หัวข้อ: | สะใภ้เถื่อน ™|By Chocolate Love ~ ตอนพิเศษ P.145 นิรันดร์ (05/05/59)

[CarToonMiZa]

สู้สู้นะค๊าเป็นกำลังใจให้ค๊า
+1ให้กับความน่ารัก

[p_phai]

ไม่เป็นไร แต่คงคิดถึงแย่เลยอะ

[kenghan]

สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[เฉาก๊วย]

เคลียร์งานให้เรียบร้อยค่อยมาต่อเรื่องดีกว่าค่ะ ถ้ายังกลับมาแต่งต่อ คนอ่านก็ตามอ่านอยู่แล้วจ้า 

[golove2]

เป็นกำลังใจให้เรื่องสอบจ้า

ยังไงก็รออ่านอยู่แล้ว

 

[ao16]

  สู้ๆ เรื่องเรียนก็สำคัญ ต้องทุ่มเทให้เต็มที่ ปิดเทอมแล้วค่อยมาแต่งต่อก็ได้ รอได้เสมอ   

[tamekung]

เป็นกำลังใจให้ค่ะ 
จะรอนิยายต่อไปนะคะ ยังไงก็รอภัสดากับพี่ศิ   


โชคดีในการสอบนะคะ

[nightsza]

จ้า ตั้งใจอ่านหนังสือสอบน๊า สู้ๆ

[amito]

เข้าใจจ้า ยังไงการเรียนก้อสำคัญที่สุด สะดวกเมื่อไหร่ค่อยมาเขียนต่อนะคะ

[Forever_Love]

เรื่องเรียนเป็นเรื่องสำคัญ เพราะนั่นคือการปูทางอนาคตของเรา
พยายามเข้านะคะ +1 เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[sam3sam]

เพื่ออนาคต สู้ๆนะจ๊ะ

[111223]

แค่เราเห็นชื่อเรื่องเราก็รีบเข้ามาอ่านด้วยความเร็วแสง (เวอร์)
ชอบนายเอกเรื่องนี้มากๆ แก่นเซียวได้ใจสุดๆ นี้ซิแบบนี้เคะในอุดมคติ
แบบไม่ยอมใครง่ายๆ ถึงไหนถึงกัน >-< น่ารักที่สู๊ด
พระเอกสู้ๆดูท่าทางว่างานนี้จะหนัก ทำไงได้จะจีบนายเอกที่สุดแก่นเซียวเปรี้ยงซ่าทั้งที
ก็ต้องมีความอดทนกันหน่อย ฮ่าๆ แต่สุดๆจริงๆนายเอกนี้ให้เบอร์เพื่อนไปซะงัน
แต่พระเอกก็ใช่ย่อย มีการบอกว่าโทรมาหาว่าทีเมีย อีกตั้งหาก ฮุฮุ
เป็นคู่ที่สมน้ำสมเนื้อซะจริงๆ
 

[nemesis]

สู้ๆ

[chindo]

พยายามเข้านะครับ เรื่องเรียนย่อมมาก่อน เป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ๆๆ

[yayee2]

เพิ่งได้เข้ามาอ่านแจ้งข่าว(ใช่รึเปล่า)จากลูกสาววันนี้
เลยมาส่งกำลังใจแบบเกิน100ไปช่วยเรื่องสอบ เต็มที่จ้ะ สู้ๆ
ขอให้ได้คะแนนดีๆ เกรดสวยทุกวิชาจ้ะ
เรื่องนิยายของหนู ไม่มีใครลืมแน่ๆ ไม่ต้องห่วงนะจ๊ะ

[som]

เอาเรื่องสำคัญก่อนดีที่สุดครับ  เห็นด้วยอย่างยิ่ง

[PEENAT1972]

เพิ่งจะตามกลิ่น คุณนายใหญ่เข้ามา และอ่านจนทันแล้วนะคะ

เอาละค่ะ ทำเรื่องสอบให้เต็มที่ แล้วค่อยมาต่อ คนอ่านรอได้เสมอค่ะ +1 เป็นกำลังใจนะคะ

[boylove_yj]

บทที่ 13

.
.
.


Ferrari Enzo ราคา 650000$ คิดเป็นเงินไทยก็ประมาณยี่สิบล้านกว่าบาทแต่เมื่อรวมอุปกรณ์ที่เสริมเติมแต่งเข้ามามันก็เกือบจะถึงยี่สิบห้าล้านไปเหมือนกัน กำลังโลดแล่นอยู่บนถนนสายหลักของกรุงเทพมหานคร ผู้คนจำนวนไม่น้อยให้ความสนใจกับรูปทรงอันโฉบเฉี่ยวของมัน “อินทรีแดง” นี่คือชื่อเล่นของมัน ศิขรินทร์คือคนคิดชื่อนี้ขึ้นมาด้วยความภาคภูมิใจนักหนา ราคาแพงมหาศาลไม่ได้ทำให้นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงสะเทือนแต่อย่างใด ชายหนุ่มชื่นชอบและคลั่งความสวยงามของรถสปอร์ตมาเนิ่นนานแล้ว จึงไม่แปลกที่ศิขรินทร์ อินทราทิพย์คนนี้จะเปลี่ยนรถขับแบบไม่ซ้ำคันทุกวัน   คิดไปคิดมาก็อดที่จะภูมิใจไม่ได้ที่ตนเองเป็นหนึ่งใน 399 คนที่ได้ครอบครอง Formula one อันดับหนึ่งอย่าง  Ferrari Enzo


ความเร็ว คือตัวตนด้านหนึ่งของศิขรินทร์ ยามใดก็ตามที่ได้เหยียบคันเร่งให้เข็มไมล์มันพุ่งขึ้นเรื่อยๆ ยามนั้นความรู้สึกเหมือนรถวิ่งบนเมฆ แต่ชายหนุ่มมักจะนำรถไปขับอุ่นเครื่องโชว์พลังที่สนามแข่งใน จังหวัดชลบุรีเสียมากกว่า ไม่บ่อยนักจะที่จะเอาฟอมูล่าวันลูกรักอย่าง อินทรีแดงออกมาขับไปทำงานอย่างนี้ เพราะฟอมูล่าวันถูกออกแบบมาเพื่อขับในสนามและถนนที่เปิดโล่ง เหยียบคันเร่งได้อย่างไม่ต้องนึกหวั่นว่าจะไปชนใครหรือมีใครมาชน แต่สภาพการจราจรของประเทศไทยมันไม่เอื้ออำนวยต่อการขับเสียเท่าไรเพราะถ้าหากรถติดไฟแดงนานๆ แล้วเครื่องยนตายังทำงานของมันไปเรื่อยๆ สมรรถภาพของมันอาจจะเสื่อมและพังในที่สุด มันคงไม่คุ้มเท่าไรนักที่จะเอาเฟอรารี่คันละยี่สิบกว่าล้านมาพังกลางไฟแดง  คงเป็นข่าวหน้าหนึ่งไปประมาณวันสองวัน




นักธุรกิจรุ่นใหม่ไฟแรงจบนอกจะฟัง ‘โลโซ’ มันจะผิดไหม  เรื่องแนวเพลงของศิขรินทร์นั้นค่อนข้างที่อิสระไม่จำกัดในแนวใดแนวหนึ่ง  เพลงไหนเพราะก็ฟังได้ทุกแนวเพลง ถ้าชอบมากๆขึ้นมาหน่อยก็ก็ซื้อสะสมเอาไว้ แต่ส่วนมากเขาจะฟังเพลงสากลเสียมากกว่า แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอันใด ซมซาน ก็เพลงในดวงใจของศิขรินทร์อยู่ดี
 

เกิดมาไม่เคยเจอใครเหมือน....เธอ หลับฝันละเมอภาพเธอคอยหลอนทุกคืน
หลับลงคราใดอยากนอนไม่ยอมตื่น ก็ทุกค่ำคืนเจอเธอที่ปลายฟ้าไกล

ก็ได้แต่เพ้อแต่ฝันลมๆ ก็หลงชื่นชมโดยเธอไม่รู้ตัว
เจอเธอทีไรจิตใจเต้นรัว ฉันกลัวๆ กลัวเธอไม่สนใจ

อยากเดินเข้าไปบอกว่ารักเธอ ..........เวลาที่เจอที่เธอส่งยิ้มมา
เหมือนดั่งโลกนี้สดใสขึ้นทันตา ในช่วงเวลาที่ต้องการใคร ....เข้าใจซักคน


หากเธอมีใจก็บอกกันซักหน่อย อย่าให้ฉันคอย คอยเธออย่างนี้เลย
ให้คอยนานๆ มันซมซานรู้ไหมเอ่ย ยิ่งเธอทำเฉย ฉันเองจะบ้าตาย

อยากเดินเข้าไปบอกว่ารักเธอ เวลาที่เจอที่เธอส่งยิ้มมา
เหมือนดั่งโลกนี้สดใสขึ้นมาทันตา ในช่วงเวลาที่ต้องการใคร
เข้าใจซักคน..........


“ฮ่าๆ เพลงอะไรว่ะ ยิ่งฟังยิ่งเพราะ”    ร่างสูงเร่งโยกตัวไปมาอย่างสบายอารมณ์และร้องคลอเบาๆตามเพลงไปด้วย ใบหน้าคมหล่อยิ้มแย้มอย่างสุขใจเมื่อยามได้คิดถึงดวงหน้าสวยของ “หวานใจ”  อย่างภัสดา พิชัยภักดีนั่นเอง  ตั้งแต่แยกกันเมื่อตอนสาย รอยยิ้มก็ยังไม่จางหายไปจากใบหน้าของศิขรินทร์เลยซักที จนชายหนุ่มยังอดที่จะแปลกใจไม่ได้ว่า เมื่อไรจะหุบยิ้มซักที แต่เมื่อห้วงความคิดถึงมันล่องลอยไปหาดวงหน้าสวยหวานที่งอง้ำงอเป็นจวักยามที่โดนขัดใจ เนื้อแบบบางที่เพียงแตะไม่เบาๆก็ขึ้นรอยเจือสีแดงเข้มขึ้นมาอย่างง่ายๆ แก้มนวลเจ้าเอยที่ได้สูดหอมดอมดมอย่างนับไม่ถ้วน แค่นี้ก็เรียกรอยยิ้มให้ปรากฏขึ้นมาได้ง่ายๆ


Ferrari Enzo  ตีวงเข้าไปจอดยังที่จอดรถของผู้บริหารชั้นสูง ประตูแบบปีกนกเรียกสายตาของพนักงานทุกระดับในมาสนใจได้ไม่ยาก ความเข้มและเท่ห์ของศิขรินทร์มันช่างเข้ากับตัวรถยนต์ได้เป็นอย่างดี  บุคลิกที่นิ่ง สุขุม แลดูยามใดก็ชวนให้หลงเมื่อนั้น จึงไม่แปลกที่จะเห็นนางแบบ นางเอก นักข่าว นักสังคม คุณหนูไฮโซ วิ่งลอกเข้าออกตึก  อินทราทิพย์กรุ๊ปเป็นว่าเล่น เพราะผู้บริหารสูงสุดหลุ่มหล่อไฟแรงคนนี้นี่เอง ความโสด ความหนุ่มของผีเสื้อหนุ่มตนนี้ ยั่วยวนดอกไม้กลางคืนที่รักสนุกเพียงชั่วข้ามคืนได้เป็นอย่างดี

“สวัสดีค่ะท่าน วันนี้ตอนสิบนาฬิกาท่านนี้นัดเซ็นสัญญาซื้ออุกรณ์ก่อสร้างกับคุณคริส  สิบสามนาฬิกาคุณจักรขอพบคุยลายระเอียดเรื่องตกแต่งภาย สิบ...........”

“คุณเลขาครับ ขอผมนั่งเก้าอี้ก่อนได้ไหมครับ”  น้ำเสียงทุ่มเข้มเอ่ยเหย้าเลขาส่วนตัว

ทันทีที่ก้าวเท้าเข้ามาในห้องยังไม่ถึง สิบวินาทีคุณเลขาก็ทำหน้าที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยการเดินตามเข้ามาและพูดรัวเร็ว ชนิดที่ว่าตั้งตัวยังไม่ติดเลยด้วยซ้ำ  สมแล้วที่เป็นคนของคุณแม่ เก่งไปหมดทุกด้าน ไม่เว้นแม้กระทั่งเรื่องไล่ผู้หญิงให้หลุดวงโคจร ยอมรับเขาเลยจริงๆ

“เชิญนั่งค่ะท่าน”     เลขาสาวใหญ่เผยมือให้ศิขรินทร์นั่ง

“ขอบคุณมาก...............”   เริ่มไม่แน่ใจแล้วซิว่าตกลงแล้วคนไหนนาย คนไหนลูกน้องกันแน่ แต่ก็ช่างเถอะ เรื่องแค่นี้ศิขรินทร์ไม่ถือ เพราะคุณช่อก็ทำงานกับเขามาได้หลายปีแล้ว เรื่องคุยเล่นคุยหัวจึงไม่เป็นอะไรมากนัก  คุณช่อคือเลขาที่แม่ส่งมาให้ช่วยทำงาน ด้วยความที่คุณช่ออายุมากกว่าเขา จึงบ้างที่บ้างครั้งเลขาจะเอ่ยวาจาดุกล่าวแก่เจ้านายเมื่อทำตัวออกนอกลู่นอกทาง เข้าบริษัทสายและเอาแต่เที่ยวผู้หญิง   แต่ปัจจุบันศิขรินทร์เลิกพฤติกรรมอย่างนั้นไปเนิ่นนานแล้ว แต่ก็มีควงเล่นๆ สร้างสีสันให้ชีวิตบ้างเหมือนกัน

“เอาล่ะดิฉันจะเริ่มเล่ากำหนดการได้หรือยังค่ะ” 

“เอาเลยครับ คราวนี้คุณช่อจะพูดยาวเป็นสามหน้ากระดาษผมก็ไม่ขัดแล้ว”   

และแล้วกำหนดการต่างๆก็ถูกถ่ายทอดออกมอย่างไม่ขาดตกบกพร่องโดยคุณช่อ  ร่างสูงนั่งนิ่งฟังอย่างสงบเสงี่ยมทั้งที่ในใจนั้นคำนวณเวลาไว้อยู่แล้วว่าอย่างไหนมาก่อนอย่างไหนมาหลัง  ถ้าหากขาดการวางแผนที่ดีงานก็จะออกมาไม่สมบูรณ์แบบ  เมื่อคิดถึงรู้ หากไม่ผ่านขบวนการคิดและกลั่นกรองที่ดีไม่ว่าอะไรก็จะประสพความล้มเหลวและล้มไม่เป็นท่า เพราะเหตุนี้นี่เองที่ทำให้ใครหลายๆคนยกให้ศิขรินทร์คือนักธุรกิจไฟแรงและมากความสามารถคนหนึ่งในวงการธุรกิจเมืองไทย


“ดิฉันขอตัวออกไปทำงานต่อนะคะท่าน”   

“เชิญเลยครับ.......ขอกาแฟดำให้ผมซักแก้วแล้วกัน”    เลขาพยักหน้ารับแล้วเดินออกไปจากห้องอย่างช้าๆ   และเมื่อความเงียบเข้ามาปกครุมสติอันน้อยนิดก็พุ่งตรงไปยังโทรศัพท์คู่ใจทันที

“ทำอะไรอยู่น้าคนสวย”   นิ้วเรียวยาวค่อยๆกดหมายเลขลงไปอย่างช้าๆ ไม่เร่งรีบ เพราะไม่ช้าไม่เร็วคนปลายสายก็ต้องรับอยู่ดี  ถ้ารู้ว่าเขาโทรไปจะทำหน้าอย่างไร จะยิ้มหรือว่าโมโห หรือว่านิ่งๆ หึหึ คิดแล้วตลกตัวเองจริงๆ ที่ทำตัวเป็นหนุ่มน้อยหัดรัก ทั้งที่ตัวเองก็ผ่านสนามเลือดสนามคาวมาอย่างโชกโชน แต่พอมาเจอกับภัสดา ทำเอาหนุ่มนักรักอย่างศิขรินทร์ไปไม่เป็นเหมือนกัน

“ฮัลโหล สวัสดีครับ ใช่ภัสดาว่าที่เมียผมหรือเปล่าครับ”   รูสึกว่าจะออกตัวแรงไป แต่จะให้ทำไงได้ในเมื่อหัวใจมันบอกว่า ยังไงก็ต้องเป็นคนๆนี้ คนนี้คนเดียวเท่านั้นที่หัวใจมันต้องการและเรียกร้อง

“...................................”   หรือว่าจะตกจาจนช็อคไปแล้วว่ะนั่น ฮึๆ อยากจะเห็นหน้าเสียจริงๆ


“ฮับโหลครับ ใช่คุณภัสดาหรือเปล่าครับ” 

“เอ่อ..................โทรผิดแล้วครับ  พลเรือโทหลักเขตรับสายอยู่ครับ”

“........................................”    หึหึ  โดนว่าที่เมียเล่นงานเข้าอย่างจังแล้วไหมล่ะ 

“คุณคงโทรผิด แล้วเมื่อกี้ที่คุณว่าภัสดาว่าที่เมียคุณนั้น เข้าใจผิดหรือเปล่าครับ เพราะเพื่อนผมยังโสดและไม่รับประทานผู้ชายเป็นอาหารครับ”   อ๋อ เป็นเพื่อนกัน แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นของเรื่อง เพราะทอปิกมันอยู่ที่เจ้าตัวให้เบอร์เพื่อนมา คิดแล้วช่างให้น่าเจ็บใจ ลืมไปได้อย่างไรว่าภัสดา พิชัยภักดี คนนี้ลูกเล่นแพรวพราวและเจ้าเล่ห์ขนาดไหน

“คุณเป็นเพื่อนของภัสดาอย่างนั้นเหรอครับ”

“ใช่ครับผมเป็นเพื่อนของเขา แล้วไม่ทราบว่าคุณรู้จักเพื่อนผมได้อย่างไร”  เสียงแข็งมาเชียว คงหวงเพื่อนน่าดู หึหึ แต่เรื่องแค่นี้ไม่ได้ทำให้ศสิขรินทร์เกรงกลัวเลยซักนิด ใครหน้าไหนก็ขวางเขาไว้ไม่ได่ แม้แต่ตัวของภัสดาก็เช่นกัน

“ผมชื่อศิขรินทร์ อินทราทิพย์ กำลังตามจีบเพื่อนคุณอยู่ครับ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ให้ความร่วมมือด้วยซักเท่าไร เพราะให้เบอร์ของคุณมาแทน”   

“เหรอครับ ผมไม่สนว่าคุณจะเป็นใคร แต่อย่าเล่นๆกับเพื่อนผมถ้าไม่คิดจะจริงจัง แค่นี้นะครับ สวัสดี”   

แล้วปลายสายก็ตัดไป ขู่อย่างนั้นเหรอ หวงกันดีนี่  เดี๋ยวก็จะรู้ว่าจริงหรือไม่จริง ที่แน่ๆ จะต้องมีคุณมารับผิดชอบกับกรณีที่ศิขรินทร์โทรออกครั้ง คนๆเดียวที่เป็นต้นเหตุของอาการหน้าแตกโทรไปผิดเบอร์ เดี๋ยวได้สนุกแน่ภัสดา


แล้วโทรศัพท์เครื่องเดิมก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง หน้าจอปรากฏเบอร์โทรของลูกพี่ลูกน้องที่เป็นคนโทรเข้ามา คิดเรียวหน้าขมวดเข้ากันอย่างอัตโนมัติเมื่อรู้ว่าใครโทรเข้ามา ถ้ากดตัดสายไปเลยมันก็จะดังอยู่อย่างนี้ไปเป็นชั่วโมงๆ และถ้ากดปิดเครื่องเจ้าของเบอร์ที่โทรเข้ามาก็จะบุกมาถึงบริษัทและอยู่ก่อกวนเขาเป็นเวลาหลายๆชั่วโมง เพราะฉะนั้นรับสายนั่นแหละดีที่สุดแล้ว

“ฮัลโหล สวัสดีครับพี่หวาน”     น้ำหวานมีศักดิ์เป็นพี่  เป็นญาติทางแม่ที่ค่อนข้างจะสนิทมากด้วยที่สุด แต่มาช่วงหลังๆ พี่หวานมักจะหาสาวๆ คุณหนูไฮโซทั้งหลายทั้งปวงมาเสนอให้เขาได้ดูได้เลือกถึงที่  ศิขรินทร์จึงพยยามที่จะทำตัวไม่ว่างเมื่อญาติสาวคนนี้โทรมา   ขนาดเจ้าตัวแต่งงานไปแล้วกับ ทัณฑ์ นักธุรกิจอับดับต้นๆของเมืองไทย แต่ก็ไม่ได้ทำให้ระยะห่างระหว่างศิขรินทร์และน้ำหวานลดน้อยลงเลย

“กว่าจะรับสายได้นะยะ”

“ผมกำลังอ่านสัญญาอยู่น่ะพี่หวาน ว่าแต่พี่มีธุระอะไรหรือเปล่า”

“ถ้าฉันไม่มีธุระ ก็โทรหานายไม่ได้อย่างนั้นล่ะซิ”

“ไม่ใช่ครับๆ พี่ไม่ต้องอ้อมค้อมน่า จะพูดอะไรก็พูดมาเลย ผมรู้นะว่าพี่โทรมาหาผมทำไม”   

“ก็เรื่องเดิมที่นายปฏิเสธบ่อยๆนั่นแหละ วันนี้พาคุณเอมไปทานดินเนอร์ด้วยนะ พี่นัดเธอไว้ให้นายแล้ว .......ไม่ต้องปฏิเสธไม่อย่างนั้น ฉันจะบอกคุณป้าว่าเธอเบี้ยวทุกนัด” 

“โธ่พี่หวาน พี่ก็รู้ว่าผมไม่ชอบผู้หญิงพวกนั้น  ถึงบังคับให้ผมไปยังไงมันก็เหมือนเดิมอยู่ดี”

“ก็นายมัวแต่บอกว่าไม่เอา ไม่ชอบอยู่อย่างนี้ไงล่ะ ถึงไม่มีแฟนกับเขาซักที”   

“ใครบอกว่าผมไม่มีแฟน มีแล้วครับพี่สวยด้วย”  จะต่อว่าเถื่อนด้วยนี่ก็ดูจะไม่เหมาะ  ศิขรินทร์จึงหยุดที่ตรงที่คำว่าสวย

“ใคร!!!  แกไปคว้าเอาที่ไหนมาอีก จนหรือเปล่าก็ไม่รู้ ไม่ได้นะนายศิ ห้ามเด็ดขาดไปเลิกกันซะแล้วคบกับคุณเอม นายรู้อะไรไหม คุณเอมทั้งสวย ทั้งรวย แถมกิริยามารยาทยังอ่อนหวานหยดย้อย เป็นกุลสตรีที่เพียบพร้อมไปหมดทุกด้าน ทั้ง......”

“พอครับพี่พอได้แล้วครับ ต่อให้พี่พูดไปอีกสามสิบหน้ากระดาษผมก็ต้องบอกว่าขอบาย ผมจะไปครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย แล้วหลังจากนี้พี่ห้ามมายุ่งกับเรื่องส่วนตัวของผมอีก” 

“เชอะ! ฉันอยากจะยุ่งตายล่ะ ฉันกลัวว่านายจะไปคว้าเอาดอกไม้ปลอมที่มีแต่เปลือกมาเป็นน้องสะใภ้ฉันมากกว่า แค่นี้แหละ”    แล้วเจ้าตัวก็วางสายไปทันที คิดแล้วก็ปวดหัวขึ้นมาจี๊ดๆ เฮ้อ ไม่อยากไปเลยแฮะ มันเหมือนกับทรยศกับหัวใจตัวเองยังไม่รู้ แต่ในเมื่อครังนี้เป็นครั้งสุดท้ายแล้ว ก็ไปๆให้คุณหวานเขาหน่อยแล้วกัน
 




๐ แว็บแต่งเอามาให้อ่าน สั้นไปนิดแต่ก็ไม่เป็นไรเนอะ 

๐ ก็ยังคิดถึงอยู่เหมือนเดิม

๐ จะแว็บมาเรื่อยๆนะคะ แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไร

๐ อ้อนวอน ขอเป็ดกับ กด+ ได้ป่ะ 55555555+

๐ รักนะจุ๊บๆ



รักและขอบคุณ

By Chocolate Love ~



............................................................

  Ferrari Enzo   ของศิขรินทร์ อินทราทิพย์

[TanyaPuech]

 

เห้นแววความยุ่งเหยิง ปนยุงไข่แล้ว

ยัยน้ำหวานนี่ต้องไปเป่าหูแม่ของนายศิให้เกลียดภัสดาแน่

กรี๊ดดดด  มาม่าาาาา

[MiSS-U]

  มาน้อยๆแต่ก็ดีใจที่ได้อ่านค่ะ

[fuku]

คิดถึงคนงามมากกว่าอ่ะ
ภัสดาไปไหนหนอ

[p_phai]

มาสั้นจังอะ

[SuSaya]

งานจะเข้าหนักมั้ยเนี่ย...พี่สาวเป็นอริกับ(ว่าที่)แฟน แต่มีพี่ร้ายอย่างนี้ไม่ไหวนะ น่าจะโดนเล่นงานให้หลาบจำซักครั้ง

[tatum1234]

 :angry2:เชอะยัยพี่หวานไม่รู้จักพัสดาวะแล้ววววว.

 :L2:ขอมอบดอกไม่ให้คนเขียนแทนกำลังใจครับ

[silverphoenix]

หายไปนานเชียววว

ภัสดาหายไปหนายยยย  อยากอ่านฉากสวีตจังเลย

[som]

ความยุ่งยากกำลังจะมาใช่หรือเปล่า

[michiko_love]

งานจะเข้านายศิไม๋เนี้ยะ ^^

[bow55]

สั้น!!!!!!!!!!!!!!!

มากอ่ะ

[roseen]

 

[boylove_yj]

 


โอ๋ๆ ที่มันสั้นก็เพราะว่าแว๊บมาอัพตอนอ่านหนังสืออ่ะ

เข้าจายยยยยกันหน่อยนะพี่น้องนะ