความสำเร็จ  แต่มันก็เป็นการเริ่มต้นที่ดีนะยาย”
“ใจจริงยายก็อยากจะไปพร้อมกับอีหนูของยาย  เสียแต่แม่วัญเพ็ญน่ะสิ  เจ้าหล่อนคงมัวแต่ใช้ชีวิตวัยสาวคลุกอยู่กับโรงเรียนมากเกินไปละมัง  ก็เลยไม่ค่อยจะรู้ทิศรู้ทาง  ยายก็เลยนัดพวกคุณ ๆ เค้ามาที่นี่ก่อน  แล้วให้แม่ลัดดากับแฟนทหารของหล่อนพาพวกเราไปดูหลาน.....”
“รักยายจัง”

เธอหอมแก้มเหี่ยวนั้นเต็ม ๆ ฟอด  ยายที่เธอรักสุดชีวิต  ก็ผู้หญิงคนนี้มิใช่หรือ  ที่ปากกัดตีนถีบหาเลี้ยงส่งเสียเธอจนเป็นผู้เป็นคน  ผู้หญิงแก่คนนี้มิใช่หรือ  ที่ทำหน้าที่เป็นทั้งพ่อและแม่....เป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต  แม้จะไม่ได้คลอดเธอออกมาก็ตาม....พ่อและแม่ของเดย์เหย่มีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้  หรือดับสูญไปแล้วก็ไม่อาจรู้ได้....



ยายจึงเปรียบเสมือนโลกของเดย์  เป้นโลกเสมือนที่นกตัวน้อยได้กลับมาพัก  หนีจากโลกแห่งความจริงที่แสนจะโหดร้ายต่อเด็กผู้ชายตัวเล็ก ๆ
.
.
.
.


“วงแลมบ์.....เตรียมสแตนด์บายเลยนะ  ขึ้นเล่นต่อวงนี้เลย....สู้ ๆ”  เสียงของคนจัดคิวบอกกับพวกเขา  ขณะที่พ่อตี๋น้อยนั่งยอง ๆ และกัดเล็บอย่างตื่นเต้น  แม่ลูกแมวสีดำตัวยาวก็เดินวนไปวนมาอย่างไม่มั่นใจเอาเสียเลย  ผิดกับอีกคนที่ตอนนี้นั่งสมาธิ  เข้าฌานไปจนเกือบจะบรรลุแล้ว

“พี่ตี๋คะ  คนดูจะชอบเดย์มั้ย  เค้าจะชอบตุ๊ดอย่างเดย์มั้ย”
“พี่ก็ไม่รู้เฮ้ยย....พี่มันหล่อ....พี่หล่อแล้วใช่มั้ย  พี่ดูเหมือนนักร้องเกาหลีหรือเปล่าวะ  ไม่ได้การแล้ว  วงเรามันมิใช่แนวเอเชี่ยนป๊อปนะเฮ้ยยย”
“พวกมึงช่วยมีสติกันหน่อยจะได้มั้ย  พวกมึงทำกูประสาท....ไอ้ตี๋.....หน้ามึงมันจีน....จี๊นจีนน่ะเฮ้ยยยย  มาเกาลงเกาหลีอะไรล่ะฟะ  ไอ้ตาขีดเอ้ย!!!!”


งานนี้เป็นเทศกาลดนตรีเล็ก ๆ ที่มีแต่วงดนตรีหน้าใหม่ขึ้นมาโชว์ฝีมือเพื่อโปรโมตเพลงของตนให้เป็นที่รู้จักในวงกว้าง....ทั้งจากค่ายเล็ก ๆ และพวกที่ยังไม่มีที่สิงสถิต  เล่นกันตามร้านอาหาร  วงโรงเรียนขาสั้นคอซองค์ก็มี  แถมมีคณะกรรมการคอยให้คำวิจารณ์ไม่ต่างจากเดอะสตาร์  อีกทั้งยังบรรดาแมวมองสายตาเฉียบแหลมจากค่ายเพลงต่าง ๆ  แล้วหนึ่งในนั้นก็คือ....

“ไงเรา”
“คุณณรงค์....มาไงเนี่ย”
“มาส่องดูพวกเราไง  พอดีทางค่ายส่งให้มาหานักร้องหน้าใหม่น่ะ....ต้องลงมาเองเลยนะเนี่ย  โชคดีจริง ๆ ที่ได้เจอกันอีก  ที่ตึกน่ะงานน่าเบื่อชะมัด”
“พวกเรามีค่ายกันแล้วคุณ  เลิกล้มความตั้งใจเถอะ”

หนุ่มผิวเข้มของขึ้นทุกทีสิน่า  เวลาที่ไอ้หมอนี่เข้ามาคุยกับแม่เดย์เหย่ของเค้า  ไม่ชอบสายตากรุ้มกริ่มที่ชายคนนี้มองเจ้าลูกแมวตัวน้อยเลยให้ตายเถอะ...อดจะโพล่งขึ้นมาขัดไม่ได้  ทั้งที่อุตส่าห์ชอบของหายากแล้วนะ  แต่ก็ยังมีอุปสรรคอยู่รายรอบทิศ  ดีที่วันนี้ไอ้หน้าโหดโรคจิตนั้นไม่ได้มาป้วนเปี้ยน....

“ไม่รู้เรอะ  ว่าค่ายที่นายอยู่น่ะ....เพื่อนผมเป็นเจ้าของ  เดย์ไอ้เพื่อนผมคนนี้น่ะ  เคยเล่นดนตรีด้วยกันตอนสมัยผมเด็ก ๆ แล้วดูตอนนี้สิ  ชีวิตมันโครตจะน่าอิจฉา  ไม่เหมือนผมที่ต้องทำงานตามคำสั่ง....ไหนจะตาแก่ที่ไม่เคยสนใจเรื่องดนตรีนั่นอีก  วัน ๆ คิดเอาแต่จะปั้นนักร้องไอดอล....เฮ้อ”
“พวกหนูต้องขึ้นแล้ว  แล้วเจอกันนะคะ”
“ไม่ต้องเจอกันก็ดี”
“พี่ต้นนี่ทำไมนิสัยเสียแบบนี้.....ขอโทษแทนพี่เค้าด้วยนะคะ  พอดีว่ากำลังตื่นเต้นน่ะ....เฮ้.....อย่าดันหนูสิวะ”


ณรงค์จ้องมองแผ่นหลังของคนทั้งสามเดินขึ้นเวทีด้วยใบหน้าเปี้ยนยิ้ม  ชายหนุ่มนึกบอกกับตัวเอง  ว่ามองคนไม่ผิดเลยจริง ๆ  เสียงคนดูนั้นดังกระหึ่ม  ทันทีที่พวกเขาเริ่มเล่นเพลงเด่นของวง  เสียงของแม่ลูกแมวยั่วสวาทนั้นแทบจะทำให้ลูกผู้ชายอกสามศอกอย่างเขาถึงกับฟิน  ขัดกับหน้าตาจืด ๆ และแววตารั้น ๆนั่นเสียเหลือเกิน


“ทุกคนคะ.....มาแก้ผ้ากันเถอะ.....กรู้ววววววววว์”






หวิดจะหน้าทิ่มพื้นก็อีตอนเจ้าหล่อนส่งเสียงโหวกเหวกในท่อนโซโล่เบสนี่ล่ะ.....ไม่รั่วจริงทำไม่ได้หรอกนะนั่น
.
.
.
.
.
.



“โดนพวกคณะกรรมการจวกซะยับเลยไอ้เด็กบ้า  ใครใช้ให้แกแหกปากแบบนั้นห๊ะ”

ฝ่ามือของพ่อตี๋น้อยฟาดหลังแม่แมวป่าท้านรกเสียงดังสนั่น  เดย์เหย่หัวเราะเขิน ๆ ก่อนจะสอดส่ายสายตามองหาบรรดายาย ๆ แสนก๋ากั่นของเธอ”
“เอาน่าตี๋  อย่างน้อยแผ่นตัดของพวกเราก็ขายหมดเกลี้ยงล่ะวะ”
“ก็ทำมาไม่เยอะนิ  ยังจะมาพูดดีอีก.....เข้าข้างเมียมึงตลอด  คราวก่อนก็ทิ้งกูไว้กับไอ้โหดนั่น  ยังไม่หายงอนนะ...เชอะ!!!!”

คนตาตี่บ่นพึมพำ  จับใจความได้ประมาณว่า.....'รู้งี้ไปเข้ากลุ่มกับพวกบอยแบนด์ก็ดีอ่ะ'




“แม่หนู....ทางนี้”






เสียงของเลดี้ผู้แสนเปรี้ยวซ่าส์  ควงคู่มากับผู้พัน....ปู่ของพ่อตี๋น้อย  อารมณ์หวงปู่นั้นกำเริบขึ้นเสียดื้อ ๆ แต่กลับไม่มีใครสังเกตเห็น  เพราะแม่เดย์เหย่นั้นสนใจบรรดาคุณยายของเธอมากกว่า...มิหนำซ้ำทุกคนยังมีสีหน้าเคร่งเครียด  ไม่สมกับคนที่มาเชียร์หลานเลยแม้แต่น้อย

“แล้วยายหนูล่ะคะ....เลดี้....”
“ทำใจดี ๆ นะ.....แม่เดย์  ยายของเธอน่ะ....”














ไม่จริง.....พวกคุณยายพูดอะไรน่ะ   ล้อเล่นกันใช่มั้ย!!!!

.
.
.
.
.


ร่างโปร่งถูกคลุมด้วยเสื้อแจ๊คเก็ตตัวโคร่งของหัวหน้าวงคนเก่ง  ชายหนุ่มต้องสวมให้เธอเสียด้วยซ้ำไป  เพราะคนซ่าส์เมื่อก่อนหน้า  ตอนนี้เอาแต่นิ่งเงียบ  พยายามที่จะเพ่งมองเข้าไปในห้องฉุกเฉิน

“พอพวกเราไปถึงก็เจอแม่ฉวีฟุบอยู่ที่พื้น  เนื้อตัวมีแต่รอยแผลฟกช้ำ  ห้องหับก็เละอย่างกับมีการต่อสู้”

เลดี้แอลเล่าให้หนุ่มน้อยทั้งสองฟัง  ด้วยความที่เป็นหญิงเสียงห้าว  คุณยายวันใหม่จึงต้องปรามให้เธอลดเสียงลง  ไม่อยากให้อีกคนต้องสะเทือนใจไปมากกว่านี้

“ใครทำยายคะ....ยายจ๋า.....ทำไมถึงเป็นแบบนี้”
“เดย์ทำใจดี ๆ ไว้นะ  ยายของเดย์จะต้องปลอดภัย”
“ฮึก...พี่ต้นคะ....เมื่อเช้ายายยังหอมยังกอดเดย์อยู่เลย  กอดของยายยังอุ่นอยู่เลย.....จนถึงตอนนี้....เดย์ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้....ฮือออ...พี่ต้น”  เดย์ซบหน้าเข้ากับแผงอกกว้าง  ก่อนจะปล่อยน้ำตาออกมาเป็นสาย  คนตาตี่เองก็เดินเข้ามาสมทบ  ช่วยกันปลอบ  ช่วยกันโอ๋คนขวัญเสีย  ทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็กำลังร้องไห้เป็นเด็ก ๆ....
“เข็มแข็งไว้นะเดย์  ยายเดย์จะต้องไม่เป็นไร  พี่ตี๋...ฮึก....ฮึก....เชื่อว่ายายของเดย์จะต้องปลอดภัย  จะได้ทำแกงอร่อย ๆ ให้พี่ตี๋กินอีกไง....”
“ไอ้เชี่ยตี๋  มึงก็อย่าร้องสิวะ  ไปยืนไกล ๆ โน่นเลย”

ตี๋น้อยไม่ยอมไปไหน  แต่กลับโอบกอดเพื่อนของตนและแม่เดย์เหย่ในอ้อมแขนของหนุ่มต้นเอาไว้เสียแน่น  แต่ทว่ามันไม่ได้ช่วยให้เดย์รู้สึกอบอุ่นหรือวางใจขึ้นเลย  หัวใจของเธอแตกเป็นเสี่ยง  คำถามมากมายผุดขึ้นมาในหัว....หัวใจที่เคยแกร่ง  ประเดี๋ยวร้อนรุ่ม  ประเดี๋ยวเย็นเหมือนน้ำแข็ง





คนที่ทำเรื่องแบบนี้....








อภัยให้ไม่ได้เด็ดขาด!!!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.






อีแก่นั่นแรงเยอะชิบ



ใบหน้าของเด็กหนุ่มร่างเล็กบูดเบี้ยวด้วยโทสะ  ขณะที่กำลังส่องกระจกสำรวจตัวเองอยู่ในห้องที่ถูกปิดจนทึมทึบ  ร่องรอยจากเล็บของหญิงชรากรีดลากเป็นทางยาว  ปรากฎอยู่บนผิวหน้าขาวเนียนนั้น  ดวงตาคู่งามมีเลือดไหล....เด็กหนุ่มชกกระจกในห้องเช่าราคาถูกจนมันแตกเป็นเสี่ยง ๆ



กว่าจะทำให้มันหยุดได้  ต้องจับหัวของมันกระแทกขึ้นตั้งหลายต่อหลายครั้ง  ทำไมถึงได้ดื้อด้านทั้งยายทั้งหลานแบบนี้นะ





อีแก่บ้า...







บังอาจทำให้หน้าสวย ๆ ของกูเป็นรอย.....









สมควรแล้ว  ที่จะต้องตายอย่างน่าสมเพช








ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า








เสียงหัวเราะหวาน ๆ นั้น  ดังกึกก้องไปทั่วทั้งห้อง  หากแต่ฟังดูราวกับเสียงหัวเราะซาตานจากขุมนรกก็ไม่ปาน
.
.
.
.
.
.

To be con 

ใกล้จบแล้ว  เรื่องร้าย ๆ ในชีวิตของเดย์เหย่เลยค่อนข้างจะสาหัส  กับก๊อกสุดท้าย  ตอนหน้า  มาดูบทสรุปจริง ๆ กันดีกว่า  ไม่เกินสองตอน  ก็จะจบบริบูรณ์แล้วสำหรับฟิคเรื่องนี้  อดใจรอกันนะคะ....

อย่าลืมโหวตเด้อค่า

[owo llยมuมข้u]

TwT อ้ากกกกกกกกกก สมกับที่รอมานาน รอตอนต่อไปจ้า

[gupalz]

อิพีทมันยังชั่วไม่เลิกนะเนี่ย
คุณยายจะเป็นอะไรรึป่าวนิ

[MiSS-U]

แม่นางพีทยังร้ายได้อีก  บ้าไปแล้ว

แต่เป็นคนที่น่าสงสารที่สุดด้วย

เอาใจช่วยคุณยายให้ปลอดภัย

บวกเป็ด

[Pa'veaw]

 

จะเลวไปถึงไหนนนนน

 

[ทิวลิปสีส้ม]

อ๊ากกกกกกกกกกก กรี๊ด
อิพีท อิเลว ระดับหล่อนแค่อิโมกระทืบๆๆ มันไม่พอแล้ว
มันต้องแบบยิงๆๆ เฉือนๆๆ
โว๊ยยยยยย เกลียดมาน ทำเอาอารมณ์ขึ้น โมโห!
ทำไมวะ ทำไมต้องไปทำกับคนอื่น
บอกตามตรงถ้าลงมือทำกับเดย์เราคงไม่โกรธขนาดนี้
เข้าใจว่ามันมีปมความแค้นอยู่ ถึงแม้ว่าที่จริงเดย์จะไม่ได้ทำอะไรให้พีทก็เถอะ
แต่นี่! แต่นี่! หล่อนเล่นมาลงมือกับคุณยาย ได้ยังไงงงงงงงง
อิบ้าาาาาาาาาาาาาาา แม่ง เลววววววววววววววววววววววววว
เดย์แหยกระทืบมันซะลูก เอาแม่งให้กระอักเลย
ฮือๆ T T เป็นห่วงคุณยาย ปลอดภัยๆ นะคะ

เฮ้อ ทำเอาฟีลตอนแรกที่เฮ เฮ ฮาๆ หายปลิวไปกับสายลมเลยอ่ะ
แต่ชอบตอนที่พี่ต้นจับน้องเดย์พาดบ่าพาวิ่งหนีอิเจมันนะคะ
แบบว่านึกภาพตามแล้วมัน...อย่างฮา! บวกเป็ดๆ ค่า

[broke-back]

ทำไมต้องไปลงที่ยาย
เกี่ยวอะไรด้วย คนบริสุทธิ์น่ะ


แมร่งชั่วจริง อิพิท
เฮ้อออออ อนาถกับชีวิตมรึงว่ะ

อย่างมรึง ถึงเป็นบ้าก็ไม่พอ
..ไปตายซะ..อิเน่า

สถุล&ต่ำสัตว์

บวกเป็ดให้ แต่งตอนนี้ได้อารมณ์
..โมโหรั่ว..
อิอิ

[¡ииσcэиτ]

พีท
เลวบรรลัยจริง

[na_near]

  นังพีท!!!!! "หยุด" กับ "อภัย" นี่หล่อนทำไม่เป็ยเลยรึไงห่ะ


ฉันก็อยากจะสงสารหล่อนหรอกนะ  แต่นี่ไม่ไหวจริงๆ  บ้าแล้วพาลยังก่ะหมาบ้า
อย่างหล่อนไม่ต้องให้เดย์เหย่กระทืบให้เสียเท้าหรอก  ให้พี่ต้นทำก็พอ คนอย่างหล่อนมันต้องลองเจ็บทั้งกายทั้งใจดูเผื่อจะสำนึกขึ้นมาบ้า

[sukie_moo]

โห พีทแกมันปีศาจซาตานมาเกิดหรือไง

[pp4]

อ๊ากกกกกกก อินังพีทมันเลวและชั่วช้าเกินจะเยียวยาจริงๆแฮะ!!
ตอนหน้าจะได้บู๊ป่ะวะ สู้ๆนะเดย์ สู้ๆนะพี่ต้น แฟนพี่รั่วชิบหายเลยค่ะ 555555

[yingza2010]

แรกๆก็เฮฮา ขำๆ อิเจกับพี่ต้น
ไหงไปๆมาๆ อีพีทมาหักมุมอารมณ์แบบนี้เนี่ยยย
อิพีทททททท อิมารอารมณ์

[•♀NoM!_KunG♀•]

อย่างอีพีทต้องมาเจอเรานี้ อร๊ากกกกก!! เกลียดมานอีตุ๊ดมีปม

อย่าลืมมาต่อน้า รอรอค๊าฟฟฟ

[Tifa]

แอร๊ยยยย มันรุนเเรงจริงๆนะคะ

เป็นกำลังใจให้เเม่เดย์กับคุณยายด้วย

ส่วนนังพีท

เอ่ม......คงรู้ตัวนะยะ

[fastation]

เดย์น้อยไม่ใช่บักเจนะห้ามเข้าใจผิดเด็ดขาด !!  บักพีทแกมันเลวจริงๆ
รออ่านต่อจ้า

[kyoya11]

ไม่เคยสำนึกเลยสินะ

[่patsaporn]

ง่า ช่วงแรกแฮปปี้ดี แต่ช่วงหลังดราม่าซะได้ ดราม่าหนักซะด้วย
คุณยายต้องไม่เป็นอะไรนะคะ จะได้เอาฆาตกรมาลงโทษให้ได้
อยากให้นังพีทเสียโฉมจริง แกเลวเกินไปแล้วอิเลว ด่าไม่ถูกเลย คนแก่ก็ทำได้
แค้นมันหนักหนา

วงดนตรีของสามคนน่าจะไปได้ดีนะ น่ารักกันจริงจังทั้งสามคนเลย
พี่ต้นมีแอบหึงตลอด ๆๆ น่ารักมากค่า

ขอบคุณค่ะ รอมาต่อนะคะ