เรื่องสั้น ไอ้เชี่ย กูรักมึง ชัดยังวะ จบ ตอนพิเศษสองมาแล้ววววววววววววววว
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

ตัวละครในเรื่องชอบใครมากกว่ากัน

นักรบ
31 (21.1%)
ตัวการ
74 (50.3%)
กึกก้อง
42 (28.6%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 95

ผู้เขียน หัวข้อ: เรื่องสั้น ไอ้เชี่ย กูรักมึง ชัดยังวะ จบ ตอนพิเศษสองมาแล้ววววววววววววววว  (อ่าน 76054 ครั้ง)

ออฟไลน์ nco1236

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 882
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +75/-3

fayala

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ NewYearzz

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2544
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +346/-2
โอ่ย ไม่อยากแอบรักเพื่อนอีกแล้วอ่า กลัว  :a5:

กดบวกครับ น่ารักมาก ไปตามอ่านเรื่องก้องต่อดีกว่า  :L2:

ออฟไลน์ rellachulla

  • iiRita♥World Behind My Wall♥
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1606
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-8
ง่า จบแบบคนร้ายลอยนวล ฮาๆๆ
หมั่นไส้นักรบเหอะ แอร๊ยยยส์

อยากอ่านคู่พี่ก้อง น้องยิ้ม

merisahlsd

  • บุคคลทั่วไป
ตอนพิเศษ 2 

วันนี้วันวาเลนไทน์ล่ะครับ ผมคบกับมันมาหลายเดือนล่ะ นานอยู่นะเนี่ยย ฮ่าๆ ผมรักมันมากขึ้นเรื่อยๆ ผมกับไอ้รบเลยมาดูหนังกันหลังจากตื่นมาทำบุญแต่ไก่โห่ ผมไม่รู้หรอกนะว่ามันขอพรว่าอะไร แต่ผมขอให้ทุกๆคนบนโลกมีความสุข ให้ผมมีมันแบบนี้ไปเรื่อยๆ ก็พอแล้วครับ

"รบ?"
ขณะที่ผมกำลังคอยเวลาหนังเข้าก็มีผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่งมาสะกิดแขนไอ้รบ มันหน้าซีดแล้วปล่อยมือที่จับกับผมอยู่ทันที ผมงงๆสักพักแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากนัก

"อ้าว พาย หวัดดีครับ"

"ฮึก รบจริงๆด้วย ฮืออ"
ยังไม่ทันที่ผมหรือมันจะได้ตั้งตัว ผู้หญิงคนนั้นก็โผเข้ากอดไอ้รบแล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น ทำเอาทั้งผมและมันอึ้งกันทั้งคู่ แต่มันก็เอามือค่อยๆลูบหัวผู้หญิงคนนั้นแล้วกอดตอบ

จะดูเห็นแก่ตัวไหมถ้าผมแอบหงุดหงิดเล็กๆในใจ เฮ้ย ไม่สิ ผมไม่สมควรจะรู้สึกอย่างนี้ ตอนนี้มันกำลังปลอบคนร้องไห้นะเว้ยไอ้การเอ้ย

รบพาผู้หญิงคนนั้นนั่งที่นั่งหน้าโรงแล้วคุยกันอยู่สองคน สองคนจริงๆครับ เหมือนมันลืมว่าผมมาด้วยกัน ไม่เป็นไร ผมรอมันก็ได้ มันอาจจะเป็นธุระจริงๆ

10 นาที ผ่านไป

"รบๆ มึงหนังเข้าแล้วนะม..มึงจะไปเลยไหม"
ผมเรียกมันเบาๆขณะที่มันกำลังคุยกับผู้หญิงคนนั้น เธอตวัดตามองผมอย่างไม่พอใจ มันหันมามองผมแล้วพูด

"มึงไปเถอะ กูต้องคุยกับพายก่อน เอ่อใช่ พาย นี่เพื่อนรบเองครับ ชื่อการ การ นี่ พาย เพื่อนกูเอง"

"รบจะอายอะไรเล่า เราเป็นแฟนเก่านักรบน่ะ สวัสดีนะ ตัวการ เพื่อนสนิทกันใช่ไหม จำได้ตอนคบกันรบพูดถึงบ่อยๆ คบกันยาวเหมือนกันนี่"
ผมหน้ามันอย่างต้องการคำตอบ แต่มันก็หลบตาผมแล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น โอเค กูเข้าใจล่ะ

ผมปล่อยมือจากไหล่มันแล้วเดินออกจากโรงหนังไป พอมันเห็นผมกำลังจะลงบรรไดเลื่อนมันก็เดินมาดึงแขนผมไว้

"เฮ้ย มึงจะไปไหนอ่ะการ"

"กูจะกลับบ้าน"

"มึงก็เข้าไปดูก่อนแปปเดียว เดี๋ยวกูตามไป มึงเข้าใจกูหน่อยสิ พายเค้าทะเลาะกับแฟนมานะเว้ย"

"อือ มึงไปเถอะ กูอยากกลับบ้าน"

"การ มึงอย่าทำตัวงี่เง่าดิ"
ผมมองมันอย่างไม่เชื่อสายตา ผมจำได้แล้ว ผู้หญิงคนนี้ ที่ทำให้มันแบบเสียศูนย์ตอนเลิกกันใหม่ๆ คนที่มันรักมากที่สุดในบรรดาแฟน

"กูก็ให้มึงไปแล้วไง มึงจะเอาไรกับกูอีก"

"แต่มึงกำลังไม่เข้าใจกูอยู่"

"มึงนั่นแหละรบที่งี่เง่า กูรู้แล้ว ผู้หญิงคนนี้แฟนที่มึงรักมากกูจำได้ กูก็จะไปให้มึงคุยกับเค้าเนี่ย มึงจะรั้งกูไว้ทำไมอีก"

"แต่มึงไม่เข้าใจกู ประชดประชันกู"

"รบ เสร็จยังจ้ะ"
แล้วพายก็ตะโกน ขึ้นมา รบหันไปพยักหน้าก่อนจะหันมาคุยกับผมต่อ

"รบ พอเหอะว่ะ กูเหนื่อย ก่อนจะเป็นแฟนกับมึง กูเพื่อนสนิทมึงนะเว้ย คิดว่ากูจะไม่รู้เชียวเหรอว่ามึงกำลังคิดอะไรอยู่ มึงสงสารเค้า ยังอาลัยอาวร แล้วกูล่ะ ถามจริงๆเหอะ มึงรักกูจริงๆเหรอวะ"

"กู.."

"ทางใครทางมันก่อนไหม เผื่อจะได้มีเวลากับตัวเองมากขึ้น "

"ไม่ กูไม่เลิกกับมึง..มึง.."

"แต่ที่มึงทำอยู่ กูเจ็บกว่าเลิกกับมึงอีกนะ"
ผมพูดเสียงสั่น แต่ก็กัดฟันไว้ไม่ให้น้ำตาหยดออกมา
 
มันตาแดงๆมองผมแล้วจับแขนผมไว้แน่น

ผมจับมือมันออกแล้ววิ่งลงบรรไดเลื่อนมา

นี่มันอะไรกัน เมื่อเช้าผมยังนั่งอธิษฐานกับมันอยุ่เลย ผมนึกย้อนไปถึงตอนที่มันคบกับพาย ผู้หญิงคนเดียวที่มันให้เกียรติ และรักมากที่สุด แต่ก็ทิ้งมันไปคบกับคนอื่น วันนั้นมันตากฝนเมามายร้องไห้อยู่หน้าบ้านผมเดือดร้อนผมต้องออกมาหามัน ปลอบมัน มือถือผมสั่น มันโทรมา ผมปล่อยมันสั่นไปเรื่อยๆขณะนั่งข้างในรถแทกซี่เพื่อที่จะไปที่ๆหนึ่ง

"หนู เอาทิชชู่หน่อยมั้ย"
ลงแทกซี่เอ่ยถามขึ้น ผมมองแกอย่างงๆ เอาไปทำไมวะ

"น้ำตาเต็มหน้าหนูเลยน่ะลูก เดี๋ยวมันไหลเลอะเสื้อ"
ผมลูบหน้าตัวเอง ผมร้องไห้..จริงๆด้วย ผมรับทิชชู่มาจากแก พึมพัมขอบคุณแกเบาๆ

...

Nakrob talk'

ผมกำลังจะวิ่งตามการไป แต่พายก็มารั้งแขนผมไว้ ผมมองตาแดงๆของพายพาลคิดไปถึงคนที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อยู่เมื่อครู่

"รบ เพื่อนรบไปแล้ว เราไปคุยกันต่อเถอะนะ"
ผมมองใบหน้าน่ารักที่ผมเคยหลงไหลอยู่นานเป้นเดือนเมื่อสมัยก่อน

"ไม่ได้หรอกพาย เราต้องไปแล้ว"

"ไปไหน บอกตรงๆเลยนะรบ เราอยากกลับมาคบกับรบ"
เธอพูดแล้วจับแขนผมอ้อนๆ

"ขอโทษนะพาย ตอนนี้เรามีแฟนแล้ว คนเมื่อกี้ล่ะ"

"หมายความว่ายังไงกัน แล้วเมื่อกี้รบบอกว่าเป็นเพื่อน"

"นั่นล่ะที่เราผิดไปแล้ว เราต้องไปขอโทษมัน เรารักมันมากและตอนนี้ก็กังวลด้วยว่ามันไปไหน เราขอโทษที่ต้องพูดตรงๆแต่เราต้องไปแล้วจริงๆ พายกลับไปปรับความเข้าใจกับแฟนเถอะ"

"รบ..กลับมารักเราไม่ได้เหรอ"
เธอเริ่มร้องอีกครั้ง แต่ผมคิดได้แล้วว่าผมไม่ควรจะมานั่งปลอบคนที่ผมไม่ได้รักแบบนี้

"ไม่ได้ ถ้าเป็นแต่ก่อน เราคงทำอะไรไม่ถูกที่เห็นพายร้อง แต่ตอนนี้ แค่ไอ้การมันตาแดง น้ำตาเหมือนจะไหล เราก็อยากจะตายแล้ว ปล่อยเราเถอะ"

ผมสะบัดมือออกแล้วเริ่มวิ่งตามหามันทั่วห้าง มันบอกจะกลับบ้าน ผมโทรศัพท์ไปหาคุณป้าที่บ้านไปด้วย ขณะที่วิ่งไปด้วย แต่ก็ได้รับคำตอบกลับที่เริ่มกังวล มันยังไม่กลับมาเลย ผมเกลียดที่ตัวเองทำให้มันร้องไห้ และเกลียดเวลามันหายไป

จู่ๆ ผมก็คิดได้หลังจากที่โทรหามันหลายครั้งแล้วมันไม่รับ ผมกดโทรเบอร์ที่เคยคิดว่าชาตินี้จะไม่มีวันโทร เบอร์ของไอ้ก้องที่ผมแอบเอามาจากเครื่องการ

'สวัสดีครับ'

"กูเอง"

'กูเองไหนครับ'

"นักรบ"

'ฮะ กูหูหนวกรึเปล่าวะเนี่ย มึงเป้นใคร ไอ้นักรบจริงเหรอวะ'

"อย่ามากวนประสาธกู กูจะมาถามเรื่องการ การอยู่กับมึงรึเปล่า"

'สัด มึงมาถามกูเสือกกวนตีนกู นะ ไม่อยู่ การจะมาหากูทำไม กูมีตัวจริงแล้วเว้ย ถึงกูจะหล่อแต่กูไม่แย่งแฟนใครหรอก'

"แล้วมึงพอจะรู้ที่ๆการไปไหม"

'ทะเลาะกันเหรอวะ มึงนี่จริงๆเลย การมันรักมึงมากยังจะทะเลาะกันอีก'

"..กูผิดเองล่ะ มึงบอกกูเถอะ กูใจจะขาดอยู่แล้ว"

'กูก็ไม่รู้มากนะเว้ย แต่ถ้าที่กูเคยพาไปก็คงจะมีแต่....'

"..."

'สะพานพระรามแปดน่ะว่ะ'

"ขอบใจนะเว้ย ไอ้กึกก้อง"

ผมตัดสายจากมันและไปยังเป้าหมายที่อยากจะไปทันที

หลังจากนั่งรถมาไม่นานผมก็มาถึงสะพานแขวนขนาดใหญ่ ที่มีร่างเล็กๆนั่งอยู่ ตัวการน่ะเอง มันนั่งอยู่โดยรอบตัวมีถุงขนมและปีโป้เต็มไปหมด ผมเดินเข้าไปใกล้ๆมันแล้วมองแก้มยุ้ยๆที่มีแต่คราบน้ำตา มันเองก็มองหน้าผมนิ่ง นิ่งจนผมต้องเป็นคนเอ่ยปากขึ้นมาเอง

"มึงหนีมาอีกแล้ว ไหนบอกจะกลับบ้าน"

"มึงก็ตามกูเจออยู่ดี"

"กลับบ้านกัน..นะครับ"

"ฮืออ กูไม่กลับ ไม่กลับไปกับมึงแล้ว กูเลิกกับมึงแล้ว กูจะหาแฟนใหม่ ก็เบื่อมึง เบื่อขี้หน้ามึงเต็มทน"

"ไม่ กูไม่ยอม ...กูขอโทษ วันนี้กูผิดไปจริงๆ แต่กูเคลียเรียบร้อยแล้ว กูขอโทษที่ไล่มึง ขอโทษที่ให้มึงดูหนังคนเดียว ขอโทษที่ทิ้งมึง ขอโทษที่กูลังเล กูขอโทษที่กูไม่ได้บอกรักมึง"

"ฮึ..ฮึก กูไม่สน ไม่แคร์มึงแล้ว มึงจะไปกับไปรีเทิร์นก็ไปเลย กูอยู่กับปีโป้ได้ ไม่ต้องมีมึงกูก็อยู่ได้"
มันว่าแล้วเอามือเล็กๆมาทุบผมแล้วหยิบกระสอบปีโป้รสผลไม้มากอดแน่น มือเล็กๆอีกข้างของมันปาดน้ำตาไปมาจนแก้มแดงจัด

"กูรู้แล้วว่ากูผิด มึงจะเอาไงก็ได้ ขออย่างเดียวมึงอย่าเลิกกับกูนะ กูขอร้อง"

ผมคุกเข่ากอดเอวมันไว้ ผมเข้าใจมันแล้วว่ารู้สึกยังไง ผมเจ็บตอนที่ได้ยินมันบอกว่าไม่แครื และผมก็เชื่อว่ามันต้องเจ็บพอๆกับผมแน่นอน

"มึงแน่ใจนะว่าให้ได้ทุกอย่าง"

"ได้ๆ กูให้ได้หมด ขอแค่มึงให้อภัยกู"

"มึงห้ามหึงกูกับผู้ชายคนอื่นแบบไร้เหตุผล"
ผมมองหน้ามันเล็กน้อย แค่ข้อแรกก็ทำยากแล้ว

"ก..ก็ได้ กูสัญญา"

"แล้วก็กูจะไม่มีอะไรกับสามอาทิตย์"

"หนึ่งไม่ได้เหรอครับ"

"สองอาทิตย์ขาดตัว"

ผมพยักหน้าหงึกๆ ใช้มือช่วยก่อนก้ได้วะ

"แล้ว..แล้วมึงก็...ห้ามทิ้งกูอีกด้วย"
ผมมองหน้ามันที่มีแต่รอยน้ำตา ผมกอดมันแน่นขึ้น เผื่อจะรับความเจ็บปวดที่มันได้ในวันวาเลนไทปีนี้มาให้ผมได้ มันคนฝังใจไปอีกสักพักว่าผมทิ้งมัน

"ไม่แล้วครับ สัญญาด้วยชีวิตเลย จะไม่ทิ้งมึงอีกแล้ว"

มันนิ่งสักพักก่อนจะยกมือกอดตอบผม แค่นี้ผมก็ดีใจแล้วล่ะครับ

ผมจำได้ว่าวาเลนไทน์ปีนั้นผมกระซิบขอโทษมันที่หูเป็นสิบๆครั้ง และนั่งดูพระอาทิตย์ตกดินกับมันที่นั่น วาเลนไทน์ปีนั้นนั่นเองที่ทำให้ผมได้เพื่อนดีๆที่บางครั้งก็ยังไม่กินเส้นกันแบบไอ้กึกก้องมา

.....................................................................................

1อาทิตย์ กับอีกสองวันต่อมา

"อาาา การคร้าบบ ส่ายอีกๆ สุดยอดเลย อืมมๆ"

"มึงจะช่วยตัวเองเบาๆหน่อยได้ไหม เสียงครางมึงเข้าโสตประสาธกูมาทั้งอาทิตย์แล้วนะเว้ย"

"ก็เผื่อมึงจะมีอารมณ์เปลี่ยนใจมาช่วยกู กูจะได้ไม่ต้องช่วยตัวเอง เนี่ย รบน้อยมันคิดถึงตูดมึงจนจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว"

"ไอ้เฮี้ย ไปครางไกลๆกูเลยนะ กูเปลี่ยนใจแล้ว ต่อเพิ่มอีกอาทิตย์"

"อ้ากกกกกกก ไม่น้าาา มึงกลับมานะเว้ยย อ้ากกก กูรอขนาดนั้นไม่ไหวแล้ววว กูจะปล้ำมึงงง"

"เฮ้ยยยยย!!!!!!"

...




กลับมาอีกครั้งกับนักรบและตัวการ หลังจากโดนกึกก้องกระชากเรตติ้งไปสุดๆ หวังว่าจะชอบตอนพิเศษนี่น้า

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
ตัวการน่าจะโกรธนานๆ มันน่ามั้ยเนี่ย
แต่ก็ดีที่แฮปปี้
 o13

ออฟไลน์ tuktukta

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 54
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
น้องการทำไมตามใจรบจัง ชริ ๆ น่าแกล้งแต่ว่า ถ้าแกล้ง การก็ต้องเจ็บตัว งั้นอย่าเลย 555+++
แต่ก้องจ๋า เป็นคนดีแล้วแต่เป็นคนร้ายเลยน๊าาาาา เอ๊ะ

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
น่ารักจัง
ตอนพิเศษมาได้อีกนะ
รอๆๆ

ออฟไลน์ Gemm

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 181
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
นักรบนิสัยเสีย น้องก้องน่ารักกว่าตั้งเยอะ o13

yui11

  • บุคคลทั่วไป

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






YELLOWSTAR

  • บุคคลทั่วไป
ว๊ากก  สุดท้ายรบโดนงดไป 1 เดือนเต็มๆเลยหรอ??   :jul3: :jul3: :jul3:

kaehoo

  • บุคคลทั่วไป
 :haun4:ม่ายมีแบบหื่นๆๆก้อน่ารักดีครับ

ออฟไลน์ tokun

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 74
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
ฮ่าๆๆๆ น่ารักอ่ะ

สมน้ำหน้าอดซั่มไปสองอาทิตย์

ขอบคุณฮับ :L2:

choco_mousses

  • บุคคลทั่วไป
ผิดไหมถ้าบอกว่า.... ก็ยังกึกก้องอยู่ดี ฮ่าๆ :man1:

ออฟไลน์ Devil_Angle

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
ชอบคู่นี้จัง น่ารักมากมาย ขอบคุณนะ

ออฟไลน์ chaoyui

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-3
น่ารักเนอะ  :-[
ตอนอ่านนิยายเรื่องนี้กินปีโป้อยู่พอดี แต่สีเขียวนะไม่ใช่สีม่วง :กอด1:

debubly

  • บุคคลทั่วไป

coffin

  • บุคคลทั่วไป

lovevva

  • บุคคลทั่วไป
 :angry2:นักรบกล้าทิ้งตัวการได้ไง

สมควรที่โดนทำโทษงดไปเลยสองอาทิตย์ :z1:

V

  • บุคคลทั่วไป
 :angry2: นักรบบร้าาาาา

ทิ้งงตัวการได้ไงเนี่ยยย

น้องการใจอ่อนไปแหละ น่าจะงอนนานๆให้สำนึก ชริชริ o18

ว่าแล้วก็ไปหาปีโป้มากินมั่งดีก่า อิอิ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






tamaki1

  • บุคคลทั่วไป
 :-[ กรี๊ดดดด อ่านไปเขินไปอ่านไปยิ้มไป โอ๊ ย ย ย เขิน น นมากมาย

คนแต่งสุดยอดด ด ดด การ น่ารักก ก กก ก รบ น่า..... มากก ก กก แต่ก็ดีที่ง้อกันได้แล้ว อิอิ

รอพี่ก้อง จ๊ว ฟ ฟ ฟ :mc4:

ออฟไลน์ rellachulla

  • iiRita♥World Behind My Wall♥
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1606
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-8
น่ากระโดดเตะนักรบจริงๆ
ผู้ชายโลเล ไว้ใจไม่ได้
โชคดีแค่ไหนแล้วที่ตัวการให้อภัย ชิส์
พี่ก้อง เป็นพระเอกเหมือนเดิม ฮี่ๆๆๆๆๆๆ

ออฟไลน์ tegonata

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 178
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
    • ~~เมื่อผมหลงเข้ามาใน...ร้านนั่งเล่นของสาววาย~~
แต่งเป็นเรื่องยาวเลยดีก่า
เกือบร้องไห้เลยอ่ะ
อยากจะกดเอาไอ้ที่เชียร์นักรบออกจัง
ชิ สงสารการอ่ะ :z3:

ออฟไลน์ SuSaya

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +220/-9
ขอให้ก้องได้เจอคนดี ๆ เหมือนกันนะ...เคลียร์เรื่องน้องยิ้มเร็ว ๆ ด้วย :กอด1:

คู่นี้น่ารักดีค่ะ...เกลียดพระเอกแนวคิดว่านายเอกเป็นของตายที่เก็บไว้ข้างตัว มั่วไปทั่วแต่ก็ทำตัวหวงก้าง ไม่ปลื้ม!!
ตัวการปราบให้อยู่หมัดเลย o18

ออฟไลน์ knightofbabylon

  • it's sorrow that feeds your lies!
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2542
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-51
แอร๊ยยยย ตัวจริงของกึกก้อง น้องยิ้มใช่มั้ย (พยายามคิดเข้าข้างน้องยิ้มสุดกำลัง) :-[

นักรบเอ๊ยยยย พลาดละ!  :laugh:
ดีนะที่พูดและทำทุกอย่างชัดเจน
ไม่งั้นล่ะก็..  o18

Nineน้อย

  • บุคคลทั่วไป
น่ารักดีครับ สนุกมากมาย ขอบคุณครับผม

merisahlsd

  • บุคคลทั่วไป
แวะเวียนมาดูคอมเม้น เอ้ยย คนอ่านน่ากลัว  :sad4:!! ทำไมต้องมาพร้อมมีด ฮ่าๆ ถ้ายังอยากให้มีตอนพิเศษอีก ช่วยรีเควสมาหน่อยน้าว่าจะเอาประมานไหน บางครั้งกลัวแต่งมาแล้วไม่ถูกใจ

ขอบคุนทุกคอมเม้นมากๆ :impress2:

ออฟไลน์ beamJ

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 166
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0

ออฟไลน์ tender

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0

ออฟไลน์ zombi

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-5

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด