ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน
ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0 คาดว่าเรื่องนี้อ่านกันจนตาแฉะ
ุถึงจะเรื่องสั้น
แต่ความยาว 20หน้ากับอีกนิด(21แผ่น) Cordia New 14
ยังไงฝากติดชมด้วย เพราะแต่งเกือบ1เดือน
เรื่องอาจจะไม่ค่อยปะติปะต่อ เท่าไหร่ แต่แต่งด้วยความตั้งใจ
ส่วนเรื่องบรรยายความรู้สึกอาจจะไม่ดีเท่าที่ควร เพราะคนแต่งไม่เคยมีประสบการณ์แต่ดันยากแต่ง5555
ปล. เรื่องนี้จะบรรยายสลับระหว่าง พระเอกกับนายเอกนะ
ก๊อกๆ
“มาแล้วครับพ่อ เรียกผมมามีอะไรหรอ หาว~” ชายหนุ่มวัย25ปี เอ่ยถามบิดาเมื่อกลับมาถึงบ้านก็ถูกเรียกตัวให้มา เขามีใบหน้าหวานนิดๆ ผมสีดำซอยประบ่าสลวย ผิวขาว ตอนนี้เขาสวมชุดนอนลายสก็อตสีเขียวอ่อน
“นั่งลงสิ ช่วงนี้แกว่างตอนไหน” บิดาเอ่ยถามพลางจิบกาแฟ
“ช่วงบ่ายมีสอนที่มหาลัยครับ” ชายหนุ่มว่าพลางนั่งลงตามคำสั่งพ่อ
“ก็ดี ช่วงเช้าฉันจะให้แกไปสอนลูกเพื่อนฉันหน่อย ตอนนี้คงเรียนอยู่ ม.6”
“ตอนกี่โมงครับ” ถึงชายหนุ่มจะถามอย่างนั้น แต่ใบหน้าไม่ได้บอกว่ายินดีเลย เพราะชายหนุ่มนั้นไม่ค่อยชอบตื่นเช้าสักเท่าไหร่
“8โมงเช้าถึงเที่ยง แกตกลงไหม?” ผู้เป็นพ่อถามถึงจะให้เขาเลือก แต่ก็เหมือนไม่มีอยู่ดี
“ได้ครับ สอนวิชาอะไรครับ”
“ทุกวิชา”
“ได้ครับพ่อ แล้วค่าจ้างละครับ”
“แกไปเคลียกับทางลูกเขาเอง สอนตั้งแต่พรุ่งนี้ หมดธุระแล้ว แกจะไปทำไรก็เชิญ”
“ผมขอตัวละครับ หาว~” ชายหนุ่มโค้งตัวให้บิดาก่อนจะเดินออกจากห้องไป
ในขณะเดียวกันอีกบ้านหลังหนึ่ง
“ไม่เอานะพ่อ! ผมไม่เรียน” เสียงโวยวายของชายวัย17-18 เขาดูตัวสูงกว่าเด็กทั่วไป ร่างสูง หุ่นดี หน้าตาใครเห็นก็อยากได้เป็นพระเอก
“แต่แกต้องเรียน เพื่ออนาคตข้างหน้าแกต้องมาช่วยงานฉัน อย่างน้อยแกต้องเรียนจบมหาลัย เพื่องานไม่งั้นพ่อจะตัดเงินเดือนแก!” ผู้เป็นพ่อกล่าวจบก็เดินออกจากห้องโถงไปเข้านอน ส่วนชายหนุ่มได้แต่กัดฟันกรอดๆ
“เออ ฉันลืมบอกแกไป 8โมงแกต้องเตรียมพร้อมสำหรับการเรียน”
เช้าวันต่อมา
กริ๊งๆๆๆๆ
เสียงนาฬิกาปลุกตอน6โมงเช้าของวัน ชายหนุ่มที่สวมชุดนอนสีเขียวอ่อน ค่อยๆยันตัวขึ้น ก่อนจะอ้าปากหาวอย่างไม่อายใครไม่สมกับเป็นลูกคนรวยซักเท่าไหร่ ก่อนจะลุกเดินเข้าห้องน้ำไปเพื่อเตรียมตัวในการสอนเพิ่มพิเศษของเขา
อีกบ้านหลังหนึ่ง
ก๊อกๆ
“คุณหนูค่ะ ตื่นได้แล้วคะ” เสียงสาวใช้ของบ้านหลังนี้กำลังปลุกลูกชายของเจ้านายตน
“ยังไม่ตื่นอีกหรอ?”
“เอ่อ...ค่ะคุณผู้ชาย”
“เธอจะไปไหนก็ไปเถอะ เดี๋ยวจัดการเอง”
“ค่ะ”
กิ๊ง ก่อง
“มาแล้วค่ะ~” คนรับใช้รีบวิ่งมาเปิดประตูต้อนรับ ก่อนรถคันงามสีดำเงาวับจะเคลื่อนตัวเข้ามาจอดภายในคฤหาสน์
“เชิญทางนี้ค่ะ” เมื่อผมจอดรถและดับเครื่องสาวใช้ก็รีบมาเปิดประตูให้อย่างรู้งาน อืม..ค่อยสมกับที่เราต้องเสียเวลามาสอนหน่อย ผมหันตัวเอื้อมมือไปหยิบเอกสารสำหรับการสอนขึ้นมา ก่อนจะก้าวขาลงจากรถ วันนี้ผมแต่งตัวสบายๆ เสื้อยืดสีขาว สวมทับด้วยเสื้อเชิ้ตลายสก็อตสีเขียวอ่อน ไม่ติดกระดุม กางเกงยีนส์ขายาว รองเท้าก็ผ้าใบสไตล์ผม
“ขอบคุณครับ” ผมยิ้มให้เป็นมารยาท ก่อนจะเดินตามสาวใช้ไป เมื่อเข้ามาด้านในก็สมกับเป็นเพื่อนพ่อผมจริงๆ รวยพอๆกันสินะ ดูจากภายในไม่ต่างจากบ้านผมซักเท่าไหร่ แต่ข้าวของเครื่องใช้ดูท่าบ้านผมจะแพงกว่า บ้านเพื่อนพ่อ ผมก็ไม่ค่อยจะชอบมาซักเท่าไหร่ ครั้งนี้ถือเป็นครั้งแรกก็ได้..มั้ง ลูกของเขารู้สึกจะเป็นผู้ชาย เอ...ดูท่าจะสอนง่ายกว่าหน่อย...มั้ง
“อ้าวมาแล้วหรอเกม อ่า..นั่งก่อนๆ” ผมที่นั่งอยู่บนโซฟา ที่สาวใช้นั้นพามานั่งรอก็หันไปตามเสียง พบกับลุงชาติ เพื่อนพ่อของผม ตามมารยาทผมรีบลุกขึ้นก่อนจะไหว้ท่าน ก่อนจะนั่งตามเดิม
“สวัสดีครับคุณลุง ผมมาแล้วครับ”
“อ่า เกมรอซักพักนะ ลูกลุงกำลังแต่งตัวอยู่ อา..เกมจะดื่มน้ำอะไรก่อนไหม?”
“ตอนนี้ยังไม่ครับ ว่าแต่จะให้ผมสอนที่ไหนละครับ...แล้วค่าจ้าง...”
“อ๋อ ค่าจ้างเกมต้องการเท่าไหร่ก็บอกมา แต่ขอให้ลูกของลุงสอบเข้ามหาลัยได้ก็พอ อาทิตย์นี้เกมสอนภาษาอังกฤษก่อนละกันนะ” อา...อย่างนี้สินะ เหมือนบังคับทางอ้อมแหะ ถ้าเรียกแพงแล้วสอนไม่รู้เรื่องก็แย่สินะ
“ครับ”
“ส่วนเรื่องสอนที่ไหน อ่าตอนนี้ก็ใกล้เวลาแล้ว สงสัยให้เกมไปสอนในห้องลูกลุงดีกว่า จะได้ไม่ต้องเสียเวลาเรียกให้ลงมา”
“ครับ”
“แจ๋ว พาเกมไปห้องตาเอซิ เดี๋ยวอาไปทำงานก่อนละกัน โชคดี” ว่าแล้วลุงชาติก็เดินออกจากบ้านไป ส่วนผม..ก็เดินตามสาวใช้ไปอีกเช่นเคย
.........................
“เฮ้ย! แกเป็นใครเข้ามาในห้องกูได้ไง” เมื่อผมเปิดประตูออกมาจากห้องน้ำก็ต้องตกใจเมื่ออยู่ดีๆมีชายหนุ่มหน้าหวาน แต่งตัวเรียบง่ายเข้ามาในห้องผม ทั้งๆที่ผมพึ่งจะอาบน้ำเสร็จใส่แค่ผ้าขนหนูผืนเดียวออกมา
“ผมชื่อเกม จะมาเป็นครูสอนพิเศษให้กับคุณ วันนี้ผมจะสอนภาษาอังกฤษ นี่ก็เลยเวลาเรียนของคุณมามากแล้ว กรุณาแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วมาเรียนซะ” ..โอ้แม่เจ้า ขนาดพ่อผมยังไม่เคยฟังแล้วเรื่องอะไรผมจะมานั่งฟังคนที่จะมาเป็นครูสอนให้ผม บ้าหรือเปล่า ผมยืนกวนอยู่หน้าประตูห้องน้ำ ดูเหมือนครูพิเศษผมจะไม่ค่อยพอใจซักเท่าไหร่เขายืนอยู่หน้าประตูห้องผมเช่นกัน ส่วนสาวใช้นั่นไปตั้งแต่เห็นผมในสภาพนี้ตั้งนานแล้ว
“ทำไมผมต้องฟังคุณไม่ทราบ” ผมว่าพลางยักคิ้วกวนๆให้ ครูที่ชื่อเกมปิดประตู ก่อนจะสำรวจรอบห้องผม
“ก็เพราะว่าพ่อของคุณสั่งผมให้มาสอนคุณ เพราะฉะนั้น....”
“กรุณาแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วมาเรียน..ใช่ไหมครับคุณครู” ผมต่อท้ายให้เขา
“รู้แล้วก็รีบทำซะทีสิ นี่มันจะ9โมงแล้วนะ” ดูเหมือนเขาจะหงุดหงิด
“ทำอะไรครับคุณครู” ผมยังคงกวนต่อไป ดูๆไปครูคนนี้ก็หน้าตาน่ารักใช้ได้...เฮ้ย! นี่ผมคิดอะไรเนี่ย ผู้ชายผมไม่สน ถ้าผู้หญิงอึ๋มๆสิผมจะตั้งใจเลย
“แต่งตัวซะสิ!”
“หว๋า! คุณครูไม่ควรใส่อารมณ์กับเด็กนะครับ” ผมว่า
“นี่!คุณ ผมไม่มีเวลามานั่งเถียง งานของผมคือสอนคุณ เพราะฉะนั้นรีบๆแต่งตัวซะ ไม่งั้นงานผมจะเสียนะ”
“อะหรอครับ~ สอนผมหรอ ขนาดพ่อผมยังไม่เชื่อแล้วคุณเป็นใครจะมาสอนผม ออกไปจากห้องผมซะ!”
“ออกไม่ได้! เพราะพ่อคุณจ้างผมมาสอน เอาล่ะ! ถ้าคุณไม่แต่งตัวผมก็จะสอนคุณอย่างนั้นละ นั่งลงซะแล้วผมจะอธิบาย ดูตามชีสไปด้วย” ว่าแล้วผมก็ถูกครูพิเศษจับให้นั่งลงกับเตียงของผมเองจากนั้นเขาก็ไปลากเก้าอี้มานั่งตรงข้ามผม แล้วเขาก็โยนชีสบนตักผม เขาหยิบชีสอีกอันซึ่งเหมือนกันกับผมชูขึ้นแล้วนิ้วเรียวนั้นก็ชี้ตามตัวอักษรภาษาอังกฤษ ซึ่งผมมองแล้วก็รู้สึกง่วง ไม่อยากเรียนทันที
.........................
ให้ตายสิ ผมไม่เคยเจอนักเรียนคนไหนสอนยากมาก่อน นี่ก็จะ11โมงแล้ว ยังเรียนไม่รู้เรื่องซักแผ่น นี่ผมจะบ้าตายอยู่แล้ว นี่ยังเบรกใส่ชุดอีก เฮ้อ~เดือนนี้ผมจะเรียกเงินจากเพื่อนพ่อได้แค่ไหนเนี่ย เสียเวลาชะมัด!
“นี่คุณ! กรุณาทำสมองของคุณให้เข้าใจเนื้อหาด้วยได้ไหม เรียนจะจบอยู่แล้วทำไมศัพท์แค่นี้ถึงแปลไม่ได้!”
“โหยครูครับเรื่องนี้ผมไม่เก่งนี้นา แต่ถ้าศัพท์เรื่องอื่นนี้ผมรับรองว่าผมรู้เยอะกว่าครูนะคร๊าบบ” เด็กเอว่าพลางทำหน้าทะเล้น เห็นแล้วหมดอารมณ์ที่จะสอนต่อเลย
“เอาเป็นว่ารีบๆทำความเข้าใจซะ”
ก๊อกๆ
“คุณผู้ชายให้มาถามว่าต้องการอาหารว่างไหมค่ะ”
“อ่า ขอกาแฟดำ1แก้วครับ”
“ผมเอาขนมนะ เอามาเยอะๆเลย”
“ทราบแล้วค่ะ สักครู่นะคะ”
“คุณจะกินไม่ได้จนกว่าจะทำโจทย์แผ่นนี้ทั้งหมดได้” ผมว่า ให้ตายสิ วันนี้ไม่ผ่านเรื่องนี้จะไปรู้เรื่องอื่นที่ผมจะเตรียมสอนได้อย่างไร มหาลัยไม่ใช่ง่ายๆซะหน่อย เมื่อของว่างมาถึงผมก็รีบฉวยมาให้หมดก่อนจะจ้องมองเด็กเอแล้วพลางมองไปที่กระดาษ สื่อว่าทำให้เสร็จ
“ก็ได้ครับครู แต่ถ้าผมทำถูกหมด ครูต้องให้รางวัลผมนะครับ”
“ไม่! เพราะมันไม่เกี่ยวกัน ผมสอนคุณก็ต้องทำ ไม่มีการขออะไรทั้งนั้น”
“โหยครู ใจร้ายเกินไปหรือเปล่าครับ”
“ไม่ รีบทำซะ”
“ถ้าครูไม่ให้ รางวัลผมก็จะไม่ทำ นั่นก็เป็นผลกระทบว่าคุณสอนผมไม่รู้เรื่อง” ให้ตายสิ เด็กนี่มันเถียงคำไม่ตกฟาก
“เออๆ ก็ได้” เพื่อเงินที่จะเพิ่มขึ้นในการสอน....
“อย่างนี้ค่อยคุยกันได้หน่อยครับครู” ว่าแล้วไอเด็กนี่ก็เริ่มหยิบชีสขึ้นมาทำ เฮ้อ~ มันเป็นการสอนที่เหนื่อยที่สุด ให้ตายสิลูกเพื่อนพ่อมันเป็นอย่างนี้ทุกคนไหมเนี่ย อย่าให้ผมเจออีกเลย โอยดื่มกาแฟดีกว่า
.........................
ตอนนี้ผมกำลังลุ้นคำตอบว่าผมนั้นตอบถูกหรือเปล่านี่ผมยอมเค้นสมองของผมเพื่อให้ถูกหมดเพื่อให้ได้รางวัลเลยนะ แต่ถ้าได้ผมจะขออะไรดีละ ผมจ้องมองคิ้วที่ขมวดกันของครูเกมนานแล้วนานอีก ครูเขาควงปากกาในมือ ก่อนจะเหล่มองผมแล้วมองกระดาษในแผ่น แต่ทำไมผมมองครูเขาแล้วรู้สึกแปลกๆละ อา...อยากสัมผัส เรียวปากนั่นจังเลย เฮ้ย! นี่ผมคิดอะไรเนี่ย แต่...น่าลองจริงๆ ว่าจะนุ่มเหมือนผู้หญิงไหม
“ครูครับผมถูกหมดไหมครับบ” ผมที่ความอดทนต่ำถามขึ้น
“.........”
“ครูครับ!!”
“...!! ..อ่า ผิดไม่มี...ไม่น่าเชื่อว่าคุณจะทำได้ เก่งมาก งั้นเริ่มเรื่องต่อไปเลยละกันนะ” ครูเกมว่าพลางวางชิสไว้บนเตียงข้างๆผม แล้วเอี้อมไปหยิบชีสที่วางบนเตียงที่ห่างจากผม ผมรีบเอื้อมมือไปจับแขนครูเขา...นุ่มจัง ถ้าเป็น...จะนุ่มกว่านี้ไหมนะ
“อะไร!” ครูเกมมองผมเหมือนจะไม่พอใจ
“ผมไม่ผิดเลย ผมเลยจะขอรางวัลจากครูนะครับ ครูอย่าลืมสัญญาสิ”
“อืม..ต้องการอะไรละ” แอบเห็นครูเกมถอนหายใจด้วยแหะ
“อาจารย์ต้องตกลงก่อน”
“ผมยังไม่รู้ว่าคุณจะขออะไรเลย ถ้ามันแพงขึ้นมาผมจะไปซื้อให้คุณได้อย่างไร”
“ไม่แพงหรอกครับของชิ้นนี้ ตกลงก่อนสิ” ผมว่าพลางยิ้มเจ้าเล่ห์
“........” ครูเกมเหมือนจะลังเล
“ตกลงก่อนสิครับนะนะ”
“...ก็ได้ ว่ามาต้องการอะไร”
“....ผมอยาก...จูบครูครับ”
“ห๊ะ!!!”
.........................
ผมค้างนิ่ง ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีนักเรียนมาขอจูบ เด็กนี่...มันจะมากไปแล้วนะ แต่ผมยังไม่ทันจะเอ่ยแข้งอะไร เด็กเอมันก็จับไหล่ผมทั้งสองข้างให้ติดกับเก้าอี้ก่อนจะโน้มตัวเข้ามาประกบปากผม..จูบแรก! ไม่นะผมต้องให้คนที่ผมรักสิ แล้วนี้เด็กจากไหนก็ไม่รู้ แค่ลูกเพื่อนพ่อเองนะ!!
“อะ..” ผมกำลังจะอ้าปากด่า กลับกลายเป็นเพิ่มโอกาสให้มัน....สอด..สอดลิ้นเข้ามา!
ตุ๊บ!
ร่างของผมถูกเด็กเอนั่นผลักลงไปที่เตียงทั้งๆที่ยังจูบกันอยู่ ผมยังมีสติอยู่นะเรื่องอะไรผมจะต้องเสียตัวด้วย คิดได้ก็จัดการยกขาขึ้นถีบ แต่เหมือนเด็กนี่จะรู้แกว หลบซะได้ แถมมือยังลอดมาใต้เสื้อนี้อีก... เอ๊ะ! เฮ้ย! จับอะไรอะ หยุดนะเฮ้ย
“อื้อ!” ผมระดมมือทุบไปที่แผงอกของอีกฝ่าย แต่ดุเหมือนจะไม่กระทบเลยซักนิด โชคดีที่เด็กบ้านั่นถอนจูบออกไปซะก่อนไม่งั้นได้ตายคาเตียงแน่ๆ
“แฮ่กๆ” ผมรีบพยุงตัวเองเขยิบถอยออกห่างก่อนจะเอามือเช็ดปาก...จะว่าไปเด็กนี่ก็จูบเก่งดีแหะรู้สึกติดใจ..เฮ้ย! ไม่ใช่ใครจะไปยอมเล่า
“นี่นาย! ..น..ในเมื่อเสร็จแล้วก็..” ผมยังพูดไม่ทันจบ เอก็พูดแทรกขึ้นมาซะก่อน
“ครูครับ...เรามาทำกันเถอะนะ”
ผมรู้สึกอยากทำเรื่อง”อย่างว่า” ซะแล้วสิ ถึงเขาคนนั้นจะเป็นผู้ชายเหมือนกันผมก็ตาม แต่รสชาติจูบแบบไร้เดียงสาเมื่อกี้ ทำให้ผมเกิด”อารมณ์”
เมื่อผมพูดประโยคเมื่อกี้จบครูเขาดูเหมือนจะตกใจ นิ่งค้างตาโตปากอ้านิดๆ ผมไม่ปล่อยให้โอกาสนี้พลาดหรอก แต่ผมก็มีประสบการณ์มากพอ ดังนั้นระหว่างโอกาสที่ครูเขานิ่ง ผมไปล็อคกลอนดีกว่า
กริ๊ก!
เสียงล็อคทำให้ครูเขาได้สติ แต่ยังไงผมก็ล็อคไปแล้วใส่รหัสแล้วด้วย ลืมไปที่บ้านผมไฮเทค ใส่รหัสก่อนจะล็อคประตูยังไงครูเขาไม่มีทางออกไปได้แน่ๆ นอกจากผมจะบอกรหัส
“นี่นาย! ทำไรหน่ะ”
“ก็..ล็อคประตูยังไงละครับ” ผมรีบกระโจน(?)เข้าไปหาครูเกมทันที เมื่อถึงตัว แขนทั้งสองข้างของผมก็กดไหล่ทั้งสองของครูลงนอนอย่างรุนแรงก่อนจะขึ้นคร่อมทันที เอาขาคั้นไว้ระหว่างกลางขาครูเพื่อให้ไม่ดิ้นหนี แต่ถ้าดิ้นผมจะกดขาลงให้ไปโดนส่วนนั้นเลยคอยดู
“จะ..ทำอะไร ปล่อย!” ครูเกมดิ้นขัดขืน ผมก็ตอบกลับโดนการสอดมือเข้าไปใต้เสื้อ มือของผมค่อยๆลูบไล้ไปตามสัดส่วนของร่างกาย ครูเกมสะดุ้งนิดๆ อ่า...ผิวนุ่มกว่าผู้หญิงบางคนอีก
“อ่ะ...จะ..จับอะไรอ่ะ..หยุด” ครูเกมภายใต้ตัวผมเริ่มสั่นเล็กน้อย ก่อนจะทำให้ผมตกใจเมื่อน้ำตาไหลอาบไล้แก้มทั้งสองของครู
“.....”ผมเงียบ ก่อนจะค่อยเอาลิ้นเลียเช็ดน้ำตาของครูไปด้วย ก่อนริมฝีปากจะค่อยๆจรดกับปากครู
“อืม...” ผมค่อยๆจูบอย่างแผ่วเบา ซึ่งตรงกันข้ามกับมือของผมที่ลูบไล้อย่างร้อนแรง ก่อนจะกระตุ้นด้วยการสะกิดยอดอกเบาๆ ซึงนั่นก็ทำให้ผมพอใจเมื่อแรงขัดขืนเริ่มน้อยลง
“อ่ะ..แฮ่กๆ” ผมถอนจูบให้ครูได้พักหายใจก่อนจะเลิกเสื้อครูขึ้นก้มหน้าติดกับหน้าท้องแบนเรียบ ลมหายใจพ่นออกสัมผัสกับหน้าท้อง ทำคิสมาร์คไปตามจุดช้าๆ ค่อยๆขึ้น จนกระทั้งมาถึงยอดอกที่เริ่มชูชัน ลิ้นร้อนค่อยๆโลมเลียที่ละนิดๆ อย่างกับเด็กๆที่เลียไอติมครั้งแรก
“อ่ะ...อือ..หยุ...” แขนครูเริ่มดันหัวผมออกซะแล้ว มือข้างนึงของผมรวบแขนครูทั้งสองพาดไว้ที่อื่น ขาก็กดลงกว่าเดิมยากที่ครูจะขยับหนี เมื่อเลียจนพอใจแล้ว ผมค่อยๆเลื่อนลงไปกลับที่เดิมจนถึงสะดือ ค่อยๆลงมามืออีกข้างก็ถกกางเกงครูลง เหลือเพียงผ้าผืนบางที่ใส่ไว้ปกปิด
“อ่ะ..อย่า” ครูเริ่มร้องเมื่อมือผมค่อยๆกอบกุมส่วนนั้นไว้ นิ้วชี้ไล่วนให้รู้สึกอึดอัดเล่น ตอนแรกที่ยังสงบตอนนี้เริ่มตอบสนองซะแล้ว
“ครูหื่นจังนะครับ แค่นี้ก็ตื่นซะแล้ว” ไม่วายหยอกเล่น ก่อนจะเห็นครูเกมหน้าขึ้นสี ถึงแม้จะหันหน้าหนีก็เถอะนะ น่ารักเกินไปแล้ว ผมเลิกสนใจของเล่นตรงหน้าขึ้นไปจูบให้วายหายกระหายดีกว่า
“อืม...” ครั้งนี้ดูเหมือนจะเริ่มตอบสนองดีกว่าเดิม มือก็ไปลูบๆคลำๆแถวส่วนนั้นของครูเล่น จนมั้นตื่นเต็มตัว แต่ผมยังไม่ถอดกางเกงในให้หรอกนะ หึหึ
“อะ..หยุดเ..ถอะ..ต้องเรีย..อื่อ” แค่ปล่อยให้ปากว่างก็พูดเรื่องเรียน อย่างนี้ต้องสั่งสอน ผมกระชากกางเกงในครูทิ้งก่อนจะใช้ปากครอบครองมันแทน...พอดีคำ
ใช้ลิ้นค่อยๆเลียส่วนนั้น ก่อนจะครอบครองมันอีกครั้ง ขยับเข้าออก จนครูเกมหุบขา แต่ผมก็ดันมันออกมือที่ผมปล่อยไว้ มาขย้ำหัวผมเพื่อระบายอารมณ์
“อ่ะ...อ๊า...เฮือก” ผมหยุดการกระทำทั้งหมดก่อนจะขึ้นไปคร่อมใหม่อีกครั้ง
“อยากให้ทำต่อไหมครับ” ผมเอ่ยถาม
“เ..เด็กบ้า” ครูเกมเอ่ยก่อนจะยันตัวขึ้น ใบหน้าแดงก่ำมือทั้ง2ข้างสั้นๆ ค่อยถกกางเกงขึ้น
“ครูจะทำอะไร” ผมแกล้งขึ้นเสียง มือเอื้อมไปจับมือครูไว้
“ก็...กลับไง ดูสิ เที่ยงแล้ว..อา ยังนี่นา งั้นวันนี้สอนแค่นี้ละกัน” ครูเกมพูดเองเสร็จสรรพโดยไม่มองหน้าผมแม้แต่น้อย
“ครูคิดว่าครูจะรอดหรอ” ผมเอื้อมมือไปดึงกางเกงครูออกก่อนจะโยนมันไปไกลๆ ครูดูตกใจมาก น้ำตาไหลพรากทันที ผมเอื้อมมือไปจะเช็ดให้ตาให้
เพี๊ยะ!
“อย่ามาแตะต้องผม! คุณเป็นนักเรียนไม่มีสิทธิ นี่มันก็เลยเถิดมามากแล้ว ผมจะกลับ!!” ครูเกมจัดเสื้อให้เรียบร้อยก่อนจะลุกออกจากเตียงคิดจะไปหยิบกางเกง
“โอ๊ย! ผมเจ็บนะ” ครูเกมร้อง เมื่อผมจับครูเหวี่ยงลงเตียงอย่างแรง ก่อนจะจับตัวไว้ อีกมือนำนิ้วสอดไปทางช่องด้านหลัง ผมไม่สนใจ ใครทำให้ผมโกรธ ผมจะไม่อ่อนโยนให้ด้วยหรอกนะ
“บอกว่าเจ็บไง เอา..ออกไปนะ.. จะทำอะไร ไม่! โอ๊ย!” ครูเกมร้องอีกครั้งเมื่อผมใส่ของผมเข้าไปทันที ทั้งๆที่บังเบิกทางไม่เสร็จ ของไหลอุ่นๆทำให้ผมพอได้สติกลับมาบ้าง เลือด... นี่ผม... แต่มันหยุดไม่ได้หรอกนะ
“อะ..โอ๊ย เจ็บ..เอาออก..เถอะ..อ๊ะ” เสียงครวญครางภายใต้ร่างผม ผมเอื้อมมือไปจับมือของครูให้โอบคอผมไว้
“อืม..อื้อ..ฮึก” ผมก้มลงไปจูบประโลมครู สอดลิ้นเข้าไปในรังผึ่ง มันช่างหวาน...รสกาแฟที่ครูดื่ม..อร่อยกว่าที่ดื่มปกติอีก
“อือ...อึก..แฮ่กๆ” เมื่อละริมฝีปากอย่างเสียดาย เพราะครูหายใจไม่ออก มือเอื้อมไปจับน้องครูก่อนจะค่อยๆกระตุ้นมันทีละนิด..จากเดิมที่ต้องการอยู่แล้ว
“อ๊ะ..อ่า...” เสียงครางของครูช่างไพเราะเสียจริง ข้างใต้ก็แน่นกว่าผู้หญิงที่ผมนอนด้วยอีก ครูช่างน่าสนใจจริงๆ
“อ๊า” ร่างข้างใต้สะดุ้งเฮือกก่อนจะปลดปล่อยมันออกมาเต็มมือ เปรอะเปื้อนไปถึงหน้าท้องแบนราบ ผมเอานิ้วป้ายก่อนจะชิม
“เสร็จก่อนผมอีกหรอครับเนี่ยหื่นจริงๆนะ...แต่ก็หวานดีแหะของครูหน่ะ” ผมพูดก่อนจะป้ายมันและเอานิ้วยัดปากครู
“..อึก..อือ” ลิ้นของครูพยายามดันนิ้วผมออก ส่วนผมก็ก้มลงไปเลียเม้มดูดยอดอกครูเล่น ได้เสียงไพเราะตอบกลับ อ่า..ใกล้แล้ว ผมขยับสะโพกเร็วขึ้นก่อนจะปลดปล่อยตามครูแต่ยังไม่ถอนออกหรอก ผมเอาตัวทับครูแต่ไม่ลงน้ำหนักมาก เดี๋ยวร่างข้างใต้จะหายใจไม่ออก ผมใจดีจะตาย เนอะ ผมเอานิ้วออกจากปากครูก่อนจะก้มลงไปจูบด้วยปากแทน
“อืม...อื้อ” ร่างข้างใต้เริ่มขัดขืนเมื่ออากาศใกล้จะหมด
“อ.อึด..อัด...” ครูเกมพูดได้แค่นี้ก่อนจะสลบไป หว่าหลับซะแล้ว อย่างนี้ก็ต่อไม่ได้หน่ะสิ ผมค่อยๆถอนออกก่อนจะจัดครูให้นอนดีๆแล้วเอาผ้าห่มห่มให้ จัดกางเกงตัวเองก่อนจะเดินไปหยิบกางเกงของครูที่โยนไปซะไกล มาไว้บนเตียงแทน ก่อนจะเปลี่ยนเป็นใส่ตะกร้าซักผ้าแทน ผมนั่งข้างเตียง ก่อนจะได้ยินเสียงเคาะประตู
“มาแล้ว” ผมกดรหัสผ่านก่อนจะเปิดประตู
“พ่อ..” ผมนิ่งก่อนจะตีหน้าปกติ
“ฉันมาดูแก แกตั้งใจเรียนหรือเปล่า” พ่อตีหน้าขรึมตามปกติของแก ผมเอาตัวบังห้องไว้
“ตั้งใจเรียนสิ ครูสอนดีมากเลยละครับ” ผมตอบก่อนจะยิ้มกวนตามแบบฉบับผม
“หรอ ไหนฉันขอคุยกับเขาหน่อย” พ่อผมมองลอดผ่านตัวผมไป แต่โทษที ผมบังไว้อยู่นะ
“คงไม่ได้ ครูเขาดูเหมือนจะเหนื่อยจะนิดหน่อย เลยขอนอน” ผมว่า
“...งั้นหรอ ขอฉันเข้าไปดูหน่อย” พ่อผมว่ามองผมเขม็ง ผมก็ขัดไม่ได้ซะด้วย ถ้าพ่อเอาจริง
“พ่อไม่เชื่อผมหรอ เอ้า! เชิญดู” ผมเดินถอยหลังให้พ่อเดินเข้ามา เมื่อพ่อผมเข้ามาก็มองเห็เพียงครูเกมนอนอยู่บนเตียงผ้าห่มคลุมตัวแค่ครึ่ง โชคดีผมไม่ได้ถอดเสื้อเขาไม่งั้นซวย
“อืม..ถ้าเขาตื่นก็ไปส่งเขาด้วยละกัน ฉันไปทำงานละ” พ่อผมเดินออกไป ผมก็ปิดประตูใส่รหัสล็อคทันที
“ดีนะแค่ดู ไม่เปิดผ้าห่ม” ผมถอนหายใจเบาๆก่อนจะนั่งขอบเตียงเฝ้ามองหน้าครู ซักพักจึงเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำซักหน่อย
.........................
หัวข้อ: [เรื่องสั้น]รางวัลสำหรับคำตอบ ผมขอจูบได้ไหม? (อ่าน 9751 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก