หัวข้อ: สูตรรัก ละลายแค้น 4Px2 ตอนพิเศษ สิ่งเล็กที่เรียกว่า ความฝันของผม ปิดเรื่องได้เลยครับ

[moobarpalang]

อ่านแล้วงงอะ

[$VAN$]

พ่อๆทั้งสามเนี่ย เจอหนมจีบโหมดนี้ จ๋อยเลยดิ หุๆ

[sanri]

  ดีแล้วแหละที่ไม่เจอมาม่า เพราะตอนนี้กำลังขาดตลาด (เกี่ยวป๊ะ) -0-
แต่เคลียร์แบบนี้สมกะเปงหนมจีบหน่อย
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ  เป็นกำลังใจให้จ้า

[ronlbb]

ขนมจีบก็ต้องแนวนี้แหละ

[takara]

หนมจีบเป็นแบบนี้แระ ถึงจะเหมาะกับหนมจีบอะ

[penda]

สมแล้วที่เป็นแบบนี้  ก็หนมจีบนี่นะ

 

[MM]

  (กอดหนมจีบ) จิตใจก็ดี น่ารักก็น่ารัก

[runynam]

อ่า  ขนมจีบมีเหตุผลมากกกก
ขอบอกว่าสุดยอดดด
หนมจีบน่ารักที่สุดอะ
 

[anuruk97]

ขนมจีบนี้น่ารักตลอดเลยอะโกรธก็ใจเย็น++++

[ztriky]

ขนมจีบน่ารักๆๆ
 

[fay_13]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

ชอบเรื่องนี้มากๆเลย หนมจีบเป็นดีเกินไปแล้วน้าาาาาาาา ผู้ชายแบบนี้มีจริงๆนะรักตายเลย ยอมขอแต่งงานเลยด้วย 

[IöLIKE]

ThankS

[wichaiP]

"ซาลาเปา เตรียมตัวเสร็จยังครับ"ผมเอ่ยเรียก ลูกเปาเบาๆ เนื่องจากตอนนี้เป็นเวลาตีห้ากว่าๆเอง

"เสร็จเเล้ว หนมจีบ ว่าเเต่ ไม่บอกพวกนั้นไม่เป็นไรเหรอ"ผมหันไปมองลุกเปาก่อน จะส่ายหน้า

"อ้าว หนมจีบนึกว่าลูกเปาบอกไว้ตั้งเเต่เมื่อคืน"

"ง่ะ ไม่สักหน่อย เอาเถอะว่าเเต่ เตรียมอะไรไปบ้างเหรอหนมจีบ"

"เหมือนเดิมครับ เป็น สาคูไส้หมูกับพุดดิ้ง เเล้วกับข้าวหนมจีบเอาเป็นแกงข่าไก่ กับ ปลานึ่งเเช่ซีอิ้ว"

"หืม ของโปรดคนสำคัญพวกเราเลยนี่เนอะ มาซาลาเปาช่วยถือ"

"ครับ ขอบคุณครับ"

วันนี้ เป็นวันครบรอบ วันที่สูญเสียคุณน้ำค้างไป ทุกๆปี ผมกับลูกเปาจะเตรียมอาหารที่คุณน้ำค้างชอบ มาทำบุญที่วัดที่เรา

ได้วางอัฐิไว้ พร้อมจะเล่าเรื่อง ในเเต่ละปีให้คุณน้ำค้างฟัง ผมกับลูกเปาเลยเตรียมตัวทำอาหารไว้เยอะเเยะ มีเเบ่งให้พวกเเฟนๆ

กินกันบ้างด้วย แต่ว่าก็เเอบเก็บไว้ให้คุณน้ำค้าง พร้อมกับเพิ่มมานิดหน่อยสำหรับ คนจรจัดในบริเวณวัด รวมทั้งใส่บาตรไปด้วย

"ถึงเเล้ว หนมจีบ"เสียงลูกเปาเอ่ยเจื้อยเเจ้วทันที

"ครับ นี่ครับค่าโดยสาร"ผมว่าพลางจ่ายค่าโดยสาร

จากนั้นเราก็เดิงลงจากรถ เพื่อไปหาท่านเจ้าอาวาส ผู้ซึ่งจริงๆเเล้ว เเกคือเจ้านายเก่าคุณน้ำค้าง ที่ตอนนี้สละโลกเข้าหาธรรมะอย่างเดียว ขนาดชวนผม

ให้เข้าวัดตามท่านเชียวหล่ะ เเต่ผมก็ต้องปฏิเสธเนื่องจากผมมีลูกเปา ผมอยากยืนอยู่ข้างๆลูกที่น่ารักของผมเสมอ

"นมัสการ พระคุณท่านครับ"ผมยกมือไหว้เมื่อมาถึงทันที

"เจริญพร โยมหนมจีบ วันนี้ครบปีเเล้วเหรอเนี่ย ดูไม่เปลี่ยนเลยนะ"

"ขอบคุณครับ ซาลาเปาสวัสดีพระคุณท่านสิครับ"

"หวัดดีครับหลวงตา"

"อืม เจริญพรเถอะ ซาลาเปา เเหมนับวันหน้าจะขาวเหมือนเเม่น้ำค้างเรานะ ว่าเเต่มีเมียหรือยังหล่ะเนี่ย"

"โหย หลวงตา ซาลาเปาจะหาได้ คงต้องไปลดน้ำหนักที่บอดี้ชับก่อนหละ"

"โฮะๆๆ เออนะ นิสัยพูดจากวนๆเนี่ย ติดมาจากยัยน้ำค้างไม่มีผิด เอาเถอะ หนมจีบไปทำธุระเถอะ ขอบใจที่มีจิตใจคิดถึงกันนะ"

"ครับ นี่ครับผมนำปิ่นโตมาถวาย หวังว่าคงถูกปากบ้างนะครับ พร้อมซองถวายเงินเล็กน้อยครับ"

"อาหารที่เธอทำ ชั้นคงไม่กล้าพูดว่าไม่ถูกปากหรอก นี่เธอไม่คิดจะปล่อยโลก เเล้วหาที่สงบบ้างเหรอ"

"ผมยังไม่พร้อมหรอกคับ พระคุณท่าน อีกทั้งตอนนี้ผมก็ไม่ได้มีเเค่สองคนพ่อลูกด้วย"

"หืม หมายความว่ายังไงเหรอ"

"ต้องขอบอกว่า ครอบครัวผมมันใหญ่ขี้นน่ะคับ ผมไม่อาจละเรื่องโลกได้ แต่ผมก็พึงจะไม่หมุนตามโลกครับ"

"คิดได้อย่างนั้นเเหละดีเเล้ว โลกมันมีการเปลี่ยนเเปลงเสมอ ไม่ว่าธรรมชาติหรือคนทำให้มันเปลี่ยน คนบางคนก็ต้องการของผู้อื่น

บางคนก็ไม่ต้องการเสียผลประโยชน์เเม้เพียงเล็กน้อย เเต่ว่าสัจธรรมมันมีในโลกมนุษย์ ชั้นขอชื่นชมที่เธอทนอยู่โลกเเบบนี้ได้นะ หนมจีบ"

"เพราะผมยังมีซาลาเปาคับ เรื่องบางเรื่องไม่ใช่ว่าเราไม่รู้สึกเพียงเเต่เราต้องไม่ยึดติด เเค่นี้ชีวิตผมก็ผ่านไปแต่ละวันได้เเล้วคับ กระผม กราบลาครับ พระคุณท่าน"

"เจริญพรนะหนมจีบ"

 จากนั้นพวกผม ก็เดินมายังหน้าหลุมศพ คนสำคัญ เราสองคนต่างช่วยกับจัดอาหารใส่จาน พร้อมกับ เดินไปเเบ่งอาหาร

เหล่าบรรดา เด็กวัด รวมถึงคนจรจัดที่มานอนบริเวณเหล่านั้น หากแต่สิ่งไม่คาดคิดก็เกิดขี้น

"หนมจีบ คุณมาทำอะไรที่นี่น่ะ หา"ว๊อดก๊าเดินมาพร้อมกับหนุ่มน้อยใหญ่อีกห้าคน

"อ้าว ทำไมคุณว๊อดก๊ามาอยู่ที่นี่ได้ครับเนี่ย?"

"นี่ชั้นถามก่อนนะ ไม่ใช่ให้นายมาย้อนถาม"

"คือ ผมกับซาลาเปา เรามาหาคนพิเศษน่ะครับ"

"ใคร?"หกเสียงพร้อมกันทันที

"คะ คือว่า"

"อ้าว เนี่ยพวกนายมากันได้ไงเนี่ย"

"ซาลาเปา บอกไวน์มานะครับ คนพิเศษ ของซาลาเปาใครกัน ไวน์ไม่ยอมนะ คุณมีพวกผมตั้งสามคนเเล้วนะ"

"เดี๋ยวสิ พวกนายเป็นบ้าอะไร เเล้วเรื่องอะไร ต้องเอาคนพิเศษใช้ไปเทียบกับพวกนาย"

"ซาลาเปาคับ เบียร์จะไม่ถามนะครับ ว่าคนพิเศษคุณดีกว่าพวกเราเเค่ไหน แต่ขอให้ผมได้เจอเค้าคนนั้นได้ไหม"

"ง่า เอาไงหล่ะหนมจีบ"

"อืม ก็ได้ครับ ไงเราก็ควรเปิดเผยพวกเขาอยู่ดีหล่ะ"

ผมเเละลูกเปา ต่างพาบรรดาเเฟนๆ ก่อนที่ผมจะให้ลูกเปาได้พูดกับเเม่ของเค้าก่อนเนื่่องจาก ผมอยากฟังความคิดของลูกเปา

"สวัสดีอีกครั้งครับ เเม่น้ำค้าง วันนี้ลูกเปาก็มากับหนมจีบเหมือนเดิมนะครับ แต่ว่าบังเอิญบรรดาเเฟนๆเค้าเเอบตามมาด้วยเนี่ยสิ

เเต่เอาเถอะ ซาลาเปาขอเเนะนำนะคับ นี่ ไวน์ เบียร์ และ ค๊อกเทล พวกเขาเป็นเเฟนซาลาเปาคับ"

"เอ่อ สวัสดีคับ"สามเสียงประสานพร้อมกัน

"ทุกวันนี้ ซาลาเปา มีความสุขดีทุกอย่างครับ หนมจีบยังเป็นคนที่ซาลาเปารักเสมอ พวกนี้ซาลาเปาก็รักนะครับ หากแต่น้อยกว่า

นิดเดียว ตอนนี้พวกเค้าจะไปต่อมหาวิทยาลัยเเล้ว ลูกเปาคิดว่าจะเอากำไรบางส่วนไปเปิดร้านขนมเเถวหน้ามหาลัย จะได้เจอพวก

นี้ได้ตลอด เเม่น้ำค้างไม่ต้องห่วงนะครับ ซาลาเปามีความสุขดี อ๋อ หนมจีบรู้เเล้วนะครับ ที่ซาลาเปาปิดไว้เรื่องพ่อณเดชน่ะ

ขอให้หลับฝันดีบนสวรรค์นะครับ"

เมื่อลูกเปาว่าเสร็จบรรดาลูกเขยก็โอบกอดร่างอวบอย่างไม่สนใจใคร ปากก็พร่ำบอก เเต่จริงๆนะ ไม่โกหกนะ ผมได้เเต่ยิ้มอย่าง

เอ็นดูไม่ได้

"สวัสดีอีกปีครับ คุณน้ำค้าง วันนี้ผมทำของโปรดมาให้คุณน้ำค้างเหมือนเดิมนะครับ อ๊ะ นี่ครับคุณน้ำค้าง เเฟนหนมจีบเองครับ

นี่คุณว๊อดก๊า คุณน้ำเเข็ง และ คุณโซดา ปีนี้ผมมีเรื่องราวมากมายเกิดขี้นครับ พวกเขาสามคนเป็นคนที่เเอบชอบคุณน้ำค้างน่ะครับ

แถมเข้าใจผมผิด จนคิดจะทำมิดีมิร้ายผมเสียด้วย แต่ว่านะครับ ตอนนี้เราเข้าใจกันดีแล้วจนได้มาเป็นเเฟนกันครับ ตอนนี้หนมจีบ

เปิดร้านอาหารได้เเล้ว กิจการดีจนคุณเเม่ยายอดน้อยใจไม่ได้ แต่หนมจีบก็ตั้งใจว่าหากทั้งหมดว่างเมื่อไร หนมจีบจะพาพวกเค้า

ไปเยี่ยมท่านเเน่นอนครับ"

จากนั้นพวกผมก็พากันกลับหากแต่ก่อนกลับผมก็หันมามองทางหลุมศพคุณน้ำค้างอีกครั้ง

ขอบคุณครับ คุณน้ำค้าง ที่มอบลูกเปา ให้ชีวิตหนมจีบมีสีสัน

ขอบคุณครับ คุณน้ำค้าง เพราะคุณน้ำค้างได้ทำให้ผมได้เจอกับคุณว๊อดก๊า คุณน้ำเเข็ง คุณโซดา

ขอบคุณครับ คุณน้ำค้าง ที่ทำให้ผมมีความสุข

เเละ

ขอบคุณครับ คุณน้ำค้าง ที่สร้างเรื่องเหล่านี้ จนเป็น สูตรรัก ละลายแค้น

[lunarinthesky]

 

[golove2]

 

กอดแม่น้ำค้างของลูกเปา

[ujen]

 

 

[MiSS-U]

จะจบแล้วเหรอคะ

+1และเป็ด

[มือใหม่]

มาสั้นๆแถมมีลางเหมือนว่าจะจบแล้วเลย
ยังไม่อยากให้จบอ่ะ อยากเจอหนมจีบกะเปาๆไปเรื่อยๆ
อ่านแล้วมีความสุข 

[MM]

  ให้น้ำค้าง ... เป็นผู้หญิงที่ดีจังเลย

[greensnake]

เป็นวันพิเศษ กับคนพิเศษจริงๆ
หนมจีบกัลลูกเปาก็น่ารักเหมือนเดิม
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ:L2:

[$VAN$]

แม่น้ำค้างคงกำลังยิ้มมีความสุขเนอะ

[moobarpalang]

 

[fastation]

ซึ้งมากกกกก
ซาลาเปาและหนมจีบน่ารักไปไหน
อีกอย่าง พวกพ่อตาลูกเขยนี่แอบสะกดรอยตามมาด้วย แสดงว่าหึงเงียบละสิ -..-

[wichaiP]

จะมีอีกตอน ก่อนปิดเรื่องนะครับ แต่กำลัง เขียนอยู่

ยอมรับเรื่องนี้ เขียนเเล้ว ชอบตัวละครหลักอย่างหนมจีบและซาลาเปามาก ไงรออ่อนตอนสุดท้าย สำหรับเรื่องนี้นะคับ

[MoMoRin]

พวกคุณเขยนี่ขี้หึงหน้ามืดตลอดเนาะ ฮ่าาาา

[ronlbb]

จบและหรอ

[CofFee]

อ่านกี่ครั้งๆ ก็รู้สึกว่าขนมจีบเป็นคนดีที่หาได้ยากในโลกนี้จริงๆ

ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆเรื่องนี้ให้อ่านนะครับ  สอนได้มากเลย หลายอย่างเลยด้วย ไม่อยากพูด พูดแล้วอาย555

[penda]

เอ๊ะๆ...เรื่องนี้จะจบแล้วหรอ
ไม่เห็นมีเค้าลางว่าจะจบเลย
งื้อออ  ยังไม่ได้ทำใจเลย
จะจบแล้วจริงดิ่

 

[runynam]

ว้าใกล้จบแล้วหรอเนี้ยะ...
เรื่องนี้น่ารักมากๆๆเลยย
 

[wichaiP]

โหมด ซาลาเปา

“นี่ หกโมงเช้าแล้วนะ ตื่นได้แล้วน่า”ผมเอ่ยเรียกพลาง เขย่าแขน คนสามคนที่นอนหลับบนเตียง แถมซ้ำยังมึนพลิกตัว

เอาหมอนปิดหัวอย่างรำคาญ

“ขออีกห้านาทีน่า ซาลาเปา เมื่อวานไวน์ซ้อมประกวด เดือนมหาลัยมานะ”

“ไม่เกี่ยวนะ แล้วใครจะเปิดร้าน ซาลาเปาต้องเปิดร้านขายของนะ”

“แต่ซาลาเปาไม่เคย ทำขนมเลยนี่ ปกติรับมาจากหนมจีบนี่ครับ ส่วนเครื่องดื่มเบียร์กับค๊อกเทลมักจะทำให้นี่ครับ”อ้าว พวกแก

มารำลึกบุญคุณเหรอ

“แล้วไง ไม่อยากทำก็บอกสิ เปาจะได้ไปหาคนอื่นมาทำแทน”เดี๋ยวไปวานหนมจีบก็ได้ เชอะ

“ไม่ได้นะ!!!”สามเสียงประสานร้องก่อนที่จะเด้งกายเพื่อค้านคั้นร่างอวบ

“ทำไม จะไม่ได้ ซาลาเปาให้เวลาอีกห้านาทีนะ ลงไปข้างล่าง เดี๋ยวซาลาเปาไปเปิดประตูร้านก่อน”ว่าเสร็จ ผมก็หันหลังเดิน

ออกมาจากห้อง

   หลังจากคบพวกเด็กแสบมาได้สักพัก จนตอนนี้สามคนนั้นได้เป็น น้องใหม่ปีหนึ่งมหาลับรัฐชื่อดังไปแล้ว

ต่างเรียนต่อตามสายงานที่ตนเองต้องรับต่อจากพวกพ่อตาทั้งนั้น ไวน์เรียนบริหาร เบียร์เรียนสถาปัตย์ ค๊อกเทลเรียนบัญชี

ส่วนผมเองด้วยความอยากมาอยู่ใกล้ๆหรือด้วยความที่พวกมันบ่นจะไม่เรียนที่นี่หากผมไม่ได้อยู่ใกล้ ก็ตามเลยมาเปิดร้าน

ขายอาหารและขนมเค้ก โดยเน้นอาหารง่ายๆอย่าง แซนวิชกับไข่ดาว แถมมีทำกาแฟบดเสริฟร้อนๆด้วยหล่ะ อ๊ะแต่หนมจีบ

ก็มีมาช่วยนะ อย่างทำอาหารพวกซุปร้อนๆๆ เห็นบอกว่าเวลารออาหารเช้า มีซุปเป็นออเดิฟ จะทำให้อยากกินอาหารขึ้นอีก

“เอ่อ ไม่ทราบว่าร้านเปิดยังคะ”เสียงสาวน้อยคนนึง เอ่ยถามอย่างขลาด

“เปิดแล้วครับ เชิญมานั่งรอก่อนสิครับ”

“ขอบคุณค่ะ”ว่าเสร็จสาวน้อยคนนั้นก็เดินมานั่งรอที่โต๊ะ แต่ว่าสายตาเธอก็ยังเหม่อลอยออกไปข้างนอก
 
“ไม่ทราบว่าอยากทานอะไรดีครับ แต่ถ้าเครื่องดื่มตอนนี้มีแต่ที่เป็นแบบเย็นนะครับ”คือบอกไม่ได้ ว่าซาลาเปาทำไม่เป็น

เป็นแต่กินอ่ะ

“คือ หนู ไม่รู้สึกอยากทานอะไรเท่าไรน่ะค่ะ เพียงแต่อยากหาที่สงบนั่งคิดอะไรนิดหน่อย”

“งั้น รอแป๊ป ลองทานพุดดิ้งก่อนสิ กับชานมเย็นๆ อ๊ะ ไม่ต้องจ่ายเงินหรอก พี่เลี้ยง”ผมว่าพลางเดินเข้าไปหยิบพุดดิ้งที่หนมจีบ

ทำไว้ให้ ก่อนที่จะรินชานมมาวาง เด็กสาวเห็นก็ตั้งท่าจะหยิบเงินมาจ่าย เลยต้องเอ่ยห้าม

“จะดีเหรอคะ”

“งั้นถือ ว่าทานกับพี่แล้วกัน แต่พี่ตอนนี้ยังทานไม่ได้ อ่ะ”

“อ้าว ทำไมล่ะคะ”เด็กสาวพลางทำหน้าสงสัย

“ก็คนที่พี่รักยังไม่ลงมาทำอาหารให้นี่ครับ”

“โห น่าอิจฉาจัง หนูเสียอีกที่ตอนนี้มีปัญหากับแฟน จนไม่รู้จะทำไงแล้วนี่”

“หืม ยังไงหล่ะ อ๊ะ นี่พุดดิ้งนี่อร่อยนะหนมจีบทำเป็นรสส้ม ไม่อ้วน แถมชานมก็ไม่หวานมาก ทานคู่จะอร่อยนะ”

สาวน้อยบรรจงดักพุดดิ้งเข้าปากเล็กน้อย ก่อนที่จะอุทานเบาๆ

“อึ้ม อร่อยจัง!!!”ผมเห็นดังนั้นก็ตักชิมด้วย
 
“เห็นไหมหล่ะ อร่อยมากเลยหล่ะ รู้เปล่า เนี่ย!!! หนมจีบน่ะ ชอบทำอาหารหลายๆอย่าง แถมทุกอย่างก็อร่อยสุดๆนะ ต่อให้ไป

กินที่อื่นระดับห้าดาวก็ตามแต่ว่าก็ไม่เคยมีครั้งไหนที่พี่ไม่เคยทานนะ ยกเว้นสองวันนี้ที่ไม่ได้ทานตอนร้อน เพราะหนมจีบ

ไปหาคุณยาย”

“แหม หนมจีบนี่เป็นแฟนเจ้าของร้านเหรอคะ”

“เปล่าหรอก เป็นพ่อของซาลาเปาเอ๊งงง แต่ว่าหนมจีบทำซุปไว้ให้ กับขนมไว้เยอะแยะ ว่างๆมาพาแฟนเรามาทานด้วยสิ”

“หนูไม่รู้สิคะ แฟนหนูเขาชอบอ่านหนังสือ เหมือนจะตั้งใจเรียนตลอดจนเหมือนเวลาเราไม่เคยตรงกันเลย หนูเหงาอย่างไร

ไม่รู้สิคะ”

“เรื่องนี้เอง งั้นเอาแบบนี้ไหม เอาสูตรซาลาเปาไปสิ”

“สูตรอะไรคะ”

“สูตรความรักไง สูตรของซาลาเปาคือหนมจีบ การที่ใครสักคนจะทำอะไรสักอย่างเพื่อเรา เราต้องตอนแทนเขาอย่างตรงไป

ตรงมา อย่างหนมจีบน่ะ ทำอาหารอร่อย ซาลาเปาก็จะตอบแทนโดยการกินมันให้หมด แฟนซาลาเปาแม้จะเด็กกว่าแต่

เขารักซาลาเปา ซาลาเปาก็จะรักด้วยใจไม่สนใจเรื่องหยุมหยิม”

“ฟังดูดีจังเลยนะคะ แต่ว่าหนูว่ามันเป็นไปไม่ได้ สำหรับทุกคนหรอก”เด็กสาวเอ่ยหากแต่จิตใจคงไม่อาจเชื่อได้

“ทานพุดดิ้งให้หมดก่อนสิ”ผมเอ่ยพลางดันพุดดิ้งให้ทานให้หมดเสียก่อน

เด็กสาวนั่งทานไปเรื่อยๆ จนพวกสามหน่อเดินลงมา ผมเห็นดังนั้นเลยหันไปหาสั่งเล็กน้อย

“เบียร์ ทำอาหารเพิ่มอีกสักที่นึงนะ แล้วค๊อกเทลไปอุ่นซุปด้วย ซาลาเปาอยากกินซุป ส่วนไวน์เอาเค้กวางโชว์ตู้นะ”

“ได้ครับ”

“อุ๊ย นั่นดาวเดือนคณะนี่ ทั้งสามคนเลย พวกเขาพักกับพี่เหรอคะ”

“พวกเขาเป็นแฟนพี่เองครับ”

“หา!!! ไม่อยากจะเชื่อ ดูพวกเขารักพี่มากนะคะ ดูสิพี่สั่งอะไรก็ทำให้หมด”

“พี่รักพวกเขานะ แต่น้อยกว่าหนมจีบนี๊ดดเดียวอ่ะ”

“แหมน่าสงสารพวกนั้นแย่ แฟนหนูเอาใจใส่ได้อย่างนี้สักนิดก็ดีสิ”

“นี่ครับ ซาลาเปา และก็เพื่อนซาลาเปาด้วย”

“หืม ขอบคุณครับเบียร์ น่ารักที่สุดเลยอ่ะ”

“โห แล็วค๊อกเทลหล่ะ ไม่ชมบ้างหรอ”

“ไว้ทำซุปเสร็จมาเสริฟ จะหอมแก้มนะ”

“ไวน์หล่ะ ไม่หอมด้วยเหรอไง”

“โอเค เดี๋ยวซาลาเปาหอมหมดทุกคนนะ ว่าแต่จัดร้านเสร็จยังหล่ะไวน์ ค๊อกเทลซุปยังไม่ได้ หิวแล้วนะเนี่ย”

“ได้แล้วครับ” “เสร็จแล้วครับ”

จากนั้นเราก็มีแขกร่วมทานโต๊ะ ที่ตอนนี้กำลังมองภาพตรงหน้าอย่างชั่งใจ ก่อนที่จะเอ่ยถามอย่างใคร่รู้

“คุณเจ้าของร้านคะ ถ้าเกิดหนูทำตามสูตรรัก หนูจะมีความสุขไหมคะ”

“ไม่รุ้สิ ไม่ได้ทำก็ไม่รู้ แต่ที่รู้พุดดิ้งที่ทาน อร่อยไหมหล่ะครับ”

“อร่อยคะ ขอบคุณสำหรับคำตอบนะคะ”

จากนั้นหญิงสาวก็เดินออกจากร้านไป หากแต่อยู่ๆเบียร์ก็ร้องตกใจอย่างเพิ่งนึกได้

“เฮ้ย!!!  ไม่จริง”

“อะไรเหรอ!!! เบียร์”ตกใจหมดนะเว้ย ไอ้เด็กบ้า

“เออเด่ะ แกจะร้องเสียงดังทำไมเนี่ย ซาลาเปาตกใจแล้วเห็นไหม”ไวน์ว่าพลางโอบกอดผมเบาๆ

“เออ ว่าแต่แกจะตกใจอะไรวะ”

“ก็นั่นน่ะ น้องผู้หญิงคนนั้น ถ้ากรูจำไม่ผิด น้องเค้าเป็นดาวคณะกรูเว้ย แถมเป็นดารา ได้ข่าวมีแฟนเป็นหมอมหาลัยเดียวกับ

พวกเราด้วยนะเว้ย”

“อ่อ มิน่า”ผมเอ่ย พลางมองออกไป เข้าใจสภาพที่ไม่พอดีนี่แล้ว หญิงสาวนักขีดเขียน กับ ผู้ชายบ้าเรียน เรื่องมันก็คง

เข้ากันยากอยู่ แต่นะหวังว่าคำตอบที่น้องได้ จะทำให้พวกน้องสองคนมีความสุขได้นะ

“ยิ้มอะไรเหรอ ซาลาเปา”ไวน์ถามพลางทำหน้าสงสัย

“ก็ยิ้มเรื่องของพวกเราไง”ผมหันไปตอบก่อนที่จะเปลี่ยนโหมด “พวกนายไปมหาลัยได้แล้ว อ้อไม่ต้องรีบกลับนะ ทำธุระกัน

ให้เรียบร้อย ซาลาเปาอยู่ได้ แต่อย่าเจ้าชู้นะ ไม่งั้นซาลาเปาไม่ยอมจริงๆด้วย”

“คร้าบบบบ”

ผมยิ้มกับสามหนุ่ม ก่อนจะหันไปทางเด็กสาว สูตรรัก ของผม น้องเขาจะเอาไปใช้มากน้อยแค่ไหนขี้นอยู่กับเขา

ได้รับแม้เพียงน้อยนิต ต้องตอบกลับจนสุดกำลัง

การเอาใจใส่แม้จะเพียงแค่เล็กน้อย แต่เราต้องคิดว่ามันยิ่งใหญ่แล้วตอบแทนให้ถึงที่สุด
 
หนมจีบทำอาหารให้ลูกเปา ลูกเปาก็จะกินมันให้หมด
 
พวกเด็กแสบรักซาลาเปา ซาลาเปาก็จะรักพวกนั้นสุดหัวใจ