ความเป็นมา
Maintain X Hyhte 1
Maintain's talk
ผมจำไม่ได้ว่าเรื่องนี้มีจุดจบที่ตรงไหน แต่ผมจำตอนเริ่มต้นของมันได้ดีและผมมั่นใจว่าจะไม่มีวันลืมเป็นอันขาด เรื่องราวของผมกับคนๆนั้นเริ่มต้นขึ้นในวันที่ผมออกจากบ้านไปเที่ยวเล่นแล้วเจอเข้ากับกลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง
"น้องสาว ว่าไงจ้ะ"
ผมตัวสั่น เบียดกายเข้ากับผนังสกปรกข้างถนนในมือมีไอศครีมที่กำลังจะละลาย ผู้ชายเมาเหล้าหน้าแดงกำลังล้อมวงใกล้ๆผมเยอะขึ้นเรื่อยๆ
ผมไม่รู้ว่าควรทำยังไงเพราะไม่เคยพบเจอกับเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน ชีวิตส่วนใหญ่ของผมอยู่ในโรงพยาบาลและบ้าน เพราะงั้นจึงไม่แปลกที่ผมจะอ่อนแอไร้ทางู้แบบนี้
มือกร้านกำลังสัมผัสเข้ากับใบหน้าของผม แต่แล้วก็มีผู้ชายคนหนึ่งเตะเข้าที่ข้อมือใหญ่อย่างแรงจนผมได้ยินเสียงกระดูก ผมหลับตาแน่น ได้ยินเสียงเหมือนคนสู้กันอยู่สักพัก จนเสียงเงียบไป ผมจึงตัดสินใจลืมตาขึ้นช้าๆ
เบื้องหน้าเป็นผู้ชายตัวสูง ใบหน้าหล่อเหล่าที่ไม่มีแม้กระทั่งรอยเลือดหรือรอยขีดข่วน เขาสบถๆเบาๆก่อนจะกระทืบซ้ำไปยังผู้ชายเมาคนนั้นอีกรอบและตวัดตาคมมามองผมและเดินเข้ามาช้าๆ
"บ้ารึเปล่า เข้ามาในที่แบบนี้ อยากโดนข่มขืนรึไงเธอ!!"
ผมผงกหัวอย่างรวดเร็วเพื่อขอโทษเขา รู้สึกขนลุกกับสายตากร้าวที่มองมาที่ผม
"ผมขอโทษครับ ผ..ผมไม่รู้จริงๆว่า"
"ผู้ชายเหรอเนี่ย?"
เขาถามงุนงงเล็กน้อย ผมจึงก้มมองสภาพตัวเอง เสื้อแจ็คเก็ตสีฟ้ากับกางเกง ที่น่าคิดคงจะเป็นผมที่ยาวเกินบ่ามาเล็กน้อย ผมคงต้องตัดผมจริงๆแล้วสินะ
"ค..ครับ ผมขอโทษนะฮะ แล้วก็ ขอบคุณ ขอบคุณมากๆนะครับ ถ้าไม่ได้คุณผมคงแย่แน่ๆ"
"ไม่เป็นไร ทีหลังอย่าออกมาเพ่นพ่านล่ะกัน"
"ฮะ อ๋อ ใช่...."
ผมยื่นไอติมขนมปังยี่ห้อดังในถุงที่ซื้อมาพร้อมๆกับไอศครีมให้กับเค้า
"อะไร..?"
"ตอนนี้ผมไม่มีอะไรตอบแทนเลยครับ ผมกะจะซื้อไปให้พี่ทาม แต่คุณรับไปนะครับ ผมอยากขอบคุณจริงๆ"
เขาลังเลเล็กน้อยก่อนจะหยิบมันไปจากมือผมแล้วกินใส่เข้าปากอย่างรวดเร็ว
"พี่นายชื่ออะไรนะ..."
"ทามฮะ พี่เดธทาม ผมชื่อเมนเทนครับ ยินดีที่ได้รู้จัก"
"หึๆ ยินดี ฉันไฮท์"
"คุณท่าทางอายุมากกว่าผม งั้นผมเรียกว่าพี่ไฮท์ล่ะกันครับ"
ผมยิ้มอีกครั้งก่อนจะยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู
"หว๋าา ผมต้องไปแล้วครับ แล้วเจอกันอีกครั้งนะครับพี่ไฮท์ ยินดีที่ได้รู้จักแล้วก็ขอบคุณมากๆอีกครั้งครับ"
ผมยิ้มให้พี่เค้าอีกครั้งก่อนจะรีบวิ่งกลับบ้านไปอย่างรวดเร็วโดยไม่ได้เหลียวหลังกลับมามองรอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์บนใบหน้าหล่อเหลานั่นอีกเลย
ผมก็เป็นคนๆหนึ่งมีเลือดเนื้อมีหัวใจ มีสิทธิเลือกที่จะรักใครเท่าๆกับคนอื่น ผมไม่เคยมีความรักมาก่อน เพราะงั้นความรักครั้งแรกที่เข้ามาจึงไม่สามารถทำให้ผมแยกแยะได้ว่าเป็นเรื่องจริงหรือแค่ละครฉากใหญ่ที่แสดงเพื่อตบตาผมเท่านั้น ณ ตอนนั้นผมไม่รู้เลยจริงๆ และเพราะความไม่รู้ของผม ก็ทำให้ผมเจ็บเจียนตาย
แน่นอนว่านั่นไม่ใช่การเจอกันครั้งเดียวของผมและพี่ไฮท์ เรา บังเอิญ เจอกันอีกครั้งตอนที่ผมไปดูเสื้อผ้ากับคนที่บ้านสองสามคน ผมเห็นที่ให้มาแต่ไกลเพราะความโดดเด่นในหน้าตาและการแต่งตัวที่เรีบง่ายแต่ดูหรูหรา ผมจำได้ชัดเจนเลยว่าวันนั้นพี่ไฮท์มากับผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูไม่ชอบหน้าผมเท่าไหร่นัก
"อ้าว เมนเทน เจอกันอีกแล้ว มาเลือกเสื้อผ้าเหรอ"
"ครับ พี่ไฮท์ ก็ กำลังเลือกเสื้อผ้าอยู่สินะครับ"
ไม่นานนักพี่ไฮท์ก็หยิบเสื้อสองตัวขึ้นมาพร้อมชี้ให้ผมดู
"เราว่าไง พี่ควรใส่ตัวไหนดี"
"อืมม......"
ระหว่างที่ผมกำลังคิดอยู่นั้น เสียงหวานจากผู้หญิงที่มากับพี่ไฮท์ก็ตอบอย่างออดอ้อน
"สีแดงดีกว่าอยู่แล้วสิค่ะไฮท์ ดูร้อนแรง เหมาะกับดินเนอร์ของเราในคืนนี้ดี"
ผมกลืนน้ำลายลงคอพร้อมกับคำตอบที่มีไว้ในใจ ไม่กล้าแสดงความคิดเห็นเท่าไหร่นัก พี่ไฮท์ยังไม่เลิกความพยายาม สายตาคมตวัดมองมาทางผม เค้นคำตอบอีกครั้ง
"เมนเทนว่าไง"
"เอ่อ ผมคิดว่าสีแดงก็ดูเหมาะครับ แต่ส่วนตัวแล้วผมชอบสีดำเพราะ ใส่แล้วดูเรียบง่ายเหมาะกับพี่ำฺไฮท์ดีครับ"
พี่ไฮท์ยื่นสีดำให้กับพนักงาน นั่นทำให้ผู้หญิงคนนั้นตวัดตามองมาทางผมอย่างไม่พอใจในทันที
"เป็นแค่เด็ก ความคิดเห็นเด็กๆ"
"เอ่อ ผมไปก่อนนะครับ จะไปหาอะไรกินก่อน"
ผมเลี่ยงสายตาคมดุจากดวงหน้าสวยคู่นั้นแล้วรีบเดินออกมาหน้าร้านแล้วมองหาลุงคนขับคถที่บอกจะมาในอีกไม่เกินสิบนาที
เฮ้อ มาช้าแหงๆ รถติดแบบนี้
ขณะที่กำลังคิดอะไรเซ็งๆ ก็มีมือกว้างมาจับที่แขนผมแล้วกระตุกตัวเข้าไปหาจนผมเซเข้าอกอุ่นอย่างรวดเร็ว เมื่อได้สติผมจึงผละออกมา รู้สึกถึงความร้อนฉ่าที่ใบหน้าอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
"พ..พี่ไฮท์"
"อืม พี่เอง เราไปหาอะไรกินเถอะครับ"
"ต..แต่ว่าพี่ผู้หญิงคนนั้น"
"พี่เลือกเสื้อสีดำแล้ว นั่นหมายความว่าพี่เลือกเรา ยังไม่เข้าใจอีก ไปกันเถอะครับ หาอะไรกินกัน หิวแล้วล่ะสิ"
มือกว้างเลื่อนมาขยี้หัวผมเบาๆเหมือนกับที่พี่ทามชอบทำ แต่ให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันออกไป
ตอนนั้นผมคิดเพียงสิ่งเดียวว่า ผมกำลังจะมีความรัก และผมก็ภาวนาแค่ว่า ให้ความรักของผมสมหวังด้วยเถอะ
โดยไม่รู้ว่า เมื่อผมเข้ามาในชีวิตของผู้ชายที่ชื่อไฮท์แล้ว ชีวิตของผมจะเจ็บเจียนตายขนาดนี้
........................................
เดี๋ยวเร็วๆนี้มาต่อ part 2 ให้เน้อ ขอบคุณทุกคอมเม้นมากๆ