สุขใดในหัวอก เท่าลูกดกคงไม่มี
สุขใดในชีวี เพราะกลมีวีนี่ไง ฮิ้วววววว
พี่กล น่ารักอ่า มากอดทีนึง
มีคอมนี่มันดีจังน้า ได้เม้นต์เรื่องนี้ด้วย อ่านมาตั้งนานแต่เม้นต์ไม่ได้มันสุดแซดT^T
แต่ว่าเขาก็มาไม่ทันหนังสืออยู่ดี นอยด์เบาๆ
ปลื้มคุณแม่ของพี่วีมากเลย เข้าใจลูก และสอนลูกได้ดีมากเลย เขาปลื้มตอนจะออกเรือนด้วย
ที่คุณแม่พี่วีบอกให้พี่วีเป็นน้ำอ่ะ
ตั้งแต่อ่านเรื่องนี้มาเขาร้องให้เยอะมาก ซีนอารมณ์นี่แบบ...น้ำตาท่วม
ตอนที่รู้ความในใจของคุณพ่อพี่กลเขาร้องไห้เลย แบบการแสดงความรักของแต่ละคนไม่เหมือนกันอ่ะ
คุณพ่อพี่กลก็หวังดีกับลูก เพียงแต่ไม่พูดมันออกมา พ่อแม่ทุกคนย่อมรักลูกเนอะ คิดถึงแม่
กว่าพี่ทั้งสองจะได้ครองรักกันต้องผ่านอุปสรรคมากมาย หนูชื่นชมในความรักของพี่มาก
ขอให้พี่ทั้งสองและครอบครัวมีความสุข คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองนะคะ
ว่างๆก็แวะมาทักทายกันอีกนะคะ
ขอได้รับความขอบคุณ คุณลักษ์ พี่วี พี่กล และเล้าเป็ด