เพิ่งมาเจอค่ะ ขอเม้นรอบเดียวเลยน้าาาา
คือเรื่องนี้เห็นผ่านตามาบ่อยแล้ว เคยเข้ามาอ่านคอมเม้นท์ มันดราม่ามากกกก
คือโดยส่วนตัวเป็นคนไม่ชอบอ่านอะไรที่เศร้าๆ รันทด เจ็บปวด
ผ่านไปประมาณ 2 ปี จนสมัครสมาชิกเว็ป ไม่รู้นึกยังไง เข้ามาอ่าน
แต่อ่าน หลังๆก่อนนะคะ ประมาณแค่ 3 ตอนสุดท้าย
คือรู้สึกว่าน่ารักมากๆๆๆๆอ่ะ เหมือนคนละเรื่องกับที่เคยอ่านคอมเม้นมาตอนนู้นนน...เลย
ก็เลย...อยากรู้ว่ารักกันได้ยังไง ก็เลย เริ่มใหม่ อ่านตั้งแต่ตอนแรก...จนถึงตอนสุดท้าย
ตั้งแต่พี่วีโดนตบ...พี่กลแม่งโฉดว่ะ
พี่วีโดนต่อย แล้วตามด้วยโดนเข่าอัดลิ้นปี่...พี่กลแมร่งโหดว่ะ
พี่วีโดนซ้อมถึงที่บ้าน โดยเด็กช่าง 3 คน...พี่กลแม่งเลว
พี่วีไปหอไอ้พี่กล โดนซ้อมโดยเด็กช่าง 5 คน (ยังดีพี่วีเป็นนักกีฬา ถ้าเป็นคงอื่นคงช้ำในตาย)...ไอ้กลแม่งเกิดมาทำไมวะ (ไม่เรียกมันพี่แล้ว)
พี่วีโดนข่มขืน...ไอ้(เชี่ย)กล ไอ้ใต้นรกขุมที่ 18 ล้านๆๆๆๆๆส่งมาเกิด
ตอนนี้แบบ...ทนอ่านไม่ได้อ่ะ ร้องไห้น้ำตาไหลพรากๆๆ แบบเจ็บแทนอ่ะ ขนาดหนูเวลาท้องผูกยังแบบ น้ำตาไหลอ่ะ แล้วนี่โดนข่มขืน ฉีก เลือดสาด แบบ...ทนอ่านม่ายด้ายยยยยยยยย ยอมรับเลย ตอนนั้นอ่านไม่จบ
....
...
..
.
ส่วนตอนข้างล่างนี่ อ่านซ้ำหลายรอบเลย ชอบมากๆ อ่านแล้วรู้สึกดี อบอุ่นหัวใจ โฮะๆๆแต่ตอนที่พี่วีฟื้นแล้วฟังไอ้พี่กลคุยกับเพื่อนอ่ะ (น้ำตายังไม่หยุดไหล) แบบตลกอ่ะ เพิ่งเคยหัวเราะทั้งน้ำตา ขำห้าๆๆๆ แต่น้ำตาไหล
โดยส่วนตัวเป็นคนอารมณ์ดี เส้นตื้นมาก(ๆๆๆ)
แล้วพอไอ้พี่กลรู้ว่าฟื้นแล้ว อุ้มเข้าห้องน้ำ ดูแล หัวเราะขำที่พี่วีเขิน หนูรู้สึกว่า...ไอ้พี่กลแมร่งน่ารักว่ะ
(คือหนูชอบผู้ชายที่แข็งนอกอ่อนในอ่ะ ดูน่ารักดี แบบอยู่กับคนอื่นนิ่งๆ ไม่พูด แต่อยู่กับเราแล้วยิ้ม หัวเราะ น่ารักดีอ่ะ แฟนในฝันของหนูเลย
)
แล้วก็ตอนที่ มีอะไรกันครั้งที่ 2 แบบ สเปคเข้าไปใหญ่ ภายนอกโหด โฉด แต่ปลอบ ลูบหัว กอด จูบซับน้ำตาด้วย อร๊ายยย เขินมากๆ
ตลกด้วย ด้วยศักดิ์ศรีของเด็กช่างกล
ตอนต่อไป ที่พี่กลไปบ้านพี่วี แล้วนอนกอด ตื่นมาซื้อโจ๊ก ปาท่องโก๋ น้ำเต้าหู้มาให้ น่ารักอ่าาาา กรี๊ดดด
แล้วมื้อกลางวัน พี่วีซื้อข้าวขาหมู ข้าวมันไก่ กาแฟเย็นมาให้อ่ะ แบบพี่กลน่ารักกกก เด็กมาก ห้าๆๆ (แทะโลมพระเอกของเรื่องสุด)
ตอนพี่วีมาหาพี่กลที่หอเรื่องคุณตาเข้าโรงพยาบาล แล้วสารภาพรักบนรถ .... ตอนนี้เริ่มรู้สึกว่าพี่กลรักพี่ด้วยใจจริงแล้วอ่ะ ตอนอื่นไม่รู้สึกอะไร เพราะหนูว่านิสัยเด็กช่างกล บ้าศักดิ์ศรีคงไม่ยอมให้ใครมาเตะ มาต่อยฟรีๆหรอกใช่ป่ะ
ตอนที่บอกให้พี่วีไปสุพรรณด้วยกันนั่น...เป็นครั้งแรกที่รู้สึกสงสารพี่กลอ่ะ เหมือนเด็กน้อย กลัวถูกทิ้ง ยื้อพี่วีไว้เป็นที่พึ่งอะไรประมาณนี้
ตอนโยนเหรียญ... พอรู้ว่าออกก้อย น้ำตาซึมเลยอ่ะ สงสารพี่กลมากๆๆ
แล้วอ่านบรรทัดต่อไป...พี่กลน้ำตาไหล เห้ยยย น้ำตาไหลตามเลยยยย ขอปาดน้ำตาหนึ่งทีค่ะ มองจอคอมไม่เห็น
แบบพี่กลต้องผิดหวังมากๆเลยอ่ะ อยากรู้ว่าตอนอธิษฐานพี่กลขออะไรไป
ตอนพี่วีบอกรัก...สงสารพี่กลมากกก (พักหลังสงสารพี่กลตลอด
) ตอนที่พี่กลระบายออกมาอ่ะ คือเข้าใจทั้งพี่กล ทั้งพี่วีนะคะ ผ่านไปสองปี รอคำรักจากพี่วีมาตลอด แต่ไม่กล้าเร่งรัดอะไร เพราะทำไม่ดีกับพี่วีไว้มาก(ๆๆๆๆ) ต้องคอยไปรอพี่วีซ้อมวอลเล่ย์ ตามติดตลอด เพราะพี่วีเป็นคนดี กลัวพี่วีไปรักคนอื่น กลัวโดนทิ้ง โอ้ยยยยยย น่าสงสารมากกกกก
แต่ก็แอบสะใจนะ ทำกับพี่วีไว้เยอะ ที่รับไม่ได้คือข่มขืนพี่วี แล้วก็ขู่จะให้เพื่อนไปโทรมพี่สาวพี่วีอ่ะ รับไม่ได้สุดๆ (ตอนนั้นเกลียดไอ้พระเอกเรื่องนี้มากๆ) ทำเหมือนตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางของโลก ยิ่งกว่าราชาอีก อืมนะ
....
...
..
.
ส่วนเรื่องที่ครอบครัวไม่ยอมรับ อันนั้นสงสารทั้งพี่กลพี่วีเลย แต่ในที่สุดก็ผ่านมาได้ ส่วนที่พี่วีแปลงเพศ ถ้าไม่นับเรื่องที่คุณพ่อพี่กลเอามาเป็นข้อแม้หนูว่าก็ดีนะ เพราะสมัยนั้น รักร่วมเพศเป็นอะไรที่รับกันไม่ได้สูดๆ (ตามที่พี่วีเล่า หนูเกิดไม่ทัน ห้าๆ) พอแปลงเพศแล้วได้เดินจูงมือ ทานข้าว ดูหนัง สวีทกันมันคงเป็นอะไรที่ มีความสุขมากๆๆๆๆๆอ่าา หนูคิดว่าต้องมีสักครั้ง หรือหลายครั้งที่พี่กล พี่วี ขอบคุณ คุณพ่อที่ให้พี่วีไปแปลงเพศมั่งแหละ อิอิ
ไม่เหมือนสมัยนี้ เดินควงกันเกลื่อน เอิ๊กๆๆๆ
พอและ ยาวเกิน ห้าๆๆๆ
สุดท้ายนี้ ขอให้พี่กล พี่วี มีความสุขมากๆๆๆๆๆ คิดอะไรขอให้สมปรารถนา ถ้าหากชาติหน้ามีจริงขอให้เกิดมาคู่กันทุกชาติไป (แล้วเอาเรื่องมาเล่าให้หนูฟังด้วยนะคะ (สรุปอินี่อยากรู้))
ขอบคุณ พี่กล พี่วี คนโพส ที่ถ่ายทอดเรื่องราวดีๆให้พวกเราได้อ่านกันนะคะ คึคึ
สุดท้ายอีกนิด อยากได้ตอนพิเศษอีกเยอะๆ
หลงรักพี่กล สเปคหนูเลย 
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
