ขอบคุณเจ๊สองที่ปลดล็อคให้ค่า T^T คราวหน้าหนูจะระวัง
ตอนที่ 18
วันเวลาแห่งการแบกหามกำลังตีคู่สูสีกับการมองดูว่าทีสามีเอ้ย แฟนที่รักถูกอีแหมบแดนอีสานฉอเลาะ วันๆแม่คุณก็พาความแหมบกับชุดสีฉูดฉาดตัดกับสีผิวที่เธอว่าสวย
“พี่ทรายอย่ายอมสิคะ ดูดิๆ ทำมาควงแขนไอ้ปลาย”
“เอ่อ เอาน่าแพร น้องเค้ายังเด็ก” น้องแพรหนึ่งในสาวๆที่ผมเริ่มจะสนิทที่คุณเธอตั้งตัวเป็นหัวหน้าแฟนคลับผืนทรายปลายฟ้า
“แต่เบลเห็นด้วยว่าไม่ควรยอมนะคะ ดูสิ ยี้สวยตายแหละ นังชะนีน้อย”
“ใช่ค่ะๆ แบบนี้ต้องดักตบ !” กรรมใจเย็นเฮ้ย ทำไมอารมณ์ผู้หญิงมันรุนแรงกันจริง ในฐานะที่ผมหน้าตาดีก็ต้องห้ามทัพเป็นเรื่องธรรมดา
“เอาน่าๆใจเย็นๆ ทำงานเถอะครับ”
แล้วผมก็ตั้งหน้าตั้งตาแบกไม้ต่อไปจนไหล่เริ่มปวด แดดก็แร๊งแรง เด็กๆนี่มันฟิตดีกันจริง ปีนกันไม่กลัวตกเลย อ้ะ …. ชิบหายเสี้ยนตำ
มือ เฮ้อออออออ หนักหนาสาหัสจริงเดทแรกของกู ! แถมยังมีตัวประกอบมากมาย พระเจ้ายังไม่วายส่งตัวร้ายดั้งแหมบมาอีก ! บ่นไปไม่ได้ไร เปลืองพลังงาน รีบๆทำงานเพื่อสังคมดีกว่าไอ้ทรายเอ้ย
“พี่ทรายครับบบ ส่งมาเลยๆ” ผมวางไม้สามแผ่นใหญ่จากไหล่ที่ปวดหนึบๆลงกับพื้น แล้วก้มหยิบทีละแผ่นส่งขึ้นไปให้คนที่อยู่ด้านบน แสงอาทิตย์ร้อนๆก็แยงตาทันที จนเกิดอาการหน้ามืดกำเริบ ขาเหมือนไม่มีแรงค่อยๆหงายหลังล้มตัวลงตามแรงโน้มถ่วงของโลก
“เฮ้ยยยยพี่ทรายเป็นลมแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย” เสียงคนตะโกนโหวกเหวกโวยวายดังก้องในหู ตาผมยังคงลืมยูแต่มองอะไรไม่ชัด ทุกอย่างมันพร่าเลือนนี่คงจะกำลังตาลายแหงๆ โอยยยทำไมกูต้องมาอยู่แถวนี้ด้วยแว๊ คิดถึงห้องแอร์ คิดถึงสตู คิดถึงบ้าน คิดถึงเพื่อน ฮืออออ กูมาทำไรที่นี่ !!! มาทำม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยย
“ทรายๆ … ทราย .. ” ผ้าชุบน้ำเย็นๆซับหน้าผมเบาๆไปมา ทำให้เริ่มหายตาลาย ตอนนี้โดนแบกหรือหามหรืออุ้มมาอยู่บนบ้านที่เค้าจัดให้พัก มีหน้าไอ้น้ำแข็งกำลังจ้องมา
“โอเคมั้ย”
“อืม มึนหัว ร้อน”
“ขอโทษที่พามาลำบาก” นิ้วมันเกลี่ยเส้นผมที่ระแก้มของผมออกเบาๆ แววตานิ่งๆของมันกำลังวูบไหวไม่มั่นใจ
“ก็ไม่เป็นไร ยังไงก็แก้ไขอะไรไม่ได้แล้วนี่” ผมค่อยๆดันตัวเองลุกขึ้นนั่ง โอยร้อนจริงๆแฮะ
“ใส่เสื้อดีๆหน่อย เห็นหมดแล้ว” คอเสื้อยืดมันตกลงไปข้างขวาจนเปิดไหล่ช้ำๆออกมาหมด เสื้อใหญ่ชิบหายของไอ้ปลายที่มันบอกว่าเล็กสุดที่มันเอามา
“ก็ใครเล่าไม่ยอมบอกก่อนว่าจะมานี่ จะได้จัดกระเป๋ามา” ผมทิ้งตัวลงพิงไหล่มัน แต่มันดูจะไวกว่ารวบเอวผมขึ้นนั่งตักกอดไว้หลวมๆ
“ไหล่ช้ำหมดแล้ว ..”
“เป็นผู้ชายก็ต้องรู้จักลำบากกันบ้าง เอาน่าสมัยเรียน รด ก็แบบนี้แหละ โอ้ยยยยย จิ้มไหล่กูทำมายยยยยยยยยยยยยมันเจ็บอยู่นะแสสสสสสสสสสสสสสสส” ขอกัดมือสักทีเหอะ ซนจริงๆ
“เป็นหมาเรอะเตี้ย”
“เป็นคนหล่อโว้ย”
“ไหนมาลองกัดหน่อย”
“ไม่ให้ อื้ออ ……………” กัดของมันคือเอาปากมันมากัดปากผม ! ทั้งขบทั้งเม้ม ลิ้นร้อนๆของมันไล้กับริมฝีปากผมไปมา แล้วสอดลิ้นเข้ามาในที่สุด ผมผวากอดคอมันแน่นจูบตอบมันไป เดี๋ยวจะหาว่าไม่มีน้ำยาโด่ววว จนผมจะหายใจไม่ออกนั่นแหละมันถึงยอมปล่อย
“หนักใจ ..”
“จูบกูแค่นี้จะตายเลยหรอมึง”
“เปล่า อยากทำมากกว่าจูบ” อ่ะ ! ไอ้เหิ้ยยยยยยยยย ไอ้หื่นไม่รู้กาลเทศะ ไม่เลือกเวลา แต่ทำไมผมก็แอบคิดแบบมันวะ ? อ๊ากกกก กูไม่หื่นนะ
“ไปหาน้องมะนาวมึงไปเหอะ”
“ไปจริงๆแล้วจะเสียใจมั้ยล่ะเตี้ย …” แหม่ะ มีการส่งสายตาล้อเลียน ใครสอนมึงทำแบบนี้เนี้ยยยย กลับไปเป็นน้ำแข็งแบบเดิมไป๊ ชิ่วๆ
“เก๊าะถ้ามึงชอบแบบนั้น กูคงว่าอะไรไม่ได้”
“ไม่หึงหน่อยหรอเรา”
“ไม่ !”
“ไม่แล้วสะบัดหน้าหนีทำไม หืม …” สัมผัสเบาบางตรงไหล่ทำให้ผมหันไปมอง มันจูบเบาๆลงตรงรอยช้ำของผม อะไรวะแค่นี้ผมก็เขินละ ฮึ่ยยยยย ง่ายไปแล้วนะไอ้ทรายเล่นตัวหน่อยเดี๋ยวมันได้ใจ
“ไปทำงานเลยไป มึงมาอยู่กับกูเดี๋ยวเค้าว่ากูพามึงโดดงาน” นี่แน่ะ ๆ เอานิ้วจิ้มๆแก้มมันแรงๆ
“คนอื่นเค้ารู้ว่าดูแลเมีย”
“เฮ้ย ไม่ใช่เมียอย่าโมเม มั่วๆๆๆ ไปได้แล้วไป”
“งั้นมาทำให้มันเป็นเรื่องจริงกันดีกว่า ตอนนี้ไม่มีคนด้วย หึหึ” ใครมันเอายาฆ่าหญ้าให้ไอ้ปลายกินทำไมมันเปลี่ยนป้ายยยยยยยยยยยยยยยยย
ผมรีบเขยิบขยับออกจากตักมันเตรียมท่าจะหนีแต่มันเสือกมือไวกว่า ! คว้าผมกลับมานั่งบนตักมันเหมือนเดิม
ฟอด …
มันจับมือผมขึ้นมาหอมหนักๆ อะ ไอบ้า กูเขินน เอ้ยไม่ใช่ๆ มันไม่ถูกต้องนะแสสสส
“พอแล้ว ไปทำงานไป”
“ไล่จริงนะครับเมีย”
“เชี่ย กูไม่ใช่เมียมึง ไอ้สัส ปล่อยกู” มันดันกอดแน่นอีก มึงฟังภาษาคนไม่ออกหรา
“งั้นได้เวลาที่มึงต้องมาเป็นเมียกูสักที”
“เฮ้ยยย ปล่อยยยยยย” มันแบกผมขึ้นไหล่พาเดินเข้าห้องหน้าตาเฉย ม่ายยยยยยย
มันเหวี่ยงผมลงบนฟูกหนาๆ แล้วขึ้นคร่อมจูบปากผมแรงๆ มือข้างหนึ่งมันก็รวบข้อมือผมไว้ข้างบน อีกข้างก็ล้วงเข้ามาในเสื้อลูบไล้ไปทั่วตัว
“อื้อ … ยะ .. อย่า ตัวเหม็น .. อยู่” ผมรีบพูดทันทีที่มันถอนจูบแล้วเริ่มไซร้คอ
“สำหรับกูมึงหอมตลอดเวลานั่นแหละ” แล้วมันก็ขบติ่งหูผมหนักๆจนผมเผลอครางออกมา
“พี่ปลายขา พี่ปลายอยู่ไหนคะ ยู้ฮู มะนาวมาหาค่า พี่ปลายจ๋า พี่ปลายยยยยย” เสียงแม่สาวพราวเสน่ห์ดังขึ้นขัดจังหวะ จนไอ้ปลายสบถออกมา แต่มันก็ยังไม่ยอมผละจากตัวผม มันก้มลงมาจูบหนักๆอีกสองสามทีถึงยอมลุกขึ้น
“นอนรออยู่นี่นะ เดี๋ยวมาต่อ”
“อะ … ไอ้บ้า”
“ทำใจไว้แล้วกันว่ามึงได้คนบ้าเป็นผัวแน่ไอ้เตี้ยเอ๋อ” อ๊ากกกกกกกก กูไม่เอ๋ออออออ
--------------------------
ใครอยากฆ่ามะนาวมั่งนะตอนนี้ ฮิฮิ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
