หัวข้อ: [~Twincest~]น้องบิ๊กกับพี่บู้ : ถึงเวลาต้องเอ่ยคำลา

[mutyamania]

เชียร์บิ๊กเปา แต่ก็สงสารพี่บู๊น้า ต้องหาคู่ให้พี่บู๊ซักคนแต่มะเอาพลอยนะ

อ๊างงงง  นี่ฟิควายนะ  น้องพลอยนี่ตัดไปได้เลย.........พลอยเค้ามีคู่ของเค้าแล้ว

ชะนีีีีีีีีีีีีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ว่าเค้าเหรอ  5555+

เค้าไม่เอาน้องพลอยนร้า 

ไม่เอาเหมือนกันค่า  อ๊ากกกก

:เฮ้อ:สงสารคนเป็นพี่อ่ะ

อย่าถอนใจสิ.......อย่าเพิ่งเลิกอ่านฟิคเค้าน๊า

ชอบ
ชอบอะไรที่แบบว่าคาดเดาไม่ถูก >w<b

บางอย่างมันก็มีพล็อต  บางอย่างก็พลิกไปพลิกมา  ตามแต่อารมณ์คนเขียน  เจอกันถึงทางนะเคอะ  คนอ่าน  รีเควสได้แต่ไม่รับปากว่าจะตามใจ  5555+

เพิ่งจะสมัครวันนี้ พอมาอ่านเรื่องแล้วอยากจะบอกว่า
ชอบโคตรรรรร   ไรเตอร์สู้ๆนะคะ   

เต๊าะไข่เลยชิมิล่า......ไปค่ะ  เราไปทอดไข่ทานกันสองคนฮิ้ววววววว

ตอนถัดไป  แอบมีเอ็นซีนะคะ
นิดนึง

เดี๋ยวตรวจดูความเรียบร้อยแป๊บแล้วจะมาลง 

[mutyamania]

พี่น้องอีกคู่หนึ่ง....Full Ver. with NC


หลังจากแยกกับบิ๊กและพี่ชายฝาแฝดดังเช่นทุก ๆ วัน  คนตัวเล็กก็ไขกุญแจประตูเข้าไปในห้องตามปกติ

หลังจากปิดประตู.....ยังไม่ทันจะหมุนตัวเข้ามาในห้องเลยด้วยซ้ำ  ร่างเล็ก ๆ ก็ถูกวงแขนแกร่งล๊อคเอาไว้ในลักษณะรวบกอดด้วยวงแขนเพียงข้างเดียวจากทางด้านหลัง

....ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมีอ้อมแขนที่แข็งแรงจนเกินไป  หรือว่าเจ้าของห้องนั้นตัวผอมบางราวกับเด็กๆกันแน่....

มือใหญ่ข้างหนึ่งของคนแปลกหนาเอื้อมมาปิดปากไม่ให้คนในอ้อมแขนได้มีโอกาสร้องขอความช่วยเหลือ

“กลับมาแล้วเหรอ  น้องรักของพี่”  คนแปลกหน้ากระชับตัวร่างเล็กแนบชิดเข้ากับแผ่นอกหนาที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม

เมื่อปากที่ถูกปิดเอาไว้  และร่างกายได้รับการปล่อยให้เป็นอิสระ  เปาแทบอยากจะหันไปกัดแรง ๆ ที่หูของคนขี้แกล้ง  
“ไอ้พี่ปิง  เล่นบ้าอะไรวะ  คนเค้าตกใจจนแทบฉี่ราดแล้วเนี่ย”  
“ก็เด็กต๊องที่ไหนก็ไม่รู้สิ  ไปเรียนก็ไม่ยอมล๊อคห้องหับให้เรียบร้อย  ดีนะที่ตอนเย็นเลิกงานแล้ว  พี่ก็เลยแวะเข้ามาหา  ไม่งั้นแทนที่จะเป็นพี่อาจเป็นไอ้หัวขโมยโรคจิตที่ไหนก็ไม่รู้  จับเราเล่นประตูหลังทำเป็นเมียไปแล้วเหอะ.....”
“ก็ไอ้โรคจิตคนนี้ไงละฟะ”
พอเปาพูดจบ  มือใหญ่ก็เขกป๊อกไปบนหัวที่ผมยังไม่ค่อยจะเป็นทรงของน้องชาย
“หูยยยย...........มันเจ็บนะเฟ๊ยยยย........ห๊ะ................เดี๋ยวนะ.......นี่น้องไม่ได้ล๊อคห้องเหรอเนี่ย  สงสัยเมื่อเช้าคุยกับพี่บิ๊กเพลินไปหน่อยเลยลืมเลย  แหะ ๆ”  เปาคลำหัวตัวเองป้อย.....หัวเราะแห้ง ๆ แต่อีกคนกลับหน้าตึงขึ้นมาทันที

“พี่บิ๊กไหนอีกอ่ะ   คุยกับคนเค้าไปทั่วเลยนะ  ไอ้น้องคนนี้  สมัยนี้มันไว้ใจคนกันง่าย ๆ ได้เรอะ!!!!”
“โหพี่ปิงอ่ะ  พี่บิ๊กเค้าเป็นรุ่นพี่ที่คณะด้วยหรอก  ก็คุยกันเรื่อยเปื่อย  ถูกคอกันจะตาย  แถมเค้าก็อยู่ห้องตรงข้ามเนี๊ยะ.......อยู่กับพี่ชายด้วยนะเฟ้ย  เป็นฝาแฝด  แต่ว่ารูปร่างหน้าตาต่างกันคนละโยชน์เลย.....นี่แล้ววันนี้นะเปา...........”  ร่างเล็กพูดจ้อเป็นต่อยหอย  แต่ยังไม่ทันจะพูดจนจบ  คนเป็นพี่ก็เกิดอาการหูชาไม่อยากฟังขึ้นมาซะอย่างนั้น

จึงคว้าตัวน้องชายมาประกบจูบมันซะเลย!!!!
“อื้ออออออ”  หลังจากหายตกใจ  ร่างเล็กก็พยายามขัดขืน  แต่ไหล่ทั้งสองข้างกับถูกตรึงเอาไว้  แผ่นหลังบอบบางถูกดันติดผนัง  ริมฝีปากที่มีกลิ่นบุหรี่จาง ๆ ของพี่บดขยี้เข้ามาอย่างรุนแรงและนุ่มนวลสลับกันไป  
ลิ้นใหญ่ค่อย ๆต้อนลิ้นเล็ก ๆ ที่พยายามจะหลบลึกเข้าไป  เมื่อจับได้ไล่ต้อนกันหนำใจแล้วจึงดูดดุนเล่นแรง ๆ ไปทีนึง  ทำเอาคนโดนจูบชาวาบไปทั่วท้องน้อย



“ไอ้พี่ปิง  ไอ้บ้า  เล่นอะไรของพี่อีกเนี่ย”
“ก็รำคาญเด็กพูดมาก......”
“พี่นี่มันโรคจิตจริง ๆ ให้ตายดิ  แหวะ...............”  เปาเบ้หน้าใส่พี่ชายในไส้  ก่อนจะยกแขนเสื้อเช็ดปากอย่างรังเกียจ

รังเกียจ..............หรือแกล้งทำเพื่อกลบเกลื่อนอารมณ์หวามจากรสจูบเมื่อครู่หนุ่มน้อยเองก็ไม่แน่ใจ

“ปล่อยให้อยู่คนเดียวไม่ถึงครึ่งเดือน  ก็มีหนุ่มที่ไหนไม่รู้มาเจ๊าะแจ๊ะกับน้องพี่ซะแล้วสิ  เห็นทีคงต้องแสดงความเป็นเจ้าของให้มันได้รู้ว่าน้องน่ะเป็นของใครกันแน่”  

ยิ่งฟังประโยคแปลก ๆ ของพี่ชาย  ก็ยิ่งงุนงง
แสดงความเป็นเจ้าของ......ยังไงอ่ะ
จะเดินไปเคาะประตูห้องตรงข้ามแล้วก็บอกว่านี่น่ะน้องกู...............อย่างงั้นเหรอ
แต่ยังไม่ทันจะได้ทักท้วงอะไร  ก็ถูกคนเป็นพี่คว้าตัวมาจูบอีกครั้ง

คราวนี้ไม่เพียงแค่จูบ  แต่มือใหญ่ยังกระชากชุดนักศึกษาสีขาวตัวใหม่เอี่ยมจนกระดุมล่วงหลุดลงบนพื้นห้อง

“พี่ปิง  ทำไรเนี่ย  เสื้อน้องขาดหมดแล้ว”
“ก็แสดงความเป็นเจ้าของไงครับ....................หึ...............ไม่เสียแรงที่เฝ้าทะนุถนอมมาตลอด  น้องชายของพี่.......ผิวเนียนละเอียดยังกับตอนเด็ก ๆ เลยแน่ะ”  มือซุกซนเขี่ยปุ่มสีชมพูข้างนึงอย่างสนุกมือ.....สีหน้าของคนตัวโตค่อนข้างพอใจเมื่อเห็นปฏิกิริยาตอบสนองจากคนตัวเล็ก ที่ไม่มีทีท่าว่าจะขัดขืน

อยากจะสัมผัสผิวขาวเนียนนั่นไปซะทุกซอกทุกมุม........จมูกโด่งซุกซอนไปตามซอกคอ  ไล่ลงมาตามเนื้อตัว  กลิ่นกายแบบเด็กที่มีเหงื่อผสมอยู่อ่อน ๆกระตุ้นอารมณ์ความเป็นชายให้แข็งขึง

ไม่นานนักคนทั้งคู่ก็อยู่ในสภาพเปลือยเปล่า..............เปาปล่อยตัวไปตามอารมณ์  ให้พี่ชายยืนทำอะไรต่อมิอะไร  
คนลามกโลมเลียยอดอกทั้งสองข้างจนแข็งนูนเป็นไต......โดยที่ร่างเล็กทำได้เพียงยกมือขึ้นปิดปากกลั้นเสียงครางเอาไว้ไม้ให้เล็ดลอดออกมาได้

ริมฝีปากพรมจูบไปทั่วท้องน้อย  ลิ้นสากหนาไล้วนอยู่รอบแกนกลางของน้องชายที่แข็งขึงอยู่นาน  ลมเย็น ๆจากปากถูกเป่ายั่วเย้ากับของร้อน  จนอีกฝ่ายแทบคลั่งที่โดนแกล้งกันแบบนี้

ก่อนที่จะครอบปากลงไปดูดท่อนเนื้อร้อน ๆ ของน้องชายจนสุดถึงโคน........
“อ๊า...............อื้อ”   มือเล็กจิกขยุ้มหัวของพี่ชายอย่างไม่ปราณี  ความรู้สึกเสียวซ่านเป็นครั้งแรกแผ่ซ่าน  ลิ้นซุกซนซอกซอนไปตามขอบหยัก  จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นดูดขึ้นลงอย่างบ้าคลั่งซ้ำไปซ้ำมา
“พี่ปิง.............เปาเจ็บ”  คนตัวเล็กเปลี่ยนเป็นดันหัวอีกฝ่ายออก  ทั้งเจ็บ  ทั้งเสียวซ่านเคล้ากันไป  เป็นความรู้สึกที่แสนจะทรมาน

ในไม่ช้าร่างเล็กก็ไม่อาจฝืนแรงต้านทานของอารมณ์ปรารถนาได้  น้ำสีขาวขุ่นมากมายที่เก็บกดเอาไว้นานถูกปลดปล่อยออกมา  ทุกหยาดหยด  คนเป็นพี่ดูดกลืนลงไปอย่างกับว่ามันเป็นของหวานที่แสนอร่อย

“แฮ่ก..................ฮื้อ..................พี่ปิงไปหัดทำเรื่องแบบนี้มาจากไหนกันเนี่ย”
“อยากรู้เหรอครับ...ถ้าอยากรู้เราไปต่อที่เตียงกันดีกว่า  พี่ยังมีอะไรจะเซอร์ไพรซ์น้องอีกเยอะ”  คนเป็นพี่ตอบพร้อมกับยักคิ้วกวน ๆ  สายตานั้นไม่อาจซ่อนความหื่นกามที่เจ้าตัวมีเป็นพื้นฐานเอาไว้ได้
 “อ่ะ..........ไอ้พี่บ้า”

ก๊อก ๆ ๆ ๆ
ใครมันมาขัดจังหวะวะ
ร่างสูงจิ๊ปากขัดใจ  อวัยวะเบื้องล่างปวดหนึบเมื่อสวมกางเกงกลับเข้าไป  แต่ก็ยังคงเดินไปเปิดไปตูทั้ง ๆ ที่ท่อนบนเปลือยเปล่า
“มาหาใคร”  เสียงบ่งบอกถึงความไม่พอใจนัก  ชายหนุ่มผิวเข้มชะงักไปหน่อยนึงราวกับว่าตัวเองเคาะผิดห้อง  ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ
“มาหาน้องเปา”  ผู้มาเยือนมองคนตรงหน้าที่ดูจะภูมิใจกับหุ่นท่อนบนของตัวซะเหรอเกิน  ก่อนจะลอบมองเข้าไปในห้อง  ร่างเล็กอยู่ในสภาพเสื้อแสงยับเยิน  เสื้อนักศึกษาที่สวมอยู่ไม่ได้ติดกระดุมทำให้เห็นหุ่นบาง ๆ และผิวขาว เนียน  เปาส่งยิ้มแหย ๆมาให้
“พี่บิ๊ก.............ว่ะ....ว่าจะไปหาที่ห้องพอดีเลย....งั้นเดี๋ยว....”  ยังไม่ทันพูดจบ  ปิงก็เอ่ยแทรกออกมา
“พี่ยังคุยธุระของเราไม่จบ......เอาไว้วันหลังก็แล้วกัน”  ร่างสูงในห้องหันไปมองหน้าเด็กหนุ่มผู้อ่อนวัยกว่าที่มีขนาดตัวใกล้เคียงกันอย่างท้าทาย  แต่พอมองต่ำลงไปก็ต้องผงะด้วยความตกใจ
“เฮ้ย..................ผี”  ปิงสะดุ้งโหยงเมื่อมองเห็นมือเล็ก ๆ ที่โอบลอบเอวบิ๊กเอาไว้  ใบหน้าขาวซีดราวกับกระดาษของพี่ชายฝาแฝด ๆ ค่อย ๆ โผล่หัวออกมาจากด้านหลัง  ประกอบกับไฟตรงทางเดินที่ติด ๆ ดับ ๆ อยู่หน้าห้อง  ยิ่งทำให้ดูน่ากลัว
“เราไม่ใช่ผีนะ”  เสียงแหบ ๆ ของบู้บอกไปด้วยความขุ่นเคือง.......ดวงตาดุจ้องมองหน้าปิงไม่วางตาทำเอาหนุ่มขี้เก๊ก  ขนคอลุกตั้งชัน.....
“งั้นเรากลับห้องกันเถอะคุณพี่......ดูสิ  คนแถวนี้เค้าตกใจ  ขวัญเสียกันหมดแล้วมั้ยนั่น”  แฝดผู้น้องไม่วายแขวะเข้าให้  เล่นเอาพ่อหนุ่มล่ำถึงกับหน้าเหวอ  เสียเซลฟ์กันเห็น ๆ

........................................................
“ไอ้ดำนั่นใครฟะ  ไม่มีมารยาท  แถมไอ้ตัวอะไรที่มันพามาด้วยอีก  น่ากลัวชะมัด  นี่ไอ้เปา....พี่จะเตือนไว้ด้วยความหวังดีนะ  อยู่คนเดียวอย่าปล่อยให้ไอ้สองคนนั่นเข้ามาวุ่นวายในห้องนะ  เข้าใจมั้ย”
“ไอ้พี่บ้า  นั่นไงล่ะพี่รหัสเค้า............ส่วนที่มาด้วยกันชื่อพี่บู้ เค้าเป็นฝาแฝดกันไงเล่า  เป็นพ่อเค้ารึไงฮึ.......เนี่ยบ่นเหมือนเป็นคุณพ่อลูกสามเลยนะ  ดูหน้าดิย่นหมดแล้ว”  เปาว่าพร้อมกับหัวเราะขำคนเป็นพี่  ที่ทำท่าทางลุกลี้ลุกลนอยู่ไม่สุข  ร่างสูงเดินไปเดินมาจนน่าเวียนหัว
“โอ๋...........พี่ปิงเห็นพี่บู้แล้วถึงกับขวัญเสียเลยเหรอครับ  มาม๊ะ  มาให้โอ๋หน่อย”  น้องชายเย้าเล่น  ทำให้ปิงกลับมาอารมณ์ดีอีกครั้ง
“มาต่อเรื่องของเราดีกว่า  หึหึ”
“ไม่เอา.............ไม่เล่นแล้ว  เหนียวตัวอยากอาบน้ำ”
“งั้นอาบด้วยกันสิ”
“ไอ้พี่หื่น............ไม่เอาแล้วเว้ย”

ร่างเล็กยืนกรานด้วยการสั่นหัวแรง ๆ.......ทำเอาพี่ชายหน้ามุ่ยด้วยอารมณ์ที่คลั่งค้าง


ในห้องน้ำ......
เปาคิดถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ที่ผ่านมากับพี่ชายของตัวเอง

ทำไมถึงได้รู้สึกแบบนั้นไปได้นะ...........
คนตัวเล็กที่วัน ๆ ไม่เคยจะสนใจเรื่องพรรค์นั้นเลยแม้แต่น้อย  แต่พอโดนเพียงจูบเดียวกลับยอมให้อีกฝ่ายทำนู่นนี่นั่นได้ตามใจชอบ

คำถามคือ.......พี่จูบเราทำไม  แล้วแถมยังใช้ปากกับตรงนั้นอีก  เพียงคิดร่างเล็กก็หน้าแดงซ่าน

พี่ปิงชอบเราใช่มั้ย  ชอบแบบที่คนสองคนปิ๊งปั๊งกัน  จะชายหญิง  ชายชาย.....อะไรก็ตามที่เกินเลยกว่าคำว่าพี่น้อง................

..............แล้วเราล่ะ  เราก็ชอบเค้างั้นเหรอ

พี่น้องกันจริง ๆ น่ะเหรอ  นึกว่าเป็นแฟนกันซะอีก.............คนรอบตัวทั้งเพื่อนเรา  และเพื่อน ๆ ของพี่ต่างก็แซวกันเป็นเสียงเดียว  แม้ว่าคนตัวสูงจะออกตัวมาตลอดว่า.....
“หน้าเหมือนกันซะขนาดนี้  พวกมึงดูไม่ออกรึไงว่าเป็นพี่น้องกัน”  พี่ปิงจะชอบพูดแบบนี้เสมอ  ทั้ง ๆ ที่ในความเป็นจริงแล้วกลับไม่มีส่วนไหนที่เหมือนกันเลยซักนิด

จะให้เหมือนกันได้ยังในในเมื่อทั้งคู่ต่างก็รู้ดีแก่ใจ ว่าตัวเองนั้นใช่พี่น้องกันจริง ๆ เสียเมื่อไหร่เล่า  พ่อของร่างเล็กหน้าตาเป็นอย่างไรก็ยังไม่รู้  รู้เพียงแต่ว่าแม่แท้ ๆ คือน้องสาวของแม่บุญธรรมที่เสียชีวิตเพราะกินยานอนหลับเกินขนาด  ตั้งแต่เปายังเล็ก ๆ.......

แม้ปากจะบอกว่าเป็นพี่ชาย  แต่ก็ยังไม่วาย  เมื่ออยู่ด้วยกันสองต่อสอง  พฤติกรรมแปลกที่เกินกว่าพี่ชายน้องชายก็เผยออกมา
ทั้งสายตาที่ส่งมา  การโอบกอด  และการแสดงความเป็นห่วงเป็นใยที่มากจนเกินไป  ใครบังอาจมาแตะต้องหรือรังแก  พี่ชายคนนี้จะพาพวกไปจัดการกับมันผู้นั้นอย่างสาสม......สาสมจนน่ากลัวเลยล่ะ


โดยเฉพาะพักหลัง ๆ มานี่  ไอ้พี่ชายตัวดีเริ่มจะไม่แคร์สายตาคนรอบข้างซักเท่าไหร่


อึดอัดแต่ก็อบอุ่น.........อ้อมกอดของพี่ปิงแม้ว่ามันจะแน่นจนแทบหายใจไม่ออก.....

แม้ว่าจะทำให้เปารู้สึกว่าตัวเองเป็นเหมือนลูกนกที่มีพ่อนกคอยกางปีกปกป้องตลอดเวลา

แต่มันก็ทำให้รู้สึกปลอดภัย  และอุ่นใจเสมอ
...........................................................................

[โจ๊กกุ้ง]

อ้อ ไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆนี่เอง แต่ยังไงเค้าก็เชียร์บิ๊กเปาน้า

[Me_kame_nishi]

อ้าวๆๆๆ คู่เปาปิงไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ แล้วยังจะมีความรู้สึกดีอีก
แล้วพี่บู้น้องบิ๊กละ

[fuku]

เค้าเชียร์พี่ปิงนะ
ถนอมเก็บมาตั้งนานแบบนี้  แต่มาฟิลขาดเพราะความหวงน่ะเอง

[taem2love]

ยิ่งอ่านก็ยิ่งมี????????มากยิ่งขึ้น

[samsoon@doll]

????  รอตอนต่อไป หุหุ เห็นว่าNCเราก็นึกว่าเสร็จหมดครบ308กระบวนท่า หุหุ

[mutyamania]

เอามาต่อนิดนึง...........แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้เค้าค่อยเอาที่เหลือมาลงนะ

คำผิดเยอะมาก  ต้องมานั่งแก้เพราะรีบพิมพ์................ฮา

เสน่ห์แบบแปลก ๆ ของชายชื่อบู้

“พี่เค้าน่ารักอ่ะแก  ไอ้เป็ดเอ๊ย..........ดูเอาเถอะ  พ่อตาโตแก้มป่องของพลอย  เห็นแล้วน่าจับมาขยี้ ๆ ๆ ๆ  น่าพรากความบริสุทธิ์ชะมัดเลย”  สาวเฟรชชี่ร่างสูงเพรียวตีแขนเพื่อนผิวเข้มอย่างลืมตัว
“แกดูยังไงยะว่าน่ารัก  ตาจะถลนออกมานอกเบ้าอยู่แล้ว  เสียงก็แหบ ๆ ฟังไม่รู้เรื่อง  หน้าตาก็เหมือนกับผีเด็กญี่ปุ่นหลอนเว่อร์…..”
“ไอ้เป็ด  แกอยากโดนฆ่าหมกห้องใช่ม๊ะ  แกลองมองพี่เค้าดีดีสิวะ  แล้วแกจะเห็นว่าพี่เค้าน่าค้นหา”
แม่พลอยทำหน้าตาเคลิ้มทันทีที่พูดถึงรุ่นพี่.....

อยากจะเห็นไปถึงข้างในว่าจะแหล่มเหมือนข้างนอกมั้ย......หึหึหึ

พลั้วะ!!!!!

เพื่อนสาวอดรนทนไม่ได้จึงโบกเรียกสติไปเสียหนึ่งที
“ชั้นว่าน่าจับมาศึกษามากกว่าว่าเป็นพวกมนุษย์ต่างดาว  หรือปรสิตประเภทไหน  ที่เกาะพี่บิ๊กสุดหล่อของชั้นมาเกิด  อาไร๊............น้องชายทั้งสูง  ทั้งเท่ห์  ส่วนคนพี่น่ะเหรอสูงเสมอนมตู้ม ๆของแกก็แค่นั้น  แถมไม่เห็นจะมาคอยเทคแคร์แกเลย  เป็นพี่รหัสประสาไรวะ......แล้วขอโทษเหอะ  แกชอบผู้ชายที่สูงเท่านมของแกเนี่ยนะ  ก๊อดดด”

“ชิส์ ๆ ๆ  พี่เค้าก็ต้องรงต้องเรียนมั่งดิ  อีกอย่างพี่เค้าไม่ได้เตี้ยซักหน่อย  ชั้นตังหากที่ดันเกิดมาสูงเอง................แกเองก็สูงเหมือนชั้นนั่นแหละ.........ผู้หญิงสูง ๆ น่ะหาแฟนยาก  แต่ว่าชั้นคนนี้นี่แหละที่จะแหกกฎแล้วมีแฟนตัวเล็กกว่าให้ดู  ชั้นจะปกป้องเจ้าคุณพี่บู้ราวกับนางสิงห์หวงลูก   ฮร๊ายยย  พรุ่งนี้ก็จะได้เจอกันอีกแล้ว”

สองสาวคุยจ้ออยู่ในห้องกว้าง ๆ ที่เช่าอยู่ด้วยกัน  ในห้องเต็มไปด้วยกองนิตยสารและตุ๊กตาหมาแมวรกเต็มเตียง...........สาวร่างสูงทิ้งตัวลงบนเตียง  เหยียดแขนขากางออกอย่างเต็มที่  สมองนึกถึงแต่หนุ่มรุ่นพี่หน้าตาน่ารักแบบแปลก ๆ
......................................................................
“ฮ๊าดดดดดดดดดดดด..................ชิ่วววววว”  คนตัวเล็กจู่ ๆก็จามสามทีซ้อน  เล่นเอาน้องชายแทบหัวคะมำด้วยความขำ
“ทำหน้าตาได้น่าขยี้มากไอ้บู้”
“จู่ ๆ ก็คันจมูก  สงสัยขี้มูกจะหลุดลงไป”
“คนจามเค้าว่ากำลังโดนนินทา...........มีคนกำลังแอบด่าพี่อยู่มั้งน่ะ”
“ไอ้บ้านั่นล่ะมั้ง.................หน็อย  มาหาว่าเราเป็นผี  เชอะ ๆ ๆ ๆ”  ร่างเล็กพองลมจนแก้มป่อง  เห็นเส้นเลือดฝอยบาง ๆ จะว่าไป.....ดูแล้วก็น่ากลัวอย่างที่เค้าว่ากันนั่นแหละ

“น่าให้มันว่าหรอก  มีอย่างที่ไหนกอดเอวเค้า  กระเตงกันไปมาแบบนั้น.....ไอ้พี่บ้าเอ๊ย”  มือหนาฟาดผั้วะไปที่แก้มป่องจนลมออก  พี่ชายหันมาถลึงตาใส่  ปากเล็ก ๆ ทำท่าจะงับนิ้วมือของน้องชายที่เปลี่ยนมาจิ้มแหย่เล่น

บิ๊กเห็นพี่ชายตัวเองแล้วก็อดนึกขึ้นมาไม่ได้
ตาดุ ๆ กับฟันเขี้ยวแหลม ๆ...........
นี่กูกำลังเลี้ยงปลาปิรันย่าอยู่ใช่มั้ย

ปิรันย่า..............เลี้ยงปลาปิรันย่าน่ะมันผิดกฎหมายนะเว้ยเฮ้ย........

ต้องเอาไปปล่อยสินะ

“น่ารักตรงไหนฟะเนี่ย  พี่กู”
“ไม่อยากน่ารักแต่ขอเท่ห์ได้ป่ะล่ะ”
“ถุย...........หลอนอ่ะพอได้  บอกแล้วเด็ก ๆ ให้ออกกำลังกายโดนแดดบ้าง  ตัวจะได้ไม่ซีดเป็นผักต้มแบบนี้  ดูเค้าซะก่อน  ทั้งหล่ำแมนแฮนด์ซั่ม  ผิวแทนเซ๊ะซี่”  น้องชายว่าพร้อมกับยกแขนเบ่งกล้ามให้ดูเป็นบุญตา
“ได้ข่าวว่าดำเป็นถ่านแบบนี้ตั้งแต่เกิดแล้วนิ....โถ  พ่อหนุ่มเอ๊ยพ่อหนุ่ม”
“เออ  เห็นเกรียม ๆ แบบนี้ก็มีสาว ๆ มาติดเยอะละกัน....”  น้องชายผิวสีถ่านเผลอหลุดความลับอย่างนึงออกมาจนได้

“อะไร............ไม่เห็นจะรู้เรื่องเลยว่าบิ๊กมีหญิงมาติด..........บิ๊กแม่ง!!!”
“เออ ๆ ๆ  เค้าผู้ชายนะมันก็ต้องมีกันมั่ง  ไม่มีอย่างพี่สิแปลก  เป็นตุ๊ดเปล่าเหอะ”
“เปล่า......ไม่ได้เป็นซักหน่อย”
“งั้นก็พิสูจน์สิ............น้องพลอยไง  ได้ข่าวมาว่าคลั่งไคล้คุณชายบู้อย่างแรง  จีบเลย  น้องเชียร์”

พอถูกน้องชายทำท่าราวกับจะผลักไสเป็นครั้งที่สอง  คนเป็นพี่ถึงกับนิ่ง  หัวใจกระตุกวูบด้วยความน้อยใจ  
“เป็นไรไปอีกล่ะคร๊าบ  คุณชาย หน้าตึงอีกละ.........ไม่พอใจอะไรอีก  รึว่าหิวข้าว”
“เปล่า..........ไม่มีอะไร”

หลังจากพี่ชายลุกออกไป  บิ๊กก็ได้แต่นึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมาเมื่อครู่  ไอ้ท่าทางแบบนั้นของทั้งสองคน  เสื้อแสงหลุดลุ่ย  เสียงหอบหายใจ  กับไอ้เชี่ยนั่นในสภาพเปลือยท่อนบนเดินมาเปิดประตูด้วยใบหน้าอันยับย่น

มันเหมือนกับว่า........กำลังทำเรื่องอย่างว่าแล้วถูกขัดจังหวะยังไงยังงั้น

อ๊ากกกกกกกกกก  อิจฉาไอ้บ้านั่นชะมัด  ที่ได้ครอบครองร่างบาง ๆขาว ๆที่แสนจะน่ารัก   ยิ่งคิดยิ่งประสาทจะกิน  ต้องรีบแย่งมาให้เร็วที่สุด.......
................................................................

[โจ๊กกุ้ง]

แย่งมาให้ได้นะบิ๊ก แต่ชักสงสารพี่บู๊  งั้นสามพีเลยละกัน ฮ่าๆ

[samsoon@doll]

เค้าสงสารพี่บู้อ่ะ ไม่เอาชะนีมาคู่พี่บู้นะ แค่คิดก็แขยงแล้ว

[sang som]

สงสารพี่บู้อ่ะ พี่บู้น่าสงสารที่สุด 

อยากให้บิ๊กคู่กับบู้จังเลย

เฮ้อ

[Pra2]

เค้าชอบแฝดอ่าาาา 

ชอบพล๊อตเรื่องน่ารักดีค่ะ ชอบอะไรที่มีแฝด ๕๕๕  แบบว่าเป็นพวกคลั่งแฝด

ชอบนายบุ๊กบิ๊ก ที่แสดงออกแนวรำคาญพี่ชายตัวเอง ลึกๆแล้วก็รัก แต่เป็นความรักแบบน้องรักพี่

ส่วนพี่บู้นี่ออกแนวหวงน้อง อยากเก็บเอาไว้คนเดียว ห้าๆ บางทีพี่บู้อาจจะแยกความรักที่มีให้บิ๊กไม่ออกก็ได้

สักวันคงจะมีคนคนนึงที่ทำให้พี่บู้รู้จักความรักที่แท้จริง อิอิ  หวังว่าจะมี

เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ  เค้าจะรออ่านนะ

[fuku]

ชักชอบน้องพลอยแล้วสิ
สวย อึ๋ม เป็นตัวของตัวเองแบบนี้ กร๊ากกกกกก
น้องเค้าเป็นสีสันดีแฮะ

[mutyamania]

ตอบเม้นท์ย้อนหลัง.....5555+

อ้อ ไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆนี่เอง แต่ยังไงเค้าก็เชียร์บิ๊กเปาน้า

เป็นลกพี่ลูกน้องกันค่า.....แบบนี้ในบางประเทศถือว่าผิดกฎหมายมั้ยเนี่ย  ครึครึ

อ้าวๆๆๆ คู่เปาปิงไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ แล้วยังจะมีความรู้สึกดีอีก
แล้วพี่บู้น้องบิ๊กละ

เดี๋ยวให้พี่บู้กดบิ๊กมั่งดีมั้ยจะได้เสมอกัน 5555+....คิงคองเป็นเคะ  แนวดี...

เค้าเชียร์พี่ปิงนะ
ถนอมเก็บมาตั้งนานแบบนี้  แต่มาฟิลขาดเพราะความหวงน่ะเอง

เพิ่งเห็นว่ามีคนเชียร์นายปิงด้วย....ดีใจอ่ะ

ยิ่งอ่านก็ยิ่งมี????????มากยิ่งขึ้น

?????  คือไรง่ะ  555+....

????  รอตอนต่อไป หุหุ เห็นว่าNCเราก็นึกว่าเสร็จหมดครบ308กระบวนท่า หุหุ

อยากแต่งให้อ่ะนะ  แต่ว่าน้องลองบอกพี่มาดิ๊ว่า ไอ้ 308 กระบวนท่าเนี่ยมันมีท่าอะไรมั่ง.......แบบว่าไม่ได้หื่นนะต๊ะเอง

แย่งมาให้ได้นะบิ๊ก แต่ชักสงสารพี่บู๊  งั้นสามพีเลยละกัน ฮ่าๆ

แล้วพี่ปิงอ่ะคะ.....งั้นต้องเป็น 4 พีดิ
แต่งไปแต่งมาชักสับสนแล้วนะเนี่ยว่าจะเอาคู่ไหน..
สามพีนี่เป็นแบบนี้ป่ะ
บิ๊ก-ปิง-----เปา  บิ๊กกดปิงแล้วก็กดเปา  หรือว่า บิ๊กกับปิงกดน้องเปา  หรือว่าน้องเปากดพี่ปิงแล้วก็กดคิงคองด้วย...

อ้าวแล้วพี่บู้ล่ะ  เป็น  บู้---เป็ด---พลอย ดีมั้ย
พี่บู้ได้กำไรนะเนี่ย
ไม่ต้องเจ็บตัวเลย 5555+

เค้าสงสารพี่บู้อ่ะ ไม่เอาชะนีมาคู่พี่บู้นะ แค่คิดก็แขยงแล้ว

แร๊งงงงงงงง

สงสารพี่บู้อ่ะ พี่บู้น่าสงสารที่สุด 

อยากให้บิ๊กคู่กับบู้จังเลย

เฮ้อ

เดี๋ยวจะให้พี่บู้ร้ายแล้ว....ทุกคนจะได้ไม่สงสาร(แต่เกลียดมันแทน)  หุหุหุ.....ล้อเล่น

เค้าชอบแฝดอ่าาาา 

ชอบพล๊อตเรื่องน่ารักดีค่ะ ชอบอะไรที่มีแฝด ๕๕๕  แบบว่าเป็นพวกคลั่งแฝด

ชอบนายบุ๊กบิ๊ก ที่แสดงออกแนวรำคาญพี่ชายตัวเอง ลึกๆแล้วก็รัก แต่เป็นความรักแบบน้องรักพี่

ส่วนพี่บู้นี่ออกแนวหวงน้อง อยากเก็บเอาไว้คนเดียว ห้าๆ บางทีพี่บู้อาจจะแยกความรักที่มีให้บิ๊กไม่ออกก็ได้

สักวันคงจะมีคนคนนึงที่ทำให้พี่บู้รู้จักความรักที่แท้จริง อิอิ  หวังว่าจะมี

เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ  เค้าจะรออ่านนะ

เจอพวกคลั่งแฝดเหมือนกันเลย.........ทั้งแฝดแบบคนละฝากับแฝดแบบหน้าเหมือนกัน.....
เคยมีเพื่อนเป็นแฝด  หน้าตาอย่างเห่ย  แต่พอจับคู่กันแล้วดูมันน่าร๊ากกกก  พี่น้องคุยกันเค้า-ตัว  ไรเงี้ย

กดไลค์เลยค่ะ

ชักชอบน้องพลอยแล้วสิ
สวย อึ๋ม เป็นตัวของตัวเองแบบนี้ กร๊ากกกกกก
น้องเค้าเป็นสีสันดีแฮะ

แค่สีสันเองเหรอ  กะปั้นน้องแกให้เป็นนางเอกนะเนี่ย  แต่ว่าหาคู่ลงมิได้....

[mutyamania]

เสน่ห์แบบแปลก ๆ ของชายชื่อบู้ + แม่เป็ดและแม่พลอย


เช้าวันหนึ่ง...ที่ซุ้มของคณะ............





“พี่บู้ค๊า......................พลอยอยู่นี่”  เสียงแหลม ๆ ของสาวเฟรชชี่แหกปากอย่างไม่แคร์สายตาใคร  ขายาวก้าวพรวดเข้าไปทางสองคนพี่น้องและรุ่นน้องห้องตรงข้ามที่มามหาวิทยาลัยพร้อมกันทุกเช้าเว้นเสียแต่วันที่ตารางเรียนจะไม่ตรงกัน
มือเรียวเล็กถือวิสาสะฉวยข้อมือของบู้......กึ่งลากกึ่งจูงคนตัวเล็กกว่าให้ไปนั่งเสียด้วยกัน ทิ้งให้อีกสองคนมองตามภาพนั้นอย่างเอ็นดู......

ที่ว่าน่าเอ็นดูน่ะ  คงจะมีแต่นายเปาเสียล่ะมากกว่า….ที่รู้สึกแบบนั้น

“ดูท่าพี่บู้จะถูกสาวใจเด็ดเผด็จศึกในเร็ววันนะครับเนี่ย”  เปาว่า  พลางหันไปพยักหน้าขอความเห็นแฝดผู้น้องที่จู่ ๆ ก็ดูเหมือนจะเงียบไปเสียเฉย ๆ




“อีกไม่กี่อาทิตย์พลอยก็จะได้ไปประกวดดาวของคณะเราแล้ว   ตื่นเต้นชะมัด”  น้องรหัสร่างสูงยิ้มระรื่น  แต่มือก็ยังเผลอเกาะกุมรุ่นพี่เอาไว้  รุ่นพี่เองก็ออกจะหน้าแดงด้วยความเขินอย่างเห็นได้ชัด  แต่ก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้กันเสียทั้งคู่
“พี่บู้กินไรมายัง......”
“กินแล้วครับ.....พลอยอ่ะ”
“พี่บู้อ่า......เค้าว่าจะชวนไปทานข้าวด้วยกันซักหน่อย.......ว่าแต่เย็นนี้ว่างมั้ยคะ”
“อ่า..................ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ  พลอยมีอะไรรึเปล่าครับ”  
 “พี่บู้ขา.............งั้นเย็นนี้ถ้าว่างล่ะก้อ.......ไปดูพลอยซ้อมด้วยน๊า........นะค๊า”

บู้เริ่มนึกไปถึงคำพูดเชียร์ของน้องชายถึงสองครั้งสองครา..............ความรู้สึกอยากจะประชดก็วูบขึ้นมา   หัวกลม ๆ พยักหน้าหงึก ๆ อย่างเร็ว  กลับทำให้สาวน้อยยิ่งหมั่นเขี้ยว.....มือเรียวสวยยื่นไปหยิกแก้มรุ่นพี่อย่างห้ามใจไม่ได้ในที่สุด
“น่ารักจังเล๊ย...........หมานนนนน  เขี้ยววววววว”
“พอได้แล้วมั้งครับ  พี่อาย”

..........................................................................
พักเที่ยง
“แหม..........ไอ้คุณพี่  เจอกันไม่กี่วันก็เริ่มจะพัฒนาไปไกลแล้วนะเนี่ย.......ไม่เสียแรงที่น้องคอยหนับหนุน”
น้องชายร่างสูงฟาดมือตั่บ!!!เข้าที่กลางหลังจนบู้แทบจะสำลักข้าวเที่ยง……เอ่อ....มันจะหยอกกันแรงไปหน่อยมั้ย  ไอ้คิงคองบัวน้อยเอ๊ย
“เย็นนี้บิ๊กก็กลับไปก่อนนะ  พี่ต้องอยู่ดูน้องเค้าซ้อม........”

น้องชายชักสีหน้าเจื่อนโดยอัตโนมัติ  แต่แล้วก็เปลี่ยนเป็นยิ้มกว้างในฉับพลันก่อนที่ใครจะทันสังเกตเห็น  มือใหญ่คว้าหมับที่หัวกลม ๆ ขยำขยี้อย่างหมั่นเขี้ยว
“โอ้โห  ไอ้บู้เฝ้าหญิง”  
ร่างเล็กไม่ตอบอะไร  มือเล็กยกขวดน้ำขึ้นดื่มอั่ก ๆ แบบไม่ใช้หลอด
“ดีแล้วล่ะ  แบบนี้เค้าก็หมดห่วง.....จะได้จัดการเรื่องธุระของตัวเองซักที”

ธุระที่ว่าคงจะเห็นไม่พ้นเรื่องแย่งแฟนชาวบ้าน...............ทั้ง ๆ ที่ยังไม่รู้แน่ด้วยซ้ำว่าไอ้ชาวบ้านเนี่ยมันเป็นพี่ชายจริง ๆ หรือไอ้พวกชอบเลี้ยงต้อยเด็กกันแน่

เห็นทีคงต้องเค้นความจริงจากคนน่ารักซะแล้วสิ

“บิ๊ก..............” เสียงแหบห้าวอันคุ้นเคยดังขึ้น  เรียกสติให้คนตรงหน้าชะงักกับความคิดชั่วร้าย
“หืมมม”
“บิ๊กชอบน้องเปาใช่มั้ย”

คำถามของพี่ชายในไส้ทำเอาร่างสูงถึงกับสะอึก  ตาคมรีบเสมองไปทางอื่น  ไม่กล้าที่จะหันไปสบตากับพี่ชายตรง ๆ
“อือ”
“เมื่อไหร่”
“ไม่รู้.....รู้ตัวอีกทีมันก็ชอบไปแล้ว  นอนหลับก็เห็นแต่หน้าเค้า  อยู่ใกล้กับน้องเค้ามันก็รู้สึกดีแบบแปลก ๆ”
“รู้สึก..........ดีกว่าอยู่กับพี่อีกเหรอ”  เสียงแหบปนเศร้าถามน้องชายตัวโต  ดวงใจน้อย ๆ เต้นระริกเนื่องด้วยกลัวในคำตอบ

“ไม่รู้สิ  มันไม่เหมือนกัน............เราพี่น้องกันนะบู้  อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เกิด  จนมันชินซะแล้วล่ะ”

คำว่าชินที่หลุดออกมาทำให้คนเป็นพี่สะเทือนใจไม่น้อย  ร่างเล็กฉวยกระเป๋าแล้วลุกขึ้นยืนด้วยแรงทั้งหมดที่มี  ก่อนจะตัดสินใจเดินหนีไป  ทิ้งให้ร่างสูงมองตามอย่างไม่เข้าใจ
“ไอ้เชี่ยบู้เป็นไรอีกแล้วฟะ......”
...............................................................................
“เลิกซ้อมแล้วไปหาอะไรกินกันมั้ย”
“พะ...............พูดจริงเหรอคะพี่บู้”
“อื้อ”
“แบบนี้ค่อยมีกำลังใจซ้อมหน่อยเนอะ.......”
สาวน้อยทำหน้าระรื่น  กระโดดโลดเต้นไปทั่วห้องกว้าง  ตีลังกาข้างสามทีซ้อนอย่างลืมตัว

“กระโปรงพีทนะยะ  แม่ว่าที่ดาว”  เพื่อนเป็ดส่งเสียงเตือนอย่างเอือมระอา
“ไอ้เป็ดทำหน้าเป็นตูดเลยนะแก  เอ้าทั้งสองคนไปนั่งดูตรงโน้นเลยจ้า”


ซ้อมแนะนำตัวต่อหน้าผู้คน  ต่อด้วยการเดินเยื้องย่างให้ดูสง่างาม  ซ้อมตอบคำถามและปิดท้ายด้วยการแสดงความสามารถพิเศษ
“พี่ชอบเพื่อนหนูรึเปล่า”  เป็ดถามรุ่นพี่ร่างเล็กด้วยเสียงติดวีนนิด ๆ
“แฮะ ๆ.....ไม่รู้ดิ”  บู้ตอบเสียงอ่อย ๆ  ตามองรุ่นน้องขายาวเดินก้าวเท้าฉับ ๆ อย่างคล่องแคล่ว
“ถ้าไม่คิดจะคบกับมันก็อย่ามาให้ความหวังเพื่อนหนูละกัน  ไม่งั้นโดนอัดแน่  เข้าใจมั้ย”  สาวผิวเข้มทำหน้าเหี้ยม  แต่ร่างเล็กกลับถลึงตามองสู้และตอบกลับด้วยน้ำเสียงกวน ๆ
“ก็ลองมาอัดเด่.....พี่ก็สู้คนนะเว้ยเฮ้ย”  สองแขนยกขึ้นตั้งการ์ดเป็นการยืนยัน
“ฮ่ะ............หนอย  ไอ้เตี้ยนี่วอนซะแล้ว”
“เชอะ....ตัวก็โตกว่าเค้าแล้วยังจะคิดมารังแกกันอีก  น้องเป็ดแม่งใจร้ายว่ะ”
“อะไรของนายเนี่ย.......ไอ้พี่บู้”
“แบร่......”
 พอคนตัวเล็กแลบลิ้นปลิ้นตาใส่  ไอ้อารมณ์ขึ้น ๆ กลับกลายเป็นความรู้สึกแปลก ๆ.....ไอ้หมอนี่โตแต่อายุนี่หว่า  แต่ทั้งตัวและสมองกลับเหมือนเด็ก ๆ.......ดู ๆไปแล้วก็น่าเอ็นดูดีเหมือนกัน

เป็ดหน้าแดงซ่านที่จู่ ๆ ก็ไปนึกเอ็นดูรุ่นพี่ร่างเตี้ยคนนี้

ชักไม่แปลกใจแล้วสิว่าทำไมเพื่อนสาวถึงได้หลงมันนัก
“พลอยจะเล่นกีต้าร์แล้ว  ดู ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ”  มือเล็กของบู้ตีปั่บ ๆ ไปที่แขนของสาวผิวเข้มเรียกสติแม่เป็ดให้ตื่นจากภวังค์


ทั้งคู่มองขึ้นไปบนเวที  เห็นสาวร่างสูงโบกมือหยอย ๆ มาให้

มือเรียวยาวจับกีต้าร์โปร่งให้กระชับมือ  พร้อมด้วยท่าโพสท์ที่สุดเท่ห์เรียกสายตาจากคนแข่งขัน  และคนอื่น ๆ ในห้องประชุมที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการซ้อม  เพียงโน้ตตัวแรกที่ขึ้นทำเอาใครหลายคนเผลอปรบมือให้
“เฮ๊ยย....ลืมโน้ตตัวแรกซะงั้น........แปปนะคะ  เอาใหม่ ๆ”   ท่าทางเท่ห์ ๆ เปลี่ยนเป็นเก้กังเรียกเสียงฮาจากรุ่นพี่และเพื่อน ๆ แต่ไม่นานทุกคนก็กลับมามองด้วยความทึ่งอีกครั้ง

“เก่งเนอะ”
“อืม.....เสียงก็ดี”
“สวยอีกตังหาก”
“เกิดมาชาตินี้ได้หลายอย่างนะเนี่ย  เดินแบบ  ร้องเพลง  เล่นกีต้าร์......สุดยอดไปเลยเพื่อนชั้น”
“แถมยังไม่ดำด้วย  น้องเป็ดแม่ง......ดำ”
“เดี๋ยวแม่ตบฟ่ำเลยไอ้พี่บู้นี่”


แค่คนเดินดิน............คนธรรมดา.............ไม่มีราคาคุณค่าใด  ไม่ใช่ผู้วิเศษอย่างใคร ๆ ก็มีแต่ตัวและหัวใจดวงนี้…..

ที่พอจะให้เธอ
สาวร่างสูงสบตากับร่างเล็กที่มองขึ้นมาอย่างจงใจ  บู้ผู้ซึ่งไม่เคยมีสาวใดมาติดพัน  ได้แต่เกาหัวด้วยความเก้อเขิน

หลังจากเลิกซ้อม....
“วันจริงเอาให้ได้แบบนี้นะยะ”  
“ชั้นจะเอาให้เริ่ดกว่านี้อีก  เล็ก ๆ ไม่ ใหญ่ ๆ หนูช๊อบชอบ  เนอะพี่บู้เนอะ........พี่บู้เบื่อยังเนี่ย  เห็นเงียบไม่พูดไม่จาเลย......”
พลอยทำหน้างอน ๆ  รุ่นพี่ร่างเล็กจึงส่งยิ้มหลอน ๆ มาให้
“เออ ๆ งั้นพวกแกสองคนก็ไปหาไรกินละกันไป๊  ชั้นไม่อยู่ขัดคอแล้ว  เดี๋ยวเจอกันบนห้อง  ไปล่ะ”  เป็ดขอตัวแยกออกไป  ทิ้งให้ร่างสูงอยู่กับรุ่นพี่สองต่อสอง

“หิว”
“หิวเหมือนกัน  คอแห้งด้วย”
“อ่ะ  น้ำ.............ไม่เย็นแล้วแหละ  หรือว่าพลอยจะเอาน้ำเย็นพี่จะได้ไปซื้อให้”
“ต๊องป่ะเนี่ย.......ก็นัดกันไว้ไม่ใช่เหรอว่าซ้อมเสร็จจะไปหาอะไรกินกันน่ะ”
พลอยยิ้มให้รุ่นพี่  รอยยิ้มที่อ่อนโยนกว่าที่เคยได้รับจากน้องชาย  ทำให้หัวใจน้อย ๆ เตลิดไปไกล
..................................................

[mutyamania]

ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป [ในชั่วข้ามคืน]




“งอลเค้าเหรอบู้”

“ไม่-ได้-งอล”

อะไรฟะ..........กลับมาเหนื่อย ๆ แท้ ๆไอ้น้องบ้านี่ก็คอยเซ้าซี้อยู่ได้

คนเป็นพี่ถอนหายใจพรืด....เมื่อน้องชายตัวโตเดินดักซ้ายดักขวา  ไม่ยอมให้ไปไหน....

เหนื่อยชิบ  ไอ้การนั่งเฝ้าหญิงเนี่ย  ปกติคนอย่างนายบู้ไม่มีความอดทนกับการมานั่งเฝ้าใครเป็นชั่วโมง ๆ หรอกนะเฟ้ย

ร่างเล็กนึกถึงเหตุการณ์ณ์เมื่อเย็นอย่างภาคภูมิใจ   หึหึ.....ไอ้บู้เอ๊ย  เราอ่ะนะ  โตเป็นหนุ่มแบบจริง ๆ จัง ๆ กับชาวบ้านเค้าซะทีแล้วสิเนี่ย.....

เฝ้าหญิง.....จีบหญิง  แล้วก็กำลังจะมีแฟนคนแรกในชีวิต  อะไร ๆ มันก็น่าตื่นเต้นไปซะหมด


“นี่................น้องถามอ่ะรู้มั้ย......ว่านี่มันกี่โมงเข้าไปแล้ว  กลับมาซะดึก  มาถึงก็ทำหน้าเซ็ง  เอามือลูบพุงเล่นอยู่นั่น”  บิ๊กจับไหล่ทั้งสองข้างของพี่ชายกดลงกับโซฟาตามเดิม  เมื่อเห็นว่าอีกคนตั้งท่าจะลุกหนีอีก

“เซ็งบิ๊กนั่นแหละ”
“เอ้า............แล้วมาเซ็งเค้าทำไมล่ะนั่น”
“เชอะ.......ไม่อยากคุยด้วย”
“ไหนว่าไม่งอลไงล่ะ  นี่.....ตั้งแต่เปิดเทอมมานี่นะ  พี่ก็ทำตัวแปลก ๆ เข้าใจยากซะจริง”
“ก็ไม่ได้อยากให้เข้าใจซักหน่อย............บิ๊กน่ะเอาสมองไปสนใจเรื่องของน้องเปาเถอะไป๊!!!!”  บู้หันมาตวาดลั่นจนน้องชายหน้าเหวอ  แต่เพียงครู่เดียวร่างสูงก็กลับกลายเป็นกระตุกยิ้มที่มุมปาก


“พี่หึง................เหรอ.......”
“อะ......อะไรนะ”
“ก็พี่ไง..............หึงน้องเปาล่ะสิใช่มั้ย”
“ม่ะ.........ไม่ใช่ซักหน่อย”

พี่ชายพยายามจะเดินหนี  แต่อีกฝ่ายก็ตรงเข้าไปดักหน้าดักหลัง  ราวกับต้อนตัวอะไรซักอย่าง มือใหญ่รวบตัวคนเป็นพี่ได้ในที่สุด  ร่างสูงพยายามจับหัวกลม ๆให้หันมาสบตาตรง ๆ
“จะให้คิดเป็นอย่างอื่นได้ไงล่ะ..........ในเมื่อพี่ชอบมีอาการแปลก ๆเวลาที่เค้าอยู่ใกล้ชิดกับน้องเปาทุกทีนี่”
“หึงช่ายม๊า..........บู้หึงพวกเค้าช่ายม๊า..........ช่ายป่าวววว”    ใบหน้าคมยื่นเข้าไปซะใกล้  ยิ่งเห็นพี่ชายทำหน้าตาตื่นก็ยิ่งอยากแกล้ง  ริมฝีปากของทั้งคู่อยู่ติดกันแค่ไม่กี่เซ็นต์  บู้มองหน้าน้องชายพร้อม ๆ กับหอบหายใจด้วยความตื่นเต้น

หึงงั้นเหรอ........เรานี่อ่ะนะหึงไอ้เด็กนั่น.................เราก็แค่หวงน้องก็แค่นั้น  คำว่าหึงน่ะมันใช้กับคนที่เป็นแฟนกันหรอกไอ้ดำใหญ่เอ๊ย.........ร่างเล็กเถียงกับตัวเองในใจ  ก่อนจะฟุ้งเตลิดไปไกล

........หนุ่มเจ้าเสน่ห์อย่างเรามาหึงหวงน้องชายตัวเองเป็นเด็ก ๆ แบบนี้มันดูไม่เท่ห์เอาซะเลยจริง ๆ……..ถ้าสาว ๆ ที่แอบชอบเรามารู้เข้าล่ะก็นะ  ครึครึ...


“พอแล้ว...ขี้เกียจเล่นกับพี่แล้ว  ทำหน้าตาประหลาดอยู่ได้  ไปอาบน้ำกันเถอะไป”  ร่างสูงปล่อยพี่ชายให้เป็นอิสระ  มือหนาขยี้หัวหมั่นเขี้ยวพร้อมกับขยิบตาให้

โธ่เอ๊ย......ไอ้น้องบ้า  ที่แท้ก็แหย่กันเล่นหรอกเหรอเนี่ย……แต่พี่หวงบิ๊กจริง ๆ นะเว้ยเฮ้ย
ท่านชายเดินห่อไหล่ลู่อย่างจ๋อย ๆ ตามน้องยักษ์เข้าห้องน้ำไปอย่างโดยดี

.................................................
“แล้วกับน้องพลอยเป็นไงมั่ง  ไปเที่ยวไหนกันมา  กลับมาซะมืดค่ำ   พี่คงจะเหนื่อยล่ะสิถึงได้หงุดหงิด  แล้วก็พาลมาลงกับน้องนุ่ง”  บิ๊กถามพี่ชายที่กำลังนั่งหันหลังให้บนเก้าอี้ตัวเล็ก  มือใหญ่ที่กำฟองน้ำชุ่มฟองสบู่ขัดเบา ๆ ให้บนแผ่นหลังขาว

“เดี๋ยวสระผมไปด้วยเลยละกัน แล้วเดี๋ยวจะเล็มหน้าม้าให้  เฮ้อ...............จำได้ว่าเพิ่งตัดไปก่อนเปิดเทอมนี่เอง  เผลอแป๊ปเดียว  จะทิ่มตาอีกละ”

“บิ๊ก.......................พี่ว่าน้องพลอยเค้าก็น่ารักดี”  พี่ชายที่นั่งเงียบมาตลอดพูดขึ้น[หมอนี่มันเปลี่ยนฟีลเร็วชะมัด]  ร่างสูงนิ่งฟังประโยคต่อไปด้วยหัวใจที่เต้นแรง

ก็ดีแล้วนี่  พี่เราโตแล้ว  เราควรจะปล่อยให้พี่ได้ออกไปมีชีวิตเป็นของตัวเองซักที 

“บิ๊ก  พี่จะลองคบกับน้องเค้าดู”  ไม่ใช่ประโยคคำถามที่ขอความเห็น  แต่กลับเป็นประโยคบอกเล่าที่ฟังดูหนักแน่น  ราวกับว่าผู้พูดได้ตัดสินใจดีแล้ว

“ไม่เร็วไปหน่อยเหรอบู้..................แล้วน้องเค้าขอคบกับพี่แล้วรึไง”
“ฮ่า.....ยังหรอก  แต่พี่นี่แหละจะขอน้องเค้าเอง”
“อย่ามาโม้น่า  อย่างพี่เนี่ยนะ  จะขอหญิงคบ............ผิดวิสัยของไอ้บู้จริง ๆ พับผ่า” มือใหญ่ผลักหัวพี่ชายจนแทบหน้าคะมำ
“มันก็เหมือนกับที่จู่ ๆ บิ๊กก็ไปชอบผู้ชายด้วยกันนั่นแหละ”  พี่ชายยอกย้อน

บทสนทนาหยุดอยู่เพียงแค่นั้น   การอาบน้ำเป็นไปอย่างเงียบเชียบ................จนกระทั่งร่างขาว ๆ ถูกชะล้างฟองสบู่และแชมพูออกจนหมดจด

“งั้น................ต่อไปพี่ก็อาบน้ำเองละกัน”  ร่างสูงพูดขึ้น  “ถ้าพี่คิดจะดูแลใครซักคน.........พี่ก็ควรจะดูแลตัวเองก่อน  ต่อจากนี้ไปเราจะไม่อาบน้ำด้วยกันอีก  วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่เค้าจะอาบน้ำสระผมให้พี่นะ เข้าใจมั้ย”

“บิ๊ก...........”  นายบู้หันมาทำสายตาซึ้ง  ผิดกับอีกคนที่หน้าตาดูเรียบเฉย

“ตกลงตามนี้แหละ....พี่ควรน่ะจะโตได้แล้ว”
บิ๊กทิ้งพี่ชายให้นั่งอยู่อย่างนั้น  แต่ทว่าร่างสูงกลับไม่ได้รู้สึกเหมือนกับตัวเองได้ปลดเปลื้องพันธะอย่างที่คิด 

มันกลับเหมือนมีเหล็กนับพันตันถ่วงหัวใจเอาไว้

แม่ครับ............ผมทำถูกแล้วใช่มั้ย  ผมน่ะรักพี่.....แล้วก็อยากเห็นพี่เติบโตเป็นผู้ใหญ่  รู้จักความรัก  ได้เรียนรู้ที่จะรักใครซักคนเสียที....

“ขอโทษนะครับพี่”  บิ๊กพึมพำขึ้นมาเบา ๆ แต่ว่าพี่ชายตัวดีก็ยังคงไม่ออกมาจากห้องน้ำซักที....
.......................................................................

[roseen]

เล่นมันซะบ้างพี่บู้เอาให้มันหึงควันออกหูซะมั่ง

[samsoon@doll]

อ่านแล้วยังเดาไมาถุกเลยว่าใครจะคู่ใคร ไม่ใช่ไปๆมาๆ บู้คู่เปานะคะ 55555555555

[indy❣zaka]

ชั้นล่ะเซ็งกับอิตาบิ๊ก ตกลงมันรักพี่หรือรำคาญพี่กันแน่เนี่ย
ทำอะไรให้มันแน่นอนหน่อยสิแก!!!!

[บีบีจัง]

ไม่รู้คนอื่นคิดเหมือนเราอ๊ะเปล่า
แต่เราเชียร์คู่ พี่ปิงกับบู้ และน้องเปากับบิ๊กอะค่ะ ... XD

[fuku]

กดไลค์ ZakuPz

ตรงใจมากค่ะ

แล้วแบบนี้น้องบิ๊กจะรู้ตัวมั้ยเนี่ยว่าตัวเองเป็นอะไรกันแน่
แต่ก่อนอื่นเชียร์พี่ปิงต่อไป

[TanyaPuech]

ยิ่งอ่นยิ่งงง
มั้ยมีอรัยชัดจนซักอย่ง

[Pra2]

ไม่รู้คนอื่นคิดเหมือนเราอ๊ะเปล่า
แต่เราเชียร์คู่ พี่ปิงกับบู้ และน้องเปากับบิ๊กอะค่ะ ... XD

เชียร์ด้วยค่ะ อยากให้แฝดรักกันแบบพี่น้อง ถ้าเกินเลยจะกลายเป็นรักต้องห้ามไป น่าสงสารมากมายถ้าเป็นแบบนั้น 

[nithiwz]

พี่น้องท้องชนหลังรึเปล่าครับ
น่าสงสารอ่ะ

อยากให้ปิงคู่บู้
บิ๊กคู่เปา เหอะๆๆๆ

[mutyamania]

ตอบเม้นท์ก่อนลงตอนต่อไปนะจ๊ะ.....
 

เล่นมันซะบ้างพี่บู้เอาให้มันหึงควันออกหูซะมั่ง

ระวังนะ  เล่นมากเดี๋ยวได้จริง ๆ...........5555+

ชั้นล่ะเซ็งกับอิตาบิ๊ก ตกลงมันรักพี่หรือรำคาญพี่กันแน่เนี่ย
ทำอะไรให้มันแน่นอนหน่อยสิแก!!!!

อุ๊ย......ชอบเม้นท์นี้อ่ะค่ะตัวเธอ  ซิกก็แร๊งงงงงง 
การอ่านแล้วโพสต์ คือ มารยาทที่ดี ที่บุคคลผู้มีสมองพึงกระทำ
แต่ก็จริงอ่ะเธอ....คนแต่งจะรู้สึกยังไง  ถ้าไม่มีใครคิดตจะเม้นท์ฟิคกันเลย......ก็แบบไม่ได้แต่งไว้อ่านเองนี่เว๊ย
ถึงยอดวิวจะสูง  แต่มันก็แทนกันไม่ได้อ่ะ
เราคนนึงอ่ะ .....ว๊อนท์คอมเม้นท์  มันคือกำลังใจ  ไม่ใช่ว่าจะเอาจำนวนเม้นท์มาเป็นตัวกะเกณฑ์ในการอัพฟิค
มันก็ม่ายช๊ายยยยยยยยยยยยยยย

555+  เก็บกดแร๊ะอีนี่

อ่านแล้วยังเดาไมาถุกเลยว่าใครจะคู่ใคร ไม่ใช่ไปๆมาๆ บู้คู่เปานะคะ 55555555555

เฮ้ยยยย  ไอเดียเก๋ดีอ่ะ  พี่บู้รุกเหรอ  แล้วเป่าเป๊าเป็นเมีย  วู้  จะไปรอดกันมั้ยล่ะตัวเธอ

ไม่รู้คนอื่นคิดเหมือนเราอ๊ะเปล่า
แต่เราเชียร์คู่ พี่ปิงกับบู้ และน้องเปากับบิ๊กอะค่ะ ... XD

แฮะ ๆ ........มันก็ต้องมีเลี้ยวซ้าย  เลี้ยวขวากันบ้างอะไรบ้าง  ตามสูตรเป๊ะ ๆ เดี๋ยวคนจะเบื่อ.......แต่ยังไงก็จะอ่านฟิคเราใช่มั้ย.....Please!!!!!! 5555+

กดไลค์ ZakuPz

ตรงใจมากค่ะ

แล้วแบบนี้น้องบิ๊กจะรู้ตัวมั้ยเนี่ยว่าตัวเองเป็นอะไรกันแน่
แต่ก่อนอื่นเชียร์พี่ปิงต่อไป

กดไลค์กันด้วย  55555+  นั่นดิ  เชียร์พี่ปิงกันเต๊อะ  ว่าแต่เชียร์ให้ได้กะใครอ่ะ

ยิ่งอ่นยิ่งงง
มั้ยมีอรัยชัดจนซักอย่ง

เก๊าก็งงเหมือนกานนนนน  แต่งไปด้วยตรวจและคีย์เอกสารไปด้วย แถมหู ฟังหูฟังไปด้วย  เดี๋ยวได้ลาจากงานมานั่ง ๆ นอน ๆ สมใจแน่มึ๊งงงงงงงง

ไม่รู้คนอื่นคิดเหมือนเราอ๊ะเปล่า
แต่เราเชียร์คู่ พี่ปิงกับบู้ และน้องเปากับบิ๊กอะค่ะ ... XD

เชียร์ด้วยค่ะ อยากให้แฝดรักกันแบบพี่น้อง ถ้าเกินเลยจะกลายเป็นรักต้องห้ามไป น่าสงสารมากมายถ้าเป็นแบบนั้น 

ป๊าดดดดด  พี่น้องก็รักกันได้คร๊าบบบบบบ   ก็อยู่ด้วยกันแต่ไม่ต้องจูรู๊ด ๆ กันไง  55555+

พี่น้องท้องชนหลังรึเปล่าครับ
น่าสงสารอ่ะ

อยากให้ปิงคู่บู้
บิ๊กคู่เปา เหอะๆๆๆ

ในอนาคตอาจมีตัวละครอีกนะตัวเธอ  อย่าเพิ่งจับคู่จิ



ช่วงนี้เค้าต้องปิดภาษีขายอ่ะ    อาจจะมาลงไม่บ่อยนะ........แค่ช่วงอาทิตย์หน้าเท่านั้นแหละ.........เดี๋ยวส่งงานไม่ทัน

ฝากฟิคเรื่องนี้ในอ้อมใจด้วยนะค๊า

[mutyamania]

เมื่อทุกสิ่งกำลังดำเนินไป......

[นายบิ๊กเล่า]  :
บางที...................ถ้าแม่ไม่จากพวกเราไป  และพ่อไม่พาผู้หญิงคนนั้นเข้ามา......ไอ้บู้กับผม  อาจจะไม่สนิทกันมากแบบที่เป็นอยู่ก็เป็นได้

หรือจะพูดให้ถูก......ไอ้พี่ชายต่างสปีชี่ส์นี่อาจจะไม่ติดผมแจเหมือนกับลูกสุนัขแบบนี้......

ผู้หญิงคนนั้นมีลูกกับพ่อ  ในขณะนั้นผมกับไอ้บู้อายุแค่สิบสอง  ส่วนเด็กนั่นอายุเจ็ดขวบ

เท่ากับว่าพ่อแอบนอกใจแม่ตั้งแต่พวกเราอายุเพียงห้าขวบ หรืออาจจะก่อนหน้านั้น.....เพราะว่าพ่อกับแม่เองก็ถูกผู้ใหญ่จับแต่งงาน ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รักกัน





ผมในตอนนั้นเกลียดสองคนแม่ลูกนั่นจับใจ........เกลียดจนไม่อยากจะอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน.....
ผู้หญิงคนนั้นแย่งพ่อไปจากผม
ส่วนไอ้เด็กนรกนั่น......กำลังจะแย่งพี่ชายคนเดียวของผม

ยอมไม่ได้.......จะยอมให้มันเป็นแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาด

“ไปสิ......ถ้าพี่อยากนับมันเป็นน้องอีกคน  เราสองคนก็ไม่ต้องมาพูดกันอีก”
ผมตวาดใส่พี่ที่ยืนสะอึกสะอื้น.......ไอ้บู้โผเข้ามากอดผมทั้งน้ำตา
“ไม่เอา  ไม่เอาแบบนั้นนะบิ๊ก......ไม่เอา”
“ถ้างั้นก็จำไว้  อย่าไปสนิทสนมกับสองคนนั่น  ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ต้องพูดกับพวกมัน  ไม่อย่างนั้นพี่เจ็บตัวแน่  โดนเค้าต่อยน่ะ  เข้าใจมั้ย”
“อื้อ........”  ผมจำความรู้สึกของผู้ชนะในตอนนั้นได้ดี  สองมือเล็ก ๆ กอดเอวผมแน่นไม่ยอมปล่อย  หน้าท้องผมชื้นไปด้วยน้ำตาของพี่  

เหมือนอย่างที่มันกอดผมในเช้าวันนี้

“อะไรของมึงวะเนี่ย”  ผมเอานิ้วเขี่ยผมที่ปรกหน้าผากของมันซึ่งเจ้าตัวนั้นกำลังหลับไม่รู้เรื่อง  นอนกัดฟันกรอด ๆ
 
พี่นะพี่  อายุก็ตั้งสิบเก้า  ปีหน้าก็บรรลุนิติภาวะแล้ว  ยังต้องให้น้องอาบน้ำสระผมให้อยู่เลย

อนาคตจะเป็นยังไงเนี่ย  ไม่ต้องอาบน้ำให้มันไปจนกว่ามันจะแต่งงานเลยรึไง

ไม่ไม่ไม่.....ผมบอกมันแล้วไง  ว่าต่อจากนี้ไปมันต้องอาบน้ำเอง
ผมค่อย ๆ แกะมือเล็ก ๆ นั่นออกจากตัว  ไอ้บู้สวมแค่เสื้อกล้ามหลวม ๆ  กับกางเกงบ๊อกเซอร์สีเทา  ที่ไม่ได้ช่วยปกปิดอะไรมากมายนัก

ร่างเปลือย ๆ  ก็เห็นมาจนชินแล้ว  แต่ไหงวันนี้ดูมันหวิว ๆ เซ็กซ์ ๆ พิกล

ฮ๊ะ!!!  นี่กูคิดอะไรเซ็กซ์ ๆแบบนั้นกับพี่ตัวเองเนี่ยนะ

หรือเป็นเพราะไม่ได้ทำเรื่องอย่างว่ามานาน........ไอ้ตัวเล็กพลิกตัวนอนหงาย  ยกขาขึ้นตั้งจนบ๊อกเซอร์หลวม ๆ เลื่อนลงมาจนเห็นกางเกงในสีขาว

ขางี้เล็กนิ๊ดดดดนึง  แถมยังขาวชิบ.......เพิ่งสังเกตนะเนี่ยว่าไอ้บู้ผิวเนียนโครต  หน้าก็แทบจะไม่มีสิวเลย........ริมฝีปากสีซีดเหมือนหินอ่อน  น่าก้มลงไปกัดให้ช้ำ

เพิ่งรู้ว่าปากมึงนี่น่าจูบชะมัด

เฮ๊ย......นี่กูคิดลามกอีกแล้วเรอะ......

ไอ้เวรนี่ก็นอนอ้าซ่าจริง...ซักพักมันก็ทำท่าคว้าอากาศ....ปากเล็ก ๆ ละเมอขึ้นพอให้ได้ยิน
“บุ๊กบิ๊ก......กอดพี่หน่อย”
เสียงแหบ ๆ ที่งัวเงียของมึง......ช่างเซ็กซี่ชิบ.......
กูทนไม่ไหวแล้ว

...........................................................
“บุ๊กบิ๊กจะทำไรอ่ะ”  ไอ้เชี่ยบู้ลืมตาโพรง  ขณะที่หน้าของผมกันมันอยู่ห่างกันเพียงไม่กี่เซ็นต์
“เปล่า.......................แค่จะปลุกเฉย ๆ”
“วันนี้ไม่มีเรียนไม่ใช่เหรอ”
“เออน่า...........ตื่น ๆ มาเหอะ......ไปล้างหน้าแปรงฟันซะ  เดี๋ยวจะหาอะไรให้กิน”
ไอ้บู้ทำหน้างง ๆ เมื่อวานคงจะเหนื่อยมาทั้งวัน  พอเข้านอนปุ๊บ  หัวถึงหมอนก็หลับเป็นตาย  ไม่ต้องคอยเกาหัวเกาหางให้เหมือนทุกที

“อะไรวะ  ปกติวันหยุดพอตื่นเช้าก็ว่า  พอจะนอนตื่นสายให้สบายซักหน่อยก็มาปลุกซะงั้น”  ไอ้หมาบู้บ่นหงุงหงิง  เดินหายเข้าไปในห้องน้ำ  

แหม..........ทำเป็นบ่นนะมึงอ่ะ  ทุกทีเวลาไม่มีเรียนกูเห็นแหกขี้ตาตื่นขึ้นมา  แล้วก็มาตีแขนเพี๊ยะ ๆ บอกหิว ๆ ๆ  แต่พอวันไหนมีเรียน  กูต้องแซะมึงออกจากที่นอน  รีดเสื้อรีดแสงให้เนี่ย

เคยสำนึกมั่งมั้ย.....!!!!!


“บิ๊ก........วันนี้พี่ต้องอาบเองเองใช่ม๊ะ”  มันชะโงกหน้าออกมาถาม
“ก็เออน่ะสิ  จะให้น้องอาบให้ไปจนตายรึไงครับ  แล้ววันไหนเกิดต้องอยู่คนเดียว  มึงไม่ดองไปสามวันแปดวันเลยเหรอครับ”
“บิ๊ก..................”
“อะไรอีกวะ”
“เข้ามานั่งดูเค้าอาบไม่ได้เหรอ  มันยังไม่ชินน่ะ”
“บ๊ะ.....บอกให้ไปล้างหน้าแปรงฟันก่อน แล้วมากินข้าวเช้า  เรื่องอาบน้ำไว้เดี๋ยวค่อยทำทีหลัง  รู้เรื่องมั้ยเนี่ย”
“แล้วเช้านี้มีอะไรกินอ่ะ”

ดู..........ดูมัน  แล้วกูจะได้ทำให้มึงกินมั้ย  รั้งกูจัง
“เออน่ะ  ถามมากเว้ย  ไปจัดการธุระตัวเองเถ๊อะไป  แล้วจะได้มาช่วยเค้าปอกกุ้ง”
“ครับพร๊ม”

ซักพักนึงมันก็ลากสังขารอกมาจากห้องน้ำ  ก่อนจะโดนผมไล่ไปล้างหน้าใหม่อีกครั้ง......หน้างี้ฟองโฟมจับเป็นคราบเลย.....ให้ตายเหอะ

“อี๊ ๆ ๆ ๆ ๆ  กลิ่นกุ้งต้องติดมือพี่แหงเลยอ่ะ  ไม่ปอกได้มั้ย  กินทั้งเปลือกแหละ  แคลเซียมไง”
“ไปไปไป.....ไป๊  ไปนั่งหายใจเงียบ ๆ รอที่โต๊ะเลยไป”
“ล้อเล่นน่า....จริงจังมากไปมั้ยคิงคอง”
.
......
...............
............................
............................................
...........................................................

“ว๊า......ผัดผักอีกละ.......ทำอย่างอื่นไม่เป็นเหรอบุ๊กบิ๊ก   ของหรู ๆ น่ะ”  ไอ้บู้ทำหน้าเหม็นเบื่อ  ก่อนจะจิ้มกุ้งตัวโตที่สุดไปใส่จานตัวเอง  พร้อมกับยอดหน่อไม้ฝรั่ง

ไอ้เชี่ยนี่.........!!!!!  ไม่ช่วยทำแล้วยังจะเลือกกินแต่ของดีดีอีกนะ

“นี่บุ๊กบิ๊ก......ชีวิตคนเราน่ะมันสั้นนา..............แทนที่จะใช้เงินแบบกระเบียดกระเสียร  พี่ว่าเราไปหาของแพง ๆ กินกันดีกว่า  เอาม๊ะ ๆ”  ไอ้พี่นรกทำหน้าเจ้าเล่ห์  ด้วยการขยิบตาแล้วเก๊กหน้าแบบที่มันคิดว่าเท่ห์ที่สุดแล้วในชีวิตนี้  
“ฮึ.......ใครเค้าจะไปกับตัว   รู้เหรออะไรแพง  อะไรหรู.......เดี๋ยวเตะกลิ้ง  วันก่อนยังใช้น้องไปซื้อเผือกทอดกะถั่วต้มหน้าปากซอยอยู่เล้ย  ไอ้ตูด”
แล้วมันก็หุบปากสนิท  ตั้งหน้าตั้งตากินไปเงียบ ๆ ได้ซักพักนึง.....พักนึงเท่านั้นแหละ

“อยากให้ถึงวันจันทร์ไว ๆ จัง   จะได้เจอน้องพลอย.....คิดถึง”  

เล่นเอากูสะอึกเลยนะมึง

“ก็โทรหาเค้าสิถ้างั้นอ่ะ  เบอร์ก็มีกันแล้วไม่ใช่เหรอ”
“เออ  ใช่ ๆ ๆ.........”
“นี่......กินเสร็จแล้วก็ช่วยกันเก็บล้างด้วยนะเข้าใจป่ะ”
“บิ๊กรู้ป่ะ  น้องพลอยน่ะ  หน้าอกคัพดีเชียวนา  ใหญ่บึ้ม”

นี่มึงจะกวนโมโหอะไรกูอีก…..ทั้งหน้าตาและน้ำเสียงช่างกวนตี๊นนนนน  กวนตีน

“น้องเค้าบอกขนาดชุดชั้นในกับพี่ด้วยรึไง”
“เปล่า......”
“เอ้า.....แล้วไปรู้เค้าได้ง๊ายยย”
“ก็กะเอา.............แหมบุ๊กบิ๊กนี่ไม่ค่อยสันทัดในสรีระของผู้หญิงเอาซะเลย  อ่อนว่ะ”
“โธ่  ที่ใหญ่ ๆ น่ะ  น้องเค้าอาจจะเอาฟองน้ำยัดก็ได้  คนที่ไม่เคยเห็นร่างเปลือยของผู้หญิงแบบพี่น่ะสิที่อ่อนกว่าเค้าหลายขุม  ไอ้เด็กเวอร์จิ้นเอ๊ย”
“เชอะ ๆ ๆ ๆ ๆ”  แล้วมันก็สะบัดตูดลุกออกไปเลย

ดีเนาะ....แดกเสร็จ  ได้กวนตีนกูแต่เช้า  แล้วก็ชิ่งหนี  เพราะงี้ไงถึงได้ดีใจ  ที่มันจะได้ไปให้พ้น ๆ ชีวิตของผมซะ!!!!  

โมโห ๆ ๆ ๆ ๆ.................อยากฆ่ามันซะเดี๋ยวนี้เลย  ทันอกทันใจดีนัก

ก๊อก ๆ ๆ ๆ เสียงเคาะประตูห้องทำให้ผมลุกออกจากโตะกินข้าวเอนกประสงค์อย่างเนือย ๆ
ใครกันล่ะฟะ......
หงุดหงิด ๆ ๆ

“อ่ะ..........อ้าวน้องเปา......”
ในที่สุดวันนี้ผมก็เจอเรื่องดีดี
“พ.................พี่บิ๊ก  ผมมีเรื่องรบกวนนิ๊ดดดดนึง  ได้มั้ย”  น้องเปาทำหน้าแหย ๆ  มือเล็ก ๆ ลูบเบา ๆ ที่ท้องแบนแฟ่บ  ดวงตาคู่โต.....เอ่อ  อธิบายไม่ถูก  น้องเค้าตาชั้นเดียว  แต่มันไม่ค่อยตี่เท่านั้นเอง......จ้องมองมายังผม  แถมยังส่องประกายวิ๊ง ๆ

น่าร๊ากกกกกกกกกกกกก
“ว่าไงอ่ะ.............เรา”
“หิว”
“ฮื๋ออออ.......หิวก็ไปหาอะไรกินสิครับ  จะมาบอกพี่ทำไมเนี่ย”
“ก็...............ไม่มีเงินอ่ะครับ......พี่บิ๊กมีนมซักกล่องให้เค้ากินอ๊ะป่ะ.............หรือข้าวซักมื้อก็ได้  นะ  พลีสสสสส”
“มีแต่ผัดหน่อไม้ฝรั่ง  เหลืออยู่ครึ่งนึงอ่ะ  ถ้าไม่รังเกียจ....ก็มาช่วยพี่กินหน่อยละกัน”
“เจงดิ........รู้เปล่าว่าหน่อไม้ฝรั่งน่ะของโปรดผมเลยนะ”
“งั้นก็เข้ามา”
“ครั๊บ!!!.....พ๊มมม”

ผมเชิญน้องเค้ามานั่งร่วมโต๊ะกินข้าว......ด้วยความอายนิด ๆ  สภาพโต๊ะเละมาก  มีจานไอ้ผีวางแหมะ  จานข้าวที่กินไปครึ่งนึงของผม  กับผัดหน่อไม้ที่เหลือแต่โคนกับกุ้งแค่สี่ตัว  แล้วถึงแม้ว่าเราจะใช้ช้อนกลางเพื่อสุขอนามัย  แต่ไอ้เชี่ยบู้แมร่งเล่นควานซะเละ

ขายขี้หน้าแขกเหรื่อชะมัด....เลยกู

“โห.................กินกันน่าอร่อยเนอะ”  น้องเค้าทำหน้าเหวอ ๆ พอได้เห็นสภาพโต๊ะที่เปรียบประหนึ่งสนามรบ
“มีไข่ในตู้เย็นแน่ะ  เดี๋ยวพี่ไปเจียวไข่เพิ่มละกัน”
“เฮ้ย  ไม่เป็นไร  เกรงใจครับพี่  ผมกินกับพี่ก็ได้  ผมกินนิดเดียวก็พอ”
กินง่ายอยู่ง่ายแบบนี้  น่าเอามาเลี้ยงจริงจริงเล้ย
“เฮ๊ยยย  ไม่ต้องเกรงใจ  แค่นี้พี่ก็กินไม่อิ่มหรอก  พี่กินเยอะ  เดี๋ยวทำไข่เจียวซักสามฟองละกัน  รอแปป...........เออ  หม้อข้าวอยู่นู่นนะ  ตักตามสบายเลย”
“งั้นผมไม่เกรงใจนะครับพี่”



ครึ่งชั่วโมงผ่านไป  ทุกอย่างก็เกลี้ยง!!!!
“ผมน่ะทำกระเป๋าเงินหาย.......เนี่ยเพิ่งโทรไปอายัดบัตรเอทีเอ็ม  ไปแจ้งความบัตรนักศึกษาหาย  แล้วเดี๋ยวก็ต้องทำบัตรประชนชนใหม่อีก  ยุ่งชิบ”  
น้องเปาทำหน้าเครียด(ซึ่งยังไงก็น่ารักอยู่ดี)  ผมเอื้อมมือไปตบไหล่ปลอบเบา ๆ  แอบแต๊ะอั๊งอย่างเนียน ๆ.....อยู่ห้องน่ะ  หัดใส่เสื้อกล้ามโชว์ไหล่มั่งสิครับ  ใส่ทำไมแต่เสื้อยืด...........

หื่น ๆ ๆ ๆ

ส่วนไอ้ห่าบู้น่ะเหรอ  นอนตายไม่รู้เรื่องอยู่บนโซฟาไปแล้ว

น่าอเนจอนาจ  สุด ๆ........แน่ะ  มีกรนด้วยนะ

“แล้วพี่น้องล่ะ  เค้าว่าไง.........”  ผมถามถึงไอ้เวรนั่นแหละ  แมร่งคิดจะเลี้ยงต้อยทั้งทียังปล่อยให้น้องเค้ามาอดอยากเนี่ย
“ยังไม่ได้บอกเลยอ่ะพี่  ผมไม่กล้า......รบกวนเค้าเปล่า ๆ”
“เฮ๊ย  แฟนกันไม่ใช่เหรอเรา  ยังไงก็น่าจะให้ยืมกันซักพันสองพันก็ยังดีเอ้า  ต่อชีวิตไปได้ซักครึ่งเดือน”
“จะบ้าเหรอพี่  แฟนเฟินอะไรเล่า................พี่ปิงน่ะพี่ชายผม  เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน”




เฮ้ยยยยยย  เป็นลูกพี่ลูกน้องกันงั้นเหรอ  บ๊ะแล้ว  นี่กูเข้าใจผิดมตลอดเลยใชมั้ยเนี่ย  ไอ้ลิงยักษ์โง่เง่าเอ๊ย
“งั้นเหยอ”........ผมตัวลีบไปกับพนักเก้าอี้  ร่างเล็กทำหน้าดุ ๆ (แต่ก็ยังน่ารักนะ) ก่อนจะยิ้มขำให้กับความเสร่อของผม
“มีแต่คนชอบหาว่าผมเป็นเด็กพี่เค้าประจำอ่ะ.......ไอ้ผมน่ะไม่มีพ่อ  ส่วนแม่ผมก็เสีย  ก็ได้แม่พี่ปิงเนี่ยแหละรับไปเลี้ยงเป็นลูก  พี่ปิงก็เหมือนพี่ชายแท้ ๆของผมแหละ  เพราะงี้ไงผมถึงไม่กล้ารบกวน  ไม่อยากให้เค้าเป็นห่วง  เพราะที่ผ่านมาครอบครัวนี้ก็ดีกับผมมามากแล้ว  ผมเซ่อซ่าเอง  ฉะ-นั้น เก๊าก็ต้องอดทนให้ถึงสิ้นเดือนให้ได้  จู้.....โว้ย”  น้องเปาเล่าให้ผมฟังอย่างกับว่ามันเป็นธรรมดายิ่ง  พูดจบก็ทำท่าฮึดสู้ก่อนจะหัวเราะร่า  ดูไม่ทุกข์ไม่ร้อนเอาซะเลย

ท่าเป็นไอ้เชี่ยบู้อ่ะนะ  ป่านนี้คงทำสำออย  ลงไปนอนกลิ้งบีบน้ำตาบนพื้นห้องเป็นแน่

“เสียงดัง.......คนจะนอน!!!!”  ไอ้คุณชายผุดลุกขึ้นจากโซฟา  ทำหน้าตางัวเงีย  ก่อนจะย่นจมูกใส่เราสองคน  แล้วทิ้งตัวลงไปนอนต่อ  ผมหันไปชู่วว์ปากกับน้องเปา  แล้วเราก็หัวเราะกัน.....เบา ๆ

“เสียใจด้วยนะ.....เรื่องพ่อกับแม่  แล้วก็ที่เข้าใจผิดด้วย”
“ไม่เป็นไรพี่ชินแล้ว.....รบกวนพี่มากแล้วงั้นผมกลับห้องก่อนนะ  เอาไว้สิ้นเดือนจะพาไปเลี้ยงข้าวตอบแทน”
“เดี๋ยวสิ  แล้วจะอยู่ยังไงอีกตั้งสองอาทิตย์”
“ผมพอมีพี่  แบ่งกั๊กเอาไว้นิดนึง......จริง ๆ ก็เศษเหรียญในกระปุกนั่นแหละ  กับแสตมป์เซเว่นที่เก็บไว้  คงพอรอดไปได้ล่ะมั้ง”
“ยืมพี่ก็ได้นา........ไว้สิ้นเดือนค่อยคืน”
“ไม่เป็นไรพี่  พอมี ๆ  เอาไว้มีอาหารเหลือก็เรียกผมไปกินด้วยละกัน  เนี๊ยะ  เคาะชามเรียกเดี๋ยวก็มา”  แหมไอ้เด็กนี่  มุขเยอะจริง ๆ
“เอางั้นก็ได้....แต่ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกได้นะเว้ย.....พี่อยู่แค่นี้  อย่าปล่อยให้ตัวเองอดล่ะ  เคป่ะ?”
“ครั๊บพ้ม”  ไอ้ตัวเล็กยกมือขึ้นตะเบ๊ะแบบทหารดูขึงขัง  ก่อนจะเดินซ้ายขวาซ้ายกลับห้องไป


เฮ้อ.............................แบบนี้ก็ไม่ต้องแย่งแฟนใครแล้วสิ   หึหึหึ  ง่ายเข้าไปอีกขั้นนึง...........ผมเหลือบมองไปที่ไอ้กร๊วกที่นอนบนโซฟา   ตัวปัญหามันก็ไปติดหญิงแล้ว  ทางสะดวก  ไร้กังวล
สู้โว้ยยยยยยยยยยยยยยย

To be con......
..........................................................................

[naja]

เมื่อไหร่จะรักกันฟะเนี่ยย

[samsoon@doll]

ยังเหลืออีกตัวละครใครกัน น้องตาแม่ของบู้กับบิ๊กหรา

[indy❣zaka]

ความรำคาญอิตาบิ๊ก level up!!!! 
ตกลงมันจะเอาไงกันแน่ย๊ะ!!!!! วอกแวกไม่เลิกตลอดอ่ะแก 
งั้นชั้นขอแช่งให้แก อดแดก ทั้งบู้ทั้งเปา วอกแวกแบบนี้ มคปด.เถอะย่ะ! 

[Pra2]

555 รีบนเป็นเอามาก

และก็ขำที่บิ๊กเรียกบู้แต่ละชื่อนี้สุดจะบรรยาย  ยิ่งไอผีนี้ช๊อบชอบ นึกถึงจูออนเลย