หัวข้อ: >>> คู่กัดที่รัก <<< [เปิดจองรวมเล่ม วันนี้-9เมษายน2558]

[TanyaPuech]

วินเซอร์หึงออกหน้ามากกกกกกกกกกกกกกกก

สร้อยได้ใครไม่รู้  แต่รอNC  อิอิ

เรื่องนี้ห้ามมาม่า  หวานๆหื่นๆเป็นพอ

[Dakzy]

เชียร์โซโล่พระเอกของเรื่องอยู่แล้วค่า ขอให้โซโล่ได้เป็นดาวซัลโวทีเท้อ ไม่งั้นก็ให้ไปทั้งคู่เลย

เซอร์ไพร์สอะไรคะ เซอร์ไพร์สอะไร อยากรู้ๆ

วินเซอร์หึง ฮ่าๆๆๆ แล้วไปทะเลาะอะไรกับโซโล่อะ จะแย่งพรีสต์หรอ ไม่ใช่และ

[Ilesa]

ใครจะได้สร้อย ไม่สำคัญประเด็นอยู่ที่ NC 

[pooinfinity]

ขอด่าลูกสักคำ "ไอ่งก" งกจริงอะไรจริง

แต่คืนนี้ สงสัยได้จ่ายค่าสร้อยหมดตูดแน่ๆ หึหึ

[momim]

เสร็จแน่พรีสต์

ฮอยฮักอย่างนิ่ง วินเซอร์ก็ไม่เคยจะสนใจแต่ที่ไหนหึงออกหน้าออกตาเชียว

[sulsul]

กร๊ากกกกกกกกกกก
พรีสต์ฮามากกกกกกกก
คือแบบว่าไม่ค่อยอยากจะได้เล้ยยย สร้อยหน่ะ
ออกนอกหน้าสุดๆ
ให้คุณแฟนทำให้เป็นลิมิเต็ดก็หมดเรื่องง
วินก็นะ สะใจอ่ะ
อยากไม่สนใจเค้าดีหนัก พอเจอเฮียเข้าไป เป็นไไงหล่ะ  ของก็ขึ้้นอะดิๆ เหอะๆ
อยากอ่านตอนตามง้ออออออออออ หึหึ

[น้ำชา เย็นๆ]

อ่านแล้วก็ไม่รู้ว่าจะเห็นใจใครดีอ่ะ

[jing_sng]

วินเซอร์ กับ ฮัก โครต น่ากลัว
มาทีไร กวาดความสนใจรอบๆ ข้างไปหมด
พรีสต์มันใจดีเกิ้น แล้วก็ทำอะไรตรงกับใจ
มีเหรอ ฮักจะไม่รู้ว่าเพื่อนคิดอะไร

[koikoi]

บอกไม่ได้ไปดูลีดเราโคตรเชื่อเลยพรีสเอ้ย

[tookta]

ขอบคุณจ้า
พี่เฮอร์มิตนี่ตกลงว่าเอาจริงกับฮอยฮักหรือเปล่านี่
เนื่องจากมีอะไรแปลกๆ อยู่เหมือนกันน้า ^^

ส่วนนายวินเซอร์ก็รู้ใจตัวเองสักที แต่หึงโหดมากอ่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า
ฮอยฮัก ก็สุดยอด....................

ส่วนนายโซโล่ก็ขอให้ได้ดั่งหวังนะจ๊ะ สร้อยเกียร์ให้กับพรีสตี้

[♠♥♦♣]

พวกฝ่ายรุกเค้าทะเลาะอะไรกันอ่ะ
แล้วไอ้หัวขาวจะซ้อมฮักมั้ยหรือจะทำอย่างอื่น ฮุๆๆ
รอเซอร์ไพรส์

[sunshadow]

    เอิ่ม. . . พรีสคะ ร้ายขึ้นทุกวันนะเรา
    แต่พอมีมารมาผจญอย่างงี้ หนูฮักจะดีขึ้นหรือแย่ลงนะ
    วินเซอร์ก็มาแปลก ก็หึงซะขนาดนั้นแต่ก็ยังไม่ยอมรักกันดีๆอีก
    เฮ้อ เข้าใจยากจริงๆ

[O[]OVampire]

แง่ง ลุ้นๆ แต่แอบจริงที่คู่วินเซอร์กับฮักชอบทำตัวเด่นแย่งซีนพรีสต์กับโซโล่
จอเราแอบเทใจไปคู่นั้นมากกว่า คนแต่งลำเอียงที่ซู๊ดดดดดดดด

[kny]

 

[Vavaviz]

อยากรู้ ๆๆๆๆๆๆๆ

ว่าใครจะได้สร้อยยยย ~~!
 

[lovelypolly]

พรีสต์ความอยากได้สร้อยเข้าครอบงำ
ถึงขนาดใช้เพื่อนเป็นเครื่องมืออย่างนี้
งั้นตอนหน้ารอดูพรีสต์โดนจัดหนัก(แบบไม่ต้องสงสาร)
ส่วนวินเซอร์ก็หึงฮักจนทนไม่ไหวใช่มั้ยหละ
ถึงกับต้องเดินออกจากสนามไปเลยหนะ
ฮักก็วิ่งตามไปด้วย ยังไงคู่นี้ก็เคลีย์กันดีๆนะ
งานนี้อาจมีลุ้นจะได้เป็นแฟนกันอะป่าว

ปล. คนเขียนจะเซอร์ไพรส์อะไรหว่า 

[amito]

วินเซอร์หึงจนเดินออกนอกสนามไปเลย แล้วฮักจะเคลียร์ได้มั้ยเนี่ย

[~มือวางอันดับ1~]

+1 นู๋ พลีส ร้ายกาจมาก

[นนพี]

วิ้ดวิ้วววว น้องพรีสตี้จังร้ายกาจ
สู้ๆลูก

[abcdefg]

สร้อยสองเส้นเลยป่ะเนี่ยย

[Supermimt]

ไอหัวขาว  ขี้หึงไม่แพ้ เพื่อน คุณเธอเลยคร่าาา

อ่านรวดเดียวเลย

หนุกดี ใจสั่นตอนนึง แต่สุดท้าย หักมุมซะ
ดีแล้ว ชอบๆๆ แบบนิ
เค้าไม่ค่อย เสพสุข มาม่าบ่อยๆ

[poypoy]

“เอ้าๆ รีบๆ ไปเข้าแถวพิธีปิดได้แล้ว!”เจ้าหัวหน้าหน้าขาววอกนั้นก็โผล่มาไล่พวกไอ้โซโล่ไปเข้าแถวที่คนอื่นๆ เริ่มไปยืนรอแล้ว ผมก็หันซ้ายหันขวาไม่ใช่พวกวิศวะนี่หว่าจะไปอยู่ต่อแถวกับพวกมันก็กระไรอยู่ ส่วนพี่เฮอร์มิตก็โดนเพื่อนโทรมาจิกให้ไปเลี้ยงเหล้า พี่แกก็เลยโบกมือลาแถมยังพูดทิ้งท้ายไว้ว่าให้ดูแลไอ้ฮอยฮักด้วย ป๊าดดด!! รุ่นไอ้ฮักแล้วจะให้ผมไปดูแลเหรอ? โห! โคตรลำเอียงเลยวะ!!



“พรีสต์เดินเล่นหาแมลงกินแถวนี้ก่อนนะ เดี๋ยวมา”



ฟายโซโล่!! กูไม่ใช่กบเขียดจะมากินแมลงนะโว้ย!! ไอ้คุณชายนั้นก็ยิ้มๆ แล้วโบกมือเดินไปพร้อมกับเพื่อนๆ เหอะ เดี๋ยวนี้แมร่งยิ้มบ่อยนะมึง ตอนแรกที่เห็นกันเนี่ยทำหน้าขรึมนิ่งทั้งวัน ผมยืนอยู่คนเดียวแล้วมันโหวงๆ อย่างไงไม่รู้แฮะ เออวะ ไปหาไอ้ฮักดีกว่า ไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไง โดนไอ้วินเซอร์ทำอะไรหรือเปล่า? หรือว่าไอ้ฮักซ้อมไอ้วินเซอร์ตายไปแล้วเนี่ย!



ผมก็เดินมาที่แถวๆ ห้องพักนักกีฬา มอไฮโซก็งี้แหละครับ จ่ายค่าเทอมมาแพง ดูนั้น!  ห้องพักนักกีฬาที่เพียบพร้อมไปด้วยทุกสิ่งอย่างที่ต้องการ ไม่ว่าจะเป็นเตียงคนเจ็บ ห้องน้ำ ทีวี คอมพิวเตอร์ ล็อกเกอร์เป็นร้อยๆ ตู้! ทำไมผมถึงรู้น่ะเหรอ? แหม! เห็นแบบนี้ผมก็นักกีฬานะครับ กีฬาอะไรน่ะเหรอ? ฮ่าๆๆๆ นักวิ่งเร็วไงล่ะ!! เรื่องวิ่งน่ะผม ไอ้พรีสต์อย่างเทพ!!



เดินย้ำต๊อกไปมาก็ไม่เห็นใคร สงสัยไอ้ฮักกับไอ้บ้าวินเซอร์มันตกลงกันได้แล้วชิ่งหนีแล้วล่ะมั้ง เออ ดีวะ! สร้อยจะได้เป็นของกู ก๊ากกกก!!! ผมหันมองไปรอบๆ แถวนี้แมร่งเปลี่ยววะ คนก็ไปชุมนุมกันอยู่ในสนามฟุตบอลข้างหน้านู้นหมด ผมก็ไปมั้งดีกว่า นักเลงโผล่มาไม่กลัวหรอกครับ แต่แมร่งถ้าเป็นผอสระอีมาล่ะก็เสต็ปเท้าขั้นเทพของผมมันยังไม่พร้อมที่จะถูกใช้งานตอนนี้ ผมรีบจ้ำอ้าวหนีไปจากห้องพักนักกีฬาอย่างว่องไว



“...”



สะ...เสียงอะไรวะ!!?



ผมรีบหยุดเท้าแล้วเงี่ยหูฟังให้มันชัดๆ แน่นอน เสียงนี้มันไม่ใช่เสียงผีสระอีเพื่อนที่ไม่ค่อยอยากจะพบเจอแต่มันเป็นเสียงคล้ายๆ เอ่อ...ว่าไงดีล่ะ คล้ายๆ เสียงของคนถูกทรมานอย่างมีความสุขอ่ะ เหมือนตอนโดนอ่ะ เสียงอย่างนั้นเลย!! ผมไม่ได้ลามก! แต่ผมได้ยินมันจริงๆ นะ!! ใจกูคิดไปแล้วว่าไอ้ฮักเพื่อนยากของกูหรือเปล่า แต่เสียงนี้ไม่น่าจะใช่ ไอ้ฮักคงไม่ทำเสียงแบบนี้หรอก ผมมั่นใจในตัวของท่านเทพ! แล้วใครแมร่งคิดพิเรนทร์มาทำกันแถวนี้วะ ชิ! หัดเลือกสถานที่บ้างสิโว้ย ผมก็เดินไปไม่สนใจ ใครจะไปสนใจว่าใครเอากันล่ะ ไม่ใช่โรคจิตสักหน่อย!



“...”



พ่อจ๊อดดดดด!!!



ได้ยินไหมเสียงเมื่อกี้!! กูได้ยินเต็มๆ!! ผมยืนตัวเนี่ยเย็นเฉียบ หัวใจเต้นตุ้บๆ ไม่จริงอ่ะ! บอกผมที ที่ผมได้ยินมันไม่ใช่...เมื่อกี้นี้ชื่อของไอ้วินเซอร์เนี่ยหว่า ความรู้สึกของผมในตอนนี้มัน...เอ่อ! กูกำลังใจเสีย ท่านเทพพพพ!!! หายไปกันสองต่อสองแล้ว...แล้ว...ว้ากกกกกก!!! ไม่จริงงงงงง!!! ไอ้วินเซอร์!!!!!



ผมพยายามทำใจแล้วนะแต่มันก็ไม่อยากจะเชื่อเลย ฮักน่ะ...ฮักน่ะคือสุดยอดผู้ชาย!! ทำไมมึงต้องมายอมให้กับไอ้วินเซอร์ด้วย กูต้องพิสูจน์ มึงโดนกดจริงหรือเปล่า!? อะไร! ผมไม่ได้อยากรู้อยากเห็นเรื่องส่วนตัวของใครแต่นี่มันเรื่องของเพื่อนผม ผมก็จำเป็นต้องรู้สิ!!



เดินเลาะๆ ไปแล้วเสียงมันมาหยุดที่ห้องพักของนักกีฬา แค่เสียงที่เล็ดลอดออกมาจากห้องก็รู้เลยว่ามันจัดหนักกันจริงๆ ผมเนี่ยกลืนน้ำลายเอือก ไอ้ฮักจริงเหรอวะ? พยายามเคลื่อนตัวแบบไม่มีแสง พยายามหลบหน้าต่างของห้อง เพราะว่าไฟในห้องพักมันเปิดอยู่ทุกห้องผมก็เลยไม่เอ๊ะใจว่าจะมีใครใช้บริการอยู่ แอบชะโงกหน้ามองหน้าต่างแต่ดันมีผ้าม่านหนาปิดไว้เห็นแต่แสงสว่างในห้อง โธ่เอ๊ย!!



หือ? นั้นมัน...จ๊อดดดดด!!! ประตูห้องพักมันไม่ได้ปิดนี่หว่า!!! ผมกะพริบตาปริบๆ แล้วคลานเข่ามาที่ประตูค่อยๆ แง้มประตูออกนิดหน่อย ไอ้ประตูอย่าส่งเสียนะโว้ย นี่คือการปล้น!! ถุย!! กูมาเล่นมุกเหี้ยอะไรอยู่เนี่ย ตอนนี้ทำไมหัวใจของผมมันเต้นตุ้บๆ สมองมันโหวงๆ ไงไม่รู้แฮะ จะใช่ไอ้ฮักแน่เหรอวะ? ส่องสายตาเข้าไปข้างในห้องแล้วสะดุ้งเฮือก



เสียงแมร่งโคตะระชัดเลยทีนี้ ภาพก็เหมือนผมกำลังดูหนังแบบ 3D แมร่งงงงงงงง!!!! เตียงอยู่ข้างประตูตรงหน้ากูนี่เอง!!! ผมยกมือปิดปากที่เกือบจะหลุดเสียงอุทาน ไอ้คนที่กระแทกเอวพลิ้วน่ะไอ้วินเซอร์อย่างแน่นอนแต่คนที่เอาแต่ส่งเสียงครางข้างล่างน่ะสิ มองไม่เห็นหน้า!!! แต่รู้อย่างเดียวว่าเสียงครางแมร่งโคตรได้ใจป๋า!!!



ไอ้ฮักงั้นเหรอ? ไม่จริง!!! คนอย่างไอ้ฮักเนี่ยน่ะจะมาครางเสียงนางเอกหนัง Sex and Zen ยังต้องชิดซ้าย ผมหน้าแดงร้อนผ่าว แมร่ง! อย่างกับกูดูหนังสดปลุกอารมณ์ตัวเองซะงั้น!! กูแอบแซบตรงขาของเด็กไอ้วินเซอร์เนี่ยแหละ ขาสวยอ่ะ! ไอ้วินเซอร์แมร่งขาวเกิ๊น!! แถมหุ่นอ่ะสุดยอดพอฟัดพอเหวี่ยงกับไอ้โซโล่มันเลย!! ลีลาเผลอๆ อาจจะเด็ดกว่า! ผมกะพริบเป็นตาวิเศษเห็นนะจนกระทั่งรู้สึกเหมือนสายตาไอ้วินเซอร์มันจะเหล่มาทางผม มะ...มันเห็นผมหรือเปล่าวะ? แต่แล้วมันก็มองเลยไปจับตัวคนที่อยู่ข้างล่างลุกขึ้น โห ตัวอ่อนระทวยเชียว



ผมผงะล้มก้นกระแทกพื้น ชัดเลย!! นั้นไอ้ฮอยฮักจริงๆ ด้วย!!! ไอ้วินเซอร์มันจัดแจงตัวตั้งท่าให้กับคนที่แทบจะไม่มีแรงขยับตัวแล้วรีบจัดการอีกฝ่ายอย่างหนักหน่วง ผมเม้มริมฝีปากไว้แน่นมองหน้าเพื่อนรักแบบไม่เคยเห็นมาก่อน ทำเอาหัวใจผมเต้นรัวหน้าร้อนผ่าว หน้าของฮักแบบว่ากระตุ้นอารมณ์เป็นบ้า!!!



ไอ้วินเซอร์ก็ไม่คิดจะยั้งแรงเลย แถมไอ้ปีศาจนั้นยังส่งยิ้มเยาะเย้ยมาให้กับผมแบบว่ากูชนะมึงอะไรประมาณนั้น ไอ้เลวววววว!!!! มึงรู้ว่ากูอยู่ตรงนี้ยังโชว์ต่อแบบเน้นๆ อีกต่างหาก!! ผมยกมือปิดหูไม่อยากได้ยินเสียงของไอ้ฮักที่ร้องจะขาดใจแบบนั้น เสียงอื่นๆ ที่เกิดจากไอ้วินเซอร์ ก๊ากกกกกกก!!!!! ท่านเทพของกู!!!!!



“พรีสต์ เรียกตั้งหลายรอบทำไมไม่ได้ยินวะ?”ไอ้โซโล่โผล่มาจากด้านหลังของผมเอ่ยเสียงนิ่งเชียว ผมเนี่ยสะดุ้งเฮือกตกใจยิ่งกว่าเจอคุณผอสระอี! มันมาแบบเงียบๆ กูก็ต้องตกใจเป็นธรรมดา!! โดยเฉพาะมีเหตุการณ์ล่อแหลมอยู่ตรงหน้า ไอ้โซโล่มันเลิกคิ้วยกถ้วยรางวัลกับกล่องกำมะหยี่อย่างดีให้ผมดูแล้วเดินมาดึงผมลุกขึ้น



สร้อยเกียร์แพลทตินั่มใช่ไหมมมมม!!!? เจี๊ยกกกก ในที่สุดก็ได้ ก๊ากกกกกกก!!!!



ผมถือกล่องสร้อยนั้นเปิดออกดูด้วยความตื่นเต้น สร้อยทองเงินวาววับ แพลทตินั่มมมมม!! ตัวจี้เป็นรูปเกียร์เงาวับประทับทับทิมเล็กๆ อย่างสวยงาม สร้อยของกู!!! ผมกำลังตื่นเต้นกับสร้อยลืมสนิทว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นจนกระทั่งไอ้โซโล่มันเดินไปเคาะประตูห้องนั้นแหละครับ ผมเนี่ยมองมันอย่างแปลกใจแกมสงสัย



“เฮ้ย เสร็จเร็วๆ หน่อยจะได้ไปโรงแรมสักที!”



ห๊า!!!!!? What the hell!!!?



“มะ...มึง ไอ้โซโล่ไม่ได้ทะเลาะกับไอ้วินเซอร์เหรอวะ?”



“ทะเลาะดิ ไม่รู้จะเลือกโรงแรมไหนดี ตกลงกันไม่ได้”



“ห๊า! แล้วที่ไอ้วินเซอร์มันเดินออกมาจากสนามล่ะ”



“เหอะ ละครปาหี่เรียกความสนใจจากเมียมันไง”มันตอบหน้าตายม๊ากกกก!!! ผมเนี่ยกะพริบตาปริบๆ อ้าปากเหวอมองไอ้โซโล่ สรุปว่ามันเป็นแผนไอ้เหี้ยวินเซอร์ตั้งแต่แรกเพื่อแยกไอ้ฮักออกมา? ตอนนี้ผมรู้สึกสงสารไอ้ฮักขึ้นมาตะหงิดๆ มึงมาเจอปีศาจของจริงแล้วล่ะฮักเอ๊ย!! หลักฐานก็คือไอ้เหตุการณ์เมื่อกี้เนี่ยแหละ อะไรจะรุนแรงขนาดนั้น! เทียบกับไอ้โซโล่แล้วแฟนผมดีกว่าจม!



“มึงขับรถ!”ไอ้วินเซอร์มันเปิดประตูออกมาจากห้องพักนั้นโยนกุญแจรถให้กับไอ้โซโล่แล้วเดินกลับเข้าห้องไปอีกรอบ เสร็จแล้วเหรอวะ? พ่นพิษใส่ไอ้ฮักมันแล้วใช่ไหม? แล้วกูจะไปอยากรู้ทำไมเนี่ย แต่ที่รู้ๆ ก็คือตอนนี้ผมมองหน้าไอ้ฮักไม่ติดโว้ยยยยย!!!



“เมียมึงเป็นไรวะ?”



“เข่าอ่อนเดินไม่ได้วะ”ผมมองไอ้ฮักที่ถูกไอ้วินเซอร์มันอุ้มออกมาจากห้องตาปริบๆ สงสารเพื่อนชิบหาย เมื่อก่อนเคยบ่นไอ้โซโล่ที่มันเอาจนผมเคล็ดไปทั้งตัวไม่เคยหมดแรงข้าวต้มจนเดินไม่ได้แบบนี้ มาเจอเคสของไอ้ฮักแล้วกูแทบจะดีใจน้ำตาไหล ดีจังเลยที่แฟนผมอ่อนโยนกว่า เห็นใจมากกว่า!



“ทำไมต้องไปโรงแรมด้วยวะ ไมไม่กลับบ้าน”ระหว่างที่ไอ้โซโล่มันขับรถออกไปได้นานพอสมควรผมก็ถามมันไปด้วยความสงสัยที่เก็บไว้ตั้งนาน ผมนั่งข้างหน้ากับไอ้โซโล่ ส่วนไอ้วินเซอร์เจ้าของรถนั่งอยู่ข้างหลังกับไอ้ฮักที่หลับไปเพราะเหนื่อย แล้วดูนั่นสิวะ!! หนุนตักนอนอีกต่างหาก!!



“เปลี่ยนบรรยากาศบ้างไงครับพริตตี้ โรงแรมเนี่ยเจ๋งมากเลยนะ หึๆ”ไอ้โซโล่หันมาตอบผมด้วยน้ำเสียงโคตรหื่น ผมเนี่ยเอียงตัวออกห่างมันทันที ไอ้นี่ชิบหายแล้วกู!! สงสัยมันจะทวงของตอบแทนสร้อยเกียร์แน่ๆ!!



“ขับรถดีๆ หน่อยสิวะไอ้โซ เดี๋ยวเมียกูก็ตื่นหรอกไอ้นี่นิ”



“...”ในเมื่อเราอาศัยรถของพวกเขามาก็ต้องทำตามคำสั่งแบบไม่ค่อยจะเต็มใจสักเท่าไร โด่! ไอ้วินเซอร์ คำก็เมีย สองคำก็เมีย เหอะ! ไหนบอกว่าไม่ได้คบกันอย่างไงล่ะ แหม! ข้ามขั้นเป็นเมียเลยนะโว้ย หมั่นไส้วะ!!



แล้วเราก็มาถึงโรงแรมที่มีป้ายขนาดใหญ่ว่า ‘เลิฟโฮเต็ล’!!! ผมเนี่ยตาแทบจะถลนออกจากเบ้าตา มึงพากูเข้าโรงแรมม่านรูด 5 ดาวเลยเหรอ!? เมื่อก่อนผมได้แต่มองๆ มันไม่กล้าเข้าเพราะราคาห้องเนี่ยแหละ ไม่อยากเปลืองเงินกับสาวๆ ที่คว้ามาเท่าไรน่ะครับ โรงแรมธรรมดาก็พอแล้ว!



พอพวกเราลงรถมาเท่านั้นแหละ ชายที่แต่งตัวซะเนียบวิ่งหน้าตั้งมาบริการอย่างนอบน้อมเลยครับ ไอ้วินเซอร์มันก็จัดการเรื่องเช็คอิน และผมก็ได้รู้ว่าคนที่มาบริการเรานั้นเป็นผู้จัดการโรงแรมนี้ ระดับผู้จัดการเลยนะเฮ้ย!! ผมกระพริบตาปริบๆ มองไอ้โซโล่และไอ้วินเซอร์เลือกห้องจากภาพจอทีวีหน้าเคาน์เตอร์ ป๊าดดดด!!! แต่ละห้องสวยไม่แพ้กันเลยวะ! ราคาคงจะแพงหูฉีก!! 



“เอาห้องไหนดีพรีสต์ มึงชอบห้องไหนวะ?”ไอ้โซโล่มันหันมาถามผมแบบหน้าด้านๆ เวรล่ะมึง! มาถามกูหาหอกอะไรวะ ให้กูเลือกห้องที่จะโดนมึงจัดการงั้นเหรอ!? ให้ตายเถอะ เรื่องแบบนี้กูหน้าบางนะโว้ย!! ไอ้โซโล่มันหัวเราะหึๆ ในลำคอแล้วชี้เลือกห้องมืดๆ ที่มีเตียงโล่งตกแต่งเล็กๆ น้อยแต่ที่เด่นที่สุดก็คือสระน้ำขนาดย่อมเนี่ยแหละ!!



ส่วนไอ้วินเซอร์ไม่ได้เลือกครับ เพราะโรงแรมเนี่ยเป็นโรงแรมที่มันมีหุ้นส่วนอยู่ และที่สำคัญมันมีห้องแบบส่วนตัวของมันด้วย ป๊าดดดด!! บ้ากามไม่บ้ากามก็ขนาดนี้ห้องของตัวเองในเลิฟโฮเต็ลวะ!! ไม่นานพนักงานก็เดินมาเชิญพวกผมไปที่ห้องที่เลือกไว้ ไอ้โซโล่มันแบกกระเป๋าแล้วโอบไหล่ของผมเดินตามพนักงานไป ดูเหมือนมันจะอารมณ์ดีนะครับ แหงล่ะ เวลาที่ผู้ชายเราได้รับชัยชนะมาอารมณ์มันก็จะคึกยิ่งกว่าเดิมครับ คืนนี้กูจะเป็นโจ๊กแบบไอ้ฮักไหมเนี่ย คิดแล้วหวั่นใจ!



พนักงานโรงแรมยื่นคีย์การ์ดให้กับไอ้โซโล่แล้วก็ก้มศีรษะให้เล็กน้อยก่อนจะเดินกลับไป เหลือแต่ผมกับไอ้โซโล่หื่นที่มือเปลี่ยนจากไหล่มาเป็นเอวอย่างเนียน ส่วนไอ้วินเซอร์มันก็อุ้มไอ้ฮักขึ้นลิฟต์แยกตัวออกไปได้สักพักแล้วล่ะครับ ไอ้โซโล่มันใช้คีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไป พอเข้าไปในห้องอากาศมันอุ่นๆ ครับไม่หนาวนิดๆ แบบข้างนอก แสงไฟสีเหลืองทองนวลไม่สว่างจ้า ให้บรรยากาศชวนเคลิ้มสุดๆ ไอ้โซโล่มันเปิดประตูแล้วโยนกระเป๋าของมันไปไว้ที่บนโต๊ะเตี้ยๆ กลางหมู่โซฟาเล็กๆ ตรงมุมห้อง แล้วมันก็เริ่มถอนเสื้อฟุตบอล กางเกงอย่างรวดเร็ว ผมยืนมองมันอย่างตกใจ มึงจะรีบอะไรขนาดนั้นวะ!?



“เหนียวตัว อยากอาบน้ำ”มันบ่นๆ แล้วเดินไปที่สระน้ำด้วยสภาพเปลือยล่อนจ้อน ผมเนี่ยถอนหายใจเฮือกแล้วตามเก็บสิ่งส่วนของไอ้โซโล่ที่ถอดทิ้งไว้ พอเดินมาที่สระน้ำไอ้โซโล่ก็ลงไปแช่เป็นที่เรียบร้อย สระน้ำโรยกลีบดอกไม้ด้วยวะ แถมยังมีเทียนหอมจุด มีไวน์พร้อมแก้วอีกต่างหาก โรงแรมนี้มันครบครันจริงๆ!



“พรีสต์~ มาอาบน้ำด้วยกัน”เอาล่ะครับ ไอ้วาจาปานน้ำผึ้งเดือนห้าของไอ้โซโล่ออกมาแล้ว! เชอะ พอจะเอากูทีไรทำเป็นพูดเสียงอ่อนเสียงหวานหลอกล่อกู! ไอ้โซโล่มันกวักมือเรียกผมหย่อยๆ ผมถอนหายใจ เอาวะ อาบก็อาบยังไม่ได้อาบน้ำเหนียวตัวเหมือนกันวะ ผมดึงเนคไทแล้วแกะชุดนักศึกษาออก ถามว่าไม่อายงั้นเหรอ? ผมก็จะตอบแบบจริงใจว่า หึ! ไม่อาย!! ก็แล้วไงล่ะ ผมกับมันก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน แก้ผ้าต่อหน้ามันผมไม่ได้อายสักนิด นิสัยผมมันด้านแล้วล่ะ ไอ้โซโล่เป็นผู้หญิงก็ว่าอย่าง!



ผมถอดเสื้อเรียบร้อยแล้วเดินไปหาหนังยางมัดผมที่ยาวๆ นี้ไว้ เฮ้อ~ เดี๋ยวขอพี่เฮอร์มิตตัดผมให้ดีกว่า นี่มันจะยาวเกินไปแล้ว ผมรวบผมไว้เรียบร้อยแล้วถอดกางเกงพับเก็บไว้เรียบร้อยข้างๆ กระเป๋าของไอ้โซโล่แล้วเดินมานั่งมองไอ้โซโล่ที่เริ่มใช้สบู่ลูบตัวไปมา เชี่ยนี่มันเอาสบู่มาจากบ้านนี่หว่า!! มึงเตรียมมันมาเลยเหรอไอ้คุณชาย!!! โห นี่วางแผนอึ๊บกูล่วงหน้าเลยนี่หว่า ผมมองมันไม่รู้จะพูดอะไรดี โคตรเตรียมพร้อมสมกับเป็นไอ้คุณชาย!!



สระน้ำลึกแค่ระดับเข่าครับแล้วสระก็กว้างพอสำหรับคนตัวใหญ่ๆ ตั้งสามสี่คนเพราะฉะนั้นผมกับไอ้โซโล่ก็นั่งเหยียดขาได้อย่างสบายๆ พอผมกำลังจะก้าวลงไปในอ่างไอ้โซโล่มันก็ถลาวูบมาหาผมทันที แล้วมันก็ยื่นขวดแชมพูมาให้กับผมพร้อมกับเอ่ยขอร้องด้วยใบหน้าที่ผมอยากจะตบมันให้กลิ้ง มึงจะหล่อไปไหน!? เฮ้อ!! ใจของผมเต้นตึกๆ ขึ้นมานิดหน่อย ผมรับขวดแชมพูมาแล้วนั่งลงบนขอบสระหยอดขาลงน้ำไอ้โซโล่มันก็นั่งลงตรงหว่างขาหันหลังให้กับผม มันยื่นสายฝักบัวมาให้ผมก็ฉีกใส่หัวมันแล้วบีบแชมพูในฝ่ามือขยี้ลงไปบนหัวของมัน เป็นครั้งแรกน่ะเนี่ยที่ได้สระผมให้ไอ้โซโล่น่ะ ผมรู้สึกดีใจนิดๆ



ขยี้เกาหัวให้มันเบาๆ จนไอ้โซโล่มีฟองเต็มหัว มันผิงผมแล้วหลับตาเหมือนจะนอน นี่ผมสระผมได้ดีมากสินะ ถ้าเปิดร้านชาลอนท่าจะรุ่ง! ฮิๆ ผมยิ้มไปสระผมให้กับไอ้โซโล่ไป ไอ้โซโล่มันลืมตาขึ้นเงยหน้ามองผม



“ยิ้มอะไร?”



“เปล่า แค่มีความสุขเฉยๆ”



“...หึ มึงมีแต่กูไม่มีวะ”ไอ้โซโล่มันมองผมนิ่งๆ แล้วเอ่ยขึ้นมาทำให้ผมหยุดมือที่สระผมให้มัน มึงพูดแบบนี้มันหมายฟาย เอ๊ย หมายความว่าไงวะ? มันอยู่กับกูแล้วไม่มีความสุขงั้นเหรอ!? ไอ้โซโล่มันก็ไม่พูดอะไรครับ ไอ้ฟายนี่มาพูดให้กูคิดแล้วก็จากไปไม่อธิบายอะไรใดๆ



“ก็มึงไม่เคยบอกรักกูเลย”



อัยย๊ะ!!!!!



ผมมือสั่นเล็กน้อย กูไม่เคยบอกเลยเหรอวะ ไม่จริง! กูว่าเคยอยู่นะมึง มึงมั่วแหละไอ้โซโล่ ผมพยายามครุ่นคิดอย่างหนัก ไม่จริงน่า ผมก็เคยบอกใช่ไหม? ไม่เคยงั้นเหรอ? จะเอาอะไรกับคำพูดวะ การกระทำของกูก็โจ่งแจ้งสุดๆ แล้วยังจะให้พูดอีกหรือไง ไม่เอา!! กูอาย!!! ผมหยิบฝักบัวมาแล้วบอกไอ้โซโล่เบาๆ



“หลับตา”



พอมันหลับตาผมก็ฉีกน้ำล้างแชมพูออกจากหัวของไอ้โซโล่จนสะอาดแล้วไอ้โซโล่มันก็เสยผมที่ปรกหน้าขึ้น สะบัดผมไปมาจนหมาด ไอ้บ้านี่คิดว่าตัวเองเป็นหมาหรือไง น้ำมันกระเซ็นถูกคนอื่นด้วยนะโว้ย ไอ้โซโล่มันลุกขึ้นไปเดินอีกฝั่ง ผมก็ได้ฤกษ์ลงสระสักที ผมนั่งกวักน้ำลูบให้ตัวเปียกแล้วมองหาสบู่มาซักฟอกตัวเหลือบไปมองเห็นไอ้โซโล่มันก็หยิบสบู่เหลวของมันไว้ในมือ ผมยื่นมือขอสบู่จากมันไอ้บ้านั้นก็เชิดหน้าหนี



“เฮ้ย สบู่โว้ยไอ้โซโล่”



“รู้แล้วน่า กูจะให้สบู่มึงก็ได้แต่มีข้อแม้ว่ากูจะเป็นคนลูบเอง ตอบแทนที่สระผมให้”



แน่ใจว่ามึงตอบแทน ไม่ใช่ฉวยโอกาสน่ะ!!



ผมถอนหายใจหมดกับไอ้หื่นนี้ สู้มันได้ซะทีไหนล่ะ วางแผนเสร็จสรรพ! ตามมันไม่ทันจริงๆ วะ ไอ้โซโล่มันลุกขึ้นแล้วกระดิกนิ้วเรียกผมให้ลุกขึ้นเหมือนกัน ผมจำใจลุกขึ้นยืนแล้วไอ้โซโล่มันก็บีบสบู่เหลวไว้ในมือ จากนั้นก็ลูบไล้ตามร่างของผมอย่างเบามือ ผมยืนอยู่เฉยๆ ปล่อยให้ไอ้โซโล่มันลูบสบู่ไปเรื่อยๆ มันรู้สึกดีเนอะตอนที่คนรักทำอะไรให้เนี่ย ผมยืนซึบซับความสุขที่ก่อขึ้นในใจ แล้วก็สะดุ้งตัวโหยงเมื่อไอ้โซโล่มันบีบก้นของผมเบาๆ ไอ้เชี่ยนี่เล่นอะไรกันวะ กูกำลังเคลิ้ม!



ไอ้โซโล่มันหัวเราะเบาๆ แล้วกดสบู่เพิ่มก้มลงลูบต่ำลง ชะเอ๊ย! ต่ำไปถึงจุดนั้นแล้ว ไอ้บ้านี่มันก็ลูบๆ หน้าท้องระเรื่อยไปท้องน้อยวนอยู่นาน ผมเนี่ยเม้มริมฝีปากรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา หัวใจเต้นรัวในอก มองไอ้โซโล่มันลูบไล้มือตามเรือนร่างของผม มือใหญ่นั้นกำลังสัมผัสจุดอ่อนไหวของผมแล้วมันก็ข้ามไปลูบไล้ต้นขา ผมเนี่ยกะพริบตาปริบๆ อารมณ์มันค้างวะ! ไม่ได้เสียดายแค่อารมณ์มันค้างเท่านั้น แล้วไอ้โซโล่มันก็เงยขึ้นมาหัวเราะหน่อย



“มันโด่แน่ะ”



มันโด่ตั้งแต่กูได้ดูหนังสดแล้วโว้ย!!



ผมทำหน้าบูดนิดๆ ไอ้โซโล่มันก็ลุกขึ้นยืนจับฝักบัวฉีกเบาๆ ตามตัวของผมเพื่อไล่ฟองสบู่ออกจากตัว ผมก็ถูแขนถูลำตัวช่วยตัวเองหน่อยล่ะครับ ไอ้โซโล่มันยืนฉีกน้ำให้ผมสักพักมันก็หยุด ตอนนี้ผมรู้สึกสดชื่นขึ้นมากแล้วล่ะครับ ร่างกายที่เหนียวๆ ก็หอมสดใสขึ้นมา ผมสะดุ้งตัวโหยงเมื่อร่างกายเย็นๆ ถูกโอบกอดด้วยอุณหภูมิที่ร้อนจากด้านหลัง



“พรีสต์ ไม่บอกด้วยคำพูดก็ได้ แต่มึงช่วยบอกกูทางร่างกายทีว่ารักกูมากแค่ไหน ได้ไหม?”เสียงทุ้มต่ำก็เอ่ยกระซิบข้างหูสั่นเครือ มันชวนสยิวนิดๆ ผมกัดริมฝีปากล่างไว้เมื่อมือร้อนของอีกฝ่ายขยับลูบไล้ไปมาร่างกายของผม ริมฝีปากร้อนผ่าวนั้นก็สัมผัสแตะไหล่จูบพรมไปทั่ว ผมจับมือไอ้โซโล่ออกจากตัวแล้วหมุนไปเผชิญหน้าตรงๆ เงยหน้ามองมันแล้วยิ้ม



“อยากรู้ว่ากูรักมึงมากแค่ไหนใช่ไหมโซโล่?”



ผมเอ่ยถามมันแล้วเขย่งตัวสอดแขนโน้มลำคอของไอ้โซโล่ลงมาประกบริมฝีปากร้อนผ่าวเข้าหากัน ไอ้โซโล่มันดึงรั้นเอวของมันเข้าหาตัวกระชับกอดแนบชิดระหว่างกาย ริมฝีปากของเราบดเคล้ารุกเร้าไม่ยอมแพ้กัน ผมเผยอปากเพื่อให้ลิ้นร้อนสากเข้ามาสำรวจในโพรงปาก ลิ้นของไอ้โซโล่ก็ตวัดเกี่ยวพันหยอกเอิ้นเล่นไปมา ในห้องพักมีเพียงเสียงจูบของเราสองดังอยู่และมันก็ดำเนินไปอย่างเนิ่นนาน



มือของไอ้โซโล่ก็ลูบไล้แผ่นหลังของผมอย่างเบามือแล้วค่อยๆ มาจับท้ายทอยของผมไว้แล้วก้มบดริมฝีปากของผมอย่างหนักหน่วง เรายืนแลกลิ้นดูดดื่มความชุ่มช่ำของกันและกัน เสียงลมหายใจที่ผะแผ่วผสมเสียงจูบยังคงดำเนินไปอย่างไม่รู้จบ ไอ้โซโล่จูบผมเนิ่นนานแล้วมันก็ค่อยๆ ผละริมฝีปากอย่างอ้อยอิ่งแล้วกลับมาจูบซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่รู้เบื่อ มือของผมลูบไล้ไปตามกล้ามเนื้อแน่นของคนที่ออกกำลังกายประจำ ผมและไอ้โซโล่หยุดนิ่งมองตากัน



เขามากันว่าดวงตาคือหน้าต่างของหัวใจ ดวงตาดำเข้มของผู้ชายที่กำลังโอบกอดผมนั้นก็เหมือนกัน มันหวานเชื่อมและทอดมองผมด้วยสายตาที่บ่งบอกว่ารักผมมากมายแค่ไหน ห่วงหาและพิศวาสปะปนไปในดวงตานั้น ผมยิ้มนิดๆ แล้วยกตัวเองจูบริมฝีปากของอีกฝ่ายเบาๆ แล้วกอดอีกฝ่ายไว้แน่น ไอ้โซโล่ก็กอดตอบผมเบาๆ



“กูรักมึงมากนะโซโล่”



“กูก็รักมึงมาก มากขนาดมึงจะเป็นคนเดียวที่รับทั้งหมดของกูไป...”ไอ้โซโล่ค่อยๆ ผลัดผมออกจากตัวแล้วเอ่ยด้วยสีหน้าที่จริงจัง ผมสบตาที่ประกายสุกใสนั้นนิ่งราวกับต้องมนต์สะกด



“ร่างกายนี้...”มันจับมือของผมไว้ตรงหน้าของมัน



“หัวใจนี้...”เคลื่อนมือมาแตะที่อกด้านซ้ายของมัน



“แม้แต่ลมหายใจนี้ก็ยกให้มึงคนเดียว พรีสต์”





TBC.

เน่า...ไหม? ฮิๆ โซโล่~!!!!!!!! ตอนนี้ไม่รู้เป็นอะไร นั่งโวยกะไฟ
พิมพ์ไปพิมพ์มาไฟดับ เหอะๆ!! ต้องนั่งพิมพ์ใหม่หมด เซฟได้แค่ครึ่ง T T
โคตรๆ เลยอ่ะ ว่าจะแต่งทันถึง Nc แต่ก็ไม่ทันจนได้
แต่แค่นี้แหละ เวลามันจวนตัวมาก และก็กราบลาทั้งน้ำตา
ไปเข้าค่ายธรรมะ!!!(ไม่รู้ว่าจะโดนถลุงต่อมหื่นไปมากแค่ไหน)
กลับมาจะแต่ง Nc ได้ไหม? (ยิ่งเป็นคนเข้าโลกพระธรรมได้ง่ายๆ อยู่)
ขอลาอย่างเป็นทางการ ทิ้งทวนไว้ให้ค้างคิดถึงกันเล่นๆ 
เจอกันวันเสาร์นู้นเลย~!! ภาวนาให้คนแต่งอย่าไปซาบซึ้งต่อรสพระธรรมเถอะ!!

ปล.ขออภัยกับคำผิดค่ะ ไม่มีเวลาแก้จริงๆ! ต้องรีบไปเดี๋ยวตกรถไปค่าย
ปล.1 ขออนุญาตเปลี่ยนชื่อตอนด้วย

[Ai_Rong_Kun]

โอ้ว หนูพริตตี้คงจะช็อคกับหนังสดเหมือนคนอ่าน 

ไม่นะ ม่ายยยยยยยยยยยยย เอาท่านเทพคืนมา.... นังวินเซอร์แกจะเถื่อนเลือดสาดไปถึงไหนยะ

รักน้องปอย ขอให้มีดวงตาเห็นธรรมในเร็ววันจ้ะ 

[เฉาก๊วย]

คู่พรีสต์โซโล่หวานกันตลอดๆ ยังไม่เห็นฮอยฮักกับวินเซอร์หวานกันซักที ยกเว้นตอนพิเศษที่คนเขียนเคยเอามาลง

(วิ่งไปรอความหวานของคู่หลังที่เรื่องโน้น     )

ขอบคุณคนเขียนมากๆ ค่ะ ขอให้ปิติอิ่มสุขกับธรรมะนะคะ   

[golove2]

กรี๊ดมาก ๆ กับตอนนี้

 

[nemonoy]

โซโลหวานเนอะ >//< ส่วนคู่วินเซอร์ของเค้าแรงจิงๆ 555

[krit24]

ท่านเทพของเค้าน่าสงสารอ่ะ ตาวินอย่ารุนแรงมากนักสิ

[uknowvry]

ตกเป็นผู้ถ้ำมองไม่รู้ตัว...โอย...ทิชชู่ๆ

[tasskusr]

ตอนแรกนึกว่าวินกับโซโล่จะทะเลาะกันซะอีกอ่ะค่ะ แต่ที่ไหนได้ รวมหัวกันหลอกตาทุกคนหมดเลยอ่ะ ตอนนี้เนี่ยน่าสงสารฮอยฮักมากมายเลยอ่ะค่ะ วินก้อใจร้ายอ่ะ หลอกกันได้อ่ะ ดูดิเล่นเอาฮักของเราเหนื่อยจนสลบไปเลยมั้งเนี่ย ส่วนโซโล่ได้สร้อยมาแล้ว
แต่ว่าขอรางวัลตอบแทนครั้งนี้เนี่ย ดูท่า พรัสต์ของเราต้องเหนื่อยแบบฮักแน่เลยอ่ะ เพราะดูท่าว่าโซโล่จะเตรียมพร้อมมาเป้นอย่างดีเลยอ่ะ

[4559]

หวานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก