เรื่องสั้นx[[#79 มะไฟ 05จบ]] p.58 x 07/07/59
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เรื่องสั้นx[[#79 มะไฟ 05จบ]] p.58 x 07/07/59  (อ่าน 560005 ครั้ง)

ออฟไลน์ golove2

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +277/-6
อิจฉาด้วงจริง ๆ
 :laugh:

ออฟไลน์ Yunatsu

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +233/-5
3p ดีๆๆๆๆๆๆๆๆ

 :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:

ออฟไลน์ myd3ar

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-4
ไม่ต้องวางแผนไรเลย

ดีนะที่ด้วงรับได้ ไม่งั้นละแย่เลย

ออฟไลน์ zombi

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-5
รวมตัวกันได้แบบนี้ก็ไม่ต้องแบ่งวันกันแล้วล่ะสิ ^^

pinkky_kiku

  • บุคคลทั่วไป
555+ สรุปว่า 3p จงเจริญ อิอิ

nona159

  • บุคคลทั่วไป
อ้า ตงลงกันได้ก็ดีนะ

ออฟไลน์ a_tapha

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4981
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +397/-1
ครอบครัวนี้สนุกจริงๆ เงินทองก็ไม่รั่วไหล  :z2:

ออฟไลน์ skidK

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 317
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +230/-1
Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
«ตอบ #1177 เมื่อ27-10-2011 20:51:55 »

^^
วันๆผ่านไปด้วยการหลบหลีกจดหมายและการทอดสะพานทั้งจากสาวและหนุ่มที่เดย์เพื่อนสนิทของแดมเป็นศูนย์กลางความวุ่นวายไม่ว่าใครหน้าไหน น่าสนใจแค่ไหนเดย์ก็เล่นด้วยไม่เคยยืด แล้วก็กลับมาอยู่กับแดมเสมอ แต่ใครต่อใครกลับเข้าใจผิดคิดว่าแดมคอยกีดกัน เพราะโดยส่วนใหญ่เดย์มักให้แดมช่วยเป็นทัพหน้าคอยรับจดหมายและกันคนที่เดย์ไม่ชอบ แล้ววันนึงก็มีจดหมายสีชมพูหวานแหวว จากมือคนตัวเล็กน่ารักก้มหน้าก้มตายืนขวางหน้าเดย์กับแดม  แล้วส่งจดหมายมาให้ระหว่างคนสองคนด้วยความที่แดมเคยช่วยเดย์แบบนี้อยู่บ่อยๆ แดมจึงยื่นมือออกไปรับจดหมายฉบับนั้นไว้เอง เมื่อจดหมายถูกดึงไปจากมือเจ้าของจดหมายก็ก้มหน้าวิ่งหนีหัวซุกหัวซุนจากไป เดย์มองจากแว็บๆ ก็รู้ว่าคนที่เอาจดหมายมาให้ชื่อไนซ์ที่ตอนนี้ผู้ชายหลายคนกำลังกล่าวขวัญถึงในความน่ารัก  ส่วนแดมก็เก็บจดหมายเข้ากระเป๋า แล้วลืมมันไป   จนกลับไปถึงบ้าน แดมถึงได้เอาจดหมายฉบับนั้นออกมา ก่อนที่จะขยำทิ้งอย่างทุกครั้งแดมกลับดึงกระดาษที่อยู่ด้านในออกมาจากซอง
............
‘ไนซ์ รัก ทุกสิ่งที่รวบเข้าเป็นตัวแดม
 ไนซ์ รัก หน้าที่อวบอูมของแดม
 ไนซ์ รัก พุงที่อวบอิ่มของแดม
 ไนซ์ รัก ตาขีดๆ อันเร้นลับของแดม
 ไนซ์ รัก แขนนุ่มๆ น่าหนุนนอนของแดม
 ไนซ์ รัก แดม
 ไนซ์ รัก ที่จะได้ยินคำตอบรับของแดม
 รักของเราจะมั่นคงเพราะรวมกัน เรา คือ ไนซ์ แดม   
 รักของเราจะถูกเก็บกักไว้อย่างดีเพราะเราคือ ไนซ์ แดม   
 รักของเราจะไม่รั่วไหลเพราะเราคือ ไนซ์ แดม
 เขื่อนรักของเราจะไม่มีทางแตกเพราะเราคือ ไนซ์ แดม ........... โทรหาไนซ์ที่  08xxxxxxxx’  ในซองจดหมายยังมีรูปของเจ้าของใส่แอบมาด้วย เมื่อแดมเอารูปออกมา แดมก็ตกอยู่ใต้มนต์สะกดของดวงตาใสปิ้งคู่นั้นทันที มือก็ควานหาโทรศัพท์กดเบอร์ทันที
.............
“ไนซ์ครับ” เสียงใสตอบกลับมา
“เราแดม...” แดมยังเพิ่งแค่แนะนำตัว ปลายสายก็เกิดเสียงแปลกๆ เหมือนของตก ตามด้วยเสียงกรี้ด เสียงตึงตัง ผ่านไปชั่วครู่ไนซ์ที่สงบสติอารมย์ตัวเองได้ก็กลับมาที่โทรศัพท์อีกครั้ง
“เอ่อ แดม แดมยังอยู่หรือเปล่า” เสียงไนซ์ดังมาอย่าไม่ค่อยแน่ใจ
“ คะ ครับ ครับ ยัง ยังอยู่ คะ ครับ”
“แดม แดมจริงๆนะ อย่าแกล้งไนซ์นะ ไม่งั้นไนซ์จะไปคุกเข่าร้องไห้หน้าเสาร์ธง ให้ใครต่อใครรู้ไปเลยว่าแดมฟันแล้วทิ้ง” 
“เฮ้ย แดมยังไม่เจอไนซ์จะฟ้นได้ไง” แดมเผลอลืมอาการเขินเถียงไนซ์กลับไปก่อนจะได้ยินเสียงใสหัวเราะตอบกลับมา
“หายติดอ่างแล้วนี่ ไนซ์ดีใจจังที่แดมโทรมา ใจแป้วเลยหละเพราะรอแล้วรออีกแดมก็เงียบ”
“คือแดมนึกว่าไนซ์ส่งจดหมายให้เดย์หนะ แต่พอดีเห็นชื่อหน้าซองว่าเป็นชื่อแดมเลยได้เปิดอ่าน ขอโทษที่ให้รอ” แดมตอบอย่างเกรงใจ
“ไม่เป็นไรแค่โทรมาก็ดีใจจะตายแล้ว เอางี้มั้ยออกมาเจอกันดีกว่านะแดมโทรคุยมันเปลืองตัง เนี่ยไนซ์อยู่ไม่ไกลจากแดมหรอก แต่เจอกันที่สวน...แถวบ้านแดมละกัน พบกันครึ่งทาง”
“อื่ม ได้” แล้วสายก็ถูกตัดไป
“เดย์ จำจดหมายที่มีคนส่งให้เมื่อสายๆ ได้มั้ยอะ” ก่อนออกจากบ้านแดมโทรหาเดย์
“ได้ ทำไมแดมทิ้งไปได้เลยเหมือนทุกทีนั้นแหละ” เดย์ตอบกลับมา
“ไม่ใช่ แบบนั้น คือจดหมายอันนั้นเค้าส่งให้แดมหนะ เนี่ยเค้านัดแดมออกไปเจอกันแถวบ้าน คือแดมไม่รู้จะทำตัวยังไงเลยว่าจะโทรมาถามคนมีประสบการณ์....”
“เฮ้ย ไม่นะ อย่าออกไปหามัน ไม่ อย่าออกอย่างเด็ดขาด” เดย์โวยกลับมา
“แต่แดมนัดเค้าไว้แล้วหละเดย์”
“โทรยกเลิกสิ ไม่เห็นยาก แค่แดมอย่าออกไปเจอมันเป็นพอ”
“ไม่เป็นไรหรอกเดย์ แดมว่าไม่มีอะไรน่าห่วงหรอก”
“ไม่เอายกเลิกเดี๋ยวนี้โทรเลย โทรไปเลยเดย์จะรอฟัง” แล้วแดมก็ทำการประชุมสามสายแต่เบอร์ของไนซ์ไม่มีสัญญาณ
“เดย์ แดมโทรไม่ติดหละ แต่ไม่มีไรน่า  แดมไปหาเค้าเอง”
“ไม่เอา แดมอย่าไป ปล่อยให้มันรอไปสิ เดี๋ยวมันก็กลับไปเองหรือไม่เดี๋ยวมันก็โทรมา...แดม แดม” ตู้ดๆๆๆ   เสียงสัญญาณโดนตัดไปแล้ว
“โธ่ โว้ย” เดย์สถบ อย่างโมโห ก่อนรีบออกจากบ้านอย่างเร่งด่วน

 แดมเดินออกจากบ้านไปตามที่นัดหมายพอไปถึงก็เจอคนตัวเล็กนั่งหอบเหงื่อซก รออยู่
“ไนซ์วิ่งมาหรอ” แดมถามเมื่อเข้ามาใกล้
“อื่ม กลัวแดมมาถึงก่อนหนะ ไนซ์เป็นคนนัดก็ควรมาถึงก่อน แล้วอีกอย่างไนซ์อยากเห็นตอนแดมกำลังเดินมาหา ไนซ์ชอบมองแดมเดิน”  คำตอบของไนซ์ ทำเอาแดมเขินไปเหมือนกันทั้งคู่นั่งคุยกันเรื่อยๆ ทำความรู้จักกันที่ละนิดจนเป็นที่ถูกใจกันและกัน ในระหว่างนั้นเดย์ก็วิ่งวุ่นเพื่อตามหาแดม แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ  มารอที่ห้องแดมก็ยังไม่กลับ เดย์นั่งรอแดมที่หน้าบ้าน จนเวลาผ่านไปไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ แดมเดินกลับมาโดยมีเจ้าหนุ่มตัวเล็กน่ารักคลอเคลียมาไม่ห่างดูมีความสุขจนเดย์ต้องเข้าไปแทรก
“แดมเป็นของเดย์ นายมาทีหลังไปไกลๆ” เดย์พยายามแย่งแดมมาอยู่ด้านหลัง ได้ไงเฝ้ามาตั้งนานจะให้ใครไม่รู้มาคว้าไป  แต่ไนซ์ก็ไม่ยอมง่ายๆ แม้จะตัวเล็กกว่าแต่ก็ยื้อแดมไว้สุดฤทธิ์  ดูไปก็น่าหัวเราะ หนุ่มหล่อตัวสูง กำลังยื้อยุดหนุ่มอวบขาวตี๋กับหนุ่มร่างเล็กหน้าตาน่ารักอย่างเอาเป็นเอาตาย
“ไม่ แดมเป็นของไนซ์  เราเป็นของกันและกันแล้ว” ไนซ์ตะโกนออกมาอย่างเหลืออด
 “ไม่จริง แดมไม่ใช้คนใจง่ายแบบนั้น อย่ามาโมเมโว้ย  แดมต้องเป็นของเดย์”
“เฮอะ รู้ไว้เลยว่าแดมเป็นของไนซ์ เมื่อกี้เรายังรักกันเร่าร้อน แดมยอมให้ไนซ์เป็นผู้นำ แดมยอมทำตามที่ไนซ์ขอทุกอย่าง” ไนซ์เน้นคำว่าทุกอย่าง ได้เสียดใจเดย์จนอยากลงไปดิ้นกับพื้น
“ไม่จริง  อย่าพูด ไม่เชื่อ”
“ต้องให้บอกมั้ยว่าแดมน่ารัก นุ่มนิ่ม และอบอุ่นแค่ไหน”
“ไม่” เดย์เอามืออุดหู
“เสียงครางของแดม เสียงกัดฟัน เสียงห้ามที่สั่นพร่า” ไนซ์ยิ่งพูดดังขึ้นไปอีก
“พอ ไม่ฟัง ไม่เชื่อ แดม” เดย์หันไมมองแดม ที่เอาแต่ยืนหน้าแดงยิ้มเขินส่งมาให้
“เสียงร้องอย่างเจ็บปวด เสียงเร่ง โอ้ยย” เดย์ลุกขึ้นแล้วผลักไนซ์ ออกไป แล้วตัวเองก็เข้าไปกอดแดมเอาไว้
“หึ รับไม่ได้หรอ งั้นฟังนี่นะ สีหน้าของแดมเวลาสุขสุดๆหนะ เซ็กซี่จนไนซ์อดใจไม่ไหว ร่างกายที่บิดเร้าเพราะความเสียวซ่านของแดมหนะ น่ารักซะจน ต้องขอมีรอบที่สามที่สี่อย่างไม่เบื่อ เลยหละ แล้วรู้มั้ยว่าเราสนุกกันกี่รอบกว่าที่เราจะกลับมาที่นี่” ไนซ์บอกเดย์ด้วยหน้าตาเย้ยหยัน   เดย์ได้แต่อึ้ง อ้าปากค้างคิดตามที่ไนซ์พูดภาพต่างๆ ผุดขึ้นมาเป็นฉากๆ  จนได้แต่ยืนตัวสั่นกอดแดมที่หน้าแดงกล่ำก้มหน้างุดเอาไว้อย่าหวงแหน จนไนซ์เข้ามาแย่งแดมไปพร้อมบอกเดย์อย่างรำคาญ
“อย่ามาแทรกเค้านะอย่ามายุ่งกะไนซ์แดม  อยากหวานอย่างเค้าตัวเองก็ไปหาคนชื่อกู๊ดมาเป็นคู่นู่น จะได้ชื่อ กู๊ดเดย์ไง อย่ามายุ่งกับแดมของไนซ์” ไนซ์พยายามไล่และกีดกันเดย์ให้ออกห่างจากแดม   เดย์ก็ไม่ยอมง่ายๆ หมายจะเข้าไปแย่งแต่ก็พลาดอยู่ร่ำไป และแดมก็ดูเหมือนจะเข้าข้างไนซ์อย่างเห็นได้ชัด
“แล้วทำไมไม่เป็นไนซ์เดย์ล่ะง่ายดี ไม่ต้องไปหาไกล แถมยังได้อยู่กับแดมด้วย อยู่ด้วยกันสามคนเลย” เดย์รีบเสนอแนะทันที ขอแค่กันไนซ์ออกจากแดมได้ก่อนอย่างอื่นค่อยว่ากัน
“แหวะไม่เอาหรอก ไนซ์เดย์  ไนซ์ไม่เป็นผ้าอนามัย และที่สำคัญไนซ์ไม่ชอบคนผอม” ไนซ์รีบปฏิเสธทันควัน
“ไม่เอา แดมชอบไนซ์ ไนซ์น่ารัก และที่สำคัญแดมก็ไม่ชอบคนตัวสูง” แดมช่วยเสริม  ให้เดย์ชีช้ำมากเข้าไปอีก
“งั้นเดย์ก็จะอยู่อย่างงี้แหละ ไล่ก็ไม่ไป” เดย์ตอบแล้วเดินเข้าไปแทรกระหว่างแดมกับไนซ์หน้าตาเฉย ศึกไล่คนหล่อยังคงดุเดือดเดย์ได้แต่บอก...ไม่ ไม่...ลูกเดียวไม่ว่าไนซ์กับแดมจะไล่และกีดกันอย่างไร ..........ไม่
....  แต่ก็เป็นสีสันขำๆ ในชีวิตรักของไนซ์กับแดม มากกว่าที่จะเป็นอุปสรรค์.............ไม่.......ไม่...
...................
............
...
.


“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยย”  เดย์สะดุ้งตื่นกลางดึก เสียงร้องไม่ยังดังติดปากอยู่แม้จะตื่นลืมตาขึ้นมาแล้ว  เมื่อหันไปมองนาฬิกา มันเพิ่งเที่ยงคืนเท่านั้น
“นอนแต่หัวค่ำนี่ทำให้ฝันร้ายด้วยหรอเนี่ย” เดย์บ่นกับตัวเองก่อนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด หน้าจอมีสายที่ไม่ได้รับอยู่สามสาย พอกดดูปรากฏว่าเป็นสายจากแดม เรื่องในฝันทำเอาเดย์อยู่ไม่สุข ลุกขึ้นแต่งตัวพร้อมโทรกลับหาแดมทันที แต่ไม่ว่าจะกดไปกี่รอบแดมก็ไม่ยอมรับสาย เดย์รีบไปหาแดมที่บ้านอย่างร้อนรน  พอไปถึงแดมกลับไม่อยู่ที่ห้อง ทำเอาเดย์ยิ่งกังวล ได้แต่วิ่งหาไปรอบๆ ทั้งสวน และที่ต่างๆ อย่างในฝัน  จนหอบแฮกต้องกลับมานั่งรอที่หน้าบ้านอย่างหมดอาลัยตายอยาก
“ต่อไปนี้จะไม่วางฟอร์มให้เสียเวลาอีกแล้ว แดมรีบกลับมาหาเดย์เถอะนะ มาเป็นแดมเดย์ดีกว่าไนซ์แดมตั้งเยอะฮึ” เดย์นั่งรอไปก็ภาวนาพึมพำไป  จนเวลาผ่านไป เดย์ก็เห็นแดมเดินมาแต่ไกลและสิ่งที่ทำให้เดย์ใจกระตุกก็เพราะคนที่เดินมากับแดมคือไนซ์ที่เดินยิ้มระรื่นมาด้วยนั้นเอง ทำเอาเดย์รีบวิ่งเข้าไปหาทั้งสองคนก่อนดึงแดมมาไว้กับตัว
“แดมเป็นเมียกู นายไปไกลๆเลยอย่ามาเกาะแกะ” เดย์ไล่ไนซ์เสียงเข้ม แต่ข้อความที่พูดถึงกับทำเอาแดมหน้าเหวอ
“เฮ้ยเดย์...”
“นายไม่ต้องพูดนายเป็นของเราเป็นคนที่เรารัก เราไม่ยอมยกนายให้ใครเด็ดขาด” เดย์ลากเอาแดมเข้าบ้านอย่างไม่สนใจไนซ์ที่ยืนค้าง  เดย์ลากแดมถูลู่ถูกังเข้ามาที่ห้องนอน ก่อนผลักแดมลงบนที่นอนก่อนโถมตัวตามลงไปซุกไซร้ ปากก็พร่ำพูดไปเรื่อย
“เราไม่ยอมยกแดมให้ใคร เรารักแดมมากนะ แดมอย่าไปหลงลมใครเค้าง่ายๆนะ หลงเราคนเดียวก็พอ”  ปากพูดไปก็มือก็ลูบคลำ ไปทั่วตัวแดมอย่างหลงใหล
“นุ่มอย่างที่คิดเลย  อือม ดีจัง เดย์ชอบอย่างงี้จัง แดมไม่รู้หรอกว่าเดย์อดใจขนาดไหนตอนที่อยู่ใกล้แดม อื่ม นุ้มนุ่ม” มือของเดย์ไม่อยู่สุขจนตอนนี้เสื้อของแดมหลุดออกจากตัวไปแล้ว ปากเดย์กป็ไล่งับขบย้ำเล่นไปตามผิวกายที่เปิดเปลือยออกของแดมโดยที่เจ้าของร่างก็มีขัดขืนบ้างแต่พองาม  จนกระทั่งมือซนๆของเดย์เลื่อนลงไปที่กางเกง แดมถึงกับสะดุ้งรีบหยุดมือนั้นอย่างรีบด่วน
“เดย์พอก่อน” แต่เดย์กลับไม่ฟัง ยังระรานรุดหน้าต่อไป
“เดย์ แดมบอกให้หยุด” ตอนนี้แดมไม่พูดเฉยๆ แต่ลงมือผลักเดย์ออกด้วย จนเดย์หยุดมือและมองแดมอย่างไม่พอใจ
“แดมเกลียดเดย์ใช่มั้ย เกลียดที่เดย์ตัวสูง  แดมชอบคนตัวเล็กๆ แดมมีคนอื่น”
“บ้าหรอเดย์”
“ใช่เดย์บ้า บ้ารักแดม รักจนจะคลั่งตาย แต่แดมไม่รักเดย์ ไปรักคนอื่นแล้ว” วันนี้เดย์มาแปลกจนแดมนึกขำ
“เมาเปล่าเดย์  แดมจะไปรักใคร แดมก็อยู่แต่กับเดย์ทุกวัน”
“ไนซ์ไง เห็นเดินหัวเราะคิดคักกันซะหวานจ๋อย” เดย์มันคงไม่เมาหรือมันป่วย   ทุกวันเก็กเข้มจนระเหี่ยใจ  วันนี้ทั้งหื่น ทั้งอ้อน ทั้งงอนจนตามไม่ทัน
“เฮ้ย ใช่ที่ไหน แค่ไปเจอกันที่เซเวนแล้วเดินกลับมาด้วยกัน”
“แล้วทำไมเดย์โทรมาแดมไม่รับ” ความเข้มเริ่มกลับมาเข้าร่างละ
“ก็ตอนแดมโทรเดย์ยังไม่รับเลย เอาคืนบ้างซิ”
“โธ่แดมอะ เดย์หลับต่างหากเลยไม่ได้รับ แล้วพอเดย์โทรกลับแดมก็ไม่รับรู้มั้ยเดย์ห่วงมากเลย”
“แค่เห็นหน้าก็รู้ แต่ทำไมเดย์ต้องห่วงขนาดนั้นล่ะ แต่ก่อนไม่เห็นเป็นขนาดนี้นี่”
“ช่างมันเหอะน่า แล้วแดมโทรหาเดย์ทำไมหรอ”
“ช่างก็ได้  งั้นที่เดย์บอกรักแดมก็ช่างด้วยใช่มั้ย”
“อันนั้น   แดมอะ” เดย์ไถตัวลงกับที่นอนเอาหน้าซุกหมอน
“เดย์ ขึ้นมาพูดกันให้รู้เรื่อง  ทำไมอยู่ก็เกิดบ้ามาบอกรักแดมได้ล่ะ ทั้งทีเห็นนิ่ง เฉยๆ ตั้งนานแล้ว ถ้าไม่บอกให้เคลียแดมจะไม่รักเดย์อีกต่อไปแล้วนะ” แดมแกล้งทำเนียนบอกรักและรับรักเดย์ไปเลยทีเดียวก็ในเมื่อเดย์หลวมตัวแสดงความรู้สึกออกมาก่อน
“แดมบอกเดย์ก่อนว่าจดหมายที่รับมาเมื่อกลางวันแดมทิ้งไปยัง” เดย์เงยหน้าจากหมอนมามองหน้าแดม
“ทิ้งแล้วทิ้งไปตั้งแต่บ่ายโน่นล่ะมั้ง  ทำไมหรอเดย์มีไรกะจดหมาย...” แดมทำหน้าสงสัย
“เปล่า  แดมทิ้งไหนะดีแล้ว ลืมๆมันไปเลยยิ่งดี” เดยเอาหน้ากลับไปซุกหมอนต่อ
“อ้าว งั้นแล้วเดย์เป็นอะไร อยู่ก็ทำตัวแปลกๆ ทำเอาคนอื่นตกอกตกใจ แถมป่านนี้ไนซ์คงงงหน้าดู”
“ช่างหัวมันซิ”
 “เอ๋าแล้วเดกย์เป็นอะไร ไหนบอกแดมดิ” แดมพยายามขุดเดย์ออกจากหมอน
“เดย์ฝันร้าย” เดย์ตอบเสียงอู้อี้จากหมอน  จะให้เล่าได้ไงไอ้ฝันบ้าบอแบบนั้น ชิ
“ฝันร้ายเนี่ยนะ” ฝันว่าอะไรเนี่ยถึงตื่นมาบ้าได้ขนาดนี้ คงไม่ใช่ฝันเห็นเราไล่ปล้ำเอานะ  เลยมาปล้ำเราคืน เฮ้อ ไอ้บ้าเดย์
“อือ แต่อย่าให้เล่านะ ขอร้อง   เออ แล้วแดมโทรหาเดย์ทำไมอะ หรือคิดถึงเดย์จนนอนไม่หลับ”อยู่ๆ เดย์ก็ลุกพรวดขึ้นมามองหน้าแดม  ยิ้มหน้าบาน  พยักหน้าอย่างเข้าอกเข้าใจ   แม้จะดูเขินๆ แต่ก็พยายามเนียนๆ ไป
“บ้าซิ เดี๋ยวถีบตกเตียงเลย”  มัปากจะบอกถีบ แต่แดมกลับยิ้มหวานเข้าใส่ จนเดย์ยั้งใจไม่อยู่ค่อยๆ ก้มลงหาจนปากเกือบชนกันอยู่แล้ว
“เดย์รักแดม” อาศัยช่วงชุลมุน เคลื่อนปากใกล้เข้าไปอีกนิด
“แดมก็รักเดย์เหมือนกัน  แต่ตอนนี้ต้องหยุดแค่นี้ก่อนนะเดย์ แดมเอามือปิดปากเดย์ไว้แล้วดันออก เพราะรายงานที่เราทำด้วยกันกำหนดส่งมันพรุ่งนี้แล้ว......”
“เวร เอ้ย กูลืม” แดมหัวเราะจนตัวกระเพื่อมก่อนจะลุกจากท่าหมิ่นเหม่ กุรีกุจอช่วยกันปั่นรายงานให้เสร็จทันกำหนดส่ง
“เดย์อย่าลืมเล่าความฝันให้แดมฟังมั่งนะ แดมอยากรู้” แดมแอบกระซิบตอนที่เดย์หัวปั่นอยู่กับรายงาน
“ฮื่อๆ” .............................
..
.
หลังจากนั้นเจอหน้าไนซ์เมื่อไหร่เดย์มักจะเขม่นเข่นเขี้ยวใส่ซะทุกทีซิน่า  ส่วนไนซ์ก็มักจะยิ้มแปลกๆ ส่งกลับมากวนประสาทเดย์เสมอ
 :bye2: :bye2:

nona159

  • บุคคลทั่วไป
Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
«ตอบ #1178 เมื่อ27-10-2011 21:02:54 »

ยังไง๊ยังไงกันคะ

ออฟไลน์ entirom

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1010
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-2
Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
«ตอบ #1179 เมื่อ27-10-2011 21:43:52 »

 :confuse:

แบบงงๆๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
« ตอบ #1179 เมื่อ: 27-10-2011 21:43:52 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
«ตอบ #1180 เมื่อ27-10-2011 21:48:20 »

อยากรู้ว่าในจดหมายมันว่าไรเหรอ

ปล.+1และเป็ดให้ค่ะ

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
«ตอบ #1181 เมื่อ27-10-2011 22:01:21 »

ประมาณนี้เหรอ  :z3:

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
«ตอบ #1182 เมื่อ27-10-2011 22:05:54 »

นึกว่าจะเป้นไนซ์แดมตามชื่อตอนซะแล้ว  :z1:

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
«ตอบ #1183 เมื่อ27-10-2011 23:32:29 »

 :กอด1:

ออฟไลน์ punchnaja

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3354
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +383/-5
Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
«ตอบ #1184 เมื่อ28-10-2011 00:34:28 »

แดมเดย์ แปลว่า...

รวมกันแล้วชื่อไม่ค่อยเป้นมงคลแฮะ555

ออฟไลน์ เฉาก๊วย

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2233
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +251/-6
Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
«ตอบ #1185 เมื่อ28-10-2011 01:50:31 »

คนอ่านโดนคนเขียนสับขาหลอกชื่อเรื่องซะงั้น  :serius2:

ออฟไลน์ SuSaya

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +220/-9
Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
«ตอบ #1186 เมื่อ28-10-2011 08:18:30 »

ีดีนะที่เป็นแค่ความฝัน

ออฟไลน์ monoo

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1957
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +101/-4
Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
«ตอบ #1187 เมื่อ28-10-2011 11:58:43 »

 :กอด1:

ออฟไลน์ sam3sam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2562
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +247/-4
Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
«ตอบ #1188 เมื่อ28-10-2011 18:10:30 »

เหมือนจะไม่เข้าใจ.. แต่ก็เข้าใจ :o10:

chae

  • บุคคลทั่วไป
Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
«ตอบ #1189 เมื่อ28-10-2011 19:53:36 »

เอ้า งง =*=
หรือไม่เข้าใจ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
« ตอบ #1189 เมื่อ: 28-10-2011 19:53:36 »





ออฟไลน์ TheWanFah

  • ความใกล้ชิด บางครั้ง ทำให้เราเผลอคิดไปเอง
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1095
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-1
Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
«ตอบ #1190 เมื่อ28-10-2011 20:57:59 »

อยากรู้ข้อความในจดหมายอ่ะ
น่าจะมีอีกซักตอนน่ะค่ะ
๕๕๕
 :z3: :z3:
 :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ jiki

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1567
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +175/-2
Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
«ตอบ #1191 เมื่อ28-10-2011 21:43:29 »

เออ เหมือนมันยังไม่จบอ่ะ ต่อนะๆ เค้ายังงงอยู่เลย

ออฟไลน์ litlittledragon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1938
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +304/-1
Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
«ตอบ #1192 เมื่อ28-10-2011 21:52:24 »

แล้วไนซ์ล่ะ สงสารหนูไนซ์

ออฟไลน์ zombi

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-5
Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
«ตอบ #1193 เมื่อ29-10-2011 20:47:38 »

ฝันร้ายบอกเหตุ(เหตุผลสารภาพรัก)

ออฟไลน์ agava1313

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1060
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-5
Re: เรื่องสั้นx[[#56 ไนซ์แดม]] p.40 x 27/10/54
«ตอบ #1194 เมื่อ29-10-2011 22:12:11 »

เรื่องสั้นในวันที่ 31 ขอเป็นแนวฮาโลวีนได้ใหมคะ  ถึงงานเทศกาลแล้วแต่เศ้ราใจ เพราะน้ำท่วมไปใหนไม่ได้  เซ็งจิต ขออ่านวายแนวภูตผี ปีศาจ(และเรท) ให้ชุ่มปอด ชุ่มใจหน่อยเถอะ

ออฟไลน์ skidK

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 317
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +230/-1
^^
“ยุทธ” เสียงคุ้นหูที่ดังมาทำเอาเจ้าของชื่อต้องหยุดเล่นกับเพื่อนคนอื่นแล้วถลามาหาอย่างยินดี
“นาว มาถึงแล้วหรอ มาซะเย็นเลย ยุทธมารอนาวอยู่ตั้งแต่เที่ยงแน่ะ  คิดถึงม้ากมากนะเนี่ยไม่ได้เจอกันตั้งนาน” ยุทธวิ่งเข้าไปกอดนาวอย่างไม่อายสายตาใคร
“ยุทธปล่อยนาวก่อน  คิดถึงอะไร เมื่อวานก็ยังเจอกันอยู่  วันเดียวเองจะอะไรนักหนา”  นาวดันยุทธให้ออกห่าง
“แหมก็คิดถึงแฟน ใครเค้าก็ทำกันทั้งนั้นแหละ”
“ไอ้ยุทธ เมียมาหละลืมเพื่อนนะมึง” เพื่อนที่ยุทธผละมาหานาวเอ่ยแซว
“ก็สุดที่รักจะมาอยู่ด้วยวันแรกโว้ย มันก็ต้องดีใจเป็นธรรมดา พวกเอ็งอย่าอิจฉาข้าเลยว้า คนกำลังมีความสุข” ยุทธหันไปตอบเพื่อน
“ยุทธ พูดอะไร” นาวท้วง ยุทธที่โมเมเอาทั้งที่เพิ่งตกลงคบกันมาได้สองอาทิย์ก่อนนี่เอง แล้ววันนี้นาวก็ตกลงว่าจะย้ายหอมาอยู่กับยุทธ ที่เคยทำร่วมกันก็มีแค่  ไปกินข้าว ไปซื้อของ เดินจับมือกันบ้าง  จนเมื่อวันหยุดนี้เองที่นาวให้ยุทธไปเที่ยวที่ห้อง แต่ก็แค่นอนดูหนังกันเงียบๆ ตอนนอนค้างก็นอนห่างกันเป็นวา วันก่อนยุทธชวนให้นาวย้ายมาอยู่ด้วยกัน นาวก็เลยตัดสินใจประหยัดค่าใช้จ่ายด้วยการตอบตกลง 
“ น่า น่า  มา มาเอากระเป๋ามา เดี๋ยวยุทธช่วยถือนะคราบ” ยุทธรีบเปี่ยงประเดน ไม่สนใจเสียงนกเสียงกาที่เป่าปากกันวิ้วว้าว
“นาวเพิ่งมาถึงเหนื่อยๆ ไปที่ห้องกันดีกว่า จะได้พักแล้วก็ดูห้องด้วย นี่ยุทธดีใจแทบบ้าเลยนะที่นาวยอมมาอยู่กับยุทธซักที” ยุทธคว้าของได้ก็รีบดันหลังนาวให้ออกเดิน แต่ยิ่งคนรอบข้างน้อยลงยุทธก็พูดน้อยลง ยิ่งเข้าใกล้ห้องมากเท่าไหร่ความทะลึ่งทะเล้นที่แสดงออกก็ยิ่งหดหาย
“ยุทธอึดอัดหรือเปล่าที่นาวจะมาอยู่ด้วย” นาวถามเสียงเบา
“ไม่ใช่หรอกนาว เราดีใจจนอยากจะเต้นเลยต่างหากที่นาวจะมาอยู่ด้วย” ยุทธพูดเสียงเบา ไม่ยอมสบตา หน้ากับหูแดงอย่างเห็นได้ชัด รีบเดินขึ้นนำอยู่ด้านหน้า
“แล้วทำไมพอยุทธอยู่กับนาวสองคนยุทธดูแปลกๆ ทั้งที่มีพอคนอื่นอยู่ด้วยยุทธร่าเริง สนุกสนานแต่พออยู่กับนาวสองคนยุทธเฉยๆ  พูดน้อยจนแทบนับคำได้ เราเลยนึกว่า.... อ๊ะ หรือว่า.....” นาวแกล้งพูดค้างไว้จนยุทธหันหน้ามามอง
“หรือว่า....”  นาว ข่มความอายพูดเล่นเพื่อทำลายบรรยากาศอึดอัดไปบ้าง
“หรือว่าอะไรหรอนาว” ยุทธหยุดเดินจนนาวต้องหยุดตาม
“ก็หรือว่ายุทธเขินนาว” นาวพูดเสียงเบาลงอย่างเขินๆ  แต่ยุทธกลับยิ่งกว่า เพราะหน้าที่แดงอยู่แล้วยิ่งแดงมากขึ้น ก้มหน้างุดไม่ตอบคำ รีบออกเดินต่อ  แม้จะเขินแต่นาวก็พอจับสังเกตได้
“ยุทธเขินนาว จริงหรอ” เสียงถามของนาวยิ่งเบาลง มือที่ว่างยื่นไปจับชายเสื้อยุทธดึงไว้ จนยุทธต้องหยุดเดิน
“ฮื่ม” ยุทธรับออกมาเบาๆ ทั้งที่ไม่ได้หันกลับมามองหน้าที่แดงกล่ำของคนถาม ยุทธเอามือมาจับมือที่ดึงชายเสื้อของตนอยู่แล้วพาออกเดินต่อไป
“นาวก็เขิน” นาวบอกเบา แล้วทั้งคู่เดินเงียบจนถึงห้องที่อยู่สุดทางเดินของชั้นบนสุดของตึกหอพัก ห้องที่เปิดประตูเข้ามาเจอ เป็นห้องโล่ง  ผนังด้านที่มีหน้าต่าง  โต๊ะญี่ปุ่นเตี้ยๆบนพรมกลางห้อง เตียงขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ตั้งอยู่ชิดผนังที่ต่อกับผนังที่มีหน้าต่าง  ชั้นหนังสือที่มีหนังสืออัดอยู่เต็ม  ตู้เสื้อผ้า ห้องน้ำ และประตูออหกไปสู่ระเบียงหลังห้อง
“นาวอยู่ได้นะ”
“อืม นาวอยู่ได้ ยุทธอย่ากังวลเลย แค่มียุทธอยู่ด้วยก็พอแล้ว” เสียงเบาหวิวของนาวตอบกลับมา
“นาวไม่กลัวผีใช่มั้ย” อยู่ๆ ยุทธก็กระชากอารมณ์เขินๆ หวานๆ ด้วยคำถามชวนขนลุกสำหรับนาวขึ้นมา
“ไม่มากเท่าไหร่ ยุทธถามทำไม”
“อ๋อ ถามเผื่อไว้แค่นั้น เอาหละ นาวอาบน้ำก่อนมั้ย เดี๋ยวยุทธ ทำอาหารรอ  ออกมาเราจะได้ฉลองกัน” พูดจนก็ดันหลังนาวทีกำลังหวาดระแวงเล็กเข้าห้องน้ำพร้อมส่งผ้าเช็ดตัวใกล้มือให้ไปอีกผืน  นาวเดินออกจากห้องน้ำแบบมีผ้าเช็ดตั้วผืนเดียวพันไว้ที่เอว ตรงไปที่กระเป๋าของตนหาเอาเสื้อกางเกงออกมาใส่
“นาวขาวจัง”  ยุทธนั่งรอนาวกินข้าวที่โต๊ะญี่ปุ่น
“ขาวซีดๆ นาวไม่เห็นชอบ นาวอยากคล้ำๆอย่างยุทธมากกว่าดูแมนดี”  ความกระอักกระอวนระหว่างกันเริ่มคลายตัวลงบ้าง แม้จะยังขัดขัดเขินเขินกันอยู่บ้าง กินกันไป เย้าแหย่กันบ้างเขินกันบ้างไปตามเรื่องกว่าจะเก็บล้างเสร็จก็สามสี่ทุ่มเข้าไปแล้ว
“ยุทธ นาวนอนตรงนี้ดีกว่านะ นาวยังไม่ชินอะ” นาวบอกยุทธที่เพื่องอาบน้ำเสร็จออกมา
“กะ ก็ได้ ยุทธตามใจนาว” ที่ที่นาวจะนอนคือด้านผนังว่างๆ ใต้หน้าต่าง ใกล้กับเตียง ตรงข้ามประตูระเบียง ยุทธแต่ตัวเสร็จก็ไปนอนบนเตียงปิดไฟแสงไฟจากทางเดินส่องเข้ามาทำให้พอมองเห็นลางๆ
“นาวไม่กลัวใช่มั้ยอะ”
“ก็ไม่นี่ ยุทธมีอะไรจะบอกหรือแปล่า” 
“ก็มีบ้างแต่ไม่อยากให้นาวกลัวอะ”
“มีอะไรก็รีบบอกเถอะ ถ้ายุทธยังขยักขย่อนอย่างงี้นาวว่ามันน่ากลัวกว่าอีกนะ”
“อะ ก็ได้ คือคนอื่นเค้าเล่ามาอีกทีอะนะ คนที่อยู่ห้องอื่นอะชอบมาเล่าให้ฟัง ว่าดึกๆชอบได้ยินเสียงแปลกๆ ที่นอกระเบียง พอออกไปดูก็ไม่เห็นอะไร บางทีก็เห็นเงาแว็บๆ แต่พอไปดูก็ไม่เห็นอะไรอีกแต่พอจะกลับเข้าห้อง มันก็ต้องหันไปทางหน้าต่างใช่มั้ยล่ะ” นาวเริ่มขยับเป็นลุกขึ้นนั่งกอดผ้าห่มแน่
“มันบอกว่าเห็นเป็นผีผู้หญิงยืนอยู่ที่นอกหน้าต่างหน้าตาโกรธแค้นเลยด้วย แล้วก็ค่อยๆลอยใกล้หน้าต่างเข้ามาเรื่อยๆ” นาวขยับจากท่านั่งโดดที่เดียวขึ้นมานั่งอยู่บนเตียงด้วย
“พร้อมกับยกมือชี้มาทางคนที่เห็น  แต่พอมาถึงหน้าต่างก็หายไป ไอ้คนที่เห็นรีบวิ่งหนีกระเจิงออกจากห้องเป็นไข้ไม่ได้มาเรียน ....” นาวนั่งเบียดชิดหันรีหันขวางอย่าตื่นๆ
“เป็นไรนาว กลัวหรอ” นาวไม่ตอบแต่พยักหน้ารับ
“ไม่แห็นน่ากลัวเลยมาเดี๋ยวยุทธกอดนาวนอนเองนาวจะได้ไม่ต้องกลัว” ยุทธจับให้นาวนอนลง เอาผ้าห่มคลุมแล้วกอดนาวเอาไว้ แต่เมื่อเห็นนาวทำท่ากลัวมากจนน่าจะนอนไม่หลับเลยเล่าเรื่องต่อ
“เรื่องนี้มีต่อนะ ไหนๆก็มียุทธกอดอยู่ทั้งคนงั้นมาฟังให้จบดีกว่า น่ากลัวหน่อยก็ไม่เป็นไรยุทธจะกอดนาวแน่นๆ เอง ไอ้คนที่เห็นนั้นพอหายไข้ได้ก็จะไปบอกคืนห้องแต่ที่ไหนได้พอออกจากห้องมันก็เจอเข้ากับผีสาวที่มันเห็นในคืนนั้น แต่ตัวนี้ดันออกมากลางวันแสกๆ แถมขาเข้าเฝือกอีกต่างหาก  มันเลยถึงรู้ว่าที่เห็นหนะไม่ใช่ผีแต่เป็นสาวข้างห้องนี่เอง พอดีคืนนั้นเพื่อนมันเล่าเรื่องผีหลอกมันไว้เยอะ พอมันได้ยินเสียงแปลกๆ ที่ระเบียงกว่าจะข่มความกลัวผีได้ก็นานโขพอออกไปดูแล้วไม่มีอะไรมันหันกลับมาเจอที่หน้าต่างด้วยความกลัวอยู่แล้วเลยเผ่นแน่บ หารู้ไม่ว่าที่แท้เป็นคนข้างห้องมันนั้นเอง” นาวดิ้นนิดๆ แต่ยุทธก็ไม่คลายอ้อมกอดออก
“ยุทธบ้าหลอกนาว แล้วทำไมคนนั้นเค้าเห็นผู้หญิงที่หน้าต่างได้ล่ะ” แม้จะยังกลัวแต่ม่ใช่เรื่องผีอย่างที่กลัวก็เลยอยากรู้
“ก็มันลืมไปว่าห้องมันอยู่ชั้นหนึ่ง เค้าเคาะระเบียงแล้วมันไม่ตอบเค้าเลยไปชะโงกที่หน้าต่างหนะซิ” ยุทธเล่าไปก็กอดนาวแน่นเข้าไม่ให้นาวดิ้น
“แล้วทำไมผู้หญิงคนนั้นหายไปได้ล่ะ”
“ก็เค้าเห็นมันอยู่ที่ระเบียงไงเค้าเลยยกมือชี้หน้ามันเหมือนจะให้มันหยุดอยู่ตรงนั้นอย่าริอ่านหนีไปไหนแล้วรีบจะไปทางระเบียงแต่บังเอิญหกล้มขาหักซะก่อน ไอ้นั้นก็ด้วยความกลัวก็บิลด์ตัวเองซะเชื่อสนิทเลยว่าผีเลยกระเจิงไม่ได้ดูตาม้าตาเรือกว่าจะรู้ก็กลายมาเป็นเรื่องโจ๊กให้คนหอนี้เอามาหลอกแฟนมานอนกอดได้ไปหลายแล้วหละ โอ้ยย” นาวที่โดนกอดเลยทุบคนหลอกเข้าให้
“นาวอะ  ยุทธก็แค่อยากนอนกอดนาวเฉยๆ นะ ไม่ได้คิดอย่าอื่นเลยนะ”
“ทีงี้ไม่เขินแล้วหรอทีเมื่อเย็นหละหน้าแดงเอาแดงเอา ถามคำตอบคำ ไหงตกดึกปีศาจหื่นเข้าสิงหรือไง” นาวประชดเข้าให้
“ก็ตอนนั้นมันเขินจริงๆนะ แต่ตอนนี้นาวน่ารักจนลืมเขิน น่านะนาวขอนอนกอดเฉยจนถึงเช้าเองนะ น้า”
“กอดเฉยๆ ...”
“อื่ม กอดเฉยสัญญา”
“ตามใจ” แล้วทั้งคู่ก็นอนกอดกัน คุยกัน ไปจนหลับ  นาวก็ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ยุทธก็หลับสนิทไปแล้ว นาวค่อยๆลุกออกจากอ้อมกอดที่แสนอบอุ่น
“นาวรักยุทธนะ นาวดีใจที่ได้มาอยู่กับยุทธ” นาวนั่งจ้องหน้าตาตอนนอนของยุทธอย่าหลงใหล ค่อยเอานิ้วแตะเบาๆ ไปตามคิ้ว เปลือกตา จมูก ริมฝีปาก ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปประทับริมฝีปากเย็นชื่ดของตนเข้ากับปากของยุทธก่อนจะถอนออกอย่างช้าๆ
“ยุทธ ยุทธ ยุทธ” นาวเรียกยุทธพร้อมเขย่าเบาๆ แต่ยุทธกลับไม่มีทีท่าว่าจะตื่น
“ยุทธ ยุทธ ถ้านายมาตื่นนาวจะเป็นคนทำเองนะแล้วอย่ามาว่านาวทีหลังนะ” นาวเริ่มซุกไซร้ไปตมใบหน้า ลำคอ มือก็ค่อยๆ ปลดเสื้อผ้าของยุทธออกจนหมดก่อนที่จะลุกขึ้นถอดของตัวเองออกบ้างแล้วนอนลงข้างๆ ยุทธ เริ่มจูบเบาก่อนที่จะสอดลิ้นเข้าไปตอนแรกไม่มีการตอบสนองแต่พอผ่านไปซักพักยุทธก็เริ่มคล้อยตามดูท่าว่ายุทธคงนึกว่าฝันอยู่ เสียงครางที่ดังรอดจากปากยุทธเพิ่มความต้องการให้มีมากยิ่งขึ้น
“อือม อ๊า อ๊า”
“อื่อม ยุทธ  ยุทธ” เมื่อละจากปากก็ไล่ลงมาตามคอละลงมาถึงยอดอกที่แข็งเป็นไต ค่อยหยอกเย้าเล่นอย่างช้าๆ เรียกเสียงครางกระเส่าจากเจ้าของได้เป็นอย่าดี
“อืออ นาว อ๊า  อือออ” มือที่ตอนแรกวางนิ่งอยู่กับที่นอนกลับยกมารัดแน่นอยู่ที่แผ่นหลังคนด้านบน
“อืออ อ๊า นะ นาว อือ อ๊าาาา”  มือป่ายเปะปะไปทั่วๆอย่างคนละเมอ เสียงครางยิ่งมากขึ้นตามแรงกระทำจนสุดท้ายนาวก็ทนต่อไปไม่ไหวแยกขาแกร่งออกกว้าง ค่อยยัดเยียดตังเองเข้าไปที่ละน้อย เสียงครางแปลเปลี่ยนเป็นเสียงร้องอย่างเจ็บปวด จากที่หลับฝันหวานกลับต้องตื่นมารับความเจ็บปวด
“นาว โอ๊ยยย  อือออ นาววว อืมม เจ็บ อ๊าวววว ซี๊ดด โอ๊ยย”
“ยุทธ อื่มม อ๊า ยุทธ นาว อ๊า นาวรักยุทธนะ อ๊าวว อย่างงั้น อืออม ดี อืออ”
“นาว โอ๊ยย ซี๊ดด อือม อ๊ะ เจ็บ อึ๊กก อืออ”
“ยุทธ เมียจ๋า ดี อือ ดีจัง อ๊า โอ้ววว อ๊า อ๊า อ๊าวววว”  นาวครางยาวก่อนที่จะฟุ๊ปลงแน่นิ่งกับอกยุทธปลดปล่อยความสุขสมอย่างเต็มปรีไปพร้อมๆกัน 
“นาว ...”
“ซุ่ซซ หลับนะ ยุทธ กอดนาวหน่อย กอดแน่นๆ นะนาวอยากหลับ”
“อือ” ยุทธไม่ได้ทักท้วงอะไรได้แต่กอดแน่ๆอย่างที่นาวต้องการ แล้วค่อยหลับลงอย่างเหนื่อยอ่อนไปด้วยกัน.................
...........
..
.


“อู้ยยเจ็บจัง  นาว นาว อ้าวหายไปไหนน้า เอหรือว่าไปเรียนหว่า”  เมื่อมองทั่วห้องแล้วไม่เห็นแม้แต่เงาของนาว
“เฮ้ยไม่อยากขยับเลย นาวใจร้ายไม่มาดูแลเมียบังเกิดเกล้าหนีไปเรียนเฉยเลย” ยุทธบ่นดังเพราะไหนๆก็อยู่คนเดียวอยู่แล้ว ก่อนที่จะกระย่องกระแย่งลากสังขารนไปอาบน้ำแต่ตัวไปเรียนด้วยความทุลักทุเล
“เฮ้ยไอ้ยุทธ กูนึกว่าจะโดดเสือกมาเรียนทำไมวะ” ไอ้เวรนี่มึงก็รู้ว่ากูรักเรียน หรือมันรู้วะว่ากูเจ็บตู๊ด
 “อ้าว ไอ้ยุทธกูนึกว่ามึงจะไปเฝ้าเมียซะอีก” ยังไม่ทันได้ตอบคนแรกคนที่สองก็ทักมาให้เอะใจ
“นาว นาวเป็นไร”  หายออกมาแต่เช้า ก็ยังว่าเงียบหาย
“อ้าวไอ้ยุทธ มึงไม่รู้หรอนาวเมียมึงโดนรถชนอาการสาหัสตั้งแต่เมื่อวานเย็น”
“เมื่อวานเย็น” หน้าที่ซีดอยู่แล้วยิ่งซีดหนักเข้าไปอีก
“เออ เมื่อวาน พวกกูนึกว่ามึงคงไปเฝ้าข้างเตียงไม่มาแล้ววันนี้ นี่คงไม่หนักหนาซิ มึงถึงได้มาเรียนได้”
“เมื่อวานเนี่ยนะ มะไม่จริง เมื่อวาน.... เมื่อวาน...นะ นาวอยู่โรงพยาบาลอะไร” เมื่อได้ชื่อสถานมาก็รีบตามสังขารจะอำนวยไปโบกแท็กซี่ทันที
“สวัสดีครับ ผมเป็นเพื่อนนาวครับ” มีผู้ชายที่ดูน่าจะอดหลับอดนอนและอายุเยอะกว่าอยู่ในห้องคนไข้หนึ่งคน
“ยุทธใช่มั้ย  เข้ามาซิ พี่เป็นพี่ของนาว ชื่อโน เรียกพี่โนเหมือนนาวก็ได้ นี่รีบมาจากที่เรียนเลยซิ เมื่อวานคงรอนาวอดยู่หละซิ โทรมได้ใจ เหมือนกันเลยเรา” พี่โนทักทายอย่างเป็นกันเองจนยุทธออกจะงงๆ
“ไม่ต้องงงหรอ นาวเล่าทุกเรื่องให้พี่ฟังเสมอถึงจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน  เรื่องที่เค้าจะย้ายไปอยู่กับยุทธเค้าก็บอกพี่”
“อ้อครับ แล้วนาวป็นไงบ้างครับ เห็นเพื่อนบอกว่าสาหัส”
“เมื่อวานหนักมาก หมอยื้อเต็มที่ จนอาการคงที่ แต่ก็ยังไม่ฟื้น หมอต้องใส่เครื่องช่วยหายใจไว้รอดูอาการ  นาวช็อกไปตอนตีสาม ต้องปั้มหัวใจช่วย บอกอาการห้าสิบห้าสิบ  จนตอนเช้าซักหกโมงเช้า จู่ๆ เค้ารู้สึกตัว หายใจเองได้หมอเลยถอดเครื่องออก  เมื่อแปดโมงหมอมาดูอีกครั้ง เค้าลืมตา เรียกหาแต่ยุทธ กับบ่นว่าเจ็บไปทั้งตัว หมอดูอาการแล้วยังแทบไม่เชื่อ ปาฏิหาริย์ชัดๆ   เก้าโมงหมอมาดูอีกครั้งสั่งให้ย้ายมาห้องพิเศษได้ อาการก็มีแค่กระดูกร้าว ซีโครงหัก หัวกระแทก แต่ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้ว ตอนนี้หลับเพราะฤทธิ์ยา ก่อนหลับก็เรียกหาแต่ยุทธ บอกยุทธเจ็บ เป็นห่วง อะไรก็ไม่รู้สับสนไปหมด    ไหนๆ ยุทธก็มาแล้วพี่ขอนอนหน่อยนะฝากดูนาวด้วยละกัน” พูดจบก็หลับยังกะปิดสวิช  ยุทธเดินเข้าไปหานาวที่นอนหลับอยู่บนเตียงคนไข้
“ปาฏิหาริย์จริงๆ นั้นแหละ รีบตื่น รีบหาย  อย่าเป็นพวกฟันแล้วทิ้งนะไม่งั้น......ไอ้บ้านาวเอ้ย” ยุทธพูดไม่ออกได้แต่นั่งลงที่ข้างเตียงมองหน้าคนเจ็บรอเวลาให้นาวตื่นขึ้นมาเท่านั้น.......................
...........
..
.

 :bye2: :bye2:
 



ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
แอร๊ยยย สยิวปนสยองปนซึ้งเลยเนี่ย :z3:
แต่ปาฏิหารย์แบบนี้มัน :haun4:

ออฟไลน์ SuSaya

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +220/-9
ซะงั้นอ่ะ...ตื่นมายังอุตส่าห์เป็นห่วงว่ายุทธเจ็บอีกนะ
ยุทธก็ดันยอมซะด้วย

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
สลับขั้วซะงั้น  555

แต่ปาฏิหารย์ปนเสียว  :laugh:

ปล.+1และเป็ดให้ค่ะ

ออฟไลน์ a_tapha

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4981
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +397/-1
หื่นปนสยอง  :z1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด