เมื่อผมรับบทเป็น"นางร้าย" ****
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เมื่อผมรับบทเป็น"นางร้าย" ****  (อ่าน 1396724 ครั้ง)

ออฟไลน์ jimmyFG

  • Ich Liebe dich.
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2276
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +203/-4
    • @Facebook
 :angry2:  เมิงกลับมาทำไมอีชะนีหนิง คนเค้ามีความสุขดีอยู่แล้ว หน้าด้าน อ๊ากกกกกกกกกกกกก! ไปตายเลยไป นายอย่ายอมเค้านะ ลง0kdรถจับอีชะนีนั่นตบสั่งสอนเลย ชิ๊ เจ็บใจ หลวงน่าจะคิดได้แล้วนะ


ออฟไลน์ MrTeddy

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 465
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +93/-1
นายอย่าเพิ่งตื่นตูมครับ ให้หลวงบอกให้ชัดเจนว่าจะเอายังไงก่อน ค่อยหึงก็ได้ครับ

ออฟไลน์ kyoya11

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4680
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +340/-12

ออฟไลน์ Goodfellas

  • magKapleVE
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1828
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +384/-2
    • Adult games: dating for spicy meetups

ในเรื่องนี้ไม่ค่อยรู้เรื่องราวของหนิงมากนัก เท่าที่รู้คือหนิงที่บ้านมีตัง ติดหรู ไม่ชอบชนบทหรือชีวิตที่เรียบง่ายและยังไม่พร้อมที่จะมีครอบครัว ผิดกับหลวงที่พร้อมจะสร้างครอบครัว ลงหลักปักฐานกับคนที่ตัวเองรัก  สงสารหลวงที่ลงทุนสร้างเรือนหอรอรักไว้เพราะคิดว่าหนิงจะยอมตกร่องปล่องชิ้นกับตัวเอง  หนิงเคยแสดงอาการว่าไม่อยากมาอยู่ที่เรือนหอรอรักนี่แต่ตอนนี้มาเปลี่ยนใจจะมาอยู่ ถึงขนาดจะลาออกจากงาน รู้สึกจะลงทุนมากเกินไปหรือเปล่า คนเราจะเปลี่ยนแปลงนิสัยหรือความชอบกันได้ง่ายๆ ขนาดนั้นเลยหรือ

สิ่งที่หนิงทำกับหลวงคือการสวมเขา นอกใจ เอาเงินจากน้ำพักน้ำแรง หยาดเหงื่อแรงงานของหลวงไปซื้อของให้ผู้ชาย ไล่หลวงออกจากคอนโดที่อยู่ด้วยกันทั้งที่รู้ว่าหลวงไม่มีทางไป ก็ยังทำได้ ทำขนาดนี้ ถ้าหลวงยังยอมให้อภัยแล้วกลับไปคืนดีก็ไม่มีอะไรจะกล่าว

กรณีนี้ถ้าหนิงแค่หวั่นไหวไปชั่วขณะ สำนึกได้ว่าหลวงรักหนิงขนาดไหนแล้วยูเทิร์นมาหาหลวงเอง ไม่ไช่โดนถีบหัวส่ง ผู้ชายเค้าไม่เอาแล้วถึงซมซานมากอดแขน กอดขาแฟนเก่าเพื่องอนง้อขอคืนดีแบบนี้ หลวงอาจจะกลับไปคืนดีด้วยไม่ยาก หนิงลงทุนกอดขา ร่ำไห้แบบน่าเวทนา น่าสงสารเสียขนาดนั้น หลวงคงอดไม่ได้ที่ลดตัว.....เอริ่ม.....ทรุดตัวลงโอบกอดเธอไว้ หลวงเป็นคนดี เป็นสุภาพบุรุษ จะให้หลวงใช้เท้าบรรจงยันเธอออกไปก็ไม่ใช่วิสัยที่ผู้ชายพึงกระทำกับผู้หญิง

ไม่แปลกใจที่หนิงจะกลับมามาหาหลวง ก็คนเพิ่งโดนถีบหัวส่งมา จะให้ไปหาใครให้มาปลอบใจได้ทันท่วงทีคงยาก แฟนเก่าที่รักตัวเองมากนี่แหละเหมาะที่สุดที่จะมาพึงพิงและไม่แปลกใจอีกเหมือนกันหนิงจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้หลวงกลับมา โดยไม่สนใจที่จะรับรู้ว่าหลวงมีแฟนใหม่แล้ว นี่ถ้ารู้ว่าแฟนใหม่หลวงเป็นผู้ชาย หนิงจะทำยังงัยเมื่อรู้ว่าหลวงเป็นคนที่ได้หลังแล้วลืมหน้า

เชื่อใจหลวงนะว่าหลวงจะไม่ทำให้นายเสียใจแต่ความรักจะให้มันคงแน่นอนว่ารักจริงหรือแค่เหงา มันก็ต้องมีบทพิสูจน์บ้างไรบ้าง นายเองก็จะได้รู้ใจตัวเองเสียมีว่ารักหลวงหรือเปล่า

เรื่องนี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับนายหรือหนิงแต่ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของหลวงว่าจะเดินหน้าต่อไปพร้อมกับนายหรือจะย้อนกลับไปคืนดีกับหนิงซึ่งเคยทรยศหักหลังหลวงแบบเจ็บปวดแสนสาหัสมาแล้ว ถ้าหลวงไม่เข็ดก็ขอให้หลวงโชคดีแต่ถ้าหลวงรักนายจริงพร้อมที่สร้างครอบครัวกับนายก็ขออวยพรให้หลวงกับนายมีความสุขมากๆ

ตอนนี้ภาวนาให้นายเล่นบทนางเอกมากกว่านางร้าย  ถ้านายขืนไปทำอะไรหนิงคะแนนสงสารจะไปอยู่ที่หนิงหมด รอดูว่านายจะทำอย่างไรกับบทพิสูจน์ความรักครั้งนี้

 :pig4:

 

เห็นด้วยสุดๆครับ  วิจารณ์ได้ลึกล้ำ  ข้าน้อยขอคารวะ o1

แต่อย่างไรก็ตา่มเราทุกๆคนคงต้องไม่ลืมว่าถ้าในความเป็นจริง  ผู้ชายที่มีคนที่เคยรักอย่างมากมาขอคืนดีด้วย  ย่อมมีหวั่นไหวบ้างเป็นธรรมดา  ก็เพราะว่ารักมากนั่นแหละ  ที่ผ่านมาเลวร้ายแค่ไหนก็โกรธไม่ลงแหละ  เพราะรักคำเดียว

แต่ถ้าหลวงเค้าจะคิดว่าอดีตก็คืออดีต  ไม่ควรย้อนกลับไปอีกแล้ว  และปัจจุบันนี้เค้ามีนายอยู่แล้วก็ยิ่งไม่จำเป็นต้องย้อนกลับไปอีก

แต่ทั้งนี้ก็ต้องไม่ลืมว่า  ยังไงผู้ชายก็ต้องคู่กับผู้หญิงนะ  ซึ่งอันนี้แหละ ปัญหาหนัก

และทั้งหมดทั้งมวลก็คงต้องขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของหลวงคนเดียวแล้วล่ะ  หวังว่าเค้าคงเลือกได้ถูกต้องก็เท่านั้น

พวกเราก็รอดูกันต่อไปเนอะ อิอิ o13

ออฟไลน์ ordkrub

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-12
มั่นใจในตัวหลวงนะ
อยู่ที่นายแล้วว่าจะเล่นบทอะไร

ออฟไลน์ eiky

  • Played Me!!!
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1221
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1760/-3
องก์ ๕๑

ใจสั่นหวั่นไหวนะ แต่มันคันปาก คันมือ คันหัวใจยังไงไม่รู้ เพราะมองไปเห็นอีนั่นมันทำท่าบีบน้ำตา แล้วผมจะมานั่งตัวสั่นใจสั่นเพื่ออะไรในรถเนี่ย ของเก่าอยากจะเล่าใหม่เหรอ ฮึ ยังไงก็ไม่ยอมหรอกนะ

"อ้าวหลวง ยังไม่ขึ้นห้องอีกเหรอ"

ผมเปิดประตูรถก้าวตรงเข้าไปหา อีนั่นมันเห็นแล้วนะไอ้หลวงไม่ได้กอดมันหรอกนะ เหมือนพยุงมันขึ้น แต่มันนั่นล่ะกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงไอ้หลวงอยู่ ไอ้หลวงมันแทบจะผลักอีนั่นออกเลยนะเมื่อได้ยินเสียงผม

"คุณ"

"ใครคะหลวง เพื่อนเหรอ"

อีนั่นมันปราดสายตามามองผม น้ำตาหยุดไหลไปแล้วนะ ผมเองก็หูผึ่งขึ้นมาอยากรู้ อยากจะฟัง พูดออกมาเลยชั้นรอฟังอยู่ อยากจะรู้เหมือนกันว่าชั้นเป็นใครในใจของมัน พูดออกมาเล้ย

"เอ่อ แฟนเราเอง"

กรี๊ด ชนะเลิศแบบนี้ต้องมีตบรางวัล กรี๊ด ผมแสยะยิ้มออกมา นี่ไม่ได้ทำอะไรเลยนะยืนเฉยๆ

"หลวง แฟน นี่หลวงมีแฟนเป็นผู้ชาย"

แหมนะทำท่าเหมือนว่าพระจะแต่งงานกับชีก็ไม่ปานเวอร์มากนังชะนี

"อืม แฟนเรา"

"ขึ้นห้องเถอะหลวง เพื่อนเหรอ ล้มเหรอครับน้อง"

"บัดสีที่สุด นี่หลวงเป็นเกย์เหรอ กรี๊ด อุบาทว์ที่สุด ใฝ่ต่ำ"

ผมเม้มปากแน่นคำด่ามันจะหลุดออกจากปากอยู่แล้วนะ หนอยแน่ ใครกันแน่ใฝ่ต่ำ คุณสามีมันลุกขึ้นมองนังชะนีอย่างเวทนาแล้วส่ายหน้า

"ใช่ เรามันอุบาทว์ แต่เราไม่ได้ใฝ่ต่ำหรอกนะ เพราะแฟนเราคนนี้ทำให้เรารู้อะไรหลายอย่าง อีกอย่างเขาไม่เคยสวมเขาให้เรา เพราะมีอะไรเขาก็บอกเราตลอด เขาไม่เคยมองว่าเราเป็นแค่ไอ้หน้าโง่คนหนึ่ง ที่พออยากจะเขี่ยนทิ้งก็เขี่ย อยากจะกลับคืนมาก็กลับ หนิงรู้แล้วว่าเราเป็นอะไรก็อย่ามายุ่งกับเราอีกเลยนะ"

คำพูดที่นิ่งเรียบแต่ทว่าแต่ละคำที่มันพูดลอดช่องปากมันออกมาทำไมมันเสียดใจดีจังเลย กรี๊ด ชนะเลิศที่สุดคุณสามี อีหนิงเหมือนสะอึกไปเลย มันมองผมด้วยสายตาที่เคียดแค้น สนใจเหรอ เชิดใส่ อยากมองก็มองสินะ

"ขึ้นห้องเถอะหลวง"

ผมเข้าไปกระตุกแขนมัน เราก็เดินไปที่ลิฟท์สวยๆ ไม่สนใจมันอีกต่อไป เสียงด่าทอดังไล่หลังมา

"มันนึกยังไงของมันนะ ถึงจะกลับมา ทั้งที่เป็นคนทิ้งเขาเอง น่าเกลียดที่สุด"

ผมเปรยขึ้น

"คงโดนเขาทิ้งเอาล่ะสิ ถึงได้กลับมา"

"แต่สวยดีนะแฟนเก่าแกน่ะ นึกว่าดาราซะอีก"

"อืม เขาสวย"

เอาเถอะ ไหนๆก็ได้ยินจากปากมันแล้วว่ามันจะเอายังไง ผมจะไม่มีทางพูดประชดหรือพูดส่อเสียดให้มันหน่ายเวลาที่อยู่กับผมหรอกนะ ไม่มีทาง ทำแบบนั้นผมก็ไม่ต่างจ่างคนกะโหลกกะลาคนหนึ่ง เชิดใส่ เราต้องค่อยๆคิด เหนือชั้นกว่า อิอิ

"จะอาบน้ำไหมแก วันนี้ขัดตัวหน่อยไหม"

"อืม เอาดิ คุณจะทำให้เหรอ"

"อืม เดี๋ยวพอกหน้าให้ด้วย"

ไม่ได้อยากชวนให้มันติดสำอางด้วยหรอกนะ แต่รู้ไหมผู้ชายส่วนใหญ่ชอบนอนให้เราทำแบบนี้ล่ะ อย่างสระผม พอกหน้า ขัดตัว อิอิ สู้ตาย ชั้นจะทำให้เอง เพราะมั่นใจมากๆว่านอกจากแม่ของมันที่ทำให้มันตอนเด็กๆแล้ว คงไม่มีใครหน้าไหนทำให้มันแบบนี้หรอก นอกจากว่ามันจะไปเข้าสปา แต่ก็นะไม่มีทาง

"คุณดีกับผมออกแบบนี้ ผมไม่มีทางเปลี่ยนใจหรือไปมองคนอื่นหรอกนะ"

ตอนที่นอนแช่อยู่ในอ่างผมเอาสาหร่ายพอกหน้าให้มัน อยู่ดีๆมันก็เอ่ยขึ้น

"อ๊ะๆ อย่าพูดสิแก รู้แล้ว ไม่ต้องพูด"

ไม่ใช่ไม่อยากจะฟังหรอกนะครับ แต่ไม่อยากให้มันพูดอะไร ผมคิดเองได้ อีกอย่างผมไม่อยากได้ยินคนที่เรารักพูดคำหวานแล้วสุดท้ายคำหวานเหล่านั้นมันก็เป็นข้อมูลในสมองชั้นดีที่ไม่มีทางลบเลือนเตือนให้เราร้องไห้เวลามันตีจาก เหอๆ แอบมองโลกในแง่ร้ายนะเนี่ยผม พอเราอาบน้ำเสร็จก็ออกมานั่งจิบเบียร์อีป้ามาตั้งนานแล้วมันคงรู้ว่าอาบน้ำอยู่ด้วยกันมันเลยไม่เรียก เห็นมันกำลังดูต้นไม้อยู่นอกระเบียง

"แหมอาบน้ำด้วยกัน หวานซะ"

"ก็มีบ้างแก กินอะไรมาหรือยังอีป้า"

"ยังสิยะ ก็ว่าจะมาชวน"

"ชั้นซื้อของกินมาอยู่ในตู้เย็นน่ะ ชั้นก็ยังไม่ได้กิน"

"อ้าวเหรอ ว่าจะชวนไปนั่งร้านโหระพาหน่อย"

"ไปสิครับป้า พรุ่งนี้วันศุกร์ ผมเข้างานสิบโมง"

"นั่น แล้วชั้นล่ะ เข้าเก้าโมงเหมือนเดิมนะ"

"แกก็อย่ากินเยอะสิ อยากไปฟังเขาร้องเพลง เปลี่ยนบรรยากาศบ้างสิแก"

สรุปก็ตามใจคนแก่มันครับ แหมนะของกินชั้นเลยเป็นหมัน สรุปต้องเอาไปฝากยามเสีย ส่วนเราก็เดินไปกินข้าวตรงร้านหัวมุมซอย ๒๔

"แกๆ วันนี้แฟนเก่าไอ้หลวงมันกลับมาขอคืนดีล่ะ"

ผมเดินไปกระซิบบอกอีป้ามันครับ

"หา จริงเหรอ แล้วหลวงว่าไง"

"เบาๆสิแก อย่าไปถามมันนะ ชั้นไม่อยากให้มันคิดมาก มันก็ไม่เล่นด้วยหรอก แต่ท่าทางอีนั่นคงไม่ใช่เล่นนะ ดูจากสีหน้าแววตาแล้วน่ะแก"

"แหมอีนาย แกจะไปกลัวอะไร ก็คนของเราไม่เล่นด้วยน่ะ มันก็ทำอะไรไม่ได้หรอกแก"

"ขอให้เป็นอย่างนั้นเถอะแก"

ไม่ได้อยากจะคิดอะไรมากหรอกนะครับ แต่มันก็อดไม่ได้ เพราะอีหนิงมันสวยจริงๆ ถึงแม้จะสวยเพราะคมมีดหมอก็เถอะ แต่ไปไหนผมเชื่อว่าคนต้องมองมัน หน้าตาเฉี่ยวๆตัวสูงโปร่งจะว่าไปสูงเกือบเท่าผมเลยนะ รองเท้าส้นสูงที่มันสวมอยู่ก็แหลมปรี๊ด เอาเถอะ คงไม่มีอะไรหรอก

"เป็นไงแก กินผู้ชายไปกี่คนแล้วล่ะ"

เสียงเพลงในร้านมันอึกทึกดังจนไม่ได้ยินอะไร ผมเดินออกมากดโทรศัพท์หาอีพัท ถามข่าวคาว ต้องคำนี้ล่ะถูกต้องที่สุด ข่าวคาว

"ไม่เยอะหรอกแก ชั้นทำใจไม่ได้กินไม่ลง นี่แกรู้ไหม ไอ้โจ้มันโทรฯมา มันบอกคิดถึงชั้น แก ชั้นจะทำยังไงดี"

เสียงครางน่าสงสารเหลือเกิน

"มันยังโทรฯมาอยู่อีกเหรอ"

"โทรฯมาสิ มันร้องไห้ด้วยนะแก มันบอกมันเสียใจ นี่ชั้นยังมีหวังอยู่ใช่ไหม"

อนาถใจเหลือเกิน ผมเข้าใจไอ้โจ้มันนะ และผมก็เข้าใจเพื่อนรักของผมด้วย เวรกรรมที่สุด จะขาดก็ไม่ขาด รั้งกันไว้แบบนี้มีแต่ทรมานกันทั้งสองฝ่าย อีพัทน่ะไม่เท่าไหร่หรอกเรื่องเจ็บ เพราะอย่างน้อยประสบการณ์ชีวิตมันก็ไม่น้อย มันคงทำใจได้ไม่ช้าก็เร็วผมรู้จักมันดี แต่ๆไอ้โจ้นี่สิ เฮ้อนะ

"แก อย่าคิดอะไรมากเลยนะ อะไรมันจะเกิดมันก็ต้องเกิด มันไปจากแกมันไม่ได้เต็มใจนี่ แต่แกก็อย่าลืมนะว่าถ้าหากมันแต่งงานมีเมียไปแล้ว ไม่ใช่มีแต่แกหรือไอ้โจ้นะที่จะเจ็บ คนที่เขาเป็นเมียเขาก็จะเจ็บด้วย ทั้งที่เขาไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย"

"กรี๊ด อย่ามาตีสำนวน มันมาทีหลังนี่แก"

"อ้าวอีนี่ มนุษยธรรมน่ะมีไหม แหมนะ ทีตัวเองเจ็บก็ครวญคราง คนอื่นเขาก็เจ็บได้ร้องไห้เป็นเหมือนกันนะแก"

"อารมณ์เสีย เชิดใส่ แต่ทั้งนี่ทั้งนั้นมันก็ขึ้นอยู่กับไอ้โจ้ล่ะแกว่ามันจะเอายังไง ชั้นไม่สนใจหรอกนะ"

"เริ่ด เออๆ แค่นี้ล่ะ โทรฯมาถามเฉยๆว่าโอเคไหม ท่าทางคงจะแรดได้อีกหลายวัน"

"ค่า หอยหลอด"

พอวางสายจากอีพัท ไอ้หลวงก็เดินถือแก้วเหล้าออกมา มันเอามือมาแตะบ่าผม แล้วเราก็ไปนั่งตรงที่นั่งด้านนอกร้าน ส่วนอีป้าก็ลั่นล้าคุยกับโต๊ะข้างๆ เหมือนสนิทกันมาสิบปีประมาณนั้น อีป้ามันเป็นคนมีมนุษย์สัมพันธ์ดีเด่น ไปไหนใครก็ชอบตามแบบของมันล่ะครับ

"โทรฯหาไอ้ต้อมดีกว่า มันเป็นไงบ้าง"

ผมเอ่ยขึ้น เหมือนลองใจสามีนั่นล่ะครับว่ามันจะว่ายังไง

"เปิดสปีกเกอร์นะ"

"ได้"

แหมนะ แต่เอาเถอะยังไงมันก็ต้องมีทางออกที่ดีกว่านี้ล่ะระหว่างผมกับไอ้ต้อม ผมก็กดโทรศัพท์ไปหาไอ้ต้อมมันครับ รอสายอยู่สักพัก

"พี่ โหกว่าจะโทรฯมานะ ว็อทแอ็บไปก็ไม่ตอบ เอ็มก็ไม่ออน อะไรอ่ะ"

พอรับสายได้มันก็เริ่มบ่นทันที น้ำเสียงมันดูแจ่มใสดีนะ

"โทษทีพอดียุ่งๆน่ะ ที่ทำงานพี่ต้องปิดงบ แล้วนี่ทำอะไรอยู่"

"กำลังรอพี่แพทย์ไปส่งเรียนภาษา"

"อ้อ ตั้งใจเรียนนะต้อม"

"รู้แล้วน่าพี่ แล้วพี่เป้นไงบ้าง คิดถึงผมบ้างไหม"

"กูน่ะคิดถึงมึงไอ้ต้อม"

สามีมันดอดขึ้น เสียงทางฝั่งโน้นเงียบไป ผมนี่กระตุกทันที เอากับมันสิครับ

"คิดถึงสิต้อม เราปรับตัวได้ยัง อากาศยังหนาวอยู่ไหม"

"ค่อยยังชั่วแล้วพี่ นี่พี่อยู่กับมันเหรอ"

"ใครมัน เออๆ จะเรียนก็ไปเรียนเถอะ พี่โทรฯมาถามข่าวแค่นี้ล่ะ"

"เดี๋ยวสิพี่ โทรนมาแค่นี้เองเหรอ ไม่สนใจกันเลยว่างั้น"

"แหมต้อม พี่ยุ่งนี่หว่า บอกแล้วนะ เป็นห่วงนะถึงโทรฯมาหา เราดูแลตัวเองด้วยนะ แค่นี้นะต้อมพี่กินข้าวอยู่"

ผมกดวางสายไป ไอ้หลวงมันก็มองหน้า

"ผมถามจริงๆเถอะนะคุณ ไอ้ต้อมนี่คุณคิดยังไงกับมัน"

สายตาที่มองมาก็นะ แหมเหมือนกำลังจะบีบคอผมก็ไม่ปาน

"จะเอาความจริงหรือให้พูดเพื่อเรียกเรตติ้งล่ะ"

ผมสวนคืนมันผงะเลยครับ

"เอาความจริงดิ"

"อืม ชั้นชอบมันนะ"

"นั่นไง ว่าแล้วเชียว มันเด็กอ่ะนะใครๆก็ต้องชอบ เฮ้อนะ"

มันเมินหน้าหนีไปทางอื่น ทำหน้าแบบว่าหน่ายสุดพลังผิดหวังเต็มที่อะไรแบบนี้

"แต่ชั้นชอบมันเหมือนน้องชาย รักมันเหมือนน้องชาย ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้ จริงอยู่ว่ามันอาจจะมีเกินเลยไปบ้าง แต่ไม่ว่าจะยังไงไอ้ต้อมมันก็เป็นได้แค่น้องชายเท่านั้น"

"แล้วทำไมคุณเหมือนไปให้ความหวังมันเลยล่ะ ถ้ามันรู้มันไม่เสียใจเหรอ"

"แกแคร์ด้วยเหรอ"

"เอ่อ"

"แล้วจะให้ชั้นทำยังไงแก ในเมื่อไอ้ต้อมมันชอบชั้น เผลอๆมันอาจจะชอบชั้นมากกว่าที่ชั้นชอบมันก็ได้  แกก็น่าจะรู้เวลาคนเราผิดหวังจากเรื่องของความรักแล้ว มักจะทำอะไรแรงๆประชดตัวเองเสมอไม่ใช่เหรอ แกก็เป็นชั้นก็เป็น ชั้นไม่อยากให้ไอ้ต้อมมันเสียคนเพราะชั้นปฎิเสธมัน"

"อ้อคุณเลยส่งมันไปอยู่ไกลๆน่ะเหรอ ลงทุนจัง"

"แกจะว่ายังไงก็ช่างนะ ครอบครัวไอ้ต้อมมันน่าสงสาร ชั้นเป็นคนดึงมันเข้ามาเกี่ยวข้อง แกจำเรื่องของอีเบียร์กับอีเอสได้ไหมล่ะ ตอนนั้นมันโดนก็ไม่น้อยนะ มันทำอะไรผิดไหมก็เปล่า ชั้นอยากจะรับผิดชอบในสิ่งที่ชั้นได้เอาความโสมมที่ชั้นก่อขึ้นป้ายให้ชีวิตช่วงหนึ่งของมันด่างพร้อย ชั้นแค่อยากจะทำให้ชีวิตของมันดีขึ้นกว่าเดิม อีกอย่างที่บ้านชั้นก็ให้โอกาสคนเสมอ เด็กที่เรียนอยู่ที่โน่นส่วนมากแม่ชั้นก็เลี้ยงดูอย่างดี ใครมีปัญหาเรื่องอะไรก็พยายามช่วย เพราะแม่บอกว่าการที่เราช่วยคนให้เขามีชีวิตที่ดีขึ้นนับเป็นกุศลที่ยิ่งใหญ่ เพราะถึงแม้ชั้นจะไม่ส่งมันไปที่โน่น แม้ว่ามันจะเรียนต่ออยู่ที่นี่ชั้นก็ยังจะอุปถัมภ์มันอยู่ดี แกเข้าใจใช่ไหม"

พูดมายืดยาว สวมบทนางเอก เวลาพูดก็ทำตาลอยๆว่างเปล่า อิอิ เรียกเรตติ้งหน่อยเถอะ

"อืม ผมเข้าใจแล้ว แล้วคุณรักผมบ้างไหม"

มันถามขึ้นครับ ผมมองแบบค้อนวงใหญ่

"ทำไมถามแบบนี้ล่ะแก"

"ผมอยากรู้"

"รักสิ จนป่านนี้แกยังไม่รู้ ดูไม่ออกอีกเหรอว่าชั้นรักใคร"

ผมเม้มปากแน่น ไม่อายนะเรื่องจะบอกว่ารักใครสักคน คนที่เรารู้สึกอย่างนั้นจริงๆ แม้ในใจมันจะเต้นรัวเร็วแรงอยู่ก็ตามเถอะ

"อิอิ ดีใจจัง"

"จ้าพ่อคุณ รู้ไว้ซะ ว่าชั้นรักแกมาก แล้วถ้าอีนั่นมันจะมาเอาแกคืน บอกไว้ตรงนี้เลยนะว่าชั้นจะจัดหนัก"

"ฮ่าๆๆ ไม่มีทาง ยังไงผมก็ไม่คืนกลับไปหาเขาหรอกน่า ผมเคยโง่มาแล้วนะ ผมไม่มีทางโง่อีกรอบหรอกคุณ"

"ให้จริงเถอะ รู้จักมารยาหญิงน้อยไป"

"ไม่สนใจอ่ะ ผมมีเมียเป็นผู้ชายแบบนี้น่ะดีแล้ว"

ก็พอใจในระดับหนึ่ง อิอิ เหมือนวันนี้ได้ปรับความเข้าใจกับมันยังไงไม่รู้ เอาเถอะยังไงๆคืนนี้ผมก็ได้นอนกอดมันอยู่อีกคืน จะสนใจอะไรล่ะนะ

"แกคืนนี้ไปกินเหล้ากันไหม ไหนๆก็ฉลองหน่อยสิ ปิดงบทั้งที"

อีคริสมันชวนตอนจะเลิกงานครับ เกือบตายแน่ะ ถ้าปิดงบทุกเดือนพนักงานมีหวังเป็นโรคประสาทตายแน่ๆขอบอก เหอๆ

"เออนั่นสิแก ไปเมาท์กันหน่อย"

"แต่ชั้นว่าอยากไปนั่งกินข้าวด้วยว่ะแก ไม่อยากกินแต่เหล้า ขับรถนะอย่าลืม"

ผมบอกก่อนจะเก็บโต๊ะให้เป็นระเบียบ รกเหมือนไม่ได้เก็บมาเป็นปี

"เอองั้นก็ได้ ไปไหนดีล่ะแก"

"ไปทองหล่อไหมแก ชั้นรู้จักอยู่่ร้าน บรรยากาศดี นั่งสบายๆ"

"อืมๆ เดี๋ยวโทรฯบอกสามีก่อนนะ"

ผมบอกพวกนั้นโห่ขึ้นทันที เชิดใส่สนใจอะไรล่ะ ก็มีผัวนี่นะ

"เหรอ คุณจะไปกินข้าวกับเพื่อนเหรอ งั้นผมจะกินข้าวกับใครอ่ะ"

"แหมอ้อนเชียวนะ ก็กินแป๊บเดียว ปิดงบทั้งที เครียดมาทั้งอาทิตย์ เดี๋ยวแกไปกินกับอีป้าสิ ไม่ต้องรอ"

"ทิ้งผัวนะเนี่ย"

"บ้าเหรอ ก็แยกกันกินข้าวบ้างเผื่อว่าจะได้คิดถึงกันมากขึ้นไงแก"

"ฮ่าๆๆ โอเคๆ งั้นผมรอพี่แดนก็ได้"

มันว่าง่ายดีนะ ผมชอบจริงๆ ไม่เซ้าซี้ไม่วุ่นวายได้ใจไปเต็มๆ แต่ผมก็ต้องโทรฯไปบอกคุณนายป้าเธอก่อนล่ะครับ เผื่อว่านางจะเถลไถล ไม่อยากให้สามีรอนาน โดนคนแก่สวดยับมาเลย เหอๆ ก็ยอมมันล่ะครับ ยังไงๆผมก็ไว้ใจอีป้ามากกว่าใคร สรุปก็ขับรถตามกันไปที่ทองหล่อซอย ๘ ร้านที่นังจอยบอกมันอยู่ใต้ดินในตึกตรงหัวมุมซอยนั่นล่ะครับ มีสวนเล็กๆด้วยนะ น่ารักดี สั่งไวน์มาขวดหนึ่งแล้วก็อาหารกินเล่นๆ เขาทำอาหารแบบประยุกต์ได้น่ากินนะ อร่อยดี

"สวัสดีครับ"

มีสายเข้าครับ เบอร์ไม่คุ้นคุย ผมก็มองอยู่นานกว่าจะรับสาย

"นายใช่ไหมคะ"

"ครับ ใครนะครับ"

"ว้าย ใช่จริงๆด้วย นี่หนิงเองนะคะพี่นาย"

เอ่อ ผมนี่ถึงกับสะดุ้งไปเลยครับ อึ้งอยู่นานพอสมควร

"ครับ มีอะไรเหรอ"

"แหมดูพูดเข้าพูดจาห่างเหินจังนะคะ"

"ได้เบอร์ชั้นมาได้ยังไง"

"อ้อ พอดีหลวงเขาให้มาน่ะค่ะ หนิงขอเขาเอง"

ไอ้หลวงเป็นคนให้ นี่มันอะไรของมันนะ

"มีธุระอะไร"

ผมย้ำเป็นครั้งที่สอง มันเงียบเสียงไป

"แหมพี่นายขา หนิงน่ะไม่ได้อะไรกับหลวงแล้วนะคะ วันนี้ก็ไปเจอมา คนดีๆอย่างหลวงจะทิ้งไปก็เสียดาย หนิงเลยขอเป็นแค่เพื่อนของหลวงก็พอ อีกอย่างหนิงเองก็อยากเป็นเพื่อนของพี่นายด้วยค่ะ พอดีหนิงยังไม่เคยมีเพื่อนเป็นกะเทย อยากมีบ้าง อิอิ"

อีปลวกเอ้ย ดูมันทำเสียงนะครับ ไม่รู้สินะ ให้มันหาบแร่ตอแหลของมันใส่รถบรรทุกมาผมก็ไม่มีทางเชื่อมัน เพราะน้ำเสียงมันไม่ได้อยากจะเป็นเพื่อนอย่างที่มันบอกเลย

"อ้อเหรอ แต่พอดีพี่ไม่เคยมีเพื่อนเป็นชะนีหน้าหนาด้วยสิ ไม่เอาหรอกนะหนู เพื่อนพี่เยอะกลัวจะดูแลไม่ทั่วถึง"

เสียงลมหายใจแรงๆลอดเข้ามาในโทรศัพท์ครับ เอาสิ เผยออกมาสิตัวตนที่แท้จริงของแกน่ะ

"แหมพี่นายก็ พูดไปนะคะ หนิงอยากมีเพื่อนอย่างพี่นายจริงๆนะคะ"

เริ่มกระแทกเสียงแล้วครับ เอาสิหล่อนจะแหลแถแถดไปได้สักกี่น้ำกันเชียวอยากจะรู้เหมือนกัน

"ขอโทษนะหนู พอดีพี่ไม่ว่าง มีธุระอะไรอีกไหม"

ผมจะกดวางสายแล้วครับ ไม่อยากจะคุย ปรี๊ดๆยังไงไม่รู้

"เดี๋ยว ฮึฮึ นึกว่าจะโง่ ฉลาดดีนี่ ดีจะได้สมน้ำสมเนื้อ"

ฮึฮึ ว่าแล้วไง น้ำเสียงแบบมันนี่ดูไม่ยากหรอกครับ

"หึหึ ถ้าโง่ก็เชื่อชะนีปลาบู่ทองอย่างหล่อนแล้วสิ อย่าคิดว่าคนอื่นเขาจะยอมให้หล่อนหลอกอยู่ฝ่ายเดียวสิ"

"ปากดีนะมึง ไม่มีอะไรมากหรอกนะ แค่อยากจะบอกว่า หลวงน่ะ ยังไงขั้นก็ไม่ยอมยกให้ใครหรอกนะ ของมันเคยๆเป็นของชั้น ชั้นจะเอาคืน"

"อ้าว ไหนบอกว่าเกย์ต่ำ อุบาทว์ไงเธอ"

"ใช่ แต่นั่นมันแก แต่หลวงน่ะ ยังไงชั้นก็จะเอาคืน แกจำไว้ให้ดี ไม่ว่าจะยังไงชั้นก็จะเอาคืน แกเตรียมตัวเสียน้ำตาได้แล้ว อีกะเทย"

มันวางสายไปครับ ผมนี่เลือดขึ้นหน้าทันที

"มีอะไรแก คุยกับใครอ่ะเหมือนด่ากันเลย"

"ชมมั้งแก"

อีคริสมันถามขึ้น รู้เลยว่าหน้าตาของผมตอนนี้เป็นยังไง อยากจะกลับบ้านแล้วครับ

"ใครเหรอแก มีอะไรกันหรือเปล่า"

นังจอยถามขึ้นอีกคน ผมถอนหายใจเรื่องแบบนี้ควรจะเก็บไว้ในใจคิดอะไรไปคนเดียวดีไหม หรือว่าระบายออกให้เพื่อนๆฟัง แต่สำหรับผมคิดว่าเรื่องแบบนี้มันไม่ได้มีอะไร ไม่ใช่ความลับ ผมทำอะไรผิด ผมจำเป็นต้องอายเหรอกับการที่จะเล่าให้คนที่ผมเรียกว่าเพื่อนฟัง เชิดใส่ เมาท์หน่อยเถอะ

"ต๊าย ร้ายกาจมาก มันคงไม่มีใครแล้วสิถึงจะวกกลับมา"

"นั่นสิแก แล้วผัวแกว่าไง"

"จะว่ายังไง มันคงโดนอีนี่หลอกขอเบอร์ชั้นมาล่ะสิ ร้ายมาก"

ผมไม่ได้โกรธไอ้หลวงหรอกนะครับ เพราะรู้ดีว่าอีนี่มันคงโทรฯไปออดอ้อนจะขอเป็นเพื่อน เป็นแฟนไม่ได้อย่างน้อยก็ขอเป็นแค่เพื่อนอะไรประมาณนี้ แล้วคงอยากจะบอกผมด้วย ไอ้หลวงมันเป็นคนดี ไม่ได้คิดร้ายกับใคร คงไม่ทันอีพวกสตอฯห่อเปลือกแบบนี้หรอกนะ

"แล้วแกจะทำยังไงนาย"

"ยังไม่ทำอะไร คอยดูท่าทีไปก่อน หมดขวดแล้วกลับนะแก รีบๆกินเร็ว"

"แหมนะ หวงผัวขึ้นมาทันที"

อีคริสครับ แหมนะ

"อ๊ะ ธรรมดา มีผัวนี่แก"

"แหมอีนาย ผัวเราถ้ามันรักเรายังไงมันก็เป็นของเราวันยังค่ำ แกอย่าไปอะไรมากเลย"

"แต่แกไม่รู้เหรอว่าผัวดีๆน่ะ มันมักจะมีคนหมายปองอยู่รอบด้าน ถ้าไม่ปกป้องมานั่งทำเหงียมเป็นนางเอกอยู่แบบนี้ หมาคาบไปเสวยก็ไม่รู้เหมือนกันล่ะนะ"

"เริ่ด งั้นรีบกินๆ"

นังจอยมันเห็นด้วยกับผมครับ เราก็รีบกินแล้วหารกันออกค่าข้าว พอเสร็จผมก็ผมบึ่งรถกลับทันที

"อ้าวกลับมาแล้วเหรอคุณ"

ไอ้หลวงมันนั่งกินเบียร์อยู่กับอีป้าครับ หัวเราะคิกคักคุยอะไรอยู่ไม่รู้ แหมนะไอ้เรานี่อย่างเดือดหน้าแดงมาเชียว แต่มันกลับหัวเราะสนุกสนานอยู่นะ ฮึ่ม

"นี่แก ถามหน่อยสิ วันนี้แกได้คุยกับผู้หญิงคนเมื่อวานป่ะ"

ที่ไม่เรียกอีหนิง หรืออีนั่นเพราะ อิอิ เดี๋ยวภาพลักษณ์เราจะเสียอ่ะนะครับ ต้องมีบ้างอะไรบ้าง คิดว่ากลศึกน่ะ แกจะมีอยู่คนเดียวหรือไงนังชะนี ชั้นก็มี เชิดใส่

"หือ ทำไมอ่ะคุณ ไม่นี่"

"หือ แล้วมันเอาเบอร์ชั้นมาจากไหนกัน มันบอกว่ามันขอแกมานะ"

"อะไร ผมไม่ได้คุยกับเขาเลยนะ เขาโทรฯหาคุณเหรอ"

"เออสิ ตอนแรกจะขอเป็นเพื่อน แต่พอชั้นรู้ว่ามันตอแหลมันก็ด่ากราดเลย"

"มันว่ายังไง"

อีป้าหน้าตึงใส่ อ๊าย ชั้นเป็นคนโดนนะเนี่ย หน้าชั้นยังไม่เท่าอีป้าเลยนะ

"มันบอกว่า ระวังไว้ให้ดีมันจะเอาของๆมันคืน"

"บ้าไปแล้ว ทำไมเขาพูดไม่รู้เรื่องนะ มาเดี๋ยวผมจะคุยกับเขาเอง"

"ไม่ต้องแก ช่างมัน แค่ระวังไว้หน่อยนะ ท่าทางเมียเก่าแกนี่ไม่น้อยนะ"

"เลิกรากันแล้วทำไมไม่ยอมจบนะ ตัวเองเป็นคนทิ้งเขาไปแท้ๆ"

"นั่นสิครับพี่แดน ผมไม่ได้อะไรแล้วด้วยนะ"

"จะทำไมล่ะแก ก็คนมันไม่มีทางไป มันบอกว่าแกน่ะแสนดี คงคิดว่าจะกลับมาเมื่อไหร่ก็ได้ล่ะมั้ง"

"ไม่มีทาง ผมก็คนนะเว้ย"

"จ้า ยังไงๆ ก็อย่าไปตกหลุมพรางมันล่ะ"

ผมเริ่มสงสัยว่าอีหนิงนี่มันไปเอาเบอร์ผมมาจากไหน แต่เอาเถอะ ตอนนี้รู้สึกได้เลยว่ากำลังมีข้าศึกกำลังจะเข้าจู่โจมผมจุดมุ่งหมายของมันคือทำลายความสัมพันธ์ระหว่างผมกับไอ้หลวงให้สั่นคลอน

"คุณคิดมากเหรอ"

ตอนนอนสามีมันถามขึ้น ต๊ายนี่ชั้นหน้าเครียดขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย

"ไม่หรอก แค่สงสัยว่ามันไปเอาเบอร์ชั้นมาจากไหน"

"ผมไม่ได้ให้มันนะคุณ"

"เออรู้แล้ว แต่ชั้นว่างานนี้มันคงไม่ยอมรามือง่ายๆแน่แก ยังไงแกก็ดูๆหน่อยละกัน"

"อืม เฮ้อนะ จะอะไรของมันวะ ถ้ามันมาระรานคุณอีกบอกผมนะ ผมจะไปคุยกับมันเอง"

"อืม ถ้ามีอีกเดี๋ยวจะบอก"

"คุณเชื่อใจผมนะผมไม่มีทางกลับไปหามันหรอก"

"อืม ชั้นเชื่อ"

ตอบไปเพราะเชื่อนั่นล่ะครับ แต่วันข้างหน้าใครจะรู้ ท่าทางอีหนิงอะไรนี่ไม่ใช่เล่นเลยนะ แต่เอาเถอะ หนิงแน่ นายพลก็แน่ อยากเปิดศึกก็เชิญ เสียทองเท่าหัวชั้นเองก็ไม่ยอมเสียผัวให้ใครเหมือนกัน แต่ถ้าอยากได้มากก็หาทองมาให้เท่ากับน้ำหนักตัวมัน เอาสิ ๗๔ กิโลกรัมน่ะ ถ้าแบบนั้นจะยอมพิจารณา อิอิ

"ว่าไงอีนาย มึงสบายดีเหรอ"

ก่อนพักเที่ยงครับน่าเบื่อที่สุดปกติวันเสาร์จะได้หยุดนะ แต่ด้วยสาเหตุอะไรไม่รู้ เสาร์นี้ไม่มีใครได้หยุดเพราะปิดงบไม่ราบรื่น อารมณ์เสีย มีสายเข้าครับเบอร์ไม่คุ้น ว่าจะไม่รับแล้วนะแต่มันดันโทรฯเข้ามาด้วยเบอร์บ้านคิดว่าเป็นบริษัทอะไรสักอย่างที่ไหนได้ คนคุ้นเคยกันนี่เอง

"เรย์"

"เออกูเอง"

"มีอะไร"

"ไม่มี๊ แค่อยากโทรฯมาถามข่าว ว่ามึงยังสบายดีอยู่ไหมเท่านั้นเอง"

"ไม่มีอะไรแค่นี้นะ ทำงานอยู่"

ผมจะกดวางสายไปเหมือนเคย รู้สึกใจสั่นระริกขึ้นมา

"เดี๋ยวสินาย ฮึฮึ ระวังตัวให้ดี ถึงคราวที่มึงต้องโดนบ้างแล้ว ระวังตัวของมึงไว้ให้ดี"

"อะไร"

มันกดวางสายไปแล้วครับ ต๊าย มาทำลึกลับเหมือนในหนัง อารมณ์เสีย แต่ว่าไปใจสั่นเหมือนกันนะเนี่ย เอ๊ะ หรือว่า

"แก ชั้นว่าไม่เข้าท่าแล้วว่ะ"

ผมเดินไปหานังจอย มันเองก็ลุกจากโต๊ะแล้วเตรียมไปกินข้าวเที่ยงกัน

"หือ มีอะไรแก"

"ไอ้เรย์น่ะ มันโทรฯเข้ามาหา มันขู่ว่าให้ระวังตัวให้ดี"

"หา นี่มันยังไม่เลิกอีกเหรอแก"

"คงไม่ยอมง่ายๆหรอกแก ชั้นเองก็ทำมันไว้เจ็บแสบเหมือนกันนี่"

"ตายแล้ว ทำไมเจอศึกสองด้านแบบนี้ล่ะแก"

"กลัวว่ามันจะรวมหัวกันน่ะสิแก แบบนั้นชั้นซวยแน่ๆ"

"เป็นไปไม่ได้หรอก อีนั่นมันจะไปรู้จักไอ้เรย์ได้ยังไง"

"ใครจะไปรู้ เผื่อมันอาจจะสืบเหมือนอย่างที่ชั้นเคยทำ"

"ว้ายตาย เหมือนในละครเลยแก"

"อีบ้า นี่เรื่องจริงนะแก ไม่ใช่ในละคร"

"เอาน่า อย่าเพิ่งคิดไปก่อน มันอาจจะแค่ขู่เท่านั้นล่ะไม่มีอะไรมากหรอกแก"

"มีอะไรกันเหรอเพื่อนสาว"

มาอีกแล้วครับตัวประกอบ อีคริสเดินปั้นจิ้มปั้นเจ๋อมาหา เฮ้อผมก็ต้องรีเพลย์อีกรอบล่ะสิเนี่ย

"นาย ชั้นว่าแกระวังตัวไว้หน่อยก็ดีนะ เพราะท่าทางไอ้เรย์มันคงไม่ยอมแน่ๆคราวนี้"

มันตบบ่าผมเบาๆ ขอบใจนะ เหอๆ ช่วยได้เยอะมาก

"อืม ทำไงได้แก คงต้องดูท่าทีไปก่อน คิดว่าคราวนี้ชั้นคงไม่อะไรมากหรอก มันจะทำอะไรก็ให้มันทำ เบื่อว่ะ"

"ว้ายตาย นางร้ายถอดเขี้ยวเล็บเหรอยะ หันมารับบทนางเอก"

แหมนะดูมันทำเสียง หมั่นไส้เสียจริง

"ก็ไม่ถึงกับถอดเขี้ยวเล็บหรอกนะ อะไรล่ะ ชีวิตชั้นมีอะไรอีกตั้งหลายอย่างให้ทำ จะมามั่วแย่งผัวๆเมียๆกันอยู่นี่มันไร้สาระว่ะ"

"อ้าวแก พูดแบบนี้แสดงว่าถ้าผัวแกไปแกก็จะยอมเหรอ"

นังจอยครับดอดขึ้น

"ไม่มีทาง หัวเด็ดตีนขาดยังไงชั้นก็ไม่ยอม ที่พูดน่ะหมายถึงคนที่จะแทรกเข้ามาหรอกแก ชั้นน่ะไว้ใจผัวชั้น"

"ต๊าย รักนี้นิรันดร์เนอะ"

"อ๊ะก็มีบ้าง"

"ดีแล้วแก ชั้นเห็นด้วย คนเรารักกันไม่ใช่ว่าจะมีแต่ความรักให้กันเท่านั้น ต้องมีความไว้วางใจกันด้วย"

"ต๊ายมาเป็นเหตุเป็นผล วันก่อนใครไม่รู้บอกว่าผัวเหมือนจะมีคนใหม่"

"อ๊าย อีคริส อีบ้า อย่ามาแว้งกัดชั้นนะ"

"แล้วพวกแกไม่รู้เหรอว่าความรู้สึกของคนเรามันอยู่เหนือเหตุผลน่ะ จะนิยามอะไรสวยๆหรูๆก็ตามทีเถอะ ทำได้ไหมล่ะ โฮะๆ แต่ชั้นเป็นกำลังใจให้แกนะนาย มีอะไรให้ช่วยก็บอก อยากจะตบคนเหมือนกัน อยากจะดูหนังหน้าอีพวกเขี่ยเขาทิ้งแล้วหน้าหนาหน้าทนกลับมาง้อขอคืนดีเหมือนกัน"

"เออนั่นสิ ชั้นก็อยากเห็น"

"เออๆ เดี๋ยวถ้ามีโอกาสจะแนะนำให้รู้จักนะ เพราะเห็นมันบอกมันอยากมีเพื่อนเป็นกะเทยอยู่นี่ เผื่อว่าหล่อนจะสนใจเป็นเพื่อนกับมัน"

ผมประชดครับ ทั้งสองคนกรี๊ดเสียงดัง

"ปรามาสมาก อีชะนี คันมือแล้วสิเธอ มานังจอยขอตบแกก่อนไหนๆก็ชะนีด้วยกัน"

"ว้ายอีบ้า ชั้นชะนีชั้นสูงย่ะ อย่ามา ทำไมมันพูดแบบนี้เนอะ หญิงแท้ชายแท้ใช่ว่าจะดี มองกันที่ตรงไหนเหรอคนเรา อารมณ์เสีย เสียชื่อชะนีหมด"

"เริ่ด เอาเถอะๆ ไปกินอะไรก่อนเถอะพวกเธอชั้นหิว"

อีคริสมันพูดตัดบทครับ เราก็เดินไปหน้าตึกไปร้านประจำเรานั่นล่ะครับ เฮ้อนะ เรื่องนั้นนั้นเพิ่งสะสางเรื่องใหม่ก็มีเข้ามา สนุกจริงๆเลยชีวิตชั้น ว่าจะวางมือจากนางร้ายแล้วนะเนี่ย มาสะกิดต่อมให้ร้ายอีกแล้ว อารมณ์เสีย

Written by eiky


ปล. จะพยายามขยันเขียนนะครับ คิดว่าจะปิดฉากในไม่ช้า ใครติดตามก็ขอบพระคุณอย่างสูงที่ให้กำลังใจกันเสมอมา ใครที่แวะเข้ามาอ่านก็ขอบคุณที่สละเวลาให้กับนิยายเรื่องนี้นะครับ สู้ๆ จุ๊บๆๆ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-03-2011 20:39:42 โดย eiky »

akayama

  • บุคคลทั่วไป
เอ่อ คือว่าอิมเมจต้อมเนี้ย ทำไมหน้าคล้ายน้องชายเค้าเลยงะ o22 สงสัยมันจะหน้าโหล
แต่หลวงได้ใจมาก อ๊าย! :impress2:

ออฟไลน์ eiky

  • Played Me!!!
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1221
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1760/-3
เอ่อ คือว่าอิมเมจต้อมเนี้ย ทำไมหน้าคล้ายน้องชายเค้าเลยงะ o22 สงสัยมันจะหน้าโหล
แต่หลวงได้ใจมาก อ๊าย! :impress2:

ถ้างั้นตัวเองยกน้องชายตัวเองให้เค้าเถอะนะ อิอิ

ออฟไลน์ SataRu

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 259
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-0

ออฟไลน์ หอยทาก

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 695
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
หึหึ นายจะได้สวมบทนางร้ายอีกรอบป่าวเนี่ย
หึหึหึหึ ว่าแต่ไอพวกนี้ น่าโดน !!!

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
ไหนๆก็ร้ายแล้วเอาให้โลกจารึกไว้เลยก็ดี
เอาใหมันรู้สึกซะบ้างอย่างไอ้เรย์ จำพวกเอาไม่เลือกเอามันให้เจ็บมากหน่อยก็ดียังซ่าไม่เลิกนิสัย
ส่วนหนิง โลเลหลายใจ มักมากนิสัย  พวกอย่างว่ายังดีกว่าซะอีกนิสัยแบบนี้
สมควรโดนทิ้งในเมื่อเขาเบื่อแล้ว  
อยู่ที่หลวงแล้วละงานนี้ว่าจะเอาไง
ส่วนนายก็อย่าทิ้งมาดเดิมๆละไหนๆก็ไหนๆแล้วนิร้ายแล้วก็ต้องร้ายให้ตลอด

ออฟไลน์ SoN

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2965
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-15

ออฟไลน์ A-J.seiya*

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3335
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +306/-8
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย
เรย์ กับ ยัยหนิง ร่วมมือกันรึปล่าว ???
แต่นี่งานหนักเลยนะนาย !!!
สู้โว้ยยยยยยยยยยยยย

ออฟไลน์ Anonymus

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 295
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +248/-1
อ้างถึง
อ้างถึง
เอ่อ คือว่าอิมเมจต้อมเนี้ย ทำไมหน้าคล้ายน้องชายเค้าเลยงะ o22  สงสัยมันจะหน้าโหล
แต่หลวงได้ใจมาก อ๊าย!  :impress2:

ถ้างั้นตัวเองยกน้องชายตัวเองให้เค้าเถอะนะ อิอิ

น่านจิakayama  ถือซะว่าเป็นของขวัญน่ารักๆให้ eiky เนาะ  

จะได้มีแรงปั่นนิยายมาให้อ่านทุกวันๆไง :z1:


ปล. eiky ชีวิตน้องนาย มันคงไม่มาม่าใช่อีกแล้วใช่มะ  ป้าละกลัวใจจริงจริ๊ง

ออฟไลน์ rutchi

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 122
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
จัดการเรย์ก่อนนะ ไม่ไหวแล้ว ยังไม่เข็ดหรอไง

แล้วหนิงกลับมาทำไม หรือว่าโดนเบื่อแล้ว โยนทิ้ง  ฮ่าๆ

daizodiac

  • บุคคลทั่วไป
คุณนายจะกลับมาร้ายอีกแล้ว
กังวลแทน แต่เชียร์ขาดใจค่ะ! มั่นใจ คุณนายซะอย่าง
หลวงเริ่ดจัง อิอิ

ปล.คิดถึงน้องต้อม TT

littleFiNgeR

  • บุคคลทั่วไป
อีแบบนี่สงสัยรวมหัวกันซะละม้างงง เอ๊ะ!แต่มันไปรู้จักกันอิท่าไหน ท่าโก่งโค้งรึ อุ้ย!ชั้นพูดอะไรออกปายยยย

Chinnosuke

  • บุคคลทั่วไป
 :really2: :really2:สาูธุๆขอให้ตบกันไวๆ
มวยคู่นี้ท่าจะมัน ชอบๆๆๆเอาให้เน่าเป็นซากกลางป่าช้าไปเลยพี่
พออ่านมาถึงตอนที่พี่ิอิ๊กบอกว่า องค์ท้ายๆ ใจหายวาบเลยนะเนี้ย
 :กอด1: :กอด1:

ออฟไลน์ aisen

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +75/-1
โอ้ เรื่องราวจะเป็นอย่างไงหน่อ คาดเดาไม่ได้เลยจริงๆ

เรื่องรี้ ชอบๆๆๆๆๆ

Kusano ~~ Kawaii

  • บุคคลทั่วไป
ยังคิดว่าว่าอิเรย์มันไปไหน
ที่แท้ก็ยังอยู่นี่เอง
รอบนี้ท่าจะศึกสุดท้ายแล้ว(รึเปล่า?)
คุณนายจัดหนักเลยค่ะรอบนี้
มีหลวงอยู่ข้างๆคงไม่หนักหนาเท่าไร สู้ๆนะคุณนาย
ขนาดอิเอสคุณนายยังส่งไปนอนคุกได้แล้วเลย ฮ่า

ปล.หลวงคนดี รักหลวงจัง ><

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ ycrazy

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 461
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1
Re: เมื่อผมรับบทเũ
«ตอบ #3860 เมื่อ27-02-2011 17:53:31 »

แก้แค้นกันไป แก้แค้นกันมา ไม่จบไม่สิ้นเลยแฮะ

ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8
สวมบทนางร้ายเด๋วนี้นายพล



 :beat: :beat: :z6: :z6: :z6: :z6:

ออฟไลน์ CminLmin

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 89
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-0
เห็นด้วยจริงๆกับคำพูดนี้ "ผัวดีๆน่ะ มันมักจะมีคนหมายปองอยู่รอบด้าน"  :เฮ้อ:

งานนี้คุณหลวงได้ใจไปเต็มๆ อย่ากลับไปกินเลย ชะนีพันธุ์ผสม(สตอเบอร์รี่) น่ะ

รอคุณนายจัดหนักอยู่ อาจจะได้จัดหนักแบบแพ๊คคู่ล่ะมั้งงานนี้  :laugh:

4life

  • บุคคลทั่วไป
อย๊าาาาา เจ๊นายอย่าเพิ่งวางมือ
ครั้งนี้เอาให้มันปางตายทั้งคู่ไปเลย o18
ไอ้คุณหลวงน่าเป็นห่วงเพราะดูเหมือนจะไม่ค่อยทันคน -__-

lazewcielo

  • บุคคลทั่วไป
ป๊าด ได้วางมือจากการเป็นนางร้ายซักพัก
มีศึกใหม่เข้ามาอีกแล้วววว
สงสัยอี 2 ตยยร่ขะร่วมมือกันซะละ

ออฟไลน์ DraCo_SLa13

  • I swear that, will love Super Junior forever..........
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +314/-3
ตบเข่าดังฉาด  อุบ๊ะ  ว่าแล้วไม๊ละ

ว่านายต้องคิดเหมือนเค้า  ชะนีกะตะกวดจะร่วมมือกันหรือเนี่ย

ออฟไลน์ โน๊อา

  • อยู่เป็นคู่ เช่น ฉันคู่เธอ
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1419
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +99/-1
คิดแล้วเหนื่อยจัง

ออฟไลน์ pp4

  • คนที่ 'ชอบ' ไม่ได้แปลว่าคือคนที่ 'ใช่'
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +75/-6
พวกนั้นกะบ้าเนอะ!!
พี่นายอย่าท้อ มาตอกมาขนาดไหน กลับไปเป็นเท่าตัวเลยค่ะ!!
กริ๊ดๆๆๆ รอต่อค่า~ ><

lovevva

  • บุคคลทั่วไป
 o18สงสัยนายจะโดนรวมหัวกันแก้แค้นซะแล้วสิ

 :beat:นังหนิง  :z6:เรย์

ออฟไลน์ ~tai~

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 238
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
ช่วงนี้ต้องให้หลวงมาคุณนายเข้าไปทำบุญสะเดาะเคราะห์สักหน่อยแล้ว  :เฮ้อ:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด