ลมเหนือที่รัก
ตอน92 ต้อนลม
------------------------------
lom’s
5 โมงเย็น ผมถูกต้อนให้มานั่งทานข้าวอยู่ในห้องชมรมภาพถ่าย อีกไม่กี่นาทีต้องเรียนวอยซ์เทรนนิ่งกับอาจารย์แม๊ค อาจารย์ที่ปรึกษาชมรมพี่เจฟฟรี่ก่อนเริ่มซ้อมวงต่อ
ตั้งแต่เที่ยงยังไม่ได้ก้าวออกไปพ้นอาณาเขตคณะเลย
เที่ยงครึ่งลงมาเจอนกกระเรียนบังคับให้นั่งกินข้าวหน้าตึกที่โต๊ะประจำแค่สองคน บอกคนอื่นทานเสร็จแยกกันไปแล้ว ก็ยอมอยู่หรอกเพราะบ่ายโมงผมต้องขึ้นเรียนเหมือนกัน
นี่บ่าย 4 ลงมาเจอสองคนพี่น้องลักพาตัวเข้าห้องชมรมข้างล่างอีก ตะล่อมผมมาเกือบชั่วโมงได้
“ไม่!” ผมรวบช้อน ยกแก้วน้ำ ยุติข้าวผัดปูที่มื้อนี้กลืนโคตรยาก
“ลมจ๋า...จะไม่ช่วยพี่โจ๊กหน่อยเหรอ” บี
"........" ผมเงียบ
“แค่ตบตาไม่ให้พวกมันมายุ่งเท่านั้นเอง แกล้งๆ อี๋อ๋อสองต่อสองกับมันให้เห็นบ่อยหน่อยก็ได้” พี่โจ๊กตาละห้อย
“ไม่ได้ๆ ต้องจีบกันจริงๆ พวกนั้นมันขู่มาแล้ว ถ้าลมจ๋าจีบพี่เหยี่ยวไม่ติด ทั้งคนทั้งห้องนี้ต้องเละไม่ทางใดก็ทางนึง แบบนี้ยอมไม่ได้!” เจ้าแม่บียืนท้าวสะเอว
ผมฟังมาเป็นรอบที่ 20 แล้ว วนเวียนอยู่ประมาณนี้
ต้องให้ไปจีบไอ้นกกระเรียนนั่นเพราะโดนขู่จะโดนลุยทุบห้อง จะโดนกลั่นแกล้งจากแก๊งค์กระเทยลูกทุ่ง---แบบนี้มันเกินไปหน่อยนะ
“งั้น...ผมจะไปคุยกับทางโน้นเค้าเอง”
“อ๋า-ไม่ได้!/... ไม่ได้!” สองเสียงแหวกอากาศพร้อมเพรียง
เอาไงแน่ +^+!!!
“ทำไมจะไม่ได้ นี่ปัญญาชนนะพี่โจ๊ก เรื่องนี้ต้องมีคุย ปล่อยลมจัดการเอง” หนอย...พ่อแม่ส่งมาเรียน ไม่ได้ส่งมาจีบกันว๊อย
ไม่ทันสังเกตุ สองคนส่งซิกขยิบตา ได้ยินแว่วๆ ‘แผนสองๆ’
“คงไม่ได้แล้วล่ะลม มันอัดคลิปมา เข้าใจผิดกันยกใหญ่” พี่โจ๊กเปิดคลิบในมือถือโชว์ให้ดูเป็นขวัญตา
เป็นตอนผมกระชากคอเสื้อนางฟ้าพอลที่ตัวเตี้ยกว่า แต่งหน้าสวยหยด แต่มาสคาร่าเละย้อยหมีแพนด้า ปากชมพูเบี้ยวเหยเก
[‘มีผม-อย่าหวังจะว่าจีบเหยี่ยวขาว หน้าไหนก็อย่าหวังได้ไป เข้าใจนะครับ!’] แล้วก็ปล่อยมือ ...–ติ๊ด-จบ! วนอยู่แค่นั้น
ชิชะ แย่แล้วลมเหนือ!!!
“บีก็ได้ แต่ตอนแรกไม่อยากให้ดู กลัวลมจ๋าไม่สบายใจ” ปากว่าอ้อยสร้อยแต่มือกดกริ๊ก มือถือตัวเองชูต่อหน้าต่อตาผมเต็มจอ
[‘หมาหัวเน่า 555’] กระเทยปากแดง ท้าวสะเอวหัวเราะเยาะผม
['---งั้นพวกคุณฟังให้ดี ของๆ ผม คนของผม ใครหน้าไหนก็ไม่มีวันได้แตะ---เพราะอย่างผมไม่จำเป็นต้องจีบเหยี่ยวขาว เค้าก็หลงจนโงหัวไม่ขึ้นอยู่แล้ว -ไม่มีวันมองใครได้อีก! ']
[‘ต๊ายยยย---’]...-ติ๊ด-จบ
มึนตึ๊บ +^+!!!
“เนี่ย ทุกคนรอดูกันหมด บีก็แก้ข่าวนะ ...เป็นแค่ผู้ปกครอง คอยดูแลกันเฉยๆ เค้าก็ไม่เชื่อ” เพื่อนหมวยจีบปากจีบคอ
“เค้าไหน ใครมั่ง?” ผมชักเดือด ต้องพวกไทยมุงนั่นแน่ ไม่งั้นจะมีคลิปพวกนี้ได้ไง อย่าให้เจอนะมึง พ่อจะตามเฉ่งรายตัว
“ทั้งมหาลัยเลยมั้ง” พี่โจ๊กว่าอ่อยๆ
"......" งื๊ดดดด-ผมพูดไม่ออก!!!
“แบบนี้ก็เจ๊งอะดิ ไม่ใช่แค่เรานะ พี่เหยี่ยวโดนด้วย” บีหันไปตาโตกับพี่โจ๊ก สีหน้ากังวลสุดกู่
“รายนั้นคงโดนหนักล่ะ ไม่รู้อิโหน่อิเหน่กลับเป็นข่าวให้เสื่อมเสีย เป็นพี่คงกลุ้มใจจนไปผูกคอตายเลยมั้ง”
“ช่าย อยู่ดีไม่ว่าดี โดนอุกกาบาตพุ่งชน เป็นบีคงเครียดหัวใจวายตาย” เอ้อ---ให้มันตายทั้งคู่นี่แหล่ะ ปากดีเป็นปี่เป็นขลุ่ยกันจริง
เหอๆๆ กูอยากจะบ้าตาย...คนอย่างนกบ้าเลือดตัวนั้นน่ะนะ มันเคยสนใจใครคนอื่นซะที่ไหน
ชักเอะใจ ทำไมมันโอเว่อร์ ดูเฟคยังไงพิกล
“นี่-นัดกันมาเปล่าเนี่ย!?”
“ปะ-ป๊าว..."
"ป่าว ไม่ได้นัด เน๊อะ!” รีบส่ายหน้า โบกไม้โบกปางห้ามญาติไหวๆ
“...แน่นะ!?”
“แน่จ้า" พี่โจ๊กยิ้มแฉ่งล้นเกิน
"โหย ลมจ๋า ...ใครจะล้อเล่น เรื่องแบบนี้ รึเจ่เจ้ว่าไง” บีหันไปโยนบาปพี่ตาคมที่ตาโตเท่าไข่ห่านก่อนค้อนขวับ
ผมว่ามันแปลกๆ บีมักเรียกพี่โจ๊กว่าเจ่เจ้ตอนเหตุการณ์ไม่ค่อยปกติเสมอ มาครั้งนี้ให้ความรู้สึกนั้นเหมือนกัน แหม่งๆ ยังไงไม่รู้!???
“อะ- อ้าว เอาตัวรอด...ลมอ่ะ พี่แค่ปรึกษาเฉยๆ ไม่ช่วยชมรมพี่ก็ไม่ว่าไร-ฮึก” พี่ผมสั้นบีหัวตาแดง ๆ ก้มหน้างุด
“พี่โจ๊กอ๊ะ ...อย่าทำงี้ดิ” ผมใจหล่นวูบ
“ลมเข้าใหม่ ไม่รู้กิตติศัพท์พวกมัน แต่พี่รู้ดี ทำข่าวหยั่งงี้ด้วย” พี่เจ่เจ้กอดเอวหมวยน้อยทำท่าบีบน้ำตาซุกกับลิ้นปี่ ฝ่ายบีก็โอ๋เป็นคุณแม่ ยืนลูบหัวลูบไหล่พี่โจ๊กอยู่ (พี่โจ๊กนั่งเก้าอี้)
“พี่โจ๊ก ผม---” กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
“แค่ควงกันไปโน่นนี่บ่อย ๆ หวีทหวานจี๋จ๋ากันสองต่อสองให้เห็น แกล้งๆ ซบกันมั่งก็ได้” นี่ล่ะปัญหาใหญ่สำหรับผม วิธีของเจ่เจ้ช่าง...
"ไม่ได้ เจ่เจ๊ ต้องเอาจริง" บีพรวดพราด
"หือ!?" ผมชะงัก เอาไงแน่
หันไปขยิบตา จุ๊ปากจิ๊จ๊ะกันสองคน สุดท้ายเป็นบีน้อยเออออ ยอมพี่ตัวเอง
"ได้.../... แค่นั้นก็ได้" พี่โจ๊ก/บี
"แค่นั้นนะ" ถามเอาให้แน่
"ใช่ อยู่กันตามลำพังสองคนบ่อยเข้าก็พอ" พี่โจ๊กสรุป
ผมคอตก ถอนใจเฮือกยาวววววว ...จะบ้า นี่เกาะอยู่กลุ่มแก๊งค์เดียวกัน ตัวติดกันยังเห็นไม่พออีกเหรอ ถ่ายเรียลิตี้โชว์เก็บตังค์ซะดีมั้ย
ยังตะล่อมต่อ ขยายรายงานเชิงวิชาการ
“ถ้าลมทำเฉยๆ พวกนั้นจะได้ใจ หาเหตุมีเรื่องว่าไม่มีน้ำยาตามรังควานไม่เลิก คนยิ่งสนใจเราจะเป็นข่าวฉาว คราวนี้จะเสียหนักกว่าเดิมหลายเท่า” พี่โจ๊กเอาหน้าซุกเอวบี ว่าเป็นเรื่องเป็นราว
“แต่ถ้าลมจ๋าจีบพี่เหยี่ยวจริง ควงกันให้เห็นจะแจ้ง คนจะเลิกสนใจ ไม่ตามคุ้ยแคะเพราะเห็นตอนจบข่าวแล้ว ก็แค่นั้น...ใช่มั้ยพี่โจ๊ก” บีรีบขยายความ ไม่ทันให้ผมได้อ้าปากค้าน
“ใช่ เหมือนข่าวดาราถ่ายนู๊ด ถ้าบอกไม่รู้ หนูไม่ได้ถ่ายมา แค่คนหน้าเหมือน กระแสจะยิ่งแรงคนยิ่งอยากรู้กันทั้งประเทศ" พี่ตากล้องผู้ใกล้ชิดกอสซิป
"ช่าย แต่ถ้ารีบออก หนูถ่ายมาค๊า ...จบข่าว คนเดินออกกันตรึม” บีเพิ่มอธิบายความ ไหงไพล่มาเรื่องนี้ได้ฟะ
"ใช่แล้ว หมวยพูดถูก" พยักหน้าจริงจัง
“อย่างเรื่องดาราตั้งท้องน่ะนะพี่โจ๊ก พอนูนๆ ป่องๆ แต่บอกปัด หนูไม่ท้องหรอกค่า ดังชั่วข้ามคืน-หยั่งนานนน...แต่ออกแถลงข่าว หนูท้องแล้วค่า วันเดียวโดนข่าวอื่นกลบหมดเลย เน๊าะ” ยังมีขอความเห็น---เอาเข้าไป
“แล้วยังมีอีกข่าว---” พี่เจ้ากรมข่าวสารจะร่ายต่อ ท่าทางติดหมัด รีบยกมือห้าม
“พอๆ จะให้จีบให้ได้—ว่างั้น”
“ช่าย.../ใช่ๆๆๆ” นกเขาขันคูเป็นคู่เสียงทอง
ฟู่ ถอนหายใจยาว เซ็งจิตโคตร เอาวะ ไหนๆ ก็ไหนๆ
“ว่ามา-รู้ไรเกี่ยวกับพี่เหยี่ยวมั่ง”
“ว่าไงนะ...!?" พี่โจ๊ก
"อะไรเหรอ?” บี
“ไม่ต้องเลย จะจีบเค้าต้องรู้จักเค้าดิ่ รบร้อยครังชนะร้อยครั้ง ไม่เคยอ่านพิชัยยุทธสงครามรึไง”
“เย้.../ไชโย” แมวสองตัวร่าเริงสุดชีวิต...แล้วผมก็ต้องฟังเลคเชอร์เรื่องราวของนกกระเรียนขายาวเพียบแปร้
เฮ้อ---อยู่ด้วยกันทุกวัน ชีวิตอยู่ดีมีสุขเงียบเชียบ ไม่วุ่นวายแบบนี้ก็ดีแล้ว ไม่น่าปากพร่อยพูดไม่คิดเลยเรา
จริงๆ น่าจะโทษพวกที่ฟังความไม่รู้เรื่อง นี่ผมไม่ได้บอกว่าจีบ ไม่-ได้-จีบ ไพล่มาให้กันจีบได้ไงฟะ!?
โอ๊ยยยยยย---อกกลัดหนอง
ทำไมชีวิตของลมเหนือมันช่าง---- +^+!!!
***********************************TBC by puppyluv
[/url][/img] the little deveil
หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399 (อ่าน 3031439 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก