ตอน 18 ที่หลายคนรอคอย 555
คืนวันหมั้น ณ ห้องบอลรูมริมสระประจำตระกูลเรนงะ
ประตูสีทองบานใหญ่สลักเสลาเป็นลวดลายของดอกเรนงะ ลูกบิดโบราณสไตล์ยุโรปสีทองมันเงาวาววับมีบริกรชายและหญิงรอเปิดประตู ภายในงานถูกตกแต่งหรูหรา ในบริเวณโซนหน้ามีการจัดบุฟเฟต์นานาชาติราคาแพงจากเชฟมือหนึ่งที่เสิร์ฟตลอดเวลา โซนกลางถูกดึงสายตาด้วยแชนเดอเลียขนาดใหญ่ที่ประดับด้วยหลอดไฟถึง 100 หลอดดีไซน์หรูหราจากดีไซน์เนอร์ชื่อดังถูกประดับแต่งแต้มห้อยระย้าลงมาจากเพดาน รายลอมไปด้วยไฟดวงเล็กมากมาย กลางห้องประชุม ณ จุดที่แชนเดอเลยระย้าลงมาตรงกับแก้วไวน์ที่จัดเรียงเป็นชั้นๆ มีขวดไวน์ราคาแพงระดับแนวหน้าของโลกนอนนิ่งๆในถังไม้โอ้คอย่างดีอยู่ข้างๆ ส่วนด้านในของห้องโถงมีเวทีที่ถูกประดับด้วยดอกลิลลี่ปลอมสีขาว แขกในงานบ้างใส่ชุดราตรีบ้างใส่กิโมโนยืนจับกลุ่มคุยอวดเพชรน้ำงามที่ประโคมประดับกันมาอย่างล้นเหลือ ไม่แพ้ชายชราที่ยิ้มมากเป็นพิเศษ โต๊ะด้านค้างเวทีมีกองของขวัญสูงพะเนินจากแขกที่มาอวยพรให้ที่รับประกันราคาว่าแข่งกันอวดฐานะมาอย่างเต็มที่ บริกรชายในชุดสูทถือถาดเครื่องดื่มพร้อมรอยยิ้มบริการเสิร์ฟกันตลอดเวลา เมดสาวในชุดผ้ากันเปื้อนก็เช่นกัน แขกผู้ชายก็กระชุ่มกระชวยที่เห็นสาวๆในชุดเมดเดินกันไปมา แต่ที่สะดุดใจเป็นพิเศษคงจะเป็นเมดรูปร่างสูงเพรียวคนหนึ่ง ที่มีรอยยิ้มขี้เล่นซุกซน ใส่รีเทนเนอร์สีแดงสดใส อวดรอยยิ้มที่สองแก้ม ถ้าไม่ติดว่าเป็นเมดคงมีคุณชายหลายบ้านมาตามจีบไม่น้อย แม้จะมีการส่งคนติดตามมาเลียบๆเคียงๆถามชื่อแซ่นามสกุลแต่เจ้าตัวก็ดูเหมือนจะยิ้มรับอย่างเดียว ไม่ได้ตอบอะไรมา จนเริ่มมีการซุบซิบว่า ‘สวยและหยิ่ง’ จนเริ่มมีการลงขันกันในหมู่คุณชายบ้านรวยว่าใครได้ชื่อเธอก่อนแสดงว่ามีกึ๋น จนกระทั่งชายชราผู้นำตระกูลเรนงะขึ้นกล่าวเปิดงานนั่นแหละถึงได้จบการลงขัน เพราะเมดทุกคนไปยืนเรียงแถวกันด้านข้างห้องบอลรูมกันหมด
“ขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมงานหมั้นของหลานชายผม ณ วันนี้เป็นโอกาสอย่างดียิ่งที่สามตระกูลได้มาเป็นหนึ่งเดียวกัน ตระกูลเรนงะของเรามีแหวนประจำตระกูลอยู่สองวงซึ่งจะประดับอยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายของลูกสะใภ้ประจำตระกูลสืบไป ซึ่งตามธรรมเนียมโบราณของตระกูลแหวนของเราจะเป็นผู้เลือกคู่แท้ให้กับคนในตระกูลจึงขอขอบคุณทุกท่านอีกครั้งที่มาเป็นพยานให้กับตระกูลเราในวันนี้” สิ้นการกล่าวเปิดงานชายชราก็เดินไปนั่งบนโซฟาสีขาวกลางเวที พร้อมๆกับพ่อแม่ของเรนเนะและมิกะรวมถึงเจ้าหญิงน้อยที่นั่งอยู่ด้วย ทั้งสามฝ่ายมีการพูดคุยกันเล็กน้อย จวบจนมีการบรรเลงเพลงขึ้น ประตูห้องบอลรูมถูกเปิดออกพร้อมกับมีผู้ชายสองคนเดินคู่กันเข้ามา คนซ้ายผมซอยระต้นคอถูกมัดเป็นจุกเล็กด้านหลังผมด้านหน้าปรกเล็กน้อยแต่ไม่อาจเปิดบังรอยยิ้มสดใสพร้อมกับใบหน้าหล่อเหลาได้ สูทยี่ห้อดังพอดีตัวถูกปลดกระดุมออกจนหมดเชิ้ตสีขาวด้านในถูกปลดกระดุมออกสองเม็ดเผยให้เห็นแผ่นอกแกร่ง มือซ้ายล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงแสล็คที่ถูกแก้เป็นกางเกงเดฟพอดีรูปขา ส่วนผู้ชายคนขวาผมซอยตามสมัยนิยมเปิดหูด้านหนึ่ง แต่ใครเลยจะรู้ว่าผมทรงนี้มีใครอีกคนหนึ่งที่ตัดเช่นกัน ใบหน้าคมฉายแววเย็นชาอยู่เป็นนิตย์ เสื้อสูทที่ดูจะเรียบร้อยกว่าคนแรกแต่กางเกงยังคงความเดฟไว้พอๆกัน สองหนุ่มต่างสไตล์เรียกเสียงฮือฮาจากทุกคนพร้อมกับสื่อมวลชนที่รุมกันกดชัตเตอร์ไม่ยั้ง จนทั้งคู่มายืนอยู่หน้าเวที หันหน้ากลับไปมองประตูสีทอง ที่ปรากฏร่างสองสาวในชุดราตรีราคาแพงเซ็กซี่เดินนวยนาดเชิดหน้าหยิ่งไม่แคร์ใคร
“อื้อหือ นึกว่ามายั่วใครแถวนี้” เสียงกระซิบของคนน้องดังขึ้นบางเบา
“ยั่วแกไง”
“ช่วงนี้ไม่ค่อยสนพวกโนตมว่ะพี่ ชอบแบนๆราบๆใช้สบู่เด็กมากกว่า เย้ายวนกว่าเยอะ”
“พอกัน”
“นาซึโนะซังขา วันนี้หล่อจังเลยค่ะ” เสียงจีบปากจีบคอพร้อมร่างอวบอัดกอดแขนแกร่งของคนตาดุเบียดหน้าอกอันล้นเหลือไปกับท่อนแขนเต็มที่
“สุภาพหน่อยรินเนะ อย่าทำตัวน่าเกลียด” เสียงเย็นชาไม่พอใจเอ่ยตักเตือน สาวเจ้าก็รีบยืนสงบเสงี่ยมทันทีแต่ก็แอบหมายมาดในใจว่าแต่งเมื่อไหร่นะ เธอจะรุกให้เต็มที่ไปเลย !
“มิกะตื่นเต้นจังเลยค่ะ ทัตสึโอะซัง”
“เอ่อ .. ตื่นเต้นทำไมครับ ผมยังคิดว่าน่าเบื่อเลย”
“อะไรนะคะ มิกะไม่ค่อยได้ยิน”
“อ่อๆ ผมบอกว่าใจเย็นๆครับ อย่าเครียด”
“แหม คุณนี่ใจดีกับมิกะจังเลยค่ะ แบบนี้แหละมิกะถึงรัก” คำรักที่ส่งมาพร้อมสายตาหวาดเชื่อมทำทัตสึโอะพะอืดพะอมอยากจะอ้วกล้านรอบขึ้นมาทันที
“เอาล้ะครับถ่ายรูปทั้งสี่ท่านเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เรามารู้จักทั้งสี่ท่านกันดีกว่า” จอสีขาวถูกเลื่อนออกมามุมหนึ่งของห้องบอลรูมและเริ่มฉายเรื่องราวตั้งแต่วัยเด็กของทั้งสี่ จวบจนวิดิโอเรื่องสั้นความหวานสวีทที่เจ้าของดูก็รู้ว่าเฟคชัดๆ แต่คนทั้งงานมองว่าโรแมนติก ทั้งสคริปที่พูดถึงคู่หมั้นสาวของทั้งสองหนุ่ม สังเกตดีๆจะรู้ว่ามันดูดีมากเหมือนจ้างคนทำ สองสาวมองเรื่องราวด้วยความลัลล๊าแต่สองหนุ่มเหมือนมองสัตว์ประหลาด ดีที่ปิดไฟทั้งหมดไม่งั้นคงเห็นหน้าของทั้งสองคนพะอืดพะอมเซ็งเป็ดเหยียดหยามตัวเองเป็นแน่ เฟคทั้งนั้น จัดฉากชัดๆ แต่ ณ อีกมุมของห้องประชุมก็มีคนทำตาแป๋วหัวเราะขำกลิ้งในใจ โนโนะเนี่ยนะ ? จะพูดอะไรเลี่ยนๆอุบาดๆขนาดนั้นดูหน้าดิแม่งโคตรฮาเลย ก๊ากกกกกกก กัดฟันกันพูดปะเนี่ย ขนาดโอโอะยังทำหน้าแข็งแปลกๆ ดูดิๆ ก๊ากกกกกกกกกกก สองปลาหมอศรีนี่เป็นคู่หมั้นประสาไรวะ ไม่ได้รู้เรื่องเลยสงสัยเอาสมองไปใส่ในขนาดหน้าอกหมด ตาลุงแก่ๆบนเวทีที่พูดอะไรเมื่อกี๊คงเป็นหัวหน้ามาเฟียแหงๆ จับสองพี่น้องมาหมั้นกับสัตว์ประหลาดโง่เง่าสองตัว หึหึ ต้องช่วยให้ได้ !! รอดูผลงานพอยท์ล่ะทุกคน !!
“เอาล่ะครับขั้นตอนต่อไป ให้ฝ่ายชายสวมแหวนหมั้นประจำตระกูลให้ฝ่ายหญิงครับ” เวลานี้ทุกคนต่างเงียบและตั้งหน้าตั้งตารอดู ทนายประจำตระกูลเดินมาพร้อมกล่องกำมะหยี่สีดำสลักลวดลายดอกเรนงะสีเงิน เดินมาที่สองพี่น้องที่เริ่มทำใจได้แล้ว แต่แล้ว …
เพล้ง !! แก้วไวน์ที่จัดเป็นชั้นล้มลงมาแตกกระจายท่ามกลางความตกตะลึงของทุกฝ่าย เสียงกรีดร้องวิ้ดว้ายดังขึ้นด้วยความตกใจ
“ตรวจหาว่าใครเป็นตัวการ !!” การ์ดประจำตระกูลวิ่งเข้ามาภายในงาน ทุกคนถูกกันห้ามออกจากห้องบอลรูม แต่กลับมีเมดสาวสวยคนหนึ่งกระโดดเหวี่ยงตัวไปบนโต๊ะไวน์ที่แก้วแตกไปหมดแล้ว เมดคนสวยกระโดดเหวี่ยงตัวขึ้นไปบนแชนเดอเลียที่เริ่มเอนเอียงไปมา
“ไอ้เลว อย่าทำแผนการตูพังสิวะ !” เสียงบ่นออกมาแค้นเคืองจากปากคนสวยก่อนเริ่มเขยิบตัวบนแชนเดอเลียเพื่อตามของบางอย่าง
“เฮ้ย อะไรน่ะ”
“พอยท์”
“เออว่ะ พี่ทำไมพอยท์ไปอยู่บนแชนเดอเลียวะ”
“ไม่รู้ .. การ์ดทุกคนระวัง ! หากเธอบนนั้นเป็นอะไร พวแกตาย” เสียงประกาศจากชายหนุ่มมาดนิ่งทำเอาการ์ดทุกคนรู้ว่าเมดคนนี้ต้องเป็น ‘คนสำคัญ’ ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
“เฮ้ยๆๆ เอียงๆๆๆๆ” แชนเดอเลียที่เริ่มเอียงพร้อมเสียงตกใจของเมดสาวสวยที่พ่นภาษาที่คนญี่ปุ่นไม่รู้จักยกเว้นบ้านเรนงะที่ดันเข้าใจภาษาไทย !
“พอยท์ !!!” ทัตสึโอะรีบวิ่งไปใกล้ๆแชนเดอเลีย นาซึโนะก็ไม่แพ้กัน ท่ามกลางสายตาลุ้นแทบตายของทุกคน เมดสาวสุดสวยก็กระโจนลงมาจากแชนเดอเลียไปในทิศทางของสาวสวยสองคน แน่นอนว่าโดนทนายคนสำคัญสองคนของเรนงะ เสียงโครมครั้งใหญ่ดังขึ้น พร้อมกับสองสาวและสองทนายที่ล้มลง และมีหนูตัวใหญ่ตัวหนึ่งวิ่งออกมาจากกองคนล้ม แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนตกใจยิ่งกว่าคือ แหวนสองวงที่กระเด็นลอยละลิ่วขึ้นฟ้า
“เฮ้ย !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” เสียงตกใจของเมดสาว ทุกสายตามองไปที่แหวนสองวงที่กำลังหล่นลงมา ด้วยความหวังดีเมดสาวของเราก็เอื้อมมือหมายจะคว้า แต่เหมือนฟ้าเล่นตลก แหวนสองวงล่วงหล่นลงมา ณ นิ้วนางข้างซ้ายเรียงซ้อนกันมาบนมือเรียวทันที
“เฮ้ยยยยย” คราวนี้เสียงผสานกันของหลายฝ่ายจนแยกไม่ออกว่าของใครเป็นของใคร เกิดอาการเงียบสงบหลังจากมหกรรมผสานเสียง เจ้าเมดจอมแสบก็รีบดึงแหวนออกจากนิ้ว
“แง่ะ มันดึงไม่ออกอ้ะ” หน้ายู่พร้อมอาการดึงแหวนไม่ออกของเจ้าตัว ทำเอาชายชรากุมขมับ แต่สองหนุ่มกลับมองหน้ากันยิ้มๆ นี่ล่ะนะ แหวนมันเลือกเนื้อคู่ให้แล้วไง !