แบมไม่ได้ลืมเรื่องนี้น๊า แม้จะหายไปนาน TT พอดียุ่งๆเรื่องรวมเล่มนิยายอีกเรื่องอยู่ค่ะ แฮ่ อย่าพึ่งทิ้งกันน๊า T^T รักทุกคนจุ้บๆ
ตอนที่ 9
“มึงอย่าหนีกูเซ่ !!!!!”
“เชื่อก็ควายแล้ว”
“หยุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“ฝันไปเหอะ”
อาจจะงงนิดๆว่าผมกับไอ้น้ำแข็งมาวิ่งไล่อะไรกันในคอนโดแคบๆของมัน คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ครับ
สิบห้านาทีที่แล้ว
ผมกำลังยืนเช็ดหัวเปียกๆอยู่หน้ากระจก มองดูความหล่อเหลาของตัวที่ดูจะทวีคูณเพิ่มขึ้นทุกวัน คนมันหล่อมีออร่าก็แบบนี้แหละครับ ก๊ากกก แล้วไอ้น้ำแข็งมันก็เดินหน้ามึนเข้ามาคว้าแปรงสีฟันแต่แปรงมันเสียบอยู่บนแก้วฝั่งผม มันก็ก้มลงมาแล้วทีนี้หนวดแข็งๆมันก็เพิ่งขึ้นก็เลยบาดหน้าผมจนเจ็บจี้ดๆ
“มึงไปโกนหนวดเลยนะไอ้สัส เจ็บชิบหาย”
“ไม่เอา”
“อย่าซกมกเอ้า โกนไปๆ” ผมก็คว้ามีดโกนให้มัน แต่มันก็ปัดมือผม
“ไม่เอาจะไว้หนวด”
“ห่ะ มึงจะไว้หนวด ?”
“เออ จะได้หน้าดุๆกว่านี้หน่อย” อื้อหือแค่นี้มึงก็ฉายรังสีความเย็นกระทบหน้ากูจนเกล็ดน้ำแข็งเกาะแล้วไอ้สาส
“ไม่เข้ากับมึงหรอก โกนเหอะ ดูดิบาดหน้ากูด้วย” ผมยื่นหน้าไปใกล้ๆมันให้ดูรอยขูดขาวๆแต่มันกลับสะดุ้งผลักหน้าผมแรงมากจนเซหัวเกือบทิ่มโถส้วม
“ไอ้สัส มึงทำร้ายกูหรอไอ้ฟวยยยยยยยยยยยยยย” นั่นแหละสงครามก็เกิด ! ผมคว้าแปรงโกนหนวด วิ่งไล่มัน ไอ้หนวดเฮงซวยทำกูหัวเกือบทิ่มชักโครกมึงมากไปแล้ว อย่าอยู่เลยไอ้สาสสสสสสสสสสสส
กลับมาปัจจุบัน
“เลิกบ้าได้ยัง”
“มึงนั่นแหละมาโกนหนวดเร็วๆ ท่านทรายผู้หล่อเหลาที่สวดในสามโลกจะโกนให้เชียวนะ”
“ถุ้ย”
“ไม่โกนใช่มั้ย ได้ ! กูจะเขวี้ยงของห้องมึงให้พังไปข้างเลย” ไม่รู้ฤทธิ์ไอ้ทรายซะแล้ว !
“เฮ้ยๆ พอๆ โกนก็ได้ เอามาเดี๋ยวโกนเอง”
ไอ้น้ำแข็งเดินมาคว้ามีดโกนจากมือผมดึงไปอย่างรวดเร็ว แต่ผมกำแน่นไปหน่อยใบมีดมันเลยบาดจนได้แผลเป็นทางยาวบนปลายนิ้วชี้
“เหิ้ยเอ้ยยย หนวดมึงทำร้ายกูหลายรอบแล้วนะ !”
ผมเอานิ้วอาบเลือดนั่นแหละชี้หน้าด่ามันที่ทำหน้าเครียด ไอ้สัสมึงไม่เจ็บตัวสักนิดเสือกเครียด กูสิต้องเครียด !!
“ทำแผลเหอะ”
มันก็รีบหากล่องยามาทำแผลบนนิ้วให้ผม เฮ้อ ข้างขวาซะด้วย หยุดงานอีกแล้วกูจะเอาอะไรไปกดชัตเตอร์วะ !
“มึงกับกูมีดวงขัดเงินขัดทองกันปะวะ”
“อะไร”
“แปะเบาๆดิ๊กูเจ็บแค่พลาสเตอร์เนี่ย ก็คืองี้ๆ กูเจอมึงทีไรกูเจ็บตัวทุกทีหรือไม่ก็ไม่ได้
ไปทำงานทุกที”
“ลำบากมากก็ไม่ต้องมาเจอ” แน่ะมีเสียงแข็งหันหลังจะลุกหนีอีก โว้วทำตัวเป็นนางเอกขี้งอนในละครไปได้
“โอ๋ๆๆ อย่างอนกู ล้อเล่นน่า มาๆไปโกนหนวดดีกว่ากูโกนให้” ผมก็คว้ามือมันกระชากลากถูไปในห้องน้ำจนสำเร็จ จัดท่าให้มันนั่งริมอ่างเป็นที่เรียบร้อย
“เอาล่ะ ขั้นแรกทาครีมก่อน” มันยังคงทำหน้าเคือง วู้ว เคืองกูทำไมเนี่ย แต่มันก็ยอมให้ผมชโลมครีมนุ่มๆบนหน้ามัน
“แอบเหมือนว่ะ”
“อะไร”
“ซานต้าคลอส ก๊ากกก หนวดเฟิ้มๆขาวๆ ฮ่าๆๆๆๆ เฮ้ย !” มันดันเอาครีมบนหน้ามันป้ายหน้าผม
“อะไรเนี่ยยย”
“รีบๆโกนเร็วๆ เบื่อแล้ว”
“เออๆๆ”
ผมก็คว้ามีดโกนค่อยๆโกนให้มันดีๆ เดี๋ยวมันไม่ยอมขึ้นมาผมมีแววจะโดนหนวดมันบาดอีก ยิ่งเอาแน่เอานอนกับมันไม่ค่อยได้ อารมณ์เปลี่ยนไวยิ่งกว่าตุ๊กแกแปลงร่าง (?)
“อ่ะเสร็จแล้ว” เอาผ้าเช็ดตัวชุบหน้ามันเบาๆเป็นอันเสร็จ หล่อใสกิ๊งสมวัย
“อือ”
“มึง”
“อะไร”
“ทำไมช่วงนี้ชอบหลบตากู” ผมสังเกตมาสักพักจริงๆนะ ตั้งแต่กลับจากทะเลมันก็ดูจะ
หลบหน้าหลบตาผมเป็นพิเศษ หรือผมหล่อขึ้นออร่าเลยแยงตามัน ?
“เปล่า ไม่มีไร ไปมหาลัยก่อนนะ มีแข่งตระกร้อ”
“ห่ะ ตระกร้อ ?”
“อือ”
“หน้าแบบมึงเล่นตระกร้อ ?”
“ทำไม แปลกหรือไง” มันขมวดคิ้วเคืองๆใส่ผมอีกละ
“ก็เปล่า แต่คือ .. กูนึกว่ามึงจะเล่นพวกบอลพวกบาสตามกระแสไรงี้” เจ๋งๆจริงอนุรักษ์
กีฬาไทยด้วยอ่ะ
“ก็แค่ชอบตระกร้อที่มันฟาดลูกอัดได้แบบไม่ผิดกติกา” ความคิดดีๆเมื่อกี๊กูขอถอนคำ
พูดได้ม้อยยยย
“ไปด้วยดิ”
“อือ”
น่าแปลกอีกครั้ง ปกติขออะไรไม่เคยให้ สงสัยมันอาจจะเริ่มยอมรับว่าผมกลายมาเป็น
คนรู้จักของมันที่มันต้องประสบพบเจอไปอีกนาน มันเลยเริ่มเปิดใจให้ผมนิดนึงแล้วล่ะมั้ง
ทำไมมันน่าดีใจจังวะ !!
สนามตระกร้อ
อื้อหือ ไม่น่าเชื่อว่าแค่ตระกร้อกระชับมิตรระหว่างนิติกับวิศวะที่ผมไม่เคยแม้แต่จะสนใจ
ตอนสมัยเรียน เพราะชอบนั่งม่อหลีสาวตามซุ้มม้าหินมากกว่า วันนี้ได้เห็นกับตาแล้วว่าสาวๆ
เขาก็ชอบดูอะไรแบบนี้เหมือนกัน จากการเกาะรั้วกริ๊ดกร๊าดเชีร์ยสองฝ่ายอื้อหือ นึกว่าแข่ง
ชิงแชมป์โลก
“กริ๊ดดด แกดูสิ พี่ปลายหล่อมากเลยยยยยย” อื้อหือน้องครับพี่หล่อกว่ามันเย้อออออ
“กริ๊ดดด พี่ปลายโดดสูงจัง พี่ปลายสู้ๆๆๆๆๆ กริ๊ดดดดด”
“กริ๊ดดดดดดดดด อิพวกนิติมาฟาดตระกร้อใส่พี่ปลายได้ไงยะไม่รู้หรืองว่าพี่ปลายเขา
เจ็บเป็นนะ”
นี่พวกเธอลำเอียงใช่มั้ยไอ้ปลายต่างหากที่แม่งแตะอัดจนอีกฝ่ายหน้าผากถลอกเพราะ
กระโดดเอาหัวรับแล้วน่ะ ผมมองแล้วก็หวาดเสียวและรู้เหตุผลแล้วว่าทำไมในสนามถึงให้
เฉพาะนักกีฬากับกรรมการแล้วก็ผู้ติดตามที่นักกีฬาอนุญาตเท่านั้นที่เข้ามาได้ ถ้าเล่นปล่อย
แม่สาวๆนอกรั้วเข้ามามีหวังเละเทะ
“ปริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดด วิศวะชนะ” สิ้นเสียงสัญญาณนกหวีดพวกสาวๆทั้งสาวน้อย
สาวใหญ่สาวเหลือน้อยสาวไม่เหลือสาวประเภทสองสามสี่ห้าหกเจ็ดก็ส่งเสียงร้อยล้านเดซิ
เบลกันลั่น นี่มันเชีร์ยแต่วิศวะชัดๆ
“เหนื่อย”
“อ่ะ น้ำ ดื่มซะ”
“ขอบคุณ” มันรับน้ำไปดื่มก่อนจะเทราดหัวจนหมดขวด ไอ้สัสเซ็กซี่ชิบหาย น้ำที่หยด
ลงจากไรผม พร้อมอาการหอบนิดๆ เสื้อผ้าเปื้อนเหงื่อแนบเนื้อทำให้ผมเผลอกลืนน้ำลายลงคอ
“กลับเหอะ ชนะแล้ว”
“อ่ะ … อื้ออออ”
“อะไร เป็นอะไร ลุกลี้ลุกลน”
“เอ่อ .. ร้อนเนอะ แหะๆ”
“อือ ร้อน”
อยากจะบอกมันมากมายว่ากูร้อนเพราะมึงนี่แหละไอ้สาสส ไม่ได้รู้ตัวอะไรเล้ย !
----------------------
ทรายเริ่มร้อนแล้วเว่ยเฮ้ยยย -,.-
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
