หัวข้อ: [เรื่องเล่า]จาก เก่ง ถึง ตี๋ ũ

[Just let it be]

สุดท้ายมันก็เป็นความจริง  ฝันที่เป็นจริงแบบนี้ไม่อยากให้เกิดเลย

เป็นกำลังใจให้คุณเก่งนะครับ  ความรักของคุณเก่งที่มีต่อตี๋เลก

ประทับใจมาก  ถึงแม้บางทีจะมีเรื่องหลายๆ อย่าง

แต่ก็รู้สึกถึงความอบอุ่นได้

เศร้ามากเลยที่รู้ว่าคนที่รักของคุณจากไป  แต่ก็ดีใจที่คุณได้พบคนที่คุณรักและรักคุณ

 

 

 

[pongsj]

หลับให้สบายน่ะคับ ตี๋

คุณเก่งเองก็เข้มแข็งไว้น่ะคับ

คนแถวๆนี้จะคอยเป็นกำลังใจให้ 

[wachara]

มันเกิดขึ้นจริง ๆ หรือนี่    เศร้า

[FOAM]

ได้ตามอ่านเรื่องนี้มาตั้งแต่แรกครับ 

รู้สึกประทับใจในความรักของทั้งสองคน

ขอขอบคุณคุณเก่งที่เอาเรื่องราวดีๆ มาเล่าให้ฟังครับ

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

 
เกิดไรขึ้นหวา งง
ไปตั้งหลักก่อน
 

เศร้าอ่ะ เพิ่งอยู่ด้วยกันแท้ๆ
กว่าจะมีใครสักคนที่รักมากมาย ไม่ได้หากันวันสองวันเจอนะ
 

[artday]

 ......

[MyLoveMyBabe]

เปลี่ยนอารมณ์ได้รวดเร็ว รุนแรง และเจ็บปวดมากๆ 

เมื่อความตายมาพรากคนที่รักไป มันคงเป็นสิ่งที่ทมานที่สุดแล้วหล่ะ 

เจ็บกว่านี้มีอีกมั้ยยย   


กว่าคนสองคนจะได้มาเจอกัน รักกัน เข้าใจกัน และได้ใช้ชีวิตร่วมกัน มันไม่ใช่ง่ายๆเลย
อยู่ๆ เมื่อไม่มีเค้า มันคงทรมานมากๆ เศร้าาาาา 

[Junrai_Hyper™]

ตกลงมันคือเรื่องจริงใช่มั้ยครับ

เศร้าอย่างแรง



 



Only the strongest will survive

เพลงนี้โดนอย่างแรงครับ

 

เป็นกำลังใจให้เก่งนะครับ

 

[youngest]

 :m8:อยากบอกว่าอ่านแล้วเศร้าเสียใจมากมายเลยค่ะ...ตี๋เล็กได้ไปสบายแล้วนะค่ะคุณเก่ง  ต้องเข้มแข็งนะ...ชีวิตที่เหลืออยู่ของคุณเก่ง  ต้องอย่าลืมใช้มันอย่างคุ้มค่าและมีความสุขเผื่อในส่วนของคุณตี๋เล็กด้วยนะค่ะ

ปล.คุณเก่งต้องเข้มแข็งนะ  คุณไม่สามารถย้อนไปแก้ไขอะไรได้  ความรักอย่างสมหวังบางครั้งก็ไม่ได้หมายความว่าจะได้อยู่ด้วยกัน  แต่ห่างกันแล้วคิดถึงกันก็มีความสุขได้นะ   มันขึ้นอยู่ที่หัวใจของคุณค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ.....

ไม่อยากบอกเลยค่ะ...เริ่มผูกพันธ์กับเรื่องราวของคุณ 2 คนนะค่ะเนี่ย...

[THIP]

อ่านเรื่องนี้แล้วเศร้าไปเกือบ 4 วันเลย ประทับใจในความรักของเก่งกับตี๋มาก   
ตี๋เล็กไปสบายแล้ว สำหรับเก่งชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป แต่เรื่องของตี๋เล็กคงจะประทับอยู่ในความจำตราบชั่วชีวิต    

[youngest]

คุณเก่งค่ะ...เมื่อคืนนอนไม่หลับเลยอ่ะ....ปริ้นไปอ่านที่บ้านค่ะ ร้องไห้ซะยังกับญาติเราเสียซะเองเลยอ่ะ

ปล.มีข้อสงสัยไม่รู้คนอื่นมีคำถามเหมือนเราหรือเปล่า?
     1.แล้วคู่กรณีจับไม่ได้หรอค่ะ
     2.แล้วหลังจากคุณตี๋ไม่อยู่แล้ว  ชีวิตหลังจากนั้นของคุณเก่งเป็นยังไงบ้างค่ะ?...มาเล่าให้ฟังกันต่อได้นะ(ปุ๊กสนใจอยากอ่านค่ะ  ชูมือสูงเลยนะ..สองข้างเลยด้วย)
                                         

[___KuNg_K-J-J___]

ไม่ได้เข้ามาอ่านตั้งเดือนหนึ่งแนะ  พอเข้ามาอ่านรวดเดียวจบแต่ปรากฏว่า..........

เศร้าอ่ะ.... .....สะเทือนจิตใจทันที  นอนไม่หลับเลย....................

ไม่น่าเกิดเรื่องอย่างนี้เลย...แต่ไหนก็ขอให้พี่เก่งสู้ต่อไปนะ...และพี่ตี๋ให้ไปสบายนะ

ยังไงจาเป็นกำลังใจให้ต่อไปนะ .........

 

[~ScAreD:SAcreD~]

ไม่ได้ตามมาสักพัก พอวันนี้ตามอ่านจนทันก็ .......  แล้วก็  เลย 

เศร้ามากมาย

ร้องไห้แบบยกธงยอม

ความรักที่ลาจากแบบนี้ มักจะเหลือแต่สิ่งดีๆให้นึกกันเสมอ
 

ทำดีๆกับคนที่เรารักเอาไว้นะครับ เพราะไม่รู้ว่าอนาคตมันจะเป็นยังไง

ขอบคุณ คุณเก่งที่เขียนเรื่องนี้มาให้พวกเราได้อ่านกัน
ขอบคุณ ไอซ์ ด้วย ที่มาโพสในภาคแรกๆ ขอบคุณคับ

[sasi]

ไม่นึกเลยว่าเรื่องในภาคนี้จะเป็นแบบนี้อ่ะ 

อ่านแล้วเกือบร้องไห้อ่ะ ไม่รู้สิ ก็ไม่อยากโทษเก่งนะ แต่ดูจากการคิดของเก่งแล้วก็นะ เฮ๊อ
สงสารตี๋ที่สุด เข้าใจความรู้สึกมากๆ เพราะว่า sasi เองก็เกลียดเรื่องการนอกใจมากๆ เพราะรู้สึกว่าการที่เราเป็นแบบนี้ (เกย์) การที่จะมีความรักมันก็ยากแล้ว ยังจะมานอกใจกัน ทำลายความเชื่อใจกันอีก 

แต่ยังไงก็ขอเอาใจช่วยนะครับ  ให้รักครั้งนี้ สามารถเดินไปได้เป็นอย่างดี เก็บเอาสิ่งที่เคยผ่านมา มาเป็นสิ่งที่ช่วยให้อนาคตที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อไป มีแต่สิ่งที่ดีๆนะครับ

อย่าทำร้ายตี๋เล็กอีกนะครับ ไม่งั้นจะไม่ให้อภัยคุณเก่งอีกแล้วด้วย

[น้ำค้าง]

มาต่ออีกดิ อยากรู้เรื่องต่อจ้ะ

[___KuNg_K-J-J___]

กลับมาอ่านอีกรอบ รู้ทั้งรู้ว่าตอนจบเป็นไงแต่ก็ยังอยากอ่านอยู่ดีและจะอ่านอีก ไม่รู้ทำไม..........

อ่านเรื่องพี่เก่งตอนอยู่คนเดียวเนี่ยได้อารมณ์.....เหงา....เศร้า.....ชวนเสียน้ำตาจริง ๆ


แล้วที่พี่เก่งบอกว่าอยากเล่าเรื่องราวความรักของพี่กับพี่ตี๋ให้คนอื่นได้รู้ ............................

วันนี้ได้รับรู้เเล้วอยากบอกว่า ถึงแรกๆจะมีหมั่นไส้บ้างแต่สุดท้ายก็ประทับใจมากมาย

และจะคอยเป็นกำลังใจให้กับความรักของพี่ที่มีให้พี่ตี๋...เชื่อว่าพี่ตี๋คงรับรู้และดีใจแน่ ๆ

[uknowvry]

อ่านเรื่องนี้แบบรวดเดียวจบ
ผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไรเลยทีเดียว
เป็นครั้งแรกที่อ่านจบแล้วนั่งนิ่งอยู่หน้าจอ
คุณเก่งกับคุณตี๋...เรื่องของพวกคุณ
จะคงอยู่ในควาทรงจำผมตลอดไป
ขอบคุณที่มาเล่าให้ฟังนะครับ

[uknowvry]

 
อ่านรวดเดียวจบ
555
ผมอ่านภาคสุดท้ายก่อน แล้วถึงมาเริ่มที่ภาคแรก
ได้บรรยากาศไปอีกแบบครับ
แบบอ่านเพื่อระลึกถึงใครสักคน
คงเป็รความรู้สึกของคุณเก่งเลยนะนี่

[snowman]

เข้ามาอ่าน ... เรื่องของพี่โรงเรียน



เฮ้อ .... เศร้า



แว้บๆ ไปโรงเรียนไปดูบรรยากาศดีกว่า

[jomjai]

ผมว่านะบางครั้ง"ความรัก"มันก็ทำให้เราเจ็บปวดนะ
ถึงแม้ว่าบางครั้งเมื่อตอนที่แรกรักมันจะหวานชื่นยังไงก็ตาม
แต่สุดท้ายมันก็ต้องจบลงด้วยความเจ็บปวดไม่ว่าจะเป็นเค้าหรือเรา
ไม่ว่าจะเป็นจบเพราะแยกกัน  จบเพราเลิกกัน  หรือจบเพราะตายจากัน
ไม่ว่าจะเป็นรักแบบพ่อแม่  แบบพี่น้อง  แบบคนรัก สุดท้ายคนที่เจ็บก็เป็นเราอยู่ดี
แล้วเรายังจะเลือกที่จะมีความรักกันอีกเหรอครับ
ส่วนผมนั้นเลือกที่จะให้ได้มากที่สุดก็คือคำว่า"ชอบ"แค่นี้ก็มากแล้วละครับ
เพราะถ้าบอกว่าชอบสุดท้ายเมื่อเค้าจากเราไปก็ทำใจได้ง่ายนะ

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

ขออนุญาตรวมกระทู้ภาค1-4 กับภาค5 เข้าด้วยกันเพื่อความสะดวกที่คนใหม่จะติดตามนะครับ

[EDICIUS]

>>> เริ่มอ่านเรื่องราวของพี่เก่งกับพี่ตี๋เมื่อวานนี้

มาอ่านจบวันนี้...

บอกตามตรงว่าเคยเปิดเข้ามาอ่านเมื่อนานมาแล้ว แต่สะดุดกับหัวเรื่องที่เคยใช้เลยปิดไป ไม่ได้อ่านต่อ

ผ่านไปนาน ไม่ได้เข้ามาอ่านอีกเลยเพราะคิดว่าเรื่องนี้คงเ_ดกันอย่างเดียวแน่


จนเมื่อวาน... กลับคลิกเข้ามาตั้งใจอ่านไปเรื่อยๆ

ทั้งยิ้ม ทั้งหัวเราะ ทั้งซึ้ง ทั้งคิดมาก มีหมด


จนวันนี้... ร้องไห้

ร้องซะหนักตั้งแต่ช่วงที่เป็นความฝัน (แต่ยังไม่เฉลยว่าเป็นฝัน - พอเฉลยแล้วยิ้มเลย)

แต่พออ่านต่อ ใกล้จบ ... ร้องอีกแล้ว

อ่านจบก็คิด 'ไม่ไหวละ กุต้องเม้นท์แล้วแหละ เข้ามาอ่าน มาร้องไห้ กับเรื่องของพี่เค้าซะขนาดนี้ อยากเม้นท์ อยากให้กำลังใจ'


เรื่องของพี่ๆทำให้ตัดสินใจสมัครสมาชิก    แต่ก็รอให้ใจสงบก่อนแล้วค่อยมาเม้นท์

แว่บไปอาบน้ำ อ่านหนังสือสอบ แต่ใจก็วกมาคิดถึงเรื่องของพวกพี่หลายครั้ง

เหมือนฝังหัวไปเลย ทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง แต่กลับเศร้าได้ขนาดนี้


แล้วพี่เก่ง... ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?

ขอให้พี่อยู่กับความทรงจำดีๆเกี่ยวกับพี่ตี๋ของพี่นะ พี่เดินต่อไปข้างหน้าเผื่อพี่ตี๋ต่อนะ


พี่ตี๋... หลับให้สบายนะ  เชื่อว่าความรักของพี่ทั้งสองคน ไม่มีวันจางหายไปแน่นอน




ขอบคุณ... สำหรับเรื่องราวความรักของพวกพี่ทั้งสองคน ...


.

[ltahset]

  อ่าแล้วทั้งซึ้ง ทั้งเศร้า เสียใจ และมีความสุขกับรักของพวกพี่จริงๆ

[satan666]

เพิ่งอ่านจบค่ะ

เป็นเรื่องราวที่น่าประทับใจมากๆเลย

รู้ถึงความรักและความเข้าใจกันระหว่างคนสองคนซึ่งต้องมีปัจจัยหลายๆอย่างมาเกลื้อหนุนกัน

ความรักคือการเอาใจใส่กัน เอาใจเค้ามาใส่ใจเรา
เหมือนอย่างที่พี่ตี๋รักและเข้าใจในตัวพี่เก่ง และพร้อมที่จะให้อภัยคนที่รักเสมอ

ชื่นชมในความใจเย็น และมองสิ่งต่างๆในหลายแง่มุมของพี่ตี๋มากๆค่ะ

พี่เก่งเองแม้จะหลงทำผิดไปบ้าง ซึ่งเป็นความธรรมดาของคนที่ต้องเคยมีสิ่งผิดพลาดและเสียใจ ใครกันจะสมบูรณ์กันได้ทุกคนละ

เวลาที่ผ่านมาทำให้พี่เก่งได้คิดได้บทเรียนชีวิต พอที่จะลบล้างความผิดพลาดที่เคยทำได้ ซึ่งพี่ตี๋ก็พร้อมให้โอกาสเสมอ

ประทับใจความรักที่ยิ่งใหญ่นี้มากค่ะ แถมเรื่องราวในเรื่องยังให้ข้อคิดในหลายๆด้านด้วย

ขอบคุณพี่เก่งที่ถ่ายทอดเรื่องราวดีๆให้อ่านกัน ขอบคุณพี่ตี๋ในความรักของพี่ที่มีให้พี่เก่งตลอดมา

เรื่องนี้ทำให้ได้รู้ว่า อะไรๆก็เกิดขึ้นได้เสมอ จงอย่าลังเลที่จะทำอะไรดีๆให้คนที่ตนรัก อย่าปล่อยให้เวลาสูญเปล่า จงทำให้ทุกวันนั้นมีความสุข

[( = ___ = )]

T__T ขอบคุณพี่เก่งสำหรับเรื่องน่าประทับใจของพี่กับพี่ตี๋เล็ก
ขอบคุณคุณไอซ์สำหรับการโพสช่วงแรกๆ
เราเพิ่งมีโอกาสได้มาอ่านอ่ะ ซึ้งแบบเศร้าใจ :เศร้า1: 
ความรู้สึกเดียวกับตอนดูหนังเรื่องLan-yu ไม่มีผิด


เราเสียพ่อไปเมื่อช่วงต้นเดือน ธค. 07 ที่ผ่านมา
ไม่ได้อยากจะบอกว่าเข้าใจความรู้สึกพี่เก่ง
แต่การสูญเสียที่เกิดขึ้นแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว
ไม่ว่าเป็นการเสียคนในครอบครัว,เพื่อนหรือคนรัก
มันเจ็บเสมอ น้อยหรือมาก ใช้เวลาน้อยหรือมากใน
การทำใจต่างกันไป......



ตอนนี้ถึงไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว แต่ความรักไม่ได้หายไปไหน

เราเชื่อว่าพี่ตี๋ต้องรับรู้ถึงความรักที่พี่เก่งมีให้

และพี่เค้าก็คงอยากจะบอกพี่เหมือนกันว่า....

เค้าก็ยังรักพี่เก่งไม่น้อยลงเหมือนกัน




ป.ล. หวังว่าณ.ตอนนี้พี่เก่งคงสบายดีนะ

[★L'Hôpital]

เริ่มรุ้สึกว่าเรื่องนี้มีเค้ารางว่าจะจบแบบเศร้าก็ต้องแต่ตอนที่พี่เก่งเดจาวูแล้วครับ
อ่านถึงตอนจบนี่แทบอยากจะร้องไห้ออกมาเลย 
ตอนนั่งอ่านกินข้าวอยู่ แต่พออ่านเรื่องนี้เสร็จแล้วไม่รู้สึกอยากกินอีกเลย
น้ำตาก็ไหลออกมาเอง จนแม่ถามว่าเป็นอะไรไป

เอ่อไม่มีคำพูดใดๆจะมาบรรยายความรักของทั้งพี่เก่งกับพี่ตี๋ได้แล้วหละครับ 
พี่เก่งเองก็คงไม่ต้องห่วงพี่ตี๋แล้วครับ เพราะพี่ตี๋ไปดีแล้ว
ความรักของพี่ทั้งสองคนยังไม่จบนะครับ ถึงแม้พี่ตี๋จะไม่อยู่แล้ว
พี่เก่งได้ถ่ายทอดความรักของพี่ออกมาทางตัวหนังสือ
แล้วผมก็เชื่อว่ามันได้เข้าไปอยู่ในใจของใครหลายคน 

ขอบคุณพี่เก่งนะครับ ที่ถ่ายทอดเรื่องราวดีๆออกมา 
ทำใ้ห้ผมไม่รีรอที่จะทำวันนี้ให้ดีที่สุด เผื่อที่คนรักเราไม่อยุ่แล้วจะได้ไม่้ต้องมาเสียใจทีหลัง

[pad_kamonwan]

เศร้าจางเยย น้ามตาไหลพรากเยยอ่ะ

[SodaSaa]

อ่านจบรวดเดียวเลยตั้งกะตื่นตอน 11 โมงมา...

ก่อนอื่นอยากบอกว่าเสียใจด้วยจริงๆค่ะ
เศร้ามาก
...................................
จะบอกว่า หลายๆ ตอนอ่านแล้วอึดอัด ...อย่างมาก
หลายๆตอนอ่านแล้วเศร้าโคตรๆ ...
อยากบอกว่าคุณเก่งโชคดี ที่มีคนดีดี อยู่รอบตัว ไม่ว่าครอบครัว เพื่อน คนรัก
...................................
ก็ขอขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่น่าประทับใจ ทั้งความรักที่คุณตี๋มีให้คุณเก่ง และคุณเก่งมีให้คุณตี๋
ที่นำมาถ่ายทอดแบ่งปันกันค่ะ
ท้ายนี้ ขอให้โชคดีในทุกๆ เรื่องค่ะ
.....................

ปล. ชีวิตคุณเก่งรถไฟเหาะมากๆ ... อ่านแล้วชีวิตเรากลายเป็นเด็กถีบรถสามล้อไปเลย ..
สู้ๆ 

[Dentyne]

  เกินบรรยายจริงๆ

อ่านแล้วเล่นเอาบ่อน้ำตาแตกเลย 

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่ทำให้ทั้งยิ้มและร้องไห้ไปในเวลาเดียวกัน

ขอให้พี่เก่งมีความสุขมากๆ...และหลับให้สบายนะพี่ตี๋

 

[VitamiN]

 
พึ่งจะมาอ่าน รวดเดียวจบ

เสียน้ำตาไปหลายปี๊บ

ชีวิตคนเรามันก็แบบนี้

ไม่รู้ว่าตอนนี้คุณเก่งจะเป็นยังไง แต่เราจะเป็นกำลังใจให้นะคะ 

....
อ่า เราก็คิดนิดๆเหมือนกันอ่ะนะ ว่าคุณเสื้อดำที่มาขวางหน้ารถพี่เก่ง เค้ามาช่วยพี่เก่ง แต่ต้องแลกด้วยชีวิตพี่ตี๋หรือเปล่า.........(แค่คิดเล่นๆค่ะ= =")..เนื้อเรื่องช่วงนั้น อ่านแล้วขนลุกจริงๆ

เดจาวู เป็นอะไรที่น่ากลัวมาก ถึงแม้บางทีก็มักเห็นเรื่องไร้สาระ ก็ยังอดรู้สึกประหลาดๆไม่ได้= ="(เหมือนมีพลังพิเศษ เหอๆ)



เป็นเรื่องที่ดีมากเลยค่ะ(ถึงแม้ตอนแรกจะคนละอารมณ์กับครึ่งหลังก็ตาม )