19.2
เช้าแล้วแต่ไข้คนในอ้อมแขนผมก็ยังไม่ยอมลดสักที หน้าก็แดงก่ำไปหมด
“ปลายเป็นไงมั่งวะ พี่ทรายไข้ลงเปล่า”
“ไข้ไม่ลดว่ะมึง คงต้องไปโรงบาล”
“เอาล่ะงานใหญ่เลย เฮ้ยพวกมึงใครอยู่ข้างนอกหารถเข้าเมืองเร็ว ไปยืมกำนัลหรือใครก่อนก็ได้” ไอ้พีทตะโกนโหวกเหวกส่วนผมก็เอาผ้าแพรบางๆห่อตัวทรายเอาไว้แล้วช้อนตัวอุ้มขึ้นแนบอก
“ปะ .. ไป ไหน เวียน หัว”
“ไปหาหมอกันนะ”
“ไม่อยากไป ไม่ไป เดี๋ยวหมอฉีดยา” จะตายอยู่แล้วไอ้เตี้ยยังจะกลัวเข็ม
“เชื่อใจกันมั้ย ..”
“อื้อ..”
“งั้นอย่าดื้อ จะได้หายไวๆนะครับ”
“ปลายโว้ยได้รถแล้ว ไวๆเลย”
“โอเคๆ” ผมรีบเดินตามไอ้พีทลงบันไดไม้ของบ้านรับรองอย่างรวดเร็ว วิ่งไปถึงบ้านกำนัลก็รู้ว่าการเดินทางครั้งนี้คงไม่เรียบร้อย เพราะน้องมะนาว … นั่งเด่นเป็นสง่าอยู่หน้ารถกระบะ
“เดี๋ยวกูขับให้ มึงกับพี่ทรายเบาะหลังไป ยืมรถกำนัลมาได้แต่น้องมะนาวแกยืนยันจะไปด้วยให้ได้ว่ะ กูก็หมดปัญญาจะห้ามเพราะไม่รู้ทาง”
“เออๆ ไม่เป็นไร รีบไปกันเถอะ” ผมจัดแจงให้ทรายนอนหนุนตักผมที่เบาะหลังเรียบร้อยไอ้พีทก็ออกรถทันที พอๆกับเสียงมะนาวที่เริ่มพูดทันที
“ว้า เพื่อนพี่ปลายนี่เหมือนผู้หญิงเลยนะคะ แค่นี้ก็ไม่สบาย”
“เพื่อนพวกพี่เค้าไม่เคยออกแดดน่ะมะนาว” ไอ้พีทที่เห็นผมเงียบก็ช่วยตอบแทน
“แหมเป็นผู้ชายก็น่าจะต้องแข็งแรงนี่คะ ใช่มั้ยคะพี่ปลาย”
“ก็ไม่ทุกคนหรอกครับ” คิดแล้วไอ้เตี้ยเป็นแบบนี้มันดีแล้วล่ะ อย่าให้มันแข็งแรงกว่าผมเลย เสียหน้าแน่ๆ
“ปลาย … กอดหน่อย”
“หืม .. หนาวหรอเรา” ผมดึงตัวทรายขึ้นมานั่งบนตัก โอบเอวไว้หลวมๆ
“อุ้ยทำไมต้องกอดกันด้วยล่ะคะ หรือว่าเพื่อนพี่ปลายเป็นตุ๊ด ยี๋ น่าเกลียด พวกเพศแปลกๆ พี่ปลายกำลังโดนหลอกนะคะ ! นี่แกออกมานะอย่าไปยุ่งกับพี่ปลายของฉันนะ” มะนาวปีนข้ามเบาะตรงเข้ามาดึงแขนทรายแรงๆ
“เฮ้ยมะนาว พี่ทรายไม่สบายอยู่ กลับมา” ไอ้พีทก็ใช้มือข้างไม่ได้จับพวงมาลัยดึงมะนาวกลับไป แต่แรงคงจะไม่พอ
“มันตอแหลน่ะสิ อีกระเทยแกออกมาเดี๋ยวนี้นะ”
“โอ๊ยยยย” ไอ้เตี้ยร้องลั่นหัวสั่นตามแรงดึงจนผมทนไม่ไหวต้องผลักมะนาวออก
“มะนาวอย่า”
“พะ .. พี่ปลาย ผลักมะนาว ..”
“ใช่ เลิกบ้าสักที กลับไปนั่งดีๆได้มั้ย ไม่เห็นหรอว่ามันป่วย ยังจะมาทำตัวแบบนี้อีก เป็นสาวเป็นนาง ใครเขาให้มาฉุดกระชากผู้ชายแบบนี้ ที่สำคัญเขาป่วยอยู่ มะนาวทำตัวแบบนี้เหมาะแล้วหรอ”
“แต่มะนาวแค่หวงพี่ปลาย ! ก็มะนาวชอบพี่ปลายนี่คะ”
“แต่พี่ไม่ได้ชอบมะนาว มะนาวเป็นแค่น้องพี่มีแฟนแล้ว”
“แต่ .. มะนาวแพ้แฟนพี่ตรงไหน มะนาวไม่ดีพอหรอพี่ปลายย ฮือออออ”
“แฟนพี่มันก็ไม่ได้ดีอะไรหรอก ก็แค่รัก ก็เท่านั้น” ความรู้สึกโดนกระตุกเสื้อทำให้ผมก้มลงไปมอง ไอ้เตี้ยที่อมยิ้มดึงเสื้อผมไปมา ขนาดไม่สบายยังเขินซะน่ารัก รอหายก่อนเถอะจะทบต้นทบดอกให้ครบเลย
“ค่ะ … พี่พีทคะเลี้ยวซ้ายสี่แยกหน้าก็เจอโรงพยาบาลแล้วค่ะ”
“เอ่อ .. พี่ปลายกับพี่ทรายมะนาวก็ขอโทษด้วยนะคะที่เอาแต่ใจ”
“ครับไม่เป็นไร” อย่างน้อยน้องมะนาวก็รู้จักขอโทษเป็น
ถึงโรงพยาบาลแล้วผมอุ้มคนในอ้อมแขนวิ่งไปที่เคาน์เตอร์ทันที พยาบาลก็จัดการนำทางไปห้องตรวจอย่างรวดเร็ว เวลาผ่านไปสักพักหลังจากหมอตรวจเสร็จ
“เป็นไข้เพราะไม่ชินกับแดดนะครับ หมอว่าน่าจะมาจากสาเหตุนี้ แล้วก็ปกติสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรงอยู่แล้ว ตรงไหล่มีรอยช้ำนี่มาจากสาเหตุไหนครับ”
“เอ่อ … น่าจะเพราะแบกไม้ครับ พอดีพวกผมมาออกค่ายอาสาที่นี่”
“จริงๆร่างกายเค้าไม่ค่อยแข็งแรงอยู่แล้ว หมอสอบถามก่อนให้ยาแก้ไข้ไปคือเค้ามีโรคประจำตัวพวกภูมิแพ้แล้วก็แพ้อากาศ ก็ให้ออกแดดน้อยกว่านี้นะครับ ส่วนคนไข้หมอขอให้นอนโรงพยาบาลสักคืนนะครับ เพราะไข้สูงมาก”
“ขอบคุณมากครับคุณหมอ” ผมเดินตามไอ้พีทออกจากห้องก็แทบจะหมดแรง พาแฟนมาลำบากไม่พอ ยังพามาป่วย ทำไมมันแย่แบบนี้วะ !
- - - - - - -
คึคึ ><
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
