- 2 - “น้องจอม เท่มากเลยเนอะพี่โต๋” ตะเกียงพูดกับผม ในขณะที่เราต่างนั่งจ้องจอมอนิเตอร์ที่ฉายภาพจากด้ามปากกาของจอม
และของพี่สอนที่ยืนประกบเจ้านายน้อยในงาน ทำให้เราต่างมองภาพทั้งสองมุมฟังบทสนทนาได้อย่างชัดเจน
“หืม...ที่ชมน้องเค้าไม่ได้คิดอะไรใช่ไหม?” ผมแกล้งแหย่ที่รัก ได้ผลคนสวยพองแก้มตาโต
เข้าใส่ทันที
“น้าน! อย่าหาเรื่องแกล้ง ไม่หลงกลหรอก เอ้? หรือว่าจะคิดดีจอมแม่งทั้งหล่อทั้งเท่
ดูๆแล้วน่าสนใจใช่เล่น” อ้าว! ดูคนสวยสุดแสบเค้าดิ กะแกล้งผมกลับซะงั้น ร้ายไม่เคยเปลี่ยนนี่ขนาดอายุสามสิบแล้วนะ
แต่ตะเกียงกลับยิ่งมีเสน่ห์จนผมหวงมากกว่าเดิมอีก
“หึ..ลองดู” ผมตอบนิ่งๆ ยกยิ้มมุมปากนิดหนึ่ง แค่นี้ตัวแสบก็รู้ว่าเมื่อไหร่ผมทำเสียงหึขึ้นจมูก จะโดนไม่ใช่น้อย
“โอะโอ! อายุเท่าไหร่แล้วเนี่ย แค่นี้ทำมาดุใส่” แล้วเราสองคนต่างมองตากันนิ่ง ก่อนจะหลุดหัวเราะขำกันออกมาจนได้
“หึหึหึ..ฮะ..ฮ่าๆๆๆ” นั่นสินะ เราอยู่ด้วยกันมานานมาก พอๆ กับคู่ของไอ้พรตไอ้รัน จนไม่มีช่องว่างระหว่างเรากันแล้ว
อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่รู้กระทั่งว่าอีกฝ่ายรู้สึกอย่างไร กำลังคิดหรือจะพูดเรื่องอะไร อดใจไม่ได้มือขยี้ผมนุ่มอย่างหมั่นไส้ไปที
ผ่านมาอีกสองวัน พ่อเลี้ยงบรรจงก็ติดต่อเชิญจอมไปทานมื้อเย็นที่บ้าน ซึ่งพวกผมก็วางแผน
ให้น้องตอบรับทันที หน้าที่สารถีประจำตัวก็อาจักร การ์ดก็พี่สอน ส่วนผมกับตะเกียงก็นั่งควบคุมทางจอมอนิเตอร์เหมือนเคย
โดยเน้นให้น้องพาพี่สอนเข้าไปในโซนด้วยห้ามห่างตัว แม้ไม่ได้รับเกียรติร่วมโต๊ะแต่ให้เข้าไปอยู่ในระดับสายตามองเห็น
เพราะผมจะได้อาศัยกล้องจากพี่สอนมองมุมจอมด้วยเช่นกัน
ทุกอย่างเป็นไปตามแผนการณ์ที่วางไว้ ถึงเวลาจอมกับพี่สอนก็ไปยังบ้านพ่อเลี้ยง งานนี้เป้าหมาย
ติดกับเร็วกว่าที่คิดไว้ นั่นคงเพราะฝ่ายตรงข้ามจ้องที่จะฟอกเงินอยู่แล้ว การที่ให้จอมออกโลง
มันคงคิดว่ากระดูกอ่อนเคี้ยวง่ายนั่นแหละ
“อ่า มากันแล้วเชิญด้านในเลย มาๆ หลานชายอากำลังรออยู่” จิ้งจอกเฒ่าออกมารอต้อนรับ
ถึงหน้าบันไดขึ้นตึกเลยทีเดียว พอเห็นจอมก้าวลงจากรถก็เข้ามาโอบไหล่ตีซี้อย่างเนียน
“ครับ ผมไม่มีอะไรมาฝาก นอกจากกระเช้าผลไม้” จอมพยักหน้าให้พี่สอนซึ่งยืนถือกระเช้าผลไม้
นำมาส่งให้ก่อนเจ้าตัวจะรับไปมอบต่อพ่อเลี้ยงอีกที
“โถ..เกรงใจทำไมคนอื่นคนไกลที่ไหน แค่หลานชายให้เกียรติมาทานมื้อเย็นที่บ้านอาก็ยินดีแล้ว
เป็นไปได้ช่วยเรียกอาจะดูสนิทกว่าเรียกพ่อเลี้ยงนะ” พ่อเลี้ยงบรรจงเล่เหลี่ยมแพรวพราวมาก
“อ่า..ครับคุณอา” เพียงจอมแสบตอบรับเท่านั้นแหละ เล่นยิ้มไม่หุบ ก่อนจะยื่นกระเช้าผลไม้
ให้คนรับใช้นำไปเก็บแล้วตนเดินนำเข้าไปยังห้องอาหารทันที
บ้านพ่อเลี้ยงถือว่าใหญ่โตสมฐานะ ขณะนี้บนโต๊ะอาหารมีสมาชิกนั่งรออยู่ก่อนแล้วพร้อมหน้า
หญิงสาวสวยวัยน่าจะราวยี่สิบเจ็ดยี่สิบแปด พ่อเลี้ยงแนะนำว่าภรรยา แสดงว่าคือแม่เลี้ยงเมียสาวตามข้อมูลที่ได้รับมา
เพราะขจรและจรรยาลูกสาวโตขนาดนี้ คงไม่มีแม่ยังสาวหรอก
สาวน้อยจรรยายิ้มไม่หุบเมื่อเห็นหน้าจอม แสดงความรู้สึกแทบไม่ต้องเดาแล้วว่าคิดยังไงกับจอมมัน
ผมกับตะเกียงต่างนั่งวิเคราะห์สถานการกันนิ่งๆ ตัวแสบมีกาแฟ กับขนมว่างจิบทานไปด้วย ส่วนผมกาแฟแค่นั้น
“นี่จรรยาลูกสาวอาเรียนที่เดียวกับหลานชาย รู้จักกันแล้วนี่คงเจอกันอยู่บ้างสินะ รู้สึกลูกสาวอา
จะปลื้มหลานชายไม่น้อย ฮ่าๆๆๆ” พ่อเลี้ยงแนะนำลูกสาว ท่าทางแทบจะจับใส่พานยกให้น้องมันซะขนาดนั้น
“ครับ ได้คุยกันบ้าง” จอมตอบ
“ป๊าคะ จอมเค้าดังออกจะตาย ดีใจจังที่บ้านเราได้ต้อนรับจอม” สาวน้อยบอก
ออกอาการอายไปด้วย
“ความจริงต้องเป็นผมมากกว่าที่ต้องขอบใจครอบครัวคุณ ให้เกียรติเชิญมาทานมื้อเย็น ขอบใจนะ” จอมตอบอย่างสุภาพบุรุษ นั่นยิ่งได้รับความชื่นชมในสายตาพ่อเลี้ยงอย่างชัดเจน ส่วนขจรมียักคิ้วยกยิ้มเป็นการทักทาย
คู่นี้เท่าที่ทราบไม่กินเส้นกันมาก่อน นี่คงเพราะบัญชาพ่อเลี้ยงถึงได้ไม่ออกอาการกวนใส่
บรรยากาศระหว่างทานอาหาร เป็นแบบกันเองด้วยเจ้าของบ้านดูจะเอาใจแขกเป็นพิเศษ
จนเสร็จสิ้นมื้อค่ำ พ่อเลี้ยงก็ย้ายสถานที่ไปยังห้องรับแขกเพื่อพูดคุยธุระส่วนตัวทันที
อีกอย่างจอมก็ไม่อยากเสียเวลานานด้วย เมื่ออยู่กันลำพังแล้ว พ่อเลี้ยงก็เปิดประเด็นทันที
“อาอยากร่วมทุนกับหลาน ในธุรกิจโรงแรมและรีสอร์ทของเครือภาคเหนือ พอเป็นไปได้ไหม
ที่จะขายหุ้นให้อาสัก 30%” จิ้งจอกเฒ่าเริ่มปูทาง
“เรื่องนี้มันเกินอำนาจตัดสินใจของผม แต่ถ้ามีผลประโยชน์เหมาะสม และน่าสนใจผมก็พอมีหนทาง
อยู่เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับว่าคุณอาแค่ต้องการเป็นผู้ถือหุ้นมีรายได้จากส่วนแบ่งปกติหรือต้องการอะไรกันแน่
ผมต้องการความชัดเจน” ความตรงแบบไม่อ้อมค้อมของจอมทำเอาจิ้งจอกเฒ่าอดยิ้มกว้างหัวเราะชอบใจใหญ่
“ฮ่ะๆๆๆฮ่าๆๆ...เยี่ยมจริงๆ คนรุ่นใหม่ไฟแรงแบบนี้อาชอบ ตรงๆ เลยนะ อาต้องการพื้นที่เปิดทาง
ให้ทำธุรกิจ ส่วนแบ่งนอกเหนือจากนั้นอายินดีตอบแทนให้หลานชายอย่างงาม” ข้อเสนอที่ชักจูงเพื่อโน้มน้าวให้คล้อยตาม
“หึหึ..อาคงไม่คิดว่าผมเด็กเกินนะครับ ถ้าผมต้องปล่อยหุ้นให้อาขนาดนี้ แล้วหวังส่วนแบ่งแค่นี้
ไม่เห็นจะน่าสนใจตรงไหน” จอมแสบต่อรอง ผมกับตะเกียงนั่งอมยิ้มทันที สุดหล่อของไอ้บอมย์ไม่ธรรมดาจริงๆ
“ฮ่าๆๆๆ หลานชายยอดเยี่ยมมาก ไหนลองว่ามาสิว่าหลานชายต้องการเท่าไหร่” จิ้งจอกเท่าพูดกลั้วยิ้ม
“ผมต้องการร่วมธุรกิจด้วย ทุกครั้งที่มีการส่งสินค้า ผมต้องมีส่วนร่วมและต้องได้ส่วนแบ่งห้าสิบห้าสิบ
ถึงจะน่าสนใจ” จอมแสบบอกไปทันที
“ฮ่ะๆๆๆฮ่าๆๆๆ..หลานชายไม่คิดว่ามันมากไปหน่อยไหม อาขอเจ็ดสิบสามสิบ ส่วนห้าสิบห้าสิบ
อนาคตข้างหน้าหากเราเกี่ยวดองกันแล้ว ไม่มีปัญหาหรอก” จิ้งจอกเฒ่าหวังจัดลูกสาวผูกมัดจริงๆ คายความลับออกมาแล้ว
“อาครับนั่นมันเรื่องของอนาคต ถ้าไม่ได้ตามนี้ผมคงไม่รับปาก” จอมแสบตัดบทง่ายๆ พร้อมกับ
ขยับตัวเล็กน้อยเหมือนทำท่าจะขอตัวกลับ ทำเอาจิ้งจอกเฒ่าชะงักไปนิด ก่อนจะรีบพูดขึ้นมาว่า
“หกสิบสี่สิบขาดตัว หลายชายรับเท่านี้ก่อนได้ไหม ขอให้ส่งสินค้าล๊อตนี้ก่อน ค่อยคุยกันอีกที” จิ้งจอกเฒ่าบอก จอมแสบทำท่าครุ่นคิดหัวคิ้วขมวดมุ่นนิดหนึ่ง ก่อนตอบว่า
“ตกลง ครั้งนี้ผมยอมให้ ส่วนเรื่องซื้อหุ้นผมขอเจรจาอย่างเป็นทางการหลังส่งสิ้นค้าล๊อตที่ว่านี้แล้ว
เราค่อยคุยกันอีกที ไม่ต้องกังวลเรื่องสถานที่ส่งสินค้า ผมจัดการให้เอง แต่อาต้องแจ้งผมล่วงหน้าเพราะเรื่องนี้ผมจะใช้
อำนาจส่วนตัวเคลียร์ทางให้ ที่สำคัญผมขอเป็นล๊อตใหญ่นะ ถ้าเล็กๆแล้วไม่ต้องถึงมือผมเพราะมันไม่คุ้มค่ากับผลตอบแทน
ที่ต้องเสี่ยงลงมือไปยุ่งด้วย” จอมแสบพูดได้หน้านิ่งมาก แววตาจริงจังของน้องทำเอาจิ้งจอมเฒ่าจ้องสบอย่างค้นคว้า
แต่คงเพราะสายตาซื่อคมเข้มของจอมไม่มีสิ่งที่จะหาพิรุธเจอ จึงเอ่ยปากกลับมาว่า
“เอ้าตกลง ล๊อตนี้เดิมทีสินค้าขนาดกลาง แต่เมื่อหลานชายหวังรายได้ก้อนโตอาก็จะติดต่อกับเอเย่นต์
เพิ่มยอดเป็นสองเท่าร้อยกว่าล้าน หลานชายจัดการเคลียร์สถานที่รอได้เลย งานใหญ่ขนาดนี้อาคงต้องออกโรงลุยเอง
เหมือนกัน เพราะทางนั้นคงส่งระดับบิ๊กมาแน่นอน” จอมแสบพยักหน้ารับคำ ก่อนจะคุยรายละเอียดกันอีกเล็กน้อย
แล้วขอตัวกลับ ถือว่าสิ่งที่ได้ยินและทำการบันทึกเทปไว้วันนี้เป็นหลักฐานสำคัญใช้ร่วมกับหลักฐานชิ้นเอกในอีกไม่นานนี้แล้ว
คงต้องวางแผนให้รัดกุมเช่นกัน ถ้าจะจับจิ้งจอกเจ้าเล่ให้อยู่หมัดรวบยกแก็งค์แล้วละก็
รอจอมแสบกลับมาแล้วคงต้องระดมพลังสมองเตรียมรับมือ ถือว่าน้องทำได้เยี่ยมมาก
ใช้เวลาพบหน้าครั้งนี้เดินแต้มได้รวดเร็วไม่ยืดเยื้อ นั่นขึ้นอยู่กับไหวพริบและความหนักแน่นด้านจิตใจล้วนๆ
หากน้องหวั่นไหวไม่แน่วแน่คงทำให้ฝ่ายตรงข้ามจับพิรุธได้ แต่เพราะพื้นฐานเป็นคนชัดเจนตรงไปตรงมา
จึงทำให้พ่อเลี้ยงบรรจงมาเฟียใหญ่แห่งภาคเหนือยอมรับง่ายดาย ที่สำคัญคงมองว่าจอมยังเด็กน่าจะอยากได้เงิน
เป็นเรื่องปกติ แตกต่างจากไอ้ยักษ์หล่อที่ดื้อและคุยลักษณะนี้ด้วยไม่ได้
เพราะงั้นความชะล่าใจของจิ้งจอกเฒ่าจึงเกิดขึ้น....???????
มาต่อให้แล้วนะคะ ใกล้จบแล้วเช่นกันสำหรับพี่บอมย์น้องจอม
เหลือไม่กี่ตอนแล้ว วันศุกร์จะต่อเหยี่ยวรั่วให้ได้อ่านคลายเครียดกันนะคะ
ขอบคุณทุกกำลังใจ ส่งใจช่วยน้ำท่วมด้วยเช่นกัน ดูแลรักษาสุขภาพกันด้วยเด้อ
Luk.
หัวข้อ: @@โดยLuk{จอมใจนักเลง} พี่บอมย์จอมกะล่อน VS จอมภาคย์เทพบุตรหยิ่งยโส (อ่าน 758032 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก