Part 20
ง่ายเน่อะ..ชวนกูนอนด้วยเนี๊ยะ.
.
.
.
.
“พี่อยากขอ...ขอ..ให้ตะเกียง....ยอมนอนห้องพี่.” อ่านะ!....นี่คือสิ่งที่มึงอยากขอจากกูหรือนี่
ชวนกูนอนด้วยซะงั้น
“ทำไมต้องนอน....เพราะ?” ตอบกูมา จะดูมีพิรุธอะไร
“ก็นะ...อยากให้สนิทกัน ตะเกียงอยู่ในความดูแลของพี่..จำเป็นต้องเรียนรู้นิสัยส่วนตัวกันบ้าง
ไม่งั้นลำบากใจกันทั้งสองฝ่าย หากไม่เข้าใจมุมของแต่ละคน” มีเหตุผล แต่มันฟังขึ้นไหมนั้น
ไม่เห็นเหตุที่มันมีน้ำหนักเลย เอาหล่ะ! กล้าขอก็จัดให้
“ไม่ครับ..ตะเกียงว่า..นอนคนละห้องดีกว่า ไม่สนิทใจนอนกับคนไม่คุ้นเคย” จัดให้แล้วนะครับ
“นั่นหล่ะ!...ประเด็น พี่บอกแล้วไง ศึกษากันไว้ จะได้คุ้นเคย เกิดทำอะไรไม่คิด
ไม่ทำอีกฝ่ายเสียความรู้สึกภายหลัง อย่าลืมพี่ดูแลเราอยู่น่ะ” ยกแม่น้ำ..พ่อน้ำ..ลุงน้ำมาอ้าง
ตกลงจะให้กูนอนให้ได้ว่างั้น....
“อืม...ดูก่อนแล้วกัน...ไว้ถึงบ้านพี่ว่ากันอีกที...” กูแบ่งรับแบ่งสู้ไปก่อน
.
.
.
.
.
ผมมาบ้านไอ้พี่โต๋ หลังจากที่มันส่งผมเก็บผ้าสองสามชุด ใส่เป้แล้วพามาทันที คงเพราะลุงสิงห์รออยู่
บ้านมันใหญ่ยังกะวัง มันพาผมตรงเข้าห้องรับแขก ชายวัยกลางคนท่าทางภูมิฐาน นั่งคู่กับหญิงวัย
ใกล้เคียงกัน ใบหน้าอิ่มสวยงามอย่างผู้ใหญ่ใจดีเปื้อนยิ้มส่งมาให้ เมื่อเห็นมันพาผมเดินเข้าไป
ฝั่งตรงข้ามมีหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา คมเข้มอีกคนกำลังจ้องมองมา สายตาพิมพ์เดียวกับ
ไอ้พี่โต๋เป๊ะ แต่ผิวเข้มกว่า ไม่ต้องบอกก็รู้พี่น้องกันชัวร์
“สวัสดีครับพ่อ..แม่” ไอ้โต๋ มันยกมือไหว้ ตกลงเป็นพ่อแม่ดังคาด ดูหนุ่มได้อีกพ่อไอ้โต๋
ไอ้ตะเกียงเลยต้องรีบวางกระเป๋าลง ยกมือไหว้ตามมันแทบไม่ทัน
“สวัสดีครับ คุณลุง คุณป้า”
“ไหว้พระเถอะลูก..ทำไมเรียกลุง เรียกป้าซะหล่ะ!..ไม่เอานะ...ทีหลังเรียกพ่อเรียกแม่สิลูก” คุณป้าบอก
แกมสั่ง สงสัยเป็นกันทั้งบ้าน ไอ้นิสัยออกคำสั่งนี่ไม่แปลกใจแล้วหล่ะ กรณีนี้ยกให้
เพราะแกสั่งแกมเอ็นดู
“อ่าครับ...สวัสดีครับ..คุณพ่อ..คุณแม่”
“..ตะเกียง..สินะ..พ่อคุยกับพ่อเกริกแล้ว..ไม่ได้เจอสิบกว่าปี โตเป็นหนุ่ม หน้าตาถอดยายทวดมาซะ
เยอะเลยน่ะเรา” พ่อสิงห์ทักตอบ
“คุณก็....ลูกตะเกียงใช่จะเหมือนยายทวดหมดซะทีไหน ดูจมูกกับปาก ผิวพรรณสิ แบ่งของย่าทวดมา
ไม่น้อยเหมือนกัน หน้าสวยมากๆ น่ารัก น่าเอ็นดูจริงๆ" คุณแม่ไอ้โต๋ พูดต่อ
“อืม..นั่นสิ....บอกเป็นผู้หญิงนี่ ไม่ต้องสืบเลย...สวยขนาดนี้ ไม่แปลกใจพ่อเกริกถึงได้หวงซะ
ไม่เคยพาเปิดตัวเลยนิ” ไอ้พี่ชายหน้าหล่อ ที่นั่งตรงข้าม พูดหยอกกูซะงั้น
“ตาเต้...ดูซิหยอกน้อง จนหน้าแดงแล้วเห็นไม่ ไม่ต้องไปถือพี่เค้าหรอก เอ้า!..มาเหนื่อยๆ
เดี๋ยวค่อยคุยกัน ตะเกียงขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าก่อน แล้วเดี๋ยวค่อยลงมากินข้าว แม่เตรียมจัดห้อง
ไว้ให้แล้ว” ดีครับ ขอเวลาปลีกตัววิเวกสักครู่ ค่อยมาสังขยานาไล่ญาติกันใหม่
“ไม่ต้องจัดแล้วครับแม่...ตะเกียงนอนห้องเดียวกับโต๋ ต้องคุยงานกันหลายเรื่อง” อ่าห่ะ!...มันเปิดปากพูด
ได้แล้ว แต่กูตกลงกับมึงเมื่อไหร่ ว่าจะนอนห้องมึง กูขอคิดดูก่อน นี่มึงมัดมือชกนี่หว่า! งานเชี้ย
ไรกูไม่รู้เรื่อง
“ตกลงเอางั้นหรือ?....ดูแลน้องดีๆ ด้วยหล่ะ!” พ่อสิงห์ถามไอ้พี่โต๋ มันรีบพยักหน้ารับ พ่อสิงห์
อนุญาตเฉยเลยเห้ย!....บ้านนี่ดีจริง ไม่ถามความสมัครใจแขกสักคำ คุยกันเองในครอบครัวสรุป
เองเสร็จสรรพ
“ ตะเกียง...ระวัง.สิงห์โต๋..กอดนะ มันชอบนอนกอด ยิ่งติดหมอนข้างด้วยนะ หายใจไม่ออกถีบ
มันตกเตียงเลยหล่ะ5555!” พี่เต้ พูดไปขำไป เมื่อเห็นไอ้พี่โต๋มันยกมือชี้หน้าคาดโทษไว้
“พอได้แล้วเตเต้..โตปานนี้ยังไม่เลิกแกล้งน้องอีก เอ้า!..พากันไปอาบน้ำเถอะลูกเดี๋ยวเจอกันที่โต๊ะ
อาหาร” คุณแม่พูดจบ ไอ้โต๋ ก็พยักหน้าเรียกกู จำใจหยิบเป้เดินตามขึ้นบันไดไปชั้นสอง
มันพาเดินมาห้องซ้ายมือ เปิดประตูเข้าไป กว้างสัดๆ ห้องของกูที่บ้านไร่ ก็ว่ากว้างแล้วนะ
ห้องไอ้ห่านี่ กว้างกว่ากูอีก เตียงขนานคิงส์ไซค์ ริมหน้าต่าง เสาไม้สี่เสา พร้อมผ้าระบาย
สีขาวแบบบาหลี สวยมากๆ ห้องมันทาสีขาวควันบุหรี่ มีกระจกบานเลื่อนเปิดออกไปจะเห็น
สนามพร้อมสระน้ำ ลมโชยเย็นสบายสุดๆ จอ LED ขนาด 50 นิ้ว พร้อมโฮมเธียเตอร์
และคอมพิวเตอร์ยี่ห้อดัง ครบเซ็ทเข้าชุดกันบนบิ้วอินติดผนัง ห้องน้ำพร้อมอ่างจากุชซี่
แม่งนี่ห้องมันหรือนี่ สมแล้วไอ้คุณชายเอาแต่ใจสุดๆ
สำรวจห้องมันซะเพลิน จนลืมว่ามันอยู่ในห้องด้วย ยืนอมยิ้มมองกูอยู่ได้ จ้องเชี้ยไรนักนา
ไม่ได้การแล้วกูหน้าร้อนแหล่ะ! หาทางชิ่งดีกว่าตกเป็นเป้านิ่ง
“ขออาบน้ำก่อนนะครับ..” เสือกพยักหน้ารับแทนที่จะขานตอบ ดันจ้องกูต่อได้อีก
“พี่มองอะไร ได้ยินป่าว ตะเกียงบอกจะอาบน้ำอ่า” ย้ำอีกรอบ
“ก็อาบสิครับ ยืนทำอะไรหล่ะ!.” แน่ะไอ้ห่านี้ กูจะอาบยังไง กูเอาแต่เสื้อผ้ามาเปลี่ยนไม่ได้เอา
ตัวช่วยอื่นมานี่
“แล้วใช้ผ้าไหนเช็ดตัวอ่ะ..” กูไม่มีตัวช่วยทีนี้รู้ยัง
“โทษที รอเดี๋ยวนะ” พูดเสร็จมันก็เดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าฝังผนังอีกต่างหาก หกบานต่อกันเพิ่งสังเกตุ
ทาสีซะเนียนเลยไม่ดูดีดี มองไม่รู้เป็นตู้เสื้อผ้า ข้างในสิ..มันตู้เสื้อผ้าหรือร้านขายเสื้อผ้ากันว่ะ! นั้น
มึงใส่หมดหรือไอ้หล่อ ล่อเป็นคอเลคชั่นเลยเว้ย! เต็มเอียดทั้งหกบาน กูเชื่อมึงแล้วนายแบบจริงๆ
สงสารคนไม่มีจะใส่บ้างเห่อะ...
“อ่ะ..ได้แล้ว ของใหม่ยังไม่ได้ใช้ แล้วชุดนอนเอามาเปล่า?” มันหยิบผ้าขนหนูสีขาวยื่นให้
“เอามา..แค่ผ้าเช็ดตัวพอแล้ว ที่เหลือเอามาด้วย อ๋อ!..ลืมไปเครื่องอาบน้ำไม่ได้เอามาหล่ะ
ขอใช้หน่อยละกัน” กูเอามาแต่แปรงสีฟันอันเดียวว่ะ!.....ก๊ากกกกกกกๆๆๆๆๆ ดันพูดซะฟังดูดี
ที่เหลือเอามาด้วย ด้านได้อีกกู
“ตามบาย...อยู่ในห้องน้ำนั่นแหล่ะ..หยิบใช้ได้เลย” กูพยักหน้า ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ
ขอลันล้าอาบน้ำวนในอ่างจากุชชี่ ให้สบายตัวสักหน่อยเห่อะ! อยู่ที่บ้านมีแต่อ่างธรรมชาติ
ลองอ่างไฮโซ สักครั้งคงไม่ว่ากันเน่อะ..เอ๊ะ!.หรือเปลี่ยนใจ.ชวนมันลงอ่างด้วยกันดีว่ะ!...อ่ะ...ล้อ
เล้นนนนนๆๆๆ55555”
โทษทีค่ะ...งานยุ่งมากจัดคอนเสิร์ตบอย พีกเมกเกอร์ที่ร้าน (เวียงศิรา) เลยยุ่งจัดๆ
Luk.
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
