โหมด ซาลาเปา
“หนมจีบ เอานัคเก๊ดกับไข่ดาว”ผมเอ่ยอย่างเซ็งๆ
“เป็นอะไร ครับซาลาเปา ทำหน้าแบบนั้นหล่ะคับ”
“ก็ ทำไมคนมันเยอะจังเลยอ่ะ เนี่ยตั้งแต่เปิดร้านตั้งแต่สิบโมงเช้า จนตอนนี้ปาไปบ่ายสามแล้ว คนยังไม่น้อยเลย”ผมบ่น
พลางส่ายหน้า ตอนนี้ดีที่บรรดา แฟนสามตัวเอ๊ยสามคนนั้นอยู่ช่วยนะ ไม่งั้นต้องจ้างคนแล้วหล่ะ
“อืม สงสัยเพราะว่าเราไปออกรายการของยิ่งสดมั้ง บรรดาลูกศิษย์เขาเลยมาช่วยอุดหนุน”
“น่าจะใช่มั้งคับ”แต่ที่ตรูสงสัยทำไม พวกลูกศิษย์ อายิ่งสดมีผู้ชายเยอะจังฟระ
“อ่ะ ได้แล้วคับ ซาลาเปา”
เมื่อผมเดินมาส่งที่โต๊ะตาม ออเดอร์ที่สั่งคนที่นั่งรอก็เอ่ยอย่างยินดี
“ขอบคุณครับ แหมไม่คิดว่าตัวจริงจะดูดีกว่าในรายการนะครับ”ชายหนุ่มหน้าตาดีเอ่ยเสียงหวานทักเมื่ออาหารมาวาง
ตรงหน้า
“เอ่อ ขอบคุณครับ แต่บอกก่อนนะ ชมผมไปก็ไม่ได้อาหารเพิ่มหรอกนะ เพราะผมไม่ได้ทำ”
“แหม เวอร์ไปนะครับ ผมชื่อ”หากแต่คนที่นั่งยังไม่ทันได้สั่ง ไวน์ก็เดินมาทางผมพร้อมกับโอบเอวไว้
“ซาลาเปา หนมจีบเรียกน่ะคับ”
“หือ ได้ อ๊ะ”หากแต่เมื่อผมหันไปตอบ นายไวน์ก็หอมแก้มผมทันที “ทำอะไรน่ะไวน์ เกรงใจคนอื่นบ้างสิ”
“ก็แฟนกันนี่ ทำไมต้องอาย”
“หืย ไม่พูดด้วยแล้ว งั้นผมขอตัวนะครับ”ว่าเสร็จผมก็เดินหนีออกมา โดยไม่ได้สังเกตุคนที่นั่งอยู่หน้าซีดไปแล้ว
จนกว่าร้านจะเลิกได้ก็เกือบสองทุ่ม เล่นเอาคนทำอาหารและบรรดาลูกมือเหนื่อยเป็นทิวแถว
“เหนื่อยหน่อยนะคับ พักกันก่อน หนมจีบทำน้ำใบเตยไว้ให้ ดื่มกันให้ชื่นใจก่อนนะ”
“ค้าบบบ”ทุกเสียงร้องประสานกันทันที
“พ่อหนมจีบ นั่งพักก่อนเถอะครับ วันนี้เห็นพวกเตี่ยบอกว่าจะกลับดึกกัน เพราะว่าต้องเร่งทำงานกันครับ”ค๊อกเทลเอ่ยพลาง
ยืนดื่มน้ำพร้อมกับเบียร์
“อ๋อไม่เป็นไรครับ พ่อว่าจะนั่งพัก แล้วค่อยทำอาหารเตรียมไว้ให้พวกเขาแล้ว ว่าแต่ซาลาเปาไปไหนครับ เมื่อกี๊ยังเห็นมา
ดื่มน้ำใบเตยอยู่นี่”
“อ๋อ พอดีมีลูกค้าเข้ามาอีกคนน่ะครับ ซาลาเปาเลยเดินออกไปต้อนรับ”ค๊อกเทลตอบพลางโบกมือพัดตนเอง
“อ้าวแล้วไวน์ไปไหนหล่ะครับ”
“ออกไปทิ้งขยะน่ะคับ พ่อหนมจีบ”เบียร์ตอบแทน ลอบยิ้มกับค๊อกเทลเนื่องจากหมั่นไส้เพื่อนตนเองที่ได้ทำหน้าทีเสริฟกับ
ซาลาเปา ส่วนพวกตนทำหน้าที่ล้างจานกับเตรียมของ แค่เพราะเป่ายิ้งฉุบแพ้เท่านั้นเอง
“อ๋อ คับ งั้นดื่มน้ำเสร็จแล้ว สองคนขี้นไปอาบน้ำนะครับ แล้วก็อย่าลืมนะคับว่าวันนี้พวกเธอทำงานเหนื่อยหากอ้อนซาลาเปา
ให้ดูแล รับรองมีแต่ได้กับได้”
จากนั้นสองคนก็รีบขี้นไปบนห้องทันที ทิ้งให้พ่อเมียมองอย่างอดขำไม่ได้ โดยที่ไม่รู้ว่า แขกที่มาจะนำเรื่องเครียดมาให้
ตอนนี้ผมกำลังรับรองแขกที่มาร้าน มาแบบสบายๆ แต่เล่นทำตรูอึดอัดชะมัด ไม่พอหน้าด้านมาก มาตอนสองทุ่ม นี่ร้านอาหาร
นะไม่ใช่ข้าวต้มกุ๊ยโต้รุ่ง มาซะดึก
“สวัสดีครับ กี่ที่ดีคับ”เอ่ยทักไปก่อน ยังไงก็ไม่เสียหาย
“ทำไม ทำเหมือนคนอื่นคนไกลหล่ะครับ”
“เอ่อ ไม่ทราบว่า รศ.ณเดชอยากทานอะไรดีครับ”
“แสดงว่า เธอรู้จักชั้นดีสินะ”ณเตชเอ่ยพลางส่งยิ้มให้ ทั้งๆที่อายุปาเข้าไปจะสามสิบกว่าแล้วแต่ใบหน้ายังดูเหมือนยี่สิบต้นๆ
หากแต่ซาลาเปานั้นก็รู้ว่าคนตรงหน้ามีศักดิ์เป็นอะไร
“ก็คุณเป็นคนมีชื่อเสียงนี่ครับ ทำไมผมจะไม่รู้จัก”
“ถ้างั้นให้ชั้นทำหน้าที่ของชั้นได้ไหม ในฐานะพ่อของเธอ”
“คือ ซาลาเปามีพ่อของซาลาเปาแล้วคับ ไม่ต้องมีพ่ออีกคนหรอก นั่งก่อนนะครับ เดี๋ยวผมเอาอาหารร้อนๆมาให้”
ว่าเสร็จผมก็รีบหันหลังกลับ เนื่องจากไม่อาจสู้หน้าคนตรงหน้าได้ อีกต่อไป ทำไมไม่ตามหาตั้งแต่ตอนตรูเกิด
จนวันที่แม่น้ำค้างจากไป ถึงได้รู้ความจริง ต้องคอยแอบสืบพร้อมตาและยาย จนรู้ว่าคนๆนี้เป็นใคร ทำงานอะไร
หากแต่เมื่อผมได้เข้ามาในห้องครัวภาพที่เห็นคือ หนมจีบกำลังตักชิมซุปอยู่ น้ำตาที่ไม่อาจเก็บได้ เอ่อล้นออกมาทันที
“ฮือออ หนมจีบ หนมจีบ ปะ เปาเจอพ่อณเตชแล้วครับ”ผมว่าพลางโอบกอดคนตรงหน้า หากแต่คนตรงหน้ากับเพียงแค่แกะ
มือออก ก่อนที่จะปาดน้ำตาพร้อมกับเอ่ยคำสั้นๆ
“งั้น เอาซุปไปให้ พ่อเราดื่มก่อน เดี่ยวหนมจีบจะทำอาหารให้”
“หนมจีบ หนมจีบมากับเปาด้วยสิ เปาไม่รู้จะทำยังไงเปากลัว เปาไม่อยากจากหนมจีบไปครับ”
“โถ ลูกเปา ได้ครับ เราจะเชิญคุณณเดช ทานข้าวกัน”
“คับ”
ผมว่าพลางเช็ดน้ำตา ก่อนที่จะยิ้มให้หนมจีบอย่างสุขใจ ยังไงหนมจีบก็เป็นหนมจีบ คนที่ใจเย็นและคอยเอาใจใส่ตลอด
หากผมไม่อยากทำให้หนมจีบไม่สบายใจ สิ่งที่ควรทำก็คงต้องเป็น
“พ่อณเดชครับ เดี๋ยวทานข้าวเย็นกับซาลาเปา และหนมจีบนะครับ”
“ลูกเปา พ่อขอโทษ”ณเดชเอ่ยพลาง วิ่งมากอดคนตรงหน้า พร้อมกับร้องห่มร้องไห้
“พ่อขอโทษ พ่อไม่เคยรู้เรื่องของเรามาก่อน พะ พ่อ”
“อย่าพูดอะไรเลยครับ ซาลาเปาอยากให้เจอคนพิเศษของซาลาเปาเช่นกัน”
“ทำอะไรน่ะ ซาลาเปา!!!”เสียงเรียกดัง พอหันไปมองก็เห็นใบหน้าของไวน์เต็มไปด้วยความตกตะลึง หากแต่แววตา
โกรธเคือง ก่อนที่จะวิ่งหนีขี้นไปบนห้อง
“หนมจีบ คุยกับพ่อณเดชก่อนนะ เดี๋ยวซาลาเปาไปอธิบายไวน์ก่อน สงสัยจะไปบอกอีกสองคนที่เหลือ
คงต้องเคลียร์ยาว”
“ได้ครับ เชิญนั่งครับ คุณ ณเดช”