มาแล้วคร้าบบบ โทษทีปล่อยให้รอ
ดีใจเห็นน้องเช้งแระ หายไปนาน deshiwa ก็อ่านทัน แล้ว Mr A Kung กับ nawaratanachart หายไปไหนหว่า
คิดถึงชาวทู้ทุกคนค้าบบบบบ
เรื่องตอนที่ผ่านมาเป็นตอนพิเศษ คือ เป็นตอนปัจจุบันของไอซ์ที่ได้มีโอกาสกลับไปนอนห้องของปิ๊งสมัยที่ยังเรียนอยู่อะ ตอนพิเศษให้ความรู้สึกแปลกๆ ใช่ปะ อืมม นะ 555 บอกบ่ได้อ่า
ตอนที่จะต่อจากนี้ จะกลับมาเป็นตอนที่กำลังเล่าแล้วน้า อย่าเพิ่งค้างกันเน้อ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“เฮ้อ มาถึง ซะที ”
กองสัมภาระ ทั้งหมดได้ถูกโยนไว้ที่เตียงผมเอง หลังจากที่จากห้องนี้ไป 1อาทิตย์ เต็มๆ นอนที่ไหนก็ไม่เหมือนนอนเตียงตัวเอง ว่าแล้วก็ขอตัวนอนเอาแรงดีกว่าเดินทางมาทั้งวันแระ ว่าแล้วกระโจนขึ้นเตียงด้วยวิธีการโผ หะหะ แหม มันช่างเป็นสุขเสียนี่กะรัย ไม่นานนักเปลือกตาก็ค่อยๆ ปิดลง
zzzzzzzzzzzzz
“ติ๊ส ติ๊ส ๆๆๆ ”
เวรกรรมใครโทรมาปลุก คนจะหลับจะนอน ผมปล่อยให้มันดังจนกว่ามันจะพิจารณาตัวเองว่าเข้าของไม่รับ ในที่สึดมันก็เงียบไป เฮอะๆ ดี ดี นอนต่ออย่างสบายใจ แต่ไม่นานมันก็ดังมาอีกรอบ
“ติ๊ส ติ๊ส ๆๆๆ ”
ใครมันบังอาจ โทรมาปลุก ช่างไม่รู้กาละเทศะจิงๆ มือเริ่มควานหาโทรศัพท์ ที่อยู่บริเวณหมอน
“คราบบบบ ”
“ฮัลโล พี่ไอซ์ อ้าว …นอนอยู่เหรอครับ”
“อืม มีไรเหรอป่าว ”
“กลับมาแล้ว ไม่บอกกันซักคำเลยน่ะ ”
“เพิ่งมาถึงได้ซักพักอ่ะ มันเพลียๆ เลยขอนอนก่อน”
“แล้วตื่นยังคับ”
“อืม มีไรป่าวล่ะ ” ตื่นก็เพราะแกนั่นแหละ ยังไม่รู้ตัวอีก
“พี่ไอซ์ ช่วยมาดูคอมให้ผมหน่อยดิ ไม่รู้มันเปนไรอ่ะคับ”
“แล้วดูหมดทุกอย่างยัง ปลั๊กหลวมป่าว ”
“ผมดูหมดแล้วน่ะครับ ไฟมันยังไม่ขึ้นเลยครับ”
“อืม ๆ เดี๋ยวพี่ไปดูให้ล่ะกาน อยู่ห้องใช่ป่ะ”
“คับๆ รีบมาน่ะคับ”
“อีก 5 นาทีเดี๋ยวไป”
เฮ้อ จะนอนให้เต็มตาก็ไม่ได้นอน เวรกรรมแกแท้ๆ ไอซ์เอ้ย ลุกจากเตียงหยิบผ้าเช็ดตัวไปล้างหน้าล้างตาให้ตื่น แล้วไปที่ห้องไอ้เด็กเจ้าปัญหา
“ก๊อก ก๊อก ”
“แฮ มาแล้วเหรอครับ เข้ามาดิคับ ”
ไอ้น้องปิ๊งโพล่หัวออกมาจากห้องทันที่เปิดประตูออก ผมเดินเข้าไปในห้องมันค่อนข้างมืดเพราะเป็นห้องหัวมุมพอดีแสงไม่ค่อยจะเข้ามา สภาพห้องดูค่อนข้างจะรกถ้าเทียบกับห้องผมน่ะ เตียงไอ้ปิ๊งอยู่มุมหน้าต่างด้านขวาของห้อง โต๊ะคอมอยู่ติดหัวเตียง
“ไหนๆ ขอดูหน่อยดิ เสียตรงไหน ”
ผมเปิดดูคอม ไฟไม่ขึ้นมันเป็นอะไรของมันว่ะ ดูปลั๊กก็ไม่หลาวนี่หว่ามองไปมองมาก็เจอต้นเหตุแล้วครับ
“นี่ ปิ๊งเราแกล้งโง่ป่าว เนี้ย ก็สวิชท์ปลั๊ก 3 รู ยัง off อยู่เลย”
“จริง ดิ ทำไมผมไม่เห็นล่ะคับ ”
มันชักจะน่าสงสัยแล้วซิ เห็นทีต้องรีบถอนสมอออกจากที่นี่แล้ว ชักจะไม่ปลอดภัย
“อ่ะ เสร็จแล้วน่ะ พี่ไปล่ะ”
“เดี๋ยวก่อนซิครับ พี่ไอซ์ ”
ตรูว่าล่ะ ไม่มีผิด ยังไม่ทันก้าวออกมาเกิน 3 ก้าวด้วยซ้ำ
“มีไรอีกล่ะ”
“มานี่ก่อน มานั่งนี่ดิ” ไอ้น้องปิ๊งเรียกผมมานั่งข้างๆ ที่เตียง
“ไม่อ่ะ มีไรก็ว่ามาเดี๋ยวพี่จะไปทำงานต่อ”
“เดี๋ยวดิ มานั่งก่อน หรือว่ากลัวผมจะทำไร”
อ้าว มีเรื่องไรบ้างที่ไอ้ไอซ์จะกลัว อย่ามาท้าน่ะ
“กลัวไร ป่าวซะหน่อย มีไรว่ามา” ผมเดินมาที่เตียง
“เฮ้ย ทำไรน่ะ”
ไอ้น้องปิ๊งเข้ามากอดผมจากข้างหลังในจังหวะที่ผมกำลังจะนั่ง ฮือๆ ตรูเสียทีไอ้นี่อีกแระ
“คิดถึงพี่ไอซ์จังเลย ไม่ได้เจอหน้าตั้งหลายวัน ”
“เฮอะๆ ไม่ต้องคิดถึงกันขนาดนี้ก็ได้ ปล่อยเถอะเดี่ยวพี่จะกลับห้องล่ะ”
“ไม่ปล่อยหรอก อุตสาห์หลอกพี่ออกจากห้องได้ ”
“อ๋อ ที่แท้ก็หลอกมีแผนนี่เอง ไอ้เจ้าเลห์ ” ผมเอานิ้วชี้จิ้มไปที่หน้าผาก หมั่นใส้จิงๆ
“ถ้าไม่ทำอย่างงี้ผมจะได้เจอะพี่ไหมล่ะครับ ”
“อืม งั้นปล่อยพี่ก่อนน่ะ สัญญาว่าจะไม่ไปไหน ”
“จริงน่ะ ถ้าวิ่งผมจะทำมากกว่านี้”
เฮอะๆ เวลานี้ทำไมมันน่ากลัวจิงๆ เวลานี้ผมก็เหมือนหนูที่โดนแมวตะครุบอยู่ในมือ เวลานี้ต้องทำตัวดีๆ ก่อนเดี๋ยวมันทำไรมากกว่านี้ จะแย่
“อืม ”
“คิดถึงผมบ้างป่ะ”
“ไม่อ่ะ จะให้คิดถึงนายทำไม”
“ไม่คิดถึงใช่ไหม ”
“ เฮ้ย ทำไร ” ไอ้น้องปิ๊งมันหอมแก้มผม โอ้ยทำมันผมจะต้องโดนหลอกมาที่นี่ด้วย เหมือนมาถวายตัวให้น้องมันยังงัยไม่รู้
“ก็ทำให้พี่ไอซ์คิดถึงผมงัย ”
“ปล่อยโว้ย พี่จะกลับห้องแล้ว”
“ไม่ปล่อยถ้าดิ้น ผมจะยิ่งหอมน่ะ”
ทำไมมันเหมือนในละครน้ำเน่าอย่างงี้ว่ะ ชีวิตตรู จะทำงัยดี ผมยอมนิ่งซักพักเพื่อดูท่าทีอีกของฝ่าย และดูเหมือนจะดีขึ้น
“พี่ไอซ์ครับ อาทิตย์ที่ผ่านมาที่พี่ไม่อยู่ ผมคิดถึงพี่ไอซ์ทุกวันเลย รู้ป่ะ วันที่ออน m ได้คุยกับพี่ผมดีใจมากน่ะครับ ”
ผมได้แต่นั่งนิ่งฟัง พยายามอย่าคล้อยคามเพราะสิ่งที่เห็น ผมยังไม่รู้เลยว่ามันเรียกว่า อะไร มันอาจจะเป็นแค่อารมร์ชั่ววูบ หรือความหลงมากกว่า
“พี่ไอซ์ ” ไอ้น้องปิ๊งเรียกผมให้หันหน้ามา
“พี่ไอซ์ ….. ผมชอบพี่จริงๆน่ะ พี่เชื่อใจผมป่ะ”
ความเงียบกลับเข้ามาปกคลุมทั้งห้องผมไม่ปริปากพูดไรแต่สายตาอีกคู่กำลังจ้องมาที่ผม โดยรอคอยคำตอบ ทำไมผมต้องแพ้สายตาคู่นี้ทุกที ถึงผมจะไม่ได้เอ๋ยปากตอบ แต่คำตอบมันตอบออกไปจากสายตาอีกคู่เช่นกัน
มันเหมือนต้องมนต์ให้ตอบออกไปอย่างนั้น น้องปิ๊งเลื่อนตัวเข้ามาใกล้ผม
ใบหน้าเริ่มโน้มเข้ามา แล้ว…… แล้วก็จุ๊บที่หน้าผากของผม ตัวผมเริ่มสั่น จากหน้าผาก เลื่อนลงมาที่แก้ม แล้วริมฝีปากสีชมพูของน้องปิ๊งก็มาสัมผัสที่ริมฝีปากของผม
เวลาผ่านไปเนิ่นนาน น้องปิ๊งดันตัวผมให้เอนนอนลงมือล้วงเข้าไปข้างในเสื้อ ตอนนี้จิตใจกระเจิดกระเจิงแล้วครับ มืออีกข้างพยายามจะปลดกระดุมกางเกงผม ผมรวบรวมสติ
“โอ้ย ”เสียงไอ้น้องปิ๊ง โดนผมหยิกสุดแรงเกิดที่เอวถึงกับม้วนตัวที่เตียงแล้วผมก็ผละตัวออกจากเตียง
“สมน้ำหน้า ไปล่ะเดี๋ยววันหลังค่อยมาคิดบัญชี ” แล้วผมก็วิ่งออกมาจากห้องไอ้น้องปิ๊ง มาที่ห้อง
“เฮ้อ เกือบแล้วซิแก ไอ้ไอซ์เอ้ย”
มานั่งปาดเหงื่อที่ห้อง และคิดว่าจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกะแกอีก
แกต้องระวังตัวมากกว่านี้ ไอ้ไอซ์ แน่นอนผมสัญญากับตัวเอง
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++