ลมเหนือที่รัก
ตอน93 20 คำถาม,จีบกันทำไง?
------------------------------
yeaw’s (แก้ไข part
จาก lom's เป็น yeaw's ขอโท่ดๆ---เอิ่ม อ่านพรุนซะเขินเลย)
สองทุ่ม ห้องคอนโด
ผมกำลังแอบมองคนนอนคว่ำพังพาบกับเบาะโซฟาตัวใหญ่ เขียนตารางเวลาของตัวเองใหม่เพราะใบเก่าที่แปะหน้าตู้เย็นโดนเพิ่มจนเละเทะดูไม่ออก
ลมเหนือใช้ชั้นล่าง โต๊ะทานข้าวเป็นโต๊ะทำงานทำการบ้าน บอกกว้างดี อยู่ใกล้ ’ทะเลของลมกะกิ๊กลม’ด้วย
หากผมกลับชอบตรงเก็บเรียบร้อยไม่เหลือ ยกชั้นสองหน้าห้องนอนแขก (โฮมเธียร์เตอร์) เป็นส่วนทำงานของผมโดยสมบูรณ์
ถ้าจะเข้าไปใช้แถวนั้นคนนี้จะบอกทุกครั้ง แยกพื้นที่ส่วนตัวค่อนข้างชัดเจน---ชอบจังนิสัยนี้
“เอาใหม่ ให้ละเอียดยิบทุกงาน ทุกช่วงเวลา” ผมดึงกระดาษออกมายื่นให้
“ทุกนาที 24 ชั่วโมงเลยรึเปล่า” ปากจู๋ยื่น คิ้วยุ่งนิดๆ ขนตาหลุบต่ำเป็นแพประชด นี่ก็อีก ใบหน้าที่ผมชอบ ---อยากแกล้งจูบติดหมัด
มือเรียวสวยเขียนยุกยิกแอบมองทุกครั้งไป เพิ่งรู้ว่าคนถนัดซ้ายจะจับปากกาแบบแปลกๆ มือกุมขยุกเหมือนเด็กเริ่มหัดจับดินสอเป็นใหม่ๆ
ด้ามปากกายิ่งยาว ปลายจะยิ่งกวัดแกว่งไปมา ดิ้นดุกดิกได้ ดูน่ารักมองเพลินไม่รู้ตัว
“พี่เหยี่ยว---” เหม่อๆ ไม่มองผม ลิ้นอมเลียปลอกปากกาติดด้ามเล่น
“ครับ?”
ผมชำเลืองคนนอนคว่ำฝั่งตรงข้าม กางเกงเลร่นกองแถวเข่าเปลือยปลีน่อง ไขว้ขาสลับไปมา
ลอบมองตั้งนานแล้ว---อยากลูบขาเนียนล่อตาใจจะขาด เสหยิบแก้วน้ำจ่อปากรอฟัง
“ถ้า...นอนด้วยกันแล้ว ยังต้องจีบกันอีกมั้ย?” ถามเหม่อๆ ส่วนผม พุ-พรวดดด... น้ำกระฉอกจากปาก ดีโน๊ตบุคมีแผ่นซิลิโคนแปะไว้
“แค่กๆ ไหงงั้น?” รีบปิดเกมส์ ยกโน๊ตบุคออกจากตัก เช็ดน้ำหกเลอะ
“เพื่อนลมเค้าจีบเพื่อฟันหญิง พวกมันบอกจีบติดเป็นแฟนจะได้นอนด้วยกันง่ายๆ” สายตาครุ่นคิด ปากกาสีส้มในมือกวัดแกว่งไปมาในอากาศ
“ก็อาจจะ ...แต่จริงๆ เค้าจีบกันเพื่อเรียนรู้กันต่างหาก สำคัญกว่านอนด้วยกันมากกกก” ผมย้ำคำสุดท้าย ร้อนตัววูบ เพื่อนที่ไหนฟะ เดี๋ยวกูตามไปเชือด
“ยังไง?” เด็กมีงง
“นอนด้วยกันก็จบกันแค่นั้น แต่จีบกันจะรู้นิสัยใจคอ เห็นด้านดีด้านร้าย"
"อืม"
"ไม่แน่ตอนจบอาจเจอเพื่อนแท้หรือคนที่เราตามหามาทั้งชีวิตซ่อนอยู่ก็ได้” ต้องให้เฉลยเป็นงานเป็นการ
"อ้อ นอนไม่เกี่ยว จีบกันคือคุยกันลึกๆ" จดใส่สมุดน้อย
"ช่าย ทำนองนั้น" เฮ้อ ปาดเหงื่อยกหนึ่ง
“ถ้าเรา...เจอคนที่เราตามหามาทั้งชีวิตแล้วล่ะ ก็ไม่ต้องก็ได้ใช่มั้ย?”
“ใครว่าล่ะ ยังไงก็ต้อง!"
"ไมล่ะ เจอแล้วนี่"
"เรารู้ตัวแต่อีกคนล่ะเค้าอาจไม่รู้ตัว ---ต้องจีบให้รู้ว่าใช่รึไม่ใช่อยู่ดี รู้มั้ย”
"อ้อ เป็นไก่สายตาสั้น สมองทึบ ซุ่มซ่ามโดนแล้วยังทึ่ม ไม่รู้เรื่องไรเล๊ย" ส่ายหน้าระท้อ ไม่มองผม
"ไม่รู้ล่ะ ยังไงก็ต้องจีบ" ว่าใครวะ ไก่ไอคิวทึบ ไอ้หมอนั่นท่าจะหง่าวจัดจริงนะนั่น
"อือหึ๊ แล้วต้องลงมือเร็วเลยมั้ย?" แตะปากกากับริมฝีปากแดง ผมกลืนน้ำลายเอือก
"ต้องรีบเลย โดยเฉพาะพวกประกาศออกมาด้วยแล้ว ต้องทำทันที ไม่งั้นจะถือว่าเป็นคนไม่รับผิดชอบ คบไม่ได้ ผิดคำพู..."
"พอๆๆ" โดนเบรคก่อนครับ หน้าแดง ...ไม่ได้หรอก เก็ทย้ำชัด ลมมันยอมไม่ได้เรื่องความรับผิดชอบ ต้องจี้เลยห้ามพลาด
"คิดก่อน...ไม่ได้เหรอ?"
"ไม่ได้ ไม่งั้นหมา เฮ้ย ไม่ซิ ยิ่งจะเสียเวลาเข้าไปใหญ่" เจฟฟรี่ย้ำหนัก ไม่งั้นพวกหมาไนรุมทึ้งเด็กมึงแน่
เค้าจะรู้มั้ย ผมคิดมากหัวแทบระเบิดเพราะใคร
"แล้วพี่เหยี่ยว...เคยถูกจีบก่อนมั้ยครับ?" พรวดดด...น้ำพุ่งจากปากอีกหน ถามตอนอื่นมั่งก็ได้
"...แค่กๆๆ"
"หรือไปจีบคนอื่นก่อนก็ได้ เคยมั้ยครับ?"
"อื๊อออ..." ได้แต่พยักหน้า คอยังเจ็บอยู่ โดนจู่โจมน็อคกลางอากาศไม่ทันตั้งตัว
"งั้น เอาแบบไปจีบคนอื่นก่อน พี่เหยี่ยวทำไง?"
"ก็ต้องดูว่าเค้าชอบอะไร ดอกไม้ ขนม เสื้อผ้า ตุ๊กตา..." ร่ายยาวเบสิค
"อือ...ของ-ชอบ" จดยิกๆ ลงสมุดโน๊ตเล่มสีฟ้าขนาดเท่าฝ่ามือ
"ใช่ นั่นล่ะ"
"แล้วจะรู้ได้ไงว่าเค้าชอบอะไรเป็นพิเศษ?"
"คาสโนว่าตัวจริงต้องช่างสังเกต แต่ถ้ามือใหม่ไม่ประสาก็ถามเลย"
"งั้นพี่เหยี่ยวชอบอะไร?" พุ-พรวดดด... โต๊ะโดนสาดรอบสาม ไม่โต้งๆ เลยนะ รอให้จบประโยคซักสองวันก่อนก็ได้ ที่รัก!!!
"หลายอย่าง..." ผมกระแอมอีกฝ่ายจ้องตาใส ...นี่กูโดนรุกอยู่ป่าวหว่า -^-!?
"อูย แบบนี้คนมาจีบพี่เหยี่ยวคงท้อตั้งแต่หน้าบ้านแล่วววว" หน้าม่อย ค้อนนิดๆ
"น่า อยากรู้ไร ถามเร็ว" หลอกล่อเด็กน้อย
"เดี๋ยวก่อนก็ได้ ...นอกจากให้ของชอบแล้วไรอีกนะ"
"ไปจีบเค้าใช่มั้ย...?" ผมกู้สติ รีบู๊ทสมองใหม่
"ใช่ครับ"
"ก็พาไปเที่ยว ...แบบสองต่อสอง"
"ออกเดทน่ะเหรอ!?" ตาโตเมียงมองสนใจ
"ช่าย ดูหนัง ฟังเพลง ทานดินเนอร์.." ดักประโยคร้านหรูๆ ไว้ กลัวไก่ตื่น
"อื๊อ...ยากจัง" งับปลายปากกาเล่น อยากโดนงับมั่งโว๊ย!!!
"ต้องตามรับตามส่ง เข้าถึงคนในบ้านด้วยยิ่งดี"
"...ไป-บ้าน" จดต่อ หน้าเริ่มยุ่ง
"ทำบ่อย ๆ ทำประจำ สม่ำเสมอ"
"...ทำ-ทุก-วัน" เลคเชอร์เอาโล่
"นั่นล่ะหัวใจสำคัญ"
"ถ้าขี้เกียจล่ะ มีธุระล่ะ?" เน่...ไอ้นู๋จาไม +.+!!!
"ไม่ได้ ไม่มี ต้องทำทุกวัน ห้ามลา ห้ามขาด!"
"โอ๊ยยยย แค่เรื่องของตัวเองยังไม่มากเท่านี้เล้ย" ให้มันน้อย ๆ หน่อย รู้ตัวมั้ยทุกวันนี้ผมต้องตามเด็กนี่หัวปั่นแค่ไหน
"เอาแค่นี้ก่อน นี่ระดับง่ายมาก ทำได้สบายชัวร์"
บียังย้ำ ลมไม่เคยเข้าหาใคร มีแต่คนเข้าหามัน ...ท่าจะจริงแฮะ ชักหวงเฟ้ยมีแต่คนมาจีบก่อนเหรอ มันใครมั่ง พ่อจะตามกระทืบหัวต่อหัว!!!
"แบบที่พี่เหยี่ยวถูกจีบล่ะ?" คนถามหน้าแดง ทว่าสบตาแน่วแน่ ผมร้อนหลบวูบแทน
"พี่ถูกจีบ...จากคนอื่นใช่มั้ย" มึงอย่าชะชะช่าได้มั้ยวะ สงบสติอารมณ์หน่อย เหยี่ยว
"ไหนว่าเคยไง" รุกหน้าตั้งพลิกตัวมานั่ง กางเกงร่นเห็นขาอ่อนทั้งยวงไม่มีสน แต่กูสนว่ะ!!!
"ม่ายรู้ คิดไม่ออก" ได้มาง่ายตลอด เลยไม่เคยสนใจ
"เอาแบบที่เค้าอยากได้พี่เหยี่ยวเป็นแฟนน่ะ" ไม่ถึงขั้นน้านนน แค่คู่ควงคู่นอน ได้กันเสร็จผมก็บอกเลิกก่อนทุกที
"ฟู่...ยากจัง" ผมเลียนแบบ เดินข้ามฝั่งมาหาทรุดตัวลงนอนหนุนตัก หนีปัญหา
"เฮ้ๆ ยังไม่ตอบลมเลย" โวยวายจะขืนตัว ผมกอดซุกเอาหน้ากดตัก โอบเอวไม่ให้ไปไหน
"ลมชอบแบบไหนก็จีบเค้าแบบนั้นแหล่ะ" เผลอครับ นึกได้ใจหายวาบ ซวยมั้ยวะตู!???
"น่านนนน ซินะ" เงียบไปทั้งคู่ ขยับตัวซ้อนหมอนให้ผมหนุนดีๆ ลูบเส้นผม ไล้ติ่งหูผมเล่น...อา เวลาแบบนี้ล่ะที่ชอบบบบบบ!!!
“ว่าแต่...ลมถามทำไมครับ?” ลองแย๊บเด็กโง่
“ถามดูเผื่อต้องใช้ อ้อ เกือบลืม พี่เหยี่ยวมีแฟนยังนะ?”
“ห๋า...!” อึ้งกิมกี่
“ก็บีบอก ถ้ามีแฟนแล้วเราต้องไม่ไปจีบเค้า เป็นมารยาทที่ดีใช่มั้ย ถ้าไม่มีแฟนถึงจะว่างให้เราจีบได้ ต้องถามก่อนไง"
"อ่า..." ไปไม่เป็น นี่ปีศาจน้อยไล่ที่กูรึ!?
"พี่เหยี่ยวมีใครมาจีบยัง รึกำลังจีบใครอยู่เปล่า”
หน้าแดงแต่เจื้อยแจ้ว กลายเป็นผมเขินซะเอง
“จะ...จะจีบพี่ ว่างั้น!?” ใจฟูลอยไปโลกพระจันทร์ ยอดเยี่ยมกระไรเช่นนี้
“...คิดอยู่”
“ไม่ต้องคิดแล้ว พี่เหยี่ยวรอคนมาจีบอยู่เนี่ย ...ว่างงงงง มากกก โสดสนิท”
พี่เหยี่ยวต้องอ่อยมันนะ ติดอะไรนิดลมมันหายจ้อยไม่เอาเด็ดขาด ตี๋เก็ทดักคอผม
ยากว่ะ เปิดไฟเขียวทางสว่างโล่งโจ้ง ดันยิ้มแฉ่งรอไม่ได้ โห๋ยยย ชีวิต T^TT
“พี่เหยี่ยวว่าเป็นโสดไม่ดีกว่าเหรอ จะได้ไม่ต้องจีบให้เมื่อย” ท้ายประโยคเบา ได้ไงฟะ ต้อนตั้งนาน!!!
“ไม่เอาอ่ะ อยากมีคนมาจีบ ...เหงา ลมของพี่ใจดีกับพี่หน่อยนะครับ จีบพี่เหยี่ยวหน่อย ไม่งั้นเฉาตายแน่”
“อื๊อ...กะพี่เหยี่ยวเนี่ยนะ ฮิ” ยิ้มกว้างขำ ใบหน้าหวานละมุน
อ๊างงงงงงงง ---นาทีนี้กูยอม ไม่ต้องจีบก็ได้ เหยี่ยวขาวยอมหมดคร้าบ ^0^!!!
ไม่รู้เป็นอะไร กับคนนี้ผมคุยจ้อเปิดเผย อยากได้ยินเสียงเจื้อยแจ้ว ต่อล้อต่อเถียงซักนิดก็เอา
“เฮ้อ คนมันไม่มีเสน่ห์ ไม่มีคนมาสนใจ ใช่ซิ๊...เรามันหัวเน่าไม่ฮอท ไม่หล่อ ไม่..."
"ก็ได้ๆ ขอลมคิดดูก่อน” เยี่ยม! ซุกหน้าจูบขาอ่อนเนียนขาว ลูบหัวเข่าเล่น
ท่าหูลู่หางตกสลดสุดๆ แบบไอ้เจไดโดนเมินได้ผลก็คราวนี้
“ไชโย พี่มีคนมาจีบแล้ว ว่ะฮู๊ๆ” ผุดลุกนั่งกอดซุกไซร้ดีใจ ผมต้องบ้าแน่ๆ ครับ ได้เค้าเป็นเมียแล้วยังจะให้ย้อนจีบตัวเองอีก ท่าประสาทกลับของจริง
“555 อะไรเนี่ย” รายนั้นหัวเราะขำผลักผมออกพัลวัน
“ไม่รู้ล่ะ จีบพี่เหยี่ยวคนเดียว ห้ามมีคนอื่นเด็ดขาด เข้าใจมั้ย”
“คร้าบบบ เข้าใจแล้ว ปล่อยได้ยังลมมีอะไรจะถามพี่เยอะเลย”
“ก็ได้ ถามๆๆ” สภาพตัวเองเหมือนไอ้โชคดีได้เกาะบ่าเลียหน้า ตัวเดียวยังไงยังงั้น
“อืม เล่น 20 คำถามกัน พี่เหยี่ยวชอบทำอะไรที่สุด”
“ลมล่ะ?”
“ลมด้วยเหรอ!?”
“อ้าว 20 คำถาม บอกฝ่ายเดียวก็ไม่สนุกซิ ต้องสองฝ่ายแลกกันนะๆๆ ”
“ก็ได้ๆ ที่ชอบทำ... ถ้าตอนนี้ก็เปียโนกับกิ๊กลม พี่เหยี่ยวชอบเล่นบาส อันนี้รู้แล้ว ถามไรดีน๊า” พึมพำยิ้มตาปิดกับตัวเอง แลบลิ้นเล็กๆ แดงแจ๋น่ากิน
อยากกอดปล้ำใจจะขาดแต่ฟอร์มนิ่งไว้ ไม่อยากกวนสายลมตระหนก
“แล้วลมชอบทานอะไร เมนูโปรด?”
“ข้าวผัด...ข้าวผัดปู อ้อ แกงจืดหมูห่อกระหล่ำปลีอีกอย่าง”
"หึหึ" ปลื้มซิครับ อย่างหลังน่ะฝีมือผมเอง
“แล้วพี่เหยี่ยวล่ะครับ” นั่งหันหน้า จ้องตากันบนโซฟายาวเบาะนุ่มแบบนี้---มันน่า
“อาหารไทยก็เช่น ผัดไท น้ำพริกลงเรือ อ้อ ..ต้มยำ” ละต้มยำกุ้งไว้เพราะคนถามแพ้กุ้ง ไม่อยากให้รู้
ผมเด็กฝรั่งครับ เจอเมนูพิมพ์นิยมรับแขกบ้านแขกเมืองเข้าไปเสร็จหมด เจฟฟรียิ่งแล้วใหญ่กินเผ็ดเก่งกว่าผมอีก
เพิ่มเมนูอาหารอีสานตามโจ๊ก (มันคนไทยแท้ๆ กลับกินเผ็ดไม่เก่งเท่า) เจอร้านอร่อยชวนกันเปิบมันส์สองคน
เปลี่ยนเรื่องโน้นนี้ ไม่น่าเชื่อเราสองคนมีเรื่องแลกเปลี่ยน สนทนากันมากขนาดนี้
เพิ่งรู้ว่า เล่นดนตรีตามงานนอกจะเล่นคีย์บอร์ดแล้วร้องเพลงด้วย วันไหนแม่เข้าลีลาศก็ต้องตามไปเป็นคู่เต้นให้ป้าๆ
ขึ้นบนเวทีจะร้องคอรัสลุงลูกทุ่ง ป้าสุนทราภรณ์ น้าคันทรี อาเอลวิส พี่วงร็อค ไม่รวมคาราโอเกะซีรีย์ญี่ปุ่นหรือเกาหลีที่แม่ชอบ
มิน่า...พื้นฐานแน่นอย่างนี้นี่เอง ร้องไกด์ให้เจฟฟรี่ฉิว ที่โจ๊กเดาว่าร้องเพลงกลางคืนนี่ผิดถนัด งานตอนกลางวันต่างหาก
เรื่องไม่ยอมให้คนถูกตัว เพราะตอนเด็กเพื่อนผู้ชายจับสัตว์แปลกๆ น่าเกลียดมาแกล้งเพื่อนผู้หญิง ลมเหนือหน้าหวานผิดเด็กผู้ชาย
โดนท้า ต้องนั่งทนให้ตัวบุ้งไต่ที่แขนจนจบชั่วโมงเรียน ตัวบุ้งดันไต่เข้าในเสื้อนักเรียน จากนั้นมาเวลามีคนแปลกหน้ามาจับเนื้อต้องตัว
จะนึกถึงความรู้สึกขยะแขยง ยุ่บยั่บประมาณนั้น เผลอยืนระยะห่างไม่ยอมให้เข้าใกล้โดยไม่รู้ตัว
อีกเรื่องที่ผมเพิ่งรู้คนแรกและคนเดียวคือ ลมเหนือจะไม่ยอมเดินกินอาหารเด็ดขาด
ตอนเด็ก ป.2 ย้ายเข้ามาเรียนที่กรุงเทพ ระหว่างเดินกลับบ้านเพื่อนขยำผงปรุงรสกับบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ชวนเอาเข้าปากแบบแห้งกรุบกรอบ...ได้ผล เด็กน้อยชักตาตั้ง สลบล้มตึง กว่าจะรู้สาเหตว่าเพราะผงชูรส อาการโคม่าเลือดตกในช่องท้องเกือบไม่รอดชีวิต
ฟื้นมาเจอพ่อแม่ ยายร้องไห้หนัก จากนั้นมาหิวมากแค่ไหนลมเหนือไม่เคยเดินกินเลย อย่างเก่งแค่หยุดเดิน ยืนกินดีๆ
ไม่น่าเชื่อเรื่องป้ามารีน่าเคยบริจาคเลือดให้เด็กน้อยที่คุณแม่เคยเล่าให้ฟัง อดีตจะตามมาบรรจบกันอย่างไม่น่าเชื่อ (อ่านตอนรับน้อง p.31)
"ฮ้าวววววว..." ปิดปาก ตาปรือ ผมมองนาฬิกา 4 ทุ่มครึ่ง นี่คุยกันนานขนาดนี้เชียวหรือ...เวลาแห่งความสุขช่างสั้น ซาบซึ้งแก่ใจ
"หึหึ คนเก่งง่วงแล้ว"
"ง่วงๆๆ" ละเมอติดปากตัวเอง
"ป่ะ...ขึ้นนอนกัน" ผมกางปีกรัดเด็กน้อย
"อืมม ลมง่วง นอนๆๆ ไม่งั้นไม่มีแรงเซอร์ไพรซ์พี่เหยี่ยวพรุ่งนี้" พูดเผลอเหมือนละเมอ จะเซอร์ไพรซ์อะไรผม!???
ตื่นเต้นขึ้นมาไม่รู้ตัว อยากกดเขี้ยวฝังตัวนุ่มได้แต่สะกดใจ
เอาน่า...ต้องค่อยเป็นค่อยไป รอให้เค้าก้าวเข้ามาหาทีละน้อย ใจเย็นไว้เหยี่ยว
ช่วยกันเก็บของพาขึ้นนอน จะซุกไซร้ยังไม่ค่อยกล้า อยากกอดอยากหอม อยากอยู่ใกล้ไม่ห่าง
ได้แต่ล้มตัวลงนอนสอดแขนแทนหมอน สูดกลิ่นกายหอมกรุ่น กระชับอ้อมกอดคนที่กำลังเข้าสู่นิทรา ...อย่างช้าๆ น่าสบาย
***********************************TBC by puppyluv
หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399 (อ่าน 3031681 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก