หัวข้อ: >>> คู่กัดที่รัก <<< [เปิดจองรวมเล่ม วันนี้-9เมษายน2558]

[LYNN]

พูดอะไรไม่ออกนอกจาก.. "ความสุขมันจุกอก" เอร๊ยยยยยยย~ >///<!!
คู่วินกับฮักนี่... ฟินาเล่ ตล้อดๆ ฮ่าๆ น่ารักมากๆ

นิยายเเนวพีเรียต...โอ๊ววววววว~ ข้าพเจ้าหลงงงงงง><!!!!

ขอบคุณสำหรับนิยายดีดีนะคะคุณปอย..
ต้องบอกว่าเพราะนิยายคุณปอยจริงๆที่ทำให้ผ่านโปรเจค..
ไม่ต้อง งง ค่ะ..
เพราะตอนนั้นเครียดมาก นึกไม่ออกเลยเบาสมองด้วยการเสพย์วาย...
และโซโล่ พรีสต์(คู่อื่นๆด้วย)ก็ทำใหห้ยิ้มได้เสมอ...
โปรเจคผ่านด้วยเกรด B+ ขอบคุณมากจริงๆค่ะคุณปอย.. TTwTT

 

[kungyung]

 
โอ้ยยยยยย น้องพรีสต์อย่างฮา

[kinjikung]

อ่านทันแว๊วรวดเดียววว อ่า หนุกอ่ะ
แต่ละคู่ฮายับบบบบบบบบ

[anchi]

ฮ่าาา  "ผัวพี่เด้อน้องๆ "

[fox]

:m20:โอ๊ยยยยยยยยยยย ขำจนปวดท้องไปหมดแย้วววววววววววววววว 555555555

[nbee]

อื้ง ทึ่ง แต่ไม่เสีย ว  กร๊ากกกก:jul3: ประกาศให้ชาวโลกรู้แบบนี้เลยเหรอพรีสต์

น้ำตาเล็ด

[Poseidon]

ก๊ากกก  ผัวพี่เด้อน้องงง

[namngern]

พรีสต์ได้ใจวะ!! 
ไม่ไหวแล้วอะ ผัวพี่เด้อน้อง ก๊ากก ฮ่าๆ
สุดใจขาดดิ้นจริงๆตอนนี้
ฮาน้ำหมากกระจาย ๕๕๕๕

ต๊ายย ตาวินเซอร์นี่เปิดตัวกันสุดๆ
อยากรู้เขาลงเอยกันอีท่าไหน(?) หุหุ
รออ่านจากเรื่องที่รักนะจ๊ะ

+เป็ด ให้กับความฮาและเกรียนขั้นเทพของหนูพรีสต์
ก๊ากกกกกก  ๕๕๕

[CYzlon]

สนุก โฮก ฮาก มากกกก
พรีสต์ฮาตลอดดด 5555+

[AdLy]

 

ย่องมาดู ว้า ยังไม่อัพ

[BeeRY]

ตลกพรีสต์อ๊า
ทำไปได้นะคนเรา แต่ก็น่ารักเสมอ
งานครั้งนี้จะเข้าฮอยฮักจริงหรือเปล่า เรา้ต้องตามดูกันต่อไป

[koikoi]

 

[นัชชี่~นะจิ]

วินเซอร์อาจจะได้ร้องเพลง "เมียพี่เด้อน้อง" ให้ข้าวโพดไหมเนี่ย 555

[yang]

 

[boylove_yj]

 

เพิ่งเข้ามาอ่าน สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ชอบๆๆ

[naiin]

ชอบเพลงผัวอ้ายเด้อน้อง อิอิ 

[heaven13]

อ่านไปขำไป อิอิ

[poypoy]

<<< Love's Situation >>>
<<< Third Situation >>>
<<< Wake Up >>>


< โซโล่ x พรีสต์ >



ร่างสูงลุกขึ้นจากการนอน เขาขยี้ตาเบาๆ บิดตัวไปมาก่อนจะก้มมองคนข้างๆ
ร่างบางนอนหลับตาพริ้มนิ่ง เขายิ้มที่มุมปากแล้วก้มตัวลงจุมพิตเบาๆ ที่ริมฝีปากอย่างรักใคร่
ก่อนจะลุกขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าออกไปออกกำลังกายตามกิจวัตรประจำวันของเขา


พรีตส์ค่อยๆ ลืมตาขึ้นเหลือบไปมองที่นอนข้างๆ มันว่างเปล่าเช่นเคย
เขาขมวดคิ้วแล้วลุกขึ้นมานั่งอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก มองไปรอบๆ ห้อง
แต่ก็ไม่พบใครสักคน แสดงว่าอีกฝ่ายออกไปออกกำลังตามปกติที่เคยทำแล้ว
พรีสต์ปิดปากหาวยกแขนชูขึ้นบิดตัวไปมาอย่างขี้เกียจแล้วเขาก็ล้มตัวนอนอีกครั้ง


ยังไม่เช้าเขาจะรีบตื่นไปทำไมกัน?


แล้วพรีสต์ก็ตัดสินใจหลับอีกครั้ง หลังจากพรีสต์หลับไปแล้ว
ประตูห้องที่ไม่ได้ปิดก็ถูกเปิดออก ร่างขาวปุกปุยก็เดินพาร่างอ้วนๆ
กระโดดขึ้นเตียงนอนแล้วนั่งหมอบมองเจ้านายอีกคนนอนหลับตาพริ้ม


เจ้าอาบังส่ายหางของมันไปมามองเจ้านายอย่างรอคอยมื้อเช้าของมัน
แต่นั่งรอแล้วรออีกก็ไม่มีวี่แววที่อีกฝ่ายจะขยับลุกไปเอาอาหารให้มันเลย
แมวอ้วนสีขาวสะอาดก็ลุกขึ้นเดินมาใช้เท้าหน้าเหยียบลงบนตัวของพรีสต์


เมี้ยว~


พรีสต์ปรือตาขึ้นมามองเห็นร่างขาวสะอาดของเจ้าอาบัง
ที่ชะโงกหน้าจ้องเขาอย่างงุนงง อะไรของมันวะแมวตัวนี้?
พรีสต์คว้าเจ้าแมวอ้วนตัวนุ่มมากอดเอาไว้แล้วหลับตานอนต่ออย่างขี้เซา


เมี้ยว!!


เจ้าอาบังร้องประท้วงแต่โดนอีกฝ่ายคว้ามากอดไว้แน่น
เจ้าแมวจะดิ้นต่อสู้เพียงไรก็ไม่อาจสู้อำนาจความขี้เซาของเจ้านายได้
มันซึ่งทำใจแล้วปล่อยให้อีกฝ่ายกอดมันไว้จนกระทั่งเสียงประตูเปิดออกอีกครั้ง


ร่างสูงเดินเข้ามาในสภาพที่มีเหงื่อโชก เขาใช้ผ้าซับเหงื่อแล้วมองไปที่เตียง
เห็นเจ้าแมวขาวตัวใหญ่มองเขาด้วยตาสีฟ้าใสของมันอย่างออดอ้อน
เขาเลิกคิ้วมองเจ้าแมวที่พยามจะดิ้นออกจากอ้อมกอดของร่างบางที่หลับไม่รู้เรื่อง


โซโล่ถอนเสื้อโยนเข้าตะกร้าไปอย่างแม่นยำแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ
ไม่สนใจเสียงประท้วงเรียกร้องความสนใจของเจ้าอาบังมันเลยสักนิด
เมื่อทำความสะอาดร่างกายเสร็จ ร่างสูงก็เดินออกมาด้วยสภาพกึ่งเปือย


เขามองคนรักที่นอนแบบคนขี้เซาแล้วส่ายหน้าไปมาก่อนจะเดินมา
ปล่อยเจ้าอาบังที่อีกฝ่ายกอดมันไว้แน่น เจ้าอาบังพอเป็นอิสระก็วิ่งหนีไปอย่างไม่คิดชีวิต
พรีสต์ขยับตัวลืมตาขึ้นมาเล็กน้อยก่อนจะพลิกตัวหนีไปนอนต่อ


"เจ็ดโมงแล้วนะพรีสต์ ไม่ไปทำงานหรือไง?"


"อือ...อือ..."อีกฝ่ายส่งเสียงงึมงำไม่รู้เรื่องตอบกลับ


"พรีสต์"


"อือ"


"พรีสต์ครับ ตื่นได้แล้วครับ หรือจะให้ลักหลับก่อนถึงจะตื่น?"เสียงกระซิบข้างหูทำ
เอาคนขี้เซาสะดุ้งลืมตาตื่นขึ้นมา ร่างบางดีดตัวขึ้นมานั่งแล้วโบกมือฟาดใส่คนที่ยิ้มรับ


"อรุณสวัสดิ์"


"เออ รุณหวัด"พรีสต์เอ่ยตอบกลับหน้าบึ้งเล็กน้อย แล้วดวงตาสีน้ำตาลใสก็กำลังจะ
ค่อยๆ ปิดลงเนื่องจากเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เล่นเอาเกือบจะสว่างแล้ว ไม่ใช่อะไรหรอก
ทำงานน่ะ!! อย่าคิดลึกกันเซ่!


"พรีสต์"


"..."พรีสต์ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งแล้วเห็นใบหน้าหล่อขยับเข้ามาใกล้ เขาเม้มริมฝีปาก
แล้วกำลังปิดปากเผยอรับจูบยามเช้าแต่ก็ต้องชะงักเมื่ออีกฝ่ายใช้หน้าผากชนหน้าผากของเขา


"ตื่นหรือยังวะ จะไปทำงานสายนะ"


"...” เหี้ย! กูอุตส่าห์ตั้งท่ารับเต็มที่ เขกหาป๊ามึงเหรอ!!? ไม่โรแมนติกเอาซะเลยวะ!!
พรีสต์เขกหัวของอีกฝ่ายตอบแล้วลุกขึ้นไปอาบน้ำ โซโล่ลูบหัวของตัวเองแล้วมองตามไป


หัวแม่งแข็งชิบ!


“โซโล่!”


“อะไร?”เขาตอบรับเสียงเรียกขานของคุณภรรยาที่ดังขึ้นจากห้องน้ำ


“เอาผ้าเช็ดตัวให้หน่อย ลืม!”


โซโล่ลุกขึ้นไปหยิบผ้าเช็ดตัวในลิ้นชักแล้วเดินไปยื่นให้
เขาเปิดประตูห้องน้ำเข้าไป อีกฝ่ายเอี่ยวตัวมาส่งยิ้มให้


“วางไว้ตรงราวนั้นแหละ ขอบใจ”


“...”


ทำแบบนั้น เท่ากับเชิญชวนนะครับคุณเมียยยยยย!!!


โซโล่ยืนนิ่ง ผงผ้าอะไรกูไม่สนล่ะ! ตอนนี้กูคิดถึงแต่ความสนุกหรรษา!!
พี่น้อง โปรดเข้าใจไอ้กระผมผู้เป็นชายชาตรีที่เพิ่งออกกำลังกายปลดปล่อย
อารมณ์มาเต็มเปี่ยมแต่มาเจอเมียใต้ฝักบัวพร้อมกับรอยยิ้มแบบนี้มัน...


ถ้าไม่เกิดอะไรขึ้นมันก็ไม่ใช่ไอ้โซโล่คนนี้แล้วล่ะ!!!


ชาร์จพลังหื่นแล้วเดินหน้าเต็มพิกัด!!!


“เฮ้ย!! อะไรวะ!?”พรีสต์โวยวายขึ้นเมื่อจู่ๆ ก็ถูกสวมกอดระหว่างลูบสบู่ถูร่างกายอยู่
มือใหญ่ลูบไล้ผิวกายที่ลื่นไปด้วยสบู่แล้วขบติ่งหูเบาๆ มือลูบต่ำลงไปถึงจุดอ่อนไหว


“ไอ้โซโล่...อ๊ะ”


“พรีสต์...”


“ปล่อย...กู เดี๋ยวไปทำงานไม่ทัน...อ๊ะ”พยายามจะต่อต้านอีกฝ่ายที่รุกเล้าเข้ามา
พยายามพูดอย่างลำบากลำบนเพราะความรู้สึกมันตื่นตัวขึ้นมา เสียงร้องครางลอดจากปากเบาๆ


“...”พรีสต์หันไปมองคนรักแล้วเผยอปากรับจุมพิตที่ก้มลงมาบดเบียดเคล้าไปเบาๆ
ดวงตาคมเหลือบมองประตูห้องน้ำที่เปิดอ้ากว้างไว้แล้วยิ้มที่มุมปาก
เขาผละริมฝีปากจากคนรักแล้วเดินมาที่ประตูห้องน้ำ พรีสต์มองตามอย่างงงๆ


“วันนี้ไม่ขอใจกว้างให้รู้หรอกว่าจะทำอะไร ขอความเป็นส่วนตัวบ้าง!”


ปัง!!!!!!!!!!!


“...” <<< คนอ่านค้างใช่ไหมล่ะ?










< บู๊ลิ้ม x สตางค์ >




“...อืม กี่โมงแล้ว?”ร่างเล็กเงยหน้าขึ้นจากหมอนเอ่ยถามเสียงงัวเงีย


“ยังไม่เช้าหรอกมั้ง?”ร่างสูงที่นอนข้างๆ ก็ขยับตัวมาทับร่างเล็กไว้
ตอบกลับด้วยเสียงงัวเงียไม่แพ้กัน เขาลูบร่างเล็กๆ นั้นเพลิน


“งั้นนอนต่อนะ”สตางค์ทิ้งศีรษะลงบนหมอนอีกครั้งแล้วหลับตาเข้าสู่นินทา


“อือ”บู๊ลิ้มทิ้งศีรษะลงบนตัวของคนรักแล้วกอดกระชับอีกฝ่ายนอนหลับไปพร้อมๆ กัน


เสียงนาฬิกาดังขึ้น มือใหญ่คว้าปิดเสียงอย่างรวดเร็วแล้วทิ้งตัวนอนลงตามเคย


เสียงนาฬิกาปลุกขึ้นอีกครั้งเมื่อเวลาผ่านไปเป็นชั่วโมง สตางค์งัวเงียตื่นขึ้นมา
เขาเกาศีรษะแล้วปิดเสียงนาฬิกาก่อนจะนอนฟุบซุกตัวเข้ามาร่างสูงที่ยังนอนนิ่ง


“เมื่อกี้นาฬิกาปลุกหรือเปล่า?”


“อื้อ”


“หาว~ เหลือเวลาอีกตั้งนาน นี่ตั้งเผื่อไว้แล้วนะ...เอ๊ะ?”
บู๊ลิ้มขยับตัวลุกขึ้นหยิบนาฬิกามาดูแล้วชะงักมองหน้าปัดนั้นอีกครั้ง
สตางค์เงยหน้ามองร่างสูงที่เบิกตากว้างอย่างตกใจ เขาขมวดคิ้ว


“เป็นไรวะ?”


“ปะ...แปดโมงครึ่งแล้ววะ”บู๊ลิ้มเอ่ยเสียงเบาแล้วหันนาฬิกามาให้สตางค์ดู
หนุ่มร่างเล็กมองหน้าปัดนาฬิกานั้นแล้วเบิกตากว้างเช่นเดียวกัน


“ตายโหงงงงง!!! อีกสามสิบนาทีได้เวลาทำงาน! ไปสายแหงๆ!!”


“วันนี้เวรใครเช็ดมาสายวะ?”


“เหี้ยแซมน่ะสิ!”


“กรรม!!! ซวยแล้ว รีบไปอาบน้ำกันเถอะ!!!”สตางค์รีบลุกขึ้นจะออกไปอาบน้ำ
แต่เขาก็โดนรั้งแขนเอาไว้เสียก่อน อะไรวะ คนกำลังรีบอยู่!!
บู๊ลิ้มยิ้มแฉ่งแล้วจูบปากคนกำลังงงอย่างรวดเร็ว


“จูบอรุณสวัสดิ์ไง”


“...”เจ้าบ้า!!! ไม่มีเวลาอยู่แล้วยังจะมาจูบอรุณสวัสดิ์อยู่ได้!!


“รีบอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวแม่งโดนสวดแน่ๆ เลยวะ!!”แล้วคู่รักจอมขี้เซาก็รีบพากัน
เข้าห้องน้ำอาบน้ำแต่งตัวกันอย่างรวดเร็ว พากันออกไปเต็มสปีดความเร็ว


แต่กระนั้นก็ยังไปสายอยู่ดี...


“มานั่งเข้าแถวรับฟังบทสวดซะดีๆ ไอ้เพื่อนรักทั้งสอง”แซมยิ้มแสยะให้ทั้งสองคนที่เดินมานั่ง
ด้วยใบหน้าเบื่อเซ็งหน่ายกับการสวดนี้เป็นที่สุด เขาเป็นคนเทศน์สอนสั่งน่ะเบื่อกว่าอีก!!


เมื่อไรพวกมึงจะมาทำงานตรงเวลาสักที!!!


“อ๊ะ หมดเวลาเช็คชื่อแล้วเหรอวะ?”เสียงถามดังมาจากข้างหลัง สตางค์หันไปมอง
เพื่อนร่วมชะตากรรมที่มาช้ายิ่งกว่าพวกเขาแล้วเลิกคิ้วอย่างงุนงง ไอ้คุณพรีสต์!!!
ได้ข่าวว่ามันมาเช้าตลอดแต่วันนี้ทำไมถึงมาสายโด่งแบบนี้กันวะ!? ขนาดไอ้แซมยังแปลกใจเลย!!


“โทษที รถเสียน่ะ”คนมาสายที่สุดเอ่ยแก้ตัวแล้วเหล่ตาไปมองด้านอื่น แก้มแดงระเรื่อผิดปกติ
คนอื่นๆ มองหนุ่มผมทองแล้วยิ้มออกมาอย่างรู้ทัน อืมมมมม!!! พอเดาได้ว่าทำไมถึงมาช้า!!!


“มานั่งฟังบทสวดซะดีๆ ไอ้คุณพรีสต์!”









< วินเซอร์ x ฮอยฮัก >



อะไร? คาดหวังอะไรไม่ทราบ!?


ไม่ต้องคาดหวังอะไรทั้งนั้นนั่นแหละ!!!


ตอนนี้อยู่คนเดียว นอนคนเดียว ตื่นมาไม่เจอใครหรอก!!


วินเซอร์ตื่นขึ้นมาด้วยอารมณ์เซ็งจิตอย่างแรง
ตั้งแต่เมื่อคืนเขากลับมาบ้านด้วยอาการสะลึมสะลือจากการอดหลับอดนอน
ทำงานโต้รุ่งเป็นเวลาสามวันติดโดยไม่ได้นอนเลย ทำให้เขานอนหลับปางตาย
และที่เซ็งสุดๆ ไม่อยากจะมานอนบ้านก็เพราะคนอยู่ด้วยไม่อยู่น่ะสิ!!


รายนั้นบินไปทำงานที่ต่างประเทศได้อาทิตย์หนึ่งแล้ว
เลยเหลือแต่เขานอนเปลี่ยวเปล่าเดียวดายคนคนเดียว เฮ้อ~
บ้านที่ไม่เคยคิดว่ามันใหญ่แต่ทำไม้ทำไมตอนนี้รู้สึกว่ามันใหญ่สุดๆ


...โคตะระเหงาเลยเฟ้ย!!!


เป็นคนรักที่ดีต้องไม่ทำลายความรุ่งโรจน์ของอีกฝ่าย
รู้น่า!! แต่นี่มันไปทำงานเมืองนอกบ่อยแถมเริ่มนานขึ้นเรื่อยๆ อีก


ฮักนะฮัก ยุ่งจนไม่มีเวลารับโทรศัพท์เลยหรือไง!!?


วินเซอร์ถอนหายใจ เขาก็ไม่ค่อยว่างจะมีเวลาโทรไปแต่ก็พยายามโทร
ปรากฏว่าอีกฝ่ายไม่เคยรับสายเขาเลย มองในแง่ดีคือยุ่งมากไม่มีเวลารับ
แต่มองในแง่ร้ายก็คือ... มีชู้!!! เบื่อตูแล้ว!!!? จะเลิกกันก็เลยหาข้ออ้างไปอยู่ไกลๆ!!?
ยิ่งคิดก็ยิ่งแย่ ความคิดกูติดลบทั้งนั้น!! เขาถอนหายใจแล้วขยับขึ้นลุกขึ้น


“หาอะไรกินดีวะ? หือ?”


“...”วินเซอร์หันไปมองข้างๆ ตัวเองแล้วเลิกคิ้วขึ้นสูง เขากระพริบตาปริบๆ
ขยี้ตาเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง เป็นภาพเดิมไม่เปลี่ยนแปลง เขามองคนที่นอนอยู่ข้างๆ นิ่ง


ไม่ใช่ภาพจินตนาการเอง?


งั้นก็ตัวจริงน่ะสิ!!


นอนกอดตุ๊กตาน้องแบร์แบบนี้มีอยู่คนเดียว!
น้องแบร์แม่งดีกว่ากูตรงไหนวะ!? ไมไม่กอดกู!!!
แม้แต่ตุ๊กตากูก็หึงได้ ไมล่ะ!? กูรักของกู!!! ชิ!


“ฮัก”วินเซอร์โน้มตัวลงหาคนที่ยังหลับ เขาเรียกอีกฝ่ายเบาๆ
ใช้จมูกคลอเคลียแก้มนุ่มนั้นแล้วขยับจูบหน้าผากมน


“หือ?”ฮอยฮักขยับตัวยุบยิบแล้วเงยหน้าขึ้นมามองคนที่เรียกเขา


“มาตอนไหน? ไม่เห็นรู้เรื่อง”


“นายนอนอยู่”ฮักตอบเสียงเบา เขายังไม่ลืมตาตื่นด้วยซ้ำแต่ก็
รับจุมพิตอรุณยามเช้าจากคนรักอย่างเต็มใจ ริมฝีปากเคล้าคลึงนุ่มนวล


“ทำไมไม่ปลุก?”วินเซอร์ขยับตัวข้ามมาคร่อมร่างของคนรักแล้วก้มจูบบดริมฝีปากลง
สอดมือยกท้ายทอยอีกฝ่ายขึ้นมารับจูบดูดดื่มไม่แคร์ว่าคำถามเมื่อกี้จะได้รับคำตอบหรือไม่
ริมฝีปากทั้งสองบดเคล้ากันอย่างดุดัน ความคิดถึงที่สะสมมาเป็นเวลานานทำให้จูบนั้นดูเร่งเร้า


“ปลุกแล้วแต่นายไม่ตื่น”


“โทรไปทำไมไม่รับ?”วินเซอร์ผละจากริมฝีปากแดงระเรื่ออย่างอ้อยอิ่งเขาจูบเม้มมุมปาก
ระเรื่อยปลายคางและซุกไซ้ซอกคอกลิ่นหอมอ่อนๆ มือแกะกระดุมชุดนอนบนร่างของฮอยฮัก
ริมฝีปากร้อนผ่าวจูบเม้มตามผิวกายขาวเนียน ฮอยฮักลืมตาขึ้นเหลือบมองมาที่ร่างหนา


“งานยุ่งมาก”


“ก็น่าจะโทรกลับมาบ้างนะ แล้วทำไมถึงกลับมาก่อนเวลาที่บอกไว้ล่ะ?”วินเซอร์เงยหน้ามองไป
ที่หน้าใบสวยที่มองเขาอยู่ ดวงตาสีดำโตนั้นมองสบมานิ่งแล้วค่อยๆ หลบไปแล้วเอ่ยนิ่งๆ


“ก็คิดถึงนายไม่ได้หรือไง?”


“...หึๆ ฮัก! อยู่คนเดียวเหงาจะตาย... คิดถึงนะครับฮัก”
วินเซอร์ยิ้มกว้างแล้วดึงคนรักที่แสนจะน่ารักขึ้นมากอดเอาไว้แน่น


น่ารักเกินไปแล้วนะ!!!


“ไม่หายคิดถึงฉันไม่ยอมปล่อยนายหรอกนะ”วินเซอร์กระซิบเสียงเบา
แล้วดันร่างในอ้อมกอดของเขานอนลงบนเตียงกว้าง เขายกยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์


“ดูท่าจะใช้เวลานานหน่อย เพราะฉันน่ะไม่มีทางหยุดคิดถึงนายได้หรอกนะ”


“ตามใจนาย มีแรงเท่าไรใส่มาให้หมดล่ะกัน”


“อย่ามาบ่นทีหลังล่ะกันนะครับที่ฮักของผม”วินเซอร์มองใบหน้าสวยที่พูดมาหน้าตาเฉย
แล้วมันใจเต้นถี่ขึ้นมา ยิ่งห่างหายไปตั้งอาทิตย์แบบนี้เขายิ่งเก็บกดไว้นานนะ อย่ามาบ่นทีหลังล่ะกัน
ฮอยฮักมองใบหน้าหล่อนั้นนิ่งแล้วเขาก็เอ่ยเสียงเรียบๆ เรียกรอยยิ้มจากคนตัวโตได้เป็นอย่างดี


“ฉันเคยบ่นนายด้วยเหรอดาร์ลิ้ง?”


ไม่เคย!!! เพราะอย่างนี้แหละ กูถึงได้รักเมียที่สุดในโลกกกกกก!!!!!!




<<< End >>>

เมื่อตอนเหล่าคุณสามีมานั่งเม้าท์มอยกัน ส่วนใหญ่มักจะบ่นคุณภรรยา
ไม่ยอมให้ทำแบบนู้นทำแบบนี้ ตรงนั้นไม่ได้ท่านั้นไม่ให้ ระบายกันใหญ่
มีแค่วินเซอร์ที่นั่งอมยิ้มเพราะเขาน่ะไม่เคยโดนบ่นสักคำไม่ว่าจะทำอะไร
อีกฝ่ายก็คล้อยตามไปทุกอย่าง เขาเรียกว่ามีเมียดีมีศรีแก่วงศ์ตระกูล(?)!!!!

[wolfram]

คนแรกกรี๊ดดดดด!!

ไปอ่านก่อนดีกว่า อิอิ >.<

 

ตรงเรื่องของโซโล่กับพรีสต์อ่ะ...ผ้าเช็ดผ้า>>>(น่าจะเป็น)ผ้าเช็ดตัว(ใช่ป่าว??)

มาต่อเรื่องหลักไวๆนะคะ

แล้วอย่าลืมเรื่องนู้นล่ะ!!

[ammer]

คู่สุดท้าย มาแรงจริงๆ

[cavalli]

 

[kms]

กรี๊ดดดดด น่าร๊ากมากกกกก ทุกคู่เลยค๊า 
แต่ชอบคู่ วินเซอร์-ฮอยฮักมากที่สุดเลยยยย
ฮักน่าร๊ากกกกกกกก 

[เฉาก๊วย]

กรี๊ดดดดดดดดดดด  ตอนพิเศษมีอาบังเป็นแขกรับเชิญด้วย ไม่ได้เห็นพรีสต์ฟัดอาบังมานานแล้ว โผล่มาทั้งทีแค่เอาไปนอนกอดซะงั้น 
โซโล่ยังชอบตื่นไปออกกำลังกายตอนเช้าเหมือนเคย สงสัยจะกลัวอ้วนมากกกกก 555+
แถมกลับมายังมาออกกำลังกายต่อกับพรีสต์ซะอีก ไม่สงสารเมียบ้างเล้ย ได้ข่าวว่าเมื่อคืนก็ต้องทำงานถึงเช้า แล้วจะเอาแรงที่ไหนมาทำงานทั้งวันล่ะเนี่ย

คู่สตางค์บู๊ลิ้มก็มาโชว์ความหวานแบบเบาๆ ขี้เซาทั้งคู่

ส่วนคู่สุดท้าย  เหอๆๆๆ ทำเป็นหวานกันแบบจัดเต็มทุกท่าทุกทางกันเชียวนะ
โถๆๆๆ วินเซอร์ทำมาเป็นคุย ก็ไม่ค่อยมีเวลาได้สวีตหวานแหววกับเมียซักเท่าไหร่นี่นะ พอได้ใช้เวลาด้วยกันทั้งทีมันก็ต้องทำคะแนนกันแบบไม่แคร์สื่อแบบนี้แหละ 

[zeen11]

อ่านตอนนี้แล้วชอบคู่สุดท้ายที่สุดอะ 555+

[Nus@nT@R@]

 :z3:กรี๊ดด คู่สุดท้ายไม่ไหวแล้วนะ แย่งซีนทุกคู่เลย 555555555555

[A_ay]

น้องฮักมาวิน

ปาดเพื่อนๆข้างบนลงหิ้งหมด

[PetitDragon]

อ่านตอนโซโล่พรีสต์ จบ ยังแอบคิดว่า เดี๋ยวคอยดูคู่สุดท้ายนะ วินเซอร์ฮอยฮักต้องหวานเว่อร์สุดยอดแน่ๆ อ่ะ 


และแล้วไรเตอร์ก็ไม่ทำให้ผิดหวัง 


 

[Poseidon]

คู่สุดท้าย เด่นจิงจิ๊งงง

[BeeRY]

ชอบทุกคู่เล้ยยยยย แอร๊ยย

[nemonoy]

นู๋ฮักสุดยอด ^^ 555+
แต่ก็ชอบนู๋พรีสต์ กะ โซโลนะค่ะ
รออ่านตอนหลักอยู่จ้า สู้ๆค่ะ