สมแล้วค่ะที่เป็น room 39(แอบมีหน่วงเล็กๆ)
นั่งอ่านตอนนี้แล้วเหมือนได้ซดมาม่ารสหมูต้มยำแบบขลุกขลิกๆ
แบบว่าเส้นมาม่าเลยแอบมีดราม่าเล็กๆ
รสเผ็ดของต้มยำเลยแอบซิ้ดซ๊าดส์น้ำตาซึมหน่อยๆ
รสหวานก็พอมีกรุ้มกริ่มให้ทานง่ายขึ้น
ใส่ถั่วหน่อยๆเลยพอมีอาการมันๆฮาๆน่ารักเล็กน้อย
สุดท้ายน้ำต้มยำแบบขลุกขลิกทำให้ทุกอย่างมันเข้ากั๊นเข้ากันอย่างลงตัว
ก็เลยซดมาม่าชามนี้ไปจดหมดเกลี้ยง.....เอิ้กกก...อิ่มอ่ะ
ชอบมากค่ะตอนนี้...อย่างนี้แหล่ะ room 39
ความรักก็อย่างนี้แหล่ะค่ะ....ไม่ถึงกับสุขสุดๆ....แต่ก็ไม่ถึงกับเศร้าสุดๆอีกเหมือนกัน
ได้แค่อิ่มอกอิ่มใจในการอ่านนิยายเรื่องนี้^^
ขอ :กอด1:คนแต่งหน่อยนะคะ