หัวข้อ: [เรื่องเล่า] :+: กว่าจะรู้ว่ารัก ภาค3 :+:

[subaru]

 :m17:เศร้าจังเลย ยิ่งอ่านยิ่งเศร้า

[Darklord]

ลงเอยกันด้วยดี

[๐Dna๐]

อ่านแล้วเศร้า มากๆเลยอ่ะครับ

[Serendipity]

  เศร้าเลย หุหุหุ
มารอนะคับพี่นิว^^

[Poes]

อ่านจนตาปวดตา ไมมานเศร้าแบบนี้ 

[มูมู่น้อย]

เศร้า     

เมื่อโอกาสผ่านไป....อยากย้อนเวลาแค่ไหน...คงกลับกลับไปไม่เหมือนเดิม...

ขอให้ภาคสี่  ชื่อว่า ....ยามเมื่อลมพัดหวน...นะ
รออย่างมีความหวัง

สู้ๆนะน้องนิว   

[นางมารร้าย]

เศร้าจังค่ะ

อยากให้เทคได้อ่านเรื่องนี้อ่ะ  เพื่อรับรู้ความรู้สึกของนิว

ขอให้ ภาค 4 ทั้งคู่สมหวังในความรักนะคะ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

สวัสดีครับเพื่อนๆ
แวะมาคุยด้วยมีเรื่องจะเล่าเยอะเลย

ขอบคุณสำหรับการติดตามกันอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ภาคแรกจนถึงภาค3นี้นะครับ
ตอนแรกผมเริ่มอ่านเรื่องพี่เป็ดพี่อ้อยก็ในพันทิป แต่กว่าจะได้อ่านก็จะจบเรื่องแล้ว
ผมก็เลยปริ้นมาอ่านที่บ้าน โอย น้ำหูน้ำตาท่วม แล้วพอรู้ว่ามีเล้า(เป็ด)เป็นของพวกเราเอง
ขอสารภาพว่าแรกๆไม่เคยอ่านเรื่องใครเลย อย่าโกรธกันนะครับ ก็ผมเพิ่งตกงานอ่ะ
แต่พอได้อ่านก็เริ่มจากเรื่องที่เค้าฮิตๆกันก่อน บางเรื่องขำกระจาย บางเรื่องเล่นเอาน้ำตาซึม

หลังจากเป็นผู้อ่านมาซะนานก็ชักจะเอาใหญ่ อิอิอิ เกิดแรงบันดาลใจจะอัพเลเวลมาเป็นนักเขียนดูบ้าง
ก่อนหน้านี้ผมเขียนไดอารี่ลงเวปมาบ้างแล้ว ประกอบกับผมเล่าเรื่องของผมกับเทคอย่างที่เพื่อนๆอ่าน
ให้คนนั้นฟังที คนนี้ฟังที (และทีละคน) เนื่องจากแต่ละคนมักจะขอให้เล่าแบบต่างกรรมต่างวาระน่ะสิ
แทนที่จะมาพร้อมกันผมก็ต้องเล่าหลายรอบเหมือนฉายหนังซ้ำยังไงยังงั้น เลยเอามาพิมพ์ให้อ่านผ่านสื่อซะ

ทีนี้เพื่อนเลิฟอย่างสาวตัวกลม และ ผู้มีอุปการะคุณคุณพี่เกี๊ยกซึ่งทั้งคู่ชอบอ่านนิยายในเล้าแบบเป็นชีวิตจิตใจ
เหมือนถ้าไม่ได้อ่านจะลงแดงซะให้ได้(ล้อเล่นๆ) 2คนนี้แหล่ะจุดประกายว่าผมน่าจะลองเอาเรื่องที่ผมเล่าไปเขียนบ้าง
ผมก็บอกปัดเรื่อยๆ บอกตรงๆว่าผมไม่กล้าเขียนอ่ะครับ กลัวไม่มีคนอ่าน กลัวคนหาว่าเอาอย่างพี่เป็ด เลยไม่เอาดีกว่า

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

มาพูดถึงการแบ่งภาคกันบ้าง บอกตามตรงทีแรกคิดว่าเรื่องจะสั้นๆง่ายๆ
คงใช้เวลาแป๊บเดียวก็จบเหมือนตอนนั่งพูดซึ่งผมก็พูดน้ำไหลไฟดับอยู่แล้ว
แต่พอเริ่มเขียนก็ได้คำแนะนำจาก เจ๊สอง ว่าควรมีบทพูดซะบ้าง เออ...ก็จริงเนาะ
ผมก็เพิ่มบทพูดเข้าไปเพื่อให้เพื่อนๆอ่านแล้วเข้าใจง่ายขึ้นผ่านคำพูดของคนในเรื่อง
ก็ได้รับคำแนะนำจาก [[GobGab]] บอกว่าน่าจะลงป็นแต่ละตอนให้ชัดเจนก็จะดี
ก็เห็นด้วยอีกเพราะก่อนหน้านี้พิมพ์ไปเรื่อยเปื่อยจัดฟ้อนท์ก็ยากจะขึ้นต้นลงท้ายก็งงๆ

เอาล่ะมาถึงเรื่องเล่าในแบบที่ขัดเกลาเรียบร้อยแล้วทั้งเรื่องบทพูดและแบ่งเป็นตอน
ผมก็ถึงได้รู้ว่า เฮ้ย เรื่องที่เราเล่าแป๊บๆจบ(แป๊บๆนี่กว่าจะเล่าจบก็ปาเข้าไป3ชั่วโมง)
พอเอามาเรียบเรียงให้อ่านก็รู้ว่าใช้เวลามากกว่าที่คิดและท่าทางจะไม่จบง่ายๆ
ก็เลยขอแบ่งเป็นภาคก็แล้วกันนะครับเพราะถ้าเล่ารวดเดียวผมคงไม่มีเวลาไปทำอย่างอื่น
ส่วนที่ว่าทำไมแต่ละภาคมีตอนไม่เท่ากันก็เพราะผมแบ่งตอนไม่ได้สัดส่วนน่ะสิ(มือใหม่ครับ)
และอีกส่วนหนึ่งเพราะเรื่องราวภาคต่อๆมามีบุคคล สถานการณ์ รายละเอียดที่เพิ่มขึ้นด้วย

ชีวิตคนเราก็แบบนี้แหล่ะครับยิ่งโตยิ่งมีเรื่องให้ต้องพบต้องเจอมากขึ้น
ยิ่งผ่านวันคืนผ่านร้อนผ่านหนาว(ว่าซะแก่เชียว)ชีวิตก็มีรายละเอียดเพิ่มขึ้น
ก็คงไม่ว่ากันนะครับที่ยิ่งเล่าในแต่ละภาคก็ยิ่งเพิ่มตอนมากขึ้นตามลำดับ
สำหรับภาค3นี้ จริงๆผมพิมพ์ไว้ถึงตอนที่35แล้วนะครับแต่ดูจากโครงเรื่อง
ที่วางไว้เห็นทีจะลงให้ครบรวดเดียวไม่ไหวแน่เพราะจะทำให้เรื่องเล่าในภาคนี้
ขาดความกระชับ และพอถึงตอนอวสานจริงๆ(แต่เหลืออีกหลายตอนที่ยังไม่ได้พิมพ์)
เรื่องเล่านี้ก็จะดูไม่น่าติดตามแล้ว ผมก็เลยขอขมวดปมไว้ที่สถานการณ์บีบหัวใจนี่ล่ะ

สำหรับภาค4จะเอามาลงให้อ่านกันประมาณเดือนพฤศจิกายนนะครับขอเวลานิดนึง
เวลาที่ผมขอนี่ก็เอาไว้เพื่อพิมพ์เรื่องเล่าภาค4ต่อให้จบแล้วเอามาลงให้อ่านกันรวดเดียว
ดังนั้นจะมีการปรับตอนที่31ของภาค3 ไปเป็นตอนที่1ของภาค4และจะพิมพ์ส่วนที่เหลือด้วย
เท่าที่วางโครงเรื่องใหม่ของภาค4ก็น่าจะมีความยาว30ตอนจบเหมือนกับภาค3นี่ล่ะครับ
แล้วช่วงกลางเดือนตุลาคมจนถึงปลายเดือนผมจะไปอยู่ดูแลคุณป๋าที่หัวหินซักระยะน่ะครับ
คงไม่เอาแลบทอปไปด้วยก็คงพิมพ์ไว้ให้มากที่สุดแล้วเซฟไว้ในเครื่องก่อนละกันนะครับ
แล้วพอขึ้นเดือนพฤศจิกายนปั๊บผมก็จะเอามาลงให้อ่านกันรวดเดียวแบบจบบริบูรณ์
ปล.ระหว่างที่รอภาค4 ผมจะตั้งกระทู้เพลงประกอบเรื่องเล่า :+: กว่าจะรู้ว่ารัก :+: นะครับ
ถ้าคิดถึงผม(เออ...จะมีคนคิดถึงมั้ยเนี่ย)ก็แวะไปฟังเพลงในกระทู้ของผมหน่อยแล้วกัน
บางที บทเพลง อาจช่วยเล่าอะไรๆแทนใจผม แทนใจเทค และใจของเราสองคนได้บ้าง

ขอบคุณที่อ่านอย่างอดทนมาจนถึงบรรทัดนี้
จาก ผมเอง

[น้ำค้าง]

ชอบอ่านเรื่องนี้ค่ะ สนุก เขียนได้ดีขึ้นเรื่อย ๆ เลย
แต่มันเศร้าไปหน่อยนะ เทคไม่น่ามีแฟนเลยใจร้อนชะมัด
หวังว่าภาค 4 นิวคงจะไม่เศร้าอย่างนี้นะจ๊ะ ขอให้สมหวังในความรักนะ
จะรออ่านภาค 4 จ้า

[jammy]

บอกได้คำเดียวว่า เฮ้อออออออออ 

[artday]

  o1จะรอภาค4นะครับ

[สาวตัวกลม]

เป็นกำลังใจให้เพื่อน เขียนภาคต่อไปนะจ้ะ สู้ๆๆๆๆๆ

[~prince™~]

                     ..............ผมพึ่งได้อ่านเรื่องของพี่นิว....อ่านแล้วชอบากเลยคับ................

                     ....................เลยติดตามอ่านมาเรื่อยๆจนถึงภาคนี้................................

                     ....................ผมว่าชีวิตพี่นิวเนี่ยยิ่งกว่านิยายซะอีกเนอะ.........................

                     ...............อ่านแล้วได้มีหลายอารมณ์หลายความรู้สึกจริงๆ.......................

                     ...........................ยังไงก็จะรออ่านภาคสี่นะครับ.....................................

                     

                     ..................................เป็นกำลังใจให้นะคับ..........................................

[Jingjoh]

กะแล้วเชียว ว่ามันต้องมีอะไรทุกทีเลยซิน่า เฮ้อ
ยังไงก้อเป็นกำลังใจให้นิวครับ
 

[kryo_lover]

เพิ่งสอบเสร็จเลยแวะเข้ามาดู

มาต่อเยอะมากเลย

ไว้เค้ากลับมาอ่านวันหลังนะ

สู้ตายคร้าบ

 

[My name M]

 ...พี่นิวครับ ตลอดเวลาที่ผมคุยกับพี่มา ผมไม่เคยรู้ว่าพี่เคยผ่านช่วงเวลาที่ น่าเศร้า และความทรงจำที่เต็มไปด้วยน้ำตา ผมว่าพี่เก่งมาเลยครับ ที่สามารถผ่านช่วงเวลาเหล่านี้มาได้ หากเป็นผม ยังไม่รู้เลยครับ ว่าผมจะทำยังไง ผมดีใจมากนะครับที่ได้มารู้จักและไดคุยกับพี่ ทุกครั้งเวลาที่ผมเครียด แล้วผมมาคุยกับพี่ มันทำให้ผมได้รับรู้อะไรหลายอย่างและได้รู้ว่าเราควรเลือกทางใด  ในการตัดสินใจ
                ในความคิดผมเรื่องพี่กับพี่เทค บ้างครั้งผมก็คิดเหมือนพี่เทคนะครับ เลือกที่จะเป็นเพื่อน เพราะเป็นความสัมพันธ์ ที่ยาวนานมากที่สุด หากเราเลือกทางอีกเส้นหนึ่ง  เส้นทางของคู่ชีวิต มันอาจจะมีวันหนึ่งที่เราต้องจากกันเพราะความไม่เข้าใจกัน  .......   ถึงยังไง ไม่ว่าเราจะเลือกเส้นทางไหน ยังไงเราก็ยังมีเขาอยู่ข้างในนั้น  ข้างในที่เต็มไปด้วยความทรงจำดี ๆ ที่เราเคยมีความสุขด้วยกันกับเค้า  .........  ในความคิดผม ผมว่าพี่นิวก็ยังไม่เคยลืมพี่เทค และผมว่าพี่ก็ยังรักพี่เค้าอยู่นะครับ  ผมคิดแบบนั้นแต่มันคงอยู่ที่พี่อ่ะครับ ว่าพี่คิดยังไง
                 ผมว่าบ้างครั้งช่วงเวลาเหล่านี้อาจจะผ่านมาอีกครั้ง เพราะเรื่องต่าง ๆ หมักจะเกิดขึ้นได้เสมอเราไม่รู้ว่าอนาคต และชีวิตเราเป็นแบบไหน ( หากผมขอ คงอยากให้พี่กับพี่เทคได้รักกัน...รักกันตลอดไป...*พูดแล้วน้ำตาจะไหล *....)  ชีวิตพี่ผมว่ามันเต็มไปด้วยเรื่อง ที่คาดไม่ถึงนะครับ  ผมว่าสักวันพี่กับพี่เทคอาจจะรักกันจริงก็ได้ครับ  ....  ยังผมก็ขอเป็นแรงใจให้ครับ  ผมจะตั้งชมรมคนรักเทคกับนิว...555+    
                  .... ผมจะรอครับ  รอดูว่าสิ่งที่ผมหวังจะเป็นจริงป่าวครับ....

[wma=300,50]http://sandth.schtuff.com/ruk_pu?action=binary.wma[/wma]

[attachment deleted by admin]

[A GE]

  ขอบคุณนะครับนิว  อ่านแล้วเศร้าจัง   

ตกลงแฟนเทคเนี่ยะ  เค้าเรียกว่าตัวโกงอะป่าวเนี่ยะ    มีการให้เทคตัดใจเปนเพื่อนกะนิวแทนที่จะให้กำลังใจตามง้อ    สุดท้ายก็คือต้องการเปนแฟนเทคนี่เอง 

  :impress:ว่าแล้วก็รอภาค4ครับผม

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

เข้ามารอภาคสี่ เมื่อไหร่จะสมหวัง
 

[artday]

  มารอภาค4ครับ

[Chanta]

เราอ่านเรื่องนี้ของท่านเปนเรื่องแรก.....

แต่เราจะติดตามต่อไป  ...

ไปอ่านก่อนน่ะ

 

[Chanta]

ง่ะ....

เศร้าอ่า.......

แต่ยังมีภาค 4 ต่อจิงหรือ...

ไม่เอาเศร้าน่ะ....

 

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

ถึงแม้จะเศร้าไปหน่อย แต่เราก็เปลี่ยนความจริงไม่ได้ ใช่มั้ยครับ
ขอบคุณมากสำหรับการติดตามครับ

ผมเอง

ปล.ภาค4ไม่มีแล้วครับ แต่อาจจะมีผลงานเรื่องใหม่ที่ไม่ต่อเนื่องจากเรื่องนี้มาให้อ่าน เร็วๆนี้ (ขอเก็บเกี่ยวประสบการณ์อีกนิดนะครับ)

[win_zah]

อืมม นนท์ยังอ่านไม่จบอ่ะคับ
แต่อยากจะบอกว่านนท์อยู่เมกา

แล้วก็เกิดวันที่ 7 กันยาด้วย
ซึ้งมากๆๆๆๆ

ตอนนี้หยุด thank ging ยาวที่เมกายังไงก็จะอ่านให้จบเลยคับ
ขอบคุณที่เขียนเรื่องดีๆนี้นะคับ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

สวัสดีครับ คนเกิดวันเดียวกัน แวะมาทักทายครับ

[maabbdo]

อ่านแล้ว เศร้าจังเลย

มันคงเป็นอะไรที่เศร้ามากๆเลยเนอะ

 

[pooinfinity]

ดูท่าทางจะมีตอน 4

สงสัยเทคจิเลิกอีกแล้ว ชัวร์

[ริกะจัง]

อ่านไปร้องไห้ไปจนไมเกรนขึ้น
อะไรมันจะแซดได้ขนาดนี้ โดยเฉพาะเรื่องจดหมายตอบกลับฉบับนั้น

ตกลงคุณนิวก็ไม่ได้บอกรักคุณเทคเหรอคะ มายยยย นะ มายยยย ยอม
ยังไงคุณเทคก็ต้องเลือกคุณพี่นิวอยู่แล้วล่ะ

ว่าแต่คุณพี่นิวนี่โคตรเสน่ห์แรงเลยเหอะ

[na-au]

จบภาค 3 แล้ว ทำไมมันเศร้าจังอ่ะ
จะรออ่านเรื่องใหม่ก็แล้วกันนะ

น้าอุ๊

[Yร้าย]

ไม่อยากรับรู้อะไรอีกเลย....
สมองมันว่างไปแล้ว...........
ทำไมนะคน 2 คนที่รักกันแต่ไม่สามารถที่จะอยู่ร่วมกัน....
มันทรมานมากเลยนะ...ข้าพเจ้าเสียใจมากมายเลยจริง ๆ........
อยากให้ชีวิตเป็นเหมือนนิยายในบางตอนก็ได้......เลือกเอา
ตอนที่มันมีความสุขที่สุดมาตอนหนึงก็ได้....อยากให้ตอนนั้นมันเป็นของ
เทคกะนิว......ข้าพเจ้าเพิ่งมาอ่านทั้ง 3 ภาค..น้ำตาแทบจะไม่เหลือให้ไหลอีกแล้ว
ขอได้มั๊ย?...ขอให้นิวกะเทคได้มาอยู่ดูแลซึ่งกันและกันซักทีเถอะนะ...ข้าพเจ้ารับไม่ได้จริง ๆ ฮือๆๆๆๆๆๆ I'm so sad......

[maru]

ขอบคุณสำหรับเรื่องเรื่องเล่าที่น่าประทับใจค่ะ