เป็นตอนจบที่ไม่เลวเลยทีเดียว มองในแง่นิยาย ถือเป็นนิยายน้ำดีเรื่องหนึ่ง
แต่จะโกรธมั้ยครับ คุณนักเขียน ถ้าจะบอกว่าชอบเรื่องราวตอนที่มันเป็นเรื่องสั้นมากกว่า
โดยส่วนตัว ... แอบหวังเล็กๆ ว่ามันจะไม่หนีไปจากเรื่องราวตอนที่เป็นเรื่องสั้น
และได้รับรู้ถึงการขยายความในแต่ละฉากแต่ละตอนเมื่อครั้งยังเป็นเรื่องสั้นให้ซาบซึ้งและอินกับมัน
ทว่า ... สำหรับภาคขยายนี้ กลายเป็นหนังคนละม้วนกับเรื่องสั้น
ผมยังจำได้และอินกับคำพูดของเดย์ตอนเป็นเรื่องสั้น ที่พูดทำนองว่า
"การแก้แค้นที่ดีที่สุด คือการปล่อยให้คนที่ทำกับเราจมอยู่กับความรู้สึกผิดไปจนวันตาย"
ยังจำภาพที่อีตาเจเปลี่ยนไปเป็นไอ้อ้วนลงพุงหัวล้าน
สรุปก็คือ ผมรู้สึกว่า ด้วยชื่อเรื่อง .... กับเนื้อหาแล้ว มันสอดคล้องกันมากกว่าแบบฉบับปัจจุบัน
อาจจะยังประทับใจกับตอนที่เป็นเรื่องสั้นด้วยส่วนหนึ่ง
แต่เอาเป็นว่า สำหรับผม ถ้าลองหลับตาข้างหนึ่ง ไม่เปรียบเทียบกันแล้ว
นิยายเรื่องนี้ก็ถือว่ายอดเยี่ยมอยู่ดีครับ
ป๋อหลอ แอบสงสัยที่มาที่ไปของพีทกับพ่อ ว่าไปยังไงมายังไง ถึงได้มีอะไรกัน
มองในมุมผู้เป็นพ่อ ต่อให้เป็นเกย์หรือไบก็เถอะ ลูกมายั่วท่าไหนถึงได้พลาดไปมีอะไรกันได้นะ