ตอนที่ ๒๕“ตาบอดเหรอไง ไม่เห็นเหรอว่ากำลังกินอยู่”...............................จบข่าวไปเลยครับ ทุกคนเงียบบบบบบ
“เฮ้ย ติณทำไมพูดแบบนั้น พี่เป้เขาถามดีดีนะ”
“อ้าว กูตอบไม่ดีตรงไหน”
“ไม่เป็นไรชาติ พี่ผิดเอง งั้นติณจะเอาไรอีกไหม”
“ไม่อิ่มแล้ว อยากกลับ”
“ตามใจติณนะ......น้องครับเช็คบิล” หลังจากจ่ายเงินพวกผมก็กลับทันที ตลอดเส้นทางที่กลับบ้าน ไม่มีใครพูดกับใครเลย บรรยากาศตึงเครียด แล้วผมเป็นอะไร ทำไมต้องมาเครียดด้วย เบื่อโว้ย รถเข้าจอดที่หน้าบ้านพี่เป้เรียบร้อย พวกผมทยอยลงจากรถ
“พี่เป้ครับ ผมกับอ้นกลับก่อนนะครับ”
“เดี๋ยว กูกลับด้วย”
“มึงไม่นอนกับพี่เป้เหรอ”
“กูพูดซักคำไหม ว่าจะนอน กลับ” พี่เป้ยืนมองผมที่ขึ้นซ้อนท้ายไอ่2ตัวนั้นกลับหอ
“ติณ” ก่อนออกมาพี่เป้เรียกชื่อผมเบา ๆ
“ไปดิ มึงจะรอทำศพพ่อมึงเหรอ ไอ้ชาติ”
“ครับ ๆ คุณชาย สั่งจัง” ในสายตาที่พี่เป้มองผมนั้นผมแอบเห็นน้ำตาของพี่เป้ไหลออกมาด้วย แต่ก็ช่างเถอะกลับดีกว่า พรุ่งนี้เขาก็มีความสุขแล้วนี้ไอ้คิม จะมาหา คงไม่อยากให้ผมอยู่ด้วยหรอก
“ไอ้ชาติ อย่าเพิ่งกลับหอ” ผมตะโกนบอกไอ้ชาติ ที่ตอนนี้ตั้งหน้าตั้งหน้า บึ่งรถ จนผมที่เซ็ทไว้ เสียทรงไปหมด
“ทำไมเหรอ จะกลับไปบ้านพี่เป้เหรอ”
“กลับไปหาพ่อมึงเหรอ กูจะบอกให้มึงไปแดกเบียร์ดีกว่า” เอี๊ยดดดดดดดดดดดด
“แล้วมึงจะเบรกรถทำไม ไอ้เหี๊ยะ”
“เจงงะ จะไปแดกเบียร์จริงงะ”
“อืม ก็อยากแดกอะ หรือว่ามึงจะไม่ไป”
“ไปดิ เมื่อกี้ยังค้างอยู่เลย”
“อะไรค้างไอ้ชาติ มึงนี้ปัญหาเยอะนะ เมื่อกี้กูเห็นมึงมองเด็กเสริฟตาเป็นมันเชียวนะ”
“เห้ย อะไรอ้น กูไม่ได้มอง น้องเขามายืนข้างหน้าเอง กูไม่ได้ตาบอดนี้ที่จะไม่เห็น”
“เพี๊ยะ” สมน้ำหน้าโดนเมียตบไปเลย
“ไอ้อ้นมึงชอบตบกูจังเลยนะ ตั้งแต่เอามาเป็นเมียนี้มือหนักขึ้นนะมึง”
“เพี๊ยะ” เอ๊าโดนไปอีกรอบ
“ใครเมียมึง กลับไปชักว่าวเลยมึงอะ”
“เจงงะ เมื่อคืนยังค้างอีกรอบ มึงไม่เอาจริงงะ”
“ไอ่เหี๊ยะชาติ” 5555 ดู ๆ ก็น่ารักนะคู่นี้ แต่คู่ผมนี้สิ เฮ้อ.......
เอาไรดี ผมถามไอ้สองนั้นทันทีที่มาถึงร้าน แถว สันติธรรม ร้านนี้บรรยากาศใช้ได้ครับ เพลงเป็นแนวเพื่อชีวิต มีวงเล่น ส่วนมากก็เป็นวันรุ่นทั้งนั้นครับที่มาเที่ยวเพราะว่าเขาไม่มีการตรวจบัตร
“รับอะไรดีนะตอนนี้มีโปรเบียร์นะคะ 6 ขวด 299”
“ครับ เอา 1 โปรครับ”
“กลับแกล้มด้วยไหมคะ”
“ยังก่อนครับ”
“งั้นรอซักครู่นะคะ 3 คนใช่ไหมค่ะ” ใช่ 3 คนถ้ามึงนับได้ 4 แสดงว่าผีหลอก ไอ้ชาตินั่งกับไอ้อ้น สว่นผมนั่งคนเดียวอีกฝั่งหนึ่ง แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป และเสียงเพลงที่บรรเลง ก็ช่วยทำให้จิตใจของผมเย็นลงบ้าง หรือว่าเมื่อกี้ผมพูดแรงกับพี่เป้แรงเกินไป ไอ้สองตัวนี้ก็สวิทกันเกิน เดี๋ยวจับมัดแล้วกอดกาวตราช้างซะเลยนี้
“สวัสดีคะ ไม่นึกว่าจะเจอที่นี้นะคะ” ผมหันไปตามเสียง อ้าวเบลล์นี้
“โลกกลมจริง ๆ เลยนะคะ ไม่คิดว่าจะเจอติณที่นี้อีก”
“ครับ”
“นั่งด้วยได้ไหมคะ”
“ตาม บาย ครับ”
“แล้วนี้แฟนไปไหนคะ”
“อ๋อ พี่เป้ไม่มาครับ สงสัยจะเหนื่อย”
“แม้ ปล่อยติณออกมาแบบนี้ระวังจะไม่เหลือกลับบ้านนะคะ ฮิฮิฮิ”
“ทำไมเหรอครับ”
“ก็จะโดนคนแถวนี้ทั้งจิก ทั้งทึ้ง จนไม่เหลือนะสิคะ”
“5555 ตลกแล้วครับ ใครมันจะทำขนาดนั้น” เบลล์นั่งคุยกับผมอยู่นาน บางครั้งก็แอบมาจับแขนผมบ้าง ซบผมบ้าง แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะไม่คิดพิศวาสอยู่แล้ว แต่กลับกันดูเบลล์มีความสุขมาก
“ติณ กูไปห้องน้ำก่อนนะ”
“ไปดิ”
“ชาติไปห้องน้ำกัน”
“เอ้ย มึงชวนกูไปห้องน้ำ คิดอะไรอยู่ป่าว กูยังไม่ปวดฉี่อะ”
“ไอเหี๊ยะไอ้ชาติหมา มึงจะไปไม่ไป”
“ครับๆๆๆ ไปแล้วครับ” แล้วไอ้อ้นกับไอ้ชาติก็ออกไปห้องน้ำปล่อยให้ผมนั่งกับเบลล์สองคน แต่ก็ไม่ได้คุยหรือทำอะไรมากหรอกครับ เพราะผมมัวแต่ฟังเพลง จึงไม่ค่อยได้สนใจเบลล์
“ไปต่อที่ไหนป่าวคะ”
“อืม ยังไม่รู้ครับ” จะให้ไปไหนแม่คุณ ที่นี้ยังไม่เลิก
“ทำไมเหรอครับ”
“ก็ ถ้ายังไม่ดึก อยากจะชวนไปร้องคาราโอเกะต่อนะคะ” ไม่ดึกบ้านป้าแกดิจะตี1อยู่แล้ว
“ไว้ค่อยว่ากันนะครับ” ไอ้ชาติกับไอ้อ้นกลับมาแล้ว ดีดี มาช่วยกูคุยกับเบลล์บ้าง
“ชาติ อ้น เดี๋ยวเลิกจากที่นี้แล้วเราไปร้องคาราโอเกะต่อนะคะ เบลล์ชวนติณแล้ว ติณตกลงคะ” อ้าวกูไปตกลงกับมึงตั้งแต่เมื่อไรเนี๊ยะ ผมหันไปมองหน้าเบลล์ เบลล์ก็แค่ยิ้ม
“ก็ได้ครับ มาด้วยกันก็ต้องไปด้วยกัน”
“ดีจังเลยคะฮิฮิฮิ” จนเกือบจะตีหนึ่ง เบียร์โต๊ะผมหมดไปแล้ว3โปร ก็1ลังพอดี คุณเบลล์ยังไม่ยอมลุกกลับโต๊ะ ยังคงนั่งเป็นปลิงเกาะผมอยู่ จู่ ๆผมก็รู้สีกร้อน ๆที่ท้ายทอย ไอ้ชาติกับอ้นทำตาค้างมองไปที่บนหัวผม อะไรไหม้ไหม้บนหัวกูเหรอ ผมค่อย ๆ หันไปดู อ้าว พี่เป้ มายืนตั้งแต่เมื่อไร
“พี่เป้”
“อืม”
“มาไงเนี๊ยะ”
“นอนไม่หลับก็เลยขับรถเล่น จนมาถึงที่นี้” พี่เป้ยังคงยืนค้ำหัวผมอยู่ แล้วจะให้นั่งตรงไหนเนี๊ยะ เก้าอี้ก็มี 4 ที่นั่งพอดี คุณเบลล์ก็ยังไม่ยอมลุก แต่......ใช่สิ ผมยังโกรธ.....เอ๊ย ไม่ใช่ๆๆ ยังอารมณ์ไม่ดีกับแก แต่เรื่องอะไรไม่รู้ อยากยืน ยืนไป เดี๋ยวมันบังเวที โต๊ะ ข้าง ๆ ก็เหนี่ยวมันเอง
ว่าแล้วผมก็ยกแก้วดื่ม ไม่สนใจ
