-
****แจ้งข่าวหน่อยคร้าบ*****
อัพเดท**** คือมีเพื่อนๆหลายคนยังไม่ได้เป็นเจ้าของหนังสือเรื่องนี้ หลังจากปรึกษากับทางทีมงานแล้ว ทางทีมงานโอเคที่จะรีปริ๊น แต่อยากจะทราบจำนวนของผู้ที่มีความประสงค์ อยากจะได้รีปริ๊นเรื่องนี้ รบกวนลงชื่อ ไว้เลยครับผม****
ขอบคุณครับ
อิ๊กกี้
18 มิ.ย 2558
สำหรับคนที่โอนเงินมาแล้ว ยังไม่แจ้งให้ช่วยแจ้งมาด้วยคร้าบ และ ถ้าใครโอนมาแล้ว แจ้งมาแล้ว ยังไม่ได้เมลตอบรับ ให้ส่งมาแจ้งใหม่ เมลอาจจะยังไม่ถึงทางทีมงาน เพราะตอนนี้มีเงินเข้ามา แต่ไม่มีคนแจ้ง***** จากทีมงาน
*** สำหรับใครที่ยังไม่โอน โอนโลดคร้าบ หนังสือกำลังคลอด เบ่งอยู่ อิอิ เราจะได้หนังสือแว้วววน้า****
ขอบคุณคร้าบ
อิ๊กกี้
******* ประกาศคร้าบ**********
สำหรับเพื่อนๆที่ยังไม่ได้จองหนังสือนะครับ ทางทีมงานบอกว่าชุดแรกเท่านั้นน้าที่จะมีบ็อกเซ็ท ถ้ามีการรีปริ๊น ต้องดูยอดจำนวนสั่ง อิอิ อยากให้เพื่อนๆมีกล่องสวยๆเก็บกันน้า จองกันเล้ยยย
ขอบคุณคร้าบ
อิ๊กกี้
**************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน
ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
About eiky
นิยายเรื่อนี้ถูกเขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่มีเนื้อหาสาระสำคัญหรือคติอะไรเหมือนอย่างเรื่องก่อนๆ ว่าง่ายๆก็สนองตัณหาของผู้แต่งเอง
แก่นของเรื่องมีอยู่ว่า คนที่เราเห็นว่ายิ้มแย้มพูดจาอ่อนหวาน หวังดีกับเราเรื่อยมาใช่ว่าภายในใจของเขาจะเป็นคนดี และคนที่พูดจาขวานผ่าซากหรือพูดจาไม่ถูกหู ทำอะไรไม่อ่อนหวานถูกตาถูกใจ ใช่ว่าภายในใจของเขาจะร้ายกาจ
คนที่ไม่พูดใช่ว่าเขาจะไม่คิด คนที่ยิ้มแต่ในใจแค้นลึก ชื่อของตัวละคร สถานที่ ไม่มีอยู่จริง แต่บุคลิกของตัวละครบางตัวได้ดัดแปลงมาจากประสบการณ์ของผู้เขียนทั้งโดยตรงและโดยคำบอกเล่าจากคนรอบข้าง
ขอบคุณสำหรับเพื่อนๆที่คอยติดตามผลงาน สำหรับคนที่เคยอ่านน้องภูมิมาแล้วอาจจะคิดว่าเรื่องนี้จะซ้ำกันสำหรับบุคลิกของตัวละคร อยากให้ลองติดตามดูนะครับ เพราะเรื่องนี้พยายามจะเน้นความเป็นจริงของมนุษย์ยุคปัจจุบันออกมามากที่สุด อาจจะไม่ถูกตาใครหลายคน หรืออาจจะไปเสียดแทงปมในใจของใครหลายคน ก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้
ถ้าจะหวังจะหานายเอกหวานๆ นิสัยดี รู้จักบาปบุญคุณโทษ ไม่มีในเรื่องนี้นะครับ เนื้อเรื่องในบางตอนอาจจะดูแรง แต่ขอย้ำอีกครั้งว่ามันคือนิยาย จุดประสงค์ของผู้แต่งก็เพื่อความบันเทิงของผู้อ่านเพียงเท่านั้น ไม่ได้หวังไปสะกิดใจหรือทำให้ใครไม่ชอบใจ
สุดท้าย น้อมรับทุกคำติชม ขอบคุณอีกครั้งสำหรับแฟนๆทุกคนที่ติดตามผลงาน ยินดีต้อนรับเพื่อนๆที่เพิ่งจะเปิดเข้ามาอ่าน
ขอบคุณครับ
อิ๊กกี้
ปล ลืมไป ลืมใส่ เรท "ฉ++" อิอิ คิดว่าเรื่องนี้ มันจะไม่หยุดอยู่แค่นี้ เอาเป็นว่า ใครที่เข้ามาอ่านทำใจไว้ก่อนเลยนะครับ ว่ามันจะไม่ละเมียดละไม เหมือนคนเขียนเองระบายอารมณ์ส่วนตัว เลือกเสพแต่สิ่งที่ชอบที่ควรนะครับ น้อมรับทุกคำติ ไม่เอาชม อิอิ คนเขียนเป็น เอ็ม+เอส
====================================================
เปิดจองนิยาย
(http://image.ohozaa.com/i/491/thk3..jpg)
- 2 เล่มจบ 600 หน้า +++
- หนังสือขนาด A5 ปกกระดาษอาร์ตพิมพ์ 4 สี เคลือบด้าน เนื้อในกระดาษถนอมสายตา
- Box set กล่องแข็งกระดาษจัวปังหนา 2 mm.พิมพ์ลาย 4 สี เคลือบลามิเนตกันน้ำ
- ราคา 900 บาท/ชุด รวมค่าจัดส่งชนิดพัสดุลงทะเบียน
(http://image.ohozaa.com/i/73b/eikycovers_vol.1.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/c16/eikycovers_vol.2.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/ea7/qlbox.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/70c/eikybooks.jpg)
สนใจส่ง Mail มาจองได้ที่ (http://image.ohozaa.com/i/a8d/3untitled1.jpg)
- ตั้งชื่อหัวข้อเมลล์ว่า "สั่งซื้อนิยาย eiky "
- ระบุชื่อ / Login ที่ใช้จอง
- ระบุจำนวน......เล่ม
- รอรับ Code โอนเงิน
-
องก์แรก
"นาย เราเลิกกันเถอะ"
รู้ไหมผมเกลียดคำพูดจำพวกนี้มากที่สุดในชีวิต ไม่อยากจะได้ยิน ไม่อยากจะรับฟัง
"ทำไมเรย์ นายทำอะไรผิด นายทำอะไรไม่ดีเหรอ เรย์ถึงอยากเลิกกับนาย"
ผมก็นะยังโง่ถามเขาออกไปแบบนี้อีก ในเมื่อคนไม่มีใจ มันหมดใจกันแล้วจะไปถามเอานิยายอะไร แต่ก็นะอยากรู้อยู่ดี ผมข้องใจ ทำไม
"นายดีเกินไป"
"เรย์ ดีเกินไปหมายความว่ายังไง เรย์พูดเล่นใช่ไหม เรย์หลอกนายเล่นใช่ไหม"
ผมเหมือนจิตหลุด ร้องออกมาเขย่าแขนเขา เหมือนนางเอกในละครตอนที่ถูกเขาเขี่ยทิ้งนั่นล่ะครับ
"พอเถอะนาย เราไม่ได้รักนายแล้ว"
"เรย์ เรย์มีคนใหม่ใช่ไหม เรย์มีคนอื่นใช่ไหม"
ผมเริ่มคร่ำครวญร้องไม่เป็นผู้เป็นคนแล้ว
"นาย คือ เอ่อ"
"เอ่ออะไร ใช่ไหม ทำไมล่ะเรย์ นายไม่ดีตรงไหน ทำไมทำแบบนี้ ตลอดเวลาที่ผ่านมา ๕ ปี มันไม่มีความหมายอะไรเลยเหรอ"
ผมเริ่มดึงเรื่องเก่าขึ้นมาพูดเผื่อว่าเรื่องเก่าๆมันจะไปกระตุ้นต่อมใต้สมองของมันได้บ้าง
"แล้วตลอดเวลาที่ผ่านมา เราก็ดูแลนายอย่างดีมาตลอดนะ แค่เราคิดว่ามันถึงทางตันแล้ว"
"ทางตัน ทางตันอะไรเรย์ เห็นแก่ตัวไปไหม เราไม่เคยทะเลาะกันเลย แล้วนี่อะไร ทำไมเรย์เปลี่ยนไปแบบนี้"
"พอทีเถอะนาย ใช่เรามีคนใหม่ เราเบื่อ เราเหมือนคบกันมานานแล้ว มันไม่ไปไหนสักที เราว่าเราควรจะแยกกันอยู่สักพักนะ"
ผมเม้มปากแน่นน้ำตาเอ่อ ตอนนั้นมันปวดใจนะ ปวดมากสั่นไปหมดหัวใจเต้นแรง เกิดมาไม่เคยมีใครบอกเลิก มันเจ็บแบบนี้นี่เอง
"เรย์ มันไม่ใช่เรื่องจริงใช่ไหม เรย์ อย่าทิ้งนายไปนะ นายจะอยู่ยังไงถ้าไม่มีเรย์"
ผมเริ่มเล่นบทดราม่าโผเข้ากอดตัวของมัน แต่มันทำยังไงรู้ไหม มันปัดออก ปัดออกเหมือนว่าผมเป็นของเหม็นเน่า ผมไม่สนใจไม่ให้กอดเอวก็ลงมากอดขาร่ำไห้อยู่
"พอเถอะนาย เราไม่ได้อยากทำแบบนี้หรอกนะ นายจะอยู่ที่นี่ต่อก็ได้นะ แต่ว่าเราอยากจะบอกนายว่าเดี๋ยวแฟนใหม่เราจะย้ายเข้ามาอยู่ด้วย"
"เรย์ อย่าทำแบบนี้ ได้โปรด อย่าทิ้งนายไป อย่าทำแบบนี้"
ถ้าดึงร่างตัวเองออกมาจากตรงนั้นได้แล้วยืนมองว่าผมกำลังทำอะไรอยู่ มันคงน่าสมเพชเวทนาตัวเองเป็นที่สุด คนอย่างผมไม่น่าเชื่อว่าจะมีวันนี้ วันที่กอดขาผู้ชายอย่างมันร้องขอความเห็นใจ แล้วมันเห็นใจผมไหม ไม่เลยท่าทางของมันนอกจากจะยักเท้าออกจากการเกาะกุมของผมแล้วมันยังแสยะปากใส่ผมอีก ผมกลายเป็นสิ่งปฎิกูลที่มันไม่ต้องการอีกต่อไป
"เรย์อย่าไปเลย นายขอร้อง นายจะปรับปรุงตัวเองใหม่ นายจะยอมทุกอย่างเพื่อเรย์"
ผมยังไม่ลดละความพยายาม ฟูมฟายออกมาด้วยความหวังที่ริบหรี่เต็มทนว่ามันจะสะท้อนใจหรือระลึกถึงความหลังครั้งเก่าบ้าง
"มันสายไปแล้วนาย เราหมดใจให้นายแล้ว"
ผมปล่อยมือทันที อย่างน้อยก็ดีนะที่ได้ยินจากปากของมัน ผมจะได้เลิกโง่สักที เจ็บก็เจ็บอยู่แต่ทำยังไงได้ มันไม่เอา มันหมดรักแล้วเราจะรั้งขามันไว้ทำไม
"เขาเป็นใครเรย์ เขาดีกว่านายจริงเหรอ"
ผมเองก็เป็นแบบนี้ หัวใจยังไม่ได้สะสางผมก็จะไม่ยอมลงง่ายๆเหมือนกัน น้ำตายังเอ่อนองเต็มหน้าอยู่ หน้าตาคงดูทุเรศมากในสายตาของมันเพราะมันยกริมฝีปากขึ้นสูงตลอดเวลา
"น้องเขาไม่เหมือนนายหรอก เรารู้แต่ว่าน้องเขารักเรา"
"รักเรย์ แล้วนายล่ะเรย์ นายก็รักเรย์นะ เรย์เอานายไปไว้ตรงไหน"
"โอ๊ยพอซะทีนาย เรารำคาญ จะให้พูดกี่รอบว่าไม่รักแล้ว จะให้บอกอีกกี่ทีว่าหมดใจแล้ว นายถึงจะยอมฟัง"
มันแหกปากออกมาคงจะรำคาญจริงๆ ผมเองอึ้งอ้าปากค้างอยู่ ตลอดเวลา ๕ ปีที่อยู่กันมาเฉกเช่นสามีภรรยามันไม่เคยแสดงอาการแบบนี้ใส่ผมเลย ผมไม่เคยเจอ ผมอึ้งตาค้าง มันคงเหมือนรู้ตัวว่าคงพูดแรงไป
"เราขอโทษละกันนาย นายจะค้างที่นี่ก็ได้นะ เราจะไปค้างข้างนอก"
มันเดินออกจากห้องไปแล้ว ผมทำอะไรผิด เป็นคำถามแรกที่ผุดขึ้นในหัว นี่ผมทำอะไรผิดไปหรือ ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมคอยดูแลห่วงใยเอาใจใส่มันมาตลอด ประคับประคองรักของเราให้คงอยู่ไม่มีเรื่องที่ต้องให้บาดหมางแคลงใจกัน แล้วผมทำอะไรผิด หรือว่าที่ผมไม่ได้ไปเที่ยวกับมันวันนั้น มันงอนผมเหรอ หรือว่าเป็นเพราะผมไม่ได้จัดชุดทำงานให้มันวันนั้น วันที่ผมปวดหัวน่ะเหรอ ผมเริ่มทบทวนความทรงจำ ทรุดร่างลงกับพื้น สายตามองกวาดไปรอบๆห้อง ทำไม ทำไม คำๆนี้มันวนเวียนอยู่ในหัวไม่ยอมไปไหน ของทุกอย่างในห้องมันคือความทรงจำที่ดีของเรา แต่วันนี้มันเหมือนแค่ของไร้ค่าซึ่งพอเขาคนใหม่เข้ามามันคงเก็บทิ้ง
"ไอ้สาระเลว"
ผมครางออกมา อยากจะด่ามันมากกว่านี้ แต่คิดอะไรไม่ออกมากนัก
"อีป้า มันทิ้งชั้น แก มันทิ้งชั้น"
พอมีสติผมก็กดโทรศัพท์ไปหาเพื่อนที่สนิทที่สุด ผมเรียกมันว่า อีป้า ทั้งที่มันเป็นผู้ชาย ก็เกย์เหมือนกันนี่ล่ะครับ แต่มันอาวุโสกว่าใครในกลุ่ม ถามว่าแก่ไหม ก็ไม่นะเวลามีเรื่องอะไรไม่สบายใจ นอกจากอีกพัทแล้วก็จะมีอีป้านี่ล่ะที่ผมระบายได้ อีป้าเป็นคนที่ค่อนข้างมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ออกแนวๆกึ่งๆทางฝรั่งและไทยผสมกัน เพราะมันมีสามีเป็นคนอเมริกัน แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันหรอกนะ ปีหนึ่งๆแฟนมันจะมาสองครั้งต่อปี ผมรู้จักอีป้าได้เพราะอีพัทนั่นเอง ส่วนตัวผมแล้วผมเคยอยู่ที่เมืองไทยตอนเรียนมัธยมต้น แต่ไปต่อมัธยมปลายกับมหาวิทยาลัยที่อเมริกา พ่อแม่ผมเขาลงหลักปักฐานอยู่ที่โน่น มีร้านอาหารไทยอยู่ในเมืองคองคอร์ด มลรัฐแคลิฟอร์เนีย รู้จักอีพัทตอนเรียน มหาวิทยาลัย สนิทกันเพราะผมชอบที่มันแรดได้ใจ และที่นั่นผมก็ได้เจอกับไอ้เรย์ ความจริงชีวิตผมจะไม่ได้เบนเข็มมาอยู่ที่นี่หรอกนะ เพราะจบแล้วพ่อผมเขาจะฝากให้ทำงานกับเพื่อนที่โน่น แต่เพราะมันนั่นล่ะ เพราะความรักลมๆแล้งๆ เพราะความจอมปลอมทั้งหลายทั้งมวล ผมถึงดั้นด้นตามมันมาอยู่ที่นี่ ญาติเชื้อก็ไม่มี บ้านก็ขายไปแล้ว คอนโดฯนี่ก็เช่าเขาอยู่ แล้ววันนี้มันก็เฉดหัวผมออกจากที่นี่เพียงเพราะมันเจอคนใหม่
"ใจเย็นๆแก มีอะไร"
อีป้าก็พูดตามแบบฉบับของมันเหมือนเคย
"มันไล่ฉันออกจากที่นี่แล้วแก มันทิ้งฉัน มันมีคนใหม่"
"ตายจริง ทำไมทำแบบนี้ล่ะไอ้เรย์ เห็นหน้าตาดีๆแบบนี้ไม่น่าทำกันลงเลย"
"มันเลวไง แกฉันจะทำยังไงดี"
"จะทำยังไงล่ะ แกก็ย้ายก้นออกมาจากมันสิ จะไปทนอยู่ทำไม ในเมื่อเขาไล่แล้ว มาอยู่กับฉันก่อน"
นี่เพื่อนนะ แค่เพื่อนที่รู้จักกันไม่นานเท่ามันแต่ทำไมผมรู้สึกว่ามันมีน้ำใจกับผมเหลือเกิน แล้วคนที่รักกันอยู่ด้วยกันมา ๕ ปีล่ะ มันมีอะไรให้ผม นอกจากแสยะปากใส่ ผมตัดสินใจรีบออกจากห้องไปคว้าเสื้อผ้าไปได้แค่ไม่กี่ตัวเพราะร้อนใจ คิดอะไรไม่ออก ผมต้องกลับมาเก็บของออกจากที่นี่แน่นอนแต่ขอไปตั้งหลักก่อน ดูสิว่ามันจะทำยังไงเหมือนกัน เพราะของทุกอย่างผมเป็นคนซื้อยกเว้นก็แต่เครื่องใช้ไฟฟ้าใหญ่ๆที่ทางคอนโดฯเขามีให้ แต่นอกนั้นผมเป็นคนซื้อหมด แม้แต่ค่าเช่าผมก็เป็นคนจ่าย ลำพังเงินเดือนอินทีเรียต๊อกต๋อยอย่างมันหรือจะสู้เลขาฯนายใหญ่ของธนาคารต่างชาติอย่างผมได้ รถผมก็ผ่อนให้มัน โง่นะผมรู้ดีก็เพราะคำว่ารักคำเดียวนี่ล่ะ รักคำนี้ที่มันตอกอกผมอยู่ตอนนี้ ดี เลิกก็เลิกอยากจะรู้เหมือนกันว่าคนใหม่ของมันจะทำได้อย่างผมไหม
"ไหนแกว่ามาซิ ทำไมมันถึงเปลี่ยนไปแบบนี้"
อีป้าถามขึ้นเมื่อผมถึงห้องของมัน ห้องของมันเป็นคอนโดฯเหมือนกันแต่เป็นสองห้องนอนเพราะสามีมันซื้อให้แต่ยังผ่อนไม่หมดหรอก นับว่าเป็นโชคดีไปเพราะผมจะได้อาศัยนอนอีกห้อง
"จะทำไมล่ะแก อยู่ดีๆมันก็มาบอกว่าเลิกกัน เพราะมันบอกว่ามันไม่ได้รักฉันแล้ว มันมีคนใหม่ไงแก"
ผมยังคร่ำครวญอยู่ ไม่รู้ทำไมนะเวลาพูดเรื่องนี้ผมก็จะสำออยขึ้นมา คงเป็นเพราะมันยังใหม่อยู่ ความเจ็บปวดมันยังสดๆร้อนๆเป็นแผลอยู่ในใจ
"แล้วมันไปเอาใครที่ไหนมาเป็นเมียวะ มันดีกว่าแกเหรอ"
"ฉันไม่รู้ ยังไม่เคยเห็น แต่คงดีกว่าล่ะแก ฉันไม่เคยทำร้ายน้ำใจมันเลยนะตลอดเวลาที่คบกัน ไม่คิดเลยว่ามันจะทำแบบนี้กับฉัน"
"เฮ้อ นี่ล่ะเกย์น่ะแก มันไม่มีอะไรผูกมัดกันไว้นี่ อย่าว่าแต่เกย์เลยผู้หญิงผู้ชายก็เป็นสมัยนี้สื่อมันแรง รักเดียวใจเดียวมีแต่สมัยก่อนโน่นล่ะ อย่าไปคิดมากเลย มันอยากไปก็ให้มันไป สักวันมันจะคิดได้เองล่ะ ว่ามันได้ทิ้งสิ่งที่มีค่าที่สุดไป"
"แกว่ามันจะกลับมาไหม"
ผมส่งสายตาที่คิดว่าเป็นประกายแห่งความหวังออกไป
"กลับมาแล้วแกจะเอาไหมล่ะนาย"
อีป้าย้อนกลับมาทันที ผมนิ่งไป จริงสินะ ผมจะเอามันเหรอถ้ามันกลับมา
"ไม่รู้ แต่ฉันยังรักมันอยู่นะแก"
"แล้วไง รักมันแล้วมันล่ะ รักแกไหม ถ้ารักมันคงไม่เฉดหัวแกออกมาแบบนี้หรอกนะ รู้ก็รู้ว่าแกมีมันคนเดียว"
พูดแล้วก็แค้นขึ้นมาในใจ ยังจำคำพูดของมันก่อนที่ผมจะตัดสินใจตามมันมาได้ดี
"เราจะไม่ทอดทิ้งนาย เราสัญญา"
สัญญากับผีน่ะสิ พลิกลิ้นได้เร็วขนาดนี้ เจ็บใจเหลือเกิน จากที่เจ็บเพราะโดนมันทิ้งก็กลายมาเป็นเจ็บใจแทน
"แกว่าฉันควรจะทำยังไงแก"
"ก็ไม่ต้องทำไร อยู่เฉยๆ ทำงานไป ไม่ต้องคิดมาก"
"ไม่คิดไม่ได้หรอกแก ฉันอยู่กับมันมา ๕ ปีนะ ไม่ใช่ ๕ วัน"
"เออรู้ แล้วยังไงแก ต่อให้อยู่กับมันสัก ๕๐ ปีแล้วยังไง ก็เขาไม่เอาน่ะ"
ผมปล่อยโฮออกมาทันที แทงใจเหลือเกิน เพื่อนนะเพื่อนไม่ได้กลัวว่าจะเจ็บช้ำใจเลย
"เห็นไหม แกก็ยังตัดใจไม่ได้อยู่ดี โทรฯหาอีพัทดีกว่าให้มันมาด่าแก"
อีป้าเดินเข้าห้องนอนของมันไปแล้ว ปล่อยให้ผมร้องไห้คร่ำครวญอยู่เพียงลำพัง เจ็บนะเจ็บจนไม่รู้จะสาธยายคำไหนออกมาบอกดีถึงจะให้คนอื่นๆได้รู้ว่าเจ็บ คนรักกันทำกันได้แบบนี้เลยหรือ
"ว่าไงค้า คุณนาย"
เสียงอีพัทแปร๋นมาตั้งแต่หน้าประตูห้อง
"ว้าย ร้องไห้ อะไรกันยะอีนาย ผัวทิ้งแค่นี้ทำเป็นร้องไห้"
"นี่เบาๆหน่อยแม่คุณ คนมันกำลังเสียใจ"
อีป้าปรามไว้เพราะมันเห็นผมซุกหน้าลงกับฝ่ามือตัวเองอีกครั้ง
"แหม เข้าใจค่า เข้าใจดี ฉันก็เคยนี่ไงฉันถึงพูดได้ เอาน่าแกไม่เป็นไรหรอก ก็แค่ผู้ชายเฮงซวยคนเดียวสนใจทำไม มีผู้ชายอีกเป็นล้านรอหล่อนอยู่นะ เลือกเอาสิ วันละคนยังได้เลย"
"แหม ใครเขาจะร่านแรดเหมือนหล่อนล่ะอีนี่"
"ว้าย เขาไม่เรียกร่านค่า เขาเรียกสนองตอบต่อความต้องการที่ซ่อนอยู่ภายในของตัวเอง"
"นั่นล่ะ ที่เขาเรียกร่าน"
ทั้งสองเถียงกันกัดกันตามประสา ถ้าผมยังปกติอยู่ก็คงจะร่วมวงด้วย แต่ตอนนี้เสียใจเลยต้องซุกหน้าต่อไป
"เออๆ ชั้นร่าน ร่านแล้วไงยะ ร่านอย่างชั้นก็ยังดีกว่ารักเดียวใจเดียวแล้วมานั่งฟูมฟายเหมือนอีนายนี่"
ยิ่งมันพูดมันยิ่งสะกิดใจ
"นายแกก็รู้นี่ว่าเกย์มันเป็นยังไง แกจะเสียใจน่ะชั้นไม่ว่าหรอกนะ แต่อย่าให้มากไป คนเรารักกันน่ะมันเป็นเรื่องของคนสองคน ถ้าวันใดอีกฝ่ายหมดใจ เขาก็ไม่เรียกว่ารักแล้วล่ะ แต่จะเรียกเป็นอย่างอื่น รักชนิดอื่นน่ะ แกทำใจซะเถอะนะ ไอ้เรย์มันก็หล่ออยู่หรอกนะ แต่มันใฝ่ต่ำเองช่วยไม่ได้"
"นั่นสิแก มาๆกินไวน์กันหน่อย ย้อมใจ"
"กรี๊ด เยส เผื่อคืนนี้จะออกหากิน"
"แหม เชียวนะยะ"
สองคนกรี๊ดใส่กัน ผมแอบอมยิ้มออกมา เฮ้อ มาคิดดูดีๆแล้วมันก็ไม่ได้มีอะไรนะ ผมว่ามันต้องผ่านไป แค่คนมันไม่รัก แค่คนมันหมดรัก แล้วยังไง เอาเถอะ ร้องไห้เสียใจพอแล้ว จะทำร้ายตัวเองไปก็เท่านั้น มันก็คงไม่กลับมาหรอก
"นี่แก ทำไมแกไม่ทำให้มันรู้ล่ะ ว่ามันได้ชวดเพชรไป"
อีพัทพูดขึ้นระหว่างที่เรานั่งจิบไวน์แดงอยู่กลางห้อง
"ทำไงอ่ะแก"
"ทำกันแบบนี้มันต้องชำระความนะยะ จะปล่อยให้เลิกก็เลิกง่ายๆไม่ได้หรอกนะ แหมทีมาตามจีบเขานี่อะไรก็ยอมทำนะไอ้เรย์"
"ทำยังไงแก"
ผมทำตาโตถามขึ้น
"ก็เย้ยมันหน่อยสิยะ หาผู้ชายดีๆหล่อๆ รวยๆกว่ามัน"
"แหม อีนี่ ยังกะผู้ชายพวกนั้นมันเดินอยู่ตามถนนงั้นล่ะ มันไม่ใช่นิยายนะยะหล่อน"
อีป้าดอดขึ้น ผมพยักหน้าเห็นด้วย
"รู้ค่า แต่แกจะยอมให้มันเสวยสุขง่ายๆเหรอ ไม่คิดจะทำอะไรหน่อยเหรอแก"
"ทำอะไร"
"ก็แก้เผ็ดมันไง"
"พอเถอะแก อย่าไปจองเวรจองกรรมกับเขาเลย หมดกรรมกันแล้ว"
"ว้าย โน่นค่ะอีป้า เข้าฌาณไปเลย"
อีพัทกรี๊ดขึ้นเสียงดัง ผมเองก็อดที่จะหัวเราะไม่ได้
"ไม่รู้สินะ ถ้าเป็นชั้นน่ะ แม่จะทำให้รู้เลยว่ามันคิดผิด"
"แล้วทำยังไงล่ะแก พุดมาเสียทีสิ"
"คิดไม่ออกค่า"
"อี"
ผมกับอีป้ารุมด่ามัน พออยู่กับเพื่อนๆแล้วก็ค่อยสบายใจหน่อย ไม่คิดอะไรมาก ได้คุยได้ระบายออกก็ค่อยยังชั่ว มีหัวเราะบ้างตามการสนทนาของเพื่อนๆ อีป้ามันก็อัดบุหรี่เข้าปอดเหมือนเคย
"ฉันลองหน่อยสิแก"
"อะไรอกหักแค่นี้ริจะดูดบุหรี่"
"ทำไม ก็อยากจะลอง"
ผมแหวเสียงใส่มัน อีป้ามันคงรำคาญเลยยื่นบุหรี่ให้ตัวหนึ่ง ผมก็ดูด ไม่ได้ไอหรือทำท่าเหมือนในละครนะ เพราะแต่ก่อนเวลาไปเที่ยว เพื่อนๆของผมมันดูดกันทั้งนั้น เห็นมันดูดก็พอรู้ว่าเขาดูดกันยังไง เรื่องเลวๆบางเรื่องไม่ต้องสอนหรอก อีกอย่างเรื่องไม่ดีน่ะทำกันง่ายจะตาย พอบุหรี่เข้าปอดมันเหมือนโดนทุบหัวยังไงไม่รู้มึนหัวทันทีเหมือนหน้ามืด
"แรงว่ะแก"
"ก็แกไม่เคย"
ผมไม่ยอมแพ้ดูดต่อ พอดูดไปสักพักก็ชิน อันของดีไม่ดีเราควรจะใช้วิจารณญาณส่วนตัวพิจารณาได้ว่าควรเข้าหาหรือไม่ ผมเลือกเอง ไม่คิดจะสูบจริงจัง แต่แค่อยากจะให้หัวมันมึนใจมันชาก็เท่านั้นเอง
"มันหมดแล้วนะแก ถ้าอยากสูบอีกหล่อนลงไปซื้อเลย เออ ซื้อน้ำแข็งก้อนขึ้นมาด้วยนะ พอดีมีเบอร์เบิ้นเหลืออยู่"
อีป้าบอก ผมหน้าหงิกขึ้นทันที
"ตรงไหนล่ะแก"
"ก็หน้าตึกน่ะเลี้ยวซ้าย มีร้านของชำอยู่"
"อีพัท พาลงไปหน่อย"
"โอ๊ย ไม่ได้หรอกแก ชั้นเมาไวน์"
"อย่ามากระแดะ ชั้นก็เมาเร็วอย่าพูดมาก"
ผมเดินไปลากแขนมันให้ลุกขึ้นจากโซฟา มันไม่ยอมแม้ผมต้องออกแรงมากเป็นพิเศษแต่มันก็ไม่ยอม สรุปผมก็ต้องลงมาคนเดียว พอลงมาหน้าหอถึงรู้ว่ามันเพิ่งจะ ๕ โมงเย็น บรรยากาศดีนะแถวนี้ ถนนอ่อนนุชแม้จะมีรถติดกันแจตรงถนนหน้าตึกแต่ก็ไม่เลวร้ายนัก ฝั่งตรงข้ามเป็นโชว์รูมรถญี่ปุ่น ไปทางซ้ายสินะ ร้านขายของชำอยู่ตรงหัวมุมพอดี ผมเดินเข้าไปในร้าน มีกลุ่มคนนั่งอยู่ก่อนหน้าแล้วประมาณห้าคน ท่าทางคงเป็นช่างประจำโชว์รูมรถฝั่งตรงข้ามนั่นเอง
"มีบุหรี่ไหมครับ"
ผมถามออกไปไม่ได้สนใจมองใคร เพราะรู้ว่าตาคงแดงๆเหมือนคนเพิ่งร้องไห้มา
"หน้าขาวจังว่ะ เป็นตุ๊ดแหงเลย"
เสียงลอดมาจากข้างหลัง มันคงไม่ได้ว่าผมหรอก ไม่สนใจ
"ของมันแน่อยู่แล้ว มาจากตึกนี่มีแต่ตุ๊ด"
เอ๊ะ มันชักยังไงๆอยู่นะ
"น้อง เขาแซวน่ะ"
เอ่อ อีเจ๊คนขายนี่ก็นะ ผมเม้มปากหันขวับไปมอง แทนที่มันจะหยุดเห่านะกลับหัวเราะเสียงดัง ผมรีบสั่งของไปตามที่เพื่อนบอกมาจ่ายเงินเสร็จก็เดินออกมานอกร้าน
"เขาไม่เรียกแซวหรอกเจ๊ แบบนี้เขาเรียกเห่า"
"เฮ้ย"
วิ่งสิครับ จะอยู่รอให้มันจับทำเมียหรือ ผมยังไม่พร้อมที่จะมีผัวพร้อมกับ ๕ คนหรอกนะ เสียงฝีเท้าของมันเหมือนจะวิ่งตาม
"หยุดนะ"
เสียงของเจ๊เจ้าของร้านแหวขึ้นดังพอที่จะให้ผมหันไปมอง ในมือก็ถือของพะรุงพะรังอยู่
"พวกมึงไปว่าน้องเขาเอง ยังอยากจะกินเบียร์ที่นี่อีกไหม อย่าไปทำอะไรน้องมันนะ"
ผมซึ้งใจอีกครั้งเป็นหนที่สองในรอบวัน อยากจะกราบเจ๊แกงามๆสักที ได้ใจเหลือเกิน พวกมันหยุดกึกมองผมอย่างเคียดแค้น ส่วนผมน่ะเหรอ ยักไหล่นิดหน่อยแล้วก็เดินให้เหมือนเคส มอสให้มากที่สุด ผมเป็นคนยังไงน่ะเหรอ เดี๋ยวก็จะได้รู้กัน
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล ลงไว้ก่อนตอนเดียวนะครับ ส่วนตอนต่อไปต้องรวบรวมสมาธิก่อน ลงให้เป็นคำอวยพรย้อนหลังให้ แฟนๆที่เกิดเดือนสุดท้ายของปี
-
เจิมเรื่องใหม่ค่า
:z2: :z2: :z2:
-
มาเจิมเรื่องใหม่ด้วยคนจ้า :mc4:
-
รออ่านๆ o13
-
เกลียดจริงๆผู้ชายแบบนี้ เกิดมาก้เจอมาบ้าง ดีหน่อยที่ไม่ต้องเสียอะไรนอกจากตัวและความรู้สึก แต่ก็ช่างมัน โลกนี้มีผู้ชายอีกเยอะแยะ ว่าแต่นางร้อยจะออกตอนไหนคะ รอชมเจ้าค่ะ ช้อบ ชอบบบบบ
-
แค่ตอนแรกก็สนุกแล้วค่ะ :L2:
-
สู้ๆนะจ๊ะน้องนาย เด๋วเราก็เจอคนใหม่ที่ดีกว่า
อย่าไปเสียดายของเน่าๆเลยจ๊ะ หึหึ
เป็นกำลังใจให้ คุณ อิ๊ก นะค๊าาาา
:L2: :L2:
-
เปิดเรื่องใหม่แล้วน้อง Eiky :mc4:
+1 :กอด1: :L2:
-
:L1:เข้ามาติดตามนิยายเรื่องใหม่เพื่อเป็นกำลังใจนะครับ :L2:
-
รอติดตามต่อไปนะคะ
หนุกหนานๆๆ :really2:
-
:impress2: ขอกอดพี่อิ๊คๆๆ หลายที คิดถึง กระหายนิยายพี่อิ๊คๆ มากๆ เลย
ตอนแรกมาก้อโดนอย่างแรง ชอบๆ นากเอกร้ายๆ แต่เค้าอยากเจอพระเอก
แล้วง่ะ 555+ คงจะ โหดๆ น่าดู ฮ่าๆ :z6: ไอเรย์สักทีเน้อ
ผู้ชายเลวอย่าไปสนเลยนาย ปล่อยมานไป +12 ให้นะพี่อิ๊ค
แฟนคลับคนนี้ถูกใจอย่างแรงๆ มาลงอีกเร็วๆ นะ :m9:
-
อูยยยยยโดนนนน
จะจำไปทำบ้างงง
-
แอบฮาตอนท้ายอ่ะค่ะ
คุณนายด่าแล้วชิ่ง วิ่งหนีเลย :m20:
มากอด :กอด1:ต้อนรับคุณอิ๊กกี้ค่ะ :mc4:
แนวนี้หนูชอบบบบบบบบบบบบบบบบบ :m3:
-
:L2:มาต้อนรับเรื่องใหม่ของน้องอิ๊กกี้จ้า
รับน้องนายไว้ในใจเรียบร้อยแล้ว
-
กรี๊ดดดดด
มันนส์
เอาให้ไอเรย์จุกจนร้องไม่ออกเลย
สู้ๆๆๆๆ :z1:
-
มาลงชื่อรออ่าน :L2:
-
ชอบเพื่อนๆ ทั้งสองจริง อิอิ
-
มาตอนแรกก็แรงเต็มเหนี่ยวเลยนะเนี่ย หุหุหุ
-
ตามมาอ่านเรื่องใหม่จ้า
-
เอาให้สะใจไปเลยนะ คุณนาย 555 o13
-
ตามอ่านเรื่องใหม่ด้วยคนจ้า
-
อ๊ายยยยยยยยย.........
แรงอีกแล้ว แนวนี้ชอบ......
-
o13 ต้องรอนานป่ะ..กว่าสมาธิจะมา
กำลังหนุกเลย...
-
เข้ามา+1เป็นกำลังใจ
-
น่าติดตามมากค่ะ ขอแสดงความยินดีกับเรื่องใหม่ด้วยนะค่ะ ลุง eiky :3123:
-
แหม...แฟนทิ้งวันแรกก็เนื้อหอม มีหนุ่มๆวิ่งตามตั้ง 5 คน :m20:
-
ว้าวววววววววววววว........เรื่องใหม่แค่เปิดเรื่องก็น่าติดตามแล้ว o13
-
โหมาเจิมทีหลังเค้าเลยเรา
แต่เปิดเรื่องมาซะโหวงเลย
5ปีเลยนะนั่น หมดรักกันซะง่ายๆอย่างนี้เลยหรอ
เขียนดีไม่มีตกเลยนะครับคุณอิ๊ก
แล้วจะรอตอนต่อไปนะครับ o13
-
เริ่ดอ่ะค่ะนายเอกแบบนี้ ชอบอ่า
แอบอยากให้มีแฟนใหม่ไปเรย
ไม่ต้องกลับไปเอาไอ้เลวนั่นแล้ว
แต่ต้องทำให้มันเสียดายให้ได้นะ
รอดูจะเป็นไงต่อไป อิอิ
-
เห็นแค่ชื่อเรื่องยังไม่ได้อ่านข้างในก็กะแล้วว่าต้องเป็นเรื่องคุณอิ๊กแน่เลย
แล้วก็ใช่จริงๆด้วย ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
แต่แปะไว้ก่อน(อย่างนาน แน่นอน)นะคะ ไร้เรี่ยวแรงแม้แต่จะอ่านแล้ว
:กอด1:
-
เกิดเดือนนี้ วันสิ้นปี ขอรับนิยายแทนคำอวยพร ขอบคุณมาก :man1:
เรื่องตีแผ่นิสัยคน เกริ่นนำได้น่าสนใจจัง อ่านแล้วคิดว่าเรื่องนี้คงดราม่าสุดๆ
เรื่องนายเอกไม่แสนดี อันนั้นไม่ซีเรียสหรอก แค่อย่าร้ายจนหาส่วนดีไม่เจอก็พอ
คนเรามีนิสัยสองด้านอยู่แล้ว ยิ่งถ้าอยู่ในสังคมคนทำงานนะ หน้าพูดอย่าง หลังพูดอีกอย่างเยอะมาก
-
แค่ชื่อเรื่องก็ กดบวกแล้วค่ะ
ชอบจัง ^^
"ดีเกินไป" ได้ยินแบบนี้แล้วก็คงรู้สึกแย่นะเราว่า
เอาเป็นว่า นายสู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้
-
สนุกมากๆค่ะคิดว่าเรื่องนี้ก็คงจะแรงงงงสะใจดีอิอิ
บ้างที่ก็คิดนะว่าจะต้องเอาคืนให้สาสมแต่อีกใจก็คิดว่าให้มันแล้วไปไม่อยากจองเวร
แต่ไอผู้ชายเลวๆมันสมควรโดนอ่ะโมโหพูดแล้วของขึ้น
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊าค่า
+1เป็นกำลังใจให้คุณอิ๊กค่า
-
อ๊ายยย ชอบอ่ะ :impress2:
ต่อเร็วๆโลด กะลังหนุกเลย
-
เจ้ขอแบบร้ายๆ แรงส์ๆ ดีมาดีตอบ ร้ายมาร้ายตอบสิบเท่า ตบมาตบกลับ มันสะใจที่สุด
ไม่เอามาม่าชีวิตรันทดนะค่ะ เอาแบบเรื่องมารยาริษยา(ทันไม่ค่ะ สินจัยกับลูกเกตเล่นค่ะ)
แรงส์ ร้าย กับพวกที่คิดทำร้ายเรา เอาให้มันส์ จัดหนักมาค่ะ
-
โห้...!
เปิดขึ้นมา ก็แรงสุดริ้ม ทิ้มได้ใจเลยนะนี่
o13
-
o13 แรงดีไม่มีตก
แบบนี้แหละ ท่าจะมันส์ :laugh:
มารอดูนายปล่อยพลัง :fire:
-
ต้อนรับเรื่องใหม่ของคุณอิ๊กกี้ :mc4:
ยังเขียนออกมาแรงส์สะใจได้เสมอเลยนะเคอะ :m12:
-
ชอบนายเองแรว๊งงงงง :interest:
เอาคืนให้มันหนักๆไปเลย เกลียดผู้ชายแบบนี้จริงๆ :beat:
-
ด่าแล้วหนี 55555555555
ชอบ งานนี้อย่าไปยอมน่ะค่ะ !
อยากอ่านตอนต่อไปจังเลย
-
รื่องหม่พี่อิ๊กกี้ญ่มิพลดยุร้ว
มนวนี้ชอบๆขอบบริ่ดๆชิดๆน่
-
น่าสนุกดีนะฮ้า
ไม่ค่อยได้อ่านนิยาย Y แนวนี้
ปกติมีแต่ตามรักตามจีบ อันนี้ตามเอาคืน
-
55555+
ตามมาอ่าน อ่านเรื่อง โน้นยังมะถึงใหน
โรคจิตดีแท้ พี่อิ้กกี้...
-
ชอบครับ อ่านแล้วโดนใจดี ฮาๆๆ
-
มาแบบไม่ทันตั้งตัว....ทันใจดีแท้น้องอิ๊ก.....
เปิดปั๊บแรงปุ๊บ....ไม่มีรีรอ....สะใจโดยทั่วหน้า....
น้องนายกำลังจะสวมบทใหม่....มันจะขนาดไหน????
รอต่อไปจ้า......
กด + ฉลองเรื่องใหม่ กะ ให้กำลังใจน้อง eiky :mc4:
-
พี่อิ๊ก หวัดดีครับ
เห็นชื่อพี่อิ๊กก็รีบเข้ามาเม้นต์เลย ยังไม่ได้อ่านนิยายเลยเม้นต์ก่อน คิดถึง
แสดงว่าตอนนี้พี่อ๊กสบายใจแล้ว ดีใจจัง
...........................................................................
อ่านแล้วววว ดูท่าจะมันมากกกก
พี่นายกับผองเพื่อนมันแน่ๆ
เพราะดูแต่ละคนสุดๆ
-
เรื่องใหม่มาแล้ว ดีใจจริงๆ ที่ได้นิยายเรื่องใหม่
ดูเหมือนวิธีการเล่าเรื่องเรื่องนี้จะแตกต่างจากสองเรื่องที่ผ่านมานะคะ น่าสนใจดี
อ่านแค่ตอนแรกกคิดว่าคงต้องมีเรื่องแรงๆ มันๆ ตามมา
รอตอนต่อไปนะคะคุณอิ๊กกี้
:จุ๊บๆ: +1 สำหรับเรื่องใหม่ค่ะ
-
องก์ที่ ๒
"เลวที่สุด ทำไมผู้ชายพวกนี้มันถึงปากหมาแบบนี้นะ ไม่ได้รู้จักมักจี่กัน มาแซวกันแบบนี้ได้ยังไง"
ผมบ่นออกมาเมื่อเข้าไปในห้อง เพื่อนสาวก็ทำหน้าตาอยากรู้อยากเห็นขึ้นมา อยากจะกรี๊ดใส่สักที เวลาบอกให้ลงไปซื้อนะไม่มีตัวไหนยอมลง ทีแบบนี้หูตั้งมาแต่ไกลเชียว
"มีไรแก ทำหน้ายังกะตูด"
"จะอะไรล่ะ ก็ไอ้พวกกุ๊ยนั่งกินเหล้าอยุ่ร้านเจ๊แกน่ะสิ มันแซว คนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่ด้วย"
"ต๊าย มีผู้ชายเหรอยะ รู้งี้ชั้นลงเองดีกว่า"
อีพัทครับ แหมนะสะดีดสะดิ้งขึ้นมาทันที
"ก็ลงไปสิแก พวกมันยังไม่ไปหรอก บ้านๆ เถื่อนๆ ดูไม่สะอาดถูกสปีชี่แกเลยนี่"
ผมเหน็บบางทีก็หมั่นไส้มันนะ อีพัทนี่เรื่องแรดหาตัวจับยาก มันบอกต้องรีบเก็บแต้มไว้ ก่อนที่จะหมดยาง เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังในคราวต่อๆไปว่าวีรกรรมของมันเด็ดดวงแค่ไหน
"เอาอะไรอีกไปอีป้า"
"แหม อี... หูผึ่งเป็นกะทิเลยนะยะ เอาอะไรมายัดปากหน่อยก็ดีแก"
อีป้าร้องออกมา มันกำลังแต่งสวนตรงระเบียงอยู่ อีป้ามันเป็นคนรักต้นไม้ ระเบียงหลังห้องนี่นึกว่าป่าย่อมๆนี่เอง ทั้งไม้ดอกไม้ประดับ ไม้เลื้อยไม้เถาเต็มไปหมด ให้นั่งอยู่ระเบียงคนเดียวผมไม่นั่งแน่ๆเพราะกลัวว่าจะมีสัตว์เลื้อยคลานออกมาทักทายแม้จะอยู่สูงถึงชั้น ๑๒ ก็ตามที
"แกจะไปใส่ใจมันทำไมแก เสียงนกเสียงกา เขาแซวแกก็แสดงว่าแกดูดีสิ"
แต่นะมันก็ยังดีที่รู้จักสร้างกำลังใจให้กับผม คงจะจริงอย่างอีป้ามันบอก
"ไหนผู้ชาย ไม่เห็นมีสักหน่อแก โมเมหรือเปล่ายะ"
อีพัทกลับขึ้มาท่าทางหัวเสีย
"ใครเขาจะรอหล่อน มาๆ กินเหล้าก่อน เดี๋ยวลงก่อน"
ก่อนหน้านี้ไม่กี่ชั่วโมงผมยังร้องไห้เสียใจอยู่เลย แต่ตอนนี้ไม่รู้สิ พอได้พูดได้เมาท์กับเพื่อนสนิท มันซาๆลงนะความเสียใจที่มี ยิ่งกึ่มๆไวน์ตีกับเบอร์เบิ้น อืม ก็ดีนะ เริ่มมึนแล้ว จนผมเองเผลอหลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้ พอตื่นมาก็รู้สึกเวียนหัวเพราะฤทธิ์ของเหล้าและไวน์เมื่อตอนเย็นแน่ ผมควานหาโทรศัพท์มากดดูเวลา เพิ่งจะเที่ยงคืนกว่าๆเอง รู้ไหมพอไม่มีฤทธิ์ของเหล้าผมก็หวนวกกลับคืนคิดเรื่องเดิม คำถามต่างๆมากมายมันผุดขึ้นในหัว ผมนอนดิ้นไปมาน้ำตาไหลออกมา อ่อนแออีกแล้ว ผมต้องไปอาบน้ำเผื่อว่าบางทีน้ำมันจะช่วยล้างความอ่อนแอที่อยู่ในใจและน้ำตานางเอกให้ออกไปเสียที ให้ตายเถอะ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยร้องไห้ฟูมฟายมากมายขนาดนี้ ตอนเจ้าฟินาเคิลตาย(หมาตัวโปรด พันธุ์อัลเซเชียน) ผมยังร้องไห้ไม่เท่านี้เลย ไอ้เรย์มันเป็นใครกัน คิดแล้วก็เจ็บใจที่สุด ไอ้สาระเลว
"พรุ่งนี้แกไม่ทำงานเหรอนาย"
อีป้าถามมันคงได้ยินเสียงผมอาบน้ำ ธรรมดาอาบไม่ได้ดังขนาดนั้นหรอกครับแค่เปิดน้ำให้มันสาดใส่ตัวนานไปหน่อย จนมือเหี่ยวตัวเหี่ยวไปหมด
"ไม่อ่ะ ลาสองวันไม่มีใจไปทำงาน"
"อ่ะนะ ผัวทิ้งแค่นี้เสียการเสียงานเลยนะแก"
"ก็ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้หรอกนะ แต่ฉันก็ไม่อยากให้ใครเห็นฉันในสภาพเหมือนศพแบบนี้ แล้วอีพัทล่ะแก กลับแล้วเหรอ"
"โอ๊ย อีนั่นแรดไปซาวน่าแล้วแก มันบอกมันคัน"
มาคิดๆดูแล้วใช้ชีวิตแบบอีพัทนี่ก็ดีเหมือนกันนะ ไม่ต้องยึดติดกับใคร ไม่ต้องมาแคร์ความรู้สึกใคร อยากทำอะไรก็ทำ ไม่เคยเห็นมันเจ็บเพราะรักเลยสักครั้ง ไม่ใช่มันหน้าตาไม่ดีนะ ผมว่ามันเป็นคนหน้าตาดีมากคนหนึ่ง ตาโตๆเหมือนแขกคิ้วหนาปากแดง ผิวขาวๆมีกล้ามอีกต่างหาก แต่มันก็ไม่ได้สนใจจะยึดตัวเองไว้กับใคร เพราะมันบอกว่าไม่อยากเป็นทุกข์เพราะใคร รักใครไหมมันเคยนะเพราะเคยเห็นมันเดทกับคนอมริกันตอนเรียนอยู่คนหนึ่ง แต่หลังจากนั้นก็เปลี่ยนไม่ซ้ำหน้า แต่เอาเถอะนั่นมันอีพัทให้ผมใช้ชีวิตอย่างมันคงไม่ได้ เพราะให้ผมนอนกับใครไม่เลือกหน้าอย่างมันก็คงไม่ได้ ไม่มีทาง ยังไงเสียขอทีละดุ้นแต่ขอให้ดุ้นนั้นมีคุณภาพอย่าให้เหมือนของไอ้เรย์แค่นั้นดีกว่า
"ฉันนอนก่อนนะแก อย่าคิดมากล่ะ รีบนอนสิไหนบอกแกจะไปเก็บของไม่ใช่เหรอแก"
"อืม แกนอนเถอะ ฉันไม่เป็นไร"
ผมบอกอีป้าไปทั้งที่นั่งกอดเข่าอยู่บนโซฟา สายตาก็มองไปเรื่อย มันไม่เจ็บเท่าไหร่แล้วล่ะแต่เหมือนมันจะเป็นขาลงของอารมณ์ มองเห็นอะไรทำไมมันดูหดหู่เสียจริง นี่น่ะหรือที่เขาว่ายามรักน้ำต้มผักยังว่าหวาน ยามชังอันน้ำตาลยังว่าขม ผมรู้สึกอย่างนั้นอยู่จริงๆ ตอนนี้ไม่ได้เสียใจที่มันทิ้งแล้ว แต่รู้สึกเจ็บใจว่าทำไมคนที่ดีอย่างผมต้องโดนมันเขี่ยทิ้งแบบไร้เยื่อใยแบบนี้
ผมตื่นมาสายโด่งเพราะไม่ต้องตั้งนาฬิกาปลุก ออกมาหากาแฟกินไม่เห็นอีป้ามันคงไปทำงานแล้ว ผมชงกาแฟแล้วออกไปนั่งที่ระเบียงมองนั่นมองนี่ไปเรื่อยๆ ตอนนี้เองที่ผมได้กลับมาคิดทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด นับจากวันแรกที่ผมได้เจอหน้ามัน เพราะอะไรผมถึงรักมันมาก เพราะอะไรผมถึงไว้วางใจมัน เชื่อในคำหวาน เชื่อในคำว่าคู่ผัวตัวเมียที่มันสาธยายกรอกหูจนผมคล้อยตามไม่เชื่อฟังพ่อแม่ หนีตามมันมาหางานทำที่นี่ ยิ่งคิดยิ่งแค้นในใจ จะทำยังไงดีให้มันเจ็บได้เท่าที่ผมเจ็บ
ผมขับรถออกจากบ้านตอนเกือบเที่ยงเพื่อที่จะไปเก็บของที่คอนโดฯที่ผมเป็นคนจ่ายค่าเช่าเอง ตั้งใจว่าจะกวาดมาให้หมดไม่มีเหลือแม้แต่ยาสีฟัน คอนโดฯที่ผมคุ้นเคยเป็นอย่างดีไม่ว่าจะเป็นมุมไหน แต่ทำไมวันนี้ผมถึงรู้สึกว่ามันดูแปลกตาไปมากเหลือเกิน ผมถอนหายใจอยู่หน้าประตูก่อนจะเอากุญแจห้องออกมาไขเพื่อเปิดระตูเข้าห้องไป ในมือก็มีกล่องเตรียมขนสุดพลัง
"เอ๊ะ ทำไมต้องดับเบิ้ลล็อค ไม่ไปทำงานเหรอ"
ผมบ่นอยู่คนเดียว ก่อนจะกดกริ่งเพื่อที่จะเข้าห้องตัวเอง นานเกินสามนาที
"ปังๆๆๆ"
เคาะสิครับเลือดเริ่มขึ้นหน้า มันจะทำอะไรอยู่ไม่สนใจแล้ว แต่ผมอยากรีบเข้าไปในห้องเพื่อเก็บของให้เสร็จ สักพักเสียงปลดล็อกประตูก็ดังขึ้น
"มีไรพี่ มาหาใคร"
คนที่เปิดประตูออกมาไม่ใช่เรย์ แต่มันเป็นเด็ก เด็กมากจนผมผงะตกใจ
"เอ่อ"
ผมอึ้งไปเลยถอยหลังไปก้าวหนึ่งเพื่อดูหมายเลขห้อง นี่มันห้องผมนี่ แล้วไอ้เด็กนี่ อ้อ
"มาหาใคร นี่มันห้องพี่นะ แล้วเราเป็นใครเข้ามาในห้องนี้ได้ยังไง"
ผมมองหน้าเขาอย่างเอาเรื่อง เพราะรู้แล้วด้วยสมองประมวลผลอย่างรวดเร็ว ว่าเด็กนี่ต้องเป็นเด็กที่ไอ้เรย์มันกกอยู่แน่ๆ
"อ้อ พี่น่ะเองเหรอ ที่เฮียเขาบอกกอดขาเขาร้องห่มร้องไห้อ่ะ"
ผมเม้มปากแน่น เพราะสายตาที่มันมองผมมันเย้ยหยันผมเต็มที่ ให้ตายเถอะเกิดมายังไม่เคยโดนใครมองต่อหน้าด้วยสายตาแบบนี้เลย
"นั่นมันเรื่องส่วนตัว ท่าทางเรายังเรียนอยู่นี่ ไม่ไปเหรอโรงเรียนน่ะ หรือว่ามากกผู้ชายจนลืมเรื่องเรียน"
"ไม่ใช่เรื่องของพี่ จะมานานไหมผมจะนอน จะทำอะไรก็รีบทำ"
ดูมันทำ มันเดินหันหลังให้ผมทำหน้าเบื่อเหมือนกับว่าผมเป็นก้อนของเสียที่ปล่อยจากก้นมัน ผมเริ่มกัดปากตัวเอง
"มันก็ไม่ใช่เรื่องอะไรของพี่หรอกนะ แต่ของที่เธอใช้อยู่น่ะ มันของพี่ ถ้าไม่อยากให้ยุ่ง ถอดออกมา จะเอาไปเช็ดขี้หมาแถวบ้านล้างเสนียด"
มันหันกลับมาทันทีสายตาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อผม
"ของพี่หรอกเหรอ ถึงว่า คันๆ"
มันถอดเสื้อออกทันที ต่อหน้าผม โยนเสื้อลงพื้นแล้วรู้ไหมมันทำยังไง มันเอาเท้าเขี่ยออกให้พ้นทางแล้วเชิดหน้าใส่
"ทำไมทำแบบนี้ ไม่มีมารยาท"
ผมร้องออกมาปรี่เข้าไปผลักอกมัน
"โอ๊ย ก็เสื้อของคนเก่าน่ะ ไม่อยากใส่ เสนียดเหมือนกัน"
"มึง โป๊ก"
ผมง้างมือขึ้นกระชากผมที่มันไว้ทรงวัยรุ่นปรกหน้าดันให้ไปโขกกับผนังห้องอย่างแรง มันทรุดตัวลงทันทีเอามือกุมหน้า
"สัดเอ๊ย"
"ลองดีกับกูใช่ไหม มึงเป็นใคร กล้าดียังไงมาทำแบบนี้กับกู"
"เชี่ย ปล่อย ปล่อย"
ผมถ้าของขึ้นแล้วก็นะ ใครจะมายืนให้เด็กเพิ่งจะเกิดเมื่อวานมายืนด่าทำท่ากร่างใส่ ใครพอใจจะทำก็ทำไปเถอะไม่ใช่ ไอ้นายคนนี้แน่นอน ผมกดคอมันลงกับพื้นห้องขึ้นคร่อมเลยคราวนี้ น่าเสียดายที่หัวมันไม่แตกแค่ปูดๆขึ้นมาเท่านั้นเอง
"ปล่อย โอ๊ย ยอมแล้ว ผมยอมแล้ว"
มันร้องไห้ ผมเริ่มรู้สึกตัว รีบเบามือลง มันปัดมือผมออกแล้วคลานออกไปให้ห่างตัว
"อีเชี่ย อีแก่ แก่ไม่ดูสารรูปตัวเอง แก่เหี่ยวขนาดนี้ ใครจะไปแดกมึงลง อีเชี่ย"
ผมอ้าปากค้าง เพราะทันทีที่มันลุกขึ้นทรงตัวได้มันก็วิ่งเข้าห้องแต่ก่อนเข้ามันเอ่ยออกมา รู้ไหม ผมอายุ ๒๘ เพิ่งจะ ๒๘ เมื่อตอนต้นตุลาคมนี่เอง ตั้งแต่จำความได้ ไม่เคยมีใครว่าผมแก่ มีแต่คนบอกหน้าอ่อนกว่าอายุ มันเป็นใคร ผมยืนนิ่งคงเพราะรับสภาพไม่ได้ ทำไมนะเวลาโดนว่าอย่างอื่นไม่โกรธเท่านี้ ตอนนี้รู้สึกว่าหูร้อนหน้าแดง เลือดในกายมันไหลเร็วเสียเหลือเกิน
"ปังๆๆ เปิด มึงว่าอะไรนะ เปิด"
ที่ทุบไม่ใช่มือนะผมเอาเท้าถีบ โกรธจัดมากถึงมากที่สุด คนที่แย่งแฟนไปคือเด็กมัธยม ย้ำแค่เด็กมัธยม ผมยอมรับนะว่ามันเป็นเด็กหน้าตาดีคนหนึ่ง ผิวพรรณรูปร่าง หาที่ติได้ยาก และผมก็เข้าใจและยอมรับสภาพนะว่ามันเด็กกว่าผม สิบกว่าปีได้ แต่ที่ไม่เข้าใจคือมันไม่ได้เกรงกลัวผมเลย มันมองผมเหมือนเพื่อนของมันที่สู้มันไม่ได้ มองมองผมด้วยหางตาแล้วแสยะปากใส่เหมือนว่ามันได้เขี่ยผมออกจากไอ้เรย์แล้ว ผมไม่ได้เสียดายหรอกนะไอ้เรย์น่ะ ตอนนี้แค่อยากจะเอาเลือดปากของมันออกมาแล้วจะเอาเท้าขยี้ต่อหน้าต่อตามัน โกรธมาก
"ออกมาเดี๋ยวนี้ มึงแน่จริงมึงออกมา"
ผมเริ่มเหมือนคนบ้าทุบห้องอย่างบ้าคลั่ง แต่มันก็ไม่ยอมเปิด จนผมเริ่มเหนื่อย
"นาย ทำอะไร นายเป็นบ้าอะไร"
ผมหันไปตามเสียงที่ดังมาจากประตูเข้าห้อง ไอ้เรย์นั่นเอง
"อย่ามีเรื่องที่นี่นะนาย ทำไมเป็นคนแบบนี้"
มันปรี่เข้ามาจับมือผมไว้ นี่ผมกลายเป็นคนแบบนี้สำหรับมันไปแล้วหรือ
"อะไรเรย์ เรย์รู้เหรอว่าเด็กนี่มันว่าอะไรนาย"
"ว่าอะไร เบียร์เขาบอกว่านายมาหาเรื่องเขานะ ทำไมเป็นคนแบบนี้ เรื่องระหว่างเรามันจบแล้วนะนาย น้องเขาไม่รู้เรื่องด้วยนะ"
"เรย์"
ผมสับสนไปหมดแล้ว จากโกรธเมื่อครู่เป็นชาไปทั้งหน้า
"กลับไป เราขอร้องอย่ามาโวยวายที่นี่"
"เรย์ ปึ๊ก"
ที่ตบหน้ามันน่ะไม่ได้แบมือนะครับกำแน่นๆเลยล่ะ
"นาย จะมากไปแล้วนะ"
"เข้ามาสิ ลืมไปแล้วเหรอว่านายทำได้มากแค่ไหน"
ผมยื่นหน้าให้มันท้าทายเต็มกำลัง อยากจะรู้เหมือนกันว่าคนที่เรียนและได้คาราเต้สายดำมาอย่างผมกับคนที่ไม่เป็นมวยอย่างมัน ใครกันจะเจ็บ
"กร่าง"
มันพูดออกมาเบาๆ สายตามองผมอย่างเกลียดชัง นี่น่ะหรือคนเคยรักกัน นี่น่ะหรือคนนอนร่วมเตียงเคียงข้างกันมาตลอดห้าปี
"นี่น่ะหรือคนที่ทำให้เรย์เปลี่ยนใจ เด็กคนนี้น่ะเหรอ เรย์แน่ใจแล้วเหรอ"
"ทำไม น้องเขาเป็นยังไง แต่เราว่าอย่างน้อยน้องเขาก็ไม่ทำตัวแบบนายนะ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนที่เรารักมานานจะเป็นคนชอบหาเรื่องคนอื่นแบบนี้"
"เรย์ นายไม่ได้หาเรื่องมันนะ มันมาว่านายนะ"
"เอาเถอะนาย นายจะกลับได้ยัง"
ผมเม้มปากแน่นอยากจะเตะก้านคอมันสักที เจ็บใจที่สุด
"กลับแน่ แต่นายมาขนของ หรือว่าหลงเด็กจนความจำเสื่อมไปแล้วว่าของในห้องนี้ส่วนใหญ่เป็นของใคร"
"อ้อ ที่แท้ก็หวงของ เชิญ"
มันเชิดหน้าเบะปากใส่ผม
"ไม่ได้หวงนะเรย์ หรือถ้าเรย์อยากได้ ก็โอเคนะ นายให้ แต่ก่อนเอาน่ะขอกรวดน้ำก่อนนะ เรย์กับน้องเขาจะได้รับไง"
"นาย"
มันทำท่าจะปรี่เข้าผมก็เชิดหน้าขึ้นสู้ เอาสิ อยากจะรู้เหมือนกัน แหมยืนด่าอยู่ได้ ทีด่าคืนทำเป็นรับไม่ได้
"เก็บไปให้หมดนะ ถ้าไม่หมดก็ไปเอาที่ขยะ"
"ได้ หมดแน่ แต่ขอเข้าห้องนอนก่อนได้ไหม เพราะของในนั้นเยอะ"
ผมเมินหน้าหนีไม่อยากให้มันเห็นตอนที่ผมโกรธ นานๆครั้งผมถึงจะแสดงกริยาอาการแบบนี้
"เบียร์ๆ เปิดให้เฮียหน่อยครับ"
หมั่นไส้ ดูมันเรียกกัน ผมยืนเม้มปากแน่น
"เฮีย พี่เค้าใจร้ายมากเลยอ่ะ เค้าตบหน้าเบียร์ด้วย เบียร์บอกแล้วใช่ไหมว่าเบียร์ไม่อยากมาที่นี่ ฮึกๆ"
มันโผเข้ากอดไอ้เรย์แล้วร้องไห้ ผมยืนมองตาค้าง
"สตอ"
"พอได้ไหมนาย จะเก็บเอาอะไรก็เก็บไป โถหัวปูดเลยเจ็บไหมครับคนดี"
ไอ้เรย์มันเพิ่มความโกรธให้ผม เหมือนมันคอยเติมเชื้อไฟอยู่ตลอดเวลา ผมเดินกลับไปเอากล่องที่ถือมาด้วยในตอนแรกแล้วเดินเข้าห้องไป เสื้อผ้า เครื่องใช้ น้ำหอม แม้แต่ผ้าเช็ดเท้าผมก็เอา ตู้เสื้อผ้าแลดูโล่งไปถนัดตา
"แกทำกับชั้นแบบนี้ใช่ไหมไอ้เรย์ รู้จักคนอย่าง นายพลน้อยไป"
ผมยืนจ้องมองเสื้อผ้ามันอยู่ด้วยสายตาที่เปรียบได้ก็คงเป็นไฟที่กำลังจะเผาไหม้เสื้อผ้ามัน ผมเดินเข้าไปในห้องเก็บของที่ใช้เก็บพวกเครื่องใช้ในห้องทุกอย่าง เพราะเวลาซื้อจะซื้อมาตุนทีละเยอะๆทีเดียว
"เสื้อสวยนี่ ซักแห้งกับไฮเตอร์หน่อยนะเรย์"
ผมไม่ได้ร้ายนะ ปกติเป็นคนไม่คิดอะไรกับใครนะ แต่แบบนี้ผมคงไม่มาทนนั่งเป็นนางเอกร้องห่มร้องให้เรียกร้องสิทธิเสรีภาพกับคนอย่างมันหรอกนะ ถ้าเป็นคนอื่นอาจจะบอกว่า ถ้าฉันไม่ได้ใครก็อย่าหวังว่าจะได้ หรือถ้าฉันไม่ได้เธอก็อย่าหวังว่าจะมีความสุข สำหรับนายพลคนนี้ ไม่มีทาง ไม่มีวัน ถ้าผมไม่ได้ก็แสดงว่าไอ้นี่มันด้อยคุณภาพไปแล้วน่ะสิ เพราะมันไม่มีค่าอันใดจะมาคู่ควรกับผมอีกต่อไป ไม่ได้มั่นนะ แต่เด็ดเดี่ยว อย่าให้ผมต้องร้ายนะ จะทำให้มันวอดวายทั้งสองคนไม่ต้องผุดต้องเกิดกันไปเลย ผมสาดไฮเตอร์ขวดใหญ่ยักษ์ลงไปบนเสื้อกับกางเกงหรืออะไรก็ตามแต่ที่ห้อยอยู่ในตู้เสื้อผ้าจนชุ่ม แล้วก็เดินไปเก็บอย่างอื่นต่อ มันสองคนยังออดอ้อนกันอยู่นอกห้อง ดีไม่ต้องเข้ามาดูตอนนี้หรอก พอเสร็จจากห้องนอนผมก็เดินลากกล่องออกมา ของใช้ส่วนตัวผมนี่ก็เยอะใช้ได้นะ กล่องเดียวท่าจะไม่พอผมจึงเดินไปที่โซฟาที่มันทั้งสองกำลังปลอบกันอยู่
"แป๊บเดียวนะ อย่าเพิ่งหน้ามืด เดี๋ยวก็เสร็จแล้วล่ะ หรือถ้าทนไม่ไหว ทำตรงนี้เลยก็ได้นะ ยางอายน่ะคงไม่เหลือแล้วสิ"
ผมหันไปมองไอ้เด้กคนนั้นที่มันซุกหน้าลงอกของไอ้เรย์แต่มันแสยะปากใส่ผม
"เฮีย"
มันทำท่าครางออกมาอีกเหมือนเคย
"พี่ครับ นี่ห้อง ๑๔ ทับ ๔ นะครับ"
ผมกดโทรศัพท์ลงไปเคาท์เตอร์เพื่อขอความช่วยเหลือเรื่องขนของ พอเสร็จก็วางหูแล้วหันมามอง ไม่รู้สิตอนนี้ผมไม่เหลือเยื่อใย ไม่หรอกเยื่อใยมันไม่ได้ขาดไปง่ายดายเช่นนั้น แต่คิดว่าตอนนี้โมโหจนมองไม่เห็นอะไรในตัวของมัน นอกจากความน่ารังเกียจที่ผมกำลังมองมันอยู่ ผมเก็บของรวมกันไว้ พอยามขึ้นมาพร้อมกล่องที่ผมขอไปเขาก็ช่วย จะเชื่อไหมว่าห้องโล่งมาก เหลืออยู่ห้องสุดท้ายคือห้องน้ำ
"งกเนอะคนเราน่ะเฮีย ถึงว่าไม่มีคนเอา"
คือว่าผมเองก็พยายามจะไม่ไปยุ่งกับเขาแล้วนะ แต่ดูมันพูด มันเป็นใครมาจากไหน ได้ อยากงัดกับนายพล จัดไป ผมเก็บของในห้องน้ำเสร็จก็เดินเข้าไปในห้องนอนอีกครั้ง
"ขอเช็คของหน่อยนะ ว่าเหลืออะไรบ้าง"
ผมพูดไปอย่างนั้นล่ะ แต่เดินเข้าๆห้องไปแล้ว ขวดน้ำหอมของไอ้เรย์มีอยู่สองขวด ผมเองเป็นคนหน้าโง่ซื้อให้มัน เพิ่งซื้อให้นะ ตอนแรกก็ยังเห็นใจเพราะคิดว่าของที่เราให้เขาไปแล้วมันก็เป็นของเขา เพราะผมเองไม่ใช่คนหวงของอะไรมันก็รู้ แต่อย่าเอาเลยไอ้สารเลว ผมเอามือปัดลงพื้นทั้งสองขวด ขวดหนึ่งแตกแต่อีกขวดมันทน ยอมที่ไหนผมหยิบขึ้นมาแล้วปาลงกับพื้น
"อุ๊ย หอมจัง"
"นาย ทำอะไร"
มันวิ่งเข้ามา ทำหน้าตาตื่น
"โทษทีไม่ทันระวัง เออ น้อง ไหนบอกคันไงใส่เสื้อผ้าพี่น่ะ ถอดแต่เสื้อนะเรา กางเกงด้วยจ๊ะ"
ผมไม่ได้สนใจไอ้เรย์ หันไปมองเด็กคนนั้นด้วยสายตาเหมือนอย่างที่มันมองผมในตอนแรก
"เฮีย"
มันปรี่เข้าหาผัวมัน
"ถอด จะได้เอาไปเผาให้ไงจ๊ะ อยากได้มากไม่ใช่เหรอของคนอื่นน่ะ พี่ก็ชอบแจกนะพวกของเหลือเดนแบบนี้น่ะ"
"เฮีย"
"มากไปแล้วนะนาย ออกไป เก็บของพอหรือยัง"
"ไม่ต้องไล่หรอกจ๊ะเรย์ ไปแน่ อ้อ ค่าห้องน่ะอย่าลืมจ่ายเขานะ ยังไงก็เอาใจช่วยนะ ขอให้รักกันนานๆ"
ผมสะบัดหน้าเดินออกจากห้อง
"ต่ำทรามมากเฮีย เฮียคบกับเขาได้ยังไง นิสัยแย่มาก"
"ใช่ เฮียตาบอดไปน่ะเบียร์"
ผมหยุดกึกลงก่อนจะก้าวออกจากห้อง
"ฮึฮึ จำชื่อฉันไว้ให้ดี จำหน้าฉันไว้"
"ไม่จำให้รกสมองหรอก คนไร้ประโยชน์ โดนเขี่ยทิ้ง"
"แกก็คอยดู เกิดเมื่อวานอย่างแกจะมาลองดีกับฉัน ได้ นับวันเจ็บรอเลยก็แล้วกัน"
ผมเดินออกนอกห้องไปแล้ว พี่ยามเขาก็เดินนำหน้าไปกดลิฟท์ให้
"ไอ้นาย ทำไมมึงทำแบบนี้"
เสียงมันร้องด่าวิ่งออกมาจากห้อง ผมแสยะยิ้มรอเลย
"มึงทำแบบนี้ทำไม"
มันวิ่งมาเกือบมาถึงตัวหน้าตานี่ไม่ต้องบรรยาย แต่มันก็หยุดกึกลงก่อนถึงตัวเพราะผมหันหน้าไปหามันแล้วพยักหน้าให้
"แล้วจะทำไม นี่มันแค่เริ่มต้นนะเรย์"
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล. ขอบคุณแฟนที่ติดตามผลงานนะครับ
และยินดีต้อนรับแฟนใหม่ด้วยความยินดีครับ
ทำใจไว้หน่อยนะครับว่าเรื่องนี้นายเอกเขาร้าย ต่างจากน้องภูมิบุญโดยสิ้นเชิง ยังไงก็ขอบคุณนะครับที่คอยติดตาม
-
จิตใจกำลังหดหู่อยู่.....อ่านแล้วสะใจใช้ได้....
น้องนายแรงได้ใจ....พิษรอบตัวแบบนี้พี่ชอบ....
ไม่ได้ทำใครก่อนแต่ก็ไม่ควรยอมใคร..... o13 ....
:กอด1: น้อง eiky แรง ๆ
-
:angry2:จัดไปชุดใหญ่ๆเลยนะนายสะใจดี
-
ขอแรงๆนะคะคุณอิ๊ก อยากเห็น ไอ้เรย์ตายคาที่ค่ะ :z6:
หมั่นไส้ ชริ นึกว่าแน่ระวังเหอะ จะโดนหลอกของฟรี
สะใจมากนะ นาย สุดยอดอ่ะ o13 แรงได้อีกนะคะ
-
มาต่อไวๆนะคะ แล้วก็คิดถึงน้องภูมิอีกแล้ว พี่โตโต้เป็นยังไงบ้าง่ะเนี่ย ทักทาย~
-
พระเอก คงไม่ใช่เรย์หรอกมั้ง????
-
อ้าย ย เเรงได้ใจจริงๆๆ ให้มันได้อย่างนี้สิ
ช้อบ ชอบ อ่ะ
55. รีบมาต่อนะคะ :call:
-
ถ้าไม่ติดว่าตัวเองแก่ไป อยากกระโดดตบมือ แล้วร้องกรี๊ดด้วยความสะใจ
น้องนาย นายเอกของช้านได้ใจมักมาก
-
นายทำได้สะใจมาก
เอาให้รู้สึกไปเลยว่าเราก็ร้ายได้
-
ชอบพี่นายจังเลยคับ 5555+ เป็นแฟนคลับด้วยคน :o8:
พี่คับ แรงๆๆอีก ผมชอบ ส่วนไอ้น้องเบียยยยย :fire: :angry2: :m31: :m16: :z6: เกลียดมัน
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคับ
ขอบคุนที่ได้อ่านเรื่องดีๆ
ป.ล.เด๋วมาไหม่
-
อ๊ากๆๆ เค้าชอบ
นายแรงได้ใจมาก
เค้าชอบๆ
-
โอ๊ย แม่งสะใจ o18
นายปล่อยพลังได้ใจมากๆ :fire:
ถึงมันจะเจ็บ แต่อย่าได้แคร์ o13
-
โอ๊ยอ่านไปลุ้นไปว่าจะมีมวยไหมกับมีนิดเดียวเอง
ว๊าไม่สะใจตอนหน้าขอแรงๆเลยนะครับอิอิ o13
-
ไม่แรงจริงทำไม่ได้นะคะเนี่ย ปรมมือให้พี่นายดังๆค่ะสะใจมากๆ อิอิอิไ
-
นายยอดเนี่ยมมม
จัดการไอสองตัวอย่าให้ได้ผุดได้เกิดอีกเลย :laugh:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดด
ชอบจังรุ้สึกโดนใจๆ สะใจๆ :laugh:
ติดตามต่อไปนะคร้าาา
-
โอ้ยสะใจขออีก ๆ
-
มันต้องอย่างนี้สิ
นายเอกสมัยนี้มันต้องสู้คน o13
ชอบบบบอ่ะ อ่านแล้วไม่จิตตก ฮา
สะใจ
ให้มาเท่าไรก็คืนมันไปเท่าตัวเลยยย
-
รู้สึกนายยังเป็นนางเอกอยู่หน่อยๆ :impress3:
ยังไม่ค่อยร้ายเลยอะคุณนายขาา :impress2:
เดี๋ยวให้คุณอิ๊กพาไปติวกับน้องภูมินะจ๊ะ อิอิ o18
-
o13
ชอบ +1
-
นายเอกแรงได้ใจมากค่ะ
-
นายเจ๋งมาก o13 เอามันให้ตาย ไอ้ผู้ชายเฮงซวย
แต่อิคนที่มาแย่งแฟนชาวบ้านทำไมชื่อเดียวกะเค้าเลย :a5:
แบบว่าจะด่ามัน ชื่อก็ดันเหมือนกัน เลยเหมือนด่าตัวเอง :m29:
-
กรี๊ดดดดดดด
กอดคุณอิ๊กกี้ เพิ่งมา 55+
มากรี๊ดแบบเลทๆ
ถูกใจมากจ้า กับผู้ชายห่านเห็บ
มันแค่เริ่มต้นเท่านั้น
ตอนนังเบียร์บูด โอ้ยยยย คันมือๆๆ
-
ริ่ดดนจค๊บ
มงดกครี่คงรักกันม่ด้นนหรอก
กินกันองจนตย55
-
อ่านแล้วอึดอัดใจอยากให้เอาคืนแรงกว่านี้...
-
อยากบอกว่าเจ้สะใจที่สุดค่ะ :laugh: รอดูต่อไปจะร้ายแรงส์แค่ไหน อ่านแล้วอดคิดถึงตัวเองไม่ได้
ห้าๆๆๆๆๆๆๆ เหมือนเป็นลูกสาวถอดแบบมาจากเจ้เลย แต่ตัวแม่ต้องแรงส์กว่าอยู่แล้ว o18
ห้าๆๆๆๆๆๆๆ จากนี้ไปอย่าได้หวังว่าจะเป็นสุขกันอีกเลย :beat:
-
แบบว่า........มันส์.........มากค่ะ o13 o13 .........ขออีก..ขออีก
-
ชอบบบ
สะใจ*มากก
-
"แล้วจะทำไม นี่มันแค่เริ่มต้นนะเรย์"
.
.
.
แค่เริ่มต้นก็มันขนาดนี้แล้ว มาต่อเร็วๆ นะคะคุณอิ๊กกี้ น้องมิรอตอนต่อไปค่ะ
แอบคิดเล่นๆ เนื้อคู่ของนายจะอยู่ในวงเหล้าที่มาแซวเมื่อตอนแรกรึเปล่านะ
*******************
วีระกรรม คำนี้ไม่ต้องมีสระอะกลางคำนะคะ เพราะเป็นคำสมาสเหมือน ศิลปกรรม เกษตรกรรม ดังนั้นที่ถูกต้องเขียนว่า วีรกรรม นะคะ
"แหม อี... หูผึ่งเป็นกะทิเลยนะยะ เอาอะไรมายัดปากหน่อยก็ดีแก"
ทำไมต้องหูพึ่งเป็นกะทิล่ะคะ ไม่เข้าใจ
-
ขอร้ายแบบ น้ำหวาน ในระบำดวงดาว นะ
อิอิอิ ชอบแบบนั้นนะ แต่ร้้ายแบบฉบับ
นายเอก แรง เหวี่ยง วีน เอาแบบสุดๆงะ :a5:
-
แรง ๆ เราชอบ
:z2:
-
เหอๆ อ่านไปใจเต้นตุ๊บๆเลย
พี่นายแสบมาก o13
แต่ไอ้พวกอย่างนี้มันน้อยไป
-
น้องมิ กะทิ คือคำที่เรียกในวง คือสุนัขนั่นล่ะครับ อิอิ โทษทีใช้ศัพท์แสลงไปหน่อย
สำหรับคนที่ว่ายังไม่แรง นี่มันแค่เริ่มต้นนะครับ ถ้าเขาแรงกว่านี้ตามมาอ่านด้วยนะ
เพราะบอกไว้แล้วว่าคนนี้แรงกว่าน้องภูมิหลายเท่า ที่ว่าแรงคือร้าย ร้าย จนบางทีคนอ่านเอง
อาจจะไม่ชอบ เพราะนี่มันไม่ใช่บุคลิกของ "นายเอก" แต่ก็อยากให้กลับไปดูชื่อเรื่องใหม่น้า
แค่ผมคิดเล่นๆว่า คนที่เป็นตัวเอก ทำไมต้องเป็นคนดี หมายถึงดีแบบให้เขามาระรานก่อนค่อยสู้ประมาณนี้
ทำไมเราไม่รู้เขารู้เราก่อนที่ข้าศึกจะมาประชิดตัว
ยังไงก็ขอบคุณนะครับสำหรับคำติชม ถือว่าเป็นแนวใหม่ของนิยายก็แล้วกันนะครับ
ขอบคุณครับ
จุ๊บๆๆ
-
สะใจ
+1
-
บอกได้คำเดียวว่าสะใจยังแรง
ฮึๆมันยังน้อยไปมันต้องมากกว่านี้รอรับได้เลยไอชั่ว
อยากจะบอกว่าตอนอ่านนี้เหมือนเชียร์มวยอ่ะสะใจอิอิ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
-
ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยากอ่านต่อ อยากอ่านต่อออออออออออออออออออออออออออ
-
อ๊ากกก สะใจสุดยอด
อ่านไปกรี้ดไป ได้ใจสุดๆค่ะ!! :laugh:
ว่าแต่พระเอกคือใคร? ค้างๆๆๆ รอตอนต่อไปจ๊า :pig4:
-
ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ เรื่องนี้ ได้แรง ยกให้เลย :m11:
-
ชอบมากค่ะ
นายแรงได้ใจมาก ^^
-
สั้น ๆ สะใจ
นายค่ะ จัดไปหนักๆ !
-
ขอบคุณค่า..
อย่างนี้สิ..นายเอกในฝัน..
เอาคืนมันทั้งคู่ให้สาหัสนะคุณนาย..
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ขอเป็นแฟนคลับน้องนาย ได้ใจมากค่ะ :mc4:
o13สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
นายเอกแบบนี้แหละที่ฝันถึง ดุเด็ดเผ็ดมันแบบเน๊ถึงจะแน่ ไอ้ประเภทหงิมๆให้คนอื่นมาทำร้ายน่ะ หมดยุคแล้ว
-
สะใจว่ะ
เอาคืนแรงๆเลยนะ ....
สาปส่งไปเลย ผู้ชายแบบนี้น่ะ
ชิส์ ขอให้นายเจอคนใหม่ ที่โคตรดี !!!
จะได้เหมาะกันกับ คนดีเกินไป แบบนายไง เหอะๆ
บทนางร้าย เนี่ย รับเล่นขำๆ
-
อ่านแล้วแบบ...
อิเด็กนี่แรดมาก สะตอด้วย
ไอ้เรย์ก็เหมือนกัน ใหม่ๆ ก็แบบนี้แหละ นิสัย
นาย...อย่าไปรอ จัดไปให้หนักๆ "รักมากเท่าไร ยิ่งแค้นใจเป็นร้อยเท่า"
-
ว้าวววววววววววววววววว
แค่เริ่มต้นนะนี่
มันส์หยดเลยนะนี่
เชียร์เต็มที่เลย
แบบนี้ไม่ธรรมดาเลย
-
นี้พึ่งเริ่มต้นเท่านั้นนะเรย์ และน้องเบียร์
หึหึหึ
ร้ายให้มากกว่านี้อีกนายยย
สู้ๆๆๆๆๆ
หวังว่าเรย์คงไม่ใช่พระเอกนะ
ขอพระเอกที่จะมาทำให้เรย์มันแค้นๆหน่อย
-
เอาให้แรง ๆ เลยนาย สะใจมากกก
ไอ่เรย์ กะ อิเบียร์ ล้างคอรอเลย
-
อิกะเทยเด็กหัวโปกเมื่อวานซืนนี่ น่าตบมาก
มาแย่งแฟน ไม่ว่าหรอกนะ
แต่มาลามปามปีนเกลียวกันนี่ ต้องด่าให้กลับบ้านไม่ถูกเลย
-
องก์ ๓
กลับมาถึงคอนโดอีป้าก็เที่ยงกว่าแล้ว ผมวานให้ยามที่คอนโดของอีป้าช่วยขนของ
"อ้าว อีนี่ไม่เหลือบุหรี่ให้ฉันสักตัว"
ผมเริ่มหงุดหงิดเพราะจากเรื่องที่เพิ่งกระแทกใจมาเมื่อครู่ เดินวนรอบห้องหาบุหรี่ไม่ได้อยากสูบนะ แต่มันไม่รู้จะทำอะไรดี เดินหาอยู่นานก็ตัดสินใจเดินลงไปซื้อดีกว่า
"จะเจอหมาพวกนั้นไหมเนี่ย คงไม่หรอกเพราะจะบ่ายโมงแล้ว"
ผมบอกกับตัวเองเพราะกลัวว่าจะไปเจออริเก่าที่สร้างไว้เมื่อวาน ผมเดินลงจากคอนโดไปแล้วชะเง้อมองตั้งแต่ยังไม่เข้าร้าน ไม่มีใคร ผมรีบเดินตรงไปยังร้านของเจ๊ทันที
"เจ๊ บุหรี่ซอง"
"อ้าวน้อง แดงเขียวจ๊ะ"
"เขียวครับ"
ผมมองหาขนมอย่างอื่นด้วยแล้วเดินไปหยิบ
"เจ๊ปิดร้านกี่โมงครับ"
ผมถามไปเรื่อยระหว่างหยิบนั่นจับนี่มารวมกัน
"แล้วแต่วันจ้า วันไหนมีบอลก็ปิดดึกหน่อย"
อ้อ อย่างนี้นี่เอง ที่แท้ร้านนี้น่าะเป็นแหล่งชุมนุมของพวกเล่นบอลกัน ระหว่างที่เดินเลือกของอยู่ผมก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเพราะมีมือหนาๆแข็งๆมาตะปบ ที่บ่า
"เฮ้ย"
"ว่าไง คุณ วันนั้นด่าใครว่าเป็นหมา"
เสียงของเขาฟังแล้วสยองขนลุกขึ้นมาทันที เพราะเหมือนว่าเขากำลังกัดฟันพูด ผมหันไปมองหน้า ทำใจดีสู้เสือเอาไว้ แม้จะเคยเรียนคาราเต้มาก็ตามเถอะ แต่ไม่เคยใช้เลยสักที หวาดๆอยู่เหมือนกัน ผมมองตั้งแต่หัวจรดเท้า หน้าตามันก็ดีนะแต่ดูมอมแมมไปหน่อย ผมเผ้าก็กระเซอะกระเซิง ชุดหมีที่เหมือนจะเป็นเครื่องแบบของช่างประจำโชว์รูมรถทั่วๆไปก็ขมุกขมอม แต่ที่รับไม่ได้มากที่สุดคือรองเท้า ผมคิดว่าตอนซื้อมามันคงเป็นสีขาวแน่ๆแต่ตอนนี้หาพื้นที่ของสีต้นตำรับไม่เจอ เสียแล้ว ผมเผลอแสยะปากออกมา
"ว่าไง ว่าใครเป็นหมา"
มันบีบบ่าผมแรงขึ้นผมก็ขืนตัวออก
"อะไรคุณ ที่ด่าว่าเห่าน่ะเหรอ"
ผมแกล้งถามแหย่มัน
"ใช่ ว่าใคร"
"เห่าเป็นอาการของหมา ก็ต้องว่าหมาสิ คุณเป็นคนนี่ไม่เห็นเกี่ยว หรือว่าคุณเห่าเป็น"
"เฮ้ย"
มันดันหน้าเข้ามาหาผม คงคิดว่าคนอย่างนายพลจะหลบสินะ ผมก็แอ่นหน้าอกสู้
"ปากดีนะ"
มันเหมือนคิดได้ว่านี่เป็นสถานที่สาธารณะ จึงไม่ได้ง้างมือหรือทำท่าจะทำร้ายแต่อย่างใด แต่สายตามันเหมือนกำลังจะแทงผมอยู่ มือก็บีบแน่นขึ้น
"อย่างอื่นก็ดีนะ ไม่ได้ดีแต่ปาก เจ๊เท่าไหร่ครับ"
ผมร้องข้ามหัวมันไปแล้วป่ายมือของมันที่บีบบ่าผมออก ลูบด้วยนะกลัวว่าคราบอะไรมันจะติด
"ยังคุยไม่จบ ทำไมว่าคนอื่นแบบนี้"
มันยังไม่ยอมง่ายๆ เริ่มแล้ว เริ่มเลือดขึ้นหน้าแล้ว ไอ้นี่มันโผล่มาจากไหน ทั้งๆที่ดูแล้วว่าไม่มีคน ผมก็จ้องตามันทันที
"ว่าใคร ผมไม่ได้ว่าใคร แต่ถ้าใครจะรับก็รับไปสิ ไม่ว่ากัน"
ผมยังลอยหน้าลอยตาอยู่ ไม่ได้เกรงกลัวมันเลย
"หนอย"
"พอแล้วไอ้หลวง ไม่ไปทำการทำงานเหรอ มาหาเรื่องชาวบ้านเขาแบบนี้น่ะ"
เจ๊แว้ดเสียงปรามขึ้น มันชะงักมือ
"ก็เค้ามาว่าผมก่อนนี่เจ๊"
"ใครว่าใครก่อน วันนั้นชั้นก็อยู่นี่นะ อย่าไปยุ่งกับเขา ไม่งั้นอย่าหาว่าไม่เตือน แกก็รู้ว่าเจ๊ไม่ชอบนักเลงหัวไม้ ที่ค้างๆไว้น่ะ จะเอาคืนให้หมดเลย"
"โห เจ๊"
มันครางทำหน้าตาน่าสมเพช
"ไม่เป็นไรหรอกครับเจ๊"
ผมพูดแล้วยักไหล่ใส่มัน แล้วเดินไปหยิบของ
"น้องเพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่เหรอจ๊ะ"
"ครับ เพิ่งมาอยู่ เจ๊เอาน้ำแข็งด้วยดีกว่า"
ผมเซ็งๆอยู่พอดี ฟาดเบอร์เบิ้นมันตั้งแต่บ่ายนี่ล่ะวะ อารมณ์เสีย
"ต๊าย จะก๊งตั้งแต่หัววันเลยเหรอ"
"เบื่อๆน่ะเจ๊ เอาไปกินกับเหล้านอก"
ผมเน้นเสียงเป็นพิเศษแล้วหันไปมองมันที่ยืนตาเขียวอยู่ พอได้ของครบจ่ายเงินเสร็จก็เดินออกจากร้าน ชายตาไปมองมันก็ก็เชิ่ดใส่ ผมเห็นมันกำหมัดแน่น คงไม่เคยเจอเกย์ด่าล่ะสิ ปากตลาดนัก สม
"อะไรนะแก ไอ้เรย์น่ะเหรอคั่วเด็กมัธยม ได้ๆ อย่าเพิ่งเล่าเดี๋ยวชั้นลาครึ่งวันไปเลย"
ผมอยู่คนเดียวแล้วมันงุ่นง่านหงุดหงิดยังไงไม่รู้ อยากระบายออก ถ้าจะโทรฯไปหาอีป้ามันก็คงได้แค่เล่าทางโทรศัพท์ เพราะงานที่มันทำเป็นบริษัทแต่ไม่ได้ตำแหน่งใหญ่โตอะไรมากนัก อีกอย่างเจ้านายมันก็เขี้ยวไม่ยอมให้ขาดลาง่ายๆถ้าไม่ล้มลงตายต่อหน้าก็ไม่ มีวันยอม ส่วนอีพัทมันทำงานกับองค์กรต่างชาติ เป็นองค์กรกองทุนเหมือนมูลนิธิเด็กหรืออะไรสักอย่างนี่ล่ะ แต่มันทำงานสบายมาก สบายจนบางทีน่าอิจฉา วันก่อนมันยังไปร่อนอยู่ที่โรงหนังแถวสะพานควายอยู่เลย เดี๋ยวเล่าให้ฟังทีหลัง ผมก็รอมันใจจดใจจ่ออยากจะเล่าเต็มที ระหว่างรอก็ฟาดเบอร์เบิ้นกับน้ำแข็ง กินมันเพียวๆนี่ล่ะสะใจดี
"ไหนเล่ามาซิแก"
อีพัทนี่ได้ใจจริงๆ รอไม่ถึงชั่วโมงมันก็มา หน้าตาก็นะอยากรู้เต็มที่ เพราะมาถึงมันก็ปรี่เข้ามานั่งแล้วลากแขนผมมานั่งลงบนโซฟา
"ก็เด็กใหม่ไอ้เรย์น่ะสิ เด็กมัธยม" ผมเน้นเสียง
"หา มันบ้าไปแล้ว นี่ไอ้เรย์มันเสียสติไปเหรอ แล้วเด็กนั่นอายุเท่าไหร่"
"ไม่ได้สนใจหรอกนะแก สนใจแค่ว่ามันร้ายนะ มันว่าชั้นแก่ ไอ้เรย์มันถึงเมิน"
พูดขึ้นมาแล้วก็เจ็บใจ แก่เหรอ คำนี้ไม่เคยได้ยินนะ ไม่ได้สนใจด้วยเพราะไม่เคยมีใครว่า แต่ว่าพอได้ยินเด็กคนนั้นว่าผมแก่แล้ว มันเสียดใจยิ่งกว่าคำพูดไหนๆของมัน
"ต๊าย ร้ายกาจ มันเด็กแค่ไหนเชียว"
"ไม่รู้สิแก แกต้องเห็นตอนที่มันอยู่ลับหลังไอ้เรย์นะ มันด่าชั้นไม่มีกลัว แต่พอไอ้เรย์มามันเสแสร้งตอแหลได้ถ้วยมาก"
"จริงเหรอแก เด็กมัธยมเดี๋ยวนี้แรงขนาดนี้เชียวเหรอ"
มันถามเหมือนอย่างกับผมจะรู้ ไม่รู้นะตอนสมัยผมเป็นเด็กมัธยมสื่อต่างๆมันไม่ได้มากขนาดนี้ เดี๋ยวนี้เด็กมันก็คงเปลี่ยนไปตามยุคตามสมัย อันนั้นไม่ว่ากัน แต่การที่มันหยามหน้าผมนั้น รับไม่ได้เกินจะทน
"จะรู้ไหม แต่รู้แค่ว่ามันด่าชั้นว่าแก่ เป็นอีแก่หนังเหี่ยวไอ้เรย์มันถึงไม่เอา"
ผมพูดเสียงดังคับแค้นในใจ
"ถ้าชั้นเป็นแกนะ ชั้นจะตบแม่ให้หน้าแหกไปเลย ดูซิเด็กมัธยมหน้าใสๆน่ะ มันจะทนมือทนตีนไหม"
"ไม่เหลือหรอกแก แต่มันก็ร้ายนะ"
ผมเล่าทุกอย่างให้เพื่อนรักฟัง ยิ่งเล่ายิ่งโกรธ อีพัทเองก็คอยเสริมอยู่ตลอดเวลา ยิ่งกึ่มๆเหล้าแล้วแหมนะมันอยากจะออกไปฉะมันจริงๆเลย
"แล้วแกว่าถ้าดูหน้าอย่างเดียว ชั้นอายุเท่าไหร่ล่ะแก"
ผมถามขึ้น รู้ไหมความมั่นใจที่มีเต็มเปี่ยมอยู่ในตัวมันหายไปเกินครึ่งทีเดียว
"ว้าย อีนาย แกเป็นบ้าหรือเปล่า แค่เด็กปากไม่ดีพูดแค่นี้เสียเซลฟ์เลยเหรอแก"
"ชั้นถามจริงๆแก แกว่าฉันแก่ไหม"
ไม่รู้ว่าเพราะสีหน้าท่าทางที่ดูเครียดจริงๆหรือว่าเพราะมันมีความคิดที่ดีกว่าผมก็ไม่ทราบ แต่มันก็ตอบออกมาได้ดี
"นาย แกฟังนะ เด็กนั่นน่ะ สักวันมันก็ต้องอายุเท่าเรา ไม่รู้นะว่าแกจะไม่มั่นใจหรือถูกมันบั่นทอนไป แต่ชั้นว่าแกยังดูอ่อนอยู่ ถ้าแกไม่มั่นใจมากขนาดนั้นก็ไม่เห็นยากนี่แก ร้านทำหน้าเยอะแยะไป ไปซื้อคอร์สหน้าใสสักคอร์สสิ รับรองหน้าใสเหมือนเดิม"
ผมเองมีกำลังใจขึ้นมาก รู้ไหมพอกลับมาจากห้องของไอ้เรย์ผมคอยส่องกระจกดูอยู่ตลอดเวลา เสียความมั่นใจไปมากไหม ไม่รู้นะแต่รู้ว่าเกลียดเด็กคนนั้นหมดทั้งใจแล้ว
"แกจะไปถือสาอะไรกับเด็กเมื่อวานซืนอย่างนั้นล่ะแก ถ้าแกแก่แล้วชั้นล่ะ ที่เรียกชั้นอีป้าๆอยู่นี่น่ะมันไม่น่าเสียใจกว่าเหรอ"
พออีป้ากลับจากทำงานผมก็กึ่มเต็มที่ อีพัทเองก็แอ่นระแน้อยู่
"แหม แต่นะห่างกันเป็นสิบปีแบบนี้มันน่าจะเกรงใจกันบ้างนะยะ ไม่ใช่มากร่างแบบนี้ เด็กอะไร"
อีพัทเสริมแล้วยกแก้วเหล้าขึ้นกระดก
"แหมแก ถ้าเด็กมันคิดได้ แกคิดว่ามันจะมานอนกับผู้ชายแบบนี้เหรอ ฉันก็รู้นะว่าเด็กมันเด็ก แต่มันคิดได้แค่นี้แกก็อย่าไปยุ่งกับมันเลย อีกอย่างไอ้เรย์มันก็เลือกแบบนี้เอง น้องมันบรรลุนิติภาวะหรือยังก็ไม่รู้"
"นั่นสิ เด็กมัธยมแบบนั้นจะถึงใจเหรอวะ"
"ถึงไม่ถึงมันก็เขี่ยฉันออกจากมันได้ก็แล้วกันแก"
ผมพูดขึ้นเพื่อนๆเงียบ มองหน้ากัน
"โอ๊ย ช่างมันเถอะ ยิ่งพูดยิ่งคันมืออยากจะตบคน กินเหล้าดีกว่าแก"
ผมเปลี่ยนเรื่อง ไม่อยากจะมาจมกับอะไรที่มันมองไม่เห็นประโยชน์ บั่นทอนหัวใจเปล่าๆ
"เออแก ตอนกลางวันไอ้ช่างฝั่งโน้นมันมาหาเรื่องชั้นอีกแล้วนะ"
ผมเล่าเรื่องเมื่อตอนกลางวันให้เพื่อนๆฟัง
"ต๊าย หล่อนนี่ถูกชะตากับพวกนี้เนอะ ทีชั้นวิ่งไล่ตามแทบตายไม่เห็นสักหน่อ"
อีพัทพูดขึ้นแล้วหัวเราะ
"คนไหนแก ชั้นไปซื้อของบ่อยๆไม่เห็นใครว่าอะไรเลย"
อีป้าบอก
"ไอ้คนตัวโย่งๆ ทรงผมเป็นเหมือนรังนกอ่ะ ท่าทางดูสกปรกๆ"
"ว้ายสเป็กชั้น"
"ใช่สเป็กแก แต่ชั้นว่าแกไม่ใช่สเป็กเขาหรอกนะยะ"
"หยาบคาย ชั้นไม่สวยตรงไหนยะอีป้า"
"ทุกตรงนั่นล่ะค่า"
"นี่อย่าเพิ่งกัดกันได้ไหมแก นั่นล่ะแต่วันนี้มันมาคนเดียว"
"คนไหนวะแก"
อีป้าถามอีก แหมอยากจะกรี๊ดใส่ ถ้ารู้จะมานั่งเดาอยู่แบบนี้ไหมเนี่ย
"นี่อีนาย แกเพิ่งจะหัดสูบบุหรี่นะ ทำไมสูบเปลืองจัง"
อีป้าบ่นเพราะผมเองก็เร่งสูบไม่รู้ทำไม พอเมาเหล้าแล้วรู้สึกอยากสูบ พอเริ่มชินก็กระหน่ำสูบ
"อย่าบ่นหน่อยเลยแก ลงไปซื้อหน่อยสิ"
"ค่า เริ่ด"
"ฝากซื้อของกินด้วยนะอีป้า ลูกในท้องชั้นหิวแล้ว"
อีพัทได้ทีกว่าอีป้าจะออกจากห้องไปได้ก็บ่นร่ายยาวทีเดียวเชียว ส่วนผมกับอีพัทก็นั่งกินเหล้ากันต่อ
"อ้อแก น้องเขาชื่อหลวง เป็นหัวหน้าช่างอยู่โชว์รูมตรงข้ามนี่ล่ะ น้องเขานิสัยดีจะตาย ชั้นเคยนั่งกินเบียร์ด้วยบ่อยๆ อายุเพิ่งจะ ๒๕ เองนะแต่เก่งเลยได้เป็นหัวหน้า"
พออีป้าเดินเข้าห้องมาก็สาธยายให้ฟังสีหน้าดูภูมิใจในตัวไอ้นี่มาก มากเสียจนน่าหมั่นไส้
"ต๊าย แสดงว่าเสร็จแกแล้วสิยะอีป้า"
"เสร็จอะไรล่ะ น้องมันมีแฟนเป็นผู้หญิง มันชอบที่ชั้นคุยสนุก"
"แล้วทำไมมันมาวอแวฉันล่ะแก"
ผมถามบ้าง
"แกสวยมั้ง"
"อีบ้า สวยแป๊ะอะไรล่ะ มันง้างมือจะต่อยฉันอยู่"
"ไม่หรอกแก เดี๋ยววันหลังจะแนะนำให้รู้จัก"
"คงอยากรู้จักอยู่หรอกนะ"
ผมเบะปากไม่สนใจยกแก้วเหล้ากระดกลงคอต่อ
"แกไม่อยากฉันอยาก"
"แหมไวเชียวนะอีพัท หากินตามโรงหนังไม่อิ่มเหรอ"
"ว้าย น่าเกลียด"
ที่ว่าน่าเกลียดนี่คือมันจะเริ่มเล่านะครับ อีพัทเป็นคนที่มีรสนิยมแปลกประหลาดมาก ก่อนหน้านี้มันก็ชอบไปซาวน่า เคยถามเหมือนกันมันบอกว่าไม่อยากไปหากินตามเธคหรือผับ เสียเวลากว่าจะยืนจิกกัน กว่าจะถามชื่อ รำคาญ สู้ไปแหล่งมันเลยชอบคนไหนก็เข้าไปจิ้มเอาคนนั้น ผมถามเหมือนกันว่าถ้าเขาไม่เล่นด้วยล่ะ มันบอกว่าไม่สนใจไม่เล่นด้วยก็หาคนใหม่ เพราะสถานที่อย่างนั้นคนประเภทเดียวกัน มีจุดประสงค์เดียวกันเท่านั้นถึงจะเข้าไป แต่มาตอนนี้มันเบื่อซาวน่าแล้ว มันบอกว่าพอไปบ่อยๆก็ไม่ตื่นเต้น ต้องเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง และที่มันเลือกคือโรงหนังที่ฉายหนังวน ผมไม่เคยไปเหมือนกันแต่เห็นมันเล่าแล้วนึกภาพออกทันที นึกถึงสภาพของโรงหนังสักเมื่อตอน ๑๐ หรือ ๒๐ ปีที่แล้วไว้นะครับ ที่ก่อขึ้นเป็นอาคารเดี่ยวมีทางขึ้นเป็นบันไดส่วนมากจะเป็นบันไดสองด้าน ส่วนข้างในโรงหนังก็เหมือนกับโรงหนังในห้างนั่นล่ะครับ แต่มันจะเก่ากว่ามากเบาะนั่งก็จะอยู่ในสภาพที่ไม่ดี อีพัทเคยเล่าว่าตอนที่มันกำลังทำให้ผู้ชายอยู่มีหนูวิ่งมาไต่ขา ตอนแรกนึกว่าจะมีอีกคนมาร่วมวงด้วยแอบดีใจแต่พอมันไต่ขึ้นมาเรื่อยๆ มันกรี๊ดลั่นโรงหนัง แตกสาวผู้ชายหนีไปเลย นึกแล้วยังขำไม่หาย ที่ไปตามโรงหนังแบบนี้เพราะมันก็จะมีกลุ่มของเขาอีกนั่นล่ะครับ คนที่ชอบแนวนี้ไปทำท่านั่งดูหนัง แต่ไม่หรอกคงส่ายตามองหาเหยื่อ อีพัทบอกว่ามีอะไรกันในห้องน้ำก็ได้ หรือพาไปเปิดโรงแรมแถวๆนั้นราคาไม่แพง มันบอกว่าบางคนกล้ามากก็มีกันตรงนั้นเลย แต่มันบอกว่ามันไม่อยากให้ใครมายืนดูตอนมันทำให้ผู้ชาย เพิ่งจะรู้ว่าอีนี่มันก็มียางอายเหมือนกัน มันยังเคยชวนผมนะ แต่ผมไม่มีรสนิยมแบบนั้น หรือว่ามันยังไม่ถึงเวลาก็ไม่รู้เหมือนกัน
ผมลางานต่อสองวัน ไม่ดีเลยนะเวลาอกหักแล้วทำให้งานเสีย ผมไม่ได้อยากทำแบบนี้หรอกนะครับ แต่สภาพตอนนี้มันไม่พร้อมจริงๆ ถ้าไปนั่งจดวาระการประชุมในห้องประชุมแล้วเหม่อๆลอยๆแบบนี้คงโดนไอ้เอ็ด เวิร์ดด่ายับแน่ นายผมนั่นล่ะครับ ผมจึงบอกว่าไม่สบายเวลาโทรศัพท์ไปลาก็ทำท่าไอนิดหน่อย ทำเสียงแหบๆ แค่นี้ก็ผ่านแล้ว ผมตื่นมาเกือบสิบโมง ได้นอนตื่นสายๆแล้วไม่ต้องมาพะวงว่าไอ้นั่นมันจะใส่ชุดอะไรไปทำงาน รีดเสื้อหรือยัง มันจะเสวยอะไรไหม มันโล่งนะผมว่า ตื่นขึ้นมาแล้วไปชงกาแฟร้อนๆนั่งมองต้นไม้จิบไปเรื่อยๆ มันก็มีความสุขดีนะ
"ใครวะ"
ผมวางแก้วกาแฟลงกับโต๊ะเพราะเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ผมเดินเข้าห้องไปฉวยเอาโทรศัพท์มาดูเบอร์
"ใครวะ ไม่มีในรายชื่อ"
ผมไม่รับแต่กำโทรศัพท์ไปที่ระเบียงด้วย นิสัยส่วนตัวผมคือไม่ชอบรับสายแปลกๆ ให้มิสคอลล์มาให้ตายก็ไม่สนใจ เพราะผมเชื่ออยู่อย่างหนึ่งว่าคนที่โทรศัพท์หาผมเขาจะต้องอยากคุยกับผม ในเมื่อเขายิงมา ยิงได้ยิงไป เชิดใส่ แต่โทรศัพท์เจ้ากรรมมันดังไม่ยอมลง พอไม่รับมันก็โทรฯอยุ่อย่างนั้น ผมจึงกดรับ
"สวัสดีครับ นายพูดสายครับ"
ผมพูดเป็นภาษาอังกฤษนะ เพราะชินกับการคุยกับเพื่อนทางโทรศัพท์เป็นภาษาอังกฤษ ไม่มีนะไทยคำภาษาอังกฤษคำ เพราะถ้าแม่ผมอยู่ด้วยปากผมคงบวมเจ่อไปแล้ว ครอบครัวผมเข้มงวดมากกับเรื่องภาษา ไม่ใช่ข้ออ้างกับการที่ได้ไปเรียนที่โน่นตั้งแต่เล็กแล้วจะมาพูดแบบ เอ่อ นายพูดไทยม่ายค่อยชัด อะไรแบบนี้ ไม่ได้เลยครับแม่ผมคงเอาไว้คนพายตีปากบานแน่ๆ อยู่นอกบ้านจะพูดภาษาเขมรผสมฝรั่งเศษก็ไม่ว่ากัน ผมจึงติดเป็นนิสัยมาถึงเดี๋ยวนี้
"ใช่เหรอวะมึง ทำไมเขาพูดฝรั่งวะ"
เสียงคนในสายเหมือนหันไปถามใครอีกคน
"ว่าไงครับ โทรฯมาหาใคร"
ผมพูดเป็นภาษาไทยแล้ว
"อ้อ อีตุ๊ดแก่ อีแก่ผัวทิ้ง อีทุเรศ อีเชี่ย ฯลฯ"
เอ่อ คือว่านี่มันโทรศัพท์เพื่อมาด่าผมเหรอ ผมอึ้งหน้าร้อนหูชา
"เอ่อ โทรฯผิดหรือเปล่าครับ"
ดูสิ เวลาคนมันอึ้งแล้วนะ จะด่ากลับก็ไม่ด่า
"อีตอแหล อีตุ๊ด อีแก่"
ก่อนที่มันจะพล่ามไปมากกว่านี้ผมกดสายทิ้งทันที แล้วนั่งตัวสั่นอยู่ ร้อนไปทั้งตัวชาไปทั้งหน้า นี่น่ะหรือที่เขาเรียกว่าโดนตบหน้าด้วยคำพูด ผมนั่งนิ่งอยู่นานพอสมควร สักพักก็มีข้อความเข้ามา
"สมน้ำหน้า แก่ๆอย่างมึงหรือจะสู้กูได้ อีตุ๊ดแก่"
ผมไม่อยากจะเปิดอ่านนะ แต่โทรศัพท์ผมเวลามีข้อความเข้ามันจะแสดงข้อความด้วยบางส่วน เห็นแล้ว อ่านแล้ว เจ็บใจอยู่ ผมกัดปากแน่น อดไม่ได้จริงๆที่จะไม่โต้ตอบ
"ขอแสดงความยินดีให้กับคนที่ชอบของเหลือเดน อยากได้เอาไปเลยน้อง พี่กินเบื่อแล้ว ไม่อร่อย"
ผมตอบกลับไปแล้วปิดเสียงโทรศัพท์ ปิดทำไมยังถามตัวเองอยู่ เหมือนว่าผมจะหนีเด็กมัธยมที่ตามระราน แต่ไม่หรอก ผมไม่อยากคิดอะไรแล้ว ไม่อยากให้ไฟราคะมันเผาผมให้มอดไหม้ไปมากกว่านี้ เพราะเวลาเสียงโทรศัพท์มันดังทีไรก็อดไม่ได้ทุกทีที่จะชำเลืองตาไปมอง ผมก็นะเอาโทรศัพท์ถือกลับเข้าห้องไปโยนไว้บนเตียงแล้วออกไปนั่งสูดลมหายใจ เรียกพลังงานคืนกลับมา ผมคงไม่ระรานมันกลับหรอกนะ จบแล้วจบไปเด็กมัธยม ให้ผมไปสู้กับเด็กน่ะเหรอไม่มีทาง เสื่อมอย่างแรง
"ไปทำหน้าดีกว่า"
ผมเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว ว่าฉันแก่เหรอ ได้วิวัฒนาการทางการแพทย์สมัยนี้ทำให้คนหน้าตาดูดีได้ คอยดูนะจะเอาใสให้เห็นเส้นเลือดฝอยเลย แต่ก่อนจะอาบน้ำผมก็ชำเลืองไปมองโทรศัพท์ โอ้ให้ตายเถอะ เกือบห้าสิบสายไม่ได้รับ ผมก้มลงไปมองดู อ้อ ไอ้เรย์นั่นเอง มันโทรฯเข้ามาอีกครั้ง
"ว่าไง"
ผมตัดสินใจรับ ไม่รู้สิเผื่อบางทีมันอาจจะคิดอะไรได้ แอบหวังในใจว่ามันอาจะโทรฯกลับมาขอคืนดี
"นาย ทำไมมึงเป็นคนแบบนี้ นิสัยแย่ที่สุด เรื่องระหว่างเรามันจบแล้วนะ มึงจะตามระรานน้องเขาทำไม กูเป็นคนทิ้งมึงเองนะ ขอร้องอย่าทำแบบนี้อีก อย่ายุ่งกับแฟนใหม่ของกูอีก"
ผมอ้าปากค้าง ยังไม่ทันได้พูดอะไรเลย มันใส่มาเป็นชุด
"เดี๋ยว เรย์"
มันวางไปแล้ว โทรฯกลับก็ไม่รับสาย มาด่ากันแบบนี้ได้ยังไง นี่ผมผิดอะไรหรือที่นั่งอยู่บ้านดีๆแล้วไอ้บ้านั่นก็โทรศัพท์มาด่า มีหน้ายังโทรฯไปฟ้องผัวมันอีก เลวที่สุด เกิดมาไม่เคยเจอคนประเภทนี้มาก่อน ถ้าจะร้ายนับจากนี้ ก็ช่วยไม่ได้นะเพราะมาแหย่ผมเอง เราจะได้เห็นดีกัน ผมรีบอาบน้ำแต่งตัว ตอนแรกจะไปทำหน้าแต่ตอนนี้ไม่แล้ว มันคงไม่รู้สินะว่าสมัยนี้เขามีระบบโทรศัพท์ที่ติดตามที่อยู่ได้ ผมเปิดจีพีอาร์เอสตามหาที่อยู่ของเบอร์โทรศัพท์ที่โทรฯมาด่าผม ขับรถออกจากบ้านมุ่งตรงไปยังสยามสแควส์ทันที
"อ้อ ที่แท้ก็เด็กใจแตกพวกนี้เองเหรอ"
ร้านไอติมในซอยสยามสแควส์มีกลุ่มเด็กนักเรียนที่รวมกลุ่มกันอยู่ประมาณ สี่คน ผมสวมแว่นตาดำแล้วสางผมให้ปรกหน้านิดหน่อย มันคงจำผมไม่ได้หรอก ผมเดินเข้าไปนั่งอีกมุมพยายามเก็บข้อมูลให้ได้มากที่สุด
"สะใจว่ะแก หน้าตาพี่เขาเป็นไงอ่ะเบียร์"
คุยกันเสียงดังอีกนะ คงจะสะใจมากที่ด่าผู้ใหญ่อย่างผมได้
"หน้าตาก็งั้นๆล่ะ สู้เราไม่ได้หรอก เออนี่วันนี้ พี่ต้อมแข่งบอลนี่ไปดูไหม"
"ไหนแกบอกนัดเฮียแกไว้ไม่ใช่เหรอ"
"นัดได้ก็เลื่อนได้ เฮียน่ะของตายโว้ย แต่พี่ต้อมน่ะตัวจริง"
"ร้ายนะแก สวยเลือกได้เนอะ"
"แน่นอน นี่สี่จี เป็นไง เฮียเขาเพิ่งถอยให้"
ผมได้แต่ปลง ตอนนี้รู้สึกสมเพชเวทนาไอ้เรย์มันเหลือเกิน มันจะรู้ไหมนะว่าเด็กที่มันคบอยู่กำลังสวมเขาให้มันอยู่ เหมือนอย่างที่มันทำกับผมไว้ สมน้ำหน้า ชอบนักไม่ใช่เหรอเด็กน่ะ แต่ไม่หรอก จะให้มันเห็นผลของการที่มากระตุกหนวดเสืออย่างนายพลว่ามันเป็นยังไง แบบนี้มันง่ายไป อย่าให้ผมร้ายกลับก็แล้วกัน คอยดู
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล ขอบคุณทุกคนนะครับที่เข้ามาให้กำลังใจ ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะครับ :L2:
-
หมั่นไส้มัน นน อิเด็กบ้า
รีบมาต่อนะคะ
-
อีเด็กนี่ม่จบน่
นยจัดกรซ...อรก็ง่นดนสวมข55
-
อีเด็กพวกนี้ต้องตบปากด้วยส้นสูงจะได้หลาบจำ ถ้าไม่จำก็ลากไปให้พี่วินรุมโทรมแรดดีนัก
ปล.แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยเค้าเชียร์พี่หลวงเจ้าค่ะหุหุหุ
ว่าแต่มะไหร่จะร้ายคะ เป็นอิชั้นจะร้ายต้องแต่ถูกด่าว่าอีแก่แล้วค่ะ
-
เด็กคนนี้ร้ายจริงๆ :m16:
-
อ๊ากก อย่างมันเลยพี่อิ๊กกี้ อยากเห็นอิเด็กบ้านี่โดนพลเล่นจริงๆ
ท่าจะสะใจดีพิลึก o18
-
ไอ้เรย์โง่เป็นควายได้ของเหลือเดนคนอื่นมาแดก สมแล้วกับที่มันทำนิสัยแบบนี้ควายเจอแรด :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
-
แรงมากเลยไอ่เด็กคนนี้
อยากรู้ว่าถ้ารู้แล้วเรย์จะทำไง
นายตามไปเลย อยากรู้นักว่าทำไงต่อ
ปล. อินจัด
-
มาเป็นกำลังใจน้องอิ๊กเช่นเคย มีความสุขในการอ่านมากจ้ะ
ก็น้องอิ๊กขยันปรุงนี่เนอะ แถมยังขยันเปลี่ยนรสชาติอีกด้วย
น้องนายนี่ได้รสอีกแบบ ที่แตกต่างไปจากน้องภูมิกะน้องน้ำ
-
หุ..หุ...ไอ้เด็กเบียร์มันแกว่งปากหาเสี้ยนจริง. ..ระรานจนได้เรื่อง
น้องนายเครื่องร้อนแล้วคงหยุดไม่อยู่....สะใจไอ้เรย์โดนสนตะพายซะแล้ว...
ส่วน...หลวง...หนุ่มช่างมาดเซอร์(ซกมก)น่ะ...ต่อไปจะมีอะไรอ๊ะเปล่า...
สนุกจ้า....ตามต่อไป... :laugh:
:L1: น้อง eiky :L2:
กด + ให้กำลังใจค่ะ
-
หลวงเป็นพระเอกรึป่าวๆ อ่า
ไอเบียร์มันน่าหมั่นไส้มาก
ชอบระราน นายเอาคืนให้หนักๆเลย
หมั่นไส้ รอตอนต่อไปนะๆ
แบบว่าแวะเวียนเข้าออกเป็น สัมภเวสี
หลายรอบจริงๆ สนุกมากๆ เลยอ่า
แบบว่าอยากอ่านอีก มันเพลิน :impress2:
-
อย่ารอช้า เล่นงานกลับให้แสบไปทรวง o13
-
ง่า พี่อิ๊ก ตอนมันๆดันมาอยู่ตอนที่ใกล้จะหมดตอน
ง่า ค้างสุดๆๆๆๆๆๆๆๆ
อยากสะใจต่อที่สุด
ทำไงดี
อ้อ พี่อิ๊กหวัดดีคับ
-
โหววววววววว :m16:
อิเด็กเบียร์นี่แรงงงงงงงงว่ะ :fire:
คุณนายจัดมันไปแรงๆเลยค่ะ อย่ายอม ไอเรย์ด้วย จัดการอย่าให้เหลือซากอิคู่ผีเน่ากับโลงผุคู่นี้หนิ :m31: :m31: :m31:
-
สมน้ำหน้าไอเรย์
สะใจโดนเด็กหลอก
กร๊ากๆๆ
จริงๆนายไม่ต้องทำไรเลยก้ได้นะ
ปล่อยไอเรย์ให้โดนเด็กหลอกจนหมดตูดไปเลย
555555
ส่วนายก้ไปจิ๊จ๊ะกับช่างคนนั้นดีกว่า
เอิ้กๆๆๆ
-
เล่นกับใครไม่เล่นน่ะน้องเบียร์ o18
-
กรี๊ดดดดด ชอบแนวนี้เป็นที่สุด สะใจ กร๊ากกกกกกกกกก
-
อย่าเพิ่งเล่นงานนะ
เก็บรวบรวมข้อมูลก่อน หาจุดอ่อน จุดแข็งและหลักฐานให้พร้อม
และรอให้นายเจอ คนใหม่ก่อน
แบบว่ารวบยอดทีเดวเลยอ่ะ
ให้มันเจ็บแสบแบบสมบูรณ์เลย
เอาจนไอ้เรย์ไม่มีที่ไป
เด๋วนายใจอ่อนแย่เลย เอิ้กๆๆ
ปล.หนุกมากได้อารมณ์สุดๆ
-
ต่อไวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ้ากชอบ
อยากต่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอะ :z3: :z3: :z3:
-
สมน้ำหน้าเรย์มัน โดนเด็กสวมเขา :angry2:
-
สมน้ำหน้าไอ้เรย์ o18
-
อ่านแบ้วสมนำหน้าเรย์ เกลียดนังเด็กนั่นเข้าไส้
นิสัยเสียมากจริงๆ เฮ้อ
สู้เขาค่ะ
-
อยากรู้ว่าพลจะทำยังไง ให้มันหน้าหงาย หนอย เด็กไม่มีมารยาท
มารยามากระวังโดนจับไปลงแขกนะจ๊ะ ร่านเกิน :beat: :beat:
-
อีเด็กเปรตยังมีหน้ามาลอยหน้าลอยตาอยู่ได้เนอะ :fire: เดี๋ยวน้องเจ่จัดหนัก
เอา่แบบไม่สามารถอยู่เป็นผู้เป็นคนในสังคมไ้ด้เลยดีไหมค่ะ :beat:
เบื่อคนประเภทอย่างเรย์ :m16:เกลียดอีเด็กเวรนั่นจริงๆ
สงสารสังคมเสื่อมๆเดี่ยวนี้จริงๆที่ต้องมีอนาคตของชาติแบบนี้เต็มบ้านเต็มเมือง :serius2:
(ประเทศมันเลยไม่เจริญ มีแต่ด้อยลงๆไปเรื่อยๆ) :z3:
-
ตัดจบก่อนะอย่างน้้นนะคะ
นึกว่าจะได้ตบกันสักฉาดสองฉาด เสียดาย!!!!
พรุ่งนี้มาต่อเร็วๆ นะคะ
:กอด1:
******************
แสลง เขียนแบบนี้อ่านว่า สะ-แหลง นะคะ ถ้าจะหมายถึงคำที่ใช้กันเฉพาะกลุ่มต้องเขียนว่า สแลง นะคะ
ขมุกขมอม ถ้าเขียนแบบนี้จะอ่านว่า ขะ-หมุก-ขะ-หมอม นะคะ คำนี้ที่ถูกต้องต้องเขียนว่า ขะมุกขะมอม นะคะ ส่วน ขมุก ใช้เขียนคำขมุกขมัว
ฝรั่งเศษ คำนี้ใช้ตัว ส สะกดนะคะต้องเป็น ฝรั่งเศส นะคะ
-
จัดไปเยอะๆน้องนาย จะให้ดี ให้รถไฟ(นรก)มันเจอกันยิ่งดี หุหุ
-
o13 Eiky
พระเอกออกแล้วใช่มั๊ย
+1
-
ร้ายมากนางเด็กกะโปโล
สมกะเรย์ละ
-
ขอร้ายๆเลยนะ
-
สะใจตรงที่โดนเด็กสวมเขานี่แหละ ,,
อ่อยยยย น้องหลวง ... คนนี้จะมาวินใช่มั้ย ?
ฮ่าๆๆๆ เชียร์ไว้ก่อนเลยนะ ^^
ไอ้เด็กเวร น่าตบจริงๆ !!!
-
อีเด็กเบียร์นี่แรงงงงงงงง แรงงงมากกกกกกกกกกกก! :beat:
ทำแต่ละอย่าง นายของไม่ขึ้นก็ไม่รู้จะว่าไงแระอ่ะ
สลดแทนชาติบ้านเมือง อนาคตของชาติทำตัวแบบนี้ เฮ้อออออ
พระเอกใช่หลวงป่ะคะเนี่ย นี่ถ้าได้รับการอาบน้ำประทินโฉมแล้ว
คงจะหล่อเหมือนกันเนาะ อิอิ รอตอนหน้าจ้า มันส์มากกกก
-
อิเด็กนั่นน่าจะโดนจับอุ่มฆ่าแล้วกระซวกใส้เอาไปให้หมาแมร่งกิน(แต่ไม่รุ้หมาจะกินป่าว แมร่งเน่าเกิน)
อยากให้ไอ้เรย์รู้จิงๆเลย ไอ้คนน่าสมเพศ
มีของดีอยุ่ในมือไม่เคยสนใจ เสือกไปจนใจของเน่าของเสีย
แต่ว่าก็เป็นโชคดีของนายน่ะ ที่ไม่ต้องไปผูกพันธ์กับอีแมงดานั่นอีก ผู้ชายอะไรว่ะ ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลย แถมยังหูเบาอีก
ไอ้เลวเอ๊ยยยยยยยยยยยยย :beat: :beat: :beat:
-
สมน้ำหน้าไอ่เรย์ กรากกกกกกกกกกกก รอดูตอนมันซมซานกลับมา
เชียร์หลวงละกัน น่าลุ้น
-
สั่นค่ะสั่นอยากตบคนจิ๊งๆ
จากที่โมโหไอเลวเรย์ตอนนี้กลับสมเพชมันมากกว่าอยากให้รู้จิงๆว่าของที่มันเลือกอ่ะมันก็แค่กวด
นายไม่ต้องเสียใจนะผู้ชายยังงี้ไม่เห็นน่าเสียดายสักนิดเชอะ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
-
หลวงจะเปนพระเอกหรอ ไม่เอาน่า
ดูเรย์จะไม่ค่อยเจ็บปวด
แต่..หรือว่าเด๋วเรย์จะเจ็บปวดเอง เำราะว่าโดนเด็กสวมเขา
อีเด็กเบียร์แรดจิงๆเลยยย
-
อ๊ายยย
สงสารพี่นายมาก
ถ้าเค้าเป็นเพื่อนพี่นายนะ จะโทรไปจิก โทรไปล้างผลาน ตามหาที่อยู่
บุกหาพ่อ หาแม่ของอีเบียร์กระหรี่ นั้นเลยย ตอแหลมากก
อยาก กรี้ดดดด รีบๆมาอัพนะ
-
แรงได้จิต
เอาอีก เอาอีก เอาอีก เอาอีก
-
ขอบคุณค่า..
อิเด็กเปรต..สวยเลือกได้..หรือมั่วไม่เลือกกันแน่..ไม่แน่ไอ้เรย์อาจได้โรคเป็นของแถมจากอินังเด็กนี่ก็ได้ใครจะรู้..
-
แรงส์ อย่าเอานิสัยส่วนลึกออกมาสิพี่อิกกี้ 55555+
เราต้องแอบแบ๋ว อย่างไฮโซ 5555+
คนอ่านเรื่องนี้ได้แปลว่า เขาเป็นพวกเดียวกัน
อ้าวกรุด้วยนี่หว่า
คริ ๆๆๆๆๆ หลบฝ่าตีน....
-
เบื่อคนแบบเรย์ มากถึงมากที่สุด
โง่เง่า หูเบา ปัญญาอ่อน
โหล่ยโท่ยที่สุด ว๊ากกกกๆๆๆ
ท่านนายพล จัดการซะ
อย่าเอาไว้ทำพันธุ์อีก
นิสัยเสียจริงๆ ทั้งเรย์ทั้งเบียร์บูด
สวยเซง
ขอบคุณมากค่ะอิ๊กกี้ ตอนนี้สนุกอีักแล้ว ^ ^
-
นายเล่นมันแรงๆ จัดไปหนัก
เด็กเชรี่ย ๆแบบนี้ ต้องเจอคนจริงมันถึงจะหลาบจำ
สมน้ำหน้าอั้ยเรย์ ควายดีๆนี้เองแหละเมริง
-
อยากบอกว่ายิ่งอ่านยิ่งชอบ
แรงได้ใจ o13
มาต่อไวๆนะค่ะ
:call:
-
ได้อ่านแค่ 3 ตอนบอกได้เลยว่า o13
มาต่อไวๆเลยน๊ะจ๊ะไรเตอร์ จะรอน้องนายตบเด็ก :beat:
-
องก์ ๔
ผมนั่งคิดอยู่ว่าจะจัดการกับนังเด็กสตอเบอร์รี่นี่ยังไงดี ถ้าให้เดินเข้าไปกระชากผมหน้าผากมันที่ปรกหน้าแล้วตบคงไม่ใช่ผมหรอกนะ ผมไม่อยากไประรานใครก่อน เพราะถ้าทำแบบนั้นมันเป็นนางร้ายในละครเกินไป และมันก็ง่ายไปอีกอย่างผมไม่จำเป็นต้องลงมือเองหรอก แต่ผมจะทำให้มันเจ็บจนลืมไม่ลงทีเดียว ผมนั่งฟังพวกมันคุยกันอยู่สักพักก็ไป มีเด็กอีกคนที่น่าสนใจ ต้อม อยากรู้จักเขาเป็นใคร นังเด็กนั่นถึงเอ่ยชื่ออยู่ไม่ขาดปาก คิดขึ้นมาแล้วก็อดสมเพชไอ้เรย์ไม่ได้
ผมขับรถกลับตรงไปยังคลินิกเพื่อทำหน้า ตกลงปลงใจซื้อคอร์สทำหน้าใสหน้าเด้ง แวะร้านขายยาอีกซื้อวิตามินพวกทำให้ใสวิ้งทั้งหลายแหล่ งานนี้หมดตังค์ไปเยอะเหมือนกัน แต่ผมไม่ยอมหรอกนะจะให้เด็กรุ่นลูกมาด่าว่าแก่ คอยดูนะ คอยดู
ผมได้แต่คำรามในใจยังคิดอยู่ว่าทำยังไงถึงจะเข้าใกล้เด็กพวกนี้ กลุ่มเด็กมัธยมมันคงไม่ชอบคนมีอายุเท่าผมหรอกจริงไหม ต้องหาข้อมูลให้ได้เยอะกว่านี้ ผมไม่ยอมให้อภัยมันง่ายๆหรอกนะ ต่อจากนี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นผมจะไม่มีทางใจอ่อน บอกแล้วว่าอย่าให้ร้าย
"อะไรนะ ทำแบบนี้มันเกินไปนะแก แล้วไอ้เรย์มันว่าไง"
พออีป้ากลับจากทำงานผมก็เล่าเรื่องที่นังเด็กนั่นให้เพื่อนมันโทรศัพท์มาด่าผม มันก็โกรธนะ ผมว่าใครได้ยินก็ต้องรู้สึกแบบนี้
"จะว่าอะไร มันก็โทรมาด่าฉันสิแก มันหาว่าฉันไปราวีเด็กมัน"
"ต๊าย หูหนวกตาบอดไปแล้วเหรอไอ้เรย์ นี่เด็กมันแก่แดดแก่ลมขนาดนี้เชียวเหรอ ตอนแรกฉันก็ไม่สนับสนุนให้แกเอาคืนมันหรอกนะ แต่ปล่อยไว้แบบนี้มันก็ได้ใจสิ"
"นั่นสิแก แต่จะทำยังไงล่ะถึงจะได้เข้าใกล้มัน เด็กมัธยมนะ ฉันไม่รู้จะเริ่มยังไง"
"ไม่เห็นยาก แกลองเข้าเน็ทดูสิ เด็กมัธยมก็คน มีหลายแบบ มานี่ ดูเว็บนี้"
อีป้าเดินไปที่โต๊ะคอมฯมันเปิดเว็บที่บอกว่าตัวเองเป็นเว็บเกย์หาเพื่อน ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ ผมไม่เคยรู้เลยนะเนี่ยว่ามีเว็บแบบนี้อยู่ด้วย
"แกสร้างเอ็มขึ้นมาเฉพาะกิจนะนาย แล้วก็ไปเลือกแอดเอาเป้าหมาย"
อีป้าแนะนำ ผมนั่งลงสมัครสมาชิกเอ็มเอสเอ็นขึ้นใหม่
"ตาย อะไรอ่ะหมู่ตี๋มัธยมชายล้วน"
ผมหันไปถามอีป้าที่ยืนคอยเป็นพี่เลี้ยงอยู่ใกล้ๆ
"ก็เด็กมันหาคนไปหมู่กันไงแก แต่มันเลือกเฉพาะเด็กรุ่นเดียวกับมัน"
"หา เด็กมัธยมเนี่ยนะรู้จักเซ็กส์หมู่"
"มันยังน้อยไป แกเลื่อนลงไปดูเรื่อยๆ นี่อันนี้เด็ด ไฮ ม ปลายเท่านั้นฟิวส์ผัวเมีย"
"อ๊ะ อย่าบอกนะว่า"
"ใช่มันอัพยา เป็นไงล่ะ รู้จักน้อยไป สมัยนี้นะแกไม่ใช่สมัยเราเรียน ยุคสมัยมันเลี่ยนไปแล้ว"
"แล้วคนนี้ล่ะแก หาผู้ใหญ่ใจดี"
ผมเริ่มรู้สึกสนุกกับการอ่านข้อความที่เขาโพสต์ลงในเน็ท
"ก็หาคนเลี้ยงไง"
"แล้วแกว่าเด็กมันจะมาคุยกับฉันเหรอแก แล้วข้อมูลก็ยังไม่รู้เลยว่าอะไรยังไง"
"อ้าว แล้วแกไม่รู้เหรอว่ามันเรียนที่ไหน"
"พอรู้ เพราะเครื่องแบบสีนั้นมีอยู่ไม่กี่ที่หรอก น่าจะไม่ผิดที่ แต่โรงเรียนมันก็ใหญ่นะแก"
"แล้วไง ใหญ่ก็ใช่ว่าจะหาตัวไม่เจอ ว่าแต่แกพอเข้าใกล้มันได้แล้วแกจะจัดการยังไงกับมัน"
ผมไม่ตอบแต่ฉายรอยยิ้มออกมา
"ยังไม่รู้ แต่มันต้องเข็ดไปจนวันตาย"
"เออๆ ทำอะไรก็อย่าให้รุนแรงไปล่ะแก เดี๋ยวเด็กมันเสียอนาคต"
"นั่นล่ะที่ต้องการ เล่นกับฉันเองนี่ ฉันปล่อยมันไปแล้วนะ คิดจะมางัดข้อกับฉันเหรอ ได้ จัดไป"
อีป้าทำหน้าเหมือนหวาดๆ แต่ผมก็นั่งเล่นเอ็มต่อไม่สนใจ ที่จริงผมไม่ได้แอดใคร แอดมาก็ไม่อยากคุย ไม่รู้สิไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี
"แล้วถ้ามันไม่ตรงเป้าหมายล่ะแก จะหาใครล่ะ เด็กพวกนี้โพสต์แรงๆกันทั้งนั้น รับไม่ได้ว่ะสังคมมันถึงได้เสื่อมแบบนี้ไง"
ผมหันไปถามอีป้าที่พออ่านข้อความที่เขาโพสต์มาก็วิจารณ์ต่างๆนานา
"แต่มันก็เป็นสิทธิ์ของเขานะแกที่จะโพสต์อะไรก็ได้ และมันก็เป็นสิทธิ์ของเราที่จะวิจารณ์อะไรก็ได้เหมือนกัน แกก็ลองโพสต์ดูดิ"
"หือ ยังไง"
"ก็โพสต์ข้อความที่ต้องการ ระบุกลุ่มเป้าหมายไปเลย บางคนมันมาแอดเฉยๆก็มีนะ มันไม่ได้โพสต์"
อีป้ามันก็คิดคำที่จะโพสต์ให้อีกตามเคย
"หาเด็กมัธยมชายล้วนโรงเรียน... ที่อยากคุยกับพี่ใจดี"
"อ้าวโพสต์แบบนี้ก็เหมือนหาเด็กเลี้ยงสิแก คนที่เข้ามามันก็หวังแต่ผลประโยชน์ดิ"
"แหมแก แล้วเด็กที่ไหนมันจะเข้ามาถ้าแกไม่ทุ่มล่ะ ต้องเลือกเอานะ ว่าจะหาเด็กที่ไม่ต้องการผลประโยชน์ซึ่งฉันคิดว่ามีน้อยมาก หรือถ้ามีมันก็คงไม่เล่นเว็บแบบนี้ กับการที่จู่โจมตรงกลุ่มเป้าหมายแต่ต้องแลกด้วยเงิน แกเลือกเอา"
มันพูดให้คิด ผมนั่งนิ่งตรึกตรองอยู่ อืม มันคงจะต้องเป็นแบบนั้นสินะ พอโพสต์ข้อความลงไปแล้วไปเข้าเมล์ตัวเองเพื่อยืนยัน ไม่นานก็มีคนมาแอด
"มาล่ะ ไหนลองดูซิ"
อีป้าเองที่ดึงผมออกจากเก้าอี้ มันเป็นคนจัดการเอง ผมได้แต่ลุกออกมายืนมองอยู่ห่างๆ
"ว้าย อีเด็กเวร หน้าตายังกะปลากะโห้ ดูหนังหน้ามัน"
อีป้าร้องออกมาแล้วหัวเราะ
"บ้า น้องเค้าอาจจะถ่ายรูปไม่ขึ้นก็ได้นะแก
"บล็อกค่า จบ"
"อ้าว ยังไม่ถึงไหนกันเลย"
"เสียเวลา ผีปอป บอกหาเด็กมัธยม แต่เรียนพานิชย์แกจะคุยไหมล่ะ"
"อ้าว แล้วเขาแอดแล้วไม่อ่านเหรอวะแก"
"หน้ามืดไง อีพวกนี้ เดี๋ยวเถอะแม่จะด่าให้เละเลย"
สรุปกลายเป็นการระบายอารมณ์ออกของมันแทนที่จะช่วยอะไรได้ ผมคงต้องคิดแผนใหม่ ที่จริงมันก็ไม่ยากหรอกนะกับการที่จะเข้าให้ถึงตัวเด็กมัธยมอย่างนังเด็ก นั่น ผมคิดเอาไว้ในใจแล้ว ตอนนี้ขอไปนอนพักให้หน้าอิ่มๆก่อน กินยาวิตามินทั้งหลายทั้งปวงให้ร่างกายมันสดใส แล้วตื่นมาค่อยหาทางไป
วันทำงานแต่ผมกลับอารมณ์เสียตั้งแต่ตอนออกจากคอนโดฯ เพราะรถมันติดแหง็กอยู่ในซอยอ่อนนุชอยู่เลยไม่ไปไหน จะ ๘ โมงครึ่งอยู่แล้วเข้างาน ๙ โมงคิดว่าจะทันไหมเนี่ย ผมเริ่มหงุดหงิด
"ติดอะไรวะ"
อีป้ามันก็ติดรถมาด้วย แต่มันดูไม่เป็นเดือดเป็นร้อนอะไรเลย
"แหมฉันบอกแล้วแก ซอยนี้อ่ะตอนเช้าถ้าแกออกมาช้ากว่า ๗ โมงก็ทำใจเถอะ"
"บ้าเหรอ ใครจะแหกออกมาตั้งแต่ยังไม่ ๗ โมงแก ฉันไม่ใช่พนักงานดีเด่นขนาดนั้นนะ"
"ก็ทำใจค่า ไหนมีเพลงอะไรฟัง เครียดไปก็เท่านั้น"
นั่นสินะ แต่จะไม่ให้เครียดก็คงไม่ได้ เพราะมันไม่ขยับเลยจริงๆนะ โอ๊ย อยากจะออกไปกรี๊ดใส่ จะไปไหนกันคุ๊ณ อีป้ามันก็เลือกเพลงแล้วเสียบเข้าไปในที่เล่นซีดี
"ฟังป้ามาลัยดีกว่า จะได้หอนแต่เช้า"
"อย่าได้ไหมขอร้อง ยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่ ฟังอะไรที่มันเย็นๆได้ไหมแก"
"อะไรล่ะเย็นๆของแก ต๊ายก็คุณนายมีแต่วิทนีย์ มารายห์ ซีลีน คริสติน่า"
"ดอนน่า ซัมเมอร์"
ผมบอกไปแต่สายตายังเหมือนจิกกัดอยู่กับภาพเบื้องหน้า
"ค่าเย็นมาก มิกซ์ฟอร์เกย์คลับเนี่ยนะ จัดไป"
มันก็นะ นี่ล่ะมั้งผมถึงรักเพื่อนคนนี้มากกว่าใคร เพราะมันเหมือนรู้ว่าควรพูด ควรทำอะไรเวลาไหน หรือเพราะว่ามันแก่กว่าผม คนแก่กว่ามีแต่ข้อดีถ้าเขาทำตัวให้มีประโยชน์ มีข้อคิดให้เราเวลาที่เราจนหนทางสมองทึบคิดไม่ออก แต่แล้วทำไมนังเด็กนั่น ฮึ่มคิดขึ้นมาก็เม้มปากแน่น
"สายแล้วล่ะแก โทรฯไปบอก จอยดีกว่า"
ผมเอ่ยขึ้นเพราะเพิ่งจะหลุดออกมาจากปากซอยออ่อนนุช จอยคือแผนกบุคคลที่ทำงานของผม ธรรมดาผมจะเข้าสายบ้างก็ไม่มีใครว่านะเพราะด้วยตำแหน่ง ที่จิรงผมทำงานโดยอิงเวลาของการเข้ามาที่ทำงานของอีตา เอ็ดเวิร์ด แต่วันนี้มีประชุมนี่สิ ได้แต่กรี๊ดในใจ โดนสับแน่ๆ นายเอ๊ย
รู้ไหมเพื่อนที่ทำงานผมก็มีอยู่หลากหลายประเภทนะ ส่วนมากเป็นผู้หญิงดีกรีนี่ก็ไม่น้อยหน้ากันเลย จบมาจากฝั่งโน้นกันเกือบทั้งนั้น ผมไม่ได้อยากอวดอ้างสรพพคุณของตัวเองนะว่าคนที่จบจากเมืองนอกจะต้องดีเด่ กว่าคนที่จบในเมืองไทย เพราะจากผลการทำงานผมว่าบางคนจบที่นี่ยังทำงานได้ดีกว่าพวกที่ได้ใบ ประกาศนียบัตรมาจากเมืองนอกเสียอีก อย่างนังคริส ที่จริงชื่อตามบัตรประชาชนมันชื่อ กริช แต่เอาเถอะไม่ว่ากัน นางก็เป็นเกย์เหมือนกันนี่ล่ะแต่นางจบมาจากฝั่งอังกฤษ เป็นเลขาเหมือนกันแต่หัวหน้ามันเป็นผู้จัดการฝ่ายสินเชื่อ ส่วนอีตาเอ็ดเวิร์ดนั่งตำแหน่ง ผู้จัดการทั่วไป ถือว่าผมใหญ่กว่าถ้านับตามนาย นังนี่ทำงานไม่เป็นเอาเสียเลย มาวันแรกๆก็ไม่ถูกชะตากันเสียแล้วทั้งที่เป็นเกย์ด้วยกันแทนที่จะรักใคร่กลม เกลียวกันนะ ไม่เลย อย่าได้เผลอเชียวนังนี่มันแทงหลังอย่างเดียว
แต่ก็ใช่ว่าผมจะไม่มีเพื่อนที่สนิทนะในที่ทำงาน เอสเป็นเพื่อนในแผนกทำบัญชี จบในเมืองไทยนี่ล่ะแต่มันได้เกียรตินิยมจากมหาวิทยาลัยที่ดังที่สุดของที่ นี่ เอสเป็นคนน่ารักมากพูดจาอ่อนหวานคอยให้คำปรึกษาตลอดเวลา เรื่องเลิกกันกับไอ้เรย์ก็มีเอสกับจอยที่รู้
"เร็วเลยนาย เขาเข้าห้องประชุมกันหมดแล้ว"
เอสมายืนคอยที่หน้าลิฟท์ ผมก็นะคว้าเอกสารในมือของเอสแล้ววิ่งร้อยเมตร พอเคาะประตูเปิดเข้าไป อีตาเอ็ดเวิร์ดก็มองตาเขียว
"ลูกน้องยูนี่ตรงเวลานะเอ็ด"
นังคริสครับ กัดเลยผมไม่โต้ตอบหรอกรีบไปนั่งข้างๆนายตัวเอง
"ดีนะที่การประชุมยังไม่เริ่ม"
นายหันมากระซิบยิ้มให้ แต่รู้เลยครับว่าผมโดนมันด่าแน่ๆ ส่วนนังคริสฝากไว้ก่อนเถอะแก การประชุมก็เป็นเรื่องการอนุมัติวงเงินให้กับลูกค้ารายใหม่ ลูกค้าของธนาคารต่างชาติที่ผมทำอยู่นี้ส่วนมากเป็นเจ้าของกิจการทั้งนั้น เป็นชาวต่างชาติที่เข้ามาลงทุนในประเทศไทย การประชุมดำเนินอยู่ไม่นานก็เสร็จ
"เกิดอะไรขึ้นนาย ยูไม่เคยมาสายนี่"
นายผมเปิดประเด็น
"ขอโทษนะบอส พอดีเพิ่งย้ายที่อยู่ เลยกะเวลาออกจากบ้านไม่ถูก"
ผมตอบไป ไม่รู้ะแก้ตัวว่าอะไรดี ก็มันเป็นอย่างนี้จริงๆ
"อืม คราวหลังอย่ามีเรื่องแบบนี้อีก"
เออ รู้แล้ว แหมนะไม่ต้องมาย้ำมากนักหรอก ปกติเป็นคนมีความรับผิดชอบสูงอยู่แล้ว
"เอสๆ เราถามหน่อยสิ ถ้าเราอยากรู้จักเด็กมัธยมโรงเรียน...อ่ะทำไง"
ผมถามเอสตอนพักกลางวันเราเดินออกมาหาอะไรกินด้วยกัน
"ทำไมล่ะนาย ถึงอยากจะรู้จักเด็กมัธยม จะเลี้ยงเด็กเหรอ"
"ต๊าย คุณนายจะกินเด็กเหรอจ๊ะ แค่แฟนทิ้งเปลี่ยนแนวขนาดนี้เชียว"
"ขอร้องล่ะจอย อย่าเรียกว่าคุณนายได้ไหม เราไม่ใช่คุณนาย นายชื่อเราที่แปลว่าเก้าน่ะ"
ผมไม่ชอบจริงๆนะเวลามันเรียกว่าคุณนาย เพราะมันไม่ได้เรียกธรรมดานะมันเน้นเสียงคำว่าคุณนี่น่ะสิ
"จ้า คุณนาย เอ้ย อีตานาย"
ดูมันนะ ผมไม่เอานิยายอะไรกับมันหรอกรู้ว่าแค่แหย่ๆกันเล่น
"อยากรู้จักน่ะ พอดีอยากเปลี่ยนแนวบ้าง เห็นเขาบอกกินเด็กนี่มันดีไม่ใช่เหรอ"
ผมหันไปยิ้มให้เอส เพราะรู้ว่ามันก็เลี้ยงเด็กมัธยมอยู่เหมือนกัน
"บ้านาย เด็กยังไงมันก็เด็ก"
"แต่เด็กก็ทำให้ผู้ใหญ่บางคนหน้าแดง"
"ว้าย หมายถึงใครเนี่ย"
"เร็วบอกหน่อยว่าเราควรทำยังไง"
"แล้วนายชอบแบบไหนล่ะ"
"เราอยากรู้จักนักฟุตบอลทีมโรงเรียนอะไรงี้อ่ะ พอรู้จักไหม"
"ที่โรงเรียนนี้น่ะเหรอ อืมเดี๋ยวเราถามน้องให้"
หึหึ โลกมันไม่ได้กว้างอย่างที่คิดหรอกนะ ในที่สุด ผมก็เริ่มมองเห็นหนทางที่จะเข้าใกล้นังเด็กปากตลาดนั่นแล้ว
"ทำไมแกไม่ลองไปแถวโรบินสันบางรักล่ะแก ตอนเย็นๆเด็กนักเรียนตรึม"
จอยเสนอ ผมหันไปมองทันที
"มีเด็กโรงเรียนนี้ด้วยเหรอ"
"แหมก็โรงเรียนนั้นมันอยู่ละแวกนั้นเนอะแก อะไรเนี่ยคนกรุงหรือเปล่ายะหล่อน"
นังจอยมันเหน็บ แต่ผมไม่สนใจหรอก ยิ้มออกมา นั่นสินะ สรุปผมก็ได้ข้อมูลเพิ่มมาอีกแล้ว ส่วนเรื่องน้องคนที่นังเด็กนั่นเอ่ยถึงผมต้องใช้เด็กของเอสมันช่วยอีกแรง เพราะเด็กของเอสเองก็เรียนโรงเรียนเดียวกัน โลกกลมดีแท้ ดี จะได้ง่ายๆขึ้นมาหน่อย พอเลิกงานตอนสี่โมงเย็นผมก็ขับรถตรงไปยังโรบินสันบางรักทันที
"ไม่เห็นมีอะไรเลย มีแม็คที่เดียว"
ผมบ่นก่อนจะเลี้ยวรถขึ้นไปหาที่จอดบนตึก เพราะดูจากสภาพตึกแล้วไม่เห็นมีอะไรที่น่าดึงดูดใจเลยคงต้องลองๆเดินดูก่อน ผมเดินเข้าห้างไป แต่ห้างนี้ก็เก่าเต็มทีแล้วเดินอยู่ไม่ทันไรก็เห็นกลุ่มเด็กนักเรียนเกาะ กลุ่มกันเดินสวนมา หลายกลุ่มทีเดียว
"เชี่ยแบงค์ น้องวิวน่ะสวยจะตายทำไมไม่เอาวะ"
เด็กกลุ่มที่อยู่ด้านหลังผมเอ่ยขึ้น
"เอาห่าไร อีวิวโบ๋แล้วมั้งได้ข่าวว่าไอ้ต้อมก็ได้แล้วนี่"
ต้อมเหรอ คุ้นๆ ผมหันขวับทันที เด็กที่เดินตามหลังผมมีอยู่สามคน สวมกางเกงนักเรียนแต่เสื้อเป็นเสื้อกีฬา เสื้อบอลนั่นล่ะครับ ตัวมันสูงใหญ่เกือบเท่าๆกันท่าทางคงเป็นนักกีฬา ผมพยายามมองแล้วเดาว่าใครกันชื่อต้อม
"ได้ไม่กี่ครั้งเองมึง ของมันยังดีอยู่นะ"
อ้อ ไอ้เด็กคนนี้นี่เอง ผิวขาวหน้าตาดีมากทีเดียว ผมยิ้มออกมาแล้วเดินหลบให้เด็กทั้งสามเดินนำไปก่อน โชคดีจริงๆนายเอ๊ย ไม่ต้องพึ่งแล้วคนอื่นพึ่งตัวเองนี่ล่ะดีที่สุด เด็กสามคนเดินลงไปยังร้านแมคโดนัลแล้วเหมือนสั่งไอติมมานั่งกิน ผมเองก็เดินไปสั่งน้ำมาแก้วหนึ่งไม่คิดอยากจะกินอะไรในนี้ บอกตามตรงเอียนตั้งแต่อยู่ที่โน่นแล้ว
"เรามาเริ่มกันเลยนะ แกจะได้รู้ฤทธิ์ฉันซะทีนังเด็กปากเสีย"
ผมนึกไปถึงสีหน้าแววตาของเด็กคนนั้น ที่มันแสยะยิ้มใส่ผมแถมยังโทรฯมาให้เพื่อนมันด่าผมอีก ผมถือถาดใส่แก้วน้ำเดินไปใกล้ๆเด็กสามคนนั้น
"อุ๊ย"
"เฮ้ย เชี่ยเอ้ย"
ผมแกล้งทำเป็นสะดุดแล้วสาดแก้วน้ำใส่เสื้อเป้าหมาย แต่ฟังจากที่มันสบถออกมาแล้วอยากจะตบหัวมันสักที เพราะน้ำอัดลมในแก้วสาดใส่มันจนเปียกชุ่มไปทั้งตัว
"อุ๊ย ขอโทษครับน้อง ตายจริงพี่นี่ซุ่มซ่ามจริงเชียว ขอโทษนะครับ เปียกเลยอ่ะ ทำไงดี"
ผมปรี่เข้าประชิดตัวแล้วเอากระดาษที่เตรียมมาทำท่าซับน้ำให้มัน มันกระเถิบออก แหมอยากจะโดนตัวแกตายล่ะ
"พี่เดินยังไงเนี่ย ผมต้องไปซ้อมบอลต่อนะ เปียกเลย เชี่ยเอ้ย"
"พี่ขอโทษนะครับน้อง พี่ไม่ทันระวัง เดี๋ยวพี่เอาเสื้อไปซักให้นะครับ"
ผมสตอไปงั้นล่ะครับ มันเป็นแผนที่ผมมั่นใจว่ามันจะพูดอะไรต่อไป
"ไม่ต้องอ่ะพี่ โว้ย ซวยจริงๆ"
ยอมมันไปก่อนครับ ผมต้องอดทน นี่ถ้าไม่มีแผนอะไรนะจะด่าเช็ดไปแล้วเด็กอะไร แสดงว่าคำว่าขอโทษนี่มันไม่ซึมเข้ากะโหลมันเลยหรือไงนะ
"เอ่อ งั้นนี่ค่าซักผ้านะครับน้อง พี่ขอโทษจริงๆ เราเอาเบอร์พี่ไปนะ เผื่อมีอะไรให้พี่ช่วยโทรฯมาได้เลยนะครับ"
ผมควักเงินแบงค์พันสองใบยัดใส่มือมัน พอจะเรียนรู้ว่าไม่มีมนุษย์คนไหนจะปฏิเสธอำนาจของเงิน แม้จะมีบ้างแต่คงไม่ใช่เด็กคนนี้แน่นอน ผมไม่ได้ประเมินเขาต่ำไปนะ แต่ผมเองก็ไม่มีเวลาหรือทางให้เลือกมากนัก ผมหยิบเอาโทรศัพท์รุ่นล่าสุดของแบรนด์แอ๊ปเปิ้ลออกมายื่นให้มัน
"เรามีเบอร์ไหม เอ๊ะ เอานามบัตรพี่ไปดีกว่านะ ให้พี่เอาไปซักให้ไหมครับน้อง"
ผมยังไม่ยอมหยุดง่ายๆ มันต้องสนใจผมเท่านั้น และผมก็คิดไว้ไม่ผิดสายตาที่เด็กมันมองวัตถุในมือของผมประกายตาเหล่านั้นผม เคยเห็นจากใครคนหนึ่งที่มันเพิ่งจะเขี่ยผมทิ้งไปนั่นเอง
"เอ่อ ไม่เอาหรอกพี่แค่เสื้อเปื้อนเอง"
มันทำท่าเป็นคนดีขึ้นมา ขอโทษนะน้องพี่ก็ไม่ได้ว่าน้องเป็นคนไม่ดีหรอกนะ แต่พี่จำเป็นปกติก็ไม่เคยซื้อใครอยู่แล้ว เว้นเสียแต่เขาจะขอ อย่างไอ้เรย์
"ไม่เป็นไรครับน้อง ถือว่าเป็นค่าซักเสื้อพี่ไม่ระวังเอง เห็นไหมน้องเลยเปื้อนเลย จะไปซ้อมกีฬาได้ไหมครับ พี่รู้สึกผิดจริงๆนะ"
เรื่องตีสีหน้านี่ก็นะผมก็ว่าตัวเองไม่น้อยหน้าใครอยู่แล้ว ชักสีหน้าให้มันเห็นว่าผมเสียใจจริงๆ
"เอ่อ"
"รับไปเถอะครับน้อง อ้อ พี่ชื่อนายนะ มีอะไรโทรฯหาพี่ได้ตลอดนะ เรามีโทรศัพท์ไหม เอาเบอร์พี่ไปนะครับ"
มันทำท่าลังเลแล้วหันไปมองหน้าเพื่อนๆ
"พี่อยากจะขอโทษน่ะครับน้อง พี่ไม่ได้มีจุดประสงค์หรือตั้งใจจะทำให้เราเปื้อนนะ ถ้าเรามีอะไรให้พี่ช่วยก็โทรฯมานะครับ"
ผมขี้เกียจจะแสดงละครแล้วเลยยื่นนามบัตรให้มัน สังเกตเห็นสีหน้าแววตาเวลามันอ่านนามบัตรของผมแล้วหันไปมองหน้ากัน ต่อจากนี้ก็คงต้องรอสินะ มั่นใจแล้วว่าเหยื่อติดเบ็ด ผมเดินไปซื้อน้ำแก้วใหม่แล้วเดินไปนั่งอยู่ห่างๆ
"พี่ครับ ผมไม่เอาหรอกครับเงินน่ะ ขอบคุณมาก แต่แค่เสื้อเปื้อนเอง"
มันเดินมาหาแล้วยื่นเงินในมือคืนให้
"น้องครับ ไม่เป็นไรครับ เงินแค่นี้เอง พี่ทำให้เราเปื้อนนะ พี่รู้สึกผิดจริงๆ รับไปเถอะครับ เอาไปเป็นค่าซักเสื้อ"
"โหพี่มันเยอะไปอ่ะครับ ซักเสื้อแค่นี้เอง"
"อ้าวเหรอ พี่ไม่รู้นี่ครับ พี่เพิ่งกลับมาจากเมืองนอก แต่พี่ว่ามันน้อยไปนะ เราอยากได้เพิ่มไหมล่ะ"
ขอโทษตัวเองที่ทำแบบนี้ ปกติผมเกลียดคนขี้โอ่มากที่สุด ผมไม่เคยโอ่ใส่ใครด้วยเพราะโดยส่วนตัวไม่ชอบอย่างยิ่ง แต่ครั้งนี้มันจำเป็นจริงๆ
"อ่า"
"เราเรียนแถวนี้เหรอครับน้อง ถ้าอยากไปกินข้าวโทรฯหาพี่นะ หรือถ้าอยากได้อะไร พี่อยากจะไถ่โทษ พี่รู้สึกแย่จริงๆนะครับ"
ผมตีสีหน้า แต่เริ่มเหนื่อยแล้วล่ะ เสียดายเงินไหม เสียดายนะแต่ถ้ามันจะแลกมากับสิ่งที่ผมคิดไว้ในใจ มันถือว่าคุ้มค่ามากทีเดียว
"พี่ทำงานที่นี่เหรอครับ"
มันยกนามบัตรผมขึ้นดู
"ครับ เรารู้จักเหรอ พี่ทำไม่ถึงปีเอง กรุงเทพฯพี่ก็ยังไม่คุ้นเลยครับ"
"อ้อ รู้จักครับพี่ พี่อยู่เมืองนอกมาเหรอครับ"
"อุ๊ย แป๊บนะครับ เพื่อนโทรฯเข้า"
ผมทำท่าดัดจริตล้วงเอาโทรศัพท์ขึ้นมา ตั้งใจจะอวดมันนั่นล่ะครับ เอานิ้วชี้เลื่อนรับโทรศัพท์ ขอบคุณมากนะจอยที่โทรฯมาตอนนี้ ผมพูดเป็นภาษาอังกฤษสำเนียงปกตินะไม่ได้ออกอักขระอะไรมากนะแต่เด็กมันมองตา โตเชียว คนในร้านก็หันมามอง
"โทษทีนะครับน้อง เพื่อนชวนไปกินข้าวที่เพนนินซูล่า เรารู้จักไหมว่ามันอยู่ตรงไหน"
มันทำหน้าแปลกแล้วบอกทาง ผมยิ้มจากใจ มีความสุขเสียจริงมันไม่ได้ยากอย่างที่คิดไว้เลย
"ขอบใจนะครับน้อง เอ่อ น้องชื่ออะไรนะครับ"
"ต้อมครับพี่"
"ขอบใจมากนะต้อม มีอะไรโทรฯหาพี่นะ พี่อยากเลี้ยงข้าวไถ่โทษ พี่ไปก่อนนะครับ"
ผมตัดบทสนทนาไม่อยากจะคุยด้วยนานหรอกเดี๋ยวแผนแตก นังจอยมันโทรมาถามนั่นล่ะครับว่าโอเคไหม เกินกว่าโอเคเสียอีกจอย โชคดีมากๆเลยทีเดียว ผมออกจากร้านทันทีแล้วรีบขับรถกลับระหว่างทางก็โทรศัพท์หาเอสเพื่อยืนยันว่า คนที่เพิ่งเจอเป็นคนๆเดียวกัน โดยให้มันบีบีรูปจากน้องของมันมาให้ดู อ้อผมมีโทรศัพท์สองเครื่องครับ อันที่อวดน้องเขาไปเมื่อครู่เอาไว้ใช้ส่วนตัว ส่วนบีบีบริษัทซื้อให้ ผมรอไม่นานก็ยิ้มออกมาเมื่อได้รับรูปจากเอส
"รอหน่อยนะแก เดี๋ยวแกจะได้ลองรสชาติใหม่ของความเจ็บปวดแน่นอน และมันต้องเจ็บกว่าการที่แกมายืนแสยะยิ้มใส่ฉันเป็นร้อยเท่า อีกแป๊บเดียวนะ คนแรกขอเป็นแกก่อนก็แล้วกัน ส่วนไอ้เรย์ แกหนีไปไหนไม่พ้นหรอก"
ผมเปิดเพลงฟังแล้วร้องตามอย่างอารมณ์ดี รู้สึกมีความสุขมากหลังจากที่ร้องไห้มาสองวัน
Story by eiky
ปล :กอด1: :L2: ขอบคุณทุกกำลังใจและคำติชมนะครับ เนื้อเรื่องจะยังไม่แรงมากนะครับ จะเล่าไปเรื่อยๆก่อน อาจจะน่าเบื่อ เพราะไม่อยากให้มันเปิดมาร้ายเลย เดี๋ยวจะมีคนส่งเปลือกทุเรียนมาที่บ้าน อิอิ
ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะครับ รักทุกคน จุ๊บๆๆ
-
อิเด็กนี่ มันจะต้องถูกเอาคืนอย่างเจ็บแสบ
ถ้าชีวิตจริงเจอเด็กแบบนี้ เราจะหาทางทำให้มันถูกพักการเรียนไปเลย
-
แรงคร๊า
-
:fire:
เอาให้มันเจ็บเอาให้มันแสบเลย
ว่าแต่เรื่องนี้ใครพระเอกเอ่ย
นายหลวง...ช่างจอมซกมก หรือ เด้กต้อมนี่เอ่ย
แต่ถ้าเดาคงเป้นนายหลวงมากกว่าน่ะ
ป.ล. เอาแบบแซ่บเลยพี่อิ๊กกี้ ญ่าชอบที่สุด 555
-
ได้ใจเจ๊มากค่ะคุณน้อง o13
-
ชอบจังเลย
นายเอกแรงๆแบบนี้หามานานละ
ยิ่งแรงยิ่งชอบ
o13 o13 o13
-
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
สะใจค่ะ สมน้ำน้าไอ้เรย์แล้วก็ไอ้เด็กเลวนั่น 555555
-
ฮ่าๆ พี่9ของเราเริ่มเพิ่มดีกรีความแรงขึ้นเรื่อยๆ o13
จัดมันไปค่าาาา อย่าให้เสียยยยยย :fire: :fire:
-
เอาให้มันเจ็บ :angry2:
เรย์โง่มาก สมน้ำหน้าที่โดนเด็กมันหลอก
เอาอีกๆ ชอบมากคร่าาาา
-
หัวเราะอย่างสะใจ เนี่ยสิถึงจะสมเป็นน้องเจ้ ต้องร้าย แรงส์ สู้โว้ย
อ่านแล้วชอบช่วงนี้มาก "ผมทำท่าดัดจริตล้วงเอาโทรศัพท์ขึ้นมา ตั้งใจจะอวดมันนั่นล่ะครับ เอานิ้วชี้เลื่อนรับโทรศัพท์ ขอบคุณมากนะจอยที่โทรฯมาตอนนี้ ผมพูดเป็นภาษาอังกฤษสำเนียงปกตินะไม่ได้ออกอักขระอะไรมากนะแต่เด็กมันมองตา โตเชียว คนในร้านก็หันมามอง"
นึกภาพออกเลยอ่ะค่ะ เพราะเหมือนเจ้ก็เคยทำ ห้าๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
จัดไปหนัก ๆ
นายอย่าไปยอม ! เอาให้หน้าหงายไปเลย หึหึ
แกระวังตัวไว้เถอะ
-
อร๊างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงนักบอลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล
มิช่ายจะแค่แก้แค้นแล้วพลาดไปโดนเด็กเสียบนะคะท่านนายพล
-
:L2:
ช่วงนี้เหมือนพี่อิ๊คจะมีไฟเลยมาลงทุกวัน
ฮ่าๆ ดีจัง ลื่นไหล
จัดมาเลย
ฮ่าๆ ขอสะใจล่วงหน้า
:pig4:
-
เริ่ดค่ะน้องนาย เจ๋งมาก นะ...เด็กวัยรุ่นกับโทรศัพท์มือถือรุ่นล่าสุด คนไม่สนใจคงน้อย
โปรไฟล์ครบขนาดนี้ มีหรือเด็กมันจะไม่สน
ขอบคุณสำหรับความสนุกที่ทำให้อ่านไปสะใจไปนะค้าบน้อง eiky :pig4:
-
คิดจะกินเด็กหรือจ๊ะ :-[
-
อ่านแล้วเหมือนปลดปล่อยความบ้าของตัวเอง 555+
ชอบมากเรยคร่า แร๊งได้ใจ นายต้อมเสร็จแน่ หึหึ
-
เอาให้แรง ๆ เลยค่า อยากจะสะใจกว่านี้
+1เลย
-
เอาเลยๆๆ แก้แค้น เราสนับสนุนเต็มที่ แต่ขออย่างเดียว ต้อมอ่ะ อย่าให้เสียมากนะ สงสารเด็กที่ไม่รู้เรื่องอะไรอ่ะ
นานๆ จะเจอนายเอกแรงโดนใจสักที ฮิ้ว~~~~ อิ๊กกี้ มาลงเรื่องใหม่แบบนี้ งานก็งอกเพิ่มขึ้นสิ มีนิยายอยู่ในอาณัติตัวเองก็เองแล้วล่ะ ( เราตามมาจากเรื่องของซี่ปุ่นกะพี่เฟียตอ่ะ แต่ตอนนี้ต้องบอกว่า โฟคกะลูฟท์สินะ คิกๆ )
-
พี่อิ๊กนี้ไม่ร้ายนะ ขนาดนี้
ติดๆดูสงสารไอ้ต้อมนะ เป็นแค่หมากที่มาใช้แก้แค้น
ส่วนนังเบียร์เอาไปหมกถังซะ ไม่มีความสงสารให้
เอาเลยครับพี่นาย จัดหนักๆ ชอบๆๆ
-
แอร๊ยย พี่อิ๊กกี้ ขนาดยังไม่แรง ยังได้ใจมากเลย :m3:
แต่คิดๆไปก็สงสารไอ้น้องต้อม เด็กมันก็ยังเด็กจริงๆนั่นแหละ คิดอะไรไม่ทันผู้ใหญ่หรอก
กลัวจะชอบนายจริงๆ แล้วเสียผู้เสียคนถ้านายไม่รักอ่ะดิ :z3:
-
แรงส์ดีจังค่าอิ๊กกี้
มันส์มากกกก
ลุ้นคุณนายว่าจะทำยังไงต่อไป
แต่อย่าแค้นเกิน จนหลงไปในวังวนนะจ๊ะ
ห่วงเหลือเกินนน
-
สุดยอดด มันต้องอย่า่งนี้เเหละ
ยอมมันได้ไง 555.
-
แผนไปได้สวย แต่อย่าทำอะไรน้อง(ต้อม) มันมากนะ สงสารเด็กมัน
-
ว้า!!! กำลังสนุกเลยค่ะ จบตอนอีกแล้ว
กว่าจะได้อ่านต่อก็คืนวันศุกร์
เอาเป็นว่าคืนวันศุกร์เจอกันนะคะ
-
จัดป่าย เอาให้มันเจ็บมันจะได้จำ :L1:
-
เอาให้งามๆ จัดเลย หมั้นไส้ไอ่เด็กนั้น
พี่นายสู้เค้า จัดให้หนักๆ หึหึ
สมน้ำหน้าเรย์ โดนเด็กหลอก o13 o13
-
ใครเป็นพระอกกันนะ
นายช่าง ต้อม แต่ขอเถอะไม่เอาเรย์!!!!
ต้อมนี่ก็หน้าเงินใช่ย่อยนะ55 ตอนแรกด่าซะแล่บ
-
กรี๊ดดดดดดดดดด
สะใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เอาอีกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
ขอให้ไอ้ต้อมมันหลงนายจนโงหัวไม่ขึ้น เฮ่อๆ
-
แรงค่ะ :o8:
ชอบค่ะ ชอบนายเอกแรงได้ใจ :-[
ว่าแต่ใครเป็นพระเอกเอ่ย :confuse:
ให้เดา..ต้องเป็นหลวงแน่เลย อิอิ o3
รอตอนต่อไปค่ะ สู้ ๆ o13
-
ทุเรียนม่ายส่ง แต่จะส่ง ระเบิดให้
เอาไว้ไปปาบ้านไอเรย์5555
-
ชอบแรงๆ
-
เออต้องเจอแบบนี้แหละ
-
รอเป็นกำลังใจน้องนาย และน้องอิ๊กอยู่นะจ๊ะ
อยากรู้จังว่าน้องนายจะเอาคืนแบบใด
-
อ่านคอมเม้นของแต่ละคนแล้วเหมือนทุกคนใส่อารมณ์มากๆ
อินกันจัดเลย o18
ว่าแต่จัดหนักเลยน่ะนาย
-
ปลาเน่าติดเบ็ดเข้าอย่างจัง นายสู้ๆ
-
นายจัดการเลย o18
-
สุดยอดดด ปลื้มจัดๆค๊า
ชอบหลวงๆๆๆ คนนี้พระเอกใช่มั๊ย??
รีบควงไปเย้ยเลย อยากเห็นสีหน้าอิเด็กแก่แดด ฮ่าๆๆ :laugh:
-
อยากอ่านต่อ Eiky ....สนุกมาก
+1
-
พึ่งมาอ่านเริ่งนี้
ชอบอย่างแรงค่าาาาาาา
-
สะใจมากๆๆๆ
ต้องดูต่อไป ๆๆ หึหึ
-
นาย จัดเต็มที่เลยค่ะ ได้เรื่องมาขนาดนี้แล้ว
เชื่อเรยอิต้อมไปเอาผู้หญิงอีน้องนั่นต้องยังไม่รู้แน่ๆ :laugh:
แต่มันไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือ ถ้ามันเห็นว่าไปกับนายคงกรี๊สส สลบ ฮ่าๆๆ :z2:
อยากให้ถึงตอนนั้นเร็วๆจัง จะได้จัดการกับเรย์เป็นคนต่อไป คุคุ สะใจดีแท้
-
อกอีแป้นจะแตก ... เด็กผู้ชายสมัยนี้ โฮๆๆๆ
มันมีน้ำใจเผื่อแผ่เพื่อนจริงๆ !!!!
เอานะ ,, ยุคสมัยมันไม่เหมือนเดิม T^T
ว่าแต่ น้องต้อมจะน่าสงสารมั้ยวะ?
แต่นาย สู้ๆนะ ชอบจัง ฮ่าๆๆๆ
เริ่ดดดดด
-
ขอบคุณค่า..
เริ่มต้นก็ไปได้สวยแล้วนะคุณนาย..ต่อไปมันคงได้กระอักแน่ๆ
-
จัดไปอย่าให้เสียนายย
เอาให้ผช เลวๆแบบนั้นมันรู้สึก
-
ตอนแรกว่าจะรอให้ถึงบท 5 ก่อนค่อยอ่าน แต่อดใจไม่ไหวเข้ามาอ่านจนได้
แล้วก็ไม่ผิดหวัง เรื่องอาจต่างออกไปแต่มันส์ไม่แพ้กัน
-
สนุกมาก55555
รอตอนต่อไปนะ
-
ระวังจะโดนเด็กกินตับนะคุณนาย :pigha2:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
แผนซับซ้อน...สงสัยงานนี้ต้อมเจ็บไปด้วยแน่ ๆ
น้องนายเริ่มน่ากลัวอ่ะ.... o22
:L2: น้อง eiky :pig4:
-
โอ้วววว นายยยย เริ่มร้าย
555
-
มารอองค์ที่ ๕ ครับ
-
นายแรงได้ใจจริงๆ ชอบบบบบ
-
+1 ไปเลยสนุกมากๆเลย
-
อิเด็กนั่นน่าจะโดนจับอุ่มฆ่าแล้วกระซวกใส้เอาไปให้หมาแมร่งกิน(แต่ไม่รุ้หมาจะกินป่าว แมร่งเน่าเกิน)
อยากให้ไอ้เรย์รู้จิงๆเลย ไอ้คนน่าสมเพศ
มีของดีอยุ่ในมือไม่เคยสนใจ เสือกไปจนใจของเน่าของเสีย
แต่ว่าก็เป็นโชคดีของนายน่ะ ที่ไม่ต้องไปผูกพันธ์กับอีแมงดานั่นอีก ผู้ชายอะไรว่ะ ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลย แถมยังหูเบาอีก
ไอ้เลวเอ๊ยยยยยยยยยยยยย :beat: :beat: :beat:
อิ๊นอินเนาะ...อิอิ o18
-
สภาวะทางอารมณ์อ่อนไหวโดยง่าย สตรอไปนั่น
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เอามันไปทิ้งที
บ้าไปแล้ว
พี่ค่ะ นี่ยังไม่แรงพออีกเรอ เอาแบบเรื่อยแล้วถ้าไม่เรื่อย ถึงขั้นฝั่งแดงฝั่งน้ำเงินเลยปะ
วะฮ่าฮ่า ๆๆๆๆ
-
คุณอิ๊กคะ จิตใต้สำนึกส่วนลึกของเค้าบอกว่า
ไม่อยากให้แก้แค้นแก้เผ็ดใดๆทั้งสิ้น เพราะคิดว่าอีกไม่นานไอ้เรย์มันก็คงจะได้รับผลกรรมที่มันทำ
เค้าสงสาร :monkeysad:
แต่ๆๆๆๆๆๆๆ ความคิดนั้นก็ถูกเก็บไว้ในส่วนลึกต่อไป
ความเป็นจริงที่ไม่เกี่ยวกับจิตใต้สำนึกคือ
จัดหนักๆๆไปเลยค่ะ เอาให้มันเจ็บแสบ
แทบกระอักไปเลย สะจายยยย วะฮะฮ่า :laugh:
-
ตามอ่านทันแล้ววว
นายเอกแบบนี้ได้ใจสุดๆ
ไม่แรงทำไม่ได้นะเนี่ยยยย
จัดหนักๆเลยค่า
-
อัพ
อัพ
-
:L1:รอ
-
องก์ ๕
รู้ไหมผมยังกลับไม่ถึงห้องเลยก็มีสายเข้า แต่เหมือนยิงมามากกว่าเบอร์ไม่คุ้น ผมไม่ได้คิดว่าจะเป็นเบอร์เด็กพวกนั้นที่จะโทรมาด่า แต่ผมยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
"นายพูดนะครับ โทรมาหรือเปล่าครับ"
ผมกรอกเสียงไปตามสาย
"เอ่อ ครับ"
"ใครนะครับ"
"ผม ผมต้อมเองครับพี่"
แทบอยากจะกรี๊ดออกมาเห็นไหมผมบอกแล้วผมไม่ได้ประเมินน้องเขาต่ำไปนะ
"อ้าว ต้อมซ้อมเสร็จแล้วเหรอครับ อยากให้พี่พาไปกินข้าวที่ไหนครับ ว่ามาเลย"
ผมทำเสียงลิงโลดเหมือนได้รางวัลที่หนึ่งก็ไม่ปาน
"เอ่อ พี่จะเลี้ยงข้าวจริงเหรอครับ"
"อ้าว จริงสิครับ แต่วันนี้คงไม่ได้นะ เพราะพี่เพิ่งกินมากับเพื่อน พรุ่งนี้ดีไหม พี่เลิกงานสี่โมงนะ เราเลิกเรียนกี่โมงครับ"
ผมไม่เปิดโอกาสให้เขาได้เอ่ยปาก ชิงพูดก่อนสิจะได้ไม่มีข้อต่อรอง
"อ้อ ได้ครับพี่ ผมเลิกเรียน สามโมงครึ่ง"
"แล้วเราไม่ซ้อมบอลเหรอครับ"
"ไม่เป็นไรครับพี่ เพิ่งแข่งเสร็จ"
"อ้อ จะรอพี่ที่ไหนดีครับ พี่จะได้ขับรถไปรับ"
"เอ่อ พี่ครับ ผมพาเพื่อนไปด้วยได้ไหม"
ฮึฮึ คิดไว้แล้วเชียว เอาน่าไม่เป็นไร เพราะน้องมันคงยังไม่ไว้ใจ
"ได้ครับ พามาเลยพี่ไม่ว่า เรารู้จักร้านอาหารดีๆไหม เดี๋ยวพี่ให้เราเลือกเองเลย"
ผมคุยอยู่กับน้องเขาสักพักก็วางสาย
"แหม กระแดะนะมึง ดอดจะไปกินในโรงแรม"
ผมสบถออกมาเพราะน้องมันเอ่ยชื่อร้านอาหารในโรงแรมในละแวกนั้น ไม่มีทางผมต้องพามันไปที่ที่ผมคุ้นเคยสิ หรือไม่ก็ไกลๆเรื่องอะไรจะตามใจมัน ทำท่าถามไปอย่างนั้นเองล่ะแต่พอถึงเวลาค่อยว่ากัน แต่ว่าตอนนี้รู้สึกว่าปลาติดเบ็ดแล้ว
"พี่ติ่งเหรอครับ นายเองนะพี่ สบายดีไหมไม่ได้คุยกันตั้งนาน"
ระหว่างรอไฟเขียวที่แยกกล้วยน้ำไทผมก็หยิบเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเลื่อนๆหาราย ชื่อเผื่อจะมีใครให้ต้องคุย ละผมก็เจอ พี่ติ่ง หัวหน้าของไอ้เรย์ เคยไปกินข้าวด้วยกัน เท่าที่สังเกตพี่ติ่งชอบการสนทนาของผมมากทีเดียว ไม่ได้คุยนานแล้ว กระชับสัมพันธไมตรีหน่อยเป็นไรไป
"อ้าวน้องนาย เป็นไงบ้าง ต๊ายไม่ได้คุยกันตั้งนาน สบายดีเหรอจ๊ะ"
"สบายดีครับพี่ พี่ติ่งว่างไหม ไปนั่งกินเหล้ากันไหมครับ"
"ว้ายตาย พี่เป็นสาวเป็นนางนะค้า จะมาชวนไปนั่งกินเหล้า ที่ไหนคะว่ามาเลย"
ผมแอบยิ้มไม่ได้ คุยกับพี่ติ่งทีไรได้หัวเราะทุกที ผมนัดแนะร้านไปแล้วเป็นร้านนั่งดื่มแถวบ้านพี่ติ่งนั่นล่ะครับผมแค่วนรถกลับ นิดหน่อยก็ถึงแล้ว พี่ติ่งแกอยู่คอนโดฯในซอยเอ็มโพเรียม ผมตรงไปยังที่นัดก่อนเวลาแล้วไปนั่งรอ ระหว่างนั้นก็โทรฯไปเมาท์กับอีพัท แต่มันคุยด้วยไม่นานเพราะนางกำลังเก็บองุ่นอยู่ ที่ว่าเก็บองุ่นก็อยู่ในซาวน่านั่นล่ะครับเป็นศัพท์ส่วนตัวของมัน ตอนแรกผมก็งงแต่มันบอกองุ่นมันเป็นพวงๆ ก็เลยเข้าใจไม่ให้มันเล่าต่อ โทรฯไปหาอีป้า รายนั้นก็กินเบียร์กับผู้ชายอยู่ร้านของเจ๊ ผมจึงไม่อยากคุยเท่าไหร่เพราะป้าแกเวลาอยู่กับผู้ชายนี่จะแอ๊บแมนเต็มที่ไม่ อยากให้นางแตกสาว เดี๋ยวมันด่าเอา
"มารอนานรึยังน้องนาย ตายจริงหน้าใสเชียว"
พี่ติ่งมาแล้วครับ ชอบใจจริงๆผู้หญิงวัยกลางคนแล้วนะแต่แต่งตัวเปรี้ยวได้ใจมาก ใส่เลกกิ้งสีดำกระโปรงพับจีบสีดำ เสื้อผ้าบางๆลื่นๆสีดำอีก ทาตาก็ดำ
"สวัสดีครับพี่ติ่ง พี่ติ่งนี่ก็สวยไม่สร่างเลยนะครับ เจอทีไรเปรี้ยวได้ใจทุกที"
"อู๊ยไม่ได้หรอกนาย ทำงานแบบนี้ไม่เปรี้ยวเดี๋ยวลูกค้าไม่สนใจ"
"แหมพี่ติ่งก็เป็นถึงหัวหน้าเขานี่ครับ ลูกน้องก็มี"
"ไม่ได้ดั่งใจหรอกนาย อ้าวแล้วไม่ชวนเรย์ออกมาด้วยเหรอ เห็นเรย์กลับบ้านไปแล้วนี่บอกนัดกับแฟนไว้ ไม่ใช่นัดนายหรอกเหรอ"
พี่ติ่งพูดออกมาผมทำหน้าเศร้าลงทันที แล้วเล่าให้พี่ติ่งฟัง
"ต๊าย เลิกกันแล้วเหรอ อะไรกัน พี่ไม่อยากจะเชื่อ"
"ช่างมันเถอะครับพี่ติ่ง เขาคงเจอคนที่ดีกว่านาย แต่ที่อยากเจอพี่ติ่งนี่ไม่ใช่เรื่องนี้นะครับ พอดีคิดถึงอยากหาเพื่อนกินเหล้า"
"พี่เข้าใจจ๊ะ มาๆ ชนกันหน่อย"
พี่ติ่งแกก็เหมือนรู้สึกผิดที่ถามออกมาแบบนั้นแต่ผมก็ทำให้แกรู้แล้วว่าผมไม่ได้เสียใจอะไรมาก
"แล้วเรย์เขาทำงานเป็นไงบ้างครับพี่ติ่ง บางทีผมก็เป็นห่วงเขานะ"
"เรย์น่ะเหรอ เดี๋ยวนี้ไม่รู้เป็นไงของมัน งานต้องแก้แบบอยู่เรื่อย พี่ก็ไม่อยากจะว่ามันนะ เพราะมันทำงานมานาน แต่พักนี้พี่ว่ามันฝีมือตกลงไปนะ"
"เรย์คงเครียดน่ะพี่ติ่ง"
"นั่นสินะ"
ผมพยายามล้วงเอาความลับ หรือข้อเสียหลายๆอย่างมาจากปากพี่ติ่ง รู้ไหมทำไมถึงชวนคุยแล้วทำไมต้องเป็นร้านเหล้า เพราะเวลากึ่มเหล้าคนเรามักจะพูดสิ่งที่เก็บไว้ในใจเสมอ ความกล้าฤทธิ์ของน้ำเมามันทำให้ความละอายนั้นลดน้อยถอยลง ผมพอใจนะที่นัดพี่ติ่งมากินเหล้าด้วยวันนี้ ได้รู้อะไรหลายอย่างที่ไอ้เรย์เองมันก็ไม่เคยเล่าให้ฟัง กว่าจะแยกย้ายจากพี่ติ่งก็เกือบตีหนึ่งไปแล้ว ผมรู้สึกว่าเมานะเพราะพี่ติ่งแกให้ยกตลอด จะขับรถกลับยังไงวะเนี่ย ขับไปตอนนี้โดนพ่อให้เป่าแน่ๆ ผมต้องนั่งแท็กซี่กลับฝากรถไว้ที่คอนโดฯของพี่ติ่งดีกว่าตอนเลิกงานค่อยแวะ มาเอา
"ซวยแท้ๆ"
ผมบ่นแล้วเรียกแท็กซี่กลับห้อง เอาวะลำบากก็ต้องทน แต่สิ่งที่จะได้มามันคิดว่าคุ้มค่าเหนื่อย กลับถึงห้องผมก็ได้ยินเสียงคนคุยกันดังแว่วออกมาจากในห้อง อีพัทมาเหรอ ผมรีบเปิดประตูห้องเข้าไป
"อ้าว กลับแล้วเหรอแก"
ผงะเลยสิครับ อีป้ามันไม่ได้อยู่กับอีพัทนะ มันอยู่กับไอ้พวกปากหมาที่เจอวันนั้น
"เอ่อ"
"มากินเบียร์สิแก เนี่ยน้องเขามากินด้วย"
ยังมีหน้ามาชวนอีกนะ ผมยืนนิ่งตั้งสติอยู่ก่อนจะเดินเอาของเข้าไปเก็บในห้อง
"อ้าวพี่อยู่กับเขาเหรอ หึ"
หึ เพื่อ ผมหันขวับทันที
"ใช่นั่นนายเพื่อนพี่เอง ที่เราว่าเขากวนตีนน่ะ"
"ใครกวนตีนใคร แล้วนี่ไม่หลับไม่นอนกันเหรอแก ชั้นจะนอนนะ"
"อ้าวคู้ณ จะนอนก็นอนไปดิ นอนคนละห้องไม่ใช่เหรอ"
ดูมัน นี่มันห้องส่วนตัวของอีป้า ถึงผมจะมาอาศัยก็เถอะนะ แต่มันไม่ควรพูดแบบนี้
"เออ จะนอนแต่หนวกหูน่ะ เข้าใจไหม"
"นี่ๆ อย่าทะเลาะกันเลย ทะเลาะกันไปเอาไปเอามาเดี๋ยวก็ได้กันหรอก"
อีป้าพูดแล้วหัวเราะ ช่างอีกคนที่มากับมันก็หัวเราะ
"ต๊าย ได้กะผีน่ะสิ ต่อให้ผู้ชายหมดโลกฉันขอเสพของปลอมแทนดีกว่า"
ผมเบะปากใส่มัน
"โหพี่ ผมก็ไม่นิยมผู้หญิงมีไข่หรอกนะ"
เมื่อครู่รู้สึกกึ่มๆเหล้านะ แต่พอได้ยินมันพูดแบบนี้สร่างทันที แต่พวกมันหัวเราะอย่างพอใจ
"ชั้นก็ไม่นิยมผู้ชายสกปรก มีตะกร้อครอบปากหรอกนะ"
"เฮ้ย"
"หยุดๆ อย่าทะเลาะกัน อะไรกัน ทำไมไม่ชอบหน้ากันขนาดนี้เลยเหรอ"
อีป้าแตะแขนมันไว้เพราะมันทำท่าจะลุกขึ้น มาเลย จะถีบเข้ายอดอกสักทีซ่านักเหรอ
"ไม่ใช่ไม่ชอบหน้ากันนะแก แต่ไม่ชอบมาก รู้นี่ว่าไม่ชอบ ไปให้พ้นหน้าซะที"
ผมพูดออกไปยืนยกไหล่ใส่มันอยู่
"ผมกลับนะพี่ ไม่อยู่ก็ได้วะ"
"เฮ้ย อย่าไปถือสาเลยหลวง พี่ขอโทษแทนเพื่อนพี่ด้วยก็แล้วกัน นายแกไปอาบน้ำนอนได้แล้ว"
นี่อีป้ามันไล่ผมให้ไปอาบน้ำเหรอ ไอ้นั่นมันเป็นใคร ผมสะบัดหน้าเดินเข้าห้องน้ำไป ให้น้ำมันไหลลงตัว โอ๊ยโมโห
"นี่แก หลวงมันเพิ่งเลิกกับแฟน มันเสียใจน่ะ ฉันเลยชวนมันมากินเบียร์ที่ห้อง"
อีป้าเดินตามเข้ามาเมื่อผมอาบน้ำเสร็จ
"แล้วไง ชั้นก็เพิ่งเลิกกับแฟน"
"อีนี่ มันไม่เหมือนกันนะมึง น้องมันน่าสงสารซื้อของให้ทุกอย่างจะว่าไปก็เหมือนแกนั่นล่ะ หัวอกเดียวกันแทนที่จะเข้าใจกันนะ ไปว่าเขาอีกมันยิ่งเสียๆใจอยู่"
"ฉันจะรู้ไหมล่ะ มาปากหมาใส่เองนี่"
"เออๆ แม่วิเศษ แกเองก็ใช่ย่อยนะ ว่าน้องเขาไปก็แรง นอนไปเถอะ อย่ามาว่าอะไรน้องอีกล่ะ"
"ต๊าย ปกป้องกันจริ๊ง ระวังเถอะฉันจะฟ้องอีตาดั๊ก"
"ฟ้องเลย มันรู้แล้วฉันบอกมันแล้ว"
ดั๊กนี่คือแฟนมันนั่นล่ะครับ สองคนนี้คบกันมานานมากแล้ว จะเชื่อไหมว่าตั้งแต่วันที่เขาตกลงใจจะคบกัน จนถึงวันนี้อีตาดั๊กโทรศัพท์หาอีป้าทุกวันไม่เคยเว้น แม้ผมจะไม่ได้อยู่ด้วยก็ตาม แต่ผมรู้ว่าเขาทำแบบนั้นจริงๆ น่าสรรเสริญมาก ไม่เคยเจอ ผมปิดห้องนอนไม่ได้สนใจ ไม่ยุ่งก็ไม่ยุ่งอย่ามายุ่งกับฉันก็แล้วกัน ผมนอนหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย แต่ก่อนหลับก็แสยะยิ้มออกมาเมื่อคิดไปถึงแผนการณ์ที่วางเอาไว้
"อือ"
ผมสะดุ้งตื่นกลางดึกเพราะหิวน้ำ ลุกออกจากเตียงแล้วเดินออกนอกห้องไป เปิดประตูตู้เย็นพอแสงไฟจากในตู้เย็นสาดออกมาผมถึงกับผงะ
"เอ๊ะ ยังไม่กลับกันอีกเหรอ"
ผมเห็นร่างไอ้บ้านั่นนอนอยู่บนโซฟาท่าทางคงเมามาก แต่เพื่อนมันอีกคนกลับไปแล้ว
"เลวร้าย กินไม่รู้จักประมาณตน"
ผมบ่นออกมาแล้วไม่สนใจเดินกลับเข้าไปในห้องนอนต่อ ตื่นมาเพราะเสียงนาฬิกาปลุก อะไรเนี่ยเหมือนเพิ่งนอนไปเอง
"อีป้าเร็วๆหน่อย จะเข้าห้องน้ำ"
ผมตะโกนเรียกมันหน้าห้องน้ำ เพราะข้าศึกบุกหนักแล้ว
"ปวดขี้เหรอคุณ"
คนที่โผล่หน้าออกมาไม่ใช่อีป้า แต่มันเป็นไอ้นั่น เหมือนมันจะไปล้างหน้าล้างตา น้ำยังเกาะอยู่ที่ใบหน้าอยู่เลย ผมผงะออก
"หยาบคาย เสร็จยังเนี่ยคนอื่นจะได้เข้า"
"ก็เข้าไปดิ ปวดขี้สิท่าหน้านี่งอเชียว"
"ไอ้บ้า"
ผมว่ามันแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป อาบน้ำด้วยเลยเพราะกลัวสาย
"จะนอนต่อไหมล่ะหลวง นอนได้นะ"
อีป้าถามตอนเราพร้อมจะออกจากบ้านแล้ว
"ไม่หรอกพี่ขอบคุณครับ ผมต้องไปทำงาน"
"ก็น่าจะอยู่หรอกนะ จะมานอนห้องคนอื่นได้ไง ห้องตัวเองไม่มีเหรอ"
"นาย"
อีป้าปราม มันหน้าหงิกทันที
"ผมไปนะพี่ ขอบคุณครับ"
มันเดินผ่านผมออกจากประตูห้องไป สายตาปราดมามองแบบเจ็บแค้นใจ เชิดใส่สนใจที่ไหน
"อีบ้า บอกไม่ให้พูด น้องมันโดนแฟนไล่ออกจากห้องนะแกรู้ไหม"
"อ้าว ก็แสดงว่าเป็นคนไม่ดีน่ะสิ แฟนถึงไล่ออกจากห้อง"
"นี่แก ถ้าไม่รู้เรื่องน่ะอย่าเดาสุ่ม มันแทงใจคนอื่นเขา"
"ต๊ายอีป้า เห็นอกเห็นใจมันขนาดนั้นเชียว"
"แหมแก ก็แฟนมันน่ะพาผู้ชายคนอื่นมานอน มันกลับไปเจอพอดีไง แล้วมีเรื่องกัน อีนั่นก็บอกว่าให้มันไปอยู่ที่อื่น ของทุกอย่างอีนั่นก็ยึดเอาหมด"
"แล้วทำไมถึงยอมล่ะ ในเมื่อหามาด้วยกัน จะแยกกันก็ต้องครึ่งๆสิ"
"ก็ฉันบอกแล้วว่าไอ้หลวงน่ะมันเป็นคนดี นิสัยดี คงไม่ทันพวกปลาไหลแบบนั้นหรอกนะ"
"รู้ดีเนอะ เร็วๆรีบไปเดี๋ยวชั้นสาย"
ผมเร่งมันแล้วหอบกระเป๋าเดินไปที่ลิฟท์ เสียงเราสองคนถกกันจอแจดังทั้งชั้นเลยก็ว่าได้
"เออ วันนี้ทันว่ะ"
"ไม่ทันได้ไงก็มารถไฟฟ้า"
อีป้าดอดขึ้นผมนี่นะไม่น่าปล่อยช่องให้มันกัดเลย
"เออเนอะ รู้งี้ไม่ขับรถไปทำงานดีกว่า มารถไฟสะดวกกว่าตั้งเยอะ ไม่อารมณ์เสียด้วย"
"แล้วรถแกไปจอดไว้ไหนล่ะ"
ผมบอกมันไป คนบนรถไฟฟ้านี่แน่นเหมือนกันเนอะ ผมสังเกตดูหลายคนที่กำลังยืนนิ่งฟังเพลงผ่านโทรศัพท์มือถือ แต่เอ๊ะนั่นมันรุ่นเดียวกันกับของผมนี่ คนนั้นก็ใช่ คนโน้นก็ใช่
"โหแก คนนั่งรถไฟนี่เขาใช้สี่จีกันเยอะเหมือนกันนะ"
"แหมอีนาย แกยังมีปัญญาใช้ คนอื่นเขาก็มีเหมือนกันล่ะ"
อ้าวอีนี่ ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นซะหน่อย
"ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ แสดงว่าเขาก็เงินเดือนเยอะมีรถกันทุกคนสินะ แต่คงเบื่อรถติด"
"ไม่หรอกแก บางคนมีเพราะแฟชั่น เงินเดือนน่ะไม่ได้เยอะอะไรหรอก แต่เห็นเขามีก็อยากมี"
"หือ เพื่อ"
"อ้าวอีนี่ แฟชั่นไงยะ แกมีเพราะแกเงินเดือนเยอะไม่แปลก แต่แกดูโน่น เด็กมัธยมห้อยบีบี เล่นสี่จี แกว่าไงล่ะ"
"ก็บ้านมันรวย"
"ไม่รวยอย่างเดียวนะ พ่อแม่ต้องตามใจมากๆด้วย"
"โอ๊ยอย่าไปวิจารณ์เลยได้ไหมเด็กมัธยมน่ะ เกลียด"
ผมชักสีหน้าเมินหน้าหนี เพิ่งสังเกตเห็นจริงๆนั่นล่ะ เด็กมัธยมสมัยนี้ห้อยโทรศัพท์แพงๆ แต่สมัยผมเรียนนะหยอดตู้กันกระหน่ำ มันก็เป็นไปตามยุคตามสมัยนั่นล่ะนะสังคมมันย่อมหมุนไปตามกระแสโลก ไม่ว่ากันเรื่องแบบนี้ แต่ก็ยังอดสงสัยไม่ได้อยู่ดี ตอนผมเรียน ม ต้นอยู่ที่นี่ผมได้เงินไปโรงเรียนวันละ ๕๐ บาท รวมค่ารถไปกลับด้วยนะ ให้พ่อแม่ไปส่งน่ะเหรอฝันไปเถอะ แต่หลังจากหักค่าข้าวกลางวันที่โรงเรียน ค่าขนมบ้างบางวันผมยังมีเงินเหลือเก็บนะ อยากได้อะไรสำคัญหรือฟุ่มเฟือยนี่เก็บเงินซื้อเองสุดฤทธิ์ ผมแค่สงสัยว่าแล้วค่าโทรศัพท์ที่น้องๆเขาห้อยนั่นล่ะ พ่อแม่ก็จ่ายให้ด้วยเหรอ เริดที่สุด เอาเถอะเรื่องของเขา เรื่องของผมนี่ก็แก้ไม่ตกอยู่แล้วไม่เอาเรื่องคนอื่นมาใส่สมองหรอก ยิ่งมีลางสังหรณ์ว่าจะเสียเงินก้อนอยู่เพราะเด็กคนนั้น
"เอส ว่าไงอ่ะได้เรื่องป่ะ"
พอเจอหน้าเอสผมก็ยิงเข้าประเด็นทันที
"อ้อ น้องเขาชื่อต้อม ตามที่ส่งรูปให้ดูนั่นล่ะ เป็นนักฟุตบอลทีมโรงเรียน ฮอตนะนาย ได้ข่าวว่าเด็กในโรงเรียนกรี๊ดกันสนั่น"
"ชายล้วนเนี่ยนะ"
"แหมนาย สมัยนี้เขาเปิดเผยกันจะตาย"
"อ้อ แล้วไงว่าต่อๆ"
"แต่น้องเขาเป็นเด็กทุนนะ เป็นคนชลบุรี ได้ทุนนักกีฬามาเรียน"
"อ้อ โอเค แล้วน้องเอสรู้จักเขาดีไหม"
"ไม่ค่อยนะเพราะเขามีกลุ่มของเขาเอง พวกดังๆน่ะเข้าถึงตัวยาก"
"แล้วถามน้องเอสให้หน่อยสิ ว่ารู้จักน้องชื่อเบียร์ไหม"
"โห กว้างไปไหมนาย ชื่อเบียร์น่ะมีเป็นร้อยเลยมั้ง"
เออนั่นสินะ รูปมันก็ไม่มี ผมก็เลยอาศัยอธิบายลักษณะภายนอกคร่าวๆให้เอสฟัง ส่วนเอสก็นะบีบีคุยกับน้องมันตามที่ผมบอก
"อ้อ น่าจะเป็นเบียร์ ม ๕"
"หือ รู้ได้ไง"
"ก็น้องเราบอกว่า เบียร์มีคนหนึ่งแรดกว่าใคร อยู่ ม ๕ คนนี้ออกหน้าออกตา น้องบอกแรงมาก"
"อืม น่าจะใช่"
ไม่แรงธรรมดานะ ออกตัวแรงมากทีเดียว ผมยิ้มออกมาแล้วคุยกับเอสต่อ วันทั้งวันก็นะส่งข้อความตอดน้องต้อมทั้งวัน ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม แต่น้องเขาก็เล่นด้วยนะเออ ไม่ใช่ผมคิดเองเออเอง
"ตกลงอยากไปกินที่ไหนครับ ต้อม"
พอเลิกงานผมก็รีบไปเอารถที่คอนโดฯพี่ติ่งแล้วตรงไปรับน้องต้อมที่สถานีรถไฟช่องนนทรี มันพาเพื่อนมาด้วยสองคน ก็สองคนเดิมนั่นล่ะครับ
"ที่ไหนก็ได้ครับพี่"
ต้อมบอกแล้วหันไปมองเพื่อน คือมันนั่งข้างผมนะครับส่วนเพื่อนมันอีกสองคนนั่งหลัง
"พี่พาไปดีกว่าครับ"
"อ้าวเหรอ พี่ไม่ค่อยรู้จักที่นะ เราสามคนอยากกินไรล่ะพี่จะได้พาไป บอกมาเถอะไม่ต้องเกรงใจ วันนี้เต็มที่ครับน้อง"
"ไปกินริมน้ำไหมพี่ ไม่แพงมาก"
ต้อมมันเอ่ยขึ้นไม่กล้ามองสบตาผม
"อยากกินอาหารทะเลเหรอ"
"ครับพี่"
สองคนด้านหลังเอ่ยขึ้นพร้อมกัน
"ได้สิไม่มีปัญหา"
ผมเอาสายโทรศัพท์เสียบใส่หู โทรไปถามจอยดีกว่า ไหนบอกเป็นคนเมืองถามมันหน่อยซิ ผมก็พูดเป็นภาษาอังกฤษเหมือนเคย
"เพื่อนพี่บอกว่ามีร้านอาหารทะเลแถวบางขุนเทียน อยู่ตรงไหนอ่ะพี่ไม่รู้จัก"
ผมหันไปถามน้องต้อม มันก็หันไปหาเพื่อนอีกทีหนึ่ง
"อ้อ ผมรู้จักครับพี่ เดี๋ยวบอกทาง"
น้องคนนั้นชื่อโป้ง อีกคนชื่ออูหน้าตาหล่อดีนะผมว่าทั้งสองคน แต่น้องต้อมเนี่ยเด็ดกว่าร่างกายไม่เหมือนเด็กมัธยมเลยสูงหนาใหญ่ โอ๊ยไม่เอาๆ ผมไม่ใช่พวกชอบบริโภคเด็กยิ่งเด็กมัธยมยิ่งสแลงใจ ผมขับรถไปตามทางที่น้องมันบอก ระหว่างทางมันก็ถามนั่นถามนี่เหมือนอยากรู้ข้อมูล
"แล้วเล่นบอลแบบนี้สาวๆก็กรี๊ดตรึมเลยดิเราสามคนน่ะ"
ผมถามขึ้นระหว่างรออาหาร
"ธรรมดาพี่ ผมกะไอ้อูน่ะเบาๆ ส่วนไอ้ต้อมน่ะเรตติ้งมันดี"
"มึงก็ว่าไป"
"ยังไงครับ เล่าให้ฟังหน่อยดิ"
"ก็มีสาวๆมาติดอ่ะพี่ แต่ว่าที่จริงมีทั้งสาวทั้งตุ๊ดอ่ะมาติด"
"หือ จริงเหรอ แล้วเราชอบแบบไหนล่ะ"
มันมองหน้าผมแปลกๆ
"ผมก็ชอบผู้หญิงดิพี่ ไม่ได้ชอบตุ๊ดนะ"
"อ้อ ครับ ทำไมต้องตกใจขนาดนั้น พี่ถามเฉยๆ"
เออนะ เผื่อไก่ตื่น ผมนี่ถามอะไรไปก็ไม่รู้ เลยต้องยกเรื่องนั้นเรื่องนี้มาแทน
"พักแถวไหนครับ เดี๋ยวพี่ไปส่ง"
"พี่ส่งผมสองคนลงรถไฟก้ได้ครับ"
"อ้าว แล้วต้อมล่ะ"
"ไอ้ต้อมมันอยู่หอน่ะพี่ พี่ไปส่งมันให้หน่อย"
"ไม่เป็นไรครับพี่ผมกลับเองได้"
"เหรอ กลัวพี่หรือเปล่าน้องต้อม ฮ่าๆๆ ตามใจนะพี่ไม่ได้มีจุดประสงค์ร้าย"
ผมหัวเราะออกมา ที่จริงก็อยากหัวเราะนะ แหมทำมาเป็นรู้ดีเด็กพวกนี้ เดี๋ยวเถอะ
"ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นครับพี่ แต่ผมเกรงใจพี่"
"เกรงใจอะไร พี่ต่างหากที่ต้องขอบใจเราสามคนที่ยอมมาให้พี่เลี้ยงข้าวเพื่อไถ่โทษ ขอบใจนะโป้ง อู"
ผมหันไปย้มให้ทั้งสองคน อย่ามาตั้งแง่ให้มากนะ รู้จักคนอย่างนายพลน้อยไป
"กลับบ้านดีๆนะครับ ไว้คราวหน้าพี่พาไปกินแถวรามอินทรา แถวนั้นอาหารอร่อย"
ผมบอกทั้งสอง แทนที่ไอ้ต้อมมันจะลงไปด้วยนะ แต่มันก็นั่งนิ่งอยู่
"ตกลงพักตรงไหนนะต้อม พี่จะไปส่ง"
"พี่นาย ผมถามจริงๆนะพี่ พี่คิดอะไรกับผมป่ะครับ"
เอ่อ มันถามตรงๆเลยนะ ได้ จัดไปไอ้น้อง ในเมื่อกล้าถามตรงๆ ก็จะตอบแบบตรงบ้างไม่ตรงบ้าง
"เอาจริงๆเลยเหรอครับต้อม"
"ครับ ผมว่าพี่ต้องมีจุดประสงค์อย่างอื่น"
ฉลาดเหมือนกันนี่ นึกว่าจะกะโหลกกะลา
"คือพี่อยากให้เราทำอะไรให้พี่อย่างหนึ่งน่ะครับ ไม่ลำบากหรอก พี่แค่อยากเลี้ยงเด็กสักคนน่ะ"
ผมมองหน้ามัน มันมองหน้าผมอ้าปากค้างทันที
"เฮ้ยพี่ ผมไม่"
"พี่รู้ แต่แค่เลี้ยงนะไม่ต้องมีอะไรกัน เพราะเผื่อว่าพี่อยากให้ช่วยอะไร"
"ช่วยอะไรพี่"
"เดี๋ยวก็รู้เองล่ะ เราไม่ทำก็ได้นะ แต่อยากได้อะไรพี่จะให้หมด"
"เอ่อ"
"เก็บไปคิดก่อนก็ได้นะต้อม พี่ไม่รีบ แต่ถ้าพรุ่งนี้ยังไม่ได้คำตอบ พี่คงต้องมองหาคนอื่น ขอโทษนะที่เราอาจจะไม่ชอบใจ แต่พี่ไม่ได้อยากเลี้ยงเราเพราะอยากมีอะไรกับเรานะ อยากให้เราเข้าใจ"
ผมไม่รู้ว่าคิดถูกหรือคิดผิดที่พูดแบบนั้นออกไป เอาวะ วัดใจกัน รำคาญจะมาคอยตามติดก็ติดไม่ติดก็มองหาคนใหม่ ผมคิดแผนสองเอาไว้แล้วด้วยล่ะ ไม่อยากง้อใคร เปลืองเงินอีกต่างหาก ผมขับรถกลับห้องด้วยใจที่เต้นระทึก แต่รู้ไหมครับ ว่ายังไม่ถึงแยกสะพานไทยเบลเยี่ยมเลยน้องมันก็ยิงเบอร์มา
"ครับต้อม ว่าไงครับ"
"เอ่อ เรื่องที่พี่พูดน่ะครับ พี่ไม่ได้อยากมีอะไรกับผมจริงเหรอ"
"อ้าวนะ ไม่อยากมี ไม่ชอบเด็ก แค่อยากเลี้ยงดูอยากเห็นเขามีอนาคตดีๆ แค่นี้เอง พี่ไม่มีน้องชายน่ะต้อมพี่อยากมี อยากดูแลห่วงใยเอาใจใส่น้องชายสักคน แค่นั้นจริงๆ"
ผมแถไป เฮ้อนะ โทษทีนะต้อมที่ต้องสตอเบอร์รี่ใส่ ทำไงได้
"ครับ"
"ครับนี่คือตกลงใช่ไหม"
ผมพูดเองเออเอง
"ครับพี่ ถ้าพี่ไม่อยากมีอะไรกับผม ผมก็โอเคครับ แต่มีข้อแม้นะครับพี่ ถ้าพี่ล่วงเกินผมผมจะหยุดทันที"
กรี๊ด อยากจะกรี๊ดใส่ หล่อมาก วิเศษมากพ่อคุณ โอ๊ยเด็กหนอเด็ก ถ้าอยากกินแกน่ะฉันเอาเงินซื้อที่ไหนก็ได้ ไอ้หนูเอ๊ย แหมนะ มั่นมากคุณชาย เอาเถอะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว แต่เกมนี้มันไม่นานหรอกนะต้อม พี่ไม่ได้เลวนะ แต่แค่อย่าให้ร้าย
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล ทำไมไม่รู้นะ รู้สึกว่าเขียนเรื่องนี้มันส์เหลือเกิน อิอิ ถ้าแรงไปขอกราบอภัยแฟนๆนะคร้าบ
รักกันทุกวันๆ น้า จุ๊บๆๆๆ
-
เจ้าแม่นายจะแผลงฤทธิ์แล้ว :m31: :m31:
ระวังตัวไว้ให้ดีเถอะอิคู่ผีเน่ากับโลงผุ นังเบียร์-ไอ้เรย์ :a14:
-
:L1:แล้วจะรอตอนมันส์ๆ
-
สังหรณ์ใจว่าจะได้กินเด็ก
-
จัดมาเลยพี่อิ๊คๆ ฮ่าๆ
เค้าชอบๆ แรงๆ
นี่คือตัวตนของพีอิ๊ครึเปล่าอ่าๆ
5555555+
เหมือนจะอัดอั้นเอาไว้เลยมาลงที่นิยาย
:laugh:
-
พี่อิ๊กหวัดดีคับ
เฮ้อโล่งอก นึกสงสารไอ้ต้อมอยู่นึกว่าจะโดนหลอก หรือว่าโดนไปแล้ว 55555
จัดหนักเลยครับจัดหนัก ชอบๆๆๆๆ
พี่อิ๊กคับ ทำไงดีเอารูปขึ้นอวาตาไม่ได้ มันไม่มีตัวให้อัพรูป
แบบว่าขนาดของข้อความมันล้นจอแต่ไม่มีแถบให้เลื่อนไปเพื่อที่จะคลิกได้นะครับ เซ็ง
-
สังหรณ์ใจว่าจะได้กินเด็ก
เห็นด้วยยยยยยยย ได้ข่าวว่ามีเด็กอกหักมาพักห้องเดียวกัน หุหุ
-
คนอ่านก้มันเหมือนกันค่ะ 555.
สนุกอ่า า ชอบๆ รีบมาต่อนะคะ :call:
-
พี่อิ๊กหวัดดีคับ
เฮ้อโล่งอก นึกสงสารไอ้ต้อมอยู่นึกว่าจะโดนหลอก หรือว่าโดนไปแล้ว 55555
จัดหนักเลยครับจัดหนัก ชอบๆๆๆๆ
พี่อิ๊กคับ ทำไงดีเอารูปขึ้นอวาตาไม่ได้ มันไม่มีตัวให้อัพรูป
แบบว่าขนาดของข้อความมันล้นจอแต่ไม่มีแถบให้เลื่อนไปเพื่อที่จะคลิกได้นะครับ เซ็ง
ของหนูส้มต้องให้เอาลิงค์มาจากเวบนะ เพราะเหมือนโพสต์เกินจะเอารุปมาลงแล้ว เพราะเคยเป็นเหมือนกัน อิอิ แนะนำ myspace.com อิอิ จุ๊บๆๆ
จิมมี่ อ่านะ รู้ได้ไง ฮ่าๆๆๆ ไม่ช่ายไม่ช่าย
-
เราหล่ะชอบแรงๆค่ะคุณอิ๊ก สนุกดี เหมือนได้ปล่อยความบ้าของตัวเองเวลาอ่าน 555
มาต่ออีกน๊า เราติดเรื่องนี้แล้วอ่าคุณอิ๊ก :z2: :z2:
-
แว๊กกกกกกกกกกกก
น่ารักเป็นบ้า
:sad4:
-
จะน่ารักไปไหนนนนนนนนนนนน
-
อย่าว่าแต่พี่อิ๊กกี้มันส์ คนอ่านมันส์มากกกก :laugh:
แต่ขำอิน้องต้อมอ่ะ คงจะหล่อและมั่นมากจริงๆ ก๊ากๆๆ :m20:
+1 ขบคุณค่า รออ่านตอนต่อไปน้าา :impress2:
-
เอาเลยๆๆ
เอาให้ร้าย สุดๆไปเลย
ใครดีมาเราดีตอบ ใครร้ายมา ให้ร้ายยิ่งกว่า
อ๊างงงงงง ชอบ
ขอสมัครเป็นแฟนขับ คุณนายยยยยย เบอร์ 1 เลย
55555
-
ยอมรับว่า "ติด" เรื่องนี้
ฮ่า ๆ เป็นอะไรที่ไม่เคยอ่าน ><
นายสุโค่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ~
-
โฮ่ววว :mc4: แวะทุกวันก็ได้อ่านทุกวัน
เท่าที่อ่านมาได้5ตอน สัมผัสในความมันในอารมณ์เขียนของไรท์เตอร์เลยแหล่ะ
อ่านไปแล้วก็รู้สึกสนุกตามไปด้วย การได้เรียนรู้ด้านต่างๆของตัวละคร มีให้ลุ้นตามตลอด
น่าติดตามเชียวค่ะ ขอบคุณนะคะ :pig4:
-
ชั่งกล้าเนอะนายต้อม ผลสุดท้ายเด้กน้อยก็จะไรเดียงสามาหลงรักน้องนายของเจ้
แต่คิดไปก็น่าสงสารนะเนี่ย แต่็ก็นะน้องก้คงได้อารายแลกเปลี่ยนไปพอควร
น้องนายค่ะจัดหนักๆค่ะเจ้รอชมผลงานอยู่ เจ้แอบคิดว่านายหลวงเนี่ยพระเอก
เจ้ไม่เข้าใจผิดนะ แต่ก็การันตีไม่ได้เพราะนิยายของอิ๊กกี๊เดาไม่ค่อยได้
แต่น่าจะเหมาะกันดี อีกอย่างเจ้ชอบชายแท้ :z1:ถ้าสยบได้เมื่อไรมันรู้สึกภูมิใจและเติมเต็ม
อร้ายส์........(ดูดรคจิตเนอะ o18 อีเจ้เนี่ย)
-
เว้ากันตรง ๆ แบบนี้ก็ดีนะต้อม...กล้าถามกล้าพูดคงไม่สตอเท่าไหร่....
หลวง...คงซื่อ ๆ น่าสงสาร...ถ้าได้น้องนายเข้ามาเป็นผู้จัดการชีวิตคงดีขึ้นนะ...
อย่าว่าแต่น้องอิ๊กมันส์เลย....คนอ่านยิ่งอ่านก็ยิ่งมันส์นิ...น้องนายแซ่บอ่ะ o13
:กอด1: น้องนาย กะ น้องอิ๊ก แน่น ๆ เล๊ยยยย...
-
แวะมาขอรับ ชอบมากมาย :man1:
-
อย่างจะอ่านตอนร้ายแล้ว ทำไงดี ฮ่าๆๆๆ
กำลังสงสัยว่า พี่หลวง จะมาเป็นพระเอกใช่มั้ย หัวอกเดียวกัน
-
ใครน้อคือพระเอก?
หรือเรื่องนี้จะไม่มีพระเอก? - -
ซับซ้อนได้อีกค่ะ 555
พี่หลวงก็น่าสงสาร
หัวอกเดียวกันกับนายเลย
แต่น้องต้อมก็น่าสน
เลี้ยงต้อยเด็กดีออก :impress2:
ใครน้อจะได้ใจนายไปครอง??
-
กรี๊ดดดดดด
เยื่อติดแล้ววววว เหลือแต่กำจัดตัวปรสิทเท่านั้น :laugh: :laugh: :laugh:
-
หลวงกะนาย ชะตากรรมเดียวกันเลยอ่ะ
แต่กัดกันตลอดเว เค้าเชียร์ให้รักกันอยู่น๊า อิอิ
ว่าแต่น้องต้อมนี่ก้อนะ เลี้ยงด้วยวัตถุ
อีกหน่อย จะรู้่ถึงค่าของเงิน
-
เอ่อ... กลัวน้องรักน้องหลงแล้ว จะเสียคนชะมัดเลย
-
สนุกดีอะเรื่องนี้ แรงดี :laugh:
-
เห็นองค์ห้า รีบจิ้มเข้ามาอย่างเร็วไว
มันส์มากกกกกกกกเรื่องนี้ อยากให้ต่อทุกวันเรย ฮ่าๆๆ
สงสัยว่าพระเอกจะเป็นใครน๊ออ
ตอนแรกเล็งหลวงไว้ ยิ่งตอนนี้เลิกกะแฟน
แถมเจอหน้าก็กัดกันตลอด มันน่าลุ้นขึ้นน๊า
ส่วนน้องต้อม แลดูมั่นไปไม่เหมาะกับนายหรอก
ให้นายใช้แค่เอาไว้แก้แค้นอีน้องเบียร์กะเรย์ก็พอ
แต่อะไรก็เกิดขึ้นได้กับนิยายเรื่องนี้ ฮ่าๆ เดาไม่ถูก
รอตอนต่อไปจ้า มันส์มากกกกกกกกก
-
แวะมาดันให้จร้า
การงานไม่รู้จักทำ มาอ่านนิยายของพี่อิ๊กกี้ อิอิ
งานไมเ่สร็จแน่ ว๊าชช
-
ไหนๆก็เลี้ยงแล้ว
แอ้มเด็กเป็นของแถมไปเลยสิ ฮ่าๆๆๆๆ
กูดูเหมือนจะเปิดเผยนะ ... แต่ไม่บอกทั้งหมด
ฮ่าๆๆ เริ่ดดดดด
จัดไปให้หนัก !!!!!!
-
สงสารน้องต้อมบ้างนะ ไม่ใช้ต้นเหตุ
ลุ้นต่อไป... o18
+1
-
แรงกว่านี้ก็ยอมค่า
ไม่ต้องห่วงรับได้ ขอแค่ให้สะใจเป็นพอ :laugh:
-
ลุ้นมากกกกกกกกกกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่ิอิ๊กกี้
ต้อมนี่สุดท้ายจะดีหรือปล่าวนี่
หรือ หลวง หรือเดี่ยวมีคนอื่นเพิ่มเข้ามา
อยากอ่านต่อสุดๆๆๆ 55555
นางเอกเเนวนี้ก็ชอบอ่ะ แบบว่าฉันไม่จำเป็นต้องง้อใครแล้วก็มีศักดิ์ศรีในตัวเองด้วย 55
ชอบเรื่องนี้ มาต่อไวๆนะคะ : )
เลิฟ เลิฟ พี่อิ๊กกี้
:กอด1:
-
ไม่มีความแค้นใดยิ่งใหญ่กว่าความแค้นของอิสตรีกับเกย์-กะเทย
-
แรงกว่านี้ก็ได้นะ เค้าชอบ :man1:
-
อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกสะใจยังไงพิลึก ฮ่าๆๆๆ
-
กรี๊ดดด
ชอบนายยยยยยยยยยย
ขอให้อีเด็กต้องเปนคนดีด้วยเถิด
อย่ามาแว้งกัดหละ!
-
อูย จะเกิดอะไรขึ้นนนนนนนนนนนนน
-
แว๊ก
เจ้าแม่นายเล่นซะแล้ว
55หวังว่าจะไม่ละเมิดสัญญากันทั้ง2คนนะอิอิ o13
-
นึกว่าอยากบริโภคเด็ก
-
oho
น้องต้อมมม
ระวังนะน้องงง
น่ารักขนาดนี้
555
นายยจััดไปให้เต็มม เอาให้ได้เด็กเบียร์ซึ้งเลย
-
ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แผนเริ่มใกล้เป็นจริงแล้ว o18
-
ต้อมนี่ก็ฉลาดเหมือนกันแฮะ แต่ดูท่าจะฉลาดน้อยกว่านายของเราๆ 555
-
อ่านไปก็สะใจไป ตอนหน้าขอยาวๆๆได้ไหม
ปล.น้องหลวงเริ่มมีบทบาทแล้ว :man1:
-
ร้ายมากกอะ ชอบมากค่ะ
-
คนอ่านก็อ่านมันส์ค่ะ ฮ่าๆๆๆ
โอ๊ยย อยากอ่านต่อเเล้ว อยากเห็นว่าเบียร์จะทำยังไง :laugh:
-
โอเช ออกตัวบอกน้องก่อนแบบนี้ค่อยยังชั่ว
-
ต้อมนี่ฉลาดใช่ย่อย
แต่นายฉลาดกว่า 555+
-
เราต้องคิดดี ทำดี พูดดี
สตรอไปอีกละ เอาจริงๆๆ
ก็ตามแต่ส่วนลึกในใจพี่ก็แล้วกัน 555555+
-
หลวงนี่ชีวิตเหมือนนายเลยเนอะ โดนทิ้ง โดนไล่ออกจากห้อง
แต่นายเด็ดกว่า แรงกว่า ฮ่าๆๆๆๆ
คุณอิ๊กยิ่งเขียนยิ่งมัน คนอ่านยิ่งอ่านก็ยิ่งมันค่ะ o13
-
ขอบคุณค่า..
มีแววจะได้กินเด็ก(หัวหน้าช่าง)นะคุณนาย..
กัดกันไปกัดกันมาไม่รอดแน่..
ส่วนต้อมบอกน้องมันไปเลยก็ดี..คุณนายจะได้ไม่ต้องแอ๊บมาก..555+
-
หนู๋ไม่รอตอนไหนเลยค่ะ อยากรู็ตอน หลวง-นาย หวานๆกัน จะมีบ้างมั๊ยคะ ? :-[
-
ชอบเรื่องนี้อ้ะ x)
-
องก์ ๖
ผมเปิดเพลงในรถเสียงดังแหกปากตาม ก็ป้า ซีลีนนั่นล่ะครับ I'm alive ฟังแล้วทำไมรู้สึกมีความสุขเหลือเกินนะวันนี้ แต่ผมเองก็นะคิดไปตลอดทางว่าจะเอายังไงดี ความจริงไม่อยากดึงใครเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยหรอกนะ รู้สึกไม่ดีอยู่เหมือนกัน แต่ให้ทำยังไงได้ในเมื่อเป้าหมายมันเข้าถึงยาก ผมมองหาทางอื่นไม่ออกเลยจริงๆที่จะเข้าถึงตัวมัน ทางนี้นี่ล่ะดีที่สุดแล้ว แต่ผมก็คงต้องเปิดใจคุยกับต้อมมัน มันจะทำหรือไม่ทำก็เรื่องของมัน ให้มันรู้ไปว่าผมอายุ ๒๘ จะไม่มีปัญญาทำอะไรเด็กอายุยังไม่ถึง ๑๘อย่างอีนังเด็กนั่น
"แก แวะซื้อหมูเตะให้หน่อยดิ ตรงซอย ๑๐ น่ะ"
อีป้าครับโทรฯเข้ามา
"นึกอะไรแกถึงอยากกินหมูเต๊ะ ไม่เอาอ่ะเหม็นติดรถ"
"เออน่า ไม่เหม็นหรอก ซื้อมาเถอะ เอาอะไรมากินกับเบียร์ด้วยนะ"
"อะไรแก กินทุกวันเลยเหรอ เออๆ แค่นี้นะ ขับรถอยู่เสียสมาธิ"
ผมเหวี่ยงใส่มันแล้วเอื้อมมือไปเปิดเพลงให้ดังกระหึ่มต่อไป เออวะแวะซื้อให้ก็ได้ กินได้ทุกวันนะเบียร์น่ะ เอ๊ะ หรือว่า
"นั่นไง ว่าแล้วเชียว แหม อยากกินไม่ออกไปซื้อเองล่ะ ทำไมต้องใช้คนอื่น"
แทบจะเหวี่ยงถุงหมูสะเต๊ะเข้าไปกลางวง ก็จะใครล่ะครับ ไอ้บ้านั่นน่ะสิ แหมนะ อกหักรักคุดต้องให้ตุ๊ดแก่ปลอบเลยเหรอ
"เออน่าแก อย่าบ่นไปหน่อยเลย แกกินมาแล้วเหรอ มากินด้วยกันดิ"
"กินแล้ว ค่าหมูเต๊ะ สองร้อย ค่าถือสามร้อยเป็นห้าร้อยพอดี จ่ายมาเลย"
ผมเดินไปยืนเท้าสะเอวอยู่หน้าโต๊ะ
"โห อีนี่แกจะขูดไปผ่อนรถเหรอยะ เวอร์"
"ตามนั้น ไม่อยากพูดมากความ แกไม่ต้องจ่าย จ่ายมาสิคุณ"
ผมแบมือยักไหล่ใส่มัน มันเองก็หันมามองผม แต่วันนี้แปลกแฮะมันไม่ยักมองผมด้วยสายตาจะกินเลือดกินเนื้อ ยักคิ้วใส่อีกต่างหาก
"โห คิดแพงไปไหมเจ๊ เงินเดือนผมไม่เยอะนะ"
"ใครเจ๊ พูดให้มันดีๆนะ ไม่ใช่เพื่อนเล่นคุณนะ"
"ฮ่าๆๆ ขี้วีนจริงๆเลยนะ"
"จ่ายมา จะจ่ายไม่จ่าย"
ผมยังยืนจ้องหน้ามันอยู่
"ติดไว้ก่อนได้ไหมคุณ ผมไม่มีเงินสด"
"แหม"
"แกพอได้แล้ว เออๆ เดี๋ยวชั้นจ่ายให้ ทำมาเป็นงกนะ"
ผมอ้าปากจะด่าแล้วแต่เหมือนอีป้ามันรู้ ผมจึงได้แต่เม้มปาก
"เออ ถือว่าสงสาร แต่ไม่ใช่ให้กินฟรีๆนะ"
ผมสะบัดหน้าเดินเข้าห้องไป โอ๊ย เมื่อครู่ยังอารมณ์ดีๆอยู่เลย พอมาเจอหน้าไอ้นี่หงุดหงิดขึ้นมาทันที นี่มันกะจะมาอยู่นี่เลยหรือไงนะ มาได้ทุกวัน อีป้านี่ก็แปลกคนใจดีมากโดยเฉพาะกับผู้ชาย
"ต้อมเหรอครับ ต้อมมี facebook ป่ะ"
ผมอาบน้ำเสร็จก็เข้าห้องเลยไม่อยากเจอหน้าไอ้นั่นอีก เปิดคอมฯดูนั่นดูนี่ ไหนๆก็ไหนๆแล้วลองถามต้อมมันดูหน่อย สืบข่าวบ้างอะไรบ้างเผื่อมีอะไรที่น่าสนใจ
"มีพี่ เอ่อ แต่พี่จะแอดผมเหรอ"
"ดูเฉยๆ ทำไมกลัวขนาดนั้นเชียว"
"ปะ เปล่าพี่ ผมแค่ถาม"
"แล้วถ้าพี่จะแอดล่ะ ไม่ได้เหรอ"
"เอ่อ ผมกลัวว่า"
"กลัวอะไรต้อม กลัวว่าคนเขาจะรู้เหรอว่าพี่จะอุปถัมภ์เรา หรือว่ากลัวว่าคนจะมองว่าเราเป็นเกย์"
ผมเริ่มรำคาญแล้ว อะไรกันเยอะแยะมากมาย
"เอ่อ"
"ไม่เป็นไร ถ้าเราลำบากใจ พี่ว่าเราคงไม่อยากให้พี่เข้าไปวุ่นวายในชีวิตนักใช่ไหม งั้นพี่ขอโทษนะต้อม"
"ไม่ใช่พี่ ไม่ใช่"
มันรีบลนลานพูด ผมยิ้มออกมา แหมนะเด็กเมื่อวานซืนจะมาแสดงอิทธิฤทธิ์อะไรกับคนอย่างนายพล
"ต้อมฟังพี่นะ พี่ไม่รู้นะว่าเราคิดอะไรอยู่ แต่พี่รู้สึกว่าบอกเราไปแล้วนะว่าพี่ต้องการอะไร เราจะเลือกที่จะรักษาชื่อเสียงที่ไม่รู้เมื่อไหร่มันจะดับจะหายไป กับเลือกที่แค่จะทำอะไรอย่างที่พี่ต้องการซึ่งไม่ได้ลำบากเลยแลกกับความสบายที่พี่จะหยิบยื่นให้เรา เลือกเอานะต้อม"
"ครับพี่"
สรุปมันก็บอกบัญชีของสื่อออนไลน์ที่ผมต้องการ ผมก็แอดเลยสิรออะไร แต่เอ๊ะ ใครกันมาโพสต์อะไรวุ่นวายเต็มไปหมด
"ใครอ่ะ Angel Berry"
ผมยังไม่ได้วางสายนะครับ ยังไม่สุดกับความต้องการ
"อ้อ อีเบียร์พี่ ผมบล็อกมันไปหลายรอบแล้วนะ มันชอบมาวุ่นวาย ผมเลยไม่ค่อยได้เข้าเท่าไหร่"
กรี๊ด อยากจะกรี๊ดออกมาเสียงดังๆ
"ต้อม งั้นงานแรกที่อยากให้ทำ"
ผมบอกรายละเอียดไป ตอนแรกมันไม่ยอม แต่ผมไม่ยอมศึกมันควรจะเปิดฉากได้แล้ว ยื้อมานานมากแล้ว ให้มันคันใจเล่นๆก่อน
"แค่นี้เองต้อม"
"พี่ต้องการจะทำอะไรกันแน่พี่"
"เราสงสัยเหรอ ได้ งั้นพรุ่งนี้นัดเจอกันพี่จะได้เล่ารายละเอียดให้ฟัง โอเคไหม แต่ตอนนี้ เราต้อง In relationship กับพี่ก่อน"
"จะดีเหรอพี่ เผื่อเพื่อนๆ"
"แคร์เพื่อนหรือแคร์อนาคตตัวเอง พี่สัญญาว่าจะดูแลเราอย่างดี"
"ผมจะเชื่อพี่ได้ยังไงอ่ะ"
"งั้นพรุ่งนี้เอาสี่จีสักเครื่องไหมล่ะ กับการแค่ทำอย่างที่พี่ต้องการแค่นี้"
"เฮ้ยพี่ สี่จีเลยเหรอ"
"งั้นไม่เอาดีกว่า เอาบีบีแทนเนอะ เราคิดมากอ่ะ พี่ขี้เกียจรอ"
"ได้พี่ได้"
"บีบีนะ"
"เฮ้ยพี่"
"ตามนั้น พี่ไม่ชอบคนคิดนาน เสียหายมากนักเหรอกับการที่จะหลอกใครสักคนในสังคมออนไลน์น่ะ"
ผมเริ่มหน้าหงิกแล้วครับ ไม่ไหวจะคุยเรื่องมากนักนี่อุตส่าห์จะยอมเสียเงินแล้วนะ เยิ้นเย้อลีลาท่ามากเจอคนอย่างนายพลหน่อยสิ สรุปมันก็ยอมตามใจผม ฮึฮึ ในที่สุดแค่มันเปลี่ยนสถานภาพมันไม่ถึงห้านาที ผีที่สิงอยู่ในเวบนั้นก็อาละวาดทันที
"พี่ต้อมมีแฟนแล้ว ใคร ใคร"
ถ้าในจอมันเปล่งเสียงออกมาได้มันคงกำลังแผดเสียงใส่ผมอยู่ ผมยิ้มแสยะอย่างมีความสุขแต่ในบัญชีของผมตั้งค่าไว้ไม่ให้ตัวประหลาดที่ไม่รู้จักมาโพสต์อะไรได้ตามใจ ให้มันคลั่งไปสักพักก่อน
"พรุ่งนี้เจอกันนะครับ ต้อม เออ อีนั่นน่ะบล็อกมันได้ก็บล็อกนะ"
"อยากบล็อกจะตายพี่ แต่มันก็เอาของคนอื่นเข้ามาตลอด"
"เคยมีอะไรลึกซึ้งกับมันหรือเปล่าล่ะ มันถึงตามเราเหมือนเป็นผัวเป็นเมียกันแบบนี้น่ะ"
"บ้าเหรอพี่ ผมเกลียดอีนี่ที่สุด มันทำให้ผมอายใครต่อใคร"
"งั้นเราก็ทำอย่างที่พี่บอก พี่จะจัดการมันเอง"
กว่าที่มันจะยอมลงเล่นเอาซะเหนื่อย แต่ก็มีความสุขนะเห็นอีนั่นมันเต้นได้ มันเข้าไปดูประวัติส่วนตัวผมในนั้นไม่ได้หรอกเพราะผมสงวนไว้เฉพาะเพื่อน ให้มันเดือดไปก่อนเท่าที่ดูเว็บจากหน้าของไอ้ต้อม มันเดือดจนน่าเกลียดแล้วทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ ฮึฮึ เจอแน่แก
"อ้าวยังไม่นอนเหรอแก"
ผมเดินออกมานอกห้อง ไม่รู้สินะมันมีความสุขจนนอนไม่หลับ
"ยังไม่อยากนอน เอามาสักแก้วซิแก"
ความสุขนี่มันก็แปลกนะ ผมมองเห็นไอ้บ้านั่นที่นั่งเมาหน้าแดงอยู่เป็นต้นไม้ใบหญ้าไปเลย
"นอนไม่หลับ อยากเจอหน้าผมเหรอคุณ"
ผมหันขวับทันที
"ปากน่ะ อยู่เงียบๆบ้างก็ดีนะ ขี้เกียจจะทะเลาะ"
"แหมนะแก ยิ่งเกลียดยิ่งได้นะโบราณเขาว่า"
"พอเถอะ นั่นมันโบราณ นี่มันปัจจุบัน อย่างนี้น่ะเหรอ จะได้เห็นขาอ่อนชั้น"
"ฮ่าๆๆ อยากเห็นตายล่ะ ขาอ่อนที่มีแต่ขนเยอะๆน่ะ"
"ไอ้บ้า ขนเยอะที่ไหนขาชั้นไม่มีขน"
ผมแว้ดเสียงใส่มัน ตาก็ถลึงใส่ อยากจะเตะก้านคอมันสักที
"เอาน่าแก มาๆนั่งลงกินๆ พูดมากเหลือเกินนะ"
"เอ๊ะ"
"อ๊ะๆ พอๆคุณ แหมเผลอไม่ได้เลยนะ จะทำไรอ่ะ"
ผมง้างมือรอแล้วกะจะหวดมันสักทีแต่มันก็เอี้ยวตัวหลบทัน
"อะไรของแกอีนาย มานั่งตรงนี้"
"นี่ถามจริงๆเถอะคุณ กะจะไม่กลับบ้านกลับช่องเลยหรือไง"
ผมยกแก้วเบียร์ขึ้นยกพอเบียร์ลงคอก็พูดออกมา
"ไม่อ่ะ อยู่นี่พี่เขาใจดีจะตาย มีแต่คุณเนี่ยล่ะ"
"ทำไม ชั้นทำไม"
"โว้ย สองคนนี่ งั้นหลวงไปนอนกับนายมันเลยนะ"
"ฝันไปเถอะ"
"อยากตายล่ะ ผู้หญิงมีไข่"
"โป๊ก"
"เฮ้ย คุณเกินไปแล้วนะ"
ผมสุดจะทนขวดโค้กลิตรมีน้ำโค้กเหลืออยู่ครึ่งขวดฟาดไปเต็มแรงที่หัวมัน ที่จริงไม่ได้เสียงดังโป๊กหรอกนะ มันออกจะเป็นเสียงปึงต่างหาก มันหงายหลังไปแต่มันก็ลุกขึ้นยืนทันที
"หยุด บอกให้หยุด แกเป็นอะไรอีนาย ไปทำน้องมันทำไม"
"ปากหมาดีนัก มีไข่แล้วไง ถึงชั้นจะเป็นแบบนี้ชั้นก็ไม่มีวันเอาผู้ชายปากเน่าอย่างแก และไม่ใช่เกย์หรอกเหรอที่แกมาพึ่งบุญบารมีอยู่เนี่ย หา"
ผมถลึงตาใส่แล้วเดินเข้าห้องไปทันที อารมณ์เสียขึ้นมาในบัดดล แหมนะกะจะออกไปจิบเบียร์เนื่องจากอารมณ์ดีสักหน่อย โดนเห่าเลยหมดอารมณ์
"อย่าไปถือสามันเลยนะหลวง อีนี่มันไม่เคยเป็นแบบนี้หรอก ปกติมันจะไม่เหวี่ยงแรงแบบนี้ มันเพิ่งโดนแฟนทิ้งน่ะ เข้าใจมันหน่อยนะ"
เสียงอีป้าปลอบ ไม่เข้าใจเลยจริงๆทำไมต้องไปใส่ใจห่วงใยมันขนาดนี้ ฮึ คิดแล้วก็งอนมันเหมือนกันนะ มันเป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้ ทำเป็นใจดีให้มันมาเข้าๆออกๆห้อง คอยดูเถอะให้มันยกเค้าจะได้รู้สึก พอโมโหแล้วก็พาล โว้ย นอนดีกว่า
ไม่รู้ทำไมนะผมกระแดะตื่นมาตั้งแต่หกโมง พยายามกลิ้งไปกลิ้งมาแล้วนะ ไม่หลับ เออ ลุกก็ได้ ผมตัดสินใจลุกออกจากห้อง แง้มประตูก่อนเผื่อว่าไอ้นั่นมันจะยังไม่ไป ไม่มีแฮะ ผมฮัมเพลงออกจากห้องเลย มีความสุขขึ้นมา ชงกาแฟไปนั่งดูต้นไม้ดีกว่า
"เผื่อแก้วดิคุณ"
"อ๊ะ"
แม่เจ้าประคูณตกน้ำ ไอ้บ้า ผมทำหน้าเหมือนเห็นผีดีนะที่ยังไม่ได้กดน้ำร้อนใส่แก้ว ไม่งั้นจะสาดให้มันรู้สึกสดชื่นรับเช้าวันใหม่สักหน่อย
"ตกใจอะไร ผมไม่ใช่ผีนะ"
"ทำไม"
"ยังไม่ไป ไม่ไปหรอก กวนตีนคุณเล่นนี่ล่ะ เผื่อด้วยนะ น้ำตาลข้อนเดียว ไม่ใส่ครีม เออ กาแฟสามช้อนนะ"
มันสวนกลับทันที ผมยืนอึ้งอยู่พยายามเรียกวิญญาณให้เข้าสิงร่างให้เร็วที่สุด ทำไมมันยังไม่ไปอีก
"มาทำเอง ชั้นไม่ใช่คนใช้นายนะ"
"โหคุณทำให้หน่อยดิ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว"
"ได้"
"อ๊ะๆ ไม่ดีกว่า ผมทำเอง ไม่อยากกินกาแฟใส่เกลือ"
โกรธแล้ว เริ่มหูแดงแล้ว มันรู้ทันอีก นึกว่าจะมีเขางอกออกมา มันเดินเข้ามายืนมองผมชงกาแฟนะ ผมก็ยักไหล่ใส่ชงให้นานอ้อยอิ่งที่สุด กวนมันไปงั้นล่ะครับ ไม่รู้จะทำอะไรดี อีป้าก็ยังไม่ตื่น คาราเต้ผมตื่นมาตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่ขนาดนี้คืนอาจารย์ลีไปหมดแล้ว
"ถอย"
ผมเสร็จไม่มีอะไรจะทำแล้วก็ยักคิ้วให้มันหลบ
"แรงจริงจริ๊ง"
"ไม่นะ ไม่แรง มีแรงกว่านี้อีก อยากลองไหมล่ะ"
"ฮ่าๆๆ คุณนี่นะ"
มันส่ายหน้าทำท่าเอือมผม ผมเม้มปากแน่นไม่เคยมีใครทำท่าแบบนี้ใส่ รับไม่ได้
"หมายความว่าไง ทำท่าแบบนี้น่ะ"
"เปล่า ไม่มีอะไร"
"ปึ๊ก"
"เฮ้ย คุณ"
ถีบสิครับ ผมนี่ท่าจะเป็นโรคจิตสาดิสต์เข้าไปทุกวัน หัวมันขมำไปเลย
"มาสิ สาดนะจะบอก อย่ามาชวนทะเลาะแต่เช้า ขออยู่นิ่งๆ เงียบๆได้ไหม"
ผมรีบยกแก้วกาแฟขึ้นขู่ แล้วเดินถอยหลังไปที่ระเบียง พอไปนั่งก็นะแทนที่จะดูต้นไม้แต่ผมกลับระแวงหลังไปเสียนั่น กว่าอีป้าจะออกมาก็นานนะ อีคุณนายป้านางจะตื่นสาย ผัวไม่โทรฯมาปลุกไม่มีทางจะลุกจากเตียง
"อ้าว ตื่นเร็วจัง มาจีบกันเหรอ"
"อีบ้า"
แหม ดูมันอยากให้ผมได้กับไอ้ซกมกนี่เสียจริงนะ
"ไม่หรอกพี่ ผมตื่นเช้า ผมกวนไหมพี่เมื่อคืน"
"ไม่เลย พี่ต่างหากกวนเราป่ะ พี่กรนเสียงดัง"
ผมหัวเราะออกมาทันที ก็อีป้ามันกรนดังจริงๆนะ เคยไปเสม็ดด้วยกัน อีนี่เหมือนฆ้องแตกได้ยินไปทั้งหาดได้
"มองอะไร"
ผมหุบยิ้มทันที เพราะไอ้ซกมกนั่นมันมองหน้าผมแล้วยิ้มแปลกๆ แต่มันไม่ตอบนะ มันยักไหล่ใส่ผม
"ผมไปอาบน้ำก่อนนะพี่ เผื่อมีใครปวดขี้จะใช้ห้องน้ำ"
ฮึ่ม โกรธ ตาเขียวอีกแล้วผม มันเป็นตัวเร่งสารเคมีในเลือดดีเหลือเกิน
"อีป้า ถามหน่อยสิ แกจะให้มันมาที่นี่อีกกี่วัน"
พออีป้าถือแก้วกาแฟเดินมาหาผมก็ถามขึ้น ด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"ก็สักพักล่ะแก ลืมบอกแกว่าน้องมันอาจจะมาอยู่กับเราสักพักนะ ระหว่างมันรอหอใหม่"
"อะไรนะ ทำไมแก"
ผมแทบจะกรี๊ดออกมา
"ก็น้องมันลำบากนี่แก ทำไมล่ะ ทีแกชั้นยังช่วยเลย"
"แต่ชั้นเป็นเพื่อนแกนะ แล้วมันเป็นใคร"
"มันก็เป็นเพื่อนเหมือนกันนะแก"
"เพื่อน เพื่อนกินเบียร์แกเนี่ยนะ แกรู้จักมันดีแล้วเหรอ"
"เอาเถอะแก ฉันรู้ว่าแกไม่พอใจ แต่ฉันตัดสินใจแล้ว เอาตามนี้"
มันเปลี่ยนเสียงเป็นนิ่งเด็ดขาด จริงสินะผมเป็นผู้อาศัย ได้แต่นิ่งเม้มปากเบือนหน้าหนีไปทางอื่น ไม่เข้าใจมันเลยจริงๆ มันต้องการอะไรกันแน่ รู้อยู่ว่าเป็นคนดีธรรมะธรรมโม แต่ไม่น่าจะถึงขนาดนี้ กับใครก็ไม่ว่าหรอก แต่ไอ้นี่ ผมเกลียดมันจริงๆนะ
"เป็นไรนาย หน้าบูดเชียว"
เอสถามขึ้นเมื่อตอนเจอกันที่ทำงาน ก็จะไม่บูดได้ไง ผมไม่เข้าใจผมรู้สึกไม่ดี อยากโทรไประบายกับอีพัท แต่อีป้าก็คอยขนาบข้างอยู่ตลอด ผมจึงฟังเพลงไม่คุยกับมัน มันเองก็คงรู้
"เปล่าหรอก เอสกินข้าวยัง"
"กินแล้ว นายไปกินกับจอยดิ จอยถามเมื่อกี๊"
"อืม"
สรุปวันทั้งวันมันก็เป็นสีอึมครึมไปเลย เอาเถอะ ผมต้องแยกแยะให้ออก ทนทำงานไปให้หมดวัน เดี๋ยวก็ต้องไปเจอไอ้ต้อมอีก เออ ลืมเรื่องจะซื้อโทรสัพท์ให้มันไปเลย
"ต้อมเหรอ เลิกเรียนแล้วใช่ไหม มาเจอพี่ที่พารากอนได้ไหม"
ผมกดโทรศัพท์ไปหามัน รับเร็วมากเวลาโทรฯหาเนี่ย แต่เวลามันยิงมานะแป๊บเดียวก็วาง ฮึ่ม หนึ่งกระทงจดไว้แล้ว
"ทำไมอ่ะพี่ ไหนบอกจะมารับ"
"อ้าว ก็จะซื้อโทรศัพท์ให้ไง ไม่เอาเหรอ"
เริ่มมีเสียงแบบกระแทกแล้ว โมโหอยู่นะ
"อ้อ ครับๆ ได้พี่ เจอที่ไหน"
เอ๊ะเมื่อครู่เพิ่งจะบอกไป เริ่มโมโหอีกแล้ว
"พา รา กอน"
"รู้พี่ แต่ที่ไหนล่ะ"
เออนะ ไอ้นี่มันก็เข้าใจย้อน
"ไปถึงแล้วยิงมาสิต้อม เป็นมือปืนไม่ใช่เหรอ ตามนั้น ห้าโมงเจอกัน"
ผมกดสายทิ้งไป แต่พอวางสายไปก็เริ่มมารู้สึกตัวว่าเหวี่ยงไปหรือเปล่า เด็กมันจะไหวตัวทันก็ได้นะ ไม่ดีๆ เราต้องทำใจให้นิ่งกว่านี้ เราเป็นมืออาชีพนี่นะ ผมปลอบใจตัวเอง
"หิวไหมต้อม"
ผมทักเมื่อเจอมันหน้าชั้นที่ต่อจากรถไฟฟ้า
"นิดหน่อยครับ"
"พี่หิวนะ กินอะไรกันก่อนไหม"
กลายเป็นผมที่ไม่กล้าเดินกับมัน เพราะมันใส่ชุดนักเรียนมาเต็มยศน่ะสิเขินเหมือนกันนะ เดินกับเด็กรู้สึกว่าผมเองดูชราภาพไปมากทีเดียว
"ทำไมเดินชิดจังต้อม"
"อ้าว ไม่ได้เหรอพี่"
"เอ่อ เออๆ ได้"
เอาวะ ไหนๆก็ไหนๆแล้วนี่ แหมนะเพื่อนๆชาวเราที่เดินผ่านมองตามกันเป็นพรวน ไม่ได้อยากพามาเปิดตัวนะเพื่อนๆ จำเป็น
"ไปดูโทรศัพท์ก่อนดีไหม ค่อยไปกินข้าว"
"พี่จะซื้อให้ผมจริงเหรอ"
"ทำไมล่ะ หรือไม่อยากได้ ไม่อยากได้ งั้นไปกินข้าว"
ผมรีบตอบเพราะไม่อยากเสียเงินเหมือนกัน ต่อมงกเริ่มทำงาน
"อยากครับ แต่"
"ไม่ต้องแต่ อยากได้ก็มา อย่าท่ามากพี่ไม่ชอบ"
วางท่าแล้ว เรียกนายพลคนเดิมกลับมาได้แล้ว ตอนแรกมันจะเดินเข้าร้านแอ๊ปเปิ้ลนะ ฮ่าๆ ฝันไปเถอะ ลากแขนมันผ่านไปเลยไปร้านทรูมูพ
"เอาเครื่องนี้ครับ เปิดเน็ทด้วยนะ"
ผมเดินเข้าไปไม่ให้มันเลือก ชี้เอาเลยแล้วยื่นการ์ดให้
"พอใจไหม หรืออยากเอารุ่นอื่น"
แกล้งถามไปงั้นล่ะครับไม่ให้เลือกหรอก
"เอ่อ พอใจครับพี่ เก้าเจ็ดศูนย์ศูนย์"
"นี่แค่งานแรกที่เราทำตามพี่เมื่อคืนนะ แต่ถ้าเรายอมทำตามแผนที่พี่บอก เราอยากได้รุ่นไหนพี่จะซื้อให้"
"ทำไรพี่"
"แกล้งคน"
"หือใครครับ"
"เดี๋ยวครับ เปลี่ยนใจอย่าเพิ่ง เดี๋ยวผมเดินกลับมา ขอกินน้ำก่อน"
ผมร้องห้ามพนักงานไว้ เพราะมันกำลังจะรุดเอเม็กซ์ทองของผมแล้ว พนักงานทำหน้าเซ็งสุดพลัง ช่วยไม่ได้ ผมเดินนำหน้าพามันไปหาที่นั่ง ก็ในร้านนั้นล่ะครับ
"ก่อนพี่จะให้เราทำงานให้ มาตกลงกันก่อน ไหนเราลองว่าข้อเสนอของเรามาซิ ที่เราห้ามพี่ทำน่ะ นอกจากล่วงเกินเราแล้ว ไม่ให้พี่ทำไรอีก"
ผมพูดออกไปมองหน้ามัน จ้องเขม็ง มันเหมือนอายนะ แหมทีต่อหน้าทำมาเป็นอาย
"เอ่อ ไม่เปิดเผยในที่สาธารณะ"
"ไม่ได้ ทำไมเดินกับพี่แค่นี้ไม่ได้เหรอ แค่นี้ล่ะที่พี่ให้เราทำ ไม่ได้จับมือถือแขน ไม่ให้เข้าใกล้มากหรอก"
ผมแว้ดเสียงขึ้นมันสะดุ้ง
"เอ่อ งั้นก็ไม่มีแล้วพี่"
"งั้นของพี่บ้าง หนึ่ง ห้ามมาหลงรักพี่เด็ดขาด"
มันทำท่าอึ้งครับ เหมือนจะแอบอมยิ้ม แหมคอยดูเถอะแก อ้าปากไม่เชื่อแบบนี้ล่ะ ผมค่อนข้างมั่นใจ จริงๆนะ ผมพอรู้ว่าอะไรมันได้แค่ไหน
"แน่นอนพี่ผมชอบผู้หญิง"
"ดีมาก สอง ห้ามโทรฯหา ส่งข้อความได้ พี่อยากคุยพี่จะโทรฯเอง สาม ห้ามทำนอกเหนือสิ่งที่พี่บอก สี่ ห้ามหลงรักศัตรูหรือคนที่พี่ให้เราเข้าตีสนิท ห้า ห้ามใจอ่อน หก"
"เฮ้ยพี่ เยอะไปไหมอ่ะ"
"ข้อสุดท้าย ถ้าทำไม่ได้หรือทำไม่ดี สัญญายกเลิกทันที ของที่ให้ไม่เอาคืน แต่ถ้าเราพอใจแค่นี้ ก็ตามใจ พี่ว่าคนที่อยากทำอย่างเรามีไม่น้อยนะ"
มันทำท่าเหมือนคิด ยมก็เอนหลังพิงพนักเต็มแผ่นหลัง สบายจริงเชียว
"ได้พี่"
"ดี งั้นไปร้าน แอ๊ปเปิ้ลกัน"
Story by Eiky
ปล. ไม่รู้นะครับ ยิ่งเขียนมันยิ่งรั่วๆยังไงไม่รู้ ฮ่าๆๆๆ ด่ามาเล้ยยย พร้อมแล้วคร้าบบบ
-
เดินเครื่องโปรเจค ต้อม แล้วสินะ
สมเพชกะเทยเด็กแฮะราวีผู้ชายจนเค้ารังเกียจ
-
อ่า รออยากรู้จะทำอะไรต่อไปน้า ทีแรก จะซื้อ แอปเปิ้ล เปลี่ยนไปบีบี
พออารมณ์ดีกลับมาแอปเปิ้ลอีก 555+
-
นายเหวี่ยงมากกกกก
ใครจะเปนพระเอกเนี่ยยยยย
-
อยากอ่านวันละหลายๆตอน ฮร้า ฮร้า ฮร้าาาาาาาาาาา
-
อากกสนุกอ่ะ ลุยๆๆ ชอบมากทั้งการเขียนเนื้อเรื่องต่างๆ
-
สนุกอ่ะ ชอบๆ
อ่านเพลินจนอยากขอให้ลงซักวันละ 3 ตอน :impress2:
-
o13 o13
-
อร๊ายยยยยยยย คุณนาย แรง และเริ่มรั่วแล้วหรือเปล่า
คู่กัดจะมาเป็นคู่รักกันได้ยังไงน้อ อยากรู้อยากเห็นมากมายก่ายกอง
-
:ped149: ฮ่าๆๆ เข้าทางแล้วนาย แค่แผนแรกก็ฮาแระ สะจายยยย :laugh5:
รอแผนต่อไป...ว่าแต่ แอปเปิ้ลนี่มันก็แพงนะ...ต้อมมันจะทำงานคุ้มค่ามือถือมะเนี่ย :try2:
-
พาออกทะเลไม่ว่าขอฉากอย่างว่ามาเลยดีกว่า หนักๆๆไม่ต้องยั้ง บ้าพลังคืองานของเรา
ตามต่อไปใครจะได้ได้ใคร หวังว่า นายเอกเราจะมีดีนะ อิอิอิๆๆๆๆ
-
ไม่รู้ทำไมชอบนางร้ายเรื่องนี้จัง :laugh:
-
ต้อมเอ๊ย ทำงานให้คุ้มเงินหน่อยนะ...
-
ล่อของแพงเลยวุ้ย ได้ตัวด้วยก็ดีนะนายจะได้คุ้ม
-
เป็นเราโปรเจ็คยักษ์ แบบนี้ก็น่าสนอ่ะ
แหมะ ทั้งแอ๊ป ทั้งบีบี เอานะ น้องต้อม ทำงานให้คุ้มนะ
เปลืองแทนพี่นาย
แล้ว หลวง กับพี่นาย จะคุยกัน ดีดีได้มั้ยเนี่ย
รอลุ้น สอง คนนี้
-
ปกติก็ตามอ่านทุกเรื่อง
แต่เรื่องนี้นับชั่วโมงรอ เมื่อไหร่จะมาอัพสักที :m16:
-
"งั้นของพี่บ้าง หนึ่ง ห้ามมาหลงรักพี่เด็ดขาด"
555
โครตมั่นอ่านายเอกของเรา
:m20:
-
:man1:
ชอบเรื่องนี้ที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เริ่ดๆอ่ะ
แต่นายดูเหวี่ยงๆจัง 555
พระเอกจะเป็นใครหนอระหว่างน้องต้อมกะนายหลวง
แต่ตามพล็อตแบบนี้ต้องเป็นนายหลวงสิน่ะ
แต่แอบเชียร์ต้อมอ่ะ เพราะว่าไม่ค่อยมีนิยายแนวพระเอกอายุน้อยกว่านายเอกเท่าไหร่ 5555
*เชียร์ต้อมก่อนละกัน*
-
angle berry เหมาะกับนังเบียร์มันจริงๆ :laugh:
จะดีกว่านี่ ถ้ามันตั้งตรงๆตัวมันไปเลยว่าสตอว์เบอร์รี่ :laugh5:
-
นายพลเขาแรงจริงอะไรจริง
เง้ออออ แผนแกล้งคนชักน่าสนุกแหะ
-
o18 จะคอยติดตามตอนต่อไปจ้า แค่เริ่มเรื่องก็เริ่มเกลียดคนแบบนี้แล้ว
-
งั้นของพี่บ้าง หนึ่ง ห้ามมาหลงรักพี่เด็ดขาด << เจอประโยคนี้ อึ้งนำแทนน้องต้อมไปเลย ฮ่าๆ
แรงมากคร่า~ ชอบๆ
ปล.อิคุณน้องเบียร์ แค่เห็นชื่อ ก็อยากจะตบหละ หมั่นไส้ นายจัดหนักๆเลยนะคะ
-
ชอบนายจังเลย
เเรงส์ได้ใจมากมาก มั่นใจในตัวเองสุดๆ
แค่แผนแรกก็เริ่มสนุกเเล้วเนี่ย
ว่าเเต่ใครเป็นพระเอกอ่ะ เชียร์ต้อมได้ไหมนี่
เอาให้เบียร์กระอักไปเลยยย วู้ววว
สี่จีเหรอ โว้วว สุดยอดไปเลย นายทุ่มสุดๆ เพื่อการแก้เเค้นแล้วเสียเงินเสียทองก็ยอม 5555
แต่แก้แค้นแบบเย้ยหน้าแบบนี้ ชอบอ่ะ สะใจดี
นายนี่คนละอารมณ์กับญี่ปุ่นเลย แต่ก็น่ารักไปอีกแบบแฮะ
ขอบคุณนะคะ พี่อิ๊กกี้ ติดของพี่อีกเรื่องเเล้วเนี่ย สนุกMAX : ) :m11:
-
ค้างเกินไปแล้ววววววววววววว !
อยากอ่านต่อ ๆ
-
ลงทุนไปหลายบาท
ขอให้ไอต้อมมันใช้งานได้ดีไม่แว้งกัดน่ะนายๆ o13
-
เข้ามากรี๊ดแรงๆค่ะ!! >_<
ลุ้นตัวโก่ง
นายเอกแรงดี หุๆๆ -..-
:mc4: :mc4:
-
ทุ่มมากอ่ะนาย สุดยอดจริงๆ
หึหึ จัดให้หนักเลยค่ะ
-
อ๊ากกก พี่นาย ซื้อให้หนูเครื่องนึงสิ อิจฉา o9
แต่พี่อิ๊กกี้เขียนเรื่องนี้ ตีแผ่วัยรุ่นมากเลยเนอะ บริโภคนิยมมากๆ เหมือนนักเรียนที่โรงเรียนเลย :เฮ้อ:
มันยังมีอีกเยอะใช่มั้ยนี่ แบบว่านายทุ่มสุดๆอะ :m3:
-
นายนี่ก็ร้ายนะ เอากิเลสมายั่วคน
-
แผนล้างแค้นแบบทุ่มทุนสร้าง กำลังมันส์เลย
ปล...ในใจลึกๆ หวังให้ต้อมเป็นพระเอก
-
โอ้ยยย
อ่านแล้วมันส์หยดติ๋งๆๆๆ
เหมือนได้อ่านหนังสือ "สูตรลับ นางมารร้าย"
เดี๋ยวเอาไปทำบ้างงง
-
พระเอกคือหลวงแน่ อ่านเรื่องนี้แล้วนึกถึง เรื่องนี้ไม่มีนางเอก มีบรรยากาศคล้ายๆ กันหลายๆ จุด
เอาเป็นว่ารอตอนต่อไปน่ะ
-
น้องนายเหวี่ยงขึ้น..เหวี่ยงลง...จนพี่เกือบตามไม่ทัน...ใจร้อนสุด ๆ เลยนะ
น้องนายต้องเป็นคนแบบรักแรง...เกลียดแรงแน่ ๆ นู๋ปู๊ดดดดไปได้สุดขั้วจริง ๆ
เล่นเอา...เด็กช่างอย่างหลวงกลายเป็นคนใจเย็นไปเลย...ชอบเวลาคู่นี้เจอกัน...
เหมือนเค้ากัดกันนะ...แต่มันดูผ่อนคลายยังไงไม่รู้...น่ารักดีตอนน้องนายเดือด...
หลวงก็ชอบตอแย...เวลาน้องนายของขึ้นคงทำให้หลวงลืมเรื่องร้าย ๆ ได้บ้าง...
น้องต้อม...โดนหลอกล่อด้วยวัตถุนิยมเข้าก็ยอม...นี่คือเรื่องจริงของสังคมปัจจุบัน...
แหกกฏข้อหนึ่งก็ได้นะน้องต้อม..คนอ่านชอบ..แบบว่ากระชุ่มกระชวยแทนน้องนายอ่ะ :laugh:
ติดตามต่อไปจ้า.....
:pig4: แรงเหวี่ยงของน้องนาย(อิ๊ก)...สมองโล่งเลย หุ หุ :L1:
-
น่าติดตามขึ้นเรื่อยๆ o13
-
เริ่มแผนแล้ว
เชียร์หลวง ๆๆๆๆๆๆๆ
แต่ว่าแอบเคืองตอนนายเอาขวดฟาดหัวหลวงนะ มาทำหลวงของช้านนน :angry2:
ส่วนนายเอก แหม ๆ หลงตัวเองได้อีกนะ 55
เรื่องนี้นายเอกแรง วีนเก่งมาก(บางทีก็ชักสงสารน้องต้อมที่ต้องมารองรับอารมณ์ 55)+สาวแตกอะ 55
-ขยันมาต่อ +1 .ให้คนเขียน :bye2:
-
โบราณเค้าว่าเกลียดอะไรจะได้อย่างงั้น
มีหวังหลวงได้นายแน่ๆ :laugh: :laugh:
-
นายใจเย็นๆน่ะ :กอด1: ให้แผนสำเร็จก่อน
ปล.แต่เด็กสมัยนี้แรงกว่าสมัยก่อนจริงๆ อันนี้เห็นด้วยอย่างแรงครับ :เฮ้อ:
-
สุดยอดเลยครับ คุณอิ๊ก... ร้ายได้ใจจริงๆ ไม่เหมือนนางเอกที่ยอมไปทั่ว อ่อนแอเจงๆ อิอิ :impress2:
-
ชอบจริงๆ นายเอกแรงดีไม่มีตก 555+
แต่ตอนนี้เหวี่ยงดีจริงๆ o13
-
อยากรู้แล้วดิว่า จะซกมก หรือเด็ก 5555
ดำเนินตามแผนได้ แต่ห้ามหักหลังกันนะ 55
.............................
พี่อิ๊กหวัดดีครับ
พี่พี่อิ๊กบอกคือ ให้เอารู้ไปผากใว้แล้วเอาลิ้งค์ของรูปมาใส่ใว้ใช่ป่าวคับ
ถ้าอย่างนั้น ก็ไม่ขึ้นเหมือนเดิมเลย
-
แรง ได้ใจๆๆ ชอบๆๆๆปลิ้มๆๆๆ แต่งเก่งอะ เบียร์กับเรย์ซวยแน่ๆๆ อิอิ
-
หนุกอ่ะ ชอบๆ
รีบมาต่อนะคะ
-
คุณนาย แรงงงงง มากกก
คุณหลวง จะช้ำในตายก่อนมั้ย
ดุ จริงจิ๊งงงง
อ่านแล้วแทบอยากกระโดดกอดขาอิ๊กกี้
เอาตอนต่อไปมาจ่อคิวโลดดด 555
หนุกมากกค่า
-
ดูท่านายต้อมจะได้หลายอยู่นะครับเนี๊ยะ
ชอบแบบนี้อ่ะขอแรงกว่านี้อีกได้ไหม o13
-
น้องนายเหวี่ยงขึ้น..เหวี่ยงลง...จนพี่เกือบตามไม่ทัน...ใจร้อนสุด ๆ เลยนะ
น้องนายต้องเป็นคนแบบรักแรง...เกลียดแรงแน่ ๆ นู๋ปู๊ดดดดไปได้สุดขั้วจริง ๆ
เล่นเอา...เด็กช่างอย่างหลวงกลายเป็นคนใจเย็นไปเลย...ชอบเวลาคู่นี้เจอกัน...
เหมือนเค้ากัดกันนะ...แต่มันดูผ่อนคลายยังไงไม่รู้...น่ารักดีตอนน้องนายเดือด...
หลวงก็ชอบตอแย...เวลาน้องนายของขึ้นคงทำให้หลวงลืมเรื่องร้าย ๆ ได้บ้าง...
น้องต้อม...โดนหลอกล่อด้วยวัตถุนิยมเข้าก็ยอม...นี่คือเรื่องจริงของสังคมปัจจุบัน...
แหกกฏข้อหนึ่งก็ได้นะน้องต้อม..คนอ่านชอบ..แบบว่ากระชุ่มกระชวยแทนน้องนายอ่ะ :laugh:
ติดตามต่อไปจ้า.....
:pig4: แรงเหวี่ยงของน้องนาย(อิ๊ก)...สมองโล่งเลย หุ หุ :L1:
^
เห็นด้วยอย่างยิ่ง
Eiky ขออ่านยาวๆ สะใจหน่อย
+1
-
เอาแล้วววว หลวงย้ายมาอยู่ด้วยกัน :oo1:
-
นายเอกเราเหวี่ยงทุกคนซะหัวฟัดหัวเหวี่ยงเรยทีเดียว ฮาา
ลุ้นหลวงให้เป็นนายเอกอ่ะ ดูกวนตรีนดีเหมือนกันนะ ฮ่าๆ ชอบๆ
ยิ่งมาอยู่ด้วยกันแล้ว อะไรก็เกิดขึ้นได้ คึๆๆ
อีน้องต้อมนี่เรื่องเยอะไม่เบาเลยนะ จิ๊ๆ
เนื้อเรื่องเดาไม่ได้ดีเรื่องนี้ ชอบอ่ะค่ะ
อยากให้ลงวันละหลายตอนจัง ฮร่าๆๆ
-
ชอบค่ะ มาต่ออีกๆๆๆๆๆ
-
ป๊าดดดดด อยู่ดีๆก็ได้แอปเปิ้ลใช้ โชคดีหรือโชคร้ายละนั่น
-
ตู้มมมมมมมมมม ตายเพราะโดนนายพล เหวี่ยง กระจาย :m31:
-
โหยย งานนี้คุ้มจังนะ ฮ่าๆๆ
-
นายพลมันต้องเจอนายช่าง
อิอิ
-
องก์ ๗
"ไหนลองเข้าเฟสบุ้คซิต้อม เข้าได้ไหม"
พอได้สี่จีมา มันเห็นผมเป็นลมเป็นอากาศไปทันที ฮึ่มไอ้นี่วอนซะแล้ว แต่มันก็ทำตามผมนะ โชคยังดีที่มันว่าง่ายหน่อย
"ไหนเอามาดูหน่อย"
พอซื้อโทรศัพท์เสร็จก็พามันไปนั่งกินไอติม ตอนซื้อนะคนขายแหม สายตามันนินทาผมชัดๆ เชิดใส่ มีปัญญาทำอย่างฉันไหมล่ะ ผมตอบกลับในใจ
"ลองโพสต์โกเกชั่นดิ๊ ว่าเรากำลังอยู่ตรงไหน"
ผมยุมัน มันไม่รู้หรอกว่าผมต้องการอะไร
"เมนต์ด้วยดิ"
"เมนต์ว่าไรอ่ะพี่"
"กล้าไหมล่ะ"
ผมถามมันก่อนไม่อยากบังคับเด็กมาก
"อยู่กับหวานใจ"
"เอ่อ"
"ทำไม ไหนบอกไม่มีแฟน กลัวใครจะรู้เหรอ"
"เอ่อ พีรู้ไหม ผมแค่ In relationship กับพี่เพื่อนๆมันก็ถามกันใหญ่แล้วนะ ผมนี่ไม่รู้จะตอบยังไงอ่ะพี่ มันหาว่าผมเป็นเกย์"
"แล้วไง เราเสียหายยังไงไหนลองบอกพี่มาหน่อยสิ"
"ผมอายอ่ะพี่"
"ฮึ ต้อม ฟังพี่นะ เราเป็นอะไรเรารู้ดีอยู่แก่ใจ พี่ไม่ได้แตะตัวเราเลยนะตั้งแต่รู้จักกัน มีลากแขนบ้างบางครั้งพี่คิดว่าเราคงไม่ถือ เอาให้เลือกอีกครั้ง เราก้าวขามากับพี่เกือบครึ่งตัวแล้วนะ อยากหยุดก็ยังทัน พี่จะได้ไม่เสียเวลา อ้อ ที่บอกว่าของที่ให้ไม่เอาคืนน่ะ เอามานี่"
"อ่าพี่"
"เอาไง"
ผมนี่เขาเรียกพลิกลิ้นหรือเปล่าไม่แน่ใจ แต่ไม่มีสัจจะในหมู่โจร ของสองหมื่นกว่าบาทเนี่ยนะจะให้เด็กหัวรั้นมันเอาไปเสวยสุขได้ง่ายดายแบบนี้ ไม่มีทาง
"ได้พี่"
"ต้อม สิ่งที่พี่ต้องการคืออยากให้ใครคนหนึ่งได้รับรู้แค่นั้นเอง ว่าการที่แย่งแฟนคนอื่นมันเจ็บยังไง"
ผมเปลี่ยนเสียง เพราะรู้สึกจะวีนเอาแต่ใจมามากพอแล้ว เริ่มบทนางเอกเสียที
"ธรรมดาพี่ไม่ใช่คนแบบนี้หรอกนะต้อม"
เสียงเศร้าลงทุกขณะหลุบตาลงต่ำ ผมเล่าบางอย่าง เน้นบางอย่างให้มันฟัง และใส่สีตีไข่เกี่ยวกับอีเด็กนั่น ต้อมมันฟังตาปริบๆ
"อ้อ พี่ไม่บอกแต่แรกล่ะ"
"บอกแล้วเราจะทำเหรอ"
"ก็เหมือนพี่จ้างผมเป็นแฟนไง แค่นี้เอง ผมจะได้ไม่คิดไปอย่างอื่น"
อ้อ ที่แท้ฉันคิดมากไปเองสินะ หรือว่าแกฉลาดน้อยวะเนี่ย
"อืม ขอบใจมากนะต้อม ถ้าต้อมอยากได้อะไรพี่จะตามใจเรา"
"แต่พี่ต้องทำถึงขนาดนี้เลยเหรอครับ เพื่อทำให้ใครสักคนเจ็บน่ะ"
"ทำไมล่ะ"
"ผมว่ามันไม่คุ้มกันสิครับ อีเบียร์น่ะ มันแรดเดี๋ยวมันก็เบื่อแฟนพี่ ผมว่าพี่ไม่ต้องทำขนาดนี้หรอก รุ่นพี่ก่อนหน้าผมจะขึ้น ม ๖ น่ะ ใครอยากเอามันได้ทุกคน"
อ้อ อย่างนี้เองเหรอ ที่แท้ไอ้เรย์มนก็ได้นางคณการ์ประจำโรงเรียชายล้วนมาครอบคองนี่เอง คิดแล้วผมก็แสยะยิ้มออกมา
"พี่ไม่ได้ต้องการแค่ให้มันเจ็บนะต้อม สิ่งที่พี่ต้องการ คือ อนาคตของมัน"
ต้อมมันอ้าปากค้าง สายตาหวาดกลัวผมมากทีเดียว ไม่รู้ว่าผมฉายแววตาออกไปยังไง แต่ผมก็รีบเปลี่ยนแววตาเสียใหม่
"บ้า พี่ล้อเล่น ก็เอาอนาคตมาให้เราไงต้อม เราไม่อยากมีอนาคตดีๆเหรอ ถาเราเป็นเด็กดีพี่สัญญาว่าพี่จะส่งเสียเราเรียนให้จบเอง"
"จริงเหรอพี่"
"ม ปลายนะ"
"อ่า"
มันทำหน้าสลดลงทันที ผมนี่ก็งกจังนะ
"เอ่อ ก็ดูพฤติกรรมไงต้อม ถ้าเราดีกับพี่ พี่รับรอง พี่ไม่ใช่คนพูดแล้ไม่ทำตามที่พูดะเราก็น่าจะรู้ โอเคไหมล่ะ"
มันมองโทรศัพท์ในมือผมตาละห้อย เออนะ ผมนี่ก็ท่าจะบ้าปากว่าไปอย่างแต่มือก็ถือของที่เพิ่งตกลงว่าจะให้มันเอาไว้ในมือ แต่เอาเถอะใครจะเป็น้บ้าซื้อโทรศัพท์มาสามสี่เครื่อง คราวนี้ผมก็เล่านั่นเล่านี่ให้มันฟัง นอกเรื่องบ้างอะไรบ้าง เดี๋ยวเด็กมันจะเครียดก่อน ดูมันชอบนะ ผมก็ชอบคุยอยู่แล้ว คุยกับใครก็ได้ถ้าคุยดีๆ
"พี่ต้อม"
เสียงแหวดังมาจากข้างหลัง ผมเก็บอารมณ์ไม่อยู่เลยจริงๆ แอบยิ้มที่มุมปากออกมา ขอบคุณมากเฟสบุ้ค
"พี่ต้อมมากับใครอ่ะ"
มันเดินปรี่เข้ามายืนต่อหน้าต่อตาผมทันที พอมันรู้ว่าใครมันก็ผงะ
"เกี่ยวอะไรกับมึงอีเบียร์"
"พี่ต้อมชอบคนแก่เหรอ"
นับหนึ่ง สอง สาม สี่ อยู่ในใจ นี่แกว่าฉันแก่สามครั้งแล้วนะอีเด็กเวร เดี๋ยวเถอะ
"ไม่เกี่ยวกับมึง"
"ฮึ ไม่สมกับที่ชอบเลย ชอบเคี้ยวหญ้าแก่ๆก็ไม่บอก"
"ไปให้ไกลๆได้ไหม อีห่า"
"ต้อม ไม่เอาครับ อย่าไปว่าน้องเขาแบบนั้น"
ผมทำท่าปราม
"ตอแหล แหมพอแฟนทิ้งแล้ววิ่งมาหาเด็กเลยเหรอพี่"
เอ่อคนมองนะ ทำไมเด็กมันไม่อายเลย
"น้องครับ เรียกอย่างที่น้องเคยเรียกก็ได้นะ ว่าอีแก่น่ะ ถ้าจะว่าน้องพี่น่ะ ที่บ้านมีกระจกไหมครับ เคยชะโงกดูหนังหน้าตัวเองไหมจ๊ะ ว่าตัวเองก็เคี้ยวควายแก่อยู่"
"แก อี อี"
"ขอโทษนะครับ กรุณาอย่ามามีเรื่องกันที่นี่"
พนักงานเข้ามาห้าม ผมพยักหน้าให้ต้อม
"ไปเถอะต้อม วันนี้ไปนอนโฟร์กันเนอะ อยากนอนแช่อ่างจัง"
ผมยื่นของคืนต้อมไปแล้วลุกขึ้น เด็กเมื่อวานซืนมีอะไรให้ผมต้องสนใจ มันกัดปากคงอยากจะกรี๊ดออกมาล่ะมั้ง แต่มันไม่ยักทำ อยากให้มันทำแบบนั้นนะ แต่มันดันมามียางอายเอาตอนนี้
"ต้อมพี่ไปเอารถแป๊บนะ เดี๋ยวพี่พาไปกินข้าวที่อื่นแล้วค่อยไปส่งกลับหอ ไปรอพี่ข้างๆห้างนะ"
ไอ้นี่ก็หน้าซีดซะ แหมนะกลัวไปได้ ไม่มีทางพาแกไปเปิดโรงแรมนอนหรอกนะไม่ต้องกลัว แหมไอ้เราจะนอนเองยังคิดแล้วคิดอีก ดูมันทำหน้าเข้า
"ขอกูตบสักทีเถอะ อีเด็กเวร"
ผมเดินย้อนกลับไปตามตัวไม่ยากเพราะเบอร์ของเพื่อนมันผมเมมเอาไว้แล้ว ด้วยชื่อ bitch แรงไปไหมไม่นะ เอาไว้จับจีพีอาร์เอส พอรู้ตำแหน่งก็เดินไปหาทันที มันกำลังจะลงบันไดเลื่อน กระแดะขึ้นไปถึงชั้นสี่ ดี ผมรีบเดินตามไปติดๆ จากชั้นสี่ลงมาชั้นสามคนก็เยอะนะ ผมลงบันไดเลื่อนเข้าไปจนตัวเกือบติดกับเพื่อนมัน ส่วนอีเด็กนั่นอยู่ด้านหน้า มันไม่ทันหันมามอง มัวแต่ชี้ดูผู้ชายอยู่ แรดดีนักนะมึง
"โอ๊ย ว้าย กรี๊ด"
คือมันไม่ได้ร้องคนเดียวนะครับ เพื่อนๆมันช่วยกันหอนด้วย
"อุ๊ย ตายน้อง ขอโทษนะครับ เจ็บไหม"
ผมพูดเป็นภาษาอังกฤษนะครับ ใช้ให้มันเป็นประโยชน์หน่อยอุตส่าห์ไปร่ำไปเรียนถึงเมืองนอกเมืองนา รู้ไหมผมทำอะไร ผมเดินไปติดหลังเพื่อนมัน พอบันไดเลื่อนจะถึงชั้นที่หมายมันกำลังจะก้าวขาเหยียบพื้น ผมเอาเท้าของผมนี่ล่ะดันเพื่อนมันแล้วไปเกี่ยวขามัน ล้มหน้าขมำแล้วผมก็แกล้งเดินเหยียบบ่ามันกดส้นเท้าลงแรงๆ ตอนแรกจะเหยียบหน้านะ แต่เกรงใจคนที่ตามมา
"แก แกแกล้งชั้น โอ๊ยเจ็บ"
มันร้องออกมา
"ตายจริงพี่ไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษนะครับน้อง เจ็บไหม เจ็บตรงไหนไหม"
คนก็เข้ามามุงนะ ผมก็แกล้งทำเป็นตีหน้าซื่อแสดงเป็นฝรั่งหัวดำสุดฤทธิ์
"แกนั่นล่ะแกล้ง แกอีบ้า"
คนที่มามุงเขาไม่ได้มองผมนะครับ เขามองอีเด็กนั่น เพราะผมตีสีหน้ารู้สึกผิดเต็มกำลัง พูดภาษาอังกฤษรัวเร็วไม่ให้มันฟังออก
"พี่ขอโทษนะครับน้อง พี่ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ มันเป็นอุบัติเหต"
"นั่นสิน้อง พี่เดินตามหลังมาพี่เขาไม่ได้ตั้งใจหรอก"
ขอบใจมากน้า เขายังพยายามเหมือนจะแปลให้มันฟัง
"มันแกล้งผม มันตั้งใจ"
มันโวยวายร้องไห้ออกมา ผมโน้มหน้าลงไปใกล้ๆ
"นี่มันแค่ยกแรกเองนะ บอกแล้วใช่ไหม จำชื่อกูไว้ จำหน้ากูไว้ให้ดี"
คราวนี้เป็นภาษาไทย ผมลุกออกจากที่ แกล้งทำเป็นเช็ดน้ำตาวิ่งหนีไป
"พี่เสียใจ พี่ไม่ได้ตั้งใจ"
เปล่งเสียงเป็นภาษาอังกฤษ แสดงละครเป็นฉากสุดท้ายก่อนจะวิ่งทำท่าปาดน้ำตา คนมองใหญ่เลย
"ใจดำว่ะ คนเขาไม่ได้ตั้งใจยังไม่ยอมอีก เด็กสมัยนี้"
ผมหันกลับไปมองไม่มีใครมุงอีกแล้ว ทุกคนเดินหนีออกมาส่ายหน้า กรี๊ด ชนะเลิศ
"กินไรดีต้อม"
พอต้อมขึ้นรถได้ผมก็ยิ้มถามมันอย่างอารมณ์ดี
"พี่ไม่รับโทรศัพท์ล่ะ โทรมาร้อยครั้งได้แล้วมั้ง"
ไอ้เรย์ครับ คงโทรฯฟ้องผัวเรียบร้อยแล้ว ผมยักไหล่
"เราตั้งเป็นดีเวิร์สสายให้พี่หน่อยสิ มองถนนอยู่"
"ใครอ่ะพี่"
"ตัวซวย"
หมดคำถาม ผมก็ไม่มีคำตอบให้ เปิดเพลงฟังสบายใจ ไอ้ต้อมเองก็เห่ออยู่กับของใหม่ไม่วางตาไม่วางมือเลย
"รักษาของให้ดีนะต้อม มีอะไรให้ส่งข้อความหาพี่"
"ขอบคุณนะครับพี่ พี่ใจดีกับผมจังเลย"
ผมสูดลมหายใจ แล้วหันไปมองหน้ามันช้าๆ
"พี่ไม่ได้ใจดีหรอกนะต้อม พี่ก็ได้ประโยชน์จากเรา แต่แค่อย่าให้พี่ร้าย หรือเราอยากลอง"
มันผงะทำหน้าเจื่อนๆ ผมอมยิ้มออกมา เด็กหนอเด็ก
"รีบนอนล่ะ อย่าเห่อมันมาก"
ผมขับรถกลับด้วยอารมณ์ที่แจ่มใส มีความสุขจัง ผมซื้อเบียร์เข้าไปลังหนึ่ง ไม่ได้ใจดีอยากเลี้ยงนะ แต่เอาสักหน่อยเป็นไร
"อ้าวกลับแล้วเหรอคุณ"
ผมเริ่มจะชินกับเสียงทักจากคนแปลกหน้าคนนี้เสียแล้ว
"อีป้าล่ะ"
"พี่เขาลงไปกดตังค์ครับ"
"กดมาทำไม"
"ไม่รู้ดิพี่ ผมไม่ใช่ผัวเขานี่"
ถอนหายใจ นี่อารมณ์ดีๆอยู่นะ ผมว่าจะถามมันว่ามาทำไม แต่ก็นะรู้ดีอยู่แก่ใจ
"นี่ มาช่วยยกกล่องหน่อยสิ"
"ซื้อไรมา โห เลี้ยงเป็นลังเลยเหรอ เห็นขี้วีนๆแบบนี้ใจปั้มเหมือนกันนะเนี่ย"
"อย่าพล่ามมาก มายกเร็วๆ"
ผมยืนสั่งอยู่ มันก็เดินยักไหล่ยักคิ้วมาหา โอยเย็นไว้ลุกเย็นไว้ ผมพยายามควบคุมบาทาของตัวเองไม่ให้มันไปเร็วเท่าความคิด
"ไม่มีกับแกล้มเหรอคุณ"
"มากไปนาย ซื้อมาให้กินก็บุญหัวเท่าไหร่แล้ว อ้อ ไม่สินะ ขอบใจนะที่ช่วยยก ไม่แบ่งให้ดีกว่า"
ผมเบะปากแล้วเดินนวยนาดไปลากกล่องเบียร์เข้าไปในห้อง
"โห งกจริงโว้ย"
"เออสิ ไม่งกก็ซื้อมากินบ้างสิพ่อคุณ มาอยู่ห้องเขายังไม่วายให้เขาเลี้ยงเบียร์อีก น่าเกลียด การงานก็ทำเหมือนๆกัน หรือว่าเอาไปเลี้ยงชะนีจนหมดตัว"
"เฮ้ย มากไปนะโว้ย"
มันปรี่เข้ามากระชากคอเสื้อผมทันที
"อ๊ะ"
พูดไม่ออกมันง้างหมัดจะต่อยหน้าแล้ว อย่านะเว้ย ต่อยอะไรก็ต่อยไปอย่าโดนหน้า
"อย่านะ"
ผมร้องตัวลอยเลยครับ ตัวยังกะยักษ์วัดแจ้ง หน้าตามันนี่เหมือนปีศาจ แต่ผมไม่เคยเห็นหรอกนะ แต่บอกได้ว่ามันน่ากลัวมากทีเดียว ผมเอี้ยวหน้าหลบ
"อย่าพูดแบบนี้อีก"
มันพูดเสียงเย็นชาเหมือนกัดฟันพูด แล้วค่อยๆปล่อยตัวผมลง
"ปึ๊ก โอ๊ย"
"นี่แน่ะ คิดว่าเล่นอยู่กับใคร ไอ้ควาย"
ผมเตะเข้ากลางเป้ากางเกงมันสิครับ มันทรุดตัวลงหน้าเขียว
"แกอยากโดนดีเหรอ ไม่เคยมีใครกล้าทำกับชั้นแบบนี้"
ผมนั่งทับหน้าอกมัน จับหน้ามันไว้กำลังจะง้างหมัด
"อีนาย หยุดนะ แกจะทำอะไร"
อีป้านางมารเข้ามาพอดี มาพร้อมกับไอ้ช่างปากหมาอีกคน
"เฮ้ยพี่ จะตีกันเลยเหรอ"
มันสองคนมาลากผมออก
"โอ๊ย จุก หมาบ้าเอ้ย"
"แกว่าใคร แกว่าใคร"
ผมก็นะเหมือนองค์ลง เลือดขึ้นหน้า หนอย เสื้อปราด้าชั้นยับหมด นี่ถ้ามันเป็นรอยนะจะเอาให้เลือดหัวออกเลย ผมกัดฟันโดนหิ้วปีกทั้งสองข้างดิ้นพรวดพราด
"เป็นอะไรไหมหลวง"
พออีป้ามันลากผมออกไปกดคอลงที่โซฟาได้มันก็หันมาปลอบผัวน้อยมัน
"เจ็บดิพี่ ผมจะเป็นหมันไหมเนี่ย"
"สาธุ ขอให้สมพรปาก"
ผมได้ยินพอดี
"แน่ะ พอได้แล้วแก จะนักเลงโตไปแล้วนะแก"
"มันมากระชากคอเสื้อชั้นก่อนนะแก"
"คุณก็มาว่าผมก่อนนะ"
"แกนั่นล่ะว่าชั้นก่อน"
"โว้ย กรี๊ด"
เอ่อ อีป้าปอปเข้าสิงหรือไงนั่น ผมเงียบทันที ไอ้นั่นก็นอนนิ่งเลย ส่วนอีกคนเหวอรับประทานไป
"บอกให้พอ อะไรกัน กัดกันเป็นหมาไปได้ จะอยู่ด้วยกันดีๆไหม หรือจะให้ชั้นวีน"
เอ่อ ผมยังอ้าปากค้างอยู่ ไม่ไหวติง ไม่เคยเห็นอีป้าเป็นแบบนี้เลยจริงๆ เงียบสิครับ
"ขอโทษกันเดี๋ยวนี้นะ อีนายมานี่"
"เอ่อ"
"บอกให้มา"
มันตวาดครับ ผมก็ลุกนะไม่รู้สิ เดินก้มหน้าไปหามัน
"ขอโทษน้องเขาซะ"
"มะ"
"ขอโทษ"
มันยังตวาดอยู่ โว้ย อะไรวะ
"ขอให้โทษ"
"อีนาย"
"เออๆ เป็นอะไรอ่ะอีป้า"
ผมพยายามจะแถหาทางไป
"พูด"
มันจ้องหน้าตาเขม็งเลยคราวนี้
"เออๆ ขอโทษ"
ผมพูดเร็วๆ ไอ้นั่นมองหน้ายิ้มล้อเลียนออกมา ไอ้นี่ยังไม่เข็ด
"ขอโทษดีๆ"
"โว้ย อะไรอ่ะ"
"อีนาย"
มันเริ่มจิกสายตา
"ขอโทษนะจ๊ะพ่อคุณที่เตะเบาไปหน่อย แค่นี้นะ"
ผมสุดแสนจะอาย ไม่เคยคิดนะว่าจะเอ่ยปากขอโทษมัน
"เดี๋ยว หลวงขอโทษพี่เขาด้วยสิ"
ผมกำลังจะเดินเข้าห้องไป แต่พอได้ยินมันพูดปมก็หันขวับ ยิ้มพราวออกมา ยักไหล่ใส่เลย
"ขอโทษ"
"เออ ก็แค่นี้ อะไร โตๆกันแล้วนะไม่ใช่เด็กๆ มีอะไรไม่ค่อยพูดค่อยากันล่ะ ทำไมต้องใช้กำลัง"
นางเริ่มร่ายกัณฑ์เทศน์แล้วครับ
"มานั่งกินกันดีๆ อย่าให้ชั้นต้องออกโรงอีกนะ"
ผมเม้มปากแน่นเชียว แหมนะ ไอ้นั่นมันยังยิ้มเยาะผมอยู่เลย เดี๋ยวเถอะ อย่าให้เผลอนะจะเอาให้แสบทรวงเชียวแก ผมทำท่างอนเดินเข้าห้องไป เสียงพวกนั้นเฮฮาปาร์ตี้กันสุดเหวี่ยง ฮึ่ม อารมณ์เสีย ไปอาบน้ำดีกว่า ผมเดินถือผ้าเช็ดตัวออกนอกห้องไป
"ไม่กินจริงเหรอแก"
ดูมันยั่ว
"เขาไม่กล้ากินหรอกพี่เขากลัวผม"
"ใครกลัวแก"
ดอดขึ้นอย่างรวดเร็ว
"นั่น"
อีป้าครับ
"คนอย่างชั้นเหรอจะกลัวใคร มานี่"
เออผมนี่ก็ประหลาดคนนะ เดินตรงเข้าไปหาทันที คว้าแก้วที่เขาแถมมาตอนไปดูหนังในโรงนะครับเอาน้ำแข็งใส่เทเบียร์ลงกรอกเข้า ปาก
"อ่า"
"โว้ย เจ๋งว่ะ กินดุเป็นบ้าเปลืองนะคุณ"
พวกมันหัวเราะชอบใจ
"เอามานี่"
ผมไม่พอใจคว้ามาอีกขวด เอ่อตอนกินนี่มันเย็นๆเฝื่อนๆนะ แต่พอฟาดเขาไปสองขวดทำไมอะไรๆมันดูตลกจังเลย
"ฮ่าๆๆ ไอ้บ้า ผมน่ะสระบ้างป่ะเนี่ย"
ผมคว้าขย้ำเข้าไปที่เส้นผมมันทันที
"เฮ้ย คุณ"
"แหวะ เหนียว ฮ่าๆๆ สกปรก ซกมก ทุเรศ"
"เฮ้ย ไหงมาด่ากันงี้วะ"
"เมาแล้วสิอีนาย แหมกระแดะฟาดไปคนเดียวสองขวดเลย"
"ฮ่าๆๆ เมาแล้ว อ่อนว่ะ"
"ครายเมาว้า ไอ้บ้า ไอ้หน้าปลาทู ครายมาว"
"ฮ่าๆๆๆ เขาเรียกแม่เสือสาวสิ้นฤทธิ์"
ไม่รู้เสียงอะไรต่อเสียงอะไรดังแว่วผ่านหูมาอีก แต่ผมรู้สึกหัวเราะได้ไม่หยุดเลย ท่าจะบ้าไปแล้ว กินอีกสิครับไม่ยอมหรอกซื้อมาตั้งลังหนึ่ง เดี๋ยวพวกนี้มันจะฟาดไปหมดก่อน เอาไปเอามาเมาแล้วจริงๆ เฮ้อ นอนดีกว่า
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล เอามาลงให้แต่หัววัน เพราะเย็นๆจาไปกินเบียร์เนะ อิอิ เผื่อมาววว
ตอนนี้ นาย เรารั่วๆเนอะ เหอๆๆ ไม่อยากให้เพื่อนๆเครียดมากนะคร้าบ อ่านไปขำๆเนะ
ใครบอกนิยายเรื่องนี้แรง ไม่แร๊งงงงงงงงง ไม่แร๊งงงง จริงๆน้า จุ๊บๆๆๆๆ
-
^
^
^
:z13: จิ้มก่อนอ่าน กรี๊ดดดด ดีใจ
เอ่อ...นู๋นายเอ๊ย มีแววว่าจะเสียตัวตอนเมาอะป่าวเนี่ย?
แค่สองขวดก็จอดป้ายนี่คอแป๊บนะเนี่ย ยังจะกล้าไปท้าเขาอีกกกกก :เฮ้อ:
รออ่านฉากนายเสียสาว อิอิ :z1:
-
อ่าวกำเมาแล้วตื่นมาจะมีไรเกิดขึ้นป่ะเนี๊ยะ
กำลังสนุกเลยครับมันต้องอย่างนี้สิคุณนาย
สะใจเป็นบ้าเลย o13
-
เสียสาวแน่คืนนี้
-
"เคยชะโงกดูหนังหน้าตัวเองไหมจ๊ะ ว่าตัวเองก็เคี้ยวควายแก่อยู่"
กรี๊ดดดดด
ชอบมากกกประโยคนี้
เอิ้กๆๆๆๆๆ
นอกจากไอเรย์จะแก่แล้วยังเป็นควายด้วยอีกแหนะ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สมๆๆๆๆๆ
สงสัยว่าอีกไม่นานต้อมต้องหลงสเน่ห์นายพลของเราแหงๆๆๆๆๆ
ดูจากรูปการคืนนี้เสียสาวให้ไอช่างหลวงรึเปล่าจ้ะ
55
-
เราว่าเนะ นายแพ้ทางนายหลวงเต็มๆอ่ะ ได้กันชัวร์เรยคู่นี้
จากคู่กัดกลายเป็นคู่รัก ฮ่าๆๆๆ
-
รอลุ้นตอนหน้า จะเกิดอะไรขึ้นไหมนะขอรับ :man1:
-
แค่แผน 1 ผลรับดีเกินคาด
-
สะใจเกินไปแล้ว !!
อิอิ โดนซะมั้งแก จะได้รู้รสชาติ 555555
-
กดไลค์
-
ตอนหน้าจะเกิดไรขึ้นนนนนนนนน
-
คนแต่งบอกไม่แรง
คนอ่านก็แอบแบ๋วว่าไม่แรงต่อไป
55555+
-
รั่วเเละ 55.
เมาเเล้วจะเกิดไรขึ้นเนี่ย? :z3:
-
ตบมันเลยค่ะ
อีเด็กเหลือขอออออ
-
เห้ออออ
ตีบทแตกมากมายอะ
-
นายสุดยอดดดดดดดดดด
ตีบทแตกกระจุย
อีน้องต้อมดูไม่ค้อยได้เรื่องเท่าไหร่นะ...แต่เอาเหอะต้องดูไปเรื่อยๆ
นายเวลาอยู่กับหลวงดูรั่วๆนะ
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยเมาแล้ว เมาแล้ว จะได้ผัวใหม่ก็คืนนี้หละ หุหุ
-
สุดยอดเลยตอนนี้ :L1:
-
อ้ากกกกกกมาแล้ว สะใจอะไรเตอร์๕๕๕
ตื่นเต้นๆมาเลยเวลาอ่านชอบที่สุดอะ แต่ไม่ค่อยพอใจหลวงเลย :angry2: ว่านายได้ยังไงหาา :m16:
มาต่อๆๆๆๆด้วยนะไรเตอร์กำลังเข้มข้น๕๕๕ o13
-
สะใจ :laugh:
ปล. น้องต้อมช่วยเ่ล่นให้คุ้มหน่อยได้ไหม :เฮ้อ:
-
ขอบคุณค่า..
คุณนายชนะเลิศมาก..
จะได้เป็นเมียนายช่างตอนเมานี่แหละมั้ง..555+
-
ไม่ขำ ๆๆ นายน่าจะเตะเป้ามันให้เป็นหมันจริงๆเลยย
พูดแทงใจดำนิดเดียว ทำเป็นขึ้น หึหึ
:fire:
-
เปรี้ยวมากมายอะ ช๊อบๆๆๆชอบๆๆๆๆๆ
สนุกและฮาดีเนาะ ให้กำลังเสมอนะครับ
สู้ๆนายพล :L1:
-
อิ๊กกี้ เค้าอ่านไป เหวี่ยงเหมือนคุณนายไป
กร๊ากกกกกกกก อินมากกกก
นี่คุณนายเค้าแค่เริ่มนะ นังเบียร์บูด
ไม่อยากจะคิดถึงชีวิตข้างหน้าของหล่อนเล้ยยย
อาเมนน
-
นายจำกัดให้ราบเลย
เชียร์เต็มที่
สู้ๆ ๆ ๆ
o13 o13
-
สะใจนังเบียร์ ฮ่าๆ
แต่แอบกลัวนางเบียร์จะแค้นรึเปล่า
ถ้ามันไปฟ้องเรย์ เรย์จะไม่มาทำอะไรนายหรอ
เมียสุดที่รักสุดหลงซะด้วยๆ
รอตอนต่อไป อ่านแล้วอิน มากๆ
นายจะเสียท่า ตอนเมาให้กับหลวงป่าวนะ
แอบเชียร์ :impress2:
-
เข้ามากรี๊ดๆๆๆอีกรอบ! :mc4:
สะใจๆๆๆๆๆ ><
-
ภาวนา..อย่าให้ต้อมมาหลงรักนายเลยครับ กลัวนายทำให้เจ็บ...สงสารน้องมันครับ :เฮ้อ:
-
ชอบต้อมม กรี๊ดดดดดดดดด
ชอบเด็กหน้าใสอ่ะพี่่ เอาคนนี้นะ ว๊ายยย เขิลลล55555
แค่ครั้งเเรก อีเบียร์ก็หน้าหงายไปเลยทีเดียว หึหึ
อยากอ่านตอนต่อไปแล้วอ่ะพี่อิ๊กกี้ มาต่อไวไวนะคะ จะตั้งหน้าตั้งตารอเลยย : )
:กอด1:
-
เสร็จแน่พี่นาย 55555
เมาต่อหน้าใครไม่เมา
สมน้ำหน้าไอ้เบียร์ หน้าอย่างนี้ต้องโดนอีก
ไอ้คุณเร เขางอกแล้วรู้ป่าว
พี่อิ๊ก หวัดดีครับ
-
นายอาการเริ่มรั่วๆ ไปแล้ว - -
ใจจริงอยากให้ต้อมเป็นพระเอก
แต่ดูๆ ไปแล้วหลวงเป็นพระเอก (รึเปล่า?)
ง่า าาาาาาาาาา
กินเด็กบ้างก็ดีนะพี่นาย 55555
เคี้ยวกรุบๆ ดี :o8:
-
สะใจอ่ะค่ะ หึหึ :mc4:
-
มันก็สะใจดีอ่านะ :z1:
แต่ว่านายพลนี่ขี้วีนจริงๆ เค้าว่าหลวงต้องรู้สึกอะไรบางอย่างด้วยแหละ ไม่งั้นไม่ยอมขนาดนี้หรอก
(นี่ขนาดยอม ยังจะต่อยกัน :laugh:)
มันส์มากๆค่ะพี่ิ๊อิ๊กกี้ กด like เอ๊ย กดบวกให้นัา จุ๊บๆ :จุ๊บๆ:
-
เอออ
ไอ้น้องต้อมความคิดดี ตรงที่บอกว่า ได้ไม่คุ้มเสีย
ท่าทางเด็กนั่นจะแรดน่าดู ,,
แต่ถ้ารังควาน ผช. ของมันทุกคน ก็น่าสนุกนะ ฮ่าๆๆ
นายกะหลวงทะเลาะกันอีกแล้ว ^^
แต่นี่ดีหน่อย นั่งกินเหล้าด้วยกันได้
เมาแล้วจะเป็นไงนะ ^^
-
แวะมากดไลค์มั่งแล้วครับ o13 แต่ยังอ่านไม่จบเลย
เนื้อเรื่องอ่านแล้วมีแอบยิ้มนิดนึง ชอบนะครับ
แล้วเดี๋ยวจะมาอ่านต่อครับผม
-
ทะเลาะกันไปมาแบบนี้ ได้กันชัวร์!!! ตามโบราณว่า เกลียดสิ่งใด มักได้สิ่งนั้น ฮ่าๆๆ
-
รออ่านฉากเช้าวันรุ่งขึ้น :-[
-
หวังว่าคงไม่มีอะไรเวอไพรซ์ตอนสร่างน้าาาา
-
:laugh: :m20: :jul3:
-
นี้พึ่งเริ่มต้นเท่านั้นนะน้องเบียร์
เด๋วคงสนุกกว่านี้แน่นอออนนน
-
คู่นี้คงไม่แคล้วกันจริง ๆ แน่ 555 จะมีอะไรเกิดขึ้นไหมน้า :o8:
-
สะใจ o13 อีเด็กนั่นจะได้รู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร :laugh: :laugh:
-
แหม ได้เห็นนายรั่ว เป็นบุญตาจริง ฮา.... ยกแรกผ่านไปแล้วสำหรับนางเอกกับนางร้าย กร๊ากกก
-
นายเมาแล้วรั่วจริงๆ ฮ่าๆๆ ขำอ่ะ
แต่น่ารักนะ ไม่ค่อยได้เห็นนายในมุมนี้ เห็นแต่วีนๆเหวี่ยงๆ
จะว่าไปเมาแล้วถึงเนื้อถึงตัวผู้ชายใช่เล่นนะเนี่ย คึคึ :-[
แล้วจะมีเหตุการณ์ดีๆเกิดขึ้นระหว่างหลวงกะนายรึเปล่าอ่ะ เชียร์ๆๆ
ส่วนเรื่องอีน้องเบียร์ สะใจจริงๆ เบียร์มันแค้นชัวร์ๆ
ห่วงว่าจะกลับมาแก้แค้นนายนี่น่ะสิ
ด้านน้องต้อม ได้ของไปแล้วก็ช่วยทำให้เต็มที่ด้วยเหอะ :เฮ้อ:
มันส์จริงเรื่องนี้ ชอบบบบบ
-
:laugh: :laugh: ทั้งฮาแม่เสือสาวนาย ทั้งสมน้ำหน้าอิเบียร์ :m20: :m20:
จัดมันไปค่ะ แค่นี้ไม่ระคายผิวไอ้อีคู่นั้นหรอกค่ะ o13
ที่แท้ไอ้เรย์มนก็ได้นางคณการ์ประจำโรงเรียชายล้วนมาครอบคองนี่เอง
ถาเราเป็นเด็กดีพี่สัญญาว่าพี่จะส่งเสียเราเรียนให้จบเอง
พี่ไม่ใช่คนพูดแล้ไม่ทำตามที่พูดะเราก็น่าจะรู้
แต่เอาเถอะใครจะเป็น้บ้าซื้อ
เห็นขี้วีนๆแบบนี้ใจปั้มเหมือนกันนะเนี่ย //(ใจป้ำ)
โอยเย็นไว้ลุกเย็นไว้
-
โอ๊ยย สะใจขนาดดดด :laugh:
ตอนสุดม้ายเมานะ นายมีแววเสียตัวตอนเมามั๊ยเนี่ย ฮ่าๆๆ
รอตอนต่อไปจ๊า
ปล.คนเขียนขยันจังค่ะ มาต่อทุกวันเลยชอบๆ :m4:
-
ยิ่งอ่านยิ่งชอบอะเรื่องนี้
:m11: :m11:
-
ชอบจังครับ
อ่านแล้ว อมยิ้ม ไปกับตัวละคร
o13
-
สมน้ำหน้าอีน้องเบียร์ :jul3:
-
อีเด็กเบียร์ มันน่าาา.....
มาอัพด่วน สะใจมากมาย
-
เมากันแบบนี้หวังว่าตอนหน้าคงจะยังไม่มีฉากมึนยามเช้าบนเตียงนะ
555
ชอบหลวงอ่ะ พระเอกใช่ม่ะ
-
หลวง ๆๆๆๆๆๆ
ฮ่า ๆๆๆๆ
นาย ๆๆๆๆๆๆๆ
ชื่อไทย ๆๆ ดีอ่ะ
แต่ชอบนาย อย่าไปยอมมมม อิเบียร์อิตุ๊ดสาธารณะ
-
o13 o13 ยิ่งอ่านยิ่งมันส์
-
เอ่อคือ... แรงเนอะ...
เอาน้องญี่ปุ่นมาบ้าดิ แบบว่าฟีเจอร์ริงอะไรประมาณนั้น ท่าทางจะฮาใช่ได้เลยน่ะ
-
สนุกมากค่ะ อ่านแล้วคิดถึงน้องภูมิของคุณโตโต้
แต่ดูท่าว่า จะแรงกันคนละแบบ
เด็กเบียร์นี้ร้ายมาก มัธยมแน่หรือ นึกว่าจบมหาลัย
หลักสูตรเร่งรัดมาก กับนิสัยของเธอ....
-
นายแรงอ่ะ
On top ซะด้วย 55555
-
กระดูกคนละเบอร์จริง ๆ ...ต่อไปน้องนายจะทำอะไร??กับอนาคตใคร??...
คิดแล้วน่ากลัววุ๊ย :m29: น้องต้อมดูยังเป็นเด็กดีอยู่...ถ้าได้น้องนายช่วย
กำกับอนาคตน่าจะได้ดีเนอะ..เลี้ยงเด็กเอาบุญไหมจ๊ะน้องนาย (กรุบกริบ)ดีน้า...
วันนี้น้องนายตีตรงจุด(เบียร์) กะตีตรงเป้า(หลวง)...มันคุ้มจริง ๆ เลยว่าม๊ะ...
น้องนายกะหลวง...เหมือนเด็ก ๆ ตีกัน..แล้วมีพี่สาวใหญ่(คุณป้า)เป็นผู้ไกล่เกลี่ย
ถ้าคู่นี้ได้กัน...ชีวิตนี้มีสีสรร..รสชาติแซ่บหลายแน่เด้อออ... :m11:
อ่านแล้วน่ารักดี...สลับหลายอารมณ์...ไม่เบื่อเลยจ๊ะน้องอิ๊ก
กด+ ให้กับความแซ่บนิ
-
นายเริ่ดดดดดด
แต่ระวังน่ะเมาแล้วจะ....กะนายหลวงมิรู้ตัว 555
-
^^
-
ไม่อยากจะบอกเลยว่า โรคเก่ากำเริบ เหอๆๆๆๆ
ทำไมมันมาบ่อยจังวะ อยู่ดีๆก็เป็น
Merry Christmas wish you all have a great time.....don't forget to share happiness to one who surrounding you.....
:L2: :L2:
eiky
-
:man1:
Merry x'mas to P' eiky :)
-
:serius2:
ห้าๆๆ
เอาเลยยยยยยยยยยยยย
-
องก์ ๘
ผมตื่นขึ้นมาตอนประมาณตีสาม สภาพน่ะเหรอนอนกองรวมกันกับไอ้บ้านั่นดีนะไม่ได้กอดมัน ส่วนน้องช่างอีกคนคงกลับไปแล้วได้ข่าวว่าเมียดุ ส่วนอีป้าก็เข้าไปนอนตามระเบียบ ผมคลานไปยังตู้เย็นเพื่อจะดื่มน้ำโอยหนักหัวเหมือนกันนะเนี่ย
"นอนไม่หลับเหรอคุณ"
เสียงมันทัก ผมสะดุ้งนิดหน่อย
"หลับแล้วจะเห็นลุกมาแบบนี้ไหม ถามอะไรประหลาด"
"อ้าวนะ คนถามดีๆ"
"ฉันมีงานมีการต้องทำนี่ ไม่เหมือนนาย"
"อ้าว ทำงานด้วยเหรอวันเสาร์น่ะ"
เออว่ะวันเสาร์ธนาคารต่างชาติหยุดนี่ แต่เอ๊ะ ทำไมมันรู้ดี
"รู้ได้ไง"
"ใครรู้ผมแค่ถามว่าทำงานด้วยเหรอวันเสาร์"
"ฮ้า สบายจังไปนอนดีกว่า"
ผมตีมึนทำท่าบิดขี้เกียจแล้วเดินเข้าห้องไป เชิดใส่มัน นอนดิ้นไปมาสักพักก็หลับ สะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะมีคนมาเคาะประตูห้องเสียงดังเชียว
"ใครวะ"
ผมเดินออกมานอกห้อง
"ไม่เปิดประตูล่ะ"
ผมหันไปแว้ดใส่มันก่อน เพราะมันนั่งดูโทรทัศน์สบายใจอยู่
"อ้าว เผื่อไม่ใช่คนรู้จัก จะซวยเอา"
"แหม เปิดให้หน่อยมันจะตายเหรอ คนนอนอยู่นะ แล้วอีป้าล่ะ"
"ไปทำงานแล้ว"
อีป้ามันทำงานบริษัทนี่เนอะ วันเสาร์คงทำครึ่งวัน ผมงัวเงียเดินออกไปเปิดประตู พอประตูเปิดออก
"เพียะ"
เหมือนโดนฟ้าผ่ายังไงไม่รู้ หน้าชาหันไปอีกทาง
"มึงทำแบบนี้ได้ไงไอ้นาย มึงทำร้ายน้องเขาได้ยังไง มึงเป็นคนอยู่ไหม"
ผมยังไม่ทันตั้งตัวมันก็ผลักอกผมเซเข้าห้องมา ตอนนี้เองเพิ่งรู้ว่าใครที่ตบหน้าผม ไอเรย์นั่นเอง
"เฮ้ย ทำอะไรคุณ"
ไอ้นั่นวิ่งมาขวางไว้ ผมเหมือนกำลังรวบรวมสมาธิดึงสติกลับคืนมา และผมก็ไม่ใช่คนที่ไม่กระตือรือร้นโดนตบหน้าขนาดนี้คงไม่ได้ใช้เวลานานมาก หรอกนะในการระลึกชาติ
"มึงเป็นใคร อ้อหรือว่าผัวใหม่"
"เฮ้ย"
"ผัวใหม่เป็นเด็กนักเรียนนี่เฮีย หรือว่านี่เป็นอีกผัว"
ดูอีเด็กปากตลาดมันพูดฟ้องผัวมัน
"หลวงอย่า เดี๋ยวพี่จัดการเอง"
ผมแตะแขนมันท่าทางกร่างไม่เบาเข้าท่าเหมือนกันนะมัน ผมเชิดหน้าขึ้น ตบหน้ากูใช่ไหมไอ้เรย์
"ไปทำน้องเขาแบบนั้นได้ยังไง มึงทำได้ยังไง"
"ทำอะไร ใครทำร้ายใคร"
ผมแกล้งกวนมันเล่นเชิดหน้ายักไหล่ เพราะอีเด็กนั่นก็มาด้วย ต๊าย น่าสมเพชบ่ามันมีเหมือนผ้าพันอยู่คงจะช้ำหรือไม่ก็เคล็ดสินะ
"ก็มึงไปเหยียบบ่าน้องกูทำไม"
"น้องเหรอ ไม่ใช่เมียหรอกเหรอเรย์ อ้อ โทษทีนะน้อง โชคยังดีนะที่พี่ไม่ได้ใส่เฟอร์รากาโมส้นไม้ไปน่ะ ไม่งั้นคงไม่ใช่แค่พันบ่ามาสินะ"
"เฮีย"
"เลว"
"หยุด มึงจะทำอะไร นี่มันห้องกู"
มันทำท่าจะปรี่เข้ามาหา พอผมตั้งตัวได้มีหรือจะยอมยื่นหน้าไปให้มันตบ มาเลย
"เรื่องมันไม่จบแค่นี้แน่ไอ้นาย"
"ใช่มันไม่จบแค่นี้แน่ มันแค่เพียงเริ่มต้น บอกไปแล้วนี่เมื่อวาน หรือจะให้ย้ำอีกรอบ"
"เลว"
มันคงเหลืออดปรี่เข้ามาง้างมือมาแต่ไกลเชียว ถุย ไอ้มวยบ้านนอก ผมแค่ยกเท้าขึ้นตรงๆทำตัวเอียงร้อยเก้าสิบองศา เท้าผมก็ดีดไปอยู่ที่ระหว่างคอกับคางของมัน ไม่แรงเท่าไหร่นะ แต่มันเพียงพอที่จะให้มันเซล้มลง ผมไม่รอช้าเดินไปปิดประตู
"กล้าบุกถึงนี่เลยเหรอเรย์"
ผมคำรามน้ำเสียงท้าทาย ก้าวเท้าคร่อมร่างของมัน
"ปึก โอ๊ย"
ไม่รู้ทำไม เห็นใครผมข้างหน้ายาวๆไม่ได้สิ ผมอยากจะจับมันโขกกับปูน แบบนี้ๆๆ
"อย่านะ"
อีเด็กนั่นเข้ามาเกาะหลังผม แหมจะสิงกูเหรอ ผมผลักมันออกไป แล้วหันมาเล่นไอ้เรย์
"หล่อนักใช่ไหมมึง"
ผมเล่นแต่บริเวณหน้ามัน ตั้งต่อยทั้งตบ มันมากขอบอก
"เฮ้ยคุณ พอแล้วๆ"
ไอ้หลวงมันมาดึงผมออกจากไอ้เรย์
"เดี๋ยว มัดมือมันไว้ให้หน่อย"
"คุณ"
"บอกให้มัด"
ในเมื่อสั่งแล้วไม่ได้ดั่งใจผมก็มองหาอุปกรณ์สิ ผมยิ้มที่มุมปาก มันใส่เสื้อเชิ้ตมานี่นะ ขอหน่อยละกันนะเรย์ ผมฉีกชายเสื้อมันทันที
"บอกแล้วใช่ไหม ว่าอย่าให้ร้าย"
"อย่า ไอ้บ้า มึงมันบ้าไปแล้ว"
มันพยายามดิ้น
"เออ กูบ้า มึงก็รู้นี่ แล้วมายุ่งกับกูทำไม"
ผมจับมันนอนคว่ำแล้วเอาเสื้อที่ฉักออกมานั่นล่ะมัด
"โพล๊ะ"
ผมรู้สึกมึนที่หัวอย่างจัง เหมือนร่างมันหมดแรง
"เฮ้ย"
อีเด็กนั่นมันเอาโกแก้วใส่น้ำเอาไว้ประดับห้องของอีป้ามาทุ่มลงที่กลาง หัวผม แก้วแตกนะ พอผมสะบัดหัวหน่อยก็เอามือลูบที่หัวกลัวว่าหัวจะแตก ไม่มีเลือดมีแต่น้ำ
"อี...ทอง"
ผมเปลี่ยนจากไอ้เรย์ไปหาอีเด็กชะตาขาดนั่นทันที
"อย่า อ๊ะ เฮีย"
มันวิ่งแต่จะวิ่งไปไหนล่ะ ผมก้าวเท้าเข้าไปกระชากแขนมันมา
"เพียะ เพียะ"
ตอนแรกก็ต้องทำแบบนางร้ายทั่วไปก่อน ตบ ตามด้วยตุ้ยท้องมัน พอร่างมันทรุด ผมก็ขึ้นคร่อมจิกผมด้านหน้าที่ผิดระเบียบยาวเกินเหตุ จิกแล้วลากไปกับพื้นมันดิ้นทุรนทุรายเสียงนี่ไม่ต้องให้บรรยาย ร้องเหมือนกำลังโดนเชือด ยังไม่ได้เชือดสักหน่อยแค่กำลังเท่านั้นเอง เศษแก้วกระจายอยู่เต็มพื้น โชคยังดีที่มันไม่บาดหน้าผม รู้สึกแสบๆบริเวณบ่ากับหลังเท่านั้นเอง
"พอแล้วคุณ พอแล้ว"
ไอ้หลวงมันมาดึงผมออก
"เฮ้ยคุณกลับไปก่อนได้ไหม ก่อนที่จะเกิดอะไรขึ้นมากกว่านี้"
มันหันไปตะโกนบอกไอ้เรย์ ผมเองโดนมันเขย่าซะจนตัวอ่อน
"เฮีย ช่วยด้วย เฮีย"
แหมนะยิ่งมันร้องผมยิ่งหมั่นไส้อยากจะตบให้อีกสักฉาด แต่ไอ้หลวงมันลากตัวผมออกมาไกลแล้วกอดไว้แน่น
"ปล่อยนะ"
"พอแล้วคุณ เดี๋ยวก็ฆ่ากันตายพอดี"
"กูจะไปแจ้งตำรวจ มึงเตรียมตัวติดคุกไว้เลยไอ้นาย"
ไอ้เรย์มันร้องขู่เสียงดัง
"อ้อ เหรอ ข้อหาไรจ๊ะเรย์"
ผมทั้งสั่นทั้งโมโห แต่ก็ยังรักษาคอนเซ็ปส์ของตัวเองเอาไว้ คือกวนไว้ก่อน
"ทำร้ายร่างกาย"
"เรียนกฏหมายมาหรือเปล่าไอ้ควาย นี่มันเคหสถานของกู มึงเคยเจอขอ้หาบุกรุกไหมล่ะ กูทำแค่ป้องกันตัว โง่แบบนี้สิ ถึงโดนอีแรดนี่มันสวมเขาเอา"
มันเงียบนะครับเหมือนจนต่อคำพูด ลากถูอีเด็กนั่นออกไปจากห้อง พอมันออกไปไอ้หลวงก็ไปปิดประตู ผมทรุดตัวนั่งลงที่โซฟา เหตุการณ์มันรวดเร็วมาก มากจนตอนนี้เริ่มรู้สึกตัวว่าทำอะไรลงไป ไอ้หลวงมันก็เก็บกวาดทำความสะอาด แล้วมาดูบาดแผลจากเศษแก้วตามตัวผม
"ใครเหรอคุณ ทำแผลก่อนนะ ตรงหลังกับบ่ามีเลือดออก"
พอมันเก็บเศษแก้วเสร็จมันก็มานั่งลงข้างๆ ในมือมีกล่องปฐมพยาบาลเบื้องต้น ผมก็นั่งนิ่งๆนะ เหมือนอึ้งกับเหตุการณ์
"ผัวเก่า"
แทนที่มันจะเห็นใจหรืออะไรนะ มันกลับอมยิ้มออกมา
"ไหนแตกไหมหัวน่ะ"
"เออดูให้หน่อยดิ"
มันยืนขึ้นเกลี่ยนเส้นผมไปมา
"ไม่แตกนี่ ท่าทางจะหนา"
"ชมอยู่ใช่มะ"
"คุณนี่ร้ายจังนะ โหไม่น่าเชื่อ"
"ไม่น่าเชื่ออะไร ยังไม่หมดแม็กนะจะบอก"
"โห ไม่เอาด้วยหรอก ผมไม่กล้าแซวคุณแล้วล่ะ กลัวโดน โชคร้ายนะแฟนเก่าคุณน่ะ"
"ใช่ โชคร้ายของมัน"
"เฮ้อนะ เกย์เลิกกันเขาทำกันขนาดนี้เลยเหรอ"
"นี่ แล้วนายน่ะ คิดจะยอมเหรอแฟนสาวพาชายหนุ่มมานอนทับที่ตัวเองน่ะ"
มันหันขวับทันที สายตาเหมือนจะเขมือบหัวผมเข้าปากไป แต่มันก็นิ่งหยิบเครื่องมือทำแผลออกมา มันแอบถอนหายใจด้วยล่ะ
"กินกาแฟไหม ผมชงให้"
เปลี่ยนเรื่องทันทีนะ มีปมอยู่ในใจ แต่มันไม่แกร่งเท่าผมหรอก
"ไม่ใส่เกลือนะ อย่างละสอง"
"แหม ผมนะไม่ใช่คุณ"
"ไอ้นี่"
พอมันพูดดีๆมันก็เป็นคนน่าสนทนาด้วยมากคนหนึ่งนะ เรานั่งคุยกันเรื่องนั้นเรื่องนี้ อย่างที่บอกผมคุยกับใครก็ได้ขอให้คุยถูกคอ พอสักพักผมนั่งรอตำรวจอยู่นะเผื่อจะได้ไปเยี่ยมโรงพัก แต่รอจนเกือบเที่ยงก็ไม่เห็นมา จึงเข้าไปอาบน้ำ แสบได้ใจมาก กล้าทำเรือนร่างฉันเป็นแผลเหรอ ได้ตอนแรกคิดนะว่ามันจะเกินเหตูไปหรือเปล่ากับการแค่อกหัก โดนทิ้งแล้วต้องลงมือถึงขั้นนี้ แต่ตอนนี้มั่นใจแล้วว่าอีเด็กนั่นกับไอ้เรย์ มันต้องเจอแบบนี้ล่ะมันถึงจะสาแก่ใจของมัน
"ต้อมเหรอ พร้อมดำเนินการหรือยัง"
ผมกดโทรศัพท์ไปหาต้อมทันทีเมื่อแต่งตัวเสร็จ
"จะรอพี่ที่ไหนเดี๋ยวพี่ไปรับ จะพาไปดูหนัง"
ผมไม่รอให้มันตอบ เยิ่นเย้อน่ารำคาญกว่าจะเอ่ยอะไรออกมาได้ไม่ทันกินเขาหรอก
"ครับพี่ แต่ผม"
"แต่อะไร"
"ผมต้องไปซ้อมบอล"
"ตามใจนะ เปลี่ยนใจแล้วใช่ไหมจะได้ไม่ตามอีก"
"เฮ้ย ไม่ใช่พี่ ปกติผมต้องซ้อมบอลอยู่แล้วนี่เสาร์อาทิตย์น่ะ ก็พี่ไม่นัดไว้ก่อนอ่ะ"
"แล้วไง ของพี่มันงานด่วน หรือจะให้พี่ไปรอที่เราซ้อมบอล"
"เอ่อ"
"อายเพื่อนเหรอ"
"เป่ล่าพี่ มาก็ได้ ผมซ้อมเสร็จบ่ายๆ"
"ที่ไหน"
มันบอกสถานที่มา ฮึ รู้จักคนอย่างนายพลน้อยไป แกก้าวขาลงมาทั้งตัวแล้วนะไอ้ต้อม อย่าคิดชักขาขึ้นเชียว จะเอาให้หนัก พอรู้สถานที่ผมก็ขับรถตรงดิ่งไปหาทันที ผมแวะซื้อน้ำเกลือแร่ไปโหลหนึ่ง ขนมเย็นๆอีกสองสามอย่างอย่างละเท่าๆกัน แต่ขอโทษไม่ได้ซื้อที่เซเว่นนะครับ ผมแวะเอ็มโพเรียมก่อน แหมนะจะให้เด็กมันตาโตก็นิดหน่อยน่า ผมขับรถเข้าไปในสนามของโรงเรียนของมัน จอดรถไว้แล้วเดินไปที่วางของที่เหมือนจะเป็นที่วางของของนักกีฬานั่นล่ะครับ
"สวัสดีครับ อาจารย์โค้ชหรือเปล่าครับ"
ผมก็แถเข้าหาชายวัยกลางคนตัวท้วมๆหน่อยยืนเด่นดำเป็นสง่าอยู่กลางแดด
"อ้อ ครับ มีอะไรเหรอครับน้อง"
ต๊ายน่ารักเชียวเรียกน้อง
"อ้อ คือผมเป็นพี่ของต้อมน่ะครับ วันนี้มาดูน้องซ้อม ขออนุญาตอาจารย์นะครับ พอดีผมแวะซื้อน้ำเกลือแร่มาฝาก"
ผมรีบยกถุงในมือขึ้นทันที
"อ้าวเหรอ ขอบใจมากน้อง แต่เอ๊ะไอ้ต้อมมันมีพี่ด้วยเหรอ"
"อ้อ ผมเป็นญาติฝ่ายแม่ของน้องต้อมน่ะครับ ผมเพิ่งกลับมาจากเมกา พอรู้ว่ามีญาติเรียนที่นี่ก็ดีใจนะครับ ต้องดูแลน้องหน่อย ผมเองก็ไม่มีน้อง อาจารย์รับไปสิครับ ผมซื้อมาเผื่อทุกคนเลย"
นะ ผมก็ไม่ใช่กะโหลกกะลาหรอกนะ แหมไม่ใช่เกย์ชอบสำแดงฤทธิ์ที่ออกฤทธิ์ออกเดชอย่างเดียวต้องปกป้องมันไว้บ้าง เดี๋ยวเด็กมันจะอาย
"ดีครับดี ต้อมมันเป็นเด็กเก่ง แต่เหมือนทางบ้านมันจะ"
"อ้อ ไม่ต้องห่วงครับอาจารย์ แม่ผมบอกไว้แล้วว่าฝากน้องต้อมด้วย ยังไงผมฝากอาจารย์เข็นน้องต้อมหนักๆเลยนะครับ ผมอยากให้น้องติดทีมชาติ เรื่องส่งเสียผมรับผิดชอบเอง"
"ดีจัง น่าดีใจแทนไอ้ต้อมมัน โหซื้ออะไรมาเยอะแยะครับน้อง"
"ไม่เป็นไรครับอาจารย์ เพื่อน้องคนเดียวผมทำได้สบายมาก"
ผมรู้สึกว่าไม่ได้มีแค่สวนแล้วนะสตอเบอร์รี่น่ะ มันมาเป็นไร่แล้ว แต่เอาเถอะถ้าไอ้ต้อมมันอยู่ในโอวาทจริงผมก็จะทำอย่างที่พูด
"พักได้แล้ว"
อาจารย์เป่านกหวีด บอกให้ผู้ช่วยบกน้องๆออกมาพัก พอเด็กๆเดินออกมาจากสนามก็มองหน้าผมแปลกๆ
"นี่พี่ไอ้ต้อมเพิ่งมาจากเมกา พี่เขาซื้อของมาฝาก"
ตอนแรกไอ้ต้อมก็หน้าเสียนะ ไอ้อูกับไอ้โป้งก็มองหน้ากันเลิ่กลั่ก
"ขอบคุณพี่เขาสิ เด็กพวกนี้นี่ ไม่ไหวเลยจริง"
"อ้อไม่เป็นไรครับ เล็กน้อยเอง ต้อม เป็นไงบ้าง เหนื่อยไหม"
ผมมีเหรอจะรอให้มันตั้งหลัก ปรี่เข้าหาทันที มันทำหน้าเหมือนกำลังโดนตามทวงหนี้หน้าเสาธงตอนเข้าแถวตอนเช้าอย่างงั้นเลยครับ
"พี่เอาแอ๊บส์มาลงให้เพิ่ม เราบอกเราอยากเล่นเกมไม่ใช่เหรอ พี่เพิ่งโหลดมา ไหนมานี่หน่อย"
สนใจที่ไหนล่ะ
"เอ่อพี่"
"ต้อม พี่บอกอาจารย์ไปว่าพี่เป็นญาติเรานะ ญาติห่างๆ ไม่ต้องทำท่าอายขนาดนั้น เดินตามมา"
ผมกระซิบบอกมัน เงยหน้านิดหน่อยเพราะมันสูงกว่าผม มันค่อยทำหน้าตาเหมือนโล่ง เอ๊ะไอ้นี่ แหมคิดล่ะสิว่าะบอกว่าเป็นเด็กของเรา อย่าได้ฝันยังไม่สิ้นคิดขนาดนั้นโว้ย
"ซ้อมอีกนานป่ะ"
พอไปนั่งลงม้านั่งข้างสนามผมก็ถามขึ้นไม่ได้จะทำให้มันหรอกนะ แอ๊บส์เอิ๊บอะไรไม่รู้จัก ไม่สนใจ ให้แต่ร้านเขาทำ ทำไม่เป็น
"ก็อีกสักพักอ่ะพี่ พี่จะรอเหรอ"
"ไม่ได้ หรือว่าได้"
"ได้พี่ ก็พี่บอกแล้วนี่ว่าเป็นญาติ ไม่ใช่"
"เออ อย่าย้ำมาก ไหนเอามือถือเรามานี่ซิ"
มันยอมแต่โดยดี ว่าง่ายๆสิไอ้น้องแม่ยกจะได้ประทับใจ
"ไปซ้อมต่อเถอะพี่ยืมเล่นอะไรหน่อย"
"โห พี่อย่าให้อีนั่นมันมาวอแวอีกนะ"
"ก็ลองดู ใครกันจะอาย"
ผมพูดไปอย่างนั้นล่ะครับ สำหรับผมในพจนานุกรมส่วนตัวไม่มีคำว่าอาย สะกดไม่เป็น เพราะแต่ละอย่างที่ทำผมมั่นใจว่าผมคิดดีแล้วถึงทำ อายเพื่อ อายทำไม อายแล้วได้อย่างที่ต้องการไหม เชิดใส่
"ไหน เฟสบุ้ค ถึงไหนแล้ว ช่วยหน่อยนะสื่อออนไลน์"
ผมเปิดเข้าไปในเฟสบุ้คของมัน ต๊าย สามสิบกว่าเมนต์ กับอีแค่เมื่อวานกับกระทู้เมื่อวันก่อน เรตติ้งดีจริงๆนะแกไอ้ต้อม งั้นต้องเติมอีก
"นายคือคนที่ดีที่สุด เรารัก "นาย""
อิอิ นิดหน่อยเอง โพสต์แล้วก็วางมองดูรอบๆสนาม เออเพิ่งสังเกตว่าคนมาดูเด็กๆซ้อมก็เยอะอยู่นะ โอ แล้วเสียงกรี๊ดนี่ล่ะ ผมมองไปตามเสียงกรี๊ดที่พอเด็กลงสนามไปซ้อมก็กระหึ่มดังขึ้น เด็กวัยรุ่น ทั้งผู้หญิงทั้ง เอ่อ น้องสาว ตายๆ ไม่ไปเรียนพิเศษกันหรือไงนะ
"พี่ต้อมๆ พี่ต้อมเท่สุดๆเลยอ่ะ กรี๊ด"
ผมได้แต่ส่ายหน้า
"แกๆ พี่ต้อมโพสต์ลงเฟสบุ้ค ใครกัน นาย พี่ต้อมเป็นเกย์เหรอ กรี๊ด"
เสียงสนทนาผสานเสียงกรี๊ดดังลั่น จากที่แว่วๆอยู่ไกลๆตอนนี้มันดังเหมือนมาอยู่ข้างๆหูนี่เอง อ้าวขยับมาตรงนี้แล้วเด็กพวกนี้อะไรกัน
"พี่ต้อมอยู่ในสนามนี่ โพสต์เมื่อไม่กี่นาทีก่อน ใครกัน"
ผมแอบหัวเราะออกมา ต๊าย แอบฉลาดนะพวกเธอ ทีเรื่องแบบนี้ฉลาดกันจัง เวลาสอบมันแบบนี้ไหมนะ อีเด็กเวร ผมยักไหล่แล้วยกสี่จีของไอ้ต้อมขึ้นให้เห็นชัดๆ เอานิ้วชี้จิ้มช้าๆ
"รักต้อมที่สุด รักมากกกกก จุ๊บๆๆ"
แล้วก็โพสต์
"กรี๊ดดด พี่เป็นใคร"
งานเข้าแล้วครับท่าน ผมนี่ก็โรคจิตจังนะ อยู่ดีไม่ว่าดี แต่ก็ดีปากว่างอยู่พอดี เด็กแกนนำ ต้องเรียกว่าแกนนำเพราะมีกันสี่คน น้องนีสอง น้องสาวอีกสอง แต่โอ้โหน้องสาวนี่คิ้วจะโก่งไปไหนเนี่ย ปากแดงเหมือนเอาสีอะไรแต้มมา แป้งก็นะผิดเบอร์หรือเปล่านั่นน่ะ
"พี่เป็นใคร ทำไมไปใช้มือถือของพี่ต้อม"
มันท้าวสะเอวยืนจ้องหน้าผม ไม่เกรงใจกันเลย นี่ฉันจะสามสิบอยู่แล้วนะพวกเธอ
"นั่นสิ มีสิทธิ์อะไร ไปใช้มือถือพี่ต้อม"
"อะไรกันน้องๆ"
"ไม่ต้องมาไก๋ พี่เป็นใครบอกมานะ"
อ้าวนะ วอนซะแล้ว เดี๋ยวอัญเชิญพระแม่ประทับร่างจะหนาวกันนะหนูๆ
"ทำไมล่ะครับน้อง"
ผมยักคิ้วให้ไม่สนใจ ทำเป็นเอานิ้วชี้เลื่อนนั่นเลื่อนนี่บนหน้าจอมือถือไปเรื่อย
"พี่ถือสิทธิ์อะไร เอามือถือของพี่ต้อมวางลงนะ"
อีเด็กหัวโปกคิ้วโก่งปากแดงกว่าใครแว้ดเสียงขึ้น
"นี่น้อง สิทธิ์ที่พวกน้องไม่มีไงล่ะ จะทำไม"
"หน้าด้านที่สุด"
"น้อยๆหน่อยนะน้อง พี่เป็นผู้ใหญ่แล้วนะ จะว่าอะไรหัดเกรงใจกันซะบ้าง หรือที่บ้านไม่มีผู้ใหญ่เหรอน้องๆถึงได้มากร่างกันแบบนี้ ต้อมเป็นน้องพี่ พี่เป็นคนให้มือถือนี่เองใครจะทำไม อีกอย่าง พี่สามารถบอกให้ต้อมคบหรือไม่คบใครก็ได้ หึหึ แต่พวกน้องๆนี่คงหมดสิทธิ์แล้วล่ะน่ะ"
มันทั้งสี่คนอ้าปากค้าง
"ไม่เชื่อ พี่ต้อมไม่มีพี่ หนูสืบประวัติมาหมดแล้ว"
น้องชะนีน้อยแต่งตัวเหมือนอยู่เมืองหนาวแว้ดเสียงขึ้น คราวนี้ทั้งสามคนแกนนำก็พยักหน้าเออออตาม
"อ้อเหรอ ว่างมากขนาดต้องสืบประวัติคนอื่น นี่น้องจ๋า ถ้าว่างมากไม่เอาเวลาไปเจียดให้ตำรับตำราบ้างล่ะจ๊ะ มากรี๊ดๆให้ผู้ชายแบบนี้ พี่ว่ามันดูด้อยค่าไปนะ ถ้าพี่เป็นต้อมหรือผู้ชายคนอื่นๆ ก็ไม่เอานะ มันดูราคาถูกไป"
ผมยักไหล่เบะปากใส่
"กรี๊ดดด"
เออเอาเข้าไป
"เดี๋ยวยังไม่พอ อะไรกันเป็นสาวเป็นนางมาเฝ้าผู้ชายแบบนี้ไม่อายเขาบ้างเหรอหนู อยากมีมากเหรอผัวน่ะ ไม่เอาเวลาไปหัดทำตัวให้เรียบร้อยน่ารักสมวัยกว่านี้หน่อย ต้อมน่ะหมดสิทธิ์แล้วนะพวกเธอน่ะไม่ต้องมากรี๊ดเสียเวลา พี่ไม่อนุญาตให้มันคบหากับเด็กแรดๆแบบนี้ แต่ถ้าอยากให้มันเป็นทางผ่านก็ได้นะ ไม่ว่ากัน ส่วนเธอสองตัว เอ้ยสองคน ออกหน้าออกตาไปไหม อย่ามาเรียกตัวเองว่าเป็นเกย์นะเสียสถาบันเกย์ อย่างเธอน่ะทำตัวให้เรียบร้อยกว่านี้หน่อยนะ อย่าแรดให้มาก มาเรียนนะไม่ได้มาหาไม้ ไปได้แล้วรำคาญ"
มันทั้งสี่คนอ้าปากจะกรี๊ด ผมยืนขึ้นถลึงตาใส่ชี้หน้าเรียงตัว แหมนึกว่าจะแน่ ทั้งสี่คนสะบัดหน้าเดินหนีไปคงเกลียดผมมาก ไม่ใช่เรื่องอะไรของผมหรอกนะที่จะไปว่าลูกเต้าใครก็ไม่รู้ มันสิทธิ์ของเขา แต่ขอโทษมันก็สิทธิ์ของผมเหมือนกันในเมื่อมันมายืนแว้ดๆใส่ผมก่อน ช่วยไม่ได้ เลือกด่าได้ถูกตัวแล้วล่ะน้องๆ
"ไปกันยังต้อมพี่หิวแล้ว"
พอเห็นต้อมซ้อมเสร็จผมก็เดินไปถาม ไม่น่าเชื่อว่าผมจะมาทนนั่งรอเด็กมัธยมซ้อมบอล เหลือเชื่อจริงๆ แต่เอาเถอะเพื่อแผนในขั้นปฏิบัติการณ์ขั้นต่อไป เอาวะยอมเหนื่อย ยอมดำ
"ครับพี่ แต่ผมอยากอาบน้ำ"
"อ้าว ต้องอาบน้ำอีกเหรอ"
"อาบดิพี่ เหม็นจะตาย"
"โป้ง อู ไปดูหนังด้วยกันไหม"
ผมหันไปชวนสองคนที่เดินตามหลังไอ้ต้อมมา
"ไปครับ"
"ไม่ไป เฮ้ย ไอ้อู"
มันสองคนเหมือนไม่ได้นัดกันมา
"ไม่ต้องคิดมาก รีบไปอาบน้ำพี่รอในรถนะ ไม่อยากจะตบเด็กแรดๆแถวนี้ก่อนไปดูหนัง"
ผมพูดแล้วเดินไปที่รถทันที มันสามคนคงทำหน้าเหวอๆไป
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล เอาวะโรคเก่าคงสู้กำลังใจไม่ได้หรอก สู้ว้อยยยยย
ยังไงๆ ใครที่ได้ไปเที่ยวก็เที่ยวเผื่อด้วยน้า สุขสันต์วันพระคริสต์ (อีฟ)
ส่วนคนเหงาๆ ฮือๆๆๆๆๆ ส่งกำลังใจมาด้วยน้า
จุ๊บๆๆๆ
-
o13
แรงได้ใจมากนายเอกเรื่องนี้
นายช่างกับนายห้องเริ่มมีซัมติงกันแล้วชะมะ
-
แรงได้ใจจริง ๆ นะ
แบบนี้แหละคนจริง
แต่หลวงก็เจอไปเต็ม ๆ เหมือนกันนะ
-
โอ้วว :laugh:
จัดหนักอีกแล้วนายพลของเรา
ยิ่งอ่านยิ่งรำคาญอิเด็กต้อม
ไม่ได้ดั่งใจเลย
เห้อๆๆๆๆ
ส่วนไอเรย์กับอิเบียร์นี่สะใจสุดๆ
กร๊ากกกกกกกก :m20:
อ้อ
เกือบลืมสุขสันต์วันคริสมาสต์อีฟด้วยน่ะจ้ะ
คุณอิกกี้ อิอิ
อยู่คนเดียวเหมือนกันเพราะสอบพรุ่งนี้
กร๊ากๆๆๆๆ
-
ตอนนี้ "นาย" ร้ายได้สะใจมากๆ แต่ก็หวั่นใจที่ "นาย" ไม่มีพวกเท่าไหร่ เกิดโดนรุมมากกว่าสองคนคงแย่แน่เลย
วันนี้อยู่แต่บ้านไม่ได้เที่ยวไหนเหมือนกัน เมอรี่คริสมาสล่วงหน้า :mc1:+ขอส่งกำลังใจให้ สู้สู้ :110011: :z7:
ขอบคุณที่มาอัพเดทนะคะ
-
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ
มาอ่านเรื่องนี้กี่ทีๆ ไม่กรี๊ดไม่ได้เลยจริงๆค่ะ!! o13
นายทำได้สะใจมากมายอ่ะ >< :z3:
:mc4: :mc4:
-
อิ๊กกี้ใจร้ายยย
นายได้ตบ+เตะแค่นิดเดวเองอ่ะ
ขออีกสักสองสามหมัดได้แม๊ะ
ปล.หายไวๆนะไอ้โรคเก่า
ถ้าเป็นไปได้ ทิ้งโรคเก่าไปกับปีเก่าแล้วไปหาโรคใหม่ในปีหน้าดีกว่า 555
-
:m20: :m20: :m20: :m20:สะใจจริงๆเลยเรื่องนี้ ถูกใจมากๆ :L1:
-
นายแรง!
ด่าน้องนีพวกนั้นซะยับเลย ๕๕๕
สะใจไอ้เรย์โดนซะบ้าง
หลงเข้าไปนังเด็กนั่นอ่ะ
โดนสวมเขาแล้วจะรู้สึกวะ (อินจัด) :angry2:
-
แรง สะใจ มาก คุณ อิ๊กกี้ จุ๊บๆ
จัดไปเต็มแม๊กซ์เลยย สะจายยยยย 5555 :fire:
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกก
ด่าเด็กแรงได้ถูกใจเค้ามากก
เอาเวลาไปทำให้อนาคตมันดีขึ้นดีกว่ามั้ย
มานั่งวีนๆ คนอื่นเนี้ยะ เด็กสมัยนี้หนิ
-
นายแรงมาอ่ะ แต่สะใจมากเลย
ต้อม ขนาดนี้แล้ว จะแคร์อะไร
จะแคร์ทำไมถ้าใครจะเข้าใจผิด แค่เรารู้ว่าเราเป็นอะไรก็พอ
-
นายแรงมาอ่ะ แต่สะใจมากเลย
ต้อม ขนาดนี้แล้ว จะแคร์อะไร
จะแคร์ทำไมถ้าใครจะเข้าใจผิด แค่เรารู้ว่าเราเป็นอะไรก็พอ
-
หายไวๆนะค๊า คุณอิ๊ก
นาย เธอแร๊งได้อีก ชั้นชอบ แบบเน้ ฮ่าๆๆๆ
เริ่มเข้ากันได้ดีกะหลวงแล้วซี่ๆๆๆ
-
นยริ่ดๆๆ
กลียดอรกอีบียร์จริง
-
เจ๊นายมีแผนไรอีกละเนี๊ยๆ
รอตอนต่อไป
^^
-
Merry Christmas and Happy New Year.
Hope the season finds you in good cheer.
ขอร่วมผนึกกำลังใจกับน้องอิ๊ก เพื่อสู้กับโรคเก่าที่มันกำเริบเสิบสาน
ให้น้องอิ๊กชนะมันได้อย่างขาดลอย
น้องนายแรงได้ใจจัง
ไอ้เรย์ ถ้าหลวงไม่ดึงน้องนายไว้มีหวังได้นอนICUแน่
ป.ล. โพสต์ยากโพสต์เย็น เนี่ยครั้งที่สามแล้วนะ
-
^^
-
ชนะเลิศ
-
น้องนายแรงงงงง ชอบมาก
ใช่เลยกับเด็กสมัยนี้
Eiky รีบมาต่อเลย ..ค้างงงง
... Merry Christmas :L2:
+1
-
เกลียดอีเด็กแรดนั่นอ่ะ
แมร่งแก่แดดได้อีก ไม่น่าเกิดมาเลย :เฮ้อ:
-
+1เป็นกำลังใจให้น้าคร้าบบบบบ
ชอบ นาย จัง
-
นายปากจี๊ดโดนใจมาก o13
ไม่ต้องอะไรหรอกค่ะ แค่อ่านยังแทบรันสมองไม่ทัน :pigha2:
นับประสาอะไรกับเด็กพวกนั้น เถียงเจ้าแม่นายเราไม่ทันแน่นอน :laugh:
กอดคุณอิ๊ก :กอด1: ขอบคุณค่ะ :L2:
-
เมอรี่คริสมาสต์คร้าบน้องeiky มาส่งกำลังใจให้ค้าบ :L2:
น่า...เหงาอีกไม่นาน เดี๋ยวก็หายเหงา เชื่อเหอะ
รอดูในเม้นต์จิ เดี๋ยวคนอ่านก็มาให้กำลังใจกันเพียบ สู้ๆค้าบ :mc4:
-
ชอบนายเอกแบบนายมากๆๆๆ :laugh:
เยี่ยมที่สุด !!! o13
เรื่องอะไรที่เราจะต้องยอมให้เค้าตบตีเราฝ่ายเดียว สมัยนี้ต้องฉลาด แกร่ง สู้ได้ด้วยตัวเอง
อ่านเรื่องนี้แล้วสะใจ ถึงใจมากค่ะ
ขอบคุณคนแต่งมากค่ะ ^____^ :กอด1:
-
พอจะแรงก็แรงจนน่ากลัวเลยจริงๆนะ :เฮ้อ:
-
เอ้าาาา
วันซ้อมของคนเหงา o13
-
เว้นช่วงไปนาน อ่านทีเเดียว 3 ตอนรวด จุใจดีค่ะ
สะใจอย่างแรง ไม่น่ามีคนมาห้ามเลย มันน่าตบให้ตายคามือนัก
Merry X'mas นะคะ :กอด1:
-
นาย แร๊งงงงงงงง o13
-
อยากอ่านหลวงเยอะๆๆๆๆๆ :call: :call: :call:
-
แรง แรงทั้งคนเขียน แรงทั้งคนอ่าน 555555555
-
แรงมากก พี่นายย
กดถูกใจ ร้อย ครั้ง 55555+
-
Happy Christmas I offline brother.
We are happy to send to my share too.
Disease is cured now.
Please go and leave it lonely.
Near the new year I wanted to start happy, happiness through the text..
-
อ่านแล้วทำไมมันเหมือนยังคาใจไงไม่รู้กำลังมันมือเลย :serius2:
หึ้ยอ่านแล้วรู้สึกว่าตัวเองเป็นนายแล้วกำลังตบผัวเลวๆกับอิเมียน้อยตอนอ่านนี้แบบว่าอินมากไปหน่อยอิอิ
อ่านเรื่องนี้แล้วสะใจจิงๆ
ไม่รู้ว่าใช่อาการเดียวกับของคุณอิ๊กรึป่าว :o8:
ไออารมเหงาช่วงหน้าเทศกาลนี้คิดว่าคงเป็นกันทุกคนอ่ะถ้าเรามองแบบเส้นผมบังภูเขาเราก็จะคิดว่ามันก็วันๆนึงเอง
เข้าข้างตัวเองสุดริดถ้ามีคนชวนก็ไปถ้าไม่มีก็สบายดีไม่เหนื่อยคนอื่นเค้าไม่ไปไหนยังไม่เป็นไรเลยเนอะอิอิ
ขอโทษด้วยนะค่ะบ่นยาวเลยเราสงสัยจะเริ่มแก่เริ่มปลงแระอิอิ :m23:
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
+1เป็นกำลังใจให้คุณอิ๊กค่า
:กอด1:
-
ขอบคุณค่า..
แหม..วิ่งรี่มาตบถึงห้องเชียวนะไอ้เรย์..เชื่องดีจริงนะมรึงงงง
ปล.แรงได้อีกนะุคุณนาย..
-
อ่านตามทันแล้วค่ะ
สุดยอดดดดดดดดดดดดด
มันส์มากค่ะ
พี่นายสู้ๆๆๆ
-
เมอร์รี่คริสมาสต์ค๊าา
ชอบตอนนี้จริงๆ ฮ่าๆ นายเเรงเราเเรงได้ใจ o13
รอตอนต่อไปค๊า :z2:
-
แรงมากนังเบียร์ ไปฟ้องผัวให้มาทำร้ายนายเรอะ ป๊อดนี่หว่าแก
สมน้ำหน้าโดนทั้งผัวทั้งเมีย ดูสิจะมีหน้ามายุ่งกะนายอีกรึเปล่า?
ตอนนี้นายดูแรงสุดพลัง เป็นใครก็คงจะทำแบบนี้ เชื่อเลย
แต่ขำหลวงอ่ะ ไม่กล้าจะแซวนายแล้ว ฮ่าๆ
พอดีกันก็ดูน่ารักดีนะคู่นี้ เชียร์สุดใจเลยเอ้า
อยากเห็นกุ๊กกิ๊กกับหลวงมากกว่านี้อ่ะ แต่ไม่รู้จะเป็นไปได้มั้ย
เพราะตอนนี้นายเล่นไปขลุกอยู่กะอีน้องต้อมตัลหลอดดดดด
คุณอิ๊กกี้เป็นอะไรก็ขอให้หายเร็วๆนะคะ
กำลังใจจากคนอ่านมีมากมายเลยค่ะ เท่าที่เห็น อิอิ
-
ร้ายจริงๆอ่ะ
-
นาย เราน่ากลัวมาก
ก็บอกแล้ว อย่าให้ร้าย หุหุ
แต่ก็ชักมันส์
-
นายพลจัดหนักเซ็ตแรก
พี่หลวงอึ้งไปเลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
-
นาย
แรงได้อีกนะจ๊ะ
o13
-
แรงเหลือหลาย :man1:
-
Merry Christmas!!!!!
Under the tree the gifts enthrall, :L2: ถึงแล้วหน้าเทศกาลแสนสุขสันต์
But the nicest present of them all :L2: คืนที่จันทร์นวลผ่องร่วมหรรษา
Is filling our thoughts with those who care, :L2: มอบความสุขส่งความสุขให้ทั่วกัน
Wanting our Christmas joy to share. :L2: ให้คืนวันน่าจดจำชั่วกาลนาน
:L2:
To you, whom I'm often thinking of, :L2:
I send my holiday joy and love. :L2:
ขอให้มีความสุขกันมากๆนะครับ สำหรับใครที่เป็นคริสต์ ฝากฟังเพลงในโบถส์ด้วย ผมเป็นพุทธก็น่าจะไปหาไวน์มาฟาดสักขวด แว้กกกก
Wish you all have a wonderful greatest time during the season of joy. I have nothing to offer but my message send to you all my FAN....happy....happy only that i want to hear from you.
...Thank you so much for all your kind messages to cheer me up......I'm good now....
-
จะมีความสุขมากๆๆๆ ถ้าได้อ่านนิยายสนุกๆ
-
เหงาๆๆๆ เรามาเอาพี่อิ้กกี้กันเถอะ
วะฮะฮะฮะ
-
จะเริ่ดมาก ถ้าวันนี้ มี 2 ตอน รวด หุหุ
-
นายแน่มาก กรี๊ด~~~~!! สะใจอ่ะ
:mc1: Merry X'Mas :mc1:
-
แรงจนน่ากลัว ==
-
แรงได้อีกนะ"นาย"
ชนะเลิศคร้า ^0^
-
:z13:
จิ้มค่ะ
ตามอ่านจนทัน
กรี๊ด :impress2:
ชอบ นายมากค่ะ แรงได้ใจจริงอะไรจริง
ได้ใจมาก
เรย์กับน้องเบียก็เลิศค่ะ ก็สมควรจะโดนอยู่
เชียร์ๆ นายสู้ๆ :mc4:
รอตอนต่อไปค่ะ
:L2:
-
บอกได้คำเดียว...สะใจมากเลย o13
แต่ก็นะ โหดมากอะ ไอ้เรย์น่าจะรู้สึกตัวได้แล้วนะว่ากำลังเจอคนจริง
ไม่งั้นแกได้นอนตายตาไม่หลับแหง :freeze:
Merry X' mas ค่ะพี่อิ๊กกี้ มีความสุขมากๆนะค้า :man1:
-
I need to church as well. But he ordained his offline I.
Do not misunderstand me.
Relative to each other offline ordained clergy 55555.
I was not to gain to be ordained priests.
I see better then I am glad.
-
แรงได้ใจมากเลยค่ะ
สะใจมาก :laugh:
ปล. Merry X' mas จ้า :mc3:
-
อย่างฮาอ่ะ หลงรักนายส่ะแล้วแฮะ
-
แรงคร๊าา
Merry X' mas ค้าาา
-
คือ ... ไอโฟนนะ
สี่จีเหรอ =_=
ไม่ใช่ iphone4 เฉยๆหรอกเหรอ
อย่าว่ากันนะ สงสัยเฉยๆนะจ้ะ
-
คือ ... ไอโฟนนะ
สี่จีเหรอ =_=
ไม่ใช่ iphone4 เฉยๆหรอกเหรอ
อย่าว่ากันนะ สงสัยเฉยๆนะจ้ะ
ในเรื่องเป็นไอโฟนสี่คร้าบ ไม่ว่ากัน อิอิ ผมลงไม่เคลียร์เองล่ะ สี่จี แหะๆๆๆ
-
Merry X'mas นะค่ะ
ของขวัญคริสมาสจะเป็นไงนะ
-
ฮ่าๆๆๆๆๆ.........สะใจจิง :z2:
-
Merry Christmas ค่ะ
:L2:
-
องก์ ๙
"ไปกันเลยไหม ที่ไหนดี"
พอมันทั้งสามคนเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำเสร็จก็เดินมาขึ้นรถ ผมหันไปถามทันทีแล้วออกรถ
"ไปไหนก็ได้ครับพี่"
ไอ้อูเอ่ยขึ้น ผมยิ้มออกมาน้อยๆชำเลืองตาไปมองไอ้ต้อม
"ไปพารากอนไหม จะได้กินข้าวด้วย"
ผมถามไปอย่างนั้นเองล่ะครับ ตั้งใจไว้แล้ว ไม่รู้นะการที่เราจะพาเด็กที่หลงไหลในวัตถุนิยมไปสถานที่ใดที่หนึ่งนั้นต้อง ทำให้มันอยากไป ผมคงไม่พามันไปเดินอิมพีเรียลสำโรงหรอกนะ คงได้อารมณ์ตายล่ะ เท่าที่ผมรู้ถ้าพามันไปสถานที่ดีๆมันก็จะรู้สึกภูมิใจเวลาจะใช้งานมันจะได้ ง่ายขึ้น
"กินอาหารญี่ปุ่นนะ"
ผมบอกอีกไม่ให้เลือก นิสัยเสียอยู่อย่าง ไม่ชอบแบบกินอะไรก็ได้ ไปไหนก็ได้ครับพี่ อะไรแบบนี้ รู้นะว่าเด็กมันเกรงใจ แต่เขาถามแล้วนี่ให้โอกาสเลือกไม่เลือกเอง ผมเลือกเองถ้าอย่างนั้น
"ครับ"
มันสามคนท่าทางพอใจ ระหว่างกินข้าวผมก็ไม่ได้อะไรกับเด็กมันมากนะครับ แผนที่มีอยู่ในใจมันจะต้องดำเนินไปเรื่อยๆ
"พากูไปเข้าห้องน้ำหน่อยดิ ไอ้โป้ง"
ต้อมมันเอ่ยชวนเพื่อนมัน
"อ้าวกูไม่ปวดนี่หว่า มึงไปเองดิ"
"พาต้อมไปหน่อยสิโป้ง เดี๋ยวมีคนมาแอบดูต้อมตอนเข้าห้องน้ำนะ เราไปดูให้พี่หน่อย จะได้มารายงาน"
ผมพูดขึ้นเสียงเรียบๆไม่ได้มองดูหน้ามันนะ ทั้งสองคนมองหน้ากันเหวอๆแล้วรีบลุกทันที
"อู พี่ถามอะไรหน่อยสิ"
คราวนี้ผมได้โอกาส จ้องหน้ามัน แต่ไอ้นี่ก็เหลือเกินจะอายไปไหนเนี่ยหน้านี่แดงขึ้นมาเชียว
"อะไรครับพี่"
"เรามีเพื่อนนิสัยไม่ค่อยดีไหม"
มันเหมือนงงกับคำถามมองหน้าผมแปลกๆ
"พี่หมายถึง เรารู้จักเพื่อนคนไหนที่เกเรๆป่ะ"
"เกเรนี่ขนาดไหนอ่ะพี่ เกโรงเรียน ยา นักเลง"
มันพูดขึ้นมาทำให้ผมสมองเหมือนกดเปิดไฟ ปิ๊งขึ้นมาทันที
"มียาด้วยเหรอ"
"มีดิพี่ น้ำแข็งอ่ะ"
"หือ น้ำแข็งนี่เป็นยาเหรอ"
"ฮ่าๆๆๆ พี่ไปอยู่ไหนมา เขาเรียก ไอซ์ไงพี่"
เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกอายเด็ก ไม่ไหวเลยจริงๆ คนนำแฟชั่นอย่างผมต้องอายให้กับเด็กเมื่อวานซืนอย่างมัน
"ยังไงอ่ะ พี่ไม่รู้จัก"
ผมทำหน้าสนใจขึ้นมาทันที
"ก็ไม่ได้รู้จักหรอกพี่ แต่เห็นเพื่อนๆกลุ่มนี้มันมาเล่ากัน ว่าไปตี้ มีน้ำแข็งลงลานอะไรประมาณนี้อ่ะ"
อนาถใจนะที่ได้ยิน เด็กสมัยนี้ เรื่องอัพยาเล่นยาเป็นเรื่องปกติสำหรับผมนะ เพราะตอนเรียนอยู่ที่โน่นผมก็เคย ยอมรับกันตรงๆเลยว่าเคย แต่แค่อยากลอง ผมไม่เห็นว่ามันจะมีอะไรดี ตอนอัพเหมือนสูญเสียความเป็นตัวของตัวเองไป ทำอะไรอย่างที่เราไม่คิดจะทำ พอรู้สึกตัวมาอีกทีก็เสียใจนะ เลยไม่ลองอีก อีป้า อีพัท เคยหมดล่ะครับ มาป่านนี้แล้ว แต่เราก็ไม่คิดจะลองอีกเพราะหาประโยชน์และสิ่งดีจากมันไม่เจอ
"เหรอ มีงี้ด้วยเหรอ แล้วมันแพงไหม"
"ไม่รู้อ่ะพี่ ผมไม่เคย ผมเป็นนักกีฬานะ ถ้าโค้ชจับได้ผมโดนไล่ออกจากทีมแน่ เผลอๆโดนพักเรียนอีก"
ขอบใจมากอู สายตาผมมันคงวิ้งขึ้นมาทันที เพราะรู้สึกตัวได้
"พี่อยากรู้จักเพื่อนเรากลุ่มนั้นอ่ะ"
"ทำไมอ่ะพี่ พี่อยากลองบ้างเหรอ"
"เปล่า พี่มีเรื่องอยากจะถามเขาน่ะ"
"ไม่รู้นะว่ามันจะคุยกับพี่หรือเปล่า มันไม่ชอบคนกะ"
"พอเลย ใครแก่ นี่พี่ดูแก่มากขนาดนั้นเลยเหรอ"
ผมดักคอมันแว้ดเสียงขึ้น มันสะดุ้งสิครับ ไม่รู้สิ เกลียดคำนี้ที่สุด บนใบหน้าเรือนร่างผมมันไม่มีริ้วรอยเหี่ยวย่นเลยนะ ตีนกงตีนกาอะไรไม่รู้จัก แล้วไอ้เด็กพวกนี้มันอะไรกัน
"ปะ เปล่าพี่ ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น"
"เอาเบอร์มา"
ผมขู่ขึ้นทันที มันก็ล้วงโทรศัพท์ออกมากดหาเบอร์
"อย่าไปบอกต้อมหรือโป้งนะว่าพี่ถามเราแบบนี้ อ่ะนี่ ค่าปิดปาก"
ผมล้วงเงินให้มันสองพัน แอบหยิบออกใบหนึ่ง ผมนี่ชักนิสัยเสียขึ้นทุกวัน รู้นะไม่ใช่ไม่รู้ แต่ขอโทษนะน้องๆ พี่ไม่ได้อยากเป็นคนแบบนี้หรอกนะ
"อ่า เยอะไปไหมพี่"
"จะเยอะกว่านี้ถ้าพี่มั่นใจว่าเราไม่ปากโป้ง"
ผมยักไหล่ทำเป็นไม่สนใจแล้วกินข้าวต่อไป พอสองคนเดินกลับมาไอ้อูมันก็เก่งนะถามโน่นถามนี่ไปเรื่อยไม่เอ่ยถึงเรื่อง ที่ผมถามมันเลย ได้ใจอีกคน เตรียมจนได้เลยไอ้นายเอ๋ย พอกินข้าวเสร็จผมก็พาทั้งสามคนจะไปดูหนังแต่ไอ้อูเหมือนมันรู้งานนะ มันชวนไอ้โป้งกลับก่อน
"อ้าว รีบไปไหนกันอ่ะอู"
ผมก็กระแดะถามไปงั้นล่ะพอใจกับการกระทำของไอ้อูมาก
"ต้องไปดูหนังสือหลังวังอ่ะพี่"
"ไหนบอกไปพรุ่งนี้ไงไอ้อู"
ไอ้โป้งท้วงขึ้น
"ไปวันนี้ล่ะ ไปเร็วเดี๋ยวค่ำก่อน"
"อ้าว มึงไม่ดูหนังเหรอมึงไหนบอกอยากดูเรื่องนี้"
"เดี๋ยวค่อยมาดูวันหลัง"
ไอ้อูมันลากไอ้โป้งออกไปเลยครับ ไอ้ต้อมนี่หน้าตาเหมือนสูญเสียจิตวิญญาณไป หมั่นไส้มันจริงๆนะ
"ไปเข้าโรงหนังได้แล้วต้อม"
ผมบอกแล้วเดินนำไปก่อน มันก็เดินตามนะ ระหว่างดูหนังผมก็นั่งไม่ค่อยสบายตัวเท่าไหร่นัก เพราะเจ็บแผลทำไมมันเพิ่งมาเจ็บเอาตอนนี้นะ
"นั่งไม่สบายเหรอพี่"
"อืม เจ็บๆหลังอ่ะ"
"ออกไหมล่ะ เดี๋ยวค่อยมาดู"
"ไม่เป็นไร พี่ทนได้"
นั่งก็นะ เอาวะทนก็ทนตั๋วหนังไม่ใช่ร้อยกว่าบาทนี่นะ เรื่องอะไรจะยอมเดินออก จนหนังจบก็เดินออกมาร้าวไปทั้งหลัง
"พี่ไปทำอะไรมา"
"ไม่มีอะไรหรอก เดินไม่ระวังเอง"
"ไหนผมดูหน่อยสิ"
"บ้า มันอยู่ในเสื้อนะ จะดูต้องไปหาที่ลับตาคนดู"
ผมแกล้งมัน ถอยไปเลยครับ แหมนะ หมั่นไส้คูณสองแล้วไอ้นี่
"เออ ต้อม เรื่องที่พี่อยากให้เราทำน่ะ พร้อมจะฟังหรือยัง"
ผมรู้สึกว่าเสียเวลามาทั้งวันแล้ว เริ่มกันเสียที
"ครับพี่"
มันทำหน้าตื่นๆ
"อย่างแรก เราไปจีบอีเบียร์"
"เฮ้ยพี่ ทำไมล่ะ ไม่เอาอ่ะ"
"ฟังให้จบก่อนได้ไหม อย่าเพิ่งโวยวาย"
ผมปรามมันด้วยสายตา
"ให้เราไปจีบมัน มันชอบเราเป็นทุนอยู่แล้วนี่นะ ไม่น่าจะยาก"
"แต่มันเห็นผมกับพี่ เอ่อ"
"ก็บอกมันอย่างที่มันเคยพูดสิ"
"หือ"
"อ้อ ให้เราบอกมันว่า พี่แค่เป็นคนโง่คนหนึ่งที่มาเลี้ยงเรา แต่ให้เราบอกมันว่าเราชอบมันจริงๆ อยากมีแฟนเป็นคนอย่างมัน"
มันทำท่าคิด
"ไม่ต้องคิด แค่จีบมัน และต้องมั่นใจว่ามันจะเชื่อเรา และพี่ต้องมั่นใจว่าเราจะไม่มีทางไปหลงรักมัน"
"ไม่มีทาง ถ้าผมจะรักมันให้ผมรักพี่ไม่ดีกว่าเหรอ"
เอ่อ ผมอึ้งไป แต่ก็เปลี่ยนสีหน้า
"ก็ลองรักสิ สัญญายกเลิกทันที อย่าถามมากทำตามที่บอก"
มันพยักหน้าเนือยๆ
"ไม่พอ พอเรามั่นใจว่ามันรักเราแล้ว ให้บอกพี่ทันที"
"พี่จะทำไงต่ออ่ะ"
"อย่าเพิ่งรู้ เดี๋ยวบอกอีกที เออ ต้อม เรารู้จักเพื่อนที่ชื่อ ป๊อปไหม"
"หือ ไอ้ป๊อปน่ะเหรอพี่ รู้ดิ ทำไมอ่ะ"
"แล้วเรารู้จักน้ำแข็งไหม"
"เฮ้ยพี่ ไม่เอานะ ให้ผมไปยุ่งผมไม่ทำนะ"
"ถามว่ารู้จักไหม เอ๊ะ เรานี่พี่ยังไม่ได้พูดอะไรซะหน่อย ตอบสิ"
"รู้พี่ เห็นพวกไอ้ป๊อปมันคุยกัน"
"อืม แล้วเรารู้ไหมเวลามันไปตี้กันน่ะ มันทำอะไรบ้าง"
ผมอยากรู้จริงๆนะ ไม่แน่ใจว่าที่ผมเคยทำมากับอย่างที่เด็กทุกวันนี้ ย้ำ เด็กมัธยมทุกวันนี้เขาทำกัน ไอ้ต้อมมันทำท่าคิด
"ก็มั่วๆกันนั่นล่ะพี่"
"หา อย่าบอกนะว่า"
ผมร้องเสียงหลง ไม่อยากจะเชื่อ นี่มันล้ำหน้าไปหน่อยไหม
"ก็เห็นมันเคยเล่าแบบนี้อ่ะพี่ ผมก็ไม่แน่ใจ"
"อะไรกัน เด็กทุกวันนี้"
"มันก็ไม่ได้มีแต่เด็กนี่พี่ เด็กมัธยมมันจะไปเอาเงินมาจากไหน"
"หมายความว่ามีคนจ่ายเหรอ"
"ประมาณนั้นอ่ะพี่ เพราะไอ้ป๊อปมันเคยเอาคลิปมาให้ดู"
ตกใจไปใหญ่ ผมแทบจะเผลอกรี๊ดออกมา แต่กลัวว่าจะแตกสาวร้าวรานมากไปหน่อย จึงได้แต่เอามือทาบอกเบาๆพองาม
"ถ่ายคลิปไว้ด้วยเหรอ มันไม่อายเหรอต้อม"
"ก็ไม่ได้มีแต่โรงเรียนเดียวนี่พี่ มันมาจากหลายที่ ถ่ายแบบไม่เห็นหน้าไม่รู้หรอกใครเป็นใคร"
"อ้อ อย่างนี้นี่เอง"
ผมยิ้มออกมา รู้แล้วว่าจะทำยังไงต่อไป
"กลับเลยไหม พี่จะไปส่ง"
"ยังไม่สองทุ่มเลยอ่ะ"
"อ้าว ไม่รีบนอนหรอกเหรอ"
"นอนไม่หลับหรอกพี่ มันแต่หัววันไปหน่อย"
"แล้วอยากไปไหนล่ะ"
"อยากไปเดินเล่น"
"ดึกป่านนี้เนี่ยนะ ที่ไหน"
"พี่เคยไปท่าพระอาทิตย์ไหม"
มันถามขึ้น บอกตามความจริงนะ เคยนะ แต่ตอนที่เรียนอยู่ที่นี่ล่ะ จำไม่ได้แล้วว่ามันเป็นยังไงไปถึงไหนแล้ว
"ไม่เอาอ่ะ ไม่ไปเดินข้าวสารล่ะ"
ผมเสนอ เพราะเคยไปเดินตอนกลับมาใหม่ๆ ไม่ได้ชอบนะแต่ก็เพลินดี ผมชอบไปกินพิซซ่าที่นั่นแป้งมันบางดี
"ได้พี่ ผมไม่ได้ไปมานานแล้วเหมือนกัน"
สรุป ผมต้องพามันเตร่เที่ยวอีกแล้ว แทนที่จะไล่มันไปทำงานตามที่มอบหมายนะ มันจะได้ไม่ยืดเวลา
"เริ่มทำได้ยังต้อม"
"ทำไรพี่"
"อ้าว ก็จีบอีเบียร์ไง"
"เฮ้ย ให้ทำเลยเหรอ"
"เรามีเบอร์มันไม่ใช่เหรอ"
"ไม่มีอ่ะ"
"เฟสบุ้คสิ"
ผมบอกไม่ได้หันไปมอง มันทำท่าลังเลอยู่
"เร็ว อย่าเยิ้นเย้อ พี่มีเวลาไม่มากนะต้อม"
"คร้าบ คุณนาย"
"นี่ มากไป"
ผมหันไปตาเขียวใส่มันทันที นี่ผมแลดูไม่น่าเกรงกลัวขนาดนั้นเลยเหรอ ทำไมเด็กมันถึงปีนเกลียว เริ่มไม่มั่นใจในตัวเองแล้ว
"มันตอบมาแล้วพี่"
ไม่นานมันก็เอ่ยออกมา หลังจากขยุขยิกอยู่สักพัก
"ขอเบอร์มัน"
ผมออกคำสั่ง ระหว่างรอสัญญาณไฟอยู่ตรงถนนราชดำเนิน
"ได้แล้ว"
"พอแล้ว ข้อความหามัน ว่าอยากคุยด้วย"
"เอ่อ"
"ตามนั้นต้อม"
ผมเริ่มทำเสียงดุ เพราะรู้สึกว่าผมยังรับบทเป็นนางร้ายไม่พอ ตีบทยังไม่แตกเท่าไหร่ สักพักอีแรดนั่นก็โทรฯมาจริงๆ
"อืม เบียร์เหรอ"
ผมหันไปมองทันที ทำปากบอกมันว่าให้เปิดเสียง มันทำท่างงอยู่นาน จนผมต้องเอื้อมมือไปเปิดเอง ไม่สะใจ ไม่ทันใจ ผมเลี้ยวรถเข้ายกคอกวัวหาที่จอดทันที
"บอกมันว่าเหงา อยากคุย คิดถึงหน้าเบียร์คนเดียว"
ผมเอื้อมมือไปจับคอมันมาแล้วกระซิบ ตอนแรกมันย่นคอไม่ยอมนะ แหมหมั่นไส้คูณสามแล้ว ไอ้นี่มันน่านัก มันก็พูดออกไปนะ แม้จะฟังดูไม่จริงใจเท่าไหร่แต่ก็ยังดีที่มันยอมพูดออกไป
"จริงเหรอพี่ต้อม เบียร์มีความสุขที่สุดเลยอ่ะ ไม่คิดว่าพี่ต้อมจะคิดตรงกันกับเบียร์"
ผมแทบจะอ้วกออกมา แหมอีหอยหลอด ทำเสียงอ่อนเสียงหวาน อยากรู้จังว่าถ้าไอ้ทุยเรย์มาได้ยินมันจะทำยังไง
"ถามมัน ว่าแล้วคนที่เลี้ยงอยู่ล่ะจะทำยังไง"
ผมกระซิบบอกอีก มันก็พูดออกไปเหมือนมันเริ่มจะสนุกแล้วเหมือนกัน
"บ้าเหรอ พี่ต้อม เบียร์ไม่มีใครนะ ทำไมพี่ต้อมพูดแบบนั้น เบียร์เก็บตัวเก็บใจไว้ให้พี่ต้อมคนเดียวนะ"
"ฮึกๆ"
ผมต้องหยิกแขนมันไว้ เพราะมันกำลังจะหัวเราะออกมา
"พี่ต้อมอยู่กับใครอ่ะ"
"ปะ เปล่า พี่อยู่ที่หอ"
เออ ฉลาดนะ ดีจะได้ไม่ต้องเสี้ยมมาก
"แล้วอี เอ้ย พี่คนนั้นอ่ะพี่ต้อม วันนั้นเบียร์เห็นมันอยู่กับพี่ หมายความว่าไง"
แหมนะ มันทำเสียงสูงขึ้นมา ผมพยักหน้าให้ไอ้ต้อม
"อ้อ พี่เขาน่ะเหรอ เอ่อ เขาเป็นคนเลี้ยงพี่เองล่ะเบียร์"
"หา พี่ต้อมมีคนเลี้ยง"
มันร้องออกมาเสียงหลง กระแดะที่สุดพูดอะไรไม่ดูตัวเองเลยอีเด็กคนนี้ ผมยื่นปากไปกระซิบบอกไอ้ต้อม
"บอกมัน ใช่เรามีคนเลี้ยง มันจะไม่คุยก็ได้นะ แต่คิดว่ามันน่าจะเข้าใจ บอกมันว่าพี่เลี้ยงเราแต่ตัว แต่หัวใจอยากมีคนดูแลจริงๆ และคนๆนั้นอยากให้เป็นมัน"
ผมเน้นเสียงกระซิบเบาๆข้างหูมัน มันก็พูดตามนะ
"อ๊าย พี่ต้อมอ่ะ ไม่เป็นไรเบียร์รับได้ แล้วอีนั่นมันจะไม่ว่าพี่เหรอ"
ผมเริ่มกำหมัดแน่นแล้ว
"อ้อ เราก็แอบเจอกันตอนที่พี่เขาทำงานสิ"
ผมหันไปทำปากบอกไอ้ต้อมว่าพอแล้ว
"เบียร์ๆ แค่นี้ก่อนนะ พี่เขามาแล้ว ค่อยคุยกัน"
มันกดวางสายไปแล้วหันมามองหน้าผม
"แล้วมันจะไม่มาวอแวกับผมเหรอพี่"
"ยอมทนสักอาทิตย์นะต้อม แค่อาทิตย์เดียว แล้วมันจะไม่มาวอแวกับใครอีกเลย"
"โห พี่ร้ายว่ะ"
"หึหึ บอกแล้วอย่าให้ร้าย ทำไมกลัวเหรอ ถ้ากลัวก็อย่ามาขัดใจพี่นะ"
ผมได้ที ยักไหล่ใส่มัน
"ไม่อ่ะ ผมว่าพี่โก๊ะๆดีออก"
"ไอ้ต้อม"
ผมหันไปแหวใส่มัน เริ่มรู้สึกเสียความมั่นใจอีกแล้ว เด็กบ้านี่ จะได้เรื่องไหมเนี่ย
"อ้าว ก็พี่ไม่เห็นจะร้ายเท่าไหร่เลย น่ารักดีออก"
"หยุดพูดได้ไหม ไม่หยุดให้กลับเองนะ ชั้นเป็นผู้ใหญ่กว่าเธอสิบปีนะต้อม อย่ามาลามปาม"
เริ่มหาทางไปแล้ว ไม่มีทางที่เด็กเมื่อวานซืนอย่างมันจะมาลบเหลี่ยมผมได้ แต่มันทำยังไงรู้ไหม มันแอบหัวเราะออกมา
"ปึ๊ก"
"เฮ้ยพี่ ตีผมไมอ่ะ"
"กวนตีนเหรอ อย่าคิดมาลูบคมชั้นนะ ไม่ปล่อยไว้แน่"
"คร้าบ กลัวแล้ว คร้าบ"
ดูมัน นี่ผมไม่น่ากลัวเลยจริงๆเหรอ ผมไม่ได้มีมาดนางร้ายเลยจริงๆเหรอ โว้ยย โมโห
"พี่ๆ กินพิซซ่าไหม ร้านนี้อร่อยนะ"
พอเดินเข้าซอยหลังวัดชนะสงครามมันก็ถามขึ้น จอดรถไว้ตรงทางโค้งตรงหลังข้าวสารนั่นล่ะครับ เขามีที่รับฝากรถ เดินมาไกลเชียว
"ไม่อยากนั่งกิน อยากเดินเล่น"
ผมบอกมันบ้าง บรรยากาศดีนะ มีของขายวางตามพื้นถนน ร้านอาหารก็เล็กๆกระจุ๋มกระจิ๋มน่ารักเชียว
"แหม เคลิ้มเชียวนะพี่ ไม่เคยมาเหรอ"
"ใครบอก ทำไมจะเคลิ้มบ้างไม่ได้เหรอ ขอพักบทร้ายๆก่อนได้ไหม อย่ากวนนะ"
ผมหันมาแว้ดใส่มันอีก มันก็หัวเราะนะ ผมว่าผมต้องกลับไปปรับความร้ายกาจของตัวเองให้มากขึ้นกว่านี้แล้วล่ะ เด็กมันไม่ยักกลัว
"ร้านนี้น่านั่งเนอะ แต่เรานั่งยังไม่ได้นี่"
ผมกะจะเดินเข้าไปอยู่แล้วเชียว ร้านขายเหล้าแต่งร้านสวยเชียวอยู่เกือบหน้าปากซอยจะข้ามไปทางฝั่งข้าวสาร
"เข้าได้พี่ ผม ๑๘ แล้วนะ"
"อ่านหนังสือไม่ออกเหรอ ห้ามเด็กอายุต่ำกว่า ๒๐ น่ะ"
"อ่า"
"ตามนั้น อย่าริอ่านไปกินเชียวนะ ถ้าพี่รู้ยกเลิกสัญญาเหมือนกัน"
"อ้าวพี่ สัญญาข้อนี้ไม่มีนี่"
"ก็เพิ่งมีเมื่อกี๊ไง ห้ามเถียง"
"ไม่แฟร์นะพี่ แบบนี้พี่อยากห้ามอะไรพี่ก็ตั้งขึ้นมาเรื่อยๆดิ"
มันเถียงครับ ผมหันขวับท้าวสะเอวทันที
"เออ หยวนก็ได้ เหล้ากับเบียร์ ยกเว้นสารเสพติด"
"แหม ผมไม่เอาหรอกน่า ผมเป็นนักกีฬานะพี่"
"ก็ไม่รู้นะ เพราะงานที่พี่จะให้เราทำ มันอาจจะเกี่ยวพันกับของแบบนี้"
"เฮ้ย ไม่เอาพี่"
"ยังไม่ได้บอกเลยให้ทำอะไร ผู้ชายป่ะเนี่ยยังไม่มีเหตุกลัวไปก่อนแล้ว"
ผมแสยะปากใส่ มันหน้างอเลย มีความสุขจัง อย่างน้อยก็ทำให้มันหุบปากได้
"กลับเถอะ ปวดขา"
"โหย เพิ่งเดินเองอ่ะ"
"เดินต่อได้นะ อ่ะนี่เงิน พี่ไม่ไหว"
ผมเดินมาใกล้ๆมันแล้วยื่นเงินให้
"สองร้อย"
"เออ ทำไมไม่เอาเหรอ"
"โหพี่ งกว่ะ วันหก่อนให้แบงค์สีเทา วันนี้แบงค์สีแดง ไรว้า"
"พรุ่งนี้อาจะเป็นแบงค์สีเขียวก็ได้นะถ้ายังรั้นอยู่แบบนี้"
"เฮ้ย ไม่เอาๆ กลับก็ได้พี่"
ผมแอบอมยิ้ม แหมนะ ยังไงๆผมก็ต้องชนะ เชิดใส่ ไอ้เด็กปากไม่สิ้นกลินน้ำนมมีหรือจะกล้ามาต่อรองกับคนอย่างนายพล
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล ของขวัญวันคริสต์มาสนะครับ สองตอน อิอิ
แต่ ถ้าจะเมนต์ รบกวนเมนต์แยกให้เป็นตอนๆด้วยน้า ผมจะได้รู้ว่าตอนไหนมันอ่อน จะได้เอามาปรับปรุงนะคร้าบ
-
องก์ ๑๐
สิ่งที่ผมจะทำต่อไปนี้ผมคิดและไตรตรองรอบคอบแล้ว แต่แรกไม่คิดจะทำขนาดนี้หรอกนะ แต่ในเมื่อคนมันมาหยามกันถึงที่ อย่ามาถามหาศีลธรรมจรรยาอะไรจากผม บอกแล้วว่าอย่าให้ร้าย อย่ามาถามหาความเห็นใจจากคนๆนี้ ไม่มีให้ ผมจะไม่กลับมารู้สึกผิดไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม ถ้าจะเหยียบต้องเหยียบให้จม อีป้าเคยบอกว่าเวลาตีงูอย่าตีให้แค่หลังมันหัก ต้องตีให้ตาย ให้แน่ใจว่ามันตาย ผมไม่ได้แค้นเคืองอะไรขนาดนั้นหรอกนะ กับการแค่โดนทิ้งผมเจ็บช้ำก็จริง แต่ถ้าจะให้เอาคืนมันก็ไม่ต้องถึงขั้นนี้หรอก แต่ในเมื่อมันไม่เกรงใจกัน ไม่จบ ผมเองก็ไม่จบ แค่อยากทำ อยากให้มันรู้ว่าผมไม่ใช่ใครที่มันจะมาแสยะยิ้มใส่แล้วเดินหนีไป ผมคือคนที่มันจะต้องเกรงขาม ผมตัดสินใจอยู่นานก่อนกลับเข้าห้องหลังจากไปส่งไอ้ต้อมแล้ว ไอ้นั่นก็แปลกๆ เวลามันมองผมรู้สึกว่ามันมองยังไงไม่รู้ อย่าเชียวนะแก อย่าได้มาคิดชอบหรือมีใจอะไรให้คนอย่านายพลเลยนะ อยากเจ็บตัวหรือไงกัน เห็นไหมผมบอกแล้ว ไม่ใช่ผมมั่นเกินไป แต่ผมค่อนข้างมั่นใจว่ามันจะต้องเอนเอียง ต่อให้เป็นชายทั้งแท่งก็เถอะ มั่นใจมาก แต่เอาเถอะยังอีกไกล
"อ้าว ผัวน้อยไปไหนล่ะอีป้า"
ผมโผล่หน้าเข้าไปในห้อง เห็นอีบ้านั่งเหี่ยวอยู่คนเดียวจึงถามขึ้น
"มันกลับไปเอาของ"
"ต๊าย ยอมรับสุดฤทธิ์ ไหนบอกไม่มีอะไรกัน ที่แท้"
ผมหัวเราะออกมาเสียงดังๆ
"อีบ้า ก็แกชอบพูดเองนี่ ช่วยไม่ได้"
"อ้าว มันยังไม่ได้ย้ายของออกมาจากห้องนั้นอีกเหรอ"
"จะย้ายได้ไงก็อีชะนีนั่นเปลี่ยนลูกกุญแจ"
"ร้ายจัง"
"นั่นสิ ต้องให้อีพัทไปจัดการ"
"โอ๊ย ไม่ต้องถึงมือมันหรอก ให้มันจัดการเองสิ เรื่องของมัน"
"แหมนะ แล้วทีมันช่วยทำแผลให้แกล่ะ ไม่เห็นคุณค่าของมันเลยว่างั้น"
"เอ่อ มันเล่าให้แกฟังเหรอ"
ผมทำหน้าสลดนิดหน่อย ไม่คิดว่ามันจะเล่า
"ไม่ ชั้นถามมันเองก็โถใส่น้ำมนต์ชั้นหายไปนี่ยะ ต๊ายได้ข่าวเต็มหัวเลยไม่ใช่เหรอ ออกหรือยังล่ะผีน่ะ"
"อีบ้า เจ็บนะ เนี่ยเป็นแผลด้วย"
ผมทำท่าอ้อนมันเดินไปถลกเสื้อให้มันดูแผ่นหลัง
"ไอ้เรย์นี่มันหลงเด็กขนาดนี้เลยเหรอ มาตบตีกันถึงรังของชั้น"
อีป้ากัดฟันพูด ผมก็นะแอบอมยิ้ม สะใจอยู่
"นั่นสิแก มันเป็นเอามากนะ"
"แกไปอาบน้ำสิ เดี๋ยวชั้นจะทายาให้ แล้วเจ็บแบบนี้ไปแรดไหนมาล่ะยะ ไม่อยู่บ้านอยู่ช่อง"
"ก็ออกไปเช็คเรตติ้งบ้างอะไรบ้าง"
"ตกสินะ"
"อย่ามา คนอย่างชั้นเหรอเรตติ้งจะตก ไม่มีทาง พุ่งปรี๊ดขอบอก"
"จ้า แม่วิเศษ"
"แน่นอน ไปนะเดี๋ยวมา"
ผมเข้าไปอาบน้ำอย่างสบายอารมณ์ แต่มันตึงๆปวดแปล๊บๆเหมือนกันนะ แผลที่หลังกับบ่าน่ะ ตายจริงลืมไปฉีดยากันบาดทะยักเลย จะเป็นไรไหมเนี่ย ผมรีบลนลานออกมาจากห้องน้ำ
"แก ชั้นต้องไปฉีดยากันบาดทะยักไหมแก"
ผมโพล่งออกมา พอเห็นหน้าไอ้นั่นก็ชะงัก เพราะผมพันร่างอยู่แค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ไม่อายขอโทษ มีเหมือนๆกัน เผลอๆ จะจิ๋วกว่าของผมเสียด้วยซ้ำ เชิดใส่
"ช้าไปไหมคุณ อ้าวออกไปข้างนอกนึกว่าไปหาหมอ"
"นั่นสิ ทำไมไม่จัดการมาให้เรียบร้อยล่ะแก"
"ก็ลืมนี่"
"คลินิกน่าจะเปิดนะ"
"แถวนี้น่ะเหรอ"
"แกลองไปหน้าปากซอยสิ แต่มันไม่มีที่จอดรถนะแก เดินเอา"
"ปิดแล้วพี่ มันปิดสองทุ่ม"
เหมือนมันสองคนคุยกัน ผมยืนมองฟังอย่างเดียว
"นี่มันจะเที่ยงคืนแล้วนะ ไปพรุ่งนี้ก็ได้"
ผมเดินกลับเข้าไปในห้องน้ำ ยังไม่เสร็จดี ต้องไปเป่าผมก่อน
"เอ๊ะ ทำไมเอสไม่รับโทรศัพท์ เพิ่งจะเที่ยงคืนเอง นอนเร็วจัง"
ผมกดโทรศัพท์หาเอสสองครั้งหลังจากทาครีมประทินผิวล้านชนิดนานายี่ห้อ รวมทั้งกินวิตามินอีกหนึ่งกำมือ แลดูลำบากเนอะแต่สู้ตาย
"จอยเหรอ นอนยัง"
อีกหนึ่งทางเลือกคือเพื่อนสาวแสนเปรี้ยวเยี่ยวราดคนนี้
"ว่าไงนาย มีอะไรยะโทรฯหาดึกๆดื่นๆ"
เสียงแปร๋นดังจนต้องเอาโทรศัพท์ออกจากหู
"ทำไมเอสมันไม่รับโทรศัพท์วะ นอนเร็วจัง"
"ว้าย ป่านนี้เค้าก็คงอยู่บนสวรรค์สิยะ เวลาแบบนี้"
"อะไร นี่มันจะเที่ยงคืนแล้วนะแก ยังมาปีนป่ายอะไรบนสวรรค์อีกเหรอ"
"แหมแก แกไม่รู้จริงๆเหรอ ป่านนี้คุณนายเอสมันคงตี้อยู่กับเด็กมันนั่นล่ะ"
"อะไรนะ"
ผมเหมือนไม่เชื่อหูตัวเอง คนอย่างเอสเนี่ยนะตี้ ท่าทางเรียบร้อย พูดตามจริงนะมันแรดได้ไม่ถึงครึ่งหรือเศษเสี้ยวหนึ่งของผมเลย เรียบร้อยมาก พูดจาอ่อนหวาน โว้ยเป็นไปไม่ได้
"ไม่จริงอ่ะ ชั้นไม่เชื่อ แกเมาท์มันนะจอย"
"อ้าวแก อย่างชั้นเนี่ยนะจะเมาท์คน มันแรดสงบอีเอสน่ะ ชั้นเคยไปกะมันครั้งนึง ต๊ายคุณนายเวลาเขาตี้อ่ะ แรงแก อย่างแกนี่สู้ไม่ได้หรอก"
ผมหูผึ่ง หนึ่งตกใจตื่นเต้นกับสิ่งที่ได้ยิน สองมันเป็นอีกทางเลือกหนึ่งให้ผม ผมล้วงเอาความลับออกมาจากปากจอยให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ จอยแม้จะเป็นผู้หญิงแรงๆเปรี้ยวๆแต่อย่างน้อยมันก็ไม่เคยโกหก ผมเชื่อใจมันได้ เพราะเท่าๆที่คุยมา ผมว่ามันยังน่าไว้ใจกว่าเอสเสียอีก ยิ่งได้ยินว่าวันนี้เอสมันแรดเงียบ ผมยิ่งกลัวมันไปอีกเยอะทีเดียว ไม่น่าเชื่อ ไม่น่าเชื่อจริงๆ
"ถึงไหนแล้วต้อม"
พอตื่นมาวันอาทิตย์ห้องน้ำยังไม่เข้า หน้ายังไม่ล้าง หยิบโทรศัพท์มาก่อนเลย
"อะไรพี่ ถึงไหน ผมเพิ่งไปวิ่งมา"
"เอ๊ะ เรื่องอีเบียร์น่ะ ถึงไหนแล้ว"
"โหนะ ผมปิดมือถือดิ มันวอแวทั้งคืน ส่งห่าอะไรมาก็ไม่รู้น่ารำคาญ"
"อ้าว แล้วจะสำเร็จเมื่อไหร่เนี่ย เยิ้นเย้อนะ ให้ได้คำตอบบ่ายนี้ นัดเจอมันเลยที่ไหนก็ได้ พี่จะตามไปดูอยู่ห่างๆ"
"เฮ้ยพี่ ให้ผมไปกับมัน พี่มาพาผมไปพรากผู้เยาว์ดีกว่าไหม"
"ไอ้ต้อม"
ผมสุดจะทน โว้ย ทำไมเจอแต่พวกกวนประสาทนะ ปรี๊ดแต่เช้าเลย
"ได้ๆพี่ โหนะ กรี๊ดแต่เช้าเลยเนอะคนเรา"
"อย่าพูดมาก เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำกลับมา ข้อความมาบอกด้วยว่านัดมันที่ไหน ตามนี้ หรืออยากโดนตัดงบประมาณ"
ผมกดสายทิ้งไป เริ่มฉุดแล้ว
"องค์ลงแต่เช้าเลยเหรอคุณ แหมเสียงนี่แปดหลอดเลยนะ"
นี่ก็อีกคน ถ้ามันไม่ย้ายออกจากห้องอีป้าในเร็ววันนี้ ผมเองนี่ล่ะจะย้ายออก เริ่มโมโหมากแล้ว มลพิษแท้ๆ
"ชงกาแฟให้หน่อยสิ"
ผมเดินไปยักคิ้วใส่มัน
"เฮ้ย ไม่ใช่เมียจะทำให้ทำไม"
"นี่ ทีชั้น"
"ทีคุณอะไร ทีคุณยังเตะผ่าหมากผมน่ะเหรอ"
"จิ๊"
หมดทางไป เข้าห้องน้ำดีกว่า
"นี่แก เดี๋ยว วันนี้แกจะไปไหนป่ะ ว่าจะพาไปซื้อของเข้าห้อง"
"กี่โมง"
อีป้านั่นล่ะครับ มันกำลังรดน้ำต้นไม้หลังห้องอยู่
"บ่ายๆอ่ะ"
"ไม่ว่าง จะไปหาหมอแล้วก็แวะหาเพื่อน"
"ใครยะ อีพัทแรดอยู่พัทยาไม่ใช่เหรอ"
"เพื่อนที่ทำงานน่ะ นัดคุยงานกัน"
"อย่างแกเนี่ยนะ นัดคุยงาน"
"เออๆ เสร็จเร็วเดี๋ยวตามไป ที่ไหนล่ะ"
ผมรำคาญมันแล้ว แหมเดี๋ยวนี้นะนอกจากจะทำตัวเป็นแม่พระหาติมาแล้วยังเป็นเมียหลวงให้ไอ้บ้านั่นด้วย ปกป้องกันดีเหลือเกิน
"ก็โลตัสนี่ไง"
"เออๆ เดี๋ยวโทรฯหา"
"ไปหาเด็กล่ะไม่ว่า"
"แน่นอน อย่างชั้นก็ต้องกินเด็ก สะอาดๆ ไม่เน่าเหมือนแกหรอก"
ผมอดไม่ได้จริงๆนะ มันชอบกัดผมเองนะช่วยไม่ได้
"เคยเห็นผมแก้ผ้าแล้วเหรอ ถึงว่าผมสกปรกน่ะ ข้างในขาวนะคุณ"
"ตามสบายเถอะพ่อคุณ"
ทำไมเช้านี้รู้สึกเหมือนไม่มีแรงนะ ผมคงเครียดมากไปแน่ๆ ไม่ได้ๆ เดี๋ยวแก่เร็ว ผมรีบเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำขัดเกลือหน่อยดีกว่าจะได้วิ้งๆขาวใส
"นัดเจอมันที่ดิสคัฟเวอรี่นะพี่ บ่ายโมง"
พอออกมาจากห้องน้ำก็กดดูข้อความ ให้ได้อย่างนี้สิ ผมรีบแต่งตัว วันนี้ขอเป็นสก็อยหน่อยก็แล้วกัน ผมเลือกกางเกงยีนส์ตัดขาสั้นนะสั้นไม่สั้นก็เหนือเข่าขึ้นมาประมาณสองสาม เซ็นต์ อ๊ะๆไม่พอ แค่นั้นมันไม่ใช่นายพล ไม่แรดไม่แรงไม่ใช่ของจริงพับขาขึ้นหน่อยดีกว่า อ้าวถ้าใส่กางเกงสั้นขนาดนี้เสื้อล่ะ เสื้อเชิ้ตละกันจะได้ดูไม่น่าเกลียดมาก เผื่อเด็กมันอายเพราะแรดกว่ามัน ผมเลือกเสื้อเชิ้ตที่ซื้อจากแพลตตินั่มสีเขียวอ่อนๆลายดอกชบาดอกใหญ่ๆ อย่าหาว่าผมไม่มีรสนิยมนะ ที่รู้แหล่งที่ซื้อก็เพราะนังจอยนั่นล่ะครับ เห็นมันแต่งตัวเปรี้ยวได้ทุกวันไม่ซ้ำกันเลยถาม มันบอกว่าก็ไปหามาแถวแพล็ตตินั่มแล้วเอามาประยุกต์เอา มันยังบอกว่าอย่าดีแต่มีเงินมีรสนิยมแต่โง่ ต้องมีกึ๋นด้วย พอมารู้ตัวมันก็แอบด่าผมนั่นเอง แค่ดูตัวเองในกระจกก็แอบอายนะ แรดจริงเรา รองเท้าคอนเวิร์สหุ้มข้อสีมอๆไม่เคยซักหน่อยเป็นไร แว่นตาดำ แค่นี้ก็ไปได้แล้ว
"แต่งตัวแบบนี้ไปหาเด็กๆชัวร์"
ปากมอมอีกแล้ว ถือว่าเสียฤกษ์ใช่ไหมเนี่ย ไม่เอาๆ ไม่ทำหน้าดุ ยิ้ม
"จ๊ะ ไปหาเด็ก กินเด็กจะได้อายุยืนยาวไง ไอ้หน้าปลาทูเน่า"
ผมหันไปยิ้มนะ แต่มันอดไม่ได้จริงๆ
"ฮ่าๆๆ โว้ย แม่เจ้าประคู้ณ ไม่กลัวหมาอีลิลลี่มันจะไม่ไล่ฟัดเอาเหรอ"
"เฮ้ยคุณ"
รองเท้าสิครับ เพราะผมกำลังเดินออกนอกห้อง รองเท้าอีป้านั่นล่ะหนังเก่าๆกลิ่นแรงๆ ปาใส่เลย
"ดูมัน โดนข้าวของชั้นเสียหายนะยะอีนาย"
"เชิดใส่ ปากปีจอแบบนี้ดีไม่ปาคู่เน่ากว่านี้ใส่ปาก"
ผมแว้ดใส่แล้วเดินออกนอกห้องไป สนใครที่ไหนล่ะ แต่งตัวออกมาแรดๆแบบนี้ก็ผมไม่ได้ขึ้นรถประจำทางไปนี่นา ผมขับรถไป แต่คงทนหน้าหนาหน่อยตอนไปเดินห้าง แต่ก็ไม่อายนะ ถ้ามัวแต่อาย เสื้อกับกางเกงตัวนี้ชาติไหนล่ะผมถึงจะมีโอกาสได้ใส่ ให้ใส่เปรี้ยวอยู่บ้านเหรอ ไม่มีทาง ผมแวะหน้าปากซอยให้หมอฉีดยากันบาดทะยักก่อน เจ็บมากขอบอก
"ตอนนี้รอมันอยู่ ช้าว่ะพี่ เริ่มหงุดหงิดแล้ว"
ไอ้ต้อมมันส่งข้อความมาหา เออๆ โทรฯหาก็ได้หาเพื่อนเมาท์อยู่พอดี
"นัดเจอกันแล้วจะทำอะไรต้อม คิดไว้หรือยัง"
"คงจะกินไอติมอ่ะพี่"
"เราเป็นคนจ่ายนะ"
"อ้าวทำไมอ่ะ มันชอบผมให้มันจ่ายสิ"
"ทำตามที่บอก มันจะได้ตายใจไงว่าเราชอบมันจริงๆ"
"เฮ้ยพี่แล้วถ้ามันลวนลามผมอ่ะ"
กรี๊ด ผู้ชายกลัวโดนลวนลาม อะไรของมัน
"อย่าเวอร์ไปหน่อยเลยแก มีอะไรประหลาดจากมันเหรอถึงกลัว เล็กเหรอเรา"
"ฮึฮึ"
"หมายความว่าไง หัวเราะแบบนี้"
"ไม่บอก จะเล็กจะใหญ่ผมก็ไม่อยากให้มันจับ รังเกียจ"
"เออๆ ถ้าจวนตัวเดี๋ยวพี่จะออกไปช่วย ต้อม พอเจอมันแล้วชวนมันไปปาร์ตี้สิ"
"ตี้ไรพี่"
"ตี้อย่างที่เพื่อนเราทำน่ะ"
"เฮ้ยไม่ได้"
"ฟัง บอกกี่ครั้งแล้วให้ฟังให้จบ"
ผมเริ่มเข้าสู่โหมดนิ่ง
"พี่อยากให้เราพามันไปตี้ แต่เราไม่ต้องทำ แกล้งทำน่ะเป็นไหม"
"พวกนั้นมันจะยอมเหรอพี่"
"อย่ามาทำเป็นอ่อนหัด เคยแกล้งสูบบุหรี่ไหมล่ะ ดูดควันเข้าไปแต่ไม่ต้องกลืนน่ะ"
"ผมไม่รู้อ่ะว่าเขาเสพกันยังไง"
"เดี๋ยวพี่หาข้อมูลมาให้ ตามนั้นต้อม"
"ครับๆ ผมจะลองดู"
"ไม่ให้ลองเฉยๆ ต้องสำเร็จด้วย"
ผมขู่มัน แต่พูดในรถนี่นะจะสนใจใครออกอักขระได้เต็มที่
"คร้าบ คุณนาย"
"นี่ อีกแล้วนะ ไม่กลัวพี่เลยเหรอ"
"กลัวดิพี่ ทำไมไม่กลัว กลัวมาก"
กัดฟันแน่น อย่าให้อยู่ใกล้ๆนะ จะตบหัวมันจริงๆ มันเล่นลากเสียงยาว นี่ผมไม่น่ากลัวเลยเหรอ ไม่ได้ๆ นางร้ายอย่างเราจะมาทำเป็นเล่นแบบนี้ไม่ได้
"ไม่รู้นะต้อม แต่หลังจากที่พามันไปปาร์ตี้แล้ว พี่จะพาเราไปตรวจฉี่ ถ้าฉี่มีสีก็ยกเลิกสัญญาทันที เข้าใจนะ"
"โหพี่อ่ะ โหดว่ะ"
"บอกแล้วนะว่าอย่าให้ร้าย"
"คร้าบ"
วางสายดีกว่าก่อนที่จะกรี๊ดกลางแยกราชประสงค์ ทำไมยิ่งพยายามยิ้มมันกลับมีแต่เรื่องมาให้อยากจะกรี๊ดแบบนี้นะ ไม่ได้แล้วต้องไปทำหน้าหน่อยแล้ว ตายๆดีนะที่ยังไม่มีรอย ผมส่องกระจกเพลินไปหน่อยเสียงบีบแตรไล่สนั่นหวั่นไหว
"รีบไปหาหอยที่ไหนวะ"
ผมสบถออกมา โว้ยอะไรเนี่ย อารมณ์เสียๆ
"มันมาแล้วพี่"
ไอ้ต้อมนี่ท่าจะเกลียดอีนี่จริงๆมันเล่นส่งข้อความหาผมตลอดเวลา ผมก็นะพอจอดรถที่พารากอนเสร็จก็เดินเช็คเรตติ้งให้คนมองเล่นๆ มองจริงๆนะ คงคิดว่าอีนี่แรงและกล้ามาก แต่ไม่รู้นะผมไม่ได้เป็นพวกตุ้งติ้งออกสาวนะ ดูเผินๆก็ปกตินะ จอยมันยังบอกว่าเสียดายผมเลย คิดแล้วแอบดีใจมีเพื่อนชะนีเสียดาย ผมเดินไปซื้อกาแฟแล้วเดินผ่านสยามเซ็นเตอร์ไปยังดิสคัฟเวอร์รี่ ระหว่างนั้นไอ้ต้อมมันก็ส่งข้อความมาตลอดเวลา
"ชวนมันแล้วพี่ มันตกลง"
ดีมากต้อม ผมแสยะยิ้มออกมา
"พี่มันเข้าใกล้ผมมากเลยอ่ะ"
อ้าวไอ้นี่ จะให้ทำยังไงวะ ผมเดินไปเรื่อยๆ พอถึงดิสคัฟเวอร์รี่ก็ขึ้นบันไดเลื่อนดูนั่นดูนี่ไป ไม่ได้รีบร้อน
"ผมอยากจะถีบมันแล้วพี่"
อ้าวนะ ผมขึ้นไปยังชั้นโรงหนังเห็นแล้วล่ะ โห อีเบียร์กางเกงมันจะรัดขาไปไหนนั่นเดฟจนไม่คิดว่ามันจะมีช่องให้อากาศเข้า เสื้อก็นะสีแปร๊ดมาก รองเท้าเหมือนขี่เรือมาสองลำคนละสีอีกต่างหาก คิดว่าตัวเองอยู่เกาหลีว่าอย่างนั้น อย่าหาว่าเมาท์มันเลยนะแจ็กเก็ตน่ะผมว่ามันเกินไปนะ ยังอดทนสวมทับมา มาเดี๋ยวตัวแม่จะแสดงให้ดูว่าของแท้น่ะมันเป็นยังไง
"ต้อมอยู่ไหน"
ผมแกล้งโทรฯหาไอ้ต้อมทั้งที่ยืนท้าวสะเอวยืนดูอยู่ด้านหลัง หมั่นไส้อีเบียร์มาก ไม่รู้มันไปเซ็ทผมมาจากไหนจับเป็นเส้นๆเชียว โลว์มาก รองพื้นด้วยนะเออ ฮ่าๆๆ อีหัวโปก
"เอ่อ พี่นาย"
มันกระเด้งตัวลุกจากที่ทันที แล้วกวักมือไล่อีเบียร์ให้ไปไกลๆ มันก็ทำหน้างอนะแต่ยอมลุกไปแต่โดยดี
"ผมอยู่ดิสคัฟเวอร์รี่พี่"
"เดี๋ยวพี่จะเข้าไปหานะ ทำหน้าตกใจไว้"
ผมบอกมันเบาๆ
"อ้อ พี่อยู่ที่นี่เหมือนกันเหรอครับ ได้ๆพี่ ผมอยู่ชั้นโรงหนัง"
มันก็นะ เกิดมาฉลาดขึ้นตอนนี้ แหมทีให้หนีอีเบียร์นี่ส่งข้อความยิกๆ
"ต้อม ทางนี้ๆ"
ผมร้องเสียงดัง ไม่ให้แต่มันนะที่ได้ยิน ทั้งบริเวณหันมาพรึ่บเลยครับท่าน เช็คเรตติ้งหน่อยสิไหนๆก็ไหนๆแล้ว แต่ไอ้ต้อม มันอึ้งทำไมวะ
"มาทำอะไรที่นี่ต้อม"
ผมทำเป็นมองไม่เห็นอีเบียร์ที่มันนั่งอยู่อีกทาง เพราะไอ้ต้อมมันเดินเลี่ยงมา
"ผมมารอเพื่อน"
มันก็พูดเสียงดัง เหมือนอยากให้อีนั่นได้ยิน
"เจอยังล่ะเพื่อนน่ะ พี่หิวข้าวไปหาไรกินกัน"
ผมกอดคอมันทันที มันก็นะทำตัวเหมือนสาวแรกรุ่นต้องมือชาย แหมหมั่นไส้มาก
"อย่ากระแดะต้อม อยู่เฉยๆ"
"พี่แต่งตัว เด็กไปไหม"
"ชั้นยังไม่แก่นะ พูดแบบนี้หมายความว่าไงไอ้ต้อม"
ถ้าหูมันเป็นอะไรที่กินได้ ผมคงกินไปแล้ว มันตัวสูงกว่าผมนะ แต่ไม่ไร้ความพยายาม
"เอ่อ"
"ไม่ต้องพูดมาก อีนั่นมันตาเขียวแล้ว"
"ช่างมันดิ ผมขยะแขยงจะตาย"
ผมปล่อยมือมันแทบจะทันที จะว่าไปแล้วอีเบียร์มันก็เป็นเกย์นะ แม้มันจะออกสาวสะบิ้งไปหน่อยก็เถอะ แต่ไหนๆคิดว่าเราก็ชอบเพศที่มีแท่งเหมือนกัน ผมรู้สึกเหมือนกำลังโดนไอ้ต้อมว่ายังไงไม่รู้
"เออ โทษที ไม่ทันระวัง"
ผมพูด แล้วถอยออกมาหน่อย
"เฮ้ยพี่ ผมไม่ได้ว่าพี่ซะหน่อย พี่จับเยอะกว่านั้นก็ได้นะ"
"อย่ามาเยอะนะต้อม แต่เอ๊ะ เล่นเลิฟซีนให้มันดูหน่อยดีไหม มันกำลังตาม"
"บ้าพี่ ผมอายนะ"
อะไรๆก็อาย ทำไมมันไม่เหมือนเราเลยวะ ไม่มียาง ฮ่าๆๆ เชิดใส่
"ร้านนี้ไหม ไม่ค่อยมีคน จะได้ควักได้ล้วงได้สะดวกๆหน่อยไง"
ผมพามันเดินลงมาเรื่อยๆ อีเบียร์มันก็ตามนะ น่าสมเพชที่สุด ร้านอาหารญี่ปุ่นผมเดินนำเข้าไป บอกพนักงานแล้วก็เข้าไปนั่ง ต๊าย มันยังดอดตามเข้ามาอีก มาเลยแก แกจะได้เห็นว่าชั้นมันกระดูกคนละเบอร์กับแก
"นั่งตรงนี้"
ผมสั่งไอ้ต้อมให้มานั่งข้างๆผม
"ทำไมอ่ะพี่ ไม่นั่งตรงข้ามกันอ่ะ"
"ก็จะเล่นหนังสดให้มันดูไง มาให้ล้วงซะดีๆ"
ผมแสยะยิ้มออกมา
"เฮ้ย บ้าเหรอพี่คนเยอะ อาย"
"โว้ย ไม่ได้ล้วงจริงๆ แกล้งทำน่ะเข้าใจไหม อยากจับตายล่ะของเด็กๆ"
ผมเบะปากใส่ แหมนะมั่นใจเหลือเกินไอ้เด็กบ้า แต่มันก็เหมือนเป็นเด็กใครท้าอะไรมันไม่ได้เหมือนกันนะ มันมานั่งลงข้างผมทันที
"ห้ามทำให้มันลุกนะพี่"
"มากไปไอ้ต้อม"
ผมถลึงตาใส่ แล้วเบียดตัวเข้าหามัน อีเบียร์มันก็นะ นั่งอยู่ไม่ไกลมาก ทำตัวเหมือนในนิยายไปได้ ใครจะโง่มองไม่เห็นวะอยากจะเข้าไปถามมันแล้วยิ้มใส่ก่อนจะบอกว่า อีโง่ ผมเปิดฉากด้วยการจับแก้มไอ้ต้อม
"ทำท่ากระซิบข้างๆหูหน่อยสิต้อม"
ผมบอกมันแต่ทำเหมือนไม่ได้คุยกัน มือก็เปิดเมนุอาหารดู
"อย่าถาม ทำ"
มันกำลังจะอ้าปาก ผมกัดฟันพูดขึ้นมาก่อน
"ผมเริ่มรู้สึกจริงแล้วนะพี่"
ดูมัน แทบจะเลียหูผมเลยมั้งนั่นน่ะ
"ไอ้บ้า อย่าเยอะ ทำตามที่บอกพอ"
"พี่นี่ขาขาวเนียนดีนะ เหมือนขาผู้หญิงเลยอ่ะ"
มันไม่พูดเปล่าๆนะครับเอามือวางอีกต่างหาก
"ฮึฮึ ต้อมถ้าไม่อยากเป็นผัวรายวันของพี่ เอามือออกซะ"
ผมหันไปยิ้มให้มันแล้วพูด มันรีบเอามือออกทันที แหมนะ อย่าคิดมาเจ้าชู้ประตุดินแบบนี้ ชั้นไม่ใช่เด็กคอซองเวลาที่แกทำแบบนี้แล้วจะสะบิ้งอายเขินน่ะเหรอไม่มีทาง รุ่นนี้มันผ่านมาไหนต่อไหนแล้วไอ้ต้อม
"อุ๊ย เปื้อน"
ก่อนจะทำอะไรผมคอยสังเกตดูอีเบียร์ตลอดเวลา มันมองตาเขียวเชียว ผมก็เอานิ้วปาดอะไรออกจากปากของไอ้ต้อมบ้าง แม้จะไม่มีอะไรติดก็ตาม แต่ว่าไอ้ต้อมนี่มันก็แสบนะครับ เห็นมันแบบนี้ มันงับนิ้วผมทันที มือที่ว่างก็หยิกขามันทันที
"อยู่เฉยๆเป็นไหมต้อม อีเบียร์มันกำลังเดือด"
"อ้าวก็ทำให้มันเดือดยิ่งกว่าเดิมไงพี่"
"เยอะไป ชั้นเองนี่ล่ะจะทนไม่ไหว อยู่นิ่งๆ"
อีเบียร์มันคงทนไม่ไหว กระแทกส้นเท้าออกไป เห็นมันสั่งแค่ชาร้อนมาทำท่าจิบ แต่ไม่ได้จิบหรอก มันคอยมองผมอยู่ พอมันออกไปผมก็เปลี่ยนที่นั่งทันที
"อ้าว ไปไหนอ่ะพี่กำลังเพลินเชียว"
"รีบกิน พี่จะไปธุระต่อ"
"อ่า มาแค่เนี้ยะ"
มันโอดครวญ ผมไม่สนใจตั้งหน้าตั้งตากิน
"เราไม่ซ้อมบอลเหรอ"
ผมถามขึ้นเมื่อเราเดินไปยังพารากอน
"โค้ชเลื่อนเป็นสี่โมงอ่ะพี่"
"อืม จะไปไหนล่ะระหว่างนี้"
"ไม่รู้อ่ะ คงกลับไปหอเลยไม่อยากเดิน"
"อะไรเงินก็มีไม่ซื้ออะไรหน่อยเหรอ"
"เก็บไว้ทำอย่างอื่นดีกว่าพี่"
อืม มันแลดูเหมือนจะเป็นเด็กดีนะ
"เก็บไว้ทำเรื่องไม่ดีล่ะสิ"
"เฮ้ยพี่ บ้าเหรอ ผมเก็บไว้เรียนต่อไง เผื่อพี่ผิดสัญญา"
"อ้าวไอ้นี่ อย่ามา ไม่เปลี่ยนคำพูดหรอกน่า ถ้าแกไม่ผิดสัญญาเอง"
ผมแว้ดใส่
"พี่ๆ อีเบียร์มันตามอ่ะ"
มันสะกิด ผมไม่ได้หันไปมองหรอกนะ แต่เอื้อมมือไปจับมือของไอ้ต้อม มันจะสะบัดออกนะ มีหรือจะยอม
"เดี๋ยวพาไปซื้อเสื้อ"
"ไม่เอาอ่ะพี่ เปลืองตังค์"
"ต๊าย ชั้นไม่ให้แกจ่ายหรอกน่า มา ให้คนมันตาร้อนเล่นๆ"
ผมไม่ได้คิดจะแกล้งอีเบียร์หรอกนะครับ จากที่ดูการแต่งตัวของไอ้ต้อม ไม่ได้มองมันไม่ดีนะ แต่เด็กผม ต้องเรียกแบบนี้สินะ เพราะมันก็เด็กผมจริงๆแม้จะมีผลประโยชน์ต่อกันก็เถอะ แต่ผมก็ไม่อยากให้มันสวมใส่เสื้อผ้าเก่าๆเชยๆ แหมเรียนโรงเรียนออกจะดัง ถึงเป็นนักเรียนทุนก็เถอะ ไม่ได้ๆ ผมจะไม่ยอมให้มันรู้สึกไม่ดีตลอดเวลาที่มันทำงานให้ผมต้องทำให้มันรู้สึก ดีใจ ผมลากแขนมันไปร้านเสื้อ แต่ไม่ซื้อหรอกนะ ปราด้า อะมานี่ กุชชี่อะไรแบบนี้น่ะ อย่างไอ้ต้อมพาไปดีเซลส์กับซาร่าก็น่าจะพอ หรือถ้าอารมณ์ดีพามันแวะท็อปแมนหน่อยก็ได้
"เฮ้ยพี่ มันแพงนะ"
"อยู่นิ่งๆได้ไหมต้อม ขอร้อง"
ผมหันไปยิ้มให้มันกัดฟันพูด ลากเข้าร้านไปเลย อีเบียร์มันก็โฉบไปโฉบมาหน้าร้านนะ ต๊ายนึกว่ากระสือ อยากดูมาเลย
"ป่ะเดี๋ยวไปลองเสื้อกัน"
"อ้าวแล้วพี่จะเข้ามาด้วยเหรอ"
"ทำไม อายเหรอ ชั้นไม่กินแกหรอกไอ้ต้อม แหมนะ"
ผมแว้ดใส่อีก แต่ยิ้มนะ เดี๋ยวอีนั่นมันจะรู้ ดันหลังมันเข้าไปในห้องลอง พนักงานนี่ก็นะ เหมือนจะเข้ามาบอกว่าไม่ได้ แต่ผมพยักหน้าใส่นางเลยนิ่งไป แหมคิดไปได้นะ คนหน้าตาอย่างนายพลนี่น่ะหรือจะทำอะไรวิปริตแบบนั้นในห้องลองเสื้อ
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล อวยพรๆ ขอให้ทุกคนมีความสุขนะครับ มากๆเลยอย่าได้เม้ม คืนนี้จะไปกินไวน์กับอีป้า อิอิ สู้ๆ สองตอนน้า
เมนต์แยกตอนให้ผมด้วยน้า ที่ร้าก
จุ๊บๆๆๆ
-
Merry Christmas ..Eiky
ขอบคุณนะ สองตอนวันพิเศษ
สนุกมาก น้องนายเธอแรงได้ใจจริงๆ
เอาคืนพอประมาณนะ.. จองเวรมากไป เราเองที่ไม่สบายใจนะ
นายต้อมเริ่มน่ารัก.. :laugh:
+1
-
:laugh:สะใจจิงๆ ตบมันให้ตายไปเลยนะอีเบียร์น่ะ ดูๆแล้วเดี๋ยว นายพล ต้องตกหลุมรักอีน้องต้องแน่ๆ
-
จุใจมากค่ะคุณอิ๊ก อัพสองฉลองคริสต์มาสเลยทีเดียว
นายพลเหวี่ยงเก่งมาก ต้อมกับหลวงโดนตลอด ฮ่าๆ
รอดูนังเบียร์โดนจัดการค่ะ
-
โอ่ยชอบ แรงได้ใจมากๆ
รอบหน้าขอสองอีกนะคะ
-
สนุกมากกกกกค่ะ เชียร์ พี่นายสุดใจ o13
:laugh:
วันนี้จุใจมากมา ๒ ตอน
นายต้อมตกหลุม รักพี่นายหรือป่าวเนี่ย :-[
-
ต้อมคงหวาน กรอบ อร่อยน่าดูอ่ะนะ กั่กๆๆๆๆ แค่คิดก็........
-
พี่นายนี่แรงได้ใจมากเลยค่ะ
หมั่นไส้อิเด็กเบียร์ทุึกตอน เมื่อไหร่จะโดนจัดการขั้นเด็ดขาดสักทีนะ
แทบรอไม่ไหวแล้วววววว
ส่วนต้อมนี่ชอบพูดอะไรให้คิดตลอด แอบหลงรักพี่นายรึเปล่าค่ะ :laugh:
วันนี้จุใจมากเลยค่ะ สองตอนรวดเลย ชอบบบบ :m3:
ปล. Merry Christmas คร่าาา~
-
ต้อมแค่อยากแกล้งนายหรือแอบปิ๊งนายจริงๆเนี่ย เริ่มคิด
อีเบียร์ได้อกแตกตายกลางห้างแน่ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
-
ระวังเหอะนายจะโดนเด็กกินเข้าจริงๆ
ท่าทางน้องต้อมจะเริ่มชอบๆนายเข้าแล้วนะเนี่ย
-
ตอนเก้าก็แรงดีครับ
แต่เหมือน นายอารมจะวัยทองมากก
ตอนที่สิบอารมแปรปวนน้อยลงงงงง
แล้วก็ร้าย แรง แรดดดด
-
องก์9 - ตอนนี้น่ารักดี อ่านสบายๆ นายต้อมทำไมเริ่มมีท่าทีแปลกไป ดูหนังสองคนอิดออด แต่กลับชวนไปเดินเล่นต่อ ชอบตรงที่ต้อมชมนายว่าโก๊ะๆ แล้วยังบอกว่าน่ารักอีก ขอกรี๊ดที :haun5:
องก์10 -ตอนนี้ก็ฮา ไม่ต้องตบตีใคร คุณนายก็แรงได้จริงๆ
อ่านบทพูดแล้วขำดี ยิ่งจินตนาการภาพชุดที่ใส่ก็ยิ่งขำ
บทต้อมเยอะขนาดนี้จะมีสิทธิ์ได้เป็นพระเอกบ้างไหมน๊อ แอบเชียร์อยู่ อิอิ
ถึงเนื้อเรื่องจะแรง แต่เริ่มมีบทฮาเข้ามาก็ทำให้สนุกและลุ้นขึ้นแยะเลยค่ะ o17
ขอบคุณมากนะคะสำหรับสองตอนติด :t2:
-
:L1:น่ารักมากเลยมาสองตอนรวด
-
ว้าวววว มาสองตอนเลย o13
อ่านแล้วอิน ประหนึ่งตัวเองเปนนาย
-
อ๊ากกกกกกกกก แว้ดดด แว้ดดดดๆๆๆ
จะบอกว่าอ่านทีไร อารมณ์แว้ดๆ เหวี่ยงๆ ตามตลอดๆ เลยอิ๊กกี้
เค้าหล่ะกลัวใจน้องต้อมเกิ๊นน
ว่าจะหลงรักคุณนาย ซึ่งเป็นไปได้สูงเลย
ส่วนคุณหลวง กวนประสาทกันได้ทุกวันเนอะ
วันไหนไม่กวนสงสัยนอนไม่หลับ
แต่เค้าเห็นนะ ว่าหลวงจิตใจดี คอยห่วงห่างๆ
คุณนายตอนนี้ตาบอดมองไ่ม่เห็นหรอก 5555
ว่าแต่ เค้ากะลังจิ้นการแต่งตัวคุึณนายอยู่
เปรี้ยวปรี๊ดดด เข็ดฟัน
น่ารัก น่าหยิก จะบอกว่าคุณนายแก่คงไหนฟร๊ะ
20+ เอง เด่วนีั้แก่เหรอ
เริ่มของขึ้นเหมือนคุณนายแล้ว
5555+
Merry X mas จ้ะ อิ๊กกี้ เที่ยวให้หนุกนะ เมาไ่ม่ขับ นอนหลับบ้านป้าได้เลย คริคริ :กอด1:
-
^^
-
คะ คะ ค้างงงงงงงงงงง ง
:z3: :z3: :z3: :z3:
ค้างอย่างมากมายค่ะ
สนุกมาก
ว่าแต่ ต้อมจะหลงรักนายมั้ยเนี่ย
ฮ๋าๆ
รอตอนต่อไปค่ะ
:L2:
-
ตอนเก้าก่อนนะ
ตอนเก้านี้แรงต่อคนรอบข้างเลยนะคับ
กะจะเล่นมันให้หมดอนาคตเลย แรงจริงๆ
แต่ตอนสิบนี้ค่อนข้างรั่วนะ
ไม่รู้มันบอกไม่ถุก กล้าเนาะคนเรา 555
ต้องมั่นใจมากนะถึงแต่งขนาดนั้น แค่นึกภาพก็แสบสุด
พี่อิ๊กหวัดดีครับ
-
มาอย่างจุใจกันเลย 2 ตอน
คราวนี้แกเสร็จแน่เบียร์
-
น้องต้อมน่ารักขึ้นทุกวันแล้วว กดไลค์ค่ะ!
นายโก๊ะจริงๆด้วยย ฮ่าๆ ชอบเชิดใส่ค่ะ!
-
พี่อิ๊กกี้ ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกทั้งสองตอนเลยพี่ 5555
เวลานายอยู่กับต้อมแล้วน่ารักอ่ะ ดูกุ๊กกิ๊กน่ารักดี อ๊ายยยยยย
ตอนที่เก้า เหมือนกับต้อมอยากใช้เวลาอยู่กับนายนานๆเลย
ไม่รู้ว่าคิดไปเองป่าวเนี่ย ต้อมเริ่มชอบนายเเล้วรึป่าววว กรี๊ดดดด
ตอนที่สิบ ก็น่ารักสุดไปเลย อีเบียร์นี่ ต้อมคงเกลียดโคตรๆเลย 5555
เวลาที่นายกับต้อมหยอกล้อกันในร้านอาหารนี่ ลุ้นสุดๆอ่ะ
ชอบมากมากกกกกกกกกกกกกกกเลยค่ะ อยากอ่านคู่นี้ต่ออ่ะพี่
พี่อิ๊กมาต่อไวไวนะคะ สองตอนรวดเเบบนี้อีกนะ ถ้าไหว ฮี่ๆๆๆ
รักพี่อิ๊กกี้ สุดยอดดด ขอบคุณนะคะ : )
:กอด1:
-
โหยยยยย คุณท่านนาย~
ฮีแรงได้ใจจริงๆค่ะ ><
หนูต้อมใจเย็นๆนา~
:mc4: :mc4:
-
จุใจมากเลยยยยยย ชอบมากๆๆๆๆ
เอาให้กระอักเลือด เปื้อนพสุธาเล้ยยยย !!! :pig4:
-
ตอนที่๙ นายดูร้ายแต่แอบมีน่ารักกว่าตอนที่ ๑๐ พี่ชอบตอนที่๙นะ
ถ้าให้พี่วิเคราะห์โดยพื้นฐานจิตใจแล้ว นายไม่ใช่คนใจร้ายใจดำนะ
เป็นตนตรงมากกว่า และชอบเอาชนะเพราะมั่นใจในกึ๋นของตัวเอง(ชั้นต้องเป็นคนแถวหน้า)
เพียงแต่ถ้าได้โกรธมากๆแล้วจะลืมตัวลืมตนไปหน่อย เลยดูเหมือนร้ายมากน่ะ
ถ้าไม่มีใครไปคอยสะกิดสะเกาต่อมปรี๊ดให้แตกก็ไม่ใช่คนน่ากลัว
ต้อมมันคงเห็นมุมตรงนี้ของนาย มันเลยคงจะ คงจะนะพึงใจนายแบบทึ่งๆน่ะ คงยังไม่ใช่ชู้สาว
อ้ะ..อาจวิเคราะห์ผิดก็ได้
Merry X'Mas อีกทีจ้ะ
-
ชอบครับ
ผมว่ามัน ฮา ๆ รั่ว ๆ ดีครับ
o13
-
ชอบ
แรงดีไม่มีตกกกกกกกกกกกกกก
-
Merry Christmas คุณอิ๊ก
ตอนแรกมันดูแรงตกยังไงก็ไม่รู้นะครับเนี๊ยะ
แต่ตอนสองนี่ต้อมนี่มีท่าทีแปลกๆไปนะเนี๊ยะแต่แอบสะใจเล็กๆ o13
-
ต้อมเนี่ยะ หลงรักนายจริงๆแล้วรึเปล่าหว่า
เอๆๆ น่าคิดนะ แอบฮาต้อมตลอด สองแง่สามง่าม 555+
-
มาอย่างจุใจ
ดูเหมือนต้อมเริ่มๆจะหลงรัก พี่นาย แล้ว :man1:
-
เม้นต์ตอน9 น้องนาย งกว่ะ! ฮ่าๆๆๆ มีแอบชักตังค์คืนอีก แต่นะ ดูๆเหมือนต้อมมันชักเอียงๆมะ มาแซวว่านายน่ารักเนี่ย? :z1:
-
เม้นต์ตอน 10 ว่าแระ น้องต้อมมีการแยกอีก ทีเบียร์รังเกียจ ทีกับนาย ผมเขิน
อร๊ายยยยยยยย นายเอ๊ย งานนี้มีสิทธิ์โดนเด็กกินนะเนีย???
ว่าแต่ความสัมพันธ์กับหลวง รู้สึกเหมือนหลวงจะอ่อนลงให้แล้วนา...ออกแนวรักดอกจึงหยอกเล่นอ่านะ :laugh:
-
ตอน สิบ
ต้อมน่ารักอ่าา
มีเเนวโน้มอยากให้นายกินเด็ก
๕๕๕
-
จุใจมากกกก. เอาแบบนี้ทุกวันเลยได้ป่าววว
แล้วนี้ทำไมอีเบียร์ไม่ไปอยู่ก่าควายเผือกอ่า
-
จุใจมากกกกกกกกกกกกก !
ตอนที่ ๙ ฮาเพื่อนต้อมเกิน ฮ่า ๆ
หลบฉากไปอย่างเนียน !
ตอนที่ ๑๐ สุโค่ย ~
สนุกมากก ๆ ต้อมเหมือนจะเข้าใจมากขึ้น
นายดูไม่ร้ายน่ะค่ะ แต่มั่นใจเกินไปหน่อย แต่ถ้าใครโดนแบบนายก็คงต้องทำเหมือนกันและ : )
Merry X-mas ค่ะ
-
ต้อม
หลวง
ใครกันแน่
:เฮ้อ:
-
เริ่มจะมองต้อมน่ารักละ ทะเล้นจริงๆ 5555 แต่ถ้าเกิดชอบนายขึ้นมาจริงๆจะทำไงอะ
-
ขอบคุณค่า..
ดูยังไงคุณนายก็ได้กินเด็กแน่ๆ อ่ะ ไม่เด็กช่าง ก็เด็กทุนล่ะนะ..สองตอนนี้อ่านแล้วรู้สึกบรรยากาศมันหวานแหววจังน๊า..ตอนเก้าน้องต้อมมีหยอดคุณนายด้วยนะ..แหม..ทำคะแนนตีตื้นนายช่างหลวงแล้วนะเนี่ย..เชียร์ไม่ถูกแล้วสิ..ยิ่งตอนสิบเป็นที่แน่นอนแล้วว่าต้อมต้องรู้สึกดีกับคุณนายแล้วแน่ๆ
-
"ผมอยากจะถีบมันแล้วพี่"
ฮาต้อมมากอ่ะ
นิสัยน่ารักดีนะ
หลวงจืดจางเลย
อิอิ
ปล.เชียร์ต้อมน้า :man1:
-
ตอนแรกก็มีใจให้น้องหลวง
แต่พอได้อ่าน 2 ตอนนี้ น้องต้อมชนะเลิศ o13
-
เพิ่งเข้ามาอ่านจ๊ะ...องค์ ๘ ดุเดือดเผ็ดมันส์มากค่ะ...ตอนแรกกลัวน้องนายเจ็บ..ต่อมากลัวไอ้เรย์ตาย(เดี๋ยวนายเอกเสียประวัติ)
ดีนะที่หลวงห้ามเอาไว้...น้องนายเวลาเดือดเนี่ยสติหายไปหมดจริง ๆ ..
องค์ ๙ เห็นน้องนายถามวนเวียนเรื่องยาเรื่องตี้...รู้สึกกลัวแทนเบียร์...เบียร์อาจจะเป็นเด็กแรดชอบล่าผู้ชาย....แต่หากเบียร์ยังไม่
เข้าไปในวังวนของยา...น้องนายก็ไม่ควรเป็นผู้ผลักให้เด็กคนนี้เข้าไป...ถึงยังไงเบียร์ก็ยังเป็นเด็ก...อ่านแล้วสะท้อนใจ..คิดให้ดี ๆ
นะจ๊ะน้องนาย...
องค์ ๑๐ ต้นๆ อ่านไปยิ้มไป น้องนายมีอ้อนพี่สาวใหญ่ โก๊ะหน่อย ๆ เชิด ๆ ใส่หลวง น่ารักอ่ะ...แต่ ท้าย ๆ ห่วงน้องต้อมอีกแระ....
น้องนายอย่าลืมนะ...น้องต้อมจะไม่เข้าไปยุ่งกับพวกนี้ถ้าน้องนายไม่บังคับ...หากมีอะไรเกิดขึ้น...ความรู้สึกผิดจะติดตัวน้องนาย
ไปจนตาย....
พี่อินไปไหมจ๊ะกับการเม้นท์....บทนางร้ายของน้องนายคงต้องรั้ง ๆ ไว้บ้าง..ละมั๊ง ...ไม่ว่ากันน้า...เม้นท์ขำ ๆ เนอะ :teach:
เมอร์รี่คริสมาสจ๊ะเด็กขี้เหงา...ขอให้มีความสุขสลัดความเหงาได้โดยเร็วเน้อ...
รักกัน ๆ จ้า น้อง eiky :กอด1:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
องค์ 9 ก็ใสๆนะน่ารักดีค่ะ ดูท่าแล้วไอ้ต้อมนี่จะหลงพี่นายเสียแล้วนะเนี้ย คุณนายก้ดีน่ารักดีนะ อยากให้ได้กับหลวงเร็วๆ หุหุ
ยิ่งมา องค์ 10 เอาเข้าใหญ่ค้างอ่ะ อยากรู้ตอนอยู่ในห้องลองเสื้อมากๆๆๆๆๆ55+
-
ชอบอ่ นยพลริ่ดมก
ตอน9 นยต้อมน่รักอ่กนยหลวงก็ดูซอฟลงดีอ่
ตอน10 นยมั่นมกๆๆต้อมหมือนจหวั่นหวน่ฮิฮิ อบคิดว่อิบียร์หมือนคนบ้ลย55
ชอบอ่รื่องนี้ห้อรมบบคุณหนูขี้วีนหวี่ยงๆก้ค้นพอมันส์อย่ครียดๆน่บบนี้น่รักมกลย
อ่นตอนนี้ล้วอบชียร์ห้นยกินด็กอ่ดูซิด็กมันยั่วซ55
-
แอบตัดตอนให้ค้างได้อีก
แฮ่ๆ
องค์ ๙ ต้อมนี่ก็น่ารัก ชมนายน้อย เริ่มปลง จะเชียร์ใครดี? - - หรือใครคือพระเอก?
องค์ ๑๐ สมน้ำหน้านังเบียร์มัน โดนหักหน้าชัดๆ ๕๕๕ อยากเห็นนายน้อยแต่งตัว คงน่ารักมากชัวร์ๆ ไม่งั้นต้อมมันจะเริ่มมีปฏิกิริยารึ? :impress2:
-
สุดยอด o13
ต้อมจะเบี่ยงแล้วนะ
-
เรตติ้งดีสุดๆเรื่องนี้ มันต้องอย่างนี้สิ เอาใจช่วยนะครับ :L1: :L1:
-
กรี๊ดดดดด ชอบค่ะๆ
หึหึ
ชอบนายอ่ะ
o18
ต้อมนี่แอบน่ารักนะ
-
ฮาต้อม ต้อมน่ารัก กี๊กๆ
เออ แล้วตกลงใครเป็นตัวพระละ - -?
-
ชอบนายและต้อมค่ะ น่ารักดี แต่ไม่รู้ว่าจะเด็กเกินไปมั้ยเนี่ย จะเชียร์นายหลวง บัดนี้เคมียังไม่เข้ากันเลย
-
ตอน 9
นายดูร้ายๆแฮะ
แอบเอาเงินฟาดไออูด้วย
โห เด็กมันเล่นยากันเลยเหรอ
น่ากลัวจริงๆ เด็กมัธยมสมัยนี้..
ตอน 10
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
อยากจะกรี๊ดดดดดดังๆๆๆ
ขอเชียร์ให้ต้อมมันเป็นพระเอกได้ป่าวงะ
เอิ้กๆๆๆ หลงเสน่ห์นายพลเราแล้วละสิ
คิคิคิ สมน้ำหน้าอิเด็กเบียร์
เอาคืนแรงๆเลยนาย
อุอุ
เมอรี่คริสมาสต์จ้าคุณอิกกี้ :-[
-
สนุกทั้ง2ตอนเลย อ่านเรื่องนี้แล้วอยากได้3Pจริงๆเลยเสียดายทั้งต้อมทั้งหลวงเลย :laugh:
-
o13 o13 ช๊อบบบ..ชอบ
-
ไม่มีอะไรจะพูดอะค่ะ
นอกจากพรุ่งนี้มาต่อเร็วๆ นะคะ
อยากอ่านต่อไปมากค่ะ
มันจริงๆ :กอด1:
-
เชียร์ต้อมอ่ะ :-[
ต้อมเริ่มหลงนายแล้ว ฮ่าๆ แต่นายกะหลวงยังไม่ถึงไหนเลย
สนุกทั้ง 2 ตอนเลย ชอบ o13
รอตอนต่อไปค่ะ :pig4:
-
ชอบต้อม น่ารัก ดี อิอิ
แต่นาย หลวงนี้ไม่มีอะไรคืบหน้าเลยยย แต่ดูแล้วก็กระเตื้องมานิดส์หน่อยเอง
-
ตอนเก้า อ่านแล้วขำ นายดูเหมือนจะสปอตแต่ก็แอบงก ฮ่าๆ
ตอนแรกคิดว่าเออใจดีว่ะให้ตังน้องซื้อของด้วย แต่พอเจอคำว่าสองร้อย ฮาก๊ากเลย ขำอะ
พึ่งรู้เหมือนกันว่าเด็กมัธยมเค้าก็เล่นยากัน เหอๆ เด็กสมัยนี้น่ากลัวจัง
ตอนสิบ เริ่มรู้สึกว่าอนาคต ต้อมมันอาจจะชอบนายจริงๆก็ได้อะ
แค่พูดใกล้ๆแค่นี้ของเกือบจะขึ้นแล้วอ่า ฮาาา
ไม่รู้ว่าหลังจากเสร็จภารกิจกำจัดอีเบียร์ จะกลายมาเป็นรักสามเศร้ารึเปล่านะ
ส่วนหลวงก็ยังคงน่าสงสาร พูดอะไรทำอะไรก็ผิดตัลหลอดดดดด
คุณอิ๊กกี้ใจดีมาต่อให้สองตอนรวดแล้ววันพรุ่งนี้จะมาต่อให้อีกป่ะคะ
อยากอ่านต่ออีกจัง ฮ่าๆ อ่านเท่าไหร่ก็ไม่พออะ เรื่องนี้ ชอบจิง
-
ตามที่บอกเม้นที่ละตอน งั้นก็อ่านที่ละตอน
แผนต่อไปที่ว่า มันจะร้ายกาจแค่ไหนค่ะ นาย
จะให้ต้อมล่อลวงนังเด็กนั้น ไปที่แบบนั้นหรือ....
บ้างที่เด็กนั้นอาจจะติดใจก็ได้นะคะ หุหุหุ
แต่น้องต้อมเราแปลกๆไปหรือเปล่า
เหมือนเริ่มยอมเปิดใจมากขึ้น
หรือเพราะเห็นว่า เงินดีละจ๊ะ
-
สนุกดีอยากอ่านต่ออ่ะ กำลังได้ฟิล :laugh:
-
ร้ายมากค่ะคุณ
นังเด็กเบียร์นี้แรงมาก
เสนอตัวเต็มที่มากๆๆ
ส่วนน้องต้อมจ้า เริ่มคิดไกลแล้วชิมะค่ะ
-
:กอด1: :กอด1:
-
เค้าชอบเด็ก
เค้าอยากให้น้องต้อมเป็นพระเอก
สาธุ สาธุ :call:
เค้าเชียร์ต้อมสุดฤทธิ์ อย่ามาม่าอีกนะพีอิ๊ค
สองตอนจบรวดดีใจโครตๆ :man1:
ขอกอด 1 ที รอตอนต่อไปนะจ๊ะพี่อิ๊ค
อ่านเท่าไรก็ไม่เคยพอ อยากให้ประติดประต่อ
-
ชอบเด็กๆ !
ต้อมคิดไรกับนายป่ะเนี่ย
-
ร้ายนะเนี้ย
-
อยากอ่านต่อแบบเยอะๆเลย ^^
-
อ่อยยยย
สงสารต้อมว่ะ ต้องชอบพี่นายแน่เลยอ่ะ
งื้ออออออ
เอานะ ต้องอดทนนะน้องต้อม ,,
อยากเห็นชุดที่นายใส่ว่ะ
ท่าทางจะเปรี้ยวจี๊ดเลยนะ นึกภาพออก
ฮ่าๆๆๆ
พวกนั้นร้ายก่อนจริงๆ นายไม่ผิดเลยเหอะ !!
-
ตอน 9 น่ารักดีอ่ะ ดูสบายๆไม่เครียดเท่าไร
แถมนายโก๊ะจริงๆแหละ แอ๊บร้าย แต่หลุดตลอด
เด็กมันเลยไม่กลัว
ตอน10. เริ่มแผนขั้นแรก แอบร้ายนิดๆ และเปรี้ยวหน่อยๆ
สไตล์การแต่งตัวของคุณนาย แนวเดียวกันเลย เอิ้กๆ
แต่หน้าตาคงจะต่างกันโคตรๆ
แต่ตอนนี้เหมือนต้อมเริ่มเขวละ ละตกลงใครจะเป็นพระเอกเนี่ยยย
ปล.ตอน10 ทำอารมณ์ค้างงงงง
ปล.2 เอาเซียงซุน ไปร่วมจิบกับ ไวน์แดงด้วยคนดิ
-
มาแล้ววววววคุณอิ๊กกกกกกกกมาแล้ววววววววววว..
..
(ขอไปอ่านก่อน)
-
วันนี้ไม่มานะคร้าบ ผมเพลียอ่ะ คิดไม่ออก
ไม่ว่าน้า
จุ๊บๆๆๆ
-
คร้าบบบบบ
ฉึก ฉึก
-
สุดยอดทั้ง2ตอนเลยค่ะ
ชอบๆๆๆๆๆค่ะ
รอต่อนะค่ะ
-
วันนี้จะมาต่อมั้ยหวา :impress2:
ชอบเรื่องนี้จัง :L1:
-
พี่อิ๊กกี้ รอพี่อยู่นะคะ อิอิ
-
รอนะจ๊ะจุ๊ฟๆ
^^
-
แรงจริง อะไรจริง ชอบมากๆๆ ขอเป็นแฟนคลับ คุณนายต่ะไปนะ :oo1:
-
สรุปว่า
ให้หลวง เป็นสามี
ให้ต้อม เป็นคนถือชายกระโปรงเจ้าสาว
ให้พัท เป็นเพื่อนเจ้าสาว
ให้เอส เป็นบาทหลวง
ให้เพื่อนต้อม เป็นแขกมาร่วมงานแต่งงาน
ให้เบียร์ เป็นเปรต มารับเศษตังค์ตอนโปรยทาน
!!!
เอ.. รู้สึกว่า จากงานแต่ง มันจะกลายเป็นงานบวช ซะแร้ว
:laugh:
-
สรุปว่า จับคู่ให้นายกินเด็กไปเลยจริงๆ ดีกว่าไหม เหอๆๆ
-
แรง ดี ไม่ มี ตก ฮิๆ
-
กลัวเอาเข้าจริงๆแล้วน้องต้อมจะชอบนายน่ะสิ :เฮ้อ:
แล้วหลวงล่ะ :z3:
-
เย่ ๆๆ มาแล้วพี่อิ๊กกี้ อิอิ
เริ่ดมากเรื่องนี้ In trend ดี รู้สึกว่ามันคือเรื่องจริงสมัยนี้
ไม่เป็นนิยายหรูเริ่ดเกินไป 555
ถ้าจะบอกว่านายเอกร้าย ก็ร้ายคนละแบบกะภูมิเลยนะเนี่ย
ตอนนี้ก็แอบยิ้ม ๆ เวลานายอยู่กับต้อม
แต่ก็เชียร์หลวงขาดใจ จอให้เสร็จเค้าคนนี้ที :laugh:
-
เดาว่าหลวงเป็นพระเอก
นายเอกร้ายแบบวัยทองอ่ะ คือชอบเหวี่ยงเวลาอยู่กับต้อม เห็นแล้วสงสาร
-
ไม่กลัวพี่นายกินตับเด็ก
แต่กลัวพี่นายจะโดนคนแก่กินตับมากกว่า
+1 เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์น๊ะจ๊ะ :L2:
-
องก์ ๑๑
"เปล่า ก็แค่คิดว่าถ้าพี่อยากดู ไปที่อื่นไม่ดีกว่าเหรอ"
ดูมันนะครับ ผมสูดลมหายใจเข้าปอด
"ฉาด"
"นี่แน่ะ กล้าพูดแบบนี้เหรอไอ้ต้อม"
ตบหัวมันหนึ่งที ยังยังไม่พอ ง้างมือรออีกหนึ่งฉาด
"อ่าพี่ ทำร้ายร่างกายอ่ะ"
"ถอด รีบลอง อึดอัดนะ"
ผมนั่งลงตรงม้านั่งแล้วทำสายตาเขียวใส่มัน มันทำหน้าเบ้ๆ แต่ก้ยอมถอดนะ คิดล่ะสิว่าผมจะมอง ผมไม่ได้สนใจมองหรอกนะ ไม่มีอารมณ์ ผมเอาโทรศัพท์ออกมากดเล่นๆ
"เป็นไงอ่ะพี่"
มันถามครับ ผมเลยเงยหน้าขึ้น
"เอ้ย ทำไมไม่ใส่กางเกง"
ผมตกใจ เพราะมันใส่แต่เสื้อ แหมแววตามันนะยั่วสุดฤทธิ์
"ก็ให้ลองเสื้ออ่ะ"
"แหม ไอ้ฉลาด แล้วกางเกงล่ะ จะลองตอนไหน เร็วๆ แค่นี้เขาก็หาว่ามาทำอะไรกันแล้ว"
หัวเราะครับ มันหัวเราะ วอนซะแล้วไอ้ต้อม กว่าจะลองเสร็จผมนี่ง้างมือหลายรอบมาก ว่าจะหวดมันอีกสักฉาด แต่พอเราจะตบจริงนะทำหน้าเหมือนหมาหลง แหมมันนะเข้าใจทำ สรุปมันก็ได้เสื้อมาสามตัว กางเกงสอง ผมไม่พอใจ เป็นบ้าครับพามันเข้าร้านซาร่าอีก ได้รองเท้ามาคู่ เสื้อสองกางเกงมันไม่เอา ตามใจ
"อีนั่นยังตามอยู่ไหม"
ผมถามมันระหว่างรอจ่ายเงิน
"ตามพี่มันแอบอยู่ตรงโน้น"
"อีนี่กะจะสิงแกให้ได้ว่างั้น ได้"
ผมคิดเรื่องที่จะแกล้งมันเล่นๆให้มันร้อนใจ
"น้องสองคนนี้น่ารักเนอะ เหมาะสมกันมากเลยอ่ะ"
"อ๊ะ ไม่ใช่นะครับ ไม่ใช่ น้องผมเอง"
พนักงานรุ่นหญิงน้องหน้าใสเด้งเอ่ยขึ้น ผมนี่หันขวับทันที
"ไม่ต้องอายหรอกครับน้อง เข้าใจกันนะ แต่น่ารักจริงๆนะ พี่ยังอิจฉาเลยอ่ะ"
เออ เอาเข้าไป ผมนี่หน้าเหวอไปเลย นี่ผมแสดงออกขนาดนั้นเหรอว่าเป็นป๋าให้ไอ้ต้อม แต่เอ๊ะ เขาเรียกผมน้อง ทั้งที่เขาน่าจะอ่อนกว่าผม กรี๊ด ดีใจที่สุด แต่ก็ต้องยอมหุบยิ้มเดินออกจากร้านดีกว่า
"ยิ้มไรไอ้ต้อม"
ผมหันไปแหวใส่มันอีก คือต้องเข้าใจผมนะ ผมไม่มีที่ระบายอารมณ์ หาคนใกล้ตัวนี่ล่ะแล้วจะเป็นใครไปล่ะ ไม่ใช่มัน ซวยไปนะต้อม
"เปล่า ก็เห็นพี่ยิ้มอ่ะ ชอบใจเหรอที่เขาบอกแบบนั้นน่ะ"
"ชอบสิ ก็เขาเรียกพี่ว่าน้อง มีความสุข"
"หมายถึงพี่กับผมน่ะ"
"ไม่ได้สนใจฟัง ทำไม อย่ามาอิ๊อ๊ะนะ จะไปไหนเร็วจะไปส่ง แต่ไม่เอาดีกว่าไปเองเถอะ ขี้เกียจ"
"อ้าว ไหงงี้อ่ะพี่ ไปส่งหน่อยดิ ไหนๆเขาก็มองว่าเราเป็น"
"พี่น้อง"
ผมย้ำพร้อมทั้งจ้องมันด้วยสายตาที่เกรี้ยวกราด คิดว่านะ แต่ทำไมมันยิ้มวะ
"แต่อีเบียร์มันยังตามอยู่อ่ะพี่"
เออลืมไปเลย มัวแต่ดีใจที่มีคนชมว่าหน้าเด็ก
"อืมงั้นเดี๋ยวไปส่งที่หอ เอาไปถือเองสิของน่ะ"
ผมลืมตัวถือถุงให้มัน ยื่นคืนให้มันทั้งหมดเลย อะไรกันผมเป็นคนจ่ายเงินนะ ของตัวเองก็ไม่ใช่จะเอามาถืออีกมากไปแล้ว พอกลับไปที่รถก็คิดออกว่าจะทำอะไร
"กดไปหามันซิต้อม แต่ไม่ต้องพูด ทำเหมือนโทรฯผิด เผลอกดอะไรแบบนี้"
ผมบอก ไอ้ต้อมมันทำหน้างง แต่ก็ทำตามนะ
"ต้อม อ๊ะ อย่าต้อม ไม่เอาเดี๋ยวคนมาเห็น"
ผมแสดงละครทันที ได้ยินเสียงแว่วๆมาว่าอีนั่นมันเรียกชื่อไอ้ต้อมอยู่ ส่วนเจ้าตัวมันนั่งหน้าเหวออยู่ ผมพยักเพยิดให้ทำตาม
"ผมอยากอ่ะพี่"
ผมสะดุ้งหันไปมองมันตาเขียว แก่่แดดเหลือเกินนะแก
"อ่า ต้อม ทำไมของต้อมมันมหึมาขนาดนี้อ่ะ พี่กลัว"
ผมทำเสียงดัดจริต ไม่สะใจ เอาโทรสัพทืมันมาวางใกล้ๆเลย เน้นคำว่ามหึมาด้วยนะจะบอก ผมเห็นฝ่ายโน้นยังไม่กดวางสายไปคงอยากรู้ล่ะสิ หึหึ
"ไม่ไหวแล้วต้อม ไปโรงแรมเถอะ"
ก่อนกดวางสายผมก็ทำเสียงซี๊ดซ๊าดสุดฤทธิ์ ทั้งที่มือยังจับพวงมาลัยรถอยู่นะ
"โห ร้ายว่ะพี่"
"ร้ายอะไร ห้ามรับสายมันนะ พอพรุ่งนี้มันถามก็บอกเราไปนอนกับพี่มา แต่บอกว่าเราโดนบังคับ ไม่ทำก็ไม่ได้ตังค์ โอเคไหม"
"เหมือนผมขายตัวเลยอ่ะพี่"
มันพูดขึ้นมา ผมสะอึก เออลืมไปเลย ผมหันไปมองหน้ามัน
"ต้อม พี่ไม่ได้ตั้งใจนะ ไม่อยากให้เราคิดแบบนั้นหรอกนะ แต่เราเป็นอะไร ทำอะไรเรารู้ตัวดีนี่"
ผมพูดเสียงนิ่งๆ เป็นเสียงที่นิ่งที่สุดของวันนี้เลยก็ว่าได้
"เฮ้ยพี่ ผมไม่ได้คิดมากขนาดนั้น พี่ทำเสียงซะ"
อ้าว กูผิดว่างั้น
"กรุณานั่งเงียบๆนะ จะฟังเพลง"
ผมหันไปยิ้ม รอยยิ้มแบบกูไม่ไหวแล้ว อะไรประมาณนี้ แล้วเอื้อมมือไปเลือกแผ่นตอนที่ยังไม่ออกรถ
"ฟังป้า วิทนีย์นี่ล่ะ คิดถึง"
ผมพูดคนเดียวไม่ได้สนใจ พอเพลงดังขึ้นก็แหกปากร้องตาม ไม่สนใจจริงๆนะ นี่มันเป็นโลกส่วนตัวของผม ใครจะทำไม ผมไปส่งมันที่หอแล้วก็กลับ
"ถึงไหนแล้วล่ะป้า"
ผมกดโทรศัพท์ไปหาอีป้า ก่อนจะออกจากถนนพระรามสี่
"ถึงไหนอะไรล่ะยะ ซื้อเสร็จเป็นชาติแล้ว เออ แกแวะซื้อข้าวเข้ามาหน่อยสิ หิว"
เออนะ ออกมาเดินทั้งทีไม่กินไปเลยวะ นังป้าหนังเหี่ยวนี่ ตลอดเวลา ผมก็ได้แต่บ่นในใจไปอย่างนั้นล่ะครับ ต้องตามใจมัน จะว่าไปผมก็ไม่เคยขัดใจมันนะ พอกลับถึงห้องผมก็ไม่ได้อะไรมาก ไม่อยากอารมณ์เสียกับไอ้หน้าปลาทูเข่งนั่นอีก เข้าห้องนอนกลางวันหน่อย
"เอส ไปทำอะไรมาตาโบ๋เชียว"
พอวันทำงานผมก็ทำท่าทักมันไปเพราะรู้ดีว่ามันไปทำอะไรมา แต่ที่ทักเพราะจะหาข้อมูลนั่นเอง
"เปล่านี่ เรานอนดึกไปหน่อยอ่ะ"
"อ้าว นอนดึก เราโทรฯหาไม่รับสายอ่ะ"
ผมยังจ้องหน้ามันอยู่ มันดีตรงไหนเนี่ยอัพยา หน้าตานี่เหมือนคนอดนอนมาสามปีก็ไม่ปาน
"อ้อ เราคงมัวแต่เอาสายยัดหูมั๊งเลยไม่ได้ยิน"
แถนะแก ได้ ตรงประเด็นเลยก็ได้
"เอส นายพอจะรู้ว่าใครมีน้ำแข็งขายไหม เราอยากตี้อ่ะ"
ได้ผลสิครับ มันอ้าปากค้างตกใจเหมือนเห็นว่าผมเป็นผี
"อ๊ะ นาย นายอยากลองเหรอ เรา เราไม่รู้"
"ไม่ต้องมาปิด เรารู้หมดแล้ว เราก็อยาก"
ผมขี้เกียจจับผิดใคร เสียเวลา เอาแบบนี้ล่ะ ไม่เข้าใจมันจะมาแอ๊บมารยาทงามเพื่ออะไร แหมนะแรดก็แรดไปเลยสิ ใครจะทำอะไร ขยันกันจริงสร้างภาพเนี่ย ไม่ไปทำงานวาดภาพขึ้นป้ายโฆษณาเลยล่ะแก ผมด่ามันด้วยสายตา
"เอ่อ ใครบอก"
"อย่าถามหาต้นตอ ว่าไง พอจะรู้ไหมว่าที่ไหน ใคร เราจะต้องทำยังไง"
ผมเริ่มชักสีหน้ารำคาญเต็มแก่
"เอ่อ นาย นายอย่าไปบอกใครนะว่าเราทำ"
แหม แค่นี้ก็สิ้นเรื่อง ดูมันทำท่าเหมือนกับกำลังจะขโมยของใครอย่างนั้น
"ไม่บอกหรอก เราไม่ได้โง่นะเอส เรารู้ว่ามันผิดกฏหมายนี่จะบอกใครล่ะ"
"นั่นล่ะ ถ้านายอยากตี้ พรุ่งนี้เราก็ว่าจะตี้อีก"
อ้อ นี่มันกะจะตี้ทุกวันหยุดนักขัตฤกษ์ วันหยุดธรรมดาเลยว่างั้น เพราะวันพรุ่งนี้เป็นวันหยุดของธนาคาร
"ที่ไหนอ่ะ"
"คอนโดฯเราอ่ะ"
"กับใครบ้าง"
"เอ่อ ก็มีน้องเรา เพื่อนน้องเรา"
"ประมาณกี่คนอ่ะเอส"
"ห้า"
"อืม เราชวนน้องเราไปด้วยได้ไหม หรือถ้าเราไม่ไปเราให้น้องเราไปได้ไหม"
"น้องที่นายจีบอยู่น่ะเหรอ"
"อืม อยากให้มันลองกับเพื่อนมันน่ะ"
"ได้ๆ แต่ไม่ฟรีนะนาย"
แหม งกขึ้นมาเชียวนะแก
"ก็ไม่คิดจะไปฟรีนี่ แต่นอกจากอัพแล้วเขาทำอะไรกันบ้างอ่ะเอส"
คราวนี้มันอายหน้าแดงเลยครับ
"ไม่นี่ก็อัพเฉยๆ"
"ว้าเหรอ เราอยากให้น้องเราลองประสบการณ์ใหม่ๆอ่ะ อยากให้มันถ่ายคลิปมาให้เราดูด้วย"
ผมพูดแล้วก็เดินไปโต๊ะตัวเองหน้าห้องไอ้เอ็ดเวิร์ด ให้มันคิดซะบ้างว่าผมต้องการอะไร ไม่ได้ว่ามันนะที่มันเป็นคนเรียบร้อย แลดูนิสัยดี แต่เกลียดที่มันจะมาเหนียมอายทำไม ในเมื่อผมถามออกโต้งๆขนาดนั้น ปากอายแต่เวลาทำนะ นี่น่ะหรือที่อีป้ามันเคยบอกมือถือสากปากถือศีล เห็นภาพชัดจริงๆ มือถือสากเนี่ย
"ต้อม พรุ่งนี้นะ ชวนมันได้เลย ไม่ต้องพามันไปนัดมันเจอที่นี่"
ผมบอกสถานที่มันไปเวลาด้วย
"เราพี่จะไปรับเอง จะรอด้วยไม่ต้องคิดที่จะไปลอง รู้ใช่ไหมว่าถ้าผิดสัญญาพี่คงไม่ต้องพูดย้ำนะ"
ผมพูดอยู่ฝ่ายเดียว ไม่ให้มันอิ๊อ๊ะ
"คร้าบ แต่ผมหวั่นๆอ่ะพี่ ไม่เคยทำแบบนั้น"
"ไม่ได้จะให้แกทำ ให้พาไป"
มันเงียบไป ผมก็เงียบ
"เราไม่ต้องรู้สึกผิดนะต้อม เราเป็นคนทำตามที่พี่บอกเท่านั้น สงสารมันเหรอ"
"เอ่อ ผมแค่รู้สึกแปลกๆ ผมกลายเป็นคนเลวเห็นแก่เงินไปแล้ว"
รู้ไหม ผมใจหาย ไม่เคยรู้สึกอย่างนี้เลยนะ ผมอ้าปากค้าง ลืมไปสนิท ไอ้ต้อมมันผิดอะไรทำไมผมต้องดึงมันเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย ผมเริ่มตั้งคำถามให้ตัวเองอีกครั้ง ไอ้ต้อมมันเป็นผู้บริสุทธิ์แล้วผมจะลากมันเข้ามาทำเรื่องแบบนี้น่ะหรือ ผมจะเอาโคลนเน่าเหม็นไปป้ายตัวมันได้ลงหรอกหรือ
"จะเลิกก็ได้นะต้อม พี่ไม่ได้บังคับ พี่เข้าใจเรา พี่เองก็ไม่อยากให้เรารู้สึกอย่างนั้นหรอกนะ"
"ครับพี่"
มันตอบมาแค่นี้ ผมนี่แทบหมดแรง แต่บอกแล้วไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นนับจากนี้จะไม่มีคำว่าสงสารใจอ่อนให้กับมัน โดยเด็ดขาด ผมเป็นนางร้าย นางร้ายจะไม่มีวันเห็นใจศัตรู
"งั้นพี่ให้คนอื่นทำนะต้อม โชคดีนะ"
"เฮ้ยพี่ พี่เดี๋ยว"
ผมได้ยินนะแต่กดวางสายไปแล้ว รู้สึกผิดกับไอ้ตัวดีนี่ล่ะ มันโทรฯเข้ามาทันที ผมก็กดสายทิ้งไป โทรฯเข้ามาอีก โยนเข้ากระเป๋าไปเลยปิดเสียงให้เรียบร้อย ใจอ่อนแกก็ไม่ต้องทำ คนดีไม่ควรมายุ่งกับฉันตั้งแต่แรก
"ป๊อบใช่ไหมครับ"
ผมบันทึกเบอร์นี้ไว้นานแล้วล่ะตั้งแต่ไอ้อูมันให้ไว้ แต่ไม่คิดว่าจะได้ใช้เร็วขนาดนี้
"ใคร"
มันส่งข้อความกลับมา
"อยากชวนไปตี้อ่ะ ไปไหม ฟรี"
"ใครวะกูไม่รู้จักมึง"
ดูมัน ได้ เลวๆแบบนี้ล่ะถูกใจนายพล ผมส่งรูปผมไปให้มันดู
"ที่ไหนพี่"
หึหึ ใครบอกมนุษย์เราไม่มองเปลือกนอก ผมค้านหัวชนฝา ผมมั่นใจนะว่าอย่างน้อยผมก็ยังอยู่ในตลาดอยู่หน้าตานะ ผมบอกสถานที่ไป
"ชวนเบียร์ด้วยสิ รู้จักเบียร์ใช่ไหม"
"ไม่เอา มันแรด"
"พี่ให้เพิ่มอีกถ้าเรายอมชวนมัน"
นานเหมือนกันกว่ามันจะตอบกลับมา
"ฟรีแน่นะพี่ จะรู้ได้ไงว่าพี่ไม่หลอก"
"พี่ได้เบอร์เรามาจาก พี่เอส รู้จักไหม"
ผมสุ่มเดาเอา คิดว่าวงการนี้มันไม่น่าจะกว้าง
"พี่เป็นเพื่อนพี่เอสเหรอ โอเคพี่ ผมจะชวนมัน"
หึหึ ง่ายจัง แค่นี้เอง
"แต่ข้อแม้"
"อะไร"
"ถ่ายคลิปเห็นหน้าอีเบียร์มาแลกกับเงินพิเศษ"
"พี่ไม่ไปเหรอ"
"ไปดิ แต่พี่อยากให้เราทำ"
"ไม่เอาพี่ ผมเกลียดมัน"
"งั้นแค่นี้นะ"
ผมยิงจรวดไป ไม่นานจริงๆนะ
"ได้ๆพี่ เมาแล้วคงไม่รู้เรื่อง"
"ดีมาก ตามนั้นครับน้องป๊อป"
ผมเดินไปบอกเอสว่าจะมีน้องไปด้วยเพิ่มสองคน
"เราต้องให้เอสเท่าไหร่"
ผมถามเลย ไม่อยากเยิ้นเย้อ มันทำหน้าเลิ่กลั่ก
"สามพันพอไหม คนละพันกว่าๆ"
"เอ่อ ที่จริง"
"สามพันนั่นล่ะ เราไม่ได้ไปด้วยนี่เอส นะนะถือว่าให้น้องเรามีความสุข"
ผมก็นะ เรื่องอะไรจะรอให้มันเรียกราคา
"ได้ๆ ที่จริงมีน้องคนนึงเรียนหมอ น้องเขาเอายามาได้ไม่แพงหรอก แต่ต้องช่วยกัน"
เรียนหมอ ผมแทบจะกรี๊ดออกมา ยิ่งได้ยินสถาบันด้วยแล้ว ผมเซเลยครับ โลกเรามันเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เชียวหรือ แต่เรื่องของมันไม่เกี่ยวกับผม ผมเกี่ยวอยู่แค่อีเบียร์เท่านั้นเอง
"มีน้องคนนึงอ่ะ อยากให้เอสกับน้องๆของเอสจัดเป็นพิเศษ อยากให้น้องเขาชอบใจ อยากไปลองอีก"
"ไหนบอกเกลียดมันไม่ใช่เหรอนาย"
"บ้าเอส เราให้อภัยน้องเขาแล้ว"
"อย่ามาหลอก นี่นายจะให้เราถ่ายคลิปน้องมันใช่ไหม"
บอกแล้วไอ้นี่มันไม่ได้โง่นะ แววตามันแอบฉลาดอยู่เพียงแต่ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมมันต้องทำท่าทางเป็นคนเรียบร้อย
"เอสเข้าใจเรานะ เราเจ็บมากนะเอส เรารักเรย์มาก เอสรู้ไหม น้องเขาพาเรย์ไปทำร้ายเราถึงที่ห้อง เพราะน้องมันอยากกันเราออกให้ห่างเรย์ เราเจ็บนะเอส"
เอ่อ ผมเองก็ทำไปได้ ยืนบีบน้ำตาออกมา เม้มปากแน่นเอามือทาบอกเหมือนกำลังปวดร้าวในใจมากมายนัก น้ำตาผมมันก็นะต้องตามเจ้าของร่างมันสิ ไหลออกมา เอสมันคงตกใจรีบเข้ามาโอบบ่าผมไว้
"เราเข้าใจนาย เราเข้าใจว่าการโดนแย่งคนที่เรารักมันเจ็บยังไง"
อ่า นี่มันก็เคยโดนเหรอ เข้าใจแล้วสินะ จะได้ไม่ต้องบีบน้ำตามาก
"ขอบใจมากนะเอส เราแค่อยากทำให้เรย์มันรู้ว่าน้องมันไม่ได้จริงใจเหมือนเรา"
ผมยังสะอื้นอยู่ เอสมันก็ปลอบนะ แอบเหลือบมองแววตามัน มันเม้มปากแน่น ไม่ยักรู้ว่าคุณนายก็มีอดีตที่ฝังใจ
"เราจะจัดการให้ นายจะเอาแบบไหนล่ะ"
"เอาให้เห็นหน้า เอาแต่หน้ามันคนทำมันไม่ต้องการ เอาทุกท่วงท่า อยากให้มันติดด้วยนะเอส ติดแบบขาดไม่ได้"
ผมพูดบนสะอื้น เอสมันพยักหน้า
"เราก็อยากทำแบบนี้กับคนนั้นนะ แต่เขาไปอยู่เมืองนอกแล้ว ถือว่าเราช่วยนายก็แล้วกัน"
"ขอบใจมากนะเอส เอสเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเรา"
ผมทำตาซาบซึ้งเหมือนมันประทานชีวิตใหม่ให้ผม พอตกลงกันเสร็จผมก็เดินไปเข้าห้องน้ำ
"ต๊าย ระวังนะยะนาย อีเอสน่ะมันงูพิษ"
อีคริสครับ ผมก้มล้างหน้าอยู่เลยไม่ทันมอง
"ใครงูพิษ ถ้าจะว่าคนอื่นเขา ตัวเองล่ะคริส"
"ชั้นไม่ได้เป็นงูพิษนะยะ คิดยังไงพูดอย่างนั้น ไม่ตอแหล"
"อ้อเหรอ งั้นเราก็เข้าใจผิดมาตลอดเลยสิ ที่ว่านายปลูกไร่สตอเบอร์รี่ไว้ที่บ้านน่ะ"
ผมเองห็หมั่นไส้มันนะ ไม่ค่อยได้คุยกัน แต่พอคุยก็ประมาณนี้ล่ะครับ
"ชั้นเตือนด้วยความหวังดีนะนาย เห็นแรงๆเหมือนกัน ไม่อยากให้อีแอ๊บนั่นมันหลอกเอา"
"ขอบใจนะคริส แต่เราก็แน่พอที่จะไม่ให้ใครมาหลอกง่ายๆ"
"ตามใจ ชิ คิดว่าสวยมากนักรึไง"
มันสะบัดหน้าออกไปจากห้องน้ำ
"สวยไม่สวยก็เลือกอ่ะจ๊ะ ไม่ใช่กินดะเหมือนใครบางคน"
"แกว่าใครอีนาย"
"ต๊าย อี ในที่สุดก็สำแดงกำพืดออกมาแล้วสินะ แม่คริส..ริส"
"อีนาย"
มันโผจะเข้ามา ผมยกเท้ารอเลย มันชะงักผมพยักหน้าท้าทาย
"ฝากไว้ก่อนเถอะแก"
"อุ๊ยตาย รู้สึกว่าเข้าใจผิดแล้วนะ ถ้าอยากฝากเชิญเคาท์เตอร์ด้านล่าง ลืมไปแล้วเหรอ ว่าชั้นตำแหน่งอะไร เลขาฯผู้จัดการทั่วไปน่ะ ลืมเหรอ"
"อีนาย"
มันกัดปากตัวเอง กลัวริมฝีปากมันจะขาดจังเลย พอมันออกไปจากห้องน้ำผมก็มองกระจก ไหนลองทำเหมือนในละครในนิยายหน่อยซิ
"บอกแล้วว่าอย่าให้ร้าย เพราะถ้าร้ายชั้นจะไม่มีวันใจอ่อน"
ผมแสยะยิ้มให้ตัวเองในกระจกเหมือนคนบ้า ชักจะบ้าแล้วจริงๆ พอเดินกลับไปที่โต๊ะก็เห็นข้อความนับสิบ สายไม่ได้รับอีกเกือบสามสิบ ไอ้ต้อมนั่นล่ะครับ
"เราผิดสัญญาเองนะต้อม ยกเลิก ของที่ให้ไม่เอาคืน"
"ผมขอโทษ ผมขอโทษ ผมจะทำพี่ ผมจะทำ"
"สายไปแล้วต้อม พี่ให้คนอื่ทำไปแล้ว แค่นี้นะจะทำงาน"
ผมโทรฯไปหามันเองล่ะครับ รำคาญมาเป็นบ้าอะไรส่งข้อความมาเยอะแยะขนาดนี้
"พี่ ผมขอร้อง ผมไม่เอาอะไรเลยก็ได้ ผมจะทำให้พี่เอง นะพี่นะ"
"ต้อม พูดไม่รู้เรื่องเหรอ พี่บอกแล้วนี่ อย่าผิดสัญญา เราคงคิดว่าพี่ทำไม่จริงสินะ ถ้าเราคิดอย่างนั้น เราก็มองพี่ผิดไป แค่นี้นะ อย่าโทรฯมาอีก"
ผมกดวางสายไปแล้วไม่สนใจอีกเลย จนเวลาพักเที่ยง
"โทรฯมาจังโว้ย รำคาญแล้วนะ"
ผมโวยวาย ตอนออกมากินข้าวกับจอย เอสไม่มามันบอกไม่อยากกิน
"รับสิแก คุยให้รู้เรื่อง"
"คุยแล้วนะ เด็กมันพูดไม่รู้เรื่อง"
"ต๊าย เหวี่ยงเด็กเหรอยะ ร้ายนะแก"
"ช่วยไม่ได้ ไม่สนองความต้องการ เหวี่ยงทิ้งสิ"
"รับๆหน่อยเถอะแก เผื่อน้องเขาจะคิดผิดๆก็ได้นะ เด็กมันไม่ได้มีความคิดเหมือนเรานะแก"
จอยพูด อืม ผมเพิ่งคิดได้เหมือนกัน
"อืม"
"พี่ ผมอูเองนะครับ"
สายไม่คุ้นหรอกครับ แต่ก็คิดว่าเป็นมันนั่นล่ะที่โทรฯมา
"อ้าวอู ว่าไงครับ"
"พี่ทะเลาะกับไอ้ต้อมเหรอพี่ มันร้องไห้อ่ะ ข้าวก็ไม่กิน เรียนก็ไม่เรียน"
"อาวเหรอ เปล่านี่ มันเป็นอะไรล่ะ"
"มันบอกว่าพี่งอนมัน"
ต๊าย กล้าพูดนะ เป็นอะไรกันเนี่ยชั้นถึงจะไปงอนแก
"บ้าเหรอ อูบอกมันให้หน่อยว่าไม่ต้องร้องไห้ เป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอ"
"พี่ครับ ตั้งแต่ผมรู้จักมันมามันไม่เคยร้องไห้หรือเป็นแบบนี้เลยนะพี่ มันคงเสียใจมากอ่ะ พี่ง้อมันหน่อยสิ"
ให้ชั้นเนี่ยนะง้อเด็ก ไม่เอา ตัดก็ตัดให้ขาด มันจะร้องไห้ทำไมวะ ในเมื่อของมันก็ได้ แตะตัวมันก็ไม่เคยคิด มันยังจะมาอะไรอีก หรือว่าเสียดายสิ่งที่ผมเสนอไปว่าจะส่งเสียมัน ช่วยไม่ได้นะ เป็นคนดีเกินไป ไม่เหมาะกับผม หมายถึง เออนั่นสินะ มันเป็นคนดีแล้วทำไมผมถึงจะไม่เอาล่ะ
"พี่ขอคุยกับมันหน่อยสิอู"
ผมลดระดับเสียงลง ถอนหายใจ
"พี่ พี่ ผมขอโทษ พี่อย่าทำแบบนี้เลยนะ ผมจะไม่ใจอ่อนอีกแล้ว"
โห มาแบบว่าสะอึกสะอื้นเลยพ่อคุณ
"ผมสัญญา ผมจะไม่ทำอีกแล้ว ผมจะไม่ผิดสัญญา"
มีด้วยเหรอเด็กแบบนี้อ่ะ ผมไม่เคยเจอ ธรรมดาก็ไม่เคยกินเด็กนะ แต่ไม่คิดว่าเด็กมันจะสนใจอะไรมากมายขนาดนี้ ได้ของไปแล้วก็น่าจะพอใจ
"ต้อม เลิกเรียนแล้วมาหาพี่ที่โรบินสันสุขุมวิทนะ เลิกร้องไห้ได้แล้ว"
ที่เลือกที่นี่เพราะขี้เกียจเข้าไปในเมืองมากๆเดี๋ยวรถติด อีกอย่างมันก็จะได้นั่งรถไฟฟ้ามา นั่งคุยกันที่ร้านแม็คโดนัลนี่ล่ะไม่เปลือง เริ่มมาคิดยอดค่าใช้จ่ายแล้ว เดือนนี้กระฉูดครับท่าน
"ว่าไงแก เด็กมันโอเคไหม"
จอยมันก็คอยถามนะ
"มันคงอยากเป็นผัวชั้นน่ะสิ ได้ จะยัดเยียดให้เลย อยากมีนักใช่ไหมเมียเกย์เนี่ย"
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล รู้ไหมว่าเพิ่งตื่น อิอิ ขวดสองลิตรเองทำไมมันจมนานขนาดนี้เนอะ ที่ร้าก ถามหน่อยสิ เรื่องนี้เหมือนผมเพ้อไหมอ่ะ รู้สึกจะเพ้อๆยังไงไม่รู้ บอกน้าจะได้ปรับปรุง แต่รู้ไหมมันเขียนง่ายจังเรื่องนี้อ่ะ ไม่เหมือนน้องญี่ปุ่น อันนั้นจิ้นทั้งนั้น แต่เรื่องนี้เมหือนมันมีอยู่แล้ว อิอิ บอกแล้วว่าเอามาจากคนรอบตัว ไหลลื่นเชียว จะว่าไปแล้วเขียนง่ายหว่าทุกเรื่องเท่าที่เขียนมาเลยนะ อิอิ
ปล พิเศษ น้องมิ ไม่เห็นตรวจคำให้เลยอ่า เบื่อกันแล้วเหรอ ฮือๆๆๆ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
สนุกมาก เชียร์ให้ต้อมปี้ คุณนายเสีย 555+
ว่าแต่อ่านไปแรกๆมันก็สนุกหรอกนะแต่คิดไปถึงข้างหน้า มันจะเป็นยังไง สรุปแล้วได้อะไรกับสิ่งที่ทำนอกจากสะใจ แค่นั้นเองหรอ กลัวอ่ะเริ่มกลัวแล้วว่าตอนจบมันจะไม่สวย
ยังไงก็อยากให้จบแบบ ปี้ปี้ อะค่ะ ถ้านี้เป็นนิยายก้อยากจะอ่านอ่ะไรที่มันดูสวยและแตกต่างกับความเปนจริงที่โหดร้าย ได้มั๊ยคะ /Me ทำตาแบ๊วๆ :monkeysad:
-
โอยย น้องต้อมคนดีที่หนึ่งเลยย!
ดันค่ะดันน
-
:L2:
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
นายต้อมน่ารักอ่ะ คนดี๊คนดี
ท่าทางจะหลงเสน่ห์นายแล้วสิ ฮิฮิ
เชียร์ต้อมขาดใจ
เลิฟฟฟพี่อิ๊กกี้จร้า
-
อ่า...นายมีแววเสียสาวแระ ท่าทางจะใจอ่อนกะเด็กนะเนี่ย
ว่าแต่ อะแฮ่ม น้องต้อมมมม คิ๊อารายกะพี่นายอะป่าว กติกาห้ามหลงรักนาจำได้ป่ะ
คนมันสเน่ห์แรงอ่านะ เด็กรักเด็กหลง ว่าแต่เด็กที่ห้องล่ะน้องนาย จะไม่สนบ้างเหรอ หุหุ :laugh:
-
อืม..นายร้ายจริงๆ จนชักจะกลัวซะแล้ว
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กูว่าแล้ว
ในที่สุดน้องต้อมก็ติดบ่วงเสน่ห์นายแล้ววววว
เชียร์ต้อมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ตายและ ใครจะเป็นพระเอกล่ะนี่ :-[
หลวงหรือน้องต้อม :impress2:
แต่ตอนหน้าน้องต้อมจะโดนนายกิน(รึป่าว)แล้วนี่ อิอิ :z1:
-
ขนาดน้องต้อมร้องห่มร้องไห้ได้นี่ สุดยอดมากๆ
จริงๆ รู้สึกว่าเนื้อแท้ของ้องเป็นคนจิตใจดีคนนึงเลยนะ
ขอให้ได้กินเด็กสมใจนะ สาธุ
-
กลัวใจของนายเหมือนกันน่ะ :เฮ้อ:
แล้วที่คริสพูดเรื่องเอสเนี่ย จะจริงมั้ยน่ะ :serius2:
-
ต้อม ชอบ นายหรือเปล่าเนี่ยๆๆๆๆๆ อ้ายๆๆหรือเข้าขั้นหลงนะเนี่ย
-
อ๊ายยย
ต้อมเิริ่มมีใจให้แล้วเหรอเนี้ยะ
บอกแล้ว ว่ากลัวใจน้องต้อมเหลือเกิน
อย่านะต้อม ไม่อยากให้เสียใจเลยจริงๆ
ว่าแต่มุมมองของนายแว๊บหนึ่ง ที่คิดว่า ดึงเอาต้องมาสู่วังวนนี้อ่ะ
คิดเหมือนกันเลย กลัวแทนจริงๆ
สังคมเดี๋ยวนี้เสื่อมได้อีก
อ่านแล้วสะท้อนใจเลยเนอะ
-
อ๊าย...................
ตอนนี้มันมาก..................
อยากอ่านต่อไวไวจัง ค้างมากเลย อยากรุ้ว่านายจะเอาไงกับต้อม แต่เค้าก็ชอบน้องต้อมน้า
แต่คิดว่าหลวงเป็นพระเอกแน่เลย เสียดาย..... ชอบเด็ก อิ..อิ :L2:
-
เอาแล้วไง.... ต้อมหลงคุณนายเข้าให้แล้ว :z1:
เรื่องชักจะไปกันหย่ายยยย มีแววมาม่า :monkeysad:
-
ไม่ชอบวิธีการของนายมากกกกกกกกก ไม่ใช่แค่ร้าย แต่ เลววววววววววววววววววววว เลยล่ะ เรื่องยา นี่ออกจะเลยเส้นเกินไปนะ ฆ่าคนๆ หนึ่งทางอ้อมเลยนะ แล้วมันเกินไปจริง ๆ
เป็นวิธีที่ไม่แมนมากๆ เลวและเลือดเย็นเลยล่ะ
ที่จริงแกล้งให้มันคลั่งจากเรื่องต้อมก็น่าจะพอ แต่เรื่องให้เด็กมันติดยาด้วยนี่ คือระยำจริงๆ
แล้วไปดึงต้อมมาให้ทำเรื่องแบบนี้ ความผิดก็คงจะติดต่ัวเด็กคนนี้ไปตลอดชีวิต ถึงจะบอกว่าเป็นเพราะเด็กสมัครใจ แต่ ต้องบอกว่าเพราะเด็กมันไม่อยากทำให้นายไม่พอใจต่างหาก(อาจจะเริ่มชอบ)
-
น้องต้อมมมม เเววพระเอกมารำไร รึป่าว 555555
เชียร์คนนี้~~~~~~~~ พี่อิ๊กกี้
อ่านแล้วแบบ นาย ร้ายจริงอะไรจริง แต่สนุกกกกก
พี่อิ๊กกี้ พรีสส เรื่องนี้ขอแฮปปี้เอนดิ้งนะพี่
หนูทำใจไม่ได้นะพี่ ถ้าจบไม่แฮปปี้อ่ะ นะ นะ นะ
บางทีตอนนี้เริ่มสงสารนังเบียร์และ ครั้งเดียวเอาให้สะใจพอว่า อย่าให้ต้องติดเลย ยานรกนั่น
อย่างน้อย ถึงแม้จะมั่วโคตรๆๆ แต่เด็กมันก็ยังไม่เคยไปข้องแวะเรื่องแบบนี้เลยนะพี่
ถึงเป็นความดีน้อยนิดละกันน นายสู้ๆๆ หวังว่าจะคิดอะไรได้ก่อนที่จะสายไปนะหนู
ร๊ากร้าก พี่อิ๊กกี้ สู้ๆๆนะพี่ ถ้าเขียนไหลลื่น มาต่อไวไวนะพี่ คนรอเรื่องนี้ เพียบ!!!!!!
-
+1
-
ทำไมรู้สึกว่าเอสไม่น่าไว้วางใจ
เรื่องถ่ายวิดีโอเบียร์เหมือนจะจบไม่สวยตามแผนชอบกล
ตอนนี้รักต้อมโว้ยค่ะ 555
-
แถลงหน่อยๆ
อิอิ ว่าแล้วต้องมีคนออกมาประนามการกระทำของนาย หึหึ
เรื่องนี้มันยาวมากกกกกก ถึงได้ถามว่าผมเพ้อไปไหมเวลาเขียน ยาวเสียจนอยากให้เพื่อน อย่าเพิ่งด่วนสรุปอะไรไป
จริงอยู่ว่านิยายผมแต่ละเรื่องดราม่าเสียส่วนใหญ่ เว้นน้องญี่ปุ่น แต่เรื่องนี้รับประกันว่าไม่มี ดราม่า
ความจริงพล็อตเรื่องแรง และหนักมากนะ ผมถึงเลือกวิธีเขียนแบบเพ้อๆ เพื่ออย่างน้อยจะได้คลายความแรงและหนักลงไปได้บ้าง
ที่ร้าก นี่มันเพิ่งจะองก์ ๑๑ เองน้า
แล้วรู้ไหมว่าในสังคมของเราทุกวันนี้ บุคคลิกของคนในนิยายมีอยู่จริง โดยเฉพาะคนอย่างนาย กับเอส ส่วนคนอย่างน้องเบียร์ ไม่แน่ใจ รอตอนต่อไปน้า อิอิ
อีกอย่าง มันคนละเรื่องกับน้องภูมิบุญน้า บุคลิกคนละอย่าง เนื้อหาคนละประเด็น อิอิ เดี๋ยวตอนหน้าจะเริ่ม เลวกว่าเดิม แว้กกกก
ขอบคุณนะครับที่เข้ามาเยี่ยมชม และวิจารณ์อย่างตรงไปตรงมา ขอบคุณจากใจ แต่ที่ออกมาแถลงนี่เพื่อให้เพื่อนๆ ไม่ใจออกก่อนอ่านจบน้า อิอิ :L2: :L2:
-
อ่านตอนนี้แล้วสงสารน้องต้อมจัง
แค่ลังเลนิดเดียว นายตัดแบบไม่มีเยื่อใยเรย ใจเด็ดจัง
ชักใจอ่อน อยากให้เป็นพระเอกแล้วสิ :เฮ้อ:
ดูท่าทางน้องมันจริงจังกับนายมากเลยนะ
แล้วทีนี้มันจะมีเรื่องยุ่งๆมาอีกมั้ย?
รอดูว่าเอสมันจะร้ายแบบที่คริสว่ารึเปล่า
แต่อย่างนายคงเอาตัวรอดได้อยุ่แล้วแหละเนอะ
ขำนาย เริ่มคำนวณค่าใช้จ่าย :laugh:
เป็นเราจนตั้งแต่ซื้อไอโฟนให้หนุ่มน้อยแล้วหละ ฮาาาาา
เรื่องนี้ เราว่าไม่เพ้อนะคะ มันดูเป็นชีวิตจริงเหมือนกันอ่ะค่ะ
อ่านแล้วติด อยากอ่านมันทุกวันเรย
แล้วก็คิดถึงน้องญี่ปุ่นด้วยนะคะ รออ่านเหมือนกัน คุคุ
-
ต้อมหลงนายละ
-
ไอหยาาา ตื่ง ตื่ง ตื่ง มีเรื่องแล้ว แต่...ถ้าเป็นต้อมก็โอเค 555 เอ...หรือหลวงดีน้าา
-
เชียร์ต้อม เชียร์ต้อม :L1::impress2:
ตอนนี้ยังเดาม่ายดั้ยเลย
คัยเป็นพระเอก เรื่องนี้มีพระเอกมั้ยค๊เนี้ยย
-
นายแรงได้ใจ
ต้อมจะเสร็จนาย
หรือนายจะเสร็จต้อมกันแน่เนี่ย
:o8:
-
น้องต้อมแอบน่่ารักอ่ะ
-
นายไปทำอีท่าไหนเด็กถึงได้หลงรักละนั้น :L1:
-
นายแรงมากกกกกกกกก..... :a5:
แต่ก็เล่นทำเอาเด็กน้อยใสซื่ออย่างต้อมเข้ามาหลงติดกับจนได้ 555
ตอนนี้เลยเชียร์ต้อมเป็นพิเศษ รักเด็กค่ะ อิอิ :-[
ขอบคุณคนเขียนมากนะคะ เขียนไหลลื่น อ่านแล้วไม่สะดุดเลย ที่สำคัญคือมาลงสม่ำเสมอ น่ารักมากค่ะ :pig4:
-
มันส์ค่ะ ไม่เพ้อหรอก
คุณนายแรงมาก ต้อมลังเลนิดเดียวตัดฉับทันที สงสารเด็กเหมือนกันนะ คำเตือนของศัตรูบางทีก็ควรฟังไว้นะ
-
ต้อมดีเกินไปนะเนี่ยะ สงสัยรักนายแล้วแน่ๆเลยอ่ะ
แต่ว่านะ ใจเราอ่ะเชียร์นาย กะ หลวงนะค๊าาาา ฮิ้ววว
-
โอ้ ชีแรงจริงๆคุณนาย :a5:
-
น้องต้อมคิดอะไรกับนายป่ะเนี่ย
คิดแหงๆเลย...
-
เค้าขอนะ จะดรามายังไงก็ได้
ตอนจบขอแฮปปี้ได้มั๊ยอ่ะ T^T :monkeysad: :sad4:
-
:laugh: :laugh: คุณนายทำเด็กร้องไห้เลย
-
ต้อมมันเริ่มคิดจริงแล้วเนี่ย :z3:
หรือต้อมจะมาวิน :z1:
-
ต้อมน่ารักจัง
รอดูว่าพี่นายจะเสร็จใคร
:m20:
-
อ่าววว น้องต้อมสาวแตกไปแล้ววว :m20:
ต้องยอมรับว่าบุคลิกในเรื่องนี้กับสังคมในปัจจุบันมันมีอยู่จริง
คนเราไม่ได้มีดีไปหมดซะทุกอย่าง คนที่ดี เค้าก็มีด้านเลวเหมือนกัน
ต้องทำอะไรเพื่อคววามชนะ เพื่อล้างแค้น เอาตัวเองเด่นมีเยอะแยะ
อย่างเบียร์เนี่ย ก็มี เคยเห็นมากับตัว เหอ ๆ ยังคิดอยู่ว่าสมัยนี่มันขนาดนี้แล้วหรอ
ตอนอยู่มัธยมยังไม่รู้เรื่องอะไรพวกนี้เลย ทั้งที่เพิ่งผ่านวัยมัธยมมาไม่นานเอง
จึงไม่แปลกที่จะมีคนอย่างนาย เอส คริส เบียร์ ต้อม ป๊อบ เรย์ ฯลฯ
แต่เหนือสิ่งอื่นใด จะต้องกินมาม่าซักเท่าไหร่ ขอให้จบแบบ Happy แล้วกันน้าพี่อิ๊ก อิอิ
-
ต้อมดูเป็นคนดีเกินไป
ชอบพี่นายแล้วใช่ไหมหละ
ปล.แต่ก็เชียร์ต้อมนะ ชอบเด็ก หุหุ
-
ชอบเรื่องนี้มากๆ อยากให้อัพสักวันละสามตอน ดุเด็ดเผ็ดมันดี
เชียร์น้อวต้อมนะ อยากให้คุณนายเค้าบริโภคหญ้าอ่อนดูบ้างง่ะ
ส่วนน้องญี่ปุ่นก็รออยู่นะคะ อยากอ่านเป็นตอนพิเศษวันคริสต์มาสแบบจัดเต็มสักตอนได้ไหมคะ พี่อิ๊กกี้
-
หรือต้อมจะรักนายแล้วววววว
โอ้ยยยย สงสารเด็ก
นายแก้แค้นให้สำเร็จนะ เอาให้แสบๆเลย
-
สาสารต้อม คุณนายพลนี่เสน่ห์แรงจังนะ
ตอนแรกก็เชียร์น้องหลวง แต่ตอนนี้เริ่มเองไปทางต้อมแล้ว เอ...หรือว่ารวบทั้งสองคนก็ไม่เลวนะ :laugh:
-
โหยยยยยยย แรงได้อีกกกก ><
ตกลงใครจะได้คู่กับคุณหญิงนายอ่ะ??
มึนๆ งงๆ สบสน?? แต่สะใจ กร๊ากกกกกกกก :laugh:
แอบเชียร์น้องต้อม เหมือนมันจะหื่นดี 555+ :impress2:
-
เชียร์ต้อมสุดใจๆๆ o18
กินเด็กเถอะ :call:
-
เชียรืแล้วอย่าให้ผิดหวังนะต้อม
เชียร์คุณนายกินเด็กสุดฤทธิ์ :impress2:
เด็กมันทะเล้นน่ารักนะคุณนาย
ขี้อ้อนด้วย เจอหน่อยเดี๋ยวก็หลงเด็กไปเอง 555
หมั่นไส้นังเบียร์
ให้ป็อบจัดการถ่ายคลิปเล๊ย
เอาให้มันตายไปข้าง
แต่ก็แอบสงสาร
อนาคตคนทั้งคน
-
เป็นเรื่องที่อยากอ่านวันละหลายๆตอน เคยคิดนะว่ารอให้ผ่านไปหลายๆวันแล้วค่อยมากอ่าน เพราะอยากอ่านต่อแบบรวดเดียวเยอะๆให้สะใจ แต่ก็เข้ามาดู มาเช็คทุกวันอยู่ดีทนไม่ไหว เพราะสนุกมากกกกกกกกกกกกกกกก
ps.เชียร์ต้อมมมมมมมมมม อยากให้รักกันอ่ะ ดูกุ้กกิ้กน่ารักดี เหมาะสม อ่านไปยิ้มไป แต่หลวงดูไม่หนุกเลยอ่ะ จริงๆนะ ^^
-
น้องนายเล่นมาเหวี่ยงมาแว๊ด...มาเป็นผู้กำกับแห่งชาติ..แถมบางทีมาโก๊ะ ๆ ใส่น้องต้อม
จนเด็กติด...กลัวว่าจะไม่ได้พบเจ๊อีกล่ะซิ.....เด็กหนอเด็ก...ใจเอียงไปแล้วแน่ๆ ....
ปลอบขวัญน้องต้อมหน่อยน้าน้องนาย....สงสัยจะได้เลี้ยงเด็กซะจริง ๆ ..อิจฉาวุ๊ย.. :m12:
ส่วนเบียร์แล้วแต่บุญกรรมแล้วกัน...แต่เท่าที่ประมวลผลดูกรรมจะมากกว่าบุญนะ
เพราะน้องนายมีแนวร่วมช่วยซ้ำอย่างเอสอ่ะ....คิดแล้วสยองแทนเบียร์ล่วงหน้า.... o22
อ่านแถลงการณ์แล้วจ๊ะ...นั่นสินะเพิ่งจะเริ่มเรื่องเอง...น้องนายยังร้าย(ร้ายกว่า)ได้อีกนาน...
จะรับความร้ายได้แค่ไหนไม่รู้....รู้แต่ตอนนี้พี่อ่านแล้วติด..หลังอ่านความคิดแว่บแรกจะถูก
เม้นท์ออกมา...อาจจะบวกบ้างลบบ้างก็แล้วแต่อารมณ์ขณะนั้น...จากนั้นก็..รอตอนต่อไปจ้า... :laugh:
:L2: รักกัน ๆ น้า.. น้อง eiky :L1:
กด + ให้น้องต้อมเด็กน่ารัก
-
ต้อมน่าร้ากกก
แต่เอสแอบน่ากลัวอ่ะ
มีไรแอบแฝงหรือเปล่า o18
-
นั้นไง น้องต้อมเบี่ยงจนได้ ติดพี่นายงอมแงม ยิ่งกว่าติดน้ำแข็งอีก
นายก็อย่าไว้ใจไอเอสมากนะ ยิ่งแรดเงียบๆอยู่
-
อร๊ายยยยยยยยย
ชอบน้องต้อมมากนะ !!!!
เผลอใจให้พี่นายล่ะสิ
อ่อยยยยยย
แต่แอบสงสารน้อง ... คุณนายน่าจะไม่เอา
เฮ้ออออออ
-
เอาไอ้ต้อมเนี่ยเเหละพระเอก 555
คงเข้ากับพิลึกกะนาย
-
ชอบต้อมอ่ะน่ารักดีอ่ะ
แต่เอสจะร้ายจริงป่าว
-
โหใจร้ายว่ะทำน้องต้อมร้องไห้เลย :laugh:
-
พี่อิ๊กกี้บอกว่า "ไม่มีดราม่า"
เย้~~~~~~~~~~~~~
สู้น้าา พี่อิ๊กกี้ เอาแฮปปี้เอนดิ้งน้าา ลุ้นตอนต่อไปสุดฤทธิ์ 5555
ร๊ากร้าก พี่อิ๊กกี้ที่สุด : )
-
จะเป็นไรไหม
ถ้าจะบอกว่าอยากให้นายเก็บเขาไว้ทั้งสองคน
ต้อมก้อดี หลวงก่ออีกแนว
-
เย้ยนายอย่าไปทำไรเด็กมานนะสงสารมานต้อมอาจจะหลงผิดนิดๆเอง o13
-
เชียร์น้องต้อม อีกคนทำไงดี :laugh:
กินเด็กไปเล้ยยยยยยยย
-
^^
-
ก็ไม่เห็นรั่วนี่คะ สนุกดีออก
เขียนไหลลื่นแบบนี้ก็ดีออกค่ะ
น้องมิจะได้อ่านได้แบบไม่ขาดช่วง อิอิ o3
ว่าแต่ช่วงนี้ต้อมคะแนนพุ่งเชียวนะคะ
ปล่อยหลวงออกมาทำคะแนนบ้างนะคะ
เดี๋ยวจะตามหนุ่มต้อมไม่ทัน
ปล. เรื่องตรวจคำผิด ต้องรับสารภาพว่าสองสามตอนมานี้อ่านด้วยความเร่งรีบ แบบว่ามีงานจ่อรออยู่เลยอ่านไม่แบบไม่ถี่ถ้วน แต่ตอนล่าสุดนี้ก็เจอแค่คำเดียว แต่เป็นลักษณะพิมพ์ตกลืมกด Shift มากกว่าค่ะ
-
ตามมาอ่านด้วยน๊าคุณอิ๊กกี้
อ่านรวดเดียว 11 องก์ หึหึ มันส์ได้อีก แตกต่างจากเรื่องอื่นค่อนข้างชัด จะว่าร้ายเหมือนน้องภูมิก็ไม่นะ..แต่เราชอบ คุณนายจัง โก๊ะๆ แรงๆ แต่ฮาดียิ่งเวลาลับฝีปากกับหลวงเนี่ย สุดยอด อิอิ o13
-
จริงอยู่ค่ะที่ บุคลิกบางตัวในนิยาย
มันมีจริงในปัจจุบัน เพราะงั้นคงไม่มีคำว่า ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย
แต่เพราะมันไม่ได้เกิดขึ้นกับเรา หรือเราไม่ได้พบเห็นมันก็แค่นั้น
โดยรวมแล้ว ชอบนะค่ะ น่าติดตามมากๆ ....อยากจะรู้ว่า
นายจะทำยังไงต่อไป
นังเด็กเบียร์ จะเป็นยังไง แม้ชีจะแรงก็เถอะ
แต่ยังไงก็เด็ก ไม่แน่ว่า เจอไปแบบนั้นอาจจะคิดขึ้นมาได้บ้าง
น้องต้อม เธอหวังจะกินผู้ใหญ่หรือเปล่า อาการมันฟ้องค่ะคุณ
ส่วนพระเอก อันนี้รอดูกันต่อไปแต่เริ่มเอนเอียงไปทางน้องต้อมซะแล้วซิ
อาจเพราะน้องต้อม ออกอากาศเยอะกว่า หลวงด้วยละนะ อิอิ
-
โอ๊ยกรี๊ดมาก ชอบเรื่องนี้มากเลย
ต้อมคงชอบคุนนายแล้วสินะ
โอ๊ยอ่านไปแล้วเขินๆนายต้อมเหมือนกันนะ
5555555555555
มาต่ิอไวๆนะจ้ะ
-
แอบกลัวคนชื่อ เอส ยังไงไม่รู้ :z2:
-
หวั่นๆ กับ เอสเหมือนกัน !!!!
ระวังนะจ้ะ ต้อม เผลอๆอาจจะมีมีดปักหลังอยู่ก็ได้นะ
แต่อย่างไรก็ตาม สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :pig4:
-
น้องต้อมม เด็กดีไปไหนนนนน
อะไรจะขะนาดดด น้านนนนน
-
เริ่ดมากๆๆ
จะร้ายก็ต้องร้ายให้ถึงที่สุดสินะ ลองลงมือทำมาถึงขนาดนี้แล้วถอนตัว คงไม่ได้ แต่ถ้าน้องต้อม ทำไรลงไป จะมาเสียใจภายหลังไม่ได้นะ แอบสงสารต้อมเหมือนกันนะ คนดีๆ ดันถูกโยงเข้ามา
ยังไงก็เอาใจช่วยน้องครับ o13
-
โหร้ายได้ใจม๊ากค่ะอิอิ o13
แต่รู้สึกต้อมจะแปลกหลงรักหรือหลอกกันแน่เนี่ย
ก่อนไปขอ :z13:ทีอิอิ
-
น้อง ต้อม จะ ผิด สัญญา ซะ แว้ววว..
หุหุ เชียร์ ต้อม อ่ะ (เด็ก มัน น่า ร๊ากกกก)
ชอบ พี่ นาย มาก เลย แรงๆ ดี ไม่ โง่
การ เขียน ของ พี่ อ่าน แล้ว เพลิน ดี นะ ค๊าบบ (ไม่ เพ้อ ๆๆ)
เป็น กำ ลัง ใจ ให้ ค๊าบบ พี่ อิ๊ก
มา ต่อ ไว ไว เน้อ ;D
-
นายแน่มาก
o13 o13
-
องก์ ๑๒
ไอ้ต้อมมันทำให้ผมได้คิดตลอดทั้งบ่ายวันนั้น จริงอยู่ว่าผมเจ็บช้ำใจจากการกระทำของไอ้เรย์กับอีเบียร์ แต่ถ้าหากว่าผมเป็นคนทำให้มันเดินเข้ามาสิ่งไม่ดีพวกนี้ มันจะเกินไปไหม เด็กยังไงมันก็เด็ก เริ่มมาคิดแล้วว่าความผิดมันใหญ่หลวงขนาดนี้เชียวหรือ แต่ถ้าหากไม่ให้ผมทำแบบนี้ มันก็จะไม่รู้จักเสียทีว่าโลกนี้ไม่ได้มีแต่มันเท่านั้นที่มีพิษ แต่เอาเถอะ ผมเริ่มงงและสับสนกับตัวเองแล้ว จะร้ายแต่ดันมามีความรู้สึกแบบนางเอกแทรกเข้ามา อนาถตัวเองเสียจริง
"ว่าไงต้อม"
พอเจอหน้ามันที่โรบินสันสุขุมวิท ผมก็ถามขึ้น มันมาในชุดนักเรียนเหมือนเคย หน้าตาดูเศร้านะถ้าผมไม่ได้ดูผิด
"พี่ ผมขอโทษ จะยอมแล้ว ผมชวนมันแล้ว มันยอมไปกับผมแล้ว"
มันร้องขึ้นไม่รีรอ สาวตาอ้อนวอนสุดฤทธิ์
"ต้อม ไม่ต้องแล้วล่ะ"
"ทำไมอ่ะพี่ ผมจะทำ ผมจะไม่ถามอะไรแล้ว ผมจะทำตามที่พี่บอกทุกอย่าง"
"ต้อม พี่มาคิดๆดูแล้วนะ พี่ว่าเราเป็นคนดี ไม่ผิดหรอก พี่เองก็คิดว่าเราไม่ควรจะมาแปดเปื้อนกับเรื่องแบบนี้"
ผมพูดขึ้น น้ำเสียงไม่ได้เน้นอะไรมาก
"ไม่ๆพี่ อีเบียร์มันบอกมันเคยไปตี้มาเหมือนกัน ก็ไปกับไอ้ป๊อบนั่นล่ะพี่ แต่อีเบียร์มันเอาคลิปหน้าของไอ้ป๊อปไปปล่อย ไอ้ป๊อปมันเลยเกลียดอีเบียร์ ผมแค่ถามมันก็อยากไปแล้ว"
ไอ้ต้อมมันเหมือนพยายามพูดอะไรก็ได้เพื่อเรียกความนิยมในตัวมันหลับคืนมาอีกครั้ง ผมนี่หูผึ่งเลย
"อะไรนะ"
"ก็ตอนเทอมที่แล้วอ่ะพี่ ไอ้ป๊อปมันจีบอีเบียร์ มันตี้กันตั้งนานแล้วล่ะพี่"
"อ้อ อย่างนี้เองเหรอ"
แหมนะ ชั้นอุตส่าห์จะใจอ่อนยอมเปลี่ยนแผน ไม่ยักรู้ว่าอีนี่มันเน่าอยู่ก่อนแล้ว ถ้าอย่างนั้นชั้นก็จะสงเคราะห์ให้ ถือว่าเป็นสารกันบูดแกจะได้ไม่ต้องเน่าตายก่อนนะอีเบียร์
"ผมแค่คิดว่าบางทีทำแบบนี้มันอาจจะทำร้ายมันอ่ะพี่ แต่มาคิดๆดูแล้วมันก็ไม่ได้คิดว่าเสียหายหรอกนะทำแบบนี้อ่ะ มันดูดีใจอีกต่างหากที่ผมชวน"
"แล้วเราบอกอะไรมันไปบ้าง แค่ชวนเหรอ"
"ผมก็ชวนมันแล้วบอกให้มันไปรอที่ล็อบบี้คอนโดฯตามที่พี่บอกอ่ะ"
ไอ้ต้อมมันตอบ ทำตาวิ้งๆใส่ ผมเข้าใจมันนะว่าทำไมมันถึงไม่อยากทำแบบนี้ แต่เอาเถอะ ผมไม่ให้มันทำหรอก
"เราไม่ต้องไปหรอกต้อม"
"อ้าวพี่ ผมเต็มใจนะ"
"เต็มใจไร พี่เปลี่ยนใจแล้ว"
"โห่พี่อ่ะ ผมขอโทษไปแล้วอ่ะ"
"เปลี่ยนใจนี่หมายถึงพี่ก็ไม่อยากทำแบบนั้นแล้วเหมือนกัน แกนี่อะไร ไหนร้องไห้มาเหรอ ร้องให้ดูหน่อยสิ อยากเห็นคนร้องไห้"
ผมเปลี่ยนเรื่อง มันทำหน้าเหวอๆ
"บ้าเหรอพี่ ไม่มีทาง ผมไม่ได้ร้องซะหน่อย"
"ปิดมือถือ"
ผมสั่งมันครับ เหมือนว่าตัวเองอารมณ์แปรปรวนยังไงไม่รู้ ขึ้นๆลงๆช่วงนี้ อีป้ามันบอกช่วงประจำเดือนไม่มา มันแซวนะครับ แต่อย่างผมน่ะเหรอไม่มีทาง มันแค่ช่วงขาดผู้ชายแค่นั้นเอง
"อ่า"
"อีเบียร์มันต้องโทรฯหาเราแน่นอน ปิดไปเลยดีกว่า มันจะได้ไม่ได้มาวอแว"
"อ้าว ปิดมันก็ไม่ไปดิพี่เดี๋ยวมันก็หาว่าผมหลอกมัน"
"มันจะไปไม่ไปก็เรื่องของมันแล้วล่ะต้อม พี่ว่าเราออกห่างๆมันดีกว่า พี่เปลี่ยนแผนแล้ว"
"อ้าว แล้ว"
"ตามนั้น ทุกอย่างขึ้นอยู่ที่พี่เอง ต้อมไม่ต้องทำหรอก มันเสี่ยงเกินไป อีกอย่างมันดูแรงไปสำหรับเรา พี่ไม่อยากให้เราเห็นอะไรที่ไม่ดี แค่นี้ก็มองว่าพี่เป็นอีมารร้ายเต็มแก่แล้วสิ"
ผมพูดออกไปตามที่คิดส่วนหนึ่ง มันทำหน้าเศร้าลงทันที
"ผมไม่เคยมองพี่เป็นนางมารร้ายนะ ถ้างั้นก็แสดงว่าพี่จะไม่ ยุ่งกับผมอีกแล้วสิ"
"อืม"
มันก้มหน้าลงแทบจะติดกับขอบโต๊ะ ผมก็มองดูอยู่นะว่ามันหาอะไรหรือเปล่า
"ต้อม ต้อมทำอะไรน่ะ"
คุณพระ มันเงยหน้าขึ้นน้ำตาไหลอาบแก้มเลยครับ ตายจริงอยากเห็นคนร้องไห้ก็ได้เห็น มีความสุขจริงๆ โฮะ โฮะ
"เป็นอะไรต้อม"
"ผมไม่มีค่าแล้วใช่ไหมพี่"
หัวใจหล่นหาย ผมอ้าปากค้าง ผมเกลียดคำนี้ที่สุด มันเสียดใจไม่อยากฟัง
"ต้อม ทำไมพูดแบบนี้"
"พี่ไม่ต้องการผมแล้ว ผมไม่มีค่าแล้วใช่ไหม"
สูดลมหายใจเข้าปอด เดี๋ยวคนข้างๆก็หาว่าผมรังแกเด็ก ไอ้นี่ดราม่าได้อีก
"บ้าเหรอต้อม ชั้นยังพูดไม่จบนะ ทำไมชอบด่วนคิดอะไรไปก่อนเสมอเลยวะ ไม่ให้ทำงานเกี่ยวกับอีเบียร์แล้ว แต่มีอย่างอื่นให้ทำ"
จะเชื่อไหมว่ามันยิ้มออกมาทั้งน้ำตา มันเอามือขึ้นปาดน้ำตาออกจากแก้ม แล้วทำท่าเหมือนมันสอบเอนฯติดคณะดีๆ หรือมันได้รางวัลตั๋วเครื่องบินไปกลับญี่ปุ่นก็ไม่ปาน
"จริงเหรอพี่ จริงนะ"
"นี่ ทำตัวให้ปกติก่อนชั้นถึงจะบอก แล้วร้องไห้ทำไมเนี่ย ไหนบอกเป็นผู้ชาย ต๊ายไม่ยักรู้ว่ามีน้องสาว"
"บ้าเหรอพี่ ผมเสียใจอ่ะ"
"เสียใจไร แค่ชั้นไม่ให้ทำงานแค่นี้เนี่ยนะ เวอร์มาก ทำเหมือนใครเป็นอะไร"
"ก็เสียใจอ่ะ"
"เออๆ อย่าพูดมาก หิวแล้วไปหาไรกินดีกว่า คนมองหมดแล้วเห็นไหม เดี๋ยวเค้าก็หาว่าชั้นพรากผู้เยาว์แกไอ้ต้อม"
"อยากให้พรากจะตาย"
"จี๊"
ผมหันขวับทั้งที่ลุกจากที่แล้ว นี่ถ้าอยู่ในรถคงตบหัวมันไปฉาดใหญ่แล้ว แหมนะพอมันรู้ว่าผมจะไม่ไล่มันไปนี่เอาใหญ่เลย กวนบาทาเหมือนเดิม
"พี่อยากกินสลัด ไปกินซิสเลอร์ดีกว่า"
พูดไปอย่างนั้นล่ะครับ ไม่ให้มันคิดหรอก ความจริงผมต้องการสนองความอยากของตัวเองต่างหาก อยากกินมาหลายวันแล้ว ผมเดินนำไปเอารถมันก็เดินตามมาติดๆ
"ที่ไหนอ่ะพี่"
"เอกมัย ตอนกลับกลับเองนะ ขี้เกียจขับรถ"
"อ่า"
"หรือจะไม่ไปก็ได้นะ ไม่ได้บังคับ"
"ไปดิพี่ โหนะคำก็ขู่สองคำก็ขู่"
"ไม่ได้ขู่ เขาเรียกเอาแต่ใจเข้าใจไหม"
ผมยักไหล่ใส่มัน มันก็ยิ้มๆนะ แต่เหมือนแอบกัดฟัน เป็นไงล่ะโดนกวนคืนบ้างเข้าใจหรือยัง
"แล้วพี่จะให้ผมทำไรให้อ่ะพี่"
มันถามขึ้นตอนไปตักอาหารมาพร้อมแล้วที่โต๊ะ ผมพามันไปกินซิสเลอร์เมเจอร์เอกมัย คนไม่เยอะเท่าไหร่ไม่วุ่นวาย
"ก็ให้จีบคนอีกเหมือนเคยล่ะ"
"อ่ะ ใครอ่ะ"
มันทำตาโต แหมหมั่นไส้ขึ้นมาอีกแล้ว ไอ้นี่มันแอคติ้งผ่านเหมือนกันนะ
"ก็คนที่เขาชอบกินเด็กน่ะ"
"เฮ้ยพี่ แต่ผมไม่"
"ฟังให้จบ นี่ต้อมทำไมเราชอบไม่ฟังพี่พูดให้จบวะ หลายครั้งแล้วนะ อีกครั้งเดียวเหวี่ยงนะจะบอก ทำไมไม่ฟัง ไม่ฟังแล้วจะรู้ได้ยังไงว่าพี่จะพูดอะไร แล้วมาชอบขัด เห็นไหมลืมเลยว่าจะพูดอะไร"
มันแทนที่จะสลดใจหรือทำหน้าเศร้านะครับ มันหัวเราะ กรี๊ด ต่อมโมโหกำลังจะแตก
"พี่อ่ะ ยาวเชียว"
"ไอ้ต้อม"
"อ่ะๆ ฟังแล้วคร้าบ ว่ามาดิพี่"
ดูมัน ไม่รู้คิดถูกหรือคิดผิดกันนะที่เลือกใช้มันอีกเนี่ย
"เอาโทรศัพท์มานี่ แอดเอ็มอันนี้หน่อยสิ"
ผมพิมพ์เมล์ให้มันแล้วยื่นกลับ
"ใครอ่ะพี่"
"เขาชื่อเรย์ แฟนเก่าพี่เอง"
"เฮ้ย จะดีเหรอพี่"
"ดีสิ คิดแล้วว่าต้องดี"
ผมแสยะยิ้มออกมา ในเมื่อเข้าทางอีเบียร์มันอาจจะเห็นผลช้า อีกอย่างถ้าทำสำเร็จสืบสาวราวเรื่องมา ไม่อยากฟังขี้ปากชาวบ้าน เดี๋ยวหาว่าป่าเถื่อนทำร้ายเด็กอีก คงไม่ร้ายไปหรอกนะที่ผมจะให้มันแตกกันเอง เข้าใจดีว่าไอ้เรย์น่ะมันคงแค่หลงเด็ก แล้วถ้าไอ้ต้อมล่ะ หล่อกว่า แมนกว่า เป็นเด็กผู้ชายใสๆ มีหรือไอ้เรย์มันจะไม่สนใจ โฮะ โฮะ สะใจ
"คิดอะไรอยู่พี่ ยิ้มน่ากลัวเชียว"
"อ๊ะ ทำไมแอบมอง ไม่ดีนะต้อม เอาล่ะ หน้าที่เราคือเข้าไปตีสนิทกับมัน พยายามจีบแล้วนัดเจอ"
"แล้วไงต่อ"
"ก็ทำให้มันรัก อยากได้อะไรเดี๋ยวพี่เป็นคนบอกให้เราขอเอง"
"จะดีเหรอพี่ เขาจะซื้อให้เหรอ"
"ก็ต้องลอง"
"แล้วเขาไม่ลวนลามผมนะ"
"นั่นล่ะ อย่าให้มันลวนลามได้ แต่อย่าทำให้มันรู้ว่าเราหลอกมัน ทำได้ไหม อย่าบอกนะว่าทำไม่ได้อีก พี่จะได้ให้ไอ้อูมันทำ"
ผมเริ่มเอ่ยชื่อขึ้นมาพาดพิงแล้ว
"ได้พี่ ผมจะลองดู"
"ไม่ได้ ลองไม่ได้ ต้องมั่นใจว่าทำได้ เสียเวลาพี่ดิแบบนี้อ่ะ"
ผมดักคอมัน ไอ้ต้อมมันทำหน้าเหวอๆไป
"ครับพี่"
แต่ก็แปลกนะ ทำไมมันยอมทำอะไรแบบนี้ ผมว่าไอ้ต้อมมันเป็นคนดีนะ ไม่เกเรอาจจะพูดจาไม่เข้าหูอยู่บ้างก็ตามทีแต่มันก็เป็นไปตามสมัย เรื่องแบบนี้ผมว่าไม่มีเด็กที่ไหนเขาทำกันหรอก แต่เอาเถอะขี้เกียจจะคิด มันตอบรับผมก็ดีใจแล้ว เพราะมีแผนให้เล่นอีกหนึ่งทางเลือก ส่วนอีเบียร์ หึหึ คิดเหรอว่าผมจะหยุดแค่นี้ ผมบอกแล้วว่าผมรับบทเป็นนางร้าย ถ้าแค่นี้นางร้ายทำไม่ได้ ก็เรียกผมว่านางเอกสิ ที่คิดเอาไว้ว่าจะไม่ทำมากเท่าไหร่เปลี่ยนใจทันที เพราะได้ยินจากปากของไอ้ต้อม อย่ามาหาว่าร้าย อย่ามาหาว่าเลวระยำ แล้วเวลาแสยะยิ้มใส่ชั้นเวลาที่ฉันกำลังเสียใจนั่นล่ะ แค่นั้นก็เกินพอที่ชั้นจะเอาถึงที่สุด
"เอส เจอเป้าหมายหรือยัง"
ผมกดโทรศัพท์หาเอสทันทีที่ไอ้ต้อมมันแยกออกจากผม บอกให้มันปิดมือถือมันก็ปิดนะ บอกกลับถึงหอให้ออนเอ็มไว้ เดี๋ยวผมเข้าไปคุย มันก็พยักหน้า แต่มันดูอ้อนๆยังไงพิกล ไอ้นี่เริ่มน่าสงสัยแล้ว
"เจอแล้ว เห็นรออยู่ที่ล็อบบี้ แต่อีกสองคนน้องเราบอกไม่น่าจะชวนมา คนไหนน้องนายอ่ะ น้องเราบอกไม่ใช่นี่ ถ้าคนเป็นนักฟุตบอล"
"น้องเราไม่สบาย เอส อีกสองคนเราบอกให้น้องเขาไปเองล่ะ เจออีเบียร์แล้วใช่ไหม บอกมันว่าต้อมเดี๋ยวตามขึ้นไปล่วงหน้าไปก่อนเลย"
"จัดหนักใช่ไหมนาย"
"เอาให้หนัก ส่วนที่เหลือเดี๋ยวเราจ่ายให้วันทำงาน"
"จัดไปนาย เดี๋ยวเราส่งคลิปไปให้ดู"
ผมร้ายไหม ไม่นะ ผมไม่คิดว่าผมร้าย เพราะมาคิดดูดีๆแล้วถ้าอีเบียร์มันติดต่อต้อมไม่ได้ มันเลือกที่จะไม่ไปก็ได้นะ เพราะต้อมมันก็บอกไปหมดแล้วว่าปาร์ตี้วันนี้คืออะไร หรือถ้ามันรักต้อมจริงมันก็รู้ว่าควรจะทำยังไง ไม่รู้สิผมเห็นแก่ตัว ใช่นะ ไม่เถียง แต่ผมบอกแล้วว่าอย่าให้ร้าย ร้ายของผมคือไม่ใช่แค่ตบตี จำตอนที่ผมบอกมันได้ไหม ว่าให้จำหน้าผม จำชื่อผมให้ดีๆ เพราะใบหน้านี้ ชื่อนี้จะอยู่ในจิตวิญญาณคอยหลอกหลอนมันไปตลอดชีวิตเน่าๆของมัน
"พรุ่งนี้แกหยุดเหรอนาย"
ผมเดินออกมากินน้ำ เห็นอีป้ากับผัวน้อยมันกำลังนั่งกินเบียร์อยู่ กินกันได้ทุกวัน น่าเบื่อจริงๆ
"อือ"
ผมตอบแล้วเดินไปเปิดตู้เย็น
"พรุ่งนี้สองทุ่มไปรับตาดั๊กกับชั้นหน่อยสิ"
"หา ตาดั๊กจะมาเหรอ ทำไมไม่บอกล่วงหน้าแก"
ผมร้องออกมาดีใจ ไม่รู้จะดีใจไปทำไม ผัวตัวเองก็ไม่ใช่
"มันมาพักน่ะ เห็นบอกลาด่วนๆ"
"ว้ายแล้วแกล่ะ ไม่ลาไปกับผัวหลวงเหรอ"
ผมเน้นคำว่าผัวหลวง เผื่อไอ้นั่นมันจะรู้สึกอะไรบ้าง แต่เปล่าเลยมันนั่งมองตาปริบๆ
"ชั้นก็เนี่ยปวดหัวอยู่ นายจะให้ลาหรือเปล่าาก็ไม่รู้ ลาไม่ได้ก็ไม่ไป ช่วยไม่ได้มันมากระทันหันเอง"
"นั่นดิ มาอยู่คนเดียวตอนกลางวันมันเหงาแน่เลยแก"
"อย่าเพิ่งพูดเลยแก พรุ่งนี้สองทุ่มทำตัวให้ว่างล่ะ จะได้พาไปกินข้าวด้วย"
"ผมไปด้วยนะพี่"
เอ่อ คือตัวประกอบสอดแทรกขึ้น
"ไปทำไม ที่นั่งไม่พอหรอกนะ"
"อีนาย ไปสิหลวงดั๊กเขาก็อยากเจอ"
"ฮึ แต่ผัวหลวงเขามาอ่ะนะ แล้วจะไปนอนที่ไหนเนี่ย ต๊ายน่าสงสาร"
ผมทำเสียงเวทนามัน
"นอนกับคุณไง"
"อย่ามา นอนในห้องน้ำโน่นแกน่ะ"
"อีนี่ ปากดีตลอดเลยนะ อย่าไปใส่ใจมันเลยนะหลวง ดั๊กเขาจะนอนโรงแรมพี่คงต้องไปนอนด้วยล่ะ เรานอนห้องพี่ไปเลย"
"ต๊ายแม่พระฟาติมา เริดเนอะคนเรา"
"ใครจะใจไม้ไส้ระกำเหมือนแก่ล่ะ หน้าตาดีซะเปล่า"
"ช่วยไม่ได้"
"แต่อยู่กันแค่สองคนระวังหน่อยนะคุณ เวลาผมเมาๆแล้วผมหื่นๆนะ"
แหมนะคงคิดว่าผมจะกลัว ทำท่าดัดจริตเหมือนในละครหลังข่าวสินะ
"แล้วไม่รู้เหรอว่าเวลาชั้นเห็นคนเมาน่ะ ก็ไม่น้อยนะ"
ผมทำตายั่วยวน
"เออๆ ไม่ใช่กลับมาได้กันแล้วซะล่ะ สองคนนี่"
"ฝันไปเถอะแก ชั้นไม่เอา"
"ฮ่าๆๆๆ แล้วใครเขาจะเอาคุณ"
"ทำไม ชั้นไม่ดีตรงไหน แกพูดให้มันดีๆนะไอ้หน้าปลาทู"
"อีกล่ะ วัยทองอีกล่ะ กินเบียร์เถอะหลวง อีนี่มันไม่โดนมาหลายวันคงคัน"
"อีป้า"
คือมันสองคนหัวเราะเสียงดัง ผมก็ยืนสั่นอยู่อยากจะเข้าไปตบหัวมันสักฉาด แต่ก็นะเกรงใจอีเหี่ยวนั่นล่ะครับ ฮึ่ม ฝากไว้ก่อนเถอะแก
"ผมก็ว่างั้นล่ะพี่ ท่าทางแบบนี้อ่ะ อย่างเดียว ไม่โดน"
"ไอ้"
"อย่านะแก แหมสะกิดต่อมหน่อยไม่ได้ ของขึ้นๆ"
นี่ตกลงผมเป็นตัวตลกให้มันสองตัวไปแล้วเหรอ โว้ย อารมณ์เสีย สะบัดหน้าเดินเข้าห้องทันที
"นี่เพราะเราไม่โดนจริงๆเหรอ"
ผมเริ่มสงสัย ถามตัวเองเพียงลำพัง จิตตกไปได้เหมือนกันนะ ถึงทำท่าไม่ใส่ใจก็เถอะ หรือว่าผมเข้าสู่วัยทองแล้วจริงๆ โอ๊ะ ไม่นะไม่ ไม่จริง ผมยังไม่แก่ ไม่มีทาง
"อีพัท แกทำไรอยู่ เก็บองุ่นอยู่เหรอ"
เอ่อ อย่าว่าผมเลยนะ ผมก็นะไม่ใช่ไม่มั่นใจในตัวเองนะ แต่ก็มันสงสัยไม่หายจริงๆนะ
"บ้าเหรอแก ชั้นหยุดบ้างอะไรบ้าง จะเก็บอะไรทุกวัน เชยนะแกน่ะ เดี๋ยวนี้เขาไม่เก็บแล้วย่ะองุ่น เขาไปวังสวนผักกาดต่างหาก"
อะไรของมันอีก
"อะไรแก วังสวนผักกาด"
"ต๊าย อยู่แถวนั้นไม่รู้เหรอยะ ก็สวนตรงแยกพัฒนาการไงอีนาย"
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับสวนล่ะแก"
"โว้ย เบื่อคุยกับคนแก่ แกเป็นอีป้าสองไปแล้วเหรอ เขาก็ไปจิกกันตามสวนนั่นล่ะ ใต้ทางด่วนอะไรแบบนี้"
เอ่อ อีนี่เขาเรียกมันว่าอะไรดีนะถึงจะสมใจมัน จัญไรน่าจะไม่พอ
"หา เดินตามใต้ทางด่วน โลว์มากแก"
"ต๊ายอย่ามา ก็แซ่บอยู่นะแก"
"เดี๋ยวก็โดนทุบหัวแย่งของหรอก"
"ต๊าย นี่พัชราภานะยะ ไม่ใช่หัวโปกกะโหลกกะลา ไม่มีทาง ไปแบบเสี่ยวๆนี่ล่ะแต่คนมันสวยอ่ะนะ ไปยังไงก็เกิด"
เริ่มเบะปากเกินทนแล้ว แหมนะ พอคุยกับมันทีไร ผมรู้สึกว่ากำลังคุยกับนางฟ้าเวอร์ชั่น มีนออยู่นะเนี่ย
"ว่าแต่มีอะไรยะ คันเหรอ"
"เอ่อ ก็นิดหน่อย"
ดูมันถาม ไม่อายหรอกนะ แต่ผมไม่ได้รู้สึกคันนะ แค่สงสัย
"ต๊าย ก็หาเด็กสิยะแก ได้ข่าวเลี้ยงเด็กไม่ใช่เหรอแกน่ะ"
"บ้าแก เด็กมันเป็นน้อง"
"ว้ายตาย น้องแล้วไง ให้มันตำสักทีสองทีสิ พี่มันจะได้หายคัน"
"อีบ้า ชั้นแค่สงสัย แกว่าชั้นเข้าวัยทองแล้วเหรอแก มีแต่คนว่าชั้นขี้วีนขี้บ่น"
"คงใช่ล่ะแก แต่แกก็ไปเร็วเนอะ ชั้นยังรู้สึกเหมือนสาวสิบแปดอยู่เลย มันกระหื้นกระหือรือ ใจเต้นแรงทุกครั้งเวลาเจอผู้ชาย"
"อี....."
"ไม่เต็มยศนะยะ ไม่ยอมค่า แกลืมทองไปนะอีนาย"
ยอมแล้ว ผมยอมอีนี่แล้ว บรรดาสิงห์สาราสัตว์ที่มีนอมีหนอกคงเรียกมันว่าแม่ ผมยอมมันจริงๆ ร่านแรด สิบแรงม้าอย่างมันเนี่ย
"เออๆ โทรฯมาถามแกนี่อารมณ์เสีย แทนที่จะให้คำปรึกษานะ แรดร่านไปเสียนี่ โว้ย"
"อ้าว อีนี่เป็นอะไรยะ ต่อมอะไรสึกไปเหรอ ใครว่าแกล่ะเข้าวัยทอง หน้าตาก็ไม่น่าจะใช่"
"ก็อีป้ากับผัวน้อยมันน่ะแก"
"ว้าย อีป้ามีผัวน้อย แรงอ่ะ"
แหมนะทำท่าตื่นเต้นไปได้ ทีตัวเองนี่ถือเป็นเรื่องผักเรื่องปลาไปเสีย
"เออ นั่นล่ะ มันรุมว่าชั้นแก แกว่าชั้นขี้บ่น ขี้วีนไปจริงเหรอแก"
เสียงมันสูดลมหายใจเข้าปอดได้ยินดังเข้ามาในโทรศัพท์
"อีนาย ชั้นว่าแกคงหงุดหงิดน่ะ คิดอะไรมาก แกก็ลดๆลงสิวีนๆน่ะ เราต้องแรดสงบ แต่ก็รบไม่ขาด อิอิ หัดเรียบร้อยเหมือนชั้นบ้างอะไรบ้าง เห็นมะ ดูสวยไม่สร่าง ผู้ชายก็ไม่ขาดปาก"
เอ่อ นี่มันอะไรวะ ผมเริ่มรำคาญอีพัทแล้ว
"เออๆ แค่นี้ล่ะ ไปเก็บผักเก็บมะเขือแกต่อเถอะ"
"เอาสักไม้ไหมล่ะคุณนาย อิอิ"
"อีบ้า"
ผมวางสายไป ระเหี่ยใจกับเพื่อนเหลือเกิน ที่จริงเวลาจะปรึกษาอะไรผมมักจะปรึกษากับอีป้านะ เพราะอีพัทมันชอบนอกเรื่อง ได้เรื่องน่ะมันได้อยู่นะ แต่ก็อย่างที่เห็นนางจะอ้อมไปสามโลกก่อน แต่อีป้าก็นะปรึกษาอะไรได้ ตอนนี้กำลังระเริงอยู่กับผัวน้อยอยู่นี่นะ เพื่อนก็กลายเป็นพุดเดิ้ลไปเลย แต่อย่างอีพัทว่ามันก็น่าคิดนะ เราต้องแรดสงบ แต่ก็ยังรบอยู่ หึหึ ไหนลองซิ
"กินด้วยคนสิ"
ผมทำหน้าเป๋อเหรอออกไปนั่งลงข้างๆอีป้า มันสองคนมองกันตาปริบๆ
"อะไรเข้าสิงยะอีนาย"
ทำเป็นไม่สนใจ ยิ้มดีกว่า อ่ะ ยิ้ม
"เดี๋ยวรินเอง"
มันทำท่าจะรินให้ผมแย่งเอามาทำ แต่ก่อนออกมารู้ไหมผมเปลี่ยนกางเกงขาสั้นตัวใหม่ ให้มันสั้นกว่าเดิม สั้นกว่ากางเกงยีนส์ตัดขาตัวนั้น เหมือนกางเกงนักวิ่งนะครับถ้าคิดไม่ออก นั่งขาไขว้กันโชว์ต้นขาขาวๆหน่อย ไหนดูซิมันจะมองไหม ไม่มองแฮะ
"แกกินวิตามินเกินเหรอ"
"ท่าทางคงกินไม่พอนะพี่แบบนี้"
อดทนนาย อดทน อย่าได้สนใจเสียงของมันสองตัว ยิ้มต่อ อ่ะ ยิ้ม
"บ้าแก"
ทำท่าอายแล้วกระดกเบียร์เข้าปาก
"เอ่อ อีนี่ผิดปกติจริงๆ ชั้นไปนอนแล้วนะแก พรุ่งนี้ทำงานแต่เช้า หลวงนั่งกินกับมันไป่ก่อนนะ อย่าตีกันล่ะ อิอิ แต่ถ้าจะตีกันบนเตียงก็ดีนะ"
ผมหันขวับ แต่โอ๊ะ สเต็ปหลุดรีบหันกลับมาทำท่าอายต่อ
"บ้าแก ฝันดีนะป้า"
มันทำหน้างงจริงๆ นั่นล่ะครับ ฮ่าๆๆ สำเร็จ ทีนี้ก็ลองกับไอ้หน้าปลาทูเน่าหน่อยสิว่ามันได้ผลจริงไหม แรดสงบน่ะ
"กินดินาย"
ผมทำท่าอายไม่มองหน้ามัน
"เอ่อ ผิดปกติไปหรือเปล่าคุณ หรือว่าอยากจนเพี้ยน"
แก ไอ้นี่ กัดฟัน ยิ้ม อ่ะ ยิ้ม
"บ้า ไม่ได้อยากนะ แค่อยากกินเบียร์"
ผมเน้นคำว่าอยากคำหลัง แล้วทำตาวิ้งๆใส่มัน มันถอยไปเลย แบบนี้เขาเรียกได้ผลไหมเนี่ย
"แล้วนายอ่ะ เมีย เอ้ย แฟนไม่มีเวลา อ๊ะ"
อันนี้ทำท่าอายนะครับ ดัดจริตจนรู้สึกเมื่อยไปทั้งตัวแล้วล่ะ
"เวลาอยากน่ะเหรอ ก็มีนางทั้งห้าอยู่นี่คุณ กลัวไร"
"แล้วมันจะดีเท่าของจริงเหรอ"
ผมไม่เข้าใจเหมือนกันนะว่าทำไมต้องมาทนนั่งทำเสียงอ่อนเสียงหวานกับมัน นี่ถ้าเวอร์ชั่นปกติคงกระโดดถีบมันไปแล้ว มาดูเอาเถอะ ทั้งทำหน้าทำปาก หัวเราะใส่ผม
"ก็ไม่ดีเท่าหรอกนะ แก้ขัดไปได้ ทำไม จะเป็นคู่ซ้อมให้ผมเหรอ"
กรี๊ด โอ๊ยจะไม่ไหวแล้ว อยากจะถีบคน มั่นมาก ดูมันทำท่านะ โอยๆ เจ็บปวดไม่เคยอดทนอะไรนานขนาดนี้ แต่เอาวะไหนๆก็ไหนๆ
"บ้าเหรอ อุ๊ยคัน"
ผมทำท่าอายนะ แล้วก็ยกก้นขึ้นทำท่าเกา เกายังไงน่ะเหรอก็ล้วงเข้าไปใต้ขากางเกงเลย กางเกงในใส่ไหม ใส่ทำไม ล้วงเข้าไปให้เห็นถึงแก้มก้นเลย ดูซิมันจะทำท่ายังไง กรี๊ด สะใจมันทำตาค้างครับท่าน เป็นไงล่ะเห็นก้นขาวๆแล้วเป็นไงล่ะไอ้ปากเสีย
"ไปนอนดีกว่า ง่วงแระ"
ผมทำท่าหาวแล้วลุกไปเลย มันยังอึ้งอยู่ ทิ้งไว้อีกสักลูกเป็นไงระเบิดน่ะ
"อุ๊ย ของใครหล่น"
คงรู้กันนะครับว่าผมทำอะไร ก็ท่าเก็บสบู่สุดคลาสสิกนั่นล่ะครับ ของเขิงอะไรตกไม่มีหรอก ตั้งใจโก่งโค้งใส่หน้ามัน ท่าลงก็ไม่ใช่จะก้มก็ก้มลงไปเลยนะ เราต้องมีลีลา ค่อยยื่นอีกเท้าไปข้างหน้า นี่ถ้าผมยาวนี่คงสะบัดแล้วล่ะ ก้มแล้วก็แช่ไว้สักนาที นับหนึ่งถึงสิบ แล้วก็เดินเข้าห้องนอนไป
"กรี๊ดดดด"
ผมกระโจนขึ้นบนเตียงเอาหน้าซุกหมอน สะใจจริงๆ เห็นหน้ามันตอนทำแล้ว หื่นซะ ตาค้างไปเลย ไหนบอกไม่ชอบผู้หยิงมีไข่ คอยดูนะ จะทำให้คลานเข่าเข้าหาเลย ไอ้หน้าปลาทูเน่า แต่ผมก็แรดไปจริงๆนั่นล่ะ รู้สึกว่าเริ่มแตกสาวร้าวรานไปทุกขณะ เชิดใส่ ใครจะว่าอะไรก็ช่าง เพื่อเป้าหมายผมจะพุ่งเข้าหาโดยไม่รีรอ ไม่มีอะไรจะมาขัดขวางได้ นอนดีกว่าตื่นมาหน้าจะได้เด้งๆ
Writen eiky
ปล. อิอิ ขอให้มีความสุขกับการอ่านน้า ที่ร้ากก
-
^
^
^
จิ้มพี่อิ๊กกี้ อิอิ ^ ^
เชียร์ต้อมสุดจายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
กร๊าก................... คุณหลวงคะ ย่องเข้าหาเลยค่ะ คุณายเธอจะได้สงบปากคำเสียที ฮ่าๆ
ชอบน้องต้อมอ่า ไม่อยากให้น้องต้อมเสียคน ดูเป็นเด็กดี
-
นายเวลาอยู่กับต้อมแล้วก้หลวงดูรั่วๆนะ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ ดูไม่มีมาดนางร้ายเท่าไหร่
อีเบียร์เสร็จแน่!
-
^
^
^
^
^
จิ้มต่อๆ
-
น้องต้อมน่ารักดีอ่ะ เป็นเด็กดีของเจ๊นายจริงๆ
5555
-
ต้อมใสไปไหนอ่ะ 555+ กะลังจะดักอิเรย์แล้ววุ้ยยยย สะจายยย
-
มาขำตอนจบ ... :laugh:
กล้าเนอะน้องนาย ทำไปได้
+1... แต่ติดไว้ก่อนคืนนี้นะ
-
ต๊ายตาย คุณนายสาวเริ่มแตกขึ้นเรื่อยๆ นะค่ะ สรุปว่าใครจะได้เป็นแฟนใหม่ของนายกันนะระหว่างหลวงกะน้องต้อม คึคึ ต้อมก็น่าสนนะ เด็กกวนๆ ท่าทางใสซื่อ น่ารักออก หลวงก็มาดแมน กสนๆ เช่นกันแต่ท่าทางประสบการณ์จะมากกว่านะ คิกๆ เชียร์ไม่ถูกจริงๆ
สำหรับเบียร์ค่ะ เตรียมตัวหมดอนาคตไปได้เลยค่ะ คึคึ
-
ตลกที่ว่า ถ้าเป็นคนดีจะกลายเป็นนางเอกไป :laugh:
-
ชียร์ต้อมหมือนกัน
กรี๊ดๆๆๆ ปยั่วนยหลวงรวังตัวล่คุนนย
รื่องนี้ดูธรรมชติมกคนรก็ต้องมีคันบ้งอรบ้ง อิอิ
-
เอิ่ิ่ม
นายเริ่มรั่ว
:m20: :m20: :m20:
ฮามาก
หลวงๆ อย่างหลงนะ
เชียร์เด็กอยู่ค่ะ
:laugh:
-
แน่ะมียั่วยวนเค้าเดี๋ยวก็เสร็จหรอก
-
น้องนาย องก์ที่๑๒เนี่ย ดูน้องนายใจรนๆสับสนอย่างไรไม่รู้เนอะ
ดูเหมือนน้องนายขาดความมั่นใจไปยังไงไม่รู้ นี่คืออาฟเตอร์ช็อก
ที่เกิดหลังจากการถูกแฟนบอกเลิกเหรอ
ดูดิถึงกับมีการเช็คเรตติ้งเลย โดยมีหลวงเป็นกลุ่มเป้าหมายแรก
ไงล่ะเห็นอาการนายหลวงแล้ว ความมั่นใจกลับมาเต็มร้อยยัง
ความจริงเรตติ้งยังไม่ตกหรอก ออกจะเป็นขวัญใจเด็กขนาดนั้น
ก็ดูแต่น้องต้อมดิ ใจมันมาอยู่ที่นายไม่ใช่เต็มร้อยแล้วเหรอ
-
ใครจะพระเอกล่ะนี่ :laugh:
เชียร์น้องต้อมอ่ะ :o8:
อยากให้นายกินเด็ก o13
-
สมกับที่ต้อมบอกแระ นายไม่ได้น่ากลัวเลย ฮาซะด้วยซ้ำ 555
แต่ไป ๆ มา ๆ เนี่ย เหมือนต้อมจะสาวแตกนะ :m20:
-
ตอนนี้อย่างฮาเลยครับ
อุ๊ยสเต็ปหลุด ฮ่าๆ o13
-
อยากจะรุแล้วอ่ะดิว่าใครจะเป็นพระเอก
-
ต้อมมมมมม!!!!!!!!!!!!!
ต้อมเท่านั้น -*-
เอิ่ม สงสัย นายนี่...เวอร์จิ้นป่ะ :laugh:
-
ทำไมต้อมถึงยอม
ก็เขาชอบแกน่ะสิอีนายเอ๊ย
(โอ้ยไม่ได้เริ่มสาวแตกตาม)
แต่พออ่านตอนนายอ่อยพี่หลวงแทนที่จะอึ้งดันฮาเสียนี่
ไม่รู้จะเชีร์ยใคร
แต่ให้ได้สักคนเหอะ
:laugh:
-
นายเอกเรื่องนี้ตลกดีจริง ๆ ฮาได้แทบทุกตอน :laugh:
-
อ๊ายยยย เหวี่ยงๆ
แรงงงส์ แรงงงส์
ครบรสคุณนาย
แล้วให้ต้อมไปล่อเหยื่อเรย์นี้
ต้อมจะรุกหรือรับหว่า กร๊ากก ชัดไม่แต่ใจ
-
เชียร์ต้อม :impress2:
นายเเรงนะ พี่หลวง จัดการโลด o18
-
ไม่มีอะรจะเม้นต์
นอกจากขอให้ไอ้หน้าปลาทู ปี้ อีคุณนายเร็วๆ ดูท่าจะวัยทองจริงๆ
-
พี่นายแร็งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงจริงๆ :pighaun:
-
น้องนายเล่นแบบนี้...เหมือนชกใต้เข็มขัดหลวงเลย... :m20:
คืนนี้น้องนายน่ะอาจจะฝันดี...แต่หลวงแนวโน้มจะฝันเปียกอ่ะ...
ชอบน้องนายมีครบทุกรส...โดยปกติไม่ใช่คนร้ายอะไร...
เพียงแต่เป็นพวกมั่นใจในตัวเองสูง...เวลาผิดหวังมักจะแรงงง...
อ่านตอนนี้แล้วรักน้องนายขึ้นอีกพะเรอ...นายเอก+นางร้ายชอบบจริง ๆ
ขอบอก...รักน้องอิ๊กมากด้วย...คงรู้นะจ๊ะว่าอะไร..ขอบคุณจริง ๆ :กอด1:
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกก ขำจริง นายอย่าโกรธเรานะ
เราว่านอกจากนายจะวีนเหวี่ยงแล้วยังแรดด้วย ฮ่าๆๆๆ
ชอบอันนี้ "เออๆ ไม่ใช่กลับมาได้กันแล้วซะล่ะ สองคนนี่"
ยิ่งนายทำแบบนี้อยากให้หลวงย่องเข้าหาซะจริงๆ ฮิฮิ :impress2:
ส่วนน้องต้อม คิดว่ายังไงก็หลงเสน่ห์นายเข้าแล้วเป็นแน่
เชียร์ไม่ถูกแล้วสิจะให้ใครเป็นพระเอกดี :sad4:
-
55555 ชอบจริงเวลานายเอกอ่อย แร๊งงง! แล้วงี้หลวงจะทนไหวเร้อ ขอให้ไม่ไหว คิก คิก คิก
-
พึ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ ของเค้าแรงส์จริงๆ o13
ชอบคุณนายแรงๆ น่ารักจริงอะไรจริง
ไม่รู้จะเชียร์ต้อมหรือหลวงดี แต่ระดับคุณนาย สองคนก็ไม่น่าจะมีปัญหานะ
-
แร๊ง มากเลยค่ะ อ่อยด้วยอ่ะ
นั่งอ่านกับเพื่อน เพื่อนติดจัยกันเปนแถวเลย :z1:
-
:haun4:
-
เชียร์ต้อมมมมม กรี๊ดดดดด น่ารักสุดๆไปเลยยย 55555
นาย สุดยอดดด
มาต่อไวไวนะคะ พี่อิ๊กกี้ สู้ๆๆ รออยู่นะพี่
ปล. นิยายพี่ ฮอตฮิตสุดๆๆ ไม่เคยเม้นท์ครั้งเดียวได้เลยอะ่ 555 ของเค้าแรงจริง :laugh:
-
มาต่ออีกน้าาาา เป็นกำลังใจให้จ้าาาา :bye2:
-
อ๊ายยยยยยยย นายเริ่มแรง ชอบบบบบบบบบบบ
เลือกไม่ถูกแล้ว ระหว่างนายกะหลวง เอาทั้งคู่ได้มั้ยยยยย
:impress2: :impress2:
-
ออีกตอนด้หมอ่พี่อิ๊กกี้
ลภอ่ชั้น
-
ผิดไหม ถ้าเราบอกว่า หลงรักนาย.... :กอด1:
สุดยอดที่สุด แรงมากๆ แรงถูกใจ...แรงได้ใจ o13
คิดไม่ออกเลยว่าเรื่องนี้จะจบยังไง หึหึหึ
ส่วนตัวเชียร์น้องต้อม แต่ก็มีหลวงบ้างอะไรบ้าง แต่ว่านะเชียร์ต้อมกับนายดีกว่า
เหมือนเดิมนั้นแหละดีแล้ว
มาต่อไวนะค่ะ อยากอ่านตอนต่อไปมากๆ
-
เชียร์ต้อมนะ
น้องต้อมๆๆๆๆๆๆๆๆเท่านั้น
-
^^
-
แรงเหมือนกันนะ นาย
เล่นได้ทุกบทจริง
o13
-
ว๊ายอีคุณนายแรงมาก
กร๊๊ดดดดดดดดดดด
-
อ๊าย นายน่ารักมากๆเลย
แรดเงียบนี่ สุดๆอ่ะ
>////< o13
-
สุดยอดดด เค้าจัดมาแบบนีเ
ก็จัดเลยสิ คุณหลวง จัดคุณนาย งามๆ 55
-
อรีายย ย ย
เลือกไม่ถูก!
เด็กก็น่าเลี้ยงต้อย หลวงก็หื่นได้ใจ :haun4:
คุณนายขาาา
เลือกเถอะค่าาาาา คนอ่านเชียร์ใจจนจะวายแ้ล้ว
ต้อมมันก็นะ เริ่มแสดงๆ ออกมาแล้วล่ะสิว่าชอบคุณนายเขา
ส่วนหลวง จะได้อยู่กับคุณนาย 2 คนนี่
ช่างโอกาสดีจริงๆ :impress2:
-
เหมือนต้อมจะชอบนายแล้วนะ
แล้วหลวงละ
โอ้ยย อยากรู้ว่าเบียร์จะเปนไง
-
คุณนายแรงจริงอะไรจริงอะ แอร๊ยยย :-[
-
เพิ่งอ่านวันนี้วันแรกไล่อ่านจนทัน
บอกได้คำ ว่า สนุกมาก
นายเอกจะร้ายยังไงไม่รู้รู้แต่ชอบอ่ะ น่ารักดี
ถึงจะร้ายแต่ก็ยังมีคิดอยู่นะ ไม่ใช่สักแต่ว่าร้าย
รออ่านตอนต่อไปจ้า
-
แรงได้ใจนาย
แต่เสียวสันหลังเรื่องเอสตะหงิดๆ
เอออีกอย่าง
น้ำแข็งนี่เล่นแล้ว มีอารมณ์หรอ
คือไม่ได้อะไรนะครับ
แค่อยากให้ลองค้นหาดูอ่ะ
แหะๆ
-
อ่านพาร์ทเด็กต้อมเชียร์เด็ก
อ่านพาร์ทหลวงเชียร์ช่างหลวงอีก
โอยยย หลายใจจริงเรา
งั้นเอา 3P ละกัน
มันดี 55555555 o13
-
น้องต้อม น้องต้อม น้องต้อม น้องต้อม น้องต้อม
น้องต้อม
น้องต้อม
น้องต้อม
น้องต้อม o18 only
-
เพราะเป้าหมายมีไว้พุ่งชน ...กระทิงแดง
คุณนาย แรงได้อีก
สงสัยน้องต้อมต้องผิดสัญญาแล้วล่ะมั้ง ท่าทางหลงรักพี่นายของเราเต็มๆเลย
-
ตอนนี้นายน่ารักดีนะ :z1:
-
เริ่มสองจิตสองใจจะเชียร์ใครดี
แต่ตอนนี้ต้อมนำอยู่ ก็เด็กมันน่ารัก ใสๆดี
-
อ่านทันแล้วววววววววววววววววววว
อ๊าย~~~~~~
นาย แรงได้โล่มากค่า!!!!!!!!!!!!!!
แบบนี้ที่หามานาน 555555
เชียร์ให้ได้กับน้องต้อมจะผิดมั๊ย :o8:
น้องต้อมน่ารักอ่ะ นาย เอามาทำสะมีเลย :-[
อ่านไปขำไป :jul3: :jul3:
-
สงสัยพี่นายจะไ้ด้แพ็คคู่ หลวง กับ ต้อม ใครดีล่ะ :impress2:
:laugh: พี่นายนี้ฮาได้อีกกกกกกกกกกนะ :m4:
-
เฮอๆ เดาอนาคตของนายต้อมไม่ออกจริงๆ
รออ่านตอนต่อๆ ไปดีกว่าไม่อยากเดาแล้ว
หยุดปีใหม่คุณอิ๊กกี้กลับบ้านหรือไปเทียวที่ไหนรึเปล่าคะ
ถ้าไม่ได้ไปไหนอยู่เขียนนิยายให้น้องมิอ่านก็ดีนะคะ
น้องมิก็ไม่ได้ไปไหน :sad11:
***************
กระหื้นกระหือรือ คำนี้ไม่มีนะคะ มีแต่ กระเหี้ยนกระหือรือ นะคะ
-
ต้องอย่างนี้ซิค่ะ คุณนาย หุหุหุ
เป็นไงละ มองตาค้างชิมะ หุหุ
แต่เราแอบเทใจไปให้น้องต้อมซะละ ทำไงละ
-
ขอบคุณค่า..
คุณนายเป็นนางร้ายที่ฮามากอ่ะ..เช็คเรตติ้งกับช่างหลวงแล้วอย่าลืมไปเช็คกับน้องต้อมด้วยนะจ๊ะ..
-
น้อง ต้อม น่า ร๊ากกก (อีก แล้ว)
คุณ นาย ... ได้ ใจ จิงๆ
เอา อีกๆๆๆๆ
:pig4:
-
เจ้ นาย แรงมากกกกกกกกกกกกกกกก
ได้ใจๆ ว่าแต่ใครจะเป็นพระเอกตัวจริงของเจ้นายนิ
-
อยากเห็นคู่นี้ตกล่องปล่องชิ้นจริง ๆ เลย อิ อิ :o8:
-
เพิ่งได้อ่านเรื่องเน้~!!!กรี๊ดสลบ!!
ถูกใจนายเอกที่สุด คุณนายของเราเริ่ดมากมายไร้เทียมทาน
น้องต้อมก้อน่าร้ากกกก หลวงบทน้อยไปหน่อยแต่ก้อมาได้เรื่อยๆ รักพี่เสียดายน้องอะ
ให้ควบสองเลยได้มะ?
-
แวะมาจองพื้นที่ 555
-
นายแรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เค้าชอบต้อมอ่ะ
-
ตามทันแล้วครับ บอกด้คำเดียวว่าีร้่ายมากๆ
-
แวะมานั่งคอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไม่รู้จะเชียร์ใครดี น้องต้อมก้เด็กๆใสๆเจี้ยวหวาน
นายหลวงก็หนุ่มช่างเถื่อนๆ แอ๊รยช้อบชอบ หุหุ
-
กว่าจะทันเล่นเอาเหนื่อย แต่ก็มันดี
แถมวันนี้ต้องรีบกลับไปหาคนช่วยเกาแก้คันบ้างดีกว่า
-
:impress2: :impress2: ลุ้นๆๆ
-
องก์ ๑๓
วันนี้หยุดอีกแล้ว ตื่นมาด้วยความรู้สึกสดชื่น แต่ก็นะอยากรู้ว่าอะไรไปถึงไหนแล้ว โทรศัพท์หาเอส มันไม่รับสายคงกำลังตี้กันอยู่แน่ๆ
"ว่าไงต้อม เป็นไงบ้างถึงไหนแล้ว"
รายต่อไปคือไอ้ต้อม ปกติเวลานี้มันน่าจะวิ่งอยู่ แต่แปลกมันรับเร็วมาก
"วิ่งอยู่พี่"
"อ้าวแล้วรับไวจังวะ"
"ก็เอามาด้วยห้อยคออยู่ กลัวว่าพี่จะโทรฯมา"
ต๊าย ทำตัวน่ารักเชียว
"อือ แล้วเป็นไง แอดเอ็มยัง"
"คุยแล้วพี่ ตอนแรกเขาจะไม่คุย แต่พอผมเอารูปให้ดูเขาก็คุยอ่ะ"
หึหึ ไอ้คนไม่รู้จักพอ ผมด่าไอ้เรย์ในใจ
"มันว่าไงบ้าง"
"ไม่ว่าไง แต่ผมก็พูดเหมือนจีบเขานะพี่ ผมว่าเขาก็น่าจะเล่นด้วย เพราะเขาบอกว่าจะชวนผมไปดูหนัง"
"เมื่อไหร่ วันนี้เลยไหม"
"ครับพี่ แต่เป็นตอนเย็น เพราะเขาบอกเขาทำงาน"
ก็แหงล่ะ ใครจะมาหยุดวันธรรมดา ถ้าไม่ใช่ไฮโซอย่างผม อิอิ
"ที่ไหน พี่จะตามไปดูด้วย"
"น่าเอสพานาดพี่"
"หือ ทำไมไปไกลจังวะ"
"ไม่รู้อ่ะพี่ เขาบอกนัดเจอที่สีลมเดี๋ยวเขามารับ ผมเริ่มกลัวแล้วว่ะพี่"
"ไม่ต้องกลัว วันนี้พี่หยุด พี่จะตามไปเอง มันไม่กล้าทำอะไรหรอก แต่ต้อม เวลาอยู่ในโรงหนังน่ะ พยายามล้วงมันเยอะๆหน่อยนะ"
"เฮ้ยพี่ ผมเป็นผู้ชายนะ ไม่เอาอ่ะ"
อีกล่ะ มันนะชอบเป็นแบบนี้ทุกที
"แล้วไง เป็นผู้ชายแสดงว่าไม่รังเกียจ ล้วงเหมือนล้วงของเพื่อน จะคิดอะไรวะ ทำเพราะมันเป็นงานนะต้อม พี่ไม่ได้ให้เราล้วงแล้วเอามาดมนะ แค่ล้วงเพื่อยั่วมัน"
"พี่อ่ะก็ว่าไป ใครจะบ้าเอามาดม"
แหมนะ มัทำเสียงออดอ้อนน่าหวดจริงๆไอ้นี่
"ตามนั้น แล้วนี่ไม่ไปโรงเรียนเหรอ"
"ก็วิ่งก่อนอ่ะพี่ เดี๋ยวกลับไปอาบน้ำ พี่ไม่ทำงานเหรอ"
"หยุด จะนอนพอกหน้า เออ แค่นี้ล่ะ ตอนเที่ยงยิงมาเดี๋ยวจะโทรฯไปถามความคืบหน้า"
"บ้าพี่ ผมก็ต้องเรียนนะ พี่เองไม่ใช่เหรอที่ไม่ให้เปิดโทรศัพท์เวลาเรียนน่ะ"
เอ่อ มันย้อน ผมเคยบอกมันแบบนี้ด้วยเหรอวะ อ้อ เคยๆ ผมไม่ชอบเวลาคุยกับผมแล้วกดบีบีหรือกำลังเล่นโทรศัพท์ทั้งที่เรากำลังคุยกันอยู่ แบบนี้จะปรี๊ดปรอทแตก ผมเลยบอกมันว่าเวลาไปเรียนห้ามเด็ดขาด เอ๊ะแต่แบบนี้เขาเรียกบอกเหรอ อิอิ น่าจะสั่งนะ
"เออๆ นั่นล่ะ ตามนั้น งั้นเดี๋ยวเย็นๆพี่โทรฯหา ห้ามทำให้ผิดหวังอีกนะ"
"คร้าบ ที่ร้าก"
"ไอ้ต้อม มากไปนะ ลามปามเหรอ พี่เป็นใครมาพูดเล่นๆแบบนี้ไม่ได้นะ อย่าให้โมโหนะ จะตามไปราวีถึงโรงเรียนเอาให้อายคนไปเลย เอาไหม"
อ่า ผมลืมสเต็ปอีกแล้ว หลุดน่ะครับ มันก็หัวเราะพอใจ
"เอาแต่เช้า โดนเลยกู"
มันบ่นออกมา เอาเถอะๆ วางสายดีกว่า ถ้าคุยมากไปกว่านี้สเต็ปอาจจะหลุดอีกก็ได้ ยิ่งพยายามทำตัวแรดสงบอยู่ เดี๋ยวมันจะไม่สัมฤทธิ์ผล ว่าแต่ออกไปเช็คเรตติ้งกับไอ้หน้าปลาทูเน่านั่นดีกว่า เดินออกไปนอกห้องไม่ได้ยินเสียงอีป้าแล้วคงไปทำงานแล้ว
"อ้าวยังนอนอยู่เลย ว้าไม่หนุกเลย"
ผมบ่นคนเดียวเพราะเห็นปลายเท้ามันยื่นออกมานอกโซฟา ปกติมันก็นอนตรงนี้ล่ะครับ เว้นบางวันมันจะไปนอนในห้องอีป้า ไม่ได้นอนเตียงเดียวกันหรอกนะ มันนอนที่นอนปิกนิกที่พื้น เหมือนนอนเฝ้าราชินีก็ไม่ปาน กินกาแฟก็ได้วะ นี่ผมตื่นเช้าแล้วนะเนี่ย ไอ้นี่ยังนอนอุตุอยู่มันไม่ทำการทำงานหรือไงนะ เหลือบตาไปมอง
"โอ๊ะ"
พระแม่ทั้งสาม อะไรนั่น ผมทำตาโตเพราะมันใส่กางเกงบ็อกเซอร์ตัวเมื่อคืนนั่นล่ะครับนอนกับเสื้อกล้าม ทำไมเป้ากางเกงมัน ไม่จริงหรอกน่าจะเป็นกางเกงมันพอง หนอนชาเขียวอย่างมันไม่เชื่อหรอก จะว่าผมเป็นโรคจิตไหมเนี่ยเพราะผมเดินเข้าไปดูใกล้ๆ เอ๊ะทำไมใจเต้นแรง อุเหม่สะระนังคัจฉามิ ผมรู้สึกเหมือนเลือดมันวิ่งอยู่ทั่วร่างร้อนหน้าขึ้นมา กรี๊ด อภิมหึมามาก เพราะผมไปยืนเป่าลมใส่เป้ากางเกงมัน เพราะถ้าเป็นกางเกงพองมันต้องลง ฉลาดใช่ไหมผมน่ะ แต่มันเห็นเป็นลำเลยอ่ะ อ่า ตายๆ ไม่ได้ๆ
"มองไรคุณ ตาค้างเชียว แอบอ่านกินผมเหรอ"
"อ๊ะ"
ไอ้บ้า ตกใจ ใจหายไปอยู่ตาตุ่ม ผมนี่ทำตัวไม่ถูกเลย อายขึ้นมา สะดุ้งเฮือกใหญ่ มันรีบเอาหมอนมาปิดไว้
"แหมนะ แอบมามองของผมตอนนอน น่ากลัวนะเนี่ย"
"อ๊ะ"
ยังพูดไม่ออก อายจริงๆ หันหลังให้แล้วล่ะ แต่ทำไมภาพมันยังติดตาอยู่เลย ไม่เอาๆ ไม่คิดๆ
"โห ทำตาเยิ้มเลยอ่ะ อยากเหรอคุณ"
"บ้าเหรอ"
ผมกำลังจะหันไปแว้ดใส่มันพอมีสติ แต่ก็นะต้องแอ๊บเรียบร้อยไว้ แรดสงบๆ อย่าหลุดสเต็ป ผมเดินไปชงกาแฟ
"เผื่อถ้วยดิ"
มันร้องสั่งมา ไม่มีทาง แต่เอ๊ะทำไมหยิบแก้วมาสองใบ บ้าไปแล้วไอ้นาย
"อ่ะ ไม่ทำงานเหรอ"
ผมรู้สึกยังอายๆอยู่นะ แต่ก็ต้องคุยบ้างอะไรบ้าง เดี๋ยวมันรู้ว่าผมอายมันจะล้อยิ่งกว่านี้
"ว่าจะเข้าสายๆน่ะ ขี้เกียจ"
"อืม"
"แล้วคุณไม่ทำงานเหรอ"
"หยุด"
นี่ผมเป็นอะไรไปแล้ว โอ๊ย เกิดอะไรขึ้น นายพลไม่เคยเป็นคนแบบนี้ จิตหลุดแล้วเรา
"ไม่ไปไหนเหรอ"
"ยังคิดไม่ออก"
"เป็นไรเนี่ยคุณ แปลกๆ อย่าบอกนะว่าคิดกับผมแบบนั้น เฮ้ยไม่เอานะคุณ"
ดูมันทำท่า แหมนะ อยากจะกรี๊ดใส่ ใหญ่กว่าแกชั้นก็เคยแล้ว อย่ามาทำท่ากระแดะ
"บ้าเหรอ ใครจะคิด"
ปากพูดแบบนั้นแต่อายนะ ร้อนหน้าแล้ว
"แล้วทำไมหน้าแดงจัง อย่าบอกนะว่าเมากาแฟ"
โอ๊ย ไม่คุยด้วยแล้ว ออกไปนั่งตรงระเบียงดีกว่า
"อ้าว ถามไม่ตอบ คิดอะไรกับผมป่ะเนี่ย"
ยังตามมาหลอกมาหลอนอีก โว้ย ขออยู่คนเดียวได้ไหม เดี๋ยวก็สนองซะเลยนี่ไอ้นี่
"อะไรล่ะ ไปอาบน้ำสิ แล้วไปทำงาน"
ดูผมพูด เข้าป่าดงพงไพรไปแล้ว เตลิดไปไหนต่อไหน
"ไม่เอาอ่ะ กลัวคุณแอบดู"
กรี๊ด ขอหน่อยเถอะ ไม่ไหวแล้ว หลุดก็หลุดวะสเต็ปแรดสงบอะไรนั่นน่ะ คงใช้กับไอ้นี่ไม่ได้ผลหรอก
"มากไปแล้วนะไอ้หน้าปลาทูเน่า อย่ามาหลงตัวเอง ชั้นไม่แอบดูให้เสียลูกตาหรอกนะ ก้นลายๆแตกๆน่ะ ใหญ่ตายล่ะ"
"ฮ่าๆๆ ต้องแบบนี้สิตัวจริง"
พี่น้องครับ ดูเอานะ ผมไม่ได้เวอร์นะถ้าผมจะเกลียดมัน
"ไอ้บ้า ไอ้ทุเรศ ไปยืนไกลๆ เสียบรรยากาศ โมโหแต่เช้าเลย"
"แหมนะ ทีแบบนี้ไล่เชียวนะ เมื่อกี๊ใครน้าทำท่าเหมือนจะลงลิ้น"
"เฮ้ย อย่านะคุณ"
ผมจะปาแก้วกาแฟแล้วนะ แต่มันยกมือขึ้นเลยชะงักไว้ก่อน โอย นี่น่ะหรือเขาเรียกปวดตับ
"อย่ามากวนได้ไหม ไม่อยากทะเลาะ ใครจะทำอะไรพูดให้มันดีๆนะ"
"อิอิ ไม่รู้นะ เห็นก้มๆเงยๆอยู่เป้าผมอ่ะ เห็นไหมบอกแล้วของผมน่ะพิเศษคัดแล้วนะเนี่ย"
"โอ๊ย ไปไกลๆได้ไหม"
ผมเสียดายกาแฟด้วยหนึ่ง อายด้วยหนึ่ง เลยหันหลังให้มัน ต้นไม้ของอีป้าคือเป้าหมายทึ้งดึงใบมันออกมาอย่างบ้าคลั่ง เกลียดที่สุดคนรู้ทัน เกลียดๆๆๆๆๆ
"คุณๆ"
มันเรียกผมหลังจากมันออกมาจากห้องน้ำ ผมยังนั่งหน้าเป็นเหล็กงอหน้าพับอยู่
"อะไร อยากกินนมเหรอเรียกอยู่ได้"
"อั่นแน่ เรียกดิ อยากลองชิมดูไหมคุณ ผมให้ชิม"
"ปึง"
คือแถวนั้นตรงระเบียงมันมีไม้กวาดอยู่นะครับ ลอยเลยสิรอพระมาสวดก่อนหรือไร มากไปแล้ว
"เฮ้ยคุณ แหมนะพูดสะกิดใจจริงหน่อยทำเป็นรับไม่ได้ หวานน้าของผมน่ะ"
"ไอ้เชี่ย ไปตายไหนก็ไปเลยไป๊"
ผมปรี่เข้ามากำไม้กวาดไว้ในมือแต่มันก็นะวิ่งเข้าในห้องอีป้าแล้ว แหมออกมาก่อนเถอะจะแพ่นกะบาลให้แยกเลยปากปีจอนัก โอยๆ ไม่ไหวๆ ผมจะสติหลุด เข้าวัยทองจริงๆก็เพราะไอ้นี่ล่ะ ผมรอมันนานพอสมควรกะว่าจะฟาดหัวมันจริงๆนะ แต่ก็เมื่อยก่อนเดินเข้าห้องไป อาบน้ำออกไปทำหน้าดีกว่า มันใหญ่จริงๆนะ ลำพาดยาวถึงขอบกางเกง ใหญ่กว่าไอ้เรย์อีก มันกินเบียร์นะแต่ทำไมมันไม่มีพุง ผิวสีแดงๆ ดูบึกบึนดีจังไม่มีกล้ามใหญ่โตเหมือนไอ้เรย์ดูเป็นซิลิโคนปลอมๆยังไงไม่รู้ กรี๊ด นี่ผมคิดอะไรอยู่เนี่ย ไม่เอาๆ ไม่คิด มันสกปรกน่าเกลียดออก ไม่เอาๆ อาบน้ำๆ
"เฮ้อกู เป็นอะไรมากไหมเนี่ย ทำร้ายตัวเองอีกจนได้"
พออาบน้ำเสร็จก็นะ บ่นออกมาเลยผม อิอิ เขินจังไม่อยากบอกว่าทำร้ายตัวเองด้วย ไม่ไหวจริงๆนะ ใครจะว่ายังไงก็ช่างไม่มีใครรู้หรอกว่าผมทำอะไร พยายามลบภาพมันออกจากหัวนะ ยิ่งคิดเรื่องอื่น ยิ่งร้องเพลง แต่ทำไมมันไม่หลุดหายออกไปเสียที ก็เลยสำเร็จโทษตัวเองซะเลย เป็นไงล่ะ ว่าแล้วก็ไปทำหน้าดีกว่า ผมทำหน้าอยู่จนบ่ายกว่าๆหาอะไรกินแล้วก็บึ่งรถไปรอที่เอสพานาด
"ใกล้เลิกเรียนยังต้อม พี่อยู่เอสพานาดแล้วนะ"
ผมส่งข้อความไปบอกมันแล้วแวะกินข้าวที่ร้านแบล็คแคนยอนชั้นล่างหน่อย เหล่ผู้ชายซิ แถวนี้จะมีพอให้มองไหม
"เลิกสามโมงครึ่งนะพี่ โรงเรียนในประเทศไทยอ่ะ"
เอ่อ อันนี้ข้อความมันจริงๆนะครับ ตอนแรกกำลังยิงฟันสวยเชียวเรา ปรี๊ดขึ้นทันที
"ชอบแบบไหน"
ผมส่งกลับไปหามัน มันส่งเครื่องหมายคำถามกลับมาหลายอัน
"อุปกรณ์น่ะ จะตีหัวคนซิ กวนตีนนะ"
ผมตอบกลับอย่างรวดเร็ว มันก็ส่งกลับอย่างรวดเร็ว ว่า "ฮ่าๆ" เลวที่สุด คอยดูนะไอ้ต้อม หนอยเผลอไม่ได้เลยมันแอบด่า โอ๊ย คันมือ คันปาก จะทำยังไงดี แต่เอ๊ะถ้าเฝ้ามันดูหนัง แต่คืนนี้นัดอีป้าสองทุ่ม สองทุ่มนี่หมายถึงที่สนามบิน ตายล่ะสิ จะทันไหมเนี่ย
"ต้อม พี่ไม่เฝ้าเราได้ไหม คืนนี้พี่มีธุระ"
ผมส่งข้อความไปหามัน
"ไม่เฝ้าก็ไม่ไป"
เอ่อ อันนี้ท่านชายต้อมส่งกลับมา ไม่เข้าใจเหมือนกันว่ามันเรียนวิชาอะไรกันแน่ ตอนนี้สามโมงกว่าแล้ว ต๊าย บอกให้มันปิดมือถือตอนเรียนนี่ เออนะไอ้นี่ วอนซะแล้ว ไอ้เราก็เผลอเมาท์ไปหน่อย
"ไอ้ต้อม ตกลงเรียนวิชาอะไรเนี่ย ทำไมเปิดมือถือ"
โทรฯหาโดยตรง รำคาญพิมพ์ยิกๆอยู่ไม่ทันใจ
"โฮมรูมไงพี่ ไม่เคยเรียนเหรอ"
"นี่ไอ้ต้อม มากไปแล้วนะเมื่อกี๊ก็แอบด่าชั้นใช่ไหม เดี๋ยวนี้แกกล้าหือเหรอ หนอยไม่ทันไร รู้งี้ชั้นใช้ไอ้อูดีกว่าท่าทางจะว่าง่ายกว่าแก ไม่ลามปามด้วย อะไรวะ อารมณ์เสียเลย ชั้นเรียนเมืองนอกนะไม่ใช่เรียนที่นี่เข้าใจไว้ด้วย โฮมรูม โฮมโปรอะไรไม่เคยเรียนโว้ย จะรู้ด้วยไหม"
หนึ่งชุดผ่านไป
"อิอิ"
กรี๊ด ดูมันนะพ่อแม่พี่น้อง อยากตบคน อยากหวดคน อยากเตะก้านคอมัน
"หัวเราะอะไรนี่ชั้นด่าแกอยู่นะไอ้ต้อม เพื่อนเล่นเหรอ ไอ้บ้า"
"แหมพี่ใจเย็นๆ เพื่อนผมมันหัวเราะกันใหญ่แล้ว"
งงสิครับ หยุดไปชั่วขณะ นี่ผมด่าดังขนาดนั้นเลยเหรอ
"มันได้ยินเหรอ"
"มันเปิดสปีกเกอร์พี่นาย"
เสียงไอ้อูครับผมจำได้ กรี๊ด กรี๊ด ไอ้ต้อม ผมวางสายไปทันที โมโหมาก ไม่เคยคิดว่ามันจะเลวร้ายได้ถึงเพียงนี้ โมโหมากถึงมากที่สุด ไอ้เด็กนี่มันเกินไปแล้วนะ นี่ผมเสียรู้เด็กมัธยมเหรอ โอย จะเป็นลมหน้ามืดแล้ว มันโทรฯเข้าครับ ไม่รับ ผมทำใจก่อน ทำใจรับไม่ได้จริงๆ โทรฯเข้ามาอีก ก็ไม่รับ เชิดใส่ เดี๋ยวนะ ขอสูดลมหายใจเข้าปอดสักสามสี่ทีก่อน เดี๋ยวเถอะแก เจอชั้นแน่
"อยู่ไหนนะตอนนี้"
ผมกดสายทิ้งแล้วโทรฯกลับไปใหม่
"เราทำผิดสัญญานะต้อม ต้องให้เตือนอีกไหม นี่ครั้งที่สอง จะให้พี่ยื่นโอกาสให้อีกเหรอ"
เสียงเปลี่ยน ผมนั่งนิ่งสายตาจิกออกไปนอกร้าน จนพนักงานที่ยืนอยู่ตรงนั้นหลบกันเป็นระนาว
"แหมพี่ ผมขอโทษ ผมล้อเล่น"
"ชั้นไม่ใช่เพื่อนเล่น เปิดลำโพงสิ"
"ไม่เอาอ่ะพี่ ผมล้อเล่น ผมขอโทษ ขอโทษจริงๆไม่คิดว่าพี่จะโกรธ"
"บอกให้เปิด"
ผมเน้นเสียงดุดันเด็ดขาดนัก
"เอ่อ"
"เดี๋ยวนี้"
"เปิดแล้วพี่"
"ดี จำไว้ คราวหลังอย่าทำแบบนี้อีก พี่เป็นใครต้อม ไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอนะ โรงเรียนเลิกสามโมงครึ่งใช่ไหม มารอที่หน้าโรงเรียน"
"เอ่อ ครับ พี่จะมา"
"ไม่ต้องถาม ชั้นจะไปทำโทษแก ข้อหาที่กล้าทำเรื่องน่าอับอายแบบนี้กับชั้น ชั้นโทรฯหาแกคนเดียว อยากให้คนอื่นรู้เหรอว่าชั้นเป็นอะไรกับแก"
"พี่"
"อย่ามาลองดีนะไอ้ต้อม ตามนั้น สามโมงครึ่งช้าแม้แต่นาทีเดียว เตรียมใจไว้เลย"
อิอิ แอบสะใจเพราะเสียงของเพื่อนๆมัน แต่เท่าที่ได้ยินน่าจะมีแต่ไอ้โป้งกับไอ้อูล่ะครับ เสียงฮือฮาๆอยู่ เป็นไงล่ะบอกแล้วว่าอย่าให้ของขึ้นกำลังคันมืออยู่พอดี ขอตบหัวหน้าโรงเรียนชายล้วนหน่อยสิไอ้ต้อม หึหึ โว้ย ของขึ้น ผมบึ่งรถออกไปทันที ไม่ทันหรอก เหาะไปก็ไม่ทันนี่มันสามโมงกว่าแล้ว ให้มันรอซะบ้าง รถติดอีกต่างหากแถวนั้น เปิดมารายห์ ฟังดีกว่า หอนสักหน่อย
"โหพี่ บอกสามโมงครึ่งนี่มันสี่โมงกว่าแล้วอ่ะ"
พอเจอหน้ามันก็เข้ามาโวยทันที มีไอ้อูกับไอ้โป้งยืนมองอยู่ไม่ไกลมาก
"ฉาด"
"นี่แน่"
ไม่ให้มันตั้งหลักหรอกครับ ตบหัวมันทีหนึ่งแต่ไม่แรงนะ เหมือนหยอกๆ อารมณ์ดีขึ้นเยอะเพราะเพลงคุณป้า
"อ่าพี่ นี่มันหน้าโรงเรียนนะ"
"แล้วไง ต่อให้ในโรงเรียนชั้นก็กล้าทำ จะลองไหมล่ะ"
"อ่า น่ากลัว"
"รู้นี่ แล้วยังกล้าลองดี ขึ้นรถเร็วๆ"
"จะพาไปไหนอ่ะพี่ ผมหิวข้าวพอดี"
"จะพาไปปล่อยที่อัมพวา"
"เฮ้ยไม่เอา"
"พี่นายๆ หวัดดีพี่ มารับต้อมเหรอ"
สองตัวนั่นเดินเข้ามา เพิ่งเห็นนะว่าเพื่อนๆโรงเรียนมันมาออกันอยู่หน้าโรงเรียน โดยเฉพาะทีมฟุตบอล ผมพอคุ้นๆหน้าบ้าง
"อืม พี่ไม่รับเราสองคนไปด้วยนะวันนี้ โทษที พี่จะพาไอ้นี่ไปชำระความ"
ผมบอกไปแล้วเดินอ้อมไปขึ้นรถ มันสองคนหัวเราะชอบใจ ไอ้ต้อมก็หันไปทำตาขวางด่าเพื่อนอะไรไม่รู้ไม่ได้ฟัง
"จะอีกนานไหม เริ่มอีกแล้วนะต้อม"
ผมลดกระจกลงร้องออกไป มันรีบขึ้นรถมาทันที
"พี่ผมอายเขานะ"
"เหรอ ความรู้สึกเดียวกันกับเมื่อกี๊ไงที่เราทำกับพี่"
มันอึ้งสิครับ อ้าปากค้าง นั่งนิ่งเลย เชิดใส่เป็นไงล่ะ กล้ามากนะแกมาลูบคมชั้น มันต้องเจอแบบนี้
"ทำไมเงียบ จะเงียบอีกนานไหม อึดอัด"
ผมเริ่มพาลแล้วครับ วัยทองจริงๆ ขนาดเปิดเพลงนะเนี่ย
"ก็พี่ฟังเพลงอ่ะ"
"คุย ชั้นอยากคุย"
ต๊าย ผมเป็นโรคจิตไปแล้วเหรอ
"เอ่อ"
มันเงียบนะครับ ทำท่าถอนหายใจ หนอยกล้าถอนหายใจใส่ชั้นเหรอแก
"พูดสิ ทำไมต้องให้บังคับ"
"พี่อ่ะ ทำไมอ่ะชอบขู่ผมอยู่เรื่อยเลยอ่ะ"
"สามอ่ะ เพื่ออะไรต้อม ภาษาวิบัติหมด พูดให้เป็นคำไม่ได้เหรอ"
เหมือนผมเริ่มรั่วแล้ว ความจริงไม่ได้โกรธมันแล้วล่ะครับ แต่หาอะไรด่ามันเล่นๆ เหมือนเป็นคนไม่เต็มเนอะผมน่ะ เห็นอะไรขวางหูขวางตาหน่อยก็พูดไปอย่างนั้นล่ะครับ ไม่ได้จริงจังอะไรมาก
"เอ่อ"
"นั่น ไม่อ่ะก็เอ่อ รู้ไหมมันแสดงถึงความไม่มั่นใจ"
"เฮ้อ คนเรา เอ้ยพี่ เขาโทรฯมาอ่ะ"
มันรีบล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง ผมหูผึ่งตาลุกวาวทันที
"รับสิ"
"แล้วบอกว่าไงอ่ะพี่"
ผมเอามือลูบท้องตัวเองเป็นสัญลักษณ์ให้มันพูดไปตามที่ผมทำ
"อ้อ พี่เหรอครับ ขอโทษนะครับพอดีผมปวดท้อง ท้องเสียครับพี่ ไม่ไหวจริงๆครับ"
คุยไม่นานมันก็วางสายไป ผมยังทำท่าทางได้ไม่มากเท่าไหร่เลย
"มันว่าไง"
"เขาบอกไม่เป็นไรพี่ เขายังถามว่าให้พาไปหาหมอไหม"
"ใจดีเชียวนะ แหมทีตอนชั้นไม่สบายไม่เห็นมันสนใจขนาดนี้เลย"
"แล้วนี่พี่จะพาผมไปไหนอ่ะ"
"ไม่รู้ วันนี้พี่จะไปรับเพื่อนที่สนามบิน แต่กว่าจะถึงเวลา ไปไหนดีวะ"
ผมก็เริ่มงงกับตัวเอง ไม่รู้ทำไมไปรับมันมาด้วย พอมาแล้วก็ไม่มีจุดหมายปลายทาง
"ไปกินติมดิพี่ ผมอยากกินพอดี"
"ไม่อยากอ่ะ แกกลับหอไปเถอะถ้างั้นอ่ะ ชั้นจะกลับห้อง"
"อ้าวนะ พาไปกินหน่อยดิพี่ นะนะ"
"โว้ย ทำไมชั้นต้องพาแกไปกินด้วย ไปคนเดียวไม่ได้เหรอ"
"ก็อยากไปกับพี่อ่ะ นะนะ ที่ไหนก็ได้"
"จิ๊"
ที่จริงก็ไม่รู้จะไปไหนจริงๆนั่นล่ะครับ คิดไม่ออกเลยจริงๆ
"ได้ ชั้นก็อยากกินไอติมอยู่พอดี แต่เป็นไอติมแกนะ ไปเลยไหมล่ะ"
"เฮ้ยพี่"
อิอิ ผมพูดไปอย่างนั้นล่ะครับ ตัดรำคาญ ตั้งใจว่าจะส่งมันลงแถวสถานีรถไฟสักที่แล้วก็กลับไปรออีป้าอยู่ห้องดีกว่า แต่ในเมื่อมันตื้ออยู่ได้ ก็ต้องใช้วิธีนี้ล่ะ ผมทำตาแบบนางแมวสุดฤทธิ์ มันนะสะดุ้งรีบเอามือกุมเป้าไว้ทันที แหมนะ เอาสักทีดีไหมเนี่ย
เขียนโดย อิ๊กกี้
เมื่อคืนนะ อยู่ดีๆก็เสียใจ ร้องไห้ กินเบียร์ เขาเรียกว่าบ้าหรือเปล่า 555 มาวันนี้ เอ๋อ ซะงั้นกรู เขียนยังไม่ออกอ่ะคร้าบ ที่จริงว่าจะยาวกว่านี้อ่ะ มันไปไม่ได้ เป็นวันแรกที่มันไม่ไหล อิอิ
ปล แฟนๆ น้องญี่ปุ่นรอหน่อยน้า กำลังปั่นตอนพิเศษ จุ๊บๆๆ
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เอาสักทีสิคะ เห็นพูดมาสักครั้งและ เอาสักที แต่ไม่เอาสักที คุณนาย หุหุหุ :-[ :-[ :-[ :-[
ว่าแต่ นายแรงอ่ะไปแอบดูหนอนตาหลวงดีนะมันไม่เอามาฟาดหน้าแหง อุอุ กรีี๊ดดดดดดดดดดดดด อ่านตอนนี้แล้วต่อมหื่นแตกมากมาย
ปล.เรื่องอยู่ดีๆก็เสียใจ แต่ก่อนเคยเป็นค่ะ เวลานอนคนเดียวจะจิตตกมากๆ อยู่ๆก็ร้องไห้บ้าบอ แต่ไม่ดื่มเหล้านะคะ อิอิ เดี๋ญวหื่นแล้วหาที่ลงไม่ไ่ด้ หลังๆมาก็ต้องเปลี่ยนที่นอนใหม่หมด เปลี่ยนห้องทุกอย่าง สาเหตุของอาการบ้าๆบอๆของซัมมักเกิดจากจิตตกคิดถึงสามี แบบว่า แต่ก่อนเราเคยนอนเตียงเดียวกัน เค้าเคยมาหา เวลานี้เรายังนอนคุยกันอยู่เลยอ่ะไรประมาณนั้น แบบว่าจิตมากต้องเปลี่ยนห้องตลอดไม่งั้นจิตจะตกมากๆ เดี่ยวนี้กลับมาอยู่บ้านตัวเองก็นอนหลับดีปกติแล้วเพราะมันไม่ค่อยมีตัวกระตุ้นให้จิตมันตก หุหุ :o8: :o8: :o8:
-
นายยย...จัดไปอย่าให้เสีย ทานเลยๆ o13
หึหึหึ...เชียร์ออกนอกหน้าไปไหมนะ แล้วทำไมคนมันรักต้อมกับนาย รักคู่นี้ เชียร์คู่นี้ :mc4:
ขอบคุณพี่อิ๊กที่แต่งเรื่องนี้มาให้อ่าน อ่านกี่รอบกี่รอบก็ชอบ :impress2:
เดี๋ยวขอตัวไปอ่านหลายๆเรื่องของพี่อิ๊กก่อนนะฮับ.....พยายามเข้านะ
เป็นกำลังใจให้ สู้ :bye2:
-
นายบังคับมากไปนิดนึงอ่า นางร้ายอ่า ไม่ต้องร้ายตลอดก็ได้เนอะ มีโก๊ะ มีความน่ารักก็ได้ น้าาา
ต้อมมก็อาจจะชอบแบบนั้น มากกว่า เพียงแค่เสนอความคิดเห็นนะจ้ะ อย่าเกลียดนู๋นะ !!!! :pig4:
-
ถูกใจก็ลักหลับไปเลย หลวงมันเล่นด้วยอยู่แล้ว :m20:
-
เอยังไงหว่า ตกลงคู่ใครกันแน่เนี่ยะนาย ต้อมก็ดีนะ แต่ยังไง
ก็เชียร์หลวงอ่ะ ต้อมเด็กเกิน แต่เราชอบเวลานายกัดกะหลวงนะ
ฮาดี แพ้ตลอดดดดดด เค้าเรียกแพ้ทาง ฮ่าๆๆ
-
โอ๊ยยยยยยย
คุณนาย อยากทานอันไหนก่อนดีคะ?
จะชอบผู้ใหญ่หรือของเด็กก่อนดี 5555
คุณนายหื่นใช่เล่นนะเนี่ย
ไปแอบยืนดูหลวงซะงั้น!
เริ่มงงกับชีวิต
ตกลงคุณนายจะเสร็จใครกันแน่
ในใจเชียร์น้องต้อม ชอบเด็กมันน่ารักน่าเอ็นดูดี 55
-
แอบคิดก่อน
ถ้าพี่หลวงกับต้อมมาเจอกันจะเป็นไงน่ะ
o18 o18 o18
-
นายอะ ตล๊กตลก เข้าใจแล้วว่าทำไมต้อมถึงได้หัวเราะนายบ่อยๆ :laugh:
พี่อิ๊กกี้สู้ๆ เพื่อนๆในเล้าเยอะแยะ ไม่เหงาแล้วน้าา จุ๊บๆ :จุ๊บๆ:
-
ต้อมมันก็น่ารักๆ สไตล์มันดีนะ
ชอบๆๆๆ
คุณอิ้กกี้เปนรายคร้าบบบ
Tc.
-
อาการแบบนั้น หลายๆคนก็เคยเป็นไม่บ้าหรอกน้องอิ๊ก
พวกพี่เคยเรียกอาการเหล่านี้ว่า "อยู่ในภาวะอยากล้างตา"
เมื่อได้ล้างแล้วมันก็หายนะ
น้องนายก็เนอะ ดุเด็กมันจริ๊ง
รึอารมณ์แปรปรวนตั้งกะเจอพญาหนอนนายหลวงยังไม่หาย
ต้อมดูท่ามันอยากปีนๆน้องนายนะ
แล้วน้องนายจะเลือกซักคนไหมนี่
-
edit later
+1
-
นายเอ๊ย ท่าทางจะเสร็จเด็กแหงๆ แค่ว่าเสร็จคนไหนเท่านั้นเอง
เพราะทั้งน้องหลวง ทั้งน้องต้อม สงสัยจะตกหลุมเสน่ห์พี่นายกันหมดแระ
ปล.ต่อไปเวลาจิตตกให้หาเพื่อนคุยนะน้อง eiky จะได้ไม่ต้องกินเหล้ากินเบียร์ สู้ๆคับ
-
:laugh: :laugh: คุณนายแกล้งเด็ก
-
เหวี่ยงไปหมด
+1
-
องก์ ๑๓
เมื่อคืนนะ อยู่ดีๆก็เสียใจ ร้องไห้ กินเบียร์ เขาเรียกว่าบ้าหรือเปล่า 555 มาวันนี้ เอ๋อ ซะงั้นกรู เขียนยังไม่ออกอ่ะคร้าบ ที่จริงว่าจะยาวกว่านี้อ่ะ มันไปไม่ได้ เป็นวันแรกที่มันไม่ไหล อิอิ
ปล แฟนๆ น้องญี่ปุ่นรอหน่อยน้า กำลังปั่นตอนพิเศษ จุ๊บๆๆ
ตามนั้น 555 จิตป่วง โปรแกรมปีใหม่ ไหว้พระ 9 วัดกันไหมเด็ก ๆ
ใครเห็นด้วยยกมือขึ้น
-
องก์ ๑๓
เมื่อคืนนะ อยู่ดีๆก็เสียใจ ร้องไห้ กินเบียร์ เขาเรียกว่าบ้าหรือเปล่า 555 มาวันนี้ เอ๋อ ซะงั้นกรู เขียนยังไม่ออกอ่ะคร้าบ ที่จริงว่าจะยาวกว่านี้อ่ะ มันไปไม่ได้ เป็นวันแรกที่มันไม่ไหล อิอิ
ปล แฟนๆ น้องญี่ปุ่นรอหน่อยน้า กำลังปั่นตอนพิเศษ จุ๊บๆๆ
ตามนั้น 555 จิตป่วง โปรแกรมปีใหม่ ไหว้พระ 9 วัดกันไหมเด็ก ๆ
ใครเห็นด้วยยกมือขึ้น
น่าสนๆ อิอิ แต่ป้าคร้าบ ผมทำงานอ่า วันปีใหม่ สิ้นปีด้วย ฮือๆๆๆ
-
เอฟซี ต้อม ค่าาา :กอด1:
-
ต้อง เริ่ม ชอบ นาย แล้วอ่าดิ
อิอิ
-
พระเอกเปนต้อม หรือหลวงเนี่ยยย
-
ปาปีรันก้า ฮาลูลาเย่ ....
เป็นอันว่า เราเข้าจาย
วะฮ่าฮ่าๆๆๆๆๆๆ
-
ลุ้นอ่ะ
ใครจะได้คู่กับคุณนายหนอ~?
น้องต้อมน่าร้ากกกก~♥
-
เชียร์ให้กินเด็กค่ะ!! น้องต้อมจงเจริญ~~~!!!
-
หายเศร้าไวๆ นะคะ
-
ซักทีเลยนาย
ต้อมอยากยั่วโมโหดีนัก
:impress2:
-
จิตตกเป็นเรื่องธรรมดา...เหงาขึ้นมามาก ๆก็เป็น..ต่อให้มีใคร ๆ อยู่รอบต้วเยอะแยะก็เหอะ
แต่ไม่นานมันก็จะผ่านไป...พยายามหาอะไรทำให้เพลิน ๆ น่าจะช่วยได้จิตใจจะได้ไม่ฟุ้งซ่าน..
แต่อย่าเน้นสุรามากนักนะ..มันไม่ดีกับสุขภาพ.... o18
ตอนนี้น้องนายเริ่มแกว่งไกว่กะ...หลวง...ลึก ๆ อาจจะเอียง ๆ ไปแล้วก็ได้...
ส่วนหลวงน่าจะสนใจน้องนายอยู่เหมือนกัน...และชอบแบบวีนแตกไม่ชอบแบบแรดสงบนะจ๊ะ
เหมือนน้องต้อมเลย...ชอบแหย่ให้เจ๊ของขึ้น..โดนด่าแล้วสบายใจ...
น้องนายคงไม่รู้ว่า...วีนแตกด่าแหลกแบบนี้โดนใจหนุ่ม ๆ ไปซะแล้ว....
เสียไอ้ทุยเรย์...แต่ได้หนุ่มเถื่อน ๆ กะ เด็กใส ๆ มาแทนมันสุดยอดดดอ่ะ.. o13
:กอด1: น้องอิ๊ก กด + ให้กำลังใจนะจ๊ะ :L1:
-
รู้สึกอยากให้นายลงเอยกับทั้งต้อมทั้งพี่หลวง
เวลานายอยู่กับสองคนนี้แล้วตลกอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
น้องต้อมจ๋า สละไอติมตัวเองให้นายเถอะ พี่จะได้หมั้นใจว่าต้อมเป็นพระเอก :z2:
ต้อมมมมมมมม!!!!!!!
กินเด็ก ~~~ กินเด็ก ~~~ กินเด้กกกกก ><~~~
-
กินไอติม :m25:
-
ไหนๆ ก็มาถึงขนาดนี้แล้ว
ก็ลองกินทั้งคู่แล้วมาเปรียบเทียบความพึงพอใจที่ได้รับหลักการย่อยทั้งคู่เสร็จแล้วดู
ถ้าเลือกไม่ได้ก็เก็บไว้ทั้งสองคนเลย
แต่เราเชียร์เด็กน้อยต้อมมากกว่า สด ใหม่ หอม หวานกว่ากันแยะ
-
ล้วงแล้วดม???
ดมทำไมคร้าบบบบบบบบ เลียเลยดีกว่า :laugh:
แหมๆ นายจ๋า จริงๆก็อยากกินไอติมอยุ่จริงๆอ่ะดิ!!! แนะนำว่าอย่าฝืนใจตัวเอง หม่ำเลย :jul3: :jul3:
-
ค่อยๆ เผยทีเด็ดนายหลวงมาทีละนิดแล้ว
ตอนนี้ก็รู้ว่าใหญ่สมชื่อ "หลวง" จริงๆ o18
ไม่รู้ว่าพอจะเรียกคะแนนได้บ้างไหมนะคะ
รอตอนต่อไปค่ะ
ปล. o13 ค่ะ ไม่มีคำผิดนะคะ
-
เอาสตรีเพ็ญภาคสักหน่อยมั้ยนาย แลดูเลือดจะไปลมจะมานะนั่น :laugh:
เคยเป็นเหมือนกันคุณอิ๊คแต่ไม่ได้ปี่แตกที่บ้านอ่ะ ไปนั่งทำเอ็มวีข้างสนามบอลตอนสองทุ่ม
กร๊ากกกก อนาถตัวเองทำไปได้นักบอลตกใจหมด
-
อ่านละเขิน ><'
:o8: :o8: :impress2: :o8: :o8:
-
อ่า น่ารักอ่ะ เชียร์ต้อม สู้ๆๆๆๆๆ
นายนี่ก็ดูบ๊องๆดีเนอะ ชอบอ่ะ
แล้วก็ดีใจอีกเรื่อง พี่อิ๊กกี้กำลังปั่นตอนพิเศษน้องญี่ปุ่น กรี๊ดดดดดดดด
จะรอนะคะ : )
-
กอดๆๆ คุณอิ๊กกี้ :กอด1:
อาการแบบนี้ปกติ...เราก็เคยเป็น...บางทีไม่รู้ว่าจะร้องทำไมอยู่ๆดีก็อยากร้องซะงั้น ร้องแล้วเดี๋ยวก็หายจ้ะ
นายพอเห็นหุ่นหลวงก็แอบหื่นเชียว..อิอิ....ส่วนใหญ่รักแท้แพ้ใกล้ชิดเน้อ.... :laugh:
-
แรดสงบๆ อย่าหลุดสเต็ป 555
แต่มันน่าจะเป็นแรดร่วๆมากกว่านะพี่นาย 555
รั่วได้ใจ
-
อยู่ดีๆร้องไห้กินเบียร์ไม่เรียนว่าบ้าหรอกค่า เรียกว่าเหงา^^ เป็นกันทุกคนแหละ ด๊อนบีซีเรียส
เรื่องของคุณอิ๊กกี้อ่านทีไรได้รอยยิ้มทุกที เรื่องนี้แรงส์ดีนะคะ แต่พอเข้าใจเหตุผลอยู่ สนุกมากค่า
จะรอตอนต่อไปนะคะ
-
ดวงจะได้กินเด็กทีเดียวหลายคนซะล่ะม้างงงงงง คุณนายอ่ะ 55+
คุณอิ๊กกี้อารมณ์ไหนหว่า?ไม่เคยเป็นอะไอ้อาการอยู่ดีๆก็ร้องไห้ เลยอาจไม่ค่อยเข้าใจ แต่อารมณ์ของคนเรามันแปรปรวนกันได้ไม่ต่างกับดินฟ้าอากาศนี่เนอะ เพราะงั้นคงไม่แปลกถ้าจะมีใครที่เป็นอย่างนั้น ยังไงก็สู้ๆนะคะ ไฟต์ติ้งๆ~!!
-
ตามอ่านทันแล้ววววว อย่างฮา !!!! แต่อยากรู้ปมของต้อมจังว่าทางบ้านต้อมเป็นไง
เรื่องกินเบียร์แล้วร้องไห้ เพื่อนเราก็เป็นนะมันเป็นประเภทเมาแล้วดราม่า ธรรมดาๆ ^^
-
ขำนายอะ มีหวั่นไหวเองเอียงให้กับของหลวง ฮ่าาาา
ก็เล่นไปยืนเป่าเค้าแบบนั้น เจ้าตัวคงรู้สึกตัวบ้างสินะ
อีกไม่นานแหละมั้งคู่นี้ คงมีได้เสียกันแน่ๆเรย แอ๊กกกกก :sad4:
แต่กะน้องต้อมก็ยังน่าลุ้นดีไม่มีตก ต้อมมันหลงนายแล้วจริงๆ
มีเรียกที่รักหลุดออกมาด้วย เฮ้อ เป็นนายก็เครียดไม่รู้เอาใครดี :z3: ฮิฮิ
-
:m20: :m20:
"เฮ้ยพี่"
แล้วต้อมก็บอกว่า
"ในรถมันแคบไม่ถนัดหรอก ไปต่อที่โรงแรมดีกว่ามั้ยครับ"
จากนั้นพี่อิ๊คก็จัดฉาก NC มายกใหญ่ ฮ่าๆ
แต่หลวงก็น่าสนนะ สนตรงใหญ่เนี่ยแหละ ฮ่าๆ
ขอแบบ 3P ก้อได้ นาย+ต้อม+หลวง
ฮ่าๆ :m20:
:pighaun: ขอหื่นล่างหน้า
-
พี่นายแอบ หื่น หรือไม่แอบ นะ ๕๕๕๕
-
รักต้อมเสียดายหลวงอิอิ
อยากรู้จิงๆใครนะจะมาดามอกคุณนาย
ต้อมก็ดีคบเด็กทำให้เราดูเด็กตามมันไปด้วยรึมันจะมาทำให้ปวดหัวกว่าเดิมหว่า
รึจะพี่หลวงดีนะคงจะถูกใจคุณนายน่าดูอิอิ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
+1เป็นกำลังใจให้คุณอิ๊กค่า
-
น้องต้อม สู้ๆๆๆ
-
ไอติมอันไหนดีเนี่ยนาย :z1:
จะกินไอติมรสเด็กมัธยม หรือรสหนุ่มวัยทำงานดีคะ หุหุ :impress2:
-
^^
-
:m20: :m20:
"เฮ้ยพี่"
แล้วต้อมก็บอกว่า
"ในรถมันแคบไม่ถนัดหรอก ไปต่อที่โรงแรมดีกว่ามั้ยครับ"
จากนั้นพี่อิ๊คก็จัดฉาก NC มายกใหญ่ ฮ่าๆ
แต่หลวงก็น่าสนนะ สนตรงใหญ่เนี่ยแหละ ฮ่าๆ
ขอแบบ 3P ก้อได้ นาย+ต้อม+หลวง
ฮ่าๆ :m20:
:pighaun: ขอหื่นล่างหน้า
ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยย ขอแบบนี้ 2 จานค่ะ พิเศษเลือดเยอะๆ
-
อยาก :z6: ตัวเองมากๆ ไม่รู้ว่าคุณอิกกีั๊เขียนเรื่องนี้เลย
อ่านแต่เรื่องเก่าๆที่เคยเม้นไว้ ไม่ได้ดูว่ามีเรื่องใหม่อะไรบ้าง
แต่ตอนนี้ตามอ่านทันแล้วค่ะ
คุณนายไม่แรงหรอก มันหมดสมัยนางเอกมานานแล้วยุคนี้อ่ะ อิอิ ในใจลึกๆรู้สึกเหมือนหลวงจะเป็นพระเอกเรยอ่ะ แต่ทำไมจิตใจเอนเอียงไปหาไอ้น้องต้อมได้เนี่ย :เฮ้อ:
+1 คร๊า
-
ชอบต้อมมมมมมมมมมมมมมมมมม
-
แอบฮาหน่อยๆ :man1:
-
นายเหมือนคนไวทองจริงๆน่ะ :jul3:
แล้วใครจะเป็นพระเอกเนี่ย :really2:
-
มารอฟาด........................
-
สงสัยนายจะได้กินเด็ก :haun4:
55555555
ไอต้อมหลงเสน่ห์นายพลเราแล้วละสิ
กร๊ากๆๆๆ
-
ห้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
องก์ ๑๔
หลังจากที่ปล่อยไอ้ต้อมลงสถานีรถไฟฟ้าเอกมัยเสร็จผมก็ตรงกลับห้อง รถเริ่มติดแล้วเวลาคนเลิกงานพอดี คงไม่ใจร้ายไปใช่ไหมที่ปล่อยไอ้ต้อมลงกลางทางแบบนั้น ก็ไม่รู้จะพามันไปไหนดี ผมกลับถึงห้องก็เห็นไอ้หน้าปลาทูนั่นรออยู่ก่อนแล้ว
"ป้าล่ะ"
ผมถามทำเป็นไม่สนใจ จำอะไรไม่ได้เรื่องเมื่อเช้า
"ออกไปซื้อของ"
"อืม"
ผมเดินไปที่ตู้เย็นเปิดน้ำเย็นๆดื่มหน่อยซิ
"อ๊ะ ไอ้บ้า ทำอะไรอ่ะ"
รู้ไหมผมอายหน้าแดง นี่มันทำให้ผมรู้สึกอายสองครั้งแล้วนะวันนี้ มันทำยังไงน่ะเหรอ มันก็เดินมาประชิดบั้นท้ายผมเอาเป้ากางเกงมันมาถูก้นผมน่ะสิ กรี๊ด อกอีแป้นจะแตก กล้ามากนะแก
"ก็จะกินน้ำ"
"แล้วจะมาสิงชั้นทำไม รอคิวไม่เป็นเหรอ อยู่ห้องตั้งนานทำไมไม่กิน ทำไมต้องมากินเวลาคนอื่นเขากิน เป็นโรคจิตเหรอ"
"ฮ่าๆๆ ก็เห็นคุณกินแล้วมันอยากนี่"
ดูมันครับ เน้นเหลือเกินคำว่าอยากนี่
"กินสิ"
ผมเบี่ยงตัวออก ตายๆ ทำไมหน้ามันร้อนแบบนี้นะ
"หน้าแดงนะคุณ ป้าไม่อยู่นะ"
กรี๊ด ผมอยากจะตบมันเหลือเกิน มันทำตาหวานฉ่ำใส่ผม
"แล้วไง"
"ก็มาเป็นคู่ซ้อมให้หน่อยสิคุณ"
"ปึ๊ก"
ไม่ไหวจริงครับ ผมอดทนไม่ได้แล้ว สเต็ปแรดสงบนี่คงใช้ไม่ได้หรอกกับไอ้หน้าปลาทูเน่านี่ ผมต่อยหน้าอกมันทันที
"โห ชอบเล่นรุนแรงก็ไม่บอก"
"อย่านะแก ไม่ใช่เพื่อนเล่นนะ ไม่ตลก"
"ก็ไม่ได้ทำให้ตลก อ้าวที่ถูเมื่อกี๊ ไม่รู้สึกเหรอว่ามันเต็มที่แล้ว"
กรี๊ด ไม่ไหวแล้ว ไปตั้งหลักก่อนดีกว่า ผมไม่อยากตบตีกับมันในตอนนี้ อายนะ อายมาก ก็เมื่อครู่ อุ๊ย อายจัง มันแข็งๆนะ ตอนแรกนึกว่าข้อมือมัน กรี๊ด นี่ถ้าได้ ไม่ ไม่ ไม่เอาๆ คิดอะไรเนี่ยเรา หน้าปลาบู่ทองอย่างมันน่ะเหรอ ไม่มีทางได้แอ้มคนอย่างนายพลหรอก กรี๊ดทำไมร้อนแบบนี้ แอร์เสียเหรอ ผมดิ้นพล่านๆอยู่บนเตียง
"ว่าไงแก ของขึ้นเหรอ ดิ้นพรวดพราด"
อีแก่หนังเหี่ยวกลับมาแล้วครับ มันโผล่หน้าเข้ามาในห้อง
"บ้าเหรอแก ชั้นร้อน"
"ร้อนก็ออกมาข้างนอกซิยะ จะไปนอนเกลือกกลิ้งทำไมในห้อง อีนี่ประหลาด"
"ไม่อ่ะ ไม่อยากเจอ"
"ใคร หลวงน่ะเหรอ ไปทำอะไรน้องเขาอีก"
"นี่อีป้า มันสิจะทำชั้น"
"ต๊าย ไม่ยักรู้ว่าสิ้นฤทธิ์ก็เป็นนะแก ไหนหลวงไปทำอะไรพี่เขา"
มันเดินออกไปหาไอ้นั่น ผมก็นะชะเง้อมองตาม
"ไม่ได้ทำอะไรนะพี่ โหนะเห็นผมเป็นคนรังแกเพศที่อ่อนแอกว่าไปได้"
"แว้กก นี่ ใครอ่อนแอ พูดให้มันดีๆนะแก อยากลองสักทีไหมล่ะ"
ผมกระเด้งตัวออกจากเตียง วิ่งออกไปยืนจังก้าท้าทายมันเลย
"อ้าวอีนี่ ดูทำเข้า"
"ฮ่าๆๆ ลองก็ได้นะ"
"มาเลยๆ จะเตะให้หงายไปเลย"
"แต่ขอเป็นลองบนโน้นได้ป่ะ"
"อ๊ะ"
มันบุ้ยปากเข้าไปในห้องนอนผมนั่นล่ะครับ เริ่มมองหาอุปกรณ์แล้ว
"อย่านะแก อะไรกันสองคนนี่ ไปๆไปอาบน้ำหลวงจะได้ออกไปหาอะไรกินที่สนามบิน"
คว้าได้หนังสือเล่มหนาๆแล้วเชียว ผมได้แต่กัดฟันกรอด ฮึ่ม คอยดูเถอะแก อย่าให้เผลอนะแกจะจัดให้หนักเชียว ก่อนมันจะอาบน้ำตอนนั้นอีป้ามันก็เตรียมของไปกำนัลผัวมันอยู่ในห้อง ส่วนผมก็เดินงุ่นง่านอยู่ในห้อง คือมันอึดอัดน่ะครับ ผมหาที่ระบายออก มันก็เดินมาเคาะประตู
"อะไร"
ผมตวาดเสียงใส่
"สนมะคุณ"
กรี๊ด มันกำเป้าตัวเองใส่หน้าผม แล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป
"ไอ้เลว อกมานี่นะ ไอ้ปลาทู"
ผมแหกปากร้องเสียงดัง เสียงมันหัวเราะชอบใจอยู่ในห้องน้ำ
"โว้ย อะไรกันสองคนนี่ เดี๋ยวก็จับให้เอากันซะเลยนี่ ทะเลาะกันเป็นเด็กๆอยู่ได้"
แหมนะ เมียมันมาปกป้อง
"แกดูมันมาล้อเลียนชั้นสิอีป้า"
"ไหนน้องมันทำอะไร"
เอ่อ จะให้บอกไปเหรอ
"มันมากำเป้าใส่ชั้นอ่ะ"
ไม่มีปิด พูดเรื่องจริงนี่ เรื่องจริงเป็นสิ่งไม่ตาย
"ฮ่าๆๆ อีบ้านึกว่าอะไร ก็สนองๆน้องมันหน่อยสิ เผื่อจะดามอกมันได้บ้าง"
"อีบ้า แกสิสนอง ชั้นไม่ใช่นางสนองพระโอษฐ์ใครนะ"
"แหม ไม่แน่หรอกแก เผื่อมันจะเป็นคนที่แกตามหาอยู่ก็ได้"
"ตามหาใคร คนอย่างชั้นน่ะเหรอจะตามหาใคร โว้ย หงุดหงิด อย่าให้ออกมานะจะเตะมันจริงๆแล้วนะ"
"ค่าแม่นักเลง แหมนะ ปากบอกไม่ชอบ หน้านี่แดงเชียว อะไรยังไง"
ดูมัน กรี๊ด วันนี้ผมสติหลุดที่สุด นี่ถ้าให้อยู่กับมันทั้งวันผมว่าต้องมีการฆาตกรรมกันขึ้นแน่ๆ โมโหมากถึงมากที่สุด นี่ว่าไอ้ต้อมกวนประสาทแล้วนะ ไอ้นี่พ่อของไอ้ต้อมเสียอีก ฮึ่ม โมโหๆ แต่หลังจากนั้นก็ไม่ได้มีอะไรหรอกนะครับ กัดๆกันบ้างก็เพราะอีป้าหนังเหี่ยวนั่นล่ะคอยปราม ผมก็ได้แต่ขับรถแหกปากร้องเพลงเสียงดังไม่สนใจมันหรืออีป้า เราไปรอผัวอีป้าอยู่นานพอสมควร แต่ก่อนหน้านั้นก็เดินเช็คเรตติ้งนะ ไม่เบาทีเดียวเรา อิอิ
"เครื่องลงตั้งนานทำไมยังไม่ออกมาล่ะอีป้า ผัวแกน่ะ"
ผมเริ่มหงุดหงิด จากสองทุ่มเป็นสามทุ่ม ไม่มีวี่แววว่าตาดั๊กจะโผล่หัวออกมาให้เห็นเลย
"อ้าว มันก็ต้องตรวจต้องเช็คบ้างสิแก รอหน่อยเถอะ"
"อืมๆ"
ผมแค่บ่นเฉยๆล่ะนะไม่ได้จริงจังอะไร
"เหมือนจะนัดใครไว้เนอะพี่เนอะ"
นั่น มันเริ่มอีกแล้วครับ ผมนี่ตาเขียวใส่ทันที
"ไม่เกี่ยวนะ อย่ามาหาเรื่อง"
"โอ๊ย โน่นมาโน่นแล้ว"
อีป้ากำลังจะขัดแต่ก็โบกไม้โบกมือให้ฝรั่งหัวโล้นๆมันแพล่บที่กำลังเดินเข็นอะไรออกมาพะรุงพะรังเต็มไปหมด หัวนี่นึกว่าพระอาทิตย์ดวงที่สอง
"ดั๊ก สบายดีไหม"
ผมทักหลังจากที่อีป้ามันกอดจูบลูบคลำกับสามีสุดที่รักของนางแล้วนะครับ แหมนะ รุ่นคุณป้านี่ไม่มีอายเลยนะ คนมองทั้งสนามบินแล้วนั่น แต่จะว่าไปจะไปอายทำไมเนอะ เวลาเรารักเราก็รู้อยู่กับแฟนเราสองคน เวลาเราเสียใจเราก็ทุกข์อยู่เพียงลำพัง
"ว่าไงนาย ฉันสบายมาก เธอล่ะสบายดีไหม ฉันได้ข่าวเธออยู่ตลอดนะ"
อันนี้เวอร์ชั่นแปลแล้วนะครับ ที่จริงคุยกันเยอะกว่านี้ แต่พูดเร็วเกินไป ขี้เกียจจะแปล สัพเพเหระเสียส่วนใหญ่ ดั๊กกับผมก็โผเข้ากอดกันตามประสานั่นล่ะครับ ตามแบบเพื่อนกัน จะว่าไปเรื่องที่คุยก็กรี๊ดใส่กันนั่นเอง
"ก็โอเคนะดั๊ก ไม่มีอะไรแล้ว"
"อย่าเสียใจไปเลยนะ เห็นแดนนี่บอกเธอเข้มแข็งมาก"
"อืมเพราะฉันรู้ไง ว่าชีวิตเราต้องก้าวเดินต่อไปแม้เราจะเจ็บ จะเสียใจมากก็ตาม"
"ดีมาก เอ๊ะ แล้วนี่น่ะหรือ หลวง ที่เธอบอกน่ะที่รัก"
เอ่อ อันนี้มันหันไปหาคู่บุญบารมีมันนะครับไม่ใช่ผม
"หลวง นี่แฟนพี่ ดักลาส"
"สวัสดีครับ ผมหลวงนะครับ"
มันพูดตลกดีนะ ไม่กระแดะ ผมนี่สิกระแดะ แต่เอ๊ะไม่นี่ ก็ผมพูดสำเนียงนี้มานานแล้ว ไม่เกี่ยว เชิดใส่
"คุณก็อกหักเหมือนกันเหรอ ดีๆ มาอยู่เป็นเพื่อนกันเยอะๆ จะได้ไม่เหงา ไม่เป็นไรนะ หล่อๆอย่างคุณหาใหม่ไม่ยาก แต่ผมว่าคุณน่าจะลองมองมาที่คนใกล้ๆตัวบ้างนะ"
"ดั๊ก"
อันนี้ผมเองครับ วี๊ดเสียงสูง เพราะไอ้นั่นมันทำหน้าเอ๋อ ไม่รู้ว่าฟังทันหรือเปล่า อีป้ามันจึงหันไปแปลให้ มันก็ยิ้มๆนะ แต่ผมนี่สิ แหมผัวเมียคู่นี้ยุเก่งเหลือเกิน
"ฮ่าๆ ผมไม่ได้หมายถึงคุณซะหน่อยนาย ร้อนตัวไปได้"
เอ่อ ผมก็อายเป็นนะโว้ย เห็นแรดๆ แรงๆแบบนี้ก็อายนะ อายในที่นี้คือเหมือนเวลาเราโดนต้อนนะครับ ไม่ใช่อายที่จะพูดหรือทำ อันนั้นสะกดไม่เป็น อิอิ
"นั่นสิ ไหนบอกไม่คิดอะไรไงอีนาย"
"บ้าเหรอแก แล้วเลวาพูดทำไมต้องหันมาทางนี้ด้วยล่ะ พ่อดั๊ก"
เราพูดกันเป็นภาษาอังกฤษนะครับ ส่วนไอ้นั่นได้แต่ยืนยิ้ม ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรมันนะ มันอาจจะฟังไม่ทัน เรื่องแบบนี้ผมเองไม่เคยดูถูกใคร เรื่องฐานะหน้าตาการศึกษาทั้งหลายแหล่ คนเรามีโอกาสไม่เท่ากัน แต่เรื่องปากสุนัขนี่ ผมไม่ชอบมันเลยจริงๆนะให้ตายเถอะ กว่าจะกลับมาถึงห้องก็เกือบห้าทุ่มนะครับ เพราะต้องไปส่งคู่บ่าวสาว ไม่ใช่สิ คู่รักอมตะน่าจะเหมาะกว่า สองคนเอาอายุรวมกันน่าจะเกินร้อย อิอิ อันนี้ต้องแอบกัด กัดต่อหน้าผมคงซวย ก็อีป้าคืนนี้นางจะไปนอนกับผัวนั่นล่ะครับ เปิดโรงแรมนอนที่สุขุมวิทนั่นล่ะ ต่อกับรถไฟฟ้านะโรงแรม มันบอกสะดวกดี
"ไม่ใช่กลับไป ได้กันแล้วนะแก"
ดูมันเอาเถอะครับ แหมนะ แอบแรงนะอีป้า เผลอไม่ได้กัดตลอด
"ฝันไปเถอะ ชั้นคงไม่หน้ามืดตามัวขนาดนั้นหรอกแก"
"แหมนะ ใครจะรู้ ดูแลพี่เขาดีๆนะหลวง"
"ฮึฮึ"
อ้าวไอ้นี่ หัวเราะในลำคอ มองผมด้วยสายตาแบบนั้นอีก จะเอายังไงวะว่ามาเลย แต่ก็นะยังไม่ได้อ้าปากจะพูดอะไรเลยก็ต้องกลับ เพราะอีตาดั๊กบอกมันอยากทำรักกับเมียแก่ๆของมัน ก็นะ เราก็ไม่อยากจะขัดความสุขของคนแก่นี่นา กลับก็กลับ
"ผมขับให้ไหมคุณ"
มันพูดขึ้นครับระหว่างทางไปยังที่จอดรถ เออนะ มันเป็นช่างนี่
"เอาดิ ขับดีๆนะ รถชั้นยังผ่อนไม่หมด"
"คร้าบ เอากุญแจมาดิ"
ผมยื่นกุญแจให้มัน
"เปลี่ยนสีใหม่ดีไหมคุณ เดี๋ยวผมพาไปจูบเสาสักที"
"นี่ อย่าพูดบ้าๆนะ เอาคืนมา ชั้นขับเอง"
นึกแล้วไม่มีผิดมันต้องพูดแบบนี้
"ฮ่าๆๆ ผมรุ่นไหนแล้วคุณ เอาน่า ผมขับชนิดคุณนอนหลับไปเลยยังได้"
"เชอะ หลับไปเลยไม่ใช่ตื่นมาอยู่ในนรกนะแก ไม่เอาอ่ะ ไม่ไว้ใจแล้ว เอาคืนมาชั้นจะขับเอง"
"ฮ่าๆๆ ตื่นมากับผมก็ต้องอยู่บนสวรรค์ดิ ผมจะพาไปขึ้นสวรรค์"
"ไอ้บ้า อยากตายเหรอ"
ผมจะปรี่เข้าหามันแต่มันเปิดประตูขึ้นรถไปแล้ว รถผม นั่นมันรถผมนะ กรี๊ด มันออกรถไปแล้ว
"ไอ้บ้า หยุดเดี๋ยวนี้นะ หยุด"
อนาถเหลือเกิน เกินที่จะบรรยาย นี่นายพลนะ ทำไมสภาพผมตอนนี้เหมือนแพ้ทางมันราบคาบเลยวะ หนอย
"ปรื้นๆ"
มันถอยกลับมาบีบแตรครับเพราะผมยืนนิ่ง ไม่ได้วิ่งตาม ไม่รู้สินะคิดว่ามั่นใจมากว่ามันคงแค่หยอกเล่นๆ ยังไงมันก็ต้องกลับมา ถ้าผมจะงอนจริงๆ ผมเดินหนีไปแล้ว แต่นี่มันเป็นกลศึก ผมจะยืนนิ่งๆแล้วให้มันมารับ อิอิ
"แหมล้อเล่นหน่อยก็ไม่ได้ หน้าหงิกเชียวนะคุณ อ่ะๆ ขอโทษนะคร้าบ"
มันเลื่อนกระจกลงแล้วโผล่หน้ามาพูด ยังเราต้องนิ่งเอาไว้ มองไปทางอื่นก่อน
"โหย ขึ้นมาดิคุณ ยุงกัดขาลายหมดหรอก"
ยัง เราต้องมาดมั่น นิ่งไว้ๆ
"เอ๊ะ คุณนี่ยังไง จะขึ้นดีๆหรือให้ใช้กำลัง"
มันกัดฟันพูด พอมันเปิดประตุรถออกมาผมก็รีบเปิดประตูรถเข้าไปนั่ง มันก็นะรีบแจ้นเข้ารถกลัวว่าผมจะแย่งเอากุญแจ ไม่มีทางคนอย่างผมไม่มีทางเล่นแบบเด็กๆอมมือแบบนั้นหรอก แต่
"นี่แน่"
เส้นผมที่รกรุงรังของมันคือเป้าหมาย ผมโถมเข้าหาเต็มกำลังทั้งสองมือกระชากลากถู ตบจิก
"โอ๊ย ทำอะไรคุ๊ณ เฮ้ย ปล่อย"
"แกกล้าทิ้งชั้นเหรอ ไอ้บ้า ไอ้หน้าปลาทู ไอ้เสลดพังพอน ไอ้ปลาจวด นี่แน่ะๆ"
ผมเหมือนคนองค์ลงเอาหัวมันกระแทกๆไปด้านหน้า
"หยุด ไม่หยุดผมตบจริงๆนะ"
เอ่อ ผมชะงักนิดหน่อย
"กลัวเหรอ แกคิดว่าชั้นกลัวเหรอ นี่แน่ะ"
ไม่ยอม เรื่องอะไร มันมาสบปรมาทผมก่อนนะ ผมยังทึ้งหัวมันอยู่
"โว้ย เป็นบ้าเหรอคุณ"
มันพลิกตัวหลบแล้วจับมือผมทั้งสองข้าง โห แรงเยอะมากบีบแน่นด้วยนะครับ
"อ๊ะ"
ตกใจเหมือนกันนะครับเพราะมันโน้มน้ำหนักตัวมันโถมมาทางฝั่งผม
"จะหยุดไม่หยุด"
"ทำไม แกจะทำอะไร เอาสิ ตายเป็นตาย"
"ผมเอาจริงนะ ไม่ได้ล้อเล่นนะ"
"ทำสิ ชั้นก็เอาจริง"
เอ่อ พูดไปอย่างนั้นล่ะครับ หน้ามจ่ออยู่ไม่ถึงเซนต์ ได้กลิ่นลมหายใจ แหวะกลิ่นเบียร์ ผมจะหันหน้าหนี
"เดี๋ยวเอาทำเมียซะเลยนี่"
"อ๊ะ"
ผมพูดไม่ออก ทำไมวะ ผมไมผมแอบเขิน
"จะหยุดไม่หยุด หรืออยากได้ผมเป็นผัวเหรอ"
"ไอ้บ้า อย่างแก"
"อ๊ะๆ ยังอีกๆ"
"โว้ย จะเอาเลยไหมล่ะ ตรงนี้เลยไหมจะได้ขึ้นนั่งเลย"
เอ่อ เวลาเขาเรียกว่าอะไรนะโดนบีบมากๆน่ะครับผมมักจะเป็นแบบนี้ ไม่รู้ตัวนะ
"เฮ้ย เอาจริงเหรอคุณ"
มันปล่อยมือถอยไปทันทีครับ รีบรัดเข็มขัดบึ่งรถออกไปเลย ฮ่าๆ เป็นไงล่ะ เจอใครไม่เจอ เชอะ นึกว่าจะแน่ อย่าคิดมาใช้คำพูดสั่วๆแบบนี้กับคนอย่างนายพล ไม่ได้ผลหรอก ไม่มีทาง โฮะๆ ผมมีหรือจะหยุดอยู่แค่นี้ ผมก็เลื้อยสิครับ ให้มันกลัว
"ว่าไงอ่ะแก เอาเลยไหมล่ะ ให้ลงลิ้นตอนนี้ก็ได้นะ พอไปถึงห้องจะได้ขึ้นเลยไง ไม่เสียเวลา"
เขาบอกว่ามารยาหญิงร้อยเล่มเกวียน แล้วผมล่ะผมเป็นเกยื ทั้งหญิงทั้งชายปนเปผสมระคนกันอยู่ในห้วงความคิด มารยาผมมันจะซักกี่เล่มเกวียนกันนะ ผมเอามือไปแตะแขนมันเบาๆ เกลี่ยนิ้วชี้เบาๆ
"เอ่อ"
มันทำท่ากลัว ตัวแข็งเลย นั่งนิ่งไม่ไหวติงเหมือนหุ่นยนต์เห็นแล้วน่าขันจริงๆ
"งั้นช่วยรูดซิปลงให้ผมหน่อยดิ"
กรี๊ด ไอ้บ้า ไอ้นี่มันพันธุ์ไหนเนี่ย เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น หน้าหนาหน้าทนที่สุด โอ้ยอยากจะบ้าตาย สรุปผมสิต้องตีตัวออกห่าง ผมกระเด้งตัวออกทันที
"ไม่ดีกว่า เปลี่ยนใจ แหวะยังไม่ล้างเหม็นออก"
ผมแกล้งตอบไป ใครจะไปทำให้มัน ไอ้หน้าปูทูเอ้ย
"อ้าว เอาผ้าเย็นเช็ดก็ได้นี่"
ต้องมาเห็นสีหน้าและน้ำเสียงของมันนะครับ จริงจังมาก ขอเน้น จริงจังมาก ดูรนรานยังไงไม่รู้
"บ้าเหรอ เอาอะไรคิด ผ้าเย็นมันก็ขมสิไอ้บ้า ไม่เอาๆ เปลี่ยนใจกระทันหัน เบื่อ เล่นตัวนักไม่ต้องแล้ว ถึงบ้านก็ไม่ต้องมาวอแวนะ"
ผมพูดกันเอาไว้ นั่นสินะ ถึงบ้านแล้วผมจะรับมือกับมันยังไงดีวะเนี่ย คิดแล้วเสียวสันหลังวาบๆ
"อ้าวคุณทำไมเปลี่ยนใจไวจังอ่ะ เนี่ยกำลังขึ้นเลย"
"เชิดใส่ ลีลาท่ามากนัก"
ผมเชิดหน้าออกนอกกระจกรถ แต่อย่าว่าผมเลยนะ อิอิ ผมยังแอบชำเลืองดูอยู่ อยากรู้จริงๆนะว่ามันแค่แกล้งผมหรือว่าเรื่องจริง เอ๊ะ นี่ผมเป็นโรคอะไรไปแล้ว ไม่เอาๆ ไม่มองๆ เราต้องเชิดใส่มันสิ แหมคิดจะมาเล่นกับคนอย่างนายพลเหรอ
"อดเลยกู"
ดูมันครับ แหมนะอยากจะตบหัวเอาสักที แต่นะกลัวมันวอแวอีกเงียบๆดีกว่า เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว นี่ผมทำอะไรมาไม่รู้วันนี้นะเจอแต่คนกวนประสาท กลางวันเจอไอ้ต้อม ส่วนไอ้นี่ก็เจอที่บ้าน อีกไม่นานโรคประสาทคงถามหาแน่ๆ พอถึงคอนโดฯผมก็รีบเปิดประตูออกจากรถ
"รีบไปอาบน้ำรอเหรอคุณ"
อดทนๆ เราต้องอดทนอย่าไปใส่ใจกับมัน
"กินเบียร์ไหมแก ไปซื้อหน่อยสิ"
ผมเสแสร้งไปเรื่องอื่น มันจะได้ไม่มาจดจ่ออยู่ที่เรื่องนั้น
"เอาตังค์มาดิ"
"อะไร เป็นถึงนายช่าง แกนั่นล่ะไปซื้อ"
ผมเชิดหน้าเดินหนีไป มันส่ายหัวนะแต่สักพักก็เดินไปที่ร้านเจ๊ ผมก็รีบขึ้นห้องมากักตัวเองอยู่ในห้อง ไม่ได้กลัวนะ อย่ามาหาว่าคนอย่างนายพลกลัวไอ้หน้าปลาทูนี่ ไม่มีทาง
"อ้าว คุณๆ ออกมากินดิ โหนะปิดห้องซะดีเชียว กลัวผมทำอะไรเหรอ ฮ่าๆๆ"
อยากจะเปิดประตูออกไปถีบยอดอกมันสักที แหมนะมายืนเคาะประตูหัวเราะอยู่หน้าห้องผม
"มาแล้วเหรอ เตรียมแก้วสิ อยากจะอาบน้ำก่อน เมาจะได้นอนเลย"
ผมพูดแล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัว
"อาบด้วยกันไหมคุณ"
อันนี้มันพูดเสียงสูงนะครับ ท้าทายว่าอย่างนั้น ผมเข้าใจไม่ผิดหรอก
"อืม มาดิ ถูหลังให้หน่อย คันๆอ่ะ กำลังหาคนเกา"
เป็นไงล่ะ มันทำหน้าเหวอไปตามระเบียบสิครับ
"ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวผมอดใจไม่ไหว"
"ทำไมต้องอดใจ มาเลย เข้ามาเล้ย"
ผมยักคิ้วให้มัน คราวนี้มันเดินไปที่วางแก้วทันที โฮะๆ เป็นไงๆ ไอ้หน้าปลาทู ลองดีนักใช่ไหม ผมเข้าไปอาบน้ำฮัมเพลงอย่างมีความสุข พอออกมาก็ประทินผิวร้อยล้านชนิด กินวิตามินก่อนดีกว่าเผื่อเมา
"แล้วแกไม่อาบน้ำเหรอ ไปอาบน้ำสิเหม็น"
ผมเบะปากตอนไปนั่งลงตรงข้ามมัน แหมไอ้นี่ล่วงหน้าไปหลายแก้วแล้วตาปรือเชียว วันนี้ผมแต่งตัวมิดชิดนะ ไม่ได้กลัวนะแต่เสื้อผ้ายังไม่ได้ซัก
"รอก่อนนะ อย่าเพิ่งกินหมดก่อนผมนะ"
"แหม ไอ้นี่ ชั้นไม่ได้บ้าเบียร์เหมือนแกนะ"
"เผื่อกินก่อนย้อมใจไง อิอิ"
กรี๊ด ดูมันทำท่า กวนส้นบาทามาก ผมทำเป็นไม่สนใจนั่งดูโทรทัศน์รอระหว่างนั้นก็กระดกไปหนึ่งแก้ว ก้แก้วแถมมาตอนไปดูหนังนั่นล่ะครับ ฮ่าๆ แก้วละขวด
"อ่า ชื่นใจเหลือเกิน"
ผมล่วงหน้าไปก่อนแล้ว รีบกินรีบเมาแล้วรีบไปนอน
"เฮ้ยคุณ เบาๆสิเดี๋ยวก็หมดหรอก"
แหมดูมันพูดเข้า เพิ่งกินไปขวดเดียวเองนะเนี่ย
"หมดก็ไปซื้อมาใหม่สิ อะไรเรื่องแค่นี้ก็บ่น"
"โหย คุณน่ะลงไปบ้างดิ"
"โอ๊ย กินไปขวดเดียวเอง ทีแกกินไปตั้งสองขวดชั้นยังไม่บ่นสักคำ"
มันรีบวิ่งเข้าไปในห้องของอีป้านะครับ เหมือนจะไปแต่งตัว โอยผมเริ่มมึนแล้ว ไม่คุ้นจริงๆกับของไม่ดี น้ำมงน้ำเมาเนี่ย เห็นไหมว่าผมก็เป็นคนดีนะ เมาเร็วมากขอบอกหน้าเริ่มตึง มันเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมา พระเจ้ามันใส่กางเกงเตะบอลกับเสื้อกล้ามตัวเดิม เอ่อ จะยั่วกันไปถึงไหนวะเนี่ย
"ทำไมใส่กางเกงแบบนี้"
ผมหลุดปากพูดออกไป
"ทำไม มันใส่สบายดีนี่ อย่าบอกนะว่าคิดอะไรกับผม"
"เชิดใส่"
ผมทำท่าเชิดใส่ไปนะครับแต่ใจมันไม่ยอม ยั่วคนอย่างนายพลเหรอ ได้เราจะได้เห็นดีกัน ผมวิ่งเข้าห้องไปเปลี่ยนกางเกงเป็นกางเกงตัวเดิม อิอิ ก็ลองดูว่าใครมันจะเหนือกว่าใคร
"โอ้โห ไม่ยอมผมว่างั้น ระวังนะคุณผมเมาแล้วอาจจะทำอะไรคุณก็ได้นะ"
ผมยักไหล่นั่งลงตรงข้ามมัน กระดกเบียร์ทันที สนที่ไหนให้มันมองไป อยากมองนัก มันเองก็ไม่ยอมนะครับท่าน โห ไอ้นี่อดอยากมาจากไหนดูมันกิน กระดกทีเดียวหมดแก้วๆ
"ทำไมแกชอบว่าฉันวะ ไอ้หน้าปลาทู"
เสียงผมเริ่มเนือยๆ ตาปรือๆ
"ใคร ผมน่ะเหรอ แล้วทีคุณล่ะ ทำไมชอบว่าผม"
"ฉันไม่ชอบแกนี่ ฮ่าๆๆ เกลียดหน้าปลาทูเน่า สกปรก ซกมก ไม่มีระเบียบเรียบร้อย ไม่สะอาด"
"ฮ่าๆๆ ใส่เป็นชุด ปากคุณนี่ร้ายไม่เปลี่ยนนะ"
"จะทำไม ก็ร้ายน่ะ ฮ่าๆๆ ไอ้หน้าปลาทู หน้าปลาบู่ ไม่หล่อ"
"เฮ้ย หล่อเว้ย คนอย่างผมหล่อเสมอ ฮ่าๆๆ"
"ไหนหล่อตรงไหน"
เอ่อ ผมไม่ได้รั่วนะ แต่ยื่นมือไปแตะหน้ามันตีแปะๆ เอามือสางหัวมันอีกต่างหากนะเออ
"ไหนหน้านุ่มๆน่ะ"
เอ่อ มันก็ทำเหมือนผมนะ แต่ทำไมผมไม่ปัดออกวะ เป็นอะไรเนี่ย อ่า ผมกับมันจ้องตากัน ทำไมมันตาหวานจังเลยนะ จมูกโด่งเป็นสันเชียว คิ้วเข้มๆ ปากหนาๆ หนวดเคราเป็นตอเขียวๆรอบปากรอบคางมัน
"จับของผมดิ จับได้นะ"
"น่าเกลียด ใครอยากจะจับ ไหน อิอิ"
กรี๊ด ผมเป็นบ้าไปแล้ว ไม่เอาๆนายพล ไม่ดีอย่าทำแบบนี้ เสียการควบคุมหมด แว้ก ผมจับแล้ว เอามือออกๆ อ่า ไม่ปล่อย ทำไมมันตื่นตัวแล้วล่ะ จับหน่อยก็ไม่เป็นไรหรอกนะ ตายแล้วใจเต้นแรง โอยจะเป็นลมๆ
"ชอบเหรอคุณ ฮ่าๆๆ จับใหญ่เลย"
"ใครชอบ อี๊ แค่เนี๊ยะ"
ผมย่นหน้าทำท่ารังเกียจ แต่ เอ่อ มือไม่ปล่อยนะ อย่าไปขยำของมัน อ่า
"เอากันเลยไหมคุณ"
มันเมานะผมรู้มันพูดไปอย่างนั้นล่ะ มีเหรอคนอย่างผมจะสนใจผู้ชายแบบนี้ ไม่มีทาง
"เอาดิ"
กรี๊ด นี่ผมเป็นอะไรไป มันมีแรงต้านทาน โอยไม่ไหวล้ว เกินจะต้านทาน เอาวะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว มันจับบ่าผมไว้ เอามือเชยคางผมขึ้น ปากมันเผยอมาอยู่ใกล้ๆแล้ว ทำยังไงดี หลบ เอ๊ะ หลบทำไม จ๊วบ นี่แน่ะ
writen by eiky
ปล. อิอิ ห้ามว่าค้างน้า อิอิ มันเป็นความประสงค์ของพระไครส์ 555555
จุ๊บๆๆ
-
ร้าย !
:beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat:
-
:z13: จิ้มไว้ก่อนอ่านนะค๊าบ พี่อิ๊คสุดน่าร๊ากกกก
อ่านตั้งแต่องค์1ถึงองค์13อยากบอกว่าผมชอบคาแรกเตอร์คุณพี่นายสุดๆๆๆ :L1:
แอบอยากให้คอนจบพี่นายโดนสองหนุ่มรุ่นน้องปราบความก๋ากั๋น :haun4:
แต่คงคิดว่าพี่อิ๊ค คงจาให้พี่นายตกล่องปล่องชิ้นกะไอ้บ้าหลวงแหงๆๆๆ 555
แต่แอบอยากให้คุณพี่นายเราได้กะนายต้อม แบบว่าเคมี ฟิสิกส์ ชีวะ มานเข้ากาน เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
ปล.จัดหนักๆๆเรยไอ้พวกที่ทำให้พี่นายเจ็บ โดยเฉพาะ เรย์ กะอีเบียร์ :fire:
แต่แอบอยากให้ระวังเพื่อนที่ไว้ใจนะ ไม่แน่อาจร้ายจนเรานึกไม่ถึงก้อได้ ฟังๆๆที่อีคริส เลขาฯคู่ปรับมานไว้ก้อได้
...เปนเอามากเนอะเรา :o8:
-
ได้โปรดมาต่อด่วนๆ ตกลงหลวงเป็นพระเอก??
-
:z1: เอาแล้ว จะได้กันคืนนี้ไหมเนี่ย :pighaun:
-
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ
อย่านะ!!
อย่าช้า!!
:laugh:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกก :a5:
ได้เสียเป็นผัวเมียกานแล้ว
แต่น่ามีต้อมร่วมด้วยนะ :m21:
เค้าว่า อิอิ คงจะเลือดกระฉูดแน่เอิ๊คๆ
แต่ขำนายขนาดเกิดอารมณ์ ยังด่า
ถ้าตอนบนเตียงคงด่า แบบไฟแล๊บแน่ๆ
ขอให้หลวงจัดหนักๆ แบบให้ลุกไม่ขึ้นเลย อิอิ
อะไรจะเกิดขึ้นต่อไป
รอตอนต่อไป เค้าจะรอ NC นะพี่อิ๊ค :m16:
NC จงเจริญ
-
เสร็จๆๆๆ น้องนายเสร็จพี่หลวงแน่ๆ
ลึกๆยังคงเชียร์ให้ลงกันสามคนอยู่นะ ฮ่าๆๆๆ
-
3P จงเจริญ !
ต้อม นาย หลวง โอเคน่ะค่ะ : )
อิอิ ว่าแต่ต้อมจะโดนทิ้งแล้วใช่ไหมอ่ะ T^T
ไม่เอาจะเอา 3P 3P 3P
ตอนหน้าเลือดหมดตัวแน่ ๆ เลย
-
เข้ามากรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดอีกรอบ แอร๊ยยยยยยยยยย
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
ง่า
คุนอิ๊กกี๊มาทำให้อยากแล้วก็จากไป
:o12: :o12: :o12:
-
กรี๊ดฝันที่เป็นจริง เชียร์นายหลวง นายหลวงก็มา กร๊ากกกกกกกกกกกกก
ถูกใจเราจริงๆนาเนี่ยะ วิ้วๆๆๆ แพ้ทางแบบนี้หล่ะ ฮานัก อิอิ ชอบอ่าาาาาาา
-
:m20: :laugh: :laugh:ถูกใจๆๆๆๆๆมั๊กมากๆๆๆๆปากว่าตาขยิบนะนาย ปากว่ามือถึงอีกต่างหาก และแล้วก็เสร็จหลวงจนได้ :oo1: :oo1:
-
กลัวจริงๆ กลัวว่าจะมีเหตุทำให้ทั้งคู่ไมไ่ด้ปี้กัน
ไม่นะไม่เอาแบบนั้นนะ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
แล้วต้อมล่ะ
:o12:
-
พี่นายสุดยอด 555
ปฏิกิริยาเอฟเฟคเลยนะนั่นนะ
สั่งการโดยไขสันหลัง ไม่ใช่สมองเลยนะ 5555
ไวจริงๆ รั่วสุดๆ
-
5555555 คะแนนหลวงนำโด่ง เสร็จ ไม่เสร็จ เสร็จ ไม่เสร็จ ขอให้นายไม่รอด กร๊
กกก :impress2:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก................
ไม่ย๊อมไม่ยอม
มาต่อด้วย จะขาดใจ...................
คืนนี้น้า T^T
ต่อเถอะๆ
อ่ะเค้าบวกให้เป็นสินบนเลย :call:
-
มต่ออีกตอนลย
-
จะรอดหรือไม่รอดน้า
แต่เค้าเชียร์ให้ไม่รอด :z1:
-
คุณนายจะได้ผัวซะแล้วววว
ละต้อมอะ ห้ามทิ้งต้อมนะไม่ยอม
เอา 3P ไปเลย !!!
-
ไม่รู้จะเชียร์หลวงดีรึป่าวว ยังอยากเชียร์ต้อมอยู่อ่ะ
ต้อม ต้อม ต้อม
พี่อิ๊กกี้สู้ๆ รออ่านตอนต่อไปนะคะ :z2:
-
มาต่อโดยด่วน :m25: :pighaun: :m25:
-
พี่อิ๊กกี้!!!~ ค้างงงงงงงงง....เลยทีนี้ :sad4:
แต่ว่าตอนนี้ต้องร้องเพลง "คืนนี้อยากได้กี่ครั้ง" ของชินประกอบไปด้วยเนอะ :haun4:
อร๊ายยย +1 พอตื่นมานี่จะว่ายังไงกันเนี่ย :z3:
-
:pighaun:
กรี๊ดดดดด
นี่เป็นนางร้ายที่รั่วที่สุดในประวัติการณ์เลย
เอิ้กกกกกกๆๆๆๆ
-
สนุกมากๆๆเลย คุณอิ๊กกี้
หยุดหลายวันมาต่อหลายตอนนะจ้ะ จ๊วบบบบบบ :man1:
-
อายนะ อายมาก ก็เมื่อครู่ อุ๊ย อายจัง มันแข็งๆนะ ตอนแรกนึกว่าข้อมือมัน กรี๊ด
(http://image.ohozaa.com/i9/sequence011.gif) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=324c6d04ab29b982ca425d6428cb604e)
แม่เจ้า!!! ข้อมือเลยหรอคะเนี่ย เกิดมายังไม่เคยเจอเท่านี้สักที ได้สักทีจะไม่ลืมพระคุณ
ไม่เสียทีที่มองเป็นพระเอกมาตั้งแต่ต้น
คุณอิ๊กกี้ตัดจบดื้อๆ เอาตอนนี้หวังว่าพรุ่งนี้คงมาต่อเลยนะคะ คงไม่หยุดปีใหม่นะคะ ไม่อย่างนั้นน้องมิคงอกแตกตาย
คุณอิ๊กกี้น่าจะจำได้ฉากแบบนี้เป็นตอนโปรดของน้องมิ :haun4:
-
เป็นอันว่านายจะเรียบร้อยโรงเรียนหลวงเหรอคะน้องอิ๊ก
-
อ่านทันแล้ว เสร็จหลวงชัวร์คุณนาย
:m20: NC :haun4:
-
อย่าเพิ่งล่อกันเลย
เดียวนายจะเสียหลักนะ
ได้ข่าวว่านี่ปลาทูยัก
-
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ค้างอย่างแรงอ่า
ปล.มาต่อด่วนๆเลยน้า :man1:
-
เจ้ว่างานนี้มีค้างค่ะไม่ใช้คนอ่านค้างนะแต่ว่าให้เดาเจ้ว่าหลวงอ่ะดิจะค้างแทน
เพราะคุณนายถ้าจะเมาเหลือเกิน คงไม่ถึงฝั่งแล้วหลับเสียก่อนแน่ๆ
แต่ก็อยากเห็นเอ็นซีคู่นี้จริงๆ รอให้อิ๊กกี๊มาเฉลยองค์ต่อไป
-
เอิ๊กกกกกกกกกกกกกกกกก ก
ร้ายแรงมากค่ะ
:m25:
ทำรา้ยคนอ่านนนนนนน น
:z3:
-
เชียร์หลวงขาดใจ อยู่ใกล้กันกัดกันน่าร๊าก
นายแพ้ทางหลวงตลอด
-
เเล้วต้อมเค้าอ่าาา
นายอดกินเด็กเลย :z1:
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงง
มากเลยยยยยยยย
ต่อด่วนนจ้าาาาาา
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย.....
She แร๊งงงงงงงงงงงงงง
[/b]
-
สมพรปากอิป้าจริงๆ !!!
-
โอ้ยยยยยยยยยยย
แรงๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
Eiky กลับมาต่อนะ :serius2: :serius2:
-
งานนี้บอกได้เลยว่ารักหลวงเสียดายต้อมค่ะ!!!
อยากได้แบบควบสอง 555
-
อะไรของแกนายพลปากบอกไม่แต่มือไม่ปลอย :pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดค้างงงง o9
คุณนายโดน!อิอิสงสัยจะได้สามีเป็นหนุ่มช่างสะแล้วคุณนายอยากรู้จิงๆใครจะปราบใคร :give2:
หลวงก็ดูกวนโอ๊ยสะไม่มีคุณนายเทอก็แรงดีไม่มีตกมันส์แน่ๆคู่นี้ลุ้นๆ
มารอฉากอัศจรรย์ncนี้ที่รอคอยอิอิ :-[
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
-
กรี๊ด~~~~!!! ฤทธิ์น้ำเมาอย่าได้ดูถูกเลยนะเนี่ย คิกๆ
-
ขออย่าให้มีใครขัดเลย :call: :call: :call:
กำลัง :z1: :haun4:
-
ม่ายยยยย~~~ :serius2:
แล้วต้อมล่ะ!!! กรี๊ดดดดดด ไม่ย้อมมม!!!
-
กี๊ส ส ส ส ส
ค้างๆๆๆ
อิอิ
-
ขอบคุณค่า..
เอาแล้วไง..จะเมาหลับก่อนมั้ยเนี่ย..555+
-
กรี๊ดดด พลาดค่ะคุณ
นายพล ไหนว่าเธอเชิดใส่ไงค่ะ
แล้วไงเป็นแบบนี้ไปได้ละจ๊ะหุหุ
-
เรื่องนี้ นายพลว่าร้ายแล้ว แต่ยังไม่เท่าคุณ eiky :sad4:
-
จบแบบนี้เหมือนโดนตบหน้าเลย TT
ค้างงงงงงงงงงง อารมกำลังพาไป :haun4:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เอาตอนแบบนี้มาตอนปีใหม่เลยหรอเนี่ยพี่อิ๊กกกกก
-
สวัสดีปีใหม่นะพี่อิ๊ค
เค้ารอฉาก NC อยู่น้าส์
เค้าจะมีหวังมะ :oo1:
-
ใกล้จะมาแล้ว ฉากนี้ที่รอคอย :man1:
-
ในที่สุด หึหึหึ :z1:
-
ค้างไม่ว่ากันครับ
แต่ต้องยุติธรรมนะครับ
ได้กับหลวงแล้ว ต้องได้กับน้องต้อมด้วยนะครับ
น้องต้อมออกจะน่าร้าก น่าชัง อ้อนตีนซะขนาดนั้น พลาดได้ไง
-
ค้างไม่ว่ากันครับ
แต่ต้องยุติธรรมนะครับ
ได้กับหลวงแล้ว ต้องได้กับน้องต้อมด้วยนะครับ
น้องต้อมออกจะน่าร้าก น่าชัง อ้อนตีนซะขนาดนั้น พลาดได้ไง
เห็นด้วยครับ
-
ลุ้นระทึกไปจนจบตอน 555
-
อย่าลืมน้องต้อมนะ !!!!
:z1: :z1: :z1:
-
อย่ามีใครหรืออะไรมาขัดตอนนี้น๊าาาาาาาาาาา
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :-[ :o8: :z1:
-
คุณนายได้กะอีตาหลวง ก้อไม่ว่านะ แต่จาโกดมากกกกกกก ถ้าคุณนายไม่ได้กะน้องต้อมน่ะ น้องเค้าออกจาน่า...ซะขนาดนั้น
555555 ว่าแต่อย่าหักโหมก้อแร้วกาน เอิ๊กๆๆๆๆๆ
แต่จาโกดคุณอิ๊กมากกกกก ถ้าเขียนให้มีคนมาขัดจังหวะกาน "ฟีจเจอร์ริ่ง" ของคุณนาย กะ อีตาหลวง ไม่งั้น :seng2ped:
-
กรี๊สสสสสสสสสสิบแปดตลบ ได้กันแน่ๆๆๆๆๆ :m25:
คุณอิ๊กกี้อย่าหักมุมนะคร้าา อยากให้ได้กันจริงๆอ่า น่าร๊ากกกกกก
ได้หลวงก่อนงี้หลวงก็กลายเป็นผัวหลวงสิคะ
แล้วน้องต้อมก็กลายเป็นผัวน้อย สามคนชู้ชื่นมากกกก ฮ่าๆ
เราเชื่อว่านายมีระบบการจัดการที่ดี จะทำให้อยู่กันได้อย่างไม่ตีกัน กร๊ากกกก
อีป้ากลับมาคงรีบไปซื้อหวย ฮ่าๆ รออ่านตอนหน้า ว่าได้กันจริงป่าว :oo1:อิอิ
-
วันนี้วันสิ้ปี ขอพิเศษ 2 ยก ได้ไหมคะ คุณคนหล่อ
-
มาอัพ ๆ ด่วนนนเลยยยยยยย
-
รออ่านอยู่นะคับ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
นายพลจะพลาดท่าเสียทีคุณหลวง
รอตอนหน้าพร้อมกับทิชชู่เตรียมไว้
-
รอ ร้อออออออออออออออออออ รอออออออออออออออออออ
-
ขอได้ไหม อย่าให้มันแบบว่าค้างตั้งแต่ต้นปีอ่ะ
อย่าใจร้ายกับเค้าเลยยยยยย
-
กำลังปั่นอยู่น้า ปั่นสองเรื่องอ่ะ ตอนนี้ปั่นน้องญี่ปุ่นอยู่ โอยๆ จะตายๆๆ
รอน้า จุ๊บๆๆๆ :L2: :กอด1:
-
ู^
^
รอจ้าาาาาาาาาา
-
รอได้ จุ๊ฟๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
รอได้ค่ะ พี่อิ๊กกี้ เลิฟเลิฟ
น้องญี่ปุ่นเอย พ่อหมีขาวเอย นายเอย น้องต้อมหรือหลวงเอย
ฮี่ๆๆๆ มีความสุขจัง
-
องก์ ๑๕
"Ameriacn life f**k it! f**k it! f**k it! f**k it! f**k it!"
"โว้ย ตื่นแล้วโว้ย หนวกหูจริง"
เสียงนาฬิกาปลุกจากมือถือผมเองล่ะครับ ก็เพลง ป้ามาดอนน่านั่นล่ะครับ American Life แต่ผมตัดเอาแต่ตอนนี้มา อิอิ ผมเอาหน้าออกมาจากผ้าห่ม ให้ตายเถอะไม่อยากจะตื่นเลยจริงๆ ทำไมธนาคารมันไม่หยุดติดกันสองวันวะ โอ๊ย ทำไมมันปวดร่างแบบนี้ เมื่อคืนแค่กินเบียร์ไม่กี่ขวดเองนะ อ่า กรี๊ด เมื่อคืน เมื่อคืนผมกับไอ้ปลาทูเน่า กรี๊ด ไม่จริงไม่จริงใช่ไหม มันไม่ได้เกิดขึ้น มันไม่ได้เกิดขึ้นหรอก ผมคิดไปเอง
"อื้อ"
เอ๊ะ เสียงใครวะ หรือว่าผมจะหลอนไปเอง อ่า แต่เมื่อคืนหลังจากจูบกับมันแล้ว อ๊าย ผมเองนั่นล่ะที่ขึ้นขี่มัน อายจัง ผมเอาหน้ามุดเข้าไปในผ้าห่มอีกรอบ รู้สึกหน้าร้อนผ่าวๆ
"ตื่นแล้วเหรอแก"
ผมต้องสงบสติอารมณืเอาไว้หน่อย ผมดันตัวขึ้นมาใหม่ เห็นมันนอนอยู่ลืมตามองเพดานอยู่ เหมือนคิดอะไรอยู่
"อืม"
แหมนะ ท่านทั้งหลายมาดูมันทำท่านะ เหมือนว่าผมได้พรากพรรมจรรย์มันมาอย่างนั้นล่ะครับ กระแดะที่สุด ทำท่าทางแบบนี้นะหมั่นไส้อยากจะขึ้นขี่มันอีกสักรอบ เอาให้ขยาดไปเลย โฮะๆๆ
"อย่าคิดอะไรมากเลยนะแก ก็สนุกๆกันนี่เมื่อคืนน่ะ"
ผมเอามือตีบ่ามันเบาๆ
"อืม"
อ้าวไอ้นี่ กรี๊ด ดูมันทำท่าเหมือนว่าโลกนี้หมดแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง อยากจะถีบลงจากเตียงจังเลย แหมทีเมื่อคืนนะแหกปากครางซะเสียงดังเชียว ว่าไปแล้วเมื่อคืนก็แจ่มอยู่นะ อิอิ อุ๊ยคอดมาแล้วเปรี้ยวปาก
"ไปอาบน้ำสิไป ทำหน้าเหมือนโดนพรากความสาวเลยเนอะ"
ผมแหย่มัน ได้ผลครับมันหันขวับทันที
"ผมไม่ได้ เอ่อ ผมไม่ได้เป็นเกย์นะ"
"แล้วใครว่าอะไร ไม่เป็นก็ไม่เป็นสิ แต่เมื่อคืนใครไม่รู้นะ เก๊งเก่งอ่ะ อิอิ"
"เฮ้ยคุณ"
มันทำหน้าแบบว่าตกใจนะครับ หน้าแดงเชียว ผมมีความสุขจังเลย อิอิ ทั้งทางกายทางใจ
"ไปอาบน้ำดีกว่า เอาน่าแก อย่าคิดมาก ชั้นไม่บอกใครหรอก อิอิ ว่าแกเล่นท่าไม่เก่งน่ะ"
"เฮ้ย"
ผมพูดแล้วก็กระเด้งตัวออกจากเตียง มันก็นะกระเด้งตาม
"อ๊ะ"
ผมหยุดนะ อายจังจะบอกว่าอยากดูอีกนะ อันเมื่อคืน ไม่รู้ว่าตื่นมามันจะเหมือนกันกับอันเมื่อคืนหรือเปล่า มีอะไรบุบสลายเสียหายไปไหม
"เฮ้ย"
มันรีบกุมเอาไว้แล้วนั่งลงบนเตียง
"มันสู้นี่แก ไม่ให้มันสู้อีกหน่อยเหรอ"
ผมพูดแล้วยิ้มๆมองมันเหมือนจะกลืนลงคอแทนอาหารเช้า
"มะ ไม่"
มันอายหน้าแดงเชียว
"ไหนมาดูหน่อยสิ"
ต่อจากนี้จะหาว่าผมร่านแรดยังไงก็ช่างนะ ไม่รู้สิ เห็นแล้วมันอดไม่ได้จริงๆนะ สั่นขึ้นมาเชียว มันเป็นท่อนลำที่ตระหง่าน เน้น ตระหง่านมาก สวยงามเกินจะหาได้จากที่ไหนๆ ไรขนตรงนั้น อ๊าย ไม่ไหวแล้ว สู้ตายโว้ย
"อ๊ะ คุณ เดี๋ยว"
"อยู่เฉยๆได้ไหม"
ผมพูดเสียงดุแล้วไม่สนใจเสียงอะไรอีกเลย เหมือนเลือดมันขึ้นหน้ายังไงไม่รู้ ใจเต้นแรงมาก ร้อนหน้า สั่นทำอะไรไม่ถูก เขินที่สุด แต่ก็หยุดไม่ได้ ไม่อยากบอกเลยว่า อร่อยจนหยุดไม่ได้ กรี๊ด
"ได้ผมแล้ว รับผิดชอบด้วยนะ"
เรานอนกกกันอยู่บนเตียง เจ็ดโมงแล้ว ป่านนี้ผมควรจะกำลังขับรถออกจากถนนอ่อนนุชได้แล้ว แต่ไม่เลย ไปทำงานสาย แล้วไง ไม่ได้รู้สึกผิดอะไรเลย ที่จริงอยากต่ออีกสักที แต่ไม่เอาๆ เดี๋ยวมันหาว่าผมหื่น
"อะไร มีอะไรกันแค่นี้ทำเป็นเสียงออดอ้อน"
"อ้าวคุณ จะไม่รับผิดชอบผมเหรอ"
"ไม่ใช่เกย์ไม่ใช่เหรอ จะให้รับผิดชอบไปทำไม"
"ไม่ใช่ แต่กำลังมีเมียเป็นเกย์"
"อ่านะ อย่ามาเรียกชั้นว่าเมียนะ แสลงหู ชั้นไม่กินแกบ่อยหรอก อย่าทำเป็นกระแดะหน่อยเลย"
ผมแว้ดใส่แล้วลุกไปอาบน้ำ
"โหนะ ได้ผมแล้วนี่ แหมนะจะพูดอะไรก็ได้ ไม่ถูกใจล่ะสิ"
ต๊าย กล้าพูด ไม่อยากจะบอกเลยว่า แซ่บถึงใจที่สุด มันเก่งกว่าไอ้เรย์อีกนะ ขนาดเอยลีลาเอย กรี๊ด ไม่ได้ๆเราให้มันรู้ไม่ได้ เราต้องเชิดนิ่งเข้าไว้
"ถ้าอยากเป็นเด็กชั้นน่ะ ไปตัดผมซะ เอาแบบเกรียนน่ะ ไม่ชอบรกรุงรัง จะมาแข่งกันเซ็ทผมกับชั้นเหรอ เท้าด้วยหัดขัดหัดล้างซะบ้าง ขนตรงนั้นน่ะซอยออกซะบ้างนะ มันติดปากเวลาทำ"
"อ่า"
"ตามนั้น อีกอย่างถ้าอยากเป็นเด็กชั้น ต้องทำตามที่ชั้นบอก"
ผมคิดว่าตัวเองถือไพ่เหนือกว่านะ ผมได้มันแล้วกรี๊ด แม้จะโดนก็ตามเถอะก็ถือว่าได้ ท่าทางมันตอนมีอะไรกันนะ ผมรู้นะว่ามันชอบ
"แต่คุณนี่ไม่เบาเลยนะเรื่องนั้นน่ะ ฮ่าๆ แต่คุณมาบังคับผมไม่ได้หรอกนะ แม่คุณ"
ดูมัน มันทำหน้าทะเล้นใส่ผม
"อ๊ะ แน่นอน แต่ไม่ทำตามที่บอกก็แค่ครั้งนี้แล้วก็จบ เชิดใส่"
ผมเดินเข้าห้องน้ำไปรีบอาบน้ำ รีบนะแต่กลับฮัมเพลงสบายใจเสียนี่ คิดย้อนกลับถึงเรื่องนั้นทุกทีเลย เป็นเอามากนะผมน่ะ
"เป็นไรแก นอกจากจะมาสายยังทำหน้าไม่สลดอีก"
จอยมันทักตอนพักกลางวัน อย่าให้เล่าเลยครับว่ามาถึงที่ทำงานกี่โมง ไอ้เอ็ดเวิร์ดมันด่าผมยับเลย แต่ทำไมไม่รู้สึกอะไรนะ คิดถึงอันนั้นจัง มันแน่นมันคับไปหมด กรี๊ด
"อีบ้า ท่าจะบ้านะแกน่ะ ยิ้มอยู่คนเดียว"
"อ้าว ก็มีความสุขนี่แก"
"อะไรยะ โดนอัดตูดมาเหรอ"
"ต๊าย หยาบคายเป็นสาวเป็นนางอะไรเนี่ย เคยเหรอนังจอย"
ผมย้อนกลับ
"แหมนะ มันก็มีบ้าง เดี๋ยวเกย์อย่างพวกแกก็เอาผู้ชายไปกินหมดสิชะนีอย่างชั้นต้องฟูลอ็อบชั่นนะยะ"
"ที่สุด เออแก แล้วเอสล่ะ มาไหมวันนี้"
"มาสิ แต่มันทำไมมันไม่ชอบมากินข้าวกับเรานะ ชวนแล้วนะมันหยิบกระเป๋าตังค์แล้ว แต่พอบอกว่าแกมาด้วยมันเปลี่ยนใจทันที เป็นอะไรไม่รู้ท่าทางจะตี้หนักไปหน่อย"
"หือ อะไรของมัน"
ผมเริ่มตั้งสติ ไม่ได้สินะจะมามัวหลงระเริงอะไรกับของหลอกตาแบบนั้น ความสุขแค่เพียงของเหลวหลั่งแล้วก็ลืมมันไม่จีรังยั่งยืนหรอก ผมเริ่มคิดตามที่จอยมันบอก
"มันคงไม่สบายล่ะแก"
ผมแก้ต่างให้มันเพราะรู้ดีว่าเมื่อคืนมันคงเพลียหลังจากที่ปาร์ตี้มาทั้งคืนทั้งวัน
"เอส ไหนอ่ะคลิปน่ะ"
พอกินข้าวเสร็จผมก็เดินตรงไปหามันที่โต๊ะทำงานทันที หน้าตามันอิดโรยเอามากๆ ไม่รู้มันมีอะไรดีกันนะทำไมชอบกันจัง ผมคนหนึ่งล่ะพอแล้ว หน้าตาโทรมเรียกเรตติ้งไม่ขึ้นแบบนี้อย่าได้ฝัน
"นาย เอ่อ คือเรา เราลืมถ่ายน่ะ โทษทีนะ"
"ลืมถ่าย ทำไมอ่ะเอส ไหนบอกจะถ่ายให้เราไง"
ผมโวยวายเสียงดังพอสมควรแต่ไม่มีใครหรอกนะครับ เพราะผมขึ้นมาก่อนจอยอีก
"ก็ลืมนี่นาย เราลืมน่ะ ตี้เพลินไปหน่อย"
มันไม่มองตาผมเลย ผมนิ่งคิดอยู่ ไอ้นี่มันต้องมีอะไรแน่ๆ
"เหรอ งั้นไม่เป็นไรหรอก เรามาคิดๆดูแล้ว เราไม่อยากจะทำแบบนั้นกับน้องมันเหมือนกันหรอกนะ เอสโอเคป่ะ"
ผมรู้ว่ามันต้องพูดอะไรต่อ แต่มันเงียบ อ้าวนังนี่หันหลังให้ผมด้วย วอนซะแล้ว
"เป็นอะไรหรือเปล่าเอส"
"นาย นายไม่น่าให้น้องคนนั้นไปตี้ด้วยเลยนะ"
มันหันมา ท่าทางคำพูดน้ำเสียงของมัน ทำให้ผมถึงกับอึ้ง ความคิดแตกแขนงออกไปเป็นหลายทาง
"เอ่อ มีอะไรกันหรือเปล่าเอส น้องมันทำอะไรเหรอ"
ผมก็อยากรู้เหมือนกันนะ แต่เอสมันกลับสะบัดหน้าหนีไปเสีย อ้าวแล้วกูจะรู้ไหมเนี่ย
"ปะ เปล่าหรอกนาย เราไปกินข้าวก่อนนะ"
ฮึ ยิ่งทำให้ต่อมอยากของผมทำงานหนักยิ่งขึ้น เอสมันดูมึนตึงกับผมมาก ผิดปกติไปจริงๆอย่างที่จอยว่า ผมต้องรู้ให้ได้ว่ามันเป็นอะไรของมัน แล้วเกิดอะไรขึ้น ต้องมีอะไรแน่ๆ
"ป๊อปเหรอครับ พี่เองนะ"
ผมส่งข้อความไปหามันทันทีที่กลับโต๊ะทำงาน รู้สึกว่าช่วงนี้ไม่ทำการทำงานเลย มัววุ่นวายอยู่แต่เรื่องนี้แม้จะโดนนายด่ากระจุยมาเมื่อเช้าก็ตามที สนใจที่ไหน
"คุยได้ไหมป๊อป"
รออยู่นานมันก็ไม่ตอบ ยิ่งบวกเพิ่งดีกรีความสงสัยอยากได้ใคร่รู้มากขึ้น
"อือ ว่าไงพี่"
เสียงเหมือนมันยังนอนอยู่เลย แหมนะกว่าจะรับสายได้ ส่งข้อความไปก็ไม่ตอบโทรศัพท์ไปหาเลย
"พี่เอง โอเคไหมป๊อป"
"อือ มีไรอ่ะพี่"
สูดลมหายใจเข้าปอด มันจะรู้ไหมว่าไม่ได้อยากมีอะไรเกี่ยวข้องด้วยเลย เด็กเหลือขออย่างมันเนี่ย ที่โทรฯตามยิกๆเนี่ยรู้ตัวไหมว่าชั้นหลอกใช้แกให้เป็นมือเป็นตีนให้อยู่
"ปาร์ตี้เป็นไงบ้าง พี่อยากเจอเราว่ะ เจอได้ไหม"
"ไม่ว่างอ่ะพี่"
"เหรอ ดีเหมือนกัน พอดีเตรียมเงินพิเศษไว้ให้ ไม่เป็นไรแค่นี้นะ"
รู้ไหม ผมคิดว่าความคิดผมไม่มีผิด คำว่าเงินมันมีพลังอำนาจสำหรับเกือบทุกคน ไม่มีใครไม่ชอบคำๆนี้ ผมเชื่อแบบนั้นเพราะผมเห็นมาตลอด แต่ก็ไม่แน่หรอกนะคนที่เขาไม่ได้สนใจจริงๆก็อาจจะมี แต่ก็นะ ผมไม่เคยเจอ
"เดี๋ยวพี่ เดี๋ยว"
หึหึ ผมยิิ้มออกมา เกิดเมื่อวานคิดจะมายื่นข้อเสนอ คิดจะมาเหวี่ยงชั้นเหรอ
"ครับ ว่าไง เร็วนะพี่ไม่ว่าง จะนัดน้องคนอื่น"
"อ่า พี่มีหลายคนเหรอ"
"เราไม่จำเป็นต้องรู้ เอาเงินส่วนนี้ไปให้น้องคนนั้นดีกว่า แค่นี้นะพี่ไม่ว่างแล้ว"
กดวางสายทิ้งทันที รู้นะว่ามันเสี่ยง ถ้าเด็กคนนี้เเหนือความคาดเดาของผมก็ถือว่าซวยไป แต่มั่นใจอยู่อย่างหนึ่ง คือเด็กที่ชอบวัตถุหรือกิจกรรมสังสรรค์รื่นเริงออกนอกลู่นอกทางแบบนี้ เสียหายตรงไหนกับการที่จะเจอคนหน้าตาดีๆอย่างผมแล้วได้เงินใช้อีกต่างหาก มั่นใจมาก
"พี่ ผมว่าง เจอที่ไหนครับ"
มันส่งข้อความมาหาครับ ผมแสยะปากทันที หึหึ บอกแล้วนะว่าอย่าให้ร้าย เดี๋ยวแกจะเจอดี แน่มาจากไหนกันเชียว
"โทรฯมาคุยสิ"
ผมส่งข้อความกลับไป รู้นะว่ามันจะส่งอะไรกลับมา
"ผมโทรฯออกไม่ได้พี่ โทรฯหาผมหน่อย"
ฮ่าๆๆ เป็นอย่างที่คิด เลวน่ะหัดออกนอกลู่นอกทางบ้างนะ หรือว่าเพิ่งจะหัดเลว ถ้าเพิ่งหัดมาชั้นจะสอนให้
"โทรฯไม่ได้ก็ไม่ต้องคุย อย่าติดต่อมาอีก พี่จะหาน้องคนอื่น"
ส่งกลับไปทันที
"พี่ ผมว่างครับ"
มันโทรฯกลับนะครับ ผมไม่ได้ดูถูกน้องมันนะครับ แต่มันเข้าทางอย่างที่ผมคิดไว้ทุกประการ คนแบบนี้อย่าได้ไปหลงเผลอมีใจให้เชียว เตรียมตัวกินน้ำตาต่างข้าวได้เลย คนที่พร้อมจะก้าวเดินไปเมื่อเจอสิ่งที่ใหม่และดีกว่า ส่วนของเก่าๆ คนเก่าๆ มันจะหันมาแล้วแสยะยิ้มให้แล้วด่าเราในใจว่า "ไร้ค่า"
ผมนัดเจอมันตอนบ่ายสามโมงกว่าๆ ที่ไม่ดีเท่าไหร่หรอกครับหรอกครับ ผมให้มันมาหาที่นานา ไม่ได้ว่าที่แถวนี้ไม่ดีนะ ไม่ดีคือไม่เหมือนนัดกับไอ้ต้อม แถวนั้นมีร้านกาแฟอยู่กะจะนั่งรถไฟไปเพราะยังไม่เลิกงานก็แบบอู้นะครับ เดี๋ยวแวบออกไปแล้วค่อยกลับเข้ามาคิดว่าคงไม่นาน เดินเข้าไปบอกเจ้านายก่อนแล้วค่อยออกมา
"ผมถึงแล้วพี่ พี่อยู่ไหนนะครับ"
"อยู่นี่ไง ถึงน่ะถึงไหน พี่อยู่ในสตาร์บัคส์เนี่ย เดินเข้ามาสิ"
ผมบอกมันเริ่มจะรำคาญ ถึงแล้วๆ ไหนวะไม่เห็นสักหน่อ มันเดินเข้ามาในร้าน ก็นะ สวมใส่มิดชิดเชียว หน้าตามันออกแนวเด็กที่กำลังเป็นที่ต้องการของตลาดนะครับ ขาวๆปากแดงๆ ดูเผินๆไม่น่าจะกล้าทำเรื่องแบบนี้
"พี่ เอ่อ พี่นายเหรอครับ"
มันทำท่าเหมือนเห็นผี เอ๊ะ นี่ชั้นดูน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ ผมเริ่มไม่มั่นใจหันไปมองกระจกที่ร้านเขาแปะติดไว้ทันที
"ใช่ ทำไมเหรอ พี่ดูไม่น่ามาพบเหรอ"
ผมถามมันกลับ ช่วงนี้เป็นอะไรก็ไม่รู้ เหมือนความมั่นใจมันลดน้อยถอยลง หรือว่าเป็นเพราะผมวุ่นวายกับเด็กมัธยมมากเกินไป
"เปล่าพี่ ผมว่าพี่หน้าตาเด็กกว่าในรูปอีกนะ"
กรี๊ด แหมนะในความมืดมันก็ย่อมมีแสงสว่างเสมอนั่นล่ะ อย่างไอ้นี่แม้มันจะเป็นเด็กเกเรเที่ยวเตร่ แต่ผมว่ามันก็น่ารักนะ อิอิ
"นั่งสิ กินอะไรร้อนๆหน่อยไหม"
ผมพยักหน้าให้มัน คือผมน่ะจะว่าไปแล้วก็ไปเรียนเมืองนอกเมืองนามานะ หลายปีเหมือนกัน แต่เรื่องความเป็นไทยคุณมารดากับบิดาไม่ยอมเลยจริงๆ ถ้าผมอ่อนกว่าใคร หรือหน้าเด็กกว่าผมจะยกมือไหว้ตลอดนะ แต่ไอ้นี่มันไม่ทำ ขัดใจผมหนึ่งล่ะ
"กินครับ โกโก้ร้อน"
"โน่นไปสั่งเอง เอานี่เงิน"
"อ่ะ"
มันทำหน้าเหวอๆใส่ผม
"เดี๋ยว รับของจากผู้ใหญ่ทำไง"
มันยิ่งเหวอไปใหญ่แต่ก็ยกมือขึ้นไหว้ แล้วรับเดินไปที่เคาท์เตอร์ ผมก้นั่งลอยหน้าลอยตาอยู่ เป็นไงล่ะอย่าให้ชั้นแผลงฤทธิ์
"เรื่องปาร์ตี้เป็นไงบ้างป๊อป เล่าให้ฟังหน่อยสิ แล้วไหนบอกว่าถ่ายคลิปเอาไว้ ขอดูหน่อย"
พอมันนั่งผมก็ยิงคำถาม เสียเวลานะจะมานั่งทำท่าอายหรือสูดดมกลิ่นของเด็กแรกรุ่นน่ะ
"ก็มันส์ดีพี่ เสียดายพี่น่าจะไปด้วย"
ดูมันพูดแล้วยังหันมาทำตาวาวใส่ผมอีก
"อืม"
"แต่อีเบียร์นี่มันแรดจริงๆนะพี่ โหมันอึดมากเลย ตอนแรกมีคนรับอยู่สองคนนะ พี่เอสกับมัน แต่พอเมาๆแล้ว มันรับคนเดียวเลย"
ผมสูดลมหายใจเข้าปอด ทนฟังให้จบ
"เล่าต่อ พี่อยากรู้"
"แต่เหมือนพี่เอสจะไม่พอใจเท่าไหร่อ่ะพี่"
"หือ ทำไมล่ะ"
"ก็ไอ้นอทอ่ะ"
ผมทำหน้างง แต่รู้แล้วล่ะครับว่าใคร ปกติเอสมันจะเรียกเด็กมันว่าน้องไม่ยอมเอ่ยชื่อ
"เด็กพี่เขาอ่ะ เหมือนมันจะชอบลีลาอีเบียร์มากอ่ะ ก็ไอ้นอทมันจองอยู่คนเดียวตั้งสามสี่รอบ อีเบียร์มันก็ชอบนะเห็นปัดของคนอื่นออกตลอด คลานเข้าหาแต่ไอ้นอท"
"คลิปล่ะ"
ผมพอจะเข้าใจแล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น ถึงว่าเอสมันถึงตึงๆกับผม นี่ผมกำลังทำร้ายใครกันแน่ผมเริ่มไม่แน่ใจแล้ว เอสมันคงโกรธผมมากที่ให้มันพาอีเบียร์ไปปาร์ตี้ด้วย แต่ว่าอีเบียร์นี่ก็ได้ใจจริงๆนะ คิดๆแล้วนี่ถ้าผมปล่อยไอ้ต้อมไปคงไม่เหลือแน่ๆ คิดแล้วเสียวไปถึงกระดูก
"ผมถ่ายแล้วพี่ แต่พี่เอสเขาเอาไปอ่ะแล้วลบของผมออก"
"อ้าว ทำไมล่ะ"
"ก็มันเห็นหน้าไอ้นอทอ่ะ"
"อ้อ เหรอ"
ผมสูดลมหายใจอีกครั้ง เข้าใจในทุกอย่างแจ่มแจ้งแล้ว ถ้าวันนี้จะให้เงินไอ้นี่ไปผมไม่เสียดายเงินเลย
"แต่ผมมีอ่ะพี่ เพื่อนอีกคนมันแอบถ่ายไว้"
ผมมองหน้ามันนะ แต่ไม่ได้สนใจอยากจะดูหรอก หันไปมองเพราะมันเรียก พอมันเอามาให้ดูผมนี่อ้าปากค้างเลยครับ ต้องบอกให้มันลดเสียงลงหน่อยเพราะเสียงครางของอีเบียร์มันดังมาก หน้าเด็กผู้ชายคนนั้นก็ชัดเจน ทุกอวัยวะของสงวน ทุกส่วนในร่างกายอยู่ในคลิปวีดีโอนี่หมดแล้ว
"พี่จะเอาไหมล่ะผมส่งให้"
มันเอ่ยขึ้นหลังจากผมเมินหน้าหนีไปทางอื่น ผมไม่ได้มีอารมณ์อยากจะดูหรอกนะครับ ไม่ได้คึกกระเหี้ยนกระหือรืออยากแต่อย่างใดแต่รู้สึกอนาถใจเหลือเกิน นี่โลกมันหมุนเร็วไปหรือเราก้าวเร็วเกินไปกันแน่ แต่เอาเถอะพูดเรื่องนี้ทีไรก็อ้างสิทธิส่วนบุคคลขึ้นมา ถ้าอย่างนั้นก็คงเป็นสิทธิของคนดูด้วยสินะที่จะวิจารณ์ว่าก้นอีเบียร์แตกลายงาขอบอก ผมยื่นโทรศัพท์ให้มันไป บีบีนะครับเพราะมันก็ใช้ส่งกันเลยง่ายดี
"อ่ะ นี่ของเรา พี่ไปก่อนนะ"
ผมยื่นซองเงินให้มัน กระแดะใส่ซองไปอย่างนั้นล่ะครับมีอยู่แค่สามพัน ผมต้องเริ่มงกแล้ว เหมือนว่าเดือนนี้จะร้อนก้นแล้วล่ะ มันรับไปไม่รีรอ
"อ่ะ ขอบคุณครับพี่"
มันก็ฉลาดนะที่มันเปิดซองดูเลย ทำท่าเหมือนเคยได้เยอะกว่านี้ แต่จะทำไมในเมื่อผมจะให้แค่นี้ ไม่ให้พันเดียวก็บุญหัวมันแล้ว
"เดี๋ยวพี่มีอะไรพี่จะติดต่อไป"
ผมพูดแล้วลุกขึ้นทันที
"พี่ คราวหลังพี่ไปด้วยนะ ผมอยากมีอะไรกับพี่"
กล้าไหม ผมว่ามันกล้านะ ผมหันขวับไปยิ้มให้
"ก็ดีนะ แต่เราใหญ่แค่นั้นเองอ่ะ เด็กพี่ใหญ่กว่านะ พี่กลัวจะเสียอารมณ์น่ะ"
ผมแสยะยิ้มออกมา เพราะเห็นในคลิปแม้จะไม่เห็นหน้าแต่ข้อมือมันสีสายอะไรห้อยระโยงระยางอยู่ มันทำหน้าเหวอไป ผมไม่ได้สนใจมองต่อหรอกนะครับ เด็กมันหมดประโยชน์แล้วนี่ เหลือบมองนาฬิกา อุ๊ยสามโมงกว่าจะสี่โมงแล้ว
"ต้อมเหรอ ทำอะไร"
ไม่รู้เหมือนกันนะ แต่รู้สึกว่าต้องโทรศัพท์หามันในเวลานี้ผมคงชินแม้จะไม่นานที่ได้รู้จักมันแต่ก็เคยชินเสียแล้ว
"เพิ่งเลิกพี่ เขาโทรฯมาชวนอีกแล้วอ่ะพี่"
"เออ เป็นไงบ้าง"
"เขาชวนไปกินข้าวอ่ะ"
"ที่ไหน"
"ทองหล่อ"
"ไปดิ"
"ไม่เอาอ่ะ เนี่ยว่าจะถามพี่ก่อนว่าพี่จะตามไปไหม"
"ทำไมต้องให้ตามวะ แค่ไปกินข้าวเอง เขาไม่ได้พาแกไปโรงแรมซะหน่อย"
"ก็นั่นล่ะพี่ ผมไม่อยากไปคนเดียว ไม่ไว้ใจ"
"เออๆ เรื่องมากจริง ชั้นตามไปมันก็รู้สิไอ้ต้อม ทองหล่อไม่ใช่ห้างนะแก จะให้ไปหลบอยูตรงไหน"
"ไม่ปลอดภัยอ่ะ ผมยังเด็กนะพี่"
"อ่าฮะ พ่อเด็กมัธยม จะเอาไง ทำไมไม่ชวนมันไปเอ็มโพเรียมล่ะ พี่จะได้ตามได้"
"เออนั่นดิ งั้นเดี๋ยวผมบอกเขาให้เปลี่ยนที่ดีกว่านะ"
แหมนะทีแบบนี้ทำเป็นคิดไม่ออก ทีบางเรื่องไม่เห็นต้องบอก แต่ผมพอรู้นะว่าทำไมมันไม่ชวนไอ้ต้อมไปพารากอน หรือสยาม หึหึ ฉลาดเหมือนกันนะไอ้เรย์ นึกว่าจะมีเขาแล้วหัวทึบซะอีก สรุปมันก็บอกว่าไอ้เรย์นัดที่เอ็มโพเรียม โดยตอนแรกจะให้ไอ้ต้อมไปเอง แต่ผมไม่ยอม ต้องให้ไอ้เรย์ไปรับ ไอ้ต้อมมันก็ทำตามที่ผมนั่นล่ะครับ ให้รู้ไว้ซะบ้างว่าเด็กใคร แอบภูมิใจเล็กๆ แต่พอกลับมาถึงที่ทำงานไอ้เอ็ดเวิร์ดมันก็เรียกผมเข้าห้องทันที
"ทำไมคุณทำแบบนี้นาย เป็นเลขาฯผมคุณออกไปนอกเวลางานได้ยังไง ไม่บอกผมสักคำ ทำตัวแบบนี้ไม่ดีนะ ผมไม่ชอบทำงานกับคนไม่มีความรับผิดชอบ คุณไม่เคยเป็นแบบนี้นี่มันเกิดอะไรขึ้น"
ผมแอบถอนหายใจออกมา ไม่คิดว่ามันจะเรียกเข้ามาด่านะครับเพราะว่าผมบอกมันแล้วว่าจะออกไปธนาคาร ผมเลยมองหน้ามันแบบงงๆ นี่แกสมองไม่มีหรือว่าส่วนความจำมันตันมันบอดไปแล้ววะ ไอ้เจ้านาย
"ก็ผมออกไปธนาคารนี่เอ็ด คิดว่าบอกแล้วนะ"
"เอสบอกว่าคุณไม่ได้ไปธนาคาร"
เอ่อ ไม่คาดคิดนะว่าจะได้ยินชื่นี้หลุดออกมาจากปากของเจ้านายตัวเอง
"เอสบอก เอ็ดแล้วเอสเขาเป็นใคร ผมเป็นใคร ผมเป็นเลขาฯคุณนะ ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมเคยโกหกคุณไหม"
มันทำหน้าเหรอหรา เคยเห็นฝรั่งจนทางไปไหมครับ หน้ามันนี่แหมนะอยากจะเอาเฟอรากาโมลูบหน้ามันสักที พูดไม่ออกก็ไล่ผมออกมาจากห้อง แหมนึกว่าจะแน่ ผมเริ่มคิดหนักนี่อยู่ดีๆก็มีศัตรูเพิ่มเข้ามาอีกหนึ่งเหรอเนี่ย เวรแท้ๆเลยนายเอ้ย
"พี่อยู่ชั้นสามนะเดินดูเสื้อผ้าอยู่ เดี๋ยวพี่เปิดจีพีอาร์เอสตาม ไม่ต้องห่วง"
หลังจากออกจากธนาคารผมก็ตรงไปยังเอ็มโพเรียม ส่งข้อความไปหามัน แล้วก็เดินดูของ เดินดูเฉยๆขอเน้น รู้สึกว่าเอเม็กซ์ผมมันจะมีใบส่งเรียกเก็บเงินมาแล้ว กรี๊ด ไม่อยากจะบอกว่าเดือนนี้ทะลุทะลวง แต่ไม่เป้นไรพอมีเงิน ไม่ลำบากหรอก ปกติก็ไม่ได้ไปใช้จ่ายที่ไหน เงินค่าเช่าคอนโดฯก็เอามาซื้อโทรศัพท์ให้ไอ้ต้อมนั่นล่ะครับ จะว่าไปแล้วตอนอยู่กับไอ้เรย์ค่าใช้จ่ายผมก็ไม่ได้น้อยนะ มาคิดดูดีๆเดือนนี้ยังไม่เท่ากับตอนที่อยู่กับมันเลยก็ว่าได้ งั้นสอยเสื้อแรดๆกลับสักตัวก็ดีนะ ดูให้ไอ้ต้อมมันด้วย ใกล้จะถึงวันคริสต์มาสแล้วถือเป็นของขวัญให้มันก็แล้วกัน
"ผมอยู่ชั้นสี่พี่ ฟูดส์คอร์ท"
ต้อมมันส่งข้อความมาบอก อะไรนะ พาน้องชั้นไปกินศูนย์อาหาร กรี๊ด อุบาศก์ที่สุด น่าเกลียดรับไม่ได้ อะไรกัน อ้อ หรือว่าไอ้เรย์มันก็จนมุมแล้ว
"อ้อนมันเยอะๆ แล้วพามันลงมาชั้นหนึ่ง เอาDKNYสักตัวสองตัว"
ผมก็ส่งข้อความกลับทันที เดินเล่นอยู่นานเหมือนกันรู้สึกเหนื่อยเลยเดินลงไปชั้นสอง ไปสิงอยู่ในร้านหนังสือดีกว่า
"กำลังเดินลงไปพี่ แต่เขาบอกว่าอยากไปต่อที่อื่น"
"ไม่ได้ ต้องพามันมาซื้อของ ดูปฏิกริยา"
ผมนี่เหมือนคงบงการเลยเนอะ แต่ก็ใช่น่ะ อยากจะรู้เหมือนกันว่าไอ้เรย์มันจะให้อะไรน้องผม
"เบื่อแล้วพี่ เขาติทุกยี่ห้ออ่ะ"
ผมแทบอยากจะกรี๊ดออกมา ไอ้เรย์มันโดนอีนั่นสูบไปจะหมดตัวแล้วล่ะสิ หึหึ
"เอาให้ได้สักตัว"
ผมไม่ยอมง่ายๆ ดูซิว่ามันจะยังไง
"เขาบอกมันไม่มีประโยชน์บอกว่าเดี๋ยววันหลังพาไปซื้อพารากอน"
ผมนิ่งคิดอยู่ ถ้าจะมัดใจไอ้เรย์ต้องทำให้ต่างจากอีเบียร์สินะ
"ต้อมบอกว่าไม่อยากได้แล้ว แค่ล้อเล่นนะ แสดงละครว่าเราไม่เห็นแก่ของแต่รักมันจริงๆ เอาให้เนียน"
นี่ผมเป็นโรคจิตไปแล้วสินะ ทำไมรู้สึกมีความสุขจังเลยเวลาได้ทำเรื่องแบบนี้ นางร้ายเข้าสิงร่างเต็มขั้น ผมเดินดูหนังสืออยู่นานพอสมควรได้หนังสือมาสองเล่ม ซื้อให้ตัวเองเล่มหนึ่ง ซื้อให้ไอ้ต้อมเล่มหนึ่งเกี่ยวกับไวยากรณ์ภาษาอังกฤษนั่นล่ะครับ
"พี่ อยู่ไหนอ่ะ มาเจอผมหน่อย"
มันโทรฯเข้าหานะครับ ผมกดรับแล้ววางสายแล้วค่อยโทรฯไปหามันอีกที
"แยกจากมันแล้วเหรอต้อม"
"แยกแล้วพี่ ผมบอกว่าเพื่อนนัดไว้ต้องนัดติวหนังสือ"
"มันทำหน้ายังไง"
"ก็เหมือนไม่ค่อยพอใจอ่ะ ผมอยู่เนี่ยชั้นแรกอ่ะพี่"
"ขึ้นมาร้านหนังสือดิ พี่รออยู่ตรงนี้ ชั้นสองนะ"
ผมบอกมันแล้วเดินออกมารอหน้าร้านหนังสือ ไม่นานมันก็มา แหมนะยิ้มแป้นเชียว
"อ่ะนี่ของขวัญ"
"เนื่องในโอกาสอะไรอ่ะพี่"
"ก็วันคริสต์มาสไง ใกล้ถึงแล้วนี่แล้วไอ้นั่นพาไปกินอะไร"
"กินฟูดส์คอร์ทอ่ะพี่ แต่ผมไม่ค่อยกินอ่ะ"
"ทำไม กินถูกๆไม่ได้ว่างั้น"
"บ้าเหรอพี่ ผมรอกินกับพี่ไง"
เอ่อ ผมอึ้งไป ไอ้นี่มันอะไรของมันวะ
"รอทำไมเปลืองหลายต่อ ไอ้นี่รู้จักช่วยกันประหยัดๆหน่อยสิวะ"
"ก็ไปกินเตี๋ยวข้างนอกก็ได้พี่ เดี๋ยวผมเลี้ยงพี่เอง"
สะท้อนใจ เริ่มมีลางไม่ดีแล้ว ไม่ได้มันจะถลำเข้ามาไม่ได้
"อย่ามาทำตัวเป็นคนดีนะต้อม พี่ไม่ปลื้ม ทำไมแอบชอบชั้นเหรอ บอกแล้วนะอย่าให้เตือนอีก"
"ฮ่าๆๆ มั่นเนอะคนเรา"
"อ๊ะ แน่นอน อย่าให้เป็นอย่างที่ว่าก็แล้วกัน"
ผมพูดแล้วเดินนำหน้ามันไม่สนใจ
"ไปกินข้าวไหนอ่ะพี่ หิวอ่ะ"
"โอ้ย แล้วเมื่อกี๊ทำไมไม่กินวะ โมโห"
"อ้าวก็บอกแล้วนี่"
"จิ๊"
กวนได้อีกนะแก สรุปผมก็ต้องพามันไปเสวยที่ทองหล่อครับ อาหารเกาหลีหน้าปากซอยนั่นล่ะครับ ขี้เกียจขับรถเข้าไปลึกรถติด
"แล้วอ้อนมันบ้างไหมต้อม"
ผมถามขึ้นตอนที่นั่งรออาหาร
"ไม่อ่ะ ผมอ้อนไม่เป็น"
"อ้าวแล้วจะได้เรื่องไหมเนี่ย บอกให้อ้อนๆ อะไรวะ"
"แต่เขาก็มองผมตลอดนะพี่ ผมก็ต้องมีลองเชิงดูบ้างดิจู่โจมมากเดี๋ยวเขาก็รู้หรอกว่าเราไม่จริงใจ"
เอ่อ นี่ความคิดมันเหรอเนี่ย ผมไม่ยักรู้ว่ามันก็คิดแบบนี้เป็นเหมือนกัน
"อืมๆ เอาแบบเร่งด่วนนะ เออต้อมแล้วอีเบียร์เป็นไงบ้าง"
"ไม่เห็นเลยพี่ คงสลบไปแล้วมั้ง มันไม่โทรฯมาวอแวผมอีกเลยอ่ะ"
อืม ผมเริ่มคิด เกมนี้มันเปลี่ยนรูปแบบไปแล้ว ไม่ได้สนใจแล้วนะเรื่องอีเบียร์แต่ตอนนี้ประเด็นมันเหวี่ยงไปทางเอส ซึ่งท่าทางที่มันแสดงออกกับผมวันนี้พอจะรู้ว่ามันคงจะงอนผมไปมากเหมือนกัน
เขียนโดย อิ๊กกี้[/color]
ปล........ ส่งท้ายปีเก่าด้วยตอนนี้ก็แล้วกัน ผมไม่เป็นอันเขียนเลย 555 เพื่อนโทรฯกระหน่ำ แต่คงไม่ออกไปไหนหรอกนะ ตอนนี้ก็ยังทำงานอยู่ มาชนแก้วๆๆๆ ถ้าไม่ได้ไปไหนจะมีอีกตอนนะคร้าบ แต่ถ้าไป อาจจะโนโชว์ แว้กกกก
ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ สวัสดีปีใหม่ เพื่อนๆทุกคนคร้าบ [/size]
-
มาจองที่อ่านค่ะ
___________________________
ผมได้มันแล้วกรี๊ด แม้จะโดนก็ตามเถอะก็ถือว่าได้
มัน "เริ่ด" ก็ตรงนี้ล่ะค่ะ
ไม่ได้สินะจะมามัวหลงระเริงอะไรกับของหลอกตาแบบนั้น ความสุขแค่เพียงของเหลวหลั่งแล้วก็ลืมมันไม่จีรังยั่งยืนหรอก
คมมากค่ะประโยคนี้ ชอบจริงๆ น้องมิขอจำไว้ไปสอนกะเทยรุ่นลูกรุ่นหลานบ้างนะคะ
แต่แหม!! นึกว่าจะมีฉากแบบว่าโพล่มาบ้าง ตัดฉึบหายไปเลยนะคะ
รอตอนต่อๆ ไป หวังว่าจะมีบ้างนะคะ
รู้สึกว่ายิ่งแก้แค้น ความแค้นก็จะยิ่งบานปลายลุกลามไปถึงบุคคลอื่นไปเรื่อยๆ นะคะ
ไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้วคุณอิ๊กกี้จะขีดเส้นให้นางเอกเราเดินไปพบความจริงข้อนี้รึเปล่า
:จุ๊บๆ: +1 ให้กับคำคมประโยคข้างบนค่ะ ชอบมากเลย
สวัสดีปีใหม่นะคะคุณอิ๊กกี้ :L2:
****************
มันทำหน้าเหรอหรา เคยเห็นฝรั่งจนทางไปไหมครับ
จนทาง ไม่มีนะคะ น่าจะใช้คำว่า จนแต้ม ที่แปลว่าไม่มีทางทางเดิน หรือไม่มีทางต่อสู้ ในกรณีนี้ก็คือเถียงสู้ไม่ได้
"ผมอยู่ชั้นสี่พี่ ฟูดส์คอร์ท" ต้อมมันส่งข้อความมาบอก อะไรนะ พาน้องชั้นไปกินศูนย์อาหาร กรี๊ด อุบาศก์ที่สุด น่าเกลียดรับไม่ได้ อะไรกัน อ้อ หรือว่าไอ้เรย์มันก็จนมุมแล้ว
จนมุม แปลว่า หมดทางหนี ในที่นี้เรย์น่าจะ ถังแตก มากกว่านะคะ คือหมดเงินแล้ว
อุบาศก์ คำนี้ที่ถูกต้องต้องเขียนว่า อุบาทว์ นะคะ ส่วน บาศก์ แปลว่าลูกเต๋าค่ะ
-
สนุกดีค่ะ :laugh: :laugh: :laugh:
-
จนได้เลยคุณนายของเรา :haun4:
ท่าทางของหลวงจะดีจริงนะ คุณนายเลยออกอาการมากเลยอะ :m20:
แต่น้องต้อมนี่เริ่มกระชากหัวใจอีกแล้ว ทำตัวน่ารักขึ้ทุกวัน คุณนายอย่าลืมเอ็นดูน้องบ้างน้า :man1:
สุดท้าย
(http://i.kapook.com/glitter/2010/th/12/T021210_05CC.gif) (http://glitter.kapook.com/category.php?category_id=116&sid=07a58ae393944df2fd87c27d1362f916)
มีความสุขมากๆนะคะพี่อิ๊กกี้
-
สนุกมากกกกกกกค่ะ อ่านทันแล้ว :impress2: :impress2:
-
ก๊าก...........
เรียบร้อยแล้วหนึ่ง เอิ๊กๆ
รักน้องต้อม............ :L2:
-
หึหึ นายกับหลวง ในที่สุด ก็มีวันนี้ 555
ต้อมคงเริ่มมีใจบ้างอะไรบ้าง
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
บทบรรยายหายไปไหนอ่าส์
แง แง แง 5555555555+
ว่าแต่นางเอสนี้จะมาร้ายไหมเนี้ย แหมนะคบเด็กแบบนี้มันก็ตองทำใจหละค่ะ ยังไงเด็กมันก็ชอบของที่เด็กกว่าสดกว่า ถึงมันจะแรดแต่อีน้องมันจะรู้ไหมหละ
มันเลวเราก็เหวี่ยงแค่นั้นจบ มีเงินเสียอย่างจะไปกลัวอะไร เด็กใหม่ๆมีอีกเยอะแยะมากมาย เชิ่ดใส่ :a14:
-
สวัสดีปีใหม่จ้าอิ๊กกี้
มีความสุขมากๆ นะจ๊ะ
เงินทองไหลมาเทมา การงานราบรื่น
สุขภาพแข็งแรงๆ นะ ^ ^
-
นายมาทำให้พี่หลวงหลงจนได้ :3123:
-
เชียร์หลวงๆๆๆ จ้า แต่ว่านะ เรย์โดนแบบนี้นะ สมน้ำหน้าอย่างแรง
แต่ขออย่าให้เด็กเอสไปติด ไอ้เบียร์เรย สงสารเอสอ่ะ คุณอิ๊ก
เอสเคือง 100 เปอเซ็น เฮ้อ ของใครใครก็หวงเน้อ
-
:sad4:
สุดๆไปเลยยยยยยยยย
ต้อม หลวง ป๊อบด้วย
-
สวัสดีปีใหม่ครับคุณ อิ๊กกี้ มีความสุขมาก ๆ นะครับ o13
-
จัดหนัก ๆ ไปเลยสำหรับเบียร์
-
บังเอิญได้อ่านสองตอนรวด...เลยลุ้นระทึกแป๊บเดียว...
หลวงมีของดี...น้องนายติดใจซะแล้ว..เก็บอาการหน่อยนู๋...
เดี๋ยวสะมีหมาด ๆ จะได้ใจคิดว่าเราเป็นของตาย...เชิดไว้นู๋..เชิดไว้...
ขอให้หลวงหลงเสน่ห์น้องนายมาก ๆ ..คงเป็นคู่ที่น่ารักดี....
ส่วนน้องต้อม....เด็กน้อยยังใส ๆ อยู่..หนทางยังอีกไกลนัก..
เอสน่าจะเข้าใจน้องนายนะ...รึว่าไง...แต่ถ้าใจไม่กว้างพอก็คงไม่...
น้องนายโดนเพื่อนแทงข้างหลังซะแล้ว...ต่อไปคงต้องระวังต้วให้มากนะ...
ส่วนเบียร์สุดจะเยียวยาจริง ๆ ...น่ากลัวมาก ..ชำนาญงานเกินวัย...
ไอ้ทุยเรย์...คงหมดตัวแล้วจริง ๆ...สมเพชอ่ะ :laugh5:
ใกล้ปีใหม่แล้ว...ขอให้น้องอิ๊กกับผู้อ่านทุก ๆ ท่านพบแต่ความสุขสมหวัง
ตลอดปีนะคะ :mc3:
-
ขอบคุนค่า
Happy New Year 2011 นะคะ
o13 o13 o13
-
หุหุ..........ยิ่งอ่าน..ก็..ยิ่งลุ้นตอนต่อๆไป
''HAPPY NEW YEAR 2011''
-
สวัสดีปีใหม่ค่ะ ^^ รอเคาท์ดาวน์ๆ
-
อ่านแล้วฮาแฮะ 5555
สวัสดีปีใหม่นะคะ ^_^
-
ไม่ได้มาอ่านหลายวัน
เต็มอิ่มมากเลยค่ะ
สุดยอดๆๆๆ
พี่เอสอย่าโกรธเลยนะค่ะ
-
(http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/graphic_1/2925/272925/8cf0b56c123b547da69bae08a7615efb_1230181403.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=272925)
รอลุ้นว่าใครจะเป็นพระเอก...ต่อไป (http://widget.sanook.com/)
-
เรื่องราวมันสลับซับซ้อน เหมือนชีวิตจริง o13
ได้ใจมากๆ :z2:
-
ได้อีตาหลวงไม่ว่านะ แต่คุณนายต้องได้น้องต้อม ไม่งั้นผมไม่ยอม :haun4:
แต่จาว่าไป ผมว่าเด็กอย่างน้องต้อม คุณนายมีสิทธิ์ได้กินแหงๆๆๆ จากท่าทางน้องต้อมตอนนี้ อิอิ
จาว่าไป อีเบียร์นี่ แรด เอาโล่เนอะ เปนผม ผมไม่เอาให้เปนเสนียดหรอก
ส่วนอีตาเรย์ บอกได้คำเดวว่า สมน้ำหน้า 555 อยากทำกะคุณนายก่อน
เอสอ่ะ เรื่องชักไปกันใหญ่แร้ว เอสไม่น่าโกดคุณนายนะ น่าจาแยกให้ออกว่าใครกันแน่ที่เลวกะเรื่องนี้ คุณนายต่างหากที่ชี้ทางสว่างไม่ให้พี่เอสเหนกรงจักรเปน
ดอกบัว น่าจาโกดไอ้นอต กะ อีเบียร์มากกว่า แระร่วมมือกะคุณนายจัดการมันทั้งคู่ให้หลาบจำ ไม่น่ามาทำกะคุณนายอย่างงี้ เฮ้อออออ :เฮ้อ:
-
พี่อิ๊กครับ สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าชั่วโมงครึ่งนะครับ
ปีใหม่นี้ขอให้พี่อิ๊กมีความสุขสมหวังทุกประการนะครับ
ขอให้รวยแล้วก็มีคนรักได้แล้วนะ อิอิ
ขอให้พี่อิ๊กมีความสุขตลอดปีและทุกๆปีจากนี้ไป อย่าเจ็บอย่าไข้อย่าจน ให้มีแต่คนมารักมาชอบเน้อ
สวัสดีปีใหม่เน้อ
-
ได้กันแล้ว :m25:
-
ดีปีใหม่นะครับ^^
-
HAPPY NEW YEAR NA JA
แหม๋คนเราเน้อตักฉับๆ กันเลย
อดเลย T^T
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด
ตายละคุณนายกับหลวง
หรือคุณนายกับไอเด็กต้อมดี
เลือกเชียร์ไม่ถูกน่ะเค๊อะ
ชอบทั้งสองคู่ เหอๆๆๆ o18
สวัสดีปีใหม่ 2011 ค่า
ขอให้คุณอิกกี้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงตลอดไปน่ะค่ะ
-
พี่นายยยย เริ่ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่สาว นายสุดยอด เลย
555+
Happy New Year 2011 คร่าาาา
-
Happy New Year 2011 อิ๊ก
-
เริ่มชุลมุนแล้วนาย :เฮ้อ:
... :mc4: Happy New Year 2011....Eiky :L2: :กอด1:
+1
-
Happy New Year ค้าบทุกคน
ผมเชียรต้อมนะ TT
-
:L2: :L2:
หวัดดีปีกะต่ายคับ
-
แหม....หลวงนี้นะ ไหนว่า ไม่ๆๆ
แต่ก็ยอมรับไปซะละว่า กำลังจะมีเมียวู้ๆๆๆ
งานนี้ คาดว่า จะมีผู้ไม่หวังดีเพิ่มซะแล้วละ นายพล
ปล. Happy New Year นะค่ะ มีความสุขมากๆ ตลอดปีใหม่
-
สวัสดีปีใหม่ค่า!
ในที่สุดก็อ่านตามจนทัน
อ่านจนหมดกูเม้นแค่เมนท์เดียว
อ๊ากกกกกก
ใจจริงอยากให้คุณนายคู่กับต้อมอ่ะ >O<
แต่จะคู่กับหลวงก็น่ารักดีเหมือนกัน
แต่ไม่น่าตัดฉากเอ็นซีไปเลย
อยากต๊ายยยยยยย
-
HNY2011
หลวงๆๆๆๆ
เชียร์หลวงงง หรือน้องต้อมดีอะ
กวนทั้ง2คนเลยยย
-
สวัสดีปีใหม่ครับทุกคน :mc4:
พออ่านแล้ว รู้สึกว่า เอสน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ TT
-
ชอบน้องต้อม
ยิ่งอ่านตอนนี้ก็ยิ่งเป็นห่วงความรู้สึกน้อง
:pig3: NEW YEAR :mc4:
-
นึกว่าจะเมาจนไม่เสร็จซะแล้ว แต่สุดท้ายก็เรียบร้อย อร้ายส์..........
แบบนี้สิถึงจะมันส์.............แผนต่างต่างเริ่มเปลี่ยนแล้วนะค่ะนาย
ระวังให้ดีนะค่ะไม่งันเราจะจนมุมเอง แล้วก็จะเป็นเราที่พลาดพลั้งเสียที
ขออย่าให้น้องต้อมของเจ้เป็นไรเลย สงสารเด็กคนนี้ หวังว่าคงไม่ตกหลุมรักคุณนายนะ
อยากให้เป็นแบบพี่น้องมากว่าจริงๆเพราะดูน่ารักดี ส่วนหลวงเป็นผู้ใหญ่แล้วคงไม่มีอะไรมาก
ทำใจนะค่ะเพราะจะมีเมียเป็นเกย์แทน (ของเขาแรงส์จริงๆ)
-
นายเอ๊ย ติดใจคุณหลวงซะแล้วสิ แซ่บขนาดนั้นไม่ยุ่งอีกจะได้หรอ? ฮ่าาาา
ไม่ใช่ว่ากลับมาหลวงไปทำผมเกรียนมาตามใจคุณนายเค้าน๊า ก๊ากกก
น้องต้อม นายก็ไม่น่าจะพลาดนะ ดูจากรูปการณ์แล้วเด็กมันก็มีใจอยู่ โฮะๆ ควบสองไปเรย
เรย์ไม่ใจเลยอะ พาไปกินฟู้ดคอร์ดเนี่ยนะ จะไหวมั้ยเนี่ย?
อีเบียร์ก็แรดร่านเหลือเกิน แรดขนาดนี้ปล่อยมันไปเหอะ
ส่วนเอสอันตรายกว่าที่คิดไว้มาก ทำไมไม่ไปด่าเด็กตัวเองฟระ? มาโกรธนายทำไม?
เป้าหมายเปลี่ยนแล้วท่าจะมันส์กว่าเดิมนะ ฮ่าๆ
-
เสร็สหลวงจนได้นะคะพี่นาย :z1:
แถมยังไปติดใจเค้าสะอีก ฮ่าๆ
เมื่อไหร่เรย์มันจะโดนมั่งนะ พี่นายเล่นให้เจ็บเลยนะคะ
ปล. ห่วงน้องต้อมยังไงไม่รู้ อย่าให้น้องเป็นอะไรนะคะ สงสารเด็ก
ปปล. สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ
-
เอสไม่น่าลบคลิปเลย เอาประจานมันทั้งคู่เเหละ หมั่นไส้ๆ
-
อยากตบเอส
ท่าทางร้ายลึกจริงจริ๊งง
กรี๊ด!
-
สงสัยนายจะติดใจของหลวงละซิ :z1:
น้องต้อมก็กวนได้น่ารักดีจริง ๆ เลือกเชียร์ไม่ถูกเลย
ไหน ๆ เลือกไม่ถูกเอา 3P เลยเป็นไง :impress2:
แต่เพื่อเอสเนี่ย คิดจะแปรพรรคเหรอ ชิชะ :m16: :m16:
-
(http://i251.photobucket.com/albums/gg294/wafpaf/glitter/newyear/newyear21.gif) (http://www.wishafriend.com/glitter/)
:กอด1:
-
ได้กับหลวงแล้วสิ คิกๆ สงสัยเอสเคืองล้านเปอร์เซนต์
ปันใจเชียร์หลวงแล้วนิดๆ แต่ยังโดนความใสของต้อมครอบงำอยู่ คิกๆ
สุขสันต์วันปีใหม่นะค่ะ ขอให้สขภาพแข็งแรง ไม่มโรคภับเบียดเบียนนะค่ ^__^
-
สวัสดีปีใหม่นะคับ อิกกี้ และ ก็ทุกๆคน
ตอนนี้แบบว่า ................
เจอ ตัดฉากระทึกใจไปอ่ะ เค้าไม่ยอมๆๆๆๆๆ
-
สุขสันต์ปีใหม่
-
เชียร์หลวงต่อไป~♥
:mc4: :mc4:
HNY 2011 นะคะ~^^
:bye2: :bye2:
-
แล้วน้องต้อมหล่ะ ฮือๆ
:serius2: :serius2: :serius2:
-
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณอิ๊ก
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
เข้ามาบอกว่าวันนี้ไม่อัพนะครับ
ภาวะจิตตกอย่างรุนแรง 55555
อารมณ์เสีย จะกินช็อกโกเล้ตแล้ว
สวัสดีปีใหม่นะครับ
ขอบคุณทุกกำลังใจ
อิ๊กกี้
-
เรื่องนี้จะเป็นยังไงเนี่ย
เชียร์น้องต้อม เเต่ดูหลวงมาเเรงเหลือเกิน 555
น้องต้อม น้องต้อม น้องต้อม สู้ๆๆ
สวัสดีปีใหม่พรุ่งนี้เหมือนกันคุ่ะ พี่อิ๊กกี้ ขอให้มีความสุขสมหวัง ร่ำรวยเงินทอง ความรัก หน้าที่การงาน ความสัมพันธ์นะคะ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ อ้อ ช่วงนี้มีเกิดอุบัติเหตุบ่อย ยังไงก็ ระมัดระวังและขับขี่ปลอดภัยด้วยนะคะ :)
:กอด1:
-
ว้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
กินช็อกโกเล้ตเผื่อด้วยนะคะอยากกินมากกกกกกกกกแต่กำลังลดน้ำหนักอยู่ จะกินแบขมๆก็มะหวาย
-
:serius2:
เอาน้องต้อมเค้าไปไหนอ่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
มีความสุขมากๆนะค่ะ
:L2: :L2:
:กอด1:
-
จะรอน้า
รีบมาต่อไวๆ นะ
T^T
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
ได้กันแล้ว :laugh:
แหม แบบนี้ก็รัก3เศร้าซิเนี่ย :z2:
-
สงสารเอสเนอะ
:sad4:
-
ไม่เป็นไรค่ะ
เพิ่งจะวันแรกของปีเอง สลัดทิ้งไปเถอะค่ะ
อย่าเก็บเรื่องไม่สบายใจมาบั่นทอนจิตใจเรา
-
Happy new year 2011 คร่า~!!!มีความสุขมากๆนะคะ
-
อ๊ากก...นายเอกเราโดนพ่อหน้าปลาทูสอยซะแระ อิอิ...
ปล.คุณอิ๊กกี้ Happy New Year นะคะ มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง รวยๆๆๆ จ้า
(http://2.bp.blogspot.com/_uIczAwG7xyw/TRlQwA6SG9I/AAAAAAAAEH4/no57keRAULk/s1600/happy-new-year-2011-ct-m.jpg)
-
เพิ่งจะตามอ่านทัน นายร้ายมากเลยแต่แอบฮานิดๆนะเนี่ย อิอิ
เชียร์หลวง เย้ๆ สวัสดีปีใหม่เด้อพี่อิ๊ก :mc1:
-
เหมือนเคยอ่านๆผ่านๆๆว่ามีคนเตือนเรื่องเอส นายนะจะระวังเอสไว้บ้างน้าๆ
-
เช็งเลยอ่ะ ต้อมไม่ใช่พระเอก งั้นไม่เป็นไร รบกวนพี่อิ๊กส่งต้อมมาทางไปรษณีย์ด่วนให้หน่อยนะก๊ะ :laugh:
ส่วนอีเบียร์ (http://pic80.picturetrail.com:80/VOL1978/13001356/23635278/394358583.jpg)
-
>"< แอ๊กกกกกกกกกกกกกก
กดไลค์เรื่องนี้ๆๆ
^____________________^
-
ฮี่ๆ มารอค่ะ วันนี้พี่อิ๊กกี้จะมาอัพไหมน้อ
-
มานั่งสวยๆ ว่างๆ รออ่านตอนต่อไปด้วยคนจ่ะ ^^
-
เอสขอร้องอย่าร้ายยย
-
รออยู่นะคับ
-
Happy New Year' 2010
Starting,,,
good healthy
good richful and
lucky in game lunck in love ^^
-
รอ... ต่อไป
-
สุดหล่อหายไปไหนค๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
รอจ้ารออ อย่างใจจดใจจ่อเล้ยยย !!!
มาต่อไวๆนะ :pig4:
-
สวัสดีปีกระต่ายค่ะ ไรเตอร์
เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้
ขอเม้นรวมก่อนนะคะ
คุณนาย อารมณ์ขึ้นๆลงๆจริงๆน้อ
ไม่วีน ก็เหวี่ยงตลอดเลย ฮา ฮา
ส่วนพระเอกนี่ พี่หลวงป่าวน๊า อย่ามารักสามเศร้าเราสามคนเลยเนอะ
น้องต้อมน่ารักดี ฮา น้องเค้าคิดเกินเลยนะ เรว่า หุหุ
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ค่ะ
-
องก์ ๑๖
"กลับห้องแล้วตามต่อด้วยนะต้อม เอาให้ติด พี่ว่ามันจะนานเกินไป"
ก่อนจะลุกจากโต๊ะอาหารผมก็บอกมัน เหมือนว่าเกมนี้มันจะแตกแขนงออกไปหลายทางแล้ว ตอนแรกคิดว่าจะเล่นอีเบียร์แต่ท่าทางคงไม่ต้องให้ถึงมือผมแล้วล่ะ เพราะเอสเองมันก็คงไม่ยอม แต่กลัวจังเลยว่าเอสมันจะพาลมาโกรธผมเข้าไปด้วยจริงๆ แต่คงไม่หรอกเรียนก็ที่ดีๆไม่น่าจะคิดอะไรแบบนั้น
"โหพี่ถ้าให้เขาติด ผมไม่ต้องไปนอนกับเขาเลยเหรอ"
"ไม่จำเป็นหรอก แกก็หัดหลอกล่อบ้างดิ จะไปยอมเสียท่ามันเหรอ"
"ไม่มีทางพี่ แต่ถ้าเขาอยากนอนกับผมทำไงอ่ะ"
อันนี้มันทำสายตากรุ่มกริ่มนะครับเหมือนจะกำลังเช็คเรตติ้งของตัวเอง
"ก็ลองดิ ไอ้เรย์มันรุกนะต้อม"
"อ่านะ ผมก็ไม่มีทางเสียตูดให้ใครหรอกพี่ ถ้าผมจะมีอะไรกับเกย์นะ ผมว่าผมรักษาเนื้อตัวผมมาให้พี่ดีกว่า"
กรี๊ด อีกแล้ว ทำไมมันหยอดบ่อยจังเลย ดีนะที่เมื่อคืนเจอมาแล้ว ไม่งั้นชั้นพาแกไปเปิดม่านรูดนอนแน่ๆไอ้ต้อม
"อีกแล้ว เบื่อจะเตือนแล้วนะต้อม พร้อมเมื่อไหร่ล่ะ พี่จะได้จัดคิวให้เรา"
"ฮ่าๆๆ บ้าเหรอพี่ผมพูดเล่น แต่คืนนี้ก็ได้เลยนะพี่"
ดูมันมันจะกระตุ้นต่อมหื่นผมไปถึงไหนเนี่ย หรือว่าจะฟาดมันเลยดีวะ เอาคืนนี้เลยดีไหม อย่ามาถามความดีความเลวอะไรกับผมนะ น้องแล้วไงในเมื่อมันแข็งแล้วแหย่เข้ามาได้ เชิดใส่จะขึ้นขี่เองเลย ปากดีนักนะ
"หึหึ งั้นขึ้นรถ แต่ไม่พาไปเปิดโรงแรมนะ จะพาไปแถวมีนบุรีโน่นเอาแบบเอาท์ดอร์เลยเป็นไงจะได้เป็นประสบการณ์ใหม่"
"เบื่อพี่ว่ะ"
อ้าวท่านทั้งหลายดูเอาครับ ผมทำอะไรผิดอีกเนี่ย ดูมันทำหน้าเซ็งใส่ผมสุดฤทธิ์
"อะไรวะ ชั้นทำอะไร อย่ามาเบื่อกับชั้นนะแกไม่มีสิทธิ์ ชั้นเท่านั้นที่จะเบื่อแกได้"
"อ่านะ ศักดินาจังอ่ะพี่"
"ไอ้ต้อม"
ผมเริ่มทนไม่ไหวแล้ว ดูมันทำท่าทางใส่ผมสิ ส่ายหน้าอีก
"เบื่อพี่อ่ะ ดีแต่พูดไม่ทำซักที"
เอ่อ ผมอึ้งสิครับ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่มีอยู่ในสากลโลกนี้จงช่วยดลบันดาลให้ลูกสงบสติอารมณ์ด้วยเถิด
"ไอ้ต้อม ขึ้นรถเลย ขึ้นเดี๋ยวนี้"
กรี๊ด ไม่ไหวแล้ว เกิดมาไม่เคยมีใครมาท้าทายคนอย่างนายพล เกลียดที่สุด เกลียดๆ เดี๋ยวพาไปเองไอ้ต้อม แกไม่ต้องห่วง
"เฮ้ย เอาจริงเหรอพี่"
ดูมัน ไม่ทันแล้วไอ้ต้อม อย่ามาทำหน้าซีดใส่ไม่มีประโยชน์แล้ว ยั่วดีนัก อยากนักจัดไป จะว่าไปกินมันก็น่าจะดีเหมือนกันนะ ให้ของตั้งเยอะแหมนะ ขอหน่อยสิสักทีสองที อิอิ กรี๊ด
"จะขึ้นไม่ขึ้น เร็วๆ เดี๋ยวปรี๊ดนะ"
ผมเร่งแล้วเดินไปขึ้นรถ มันก็เหมือนยืนคิดอยู่แล้วก็ตามขึ้นรถมา
"หึหึ เอากี่ยกดีต้อม ต๊ายเนี่ยเหมือนอยากได้สามเลยอ่ะ"
ผมเริ่มยั่วประสาทมันเล่น
"อ่า พี่อ่ะ ผมไม่เคยนะ"
"ชั้นเคย"
ผมแถไปอย่างนั้นล่ะครับ ตอนนี้เลือดยังขึ้นหน้าอยู่ ไม่อยากจะฟังอะไรมาก จะเปิดโรงแรมดีไหมนะ หรือจะพามันไปจัดการบนรถดี
"เข้าโรงแรมนี้นะ"
พอขับรถเข้ามาในซอยทองหล่อประมาณซอย ๕ ก็เห็นโรงแรมกึ่งเซอร์วิสอพาร์ทเมนต์ผมทำท่าจะเลี้ยวรถเข้าไป
"เฮ้ยพี่ เอาจริงเหรอ"
"แล้วใครบอกว่าชั้นพูดเล่น แต่บอกไว้ก่อนนะว่าห้ามคิดอะไรกับชั้นทั้งนั้น ไม่อย่างนั้นสัญญายกเลิกทันที แค่สนุกกันนะ อยากลองไม่ใช่เหรอ จัดไปต้อม และถ้าติดใจ ไม่ต้องมาเซ้าซี้นะ ชั้นอยากชั้นจะบอกเอง"
แลดูมั่นเนอะ แต่ผมมั่นใจนะ มั่นใจมาก
"อ่านะ มั่นจริงจริ๊ง"
ท้าทายอีกแล้ว ได้ ผมวนขึ้นไปจอดรถก่อนแล้วลงไปติดต่อที่เคาท์เตอร์ให้มันนั่งรอที่ล็อบบี้นั่นล่ะครับ ท่าทางมันตื่นสนามมาก ฮ่าๆๆ สะใจที่สุด
"ได้ห้องแล้ว มาเร็ว อยาก"
ผมเดินไปหามันแล้วก็เดินไปที่ลิฟท์ไม่สนใจปากหอยปากปู แหมนะมองตามกันเป็นพรวนคงหาว่าอีนี่พาเด็กมากิน ถูกต้องที่สุดเข้าใจถูกแล้ว
"เอ่อ"
"เร็วกว่านั้นได้ไหมต้อม นวยนาดอยุ่ได้ เร็วๆจะได้หลายๆรอบ"
ฮ่าๆๆ มันเหวอไปเลยสิครับ เป็นยังไงไอ้ต้อม บอกแล้วนะว่าอย่าให้ของขึ้น ผมดึงแขนมันเข้าลิฟท์ทันที
"อ่าพี่"
"ทำไมอายเหรอ"
"ใครอาย ไม่อ๊าย ผมไม่อายหรอก แค่ตื่นๆ"
ดูมันพูด ไม่อายนะแต่ถอยออกไปยืนซะไกลเชียว เจอดีแน่ไอ้ต้อม พอถึงห้องผมก็เดินไปนั่งลงที่เตียงทันที ห้องเป็นยังไงไม่ได้สนใจมอง บอกตามตรงตอนนี้หื่นเข้าตาพร่าไปหมดแล้ว
"มานั่งนี่สิ"
ผมตบเบาะแปะๆ ขาไขว้กันทำท่าเชิญชวนเต็มกำลัง อยากให้มาเห็นสภาพมันตอนนี้นะครับ เหมือนลูกหมาหลงเลยนะ ตัวนี่สั่นเชียว โถๆ พ่อต้อมของพี่ หึหึ
"มาสิ"
ผมแว้ดเสียงขึ้น มันก็เดินเข้ามานะครับ ยืนตรงหน้า
"พี่ไม่อาบน้ำก่อนเหรอ ผมเพิ่งซ้อมบอลมานะ"
"อย่ามาหลอก หลังจากแกซ้อมบอลเสร็จแกต้องอาบน้ำทุกครั้ง ชั้นไม่ใช่คนโง่นะ"
"อิอิ รู้ทันอีกต่างหาก"
แหมนะจะขึ้นเขียงแล้วยังมาทำกะล่อน เดี๋ยวเถอะแก
"มานั่งเร็วๆ เดี๋ยวหมดอารมณ์นะ"
มันก็นั่งลงนะครับ มือสั่นเลยนะ อิอิ มีความสุขจังเลย ว่าแต่ผมจะกินมันเลยดีไหมเนี่ย
"แล้วไงอ่ะพี่ นั่งแล้วอ่ะ"
"ทำอะไรได้บ้าง"
ผมถามออกไปโต้งๆแบบนี้ล่ะครับ จะได้เดาทางถูกว่าผมจะต้องทำอะไรบ้าง แล้วมันจะสนองผมได้แค่ไหนเท่าไหร่บ้าง
"บ้าพี่ ผมไม่เคยนะ พี่ทำดิ ฮ้า เตียงน่านอนจังเลย"
ดูมันนะครับ เอนหลังล้มลงไปนอนเลย ผมนี่กัดฟันกรอด
"ได้ ครั้งแรกชั้นยอมทำก่อนก็ได้ ไม่ใช่หัวยังไม่เปิดนะแก ไล่กลับจริงๆด้วยนะ"
"เปิดดูเองดิ"
นั่นดูมัน กรี๊ด สาธุๆ จะเอาแล้วน้า ไม่ทนแล้วโว้ย ผมกระโจนขึ้นทับร่างมันทันที
"อ่า หนักอ่ะพี่"
"อย่าพูด"
เอ่อ คราวนี้หน้าผมกับมันห่างกันอยู่แค่คืบเอง ผมจ้องตามันดูซิว่ามันจะหลบตาผมไหม อ้าว ไม่หลบนี่ อ่าทำไมตามันวาวๆจังเลย ประกายตาของมันทำไมช่างสดใสเหลือเกิน ไม่มีอะไรเจืออยู่ในนั้นเลย รู้สึกเหมือนหน้ามันหนักขึ้นเรื่อยๆ ต่ำลงๆ จมูกชนจมูกแล้ว ริมฝีปากอยู่ห่างกันไม่ถึงเซ็นต์ กลิ่นลมหายใจที่ปราศจากมลพิษ อ่า ผมจะอดทนเพื่ออะไรเนี่ยในเมื่อชิ้นเนื้อปลามันมาลอยอยู่ตรงหน้า เชิดใส่ใครจะว่ากินเด็กก็ช่าง ก็เด็กมันน่ากินนี่ กรี๊ด ตบะแตกแล้ว
"เผยอปากหน่อยสิ จะเม้มไว้ทำไม"
เอ่อ มันเหลืออดนะครับ รู้ก็รู้อยู่ว่าจะจูบแต่แหมนะ กดฟันไว้แน่นเชียวไอ้นี่ ท่าทางจะไม่เคยจริงๆ อิอิ ได้กินเด็กซิงๆแล้วเรา
"อ่า"
พอมันเผยอแค่นั้นล่ะครับผมก็กัดปากมันเลยสิ แต่ไม่ได้ว่านะทำไมปากเด็กๆมันหอมๆนะ หวานนะ กรี๊ด อย่างนี้นี่เองใครๆเขาถึงฝันหาเรียกหาแต่เด็กๆ มันก็ตอบรับนะครับ แหมเอาไปเอามามันก็เข้าท่านะไอ้ต้อมน่ะ มือผมก็นะเริ่มเป็นหนวดปลาหมึกควานจากสูงลงต่ำ เอ๊ะไอ้ที่มันดันท้องผมอยู่น่ะไม่ค่อยมั่นใจ ขอจับหน่อยนะ
"อ๊ะ"
ไม่จริงๆ เป็นไปไม่ได้ ผมดันตัวขึ้นเพราะสิ่งที่จับอยู่มันทำไมเขื่องจังวะ กรี๊ด โอ๊ยตายแล้วนี่มันโชคชั้นที่สองหรือไงนะ เมื่อคืนก็อิ่มเอิบมาแล้ว วันนี้อีกอัน เอาน่าถือเป็นโชคก็แล้วกัน โอ๊ยแล้วแท่งนี้จะกินกี่รอบดีน้าเรา อิอิ
"เอาไรยัดป่ะเนี่ย"
ผมพูดออกไปมองมันแล้วยิ้มๆ มันก็อายนะแต่มันเอาแขนไปรองหัวแล้วผงกคอขึ้นมาดู
"โหพี่ ใครจะบ้าเอาอะไรยัด เปิดดูดิไม่เชื่ออ่ะ"
อ้าวนะ มาท้าทาย มันของตายอยู่แล้ว หันหลังกลับทันที
"อ๊ะ"
จะหาว่าผมลามกไปไหมถ้าจะบอกว่า ของมันน่าหม่ำมาก ตายแล้ว ใจเย็นๆนะนายพล นี่ถ้าเรากินเด็กมันจะเสียการปกครองไหมเนี่ย ผมเริ่มคิดหนัก
"ทำซะทีดิพี่ จ้องอยู่ได้"
ดูมันครับ ชิมหน่อยคงไม่เป็นไรหรอกมั๊ง เอาวะหน่อย อิอิ ไหนๆก็เห็นของมันแล้วจะปล่อยให้มันลอยนวลไปได้ยังไง อีกอย่างถ้าผมได้มันคงไม่เสียการควบคุมอะไรมากหรอก มันจะต้องเชื่อฟังผมมากขึ้นกว่าเดิมสิ เอ๊ะ หรือว่าไม่นะ
"อ่า พี่"
พอลงลิ้นมันก็เกร็งตัวทันที ครางลอดริมฝีปากออกมา กลิ่นไม่แรงเลยนะจะบอก มันเป็นคนสะอาดเหมือนกันนะเนี่ย ไม่มีกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ออกมาเลย มีอับๆบ้างแต่ก็ดีนะ อิอิ ชอบจัง
"พี่จูบหน่อย"
มันลูกขึ้นมานั่งครึ่งตัวนะครับ ดึงตัวผมขึ้นด้วย
"ทำไมล่ะ"
"เดี๋ยวมันจะแตกพี่ พักก่อนๆ"
ต๊าย ยังไม่ทันครบกระบวนท่าลิ้นตวัดเย้ยเวหาเลยนะเนี่ย แอบภูมิใจ
"ชอบไหมต้อม"
"สุดยอดพี่ พี่นี่ที่สุดเลยอ่ะ"
"นี่เบสิคนะ หึหึ"
"อ่า งั้นเอาแบบขั้นสุดได้ไหมพี่ ผมอยากลอง"
"อย่ามาติดชั้นนะ ลองได้ห้ามติด เรื่องวันนี้จบคือจบ งานคืองานเข้าใจไหม"
ผมบอกมันก่อนจะตัดสินใจว่าจะเอายังไงดีกับมัน
"อ่า แล้วถ้าติดใจอ่ะพี่ จะมีอีกไหมอ่ะ"
"ยังไม่รู้ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับพี่ อย่าถามมาก มาจูบก็จูบ"
ผมยื่นหน้าเข้าหามันทันที ไรหนวดอ่อนๆเขียวๆบางปกคลุมอยู่เหนือริมฝีปากแดงๆของมัน ลิ้นของมันจะหาว่าผมโอเวอร์ไปไหมถ้าจะบอกว่า มันหอมหวานละมุนดีเหลือเกิน ต่างจากไอ้คนเมื่อคืน ไอ้นั่นจะออกแนวช่ำชองไม่สั่นไหว แต่พอแตะลิ้นกับปากของไอ้ต้อม ปากมันสั่นๆ กรี๊ด ชอบที่สุด แต่ว่าเหมือนไอ้ต้อมมันก็มีพัฒนาการที่ดีนะครับ รู้จักเอามือสอดเข้าใต้ชายเสื้อของผม กำลังระเริงเชียว สั่นเหมือนกันนะผมน่ะ สั่นสู้ อิอิ
"พี่แต่ผมไม่ทำอย่างที่พี่ทำให้ผมนะ"
"ทำไมล่ะ"
ผมถามไปอย่างนั้นล่ะครับแค่มันยอมจูบยอมเลียนี่ก็ดีใจแล้วนะ
"ไม่รู้อ่ะ มันไม่น่าทำออก"
"อ้าว แล้วทีชั้นล่ะ ชั้นยังทำให้แกเลย"
"ก็พี่เป็นเกย์อ่ะ"
เอ่อ อันนี้ก็รู้นะ แวบหนึ่งที่มันพูดขึ้นมามันทำให้ผมได้คิด นี่ถ้าผมมีอะไรกับมันมากกว่านี้ ผมมองไม่เห็นว่ามันจะมีอะไรที่เป็นประโยชน์เลย ดีไม่ดีแผนเสียหมด
"ไปอาบน้ำเถอะต้อม พี่จะกลับแล้ว"
ผมผละออกจากร่างมัน ใครจะว่าวัยทองอารมณ์แปรปรวนยังไงก็ช่างเถอะนะ ผมคิดว่ามันไม่น่าจะดีจริงๆกับการที่แค่สนองตอบความหื่นกระหายอยากของตน แต่ภายภาคหน้าล่ะมันจะเป็นยังไง
"อ่า พี่โกระเหรอ ผมขอโทษนะพี่ ผมไม่ได้ตั้งใจพูด"
มันทำหน้ารู้สึกผิดจริงๆ จับข้อมือผมไว้
"ไม่มีอะไรหรอก พี่แค่คิดว่ามันไม่ดีน่ะ เราเป็นน้องพี่นะต้อม เราตกลงกันไว้แล้วว่าพี่จะไม่ทำแบบนี้กับเรา และเราเองก็คงไม่ชอบใจ"
"ผมเต็มใจนะพี่"
"เอาเถอะ อย่าพูดมาก ชั้นเปลี่ยนใจแล้ว ตามนี้"
"อ่าพี่อ่ะ นะนะ ผมยอมทุกอย่างเลยก็ได้นะพี่"
ดูมันนะครับทำหน้าตาอ้อนวอนสุดพลัง แหมไม่อยากบอกชั้นก็อยากเหมือนกันล่ะไอ้ต้อม แต่เอานะอดใจหน่อยเดี๋ยวอะไรๆมันจะเตลิดเปิดเปิงไปหมด แบบนั้นไม่ดีแน่ๆ ผมไม่อยากรับบทเป็นนางร้ายกะโหลกกะลาให้ใครเขานินทาเอาได้
"วันนี้พอแค่นี้ก่อน วันหลังค่อยเอาใหม่ ชั้นจะกินแกทีละน้อยนี่ล่ะ"
"โหพี่ มีแบบนี้ด้วย แล้วนี่ให้ทำไงอ่ะมันไม่ลงแล้วอ่ะ"
"โน่นไงห้องน้ำไปรีดออกสิ เร็วๆนะอยากจะนอนแล้ว"
ผมนี่ก็นะ อยากจะตบหัวตัวเองสักที ชิ้นปลามันอยู่ต่อหน้าแล้วปล่อยให้มันหลุดลอยไป จะว่าไปแล้วไอ้ต้อมนี่ก็น้องๆไอ้หน้าปลาทูเลยนะ อ๊าย เสียดายจัง แต่ไม่เป็นไรวันหลังก็ได้ ให้ทุกอย่างมันเป็นไปตามแผนก่อน แค่นี้ถ้าใครรู้เข้าก็คงหาว่าเป็นนางวันทองอยู่แล้ว ไม่เอาๆ
"ผมพูดอะไรผิดไปหรือเปล่าพี่ พี่ถึงไม่ยอมทำต่ออ่ะ"
ดูมัน ยังมาถามอีก ขอบอกว่ายั่วสุดฤทธิ์ เอากางเกงในใส่ทับแค่ครึ่งลำ ตั้งตระหง่านเด่นเป็นสง่าอยู่กลางลำตัวของมัน โอย ช่วยด้วยเถิด รีบเข้าไปในห้องน้ำนะ ไม่งั้นชั้นจะไม่ยับยั้งใจตัวเองอีกต่อไป
"ไม่มีหรอก ชั้นยังไม่อยากกินแกวันนี้ แต่วันหลังไม่แน่"
"วันนี้ทำไมอ่ะพี่ หรือพี่ติดเมนส์เหรอ"
"ไอ้ต้อม จะไปอาบน้ำก็รีบไป เร็วๆเลยก่อนที่ชั้นจะเปลี่ยนใจ"
"ก็อยากให้เปลี่ยนอ่ะ"
ดูมันนะครับ เดินเอาไอ้นั่นมันมาสีตัวผมอยู่ นะโม พุทโธ ผมก็เบือนหน้าหนีนะ ใจนี่เต้นระรัวเหมือนกลองศึกก็ไม่ปาน
"นะพี่นะ หน่อยเดียวเอาให้มันแตกอ่ะ ผมไม่ไหวแล้ว"
มันออดอ้อนเอามือมาจับคางผมมองตาปริบๆ เอ่อ จะบอกว่ามันทำท่าเกินผู้ใหญ่จริงๆนะครับ โอย ผมไม่เคยอดทนอะไรขนาดนี้มาก่อนเลยนะ ให้ตายเถอะทำไมคนอย่างนายพลต้องมากำหนดกฏเกณฑ์เกี่ยวกับผู้ชายมากมายขนาดนี้ ไม่ไหวแล้วโว้ย
"นอนลง"
อย่าว่าผมเลยนะครับ ไม่ไหวจริงๆ ทนไม่ได้อีกต่อไป ไอ้ต้อมมันก็นะรีบล้มตัวลงนอนทันที
"ช่วยรีดออกเฉยๆนะ"
ผมพูดไปอย่างนั้นล่ะครับ อย่าถามถึงความต้องการจริงๆเลย เพราะผมเองคงต้องหาที่ลงเหมือนกัน ไม่ไหวแล้ว ผมรูดท่อนเนื้อให้มัน อืมนะ ใจผมมันก็จินตนาการไปไหนต่อไหน คันยุบยิบขึ้นมาเลย ทั้งคันปากคันช่วงล่าง ฮึ่ม คอยดูเถอะ ถ้าแผนไอ้เรย์เสร็จเมื่อไหร่ แกได้เป็นผัวชั้นอีกคนแน่ๆไอ้ต้อม
"เดี๋ยวไปเองนะ พี่ไปส่งที่สถานีรถไฟเหมือนเดิม"
ผมพูดขึ้นระหว่างขับรถออกจากซอยทองหล่อ
"ได้พี่ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมมาหาใหม่"
"ชั้นนัดแล้วเหรอ พรุ่งนี้ดูก่อน แกตามเรื่องไอ้เรย์ให้เสร็จเร็วๆก่อนเถอะ มั่นใจว่ามันจะชอบแก"
"คร้าบ ไม่พลาดหรอกพี่ แต่ผมกลัวว่าเขาอยากจะมีอะไรกับผมอ่ะ"
"มีก็มีไปดิ แหมทำยังกะไม่เคย"
"บ้าพี่ ผมไม่เคยนะกับผู้ชายอ่ะ ก็มีพี่นี่ไงคนแรกของผม"
"อย่ามาเวอร์ คนแรกอะไรไม่ได้ทำอะไรซะหน่อย แค่จับ"
"นั่นล่ะเขาเรียกว่ามี"
"เออๆ มีก็ๆมีขี้เกียจจะเถียง ถ้าจะมีอะไรกับมันเราก็เป็นผัวมันสิ ไม่ต้องทำอะไรให้มัน นอนเฉยๆ"
"เฮ้ย บ้าเหรอพี่ ไม่เอาอ่ะ ผมบอกพี่แล้ว ถ้าผมจะมีอะไรกับผู้ชายด้วยกัน ผมขอมีกับพี่คนเดียวดีกว่า"
"ถึงแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้โทรฯหา"
ผมไล่มันลงตรงหน้าปากซอยทองหล่อ ตอนแรกจะให้ลงสถานีเอกมัยแต่คงไม่ได้แล้วล่ะ ผมรู้แล้วว่าไอ้ต้อมมันอาจจะเอนเอียง เฮ้อ ลำบากใจอีกแล้วเรา สรุปวันนี้ก็ไม่มีอะไรคืบหน้าเท่าที่ควรเลย เหมือนว่าย่ำอยู่กับที่ไม่ได้ไปไหน เสียเวลาจังเลย หรือว่าต้องเปลี่ยนแผนดีนะ แต่เอ๊ะ จะว่าไม่ได้อะไรได้ยังไง อิอิ ในเมื่อเห็นลำสองลำคนละเวลา คนละอายุ กรี๊ด มีความสุขจังเลย คิดขึ้นมาก็เปรี้ยวปากอยากเหลือหลาย
"อ๊ะ"
ผมเปิดประตูห้องเข้าไปก็ตกใจเลยครับ แหมไอ้นี่มันก้าวหน้านะพาเพื่อนเข้ามาในห้อง เจ้าของห้องเขาอนุญาตแล้วเหรอ เลวร้ายมากๆ นั่งหัวเหม่งอยู่กลางห้องแล้วมันไปไหนเนี่ย
"ทำไมเพิ่งกลับคุณมันดึกแล้วนะ"
"อ๊ะ"
พระคุณเจ้ามหาสุชาติ (พระที่วัดพุทธานุสรณ์นะครับ) ช่วยลูกด้วย อ่า นี่มันไปตัดผมมาใหม่ คีอาร์นู รีฟ ดีๆนี่เอง กรี๊ด หล่อลากไส้ที่สุด
"ไปตัดผมมาเหรอ"
"ไปต่อผมมั๊ง"
ให้อภัย มันแปลกตาไปจริงๆนะครับ มันตัดออกซะเกรียนเลย เหมือนคนบวชเพิ่งสึกมาได้เดือนกว่าๆ รูปหน้ามันผมเพิ่งสังเกตวันนี้เองว่า ไอ้นี่มันก็ไม่เบานะเนี่ย มันสวมเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงบอลมันนั่นล่ะครับ แต่ทำไมมันดูดีที่สุด โอ๊ยกรี๊ด
"ดึกอะไร นี่เพิ่งสามทุ่มเอง"
"เลิกงานสี่โมงครึ่งไม่ใช่เหรอ แล้วไปไหนมา"
"ก็ไปกินข้าว อะไร ถามเหมือนเป็นเจ้าของชั้นเลยเนอะ"
"อ้าว หรือไม่ใช่ล่ะ"
ดูมันครับ ย้อนกลับ แหมนะ ได้กันแค่นี้ทำเป็นอ้างสิทธิ์เหรอ ไม่มีทางคนอย่างนายพลไม่ให้ใครมาครอบงำได้ง่ายๆหรอกนะจะบอกให้รู้
"ไม่ใช่ แค่คนเคยขี่กัน"
"โว้ยเฮ้ย แรงจริงๆ ฮ่าๆๆ แล้วคืนนี้จะขี่กันอีกไหมล่ะคุณ เนี่ยผมอาบน้ำรอแล้วนะ"
"บ้าเหรอ ขี่อะไรทุกวัน ของชั้นก็โบ๋หมดสิ"
ใจจริงมันบอกว่า เอาสักสองก็พอนะคืนนี้ อ๊าย อายจัง แต่ก็ต้องรักษามาดเอาไว้ แหมเห็นผมเป็นอะไรอยากจะขี่ก็มาขี่ว่าอย่างนั้นเหรอ ไม่ง่ายไปหน่อยเหรอแกไอ้หน้าปลาทู เอ้ย ไม่ใช่แล้วสินะ ไหนๆก็ไหนๆ ขอเดินไปดูใกล้มันหน่อยเถอะ
"มองตาไม่กระพริบเลยนะคุณ ผมบอกแล้วว่าผมน่ะหล่อ ไม่เชื่อเอง"
"อืม"
ผมจ้องมันตาค้าง คิ้วมันดกดีนะ แต่ก่อนเส้นผมมันปรกลงมาครึ่งหน้าเลยไม่ทันมอง จมูกนี่โอ้โห ไปทำมาร้านไหนเนี่ยโด่งเป็นสันเชียว ว่าแล้วก็เอื้อมมือไปจับหน่อย เอ๊ะไม่มีแกนนี่ ของจริงเหรอ
"ของแท้คุณ แท้ทั้งตัว"
มันยิ้มนะครับ ผมนี่อายไปเลย หน้าร้อนขึ้นมา กรี๊ดนี่ผมมาใกล้มันขนาดนี้เชียวหรือ
"จะนั่งตักเลยก็ได้นะ ที่รัก"
"บ้าเหรอ แค่อยากดูว่าไปตัดผมที่ไหนมา อะไรเข้าสิงเนี่ยถึงยอมไปตัดรังนกออกจากหัว"
"คุณไง สิงผมเมื่อคืน"
"อ๊ะ"
ผมไม่มีอะไรจะพูดสิครับ มันจับเอวผมเอาไว้แล้ว ผมก็ทำท่าเขินนิดหน่อยพองาม บิดตัวออก ทำมากเกินเดี๋ยวมันจะรู้ว่าผมดัดจริต
"ไหน ไปไหนมานะวันนี้ บอกผัวหน่อยซิ"
"นี่ใครเป็นผัว ใครเป็นเมียอย่ามาพูดแบบนี้นะ"
ผมร้อนหน้าขึ้นมาทันที อยากจะฟาดมันสักทีแต่ก็นะ ชอบเหมือนกันนะ ไม่ได้ยินใครเรียกแบบนี้เลยขนลุกซู่ๆ
"ฮ่าๆๆ แหมนะ เวลาอายก็น่ารักนี่คุณน่ะ ไหนดูซิทำไมหน้าแดงๆ"
"จิ๊ มีอะไรไหมจะไปอาบน้ำ"
"อ้าวนะ ล้างดีๆนะครับที่รัก คืนนี้จะลงลิ้นให้ ฮ่าๆๆ"
พอมาถึงตอนนี้ผมถึงรู้ว่ามันคงแค่อยากจะแกล้งผม นี่อะไรกัน แค่เปลือกมันทำให้ผมเขวได้ขนาดนี้เชียวหรือ
"อืม พร้อมแล้วจะเรียก"
ผมเองก็นะ ไม่เคยยอมแพ้ใครหรอกนะ เสียเกียรติ์กับไอ้เรย์แค่คนเดียว ต่อจากนี้จะไม่มีทางเป็นเหมือนเดิมอีกต่อไป ผมเดินเข้าห้องอาบน้ำอย่างสบายอารมณ์ ฮัมเพลงไปด้วย ใจก็คิดถึงไอ้ต้อมไปด้วย ให้ตายเถอะปล่อยให้มันหลุดมือไปได้ยังไงนะ คิดถึงของเหลวที่พุ่งออกมากับใบหน้าชวนฝันของมัน กรี๊ด
"เข้ามานี่หน่อยแก"
พอเสร็จผมก็นะ ไม่ไหวครับ นางทั้งห้าคงช่วยอะไรผมไม่ได้มากนักหรอก มันไม่ถึงแก่นนั่นเอง ผมเปิดประตูออกไปเรียกมัน
"พร้อมแล้วเหรอคุณ ว้า แต่ผมไม่อยากอ่ะวันนี้"
ว่าแล้วมันต้องพูดแบบนี้ ผมสูดลมหายใจเข้าปอด นั่นสินะ ทำไมเราไม่รอให้มันเรียกร้องเอง ทำแบบนี้เราดูไร้ค่าไร้ราคาไปเลย
"เปล่าที่เรียกน่ะ คอมฯมันเป็นไรไม่รู้ดูเป็นไหม อ้อ ลืมไปเป็นช่างซ่อมรถนี่เนอะ คงทำไม่เป็น"
ผมปิดประตูใส่กลอนทันที
"อ้าว เฮ้ยคุณๆ ล้อเล่นหน่อยก็ไม่ได้ เปิดให้หน่อย"
มันมาเคาะประตูเสียงดัง ล้อเล่นน่ะผมพอรู้นะ แต่ผมเป็นคนแบบนี้คิดเล็กคิดน้อย ไม่รู้สิผมไม่ยอมหรอก แหมนะกะว่าจะได้กินอีกสักคืน ชวดเลยเรา
"เปิดหน่อยคุณ ผมขอเข้าไปหน่อย"
"จะนอนแล้ว มีอะไรคุยกันพรุ่งนี้"
"งอนเหรอคุณ โห แค่นี้ก็งอน ไม่นอนกับผัวแล้วจะให้ผัวนอนกับใครล่ะครับที่รัก"
ดูมัน แกคอยดูนะ ผัวๆดีนักใช่ไหม เป็นขึ้นมาจริงๆอย่าคิดหนีหรือไปวอแวกับใครนะ แกตายแน่ไอ้หน้าปลา เอ่อ ปลาอะไรดี ปลาซากุระดีไหม กรี๊ด น่ารักหล่อเท่ ออกปานนั้น
"อย่าวุ่นวายได้ไหม บอกพรุ่งนี้ก็พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน แค่นี้นะหนวกหู"
ผมกระโดดขึ้นเตียงไปทันที ไม่สนใจมันแล้ว เปิดคอมดูหนังก็ได้วะ ไม่ง้อหรอก ใหญ่โตแล้วยังไง โว้ย โมโห
"อ๊ะ เข้ามาได้ยังไง ไอ้บ้า"
ยังไม่ทันที่คอมจะทำงานเต็มรูปแบบเลยครับ ไอ้บ้านั่นมันก็เดินดุ่มๆขึ้นมากระโดดขึ้นเตียงทับตัวผมไว้แล้ว
"ช่างนะครับที่รัก ไม่ได้กระจอก ทำได้ทุกอย่างอ่ะ ไหนงอนผมเหรอ"
มันเชยคางผมขึ้น แหมอย่ามาทำเป็นอ้อน ชั้นไม่อ่อนให้หรอกนะ
"เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ชั้นจะไปงอนแกทำไม หนัก"
ผมเบือนหน้าออกเพราะเหมือนว่าหน้ามันจะประกบหน้าผมอยู่แล้ว
"ไม่คิดถึงผัวเหรอครับที่รัก หือ ทำไมผมคิดถึงที่รักจังเลย"
กรี๊ด ลิเกมาก โรงไหนเนี่ยแก ไม่ได้ผลหรอกนะจะบอก
"อ้อเหรอ แล้วยังไง บอกแล้วนะว่าอย่ามาเรียกที่รัก ชั้นไม่ใช่ที่รักของใคร"
"ฮ่าๆๆ ไหน แน่ใจเหรอว่าไม่ใช่"
"อ๊ะ"
มันประกบปากทันทีครับ ไอ้นี่ไม่ต้องสอนมันเป็นของมันอยู่แล้ว จากหนักหน่วงเป็นนุ่มละมุน ลิ้นของมันชอนไชอยู่ในปากของผม เพลินดีเหมือนกันนะ
"ไหนบอกไม่คิดถึง แหมนะจะกินผมทั้งตัวเลยเหรอ"
ดูมันนะครับ
"อ๊ะๆ อย่านะคุณ แหมล้อเล่นหน่อยก็ไม่ได้ ง้างมือไวเชียวนะ"
มันรู้ทันครับ ผมกำลังง้างมือจะต่อยมันอยู่แล้วเชียว
"จะทำก็ทำ ไม่ทำก็ออกไปรำคาญ เรื่องมากเยิ้นเย้อ"
"ฮ่าๆๆ มีแบบนี้ด้วย"
"เออสิ ไม่ทำก็ออกไปจะนอน เสียเวลา"
"ทำสิคร้าบ แหมนะใจร้อนไปได้"
ไม่รู้แท่งอะไรดันอยู่ที่ท้อง จะผลักออกก็เสียดาย ไม่อยากจะชวดสองครั้งในวันเดียว อ๊ะ ยอมก็ได้วะ คืนนี้มันเก่งมากครับ อิอิ ลงลิ้นซะผมนี่ดิ้นเลยนะ ผมก็จิกหัวมัน นางร้ายอย่างผมไม่เคยนอนครางทำตัวเหนียมอายเหมือนคนไม่เคยหรอกนะครับ มันลงลิ้นมาเท่าไหร่ผมลงกลับคืนไปสองเท่า มันเลียตรงนี้ผมก็งับตรงนั้นเอาสิใครมันจะครางดังกว่ากัน
"อ่า ที่รักเก่งจังครับ"
มันร้องออกมา ผมไม่ชอบนะเวลามีอะไรกันแล้วพร่ำเพ้อ ผมเอามือไปอุดปากมันไว้แล้วนั่งลงเลย ฮ่าๆๆ สะใจมันนี่ทำหน้าไม่ถูกเลยสิครับ
"อ่า เดี๋ยวก็เสร็จก่อนหรอก ใจเย็นๆสิครับที่รัก"
"อ่า ให้นั่งเองหรือนายจะทำเอง ชั้นนั่งเองชั้นคุมเองนะ"
ผมก็พูดไปด้วยร่อนไปด้วยนะ จะมีใครว่าผมอุบาทว์หรือเปล่าไม่รู้นะ แต่ผมทำแบบนี้จริงๆ ให้ตายเถอะไม่อยากจะบรรยายสวยๆงามๆ แต่ของจริงนี่แหมนะ เอาเป็นว่าผมร่อนจริงๆ มันก็ครางหน้าบูดเบี้ยวอยู่จริงๆ มันยกขาผมขึ้นเปลี่ยนท่า
"ผมทำเอง"
หน้ามันจ่ออยู่ไม่ห่างจากหน้าผมเลย มองตอนนี้มันหล่อมากขอบอก หล่อจริงๆผมมีหรือจะพลาดโน้มคอมันมาจูบสุดฤทธิ์ ไม่อยากให้พลาดแม้แต่จุดเล็กๆน้อยๆ มันก็ขยับเอวระรัว กรี๊ด จะระเบิดแล้ว
"อ๊ะ"
"ผมมะ ไม่ไหวแล้วที่รัก"
"อ๊ะ แตกนอกนะ อ่า"
ผมเสร็จไปก่อนมัน น่าอายจังไม่อยากบอกเลยว่าไม่ได้แตะอะไรเลยนะ ที่สุดของที่สุด
"ทำไมแตกใน บอกให้แตกนอก ไอ้บ้า"
ผมโวยวายทันทีเมื่อมันไม่ได้ดั่งใจ
"ก็มันเสียวอ่ะ ไม่ทัน"
"จิ๊ ชั้นอยากดูว่าแตกจริงไหม"
อิอิ พูดไปอย่างนั้นล่ะครับ ผมไม่อยากให้ใครมาปล่อยในตัวแม้จะใส่ถุงก็ตามเถอะ รู้สึกเหมือนมันบวมๆเวลามันจะถึง ไม่ได้สิของผมจะขยาย เชิดใส่
Written by eiky
ปล. อาจจะไม่ต่อเนื่องนะครับ ช่วงนี้ยังนอยด์ๆอยู่ กำลังพยายามควบคุมอารมณ์อยู่
ขอบคุณสำหรับทุกพรปีใหม่นะครับ เช่นกันขอให้พรนั้นกลับคืนไปหาเพื่อนๆ ร้อยล้านเท่าเลยครับ
ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับ
-
โอ้วววว น้องนายหวิดเสียตัวให้เด็กเด๊กเด็ก ซะละ หุหุ
น่า...ไงก็กลับมากินของที่บ้านเห้อ ยังไงก็ห่างไกลคุกนะจ๊ะ
น้องหลวง ไหนๆก็ไหนๆแระ เอาให้น้องนายรักให้หลงไปเลย
จะได้ไม่เผลอไปโดนเด็กนอกบ้านกินนะ
:L2:สุขสันต์วันปีใหม่นะค้าบน้อง eiky :L2:
-
อ๊ายยย นายเนี่ยน้าใจคอจะกินควบสองเลยเหรอ หรือว่าจะเปลี่ยนใจเชียร์สามพีแทน ยิ่งอยู่นานลีลายิ่งออกนะคุณนาย 5555
-
:pighaun: :haun4: :jul1:
สุดบรรยายแต่ถึงใจสุดๆ
o13 o13 o13ให้นายเลย
-
น้องนายกะให้คนอ่านตายตอนปีใหม่เลยรึไง.... :pighaun:
หลวงเอ๋ยยยย....สุดยอด....แต่น้องต้อม....ก็น่ารักนะ...
:กอด1: น้องอิ๊ก :L1:
กด + ให้กับการเสียเลือดต้นปี
-
น้องต้อมนี่เด็กจริงๆ เลยนะ สั่นซะขนาดนั้น ดีแล้วที่อดไว้ก่อน ไว้กินหลังเสร็จภาระกิจ กินตอนนี้เดี๋ยวจะเสียการปกครอง
นายหลวงก็นะ อยากเป็นเด็กเจ๊นายจัด ขนาดลงทุนไปตัดเผ้าตัดผมกันเลยทีเดียว
สรุปงานนี้เจ๊นายจะเหมาทั้งคู่ใช่ป่าว
ปล. สวัสดีปีใหม่ครับ พี่อิ๊กกี้
-
ยาวเลยตอนนี้ เดวไว้มาเติม ขอไปเกบรายละเอียดก่อน
-
พี่อิ๊ก หวัดดีปีใหม่คับ
ขอคาราวะ บรรยายซะใหญ่เป็นเจ้า แกแล็คซี่ เลยนะพี่อิ๊ก 555
พี่อิ๊กลงรูปได้แล้วนะ แต่ต้องฟอร์เมตเครื่องใหม่เลย
-
:m4: :m4: :m4:
เริ่ดดดด ที่สุดค่า คุณนาย
o13
-
เอาละสิ งานนี้จะคู่หรือคี่
ใจจริงคือเชียร์ทั้งน้องต้อมทั้งพี่หลวงเลยนะ
-
หลวงไม่ไหวนะ จะลิเกไปไหนพ่อคุณ
สมใจคุณนายเขาเลย
-
อันดับหนึ่งคือหลวง
-
อ๊ายยย คุณนายแรงงงส์ต่อเนื่อง
ชอบมากกกก ชอบที่สุด ฮ่าๆ
เวลาอยู่กับคุณหลวงเค้าก้อชอบมว๊ากกกก
เหมือนแบบว่า ต้องสองคนนี้เท่านั้น ถูกคู่ถูกคนกันดี
อ๊ายยย ปลาบปลื้มมมม
ปล.ตัวเองหายนอยด์ไวๆ นะ
ปีใหม่แล้ว ขอให้ความทุกข์ของอิ๊กกี้หมดไปหายไปกับปีเก่า
เริ่มต้นใหม่กับสิ่งดีๆ นะจ๊ะ :กอด1:
-
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ คุณนาย :m3:
ตอนแรกนึกว่าจะกินน้องต้อมซะแล้ว ใจแอบเต้นตุบๆ ต้องดอดไปเล่น FB พักอารมณ์ก่อน :laugh:
แต่ถ้าเรื่องแก้แค้นสำเร็จ จะ 3P ก็น่าสนเนอะ แต่ต้องถามหลวงก่อน :jul3:
+1 เป็นกำลังใจให้พี่อิ๊กกี้ค่ะ สู้ๆน้าา :ped149:
-
ตอนนี้หลวงถอดชุดเงาะออกแล้ว
หล่อได้ใจนายไปเลย
ส่วนต้อมไม่ต้องพูดถึง
ตอนนี้หลงนายเข้าไปเต็ม ๆ แล้ว
-
แอบเชียร์ต้อม :z3: :z3:
-
เหนือคำบรรยายน้องนาย
+1
-
กรี๊ดดดดดดด
จะกินน้องต้อมด้วยรึ??
เริ่ดมากกกกกกก
555
หลวงก็แจ่มนะ >///<
สวัสดีปีใหม่นะคะคนแต่ง
ขอให้ทุกพรเป็นจริง ^^
-
เอาสองเลยไมค่ะ คุณนาย
สงสัยจะเด็ดทั้งคู่
อิอิ
-
โอ้ยๆๆๆ
ไม่ไหว ตาร้อนมากกก
-
3P:jul1::jul1::jul1::jul1::jul1::jul1:
(http://img.ihere.org/uploads3/b66e7285fe.jpg)
-
เค้าชอบรูปข้างบนอ่ะ อิอิ :impress2:
ดีนะนายกลับใจทันไม่กินต้อม ไม่งั้นเสียการปกครองจริงจัง แต่มากินกับพี่หลวงดีกว่า เชียร์สุดใจ....กรี๊ดดดดดดดด :o8:
-
แอ้มมมมมมมม สองแท่งทอง สองวัยยย เลือกไม่ถูกเล้ยยยย !!! :pig4:
-
กรี๊ด~~~~!!
สองเลยคร้า กินมันทั้งสองเลยคร้า~~~!!
น้องต้อมก็น่าหม่ำ ( หม่ำไปเลยค่ะ คุณนาย )
หลวงก็น่ากรี๊ด ( กรี๊ดไปแล้ว ) ตัดผมตามคำสั่งเลยอ่ะ เจ้าช้าวเจ้าของเชียวนะ กรี๊ดๆๆ
-
:m25: :m25:
:laugh: :laugh:
ชอบชอบ ติมตาม ติดตาม :a14: :a14:
-
ชนะเลิศ .....
-
แรงเกินลิมิต ชีวืตเกินร้อยยย~
:pighaun:
สุขสัยต์วันปีใหม่จ้า~
-
โน้นก็น่ารัก นี่ก็น่ารัก ลำบากใจแทนคุณนาย ><
-
แหมนะ เลือกไม่ถูกอะดิ คุณนาย :z1:
-
ไม่อยากสนับสนุนสามพีอ่ะ สงสารน้องต้อมเพราะน้องยังเด็ก โล่งอกมากๆที่คุณนายหยุดได้
คิดดีๆนะค่ะ เพราะถ้าทำไปแล้วสิ่งต่างๆมันก็เปลี่ยนไปเลยนะ ไม่อยากให้เกินเลยจริงๆ
ส่วนคุณนายกับนายหลวงเนี่ยร้อนแรงส์กันสุดๆ :m25: แต่เจ้ว่าคนอย่างคุณนายเนี่ยไฟแรงสูงขนาดนี้
เหมาะกับนายหลวงที่ชนะเลิศสุดๆอ่ะ :haun4: กิ่งทองใบยก ชอบคู่นี้แล้วหวังว่าคุณนายคงไม่ไปมีใครอีก
คุณนายเนี่ย11รดมากเลยอ่ะ :a5: มันสะท้อนตัวตนที่ดาร์ก ดิบ มากๆ อ่านแล้วบางทีแอบปลง o22
-
โอ๊ยย!
วันนี้คุณนายเกือบควบสองแล้วไหมล่ะ
แอบเสียดายๆ
ติดใจเด็กแล้วล่ะสิคุณนาย
กับหลวงนี่ก็ :m25:
เลือดนองกันไปข้าง
-
แม่เจ้า!!! มัน (http://image.ohozaa.com/iv/a859657885.gif) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=8401a71d73bc6d9e0919c33a2e674bc4) มากค่ะ ตอนนี้ ต้องทำบุญด้วยอะไรคะถึงจะได้แบบนี้บ้าง
สงสัยพรุ่งนี้ต้องยำมะเขือยาวแล้วก็เอากล้วยหอมแฝดใส่บาตรแล้วล่ะค่ะ
ขอบคุณนะคะคุณอิ๊กกี้ เพิ่งแอบบ่นเมื่อวันก่อนวันนี้จัดมาให้เลย น่ารักที่สุด
แบบนี้ต้อง
(http://image.ohozaa.com/i/307/hojin.gif) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=b4a681a8a07368cd9739587b1bc7e97c)+1 ให้เลยค่ะ
*********************
มั๊ง คำนี้ต้องพยัญชนะต้นเป็นอักษรต่ำแม้จะเป็นเสียงวรรณยุกต์ตรี แต่ตามกฎไตรยางศ์ห้ามประสมด้วยไม้ตรี แต่ต้องใช้รูปวรรณยุกต์โทแทน ดังนั้นต้องเขียนว่า มั้ง นะคะ
กฏเกณฑ์ กฎ ถ้าปรากฏหน้าคำหรือปรากฎเดี๋ยวๆ ต้องใช้ ฎ สะกดนะคะ ดังนั้นคำนี้ต้องเขียนว่า กฎเกณฑ์ นะคะ
เกียรติ์ ถ้าใส่การันต์คำนี้จะไม่อ่านว่า "เกียด" แล้วนะคะ แต่จะอ่านว่า "เกียน" ต้องตัดการันต์ออกไปนะคะ เขียนว่า เกียรติ ก็พอ
เยิ้นเย้อ คำนี้พยางค์หน้าเป็นเสียงวรรณยุกต์โทก็จริง แต่ตามกฎไตรยางค์คำที่พยัญชนะต้นเป็นอักษรต่ำถ้าเป็นเสียงโทต้องประสมด้วยวรรณยุกต์เอกนะคะ ดังนั้นคำนี้ต้องเขียนว่า เยิ่นเย้อ นะคะ
-
3P3P3P3P
-
ส วั ส ดี ปี ใหม่ Happy nEw YeaRคับ:D
นางร้ายเรื่องนี้ร้ายจริงๆควบพระเอก2คนเลย แต่ก็นะ.....ชอบอ่ะ!!!!!!!! :pighaun:
ขอแบบ3Pได้ไหมอ่าเรื่องนี้ ไหๆก็ไม่ใช่นางเอกที่ต้องรักนวลสงวนตัวอะไรมากมายแล้ว
ก็ขอมันแบบ3Pไปเลยแระกัน :laugh:
-
เรื่องนี้นายเอกน่ารักซะจริง ๆ ชอบคำนี้ "เชิดใส่" 5555
-
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่นายเกือบได้กินเด็กกกกก
อิอิ แต่เค้าเชียร์นายเถื่อนมากกว่านะฮ้าบบบ
-
น้องหลวงได้ตำแหน่งเป็นเก้าอี้พิเศษให้คุณนายนั่งไปหลายรอบแล้ว
แล้วน้องต้อมหล่ะ เมื่อไหร่จะได้เป็นโซฟากิติมศักดิ์เสียที :m16:
-
สวัสดีปีใหม่ค่าเอาบุญมาฝากคุณอิ๊กกับทุกๆคนด้วยค่า
แอบอิชชีนายอ่ะอะไรจะโชคดีปานนี้น้อมาให้เลือกถึง2เชียวอิอิ
เชียร์หลวงสุดใจขาดดิ้นเลยค่ะข้อหาน่ารักเป็นคุณนายนี้สงสัยได้สำลักความสุขค่ะ
สามีน่ารักขนาดนี้จิงมะหลวงอิอิ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
+1เป็นกำลังใจให้คุณอิ๊กค่า
-
:haun4: :haun4: :haun4:
-
ตายละ พ่อนายช่างหลวง
ไปตัดผมตามที่นายพล บอกไม่พอ
ยังมีเรียกที่รัก อีกคะ
แล้วแบบนี้ ฉันจะเชียร์ใครกันละคะ...เลือกไม่ถูก
เริ่มเอนเอียงไปหานายช่างซะแล้วซิงานนี้
-
กรี๊สสสๆๆๆ รักพี่เสียดายน้องนะคุณนายๆๆ อิอิ
ชอบมากครับนิ แฟนคลับ ต้อมหลวง ขอเป็นกำลังใจให้ อิอิ
ปล. Happy New Year ครับ
-
^^
-
อ่านตอนนี้แล้วขอกรี๊ดดังๆ ได้กันซ้ำแล้วซ้ำอีก โฮะๆๆ
หลวงกับนายน่ารักอ่า มีง้อ มีอ้อนกันด้วย
อีกหน่อยคงเรียกว่าเป็นสามีกันแบบเต็มๆ อิอิ
ดีแล้วน๊าที่นายยังไม่มีไรกับน้องต้อม
อยากให้มีกับหลวงไปก่อนอ่า ชอบอ่า อ่านแล้วกรี๊ด
-
เริ่มเอียงข้างจากต้อมมาหลวงและ เพราะหลวงตัดผม ฮร้าาาาา :impress2:
-
โหย ได้ตั้งสองคนแหนะ o22
-
โหยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ร้ายกาจมากๆเลยนะเนี่ย
แต่
จะรอวันนั้นของต้อมกับนายเน้อ
-
ชอบๆๆ "เชิดใส่"
-
ชั้นว่า 2 แท่งพร้อมกัน คุณนายก็ไหวเจ้าค่ะ
+1ไปรุยสำหรับตอนนี้ ถ้าเรื่องจะไม่ประติดประต่อ มีแต่แบบนี้ทั้งเรื่องก็โอนะคะ คุณอิ๊ก
-
3P เลยเถอะ!! :mc4:
ตอนนี้สุดๆไปเลยค่ะ o13
กำเดาจะทะลัก :haun4:
ปล.อยากเห็นอิมเมจจจจจ >[]<
-
รักพี่เสียดายน้องจริงๆจ๊ะ
+1 เป็นกำลังใจ :L1:
-
เขามาเชียร์พี่หลวงสุดหล่อของคุณนายยโอยย ตอนนี้สุดยอด
-
ว้าววววว แร้งงงง ชอบบบ
ปีใหม่ สุขสดใส สุขภาพแข็งแรงนะค้า
-
โอ้วเจ๊ฟาดเรียบ !!!
-
กริ๊ดดดกำเดาทะลักวันนี่ควบสองเลยน่ะค่ะนาย
-
พี่นาย ควบสองเลยค่ะ พลัดกันคนละวัน :haun4:
ส่วนพี่หลวงเปลี่ยนลุคใหม่ซะหล่อเชียว
เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ
-
มันส์และแรงส์เหมือนเคย หนุกมากจ้า^^
-
ร้อนแรงมากนาย
-
คุณนายควบสองเลยคร๊าบบบ ผมแนะนำ :haun4:
แต่ก้อดีนะคับที่คุณนายยังไม่ได้ลงมือกะน้องต้อมไปมากกว่านี้ เพราะเด๋วเสียการปกครองหมด อิอิ
ว่าแต่ว่าพี่อิ๊คเมื่อไหร่ องค์ลง ซะที อยากอ่านอ่า รอลุ้นอยู่ ^^
แอบเปนห่วงนะ พี่อิ๊ค อย่าหักโหมมากนะคับ แค่ เรื่องของคุณนายต้องมาลงไม่ขาด 555+++
-
ไม่รู้จะทำไงดีเนี่ย
อยากเชียร์ต้อมอ่ะ แต่ดูนายจะติดใจหลวงซะแล้วว
ฮืืออ ตามใจพี่อิ๊กกี้เเล้วกัน :z10:
-
แรงได้อีก เหอๆ ไม่เอา 3p นะ เพราะรักหลวงเชียร์หลวงคนเดียว อิอิ :กอด1:
-
ขอสองได้มั้ยเนี่ย ย
ต้อมน่ารักอ่ะ :impress2:
-
:m25: :m25: :m25:
เลือดพุ่งคร๊าาาา
สุดยอด
-
ปะแป้ง สวยๆมานั่งรอเจ้าค่ะ วันนี้จะมีฉากเรียกเลือดอีกมั๊ยเนี้ย คนมันอยู่ห้องเดียวกัน ทุกคืน ทุกคืนมันก็ต้องมี งุงิงุงิกันบ้างอะไรบ้าง นี่ถ้าอีป้ารู้คงขำจนขี้แตกแน่ๆ
-
นายพล She แรงมาก เริ่ดมาก ถูกใจ เจ้
-
ว้าว เชียร์หลวง อิอิ เราเป็นหลวงแฟนคลับ นุ้งต้อมก็น่ารักนะ
หาคู่ให้หน่อยเถอะค่าคุณอิ๊ก มะไหร่จะแก้แค้นเส็ดน๊าาาาาา
อยากเห็นหน้าเรย์ตอนรู้ว่าโดนสวมเขา ฮ่าๆ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด :m25:
อ่านตามทันจนได้
เชียร์หลวงสุดใจ อร๊ายยยย :m3:
แต่ต้อมก็โอเคนะ :-[
คงแล้วแต่พี่นายจะขี่ เอ้ย ควบ 2 เลย :laugh:
3P ทางออกสุดท้าย ถ้าเลือกไม่ได้นะจ๊ะ 55+
-
:oni3: :oni3: :oni3:
กาซิก กาซิก กาซิก
วันนี้พี่อิ๊คจงมา
-
สวัสดีค่ะ เพิ่งเข้ามาอ่าน และเพิ่งอ่านจบเลย
หลังจากไม่ได้เข้ามาอ่านนิยายในเล้าซะนาน
ตอนแรกไม่รู้จะอ่านเรื่องอะไรดี เห็นชื่อเรื่องนี้สะดุดตาเลยเข้ามาอ่าน
อยากจะบอก ว่าอ่านแค่ตอนสองตอนแรกหัวใจก็เต้นแปลกๆ แระ 555
คือ บอกไม่ถูกเหมือนกัน เวลาเจอนิยายถูกใจมันมักจะตื่นเต้นเกินเหตุ
แล้วเรื่องนี้ยิ่งอ่านยิ่งชอบ ยิ่งอ่านยิ่งหลงรัก ชอบทุกตัวละครเลย มันทำให้เรื่องมีสีสันและลงตัว
แม้แต่ตัวประกอบอย่างคริสก็ยังรู้สึกว่าจำเป็นต้องมี 555
ไม่รู้จะบรรยายความชอบยังไงดี
พูดถึงนายเอกของเรา ช่างเป็นนางร้ายที่.. น่าหลงรักอะไรอย่างนี้ ไม่แปลกเลยที่ใครๆ จะหลงรัก
และพระเอกเนี่ย ใครเอ่ย? คิดว่าแน่ๆ คือหลวงใช่ไหมคะ
แต่ว่านะ เค้าหลงรักน้องต้อมด้วยอ่ะ เกิดอาการรักพี่เสียดายน้องจริงๆ
เวลาที่นายอยู่กับต้อมก็เป็นอะไรที่ลงตัวดี เรียกว่าเคมีมันเข้ากันเป๊ะๆ
ถ้าต้อมไม่คิดอะไรกับนาย เราคงสนับสนุนให้สองคนนี้รักกันแบบพี่น้อง
แต่พอเห็นต้องเริ่มมีท่าทีว่าชอบ เราก็ไม่อยากเห็นต้อมเสียใจแล้ว
ย๊ากกกส์ เริ่มไปไม่เป็นระบายไม่ถูก สรุปว่าต้อมอ่ะ บทอวยให้เป็นพระเอกมากมายเลยนะ
แต่หลวง คนนี้ก็พระเอกเหมือนกัน ถึงออกน้อยกว่านิดนึง แต่ก็รัศมีพระเอกจับเท่าเทียมกัน
ทำไงดีล่ะ อยากให้เป็นพระเอกทั้งสองเลย ทำไงดี!!
เรามีทางเลือกมาเสนอให้
1. นายคู่หลวง (ถ้าจริง นิยายเรื่องนี้ก็จะเป็นนิยายคู่กัดที่สมบูรณ์แบบ แต่ก็จะเป็นนิยายรักสามเศร้าที่น่าสงสารพระรองมากถึงมากที่สุดของมากที่สุด)
2. นายคู่ต้อง (ถ้าจริง นิยายเรื่องนี้ก็จะเป็นแนวรักเด็กที่แสนจะสมบูรณ์แบบ แต่ก็จะเป็นนิยายรักสามเศร้าที่น่าสงสารพระรองมากที่สุด)
3. นายไม่ต้องคู่ใครเลย แล้วให้หลวงไปคู่กับต้อมซะ (มันไม่มีทางเป็นจริงอยู่แล้ว เพราะไม่งั้นมันคงจะเป็นนิยายที่หักมุมเกินไป)
4. นายคู่กับทั้งหลวงและต้อม 3P กันไปเลย (ถ้าจริงเค้าจะกรี๊ดดดด และดีใจที่สุด และนิยายเรื่องนี้ก็จะเป็นนิยายผัวหลวงผัวน้อยที่น่ารักน่าเลิฟน่าอ่านน่าจดจำ และเป็นนิยายที่สุดยอดแห่งความสมบูรณ์แบบเสียยิ่งกว่าอะไรในโลกหล้า และควรค่าแก่การจุดพลุฉลองให้กับสามคนผัวเมียเป็นที่ยิ่ง)
เป็นไงคะ ตัวเลือก เจ๋งๆ ทั้งนั้นใช่มั๊ยล่ะ เค้าไม่ได้จะกดดันนะ แต่ถ้าให้เลือก เค้าจะเลือกข้อสี่ โฮ่ะๆๆ
-
อ๊ากกกก :pighaun: เสียเลือดรับปีใหม่
คุณนาย...สวดยอดเลยอ่ะ
เพ่หลวงก็..นะ หลงสเน่ห์คุณนายเค้าแล้วอ่ะดิ คุคุ
น้อง ต้อม ก็ น่า ร๊ากกกก
แอร็ยยย ขอ สอง เลย ละ กัน
555555555555+
:L2:ให้ ไรท์ นะ ค๊าบบ
HNY* มีความสุขตลอดปีค๊าบบป๋ม !!
-
อ๊ากกกก :pighaun: เสียเลือดรับปีใหม่
คุณนาย...สวดยอดเลยอ่ะ
เพ่หลวงก็..นะ หลงสเน่ห์คุณนายเค้าแล้วอ่ะดิ คุคุ
น้อง ต้อม ก็ น่า ร๊ากกกก
แอร็ยยย ขอ สอง เลย ละ กัน
555555555555+
:L2:ให้ ไรท์ นะ ค๊าบบ
HNY* มีความสุขตลอดปีค๊าบบป๋ม !!
-
ดีฉันเห็นด้วยกับรีบน ในการเลือกคำตอบข้อ. 4 เจ้าค่ะ มีสองผัวเริ่ดจากตายไป สมัยดีฉันสาวๆ ไปเรียนคนหนึ่ง เย็นออกไปกินข้าวคนหนึ่ง ดึกๆก็แอบหนีอีแก่มาถึงห้องนอนอีกคน บางวันก็ต้องผลัดวันแต่ละผัวไปกลัวเค้าจะจับได้ว่าพึ่งถูกกดมา มันช่างเป็นอะไรที่สนุกมากๆ แล้วเรื่องของดีฉันมันเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ไหมหละเนี้ย อิอิ :beat: :beat:
ปล.ยังคงนั่งรอเหมืนอพวกโรคจิต รอไปยิ้มไป ขอบอกตรงๆว่า นั่งอ่านตอนล่าสุดมากกว่า 10 รอบ อ่านเฉยๆนะคะไม่มีการติ้วตามไปด้วยแต่อย่างใด แค่ต้องการเก็บรายละเอียดเท่านั้นเอง ย้ำ!ไม่มีการติ้วตามแต่อย่างใด
-
วันนี้คุณอิ๊กกี้มาต่อรึเปล่าคะเนี่ย
-
เค้าเลือกข้อ4ด้วยนะ
ไม่อยากเสียเธอทั้งสองอิอิ o13
-
เรื่องนี้ทำเราสาวแตกเลยอ่ะ
ขอกรี๊ดดดดดดดดดดดอีกที
อิ๊กกี้เค้ารักตัวจัง
คราวหน้าขอแบบอย่างนี้อีกตอนนะ อร๊ายยยยย ปลื้ม
-
เรามีทางเลือกมาเสนอให้
1. นายคู่หลวง (ถ้าจริง นิยายเรื่องนี้ก็จะเป็นนิยายคู่กัดที่สมบูรณ์แบบ แต่ก็จะเป็นนิยายรักสามเศร้าที่น่าสงสารพระรองมากถึงมากที่สุดของมากที่สุด)
2. นายคู่ต้อง (ถ้าจริง นิยายเรื่องนี้ก็จะเป็นแนวรักเด็กที่แสนจะสมบูรณ์แบบ แต่ก็จะเป็นนิยายรักสามเศร้าที่น่าสงสารพระรองมากที่สุด)
3. นายไม่ต้องคู่ใครเลย แล้วให้หลวงไปคู่กับต้อมซะ (มันไม่มีทางเป็นจริงอยู่แล้ว เพราะไม่งั้นมันคงจะเป็นนิยายที่หักมุมเกินไป)
4. นายคู่กับทั้งหลวงและต้อม 3P กันไปเลย (ถ้าจริงเค้าจะกรี๊ดดดด และดีใจที่สุด และนิยายเรื่องนี้ก็จะเป็นนิยายผัวหลวงผัวน้อยที่น่ารักน่าเลิฟน่าอ่านน่าจดจำ และเป็นนิยายที่สุดยอดแห่งความสมบูรณ์แบบเสียยิ่งกว่าอะไรในโลกหล้า และควรค่าแก่การจุดพลุฉลองให้กับสามคนผัวเมียเป็นที่ยิ่ง)
v
v
v
v
v
ผมขอเลือกข้อ4 นะคร๊าบ พี่อิ๊คอ ไม่งั้นผมไม่ยอมแน่ :serius2:
-
มาคร้าบ รอแผบน้า กำลังเรียบเรียง
จุ๊บๆๆ
อ่ามีตัวเลือกให้ด้วย นะเนี่ย อิอิ
เดี๋ยวจะเอาไปพิจารณา
จุ๊บๆๆ
-
โอ๊ยยยย เลือกไม่ถูก
ต้อมก็ดี หลวงก็ใช่ (แม้หลวงจะมีภาษีมากกว่าเพราะนายเราเรียบร้อยแล้ว อิอิ)
เอา 3P เลยละกานนนนน
-
พี่อิ๊ค
เค้าเลือกข้อ
4 กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ
3P จ๊วฟๆ
-
อ่านตอนแรกๆสนุกมากครับ
แต่หลังๆหาจุดไม่ได้..ผม งง อ่ะครับ ตรงไหนคือจุดของเรื่องนะ หรือไปเรื่อยๆ
ต้องขอโทษทีที่เข้าใจอะไรช้าอ่ะ...
แต่ก็ติดตามตลอดนะครับ ขอบคุณผู้แต่งนะครับ
-
แรงได้อีกนะขอรับ :laugh:
-
พี่อิ๊ค ผมมาลงชื่อ ปูเสื่อ รอเน้อ รีบ้รียบเรียงนะคร๊าบ ไม่ได้เร่ง แต่ผมรออ่านอยู่นะ ^^
-
^
^
^
ขนาดไม่ได้เร่งนะเนี๊ย กร๊ากก :laugh:
-
:pighaun:
คนอ่านใจแตกไปแว้ววววว
คนหนึ่งก็เชี่ยวจัง อีกคนก็ใสเกิ๊นนน
รอตอนต่อไปจ๊า :pig4:
-
องก์ ๑๗
เรื่องเมื่อคืนขอข้ามไปเลยนะครับไม่อยากเล่าอีกเพราะถ้าเล่าอีก กลัวว่าจะควบคุมตัวเองไม่ได้กินมันอีกทีเกินโควต้า อิอิ อายจังถ้าจะบอกว่าเมื่อคืนจ้ำจี้กันไปสองรอบ รอบเช้ามันจะเอาอีกนะแต่ผมเองที่ไม่ยอม เล่นตัวหน่อย เอาบ่อยๆของผมก็พังหมดสินะเรื่องอะไรจะไปยอม ของดีต้องอดออมไว้กินนานๆหน่อย ตายล่ะสิวันนี้ทั้งวันต้องนั่งขมิบกี่ล้านครั้งเนี่ยเครื่องถึงจะกลับมาฟิต แน่นดังเดิม ไม่อยากบอกเลยว่าตอนมันอาบน้ำผมแอบดูบัตรประจำตัวประชาชนมันด้วยล่ะ มันชื่อ นาย คุณหลวง กรี๊ด กล้าเนอะคนเราตั้งชื่อคงหวังให้ลูกเป็นนายใหญ่นายโต แต่ก็นะจะไปว่ามัน คุณหญิงแม่กับคุณท่านพ่อผมก็เหมือนกันนั่นล่ะ ผมชื่อ นาย นายพล พี่ชาย ชื่อ นาย นายแพทย์ เหอๆ ว่าแต่มันเนอะผมอ่ะ นี่รู้ไหมมันอ่อนกว่าผม สามปีเอง เกิดวันสิ้นปีพอดี นามสกุลมันอย่าอยากรู้เลยครับไม่เคยได้ยินหรอก มันเป็นคนสระบุรี ใกล้ๆนี่เอง ตอนมันถ่ายบัตรก็น่ารักดีนะครับ ผมยาวปรกหน้านั่นล่ะ แต่หน้ามันดูอ่อนกว่านี้มาก คงเพราะมันไม่เคยแตะครีมบำรุงผิวเลยด้วยล่ะมั้งครับ เอาเป็นว่าตอนนี้ผมมีความสุขดีกับสิ่งที่มีอยู่ ไม่สิ มีความสุขมากเลยล่ะถ้าได้วันละสอง อิอิ
"เอสมันเป็นอะไรของมันวะแก ตานี่แดงเชียวเหมือนคนร้องไห้มาเลย"
เพื่อนสาวจอยกระซิบกระซาบก่อนที่ผมจะเข้าห้องประชุมในตอนเช้า
"เหรอ มันคงนอนดึกล่ะแก"
"ไม่ใช่ทะเลาะกับเด็กมันมานะ"
"แหมรู้ดีนะแก เออแล้วหยุดนานๆนี่แกจะไปเที่ยวไหน"
ผมรู้ดีอยู่แกใจว่าเกิดอะไรขึ้นแม้จะพยายามเห็นแก่ตัวว่าไม่เกี่ยวกับผม แต่ความจริงมันเป็นผลพวงของการล้างแค้น แต่ก็นะผมยกเลิกกลางครันแล้วแต่ไม่คิดว่ามันจะทำร้ายเอสได้มากถึงเพียงนี้ คงรอออกจากห้องประชุมมาก่อนผมถึงจะไปคุยกับมัน ไม่สบายใจเหมือนกัน
"ว่าจะไปฮ่องกงแก มี๊เขาอยากไป ชั้นอยากจะไปภูเก็ตจะตาย หนุ่มเขาชวน"
"อ้าวไม่ชวนไปฮ่องกงด้วยกันเลยล่ะก เพิ่มค่าตั๋วไม่เท่าไหร่เอง"
"มันคงไปหรอกนะ ทางนี้ก็มี๊ ทางโน้นก็ว่าที่ผัว โอ๊ย จอยเซ็งค่า"
เออเอากับมัน ผมเดินเข้าห้องประชุมไปแล้ว รอไอ้เอ็ดชงกาแฟให้แล้วคงสักพักก็ตามเข้ามา การประชุมวันนี้ก็คงหนีไม่พ้นงานวันก่อนธนาคารจะปิด เป็นสตาฟปาร์ตี้นั่นล่ะครับ มีทุกปีส่วนมากจัดตามโรงแรมในละแวกนั้น ธนาคารที่ผมทำงานอยู่เป็นธนาคารต่างชาติวันหยุดตอนสิ้นปีจะค่อนข้างยาวเพราะ เริ่มหยุดตั้งแต่วันคริสต์มาสอีฟยาวข้ามปีไปถึงวันที่ สี่หรือไม่ก็ห้า ผมยังไม่ได้วางแผนเลยว่าจะไปไหนดี อีป้าก็ไปกับผัว อีพัทน่าจะว่างเดี๋ยวค่อยโทรฯชวนมันดีกว่า เพราะอีนี่มันก็คงหยุดเหมือนๆกับผมเพราะทำงานเกี่ยวกับองค์กรณ์ต่างชาติเช่น กัน
"เอส โอเคไหม"
พอประชุมเสร็จเตรียมเอกสารให้ท่านเจ้านายลงลายมือเสร็จไม่มีอะไรค้างใน ตอนนี้ผมก็เดินไปหาเอสที่โต๊ะ พอมันเงยหน้ามามองผมนี่สะท้อนใจแปลบทันที ตามันแดงช้ำดวงตายังเจืออยู่ด้วยน้ำตา มันก้มหน้าก้มตาไม่ยอมมองใคร ผมผงะนิดหน่อยพองาม มันมองผมแล้วค้อนวงใหญ่ เอ๊ะนังนี่จะมาค้อนอะไรชั้น
"เอส มีอะไรหรือเปล่า"
ในเมื่อมันไม่ตอบผมก็ถามอีก
"ฮึ พอใจหรือยังล่ะนาย สะใจนายหรือยัง"
เอ่อ อึ้งสิครับ นี่ผมไปทำอะไรให้มันเนี่ย ทำไมสายตามันที่มันมองถึงเหมือนว่าผมไปพรากลูกพรากผัวมันมาก็ไม่ปาน
"เอ่อ"
"แก้แค้นได้สาสมใจแล้วนี่ สะใจพอหรือยัง"
"อะไรกันเอส เอสพูดถึงเรื่องอะไร เราไม่ได้แก้แค้นใครแล้วนะ"
ผมรู้ล่ะครับแต่พูดไปอย่างนั้นล่ะเปิดประเด็น ผมเองก็เห็นใจมันเหมือนกันนะที่มันดูท่าจะไม่รอด แต่ผมก็ไม่ชอบให้ใครมาว่่าโดยที่ผมเองยังหาสาเหตุไม่เจอว่าเรื่องราวมันคือ อะไรกันแน่ พอรู้แต่ไม่ชัดแจ้ง
"ก็อีเด็กนั่นไง นายแก้แค้นมันสำเร็จแล้วนี่"
"อะไรเอส เราไม่ได้ทำอะไรนะ เรายกเลิกไปแล้วนี่ คลิปเอสก็ไม่ได้ถ่ายไม่ใช่เหรอ แล้วเราจะไปแก้แค้นน้องมันยังไง"
ผมแถไปครับ อยากรู้จริงๆว่ามันเกิดอะไรขึ้น
"ใช่สิ นายไม่ได้ทำ แต่นายยืมมือเราทำ เห็นไหมตอนนี้ ฮึกๆ"
อ้าวอีนี่ เดี๋ยวตบแถมอีกสักทีดีไหมจะได้ไม่ต้องสะอื้นนาน จะได้ปล่อยโฮออกมาเลย สรุปผมก็ยังไม่รู้เรื่องว่ามันเกิดอะไรขึ้น คงต้องพึ่งเพื่อนสาวแล้วล่ะ
"แกช่วยไปถามมันหน่อยสิว่าอะไรยังไง ถามก็วาแว้ดๆใส่ เดี๋ยวอดใจไม่ไหวจะตบเอา"
ผมบอกจอย มันก็พยักหน้านะ เรื่องชาวบ้านคืองานของจอย มันเองชอบอยู่แล้วอยากรู้อยู่แล้วว่าเอสมันเป็นอะไรไป ผมเองก็นั่งคิดอยู่ที่โต๊ะว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ หรือว่ามันเลิกกับเด็กของมันแล้ว แต่ทำไมต้องเสียใจในเมื่อมันเองก็รู้ดีว่าเอาเงินบำเรอด็ก และในเมื่อเด็กมันไม่อยู่สนใจอะไรเงินก็มีหาใหม่ใหญ่กว่า สดๆซิงๆเยอะแยะไปตามตลาด หรือว่ามันคิดจะลงหลักปักฐานกับเด็กคนนี้ ต๊าย นิยายรักโรแมนติกแห่งปี แค่เริ่มคิดมันก็ผิดแล้วล่ะเอสเอ๋ย เด็กยังไงมันก็เด็ก สังคมมันต่างกัน ทางไปมันก็มีเยอะกว่า หน้าตามันก็นะ ยังติดตลาดอยู่อีกนาน ไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่เรียนได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่งจากมหาฯลัยชื่อดัง อันดับหนึ่งของเมืองไทยจะมีแนวคิดและอุดมการณ์แบบนี้ ได้แต่ถอนหายใจ แต่มันก็ไม่ผิดหรอกนะ ความคิดของคนไม่มีวันผิด มันอาจจะมั่นใจเชื่อในรักแบบนี้ก็ได้ แต่มันผิดอยู่อย่างที่คิดจะมาเป็นศัตรูกับคนอย่างผม ฮึฮึ
"ซวยแล้วสิแก"
จอยมันเดินกลับมาท่าทางเหมือนร้เรื่องราวสำคัญระดับชาติมาเชียว
"ซวยไรวะ"
"ก็มีคนปล่อยคลิปไง มันทะเลาะกัน เด็กนั่นเหมือนจะชอบอีเด็กที่แกให้มันจัดการเลย"
ผมได้แต่พยักหน้า มีคนปล่อยคลิปเหรอ ใครกันในเมื่อตัวมันเองที่เป็นคนมีคลิป หรือว่า
"มันโกรธชั้นเหรอแก"
"ท่าทางนะแก ฟังมันพูดแล้วเหมือนกับว่าแกเป็นต้นเหตุ"
"หือ จริงดิ เออ เดี๋ยวชั้นจะไปขอโทษมัน"
ผมลุกจากโต๊ะเดินไปหามันอีกรอบ มันมองมาด้วยสายตาที่เกลียดชังมาก ผมมองแล้วยังเสียวๆสันหลังอยู่เลย
"เอสเรื่องคลิปน่ะ"
"ไม่ต้องมาพูด สาแก่ใจแล้วนี่ แต่เราสิ นายทำอะไรลงไปรู้ตัวไหม"
มันเริ่มคร่ำครวญอีกแล้ว อดทนไว้ๆ ไม่อยากจะกระชากคอมันมาตบ แหมฟังชั้นพูดก่อนสิวะ
"นี่เอส คลิปน่ะเอสคนเดียวไม่ใช่เหรอที่มี ใครจะปล่อยถ้าไม่ใช่เอสหรือเด็กของเอสเอง แล้วเรื่องอีเบียร์ เราแค่ให้มันไปตี้กับเอสนะ แต่ไม่คิดว่ามันจะทำให้เอสทะเลาะกับเด็กของเอส เราแค่อยากจะมาขอโทษที่เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้น"
"ขอโทษแล้วไง มันเกิดขึ้นแล้ว ไม่ต้องมาทำท่านางเอกใส่เราหรอกนาย สะใจนายล่ะสิ"
โอ้โหอีนี่ ผมพูดอะไรไม่ดีไเหรอครับผมกำลังทบทวนคำพูดของตัวเองอยู่ นี่คำขอโทษมันไม่ได้มีความหมายเลยเหรอสำหรับมัน รู้นะว่าเสียใจ เด็กมันจะเปลี่ยนใจถึงไม่ใช่อีเบียร์กับคนอื่นมันก็เปลี่ยนนะผมว่า
"เอส เราไม่ได้อยากให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นนะ"
"ไม่ต้องมาพูด นายจะทำอะไรได้ล่ะในเมื่อมันเป็นแบบนี้ น้องเขาปันใจให้คนอื่นแล้ว"
มันร้องไห้คร่ำครวญพี่ๆในแผนกหันมามองกันเกือบทุกคน ผมสูดลมหายใจเข้าปอดให้ลึกๆไม่อยากพูดออกมาตอนนี้เพราะเสียงมันคงลั่นห้องแน่ๆ
"เอส ถ้าจะผิดมันผิดตั้งแต่เอสพาน้องมันตี้นั่นล่ะ ไม่ใช่ผิดเพราะเราให้อีเบียร์ไปตี้ด้วยหรอกนะ น้องเอสน่ะตอนที่มันตี้ครั้งก่อนๆมันก็ทำแบบนั้นกับคนอื่นไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมตอนนั้นเอสไม่เสียใจ เอสอยากได้มันเป็นแฟนแต่เอสชวนมันทำแบบนั้นเอง เราเองก็ไม่เข้าใจนะ เราผิดเรายอมรับ แต่เราก็กำลังขอโทษเอสอยู่ แต่ถ้าเอสจะไม่ยอมรับเราเองก็จนใจ แต่อยากให้เอสรู้นะว่าเราเองก็เสียใจ"
"ตอแหล"
กรี๊ด อีนี่ไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ ผมอ้าปากค้าง เดินหนีไปดีกว่า ถ้าวิวาทกันในที่ทำงานไม่มีสอบสวนนะครับ มีทางเดียวคือเก็บของแล้วเดินออกไปเลย ผมไม่ยอมแลกกับอะไรแบบนี้หรอก เดินหนีก่อนดีกว่า
"อีนี่มันไร้สมองหรือเปล่าวะแก แหมตอนแรกนึกว่าจะมีความคิดดี จบมาก็ดี เรียนก็ได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง"
ผมเล่าให้จอยมันฟังตอนพักกลางวัน มันเองก็เอ่ยขึ้น
"นั่นสิ ทำไมวะกะแค่เด็กมันชอบเรื่องแบบนี้ แต่ตัวเองนั่นล่ะที่พามันทำ"
"เออนั่นสิ ต๊ายพาเด็กตี้มันเอาตาตุ่มคิดหรือไงนะ พอเด็กมันเปลี่ยนใจก็มาโทษคนอื่น แต่ตอนตี้นี่หูหนวกตาบอดว่างั้น"
ผมกับจอยเมาท์กันแหลกราญ ทำไมนินทาคนอื่นมันสนุกสนานแบบนี้นะ
"พี่ ผมกลับบ้านนะคริสต์มาสอ่ะ"
ไอ้ต้อมครับส่งข้อความเข้ามา ผมปิดอ่านนานแล้วล่ะแต่ยังไม่ได้โทรฯกลับหามันกะว่ากินข้าวเสร็จก่อนแล้วค่อยโทรฯ
"กลับกี่วันอ่ะต้อม"
ผมโทรฯกลับตอนที่คุณนายจอยเธอเลือกซื้อผลไม้เปรี้ยวๆกลับขึ้นไปกินบนตึก กินไปได้ยังไงมะม่วงยำ กรี๊ด ดูเขาใส่พริกให้มันแดงแจ๋เลย แต่มันกลืนน้ำลายรอแล้ว ประหลาดคน หรือว่าอีนี่มีน้อง
"กลับมาโน่นเลยพี่หลังปีใหม่"
"อ้าวเหรอ กลับไงอ่ะ"
"คงนั่งรถที่เอกมัยอ่ะพี่ ผมคงคิดถึงพี่แย่เลย"
มันยิงมาหนึ่งดอก
"อย่ามาเยอะแยะไอ้ต้อม โทรศัพท์ก็มี โทรฯมาสิ"
"มันผิดข้อกำหนดนี่พี่"
เออนะ มันนี่นับวันจะชักเอาใหญ่
"แล้วกลับเมื่อไหร่นะ"
ผมเปลี่ยนเรื่องไม่อยากจะวี๊ดบึ้มใส่มันข้างถนนคนเยอะออก เราต้องรักษามาดไว้หน่อย
"ก็ตอนเย็นวันคริสต์มาสอ่ะพี่ พี่ไปส่งหน่อยสิ"
"บ้าเหรอ ชั้นก็มีอะไรของชั้นให้ต้องทำนะไอ้ต้อมไม่ว่างจะไปส่งหรอกนะ แล้วซื้อของฝากไปให้พ่อแม่หรือยังล่ะ"
มันเงียบครับ อึกอักอยู่
"เป็นไร ถามแค่นี้คิดเป็นปีเลยเหรอ"
"เปล่าพี่ ผมซื้อแล้ว เสื้อคนละตัว"
"อะไรกัน ซื้อเสื้อคนละตัว พ่อแม่เราทำงานอะไรทำไมถึงซื้อเสื้อไปฝาก"
คราวนี้เหมือนมันสะอึกเลยครับ เงียบไปเลย ผมถามอะไรผิดไปเหรอเนี่ย
"อะไรต้อม เงียบอีกแล้ว ไม่อยากคุยก็บอกนะ พี่จะไปทำงาน"
"ครับพี่ งั้นพี่ไปทำงานเถอะครับ ผมไม่กวนแล้ว"
เอ่อ มันไม่เคยเป็นแบบนี้นี่ ต้องมีอะไรสักอย่าง
"เดี๋ยว เลิกเรียนมาหาด้วย พารากอนนะ"
ผมบอกมันก่อนจะวางสาย
"ผมต้องซ้อมบอลอ่ะพี่"
"ตามนั้นต้อม อย่ามาลีลาท่ามาก งดซ้อมสักวัน เอ๊ะอย่ามาชั้นมีเบอร์โค้ชนะจะให้ชั้นโทรฯขอโค้ชเองเลยไหมต้อมถึงจะยอมมา"
"อ่าพี่อ่ะ"
ผมไม่มีหรอกครับ ก็มีคนว่าผมตอแหลแล้วนี่ จะสตอเบอร์รี่อีกสักหน่อยจะเป็นอะไรไป พอกลับไปทำงานบรรยากาศมันก็อึมครึมนะผมไม่ชอบแบบนี้เลย คงเพราะเรื่องเอสด้วยล่ะครับทำให้ผมกลุ้มใจอยู่ไม่น้อย
"จะไปไหนเอส"
ผมถามขึ้นเพราะมันเดินดุ่มๆจะเดินเข้าห้องตาเอ็ดเวิร์ดไปเลย ทั้งที่ผมนั่งหัวโด่อยู่
"ไปหาคุณเอ็ดสิ"
"มีอะไรหรือเปล่า"
"จะเอางานมาเสนอ"
"เราขอดูหน่อย"
มันทำหน้าไม่พอใจนะครับ ผมเริ่มรู้สึกว่ามิตรภาพที่เราเคยมีให้กันมันพังทลายลงหมดแล้ว ผมไม่กล่าวโทษมันหรอกนะครับเพราะมันคงเป็นผมเองจริงๆที่เป็นต้นเหตุ
"นายเราฝากมานะ นายจะดูทำไมมันไม่เกี่ยวกับนาย"
อ้าวอีนี่ ผมยืนขึ้นทันที มันจะโกรธเกลียดกันก็ให้มันแยกแยะออกหน่อยสิวะ
"แล้วลืมอะไรไปหรือเปล่าเอส ว่าเราตำแหน่งอะไร ไม่ให้ดูก็ไปบอกนายเอสว่าไม่ผ่าน"
ผมไม่สนใจมันหรอกนะ อยากเกลียดก็เกลียดกันไปเลย เพิ่งรู้ว่าอีนี่มันไม่มีสมองส่วนอื่นที่จะคิดเรื่องงาน สมองมันคงคิดแต่เรื่องไอ้เด็กมัธยมคนนั้น เจ็บน่ะเข้าใจ เกลียดผมก็เข้าใจ แต่นะระดับไหนแล้วเรื่องแค่นี้ยังแยกแยะไม่ออก กลับไปคร่ำครวญต่อเถอะ
"อยากดูก็ดู"
มันมาวางแฟ้มลงหน้าผมอย่างไม่พอใจ แหมอยากจะเหวี่ยงใส่หน้ามันเหลือเกิน วอนซะแล้ว ผมเปิดดูผ่านๆ ก็โปรเจกต์งานจริงๆนั่นล่ะครับ ผมจึงกดโทรศัพท์ไปบอกอีตาเอ็ด ถึงยอมปล่อยให้มันเข้าไป นานเหมือนกันนะ พอมันเดินออกมามันก็แสยะยิ้มใส่ผม
"นายทำไมคุณไปพูดว่าโปรเจกต์นี้ไม่น่าจะผ่าน คุณเป็นใคร มีอำนาจตัดสินใจอะไร"
เอ่อ อีตาเอ็ดเดินออกมาว่าผมเลยครับ ผมนี่อ้าปากค้างไปเลย
"อะไรเอ็ด ผมพูดเหรอว่ามันจะไม่ผ่าน"
"ใช่ เอสเขาบอกว่าคุณพอดูแล้วก็บอกว่าไม่น่าจะผ่าน อย่ามาพูดแบบนี้นะ ผมคือคนที่มีอำนาจตัดสินใจ คุณเป็นแค่เลขาฯ คุณทำงานดีผมไม่ตินะ แต่ผมจะตำหนิเรื่องนี้"
ดราม่ามากมาย นิยายเรื่องไหนเนี่ย โอ้โหอีเอส ร้ายกาจมาก ผมไม่มีอะไรจะเถียง เถียงไปก็แค่นั้นเพราะรู้จักไอ้เอ็ดดีว่ามันเป็นคนยังไง ไม่มีเจ้านายคนไหนชอบให้ลูกน้องใต้บังคับบัญชาฉลาดกว่าหรือเก่งกว่าหรอกจริง ไหม ผมโง่ก็ได้ ตีหน้าใสซื่อทำตาปริบๆขอโทษมันกับความสิ้นคิดปากพล่อยของผม มันก็จิ๊ปากใส่ผมนะ ส่ายหน้า ผมเกลียดที่สุดคนที่มาทำท่าเอือมระอาแบบนี้ใส่ผม เอส เริ่มเปิดศึกเหรอเนี่ย ได้แกจะได้รู้ว่าชั้นน่ะมันร้ายอยู่แต่เดิมแล้ว
"แกระวังๆมันหน่อยก็ดีนาย มันเคยพูดว่ามันเองก็อยากจะเป็นเลขาฯ มันยังเคยบ่นเลยว่าทำไมเลขาฯต้องรับแต่คนที่จบนอกมา มันไม่ดีด้อยกว่าตรงไหน"
จอยบอกเพราะผมโทรฯไประบาย
"นี่แก ไม่ใช่เป็นนางบ่่างช่างยุอีกคนนะแกน่ะ อย่าให้รู้นะว่าแกเป็นนกสองหัว ชั้นเอาแกตายแน่นังจอย"
ผมต้องขู่มันไว้ก่อน แต่ดูท่าแล้วจอยไม่น่าจะเป็น ท่าทางจอยเป็นคนเปิดเผยไม่ว่าจะเรื่องไหน ผมค่อนข้างไว้ใจได้เพราะที่ผ่านๆมามันก็ไม่เคยทำให้ผมผิดหวัง
"แหมอีนี่ ชั้นระดับไหนยะ ชั้นพอรู้หรอกว่าใครเป็นยังไง อีเอสน่ะมันไม่ค่อยพูดท่าทางเรียบร้อยก็จริง แต่ชั้นก็ไม่เคยไว้ใจมัน คนเงียบๆเรียบร้อยแบบนี้ล่ะน่ากลัว แกมันเป็นคนเปิดเผยชั้นไม่กลัวหรอก เอาน่าไว้ใจได้"
ผมคุยกับมันสักพักก็เลิกงาน หน้าผมนี่คงมันมากสินะ เครียดมาทั้งวัน เข้าห้องน้ำก่อนดีกว่า กรี๊ด นี่หน้าผมเหรอเนี่ย มันเหมือนกะทะน้ำมันทอดกล้วยแขกเลย ไม่ได้ๆเดี๋ยวออกไปเจอไอ้ต้อมมันจะตกใจเอา
"ว่าไงจ๊ะนาย ได้ข่าวเพื่อนสาวเหวี่ยงเหรอ"
ผมถอนหายใจเลยครับ ถอนแบบแรงๆด้วยนะ ตกลงอีนี่มันชอบสิงอยู่ตามห้องน้ำหรอกเหรอไม่ยักรู้
"ไม่ใช่เรื่อง"
"ก็ไม่ได้อยากยุ่งหรอกนะ แต่เห็นไหมที่ชั้นเตือนแกน่ะ อีเอสมันคบไม่ได้หรอก อีนี่มันร้าย"
ผมไม่สนใจฟังหรอกนะครับ เอากระดาษขึ้นมาซับหน้าหน่อย ฉีดน้ำแร่นิดแค่นี้ก็วิ้งๆเหมือนเดิมแล้ว
"อืม แล้วไง จะบอกว่าแกน่าคบว่างั้น"
"แหมอีนี่ อีเอสน่ะชั้นเคยคบกับมันมาก่อนหน้าแกแล้ว เรื่องตี้นี่ชั้นเองเป็นคนแนะนำมัน แต่ไม่คิดว่ามันจะติดขนาดนี้ ผัวเด็กมันชั้นก็เคยกินแล้ว แต่มันเหวี่ยงชั้นเพราะชั้นสวยกว่ามันไง"
ตอนแรกจะเชื่อมันนะเพราะฟังแล้วดูมีน้ำหนักดี แต่มาตอนท้ายนี่ลมตีขึ้นจะสำรอกของเก่าออกมาหมด
"อ้อ ที่แท้แกนี่เองที่ทำให้มันเป็นคนแบบนี้"
"ไม่ใช่นะแก ชั้นแค่ตี้เล่นๆตอนมาจากนอกใหม่ๆ แต่เดี๋ยวนี้ไม่แล้ว แต่อีเอสมันไม่ยอมเลิกเพราะมันติดเด็ก ชั้นน่ะโดนมันเล่นมาแล้วแกรู้ไหม มันเคยเรียกตำรวจขึ้นคอนโดฯชั้นแล้วนะแก"
"ตี้ด้วยกันเนี่ยนะ"
"เปล่า วันนั้นชั้นนัดกินกับเด็กมันนั่นล่ะ มันโกรธมันเลยแจ้งตำรวจ ดีนะที่พ่อชั้นเป็นตำรวจไม่งั้นป่านนี้คงติดคุกหัวโตไปแล้ว"
ผมค่อยๆคิดกับสิ่งที่ได้ยิน ไม่ได้อยากเชื่ออีนี่หรอกนะครับ แต่มันก็พอมีเค้า ไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะเนี่ยว่ามันเคยคบกัน จอยเองก็คงไม่รู้
"ตอนนี้มันก็เกลียดแกนี่ใช่ไหมล่ะ ระวังนะแกอีนี่มันร้าย"
"ขอบใจนะคริส แต่ไม่กลัวนะ ร้ายมาก็ร้ายกลับ"
"จ้าแม่นางเอก แกเคยเจอแบบร้ายเงียบเหมือนมันไหมล่ะ ชั้นน่ะเข็ดไปจนตาย ท่าทางเรียบร้อย ชวนไปเสื่อมเสียนี่ทำเป็นรับไม่ได้ คุยเรื่องผู้ชายก็อายออกนอกหน้า แต่เวลามันทำนะ แกกับชั้นสองคนยังไม่เท่ากับมันเลยจะบอกให้"
ถือว่าเป็นแง่คิดนะ เป็นวันแรกที่ผมกับอีคริสคุยกันแบบดีๆ นี่ดีแล้วนะสายตานี่จิกกันไม่ยอมวางตา เผลอไม่ได้หรอกอีนี่มันชอบแว้งกัดข้างหลัง จะว่าไปแล้วมันก็เป็นคนเปิดเผยนะ แต่เอาเถอะเรื่องคบหาเป็นเพื่อนกันคงยาก ผมไม่ถูกชะตากับมันบอกตามตรง
"ทำไมทำหน้าแบบนั้นต้อม"
ผมร้องทักมันไปเมื่อพามันเข้าไปในร้านอาหารตรงสยามเซ็นเตอร์ไม่อยากเดิน ผมเครียดๆ อยากจะนั่งตอดนั่นตอดนี่ไปเรื่อย ตั้งแต่เจอแล้วครับไอ้ต้อมหน้านี่ยังกะตูด
"ไม่มีไรพี่"
"อะไร เรื่องเมื่อคืนหรือเปล่า บอกแล้วเห็นไหมว่าอย่าทำๆ พอทำแล้วก็มานั่งซึมกระทืออยู่แบบนี้"
"ไม่ใช่ซะหน่อย เรื่องกลับบ้านอ่ะ"
"อ้าว ทำไมล่ะ ไม่อยากกลับเหรอเรา อะไรมาเรียนเมืองกรุงไม่เท่าไหร่ลืมบ้านลืมช่องซะแล้ว เรานี่ยังไงวะ"
"บ้าเหรอพี่ ฟังให้จบก่อนดิ ทำไมชอบพูดไปก่อนอยู่เรื่อยเลยนะ"
สะอึกครับ ราสเบอร์รี่ปั่นใส่โยเกิร์ตเกือบพุ่ง คุ้นๆไหมคำพูดพวกนี้ แน่นอนมันเป็นคำพูดของผมเอง หนอยไอ้ต้อม
"ไอ้ต้อม มากไปแล้วนะ นี่แกย้อนชั้นเหรอ"
"อิอิ เป็นไงล่ะ โดนย้อนอ่ะ"
"เฮ้ย พี่อย่านะ คนมอง"
ผมลุกขึ้นจะหวดมันสิครับ แหมนะนี่ถ้าไม่เกรงใจเด็กนักเรียนเอยนักศึกษาเอยที่นั่งเบียดเสียดกันอยู่ใน ร้าน ผมฟาดมันไปแล้วจริงๆนะ นักเรียนนักศึกษาพวกนั้นเขาก็มากับเป็นคู่ๆนะเออ น้อยหน้าที่ไหน ต๊ายนี่ถ้าไฟดับไปสักดวงอีนั่นคงถลกกระโปรงขึ้นนั่งให้แฟนมันแล้ว
"งั้นวันนี้แกไปได้เลย ไม่พาไปไหนแล้ว โมโห"
"ขอโทษพี่ ผมเครียดๆอ่ะ"
มันทำหน้าเครียดจริงๆล่ะครับ ปกติไอ้นี่มันกวนส้นพระบาทได้ตลอดเวลา แต่วันนี้มันหงอยๆเหมือนไก่โดนน้ำร้อนลวก
"มีอะไร ว่ามาสิ"
มันถอนหายใจ กรี๊ด นี่ถึงขนาดถอนหายใจใส่คนอย่างชั้นเลยเหรอไอ้ต้อม ผมเริ่มตาเบิกโพลงขึ้นอีกครั้ง
"พ่อบอกจะคุยเรื่องเรียนอ่ะพี่"
"ก็ดีแล้วนี่ ทำไมต้องเครียด"
"เครียดดิ พ่อผมเขาไม่มีแรงหาปลาแล้วอ่ะ ผมก็อยากจะช่วยพ่อทำงาน น้องผมมันเพิ่งอยู่ ป ๕ เองนะพี่"
ผมมองมันด้วยหลากหลายความรู้สึก แล้วเอามือขึ้นกอดอกเพ่งมองมันเล่า จะว่าผมไหมถ้าผมจะบอกว่าผมกำลังจับพิรุธมันอยู่
"ต่อไปดิ ฟังอยู่"
"ก็ถ้าเรียนอ่ะพี่ พ่อก็ต้องทำงานหนักกว่าเดิม แก่แล้วผมไม่อยากให้ทำ แม่ก็ไม่ค่อยแข็งแรง"
"ก็เราเป็นเด็กทุนไม่ใช่เหรอ กลัวอะไร"
"เรียนมหาฯลัยนะพี่ ทุนของมหาฯลัยน่ะมีแต่ของเอกชน รัฐบาลผมไม่มีปัญญาสอบหรอก มันยาก อีกอย่างเอกชนมันก็แพงอ่ะ ผมว่ากะจะเรียนแค่นี้ล่ะ แล้วกลับไปทำงานช่วยพ่อดีกว่า"
"ไหนบอกว่าเครียดเรื่องที่พ่อจะเรียกไปคุย แต่พี่ว่าเราเครียดเรื่องความคิดของเรามากกว่านะ เราคิดหาคำตอบให้ตัวเองได้แล้วนี่ จะไปเครียดทำไม"
"ผมก็อยากเรียนต่อไงพี่ แต่เอาเถอะ เซ็งว่ะ"
"อืม นี่ถ้าแกไม่เรียนต่อสัญญาก็ยกเลิกนะไอ้ต้อม เข้าใจพี่นะ"
มันมองผมด้วยสายตาประหลาดที่สุด ทั้งเสียดายทั้งเสียใจปนเปกันจนแยกไม่ออกว่าตอนนี้มันเสียดายหรือเสียใจกันแน่ มันก้มหน้าลงต่ำ
"ครับพี่ ผมเข้าใจ ของพี่จะเอาคืนด้วยไหมครับ ผมจะได้รักษามันให้ดีๆก่อนจะคืน"
อีกครั้งที่ผมรู้สึกเสียดเข้ามาในใจ กลางอกเลยนะครับ สีหน้าท่าทางน้ำเสียงมันบอกอย่างที่มันเล่าจริงๆ
"ต้อม เป็นอะไรไป ทำไมทำท่าแบบนั้น อะไรกันเครียดมากขนาดนี้เชียวเหรอ เรายังทำงานให้พี่ไม่จบนะ อย่ามา"
"อีกไม่กี่เดือนเองอ่ะพี่ก็จะจบแล้ว ผมกลัวว่าผมจะทำไม่สำเร็จ ถ้าหากยกเลิกตอนนี้จะดีกว่าไหม"
"ไอ้ต้อม อย่ามาดราม่าแถวนี้นะ ชั้นบอกแล้วใช่ไหมว่าทุกอย่างมันขึ้นอยู่ที่ชั้น ไม่ใช่แก อะไรเนี่ยอย่ามาทำหน้าเศร้าใส่นะไม่ชอบ เรื่องของพรุ่งนี้อย่าเพิ่งไปคิด เรื่องเรียนเหมือนกัน เรียนตอนนี้ให้ดีก่อนเถอะ ไม่ใช่เกกมะเหรกเกเรไปวันๆ พ่อให้มาเรียนก็ตั้งใจเรียน ไม่ใช่เอาแต่เที่ยวเตร่ เห็นไหมว่าพ่อทำงานหนัก ลูกชายจะมาสบายไม่ได้นะ พี่เองยังทำงานหนักเลยเห็นไหม"
เอ่อ คนมองเลยนะจะบอก อุ๊ย ลืมตัวอีกแล้ว คือว่ามันแอบอมยิ้มนะครับ ก้มหน้าลงนะแต่ผมรู้เพราะมันแก้มแดงขึ้นมา
"ไอ้ต้อม"
ผมแหวเสียงขึ้น
"ฮ่าๆๆ เป็นชุดเลยอ่ะพี่ เลี้ยงข้าวหน่อยดิ ผมหิว"
ดูมันนะครับ พอจะร่าเริงขึ้นมาไอ้เราสิที่เปลี่ยนขั้วไม่ทัน นี่น่ะเหรอเขาเรียกคบเด็กสร้างบ้าน ต๊ายนี่ผมไม่ได้คอนโดหลังเบ้อเร่อไปแล้วเหรอ บ้านมันคงน้อยไปสำหรับไอ้ต้อม
"ตกลงกลับวันไหนนะต้อม"
ผมถามมันตอนเดินกลับไปเอารถที่พารากอน
"ก็คงพรุ่งนี้เย็นอ่ะพี่ ทำไมเหรอจะไปส่งผมเหรอ"
"เชิดใส่ เรื่องอะไร ไฟสวยจังเนอะ ไม่ทันมอง"
ผมแถไปเรื่องอื่น เดินทำท่าเหมือนเห็นพระจันทร์ดวงเท่ากระด้ง
"ไปหน้าเซ็นทรัลเวิร์ลไหมล่ะพี่ สวยกว่านะ"
"ไม่เอา ชั้นขี้เกียจเดิน"
"เดินหน่อยน่า จะได้ลดก้นลงหน่อย"
"อ๊ะ ชั้นก้นใหญ่เหรอ"
แหมนะ ผมนี่ก็เหลือเกินเสียรู้เด็กอย่างไอ้ต้อมไปได้ โมโหที่สุด รู้ไหมมันพูดแล้วก็วิ่งหนีไปเลยเพราะมันคงรู้ชะตากรรมของมันว่าผมจะทำอะไร กับมัน ตอนนี้ออกมาด้านนอกไม่สนหน้าใครทั้งนั้นล่ะ ผมนี่นะหันหลังกลับทันทีมองก้นอันงอนๆพอดีกับกางเกง สะโพกก็ผึ่งผายได้รูป กางเกงทำงานก็พอดีไม่มีหรอกจะรั้งหูกางเกงหรือใหญ่กว่าตัว ต้องพอดีเท่านั้น กรีีด แอบภูมิใจ
"โหนะ มองใหญ่เชียว แซวหน่อยไม่ได้ ก้นงอนคร้าบพี่"
อ๊ะ ผมลืมตัว ตายล่ะสิคนมองด้วย อ๊าย เรตติ้งพุ่ง เดินบิดๆหน่อยดีกว่า โชว์ความแข็งแรงของบั้นท้าย เราเดินขึ้นบนทางเชื่อมของรถไฟฟ้า ระหว่างทางเดินมันก็นะกวนได้กวนดี มันไม่อายคนนะครับไอ้ต้อมน่ะ เดินข้างๆผมอยู่ดีๆมันก็เอามือผมขึ้นมาจับ ต๊ายคงคิดว่านายพลคนนี้จะอายเหมือนนางเอกทั่วไปตามท้องตลาดเหรอ ไม่มีทาง มันจับมือผม มือผมก็คว้าคอมันเลยสิครับดึงตัวเข้ามากอดเลย
"เอ้ยพี่ เดี๋ยวเขาหาว่าเป็นเกย์"
"ชั้นเป็นนี่ ไม่ต้องว่า มันถูกต้องอยู่แล้ว"
"อ่า แรงจริงอะไรจริง"
"แกเพิ่งรู้เหรอ จะปล่อยมือได้ยัง มือแกเปียกนะ"
มันรีบเอามือออกทันที เชิดใส่ ใครจะมองก็มองสิ ผมคิดว่าผมหน้าตาดี ไอ้ต้อมก็หล่อ กรี๊ด มองเลยคร้าบ รู้นะว่าอิจฉา อิอิ
"ถ่ายรูปเยอะๆดิพี่"
"ไม่อ่ะ ชั้นไม่ใช่พวกบ้ากล้อง"
"อ่านะ มาถ่ายกับผมหน่อยสิ จะได้เอาไว้ลงเฟสบุ้ค"
"อีะ ลงเฟสบุ้คคนก็รู้สิแก ไม่เอาอ่ะ ถ่ายเลยอยากถ่ายอะไรก็ถ่าย เร็วๆนะ ชั้นเพลีย"
ว่าไปก็เพลียจริงๆนั่นล่ะครับ มันตึงๆที่ต้นขา อิอิ เมื่อคืนคงทำกิจกรรมท่ายากไปหน่อย กล้ามเนื้อมันเลยตึง เอ๊ะหรือว่าคืนนี้จะไปแก้ดี อ๊ายเขิน
"ยิ้มไรพี่ นี่แน่ะ"
"เฮ้ย ไอ้บ้า"
โอ๊ยตายแล้ว ผมมัวแต่ละเมอทั้งที่ยังไม่ได้นอน มันก็มาโน้มคอลงมาทำท่าจูบแก้มผมน่ะสิ มันถ่ายรูปไว้แล้ว
"ลบออกเลย ลบเดี๋ยวนี้ ลบให้เห็น"
"อยากลบก็มาล้วงเอาดิ"
มันน่าเตะจริงๆนะครับ มันเอาโทรศัพท์ยัดเข้าเป้ากางเกงนักเรียนของมัน ไม่ใช่กระเป๋ากางเกงนะ ตรงกลางตัวมันน่ะครับ ยัดเข้าไปในกางเกงใน ผมนี่นะ
"ไอ้ต้อม มานี่เลยมาให้ล้วงซะดีๆ"
"เอาดิพี่ มามะ"
ดูมันครับ คนเยอะนะหน้าเซ็นทรัลเวิร์ลน่ะ ไม่ใช่เยอะธรรมดาเยอะมากขอบอก แหมมันนี่ เดี๋ยวเถอะ
"ถ้าชั้นรู้ว่าแกเอาไปโพสน์ในเฟสบุ้คแกตายแน่"
"ไม่หรอกพี่ ผมจะเก็บไว้ดูคนเดียวเวลาผมคิดถึงพี่ไง"
เอ่อ เข้าสู่โหมดดราม่าอีกแล้ว ผมยืนอึ้งอยู่ประมาณสามวินาที
"กลับเถอะแก เดี๋ยวจะไปส่ง"
"อ่าพี่ไปส่งผมเหรอ"
"หรือจะกลับเอง ตามใจนะยิ่งเปลืองค่าน้ำมันอยู่ด้วย"
"ให้พี่นั่นล่ะไปส่ง เผื่อโดนฉุด"
"กล้าเนอะ"
ผมขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงกับมัน ผมว่ามาดนางร้ายเหมือนในละครผมจะล่มก็เพราะไอ้ต้อมนี่ล่ะ หลุดสเต็ปตลอดเลยพักนี้
"อย่าลืมตามเรื่องไอ้เรย์ต่อด้วยล่ะ นานไปแล้วนะ"
ผมบอกมันตอนส่งมันลงหน้าหอ ตอนอยู่บนรถนี่ก็เกินบรรยาย เล่นเอาผมกรี๊ดใส่หลายตลบ แหมก่อนมาเจอมันยังตีหน้าเศร้าๆอยู่เลยนะ ไม่ยักรู้ว่าไอ้นี่มันเศร้าได้ไม่นาน รู้แบบนี้แกล้งมันสักหน่อยดีกว่า
"ไปไหนวะ"
ผมเปิดห้องเข้าไป ไม่เห็นเงาของไอ้นั่น เอ้ยไม่ใช่สิ ของดุ้นมหัศจรรย์ของผม แอบเสียใจเล็กๆนะ มันคงยังไม่กลับหรือไม่ก็คงไปกินเหล้ากับเพื่อนตามเคย เซ็งสิครับ กะว่าจะมาถอนสักหน่อย โอ๊ย รู้แบบนี้กินไอ้ต้อมอีกหน่อยเพิ่มระดับการกินก็ดี ไม่น่ากลับเร็วเลยเรา
"กลับแล้วเหรอที่รัก"
อุเหม่ สะระณังคัจฉามิ ตกใจ
"อ๊ะ ทำไมมาอยู่ในห้องชั้น"
"หือ ห้องเราต่างหาก มาดิที่รัก ผัวรออยู่เลย"
มันตบเตียงแปะๆ กรี๊ด ไม่ใส่เสื้อด้วย พระเจ้าร้อนเลยผมน่ะ ขนลุกชันทุกรูขุมขน
"บ้าเหรอ"
มีนิดหน่อยเนอะ มาดนางเอก อิอิ วางกระเป๋าก่อนสิ เนื้อตัวก็ยังไม่ได้ล้าง หน้าก็ยิ่งฉ่ำๆอยู่
"เร็วน้า ผัวอยากได้สามรอบวันนี้อ่ะ"
ตายแล้ว จะไหวไหมเรา โอ๊ยตาย หลวมๆ ไปอาบน้ำก่อนดีกว่า อิอิ
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล ขอบคุณที่รอนะครับ ตาลายอ่ะ เหมือนจะมีอายุเพิ่มขึ้น แว้กกกก
-
จิ้มๆๆๆๆ :z13: :z13: :z13:
หลวงมันจะคึกไปไหนนั่น :m25:
แต่ยังไงก็เชียร์ต้อมนะคะ ดูเป็นเด็กน้อยน่าสงสารดี อิอิ :z1:
รอต้อมเรียนจบหรือเลย18ก่อนนะจ๊ะนายพล แล้วค่อยไปกิน :laugh: ไม่งั้นเดี๋ยวโดนข้อหาพรากผู้เยาว์นะเออ :m20:
ส่วนนังเอสซึ กระโดดถีบออกนอกโลกเลยค่ะ!!!!!!!! :z6: :z6: :z6:
-
อีเอสจะอะไรกันกันหนาๆๆๆๆๆๆ
:angry2:
แต่ต้อมอย่างน่ารักกก
55
กรี๊ดๆๆๆ :-[
แต่ดูแล้วคุณนายจะโอนเอียงไปทางหลวงแล้วแฮะ
:m16:
-
เรามีทางเลือกมาเสนอให้
1. นายคู่หลวง (ถ้าจริง นิยายเรื่องนี้ก็จะเป็นนิยายคู่กัดที่สมบูรณ์แบบ แต่ก็จะเป็นนิยายรักสามเศร้าที่น่าสงสารพระรองมากถึงมากที่สุดของมากที่สุด)
2. นายคู่ต้อง (ถ้าจริง นิยายเรื่องนี้ก็จะเป็นแนวรักเด็กที่แสนจะสมบูรณ์แบบ แต่ก็จะเป็นนิยายรักสามเศร้าที่น่าสงสารพระรองมากที่สุด)
3. นายไม่ต้องคู่ใครเลย แล้วให้หลวงไปคู่กับต้อมซะ (มันไม่มีทางเป็นจริงอยู่แล้ว เพราะไม่งั้นมันคงจะเป็นนิยายที่หักมุมเกินไป)
4. นายคู่กับทั้งหลวงและต้อม 3P กันไปเลย (ถ้าจริงเค้าจะกรี๊ดดดด และดีใจที่สุด และนิยายเรื่องนี้ก็จะเป็นนิยายผัวหลวงผัวน้อยที่น่ารักน่าเลิฟน่าอ่านน่าจดจำ และเป็นนิยายที่สุดยอดแห่งความสมบูรณ์แบบเสียยิ่งกว่าอะไรในโลกหล้า และควรค่าแก่การจุดพลุฉลองให้กับสามคนผัวเมียเป็นที่ยิ่ง)
เป็นไงคะ ตัวเลือก เจ๋งๆ ทั้งนั้นใช่มั๊ยล่ะ เค้าไม่ได้จะกดดันนะ แต่ถ้าให้เลือก เค้าจะเลือกข้อสี่ โฮ่ะๆๆ
o13 ข้อ 4 เป็นตัวเลือกที่เจ๋งที่สุดค่า ถ้าได้ เค้าจะรักนิยายเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกก :-[ :z3:
-
หลวมแน่ๆนาย
ต้อมก็น่าร้ากกก
ส่วน เอส มีไรจะบอก "อีโง่"
-
โอ้... ชวนขึ้นเตียงตลอด.. ตัดฉับๆๆๆ ทำได้นะคนเรา
เฮียอิ้กกี้ จายร้ายโคต...
-
ของเค้าแรงดีไม่มีตกจริงๆ ฮ่าๆๆ
ให้คุณนาย ควบสองเลยได้มั้ยอ่ะ แบบว่าอยากได้ทั้งคู่^^
-
จะไหวหรือ ศึกหลายด้านเชียวนะ นายพล
ระวังตัว อย่าประมาทละกันนะ
เป็นกำลังใจให้คุณ อิ๊กกี้ !! :กอด1:
-
แอบกลัวเอสนะนั่น
พี่นายแรงได้อีก :man1:
-
:z13:
เอส นี่ก้ออารัยไม่รู้ อุตส่าห์เรียนมาซะสูง แต่ก้อไม่ได้นำพา
เอ่อ คุณนายลืมไปแร้วหรอ ว่าในเฟสบุ๊ค คุณนายน่ะ In a reationship อยู่กะต้อมอยู่
ถ่ายรูปไปลงก้อไม่ได้จาเสียหายไรนี่ เอ๊ะ รึว่า กลัวเรย์รู้ เอ่อ งง ???
ตอนคุณนายคุย หยอกล้อกะต้อมนี่น่ารักดีคับ ไม่เหลือมาดนางร้ายเรย :-[
แหม คุณนาย ตอนท้าย คันได้อีกนะ เอาคาราไมล์สักลังไหมคับ อิอิ
ปล.ไม่เหมือนหรอกคร๊าบบบบ แค่กาเรียกพี่ ก๊ากๆๆๆๆๆ :mc4:
-
เอสจะอะไรยังไงไม่รู้
ที่รู้ๆ หลวงขอ 3 :z2:
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
-
สวัสดีปีใหม่ครับ
สงสารต้อมจังเเอบรักพี่นาย
เรื่องที่ให้ต้อมทำกลัวต้อมจะโดน
ไอ้เรย์สอยจริงเข้าน่ะสิ ถ้าเป็นเเบบนั้นไม่อยากจะคิด
-
4. นายคู่กับทั้งหลวงและต้อม 3P กันไปเลย (ถ้าจริงเค้าจะกรี๊ดดดด และดีใจที่สุด และนิยายเรื่องนี้ก็จะเป็นนิยายผัวหลวงผัวน้อยที่น่ารักน่าเลิฟน่าอ่านน่าจดจำ และเป็นนิยายที่สุดยอดแห่งความสมบูรณ์แบบเสียยิ่งกว่าอะไรในโลกหล้า และควรค่าแก่การจุดพลุฉลองให้กับสามคนผัวเมียเป็นที่ยิ่ง)
เลือกข้อสี่อย่างไม่ต้องคิด !
แต่นายนี้ไม่เบาน่ะ ฮ่า ๆ
เกลียดอะไร มักได้อย่างนั้น
-
พี่อิ๊คพอถึงชาบ ฟีจเจอริ่ง กัน ตัดจบ ตล๊อดดดดดดด 'รมณ์เสีย :z3:
-
นายอะ นิสัยๆ อ่านตอนแรกๆตกใจขมงขมิบอะไรไม่รู้ อิอิ เอสนี่ก็มีหัวเอาไว้บนบ่าอย่างเดียวเนอะ เสียดายวุฒิที่ได้มาจัง เหอๆ
-
น้องต้อมก็ดูเป็นเด็กดีนะ ไม่คิดว่าทางบ้านจะเป็นขนาดนี้ ขอให้เจ๊นายพาน้องผ่านมรสุมให้ได้แล้วกัน
นายคุณหลวงพัฒนาการไวไปมะ สถาปนาเจ๊นายเป็นที่รัก/เมีย ไปแล้วอย่างรวดเร็ว
-
นาย ไม่เคยเลยนะ ปฏิเสธเนี่ย อุแหม่ นะ ของแบบนี้ >/////<
เอสน่ากลัวจริงๆ แหล่ะ โอ๊ว ไม่รู้คุณนายจะเจออะไรต่อ
แต่อย่าว่างั้นงี้ นายไม่ไปเที่ยวบ้านต้อมบ้างเหรอจ๊ะ
ต้อมจะได้มีโอกาสทำคะแนนมั่ง
-
เด๋ว อี เอส เจอ ดัก ตบ !!!!!!!
ต้อมน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :-[
-
ยังเชียร์น้องต้อมอยู่ :man1:
(ถึงแม้บางครั้งคราวจะหลงไปกับคุณหลวงบ้าง ฮ่าๆ)
โธ่ๆ เชื่อว่ายังมีคนรออุปถัมม์ต้อมหลายคนนะ ฮาา
รอตอนต่อไปจ๊าา :pig4:
-
ท่าทางหลวงจะติดใจนายนะเนี่ยะ ฮ่าๆ กินกันเอง ว้าวๆๆๆ
ชอบค่า วิ้ว
-
ข้อ 4 เท่าน้านนนนน!!!!!!
ถ้าเลือกได้เราไม่อยากเห็น หลวง และ ต้มเสียใจ เพราะตัวเอกทั้งสามเป้นคนน่ารักทั้งนั้น ไม่อยากให้ใครเสียใจ
เพราะฉนั้น ขอ 3P!!!!!!
ละก็นังเอส อิโง่ โง่เองอย่ามาพาล :z6:
-
คุณหลวงงงงง
ฮ่าๆๆ ชื่อกะความหื่นดูไม่ไปด้วยกัน (เกี่ยวมั้ย ?)
ก๊ากกกกก
น้องต้อมน่าสงสารอ่ะ
งื้อออ ชอบพี่นายไปเต็มเปาแล้วแน่เลย จะทำไงล่ะ? โฮๆๆๆ
-
เค้าว่านายเอกเราจะหื่นๆๆอยู่นะ :haun4: :haun4:
-
เรามีทางเลือกมาเสนอให้
1. นายคู่หลวง (ถ้าจริง นิยายเรื่องนี้ก็จะเป็นนิยายคู่กัดที่สมบูรณ์แบบ แต่ก็จะเป็นนิยายรักสามเศร้าที่น่าสงสารพระรองมากถึงมากที่สุดของมากที่สุด)
2. นายคู่ต้อง (ถ้าจริง นิยายเรื่องนี้ก็จะเป็นแนวรักเด็กที่แสนจะสมบูรณ์แบบ แต่ก็จะเป็นนิยายรักสามเศร้าที่น่าสงสารพระรองมากที่สุด)
3. นายไม่ต้องคู่ใครเลย แล้วให้หลวงไปคู่กับต้อมซะ (มันไม่มีทางเป็นจริงอยู่แล้ว เพราะไม่งั้นมันคงจะเป็นนิยายที่หักมุมเกินไป)
4. นายคู่กับทั้งหลวงและต้อม 3P กันไปเลย (ถ้าจริงเค้าจะกรี๊ดดดด และดีใจที่สุด และนิยายเรื่องนี้ก็จะเป็นนิยายผัวหลวงผัวน้อยที่น่ารักน่าเลิฟน่าอ่านน่าจดจำ และเป็นนิยายที่สุดยอดแห่งความสมบูรณ์แบบเสียยิ่งกว่าอะไรในโลกหล้า และควรค่าแก่การจุดพลุฉลองให้กับสามคนผัวเมียเป็นที่ยิ่ง)
จัด 4 มาติด 555+
-
อ่านแล้วน้องมิชักเริ่มอิจฉาแม่นางเอกเรื่องนี้แล้วล่ะค่ะ
ชีวิตแม่คุณจะสุขจนล้นอะไรปานนี้ มีทั้งเด็กมัธยม ทั้งหนุ่มฉกรรจ์
(http://image.ohozaa.com/ir/maam01ku0.gif) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=b2c4ec9e4604eb117e9c455b1eac6a6e)
ปล. ถ้า 3P จริงตามกระแสเรียกร้อง น้องมิคิดเล่นๆ แล้วนึกถึงข่าวเจ๊จิตเลยค่ะ
(http://image.ohozaa.com/i/b59/p0109051153p1.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=ec5c5a56085464aac7680e8740b0990c)
*********************
โควต้า คำนี้ไม่ต้องใส่วรรณยุกต์นะคะ โควตา เฉยๆ
มี๊ คำนี้ต้องพยัญชนะต้นเป็นอักษรต่ำแม้จะเป็นเสียงวรรณยุกต์ตรี แต่ตามกฎไตรยางศ์ห้ามประสมด้วยไม้ตรี แต่ต้องใช้รูปวรรณยุกต์โทแทน ดังนั้นต้องเขียนว่า มี้ นะคะ
องค์กรณ์ พยางค์หลังไม่ต้องมี ณ์ นะคะ องค์กร ก็พอ
แหลกราญ คำนี้พยางค์หลังต้องเป็น ล นะคะ คำนี้เป็นคำซ้อน ลาญ แปลว่า แตก หัก ทำลาย ดังนั้นต้องเขียนว่า แหลกลาญ นะคะ ถ้า ราญ นี้แปลว่า สู้รบ นะคะ
วี๊ดบึ้ม คำนี้พยางค์หน้าพยัญชนะต้นเป็นอักษรต่ำแม้จะเป็นเสียงวรรณยุกต์ตรี แต่ตามกฎไตรยางศ์ห้ามประสมด้วยไม้ตรี แต่ต้องใช้รูปวรรณยุกต์โทแทน ดังนั้นต้องเขียนว่า วี้ดบึ้ม นะคะ
-
สงสารต้อม
+1
-
รู้สึกว่าช่วงนี้หลวงจะหลงนายนะเนี่ยย :z1: :z1:
พอนายมาก็เรียกหานายตลอดดดดด หื่นมากค่ะ :haun4:
-
ต๊ายยแล้ว เพื่อนเอส เธอมาแรงมาก
ร้ายเงียบ คนแบบนี้น่ากลัว
ไม่รู้ว่าจะแว้งมากัดเมื่อไร
อ่านมาถึงตอนนี้แล้ว เอ๋...จะเชียร์ใครดี
แต่เหมือนคุณนายพลเธอจะ อ่อนให้กับคุณหลวงแล้วนะค่
ติดใจว่างั้น...อย่าว่าแต่นายพลเลย
คุณหลวงเองก็ชักยังไง ย้ายตัวเองเข้าห้องยังไม่พอ
เปลี่ยนสถานะตัวเองเสร็จสรรพ แหม่สงสัยว่าที่แซวไปคราวก่อนเพราะ แอบชอบเค้าใช่มะละ หุหุ
-
แรงอ้ะ อ่านแล้วอยากเข้าไปร่วมด้วยช่วยกันร้ายจัง 55+
-
เอสแรงอะ แยกแยะไม่ออก ไม่น่าเลย เสียเพื่อนไปแล้วอะ
น้องต้อมน่าสงสารอ่าาา นายอุปการะน้องมันเหอะนะ :monkeysad:
ส่วนคุณหลวงกะนาย ก็พอกันอะ ติดใจพอกัน
นี่ถ้าอีป้ากลับมาคงยืนกรี๊ด :a5: แบบได้กันแล้วจริงๆด้วยอะ ฮ่าๆๆ
ชอบหลวงอะ กล้าทำ อีกหน่อยคงได้อยู่ห้องเดียวกันแน่ๆ :impress2:คิคิ
-
เชอะ อีตาหลวง แค่สามรอบ แน่จริงยันเ้ช้าเซ่ :impress2:
-
ชอบจริงเรื่องนี้ ยิ้มได้เรื่อย
-
^^
-
ต๊ายอีเอสแร๊งส์ ว่าแต่นายก็ขอให้แร๊งใส่สมเป็นนางร้ายนะคะจะมาตกม้าตายตอนท้ายเพราะอีเอสไม่ได้นะไม่ยอม
ตอนนี้ต้อมน่ารักมากเลยอ่ะ กรี๊ดดดดดดดอ่านแล้วอยากกินเด็กบ้างเลยแต่ส่วนตัวไม่ชอบคบเด็กเลยเยิ่นเย้อ คบคนมีอายุหน่อยๆดีที่สุดรู้สึกว่าจะได้ดูตัวเองเด็กอยู่ตลอดเวลา หุหุ
พี่หลวงก็นะ 100แรงม้าจริงๆไม่คิดจะให้เมียพักบ้างอะไรบ้างหรือไงคะ
-
แอร๊ยยยยย
แรงมาขนาดนี้อะนะ สงสัยต้องเลือกข้อ4เลยยยย
กลางวันต้อม กลางคืนหลวงง
อิอิ
เอาทั้งคู่ๆๆๆนายพลเลือกไม่ถูก
อยากเก็บเทอเอาไไว้ทั้ง2คน อิอิ
-
เหอๆ นายเอ๊ย เค้าว่าเดี๋ยวนี้ตัวเองก็เยอะนะ...สามรอบน่ะเยอะนะ :haun4:
น้องต้อมน่ารัก สุดท้ายถ้าไม่ได้กับนาย ต้องได้กับคนอื่นที่ดีๆด้วยนะ (ได้? 555+)
ขอบคุณค่าพี่อิ๊กกี้ :pig4:
-
(http://parkhaneul.exteen.com/images/board/yaoi41sm.jpg)
ขอมอบบทเพลงนี้ ให้นายพล
คนดีขอโทษที่ทำให้วุ่นวาย
ให้หวั่นไหวและต้องมาถามกัน
ว่าคนไหนที่เป็นคนสำคัญของฉัน
ที่นั่งในใจ คือเขาหรือเธอ
ไม่รู้จะตอบกับเธอได้ยังไง
จะผิดไหม ถ้าบอกว่าเท่ากัน
อาจจะเห็นแก่ตัวเมื่อเธอช่างดีกับฉัน
และเขาก็สำคัญเป็นคนที่ตรงใจ
หากฉันฝันถึงเธออย่างเขา
หรือถ้าเขาแสนดีอย่างเธอ
สิ่งที่ถามฉันคงไม่ลำบากใจ
อย่าเลยอย่าบอกให้ฉันเลือกเลย
เพราะฉันไม่เคยรู้เลย ไม่รู้ว่าจะเลือกใคร
ขาดเธอก็เหงา ขาดเขาก็คงเสียใจ
ไม่อยากจะเลือกใคร
อยากเก็บเธอเอาไว้ ทั้งสองคน
ฉันรู้ว่ามันก็คงไม่ดี
ทำอย่างนี้ที่สุดอาจไม่เหลือใคร
หากว่าเธอเกลียดฉันก็อยากขอโทษได้ไหม
เหตุการณ์ที่เป็นไปใจฉันเองก็เจ็บ
http://www.youtube.com/v/Rsg7HwCLMUU?fs=1&hl=en_US
-
ท่าทางนายจะหนีหลวงไม่รอดซะละ
รุกซะขนาดนี้
-
:-[ โอ๊ยยยยย แรงค่ะคุณนาย
อกอีแป้นจะแตก กรี๊ดไปสิบตลบละ :m20:
ชอบน้องต้อมอ่ะ น่ารักดี แต่คุณหลวงก็โอเค :impress2:
เลือกไม่ถูก ทำไงดี
-
:3123:เรตกระฉูด ทั้งเรตนอกเรตใน ดีใจด้วย นายแรงได้ใจมากๆขอบอก:L1:
-
เอสนี่ยังไงเนี๊ยะร้ายเงียบมากมายสู้กับคนแบบนี้ปวดหัวตายเลย
ต้อมก็น่าร๊ากขึ้นทุกวันๆๆหลวงก็คึกทุกวี่ทุกวันเพิ่มรอบอีกต่างหาก
ขอบคุณคุณอิ๊กที่เขียนนิยายดีดีให้อ่านครับ o13
-
กินต้อมๆๆ 55
-
กร๊ากกกกกกก คุณนายแรงสม่ำเสมออ่า
ชอบๆ
แต่อยากให้ระวังเอสมากๆ ร้ายไม่ไหวจะทน
คนแบบนี้น่ากลัวมากๆ
ตอนนี้แอบดราม่ากับต้อมอ่ะ สงสารเล็กๆ
อยากให้เด็กมันมีอนาคต เหอๆ
ส่วนคุณหลวง น่ารักที่สุด ถึงจะเป็นตัวประกอบก้อเหอะ
555+ :-[
-
:serius2: หลวงทำแต้มนำไปไกลแล้ว
นัองต้อมได้เวลาเอาจริง แล้วนะ
-
แอร๊ยยย นังเอส เยอะนะเนี่ย
นาย แบบนี้เขาเรียกรับศึกหลายด้านเลยนะ
ทั้งด้านหน้า ด้านหลัง :z1:
.
.
ผู้ชายสองคนที่ประชิดติดตัวอยู่ไม่ห่าง นั่นก็ส่อเค้าวุ่นวาย กลิ่นตุตุ
สู้ต่อไปนะนายพล
อิ๊กกี้ด้วยนะคะ :กอด1:
-
+1 เป็นกำลังใจให้อิ๊กกี้
และ ... นายพล + 2 หนุ่ม :กอด1:
-
แนะนำให้นายกินทั้งสองคน จะได้เลือกถูกว่าใครดีกว่า แต่...
ถ้าเลือกไม่ได้ แนะนำให้... เก็บไว้ทั้งสองคน :z1:
-
เฮ้อๆๆๆ เอสร้ายแรงๆอะ อีตาหัวห้น้าเอ็ด ก็ดันเชื่อนังเอสซะอีก นาย หางานไหม่เริ่ดๆๆๆ ทำเลยๆๆๆ อย่าได้แคร์
-
เลือก ข้อ 4 เหมือนกันเง้อ
-
เอสแลดูน่ากลัว ศรัตรูที่แท้จริงคงเป็นเอสแหงม
-
อ๊ากกก....เครียดแทนนาย เรื่องเอสสสส... :serius2: แรงมาแรงกลับ แต่แรงเงียบๆน่ากลัว
น้องต้อมมมมมมมมมม...รีบทำคะแนนสิ หลวงเอาไปคะแนนไปเยอะแยะแล้ว :o12:
ที่จริงสามก็ได้หรอกไม่ว่ากัน :o8:
สุขสันต์วันปีใหม่ย้อนหลังฮับ :call: โชคดี เฮงๆ
+1 o13
-
55555 ชอบครับบบบ รอตอนต่อไปอยู่น่ะครับ
-
ไหนตอนแรกหลวงปฏิเสธ แต่ตอนนี้หล่ะหื่นนนนนนนนนนนมากกกกกกกก :haun4:
-
หนุกมากกกกกค่ะ :impress2:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกก
มีวี่แววเหมือนจะเกิดภัยจากเอส
ระวังตัวดีๆ นะนายพล
หลวงก็หื่นไม่เลิกเห้อ :เฮ้อ:
-
จัด3เลยหรอ :m25:
-
มานั่งสวยๆรอเจ้าค่ะ ว่าแต่เจ้าต้อมไม่อยู่แบบนี้ คิดถึงแย่เลย พี่หลวงกินใจแซงหน้าไปไกลเลยสิเนี้ยแบบเนี้ย ไม่เอานะไม่ยุติธรรมเลยอ่ะ ต้อมกลับมาต้องจัด ให้เท่าเทียมกันนะคะนาย สงสารน้องออก
-
3P จงเจริญ!! :call:
แอบค้าง มาต่อเร็วๆนะคะ ฮุๆ :haun4:
-
:haun4:
เรื่องนี้3Pเท่านั้นพี่อิ๊กกี้
ไม่งั้นมีงอน
ฮิฮิ
ป.ล.อยากอ่านNCสุดเร่าร้อนของนายและหลวงจัง ฮิฮิ
-
พี่นายไม่ค่อย หื่นเลยนะ :z1: :haun4: :m25:
3P 3P :call: :call: เชียร์ 3p :laugh:
-
ขอ 3p ได้มั้ยยยยยยยยยยยยยยยย
ชอบเวลาที่นายอยู่กับน้องต้อมไม่ก้พี่หลวง
ชอบเวลาอยู่กับ 2 คนนี้ น่ารักๆ
-
:haun4:
เรื่องนี้3Pเท่านั้นพี่อิ๊กกี้
ไม่งั้นมีงอน
ฮิฮิ
ป.ล.อยากอ่านNCสุดเร่าร้อนของนายและหลวงจัง ฮิฮิ
+1สำหรับปล.รีนี้เลยค่ะ ขอด้วยคนนะคะคุรอิ๊กกี้ ข๋าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
มารอนายพลกับคุณอิ๊กค่ะ
:z2: :z2: :z2:
เชียร์ต้อมมากกว่าหลวงอ่ะ เพราะต้อมยังไงมันก็ดูรักเคารพนายดี
แต่หลวงเหมือนไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ณ ตอนนี้กับหลวงมันแค่เซ็กซ์ล้วนๆ :เฮ้อ:
ไม่อยากให้นายเจ็บซ้ำสอง รักคนที่เขารักเรานะคะ :sad11:
-
องก์ ๑๘
"พรุ่งนี้ผมกลับบ้านนะ"
อยู่ๆมันก็พูดขึ้นมาครับ ผมไม่ค่อยได้ยินหรอกนะกำลังมุดอยู่ใต้ผ้าห่ม เพลินเพลินกับช่วงล่างของมันอยู่
"อือ"
"กลับด้วยกันไหมคุณ"
มันดึงผ้าห่มออก อ๊าย ทำท่าอายนิดหน่อยพองาม เดี๋ยวมันจะหาว่าผมมูมมาม
"บ้าเหรอ กลับไปทำไมมีอะไรน่าไปเหรอบ้านนายน่ะ"
"ก็ไม่ไปไหว้แม่สามีหน่อยเหรอคุณ ได้ลูกชายเขาแล้วนะ"
ดูมันพูดเข้า แหมไม่บอกเลยล่ะว่าให้เตรียมสินสอดไปสู่ขอ
"ไม่ดีกว่า กลัวแม่นายจะอกแตกตาย มีลูกสะใภ้เป็นชาย อิอิ"
ผมก้มลงสนุกสนานกับแท่งมหัศจรรย์ต่อ
"แหมนะ บ้านผมมีสวนดอกไม้นะคุณ"
"นี่นาย ไม่ใช่ผึ้งนะจะได้ชอบสวนดอกไม้ ชั้นไม่คิดจะตกร่องปล่องชิ้นกับนายหรอกนะ ยังไม่แน่ใจ"
มันมองผมเหวอๆนะ แต่ไม่สนใจหรอก ผมชอบมันไหม ไม่รู้สินะ ยังไม่รู้สึกว่าชอบ แต่แท่งนี้ กรี๊ด รักแล้วล่ะจะบอก มันได้ใจ มันถูกใจ มันถึง
"ตามใจ แต่ผมกลับมาโน่นเลยนะ หลังปีใหม่ คุณจะไม่เหงาเหรอ"
"อ๊ะ ทำไมกลับนาน"
"นั่นแน่ คิดถึงล่ะสิท่า"
"ใครจะคิดถึงแก กลับมาตอนไหนก็กลับสิ ไม่เกี่ยวกัน ดีชั้นจะได้ไปแรดที่อื่น"
"เฮ้ย ไม่ได้นะคุณ ผมจองแล้วนะ"
"นี่ ชั้นไม่ใช่สวนนายนะจะได้มาจับจอง ช่วยไม่ได้ ไม่อยู่ให้ขี่เองนี่"
"จิ๊"
มันดูมากไปนะ ทำท่าคิดโอเวอร์จริงๆเลย นี่คงจะติดใจท่าขย่มเก้าอี้นวมของผมล่ะสิ หึหึ บอกแล้ว ไม่มั่นผมไม่พูดหรอกนะ เชิดใส่
"แล้วไปกี่โมงอ่ะ"
จะว่าไปผมก็แอบเสียดายอยู่นะ แหมวันเทศกาลทั้งทีกะจะโต้รุ่งหน่อย
"น่าจะเย็นๆอ่ะ ขับรถไป"
"มีรถเหรอ"
"โหย ดูถูกว่ะ มีดิ"
"ไม่ได้ดูถูกนะ ก็ไม่เห็นเคยขับ"
"อ้าว เวลาผมพาพี่แดนไปไหนผมก็ขับไปตลอดนะ"
เออนั่นสินะ แต่ทำไมอีป้ามันไม่ยักบอกผม เอาเถอะ มีก็มีไปสิ
"หยุดพูดได้หรือยัง จะได้นั่งซะที"
"โอ้ คุณเมีย ร้อนแรงจริงๆ เพิ่งเสร็จไปนี่"
อ๊ะ หน้าแดงเลยผม จริงด้วยไม้แรกเพิ่งเสร็จไป อายจัง แต่ทำไงได้มันสู้อีกแล้วนี่ ช่วยไม่ได้ ขึ้นล่ะนะ จะเชื่อไหมอยู่กับไอ้เรย์ผมไม่เคยเสร็จเองเลยนะ ใช้แม่นางทั้งห้าช่วยตลอด แต่กับไอ้นี่ผมถึงสวรรค์เองสามครั้งแล้ว ครั้งที่เหลือก็แตะนิดๆหน่อยๆ แล้วมีหรือจะให้ผมปล่อยมันนอนหลับไปโดยง่าย หึหึ ฝันไปเถอะ ชั้นขอรีดออกให้หมดก่อนละกันนะแก
"คุณหยุดไม่ใช่เหรอ ทำไมต้องไปทำงาน"
นั่นสินะ วันคริสต์มาสทั้งที ทำไมผมต้องไปที่ธนาคาร ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ ก็สต๊าฟปาร์ตี้นั่นล่ะครับ วันนี้ต้องแต่งตัวให้เข้ากับตีมเขาหน่อย ตีมมันระบุออกมาเมื่อวันก่อนว่าเป็นย้อนยุค ผมไม่คิดเองหรอกนะไม่ได้เรียนประวัติศาสตร์มา ให้นังจอยมันคิด เดี๋ยวมันก็คงโทรฯจิกให้ไปแต่งตัว งานมีขึ้นที่โรงแรมใกล้สภานีรถไฟราชดำริ ไม่เอ่ยนามนะเดี๋ยวเขาจะมาฟ้องเอา อิอิ
"มีงานน่ะ"
แปลกใจตัวเองเหมือนกันนะ ตอนนี้มันนั่งคลอเคลียผมอยู่ ผมเองก็ไม่ว่าอะไรนั่งจิบกาฟทำหลังตรงๆอยู่ข้างๆ แต่ก่อนนี่นะเข้าใกล้เกินเมตรไม่ได้ผมจะจิกหัวมันทันที เอ๊ะ หรือว่าผมมีใจให้มันไปแล้ว ไม่จริง ยังหรอก ยังมีอะไรให้ต้องดูกันอีกนานกว่าจะเปลี่ยนสภานะเป็น ผัว เต็มปากน่ะ
"ฝากสวัสดีแม่ผัวหน่อยไหมคุณ"
"อ่ะนะ เอาสิ แต่กลัวแม่ผัวจะช็อกตาค้างไปก่อนนี่สิ คนที่แล้วนี่เป็นน้องนีสุดฤทธิ์ เปลี่ยนแนวแบบนี้แน่ใจเหรอว่าแม่รับได้"
อ้าว ผมพูดอะไรผิดอีกแล้วเนี่ย มันทำหน้าเซ็งสุดพลังแล้วเอนหลังกระแทกโซฟาแรงๆ
"ไม่รู้"
ดูมัน อ้อ คงเรื่องแฟนเก่ามันล่ะสินะ
"โทษนะที่เสียดใจ อุ๊บส์ ไม่ได้ตั้งใจ"
ผมนี่ก็เข้าขั้นนะ ไม่ได้เห็นใจมันหรอกนะ ไม่รู้สิ ถ้าเห็นใจมันแล้วมันกลับไปคืนดีกับแฟนเก่ามัน ผมสิจะแย่ แท่งมหัศจรรย์อัตรธานหายไปเลย ไม่ดีๆ
"ไม่เป็นไรหรอก ทำไงได้ มีเมียเป็นเกย์ไม่เห็นแปลก แค่มีลูกไม่ได้แค่นั้นเอง"
"มีได้สิ ไปขอเขามาเลี้ยงไง"
"ฮ่าๆๆ นี่ตกลงเราเป็นผัวเมียกันจริงๆแล้วใช่ไหมเนี่ย"
"ยัง แค่เปรยๆ แกต้องผ่านบททดสอบหลายอย่างก่อนนะ ไม่ใช่ใครจะเป็นได้ง่ายๆ"
"หึหึ เรื่องมากจังวะ"
"อ้าวไอ้นี่ อย่ามาชวนทะเลาะนะ เดี๋ยวโดนนะ"
"จะทำไมคร้าบเมียจ๋า"
ดูมันทำนะครับ จับหัวผมกดลงตรงตักมันทันที เกลียดที่สุดคนกดหัวเนี่ย
"อ๊ะ อย่ากดหัวชั้นได้ไหม ไม่ชอบ"
"ฮ่าๆๆ คุณคร้าบ ผมเลิกกดไปสองชาติแล้วนะ คุณเองนะที่ไม่ขึ้นมาอ่ะ"
อ๊าย อายจังจะขึ้นได้ไงเนอะ มันนูนๆขึ้นมารอแล้วน่ะ ไหนๆก็ไหนๆ ขออีกสักทีเถอะพ่อคุณทูนหัว
เฮ้อ กว่าจะออกจากบ้านได้ก็นะ สรูปครบสามจริงๆด้วย กรี๊ดเป็นไปตามเป้า นังจอยนี่โทรฯเข้ายิกๆ ขอโทษนะจอยที่รับไม่ได้ ติดภาระแห่งชาติอยู่ โอยขาสั่น
"แต่งตัวที่ไหนแก"
"แหมอีนายกว่าจะรับสายนะแก ทำอะไรอยู่ยะ"
พอรับสายนางก็แหวเสียงมาทันที
"ก็อาบน้ำน่ะแก ชั้นอาบน้ำนาน"
"ให้จริงเถอะ ไม่ใช่นั่งทับตออยู่นะยะ"
เกลียดจริงๆอีพวกรู้ทันเนี่ย เชิดใส่ แต่มันก็เรื่องจริงนี่
"ก็มีบ้าง เร็วสิบอกมาที่ไหนจะได้ไปหา"
"แหมนังนี่ พอมีตอนี่ลืมเพื่อนไปเลยนะ ชุดเอามาแล้ว ชั้นจ้างเค้ามาแต่งที่ธนาคาร ออกมาได้แล้วแก"
"เออๆ เจอกัน"
ผมไม่ได้รู้สึกปรี๊ดเลยนะ มันรู้ก็ช่างมันสิ ถ้าเป็นแต่ก่อนนี่จะว่ามันหัวรุนแรง แต่ตอนนี้ไม่ ชอบใจจังเลย ผมออกจากห้องมาด้วยสภาพที่พร้อมนะ แต่ขาสั่นๆนิดหน่อย แต่ยังดีที่ขับรถไป ถ้าให้เดินนี่คงเผลอเซไปชนอะไรต่อมิอะไร
"ต๊าย แก หน้าซีดเชียว กี่ยกล่ะจ๊ะ"
ดูมันนะครับ พอเจอหน้านี่ทักแบบนี้เชียว
"บ้าแก แค่สามเอง อิอิ"
ผมยักไหล่ให้มันแล้วเดินไปนั่ง ไม่ไหวๆ ยืนนานๆจะเป็นลม
"ว้าย แรงนะยะ กับใคร น้องคนนั้นน่ะเหรอ"
"บ้าเหรอแก น้องนะไม่ใช่จะกิน"
ผมพูดขึ้นแต่ก็ลดเสียงลงเพราะมีคนหันขวับมา ไม่ยักรู้ว่าอีเอสมันก็มาแต่งตัวที่ทำงาน จะว่าไปก็เกือบทั้งหมดนั่นล่ะครับ ยกเว้นแต่พวกนางโชว์ ก็น้องๆที่นั่งเคาท์เตอร์นั่นล่ะครับ ถึงไปแต่งที่อื่น
"เบาๆหน่อยแก ดูตามันสิจะกินแกอยู่แล้ว"
"ก็เชิญมากินสิ คนเรานี่นะถ้าไม่รู้จักแยกแยะ ก็ไม่มีอะไรจะพูดเหมือนกัน"
"แรง"
นังจอยก็ทำท่าเหมือนกลัวอีเอสมากมายขนาดนั้นเชียว ทำไมคนเงียบๆแล้วร้ายแล้วเป็นยังไง ผมก็ร้าย ไม่รู้สิไม่เคยกลัวใคร ร้ายให้จริงเถอะ
"ต๊ายนังจอย คิดไงเนี่ยชุดมู่หลาน"
พอเห็นชุดผมต้องร้องออกมาสิครับ เพราะมันเป็นชุดนักรบจีนสีแดงแปร๊ดเชียว
"แหมแกก็อินเทรนด์หน่อยสิยะ"
"เทรนด์ไหนของแก มู่หลานมันหลายปีแล้วนะ"
"อีบ้า จูมงค่าไม่ใช่มู่หลาน"
เอ่อ ผมงงสิครับ อะไรจูงมงชื่อชุดเหรอ แต่เอาเถอะมันเป็นคนหามานี่พูดมาเดี๋ยวมันเอาตบปากเอา
"ต้องต่อผมด้วยนะคะคุณน้อง อย่างคุณน้องผมรองทรงอยู่แล้วเพิ่มอีกนิดหน่อยค่า"
หญิงพี่คนแต่งหน้าบอก ผมก็พยักหน้า ปากก็ควานหาอะไรกินไปพลางๆระหว่างนั่งให้เขาทำผม
"เจ๊ ผมอยากเข้าห้องน้ำอ่ะ แป๊บได้ไหม"
ผมบอกออกไปเพราะปวดเบา เจ๊แกพยักหน้าผมก็รีบแจ้นไปเข้าห้องน้ำทันที คนอื่นๆก็นั่งอยู่ในออฟฟิศนะ
"นายๆ แกแต่งเป็นอะไร"
อีคริสครับ มันร้องเรียก ต๊ายกล้าหาญมาก นางแต่งเป็นพระนางคลีโอพัตรา ยกมงกุฏให้เลยนะคริส แรดจริงๆ
"ทหาร แป๊บนะปวดฉี่"
ผมบอกมันไปไม่ทันสังเกตอะไรมากหรอก แต่มันจะราดแล้ว
"อ่า ทรมานเหลือเกิน"
ผมปลดทุกข์ด้านหน้าออกไปก็โล่งสบาย
"ดูมีความสุขจังนะนาย จะรู้ไหมว่าคนอื่นเขากำลังทุกข์"
โอย เสียงเปรตขอส่วนบุญหลอกหลอนผมอีกแล้ว ถอนหายใจสิครับ นี่มันเปลี่ยนคนสิงห้องน้ำไปแล้วเหรอ ไม่อีคริสก็อีเอส
"พูดกับเราเหรอเอส"
"หึหึ อย่ามาทำเป็นแน่ใส่เรานะนาย เราจะได้เห็นดีกัน"
เอ่อ อีนี่มายังไงเนี่ย ดูมันทำท่าเหมือนในละครเลยครับท่านแสยะยิ้มสายตาจิกกัด ต๊ายเมหือนดูเรื่องสงครามนางฟ้าที่นังจอยมันเอาดีวีดีมาให้ดูเลย
"เราไม่เคยทำตัวแน่นะเอส เข้าใจผิดแล้ว แต่เราแน่อยู่ก่อนหน้านั้นแล้วนะ"
"เราจะได้เห็นดีกัน เราจะทำให้นายรู้สึกอย่างที่เรารู้สึก"
"ต๊าย ดูละครมากไปป่ะเธอ อะไรรู้สึกอะไร รู้สึกที่เลี้ยงเด็กแล้วพาเด็กมันไปตี้ พอมันไปติดคนอื่นก็โบ้ยว่าเพราะคนอื่นทำน่ะเหรอ ไม่หรอกนะ เราไม่สมองฝ่อแบบนั้นหรอก"
"อีนาย"
นี่สิครับตัวจริงของมัน แหมแอ๊บเรียบร้อยพูดจาอ่อนหวานมานาน ไอ้เราก็หลงแค่เปลือกนอก ที่แท้มันก็ปลาร้าพันห่อด้วยกฤษณาดีๆนี่เอง
"อะไรอีเอส"
ผมจัดการกับของตัวเองให้เรียบร้อยแล้วเดินลอยหน้าลอยตามาหามัน มันทำท่าจะปรี่เข้ามานะ แต่มันรู้นะครับว่าผมแค่ไหน เพราะเล่าให้มันฟังหลายครั้งแล้วว่าเรียนคาราเต้มา ส่วนมันคงเคยเรียนเหมือนกันนะ แต่น่าจะเป็นรำไทย หรือมารยาทตอแหลสังคม
"ได้ เก้าอี้น่ะรักษามันไว้ให้ดีนะ ระวังให้ดี"
"เหรอ อยากมากเหรอ นี่เอสถ้าอยากมาขนาดนั้นน่ะบอกนะ จะสละให้ แต่หันกลับมองดูสารร่างตัวเองหรือยังว่ามีประสิทธิภาพคู่ควรไหมน่ะ"
"อีนาย กรี๊ด"
เอ่อ นี่ผมบ้าหรือว่ามันบ้าครับ อีนี่ท่าจะเป็นเอามาก ผมอึ้งไปเลยนะ มันเอามือตบหน้าตัวเอง ดราม่าอีกแล้ว ดราม่ามากมาย ผมที่มันใส่วิกมามันก็จิกทึ้งออก ที่เยอะกว่านั้นมันเอาหัวโขกประตู ผมยืนอ้าปากค้างอยู่ ตายจริงมันเสียจริตไปขนาดนี้เลยเหรอ
"อะไรนาย มีอะไร"
อีคริสวิ่งเข้ามา พอมันเหลือบเห็นอีบ้านั่นกำลังชักดิ้นชักงออยู่บนพื้นมันก็ดึงแขนผมออกจากห้องน้ำทันที
"แกไปชั้นหนึ่งก่อนแล้วค่อยขึ้นมา"
"ทำไม"
"อย่าถามไปตอนนี้เลย เร็วฝากซื้อกาแฟให้ด้วยนะ"
ก่อนที่คนในออฟฟิศจะแตกตื่นแห่กันมาดูอีคริสมันดันหลังผมให้เข้าลิฟท์ไป แล้ว ผมยังมึน อึ้งอยู่นะ นี่มันเกิดอะไรขึ้น อีเอสนี่มันลงทุนยอมทำแบบนี้เลยเหรอ หรือว่า
"เกิดอะไรขึ้น"
พอผมรับโทรศัพท์จากจอยว่าโดนตามผมก็ขึ้นลิฟท์ไปเหมือนเดิม ตกใจเหมือนกันนะผู้บริหารทั้งหลายแผนกยืนกันเต็มเลย เชิดใส่เรื่องอะไรจะกลัว เชิดคอให้สูงเข้าไว้
"คุณทำอะไรนาย นี่คุณกล้าตบตีเพื่อนถึงในที่ทำงานเหรอ"
อีตาเอ็ดครับ ตอนก่อนผมไม่เคยเกลียดมันเลยนะแม้มันจะปากไม่ค่อยดีคอยกดเรา แต่มาวันนี้ผมอยากจะสอยก้านคอมันลงสักที
"หือ ทำอะไรเอ็ด ชั้นเพิ่งขึ้นมาจากชั้นล่าง ชั้นไปซื้อกาแฟ"
ผมไม่ได้โง่นะ สมองผมประมวลผลอย่างรวดเร็วว่าอีเอสมันต้องการอะไร กรณีพิพาทย์กันระหว่างพนักงาน ถ้าตบตีกันน่ะจริงอยู่ไม่สอบสวนไล่ออกเลย แต่ถ้ากรณีที่โดนทำร้ายฝ่ายเดียว จะต้องสอบสวน และนี่ผมกำลังโดนสอบสวนอยู่
"ไม่จริง นายเค้าทำร้ายผม ฮึกๆ"
ผมเม้มปากแน่น อีเอสนี่มันได้โล่ห์จริงๆนะ ออสการ์ยังก้มหัวให้มันเลย หน้าตามันแดงเป็นรอยมือของมันเอง ผมเผ้าก็หลุดรุ่ย ผมแทบจะบีบแก้วกาแฟในมือให้แตกคามือไปเลยโมโหมาก ตอนที่เดินลงไปชั้นล่างก็แวบออกไปหน้าธนาคารข้างๆมีลุกแก่ๆขายโอเลี้ยงอยู่ ซื้อมาสองแก้วล่ะครับเผื่อนังคริสด้วย
"หือ อะไรเอส เราไปซื้อกาแฟมานะ"
"ใช่ ผมเป็นพยานได้ ผมยังฝากนายซื้อเลย"
อืม เพิ่งมองเห็นอีคริสมีประโยชน์ไม่เลวร้ายก็วันนี้ล่ะ ผู้บริหารหันไปมองหน้ากัน
"หลักฐานล่ะ"
ดูครับอีตาเอ็ดมันถามหาหลักฐาน ปาใส่หน้ามันดีไหม
"แล้วคุณเห็นสิ่งที่อยู่ในมือผมนี่เป็นอะไรเหรอเอ็ด ผมไม่มีประโยชน์อะไรนะจะไปทำเรื่องแบบนั้น ผมตำแหน่งดีกว่าเอส เงินเดือนเยอะกว่า ผมจะไปทำแบบนั้นกับเขาทำไม อีกอย่างเราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาตลอด จริงไหมเอส แล้วผมจะทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร ผมคงไม่โง่พอที่จะหาเรื่องใส่ตัวเองหรอกนะ"
ผมพูดเสียงนิ่งมองไปทางเอสที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ ไม่มีใครพูดอะไร
"แล้วมันเกิดอะไรขึ้นเอส ทำไมเนื้อตัวคุณ"
โง่เนอะ มานั่งตำแหน่งนายชั้นได้ยังไงเนี่ย ผมด่ามันด้วยสายตา
"เรียกเรตติ้งหรือเปล่าเอส เห็นวันก่อนบอกอยากเป็นเลขาฯคุณเอ็ดไม่ใช่เหรอ แต่ใช้วิธีนี้ แรงไปนะ"
ผมพูดบ้าง ทุกคนอ้าปากค้างเลย
"ไม่จริงๆ อย่าไปเชื่อ ผมไม่เคยพูด"
"เคยค่ะ เอสเคยพูด"
กรี๊ดเพื่อนสาวคงคันปากมานาน นังจอยโพล่งออกมา
"งั้นขอคุยด้วยหน่อยเอส เอาล่ะทุกคนไม่มีอะไรแล้วรีบแต่งตัวงานเริ่มห้าโมงเย็นนะ"
ผมหันไปทางอีคริส มันยิ้มแบบออกนอกหน้ามาก นังจอยมาลากแขนผมไปทันที พอผมเล่าให้ฟังมันถึงกับอึ้ง
"ต๊ายอีนี่แรง กล้าทำแบบนี้เลยเหรอ"
"ดีนะที่คริสมันมาบอกก่อนไม่งั้นชั้นนั่นล่ะจะซวย"
"แหมแก ชั้นบอกแกแล้วว่าอีเอสน่ะมันร้าย แรงๆอย่างแกไม่เคยเจอหรอก"
อีคริสมันเดินตามมาสมทบ ผมเริ่มคิดหนักแล้ว เอสมันคงโดนแค่ตักเตือนแค่นั้นล่ะเพราะมันไม่มีหลักฐานอะไร ผมไม่เคยคิดชิงชังมันมาก่อนเลยนะบอกตามตรง จนมาเห็นกริยาอาการในห้องน้ำเมื่อครู่ ได้ แล้วแกจะได้รู้เอส เปิดฉากมาก่อนนะ นิยายน้ำเน่าแบบนั้นเอาไว้หลอกควายแถวบ้านแกเถอะ ไม่ใช่ชั้น เพราะที่ชั้นอยู่ไม่มีควาย โฮะๆๆๆ มลรัฐแคลิฟอรืเนียน่ะ
"นี่อีนาย มาพัทยากับชั้นไหมแก เนี่ย ว้ายตายน่ากินที่สุด"
ตอนที่เจ๊กำลังทำผมให้มัดยกสูงแล้วทำเหมือนในหนังซีรี่เกาหลีนังจอ ยบอกอย่างนั้นนะครับ นังพัทเพื่อนสาวเปรี้ยว เฉี่ยว เยี่ยวราดก็โทรฯเข้า โอ้โหเสียงฉากหลังนี่นะ
"แกอยู่ที่โน่นแล้วเหรอแก แหมเพิ่งจะมาชวนนะ"
"ก็มาตั้งแต่เมื่อคืน เนี่ยว่าจะไปบอยทาวน์ แกตามมาสิ"
"แหม ว่างไม่ได้เลยนะแก รูโบ๋กลวงหมดแล้วมั้ง"
"อย่ามาอีนาย ชั้นรุ่นไหนแล้วยะ ไม่มีทางโบ๋ ตามมานะแกชั้นจะหาเด็กไว้รอ"
ผมคุยกับมันไม่นานนักหรอกครับ กลัวตะบะจะแตกอยากไปเหมือนกันนะ ได้ข่าวมีผับเปิดใหม่อลังการงานสร้างมาก หยุดยาวๆไปแรดไกลๆหน่อยก็ดี แถวนี้เขาเริ่มจะจำหน้าได้หมดแล้ว
"ไปแก เสร็จแล้ว"
จอยมันเอ่ยขึ้นหลังจากที่ทาหน้ากรีดตาเสร็จ
"สวยนะยะอีนาย ตานี่คมเชียว นึกว่าเมียจูมง"
"แน่นอน แหมถ้าขนขาไม่มีคงเซ็กซี่กว่านี้นะคริส"
ผมแอบกัดมันเพราะนางใส่ชุดคลีโอพัตราสีทองกรีดตาคมมาก กระโปรงระยับสั้นใส่รองเท้าบูทส้นเข็ม เสียอย่างเดียวขนขามันที่ถุงน่องสามคู่ก็เอาไม่อยู่นี่ล่ะครับ
"มันเป็นเทรนด์ย่ะ เอารถใครไปล่ะ"
"เอารถชั้นไปก็ได้ เสร็จจะได้ไปที่อื่น"
"ไปไหนยะ แกไม่ไปตี้กับชั้นเหรอ"
จอยมันชวนนะครับ ตี้ของมันคือปาร์ตี้ไวน์นะ ที่ร้านแถวที่ทำงานนั่นล่ะครับ
"ไม่เอาแก ชั้นนัดคนไว้"
"ค่า ยุ่งเนอะช่วงนี้น่ะ ได้ข่าวกินเด็กวันละสามรอบเชียวนะอีคริส"
"ต๊ายถึงว่าหน้านี่ใสเด้งเชียวนะแก ชั้นก็กินเด็กชั้นยังไม่ยุ่งเลย ไปสิแก แกจะไปไหนล่ะ"
"เพื่อนนัดน่ะ ก็แหมอีคริส ชั้นสวยนี่เด็กมันเรียกร้อง"
ผมเชิดใส่มันแล้วเดินไปที่ลิฟท์ ไม่เห็นอีเอสแล้วนะ คงโดนตักเตือนไปแล้ว ผมมองดูโต๊ะทำงานมันแล้วฉายแววตาเหมือน พลอยในละคร คอยดูนะแก แกจะเจอ "พลอยก็มีวิธีของพลอย" ฮึฮึ จะเชื่อไหมงานเลี้ยงมันไม่ได้สนุกเลยนะ นังจอยกับอีคริสเมาปลิ้นไปนานแล้ว แหมเห็นของฟรีหน่อยไม่ได้ กระโจนเข้าหา ส่วนผมจิบไปแก้วเดียวเพราะคิดว่าจะไปหาอีพัทดีกว่า ขับรถไกลๆกินเหล้าไม่ดีเดี๋ยวพ่อเรียกให้ไปเป่าปี่ให้ เอ้ย เรียกให้ไปเป่าตรวจแอลกอฮอล์
"พี่ผมกำลังจะกลับนะ"
ไอ้ต้อมครับ มันส่งข้อความมาตอนประมาณจะหกโมงเย็น ในงานผมมองไม่เห็นอีเอสนะไม่รู้มันไปไหน พี่ๆที่ทำงานก็เข้ามาถามแต่ผมจะบอกอะไรได้เนอะ นอกจากเผามันสิ รู้น้อยไป ตีไข่ใส่สี ก็ให้มันรู้ไปว่าแรดร้ายเงียบ มันจะมาสู้ แรด ร่าน แรง ออกหน้าอกตาเหมือนผมไหม
"อยู่ไหนนะต้อม"
ผมเดินเลี่ยงออกมาคุยโทรศัพท์นอกงาน
"กำลังจะออกจากหออ่ะพี่"
"เจอพี่ที่พารากอนนะ"
"อ้าว เดี๋ยวรถหมดอ่ะพี่"
"เออน่า ตามนั้นเดี๋ยวขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน"
ผมวางสายไปเดินเข้าไปในงาน
"แกๆ ชั้นไปล่ะนะ เบื่อคนแก่แถวนี้ไปหาเอ๊าะกินดีกว่า"
ผมเดินไปบอกนังจอยที่หัวเราะร่าเริงอยู่กับอีคริส แหมนะลวนลามพนักงานสุดพลังสองคนนี่มันร้ายจริงๆ
"อ้าวไปแล้วเหรอแก เออๆ เมอร์รี่ๆนะ"
"พามันกลับด้วยล่ะอีคริส ท่าทางเมาแล้วเนี่ย"
"ชั้นไม่เมาย่ะ แค่แอ๊บ"
"จ้าแม่แอ๊บ ไปล่ะเดี๋ยวไปเปลี่ยนเสื้อก่อน"
ผมเดินออกจากงานไม่อยากพูดมากหลายความ เสื้อผ้าก็อยู่ในรถนั่นล่ะครับ ชุดจูงมงมู่หลานอะไรของนังจอยนี่มันหนักหลายโลเลยนะ เล่นเอารักแร้เปียกไปเลย พอเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จผมก็เอาชุดล้างหน้าแบบเดินทางเดินกลับมาล้างหน้าที่ ล็อบบี้ของโรงแรม อ๊ะ ทำไมตามันล้างไม่ออก ต๊ายอย่าบอกนะว่าเอาแบบกันน้ำทาให้ชั้น อีเจ๊บ้านี่ไม่ได้เอาครีมล้างหน้าพิเศษมาด้วยสิ ผมทำหน้าเซ็งมากๆ แม้จะล้างออกไปบ้างนะ แต่คุณนายเธอเล่นกรีดเข้าไปลึกๆทั้งขอบตาบนตาล่าง กรี๊ด โมโห อ๊ะผมอีกมัดจุกผูกโบว์แบบนี้ กรี๊ด แกะออกมันจะไม่ฟูเหรอเนี่ย ผมต้องลงทุนเอาน้ำในอ่างล้างแล้วใช้ที่เป่ามือเป่าแทนไดรืเป่าผม อย่าหัวเราะผมเลยนะ ผมเองยังอนาถตัวเองเลย เฮ้อ ชีวิตนางร้าย
"ฮ่าๆ พี่ไปโดนใครต่อยมาอ่ะ"
นี่ล่ะครับคือผลลัพท์ที่ผมบอก ผมหยิบแว่นตาดำขึ้นมาใส่ทันที
"ไอ้บ้า ชั้นมีงานโว้ย อย่ามาทักแบบนี้นะเสียกำลังใจ"
"คิดยังไง ตลกดีอ่ะ ไหนผมดูอีกทีได้ไหมอ่ะ"
"พอแล้วอย่ามาเยอะ นี่แกกินข้าวแล้วเหรอ"
"กะจะซื้อหนมไปกินบนรถอ่ะพี่"
"ไปๆ ไปกินข้าว"
"เดี๋ยวผมตกรถอ่ะ"
"ชั้นจะไปส่ง เรื่องมากจัง"
"เอ้ย จริงดิพี่ พี่น้าร้ากที่สุดเลยอ่ะ"
มันปรี่เข้ามาเกาแขนผม น่าดูนะเด็กโข่งตัวใหญ่ๆมาออดอ้อนคนตัวเล็กกว่ามันเนี่ย
"เวอร์เนอะ ชั้นจะไปทางนั้นพอดี เร็วหิวแล้ว"
จะมีใครว่าผมประหลาดไหมเนี่ยใส่แว่นตาดำทั้งที่มันกลางคืน เชิดใส่ ใส่แล้วมั่นใจว่าเข้ากับหน้านะ ใครจะมองก็มอง ทำให้ได้อย่างชั้นล่ะกัน
"พี่ๆ เฮ้ย นั่นมันอีเบียร์นี่"
ไอ้ต้อมมันสะกิดให้ผมดูตอนที่เราเดินไปสยามเซ็นเตอร์ ไม่อยากกินชั้นล่างเพราะคนเยอะ เหมือนว่าเขาแจกฟรีเลยเนอะคนนี่แน่นขนัดแทบจะไม่มีที่นั่ง
"มันมากับใคร"
"ไอ้น็อท ม ๕"
"อ้อ ฮึฮึ"
ผมเอาแว่นตาดำทำเหมือนที่คาดผมนะครับ อยากมองให้เห็นเต็มๆตา นี่อีเบียร์มันหลุดวงโคจรของผมไปแล้วนะ แต่มันคงเข้าไปอยู่ในวงโคจรอุบาทว์ของอีเอสมัน ช่วยไม่ได้นะอีเบียร์ชั้นกะจะเอาให้แกหมดอนาคตแค่นั้นเอง แต่อีเอสมันคงเอาแกถึงตาย
"อย่าไปใส่ใจมันเลย"
ไอ้ต้อมมันก็ยักไหล่นะ มันไม่ได้สนใจอีเด็กนั่นจริงๆด้วย แต่เอ๊ะ แบบนี้ก็ไม่สมบทบาทน่ะสิผมน่ะ นางร้าย ต้องระราน
"ไปเย้ยมันดีกว่าต้อม"
"เฮ้ย อย่าไปยุ่งกับมันเลยพี่ มันเปลี่ยนแนวไปหาไอ้น็อทแล้วนะ"
"แค่เย้ย จะกลัวอะไร"
ผมเดินเกาะแขนไอ้ต้อมทันที ทท่าดัดจริตเหมือนคู่รักหวานหยดย้อย
"อุ๊ย น้องเบียร์ มาเดินเล่นเหรอครับ"
ผมทำท่าไม่เห็นมันหรอกนะ แต่เห็นมันมองตั้งนานแล้วล่ะ พอจะเดินผ่านก็เหมือนเหลือบไปเห็นพอดี มองด้วยหางตาแบบไม่ได้ตั้งใจมองอะไรแบบนี้
"พี่ต้อม"
มันไม่มองผมเหมือนกัน แต่มันมองไอ้ต้อม แหมอีนี่น่าโบกที่สุด
"ไปไหนกันครับน้องเบียร์ นี่แฟนใหม่เหรอ"
ผมยังไม่หยุด ไม่รู้จะเริ่มกัดมันจากตรงไหนนะ แต่เอาวะถากๆถูๆไปนี่ล่ะ
"ไม่เกี่ยวกับคนแก่"
เยส นี่ล่ะที่รอมันพูดมานาน ผมยิ้มออกมาทันที
"อ้อ พี่เพิ่งรู้ว่าเปลี่ยนจากกินควายแก่ๆมากินรุ่นเดียวกันแล้วเหรอจ๊ะ น้องน่ะ ไม่กลัวเหรอว่าจะมีคนตาม เท่าที่พี่รู้คนที่เลี้ยงเราน่ะ ร้ายนะ"
ผมเน้นคำว่าเลี้ยงแล้วมองหน้ามัน มันก็หลบหน้าทันที ท่าทางมันเหมือนเจอคนทวงนี้ก็ไม่ปาน
"ก็เหมือนพี่ต้อมล่ะ กินคนแก่"
"ก็จริงนะน้องเบียร์ แต่พี่กับต้อมกินกันแล้วไม่ปัญญาอ่อนถ่ายคลิปมาประจานตัวเองหรอกนะ ต๊ายว่าไป น้องเบียร์กับน้องนี่หน้าหนาหน้าทนเนอะ ไม่รู้เลยเหรอว่าคลิปของน้องน่ะว่อนทั่วเน็ทแล้ว ไม่สังเกตเหรอเดินผ่านใครเขาก้มองน่ะ โฮะๆๆ"
"แกอี ไปเถอะน็อท"
สะบัดหน้าเดินหนีไปเลย ทำไมผมถึงยังรุ้สึกว่าไม่ถึงนะ อยากจะตบมันจังเลย คันมือไม่ยอมหาย จะเป็นนางร้ายสลัมไปไหมถ้าเดินตามไปตบ โอ๊ะไม่เอาดีกว่า แค่นี้คนก็มองมันสองคนตาเป็นมันอยู่แล้ว ไอ้ตัวเด็กอีเอสน่ะไม่เท่าไหร่หรอกมันคงอายก้มหน้าเดินงุดๆ แต่อีเบียร์นี่ อีนี่กู่ไม่กลับจริงๆ
"เดี๋ยว น้องเบียร์ อยากบอกจังเลยว่าเก่งมากนะจ๊ะ"
ผมร้องเรียกมันเสียงดัง คนที่เดินผ่านไปมาก็หยุดมองนะครับ ไอ้ต้อมนี่เริ่มกระตุกแขนผมแล้ว คงอายคน เชิดใส่ ไม่มีอายอยากให้มันต่างหากที่อาย มันยอมหันกลับมานะ เหมือนจะอ้าปากด่า
"เก่งน่ะหมายถึงอายุแค่นี้ แต่รูหนูน่ะ อันเดียวไม่พอแล้วล่ะมั้ง คราวหลังลองสองอันพร้อมกันสิเบียร์ แล้วถ่ายมาให้ดูด้วยนะ พี่ก็ไม่เคย โฮะๆๆ"
ผมเดินหนีไปเลย คนมองผมเหมือนกันนะว่าอีนี่คงเป็นบ้า แต่ไม่เท่ากับที่มองอีเบียร์ยืนกรี๊ดกลางห้างหรอกนะ ผมเป็นประเภทไหวตัวเร็ว มีหรือจะยอมยืนอยู่ให้คนมอง ผมรีบเดินนำหน้าไอ้ต้อมลงบันไดเลื่อนแล้ววนกลับไปมา สองรอบคนก็จำไม่ได้แล้ว
"พี่นี่ร้ายจริงๆเลยนะ เออพี่ ทำไมพี่เปลี่ยนใจไปส่งผมอ่ะ"
ไอ้ต้อมมันถามขึ้นหลังจากที่กินข้าวเสร็จ ผมเดินซื้อนั่นซื้อนี่อีกนิดหน่อยไม่ได้รีบนี่เนอะ
"เอ๊ะ บอกแล้วนี่ว่าจะไปแถวนั้นพอดี"
"อ้อ นึกว่าอยากไปส่ง"
"เออ จะซื้ออะไรไปฝากพ่อกับแม่อีกไหม"
"ไม่เอาแล้วอ่ะพี่ เดี๋ยวพ่อสงสัยว่าเอาเงินมาจากไหน"
อืม มันก็เข้าใจคิดนะ ผมนึกว่ามันจะเป็นเด็กกะโหลกกะลาเสียอีก
"เออพี่ เขานัดอีกแล้วอ่ะ แต่ผมบอกจะกลับบ้าน"
เราออกจากพารากอนประมาณเกือบสามทุ่มแล้วนะ ขับไปเรื่อยๆผมไม่รีบ กะว่าให้ไปถึงก่อนเที่ยงคืนกำลังดี ตอนนั้นอีพัทคงกำลังอยู่ที่บอยทาวน์ไปหามันที่นั่นดีกว่า
"เหรอ กลับมาจากบ้านก่อนสิ แล้วเราคุยกับมันบ่อยไหม"
"บ่อยพี่ เขาถามอ่ะว่าผม อินรีเลชั่นชิฟกับใคร"
คิดไว้แล้วเชียว ถึงว่าไอ้เรย์มันแอดเพื่อนผมมาแต่เชิดใส่ มีเหรอว่าผมจะใช้ชื่อเดิม เปลี่ยนทุกอย่าง รูปก็ไม่เอารูปตัวเองลงหรอก ผมวางเกมไว้แต่แรกอยู่แล้ว
"บอกมันว่าไง"
"บอกว่าแฟนเก่า ยังไม่ได้เอาออก แต่เขาบอกให้เอาออกด้วยนะพี่"
"เหรอ เล่าต่อสิ เราว่าไง"
"ผมบอกไม่เอาออกจนกว่าจะมั่นใจว่าเขาเองก็โสด"
"กรี๊ด น่ารักมากต้อม ฉลาดที่สุด"
"เอ่อ"
ต๊าย ลืมตัวแตกสาวใส่ไอ้ต้อมเลย อิอิ ดีใจมากไปหน่อย เปิดเพลงดีกว่ากลบเกลื่อน
"อะไรต้อม มองแปลกๆ"
"ตุ๊ดแตกเชียวนะ หึหึ"
"ไอ้ต้อม มีบ้างเว้ย นี่ก็ไม่ได้แอ๊บนะ จะแตกเฉพาะเวลาที่สุดวิสัย"
"อ่านะ สุดวิสัยยังไงอ่ะพี่"
"โว้ยอย่าถามมาก"
ผมร้องเพลงไปเสีย มันก็นะคอยมองอยู่ตลอดเวลา ขับรถมาชลบุรีไม่นานนะ แต่ก่อนมาทำไมผมคิดว่ามันนานสองชั่วโมงกว่าๆ แต่วันนี้ไอ้ต้อมมันคอยกวนส้นพระบาทอยู่ตลอดเวลาด้วยล่ะ ผมถึงคิดว่ามันเร็ว
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล ผมเหมือนจะไม่สบายเลยอ่ะ หนักคอมาก ใครมาขี่วะเนี่ย เฮ้ย ลงได้แล้ว ตอนนี้ไม่ค่อยมันเท่าไหร่นะครับ ตาลายๆ เป็นเหมือนเมื่อวานเลย สงสัยไม่ได้นอนกลางวัน
-
จิ้ม ฉึก ฉึก :z13: :z13:
นายพลเริ่ดสสสส~ค่าาาาาาาาาา :a14:
คุณนังคริสก็เริ่ดนะคะ ตรงไปตรงมาดี ไม่ร้ายลึกแบบอินังเอสซึ :o211:
กลัวนังเอสแทนนายอ่ะ กลัวว่ามันจะทำอะไรก่อนที่นายจะตั้งตัว :เฮ้อ: แต่ว่ามันต้องเล็งเล่นน้องต้อมไว้แน่ๆเลยง่ะ :sad4:
นายพลจ๋า ลงมือก่อนได้เปรียบนะคะ o13 รีบๆจัดมันก่อนที่มันจะจัดเรานะคะ สู้ๆ :a2:
-
:-[
อ่านตอนนี้แล้วแอบสงสารหลวงอ่ะ
คงจะจริงใจกะนายพอสมควร
แต่นายเหมือนสร้างกำแพงมากั้นแล้วเอาความตลกกลบเกลื่อน
ส่วนนังเอส
แหม๋ๆ มุขนี้นางร้ายดาษๆเค้าใช้ทุกเรื่องจร๊ะ นายเค้าไม่โง่หรอก
คริสแอบเริ่ดอ่ะ รู้ทันนังเอสด้วย
ต้อมก็ยังน่ารักไม่เปลี่ยนแปลง
เรื่องนี้3P เท่านั้น
ป.ล. ญ่าขอครั้งที่2แล้วน๊าพี่อิ๊กกี้ ขอ NC อันเร่าร้อนของหลวงและนายหน่อย น่ะๆๆๆๆ
-
รักษาสุขภาพด้วยนะคะคุรอิ๊กตอนนีอ่านไปยิ้มไปค่ะสนุกทุกตอน แต่ไม่อยากให้มีมาม่าแค่นั้นเอง โฮ๊ะๆๆ
-
แรงสมราคาจริงน้องนาย
-
boyztown =.,=
ต๊ายยยยยยยยยย
ผ่านบ่อยยิ่งกว่าทางไปโรงเีรียน!
55555555555555
คุณนายนี่น๊าา า
ชอบจังไอ้......ของหลวงเนี่ย!
หันมากินของเด็กมันบ้างสิคะ :z1:
เอสนี่มัน - -....
ชีแรงค่ะ! แต่แรงสู้คุณนายของเราๆ ไม่ได้อยู่ดี
เพราะรายนั้นแรงขั้นเทพแล้ว o13
-
อ่านเพลินนนน
อ่านจนแบบว่า อ้าววเฮ้ยยย จบตอนแระเหรอ
ง๊ากกกก ติดมากก คิดถึงคุณหลวงคุณนายทุกวัน
ฮ่า
-
ได้โปรดเถอะเรื่องนี้ต้อง3Pแล้วละๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :haun4:
-
ใครว่าไม่มัน สนุกทุกตอนเลยพี่
ตอนนี้ก็ชอบบบบบบบบบบ น่ารักอ่ะพี่ ตรงไหนไม่รู้เหมือนกัน
แต่ชอบนายตอนนี้ แรงดี ฮี่ๆ
พี่อิ๊กกี้สู้ๆนะคะ ดูแลร่างกายด้วยนะพี่ เป็นห่วงค่าาา ไม่สบายก็อย่าลืมกินข้าว กินยา แล้วก็พักผ่อนเยอะๆนะคะ
:กอด1:
-
แหมคุณอิ๊กกี้ขา ขนาดออกตัวว่าไม่มัน
แต่ทุกคำที่ตัวละครจิกด่ากันนี่มันหยดติ๋งๆ เลยนะคะ o13
รออ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ เดี๋ยววันศุกร์มาอ่านใหม่นะคะ
****************
ตกร่องปล่องชิ้น ไม่ต้องกระดกลิ้นนะคะ ที่ถูกต้องเป็น ตกล่องปล่องชิ้น นะคะ
มงกุฏ คำนี้สะกดด้วยตัว ฎ นะคะ ต้องเป็น มงกุฎ
พิพาทย์ คำนี้ไม่มี ย์ นะคะ พิพาท เฉยๆ ถ้า พาทย์ นี้แปลว่า เรื่องตนตรีต่างๆ ที่ใช้ประโคม
ผลลัพท์ คำนี้ต้องใช้ ธ์ นะคะ ที่ถูกต้องเป็นผลลัพธ์ นะคะ
-
แล้วอย่างงี้ระวังหลวงหึงนะนายยยยย
มาส่งกิ๊กแบบนี้เนี่ยยยย เด๋วผัวเอาตายนะ
อิอิ
อีเอสแรงกว่าอีเบียร์อีกก
ไม่ไหววว
-
ไม่ใช่ว่าจะเเก้เเค้นไอ้เรย๋สุดท้ายโดนแย่งน้องต้อมไปนะ
ร้ายเเบบคริสไม่กลัวเลยมาตรงๆ เเต่เอสนี่สิน่ากลัว
แต่นังเบียร์เเกชะตาขาดเเล้วไม่รุ้ตัวอีก เจอนังเอสตัวเเม่เล่นงานเเน่
ดันไปเเย่งดอเขา อุ้ยพิมพ์ผิดเเย่งเด็กเขา
-
ไม่มีอะไรมาก
แค่อยากบอกว่าขอ 3P 3P 3P 3P :laugh:
-
o13
3P คือสิ่งที่ใครๆก็ต้องการ อิอิ
-
ไม่สบายรีบพักผ่อนนะคะ เดี๋ยวเป็นหนัก เป็นห่วงๆ^^
-
อ่านไปเรื่อยๆ นึกว่าเปิดอ่านไดอารี่ของนายอยู่ :laugh:
-
ชอบเวลานายอยู่กับต้อมกับพี่หลวงจริงๆนะ
ดูตลกดี ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
เอสเอ๊ย เล่นกับใครไม่เล่น เล่นกับนาย
-
อ๊ายยยยยย นายคะ จะไปทำไมบอยทงบอยทาวส์
ใหนๆ ก็ส่งเค้าแล้ว แวะฝากเนื้อฝากตัวเป็นลูกสะใภ้เลยซิจ๊ะ
ท่าทางน้องต้อมคงดีใจ
-
^^
-
น้องต้อมเหมือนจะให้ใจไปแล้ว 80-90% อ่ะ เจ๊นายอาจจะเหมือนผู้ใหญ่ใจดี ตลกๆ อารมณ์ขันดี แต่ชอบแอ็บใจร้าย น้องแกไม่เคยเจอคงจะชอบแบบนี้ละมั้ง
ไปส่งน้องก็ไปรายงานตัวเป็นสะใภ้บ้านน้องเลยสิครับเจ๊นาย
นายคุณหลวงหายกลับบ้านหลายวัน คุณนายมีชู้แน่ๆ ครับ ฟันธง
-
ระวังเป็นไข้หวัดใหญ่นะครับปวดเมื่อย
หลวงก็ดี ต้อมก็น่ารัก นายเอ้ยควบ2ไปเลย
อย่าได้แคร์
ส่วนเอสแรงมากน่าโดนไล่ออก o13
-
แบบเบียร์แจ้งเกิดในทางไม่ดีเลย
กระฉ่อนว่อนเน็ต
แรงได้ใจมากกก
-
อ้านับวันต้อมยิ่งน่ารัก
เค้ารักต้อม จุ๊ฟ
พี่อิ๊คไม่สบายก็หาคนมาดูแลซักทีสิ
ฮ่าๆ
-
พี่อิ๊กหวัดดีครับ
โห... ใครบังอาจขี่คอพี่อิ๊กนี่ ลงมาลงมา
พี่นายยังแจ่มไม่หายเลยนะ แสบดี มัน ชอบ
-
งงว่าทำไมอีเอสไม่ร่วมมือกับนายกำจัดอีเบียร์
-*-
มาทำงี้เพื่อออออออออ :angry2:
คุณอิกกี้หายไวๆน่ะค่ะ
ไปพักบ้างๆๆ :o8:
-
พี่อิ๊กหวัดดีครับ
โห... ใครบังอาจขี่คอพี่อิ๊กนี่ ลงมาลงมา
พี่นายยังแจ่มไม่หายเลยนะ แสบดี มัน ชอบ
ชอบจริงๆๆๆๆๆๆๆ
แล้วตกลงใครขี่คอหว่า
นายพล
:laugh:
โดนเด็กว่าเลย สาวแตก
-
ท่าทางคุณนายจะได้เพื่อนซี้คนใหม่แล้ว... o13
-
นังเอส จิตรึป่าวค่ะ?
-
แรงเสมอต้น เสมอปลายจริงๆ ๆ
เอิ๊กก ๆ ๆ ๆ ๆ
:haun4: :haun4:
-
นายครับขอให้โชคดีนะ
กลัวนายจะมีแต่คนมารุมอ่ะ
ขอให้มีเพื่อนแท้ คอยดูแลเป็นเพื่อน
เรื่องผู้ชายช่างมัน
แอบกลัวไปก่อนได้ไหม แหะๆ
-
มาจิ้มไว้ก่อน
-*- ไม่มีเวลาอ่าน
ต้องปริ้นไปอ่านตลอดเลย
โครตเปลือง (ฮือ)
-
แหม...ชอบจัง...
นายนี่พูดตรงดี แรด แรง แบบนี้ชอบ ๆๆ อิอิ
แต่ไม่น่าเชื่อว่าเอสเป็นไปได้นะคนเรา ลงทุนถึงขนาดนี้ ว่าแต่คริสยื่นมือมาช่วยเนี่ยหวังผลไรป่าว??? แบบหมั่นไส้นายแต่อาศัยทำเป็นคนดีอะไรทำนองนี้อ่ะ
แต่แหมนายน่าจะลงไปไหวพ่อแม่สามีบ้างไรบ้างนะ กรี๊ดดๆๆๆ ท่าทางพี่หลวงจะหลงเมีย 5555
ปล...เครียดนักก็พักบ้างน๊า คุณอิ๊กกี้ :กอด1:
-
ชักอิจฉานายพลแระ พอได้ลาภ...ก็มาพร้อมกันที่ละสองเลยเนอะ
แล้วก็เป็นนางร้ายดังชื่อจริงๆแระ (ก็คนมันมาทำให้เราร้ายเองนี่เนอะนาย)
คุณอิ๊ก พักผ่อนบ้างนะคะ เดี๋ยวจะไม่สบายไปจริงๆ
-
นังเอสร้ายมาก เอาขึ้นให้หนักๆเลยนะคุณนาย
:beat: :beat: :beat:
-
เริ่มห่างจากกรณีเบียร์ยังมีกรณีเอสตามมาอีก
มันส์ดี ชอบ ๆ :m4:
ยังไงก็ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะคนเขียน :กอด1:
รอตอนต่อไปจ๊า
-
นายเอกเรื่องนี้ แรดมากกกกกกกก55555555
ชอบอยากกินทั้งหลวงทั้งน้องต้อม
ันังเอสไม่รู้จักแยกแยะนะยะหล่อน
-
เอสร้ายๆๆอย่างแรงอะ แต่ ไรเตอร์ เขียน องค์ ผิดอะเปล่าต้อง 20 ไม่ใช่หรอ
ตาเอ็ดน่าจะไล่ออก เฮ้อ นายจะแก้เผ็ดแบบไหนเนี่ย
-
อี เอส นี่ท่าทาง
จะ เข้า ขึ้น โรคจิต ชนิดหนึ่งแล้วนะ
เริ่มออก แนว เหมือนข่าว พลอย กะ ได
-
คริสเหมือนจะดีนะ ฮ่าๆๆๆ
เออเว้ย เรื่องราวมันมากมายยยย
กลับบ้านปีใหม่กันหมดเลย
กลับมาคงมีอะไรสนุกๆเข้าล่ะ โฮะๆๆ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ ^^
:L2:
-
ฮามุกพลอยก็มีวิธีของพลอยมาก ๕๕๕ นิสัยเอสนี่นึกถึงน้ำหวานซุปตาร์เลยทีเดียว
กร๊าาากกก สนุกมากค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณอิ๊กกี้นะคะ หายไวๆ ลองไปนวดตามนวดแผนโบราณกดจุดคลายจุดไรงี้ดูนะคะ
เพื่อนเคยทำ มันบอกว่าถึงจะเหมือนวิธีของคนแก่แต่สบายตัวมากกกกก
-
เพิ่งกลับคร๊าาาาา เข้ามารายงานตัว ก็ป๊ะกะคอมโบ NC เรยทีเดียว
ขอสวนกระแสเลือกข้อ 1 ได้ป่าว ต้อมก็น่ารักานะแ่ขอเลือกหลวงละกันนะ
ปล. +1 Happy New Year ค่ะ
-
โห!!! นายมีศัตรูเพิ่มขึ้นอีก 1 โดยไม่ได้ตั้งใจเลยนะนี่
แถมอยู่ที่ทำงานเดียวกันด้วย เจ้านายก็ดูไม่ค่อยจะทันคนเล้ยยยย
นายไปส่งต้อม ระวังเด็กมันจะตามไปพัทยาด้วยนะ
การไปพัทยาของนายครั้งนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่าน๊อ
ขอบคุณไรท์เตอร์ค่ะ :pig4:
-
คุณนายค่ะ หนีสามีไปเที่ยวพัทยา
แถมพาเด็กน้อยไปด้วยอีกเนี๊ยะสิ
ถ้าคุณหลวงรู้จะเป็นไงละค่ะ หุหุ
ดูท่าคุณหลวงเธออยากจะจริงจัง
เอส เธอแบบไม่ไหวนะ พาลเกิน
-
คุณนายเด็กกำลังกิน ถ้าปล่อยไว้ไม่กลัวหลุดมือหรือจ๊ะ
รีบๆกินหน่อยนะ คนอ่านลุ้นจนตัวโก่งแล้ว
-
ตอนหน้า คงดราม่าไหมนิ
-
อีนางเอสเผยตัวตนแล้วค่ะ แอบแ๊บ๊วชีหลุดแล้ว ร้ายน่าโดนหนามทุเรียน :beat:ตบจริงๆ
คุณนายของเจ้เปิดศึกแล้วจัดหนักมันไปค่ะ แต่ระวังมันหลอบกัดด้วยนะ o18
เพราะเจ้ว่าอีพวกนี้มันถือสัญชาติ"หมา"อยุ่
ส่วนอีเบียร์ถ้ามันโดนลงแขกเนี่ย :oo1:เจ้ว่ามันคงไม่สะท้กสะท้านหรอกกลับชอบเสียอีก :serius2:
คิดเหมือนนายเลยค่ะ ถ้ามันไม่พอคงต้องสองแท่งพร้อมกันถึงจะหายคัน :angry2:
เพราะมันคงกลวงโบ๋แล้ว :a5:(สงสารคู่ขาอีเบียร์จริงๆ คงไม่มีความสุขเท่าไร o22เพราะรูมันไม่ฟิตแล้ว)
-
มาขอฝากตัวติดตามอ่านเรื่องนี้ด้วยคน
กำลังตามอ่านอย่างเมามันเลยทีเดียวเชียว
แบบว่า คุณนาย ช่างแรงได้ใจจริงๆ เลย
ชอบอ่ะนายเอกแบบนี้ มั่น แรง สุโค่ย สุดยอด
เมื่อความจำเป็น (แน่เหรอ) มันบังคับให้นายเอกต้องมาร้าย
คงจะดุเด็ดเผ็ดมันส์น่าดู...ลุ้นๆ ตามอ่านต่อไป
:pig4: สำหรับเรื่องดีดี ที่สนุกจริงๆ
-
นายแรงขึ้นมากเลย นิสัยเริ่มแรงทุกที แต่พอคำว่า เชิดใส่ ก็ทำให้บุคลิกดูซอฟลงมาดี
-
ตอนนี้เหมือนนายจะเปิดศึกรอบทิศยังไงไม่รู้...สยองแทน
แต่ในเรื่องร้ายก้อมีเรื่องดีนะ คุณนายท่าจะเบิกบานไปได้อีกกะหนุ่มๆกระชุ่มกระชวยที่รายล้อมแม่เจ้าพระคุณอยู่(ไม่รวมกับที่อาจเก็บตกได้จากพัทยาอีกนะ น่าอิจฉามั่กๆ >///<
ปล.ขอให้คุณอิ๊กกี้สุขภาพแข็งแรงนะคะ ที่เจ็บที่ไข้ก้อให้หายวันหายคืนเน้อ~!!
-
ปะแป้ง นั่งรอ สวยๆ วันนี้คุณนายไปพัทยาจะได้กี่ไม้กัน
-
อยากจะบอกว่าเพราะนิยายเรื่องนี้
เลยทำให้เค้าที่เคยสมัครเมมเบอร์เล้าเป็ดไม่ติด พยายามสมัครใหม่เลือดตาแทบกระเด็น
ไม่ไหวค่ะ อ่านแล้วอึดอัดอยากเม้าท์มากมาย เม้าท์กับพี่สาวที่รักไม่พอ อยากเม้าท์ในนี้ด้วย
ติดมากๆเรื่องนี้ ชอบพี่นายที่สุด ไม่ได้ร้ายและแรงแบบตลาดๆ ร้ายแบบคนมีการศึกษา ร้ายกับเฉพาะคนที่ร้ายมาก่อนเท่านั้น
อ่านตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบัน อยากจะบอกว่ารักพี่นาย หลงน้องหลวง อยากเลี้ยงน้องต้อม
กรี๊ดๆๆๆ เค้าจะทำไงดีค้าพี่อิ๊ค~~~~
-
อ่านแล้วคิดได้ประโยคเดียว
ชีวิตจิงมันยิ่งกว่าละคร!! :a5:
-
ห้าๆๆๆ
ขอ ให้ คุณ นาย แคล้ว คลาด ไป ตลอด นะ ค๊าบบ
:call:
ชอบ ตอน นาย อยู่ กะ ต้อม อ่ะ
:o8:
แล้ว มา จัด ยาวๆ อีก นะ ค๊าบบบ เพ่ อิ๊ก ^^
-
ต้อมน่ารักมากมายยยยย
นายจะหวั่นกะน้องมันรึยังน้อออ
-
ชอบๆ ^^
มาต่อเร็วๆนะจ้ะ ..
ปล.เชียร์ต้อมๆๆๆๆ
-
องก์ ๑๙
ไอ้ต้อมนี่มันยังไงของมันก็ไม่รู้นะ พอเข้าเขตหมู่บ้านมันแล้วหน้าที่หงอยลงมากเลย จากที่กวนๆอยู่ก็เงียบ ผมไม่ปลื้มเลยนะคนแบบนี้ไม่เสมอต้นเสมอปลาย ขับรถเข้าไปในหมู่บ้าน พอผมลดกระจกลงก็แหมนะได้กลิ่นทะเลกลิ่นคาวปลาลอยตลบอบอวลมาเลยครับ ต้องรีบเอากระจกขึ้นตอนแรกกะว่าจะทำท่าเหมือนกับในนิยายซะหน่อย ว่ามาแถบชานเมืองนี่อากาศมันจะดี
"บ้านคนจนนะพี่"
มันเอ่ยขึ้น แหมอยากจะตบหัวสักฉาด ถ้าแกรวยชั้นคงตามมาหรอกนะ
"แล้วไง เนี่ยเหรอบ้านเราน่ะ"
"ครับพี่ พ่อยังคงไม่นอน"
ผมขี้เกียจฟังมันสาธยายลงจากรถทันที มองเองก็ได้วะ บ้านมันเป็นบ้านไม้สองชั้น ด้านล่างเปิดโล่งไว้มีอะไรต่อมิอะไรห้อยระโยงระยางเต็มไปหมด
"ต้อม ต้อมใช่ไหมลูก"
อ๊ะ ผมตกใจสิครับแหมก็คุณป้าแกเล่นโผล่ออกมาจากในครัว เหมือนกำลังทำอะไรอยู่ ดีนะไม่กรี๊ดยิ่งช่วงนี้แตกสาวกระหน่ำวัมเมอร์เซลส์อยู่ด้วย
"หวัดดีแม่ พ่อล่ะ"
มันยกมือขึ้นไหว้หญิงวัยชราตัวท้วมๆ จะว่าไปดูไม่แก่มากหรอกแต่แกคงกรำแดดกรำฝนมากไปหน่อยผิวพรรณจึงดูแก่ก่อนวัย
"พ่อแกอยู่บนบ้าน แล้วนี่"
"อ้อ"
มันก็บอกไม่ถูก ฮึ ต้องให้ผมออกโรงเองล่ะสินะ
"สวัสดีครับคุณแม่ ผมชื่อนายนะครับ เป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนของน้องต้อม ผมเป็นคนให้ทุนน้องต้อมเองล่ะครับ วันนี้ผมจะมาแถวนี้เลยอาสาพาต้อมมาส่ง คุณแม่ทำอะไรอยู่ครับ"
มันอ้าปากเหวอสิครับคงไม่คิดว่าผมจะจัดให้เป็นชุดแบบนี้ ไม่อยากจะโกหกผู้ใหญ่หรอกนะครับ แต่ถ้าจะให้บอกไปว่าผมเป็นคนจ้างไอ้ต้อมเพื่อล้างแค้น เหอๆ คิดว่าจะมีใครวิ่งเข้ามากอดแล้วบอกว่า ตายจริงน่ารักน่าชังไหม ไม่นะผมว่า
"ตายแล้ว สวัสดีค่ะคุณ เชิญบนบ้านก่อนนะคะ อุตส่าห์ขับรถมาจากกรุงเทพฯลำบากแย่เลย ทำไมไม่กลับเองล่ะต้อมรบกวนคุณเขา"
"อ๊ะ ไม่ต้องไหว้ผมครับคุณแม่ ไม่เอาๆ"
ผมปรี่เข้าไปจับมือของแกไว้ ตายล่ะสิจะมาไหว้ผมแบบนี้ได้ยังไง ผมยังเด็กอยู่นะ เน้น เด็กอยู่
"คุณเขาจะมาด้วยทำไมไม่โทรฯบอกพ่อก่อนต้อม ไม่ทันเตรียมตัวรับรองแขกเลย"
หันไปว่าไอ้ต้อมที่ยืนอมยิ้มอยู่ แหมนะ เห็นมันตอนนี้แล้วหมั่นไส้ขึ้นมาเชียวครับ
"ต้อมเหรอ มาแล้วเหรอลูก"
เสียงของชายอีกคนดังลงมาจากบนบ้าน เอาวะ ฉายซ้ำอีกซักรอบ ว่าแต่มันจะเหมือนเดิมไหมล่ะนั่น ผมก็ยกมือไหว้แกไป พ่อของไอ้ต้อมดูผอมมาก ผิวนี่เกรียมไหม้หัวก็เริ่มหงอก แต่ผมไม่ได้รู้สึกรังเกียจอะไรนะ คนเราเลือกอาชีพอาจจะได้นะถ้าเขามีโอกาสที่ดี เอาเถอะพูดไปหลายความ อ๊าย เสียคอนเส็ปส์ นางร้ายหมดพอดี ลุงกับป้าพาผมขึ้นไปบนบ้าน ชั้นบนกั้นห้องเป็นสามส่วน คงเป็นห้องนอนสองห้อง แล้วปล่อยโล่งๆไว้รับแขกอีกส่วนหนึ่งซึ่งผมเองก็นั่งอยู่ส่วนนี้ เสื่อน้ำมันปูไว้มีหมอนสามเหลี่ยมที่เพิ่งไปงัดออกมาจากตู้ ยังคิดอยู่เลยนี่ผมดูมียศถาบรรดาศักดิ์ขนาดนั้นเชียวหรือ ลุงกับป้าแกถึงกุลีกุจอต้อนรับเป็นพิเศษ
"คุณเป็นคนให้ทุนเจ้าต้อมมันอีกทีหนึ่งเหรอครับ ขอบคุณมาก ขอบคุณจริงๆ"
"อ๊ะ คุณพ่อ อย่าไหว้ผม อย่าครับอย่า โอ๊ยตาย"
แกไม่ได้จะไหว้ธรรมดานะครับ แกจะก้มลงกราบผมนี่กระโจนออกปรี่เข้าไปรับมือ แทบจะหมอบติดพื้นเลยทีเดียว โอ๊ย ไม่ไหวนะแบบนี้ ไม่เคยมีใครมาต้อนรับผมแบบนี้ เขินจัง
"เจ้าต้อมมันเรียนดีครับ แต่ผมไม่มีปัญญาส่งเสีย นี่ถ้าไม่เจ็บหลังผมก็ว่าจะกัดฟันส่งให้มันเรียนจบปริญญา แต่"
โอย ไม่เอาๆ ไม่ชอบดราม่า ผมมองใบหน้าของบุพการีของไอ้ต้อมแล้วสะท้อนใจ มันเสียดเข้าไปในใจยังไงไม่รู้
"คุณพ่อครับ ต้อมเองก็ได้ทุนนี่ครับ อย่าห่วงไปเลย สมัยนี้เรียนจบแค่ ม ปลายเงินเดือนมันน้อยนะครับ สงสารต้อมมัน"
"ผมเองก็อยากให้ลูกเรียนสูงๆ แต่ไหนจะมีเจ้าตั้มอีกคน ผมก็ป่วยกระเสาะกระแสะ เจียดเงินให้ลูกไม่พอต้องรักษาตัวเองด้วย"
"เอ่อ แล้วคุณลุงทำงานอะไรนะครับ ขอโทษนะครับที่ผมถาม"
ไม่รู้จริงๆนะ ผมไม่ชอบการสนทนาที่บีบคั้นแบบนี้เลย มันไปไม่เป็น ไม่รู้จะเอ่ยถามอะไรออกไปดี ลำบากใจขึ้นมา
"ผมหาปลาครับคุณ เดี๋ยวนี้น้ำแถวนี้มันเน่า ปลาไม่ค่อยมี ต้องออกไปหาไกลๆ เรือเราเล็กก็หาสู้โป๊ะใหญ่ๆของเขาไม่ได้หรอกครับ ผมแก่แล้ว เจ็บหลังเดี๋ยวนี้ไปไม่ค่อยไหว"
"ลุงแกป่วยน่ะจ๊ะคุณ หมอบอกว่าหมอนรองกระดูกมันเคลื่อนถ้าทำงานหนักมากกว่านี้หมอเตือนว่ามันจะทับเส้นประสาท"
โรคอะไรวะ ไม่เคยได้ยิน แต่คงจะทรมานมากนะเพราะดูจากสีหน้าของลุงแกแล้ว
"พ่อ พอแล้วจะพูดทำไมล่ะ ต้อมไม่เรียนแล้วไง ต้อมจะออกไปหาปลาแทนพ่อเอง"
อ้าวครับ ไอ้นั่นโผล่ขึ้นมาจากชั้นล่าง คงอดทนอยู่นาน สีหน้ามันผมไม่เคยเห็นนะครับแบบนี้ น้ำตาเจืออยู่ในลูกตา ผมนี่อ้าปากค้างไปเลย
"ก็เล่าให้คุณเขาฟังไงลูก"
"ไม่ต้องเล่าพ่อ ต้อมไม่เรียนแล้ว"
"ต้อม"
ผมเอ่ยชื่อมันขึ้นเพราะท่าทางของมันเหมือนกำลังเกรี้ยวกราดใส่บิดา ไม่ได้นะเด็กของผมจะมาทำแบบนี้ไม่ได้ ผมถือมาก จะก๋ากั่นด้านนอกเท่าไหร่ไม่สนใจนะ แต่กับพ่อแม่จะมาแว้ดเสียงใส่แบบนี้ไม่ได้
"พี่จะไปหาเพื่อนแล้วใช่ไหม ไปเถอะพี่"
กรี๊ด มันไล่ชั้น หนอยไอ้ต้อม เดี๋ยวแกเจอ
"ไม่ดีกว่า คุณพ่อคุณแม่ครับ ผมเปลี่ยนใจแล้ว ตอนแรกว่าจะไปหาเพื่อนที่พัทยา ขี้เกียจขับรถแล้ว ขอนอนที่นี่ได้ไหมครับ"
ผมหันไปทำท่าดัดจริตง่วงเหลือประมาณใส่สองสามีภรรยา แกทั้งสองคนก็อ้าปาก รีบตอบเลิ่กลั่ก คุณแม่ก็รีบลุกขึ้นเปิดตู้ทันที
"ทำไมจะไม่ได้ครับคุณ แต่มันนอนไม่สบายหรอกนะ คุณคงไม่ว่า"
"ผมสบายมากครับคุณพ่อ น่านอนออก อากาศดี๊ดีนะครับ ฮ้าว"
เป็นไงล่ะ ไอ้ต้อมนี่คงทำอะไรไม่ถูกยืนมองผมตาค้างอยู่ตรงบันได
"ไปอาบน้ำอาบท่าก่อนไหมคะคุณ"
"คุณแม่ครับ เรียกผมลูกก็ได้นะ อย่าเรียกคุณเลยมันดูห่างเหินยังไงไม่รู้"
"เอ่อค่ะ ลูก"
โฮะๆๆ เป็นไงล่ะ มารยาของชั้นยังได้ผลอยู่นะไอ้ต้อม
"ต้อมพาพี่เค้าไปอาบน้ำสิ เร็วจะยืนบื้ออยู่ทำไม"
ผมยิ้มออกมาโดยไม่ได้ปิดบังเลยนะครับ คุณแม่หันไปเอ็ดมัน ไอ้นั่นมันสะดุ้งเฮือกทันที
"เดี๋ยวแม่อุ่นกับข้าวให้กินนะคะลูก มาเหนื่อยๆคงหิว"
"อย่าลำบากเลยครับคุณแม่ ผมไม่ค่อยหิวเท่าไหร่หรอกครับ"
"ขับรถมาไกลๆต้องกินหน่อยนะคะ นี่ขนาดไม่ค่อยกินข้าวหรอกหรือ แต่ผิวพรรณนี่เป็นผู้รากมากดีจังนะคะ"
เอ่อ ชมผมนี่นะ กราบก่อนนะผู้ใหญ่ชม เรียกเรตติ้งหน่อย
"โชคดีของไอ้ต้อมมันนะที่ได้คุณ เอ่อ ลูกคอยให้ทุนเรียน กริยามารยาทเป็นผู้ดีแท้ๆ"
คุณพ่อเอ่ยชมอีก โอ๊ย เขินจัง ไหว้คนนั้นคนนี้อยู่ สักพักไอ้ต้อมก็มาเรียก
"ตามมาดิพี่ จะได้อาบน้ำ อาบได้ไหม เป็นตุ่มนะไม่ใช่น้ำฝักบัว"
"แล้วมันมีน้ำไหมล่ะ ถ้ามีก็ไม่ต้องมาถาม ถึงชั้นจะเป็นนางฟ้า แต่ก็โอเค ทำได้"
"คร้าบ แม่นางฟ้า"
เชิดใส่ ผมเดินเข้าห้องน้ำไป เอ่อ ไม่อยากจะบรรยาย ห้องน้ำก็คือห้องน้ำเนอะ จะเอาอะไรมาก เอาวะชีวิตอีกมุมหนึ่ง ช่างมันเดี๋ยวมันก็ผ่านไป คุณพ่อคุณแม่ของต้อมยังอยู่ได้ ผมก็คนทำไมผมจะทำไม่ได้ แต่ กรี๊ด น้ำเย็นมากขอบอก
"ทำไมอาบไม่นาน"
"เฮ้ย ไอ้บ้า แอบดูชั้นป่ะเนี่ย"
แทบจะถีบมันสิครับ แหมพอก้าวออกมาจากห้องน้ำมันก็ยืนรออยู่แล้ว
"โว้ย ใครจะแอบดู มีเหมือนๆกัน"
"ไม่เหมือน ของชั้นนวลเนียนน่าสัมผัสกว่า"
"เอ่อ โอเคๆ ยอมแล้วคร้าบ นางฟ้า"
"อย่ามานะไอ้ต้อม อยากให้พ่อแม่รู้เหรอ"
ผมขู่มันเพราะท่าทางมันจะออกนอกลู่นอกทาง ด่ามันอยู่สองสามประโยคก็เดินนวยนาดไปที่รถ ดีนะที่มีชุดประทินผิวแยกไว้ติดรถชุดหนึ่ง ไม่หวั่น โฮะๆๆ
"ร้อนไหมคะลูก พัดลมตัวเดียวพอไหม"
ไม่รู้นะ ผมไม่ได้มองว่าที่นี่จนไม่มีอะไรหรือไม่น่าพักพิงแต่อย่างใด แต่ผมกลับรู้สึกว่าที่นี่ทั้งพ่อแม่ของต้อม ท่านมีให้มากกว่าที่อื่นคือความห่วงใยเอาใจใส่ ผมรับรู้ได้ แววตาที่ไม่มีอะไรเจือไม่ต้องคัดกรองก่อน ทำไมรู้สึกอบอุ่นใจแบบนี้นะ
"โอยไม่ไหวหรอกครับแม่ แค่นี้ก็พอแล้ว ดึกๆท่าจะหนาวใช่ไหมครับ"
"ก็เย็นๆล่ะจ๊ะ ผ้าห่มเอาอีกไหม เดี๋ยวแม่ให้ต้อมเอามาให้"
"พอแล้วครับ เดี๋ยวห่มด้วยกัน"
เอ๊ะ ทำไมผมพูดแบบนี้ ห่มด้วยกันก็แสดงว่า อ่า ผมต้องนอนกับมันสินะ อ๊าย มีอะไรจับเล่นแล้วเรา นอนก่อนดีกว่าทำท่าหลับ อิอิ พอสักพักไฟก็ดับพรึ่บลง เอ่อ มันมืดมากนะ เงียบด้วย เงียบจนได้ยินเสียงคุยกันเบาๆของสามีภรรยาดังออกมานอกห้อง ผมเงี่ยหูฟังอยู่ก็เรื่องของไอ้ต้อมนั่นล่ะครับ สักพักไอ้ต้อมก็เดินขึ้นมาบนบ้านเพราะได้ยินเสียงฝีเท้าดังกระทบแผ่นไม้ขึ้นมาแล้ว อิอิ
"นอนแล้วเหรอพี่"
มันเอาคางมาเกยบนตัวผมนะ อุ๊ย รู้สึกว่าร้อนเลยนะ ขอร้องอย่ายั่ว
"อืม ทำไมอาบน้ำนานจัง ว่าวเหรอ"
"บ้าเหรอพี่ ผมล้างห้องน้ำ แม่ไม่ได้ล้างไว้ อายพี่ดิ"
"จริงเหรอ ไม่เชื่อหรอกนะ ถ้ายังมันต้องไวต่อการสัมผัส ไหน"
คงไม่มีใครว่าผมแรงร่านแรดหรอกนะ อ้าวก็นี่มันเป็นทฤษฎีนี่ของแบบนี้มันต้องพิสูจน์ ว่าแล้วก็ควานลงต่ำสิครับรออะไร
"โหยพี่ เผลอไม่ได้เลยอ่ะ"
"ทำไม ทำเหมือนไม่เคย ลงลิ้นชั้นยังลงมาแล้วเลย กะอีแค่จับทำไม"
ผมแว้ดเสียงใส่มันแต่เหมือนคนกระซิบกันมากกว่า เดี๋ยวพ่อกับแม่ตื่นมาเจอคงจะแตกแน่บ้าน
"จับก็จับ อย่ารูดนะพี่"
"บ้าใครจะรูดแค่จับๆคลึงแค่นั้นเอง"
เอ่อ มันเต็มที่แล้วครับ โอ๊ย ไม่น่าจับเลยเรา จะนอนหลับไหมเนี่ย ใจผมเริ่มเต้นแรง ไอ้ต้อมก็นะกวนได้อีก มันผงกท่อนมันหงึกๆใส่มือผม กรี๊ด จะยั่วไปถึงไหนวะ แต่ชิมหน่อยจะเป็นไรไหมนะ พ่อแม่จะตื่นมาเห็นไหมเนี่ย อ๊ะ ไม่เอาดีกว่า เดี๋ยวมันเตลิด จับนี่ล่ะ ปลงสังขารไปด้วย เหอๆจับไปจับมา นานเหมือนกันผมก็หลับคงจะเพลียนะครับ ไอ้ต้อมมันยังไม่นอนนะตอนผมผลอยหลับไป แต่รู้สึกเหมือนว่ามันมากอด อุ่นๆดี
"ตื่นแล้วเหรอลูก กินกาแฟไหมแม่ชงให้"
เอ่อ รู้สึกว่าตัวเองเป็นคุณนายยังไงไม่รู้ แต่อากาศตอนเช้านี่ดีจริงๆนะ มีลมโกรกมาแล้ว
"ไม่เป็นไรครับแม่ เดี๋ยวผมค่อยกิน แม่ตื่นนานแล้วเหรอครับ"
"แม่ตื่นตั้งแต่ตีสี่ลูกไปสะพานปลา วันนี้เราไม่ได้ออกเลยต้องไปซื้อเขา เดี๋ยวแม่จะทำต้มโป๊ะแตกให้กินนะลูก"
มีเด็กชายตัวโตพอสมควรยืนแอบอยู่ด้านหลังของแม่ มองผมแบบอายๆ
"อ้าว ตั้มไหว้พี่เขาสิลูก นี่พี่เขาเป็นคนให้ทุนพี่ต้อมนะ"
คุณแม่ก็จับไอ้ตัวเล็กมาด้านหน้ามันยกมือไหว้ผมนะ ผมก็ยิ้มให้ เออว่าไปผลผลิดของสามีภรรยาคู่นี้ก็ดีเหมือนกันนะ ไอ้ต้อมมันก็หล่อ น้องมันโครงหน้าก็คงหนีไม่พ้นกัน
"แม่มีกระดาษทิชชู่ไหมครับ ผมอยากจะเช็ดหน้า"
ผมถามหากระดาษ ไม่ใช่ไม่ไว้ใจผ้าเช็ดตัวนะ แต่หน้าผมไม่เอาสำลีก็กระดาษเท่านั้นเช็ด เพื่อความอ่อนเยาว์ อิอิ
"เอ่อ เดี๋ยวแม่ให้ตาตั้มไปซื้อให้นะลูกรอแป๊บนะ"
"โอ๊ะ งั้นไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมเอาผ้าเช็ดก็ได้ วันนี้แม่จะไปไหนนะครับ"
แม่คงไม่ไปไหนหรอกลูก วันนี้ว่าจะลงน้ำมันให้พ่อหน่อย เมื่อคืนก็บ่นอีกแล้วว่าปวดหลัง"
"อ้อ ครับแม่ไม่พาไปหาหมอล่ะครับ"
สีหน้าดูเจื่อนลงทันที นี่ผมพูดอะไรผิดไปอีกล่ะเนี่ย พอดีมีโทรศัพท์เข้า อ๊ะ คุณหญิงแม่ ตายล่ะสิ ผมต้องรีบขอตัวหยิบโทรศัพทแล้ววิ่งลงจากบ้านเพื่อจะไปหาที่คุย เพราะต้องออกสาวหน่อยเวลาคุยกับคุณหญิงแม่ เพราะนางชอบเปิดลำโพงให้ทั้งบ้านผมนั่นล่ะครับคุยด้วย
"แม่ เมอร์รี่คริสมาสต์"
"แหม นี่ถ้าแม่ไม่โทรฯหา ชาตินี้จะได้ยินเสียงไหมแก ทำไมเป็นคนแบบนี้ ถ้าเงียบหายไปอีกแม่จะเรียกตัวกลับแล้วนะ อะไรกันทำตัวไร้ญาติขาดมิตร ทางนี้ก็เป็นห่วง แล้วเฟสบุ้คก็เปลี่ยนรูปเปลี่ยนชื่อ มันอะไรยังไงยะนายพล"
เห็นไหมล่ะครับ มาหนึ่งชุดเล็ก
"ก็ว่าจะโทรนหาแม่พอดีนี่ อ๊ะ เราใจตรงกันพอดีเลย เป็นแม่ลูกกันใจตรงกันเนอะแม่เนอะ"
"อย่ามาแถนะนาย ชั้นล่ะไม่รู้จะยังไงกับแกดี แล้วนี่ทำอะไร หยุดไม่ใช่เหรอ ทำไมไม่มาเยี่ยมแม่ จะปล่อยให้แม่เหงาอีกนานไหม เป็นลูกที่ไม่ดีเลย ไม่รักครอบครัว หรือจะให้แม่กับพ่อบินไปหา จะเอายังไง"
กรี๊ด ดูครับดู คุณหญิงแม่เธอร่ายพระไตรปิฎกอยู่
"นั่นสินาย กลับมาเยี่ยมพ่อบ้างสิ มาปีที่แล้วก็เงียบหายไปเลยนะลูก พ่อกับแม่เป็นห่วง"
"แหมพ่อ มันคงติดไอ้เรย์นั่นล่ะ เป็นไงล่ะไหนล่ะไอ้เรย์น้องเขยพี่น่ะ"
นี่ล่ะครับครอบครัวของผม รุมกันซะ ผมนี่ต้องเอาโทรศัพท์ยกออกให้ไกลๆหูหน่อย ทั้งเสียงหลานเสียงใครต่อเสียงใคร เอาแต่เช้าเลย
"แล้วเรย์ไปไหนล่ะลูก แม่ขอคุยกับเรย์หน่อยสิ"
"เอ่อ เรย์มันก็ทำงานสิแม่ เนี่ยนายอยู่พัทยา มาเที่ยวกับเพื่อน"
"อ้าว ทำไมให้แฟนทำงานแล้วตัวเองมาเที่ยว อะไรกัน ระวังเถอะเรย์มันจะนอกใจ"
พ่อแม่ผมรู้นะครับว่าผมเป็นอะไร และคบกับใคร แต่เรื่องของผมกับไอ้เรย์ยังไม่ได้บอก เสียดใจดีแท้ แปลบแต่เช้าเลย
"แล้วนี่จะกินยังล่ะไก่บ้านแม่น่ะ แหมนะโทรฯมาเย้ยล่ะสิ"
แถไปก่อนครับ เหวี่ยงประเด็น ที่บ้านผมก็แปลกนะ เขากินไก่งวงกันแต่คุณนายไม่ยอมไปหาไก่ธรรมดานั่นล่ะมาแล้วบอกว่าไก่บ้านสูตรอะไรตะไคร้ไม่รู้จำไม่ได้
"เออ นายเนี่ยแม่เปิดร้านสองสาขาแล้วนะ อยู่โกลเด้นเกทส์ให้พี่แพทย์ไปดูให้ ที่นี่แม่กับพ่อก็ดู แต่อยากให้นายกลับมาช่วยแม่น่ะลูก"
"โอ๊ย ไม่เอาหรอกแม่ อะไรกันเปิดทำไมสองสามสาขา เงินเอาไปทำอะไรจ๊ะคุณหญิงแม่ ได้ข่าวรวยแล้วนี่"
กรุณาอย่าถือสาบทสนทนาระหว่างมารดากับลุกอย่างผมนะครับ
"รวยเรยอะไรล่ะแก นี่พ่อเขากะว่าจะเปิดอีกที่ที่แอลเอนะ อย่ามาพูดเป็นเล่น"
"โอ้โห ตั้งใจจะเก็บเงินเที่ยวรอบโลกเหรอพ่อกับแม่น่ะ ฮันนีมูนตอนแซยิด"
"อีนาย แหมนะ อยู่ไกลหน่อยนะ ถ้าอยู่ใกล้แม่จะฟาดเอา แซยงแซยิดอะไรแม่ยังเอ๊าะๆอยู่นะ จริงไหมพ่อ"
"เอ่อ ถ้าไม่มาก็หาคนให้พ่อหน่อยสิลูก มีเพื่อนไหมที่อยากทำงาน"
แอบขำนะครับ พ่อผมอึกอักเลยแถไปเรื่องอื่นเสียนั่น พอจะรู้หรือยังครับว่าผมโวยวายเหมือนใคร เรื่องแก่นี่อย่าได้พูดใส่คุณนายแกเลยนะ มีหวังโดนตบกลางอากาศ ผมได้มาจากแม่ผมนั่นล่ะครับ เกือบทุกอย่าง
"อ้าวพ่อ ไม่ให้พี่แพศยาจ้างเด็กนักเรียนไทยเอาล่ะ"
"นี่นาย แพทย์เฉยๆโว้ยไม่มี ศยา เด็กนักเรียนไทยแกก็รู้แต่แต่ลูกผู้รากมากดี ใช้เขาเยอะๆไม่ดีหรอก"
"อ้อ จิกหัวใช้ไม่ถนัดว่างั้น ไม่มีหรอกพี่ เพื่อนนายจบนอกกันทั้งนั้น ไม่มีใครอยากทำงานร้านอาหารไทย แม่ยุพา กับพ่อสกลหรอกนะ"
"ไอ้นาย"
อันนี้ประสานเสียงพร้อมกันนะครับ โอ๊ย คุยอยู่เป็นชั่วโมงกว่าจะยอมลง ผมนี่ประสาทตื่นทุกรูขุมขนเลยจากที่สลึมสลืออยู่
"คุยกับใครอ่ะพี่ ไปเดินเล่นไหม"
ไอ้ต้อมครับมันเดินมาถามหลังจากที่ผมวางสาย
"คุยกับที่บ้านน่ะ แล้วนี่จะไปไหน"
"เดินเล่นอ่ะพี่ เซ็งๆ"
"เซ็งอะไรวะแก ตื่นมาก็เซ็งเลยเหรอ ประหลาด"
"ไปเดินตรงโน้นไหมมองเห็นทะเล"
ผมเดินตามมันไปนะครับ ลมแรงมากโกรกซะผมเผ้ากระเซอะกระเซิงหมด ระหว่างทางผมก็คิดอะไรเล่นไปเรื่อยไม่ได้อะไรมาก สูดเอาบรรยากาศรอบตัวเข้าปอดให้มากที่สุด ตอนนี้เริ่มชินกับกลิ่นคาวๆพวกนี้แล้ว ก็นอนดมมาทั้งคืนนี่นะ
"จากบ้านเราไปเซ็นทรัลไกลไหมต้อม"
"ก็พอสมควรอ่ะพี่ พี่นัดเพื่อนไว้เหรอ"
"อืม"
ผมถามแล้วไม่ได้สนใจ หันไปมองอย่างอื่น เกลียวคลื่นในทะเลมันน่าสนใจกว่าตั้งเยอะ
"พ่อแม่ วันนี้ผมพาไปเดินห้างไปไหมครับ"
ผมเอ่ยชวนขึ้นตอนกินข้าวเช้า ไม่เช้าเสียทีเดียวหรอกครับจะเก้าโมงเช้าแล้ว กับข้าวก็มีผัดหอยลายต้มโป๊ะแตก อร่อยดีนะ เผ็ดร้อนแต่เช้า
"เอ่อ ไปก็ไม่มีปัญญาจะไปซื้ออะไรหรอกลูก"
คนเป็นพ่อเอ่ยขึ้น ตามด้วยการก้มหน้าหลบสายตาของคนเป็นแม่ หันไปทางไอ้ต้อมหน้าไม่ดีเอาเสียเลย แต่ไอ้น้องตั้มนี่ตาวิ้งๆเชียวคงอยากจะไป
"นะครับพ่อ ไปเดินเล่นๆ ผมอยากพาไป ไหนๆวันนี้ก็ไม่ได้ไปไหนไม่ใช่เหรอครับ อยากไปไหมตั้ม"
"อยากครับพี่"
ฮึฮึ ต้องเอาเด็กเข้าอ้าง คุณแม่ตาเขียวใส่ลูก แต่ผมเข้าใจนะว่าทำไม แต่เอาเถอะผมคิดอะไรไว้ในใจแล้ว
"ไม่น่ามาเลย เกรงใจ"
คุณแม่เอ่ยขึ้นหลังจากนั่งอยู่ในรถของผม ของต้องเอาออกก่อนนะครับ เพราะหลังรถมันก็บ้านดีๆนี่เอง เอาออกให้หมดเผื่อว่าจะเอาของใหม่ใส่เข้าไปแทน
"เกรงใจอะไรครับแม่ เดี๋ยวผมพาไปกินอาหารญี่ปุ่น อยากกินไหมครับตั้ม"
"อ่า อยากครับพี่ ผมไม่เคยกินอาหารญี่ปุ่น"
"ตั้ม"
เสียงปรามดังขึ้นทันที เอาน่าไม่เป็นไร ผมพยายามชวนคุย สองสามีภรรยายังดูตื่นๆอยู่แต่ก็เหมือนคลายความตึงเครียดลงไปได้บ้าง
"ซื้อเยอะจังพ่อคุณ ไม่เอาๆ พอแล้วเปลืองเงิน"
"ไม่เยอะหรอกครับแม่ เอานี่อีกนะครับ"
ผมพาไปช็อปปิ้งสิครับ เงินผมไม่เสียดายหรอกนะ แต่ผมคิดว่าผมน่าจะทำอะไรสักอย่างให้ครอบครัวนี้ได้บ้าง อย่างน้อยก็เครื่องใช้ไม้สอยภายในบ้าน ไม่เหลือบ่ากว่าแรงหรอก ดีกว่าผมไปใช้เงินแบบไร้ประโยชน์ รอยยิ้มแววตาที่ผมได้รับกลับมันช่างน่าอิ่มเอิบใจ รู้ไหมผมซื้อของให้ใครแม้แต่ไอ้ต้อมผมไม่เคยเห็นเขาทำท่าดีใจปลาบปลื้มใจเท่านี้มาก่อนเลยนะ เงินจำนวนไม่เยอะนะสำหรับผมแต่ซื้อของใช้สอยในบ้านให้ครอบครัวนี้ได้เยอะเหมือนกัน พอเสร็จผมก็ให้แกพาไปกินอาหารทะเลแถบพัทยานั่นล่ะครับเพราะเถียงกันอยู่นานระหว่างอาหารทะเลกับญี่ปุ่น ผมก็ตามใจนะจะว่าไปตามใจตัวเองนี่ล่ะเพราะอยากกินอยู่พอดี ระหว่างกินข้าวก็ถามแกเรื่องไอ้ต้อมอีกนิดหน่อย ตอนนี้ผมฉุกคิดอะไรขึ้นมาได้อย่างหนึ่ง แต่ต้องดูอะไรอีกหลายอย่าง เอาเถอะกว่าจะถึงเวลานั้นก็นานพอสมควรพอที่จะให้พิสูจน์
"เกรงใจจังเลยลูก ซื้อของให้ยังพามากินข้าวอีก"
คุณพ่อเป็นคนเอ่ยขึ้น ผมก็ยิ้มทำคะแนน หึหึ แบบนี้ไอ้ต้อมมันจะไปไหนเสีย
"ไม่เป็นไรหรอกครับพ่อ แค่นี้เอง อยากได้อะไรอีกไหมครับ"
"โอ๊ยพอแล้วลูก พอแล้ว แค่นี้ก็ไม่รู้จะตอบแทนกันยังไงไหวแล้ว"
"ผมไม่ต้องการอะไรตอบแทนหรอกนะครับ แค่อยากให้ต้อมตั้งใจเรียน ไม่ออกนอกลู่นอกทางก็พอแล้วครับ ส่วนเรื่องส่งต้อมเรียนคุณพ่อไม่ต้องห่วงนะครับ เดี๋ยวผมดูแลให้"
"เอ่อ"
ทั้งสองสามีภรรยายกมือไหว้ผมอีกแล้ว ผมนี่นะปรี่เข้าไปช้อนมือไว้เป็นพัลวันเชียว ผมไม่ได้ใจดีหรอกนะครับ แต่มีบางอย่างที่ผมเห็นจากไอ้ต้อม และบางอย่างที่ผมเห็นจากแววตาของพ่อแม่ของมัน ซึ่งสิ่งนั้นผมคิดว่าผมไม่เคยประสบพบเจอมากับตัวเอง แต่ผมกลับพบว่าตัวเองมีสิ่งนั้นที่จะหยิบยื่นให้กับไอ้ต้อมและครอบครัว นั่นคือ โอกาส นางร้ายอย่างผมมันต้องปูทางไว้สิเนอะ เรื่องอะไรจะร้ายกะโหลกกะลา คราวนี้ไอ้ต้อมมันจะไปไหนได้ล่ะจริงไหม เงินค่าเทอมของมันก็คงไม่เท่าไหร่หรอก กินอยู่อีกสบายมาก ไหนๆก็ก้าวมาขนาดนี้แล้วนี่ ต่อไปอีกสักหน่อยสิจะเป็นไรไป
"เดี๋ยวถ้าว่างๆผมขอมาเยี่ยมอีกนะครับคุณพ่อคุณแม่"
ผมเอ่ยคำลาตอนเย็นหลังจากไปส่งกลับที่บ้าน ทั้งสองตอนแรกจะเอาปลาแห้งให้ผมนะ แทบจะแตกสาวใส่ คือกรี๊ดไม่เอานะครับ กะปิอะไรแบบนี้ ไม่ถูกกันอย่างแรง น้ำใจของเขานะแต่ผมกลัวว่าจะเอามาเน่าทิ้งเปล่าๆ
"จะไปไหนต่อเหรอจ๊ะลูก"
"ผมจะไปเจอเพื่อนที่พัทยาน่ะครับแม่ เออต้อมกลับเข้ากรุงเทพฯวันไหนนะ เผื่อเร็วๆนี้พี่จะได้แวะมารับกลับด้วย"
"เอ่อ ว่าจะกลับหลังปีใหม่อ่ะพี่ โรงเรียนเปิดวันที่สี่แน่ะไม่รู้จะรีบกลับไปทำไม"
"อ้าวเหรอ โอเค งั้นพี่ไปนะ สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่ บายนะครับน้องตั้ม"
ผมก้าวขึ้นรถทันที เปิดม้าลายฟังหน่อย
"กรี๊ด โล่งโว้ย ออกสาวก็ไม่ได้ โว้ย อึดอัด"
ผมกรี๊ดอยู่ในรถคนเดียว
"อยู่ไหนหอยใหญ่"
อีพัทคือเป้าหมาย เสียบหูฟังแล้วกดโทรฯออกทันที
"แหมอีนาย กว่าจะโทรฯมานะยะ ชั้นกินผู้ชายไปร้อยน้ำแล้วเนี่ย โอย ไม่ไหวค่า"
"แหมนะ ก็มีธุระเนี่ยอยู่ชลฯแล้ว แกอยุ่ตรงไหนวะ"
"อยู่หาดจอมเทียนนี่ล่ะ แต่แกชั้นอยากไปหัวหินอ่ะ ไปไหม"
"อ้าวอีนี่ ชั้นจะไปหาแก แต่แกคันจะไปที่อื่นเหรอ"
"แหมอีนาย ก็ไปหากินแถวโน้นสิยะ เยอะแยะไป นี่ๆชั้นนัดเด็กเทคนิคไว้ที่โน้น กรี๊ด ท่าทางคงจะแซ่บแก ไปนะนะ"
ผมได้แต่ถอนหายใจ มีเพื่อนแรดนี่นะทำไงได้ อีพัทนี่ไม่ได้แรดปกตินะ มันแรดชั้นครู ผมวางสายจากมันแล้วขับรถตรงไปหา คันเหมือนกันนะ อิอิ ไอ้นั่นไม่อยู่เนอะจะได้กินให้หายคัน ไอ้ต้อมเมื่อคืนก็นะ โอ๊ย อะไรไม่รู้ อย่าให้แกตามเรื่องไอ้เรย์จบนะไอ้ต้อม แกเสร็จชั้นแน่ๆ ฮึฮึ เอ๊ะ เอาแบบนี้ดีไหมดีกว่าให้มันหยุดอยู่เฉยๆ
"ต้อม วันไหนกลับนะ"
ผมกดโทรศัพท์ไปหามันอีกรอบ
"ก็วันที่สามมั้งพี่ จะมารับเหรอ"
"ไม่ใช่ชั้นหรอก แต่คนอื่น"
"ใครอ่ะพี่"
"ไอ้เรย์ไง แกชวนมันมารับแกให้ได้นะต้อม ให้มันมารอหน้าทางเข้าบ้านนั่นล่ะ ไม่ต้องให้มันมาเห็นบ้าน"
"เฮ้ยพี่ นั่งรถกับเขานานๆผมกลัวนะ"
"เอาน่า ยอมให้มันจับนิดๆหน่อยๆก็น่าจะโอเค ทำได้ไหม"
"ผมจะลองดูนะพี่"
"ทำไมต้องลอง อะไรวะต้อมแกไม่เคยมั่นใจอะไรเลยเหรอ"
"เปล่าพี่ เออพี่เรื่องวันนี้ผมขอบคุณพี่มากนะครับ ไม่น่าพาพี่มาเลยอ่ะ เสียดายเงิน"
"เสียดายอะไรต้อม ชั้นซื้อให้แกยังเยอะกว่านี้เลย อย่าพูดมากทำตามที่บอกรายงานผลด้วย"
"แล้วพี่จะไปไหนอ่ะ ทำไมไม่ชวน"
"เรื่องของผู้ใหญ่ เด็กไม่เกี่ยว แค่นี้นะไอ้ต้อม ชั้นขับรถ"
"แหม ไปหาเด็กอ่ะดิ พี่นี่นะ มีให้กินฟรีๆไม่ยอมกิน แต่ชอบไปเสี่ยงเอา"
กรี๊ด ดูมันครับ มันยั่วโมโห
"ไม่ใช่จะไม่กินต้อม กินแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ แกเตรียมล้างของแกไว้ให้ดีๆก็แล้วกัน ชั้นจะกินให้หนำใจเมื่อถึงเวลา แค่นี้นะ"
ผมร้อนหน้าขึ้นมาแล้ว ไม่รู้สิยิ่งได้ยินเสียงมันผมยิ่งรู้สึกว่าเลือดมันสูบฉีดแรงขึ้นอีกเป็นเท่าตัว ไม่เอาๆ เดี๋ยวไปหาอะไรกินข้างหน้าดีกว่า ไปกับอีพัทไม่ต้องห่วง ห่วงแค่จะได้ครบตามเป้าหรือเปล่าเท่านั้นเอง โฮะๆๆ
"ทำไมไปหัวหินล่ะแก แกเอารถชั้นไปนะ แกขับชั้นจะนอน"
พอเห็นหน้าอีพัทผมก็เอ่ยถาม ดูมันมีความสุขมากนะครับ ยิ้มหวานอยู่ตลอดเวลา โดยเฉพาะกับผู้ชายที่เดินผ่าน
"ที่นี่ของเยอะแก ไม่เอาอ่ะ ไม่สด ของทะเลก็ต้องเลือกหาที่มันสดๆสิ"
"เด็กเทคนิคเนี่ยนะ ไม่กลัวมันตีหัวเอาเหรอแก"
"ว้าย อย่ามาสิยะ ระดับพัชราภาแล้วไม่มีทาง"
"แล้วแกไปหามาจากไหนเนี่ยถึงจะแบกร่างไปถวายถึงหัวหิน"
"แหมอีนายก็ในเวบนั่นล่ะย่ะ มาเถอะ เออแล้วรถชั้นล่ะ"
"ก็ฝากไว้ที่โรงแรมสิแก ค่อยกลับมาเอาจะขับแห่ไปทำไมสองคัน"
ผมแนะให้มันฝากรถไว้นั่นล่ะครับ แต่นางก็นะทำท่าหวงแหนเป็นพิเศษกะอีแค่บีเอ็มเนี่ยนะ ผมขับรถญี่ปุ่นผมยังไม่หวงเลย
"นี่อีนาย ชั้นจะเล่าอะไรให้แกฟัง วันก่อนชั้นไปเก็บองุ่นมา กรี๊ด เจ็บใจที่สุด"
ดูมันนะครับ ขับรถอยู่นะนั่นออกท่าออกทางซะ
"ทำไมโดนใครทะลวงมาล่ะแก"
"ยิ่งกว่าอีก โอ๊ย เล่าแล้วอาย เสียศักดิ์ศรีเกย์ไฮโซอย่างชั้นหมด"
ดูมันทำท่านะครับ โอเวอร์เกินใคร
"แล้วจะได้รู้เรื่องไหมล่ะวันนี้"
"ก็ชั้นเจอผู้ชายอยู่คนนึงแก หล่อล่ำมากตอนแรกนึกว่า วอน บินมาเอง ก็เดินสีกันไปมาก็ได้กันนะ ตอนมีอะไรกันก็ กรี๊ด สุดยอดไม่เคยเจอ พี่แกแบบถึงใจมาก ถึงติ่งที่สุด"
"แล้ว"
"แก ฮึ พอเสร็จแล้วจะออกจากห้องมืด มันก็มากระซิบบอกชั้นน่ะสิ"
"ว่าผมเป็นจ๊ะอ่ะเหรอ"
"อีบ้า เลวร้ายกว่านั้นอีกแก ฮึ"
"เร็วเล่ามาจะได้นอน"
"กรี๊ด มันบอกชั้นว่า ขอบคุณนะคะเพื่อนสาว"
โอ๊ย ผมก็ปล่อยฮาครืนสิครับ อีพัทมันกรี๊ดลั่นรถคงคับแค้นใจมาก ส่วนผมนี่ถือเป็นตลกประจำวัน อีนี่มันก็สรรหาเรื่องมาเล่าได้ทุกวี่ทุกวัน มิหนำซ้ำนะมันยังบอกว่ามันกรี๊ดลั่นซาวน์น่าเลยนะครับ เจอซะบ้างเถอะแรดดีนัก ต้องมาเห็นมันทำเสียงบวกกับท่าทางด้วยไม่ขำก็ไม่รู้จะว่ายังไง ผมนี่น้ำหูน้ำตาไหลเลย เอาเถอะๆ ของีบสักหน่อยตื่นมาจะได้หน้าฉ่ำๆออกล่าผู้ชายหน่อยซิ เอาวะ ขอแรดหน่อยเถอะ
Written by eiky
ปล. ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ ตอนนี้ไม่มันเท่าไหร่นะ อย่าเพิ่งเบื่อนะครับ ปูทางไว้ก่อน อิอิ
จุ๊บๆๆ
-
:z3: :z3: :z3: :z3:โอ๊ยยยยยยยยยยยยกรามค้างเจ้าค่ะเมื่อยกรามมากๆ ยิ้มจะปากจะฉีกถึงหูเลย ชอบเวลานายอยู่กับต้อมจังน่ารักดีเนอะ แต่ถ้าถึงเวลา ต้อมกับหลวงมาเจอกันจะเป็นไงบ้างนะ อยากรู้จัง
ว่าแต่อยากอ่านตอนพิเศษแบบเป็นพาร์ทของต้ม หรือหลวงอะไรเงี้ยๆๆๆบ้างอ่ะค่ะ อยากรู้ความคิดของต้มที่มีต่อนางบ้างจังเลยอ่ะ หุหุ
+1สำหรับตอนน่ารักๆหวานๆบนหื่นและฮา
จุ๊บๆ
-
:L1:
-
พ่อตัวประกอบไม่ออกอ่ะตอนนี้
แอบคิดถึงเบา่ๆ ฮ่าๆ
เค้าเดาเอาเอง คิดเองว่า
คุณนายจะส่งต้อมไปเมืองนอก
กร๊ากก แล้วก้อเสร็จนายแพทย์ซะ
5555+
ปล.เม้นล่าง สมัครเพื่อเรื่องนี้ชิมิคะ หึหึ
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไม่ไหวนะคะตอนนี้ น่ารัก+ฮา นั่งขำอยู่คนเดียวยังกะคนบ้าเลยอ่ะค่ะ
แล้วก็แอบคิดแบบเดียวกะพี่เรล่าว่า"พี่นายจะส่งต้อมไปเมกา"((รึป่าว 555))
ปล.ตอนหน้าน้องหลวงจะออกมามั้ยน๊ออออออออ
ตอบเม้นท์บน ถูกต้องแล้วค่ะพี่ขาาาา
-
น่ารักอ่ะ งี้แหละ นางร้ายก็มีมุมดีๆนะ
พี่อิ๊กกี้ นี่ต้องเปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น นางเอกที่แอบร้าย ต่างหากนะพี่
ก็แหม นายน่ารักขนาดนี้ ว่าเป็นนางร้ายได้ไง 555
ชอบทั้งเรื่องนี้เเล้วก็ตอนพิเศษน้องญี่ปุ่นเลย ขอบคุณนะคะ : )
:กอด1:
-
o13
-
พี่พัทฮามากค่ะ เจออย่างงั้นคงจะงิดไปซักหนึ่งวินาที :really2:
-
:L1:
ตอนนี้นายทำคะแนนใหญ่เชียว
อิอิ
ไม่ค่อยอยากให้ต้องไปยุ่งเกี่ยวกะไอเรย์เลยจิงๆ
เก็บต้อมไว้กินเองดีกว่า
อิอิ
ส่วนปูทางเนี่ย คงเรื่องพ่อแม่ต้อมแน่เลย
จะได้ไม่มีปัญหาในอนาคตเนอะ
เรื่องนี้ 3P Only
ป.ล. รักพี่อิ๊กกี้น๊าๆๆ
-
นายพอสามีไม่อยู่ก็ออกล่าผู้ชายเรยนะ เดี๋ยวเหอะ
ส่วนต้อมนี่กลัวจะเป็นวัวพันหลัก ไปรับปากว่าจะส่งเสียลูกเค้า ภาระใหญ่หลวงรออยู่ข้างหน้านะจ๊ะ นาย
แถมเด็กมันก็ชักจะใจเติบ นายเองก็เป็นต้นอ้อล้อลม ลู่ไหวไปมา คืนนี้ก็จะออกล่าผู้ชาย
แล้วไหนจะคุณหลวงอีกล่ะ ใช้ชีวิตคุ้มจังเลยนะจ๊ะ นายจ๋า
คุณหลวง ต้อม ชายหนุ่มที่จะเข้ามาอินเดอะเนียร์ฟิวเจอร์
ไหนจะศัตรูที่นายสร้างไว้โดยตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจอีก
นายไหวม๊ายยยยย ต้องไหวซินะ นายซะอย่าง
ขอบคุณไรท์เตอร์ค่ะ :pig4:
-
สงสัยว่าต้อมมันจะได้ไปอมริกาซะล่ะมั้งเนี่ย (ถ้าทำดีถูกใจนาย)
อีหนูพัทอย่างฮาเลย 555 "ขอบคุณนะคะเพื่อนสาว"
-
ไม่รู้คุณพัทควรจะดีใจหรือว่าเสียใจดี :laugh:
ครอบครัวต้อมน่ารักอะ อยากให้ตั้มมาอนาคตดีๆ :กอด1:
-
นั่งฮานายพลอยู่คนเดียวหน้าจอ
ตอนมากรี๊ดในรถนี่ ไม่ไหวและ ฮามาก
หมดมาดเลยนายเอ๊ย 555+
-
:L2: ตอนนี้ปูทางไว้ตอนหน้า
แล้วตอนหน้าจะเป็นยังไงน้อ
จะบังเอิญเจอพี่หลวงหรือเปล่า
ยิ่งอ่านยิ่งฮา หัวเราะอยู่คนเดียว
-
o13
ยิ่งอ่านยิ่งมันนนนนนนนนนนนน
-
อ่านตอนนี้แล้วแอบฮา
สงสัยเวลานายอยู๋กับที่บ้านต้องรั่วแน่ๆ
แค่คุยกันผ่านโทรศัพท์ยังฮาเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
ทำคะแนนไว้ขนาดนี้แล้วน้องต้อมจะไปไหนเสีย ฮ่าๆๆๆๆ
-
เราดันไปแอบคิดเหมือนคนอื่นที่ว่า
คุณนายจะส่งต้อมไปถวายให้นายแพทย์ที่เมกาอ่ะ
ไม่รู้คิดไปได้ไงแต่อ่านตอนนี้แล้วยิ้มตลอดเลย เวลานายอยู่กับต้อมนะน่ารักมากมาย o13
-
55555555555555555
สงสารเพื่อนนายว่ะ ^^
นายใจบุญมากนะ เหอะๆ
นางเอกมาอ่ะตอนนี้ หุหุ
น้องต้อม พี่เค้าสนับสนุนแล้วนะ ต้องตั้งใจ !!!
ให้น้องไปทำงานกะ คุณพ่อที่นู่นมั้ย ???
๕๕๕๕
-
อร๊ายยยยยยยย สงสารเจ๊พัท
เจอเพื่อนสาวเสียบซะได้ :z1:
มาบ้านต้อมแล้ว
คราวหน้าหัวหินนี่หวังว่าจะไม่เจอหลวงนะคะ
หึหึ
-
ขอบคุณนะจ๊ะเพื่อนสาว :m20:
คุณนายสัญญาแล้วนะเคอะ ว่าจะกินน้องต้อม :z1:
-
เดี๋ยวต้องเตรียมเลือดสำรองเอาไว้แล้ว อนาคตมีสิทธิ์ได้ใช้ ถ้าต้อมถูกนายกิน :haun4:
-
555
ท่าทางโครโมโซมX&Y ของคนเขียนช่วงนี้คงผันผวนปั่นป่วนน่าดู
กับเรื่องแตกสาวไม่แตกสาวนี่แหละ
ฮา มากๆ ท้องแข็งเลย กร๊าาาาก
-
สงสารป้าพัท 555 :laugh:
ยังคงลุ้นต่อไปสำหรับคู่ของคุณนาย -..-
-
:m15: โอย ต้อมเอ๊ย ชีวิตมาม่ามากมาย
ปล.หวังว่าคงไม่ใช่ละครฉากใหญ่นะ ไม่งั้นคงโคดเสียความรู้สึก
-
นายตลกมากๆเลยค่ะ :m20:
โดยเฉพาะตอนแอบมากรี๊ดในรถ แอบสาวไว้ตั้งคืนนึง อึดอัดมั้ยจ๊ะ?? 555
ชอบตอนนายอยู่กับต้อมมากเลย เป็นนางร้ายที่ป่วง ตลก โปกฮามาก :laugh:
ต้อมก็น่ารัก (เราเองยังโอนเอียงมาตามความน่ารักใสซื่อขบเผาะ หวานกรุบกรอบ ของต้อมเลย) :o8:
นายดีกับครอบครัวต้อมขนาดนี้ เด็กมันยิ่งรักยิ่งหลง เทิดทูน บูชา.....
ระวังจะตัดยังไงก็ตัดไม่ขาดนะคะ งานจะเข้าเอานะคะ อิอิ
ปล.คิดถึงหลวงจังเลย ยังไงก็ยังปักหลักเชียร์ นาย+หลวง อยู่นะคะ :-[ :impress2:
ขอบคุณคุณอิ๊กกี้มากๆๆๆ แต่งได้พีคมาก มาต่อสมำ่เสมอ ขอชื่นชมอย่างสุดหัวใจค่ะ o13
-
ตร๊ายยยยยยยยยยยยย สาวพัดโดนสาวจิ้ม :laugh: :m20: :pigha2:
-
ตร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย
สาวพัดโดนสาวจิ้ม
ก๊าก ก๊าก ก๊าก
-
เริ่ดที่สุด
ทำไปไม่เดือดร้อนใคร ก่อลุยโล้ดดดดดดดดดด
ปล.ขนาดต้อมกำลังโตยัง " ใหญ่ " ขนาดนี้
ถ้าโตเต็มที่ละมันจะขนาดไหนอ่ะนั่น แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย
รอตอนต่อไปนะ อิ๊กกี้ ที่รักกกกกกกกกกกก
-
ถึงกับเก็บไว้กินให้หน่ำใจ
อิอิ
พี่นายเนี่ย ร้ายจริง อะไรจริงนะค่ะ
-
เจ้เพลียกับอีคุณนายจริงๆ ความร่าน แรงส์ เนี่ยไม่เคยตกเลยจริงๆ
แต่บางอย่างเจ้็ก็มองว่ามันไม่ค่อยเหมาะเท่าไรนัก แต่็ทำใจไว้แล้วว่าเรื่องนี้
มันแรงส์ถึงแก่น เสนอมุมมองการใช้ชีวิตของเกย์ได้อย่างถึงพริกถึงขิง
-
แรกๆนายก็ดูมีข้อคิดดี(ไม่กินเด็กในสังกัด)
หลังๆทำไมเก็บสแปร์ขนาดนี้ๆๆๆๆ
เป็นห่วงนะเนี้ยยย
แต่ยังไง ก็รักนายนะครับ
-
ชอบบบบบๆๆ สนุกมากๆๆคับ
เป็นนางร๊ายที่ไม่กะโหลกกะลา 555+
-
หลวงหายไปไหนนนนนนนนน
คิดถึงงง
-
แตกสาวไปเลย
-
ต้อมน่ารัก :impress2:
คิดเหมือนหลายรีเลยว่ากลัวนายส่งต้อมไปเมืองนอก
แล้วก็เสร็จพี่เพทย์เสีย
ซึ่งกรณีนี้ต้องดูิอิมเมจพี่เเพทย์อีกทีอ่ะนะ
รักน้องต้อง ชอบน้องต้อม เชียร์น้องต้อม :กอด1:
-
455555555+
สงสารเจ้ พัท มากกกกก
-
ตอนหน้าขอหลวงนะ แค่ไม่เจอตอนเดียวก็ คิดถึงแล้ว
-
กรี๊สใส่เลย อิอิ :o12:
-
ปล. เข้ามาแอบเซ็งคุณนาย
เมื่อไหร่จะฟาดต้อมให้มันรู้แล้วรู้แร่ดซะทีเนี่ยย ได้แต่ลูบๆคลำๆ
-
น้องนาย แอบหนีเที่ยว :laugh:
-
เอาละซิคุณนาย
ได้เลี้ยงเด็ก จริงจังซะละ
เปิดตัวกับคุณพ่อคุณแม่เค้าแล้วนิ
ส่งไปทำงานที่ร้านอาหารช่วงปิดเทอมของพ่อแม่เลยจิ
ถือว่าช่วยเหลือเด็กมัน หุหุว่าแต่
ไปเที่ยวนี้ไม่ใช่ไปเจอ คุณหลวงเข้าให้หรอกนะ
ไม่งั้น คงได้เที่ยวกับแค่คุณหลวงเค้าคนเดียวละ
-
ฮ่าๆๆ พัทเจอสาวเสียบ..
อ่านแล้วมันส์ดี มาต่ออีกนะจ้ะ
-
คุณนายไฮโซมาก
ว่าเเต่ .. ใครเป็นพระเอกหว่า หรือยังไม่โผล่มา
-
:-[ ต้อมอ่ะ แรงนะ 55+ พูดแบบนี้ไงละ เตรียมใจไว้เลย
เดี๋ยวคุณนายจะเตรียมรับมือเลย :m20:
ตลกพัทอ่ะ เจอพวกเดียวกัน เอาซะฮาเลย
ตอนไปหัวหินคงไม่เจอคุณหลวงหรอกนะคุณนาย :laugh:
-
ทำไมอ่านๆไปรู้สึกว่านายนี่จะฮาขึ้นอ่ะคุณอิ๊กกี้ 555555
-
เรื่องนี้ฮามาก ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ ค่ะ
-
^^
-
^^
O.O Jub Jub
-
:oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:เข้ามาวิ่งเล่น สวยๆ
-
เพิ่งอ่านตามทัน อยากบอกว่ามันส์มากๆๆ
อินไปกับ "นาย" มีทุกรสชาติ
เรื่องนี้ขอเเบบ 3P ได้ไหม ชอบทั้งหลวง ทั้งน้องต้อม
รอตอนต่อไปจ้าา :L2:
-
นานๆไป นายจะเลือกไม่ถูกว่าจะเอาใครดี :really2:
เดี๋ยวได้เก็บเธอไว้ทั้งสองคนแน่ๆ :jul3:
-
:L1: :L2:
-
รอ ร้อ รอ ...
-
เข้ามารอๆๆๆๆๆ :L1:
-
เพิ่งได้อ่านวันนี้เอง ตามถึงปัจจุบันแล้ว
เรื่องนี้ตัวเอกร้ายมาก ไม่อยากเรียกว่านายเอก เพราะมันร้ายมากๆ 55+
ร้ายอย่างเดียวไม่พอ แถมฮาอีกต่างหาก
อ่านถึงตอนปัจจุบันแล้วก็ยังเดาไม่ออกว่าใครจะเป็นผู้โชคดี(หรือร้าย)ที่คู่กับนายพล 55+
มึนเลยทีเดียว
ติดตามจ้า^^
-
มารอค่ะ
-
เข้ามารอเก๋ๆ ^ ^
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
เข้ามารอๆ
-
5555555555
ฮา คุณ นาย อ่ะ
ส่วน น้อง ต้อม น่า ร๊ากกก อีก แล้ว :-[
คิด ว่า ต้อง ได้ ไป เจอ เพ่ แพทย์ แหงมๆ เลย
แล้ว มา ต่อ อีก นะ ค๊าบบ
:pig4:
-
รอด้วยๆๆๆๆๆ
-
ต้อมน่ารักๆๆ เชียร์ต้อมสุดใจ :กอด1:
-
องก์ ๒๐
"นี่อีนาย นาย มีคนโทรฯมา ตื่นมารับหน่อยสิยะ ชั้นหนวกหู"
โอย กำลังเคลิ้มเชียวอะไรวะ ใครเนี่ย อย่าบอกนะว่าไอ้ต้อม จะกรี๊ดใส่สักที เอ๊ะ ใครวะไม่คุ้นเบอร์
"เมอร์รี่คริสมาสต์"
ผมกระแดะรับสายไป ใส่จริตเช่นเคย ไม่อยากบอก ฮัลโหลหรือเฮลโหล สวัสดี ตามเทศกาลหน่อยสิครับ
"อยู่ไหนเนี่ยคุณ"
"อ๊ะ"
ตกใจสิครับ ก็ไอ้หลวงมันโทรฯเข้ามา จะว่าไปผมไม่เคยขอเบอร์มันนะ มันได้เบอร์ผมคงน่าจะได้มาจากอีป้า แหมนี่กะจะตามหลอกหลอนชั้นถึงนี่เลยเหรอ
"ตกใจอะไร ไปแรดไหนเนี่ย ผัวโทรฯมาทำท่าตกใจ บอกมานะคุณ"
"นี่ ใครตกใจ อย่ามาเยอะนะแก แหมเดี๋ยวนี้กล้าเนอะโทรฯจิกชั้นเนี่ย"
"โอ๊ย ไม่ได้หรอก หวงเว้ย แล้วตกลงอยู่ไหน"
"อยู่บนรถ มีอะไรกำลังจะนอน"
"จะไปไหน"
"นี่แก มากไปแล้วนะ ชั้นจะไปไหนมันก็เรื่องของชั้น เกี่ยวอะไรด้วย ช่วยไม่ได้ไม่อยากอยู่เองนี่"
"อ้าวก็กลับมาหาแม่อ่ะ จะให้ทำยังไง ชวนมาด้วยไม่ยอมมาเอง"
"ก็ไม่ได้ว่าอะไร มีอะไรอีกไหม ชั้นจะนอน"
"ยังไม่บอกเลยว่าจะไปไหน อยู่ไหน กับใคร"
"นี่แก ชั้นไม่ใช่ มะ"
อุ๊ย หุบปากทัน ไม่เอาดีกว่าเผื่อว่ามันงอน ผมยิ่งง้อคนไม่เป็นอยู่ด้วย เดี๋ยวจะไม่มีอะไรนั่ง อิอิ
"ไม่ใช่อะไร"
"จะไปหัวหินกับเพื่อนสาว สาวมาก"
ผมลากเสียง
"นี่อีนาย ใครสาว ผมผู้ชายนะครับ"
อีนี่ก็บ้าไปอีกคนทำเสียงเข้มเชียว พูดแล้วดันหัวเราะจีบปากจีบคอ
"เพื่อนเหรอ หรือว่าใคร"
"เพื่อนค่า เพื่อนสาว ชื่อพัชราภา ชอบหนุ่มเถื่อนๆไม่ค่อยอาบน้ำ ขนเยอะๆ ใหญ่ๆ ใช่ตามที่พูดไหมค๊ะ ถ้าใช่เอาโทรศัพท์มานี่อีนาย ชั้นกินเอง"
"อีพัท"
มันพูดเฉยๆนะครับ แต่ขอบอกเสียงแปดร้อยหลอดมาก ตะโกนซะจนหูจะแตก
"อิอิ ก็มีบ้าง รู้หรอกว่าผัวโทรฯมา"
ดูมันนะครับ
"ฮ่าๆๆ เพื่อนคุณนี่ทางทางจะใช่ย่อยนะ"
"อยากลองไหมล่ะ"
"เอ้ย ไม่เอา แค่เมียขี้วีนคนนี้คนเดียวก็พอแล้ว"
"นี่แก ใครเป็น มะ"
กรี๊ด ทำไมผมต้องหุบปากลงเพราะคำๆว่าเมียด้วยนะ นีมันอะไรกัน แต่ไม่ใช่อะไรหรอกผมไม่อยากให้อีพัทมันเมาท์เอา
"อ๊ะๆ อย่าไปวอแวกับใครนะคุณ"
"ทำไม แกมีสิทธิ์อะไร"
"หึหึ สิทธิ์ที่คุณเองก็รู้ดีไงครับ"
เอ่อ มันเล่นแบบนี้เลยเหรอ เชิดใส่
"นี่แก เคยบอกแล้วไม่ใช่เหรอ ว่ามีอะไรกับชั้นแค่ไม่กี่ครั้งอย่ามาตีตราจองนะ"
"ว้าย ได้กัน ใครยะอีนาย"
นั่นไงผมว่าแล้วเชียวเผลอหลุดปากหน่อยจะได้เหรอเนี่ย
"หึหึ ไม่รู้อ่ะ ถ้ากลับมาไม่เหมือนเดิมผมเอาเรื่องนะจะบอกให้"
"อะไรไม่เหมือนเดิม พูดให้มันดีๆนะแก"
"ก็ถ้าหลวมน่ะ"
"ไอ้หลวง"
ผมกรี๊ดสิครับ หนอยแน่ดูมันพูดสิครับ อีพัทนี่สะดุ้งเลย
"อ๊ะๆ อย่ามากรี๊ดใส่ ผมรู้นะว่าของคุณมันแค่ไหน ถ้ากลับมาไม่ฟิตเหมือนเดิมโดนแน่ๆ"
"อะไร แกจะทำอะไรชั้น"
"ก็ไม่ทำอะไรมากหรอกนะ แค่จะไม่ให้คุณจับของผมไปสักเดือนดีไหม"
"ไอ้หลวง"
โอ๊ย ไม่ไหวแล้ว วางสายดีกว่า
"กรี๊ด ไอ้ควายเอ้ย"
"เอ่อ แม่นางองค์ลงเหรอ ใจเย็นนะเธอ เดี๋ยวก็ถึงแล้วนะ จะหาให้สักสองไม้"
อีเพื่อนนี่ก็นะ กรี๊ด โอ๊ย แตกสาวยับเยินแล้วโว้ยไม่สนใจแล้ว โมโหมาก ทำไมเวลาผมคุยกับมันเหมือนว่าผมไม่ทันมันตลอดเลยนะ นี่อะไรกัน ผมเป็นอะไร ไม่เคยมีใครต้อนผมได้มากเท่านี้มาก่อน ไม่ได้ๆ ต้องไปกินเด็กเพิ่มพลังรังสีอำมหิตซะหน่อยแล้วเรา
"หลวงนี่ใช่น้องช่างที่แกเคยบอกใช่ไหมแก"
ต่อมสอดรู้ของอีพัทเริ่มทำงานทันที ผมก็นะจะปิดเพื่อนไปทำไมเนอะ ได้กันแล้วนี่ น่าภาคภูมิใจออกได้เด็กช่างยนต์ โฮะๆๆ มีอะไรให้ต้องอับอาย น่าดีใจกว่าเสียอีก ผมก็เล่าให้มันฟังนั่นล่ะครับ เล่าไปอีนี่มันก็กรี๊ดไปตามประสา
"เพื่อนน้องหลวงนี่ยังว่างใช่ไหมแก ชั้นจองนะ"
"จองเขา แล้วเขาจะเอาแกเหรอ"
"ต๊าย กล้าพูด สวยสะพรั่งออกขนาดนี้"
"อะไรแกสะพรั่ง เหนียงเหรอที่สะพรั่ง"
"อีนาย ค่า สวยเริ่ดอยู่เพียงลำพังแกนั่นล่ะ"
"อ๊ะ แน่นอน"
บทสนทนาระหว่างผมกับอีพัทก็เป็นไปในทำนองนี้เกือบตลอดทั้งทาง สรุปผมก็เลยไม่ได้งีบเลย ไปถึงหัวหินก็เกือบเที่ยงคืนแล้ว เปิดโรงแรมนอน ผมไม่ไหวจริงๆนะ แต่อีพัทมันก็จะลากออกไปเจอเด็กมัน แต่ผมไปเจอหน้าของเด็กมันแค่แป๊บเดียวจริงๆนั่นล่ะครับ ไม่รู้สิรู้สึกมันไม่เจริญหูเจริญตา เพิ่งรู้ว่าอีนี่มันมีรสนิยมแบบนี้ด้วย
"แกนอนไปก่อนนะนาย เดี๋ยวชั้นพาน้องไปกินเหล้าก่อน"
เราเปิดห้องนอนกันคนละห้องนะครับ คือมาเพื่อการนี้ไม่มีทางเปิดห้องแชร์กันแน่นอน มันล่ะที่ไม่ยอม ผมเฉยๆนะจะว่าไปก็ไม่อยากมีปัญหา อายจังจะบอกว่ากลัวไอ้นั่นมันเหวี่ยงเอาจริงๆ ตั้งเดือนหนึ่งแน่ะไม่ไหวหรอก ตายแน่ๆเลยผม อึ๋ยพูดแล้วขนลุก
"ระวังหน่อยล่ะแก"
"ไม่ต้องห่วง ระดับพัชราภาแล้ว เชิดใส่ย่ะ"
ที่บอกเพราะเห็นท่าทางของเด็กมันแล้วไม่น่าไว้วางใจนะครับ ไม่ได้หน้าตาไม่ดีหรืออะไรหรอกนะแต่ก็แนวๆเด็กช่าง แต่ผมว่ามันดูแย่กว่าไอ้หลวงอีกนะ คงอาจจะเป็นเพราะมันดูเด็กกว่าก็เป็นได้ แต่ยังไงไม่รู้ผมกลัวว่าอีพัทจะโดนหลอกอีกครั้ง โดนเพื่อนสาวหลอกยังพอกรี๊ดออกนะ แต่ถ้าโดนเด็กผู้ชายหลอกนี่อย่าคิดไปเล่าให้ใครฟังเชียว เดี๋ยวเขาก็หาว่ามีเขาเอา สรุปด้วยความเหนื่อยล้าผมก็หลับเป็นตายไปก่อนเลย
"อ๊ะ เช้าแล้วเหรอ"
ผมตื่นขึ้นมาก็งัวเงียอยู่สักพัก กรี๊ด ๑๑ โมง รีบอาบน้ำสิครับ ตายแล้วไม่ทันอาหารเช้าแน่ๆ พอรีบอาบน้ำก็วิ่งลงจากห้องทันที เอ่อ เวลาอาหารเช้าถ้าจะไปถามก็อายนะครับ เพราะพนักงานเขาคงบอกว่า รออีกสามสิบนาทีก็เป็นเวลาอาหารเที่ยงแล้ว เหอๆ สั่งไปกินริมสระก็ได้วะ ว่าแต่อีเพื่อนสาวผมกลายเป็นศพไปหรือยังเนี่ย
"นายๆ ทางนี้"
ได้ยินเสียงเรียกแล้วก็รู้ว่าอีนี่มันยังมีชีวิตอยู่ แหมนะนอนอาบแดดอยู่ข้างๆเด็กมันเชียวแลดูมีความสุขจังนะ
"อ้าว นึกว่าขึ้นอืดซะแล้วแก เป็นไง"
ถือเป็นเรื่องปกติในการทักกันแบบนี้นะครับ มันไม่ถือ
"แหมนะอวยพรชั้นแต่เช้า ก็ดีแก นี่แกตื่นไม่ทันอาหารเช้าเหรอ"
"เออสิ อารมณ์เสีย"
ผมนั่งลงข้างๆมัน เด็กมันนั่งอยู่ถัดไปมองตาวิ้งๆเลย
"ใหญ่ อยากกินอะไรไหมสั่งได้นะพี่ขอคุยกับเพื่อนแป๊บนะ"
อีพัทมันหันไปบอกเด็กมัน ตัวนี่ผอมกระหร่องเชียว มันใส่กางเกงขาสั้นเหมือนใส่นอนที่สำคัญมันเปียกน้ำ
"อ๊ะ"
"อย่ามองของชั้นนะอีนาย"
นี่คือคำตอบของอีพัท ปกติเวลามันเสร็จสมอารมณ์หมายไม่ว่าจะกับใครมันจะไม่เคยชวนใครมานอนค้างอ้างแรมหรือพามาเสียเงินเลี้ยงข้าวหรอกนะครับ แสดงว่าไอ้เด็กนี่มีอะไรพิเศษ และผมก็เห็นว่ามันน่าจะพิเศษจริงๆ
"แหม ชั้นไม่สนใจหรอก มันเอาอะไรยัดวะแก"
"อะไรล่ะ ของจริงย่ะ กรี๊ด เมื่อคืนนะ แซ่บที่สุดเท่าที่คเยกินมาเลย"
ต้องมาดูท่าทางเพราะคิดว่าคำบรรยายไม่ไม่พอเพียงสำหรับอาการดีใจของมัน
"ถูกใจที่สุดเลยแก น้องมันใหญ่สมชื่อจริงๆ กรี๊ด ชั้นรักเค้า"
"นะ อีบ้า เป็นเอามากนะแก แค่ไหนล่ะที่ว่าใหญ่"
"บ้า ใครจะไปวัดล่ะแก แกดูนี่"
จะหาว่าผมลามกไหมถ้าจะบอกว่ามันชี้ให้ดูปากมันแล้วมันก็อ้า อีพัทเป็นคนปากกว้างนะครับ กว้างมากปากมันหนาๆเหมือนแองเจลลีน่า โจลี่ ประมาณนั้่นนะครับ
"คับอ่ะแก อ๊ายเริ่ดที่สุด เดี๋ยวชั้นขอตัวนะ"
"แหมนะ กะจะเอาให้คุ้มเลยว่างั้น แล้ววันนี้แกไม่ออกไปไหนเหรออีพัท"
"อุ๊ย ไม่ได้หรอกแก นานๆเจอของดีขอเสพสุขให้สาสมหน่อย ไม่ออกอ่ะ คงเป็นค่ำๆถึงจะไป แกก็เดินเล่นแถวนี้ก่อนสิ"
เฮ้อนะ ผมก็เซ็งไปตามระเบียบสิครับ จะทำอะไรดีล่ะทีนี้ ออกไปล่าเหมือนมันดีไหมเผื่อจะได้บ้าง แต่เอ๊ะไม่เอาหรอก ไม่อยากมีปัญหา แต่เอ๊ะ เกี่ยวอะไรกับมันเนี่ย ทำไมผมต้องเป็นกังวลเกี่ยวกับมันด้วยนะ ออกไปแรดดีกว่า แต่ขอกินข้าวก่อนเถอะ สรุปผมก็ต้องออกไปขับรถเล่นไปเรื่อยๆดีกว่าเนอะเพราะไม่มีอะไรทำ เบื่ออีพัทมาก รู้แบบนี้เมื่อคืนออกไปกับมันก็ดีนะเผื่อจะได้มากกบ้างสักคน
"ว่าไงคุณ ทำอะไร โทรฯไปตั้งหลายรอบ บอกมานะเอาใครมานอน"
ผัว เอ้ย ไอ้บ้านั่นโทรฯมาสิครับ ผมยังไม่ได้ดูโทรศัพท์เลยตั้งแต่ตื่น รีบจัดเพราะกลัวไม่ทันสุดท้ายก็ไม่ทัน ขึ้นไปเอากุญแจรถก็นะอารมณ์เสียทันที
"อะไรแก บ้าเหรอชั้นเพิ่งจะตื่น"
"อย่ามาหลอกผม ทำไมไม่รับโทรศัพท์"
"นี่ มากไปไหมแก ชั้นเหนื่อยชั้นก็นอนสิ เนี่ยกำลังจะออกไปหาเด็กมากกสักคน"
"อย่านะ อย่าหาว่าผมไม่เตือน"
"อย่าได้คิดจะมาเตือน เพราะเตือนชั้นก็ไม่สนใจ"
ผมเบะปากใส่มันไม่คิดเกรงกลัวอะไรนักหรอกครับ
"เหรอ ไม่กลัวจริงๆเหรอ"
"เชิดใส่ ทำไมชั้นต้องกลัว"
"หึหึ แน่ใจนะคุณ"
"ทำไม ชั้นไม่เคยกลัวแก แค่นี้นะคัน จะไปหาแท่งมายัดเล่น"
ผมกดวางสายไปแล้วเดินไปฉีดพรมน้ำหอมเพิ่มเติมสักหน่อย ดูหน้าดูผมหน่อย โอเคแล้วไปได้ ไอ้บ้านั่นมันโทรฯเข้ามาอีกแต่ผมไม่รับแล้วรำคาญ ขับรถเล่นดีกว่า ไปดูวังดีกว่า
"แกแล้วแกจะกลับเมื่อไหร่อ่ะ ชั้นเบื่อแล้ว"
ผมกลับมาตอนเย็นๆ ก็อีนังเพื่อนตัวดีมันไม่ยอมโทรฯหาสักที แหมนะพอได้ผู้ชายนี่ คำว่าเพื่อนลืมไปเลย
"อะไรกันแก เพิ่งมาเองนะ อยู่ต่อหน่อยสิ แกไม่หาสักไม้ล่ะ เอาเพื่อนน้องใหญ่ไหมล่ะแกจะได้ให้น้องเขาแนะนำให้"
"ไม่เอาหรอกแก ชั้นไม่ได้มั่วเหมือนแกนี่"
"อีนาย แหมพอมีผัวเป็นตัวตนหน่อยหาว่าชั้นมั่วเลยนะยะ ทีแต่ก่อนใครไม่รู้คันได้ทุกวี่ทุกวัน"
"นั่นมันแต่ก่อน ช่วยไม่ได้คนมันหน้าตาดีย่อมมีสามีเป็นตัวตน แกไม่กลับชั้นกลับก่อนนะ ก็ชั้นไม่มีเด็กเหมือนแกนี่"
"ไม่มีเด็กหรือว่าจะกลับไปหาผัวยะ เอาให้แน่ แหมทิ้งกันนะอีนาย"
"ทิ้งบ้าอะไรล่ะแก ก็แกดูมีความสุขดีนี่ ชั้นอยู่สิจะเป็นก้าง ซึ่งไม่อยากเป็นอ่ะนะ"
"บ้าแกก็ แหมอยากกลับก็กลับย่ะ อยากรู้จริงๆไอ้คุณหลวงนี่มันต้องมีอะไรดีแน่ๆถึงเอาคุณนายเพื่อนสาวร้าวราวแรดแรงร่านได้อยู่หมัด"
"อีพัท มากไปแก อันนั้นมันนิยามประจำตัวแกไม่ใช่เหรอ เออ งั้นแกให้โรงแรมเขาไปส่งพัทยาเองนะ ชั้นกลับล่ะ เซ็ง คนติดสัด"
"อีนาย"
ผมเดินลงไปเช็คเอาท์ออกจากห้องทันที ขับรถกลับด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดติดขัด โว้ย ทำไมผมไม่กินเด็กสักคนนะ ป่านนี้ก็ไม่ต้องมางุ่นง่านแบบนี้แล้ว เพราะไอ้บ้านั่นคนเดียว แต่เอ๊ะเกี่ยวอะไรกับมัน ผมนี่ท่าจะเป็นเอามาก อย่าบอกนะว่าผมชอบมันเข้าให้แล้ว ไม่มีทาง ผมต้องเชิดเข้าไว้ เชิดใส่ เรื่องอะไรจะไปรักไปชอบมันง่ายดายแบบนั้นแหมทีมันด่าว่าผมนะจำได้ดีเชียวล่ะ แต่เรื่องกินมันนี่ไม่เกี่ยวกันนะ ความสัมพันธ์ทางกายกับทางใจมันแยกส่วนกัน โฮะๆๆ
แต่ขับรถไกลๆคนเดียวนี่ก็เซ็งนะครับ เปิดเพลงก็แล้ว แหกปากก็แล้วทำไมมันรู้สึกว่ามันไกลจังเลย บรรดาดิว่าคนโปรด ไม่ว่าจะเป็นคนไหนเปิดหมดแล้ว โอ๊ยเซ็ง
"ทำไรต้อม"
เอ่อ ผมก็ต้องหาที่ลงนะครับ ไม่รู้สิท่าจะให้โทรฯไปหาไอ้หลวงผมรู้สึกว่าผมสู้ทางมันไม่ค่อยได้ เอ๊ะ ไม่สิ ผมสู้ได้แต่เหมือนมันมีเหนือมีใต้ แหมนะอย่าให้พูดเลยเหมือนคนมันมีประโยชน์เอื้อต่อกันอยู่นี่นะ อย่างน้อยผมก็พึงใจในท่อนตรงกลางลำตัวของมัน อิอิ
"ก็ช่วยพ่อเก็บปลาอ่ะพี่ เนี่ยดำเลย"
"อะไรแค่นี้บ่น ทีเตะบอลตากแดดไม่เห็นบ่น อย่ามาทำเป็นคุณหนูนะ"
"อ่านะ ตกลงโทรฯหาผมเนี่ยคิดถึงหรือว่าหาที่ระบายอารมณ์เจ๊"
กรี๊ด ดูมันสิครับ ผมอยากจะกรี๊ดใส่มันนะแต่ได้ยินเสียงของพ่อมันอยู่ใกล้ๆ กลัวเสียงร้อยแปดสิบหลอดของผมจะดังออกไป ขี้เกียจตอบคำถามผู้ใหญ่
"ไอ้ต้อม เกินไปแล้วนะ ทำไมชั้นโทรฯหาแกไม่ได้เหรอ อยากจะระบายหรืออะไรมันก็เรื่องของชั้น อย่าให้อยู่ใกล้ๆนะจะตบให้คว่ำเลย เดี๋ยวนี้เป็นเอามากนะลามปามนะแก"
"ฮ่าๆๆ ไปโดนใครเขาทำให้ไม่พอใจมาอ่ะ แหมนะเห็นผมเป็นที่รองรับอารมณ์ไปได้"
"ชั้นไม่ได้โทรฯหาแกเพราะอยากระบายอารมณ์นะไอ้ต้อม ที่โทรฯหาน่ะก็ตามเรื่องที่ให้ทำ ไปถึงไหนแล้ว แหมนี่ถ้าไม่โทรฯตามก็ไม่ทำอะไรเลยนะ เหมือนปล่อยเสือเข้าป่าหายเงียบไปเลยนะไอ้ต้อม ว่าไงถึงไหนแล้ว"
"ฮ่าๆๆ เป็นชุดเลยอ่ะพี่ ฟังไม่ทัน อะไรน้า"
"กรี๊ด ไอ้ต้อม"
เอาจนได้ โดนบ้างนะมันจะได้เข็ดได้จำ
"ฮ่าๆๆ อะไรกัดเหรอพี่"
เฮ้อ ผมว่ามาดนางร้ายผมมันจะมลายหายสิ้นก็เพราะไอ้นี่ล่ะครับ ฟังจากน้ำเสียงแล้วมันไม่ได้เกรงกลัวอะไรผมเลยนะ กรี๊ดใส่ก็แล้ว
"ชั้นเริ่มเบื่อแกแล้วไอ้ต้อม แค่นี้นะ"
"เฮ้ยพี่ อ๊ะๆ งอนอีก ผมเพิ่งคุยกับเขาไปวันนี้อ่ะพี่ เขาบอกเขามาทำงานที่พัทยา แต่ไม่ว่างแวะมาหา แต่เขาบอกมารับได้อ่ะวันที่ ๓"
มันรีบพูดครับเพราะกลัวว่าผมจะวางสาย แหมนะต้องให้ใช้ไม้นี้มันถึงจะยอม พูดดีๆไม่เป็นนะไอ้บ้านี่
"แล้วไงอีก ทำได้แค่นี้เองเหรอ"
"ฮ่าๆๆ แหมพี่จะให้ผมทำอะไรอ่ะ ก็ไม่ได้อยู่ใกล้ๆเขานี่ ถ้าอยู่ใกล้อาจจะลองไปทำอย่างที่พี่ทำให้ผมบ้าง"
"ไอ้ต้อม มีอะไรอีกไหม ชั้นขับรถ"
ดูมันครับ ผมจดไว้ในบัญชีแล้ว คอยดูเถอะเจอหน้าเมื่อไหร่จะเอาให้ทะลุทะลวง อย่าหาว่าใจร้ายนะ จะตบตีเลย โฮะๆๆ แล้วตามด้วยยัดเยียดความบริสุทธิ์ของผมเองให้มันสักยก อ๊าย เขิน
"แหมพี่ แค่นี้เขาก็ทะเลาะกับอีเบียร์แล้วนะ"
"หือ"
ผมหูผึ่งเลยครับ ตั้งใจฟังเป็นพิเศษ
"ยังไง เล่ามาเร็วๆ"
"ก็เห็นเขาบอกว่าอยู่กับน้องนะพี่ ตอนที่ผมถามตอนแรก บอกว่าทะเลาะกับน้องเพราะน้องกลับบ้านดึกประมาณนี้ล่ะพี่"
"อยากรู้จังว่ามันทะเลาะกันประมาณไหน"
"ไม่รู้ดิพี่ แต่วันนี้ก็คุยนะ แต่เขาเข้าๆออกๆ นานๆกว่าจะตอบอ่ะ แต่บอกว่ามาทำงานพัทยา"
"พัทยา มันมาเต้นอะโกโก้เหรอ แหลได้ใจมาก"
"อ่าๆๆ ผมว่าคงมากับอีเบียร์อ่ะพี่ เพราะเหมือนเขาเลี่ยงๆตอบยังไงไม่รู้"
"เหรอ ต้อม งั้นต้อมตอแยให้มากๆ อย่าให้ขาดช่วง โทรฯด้วยเลย"
"คร้าบ ตกลงไม่คิดถึงผมเหรอเนี่ย"
"อย่านอกประเด็นแค่นี้ อ๊ะ เชี่ยเอ้ย ขับรถยังไงวะ ได้หน้าปลาทู"
ตกใจสิครับ แหมก็อีรถสีดำคันที่เพิ่งจะตัดหน้าผมไปน่ะ เลวที่สุด ผมคุยโทรศัพท์ก็จริงนะแต่ผมเสียบสายใส่หู ตาก็มองถนนตลอด มันแซงปาดหน้าไปเลยนะ โมโห ต้องเอาเรื่อง
"เอ้ย มีอะไรอ่ะพี่"
"ไม่มีอะไร เออ ต้อมแค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวพี่โทรฯกลับ"
รู้จักชั้นน้อยไป ปาดหน้าชั้นเหรอ ต้องปาดคืน เชิดใส่ ผมเหยียบคันเร่งพอใกล้ๆถึงมันก็เหยียบมิดเลยครับ ไม่ดีนะ แต่ไม่ยอม ผมปาดหน้ามันทันทีที่กะว่ารถตัวเองจะผ่าน
"เป็นไงๆ ถนนป๊ามึงเหรอ ฟายเอ้ย"
ไม่รู้นะผมว่าคนที่ขับรถจะมีบริบทนี้เกือบทุกคน จะมีไหมถ้ามีใครมาทำให้เราตกใจระหว่างขับรถ แล้วเราก็บอกมันว่า "อุ๊ย ขอบคุณจ้าที่แซง น่ารักจังที่ปาดหน้า" มีเหรอ ไม่มีหรอกผมว่า มีแต่จะปล่อยตัวประหลาดออกมายั๊วะเยี๊ยะเต็มรถล่ะสิไม่ว่า ผมขับต่อไปยืดหลังให้ตรงๆมันก็แซงต่อไปนะครับ เอ๊ะ เหมือนมันมากันสองคน แต่เชิดใส่กลัวที่ไหน
"อ๊ะ ไม่ยอมเหรอ"
ไม่อยากตามล่าแบบนี้เลยนะครับ แต่รถคันนี้มันคุ้นตาจังเลย สีก็คล้ายแม้จะมืดก็เถอะ สาดไฟใส่หน่อยดีกว่า กรี๊ด นั่นมันรถไอ้เรย์นี่ คนในรถก็น่าจะเป็นไอ้เรย์กับอีเบียร์ ช่างน่าขันสิ้นดีเพิ่งจะพูดถึงอยู่แท้ๆ ถือเป็นโชคของผมก็แล้วกันและก็ถือว่าเป็นคราวซวยของมัน บอกแล้วนะว่าอย่าให้ร้าย
"พี่ ผมโทรฯไปหาเขาอ่ะ เขากำลังทะเลาะกัน"
ไอ้ต้อมส่งข้อความเข้ามาครับ ผมเหลือบสายตาไปมองก่อนตัดสินใจ อ้อ แบบนี้นี่เองถึงกล้าขับรถปาดหน้าชั้น เพราะปกติไอ้เรย์มันขับรถช้าจะตาย ไม่ทันใจผมเท่าไหร่นะแต่ก่อน ไอ้ต้อมบอกว่ามันอยู่พัทยาไม่น่าเชื่อว่าโลกมันจะกลมขนาดนี้ นิย๊ายนิยาย แต่เอาเถอะ เจอกันหน่อยเถอะไอ้เรย์ ผมเหยียบคันเร่งไปให้ใกล้มันมากที่สุด ไล่อยู่อย่างนั้นจนถึงทางก่อนขึ้นโทลเวย์ รถไม่เยอะหรอกครับเวลากลางคืน มันมีสัญญาณไฟจราจรอยู่ข้างหน้าพอดี มันชะลอรถแต่ผมไม่
"โครม"
"นี่แน่ะ"
ผมเป็นบ้าไปแล้วใช่ไหม หึหึ ไม่บ้าหรอกแต่จงใจ ตั้งใจ รถชั้นดาวน์ให้มันนี่ รู้ดีว่าประกันชั้นหนึ่งมันหมดอายุเมื่อไหร่ ขอสักทีเถอะนะเรย์
"ขับรถยังไงวะ ออกมาคุยกันเลย"
ไม่อยากจะทำแบบนี้นะแต่คิดอะไรไม่ออก จะทำหน้ายังไงนะถ้าเจอหน้ามัน
"อ๊ะ โทษทีพอดีไม่ทันมอง"
ผมลดกระจกรถลง กระโปรงรถผมยุบเลยนะ แต่ท้ายรถมัน ฮ่าๆ แรงไม่แรงก็ถุงลมนิรภัยออกมาตีหน้ามันเลยนะครับ ผมนี่ท่าจะประสาทไปแล้ว แต่เอาเถอะ บอกแล้วอย่าให้ร้าย มันฝังใจ จะทำแบบนี้ใครจะทำไม เชิดใส่
"กะ แก ไอ้นาย"
ดูมันทำท่าเหมือนกับเห็นผีก็ไม่ปาน แหมนะผมก็ลงจากรถทันทีกะจะตบกกหูมันสักหน่อย
"อ๊ะ คะ ควาย เอ้ย เรย์ ตายจริง ชนคนกันเอง อุ๊บส์"
ผมเอามือทำท่าปิดปากดัดจริตตกใจแล้วเดินไปดูหน้ารถ เอ่อ สลดนิดหน่อยนะครับ ตายแล้วไอ้แก่ผม คงเข้าอู่อีกนาน แม่ขอโทษนะลูกต้องแลกลูกกับรถโกโรโกโสแบบนั้นไม่คุ้มเลยจริงๆ
"ทำไมไม่มอง ขับรถยังไงอยากตายเหรอ"
เอ่อ มันตะคอกอยู่ข้างหลังผมนะครับ แหมไอ้นี่ ชั้นน่ะไม่ได้อยากตายหรอกนะ แต่อยากให้แกสองคนนั่นล่ะที่ตาย
"ก็ไม่ได้ตั้งใจนี่ เจ็บไหมอ่ะเรย์"
ผมแถเข้าไปหามันทำท่าจับ มันไม่มีบาดแผลอะไรหรอกนะครับ ผมไม่ได้กะเอาให้ตายอย่างที่พูดหรอก แค่ระบายอารมณ์ แต่ตอนนี้อยากรู้ว่าคนที่นั่งอยู่ข้างๆมันจะเป็นยังไง แต่ไอ้เรยืนี่มันก็คงจะรังเกียจผมอยู่ไม่น้อยเหมือนกันนะ แหมกระแดะทำท่าสะบัดมือผมออก อยากจับตายล่ะ
"ซ่อมรถให้ด้วยเลยนะ เสียเวลาเที่สุด เจอแกนี่ซวยจังเลย"
"อุ๊ยตาย ใจตรงกันเลยอ่ะเรย์ ถึงว่าเจอตัวเอี้ยวิ่งตัดหน้ารถ ไม่คิดเลยว่าจะชนพ่อมัน"
"มึง"
"อะไร ถ้าไม่อยากเสียเวลาก็เรียกประกัน ของชั้นน่ะชั้นหนึ่ง เร็วนะรีบเหมือนกัน"
ผมเปลี่ยนเสียงและทีท่าเพราะไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องไปแสดงละครน้ำเน่าใส่มัน
"เฮีย เจ็บ เบียร์เจ็บ"
หึหึ เมียมันคลานออกมาจากรถ เห็นแล้วน่าสงสารจังเลยครับ น่าสงสารจนอยากเข้าไปกระทืบซ้ำ แลดูป่าเถื่อนไปไหม
"เจ็บตรงไหนไหมเบียร์ เดี๋ยวเฮียจะเรียกร้องค่าเสียหายจากมัน มันจงใจ"
แหมรักกันจริ๊ง ผมแสยะปากใส่
"เรียกได้ก็เรียกนะเรย์ อุ๊ย น้องเบียร์เป็นไงเจ็บมากไหม เข้าที่หรือยังจ๊ะข้างหลังน่ะ"
ผมเดินเข้าไปกอดอกยืนดูใกล้ๆ บอกตามความจริงถ้าไม่กลัวโดนใครๆเขาประนาม ผมน่ะอยากจะถุยน้ำลายใส่หน้ามันจังเลย มันกอดไอ้ควายเรย์ไว้นะแต่มันแสยะปากใส่ผมทำตาเหมือนในละครอีกต่างหาก ต๊าย นี่ยังนึกเลยนะเนี่ยว่าผมเองกำลังรับบทน้องน้ำหวานอยู่
"แกพูดอะไร อะไรเข้าที่"
"ไม่มีอะไรเฮีย เฮีย อย่าไปฟังคนบ้า นี่พี่เขาคงยังรักเฮียอยู่แน่ๆเลย ตามราวีไม่ยอมเลิก"
"ผิด ใครยังรักจ๊ะ คนอย่างชั้นน่ะเหรอจะรักควายแบบนี้ ที่ถามว่าเข้าที่หรือยังน่ะก็ช่วงล่างไงจ๊ะเรย์ เอ๊ะ หรือว่าเรย์ไม่ทันสังเกตว่ามันหละหลวมไปนะ จะไม่ให้มันหลวมได้ยังไงเนอะ ก็เล่นล่อซะหลายดุ้นแบบนั้นน่ะ"
"มึงพุดอะไร กูฟ้องมึงได้นะไอ้นาย ปากหมา"
"ใช่ชั้นปากหมา แต่ไม่คิดเหรอว่าชั้นจะพูดทำไมในเมื่อไม่มีหลักฐาน จริงไหมจ๊ะน้องเบียร์"
"เฮีย เบียร์ไม่อยากฟังคนบ้า พาเบียร์ไปนั่งที ฮือๆ"
แหมอีนี่ สตอเบอร์รี่ได้โล่ห์จริงๆอดทนไว้ๆ ผมเชิดหน้าใส่มันสองตัวแล้วยกโทรศัพท์ขึ้นโทรฯหาประกัน คุยไม่นานหรอกครับ ผมรู้ว่าผมผิดแต่ผมจะไม่ยอมรับผิด หึหึ เอาสิ มีปัญญามาทำอะไรชั้น ตั้งแต่ร้ายมาผมรู้สึกว่าวันนี้ล่ะคือนางร้ายตัวจริง โฮะๆๆ สะใจที่สุดแม้รถจะพังก็เถอะ แล้วนี่จะกลับเข้ากรุงเทพฯยังไงวะเรา เชิดใส่ หน้าตาดีย่อมมีทางให้เดินเสมอ เข้าไปเปิดเพลงฟังในรถดีกว่า จะเปิดได้ไหมเนี่ยลูกแม่ นานเหมือนกันนะกว่าที่ประกันจะมา ขี้เกียจจะคุยกับตำรวจ
"แกจะเอายังไงนาย"
"เอาอะไร รอตำรวจ รอประกันไง อย่ามาชวนคุยได้ไหมจะฟังเพลง รำคาญ"
แหมนะก่อนหน้านี้ยังแทนตัวผมว่ากูมึงอยู่เลย มันคงคุยกับประกันของมันแล้วล่ะครับ หน้านี่ไม่บอกก็รู้ว่าคงไม่ส่งเขามาหลายงวดแล้วสินะ หงิกมาเชียว
"ค่าเสียหายน่ะจะชดใช้ยังไง"
"อ้าว นี่แกพูดไม่รู้เรื่องเหรอเรย์ รอตำรวจ กับรอประกันไง"
ผมพูดช้าๆเน้นทีละคำ มันกำหมัดแน่นเลยครับ ที่จริงไม่ต้องรอตำรวจหรอกนะเพราะประกันผมชั้นหนึ่งคงซ่อมให้มันด้วย ซ่อมรถผมด้วยล่ะ แต่อยากจะกวนมันเล่นเฉยๆนี่ล่ะครับ เป็นโรคจิตนะผมน่ะไม่ต้องรุมประนามนะครับเพราะรู้ตัวดี โฮะๆ เชิดใส่ ขอเลวแบบจริงๆจังๆให้สมบทบาทสักทีเถอะ เป็นนางงามมานานแล้ว คอยดูเถอะ มันไม่จบแค่นี้หรอกนะ ชั้นจะร้ายให้ถึงแก่นกันไปเลย
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล. ตอนนี้อาจจะออกนอกลู่นอกทางไปบ้างนะครับ แต่ ก็ "เชิดใส่" อิอิ เอาน่ามันไม่เลวร้ายแบบนั้นหรอกน่า เพราะเห็นเพื่อนๆบอกนางร้ายผม ฮาๆโก๊ะๆ ก้เลยจัดหน่อยนึง นิ๊ดเดียวเองน้า จุ๊บๆๆ
ปล....อยากทะเลาะกับแฟนอ่ะ แต่มะมีแฟน แว้กกกกก
-
:z13:คุณอิ๊ก
ชั้นพึ่งจะเห็นเธอร้ายเป็นจริงเป็นจังก็ครั้งนี้แหละคุณนาย แต่ก็ยังดู หลุดๆรั่วๆอยู่อะนะ น่ารักดี อยากให้เธอกลับบ้านเร็วๆจัง 5555555555
ปล.เรามาทะเลาะกันไหมคะคุณอิ๊ก :-[ :-[ :-[ :-[
-
นายท่าทางจะโปรกอล์ฟนะเนี่ย o13
เหวี่ยงเก่งมาก สุโค่ยยยยยยยย :laugh:
-
นายเเรงอ่ะ หมั่นไส้เบียร์ นังเเรด :fire:
-
เริ่ดเริ่ด เชิดเชิด นะคะ คุณนาย :m4:
อยากเข้าจิกหัวตบอีเบียร์นัก :beat:
-
พี่นายลงทุนมากกกกค่ะถึงขนาดเอารถตัวเองไปชน
แล้วนี่พี่นายจะเข้า กทม.ยังไงอ่าา??? ให้หลวงมารับหรอ???? o18 o18
-
:L2: :L2: :L2:
-
หลวงเท่านั้น หุๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :z1:
-
:fire: :fire:
-
ป้าดโธ่ ลงทุนมากเลยอะนาย ถ้าไม่สวย ไม่เริด ไม่เชิดจริงทำไม่ได้นะคะเนี่ย :z1:
เอาไปเอามาก็รักพี่(หลวง)เสียดายน้อง(ต้อม)เลยอะ ไม่รู้จะเชียร์ใคร
หรือว่าเชียร์ 3P ดีน้าาา :haun4:
-
อุ๊บบบบบบบบบส์ อิเรย์ ถึงคราวซวยแล้วแก
Devil beside u เอิ๊กก
ช่วยไม่ได้เนอะ เิชิ่ดใส่ 555
แต่จะบอกว่าเค้าลุ้นซะ ว่าคุณหลวงจะมาเซอไพรส์คุณนายอ้ะ
กร๊ากกกก มาไม่ทัน หรือไม่มา ฮ่า
หนุกมากมายจ้ะ เพลินๆ ได้อีก +1 จ้ะ
-
ช่วงล่างของเบียร์คงทะลุทะลวงไปถึงไหนต่อไหนแล้ว
-
รู้สึกชีร้ายขึ้นเรื่อยๆนะเนี่ย
-
หลวงนี่โทรตามจิกยิกเลยนะ
ไหนว่าไม่สนของปลอมไง เหอะๆ
น้องต้อมทำงานดีจริง
อิเบียร์ยังน่าตบอยู่นะ เหอะๆ :beat:
-
เชิดใส่ :a14:
ฮ่า ๆ ชอบ ๆๆ
-
สะใจพี่นายจริงๆ ร้ายล้ำหน้า 555
อย่างนี้ละดีแล้วครับ ร้ายมาร้ายตอบ โง่มาเหยียบซ้ำเลย 55 สะใจ
พี่อิ๊กหวัดดีคับ คนไม่มีแฟนเหรอ 555 อุ๊บ เราก็โดน
-
อ่านแล้ว นึกถึง กิ๊ก สุวัจนี
ร้าย แบบขำๆ ชอบมว้าก
แอบอ่านในมือถือมาตั้งแต่ปีใหม่ วันนี้มาเมนท์ กับ +1 เป็นกำลังใจให้จ้า :oni2:
-
ตอนนี้ ติดคำนี้คร๊าาาาาาาาาาาา เชิดใส่
โทรหาคุณหลวงให้คุณหลวงมารับซิค๊า เอาให้หงายค่ะ
-
อ๊ายยยยยยย
สะใจที่่ซู๊ดดดด
น่าจะชนให้แรงกว่านี้ อิอิ
เอาให้หน้าแหก หลังเดาะ (เอ่อ...กลายเป็นนางร้ายไปแล้วเรา ได้รับอิทธิพลจากนายนะแหละ อิอิ)
-
เข้ามาแล้วก้อ...ฮาคุณนายเธออีกแล้ว555
ก้อนะ คนเรา รังสีอำมหิตคงคลายตัวลงไปเยอะ เหลือแต่รังสีอำมหื่นที่นับวันยิ่งทวีความร้อนแรงขึ้นทุกที ช่วงหลังบ่นคันได้ไม่ขาดปากเรยนะแม่คุณ แต่นะ อยากให้เรื่องนี้3Pด้วยคนจริงๆ เลือกไม่ได้...ทิ้งไม่ถูก...ตัดใจไม่ลงอะ~!!!
ส่วนอิตาเรย์...แมร่งเขายาวระพื้นแล้วเนี่ย เมื่อไหร่จะฉลาดขึ้นซะทีนะ อย่างเรย์อยากให้ถูกใครกดดูซักทีจัง เผื่อจะสาวแตกได้ใจ ฮ่าๆๆๆ
รออ่านตอนต่อไปคร่า^^
-
สะใจด้วย
-
หลังๆมานี่ นายฮาจริงนะคะ มีตอนนี้แหละที่ดูร้ายสมบทบาทดี
สองตอนที่ผ่านมาแอบเอนเอียงเทใจไปให้น้องต้อมอ่า
เพราะน้องน่ารักดี ยอมคุณนายซะด้วย อิอิ
หรือว่านายจะให้น้องต้อมไปทำงานที่เมกาล่ะคะ
แล้วน้องต้อมก็คู่กะพี่นายแพทย์ซะเรย โฮะๆ น่าจะโอเค
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นให้น้องนายได้ชิมน้องก่อนนะคร้าา อิอิ
ส่วนคุณหลวง หวงนายด้วยอ่า น่าร๊ากกเชียว
เห็นทีนายจะแพ้ทางหลวงแล้วแหละ
และดูเหมือนจะยอมรับด้วยว่าเป็นผัวเมียกันแล้วอ่า ชอบๆ
ส่วนไอ้เรย์เชิญเป็นควายต่อไปเถอะย่ะ จิ๊ๆ
-
อยากรู้ว่าไอ้เรย์นี่มันแเลวตั้งแต่ตอนจีบนายแล้วป่าว เลวจริงๆ
อีกอย่าง เรย์นี่เมื่อไหร่จะสาวแตก
-
สะใจ 555+
จับไอเรย์จับใส่ตุ่มถ่วงน้ำสักทีสินาย
หมั่นไส้ :m16:
-
ถ้าเรย์จีบต้อมใครจะรับล่ะ
น้องต้อมแมนกว่านะ ตกลงอิเรย์นี่ยังไง :m16:
ตอนนี้คุณนายเหวี่ยง เริ่ดมากก
หหลวงกับนายก็เริ่มล่ะนะ ไม่เอาเชียร์น้องต้อม
รอตอนต่อไปจ๊า :pig4:
-
สะใจมาก
ดูท่าพี่หลวงคงหลงพี่นายแล้วล่ะแบบนี้
หลงแบบเถื่อนนิดนึง
-
คำเดียว " สะใจ "
-
ยิ่งอ่าน ก็ยิ่งอิน :fire:
:laugh:
-
กรี๊ดดดด......พี่หลวงเริ่มโทรจิก ออกหน้าออกตา...อิอิ ชอบๆๆๆ
-
คู่นี้เขาเหมาะกันจริง นายพล กับ คุณหลวง
แต่คู่นี้เหมาะกว่า เบียร์ + เรย์ = แควด
-
เพิ่งเริ่มอ่านได้แค่ตอนเดียว แปะไว้ก่อน แล้วพรุ่งนี้จะมาอ่านต่อนะ
พรุ่งนี้ต้องรีบไปทำงานแต่เช้า แต่แค่อ่านตอนแรกก็สนุกแล้ว o13
-
นายพลร้ายจริงๆยอมสละรถเลยเชียว
แต่ร้ายยังไงก็.......รู้สึกแคร์หลวงเล็กๆอยู่น้า ใช่ปะ
-
ความจริงเรื่องนี้ น่าจะชื่อ... เมื่อผมรับบทเป็น "นางรั่ว" นะ :laugh:
-
เดี๋ยวนี้เค้าพัฒนานะ มีโทรตามจิกด้วยนะค่ะคุณหลวง
แถมยังมีขู่...ห้ามเด็กขาด หวง ต๊าย หลุดเยอะ
แต่คุณนายเธอก็หลุดบ้างอะไรบ้าง
ไหนว่าไม่กลัวไงคะ แต่ทำไม ไม่ได้เด็กมาสักคนละคุณนาย หุหุ
งานนี้เธอแรงใช่ย่อย ขับรถชนมันเลยซะงั้น
เอากับเค้าสิคุณ
-
โทรเรียกพี่หลวงมารับเลย
จะได้ควงเย้ยซะหน่อย 55555
-
คุณนายคับที่ทำลงไปเนี่ย เรียกว่า "ร้าย" งั้นหรา แถวบ้านผมน่ะ เค้าเรียกที่คุณนายทำยัง "เด็กๆ" อ่ะ
มีแววว่าคุณนายคงคู่กะอีตาหลวงอ่ะ แถมคุณนายมีแววว่าหลังจากกลับคอนโดอีป้า คงโดน "ชุดใหญ่" 555
แต่ยังไงก้อยังเชียร์น้องต้อมอยู่ แอบรู้สึกว่าคุณอิ๊คจาเขียนให้คุณนายส่งน้องต้อมไปทำงานเมืองนอกแหงๆๆๆ
ถ้าเปนอย่างงั้นผมไม่ยอมนะ คุณนายต้องครองคู่แบบสามผัวเมียเท่านั้น!!!!
ปล.ผมแอบอินเว่อร์ไปป่ะ :o8:
-
ร้ายหรอ ใครร้าย ไม่มี๊... คุณนายออกจะตรงไปตรงมา เชิ่ดใส่..
-
ชอบมุก "ขอบคุณนะเพื่อนสาว" :m20:
-
ชอบบบบบบบบบบบบ
หลวงแสดงตัวว
อิอิ
-
เรียกสามีมารับ น้องนาย
-
สะใจทุกตอนเลยน้องนาย :L1:
-
ประโยคฮิตติดลมไปแล้วกับ"เชิดใส่"ไม่มีอารายมากเพราะความแรงส์ของนายไม่ได้ลดลงเลย
แต่ตอนนี้แอบสะใจ เพราะคุณนายร้ายได้โล่มากๆ
-
อ่านเรื่องนี้แล้วขอบอกว่าชอบทุกตอนค่ะ กู๊ดมากกกกกกกกกกกกกกก o13
-
+1 เชิดใส่
อิจฉาคุณนายหง่ะ มีทั้งสามีหนุ่ม + สามีเด็ก คอยเป็นห่วง :-[
-
น้องนายกลับมาทวงบัลลังนางร้ายอีกครั้ง
หลังจากรั่วไปอยู่หลายตอน แต่จริงๆเวลาคุยกับน้องต้อมกับพี่หลวงก้ยังดูรั่วๆนะ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ยังคงเชียร์ 3p อยู่นะคะ
-
555
นี่ร้ายแล้วหรอเนี๊ยะดูไปดูมานังเบียร์ยังร้ายกว่าอีกนะนาย
แต่มีที่ไหนนางร้ายกลัวสามีไม่ให้จับ
น้องต้อมก็ยังน่ารักอยู่เหมือนเดิมหลวงนี่เข้าขั้นหึงหวงแล้วนะเนี๊ยะ o13
-
เจ๊ช่างกล้า !!!!
นังเบียร์ก็แหลได้โล่ตามเคย เรย์ก็ฟายเหมือนเคย กร๊าากกก
-
^^
-
คูณนายเริ่มเป็นนางรั่ว เอ๊ยย นางร้ายมานิดส์นึงแล้ว 5555
ไม่ต้องทำไรปล่อยมันกินหญ้าสักสิบไร่
ปล. เชิดใส่ใครสน โน๊ะ คุณนายยยยยยย
-
พี่นายไม่ทันไร แววกลัว.......มาแต่ไกลเลยนะคะ
555555
ส่วนไอ้เรย์กับอิเบียร์ มันยังไม่หายไปจากโลกนี้อีกหรอเนี่ย
ตามที่เค้าคิดนะ ที่พี่นายทำแบบนั้นยังน้อยไปนะนั่น เป็นเค้านะหรอ
หึหึหึ :fire: :fire: :fire:
-
ความจริงเรื่องนี้ น่าจะชื่อ... เมื่อผมรับบทเป็น "นางรั่ว" นะ :laugh:
+1 รีนี้
ชอบมาก ฮาอ่ะ 555+ :m20:
-
ฮาคุณนายอ่ะ :laugh:
ท่าทางนายจะ เกรงใจ หลวงมากเลยโน๊ะ คิคิ
แต่ตอนนี้ต้อมน้อยจัง ชริส์ เชิดใส่ :a14:
-
ปะแป้ง สวยๆมานั่งรอ เจ้าค่ะ
-
สะใจค่ะคุณนาย 5555 :laugh:
เราอย่าหาได้ไปแคร์อะไรไม่ ต้อง "เชิดใส่" เท่านั้น!
ร้าย แรง รั่ว ได้ใจริงๆ :กอด1:
:call: :call:
-
:man1:
ชอบนายแบบนี้อ่ะ ร้ายๆ โก๊ะๆ รั่วๆ 555
นึกถึงคุณนายอลินในสูตรเสน่หาเลย 555
นายหลวงแอบหวงอ่ะ 555
อยากเหนสองคนนี้หวานแหววบ้าง 555
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน คุณนาย แร๊งงง ได้ใจจริง ๆ
ถ้าจะเลือกยากนะเนี่ย คุณหลวงก็ใช่ น้องต้อมก็เยี่ยม เฮ้อ เลือกใครดีเนี่ย 555
-
วิ่งหนีบเสื่อกะหมอน เอามาปูรอชม นายพลเหวี่ยงแควดโชว์
-
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :laugh:
-
internet ที่ทำงานล่มคร้าบ หมุนติ้วๆ อัพมะได้อ่า รอหน่อยน้า
จุ๊บๆๆ
-
รอ ฉึกๆ
-
เหอๆๆ ได้ร้ายสมชื่อเรื่องก็ตอนนี้แหละ สะใจมากมาย ตาเรย์เอย~~~ ถ้าจบไปซะตั้งแต่แรกคงไม่ซวยแบบนี้หรอกนะ หึหึ
ว่าแต่คุณหลวงค่ะ เจ้าเข้าเจ้าของสุดไ ไปเลยนะเนี่ย แต่ว่าคนแบบคุณหลวงเนี่ยล่ะนะ ถึงจะเอาร คุณนายอยู่ คิกๆ
เสียดายเอสอ่ะ ไม่น่าเลย แต่ว่าคริสเนี่ยคงได้คบเป็นเพื่อนที่ดีสินะ ถึงไม่ใช่เพื่อนที่ดี แต่คงเป็นศัตรูที่น่ารัก คิกๆ
-
โหมดนางร้ายกลับมาแล้ว :laugh:
-
แซบ!!!!!!!!!!!!!
-
เข้ามารอ พึ่งกลับจากงานศพ ผู้ชายเยอะมาก 555555+
-
เชียร์พี่หลวง กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
ขอให้พี่นายส่งต้อมไปเมืองนอกแล้วเสร็จนายแพทย์ 55+ :laugh:
สามีภรรยาเค้าจะได้สวีทกัน 2 คน :z1:
สะใจว่ะอินังเรย์กับอินังเบียร์
อย่างเมิงต้องเจอแบบเน้โว้ยยยย :z6:
รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1:
ปอลิง.เม้นไม่ค่อยจะทันตอนเลยงะ (อู้ 555)
-
อยากให้เรย์เห็นเขาตัวเองเร็วๆจัง
-
มาปูเสื่อนอนรอ "ความร้าย" ของคุณนายอย่างใจจดใจจ่อ อิอิ
-
กรี๊ดดดดดดดด
ชอบมากกกกกกกคร้า o13
มาต่อไวไวนะ :bye2: :bye2:
-
:laugh: :laugh:เพื่อความสะใจล้วนๆ
-
ชอบอะ ร้ายได้ใจดี อิอิ
แอบเชียร์ต้อมอยู่น๊าาา :mc4:
-
ตามอ่านครับ เห็นด้วยกับอื่น นาย รั่วจริงๆ ฮ่าๆๆๆๆ
-
รอจนตาจะปิดแล้วน๊าค๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
หุหุ
-
รอๆๆๆๆๆๆ ^^
-
ลงทุนนะเนี่ย งานนี้ แล้วงี๊จะเอารถใหนมารับส่งต้อมอะ :impress2:
เดี๋ยวให้หลวงเป็นสารถีก็ได้หนิเนาะ ให้สามีหลวงไปรับสามีน้อย อิอิ
-
องก์ ๒๑
การนั่งรอประกันนี่มันก็นานเหมือนกันนะครับจะหลับอยู่แล้ว ไอ้ตัวหางแดงนั่นก็คอยมาวอแวถามจะเอาค่าเสียหายอยู่นั่นล่ะ มันนี่ท่าทางพูดไม่รู้เรื่องจริงๆ แต่ก่อนผมจะเผลอหลับไปก็มีสายเข้า
"เยส"
ผมร้องออกมารีบถือโทรศัพท์ออกมานอกรถ ต้องชำเลืองมองศัตรูก่อนสิ เพราะคนที่โทรฯเข้ามามันเป็นจังหวะที่เหมาะเจาะพอดี
"อยู่ไหนเนี่ยคุณ โห กว่าจะรับสาย"
"หลวงเหรอ เค้ารถชนอ่ะ"
เอ่อ ต้องเข้าใจผมนะครับ พูดเสียงดังๆเสียงออดอ้อนนี่ล่ะ สายตาก็เย้ยหยันไอ้เรย์กับเมียของมันอย่างเต็มที่
"เฮ้ย ชนที่ไหน เป็นอะไรไหมคุณ"
ผมก็บอกที่มันไปนะครับไม่รู้หรอกว่าที่ไหน มืดจะตาย
"เค้ากลัวอ่ะหลวง เค้ากลัว"
"เดี๋ยวผมไปหา"
"อ๊ะ หลวงอยู่สระบุรีนี่ ไม่เป็นไรหรอก มันไกล"
"แล้วคุณจะกลับยังไง ประกันมาหรือยัง เจ็บตรงไหนไหม"
แอบปลื้มใจนะน้ำเสียงมันดูห่วงใยจริงๆด้วยล่ะ อิอิ
"ยังเลย ถ้าหลวงมาด้วยก็คงดีนะ เค้าจะได้ไม่ต้องเผชิญชะตากรรมแบบนี้คนเดียว กลัว เค้ากลัว"
โอ๊ย เหนื่อยรู้สึกว่าตัวเองขยายไร่สตอเบอร์รี่อีกหลายร้อยไร่แล้ว
"เป็นอะไรมากไหมคุณ ทำไมพูดจาแปลกๆ อิอิ แต่ชอบนะ"
อ้าวนะดูมัน แหมถ้าชั้นไม่แกล้งคนเนี่ยอย่าหวังว่าจะได้ยินนะไอ้บ้า
"เค้ากลัวนะหลวง อยากกอดหลวงจังเลย"
"เอ่อ"
"อุ๊ย ประกันมา หลวงเดี๋ยวเค้าโทรฯหาน้า คิดถึงหลวงที่สุด"
วางสายไปเลย แล้วยิ้มพราวแต่พยายามตีหน้าเศร้าไว้
"ไหนบอกคบกับพี่ต้อม"
อีเบียร์นี่มันก็วอนหาเรื่องนะครับ ต๊าย ไม่คิดว่าจะได้ผลรวดเร็วปานนั้น
"ต้อมอะไรจ๊ะน้องเบียร์"
ผมถลึงตาใส่แต่ทำเสียงหวาน คราวนี้ไม่ใช่แต่อีเบียร์นะครับที่ทำหน้าตาตื่น ไอ้เรย์ก็ด้วยมองหน้าผมแล้วมีเครื่องหมายคำถามอยู่บนหน้าผาก
"ก็พี่ต้อม เอ่อ พี่ต้อมที่เห็นเดินด้วยกันวันนั้นอ่ะ"
"อ้อ น้องต้อมน่ะเหรอ ก็น้องต้อมเขาอยากมีแฟนนี่จ๊ะน้องเบียร์ พี่แค่เดทเฉยๆ ไม่คิดว่าเด็กมันจะอยากคบเป็นแฟน แต่ตอนนี้พี่ก็ไม่ได้ติดต่อแล้วนี่ น้องมันก็ไม่ได้ติดต่อมา คือคนมันหน้าตาดีอ่ะนะ ใครๆก็อยากได้ ไม่เน่าฟอนเฟะเหมือนใครบางคน แต่เอ๊ะวันนั้นพี่ก็เห็นเราเดินกับน้องอีกคนนี่ ดูสวี้ทสวีท"
มันอ้าปากเหมือนจะด่าผมนะ แต่พอดีประกันดันมาซะก่อน ผมก็เข้าไปบอกเขาว่าเกิดอะไรขึ้น
"ก็เขาเบรคกระทันหันอ่ะ ผมเลยแตะเบรคไม่ทัน เหมือนเขาสองคนทะเลาะกันในรถด้วยล่ะครับ ขับรถส่ายไปมา เนี่ยผมเลยเสียสมาธิ"
หึหึ ไหนๆก็สตอฯแล้วขออีกสักไร่สองไร่หน่อยเป็นอะไรล่ะ ประกันก็เดินไปคุยกับไอ้เรย์ถ่ายรูปอยู่ดูความเสียหาย เห็นอีเบียร์มันเดินไปที่ขอบถนนนะครับ เดินตามสิ มันเป็นทีของมันที่มันจะโดน
"ว่าไงอีปลิง เมื่อกี๊แกทำหน้าทุเรศใส่ชั้นเหรอ"
ผมจับบ่ามันไว้แล้วกระชากกลับมา
"อะไร อย่ามายุ่งนะ ไม่ได้ว่า"
"ตอแหล แต่ช่างเถอะ ไม่ได้ว่าแต่ชั้นไม่ถูกชะตากับแก อีปลิงนรก"
"ชั้นก็ไม่ชอบแกเหมือนกันล่ะ อีตอแหล"
ฮ่าๆๆ สะใจที่สุด ด่าเลยจะได้ประทุไฟโมโหในใจให้มันโหมแรงยิ่งขึ้น มันหันหลังให้ผมทันที ตรงนั้นมันก็ไม่ได้ลับตาคนหรอกนะครับ ไอ้เรย์มันก็คอยมองอยู่ ผมเองก็อาศัยชำเลืองมองตอนที่มันเดินอ้อมไปอีกทางของรถกับประกัน ผมเตะขาอีเบียร์ที่มันกำลังจะก้าวขึ้นขอบถนนทันที
"โอ๊ย"
"ตายแล้วน้องเบียร์หกล้ม"
กระแดะร้องออกมาเสียงเบาๆ หวานๆ ไม่มีใครได้ยินหรอกนอกจากมันกับผมเพียงสองคน
"เพียะๆๆๆ ปึ๊กๆๆ นี่แน่ะๆ แกปากดีเหรอ อีชาติชั่ว แกคิดว่าแกเป็นใคร เกิดเมื่อวาน จำไว้ ชั้นกับแกกระดูกมันคนละเบอร์กัน อย่าได้คิดมางัดข้อ"
ผมโหดร้ายไปไหมถ้าจะบอกว่าพอมันล้มคว่ำลง และหลังจากที่ผมทำท่าร้องออกมาด้วยเสียงอันหวานนุ่มนวลไพเราะสเนาะหูแล้ว ผมก็ปรี่เข้าหามันเหมือนแม่สิงห์เจอลูกกระต่าย ตะปบมันด้วยฝ่ามือที่ไม่ได้แบ แต่ทำไมเสียงมันดังเหมือนตบด้วยฝ่ามือก็ไม่รู้ ตบรัวเร็วสามสี่ที ตามด้วยต่อยท้องมัน จบด้วยจิกหัวมันกระแทกลงกับพื้น เป็นยังไง ร้ายพอไหม เอ๊ะ หรือว่ายัง
"โอ๊ย กรี๊ด ช่วยด้วยๆ เฮีย"
มันกรีดร้องขึ้น ผมก็แสดงละครบทใหม่ทันที เอาเป็นรับบทอีเย็นนางทาสหน่อยเป็นไร
"โอ๊ย น้องเบียร์ ทำไมทำแบบนี้"
ผมเอามือลูบพื้นถนนแล้วมาป้ายตามหน้า ต๊าย สิวจะขึ้นไหมเนี่ย แอบหวั่นในใจ
"ทำอะไร ไอ้นาย มึงทำอะไร"
ผัวมันปรี่เข้ามาประกันก็วิ่งตามมา
"มันทำร้ายเบียร์ เฮีย"
"น้องเบียร์ ทำไมน้องเบียร์เป็นคนแบบนี้ ฮือๆ พี่หวังดีแท้ๆเห็นหกล้ม จะเข้าไปช่วย แต่มาถีบพี่ออกมา ใจดำที่สุด เด็กอะไรไม่รู้จักผู้หลักผู้ใหญ่ ฮือๆๆ คุณประกันช่วยด้วยครับ ผมไม่ได้แตะตัวน้องเขาเลยนะ"
เป็นไงล่ะ ร้องไห้ไม่ได้มีแค่เสียงและท่าทางนะจะบอกให้ มีน้ำตาที่หลั่งไหลออกมา บวกกับท่าทางคร่ำครวญประหนึ่งจะขาดใจ ผมทำท่าเกาะพื้นถนนอยู่แล้วคลานเข้าไปหาประกัน เอ่อ ประกันผมมากันสองคนนะครับ คนมีอายุกับเด็กหนุ่มๆ แต่อ๊ะๆ ไม่ได้มองหรอกนะ แต่ว่าไปแล้วผมคลานเข้าหาเด็กหนุ่มนะเออ อิอิ มีบ้าง
"ตอแหล เฮีย มันตบเบียร์ ดูสิ"
อีนี่มันก็หน้าหนานะครับ ผมตบแรงนะแต่หน้ามันแค่แดงๆไม่มีเลือดออกมาเลย ว้า ออกแรงน้อยไปแน่เลย
"มึงทำอะไรนาย หา"
"ทำไม ทำไมถึงคิดว่านายทำล่ะเรย์ เรย์อยู่กับนายมากี่ปี ทำไมเรื่องแค่นี้เรย์ก็ดูไม่ออกว่าอะไรเป็นอะไร น้องเบียร์ พี่เรย์น่ะพี่ไม่ได้รักแล้ว พี่ไม่ได้อยากได้คืนนะ พี่หวังดีจะเข้าไปช่วย แต่น้องเบียร์ทำไมทำกับพี่แบบนี้ แล้วนี่อะไรพี่โดนน้องเบียร์ทำร้ายเหมือนกันพี่ยังไม่ได้เรียกร้องเลย ฮือๆ"
เอาสิอีเย็นก็อีเย็นเถอะมาเจอนายพลหน่อยสิ ผมร้องไห้พูดออกไปทั้งน้ำตาเกาะแขนของประกันหนุ่มเอาไว้ ไอ้เรย์มันจะปรี่เข้านะครับ แต่ประกันหนุ่มกันเอาไว้ คิดๆไปแล้วนึกว่าตัวเอง เป็น แอน ทองประสม โอ๊ย ชนะเลิศ
"อย่ามีเรื่องกันเลยนะครับ ผมจะติดต่อไปทางประกันของคุณ เห็นลูกค้าบอกว่าคุณเบรคกระทันหันเลยกะจังหวะไม่ถูก ส่วนเรื่องซ่อมทางเราจะพิจารณาให้นะครับ"
"เฮ้ย พูดอย่างนี้หมายความว่ายังไงวะ มันจงใจชนผมก็เห็นๆอยู่"
"คุณครับ ไม่มีใครเขาอยากจะซ่อมรถของตัวเองเพียงเพราะจงใจจะชนใครเพราะความสนุกหรอกนะครับ เอาเป็นว่าเดี๋ยวผมตามเรื่องให้"
กรี๊ด น่ารักที่สุด ผมเดินอ้อมไปอีกทาง ให้ตายเถอะยังไม่สุดเลยนะกับการตบอีเบียร์นี่น่ะ อยากจะตบอีกสักสิบทีสามสิบทีเลย
"เดี๋ยวผมให้น้องเขาไปส่งนะครับ ส่วนรถเดี๋ยวผมจะเรียกให้ทางศูนย์มาเอา"
"ขอบคุณนะครับพี่ ลำบากแย่เลย"
ผมยังสะอื้นอยู่ฮึกๆ แต่ก็ต้องรีบเดินตามประกันหนุ่มไปขึ้นรถ แต่ก่อนขึ้นรถผมก็ยิ้มหวานให้ไอ้เรย์กับโบกมือให้อีเบียร์นิดหน่อย ทำท่าเหมือนนางงามได้มงกุฎ โอ๊ย เหนื่อยจัง แสดงละครนี่ใช้พลังเยอะเหมือนกันนะ
"กินอะไรไหมครับน้อง เดี๋ยวพี่เลี้ยง"
ผมเอ่ยถามขึ้น ไม่ได้อยากจะอะไรกับเด็กมันหรอกนะครับ แต่อ๊ะ เอาสักหน่อย หยอดๆเผื่อได้ อิอิ
"เอ่อ ไม่เป้นไรครับพี่ พี่ท่าทางจะเหนื่อยนอนพักก็ได้นะครับ อีกไกลกว่าจะถึงกรุงเทพฯ"
"อืม หิวก็บอกนะครับ"
เออๆ ก็ได้ ไม่เอาก็ไม่เอาวะ แหมนะ นอนดีกว่า นอนหลับตาไปสักพักก็หลับไปเลย ทำไมผมชอบจังนะกับการที่มีคนขับรถให้นอนเนี่ย รู้สึกตัวตื่นเพราะน้องมันมาเขย่าตัวนั่นล่ะครับ อะไรกันเพิ่งจะถึงแยกบางนาเอง ผมบอกมันไปว่าอยู่ซอยอ่อนนุชแล้วก็ลุกขึ้นมานั่งตาปรือ ถึงห้องก็นะเกือบตีหนึ่ง ให้เงินน้องเขาไปที่มีน้ำใจมาส่งแล้วก็กลับขึ้นไปอาบน้ำนอน เฮ้อ ชีวิตทำไมมันวุ่นวายแบบนี้นะ
"คุณๆ เป็นไงบ้าง"
ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้น ด้วยความเคยชินหรือเปล่าไม่รู้เอาโทรศัพท์มาวางใส่หู
"อืม อยู่ห้องแล้ว นอนอยู่"
"ฮ่าๆๆ เฮ้ย นี่ผมอยู่นี่ ทำไรอ่ะ ตลกว่ะ"
"หือ แล้วโทรฯมาทำไมวะ คนนอนอยู่นะ"
"ฮ่าๆๆ ใครโทรฯ นี่ผมอยู่นี่"
"อ๊ะ แก แกมาเมื่อไหร่"
สะดุ้งสิครับ ต๊าย นึกว่าผี
"เพิ่งถึง นอนอะไรมากมายคุณ นี่มันสิบโมงแล้วนะ"
"อ๊ะ มาได้ยังไง มาเอ่อ"
เอ๋อไปเลยผม ก็มันเล่นนั่งข้างๆเตียงเอามือลูบหน้าผมอยู่ อ๊ะ จับอะไรมาหรือเปล่าเนี่ย
"ก็มาเมื่อเช้าขับรถมา เป็นห่วงไง แต่ท่าทางคุณไม่เป็นไรนี่ ไหนเจ็บตรงไหนหรือเปล่า"
"ไม่มี จะนอนต่อ ออกไปก่อนได้ไหม"
ผมแอบเขินมันนะ อิอิ มีผู้ชายเป็นห่วงด้วยล่ะขอบอก
"ไหน บุบสลายตรงไหนหรือเปล่า"
มันกระโจนขึ้นเตียงเลยครับกอดตัวผมไว้จะก้มลงมาจูบ
"อ๊ะ อย่านะ"
"อ้าว ทำไมล่ะ อย่าบอนะว่าให้ใครแหย่มา"
"นี่แก มากไปแล้วนะ อย่า นี่อย่าเพิ่งไปแปรงฟันก่อน"
อ๊าย เขินจัง แต่เชิดใส่รีบลุกดีกว่า ผมรีบเข้าห้องน้ำล้างหน้าแปรงฟันแล้วค่อยกลับออกมาใหม่ ไม่ได้หรอกนะ เผื่อมันจูบกลิ่นปากในตอนเช้านี่ เหอๆๆ เผลอๆมันอาจจะหน่ายไปเลยก็ได้นะ
"ลงทุนนะเนี่ย"
"ว่าไง ต้องการอะไร"
ปากก็พูดไปอย่างนั้นล่ะครับ แต่ผมก็กระโดดขึ้นเตียงไปแล้ว
"ไหนยังเหมือนเดิมอยู่หรือเปล่า"
"พิสูจน์สิ"
"แน่นอนอยู่แล้ว กี่รอบดีคุณ"
"บ้า"
ทำท่าอายหน่อยนะพอให้รู้ว่าเราไม่ใช่คนชอบเรื่องแบบนี้ อิอิ แต่ในใจคิดไว้สามก็น่าจะพอเพราะไม่ได้เจอมันสองสามวัน อ๊าย ขอตัวก่อนน้า
"อ๊ะ อย่าเอานิ้วแหย่ไม่ชอบ"
ผมดึงหน้ามันออกตอนที่มันจูบเพราะมันเอานิ้วแหย่เข้าไปในช่องหลืบเร้นลับของผม
"เจ็บเหรอ"
"ไม่ชอบ จะแหย่ก็เอาไอ้นั่นแหย่เลย"
มันยิ้มนะครับ อ๊าย อายจังจะมีใครว่าผมแรดไหมเนี่ย ก็ไม่ชอบจริงๆนะเอานิ้วมาแหย่เนี่ย คันๆยังไงไม่รู้ มันไม่เต็มกระมังก็เลยคัน
"คิดถึงผมบ้างไหม"
"ไม่ ถามทำไม อ่า อย่ากระแทกแรงดิ"
"เจ็บเหรอ"
"อิอิ เสียวสิ เดี๋ยวมันเสร็จไว"
อ๊าย อายที่สุดไม่อยากจะบรรยายเลยนะตอนบนเตียงแบบนี้ แลดูเหมือนลำยองยังไงไม่รู้ แต่ก็ผมรู้สึกแบบนี้จริงๆนี่ ไม่ได้ดัดจริตเหนียมอาย มันตอกมาแต่ละที กรี๊ด ถึงที่สุดสะท้านถึงทรวง ช่วงนี้เป็นอะไรไม่รู้เวลามีอะไรกับมันแล้วผมถึงเร็วมาก พอเสร็จแล้วก็เหมือนกับว่าไม่พอ ไม่อิ่ม ขอเพิ่มอะไรแบบนี้
"เป็นไงล่ะ เหมือนเดิมหรือเปล่า"
ผมถามขึ้นหลังจากที่เราถึงฝั่งฝัน มันก็นอนแผ่อยู่ข้างๆ ให้ตายเถอะทำไมมันไม่ยอมลงนะของๆมันน่ะ คลึงเล่นหน่อยเถอะ เนี่ยน่ะเหรอท่อนที่อยู่ในตัวชั้นเมื่อครู่ อิอิ น่ารักจัง
"อืม แสดงว่าไม่ได้ใคร"
"นี่แก ชั้นไม่ได้ร่านอย่างนั้นนะ เป็นบ้าเหรอ"
"อ้าวจะไปรู้เหรอ เห็นบอกจะไปหาเด็ก"
"แหมนะ นี่แสดงว่ามองชั้นในแง่นั้นมาตลอดล่ะสิ"
"เปล่าซะหน่อย อย่าไปวอแวกับใครนะคุณ ผมจริงจังนะ"
"หือ อะไรนะ จริงจังอะไร"
ผมทำท่าเป็นไม่ได้ยิน
"ก็ผมคบกับใครคบทีละคนอ่ะ"
"เหรอ แต่ได้ข่าวเป็นผู้ชายนี่ ทำใจได้เหรอจะมีเมียเป็นเกย์น่ะ ผู้หญิงมีไข่น่ะจำได้ไหมเคยบอก"
"คิดแล้ว ถามแม่แล้ว"
กรี๊ด ผมสะดุ้งลุกครึ่งนั่งทันที
"อะไรนะ"
"ก็ถามแม่แล้วไง ว่าถ้ามีลูกสะใภ้มีไข่เอาไหม"
หน้าร้อนชาไปหมดแล้วครับ หน้าตามันไม่ได้พูดเล่นเลยนะ
"เวอร์แล้ว ชั้นไม่ได้จะจริงจังอะไรกับแกนะ อย่ามา"
"เฮ้ย ไม่ได้นะ แม่ผมโอเคแล้ว"
กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด อ่ะให้สามที นี่มันเป็นบ้าไปแล้วเหรอ อะไรกัน ผมไม่ได้คิดจริงจังอะไรกับมันจริงๆนะ แค่ชอบแท่งนั้น อิอิ เฉยๆ แต่นี่มันจริงจังขนาดนี้เชียวหรือ
"บ้าเหรอแก เราเพิ่งรู้จักกันไม่นานนะ แกมั่นใจแล้วเหรอว่่าแกคู่ควรกับชั้น"
เออ ผมไม่เข้าใจอยู่อย่างหนึ่ง เวลาพูดประโยคทำนองนี้ทำไมเราต้องไปถามเขาว่า "นายมั่นใจแล้วเหรอว่าเราคู่ควรกับนาย" โอ๊ยตายแลดูด้อยค่ามาก ไม่รู้สิผมมีค่าเสมอแม้ว่าจะไม่มีใครเห็น แต่คนๆหนึ่งที่เห็นและรู้ดีอยู่แก่ใจก็คือตัวผมเอง ผมไม่เคยอายตัวเองไม่เคยประเมินค่าตัวเองว่าต่ำหรือด้อยไป เชิดใส่ มีค่าซะอย่างใครจะทำไม
"ก็ ลองๆคบกันไง"
"ต๊าย เรื่องแบบนี้มาลองไม่ได้หรอกนะ แกแหย่ชั้นหลายทีแล้วนะ ลองบ่อยๆชั้นก็เสียหายสิ"
"อ้าว ก็ผมจะรับผิดชอบอยู่นี่ไงล่ะ ไม่อยากมีเหรอผัวน่ะ"
กรี๊ด ดูมันสิครับ อายเลยอ่ะ ผมเอาหน้าซุกลงในผ้าห่มแอบอมยิ้ม อย่ามาถามสิว่าอยากมีไหม อยากนะ อิอิ จากใจ อยากมาก
"หือว่าไงล่ะ"
มันก็นะไม่ยอมแพ้ดึงผ้าห่มออกเอาหน้ามาถูหน้าผม อ๊ะ หนวดเป็นตอๆจะข่วนชั้นไหมเนี่ย อ่า เพลินดีนะ
"ก็อยาก แต่ดูๆกันไปก่อนก็แล้วกัน เป็นผัวชั้นมีข้อบังคับหลายอย่างนะจะบอกจะรับได้เหรอ"
ผมแกล้งพูดไปอย่างนั้นล่ะครับ ไม่คิดนะว่าจะได้กันกับไอ้หลวงนี่ แค่นึกสนุกเฉยๆ
"อะไรบ้างล่ะ แต่เป็นเมียผมก็มีข้อบังคับเหมือนกันนะ"
อ้าว นั่นไงครับ แหมนะมันยอมผมที่ไหน
"งั้นไม่เอาดีกว่า ท่าทางเยอะ ชั้นไม่อยากผูกมัดตัวเองกับใคร"
"อ้าว ซะงั้นคุณ ของผมแค่ไม่เจ้าชู้ ไม่นอกใจเป็นพอ"
มันรีบกอดตัวผมไว้เพราะผมก็ดัดจริตดิ้นหนีอ่ะนะ เรียกคะแนนหน่อย แต่ฟังจากน้ำเสียงมันแล้ว มันทำให้ผมรู้เลยว่าอีชะนีนั่นมันทำให้มันเจ็บอยู่มากแน่ๆ
"แค่นี้เองเหรอ"
"อย่ามาแค่นี้ แค่นี้น่ะทำยากนะคุณ"
"นี่แก ถึงจะมองว่าชั้นแรดยังไงชั้นก็มีหัวใจนะ ทำไมเหรอคนแรดๆไม่มีสิทธิ์มีผัวเดียวเมียเดียวเหมือนเขาเหรอ"
ผมจ้องหน้ามันเอาสิ คันปากมากเหมือนกันแหมนะ ทำไมเหมารวมว่าคนแรดๆร่านๆนี่ต้องอยากนอนกับใครดะมั่วไปซะทุกราย เอ๊ะ หรือว่าผมเป็นแบบนั้น ต๊าย กลับคำไม่ทันซะแล้ว
"เปล่า ไม่ได้ว่า ก็แค่บอกว่าทำให้ได้ล่ะ ผมไม่ต้องการอะไรมาก เพราะผมก็ไม่ได้เจ้าชู้"
"ฮึ นี่อย่ามาคุยกันเหมือนเรากำลังทำสัญญาตกลงปลงใจเป็นผัวเป็นเมียกันได้ไหม ถ้าแกจะได้เป็นผัวชั้นแกก็หนีชั้นไปไหนไม่รอดหรอก คุยเรื่องอื่นได้ไหม"
ผมแว้ดเสียงใส่มัน อย่างอื่นก็นะมือผมไม่ได้ว่างนี่ มันพร้อมอีกแล้ว อ๊าย สองแต้มกำลังตามมา ผมไม่ได้ตะกละนะแต่เหมือนมันโหยๆยังไงไม่รู้ครับ เอาสักหน่อย ไม่รู้เหมือนกันนะตอนนี้ผมไม่ได้รับบทนางร้ายหรือนางเอกใดๆแล้ว บทที่รับอยู่มันคือตัวตนของผมจริงๆ คือ แบบนี้ล่ะครับ อยากก็บอกว่าอยาก ต้องการก็บอกว่าต้องการไม่มีปิดไม่มีเม้ม แต่ว่าไปมันก็ไม่มีอะไรแตกต่างนี่เนอะ โฮะๆๆ
"อ๊ะ ทำไมรู้สึกเจ็บ"
ไม่ไหวครับเหมือนมันจุกๆเจ็บๆต้องดันหน้าท้องมันเอาไว้
"เจ็บเหรอคุณ"
"เจ็บ ถอยก่อนๆ"
"อ่า"
มันทำหน้าเหมือนเสียดายนะครับ ไอ้บ้าชั้นนี่สิจะตายอยู่แล้ว เอ๊ะ นี่ผมเป็นอะไรไม่เคยเป็น มันบวมแน่ๆเลยอ่ะ เชิดใส่ ไม่อยากมาครางเสียดายภายหลัง เอาวะ สู้ตาย
"เฮ้ยคุณ ไหนบอกเจ็บ"
"ไม่เป็นไร ชั้นไหว ดันเข้ามา เข้ามาเลย"
ท่าจะบ้าไปแล้วนะผมเนี่ย ตอนนี้ถือคติเกลือจิ้มเกลือ เจ็บก็ต้องทำเดี๋ยวมันก็หาย โอย แต่ไอ้นี่มันไม่ปรานีผมเลยจริงๆนะ ดูกระแทกเข้ามาแต่ละที เอาวะ ดันสู้โว้ย
"เจ็บมากไหมคุณ"
ฮือๆ ไม่อยากบอกเลยว่ายิ่งเจ็บยิ่งทำผลคือ เจ็บมากๆ บวมแน่ๆเลย ตายแล้วคืนนี้จะทำยังไงเนี่ย ไม้สามชั้นก็ไม่ได้น่ะสิ
"เจ็บดิ เดี๋ยวไปดูในห้องน้ำก่อน เลือดออกแน่ๆ"
ตอนนี้ผมต้องเรียกคะแนนด้วยสิ จะเจ็บตัวแล้วบอกแค่เจ็บเหรอไม่มีทาง ต้องแอ๊บเป็นเวอร์จิ้นหน่อยเถอะ อิอิ ผมรู้ว่ามันต้องคิดอะไรบ้าง
"ไหนผมดูหน่อย"
เอ่อ มันทำท่าจะมาดูจริงๆนะครับ
"บ้าเหรอ รอตรงนี้ล่ะเดี๋ยวเข้าห้องน้ำ"
"จะได้ช่วยทายาไง อิอิ"
อ้อ ผมนี่คงคิดอะไรผิดไป ลืมไปว่ามันนี่ก็กวนสุดๆเหมือนกัน มันอมยิ้มเหมือนคนกลั้นหัวเราะ
"อย่ามาทำท่าขำชั้นนะ งั้นไม่ต้องมายุ่งกับชั้นอีกต่อไป"
"โหย ผมไม่ได้ขำคุณซะหน่อย ผมแค่ชอบเวลาคุณอายอ่ะ"
"ใครอาย ชั้นไม่อาย อยากดูเหรอ มาดิ มาล้างให้ด้วย"
ผมลากแขนมัน แหมทีตอนนี้ทำรั้งไว้นะขืนตัวสุดพลัง
"บ้า ผมอายนะเว้ย"
"แค่นี้นะไอ้หลวง อย่าหวังว่าจะได้แหย่ชั้นอีก"
เชิดใส่ เดินเข้าห้องน้ำไป มันไม่ได้เป็นแผลหรือริ้วรอยอะไรหรอกครับมันแค่บวมๆ สงสัยทำรุนแรงไปหน่อย ผมทำความสะอาดร่างกายไปในตัวเลย เหนื่อยเหมือนกันนะ รับศึกนอกมาไม่พอยังมาเจอศึกบนเตียงอีก แต่ศึกบนเตียงนี่มันไม่เท่าไหร่หรอกนะ ใจจริงอยากจะสู้อยู่แต่ร่างกายมันไม่เอื้อ
"ไปหาไรกินไหมคุณ"
มันยังนอนอยู่ท่าเดิมนะครับ แหมนะไม่อายบ้างเลยหรือไรนะไอ้บ้านี่น่ะ
"ไปยังไงล่ะ ชั้นไม่มีรถ"
"ผมมีนี่ เดี๋ยวผัวพาไปคร้าบ คุณภรรยา"
เออมันมีรถนี่นะ ความจริงวันหยุดยาวๆแบบนี้ผมน่าจะได้นอนอาบแดดอยู่หัวหินเนอะ แต่ดันเบื่อซะก่อน พอกลับมาบ้านเบื่อหน้ามันนะแต่ อิอิ รู้กันเนอะ
"ไปไหนล่ะ"
"ไปขับรถเล่นๆไหมล่ะ ผมก็หยุดคุณก็หยุด นี่ผมกลับมาจากบ้านก่อนเวลานะเนี่ย เพราะคุณนะรู้ไหม"
เหมือนจะน่ายินดีนะ แต่ไม่หรอก เชิดใส่ เห็นไหมผมบอกแล้วว่าเราต้องเห็นค่าในตัวเราเอง อิอิ ตอนนี้รู้สึกว่ามีประกายแห่งเพชรเลอค่าอยู่รายรอบตัวผม
"เป็นไรคุณ ทำท่าเหมือนได้เป็นนางงาม"
อ๊ะ ผมลืมตัว นี่ผมทำตาวิ้งๆขนาดนั้นเชียวหรือ
"จะไปก็รีบไปอาบน้ำสิ จะมานอนแผ่แบบนี้เหรอ"
"ก็เผื่อคุณยังไหวไง"
"ไอ้หลวง"
ผมปรี๊ดเสียงขึ้นสูงตามเคย ปรี่จะเข้าหาแล้วนะมันวิ่งเข้าห้องน้ำก่อน เอ่อ มาดูสภาพเตียงของผมตอนนี้ทำไมมันช่างเหมือนสนามรบอะไรเช่นนี้ นี่ถ้าอีป้ามาเจอ ตายแล้วผมต้องเป็นหัวข้อสนทนาไปหลายเดือนเลยทีเดียว อ๊ายเก็บเตียงก่อน
"ตกลงจะไปไหนล่ะ ไปไกลๆหน่อยก็ดีนะแก"
รู้ไหมมันแต่งตัวแบบสบายๆมาก แต่ทำไมผมชอบมองมันจังเลย กางเกงยีนส์สีซีดๆเก่าๆ กับเสื้อยืดตัวโคร่งๆสีขาวมอๆ รองเท้าแตะ ไม่มีกลิ่นของน้ำหอมเลยนะมีเพียงกลิ่นสบู่กับกลิ่นลูกกลิ้งทารักแร้ที่มัน ใช้เท่านั้นเอง แต่ทำไมมันน่ามองจังเลย ผมที่เกรียนๆตัวโย่งๆ หน้าอกผายๆ บ่ากว้างๆ เอวคอดๆ แล้วก็ กรี๊ด พอๆ เลิกจินตนาการ ส่วนผมก็ธรรมดานะใส่กางเกงขาสั้น ไม่สั้นมากเหมือนยีนส์ตัดขาตัวนั้นหรอกนะครับสั้นถึงเข่า เสื้อยืดเหมือนกันแต่สีฟ้าอ่อนๆ ตัวไม่ใหญ่มาก ผมนี่สิโบกครีมสาระพัดชนิดหนายิ่งหว่าปูนอีกนะแต่ไม่ได้ขาวหน้าลอยเด่นวอก เหมือนใครๆนะเออเพราะผมมีเคล็ดลับ อิอิ ก็ครีมกันแดดผมจะผสมกับเซรั่มทาหน้านั่นล่ะครับ พอทาให้มันแห้งแล้วก็ตามด้วยน้ำแร่ตบเบาๆให้มันเข้ากับผิว ต้องมั่นใจว่ามันไม่ลอยเด่น นานเหมือนกันนะแต่เพื่อใบหน้าของเรา ไม่นานหรอกแค่นี้เอง
"อยากไปไกลแค่ไหนล่ะที่รัก"
มันหันมายิ้มให้นะครับ กวนได้อีก
"ไปไหนก็ไปอย่าพาไปลงนรกก็พอ อ๊ะๆ สวรรค์ก็ไม่ต้องการ เพราะถ้าเดี๋ยวต้องการชั้นจะพาไปเอง"
"ฮ่าๆๆ ของเขาแรงจริงๆโว้ยเฮ้ย"
"เชิดใส่"
มันเดินนำหน้าไปยังรถมัน ก็รถยี่ห้อเดียวกันนะครับแต่ของมันสีดำของผมสีเงินบรอนซ์
"อ๊ะ ทำไมเหม็นสาบแบบนี้"
พอเปิดรถเข้าไปผมก็เกือบหงายหลัง มันไม่ได้เหม็นสาบอะไรหรอกครับ มันเป็นเหมือนกลิ่นตัวมัน ไม่ใช่กลิ่นเต่านะกลิ่นของผู้ชายที่ไม่ได้ใช้เครื่องหอมประมาณนั้นนะครับ อธิบายยากจัง อิอิ แต่โดยรวม ผมชอบนะแกล้งพูดไปแบบนั้นล่ะ อยากรู้ว่ามันจะทำอะไร
"เหม็นเหรอ แป๊บนะ"
มันทำหน้าเหวอๆ หันไปหยิบสเปรย์จะเอามาฉีด
"อ๊ะ อย่าฉีดนะ ชั้นแพ้"
"อ้าวแพ้เหรอ เดี๋ยวเปิดกระจกก็ได้"
"ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวก็คงชิน"
เขินจังเลย ไม่อยากจะบอกว่าพอได้กลิ่นแล้วมันร้อนต่างหาก กรี๊ด ร้อนมากลมดันขึ้นมาถึงคอแล้วเนี่ย
"โทษทีนะ พอดีผมไม่ค่อยได้ทำความสะอาด"
"ขับๆไปเถอะ แล้วนี่จะพาไปไหน"
ผมแกล้งมองออกนอกหระจกรถ สูดลมหายใจเข้าปอดให้ลึกๆ อ่า ชื่นใจที่สุด ถ้าติดฟิล์มกรองแสงดำๆกว่านี้ไม่แน่นะผมอาจจะทำอะไรที่มันไม่คาดคิดก็ได้นะ อิอิ ร้อนมากขอบอก
"ไปดูดอกทานตะวันไหมคุณ"
"ที่ไหน"
"ไม่ไกลหรอก ขับเล่นไปเรื่อยๆ"
ผมพยักหน้า ต๊าย ไอ้นี่ฟังแต่เพลงลูกทุ่ง อะไรเนี่ย ฟังไม่เป็นหรอกนะ ผมคุ้ยหาเพลงที่พอจะรู้จัก
"มันมีแต่เพลงลูกทุ่งนะคุณ ฟังเป็นเหรอ"
"นั่นสิ"
ผมทำหน้าเซ็งๆ มันเอื้อมมือมาหยิบยูเอสบีในช่องเก็บของ
"รู้ไหมผมอุตส่าห์นั่งโหลดนะเนี่ย เผื่อว่าคุณจะได้มานั่ง ได้มาจริงๆด้วย"
"หือ"
ผมไม่เข้าใจมันพยายามจะสื่อถึงอะไร
"ก็ ปกติผมไม่ฟังหรอกนะเพลงฝรั่งน่ะ แต่ผมเป็นผัวคุณแล้วนี่ คิดว่าถ้าหากคุณมานั่งรถผมแล้วไม่มีของที่เมียชอบ เมียจะวีนเอาไง"
เอ่อ ผมอึ้งไปเลยครับ ไอ้หลวงมันพูดแบบนี้ออกมาเล่นเอาผมหน้าชาไปเลย ต๊าย ไม่เคยโดนผู้ชายกะโหลกกะลาปลาเผาแบบนี้จีบมาก่อน แบบนี้เขาเรียกว่าจีบใช่ไหมครับ กรี๊ด มุขบ้านๆแต่ทำไมรู้สึกเหมือนคอนโดฯหรูๆเลยนะ ผมหันหน้าออกนอกรถอีกครั้ง กรี๊ด กรี๊ดอีกที เพลงแบบว่า Nothing at all, knift, killing me softly with his song ไม่รู้มันไปหามาจากไหนพอเปิดขึ้นผมนี่ยิ้มออกมาเลย ตลกดีนะครับ แต่ฟังไปฟังมาก็อดไม่ได้นะที่จะร้องตาม บอกความจริงให้ก็ได้ว่าผมรู้สึกสบายใจจังเลยเวลาที่อยู่กับมัน ไม่ต้องแอ๊บ ไม่มีมาด สบายๆ จะแรดก็แรดไม่ต้องระวังตัวแจเหมือนตอนอยู่กับไอ้เรย์ แต่เอ๊ะ ยังๆ มันยังไม่ได้ยกสถานะเป็นผัว เราต้องดูๆกันไปก่อน กินยังไม่ครบร้อยครั้งเลย เชิดใส่
"ทำไมคนเยอะจังอ่ะ"
พอมันแวะตรงปั๊มตรงไหนไม่รู้ผมไม่เคยมาไกลขนาดนี้เลยนะครับ เพราะตอนมันขับก็ร้องแต่เพลงคุยนั่นคุยนี่ไปเรื่อยไม่สนใจมอง
"วันหยุดยาวนี่คุณ"
"แล้วนี่จะพาชั้นไปไหนเนี่ย"
"บ้าน"
"หือ"
"บ้านผมไง"
"หา ไอ้หลวง"
ผมร้องเสียงหลงกลางปั๊มเลยล่ะครับไม่สนใจ นี่มันหลอกผมให้กลับบ้านกับมันเหรอเนี่ย
Written by eiky
ปล เฮ้อ คอมฯ+เน็ทที่ทำงานรวน ค้างอยู่เป็นนานสองนาน กะว่าจะกลับมาโพสต์ที่บ้าน ไอ้ของเรามันก็แอนตี้ไวรัสหมดอายุ แฟลชอะไรต่อมีอะไรอีก นั่งมองมันหมุนตั้งแต่ห้าทุ่มครึ่งถึงตีหนึ่ง รอไม่ไหว อารมณ์เสีย ซอรี่ๆน้า ไม่งอนน้า จุ๊บๆๆๆ
-
ได้ลูกเขาทำผัวแล้วนี่คุณไปไหว้แม่ผัวหน่อยดิ :m20: :m20:
-
เริ่ดมากกกกกกกกกกกกกกกกก
พากลับบ้านซะงั้น
รอดูฉากแม่ผัวรับลูกสะใภ้ o13
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดด
ตัวประกอบที่เหมือนจะเป็นพระเอกกะเค้าแล้ววุ๊ยยยย
ดีใจอ่ะ หลวงมีสีสันดี
อยู่กับนายยิ่งสีสันจัดจ้าน
ชอบหลวงจัง ผมไม่เจ้าชู้ อ๊ายยยยยย
อยากได้มั่ง ฮา
-
อ่าไรๆ ก็หลวง ตลอดเลย
คนอย่างงี้หละ เหมาะกะคุณนาย
ดี ฮ่าๆๆๆๆ
-
ฮ่าๆ
เรื่องนี้ทั้งเรื่องมีแต่ขำน้ำตาไหล
:m20: :m20: :m20: :m20:
-
นายหลวง แกนี่โคดเจ๋งอ่ะ ฮ่าๆๆๆ
แบบนี้เค้าเรียกแพ้ทางได้มั้ยนะคุณนาย
-
หลวงนี่นิสัยน่ารักดีนะ ^^
-
ตกลงปลงใจกะหลวงเถอะค่ะ นาย
ชอบหลวง กรี๊ดดดด :กอด1:
-
555+
หลวงวิ่งแซงหน้าแล้ว
อดกินเด็กแน่นาย
-
อ๊าก......... สงสารหลวง มาตกหลุมคุณนาย หาทางขึ้นไม่เจอเลยนะเนี่ยะ
โอ๊ย..... จริงจังได้อีก น่ารักจัง คิดไม่มากเนี่ยะคุณนาย ไมรีบคว้าเดี๋ยวพลาดนะ :laugh:
-
อ๊ากกก คุณนายรั่วน่ารักๆๆ5555
พี่หลวงตอนนี้เอาใจไปเลย เขินแทนคุณนายจริงๆ
ชอบแบบพี่หลวงอะคุณนาย ตกลงคบไปเถอะนะ
-
คู่นี้เขาเหมาะกันจริงๆวุ้ย :m20:
มัดมือชกพาไปหาแม่เฉยเลยหรอหลวง ฮ่าๆ :laugh:
อย่างนายพลต้องเจออย่่างหลวงนี่แหละ ถึงจะเอาอยู่ o13
-
รอดูตอนน้องนายเจอกะแม่สามี...คงจะน่ารักดี..
:กอด1: น้องนาย กะ น้องอิ๊ก :L1:
-
ตื่นมาก็ได้อ่านดีใจจังจิ้มจองก่อนนะ
ไปหาแม่สามี อร้ายส์..........ดีนะเจ้ไม่มีนโยบาลแย่งสามีเพื่อนสาว
ไม่งั้นนะจะไปลองยั่วดูกันสักตั้ง อยากได้สามีแบบนี้จัง อิอิอิอิอิ
-
เปลี่ยนใจมาชอบหลวง ฮ่าๆ
ต่อเลยๆๆๆๆ รอๆๆๆๆ ^^
-
พี่หลวงเค้าจะพาพี่นายไปเปิดตัวแล้วหรอคะเนี่ย หุหุ
พี่นายยังคงแรงอย่างต่อเนื่อง ชอบบบบบ
-
จะแร๊งจิ่ว จ๊าาาาาา
ติดตามไม่เคยขาดเลยนะจ้ะ
^^
-
:pigha2:
ได้เสียกันแล้วก็ต้องพากันไปแนะนำตัวให้คุณพ่อคุณแม่ รู้จัก
ใจจริงก็เสียดายน้องต้อม ที่คิดว่าคงมีใจกับคุณนาย
แต่ไม่อยากจะคิดเลยว่า อิ๊กกี้ จะทำให้เกิดรักสามเศร้า :call: ขออย่าให้เป็นเช่นนั้นเลย
แค่คิดว่าไหนจะเรื่องแก้แค้น เรย์ กับเบียร์ เรื่องก็เยอะแล้ว
หวังว่าเรื่องคงไม่ยุ่งเหยิงเป็นไปอย่างที่คิด
:serius2:
เชียร์คุณหลวงกับคุณนาย
-
โหย หลวงจริงจังนะเนี่ย ชอบนะคะ น่ารักดี
-
นายน่าจะคิดได้ตั้งแต่ไปดูดอกทานตะวันแล้วนะ ฮาา
หลวงน่ารักกอ่ะ
-
กรี๊ดๆๆๆ
หลวงSO CUTE
-
อ๊ากกกก หลวงน่าร๊ากกกก >w<
-
กรี๊ด....พี่หลวงงงงงงงง ถูกใจแม่ยกมากๆๆๆ o13
พ่อหน้าปลาทู น่ารักจริงๆๆๆ
อยากจะกระโดดห้อมแก้มแทนนาย...ผู้ชายอะไร มีเสน่ห์ จริงจัง จริงใจ....ถูกสเปคมากๆๆๆๆๆ :-[ :impress2:
นาย...เร่ิมชอบเค้าแล้วละซี่ อยู่กับคนที่เราไม่ต้องเหนื่อย ไม่ต้องพยายาม เป็นตัวของตัวเองได้
แค่นี้ก็ถือว่าเป็นคุณสมบัติพื้นฐานที่สำคัญที่สุดของการคบกันแล้ว
โอย...ชอบมากๆ ขอบคุณคุณอิ๊กกี้ค่ะ :L1:
-
โหยย พาเข้าบ้านไปให้แม่ดูตัวลูกสะใภ้เลยหรอคุณหลวง :z1:
นายอ่ะได้ลูกเค้าแล้วนะ :oo1:ก้อไปหาว่าที่แม่ผัวหล่อยละกัน :z1: :z1:
-
กร๊าาากกกเจ๊โดนหลอก !!!
หลวงนายแน่มาก o13
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่นายขา~~~~
ถ้านู๋จะบอกว่านู๋ก็อยากได้ผช.แบบคุณหลวงมาเป็น........ พี่นายจะตบนู๋มิเค๊อะ
น่ารักไม่ไหวจะเคลียร์แล้วค่าาาาาาา :impress2: :impress2: :impress2:
-
หลวง นายเป็นคนที่ o13 มาก
:jul3: นายหลงกลจนได้
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ไปไหว็แม่ยายเลยก็แล้วกันน่ะ :กอด1:
-
น้องนายไม่เคยแพ้ใคร แต่สุดท้ายน้องนายก้แพ้ทางพี่หลวง
น้องนายแพ้ทางพี่หลวงจริงๆ แป๊ปเดียวโดนหลอกไปหาแม่ยายซะแล้ว
ขอต้อมอีกซักคนน่านะ 3p
เชียร์พี่หลวงแต่ก้เชัยร์น้องต้อมด้วยยยยยยย
-
หลอกเจ๊นายเข้าบ้านซะงั้น
มาจนจะถึงปากหลุมละด้วย เอาไงๆ
-
โดนหลวงลอกพาไปเปิดตัว ได้ผัวจริงๆก็งานนี้
ละต้มละจ๊ะ เอาให้เราปลอบใจละกัน :กอด1:
-
นายพลก็นายพลเหอะ เจอคุณหลวงเข้าก็เสร็จคุณหลวงเหมือนก๊าน
เอาล่ะนายพล เตรียมวางตัวเป็นเบญจกัลยาเกย์เพื่อเปิดตัวกับแม่สามีได้ ณ บัดnow
-
กรี๊ดดดดดดดดดด อิอิอิ
ไอ้ หลวง จะ ต้อน นานพล แล้วววว
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยน่ารักที่สุด
อยากได้จิงๆผู้ชายแบบนี้หลวงน่ารักมากถึงจะดูกวนทีนไปนิดแต่ก็จิงใจดี
สะใจจิงๆอีเบียร์เน่าเนี้ยมันน่านักมาทำแอ๊บใส่เจอแอ๊บกลับเลยสะใจอิอิ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
+1เป็นกำลังใจให้คุณอิ๊กค่า
-
ชอบเวลาอยู่กะหลวงนะ แบบว่าน่ารักดี
จนมุมตลอดเวลา ^^ แล้วเขาพาไปเปิดตัว
นายคงไปไหนไม่รอด ต้องเป็นสะใภ้บ้านนี้แน่ๆ
ชอบตอนนี้มากๆ นายน่ารักโคตร
:pig4:
-
โหย ผู้ชายแบบหลวงนี่หายากนะนี่ นายโชดคีจริงๆเลยนะ นี่คือโชคชั้นที่ 1
โชคชั้นที่สองคือ มีแม่สามีที่ใจกว้างรับลูกสะใภ้ที่มีใข่ได้
นบวันรอวะนที่แม่สามีและลูกสะใภ้จะเจอกัน
ขอบคุณไรท์เตอร์ค่ะ :pig4:
-
พี่หลวง พาน้องแม่ไปเจอแม่เลยเหรอ 55555
พี่นายนี้สุดยอดจริงๆแรงไม่มีตก
-
ชอบหลวงอ่า :-[ นายก้อตกลงปลงใจกับหลวงซะเถอะ
แต่แอบเสียดายต้อมด้วย เหมา2ได้มิ :impress2:
-
จะพาลูกสะใภ้ไปเปิดตัวกับแม่แล้ว :laugh:
-
โอ้ยยยยย คุณหลวงงงง ได้ใจแม่ยกไปสุดๆอ่ะ น่ารักมากๆๆๆๆ
นายนี่ถ้าจะแพ้ทางหลวงจิงๆนะ อิอิ
เป็นกำลังใจให้คุณเมฆนะคะ ชอบเรื่องนี้มากๆค่ะ หุหุ
-
หลวงน่ารักอ่า ชอบหลวง
รักจริงหวังแต่ง กรี๊ดๆๆๆๆ
น่ารักกกกกกก จะว่าไปหลวงนี่แหละเหมาะกะนายที่สุด ยังรับมือได้
ส่วนต้อม ตั้งสง่าเอาไว้ให้คนอ่านแทะโลมก็พอ555 สงสารน้องมันตอนอยู่กับนาย รองรับอารมณ์ตลอด หลวงก็สงสาร 55 แต่หลวงยังมีลูกไล่ลูกชนให้นายแพ้ทาง แต่น้องต้อมอายุน้อยเลยโดมข่มซะ จะตอบโต้้ไรไปก็จะกลายเ็ป็นก้าวร้าว
รักทั้งหลวง ทั้งต้อม เพราะงั้นก็อย่าละทิ้งน้องต้อมมันนะ ยังไงก็ถือว่าน้องเป็นน้องชายละกัน ให้โอกาสการศึกษาเด็กมันด้วย
-
พาลูกสะใภ้มาเจอแม่..ซะแว้วว
เพิ่ง รู้ สึก ว่า เพ่ หลวง มัน น่า ร๊ากกก (ช้า ไป ป่าว ว้า)
ขอบ คุณ เพ่ อิ๊ก ค๊าบบบ
แล้ว มา ต่อ ไวไว เน้อ ^^
-
ขอบอกว่าตอนนี้ฮามาก ฮาจริงๆ คือ จินตนาการตามแล้วรู้สึกว่า
นังนี่มันแอ๊บแรดได้น่ารักน่าถีบจริงๆ มุมหื่นนี่ก็คล้ายกันเลยอ่ะ แอร๊ยยยยยยยยยยย :m3: :m3: :m3: :m3:
-
ยินดีด้วยน้องนาย
ได้สามีแน่นอน ...
+1
-
หลวง น่ารักกกกกกกกก
สะใจมากกกกกกก โดนซะบ้าง E เบียร์
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน บอกตรงๆว่าชอบพี่อิ๊กมากคับ เพราะลงได้ต่อเนื่องน่ารักมากเฮอๆๆๆ :L1: :L1: :L1: เด๋วจาแว็ปๆไปหาน้องญี่ปุ่นก่อน
รักหลวง
รักนาย
รักต้อม
เกลียดอีเบียร์
-
คุณนาย สงสัยจะแพ้ทางคุณหลวงคนนี้นี่เอง
แต่อย่างทิ้งน้องต้อมนะ รักกันไว้ 3 คนอบอุ่นดี :กอด1:
-
:pig4:
-
อ๊างงงงงงงงงงง
ยิ้มอีกแล้วค่ะ
-
อีตาหลวงเริ่ดมากกกก ขอบอก :mc4:
ถึงขนาดยอมบอกแม่ แระพาไปให้แม่ดูตัวนี่ แสดงว่ารักคุณนายมากเรยนั่นสิ :o8:
แต่กรณีอีเบียร์ที่ทำยังทีว่าน้อยไปอยู่นะ แต่คุณนายทำกะอีเบียร์ถือว่า ชนะเลิศ อิอิ
แต่อย่าลืมน้องต้อมล่ะ รักกันสามคนดิ น่ารักดีออก
ขอ 3P นะคร๊าบบบบ พี่อิ๊คที่น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก :bye2:
-
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดด ไม่ไหวละ อยากได้ๆๆๆๆๆๆ
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
อ๊ายย หลวงแมนๆ น่ารักจัง
ตอนโหลดเพลงก็น่าร๊ากกก
แต่ยังเชียร์น้องต้อมอยู่นะ อิอิ
-
กรี๊ดดดดดดด
หลวงพาลูกสะใภ้ไปไหว้แม่ :-[
-
คุณหลวงเริ่ดสุดค่า..พาเข้าหาหม่อมแม่เลย :z7: :z7:
-
ยิ้มมมมมมมมมมมมมม
-
น่ารักได้อีก ชอบมากๆๆเลยค่ะ เรื่องนี้อ่านแล้วสนุกมาก
เชียร์ หลวงกับต้อมนะ น่ารักคนละแบบ
เชียร์ 3p 3p 3p :-[ :impress2:
นอนอืดรอ ตอนต่อไป เอิกๆๆๆๆๆๆ
-
ต๊ายยยยยยยยยยยยยยยยพาไปสระบุรรกันหรือคะ แวะมารับเค้าด้วยอยู่วังม่วงเนี้ย
-
จองต้อมไว้ให้นายแพทย์ได้มิ
อย่า 3 p เลย กร๊ากกกกกก
-
กรี๊ดกร๊าดจะไปเปิดตัวกับที่บ้านแล้ว555
-
ตอนนี้นายร้ายแบบฮาๆ ดี หลวงก็น่าร๊ากซ๊า กลัวจังว่าถ้ารู้เรื่องต้อมแล้วหลวงจะผิดหวังในตัวนาย
ชอบประโยค.. มุกบ้านๆ แต่รู้สึกเหมือนคอนโดหรูๆ ... แปลกใหม่และอ่านแล้วรู้สึกซึ้งๆ ดี ชอบๆ^^
-
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
ตายแล้ว คุณหลวงจะพาสะใภ้เข้าบ้าน
-
ชอบค่ะ
หลวงได้ใจมาก
:laugh:
แต่ก็เชียร์ต้อมด้วยอ่ะ 3p ~
:impress2:
ลุ้นๆมากค่ะ ว่าตอนจบจะเป็นยังไง
ติดเรื่องนี้มากค่ะ มาตามรออ่าน
:man1:
-
พาไปบ้านไปไหว้แม่ผัว.
อ๊ายยยยยย. แรง!
แล้วต้อมล่ะ?
-
หลวงกะไม่ให้นายเปลี่ยนใจเลยนะเนี่ย เล่นพามาหาเเม่เสร็จสับ 55
-
กรี้ดดดดดดดด พาไปบ้านไปแนะนำตัว
ช่วงนี้เริ่มเชียร์หลวงแล้วแหละ รู้สึกว่าเข้ากับนายมา
เป็นคุณค่าที่คู่ควรจริงๆ
ต้อมใสซื่อเกินจะคู่กับนายได้ ฮ่าๆ (แต่ก็รักต้อมที่สุดอยู่ดี :-[)
-
รอดูฉากแม่ผัวกับลูกสะใภ้เหมือนกัน อิิอิ
-
เป็นนางร้ายก็จริง
แต่เป็นนางร้ายแบบรั่วๆๆ
ทำให้กลายเป็นฮาแตก :laugh:
-
กร๊ากกกก หลวงจะเอานายไปไหว้แม่หรอ 55555+++
แนะนำลูกสะไภ้ :mc4:
-
คุณนายเริ่ดมว๊ากกกกกกกกกกกกกก o13
หลวงก้น่าร้ากกก
น้องต้อมก็น่าเห็นใจแฮะแบบนี้เพราะดูแล้ว
ท่าทางนายจะโอนเอียงไปทางหลวงประมาณ 90 เปอเซนต์
เอิ้กๆๆ
-
หุหุ
ร้ายมากกกกกกกกกกก
-
:o8: ไม่บ้านนะคะ ไม่บ้านเรย
เค้าอยากได้ซะมีแบบคุณหลวงมากๆค่ะ
กะโหลกกะลาปลาเผาตรงไหนคะนี่ ไม่เอา โอนมาด่วนๆคะ คุณนายขา
-
โคตรชอบนาย แร๊ง...แรงได้ใจจริงๆ
นี่นั่งถ่างตาอ่านทั้งวันเลยนะคะเนี่ย
มันส์มากๆๆๆ สะใจสุดๆ อ่านเรื่องนี้แล้วให้ความรู้สึกแบบว่า กูรักนางร้าย
ชอบอ่ะนางร้ายแบบนายเนี่ย เกลียดอิเบียร์กับไอ้เรย์จริงๆ
อยากรู้จังว่านายไปหลงรักไอ้เรย์มันได้ไง มั่วๆแบบมันเนี่ยนะ เฮ้อ~ ไม่เหมาะกับนายอย่างแรง
สงสารน้องต้อมอ่ะ ดูเหมือนน้องต้อมจะต้องชวดบทพระเอกสินะคะ
เพราะหลวงทำคะแนนคนเดียวเลยอ่า แต่หลวงก็น่ารัก มีการพาไปบ้านด้วย
ดูท่านายจะส่งน้องต้อมจะไปนอกแน่เลย ง่า~ เสียดาย
แต่ยังไงก็เชียร์ 3P สุดใจคร่า~
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด
ไปบ้านหลวง !!!!
>< พาไปหาคุณแม่ล่ะสิ โฮะๆๆๆ
น่ารักจังเลย
ชอบนายเวลาอยู่กับหลวง แรดดีอ่ะ ^^
-
อิอิ...ดีใจๆๆๆ คุณแม่จะได้เจอลูกสะใภ้(มีไข่) แล้ว รับรอง นายซะอย่างถึงเวลาจวนตัวก็สามารถ แม่ผัวหลงแน่ๆๆ o13
-
พากันไปบ้านแล้ว :z1:
ผู้ชายแบบนายหลวงนี่ก็น่ารักดีนะคะ อยากได้ไว้สักคน
ไม่รู้ว่าถ้านายหลวงรู้เรื่องนายต้อมแล้วจะเป็นยังไง
**************
ตอนที่ 20
โล่ห์ คำนี้ไม่ต้องมี ห์ นะคะ โล่ เฉยๆ
ตอนที่ 21
"เจ็บ ถอยก่อนๆ"
"เฮ้ยคุณ ไหนบอกเจ็บ"
"ไม่เป็นไร ชั้นไหว ดันเข้ามา เข้ามาเลย"
ท่าจะบ้าไปแล้วนะผมเนี่ย ตอนนี้ถือคติเกลือจิ้มเกลือ เจ็บก็ต้องทำเดี๋ยวมันก็หาย
เกลือจิ้มเกลือ เป็นสำนวนหมายความว่า ไม่ยอมเสียเปรียบ หรือ แก้เผ็ดให้สาสมกัน นัยยะของสำนวนนี้อยู่ที่การแก้แค้าหรือเอาคืน ในบริบทนี้น่าจะใช้สำนวน หนามยอกเอาหนามบ่ง มากกว่านะคะ เพราะหมายความว่า ตอบโต้ หรือ แก้ไข ด้วยวิธีทำนองเดียวกัน
-
อ๊ายยยย
เอีย หลวง พา เมีย พบ แม่ ผัว กรี้ดดดดดด
-
สนุกไม่ทิ้งลายเลยเรื่องนี้ มันมากกกกก
กรี๊ดดดด
รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อ
:m3:
-
คราวนี้หลวงเอาจริงแฮะ
เล่นพานายไปบ้านแบบไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้าเลย
งั้นถือว่าเสมอกับน้องต้อม ที่นายเราไปเจอพ่อแม่ แถมนอนพัก แต่เสียดายที่ไม่มีไรเกินเลยกะน้องมัน
แต่แหม ใจมันเอนเอียงไปทางน้องมันยังไงไม่รู้ ใสๆงี้แหละ เริ่ดดดด
-
โห พาสะใภ้ไปเปิดตัวเหรอคุณหลวง
หลอกคุณนายซะเหวอเลย :m20: เนียนเกิน
สะใจอิเบียร์กับอิเรย์อ่ะ สมน้ำหน้าสุดฤทธิ์ เชิดใส่!! :laugh:
-
อยากอ่านอีกอ่ะ แหมๆๆๆๆๆๆๆๆๆทีไปบ้างคุณหลวงมาหละเสียงหลงนะคะคุณนาย ทีไปบ้านไอ้ต้อมหละไม่เห็นจะบ่น
ว่าแต่ว่า คิดถึงต้อมอ่ะ แค่นี้หลวงก็ทำแต้ม ? ไปเยอะแล้ว ต้อมเค้าหละจะได้สักแต้มไหมเนี้ย กว่าจะได้ รูคุณนายคงกวงโบ๋ จนBTSเข้าไปกลับลำได้แล้วมั้งเนี้ย
-
อ๊ายย กรี๊ด
แค่แอ๊บแกล้ง คุณหลวงเธอก็จริงนะเธอหุหุ
ดูท่าจะจริงจัง ถึงขนาดพากลับไปให้แม่ดูตัวเลยว่างั้น
แหม...ชักอยากอ่านตอนต่อไป
-
แรดร่านอย่างสงบ ทำตัวบัดซบบางเวลา
ิอิอิอิ
ดันจ้า
-
อร๊ายยยย นังคุณพี่นาย หลวมแน่ๆหล่อน :laugh:
-
หลวงแรงได้ใจ
มีการพาไปหาแม่แล้วด้วย
แต่งงานกันเลยมั้ยล่ะ
:haun4:
-
55555 พาไปบ้านซะงั้น o13
-
คุณนาย ได้เจอคุณหญิงแม่ของคุณหลวงแน่ๆ
-
อีกกี้ เขาชอบตอนนี้ม้ากมากกกกกกกกกกกกกกก ที่สุดเลย
เริ่มแรกก่อได้ตบอิเบียร์ เชิดใส่อิเรย์ ได้มันส์กะหลวง ละก่อจะได้ไปเจอ
ว่าที่แม่ผัว อร๊ายยยยยย ตื่นเต้นนน จนสาวแตก 5555
ปล.จุ๊บๆสุขสันวันเด็ก ขอให้ได้กินเด็กๆนะ
-
อยากบอกว่าชอบตอนนี้ที่สู้ดดดดดดดดดดดดดดด
ดูยังไงหลวงก็เหนือกว่านายนะ นายแรงก็จริงแต่บางอย่างก็ตามหลวงไม่ทัน ฮ่าๆๆๆๆ
เพราะฉะนั้นคุณหลวงกะนายพล นี่แหละ ถูกคู่ที่สุดแล้วคร่าาาาา
ดูสิยังสามารถหลอกคุณนายผู้ชาญฉลาดไปบ้านได้อ่า ฮ่าๆๆๆ เก่งจริงๆ
ลุ้นจังถึงบ้านจะเป็นยังไงน๊า แม่ผัวจะดีด้วยรึเปล่า อิอิ
-
"เออ ผมไม่เข้าใจอยู่อย่างหนึ่ง เวลาพูดประโยคทำนองนี้ทำไมเราต้องไปถามเขาว่า "นายมั่นใจแล้วเหรอว่าเราคู่ควรกับนาย" โอ๊ยตายแลดูด้อยค่ามาก ไม่รู้สิผมมีค่าเสมอแม้ว่าจะไม่มีใครเห็น"
^
^
ตอนล่าสุดนี่ชอบท่อนนี้ที่สุดเลย
แบบ โดนอ่ะ โดนนน~
-
ปะแป้งมานั่งหน้าสวย รอตอนต่อไป
-
ติดตามเรื่องนี้ตลอดเลย o13
-
พี่อิ๊คคร๊าบบบ มาลงเรื่องของคุณนายเร็วๆๆๆน๊าาาา
รออ่านตอนต่อไปอยู่อย่างใจจดใจจ่อตั้งแต่เมื่อคืนแหละ
ว่าคุณนายจาทำยังไงต่อ เมื่อเจอแม่ผัว 555
-
เมื่อไหร่พี่ิิอิ๊กจะมาเนี้ย รอตั้งแต่มะคืนแล้วน้าา
คิดถึงคุณหลวง
คิดถึงคุณนาย
และต้อม
คิดถึงพี่อิ๊กด้วย และกัน :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
องก์ ๒๒
อยากจะบ้าตายกรี๊ดไปสักร้อยครั้งมันจะรู้สึกดีขึ้นไหมเนี่ย อะไรกันผมโดนไอ้บ้านี่หลอกเสียสนิท มันพาผมกลับบ้านมัน เห็นมันบอกว่าแม่มันอยากเจอผม กรี๊ด ทำยังไงดี เรื่องเข้าผู้ใหญ่ไม่ได้กลัวเลยนะถ้าผมไปในฐานะเพื่อนหรือแฟน แต่นี่มันดันไปบอกแม่มันว่าผมเป็นเมีย กรี๊ด จะโดนแม่ผัวตบไหมเนี่ยเห็นมันบอกว่าแม่มันดุมากเพราะพ่อเสียไปตั้งนานแล้ว เลี้ยงลูกโดยลำพัง หญิงเหล็กแบบนี้น่ากลัวที่สุด ผมว่าแม่ผมขี้บ่นแล้วนะแต่แม่ผมเป็นคนปากร้ายใจดี โอยๆ หน้าหงิกสิครับ คิดไปถึงไหนต่อไหน
"เป็นไรคุณ หน้าบูดเชียว"
ดูมันยังมีหน้ามาถามอีกนะ ดูท่าทางนี่ร่าเริงจนน่าหมั่นไส้
"ทำไมไม่บอกก่อนว่าจะพากลับบ้าน แกนี่ชั้นไม่ได้เตรียมตัวเลยนะ"
"จะต้องเตรียมตัวอะไรกะอีแค่ไปเจอแม่ผัว เก่งไม่ใช่เหรอคุณน่ะ"
"นี่ หรืออยากเห็นชั้นวีนใส่หน้าแม่แกเหรอ ไอ้บ้า"
"เฮ้ย ไม่ได้นะ แม่ผมดุนะ"
"ย้ำจังนะ รู้แล้ว เปลี่ยนใจทันไหมเนี่ย"
"ช้าไปแล้วคุณ นั่นไงบ้านผม"
กรี๊ด อีกสักรอบ นี่ผมมัวแต่นั่งตัดสินใจว่าจะไปหรือไม่ไปดี ลงข้างทางโบกรถกลับเข้ากรุงเทพฯเลยดีไหม แย้งกันอยู่ในใจจนมันบุ้ยปากให้ดูบ้านมัน โอย ตายๆ นางร้ายหมดฤทธิ์แล้วเรา
ผมมองตามปากของมันไปดูบ้านที่มันบอกว่าเป็นบ้านของมัน เป็นเนินเขาเตี้ยๆนะ ผมยังมองไม่เห็นตัวบ้านเลยเห็นแต่หลังคาเพราะต้นไม้ใหญ่แผ่ปกคลุมไปทั่วบริเวณ ข้างๆบ้านเหมือนจะเป็นสวน ไม่สิ น่าจะเรียกว่าไร่ดอกไม้ กว้างใหญ่เชียวมองไปด้านหลังเห็นเงาของภูเขาสูงตะคุ่มๆอยู่ ร่มรื่นดีจัง อ๊ะ ไม่ได้ๆอย่าหลุดสเต็ปส์ เรางอนมันอยู่นี่นะอย่าเผลอทำตาลอยหวานฉ่ำเดี๋ยวมันจะรู้
"แม่คงอยู่ในสวน คุณเดินเล่นก่อนนะเดี๋ยวผมไปดูแม่ก่อน"
มันบอกแล้วเดินเข้าไปในบ้านเลยนะครับ ไอ้นี่มันต้อนรับเมียมันแบบนี้เหรอ ผมหน้าหงิกคูณสองสิครับ เดินดูดอกไม้หน่อยก็ดี รู้สึกจะมีแปลงกุหลาบ อ๊ะ มีดอกทานตะวันด้วย แปลงมะลิ ดอกมัม เบญจมาศ นั่นเยอบีร่า ต๊ายดอกโตเชียว เพลิดเพลินไปได้พอสมควร
"อ๊ะป้า ไหวเหรอครับ มาผมช่วยยก"
ผมเหลือบไปเห็นป้าคนหนึ่งกำลังยกมัดดอกไม้ขึ้นรถ มีชายหนุ่มอีกคนกำลังช่วยแต่เหมือนเขาอยู่บนรถเรียงมัดดอกไม้อยู่
"ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ มาซื้อดอกไม้เหรอพ่อหนุ่ม"
สายตาที่เหลือบมามองทำให้ผมยิ้มออก แววตาเหมือนแววตาของพ่อแม่ของไอ้ต้อมเลยนะครับ
"อ้อ ผมมาเที่ยวครับป้า สวนดอกไม้ที่นี่ใหญ่จังนะครับ เอาไปส่งที่ไหนเหรอครับป้า"
"เอาไปส่งในกรุงเทพฯนั่นล่ะพ่อหนุ่ม ว้าย ไม่เอาค่ะอย่ายกมันหนัก"
ผมไม่ได้พูดเปล่าๆนะครับช่วยยกด้วยเห็นไหมว่านางร้ายอย่างผมก็มีอะไรดี อิอิ โชว์น้ำใจนางงามหน่อยสินะ
"ไม่เป็นไรครับ ถือว่าเป็นการออกกำลังกาย โหดอกใหญ่มากเลยนะครับ ผมไม่ยักเคยเห็นที่ปากคลองดอกใหญ่แบบนี้เลย"
"อ้อ ของป้ามีบริษัทรับต่างหากจ๊ะ เขาเอาส่งตามโรงแรมหรือตามร้านดอกไม้"
"อ้อ ถึงว่า"
"อ้าวแม่ อยู่นี่เองจะเอาดอกไม้ไปส่งในเมืองเหรอ"
เอ่อ ผมหันขวับทันที อย่าบอกนะว่า ต๊าย นิยายน้ำเน่าที่สุด เจอกันแบบนี้เนี่ยนะ
"ไหนบอกจะไม่มาฉลองปีใหม่กับแม่ไงตาหลวง แล้วนี่ไปยังไงมายังไง"
"อ้อ ผมพา เอ่อ คุณนี่ไงแม่ผม"
กรี๊ด ผมกลายเป็นมือชาหน้าชาไปแล้ว ยืนเอ๋ออยู่ทำหน้าไม่ถูกเลยนะ แต่ก็ต้องยกมือไหว้ เอาวะไหนๆก็ไหนๆแล้วไหว้เหมือนดูตอนเขาประกวดนางงามหน่อย
"เนี่ยน่ะเหรอ คนที่แกบอกน่ะตาหลวง"
"ครับแม่"
"สวัสดีครับ ผมชื่อนาย"
ไปต่อไม่เป็นจริงๆทำไมมันกดดันแบบนี้นะ แววตาของป้า เอ้ย ว่าที่แม่สามีเปลี่ยนไปทันทีจากที่มองผมแบบมีแววประกายอันอบอุ่นเมื่อครู่มันเปลี่ยนเป็นมองด้วยความเย็นชา แน่ะแสยะปากอีกต่างหาก
"คิดยังไงของแกนะตาหลวง ผู้ชายกับผู้ชาย มันจะเป็นไปได้ยังไง"
แอบถอนหายใจ แหมยังกะผมจะเอาลูกชายตัวเองยังงั้นล่ะนะ วิเศษมากเนอะลูกชายตัวเองน่ะ
"แม่ เราคุยกันแล้วนะ"
"คุยแล้วไง แม่ก็เห็นว่ามันผิดปกติวสัยลูกผู้ชายนะตาหลวง ไม่คิดใหม่เหรอ"
"แม่ ถ้างั้นผมพาเขากลับนะ"
"นี่ตาหลวง แกเป็นเอามากนะ"
คุณนายเธอแว้ดเสียงขึ้นทันที สายตานี่จิกกัดผมเหลือเกิน เพลียหัวใจ ผมจะทำยังไงได้เนอะนอกจากยืนทำตาวิ้งๆอยู่ รู้สึกเหมือนกันนะ แต่เป็นรู้สึกคันปากอยากจะพูดมากกว่า แหมนี่มันสมัยไหนแล้วคุณป้า ทำไมมนุษย์เพศชายต้องเคียงคู่กับอิสตรีเพศเท่านั้น พระเจ้าสร้างมาเหรอ อย่ามาตลก ในเมื่อโครโมโซมมันเปลี่ยนไปถึงไหนต่อไหนแล้ว เชิดใส่ แม่ผัวแล้วยังไง คิดจะมาจิกหัวลูกสะใภ้อย่างนายพลเหรอ หึหึ
"ก็แม่พูดไม่รู้เรื่องนี่ ผมนึกว่าเราตกลงกันเรียบร้อยแล้วนะ"
"ตาหลวง แกไม่เคยเถียงแม่แบบนี้เลยนะ เพราะเธอใช่ไหม"
อ้าว ไหงมาลงที่ผมล่ะครับคุณหญิงป้า ผมนี่ทำหน้าเหวอเลย
"เอ่อ"
"ไม่เกี่ยวกับเขานะแม่ ผมจะคบกับเขา ทำไมล่ะในเมื่อคบกับผู้หญิงแล้วมันไม่จริงใจ มันหลอกผมยังไงแม่ก็รู้"
เอ่อ บรรยากาศเริ่มเครียดแล้วครับ มันทำหน้าตาจริงจังมากจนผมต้องลดแววตาที่วิ้งๆเกินงามทำให้มันแลดูสลดลงหน่อย
"ไปคุณกลับ"
มันเดิมมาลากแขนผมไป ผมก็นะต้องตามมันไปสิครับ
"เดี๋ยว เอาแต่ใจตัวเองเหลือเกิน ไหนๆก็ไหนๆแล้วนี่ จะให้แม่ทำยังไง ฮึ"
นางทำท่างอนนะครับเชิดหน้าใส่ผม นิยายเรื่องเดิมเป็นไปในทำนองเดิมสินะ ฮ่าๆๆ ไม่มีทางเดี๋ยวนายพลคนนี้ล่ะจะเปลี่ยนพล็อตนิยายน้ำเน่าที่มีมานานเกี่ยวกับแม่ผัวลูกสะใภ้
"พาเข้าบ้านสิ"
คือไม่ใช่ผมไม่ได้เกรงกลัวผู้ใหญ่หรือไร้มารยาทนะครับ ไม่รู้สิผมคิดว่าผมไม่ได้ทำอะไรผิด มีความจำเป็นอะไรที่ผมจะมายืนทนนางทำท่าเชิดใส่ผมแบบนี้ อาจจะจริงว่าอาจจะได้เกี่ยวดองกันเป็นแม่ผัวลูกสะใภ้ แต่นั่นมันอนาคต นี่คือปัจจุบัน ปัจจุบันนางกำลังแสยะปากใส่ผมอยู่ ฮึ่มมากไปนะคุณแม่สามี
"คุณป้าครับ"
"คุณ"
ขอหน่อยนะ คันปากเกาก็คงไม่หาย แหมหมั่นไส้เหลือเกิน รู้นะว่าเป็นความคิดค่านิยม จะอะไรก็ตามแต่ถามหน่อยสิว่าถ้าสิ้นตัวเองไปแล้วจะรับรู้ไหมว่าลูกชายมันจะเป็นยังไงหมายถึงถ้าให้มันเอากับผู้หญิงมีลูกสืบสกุลให้ก็นอนตายตาหลับว่าอย่างนั้น แล้วถ้ามันอยู่กับผมหรือกับเกย์คนอื่นที่มันรักและเขาก็รักมัน โอ๊ย พูดไม่ออก ความคิดโบราณคร่ำครึแบบนี้เมื่อไหร่มันจะหมดไปนะ คลอดลูกออกมาแล้วต้องวดหวังให้มันเป็นอะไรเหรอ แค่มันเป็นคนดีไม่พอหรือไง กรี๊ด ไอ้หลวงมันร้องออกมาเหมือนปรามผมไว้นะครับ คงรู้ว่าจะพูดอะไร
"คือระหว่างผมกับลูกชายคุณป้า ผมไม่แน่ใจเหมือนกันนะครับว่าหลวงเขามาบอกอะไรคุณป้าไว้ แต่ผมอยากจะบอกคุณป้าให้ทราบว่า ผมไม่ได้มีจุดประสงค์ร้ายกับลูกชายของคุณป้า เราคบกันด้วยความบริสุทธิ์ใจ ผมไม่ได้จะหลอกเขา เขามีอะไรให้ผมหลอก อีกอย่างในวันข้างหน้าผมเองก็ตอบไม่ได้ว่าผมกับเขาจะยังคงคบกันอยู่หรือเปล่า แต่นั่นมันก็ไม่ใช่ประเด็นหรอกนะครับ เพราะผมคิดว่าอนาคตมันจะดีได้ถ้าหากว่าเราทำวันนี้ให้ดี และทุกวันนี้ผมกับลูกชายของคุณป้าก็รักใคร่กันดี ถ้าคุณป้าจะหาว่าผมมาคบลูกชายคุณป้าเพื่อหวังผลประโยชน์อะไร อย่าเข้าใจผิดนะครับ ยิ่งเรื่องทรัพย์สินเงินทองยิ่งไม่ใช่เลยนะครับ"
ใจจริงอยากจะพูดแบบนี้นะครับแต่
"คุณป้าเหนื่อยไหมครับ ยกดอกไม้คนเดียว เหนื่อยแน่เลย"
ไอ้หลวงมันทำหน้าเหวอๆ ผมเองก็นะแหมยังไงก็ว่าที่ เกรงใจเธอหน่อยเนอะ
"เหนื่อยสิยะ ไม่ได้ทำงานในห้องแอร์นี่ ถึงจะได้หน้าขาวใส ผิวเหมือนคนไม่เคยโดนแดดอย่างเธอ"
คุณนายเธอแว้ดกลับมาอย่างรวดเร็ว โฮะๆ นี่ชมผมสินะ ผมขาวไปเหรอ
"งั้นผมช่วยนะครับคุณป้า ผมชอบดอกไม้ ตายแล้วดอกเยอบีร่าดอกใหญ่มาก"
ถ้าจะเรียกสิ่งที่ผมทำอยู่ว่าตอแหล ผิดแล้วล่ะครับ เพราะผมเองคิดว่ามันเยอะกว่าตอแหลซะอีก ฮ่าๆๆ เอาสิคุณนายแม่ จะด่าจะกระแทกอะไร มาเลย เชิดใส่ เราต้องตั้งหลังให้ตรงยืดอก ยิงฟันขาวเรียงเป็นระเบียบเข้าไว้ ผมนี่ก็แถเข้าไปจับนั่นจับนี่นะครับ ปากว่ามือมันต้องถึง
"ไม่ต้องแกล้งทำหรอกย่ะ ดูเป็นผู้รากมากดีจะมาหยิบจับอะไรบ้านๆแบบนี้"
คุณป้านี่รู้อีก เชิดใส่ สนที่ไหน
"ผมชอบจริงๆนะครับคุณป้า อยู่ที่โน่นผมก็ชอบปลูกดอกไม้ นี่ขนาดแม่เปิดร้านขายอาหารไทยแท้ๆแต่ผมยังแอบไปรับจ้างพิเศษอยู่ร้านขายดอกไม้เลยนะครับ แต่ดอกไม้สวนคุณป้านี่ดอกใหญ่จริงๆนะถ้าเทียบกับที่อื่นที่ผมเคยเห็นมา เหมือนดอกไม้เมืองหนาวเลยนะครับ"
"นี่โน่นน่ะที่ไหนยะ จริงเหรอดอกไม้ชั้นสวยจริงเหรอ"
นั่นไงครับ แหมนะใครมันจะหนีเงื้อมมือของนายพลไปได้ โฮะๆ
"นายเขาเคยอยู่ที่เมกาแม่ เรียนจบมาจากที่โน่น"
ไอ้หลวงมันช่วยเสริม เหมือนมันเริ่มรู้แล้วล่ะครับว่าผมกำลังทำอะไร มันแอบอมยิ้มด้วยล่ะ
"อเมริกา"
ทำตาโตๆแล้วหันมาทำตาวิ้งๆใส่ผม
"อ้อ ผมเรียนตั้งแต่ไฮสกูล มัธยมปลายน่ะครับจนจบมหาวิทยาลัย พ่อกับแม่รวมทั้งพี่ชายตั้งรกรากอยู่ที่โน่น"
"พวกผู้ดีตีนแดง"
อ้าวป้าคนนี้ นึกว่าจะดีซะแล้วเชียว
"คุณป้าดูแลยังไงครับดอกไม้ถึงดอกโตสวยกว่าสวนคนอื่น เนี่ยผมว่าส่งนอกแน่ๆเลย"
การแถไม่ใช่เรื่องลำบากยากเย็นอะไร สตอฯมันมีอยู่แล้วในสายเลือดแค่กระดกลิ้นนิดหน่อยบวกกับทำสายตาให้มันวิ้งๆก็ใช้ได้แล้ว
"ก็ใส่ปุ๋ย ดูแลเอาใจใส่สิยะ"
"ปุ๋ยต้องเป็นปุ๋ยปรุงเองแน่ๆเลยใช่ไหมครับคุณป้า มหัศจรรย์มาก ผมว่าแล้วดูจากท่าทางของคุณป้า น่าจะเป็นชาวสวนตัวอย่าง แบบนี้ผมขอสูตรปุ๋ยส่งไปให้พ่อที่เมกาได้ไหมครับคุณป้า เดี๋ยวผมมีค่าลิขสิทธิ์ให้คุณป้า ภูมิปัญญาชาวบ้าน (เน้นคำว่าชาวบ้านสุดฤทธิ์)แบบนี้น่าภาคภูมิใจมากนะครับ"
สังเกตจากท่าทางของคุณนายคอเริ่มเชิดขึ้นแล้วนะครับ เห็นรอยยิ้มที่มุมปากแล้ว เชอะนึกว่าจะแน่
"ไม่ใช่เอาสูตรชั้นไปแล้วไปเผยแพร่มั่วซั่วนะยะ ของชั้นของดี"
"ไม่หรอกครับ เดี๋ยวผมให้ค่าความคิดสติปัญญาของคุณป้าไม่ต้องห่วงนะครับ"
ผมปรี่เข้าหานะครับทำท่าจับตามใบไม้ดอกไม้ จีบปากจีบคอพูด แดดร้อนก็ไม่กลัวกันแดดมาแล้ว จับดินจับหญ้าไม่ได้กลัวว่าจะเปื้อนเลย นางขยับไปทางไหนผมก็ตามแจ อยากด่าก็ด่า ด่าเลย ด่าสิป้า
"เรานี่ทนดีเหมือนกันนะ ไหนมานั่งลงคุยกันดีๆซิ"
เห็นไหมครับ ผมไม่ได้ชมว่าตัวเองดีเลิศนะ แต่มันคือทุกคำตอบของทุกคำถาม กรี๊ด เป็นไงล่ะแม่ผัว เจอนายพลหน่อยสิ
"ครับคุณแม่"
แอ๊บเรียกตอนป้าแกเผลอสิครับ มันเป็นเคล็ดลับในการพิชิตใจสาววัยทอง คือต้องหน้าหนาหน้าทน ยิ้มสวยๆเข้าไว้ แค่นี้ต่อให้วัยทองเลี่ยมเพชรก็ไม่กลัว
"ไหน จะเอายังไงนะกับตาหลวงน่ะ"
ใต้ร่มไม้ใหญ่ครึ้มกิ่งก้านสาขาแผ่ปกคลุมไปทั่วบริเวณมีโต๊ะทำจากท่อนไม้ทั้งท่อนดูแล้วน่าจะเป็นโค้นต้นมัน ผิวด้านหน้าของโต๊ะขัดเงาเคลือบน้ำมันอย่างดี เก้าอี้ก็ทำจากท่อนซุงทั้งท่อนขัดเงาเหมือนกัน ร่มรื่นน่านั่งนี่ถ้าลมโกรกอีกสักหน่อยตาคงปรือหลับไปเลย
"เอ่อ ก็"
ทำท่าอายเพราะไม่รู้จะตอบอะไรคุณเธอดี เอาวะอายดีกว่าเผื่อแกจะเอ็นดูขึ้นมาบ้าง
"แหมไม่ต้องอายหรอก จะเอาลูกชั้นเป็นผัวจริงๆใช่ไหม"
กรี๊ด ดูเธอถาม ตายแล้ว จะให้ผมพูดอะไรออกไป มีเหมือนกันนะยางอายน่ะ
"ครับ"
อิอิ เรื่องอะไรจะปฎิเสธหรือพูดอะไรเยิ้นเย้อให้ปวดปาก คำเดียวสั้นๆนี่ล่ะ
"เฮ้อ ชั้นเองก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะ แค่ลองใจเธอดูเฉยๆ แต่เธอนี่ไม่เหมือนใครจริงๆ ทนดี"
เอ่อ ผมถิอว่าเป็นคำชม อ๊ะ ผู้ใหญ่ชมไหว้นางงามหน่อยก็แล้วกัน
"แค่ให้รักกันจริงๆไม่ได้คิดจะมาหลอกลวงอะไรกัน โลกสมัยนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว ไอ้เรื่องจะมาจำกัดว่าต้องแต่งงานกับผู้หญิงเท่านั้นชั้นคงดูโบราณไปแล้ว ทำยังไงได้เนอะก็ลูกเราเบ่งออกมาเลี้ยงมันได้แต่ตัวเท่านั้น มันจะไปเป็นอะไร ชอบผู้หญิงชอบผู้ชายก็เรื่องของมัน แต่ขอให้มันเป็นคนดีก็พอแล้ว"
แอบทันสมัยนะเนี่ยคุณแม่ อิอิ ผมยิ้มน้อยๆก้มหน้าฟังอยู่ ไม่อยากสบตานางมากนักเดี๋ยวนางจะกรี๊ดใส่อีก ผมล่ะกลัวว่าคราบนางร้ายมันจะโผล่
"ถามจริงๆเถอะนะเธอ"
"ครับ คุณแม่"
เรียกเต็มปากแล้ว เงยหน้าขึ้นมองทำตาเป็นประกายวิ้งๆ
"พวกเธอมีอะไรกันน่ะ ทำยังไงเหรอ"
เอ่อ กรี๊ด จะให้ตอบยังไงล่ะคุณแม่ แหมนะอายนะเนี่ย ผมเลยทำท่าบิดไปมา
"ไม่ต้องอายหรอก แม่อยากรู้นี่ ไอ้เราก็เป็นผู้หญิง เรื่องแบบนั้นกับผู้ชายคนเขาก็รู้กันทั้งโลก แต่ไอ้ผู้ชายกับผู้ชายเนี่ยจะหาว่าแม่โบราณก็ว่าเถอะนะ ไม่รู้จริงๆ"
อ๊ะ เมื่อครู่นางเรียกแทนตัวเองว่าแม่ อิอิ เป็นไงล่ะๆ เห็นไหมว่าคนอย่างผมน่ะเริ่ด
"ก็ ตรงที่มันมีรูน่ะครับแม่"
อายนะเนี่ย ถ้าเป็นคนอื่นถามนะจะไม่อายแบบนี้เลยแต่ทำไมผมรู้สึกอายจัง
"ต๊าย แล้วมันไม่มีขี้ติดมาเหรอลูก"
กรี๊ด กรี๊ด หยาบคายที่สุด ทำไมไม่ถามลูกชายตัวเอง ตลอดเวลาที่มีอะไรกับชั้นน่ะ ชั้นเคยแถมโชคลาภแบบนั้นให้เหรอ น่าเกลียดที่สุด
"เอ่อ ไม่มีหรอกครับแม่ ผมทำความสะอาดดี มีอนามัย"
"อ้อ แต่รูมันเล็กไม่ใช่เหรอ แม่ว่าของตาหลวงน่ะไม่น้อยนะ"
กรี๊ด โอ๊ย กรี๊ดในใจจนทรมานปวดตับไปหมดแล้ว อะไรเนี่ยคุณแม่ คุณแม่จะมาเค้นอะไรเอาจากผม
"มันขยายได้ครับคุณแม่ ตายจริงบ้านคุณแม่สวยจังเลยครับ อย่าบอกนะว่าคุณแม่คิดแบบเอง อ่ามหัศจรรย์อีกแล้ว"
ไม่ไหวจริงๆครับต้องแถแล้วงานนี้ คุณนายแม่นี่ร้ายกาจจริงๆ จะว่าไปแล้วเหมือนกับไอ้หลวงอยู่เหมือนกันนะคือถามตรงๆไม่อ้อมค้อม เอ่อ คือเชื้อไม่ทิ้งแถวเลยจริงๆ
"ไม่หรอก ตาหลวงนั้นล่ะคิด มันเก่งนะทำเป็นทุกอย่าง"
"เหรอครับ สร้างบ้านน่ารักดีนะครับ"
บ้านไม้สองชั้นฝาบ้านที่เหมือนเอาท่อนไม้ทั้งท่อนมาผ่าแค่ตรงกลางแล้วเหมือนทาสีน้ำตาลแก่ๆปูอยู่รอบตัวบ้าน น่ารักดีนะ ไม่น่าเชื่อไอ้หลวงเนี่ยนะ
"แม่ คุยเสร็จยังอ่ะ เย็นนี้ทำไรกิน"
ผมต้องส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือไปหามันที่นั่งอยู่ไกลๆ สายตาวิ้งๆบอกว่าแม่แกนี่เยอะแล้วนะมันก็เลยเดินเข้ามา แต่ยิ้มนะเออ
"อยากกินอะไรล่ะหนู"
หันมาหาผม กรี๊ด เรียกผมว่าหนู อ๊าย เขินจัง ยิ้มสวยๆตอบแทนดีกว่า
"ให้ผมทำก็ได้นะครับแม่ ผมทำกับข้าวเป็น"
"หือ จริงเหรอ ไหนๆทำอะไรเป็นอีกบ้าง"
ทำตาโตขึ้นมาเชียว ที่จริงก็ทำเป็นนะครับเพราะอยู่ที่โน่นแม่ผมมีร้านอาหารไทยนี่นะ ลูกชายสุดโปรดคนเล็กจะทำอาหารไม่เป็นก็คงน่าอาย เรื่องอื่นผมก็ทำได้นะ แต่ไม่ทำ ฮ่าๆๆ คิดว่าทุกคนก็เหมือนๆกันนั่นล่ะครับ กับข้าวทำง่ายจะตาย งานบ้านก็เหมือนกันไม่ได้ยากเย็น แต่เชิดใส่ ไม่ทำ
"ก็ทำงานบ้านทุกอย่างครับแม่ จัดดอกไม้ ดูแลต้นไม้ อะไรประมาณนี้อ่ะครับ"
"ตายจริง ไหนลองจัดดอกไม้ให้แม่ดูหน่อยซิ กับข้าวเดี๋ยวแม่ทำสเต็กไก่ให้กินเป็นไงตาหลวง"
"ไก่อีกละ อยากกินปลาอ่ะแม่"
"เอ๊ะแกนี่ อยากกินก็ไปตลาดเองนะแม่ไม่ไป แม่จะดูตาหนูนี่จัดดอกไม้"
"อ้าว ตกลงยอมรับแล้วเหรอแม่"
ดูไอ้หลวงมันครับ คนเขากำลังเบี่ยงเบนดันมาโพล่งขึ้น นี่ถ้าคุณนายแม่วีนแตกขึ้นมาผมจะชำระความกับมันเองเลยนะ
"เอ๊ะ ยอมรงยอมรับอะไร ก็แค่คุยกัน ไหน ไปจัดซิเธอนั่งยิ้มอยู่ได้"
นั่นไง ผมหันไปทำสายตาพิฆาตใส่มันทันที ไอ้หลวงมันกลับยิ้มนะครับ แหมไอ้นี่ เดี๋ยวเถอะ ลับตาแม่แกก่อนเถอะ จะเอาให้หนักเลย คืนนี้จัดชุดใหญ่เลยเป็นไง อิอิ สรุปผมก็ต้องจัดดอกไม้ให้คุณเธอดูนะครับ แต่สนุกดีนะเพราะดอกไม้มันดอกใหญ่ ผมก็นะจัดแบบเพลิดเพลินไปเลย
"ต๊าย สวยจัง มีระย้าห้อย แม่ไม่เคยเห็นเขาจัดที่ไหนเลยนะ"
อิอิ ชมอีกแล้ว จะเคยเห็นได้ยังไงล่ะคุณแม่ ก็มันออกมาจากหัวของผมนี่ล่ะ ดอกไม้ไม่ต้องเยอะหรอก แต่เอากาบกล้วยใบตองแห้งมาผสมมันเลยดูประยุกต์ไฮโซขึ้นมาทันที
"เก่งนะเรา ไม่น่าเชื่อว่าจะเอาเศษของพวกนี้มาจัดได้"
"คุณแม่เก่งกว่านะครับ เพราะถ้าดอกไม้มันดอกเล็กมันก็คงไม่สวย คุณแม่เก่งกว่าผมเยอะมากที่ดูแลดอกไม้ได้ดีแบบนี้ แถมยังเป็นแม่ที่ดีเลี้ยงลูกให้เป็นคนดีอย่างหลวงได้ คุณแม่ต่างหากที่น่าชื่นชม"
"ไม่หรอกลูก แหมพูดไปนะเรา"
อิอิ เป็นไงล่ะ เผลอเราก็หยอด ไม่มีใครเกลียดคำชมหรอกในโลกนี้ เผลอก็ตอดให้นางตายใจ ไม่ยากนะเนี่ยตอนแรกคิดว่าจะต้องดัดจริตแอ๊บเยอะกว่านี้เสียอีก
"งั้นเดี๋ยวผมช่วยคุณแม่ทำกับข้าวนะครับ อยากได้สูตรสเต็กไก่จากคุณแม่ ผมว่าต้องอร่อยแน่ๆเลย"
"สูตรส่วนตัวนะ ห้ามเอาไปเผยแพร่ที่ไหน"
นะ คุณนายเธอก็เผลอไม่ได้จริงๆ งกตลอด จ้า ไม่เอาไปเผยที่ไหนหรอก แค่จะส่งไปอเมริกาเท่านั้นเอง
"แล้วหลวงไปไหนอ่ะครับแม่"
ผมมองหาเพราะเมื่อครู่ยังเห็นยืนยิ้มหัวเกรียนๆอยู่เลย
"คงไปหาปลามานั่นล่ะลูก ตลาดอยู่ไม่ไกล"
"อ๊ะ ทำไมไม่ชวน ผมก็อยากไป"
"อยากไปเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยไปกับแม่ ตลาดเช้ากับเย็นไม่เหมือนกัน ให้ตาหลวงไปนั่นล่ะดีแล้ว ตอนเย็นส่วนมากมีแต่ของแห้งกับผลไม้"
เอ่อ พรุ่งนี้ค่อยไปนี่หมายความว่าไงนะครับ กรี๊ด แสดงว่าผมต้องค้างที่นี่เหรอเนี่ย โอย ตายๆ อะไรกันวะวันนี้ตั้งจะจะนอนแช่น้ำอุ่นอยู่ที่ห้องนะเนี่ย ไม่ได้ขัดผิวมาหลายวันแล้ว กรี๊ด ช่วงเวลาแห่งสปาของชั้น
"เราไปเตรียมของในครัวเถอะลูก"
เออวะ นอนก็นอนแต่ว่าพอตะวันคล้อยต่ำลงอากาศมันก็เริ่มเย็นลงนะ คุณนายแม่เธอก็หาผ้ามาพันคอให้นะ แลดูกุ๊กกิ๊กเชียวลูกสะใภ้กับแม่ผัว
"ทำไมเราใส่ขาสั้นจังเลยล่ะลูก ไม่ได้นะคนเขาจะมอง มีผัวแล้วนะเรา"
อะไรเนี่ย อะไรคุณนายแม่นี่มันไม่สั้นนะ
"อ้อครับ ตอนแรกไม่คิดว่าหลวงเขาจะพามา ต้องกราบขอโทษคุณแม่ด้วยนะครับที่แต่งกายไม่เหมาะสม"
เชิดใส่ ผมก็ปรี่เข้ากราบที่ข้างทรวงอกนางเลยสิ เรื่องดัดจริตมารยาน่ะขอให้บอก
"แม่ไม่ว่าหรอกนะ เพราะเราอยู่ในบ้านแต่เวลาออกไปไหนมาไหน ห้ามนะลูก เดี๋ยวคนเขามอง ขายิ่งเนียนๆอยู่ ผัวเรามันจะหึงเอา"
กรี๊ด นี่ตกลงผมมีผัวไปแล้วใช่ไหมเนี่ย โอ๊ย คำก็ผัวสองคำก็ผัว แต่คุณนายนี่ไปเร็วเหมือนกันนะอารมณ์น่ะ ตามไม่ทันเลย เกินจะบรรยายเลยจริงๆ ผมต้องแถแห่งชาติอีกแล้วสิเนี่ย โอ๊ยตาย กว่าที่ไอ้หลวงมันจะกลับเข้ามาก็นานนะครับเตรียมของเสร็จแล้ว เล่นเอาผมนี่จิตกระเจิงไปเลย แสบทรวงมากเหลือเกินคุณนายแม่เนี่ย
"เห่อเชียวนะแม่ เป็นไงเมียผมใช้ได้ไหม"
ดูมันครับ ผมชักจะโมโหไอ้หลวงขึ้นมาทุกทีแล้ว นี่ผมกำลังหัวร่อต่อกระซิกกับคุณนายเธออยู่นะครับเพราะคุยกันเรื่องแฟนคนแรก อิอิ เป็นไงล่ะเจอนายพลเข้าไป
"ห่งเห่ออะไร ไหนปลาแกเอามาล้างเองนะ ไก่แม่เตรียมไว้แล้ว ปะลูกเราไปคุยกันที่อื่น เดี๋ยวแม่ชงชาไฮโซให้ดื่ม"
เห็นไหมครับ คนแก่น่ะผมรับมือได้ไม่ยากหรอก คนรุ่นแม่ผมน่ะผมรู้ว่าอะไรยังไงรับมือด้านไหน โฮะๆๆ
"แหม พอมีลูกสะใภ้ถูกใจหน่อยลืมลูกชายเลยนะแม่"
"อย่ามาพูดมาก รู้แบบนี้ให้แกหามาตั้งนานแล้ว อะไรไปคว้าอีหนิงผู้ดีตีนแดงนั่นมา อะไรก็หยิบจับไม่เป็นกลัวแต่เล็บจะพัง"
ไอ้หลวงมันหน้าจ๋อยลงทันที ผมเองที่ยิ้มออกมา มันเป็นยังไงนะอีหนิง อยากรู้แล้วสิ
"แล้วแฟนคนก่อนของหลวงนี่"
ผมเปิดประเด็นครับแง้มๆก่อน
"โอ๊ย อย่าไปพูดถึงมันเลยลูก ดีแต่เป็นผู้หญิงเท่านั้นล่ะ งานการอะไรก็ไม่ทำ ทำไม่เป็น แม่ก็เห็นว่าเป็นผู้หญิงไม่ได้ใช้ มันมานะทาแต่ครีมแต่งแต่หน้า นั่งเป็นคุณนายจิกหัวใช้แม่อยู่นั่นล่ะ ทำอะไรนิดหน่อยก็ออกสำแดงกรี๊ดกร๊าดร้องหาแต่ผัว"
"เหมือนชะนีน่ะเหรอครับแม่"
อิอิ ผสมโรงหน่อยพัดไฟให้โหมยิ่งกว่าเดิม
"อุ๊ยตายเข้าใจเปรียบ ไหนๆลองเล่าให้แม่ฟังหน่อย พ่อกับแม่เราน่ะ ที่เล่าค้างไว้"
เออนะ คุณนายเธอก็ฉลาดนะเนี่ยไม่ยอมแง้มปากง่ายๆ เอาเถอะไม่อยากรู้หรอกนะเรื่องเก่าๆของมัน เพราะตอนนี้ผมนั่งแท่นนั้นอยู่ เชิดใส่ เราคุยกันอยู่พอสมควรนั่งจิบชาทำเอง คุณนายนี่เธอเก่งจริงๆนะครับ เอาชาที่ปลูกไว้ท้ายสวนมาตากผสมกับกลีบกุหลาบชงแล้วหอมดี รสชาติก็ไม่เลว ไอ้หลวงมันออกมาตามเราก็เข้าไปช่วยกันทำอาหาร ต๊าย ไม่เคยคิดว่าจะมีช่วงเวลาแบบนี้กับแม่สามี ผมทำตัวคุ้นเคยเร็วมาก กันเอง อิอิ จะมามัวเขินอายคงไม่ใช่ผมหรอกนะ เสียงเราคุยกันดังลั่นคับครัวไปหมด คุณนายแม่เธอให้คนงานจัดโต๊ะด้านนอกบ้านเพื่อจะทานข้าวกัน แลดูเธอนี่ก็ไม่เบานะครับเรื่องอิทธิพลในสวน
"พี่หลวง กลับมาแล้วเหรอค้า แหมนะไม่เห็นแวะทักทายเลย"
ตอนที่กำลังนั่งล้อมวงจะกินข้าวเสียงชะนีนางหนึ่งก็ดังขึ้น
"เป็นไงพี่ มาเมื่อไหร่"
อ้อ มันมากันสองคน ดูท่าแล้วน่าจะอ่อนกว่ามันนะ ถ้างั้นก้แสดงว่าต้องอ่อนกว่าผมแน่นอน
"อ้าว ว่าไงต้อย ไอ้โจ้ กินข้าวมายังมาๆกินด้วยกัน"
ไอ้หลวงมันร้องทักขึ้น ผมทำหน้างงๆ
"อ้อ โจ้เป็นหลานแม่เองล่ะลูก ส่วนอีต้อยเมียมัน"
ผมพิจารณาดูทันที ชะนีน้อยนางนี้ดูดีๆก็ท่าทางเรียบร้อยดีอยู่นะ แต่เอ๊ะทำไมมันปรี่มาหาผัวชั้น เอ้ย มาหาไอ้หลวง
"เห็นได้ข่าวจากคนงานว่าพี่หลวงพาแฟนมา ไหนอ่ะพี่"
แหมดูท่าทางมันเกาะแขนไอ้หลวงสิ ถ้าไม่บอกว่าไอ้หนุ่มนั่นเป็นผัวนี่เดี๋ยวมีตบนะ
"อ้อ นี่ไง นายแฟนพี่ คุณ นี่หลานผมไอ้โจ้ กับเมียมัน ต้อย"
ถึงเวลาออกโรง หลังตรงไว้คอตั้งตรงๆ เชิดๆ แล้วชายตามองด้วยหางตา ไม่มีทางหรอกที่ผมจะยกมือไหว้ มันรุ่นน้องผมตั้งกี่ปี
"หา พี่หลวง"
แหม อีนังนี่ดัดจริตเสียจริงทำตาโตเอามืออุดปาก ไอ้ผู้ชายน่ะไม่เท่าไหร่นะ แต่เริ่มหมั่นนังนี่แล้ว
"อืม แฟนพี่เองล่ะ"
"ผู้ชายเนี่ยนะพี่ พี่เป็นกะเทยเหรอพี่หลวง"
อันนี้ไอ้ผู้ชายเป็นคนพูดครับ ไอ้หลวงนี่หน้าเปลี่ยนสีทันที
"ทำไมวะ"
เสียงมันห้วนขึ้นมาก ผมดูแล้วแววตามันน่ากลัวนะไม่เคยเห็น
"ปะ เปล่าหรอกพี่ แหมไม่คิดว่าพี่จะเปลี่ยนรสนิยม"
มันทำหน้าตาแบบล้อเลียนนะครับ นี่ถ้าเป็นหลานผมนะจะตบหัวไปแล้ว ไม่ให้มันมาทำหน้าตาแบบนี้ใส่หรอกเสียการปกครอง
"มีอะไร"
บรรยากาศเริ่มตั้งเค้าไม่ดีแล้วครับ คุณนายแม่ก็นั่งมองอยู่ เหมือนกำลังหาช่อง
"แหมพี่ ก็เห็นว่ากลับมา จะมาฉลองด้วยหน่อย นี่ก็ใกล้จะถึงสิ้นปีแล้วอ่ะ"
"นั่นสิพี่หลวง แต่ว่า เสียดายพี่หนิงเนอะ ผู้หญิงแท้ๆแพ้กะเทย"
อีชะนี มึงชะตาขาดแล้ว
"สวัสดีครับน้องๆ ไม่ได้ทักทายเลย พี่ชื่อนายนะครับ เป็นเมีย เอ้ย แฟนพี่หลวงนั่นล่ะครับไม่ผิดหรอก ทำความเข้าใจใหม่ด้วยนะครับ พี่ไม่ใช่กะเทย(เน้นเป็นพิเศษ) พี่เป็นชายรักชายหรือที่เขาเรียกว่าเกย์ ส่วนหลวงเป็นผู้ชายแท้ๆ แต่ชอบเกย์ เขาเรียกว่าไบเซ็กชวล เรื่องความชอบหรือรสนิยมแบบนี้ พี่คิดว่าถ้าเราได้รับการศึกษามา มันไม่แปลกเลยนะครับ และมันไม่ใช่เรื่องที่จะต้องทำตาโตตกใจขนาดนั้น มันก็เหมือนกันกับอย่างเวลาเรามีอะไรกับแฟนแล้วชอบให้แฟนเลียจุดพิเศษไม่ว่าจะเป็นตรงไหน อันนั้นเขาเรียกว่าความชอบส่วนบุคคล เพราะบางคนเขาอาจจะไม่ได้ชอบให้ทำอะไรกับตรงนั้น แบบนี้ก็ไม่ผิดนะครับ สิทธิส่วนบุคคลเราไม่ก้าวก่ายซึ่งกันและกัน"
ผมเอ่ยขึ้น คุณนายแม่นี่หันมามองเลยครับ ไอ้หลวงก็มอง สรุปมองกันทุกคนนั่นล่ะครับ
"แหมพี่ก็ ไม่ได้ว่าอะไรซักหน่อย"
"แกเหมือนกันอีต้อย อย่ามาเอ่ยถึงชื่ออีนั่นแถวนี้ได้ไหม ถ้าเสียดายมันก็ให้มันเป็นเมียไอ้โจ้อีกคนสิ"
"ว้าย ป้าก็ไม่เอาหรอก ก็แค่เสียดายผู้หญิงด้วยกันอ่ะ"
"ผู้หญิงด้วยกันแต่คนอย่างมันนี่ชั้นไม่เสียดาย ตกลงจะกินไหมข้าวพูดมาก เสียอารมณ์ลูกสะไภ้ชั้น นานๆลูกชายจะพามา"
ขอมอบประกาศเกียรติคุณให้คุณนายแม่สามี ถูกใจที่สุด กรี๊ด เป็นไงล่ะ อีพวกปลาทอง มันสองคนมองหน้ากันส่วนผมเชิดหน้าอยู่ไม่อยากจะแลให้เสียสายตา แต่ ดูอีนั่นครับมันนั่งลงข้างๆไอ้หลวง
"อุ๊ยน่ากินจังเลยค่ะพี่หลวง คุณป้าทำเองเหรอคะ หอมเชียว"
"เมียตาหลวงทำ"
คุณนายแม่คงรู้สึกเหมือนกับผมนะ ผมนี่ยิ้มออกมาเลย
"อ้าวเหรอคะ ทำกับข้าวเป็นด้วย"
"ใครจะเหมือนแกล่ะอีต้อย"
"ว้ายป้าก็ไม่เอาไม่พูด"
ดูมันทำท่าดัดจริตเกินหญิง ผมแอบถอนหายใจออกมา หน่ายจังเลยผู้หญิงแบบนี้
"นี่อีต้อย มานั่งใกล้ๆผัวมึงได้ไหม เดี๋ยวเมียเขาหึงตบขึ้นมาชั้นไม่ยุ่งด้วยนะ"
คุณนายแม่นี่ได้ใจจริงๆนะครับ
"แหม ก็คิดถึงพี่หลวงนี่ป้า นั่งใกล้หน่อยไม่ว่ากันนะคะ คุณพี่"
มันกระแทกเสียงท่อนสุดท้ายใส่ผม หนอยแน่อีนี่
Written by eiky
ปล. ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่สละเวลาเปิดเข้ามาอ่าน และขอบคุณที่สละเวลเขียนตอบให้นะครับ ขอบคุณจากใจ จุ๊บๆๆๆ
-
"ไม่ว่ากันหรอกครับน้องต้อย แค่จับๆคงไม่เป้นไร เพราะยังไงหลวงก็เป็นผัวพี่ อยากจะตอมก็เชิญครับพี่ไม่หึงหรอก เพราะเวลามดแดงมันเฝ้าลูกมะม่วงน่ะ มันก็คงได้แต่เฝ้า แต่คงไม่ได้กิน"
คุณนายแม่แทบจะสำลักอาหารออกมา หัวเราะชอบใจใหญ่ ไอ้หลวงก็นะยิ้มหวานเชียว อีนั่นทำหน้าหงิก เอาสิแกจะมีฤทธิ์เดชอะไรกับชั้น ส่วนผัวมันมองตาปริบๆ
"นี่พี่ ไม่รู้นะว่ากะเทยเขาจะอะไรยังไง แต่หนูว่า ยังไงก็สู้ผู้หญิงไม่ได้หรอกนะ"
อันนี้ตอนเอาจานมาเก็บนะครับ ผมก็ยกเข้ามาในครัว อีนี่มันตามมา สงสัยคงหน้าคันๆคงอยากจะโดนตบ
"เหรอจ๊ะน้องต้อย แต่แน่ไม่แน่ก็ได้คนที่ใครหลายคนมากินอ่ะนะ อร่อยนะหลวงน่ะ เต็มปากเต็มคำ แต่กว่าที่พี่จะเบื่อก็คงนานนะ รอไหวไหมล่ะจ๊ะ แต่พี่ว่าของหนูคงดำก่อนแล้วล่ะ เห็นหลวงบอกว่าไม่ชอบผู้หญิงของดำนะจ๊ะ"
"อ๊ะ"
"อย่านะ อย่ามากรี๊ดแถวนี้ไม่ใช่ตลาด ที่นี่มีแต่ผู้ดีเขาเห็นไหม ต๊ายหน้าตาก็ดีนะเธอ ผัวก็มีแล้วนี่อะไร มาวอแวกับผัวชาวบ้านเขา ไปได้แล้วชั้นไม่อยากคุยกับชะนีน้อยไม่มีฤทธิ์"
มันอ้าปากจะกรี๊ดนะครับ เรื่องอะไรจะให้มันกรี๊ด แต่มันก็ทำท่าจะกรี๊ดอีก ผมเลยเดินออกมา
"ร้ายกาจ"
"ใช่ ชั้นร้าย ร้ายมากด้วย ถ้าไม่อยากเสียใจก็อย่ามายุ่งนะจ๊ะน้อง ชะนี"
เบื่อที่สุดเลยนะ ทำไมต้องมาเจอคนแบบนี้ทำลายบรรยากาศอยู่เรื่อย เฮ้อ แต่เอาวะ เพื่อผัวสีทนได้ อิอิ
********
มันเกินมาคร้าบ อิอิ จุ๊บๆๆๆๆ
-
แม่คุณหลวงนี่สุดยอดดด
นาย เอ้ย แรงกว่านี้มีอีกมั็ยจ๊ะ สุดยอดเลยน้อง
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
แม่คุณหลวงนี่สุดยอดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปากร้ายแต่ใจดีซินะคะ
ชอบมากตอนที่พี่นายตอกกลับอิต้อยนั่น แต่เค้าว่ามันยังน้อยไปนะคะ
จัดหนักกว่านี้ได้มั้ยคะพี่อิ๊คขา~~~ :impress2: :impress2: :impress2:
-
ตอนนี้นายเริ่ดจัง ชนะใจแม่ของหลวงได้เด็ดขาดมาก น่าสงสารหลวง แทบไม่มีซีนให้พูดเลย อิอิ
-
กรี๊ด กรี๊ด หยาบคายที่สุด ทำไมไม่ถามลูกชายตัวเอง ตลอดเวลาที่มีอะไรกับชั้นน่ะ ชั้นเคยแถมโชคลาภแบบนั้นให้เหรอ น่าเกลียดที่สุด
เค้าชอบตรงเนี้ยอะพี่
แม่ผัวน่ารักมากกกคับ
อ่านแล้วหัวเราะเสียงดังจนแฟนหันมามองนึกว่าผมบ้า
รักพี่อิ๊กจังวันนี้มามากนะต้อง
เอาผ้าอนามัยซับหน่อนแระ
:L2: :L2:
-
เข้ากันจิงๆ แม่ผัวลูกสะใภ้
ส่วนนายจิกนิดๆพอเป็นพิธี
สงสัยต้อมตกขอบเหวไปแล้วมั้งนี่
หลวงมาแรงมาก
o13 o13 o13
-
ง๊าก ก
หนูอยากอ่านต่ออีก ~
:sad2: :sad2: :sad2:
คุณนายแม่ ได้ใจมากค่ะ
:laugh:
รอๆๆ ร๊อรอ ค่ะ
:L2:
-
ทั้งแม่ผัวลูกสะใภ้ ฮาได้ใจสุดๆ o13
-
:m20:อ่านเรื่องนี้แล้วสนุกมากๆๆๆๆ เลย ใช่แล้วสมัยนี้ขืนมัวมาเรียบร้อยเป็นผ้าพับไว้ก็ไม่ทันคนหรอก ชอบหลวงที่สุดเลย แต่ก็อยากได้องต้อม อิอิ ส่วนเอสนี่ไม่นึกเลยว่าจะร้ายกาจเยี่ยงนี้ :m20:
-
อร๊ากกกกกกกก สะใจอย่างแรง
ชอบอ่ะ ชอบมากกกกกกกกกก
ลูกสะใภ้สุดยอด แม่ผัวก็เยี่ยม ชอบคนแบบนายอ่ะ ทนทานตายยาก กร๊าก 55+
อ่านไปฮาไป รอตอนหน้าของแม่ผัวกับลูกสะใภ้ต่อค่า~
-
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ สมน้ำหน้าอีต้อย อีชะนีเกรดเอฟเอ้ย :laugh:
-
เข้ากันได้ดีกับแม่สามี ก็ดีใจด้วย
แต่...
อย่าลืมน้องต้อมนะ :monkeysad:
-
ฮาตอนคุณแม่ถามมาก
รูมันเล็กนะลูก 5555555555555555555555555555555
-
แวะเข้ามาบอกว่าเลิศมาก ตามอ่านอยู่เหมือนกัน อิอิ
-
ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาๆๆๆๆๆๆๆๆ :m20:
หัวเราะให้ดังถึงดาวยูเรนัส :m20:
นางร้ายยอดเยี่ยม นางรั่วดีเด่น สุดยอดๆ ขอชาบูเลยนายเอ๊ย :laugh:
-
อ๊ายยยยยยยยยยย ว่านาย สุดยอดแล้วนะ
แม่พี่หลวงแจ่มจริงๆจ๊าาาาาาาาาาาา
ว่าแต่ตอนนี้เนี่ยะ ยอมรับแบบเต็มปากเต็มคำแล้วใช่ม๊า แหมๆๆๆ เพื่อผัว ศรีทนได้
ปล.+1 ให้ไปพร้อม :a14: หนึ่งที
-
กริ๊ดดด คุณแม่สามีนี่น่ารักจัง ถึงปากร้ายไปหน่อย ชอบๆๆ
-
นางชะนีต้อยรู้จักฤทธิ์ของนายน้อยไป
แค่นี้ยังจิ๊บ ๆ นะ
-
คุณแม่แอบแรงอ่ะ
น่ารักที่สุดในโลกเลยนะเนี่ย
สรุปแล้ว 2 คนนี้คู่กันเหรอ
แล้วน้องต้อมล่ะ
:serius2:
-
ชอบจริงๆ แม่ผัวลูกสะใภ้คู่นี้ เข้ากันได้ดี 5555
ยังแรงต่อเนื่องค่ะนาย ฮี่ๆ :z2:
-
เลิศศศศศ
ทั้งแม่ผัวลูกสะใภ้ :eiei1:
-
เอาแม่สามีสามีซะอยู่หมัดเลย คึคึ
-
อร๊ายๆๆๆๆๆ
แรงถึงใจค่ะ!! o13
แม่ผัวกับสะใภ้น่ารักกันเชียวนะ~ :กอด1:
คุณนายเก่งอ่ะ! ><
-
น้องสี ร้าย และทน ดั่งแรด
ชอบมั่กมากกก
-
ชนะเลิศค่านายขา เชิดใส่ไปเลย :laugh:
ปล.ฮาแม่หลวงจริงจัง แหม แต่เราก็อยากรู้เหมือนกันนะ 55+
-
ก๊ากกก สรุปยอมรับเป็นซะมีแล้วเหรอคุณนาย
:laugh:
-
ชอบคุณแม่หลวงค่ะ ช่างเป็นคุณแม่สมัยใหม่มากค่ะ เริ่ดดดดดดดดด
พี่นายแรงไม่ตกจริงๆ ฮ่าๆ สะใจมากค่ะ
-
ลูกสะใภ้ตัวอย่าง....เข้ากับคุณแม่สะมีได้อย่างดี...
สมกับเป็นน้องนาย....เชิดใส่ไม่เกรงกลัวใคร...มั่นมากค้า...
หลวงเอ๋ย...ถ้าเมียรวมหัวกับแม่เมื่อไหร่...อย่าได้หืออออ :laugh:
อ่านแล้ว....มีความสุข...น้องนายเป็นนางร้ายที่น่ารักมากกก..
:L2: น้องอิ๊ก... :pig4: สำหรับตอนยาว ๆ นะจ๊ะ
-
แรงๆๆแรงส์ๆๆมากๆๆๆชอบน้องนายมากๆๆๆๆๆๆๆแต่ที่ชอบมากกว่าคือคนแต่งน้องอิ๊กเก่งมากครับเรื่องนี้ :L1: :L1:
-
ขอบคุณค่า..
แหมนะ..นายช่างหลวงนี่ได้ใจจริงๆ รวบรัดคุณนายเป็นเมียได้ไม่ถึงวัน หลอกพาไปไหว้แม่ผัวซะแล้ว..555+
-
ในที่สุดการรอคอยก้อสิ้นสุดลง อิอิ
พี่นายคร๊าบบบบ จัดให้อีต้อยชะนีของดำสักชุดสิคับ
ขอแบบให้ แซ่บๆๆนะครับ ชะนีพรรค์นี้จาได้ไม่กล้ามาออกฤทธิ์ใส่
ให้มันรู้ซะบ้างว่าเกย์ มานก้อมีดีกว่า ชะนีของดำ อิอิ
-
โอ้ย :m20: :jul3: :pigha2:
เม้มไม่ออกแล้วได้แต่ o13 o13 o13ให้นายเลย
-
5555+++++ สุดยอดพี่นายสุดๆจริงๆ
แม่พี่หลวงก็ 5555 มันมากเลย เป็นแม่ผัวที่มันมาก
แล้ว "ต๊าย แล้วมันไม่มีขี้ติดมาเหรอลูก" ขอถามหน่อยนะ ไม่มีติดมามั่งจริงๆเหรอ (ไม่รู้จริงๆนะ)
แม่พี่หลวงถามแต่ละอย่างมันมาก
-
อ่านไปขำไป จริงๆ 5555555555555555555555
อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ tt'
-
นังต้อยยยยยย
ทำเสียชื่อเสียงสถาบันหญิงจริงๆ !!! :m16:
-
จากนางร้าย เป็นลูกสะใภ้บ้านไร่ สวยๆเริ่ดๆ แต่งามอย่างมีคุณค่า
ส่วนคุณแม่ย่าก็ซ่าส์ได้ใจ +1
-
อีนังชะนีน้อยนั่นน่าตบจิงๆ
จะมายุ่งอะไรกับเรื่องชาวบ้านเค้า
ไอ้เด็กสันดารเสีย :z6: :z6: :z6:
-
หลังจากมาสิงอยู่(ค่อนข้าง)นาน
ทนไม่ไหวที่จะมาแสดงตัว อิอิ
เพราะรู้สึกปลื้มคุณแม่มั่กมาก^^
โหย..เป็นสุดยอดคุณแม่จริงๆ
แหมเข้ากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยแม่ผักะลูกสะใภ้ 555+
ปล.ชอบน้องต้อมอะ ใจนึงก็อยากให้หลวงเป็นพระเอกแต่ใจนึงก็อยากให้เป็นต้อม โอ้ยเลือกไม่ถูก....
-
เริ่ดค่ะ เริ่ดดดดดดดดดดดดดดดดด
:a2: :a9: :a1:
-
โฮก!!
พาไปหาเเม่เเล้ว
ชอบเเม่ของหลวงอ่ะ ฮ่าๆ
...
เเต่ไม่ชอบต้อยเลย
:L1: :L1: :L1:
-
ตอนแรกนึกว่าคุณแม่จะไม่ยอมไฟเขียวซะแล้ว
แต่ไปๆ มาๆ หลงเสน่ห์ของคุณนายเข้าไปอีกคน
เปิดไฟเขียวแบบผ่านได้ตลอด แต่คำถามของคุณแม่
ฮาอย่างแรง ถามเรื่องอะไรไม่รู้ เขินแทน 55++
นาย สามารถสยบทุกสิ่งที่ต้องการอยากจะทำจริงๆ
ยกนิ้วให้เลย ช่วงท้าย อิอิ สามีข้าใครอย่ามาแหยม
:pig4: รอตอนต่อไปนะฮับ
-
555 สะใจ ดีโว้ย
แต่ยังไม่สุดๆ ต้องมีตบล้างน้ำอีกนิดจะได้จับจิตเกย์สาวแตกแบบไทยๆ 555
-
โอโหหหห ตอนนี้อ่านไปไม่อยากให้จบตอนเลยมันส์พะยะคะ
คุณนายได้แม่ยายที่แร๊ง สมกับคุณนายเลย
อยู่ด้วยกันคงจะมันส์น่าดู ชอบๆๆๆ
-
สนุกมากครับถ้าไม่นับไปยุงกับเด็กเบียร์อีกจะสนุกมากครับ
ตลกดี....เรื่องแบบมีมากมายจริงๆ...แค่เรื่องนายกับหลวงก็ฮากระจาย :pig4:
-
แม่ผัวกับลูกสะใภ้เข้ากันได้ดีจริงๆๆๆ
ยังงัยก็ยังแอบเชียร์ต้อมน๊าาาา :impress2:
-
สุดยอด...............
-
กรี๊ด~~~~ คุณแม่ขา ได้ใจมากค่ะ สุดยอดแม่สามีเลยนะเนี่ย
หลวงก็แอบเจ้าเล่ห์นะ หลอกพานายมาบ้านตัวเอง แต่สวนใหญ่ขนาดนั้น ฐานะของหลวงก็ไม่เบานิเนอะ เหมาะสมๆ
ชะนีน้อยน่าตบมากๆ เสียสถาบันกุลสตรีไทยจริงๆ
-
บวกไปเลยค่า....แรงได้ใจ
:L2:
-
แม่ผัว กะลูกสะใภ้ แท็กทีมกัน... เริ่ดค่ะ
-
นาย ร้ายได้ใจมากกกกกกกกกกกกกกก
ปล. คุณแม่ฮาอะ ชอบๆ
-
แม่ผัวลูกสะใภ้บ้านนี้ เขาเข้ากันดีจริง
-
อ๊ายยย คุณนายแม่ ที่สุดค่ะจุดนี้
ปลื้มมาก
ชอบแม่ผัวลูกใภ้คู่นี้มากเลย ฮ่า
เลเวลสูสีกันจริงๆ
+1 จ้ะอิ๊กกี้ สนุกเพลิดเพลินเจริญใจจัง
-
สรุปคุณนายก็มีผัวแล้ว พร้อมแม่ผัวระดับเทพ แรงทั้งแม่แรงทั้งลูกสะใภ้
นี้นังต้อย ที่แสดงอาการออกมาเนี๊ยะ ไม่ได้รับการศึกษา หรือว่าว่าติดอยู่ที่สันดารค๊ะ
ทำตัวเองตกต่ำอยู่นั้นแหละเป็นฉันก็เบื่อจะมาเสวนาด้วยหรอกค๊ะ
-
แม่ผัวกับลูกสะใภ้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุย
ชะนีน้อยเจอฤทธิน้ิงนายเข้าไป ไปต่อไม่เป็นเลย ฮ่าๆๆๆ
แม่น้องต้อมกับแม่พี่หลวงนี่คนละอารมณ์เลยเนอะ (เอาน้องต้อมเข้ามาเกี่ยวอีกแหน่ะ)
แต่ฮาคุณแม่พี่หลวงตอนซักไซร้เรื่องกิจกรรมในร่มมาก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
-
กร๊ากกกกกกกก บรรยายเป็นคำพูดไม่ถูกกันเลยทีเดียว สุโค่ยที่สุดเลยนาย
-
คุณแม่ แรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงค่า!!!!!!!!!
แหมๆ ของแบบนี้จะให้เล่าทุกช็อตก็กลัวคุณแม่จะช็อคเป็นลมไปซะก่อนนะคะ :laugh:
แหมๆชะนีน้อย ไม่แรงก็ถอยไป มวยคนละชั้น o18
นี่ นาย อยู่ระดับปรานีนะเนี่ย แค่เบาะๆโดนซะหน้าหงายซะแล้ว เจอแบบเต็มสตีม คงตายคาที่ :z13: :jul3: :jul3:
-
:m31: :m31: :m31: :m31:
ชอบๆๆ
-
แม่ผัวลูกสะใภ้เข้ากันดีจริงๆ :z1:
-
เป็นแม่ผัวที่เปรี้ยวมากน่ารักอ่ะดูแล้วถึงแกจะดูดุแต่ก็ใจดีถ้าพูดดีๆหรือง่ายๆประจบแกอ่ะ55555
ดีนะได้ลูกสะใภ้เป็นนายถ้าเจอยังยัยแฟนเก่าหรือยัยต้อยน่าปวดหัวนะค่ะคุณแม่อิอิ
คู่นี้เค้าน่ารักจิงๆเลยและแล้วคุณนายก็มีสามีเป็นตัวเป็นตนจะบอกว่าไม่ได้เป็นไรกันไม่ทันแล้ว
นะค่ะคุณนายเปิดตัวแรงขนาดนี้อิอิ
รออ่านตอนต่อไปอยู่นะค่า
+1เป็นกำลังใจให้คุณอิ๊กค่า
-
:pig4:
-
๕๕๕๕๕๕
เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยทีเดียว :D
คุณนายเค้าแรงได้ใจจริง ๆ
รอตอนต่อไปค่ะ
-
แรงมากกกกกกกกกกกกก
ชอบมากจริงๆ
ต้องแบบนี้สิ เด็ด
-
กรี้ดดด 10 คะแนน เทให้หญิงแม่เลยค่ะ ชีแรงงงงง
ส่วนลูกสะใภ้ก็พร้อมทุกสถาณการณ์จริงๆค่ะ ชอบบ :-[
.
.
สรุปตกลงปลงใจกับตาหลวงแล้วชิมิจ๊ะคุณนาย
อิฉันจะได้สบายใจ
-
555555 :m20:
โอ้ยพี่น้อง สุด ๆ เลยอ่ะ
ชอบคุณนายเธอมากมาย :haun5:
แรงซ์!!!!!!! :a14:
-
มีชะนีมาอีกแล้ววววววว
-
o13 :laugh: แม่หลวงได้ใจมากกกกกกกกกกกกกก
-
ม่วนจิงอารัยจิง ..
รีบมาต่อนะจ้ะ ^^
-
(http://image.ohozaa.com/i/67f/117566pic3.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=0aee50dab6ba674e4286d2ef332f9dae)
ฮึ!!! นังชะนีดง
ดูท่ายกนี้จะเสมอกันนะคะ แม่ผัวทั้งสองบ้านปลื้มพอๆ กัน :z1:
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ
*************
เยิ้นเย้อ คำนี้ ย เป็นอักษรต่ำ ตามกฎไตรยางศ์ถ้าจะให้ออกเสียงเป็นเสียงตรี ต้องประสมรูปวรรณยุกต์เอกนะคะ ฉะนั้นคำนี้ต้องเขียนว่า เยิ่นเย้อ นะคะ
-
โอ๊ยยยยยย หัวเราะยังกะดูหอแต๋วแตกกกกกกก5555555555555555555555555
-
:man1:
-
ชนะเลิศครับ
o13
-
พึ่งมาตามอ่านเรื่องนี้
สนุกมากกก เราพลาดเรื่องนี้ไปได้ไงเนี่ยยย
อ่านแล้วแซบมากกก 5555
ตอนล่าสุดถูกใจคุณแม่มาก เด็ดสุดยอดดด
เป็นกำลังใจให้นะคะ :L2:
-
คุณนายแม่แรงนะ
ถามเรื่องได้กันเนี่ย ก๊ากกกกกกกก
นายก็เริ่ดว่ะ เชิดใส่ตลอดเลย
เหอะๆ
แต่ต้อยนี่สิ ,, ชะนีไม่มีฤทธิ์ ขำคำนี้ !!!
-
โอ๊ย นายเป็นอะไรที่เริ่ดมากๆ :laugh:
ว่าแต่ นายเอาน้องต้อม ไปไว้ไหน :serius2:
-
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ห้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เอาเซ้
นางชะนีน้อยหอยสังข์
-
ชอบ สะใจ แรงดี สุดยอด o13 :laugh:
+1
-
ชอบ อ่ะ มา ต่อ ไว ไว นะ
-
กรี๊ดดดดด
ท่าจะเข้าขากันได้ดีนะคะ แม่ผัวลูกสะใภ้คู่นี้
เชียร์ค่ะ
-
ไม่ได้นิเนอะ
ออกแนวผัวข้าใครอย่าแตะ...
แต่คุณแม่ขา ก็นะ เข้าข้างลูกสะใภ้เต็มที่
คนนี้ถูกใจคุณแม่ใช่ไหมละคะ
แต่ชะนีน้อยเธอนะมีของตัวเองยังไม่พอหรือจ๊ะ
อยากจะได้ ของคุณนายเค้านะ
แล้วเธอจะรู้ว่า คุณนายเธอนะ เค้าร้ายจริงแรงจริง
-
นายเอกร้ายแบบรั่ว ฮากระจายมากมาย
แม่ผัวลูกสะไภ้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย อุ้ยชนะเลิศศศศศศศศคร้าาาาาาา
-
เหมาะสมมาก ทั้งแม่ผัว ลูกสะใภ้ เข้ากันเป้นปี่เป็นขลุ่ย :m20:
-
พอกันเลยอ่ะ
แม่ผัวลูกสะใภ้
ถึงทรวงจิง ๆๆๆๆ
ชอบ ๆๆๆ
-
แม่ผัวกะลูกสะไภ้...ใครว่าจะมีปัญหา...ไอ่ที่เค้าเข้าขากันก็มีน๊า...... o13 o13
-
555555555555555555555555+
ได้ใจมากกกพี่นายยยยยยย
-
กรี๊ดดดด เชิดใส่ อิอิ
ชอบจริงชอบจัง แม่ผัวลูกสะใภ้แบบนี้อ่ะ หลวงระวังดีดีนะ เด่วจะโดนรุม 555
-
ขอบคุณค่า..
แม่ผัวลูกสะใภ้บ้านนี้ถึงใจที่สุ้ดดดด
ไงล่ะนังชะนีน้อยรู้จักคุณนายน้อยไป..จัดเต็มไปเลยคุณนาย..
-
แรงได้ใจมากกกกก
ชอบคุณนายแม่ เริ่ดที่สุด เ้ข้ากะนายดีมากๆ อิอิ
หลวงคงปลื้ม ที่แม่ผัวลูกสะใภ้เข้ากันได้ดีมาก
-
ตามอ่านทุกวันเลย
วันไหนไม่มาลงผมจะลงแดงเอา
โคตรฮาขอบอกชอบจริง555
-
โห อิต้อยค่ะ รู้จักคนอย่างคุณนายน้อยไปละ
ตบเลยค่ะ เชียร์สุดฤทธิ์ ชะนีแบบนี้ต้องเจอแบบคุณนาย :m20:
-
นายนี่แบบว่าสุดยอด แรงแบบฉุดไม่อยู่แล้ว
คุณแม่ผัว ลูกสะไภ้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย
:กอด1:
-
ปลื้มคุณแม่หลวงมากค่ะ อยากได้แม่สามีแบบนี้มั่ง :impress2:
-
แรง แรง แรง ทั้งแม่สามีทั้งลูกสะใภ้
ถูกใจพี่หลวงละซิ่ อิอิ
-
คุณแม่สามี ได้ใจไปเต็มๆค่ะ แรงไม่แคร์สื่อ
แ่ม่ผัวลูกสะใภ้แลดูเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย :laugh:
-
:L1:แรงได้ใจมากกกกกก หายากส์นะ แรงๆอย่างนี้
ไม่อยากคิดต่อจากนี้เลยว่า น้องต้อมจะเป็นเช่นไร :z3:
-
นั่งสวยๆ รอจ่ะ
-
Bravo
ยกมือขึ้นตบเบาๆสามแปะ แบบ ไฮโซ ให้คุณนาย
ได้โล่ทั่งแม่ผัวและลูกสะใภ้ 5555
รอตอนไปตลาดเช้า จะมีฟาดปากกันไหมน๊ะ
อิ๊คกี้ มาต่อไวๆนะ
ปล.รอบนี้ยาวสะใจ แต่จะให้ดี ยาวกว่านี้อีกก้อได้
-
เข้าบ้านหลวงไปเปิดตัวอย่างเป็นทางการแล้วอ่ะ
แล้วน้องต้อมละง้าบบบบบบบบบบบบบบบบ
เอาน้องต้อมไปทิ้งไว้หนายยยยยยยย
-
+1 ให้แม่สามีของคุณนาย :L2:
-
รออยู่น่ะครับ
-
:oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:
มาวิ่งเล่น
-
เข้ามานอนรอพี่อิ๊ก
มะวานกำลังมัน
วันนี้ขออีกน้าาา
:t3: :t3:
-
คุณนายเธอแร๊งได้ใจเดี้ยมั้กคร้า
-
o13
แม่ผัวลูกสะใภ้คู่นี้เริ่ด 555
นายหลวงคะแนนนำโด่งเลยตอนนี้
อิอิอิ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
มาปูเสื่อรอค่ะ
:undecided:
-
สุดยอดดดดดดด
แรงทั้งแม่ผัวลูกสะใภ้เลย o13
-
องก์ ๒๓
"พี่หลวง แฟนพี่หลวงอ่ะว่าต้อย"
แหมพอออกมาก็นะฟ้องเลยทันที แหมลูกอีช่างฟ้อง ผมไม่ได้สนใจหรอกนะเดินไปหาแม่สามีดีกว่า ทำท่าชงชากุหลาบไปด้วย ขอโทษแค่สองถ้วยครับ คนอื่นเชิญหาเสวยเอง
"อะไรต้อย แฟนพี่เขาไม่เคยว่าใครก่อนนะ เราไปว่าอะไรเขาหรือเปล่าล่ะ"
"อะไรกันพี่หลวง นี่พี่หลงเขาขนาดนี้เลยเหรอ ทีกับพี่หนิงไม่เห็นเป็นถึงขนาดนี้"
"ต้อย ถ้าไม่อยากให้พี่อารมณ์เสีย อย่าพูดถึงชื่อนี้อีกได้ไหม"
ไอ้หลวงน่ะมันพูดเบานะครับเหมือนกัดฟันพูด แต่อีต้อยร้อยทีนี่แหกปากซะ คงวอนอยากจะโดนตบจริงๆ ผัวมันก็นะนั่งซื่อบื้ออยู่ อยากรู้จริงๆว่าได้กันยังไงเนี่ย ไม่ใช่ลักหลับเขาเอาหรอกนะ
"อุ๊ยเธอ จะไปว่าอะไรเด็กมันล่ะ เด็กมันไม่รู้เหนือรู้ใต้หรอกนะ ท่าทางคงจะไม่ประสา ตายจริงหน้ามันแล้วนะ มาซับให้"
เกินทนครับ ขอหน่อยเถอะไหนๆทางคุณแม่สามีก็ผ่านแล้ว เอาวะมีศัตรูเป็นชะนีน้อยอีกสักคนจะเป็นอะไรไป ผมก็เดินนวยนาดไปนั่งเบียดไอ้หลวงน่ะสิครับ จะนั่งกัดฟันอยู่เพื่ออะไร ตบก็ตบ อ๊ะเดี๋ยวๆก่อนตบขออันเชิญวิญญาณนางเอกบวกนางร้ายเข้าสิงร่างก่อนเถอะ ผมเอามือเกลี่ยหน้ามันเบาๆ ไอ้หลวงนี่ยิ้มเลยครับ ไอ้นี่เองก็วอนมือมันคว้าหมับที่เอวผมทันที
"อยู่นิ่งๆ"
ผมกัดฟันพูดข้างหูมันเบาๆ
"โฮะๆ ตายจริง เธอทำไมข้างหูมันดำแบบนี้ คุณแม่ครับบ้านคุณแม่มีมะขามเปียกกับขมิ้นชันไหมครับ ผมอยากจะขัดตัวให้หลวงหน่อย ไม่ไหวเลยไม่ได้ขัดแค่อาทิตย์เดียวขี้ไคล เกาะเต็ม"
หันไปเน้นสองสามคำสุดท้ายกับอีต้อยที่ยืนหน้าเหวออยู่
"มีสิจ๊ะ ต๊ายรู้จักใช้สมุนไพรไทยด้วย แม่มีแบบผงนะลูก ไหนๆก็ทำแล้วผสมเผื่อแม่ด้วยซิจ๊ะ แม่ก็อยากขัดไม่ได้ขัดมานาน"
"ได้เลยครับคุณแม่ วันนี้เอาขัดตัวไปก่อนนะครับส่วนพรุ่งนี้เช้าเดี๋ยวผมจะไปหาของมาทำที่พอก หน้าให้คุณแม่ด้วย เดี๋ยวจะทำสปาให้คุณแม่สักวันต้อนรับปีใหม่ ต้องทำบ่อยๆนะครับคุณแม่ถ้าไม่อยากดำ"
"จริงนะลูก"
คุณนายแม่นี่ก็นะ ร้องซะเหมือนถูกหวย
"แล้วผมอ่ะ ไม่ทำให้เหรอ"
"ทำสิเธอ หน้ากร้านๆไปนะเนี่ย แต่ก็ยังดีกว่าหน้าด้านเนอะคุณแม่เนอะ"
คุยกับไอ้หลวงทีหันไปหาคุณนายแม่ที แต่หันไปเฉพาะประโยคที่ต้องการเน้นนะครับ เพราะที่หันไปเพราะอีต้อยมันเป็นทางผ่านของสายตา อยากจะทำให้มันรู้ว่าผมคือคนที่นำความสุขมาให้ครอบครัวนี้ ไม่ใช่ตัวนางหางแดงเหมือนอีหนิงนั่นหรือว่าตัวมันเอง อีต้อยมันก็กำหมัดแน่นกัดปากนะครับคงอยากจะโผเข้ามาตบผมเต็มทน
"อ๊ะ กลับเถอะโจ้"
มันกระฟัดกระเฟียตไปหาผัวมัน ไอ้นั่นก็นั่งมองผมใหญ่เลยนะครับคงไม่เคยเห็น ดูซะให้เต็มตา ดูให้รู้ว่าชั้นน่ะเริ่ดกว่าเมียแกร้อยล้านเท่า
"อ้าว กลับปรัก เอ้ย บ้านแล้วเหรอจ๊ะน้องต้อยติ่ง ฝันดีนะครับ อย่าลืมล่ะที่บอกไป"
มันจะอ้าปากกรี๊ดออกมา แต่ผมเอานิ้วชี้ขึ้นส่ายไปมา
"เรานี่มันจริงๆนะหนู ไม่เคยมีใครเอาอีนี่ลงนะ มันน่ะชอบตาหลวง เรียนก็ไม่จบ ม ปลายนะนั่นคันก่อนอยากมีผัว คราวซวยของไอ้โจ้มันลูก โดนอีนั่นมันจับเอา อีต้อยเนี่ยเป็นลูกอีแววแม่ค้าในตลาด ปากมันแม่ลูกยังกะกรรไกร ฮ่าๆๆ ถูกใจมีเราคนแรกนี่ล่ะที่เอามันลง"
คุณนายแม่เล่านะครับ ถือเป็นความรู้ใหม่ผมลงจากตักไอ้หลวงทันที แล้วเดินกลับมันจะคว้ามือไว้นะ ว่าไปมันนี่น่าจริงๆนะ แหย่ผมหลายรอบแล้ว ส่วนอีต้อยเสียดายหน้าไม่หนาอย่างที่คิด แหมอยู่ต่ออีกนิดก็ไม่ได้กะว่าจะตบสักสามสี่ฉาดคันมือพอดี
"แหมคุณแม่ครับ ผมไม่ได้อยากจะว่าน้องเขาหรอกนะครับ แต่อย่างที่คุณแม่ว่าเด็กสมัยนี้เขาแรงจริงๆนั่นล่ะครับ"
"เฮ้อ มันเป็นไปตามยุคตามสมัยนั่นล่ะหนู สมัยแม่นะไม่มีหรอก บีบีบีเบออะไรเนี่ย มีแต่จดหมาย"
"ผมชอบจดหมายนะครับ มันดูจริงใจ มันดูคลาสสิกดี แม่ผมเคยเล่าว่าสมัยจีบกันกับพ่อก็ส่งจดหมายจีบกัน ยังเก็บไว้เลยนะครับ"
"ต๊าย แม่เราคงจะรุ่นๆเดียวกับแม่นะ สมัยเป็นสาวแม่ก็โป๊ดสะก๊าดนะจะบอก"
สรุปว่าเราไม่ได้สนใจไอ้หลวงเลยครับ มันเดินตามมานั่งเบียดผม คราวนี้ผมก็นะจะให้ถอยออกก็เกรงใจคุณนายแม่ จะให้กอดรัดมันก็ออกจะไม่ใช่ตัวตนจริงๆของผม แต่ว่าๆไปกลิ่นเหงื่อมันตอนนี้กระตุ้นเหลือเกินนะเออ
"แต่พูดไปก็อย่าไปว่าเด็กมันเลยครับคุณแม่ สมัยนี้โฆษณานมผงเด็กยังนำเสนอให้มันมีคู่เลยครับ นับประสาอะไร กับเด็กรุ่นน้องต้อย"
"โอ๊ย ฮ่าๆ เรานี่ก็เข้าใจเปรียบ แหมจะไม่ให้เขาทำออกมาแบบนั้นได้ยังไงล่ะลูก แม่ดูรายการทีวีวันก่อน เขาเชิญแม่กับลูกดารามา อีนังพิธีกรมันก็ถามเด็กว่ามีแฟนหรือยัง บ๊ะ นังนี่เด็กมันหัวเท่ากำปั้นดูไปถามมัน คำถามโตขึ้นหนูอยากจะเป็นอะไรนี่คงเชยล้าสมัยไปแล้วซินะ ไปอาบน้ำอาบท่าเถอะลูกเดี๋ยวแม่ให้เขาเอามะขามเปียกกับผงขมิ้นไปให้ ตาหลวงพาเมียเราไปสิ นั่งควักนั่งล้วงอยู่ได้ อายแม่บ้าง"
เอ่อ ดูครับดู ผมนี่อายหน้าแดงขึ้นมาทันที ไอ้บ้านี่ก็ลุกขึ้นนะครับจับข้อมือผมให้เดินตาม
"เดี๋ยวอาบน้ำเสร็จมาจิบไวน์กับแม่นะลูก น้าชายเขาเอามาจากไร่ เห็นคุยนักคุยหนาว่ารสดี ให้เรามาลองเทสต์ดูหน่อย"
เหอๆ แม่สามีนี่ไม่น้อยเลยนะครับ แต่เริ่มหนาวจริงๆแล้วนะครับ ขนาดผ้าพันคอไหมพรมถักอย่างดีที่ผมเอามาพันรอบตัวแล้วตอนนี้ก็ไม่ได้ช่วย อะไรเลย ขาสั้นนี่มันก็ไม่ดีแบบนี้นี่เอง
"หนาวเหรอคุณ"
"หนาวสิ แกไม่หนาวเหรอ น้ำอุ่นแน่นะแก ไม่ใช่แค่ไออุ่นนะ ยิ่งหนาวๆอยู่"
"หึหึ ผมช่างนะคร้าบคุณเมีย จะเอาให้ลวกก็ยังได้"
"ชั้นต้องนอนห้องไหนเนี่ย"
"นั่นไง ห้องใหญ่ๆนั่นไง"
"ห้องแกเหรอ"
"อ้าว เมียไม่นอนกับผัวแล้วจะไปนอนกับใครล่ะคุ๊ณ"
"ไม่เอาอ่ะ ชั้นไม่อยากนอนทับที่ชะนี"
"อ้าวนะเรื่องมากอีก นอนพื้นเลยดีไหม"
"ก็เอาสิ พรุ่งนี้ก็บอกเลิกกันเลย สบายมาก"
"โหย ล้อเล่นหน่อยไม่ได้"
"ไม่ได้ ชั้นปล่อยให้แกวอแวมามากแล้วนะ รื้อฟูกออกใหม่ ไม่งั้นชั้นไม่นอน"
"อ่า จะให้ผมไปเอามาจากไหนล่ะ ดึกดื่นแบบนี้อ่ะ"
"อย่ามาคิดว่าชั้นโง่ ชั้นถามคุณแม่หมดแล้ว ฟูกอยู่ในห้องเก็บของ ให้ด่วนนะ ชั้นจะนอนห้าทุ่มวันนี้ ผ้าปู เครื่องนอนทุกชนิด เปลี่ยนด้วย ไม่อย่างนั้นก็ตามที่ชั้นบอก"
เป็นไงล่ะ ผมปล่อยให้มันนำมานานแล้ว เชิดใส่ กล้าบอกเลิกต่อหน้าแม่มันก็เอาสิ ไม่ใช่เรื่องมากนะ แต่คงคันพิลึกนอนทับที่เมียเก่ามันน่ะ ไม่ยอมหรอกนะ ไม่เคยคิดที่จะยอม ถ้าเรื่องแค่นี้ทำให้ผมไม่ได้ อย่าสะเออะมาเรียกผมว่าเมีย
"เอาแล้วสิกู งานเข้า"
"เร็วนะ ฮ้าว ง่วงแล้ว อาบน้ำดีกว่า"
ผมเดินนวยนาดผ่านเตียงมันไป เบะปากใส่หนึ่งทีแล้วก็เดินไปที่ตู้เสื้อผ้า ห้องมันน่าอยู่มากนะครับ ของตกแต่งทุกอย่างในห้องทำมาจากไม้หมดเลย หน้าต่างบานใหญ่โต มองออกไปเห็นเงาของสวนดอกไม้อยู่รางๆ ตู้เสื้อผ้านี่ก็ทำขึ้นมาแบบไม่มีประตูปิดนะ เปิดโล่งอย่างนั้นเลยแต่เสื้อผ้าห้อยอยู่อย่างเป็นระเบียบไม่เยอะเท่าไหร่ นัก ถ้าเทียบกับตู้เสื้อผ้าที่ห้องผมแล้ว ไม่ติดฝุ่น
"รอผมด้วยดิ ไหนบอกจะขัดตัวให้ไง"
"เชิดใส่ ใครจะขัดให้แก ไม่รู้เหรอว่าแกล้งทำ อยากขัดก็ขัดเอง"
"อ้าวเฮ้ย ไม่ได้ คุณจะแกล้งใครผมไม่สนใจ เพราะผมถือว่าคุณพูดจริงทำจริง"
"ขี้เกียจคุย อุ๊ย มีห้องน้ำในตัว"
สนใจที่ไหนล่ะผมเดินดูนั่นดูนี่เพลิดเพลินตาดีกว่าอีก แต่ชอบจริงๆนะกลิ่นตัวมันเนี่ย ตรงนั้นก็มี ตรงนี้ก็มี กรี๊ด สวนสนุกของชั้น ไอ้นั่นมันเดินออกจากห้องไปแล้วนะครับ ผมก็ลั่นล้าปาจิงโกะอยุ่ในห้อง สักพักก็มีเด็กผู้หญิงเอาของที่คุณนายแม่เตรียมมาเอามาให้ ท่าทางจะเอาจริงนะเนี่ย ผมก็นะต้องทำให้แกหน่อยแล้ว ขอน้ำตาลทรายจากน้องคนนั้นท่าทางคงเป็นกะเหรี่ยงเพราะพูดแปลกๆ พอทำเสร็จก็แบ่งให้เด็กเอาไปให้คุณนายแม่ก็ไม่อะไรมากหรอกครับเอาน้ำตาลทราย ผสมกับมะขามเปียกขยำให้เข้ากัน บอกเด็กไปว่าให้คุณนายแม่ขัดตัวด้วยผงขมิ้นก่อนแล้วค่อยเอามะขามเปียกลงตาม เพราะไม่อย่างนั้นได้ตัวเหลืองแน่ๆ ผมก็ทำนะขัดกำลังมันเชียว
"ขัดให้หน่อยสิที่รัก"
กรี๊ด อกอีแป้นแตกแหกแหวเหวลงบ่อ ไอ้บ้าโผล่เข้ามาได้ยังไงล็อคประตูแล้วนะ
"อ๊ะ ทำไมไม่ให้เสียง"
"เรียกตั้งนาน เตียงคุณน่ะเสร็จแล้วนะ เนี่ยปวดหลังไปหมดเลย มาขัดให้ซะดีๆ"
"ขี้เกียจ นี่ชั้นอาบก่อนได้ไหมน้ำอ่ะ แกค่อยอาบ"
"ไม่เอา อาบพร้อมกันนี่ล่ะ คุณจะได้ขัดหลังให้ด้วยไง"
"อ๊ะ ชั้นไม่เคย ไม่เอา"
"แหมทำมาเป็นไม่เคย ก็นี่ไงมาให้เคย เดี๋ยวก็ชิน"
รู้สึกร้อนหน้าแล้วครับ ก็ไอ้บ้านี่มันเล่นเปลือยตัวล่อนจ้อนมายืนให้ผมมองพัฒนาการของ อ๊าย เขินจังมันโตเต็มที่แล้วนะ
"มาดิ ยืนหน้าแดงอยู่ได้ ว่าไงที่รัก"
มันก็นะ เดี๋ยวนี้ชักจะชำนาญไปใหญ่แล้วไม่ต้องบอกบทเลยมันปรี่เข้ามากอดผมไว้ แอ๊บ ทำท่าอายดีกว่ามันจะได้รู้ว่าผมก็มีมุมที่น่ารักบ้างเหมือนกัน
"ไหนมองหน้าผมหน่อยซิ"
"ไม่เอา อาย"
"ฮ่าๆๆ อายเป็นด้วยเหรอคุณน่ะ"
อ้าวไอ้นี่ วอนซะแล้ว ผมเงยหน้าขึ้นมองมันทันที
"ว่าไง"
"อ๊ะ"
มันประทับริมฝีปากลงมาทันที ผมทำจริตสะดุ้งตัวนิดหน่อย ปากสั่นๆผมก็ทำเป็น ตัวสั่นด้วยอ่ะแถมให้ ไม่เค้ยไม่เคยอะไรแบบนี้ พอปากมันประกบปากผมผมก็ตอบรับนะสักพักมันก็ถอนหน้าออก
"อยากเหรอคุณ"
กรี๊ด ดูแววตามันยิ้มเยาะเย้ยสุดพลัง หนอยแน่ไอ้นี่
"เฮ้ย"
ไม่ยอมนะครับถือว่ามวยขึ้นบนสังเวียนแล้ว จะมาขอยอมแพ้ง่ายๆไม่ได้หรอกนะ ถ้าหากคู่ชกมันเป็นคนอื่นอันนี้ผมไม่ทราบ แต่ในเมื่อคู่ชกของมันคือนายพล ฝันไปเถอะ ผมเกี่ยวคอมันลงทันที ความร้อนแรงในตัวผมจะประทุแตกออกมาอยู่แล้ว ผมดันหลังมันให้ถอยไปพิงผนังห้องน้ำเอาไว้ เลื้อยลงต่ำ อิอิ ลงไปสู่ที่ชอบ แล้วก็อ้ำ คิดถึงมากๆเลยนะจะบอกให้
"อ่า"
มันครางออกมา กลัวจังเลยว่าคุณนายแม่จะได้ยิน ยังไม่ทันข้ามคืนเลยก็รบรากันเสียแล้ว อิอิ ขอโทษนะครับคุณนายแม่ ช่วยไม่ได้ก็ลูกชายคุณนายแม่น่ากินออก
"เอาท่านี้"
ผมบงการมันให้เปลี่ยนท่า อีพัทเคยเล่านะครับว่ามันเคยไปนอนกับผู้ชายคนหนึ่ง เจอกันที่ไหนน่ะเหรอ เหอๆ ไม่อยากจะบอกเลยว่าเป็นสถานที่ที่สุดแสนจะน่าประทับใจ ก็ห้องน้ำในเอ็มโพเรียมนั่นล่ะครับ อีนี่มันสิงอยู่ทุกที่ มันบอกว่าครั้งแรกประทับใจมากเหมือนผู้ชายในฝัน เซ็กส์ก็เลิศหาที่เปรียบไม่ได้ ครั้งสองก็เลิศ พอครั้งสาม มันบอกว่าเอ๊ะ ทำไมผู้ชายคนนี้ทำแต่ท่าเดิมๆ ทำเหมือนกันทุกๆครั้ง หลังจากจูบ ไซร้ เลีย ล้างตู้เย็นเน่าๆให้อีพัทแล้วก็ ทำท่าเดิม เปลี่ยนก็เปลี่ยนไปท่าเดิม อีพัทมันไม่เชื่อครับมันเลยขอลองอีกครั้ง มันบอกว่าครั้งที่สี่นี่ก็เหมือนเดิม รู้เลยว่าต่อไปผู้ชายคนนี้จะทำอะไร ผมก็ว่ามันนะว่าทำไมมาโอดครวญชอบท่าไหนอะไรยังไง ตื้น ลึก หนักเบาก็บอกเขาเองสิ มันก็นะบอกว่าบ้า เราเป็นฝ่ายรับต้องเรียบร้อย เสงี่ยมเจียมตัว เดี๋ยวเขาก็หาว่าร่านสวาท ดูมันนะครับ ผมล่ะเซ็งกับมัน สำหรับผม ไม่นะ ผมไม่ยอมหรอกนะ ต้องบอกสิ ว่าเราชอบท่าไหน อิอิ มันไม่ชอบก็เรื่องของมัน เห็นแก่ตัวนะผมรู้ เชิดใส่ นางร้ายอย่างผมต้องบงการผู้ชายสิ
"มีความสุขไหมครับที่รัก"
เอาอีกแล้ว เกลียดที่สุดเวลามีอะไรกันแล้วเพ้อเนี่ย จะเพ้อทำซากอะไรวะ ถ้าไม่มีความสุขชั้นถีบแกออกไปนานแล้วไอ้บ้า
"ห้ามพูด คราง อ๊ะ ครางอย่างเดียว"
ผมเองก็นะพูดไม่เป็นคำ อิอิ ก็ร่างมันไหว หัวใจมันกระตุก มันตอกเข้ามาแต่ละที กรี๊ด ถึงโน่นเลย เกือบจะข้ามมหาสมุทรแปซิฟิกอยู่แล้ว
"คะ คร้าบ"
มันก็เป็นเหมือนกันครับ อ๊ะ จวนเจียนแล้ว ยังไม่อยากถึงสวรรค์เลยนะ กำลังลอยอยู่เชียว เปลี่ยนท่าดีกว่า
"ปะ เปลี่ยนท่า"
อิอิ ผมบงการอีกตามเคย ดันตัวมันให้นั่งลงกับพื้นห้องน้ำแล้วขึ้นควบม้าเลยกอดคอมันไว้ ให้ตายเถอะทำไมผมชอบท่านี้จังเลยนะ คงเป็นเพราะมันนั่งผมก็นั่งกอดคอมันปากก็พรมจูบกันอยู่ มันคือที่สุดของกามาสุตราของผม อิอิ
"อ๊ะ"
อย่าให้บรรยายเลยครับ อายเหมือนกัน สรุปว่าผมห้ามตัวเองไม่ได้เลยมันปริ่มเกินไปบังคับไม่ได้ต้านไม่ไหว อ๊าย เขินจังที่ถึงก่อนมันเนี่ย
"ยืนเฉยๆนะ"
พอหายเหนื่อยจากการออกรบกันผมก็ทำตามที่บอกขัดตัวให้มัน ไอ้บ้านี่ก็คอยแกล้งนะจับนั่นจับนี่อยู่ไม่ยอมนิ่งอยากจะแถมสักฉาดจังเลย
"คุณรู้ไหม ไม่เคยมีใครอาบน้ำให้ผมนะ นอกจากแม่"
อีกแล้ว มาดราม่าใส่อีกแล้ว
"ก็นี่ไง เคยซะสิ จำไว้ด้วย ว่าหาแบบชั้นไม่ได้แล้วนะตามท้องตลาด"
ต้องโวทับไปนะครับ ให้มันเห็นประกายแห่งเพชรของเรา มนุษย์เราความจำสั้น สิ่งดีๆไม่ค่อยจำกันหรอก อย่างผมกับไอ้เรย์ แหมทำให้มันซะจนมันกลายเป็นเทวดาไปเลย แล้วมันจำอะไรเกี่ยวกับสิ่งเหล่านั้นได้บ้างไหม คิดว่าได้นะ ได้จนมันเรียกผมว่าไอ้นาย มึงอย่างนั้นมึงอย่างนี้ เลี้ยงไม่เชื่อง กว่าเราจะอาบน้ำเสร็จโอยตัวผมนี่เหี่ยวไปหมด
"อะไรแกไม่ทาครีมเหรอ ตายแล้วชั้นไม่ได้เอามาด้วย ทำไงดีๆ"
ผมเหมือนผีเข้าเลยครับ ไม่ได้อาบน้ำยังไม่ทุกข์เท่านี้เลยนะ
"เดี๋ยวไปยืมของแม่มาให้"
มันใส่ผ้าขนหนูแล้ววิ่งออกจากห้องไป ผมก็เต้นเร่าๆอยู่หน้ากระจก
"อ่ะ ของแม่ผม"
ครีมอะไรเนี่ยกระปุกเล็กกระจิ๋งเดียว เขาเขียนว่า กรี๊ด กวนอิม ครีมทาส้นเท้าหรืออะไรเนี่ย กรี๊ด เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น
"อ๊ะ ครีมทาอะไรอ่ะ"
"ทาหน้าไงคุณ เนี่ยแม่ผมทาเห็นไหมหน้าขาวเด้งเชียวนะ"
กรี๊ด อยากจะบ้าตาย กวนอิมเนี่ยนะ อ๊าย ขยาดกลัวหน้าเห่อไม่เอาด้วยหรอก
"อ๊ะ บ้าเหรอแก ไม่เอาหน้าชั้นแพ้ขึ้นมาแกจะทำยังไง โอ๊ย ไปหาซื้อมาเดี๋ยวนี้เลยนะ สมูธอีก็ยังดี ไปเดี๋ยวนี้"
ผมออกฤทธิ์ออกเดช ต๊าย หน้าระดับคนอย่างนายพลเนี่ยนะจะให้ทา กวนอิม สบประมาทกันมากไปแล้ว หน้าผมเริ่มตึงแห้งแล้วอ่ะ ทำไงดีๆ
"มันดึกแล้วนะคุณ ร้านที่ไหนจะเปิด"
"เชิดใส่ ชั้นไม่สนหรอกนะ ไปเดี๋ยวนี้ เอาครีมทาตัวมาด้วย โว้ย หน้าแห้งแล้วๆ"
ผมทำท่าเหมือนว่าเป็นโรคอีโบล่าก็ไม่ปาน มันก็เหวอๆนะ
"มีอะไรกันลูก"
อ๊ะ คุณนายแม่มานี่ผมโวยวายเสียงดังขนาดนี้เชียวหรือนี่
"ก็ไม่มีครีมอ่ะแม่ เมียผมมันจะตาย"
ดูมันครับ นี่ผมโมโหอยู่นะเนี่ย หันขวับไปฆ่ามันด้วยสายตา
"โอ๊ย ฮ่าๆๆ แม่ก็นึกว่าทำอะไรกันรุนแรงไป ไอ้เราก็ลุ้นอยู่แทบตาย"
โอย มาตบผมที นี่ครอบครัวอะไรเนี่ย ผมเริ่มหน้าหงิกแล้วครับ
"ทาครีมแม่สิลูก เนี่ยแม่ทาทุกวัน หน้าใสเชียวนะ มีหนุ่มๆมีจีบเยอะแยะไปหมด แม่ไม่สนใจเอง"
เอ่อ คุณแม่ กวนอิมเนี่ยนะ
"ไม่เอาหรอกครับคุณแม่ ผมแพ้ง่ายมาก กลัวพรุ่งนี้จะเป็นผื่น"
"อ้าวเหรอ งั้นตาหลวงไปเอาครีมบัวหิมะมาให้เมียเราไป แม่อุตส่าห์ทาออกงานอย่างเดียวนะนั่นน่ะ ซื้อมาสามปีแล้ว ใช้ดีนะลูกแม่ทาครั้งละนิดกลัวมันจะหมด"
กรี๊ด ช่วยด้วย โอ๊ยครีมอะไรกันซื้อมาสามปี ไม่เก็บอีกสักเก้าร้อยกว่าปีล่ะคุณแม่จะได้รบพันปีพอดี กรี๊ด ผมเครียด ผมเครียด
"อ๊ะ คุณแม่มันไม่เสียเหรอ"
ผมนี่ก็ดันไปถามอีกนะ
"ว้ายไม่ค่าคุณลูกสะใภ้แม่เก็บอย่างดี แพงนะ ตั้งร้อยกว่าบาท กวนอิมเนี่ยดีที่สุด สิบกว่าบาทเอง ของดีๆถูกๆก็เห็นมีแต่กวนอิมนี่ล่ะ"
ช่วยด้วยไม่ไหวแล้ว ผมไม่ไหวแล้ว กรี๊ดในอกจนปวดไปทั้งเครื่องในแล้ว ครีมกระปุกละร้อย เก็บมาแล้วสามปี โอยๆ ลังโคมกับไบโอเติมเซ็ทนั้นของผมเกือบหมื่นใช้ไม่ถึงสองเดือน นี่อะไรกัน
"อ๊ะ ไม่เอาดีกว่าครับคุณแม่ หลวงไปซื้อให้เค้าหน่อยสิ นะนะ ไม่งั้นเค้านอนไม่หลับแน่ๆ"
ผมทำตาละห้อยในเมื่อมันไม่มีทางไปนี่นะ จะให้ใช้ครีมพันกว่าปีของคุณแม่หรือครีมแสนวิเศษกวนอิมที่คุณนายเป็นพริตตี้ ให้อยู่น่ะ พรุ่งนี้หรือทั้งอาทิตย์หน้าผมคงไม่ต้องไปไหน หน้าเป็นผื่นหรือไม่ก็เปลี่ยนสภาพเป็นหน้ามัมมี่พันปีไปเลยล่ะ
"อืม งั้นตาหลวงไปซื้อให้เมียเราหน่อย หน้าใสๆแบบนี้ใช้ของแม่ก็ไม่ได้เลยเหรอลูก หน้าแม่ก็ใสนะ"
ยังอีก นี่ท่าทางของเค้าจะดีจริงนะเนี่ยโฆษณาไม่ยอมหยุด คุณนายแม่พริตตี้กวนอิม
"คุณแม่เก็บไว้ใช้เถอะครับ เพราะผมทาเยอะมากพอกทั้งตัว"
"ว้ายตาย ถึงว่าหน้าตาเนื้อตัวนี่ดูใสกิ๊กเชียว แม่เก็บไว้ใช้ตอนออกงานดีกว่า เนี่ยมันจวนจะหมดแล้วด้วย ไม่พอหน้าเราหรอกแม่ว่า"
ผมได้แต่ยิ้มแห้งๆ ไอ้หลวงก็นะ ยืนบื้ออยู่ได้ ผมต้องส่งสายตาไล่มันไปอีกรอบมันถึงยอมไป รอจนหน้าตึง นั่งรอหน้าหงิกกว่ามันจะกลับมา
"อ่ะเมียจ๋า โหนะไม่ยอมเปลี่ยนเสื้อผ้าเลยนะ"
"เร็วๆ เอามาหน้าแห้งจะตายอยู่แล้วเนี่ย"
สรุปผมก็ต้องทาสมูธอีทั้งตัวครับพอประทังไปก่อน ดีนะที่มันฉลาดซื้อมาหลายหลอดเพราะมันบอกว่าผมคงทาทั้งตัว เอาวะ ดีกว่าปล่อยให้แห้งตึงอยู่แบบนี้ หนาวก็หนาว
"หันหน้ามาสิ ครีมน่ะหัดทาซะบ้างนะ ตีนกาขึ้นแล้วเนี่ย"
ผมจับหน้ามันมาใกล้ๆเพราะมันก็ไม่ยอมไปไหนนะครับ มองผมทาครีมอยู่ตาปริบๆ ผมก็นะมีคนมองแสดงว่าเขาอยากดูนี่ โชว์หน่อยสิเนอะ ผมก็เกลี่ยนิ้วทาอย่างบางเบามีท่วงท่ากันบ้าง มันนี่มองตาไม่กระพริบเลยนะ
"ทาให้ผมเหรอ"
"จ๊ะ"
ผมกัดฟันพูดมันนี่ยิ้มแฉ่งเชียวนะ รีบคว้าเอวผมไว้ทันที พอเสร็จเราก็ลงไปหาคุณนายแม่เพราะนางคงเตรียมไวน์เอาไว้แล้ว
"แกลงไปก่อนนะ ขอโทรฯหาเพื่อนก่อน ป่านนี้มันกลับจากพัทยาหรือยัง"
"คุยตรงนี้ล่ะ ไม่เชื่อหรอกจะโทรฯหาเพื่อน โทรฯหาใครกันแน่"
"นี่ไอ้หลวง มากไปแล้วนะ นี่ชั้นมีผัวเป็นสายสืบหรอกเหรอ บอกแล้วนะว่าห้ามเยอะ ถ้าเยอะชั้นเหวี่ยงทิ้งจริงๆนะ หรือจะฟังชั้นแตกสาวคุยกับเพื่อน หา"
ผมขู่มันครับไม่ชอบให้คนมาฟังเวลาคุยโทรศัพท์ น่าเกลียด จะรักจะชอบกันนี่หมายความว่าชั้นไม่มีสิทธิ์จะคุยกับใครเลยหรือไง มันก็ทำหน้าจ๋อยๆแล้วเดินออกไปจากห้อง
"ต้อม เป็นไงบ้าง"
รู้ใช่ไหมครับว่าจุดประสงค์ของผมคือไอ้ต้อม ปิดเสียงไว้ตลอดเวลา มันก็นะยิงเข้ากระหน่ำ อยากรู้เหลือเกินว่ามันมีอะไรจะพูดมากมายนักเชียว
"โหยพี่กว่าจะรับ อยู่กะใครป่ะเนี่ย"
ไอ้นี่อีกคน นี่ขนาดยังไม่ได้จิ้มทิ่มแทงกันนะมันยังออกอาการหึงหวง หรือเปล่าไม่รู้แต่ผมต้องตีเข้าข้างตัวเองไว้ก่อนสิ อิอิ นี่แค่ลงลิ้นนะเออ ถ้าให้ถึงขั้นนั้นผมไม่สับรางกันหัวปั่นหรอกหรือ
"ไม่ว่างไง มีอะไรหรือเปล่า ยิงได้ยิงดี ชั้นว่าแกเลิกเตะเถอะบอลน่ะ ไปหัดยิงปืนดีกว่าไหม เผื่อติดทีมชาติ"
"แหมพี่นี่ก็นะว่าไป อิอิ"
ดูมันครับ น้ำเสียงนี่ไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไรเลยนะ
"ว่าไง ไม่มีเวลามากมายขนาดนั้นนะ รีบว่ามา"
ผมแว้ดเสียงใส่มัน
"พี่อ่ะ ไม่คิดถึงผมเลยเหรอ"
"เอ๊ะไอ้นี่ ตกลงอะไรยังไง แกยังไม่ได้กันกับชั้นนะอย่ามาแสดงอาการมาก"
"ก็อยากได้อ่ะ แต่พี่เล่นตัว"
กรี๊ด ชั้นเนี่ยนะเล่นตัว
"จะเข้าเรื่องได้หรือยัง ถ้าจะคุยอย่ามาแหย่วันนี้ไม่มีอารมณ์นะ"
"บ้าพี่ เออเขาไม่มารับแล้วอ่ะพี่ เขาบอกรถเขาเสีย"
มันเปลี่ยนเรื่อง ไอ้นี่มันก็เหมือนมันรู้นะว่าถ้ามันพูดนอกเรื่องอีกประโยคเดียวผมจะวางสาย ทันที มันเลยเปลี่ยนเรื่อง เริ่มเข้าท่าแล้วนี่
"หึหึ มันจะไปรับเราได้ยังไงก็รถมันพัง"
"อ้าว พี่รู้เหรอ"
"เดี๋ยวค่อยเล่าให้ฟัง งั้นเรากลับเองนั่นล่ะ มาเจอกันที่เอกมัย แต่มันอีกตั้งหลายวันนี่กว่าจะกลับ แล้วพ่อแม่เป็นไงบ้าง"
"พ่อแม่บ่นคิดถึงลุกสะใภ้ เอ้ย บ่นคิดถึงพี่"
"ไอ้ต้อม มากไปแกน่ะรุ่นลูกชั้นนะ อย่ามาสะเออะ ชั้นไมยังไม่อยากมีผัวเด็ก"
"อิอิ ใครเด็ก ถึงจะอายุน้อยแต่ของใหญ่นะพี่ พี่ก็รู้"
กรี๊ด เอาอีกแล้วมันนี่เป็นคนเชิญองค์ลงประทับร่างผมดีจริงๆนะ
"มีอะไรอีกไหมเนี่ย ชั้นง่วง"
"เออพี่ เขาบอกว่าเขาทะเลาะกับน้องด้วยล่ะ เขาสารภาพกับผมหมดแล้วว่าเขาเลี้ยงอีเบียร์"
ผมตั้งใจฟังอยู่นะครับ
"เขาถามถึงพี่ด้วยอ่ะ ว่าผมรู้จักพี่ไหม"
"แล้วเราว่าไง"
"ผมก็บอกว่าเคยเจอ แต่พี่ไม่ชอบผม"
กรี๊ด ชนะเลิศ แบบนี้สิน้องชั้น
"เก่งมากต้อม งานสุดท้ายคือหลอกให้มันตายใจว่าเรารักมันจริง"
"จะดีเหรอพี่ผมว่าถอยออกมาเลยไม่ดีกว่่าเหรอ"
"มันรักเราหรือยังล่ะ"
"ไม่รู้ดิ แต่ช่วงนี้โทรฯหาผมทุกวันเลย"
"เอาแบบนี้ ถ้าเรามั่นใจว่ามันไม่มีใครแล้วเราก็ถอยออกมาได้ พี่มีทางอื่นจะจัดการมัน พี่ไม่อยากให้เราไปวอแวกับมันแล้ว"
"หวงผมเหรอพี่ หรือว่าหึง"
เอ่อ นี่กำลังเข้าเรื่องอยู่นะเนี่ย มันชัดใบให้เรือเสียอีกแล้วครับท่าน
"อยากโดนเหรอต้อม"
"อิอิ อยากเป็นคนทำมากกว่าอ่ะพี่ ผมไม่ยอมเป็นรับหรอกนะ"
กรี๊ดนี่มันพูดอะไร กรี๊ด
"หึหึ แกไม่ต้องห่วงนะต้อม แกได้เป็นผัวชั้นแน่ แต่รอแค่เวลาเท่านั้นเอง แค่นี้นะ"
ผมวางสายไปแล้ว นั่งคิดอยู่ว่าจะทำยังไงต่อไปดี อีเบียร์มันหลุดจากไอ้เรย์ไปแล้วสินะ ผมปล่อยมันไปก็ได้นะ แต่อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะโดนอะไรจากเอส เพราะอีเอสมันคงไม่ยอมหรอก มันนางร้ายแบบสากลโลกพึงมี แต่ผมร้ายไฮโซ มันคนละระดับกัน
"นานจังเลยคุณ"
พอลงไปด้านล่างมันก็หันมาถาม หน้านี่แดงก่ำเชียว คุณนายแม่ก็หัวเราะเอิ้กอ้ากอยู่ตัวนี่เหลืองเชียว โฮะๆ คงทำไม่เป็น
"อ่ะ อีป้ามันอยากคุย"
ก่อนลงจากชั้นบนผมก็โทรฯไปหาเมียหลวงมันนะครับ ตอนนี้นางร่านเริง เอ้ย รื่นเริงอยู่ที่เชียงใหม่บอกจะนับถอยหลังกันที่โน่น อีตาดั๊กก็นะเสียงเหมือนกำลังบริโภคของดำเลย อิอิ ไม่อยากเมาท์มัน ผมเลยยื่นโทรศัพท์ให้มัน ไอ้หลวงมันรับโทรศัพท์ไปแล้วเดินออกไปจากโต๊ะ แหมคุยกันเสียงดังเชียว
"อ่ะลูก รสชาติไม่เลวนะ เนี่ยแม่มึนๆอยู่"
คุณนายแม่ยื่นแก้วไวน์ให้ ผมก็รับมาดม กลิ่นแปลกดีแฮะ ลองจิบ หวาย เฝื่อนมาก
"ไม่ดีเหรอลูก"
"ปะ เปล่าครับคุณแม่ พอดีผมเพิ่งจะแปรงฟันมาน่ะครับ รสชาติดีครับ"
"ต๊าย งั้นมาลูก ชน"
เอ่อ นี่ผมแถจนได้เรื่องแล้วใช่ไหม เอาวะกลั้นหายใจกระดก อ่า เผื่อนบาดคอมาก นี่เขาเอาลูกตะขบทำหรือไงนะรสชาติมันถึงพิเรนท์แบบนี้
"รู้ไหมลูก แม่ไม่เคยต้อนรับใครดีเท่าหนูมาก่อนเลยน้า"
เอ่อ คือคุณนายแม่เธอเริ่มอ้อแอ้แล้วนะครับ ผมก็มึนๆ
"โฮะๆ คุณแม่ชอบผมเหรอครับ ผมน่ารักเนอะ"
"ใช่ๆ เริ่ด เป็นลูกสะใภ้ที่เริ่ด เพิ่งรู้ว่ามีลุกสะใภ้เป็นผู้ชายนี่มันดีแบบนี้นี่เอง"
"แม่ เมาแล้วเหรอ"
ไอ้หลวงมันอายๆแม่มันหรือเปล่าไม่รู้เพราะหน้านี่แดงก่ำคงเพราะเมาไวน์
"ม่ายเมา อย่ามาหาว่าชั้นเมา ชั้นคอแข็ง นี่ลูกรู้ไหม ตอนแม่เป็นสาว แม่เคยประกวนธิดาพวงองุ่นด้วยนะ"
"อ่า ธิดาพวงองุ่น"
ผมคิดไปถึงอีพัทโน่นเลยครับ พอคิดถึงอีพัทที่โดนเพื่อนสาวทะลวงก็หัวเราะออกมา
"แม่สวยมาก สวยที่สุด แต่เพราะกรรมการเป็นผัวอีน้อยหน่า แม่เลยไม่ชนะ"
ทำหน้าทำตาด้วยนะครับ
"อ๊ะ ชื่อน้อยหน่า น่าเกลียดออกคุณแม่ แล้วตอนนี้เขาสวยไหมล่ะครับ"
"ว้ายคุณลูกขา ตอนนี้มันทำไร่มันหน้าดำเป็นฝ้าเชียว สู้แม่ไม่ได้หรอกค่า เห็นไหม เพราะกวนอิมแท้ๆ"
เอ่อ เธอเหมือนจะรั่วนะครับ ผมนี่หัวเราะออกมาไม่ต้องแอ๊บเลย เอาไปเอามา คุณนายแม่ก็แทนตัวเองว่าคุณแม่ เรียกผมคุณลูก หรือไม่ก็ลูกสะใภ้ ส่วนผมก็เรียกคุณแม่ แทนตัวเองว่าคุณลูก เฮ้อ ขนาดเมายังสตอฯเลยนะผมน่ะ ต้องไปบริจาคเลือดซะหน่อยแล้วมันเยอะเกิน
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล โว้ยเฮ้ย เป็นเรื่องแรกนะเนี่ยที่เกินสามหน้า เย้ๆ ดีใจจังเลย ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนนะครับที่รักน้องนาย และ ร้ากผม อิอิ จุ๊บๆๆๆๆ :กอด1: :L2:
-
ขอเวลาอ่านแป๊บนะคะ
______________________
แม่ผัวลูกสะใภ้กลมเกลียวกันดีจริงๆ เลยนะคะ
ไม่รู้วันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร อยากอ่านตอนต่อไปเลยค่ะ
น้องมิคงมาอีกทีอาทิตย์หน้าเลยนะคะ ไปต่างจังหวัดยาว
จะเอาโน้ตบุ๊คติดตัวไปด้วยก็ไม่สะดวก
กว่าจะได้มาอ่านอีกทีเรื่องคงเข้มข้นขึ้นมากแล้ว เสียดายจังค่ะ :เฮ้อ:
-
หลวงนี่ท่าทางจะขี้หึงน่าดูนะ :m20:
ถ้ารู้ว่านายพลเลี้ยงน้องต้อมขึ้นมานี่ o18
ท่าทางนายจะโดนหนักแน่ :laugh:
-
ยาวสะใจมาก ขออ่านให้สะใจก่อนเน้อ อิอิ
-
นาย เเรงจริงอะไรจริง 55. o13
-
:z13: :z13: :z13:
จิ้มก่อนอ่านอ่า รอมานานแร้วเรื่องนี้ อิอิ
_____________________________
สมน้ำหน้านังต้อยหมวกแดง เจอฤทธิ์คุณนายเข้าไปถึงกะหน้าแหกกก หมอไม่รับเย็บ 555
พี่อิ๊คอย่าลืมเขียนตอนคุณนายไปตลาดด้วยนะ แร้วไปเชิดใส่ อีสองแม่ลูก ถ้าจามันส์น่าดู อิอิ
ส่วนคุณนายชนะเลิศอีกแร้วค๊าบบบบบ
ปล.อย่าปล่อยให้น้องต้อมลอยนวลนะ ให้ท่าซะขนาดนี้
แต่คุณนายทำอารัยอย่าลืมสับรางล่ะ เด๋วรถไฟชนกัน แร้วคุณนายจะซวยซะเอง
แต่แอบเหนว่าคุรนายมีแผนใหม่อีกแร้ว ท่าจาสนุกนะ ส่วนอีเบียร์เตรียมตัวโดนได้เรย เพราะนังเอสใช่ย่อยซะไหน ก๊ากกกก
-
อ่านไปขำไป รั่วกันทุกคน :jul3:
นายอย่าลืม concept นะ ต้องเป็นนางร้าย ....แบบรั่วรั่ว :pigha2:
-
คุณแม่ผัวคะ
อะไรจะเปรี้ยวปรี๊ดปานนั้น
ส่วนคุณลูกสะใภ้
ก็กินกันไม่ลงค่า :laugh:
คิดถึงน้องต้อม :-[
-
กร๊ากกก ฮาคุณแม่มากเลยค่ะจุดนี้
พริตตี้ครีมกวนอิม
ฮ่าๆ
หลวงนี่รักแรงหึงแรงนะ
นา่ยระวังไว้เลยเชียว
-
แม่หลวงได้ใจไปเต็มๆๆ อยากให้นายเหมา2เลย :pighaun: แต่กลัวว่าหลวงทำใจรับไม่ได้
สงสารหลวงอะ ถ้าเป็นแบบนั้น
-
นายรั่วว่ะ เป็นนางร้ายที่พูดมากและรั่วจริง คึคึ
ชอบจัง คุณอิ๊ก อัพทุกวันเลย ^^
-
คุณอิ๊กกี้เขียนได้หลากหลายอารมณ์ดีแท้
เรื่องนี้ก็เรียกเสียงหัวเราะได้อีกแบบที่แตกต่างจากเจ้าญี่ปุ่น
ชอบมากค่า ฮ่าๆๆๆ >v<
-
น่ารักมากอ่ะ อ่านไปขำไปยิ้มไป มีความสุขจัง
:z1: :z1: :z1:
-
ขอเม้นไว้ก่อน
แบบว่าอยากเม้น
เดวไปเก็บรายละเอียดก่อน
ตอนหลังๆ เริ่มมันส์ อ่ะ ได้อารมณ์สุดๆ
อิ๊กกี้ต้องมาลงทุกวันน๊า ไม่งั้นเค้าลงแดงตายแน่ๆเรยยย
-
ตอนนี้ยาวซะใจจริงๆ :กอด1:
คุณนายแรงดีไม่มีตก ละยังรับต้อมสมัครเป็นสามีอยู่ไหมเนี๊ยะ
มีผัวเด็ก แต่คุณนายก็หน้าเด็กจะไปแคร์อะไรละค๊ะ
-
คุณหญิงแม่นี่รั่วได้น่ารักดีจัง อิอิ
ชอบครอบครัวของหลวง น่ารักมากๆ
ส่วนนายเรานี่ก็เข้ากับแม่ได้ดีจริงๆ
ชักจะเริ่มสงสารน้องต้อม อุตส่าห์เชียร์มาตั้งนาน รู้สึกตำแหน่งสามีของนายนี่ยิ่งห่างไกลไปเรื่อยๆ
-
เมายกบ้าน
-
เรื่องต้อมส่ิอเค้าและสิ
แต่ไม่เป็นไร
เชิดใส่
รักพี่อิ๊กเหมือนเดิมค้าบ
-
จะไปบริจาคเลือดเหรอน้องนาย ใครจะเป็นผู้โชคดีที่ได้เลือดน้องไปละเนี้ย
:m20: :m20:มาถูกทางแล้วละน้องอิ๊ก เรตติ้งดีทุกทางเลยนะครับ เก่งๆๆๆๆๆๆ 3หน้าเลยนะงานนี้:L2: :L2:
-
อ่านไปยิ้มไปค่ะ
นาย กับ หลวง น่ารักมาก
:z1: :z1: :z1:
แต่ก็ยังเชียร์ต้อมอยู่ นิดๆ
:laugh: :laugh: :laugh:
หลวงทพคะแนนนำมากละ
:z2:
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยปวดกราม
ว่าแต่ถ้าหลวงรู้จะเอาไงหละเนี้ย เมียตัวเองเลี้ยงเด็กด้วย ได้หม้อแตกมาม่ากระจาย
-
ตลกจริงๆ ขำก๊ากจนข้างห้องตกใจเลยค่ะ.... :laugh:
สรุปแม่สามีลูกสะใภ้เข้ากันได้ดีมาก
:man1:
-
อ่านงานเขียนของพี่ eiky ทุกเรื่อง จนมาวันนี้ได้ข้อสรุปชัด ๆ เลยค่ะว่า ...
"อย่าคิดเป็นศัตรูกับพี่ eiky ร้ายและแรงส์ขนาดนี้ ถึงตายได้เชียวนะ" :m8:
แค่ตัวละครยังขนาดนี้ ตัวจริงอย่าให้ said :m29:
-
:laugh:
แรง ดี ไม่ มี ตก เลย คุณ นายยย
ขอบคุณ เพ่ อิ๊ก ค๊าบบ
-
55555
ทั้งคุณแม่ผัวและลูกสะไภ้เข้ากันได้ดีเหลือเกิน
น่าภูมิใจจริงๆ :really2:
-
เริ่ดค่ะ
o13
-
เชียร์ต้อม :L1:
-
พี่นายนี่ก็รั่วไม่แบ่งใครเลย
แม่พี่หลวงนี้ก็สุดยอดบ้านๆจริงๆ
แต่ไอ้ต้อม พี่นายจะทำอย่างไรกับมันกันน๊า
-
แรงได้อีก :man1:
-
รู้สึกว่ามันจะไปไกลเกินแล้วนา จากสัญญาไว้เนี่ยะ
ต้อมนี่คิดอะไรมากมายแล้วอ่า หาคู่ให้นุ้งต้องที
สงสาร แต่เราก็เทใจให้หลวงไปแล้วนา อิอิ
-
ฮาได้ฮาดีทุกตอนจริง ๆ 555+ :laugh:
-
thank a lot......รักครอบครัวนี้อย่างแรง งะ :กอด1:
-
หลวงนี่แหละเวิร์คสุด ๆแล้วลงตัว
ในเมื่อมีผัวแล้วก็รักเดียวใจเดียวเถอะ อุสาห์ได้คบคนที่จริงใจจ จริงจังแบบหลวงขนาดนี้ นี่ขนาดไม่กี่วันยังยอมเปิดเผยเลย กับแม่ตัวเองอีกต่างหาก เพราะงั้นไม่อยากให้หลวงต้องเจ็บแบบเดิมเหมือนคราวชะนีซ้ำๆ ซากๆ เพราะถ้าเป็นแบบนั้นคงจะไม่อาจจะเชื่อใจใครได้อีกแล้ว ชะนีก็นอกใจ เกย์ก็นอกใจ
สนุกมากค่ะ อ่านแล้วคลายเครียด ชอบๆๆ หลวงก็แสนดีำไปซื้อครีมมาให้เมียดึกๆดื่นๆ :impress2:
-
กรี๊ดด ฮ่าๆ มันส์อ่ะ บทนี้รั่วมาก
รู้สึกเหมือนคุณนายจะสาวแตกสุดๆเลยบทนี้เนี่ย
:m3:
-
นาย เริ่ด o13
:laugh:
-
ฉากด่ากระทบยังเจ๋งเหมือนเดิม ชอบฉากเรื่องทาครีมด้วย มันฮาดี
เพราะในเรื่องที่อยู่ที่กิน นายยังไงก็ได้ แต่เรื่องความสวยความงามนี่ ไม่ยอมง่ายตามด้วย :laugh:
คุณอิ๊กกี้เป็นนักเขียนที่ขยันและเก่งมาก อัพยาวและสม่ำเสมอ ปลื้มมาก :man1:
-
ฮ่าๆๆ นายกะหลวงไปตกลงกันตอนไหนเนี่ย
เริ่มชอบคู่นี้ล่ะ คู่กันแหละดี
แต่ก็ยังรักต้อมที่สุดอยู่ น้องต้อม :กอด1:
ขอบคุณหลายๆจ๊า รอตอนต่อไปโลด :z2:
-
รออออออออออออ
-
ชอบคุณหลวงจริงๆๆๆๆๆๆ อิอิอิอิ
-
:pig4:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด........................นายกับคุณแม่โดนใจอย่างแรง o13
-
ปรบมือให้คุณนาย จัดการอีน้องต้อยซะต้องหนีกลับบ้านไปซบอกผัวเรย
ชอบคุณแม่ผัวอะค่ะ แต่บางอย่างก็เพลียแทนนายนะ
ขำสุดเห็นจะเป็นที่นั่งตัวเหลืองมาจิบไวน์นี่แหละคร่าาา ฮ่าๆๆ
ส่วนนายยอมรับที่เป็นเมียหลวงอย่างเต็มตัวแล้วอ่า
ถ้ามีไรกับน้องต้อมจริงๆไม่อยากให้หลวงรู้เลยอ่า กลัวหลวงเสียใจ
ยังไงก็สับรางดีๆนะคะคุณนาย คึคึ
-
เริ่ดคร่ะ คุณนาย ทำให้แม่ผัวตายใจ แล้วตีจาก.. ดราม่าสุดๆ
-
เพิ่งอ่านเรื่องนี้ค่ะ อ่านรวดเดียวเลย พลาดเรื่องนี้ไปได้อย่างไรชั้นนน
ยืนยันว่าน่าจะเป็นเรื่อง "เมื่อผมรับบทเป็นนางรั่วจริงๆ" :m20:
-
ฮาหงายเงิบ 5555 คุณแม่รั่วได้ใจจริงๆ
-
ครอบครัวสุขสันต์..ชอบคุณแม่สามี
ลงตัวพอดีน้องนาย ไม่ต้องมองใครแล้ว
หาไม่ง่ายนะ แบบนายหลวง
+1
-
ณ จุดนี้ อิน้องต้อม เด็กเกินไป
เหมาะที่จะเป็นนายเอก เอ๊ยพระเอกของภาคต่อไป ที่อเมริกาเหอะ :bye2:
-
:เหอะ1: :เหอะ1:
-
เป็นนิยายที่อ่านแล้วมีความสุข ฮาทุกฉากทุกตอน
-
อ่านไปๆ ชักอยากเป็นเจ้ามือกินรวบ เหมากินหัวรวบหางกินกลางตลอดตัวให้หมดทุกอัน
เฮ้ย คน555
-
คุณนายคะ น้องต้อมยอดบ่อยขนาดนี้ อย่าปล่อยให้ลอยนวลสิคะ :oo1:
-
กล้าเอาเลือดไปให้คนอื่นด้วยเหรอคะ คุณนาย
ฮ่าๆๆๆๆ
ชอบคุณแม่ของหลวงจังเลยอ่ะ
แรงดี !!
-
แม่ผัวแอนด์ลูกสะใภ้ ฮา+รั่วพอกัน
ต้อมนี่นับวันชักไม่น่าไว้ใจ ก็เข้าใจนะ เด็กฐานะยากจน ขาดแคลน
อยู่ดีๆ ก็มีคนที่เรียกได้ว่าแปลกหน้าที่หน้าตาดี ฐานะรำรวย หน้าที่การงานก็ดี
การศึกษาก็จบจากเมืองนอกเมืองนามา มาซื้อของแพงๆ ให้ ให้เงินใช้
รับปากจะส่งเสียให้เรียนหนังสืออีก
ต้อมเองก็คงอยากจะสร้างความมั่นใจขึ้นอีกระดับว่า
นายจะไม่ทิ้งขว้างหรือหนีหายไปไหน
นายอย่าเผลอไปกินเด็กเข้าล่ะ
หลวงโดนสวมเขามาทีนึงแล้ว คงไม่อยากโดนเป็นครั้งที่สองแน่
ขอบคุณไรท์เตอร์ค่ะ :pig4:
-
555555555555555555
ขำคุณแม่มากมายค่ะ เก็บบัวหิมะไว้3ปี หน้าไม่พังก็มหัศจรรย์แล้วค่ะคุณแม่ขา
ไหนจะประกวดธิดาพวงองุ่นอีก ชื่อน่ารักมากกกกกกกกกกก
แล้วก็พี่นายขา อย่ากินเลยนะคะน้องต้อมอ่ะ
เก็บไว้ให้พี่แพทย์จะได้มิเค๊อะ :impress2: :impress2: :impress2:
-
ควบสองไปเลยพี่นาย อิอิ :z1:
-
รอออออออ
-
หลวงหลงเมีย....คุณแม่ก็รักลูกสะใภ้...
แบบนี้น้องนายก็เป็น...นายพลนำทัพตัวจริงแล้ว...
แหม...น้องต้อมมีหยอด...แต่อย่าเลยนะน้องนาย...
สงสารหลวงอ่ะ...คิดหนักเหมือนกันนะกว่าจะยอมเปลี่ยน
ตัวเองมาเพื่อน้องนาย...เสน่ห์น้องนายเนี่ยสุดยอด...
คนอ่านก็หลงรักกันทั่วหน้าแล้ว... o13
:L1: น้องอิ๊ก.... :L2: กด + ให้จ้า
-
นั่งอ่านไปก็ขำไปเลยครับ
เป็นแม่ผัวลูกสะใภ้ที่รั่วพอกันเลยนะครับเนี๊ยะ
แล้วน้องต้อมล่ะจะเป็นยังไงเค้าเปิดตัวกันแล้ว
น้องต้อมคงไม่อกหักนะอิอิ
-
ชอบๆ ............................
-
นายจะมีโอกาสมีแม่ผัวสองคนป่ะเนี่ย :z1:
-
สะใจอ่ะ :laugh: ยัยต้อยหน้าหงายกลับไปเลยทีเดียว
นายเนี่ย!! แรง ร้าย และรั่ว ได้อย่างเสมอต้นเสมอปลาย
แถมน่าชื่นชม แม่สามียอมรับไปหมดทั้งหัวใจ ^^
มีหนึ่งคนยังวันละไม่ต่ำกว่า 2 รอบ ถ้าควบสอง ไม่อยากจะคิด
เด็กมันก็น่ารัก ผู้ใหญ่มันก็น่ากิน หึหึ..นายสับรางสนุกแน่ๆ
แต่นายจะทำร้ายหลวงได้ลงหรอ จริงใจโคตรเลยรายนั้น
:pig4: รอตอนต่อไปฮับ
-
รออีกครั้ง
มานั่งอ่านตอนเก่ารอ^^
-
อยากได้ลูกเขา ต้องเผด็กศึกแม่ผัวให้ได้ก่อน 55+
-
คุณแม่ขา กวนอิม เปลี่ยนด่วนๆค่ะ ยิ่งทำไร่ดอกไม้ยิ่งต้องรีบนะคะ
ทากวนอิมแล้วดดนแด มะเร็งแ-กหน้านะคะ คุณแม่ขา
-
ไม่มีอะไรจะพูดนอกจากว่า ฮ่าอ่าออาอ่อาอ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :jul3:
:jul3:
:m20:
:laugh:
:pigha2:
o18
:oo1:
-
สวยสวย มารอประจำวัน
การเข้ามาอ่านเรื่องนี้เหมือนเป็นสิ่งหนึ่งในชีวิตประจำวันไปเสียและ
-
วันนี้วันที่11 เอ๊ะ! ก็เพิ่งลงเมื่อวานนิ
ทำไมเราอยากอ่านมากขนาดนี้นะ
มารอหลายรีแล้วนะเนี่ย 55+
-
คุณนายแม่ เริ่ด มากกกกกกก
ทั้งเมา ทั้งรั่ว มันจะต้องมีหื่นตามมาใช่แม๊ะ อิอิ
-
แหม!!!!! ตบอีต้อยสักฉาดดด ให้มันหน่อยก็มิได้
อิอิ หลวง :-[
-
สวยสวย มารอประจำวัน
การเข้ามาอ่านเรื่องนี้เหมือนเป็นสิ่งหนึ่งในชีวิตประจำวันไปเสียและ
วันนี้วันที่11 เอ๊ะ! ก็เพิ่งลงเมื่อวานนิ
ทำไมเราอยากอ่านมากขนาดนี้นะ
มารอหลายรีแล้วนะเนี่ย 55+
กดดันนะเนี่ย เหอๆๆ ไม่อยากบอกเลยว่าเพิ่งตื่น ไปอ่านเรื่องของคุณน็อตระหว่างเรียกวิญญาณ ของตัวเอง อ๊ะ ยังไม่แตะเลย ปั่นๆๆๆ ก่อนน้า
จุ๊บๆๆๆ
-
3p!!!!!!!!!! 555
3p จงเจริญ
เชียร์ั้งน้องต้อมทั้งพี่หลวงงงงงงงงงงง
-
:z2: :z2: :z2:
เข้ามากลิ้งรออออ
และรอ
-
ว้าย..น้องอิ๊กจ๋าเผลอแป๊บๆ มาตั้งหลายหน้าแระ
แม่ผัวลูกสะใภ้คู่นี้เค้าคู่ควรกันจริงๆเนอะ
แล้ว..แล้ว..ฟังๆดูน้ำเสียงนาย ดูเหมือนายจะกินเด็กเป็นของหวานเหรอ
แค่รอเวลาอันควรแค่นั้นใช่ปะ
-
มากดดัน
กร๊ากกกก
o18
อ่านเท่าไรก้อไม่เคยพอ เอิ๊กกก
-
คุณหลวงขี้หึงมาก ถ้าคุณหลวงรู้ว่าคุณนายเลี้ยงน้องต้อมงานเข้าแน่ :m20:
คุณแม่เมาแล้วรั่วได้อีกค่ะ อย่างอิชะนีต้อยต้องเจอคนแบบคุณนาย
-
เข้ามารอด้วยคนนะ :music: :music:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยใกล้จะ50หน้าแล้ว ไม่น่าเชื่อ เรทติ้งแร๊งที่สุ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉะนั้นต้องต่อไปเรื่อยๆนะคะ
-
ชอบคุณแม่อ่ะ.........
-
เมื่อไรจะได้เข้าฉากนั้นกับน้องต้อมอ่า
แอบเชียร์อยู่นะเนี่ย อิอิ
แต่ถ้าให้หลวงเป็นสามีใหญ่ แล้วให้ต้อมเป็นสามีน้อยก็ยอมนะ อิอิ :mc4:
-
หลวงน่ารักจริงๆๆ
แล้วๆๆๆ ต้อมจะเป็นยังไงบ้างงง
-
: 222222: รอด้วยคนจ้า....
-
องก์ ๒๔
"คุณลูกๆ ตื่นได้แล้วจ้าไปตลาดกับคุณแม่เร็ว"
เหมือนรู้สึกว่าเพิ่งจะนอนไปเองนะ นี่ผมคงฝันไป อะไรกันคุณนายแม่นี่ตามมาหลอกหลอนถึงในฝันเชียวหรือนี่ ของเขาแรงดีจริงๆนะเออ
"คุณลูกๆ ตื่นค่าตื่น ตีห้าแล้วนะ ต๊ายดูนอนกอดผัว น่ารักน่าเอ็นดูเชียว"
เอ๊ะ นี่ฝันเหรอทำไมร่างผมเหมือนโดนเขย่าไปด้วยนะ อ๊ะ แต่ร่างของคนข้างๆนี่อุ่นดีนะอากาศหนาวเย็นมากไม่เอาดีกว่ามุดต่อ
"ต๊าย เดี๋ยวค่อยกลับมานอนค่าคุณลูกเดี๋ยวตลาดจะวาย"
"อะไรอ่ะแม่ เช้าแล้วเหรอ"
"เช้าแล้วสิตาหลวง ดูเมียแกสินอนกอดซะแน่นเชียว อิอิ น่ารักดีนะ ท่านอนก็สวยไม่เหมือนอีนั่นนอนไม่เอาช่วงล่าง"
"คุณๆ ตื่นๆ แม่มาตามแล้ว"
นี่มันฝันอะไรของมันเนี่ยทำไมช่างเหมือนจริงเช่นนี้ โอย คนจะนอนกำลังอุ่นสบายๆเชียว
"ตื่นได้แล้วค่าคุณลูก"
"อือ อ๊ะ"
พอลืมตาขึ้นมาดูก็ตกใจสิครับ ต๊าย นึกว่าฝันคุณนายแม่นี่เองแหมนึกว่าจะสิงร่างผมซะอีก
"เช้าแล้วเหรอครับคุณแม่"
"จ้า ไป่ล้างหน้าล้างตาไปตลาดกับแม่ จะได้ซื้อของมาเตรียมนับถอยหลังกันไงจ๊ะคุณลูก"
ผมก็อายนะเนี่ย เคยมีแต่แม่ที่ปลุก คนอื่นไม่เคยนะ กับแม่ตัวเองนี่ไม่อายหรอกปลุกกันมาตั้งแต่เด็ก และคุณนายแม่ผมน่ะปลุกเหมือนใครที่ไหน นางจะเอาด้ามไม้กวาดนั่นล่ะครับมาแหย่ก้น ไม่ลุกก็ให้มันรู้กันไปสิ ผมลุกเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตา เออดีเหมือนกันจะได้แวะซื้อครีมซะหน่อย ไม่ไหว สมูธอีนี่ข้อเสียของมันคือหน้ามันมาก ตื่นมานึกว่าเพิ่งออกจากการอยู่ไฟ หน้าเยิ้มเชียว พอล้างหน้าล้างตาเสร็จผมก็มานั่งทาครีมรอไอ้หลวงมันก็เข้าห้องน้ำเหมือนกัน
"หาเสื้อให้หน่อยสิแก ชั้นหนาว"
"นี่ไงเสื้อ"
"ไอ้บ้า แกกล้ากอดชั้นกลางตลาดไหมล่ะ อย่ามาท้านะ เร็วๆอย่าพูดมากคุณแม่รอ"
รู้ใช่ไหมครับว่ามันชี้ไปที่ไหน แหมนะเอาชั้นแต่เช้าเลยนะแก มันก็ชี้ใส่ตัวของมันสิครับ มันหัวเราะชอบใจแล้วเดินไปหยิบเสื้อยีนส์สีซีดๆมาตัวหนึ่ง ต๊าย หนาวจะตายให้ชั้นใส่แค่เสื้อยีนส์เนี่ยนะ ไม่มีทาง ผมเดินไปหามันที่ตู้เสื้อผ้าหยิบเอาเสื้อยืดแขนยาวมาสวมอีกตัว
"แกเอวเท่าไหร่เนี่ย หาเข็มขัดมาเลยนะ"
"ทำไมอ่ะ ๓๒"
"คงใส่ด้วยกันได้หรอกนะ ชั้นเอว ๒๘ เอาเข็มขัดมาดิเร็วหนาว"
"หึหึ อีกสักยกไหมครับเมียจ๋า"
"ต่อยแกน่ะเหรอ มาได้"
"ฮ่าๆๆ อ่ะนี่เข็มขัด"
น่าสมเพชตัวเองดีแท้ กางเกงที่ตัวใหญ่กว่าตัวนี่ผมไม่เคยใส่เลยนะจะบอกให้ ตายแล้ว จะอับอายประชาชีไหมเนี่ยเรา ตัวก็โคร่ง เสื้อผ้าอีกเหมือนใส่ของพ่อก็ไม่ปาน
"คุณแม่จะพาคุณลูกไปตลาดจริงเหรอครับ"
ผมถามขึ้นระหว่างที่ไอ้หลวงมันขับรถ คุณนายแม่ก็จะให้มานั่งด้วยนะครับ ไอ้หลวงมันก็ไม่ยอม โอ๊ย แม่ลูกคู่นี้มาตัดแบ่งร่างชั้นไปเลยไหม จะว่าไปเรานี่ก็ฮอตเนอะ อิอิ เชิดใส่ เห็นไหมบอกแล้วว่าของดี
"ทำไมล่ะจ๊ะคุณลูก ไปสิแม่อยากให้คุณลูกไปด้วย"
"เอ่อ คือคุณลูกกลัวว่าคนจะถาม แล้วคุณแม่จะอาย ได้ข่าวว่าน้องต้อยนั่นมีแม่เป็นแม่ค้าที่ตลาดนี่ครับ กลัวว่าจะไปเล่าเสียทั่วตลาดแล้วว่าคุณแม่มีลูกสะใภ้เป็นผู้ชาย"
"ว้ายตาย คุณแม่ไม่แคร์หรอกจ๊ะ คนในตลาดเกรงใจคุณแม่กันจะตาย ก็ลองมาว่าสิคุณแม่จะจัดการ น้องชายคุณแม่เป็นปลัดอำเภอนะเออ มีไร่องุ่นอีกต่างหาก"
ท่าทางคุณนายแกภูมิใจจังครับ แต่ผมนี่สิชักหวั่นๆไม่รู้ว่าอะไรมันจะเกิดขึ้น ผมรับรู้ดีว่าแรงพิศวาสน่ะมันเป็นยังไง นังต้อยมองตามันก็รู้ว่ามันน่ะไม่ได้พึงใจกับผัวของมันเท่าไหร่หรอกนะ สายตามันนี่เหมือนกำลังกัดกินเนื้อตัวของไอ้หลวงก็ไม่ปาน
"คุณลูกแค่เป็นห่วงคุณแม่น่ะครับ เพราะคุณลูกแค่มาเยี่ยมคุณแม่ กลัวว่าจะไปผิดใจกันกับชาวบ้าน คุณแม่ต้องเป็นคนที่อยู่ที่นี่นะครับไม่ใช่คุณลูก"
"โถ พ่อคุณ น่ารักจริงๆ อย่าห่วงไปเลยจ๊ะ ตาหลวงงั้นเราไปตลาดน้อยกัน ไม่ต้องห่วงนะลูกเดี๋ยวไปอีกที่ ตลาดอีกหมู่บ้านขับไปไกลหน่อยแต่เพื่อความสบายใจของคุณลูก คุณแม่โอเค"
"กราบขอบพระคุณคุณแม่นะครับ"
คือผมนั่งข้างไอ้หลวงนะครับ แต่ก็ดัดจริตเอี้ยวคอมาจนตึงไปหมดแล้ว ทำท่าไหว้เหมือนตอนนางงามรับตำแหน่งก้มลงให้ต่ำที่สุดคุณนายแม่ก็ยิ้มอย่าง พอใจ ตลาดในหมู่บ้านที่คุณแม่พามาไม่ใหญ่มากนะครับ เป็นของสด ของป่ากันเสียส่วนใหญ่
"อุ๊ย ใบอะไรอ่ะครับคุณแม่"
มันกลายเป็นเรื่องตื่นตาตื่นใจสำหรับผมไปเสีย ของที่วางแบกับพื้น ทั้งอยู่บนแคร่เตี้ยๆรายทางมันน่าสนใจนะ ต๊าย มีรังผึ้งด้วย เกิดมาเพิ่งเคยเห็นรังผึ้ง โอ๊ย รังผึ้ง
"อ้อ ยอดมะระไงลูก อันนี้มะระไทย ยอดมันจะออกขมๆ"
"เหรอครับแล้วเอาไปทำอะไรกินครับคุณแม่"
"ชาวบ้านจะเอาไปใส่แกง ใส่ต้มน่ะจ๊ะให้มันออกรสขมนิดๆ แม่ไม่ค่อยชอบกินหรอกมันขม มาทางนี้ลูกปลาเนื้ออ่อนตัวโตๆ"
"อ๊ะ ปลา"
ผมไม่ได้กระแดะนะ แต่มันเป็นปลาที่สวยงามมาก โอเวอร์ไปไหม ไม่นะ ปลาเนื้ออ่อนตัวขาวๆโตๆวางซ้อนเรียงกันอยู่ในกะละมัง
"เอาไปทอดกระเทียมพริกไทยน่าจะอร่อยนะครับคุณแม่"
"เอาสองโลจ๊ะพ่อค้า"
กรี๊ด ได้ใจมากคุณนายแม่แกชี้นิ้วสั่งให้แล้ว
"คุณลูกจ่ายเองนะครับคุณแม่ อ๊ะๆ อย่าปฎิเสธ คุณลูกอยากจะเป็นคนซื้อของเองเพื่อเลี้ยงฉลองกับคุณแม่ไงครับ"
ผมปรามเอาไว้เพราะแกอ้าปากจะพูด ต๊ายปลาตัวเบ้อเร่อ แต่ขายกิโลร้อยกว่าบาทเอง ต๊าย สนุกสนาน ชี้นั่นชี้นี่ได้ของจนไอ้หลวงมันหิ้วจะไม่ไหวอยู่แล้วนะครับ ใช้ไปยังไม่ถึงสองพันเลย
"ต๊าย ช็อปไปช็อปมาของเต็มมือเลยคุณลูก"
"คุณแม่แวะในเมืองหน่อยได้ไหมครับ ผมอยากจะซื้อครีม"
"ร้านมันยังไม่เปิดหรอกลูก สายๆค่อยให้ตาหลวงพาออกมาอีกที เป็นยังไงเบื่อไหมมาตลาดสดกับคนแก่"
"ไม่เลยครับคุณแม่ มีความสุขมาก ผมไม่เคยมาเลยนะครับตลาดสดน่ารักๆแบบนี้"
"อ้าว แล้วตอนอยู่ที่โน่นเปิดร้านอาหารไม่ใช่เหรอคุณลูก ใครไปตลาดให้ล่ะจ๊ะ"
"อ้อ เรามีซัพพายเออร์ คือมีคนมาส่งให้น่ะครับ ไม่ต้องไปซื้อเอง"
"ต๊าย สะดวกสบายจังเลย"
บทสนทนากับเสียงที่สูงบ้างต่ำบ้าง เสียงหัวร่อต่อกระซิกกันไปตลอดทาง ไอ้หลวงนี่นั่งหน้าบู้เชียวครับเพราะมันไม่มีบทพูด เวลามันดอดขึ้นผมก็เชิดหน้าใส่ คุณแม่ก็ไม่สนใจ น่าสงสารเชียว อิอิ
"เดี๋ยววันนี้คุณลูกแสดงฝีมือทำปลาทอดกระเทียมให้คุณแม่ทานนะครับ"
ผมเอ่ยปากตอนกลับถึงบ้าน ให้ตายเถอะ พอตะวันฉายแสงที่นี่มันสวยมาก เหมือนสวรรค์บนดินเลยนะครับ ทิวเขาตรงฝั่งโน้นมองไม่เห็นหรอกเพราะหมอกยังปกคลุมอยู่ แต่รอบๆบ้านนี่สิ ดอกไม้ใบหญ้ามันต้องแสงระยับพราวอยู่ด้วยน้ำค้างที่เกาะตามผิวหน้าของมัน สวยจริงๆ นี่ผมยังไม่เข้าใจเลย เวลามีวันหยุดยาวๆแต่ก่อนจะกระแดะดอดไปไกลถึงยุโรป หรือไม่ก็ญี่ปุ่นไม่เคยรู้เลยว่าในบ้านเราเมืองเราจะมีที่สวยๆอยู่แบบนี้ เอาน่ะยังไงๆเราก็น่าจะได้มาเที่ยวที่นี่อยู่บ่อยๆ อิอิ ก็นั่งแท่นแล้วนี่นะ พอกินข้าวเสร็จก็เกือบจะเก้าโมง คุณนายแม่เธอก็เข้าไปดูคนงานในสวนตามปกติ อยากจะเข้าไปตัดดอกไม้ช่วยเหมือนกันนะแต่ต้องไปซื้อครีมก่อน ไม่ได้หรอก ออกแดดแบบนั้นไม่กันแดด ต๊าย ไม่อยากเป็นลูกท่านเปา ไอ้หลวงมันก็พาผมขับรถเข้ามาในตัวเมืองสระบุรีนะครับ ไกลพอสมควร
"คุณชอบบ้านผมไหม"
"ชอบนะ สวยดี"
"มาอยู่ที่นี่ด้วยกันไหมคุณ ผมว่าจะมาเป็นชาวสวนนี่ล่ะรับช่วงต่อจากแม่ เปิดอู่ซ่อมรถด้วย"
เพ้ออีกแล้ว อะไรกันนี่มันแค่เริ่มต้นนะแก ผมทำหน้าเซ็งๆ
"ดูไปก่อน แหมนี่มันแค่เริ่มต้นนะแก แกมั่นใจในตัวชั้นขนาดนั้นเลยเหรอ"
"ทำไมล่ะ ผมคิดว่าผมดูไม่ผิด"
"จ้า พ่อตาทิพย์ แต่แกก็น่าจะรู้ว่าชั้นน่ะมาอยู่ที่แบบนี้นานๆไม่ได้หรอกนะ ชั้นเบื่อเร็ว"
มันทำหน้าเหมือนหมาเหงาอีกแล้วครับท่าน รำคาญจริงเชียว
"แหมดูทำหน้าซะ ใกล้ถึงยังเนี่ยเริ่มปวดก้นแล้วนะ"
"เดี๋ยวก็ถึง อะไรกันนั่งแค่นี้ก็บ่น แต่ทีขย่มผม เห็นขย่มเอาๆ"
เอ่อ ที่พูดอ้อมโลกไปนั่นน่ะเพราะเห็นใจมันนะครับ คือผมก็ไม่ได้เป็นนางร้ายทุกอิริยาบถ ที่กะจะจวกเอาๆ แต่ดูมันตอบผมมาสิ มันน่าไหมล่ะ
"นี่ อย่านอกเรื่อง"
"ฮ่าๆๆ อายด้วยอ่ะ"
ดูมันครับ
"ใครอาย ชั้นไม่มีอาย อะไรแกอยากโดนขย่มในรถไหมล่ะ จะได้จัดให้"
"เฮ้ย บ้า เอาดิถ้ากล้า"
กรี๊ด ดูครับดู เข้าใจท้าทายนะ ถ้าทำจริงนี่พ่อจะเรียกเข้าตะรางไหมเนี่ย
"เฮ้ยคุณ"
หึหึ รู้จักชั้นน้อยไป มันอันตรายนะครับอย่าเลียนแบบ ผมก็ปลดเข็มขัดนริภัยออกเลยสิเอื้อมมือไปรูดซิปกางเกงมันลง หนอนน้อยยังไม่ตื่นผมยกขาทำท่าจะพาดสอดเข้าไปนั่นล่ะครับ ลำบากนะแต่ สู้ตาย เชิดใส่กล้ามาท้าคนอย่างนายพลเหรอ ไอ้หลวงนี่ร้องเสียงหลงเชียวครับ
"ทำไมล่ะ ก็อยากให้นั่งให้ไม่ใช่เหรอ ชั้นตามใจแกนะเนี่ย"
ผมแอ๊บหน้าซื่อพูดใส่มัน มันนี่ดันตัวผมไว้เลยครับ รถก็ส่ายไปมา
"ฮึ นึกว่าจะแน่ คนยิ่งคันๆอยู่"
"โห เพิ่งโดนมาเมื่อคืน คันอีกแล้วเหรอคุ๊ณ"
"เมื่อคืน มันคือเมื่อคืน ตอนนี้มันคือเรื่องของตอนนี้ ทำไมล่ะก็คันน่ะ เกาให้ได้ไหมล่ะ ไม่ได้จะได้ไปหาคนอื่นมาเกา"
"เฮ้ย นั่นแน่ ยั่วโมโหเหรอ ไม่ได้ผลหร๊อก"
ดูมันครับ ผมนี่อยากจะโผเข้าไปจิกหัวมันจริงๆ ไม่ติดที่มันขับรถอยู่นะ และผมบนหัวก็เกรียนซะขนาดนั้น ป่านนี้แกโดนชั้นจิกหัวไปนานแล้วไอ้หลวง
"ก็ลองดูสิ ทำไมล่ะ ในเมื่อมีผัว แต่ผัวไม่ค่อยคัน เมียคัน ผัวเกาไม่ได้ ก็ต้องหาคนอื่นเกาสิ"
"งั้นแวะโรงแรมเลยนะ"
เอ่อ นี่ผมยั่วมันมากไปเหรอครับ มันทำท่าเอาจริงเอาจังมากนะ สายตามองตามข้างทางหาโรงแรมนั่นเอง เงียบดีหรือห้ามดีวะเรา อิอิ
"นั่นไง"
มันมองเห็นแล้ว ขับรถตรงไปเลยครับตีไฟเลี้ยวแล้วอ่ะ กรี๊ด
"บ้าเหรอแก ไม่เอา โรงแรมถูกๆไม่ได้หรอกนะ"
ผมโบ้ยไปทางอื่น บ้าเหรอใครจะมาอยากโดนแต่เช้าหนาวจะตาย ทางยังไม่สะดวกอ่ะ
"อ้าว นี่ผมขึ้นแล้วนะคุณ อย่ามาพูดเล่น"
หันขวับไปมองทันที กรี๊ด อะไรนั่นน่ะเป็นลำอยู่กลางหว่างขามัน
"บ้าเหรอกลางวันแสกๆนะแก"
ผมพูดไปแบบนั้นล่ะครับ แต่สายตาไม่ยอมถอนจากตรงนั้นเลย
"แหมทีอยู่ห้องกลางวัน ตอนเช้า ตอนเย็นยังเอากันเลย สนอะไรล่ะ"
"อ๊ะ"
พูดไม่ออกสิครับ ไม่เอาดีกว่า กลัวมันระบม ท่าทางมันกัดฟันแบบนี้ผมซวยแน่ๆ
"ไม่เอา กลับบ้านแล้วค่อยทำ"
ผมพูดเด็ดขาด มันหันมามองแล้วยิ้ม กรี๊ด นี่มันแกล้งผมนี่ หนอยแน่
"อ๊ะ"
ผมก็ตะครุบเลยสิครับ จะให้มันมาแข็งต่อนห้าต่อตาไม่ได้ผิดกฏระเบียบ อิอิ จับก็ยังดีวะ คลึงเล่นหน่อยเถอะ
"ขับไปสิ ทำไมจับไม่ได้เหรอ"
ผมแว้ดเสียงใส่ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ มันนี่ทำหน้าบอกไม่ถูก
"แหมนะพอจะพาไปเอา บอกไม่เอา แต่จับไม่ปล่อยเลยนะคุณ"
"ช่วยไม่ได้ แข็งเองนี่"
"เออๆ งั้นคืนนี้เรามาเอากันข้ามคืนนะ อิอิ"
อ๊ะ เอากันข้ามคืน กรี๊ด เลิศ ตั้งแต่มีแฟนมาไม่เคยมีใครมีความคิดสัปดนแบบนี้มาก่อน ความรู้ใหม่อีกแล้ว ผมรีบเอามือออกทันที แล้วรีบหันหน้าออกจากรถ หันไปยิ้มสิครับ กรี๊ด จะโดนเอาข้ามคืน ตายแล้วต้องรีบกลับไปเตรียมตัวแล้วล่ะเรา ทำแท้งให้สะอาดเอี่ยม อิอิ
มีห้างด้วยนะจ๊ะสระบุรี ห้างเล็กๆไม่ใหญ่มากน่ารักดี ต๊าย มีครีมที่ผมต้องการด้วย ตรงดิ่งเข้าไปหาเลยสิครับ ไอ้หลวงก็เดินตามมา
"คุณแม่จะใช้ไหมครีมแบบนี้อ่ะแก"
ผมหันไปถามมัน ไหนๆก็ซื้อเป็นของขวัญปีใหม่ให้เลยก็แล้วกัน
"ไม่หรอก มันแพง แม่ใช้กวนอิมน่ะดีแล้ว"
อีกแล้ว กวนอิมอีกแล้ว ได้ยินแล้วขนลุกเลยนะเนี่ย
"งั้นเอาอย่างละเซ็ทครับ เอาน้ำหอมด้วย"
ผมสนใจมันที่ไหนหันไปบอกพนักงานเลย มันก็ได้แต่ส่ายหน้า
"บอกไม่ซื้อๆ ก็ยังซื้อนะคุณ แม่ไม่เอาหรอก"
"แหมแก ก็ถือเป็นของขวัญปีใหม่ให้คุณแม่ไง"
"สิ้นเปลือง คราวหลังไม่ต้องนะ แม่ไม่ชอบคนใช้เงินเปลือง"
เอ่อ เอาไปคืนดีกว่าไหมเนี่ย ดูมันทำหน้า
"งั้นซื้อกระเช้าของกินไหมล่ะ"
"ไม่ต้องหรอก บ้านผมไม่ได้อดอยาก"
กรี๊ด ดูมัน แล้วใครว่าแกอดอยากวะไอ้นี่เดี๋ยวเถอะ
"นี่ ของขวัญวันปีใหม่น่ะ เข้าใจไหม ไม่ได้คิดว่าอดอยากไม่มีกิน"
ผมก็เริ่มไม่พอใจแล้วครับ นี่อะไรกันแค่เริ่มเรียกกันว่าผัวเมียจะตบกันตายเสียแล้ว
"เออๆ ซื้อก็ซื้อดิ เงินคุณนี่ ไม่ใช่เงินผม"
"นี่แก อย่ามาเยอะนะ ชั้นไม่ได้ใช้เงินฟุ่มเฟือยนะ ของแค่นี้กับการรับไหว้แม่ผัวนี่มันผิดเหรอ งั้นก็ไม่ต้องซื้ออะไร เออ ตอนบ่ายๆชั้นจะกลับนะ มาส่งที่ท่ารถด้วย"
ผมไม่มองหน้ามันหรอกนะครับ เอาของวางคืนแล้ว เชิดหน้าใส่ สนใจทีไหน
"นั่นแน่ เอาอีกแล้ว เอะอะก็จะกลับ เอาแต่ใจตัวเองไปไหมคุณ"
"กลับเถอะ จะได้กลับบ้านไปเตรียมตัว"
ผมเปลี่ยนเสียงเป็นเรียบราบลงทันที เวลาทะเลาะกับแฟนหรือผัวไม่อยากไปวี๊ดบึ้มๆ อิอิ แบบนี้ล่ะเขาเรียกว่าเรียกเรตติ้ง ไม่เชื่อคอยดู
"เฮ้ยคุณ แล้วนี่ไม่เอาเหรอ"
ผมไม่ตอบครับเดินออกมานอกห้างแล้ว ทำหน้านิ่งๆเอาไว้
"พี่หลวง พี่หลวงนี่"
เอ่อ เสียงอีต้อยครับ เจอมันอีกแล้ว ได้ยินเสียงไม่ถึงวินาทีมันก็มาถึงตัวไอ้หลวงแล้วครับ ผมหันไปมองแล้วก็หันหน้ากลับเดินต่อไม่สนใจ อยากจะทำอะไรก็ทำเลย ชั้นมั่นใจว่าเรตติ้งชั้นดีพอ
"มาซื้อของเหรอพี่ เนี่ยต้อยก็มาซื้อของขวัญปีใหม่ไปให้คุณป้าเหมือนกัน"
"อืม พี่จะกลับล่ะต้อย มากับโจ้เหรอ"
"อะไรกันพี่ ทำไมกลับเร็วเนี่ยต้อยอยากกินไอติม"
แหมอีนี่ เน้นเหลือเกินนะคำว่าไอติมน่ะ ทั้งที่ผัวก็ยืนหัวโด่หน้าซื่ออยู่
"โจ้พาเมียมึงไปกินไอติมหน่อยสิ กูจะกลับแล้ว"
"ไปกินด้วยกันนะนะพี่หลวง นานๆเจอกันที ต้อยอยากคุยกับพี่หลวงนานๆ"
ไอ้หลวงมันก็เดินตามผมมานะครับ แต่อีปลิงนี่ก็เกาะติดแจเชียว ผมไม่ได้หันไปมองหรอกนะแต่ได้ยินเสียง
"หรือว่าเมียกะเทยพี่อยากกลับแล้วเหรอ อะไรกันกกมาทั้งคืนยังไม่พออีกเหรอจ๊ะ"
เอ่อ เอาเถอะช่างมัน ไม่อยากจะตบใครตั้งแต่เช้า เดี๋ยวมือมีรอยยิ่งหนาวๆอยู่ด้วย
"ต้อย"
"ต๊าย นึกว่าได้กลิ่นอะไร อิอิ กลิ่นขี้นี่เอง"
ชะตาขาดแล้วอีชะนี ผมหันขวับทันที สายตาเกรี้ยวกราดในตอนแวบแรกที่มองมันแต่ก็เปลี่ยน อยากเจอนักเหรอนางร้ายน่ะ
"หลวงเดินเร็วๆสิ เค้าอยากกลับบ้าน หนวกหูชะนีแถวนี้ร้องเรียกหาผัว ผัวชาวบ้านเขาอยู่ได้"
"อ๊ะ"
"เอาแล้วไหมล่ะ"
ไอ้หลวงมันรู้นะครับมันรีบแกะมืออีต้อยออก แต่ผมนี่ปรี่เข้าไปหาแล้ว
"ได้กลิ่นอะไรไหมหลวง สาบๆ ต๊าย โดนเอามาเมื่อเช้าไม่ล้างเหรอจ๊ะน้องต้อย น่าอายจริงเชียว กลิ่นโสโครกจัง"
"กรี๊ด"
กลางห้างนะเนี่ย ไอ้หลวงรีบดึงมือผมออกมาจากห้างทันที อีนั่นก็เหมือนเด็กปัญญาอ่อนนะ กรี๊ดแล้ววิ่งตาม ดีเหมือนกันออกไปลานจอดรถจะได้ตบถนัดๆหน่อย
"แกว่าใคร อีกะเทย"
หนอยแน่กลางห้างกล้ามาวิ่งตามไล่ด่าชั้นเหรออีนี่ ผมรีบเดินให้ถึงลานจอกรถไอ้หลวงก็จับมือไว้นะทั้งสองข้างเลย
"เมียพี่หลวงน่ะปากหมาเห็นไหม มันว่าต้อย"
แหมอีนี่ฟ้องใครไม่ฟ้องเสือกมาฟ้องผัวชั้น เอาสิ
"หลวง บอกให้น้องเขาหยุดนะ ถ้าไม่หยุดอย่ามาหาว่าชั้นร้ายนะ"
ผมก็นะอดทนได้ก็อดนะ แต่เกินทนนี่อย่าได้มาห้ามเชียว จะตบมันให้หน้าคลุกฝุ่นเชียว
"พอได้แล้วต้อย มาว่าพี่เขาทำไม ไอ้โจ้ พาเมียมึงไป"
"ไม่ไป ของดีๆไม่ชอบ ชอบไปเอากะเทย"
"โว้ย อะไรกัน นี่มันอะไร หนูถามจริงๆเถอะหนูต้องการอะไร"
ผมร้องขึ้นเสียงดัง ไอ้หลวงยังต้องผงะเลยนะครับ
"นี่มันผัวพี่ อยากได้เหรอ แล้วนั่นน่ะใคร ไม่เกรงใจผัวตัวเองเลยเหรอ หรือเห็นเขาเป็นควาย หรือว่าเรา ร่าน แรดเอง ที่มีอยู่หนูยังไม่อิ่มไม่พอเหรอจ๊ะ ถึงได้มาตามกรี๊ดๆวิ่งไล่ผัวคนอื่นแบบนี้น่ะ กุลสตรีน่ะคงสะกดไม่เป็นสินะ ไม่น่าแปลกใจเลยที่ทำไมผู้ชายมันถึงเบื่อ เราก็หน้าตาน่ารักดีนะ แต่กริยาแบบนี้อย่ามีเลยผัวน่ะ เลิกๆไปซะแล้วไปอยู่โรงน้ำชา จะได้ไม่ซ้ำหน้าไงล่ะหนู"
"อย่ากรี๊ด กรี๊ดอีกทีตบปากแตกแน่ๆ เขามีเมียเป็นกะเทยแล้วยังไง มีปัญหาอะไร มันเกี่ยวอะไรกับเธอ ที่ว่าของตัวเองดี ดีจริงต้องมาวิ่งไล่ล่าหาผัวคนอื่นเขาแบบนี้เหรอ ผัวเธอก็ระวังให้ดีเถอะ แรดๆ กรี๊ดๆแบบนี้ระวังมันจะหน่ายเอา จริงไหมจ๊ะพ่อหนุ่ม"
ผมหันไปยิ้มให้ไอ้ผัวมันที่ยืนหน้าซีดอยู่ข้างหลัง ส่วนอีต้อยนี่ตัวสั่นมือสั่นเชียว เพราะกรี๊ดของมันคงจุกอยู่ที่คอหอย
"กลับได้หรือยัง"
ผมหันไปหาไอ้ต้นเหตุ แล้วผมก็เดินไปที่รถ เชิดใส่ นี่ยังไม่ได้ตบนะ อยากเหมือนกันแต่ถ้าตบมันคะแนนนิยมในตัวผมต้องลดลงแน่ๆในสายตาไอ้หลวง ไม่อยากรังแกชะนี เสียจรรยาบรรณหมด
"เฮ้อ"
"ไม่ต้องพูดนะ อยากเลิกก็บอก ตอนบ่ายไปส่งที่ท่ารถด้วย"
ผมพูดไม่ได้มองหน้ามันหรอกนะครับ โกรธเหมือนกันนะ ที่โกรธน่ะโกรธมันนะ ไม่รู้สิ เอ๊ หรือว่าผมมีใจให้มันไปแล้ว อ๊าย ไม่ใช่ๆ ไม่มีทาง
"งอนเหรอคุณ"
ไม่ตอบ เชิดหน้าใส่
"ผมไม่ไปส่งหรอกนะ จะกลับไปทำไม"
"ฮึ"
"แม่ผมไม่ยอมหรอกนะ"
"แต่แกยอม"
"อ้าว ฮ่าๆๆ งอนเป็นด้วยเหรอคุณน่ะ"
ผมเม้มปากแน่น รู้จักชั้นน้อยไปจริงๆไอ้หลวง
"ฮึกๆ ชั้นไม่ได้อยากมาทำให้ใครเขารังเกียจนะ นี่ชั้นผิดเหรอ"
ผมปล่่อยให้น้ำตาไหลออกมาหันไปมองมัน ไอ้หลวงนี่หน้าเสียเลยครับ แหมปากดีอยู่แท้ๆ เป็นไงล่ะ เจออีเย็นเข้าหน่อย
"คุณ"
"ชั้นไม่มีหน้าจะอยู่สู้ใครหรอกนะ ชั้นมันแรด ชั้นมันแรงปากไม่ดี แกหาคนอื่นเถอะนะ"
ผมสะอึกสะอื้นอยู่ มันทำยังไงรู้ไหมครับ ไอ้บ้านี่มันจอดรถข้างทางทันที
"เป็นอะไรคุณ ผมขอโทษแทนอีต้อยมันด้วย ที่มันมาหาเรื่อง"
"น้องเขาไม่ผิดหรอก มันผิดที่ชั้นเองที่เข้ามาเกี่ยวข้องกับแก ชั้นมันตัวประหลาดนี่"
"อย่าพูดแบบนี้นะ ผมไม่ชอบ ใครจะมองยังไงช่างหัวมันสิ คุณเป็นเมียผมนะ"
อิอิ แอบอมยิ้มในใจ ต้องเรียกเรตติ้งหน่อยสิครับเมื่อครู่มันเรียกไม่ขึ้นนี่นะ
"อย่ากลับเลยนะ ผมจะไม่ให้ใครมาว่าคุณอีกแล้ว"
"แกจะทำยังไง"
"ไม่รู้ แต่ผมจะไม่ให้ใครมาว่าคุณหรอกนะ ผมเลือกทางนี้เอง ใครก็ห้ามไม่ได้หรอก ขนาดแม่ผมยังไม่ห้าม คนอื่นก็ไม่มีสิทธิ์"
"ฮึ ชั้นไม่ได้โกรธแค่เรื่องนี้นะ"
"อ้าว"
"ทำไมแค่ชั้นจะซื้อของให้คุณแม่ แกต้องว่าชั้นด้วย ฮือๆ"
อิอิ มันคาใจอ่ะนะครับ ไม่ยอมหรอก
"โหย นึกว่าเรื่องอะไร อ้อที่งอนนี่เรื่องนี้เหรอ"
"ชั้นไม่ได้งอนนะ แกเห็นความหวังดีของชั้นนเป็นอะไรไป ชั้นมาแต่ตัว แค่ชั้นอยากจะเอาของไปกราบแม่ผัว แกก็ว่าชั้น"
ผมก็ยังพรั่งพรูออกมาได้เรื่อยๆนะ บอกแล้วเรื่องตีบทแตกนี่ อิอิ ชนะเลิศ
"ผมก็ไม่อยากให้คุณสิ้นเปลืองอ่ะ แม่ไม่ค่อยชอบด้วยใช้เงินเปลืองๆอ่ะ"
"คุณแม่ว่าแล้วเหรอ หรือว่าแกคิดไปเอง ฮือๆ เสียใจ เสียใจที่สุด"
มันจะรู้ว่าผมแอ๊บก็คงตอนนี้ล่ะครับ หลุดสเต็ปไปนิดหนึ่ง มันเผลออ่ะนะ
"เออๆ งั้นแวะร้านข้างหน้าก็ได้ แต่คุณไม่ต้องจ่ายหรอกนะ ผมจ่ายเอง ถือว่าผมไถ่โทษที่ทำให้เมียร้องไห้"
"อืม"
"อ้าว เฮ้ย ทำไมหยุดร้องแล้วล่ะ"
"จะร้องทำไม เหนื่อยนะ ทำตามที่บอกล่ะ ไม่งั้นชั้นเอาแกตายแน่ๆ"
"โธ่กู โดนหลอกอีกแล้ว"
มันส่ายหัวนะครับ แต่ผมเชิดใส่ไม่สนใจหรอกนะ เอนหลังสบายๆ ลดกระจกสุดเอาบรรยากาศของสระบุรีให้เต็มปอดหน่อยซิ เพลงคลอเบาๆ มีความสุขที่สุด
"ต๊าย หอบอะไรมาเยอะแยะค้าคูณลูกไหนบอกจะไปซื้อครีม"
พอถึงบ้านผมก็รีบยกของออกมาจากรถ คุณนายแม่ก็ออกมารอรับ ระหว่างทางไอ้หลวงนี่มันก็ใช้ได้นะครับ ไม่รู้สิผมว่ามันใช้ได้ทีเดียว มันไม่ได้ถือหรอกนะที่ผมเสแสร้งมันแค่บ่นๆว่าเสียรู้ แล้วมันก็แหย่ผมตลอดทาง มีอยู่ช่วงหนึ่งที่มันเล่าเรื่องเมียเก่ามันให้ฟัง เอ๊ะ ไม่ใช่สิ แค่แฟนเก่า เพราะแม่มันยังไม่ยอมรับ อิอิ น้ำเสียงดูไม่มีอะไรนะ แต่แววตามันดูปวดร้าวอยู่มากทีเดียว ผมก็หันไปมองตั้งใจฟังอยู่ อยากเห็นหน้าจริงๆ อีหนิงนี่หน้าตามันจะสวยสักแค่ไหนกันเชียวนะ
"คุณลูกซื้อมาสวัสดีปีใหม่คุณแม่น่ะครับ ของขวัญเล็กๆน้อยๆ"
"ต๊าย ตายแล้วเกิดมาแม่ไม่เคยได้รับของขวัญจากลูกสะใภ้ เริ่ดมาก คุณลูกขอบใจมากนะจ๊ะ ไม่เห็นต้องลำบากเลย"
"อย่าว่าลำบากเลยนะครับคุณแม่ คุณลูกเองก็ไม่เคยเจอแม่สามีที่ไหนประเสริฐเท่าคุณแม่มาก่อน อันนี้ครีมนะครับ ทาแล้วหน้าเด้งสวยไม่มีวันสร่าง"
เชอะ ไหนบอกคุณแม่จะไม่ชอบ เห็นตาวาวหัวเราะชอบใจเชียว
"ต๊าย แพงนะลูก ว่าแต่หน้าเด้งกว่ากวนอิมของแม่จริงเหรอ"
"แน่นอนครับคุณแม่ ตัวนี้สะกัดจากสาหร่ายทะเลน้ำลึก และเซลส์ของปลาแซลม่อน เพิ่มคอลลาเก็นจากหอยทับทิมในคาบมหาสมุทรแปซิฟิก"
ไม่ใช่หรอกครับ ผมแถไปแบบนั้นล่ะ คุณนายแม่ก็ทำตาโตวิ้งๆอยู่ เราสองคนกรี๊ดกร๊าดกันอยู่ ไอ้หลวงก็มานั่งมองหน้าผม เชิดใส่ เป็นไงล่ะ
"ไหนบอกคุณแม่ไม่ชอบไง"
พอคุณแม่เอาของไปเก็บผมก็เอ่ยขึ้น
"อ้าว ไม่รู้นี่ เห็น เอ่อเคยซื้อให้แม่ไม่เอาบ่นไปสามวันแปดวันเลยอ่ะ"
"ก็นั่นมันคนนั้นนี่ นี่มันชั้น ให้รู้วะบ้างว่าใครเป็นใคร"
"คร้าบ เชื่อแล้วคร้าบ เมียคนเก่ง"
"เชอะ ไม่ได้เก่งอย่างเดียวนะ ดีทุกอย่าง"
"เฮ้อนะ"
"นี่ ทำท่าแบบนี้หมายความว่าไง แกไม่เห็นด้วยเหรอ"
"เปล่าซะหน่อย เห็นด้วยคร้าบ เห็นด้วยที่สุด คิดผิดไหมเนี่ย"
"ไอ้หลวง อย่าพูดให้ได้ยินอีกนะ บอกแล้วคิดผิดน่ะบอกคำเดียว ชั้นพร้อมจะไป อย่ามาทำท่าเหมือนชั้นเป็นตัวเลือก ชั้นไม่ใช่ช้อยส์ของแกนะ"
ผมแว้ดเสียงขึ้นทำท่าจริงจัง
"เฮ้ย ไปกันใหญ่แล้ว ผมล้อเล่น ผมคิดผิดผมจะพาคุณมาหาแม่ผมทำไมเนี่ย ผมรักจริงหวังแต่งนะคร้าบเมียจ๋า"
"ให้มันจริง"
"คร้าบ ผมไม่กล้าหรอกคร้าบ เมียขี้วีนออกแบบนี้"
"นี่แก"
"ไหนว่าจะพอกหน้าให้คุณแม่ไงค้าคุณลูก"
มันรอดตัวไป หันไปยิ้มลั่นล้ากับคุณแม่ดีกว่า
"อ้อได้เลยครับคุณแม่ คุณลูกซื้อของมาแล้ว"
ก็ตอนไปตลาดนั่นล่ะครับ ซื้อน้ำผึ้งป่ามา แวะซื้อโยเกิร์ต บีพอลเล็น วีทเจิร์ม บวกกับมะขาวเปียกกับผงขมิ้นนั่นล่ะครับ เออนะผมก็พอกหน่อยก็ดี ผมจัดเตรียมให้คุณแม่แกนอนบนเก้าอี้หวายนะครับแล้วผมก็ผสมของพอกหน้า ต๊าย ไม่อยากจะบอกบรรยากาศมันดีมากๆเลยนะ ใต้ร่มไม้มีแจกันดอกไม้ที่ผมจัดวางรายรอบอยู่ มองไปก็สวนดอกไม้ที่โชยกลิ่นหอมมาแต่ไกล
"ทำให้ด้วยดิคุณ"
"ไม่"
"อ้าว ผัวไม่หล่อนะถ้าไม่ทำ"
"ไม่หล่อนั่นล่ะดี แค่นี้ชั้นก็ขี้เกียจตบตีกับชะนีน้อยจะตายอยู่แล้ว"
"อ่า นะนะ ผมอยากให้คุณทำให้อ่ะ"
"นอนลงสิ"
ทำให้มันหน่อยก็ดี เพราะมันเหลือเยอะ พอกให้คุณแม่เสร็จก็พอกให้มัน
"หลับตาสิ เดี๋ยวเข้าตาหรอก"
"อยากมองหน้าคุณไปด้วยอ่ะ"
"อย่ามาหวาน ไม่ใช่เวลา หลับตา"
ผมแอบยิ้มนะครับ ในมุมของความกวนบาทามันก็มีความน่ารักอยู่นะ ไม่รู้สิ แต่รู้ว่าผมเองมีความสุขจังเลยตอนนี้น่ะ
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล ปั่นแทบตาย เหอๆ หิวแย้วว ไปกินข้าวก่อนน้า ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะครับ
ขอขอบคุณทุกเมนต์ ทุกกำลังใจ น้อมรับทุกคำติชม
รู้หรือไม่ว่าทุกๆเมนต์คือกำลังใจในการเขียนงานในแต่ละตอน ขอบคุณมากๆนะครับ
จุ๊บๆๆ
-
จิ้มพี่อิ๊กใว้ก่อน นังไม่ได้อ่านเลย
-
แปะไว้ก่อนด้วยคน
อยากจะบอกว่า นิยายเรื่องนี้ ไม่อยากไห้มีตอนจบเลยอ่ะ
อยากให้แต่งไปเรื่อยๆ จนโลกแตกแหลกลานกันไปข้างเลยอ่ะ
อ่านทุกวันวันจนเป็นนิสัย เป็นความเคยชิน เป็นสันดารไปแร๊ะอ่ะ
อะเมื่อก่อนอาทิตย์อาทิตย์นึง เผลอๆเดือนนึงเข้ามาส่องที
แต่เรื่องนี้ทำให้เรากลับเข้าเล้ามาเช็คทุกวันเลยหง่ะ
แถมคนเม้นแต่คนยังเม้นไรฮาๆอีกด้วย นั่งอ่านไปก้อเพลินดีอ่ะ
จนเผลอหัวเราะเสียงดังให้หัวหน้าสงสัยเล่นๆว่ามันเป็นอะไร
ทั้งคุณนาย และ อิกกี้ ทำให้เราติดงอมเลยอ่ะ อ่านไปยิ้มไป รั่วไป 5555
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ครอบครัวสุขสันต์นะคะคุณนาย
ว่าแต่ จะเอาน้องต้อมไปวางไว้ที่ตรงไหนคะเนี่ย o18
-
พี่นายแสบได้ถ้วจริงๆ 555
แต่พี่นายกับพี่หลวงนี้หื่นสุดๆเลย
พี่อิ๊ก ไปกินด้วย
-
หวานกันจริงๆ
สะใจตอนฉะกับอีต้อยที่ซู้ดดดดดดด
น้องต้อมก็ได้เป็นผัวน้อยดิงี้
อยู่กันแบบเราสองสามคนไปเล้ย
-
น่ารักอ้ะ
-
เจอคำพูดบาดจิตเลยอีต้อย
รับไม่ได้ซินะ
-
ชอบตอนด่านังต้อยจัง เริ่ดดด
พอมาถึงตอนหลังล่ะก็
:impress2:
น่ารักมากกกกกเลย
ชอบคนแบบหลวงจังรักจริงหวังแต่งอ่ะ
อิอิ
แต่ถ้านายหลวงรู้ว่านายแอบกิ๊กกั๊กกะนายต้อม คงสงสารแย่
ถ้าเรื่องนี้เป็น3Pจะเริ่ดดดดดด
-
นายตัวแสบตัวป่วนแต่น่ารัก!!!!!!
-
ใครเชยร์น้องต้อม เชียร์ไป
แต่ขอเป้นแฟนคลับ หลวง
แน่นอน :L1:
-
เเม่ผัวลูกสะใภ้คู่นี้น่ารักจัง อิอิ
คิดถึงต้อม ม :กอด1:
-
เรื่องมันสนุกเลยมีแต่คนรออ่าน เริ่ดๆแรงๆแบบนี้ของชอบของใครหลายๆคน
สงสารคนแต่งช่วงนี้สงสัยรีบปั่นใหญ่เลย :pigwrite: :pigwrite:
-
แรงได้ใจทุกตอน o13
อิอิอิ
-
ชะนีน้อยไม่รู้ฤทธิ์นายพลซะแล้ว
:pigha2: :pigha2: :pigha2:
นายสุดชอบ
ตาหลวงน่ารักค่ะ
:impress2:
น้องต้อมหายไปเลยอ่ะ
+1 ค่ะ พึ่งบวกได้เมื่อวาน ประเดิมเรื่องนี้เรื่องแรกเลย อิอิ
:-[
-
รักหลวง เสียดายต้อม
แต่ตอนต่อไป
รอ .... ข้ามคืน ดีก่า :haun4:
-
:man1: :man1: :man1:
-
ยกกะลามังให้ ชนะเลิศ
สตอ+แถ น่ารักจริงๆๆๆ
คุณหลวง คุณนาย ต้าย พ้องจองกันยังกะกิ่งทองใบสระหยก
-
รอตอนกลางคืน^^
-
ตอนคุณลูกพอกหน้าให้ลูกชายเี่นี่ย
คุณแม่หลับแต่ แต่แอบยิ้มไปด้วยแน่เลย :o8: ประมาณว่าปลื้มลูกสะใภ้มากอะไรอย่างนี้
-
อ๊ากกกก ไม่ได้ไปตลาดแม่นังต้อย ท่าจะฉะกันมันส์หยด
อยากได้ผู้ชายแบบหลวงนี่แหละ ชีวิตนี้จะเจอไหมคนแบบนี้
แต่ก่อนอื่นต้องสวยเท่าคุณนายเค้าก่อน ละมั้งเนี่ย
เอิ้กกๆๆๆ
ปล. รอตอนหน้า เอากันข้ามคืน ข้ามปี มันเป็นยังไงน๊ะ อยากรู้จังเลย
-
เค้าไม่ค่อยอยากอ่านหรอกเรื่องนี้
แค่เข้ามาวันละ สามสี่รอบว่าตอนใหม่มาอ่ะยัง เอิ๊กๆๆๆๆ
ชอบมั๊กๆๆๆ เลยค่ะ อ่านแล้วสนุกดีอ่ะ
แต่สงสารน้องต้อมอ่ะ 3P ไปเลยแล้วกัน
แอบเชียร์ รักคนแต่งขยันอัพ
o13 :L2:
-
คุณนายชนะเลิศศศศศศศ ทั้งคำด่า ทั้งเล่นละคร 555
คนอย่างอีต้อยมานต้องเจอคนอย่างคุณนาย
แต่น่าจามีสักฉาดสองสาดเนอะ แบบเมย์ เข็มอ่ะ แบบว่าสถานที่ให้ด้วย
แต่แม่ผัว ลูกสะใภ้คู่นี้เค้าน่ารักกันจังเนอะ หลวงก้อหื่นได้อีกอ่ะ
ชอบตรงเอากันข้ามคืนอ่ะ คิดได้ไง ไม่หื่นนี่คิดไม่ได้นะ :haun4:
ปล. รักพี่อิ๊ดที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดด อย่ามีตอนจบเรยเรื่องนี้ เพี้ยงๆๆๆๆๆ
-
คุณนายชนะเลิศศศศศศศ ทั้งคำด่า ทั้งเล่นละคร 555
คนอย่างอีต้อยมานต้องเจอคนอย่างคุณนาย
แต่น่าจามีสักฉาดสองสาดเนอะ แบบเมย์ เข็มอ่ะ แบบว่าสถานที่ให้ด้วย
แต่แม่ผัว ลูกสะใภ้คู่นี้เค้าน่ารักกันจังเนอะ หลวงก้อหื่นได้อีกอ่ะ
ชอบตรงเอากันข้ามคืนอ่ะ คิดได้ไง ไม่หื่นนี่คิดไม่ได้นะ :haun4:
ปล. รักพี่อิ๊ดที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดด อย่ามีตอนจบเรยเรื่องนี้ เพี้ยงๆๆๆๆๆ
-
ซะใจตอนคุณนายด่า นังต้อยมาก :laugh:
เวลาหลวงหวานก็เถียงกลบเกลือนอีก เขิลก็บอก :o8:
-
โอ้ยยย อยากได้แบบนี้บ้างสักคน~
-
โหยหวานจริงๆ
มีงอน มีง้อ(มีแววว่าต้อมจะไม่ใช่... TOT)
คุณหลวงจ๋า...คนนี้ของเขาดี(+แรง)จริง
อย่าเอาไปเทียบกะคนเก่าเลย หึหึหึ
-
:L2: :3123: :L2: :3123: :L1:
-
กร๊ากก มนต์รักบ้านทุ่ง
อ่านไปอ่านมา นายยอมรับหลวงเป็นสามีแล้ว
พูดเต็มปากเต็มคำ อ๊ายยย น่ารักๆ
เวลาอยู่ด้วยกัน ชอบที่สุดเลยอิ๊กกี้
อ่านไปยิ้มไปตลอด
ปล.เอากันข้ามคืน กรีัสสสสสสสส ลั่นบ้าน
ตาหลวงนี่ สุดยอดจริงๆ 55+ :impress2:
-
นายเอ๊ย สมกับเป็น "นางรั่ว" จริงๆเลยค่ะ :m20:
-
เริ่ดค่าคุณน้องนาย เริ่ดมากกกก
คุณพี่เชียร์สุดริดเลยนะคะ
-
อ้ายยยย :-[ ผัวเมียคู่นี้เค้าหวานอมเปรี้ยวดีจัง อิอิ นี่ล่ะสีสันของชีวิตคู่
แต่หมั่นไส้ชะนีต้อยมากมาย ไอโจ้ทนได้งัยเนี่ยมีเมียแบบนี้ ท่าจะผิดปกติ
ว่าแต่ นายยอมรับว่าเป็นเมียของหลวงตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยอิอิ ชอบคุณแม่มากมายค่ะ น่ารักจิงๆ ดูๆไปคุณแม่ก็นิสัยเหมือนนายเลยนะ อิอิ
มากต่อเร็วๆนะคะ เฝ้ารออ่านเรื่องนี้ทุกวันเลยอ่า ปลื้มเรื่องนี้สุดๆ :impress2:
-
สุดยอดดด...รั่วได้ทุกที่...รั่วทั้งแม่ผัว..ลูกสะใภ้.. :m20: :m20: :m20:
-
หวังว่าหลวงคงไม่มีรีเทิร์นนะ เชียร์หลวงนะเนี่ยะ :เฮ้อ:
-
โอยยตอนี้หวานนน
คุณนายชนะเลิศ พี่หลวงน่าัรักอะตามใจคุณนายทุกอย่าง
เหมาะสมกันจริงๆคู่นี้ หญิืงคุณแม่ยายยิ่งแล้วใหญ่
เข้ากันได้ดีสุดๆ 5555 ยิ่งอ่านยิ่งมันส์
-
หวานนนนน หวานมากค่ะ
แต่อีนังชะนีน้อยนั่นมันยังจะตามรังควานอีกมั๊ยเนี่ยย?? :เฮ้อ:
-
สงสัยว่าถ้าชะนีน้อยไม่รามือ ได้มีตบกันแน่ๆ
น้องนายอยู๋กับพี่หลวงแล้วน่ารักจริงๆนะ
-
ยังแรงดีไม่มีตกจริงๆเลยเอารางวัลเบสออฟออสการ์ไปเลยคุณนาย o13
ท่าทางพี่หลวงจะทิ้งต้อมไปหลายช่วงตัวนะเนี่ย
จัดขันหมากใบตองแห้งเอ้ย!ขันเงินขันทองไปสู่ขอได้แล้วมั้ง
-
อยากมอบลูกโลกทองคำให้นายพลจัง
-
น้องนายครบเครื่อง...ใครอยู่ใกล้ไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่นหรอกนอกจากน้องนายเท่านั้น...
เป็นผู้กำกับแห่งชาติได้แล้วนะจ๊ะ....ไม่มีแตกแถวกันซั๊กคนนิ.....
ไม่ว่าจะสามี...คุณแม่สามี...หรือชะนีน้อยที่โดนปั่นจนหาทางกลับบ้านไม่ถูก...
สุดจะบรรยาย.....ของเค้าดีจริง ๆ ..ถึงลอกเรียนแบบก็ไม่ดีเท่าตัวแม่เนอะ.. o13
:กอด1: น้องอิ๊ก :L1:
อย่าหักโหมมากรักษาสุขภาพด้วยนะ...เพื่อตัวเอง(คนอ่าน)นะจ๊ะ อิอิ
-
อีต้อย อีเหี้ยยยย
นายอ่ะ ตบมันสักฉาดก็ไม่ได้ เชอะ
-
อ่านแล้วหงุดหงิด :m16:
น้องนายจัดให้ซักชุด จะได้หายอยาก
+1
-
อ่านตอนนี้แล้วไม่รู้ทำไมถึงคิดว่า สักวันข้างหน้านี้หรือใกล้ๆนี้เมียเก่าอีตาหลวงจะกลับมาขอคืนดียังไงไม่รู้อ่ะ ไม่กลัวว่าคุณนายสู้ไมไ่ด้แต่กลัวตาหลวงหวั่นไหวแล้วมันจะเป็นเรื่อง นายยิ่งขี้วีนอยู่ด้วย
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดสาธุขอให้ไม่มีด้วยเหอะ
-
คุณนายกำลังมีความสุข
แล้วน้องต้อมของผมล่ะเอาไปไว้ไหนซะแล้ว
หาที่ลงให้น้องต้อมดด้วยนะครับคุณอิ๊ก o13
+1แรกของชีวิตมอบให้คุณอิ๊ก
-
พี่หลสงนี่ก็เข้าขั้นหื่นไม่ธรรมดา 5555 แบบนี้สิเข้ากับนายได้ดีนักแหล่ะ
ท่าทางแม่ผัวจะหลงลูกสะใภ้คนนี้มากมาย ให้อะไร ทำอะไรล่ะเห็นดีเห็นงามไปหมด...อิอิ
ที่สำคัญรางวัลออสการ์ สาขาตีบทแตก...ปีนี้ให้น้องนายไปเลย :laugh:
-
คุณ แม่ กะ คุณ ลูก แท็ก ทีม กัน รั่ว นะ ค๊าบบบ.. ฮา~
อ่าน ตอน นี้ แล้ว รู้ สึก เขิล เบาๆ :-[
แอบ คิด ถึง ต้อม แล้ว ค๊าบบ เพ่ อิ๊ก
แล้ว ต้อม ละ จะ มี โอ กาส ได้ เป็น ผัว น้อย กะ เค้า มั๊ย เนี่ยยย...ลุ้นนนน
ขอบ คุณ เพ่ อิ๊ก นะ ค๊าบบบ
ชอบ นิ ยาย เร่อง นี้ จิงๆ
เหมือน ต้อง เข้า มา อ่าน เป็น กิจ วัต ประ จำ วัน ไป แล้ว จิงๆ
แล้ว มา ต่อ ไวๆ นะ ค๊าบบบ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
แอบ น่า รัก นิด นึง น่ะ 555+++
-
ชอบตอนนี้มากถึงมากที่สุดเลยค่า หวาน เซี้ยว เปรี้ยว ซ่า ได้ใจมากกกกก
>.,<b o13
-
กิ๊บเก๋ยูเรก้ามากคะคุณน้อง เริ่ดๆ เชิ่ดๆ แบบกลมกลืน ผัวรัก แม่สามีหลง เลิศศศศศศศศศ
-
แม่ผัว ลูกสะใภ้เข้ากันได้ดียิ่ง ว๊าย ดีจัง
นังชะนีต้อย ไปไกลๆเถอะ อิอิ
ก่อนจะโดนมิใช่น้อยวิ่งร่านตามผัวชาวบ้านอยู่ได้ :angry2:
-
น้องต้อม น้องต้อม น้องต้อม
:o12: น้องต้อมของเราหายหน้าไปเลย
-
อีต้อยยย
เดี๋ยวเอาขี้ปาหน้าเลย
เริ่ดมาก นาย
-
ชอบตอนแม่ปลุกแล้วเอาไม้แหย่ตูดอะไม่ลุกให้มันรู้ไปสิ
อ่านแล้วขำอ่า
ถ้าตัวจริงพี่อิ๊กเป็นแบบคุณนายกะน้องภูมิ
ผมละคนหนึ่งไม่ขอเป็นศรัตรู
ขอเป็นลูกสมุนเดินตามตูดต้อยๆดีกว่าเนอะ
รักพี่อิ๊กค้าบบบ
:L2:
-
แม่ยายกับลูกสะใภ้เข้ากันได้ดีขนาดดด
ยิ่งอ่าน สองคนนี้ยิ่งดูสมกัน
คิดถึงน้องต้อมแล้ววว ตอนนี้ไม่โผล่เลย :m15:
-
:กอด1:
น่ารักมาก
-
เป็นคู่รักหวานแหววไปแล้ว ???
ฮ่าๆๆๆๆ
น่ารักจังเลยนะ ,,,,
ชอบจัง ที่บอกให้ อิน้องต้อยไปอยู่โรงน้ำชาน่ะ
><
-
นางร้ายขั้นเทพ :laugh:
ว่าแต่น้องต้อมล่ะ จะไปอยู่ไหน :z3:
-
:m20: :laugh: o18
แม่ผัว กับ ลูกสะใภ้เรื่องนี้ เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย
พี่หลวงก็แอบมีมุมหวานๆ กับเขาด้วยเหมือนกัน
-
หวานกันแบบแสบๆนะคู่นี้ ฮ่าๆๆๆๆ :laugh:
-
แม่ผัวลูกสะใภ้ตัวอย่างเลยนะนี่ อิอิ
กับหลวงก้อน่ารักดี
-
แล้วน้องต้อมล่ะ คุณนาย
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยย เพิ่งเข้าปีใหม่มาสิบกว่าวัน
แต่เค้าขอจองๆๆๆๆๆ ตำแหน่ง นายเอกแห่งปีไว้ให้ คุณนาย(พล) ศรีสะใภ้ นะคร๊าาาาาาาาาาาาาาา
ปล.เอิ่มคุณนายแม่ค่ะ :laugh: ทั้งที่ยังงงๆ เอ่อ ไอ้นอนไม่เอา :z3:ช่วงล่างนี่มันเป็นยังไงอ่ะคะ
ปปล. ปลาบปลืมอย่างแรง +1 คร๊า
-
โคตรชอบเลยอ่ะ ..เรื่องนี้ o13
-
หลวงน่าร๊ากกกกก~ น่าเลิฟ น่าจุ๊บ น่าปล้ำ กรี๊ดดดดด ทุกน่า ..
นายจ๋า เค้าขอเป็นชะนีตบแย่งหลวงอีกคนได้ป่ะ :m13: แว้ก!! ล้อเล่นๆ ล้อเล่นน้า :pigha2:
-
เป็นคุณแม่ผัวลูกสะใภ้ที่เอนเตอร์เทนคนอ่านมากมาย 55555555
-
ขอบคุณค่า..
ครอบครัวสุขสันต์จริงๆนะ
-
คนอ่านก็มีความสุขค่า
+1 เพื่อกำลังใจ
-
พาสนี้ เฮฮา อยู่
แม้จะมีบทปะทะกันเล็กน้อยของ
น้องนีกับคุณนายเธอ
แต่ก็ถือว่า คุณแม่เธอกวาดความเฮฮาไปได้เยอะ
-
นายเอกที่ใส ซื่อ สู้ รบ ปรบมือกับใครไม่เป็น ยอมโดนรังแก
เอาความดีเข้าสู้ นี่ก็น่ารัก น่าสงสาร น่าเป็นกำลังใจให้
แต่ตอนนี้ชักชอบนายเอกแบบนี้แล้วอ่ะ สดใส ซาบซ่า
หวานซ่อนเปรี้ยว บางทีก็เปรี้ยวซ่อนหวาน
มีวีนบ้างไรบ้าง จิกกัด เอาคืน เรื่องอะไรจะยอมให้เค้ามารังแกฝ่ายเดียว
ชอบนายจัง มีเรื่องให้ฮา ให้ยิ้มได้ตลอด
หลวงนี่ก็เป็นผู้ชายที่หายาก เป็นผัวแต่ได้กันแล้วจะให้เมียรับผิดชอบ จะฮาไปไหน
นายยอมๆ ไปเหอะ ผู้ชายที่พร้อมทั้งเรื่องรบเรื่องรักแบบนี้ เชียร์หลวงสุดฤทธิ์
ขอบคุณไรท์เตอร์ค่ะ :pig4:
-
นายพล
นายนี่สุดยอดเลย
เรายกนิ้วให้
o13
เยี่ยมๆ
เราชอบ
-
:m20:อ่านเรื่องนี้แล้วขอบอกว่า โคตรสนุกและมันส์จริงๆ แต่ชะนีสมัยนี้ก็แรงสุดฤทธิ์จริงๆ เลยนะ บางนางอายุไม่เท่าไรแรดจะหาผัว เห็นแล้วอยากตบให้กลับบ้านเก่าจริงๆ :m20:
-
+1 ให้ความหวาน :กอด1:
-
นายสุดยอด o13
มีครบทุกรสชาติ ชอบเวลาที่อยู่กับคุณนายเเม่ของหลวง ฮามากๆ
-
พี่นายสุดยอด o13
ส่วนชะนีถ้ามันไม่เข็ดก็จัดการให้เด็ดขาดไปเลยพี่ :fire:
-
หวานมั่กๆตอนนี้ ชอบจังบรรยากาศบ้านอิตาคุณหลวงอะ แลดูน่าอยู่ (ถ้าลดความหนาวลงจิ๊ดนึง)
ศัตรูรุมเร้ารายล้อมรอบด้าน หวังให้คุณนายของเรากลายร่างเป็น "ผู้ชนะสิบทิศ" ไปซะเรยดีมั้ยเนี่ย? ^O^
แต่....คิดถึงต้อมอะ สงสารต้อมด้วย ฐานะครอบครัวต้อมแลดูอัตคัตขัดสนกว่าครอบครัวอิตาคุณหลวงอยู่เยอะเลย
อยากให้สิ่งดีๆเกิดกับครอบครัวต้อมบ้าง >/l\<
-
ช่วงนี้เขาหวานกันจริงๆ เลย ถูกใจ
น้ำตาลในเลือดพุ่งสูงปรี๊ดดดดดดดดดด
หวังว่าจะไม่มีอะไรมาทำลายความหวานนะ
แต่ใครจะมาทำลายคงยาก นายซะอย่าง
:pig4:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่นายชนะเลิศมากๆเลยค่ะ
ทำให้คุณแม่หลงรักได้ขนาดนั้น สุดยอดที่สุด
แล้วไหนจะเรื่องจัดการอีต้อยอีก ด่าได้โดนใจเค้ามากๆเลยค่าาาาา
แล้วตกลงว่าพ่อคุณหลวงคือพระเอกตัวจริงใช่มั้ยเคอะ
สงสารน้องต้อม แต่ไม่่เป็นไร ขอพี่แพทย์มาปลอบใจน้อง (เกี่ยว??)
ปล.เอากันข้ามคืน แค่คิด ก็เจ็บแทนแล้วค่ะพี่นายขา 5555
-
แรงได้ใจ อีกแล้วครับท่าน
น่าสงสารแฟนหนุ่มของต้อย ทนได้อย่างไร แฟนไม่ดีอย่างนี้
รอตอนต่อไป
-
555 นายเอกสมัยนี้ต้องอย่างนี้แหละ
แม่สามีก็ยอมรับ สามีก็อยู่ในโอวาทอย่างนี้ น้องต้อมของพี่ก็อกหักชัวร์แล้วสิ
:กอด1:
-
อ่านแล้ว...ล่องลอยอยู่กับความสุขตามน้องนายไปด้วย....
แล้วจู่ ๆ ก็คิดว่า...ถ้าหนิงแฟนเก่าตาหลวงกลับมาเกาะแกะ...
ตาหลวงจะยังหนักแน่นไหม....จากที่กลัวน้องนายจะทำตาหลวงช้ำ
กลับมากลัวตาหลวงทำน้องนายช้ำรอบสองซะเนี่ย.....
ถ้าเป็นแบบนั้น...เชิดใส่...อย่าได้แคร์...ทำให้แสบสันต์กว่าไอ้ทุยเรย์...
แล้วถีบ...ส่งไปเลยนะน้องนายนะ.... :a14:
หุหุ....จิตตกแทนน้องนายอ่ะ.... :m21:
:จุ๊บๆ: น้องอิ๊ก รอบสองของตอนนี้....
-
ให้คะแนนเต็มร้อยเลยแม่ผัวอ่า
นายสุดๆอ่า
-
ขนาดในรถยังไม่เว้น หื่นได้ทุกที่ทุกเวลาจริงๆ :m20:
ส่วนชะนีต้อยนี่ไม่ไหวนะ เจอคุณนายไปสะอึกเลยสินะนั่น
อิพ่อหนุ่มแฟนอิต้อยก็นะ มีไว้เป็นตัวประกอบฉากเหรอ
-
รออยู่น๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด :-[
พี่นายชนะเลิศ :m3:
อย่ามาท้าคนอย่างพี่นาย รายนี้เค้าทำจริง :laugh:
อิต้อย นังชะนี่ชั้นต่ำโดนด่าเข้าไปที สะใจว่ะ ขอ :beat: ที ทำสถาบันชะนีเสื่อมเสีย
สรุปหลวงเป็นพระเอก?
ส่วนต้อม ส่งไปหานายแพทย์เลย เอิ้กๆๆๆๆๆ
ปอลิง.รู้สึกว่า นังหนิงต้องกลับมายุ่งด้วยแน่ๆ เฮ้อ กลัวหลวงทำให้ผิดหวังจังเลยอ่ะ :serius2:
-
กด like ^^
-
:L1:
-
เริ่ดมากค่ะ ได้ใจจริงๆ ครอบครัวนี้ รั่วได้ใจ ชอบคุณแม่มากๆ เชียร์หลวงคนเดียวแล้ว คริๆ น้องต๋อมลูกเป็เด็กเลี้ยงแหละดีแล้ว อย่าผันตัวเองเลย ไม่ดีๆ
-
คิดถึงต้อมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
-
เอารางวัลลูกสะใภ้ดีเด่นไปเลยค่ะ 555
-
รอว่าคืนนี้จะมาลงต่อหรือเปล่า
-
องก์ ๒๕
พอพอกหน้าเสร็จสรุปว่าคุณนายแม่เธอก็หลับไปเลยนะครับ ไอ้หลวงอีกคนมันสบายนี่นะ ส่วนผมพอล้างหน้าออกลงครีมแล้วก็เข้าครัวเตรียมของไว้เลยดีกว่า ต้องแสดงให้เห็นว่าเรามีค่า อิอิ แน่นอนเราย่อมมีค่าเสมอ
"อยู่ไหนเนี่ยแก"
อีพัทครับ มันโทรฯเข้ามาเสียงนี่แปร๋นมาแต่ไกล
"สระบุรี"
"ไปทำไมยะสระบุรี ไปกินกะหรี่ปั๊บเหรอ"
"มาบ้านไอ้หลวง"
"กรี๊ด ไปบ้านผัว นี่ชั้นตกข่าวอะไรไปหรือเปล่าแก"
"อีบ้า แล้วแกจะไปเคาท์ดาวน์ที่ไหนวะคืนนี้"
"ยังไม่รู้เนี่ยนึกว่าแกอยู่ห้อง แหมอีนี่แอบดอดไปเคาท์ดาวน์กับผัว"
"แน่นอน มีผัวนี่แก สวยมากนะที่นี่อีพัทมีสวนดอกไม้ อากาศก็ดี"
"ชั้นไปหาได้ไหมแก"
เอ่อ ถ้าอีนี่มาหาเดี๋ยวคุณแม่ก็รู้สิครับว่าผมมีเพื่อนออกสาวร้าวราน อีกอย่างถ้าอีพัทมาผมนั่นล่ะจะแตกสาวเอง
"ต้องถามคุณแม่ดูก่อนนะแก ไม่แน่ใจชั้นเป็นแขกนี่"
"ต๊าย ต้องมีการขออนุญาตแม่ผัวสุดฤทธิ์นะยะ เออๆ ชั้นมันคนไม่มีผัวนี่"
"อ้าว แล้วน้องใหญ่อะไรนั่นของแกล่ะ ไปไหนแล้วล่ะ"
"โอ๊ย ไอ้บ้านั่นน่ะเหรอ เลิศทุกอย่างยกเว้นไถแต่เงิน สงสัยดาวประจำตัวมันคือดาวไถ ไถเก่งฉิบหาย"
"เป็นเรื่องปกติ มันเป็นเด็กผู้ชายนี่แก เสียอะไรไปล่ะ ถึงได้บ่นขนาดนี้"
"แค่มอร์ไซค์คันเดียวเอง"
"หา มอร์ไซค์คันนึง เริ่ด เพื่อนสาว มิสเปรู เกิตอนทุ่มตรง"
"อีบ้า ไม่รู้ล่ะเดี๋ยวชั้นไปหา เบื่อๆอยู่เนี่ย"
เฮ้อ ผมต้องลำบากใจอีกแล้วเหรอเนี่ย อีนี่ถ้าบอกมามันมาแน่นอนครับ เอาวะ ไหนๆก็ไหนๆลองไปขอคุณแม่ดู
"ตื่นแล้วเหรอครับคุณแม่ เดี๋ยวผมเช็ดหน้าให้นะครับ"
"จ๊ะคุณลูก สบายจังเลยนะ แม่เผลอหลับไปด้วยล่ะ โฮะๆๆ"
ผมก็เช็ดหน้าเช็ดตาให้แกนะครับ พอเช็ดเสร็จก็ลงด้วยครีมหน้านี่เด้งเชียว
"ผมอ่ะคุณ"
"ไปล้างเลยไป แล้วค่อยมาทาครีม"
"อ้าวไม่เช็ดเหมือนของแม่อ่ะ"
"ปวดมือ ทำให้คุณแม่คนเดียว อย่าเยอะนะ"
"ไปล้างสิลูก เมียเราเขาคงเหนื่อย"
เห็นไหม มีคุณแม่คอยถือหางให้กลัวใครที่ไหน ไอ้หลวงก็ไอ้หลวงเถอะ
"เอ่อ คุณแม่ครับคือคุณแม่จะว่าอะไรไหมถ้าผมมีเพื่อนอีกคนเขาอยากจะมาเยี่ยมคุณแม่ที่นี่น่ะครับ มันไม่มีที่ไปน่าสงสารมาก ตัวคนเดียว โดดเดี่ยวเดียวดาย"
ออกแนวเวอร์ไปสักหน่อย แต่ก็นะเผื่อได้ผล
"ว้าย มาเลยค่า บ้านช่องออกจะใหญ่โต ดีเสียอีกคุณลูกจะได้ไม่เหงา"
"ขอบพระคุณมากครับคุณแม่ คุณแม่ใจดีที่สุดในโลกเลย"
ผมทำท่าโอบกอดจูบคุณนายแม่ เธอก็หัวเราะร่าอยู่
"แกหิ้วไวน์มาด้วยสักขวดนะแก ขนม ของฝากด้วย"
"ค่า แหมนะชั้นรู้หรอกย่ะ เดี๋ยวโทรไปถามทางเรื่อยๆนะ"
ผมโทรฯไปบอกอีพัท แหมอีนี่มันเล่นออกจากบ้านมาแล้วนะครับ บอกจะมาๆ ใครว่ามันแค่ถามมันเล่นขับรถออกมาแล้ว
"ทำอะไรอยู่คะคุณลูก"
"อ้อ เตรียมของทำคืนนี้น่ะครับคุณแม่ จวนจะเสร็จแล้ว"
"ว้าย ตาย ประเสริฐที่สุด เริ่ด คุณแม่ไม่เคยเจอ ลูกสะใภ้แบบหนูเลยนะจ๊ะ ดีมากคุณลูก"
"ชมอะไรกันแม่"
"นี่ตาหลวง แกห้ามทิ้งตาหนูของชั้นนะยะ มีอะไรก็ยอมอย่าไปทะเลาะกัน แม่ไม่เคยเจอลูกสะใภ้ดีๆแบบนี้ ถึงจะเป็นสะใภ้ผู้ชายก็เถอะ แต่แม่ว่าแม่เหมือนถูกล็อตเตอรี่ ฮ่าๆๆ"
เอ่อ นี่คุณนายแม่เวอร์เกินไปไหมเนี่ย อายนะ อิอิ ชมอีกๆ
"แหมแม่ ใครจะไปทะเลาะ มีแต่สะใภ้แม่ล่ะ จะกินหัวผมอ่ะ"
ผมหันขวับทันที
"ก็ยอมสิลูก เราเป็นผู้ชายต้องยอมเมียนะเข้าใจไหม"
กรี๊ด อยากจะเอามือขึ้นแปะกับคุณนายแม่จังเลย ถูกใจมากที่สุด ไอ้หลวงนี่มองหน้าผมแบบเหวอๆ เชิดใส่ บอกแล้วผมน่ะของดีจริง อิอิ
เราสามคนเข้าไปช่วยกันเตรียมของในครัวนะครับ ให้เด็กในบ้านช่วยกันเตรียมสถานที่ นี่กินกันแค่สามคนนะครับแต่โอ้โหจัดเหมือนมีโต๊ะจีน คุณนายแม่บอกว่าถือว่าเป็นการเลี้ยงคนงานในสวนไปในตัว อ้อ ถึงว่า คนงานก็ช่วยกันขันแข็งดี แบ่งออกเป็นสองโต๊ะ คือโต๊ะไฮโซอยู่ใต้ร่มไม้ อีกโต๊ะเป็นโต๊ะของคนงาน มีเตาย่างปลาเผา อาหารทะเลเผา เหล้าเครื่องดื่มต่างๆเพียบ แต่ที่นี่เขานิยมกินไวน์กันนะเออไม่ใช่กระจอกนะ
"ต๊าย มีงานไม่ยักชวนนะค้า คุณนายสวนดอก"
พอเราออกไปจัดสถานที่นอกบ้านช่วยคนงาน คือผมก็กระแดะไปจัดดอกไม้อ่ะนะครับ เพื่อเพิ่มบรรยากาศ เสียงแปร๋นๆก็ดังขึ้นหลังจากรถกระบะเข้ามาจอดประตูรถเปิดออกพร้อมกับป้าแก่ๆแต่งหน้าจัดๆเดินออกมาจากรถ
"อีแวว สวนดอกไม้ เอาให้เต็ม"
คุณนายแม่ทำหน้าไม่พอใจ อ้อ แม่อีต้อยนี่เอง มันเดินตามแม่มันออกมา แล้วผัวมันก็เปิดประตูรถออกมาอีกคน อีนี่มันร้ายนะเนี่ยกะจะพาแม่มันมาดูหนังหน้าผมว่าอย่างนั้น
"ไหนค้า คุณนายสวนดอก เอ้ย สวนดอกไม้ลูกสะใภ้ผู้ชายน่ะ อยากมาดูหน้าเห็นลูกต้อยบอกว่า เด็ด"
เน้นคำว่าผู้ชายมาก มากเสียจนผมนี่คันมือรอเลยนะ
"เด็ดไม่เด็ดอีต้อยมันก็ไม่ติดฝุ่นล่ะจ๊ะ ทำเป็นทุกอย่าง"
"อ้อ เนี่ยนะเหรอ"
ดูเชิดหน้าใส่ผม ต๊ายอีนังนี่ นอกจากเลี้ยงลูกให้แรดได้โล่แล้วตัวแม่มันนี่ก็คงไม่น้อย ผมก็นะยกมือไหว้สวยๆ จะยังไงก็ขอเน้นมารยาทงามไว้ก่อน
"ไม่อายชาวบ้านเขาเหรอคุณนาย ว่ามีลูกสะใภ้เป็นกะเทยน่ะ"
เอ่อ ผมนี่เริ่มแล้วครับ ร้อนหน้าร้อนตาไปหมดแล้ว
"อีแวว ถ้ามึงจะมาที่นี่เพื่อเห่าเรื่องนี้ กลับไปซะ หลานกูน่ะยกให้ไปมันก็บุญหัวมึงแล้วนะ ถ้าจะถามว่าอายไหมที่มีลูกสะใภ้เป็นผู้ชาย ตอบได้เต็มปากว่าไม่อายภูมิใจเสียด้วยซ้ำเพราะผู้หญิงบางคนยังทำได้ไม่เท่าลูกสะใภ้ผู้ชายของชั้นเลย แต่ชั้นจะอายมากถ้าเลี้ยงลูกสาวไว้เพื่อจับผู้ชายอย่างหล่อน"
กรี๊ด คุณนายแม่ คุณนายแม่มาเอามงกุฎจากหัวคุณลูกไปเลย คุณค่าที่คุณคู่ควรที่สุด เป็นยังไงล่ะ ยืนอ้าปากค้าง
"อ๊ะ ชั้นมาก็เพื่อสวัสดีปีใหม่นะคุณนาย ไม่ได้มาว่าอะไร แค่แสดงความคิดเห็น"
"คุณแม่ครับ ใจเย็นๆนะครับ คุณป้าแกคงไม่ได้ตั้งใจจะพูดหรอกครับ"
ผมก็อาศัยช่วงนี้เข้าตีทำคะแนนสิ
"นั่นสิจ๊ะหนู ป้ามาดีนะ เนี่ยเอาไวน์มาร่วมงานเลี้ยงด้วย"
ต๊าย ใครเชิญเนี่ย ผมแอบมองกระเช้าผลไม้กับไวน์ที่ผัวอีต้อยมันหิ้วมา
"ถ้าจะมากินก็อย่าเห่า เดี๋ยวชั้นไล่ตะเพิดไปนะ อย่ามาว่าอะไรลูกสะใภ้ชั้นอีก ชั้นเป็นคนเลือก ใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์"
"ต๊าย คงรักคงชอบมากสินะ อนิจจังโลกมนุษย์"
ดูอีนี่ทำท่าตบอก เอาตีนไปตบแทนไหมคุณป้า แหมนี่ถ้าไม่ติดว่าแอ๊บต่อหน้าแม่ผัวนะ จะถอนหงอกออกให้หมดหัวเลยคอยดูสิ
"ไปคุณลูกอาหารพร้อมแล้ว แล้วเพื่อนเราล่ะจ๊ะ"
"อ้อ จวนถึงแล้วครับ ให้หลวงบอกทางอยู่"
ผมก็นะเกาะแขนแม่ยายแน่นสุดฤทธิ์คอยประคอง ล่าแต้มหน่อย ผมพาแกไปนั่งหัวโต๊ะแล้วเดินเข้าไปในครัวจัดอาหารออกมา
"เพื่อนคุณถึงแล้วนะ ไปวนหลงทางอยู่ บอกทางไปแล้ว"
"อืม"
ผัวบอก เอ้ย ไอ้หลวงมันบอกแล้วเข้ามาช่วยยก
"โหพี่หลวง ทำกับข้าวเยอะเลยอ่ะ น่ากินทั้งนั้นเลย"
หลานมันครับ มองดูหน้าแล้วเสียดายจริงๆนะ หน้าตามันไม่ด้อยไปกว่าไอ้หลวงเลยแต่แววตาดูซื่อมาก ซื่อจนผมคิดว่ามันสมควรได้เมียแบบอีต้อยนี่หรือ
"ช่วยยกสิไอ้โจ้ ทำตัวให้เป็นประโยชน์"
มันเอ็ดหลานมันนะครับ ผมก็ยิ้มหวานให้
"คุณป้าทำหมดเลยเหรอพี่ หรือว่า"
"เมียกูทำ"
ผมก็ยิ้มอีกที ประมาณว่า เออ กูนี่ล่ะทำ มันก็ทำตาโตนะ
"โห ปลาทอดสามรสนี่พี่ก็ทำเหรอครับ กุ้งอบนี่ด้วยเหรอ"
"อ้อ กุ้งอบชีสครับ พี่พอทำได้ก็เลยลองทำดู แต่ไม่ได้ทำนานแล้วนะไม่รู้ว่าจะทานได้กันหรือเปล่า"
โวทับไปเลยสิครับ
"โหพี่แค่กลิ่นก็รู้แล้วว่าอร่อย เมียผมสิ ทำอะไรก็ไม่เป็น แค่เจียวไข่มันยังทำไม่เป็นเลย"
มันทำหน้าเศร้าสลดๆ อ้อ อย่างนี้นี่เองเหรอ
"แหม น้องต้อยเขาอาจจะยังไม่เคยทำ ลองฝึกดูก็เป็นเองล่ะครับ ของแบบนี้ต้องใช้เวลา"
"เฮอะๆ คงมีวันนั้นหรอกนะพี่ เออ เมื่อเช้าผมขอโทษแทนต้อยมันด้วยนะครับพี่ มันน่ะชอบพี่หลวงมาตั้งนานแล้วล่ะ ขนาดผมอยู่ด้วยมันยังไม่สนใจเลย"
"อ้าว แล้วเราล่ะครับ ตายจริง"
ตอนนี้ไอ้หลวงมันยกของออกไปก่อนนะครับ ผมเลยถามมันได้
"ผมก็ผัวมันนั่นล่ะพี่ แต่ผมรู้ว่ามันน่ะชอบพี่หลวงตั้งแต่เรียนมัธยมแล้ว ผมก็ไม่ได้อะไรกับมันมากหรอกนะครับ คือ เอ่อ ผมต้องรับผิดชอบ"
"อ้อครับ เรานี่ท่าทางมีความรับผิดชอบจังนะครับ"
ผมประมวลเหตูการณ์เอง อีต้อยนี่มันจับไอ้หน้าซื่อจริงๆด้วย
"อืม พี่พอเข้าใจครับ เรานี่ท่าทางจะเป็นคนดีมากเลยนะครับน้องโจ้ คนดีๆ พี่ว่าควรจะคู่กับคนดีๆสิ"
ผมฉายรอยยิ้มออกมา ไม่ได้อยากจะบาปนะ แต่ไม่สิไม่บาป ถือว่าเป็นการช่วยสัตว์โลกตาดำๆ คนซื่อๆแบบนี้ควรจะอยู่กับคนแบบอีต้อยเหรอ มีผัวแล้วแต่ชอบผู้ชายคนอื่นออกหน้าออกตาแบบนี้น่ะเหรอ เอาเถอะ ไหนๆก็เป็นนางร้ายแล้วนี่ ขอเลวอีกนิดหน่อยจะเป็นอะไรไป
"คุณลูกนั่นใช่รถเพื่อนคุณลูกหรือเปล่าจ๊ะ"
พอผมกับไอ้โจ้ยกอาหารออกมาคุณนายแม่ก็ร้องบอก รถอีพัทจริงๆนั่นล่ะครับ แหมเหลือบไปเห็นอีต้อยเกาะผัวผม เอ้ย เกาะไอ้หลวงอีกแล้ว อีนี่มันวอนจริงๆซะแล้ว ถ้าไม่โดนตบนี่คงไม่เข็ด แค่ด่าไปมันคงไม่ซึมเข้าเนื้อมันสินะ
"อีพัท ห้ามแตกสาวโดยเด็ดขาด เข้าใจไหม"
ผมรีบเดินไปรับหน้าเพื่อนสาวที่หอ้วของมาพะรุงพะรัง
"เออๆ หน้าเขียวแน่ๆชั้น ช่วยยกหน่อยสิแก"
"เออไม่ตายหรอก แก ช่วยอะไรอย่างด้วยสิ"
ผมยิ้มออกมาแล้วกระซิบบอกมันก่อนที่จะเดินเข้ามาแนะนำให้คุณนายแม่รู้จัก
"ต๊าย เพื่อนสมัยเรียนที่โน่นด้วยกัน หล่อยังกะดาราเลยพ่อคุณ ทำไมต้องลำบากหิ้วอะไรมาเยอะแยะด้วยนะ"
"ครับ ผมเป็นเพื่อนสมัยเรียนที่โน่นกับนาย ตอนนี้ทำงานอยู่องค์กรต่างชาติครับคุณแม่"
ผมแอบอมยิ้ม โอ๊ย อีนี่แอ๊บแมนแล้วแบบ แมนมากจริงๆนะ คนไม่เคยรู้จักมันนี่คงจะมองว่า ผู้ชายคนนี้หล่อล่ำ ตรงสเป็กมาก หารู้ไม่ ตัวแม่มันมาเอง
"ทำการทำงานดีๆกันทั้งนั้น มาๆลูก ไม่ว่ากันนะ บ้านแม่เล็กๆเป็นชาวไร่ชาวสวน"
"ไม่เลยครับคุณแม่ บรรยากาศดีมากๆเลยครับ บ้านก็สวย น่าอยู่ออกนะครับ"
อีนี่มันก็น้อยที่ไหนล่ะ เอาไปเอามาคุยถูกคอกับคุณนายแม่เสียอีก พวกตัวประกอบนี่นั่งมองตาค้างเลย โดยเฉพาะอีต้อย มันดูเรียบร้อยขึ้นมาก ไม่เกาะแล้วนะแขนผัวผม เอ้ย เผลออยู่เรื่อย แขนไอ้หลวงน่ะ ทำตาวิ้งๆใส่ หึหึ ทำไปเลยอีต้อย เดี๋ยวมึงก็เสียผัวมึงไปเร็วๆนี้ล่ะ
"ผัวหล่อนี่แก อิอิ น่ากิน ชั้นว่าหล่อกว่าไอ้เรย์อีกนะ"
อีพัทมันมากระซิบตอนที่ผมเดินไปดูคนงานเขาเผาอาหารทะเล
"อย่าเชียวนะแก ยิ่งหายากๆอยู่ โน่นของแก"
"อุ๊ย ตัวอ่อน กรี๊ด อยากได้ๆ"
"น้อยๆ หน่อยอีนี่ อย่าแตกสาว บอกแล้วนะ"
"โอ๊ย อึดอัด มันไม่ใช่ตัวของพัชราภาเลยอ่ะแก"
"ทนเอาหน่อยสิ จะมาแตกสาวร้าวรานอะไร เดี๋ยวก็แห้วหรอกอีนี่"
"เออๆ แล้วจะให้ชั้นกินมันตอนไหนล่ะ ท่าทางอีชะนีน้อยนั่นจะไม่ยอม"
"เชิดใส่ เดี๋ยวชั้นจัดฉากให้"
ผมคุยกับอีพัทสักพักก็แยกออกมา
"คุณแม่อยากกินกุ้งชุบแป้งทอดไหมครับ เดี๋ยวคุณลูกทำให้กิน"
"ว้าย แค่นี้ก็พอแล้วคุณลูก"
"คุณลูกอยากจะโชว์ฝีมือน่ะครับ นะครับคุณแม่ สูตรของที่ร้านรับรองคุณแม่ติดใจ"
"จ๊ะ ลองก็ลอง แหมน่ารักจริงๆ แต่ไม่รู้ว่าแป้งจะเหลืออยู่หรือเปล่านะลูก เดี๋ยวแม่ให้เด็กไปซื้อให้"
"อุ๊ย ไม่เป็นไรครับคุณแม่ เดี๋ยวคุณลูกให้พัทออกไปซื้อมันบอกว่าจะซื้อของใช้ด้วย แต่พัทคงไปไม่ถูก"
"ตาหลวง"
ว่าแล้วเชียว ผมคิดทุกอย่างไว้หมดแล้ว แป้งในครัวเหลือนิดเดียว ฮึฮึ
"อ๊ะ เดี๋ยวคุณลูกจะให้หลวงเขาช่วยด้วยอ่ะครับคุณแม่ น้องโจ้พาพี่พัทไปซื้อของหน่อยได้ไหมครับ"
ผมหันไปทางไอ้โจ้ที่นั่งหน้าแดงอยู่ เมาแล้วสินะ ดีเลย
"ครับพี่ ได้ครับ"
"อ๊ะ แต่โจ้เมานะคะ"
อีเมียมันดอดขึ้น
"อ้อ พี่ไม่ให้ขับหรอกครับน้องต้อย เดี๋ยวเอาบีเอ็มเพื่อนไป"
ไอ้โจ้มันลุกแล้วนะครับ อย่าได้บาปเลยนะ หึหึ บอกแล้วอย่าให้ร้าย ถ้าจะร้ายแค่ตบอีต้อยนี่มันยังแบบเบาๆนะ บอกแล้วถ้าผมร้ายผมจะเริ่มเซาะตั้งแต่โคนตั้งแต่รากมันเลย โฮะๆ เชิดใส่ แว้ดใส่ชั้นดีนักทั้งแม่ทั้งลูก ผมเดินเข้าครัวไปทันที
"เมาแล้วเหรอแก"
ผมเอามือตีบ่าไอ้หลวงเพราะหน้านี่แดงก่ำเชียว
"บ้า แค่นี้ไม่สะกิดไส้ผมหรอกนะ"
"เออ อย่าเมาหลับไปก่อนล่ะ อย่าลืมนะว่าคืนนี้แกบอกอะไรกับชั้นไว้"
"หือ บอกไร"
"อ๊ะ ไอ้นี่แกลืมเหรอ"
ทำท่าอายนิดหน่อย แหมพอมันเห็นผมอายนะถึงรู้ตัว
"อ้อ อิอิ ไม่ลืมหรอกคร้าบภรรยา แต่ผมเมาแล้วอึดนะจะบอกให้ คุณจะไหวเหรอ"
"บ้าเหรอ สู้สิ ไปเอากุ้งออกมาจากตู้เย็นเลย"
ทำท่าเอียงอายไปแบบนั้นล่ะครับ หึหึ อึดสิดี ผมจะได้สองน้ำ กรี๊ด เขินจัง
"แหม เข้ามาอี๋อ๋อกับผัวถึงในนี่เลยนะ"
"ต้อย"
อีชะนีน้อยนี่มันเข้ามารับตบจริงๆนะครับ คงอยากจะโดนมาก
"ไม่เป็นไรหลวง หลวงเอากุ้งออกไปเพิ่มให้คนงานหน่อยสิ เมื่อกี๊เห็นจวนจะหมดแล้ว"
ผมยิ้มให้อีต้อยแล้วยกกล่องกุ้งให้ไอ้หลวงผมแบ่งไว้แล้วในจาน
"มานี่ต้อย"
ไอ้หลวงมันก็กันสุดพลังเหมือนกันนะ เพราะมันคงรู้ว่าผมจะตบอีนี่แน่ๆถ้าไม่ยอมหุบปาก
"เดี๋ยวต้อยช่วยเมียกะเทยพี่ไงพี่หลวง"
"ไปเถอะหลวง มาสิครับน้องต้อย พี่กำลังต้องการลูกมืออยู่พอดี"
ผมพยักหน้าให้ไอ้หลวงมัน มันยืนคิดอยู่สักพักแต่ก็ยอมออกไป เสร็จแน่มึงอีต้อย
"กระแดะเนอะคนเราน่ะ คงคิดว่าแม่ผัวรักเสียเต็มประดา"
มันเริ่มเปิดฉาก
"ต๊าย พูดเป็นด้วยคำยากๆ เรียนไม่จบไม่ใช่เหรอเราน่ะ ได้ข่าวว่าคันมีผัวก่อน ไม่ยักรู้ว่าพูดคำยากๆก็เป็นด้วย เก่งนะเนี่ย"
"อีกะเทย อย่ามาดูถูกชั้นนะ แกคอยดูชั้นจะแย่งพี่หลวงมาจากแก"
"โฮะๆๆ เอาสิจ๊ะ ถ้ามีปัญญา แต่ตามอยู่นานแล้วนี่ไม่ใช่เหรอ เป็นแค่คนตามเขาน่ะ ตามไปเถอะ เหมือนหมามองเรือบิน ได้แต่เห่าได้แต่หอน"
"กรี๊ด อีกะเทย ขอตบสักทีเถอะ"
ผมพยักหน้าให้มัน เพราะในมือกำลังขยำกุ้งอยู่กับเครื่องปรุงรอแค่แป้ง เพราะที่เหลืออยู่มันไม่พอผมผสมรอไว้แล้ว
"มาสิ เข้ามาต้อย"
"กรี๊ด ทำไม ทำไมทำต้อยแบบนี้"
เอ่อ อีนี่มันดูละครเยอะไปแน่ๆ เพราะสิ่งที่มันทำเหมือนผมเห็นแวบๆผ่านตาในละครหลังข่าว ก็นางเล่นวิ่งไปที่อ่างล้างจานเอาน้ำแช่ผักในกะละมังราดหัวทั้งเศษเปลือกกุ้งเศษอะไรต่อมิอะไรเต็มหัวมัน ตบตีตัวเองกรี๊ดอยู่ แล้วก็ลงไปกลิ้งลงบนพื้น ว่าไปดูแล้วคล้ายๆอีเอสที่ทำตอนนั้นเลยนะ ต๊าย พวกนางร้ายกะโหลกกะลา
"มีอะไรกัน ว้าย ทำอะไลูกชั้น"
แห่กันเข้ามาเกือบทุกคน คุณนายแม่มองผมด้วยสายตาแปลกๆ ไอ้หลวงก็อ้าปากค้าง
"พี่เค้าตบต้อย แม่ ต้อยไม่ได้ทำอะไรเลย ต้อยมาช่วยเขาแต่เขาตบต้อย"
ดูอีนี่นะครับ ต๊ายอย่าได้จ้างมันไปเล่นละครเลยนะเสียดายเงิน แอ๊คติ้งไม่ผ่านอย่างแรง
"คุณลูก"
คุณนายแม่ก็อุทานตาค้างเหมือนกันเพราะมองไปดูอีต้อยที่นอนเกลือกกลิ้งอยู่บนพื้น
"เดี๋ยวนะครับทุกคน ก่อนที่จะเดาอะไรไปก่อน โปรดสังเกตว่าน้องต้อยเปียกน้ำ และผมเองอยู่ตำแหน่งไหน ผมขยำแป้งอยู่ตั้งแต่ก่อนที่หลวงจะออกไปจากที่นี่ ถ้าผมตบน้องต้อยจริง มีเศษแป้งติดหน้าน้องเขาจริงไหมครับ และเท้าผมก็ยังแห้งปกติ ต้องการอะไรอ่ะน้องต้อย"
ผมหันไปถามอีต้อย ทำหน้าแบบเซ็งๆ คุณนายแม่มองตามที่ผมพูด ไอ้หลวงก็เข้ามาหาผม
"ดูละครมากไปหรือเปล่าน้องต้อย พี่ไม่มีเหตุผลกลใดจะไปทำร้ายเรา พี่รู้ว่าเราน่ะอยากได้พี่หลวง แต่พี่ก็ไม่ได้อะไรนะ เพราะรู้ว่าหลวงยังไงเขาก็อยู่กับพี่ น้องต้อยทำถึงขนาดนี้เชียวเหรอครับ เพียงเพื่อจะได้ผู้ชายที่ตัวเองอยากได้ ทั้งที่น้องต้อยก็มีน้องโจ้อยู่แล้วแท้ๆ"
"อ๊ะ แม่ไม่จริง มันตบต้อย"
"พอทีนังต้อย ชั้นล่ะหน่ายกับแกจริงๆ พาลูกแกกลับเลยนะอีแวว แกเห็นอย่างที่ลูกสะใภ้ชั้นพูดไหม ดูซิคนเขามีใจจะทำกับข้าวให้แดกยังมาจ้องคิดร้ายกับเขาอีก เลี้ยงไม่เชื่อง ถ้ามากเรื่องนักเดี๋ยวชั้นให้ไอ้โจ้เลิกเลยนะ"
"อ๊ะ อย่านะคุณนาย ไปอีต้อยกลับ"
"กรี๊ด ไม่กลับๆ"
น่าเบื่อเนอะชะนีไร้สมองแบบจังเลยนะ คนแบบนี้มันสาสมแต่จะโดนตบเท่านั้น
"ไม่มีอะไรหรอกหลวง ชั้นไม่ทำอะไรโง่ๆแบบนั้นหรอก"
ผมบอกมันเพราะมันมาเกาะบ่าผมมองด้วยสายตาที่เป็นห่วง
"คุณแม่ออกไปรอข้างนอกก่อนนะครับ เดี๋ยวก็เสร็จแล้ว รอแป้งแป๊บเดียวนะครับ"
ผมหันไปยิ้มให้คุณนายแม่ รายนั้นก็ยิ้มตอบแล้วหันไปส่ายหน้าให้อีต้อย
"หลวง อยากได้กุหลาบแดงอ่ะสองดอก"
"เอาไปทำไมอ่ะ"
"อ้าว ก็คืนนี้เราจะ อิอิ ข้ามคืนไม่ใช่เหรอ ชั้นมีไวน์แล้ว เพิ่มบรรยากาศหน่อย"
"ฮ่าๆๆ ได้คร้าบที่รัก"
พูดเสียงดังนะ ตอนนี้ในครัวมีผมกับไอ้หลวงแล้วก็อีชะนีตัวประกอบที่นั่งอยู่กับพื้นร้องไห้อยู่ มันแกล้งนะครับร้องไห้น่ะ แม่มันดึงตัวลุกขึ้นหลายครั้งแต่มันไม่ยอม แม่มันเลยออกไปคุยกับคุณนายแม่
"ไม่เอาในแจกันนะ ไปตัดมาใหม่เอาดอกที่ใหญ่ๆ"
"คร้าบ"
ผมเริ่มชอบไอ้หลวงแล้วครับ จริงๆนะ บอกอะไรมันทำตามทุกอย่าง จะกวนๆบ้างก็เถอะ เอาน่ะผมก็ใช่ย่อยที่ไหน พอไอ้หลวงเดินออกไปจากครัว ผมนับหนึ่งถึงสิบ
"เมื่อกี๊ แกแสดงละครใช่ไหมอีต้อย มาจะตบจริงล่ะทีนี้"
"เพียะๆๆๆๆ"
"กะ กะ"
มันกรี๊ดไม่ออกเพราะผมเอาแตงร้านลูกใหญ่ยัดเข้าไปในปากมันจิกผมขึ้นมาตบตรงระหว่างตีนผมกับหน้าเพราะรอยมันจะได้เห็นไม่ชัดแต่จิกหัวมันสะบัดหลายทีหน่อย ลงมือตบสี่ห้าครั้งพอเพราะเดี๋ยวมันจะผิดสังเกต
"จำไว้ อย่าคิดมางัดข้อกับชั้น ชั้นไม่ใช่เพื่อนเล่นของแก อีปลวก"
ผมลุกขึ้นยืนมองมันแล้วแสยะยิ้ม เป็นยังไง วอนโดนตบนัก จัดไปอย่าให้เสีย พอมันมีแรงพอที่จะลุกขึ้นมันก็ดึงแตงกวาออกจากปาก
"กรี๊ด กรี๊ด มันตบต้อย มันตบต้อย"
เงียบเชียบ ไม่มีใครวิ่งเข้ามาหามันอีกแล้ว ผมถือจานขนมกับผลไม้ออกไปหน้าตาเฉย
"อีนั่นมันเป็นบ้าอะไรอีกล่ะคุณลูก"
"อ้อ อาการเดิมนั่นล่ะครับคุณแม่ ผลไม้ครับ ผมเอาชุบน้ำผึ้งแล้ว"
"ว้ายตาย ไหนแม่ลองซิ"
คุณนายแม่ก็นะโผเข้าหาผลไม้ในจาน
"อีแววมึงพาลูกมึงกลับเดี๋ยวนี้เลยนะ ชั้นรำคาญเต็มทนแล้ว"
คุณนายแม่หันไปแว้ดใส่แม่อีต้อยที่หน้าเริ่มถอดสี
"ก็รอตาโจ้"
"ไม่ต้องรอ เดี๋ยวชั้นให้คนงานไปส่ง ไป อยากห่ออะไรกลับไปกินก็ห่อ"
คุณนายแม่ชนะเลิศ หันมายิ้มให้ผม ผมก็ฉอเลาะไปตามระเบียบ
"กรี๊ด มันตบต้อย มันตบต้อย ดูสิ"
อยากจะหัวเราะดังๆใส่หน้ามัน สภาพของอีต้อยตอนนี้เหมือนโดนรุมโทรมมา ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง มันปรี่เข้ามามาผม
"หยุดนะอีต้อย มึงเสียสติไปแล้วหรือไง นี่พี่เขาอยู่ของเขาดีๆมาวอนหาเรื่องเดี๋ยวชั้นก็ให้ลูกสะใภ้ชั้นตบจริงๆเสียหรอก"
"กรี๊ด มันตบต้อยจริงๆ นี่ไงมันเอาแตงยัดปากต้อยด้วย กรี๊ด"
ผมก็เกาะแขนแม่ผัวไว้นะครับ ทำท่าเหมือนสาวน้อยในวงศ์ผู้ดีโดนกล่าวหา
"ตอแหล ไปให้พ้นหน้าชั้นเดี๋ยวนี้ ไอ้ศักดิ์ ไปส่งสองแม่ลูกนี้ที"
"คุณป้า"
"บอกให้ไป"
เด็ดขาดมาก อีต้อยร้องห่มร้องไห้กอดแม่ของมันไว้ อีตัวแม่ของมันก็มองผมอย่างเคืองใจ เชิดใส่ อยากโดนนักไม่ใช่เหรอตบอรหันต์น่ะ เป็นยังไง
"คุณแม่ครับ คุณลูกต้องกราบขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้งานคืนวันแสนสุขต้องกร่อย คุณแม่ไม่ต้องไปบอกใครหรอกนะครับว่าผมเป็นลูกสะใภ้ของคุณแม่ ผมกลัวว่าผมจะทำให้ใครๆเขาพลอยไม่ชอบคุณแม่ไปด้วย ฮึกๆ"
"ว้าย ไม่เอาค่ะคุณลูกขา แม่บอกแล้วใครจะว่ายังไงช่างหัวมันสิ คนของเราดีออกขนาดนี้แม่ไม่เอาสิบ้า อย่าคิดมากนะคะคุณลูก แม่ภูมิใจมาก เพราะฉะนั้นไม่ต้องกลัว ร้องไห้เลย ต๊ายไม่เอาๆ"
ละครฉากเดิมแต่ผมก็ยังเล่นได้ดีตีบทแตก โฮะๆๆ เป็นยังไงล่ะอีชะนีน้อย นี่ยังไม่ได้ตอกฝาโลงนะรอเพื่อนสาวกลับมาก่อน รับรองฝีมือขั้นอีพัทแล้ว เชื่อขนมกินก่อนได้เลย
"เอ้า ทุกคนเปิดเพลงแดนซ์กันหน่อย"
คุณแม่สามีผมยืนขึ้นตะโกนบอกคนงานออกไป เสียงเพลงก็ดังขึ้นทันที น่าจะเป็นหมอลำลูกทุ่งนะครับ เสียงร้องรำทำเพลงนี่ดังกึกก้องขึ้น
"อ๊ะ จะห้าทุ่มครึ่งอยู่แล้ว"
ผมเหลือบมองดูนาฬิกาที่ข้อมือของไอ้หลวงนะครับ มันนี่เมาหน้าแดงเชียว แต่ไม่ถึงกับอ้อแอ้ ส่วนอีพัทยังไม่กลับเลยครับ หึหึ เสร็จแน่ๆไอ้โจ้
"ขึ้นไปรอบนห้องนะแก"
ผมกระซิบบอก พร้อมทั้งส่งสายตายั่วยวนสุดฤทธิ์
"ไปหนายอ่ะ"
อ้าว ทำไมเสียงผัวชั้น เอ้ย เสียงไอ้หลวงมันเป็นแบบนี้จะไหวไหมเนี่ย
"ตามมาสิ กุหลาบเอาขึ้นไปหรือยัง"
"จะไปหนาย กินเหล้าดิ"
เอ่อ ผมจะชวดหรือเปล่าเนี่ย ไม่ได้นะไม่มีทาง ผมตั้งใจเอาไว้แล้วว่าวันนี้ต้องข้ามปี กรี๊ด ไม่ยอม
"แกลืมเหรอไอ้หลวง ข้ามปีน่ะ ข้ามปี"
"อ้อ ฮ่าๆ ไปซิจ๊ะที่รัก"
"ไปไหนกันค้าคุณลูก จะเคาท์ดาวน์อยู่แล้วน้า"
เอ่อ คุณนายแม่อีกคนลืมไปเลยเราคิดแต่จะข้ามปี ตายแล้วทำยังไงดี
"เมียผมเค้าชวนเอากันข้ามปีอ่ะแม่"
กรี๊ด ดูมัน ผมนี่เสียหายนะเนี่ย ฟังดูแล้วแรดจริงๆ หน้าเริ่มร้อนแล้วนะ
"อิอิ ต๊าย เข้าใจคิด ไปซิจ๊ะ เปิดหน้าต่างด้วยนะ แม่จะได้สวัสดีปีใหม่ไงคุณลูก"
พุทโธ ธัมโม แม่ลูกคู่นี้ร้ายกาจจริงๆ ผมไม่ไหวแล้ว เกินจะบากหน้าอยู่ได้ วิ่งขึ้นห้องดีกว่า อาย อิอิ ทำท่าอายไปอย่างนั้นล่ะครับ เพราะผมรู้ว่าไอ้หลวงมันต้องตามมา ตามมาแล้ว อิอิ ถอดกางเกงรอเลยดีกว่า ขี้เกียจถอดเยิ่นเย้อเสียเวลา
"อ๊ะ"
ผมโผเข้าหามันทันทีที่มันก้าวเข้ามาในห้อง
"ใจเย็นๆสิเมียจ๋า รีบร้อนไปไหน อีกตั้งครึ่งชั่วโมง"
"ห้ามพูด ทำ อ๊ะ"
เราประกบปากกันอย่างร้อนแรง ทำไมนะผมไม่รู้จักอิ่มเสียทีกับการกัดกินปากของมัน ถ้าลิ้นยาวนะคงล้วงลงไปถึงกระเพาะอาหารของมันแล้ว อิอิ
"อ่า เก่งที่สุดเลยคร้าบ เมียจ๋า"
เริ่มตลกอีกแล้วไอ้นี่ เอาวะไม่สนใจ ไอติมพร้อมแล้ว กรี๊ด หม่ำ
"อีกกี่นาที"
นี่ผมไม่ได้บ้านะ แต่ไม่รู้สิไม่เคยเอากันข้ามปีจริงๆนะ มันเป็นความแปลกใหม่ ท้าทายยิ่งนัก
"ห้า"
"อ๊ะ เอาเข้ามา"
"เอาเลยเหรอคุณ"
"มานี่"
เสียเวลามาก กว่าจะหาอุปกรณ์ กว่าจะจัดท่าเวลาเดินไปไม่รู้กี่นาทีแล้ว นั่งเองเลยก็แล้วกัน
"อ๊ะ อ่า จุก"
"เบาๆสิคุณ"
"ไม่ได้ อ๊ะ เขานับถอยหลังแล้ว พาเดินไปหน้าต่างหน่อย"
ผมดูเยอะไปไหม ไม่เนอะก็คุณนายแม่แกบอกจะสวัสดีปีใหม่นี่นะ มันก็อุ้มผมไปที่ริมหน้าต่าง แต่เอ๊ะท่าอุ้มแตงนี่ท่าจะไม่เข้าท่าเดี๋ยวคุณแม่รู้หมดว่ากำลังทำอะไรกัน อิอิ เปลี่ยนท่าดีกว่า ผมบอกไอ้หลวงนะครับ แหมไอ้นี่หน้าตามันตอนนี้ดูหื่นมากๆขอบอก หน้าแดงตัวแดง เอาเป็นโก่งโค้งก็แล้วกันแล้วยืนซ้อนกันเหมือนแค่กอดกันจากข้างหลัง คือเราสองคนไม่ได้ถอดเสื้อนะครับมันหนาว ถอดแต่กางเกงเพราะรีบ อิอิ อ๊าย เขินจังบอกหมดเลย
"อ๊ะ กะ แก อะ อย่า กระแทก ระแรงสิ"
ไม่อยากจะบรรยายเลยนะ ไอ้บ้านี่มันเล่นตอกเข้าออกแบบเห็นดาวไปเลยผม
"สี่ สาม สอง หนึ่ง สวัสดีปีใหม่"
พลันเสียงยิงพลุ ดอกไม้ไฟก็ดังสนั่นหวั่นไหว เสียงคนงานร้องรำทำเพลงกันอย่างสนุกสนาน
"คุณลูกๆ สวัสดีปีใหม่ค่า สวัสดีปีใหม่"
"สะ วะ วัสดี ปี ใหม่ อ๊ะ แก ชะ ชั้นจะถึงแล้ว"
คือว่าตอนนี้ผมยืนเกาะขอบหน้าต่างนะครับไอ้บ้านั่นอยู่ด้านหลังซอยใหญ่เลย หน้าผมยิ้มเหยเกโบกไม้โบกมือให้คุณแม่กับคนงาน อายมากนะเพราะผมว่ามองขึ้นมาต้องเห็นมือไอ้หลวงมันเกาะเอวผมอยู่แน่ๆ กรี๊ด อับอายประชาชีที่สุด
written by eiky
ปล. ดอย เหนื่อยมาก วันนี้มันยุ่งจังวะ เพื่อนๆคร้าบ ผมปีชงอ่ะ ใครพอรู้ไหมแก้ยังไงอ่ะ เครียดเลยนะเนี่ย เหอๆๆ
-
:z3: ตายอีผัวเมียคู่นี้แรงจริงๆ แต่ตอนนี้มิสนจิเลย
อยากรู้เรื่องของ นางพัท กับน้องโจ้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
จะมีใครว่าชั้นสาระแนมั้ยคะ คันมากอยากรู้ว่าจะไปไหนถึงไหนกันแล้ว :-[ :-[ :-[
-
จิ้ม
-
:m20: เอากันข้ามคืน
-
แร๊งงงงงงงงงงงงงงงงง คงเส้นคงวา :haun4: :haun4: :m25: :m25:
เพื่อนพัทก็คงได้กินพ่อโจ้หนุ่มซื่อแล้วสินะ :z1:
-
ข้ามปีกันเลย :z1:
พัทนี่ไปนานนะ
-
เลิศที่สุด :-[
-
"เมื่อกี๊ แกแสดงละครใช่ไหมอีต้อย มาจะตบจริงล่ะทีนี้"
"เพียะๆๆๆๆ"
"กะ กะ"
มันกรี๊ดไม่ออกเพราะผมเอาแตงร้านลูกใหญ่ยัดเข้าไปในปากมันจิกผมขึ้นมาตบตรงระหว่างตีนผมกับหน้าเพราะรอยมันจะได้เห็นไม่ชัดแต่จิกหัวมันสะบัดหลายทีหน่อย ลงมือตบสี่ห้าครั้งพอเพราะเดี๋ยวมันจะผิดสังเกต
จำไว้ อย่าคิดมางัดข้อกับชั้น ชั้นไม่ใช่เพื่อนเล่นของแก อีปลวก"
แบบต้อยต้องเจอแบบนี้ซะมั่งถูกใจสุด ๆ
ส่วนคุณแม่ก็เปรี้ยวนะอย่าลืมเปิดหน้าต่างคุณแม่จะสวัสดีปีใหม่
-
พี่นายเปิดโรงเรียนป่าวนี่ จะไปสมัครเป็นลูกศิทย์ซะหน่อย
-
กรี๊ดดดดดด สนุกค่า เอากันข้ามปี อิอิ :haun4:
ส่วนเพื่อนพัทขา เลิศมากเลยค่าาาา เอาตัวอ่อนไปกิน
ชอบมากเลยอ่ะ ท่อนนี้ "อุ๊ย ตัวอ่อน กรี๊ด อยากได้ๆ" กร๊ากกก อ่านแล้วฮาขี้แตก
รอตอนต่อไปค่า
-
:m25: :laugh: :-[
-
ชงเหมือนกันปีนี้ ชีวิตวุ่นวายตั้งกะต้นปีเลยทีเดียว
เลยจัดการไปฝากดวงที่วัดจ้า คิดว่าดีขึ้นมากเลยนะ(ไม่รู้คิดไปเองรึป่าว เเฮะๆ)
วัดนี้คนนิยมไปกันเยอะอยู่จ้า ไม่รู้มีที่วัดไหนอีกรึป่าว ถ้าคุณอิกสนใจ ก็หลังไมค์
-
โอ้วว :m25: :m25:
....ข้ามปี
แรงค่ะ
อีชะนีน้อยนั่งหวังว่าจะไม่ตามมาราวีอะไรนายกับหลวงอีกน่ะ
ว่าแต่พัทจะจัดการโจ้ยังไงหว่าา :z1: :z1: :z1: :z1:
-
อุ.. ว้าววว
คืนข้ามปี
ความคิดคุณนายนี่ เจิดนะคะ :jul3:
-
ไม่ผิดหวังเลยจริงๆกับนางร้ายเรื่องนี้ :m25:
-
แร๊งงง เอากันซะข้ามปีเลยนะ คุนนายแม่ชีก้อสุดๆไปเลย
-
:pighaun: ทำไมตอนปีใหม่ คิดแบบนี้ไม่ได้นะ
-
กรี๊ด เราเป็นแม่ยก โจ้ กะ พัท ด้วยคน ดีกว่านังชะนีต้อยตั้งแยะ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ
เอาค่า รอบหน้าขอเยอะๆ ฮ่าๆๆๆ คุณนายแม่ก็โดนใจอิชั้นเอาไปเลยค่า +1
เป็นกำลังใจ :z2: :z2:
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
ชอบบบบบตอนนี้สุ๊ดดดดดดสุด
เอากันข้ามปี
ฉานอยากทำมั้ง
ต้องรอปีหน้าเรยเหรอเนี้ยยยย :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
อีกผัวเมียคู่นี้ทำผมตาร้อนเร้ยยอ่าาาา
นี่คงเป็นหนึ่งในความคิดพี่อิ๊กใช่ไหมเนี้ย ที่อยากทำอะ
สาธุขอให้โจ้กับพัชราภาได้กันเถอะแม่จะุกรี้ดดดรอบบ้านเชียวแค่คิดก็สะใจเป็นบ้า
เป็นตอนที่อ่านและมันสุดดด
-
อ๊ายยยย
คืนข้ามปีที่แสนจะเสียว 55+
คนอื่นเขารู้กันหมดเลย 55+ -///-
-
สุดๆไปเลย คู่นี้
ปีชงเหรอพี่ ลองไปสะเดาะเคราะห์ที่วัดเล่งเน่ยยี่สิคะ
ไม่รู้ช่วยได้หรือป่าว แต่อย่างน้อยก็สบายใจขึ้นล่ะนะ
:bye2:
-
55555 ชอบจริงๆๆเลย ประโยคเรียกพัท ว่า แตกสาวร้าวราน เนี่ย เห็นภาพ :m20:
อีน้องต้อยเอ๊ย....ต้องไปฝึกฝีมืออีกเยอะ
นายพล ทั้งโก๊ะ ทั้งหื่น555 พี่หลวง ก็หื่นพอกันเลย
ปล. คุณอิ๊กกี้ ถ้าปีชงนะคะ...สามารถไปแก้ชงตามวัดต่างๆได้ แต่โดยส่วนตัวที่ทำมาทุกปีจะชงหรือไม่ก็ตามเนี่ย
จะไปไหว้พระแก้วมรกต ศาลหลักเมือง และวัดต่างๆที่สามารถไปได้ และไปจบที่ วัดเน่งเล่ยยี่ วัดมังกรน่ะค่ะ จะเป็นชุดใบแก้ชงไว้ปัดรังควาน คือถ้าใครเกิดปีชงก็เชียนชื่อตัวเอง วันเวลา ปีเกิด ลงไป แล้วเอามาปัด (ปัดออกจากตัว จากศรีษะลงมาเท้า 13 ครั้ง ถ้าจำไม่ผิดนะคะ ) แล้วเอาใบนี้ทิ้งไว้ที่วัด เค้าจะสวดมนต์ให้ตลอด 1 ปี แล้วค่อยเผาใบทิ้งจ้า ถ้าเป็นที่อื่น บางทีเค้าสวดให้แค่ช่วงเดียวจ้า แต่ยังไงก็ตามก็ทำบุญเยอะๆแล้วก็ทำให้ตัวเองอารมณ์ดี ทุกอย่างก็ดีเองจ้า...ยิ่งนอยด์ยิ่งเครียด...สิ่งที่กำลังทำก็ออกมาไม่ดี..ยังไงก็เป็นกำลังใจให้จ้า :L2:
-
แรงกันทั้งบ้านเลยจริงๆ อยากให้โจ้เสร็จพัทอะ
นังต้อยไม่ได้คู่ควรเลย พัทจัดการเลย!!! :กอด1:
-
ว้ายๆๆๆๆๆๆ
เขินอ่ะ...>////<
เชียร์โจ้กะพัท อิอิ
ปล.น้องต้อมจะแห้วแล้วหรอ?TOT
-
อ๊ายยยย เริ่ดค่ะ
เขินเป็นด้วยหรอคะ นาย
ฮิฮิ
เอา+ไปกินค่ะคนแต่ง
-
อร๊ายยยยย
เขินแทนนะ ,, :haun4:
น้องโจ้ ของ เจ้ เสร็จพี่พัทไปแล้วรึ ??
โฮๆๆๆๆๆ
ขำอิต้อยยยยยยย
-
น่ารักดีจัง แต่ในใจแล้วแอบเชียร์น้องต้อมอ่ะ :serius2:
-
แต่ละตอนนี่ แรงดีไม่มีตกจริงๆ เชิดใส่คร้าาาาาาา
-
o22 นี่อายแล้วใช่ป่าวค่ะ
กล้าอ่ะ อย่างแรง หวัดดีปีใหม่กะแม่สามีตอนที่น้องชายสามีคาอยู่ใน.....
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย แร๊งงงงงงงงงงงงงงง
ปล. สะใจที่สุดชะนีขี้หงี่ถูกตบคร๊า เอาออสกาไม๊ค่ะ คุณนายขา
-
กรี้ดร้องอย่างรุนแรงส์ อีผัวเมียคูแรงแห่งปีจริงๆ จะบร้า
แต่น้องโจ้เนี่ยว่าไงค่ะได้เมียหล่อล้ำไหมเนี่ยอยากรู้
-
แร๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง >////<
-
แรว๊งงงงงงงงงงงงงงง
นอกจากคุณแม่จะปลื้่มแล้ว เราก็ปลื้มนะ
อยากกดบวกได้จังเลยค่ะ
จะกดให้ทุกตอนเลย
ไม่ไหวแล้ว เลือดกำเดากระฉูด กรามก็ค้าง :haun4: :haun4: :haun4:
-
กร๊ากกกกกกก อ่านไปฮาไปจริงๆนะตอนนี้ ทั้งตอนเลยอะ โดยเฉพาะตอนสุดท้ายถูกใจคุณแม่ที่สุด 55555
-
เยี่มมมมมมที่สุด ฮ่าๆๆ
ถ่อไปคู่ พัชราภา กับโจ้ อิอิ
-
:m25:
เอาข้ามปี เหอๆ
-
แีรงงงงง ผัวเมียคู่นี้จะเปิดเผยไปไหนค่ะ :z1:
อยากรู้เรื่องโจ้ กะรวบหัวรวบหางตระกูลนี้กันเลยใช่มั๊ยเนี่ย เพื่อนสาวสองคนนี้ ฮ่าๆๆ
-
สนุกคงเส้นคงวาจริงๆๆๆๆๆๆ อิอิอิอิ
:oo1:
-
ผัว-เมีย คู่นี้แรงสุด...
-
บอกได้คำเดียว
แร๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
:mc4: :mc4:
-
แรงจริง อะไรจริง !
-
บอกได้คำเดียวว่า แรงดีไม่มีตก จริงๆ :jul1:
-
o22 แรงค่ะคุณนาย คุณหลวง
อยากรู้คู่พัทกับโจ้อ่ะ
-
ร้ายพอกันคู่นี้..รอข่าวอีกคู่
จัดให้ชะนีน้อยไปนิด ไม่สะใจ
+1
-
:m20: :m20: :m20:อยากได้ผัวคนอื่นดีนักผัวตัวเองโดนฉกยังไม่รู้ตัวอีก
สุดยอดเลยคู่นี้น้องนายกะพี่หลวงอึด :oo1: :oo1:
-
ลุ้นโจ้-พัทอะ^^
-
สุดยอดคู่นี้ ตอนนี้สนุกมาก
ปล. แอบลุ้นคู่ โจ้-พัทด้วยคน
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
ตอนนี้พี่นายแรงได้ใจน้องมากๆเลยค่าาาาาาาาา
สะใจมากตอนที่เอาคืนอีต้อย เป็นไงละ เล่นกับใครไม่เล่น ฮิฮิฮิ
ไหนจะอะไรๆอยู่ตรงหน้าต่างอีก น้องเขินแทนค่ะพี่ขา~~~~ :o8: :o8: :o8:
แอบลุ้นไอ้โจ้กับพี่อั้ม-พัชราภาด้วยค่ะ ว่าจะไปได้กันท่าไหน อะไรยังไง แค่คิดก็....... :z2: :z2: :z2:
ปีชง ลองไปทำบุญสะเดาะเคราะห์ดูซิคะ มันอาจจะช่วยได้ไม่เยอะ แ่ต่มันก็ทำให้สุขภาพจิตเราดีขึ้นแยะเลยนะคะพี่อิ๊ค
-
:impress:
ในที่สุด อีต้อยก็โดนตบ ขอบคุณพี่ีอิ๊กมาก ฮ่าๆๆๆ :impress2:
-
^^
-
+1 ให้น้องโจ้สำหรับว่าที่ภรรยาคนใหม่ :o8: :-[
-
พี่นายสุดยอดมาก o13
-
ที่สุดในสามโลกเลยคร๊า!!! :impress2:
-
กริ๊ดดดด ชอบฉากนี่ที่สุด
-
มารอๆ
เรื่องนี้จะมีตอนพิเศษหรือเปล่าน้อ~
-
แรงดีไม่ตกจริงๆๆเลยค่ะนายขา o13
-
แรงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :haun4:
ฉลองข้ามปี เกาะหน้าต่าง สวัสดีปีใหม่ แถมคนข้างล่างก็ดูรู้ว่าทำอะไรกันอยู่
ตอนเช้าจะเอาหน้าไปไว้ตรงไหน
แล้วโจ้ จะปลอดภัยหรือเปล่าเนี๊ยะ เป็นห่วง
-
โจ้ได้เลิกกับต้อยแน่ๆ หึหึ
ข้ามปี คึคึ ไอเดียดีนะเนี่ย คิกๆ
-
ว้าววว คืนข้ามปี ชอบจัง คุณแม่นี้ชนะเลิศนะฮ้าาา
ถ้าเป็นปีชง ไปทำพิธีแก้ชงที่นี้ก็ได้นะค่ะ พุทธสถาน จี เต็ก ลิ้ม จ.นครนายกนะคะ
เพิ่งไปมาเมื่อวันจันทร์ที่แล้วล่ะ เข้าไปดูข้อมูลที่ www.jeeteklim.com ก่อนก็ได้น่าา
-
อิอิ แวะมาแอบดูซะหน่อย แต่ยังไม่มีเวลาอ่านเต็มๆเลย
อ่านไปหน่อยนึงถึงกับเลือดสูบฉีดเลย
มิน่าแฟนคลับติดตามกันงอมแงมเลย
เดี๋ยวว่างๆแล้วจะมาตามอ่านต่อนะครับ :bye2:
-
อิอิ แวะมาแอบดูซะหน่อย แต่ยังไม่มีเวลาอ่านเต็มๆเลย
อ่านไปหน่อยนึงถึงกับเลือดสูบฉีดเลย
มิน่าแฟนคลับติดตามกันงอมแงมเลย
เดี๋ยวว่างๆแล้วจะมาตามอ่านต่อนะครับ :bye2:
บวกตอมหึ่งให้ด้วย^^ (เริ่มแปลกๆนะว่ามั้ย??) -*-
-
แรงทั้งผัวทั้งเมียเลยอ่ะ :oo1:ข้ามปี :jul1:
-
สองสามีภรรยาเขาแรงดีจริง :pighaun:
ไม่ธรรมดาข้ามคืนกันเลยทีเดียว
ชอบ นาย ที่สุดเลย ได้ใจทุกๆ อย่าง
น้องโจ้ หายไปเลยคงไม่พ้นเงื้อมมือแน่ๆ
ยัยต้อยเสียผัวก็คราวนี้แหละั เล่นกะใครไม่เล่น
มาเล่นกะคุณนายเขา ^^
รอตอนต่อไปฮับ...
-
แม่ผัวลูกสะใภ้คู่นี้แรงได้ใจอะ
สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดด o13
คิดถึงน้องต้อมแล้วน๊าๆๆๆ
-
5555++
คิดได้ไงอ่ะ เอากันข้ามปี
-
แร่ด + หื่น จริงๆ
คุณนาย กะคุณหลวงเนี่ย 5555
-
โจ้หายไปไหนอ่ะ
เค้าอยากรู้ อิอิ
รอตอนต่อไปนะ
o13
-
ข้ามปีจริงๆด้วย...
-
อยากรู้เรื่องโจ้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ชอบจังหนุ่มซื่อๆมึนๆเนี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
อยากเคาท์ดาวน์แบบนี้มั่งจัง.....
อีต้อยก็นะ เสียทั้งจริต เสียทั้งผัว สมน้ำหน้า
-
555555 ชอบหลวงกับนายอ่ะ
เเล้วพัทจะได้คู่กับโจ้มั้ยเนี่ย ลุ้นๆๆ
-
:laugh:
แรงที่สุดใน3โลก
แม่ผัวกะลูกสะใภ้คู่นี้จะฮาไปไหน
-
:z2: :z2:
เข้ามาวิ่งเล่นรอพี่ิิอิ๊ก
เห็นว่าพี่เครีิยดๆเป็นกำลังใจให้น้าาา
อย่าคิดมากเดียวแก่เร็ว
ชงไม่ชงมันอยู่ที่ใจนะพี่
แน่ซะอย่างจะกลัวอาไรเน๊ะอิอิิอิ
หวังว่าพัชราภาคงไม่ทำให้ผมผิดหวัง
อ๊ายยยแค่คิดก็ :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
น้องโจ้ พาพี่พัทไปซื้อแป้งแถวไหนจ้า ซื้อกันข้ามปี อิ อิ :z1:
-
รอตอนเย็นๆ^^
-
เค้ารอตัวอยู่นะ อิกกี้
-
แรงอ่ะ !
ข้ามปีเลย ><
-
เข้ามาลงชื่อรอด้วยคนครับ
นิยายเรื่องนี้เหมือนมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เราต้องเข้ามาอ่านทุกวัน (ต้องขอบคุณไรเตอร์ผู้น่ารักครับ :L3:)
วันไหนที่ไม่ได้อ่านรู้สึกเหมือนว่าวันนี้ลืมทำกิจวัตรประจำวันไปบางอย่าง (เวอร์น้อ 555 :o8:)
เป็นกำลังใจให้พี่อิกกี้ครับ รอ รอ รอ และก็รอครับ
-
น้องนายจัดการชะนีน้อยได้อย่างแสบสันต์.....
ตอนแรกเสียหน้าแถมเจ็บตัว.....ต่อไปก็เสียสามี.......
น้องนายได้สวัสดีปีใหม่...ตามความต้องการของคุณนายแม่....
เป็นอะไรที่.... :pighaun:...ต้อนรับปีใหม่จริง ๆ
ตัวประกอบทั้งหลายตะลึงตึง ๆ....อึ้ง..ยันคนอ่าน...
เออ....อีกคู่ก็ซื้อแป้งกันข้ามปีเหมือนกันนิ.... :z1:
:กอด1: น้องอิ๊ก :L1:
-
สมน้ำหน้านังสองเเม่ลูก เล่นกะใครไม่เล่น 555
-
เข้ามารอน้องนาย หุๆๆๆๆๆมารอลุ้นน้องโจ้ด้วยว่าฟ้าเหลืองหรือเปล่าข้ามคืนแล้วนิ :m20: :m20:
-
น้องโจ้แรงนะเนี่ย
พาเจ๊พัชราภาหายไปเลย
อยากรู้ว่าเค้าไปไหนกัน
กลับมาแล้วเล่าให้ฟังด้วยนะ น้องโจ้
-
รออ่านคู่น้องโจ้ กะอั้มอ่า...หุหุหุ
-
องก์ ๒๖
เสียงคนด้านนอกยังเฮฮาอื้ออึงอยู่ เสียงผมกับไอ้หลวงด้านในก็ไม่น้อยหน้า ไอ้หลวงนี่เวลามันเมามันได้ใจจริงๆนะ อึด ทน อิอิ พาผมตระเวนทัวร์รอบห้องเลย โอ๊ย เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว แต่สู้ตายไม่มีท้อ ก็ไม่เท่าไหร่หรอกนะผมได้ไปสองไม้อย่างที่ตั้งใจ กรี๊ด มีความสุข แล้วก็พากันนอนหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย แต่ไม่ได้นอนบนเตียงนะ นอนบนพื้นกลางห้องเลยครับ มีผ้าห่มเอามาตอนไหนไม่รู้พันกายเราอยู่
ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นเพราะเสียงนกน้อยมันมาร้องปลุกตรงขอบหน้าต่าง
"แก ตื่นๆ สายแล้ว"
ผมเขย่าตัวมัน กลิ่นไวน์นี่หึ่งเชียวนะ ตอนมันหลับ อ๊าย น่ารักจังเหมือนเด็ก หัวเกรียนๆ ใส่แต่เสื้อทำปากจุ๊บจั้บอยู่ ไหนตื่นอยู่หรือเปล่าน้า อันนั้นของมัน อ๊าย พร้อมรบ จับเลยสิ แต่ไม่เอาดีกว่า เหมือนมันระบมยังไงไม่รู้ ยังไม่ได้ทำแท้งด้วย เผื่อแถมอะไรมัน อิอิ
"งั้นชั้นไปอาบน้ำก่อนนะ"
ผมเห็นมันนอนไม่ยอมตื่นก็เลยลุกไปเข้าห้องน้ำก่อน ขี้เกียจรอ ไปทำธุระส่วนตัวก่อนสิ อิอิ เผื่อได้อีกสักรอบ จะได้พร้อมทุกสถานการณ์
"อาบให้ด้วยสิคุณ"
มันก็ตามเข้ามาเหมือนเคยนั่นล่ะครับ อย่าคิดจะได้ลงกลอนประตูเลย ไอ้นี่มันมีปัญญาเปิดเข้ามาได้ตลอดล่ะ ผมไม่ได้ตกใจแล้ว ยอมก็ยอมวะ อาบคนเดียวมันก็ไม่สนุกอยู่ดี เผื่อหยิบจับอะไรบ้าง อิอิ อ๊ะ นี่ผมหื่นไปไหม ไม่เนอะแค่ทำตามปฏิกริยาเคมีของร่างกายที่มันหลั่งออกมามากเป็นพิเศษแค่นั้นเอง สรุป ไม่อยากจะบอกเลยว่าผมได้อีกรอบ กรี๊ด ชนะเลิศ ผมได้สามไม้ โอยไม่ไหวจะเดินนะเนี่ย มันบวมๆนะ รู้สึกเจ็บเหมือนกันแต่ไม่ร้องสักแอะ ผมก็ไม่เข้าใจตัวเอง ต้องทนสิ ทนเพื่อมันเดี๋ยวมันเสียน้ำใจ อิอิ เราเดินลงจากห้องมาพร้อมกัน ผมยังสวมชุดมันอยู่เช่นเคย ให้ตายเถอะอากาศจะดีไปไหนเนี่ย
"คุณลูก แหมตื่นซะจวนเที่ยงเลยนะค้า ทะเลาะกันหนักเหรอจ๊ะเมื่อคืนน่ะ"
คนแรกที่ทักคือคุณนายแม่ ผมก็ทำท่าอาย
"แหมนะ คุณแม่ ข้าวใหม่ปลามันก็แบบนี้ล่ะครับ"
อีเพื่อนสาวนั่งจิบกาแฟคุยกับคุณนายแม่อย่างสนิทสนม มันเหมือนจะคุยเรื่องดอกไม้อยู่นะผมได้ยินแว่วๆ เยอบีร่าๆ
"ขอโทษทีนะครับคุณแม่เลยตื่นมาไม่ทันทำอาหารเช้าให้คุณแม่เลย คุณแม่ทานข้าวหรือยังครับ"
"อุ๊ยตาย เรียบร้อยแล้วจ้า คุณแม่ทานคอนติเน็นตัล เบรกฟาด เอ๊ะ ใช่ไหมเพื่อนคุณลูก"
หันไปหาอีพัทแล้วหัวเราะชอบใจ
"เก่งมากครับคุณแม่ คอนติเน็นทัล เบรคฟาสต์"
อีนี่ก็กระแดะออกสำเนียง คุณนายแม่ก็หัวเราะชอบใจ อ้าวเพิ่งสังเกต น้องโจ้ ไม่ได้นั่งร่วมวงหรอกนะครับ แต่นั่งจิบไวน์แต่เช้าเลยอยู่ห่างๆหน้านี่แดงก่ำเชียว ไม่สบตาผมด้วย อ๊ายต้องมีอะไรแน่ๆ
"พัท มานี่หน่อยสิ"
ผมเข้าไปสะกิดมัน แล้วยิ้มให้คุณนายแม่
"อะไรแก"
ดูมันทำท่านะ ทำเป็นไม่รู้เรื่อง แต่นะ ผมดูออกอีนี่ฟาดน้องโจ้ไปแล้วเรียบร้อย มันอยากเล่ามากนะผมรู้แต่มันทำท่าวางมาดไปแบบนั้นเอง
"ไม่อยากเล่าใช่ไหม เออ ตามใจ"
"อ๊ะ มาสิแก คุณแม่ครับ ขอเดินชมสวนดอกไม้หน่อยได้ไหมครับ กลิ่นหอมโชยมาแต่เช้าเชียว"
"เอาสิจ๊ะลูก คุณลูก ทานคอนติเน็นตัล เบรกฟาด เอ้ย เบรคฟัสต์นะค้า เดี๋ยวคุณแม่ไปปิ้งขนมปังรอ"
"อุ๊ย เดี๋ยวคุณลูกมาทำเองก็ได้ครับคุณแม่ อ๊ะ หลวงทำให้หน่อยสิ อย่าให้คุณแม่ทำ"
ผมหันไปสั่งผัว เออๆ ผัวก็ผัว ผัวเต็มปากแล้วล่ะ ก็มันเลิศ มันอ๊าย ต้องเป็นผัวนั่นล่ะ
"ว่าไงแก"
พอเราเดินเข้ามาในสวนดอกไม้ไกลพอสมควร กอกุหลาบนี่สูงใช้ได้นะ ถัดไปเป็นแปลงของทานตะวันดอกใหญ่มากขอบอก
"หนี่ง สอง กรี๊ดๆๆๆๆ"
"อ้าว อีบ้า อะไรยังไง ออกสาวเชียวนะแก"
"ว้ายไม่ได้หรอก คือแบบว่า มันใช่ คนๆนี้ล่ะ เยส ชั้นเกิดมาเพื่อเค้า ชั้นรักเค้า"
ได้แต่ถอนหายใจ อีนี่มันเวอร์เกินมนุษย์โลกเขาอยู่แล้วเป็นเรื่องปกติ แต่ไม่คิดว่ามันจะเกินไปขนาดนี้
"ยังไงวะ"
"แก น้องเขา แบบว่า อ๊าย แซ่บมาก แซ่บที่สุด"
"พูดแบบนี้ทุกทีนะแก เวลาเจอคนถูกใจ เดี๋ยวก็เหวี่ยงเขาทิ้ง"
"ไม่มีทาง คนนี้ไม่เหมือนคนอื่น"
"ยังไง"
"แหมก็นะ ไม่มีใครร่วมประเวณีกับชั้นได้ติดต่อกันสามครั้งติดน่ะสิแก กรี๊ด เริ่ด"
เอ่อ ผมนี่ทำตาโต นี่ผมว่าไอ้หลวงมันเลิศสุดแล้วนะ ยังมีม้าศึกคึกกว่ามันอีกเหรอเนี่ย
"จริงดิ บ้าหรือเปล่า แกอย่ามาเวอร์"
"ไม่เวอร์แก เรื่องจริง"
"ไหน เอาแต่ต้นตั้งแต่ขับรถออกไปจากสวน เอาให้ละเอียด"
ผมก็ไม่ได้อยากรู้หรอกนะครับ แต่เอาหน่อยก็ดีประดับบารมีความรู้
"แหมทำตาวาวเชียวนะยะ ทีของหล่อนไม่เห็นเล่าให้ฟัง"
"แหม ทำมามีข้อต่อรองนะอีนี่ แกเล่าก่อนเดี๋ยวชั้นเล่าของชั้น ดูซิใครมันจะเด็ดกว่าใคร"
ผมท้าทายมันเพราะรู้ว่าอีนี่เวลาเล่าของมันจบ มันพอใจ มันสุขใจ เรื่องของคนอื่นมันไม่ได้อยากจะฟังหรอกนะเออ
"ก็ตอนออกจากสวน ชั้นก็ชวนน้องเขาคุย ตอนแรกมันอายๆนะ ชั้นเป็นคนขับชั้นทำอะไรไม่สะดวก ชั้นเลยแบรี่ว่า ชั้นปวดแขนมาก ถามมันว่าอยากขับบีเอ็มไหม แต่มันบอกว่ามันมึนๆนะ ชั้นบอกไม่เป็นไร เดี๋ยวบอก อิอิ มันก็ยอมนะเธอ พอมันมาขับชั้นก็ถามมันว่า หล่อๆแบบนี้ท่าทางแฟนจะเยอะ อะไรประมาณนี้ มันก็อาย มันบอกว่ามันมีเมียแล้ว ชั้นก็ทำท่าเสียดายจิตตกอะไรประมาณนี้ล่ะแก ชั้นถามว่าเมียเก่งไหมเรื่องนั้นน่ะ นี่แก แกรู้ไหมเมียมันน่ะไม่ค่อยยอมมีอะไรกับมันนะ เพราะเมียมันบอกว่าเบื่อ เจ็บ เพราะของมัน กรี๊ด อีนี่ ที่สุด ที่สุด อ่ะต่อ นานๆทีเมียมันค่อยยอม พอมีอะไรกันก้ไม่ค่อยถึงอะไรประมาณนี้อ่ะแก พอมันขับไปถึงริมคลองนั่นล่ะแก ชั้นมองไปเห็นเหมือนป่าละเมาะ อ๊าย ได้บรรยากาศขึ้นมา ชั้นเลยแกล้งบอกมันว่าทำเลนส์หล่น บอกมันให้แวะจอดข้างทางก่อน ชั้นก็แอ๊บทำท่าหาเลนส์มันก็ช่วยหานะ ก้มๆเงยๆ ชั้นก็เลยจับ กรี๊ด ตอนแรกมันตกใจ แต่ชั้นบอกเดี๋ยวชั้นทำให้อย่างที่เมียมันไม่เคยทำให้ รับรอง มันถึงยอม มันเมาๆด้วยล่ะ แก กรี๊ด กรี๊ด"
เอ่อ แล้วผมจะรู้เรื่องไหมเนี่ย ดูอีนี่ ต๊าย ไปขยำกุหลาบคุณนายแม่ด้วย ตายแน่แก
"มันแบบ มโหระทึกมาก แก ชั้นนี่ใจสั่นเลยอ่ะ ต๊าย ชั้นว่าของไอ้ใหญ่เป็นแบบไร้เทียมทานแล้วนะ แต่ไอ้นี่ กรี๊ด แบบตัวพ่อ ชั้นก็เลยจัดการถวายบัวซะเลย อิอิ"
"แค่นี้น่ะเหรอ ที่แกบอกว่าแซ่บ"
"อย่ามาสิ น้องเขาจูบปากด้วยนะแก อ๊าย เซ็กซี่มากกลิ่นไวน์อ่อนๆ"
"อ๊ะ จริงเหรอ แล้วไปเอากันตรงไหนเนี่ย"
"ก็ชายป่าละเมาะนั่นล่ะแก ดอกแรก อิอิ ดอกสองในรถ ดอกสามไปเปิดโรงแรม ขอบอกว่ามันสู้มือมาก อ๊าย พัชราภา อิ่มอ่ะเพื่อนสาว เอิ๊ก"
แหมอีนี่นะ ทำท่าเรอออกมาน่าเกลียดที่สุด มันลั่นล้ามาก เหมือนเด็กสาวตกหลุมรักใหม่ๆ
"แล้วพอมีสติน้องมันว่ายังไงอ่ะแก"
"ก็ไม่ว่าอะไร ชั้นไม่ให้มันตั้งตัว ให้ไปคิดอายหรอกนะ คลุกวงในตลอด"
"ถึงว่าตอนนี้หน้าตาเหมือนคนตกนรก"
"อีนาย มากไปย่ะ มันขึ้นสวรรค์ต่างหาก มันทำหน้าแบบนั้นเพราะชั้นชวนมันไปอยู่ กรุงเทพฯด้วยต่างหาก"
"หา อะไรนะ บ้าเหรอแก ชั้นไม่เคยเห็นแกตกร่องปล่องชิ้นกับใคร อย่านะเกิดอะไรขึ้นมันจะกระทบไปถึงชั้นด้วย"
"แหมอีนี่ ห่วงแต่ตัวเองนะยะ ชั้นน่ะไม่ใช่ไม่อยากมีนะผัวน่ะ ก็คิดว่าถ้าไม่เจอที่ใช่ก็จะไม่ยอมมีไง ไม่อยากจะเชื่อว่าจะมาเจอคนที่ใช่แล้ว อิอิ ขอบคุณสวรรค์"
"แล้วเมียมันล่ะ"
"ช่างหัวมันสิ อยู่ด้วยกันตอนนี้ดูหน้าก็รู้ว่ามันไม่มีความสุข ไปอยู่กับชั้นดีกว่าบนวิมานของเรา"
"แหมอีพัท มันไม่ใช่นิยายนะแก ที่จะคิดว่ามันดีมันต้องดี แกไม่ลองเทียวไปเทียวมาก่อนล่ะ ถ้ามั่นใจแล้วค่อยปล่อยมันเป็นไป แต่อย่าเพิ่งชวนน้องมันไปอยู่ด้วยเลย มันยังเด็ก ภาระมันก็คล้องคอมันอยู่ ภาระที่ไม่ใช่จะปัดออกก็ออกนะแก คิดให้ดี"
"แหม แล้วทีหล่อนล่ะ"
"ทำไม ชั้นทำไม อย่างชั้นคุณแม่ก็ทางสะดวก ไอ้หลวงมันก็โอเค ชั้นเรียกมันว่าผัวน่ะไม่แปลกหรอก แกสิจะแปลก"
"สะบัดบ๊อบ"
แหม ตบเพื่อนสักทีดีไหมเนี่ย ดูมันทำท่าใส่ผมสิ อีนี่เวลามันรั้นมันฟังใครที่ไหน
"ตามใจนะ เกิดอะไรขึ้นไม่ต้องมาโอดครวญให้ได้ยินนะจะตบซ้ำ"
"อีบ้า ก็นานๆชั้นเจอคนที่ชอบสักทีนี่"
"แกก็คิดเอาเองสิอีพัท น้องมันคือคนที่แกชอบ แต่แกก็รู้ว่าแกอยู่กับใครได้ไม่นาน น้องมันทำอะไรผิดไหมที่แกจะไปเหวี่ยงมันถ้าหากว่าแกเกิดเบื่อขึ้นมา แล้วถ้าน้องมันรักมันชอบแกจริงๆ แกคิดว่าดีไหมล่ะกับการที่จะร้ายน้องมัน โดยที่มันไม่ได้ผิดอะไรเลย"
ผมพูดจริงจัง มันก็มองหน้าผมนะ ทำท่าคิดอยู่แวบหนึ่ง
"เออๆ เทียวก็เทียววะ แหมหวงน้องเขยเชียวนะอีนี่"
"อ๊ะ ไม่ได้หรอก ตระกูลเขาจะสิ้นนามสกุลก็เพราะพวกเรานี่ล่ะ"
ไม่รู้สินะบางทีผมก็คิดนะว่าเรื่องแบบนี้มันละเอียดอ่อนเกินไปเกินกว่าจะมาตัดสินว่ามันสิ้นสุดแล้วในเวลานี้ คุณนายแม่เองแม้จะเอ็นดูผมมากแต่ว่าเรื่องแบบนี้น่ะมันก็ยากนะที่จะตัดสินใจ มนุษยืเรายังไงๆวันยังค่ำก็ต้องการเห็นบุตรหลานของตนเติบใหญ่มันจะดีจะเลวยังไงก็ช่างหัวมัน อย่างน้อยก็ยังได้ชื่อว่ามีลูกมีหลาน แต่ถ้าหากผมเอาลูกชายเขาเป็นผัว ผมเองคงไม่ปัญญาเบ่งออกมาได้หรอกนะหลานน่ะ มีแต่หลานสีเหลืองๆนั่นล่ะเบ่งออกมาให้ทุกวัน อิอิ เฮ้อ ช่างมันเถอะเรื่องของอนาคต ผมไม่ได้ตัดสินใจคนเดียวซะหน่อยว่ามันควรจะเป็นไปในรูปแบบนี้ เรื่องราวในวันข้างหน้ารออยู่เยอะแยะ จะมามัวนั่งทุกขืกับเรื่องวันนี้ พรุ่งนี้ผมก็ตายกันพอดี
"ตาหลวงวันนี้พาเมียแกไปเที่ยวรอบๆเมืองสิลูก อยู่บ้านก็จะเบื่อเปล่าๆ"
คุณนายแม่เอ่ยขึ้นตอนที่เรากินอาหาเที่ยงกัน ไอ้ขนมปังปิ้งที่ไอ้หลวงมันปิ้งก็ถือซะว่าเป็นของว่างไป
"ไปไหมคุณ ไปดูน้ำตกกัน"
"ไม่เอาหรอกครับคุณแม่ วันนี้ตั้งใจว่าอยากจะช่วยคุณแม่ตัดดอกไม้ พัทแกอยากไปเที่ยวไหมล่ะ"
ผมหันไปถามเพื่อนสาวที่นะ มันออกหน้าออกตาไปไหมเนี่ย คอยดูแลใส่ใจไอ้โจ้เป็นพิเศษ นี่อีต้อยมันก็ยังไม่มาตามผัวมันนะ อยากรู้จังเลยเวลามันมาตามผัวมันอีพัทจะทำยังไง
"ขี้เกียจเหมือนกัน อยากดูดอกไม้ก็ดีนะ แต่ดอกไม้สวนคุณแม่นี่ดอกใหญ่มากเลยนะครับ ถ้าวันไหนที่ทำงานผมจัดงานเลี้ยง สั่งคุณแม่ได้ไหมครับเนี่ย"
"ว้ายตาย ได้เลยเพื่อนคุณลูก แม่จะคัดดอกพิเศษให้เลย"
สรุปเราก็ไม่ออกไปไหนหรอกครับ อยู่ในสวนนั่นล่ะ ผมว่ามันสวยแล้วไม่อยากออกไปไหน อยากจะดูดอกไม้อยู่กับแม่สามีไปเรื่อยๆเรียกคะแนนหน่อย อีพัทเองก็นะแยกไปเก็บดอกไม้กับไอ้โจ้โน่นเลยครับ ท้ายสวนเลย อีนี่มันคงไม่คิดทำอะไรอุบาทว์ๆอีกนะ
"พี่ติ่ง สวัสดีปีใหม่ครับ"
พอว่างๆผมก็ทั้งส่งข้อความ โทรศัพท์หาคนนั้นคนนี้อยู่มือเป็นระวิง เพราะพอเห็นโทรศัพท์ตัวเองที่เสียบชาร์จอยู่ก็ตกใจ ข้อความครึ่งร้อย สายไม่ได้รับอีกนับไม่ถ้วน มีไอ้ต้อมด้วยนะ แต่ไอ้ต้อมเอาไว้ทีหลัง ตอนนี้ขอดำเนินแผนก่อน
"ว้าย น้องนาย สวัสดีปีใหม่ค่า เป็นไงสบายดีไหมรเา อย่าเจ็บ อย่าจนนะจ๊ะ ให้รักกันกับเรย์ไปนานๆ"
เอ่อ ก็ที่โทรฯหาก็เพราะไอ้คนชื่อเรย์นี่ล่ะครับ
"แหมพี่ติ่งก็เช่นกันครับ ให้สวยวันสวยคืน อย่าเจ็บ อย่าจน แล้วนี่ทำอะไรอยู่ครับ ไปฉลองปีใหม่ที่ไหนครับพี่ติ่ง"
"ฉลองอะไรกันล่ะจ๊ะ มีงานด่วนน่ะสิ"
"ตายจริงรับทรัพย์แต่ต้นปีเชียว ดีใจด้วยนะครับ"
"ไม่หรอกนาย พี่ให้เรย์นั่นล่ะทำ ตกแต่งสำนักงาน แต่เรย์มันก็ไปขับรถอีท่าไหนไม่รู้รถพังอีก สำนักงานเขาอยู่โน่นแน่ะลำลูกกา ไปมาก็ลำบาก เนี่ยยังมาไม่ถึงเลยพี่เลยต้องมารับหน้าลูกค้าก่อน วันนี้นัดกินข้าวกันไง"
"อ้อ เหรอครับ"
"เป็นห่วงเรย์เหรอจ๊ะ ไม่น่าเลิกกันเลยเนอะ พอนายเลิกกับเรย์นะพี่ว่ามันหงอยๆไปนะ"
"แหมพี่ติ่งนายว่าเรย์เขาคงเครียดเรื่องอื่นมั้งครับ ไม่เกี่ยวกับนายหรอก นายก็แค่เป็นห่วง รถนายก็ซ่อมเลยไม่รู้จะทำยังไงดีเหมือนกัน แล้วเรย์ เขาเริ่มงานแล้วเหรอครับ"
"ยังจ๊ะแค่เข้าไปตกลงกับลูกค้า เรย์มันคิดยังไงของมันกันเนอะถึงได้เลิกกับคนน่ารักๆอย่างนายน่ะ พี่ไม่เข้าใจ"
"เรย์คงเจอคนที่ดีกว่านายล่ะครับพี่ติ่ง ช่างมันเถอะครับ ขอโทษทีนะครับที่เพิ่งโทรฯมาอวยพร พอดีนายอยู่ต่างจังหวัด ชาร์จแบตฯอยู่ เนี่ยพอโทรศัพท์ใช้ได้นายก็โทรอวยพรปีใหม่พี่ติ่งก่อนใครเลยนะครับ"
"ต๊าย ขอบใจมากนาย น่ารักจริงๆ"
ผมถามอะไรอีกนิดหน่อยจากพี่ติ่ง ตอนคุยก็ทำเสียงเศร้าสุดฤทธิ์นะ เรียกคะแนนหน่อย อิอิ แล้ววางสายไป หึหึ ตอนนี้แกลำบากแล้วสิไอ้เรย์ ยัง มันยังไม่พอ แค่นี้มันเพิ่งจะเริ่มต้น สำนักงานที่มันไปตกแต่งให้ผมเองบันทึกไว้ในโทรศัพท์แล้ว รอให้ชั้นกลับไปทำงานก่อนเถอะ แกจะจำชั้นไปจนวันตายไอ้เรย์
"ต้อม เป็นไง สวัสดีปีใหม่นะ"
โทรฯหาคนสำคัญๆหมดแล้วก็ถึงตาไอ้ตัวดีอีกคน
"โหย หายไปเลยอ่ะคนเรา ไอ้เราก็ทั้งโทรฯทั้งส่งข้อความ ฉลองเพลินลืมน้องเลยสิท่า"
"อย่ามาเยอะไอ้ต้อม สวัสดีปีใหม่ชั้นสิ อวยพรด้วย"
"ฮ่าๆๆ แบบนี้ก็มีด้วย สวัสดีปีใหม่คร้าบ เจ๊ ขอให้เจ๊ สวยวันสวยคืน น่ารักแบบนี้ไปนานๆ"
"ไอ้ต้อม แกอยากโดนด่ารับปีใหม่เหรอ"
"แหย่หน่อยก็ไม่ได้ วัยทองจริงๆ"
ว่าะไม่กรี๊ดแล้วนะ ไอ้นี่มันกวนพระบาทได้ตลอดเวลาจริงๆ
"นี่ อย่าให้เจอตัวนะจะตบหัวเลยนี่ แล้วไอ้เรย์เป็นไง ถึงไหนแล้ว"
"โหนะพี่ โทรฯหาผมก็ถามถึงแต่ไอ้นั่น เคยโทรฯหาผมเพราะอยากคุยกับผมจริงๆบ้างไหมอ่ะ"
เอ่อ น้ำเสียงมันประชดยังไงไม่รู้ครับ
"อะไรต้อม อย่ามาเยอะ เคยสิ อย่านอกเรื่องว่ามาก่อน"
เอาวะ ผมเองก็ต้องรักษาน้ำใจมันไว้เหมือนกัน ไม่ใช่สักแต่ใช้งานมันแล้วทำลายน้ำใจมันแบบนี้ผมเองก็คงเลวมากทีเดียว แต่เอ๊ะ เราเป็นนางร้ายนี่นะ สนอะไร เชิดใส่
"อิอิ เขาก็โทรฯหาผมตลอดล่ะ เพ้ออะไรก็ไม่รู้ บอกว่าไม่มีคนจริงใจกับเขา มีแต่คนมาหวังผลประโยชน์กับเขา ยังมาพูดกันผมไว้อีกนะว่ากลัวว่าผมจะเป็นเหมือนอีเบียร์"
"หึหึ ก็มันไม่เหลือใครแล้วนี่"
"ผมว่าผมชักจะเหมือนพี่ขึ้นทุกวันแล้วนะเนี่ย"
"เหมือนชั้นยังไงไอ้ต้อม เอาให้ดีนะแก"
"อิอิ ก็ใจร้ายไง"
"ไอ้ต้อม ชั้นน่ะพิเศษ ไม่ใช่อยากจะร้ายก็ร้าย ไม่กะโหลกกะลานะ"
"อ่านะ คร้าบเจ๊คนพิเศษ เมื่อไหร่ผมจะได้ซะทีอ่ะ"
"ได้ไร จะเอาอะไรอีก ชั้นซื้อให้แกเยอะแล้วนะ งานยังไม่คืบหน้าไปไหนเลย จะมาเรียกร้องเอาอะไรอีก"
ผมแว้ดใส่มัน
"ได้พี่อ่ะ"
อ๊ะ อะไรนะ กรี๊ด นี่มันย้อนผมอยู่หรือเนี่ย
"ไอ้ต้อม"
"หุหุ เมื่อไหร่อ่ะ"
"แก กลับมาก่อนเถอะ ชั้นไม่รออะไรแล้ว ทำได้ไหมล่ะสามรอบติดน่ะ ทำไม่ได้อย่ามากระแดะนะ ชั้นเอาแกตายแน่"
"ฮ่าๆๆ ได้นะ ผมไหว"
"ไอ้ต้อม แค่นี้นะ"
โว้ย อารมณ์เสีย นี่ผมพยายามจะคุยกับมันดีๆแล้วนะ แต่มันนี่อะไรคงอยากเป็นผัวผมเสียตัวสั่น หนอยแน่เดี๋ยวเถอะแก ได้เป็นแน่ๆ อ๊ะ มีผัวหลวง กับผัวน้อย อ๊าย เขินจัง ไม่ได้อยากมีเลยนะ แต่เรียกร้องกันเหลือเกิน พวกผู้ชายเนี่ย โฮะๆๆ เชิดใส่ หน้าตาดีซะอย่างอย่าได้แคร์
"คุณแม่ครับ วันนี้อยากกินอะไรดี เดี๋ยวคุณลูกจะโชว์ฝีมืออีกสักมื้อ"
พอเดินกลับมาหาแม่ผัวที่กำลังเม้าท์อยุ่กับอีพัทที่กอกุหลาบ มีไอ้หลวงคอยขนดอกไม้ที่ตัดแล้วทยอยเอาไปขึ้นรถกับคนงาน ส่วนไอ้โจ้ก็ช่วยอีกแรง อ้าว นี่ผมอู้อยู่คนเดียวเหรอนี่
"อะไรก็ได้จ๊ะคุณลูก คุณแม่กินได้หมดล่ะ"
"แกกินไรพัท"
ทำเป็นแอ๊บแมนหน่อยต่อหน้าแม่ผัว กลัวว่าเพื่อนสาวจะแตกสาวไปมากกว่านี้ แค่นี้ก็ทำเอียงอายบิดเกินองศาไปแล้วเวลามันคุยกับไอ้โจ้ ผมล่ะกลัวจริงๆว่าคุณนายแม่จะจับได้
"กินสุกี้หม้อไฟดีไหมครับคุณแม่ เพื่อสุขภาพ ตอนผมมาเห็นตลาดขายเห็ดสดๆทั้งนั้นเลยครับ น่ากินออก"
เน้นอีกแล้วคำว่าเห็ดสดเนี่ย แหมอีนี่หันมาทางผมด้วยนะ
"ก็ดีนะคุณลูก เดี๋ยวให้ตาหลวงพาออกไปตลาด"
"ผมไปด้วย"
"แกไม่ต้องหรอกพัท ช่วยคุณแม่ใส่ปุ๋ยพรวนดินไป อย่าใส่แต่ต้นไม้นะ ใส่หน้าแกบ้างก็ได้นะ ปุ๋ยคอกน่ะ"
"อะ"
มันจะด่าผมครับ ผมส่ายหน้า คุณนายแม่นี่หัวเราะชอบใจ
"หลวงๆ ไปตลาดกัน โจ้พี่ฝากเพื่อนพี่ด้วยนะ พักนี้มันเหมือนแพ้อากาศ คันบ่อยเหลือเกิน"
แหมนะไอ้โจ้นี่มันก็ยิ้มหน้าบานเชียวนะครับ น่าหมั่นไส้จริงๆ
"ไปตลาดเหรอคุณ วันนี้นั่งมอร์ไซค์ไปไหม"
"บ้าเหรอ เดี๋ยวชั้นดำ"
"ไม่หรอกน่า เปลี่ยนบรรยากาศ เดี๋ยวแดดร่มๆกว่านี้ค่อยไปดิคุณ ผมจะพาไปตลาดอีกที่ เป็นหมู่บ้านเล็กๆ"
"แล้วตอนนี้อ่ะ ให้ทำอะไร"
"โน่นไง แม่คุณน่ะรออยู่โน่นแล้ว"
ดูมันนะครับ มันโอนแม่ผมให้ผมเรียบร้อยแล้ว ก็ได้วะ เดินไปเมาท์นั่นเมาท์นี่หน่อยก็ได้
"แกจะเอาอะไรบ้างแก เขียนมาเลยนะ"
ผมบอกอีพัทไป เอ๊ะ อีนี่มันเหมือนจะแย่งซีนผมไปจากคุณแม่ยังไงไม่รู้ ออเซาะซะเหลือเกิน ไอ้โจ้ก็อีกคน ไอ้นี่มันขี้อายนะครับ ไม่ค่อยพูดแต่นะมองตากันหวานฉ่ำตลอดเวลา โอ๊ย หมั่นไส้
"ไปได้ยังอ่ะแก ชั้นเบื่อ"
ผมเดินกลับไปหาผัวอีกรอบ แดดเริ่มร่มแล้วล่ะครับ บรรยากาศดีมากๆ แสงตะวันรอนที่ไม่แรงจนเกินไป มันดูสวยงามมากกับฉากหลังแบบนี้ ดอกไม้ ภูเขา บ้าน ต้นไม้ นี่ล่ะสวรรค์จริงๆล่ะ
"ไปดิ ผมล้างหน้าก่อนนะ แป๊บ"
แดดไม่แรงคงไม่ต้องลงกันแดดหรอกนะหนักหน้า นั่งรอมันใต้ร่มไม้ดีกว่า
"อ๊ะ คันนี้เนี่ยนะแก"
ตกใจสิครับ มอร์เตอร์ไซค์ผู้ชายคันใหญ่ๆ เหมือนรถแข่งที่เคยเห็นในหนัง หลิวเต๋อหัวตอนเด็กๆนั่นล่ะครับ มันใส่หมวกกันน็อคมาพร้อมแล้วห้อยอยู่หน้ารถอีกอัน
"เร็วดิคุณ ไม่เคยนั่งเหรอ"
"บ้า ไม่เอามันใหญ่ ชั้นกลัว"
"กลัวไร ผมขับเป็น เนี่ยรถผมตอนเรียนช่าง"
อ๊ะ ตอนเรียนขับรถเท่ขนาดนี้เชียวหรือ เอาหน่อยวะ ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะหน่อย กรี๊ด จางหมั่นอวี้ หน่อย เอ๊ะ ใช่หรือเปล่าไม่แน่ใจ เชิดใส่ เคยดูสมัยพระเจ้าเหาจำไม่ได้หรอก แต่รู้ว่าเท่มาก กระโดดขึ้นเลยสิครับ มันก็เอาหมวกกันน็อคแบบครึ่งอันมาให้ผม มันก็สวมเหมือนกันนะ ไม่ใช่แบบปิดทั้งหน้าเหมือนในหนัง
"กอดเอวดิคุณ"
"แกอย่าขับเร็วนะ ชั้นกลัว"
ดัดจริตหน่อยสิครับ อิอิ เราต้องมีมุมที่น่ารักน่าเอ็นดูบ้างอะไรบ้าง ไม่ใช่จะแว้ดๆใส่มันท่าเดียว เดี๋ยวมันจะหน่ายเอา
"อ๊ะ ไอ้"
กรี๊ดไม่ออกจริงๆนะครับ มันเล่นกระตุกรถจนมันเกือบยกล้อแน่ะ ผมนี่กอดตัวมันแน่นทันที มันแกล้งผมครับท่าน แหมนะ เดี๋ยวเถอะแก
"บอกว่าอย่าขับเร็ว ไอ้บ้า"
พอรถวิ่งไปปกติผมก็จิกตีมันทันทีสิครับ รอให้ตะวันลับฟ้าก่อนหรือไม่มีทาง
"ฮ่าๆๆ กอดซะแน่นเชียวนะ อย่ามาจับนะคุณเดี๋ยวของขึ้นไม่ถึงตลาดนะ"
"ไอ้บ้า ชั้นไม่ได้หื่นขนาดนั้นนะ"
แอบอมยิ้ม อ๊าย มันรู้ด้วยล่ะว่าผมจะทำอะไร เชิดใส่ ขึ้นก็ขึ้นสิ ของกินเดี๋ยวค่อยแวะซื้อตรงไหนก็ได้ ขอหน่อยเถอะ ไม่ได้จับมาครึ่งวันแล้ว ใจจะขาด
"อ้าวนะ บอกไม่ฟังเหรอคุณ"
มันหันมาหัวเราะนะครับ ขับมอร์เตอร์ไซค์เร็วมากขอบอก ผมต้องคอยตบแขนมันไว้ ไม่เอาหรอกนะ จะเอาชีวิตมาเสี่ยงกับโครงเหล็กราคาไม่กี่บาท ไม่คุ้มกันหรอกนะ
"ก็มือมันไม่มีที่วางนี่ แกจะให้ชั้นวางมือตรงไหน กอดเอวนี่มันก็ต้องโดนบ้างสิ อย่ามาดัดจริต"
"ฮ่าๆๆ ซะงั้น งั้นเราแวะโรงแรมก่อนไหม สักยกก่อนค่อยไปตลาด"
"บ้าเหรอ"
ทำท่าเอาหน้าปนบกับหลังมัน จะว่าไปแล้วบรรยากาศยามเย็น นั่งรถตากลม แบบกินลมจริงๆนะ ไม่ใช่แค่เปิดกระจกรถ เนี่ยลมเข้าท้องอืดหมดแล้วเพราะอ้าปากกว้างไปหน่อย ก็ด่ามันนั่นล่ะครับ ผมกอดมันแน่นพอประมาณเอาหน้าแนบหลังมัน ภาพทิวทัศน์ที่ผ่านตามันงดงามจริงๆนะ แสงสีส้มสุดท้ายของวันเหมือนแต่งแต้มสีสันให้ภาพที่เห็นมันเย็นตาขึ้น มีมิติน่ามองขึ้น ลมที่พัดโบกต้นไม้ใบหญ้าริมทางก็ลู่ยอดไม้ใบหญ้าปลิวไสวอยู่ มีความสุขจังเลย
"ถึงแล้วคุณ หลับป่ะเนี่ยกอดผมนิ่งเชียว"
"หือ ถึงแล้วเหรอ"
"ลงดิคุณ คนมองใหญ่แล้ว"
มันสะกิดบอก อ๊าย ลืมตัวไปหน่อย กำลังฝันตอนเย็นอยู่เชียว เสียอารมณ์หมดไอ้นี่ ผมก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ลงจากรถมา เดินกรีดกรายนำหน้ามัน ของสดๆทั้งนั้นเลยนะ ช้อปปิ้งซะหน่อย อิอิ ไอ้หลวงก็หิ้วของไปตามระเบียบ โอ๊ย มีความสุขที่สุดเลย
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล.. ตอนนี้ไม่ค่อยยาวนะครับ อิอิ นิยายไม่ยืดน้า กลัวจังว่าเพื่อนๆจะเบื่อ เขียนให้เห็นพัฒนาการน้า จุ๊บๆๆๆ
-
อะหุ อะหุ
จะเอาน้องต้อมเป็นอนุสามี :impress2:
หลวงจะยอมหรอจ๊ะนายพล :laugh:
-
:m25: ข้ามปีกันเลยทีเดียว :impress2:
-
หนุกม๊ากกกกกก
นายเอกร้ายได้ใจ o13
ร้าย...คนอ่านอย่างเรากลัวเลย :sad4:
ช้านจะไม่มีทางเป็นศตรูกับเทออออ
นายพล เย้ๆ :3123:
-
ข้างทางป่าละเมาะ 555 พัทพยายามสุดๆๆ :-[
-
หลุด(รั่ว) แรง ร้าย
แต่ หื่น 555+ เชิดใส่ :laugh: :laugh:
-
:3123: :3123: :3123: :3123: :3123: :3123: :3123:
-
นายครับหลงผัวหลวงแล้ว
อย่าลึมว่าที่ผัวต้อมนะ
ชอบนายจริงๆ
ว่าแต่ หลวง มีพี่น้องเหลือไหมครับ
-
3 3 3 :z1:
-
:m20: :m20:ตอนนี้พี่หลวงเป็นขวัญใจของใครหลายคนซะแล้ว
น้องโจ้ก็มาแรงอีกคน บ้านนี้ลูกหลานเขามีดีเว๊ย
-
:z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
พัชราภาไม่ทำให้ผมผิดหวังกรี้ดดดดดดดดดดดดดดดถูกใจที่สูดดด
ฉากซ้อนท้ายคุณหลวงจินตามและแบบว่า :z1: :z1: :z1:
รักพี่อิ๊กที่สูดดด :L1:
-
แอบกระซิบคุณหลวง... ระวังคุณนายจะหาผู้ช่วยสามีนะจ๊ะ
เพราะฉะนั้นต้อง 3 รอบเป็นอย่างต่ำ :z1:
-
คิดถึงน้องต้อม อยากกินน้องต้อม (เอ้ยไม่ใช่)
รอน้องต้อม นะจ๊ะ
-
เพื่อนคุณนายนี่ก็ไม่แพ้กันนะค้าาาา :laugh:
-
555 เพื่อนนานี่แบบว่า :laugh:
-
เริ่มจะหวานนะ
ฮ่าๆ เค้าเรียกว่าหวานมั้ยนะ ??
แต่ตอนนี้ลืม เคืองไอ้เรย์ไปแล้วว่ะ
เหอะๆ
น้องโจ้ !!!!!
ในที่สุดก็ไปทางนี้ สู้ๆนะลูก
ก๊ากกกกก
-
อิอิน่ารักอ่ะ
น้องต้อมได้ออกมานิดเดียวเอง
แล้วใครคือคนคนนั้นของต้อม o13
-
คู่ของนายต้องเป็น 3P
แล้วพัทก็ต้องคู่กับโจ้
ไม่มีนังชะนีตัวไหนมาแย่งไปได้ :laugh: :laugh:
-
แหม รักกันหวานชื่นเชียว
:impress2:
-
หาคู่ให้ต้อมทีค่ะคุณอิ๊ก ไม่เอาไอ้เรย์นะ เอิกซ์
พัท กะ โจ้นี่ แรงดีไม่มีตก :laugh: :laugh:
-
น่ารักกันจริง :man1:
-
อ่าใช่ ว่าแล้วลืมอะไร ลืมต้อมว่าที่ผัวน้อยของนายไปนี่เอง 55555
-
ใครจะว่าอิ๊กกี้ ยืดนิยายล่ะ
อยากให้ยืดยาวๆกว่านี้สักสามสี่หน้าเลย
อยากแบบว่า อ่าน ข้ามปี ไรเงี้ย จะได้เหมือนๆ
คุณนาย กับ คุณหลวงเค้า
-
คิดถึงน้องต้อมมากๆครับ อิอิ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ในที่สุดโจ้ก็เรียบร้อยโรงเรียนพัทซะแล้ว
แต่ที่นายพูดก็โอนะ
มีเหตุผล ไม่ใช่นึกว่าอยากได้แล้วต้องได้
-
คู่นี้หวานได้อีก
น้องต้อมนี่โผล่มาพักๆ
-
อ้ายยยยยน่ารักม๊ากกก
ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
เพื่อนพัทไวไฟได้อีก 5555 o13
-
สนุกมากเลยค่ะ
สองพี่น้องโดนกินเรียบ อิอิอิอิ
:laugh:
-
สนุกมาก...ต่างคนต่างหลง
น้องโจ้กลับตัวไม่ทันแล้ว
-
มุมน่ารักก็มีด้วยนะคู่นี้ นึกว่ามีแต่มุมฉะกัน อิอิ
-
นี่ถ้าชะนีน้อย รู้ว่าผัวโดน จก ไปแล้ว
จะเป็นอย่างรัยน้า
อยากรู้ อยากรู้
o18
-
ยอมรับแล้วด้วยว่าเป็นผัว อิอิ ดีใจแทนหลวงอ่า :monkeysad:
น่ารักให้ได้แบบนี้ตลอดไปนะคะคุณหลวง
ไม่อย่างนั้นชีปันใจไปหาน้องต้อมแน่คร่าาา
บางทีคุณหลวงอาจจะใจกว้างให้ต้อมเป็นสามีน้อยของคุณนายก็ได้น๊า อิอิ
ส่วนคุณพัท เอ่อ มาแรงจริงๆคร่า มาแป๊ปเดียว ได้น้องโจ้ซะแระ :impress2:
อย่างนี้น๊านังชะนีน้อยต้อยได้โดนฝังกลบมิดแน่ๆ ดี สม
ชอบตอนที่ซ้อนท้ายรถจัง เป็นบรรยากาศระหว่างคู่รักจริงๆเลย :o8:
-
สองคู่ชู้ชื่นจริงๆ อะไม่สิ...ชู้อะคู่เดียว อีกคู่ไม่มีพันธะอื่นแถมแม่ผัวไฟเขียวแล้วนิ^^
-
อ่านแล้ว คนอ่านก็มีความสุขที่สุดตามไปด้วยเลยครับ
-
น้องต้อมคงเก้อ
แล้วเกิดไปมีอะไรกับต้อม หลวงไม่โกรธแย่หรอ
สงสารน้องด้วยยยยย
-
รั่ว จิง ๆ
ร้ายแบบรั่ว ๆ
ฮ่า ๆ
-
คุณนายเริ่มรั่วมากขึ้น ตั้งแต่มาเจอแม่สามีเนี่ย หึหึ
-
ไม่หนับหนุน3p เพราะตอนนี้มันโอเคดีแล้ว หลวงก็รักนายมากขนาดนี้ แม่สามีก็ยอมรับ ถ้านายยังไปมีอะไรกับต้อมมันดูไม่ดีมาก ๆ เลย ถ้ารู้ถึงหูผู้ใหญ่เค้าจะิคิดยังไง อุตสาห์ยอมรับแต่สะใภ้แรดอยากมีหลายผัวไรแบบนี้ ไม่เอา ๆ แบบนี้โอเคแล้ว แล้วกัับหลวงอีก
ส่วนน้องต้อมไม่รู้ทำไมอยากให้น้องเป็นเคะ กรากกกกกกก
เพราะงั้นหาสามีที่หล่อรวยให้น้องดีกว่าค่ะ อิชั้นสนับสนุนเต็มที
แถมยังเป็นความรักที่ได้เต็มเม็ดเต็มหน่วย ไม่ต้องแบ่งใคร
ส่วนพัท หึหึ ได้กินน้องโจ้สมใจ
-
หาคู่ให้น้องต้อมด่วนเลย..ท่าทางเด็กน้อยจะจริงจังมากมาย...
นายกับหลวงน่ารักดีอ่ะ :-[
-
ถ้าคุณนายได้น้องต้อมเนี่ย เจ้คนนึงที่ไม่ขออ่านต่อนะ เพราะมันออกจะเยอะเกินไปหรอเปล่า
แม้เด็กมันจะเสนอให้ แต่นายก็ต้องคิดในฐานะที่เป็นผู้ใหญ่แ้ล้ว ว่าจะเสียใจหรอเปล่า
ถ้าไม่พอไปหาเอาตามเซาว์น่าเอาก็ได้เผื่อจะได้หายคัน
แล้วหลวงเองก็ดูเหมือนจะมีใจให้ดูแลดี แม่ยอมรับเจ้ว่าเป็นอะไรที่เกย์เกือบทุกคนต้องการ
แล้วหลวงก็เป็นคนดี ถ้าได้ขนาดนี้แล้วมันไม่พอก็ไม่ต้องมีมันเลย
จะแรด แรง ร่าน มั่ว อย่างไรก็ได้ แต่อย่าดึงคนอื่นที่ดีกับตัวเองมาเกลือกกลัวสิ่งโสมมที่เราสร้างขึ้น
แต่เท่าที่อ่านเจ้ก็ชอบและสนุกกับความแรงส์
แต่ถ้าพูดเล่นๆไม่ได้คิดจริงจัง เจ้ก็ว่ามันขำดี แต่ถ้าทำเนี่ยคิดหนักนะ เอาเป็นว่าต้องดูต่อ
............................................
-
ฉลองชัยพี่พัท
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
แล้วหลวงก็เป็นคนดี ถ้าได้ขนาดนี้แล้วมันไม่พอก็ไม่ต้องมีมันเลย
เห็นด้วย +1
ได้ขนาดนี้แล้วยังไม่รู้จักพอก็ไม่รู้จะว่าไงแล้ว
บวก1 คนเขียนด้วยจ้า เขียนหนุกมาก อ่านไม่เบื่อเลย อิอิ
-
ช่วงนี้อ่านแล้วมีความสุขมากๆ แต่ระแวงอย่างรุนแรงว่ามันจะหักมุมอ่ะคุณอิ๊ก
ถ้านายไม่ได้ลงเอยกะหลวงนี่แบบจุกแบบเจ็บๆแน่ๆเรย ยิ่งอ่านยิ่งติด ยิ่งติดยิ่งมีความสุข แต่ยิ่งมีความสุขยิ่งกลัวมากว่าเดิมอ่า :serius2:
-
หาคนใหม่ให้น้องต้อมได้ป่ะ
รับไม่ได้อ่ะ..สองผัวในเวลาเดียวกันเนี่ย
ถึงนายจะแรง แต่นายมีคุณธรรมใช่ม๊ายยยยยย
สงสารหลวงอ่ะ
ถ้ารู้ว่าเมียมีชู้ คงช้ำใจอีกรอบ :เฮ้อ:
-
แหม พัชราภา ไม่ทำให้คุณผิดหวังจริงๆ
แค่คืนเดียว ก็ติดกับซะละ
-
โอ๊ยยๆม่ยืดเลยคร่า อยากให้มีสัก300ตอน จะได้อ่านไปอีก300วัน หุหุ
-
+1 ให้คุณอิ๊กกี้
อิจฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉา..ครอบครัวสุขสันต์ :กอด1:
-
อ่านเรื่องนี้แล้วไม่มีเบื่ออะพี่ เขียนได้สุดยอดมาก o13
-
สนุกมากค่ะ นายกับหลวงแอบน่ารัก
ติดเรื่องนี้งอมแงม
-
อ๊ายยยยย
ชีแรงมากกกกกกก
เห็นลางๆจะมีคนต้องการเป็น ผอ อัว ผัว หลายคน อิอิ
เราพิมพ์อะไรไปเนี่ย อ๊ายยยย 55+
-
มีมุมน่ารักๆ ก่อนกลับเมืองหลวงเพื่อนายจะได้ร้ายเต็มที่แบบนี้ก็ดีนะ น่ารักดี อีกอย่างตลาดต่างจังหวัด สวรรค์ของแม่บ้านนักช็อปล่ะ ของสดๆ งามๆ ทั้งนั้นเลย แถมราคาก็ถูกกว่าเป็นเท่าตัวด้วย คึคึ
-
:impress: ............... :laugh:
-
:z1:สุดยอด....กันข้ามปี อยากลองบ้างจัง อ่านเรื่องนี้แล้วสนุกจริงๆ :z1:
-
นายยอมรับหลวงเป็นผัวแบบเต็มร้อยแล้วอ่ะ
แถมยังทำตัวเป็นศรีภรรยาที่ดีซะด้วย ^^
จะไปมีผัวน้อย...ถ้าผัวหลวงรู้ความคิดนี้
ไม่อยากจะคิดเลยว่าจะเป็นยังไง
น้องโจ้ เสร็จไปเรียบร้อยตามระเบียบไม่มีพลาดเป้า
แล้วดูท่าทางจะติดใจซะด้วย ถ้ายัยต้อยมันรู้
สงสัยกรี๊ดแตกแน่ๆ 55++ :laugh:
:pig4: ยิ่งอ่านยิ่งสนุก...รอตอนต่อไปฮับ
-
มานั่งรอ สวย สวย !
-
เอิ๊กกกกกกกกกกกกกกกกกก
ตอนนี้เหมือนกับว่าโจ้กับพัทขโมยซีนยังไงก็ไม่รุ้นะคะนะ
แต่ก็ดีใจนะเนี่ยที่ไอ้โจ้จะรอดพ้นเงื้อมือของอีต้อยละ 5555
ส่วนน้องต้อม ถ้าพี่นายกลับไปจะโดนจัดการจริงๆหรอเนี่ย ไม่นะม่ายยยยยยยยยยยยย
เริ่มจะไม่อยากให้เป็น3pละค่ะ สงสารคุณหลวงอ่า
เกบน้องต้อมให้คนอื่นน่าจะดีกว่าเนอะคะเนอะ ฮี่ๆๆๆ
-
ลั่นลากันไปทั้งน้องนายและเพื่อนสาว...ฉลองปีใหม่กันสุด ๆ...
ถ้าคุณนายแม่เธอรู้ว่าหลานชายโดนเพื่อนสาวกินไปแล้ว...
จะมีเคืองไหม....แต่คงไม่มั้งเพราะพัชราภาเธอทำคะแนนน่าดู...
ส่วนหลวงเป็นสามีที่น่ารัก...ปรนนิบัติตามใจภรรเมียทุกอย่าง.....
การบ้านก็แข็งขัน...ไม่ย่อท้อ...แบบนี้น้องนายจะมีผัวน้อยลงหรือจ๊ะ
น้องต้อมก็....ว๊อนท์น่าดู...ทำตัวให้น่าเสียดายน้ำลายหก....
อิจฉาน้องนายจริง ๆ ...ของดีใคร ๆ ก็อยากได้นิ.... :haun5:
แล้วต่อไป....ไอ้ทุยเรย์จะถึงขั้นหมดอนาคตการงาน??? o21
:L1: น้องอิ๊ก...ปีชงหมั่นทำบุญนะจ๊ะ.. :กอด1:
-
เค้าก้อเริ่มสงสารหลวงเหอะ
แบบหลวงเป็นคนรักเีดียวใจเดียวใช่ป่ะ
แล้วแบบเมื่อเจอคนที่รักแล้ว คนที่รักจะไปมีอีกคนลับหลัง
โอ้ยยย หลวงจะเจ็บปวดอีกแค่ไหนกัน
สงสารอ่ะ
คือเรื่องแบบนี้มันไม่ใช่เรื่องสนุกแล้วไง
อ๊ายยย เค้าอินไปแล้ว
สงสารต้อมด้วยเหอะ
+1 จ้ะ สนุกมากมายเหมืิอนเดิม
-
น้องโจ้กับพัทนี่จะได้กันจริงมั้ยน่ะ :-[
:L2: :L2: :L2:
-
เพิ่งเข้ามา แต่อ่าน รวดเดียวจบ ขอบอกว่าชอบมากค่ะ
-
เอาเป็นสามีหลวงทั้ง 2 คนเลยยยยยยยยยยยย
-
เข้ามานอนรอพี่ิอิ๊กตามเคยเป็นกิจวัตไปเสียแล้ว55
ไม่อยากให้คุณนายจับต้อมทำผัวเลยอ่า
แต่คิดว่าถ้าได้พี่ิอิ๊กคงมีหักมุมแน่ๆเหมือนพี่แทนอะดีมาตลอด
แต่ตายตอนจบคุณหลวงคงไม่อย่างงั้นน่าาา
คาใจจากน้องภูมิอ่าคับไมพี่ิอิ๊กเลือกจังหวัดมุกดาหารในตอนที่ไปค่ายอาสาน่ะ
ช่วยตอนหน่อยนะคับ เคยไปหรือมีความหลังใด
หวังว่าคงไม่โดนข่มขืนแบบน้องภูมิที่นั้นนะ
:L2:
-
55555 โจ้กับพัท ทั้งป่าละเมาะ ทั้งในรถ มีโรงเเรมด้วย หุหุ
รออ่านนะค่ะ :กอด1: :กอด1:
-
พัทกับโจ้น่ารัก :o8:
หลวงกับนายก้อน่าร๊ากกก :-[
ลืมต้อมไปเลย
-
โถ่ๆๆๆๆๆ
ต้อมหายไปเลยย ผัวน้อยยยย จิงๆ
555
ตอนนี้หวานกันมากเลยนะ
ถ้าหลวงรู้เรื่องต้อมจะโกดไมเนี่ย
-
เข้ามารอจ้า^^
-
555 ตอนนี้ยังเนิบๆไปก่อน
ดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆ
น้องโจ้กับคุณพัทหวานกันเร็วจริง :o8:
-
น้องต้อมหายไปเลยอ่า
ยังงัยก็ยังเชียร์ต้อมอยู่นะๆๆๆๆ :mc4:
-
อ่านแล้วฟินตามเลยนะเนี้ย
-
เข้ามาเป็นแฟนคลับเรื่องนี้ด้วยคนค่ะ
กรี๊ดดดดดดดดดดดด ถูกใจกดไลค์ ชอบๆๆๆๆๆ
ต้อมจิเป็นไงบ้านเน้ออออออออออออออ
ขออย่าให้ดร่าม่าเลยนะเรื่องนะ ชอบตัวละครเอกทุกตัวเลยยยยยยยยยยยยย
-
มานั่งรอค่า :z2:
-
ปูเสื่อรอ :z10:
-
แรงทั้งคุณพัททั้งคุณนายเลย
คุณพัทไวไฟมากค่ะ หวานฉ่ำกับน้องโจ้เร็วมั่ก
อยากรู้จริงๆ อิต้อยรู้จะเป็นยังไง
โดนคุณนายกับคุณพัทจัดใส่ คงสะใจพิลึก :laugh:
สงสารน้องต้อม คนอื่นลืมเลย
แต่แรงจริงๆ นะนั่น เมื่อไหร่ผมจะได้พี่ :m20:
อีกไม่นานหรอกค่ะ คุณนายคงไม่ปล่อยอยู่แล้วมั้งนั่น
-
ยังมะมา
-
เข้ามารอ^^
-
รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :L2:
-
วันนี้ไม่ลงนะครับ ผมเหนื่อยอ่ะ เครียดๆ เว้นไปสักวันน้า
ขอคุณทุกคนที่เข้ามารอ และให้กำลังใจ
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อให้น้า
จุ๊บๆๆๆ
-
อ่าจ้า
กอดๆ อิ๊กกี้นะ มาๆมานอนหนุนตักเค้านี่
เด๋วจะปั่นหูให้ พักผ่อนจะได้หายเหนื่อย
-
ว้า เสียดายจัง แต่ก้อรอนะคร๊าฟ รักนะ จุ๊ฟๆ
-
แวะมาดูตอนกลางคืน^^
-
โอเคร จ้า
รออ่านพรุ่งนี้เนอะ
ฝันดีจ้ะอิ๊กกี้่ จุ๊บๆ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
รับแซ่บค่า
เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเข้ามารอนางรั่ว เอ๊ย นางร้าย นะคะ :laugh:
-
โอเคค่า จะมารอพรุ่งนี้นะค้า
จะบอกว่าหลังจากที่อ่านตอนล่าสุดไป
พี่นายอ่า ปล่อยต้อมมันไปเหอะ ให้มันไปอยู่เมืองนอกนู่นนนน
เดี๋ยวหลวงเสียใจน้า :o12:
ส่วน..พี่อั้ม สุดยอดค่าาา o13
ชายป่าละเมาะ ต่อด้วย ในรถ จบที่โรงแรม 555+ :m20:
she อึดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
รับแซบ มาอีกทีขอยาวๆ
-
แวะมาบอกว่าอ่านทันแล้วน๊า
รอตอนใหม่มั่ง อิอิ
อยากเขียนนายเอกแรงๆยังงี้มั่งจัง o13
-
คร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบพร้ม
พรุ่งนี้ขอยาวๆให้เข้าไปถึงติ่งเลยนะคะ จะได้อ่านมันส์ๆให้หายคิดถุง
-
อ่านแล้วหัวเ้ราะเพลิน 555 ชอบๆครับ มันจะไม่มีดราม่าเกี่ยวกับต้อมและหลวงใช่ป่ะ ไม่อยากให้มีเลย แงๆๆๆ :o12:
-
นายกะหลวงน่ารักมั่กๆ
แต่ไงก็เชียร์ต้อมนาย :z2:
อยากอ่าน พัทโจ้ เอ๊ะ ! โจ้พัทสิ = ='
อยากรู้มันเป็นมายังไง ไวไฟเหลือเกินนนน
-
น่าอิจฉาจัง:กอด1:
-
คิดถึงต้อมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ว่าแต่ ระหว่าง หลวงกับต้อม ใครจะทำให้นายเสียใจก่อนกัน หรือว่าเรื่องนี้ไม่มี อิอิ มะคืนแบบว่าเก็บไปฝันเฉยเลยอ่ะว่าสรุปแล้วตอนท้ายต้อมพูดกับนายว่า
พี่จะเป็นผู้ชายคนแรก และคนเดียวที่ผมจะรัก ในฝันสรุปคือ หลวงเป็นพระเอก แต่ในเรื่องจะเป็นใครหนา
ปล.ถ้าจะเริ่ด ต้อง 3P อร๊างงงงงงงงงงงงงงง
-
ไม่ชอบเลขคี่อ่ะ 3Pไม่ไหว
4P จัดไปนู๋ช้อบชอบ
อิอิ
-
เข้ามารอค่ะ อิอิ
-
:z2:
เข้ามาเต้นรอพี่อิ๊กกี้จร้า
-
:z2: :z2:
ได้เวลาเข้ามารอ้้รอพี่ิอิ๊ก
ช่วงนี้เครียดบ่อยจังพี่ิอิ๊ก
พักผ่อนเยอะๆน่าาเค้าเป็นหว่ง
ว่างๆก็ไปดูหนังสักเรื่องสิแนะนำ
เรื่อง burlesque
เริ่ดๆเชิดๆอยู่้น่าาาดูสบายๆดีจะได้ผ่อนคลายน้าา
-
หลงผัวหลวงอยู่ก็อย่าลืมผัวน้อยนะคะคุณนายขาา
เด็กมันอยากได้ก็สนองนี้ดมันไปหน่อยนสิ :impress2:
-
อ่านทันแล้ว :man1:
อุส่านั่งอ่านซธ วันหนึ่งเต็ฒเรยเรา :impress2:
ไรเตอร์แต่งเก่งมากมาย :bye2: :bye2:
-
คิดถึงไรท์เตอร์นะค้าาาา
-
องก์ ๒๗
"ของเยอะแบบนี้จะเอากลับยังไงอ่ะ"
พอซื้อของเสร็จแลไปมองในมือของมันแล้ว โอ้โห้ นี่ผมชี้เอาๆจนล้นมือมันขนาดนี้เชียวหรือเนี่ย
"ห้อยหน้ารถไป ไปได้น่า"
"เยอะเนอะ"
"ใครล่ะชี้เอาๆ"
"แหมนะ ก็มันสด ถูกด้วย ราคาก็ไม่แพง อิอิ"
ผมทำท่าเป็นไม่สนใจเดินไปที่รถ คนมองเยอะจริงๆนะ คงไม่เคยเห็นบ้าหอบฟาง คนหนึ่งเป็นเหมือนคุณนายเดินนำแล้วชี้เอาๆ ส่วนอีกคนเป็นเหมือนนางข้าหลวง ทักท้วงอะไรก็ไม่ได้ ให้ตายเถอะผมรู้สึกถึงใจที่สุด ไม่เคยมีใครตามใจผมแบบนี้เลยนะ
"แวะกินกาแฟก่อนไหมคุณ มีร้านประจำอยู่ ร้านน่ารักดีนะ"
มันเอ่ยชวนขึ้นตอนจัดของมัดไว้หน้ารถเสร็จแล้ว เหวี่ยงขายาวๆขึ้นคร่อมรถ แหมนะอีกนิดเดียวก็โดนหน้าผมแล้วนะนั่น
"บ้าเหรอ ทำไมกินกาฟตอนหัวค่ำ เดี๋ยวก็ไม่ได้นอนกันพอดี"
"คุณก็นอนดึกอยู่แล้วนี่ เผื่อเรามีกิจกรรมกันไง"
อ๊าย รู้ใจ
"ไปสิ"
ไม่แรดเนอะ ผมไม่ได้แสดงอาการแรดให้มันเห็นนี่ แค่ตามใจสามีบ้างก็เท่านั้น ไปเลยจ้า จะกอดเอวแน่นๆ เน้น แน่นๆ อิอิ มันก็ขับมอร์เตอร์ไซค์พาผมไปยังที่ที่มันบอก เริ่มจะมืดแล้วนะ อากาศก็หนาวเย็นลงทันที ผมนี่กอดมันแน่นเชียวหลังมันใหญ่ๆกว้างและอุ่นๆ อ๊าย สูบเอาไออุ่นให้หมดเลย นี่แน่ๆ
"เอ้ย กอดดีๆคุณ อย่ายุกยิก รถจะล้ม"
"อ้าว กอดยังไงวะ กอดดีๆ กอดมีกอดดีกับไม่ดีด้วยเหรอ"
"ฮ่าๆๆ กอดนิ่งๆสิคร้าบคุณภรรยาเล่นเลื้อยซะ เดี๋ยวผมเสียสมาธิ"
"ชั้นไม่ใช่ท่อนไม้นะแกจะให้กอดนิ่งๆ อะไรขับรถไม่เก่งเหรอ"
ผมยังไปแว้ดใส่มันอีก มันนี่ก็หัวเราะร่าเชียวครับ แล้วไม่พูดอะไรต่อ เชิดใส่จะกอดซะอย่าง
"อ่ะ ถึงแล้ว เป็นไงน่ารักไหมร้านกาแฟ"
มันจอดรถตรงหน้าร้านกาแฟเล็กๆในปั๊ม ไม่เห็นมันจะวิเศษตรงไหนเลยนี่หว่า ก็แค่ร้านกาแฟ
"ไหนสวย นี่น่ะเหรอ แหมทีแรกก็นึกว่าจะสวยเหมือนร้านกาแฟที่เวียนนา"
ผมเบะปากมองดูอยู่
"เข้าไปก่อนสิคุณ"
มันดันหลังผมให้เดินเข้าไปในร้านกาแฟ ทางขึ้นเป็นบันไดไม้เตี้ยๆ ร้านกาแฟแลดูเล็กแต่ไม่เล็กมากมีที่นั่งด้านนอกกับด้านใน พอผลักประตูกระจกเข้าไปก็ได้กลิ่นกาแฟหอมฉุยลอยมาเตะจมูกทันที
"แต่มันค่ำแล้วอ่ะ ไม่รู้ว่าจะยังมองเห็นอยู่หรือเปล่า"
มันบ่นพึมพัมคนเดียว แล้วดันผมไปจนถึงหน้าเคาท์เตอร์ พนักงานสาวสองคนก็มองแล้วยิ้ม
"สวัสดีค่าคุณหลวง ไม่มาเสียนานนึกว่าลืมพี่ลืมที่ไปเสียแล้ว"
ทั้งสองคนยกมือขึ้นไหว้ ไอ้หลวงมันก็รับไหว้นะครับยิ้มแห้งๆ
"ทำงานอยู่ที่กรุงเพทฯน่ะครับพี่ เลยไม่ค่อยได้มา ตอนเรียนผมมาประจำนะที่นี่ แอบโดดเรียนมา กาแฟเขาอร่อย"
ผมพยักหน้ายิ้มให้ทั้งสองคน หูก็ฟังไอ้หลวงนะเพราะมันกระซิบข้างหู ข้างมากๆข้างเสียจนริมฝีปากมันงับๆอยู่ใบหูผมแล้ว
"วันนี้รับลาเต้ร้อนเหมือนเดิมไหมคะคุณหลวง"
"ครับ คุณเอาไรอ่ะ"
มันทำเหมือนเดิม พนักงานสาวสองคนมองดูผมแล้วยิ้ม แหมนะ เริ่มอายแล้ว
"เอาเหมือนแกนั่นล่ะ เอ่อมีคาราเมลหรือวานิลลาไหมครับ"
ผมถามแก้เขิน พอพนักงานบอกว่ามีผมก็เลือกเอาวานิลลา
"ป่ะเดี๋ยวผมพาไปดู"
"อ้าว ไม่นั่งตรงนี้หรอกเหรอ"
"ไม่ ผมมีที่นั่งประจำอยู่หลังร้าน เขาจะให้เฉพาะลูกค้าประจำเท่านั้นนะ"
มันทำท่าภาคภูมิใจมากแล้วดันหลังผมเข้าไปหลังร้าน พนักงานคนหนึ่งเดินนำหน้า เราเปิดประตูเข้าไปในเคาท์เตอร์แล้วเดินออกหลังร้าน
"อ่า"
พระเจ้าจอร์จมันยอดมาก ผมต้องอุทานแบบนี้สินะ เอ่อ ไม่อยากจะเชื่อนะครับ ว่าจะมีที่แบบนี้อยู่ด้วย คือหลังร้านมันเป็นเหมือนริมเนินเขาพอดี มีรั้วไม้สีน้ำตาลเข้มกั้นเอาไว้ มีโต๊ะอยู่สองตัว เก้าอี้อีกโต๊ะละสี่ตัว มีโคมไฟเล็กๆห้อยอยู่บนเสาที่ปลายของเสาสลักเป็นเหมือนดอกไม้หรืออะไรสักอย่างมองไม่ชัด มองออกไปเป็นหุบเขาดำตระหง่านอยู่เบื้องหน้า สวยนะขนาดเวลากลางคืนยังสวยเลย นี่ถ้ากลางวันมันจะสวยขนาดไหนกัน
"เป็นไงคุณ สวยใช่ไหม"
"อืม สวยมาก"
ผมทำตาชวนฝัน มันก็ดึงแขนผมให้ไปนั่งลงบนเก้าอี้
"ผมชอบมาอยู่ที่นี่ล่ะ ทำการบ้าน คิดงาน"
"น่าจะมีร้านแบบนี้ในกรุงเทพฯบ้างเนอะ สวยจัง"
"ฮ่าๆ หนาวไหมคุณ"
มันเบียดตัวเข้ามาหาผม อ๊าย เดี๋ยวคนก็มาเห็นหรอกไอ้นี่ ก็ยิ่งรู้ๆอยู่ว่าถ้าผมเข้าใกล้มันเป็นแบบว่าผมเองจะควบคุมมือตัวเองไม่ได้ไต่ไปเรื่อย
"หนาว"
"มากอดผมดิ"
อ๊ะ นี่มันกำลังจะทำโรมานซ์กับผมเหรอเนี่ย อ๊ะ ตามใจคุณเขาหน่อย
"รักผมบ้างไหมคุณ"
นั่น มาแนวนี้จริงๆด้วย โอ๊ย ยังไม่อยากจะตอบอะไรทั้งนั้นนะเกี่ยวกับเรื่องนี้ เซ็งไปเลยผม แต่เอาวะไม่อยากให้มันเสียน้ำใจ
"ไม่บอก แล้วแกล่ะ"
"อ้าว ทำไมอ่ะ"
"ก็ยังไม่อยากตอบ ยังไม่มั่นใจ"
"โห ขนาดนี้แล้วยังไม่มั่นใจอีกเหรอคุณ"
"เออสิ แล้วแกล่ะยังไง"
ผมเล่นท่าไปก่อนสิ ไม่เอาหรอกไม่อยากบอกตอนนี้เริ่มกลัวเหมือนกันนะเวลาจะรักใคร ผมไม่ปฎิเสธหรอกนะว่ามีความรู้สึกดีๆให้มันมากไปเกือบทั้งใจแล้ว แต่ยังไม่อยากบอกก็เท่านั้นเอง เป็นอะไร คิดยังไงมันน่าจะรู้ แหมก็เล่นแสดงออกโต้งๆขนาดนี้นี่เนอะ
"ผมเหรอ รักแล้วอ่ะ"
"ทำไมล่ะ เร็วไปไหมพ่อคุณ ชั้นร้ายจะตาย"
"ไม่เกี่ยวหรอก ผมรู้ว่าคุณไม่ได้เป็นคนแบบนี้ตั้งแต่ต้น เหมือนคุณกำลังสร้างภาพ"
อ้าว ชมกันซึ่งๆหน้าเลยนี่ ไอ้นี่มันวอนซะแล้ว
"แต่ผมรักคุณแล้วนะ รู้ไหมว่าเริ่มรักตอนไหน"
ผมส่ายหน้า ทำตาวิ้งๆอยากรู้
"ก็ตอนที่คุณเจอแม่ผมแรกๆอ่ะ คุณเป็นคนแรกที่ทำให้ผมรู้สึกว่าผมอยากอยู่ด้วย คุณไม่รังเกียจแม่ผม ไม่รังเกียจบ้านผม ทนแม่ผมได้อีกต่างหาก"
"หือ ทำไมล่ะ คนก่อนเขาทำท่ายังไง"
อิอิ แอบถามซะเลย อยากรู้เหมือนกันว่าอีหนิงอะไรนั่นมันทำท่ายังไง
"เอ่อ"
มันทำเป็นหลบตานะครับ แหมนะ
"ทำไมล่ะแก มาถึงขนาดนี้แล้วแกยังฝังใจเรื่องคนเก่าอยู่เหรอ"
"ปะ เปล่า ผมแค่รู้สึกว่าผมไม่อยากจะพูดอะไรถึงเค้าอีก เสียความรู้สึก"
"รักเขาอยู่ใช่ไหม"
ผมไม่ยอมหรอกนะ ทีผมกับไอ้เรย์ผมยังตัดเสียขาดเชียว แล้วนี่อะไร ปากบอกว่ารักผมแล้วแต่พอพูดถึงของเก่า ทำหน้าเหมือนบังคับให้กินของเน่าเหม็น
"ไม่แล้ว คือหนิงเค้าเป็นคนมีเงิน ตอนที่ผมพากลับบ้าน เขาไม่ค่อยชอบเพราะเขาบอกว่ามันไม่ค่อยมีเครื่องอำนวยความสะดวก น้ำอุ่นนั่นผมก็ติดให้เขาโดยเฉพาะนะ"
หนึ่งกระทง ผมกัดฟันนับไว้ในใจ
"แต่เขาก็ตินั่นตินี่ตามประสาคนมีเงิน"
"อืม แล้วไง กับคุณแม่ล่ะ"
"แม่ผมเขาเป็นคนบ้านนอก พูดอะไรก็พูดตรงๆ เวลาคุยกับหนิงบางอย่างหนิงก็ไม่ชอบ เพราะถามตรงเกินไป"
"แล้วที่เลิกกันล่ะ"
ผมยิงคำถามไม่ให้มันมีช่องว่าง ตอนนี้มันเป็นโอกาสที่จะล้วงความในใจของมันออกมาให้ได้มากที่สุด แต่มันทำหน้ายังไงรู้ไหมพอมาถึงตอนนี้ มันหลบตาผมตลอดเลยนะ
"เขามีคนใหม่นี่ คุณก็รู้"
"แก ชั้นถามแกจริงๆนะ ที่แกบอกว่ารักชั้นแล้วน่ะ ชั้นว่ามันยังไม่ใช่หรอกนะ แกเป็นคนดี พออยู่กับใครแกก็คงชอบเขา แต่รักไหม มันยังไม่ใช่หรอก ชั้นว่าแกยังรักเขาอยู่มาก เอาเถอะชั้นไม่อยากรู้แล้วล่ะ"
"เฮ้ยไม่ใช่นะคุณ ผมตัดเขาขาดแล้ว"
"เหรอ ยังไง แล้วเวลาเล่าถึงเขาทำไมทำหน้าเหมือนโดนบังคับทุกที"
"เอ่อ"
"เอาเถอะแก อย่าใส่ใจเลย"
ผมเมินหน้าหนี ไม่ได้สนใจจะฟัง ถ้ามันพูดอะไรขึ้นมา คนที่จี๊ดในใจคงไม่ใช่มันหรอกนะ ผมนี่ล่ะ เห็นไหมบอกแล้วถ้าหากผมเอ่ยปากออกไปว่ารักมันแล้ว ผมคงจะแลดูน่าขันพิลึกเนอะ เชิดใส่
"คุณไม่ใช่อย่างนั้นนะ ผมรู้สึกอายน่ะ อายที่โง่เหลือเกิน คุณรู้ไหมว่าผมตั้งใจว่าจะเก็บเงินเพื่อแต่งงานกับเขา ทำงานหนักตลอด เงินก็ให้เขาเก็บเขาดูแล ค่าใช้จ่ายทุกอย่าง เงินเดือนเขาเยอะกว่าผมนะเพราะเขาเป็นเลขาฯ เขาอยากได้อะไรผมเก็บเงินซื้อให้หมด แต่เขากลับเอาเงินน้ำพักน้ำแรงของผมไปให้คนอื่น เขาเอาเงินของผมไปซื้อของให้คนอื่น"
น้ำเสียงมันที่เปล่งออกมาผมไม่รู้ทำไมว่าถึงรู้สึกเข้าใจมันเป็นอย่างดี เหมือนกันเลย เหมือนกับผมทุกประการ เสียดใจเหลือเกิน ผมเข้าใจมันแล้วว่าทำไมมันถึงไม่อยากเล่า
"แก"
ผมได้แต่ครางเงยหน้ามองมัน แววตามันคงไม่ต่างไปจากผมสักเท่าไหร่นัก แววตาที่อัดแน่นไปด้วยความอาย ความปวดร้าว
"แล้วแกอยากจะรู้ไหม ว่าทำไมชั้นถึงเลิกกับแฟน"
เอาวะ เล่าหน่อยก็ดี อย่างน้อยก็ให้มันได้รู้ว่าถ้ามันจะมองว่ามันโง่น่ะ ไม่ได้มีมันคนเดียวหรอกนะที่โง่ ผมเองก็โง่ไม่น้อยไปกว่ามันหรอกนะ ผมเล่าเรื่องผมกับไอ้เรย์ให้มันฟัง เน้นว่าเล่าบางส่วน อิอิ เรื่องอะไรจะเล่าให้หมด เก็บเอาไว้เรียกเรตติ้งภายหลัง เดี๋ยวเวลาแก่ตัวมาหันหน้ามาคุยกันมันจะไม่มีอะไรเล่าเสีย โอ๊ย คิดไกลไปถึงโน่นเลยผม
"อ้อ คุณก็โดนหลอกเหมือนกันเหรอ"
"เออสิ เพราะฉะนั้นเวลาว่าตัวเองโง่น่ะ ก็เหมือนแกว่าชั้นโง่ไปด้วยนะ"
"ฮ่าๆๆ คนโง่ๆมารักกัน"
"อะไรแก ใครรักใคร แกจะรักชั้นก็รักไปเลยนะ ส่วนชั้น รอดูพฤติกรรมก่อน"
"อ่านะ คร้าบ เมียคนสวย"
อ๊ะ ชมอีกแล้ว อายจัง อิอิ รู้ตัวหรอกนะแกทำท่าไปแบบนั้นเองล่ะ
"กลับได้ยังอ่ะ จะทุ่มนึงอยู่แล้วนะ ป่านนี้คุณแม่รอกินข้าวแล้ว"
ผมเอ่ยปากจะมามัวสวีทกันอยู่ตรงนี้กลับไปโดนแซวแน่ๆ แต่ก่อนลุกจากที่ผมก็โทรฯกลับไปหาอีพัทให้มันเตรียมตั้งหม้อรอเลย จะได้ไม่เสียเวลากว่าอีนังนั่นมันจะยอมพูดดีๆนะ น่าจะรู้เสียงกรีดร้องก่นด่ามาแต่ไกล หาว่าผมกับไอ้หลวงไปทำอะไรกันข้างทาง ว่าไปโน่น ความจริงอยากอยู่นะ อิอิ เปลี่ยนบรรยากาศ
"กว่าจะมานะแก ไหนยิ้มซิ"
อีพัทเดินออกมาหาถึงหน้าบ้าน คุณนายแม่ก็นั่งคุยกับไอ้โจ้อยู่ใต้ร่มไม้เช่นเคย ช่วยกันตั้งหม้ออยู่
"ยิ้มอะไรแก"
"ยิ้มเลยๆ"
ผมก็บ้าจี้ยิ้มตามที่มันบอก
"ต๊าย ลูกอ๊อดติดฟัน อีนี่เผลอไม่ได้เลยนะ"
ดูมันสิครับ ผมนี่หุบยิ้มทันที
"อีบ้า ใครจะเหมือนแก ไปท้ายสวนน่ะอย่าคิดว่าชั้นไม่รู้"
"อ๊ะ ใครจะทำไม บังต้นไม้แล้วนี่"
"แหมฟาดน้องเขาไปกี่น้ำแล้วล่ะแกน่ะ"
"บ้า ยังไม่ถึงเป้าเลยนะแก เป้าของชั้นคือครึ่งโหล เนี่ยเพิ่งจะห้าเอง"
"อีบ้า"
ผมทำตาโต ต๊ายอีนี่มันเป็นคู่แข่งที่น่ากลัวจริงๆ ผมได้ไปแล้วสาม อีพัทฟาดไปแล้วห้า อ๊ะจะตามยังไงให้ทันเนี่ย
"ต๊ายคุณลูก หอบอะไรมาเยอะแยะไปหมด เหนื่อยไหมคุณลูกกลับซะค่ำเชียว"
คุณนายแม่ก็อีกคน แหมนะเตรียมกันมาแซวแน่ๆ
"ซื้อมาเผื่อครับคุณแม่ พอดีหลวงพาแวะร้านกาแฟที่เคยนั่งประจำ สวยดีนะครับ"
ผมก็ทำหน้าซื่อเหมือนไม่รู้ตัวว่าโดนแซวอยู่
"อ้อ ร้านนั้นน่ะเหรอ ตาหลวงชอบไปนั่งคิดงานที่นั่นล่ะลูก มาๆเอาผักเอาปลามาล้างจะได้ทำกินกันเลย"
ทุกคนก็มาช่วยกัน โจ้มันไปยกกาละมังใส่น้ำมาล้างผัก ส่วนไอ้หลวงกับผมก็เอาของคาวเข้าไปล้างในครัว ให้อีพัทกับคุณนายแม่ช่วยกันหั่นผัก ผมต้องโขลกน้ำจิ้มอีกซิเนี่ย
"แล้วโจ้ไม่กลับบ้านหรอกเหรอครับ"
ผมแอบถามมันตอนที่มันเดินเอาถังเข้ามาหิ้วเอาน้ำในครัว
"กลับไปเมื่อกี๊อ่ะพี่"
"แล้วที่บ้านไม่ว่าอะไรเหรอ"
"ก็บ่นอ่ะครับตามประสา แต่ผมบอกคุณป้าให้ช่วยงานปกติผมก็มานอนที่นี่ประจำอยู่แล้ว"
"อ้อ เมียเราไม่ว่าเอาเหรอ"
"ช่างหัวมันครับ"
เลิศ ดูไม่ซื่อแล้วนี่พ่อคุณ ต๊ายคงถูกใจอีเพื่อนสาวร้าวรานมากเนอะ ถ้าไอ้โจ้นอนนี่อีกคืน อีนั่นคงฟาดไปอีกไม่ต่ำกว่าสองไม้ ตายแล้ว ผมจะตามยังไงเนี่ย
"อ๊ะ แม่โทรฯมา"
"รับตรงนี้ล่ะ"
ผัวบงการเลยครับ ผมนี่ทำหน้าประหลับประเหลือก บ้าเหรอถ้ารับตรงนี้ก็แตกสาวสิวะ
"ไม่เอาอ่ะ"
"เอาน่าผมอยากจะได้ยินเสียงคุณแม่คุณ เผื่อจะกราบสวัสดีปีใหม่ไง"
คิดหนักสิครับ ไม่อายหรอกนะเรื่องแตกสาวน่ะ เอาวะ ไหนๆมันก็เป็นผัวผมแล้วนี่นะ อายไปทำไม
"สวัสดีปีใหม่คุณนายแม่"
"ต๊ายนี่ไอ้นาย นี่ถ้าแม่ไม่โทรฯจิกจะได้ยินเสียงเราไหม ทำไมทำตัวแบบนี้ พ่อกับแม่ไม่มีความหมายเลยหรือไง หายเข้ากลีบเมฆไปเลยนะ ลูกคนนี้นี่ไม่ไหวจริงๆ แล้วนี่อะไรยังไง อยู่ไหน ทำอะไร ทำไมไม่โทรฯมาสวัสดีปีใหม่พ่อกับแม่ หานาย"
เอ่อ เหมือนปืนกลก็ไม่ปานนะครับ ผมนี่ต้องรีบเอาโทรศัพท์ออกไกลๆหู เสียงของเธอดังออกมาไม่แว่วเลยนะ มันดังเหมือนคนมายืนพูดต่อหน้านี่เลย ไอ้หลวงนี่ยืนยิ้มอยู่
"อุ๊ยตาย ว่าจะโทรฯพอดี เนี่ยนายยกโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วนะแม่รอแค่กดปุ่มโทรฯออก คุณแม่ก็โทรฯเข้าพอดี เห็นไหมนายบอกแล้ว ว่าเราแม่ลูกมีใจตรงกัน อิอิ"
"อย่ามาแถ ตลอดนะแก ตลอด โกหกหลอกลวง กะล่อน ปลิ้นป้อนตอแหล แกไปเอานิสัยพวกนี้มาจากไหน พ่อแม่ไม่เคยสอน อารมณ์เสียทุกทีเวลาโทรฯมาหาแก"
"แม่อ่ะ พ่อสวัสดีปีใหม่ พ่อคิดถึงนายไหม"
ไม่ได้แล้วผมต้องหาตัวช่วยสิครับ คุณนายแม่แกเหมือนนั่งอยู่หน้าโทรศัพท์ไม่ให้ใครพูดด้วยเลยนะ
"ก็ดีลูก เรื่องหาคนให้พ่อล่ะถึงไหนแล้ว"
"โอ๊ยคุณ จะไปเอานิยายอะไรกับมัน แค่นี้มันยังปล่อยปละละเลยเรา แล้วจะฝากผีฝากไข้ได้ไหมเนี่ย"
"คุณก็ลูกมันอาจจะยุ่ง"
"ยุ่งอะไรกัน ชั้นเช็คแล้วมันหยุดยาว นี่คงไป แรด ร่านอยู่แถวไหนล่ะสิ"
กรี๊ด คุณแม่ ดูคุณแม่ผมเขาชมลูกชายตัวเอง น่าสรรเสริญมากเนอะ
"แม่อ่ะ พี่แพทย์ หลานผมล่ะ เจค ปริ้น คิดถึงอาไหม"
ไม่ได้แล้วต้องเรียกตัวช่วยสองหน่อมาช่วยผมหน่อยแล้ว พ่อนี่คงสู้แรงคุณนายแม่ไม่ไหว
"อานายๆ เมื่อไหร่อานายจามาหาปริ้น"
คือผมมีหลานสองคนนะครับ คนโตชื่อ นายพัน เจคคือชื่อกลาง เป็นไงล่ะไฮโซไหม เจค ๙ ขวบแล้ว ส่วนคนเล็กเพิ่งจะ ๕ ขวบ ชื่อ นายร้อย ปริ้น นี่มันไม่รู้ความหมายของชื่อมันหรอกนะ ถ้ามันรู้ขึ้นมาคุณนายแม่ยุพินนั่นล่ะจะโดนหลานรุม โฮะๆ ก็นายพลน่ะใหญ่สุดนี่นะ คิดตั้งชื่อลูกหลานไปได้ นี่ครอบครัวผมไม่ได้มีส่วนเกี่ยวพันกับวงการทหารแต่อย่างใดนะครับ คุณนายเธอไปให้พระที่วัดพุทธาณุสรณ์นั่นล่ะครับท่านตั้งให้หลาน ส่วนผมพระที่วัดปากน้ำตั้งให้ อ้อ แม่มันเป็นสาวเวียตนะครับ แต่หอบผ้าหอบผ่อนหนีตามฝรั่งไปแล้ว อีพี่สะใภ้นี่ก็นะ ไม่อยากบอกเลยว่านางแรงได้ใจอยู่ เพราะตอนที่คลอดน้องปริ้น ได้ไม่กี่เดือนเองมั้ง เธอก็ไปพบรักกับฝรั่ง รวยกว่า แก่กว่าพี่ผมอีกนะ นางเป็นเชื้อสายกาฝากนี่เนอะ ตั้งใจสูบและเกาะท่าเดียว เอาเถอะเรื่องของมัน ขาดกันแล้ว ตอนนี้ครอบครัวผมไม่ให้เจอหน้าลูกเลยนะ อยากเจอก็วันชาติวันเดียว เป็นไงล่ะเจอคุณนายแม่ยุพินไป แต่นางก็คงไม่สนหรอกเพราะนางไข่กับฝรั่งอีกสามหน่อ ของนางดีจริงๆนะเนี่ย พี่ชายผมก็เลยเป็นหม้าย ฮ่าๆๆ ยังไม่แก่นะ แค่สามสิบกลางๆแค่นั้นเอง
"อาทำงานครับน้องปริ้น น้องปริ้นก็ให้คุณย่าพามาเที่ยวเมืองไทยซิครับ"
เวลาพูดกับหลานนี่ต้องแอ๊บผู้ใหญ่หน่อยนะครับ เดี๋ยวหลานมันจะเสียศรัทธา
"อานายๆ พี่เจคมีแฟนแล้วน้า"
"อ๊ะ ปริ้นทำไมไปบอกอานาย อานายไม่จริงน้า เขาเป็นเพื่อนผู้หญิงเจคเฉยๆ"
สองคนมันแย่งกันพูด ทะเลาะกันประจำ ไอ้ตัวเล็กนี่ซนเหมือนลูกลิงนะครับ ไอ้คนโตดีหน่อยพอพูดรู้เรื่อง
"จริงเหรอพี่เจค ไหนบอกอาหน่อยว่าสวยไหม อิอิ"
"นี่ตาแพทย์พาลูกไปกินนม เดี๋ยวเย็นหมด เดี๋ยวชั้นจะชำระความกับไอ้นายก่อน ปริ้น เจคไปกินข้าวลูก"
เอ่อคุณนายแม่มารร้ายมากันตัวช่วยออกไปแล้ว กรี๊ด
"นี่นาย ต้นมีนาแม่จะพาหลานๆกลับนะ เตรียมตัวไว้เลย"
"อ๊ะ กลับมาทำไม เอ่อ นายหมายถึงว่ามาเที่ยวเหรอแม่ ต๊าย ช่วงพีคเชียวนะแม่จะลางานได้หรือเปล่าไม่รู้"
"พีคเพิคอะไรชั้นไม่สนใจหรอกนะ ไม่ให้ลาก็ลาออกมาอยู่กับแม่ เนี่ยคนก็หายาก เด็กนักเรียนก็เรื่องมาก เซ็ง"
เอ่อ นี่ผมต้องเตรียมตัวโดนเชือดเหรอเนี่ย
"อุ๊ยแม่ๆ ไมค่อยได้ยินเลยอ่ะ อับสัญญาณ แม่ รักแม่กับพ่อน้า จุ๊บๆ"
กราบขอประทานอภัยหม่อมแม่ ไม่ไหวจริงๆ เสียงคุณนายเธอดังขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งไม่มีหลานมาอยู่ใกล้ๆเสียงเหมือนบวกเพิ่มพลังขึ้น
"ฮ่าๆๆ ผมว่าผมรู้แล้วล่ะว่าคุณเหมือนใคร"
ไอ้หลวงครับ หัวเราะขึ้นเสียงดัง
"ทำไม"
แว้ดเสียงใส่มัน
"เหมือนแม่คุณนี่เอง โห ด่าแบบไม่หายใจเลยนะแม่คุณน่ะ น่ากลัวจริงๆ"
"ระวังไว้เถอะ เวลาพาไปเจอน่ะ ไม่มีระเบียบแต่งกายซกมกไป เจอจวกแน่ๆแก"
"ฮ่าๆๆ ไม่กลัวหรอก ผมว่าแม่คุณต้องรักผมเหมือนที่แม่ผมรักคุณ"
อ๊าย เข้าใจพูด แน่นอนชั้นมันระดับไหน ปรมาจารย์แล้วโว้ย
"ก็ไม่แน่หรอกนะแก แม่ชั้นน่ะร้ายกว่าชั้นสิบเท่าเลยนะจะบอก ทำใจไว้เลย ด่าเป็นด่าตบเป็นตบ ฮึฮึ"
"อย่ามาขู่ผมไม่เชื่อหรอก"
มันหัวเราะชอบใจ แหมน่าหมั่นไส้จริงๆเลยนะ แม่ผมน่ะความจริงแล้วจะแว้ดใส่แต่กับผมคนเดียวเท่านั้นล่ะครับ กับพี่แพทย์ก็ไม่เป็นกับหลานยิ่งแล้วใหญ่ จะว่าไปผมก็ลอกเลียนบุคลิกของคุณนายท่านมานั่นเอง อิอิ ลูกไม้นี่เนอะจะหล่นไกลต้นได้ยังไง
"น่าเสียดายจังเนอะ น่าจะมีระเบียงบนบ้าน จะได้นอนดูดาวสักหน่อย"
ผมเปรยๆขึ้นตอนกินข้าวเสร็จนะครับ
"ต๊าย อยากดูดาวเหรอคุณลูก ทำไมจะไม่มีจ๊ะ แสดงว่าคุณลูกยังไม่ได้ไปที่โกดังเก็บของล่ะสิ มีห้องเก่าของตาหลวง แล้วก็ระเบียงเอาไว้ดูดาวด้วยจ๊ะ อยากไปดูไหมเดี๋ยวแม่บอกเด็กไปทำความสะอาด"
อ๊ะ จริงเหรอเนี่ย อยากได้อะไร อยากเห็นอะไรมันก็มีไปหมดเลย กรี๊ด มีความสุขที่สุด
"เออเนอะ นอนดูดาวก็ท่าจะดีนะแก"
ปากพูดกับผมนะแต่ตาหันไปยิ้มหวานให้ไอ้ดจ้มัน
"ไม่ได้หรอกแก ชั้นอยากจะนอนดูดาวกับผัวสองต่อสอง"
"อ๊ะ"
เชิดใส่ เรื่องอะไรผมจะให้มันมาเป็นก้างขวางคอล่ะ แกล้งมันเล่นครับ อยากจะมาหวานใส่ดีนัก
"ตาโจ้ งั้นพาเพื่อนคุณลูกไปดูที่กระท่อมท้ายสวนสิ มองเห็นเหมือนกัน เอาผ้าห่มไปด้วยก็ดีนะเพื่อนคุณลูกอากาศกลางคืนมันหนาว"
กรี๊ด คุณนายแม่ ทำไมไปสนับสนุนมัน กระท่อมท้ายสวน ฟังดูโลบังนะแต่ทำไมมันดูได้อารมณ์จัง กรี๊ด
"ป่ะโจ้ พี่อยากไปดูแล้วดาวอ่ะ เอาไวน์ไปสักขวดเนอะ"
ดูมันครับ แหมอีนี่ ได้ทีนี่มันแย่งซีนผมไปเลยนะ
"โจ้ไม่กลับบ้านเหรอครับ ลูกเมียไม่ถามหาแย่แล้วเหรอ"
ผมต้องกีดขวางอีเพื่อนสาวร้าวรานให้ได้ หมั่นนางมานาน
"อู๊ย ไม่ต้องหรอกตาโจ้ ให้อีต้อยมันอยู่คนเดียวซะบ้าง ไปๆพาเพื่อนคุณลูกไปดูดาว"
อ่า คุณนายแม่ ทำไมทำแบบนี้ โอ๊ย โมโห
"คิคิ ป่ะโจ้ไปดูดาวที่กระท่อมท้ายสวน คงจะสวยมากเลยเนอะ"
กรี๊ด อีพัทดูมันท่าใส่ผมสิ โอยๆ ลมออกหู อีเพื่อนสาวนี่กวนบาทาจริงๆ เดินไปแล้วครับ ไอ้โจ้ก็นะเดินอมยิ้มตามไปเลย
"อิจฉาเพื่อนเหรอคุณ"
"ใครอิจฉา บ้าเหรอแก"
ไอ้หลวงมันมากระซิบบอกข้างหูนะครับ ผมนี่อยากจะตีเข่ามันจริงๆ คุณนายแม่เดินไปบอกเด็กให้แล้ว
"อ๊ะ ขึ้นไปเอาผ้าห่มดีกว่า"
"ขนไปทำไมคุณที่โน่นก็มี ผมไปนอนตอนอ่านหนังสือสอบ"
"ไวน์ล่ะ ชั้นอยากกิน"
"เดี๋ยวผมไปเอาให้"
เอออยากจะสวีทกันก็สวีทไปเลยนะอีพัท ชั้นก็สวีทได้เหมือนกัน เชิดใส่ รออยู่สักพักคุณนายแม่ก็มาบอกว่าเด็กทำความสะอาดให้แล้ว ไอ้หลวงนี่ไปนานกว่าคุณนายแม่อีกนะ แต่มันกลับมาพร้อมถุงกระดาษในมือ พร้อมทั้งถุงไวน์
"อะไรอ่ะ"
"ไม่บอก อิอิ ตามมาดิ นั่งมอร์ไซค์ไปไหม"
"ไกลเหรอแก หนาวนะ"
"ไม่ไกลอ่ะ เดินไปก็ได้"
ไอ้นี่ก็แปลกคนนะ เดินไปได้ยังจะมาพาผมนั่งมอร์เตอร์ไซค์ไปอีก หนาวจะตาย ผมเดินตามมันอ้อมหลังบ้านไปอยากจะกรี๊ด ดกดังเก็บของก็อยู่หลังบ้านนั่งเอง ไอ้บ้า
"แล้วจะชวนนั่งรถมาทำไมเนี่ย เดินสามก้าวก็ถึงแล้ว"
"อ้าว ก็เห็นชอบกอดผมนี่ นึกว่าอยากซ้อนท้ายอีกไงที่รัก อิอิ"
โอย จุกครับ เดี๋ยวก่อนเถอะ เพิ่งกินข้าวอิ่มๆไม่อยากจะสำแดงฤทธิ์เดชอะไรมากมาย รอก่อนเถอะแก โดนแน่ๆไอ้หลวง
"เหมือนบ้านเลยอ่ะ"
"ก็บ้านนั่นล่ะ เอ่อ คือผมสร้างเป็นเรือนหออ่ะ"
ผมนี่เปลี่ยนแววตาทันที แหมรักกันถึงขั้นนี้แล้วสินะ ถึงขนาดสร้างเรือนหอรอ จะว่าไปน่าสงสารมันเหมือนกันนะ
"เหรอ จะดีเหรอถ้งงั้นอ่ะ ไม่อยากมานอนเรือนหอคนอื่นนะ"
"ฮ่าๆๆ มันเป็นอดีตไปแล้วคุณ เรือนหอหลังนี้ผมก็ยกให้คุณไง"
"บอกกี่ครั้งแล้ว ชั้นไม่เอาของเหลือจากใคร เชิดใส่"
รู้สึกงอนๆนะ ไม่รู้เหมือนกัน แต่ไม่อยากรับรู้ว่าบ้านหลังนี้เคยเป็นอนาคตของมันกับอีนั่น แล้วผมเป็นใคร มีความจำเป็นอะไรต้องมารับช่วงต่อจากมัน ไม่รู้นะ เชิดใส่
"อ่า งั้นผมรื้ออกแล้วสร้างใหม่ก็ได้ อย่างอนเลยนะคุณ"
"ไม่ได้งอน กับชั้นน่ะแก ไม่ได้ขออะไรมากเลยนะ เป็นแกอย่างที่แกเป็นอยู่ บ้านคุณแม่ก็ใหญ่โต ห้องนั้นก็น่าอยู่ออก ไม่มีความจำเป็นอะไรจะมาสร้างให้มันเปลืองเงิน ถึงสร้างชั้นก็คิดว่าจะไม่มาอยู่หรอกนะ"
มันทำหน้าสลดลงมากเลยครับ อ้าวนี่ชั้นพูดอะไรผิดไปอีกเนี่ย โว้ย เอาใจยากจริงๆไอ้คนนี้นี่
"ผมก็ไม่อยากให้อะไรที่ผมเคยคิดว่าจะให้เขากับคุณหรอกนะ แต่ผมก็อยากให้เมียผมแบบนี้จริงนะ"
น้ำเสียงมันดูจริงจังมาก จริงจังเสียจนผมต้องรีบพูดอะไรสักอย่างแล้ว
"ไม่รู้ล่ะ แกชั้นถามจริงๆเถอะนะ เรื่องวันข้างหน้าน่ะ ชั้นไม่รู้หรอกนะว่ามันจะเป็นยังไง เรื่องระหว่างเราน่ะ แต่ขอร้องได้ไหม อย่าเอ่ยถึงคนเก่าๆของแกให้ชั้นฟังหลายรอบนักสิ ชั้นไม่ชอบ ไม่อยากได้ยิน หรือแกอยากให้ชั้นเล่าว่าชั้นเคยรักแฟนเก่าชั้นมากเท่าไหร่ไหม อยากฟังไหมว่ามันเป็นยังไง"
"เอ้ย ไม่เอาอ่ะ ผมไม่ชอบ"
"แกไม่ชอบชั้นก็ไม่ชอบ แกจะรู้สึกยังไงถ้าคนที่แกกอดอยู่เช้าเย็นพร่ำเพ้อถึงแต่ของเก่าๆ เข้าใจชั้นไหมที่พูดน่ะ"
มันอ้าปากค้างครับ เชิดใส่นะ จะอยู่ก็อยู่จะไปก็ไป รำคาญแล้ว อะไรกัน ผมรู้ว่ามันเสียใจมากแค่ไหน แล้วผมล่ะ ผมเป็นคนเหมือนกันนะ มีหัวใจนะเว้ย แค่ไม่พร่ำเพ้อละเมอฝันอยู่อย่างนี้ เจ็บแล้วยังไงตายไหม ไม่นะ ชีวิตเราต้องเดินต่อไป เคยพูดแล้ว คนที่ทิ้งเราใช่ว่าเราจะไม่มีค่ามันถึงไม่เอา แต่ผมคิดว่ามันต่างหากที่คุณค่าไม่คู่ควร กรี๊ด โมโห
"ผมขอโทษ"
"อย่าพูดอีก จะให้ยืนตรงนี้อีกนานไหม หนาวนะ"
ผมเชิดหน้าใส่มัน ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร
"นี่คุณ คุณพูดแบบนี้แสดงว่าคุณหึงผมเหรอ"
ต๊าย กล้าพูดเนอะคนเรา โดนด่าทางอ้อมแบบนี้ยังมีหน้ามาตีราคาค่าตัวของตัวเองอีก
"เพิ่งรู้เหรอ"
อ้าว ผมนี่อะไร ต๊าย เวลาโมโหแล้วสเต็ปหลุดประจำเลยอ่ะ กรี๊ด ห้ามยิ้มๆ
"อ๊ะ"
ตกใจสิครับเพราะมันโผเข้ามากอดผมแน่นเชียว
"วันข้างหน้าผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรมันจะเกิดขึ้น แต่วันนี้รู้แล้ว ว่าผมรักคุณจังเลย เมียจ๋า"
เอ่อ ความรู้สึกแบบนี้ไม่ได้รู้สึกมานานแล้วนะ แรงสะท้อนจากภายในใจ ไออุ่นของอีกร่างที่กอดเราพร้อมด้วยคำพูดบอกรัก นี่ผมไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานแค่ไหนแล้วนะ อ๊าย เลือดในตัวมันร้อนๆยังไงไม่รู้ ไม่อยากจะเชื่อว่าบ้านหลังนี้มันจะออกแบบเอง นี่ผมยังสงสัยว่ามันเป็นช่างซ่อมรถยนต์ มันออกแบบบ้านได้น่ารักมากครับ ชั้นล่างมันคงทำไว้ดีแล้วนะแต่เหมือนรื้อออกแล้วเอากระสอบเมล็ดพันธ์ดอกไม้มาเก็บกองสูงเกือบถึงเพดานของชั้นสอง มีบันไดขึ้นชั้นสอง มีเพียงห้องเดียวนะครับ เปิดเข้าไปเป็นฝากั้นมีโทรทัศน์เข้าชุดกับโซฟาสีน้ำตาลเข้มบุหนังอย่างดี ผมเดินตรงเข้าไปยังห้องนอน กรี๊ด โอคุณพระมันสวยมากครับ ตู้อยู่ติดผนังเลยนะ เตียงใหญ่โตอยู่ติดฝาอีกด้านที่เป็นกระจกทั้งด้าน เปิดออกไปเป็นระเบียงขนาดย่อมๆ
"อ่า สวยจัง"
"ชอบไหมล่ะ"
"ไม่ ฮึ"
พูดไปอย่างนั้นล่ะครับ ปากบอกไม่ชอบแต่โผออกไปนอกระเบียงแล้ว มีเก้าอี้หวายตัวใหญ่ มีโต๊ะเล็กๆวางต้นไม้ไว้ด้วย มองออกไปด้านหน้าผมเป็นภูเขา กรี๊ด แกไม่มีวาสนาหรอกนะอีชะนี หาที่ไหนได้แบบนี้น่ะ ฮ่าๆๆ ชั้นก็จะไม่มีทางปล่อยไอ้หลวงไปเด็ดขาด เชิดใส่
Written by eiky
ปล. มาแว้ววว รอนานไหมเอ่ย วันนี้ตอนกลางวันลงให้ไม่ได้เว็บมีปัญหาเนอะ ไม่เป็นไรลงแล้วนะคร้าบ
ขอบคุณทุกกำลังใจ ขอบคุณทุกความห่วงใย น้อมรับ ทุกคำติ เพื่อการพัฒนาที่ดีขึ้นคร้าบ
จุ๊บๆๆ :L2:
-
เพื่อนคุณลูกนี่เขาแร๊งงงงงงงเหมือนคุณลูกดีจริงๆเลย :laugh:
นายเริ่มเทใจไปให้สามีหลวงไปเยอะแล้วอ่ะ :o8:
แล้วยังงี้อนุสามีต้อมคุงจะทำไงดีคะเนี่ย :impress2:
รอวันหลวงพบต้อม :laugh:
-
อ่านแล้วมีความสุขมาก :impress2:
บรรยากาศดีมากเลย o13
แม่ยายจะมา.. :laugh:
มีปาท่องโก่คู่ใหม่ด้วย
+1
-
"วันข้างหน้าผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรมันจะเกิดขึ้น แต่วันนี้รู้แล้ว ว่าผมรักคุณจังเลย เมียจ๋า"
คุณพระ!!!!!!!!!!!
กระทืบไลค์ กร๊ากกกก กดไลค์สักพันรอบพอม้ายยย
คุณหลวงหัวใจหล่้อมากอย่างแรง แอร๊ยยยยย
นายขาาา คนนี้เหมาะที่สุดแล้ว อิอิ
กอดดดอิ๊กกี้ รู้ป่ะ ว่าเปิดมาอ่านทุกครั้ง ก้อจะอิ่มใจทุกครั้ง
ยิ้มมมมมมมกว้างงงงงงมากกก จริงๆ
ขอบคุณมากๆ เลยนะจ๊ะ
+1 ไปเล้ยยย
-
:กอด1: :กอด1:
พี่ิอิ๊กมาแว้วว
น่ารักดีนะ
ถ้าเป็นผมก็ไม่ปล่อยคุณหลวงเช่นกันอิอิิอิ
เรื่องไรจาปล่อยให้นังชะนีคาบไปแดกดีขนาดนี้
-
กำแล้วๆๆเมื่อไหร่ นายจะบอกแม่ ว่าเลิกกับเรย์ละ บอกคนอื่นๆๆด้วยๆๆ โอ้ยๆๆๆ ปัญหาแน่ๆๆๆ
-
เข้าใจนายนะ สำหรับเราของมือสอง นอกจากจะไม่ชอบแล้วยังรังเกียจอีกด้วยแหละ (หมายถึงคนที่ยึดติดแบบหลวงอ่ะนะ ชิชิ เชิดใส่)
-
พี่นายได้ใจมากกกค่ะ
ใช่ๆๆๆ อีชะนีนั่นมันไม่มีวาสนาได้ชื่นชมของดีๆ :laugh: :laugh: :laugh:
-
อีหนิงกะอีต้อยอ่ะ เฉดหัวมันไปเหอะค่ะ
อิอิ ถูกใจนายกะพัดจัง แร๊งพอกันทั้งคู่
แต่ท่าทาง โจ้จะจัดเจนนะเนี่ยะ คงติดใจพัด
ไปแล้วหล่ะ อีต้อยตกกระป๋อง รอเปิดตัวคู่นี้
กะคุณนายแม่ ฮ่าๆๆ แล้วแม่ของนายนี่ก็นะ
นิสัยถอดแบบกันมาเลยอ่ะ เหมือนเปี๊ยบบบ
จะรอตอนต่อไปจ้า ชอบๆ หวานโรแมนติก
อ่านเรื่องนี้แล้วยิ้มได้ o13
-
น่ารักขึ้นเรื่อยๆเลยนะ
พี่นายสุดยอดจริงๆได้ฝามีน่ารักด้วย พี่หลวงรักพี่นายมากๆนะ
-
:กอด1:ตอนนี้ไอ้หลวงมาแรงชนะใจของนายแล้วละ
มาลุ้นอีกคู่ว่าจะเป็นเช่นไรเห็นแล้วว่าตามตูดต้อยๆจะดูว่าจะตามไปกรุงเทพฯด้วยหรือเปล่า พัชราภาเขามีดีน้องโจ้เลยติดใจ :m20: :m20:
นายแม่เขารักลูกสะใภ้น่าดูตามใจทุกอย่าง
-
ขอบคุณมากครับ แต่อยากได้ตอนพิเศษขอ โจ้กับเจ๊พัท ขอตั้งแต่ป่าละเมาะ เลย แฺฮะะ
เป็นกำลังใจให้เสมอ
-
SO CUTE
รอวันหลวงพบต้อม
^_^
-
สมน้ำหน้ามัน 555++ อดอยู่บ้านสวย ก๊ากกๆๆๆ นายจ๋า จับหลวงหั้ยอยู่หมัดเลยน๊ะ
o18
-
อกอี้แป้นจะแตกกกกก
สวีทกันจัง หวังว่ามาม่าคงไม่มาเร็วนะ
ตัดฉับๆๆๆๆ นี่ก็ไม่ไหว จะลงแดงตายก่อน
อิอิ รักคนแต่งเสมอ
-
กรี๊ด แกไม่มีวาสนาหรอกนะอีชะนี หาที่ไหนได้แบบนี้น่ะ ฮ่าๆๆ ชั้นก็จะไม่มีทางปล่อยไอ้หลวงไปเด็ดขาด เชิดใส่
จริงน๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา...อย่าหลอกเค้านะ
-
ส่งนายต้อมไปให้พี่แพทย์เลยอิอิ
ยิ่งโสดไร้เมียอยุ่ด้วยเอาไปเป็นแม่ให้ลูกน้อยกะได้นิอิอิ o13
-
ยังคงคิดถึงต้อมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม 555+
ว่าแต่ตาหลวงเนี้ยชักจะน่ารักใหญ่แล้วนะ ทำคะแนนยิกๆๆเชียว อย่างนี้ไอ้ต้อมจะตามทันไหมเนี้ย
-
"กว่าจะมานะแก ไหนยิ้มซิ"
อีพัทเดินออกมาหาถึงหน้าบ้าน คุณนายแม่ก็นั่งคุยกับไอ้โจ้อยู่ใต้ร่มไม้เช่นเคย ช่วยกันตั้งหม้ออยู่
"ยิ้มอะไรแก"
"ยิ้มเลยๆ"
ผมก็บ้าจี้ยิ้มตามที่มันบอก
"ต๊าย ลูกอ๊อดติดฟัน อีนี่เผลอไม่ได้เลยนะ"
เพิ่งเก็ทตอนกลับมาอ่านรอบที่ ๒
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย :z1: :z1: :z1:
-
^^
-
หวาน....น่ารัก....กุ๊กกิ๊กกันจัง....มีความสุขกับน้องนายไปด้วย...
หลวงดูน่าจะหนักแน่นจริงจังนะ....น้องนายจับแน่น ๆเลยนะคนนี้ของดีหายากน้า...
คุณแม่ยายน่ารักไม่แพ้คุณลูก....หลวงชนะใจน้องนายได้คุณแม่ยายก็ชิว ๆ เนอะ...
ขำ ๆ น้องนายกะเพื่อนสาวมีจิกกัด...แข่งกันทำแต้ม...สะมีสบายไปงานนี้... :z1:
:กอด1: น้องอิ๊ก :L1: กด + ให้กำลังใจกันเด้อ....
-
คุณหลวงทำคะแนนนำโด่งเสียขนาดนี้ แล้วน้องต้อมจะตามทันไหม :เฮ้อ:
-
รอต้อม :oo1: :oo1:
คุณหลวงทำคะแนนใหญ่แล้วเนี่ย :serius2:
-
ลูกอ๊อดติดฟัน คืออะไรอ่า
ไม่เข้าใจๆๆๆ ใครรู้ช่วยบอกทีจ้า
ยังเชียร์น้องต้อมอยู่นะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เขาหวานกันได้อีก :กอด1:
-
ลูกออดติดฟัน คือ sperm อะค่ะ
-
นาย - หลวง
โจ้ - พัท
ปล. โจ้รีบๆๆเลิกกะต้อยที่เถิ๊ด
-
โอ้ยหลวงน่ารักกกก
แต่ว่าต้อมนี่ บรรยากาศ คงจะไปเป็นพี่สะใภ้ของนายพลป่าวหว่าาา
-
:L1:
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
:L2: :L2: :L2:
:bye2: :bye2:
:pig4:
-
พี่หลวงน่ารักโคดดดดดดดดดดดด
เขินนนนนนนนนนนน
ชอบน้องนายคุยกับคุณนายแม่ ฮามาก แม่ลูกเหมือนกันเด๊ะ
ยังคิดถึงน้องต้อมอยู่นะ ช่วงนี้ท่าทางค่าตัวจะแพง ไมค่อยออกมาเลย
เชียร์ 3p อยู่น้า
-
:call: ขอบคุงไรท์เตอร์ค่ะที่เขียนนิยาย หนุกๆๆแบบนี้มาให้อ่าน ขอบอกว่า"สนุกเปงที่ซู๊ดดดดดด" o13
อยากบอกนายว่า มีผัวหลวงคนเดียวก้อดีนะ หาดีแบบนี้ โรแมนติกแบบได้ที่ไหนอีก อิอิอิอิ :o8: :-[ :impress2:
-
พี่นายน่ารัก หลวงก็โรแมนติกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :impress2: :-[ :man1:
อิจฉานะเนี่ย :o8:
-
"กว่าจะมานะแก ไหนยิ้มซิ"
อีพัทเดินออกมาหาถึงหน้าบ้าน คุณนายแม่ก็นั่งคุยกับไอ้โจ้อยู่ใต้ร่มไม้เช่นเคย ช่วยกันตั้งหม้ออยู่
"ยิ้มอะไรแก"
"ยิ้มเลยๆ"
ผมก็บ้าจี้ยิ้มตามที่มันบอก
"ต๊าย ลูกอ๊อดติดฟัน อีนี่เผลอไม่ได้เลยนะ"
เพิ่งเก็ทตอนกลับมาอ่านรอบที่ ๒
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย :z1: :z1: :z1:
เอ่อ..เอ่อ..อิฉันก็พึ่งจะเก็ท ก็ตอนอ่านรีพลายของคุณ แล้วก็นั่งคิดต่ออีก 30วิ 555
หูย..ทำไมโพสท์ยากเย็นเหลือเกิ๊นเนี่ยเป็นสิบหนแล้วเนี่ย
-
อดีตมันก็คืออดีต อย่าไปสนใจเลย ชอบคนแบบนายอ่ะ อีเรื่องแย่ๆนี่ก็เชิดใส่ :a14:
แต่หลวงอย่าได้นอนใจ นายเค้าเลือกได้ แถมมีแต่เด็ดๆให้เลือกทั้งนั้น :laugh:
+1 ขอบคุณค่า รออ่านตอนต่อไปน้า จุ๊บๆ
-
ชอบนายจัง ร้ายแบบตัวอิจฉาแต่น่ารักมาก
หลวงก็ดีนะ รักนายมากด้วย
-
ไม่อยากให้คุณนายทำคุณหลวงเสียใจ
แต่ก็ไม่อยากให้น้องต้อมเสียใจด้วยอ่ะ ... :monkeysad:
-
ตอนนี้สวีทวิ้ดวิ้วกันเชียวนะคะ น่ารักจัง อิอิ
คุณนายคะจับคุณหลวงให้แน่นๆเลยนะคะ อย่าปล่อยไปไหนล่ะ ดีๆแบบนี้
คุณพัชราภาชีก็ขยันทำแต้มนะคะ บรรยากาศดีๆแบบนี้
เห็นทีคืนนี้คุณนายคงเร่งทำแต้มให้ทันเพื่อนแน่ๆ คึคึ :oo1:
คุณอิ๊กกี้อย่าพึ่งให้รีบกลับ กทม นะคะ กำลังหวานเชียว ชอบบบบบบ :-[
-
อิจฉาเพื่อนซะงั้น
ก็ขอให้คุณหลวงเค้าจัดหนักๆให้สิ 55+
-
รอดูคุณนายจะได้กี่แต้ม
-
คนแบบคุณหลวงอย่าปล่อยเชียวนะคุณนาย
แต่ถ้าเป็นคุณหลวงแน่ๆ แล้วน้องต้อมละแห้วแล้วหรือยังนั่น น้องต้อมเอ๊ย
แต่คุณนายกับคุณหลวงน่ารักจริงๆนะ :-[
คุณพัทกับน้องโจ้ทำคะแนนนำแล้วรึเนี่ย
คุณนายตีตื้นแน่เลย สงสัยงานนี้หมดแรงกันถ้วนหน้า :m20:
-
กรี๊ดดคร๊าาา
ยิ่งอ่านยิ่งหวานนนน
-
นายนี่ ฮาได้โล่ห์จริงๆ
-
โหวตค่ะ!!
ยกน้องต้อมให้พี่แพทย์จ๊าาาาา
หนับหนุนผัวเดียวเมียเดียวว้อย
เพื่อความสุขอย่างพอดีๆๆของก้นน้องนาย :z1:
-
มาอ่านอีกรอบ
เมื่อกี๊ไม่ค่อยมีสมาธิ หุหุ
คู่โจ้-พัทนี่คงยาวเนอะคืนนี้ 55+
-
งานนี้อีกไม่นาน โจ้ได้หย่าชะนีต้อยไปหาสาวร้าวรานอย่างพัทชัวร์ :laugh:
นายกับหลวงน่ารักได้อีกอ่ะ :o8:
-
ชอบมากกกกกกกกกเอาอีกอะไรเตอร์
นายน่ารักจัง o13
-
ได้แบบนี้ก้อไม่ปล่อยเหมือนกันแระ o22 o22
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ชักอิจฉานายแล้วอ่ะ
-
ใครได้หลวงไปแล้วทิ้งได้ลงคอ นี่โง่เต็มทีแร๊ะ
และอิหนิง ก็โง่ไปนึงละ
คุณนาย ห้ามทิ้งหลวงนะ
ปล. ออยากเห็นตอนดราม่าระหว่างหลวงกะนายมั่งอ่ะ
อยาหเห็นคุณนายเค้าง้อ ท่าจะน่ารักดี
-
ลูกออดติดฟัน คือ sperm อะค่ะ
อ๋อ เกทละ ขอบคุณมากๆจ้า ^^
-
น่ารักอ่ะ ชอบนายมาก ... นายเริ่มรักหลวงเเล้ว~ :give2:
ชอบคู่พัท โจ้ด้วย ... พัทเเรงดี 555555
รออ่านนะค่ะ :ped149: :ped149:
-
"กว่าจะมานะแก ไหนยิ้มซิ"
อีพัทเดินออกมาหาถึงหน้าบ้าน คุณนายแม่ก็นั่งคุยกับไอ้โจ้อยู่ใต้ร่มไม้เช่นเคย ช่วยกันตั้งหม้ออยู่
"ยิ้มอะไรแก"
"ยิ้มเลยๆ"
ผมก็บ้าจี้ยิ้มตามที่มันบอก
"ต๊าย ลูกอ๊อดติดฟัน อีนี่เผลอไม่ได้เลยนะ"
เพิ่งเก็ทตอนกลับมาอ่านรอบที่ ๒
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย :z1: :z1: :z1:
เอ่อ..เอ่อ..อิฉันก็พึ่งจะเก็ท ก็ตอนอ่านรีพลายของคุณ แล้วก็นั่งคิดต่ออีก 30วิ 555
หูย..ทำไมโพสท์ยากเย็นเหลือเกิ๊นเนี่ยเป็นสิบหนแล้วเนี่ย
อิอิ ตอนอ่านรอบแรกก็ เฉยๆ งงๆ พาลนึกไปถึงหมอยอิสต์ แต่ก็ยังคิดว่าไม่น่าใช่
ด้วยความคิดถึงเลยกลับมาอ่านซ้ำอีกที
คริกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เก็ทเลย แบบว่าเป็นมุกที่ยังไม่เคยเจอมาก่อน ชอบมากๆ นั่งขำอยู่ประมาณ ๑ นาทีกับมุกนี้
-
แหม คุณนายนี่เชิดตลอดเลยน่ะค้าาาาาาาาาาาาาา :laugh:
อิอิอิอิอิ
-
คุณนายเชิดใส่ คริๆ
รอต่อไป :bye2:
-
เปรี้ยวจี้ดมากกกกกกกกกกกก
-
มุกลูกอ๊อดติดฟันแปลกใหม่ดีแท้ = =
อ่านตอนแรกงงเต๊ก!
แต่เมื่อเข้าใจถ่องแท้ กะฮาอ่ะ 55 :laugh:
รักกันไปนานๆนะสองคนนี้~♥
อีกคู่ก็ขอให้พัฒนาๆ หุๆ :z1:
:call: :call:
-
แรงงง!!!! :haun4:
-
คิดถึงต้อมแล้ววววววววววววว~ ^^
-
:z2: :z2:
วันนี้จามาไหมหนอเนี้ยพี่ิอิ๊ก
เออนะผมก็ขำมุขลูกอ๊อดติดฟันจนแฟนหันมามองหน้าเลยอะ่
:m20: :m20:
-
ชอบแม่นายพลมากนะ
ฮ่าๆๆๆๆ
เข้าใจเหมือนหลวงเลย ว่าลูกกะแม่เหมือนกัน
อื้มมมม นายห้ามปล่อยหลวงไปนะ !!
แล้วน้องต้อมฉันล่่ะวะ???
งื้อออ ลุ้น!!
-
เข้ามารอประจำวัน งุงิงุงิ
-
ชอบคร๊าาาาาาาาาาา
-
:fire:รอค๊าาาารอจนไฟท่วมกายแล้ว หุหุหุ :really2: :z2:
-
กร๊ากกกกก ฮาอ่ะ ฮาไอ่มุขลูกอ๊อดติดฟันเนี่ย
ขอยืมไปเล่นมั่งนะค้าาาา ได้ใจจริงๆ แต่ละมุขเนี่ย คึคึ
แหม ชื่อของแต่ละคน สงสารน้องปริ้นมาก นายร้อย :m20: แต่ชื่อเล่นเค้าเลิศนะเออ ชื่อปริ้น เจ้าชายเลยวุ้ย
รอนางร้ายตอนต่อไปค่า~
-
ดีๆแบบนี้ห้ามปล่อยให้หลุดมือเด็ดขาดเลยนะ ไม่งั้นงอนจริงๆด้วย :กอด1:
-
ชื่อหลานๆ พี่นาย
อย่างเทเลย
ชอบๆ
-
เเม่นายพลหาคนงานอยู่555
เเต่นเเต๊น กระผมขอเเนะนำ นายต้อมเลย
ช่วยเรื่องเรียนด้วยทำงานด้วย แถมที่พักฟรี
ไหนๆนายก็ไม่เอาต้อมเเล้วนี่ หรือจะเอา555+
-
คถ.ต้อมอ่าา า
-
องก์ ๒๘
"คุณเข้ามาดูห้องน้ำก่อนดิ"
ผมมัวแต่ตาลอยมองออกไปนอกระเบียงแม้ว่ามันจะมืดนะแต่ด้วยความที่มันเป็นที่โล่งสลับกับฉากหลังที่เป็นภูเขาเงาของสิ่งต่างๆมันก็พอเห็นรางๆ ดาวนะคุณเอ๋ยเหมือนเพชรโปรยในผ้ากำมะหยี่สีดำเลยนะ โอ๊ย ไม่รู้จะสรรหาคำใดมาบรรยาย
"มีอะไรเหรอแกในห้องน้ำ"
ผมเดินกลับเข้าไปในห้อง มันเปิดประตูห้องน้ำที่อยู่อีกฝั่งรอ
"มาดูดิ มีอ่างอาบน้ำด้วยนะ"
"อ๊ะ จริงเหรอ"
คิดไปโน่นเลยครับ อ่างอุ่นๆตีฟองใส่เกลือสปาลงไปนอนแช่จิบไวน์กับมันสองคน อ๊าย ปรี่เข้าไปเลย
"โห สวยอ่ะ"
สวยจริงๆนะครับ อ่างอยู่ติดกระจกที่มองออกไปเห็นภูเขาอีกด้านเหมือนเป็นรั้วของสวน ด้านข้างๆเป็นป่าไม้ไม่หนามาก ฝักบัวเป็นแบบใหญ่ห้อยลงมาจากหลังคา แต่เด็ดสุดเป็นพื้นห้องน้ำนี่ล่ะครับ ปูด้วยหินหยาบๆ เหมือนหินภูเขา เริ่ดมาก
"แกร๊ก"
เอ๊ะ เสียงประตูนี่ อ๊ะ มันล็อคประตู
"ไอ้หลวง แกทำอะไร เปิดนะ"
ผมวิ่งเข้าไปทุบประตูเลยครับ มันล็อกจริงๆด้วย ล็อคจากด้านนอก มีด้วยเหรอล็อคจากด้านนอก ไม่รู้สิแต่มันทำอยู่เนี่ย
"อ๊ะ เปิดนะแก เปิด"
"แป๊บดิคุณ ผมมีอะไรอยากให้คุณดู"
"อะไรล่ะ ทำไมต้องล็อคประตู"
ผมแว้ดเสียงใส่
"เอาน่า แป๊บเดียว นะคร้าบที่รัก"
เออๆ จะทุบประตูไปก็ไม่มีประโยชน์ ลองลงไปนอนแช่ในอ่างดีกว่าว่ามันพอดีสองคนไหม อิอิ ผมก็นะเดินลูบนั่นลูบนี่อยู่ ของใช้ก็ดีนะ เหมือนทำขึ้นมาเอง กล่องใส่สบู่เหลวเอย ชั้นวางผ้าเช็ดตัวเอย มันนี่ก็เข้าท่าดีนะ นานพอสมควรนะมันถึงกลับเข้ามา เปิดประตูห้องน้ำเข้ามามันก็มากอดผมไว้แน่น ไอ้นี่ท่าจะบ้า
"เดี๋ยว หลับตาก่อน"
"เวอร์ไปแล้วแก มีอะไรก็บอกมาเลยไม่ต้องมาทำลับๆล่อๆ ชั้นไม่ปลื้มนะเซอร์ไพซ์น่ะ"
"เอาน่า มาๆผมกอด"
มันปรี่เข้ามากอดผมไว้ เอามือจับหัวผมให้ซุกอยู่กับบ่าของมัน คือสูงเท่านี้อ่ะนะ มันไม่ยอมให้ผมหันหน้าหันหลังเลยนะจับหัวไว้ซะแน่น
"อะไรอ่ะแก ชั้นกลัวนะ"
"อิอิ กลัวทำไม มีผมอยู่ด้วยทั้งคน"
"ไหนล่ะ เร็วๆได้ไหมหายใจไม่ออก"
"อ่ะ"
มันเหวี่ยงตัวออกจากที่กอดผมอยู่มาอยู่ด้านหลัง ตอนนี้ผมกับมันยืนอยู่กลางห้องนะครับ เอ่อ จะบรรยายยังไงดี กรี๊ด กรี๊ด
เทียนหอมที่มันหอบใส่ถุงกระดาษมามันวางไว้ทั่วห้องนอนตามจุดที่เหมือนมันตั้งใจทำไว้แล้ว นอกระเบียงอีกนึกสงสัยอยู่เชียวว่าหลอดแก้วใหญ่ๆพวกนั้นตั้งไว้ทำไม แต่ผมเองมัวแต่หลงระเริงกับความสวยงามของบรรยากาศไม่ได้ถาม รู้แล้ว ต๊ายไม่น่าเชื่อหน้าเถื่อนๆอย่างมันก็เป็นคนโรแมนติกเหมือนกันนะเนี่ย
"อ๊ะ"
พูดไม่ออกครับ รู้ไหมตั้งแต่เกิดมาวันเกิดตัวเองก็ยังไม่เคยมีใครเซอร์ไพซ์หรือทำอะไรแบบนี้ให้เลย อย่าไปถามถึงไอ้เรย์เลยครับ ชีวิตคู่กับมันคือการที่ผมเป็นคนวางแผนตลอด มันไม่เคยมีความคิดหรือคิดจะทำอะไรให้ผมหรอกนะ เอ่อ มันทำไมตื้นตันใจแบบนี้
"แก"
ผมหันหน้ากลับไปหามัน มองตามัน
"ผมอยากให้คุณมีความสุข"
โอ๊ย ไม่ไหวแล้ว น้ำตาคลอแล้ว อายจัง ผมโผเข้ากอดมันไว้แน่น
"ทำถึงขนาดนี้เลยเหรอแก ขอบใจนะ"
"เพื่อภรรยาสุดที่รักไง ไม่ชอบเหรอ"
"ชอบ ชอบ"
ผมพูดไม่เป็นคำพยายามไม่ร้องไห้ ต๊าย สเต็ปนางร้ายผมนี่หลุดกระจาย แอ๊บหวานน้ำตาร่วงด้วยนะเออขอบอก มันก็กอดลูบหัวผม นี่ชั้นแก่กว่าแกนะได้ข่าว
"ป่ะไปนอนดูดาวตรงระเบียง"
มันดันตัวผมให้เดินตามมันไป เอาวะ ยอมคืนนี้คืนเดียว ปล่อยมันทำอะไรตามใจบ้าง มันไปดึงเอาผ้าห่มนวมมาอุ้มไว้ผมเองก็เดินออกไปนอกระเบียง รินไวน์ก่อนนะ อิอิ เพื่อบรรยากาศที่ดียิ่งขึ้น
"แกตั้งใจทำไว้แต่แรกเลยเหรอแบบนี้น่ะ"
"อืม"
"เขาชอบแบบนี้เหรอ"
"ก็ไม่หรอก แต่ผมอยากเอาใจเขาอ่ะ เขามาดูบอกไม่ชอบ มันน่ากลัวเวลากลางคืน เขาก็เลยไม่เคยค้างที่นี่ คุณไม่ต้องห่วงหรอก"
มันห่วงความรู้สึกผมเหรอเนี่ย
"ช่างมันเถอะ มันไม่มีวาสนาดีอย่างชั้นหรอก อิอิ"
"คุณชอบเหรอ"
"ไม่ชอบก็แปลกแล้วแก มาๆ นอนให้กก อย่าพูดมาก ดาวสวยเนอะ"
ผมตัดบทไม่อยากจะไปเอาความอะไรกับมันมากนักเดี๋ยวบรรยากาศดีๆเสียหมด ไม่อยากจะวี้ดบึ้มใส่มัน ผมกระโจนขึ้นบนเก้าอี้หวายที่มันนอนรออยู่แล้ว ในมือก็ถือแก้วไวน์ ไม่กลัวหกหรอกนะ อิอิ เพราะฟาดไปแล้วค่อนแก้ว
"อีกสักรอบไหมคุณ"
มันเอ่ยขึ้นหลังจากเรากินไวน์ไปแล้วเกือบหมดขวด ผมก็นะเบียดเข้าๆ อิอิ เพลินเพลินอยู่ดาวก็ดูไปนะตาอ่ะ แต่มือก็นะ ไปอยู่ที่เหมาะที่ควรสิ มันพร้อมแล้วอ่ะ กรี๊ด
"ไม่เอาอ่ะ อยากอยู่แบบนี้ไปนานๆ ไม่ต้องทำหรอกคืนนี้ งดสักคืน"
ต๊าย นี่ผมหรือนี่ ไม่น่าเชื่อ ไม่รู้สิผมว่าการได้นอนกอดมันตอนที่ยังไม่หลับอยู่แบบนี้ ในที่ที่สวยงามเกินบรรยายแบบนี้ ไม่อยากจะทำอะไรไปมากกว่านี้แล้ว มีความสุขมากแล้วจริงๆนะ นอนไปนอนมาหลับเลยซิครับท่าน รู้สึกตัวหน่อยๆตอนที่เหมือนมีคนอุ้มร่างผมขึ้นจากเก้าอี้หวาย รู้สึกตัวนะแต่แอ๊บเป็นหลับ อ๊าย มันอุ้มผมด้วยล่ะจะบอก
พอตื่นเข้าผมก็นะควานมือหาของรักทันที แต่ เอ๊ะ มันไม่อยู่แล้ว
"ไปไหนวะ"
ผมมองหามันรอบห้องก็ไม่เจอ อยู่ในห้องน้ำแน่ๆผมเลยลุกไปเข้าห้องน้ำ ไม่มีมันนะ ล้างหน้าล้างตาหน่อยดีกว่า อากาศหนาวมาก
"ตื่นแล้วเหรอคุณ ผมไปชงกาแฟมาให้"
อ๊ะ ผัวมาแล้ว
"หนาวเนอะ"
"ออกมาดูหมอกดิคุณ สวยนะ"
ผมล้างหน้าเสร็จก็เดินตามมันออกไปนอกระเบียง ให้ตายเถอะทำไมที่นี่มีแต่เรื่องให้น่าประหลาดใจนะ หมอกสีขาวโพลนปกคลุมไปทั่วบริเวณแทบมองไม่เห็นอะไรเลย ผมนั่งลงข้างๆมันแล้วเอาแก้วกาแฟมาจับทั้งสองมือ
"เป็นไงหลับสบายไหม"
"อืม สวยดีเนอะไม่เคยเห็น"
เราก็คุยกันกระหนุงกระหนิงตามประสาผัวเมียนั่นล่ะครับ ผมก็ไม่วีนวี้ดบึ้มใส่มันเท่าไหร่นักหรอกนะ มุมน่ารักๆก็มีนะเออ
"แกวันนี้ชั้นจะกลับแล้วนะ"
ผมบอกมันตอนที่เรากำลังเดินกลับมาที่บ้านของคุณนายแม่
"อ้าวกลับแล้วเหรอ งั้นผมกลับด้วย"
"ไม่ต้องหรอกแก หยุดยาวๆทั้งทีอยู่กับคุณแม่ให้นานๆหน่อยสิ ชั้นต้องรีบกลับเอาของขวัญปีใหม่ไปให้พี่ๆที่ทำงาน หลายคนด้วยนะ"
"อ้าว คุณไม่อยู่ผมก็ไม่อยู่ดิ จะอยู่ทำไมไม่มีอะไรทำ"
"ช่วยคุณแม่เก็บดอกไม้สิ"
"ไม่เป็นไรหรอกน่า"
ผมขี้เกียจจะพูด วันนี้ต้องไปตระเวนซื้อไวน์กลับไปฝากใครต่อใครอีกเยอะแยะไปหมด รายชื่อก็ยังไม่ได้ร่างเลยนะ
"จะกลับแล้วเหรอคุณลูก ตายจริง เวลาที่เรามีความสุขนี่มันหายไปเร็วเหลือเกินนะ คุณแม่ไม่อยากให้คุณลูกกลับเลยนะจ๊ะ"
พอบอกคุณนายแม่เธอก็ทำท่าเหมือนประหนึ่งสูญเสียแหวนเพชรไปแบบนั้นล่ะครับ
"คือคุณลูกต้องรีบกลับไปไหว้ผู้ใหญ่ที่โน่นน่ะครับคุณแม่ ไม่อยากจะกลับเลยนะ คิดถึงคุณแม่"
เบอร์รี่แต่เช้าเชียวผม
"ไม่รู้จะมาหาคุณแม่อีกเมื่อไหร่กันนะเนี่ย เฮ้อ มาทำให้คนแก่เหงา"
ต๊าย ดูคุณนายแม่ทำท่า ผมต้องปรี่เข้าไปทำคะแนนที่นำโด่งอยู่แล้วให้มันโด่งยิ่งขึ้นดีกว่า ประคองร่างคุณนายแม่เอาไว้โอบกอด
"ถ้าว่างๆเดี๋ยวคุณลูกจะให้หลวงพามาหาคุณแม่นะครับ คุณลูกก็คิดถึงคุณแม่มากเหมือนกัน ว่าแต่คุณแม่พอจะแนะนำที่ไหนมีไวน์ขายไหมครับ ผมจะซื้อไปฝากผู้ใหญ่ที่โน่น"
ต้องเปลี่ยนเรื่องด้วยนะ เพราะเดี๋ยวจะกลายเป็นฉากเรียกน้ำตา ไม่เอาด้วยหรอกนะ บรรยากาศกำลังดีๆจะมาร้องห่มร้องไห้อะไรกันแต่เช้า
"ตาหลวงพาเมียเราไปไร่ของน้าชายสิ น้องแม่เองคุณลูก ไม่ไกล มันมีไร่องุ่น"
"เหรอครับ ต้องมีไวน์ดีๆแน่เลย เหมือนไวน์ที่เรากินใช่ไหมครับคุณแม่"
"จ๊ะ เอามาจากไร่น้องชายแม่เองล่ะ เดี๋ยวแม่โทรฯไปบอกให้มันเตรียมไว้ให้"
"เดี๋ยวรอพัทก่อน ป่านนี้ยังไม่มาเลย งั้นผมไปทำกับข้าวให้คุณแม่ทานดีกว่านะครับ เช้าๆแบบนี้เอาข้าวต้มปลาเนื้ออ่อนไหมครับคุณแม่"
"ว้ายตาย คุณลูกทำเป็นเหรอค้า มันคาวนะปลาเนื้ออ่อนน่ะ"
"พอได้ครับ หลวงมาช่วยหน่อยสิ"
หันไปเรียกสามีที่นั่งขัดอะไรอยู่ไม่รู้
"เดี๋ยวผมเช็ครถก่อนนะคุณ"
"อ้าวเหรอ ไม่เป็นไรแค่ข้าวต้มเอง"
ผมบอกแล้วเดินเข้าครัวไป จะว่าไปแล้วชีวิตที่นี่ก็เรียบง่ายดีนะ ไม่รู้สิพอตัวเองไม่ได้มีพิษอะไรมากนักก็คิดนะว่าผมเองก็น่ารักมากทีเดียว กรี๊ด ชมตัวเอง อ๊ะ แน่นอน ไม่ชมตัวเองก่อนแล้วใครเขาจะมาชม เชิดใส่ มั่นแต่เช้า อิอิ
"โอย ปวดเอว"
อีพัทครับ เดินเข้าไปหาในครัว ผมรู้นะจุดประสงค์มันคือไม่ได้ให้ผมถามหรอกนะว่ากินยาหรือยัง หรือถามว่าปวดมากไหม แต่มันอยากให้ผมถามว่าเมื่อคืนมันได้กี่น้ำต่างหาก
"เล่นท่ายากเหรอแก"
"อ๊าย เดี๋ยวนะ"
มันทำท่ามองซ้ายมองขวาแล้วนั่งลง
"กรี๊ด ที่สุด ที่สุด"
เอ่อ อีนี่ท่าจะเป็นเอามาก
"โดนไปกี่ดอกล่ะ หน้าตานี่สดใสเชียวนะ"
"แก มันแบบ เริ่ด ชั้นไม่เคยเจอ น้องโจ้เนี่ยนะ อ๊าย ก็ท่าไม่ยากมากหรอกแก ก็แบบหกสูง ปีนเกลียว มโนราห์กรีดปีก เงือกน้อยลอยวน"
"เวอร์แล้วแก เยอะแยะนะอีนี่"
"จริงแก ท่าไหนๆมันทำได้หมด โอ๊ย ถึงที่สุดไม่เคยเจอ"
"แล้วฟาดน้องมันไปกี่รอบล่ะ"
"แต่ก็นะสงสารมัน มันเหนื่อย เลยเอาแค่สองพอเมื่อคืน เมื่อเช้าอีกรอบ อิอิ"
"อี- อก"
คือไม่ได้หยาบคายนะครับ แต่อีนี่มันเหมาะจริงๆกับคำๆนี้
"อิอิ ก็มีบ้าง โอ๊ย อิ่มอ่ะแก"
"ถ้างั้นข้าวต้มนี่คงไม่ต้องทำเผื่อแกสินะ ท่าทางจะอิ่มน้ำกาม"
"ว้าย อีบ้า กินสิยะ"
"เออแกวันนี้ก็กลับนะ ต้องเอาของไปไหว้ปีใหม่นายอีก แกไม่เอาเหรอไวน์น่ะ"
"เออนั่นสิ ทำไมมันเร็วแบบนี้นะ เวลาที่เรามีความสุข"
ดูมันทำตาวิ้งๆ เน้นเหลือเกินคำว่าความสุขเนี่ย แหมนะชวนมันมาไม่ผิดคนจริงๆ
"นั่นล่ะ อย่ามัวแต่หลงระเริง รีบมาช่วยทำจะได้กินแล้วไปซื้อไวน์"
ผมบอกมัน ระหว่างทำมันก็นะอวดอ้างสรรพคุณอย่างนั้นอย่างนี้ โอ๊ย จะพูดให้เห็นภาพเพื่อ เมื่อคืนผมยิ่งไม่ได้ทำอะไรกันอยู่นะ
"แล้วแกอ่ะ เมื่อคืนกี่ดอก"
"อีบ้า ของชั้นแบบโรมานซ์บ้างเถอะ"
"ว้าย อย่างแกเนี่ยนะ จะโรมานซ์ เชิดใส่ สู้ชั้นไม่ได้หรอกนะ ทั้งโรมานซ์ ทั้งสะท้าน อิอิ"
"แกสะท้านแน่ถ้าอีต้อยมันรู้ว่ามันกำลังจะเสียผัวให้แก"
"เชิดใส่ แล้วยังไง มันอยู่กับอีนั่นมันก็ไม่เห็นค่าอะไรผัวมันอยู่แล้วนี่ แต่ถ้ามันจะกลับคืนก็ไม่ว่ากันนะ"
"แหมทำเป็นมาพูด ยอมเหรอถ้ามันจะกลับขึ้นมาจริงๆน่ะ"
"ยอมนะ แต่ว่าชั้นมั่นใจ โฮะๆๆ เชิดใส่ สวย มั่นซะอย่าง"
โอ๊ย เบื่ออีนี่จัง จ้าแม่นางฟ้า ไม่สิอย่างมันต้องเห็ดนางฟ้า อีเห็ดสด พอกินข้าวเช้าเสร็จก็พากันไปซื้อไวน์นะครับ ได้องุ่นมาด้วยหลายลังเหมือนกัน น้องชายของคุณแม่ก็ใจดีนะ เหมือนคุณแม่เลย แต่มองผมแปลกๆแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เอาเถอะมองได้มองไปไม่สนใจหรอก เขาคิดราคาไม่แพงนะโชคดีไป ตอนแรกคุณแม่โทรฯไปบอกให้เตรียมให้ฟรีๆ แต่ผมไม่อยากได้ของเขาฟรีนี่เนอะ เงินผมก็มีซื้อเอาสิ ผมได้ไวน์มาสองโหลกับองุ่นสองลังใหญ่ ส่วนอีพัทมันเอาสองโหลเหมือนกัน กับองุ่นอีกลัง
"แล้วจะกลับกันยังไงเนี่ย แกก็นั่งรถไปกับผัวใช่ไหม แล้วชั้นล่ะ"
อีพัทมันครางขึ้นตอนเราจัดของเข้ารถ เตรียมพร้อมจะกลับแล้ว
"อ้าว มาคนเดียวก็ต้องกลับคนเดียวสิแก"
"กลัวนะแก ชั้นออกจะบอบบาง เผื่อมีคนมาฉุด"
"ถุย แกนั่นล่ะจะไปฉุดเค้า อย่ามาเยอะ"
"งั้นให้ตาโจ้ไปส่งไหมเพื่อนคุณลูก"
นั่นคุณนายแม่เดินออกมาจากในบ้านได้ยินท่อนสุดท้ายพอดี แหมนะทำหน้าเหวอกันทั้งสองคน
"อย่าเลยครับคุณแม่ แล้วน้องโจ้ก็ต้องกลับเองอีกเสียเวลาเปล่าๆ สระบุรีกับกรุงเทพฯแค่นี้เอง"
ผมออกตัวแทน อีพัทนี่ทำหน้าหงิกเชียว
"เอาแบบนั้นเหรอ"
"อ๊ะ แต่"
"ไม่เป็นไรหรอกครับคุณแม่ อย่าลำบากเลย"
ผมดักคอมันไว้อีกเพราะมันกำลังจะอ้าปากพูด ไม่ได้หรอกนะ แหมมันเยอะไปจะให้น้องมันไปส่งถึงกรุงเทพฯ อีนี่กะจะดูดพลังชีวิตน้องมันจนซีดล่ะสิไม่ว่า
"คุณลูก อ่ะนี่แม่ให้"
คุณแม่ยื่นกล่องกำมะหยี่สีแดงสดมาให้ อ๊ะ อะไรอ่ะแอบลุ้น
"ของคุณแม่ตอนเป็นสาวๆจ๊ะไม่มีราคาค่างวดอะไรหรอกนะ แต่คุณแม่อยากให้คุณลูก"
ผมรับกล่องมาไหว้นางงามแล้วค่อยๆเปิดฝาออกดู กรี๊ด ทอง คุณนายแม่ให้ทองผม รู้ไหมทองเป็นอะไรที่ไม่เคยคิดจะซื้อเลยนะ สร้อยเส้นเล็กๆ แต่ทำไมทองมันออกสีชมพูนะ
"อ่า คุณแม่"
ผมครางออกมา ดีใจนะครับ ปลื้มใจมากไม่เคยได้รับของแบบนี้จากผู้ใหญ่ที่เรียกตัวเองว่าเป็นแม่ผัว อิอิ
"ถือว่ารับขวัญลูกสะใภ้นะคุณลูก"
ผมโผเข้ากอดคุณนายแม่เลยครับ น้ำตาไหลเลยนะ ซึ้งใจจริงๆเลย ไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้ กรี๊ด นี่ชั้นจะมาเป็นสะใภ้คุณนายสวนดอกไม้จริงๆเหรอเนี่ย กว่าจะร่ำลากันเสร็จก็นะ พร่ำเพ้อกันอยู่นานสองนาน จนต้องตัดใจลา เฮ้อ เวลาที่เรามีความสุขนี่มันเหมือนหมุนเร็วกว่าปกตินะ ไม่รู้สิ เหมือนว่าความสุขนั้นมันยังเจืออยู่รอบข้าง มองไปทางไหนก็ยังเจอ ในใจมันก็หวิวๆแปลกๆ เอาเถอะ ชีวิตต้องเดินต่อไป กลับไปต้องมีอะไรหลายอย่างให้ต้องสะสาง ฮึฮึ เรียกวิญญาณนางร้ายเข้าสิงร่างก่อนนะ
"แวะปั้มหน่อยสิแก"
ผมเอ่ยปากบอกสามีที่ฮัมเพลงเบาๆขณะขับรถ
"จะเข้าห้องน้ำเหรอ"
"เปล่า อยากกินกาแฟ"
"ไปร้านนั้นไหม ตอนกลางวันสวยนะ"
"อืม"
ผมก็อยากเห็นนะตอนกลางวันว่ามันจะสวยขนาดไหน อีพัทก็ขับตามมานั่นล่ะครับ มีไอ้โจ้นั่งติดมาด้วยบอกจะลงตรงปั้มนั่นล่ะ อยากให้อีต้อยมาเจอจังเลยนะ อยากรู้อีพัทมันจะแก้ไขยังไง
"อ๊ะ"
ไม่พูดพร่ำทำเพลงมากพอลงจากรถก็เดินไปร้านเดิม สั่งกาแฟแล้วเดินตรงไปด้านหลัง กรี๊ด นี่มัน สวิสฯ สวยมากขอบอก หมอกจางๆยังปกคลุมอยู่ยอดเขาด้านโน้น มองออกไปสุดลูกหูลูกตา งามจับใจจริงๆ
"โห สวยว่ะแก"
อีพัทเดินตามมา มีไอ้หลวงกับไอ้โจ้ด้วย
"สวยไหมพี่ เนี่ยผมบอกแล้วที่นี่สวย"
"สวยมากๆ"
อีนี่ทำท่าเวอร์กว่าผมอีกนะ เหมือนว่าตัวเองเป็นนางเอกซาวด์ออฟมิวสิคก็ไม่ปาน ผมก็ชื่นชมกับบรรยากาศดีๆก่อนที่จะกลับกรุงเทพฯ สูดหายใจเข้าไปกักไว้ให้เต็มปอด มีความสุขจัง
"เอ่อ แป๊บนะพี่"
ไอ้โจ้มันล้วงโทรศัพท์ออกมาดูพอเห็นว่าใครโทรฯเข้ามามันก็ผงะ คิดว่าน่าจะเป็นอีต้อยนะ
"อยู่ที่ปั้ม มาส่งพี่หลวงกับแฟน"
"เออๆ เดี๋ยวกลับ"
มันตอบสองสามคำแล้ววางสาย
"เมียโทรฯตามเหรอโจ้"
ไอ้หลวงมันถาม
"ครับพี่"
ทำหน้าเหมือนหนูเมายาเบื่อ นี่ล่ะนะของมันมีเจ้าของนี่ จะมาลั่นล้าเหมือนของผมก็ไม่ได้สินะ
"กลับเถอะโจ้ ขอบใจนะที่มาส่ง แล้วนี่จะกลับยังไง"
"เดี๋ยวให้คนงานออกมารับครับพี่"
"ลำบากเลยเนอะ เห็นไหมพัท"
ผมได้ทีหันไปแขวะอีพัทที่ทำหน้าเศร้าไม่ต่างกัน
"แหมก็ชั้น"
"ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมเต็มใจมา อยากจะไปส่งถึงกรุงเทพฯเลยนะ"
"แหมโจ้ แล้วบอกแม่บ้านไว้แล้วเหรอ ไม่ใช่กลับมาจะทะเลาะกันนะ"
ผมพูดขึ้น มันก็ทำหน้าซีดๆหวั่นๆตามประสามันนั่นล่ะครับ เราคุยกันเรื่องอื่นที่มันบันเทิงใจกว่านี้ นานเหมือนกันนะ นานพอจนได้ยินเสียงใครคนหนึ่งวี้ดๆมาแต่ไกล
"ไอ้โจ้ มาอยู่นี่เอง ทำไมไม่กลับบ้านกลับช่อง มามั่วอยู่กับพวกกะเทย"
อีต้อยครับ ผมนี่ถอนหายใจออกมาแบบเหนื่อยหน่ายไม่ปิดบังเลยนะ
"ต้อย เบาๆหน่อยอายคน"
"อายทำไม แกมาขลุกอยู่กับกะเทยสิน่าอายกว่า"
"อะแฮ่ม"
ผมเริ่มรำคาญอีนี่อีกแล้ว มันเห็นผมมันก็หน้าซีดลงนะครับ ถอยไปหลบอยู่หลังผัวมัน
"กะ กลับ"
แหมเสียงสั่นเชียว นึกว่ายังอยากจะกินแตงอีกสักลูกนะเนี่ย
"เดี๋ยวก็กลับ รอคนงานมารับ จะกลับไปสวนคุณป้า"
"โอ๊ย แกนี่อะไร ไม่มีคนซักผ้า"
"ต้อย แกไม่ได้ซักเองหรอกเหรอผ้าน่ะ ไอ้โจ้ แกซักเหรอ"
คุณสามีครับ เสียงเข้มดุเชียว อ๊าย เท่มากที่รัก
"เอ่อ"
"เหรอ แกซักเหรอ"
"อุ๊ย พี่หลวง ก็ช่วยๆกันน่ะจ๊ะ"
"ว่าไงไอ้โจ้ แกทำอะไรอีกบ้างนอกจากซักผ้า"
ท่าทางสามีผมมันจะไม่ยอมนะครับ ตานี่ถลนออกมาเชียว
"ก็ ก็ กวาดบ้าน ถูบ้านพี่"
"อะไรนะ แล้วต้อย แกล่ะทำอะไร"
"จะทำอะไรเนอะต้อย นอกจากแรดไปวันๆ"
ผมดอดขึ้น ขอหน่อยเถอะคันปาก
"อีตุ๊ด อย่ามาว่าชั้นนะ"
ผมลุกขึ้นทันที มันนี่ถอยเมหือนหมาโดนไล่เลยนะท่าทางลนลาน
"หึหึ ตุ๊ด แล้วไง แล้วแกไม่รู้เหรอว่าแกกำลังเสียเปรียบตุ๊ดอยู่น่ะ อีชะนี"
"คุณไม่เอาๆ"
ว้ายตาย สามีเห็นแววตานางร้ายจนได้ ผมนี่เปลี่ยนสายตาแทบไม่ทัน แหมนะว่าจะจัดให้อีกสักดอก
"ทำไมเป็นเมียไม่ทำงานบ้านละเธอ"
อีพัทครับดอดขึ้น
"อ๊ะ นี่ก็ ตุ๊ดเหรอ อ๊าย น่าเกลียด อุตส่าห์เล็งๆ"
"ต๊าย แกน่ะเล็งชั้นไม่แปลกหรอกนะ แต่่อย่าเสียเวลาเลยจ๊ะเธอ อย่างเธอน่ะชั้นไม่แลหรอกนะ ผัวน่ะมีเพราะไปมอมเหล้าเขาหรือเปล่าหน้าตาอย่างเธอเนี่ย น่าจะไป"
"พัท"
ผมปรามขึ้น อะไรก็ตามนะว่าได้แต่ถ้าไอ้โจ้ไม่อยู่นี่นะ เกรงใจผัวเขาบ้าง
"กรี๊ด อีตุ๊ดสองตัว"
"หลวง ไปเถอะ"
ผมลุกขึ้นแล้วเดินไปหาสามี อีนั่นถอยไปหลบหลังไอ้โจ้ทันที
"โจ้ ขอบใจนะที่มาส่ง จะเลิกเมื่อไหร่บอกนะ พี่จะได้กรวดน้ำให้อีสัมพะเวสีนี่"
"กะ กรี๊ด"
เชิดใส่ เกรงใจผัวมันน่ะเกรงใจนะ แต่อีเมียมันนี่ไม่ไหว ขอสักดอกหน่อยเถอะหมั่นไส้
"แก มันด่าชั้น มันด่าชั้น"
"กลับได้แล้วแก"
"เพียะ"
เอ่อ ผมนี่หันหลังกลับเลยนะครับมันตบไอ้โจ้เสียงดังเชียว
"เฮ้ย ทำไมทำแบบนี้ต้อย"
สามีผมปรี่เข้าไปลากตัวหลานมันออกมา
"มันไม่ปกป้องต้อย พี่หลวง เมียพี่หลวงว่าต้อย"
"พอได้แล้วอีต้อย มึงจะกลับไม่กลับ"
อ้าว ทีนี้ผัวนางของขึ้นครับท่าน
"กูไม่กลับ คอยดูนะแกเจอดีแน่ๆไอ้โจ้"
มันกรีดนิ้วชี้หน้าด่าผัวอยู่ เห็นแล้วละเหี่ยใจแทน
"แกกล้าทำอะไรไอ้โจ้ พี่ให้เลิกจริงๆนะต้อย ไปโจ้"
ไอ้หลวงมันกระชากหลานมันออกไปจากหลังร้านแล้วนะครับ หึหึ ตายแน่อีต้อย
"อ๊ะ"
"แกจะไปไหน"
ผมขวางทางไว้แสยะยิ้มใส่มัน แหมนะพอไม่มีตัวช่วยนี่หงอเชียวนะ
"แกจะทำอะไรชั้น หลบไปนะอีกะเทย"
"หนอยแน่ อีชะนี ปากดีนักนะ คำก็กะเทยสองคำก็กะเทย ขอตบสีกทีเถอะ"
อีพัทมันกระขากบ่าอีต้อยให้หันหลังกลับไป
"ฉาด กรี๊ด อีบ้า อีกะเทยบ้า"
มันไม่พูดเฉยๆนะ มันตบจริงด้วยนะเออ ผมนี่ได้แต่ยืนมอง หลังร้านน่ะไม่มีใครมาสนใจหรอกนะ
"กะเทยนี่ล่ะ แล้วทำไม"
"อีกะเทย กรี๊ด"
"โอ๊ยรำคาญ จะกรี๊ดเพื่อ"
"อย่าแก อย่าไปทำร้ายชะนีไม่มีทางสู้ เก่งแต่เห่าหอนนี่ล่ะ ไปเถอะ"
ผมรู้จักเพื่อนสาวดีเพราะถ้าหากอีนี่มันของขึ้นน่ะมันไม่ได้สนหรอกว่าเป็นหญิงหรือชาย มันตบแหลก
"ถือเป็นบุญหัวของหล่อนนะ จำไว้อย่าปากดี เป็นกะเทยก็ไม่ได้ไปขี่หัวหล่อนเป็น ที่สำคัญ ผัวหล่อนน่ะ อร่อยดีนะ ขอบใจมากนะจ๊ะน้องสาว"
"อ๊ะ"
"ไม่สินะ คงจะเป็นอดีตผัวหล่อนไปแล้ว เพราะโจ้เขาบอกว่าเขาจะไปขอเลิกกับแก อีปลวก เพียะ"
"กรี๊ด"
อีพัทนี่มันก็นะ เหลือเกินจริงๆ ผมต้องปรี่เข้าไปดึงออกเพราะมันฟาดหน้าอีต้อยไปอีกที
"พอๆแก กลับ"
"อย่าคิดมาหือกับชั้นนะ อีชะนี แกตายแน่"
"พอแล้วอีพัท เด็กเข้ามาดูแล้ว"
ผมรีบดึงมันออกจากร้าน
"มันทำร้ายชั้น ช่วยด้วย มันตบชั้น"
"แกออกไปก่อนอีพัท"
ผมเดินย้อนกลับไปหาอีต้อยที่กรีดร้องอยู่เหมือนมันกำลังคลอดลูก เด็กในร้านก็วิ่งเข้ามาดูนะ คงคิดว่าใครกำลังจะตาย
"มันทำร้ายชั้น ช่วยด้วย ชั้นจะแจ้งตำรวจ"
"ต้อย ถามหน่อยสิ ตอนนี้น่ะรู้สึกยังไงเหรอ หวงโจ้เหรอ หรือว่ายังไง แล้วตอนที่มีโจ้อยู่น่ะ ทำตัวยังไงเหรอเราน่ะ"
"ไม่ต้องมาสะเออะสอนชั้น อีกะเทย"
เฮ้อ อีนี่นี่มันเหลือเกินนะ เกินจะทน หนอยแน่
"ที่พูดอยู่เนี่ยไม่ได้สอน แต่กำลังจะบอกว่า จะมาคร่ำครวญเรียกร้องหาสิทธิ์ตอนนี้มันสายไปนะ เพราะผัวแกน่ะเขาเป็นผัวกะเทยไปแล้ว อีต้อย บอกเอาบุญไง สงสารชะนีหน้าโง่ คิดว่าตัวเองแน่นักเหรอ เป็นยังไง เสียผัวไปแล้วสิ อ๊ะๆ อย่าไปว่าอะไรน้องโจ้ และอย่าฝันไปเรียกร้องอะไรจากคุณแม่ ชั้นดักไว้หมดแล้ว ทางเดียว คือนอนเช็ดน้ำตา ไปนะอีต้อยหน้าโง่"
"กรี๊ด"
อยากกรี๊ดให้ไปถึงตัวเมืองก็เชิญตีกลองด้วยเลยสิ เชิดใส่ ไม่สนใจ ผมเดินสะบัดหน้าออกไปจากร้านทันที อ๊าย ผัวยืนรออยู่
"หลวง น้องต้อยรู้แล้วนะว่าโจ้กับ เอ่อ พัทน่ะ"
ผมเห็นบรรยากาศไม่ค่อยดี เอาวะ แตกก็ต้องแตกมาถึงขั้นนี้แล้ว
"อืม โจ้บอกเมื่อกี๊"
อ้าว นี่ชั้นช้าไปเหรอเนี่ย
"กลับไปโจ้ แม่พี่รออยู่ ไปอยู่โน่นก่อน เดี๋ยวเรื่องพ่อแม่แกพี่จะคุยให้"
"แล้วต้อย"
โจ้มันก้มหน้านิ่งเชียวครับน่าสงสารนะดูๆไปแล้ว อีพัทนี่ก็ยืนลุ้นอยู่ว่าจะออกหัวหรือก้อย
"เลิก ไหนแกบอกมันไปติดไอ้ศักดิ์ไม่ใช่เหรอ รู้ตั้งนานทำไมเพิ่งมาบอก"
"ก็ผมต้องรับผิดชอบมันนี่พี่"
"แต่ให้มันไปหาท่อนอื่นมายัดน่ะเหรอ"
กรี๊ด ดูผัวผมมันพูดหน้าตานี่จริงจังมากเลยนะ ศักดิ์ไหนอีก โอ้โหอีต้อยนี่มันไม่น้อยนะเนี่ย นี่ขนาดอีพัทบอกของไอ้โจ้นี่มันก็ไม่น้อยนะแต่อีนี่มันยังไม่พอ โอ๊ยไม่อยากจะคิดว่ามันจะต้องการเท่าไหนเชียวนะ
"กลับบ้าน ทำตามที่บอกไอ้โจ้ ไปคุณกลับ พี่พัท รบกวนไปส่มันตรงหน้าปากทางเข้าสวนหน่อยสิครับ"
"อืม"
แหมอีเพื่อนสาวนี่ยิ้มขึ้นมาทันทีเลยนะ รีบมาดึงแขนโจ้ขึ้นรถไป เสียงอีต้อยก็กรี๊ดๆอยู่หลังร้าน มันวิ่งตามออกมาแต่ช้าไปเสียแล้ว มันหันไปมองมันแล้วแสยะยิ้ม ช่วยไม่ได้นะต้อยอยากมาเป็นศัตรูกับชั้นเอง บอกแล้วอย่าให้ร้าย เพราะถ้าร้ายจะไม่ใช่แค่ตบตี แบบนั้นมันนางร้ายตามตลาดไป แต่สำหรับนายพลคนนี้ จะถอนตั้งแต่รากแต่ดคนมันเลยทีเดียว เอาสิ
Written by eiky
ปล. มีแต่คนถามหาต้อมเนอะ อิอิ เดี๋ยวต้อมก็ออกแล้วล่ะคร้าบ ใจเย็นๆน้า ตอนนี้ก็ทนๆอ่านไปก่อนนะคร้าบ
ขอบคุณทุกกำลังใจครับ :L2:
-
แปะๆๆๆ จะทันไม๊
กรี๊ดๆๆๆๆ สุดท้ายอีชะนีนั่นก็แพ้อย่างย่อยยับ
5555++ สะใจๆๆ
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:เฉลิมฉลอง จร้า สมน้ำหน้าอีชะนีจริงๆ อย่าคิดว่าแน่แค่มีหอย กับนม หน้าเป็นชะนีสวยแต่เน่าก็เท่านั้นหละ
ตอนหน้าก็จะได้เจอต้อมแล้วยังอ่ะ คิดถึ้งงงงงงงงงคิดถึง
-
ต๊ายยย ถูกใจค่ะคุณอิ๊ก สะใจนังต้อย ฮาๆๆ
โจ้ได้เลิกแล้วยินดีด้วยนะจ๊ะ ขอให้มีความสุขกะพัท
แต่ว่านะ พัทก็เลิกเจ้าชู้ได้แระเหอะ สงสารโจ้อ่ะ
ส่วนหลวง โรแมนติกอ่ะ ชอบจัง กรี๊ดๆๆ
-
เเรงได้ใจ พัทเเรงจริงๆ :z2:
-
ได้ใจมากตอนนี้ :laugh: :laugh:
เริ่ดมา 555+
ปอลิง แหม นายเนี่ยมีมุมไม่หื่นด้วยแหะ :laugh:
-
จะมาจิ้มคนแรก มะทัน
ขอบคุณเสมอ
-
เลิศศศศ
ทั้งคุณนายและคุณเพื่อน :laugh:
-
อิน้องต้อย อย่างน้องนี่คำว่าแรดยังน้อยไปเลยนะยะ :serius2: สันดานสุดๆเลยชะนีตัวนี้ :m16:
นายพลกับคุณเพื่อนของเค้าแรงงงงงงส์ดีจริงๆ :m20:
รอวันสามีหลวงพบอนุสามีต้อม :laugh:
-
คุรนายกะคุณพัท เริ่ดที่สุดในสามโรค เอ๊ย โลก อิอิ
-
อีด_กต้อย ว๊าย โง่ดีจริงๆ สมน้ำหน้า อีโง่~~~~~~~ :laugh:
-
:m31:กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดสะใจ ชะนีแพ้ :เฮ้อ: พูดอย่างกับตัวเองไม่ใช่ชะนี อิอิอิอิ แต่ไม่เปงไร
อ่านเรื่องนี้แล้ว เชิดใส่ชะนีทุกคน ฮ่าๆๆๆ อยากเปงนางร้าย :angry2: :serius2:
ชอบฉากนี้จังเลย มีฉากโรแมนติกด้วย เรื่องนี้ครยทุกรสจิงๆๆ กด like ให้ไรท์เตอร์เลย อิอิอิ :mc4: o13
-
ยัยพัท แกอย่าหลอกโจ้นะ สงสารเด็กมัน
นาย..ตอนจะกลับก็ยังมีคนมาให้ได้เล่นบทร้ายอีกเนอะ
-
จิ้มก่อน
-
o13
-
สมน้ำหน้านังชะนีต้อย
น้องโจ้ เลิกกับมันไปเลย
-
โว้วววว...แจ่ม...555555555555555
-
:laugh: สะใจเปนที่สุด
:-[ หลวงสุดยอดนายั :n1 มั :n1:นโ :n1: โคดพิเศษเรยอ่ะ
ปล.คุณนายแม่เค้ารักเธอนะจุ๊ฟๆ
-
ว๊ายยยย ชะนีโดนตบอีกแล้วค่ะ!!
[/size]
-
สะใจจิงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ทำอะไรเป็นมั่งเนี่ย นอกจาก แรด ร่านหาผู้ชายไปวันๆ
เสียชาติชะนีจริงๆ
-
มันส์ 555 สะจายยยย
ตกลงว่าเรื่องนี้ใครเป็นตัวอิจฉากัแน่นี่ 555
แต่ให้พี่นายเป็นนางเอกนะ อย่างอื่นไม่เอา
-
ชอบนายเอกเรื่องนี้อ่ะ ร้ายแบบฮาๆดี :m20: :m20:
-
มากรี๊ดๆๆๆ ><
ตอนนี้ได้ใจมากค่ะ!!
สะใจว่ะ!! 555 :laugh:
พวกแรดไปวันๆเนี่ย ไม่ไหวๆ :เฮ้อ:
น้องต้อมกะคิดถึงนะ แต่พี่หลวงกับพี่นายก็น่ารักดีอยู่แล้วอ่ะ :-[
-
เริ่ดค่ะ เริ่ดดดดดดดดดดดดด
แม้นว่าเราจะเป็นชะนี แต่ชะนีอย่างคุณนังต้อยสมควรจะโดน :z6:
เริ่มจะคลั่งคุณหลวง อร๊ายยย :m3: :m3: :m3:
คุณนายรักคุณหลวง ดูแลกันดีๆ นะคะ ไม่อย่างงั้นชะนีอย่างอิชั้นเคืองนะคะ (เชิดใส่)
-
คิดถึงต้อมจังเลยจ้า
-
ตอนนี้น้องนายมีสองบุคลิก
ตอนต้นๆนี่ก้สวีท กันจิ๊งงงงงงงง
ตอนท้ายๆนี่มาดนางร้ายกลับมา
ฝึกมือไว้ก่อนกลับไปร้ายต่อที่กรุงเทพ
-
โอ้ยยยย...สะใจเป็นที่สุด
เป็นไงล่ะน้องต้อย ไม่รู้จักพอก็แบบนี้แหล่ะ
คุณแม่นี่น่ารักเนอะต้อนรับสะใภ้ด้วย..
ปล.หลวงโรแมนติกมากๆ o13
ปล. 2 ถึงน้องต้อมจะออก แต่เราเชียร์ คุณหลวงสุดใจ
-
แรงได้ใจจริงๆ o13
-
สมน้ำหน้า ต้อยยยยยยยยยยยยยยยยยย :laugh:
พัทแบบว่า :z1: :pighaun: ได้อีกจริง
หลวง นายโรแมนติกมากกกกกกกกกกกกก :m1: :give2:
-
สมน้ำหน้านังต้อยจริงๆ
แต่แหม หลวงนี่ได้ใจจริงๆนะ
เอาใจนายจนหลงแล้ว ลืมร้ายชั่วคราว
-
สนุกมากเเต่รู้สึกว่าสั้นอะหรือเพราะมันอ่านเเล้วสนุกเลยสั้น :laugh:
-
55555555555555555555555555555555+
สะใจอย่างสุดซึ่ง น้องโจเป็นไทเสียที
-
ดีใจกะน้องโจ้ และพัทด้วยยยยยยยยยย
-
:z6:ฝากให้นังต้อยอีด_ก
:กอด1:มอบแด่พัชราภาคับ
ชอบอ่าาตบกันอีกสิมันดี5555
ตอนหน้าน้องต้อมคงมาและสิ จาคอยดูว่าเจ้จะสลับรางเช่นใดเออ
มาม๊ะกอดพี่อิ๊กที
-
อิฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมผู้ชายหันไปนิยมบริโภคกันเอง
555
ก็เพราะชะนีขาดคุณภาพเกินแก้ไขและโมดิฟายนี่เอง
แต่ก็ไม่เคยคิดเห็นใจหรือสงสารหรอกค่ะ แค่สะใจมากกว่า (เข้าข่ายว่า อีป้าแก่ๆซาดิส)555
-
55555
สมน้ำหน้าอิีต้อย
-
5555
อี ต้อย โดน กระ เทย ตบ + ผัว กำลัง จะ ทิ้ง ด้วย
-
+1
-
จัดอีก น้อยไป..สะใจมาก..ฝากด้วย :beat: :beat:
ไม่เบื่อ Eiky ชอบครอบครัวนี้
+1
-
ร้ายแรงค่ะ สะใจจริงๆ :laugh:
สมน้ำหน้าอิต้อยมากค่ะ เสียผัวให้กระเทย
คุณหลวงโรแม๊นมาก :-[ เขินแทนคุณนาย
-
มากรี๊ดน้องโจ้
ดีใจแทนพี่พัท ที่ได้ผัวใหม่ที่เร้าใจสุดๆ ฮ่าๆๆ
หลวงน่ารักอ่ะ โรแมนติกสุดๆเลยจ้ะพ่อหนุ่ม
อร๊ายยยยย
เขินมากนะ ,, กำลังจะกลับไปเผชิญกทม. แล้วสินะ!!
-
สมน้ำหน้าจริงๆๆๆ นังต้อย สะใจสุดๆๆๆ
เลิกไปเลยน้องโจ้
-
ขอตบอีต้อยสักฉาดสิ เชิ่ดใส่ๆ
-
:man1: :man1: :man1: :man1:
-
ก็นะ ชะนีทำตัวไม่ดีก็ต้องเป็นฉะนี้แหล เชิ่ดใส่คะ
-
ต้อยนี่ตามเอกลักษณ์สาวไทยชนบทเลย
-
5555
สะใจอย่างบอกไม่ถูกขอให้รักกันจริงๆนะโจ้ พัท
ส่วนน้องต้อมหายไปเลยนะพี่แพทย์มารับด่วนอิอิ o13
-
ตอนนี้ก็เเรงส์ ฮี่ๆๆๆ
ชอบอ่ะ นางเอกเราต้องแบบนี้ ร้ายเเล้วก็แรงงงง 5555
น่ารักมากๆเลย รอตอนต่อไปค่ะ ต้อมสู้ๆ หาคู่ให้ต้อมด้วยพี่อิ๊กกี้ คิดถึงมากๆ
-
^^
-
:L2: :L2:
ขอบคุณค่ะคุณอิกกี้
สนุกมากกกกก
-
เลิศศศศศศศศศคร๊าาาา
สะใจมากกกกกก
ศักดิ์ไหนอีกล่ะเนี่ย
นี่ล่ะค่ะสุดยอดดดด
-
แอบคิดว่า เรื่องมาเน้นในส่วนนี้มากไปหรือเปล่าน๊า อิอิ
แล้วจะรอน้องอ่านต้อมจ้ะ
-
ไม่ได้ทนอ่านเลยนะ คุณหลวงตอนนี้น่ารักน่าหยิกมาก
แค่เป็นห่วงต้อมกลัวว่าคุณนายพลจะปลื้มคุณสามีจนลืมเด็กน้อยไปเสียก่อน
ปล.คุณนายพลเอ็นดูน้องต้อมเยอะๆนะ :call:
-
o13 o13 o13
-
ต้อยนี่ก้อนะ คิดว่าโจ้เป็นของตาย พอของตายมันเจือกจะดิ้นหลุดมือแหละมาทำกรีดร้อง~!
ต่อให้นายกะพัทไม่เข้าไปยุ่ง วันนึงโจ้มันก็คงไม่ทนอยู่ดี เพราะงั้น..เรื่องนี้โทษใครไม่ได้ ต้องโทษตัวเองนะต้อย
ปล.น้องชายคุณนายแม่มองนายแปลกๆเหรอ?...คงไม่ใช่ปิ๊งนายนะ555+
ปลล.น้องต้อมคัมมิ่งซูน!!! ดีใจไว้ล่วงหน้า>///<
-
ทั้งสมเพชและสมน้ำหน้านะอิคุณต้อย :เฮ้อ:
ปล่อยไปเถอะ ชะนีพันธุ์ทางแบบนี้ โจ้ก็ไปหาอะไรที่ดีๆอย่างพี่พัทแทนเถอะ :laugh:
แต่เดี๋ยวนี้สามีภรรยาเข้าขากันเหลือเกินเนอะ อิอิ
คิดถึงน้องต้อมด้วยคน :กอด1:
-
อีต้อย
สะใจจริงๆเลย
555+
:laugh:
-
:L1:สุดยอดน้องโจ้
-
เรื่องนี้แซ่บมากค่ะ
ชอบหลวงน่ารักดี รอตอนต่อไปจ้่าา :L2:
-
สะใจมากเลยตอนนี้ o13
-
+1 สมน้ำหน้านังต้อย :beat:
-
เป็นชะนี แต่เบื่อชะนีแบบนี้จริงๆ
:L2:
-
มาอ่านทีเดียวสองตอนรวดเลย นายยังคงสุดยอดเหมือนเดิม
ช่วงนี้รู้สึดกว่า น้ำตาลในเลือดพุ่งสูงปรี๊ด... :o8:
แอบอิจฉาเขาหวีทกัน อิอิ คุณนายมีแอบหึงด้วยนะ น่ารัก
อยากให้หลวงได้เจอแม่ยายจริงๆ อยากรู้แล้วจะเป็นยังไง
สมน้ำหน้า นังต้อย ด้วยคน เล่นกะใครไม่เล่นมาเล่นกะนายและเดอะแกงค์
:laugh: ที่นี่แหละแม้่แต่ผัวของตัวเองก้อไม่เหลือไว้
อ่านเรื่องนี้แล้วสนุกมีความสุขด้วย :pig4:
-
แร๊ง
เอาให้นังต้อยมันหงอเลยนะ
อย่าให้มันปากดีมากนัก 55+
-
ต่อให้อิ๊กกี้เขียนยาว กว่านี้เยอะกว่านี้ อืดกว่านี้
ต้องทนอ่านไปอีก 10 ปี เค้าก็เต็มใจทนอ่านนะ
ปล.แอบ งง เล็กน้อย เมื่อวานกลับไปย้อนอ่านตั้งแต่ตอนแรกอีกรอบ
ไปเจอตอนที่ นาย เล่าให้พี่ติ่งฟังว่าเลิกกับเรย์แล้ว
แล้วอ่านมาจนถึงตอนวันปีใหม่ที่นายโทรไปหาพี่ติ่ง
นายพูดเหมือนพี่ติ่งไม่รู้ว่านายเลิกกับเรยแล้ว หรือว่าเราสับสนไปเอง
ปล.2 ตอนนี้ พัทแรว๊งงงงง สะใจดี 555 สมน้ำหน้านังต้อย
-
ไม่ชอบต้อยเลย :beat: หลวงโรแมนติกมากอ่ะ น่ารักๆๆๆ :L1: :L1: ...รออ่านต่อนะค่ะ :กอด1:
-
ต่อให้อิ๊กกี้เขียนยาว กว่านี้เยอะกว่านี้ อืดกว่านี้
ต้องทนอ่านไปอีก 10 ปี เค้าก็เต็มใจทนอ่านนะ
ปล.แอบ งง เล็กน้อย เมื่อวานกลับไปย้อนอ่านตั้งแต่ตอนแรกอีกรอบ
ไปเจอตอนที่ นาย เล่าให้พี่ติ่งฟังว่าเลิกกับเรย์แล้ว
แล้วอ่านมาจนถึงตอนวันปีใหม่ที่นายโทรไปหาพี่ติ่ง
นายพูดเหมือนพี่ติ่งไม่รู้ว่านายเลิกกับเรยแล้ว หรือว่าเราสับสนไปเอง
ปล.2 ตอนนี้ พัทแรว๊งงงงง สะใจดี 555 สมน้ำหน้านังต้อย
อิอิ เขินจังเลย ผมหลงไปจริงๆอ่ะครับ ขอบคุณมากน้า น่าร้ากมากเลย แก้ให้แล้วน้า หาแทบตายอยู่ไหนหว่า
คือว่า กระผมเขียนวันต่อวันน้า อยากให้แฟนๆ แนะนำแบบนี้ล่ะคร้าบ ขอบคุณมากจริงๆ บางทีก็ลืมไปบ้าง เขียนเอาตามอารมณ์รายวัน อิอิ
จุ๊บๆๆ
-
ตระกูลนี่สิ้นลูกหลานเพราะ ท่านนาย กับท่านพัทสินะ คึคึ ชะนีที่ไม่เห็นคุณค่าของสามี สมควรโฏดนแบบนี้แหละ หึ
-
โอ้วว
-
ชอบๆๆๆอะ สุดยอดดดดดดดมากๆๆๆๆๆ
ขอบคุณ คุณอิ๊กกี้ ที่ไเขียนเรื่องราวให้ได้อ่านกัน
สนุกมากๆเลยจ้า
ชอบนางเอกร้ายยๆ แรงๆ แบบนี้แหละ
-
อ๊ายยย หลวงหวานมากขอบอก
ละลายตามนาย ฮ่าๆ
น่ารักมากๆ
ตอนต่อไป นายคงเริ่มแผนร้ายแล้วสินะ
โอ้ยยย อยากอ่านมาก
สู้ๆ จ้า
+1 จ้ะ
-
ตกลงนายกับหลวงนี่เป็น สามีภรรยาแล้วสิน่ะ :laugh:
แล้วน้องต้อมหล่ะ :o12:
-
โรแมนซ์มากค่ะคุณ
เป็นไงคุณนาย คนนี้โอไหม หุหุ
แต่ดูท่า จะเริ่มจริงจัง คุณแม่สามีก็ยอมรับ
แถมเข้ากันได้ดีเป็นปี่เป็นขลุ่ย ซะอีก
แต่ชะนีต้อยค่ะ กรีดร้องไป อดีตสามีเค้าไม่มาช่วยแล้วละค่ะ
-
o13 สะใจมากอิอิ
-
:t3: :t3:
ไ้ด้เพลามานอนรอพี่ิอิ๊กแล้ว
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เข้ามาแหกปากกรี๊ด รอเจ้าค่ะ
-
พึ่งเข้ามาอ่านเป็นครั้งแรกค้าาาาาาา
กรี๊ดดดดดดดดดดด
ถูกใจนายที่สุดเลยอะ
ร้ายๆ แบบน่ารักๆ อะ ชอบมากกกกกก
น่ารักกันหมดเลยคะ
ชอบ ชอบ
-
:beat: :beat: :beat:
-
:เฮ้อ:
อิต้อยนี้น่ะมีแต่หัวไว้ขั้นหูไม่ให้ติดกันล่ะสิ ไร้สมองสิ้นดี
:laugh:
พัทสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อิอิ
ตอนนี้โรมานซ์มากเลยอ่ะช่วงแรก อิอิ
-
พักหลังนี่นายหวานนนนนได้ใจทุกคน
55
อยากอ่านตอนน้องต้อมกับไอเรย์แล้วงะ
อิอิ
-
55555
อย่าให้คุณนายได้ร้ายนะ
ไม่ค่อยนะพัท
><
-
จะมาไหมนะ
-
ง๊ากกกก ก
รออ่านค่ะ
:z13:
-
บางทีก็แรงจริงอะไรจริง555
ส่วนพัท สมใจอยากเลยเน้ออออออออออออออ
-
เด็กช่างก็โรแมนติคนะ....เพื่อคุณเมียสุดที่รักหลวงทำด้ายยย....น่ารักอ่ะ
ได้พี่หลวงช่วย....โจ้คงพ้นนรกสักที...ไม่รู้ทนได้ไง..บ้านนี้สุภาพบุรุษกันทั้งบ้านเลยนิ
ชาร์ตแบตไปอย่างเต็มที่....น้องนายพร้อมลุย....หุหุ...สยองงงงง
:กอด1: น้องอิ๊ก :pig4:
-
รอๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
รอด้วยคน
-
วันนี้ไม่มาน้า เขียนไม่ทันอ่า หยุดเลยนอนยาวไปหน่อย หุหุ
พอเย็นก็ไปกิน จิ้มจุ่มกับน้องมา อิอิ มาวว แย้ววว
ขอโทษที่ให้รอน้า
จุ๊บๆๆๆ
-
รับแซ่บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
รับทราบค่า
เดี๋ยวมารอใหม่พรุ่งนี้เน้อ :กอด1:
-
พรุ่งนี้อย่าลืมมาน้า คิดถึงไอ้คุณหลวงของคุณนาย 555
-
อ๊าคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค
สรุปคืนนี้ไม่ได้อ่าน
รอ...ร๊อ...รอ....
-
งอล!! :o12: อิอิอิอิ รอต่อไปค่ะหลงรักเรื่องนี้แร้ว :L1:
-
รอๆ :)
-
สนุกมากมายเลยค่ะ
ถึงพริกถึงขิงสุดๆเลย
สะใจจริงๆ อิอิ
ร้ายแบบผู้ดีมีการศึกษา
สุโก่ยยยยย
รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อค่ะ
-
ชนะเริ่ดดดดดดดดดดดดดดดด
-
รอเรื่อยๆ
ไม่เป็นไรจ้า
...
แค่คิดถึงมากกกกแค่นั่นเอง อิอิ
-
:L1:ชอบหลวงอะ ดูเถื่อนๆ แต่แอบน่ารักและดูเป็นคนละเอียดอ่อนดี อยากมีแฟนแบบนี้จังเลย :L1:
:m16:ส่วนชะนีต้อยนี่ขอบอกว่า ชะนีแบบนี้ไมมีผัวคนไหนทนหล่อนได้นานหรอก :m16:
-
:z1: อิอิอิ วันนี้ก้อมานั่งรอเหมือนเดิม
-
:z1: :z1:
-
มายังๆ :impress2:
-
เมื่อวานไม่มา วันนี้ต้องมานะ
-
อ่าาา ไม่ได้อ่านใจจะขาดดดด
ช่วงนี้ต้อมปล่อยให้หลวงทำคะแนนอย่างเดียวเลยยย
ขอสักคนสิ แบบหลวงเนี่ย 555
-
รอจ้า^^
-
อ่ะ พี่หลวงแรงมากกกกกกกกกก o13
-
เมือนี่สิมาบ่หนออ้ายอิ๊ก
คือสิส่างเมาแล่วเนอะ
ถ่ายังกะถอนซะเด้ออ้ายสิได่เซา :L2:
-
มารอจร้าาาาาาา
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
อ่าาา ไม่ได้อ่านใจจะขาดดดด
ช่วงนี้ต้อมปล่อยให้หลวงทำคะแนนอย่างเดียวเลยยย
ขอสักคนสิ แบบหลวงเนี่ย 555
เพียวจัง เธอ หมดสิทธิ์ เพราะหลวง เค้าจองแล้ว 555
-
จะมาหรือยังน้อ~
-
อ๊ายยยยยยยย
แพ้พัท
เธอแรงจริงอะไรจริง
กรี๊ด!
-
จะลงแดงแล้ว
เมื่อวานไม่ได้อ่าน
จะรอคืนนี้นะ
คิดถึงนายอย่างแรง
ว่าจางี้ถูกใจสุด ๆ
ยิ่งตอนแทคทีมว่ากับพัทแล้ว
ยัยต้อยงี้ได้แต่ร้องกรี๊ดดดดด
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
มารอคุณนายและสามีหลวงค่ะ :laugh:
-
ก่อนอื่นอย่าเพิ่งรุมด่ากันน้า
วันนี้ไม่อยากเบี้ยวเลยนะ เมื่อเช้าเจอโทรฯสั่งปลุกตั้งแต่เช้า นายให้พาแขกไปเที่ยว
ล่องเรือตามคลองบางกอกน้อย ต่อด้วยวัดวัง ตบท้ายด้วย จิมทอมป์สัน แกลเลอรี่
ท้ายสุดๆด้วยพาไปแดก เอ้ย กินข้าว
ไม่ได้กระแดะนะ แต่ผมไม่ได้เจอแดดแบบวัดพระแก้วมานานมากแล้วนะ กำลังจะตาย
เหนื่อยมากๆ หายใจไม่ทัน หน้านี่ดำปี๋เลย วันนี้ใครไปวัดพระแก้ว ถ้าเห็นคนใส่เสื้อลายๆใส่แว่นดำ ประคบประหงมสองผัวเมีย ฝรั่งรุ่นคุณยาย ผมเองนะครับ ฮ่าๆๆๆ
ขอโทษจริงๆที่ไม่ได้ลง อย่าหาว่าผมเรียกเรตติ้งหรืออะไรเลยนะ ผมไม่ไหวจริงๆ พรุ่งนี้จะพยายามเอาลงให้น้า
อย่าว่ากันน้า
จุ๊บๆๆ
-
จ้า ไม่ว่ากัน :กอด1:
งั้นคืนนี้ขอยึดตัวน้องต้อมไปนอนกอดแก้คิดถึงแทนแล้วกันนะคะ :laugh:
-
ไม่ว่ากันค่า สู้ๆนะพี่อิ๊กกี้ ฮี่ๆ
กลับมาขาวเร็วๆนะคะ 5555
โดนแดดเเรง ระวังผิวลอกนะพี่ แสบอย่าบอกใครเลย
-
:m16: เค้าเข้าใจ (ก็ได้) :monkeysad: พักผ่อนเยอๆะนะค๊า พรุ่งนี้จัดยาวๆๆละกัน
-
พรุ่งนี้ขอยาวๆถึงติ่งเลยนะคะ อิอิ
-
สู้ๆๆๆ คับ พี่อิ้กกี้ ดำเป็นต่อ ก็จะรัก
ฮฺฮฺฮฺฮฺ
-
อยากกรี๊ดพร้อมกับปรบมือให้กับนางร้ายแบบรั่ว ๆ จริง ๆ ทั้งฮา ทั้งแสบ สะใจมากเลย :pig4:
-
เพียวจัง เธอ หมดสิทธิ์ เพราะหลวง เค้าจองแล้ว 555
โห เอาต้อมก็ได้ฟระ เอ๊ะ เอาโจ้ก็ได้ฟระ คุณภาพพอกัน :m20:
ถึงว่าสิพี่อิ๊กกี้ ได้กลิ่นเหม็นไหม้อะไร หน้าพี่นี่เอง 555
อาทิตย์นี้จะไปตระเวนแถวนั้นเหมือนกัน คงสลบแดด เหมือนกันนน
-
บ่มผิมไม่ให้ดำ
พักผ่อนร่างกาย
ไม่ว่าหรอกครับพี่อิ๊ก
-
อุตส่าอยู่ดึกนึกว่าจะได้นายพลกับคุณหลวงสวีทกัน
เฮ้อ ไปนอนดีกว่า
พักผ่อนเยอะๆนะคุณนักเขียน
-
มารอ อิอิ
หายดำไวไวนะจ้ะ
อาบครีมแทนน้ำไปเล้ยยอิ๊กกี้
สู้ๆ
-
ไม่เฝ้าหน้าจอ 2 วัน นึกว่าจะตามมาอ่านคุณหลวงกับคุณนายไม่ทันซะแล้ว
แต่ที่ไหนได้ ยังตามทันอยู่ 555
ตอน27 ออกแนวอารมณ์ชิวๆ ชื่นชมธรรมชาติ โรมานซ์เล็กๆ น่ารักมากมายเลยอ่ะค่ะ
อ่านที่พี่อิ๊คบรรยายถึงหลังร้านกาแฟนั่นแล้วแบบว่า อยากไปบ้างจัง~~~~
แล้วขำแม่พี่นาย ปากจัดไปไหนคะ
อยากรู้จังว่าถ้าคุณแม่รู้เรื่องที่ไอ้เรย์ทำอะไรไว้กับพี่นาย ท่านจะจัดการยังไง
แล้วถ้ามาเจอหลวงจะเป็นไงบ้างเนี่ย
ตอนที่28 ขอบอกว่าพี่นายกับพี่พัท ร้ายดีค่ะ
แต่ทำไมเค้ารู้สึกเหมือนยังไม่สะใจเลยนะเนี่ย ((ซาดิสต์ไปป่าว))
ร้ายทั้งที ขอเยอะกว่านี้หน่อยจะได้มั้ยคะพี่ขาาาาาา
เอาให้แบบว่าอีต้อยไม่มีหน้ามาพบปะผู้คนได้เลยยิ่งดีค่ะ หมั่นไส้มันมากกกกก
อีกเรื่อง แอบลุ้นว่าพอทำงานแล้วพี่นายจะต้องไปต่อสู้กับใครอีกบ้าง แต่หนักสุดน่าจะเป็นเอส ((รึป่าว???))
สุดท้าย ว่านหางจระเข้ช่วยได้นะคะพี่อิ๊ค
สไลด์เป็นแผ่นบางๆ แช่ตู้เย็นซักแปบแล้วเอามาโปะหน้า
สบายอย่าบอกใครเชียวละค่ะ
-
อิจฉา อยู่นี่ไม่มีแดดเลย หนาวอย่างเดียวอ่ะ อิอิ
ไม่เป็นไร ต่อให้อิ๊กกี้ดำเป็นตอตะโก เค้าก้อจะรัก 555
เป็นกำลังใจให้น๊า ถ้ากลัวดำ เดวจะส่งครีมกวนอิม ไปให้ อิอิ
-
o9 o9 o9 o9เข้าใจคับ
รักษาสุขภาพมั่งนะคับตากแดดมากๆเดี๋ยวได้แฟนฝรั่งนะเออ
:จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
-
อิ๊กครับ
ขอแบบนายหลวง น่ารัก โรแมนติคๆ 1 ที่ ไม่ต้องใส่อะไรเลย ห่อกลับบ้าน
ด่วน! o13
-
องก์ ๒๙
"น่าเห็นใจน้องโจ้นะ ต้องมาทนอยู่กับผู้หญิงแบบนี้น่ะแก"
ผมเปรยขึ้นในรถเพราะเห็นว่าตอนนี้ล่ะเหมาะสมที่สุดที่จะชงตั้งถวายพานชงให้เพื่อนสาว
"ไม่เป็นไรหรอกคุณ เดี๋ยวให้มันเลิก"
"มันไม่ง่ายไปหน่อยเหรอ ชั้นว่าต้อยมันไม่ยอมหย่าแน่ๆ"
"จะหย่าได้ไงล่ะคุณมันไม่ได้จดทะเบียนกัน ไปอยู่กินเหมือนผัวเมียเฉยๆนี่ล่ะ แม่ผมไม่ยอมให้จดทะเบียนเพราะรู้จักกำพืดของต้อยดี"
"หา ไม่ได้จดทะเบียน"
ตกใจสิครับ มีด้วยเหรอเรียกกันโต้งๆว่าผัวว่าเมียแต่ไม่ได้จดทะเบียนกัน แต่ไปอยู่กินกันแบบผัวเมีย ต๊ายนี่ชั้นโง่หรือว่าโลกมันล้ำสมัยไป
"แหมคุณ แม่ผมเล่าสมัยก่อนก็ไม่ได้จดทะเบียนอะไรกัยหรอก แต่ก็อยู่กินกันจนแก่เฒ่า ที่ไม่ให้จดเพราะแม่ผมคิดว่าต้อยมันลักหลับไอ้โจ้ไง ไอ้หลานผมนี่มันยังเด็กโดนผู้หญิงจับ หลักฐานคาตาขนาดนั้นก็ต้องรับผิดชอบ"
"แต่ไม่จดทะเบียน"
ผมยังย้ำคำเดิม สมัยก่อน เออนั่นสินะ ผมนึกไปถึงสมัยนางทาสเลยนะเนี่ย นุ่งกระโจมอก ผู้ชายสวมแต่ผ้าเตี่ยว อ๊าย หวาดเสียว
"ตั้งใจฟังหน่อยสิคุณ ตาลอยเชียว"
อ๊ะ มันว่าผมนี่
"ก็ว่ามาสิ ไม่รู้สินะชั้นเรียนจบเมืองนอกนะ ไม่รู้หรอก แล้วต้อยมันยอมได้ไง ในเมื่อไม่จดทะเบียน"
"ทำไมจะไม่ยอม ผมพูดคำเดียวมันก็ยอมล่ะต้อยน่ะ"
"อ้อ เพราะเป้าหมายมันไม่ใช่โจ้นี่นะ แกล่ะสิ"
"ฮ่าๆๆ ใช่ มันตามผมตั้งแต่ผมเรียน ปวช อยู่ที่นี่ล่ะ ตอนนั้นมันยังเรียน มต้นอยู่เลย"
"หา"
"เป็นไงล่ะ พอมันขึ้น ม ปลาย มันก็มีผัวก่อนนี่ไง"
"ต๊าย คันจริงนะ"
ไม่เข้าใจจังว่าเด็กมันจะรีบใช้ไปทำไมกันนะ ตอนผมเรียนผมก็เรียบร้อยนะ โฮะๆ ชอบใครก็จีบกันเฉยๆไม่ได้เข้าขั้นแหย่กัน แต่เด็กสมัยนี้มันคงหมุนไปตามโลกล่ะสินะ เฮ้อ ละเหี่ยใจแทนพ่อแม่มันจังนะ แต่อย่างอีต้อยท่าทางแม่มันจะเห็นดีเห็นงามด้วยนะ ก็แหมนะอดีตลูกเขยและเป้าหมายหลักเป็นลูกเจ้าของสวนขนาดนี้ แต่ขอโทษนะต้อย เห็นไหมรีบใช้ไปมันก็เสื่อมเป็นเหมือนกันนะอวัยวะสืบพันธ์ของเธอน่ะ
"อ๊ะ"
ตกใจสิครับ ก็มีโทรศัพท์เข้าพอยกขึ้นมาดู ตายล่ะสิ ไอ้ต้อม
"ไม่รับล่ะคุณ"
"ไม่ดีกว่า"
"ใคร"
เอ่อ มันหันมามองตาเขียวเชียวครับ ตายล่ะสิสเต็ปหลุดอีกแล้ว จะใครล่ะเธอก็ว่าที่ผัวน้อยชั้นน่ะสิ เอาวะ แตกเป็นแตก
"เอ่อ แกจะว่าชั้นไหมถ้าชั้นจะเล่าอะไรให้ฟัง"
"หือ"
มันยังมองอยู่ อ๊าย หวาดเสียวไม่มองถนนเลยนะนั่น จนผมต้องสะกิดบอกมัน เฮ้อ ถอนหายใจผูกปมเองนี่นะต้องแก้เองสิ เซ็งจังเลยนายพล ผมก็เล่าให้ไอ้หลวงมันฟังล่ะครับว่าผมจ้างน้องคนหนึ่งให้ช่วยแก้แค้นไอ้เรย์ โดยซื้อนั่นซื้อนี่ให้ เล่าเกือบหมดล่ะ รวมถึงแผนที่ผมยังไม่ได้บอกใคร แม้แต่คุณนายแม่ของผมเอง แต่ตอนที่ชิมของมันผมไม่ได้เล่านะ กลัวมันจะถีบออกนอกรถ
"คุณทำถึงขนาดนี้เลยเหรอเพื่อแก้แค้นน่ะ"
"อย่ามาว่าชั้นนะ แกไม่รู้หรอกว่าตอนที่มันด่าว่าชั้น มันมองชั้นด้วยสายตาดูหมิ่นแบบนั้นน่ะ มันฝังใจนะ"
"ไม่ได้ว่า แต่ไม่ลงทุนไปหน่อยเหรอ"
"ให้ทำไงได้ ไม่อยากลงมือเอง ถ้าให้ชั้นไปตบตีคงไม่ทำหรอกนะ มันตลาดไป"
"โห แล้วถ้ากับผมล่ะ"
"กับแกชั้นไม่ทำหรอก บอกไว้ตรงนี้เลย ถ้าจะแยกกันก็ต่างคนต่างไปเถอะ แต่ขออย่างเดียวอย่าให้คนใหม่แกมาเยาะเย้ยชั้น แบบนั้นชั้นก็ไม่ปล่อยไว้เหมือนกัน"
มันทำหน้ากวนๆนะครับ อมยิ้มอีกต่างหาก ผมก็โล่งใจนะตอนแรกนึกว่ามันจะพูดอะไรมากกว่านี้ ดีเกินคาดแฮะ ขี้เกียจอธิบายเยอะเหมือนกัน ปวดปาก
"น่ากลัวเชียวคุณ แต่ผมคงไม่มีใครหรอก ผมจะตั้งใจทำงานเก็บเงิน"
"ดีแล้วนี่ ว่าแต่จะเก็บเงินไปทำไม"
"อ้าวเผื่อเมียอยากได้เรือนหอใหม่ไง จะได้สร้างให้ใหม่"
"อ่านะ คงไม่ใช่ชั้นหรอกนะถ้าอย่างนั้นน่ะ"
"ฮ่าๆๆ ไม่ใช่คุณแล้วจะเป็นใคร แต่บอกไว้ก่อนนะกับไอ้ตงไอ้ต้อมนั่นน่ะ ห้ามไปมีอะไรเกินเลยกับมันนะ ไม่งั้นคุณซวยแน่"
อ๊ะ นี่มันหึงผมเหรอ อ๊าย ผัวหึง แอบดีใจ
"บ้าเหรอ ชั้นนับมันเป็นน้องนะ นี่แกคิดอะไร เห็นชั้นแรดๆ แบบนี้ชั้นก็ไม่ใช่มั่วนะ"
"ไม่ได้ว่านี่"
"แกเหมือนกันล่ะ อย่าให้รู้นะว่าแอบมีนอกมีในกับใคร ระวังตัวให้ดี"
"อ้าว ไหนเมื่อกี๊บอกจะไม่ทำอะไรผมไง"
"เชิดใส่ ในกรณีนั้นเราต้องเต็มใจเลิกกันเท่านั้น แต่กรณีที่สวมเขาให้ชั้นแกเตรียมตัวจมดินได้เลย"
"โอ้"
มันทำตาโตครับ เมินหน้าออกนอกรถเชิดหน้าขึ้น เราเหนือกว่าแน่อยู่แล้ว
"ว่าไงต้อม"
พอเล่าให้มันฟังแล้วก็ตัดสินใจรับโทรศัพท์ไอ้ต้อมมันล่ะครับ หนึ่งเพื่อความบริสุทธิ์ใจ ตอนแรกกะจะกินไอ้ต้อมตอนนี้ไม่รู้สิถ้ามันไม่ยั่วผมจนเกินไปก็คงไม่ทำ แต่ว่าไปไอ้หลวงมันก็ทำการบ้านดีนะ ถ้าได้วันละสองผมก็คงไม่หิว อิอิ สองเพื่อทำให้ไอ้ต้อมมันรู้ว่าผมไม่ได้จะใช้มันอย่างเดียว อย่างน้อยผมเองที่จะทำให้ชีวิตของมันดีขึ้น ผมเชื่ออย่างนั้น โฮะๆ นี่น่ะหรือเขาบอกยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว นกตัวใหญ่ด้วยนะเออขอบอก
"โหพี่ ถ้าผมไม่โทรฯหานี่จะโทรฯหาผมไหมอ่ะ ไม่คิดถึงกันเลย แอบไปมีกิ๊กป่ะเนี่ย ผมหึงนะพี่"
พอเริ่มบทสนทนามันก็เชิญพระแม่ทั้งหลายมาลงประทับร่างผมเลยนะครับ นี่ภ้าไม่ติดผัวหลวงนั่งอยู่ข้างๆนะ จะกรี๊ดให้ดังไปถึงโคราชเลย
"ชั้นมาทำธุระ ว่าไงจะกลับเมื่อไหร่"
"ธุระไรอ่ะไหนบอกไปเที่ยว แน่ะ โกหกนะพี่ เดี๋ยวแก่เร็วนะ"
"อ๊ะ ไอ้ต้อม ใครแก่พูดให้มันดีๆนะแก อยากตายเหรอ"
"ฮ่าๆ ว่าแก่หน่อยไม่ได้ของขึ้นเชียวนะ"
"มีอะไรว่ามาอย่ามาเยอะแยะนะ"
"ก็กลับวันนี้อ่ะพี่ ถึงน่าจะสี่โมง พี่มารับหน่อยสิ ผมอยากกินข้าวกะพี่อ่ะ"
"รถเสีย บอกแล้วนี่ต้อม จะให้ขี่หลังชั้นหรือไง"
"อิอิ มีด้วยเหรอท่าขี่หลังอ่ะ เห็นเขาทำมีแต่ท่านั่งเทียน"
กรี๊ด สระณังคัจฉามิ ผัวอยู่ๆ
"ต้อม"
ผมกัดฟันกรอดเลยครับหันหน้าออกนอกกระจกรถ โมโหมากถึงมากที่สุด
"รถเสีย ไปรับไม่ได้นะ เงินไม่พอเหรอ นั่งรถกลับเองสิ"
"โหยพี่ พาไปกินข้าวหน่อยดิ นะนะ ไม่ได้กินข้าวกะพี่มานานแล้วอ่ะ คิดถึงหน้าหวาน ยิ้มหวานๆ"
อ๊าย นี่มันชมชั้นอยู่นี่ เออนะมันก็มีข้อดีตรงนี้ล่ะ ให้อภัย
"ยังไม่รับปากนะ เดี๋ยวบอกอีกที แค่นี้นะต้อม เออ เรื่องไอ้เรย์นี่ถึงไหนแล้ว"
แหมพอผมยิ้มนี่ไอ้หลวงมันกระแอมขึ้นมาทันทีครับ
"พี่อยู่กะใครอ่ะ"
ไอ้นี่อีกคน
"อะไร แค่นี้นะต้อม"
กดสายทิ้งสิครับจะรอให้มันความแตกก่อนหรือไร
"มันชักจะยังไงๆแล้วนะไอ้ต้อมเนี่ย แน่ใจเหรอว่าไม่มีอะไรลึกซึ้งกว่าพี่น้อง"
เอ่อ คุณสามีมันถามนะครับ เสียงนี่นะเหมือนกำลังเค้นเอาความผิดจากผู้บริสุทธิ์อย่างผมเลย อ๊ะ ชั้นทำอะไรผิดเหรอเนี่ย
"นี่แกไม่ไว้ใจชั้นเหรอ นี่แค่เพิ่งเริ่มจะคบกันนะทำท่าไม่ไว้ใจชั้นแล้ว เห็นชั้นเป็นคนยังไงแก ชั้นไม่ได้ร่าน แรด ไม่รู้จักพอแบบนั้นนะ"
"แต่ก็ทั่วถึงว่างั้น"
"ไอ้หลวง"
ผมโผเข้าไปจะกระชากคอมันนะครับ แต่นะมันขับรถอยู่นี่
"ฮ่าๆ ผมล้อเล่น แหมทำหน้างอไปได้ ผมรู้ว่าคุณน่ะไม่อะไรหรอก แต่มันสิ คิดอะไรกับคุณหรือเปล่า"
"นี่ น้องมันเป็นผู้ชายนะแก"
"ผมก็ผู้ชาย ผมยังเสียท่าคุณเลยนี่"
"อ๊ะ"
กรี๊ด ขอกรี๊ดในใจก่อนนะ ไม่ไหวแล้ว
"ไอ้หลวงมากไปนะ ใครเสียท่าใคร ที่แทงเอาๆน่ะแกไม่ใช่เหรอ ชั้นไม่บ่นสักคำ แกน่ะมีแต่ได้กับได้ เสียหายตรงไหน"
"ฮ่าๆ ก็ผมมีแต่ได้นี่สิ น้องมันเป็นผู้ชาย ผมก็ผู้ชายผมยังชอบคุณเลย แล้วมันล่ะ"
เอ๊ะถ้ามจะมาคิดดูให้ดีๆ นี่มันกำลังชมเราทางอ้อมหรือเปล่า อ๊าย เขิน ผัวชม
"แหม ก็นะ คนมันเริ่ดอ่ะแก"
"นั่นแน่ ไหนบอกไม่มีอะไร"
"โว้ย ไม่มีอะไร เด็กมันคิดอะไรชั้นจะรู้ได้ยังไง แกคิดมากไปป่ะเนี่ย ชั้นรับรองนะว่าชั้นไม่คิดสวมเขาให้แกหรอกนะ ชั้นก็เกลียดพฤติกรรมแบบนั้น เลิกสงสัยได้หรือยัง"
ต้องโวยบ้างสิครับไม่อย่างนั้นเราก็จะจนมุม เชิดใส่ โวยวายไปอย่างนั้นเองล่ะไม่มีอะไรหรอก
"บอกมันนะไม่มีสิทธฺ์มาคิดอะไรทั้งนั้น ผัวหวง หึงแรง"
อ๊าย แอบพอใจนะเนี่ย ให้ตายเถอะตั้งแต่มีแฟนมาไม่เคยมีใครหึงรุนแรงเลยสักคน อยากจะรู้เหมือนกันว่าเป็นยังไง ไม่ได้ท้าทายนะแค่อยากจะรู้ อิอิ
"งั้นตอนเย็นชั้นจะไปเจอมันหน่อยนะแก"
"ผมไปด้วย"
ดอดขึ้นทันที
"ไม่ได้ ไปด้วยแผนชั้นก็เสียสิแก นี่ยังไม่ไว้ใจกันอีกเหรอ หือ"
"ใช่ ผมไม่ไว้ใจ"
"แล้วจะให้ทำยังไง"
"ไปด้วย"
"จิ๊ นี่พูดไม่รู้เรื่องเหรอ รออยู่บ้านนั่นล่ะ แวะห้างด้วยจะซื้อที่ใส่ไวน์กับการ์ด"
ผมออกคำสั่งแล้วเมินหน้าหนี เวลามันพูดไม่รู้เรื่องนี่ก็น่าหมั่นไส้นะ รั้นๆจะเอาๆท่าเดียว สรุปพอเข้าเขตกรุงเทพฯมันก็ต้องแวะห้างให้ผม เดินกันอยู่ไม่นานหรอกครับ ได้ของก็ออกมาผมได้ไอติมมาถือไว้ในมือถ้วยหนึ่งด้วย
"กินป่ะ"
ผมถามมัน แกมทีแบบนี้นะหันมาทำตาวิ้งๆเชียว อ่ะป้อนก็ได้วะ อิอิ แอบสวีทกันหน่อย
"เชื่อใจชั้นนะแก ชั้นไม่นอกใจหรอก ชั้นจะนอกใจแกไปได้ยังไง เสียดายออก"
ผมแอบอมยิ้ม
"เสียดายอะไร"
ผมมองตรงไปยังเป้าหมาย
"ฮ่าๆๆ อ๊ะ แน่นอนหายากนะคุณ ใหญ่ๆอย่างผมน่ะ"
"ใหญ่น่ะหาไม่ยากหรอกนะ แต่ถูกใจน่ะหายาก"
"นั่นแน่ ถูกใจลูกชายผมล่ะสิ"
"บ้า เร็วๆรีบกลับชั้นอยาก.. อาบน้ำ"
อ๊ะ คือไม่ได้ตั้งใจจะเว้นช่วงคำพูดนะ พอดีกลืนน้ำลาย มันนี่หัวเราะก๊ากทันที ถึงห้องประมาณบ่ายสามโมงช่วยกันขนของขึ้นห้องมันยกกล่องไปตามระเบียบ ส่วนผมก็หนักหิ้วริบบิ้นกับที่ใส่ไวน์ที่เขาสานมาจากไม้ไผ่หรือไม้อะไรไม่รู้ขาวๆ สี่ห้าอัน อุ๊ย หนัก
"อาบน้ำก่อนนะ ทำรอไปเลยแก"
ผมสั่งสามีแล้วเดินเข้าห้องน้ำ
"คุณๆ ทำไมต้นไม้พี่แดนมันเหลืองๆอ่ะ"
"หา"
ตายล่ะสิ อีคุณป้ามันยิ่งหวงๆต้นไม้ของมันอยู่
"อ๊ะ ตายแล้ว"
ผมเดินออกมาดู ซวยแน่ๆเลย ใบไม้มันเหลืองอ๋อยจวนเจียนจะร่วงทั้งต้น เหี่ยวเฉากันทั้งแถบ
"รดเลยๆ ตายๆ อีป้าเอาตายแน่ๆ"
"เขาฝากคุณเหรอ"
"เออสิ ต๊าย ชั้นลืม"
กว่าจะได้อาบน้ำก็ต้องรดน้ำต้นไม้ให้อีป้าก่อน เสียวสันหลังไปเลย นี่คราวก่อนแค่เขินไอ้หลวงเด็ดใบมันไปสองสามใบมันยังเล่นเทศน์ซะยาวเลย มันอุตส่าห์ฝากก่อนไป ต๊าย กลับมาไม่ใช่ด่าหูชาเลยหรือนี่
"เดี๋ยวชั้นมานะแก เดี๋ยวซื้อข้าวมาให้กิน ห้ามไปไหนนะ อยู่นี่ล่ะ"
"ไม่ให้ผมไปด้วยจริงๆเหรอ"
"ไม่ต้อง รออยู่นี่ล่ะ ทำให้เสร็จนะ เดี๋ยวกลับมาดู"
"คุณจะกลับมากี่โมง"
"ไม่เกินทุ่ม"
"โหย นานว่ะ ไม่ได้"
"หกโมงก็ได้อ่ะ นี่มันจะสี่โมงครึ่งแล้วนะแก ชั้นไม่มีรถนะ รถแกเกียร์แบบนั้นชั้นขับไม่เป็นหรอก"
"รีบมาล่ะ ผัวอยาก"
ดูมันครับ เดี๋ยวก็ขึ้นขี่ก่อนออกไปซะเลยมันจะได้หมดฤทธิ์ แหมนะคนยิ่งรีบๆอยู่ ไอ้ต้อมก็โทรฯตามยิกๆ โอ๊ย จะอะไรกับชั้นหนักหนาเนี่ย เบื่อตัวเองจริงๆที่หน้าตาดีมีเสน่ห์และอร่อยแบบนี้ หุหุ ผมนะต้องนั่งมอร์เตอร์ไซค์รับจ้างไปนั่งรถไฟฟ้า มมเผ้าชั้น กรี๊ด ไม่ได้จะตีฟาร่านะเนี่ย ไดร์ให้เสร็จสรรพเลย
"นานอ่ะพี่"
ผมนัดเจอไอ้ต้อมที่หน้าเมเจอร์เอกมัยนะครับ สะดวกดี พอกินข้าวกับมันเสร็จก็จะเตะขึ้นรถไฟฟ้าไปเลย อิอิ ฉลาดล้ำลึก
"ชั้นก็เพิ่งถึงเหมือนกันนี่แก รอนานเหรอ"
"นานดิ ครึ่งชั่วโมงแล้วเนี่ย"
"แหมรอหน่อยเถอะ ป่ะไปกินข้าว"
"อ่ะ ไม่กอดผมหน่อยเหรอ แบบคนไม่เจอกันนานอ่ะ"
"นี่ มากไป กอดเพื่อ เอาจูบด้วยไหมล่ะ กลางห้างเนี่ย"
"อิอิ ก็ดีนะ"
เอ่อ คือชั้นประชดนะเนี่ย แหมนะลืมไปว่าไอ้นี่มันกวนได้โล่
"เร็วอย่าท่ามาก เดี๋ยวไม่เลี้ยงข้าวซะเลยนี่ชั้นยิ่งเพลียๆอยู่"
"แน่ะ ไปทำไรมา"
"ก็นั่งรถนานๆชั้นก็เพลียสิ ถามจังเลยวะ"
"แหม ถามหน่อยก็ไม่ได้ ทำท่าเหมือนไม่คิดถึงกันเลย"
แน่ะ ยังมาทำเสียงออดอ้อนอีก มันจะเอายังไงเนี่ย
"โอ๊ย คิดถึงจ้า น้องต้อมสุดที่รัก คิดถึงมาก"
"อิอิ คิดถึงก็พาไปห้องน้ำดิ"
งงนะเนี่ย ผมทำหน้างงๆ มันก็หัวเราะนะ
"ไปเองไม่เป็นเหรอ"
"อ้าว คิดถึงก็ต้องไป ม๊วบๆให้ผมสิ"
"ฉาด"
"โอ๊ย ตบหัวไม่อ่ะพี่ ซาดิสต์เหรอ"
"ความจริงชั้นน่าจะเตะแกนะ กวนตีนนะแก"
"แหมกวนหน่อยก็งอน"
"ใครงอน เร็วๆ จะได้กินไหมข้าวน่ะ"
โว้ย อารมณ์เสีย สงสัยว่าไอ้ต้อมนี่มันบูชาเทพแขกองค์ไหนหรือเปล่า เชิญประทับได้ง่ายจริงๆ สรุปผมพามันไปกินซาบูชิครับ ผมคงกินไม่มากหรอกนะ เพราะผัวรออยู่อาจจะโดนตบได้ถ้ากระหน่ำยัดเข้าไป เราต้องเผื่อท้องไว้บ้าง อิอิ
"แล้วไอ้เรย์มันติดต่อมาไหม"
ผมถามขึ้นให้ดูเป็นการเป็นงานหน่อย เดี๋ยวมัวแต่สนใจระวังมันกวนลืมกันพอดี
"ก็โทรฯมาทุกวันล่ะพี่ เพ้ออะไรไม่รู้ให้ผมฟัง ผมนี่นะเบื่อจะตาย"
"มันเพ้ออะไร"
"เค้าบอกเค้าเหงา ไม่มีคนจริงใจ อุตส่าห์ทุ่มเทให้ทุกอย่าง แต่ก็ไม่มีใครจริงใจ"
"หึหึ แล้วไงต่อ"
"เค้าก็คอยพูดอยู่่นั่นล่ะว่าผมจะเป็นเหมือนอีเบียร์ รำคาญว่ะพี่ เมื่อไหร่แผนพี่จะจบซะทีอ่ะ ไม่อยากคุยกับเค้าแล้วอ่ะ"
"ทนอีกแป๊บเดียว ให้ชั้นมั่นใจก่อนว่ามันจนหนทางจริงๆเดี๋ยวเปลี่ยนเบอร์ให้"
"เร็วนะพี่ ผมเนี่ยจะประสาทกิน อ่านหนังสือเตรียมสอบก็ยิ่งไม่รู้เรื่องอยู่ด้วย"
"สอบไร"
"ผมว่าจะลองเอนท์อ่ะพี่ ให้ได้ทุน จะได้เบาแรงพ่อกับแม่ลง"
"เรื่องเรียนอย่าเพิ่งคิด ชั้นจัดการให้"
"ไม่เอาอ่ะ ผมไม่อยากจะรบกวนพี่"
"นี่ต้อม แกรบกวนอะไร อย่าพูดมาก แค่อย่ากวนตีนให้มากก็พอ"
นั่นสินะ นี่มันมกราคมแล้วมันคงต้องเตรียมตัวสอบ ตายแล้วนี่ผมต้องจัดการอะไรอีกหลายอย่างเชียวนะ มัวแต่หลงระเริงอยู่งานก็ไม่เดิน อะไรก็ไม่คืบหน้าไปสักอย่าง ไม่ได้แล้วต้องเอาจริงเอาจังแล้ว
"กลับเองนะแก ชั้นไม่มีรถ"
"อ้าว ไม่ไปส่งเหรอ"
"ส่งยังไง จะให้ขี่หลังไปมะ"
"อิอิ ไม่ต้องหรอก แค่เดินจับมือก็พอ"
"โอ้โหต้อม กอดชั้นเลยไหม เยอะนะแก"
"มาดิ"
ดูมัน เอ่อ ไอ้คนที่บ้านนั่นก็กวนได้ใจ ไอ้นี่อีก ผมว่าไม่นานหรอกผมจะเป็นโรคประสาท กรี๊ด ขอกรี๊ดหน่อยเถอะไม่ไหว
"อย่ามาเยอะเล่าให้ฟังแล้วไม่ใช่เหรอว่ารถพังยังไง"
"อย่ามา เล่าตอนไหน"
เอ๊ะ หรือว่าชั้นเล่าให้ใครฟังเนี่ย ต๊าย นี่ชั้นเบลอไปได้มากขนาดนี้เชียวเหรอเนี่ย สรุปผมก็เล่าให้มันฟังอีกคน อีกรอบ คร่าวๆพอ
"โหพี่อ่ะ ร้ายว่ะ น่ากลัวนะเนี่ย"
"จำไว้ ชั้นน่ะร้าย อย่าคิดมาขัดใจ เดี๋ยวชั้นจะจัดการขั้นเด็ดขาดกับแกนะ"
"ยังไงอ่ะ กินผมน่ะเหรอ"
เอ่อ นี่ผมขู่มันอยู่นะเนี่ย
"กินบ้าอะไรจะตบหัวล่ะสิไม่ว่า ไปๆ กลับได้แล้ว"
"โหไล่ว่ะคนเรา"
"เออสิ ไล่แล้วไม่ไปล่ะ มายืนยิ้มอยู่ทำไม"
"ใจร้าย"
"นี่มันแค่บางส่วนนะแก อยากเอาแบบฟูลออปชั่นไหมล่ะ"
"อ่า ไม่อ่ะ ไปก็ได้ เออพี่ แม่ฝากนี่มาให้"
มันเปิดกระเป๋าเป้ของมันแล้วล้วงเอาอะไรสักอย่างห่ออยู่กระดาษหนังสือพิมพ์ก้อนเบ้อเร่อเชียว ต๊ายเกลือหรือเปล่าเนี่ย เห็นเราเค็มน้อยไปเหรอคุณแม่
"แกะให้นะพี่"
มันแกะกระดาษห่ออก อ๊ะ เปลือกหอยสังข์อันใหญ่กว่าฝ่ามืออีกนะ
"หอย"
"ใช่ แต่ไม่ธรรมดานะพี่ ดูก่อนดิ"
มันยื่นเปลือกหอยให้ผม เอ่อ ใจสั่นเลยครับ ด้านหน้าตรงริมของเปลืองหอยตรงขอบปากมันเคลือบด้วยทองเป็นสายรอบปากหอย มันสวยมากๆ สวยจนผมอ้าปากค้าง
"ไม่น่าลำบากเลย"
"ทองแท้นะพี่ แม่เขาเอาไปทำมา ทองที่เก็บมานานน่ะ"
ใจหายเลยครับ นี่เขาตั้งใจทำให้ผมมากขนาดนี้เชียวหรือ
"มันมีค่ามากไปต้อม เอาไปคืนแม่เถอะ"
"ไม่ได้หรอก แม่เขาบอกว่าตอบแทนที่พี่ดีกับผม"
เอ่อ ผมนี่สะอึกเชียวครับ ยืนนิ่งเลย ปลื้มใจจังเลย เป็นปีใหม่ที่ผมจะไม่มีวันลืมเลยนะ อ๊าย จะมาดราม่าอะไรตอนนี้ ดูไอ้ต้อมมันยืนอมยิ้มอยู่ ไม่ได้ๆ เชิดใส่ สเต็ปหลุดหมด
"ฝากขอบคุณแม่ด้วยนะ พี่ชอบมาก"
ผมรับของมาแต่ให้เอากลับยังไงเนี่ยไม่มีถุงเลย
"แกไม่มีถุงให้ชั้นเหรอ"
"ไม่อ่ะ กะพี่ผมว่าจะเอาสดๆ"
"หือ"
"อิอิ"
"ฉาด! นี่แน่ะ เพื่อนเล่นเหรอ หาถุงมา ชั้นจะถือกลับยังไงเนี่ย เดี๋ยวก็โดนฉกกลางทางหรอก"
"อ่า อิ๊อ๊ะก็ตบหัวๆ ผมสอบไม่ได้เพราะพี่นี่ล่ะ คนเขาตั้งใจอ่านหนังสือมาเต็มๆสมองพี่ตบออกหมดเลย"
"ไม่ต้องมามีข้ออ้าง แหมนะ พอตบหน่อยทำเป็นโอดควรญ พอพูดล่ะไม่คิด ไหนล่ะถุงน่ะ"
มันก็ทำหน้าจ๋อยๆล้วงเอาถุงกระดาษ ที่จริงหอยนี่มันอยู่ในถุงกระดาษตั้งแต่แรกล่ะผมว่าไอ้นี่มันตั้งใจจะแกล้งผมเอง ช่วยไม่ได้ โดนซะบ้าง
"อ๊ะ"
กระดาษหนังสือพิพม์เมื่อครู่มันหลุดมือสิครับ จะปลิวหนีอยู่แล้วผมอาศัยสัญชาติญาณของพลเมืองดีไม่ทิ้งขยะไม่เป็นที่ ก้มลงเก็บทันที
"อ๊ะ"
สะดุ้งอีกรอบ รู้ไหมทำไม ก็ไอ้ตัวดีมันเอาเป้ากางเกงมันมาถูก้นผมน่ะสิครับ นี่มันหน้าห้างนะเออ ผมนี่เกือบหัวคะมำเพราะกระเด้งหนี ตกใจเหมือนกันนะ
"ไอ้ต้อม"
ผมโวยวายขึ้นเสียงไม่ดังมาก แต่รู้สึกอายหน้าแดงแล้ว คนมองกันใหญ่เลย กรี๊ดๆ นี่ชั้นเสียรู้เด็ก
"อิอิ กำลังขึ้นเลยอ่ะพี่"
"ตามมา"
ไม่ไหวแล้ว พระแม่ทั้งสามโปรดประทานอภัยจะลากไอ้ต้อมไปตบสั่งสอนสักที ผมลากแขนมันเข้าตรงสหกรณ์กรุงเทพฯที่มันเป็นทางเชื่อมกับรถไฟฟ้า
"ฉาด นี่แน่ แกทำอะไร ชั้นเสียหายรู้ไหม ไอ้บ้า ฉาด"
สองที น้อยไปไหม เอาอีกสักที
"อ่าพี่อ่ะ ตบหัวอีกแล้วอ่ะ เดี๋ยวผมจับเอาตรงนี้เลยนะ"
กรี๊ด ดูมัน นี่ผมไม่ได้หมกมุ่นนะ มันทำไมเป็นแบบนี้ ผมหน้าตาหื่นขนาดนั้นเลยเหรอ หรือว่าผมแลดูบอบบางน่ารังแก อิอิ แอบดีใจ แสดงว่าเราหน้าตาเชิญชวน
"อย่าทำอีกนะ ที่สาธารณะเกรงใจชั้นบ้าง"
"งั้นไปที่ลับตาคนดิพี่ ป่ะผมว่างพอดี"
ฮึ่ม ยุบหนอ พองหนอ โว้ย เอาอีกสักฉาด อีะมันหลบทัน
"นั่นแน่ ไม่ได้กินหร๊อกพี่ อิอิ"
โว้ย ผมหงุดหงิดจังเลยนี่ถ้าไม่มีคนเดินตามมานะจะเตะมันจริงๆด้วย เด็กอะไรแก่แดดแก่ลมมาก ความคิดที่จะไม่กินมันตอนแรกนะผุดขึ้นมาอีกรอบแล้วอ่ะ อิอิ ก็ตอนมันเอามาถูก้นผมน่ะ มันพองตัวแล้วนะ อ๊าย คันอีกแล้วน้า ไม่เอาๆ กลับไปให้ผัวเกาให้ดีกว่า เชิดใส่
"อ๊ะ"
"ไอ้ต้อม"
ผมนี่กรี๊ดดังลั่นเชียวครับ เพราะเดินขึ้นบันไดนำหน้ามัน มันทำยังไงรู้ไหม มันมาบีบแก้มก้นผม ไอ้นี่มันวอนซะจริงๆ
"นุ๊ม นุ่มเนอะก้นพี่อ่ะ"
"แกตายแน่"
ผมปรี่ลงมาจะกระชากคอมัน มันวิ่งหนีสิครับ แหมเดี๋ยวนี้รู้ซีนด้วยนะ ไม่ยืนนิ่งให้ตบให้ตีเหมือนเก่า
"อ่า ทำไมจะข่มขืนผมเหรอ"
โอ๊ย ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้ว ผมมองหน้ามันแบบโกรธแค้นมาก
"แกอยากลองดีเหรอไอ้ต้อม เดี๋ยวเถอะ"
"อยากไง พี่อ่ะไม่จัดให้ซะที เบื่อพี่ว่ะ"
กรี๊ด ดูมันนี่มันไม่ได้เกรงกลัวแววตาอันดุร้ายประดุจราชสีห์อย่างผมเลยเหรอเนี่ย เอ๊ะ หรือว่าเราตาหวานไป อ๊าย หันไปดูกระจกหน่อยดีกว่า อืม ตาหวานคมออกขนาดนี้
"แหมนะ ด่าผมอยู่แหม่บๆ หันไปเช็คเรตติ้งตัวเองซะงั้น"
"แกกลับเองเลยนะ ชั้นไปล่ะ"
ผมรีบเดินขึ้นไปบนทางเชื่อมทันที มันต้องผ่านยิมนะครับ ต๊ายเพื่อนๆชาวเราเยอะแยะเชียว ยิ้มหน่อยสิ เช็คเรตติ้งหน่อย อ๊ะ ยังได้อยู่
"ไม่รอเลยน้า"
"อ๊ะ นี่มากไปไอ้ต้อม เอามือออก"
มันวิ่งตามมาแล้วมากอดคอผมไว้เลยนะครับ นี่ผมเล่นกับมันมากไปเหรือเปล่าเนี่ย มันดูปีนๆยังไงไม่รู้
"กอดคอหน่อยดิพี่ เขาจะได้มองว่าพี่มีเด็กหน้าตาหล่ออย่างผมไง"
"เชิดใส่ อย่างชั้นหาหล่อกว่าแกก็ยังได้"
"อ้าวนะ ตามใจ งั้นผมยืนอ่อยอยู่ตรงนี้ดีกว่า เผื่อได้สักคน"
"ตามใจ หล่อมากนักนี่ เผื่อเก้งกวางแถวนี้สิ"
"อ่า ไม่ง้อกันเลยอ่ะ หน้างอเชียวน้าคนสวย"
"นี่ไอ้ต้อม อย่ามาเยอะนะ ชั้นไม่ได้ออกสาวขนาดนั้นนะ"
"เมื่อกี๊อ่ะสาวแตกอ่ะ ไม่รู้ตัวเหรอ"
กรี๊ด ไม่ไหวแล้ว รีบกลับดีกว่า ก่อนที่จะเตะมันหน้ายิม
"พรุ่งนี้พี่มาเจอผมไหม"
"ไม่ แกเริ่มไม่เชื่อฟังชั้นแล้ว ไม่อยากเจอ"
"อ่า พี่ผมล้อเล่นอ่ะ พรุ่งนี้ไอ้นั่นมันนัดผมกินข้าวอ่ะ"
"ก็ไปสิ"
"แหมนะ มีแฟนแล้วใช่ไหมเนี่ย ไม่สนใจกันเลย"
อุ๊ย มันรู้เหรอ
"ไอ้บ้า คนหน้าตาดีอย่างชั้นแกคิดว่าจะโสดนานเหรอ ขอมันดีอ่ะนะ ใครๆก็หมายปอง"
"ฮ่าๆ ดีจริงเร้อ ไม่เชื่อหรอกยังไม่ได้ลอง"
นั่น วกกลับมาเรื่องนี้อีกแล้ว
"ถ้าจะเจอพรุ่งนี้เดี๋ยวโทรฯบอก รีบกลับได้แล้ว เอ้อระเหย"
กว่าที่จะไล่มันกลับได้นะครับ ผมนี่อายแทบจะแทรกแผ่นดินหนี
"ถามจริงๆเถอะแก แกไม่อายคนบ้างเหรอที่ทำแบบนี้อ่ะ คนมองออกเยอะแยะ"
"สนใจอะไร ผมไม่ค่อยได้มาแถวนี้นี่"
เริ่ด เออนะมันจริงของมัน ชั้นนี่สิ ต๊าย โดนไอ้ต้อมวางยาแล้วสิครับท่าน โอยๆ ปวดตับ กลับไปต้องไประบายออกกับผัวแล้ว ไม่ไหวๆ ต่อมฮอร์โมนทำงานมากเป็นพิเศษ
Written by eiky
ปล. มาแล้วคร้าบ นานหน่อยน้า
ปล. อีกที ตอนนี้ไม่มีเนื้อหาสาระอะไรนะ เขียนให้หายคิดถึง น้องต้อม เห็นมีคนบ่นถึงกันเยอะ เขียนลุยหนองคลองบึงไปซะงั้นผมอ่ะ อิอิ
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจนะครับ ขอบคุณที่รอ
จุ๊บๆๆๆ
-
จิ้มมมมมม :z13:
วันนี้วันที่19 ค่ะคุณอิ๊ก ขึ้นหัวทู้ผิดเน้อ อิอิ
น้องต้มนี่ท่าทางว้อนท์มากมายนะคะ :impress2: นายพลใจแข็งสะกดกิเลสได้ด้วยอ่ะ ไม่น่าเชื่อ :m20:
ส่วนคุณสามีหลวงนี่ มีเมีย(หน้า)เด็ก ต้องหมั่นตรวจเช็คนะคะ :laugh: ไม่งั้นน้องต้อมมีเสียบแทนแน่อ่ะค่ะ :pigha2:
-
ต้อมกลับมารอบนี้ ดีกรีวามกวนตีนเยอะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เมื่อไหร่นายจะจัดให้เด็กมันหละคะ ?
-
แหม มาเร็วดี จริงวันนี้ อิอิ
-
ต้อมกวนได้ใจ 555+
ว่าแต่ถ้าหลวงรู้สงสัยนายท่าจะโดนจัดหนัก ไม่ใช่น้อง :laugh: :laugh:
-
ตายแล้ว นายพล โดนเด็กหล่อๆล่ำมันตอดเล็กตอดน้อยอยู่บ่อยๆ แบบนี้
จะทนได้รึเปล่า อย่าพึ่งเผลอใจไปกับเด็กนะนาย สงสารหลวงเค้า
ดูหลวงเค้าจริงใจ จริงจังนะ ปล่อยเด็กไปเหอะ ทำใจอุเบกขาๆไว้ อิ อิ
น้องอิ๊ก...คงหายเหนื่อยหายดำแล้วเด้อ
สู้ๆจ้า เพื่อหน้าที่การงาน
-
งานเข้าแน่อ่ะ นาย อิอิ ต้อมมันรุกหนัก คุณอิ๊กหาคู่ให้ต้อมที เด๋วน้องเปลี่ยวใจ
จะคอยดูหลวง ลงโทษนาย 555+
-
น้องต้อมท่าจะเอาจริง o18 เอาแล้วนายจะทำไงต่อ :z3:
สามีก็ดันมีแล้ว :z2:
-
ตายละค่ะตายแล้วววววว
พี่นายกลับมาฮอตอีกแล้วนะคะเนี่ย
((หรือว่าจริงๆฮอตมานานแล้ว แต่เพราะหยุดเทศกาลอยู่กับหลวงอย่างเดียวหว่า 555))
ในที่สุดต้อมก็กลับมามีบทบาทซักที ความกวนยังคงเส้นคงวา
คิดว่าถ้าเค้าเป็นพี่นาย ก็คงจะตบไอ้ต้อมมากกว่านี้เป็นแน่ เด็กอะไร กวนได้โล่ห์
แล้วก็แอบคิดว่าที่พี่นายไม่ให้ต้องรีบคิดเรื่องเอ็นท์เพราะจะส่งไปเมการึป่าวน๊า ถ้าแบบนี้น พี่แพทย์ก็............. :laugh: :laugh: :laugh:
แต่ทั้งหมดทั้งมวลที่อ่านมาชอบสุดก็ประโยคของหลวงว่า "ผัวคนนี้หวงแรง หึงแรง"
กรี๊ดๆๆๆๆๆ
เอาใจเค้าไปเลยค่าาาาาาา
-
แปะไว้ก่อน เดวพรุ่งนี้ มาเม้นตอบ อิอิ วันนี้หัวฟู กลัวไม่มีสมาธิในการอ่านคุณหลวง
-
น้องต้อมกวนได้ใจดีแท้ กะให้นายใจอ่อนเลยว่างั้น
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ค่ะ :L2:
-
แล้วน้องต้อมจะคู่กับใครเนี่ย มาคู่กะพี่มามะ 555
-
:z13: :z13: :z13:
+1
-
ฮาคุณนายอ่ะ ฮ่าๆ :laugh:
-
:m20:
เล่นเอาเลือกไม่ถูกจิงๆเรื่องนี้
ผัวหลวงก็เริ่ด ผัวน้อยก็น่ารักน่ากิน อิ๊อิ๊
อยากรู้จังนายจะไปทางไหนจะเลือกใคร :เฮ้อ: ชั้นอิจฉาเธอนายพลลลลล
-
ต้อมจะได้คู่กับใครหรือเปล่าน้อ~
ดูทางคุณหลวงเขาก็หึงแรงอยู่เหมือนกันนะ 55+
-
ต้อมกวนได้อีกนะ 5555
-
คิดถึงน้องต้อม น้องต้อมก็มา แต่มาแบบกวนๆ น่ารักได้อีก :o8:
แต่สามีหึงแรงขนาดนี้ เป็นแค่น้องพี่นายนะต้อม :z3:
วันนี้หนูก็เมาแดดค่า ไปทัศนศึกษามา แดดเปรี้ยงๆๆๆๆๆ ดำไปหมดแล้ว :monkeysad:
-
สบายใจนิดนึง
ว่านายจะไม่นอกใจหลวง???
555+
-
:m3: :m3:
ต้อม คุณหลวง
รักทุกคนนน
รักพี่อิ๊กมากกก
-
วันนี้วันที่19นะคุณอิ๊ก
ต้อมเอ้ยอย่าไปไรมากมายกับนายเค้านะลูกเดี๋ยวเจ็บ
พี่แพทย์มารับต้อมเร็วๆๆๆ o13
-
พี่หลวงหวงล่วงหน้าซะแล้ว
คุณนายฮามาก
น้องต้อมดุจะรู้ทันคุณนายขึ้นทุกวันๆ
3p โลดดดดดดดดดดดดด
-
:L1:หุๆๆๆๆๆๆๆน้องต้อมยั่วชิบ
-
:serius2: น้องต้อมน่ารัก พี่เทให้หมดทั้งใจเลยจ้า..... o13
-
กิ๊วๆ นาย ดอกจังเลยน้าาาา :z2:
-
มะรู้จะพูดรายดี เกลียดไอ้ต้อม ..... เกลียด นายเอก
เกลียดตัวเอง กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
555 ว่างไม่ได้ เอ่ยถึงผัวตลอดนะคะคุณนาย!!
มีผัวแล้วเหลิง 5555 :laugh:
-
น้องต้อมนี่กวนได้ตลอด
คุณนายคิดถึงผัวหลวงมากๆหน่อยนะ
ก็หลวงเขาบอกแล้วว่า หวงและหึงแรง
-
ต้อมกลับมาแล้วว
แต่มาคราวนี้นี่โอ้ววว เธอช่างร้อนแรง :haun4:
-
มีแวว3Pรำไร 55+
-
น้องต้อมมาเต็ม ๆ ...ยั่วเย้าหลอกล่อกะให้น้องนายกินเต็มที่...
หนักใจแทนน้องนายนิ....เด็กมันยั่วซะเหลือเกิน...
ถ้าน้องต้อมรู้ว่าน้องนายมีหลวงแล้ว...คงไม่กล้าเล่นแบบนี้อีก
อยากให้น้องต้อมเป็นน้องชายที่น่ารักของน้องนายกะหลวงตลอดไป....
อิจฉาตาหลวงอ่ะ...คืนนี้โดนเมียปล้ำอีกแล้ว...จะสองหรือสามไม้น้า....:z1:
ตอนนี้ไม่ห่วงเรื่องไอ้ทุยเรย์....ห่วงเรื่องเอสมากกว่า..น้องนายระวังตัวด้วย...
น้องอิ๊ก...ดำแล้วไง...เชิดใส่ ของดีมีดำบ้างจะเป็นไรไปนิ..
:กอด1: น้องอิ๊ค :L1:
-
ไม่อยากคิดเหตุกาลล่วงหน้า สงสารต้อมจัง
ถ้าจะเป็นอย่างที่คิด
และไม่อยากให้พี่นาย 3p ด้วย อยากให้พี่นายเป็นนางเอกร้ายที่ดีนะครับ
-
น้องต้อมกลับมาแล้ว พร้อมกับความกวนที่เพิ่มขึ้น :laugh:
-
เอาเลยเอาเลย
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย
ต้อมท่าจะจริงจังแล้วซิ
พูดทีเล่นทีจริงซะแล้ว
-
อิอิ น้องต้อมแรงได้ใจ สงสัยจะรักจริงอีกคนหละ
นายเหนื่อยหน่อยน้า เอิ๊กๆๆ 3p ไปเลยดีกว่า หุหุหุหุ
:haun4: :z1:
-
ชอบอ่ะ ชอบหลวงอ่ะ
:L1: :L1: :L1:
-
อ๊ายยยย...ยยย :-[
เพิ่งเริ่มอ่านมา 3-4 วันก็อ่านทันแล้วหรอเนี่ย 55555+
เรื่องนี้สนุกจริงๆ
นาย แรงมาก น่ารักด้วย 555
หลวงก็ :o8: (ขอได้ไหม)
ต้อมนี่น้า~ :give2: (น่ากดที่สู๊ดดดด~) 55555
ใจจริงอยากได้เเบบ 3P
แต่ว่าๆ มันน่าจะไม่ดีหรอกเนอะ ^ ^
:impress2::oo1: :oo1: :oo1:
:z2:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกก
เริศๆๆ
ต้อมแรงจริงๆๆ
นายไม่ต้องเลือกหรอก
เอาสงแท่งเลย อิอิ
:L1:
-
ต้อมสุดยอด เชียร์ต้อม 55.
-
อ๊ายยยย มาต่อด่วน อยากรู้ค่าว่าจะ "ระบาย" ยังไง อิๆ
-
ร้ายนะต้อม
-
ฮ่าๆๆ รู้สึกว่าต้อมกวนตีนขึ้นเยอะเลย
ถ้าเด็กมันต้องการขนาดนั้น คุณนายก็รับเป็นอนุก็ได้หนิค่ะ :impress2:
-
โอยยยย
หลวงก้ดีต้อมก็โดน
กร๊ากกกกกกกก
คุณนายเลือกไม่ถูกเลยยยยยยยยยยย
เอาแบบสามพีเลย
จัดปายยยยยย
ฮิ้ววว :laugh:
-
น้องต้อมเสนอ
คุณนายก็ต้องสนองนะคะ :laugh:
-
น้องต้อมเอาจริงป่าวเนี่ย สติจะหลุดแทนคุณนายค่ะ
คุณหลวงก็สั่งดิบดี 555+ คุณนายใจร่มๆนะคะ
แต่น้องต้อมนี่กวนตีนขึ้นเยอะเนอะ :m20:
เด็กมันก็เสนอเต็มที่ คุณนายจะสนองรึป่าวเนี่ย :laugh:
-
ชอบหลวงมากกกกกที่สุด
แต่ก็ชอบต้อมด้วยยยย
เกลียดนายที่สุด เพราะ นายได้ใจทั้งสองคนไป ชิชิ
ชั้นอิจฉา
ปล. ลองปรึกษาหลวงสิ ถ้าหลวงโอ ก้อพาหลวงไปหาต้อม
แล้วถ้าตกลงได้ ก่อวิวาห์เลย ให้น้องนี ทั้งหลายอิจฉาเล่นๆ
ได้ 2 เลยเหอๆๆ รักกันปรองดองกันไว้ดีกว่า สบายๆใช่มะจ๊ะ
-
เด๋วโพสต์เสร็จต้องไป+1ให้คุณอิ๊กซะหน่อยแระ จัดน้องต้อมมาซะขนาดนี้ มันช่างได้ใจแม่ยกน้องต้อมยิ่งนัก!!
น่ารัก แสบ ใส กวนหัวใจคนแก่มั่กๆ อิชั้นยังใจละลาย แล้วคุณนายเธอจะทานไหวเร้ออออ?
บอกหลวงเตรียมเปิดใจต้อนรับว่าที่ผัวน้อยได้แระ สองแรงแข็งขัน(ไม่ใช่แข่งกันขันนะเอ้อ)!!
-
โอ้วววว
ต้อมแรงงงงง
-
สงสารต้อมนิดๆ
-
ผัวรักผัวหละง เด็กรักเด็กหลง
จริงๆ นะคุณนาย
-
อ่อยยยยย
สงสารน้องต้อมอ่ะ
งื้ออออ
แต่ว่าชอบหลวงนะ ,, ยังไงก็ต้องหลวง!!!
หุหุ
-
นายต้อมนี่แรงใช่เล่น :beat:
แต่เชอะ ฉันเชียร์คุณหลวงย่ะ
-
อ้ายยยย น้องต้อมมาแล้ว
น่ารักอะ ไม่อยากคิดเลยว่าอีกหน่อยจะเป็นยังไง
สงสารน้องจัง
-
น้องต้อมแร๊ง~~~!!! เด็กสมัยนี้ TT^TT แก่ขึ้นจมเลยเรา 555+
นายต้องคู่กับหลวงล่ะนะ หึหึ เหมาะสมดีคู่นี้ คุคุ
-
:angry2: ต้อมอย่าทำแบบนี้นะ เดวนายหื่นขึ้นมาไม่รอก อิอิอิ ไม่เอางะ :serius2:เราหลงรักหลวงมากกว่า :z3:
ปล.อ่านวานนี้ก้อเหมือนออกมหาสมุทรนิดหน่อยค๊าาาา แต่ก้ออ่านได้ อิอิอิ :mc4:
-
นายจะทนไปได้อีกนานแค่ไหนน้อ เด็กมันยั่วเหลือหลายๆ ผัวหลวงก็ขี้หึง (ว่าที)ผัวน้อยก็ชอบแกลัง หึหึหึ
-
น้องต้อมโผล่มาทีนี่ ใช่ย่อยนะ
-
หนักแน่นไว้ นายพล
ท่องไว้ หลวงหนอ ผัวหนอ ถูกเตะหนอ
-
ไอ่ต้อม ชัก เยอะแล้วว
ตกลงไอ่ต้อมเป็นไงนิ
-
น้องต้อมมาแล้ว
น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน ขยันหยอดไว้นะสักวันคุณนายต้องใจอ่อนแน่ o13
-
อ่านไป ขำไป
+1
-
+1 ให้น้องต้อม :-[
-
อ๊ายยยยย ต้อมทำไมทำเยี่ยงนั้น 55++
เดี๋ยวก้อไม่รอดหรอก ชอบมายั่วให้ คุณนาย เขาอยาก
แถมเดี๋ยวนี้ำไม่อายใครแล้วด้วย ต้อมน่ารัก
แต่้ก็นะนายหนักแน่นหน่อย ได้ข่าวสามีที่บ้านหึงโหด ^^
ถ้านายเกิดเผลอตัว เผลอใจไป แล้วหลวงรู้ขึ้นมา
ไม่อยากจะคิดเลย...ว่ามันจะออกมาเป็นเยี่ยงไร
:pig4: เป็นกำลังใจให้ฮับ
-
สามคนผัวเมียไปเลยพี่นาย อิอิ เสน่ห์แรงซะอย่าง :z1:
-
กรี๊ด ถ้าเด็กมันยั่ว เราต้องสนองสิค้าาาาาาาาาาา
-
ต้อมน่ารัก กวนตีนดี
-
ถึงนายจะแรง แต่นายคบทีละคน ชอบจัง^^
-
ตามทันแล้วคะ >/////<
ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆออกมา ชอบนายเอกมากกกก
เลิศๆ เชิดใส่ 555555 อ่านแ้ล้วก็ฮาๆ รีบๆมาต่อนะคะ
วันละตอนๆๆๆ 555555
-
:z2: :z2: :z2:
วันนี้พี่อิ๊กจะพาคุณนายคุณหลวงน้องต้อมมาไหมน้าาา
-
:z3: มานั่งรอออออ วานนี้หงุดหงิดนิดหน่อย อิอิอิ รักเรื่องนี้นะ :L1:
-
หุหุ
รอๆๆๆ
-
ในที่สุด น้องต้อมก็มา o18
ยังไม่หายคิดถึงเลยอ่า
เอาอีกเยอะๆๆๆๆๆ
-
เจ้าต้อมนี่น่ารักดีนะ
แต่ราศีเคะจับน้องนะคะ 555555 เพราะงั้นไปเป็นเมียที่แพทย์นะ
รอเดือนสาม อาจจะมีลุ้นเปล่า หุหุห เพราะพี่แพทย์จะกลับไทย มาเยี่ยมน้องสาว เอ้ย น้องชาย 55555
หลวงก็น่ารักเสมอ แอร๊ยยยยยยยยย อิจฉาๆๆๆนายได้สามีประเสริฐ
คุณแม่ต้อมน่ารักจััง ขนาดจนยังอุตสาห์เอาทองที่มีแล้วไปทำของให้นาย เพราะงั้นมีอะไรช่วยเหลือให้โอกาสครอบครัวนี้ได้ก็ให้ไปเลย อิอิ
-
กิ๊กเด็กก็น่ารัก ใสปิ๊งซะ
สามีก็เริ่ดได้อีก
ฮว้ากกกกกกก เราฮิจฉานายจริงๆ ว่ะ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
องก์ ๓๐
ไอ้ต้อมนี่มันเล่นเอาผมสั่นคันไปทั้งตัวเลยนะ ถ้าเป็นไปได้นะแทบจะเหาะกลับห้องมาให้สามีเกาให้ทีเดียวเชียว แต่นะผมก็ต้องแวะซอย ๑๐ ซื้อของกินเข้าไปให้มัน เพราะถ้าไม่มีอะไรติดมือเข้าไปมีหวังองค์นั้นอีกองค์ลงแน่ๆ เฮ้อ นี่มันอะไรกัน ทำไมคนหน้าตาดีอย่างชั้นต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้ด้วยนะ
"ทำไมเพิ่งกลับ ไหนบอกจะกลับก่อนหกโมง นี่มันจะสองทุ่มแล้วนะ"
เอ่อ พอก้าวขาเข้าห้องไป ไอ้หลวงก็ยืนกอดอกมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า
"ก็บอกแล้วนี่ว่าไปกินข้าว"
"ไม่เชื่อ กินข้าวอะไรนานสองนาน"
"เอ๊ะ แกนี่อะไร ไม่เชื่อก็ตามใจ"
ถ้าหากมันไม่เชื่อแล้วจะให้ผมยกภูเขาลูกไหนมาเล่าล่ะมันถึงจะยอมเชื่อ ตามใจเว้ย
"มานี่ซิ"
โอ๊ะ ดูมันทำท่านะครับพยักหน้าเหมือนผมทำอะไรผิด
"เอานี่ของกิน ชั้นไปอาบน้ำนะ"
"เดี๋ยว บอกให้มานี่ก่อนไง"
"อะไรอีกล่ะ"
ผมแว้ดเสียงใส่มัน แหมตอนแรกคันๆนะ พอมาเห็นมันทำท่าจับผิดแบบนี้หายอยากพอดี ผมเอาของวางบนโต๊ะ แล้วทำเป็นไม่สนใจมันจะเดินเข้าห้องมันรีบมาคว้าแขนไว้
"ไหน โดนแหย่มาหรือเปล่า"
คุณพระคุณเจ้า มันทำอะไรผมรู้ไหมครับ มันดึงตัวผมเข้าไปกอดแล้วเอามือหนาๆของมันปลดกระดุมกางเกงผมลงพอให้มันมีช่องเพียงพอที่จะแหย่มือมันเข้าไปในกางเกง มันเอามือไปล้วงตรงนั้นของผมเลย กรี๊ด เกิดมาไม่เคยมีใครทำแบบนี้
"เออ ก็เหมือนเดิมนี่ แห้งๆ ไม่หยุ่นๆ"
"ไอ้หลวง เกินไปแล้วนะ พลั่ก"
นี่แน่ คิดว่าชั้นเป็นใครกันวะ อยากจะล้วงก็ล้วงเหรอ ผมศอกกลับหลังเข้าท้องมันสิครับ
"โอ๊ย ทำร้ายผัว"
ดูมันยังมีหน้ามาร้องแบบนี้อีก
"แกทำอะไร นี่แกไม่ไว้ใจชั้นมากขนาดนี้เลยเหรอไอ้หลวง หา"
ผมเริ่มร้องเสียงดัง
"ไม่ใช่ ก็แค่อยากพิสูจน์ โอย จุก"
"พิสูจน์อะไร พิสูจน์ว่าชั้นโดนแหย่มาจริงๆน่ะเหรอ ไอ้บ้า"
"อืม ทำไมล่ะ ผัวจับแค่นี้ไม่ได้เหรอ"
ต๊าย มีเถียงนะเดี๋ยวนี้ แต่ มันก็จริงของมันนะ อิอิ อ๊าย โดนผัวล้วง อายจัง
"ฮึ ไม่รู้ล่ะ แกล้วงชั้นแล้ว มาทำต่อด้วย"
อ๊ะ รีบวิ่งเข้าห้องดีกว่า อายจังพูดออกไปแล้ว บอกความต้องการออกไปแล้ว กรี๊ด เขิน เอาแบบสรุปเลยละกันเนอะไม่อยากเล่า อิอิ เขินนะเนี่ย ก็ไม่ได้อะไรมากหรอกครับ ได้ไปสองดอก ฮึฮึ หายคันเลย ดอกแรกเหมือนมันหมั่นไส้ ตอกผมซะจนตาเหลือกเลยหนักๆเน้นๆทั้งนั้น เฮ้อจะร้องขอความเมตตาก็ไม่มีประโยชน์ ผมนะน่าสงสารมากต้องกัดฟันอดทนไม่ร้องสักแอะ ทนเพื่อมันนะเนี่ย เห็นไหมว่าผมก็มีข้อดี อดทนต่อแท่งมหึมาได้โดยไม่ย่อท้อ อิอิ
พอตื่นขึ้นมาก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับวันนี้ไม่มีอะไรพิเศษนอกเสียจากเอาของไปไว้ที่ทำงานก็ให้ไอ้หลวนั่นล่ะพาไป เพราะพรุ่งนี้ผมจะได้ไม่กระเตงหิ้วของไปเยอะแยะพะรุงพะรัง เอาไปฝากยามไว้ก่อนพอพรุ่งนี้ไปทำงานค่อยติ๊ต่างว่าเป็นคนหอบมาเอง เรียกคะแนนหน่อย อิอิ วันนี้ผมงดกิจกรรมกับไอ้หลวงนะครับเพราะผลพวงจากเมื่อคืนนั่นล่ะ เหมือนมันบวมๆ นี่ผมอ่อนแอลงนะเนี่ย ไม่ได้ๆต้องปรึกษาหมอหน่อยแล้วแก่ตัวมาจะลำบาก อิอิ
"ขี้เกียจไปทำงานจังเลย"
พอเช้าวันใหม่ตื่นขึ้นมาผมก็นะบ่นก่อนเลย หลังจากหยุดยาวๆแล้วความสบายมันทำให้เราขี้เกียจได้เหมือนกันเนอะ ไม่อยากลุกเลยนะ อยากจะนอนกอดผัวไปนานๆ อิอิ
"อะไรคุณ พักมาตั้งหลายวัน"
"ก็ขี้เกียจนี่ เออ อีป้ามันจะกลับวันนี้นี่ ต้นไม้มันดีขึ้นยังอ่ะแก"
พอนึกไปถึงต้นไม้ของคุณนายป้าก็เสียวสันหลังขึ้นมา ถ้ามันตายนี่ผมโดนสวดยับแน่ๆ
"มันก็ยังเหลืองๆอยู่นะ"
"ตายแน่ๆ ทำไมรดน้ำแล้วมันยังเหลืองอยู่นะ ต้นไม้พวกนี้นี่มันต้องการอะไร"
ผมก็โวยวายไปตามประสานั่นล่ะครับ สรุปก็ต้องให้ไอ้หลวงมันรดน้ำ ส่วนผมก็อาบน้ำเตรียมไปทำงานสิ เพราะไอ้หลวงมันข้ามฝั่งไปก็เป็นที่ทำงานมันแล้ว เข้างานเวลาเดียวกันแต่ผมโน่นอยู่ถนนวิทยุโน่น ผมก็นะต้องกระเตงออกจากห้องมาอย่างรีบร้อน นั่งมอร์เตอร์ไซค์ออกมา ไม่ชอบเลยนะให้ตายเถอะ ผมเผ้านี่มันฟูได้ใจจริงๆ กว่าจะจัดให้เข้ารูปก็นะ
"พี่ ข่าวใหญ่ โทรฯกลับหน่อย"
ข้อความจากไอ้ต้อมครับ ยังไม่ทันได้เข้าไปในสถานีรถไฟเลยนะ มันก็ส่งข้อความมา
"ว่าไงต้อม มีอะไรด่วนไหมชั้นรีบ"
"มีดิพี่ ก็เรื่องอีเบียร์กับไอ้น็อทอ่ะพี่ รูปมันติดเต็มบอร์ดเลย ไม่รู้ใครเอามาติด"
"หา รูปอะไร"
"ก็รูปที่ไปตี้กันอ่ะพี่ โหนะทุกท่วงท่า"
ใจเต้นแรงขึ้นมาทันที อีเอสแน่ๆ ร้ายกาจมากนี่มันทำวิธีนี้เลยเหรอ
"คิดว่าใครทำ ถ่ายรูปส่งมาให้พี่ดูหน่อย"
ผมบอกมันไป คนที่รู้เรื่องคงคิดว่าผมเป็นคนทำแน่ๆ
"ตอนแรกผมคุยกับพวกไอ้อูคิดว่าพี่ทำอ่ะ แต่คงไม่เพราะพี่ไม่มีคลิปนี่ รูปพวกนี้มันคร็อปเอามาจากคลิป คนมุงกันใหญ่เลยอ่ะพี่"
"พี่ไม่ทำแบบนั้นหรอกนะต้อม มันยังไม่เจ็บพอ รีบส่งมา"
"อ่านะ ผมว่าอีเบียร์กับไอ้น็อทจอดแหงๆงานนี้"
ผมวางสายจากไอ้ต้อมแล้วรีบโทรฯหาจอย
"แกว่าใครทำจอย"
"ต๊ายจะมีใครล่ะยะถามได้ ก็อีเอสน่ะสิ ไม่เห็นมันโพสต์ในเฟสบุ้คเหรอ เวิ้นเว้อเหมือนโดนทำร้าย อีนี่ร้ายนะ ชั้นว่าเด็กมันต้องไม่กล้าสู้หน้าใครแน่ๆ"
"เออแก เดี๋ยวค่อยคุยกัน ชั้นถึงทองหล่อแล้ว แกถึงแล้วใช่ไหม ลาเต้ร้อนแก้วนึงนะ"
"แหมอีนี่ ตลอดๆ"
"เออน่า เดี๋ยวจ่ายให้ ชั้นมีไวน์มาฝากแกด้วยนะ จะเอาไหมล่ะ แลกกับอีแค่ลาเต้ร้อนแก้วเดียวเนี่ย"
"อุ๊ย จริงเหรอ เอาสิแก รีบมาล่ะ คันปาก"
นี่ถ้าเป็นผมทำ ผมยังคิดอยู่ว่าจะทำวิธีนี้เลยเหรอ ฮึฮึ ไม่ได้สงสารอีเบียร์มันหรอกนะ สมเพชมากกว่า นี่มันคงไม่ต้องถึงมือผมแล้วสินะ อีเอสจัดการแล้วเรียบร้อย อีนี่มันร้ายกว่าผมอีกนะเนี่ยเห็นหงิมๆติ๋มๆแบบนี้ เอาเรื่องเหมือนกันนะ
"พี่ ทำไมพี่ทำแบบนี้ มีรูปผมด้วยนะ"
ผมได้รับโทรศัพท์จากไอ้ป๊อปครับ ถึงอโศกพอดี
"หมายความว่ายังไงป๊อป"
"ก็เรื่องรูปน่ะพี่ ทำไมเอามาแปะแบบนี้ ผมจะทำยังไง"
"ทำไมคิดว่าพี่ทำล่ะ"
"ก็พี่จะแก้แค้นอีเบียร์ไม่ใช่เหรอ เลวที่สุด"
อ้าวไอ้นี่ ยังไม่รู้หัวรู้ก้อยมาด่าชั้นซะแล้ว
"ป๊อป คลิปที่เราส่งให้พี่น่ะ เท่าที่พี่ดูมันคนละแบบกับที่พี่เห็นนะ"
ที่พูดได้เพราะเปิดดูรูปที่ไอ้ต้อมนั่นล่ะครับส่งมาให้ดู คนละมุมกันนะ เพราะที่ไอ้ป๊อปมันส่งมาให้จะไม่ค่อยเห็นหน้ามันเองกับหน้าไอ้น็อทส่วนมากเน้นไปที่อีเบียร์
"แล้วใครทำ"
มันโวยวายเหมือนร้องไห้เลยนะครับ น่าเห็นใจนะ แต่ให้ผมทำยังไง
"คิดว่าใครล่ะที่จะทำเรื่องแบบนี้ กับอีเบียร์พี่ไม่ได้สนใจมันแล้วนะ อย่ามาคิดว่าพี่ทำ พี่ไม่ไร้สมองจะไปทำเรื่องแบบนั้นหรอกนะป๊อป คลิปที่เราส่งให้พี่ พี่ลบทิ้งตั้งแต่วันที่ได้มาแล้ว อีกอย่างเราเองก็มีคลิปอยู่ไม่ใช่เหรอ ดูสิว่ามันคนละมุมกัน รูปพวกนี้คร็อปเอามาจากอีกคลิปไม่ใช่เหรอ แล้วใครกันที่มี คิดก่อนสิ ก่อนที่จะโวยวาย"
"แล้วผมจะทำยังไง ป๊าฆ่าผมแน่ๆ"
มันคร่ำครวญ เรื่องของแกสิ ตอนทำทำไมไม่คิด ช่วยไม่ได้นะ จริงอยู่ผมมีส่วนผิด แต่ผมก็ไม่ได้คิดจะหมายให้เด็กพวกนี้ต้องมาเล่นเกมต่ำๆแบบนี้ มันดูไร้ฝีมือไป ผมผิดที่ผมให้เงินมัน ชักชวนมัน แต่สิทธิ์ของมันที่จะไปหรือไม่ไป เอาเถอะไม่ใช่เวลาจะมาบอกว่าใครผิดหรือถูก แต่ตอนนี้มันเป็นเวลาหัวเราะของนางร้าย โฮะๆ
"แล้วจะให้พี่ช่วยยังไงป๊อป"
"พี่จะทำอะไรได้ ผมต้องพักเรียน หาที่เรียนใหม่สิ คนใจดำ"
"นี่ ใครใจดำ อย่ามาว่าพี่แบบนี้นะ คนที่ทำเราก็รู้อยู่ว่าใคร พี่กำลังเสนอความช่วยเหลือนะ ถ้างั้นก็แล้วแต่บุญแต่กรรมของเธอก็แล้วกัน โชคดีนะน้องป๊อป ได้ป๊อปสมชื่อแน่"
ผมวางสายก่อนที่มันจะปล่อยตัวหางแดงออกมาหาผมแต่เช้า นี่ผมร้ายไปไหม ไม่นะ ผมอยู่ของผมดีๆนะ ไม่ได้คิดจะทำเรื่องแบบนั้นกับอีเบียร์คิดว่าถ้าอีเอสมันไม่ทำอะไร ผมว่าผมเองก็จะปล่อยมันไปเหมือนกันนะ เพราะรู้แล้วว่าเด็กที่ติดเรื่องแบบนี้มันจะไปจากวงโคจรอุบาทว์คงยาก นั่นก็เรื่องของมัน ผมมุ่งประเด็นไปที่ไอ้เรย์เพียงคนเดียวในตอนนี้ แต่อีเอสมันทำแล้วนี่ ผมจะทำอะไรได้
"พี่ โทรฯกลับหน่อย"
โว้ย นี่ชั้นจะถึงที่ทำงานไหมเนี่ย ผมเริ่มหงุดหงิด ในใจก็คิดเหมือนกันนะเกี่ยวกับเรื่องที่ได้ยินมา คือบอกตามตรงไม่ได้คิดว่ามันจะออกมาในรูปแบบนี้ ผมเองมีส่วนเกี่ยวข้องผมรู้ดี เอาวะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว จะมาปัดความรับผิดชอบว่ามันไม่เกี่ยวก็คงไม่ได้
"พี่ๆ อีเบียร์กับไอ้น็อทมันอยู่ในห้องปกครอง เดี๋ยวบอกข่าว"
"อ้าว นึกว่ามีอะไรคืบหน้า แกเอาแบบที่มันเป็นข้อสรุปมาเลยได้ไหม พี่สายแล้วนะต้อม"
"โหยนะ ก็ตื่นเต้นอ่ะพี่ ไอ้น็อทมันร้องไห้ด้วยล่ะ มีไอ้ป๊อปอีกคน แต่อีเบียร์เฉยๆว่ะพี่"
สะท้อนใจเหมือนกันนะ นี่ความแค้นส่วนตัวของผมมันทำลายอนาคตของเด็กถึงสามคนเลยเหรอ ได้แต่ถอนหายใจ แต่แล้วยังไง ร้ายแล้วนี่ ถ้าเห็นใจมันก็อย่ามาเรียกเลยว่านางร้าย ใครจะมองยังไงก็ช่าง ในเมื่อเรื่องมันเกิดมาถึงขั้นนี้แล้ว แต่ก็นะ กรี๊ด นี่ผมเป็นอะไรไป ทำไมจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย รู้สึกผิดมากถึงมากที่สุด
"แก ชั้นรู้สึกไม่ดีเลยว่ะ ไอ้ต้อมบอกว่าเด็กสามคนนั่นอาจจะถึงขั้นให้พักการเรียนนะ"
"แน่ใจเหรอว่าแค่พักการเรียน แล้วเด็กมันจะมีหน้ามาเรียนอีเหรอแก"
"โอ๊ย อย่าพูดตอกย้ำให้คิดได้ไหม ค่นี้ก็รู้สึกผิดจะแย่อยู่แล้ว"
"แกไม่ได้ทำอะไรนี่นาย แกจะรู้สึกผิดอะไร"
จอยมันไม่ได้รู้เรื่องอะไรมากนักหรอกนะครับ แค่รู้ว่าผมจะเล่นอีเบียร์แต่ไม่ได้เล่ารายละเอียดให้มันฟังมากนัก ผมคงต้องระบายออกแล้วสิ
"ว่าไงจ๊ะเพื่อนสาวสองคน"
อีคริสครับ คนยิ่งเครียดๆอยู่อีนี่โผล่มาอีก
"อย่าเพิ่งมากวนนะอีคริส กำลังกลุ้มกันอยู่"
"เรื่องอะไรวะ ทำหน้าเหมือนผัวไม่เอา"
"อีนี่"
ผมกับจอยมองมันตาขวางมันหุบปากลงทันที
"ถ้าจะฟังกรุณาอย่าปากโป้ง หรือเป็นหมาสองนาย นกสองหัว"
"ต๊าย เข้าใจเปรียบ ชั้นไม่ใช่เหมือนเพื่อนเอสแกนี่ยะ"
ทำไงดีวะ ผมต้องเล่าระบายออกจากอกไปบ้างสินะ เก็บไว้แบบนี้ผมเองนั่นล่ะจะซวย เป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ ผมตัดสินใจเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้เพื่อนๆฟัง
"อืม ชั้นว่านะแก แกก็ผิดล่ะที่เป็นคนเริ่มเรื่อง แต่เรื่องนี้จะไม่เกิดถ้าอีเอสมันไม่ทำ"
อีคริสมันเสนอความคิดทำหน้าเหมือนนักสืบ
"แต่ชั้นว่าไม่ แกแค่คิดอยากจะแก้แค้น แต่ที่เล่าๆมาแกยังไม่ได้ลงมือทำอะไรเลยนะ แค่เสนอแนวทางให้อีเอสมันทำ พอมันทำแล้วเวลาน้อง เอ้ย ผัวมันนอกใจ มันก็มีเครื่องมือจะแทงลับหลังอยู่แล้วนี่"
"เออ นั่นสิอย่าคิดมากเลยแก เรื่องไปตี้น่ะ ถ้าเด็กมันไม่เล่นด้วย ต่อให้แกยกใครหน้าไหนมามันก็ไม่เล่นด้วย แต่เท่าที่ฟังเด็กพวกนี้มันเคยๆอยู่แล้วนี่ คงคิดว่าเป็นเรื่องปกติ แต่ที่มันไม่ปกติก็พากันถ่ายคลิปไว้นี่ล่ะ เพื่ออะไรวะมันไม่คิดกันเหรอ แล้วยอมให้คนอื่นถ่ายได้ยังไง"
ไม่ได้ช่วยอะไรเลยนะ ทำไมผมรู้สึกเครียดแบบนี้นะ นี่ถ้ามันสามคนต้องพักการเรียนไปจริงๆหรือต้องย้ายโรงเรียน ผมคงรู้สึกผิดมากแน่ๆ
"พี่ๆได้เรื่องแล้ว"
ไอ้ต้อมมันส่งข้อความมาอีก นี่มันไม่เรียนกันหรือยังไงนะ
"ว่าไงต้อม เป็นไง"
ผมยกโทรศัพท์กดโทรฯต่อหน้าเพื่อนนั่นล่ะครับ ไม่หลบแล้ว ใจมันเต้นแปลกๆ
"พี่ ไอ้โป้งมันไปสืบที่ห้องปกครองมา เห็นบอกตอนแรกจะพักการเรียนทั้งสามคน แต่ไอ้ป๊อปน่ะมันเห็นหน้านิดเดียว มันบอกไม่ใช่มัน ทางอาจารย์ก็ช่วยแก้ต่างว่าคงเป็นคนหน้าเหมือนอะไรประมาณนี้ มันเลยรอดไป แต่ไอ้น้อทกับอีเบียร์เต็มๆพี่ ไม่รอด มันกลับบ้านไปแล้ว ผมเห็นพ่อไอ้น็อทนะโคตรน่ากลัวเลยพี่ เหมือนพ่อค้าแถวตลาดเลยอ่ะ มันโดนลากขึ้นรถไปแล้ว"
"เอ่อ โอเคต้อม เรากลับไปเรียนเถอะ เดี๋ยวพักเที่ยงพี่โทรฯหา"
"เดี๋ยวพี่ ไม่สบายใจอยู่เหรอ เสียงเครียดเชียว"
"อืม นิดหน่อย"
"อย่าคิดมากเลยพี่ พี่ไม่ผิดหรอก เห็นมันทะเลาะกันเสียงดัง เรื่องพี่เอสอ่ะ อีเบียร์กับไอ้น็อท มันด่ากันว่าเพราะพี่เอสคนเดียว ไปตี้ที่อื่นไม่เห็นเป็น อะไรประมาณนี้อ่ะพี่ ไม่ได้เอ่ยถึงพี่เลยนะ"
"อืม ขอบใจนะต้อม พี่โอเค เราไปเรียนเถอะ"
"อย่าคิดมากนะพี่"
มันก็ดีนะ รู้จักปลอบ ผมน่ะเครียดอยู่ไม่นานหรอกนะ ตอนแรกแอบสะใจแต่พอผลของการกระทำมันใหญ่หลวงนัก ได้แต่ถอนหายใจ
"ว่าไงแก"
จอยมันถามขึ้น ผมไม่ได้เข้าประชุมหรอกนะ บอกไอ้เอ็ดว่าปวดหัว ให้คนอื่นเข้าประชุมแทน ช่างมันจะว่าอะไรก็ช่าง รับทีละหลายๆเรื่องผมนี่ล่ะองค์จะลงวีนแตกแน่ๆ
"ตายจริง น่าสงสารจัง"
พอผมเล่าให้ฟังทั้งอีคริสกับจอยก็พากันทำตาโต
"แกทำไมทำหน้าอย่างนั้นนาย อย่าคิดมากน่าแก เดี๋ยวมันก็ซาๆไปเองล่ะ แกไม่ได้ฆ่ามันซะหน่อย"
"หึหึ แบบนี้ฆ่ามันให้ตายไม่ดีกว่าเหรอ มันเหมือนตายทั้งเป็นนะแบบนี้"
"แล้วแกจะทำไงได้ล่ะ แม่นางเอก"
อ๊ะ ใครนางเอก ชั้นไม่ใช่นางเอก ชั้นเป็นนางร้าย เออนั่นสินะ แค่พักการเรียนเอง ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้เรียน แค่ย้ายโรงเรียนไม่ใช่ว่าจะหมดอนาคต ผมผิดน่ะรู้ไม่ต้องมาย้ำ แต่แล้วยังไง ผมเป็นคนชวน ผมเป็นคนเริ่ม เอาวะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ยอมให้โดนประนาม
"ต๊าย ใครบางคนนี่ยังลอยหน้าลอยตาอยู่ได้นะ ทำร้ายคนอื่นน่ะ"
พอเดินเข้ามาในออฟฟิศอีคริสมันก็พูดขึ้นนะครับเพราะมันเห็นอีเอสนั่งอยู่ หน้าตานี่ไม่ต้องบอกมันเองก็คงเครียดมากเหมือนกัน
"แหมแก ก็คนมันไม่มีหัวใจนี่เนอะ นี่คงกะจะปัดสวะมาให้คนอื่นเต็มที่เลยสิ"
นังจอยเสริมอีกคน
"แต่ทำแบนี้แบบโลว์มากเลยนะแก อย่าได้คิดไปทำเชียวเหมือนนางร้ายในละคร น้ำเน่า เน่าเหมือนใครแถวนี้"
"แกว่าใครอีคริส"
มันร้อนตัวครับลุกขึ้นทำตาขวางทันที
"หือ ไม่ได้ระบุชื่อนี่จ๊ะเธอ เอ๊ะหรือว่าเธอร้อนตัว รู้เหรอวาพวกชั้นพูดถึงเรื่องอะไร"
อีคริสมันทำหน้าตากวนโมโห อีเอสกัดปากแน่นมองมาที่ผม อ้าวอีนี่ไหงหวยมาลงที่ชั้นวะ
"ฮึ"
"ทำงานเถอะแก ช่างมันเถอะ เรื่องมันเกิดแล้วนี่จะให้ทำยังไง นี่คนที่ทำมันจะรู้ไหมเนี่ยว่ามันทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อน"
ผมพูดออกไป พักนี้เป็นอะไรไม่รู้รู้สึกว่าตัวเองรับบทเหมือนนางเอกเข้าไปทุกที ไม่อยากจะต่อปากต่อกรอะไรกับใคร นี่เพิ่งจะเริ่มทำงานวันแรกนะเนี่ย ผมนี่เครียดเลย ผมเดินกลับเข้าห้องตัวเอง
"เดี๋ยวนาย หึหึ ระวังตัวไว้ให้ดีล่ะ อยู่ดีๆเผื่อจะเสียเก้าอี้ไป"
อีเอสมันเดินตามเข้ามานะครับ พอลับหลังคริสกับจอย เบื่อที่สุด น้ำเน่าได้อีก
"จ๊ะ ขอบใจนะจ๊ะที่เตือน อ้อ เอส ที่ทำกับน้องๆมันน่ะ คิดได้ยังไงอ่ะ ต่ำ แบบว่าสลัมที่สุด หรือว่ารีบเหรอ ไม่ได้วางแผนใช่ไหมอ่ะ เหมือนคนไร้การศึกษาเขาทำเลยนะ"
"อีนาย"
มันถลึงตาใส่ผมมือไม้สั่น ผมก็พยักหน้าท้าทาย ไม่รู้หรอกนะว่าสิ่งที่มันทำต่ำหรือสูง แต่วิธีนั้นถ้าเป็นผมนะ ผมคิดว่ามันจะเป็นวิธีสุดท้ายที่จะทำ ไม่รู้สิ มีตั้งหลายอย่างที่จะทำ แรงๆกว่านี้อีก
"ว่าไงจ๊ะ อีเอส"
"แกระวังให้ดีเถอะ หึหึ"
"ก็ระวังอยู่นะ เพราะรู้ว่าแถวนี้มันมีงูพิษเยอะ"
เน้นคำว่างูพิษนะครับ สายตานี่จ้องมองมันไม่วางตาเช่นกัน
"แล้วเราจะได้เห็นดีกัน"
"จ้า เชิญ จะรอนะจ๊ะเอส อ้อ แต่ก่อนจะทำน่ะ ระวังตัวเองไว้บ้างก็ดีนะ เพราะอย่ามาทำให้เราร้าย เพราะถ้าเราร้าย สิ่งที่เอสทำน่ะ มันแบบว่าไม่ติดขี้ตีนเลยอ่ะจ๊ะ"
มันสะบัดหน้าออกจากห้องผมไป สายนี่เหมือนโกรธแค้นกันมาสามชาติก็ไม่ปาน
"นาย ทำไมคุณไม่เข้าประชุม"
นี่ก็อีกคน รู้สึกว่าบอกไปแล้วนะ เป็นปลาทองกันหรือไงนะ
"บอกไปแล้วนะเอ็ดชั้นไม่ค่อยสบาย"
"มัวแต่เที่ยวดึกใช่ไหม หยุดยาวขนาดนี้ ยังเที่ยวไม่พอใจอีกเหรอ"
"ชั้นไม่ได้ไปเที่ยวนะ แค่ปวดหัว"
"หึหึ ไปไหนผมไม่ได้ก้าวก่ายเรื่องของคุณหรอกนะนาย แต่ถ้ามันมีผลกระทบต่อการทำงาน ผมเองก็ต้องพิจารณาการทำงานของคุณเหมือนกัน"
ถอนหายใจครับ ยอมรับนะว่ามันกระทบจริงๆ คงเป็นอีบ่างนั่นล่ะสิมายุ อยากเลียมากใช่ไหมขามีขนของอีตาเอ็ดเนี่ย เริ่มเหนื่อยแล้ว
"ครับ ผมทราบดี คราวหลังจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก"
"หึ กี่ครั้งแล้วที่คุณพูดแบบนี้นาย ผมจ้างคุณมาไม่ใช่เพื่อจะมาฟังคำแก้ตัวเหล่านี้นะ"
อ้อ นี่มันจะเชิญผมออกเลยเหรอเนี่ย
"แล้วมันคืออะไรล่ะเอ็ด คุณต้องการให้ผมทำอะไร ในเมื่อสิ่งที่เกิดขึ้นมันเป็นเรื่องจริง ผมไม่สบาย ผมบอกคุณไปแล้ว ผมไม่ได้เข้าประชุมผมก็ให้แก้วเข้าแทน ผมทราบดีว่าบริษัทจ้างผมมาเพื่อทำงาน ไม่ใช่มานั่งปวดหัว แต่คุณเองก็เคยเป็นไม่ใช่เหรอ ที่ไม่สบายแล้วให้ผมจองโรงแรมให้ คุณก็ไปนอนทั้งๆที่เป็นเวลางาน"
"นาย ผมตำแหน่งอะไร แล้วคุณตำแหน่งอะไร"
"อ้อ เหรอครับ ไม่ยักรู้ว่าตำแหน่งใหญ่ๆทำแบบนี้ได้ด้วย ถ้าบริษัทแม่ที่เยอรมันทราบนี่เขาคงยินดีปรีดามากเลยเนอะเอ็ดเนอะ"
"อย่ามาท้าทายผมนะ"
"ถามจริงๆเถอะเอ็ด นี่เรามาทะเลาะกันเพราะอะไร ผมรู้ว่าผมผิดที่ไม่สบายเข้าประชุมไม่ได้ แต่คุณต้องการอะไรมากกว่านี้ไหม"
"เอ่อ"
ผมไม่ได้แน่หรือเก่งกาจมาจากไหนนะครับ ตกงานแล้วยังไง สนใจเหรอ สนนะ แต่ผมไม่ได้จนหนทาง ผมทำงานแลกเงินด้วยความสามารถที่ผมมี ผมคิดว่าผมมี ผมจำเป็นต้องง้อไอ้ควายหัวทองนี่ด้วยเหรอ เพียงเพราะมันอ้างตำแหน่งว่าเป็นนายผม ผมรู้ว่าผมเป็นลูกน้องควรจะเคารพนาย ใช่นะ แต่นี่อะไร บอกเหตุผลไปแล้ว แล้วยังไงมันฟังผมไหม ผมไม่มีความจำเป็นต้องมาอธิบายอะไรยืดยาวสองสามรอบให้คนสมองกลวงๆแบบนี้ฟังหรอกนะ
"ผมขอโทษก็แล้วกันที่พูดจาไม่ดี ผมรับรองว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก"
แต่มันก็ต้องเป็นผมสินะที่ต้องยอม เฮ้อ วีนๆไปอย่างนั้นล่ะครับ ไหนๆเราก็เป็นลูกน้องนี่นะ จะทำยังไงได้ ยอมก็ยอมวะ เครียดว่ะวันนี้ แต่ดีอย่างนะที่ทำงานกับฝรั่งเวลามีเรื่องกันปรับความเข้าใจกันแล้วก็จบนะ คิดว่าอย่างนั้น ไม่มีมาแค้นเคืองฝังแน่นในอกเหมือนใครบางคนแถวนี้ แหมนะแค้นเหมือนไปเผาบ้านเผาเรือนมันเลยนะ
"เป็นไงจ๊ะนาย เอ็ดเขาปลื้มไหมจ๊ะ"
พอเดินออกมาสูดอากาศก็นะ เจอของเน่าเหม็นอีก โว้ย เซ็งที่สุด
"ก็ปลื้มนะ ทำไมเหรอ รู้สึกอยากรู้จังนะเรื่องในห้องเราน่ะเอส อยากเป็นมากเลยเหรอเลขาฯน่ะ ต๊าย ดูสายตาเก็บๆอาการไว้หน่อยก็ดีนะจ๊ะ บอกแล้วนี่ถ้าอยากเป็นน่ะ มีประสิทธิภาพพอแล้วเหรอจ๊ะ"
"พอไม่พอแกก็ได้เจอดีแน่อีนาย อย่ามาคิดลองดีกับชั้น"
"ไม่ได้คิดจะลอง ท้าให้ทำ เอาสิ เก่งจริงเอาชั้นให้จอดวันนี้เลยสิ จะมาเล่นลูกไม้อะไรมากมาย รำคาญ"
ผมโพล่งออกมา พี่ๆหันมามองกันใหญ่
"นาย นายพูดเรื่องอะไรอ่ะ เอสไม่เห็นรู้เรื่อง เอสแค่ถามว่าไปเที่ยวมาสนุกไหมแค่นั้นเอง ทำไมพูดกับเอสแบบนี้"
เอ่อ อีนี่นี่มันน่าตบจริงๆนะครับ ร้องไห้สะอึกสะอื้นวิ่งเข้าห้องน้ำ ผมนี่ยืนหน้าชาเลยนะ พี่ๆที่นั่งอยู่บริเวณนั้นซุบซิบมองผมเหมือนเป็นนางร้ายในละคร ต๊ายมีเปลือกทุเรียนอยู่แถวนี้ไหมเนี่ย
"แก ชั้นไม่ไหวแล้วนะอีเอสนี่มันท่าจะเล่นสงครามประสาทว่ะ"
จอยคือทางออก สุมหัวกันกับอีคริสอีกคน
"แผนกชั้นไม่ต้องห่วงหรอกนะยะ ชั้นเผาทุ่งนาไว้เรียบร้อย"
อีคริสทำท่าเชิดๆ
"แต่หน้าห้องชั้นนี่สิแก ป้าๆมองชั้นเหมือนเป็นนางมารร้ายก็ไม่ปาน อีเอสนี่มันน่าตบจริงๆนะ ตอแหลที่สุด"
"แกคอยดูมันหน่อยก็แล้วกัน ชั้นล่ะกลัวจริงๆ ส่วนแผนกชั้นก็ไม่มีใครชอบอีเอสหรอกนะ เขาบอกว่ามันหน้าไหว้หลังหลอก"
จอยบอกอีกคน เฮ้อ นี่มันอะไรกันเนี่ย วันแรกของการทำงานผมต้องเจออะไรแบบนี้เลยเหรอ พลังงานที่ไปกักเก็บมาจากบ้านคุณนายแม่แทบจะหมดไปทันที
"อยากเจอเหรอต้อม เออๆ มาหาพี่ที่พารากอนนะ พี่เลิกงานแล้วเนี่ย"
ไอ้ต้อมนี่มันก็นะ ส่งข้อความมายิกๆ แล้วถ้ามันรู้ว่าผมกับไอ้หลวงเป็นผัวเมียกันแล้วนี่ ผมจะกลุ้มอีกไหมเนี่ย กรี๊ด กรี๊ด โว้ย นางร้ายจนมุม เชิ่ดใส่ แล้วยังไง ลองมันกล้าหนีไปไหนสิ โฮะๆ ผมมั่นใจว่ามันจะไม่ไปไหน
"วันนี้อย่ากวนนะต้อม ชั้นเครียด"
ผมออกตัวไว้ก่อน เพราะเห็นหน้ามันยิ้มแป้นมาแต่ไกล มันต้องหอบเอาความกวนบาทามาด้วยแน่ๆ
"อ้าว ทำไมอ่ะ พี่ยังเครียดอยู่เหรอเรื่องนั้นน่ะ"
"ก็นิดหน่อย อย่ากวนก็แล้วกัน"
"อ่า ไม่หนุกเลยดิ แต่พี่ไม่ต้องเครียดหรอกนะ อีเบียร์มันไม่เห็นเครียดเลย ขนาดโดนพักการเรียน เผลอๆอาจจะต้องย้ายโรงเรียน มันยังวิ่งกลับเข้ามาในห้อง มาทำท่าภาคภูมิใจกับสิ่งที่มันทำเลยพี่ เห็นรุ่นน้องบอก เขาโห่กันจะตาย มันบอกว่า มีปัญญาทำเหมือนมันไหมล่ะ ฮ่าๆๆ อีนี่นี่มันเหลือขอจริงๆนะ"
"หือ จริงดิ มันไม่ได้เสียใจอะไรเลยเหรอ"
"ไม่มีหรอกพี่ ไอ้น็อทน่ะใช่เสียใจ แต่อีเบียร์นี่มันก็ยังแรดๆเหมือนเดิม ยังมีหน้ามาชวนใครต่อใครไปตี้อีกนะ มันบอกโทรฯหามันได้ตลอดเวลา"
ฮึฮึ นี่ผมเห็นใจเสือในป่าทึบหรอกเหรอเนี่ย ผมสงสารงูเห่าที่นอนหนาวหรอกหรือ อีงูพิษ
"เหรอ นี่พี่เองสินะที่เป็นบ้าไปเห็นใจสงสารมัน"
"พี่เหรอ ทำไมล่ะ ไหนบอกอยากแก้แค้นมัน"
"ก็อยากนะ แต่ท่าทางมันคงไม่ตายง่ายๆหรอกนะอีเบียร์น่ะ จัญไรที่สุด ไม่เอาดีกว่าไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว เสนียดจะติด"
"ฮ่าๆ ผมบอกแล้ว เสียเวลานะกับอีเบียร์น่ะ"
"ช่างมันเถอะ"
"วันนี้เขาก็นัดผมกินข้าวนะ"
"อย่าไปเลยนะ วันนี้ขอสักวัน พี่เหนื่อยว่ะ ขี้เกียจจะตาม"
"ผมก็ไม่ได้อยากไปหรอกนะ มาหาพี่ดีกว่า อิอิ"
หน้าตาผมนี่คงเหมือนคนไร้เรี่ยวแรงมากสินะ ทำไมถึงได้รู้สึกเหนื่อยอ่อนขนาดนี้นะ
"ไม่เห็นยิ้มเลยพี่ ยิ้มหน่อยสิ"
"เหนื่อยไง จะกินไร เร็วๆ ไม่ต้องเข้าร้านอาหารนะ เอาง่ายๆ รีบกินรีบกลับ"
"อ่า พี่เหนื่อยขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย"
"เหนื่อยใจสิ เอาไง จะกินไร"
"กินเบอร์เกอร์ก็ได้พี่"
ผมตามใจมันครับ ไม่มีแรงจะค้าน ในใจเองก็คิดไม่ออกหรอกนะว่าอยากกินอะไร
"อ๊ะ"
เอาอีกแล้วไอ้ต้อม เดินใกล้กันหน่อยไม่ได้มันนี่เอามาถูผมตลอดเลยนะ ไม่ถูกก้นก็โดนแขน แต่เอาเถอะผมไม่มีแรงแล้ววันนี้ นางร้ายป่วยไม่มีฤทธิ์ อยากทำอะไรก็ทำ
"อิอิ ขึ้นแล้วอ่ะ"
"แล้วไง จะเอาชั้นตรงนี้เลยไหมล่ะ"
ผมพูดหน้านิ่งๆ เสียงเรียบๆ มองหน้ามันแบบเนือยๆ
"อ่ะ ไม่โกรธเลยเหรอ"
"อยากทำอะไรก็ทำ ขี้เกียจจะพูด"
"งั้น อย่ามาว่าผมนะ อิอิ"
เอ่อ นี่มันไม่ได้สำเหนียกเลยหรือไงนะว่าประชดมันอยู่เนี่ย มันเดินจับมือผมเลยนะ จูงไปตามทางที่มันอยากไป เออ ยอมก็ยอม ผัวผมคงไม่ดอดมาเดินพารากอนวันนี้หรอกนะ ถ้ามาก็ซวยสามชั้นก็แล้วกันวันนี้
"จับดิพี่ มันแข็งอ่ะ"
ดูมันนะครับ ผมเหนื่อยใจไม่พอ นี่รู้ไหมเวลาผมจะด่ามันนะผมต้องเค้นเอาพลังงานออกมาจากร่างเยอะแยะเหมือนกันนะ แต่วันนี้ไม่มีพลังงานเหลือแล้ว ไม่ไหวจริงๆ
"อ่า จับจริงด้วย"
มันให้จับก็จับนะ จับมันที่ร้านเบอร์เกอร์นี่ล่ะ ให้ล้วงก็ล้วงสิ
"เป็นไงอ่ะ ชอบไหมพี่ อิอิ คลึงใหญ่เลยนะ"
"ก็ดี"
"งั้นเข้าห้องน้ำป่ะ ทำให้หน่อย นะนะ"
เอ่อ ดูมันนะครับ สูดหายใจเข้าปอดครั้งที่หนึ่ง
"ล้วงเข้าในกางเกงดิพี่"
เอ่อ ดูมันนะครับ สูดหายใจเข้าปอดครั้งที่สอง
"อิอิ เหมือนมันเยิ้มแล้วอ่ะพี่ แตะๆดูดิ"
"ไอ้ต้อม มากไปแล้วนะ ฉาด!! นี่แน่ เพื่อนเล่นเหรอ ชั้นเหนื่อยนะ จะมากวนประสาททำไมเนี่ย"
กรี๊ดแตกเลยสิครับ เอามือออกจากใต้ขากางเกงมัน ตบหัวไปหนึ่งฉาด คนนี่หันมามองกันใหญ่่ ผมวี้ดเสียงขึ้น ไอ้ต้อมนี่ทำหน้าเหรอหรา
"อ่า องค์ลงแล้วเหรอ"
"ไม่ต้องก้มหน้า อายทำไม เงยหน้าขึ้น ทีล้อชั้นทำไมแกกล้า ทีแบบนี้จะมาอาย เงยหน้าเดี๋ยวนี้ เงย บอกให้เงย"
นี่แน่ เจอองค์แม่ประทับแล้วไหมล่ะแก กวนดีนัก โว้ย พลังงานก้อนสุดท้ายของชั้น ว่าจะไม่อะไรกับมันแล้วนะเนี่ย ไม่ไหวครับ กวนต่อมโมโหตลอดเวลา คนหันมามองตอนแรกผงะกันนะเท่าที่ผมปราดตามอง แต่เอาไปเอามาทำไมอมยิ้มวะ นี่ผมร้ายไม่จริงเหรอเนี่ย
"อย่านะ อย่ามากวนอีก เดี๋ยวถอกมันตรงนี้ให้คนดูเลยนี่"
"อ่า เอาจริงดิ อิอิ"
กรี๊ด โอ๊ย ช่วยด้วย ผมเหนื่อย ผมเหนื่อยจริงๆนะ ต้านไม่ไหวจริงๆ ไอ้ต้อมนี่มันกวนที่สุด ใครก็ได้ช่วยที
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล. ทำไมเหมือนรู้สึกไม่ได้นอนนะ อิอิ เรามาเข้าเรื่องกันเลยน้า อิอิ พาอ้อมออกทะเลไปหลายตอนแล้ว หึหึ คุณพร้อมแล้วหรือยัง?
-
น้องนายใจเย็นๆ
ถ้าเอสจะเล่นไม่เลิก
+1
-
อิอิ ตามมาอ่านทันทีครับ
อยากเขียนได้สนุกๆยังงี้มั่งจัง
เรื่องผมเรตติ้งยังไม่ได้ครึ่งของเรื่องนี้เลย อิอิ o13
-
เฮือก!!!!!!!!
อ่านไปลุ้นไป หัวใจจะวายค่ะ
ตอนนี้พี่รับศึก2ด้านหนักหนาสาหัสจริงๆนะคะเนี่ย
ลุ้นแทบตาย แต่สุดท้ายมาขำท้องแข็งเพราะไอ้ต้อม 5555
ยิ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึกว่าอีเอสน่ากลัวนะคะ
ตอ...ได้สุดกู่จริงๆ เห็นแล้วอยาก..........
ปล.พี่นายจะเอาไอ้ต้อมกลางห้างจริงอ่ะ ไม่นะม่ายยยยอย่าลืมคุณหลวงเค้าเซร่!!!!!
-
งานเข้าเต็ม ๆ
เหนื่อยหน่อยนะนาย
ส่วนต้อมก็รุกเอารุกเอา
ว่าแต่นายจะใจอ่อนหรือเปล่า
-
เด็กมันยั่วเลยตัวหลวมไปหน่อยเหรอน้องนาย
-
อีเอสเปนไรมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ต้อมนี่น่ารักจริงๆๆ
ส่วนคุณหลวงก้อ่ะนะ..รู้ๆกันอยุ
55
-
ลาออกหางานใหม่เลยค่ะนายพล แต่ต้องจัดการอิเอสมันก่อนนะ
หรือไม่เป็นลูกน้องแล้วเหนื่อย ก็ออกมาเปิดร้านโน่นนี่ก่อนก็ได้เนอะ รวยซะอย่าง หน้าตาดีด้วยเนอะ เชิดใส่เลย :laugh:
-
เจอแบบนี้คุณนายเครียดเลย
แต่นังเอสน่าตบนัก ให้นายตบสักทีสองทีท่าจะดี
-
อีเอสฉันฝากให้แก :z6:
พี่อิ๊กพาเข้าฝั่งแล้วน่ากลัวเนอะ แค่ขาแตุะพื้นดินก็เสียวว้อยแล้วอะ่
-
เครียดแทนนายจริงๆ อิเอสนี้ร้ายมากๆเหอะ กลับบ้านไปให้หลวงปลอบดีกว่าเนอะ :z1:
-
แอบเครียดแทนเรยนะ เอามันมาแฉเรยนาย จัดไปหนักๆ ว๊อนนักนินา ฮ่าๆ
-
อิเอสนี่ช่างมันเหอะ เดี๋ยวกรรมก้ตามทันมันเองแหละ
นายก้ระวังตัวดีๆแล้วกัน แต่ตอนนี้อยาก :beat: อิเอ็ดหัวหน้านายมากกว่านะ
น้องต้อมมันตลกอะ นายแพ้ทางคนอย่างนี้แน่เลย :laugh:
ขำอะ ทนไม่ไหวต้องตบฉาดทุกที จิ้นแล้วมันก็ตลก :m20:
-
:impress2: พร้อมแร้วค๊าาาาาาา มาเรวๆๆนะพรุ่งนี้รอเสมอค๊า :angry2: ต้อมนะชั่งยั่วจิง อีเบียร์ก้อร่านเกินน :z3:เหนื่อจิงไรจิงอิอิอิ
แต่ก้ออยากให้ นายพล เข้มแข็งไว้ลูก :z2:
-
เมื่อไหร่จะเอาต้อมทำผัวเสียที ^^
-
คุณนาย ผมว่าอย่าไปเสียใจเรยกะสิ่งที่ทำกะอีเบียร์ลงไปน่ะ
ถ้าเปนผม ผมจาทำมากกว่านี้ ยิ่งที่น้องต้อมเล่า ยิ่งน่าทำให้เยอะกว่าที่อีเอสทำเสียอีก หุหุหุ
ส่วนอีเอสนะ อีนี่ผมว่าคุณนายร้ายซึ่งๆๆหน้าแร้วแพ้ทางมันตลอด คนแบบนี้อ่ะ ผมเคยเจอ
ผมว่าลอบกัดมัน หรือไม่ก้อใช้วิธีเดวกะมัน หนามยอกต้องเอาหนามบ่ง ถ้าอยากให้ดูร้ายไปเรย
ผมว่าให้คนรู้จักชวนมันไปตี้ แร้วถ่ายคลิปเหนหน้ามันชัดๆๆ อ่ะ แร้วโพสลงเวบดังๆ ประจานแม่งเรย 555 สะใจดี
ส่วนไอ้น้องต้อม จัดชุดใหญ่ดิ คุณนาย เอาให้รู้เรยว่าอารัยเปนอารัย 555 :haun4:
-
เบียร์นี่ร้ายจริงๆ นายระวังตัวดีๆเลยนะ เดี๋ยวพลาดท่าเสียทีไปล่ะยุ่งเลย 555.
รักต้อม :กอด1:
-
พร้อมแล้วๆๆ
จะมีฉากอะไรเด็ดๆอีกจัดมาได้เลยพี่^^
-
เอ่อคุณอิ๊กถามว่าพร้อมหรือยัง
นี่พร้อมอะไรครับนั่น
เอาเป็นว่าพร้อมก็พร้อมครับเตรียมหวก ผ้าเช็ดหน้า บังเกอร์พร้อมครับ o13
-
ชักรำคาญไอ้ต้อมว่ะ :m16:
เมื่อไหร่จะ ถีบส่งให้มันไปอยู่กับพี่แพทย์สักที
ถึงตอนนั้นจะได้ทะลึ่งไม่ออก
-
นังเอสนี่ต้องโดนนายสั่งสอนซะแล้ว :z6:
-
โอ้โห อีเบียร์สุดยอดแห่งความแรด
น้องนายเจอศึกอีเอสอีกคน
ร้ายจริงๆด้วย น้องนายอย่าไปยอมให้เสียชื่อของนางร้ายนะ
ส่วนน้องต้อม ฮ่าๆ กวนประสาทจริงๆ
เจอองค์ลงยังไม่กลัวเลย
ไม่รู้ว่าพร้อมอะไร แต่ขอตอบว่าพร้อมไว้ก่อนนนนนนน
-
นายพล ชักจะไม่เป็นนางร้ายแล้ว
เพราะโดยเนื้อแท้ นายพลไม่ใช่คนใจร้ายใจดำ
แค่ยังมีรัก โลภ โกรธ หลง ตามวิสัยปุถุชนเอง
พี่เข้าใจถูก หรือเข้าใจผิดนะน้องอิ๊ก
เออ..แต่พี่ก็ได้ข้อคิดจากเรื่องนี้อย่างนึงนะน้องอิ๊ก
ได้ข้อคิดว่า...การคิดแค้นใคร และ/หรือ
การแก้แค้นคนนี่ มันอาจจะได้ความสะใจ
แต่ลึกๆแล้วคือความไม่สบายใจ และเป็นทุกข์
เช่นที่นายพลกำลังเป็นอยู่
เม้นต์พี่อาจแปลกๆต่างจากคนอื่นนะน้องอิ๊ก(สงสัยเป็นคนแปลก)
-
ต้องรีบเก็บนังเอสนะคะ มิงั้นคุณนายจะเจ็บหนัก ชิงลงมืกก่อนเลยข่ะได้เปรียบ
-
นายพล ชักจะไม่เป็นนางร้ายแล้ว
เพราะโดยเนื้อแท้ นายพลไม่ใช่คนใจร้ายใจดำ
แค่ยังมีรัก โลภ โกรธ หลง ตามวิสัยปุถุชนเอง
พี่เข้าใจถูก หรือเข้าใจผิดนะน้องอิ๊ก
เออ..แต่พี่ก็ได้ข้อคิดจากเรื่องนี้อย่างนึงนะน้องอิ๊ก
ได้ข้อคิดว่า...การคิดแค้นใคร และ/หรือ
การแก้แค้นคนนี่ มันอาจจะได้ความสะใจ
แต่ลึกๆแล้วคือความไม่สบายใจ และเป็นทุกข์
เช่นที่นายพลกำลังเป็นอยู่
เม้นต์พี่อาจแปลกๆต่างจากคนอื่นนะน้องอิ๊ก(สงสัยเป็นคนแปลก)
ไม่หรอกคร้าบพี่แก้ว พี่แก้วเข้าใจถูกแล้วล่ะครับ อิอิ อุตส่าห์แอบๆซ่อนปมไว้นะเนี่ย ยังรู้ทันกันอีก
ถือว่าอ่านเพลินนะครับพี่ เนื้อหาสาระอะไรมีไม่มากหรอก ลองเปลี่ยนๆแนวเขียนดูบ้าง อิอิ
ว่าแต่มีใครเห็นน้องมิไหมเนี่ย หายไปนานมากๆๆ อิอิ คิดถุงๆ
ที่ถามว่าพร้อมไหมน่ะเหรอคร้าบ ก็ผมบอกไว้ว่าที่จริงพล็อตเรื่องนี้มันหนักมาก เลยพาลงน้ำข้ามทะเลไปเยอะ ก็พร้อมหรือยังที่จะรับชม บทนางร้าย จริงๆจังๆเสียทีไงคร้าบ อิอิ
-
พี่นายองค์แม่ลงตามเคยเพราะฝีมือต้อม
555++ :laugh:
หวังว่าวันนี้พี่หลวงคงจะไม่มาเดินพารากอนหรอกน่ะ
ถ้าเจอนี่มีได้แจ็คพ๊อตกันบ้างหละ หึหึ
-
น้องต้อมชักแรงขึ้นทุกที :haun4:
อยากเห็นตอนที่หลวงกะต้อมเจอกันจัง ฮ่าๆ
-
ยังไม่พร้อมที่จะฟัง
น้ำชามาเอง อิอิ
ขอทำใจอีกสักตอนได้แม๊ะ
แล้วจากนั้นแบบว่า เอาแหลกกันไปข้างนึงเรย
เอาแบบให้ร้ายจน นายไม่คิดว่าตัวเองจะร้ายได้ขนาดนี้ ไรเงี๊ยะ
ปล.อิ๊กกี้ ไปหลั่นล๊าไหนมา ทำไมนอนน้อย
พักผ่อนเยอะสิ เค้าเป้นห่วง เด๋วจะไม่สบายไป
กัวจะได้รอตอนใหม่ยาวอ่ะ อิอิ จุ๊บๆนะ
-
กริ๊ดๆๆๆๆ พร้อมค่า~><
อยากให้หลวงกับต้อมมาปะทะกันจริงๆนั่นแหละ 555 :laugh:
-
หืมแล้วเอสจะทำไงต่อล่ะเนี่ยะตีงูแต่ดันไม่โดนงู เหอๆ
-
นังเอส สตอเบอร์รี่ที่สุดค่ะ
ส่งชะนีไปโทรมเดี๋ยวนี้
-
เหมือนปัญหาจะรุมเร้าหลังปีใหม่นะนายยยย
สู้ๆ
มีสามีดีๆแบบหลวงแล้ว
อิอิ
-
นังเอส สตอเบอร์รี่ที่สุดค่ะ
ส่งชะนีไปโทรมเดี๋ยวนี้
55555555555555555555555555555555.......55555
สะใจ 55555 :laugh3:
-
เอสร้ายแบบละค๊รละครเลย ฮ่าๆๆๆ
ส่วนต้อมนี่ไหวจิทนนะกวนประสาทมากมายอ่ะ หึหึ
-
ขำนายมากๆอ่ะ เป็นคนมีความอดทนมากกก ไม่ปริปากร้องซักแอะ อดทนเพื่อสามี :m20: คิดได้อ่ะ
เอสร้ายลึกสุดๆ กะว่าจะกัดไม่ปล่อย...บางคนนี่เค้าเห็นถึงไส้ติ่งแล้วยังจะสวมหน้ากากหน้าไหว้หลังหลอกอยู่อีก...
เชียร์หลวง กับ นาย ต่อไป o13
-
เกรียดเอสว่ะ
-
ต้อมเนี่ย ยั่วให้ตัวเองเสียตัวตลอดเวลาเลยนะ :laugh:
สงสัยจะติดใจนายเข้าจริงๆ ซ่ะแล้ว
ว่าแต่เบียร์เนี่ย สุดยอดเลยเนอะ ดีนะเรื่องนี้ไม่ถึงตำรวจ คนอะไรได้ขนาดนี้ :เฮ้อ:
ปอลิง จะรอดราม่า อิอิ สงครามผัวหลวงกับว่าที่ผัวน้อย o18
ปอลิง 2 จะรอดูนายปะทะเอสแบบเต็มรูปแบบ
-
ต้อมนี้เริ่งหลงนายละ
-
ต่อๆๆๆๆด่วนๆๆๆๆ
สู้ๆนะจ้ะ ^^
-
เกรียดเอสว่ะ
สั้นๆ ได้ใจความ o13
เข้าเรื่องๆ
รอตอนมันส์ๆ :really2:
จะมีมาม่าไหมเนี่ย(ไม่เอานะ :sad11:)
:L2: ไรเตอร์ :L2:
-
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
สะจายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ขออีกกกกกกกกกกก
จับชักกลางห้างเลยยยยยยยยยยยยยยยย
-
เอสนี่ท่าจะมีแผนอีกเย้อออออออออ สงสัยนางร้ายของเราเสียเก้าอี้ไปจริงๆแหงมๆ น่าสงสารT^T
-
พร้อมจะดราม่า ?????
งื้ออออออ
นายอ้ะ จะกินต้อมจริงๆเหรอ
เชียร์พี่หลวงอ้ะ!!
-
:angry2: :beat: :z6: อิเอสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส อิสตอ แกคงถวายตูดให้ควายผมทองไปละสิ อิ.....
ปล. นายจะร้ายก็ได้ เค้าไม่ว่า ขออย่างเดียว หลวงอย่าได้กลายเป็นตัวโกงเชียวนะ ไม่อ๊าว ไม่อาว :o12:
-
^
^
แรงจิงอะไรจิง
แต่ชอบนะ ฮ่าๆ
-
ตอนนี้คุณนายโดนดูดพลังซะหมดตัวเลยนะคะ
ศึกหลายด้านเกิ๊นนน เอสนี่ก็ร้ายจริงอะไรจริง
เคยเป็นเพื่อนกันแท้ๆ ไม่น่าจะทำกันได้ขนาดนี้นะ
รักมันบดบังตาจริงๆ เฮ้อออออ
อีเบียร์ก็ยังคงไม่สนใจอะไรหน้าไหนทั้งสิ้น
สู้ตายสุดพลังนะแก ทำเรื่องดีๆบ้างเหอะอีหนูเอ๊ยยย
ส่วนน้องต้อม อิอิ จ้องจะให้คุณเค้าทำตลอดเลยนะคร้าา
คงอยากมาก อยากให้นายจัดให้ซักครั้งสองครั้งนะเนี่ย จะผิดมั้ยหว่า??
แต่คิดอีกทีก็สงสารคุณผัวหลวงอ่า ทำตัวน่ารักขนาดนี้
ไม่สมควรนอกใจเป็นอย่างยิ่ง คุคุ
-
คนตีสองหน้าอัดเสียงมันประจาน จบ o18
-
:z1:
-
น้องต้อมอ่อยแบบสุดๆ :haun4:
-
ท่องไว้มีผัวแล้ว อย่าได้คิดนอกใจเป็นอันขาดนะนายพล :angry2:
การทีมีเรื่องแบบนี้ถึงเด็กมันจะยั่วก็เถอะ คุณค่าของเธอลดลงมาก
แล้วยิ่งถ้าทำ ก็เกย์เลวๆที่ไม่รู้จักพอนี่เอง ถ้าถึงวันนั้นจริงก็อย่าดึงหลวงลงไปเกลือกกลั้วเลย ปล่อยให้ 2p กันเถอะ เชิญตามสบาย :เฮ้อ:
ส่วนเจ้าต้อมก็ปล่อยไปเถอะ ให้พี่แพทย์จัดการ
สงสารป๊อบ เหมือนเด็ก โวยวาย คนใจร้่าย กร๊ากกก ดีแล้วยังรอดตัว
น็อทก็สงสารนะนี่ นังเอสมันร้าย
-
ตอนนี้แอบเครียดปนฮาแฮะ เหอๆ
-
ดราม่าจัดมา ของชอบ XD
-
ก็ให้คุณหลวงช่วยซิจ้า
บวก 1 สร้างเสริมกำลังใจ อิอิอิอิ
-
น้องต้อมน่าร้ากอ่ะ ขี้อ้อน กวนตีน
เจ๊นายจะบริหารความสัมพันธ์อย่างไงล่ะทีนี้
เรื่องที่ตัวเองทำไป มันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วล่ะนะ
ที่รู้สึกผิดคงเพราะรู้สึกว่าตัวเองเป็นชนวนจุดเรื่องนี้ขึ้นมาละมั้ง
แต่อย่างว่า เด็กมันไม่สำนึก ไม่คิดอะไรก็ให้มันอยู่ไปเถอะ
อย่าไปเกลือกกลั้วดีกว่า
-
ปวดหัวแทนพี่นายจิงๆ
มีแต่เรื่อง
-
อีดอกเบียร์ :เฮ้อ: เหลือขอจริงๆ ถ้าเป็นหลายนผมนะเอาขี้เท่ายัดปากตายไปนานและ
-
พร้อมกินต้อมแล้วจ้า :laugh:
-
อา~~~ ต้อม กวนได้กวนดี กวนแบบไม่รู้จักกาลเทศะแบบนี้ ไม่น่ารักเลย เฮ้อ~~~ เหนื่อยแทนนาย คึคึ
-
แอบกลัว เอส จะเอาน้องต้อมไปเป็นเครื่องมือ...
-
เยื่อคุณนายเนี่ยแรงส์เน๊อะ น้องต้อมเลยตอดเอาตอดเอา
อยากที่จะกินอยู่ตลอดเวลา อย่าเลยค่ะลูก คนมีเจ้าของแล้ว กินไปอาจแสลงท้องได้นะ
นายก็อดทนหน่อยแล้วกัน ถึงอย่างไรมันก็ยังเด็ก แล้วเราก็มีสามีเป็นตัวเป็นตนแล้ว
ถ้าไม่มีหลวงเจ้จะไม่ห้ามเลย เพราะถ้าเราทำมันก็เป็นนางวันทองสองผัว ดูเกย์ตลาดไปหน่อย
เราผู้ดีมีชาติตระกูลค่ะ
-
:z6: นังเอส แอบกลัวเอสนะเนี่ย
รอตอนต่อไปจ้า :L2:
-
ถ้าร้ายมาก กลัวเครียดอ่ะ รั่วๆ ฮาๆ แบบนี้กำลังดีเลยพี่นาย :impress2:
-
เพลียใจ เหนื่อยใจจริงๆ กับเอส
ถ้าเป็นเค้า คงไม่แข็งแรงได้เท่ากับนายแน่ๆ
เป็นห่วงนายเรื่องการงานจริงๆ
อย่าให้ความแค้น ทำให้เสียงานนะ
สู้ๆ จ้ะ +1 จร้า
-
+1 ให้อิ๊กกี่
แต่คุณนาย..ระวังผัวหลวงน๊ะจ๊ะ :serius2:
-
นายพล ชักจะไม่เป็นนางร้ายแล้ว
เพราะโดยเนื้อแท้ นายพลไม่ใช่คนใจร้ายใจดำ
แค่ยังมีรัก โลภ โกรธ หลง ตามวิสัยปุถุชนเอง
พี่เข้าใจถูก หรือเข้าใจผิดนะน้องอิ๊ก
เออ..แต่พี่ก็ได้ข้อคิดจากเรื่องนี้อย่างนึงนะน้องอิ๊ก
ได้ข้อคิดว่า...การคิดแค้นใคร และ/หรือ
การแก้แค้นคนนี่ มันอาจจะได้ความสะใจ
แต่ลึกๆแล้วคือความไม่สบายใจ และเป็นทุกข์
เช่นที่นายพลกำลังเป็นอยู่
เม้นต์พี่อาจแปลกๆต่างจากคนอื่นนะน้องอิ๊ก(สงสัยเป็นคนแปลก)
ชอบเม้นท์นี้จัง
+1ให้เลย^^
-
นี่ขนาดพาอ้อมทะเล วันละ สองสามดอก ถ้าไม่อ้อมจะหนักแค่หน่ายยยยยยยยยยยย
-
เฮ้อ!! :เฮ้อ: เหนื่อยใจแทนนายจังเลย
แบบว่าทุกอย่างประดังประเดเข้ามาพร้อมๆ กัน
ต้องมานั่งทุกข์ใจเพราะความแค้นอีกต่างหาก...
แถมยังต้องมาเจอคนหน้าไว้หลังหลอก
ที่พร้อมจะแทงข้างหลังตลอดเวลาอีกด้วย...ของเขาแรงจริงๆ
นายกลับมาสู่โหมดปกติแล้ว เป็นแค่คนธรรมดา
ที่รักเป็น ทุกข์เป็น ไม่ต้องใส่หน้ากากว่าเป็นนางมารร้าย
แต่ทำไงได้ เมื่อคนร้ายมาเราก็ต้องร้ายตอบ ^^
:pig4: ชอบเรื่องนี้อย่างแรง เป็นกำลังใจให้คนแต่งฮับ
-
เอาให้มันหลุดจากตำแหน่งก่อนนะคุณนายนังเอสหนะ
เหนื่อยนักก็ลาออกมันเลย 555
เรื่องที่พ่อถามหาเด็กไปทำงานที่ร้าน มันต้องมีอะไรต่อในอนาคตแน่เลย
ไม่งั้นคงไม่ถามถึง 2 รอบหรอกมั้ง เหมือนปูทางไว้
-
ต้อมเริ่มเอาใหญ่แล้วนะ
555+
พร้อมเสมอจ้าาา :z1:
-
โห...แอบสงสารป๊อบกะน็อตอะ แต่สมเพชรเบียร์ที่สุด ท่าจะเกินเยียวยา
ต้อมก็ยังคงคอนเซ็ปต์เดิมอย่างเหนียวแน่น สงสัยไม่ได้เห็นนายปรี๊ดแตกแล้วจะนอนไม่หลับ55+
รออ่านตอนต่อไปคร่า^^
-
อะโห หัวหน้าหูเบา มีนายยังงี้ก็ลำบากนะเนี่ย
-
เอสจะมาไม้ไหนนะขอรับ :z2:
-
อยาก...:กอด1: หลวง
อยาก.... :beat: & :z6: เอส กะ บอส
มีอาการ :haun1: น้องต้อม....
สุดท้าย...น้องนาย :yeb: สู้ ๆ (ขอสองง???)
:จุ๊บๆ: น้องอิ๊ก แรง ๆ
-
จัดการเอสทีเถอะ เอาให้หงอไปเลย^^
-
พี่อิ๊กผมพร้อมแระ จัดมามีเท่าไหร่ใส่มาเลย
ขอแรงๆแบบน้องภูมินะจ้ะ เพราะผมชอบบบบ :z1: :z1: :z1:
วันนี้ขอแรงๆๆ :L1: :L1: :L1:
-
รออ่านะค่ะ :call:
-
มารอประจำวัน อิอิ วันนี้นั่งเล่นมาริโอ้เพลินเลย
-
รอของวันนี้^^
-
เค้าเป็นคนอ่อนไหว
ต่อให้ร้าย หรือ แรง แค่ไหน
ขขอให้มันแฮปปี้เอนดิ้งก้อพอแร๊ะ
-
นายสู้ๆ เชิดใส่!
-
70 หน้าแล้ว ฮอตมากๆคุณนาย
-
มาปูเสื่อรอความแรงของคุณนาย อิอิ
-
มารอ :z1:
ต้อมชักเอาใหญ่ :laugh: :laugh:
-
องก์ ๓๑
"ไปไหนมาทำไมเพิ่งกลับ นี่มันจะสองทุ่มอยู่แล้วนะ เลิกงานสี่โมงไม่ใช่เหรอ"
เอ่อ นี่ก็อีกคน นี่ผมมีผัวหรือว่ามีพ่อเนี่ย รู้สึกว่าเมื่อวานมันก็เพิ่งจะถามแบบนี้ไปนะ
"ไปเจอไอ้ต้อมมา"
"อีกแล้ว ชักสงสัยแล้วสิ ตกลงอะไรยังไงคุณ"
มันปรี่เข้าจับแขนผม เหนื่อยจังเลยวันนี้ ผมไม่มีแรงจะต่อสู้อะไรกับมันหรอกนะ
"มีอะไรหรือเปล่า ทำไมทำท่าเหนื่อยจังคุณ"
"เหนื่อย ที่ไปเจอมันมาน่ะก็เรื่อง"
ผมก็เล่าให้มันฟังนะครับ น่าแปลกนะคนอื่นผมเล่าแบบเม้มๆนะ แต่กับไอ้หลวงผมเล่าหมดเลย ทั้งบอกความรู้สึกกับสิ่งที่เกิดขึ้น ทั้งบอกความในใจที่มีต่อเหตุการณ์ที่เกิด จะว่าผมไว้ใจมันก็ได้นะ ก็แหมนะเรียกตัวเองโต้งๆว่าผัวๆ ถ้าผัวเราเองยังไว้ใจไม่ได้งั้นก็ลดขั้นลงเป็นแค่คู่นอนเถอะ เชิดใส่
"อืม ผมว่าคุณอย่าไปคิดมากเลย แต่ขอได้ไหมหยุดเถอะเรื่องที่จะแก้แค้นน่ะ ผมไม่อยากให้คุณทำ"
"อืม ชั้นไม่อะไรกับมันแล้วนะ แต่ก็อย่างที่บอก อีเอสมันไม่บยอมรามือง่ายๆหรอกนะแก นี่มันก็เหมือนกำลังปั่นหัวชั้นอยู่"
"อย่าไปสนใจมันดิ มันทำอะไรคุณบอกผม เดี๋ยวพาน้องๆที่ทำงานไปลงแขกมัน"
"บ้าเหรอ ไร้มนุษยธรรม"
"อ่านะ ทีแบบนี้ทำมาเป็นมีมนุษยธรรม แล้วเรื่องไอ้เรย์อะไรนั่นอ่ะ คุณจะทำยังไง"
"คนอื่นชั้นปล่อยนะ แต่ไอ้เรย์น่ะ ขอหน่อยเถอะ แต่รับรองว่าชั้นจะไม่ทำอะไรมันรุนแรงหรอก"
"เฮ้อนะ ทำไมไม่หมดเวรหมดกรรมกันไปเสียทีล่ะ อย่าไปยุ่งกับเขาเลย"
"อย่ามาทำเป็นคนดีแถวนี้นะ ไม่รู้ล่ะ มันทำชั้นเจ็บแสบ ที่จะแก้แค้นน่ะแค่ให้มันรู้เท่านั้นล่ะว่า ความเจ็บแสบน่ะเขารู้สึกกันยังไง แกไม่ต้องห่วงหรอก ไม่เอาถึงตายหรอกน่า"
"แต่คางเหลืองว่างั้น ฮ่าๆ คุณยิ่งน่ากลัวๆอยู่นะ"
"นี่ ชั้นน่ากลัวตรงไหน น่ารักออกจะตาย"
"อ่านะ"
"บอกสิว่าไม่จริง"
"อ่าคร้าบ ภรรยาน่ารักที่สุดล่ะในสายตาผม"
"ไม่ได้ ต้องในสายตาของทุกๆคน"
"เป็นเอาเยอะนะเนี่ยคุณน่ะ"
เชิดใส่ ก็ผมมั่นอ่ะนะ ใครจะทำไม
"แกกินข้าวยังอ่ะ"
"ยังดิรอเมียอยู่เนี่ย"
"ชั้นกินมาแล้วนิดหน่อย แต่หิวอีกแล้วอ่ะ เครียดใช้พลังงานเยอะ ออกไปหาอะไรกินกันเถอะแก"
ดีใจเหมือนกันนะที่มีคนรอกินข้าว ตอนคบกับไอ้เรย์มันไม่สนใจหรอกนะ หากินเอง มันก็กินนอกบ้านตลอด จะว่าไปในห้องจานชามแทบจะไม่เคยเอาออกมาใช้เลย น่าอนาถเนอะ เหตุผลคือใช้ชีวิตแบบฝรั่ง มาถึงตอนนี้ถึงเข้าใจว่าฝรั่งประเทศมารดามันเหรอที่เขาแยกกันกินข้าว ผมนี่โง่จริงๆ
"ไปดิ คุณไม่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าหน่อยเหรอ อาบน้ำก่อนไหมจะได้สดชื่นขึ้นหน่อย"
"ไม่เอาอ่ะ อาบแล้วขี้เกียจมาอาบอีกรอบ เปลี่ยนกางเกงอย่างเดียวพอ"
ผมเดินเข้าห้องไปเพื่อเปลี่ยนกางเกง
"อ๊ะ จะตามเข้ามทำไม"
"ก็เมื่อวานไม่ได้ทำอ่ะ รออยู่นะเนี่ย อิอิ"
"บ้าเหรอ"
อ๊าย อายจังเลยอ่ะ ผัวเล่นประกบติดหลังแล้ว บั้นท้ายสีกันกับ อ๊าย เอาหน่อยละกันนะ แก้เครียด อิอิ มันก็เป็นไปอย่างที่มันควรจะเป็นนั่นล่ะครับ เว้นการบรรยาย อิอิ
"พี่ มีคนมาโพสต์ด่าผมในเฟสบุ้คอ่ะ"
ไอ้ต้อมครับ กำลังกินข้าวอยู่ที่ร้านอาหารกึ่งผับตรงปากซอยอ่อนนุช ๒๔ ไอ้หลวงมันก็ยื่นหน้ามาดูนะ เอาวะไหนๆก็ไม่ได้ปิดมันแล้วนี่นะ
"แป๊บนะ มีคนเข้าไประรานไอ้ต้อมในเฟสบุ้ค"
ผมหันไปบอกมัน
"หือ"
"เดี๋ยวเข้าดูในเฟสบุ้คมันก่อน"
ว่าแล้วผมก็เข้าบัญชีของตัวเอง แล้วหาบัญชีของไอ้ต้อม โอ้โห มาเป็นร่ายยาวเลยนะครับ
"เด็กคนนี้ขายตัว ขายตูดให้เกย์ เพียงเพื่อแลกกับไอโฟนสี่ ไม่มีเกียรติ ไม่มีศักดิ์ศรี เด็กบ้านนอกร้อนเงิน"
"เฮ้ย แรงไปไหมเนี่ย"
ไอ้หลวงเองพอมันเห็นมันยังอุทานออกมาเลยนะครับ แล้วผมล่ะ ผมเป็นคนดึงได้ต้อมเข้าสู่เกมนี้ ผมถือว่ามันอยู่ในความรับผิดชอบของผม มันเป็นน้องผมซึ่งผมวางแผนอนาคตไว้ให้มันเรียบร้อยแล้ว แล้วผมจะรู้สึกยังไงล่ะครับ
"ใจเย็นนะต้อม พี่เห็นแล้ว ลบทิ้งเลย ไม่ต้องเข้าแล้ว เดี๋ยวพี่จัดการเอง"
รู้แล้วครับว่าใคร รู้ได้ทันทีเพราะอีนี่มันไม่ได้แค่ร้ายอย่างเดียวนะ มันยังโง่อีกต่างหาก ชื่อเจ้าของบัญชีที่เข้ามาว่ากล่าวให้ไอ้ต้อมเสียหาย ไม่มีรูป เหมือนจะเพิ่งสร้างขึ้น แต่ผมดูก็รู้ว่ามันเป็นของใคร อีเอส เรื่องที่ทำงานชั้นยังไม่รู้สึกอะไรมากมายขนาดนี้นะ แกกล้ามากที่กล้าเข้ามาระรานเด็กของชั้น ดี งั้นเราจะได้เห็นดีกัน กับอีเบียร์ยังมีบทเห็นใจมันบ้าง แต่กับคนอย่างแก คอยดู ชั้นจะเอาให้ไม่ได้เกิดเลย
"มันไปมีเรื่องกับใครหรือเปล่าคุณ โหยเล่นกันแรงนะแบบนี้เพื่อนๆมันไม่เห็นหมดแล้วเหรอ"
"จะมีใครล่ะ ดูชื่อบัญชีสิ อีนี่มันโง่หรืออะไรนะ สมัครเมล์ยังใช้ชื่อย่อของตัวเอง"
"ไหนล่ะ"
"นี่ไง"
ผมเลื่อนหน้าจอให้มันดู อยากจะหัวเราะให้ฟันหัก เมล์ที่สร้างขึ้นชื่อ ปราดาเอส อีโง่ แหมนะแล้วโพสต์ด่าคนอื่นหรามาเลย แกเจอชั้นแน่อีเอส ปราดาคือยี่ห้อที่มันชอบ มันพูดอยู่เสมอ ผมคิดว่ามันไม่ฉลาดเลยนะที่จะปั่นหัวผมเรื่องนี้ แกคางเกลืองแน่อีเอส เตรียมใจไว้เลย แกร้ายเงียบแล้วยังไง เจอคนร้ายจริงๆ ออกฤทธิ์ออกเดชอย่างชั้นหน่อยสิ
"แต่ถ้าเขาไม่รับอ่ะ ใครจะทำอะไรเขาได้"
"ใช่ ไม่มีใครทำอะไรมันได้หรอกถ้ามันจะปัดสวะ แต่ชั้นนี่ล่ะจะทำให้มันจนทางไป"
"จะรุนแรงไหมคุณ"
"ไม่หรอก ฮึฮึ"
ผมเดินออกมาคุยโทรศัพท์กับไอ้ต้อมด้านนอกครับ เพราะในร้านเขาเล่นดนตรีสดเสียงดังพอสมควร
"ไม่ต้องทำอะไรนะต้อม พี่จัดการเอง"
"พี่ เพื่อนผมมันเข้ามาถามใหญ่เลยอ่ะ ว่าใคร จริงไหมอ่ะ"
"อย่าใส่ใจ ทำตัวให้เป็นปกติ คนบ้ามันมาก่อกวน"
"ใครอ่ะพี่ พี่รู้ไหมอ่ะ"
"พี่ยังไม่แน่ใจ แต่คิดว่ารู้"
"เขาหรือเปล่าพี่"
"ไม่หรอกต้อม อย่าเพิ่งโวยวายไป เดี๋ยวพี่สืบให้แน่ใจก่อนนะ ตอนนี้ไปไหนมาไหนให้ไปกับอู โป้งนะ อย่าไปคนเดียว"
"โห มันดูน่ากลัวจังอ่ะพี่"
"เอาน่าต้อม ต้อม พี่ขอโทษนะที่มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เป้าหมายมันไม่ใช่เราหรอก แต่มันเป็นพี่"
"ไม่เป็นไรหรอกพี่ ผมเสียหายก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก เด็กบ้านนอกคนหนึ่งไม่มีหน้ามีตาอะไรไปอายใครเขาหรอก"
"ต้อม"
รู้ไหมมันเสียดใจ ผมได้แต่เม้มปาก นี่แกกล้าล้วงเข้ามาถึงคนที่ชั้นรักเลยเหรออีเอส ผมรักไอ้ต้อมเหมือนน้องถึงมันจะกวนตีนไปหน่อยก็เถอะ แต่ตลอดเวลาที่รู้จักกันมา ครอบครัวมันที่ผมได้ไปเห็น มันไม่เคยเป็นเด็กไม่ดี มันสมควรหรือที่อีเอสมันจะดึงใครมั่วซั่วมาเกี่ยวข้องด้วย
"แกคิดว่าชั้นควรทำยังไงดีจอย"
ผมก็ไม่ได้วิเศษมาจากไหนหรอกครับ เวลาเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นผมเองยังต้องการคนที่ให้คำปรึกษา ตอนนี้ผมไว้ใจจอย
"มันเกินไปไหม เด็กมันรู้เรื่องอะไรด้วย นี่อีเอสมันเป็นบ้าไปแล้วเหรอ"
"นั่นสิแก เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น จริงนะชั้นยอมรับว่าชั้นเป็นต้นเหตุ แต่ถ้าคิดดูให้ดีๆ มันก็มีเหตุต่อยอดไปอีกของมันเอง ทำไมมันไม่คิดตรงนี้วะ อย่างไอ้น็อทกับอีเบียร์ มันรักมันชอบกัน อันนั้นมันนอกเหนือขอบเขตุนะ คนจะรักจะชอบกันมันห้ามเขาได้ด้วยเหรอ เรียนมาก็สูงนะ ทำไเรื่องแค่นี้ทำใจคิดยอมรับไม่ได้วะ"
"แหมแก คนเราอีโก้มันต่างกัน ไอคิวมันก็ต่าง มันน่ะไอคิวสูงแต่อีโก้คงต่ำลากพื้นไม่อย่างนั้นมันคงไม่คิดทำเรื่องแบบนี้หรอก แล้วน้องแกตกใจมากไหม"
"ก็ไม่หรอกแก แต่ชั้นเองล่ะที่ไม่ยอม"
"ดักตบมันเลยดีไหมแก"
นะ เพื่อนผมแต่ละคนมีแต่นักเลงโตกันทั้งนั้น
"ไม่หรอกแก คนอย่างเอสตบให้ปากฉีกมันคงไม่รู้สึกสำนึกหรอก"
"แล้วแกจะทำยังไงกับมัน"
"ไม่รู้ซิ คิดอยู่"
ผมคิดไม่ออกจริงๆนั่นล่ะครับ ในใจมันคับแค้นอัดแน่นไปหมด คิดอะไรไม่ออกรู้แต่ว่าโกรธ นี่ไม่ใช่การล้างแค้น ถ้าผมจะทำผมจะไม่ทำเพียงเพื่อความสะใจ ผมว่าเรื่องของเอสมันจบไปแล้วนะ ผมไม่ได้อะไรกับมัน ตอนแรกที่มันอยากจะได้ตำแหน่งผมน่ะ ผมยินดีไปนะ เพราะผมเองก็เบื่อไอ้ควายหัวทองนั่นเต็มทน อยากจะหยุดพักบ้าง แต่ในเมื่อมันไม่ยอมหยุด มันระรานผมอยู่แบบนี้ เราก็มาเจอกันหน่อยสิอีเอส ถ้ารู้จักชั้นแค่นั้น แสดงว่าแกรู้จักชั้นน้อยไป ฮึฮึ
"ทำไมทำหน้าแบบนั้นคุณ"
ผัวหลวงถามขึ้นตอนที่นั่งอยู่หน้าจอโทรทัศน์ ผมไม่ได้สนใจมองหรือฟังเลยนะ ในใจคิดหาวิธีแก้เผ็ดมันต่างๆนานา
"คิดอะไรเพลินๆน่ะ เดี๋ยวชั้นไปนอนก่อนนะ"
"คิดแก้แค้นเขาหรือเปล่าเนี่ยคุณ"
มันยิ้มให้ ยังมีหน้ามายิ้มอยู่ได้ คนเครียดนะเว้ย
"โอ๋ๆ หน้างอเชียว มาๆผัวกอด"
มันดึงตัวผมไปกอด เฮ้อนะ กลิ่นสบู่อ่อนๆจากหน้าอกมันลอบมาปะทะจมูก ตัวมันร้อนๆนะ แต่ไม่ใช่ไม่สบายหรอกนะมันร้อนแบบนี้เป็นประจำคงคึกขึ้นมาอีกล่ะสิ
"คุณ ผมอยู่ข้างคุณเสมอนะ"
เอ่อ มาไม้ไหนอีกเนี่ย คำพูดแค่นี้กับแค่เสียงทุ้มๆที่คุ้นหูทำไมมันสะท้อนก้องลึกเข้าไปในใจเหลือเกิน
"แก ชั้นเหนื่อย"
ผมครางออกมา อ๊าย น้ำตาไหลด้วยอ่ะ ตายแล้วสเต็ปหลุดรุ่ยกระจุยกระจาย
"ผมรู้ แต่ผมก็รู้ว่าคุณไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆหรอก แต่ผมก็เชื่ออีกว่าคุณไม่ใช่คนใจร้ายอะไร ถ้าจะคิดจะทำอะไรก็เอาแต่พอดีนะจ๊ะเมียจ๋า อย่าทำแล้วเก็บเอามาทุกข์เหมือนแบบนี้"
เพิ่งจะรู้จริงๆนะว่าการมีผัวดีมันเป็นแบบนี้นี่เอง กรี๊ด ผมมีผัวแล้ว เรียกได้เต็มปากว่ามีผัวแล้วไม่อายใคร ผัวที่เวลาเราเหนื่อยเขาจะกอดปลอบเราอยู่แบบนี้ เวลาเราท้อเขาจะสรรหาคำพูดที่ปลอบประโลมใจเหี่ยวๆให้มันกลับมามีชีวิตชีวาเหมือนเดิม เวลาเราสุขเขาก็คอยเพิ่มพูนความสุขให้เรา และอีกอย่างเวลาที่เราอยาก เขาก็พร้อมให้เราขี่ อิอิ
"ต๊าย ชั้นว่าแล้วเชียว สองคนนี่ต้องได้กัน"
กรี๊ด อีป้า โผล่มายังไงเนี่ย ผมนี่กระเด้งอกจากกันกับมันไปคนละทางเลยนะ
"อ๊ะ กลับมาแล้วเหรอแก"
"อย่ามาทำไก๋ แหมไปได้กันตอนไหนเนี่ย เห็นตบตีกันทุกวัน ชั้นว่าแล้วเชียว"
"บ้าเหรอแก พัทยาเป็นไงบ้าง ดั๊กกลับแล้วเหรอ"
ผมแถไปพยายามทำหน้าให้ใสบริสุทธิ์เข้าไว้ อะไรพูดอะไรไม่รู้เรื่อง
"เหนื่อยไหมครับพี่แดน"
"นิดหน่อยจ๊ะหลวง ใครยะไปพัทยา ชั้นไปเชียงใหม่มาอีนาย แหม แถไปได้นะแก"
"บ้า"
อ๊าย อายจัง หาอะไรทำดีกว่า ไปรินน้ำเอาใจคุณป้าแกหน่อยดีกว่า
"ไหนว่ามาซิหลวง ได้กันเมื่อไหร่ ก่อนไปยังตบตีกันอยู่เลยนี่ พี่กับดั๊กก็คุยกันอยู่ ไม่ผิดจริงๆ ฮ่าๆๆ"
"แหมพี่ ก็นะผมอดใจไม่ไหวหรอก"
"ทำไม อีนายมันยั่วเหรอ"
"เปล่า เขาลักหลับผมอ่ะ"
"ไอ้หลวง"
ผมนี่สะดุ้งเฮือกเชียวนะ แหมพูดมาได้ลักหลับ อยากจะปรี่เข้าไปตบสักฉาด
"ต๊าย อีงูพิษ ลักหลับน้องชั้นเหรอแก"
"ใครลักหลับ บ้าเหรอแก มันนั่นล่ะข่มขืนชั้น"
"ฮ่าๆๆ อย่างคุณเนี่ยนะจะให้ใครข่มขืนง่ายๆ พี่เชื่อเหรอพี่แดน"
"นั่นสิ พี่เชื่อเรา แหมอยากมีผัวจัด ลักหลับน้องชั้นเลยนะยะ"
"อีบ้า ไอ้หลวง งั้นคืนนี้แกนอนที่นี่ล่ะนะ ฮึ"
"โอ๋ๆ มีงอนๆ ล้อเล่นคร้าบภรรยา"
"ต๊าย นี่พี่ตกข่าวอย่างรุนแรงเลยสิ ถึงว่าอีพัทบอกกลับมาดูเอง ถึงขั้นเรียกกันภรรยา สามีเลยเหรอ หุหุ ร้ายนะอีนาย"
"บ้าเหรอแก อ่ะน้ำ"
"นี่อีบ้า น้ำที่ไหนแกรินเบียร์มาทำไมยะ"
อ๊าย หลุดอีกแล้ว ตายจริงมัวแต่อายลืมดูเลยเราถึงว่าทำไมตอนเปิดฝาต้องใช้ที่เปิด กรี๊ด อายที่สุด
"เมียผมเขาคงเขินพี่แดนอ่ะ แล้วเป็นไงครับ สนุกไหม"
เอ่อผัวหลวงนี่ก็นะ ฮึ่มถ้าไม่ติดความดีที่ทำไว้เมื่อครู่ ชั้นจะปรี่เข้าไปจิกหัวจริงๆนะเนี่ย
"ก็ดีจ๊ะ"
"ดีสิแกก็ป้าเหมือนปลาหน้าแล้งน่ะ พอฝนมาทีก็กระดี๊กระด๊าเป็นของธรรมดา แห้งเหี่ยวมานานนี่"
"แหมอีนาย ปากดีนะแก"
"คืออะไรอ่ะพี่"
"เมียเราน่ะมันว่าพี่น่ะสิ ว่าผัวมาเติมน้ำให้เลยกระดี๊กระด๊า"
ไอ้หลวงมันหัวเราะเสียงดังเชียวครับ แต่อีป้านี่วี้ดๆใส่ผม เราก็คุยกันอยู่สักพักผมจึงไปอาบน้ำ ออกมากินเบียร์ต่ออีกไม่นานก็เข้านอน ไอ้หลวงเองก็ตามมาอาบน้ำแล้วก็นอนเลย เรางดกิจกรรมนะครับ เพราะถ้าทำเสียงคงอึกทึกน่าดูเกรงใจอีป้ามัน อิอิ
ไม่อยากไปทำงานเลยให้ตายเถอะ เวลาเราไม่ถูกกันกับเพื่อนร่วมงานนี่บรรยากาศมันแย่ไปหมดเลยนะ เหมือนบริเวณที่ทำงานมีส้วมแตกอยู่ข้างๆ เฮ้อ ผมเซ็งจังเลย ไม่อยากเห็นหน้าอีเอสเลยนะ แต่เอาวะ ยังมีเรื่องให้ต้องชำระความกันอยู่
"เป็นไงแก"
จอยมันดักอยู่หน้าที่ทำงานกับอีคริส แหมนะอีคนหลังนี่หน้าสายตาอยากรู้อยากเห็นมาก
"ก็ยังคิดอะไรไม่ออกแก"
"หาทางเล่นมันคืนสิแก ชั้นเต็มที่อยากจะเอามันคืนเหมือนกัน อีงูพิษนี่มันทำชั้นเจ็บแสบมาแล้ว"
อีคริสพูดทำหน้าตาจริงจังขึ้นมา นั่นสินะ มันก็เคยมีคดีกับอีคริสมาก่อน
"อืม ถ้าชั้นทำน่ะชั้นไม่ทำเหมือนมันหรอกนะ แต่ยังคิดไม่ออกว่ะแก อ๊ะ เดี๋ยวนะมีสายเข้า"
ไอ้ต้อมนั่นล่ะครับมันยิงมา
"ต้อม เป็นไงบ้าง"
"พี่ มีคนมาโปรยใบปลิวเต็มโรงเรียนเลยอ่ะ ผมอาย"
เสียงมันนี่ทำผมแทบทรุดเลยนะครับ มือไม้สั่นหัวใจเต้นแรงทันที
"หา เลวที่สุด"
ผมร้องออกมาเสียงหลง เม้มปากแน่น นี่มันเกินไปแล้วนะอีเอส แกกล้าทำแบบนี้กับน้องชั้นเลยเหรอ
"ใจเย็นๆนะต้อม ต้อมไปห้องอาจารย์ก่อน แล้วเอาโทรศัพท์ให้อาจารย์คุย"
"มีอะไรแก"
เพื่อนสองคนถามขึ้น ผมลดโทรศัพท์ลงจากหูเอามือปิดไว้ไม่อยากให้ต้อมมันได้ยิน
"แก มันเอาใบปลิวไปโปรยที่โรงเรียนน้องชั้น"
"ใบปลิว มันว่ายังไง"
อีคริสมันยังไม่รู้ผมเลยบอกมันออกไป
"เลวที่สุด ทำแบบนี้ได้ยังไง ไปตบมันแก"
"เดี๋ยวสิอีคริส เราไม่มีหลักฐานนะว่ามันทำ อย่าเพิ่งบุ่มบ่ามไป"
จอยมันรั้งเอาไว้ ผมนี่สั่นไปหมดแล้ว
"ต้อมถึงหรือยัง"
"พี่ผมอาย คนมองใหญ่เลยอ่ะ"
เสียงมันนะครับ พอได้ยินแล้วผมนี่กระเจิงไปเลย ทั้งสั่นทั้งกลัวอยู่ในที
"ไม่เป็นไรนะต้อม ใจเย็นๆ มันมีหลายต้อมไม่ใช่เหรอโรงเรียนเราน่ะ"
"จะเป็นใครได้อ่ะพี่ ต้อม นรากร จินตวาที นักฟุตบอลทีมโรงเรียน ม ๖ ทับ สาม ใครอ่ะพี่ ผมคนเดียวอ่ะ"
ผมแทบทรุดลงกับพื้น อีคริสกับจอยมันประคองเอาไว้ ตอนนี้ได้แต่เม้มปากให้แน่นๆเอาไว้ แก อีเอส แกเจอชั้นแน่ๆ คอยดู
"ถึงห้องอาจารย์หรือยัง"
"ถึงแล้วพี่ อาจารย์ครับ"
มันหันไปคุยกับอาจารย์ล่ะครับ เสียงดูเบาลง อาจารย์เป็นผู้ชายเสียงเข้มทีเดียว
"สวัสดีครับอาจารย์ ผมชื่อนายพลนะครับ เป็นญาติของต้อม น้องผมบอกว่ามีคนมาโปรยใบปลิวที่โรงเรียนเหรอครับ"
"เอ่อ ผมก็เพิ่งมาถึงเนี่ยครับ เพิ่งเห็นเหมือนกัน"
"อาจารย์ครับ ช่วยจัดการเรื่องนี้ให้ผมทีนะครับ น้องผมอีกไม่กี่เดือนก็จะเรียนจบแล้ว ไม่อยากให้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น ต้อมเป็นนักกีฬาโรงเรียน เป็นนักเรียนทุน ไม่มีทางไปทำเรื่องแบบนั้นแน่นอนนะครับ มีผู้ไม่หวังดี"
ผมพูดไม่เป็นคำเลยครับ สั่นสับสนไปหมด กรี๊ด นี่มันอะไรกัน ชั้นไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยนะ
"มาแกชั้นพูดเอง"
จอยมันดึงมือถือจากมือผมไป
"ค่ะอาจารย์คะ เรื่องแบบนี้ทำให้มันหายไปได้ไหมคะ น้องหนูเขาเสียหาย อีกอย่างเรื่องมันไม่จริงแบบนี้ ทางโรงเรียนมีมาตรการแก้ไขยังไงคะ น้องหนูเขาเสียกำลังใจไปแล้ว"
"เอ่อ ทางเรากำลังปรึกษากันนะครับ แต่ไม่ต้องเป็นกังวลหรอกนะครับ ต้อมเป็นเด็กดี สร้างชื่อเสียงให้กับโรงเรียน เราจะปกป้องต้อมให้ถึงที่สุดนะครับ"
จอยมันเปิดสปีกเกอร์นะครับ พอได้ยินแบบนี้ผมก็ค่อยรู้สึกดีขึ้น ทางโรงเรียนเขาจะทำอะไรได้ นอกจากแก้ไขสถานการณ์ไปก่อน เด็กนักเรียนทั้งโรงเรียนคงเห็นใบปลิวกันแล้ว คนเราจะนินทากันน่ะ ต่อให้โลกจะแตกมันก็ยังนินทาอยู่วันยังค่ำ ไม่น่าเลยต้อม
"ชั้นว่ามันจะบานปลายไปใหญ่แล้วนะแก มันทำแบบนี้เกินไปนะ น้องมันไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยเลยนะ"
จอยเองก็แสดงสีหน้าอาการไม่ต่างจากอีคริส
"นั่นสิแก แบบนี้นะแจ้งตำรวจลากคอมันเข้าคุกเลยดีไหม"
"เราไม่มีหลักฐานนี่แก อีกอย่าง เรื่องแบบนี้ไม่ต้องถึงตำรวจหรอกนะ"
ผมแสยะรอยยิ้มออกมา บอกแล้วนะว่าอย่าทำให้ชั้นร้าย อย่างกรณีของอีเบียร์ผมรู้สึกผิดเพราะคิดว่าทำให้เด็กมันเสียอนาคต แต่ตัวอีเบียร์เองมันไม่ได้หวั่นไหวอะไรเลย อันนั้นตกไป แต่สำหรับอีเอส มันเป็นการท้าทายที่น่าลอง ไม่ว่าผมจะทำอะไรลงไปนับจากนี้ จะไม่มีคำว่าเสียใจ จำไว้ให้ดี
"นายเหรอ ฮึฮึ"
ก่อนจะขึ้นตึกไปก็มีเบอร์ของที่ทำงานโทรฯเข้ามานะครับ พอรับถึงรู้ว่าเป็นใคร
"แก ต้องการอะไร อีเอส อีหมาลอบกัด แน่จริงแกทำกับชั้นเลยสิไปทำร้ายคนอื่นทำไม"
"เป็นไงล่ะ น้องนายอ่ะ สบายดีไหม โฮะๆ ต๊ายเสียงนี่คงจะโมโหมากสินะ"
"สาระเลว แกทำแบบนี้ได้ยังไงอีเอส"
"ชั้นเจ็บ แกก็ต้องเจ็บ มันไม่หยุดแค่นี้หรอกนะอีนาย แกเตรียมตัวให้ดี"
"อี"
มันวางสายไปแล้วครับ ผมนี่หน้าร้อนขึ้นมาทันที
"มันโทรฯมาระรานถึงขนาดนี้เลยเหรอ อีนี่"
"ไปแก ไปลากคอมันมาตบ เอาให้เลือดปากออก มันจะได้จำ"
ผมไม่พูดอะไร พูดไม่ออก แรงดันของลมโมโหในตัวมันดันขึ้นจนรู้สึกอึดอัด แน่นหน้าอกไปหมดแล้ว แกกล้ามากนะอีเอส
"อุ๊ยแก ไม่เจ็บเหรอนาย"
พอเดินเข้าที่ทำงานอีคริสก็ร้องขึ้นเสียงดังทำท่าเกินจริงจริตเกินหญิง
"หือ"
"ก็เนี่ยมีมีดปักอยู่กลางหลังเนี่ย อีหน้ากะเทยตัวไหนมาปักเนี่ย ชอบแทงข้างหลัง"
"อ้อ นั่นสิแก ไม่เจ็บหรอกนะ แต่อยากให้มันเองเตรียมใจเจ็บไว้หน่อย เพราะถ้าชั้นจะแทงน่ะ ชั้นไม่แอบทำ แอบแทงหรอกนะ จะแทงมันลงกลางอกมันนี่ล่ะ"
"งูพิษ"
จอยก็ว่าอีกคน เราสามคนแยกกันไปทำงาน คือจะอยากตบอยากตีแค่ไหนก็ต้องอดใจไว้นะครับ กฏของที่ทำงานก็มี ผมไม่อยากแลกอะไรกับคนชั้นต่ำแบบอีนี่แล้ว ผมต้องเข้าประชุม เอาเถอะ ผมต้องแยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว สำหรับต้อมผมขอทางโรงเรียนให้แก้ข่าวให้หน้าเสาธงเลย เพราะเมื่อครู่คุยกับอาจารย์แล้วเขาบอกจะลองถาม ผอ ดูก่อน รอสักพักไอ้ต้อมก็โทรฯมาให้คุยกับอาจารย์คนเดิม ผอ เขายินดีทำให้ เพราะอย่างที่บอกเด็กนักกีฬาโรงเรียน ที่ฝีมือดีๆอย่างต้อมคงหาไม่ง่าย ทางโรงเรียนเองก็หวังว่าต้อมจะติดทีมชาติ เขาเองก็คงไม่ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นหรอกนะ ส่วนตัวมันผมบอกว่าให้ทำตีหน้ามึนๆไว้ ทำเป็นไม่รู้ร้อนรู้หนาว อดทน หน้าด้านเอา เย็นนี้ค่อยเจอกัน มันก็ยอม
"อูเหรอ พี่นายเองนะ"
ผมกดโทรศัพท์ไปหาเพื่อนรักมันก่อนเข้าห้องประชุม เพราะยังเป็นห่วงอยู่
"รู้เรื่องของต้อมแล้วใช่ไหม"
"ครับพี่ เฮ้อ น่าสงสารไอ้ต้อมมันจังครับพี่"
"อู พี่ฝากต้อมด้วยนะ ไปไหนมาไหนก็ให้เรากับโป้งไปกับมัน คอยเป็นหูเป็นตาให้พี่ด้วย"
"เกิดอะไรขึ้นเหรอพี่ ใครทำอ่ะ"
"เดี๋ยวพี่บอกเราอีกที มีคนไม่หวังดี แต่ตอนนี้เราช่วยพี่หน่อยนะ ดูต้อมให้พี่ที"
"ครับพี่"
ผมวางสายแล้วเดินเข้าห้องระชุมไป เจอหน้าไอ้ควายหัวทองแล้วเหมือนเหม็นของเน่าก็ไม่ปาน
"โปรเจ็กต์ใหม่ของลูกค้าที่ผมให้ทางฝ่ายคุณเอ็ดเวิร์ดไปดูมาว่าไงครับ"
ผู้จัดการฝ่ายสินเชื่อเอ่ยขึ้นหันมาทางไอ้เอ็ด ส่วนผมก็นั่งฟังอยู่
"อ้อครับ นายไหนเอาเอกสารมาให้ผมทีซิ"
มันหันมาทางผม เอ่อ เอกสารอะไรวะ ผมทำหน้างง
"อย่าทำหน้าแบบนั้น โปรเจกต์ของคุณชวารอฟน่ะ เอามา"
มันกระซิบบอกผม ชวารอฟ อ้าวก็เรื่องอยู่ฝ่ายสินเชื่อนี่ แล้วจะมาอยู่ที่ผมได้ยังไง
"ชั้นไม่ได้เมล์นะเอ็ด"
"อะไรกัน เอ่อ ไม่ทราบว่าเลขาฯคุณได้ส่งเมล์ให้เลขาฯผมหรือยังครับ"
มันหันไปถามไอ้เจสัน ไอ้นั่นก็หันไปหาเลขาฯมัน
"อ้อ พอดีเรื่องนี้มิ้นท์ให้เอสทำน่ะค่ะ เขาอาสาว่าจะตรวจบัดเจทให้ด้วย"
พอได้ยินชื่อผมนี่หน้าชาไปเลยครับ
"อะไรกัน เลขาฯคุณไม่ได้ดูเมล์ก่อนเข้างานเหรอ"
"เอ่อ" ไอ้เอ็ดนี่ใบ้รับประทานครับ
"ดูสิครับ ผมดูก่อนเข้าประชุมทุกวัน แต่ไม่มีเมล์นะคุณเจสัน ว่าแต่คุณเอสได้ส่งเมล์มาให้ผมหรือเปล่าล่ะ"
ผมตอบแทนไอ้เอ็ด อึกอักอยุ่ได้น่ารำคาญ แหมทำท่าเหมือนไม่เคยทำงานร่วมกันไม่เคยรู้จักผมว่างั้น ไอ้ควายเอ้ย เริ่มสะกิดต่อมโมโหผมขึ้นทุกที
"มิ้นท์ไปตามเอสมานี่หน่อย เรื่องสำคัญขนาดนี้ลืมได้ยังไง"
หึหึ ผมแอบยิ้มในใจ สมน้ำหน้า นี่ชั้นยังไม่ได้ลงมือทำอะไรเลยนะ แกหาเรื่องใส่ตัวเองนะอีเอส เสียงของไอ้เจสันเข้มดุมากครับ เพราะโปรเจกต์นี้ใหญ่ที่สุดก็ว่าได้ถ้านับตั้งแต่ปีที่แล้ว ลูกค้าเขารออนุมัติวงเงินกู้วันนี้ หึหึ ตายแน่ๆมึงอีเอส
"ครับ ผมส่งเมล์ให้นายแล้วนี่ครับ"
พอมันเข้ามามันก็ยิ้มแสยะมาที่ผมทันที รอยยิ้มแบบคนที่มีชัยเหนือกว่าประมาณนั้นนะครับ ทั้งห้องประชุมหันมาทางผมเป็นตาเดียว
"หือ ไม่มีนี่เอส เราไม่เห็นได้"
"ลองเช็คดูดีๆแล้วเหรอนาย"
ผมเม้มปากแน่นเชียวครับ มันพูดแบบว่าเสียงผู้ดี๊ผู้ดี มีสกุลรุนชาติว่างั้น ตอนนี้ทุกสายตาก็คงประนามว่าผมน่ะสิเป็นคนผิด
"เราดูแล้วนะ ไม่มี"
"อย่ามาเถียงกันได้ไหม อะไรกันทำงานกันยังไง ไหนลองเปิดเมล์คุณซิ"
ผมสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ให้เปิดเมล์อะไรล่ะควายเอ้ย กูก็เปิดอยู่เนี่ย ผมยิ้มแล้วหันหน้าจอโน๊ตบุ้คไปให้สาธารณชนดู
"ไม่มีนี่ ไหนเอส คุณส่งให้นายยังไง"
ทุกคนหันไปมองหน้ามัน
"ส่งแล้วนะครับ ไม่ลองดูที่จังค์เมล์ล่ะ"
ตอนนี้เหมือนเรากำลังเล่นเกมกันอยู่นะครับ หันไปหันมา ฮึ่ม มึงจะเอายังไงกับกูอีเอส ผมเลื่อนเมาส์ไปที่จังค์เมล์
"นี่ไง"
เอ่อ ผมนี่หน้าชาไปเลยครับ แทบไม่อยากจะเชื่อ รู้ไหมผมไม่เคยจนมุมใครถึงเพียงนี้มาก่อนเลยนะ ไม่ว่าจะเรื่องชีวิตส่วนตัวหรือเรื่องงาน นี่ผมโดนอีเอสเล่นงานแล้วเหรอ
"ไม่รอบคอบ"
อีเอ็ดเห่าขึ้นมา นี่มันเป็นนายผมหรือนายอีเอสกันเนี่ย
"เอ่อ ส่งงานโปรเจกต์สำคัญแบบนี้ ทำไมใช้เมล์ส่วนตัวส่งล่ะเอส"
ผมยังแถหาที่ไปอยู่
"นั่นสิ คุณไม่รู้เหรอว่าเมล์ของที่นี่เขามีให้ใช้แล้วนี่คุณเอาเมล์อะไรส่งให้นายเขา"
ไอ้เอ็ดมันไม่ได้พูดนะครับแต่เจสันเป็นคนพูด
"เอ่อ คือเมล์ของเอสใช้ไม่ได้ครับ เลยส่งเมล์นี้มาก่อน โทรบอกนายแล้วนะ"
"ใช่เอสเขาโทรฯหาผม แต่เขาไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องนี้เลยนะ ทำไมทำแบบนี้ล่ะเอส"
"เอส เอส บอกแล้วนะ นี่นายแกล้งเอสใช่ไหม"
เอ่อ โอยๆ อีนี่มันเยอะมากครับ น้ำตาไหลร้องไห้ออกมา มือสั่นปากสั่น ทุกคนหันไปมองมันแล้วหันมามองผม
"ทำไมคุณทำแบบนี้นาย"
"ผมไม่ได้ทำอะไรนะ ผมไม่ได้รับเมล์ มันเข้าแบบจังค์เมล์ใครจะเปิดเข้าไปดู ถ้าเป็นมินท์ มินท์จะดูไหม"
ผมเริ่มเสียงดังโมโหแล้ว องค์ลงแล้ว
"เอ่อ มิ้นท์ก็คงไม่นะคะ เพราะเมล์ที่เข้าเป็นจังค์ส่วนมากเป็นจังค์จริงๆ"
ขอบใจนะมินท์
"เอาล่ะอย่ามาเถียงกัน รีบแก้ปัญหาดีกว่าไหม วันนี้ถือว่าเป็นความบกพร่อง อย่าให้เกิดเรื่องนี้ขึ้นอีก"
เจสันมันพูดนะครับ ไม่ได้มองมาที่ผม แต่ทำไมผมรู้สึกเหมือนกับมันกำลังว่าผมอยู่ บกพร่องเหรอ ใครบกพร่อง ชั้นเหรอ
"นาย คุณทำไมทำงานไม่รอบคอบแบบนี้ ผมอุตส่าห์ไว้ใจคุณนะ"
พอออกจากห้องประชุม ไอ้ควายหัวทองมันก็ว่าผมทันที
"ใช่ผมไม่รอบคอบที่ไม่ดูจังค์เมล์"
ผมเน้นคำว่าขยะ เน้นๆใส่หน้ามัน
"เหรอ ผมไม่รู้สินะ แต่ตอนที่ทำงานร่วมกับคุณใหม่ๆไม่เคยมีปัญหาแบบนี้ คุณเหนื่อยเกินไปหรือเปล่านาย หรือว่าคุณหมดไฟในตัวเสียแล้ว คุณอยากจะพักไหมล่ะ"
สายตาที่มันมองมามันดูถูกเหยียดหยามผมมากเลยนะครับ ผมกัดฟันแน่น ตั้งแต่ทำงานมาไม่เคยทำงานพลาด ถึงมีก็เรื่องเล็กน้อยไม่มาก ผมไม่เคยไม่รอบคอบ ผมตรวจทานงานก่อนนำเสนอไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ ถึงจะมีเรื่องส่วนตัวอย่างตอนเลิกกับไอ้เรย์ ผมก็ไม่เอามาเกี่ยวกับการทำงาน นี่ผมผิดหรือ
"หมายความว่ายังไงเอ็ด"
ผมไม่ยอมนะครับ ถ้าจะไล่ชั้นออกก็ว่ามาเลยอย่ามาพูดแบบนี้ไม่ชอบ
"หมายความว่า ถ้าคุณหมดประสิทธิภาพ ก็อย่าฝืนเลย ให้คนอื่นที่เขามีประสิทธิภาพมากกว่ามาทำจะดีกว่าไหม"
"เอสน่ะเหรอ"
To be continued
-
ผมดอดขึ้น ไอ้ควายหัวทองมันก็ยักไหล่
"ได้สิเอ็ด ทำไมจะไม่ได้ แต่ผมขอเคลียร์งานให้เสร็จก่อนนะ ผมรับรองว่าคุณจะได้เลขาฯคนใหม่ที่ถูกใจคุณแน่นอน"
ผมเดินกลับไปที่โต๊ะทำงาน นั่งลงอย่างคนจนหนทาง นี่ผมเป็นอะไรไปแล้ว ผมไม่มีทางเอาคืนอีเอสนี่เลยเหรอ ผมโดนมันต้อนเสียจนไม่มีทางไป เจ็บใจเหลือเกิน
"แก ทำไมทำหน้าแบบนั้น ยังคิดอยู่เหรอเรื่องในห้องประชุมน่ะ"
อีคริสมันถามขึ้นนะครับ แหมตอนนั่งในห้องประชุมนี่เงียบเชียวนะมึง
"อย่าคิดมากเลยแก ใครจะไปคิดวะ ว่าอีนี่มันจะเล่นแบบนี้"
มันเห็นผมไม่ตอบมันเลยพูดต่อไปครับ ไม่รู้สิ ไม่ได้เคืองมันนะ แต่ผมยังไม่อยากพูด
"ชั้นก็อยากจะพูดช่วยแกนะนาย แต่แกก็ต้องเข้าใจเพราะประชุมวันนี้ไม่มีส่วนของนายชั้นเลยนะแก จะดอดขึ้นสนับสนุนเดี๋ยวก็หาว่ารวมหัวกันอีก"
อืม จริงของมัน เอาเถอะ ไม่เป็นไร ผมไม่รอบคอบเองนี่นา จะทำยังไงได้
"ช่างมันเถอะแก เออ ชั้นคงจะทำงานที่นี่เป็นสัปดาห์สุดท้ายแล้วนะ"
"หา อย่าบอกนะว่า"
"อืม มันไล่ชั้นออกทางอ้อม"
"เลวที่สุด แกยอมเหรอนาย แกยอมให้คนอย่างอีเอสกับไอ้เอดมันทำกับแกแบบนี้เหรอ"
ผมนิ่งพยายามตั้งสติให้ได้มากที่สุด ไม่อยากโวยวาย ตอนนี้สายตาของคนหน้าห้องหลายคนมองผมเหมือนว่าผมไร้ซึ่งประสิทธิภาพจริงๆ ถอนหายใจครั้งที่แปดพันกว่าๆ
"ใครบอกชั้นยอม หึหึ รู้จักชั้นน้อยไปอีเอส ไอ้เอ็ด มันไม่จบแค่นี้แน่ๆแก"
Written by eiky
ปล. คิดว่าจะสองวันอัพได้ไหมอ่า คือกลัวแฟนๆน้องญี่ปุ่นกะน้องลุฟท์จะนอยด์เพราะไม่ได้เขียนเลย ติดพันเรื่องนี้อย่างแรง แยกประสาทไม่ถูก หุหุ
ปล. อีก ที่ว่าเตรียมพร้อมหรือยัง ไม่ใช่จะดราม่าน้า เหอๆ ดราม่าเขียนเยอะแล้วเบื่อน้า คือเตรียมพร้อมรับมือกับความร้าย รั่ว แรด แรง หรือยัง อิอิ
ขอบคุณเพื่อนๆที่เมนต์ให้กำลังใจนะครับ น้อมรับทุกคำติชม :L2: :กอด1:
-
จิ้มไว้ก่อน :pig4:
-
อยากอ่านต่อ :serius2:
สงสารน้องต้อม
+1
-
เอาซี่คะคุณนาย ร้ายได้แล้วนะคะ เห็นแต่รั่วมาทั้งเรื่องแล้วอ่ะ อิอิ
-
แงๆๆๆๆ
มาต่อเรื่องนี้ก่อนได้ไหมอ่ะค่ะ แบบว่ามันกะลังค้างอ่ะ
อยากให้เอาคืนอีเอ็ดด้วยโง่ดีนัก 555
สงสัยฝรั่งไม่เคยดูละครไทย ซื่อเชียว
-
แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
อยากอ่านอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m15:
อ่านเท่าไรก็ไม่พอค่ะ มันสสสสส์ T^T :o12:
-
อืมมมมมมมมม
ไอ้เอ็ดนี่มันจะมีบทเด่นเหรอ ถึงเสนอหน้ามาอ่ะ อย่าบอกนะว่าจะถูกกำจัดพร้อมอีเหี้ยเอสเพราะความควายของตัวเอง ถ้าเป็นแบบนั้น
สมน้ำหน้า ไอ้ควายยยยยยยยยยยย
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ไม่ยอมนะ ... อย่าลาออกนะ
ต้องมีหนทางที่จะเล่นงานเอสได้อยู่แล้วค่อย ๆ คิดไป
มีเพื่อนสนับสนุนอยู่แล้ว แถมมีหลวงให้กำลังใจอยู่ด้วยไปโล้ดเลย
แต่น่าสงสารต้อมจังเลย เอสเล่นแรงเลยนะ
กลายเป็นว่านายงานเข้าเต็ม ๆ
-
เกลือจิ้มเกลือ หมามุ่ยกับเถาตำแย แสบ ๆ คัน ๆ แต่ถ้าจะเอาคืน กรุณา อย่าเก็บไว้ให้หนักแผ่นดิน
-
อยาก จะ เอา นักเลย ไป รุม โทรม อี เอส จัง
-
งานนี้ต้องแก้แค้่น ตาต่อตาฟันต่อฟัน
:z6: :beat:
-
นังเอส สุดยอดของความเลว กัดไม่มีปล่อย
เหวี่ยงมันหมดทุกคนเลยทีเดียวเชียว...งานนี้หนักหน่อยนะนาย
แต่ก้อยังดีที่มี คุณสามี มาคอยเป็นแรงสนุบสนุนและกำลังใจให้
ไม่งั้นนายคงนอยด์ปแย่เลย ^^
สงสารน้องต้อม นังเอสมันทำลงไปได้ มันน่านัก :z6:
ต้อมทำตามนายบอก ทำหน้ามึนๆ เชิดๆ เฉยๆ ไม่ต้องสนใจใคร
เดี๋ยวนายจัดการเอง อีกไม่นานมันจะผ่านไป
อืม...จบไว้แบบนี้ ค้างค่าที่สุด
:pig4: เป็นกำลังใจให้ฮับ...รอต่อไป
-
อยากอ่านต่อ :z3: :z3: :z3: :z3:
สงสารต้อม :monkeysad:
-
เกลียดอิเอสกับไอ้เอสมากเลย :beat:
หนูพร้อมแล้วค่ะ อยากเห็นนายเอาคืนพวกนี้จนกระอักเลือดเลย :fire:
-
อีเอสนี่มันเลวชั้นต่ำจิงๆ
เวรเอ๊ย :z6: :z6: :beat: :beat: :beat:
พี่นายสู้ๆๆๆๆน่ะ มีผัวหลวงช่วยอยู่ทั้งคน ไม่ต้องกลัว ถ้ามากมายนักก็ทำตามอย่างที่ผัวหลวงบอก
ลงแขกแมร่งเลย :laugh:
-
เอสมันร้ายเนอะ ฮึ้ยยยยยยยยยย หงุดหงิดอ่ะ
สงสารต้อมอ่ะ โธ่ๆๆๆๆ เด็กน้อยของพี่ >_<
แต่คุณอิ๊กคะ ได้โปรดมาต่อทุกวันเถอะ ไม่งั้นเราขาดใจตายแน่ๆ >_<
ว่าแต่..........เอ็ดกะเอสมัน "ตึ้งโป๊ะ" กันไปแล้วรึไงเนี่ย ดูเอ็ดมันเชื่อเอสไปทุกอย่างเลย
.
-
นายพล ชักจะไม่เป็นนางร้ายแล้ว
เพราะโดยเนื้อแท้ นายพลไม่ใช่คนใจร้ายใจดำ
แค่ยังมีรัก โลภ โกรธ หลง ตามวิสัยปุถุชนเอง
พี่เข้าใจถูก หรือเข้าใจผิดนะน้องอิ๊ก
เออ..แต่พี่ก็ได้ข้อคิดจากเรื่องนี้อย่างนึงนะน้องอิ๊ก
ได้ข้อคิดว่า...การคิดแค้นใคร และ/หรือ
การแก้แค้นคนนี่ มันอาจจะได้ความสะใจ
แต่ลึกๆแล้วคือความไม่สบายใจ และเป็นทุกข์
เช่นที่นายพลกำลังเป็นอยู่
เม้นต์พี่อาจแปลกๆต่างจากคนอื่นนะน้องอิ๊ก(สงสัยเป็นคนแปลก)
ชอบเม้นท์นี้จัง
+1ให้เลย^^
ขอบคุณค้า..ที่ชอบความคิดแบบแปลกๆของดิฉัน
-
ขอตบไอ้เอด กับอิเอสสักทีจะได้ไหมเนี่ย
นายเอาคืนแบบสุดๆไปเลยค่า
หมั่นไส้มากเหอะ นายทำไมมีเจ้านายโง่ๆเนี่ย
อ่านแล้วของขึ้นแทน สงสารน้องต้อมล่ะ หึ้ยๆๆๆๆ
-
รอนายเอาคืน
เชิดใส่มันเลยชริ นางมารร้าย นังเอส
-
สองวันอัพก็ได้เรื่องนี้เพราะยังไงก็ไปอ่านเรื่องนู้นอยู่ดี ฮี่ๆๆ
ร้ายอย่างมีศักดิ์ศรีนะนาย สู้ๆๆ
เซ็งเอสมานานล่ะ จัดการมันเลยนาย :beat:
-
โหหหหหหหหหหหหหหหห พี่อิ๊ค สองวันอัพ ผมก้อขาดใจแย่ดิ
กะลังอยาก :z6: อีอส กะอีตาเอ็ดหัวทองอ่ะ
ผมไม่ยอมๆๆๆๆ
-
รั่วเยอะเเล้ว ร้ายเลยเจ๊นาย หึหึ
-
หมั่นไส้อีเอสกับไอเอ็ดอ่ะ สงสัยอิเอสคงเอาตัวเข้าแลกแน่เลย ไอ้เอ็ดมันถึงถือหางขนาดนี้ เป็นฝรั่งที่งี่เง่าจิงๆ
หลอวน่ารักมากมาย :-[ หุหุ หนูนายมีผัวดีๆแบบนี้ อย่าปล่อยให้หลุดมือนะจ๊ะ
เรื่องอัพฟิคขออัพอย่างนี้ทุกวันได้มัยค้าาาาาาาา นะๆๆๆๆๆๆๆ ติดเรื่องนี้งอมแงมเลยอ่า ขืนรอไปสองวันมีหวังลงแดงตาย :z3:
-
อ่านตอนนี้แล้ว หายใจไม่ค่อยออก โกรธนังเอสไปกับนายพลด้วย
คนเราน้อทำไมมันถึงได้ร้ายกาจ ตอแหล เที่ยวกัดเค้าไปทั่วเหมือนหมาบ้าขนาดนี้
ดังนั้นเราต้องกำจัดหมาบ้าซะ เพราะเป็นอันตรายต่อคนทั่วไป
แล้วเจ้านายบ้าอะไร ก็แสนจะงี่เง่า รึโดนนังเอสเป่าหูไปแล้ว
ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง ก็ไม่สมควรจะได้อยู่ในตำแหน่งนี้แล้วล่ะ เพราะดูไม่เป็นมืออาชีพเลย
รอได้นะคะน้องอิ๊ก ให้เวลาไปคิดกำจัดสิ่งชั่วร้ายแบบเนียนๆ เชือดนิ่มๆ แต่เด็ดให้ขาด
ถ้าเด็ดไม่ขาด มันก็เหมือนตีงูให้หลังหัก มันก็มักทำร้ายเมื่อภายหลัง แหละ
-
มันน่านักจริงๆเชียว..
แบบเอสเนี่ย คอยแต่จะระรานคนอื่นเค้า ตัวเองก็ไม่ได้มีความสุขหรอก ยิ่งให้ทุกข์เค้าเท่าไหร่ทุกข์นั้นจะติดจรวดมาสนองในเร็ววัน สงสารต้อม แต่อย่างที่นายว่าก็ต้องทำหน้าด้านหน้ามึนไม่รู้เรื่องเข้าไว้ เดี๋ยวคนก็ลืม
เอาใจช่วยนายให้ผ่านกับเอสไปให้ได้..
ปล. ลุ้นๆตอนหน้า มันต้องมันส์แน่ๆๆๆ
-
กรี๊ดดดด ซุงแหล(ตอมันเล็กไป)มากค่ะ คุณเอส
:z6: :beat: :z6: :beat: :z6: :beat:
ไม่ไหวจะเคลีย นายสู้ๆค่ะ
:m16:
สงสารน้องต้อมอ่ะ กรี๊ด :serius2:
อ่านตอนนี้แล้วจุกๆ
:z3:
+1 รอตอนต่อไปค่ะ
:L2:
-
:fire: :m31: :z6: :beat: :fcuk:เอาไปเลยอีดอกเอสและไอ้ควายหัวทอง
สงสารต้อมอ่า
ตอนพี่ิอิ๊กถามว่าอัพสองวันครั้งได้ไหมเหมือนแม่ถามว่า
ระหว่างน้ำกะข้าวแกจะกินอะไร
ฮืออ เลือกไม่ถูกนุ๋ญี่ปุ่นก็ชอบ คุณนายก็ชอบ สองก็สองพี่ :o12: :o12: :o12: :o12:
-
อือ จริงด้วย ไม่เห็นร้ายซักที รั่วทั้งเรื่อง :seng2ped:
-
เอาอีกที
ถ้าจะร้ายขอแรงงงงกว่าอีน้องภูมินะรั่วเยอะแระ
ขอแรดๆแรงๆจริงๆสะที
สองวันครั้งไม่เป็นไรถ้าได้แบบแรงๆเฮอะๆๆๆ
ผมละชอบนายเอกพี่อิ๊กจัง
อะกอดพี่ิอิ๊กหน่อยนะครับ :กอด1: :กอด1:
-
โห กำลังมันเลนอ่ะ
คุณนายเล่นอิเอสกับไอ้เอ็ดหัวทองให้มันรู้ซะบ้าง :z6:
มาต่อเร็วๆๆน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
เรื่องไหนก็ได้ อะไรก็ได้ สนุกหมดเลยอ่า
-
ตอนนี้คุณนายโดนมันทุกทาง ดีนะมีปั๋วดี คอยให้กำลังใจXD
เอสหน้าตบมาก รออ่านตอนหน้านะคะ ท่าจะมันส์ :impress2:
-
มาต่อเรื่องนี้ก่อนได้มั้ยยย
อยากอ่านต่อแล้วอ่า ^^
มาต่อเร็วๆนะ
-
นายสู้ๆค่ะ
-
อีเอส ไอ้เอ็ด
ขอให้ได้กันเอง
แล้วเอดส์แดก
-
เอสมันต้องมีจุดอ่อนบ้างละ....หน้าที่การงานไม่น่าจะทำได้เต็มร้อย...
ความซื่อสัตย์ต่อองค์กรก็ไม่น่าจะมีนะ....มันหมกเม็ดอะไรไว้หรือเปล่าน้องนาย...
น้องต้อมตกเป็นเชลยของสังคม...แก้ยากหากต้นตอไม่สารภาพ...น่าสงสารเด็กน้อย...
แต่เชื่อว่าน้องนายคงจะสาวไส้เอสออกมาได้....(ผัวหลวงแอบกระซิบบอกว่าเมียผมเก่ง)
สำหรับไอ้คุณเอ็ด..ไม่น่าจะร่วมงานกันต่อไปได้นะ..แต่จะจากกันไปง่าย ๆ ก็ยังไงอยู่
มันต้องมีแสบ ๆ คัน ๆ หรือบาดเจ็บเล็กน้อยถึงปานกลางบ้าง..ใช่ไหมน้องนาย :angry2:
น้องอิ๊ก อยากแต่งเรื่องไหนก็แต่งไปเถอะ .พี่คนอ่านคอยตามอ่านอย่างเดียวไม่ขัดใจ...
อีกเรื่องพี่แวะเวียนไปดูไม่อยากให้ตกหน้าเฉย ๆ สงสารนู๋ญี่ปุ่นเนะ (กลัวดั้งหัก) :กอด1:
:L1: น้องอิ๊ก ไฟแรงงง ของเค้าดีจริง เชิดใส่ o13
-
:angry2:ไอ้ควายมึงได้ กับอิเอสแล้วใช่มั๊ย นายอย่ายอมเด็ดๆ รอเวลาเอาคืนดีกั่ว ชริ
ปล.ผัวหลวงน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก มั่กมาก :-[
-
ทั้งหัวทองหัวดำ :m16:
เอามันให้จมดิน :m31:
อย่าให้ได้ผุดได้เกิดอีก :angry2: :fire:
-
ติดเรื่องนี้อย่างแรง ขออัพทุกวันไม่ได้เหรอ :sad4:
ปล.พร้อมรับเสมอสำหรับความร้าย รั่ว แรด แรง แต่ขอเน้น 3 อย่างหลังเยอะๆหน่อย
-
ต่อด่วนนนนนนนน
กรี๊ดดดดดดดดด!
เกลียดอีเอสจนแทบจะเข้าไปตบอยู่แล้ว :z6:
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย
อยากกรี๊ดแทนนาย ,,
ตั้งแต่อ่านมา สรุปว่า อิเอส เพื่อนสาวร้ายสุดเหรอ
กรี๊ดดดดด อยากตบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สงสารน้องต้อมมากนะ โฮๆๆ ใครช่วยดูแลที
คุณหลวงน่ารักมากกกก อยู่ข้างศรีภรรยาตลอดดดดด
อิเอ็ด ฆ่ามันนนนนนนนน!!
-
รอให้นายร้ายมานานละ เกลียดคนแบบเอสมากเข้าใจดีเลยเพราะเคยเจอคนแบบนี้กับตัวเอง
อย่าไปออกง่ายๆนะนายถ้าไม่ได้ที่ใหม่เริ่ดกว่าอ่ะ มันใส่ร้ายเราได้ก็จริง ถ้าไม่โต้กลับก็ไปแบบสง่างามนะ
เอาใจช่วยละกันเอาแบบให้มันไม่ได้ผุดได้เกิดเลยนะ
-
น้ำกรดสาดหน้าไปเลย
-
ร้ายเยอะนะนี่
สู้โว้ย นาย
:ped149:
-
นางร้ายระดับรากหญ้าจริงๆ แต่งานนี้มีมันสมองขึ้นมานิดหน่อย หดหู่อยู่อย่างเดียว ทำไมต้องทำกับต๋อมแบบนั้นด้วยล่ะ ไม่เป็นผู้ใหญ่ที่สุดแถมไร้มากค่ะ ไร้การศึกษาที่สุดด้วย
นายพลค่ะ ท่านจงร้ายใส่อีนี่ให้ถึงที่สุดเลยค่ะ หึหึ สรุปแล้วคริสคือมิตรแท้สินะ เหมือนคำกล่าวที่ว่า ไม่มีมิตร และศัตรูถาวร จริงๆ คุคุ
-
:angry2: อิเอสแรด สันดานเลวมาก ลอบกัดว่ะ
เอาให้มันไม่ตายดีไปเลยค่ะคุณนาย สงสัยคันมาก สนองเค้าหน่อย :m20:
-
สงสารน้องต้อมมมมมมมมมมม อีเอสแกบังอาจมายุ่งกะน้องต้อมชั้น ไม่ตายดีแน่แก
ส่วนหลวงก็ยังคงเป็นสามีที่น่ารักเสมอ
"คุณ ผมอยู่ข้างคุณเสมอนะ"
>> นี่แหละคือยาอย่างดี หลวงอบอุ่นน่ารักมากกกก
อีเอส กะไอ่เอ็ดมันแอบลอบกินกันหรีอเปล่า ไอเอ็ดหน้าโง่ถึงดูเข้าข้างมันฟัง นอกจากให้บทเรียนอีเอส ก็ให้บทเรียนไอ่เอ็ดด้วยเลย รอสมน้ำหน้ามันอยากได้อีเอ็ดเป็นเลียขา เอ้ย เลขา เหรอ ก็จะดูน้ำหน้าอย่างอีเอสจะทำดีได้สักแค่ไหน
ส่วนนายก็เชิดใส่ เราไม่ได้สิ้นไร้ไม้ตอก มีความสามารถซะอย่าง ออกจากงานนี้ก็ไม่เห็นเป็นไร
ให้คะแนนมิ้น เจมส์ จอย คริส คนละหนึ่งบวก อ่านแล้วได้ใจ ผู้ช่วยนางเอก 555555
นี่ฮาตอนนี้ แบบลองนึกภาพตาม
ผมแทบทรุดลงกับพื้น อีคริสกับจอยมันประคองเอาไว้
ปล. รอสองวันคนอ่านลงแดงพอดี เสพติดแล้วอะ
ปล. ชอบที่นายบอกว่าต้อมเป้นน้องชาย เห็นต้อมเป็นน้องชาย และเจ็บแค้นแทนน้อง พยายามเอาคืน มันล้น ๆ ใจดี ไม่ใช่ว่าเพราะเราไม่เชียร์สามพีถึงรู้สึกดีกับสิ่งที่นายรู้สึกกับน้องมันนะ แต่คือมันแสดงให้เป้นว่าสายสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่มันเกิดขึ้น ระหว่างนาย ทั้งกับต้อมและครอบครัวต้อม ไม่ใช่เพียงแค่ผลประโยชน์ เพราะงั้นก็รักกันแบบน้องและอยู่เป็นครอบครัวก็น่ารักดีนะ
น้องต้อมกะพี่แพทย์ นายกะหลวง อิอิ ครอบครัวเดียวกัน
-
อ่านตอนนี้โครตเกลียดเอสเลยอ่ะ
ตอนก่อนๆยังไม่ขนาดนี้นะ ตอนนี้แกกล้ายุ่งกับน้องต้อมชั้นได้ยังงาย :angry2:
เชียร์คุณนายเต็มที่ เอามันให้ตายไปเลยค่ะ o18
-
สู้ๆๆ ๆ นะนาย ยังไงก็มีหลวงคอยเป็นกำลังใจให้ ^^
ตั้งหลักให้ดี แล้วจัดการมันทั้งสองเอเลย เอเอส กะเอเอ็ด ^^
สู้ ๆ ๆ ๆ ๆ
-
ตามอ่านมาตลอดอย่าว่าอย่างงั้งอย่างงี้เลยนะครับ
จัดหนักให้อีเอส ไอ้เอ็ดหน่อย
ถ้ารักกันจริงต้องหนักๆๆๆๆๆๆ o13 o13 o13
-
สงสารต้อมอ่าาาาาาาา
ไม่ไหววววววว
อีเอสสสสสสส
เลวมากกกกกกกกกกก
นายเอาให้ถึงที่สุดนะ
-
แทบอยากจะ :beat: :beat: :beat: นังเอสจริงๆ
นายอย่ายอมนะ สู้สู้
-
อยากจะขออีกอ่ะได้ไหม เพราะมันใกล้จุดสุดยอดแล้วอ่ะ อีเอสตายแน่อีด กทอง
อยากส่งมันลงนรกจริงๆ
-
นายเอาให้เอสมันเห็นว่าร้ายจริงๆๆมันเป็นยังไง
-
รู้สึกว่า ศัตรูมันจะอยู่รอบด้านไปหมดเลยนะคุณนาย
ถอยออกมาสักก้าวก่อนไหม
เพื่ออะไรๆมันจะดีขึ้น
-
เอสคงเป็นเบียร์เวอร์ชั่นโตแล้วล่ะมั้ง
ร้ายอย่างแรงน่า :beat:เจงๆ
นายสู้ไม่ถอยน้า
คุณอิ๊กสู้ๆน้า
ปล.รอน้องลูลูฟกะของดำเหมือนกาน อิอิ :-[
-
สองวันมาทีนึงก้อได้จ้าอิ๊กกี้
แต่ว่าขอแบบมาทีนี่ขอแรงๆ รั่วๆ แร่ดๆ ร้ายๆ ให้สุดๆเลยได้ไหมอ่ะ
แบบว่าตอนนี้แค้นอ่ะ แค้นแทนนาย จะแก้ปัญหายังไง และตอกกลับอิเอสยังไง
ให้มันเจ็บแสบ
-
ขอหน่อยเถอะ..อยากจะอ่านตอนคุณนายเอาคืนมันจะเจ็บแสบขนาดไหน..ไหนๆก็จะต้องออกจากงานแล้ว
-
:L1:
-
หึหึ เอาคืนให้มันเจ็บเลย :m16:
-
พี่นายเล่นอิเอสให้เจ็บไปเลยค่ะ!! :m31:
เอาให้ล้มทั้งยืน จิกหัวขึ้นมาตบ แล้วผลักมันให้ล้มอีกรอบ แล้วกระทึบๆๆๆๆให้สาแก่ใจแม่_งเลย!! :fire:
แล้วอย่าลืมกลับมาตอกหน้าอิควายหัวทองด้วยนะคะ!! คนอะไรไม่รุ โง่ได้อีก!! :m16:
เป็นกำลังใจให้พี่นายเสมอเน่อ~ o13
-
อยากอ่านต่อออออออออออออออออ
สงสารน้องต้อมง่า
อิเอสไม่ได้ตายดีแน่!!!!!!!!
ไอเอ็ดอีกคน โง่สุดๆ
น้องนายอย่าไปยอมมมมมมมมมมม
-
จะเอาคืนยังไงน๊าขอรับ ลุ้นๆ :z2:
-
เอสมันร้ายมากเลยเนอะ ทำได้กระทั่งคนที่ไม่รู้เรื่องอะไร
นายจัดการมันเลย !!
-
อ๊ากกกกก เรื่องนี้ทำไมมันเรื่องเยอะจังนะ
นายเอกของเราจะแก้ไขยังไงนี่
ตอนนี้เกลียดอีเอสที่สุดแล้ว
อ่านแล้วอินตามเลยอ่ะค่ะ 55++
รอตอนต่อไปค่ะ
-
คุณนายสู้ๆ น๊าาาา
-
รอฉาก ร้าย แรด แรงส์ ของพี่นายค่ะ :impress2:
-
นายสู้ๆ อย่าไปยอมแพ้มันนะ เอาให้เจ็บ อย่าให้มันทำเราฝ่ายเดียว
-
ใจจริงเค้าไม่อยากให้นายร้ายเลย
เพราะเวลาที่ร้ายที เป้าหมายทำลายมันไม่ได้เกิดแค่คนๆนั้น
มันมีผลกระทบต่อคนรอบข้างโดยไม่รู้ตัว
แบบต้อมงี้ น่าสงสารน้องมันเนอะ
นายเองก้อเสียใจ
แบบที่หลวงบอก อย่าเยอะ เพราะถ้าเยอะ ตัวเราเองก้อเปนทุกข์
เป็นห่วงนายจริงๆ
แต่เค้าก้อรู้การแก้แค้นเอสอยู่นะ
หมั่นไส้ขั้นสูงสุด อร๊ายยยย ทอดแบบมาจากละครเลยนะนังเอส
หอยหลอดกล้วยทอดไหม้ คนอาร๊ายยยยย
ส่วนสองวันมาอัพที ซิกๆ ก้อได้อยู่นะอิ๊กกี้
ตัวเองคงเหนื่อยแอนด์มึนชิมิ
รอได้ๆ ถึงจะเสพติดไปแล้วก้อเหอะ อิอิ
สู้ตายจ้ะ +1 จร้า
-
เฮือกกกกกกกกกกกก
สงสารต้อม สงสารพี่นาย
ตอนนี้ชักที่จะไม่อยากให้พี่นายร้ายแล้วอ่ะค่ะ
ยิ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึกว่า อืม.....
การที่พี่นายคิดแก้แค้นคนอื่น แล้วคนอื่นมาแก้แค้นกลับ มันค่อยๆหมุนเป็นวงกลม แล้วอย่างนี้จุดจบมันจะอยู่ที่ตรงไหน
อีกอย่าง เอากันจริงๆไอต้อมมันก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย สงสารมันจริงๆนะคะเนี่ย
แต่ก็นั่นละนะ ดีมาดีกลับ ร้ายมาก็ต้องร้ายกลับ
แต่ร้ายกลับของเราก็ต้องร้ายให้อีก่ายไปผุดไปเกิดไม่ได้ กลับมาแว้งกัดเราไม่ได้ แบบนั้นจะดีที่สุด
เพราะฉะนั้นที่พี่อิ๊คถามว่าพร้อมรึยังกับความร้ายของพี่นาย ขอตอบว่าพร้อมแล้วค่ะ
ร้ายแค่ไหนก็มาเหอะ รับได้หมด
เพราะเ้ข้าใจว่าที่ร้ายนี่ไม่ได้เกิดจากสันดาน แต่เกิดจากการที่ต้องการจะโต้ตอบคนบางคนที่มาทำร้าย
ดังนั้น รับได้ทุกรูปแบบจริงๆค่ะ 555 ((แอบซาดิสต์))
ปล.2วันอัพทีนึงก็ได้อยู่นะคะ แต่ขอแบบยาวๆแบบรอบนี้ได้มั้ยคะ อ่านมันส์มากกกกกกก
-
ผมว่าอีเอสไม่ได้ตายเพราะนายแน่ๆ
แต่ตายเพราะคำด่า+สาปแช่ง ของทุกๆคนเนี่ยแหละ 555
รออ่านต่อดีกว่า o13
-
แวะมารอของวันนี้^^
-
อีเอส มันเป็นอะไรกับ เอ็ดหัวทองหรือเปล่า?
-
เอาคืนให้เเรงกว่าเลยนะนาย หมั่นไส้ ทั้งเอ็ด ทั้งเอสนี่เเหละ :fire:
-
ทำรู้สึกค้างจริงๆ
-
อีเอสร้ายมาก จัดการให้เพื่อนหลวงลงแขกไปเลย อุ๊ยเราร้ายไปไหมเนี่ย
-
เตรียมตัวรอแล้ว
-
ง่าครั้งแรกนะเนี่ยที่เห็นคุณนายเขาจนมุม แต่ฝั่งโน่นก็ร้ายใช่เล่น :เฮ้อ:
แต่ไม่เป็นไรนายพลคือผู้นำทัพ ต้องชนะให้ได้แบบเจ็บแสบด้วย อิอิ o13
-
:m16:ทำกับเด็กที่ไม่เกี่ยวข้องด้วยนี่ มันแรงเกินไปแล้ว :m16:
-
โหไม่ได้มาสองอาทิตย์ เรื่องเข้มข้นขึ้นมากๆ เลย
นางเอกเราพลาดท่าเสียแล้วสิคะเนี่ย
รอดูตอนที่นางเอกเอาคืนบ้าง คงเจ็บแสบน่าดู
รอตอนต่อไปนะคะคุณอิ๊กกี้
:จุ๊บๆ: +1 ให้ความหวานของสองผัวเมียตอนอยู่สระบุรี
-
เอาเรื่องนี้ก่อนนะครับพี่อิค น้องญี่ปุ่นให้เล่นกับลูกหมีไปก่อน
จัดแบบร้อนแรงแล้วค่อยตามด้วยของหวาน อิอิ
-
ขาดตอน :fire: :fire: :fire:
-
จัดการมันเลยน้องนายอย่าปล่อยมันไว้นาน อีเอส :beat:
-
อีเอสนี่น่าถีบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
รออยู่นะค้าบบ ตอนนี้ติดเรื่องนี้มากๆ แวะมาเมนท์ทุกทีที่ทำได้
ยังไงดี แบบว่าเหมือน นางร้ายของเรากลายเป็น นางเอกไปซะแร้ว
โดนอิเอส นำไป 4-1 แล้วนิ จะเอาคืนยังไงไหวหนอ
-
วันนี้จะมามั้ยหว่า??
-
มาปูเสื่อ รอดักตบอีเอสด้วยเปลือกทุเรียน
เพราะมะอยากใช้มือ เสนียด :fire:
-
สถานการณ์มาแบบนี้ เชื่อได้ว่า อิเอส ได้ถวายตูดให้อิเอ๊ด ไปแล้วเรียบร้อย
แต่เลวสุดเห็นจะเป็นสิ่งที่ทำกับน้องต้อม มันดูเหมือนผู้ใหญ่รังแกเด็กรึเปล่า เอส
โตแล้วนะ น่าจะแยกแยะได้ น้องมันเกี่ยวอะไรด้วยล่ะ อ่านแล้วโมโหอะ
น้องต้อมสู้ๆนะคะ เข้มแข็งๆไว้ อีกไม่นานนังเอสมันต้องได้รับผลตอบแทนแน่ๆ
คุณนายก็อย่าท้อนะคะ สู้สุดพลังเลยค่ะ มีผัวให้กำลังใจอยู่ข้างๆแบบนี้ อิอิ
-
:fire:
จัดการนังเอสให้มันกระอักเลือดเลย
เห็นด้วยมากกับพี่อิ๊กกี้ที่อ่านดราม่ามากๆแล้วรู้สึกอยากจะอ้วกจริงๆอ่ะ
แต่ส่วนใหญ่อดไม่ได้เพราะมันติด 555
นังเอสนี่น่ะนางร้ายถอดแบบจากละครน้ำเน่ามาเชียว
นายเค้าไม่โง่หรอกย่ะหล่อน
จัดการมานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
-
:เฮ้อ: เมื่อไหร่จะพลิกสถานการณ์ได้ซักทีเนี่ย นางร้ายของช้าน โดนเล่นอยู่ฝ่ายเดียวเลย :seng2ped:
-
วันนี้มามั๊ยคะ :กอด1:
มารอนางร้ายแผลงฤทธิ์ค่ะ o18
-
ตบ อี เอสสสส
ล้าน ฉาดด เอา เกลือ ราดใส่มันน
-
อัพๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คิดถึงคุณนายจังงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
เราเตรียมพร้อมเต็มที่แล้วค่าคุณอิ๊ก ฮ่าๆๆ มาได้เลย พร้อมรับทุกสถานการณ์
-
รอ :)
-
:angry2:พูดได้คำเดียวว่าเลว โกรธอ่ะ :m31: :z6:เต็มที่เลยนะนายเอาใจช่วย
-
วันนี้นายไม่มา :monkeysad:
-
อินังเอส~!!(ขอหยาบหน่อยเหอะ) เลวมากกกกกก~!เล่นกันขนาดนี้เลยเหรอ?
ไม่เข้าใจว่าก่อนนั้นที่คบกันเป็นเพื่อนกับนายไม่มีความหมายอะไรเลยใช่มั้ย?ไม่จริงใจกับใคร พร้อมจะแว้งกัดได้ตลอดเวลายังงี้....ระวังสุดท้ายจะไม่เหลือใครนะ!
มันน่าตื้บซักที...บังอาจมาทำน้องต้อมของช้านนนน~!!!!!!!!!!!
-
รอๆๆๆๆ
-
รอๆๆๆๆ
แอบเข้ามาดูเรตติ้ง อิอิ
คาดว่าน่าจะได้เจอกันประมาณไม่เกินสี่โมง อิอิ ขอเรียบเรียงหน่อย จะลงน้องลุฟท์ให้ก่อน เหอๆๆ จาตายแล้วน้า หัวปั่น ปรับอารมณ์ม่ายทัน
จุ๊บๆ กอดหน่อยๆ
-
กรี๊ดดดดดดๆๆๆ สี่โมงงงง
เอาเสื่อมาปูรอค่ะ >.<
-
:angry2: ฮึ่ย เกลียดอีเอส
-
มารอค่ะ :impress2: :impress2:
-
ยอมให้กอด ยอมให้จุ๊บ ถ้าทำให้อิ๊กกี้มีอารมณ์
เขียนตอนใหม่
ปล.ไม่ได้รอนะ แต่อยู่ยามเฝ้าเรื่องนี้เลย 55555
-
มีอารมณ์อะไรหรือคะ? รีบน
มาต่อเถอะ คาจายยยยย
-
แวะมาให้กำลังใจคนที่กำลังปั่นต้นฉบับนิยายนะ
อิอิ
พอกันอ่ะครับ ผมก็เหมือนกัน
นี่ก็เพิ่มงานตัวเองอีก เป็นสามเรื่องและที่ต้องเขียน
บ้าไปแล้ว :really2:
แต่ดีใจครับ เรื่องใหม่้ล่าสุดนี่ท่าทางจะเรตติ้งดี o13
อืม เด๋วเย็นๆค่ำๆค่อยแวะมาอ่านต่อนะครับ
-
ปูเสื่อรอด้วยคนจ้าาา
-
เอาหนักๆเลยคุณนาย เห็นแล้วแค้นแทน สงสารต้อมด้วย
ไม่ได้ทำไรให้ดันมาซวย เอสเลวเกิ๊น ต้องโดนหนักๆ :beat:
-
ใกล้เวลาเข้ามาทุกที
-
^^
-
รออ่านะค่ะ
:กอด1: :กอด1:
-
ขณะนี้เวลา 16:15 น
พี่ิอิ๊กยังไม่มาอีกอะ :z3: :z3:
-
เอายังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ตื่นเต้นคันตี_อยา :z6:นังเอสจาแย่
:กอด1: :กอด1:ในความน่ารักของพี่อิ๊ก
เม้นบ่อยไปป่าวเนี้ยเรา
-
องก์ ๓๒
พออีคริสกลับไปทำงานผมเองก็ต้องวุ่นวายกับการเปิดเมล์ของอีงูพิษนั่นขึ้นมาแล้วตรวจดูเพื่อความแน่ใจว่ามันจะไม่วางยาอะไรผมอีก ตอนนี้ในหัวมันอัดแน่นไปด้วยความคิด ผมไม่มีทางยอมให้ใอ้ควายหัวทองกับอีงูพิษนี่เขี่ยออกง่ายๆหรอกนะ เสียชื่อผมหมด หึหึ เรามาเจอกันสักตั้งสิ ชั้นก็ไม่ใช่กะโหลกกะลาอย่างที่พวกแกเห็นหรอกนะ ผมปริ๊นงานออกมาแล้วเอาใส่แฟ้มไปให้ไอ้ควายหัวทองนั่นดู มันไม่พูดอะไรนะ ไม่มองด้วยลงลายมือผ่านๆ หึหึ โง่เป็นควายแบบนี้นี่เอง
"แกจะออกจริงเหรอนาย"
จอยมันถามขึ้นตอนพักกลางวันผมลงมาซื้อขนมปังกับน้ำเพื่อขึ้นไปทำงานต่อนะครับ ไม่ได้จะไปกินข้าวกับพวกมันเพราะมีอะไรหลายอย่างให้ต้องทำ
"ทำไงได้มันไล่ทางอ้อมแล้วนี่แก"
"แกยอมเหรอนาย"
อีคริสร้องทำท่าตบอก
"นั่นสิแก แกยอมให้พวกมันทำแบบนี้กับแกเหรอ"
ผมไม่มีอะไรจะตอบ ไม่อยากพูดอะไรกับใคร ไม่รู้สิ ถ้าพูดผมรู้ตัวว่าผมพูดไม่หยุดแน่ มันอัดอยู่แน่นเต็มอก ผมกลับขึ้นไปทำงานทันทีหลังจากที่ได้ของกินมาแล้ว ต้องเตรียมงานอีกหลายอย่าง เอกสารเอยตารางต่างๆเอย ผมต้องรีบจัดการให้เสร็จ ถ้าหากว่าคนที่มาแทนผมมันจะได้ไม่ลำบาก หึหึ คิดเหรอว่าจะเป็นอีเอส ฝันไปเถอะ ทำท่าเตรียมไปแบบนั้นล่ะครับ ไม่คิดจะออกจริงหรอก หน้าด้านซะอย่างใครจะทำไม
"เอส ตรวจบัญชีคุณชวารอฟหน่อยสิ นายเขาอนุมัติแล้ว โอนเข้าบัญชีให้ลูกค้าภายในวันนี้นะ"
ไม่ได้อยากเจอ ไม่ได้อยากคุยหรอกนะ แต่งานก็คืองานผมแยกแยะออก ไม่ได้เหมือนมันคนสิ้นไร้สมองและปัญญา มันปรายตาขึ้นมามองหน้าผมนะครับ แล้วยิ้มที่มุมปาก เยาะเย้ย แหมนะเดี๋ยวเถอะมึง มึงเจอกูแน่อีเอส
"จะมองทำไม จะเข้าบัญชีลูกค้า"
"ใครมอง งานเร่งเข้าใจไม ชั้นไม่ได้อยากปรายตามองเธอนะ กลัวจะติดเชื้อโรค"
มันแว้ดใส่ผมก่อนเพราะผมยืนจ้องมันตาไม่กระพริบ พอผมตอกไปแบบนั้นมันก็เชิดหน้าใส่แล้วเข้ารหัสตรวจบัญชีลูกค้า
"ขอบใจนะ"
ผมกระแทกเสียงใส่มันแล้วหันหลังจะเดินกลับไปที่โต๊ะทำงาน
"เก็บของไว้หรือยังล่ะนาย เก้าอี้ที่นายนั่งเราว่าจะเปลี่ยนนะ เพราะมันเตี้ย ไม่สูงนั่งแล้วไม่มีสง่าราศี"
ผมยิ้มออกมาเลยนะครับ แล้วหันไปมองหน้ามัน
"อืม เก็บไว้แล้วบางส่วน อยากเป็นมากสินะเลขาฯน่ะ ได้สิเอส แต่ไปเป็นที่อื่นนะไม่ใช่ที่นี่"
ผมหันหน้ากลับแล้วเดินกลับไปเลย มันคงไม่รู้ว่าผมหมายถึงอะไรเพราะมันหัวเราะคิกคัก มึงหัวเราะไปเถอะ อีหน้าโง่ คอยดูพอถึงเวลาแล้วมึงจะหัวเราะออกไหม ทั้งสองตัวมึงนั่นล่ะ
"พี่โต้งครับ พอดีนายอยากจะดูกล้องย้อนหลัง นายรบกวนไปหาที่ห้องได้ไหมครับ"
พอบ่ายผมก็ต้องดำเนินแผนการต่อ หิวแทบบ้าแต่เอาวะ วันเดียวไม่ตายหรอก ลืมบอกไปนะครับ คนที่จะเข้าตรวจบัญชีของลูกค้าได้นี่ต้องเป็นฝ่ายๆไปนะครับ ฝ่ายสินเชื่ออย่างอีเอส กับหัวหน้าของมัน พวกนี้จะมีอภิสิทธฺ์กว่าใครๆเพราะสามารถทำธุรกรรมการเงินได้เลย ที่ทำงานผมระบบรักษาความปลอดภัยก็ไม่ต้องห่วง ธนาคารต่างชาตินี่กล้องวงจรปิดมีอยู่ทุกมุมเลยนะครับ
"มีอะไรหรือเปล่าครับคุณนาย"
เอ่อ เรียกซะ แหมนะ
"พี่โต้งอ่ะ น้องก็ได้พี่ ฟังเป็นเมียทหารยังไงไม่รู้"
ผมแหย่เขาไป พี่โต้งหัวหน้าแผนกรักษาความปลอกภัยหัวเราะร่วนเชียวครับ
"พอดีนายคิดว่านายลืมของไว้ในห้องคุณเอ็ดน่ะครับ แต่หาแล้วไม่เจออยากจะย้อนดูว่าได้วางไว้จริงหรือเปล่า"
"อ้อครับ ประมาณวันที่เท่าไหร่นะครับ พี่จะได้ย้อนให้ดู"
"เอาตั้งแต่กลางเดือนที่แล้วได้ไหมครับ เวลาประมาณเที่ยงๆ จำไม่ได้ว่าวันไหน เดี๋ยวรบกวนพี่โต้งสอนวิธีนายด้วยได้ไหมครับ จะได้ไม่รบกวนเวลางานของพี่โต้ง"
"อ้อได้ครับ ไม่มีปัญหา"
มันจะยากอะไรครับ การที่เราจะใช้คน ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องไปอวดเบ่งศักดิ์เบ่งศรีใส่เขา ผมให้ความเป็นกันเอง แกรู้จักชั้นน้อยไปไอ้เอ็ด อีเอส
"แบบนี้เหรอครับพี่ อ้อ ดีจัง แบบนี้ดูได้หมดเลยเหรอครับ จริงสิ วันก่อนนายทำของหล่นตรงลานจอดรถด้วย ทำเหมือนกันใช่ไหมครับ"
"ใช่ครับน้องนาย ลานจอดรถจอนี้นะครับ เวลาเราจะคร็อปเอารูปก็ดึงเมาส์แบบนี้ แล้วก็ไปที่นี่"
หึหึ ได้กำไรแล้วครับ
"ขอบคุณมากนะครับพี่โต้ง เดี๋ยวนายดูเองก็ได้ครับ"
"เอ่อ ไม่เป็นไรครับ เรามีกฏห้ามแผนกอื่นเข้ามาวุ่นวายนะที่จริง แต่เห็นเป็นน้องนายพี่เลยหยวนๆให้"
"อ้อ ลืมไปเลย งั้นพี่โต้งรบกวนอยู่เป็นเพื่อนนายหน่อยก็แล้วกันนะครับ แป๊บเดียว"
จริงสินะ แต่ละฝ่ายแต่ละแผนกมันยุ่งเกี่ยวกันไม่ได้ง่ายๆนี่นะ แต่สนใจเหรอ หึหึ ไม่มีทางที่ผมจะยอมอ่อนข้อให้มันสองคน
"แกเรียกเรตติ้งให้หน่อยสิ ชั้นกำลังเอาข้อมูลในห้อง รปภ"
ผมส่งข้อความไปบอกอีคริสมันครับ
"ยังไง"
เอ่อ อีนี่ก็นะไม่สวยแล้วยังต้องให้อธิบายอะไรยืดยาว เขาเรียกว่าเข้าใจยากหรือว่าโง่กันนะ
"ทำให้พี่โต้งออกไปจากห้องนี้ ไปลานจอดรถ ทำท่าเป็นลมเป็นบ้าไปสิแก"
ผมส่งข้อความกลับเป็นภาษาอังกฤษนะครับ พี่โต้งแกคงไม่ได้มอง เพื่อนสาวนี่ให้รอนานเหมือนกันนะ เกือบสิบนาที ผมเห็นในสิ่งที่ต้องการเห็นแล้ว พี่โต้งเองก็มองอยู่จออื่น
"อ๊ะพี่โต้ง นั่นพนักงานเป็นลมพี่"
ผมชี้ไปที่จอมอร์นิเตอร์ตรงลานจอดรถ เพื่อนสาวทำท่าเป็นลม แต่แหมนะอีนี่กลัวเสื้อผ้าเปื้อนสุดฤทธิ์ท่าล้มนางเหมือนกับนางงามล้มก็ไม่ปาน
"วอหนึ่ง เรียกวอสอง"
อ้าว เขามีวอนี่หว่า
"เขามีวิทยุแก เอาให้หนัก"
ผมส่งข้อความไปอีก ในจอนะอีคริสมันก็ล้วงเอาโทรศัพท์มาดูนะ กรี๊ด มันจะได้เรื่องไหมเนี่ย มีรปภวิ่งเข้าไปดู อีคริสก็ชักกระตุกใหญ่ เห็นแล้วอดขำไม่ได้แต่ต้องเบือนหน้าหนีไปทางอื่น
"วอสอง วอแปด เขาชักใหญ่แล้ว"
"เอ่อ น้องนายครับ เดี๋ยวพี่ลงไปลานจอดรถแป๊บนึงนะครับ อย่าเพิ่งทำอะไรนะครับ พี่รบกวนทีถ้าใครโทรฯเข้ามารับให้หน่อยนะครับ"
"ได้ครับพี่ รีบไปเถอะครับ เดี๋ยวเขาจะเป็นอะไรมากกว่านี้"
พี่โต้งออกจากห้องไปแล้ว หึหึ รีบคร็อปรูป เซฟไฟล์รวมทั้งวีดีโอใส่แฟลชไดรฟ์ของผมเอง เลื่อนหาวันที่ต้องการ ย้อนดูความอุบาทว์โสโครกของคนทั้งสอง หึหึ ที่แท้ก็แบบนี้นี่เอง
"ขอบคุณนะครับพี่โต้ง เขาเป็นอะไรไหมครับ"
พอพี่โต้งกลับมาผมก็ถามขึ้น ยิ้มให้ด้วยใบหน้าที่เปี่ยมสุข
"ไม่เป็นอะไรหรอกครับ เขาบอกเขาเป็นลมบ้าหมู พอหายนี่ลุกเดินปกติเลยนะ คุณคริสเลขาฯ คุณเนธานน่ะครับน้องนาย"
โฮะๆ จะให้มันดิ้นได้ยังไงเนอะก็พอผมได้สิ่งที่ต้องการผมก็ส่งข้อความไปบอกมันว่า
"พอเถอะหล่อน ท่าทางจะเหนื่อย"
มันก็หยุดทำสิครับ ผมมองดูในจอตลอดเวลา
"งั้นนายขอตัวกลับไปทำงานก่อนนะครับพี่โต้ง"
"อ้อ ครับ แล้วเจอของไหมครับ"
"ไม่เจออ่ะครับพี่ คิดว่าน่าจะลืมไว้ที่รถ เออ พี่โต้งครับ ย้อนหลังนี่เราไม่ค่อยเข้าไปดูกันเหรอครับ"
ผมสงสัยจริงๆนะว่าเขาทำงานกันยังไง เพราะสิ่งที่เห็นมันโจ่งแจ้งมาก มากเสียจนแผนกนี้ปล่อยไปได้ยังไง
"เอ่อ ปกติแล้ว น้องนายอย่าไปบอกใครนะครับ เราจะเช็คแค่ความเรียบร้อยโดยรวมน่ะครับ กับห้องการเงิน จะย้อนไปดูเวลาที่มีเคสเท่านั้นล่ะครับ"
"อ้อ ครับ ไม่มีอะไรหรอกครับพี่ พี่ก็มีโพรเซสการทำงานของพี่นี่ใครจะว่าอะไร ถ้าให้มานั่งดูเป็นร้อยๆจอในแต่ละวันก็ไม่ต้องทำมาหากินกันอย่างอื่นพอดี ขอบคุณมากนะครับพี่โต้ง"
ผมยกมือไหว้แกแล้วยิ้มให้เดินออกจากห้องทันที
"ว่าไงยะหล่อน ชั้นนี่ดิ้นแทบตายได้อะไรมาบ้าง"
อีคริสมันโผล่ออกมาจากห้องน้ำ ต๊าย เผลอไม่ได้เลยนะอีนี่เข้ามาสิงตลอดเวลา
"ก็พอนะ แต่มันยังไม่แข็งพอที่จะทำให้มันเจ็บแสบ แล้วแกล่ะเป็นไงลมบ้าหมุไม่ยักเคยเห็น"
"อีบ้า ชั้นทุ่มทุนนะยะงานนี้น่ะ หลุยส์ชั้นเปื้อนหมด อะไรไหนเล่าซิ"
"เดี๋ยวสิแก ชั้นเล่าแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ มีอะไรให้ทำเยอะแยะไปหมดเลยนะวันนี้ ชั้นอาจจะต้องการความช่วยเหลือจากแกนะคริส จอยด้วย"
"ได้เสมอเธอ ชั้นอยากจะดูวิธีการของแกเหมือนกัน ว่าที่แกไม่ยอมๆน่ะ จะยังไง ร้ายให้สมคำร่ำลือหน่อยสิเธอ"
"ใครร้าย ชั้นไม่เคยร้ายนะ ชั้นออกจะเป็นนางเอก"
"จ๊ะ แม่นางเอก นางเอกในคราบอีพริ้ง"
"อย่ามาชวนคุยนอกเรื่อง เดี๋ยวมีอะไรชั้นบอกข่าวเป็นระยะๆ"
หึหึ ผมน่ะไม่ร้ายเท่าไหร่หรอกนะ แค่ตอบกลับบ้าง ไม่ได้ร้ายแบบหมายปองชีวิตให้สูญสิ้นไปหรอกนะ แค่อยากให้เขามีชีวิตอยู่แล้วเฝ้ามองดูอะไรหลายๆอย่างที่ลอยผ่านหน้าไป แต่ไม่มีปัญญาคว้ามันมากอดไว้ได้ก็เท่านั้นเอง ให้เขายังมีชีวิตอยู่แต่อยู่ด้วยทรมานไปจนวันตายก็เท่านั้นเอง ไม่ร้ายทำแค่นี้ผมไม่เรียกว่าร้าย
"ใบเสร็จนั่นอยู่ไหนวะ"
พอกลับไปโต๊ะทำงานผมก็เปิดเก๊ส่วนตัวที่ไม่ค่อยเปิดหรอกครับ เพราะเก็บพวกใบเสร็จเอกสารสำคัญเอาไว้ ไม่คิดนะว่าจะได้ใช้ ดีใจจังที่เป็นคนชอบเก็บของพวกนี้
"ใครจะอยู่ใครจะไปก็แล้วแต่เบื้องบนล่ะนะแก"
ผมยิ้มออกมาแล้วร่างจดหมายถึงสำนักงานใหญ่ที่สวิสฯ ส่งหานังคริสตินล่ะครับ เคยป๊ะกันตอนผมไปดูงาน นางเปรี้ยวได้ใจอยู่แต่มีลูกสองแล้ว ตำแหน่งก็เหมือนๆผมล่ะครับ แต่เป็นเลขาของ ซีอีโอใหญ่ของธนาคารหรือทางเราเรียกกันว่าท่านประธานใหญ่ ซีซีเมล์ให้ฝ่ายทรัพยากรบุคคลของสำนักงานใหญ่ด้วย รวมถึงคุณบิลลี่ ประธานใหญ่ของสาขาที่กรุงเทพฯ เขาไม่ค่อยได้เข้ามาที่ธนาคารหรอกนะครับ จะมาทุกอาทิตย์ส่วนมากแกจะออกไปดูแลลูกค้าเอง ซีซีเลขาฯแกด้วย พี่นา แต่แกชอบให้เรียกแกว่า ติ๊นา สาวนักเรียนอังกฤษ แต่ยังๆ ยังไม่ส่งตอนนี้ ส่งตอนนี้เรื่องก็แดงตอนนี้สิ ให้มันลอยหน้าลอยตาก่อน มันยังไม่พอ
"ถ้าหาว่าชั้นไม่ร้าย แบบนี้มันก็ไม่ร้ายหรอกนะ แต่มันไม่พอแค่นี้หรอกสำหรับแกสองคน"
ตอนที่ผมไปให้อีเอสมันตรวจบัญชีลูกค้า บอกไว้ก่อนนะครับว่าผมเป็นคนตาไว แล้วยิ่งมีเหตุการณ์แบบนี้ตาผมจะทำงานดีกว่าเดิมเป็นเท่าตัว ระหัสผ่านแบบกะโหลกกะลาแบบนั้นน่ะเหรอ เหอๆ อีโง่ คิดยังไงเอาชื่อตัวเองกับชื่อแฟนมาเป็นรหัสผ่านในที่ทำงาน อีนี่มันคงรักไอ้น็อทมากสินะ หึหึ
ได้เวลาเลิกงานแล้วนะ แต่ผมยังไม่ออกจากที่ทำงาน มีอีกสองอย่างที่ยังไม่ได้ทำ อย่างแรกคือส่งเมล์ชุดใหญ่แนบไฟล์ทั้งวีดีโอ ทั้งภาพ ทั้งเอกสารที่ผมสแกนไว้เรียบแล้วแล้ว แนบไฟล์แล้วรอส่งอย่างเดียว อีกอย่างคือ สิ่งนี้ ผมเข้ารหัสส่วนตัวของอีเอส อุ๊ยตาย ใช่อย่างที่คิด ไม่เคยเข้านะ แต่เคยรู้ว่าเข้ายังไงโยกย้ายเงินยังไง เพราะตอนมาเป็นเลขาฯต้องลงไปฝึกงานที่เคาท์เตอร์ ผมไม่ใช่ปลาทองที่จะลืมมันไปเสียหมดสิ้น โยกโอนเงินอย่างเมามัน
"เอาสักคนละยี่สิบล้านเนอะ จะได้ฟ้องได้"
หึหึ บัญชีเงินฝากธนาคารอื่นของอีเอสผมก็มีเพราะตอนที่จะโอนเงินค่าตี้ยาให้มันมันได้ให้ไว้ ส่วนของไอ้เอ็ด อีกะเทยควายหัวทองผมมีข้อมูลของมันทุกอย่างเพราะเป็นเลขาฯ แค่นี้ก็ไม่ใช่เรื่องลำบากอะไร
"เอาบัญชีนี้ดีกว่าเนอะ ใกล้เราดี"
การโอนเงินไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย คลิกๆ มันดีเหมือนกันนะ ต๊ายจำนวนเงินของลูกค้าที่เพิ่งอนุมัติมามันก้อนใหญ่โตมโหราฬมาก แค่สี่สิบล้านเขาคงไม่สงสัยหรอกนะ หึหึ พอโอนเสร็จก็ส่งเมล์ ตอนนี้เหลือเพียงแผนกการเงินที่ปิดยอดรายวันอยู่ ขอโทษนะพี่ๆ วันนี้คงหายอดไม่ลงตัวหรอกนะ อีเอสก็ยังไม่กลับแต่ผมชะเง้อมองแล้วเหมือนมันกำลังจะเตรียมตัวกลับเหมือนกัน หึหึ เวลาพอเหมาะพอเจาะอะไรแบบนี้ พอเสร็จก็เหลือขั้นตอนสุดท้าย คือเอาน้ำยาลบคำผิดมาป้ายตรงจำนวนเงิน เปลี่ยนยอดซะก็จบเรื่อง
"อ่ะเอส พรุ่งนี้ฝากส่งด้วยนะ"
ผมเก็บของเตรียมกลับบ้านแล้วถือแฟ้มไปวางหน้ามัน คงไม่เปิดดูหรอกนะเพราะผมคิดว่าผมลบเนียนพอสมควร อีกอย่างตัวเลขมันไม่ได้อยู่หน้าแรกหรือหน้าสอง ไม่ได้ประเมินมันต่ำไปนะแต่ผมค่อนข้างมั่นใจไม่มีอะไรต้องเสียแล้วนี่
"วางไว้ตรงนั้นล่ะ"
มันกระแทกเสียงใส่ผมแล้วแสยะยิ้ม ยิ้มได้ยิ้มไปอีโง่ วันนี้ล่ะจะเป็นวันสุดท้ายที่มึงจะมายิ้มแสยะใส่กูแบบนี้
"ตรงนี้นะ พรุ่งนี้อย่าลืมล่ะ ไม่ใช่บอกว่าลืมนะ นี่"
ผมยกแฟ้มขึ้นสูงๆเพราะรู้ว่ามีกล้องอยู่ บุ้ยปากไปทางกล้องให้มันดู มันยกริมฝีปากใส่ผม
"ไม่ลืมหรอก จะอาสาทำให้ คงเป็นงานสุดท้ายสินะที่ชั้นจะช่วยเธอได้ ก่อนที่จะเขี่ยเธอออกจากที่นี่ ไหนบอกมีประสิทธิภาพไงจ๊ะนาย ต๊าย นักเรียนนอกนี่มีพิษสงแค่นี้เองเหรอ ไม่มันเลยอ่ะ"
"หึหึ ใช่มันเป็นงานสุดท้าย ชั้นมีพิษไม่เยอะหรอกนะ เพราะในสันดานไม่ใช่งูพิษเหมือนเธอ ต๊าย ที่เรียนได้เกียรตินิยมนี่เพราะปมด้อยหรือเปล่าเธอถึงพยายามดีดดันตัวเองขึ้นที่สูงน่ะ แต่ชั้นว่ามันไม่ได้ช่วยอะไรหรอกนะ เพราะคนมันมาจากที่ต่ำ สันดานมันต่ำ คิดอะไรต่ำๆ ต่อให้อยู่สูงเสียดฟ้า แต่คำพูดการกระทำมันก็ยังใฝ่ลงเบื้องล่างเสมอ จริงไหมจ๊ะ อีเอส"
"อีนาย"
"กลับแล้วนะครับพี่ๆ สวัสดีครับ"
ผมสนใจมันที่ไหนหันไปยิ้มยกมือไหว้ป้าๆที่กำลังเตรียมตัวจะกลับบ้าน แล้วเดินเชิดหน้าออกจากบริเวณนั้น เสียงอีเอสด่าผมตามหลังมาแต่เสียงมันไม่ดังมากหรอกนะครับ เพราะป้าๆอยู่ หึหึ เก่งนักเหรอแสดงละครน้ำเน่าน่ะ ชั้นเองก็เก่งเรามาชิงรางวัลกันหน่อยสิอีเอส
"ต้อม ออกมาเจอพี่หน่อยสิ"
ผมกดโรศัพท์ไปหาไอ้ต้อมครับ ทั้งวันไม่ได้ถามข่าวมันเลยไม่รู้ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง
"เอ่อ วันนี้อย่าเลยพี่ ผมไม่อยากออกไปไหน"
"ต้อม"
เสียงมันเหมือนคนหมดแรงเลยครับผมนี่ครางออกมา
"ไว้วันหลังได้ไหมพี่ วันนี้ผมไม่อยากออกไปจริงๆ"
"ต้อม อย่าคิดมากนะ เพื่อนๆล้อเหรอ"
มันเงียบเสียงไปครับ แต่ได้ยินเสียงไอ้อูดังอยู่ข้างๆ
"ไม่เป็นไรหรอกพี่ผมทนได้"
"ต้อมพี่ขอโทษนะที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น"
"พี่ไม่ได้ทำนี่ครับ ผมซวยเองล่ะ"
"ต้อม"
จะให้ผมปลอบใจมันยังไงดี ผมเข้าใจมันดีที่สุดเวลาที่เราเป็นตัวตลกในสังคม มันทำอะไรผิดหรือนี่ ทำไมมันต้องมาเผชิญกับเรื่องราวเลวร้ายแบบนี้ด้วย
"ต้อมพี่สัญญาว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก พี่ขอโทษ"
ผมเหมือนว่าเสียงของตัวเองมันเริ่มที่จะตีบตัน
"อย่ามาดราม่านะพี่ ฮ่าๆ"
มันพูดขึ้นแล้วหัวเราะ ไอ้นี่มันก็นะ
"ไอ้บ้า เมื่อกี๊ยังทำเสียงเศร้าอยู่เลยนะ"
"ผมก็ทำไปแบบนั้นล่ะพี่ ผมมาคิดๆดูแล้วนะ ผมเป็นอะไรใครจะรู้จริงไหม ผมเครียดแล้วคนที่ล้อมันก็ช่วยผมไม่ได้อยู่ดี อีกไม่กี่เดือนก็จะจบแล้วพี่เอาเวลามาเครียดกับตำราดีกว่า"
กรี๊ด นี่ความคิดไอ้ต้อมเหรอเนี่ย ประเสริฐเลิศล้ำที่สุด ให้มันได้อย่างนี้ ได้ใจผมไปเต็มๆ
"ตกลงวันนี้ไม่มาใช่ไหมพี่จะได้กลับห้อง"
"ไม่เอาอ่ะ อยากอ่านหนังสือ พรุ่งนี้ก็ได้พี่"
"พรุ่งนี้อาจจะไม่ว่างนะ"
"อ้าวนะ งั้นวันหลังดิ"
"เออๆ ตามใจว่าจะพาไปเลี้ยงข้าวในโรงแรมซะหน่อย"
"ไม่เอาหรอก เข้าโรงแรมเดี๋ยวก็เป็นข่าวอีก ขี้เกียจฟังคนพูด"
"แหมพ่อดาราใหญ่ ตามใจงั้นพี่กลับนะ อยากเจอก็ส่งข้อความมาก็แล้วกัน"
เป็นครั้งแรกนะเนี่ยที่มันไม่อยากจะออกมาเจอผม เอาเถอะ ผมเข้าใจเพราะผมเองถ้าหากออกไปเจอมันก็คงแบกหน้าตาอันอุบาทว์ไปเหมือนกัน
ผมเลิกงานแล้วก็รีบกลับมาที่ห้อง ตอนนี้ยังไม่มีใครกลับ อีป้าเลิกงานห้าโมงเย็น ไอ้หลวงเลิกงานหกโมง แต่นี่มันก็เกือบหกโมงแล้วนะ ผมต้องรีบกลับไปหาข้อมูลอะไรเพิ่มเติมอีกนิดหน่อย จะฟันมันทั้งทีไม่เอาแล้วเหมือนคราวก่อนๆ ไม่ตายกันไปข้างหนึ่งก็ให้มันรู้ไป หึหึ
"ทำไมวันนี้กลับเร็วยะอีนาย"
เสียงอีป้าครับมันโผล่หน้าเข้ามาในห้องผมกำลังนั่งหาข้อมูลอยู่หน้าคอมฯ
"อืม"
"เป็นไรแกหน้าเหมือนตูดเลย ทะเลาะกับผัวมาเหรอ"
"บ้าเหรอแก ชั้นมีปัญหานิดหน่อยน่ะ ที่ทำงาน"
ผมผละออกจากหน้าคอมฯลุกออกมารินน้ำใส่แก้ว วันนี้ทั้งวันยังดื่มน้ำได้ไม่ถึงเป้าเลยนะเนี่ย ตายแล้วสุขภาพชั้น
"มีอะไรยะ อย่างแกมีปัญหาด้วยเหรอที่ทำงาน เห็นบอกไม่มีใครกล้าแหยม"
"โอ๊ย เรื่องมันยาวป้า ชั้นไม่ใช่เทวดานางฟ้านี่ที่จะรักษาตัวได้ดีขนาดนั้น"
"อ้าว ต๊ายนางฟ้าตกอับก็เป็นเหรอยะ"
เฮ้อนะ ผมเหนื่อยเหมือนกันนะ แต่ว่าไปอีป้ามันก็ไม่ผิดหรอกครับมันเคยเป็นของมันแบบนี้ แค่พลังชีวิตผมอ่อนลงก็เท่านั้นเอง
"ตกลงแกมีอะไรอีนาย ชั้นไม่เคยเห็นแกหน้านิ่วขนาดนี้นะ"
"ก็เรื่องที่ทำงานนั่นล่ะแก"
"เล่ามาสิ"
"รอหลวงก่อนได้ไหม ขี้เกียจเล่าหลายรอบ"
"ค่า รอผัว ที่สุดนะแก แหมพอมีผัวนี่นะ"
"ก็เหมือนแกนั่นล่ะป้า แหมนะ เดี๋ยวมันมาชั้นค่อยเล่า ไปหาข้อมูลต่ออีกหน่อย"
ผมเดินถือแก้วน้ำเข้ามาให้ห้องทันที ดีนะที่มันยังไม่ได้ออกไปดูต้นไม้มัน หุหุ อันนั้นงานเข้าอีกแน่ๆเลยผม ข้อมูลของผมคือพื้นเพของอีเอส ต้นกำเนิดมัน เชื้อสายมันมาจากไหน หาได้ไม่ยากหรอกนะครับ ทั้งเวบราษฎร์เว็บหลวง แต่ไม่น่าสนใจพอได้รู้ พ่อแม่มันไม่อยากจะเข้าไปยุ่งเกี่ยว ผมคงไม่ทำเหมือนมันหรอก ร้ายแบบกราดไปทั่วมันดูไร้คลาสยังไงไม่รู้ ผมจะเล่นแค่มัน เอาให้ย่อยยับลงกับตา มันผ่อนคอนโดฯอยู่นี่ รถอีก งั้นชั้นขอก็แล้วกันนะอีเอส
"คริส แกรู้จักน้ำมันเบรคป่ะ"
ผมกดโทรศัพท์ไปหาอีคริส เสียงข้างหลังนี่นะ แหมอีนี่คงอยู่ในซาวน่าหรืออะไรสักอย่างก้องเชียว
"รู้สิแก แกจะเอาไปทำอะไรเหรอ นี่อย่าบอกว่าแกไม่รู้จักนะ อะไรยะขับรถยังไงไม่รู้จักน้ำมันเบรค"
"อ้าวอีนี่ถามไง อย่าว่าแต่น้ำมันเบรคเลย หม้อน้ำอยู่ตรงไหนดูยังไงชั้นยังทำไม่เป็นเลย เออๆอย่านอกเรื่อง เดี๋ยวพรุ่งนี้ชวนทำเรื่องเลวๆ กับคนเลวๆ"
"ต๊ายนี่แกคิดวิธีได้แล้วเหรอ ดีชั้นพร้อม"
"อืม งั้นพรุ่งนี้ค่อยคุยกัน"
"อ้าวแล้วน้ำมันเบรคล่ะแก"
"เอามาด้วยสิแก หาให้หน่อย"
"อืมๆ เดี๋ยวชั้นเตรียมไป"
ที่ผมให้คริสมันเตรียมมาไม่ให้ไอ้หลวงเอามาให้ก็เพราะมันคงรู้ล่ะครับว่าผมจะเอาไปทำอะไร มันยิ่งห้ามๆอยู่กลัวผัวจะตบเอา แต่นะขอเถอะครั้งนี้มันปรามาสชั้นเยอะไปหน่อย
"ว่าไงคุณ เห็นป้าบอกว่าเครียดเหรอ"
ผัวกลับมาแล้วมันปรี่เข้ามาหาผมในห้องก่อนเลยนะ
"ก็นิดหน่อย แกอีนั่นมันเอาใบปลิวไปโปรยที่โรงเรียนต้อมนะ"
"หา เฮ้ย มันเกินไปนะคุณ น้องมันรู้เรื่องด้วยเหรอ" ผัวร้องเสียงดังเชียวครับ
"นั่นสิ"
ผมลุกจากเก้าอี้แล้วเดินออกมาด้านนอก ถึงเวลาต้องเล่าให้คุณสามีและอีป้าฟังแล้ว ผมเล่าไปด้วยน้ำเสียงเนือยๆ บอกไปเกือบหมดล่ะครับว่าทำอะไร หรือคิดจะทำอะไรกับสองตัวนั่น ยกเว้นเรื่องน้ำมันเบรคกับอีกสองสามเรื่องที่ขออุบเอาไว้ก่อน ยังไม่อยากบอก
"ทำไมมันเลวร้ายจังแก อีนี่หน้าตามันเป็นยังไงทำไมมันถึงร้ายขนาดนี้นะ ชั้นว่าไม่ใช่มันกินไอ้เอ็ดนายแกแล้วเหรอ"
"ฮึฮึ"
"คุณให้ผมพาน้องๆที่ทำงานไปจัดการมันไหม"
"นั่นสิแก พาไปลงแขกให้รูบานไปเลย"
หา นี่ขนาดอีป้าเป็นคนธรรมะธรรมโมนะเนี่ย
"อย่าเลย ชั้นมีวิธีของชั้น"
"แล้วน้องต้อมอะไรนั่นเป็นไงแก เพื่อนๆไม่ล้อมันแย่เหรอ"
"ล้อสิป้า น้องมันไม่กล้าออกไปไหนเลยเนี่ย"
พูดความยาวสาวความยืดไปก็เท่านั้น ผมเหนื่อย ผมอยากจะพัก อยากจะนอนเก็บพลังให้ได้มากๆ พรุ่งนี้ผมยังต้องไปเจอกับศึกหนักที่รออยู่
"แก ชั้นอยากกินเบียร์"
เหอๆๆ แต่เอาหน่อยเถอะ เครียดไปก็เท่านั้น ถ้ามันเป็นไปตามแผนก็ไม่น่ามีอะไรต้องกังวลใจอะไรมากมายนักหรอก
"คร้าบ เดี๋ยวผมจัดให้"
"งั้นอ่ะนี่หลวง พี่ช่วยออก"
"ไม่เป็นไรหรอกป้าเดี๋ยวชั้นเลี้ยงเอง"
"งั้นพี่ไปด้วยหลวงไปซื้อที่คาร์ฟูลกันจะได้ซื้อกับแกล้มมาด้วย"
ไอ้หลวงมันหันหน้ามามองผมเหมือนจะขออนุญาตเลยนะ ผมก็พยักหน้าให้มันแบบเนือยๆ อีป้าก็แซวไปตามเรื่อง
"แม่ นายมีเรื่องอยากจะให้แม่ช่วย"
ไม่รู้สินะไม่ว่าจะแข็งแกร่งสักเพียงไหน ไปไกลได้เท่าไรสำหรับผมเองผมยังต้องพึ่งบุญบารมีของแม่กับพ่อของผมอยู่ดีไม่ว่าจะยังไง
"มีอะไร อย่าบอกนะว่านี่แกไปก่อเรื่องไว้อีกแล้ว โอ๊ย ลูกคนนี้นี่"
โห ดูคุณนายแม่ผมสิครับ ยังไม่ได้เอ่ยรายละเอียดอะไรเลยนะ วี้ดเสียงมาก่อนแล้ว
"แม่ ฟังนายก่อนสิ มีเรื่องให้ช่วยจริงๆ"
"ฮึ"
เฮ้อ ผมต้องเล่าตั้งแต่เลิกกับไอ้เรย์เลยนะ
"ทำไมเลิกกันตั้งนานแล้วเพิ่งจะมาบอกแม่ อะไรกัน แล้วทำไมตาเรย์ถึงเป็นคนแบบนั้น"
"มันไม่รู้จักพอไงแม่ เอาเถอะช่างมัน"
ผมเล่าต่อไป คุณนายแม่เธอก็เปิดลำโพงสุดฤทธิ์ทั้งบ้านนั่นล่ะครับ ยกเว้นสองสองตัว เอ้ยสองคนที่คงจะไปโรงเรียน
"แกแน่ใจเหรอว่าเขาเป็นคนดี"
"เท่าที่นายไปเห็นมา นายคิดว่านายดูไม่ผิดหรอกแม่ เอาน่าเกิดอะไรขึ้นนายรับผิดชอบเอง แม่ก็อยากได้อยู่ไม่ใช่เหรอ"
"ย่ะ แหมนะแล้วนี่แม่ต้องไปเลื่อนตั๋วเขาสินะ แล้วร้านอาหารแม่ล่ะนาย ช่วงนี้ยิ่งขายดีๆอยู่ด้วย"
"แหมแม่ จ้างคนเฝ้าให้ก็ได้นี่ หรือไม่ก็ถือซะว่าหยุดปีใหม่ไง นายรู้นะว่าปีใหม่เมื่อกี๊แม่ไม่ได้ปิดร้าน"
"เออๆ อย่ามาทำเป็นรู้ดี งั้นแกจองโรงแรมให้แม่ด้วยละกัน"
"พี่แพทย์ เดี๋ยวนายจะคุยรายละเอียดกับพี่อีกทีนะ ขอบคุณนะครับแม่ แม่น่าร้ากที่สุดเลยอ่ะ"
"อย่ามาเยอะนาย ตลอดเวลา"
"พ่อฝากดูแม่ด้วยนะ เดี๋ยวนี้ปรี๊ดง่ายจัง หมดแล้วเหรอประจำเดือนน่ะ"
"นาย"
อิอิ มีบ้าง ผมกดวางสายก่อนที่คุณนายแม่จะกรี๊ดใส่ผม อย่าถือสาเลยนะครับครอบครัวผมเราคุยกันแบบนี้ล่ะ แต่มีผมคนเดียวนะที่ล้อแม่เล่นแบบนี้ได้ พ่อกับพี่แพทย์นี่อย่าได้หวัง โฮะๆ แอบภูมิใจ ไม่นานหลังจากที่วางสายไอ้หลวงกับอีป้าก็กลับมา เอ่อ คือมันสองคนหอบเบียร์มาสองลัง ของกินอีก ต๊ายนี่ชั้นให้ไปพันเดียวพอเหรอเนี่ย
"มาๆแก กินให้หายเครียด"
อีป้ามันจัดแจงเตรียมอุปกรณ์นะครับไอ้หลวงมันลงไปซื้อน้ำแข็งที่ร้านเจ๊ เฮ้อ เมาแล้วชั้นจะรั่วไหมเนี่ย เผื่อหลุดความลับออกไป ไม่ได้ๆ เราต้องคลุกวงในเข้าไว้ ต้องไม่หลุด นัวเนียกับไอ้หลวงไว้ให้มากๆจะได้ลืมเรื่องที่ทำงาน การกินเบียร์นี่มันไม่ได้ดีเลิศหรือหายเครียดอะไรหรอกนะ แต่ผมอาศัยว่ากินแล้วมันตึงๆนอนหลับง่ายเท่านั้นเอง
ผมตื่นขึ้นมาตอนแปดโมงตั้งใจไม่ตั้งนาฬิกาปลุกไว้เองล่ะครับ อยากจะไปสาย ไม่รีบร้อนอะไรอาบน้ำตามสบายร้องเพลงลั่นล้า ไม่ร้อนใจไม่ทุกข์ใจ
"นี่แก แกไม่รีบเหรอสายแล้วนะ"
"แกไปก่อนเถอะป้า ไหนๆก็จะไล่ชั้นออกแล้วนี่ ขออีกสักวันเถอะ"
ไม่ดีนะ ผมเองก็ไม่ชอบการทำงานแบบนี้ แต่ที่วันนี้ตั้งใจจะไปสายแล้วให้เข้าประชุมไม่ทันเพื่อที่จะให้ไอ้เอ็ดมันด่า แต่ผมว่าป่านนี้เมล์คงไปถึงไหนต่อไหนแล้ว ผมออกจากห้องเก้าโมงตรง เอาฤกษ์เอายามหน่อย นังจอยกับอีคริสนี่โทรฯตามจิกกระหน่ำ ผมก็รับสายนะบอกว่ารถติดมาก แถไปเรื่อยล่ะครับ
"แก เขาเดือดกันทั้งห้องประชุมแล้ว"
พอเข้าออฟฟิศนังจอยก็ยืนสั่นเป็นเจ้าเข้าอยู่หน้าลิฟท์
"อืม รู้แล้ว ก็บอกไปแล้วนี่ว่ารถติด"
ผมพูดเสียงเรียบๆ
"แล้วเป็นไงแก สถานการณ์"
"ก็เดือดเรื่องแกนั่นล่ะ"
อ้าว เมล์ตกหล่นที่ไหนหรือเปล่าเนี่ย ตายล่ะสิกูซวยแล้วสิ ผมนี่ร้อนขึ้นมามาทันทีเชียวครับ ตายๆ ทำไมเมล์ผมไม่ดีหรือว่าอะไรที่ไหนเสียเหรอ โว้ยนี่มันปีชงของกูเหรอเนี่ย ผมเริ่มหน้าซีดแล้ว แต่นะ เชิดใส่อย่างมากก็แค่ออก แต่อย่าฝันว่าจะมาไล่ชั้นออกนะ ถ้าจะมาไล่ออกก็เจอกันที่ศาลแรงงานโน่น
To be continued
-
"ทำไมเพิ่งมานาย ไม่รับผิดชอบเลย ทุกคนรออยู่นะ"
ไอ้ควายหัวทองครับ แต่ โอ้โห มันให้อีเอสมานั่งแทนที่ผม มาเหยียบหน้ากันเลยไหม ชาติชั่วที่สุด
"ก็ผมบอกไปแล้วนี่เอ็ดว่านายเขามีเหตุ"
อีคริสครับ ปรบมือมอบโล่ให้เลย ผมเดินตรงไปที่เก้าอี้ส่วนตัวของผม ทุกคนหันมามองกันใหญ่
"ขอโทษนะครับที่มาสาย ไม่ทราบถึงไหนแล้วนะมินท์"
ผมเอื้อมมือไปหยิบแฟ้มหน้าอีเอส ยังนั่งบื้อเป็นควายอยู่ไม่ยอมลุก ได้ ไม่ลุกกูก็จะยืนอยู่แบบนี้ล่ะ เอาสิใครจะหน้าด้านหน้าทนกว่าใคร
"เรื่องคุณชวารอฟล่ะนาย ที่เราอนุมัติวงเงินจำนวนที่ลูกค้าต้องการ เขาพอใจมาก"
ผมเม้มปากแน่น นี่ทำงานกันยังไงจะสิบโมงอยู่แล้วนะ
"เอ่อ ขอโทษนะคะ สำนักงานใหญ่ขอคอนเฟอเรนซ์ตอนนี้ค่ะ เฉพาะผู้จัดการ"
ป้า เอ้ยพี่ติ๊นาครับเลขาคุณบิลลี่ประธานใหญ่ของสาขาที่นี่ล่ะแกไม่ได้ออกไปกับนายหรอกนะ แกมีออฟฟิศเย็นเราเรียกกันอย่างนั้นอยู่ชั้นสูงสุดของธนาคารนี่ล่ะครับ ไม่ค่อยมีใครได้เจอหน้าแก อย่างประชุมก็ส่งพี่ตองเลขาฯของแกอีกทีหนึ่งมาประชุมแทน สรุปเวลานายใหญ่ไม่อยู่ นางนี่ล่ะครับใหญ่สุด ประหนึ่งเมียนายใหญ่ก็ไม่ปาน
"มีอะไรครับคุณติ๊นา"
เจสันมันถามขึ้น ผมนี่ยิ้มออกมาเลยครับ เอาสิ ฤทธิ์แรงนักเหรอ กระดูกอ่อนมีหรือจะกล้ามางัดกับกระดูกดามเหล็กอย่างชั้น เชิญมาเลย
"ไม่ทราบค่ะ ขอด่วนนิดนึงนะคะ ท่านประธานใหญ่เป็นคนคอนเฟอร์เรนซ์เอง"
เสียงอื้ออึงขึ้นทันทีต่างคนต่างมองหน้ากัน อีคริสมันมองหน้าผมแล้วยิ้ม ผมก็พยักหน้าให้มัน แต่นายใหญ่ทั้งหลายก็ลุกออกไปจากห้องประชุมทันที ไม่มีเวลามาถกกันนาน เพราะประธานใหญ่ออกโรงเองนี่คงนะ หึหึ เสียใจด้วยนะไอ้เอ็ดควายหัวทอง
"มีอะไรกันนะมินท์ พอจะรู้ไหม"
อีคริสมันถามขึ้นนะครับ แต่ตานี่มองอีเอสแบบหยันสุดพลัง
"ไม่รู้สิคริส คงมีอะไรด่วนมั้ง ไม่เคยเห็นทำแบบนี้เลยนะ"
"คงมีใครชะตาขาดมั้งมิ้นท์"
ผมดอดขึ้นแล้วเอาปลายเท้าถีบตรงล้อเก้าอี้ที่อีเอสนั่งอยู่ให้เลื่อนออกไปจนติดฝาผนังห้องประชุม
"อ๊ะ ทำอะไร อี เอ่อ นาย"
"ถอดซะทีเถอะหน้ากากน่ะ รำคาญตา อย่ามาดัดจริตแถวนี้ ไม่มีใครเขาโง่เชื่อแกหรอกอีงูพิษ"
ผมยืนหน้ามันที่กำลังจะลุกขึ้นยืน ใจจริงนะอยากจะเอาเท้าบี้เข้าที่หน้าของมันนะถ้าไม่เกรงใจมิ้นท์กับเลขาฯคนอื่นๆ
"นาย นายพูดอะไร หน้ากากอะไร"
"ตอแหลนะอีเอส มิ้นท์รู้ใช่ไหมว่าอะไร"
"เอ่อ"
อีคริสมันหันไปบอกมิ้นกับเลขานายคนอื่น
"ทุกคน เอสไม่ได้อะไรนะ มานั่งที่นี่วันนี้เพราะคุณเอ็ดเขาเชิญมา เอสไม่ได้อยากมาแทนที่ของนายเขานะ"
แหมอีนี่มันเผลอไม่ได้นะจะบีบน้ำตาอย่างเดียว
"หยุด อย่ามาบีบน้ำตา เดี๋ยวจะตบจริงให้ร้องไห้เลยเอาไหม เชิญมาหรือว่าไปถวายบัวให้มันล่ะมันถึงยอมเชิญมานั่งตรงนี้"
"เอ่อทุกคน ถวายบัวก็คือการอมนกเขานั่นล่ะจ๊ะ"
ผมมีล่ามส่วนตัวครับ อีคริสมันแปลให้ทันที
"อ๊าย ต๊าย"
เสียงของเลขาผู้หญิงกรี๊ดกร๊าดกันขึ้นทันที
"พวกเราไปเถอะครับ เดี๋ยวก็ได้เรื่อง ว่าใครจะหมู่ใครจะจ่า"
อีคริสมันต้อนทุกคนออกจากห้องไปนะครับ
"อีนาย แกทำอะไร" ยังมีหน้ามาแว้ดใส่ผมอีกนะ อีเวร
"ทำอะไรที่ไม่เหมือนกะเทยชั้นต่ำอย่างมึงทำไงอีเอส จำได้ไหมที่บอกว่าชั้นจะยกตำแหน่งให้น่ะ เอาไปเลยแต่ไปสมสู่กันที่อื่นนะ ไม่ใช่ที่นี่"
"หึหึ จนป่านนี้ยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ ชั้นมานั่งแทนที่แกขนาดนี้ยังไม่รู้สึกอะไรเลยเหรออีนาย หน้าด้านที่สุด"
โอย อดใจไว้ก่อน มีกล้องๆ อยากจะเตะสูงใส่ปากมันจริงๆ
"หน้าด้านก็ดีกว่าไม่มียางอาย ก็คอยดูว่าอะไรมันจะเกิดขึ้น อีสาระเลว"
"อีนาย"
"เอส เชิญด้านนอกหน่อย"
หัวหน้าแผนกมันนั่นล่ะครับเปิดประตูเข้ามา มันทำหน้าเหวอๆ
"มีอะไรเหรอครับพี่"
"มีสิ มีตำรวจมาหา"
กรี๊ด ต๊าย ชั้นนึกว่าจะทำงานช้ากันเป็นเต่า ได้เรื่องอยู่นี่
"หา ตำรวจ มาทำไม"
"จะรู้ไหม เขารออยู่ในห้องบุคคล"
"เขามาตรวจฉี่มั้ง"
ผมดอดขึ้นทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่ามาทำไม ทุจริตโทษก็เหมือนๆกับลักของในห้างหรือในร้านสะดวกซื้อทั่วไปล่ะครับ คือปรับ ๒๐ เท่า แต่ที่นี่จำหน่ายออกก่อนนะและจะมีเพียงทนายของธนาคารกับฝ่ายเร่งรัดหนี้สินก็คือฝ่ายนังจอยเท่านั้นที่จะเกี่ยวข้อง ไม่เท่าไหร่หรอกนะอีเอส คนละยี่สิบล้านเอง ยี่สิบเท่าเป็นเท่าไหร่ล่ะไปคูณกันเอง โฮะๆๆ
"เอสไม่ได้ทำอะไรผิด"
"จะมัวมาพล่ามอะไรล่ะ รีบออกมา หลายคดีนะเธอน่ะ เอส"
อีเอสมันมองหน้าพี่เขาแปลกๆ
"มีอะไรเหรอครับพี่ ที่ว่าหลายคดีน่ะ"
ผมแอบเข้าไปกระซิบตอนที่เดินตามออกมาจากห้อง ตอนนี้พนักงานไม่เป็นอันทำงานครับมายืนเกาะกลุ่มกันเมาท์กระจาย
"ก็กับคุณเอ็ดเวิร์ดนั่นไงคดีนึง แล้วยักยอกเงินอีก อันนี้ท่าทางจะหนัก"
ผมก้มหน้าลงยิ้มออกมา ไม่ร้ายเท่าที่ควรเลยนะ ผมผิดหวังในตัวเองจริงๆ
"นายตำรวจเขาเชิญนายด้วย"
รออยู่สักพักก็มีคนออกมาตามผม หึหึ ยิ้มสิจ๊ะ มีอะไรให้ต้องกลัว
"แกเกี่ยวอะไรด้วยวะนาย"
คริสมันถามขึ้นแล้วมองหน้าพี่แผนกบุคคลคนที่ออกมาตาม
"ไม่มีอะไรหรอกจ๊ะ เอสเขาซัดทอด บอกว่าโดนนายใส่ร้าย"
"อ้อครับพี่ ไม่ต้องห่วงหรอกแก คิดไว้แล้วว่ามันต้องพูดแบบนี้"
ผมยิ้มร่าเริงเดินเข้าไปในห้อง แหมอีตอแหล ร้องไห้อีกแล้ว อยากจะปรี่เข้าไปจิกหัวมันมาตบจังเลย
"สวัสดีครับคุณตำรวจ"
สี่นายน่ะครับตำรวจ ดาวบนบ่านี่โห ก็นะ ธนาคารต่างชาติใหญ่โตขนาดนี้ก็เป็นเรื่องธรรมดานะ มีทนายอยู่ด้วย อีตาไมเคิลเหมือนกำลังสอบสวนหนัก
"มันแกล้งเอส นายเขาเกลียดเอส"
เออ เอาเข้าไป ใช่กูเกลียดมึงเป็นไปได้อยากจะเอาเท้านี่ล่ะยัดใส่ปากมึงที่กำลังพะงาบๆพ่นของเน่าเสียออกมา แต่ยิ้ม ยิ้มดีกว่า
"เขาซัดทอดว่าคุณใส่ร้ายเขา เป็นคนโอนเงินเข้าบัญชีของเขา"
"เอ่อ คุณตำรวจครับ โฮะๆๆ ทำไมพูดเหมือนเด็กอนุบาลอย่างนี้ล่ะจ๊ะเอส คืออย่างนี้นะครับคุณตำรวจ คนที่จะเข้ารหัสเพื่อทำธุรกรรมทางการเงินได้นี่ต้องเป็นคนที่ได้อภิสิทธิ์พิเศษเป็นรายคนๆ อย่างฝ่ายสินเชื่อ ผมจะโอนเงินได้ยังไงในเมื่อผมไม่มีรหัสเข้า"
"จริงค่ะ ทำไมเอสป้ายสีให้คนอื่นล่ะ หลักฐานมันโต้งๆอยู่"
"ไหนล่ะหลักฐาน อย่ามากล่าวหาเอสนะ"
เฮ้อนะ เรียกหาหลักฐานเหรอมึง ได้ พี่เขาก็ออกไปตามแผนก ไอทีมาอีกมีแค่คนเดียวล่ะครับดูแลเกี่ยวกับระบบของธนาคารทั้งหมดรวมทั้งอินเตอร์เน็ท เขายกโน๊ตบุ้คเข้ามาเลย ทำอะไรก๊อกแก๊กอยู่สักพัก
"รหัสเป็นของเอสครับ ทำตอนสี่โมงยี่สิบ"
พี่เขาบอก
"แต่คุณตำรวจครับเมื่อวานผมกลับบ้านตอนสี่โมงครึ่งนะครับ โอนเงินก้อนขนาดนั้นทำแค่สิบนาทีไม่น่าจะได้นะ จริงไหมเอส"
"คุณครับ ที่นี่มีกล้องวงจรปิดใช่ไหม ผมขอดูได้ไหมครับ"
คุณตำรวจหันไปปรึกษากันแล้วเอ่ยขึ้น กรี๊ด ในที่สุด เอาสิเอสแกจะเอาอะไรมาสู้กับชั้น ตอนนี้มือชั้นสะอาดเพราะทำอะไรชั้นคิดเผื่อวันข้างหน้าไว้เสมอ ไม่เหมือนแก อีหน้าโง่ เอาสิ อยากงัดกับชั้นนักใช่ไหม มาเลย ตำรวจสองนายแยกไปกับผู้ช่วยของฝ่ายบุคคล ส่วนผมนั่งพิงพนักเก้าอี้เต็มหลังทำท่าลุ้น ส่วนอีเอสก็ยังกระซิกๆอยู่แหมอีนี่
"ยูสเซอร์เป็นของเอสจริงๆนั่นล่ะครับ โอนเข้าตอนสี่โมงยี่สิบ โอนเข้าสองบัญชี เอ่อ"
"ไหน มีใครสมรู้ร่วมคิดอีกเหรอ"
พี่ฝ่ายบุคคลปรี่เข้าไปดู
"เอ็ด"
หึหึ อีเอสนี่หน้าซีดเซียวน้ำตาคลอเบ้า อ้าปากค้าง ส่วนผมน่ะเหรอ แสยะยิ้มสิ จะนั่งร้องไห้อยู่เหมือนกันแต่ยัง มันยังไม่ถึงบทที่ผมจะต้องเล่นแบบนั้น โฮะๆๆ
Written by eiky
ps. นี่ผมโพสต์สี่รอบเลยนะเนี่ย ตัดออกไม่รู้กี่ครั้ง 5555 ยาวเวอร์ ไม่ค่อยร้ายหรอกนะคร้าบ ผมเขียนไม่ออก คิดไม่ออกว่าจะให้ร้ายยังไง ไปตามยถากรรมเนอะ ขอโทษน้าที่ร้ายไม่ได้สาแก่ใจเท่าที่ควร เดี๋ยวตอนหน้าจะพยายามกว่านี้น้า จุ๊บๆๆ
-
ชนะเลิศ
-
ได้ใจมาก อ๊างงง พี่อิ๊ค อัพเรื่องนี้ก่อนนะ กำลังค้าง ยาวสะใจ
:-[ :-[ :-[
-
:z3: :z3:
มันไม่สุดอ่าพี่ิอิ๊ก
เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆ
:กอด1: :กอด1:
-
สมน้ำหน้า อีดอกเอสกระหรี่ชนชั้นต่ำกับควายหัวทองสายพันธ์ไร้สมอง สมน้ำหน้า แบร่ๆๆๆๆๆ :m14: :m14: :m14:
-
กำลังสนุกเลย อยากอ่านต่ออ่ะ
-
เอาิีอีกๆๆๆๆๆๆๆค่ะคุณอิ๊ก
อยากอ่านอีกกกกกกกก :o12: :o12: :o12:
-
ร้ายอย่างคุณนาย..... สุดยอดคร่ะ. ตัวแม่จิงๆๆ
-
แค่นี้อิเอสกระอักแล้วแหละพี่อิกกี้ :z10:
อยากรู้ว่าอิเอ็ดจะโดนลากคอลงนรกด้วยกันยังไง แล้วไหนจะน้ำมันเบรกอีก :z1:
เอาใจช่วยนายสุดพลัง วู้วๆๆๆ
-
โห สุดยอดดด
ร้ายกว่านี้มีอีกมั๊ยเนี่ย
ป.ล.คิดถึงน้องญี่ปุ่นจังเลย
-
ซะใจจริงๆๆ
แต่กลัวเวรกรรมอ่า
-
สมควรแล้ว
-
ขอบคุณค้าาาาาาา
จริงๆ น่ากลัวพลาดอยู่จุดนึง ตรงเรื่องโอนเงิน
ปกติแล้วเค้าจะเช็คได้อยู่ว่า Login เข้ามาจากเครื่องไหน IP อะไร
ดีที่่เรื่องนี้ไม่เป็นประเด็นนะคะเนี่ย
ชอบคุณพี่นายมากเลย อ่านไปก็เก็บมุมไปใช้บ้าง จะร้ายต้องร้ายให้ได้อย่างนี้เนอะ อิอิ o13 o13
-
โว้ว :laugh:
-
กรี๊ดด พี่นายเก่งมากค่ะ
ต้องร้ายอย่างงี้แหละ พวกเราร้ายแบบมีคลาสค่ะ o13
ชิชิ ไอ้คนตอแหล ตายซะเหอะ :z6: :z6:
-
มันพะยะค่ะ
ตอกหน้าเอสได้เลย
เล่นกับใครไม่เล่น
ก็บอกแล้วนายมาเอง
กะอักเลือดเลยแหละ
-
แล้วน้ำมันอยู่ไหน ล่ะ อีกกี้ ป้าอยากรู้ตอนต่อไปใจจะขาด.................
แต่รอต่อไปก็ได้ กร๊าาาาาาาาาาาาาก
-
สมกับเป็นนาย o13
น่าจะเอาหนักกว่านี้นะ
สะใจดี
โฮะๆๆ
:laugh:
-
คุณอิ๊กสู้ๆ ><
-
สงสารต้อม :'(
สู้ๆพี่
-
อยากบอกว่าสะใจอย่างแรงค่ะ o18
-
รออ่านนะค่ะ :z6:
-
สมควรแล้ว ไม่มากไม่น้อย
ดูแลน้องต้อมด้วย
+1
-
อย่าให้มันรอดไปได้สู้ๆ่ค่ะ
-
โหนาย ชนะเลิศมากมายอ่ะ
เล่นแบบนี้นี่เอาแบบไม่ให้ผุดไม่ให้เกิดกันเลยทีเดียว
สะใจแล้วมาต่ออีกนะครับกำลังมันส์เลยทีเดียว o13
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก :m31: :m31: :m31: :m31:
จะผิดมั้ยคะถ้าเค้าจะบอกว่าค้างอย่างรุนแรง
ไม่อยากรอ2วัน1ตอนแล้วอ่ะค่ะ
อยากรู้ไวไวแล้วว่าเอสกับเอ็ดจะเป็นยังไงต่อ แล้วนายจะเอาน้ำมันเครื่องไปทำอะไร
ฮึก ฮึก ฮึก :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
**ส่งสายตาเว้าวอนไปหาพี่อิ๊ค**
มาต่ออีกนิดนะคะ แล้วเค้าสัญญาว่าตอนต่อไป((ถ้าไม่ค้าง))เค้าจะไม่เรียกรองแบบนี้แล้ว
-
มันร้ายนะคะเจ้านายยยยยย
-
เยี่ยมมากกกกกกกกกกกกกกก
นี่ขนาดไม่ค่อยร้ายนะเนี่ย ถ้าร้ายมาก จะเป็นยังงัย
เริดที่สุด o13
-
มาส่งกำลังใจให้คนเขียนกับน้องต้อมค่ะ
อิอิ
-
สุดยอดค่ะ
สะใจ อิเอสสมน้ำหน้ามัน เล่นกันใครไม่เล่น มาเล่นกับพี่นาย หึหึ
-
จัดมันไำปหนักๆเลยพี่!!
-
แรงจริง ๆ สะใจมากกกกก :laugh:
-
ใครดีมาดีตอบ ใครมาร้ายต้องร้ายกลับ 20 เท่า
เชิดใส่คร้าาาาา
-
จะไปอย่าให้้เสีย
-
สุดยอด o13 o13
อยากอ่านต่อ :z3: :z3:
-
แค่นี้ก้กระอักเลือดแล้วอีเอสเอ๋ย
น้องนายชนะเลิศ
ร้ายตัวแม่ อันนี้มาร้ายแบบนิ่งๆนะเนี่ยยยยยยยย
-
จะได้จำไว้ หึหึ นายเจ๋งมากกก
-
ขออีกครับกำลังสนุกเลย
-
แค่นี้ก็ร้ายพอแล้วค่ะ นังเอสมันจะตายเอา
-
นายเป็นคนแบบนี้ใช่ปะคะ
" ใครดี ดีตอบ
ใครชอบ ตอบแทน
ใครร้าย ร้ายแสน ให้เหมือนแม้นที่ทำเรา "
-
เอส เข็ดแล้ว รู้สึกแล้วหรือยังล่ะ เป็นไงโดนเอาคืนขนาดนี้ เจ็บแล้วสิ
นายเล่นครั้งนี้แรงเหมือนกันนะคะ แต่ก็สมควรแล้วหละ ทำกันขนาดนี้
ขำคริส ก็ยังอุตส่าห์ยอมช่วยนายนะ ฮ่าๆ :laugh:
แล้วนายอะ ให้คุณแม่มาทำอะไรที่นี่คะ มารับน้องต้อมไปอยู่เมการึเปล่าเอ่ย อิอิ
ไม่แน่ๆน้องต้อมได้คู่กะพี่แพทย์แน่ๆเรยอ่า เชียร์ๆคู่นี้เลย
นายจะได้มีผัวหลวงผัวเดียวพอ อิอิ รอตอนหน้าจ้า
-
ด่านแรกอีเอสก็จะเละแล้วค่า
นายสุดยอดดดดดด!!!
-
อ่านไปก็เสียวแทนน้องนายไปด้วย....กลัวโดนจับได้
แต่ยอมรับว่าน้องนายนิ่งดีนะ....ตาต่อตาฟันต่อฟัน...
ทำไงได้...เอสเริ่มก่อน...ไอ้เอ็ดผสมโรง...ถึงคราวซวยของทั้งคู่
น้องนายระวัง สนญ. สอบกลับด้วยเด้อ...เรื่องทุจริตมันเป็นเรื่องใหญ่มาก
รอต่อไปจ้า.....
:L2: ให้กำลังใจน้องอิ๊ก :L2:
กด + ให้น้องนาย
-
เริ่ดสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คราวนี้ นังเอส กับ ไอคุณเอ็ด ตายยังเขียดแน่ๆๆๆๆก้ากๆๆๆ นายจะนั่งต่ำแหน่งแทน เอ็ดหรือเปล่าน้าๆๆอิอิ ลุ้น อะ แล้วก็ ค้างด้วยๆๆ
-
ยอดเยี่ยมกระเทียมดองมากเลยพี่อิ๊กกี้
เราร้ายแบบฉลาดไม่ร้ายแบบตลาดๆเค้าทำกันตาย
เห็นอย่างนี้แล้วต้องบอกกับพี่อิ๊กกี้ว่า"ตีงูต้องตีให้ตายถ้าไม่ตายมันจะแว้งกัดได้"
นายเริ่ดมากกกก
อยากรู้จิงไอควายเอ็ดจะทำหน้ายังไง
-
v(^[+++]^)v ที่สุดของที่สุด!!!!
งานนี้เอสกะเอ็ดมิได้ผุดมิได้เกิดแหงแซะ !!
แต่แอบสงสารเอ็ดเล็กๆแฮะ ถึงจะนิสัยเสียแต่ก็ใช่ว่าจะเลวร้ายมากมายอย่างนังเอส
แต่ต้องซวยไปกับนังเอสด้วยเนี่ย รับโชคไปเต็มๆเลย เฮ้อ~!!
รอมาต่อตอนต่อไปนะคร้า^^
-
นายเอาคืนเอสได้สุดยอด o13
-
เยี่ยมมากคุณนาย
ได้ใจไปเต็มๆ
ต้องแบบนี้เซ่ะ
เค้ารู้สึกดีแทนนายจัง
แบบมีปัญหาแค่ไหน
ก้อยังมีคนที่รักคอยอยู่ข้างๆ คอยให้กำลังใจ
+1 จ้ะ
-
ฮ่าๆ สะจายย
เอาไปเลยนางร้ายยอดเยี่ยมแห่งปี
:3123:
-
แรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง !
และสะใจมาก : D
-
ว้าวๆ นายเริศที่สุด 55555
-
:เฮ้อ:เวรกรรมของอีเอสมันร้ายได้ไม่เท่าเขา สุดยอดน้องนายสะใจจริงๆ
-
เลิศศศศศศศศศศศศศศศศศศๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ที่สุดๆ
^O^
-
eiky ตัวจริงท่าจะน่ากลัวมาก ๆ เลยค่ะ เค้าหนีก่อนล่ะ :o12:
น่าสงสารเอสเหมือนกัน นายเล่นแรงขนาดนี้ o22
-
พี่อิ๊คมอบรางวัลคนเขียนบทยอดเยี่ยมให้เรย อิอิ
ส่วนคุณนาย ขอร้ายกว่านี้อีกนี๊สสสสส กะลังมันส์ 555
ปล.พี่อิ๊คที่น่ารักคร๊าบบบบ ขอฉากที่พี่นายกะคริส รวมทั้งจอยด้วย ช่วยกันจัดการอีเอสทีดิ
เกลียดมะไหวแร้วอ่ะ ตอนนี้ 555 อินเว่อ _ _!!!
-
:กอด1: รอค่ะ
-
นายเริศศศศศศศศศศศศมากกกกกกกกกกก :a2: :a9:
อยากอ่านอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o9 o9 o9
-
สุดยอดดดดดดดด
ร้ายมากต้องแบบนี้สิ เอาเอสให้หงอเลย^^
-
เฮ้ยยยยยยยยย....
เยี่ยม!
-
โอ๊ยยยย ร้ายแบบผู้ดี ดีกรีนักเรียนนอก
แผนสุดยอดจริงๆ เอามันให้ตายค่ะ อีเอสเนี่ย
ว่าแต่ น้องต้อมจะเป็นยังไงมั่งเนี่ยลูก
มาซบ อกป้า ไปพลางๆ ก่อนก็ได้นะ ฮ่าๆๆๆ
-
สะใจจริงๆๆๆๆๆ :angry2:
แต่ก็สงสารเหมือนกันน่ะ ไม่รู้ว่าจะติดคุกกี่ปีกัน
-
เอ็ดเอส เอ็ดเอส เอ็ดเอส
วันนี้บวกให้พี่อิ๊ก ได้เลขกลม ๆ จะเอาไปแทงหวยดีมั๊ย 880 808 088
-
มาคิดๆดูอีกที
กลัวว่านายจะงานเข้าจัง - -
-
ในที่สุดก็สามารถ "เชิดใส่" ได้อย่างสมศักดิ์ศรี^^
-
เรื่องนี้มันชักจะรุนแรงเข้าไปทุกทีแล้วนะ
ต้องติดเรทซะแล้ว
:m15:
นายพล
ยังร้ายได้อีกเหรอ
-
อยากกด Like ระรัวจริงๆ อิอิ รอบคอบมาก...อย่างที่ว่า ตีงูต้องตีหลังหัก
ปล. แต่ถ้าเอสโดนโทษหนักมากๆจนจะคิดสั้น..นายอาจจะคนชนะที่ไม่มีความสุขก็ได้
+1โลด o13
-
ยังไม่ร้ายเ้หรอ o22
แค่นี้ก็ชนะเลิศเเล้วค๊าา แต่ถ้าได้มากกว่านี้ก็แจ่มนะ ฮ่าๆ
รอตอนต่อไปค๊า :z2:
-
ขอบคุณน้องอิ๊กกี้ครับ อย่าเครียดเน้อ
คดีใหญ่อยู่นะนี่ยักยอกเนี่ย ถ้าแบบสะใจ เปิดฉากเชือดเฉือน อลังการมุมกว้าง กล้องหมุนแพนรอบห้อง (เว่อร์ไปละคนอ่าน)
แต่เราละกลัว ไอ้ที่ไปรีวิวกล้องวงจรปิด จะส่อพิรุธให้คนสาวมาถึงนายได้นี่สิ ลุ้นๆ
-
:laugh:
ร้ายได้แรงมากค่ะนาย
เอาอีกคร่าเอาอีก
อ่านเรื่องนี้เก็บข้อมูลเผื่อเอาไปใช้จริงได้ :laugh:
เราไม่ได้ร้ายนะ แค่คิดเองงงงงงงงงงงง o18
-
ซะใจมากกกกก อยากรู้ว่าไอ่เอ็ดจะทำยังไง
เน่าทั้งคู่ ไม่รู้เหรอว่าเล่นกับใคร
ปล. จะมีทางที่ทำให้ต้อมดีขึ้นไหม สงสารต้อมมากอะ :กอด1:
-
ยอดเยี่ยม คร้าบ
o13
-
กดไลท์ คุณนาย สักร้อยครั้ง จ๊ะ :กอด1:
-
สะจายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
จะว่าไปสงสารอีเอส กั ไอ่เอ็ดมันเหมือนกันนะเนี่ย โดยเฉพาะไอ้เอ็ดหลงตูดพาซวยบรมเลยเมิงงงงงงงงง
ข้อหาที่โดนหนักเหมือนกัน ทั้งยักยอก ทั้งคลิป
ยังไงก็เอาให้มันเข็ดแล้วได้รับบทเรียน แบไม่กล้ายุางกับเราและคนของเราก็พอ แหละ อย่าให้ถึงขั้่นติดคุกติดตารางเลย
แล้วก็ลากอีเอสมาขอโทษต้อมและแก้ข่าว และยอมรับเรื่องการใส่ร้าย
พี่แพทย์ใกล้กลับมาแล้ว หุหุ น่าลุ้น
-
เท่าที่อ่านดู ก็ร้ายเอาเรื่องอยู่นะครับ
แต่เนื่องจากผมไม่ได้อยู่ในแวดวงธนาคาร ก็เลยไม่ค่อยเข้าใจขั้นตอนธุรกรรมทางการเงินของธนาคารอย่างที่คุณอิ๊กกี้เขียนไว้น่ะครับ
ว่าทำยังไงถึงทำให้มันเป็นเรื่องเป็นราวอย่างนี้ขึ้นมาได้
ถ้าจะกรุณาก็ช่วยอธิบายนอกรอบหน่อยก็ดีครับ
-
สุดๆอ่า
-
o13 o13 o13 o13 o13
-
บอกแล้วอย่าให้ร้าย :laugh: :laugh: :laugh:
-
นั่นไง!! ว่าแล้วเชียวว่า เอ็ดกะเอส มันต้องมีอะไรกันแน่เลย เอ็ดมันถึงได้เชื่อเอสซะขนาดนี้
นายร้ายนะ แต่ก็เป็นห่วงว่ะ เรากลัวนายพลาดอ่ะ - -"
กลัวผลจากสิ่งที่ทำ มันจะย้อนกลับมาทำร้ายนายอ่ะ - -"
ปล. อินมากไปมั้ยตรู?? ประหนึ่งว่าเป็นเรื่องจริงในชีวิตตรูเลยเหอะ!! เหอๆๆ
.
-
สุดยอดมากค่ะ ชนะเลิศจริงๆ
โฮะ โฮะ โฮะ
"แสบ คัน มัน ถึงใจ" จริงๆ ค่ะ
นิยายของคุณอิ๊กกี้นอกจากเดินเรื่องกระชับแล้ว ก็มีเสน่ห์ตรงนี้เลยนะคะเนี่ย
:จุ๊บๆ: +1 ให้อีกทีค่ะ
ปล. ไว้เจอกันวันศุกร์นะคะ ช่วงนี้ไม่ค่อยจะมีเวลาเลย :เฮ้อ:
****************
กฏ คำนี้ต้องสะกดด้วย ฎ นะคะ เป็น กฎ จะใช้ ฏ สะกดเมื่อเป็นคำว่า ปรากฏ คำเดียวเท่านั้น
ระหัส คำนี้ไม่ต้องมี ะ นะคะ รหัส ก็พอ
มโหราฬ พยัญชนะสลับกันอยู่นะคะ ต้องเป็น มโหฬาร นะคะ
-
เป๊ะเว่อร์
-
สุดๆ ไปเลยแผนนี้
o13
-
ร้ายได้ไฮ มากๆ
o13 o13
-
สุดๆๆเลยตอนนี้
-
สุดท้ายนายก็ขึ้นเป็นประธานแทน และยึดกิจการของตาเอ็ดแล้วเฉดหัวอีเอสออกไป
วะฮ่าๆ ร้ายกาจมาก
-
แรง!! o13 ไม่มีใครสู้ได้เลยค่ะคุณนาย
จัดหนักๆ จริงๆ
-
ไม่อยากบอกเลยว่าสะใจมากกกกกกกกกกก
มันนึกว่ามันเก่งอยู่คนเดียวหรือไงนะเลวมาก็เลวกลับแบบคูณ2นิซะใจจิงๆ
เค้าเรียกกรรมมันติดจรวดย่ะอิอิ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊าค่า
+1เป็นกำลังใจให้พี่นายค่า
-
โดนใจไปเต็มๆค่ะ ชนะเลิศเลยยกให้นาย
สุดท้าย กงกรรมกงเกวียนนะจ๊ะ เอส กะ เอ็ด หึหึ
-
^^
-
อีเอส ,,
อยากจะสงสารนะ แต่ ...
o18
-
สงสาร..เอสกะเอ็ดจัง :z6:
-
ผลการกระทำที่ไปทำไว้กับคนอื่น ผลนั้นย่อมตอบสนองไม่ช้าก็เร็ว อย่างที่เอสและเอ็ดกำลังโดน และไม่อยากคิดเลยว่าจะต้องมีการแก้แค้นกันต่อแน่ๆ เพราะต่างก็ไม่ยอมให้กันเลย แต่บางครั้งถ้าเราไม่เอาคืนคนพวกนี้ก็จะไม่รู้สึก แต่ถ้าให้อภัยได้ก็ให้อภัยนะ คุณนาย อิอิ เพราะไม่งั้นคนรอบข้างเราจะโดนเล่นงานไปด้วย
-
:m20: :m20: :m20: :m20:
-
สะใจ แต่ไม่ต่อเนื่องหง่ะ
กรี๊ดค้างได้แค่ ครึ่งเดียวอ่ะ
แอร๊ยยยย ทำไมมันอารมณ์ค้างอย่างนี้
แถมต้องรอไปอีกตั้ง 2 วันหง่ะ
-
อยากกด + ให้ซักร้อยๆครั้งอ่ะ พี่นายสุดยอด o13
-
รอของวันนี้หรืออาจจะของพรุ่งนี้^^
-
มาเยี่ยมๆ มองๆ :z2:
-
นายสุดยอด o13 ซะใจมากๆ
รอตอนต่อไปจ้าา :L2:
-
นี่เจ้ แรงงงง จริงๆ
-
อยากอ่านเรื่องนี้ทู๊กวันเลย
มาวันละหลายๆๆๆตอนอะไรแบบนี้อ่ะ
ได้ป่ะค่ะ
-
:z2: :z2:
เข้ามารอดูว่าเอาน้ำมันเบรกมาทำอะไร
เพราะนังเอ็สสสสองตนมันยังย่อยยับไม่พอิอิิอิอิิ
+1ในความแรงของตอนต่อไป
รักกัน รักกัน :กอด1: :กอด1:
-
สนุกมากมายครับ หลุดตาไปได้อย่างไรไม่รู้ เล่นเอาไล่อ่านมาสองวัน
ว่าแต่นายอย่าฟันต้อมเลยนะ สงสารหลวงอะ 555
ขอติดตามอย่างจดจ่อด้วยครับ
-
....บอกได้คำเดี่ยว ว่า เริดมากค่า......
-
เริ่ดคร้า~~~~!!
นางร้ายชั้นสูงจริงๆ โฮะๆๆ สะใจอ่ะ เอาให้ตายไปเลย!!
ว่าแต่น้ำมันเบรกนิ เอามาทำอะไรอ่ะ อย่าบอกนะว่าเอามาละเลงรถเอสน่ะ โฮะๆๆๆ
-
อ้ากกกกกกกกกกกกกกก
สะใจเจงๆ
เมพอย่างแรง :man1:
-
:impress2:เข้ามารออ่านดีกว่า :L2:
-
กลัวนายพลาดจัง
พลาดมาล่ะงานชิ้นใหญ่เลยนะนั่น - -
-
ว้ากกกกกกก พี่นายสุดยอดอ่ะ!! ><
น้องต้อมอย่าโซแซดไปเลย
ไปขอพี่หลวงยืมพี่นายมาปรนนิบัติซักคืนจิ หุๆ :z1:
-
yak read wai wai tt'
chop mak mak loei ^^' kao ma read everyday !!!
-
อุ้ยแป้บเดียวมาหน้า 78
-
ที่สุดค่ะนาย ประวัติฉาวโฉ่เลยที่เีดียว
-
อัพทุกวันหรือวันวเว้นวันอะคะ
-
อัพทุกวันหรือวันวเว้นวันอะคะ
อยากอัพอยู่คร้าบที่ร้าก แต่นิ้วชี้โดนแก้วบาด เขียนไม่ถนัด ลึกด้วยอ่ะ เลยงด น้า
มันเริ่มมาแล้ว ปีชงของผม เหอๆๆๆ
-
ง่ะ งั้นไว้พรุ่งนี้มาดูใหม่นะ
หายไวๆค้า..
-
หายไวๆ นะครับ :3123:
จะได้มาต่อนิยายเร็วๆครับ อิอิ
-
อยากอัพอยู่คร้าบที่ร้าก แต่นิ้วชี้โดนแก้วบาด เขียนไม่ถนัด ลึกด้วยอ่ะ เลยงด น้า
มันเริ่มมาแล้ว ปีชงของผม เหอๆๆๆ
แนะนำพี่อิ๊คว่า ทำบุญสะเดาะเคราะห์ดีกว่านะคะ
มันช่วยได้จริงๆค่ะ
หายไวไวนะคะ^^
-
โหยยยยย เซงงงงเลยอ่าา
ไรท์เตอรืหายไวๆละกัน มาต่อคิวรอวันพรุ่งนี้ !!!!!
-
หง่า
ไม่ได้แล้วเด๋วต้องไปสะเดาะเคราะห์ให้อิ๊กกี้ด่วน
อย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น
ปล.ระมัดระวังตัวเองด้วยน๊า
-
รับทราบจ้า
เดี๋ยวพรุ่งนี้เอาเสื่อกับหมอมานอนรอ :laugh:
ช่วงนี้ทำอะไรก็ระมัดระวังนะคะ กันไว้ดีกว่าแก้เนอะ :กอด1:
-
พี่อิ๊คหายไวๆเน้อ ผมเปนกะลังใจให้ จุ๊บๆๆๆๆ
-
:L1:ขอให้หายเจ็บไวๆนะครับ
-
อัพทุกวันหรือวันวเว้นวันอะคะ
อยากอัพอยู่คร้าบที่ร้าก แต่นิ้วชี้โดนแก้วบาด เขียนไม่ถนัด ลึกด้วยอ่ะ เลยงด น้า
มันเริ่มมาแล้ว ปีชงของผม เหอๆๆๆ
ตักบาตรทุกๆเช้าจะทำให้ดีขึ้นนะคะ มันจะช่วยให้มีสมาธิด้วย
หายไว้ๆนะคะ จุ๊ฟๆ
-
:เฮ้อ คืนนี้ไม่มาคิดถึงนายจังเลย
อยากรู้บทสรุปของเอสจะเป็นยังไงนะ
ปล. ขอให้หายเร็ว ๆ นะ
-
คุณอิ๊ก ทานยา ทายา เข้านะคะ จะได้หายเร็วๆ
เหตุปีชงนี่มาเร็วเหมือนกันนะคะเีนี่ย
ยังไม่พ้นเดือนแรกเลย เห็นทีเราต้องเข้าวัดทำบุญบ้างแล้วหละ เหอะๆ
-
โอ๋ว... อิ๊คกี้เกิดปีอะไรน้อ
ปกติเค้านับปีชง ตามแบบนักษัตรจีน หรือไทยอ่ะ?
-
ร้ายโดนใจมากเลย แบบนี้ชอบ :-[
แล้วน้องต้อมอ่ะ ?
-
o13เริ่ดและแรงงงงง
ปล.หายเร็วๆนะค่ะ
-
อ่านไปก็ลุ้นไป
โอย เหนื่อยมาก ฮ่าๆๆๆ
รอลุ้นต่อครับ
-
เขี่ยมันให้กระเด็นโดยด่วนอี2ตัวนี้ :fire:
-
หว่ายแ้ก้วบาดนิ้วไหนไม่บาด
หายไวๆนะคับพี่อิ๊ก
จะร้อรอต่อไป
-
กรี๊ดดดด สะใจโคตร
ร้ายแบบผู้มีการศึกษาเค้าทำกัน
สุดยอดมากค่ะ รอตอนต่อไปค่า
-
รอให้คุณอิ๊ก นิ้วหายเร็วๆค่ะ
เรื่องของคุณนายเธอก่ะลังมันส์เลยทีเดียว o18
-
หายเร็วๆพี่ :)
-
เอาชนะเลิศไปเลยยยยยยย
มาตามทันแล้วคร๊าาาาา
-
:t3:
-
ขอคาระวะ คุณอิ้กกี้ อย่างแรง :call:
เขียนได้แรงมาก จนนั่งคิดไปว่า :a5:
ถ้ามีเรื่องกับคุณอิ้กกี้ข้าพเจ้าคงเสียอนาคตแน่ๆเลย o22
+1 ให้จ้า :L2:
-
งานนี้มีตายกันไปข้าง
เอสคงได้มีแค้นฝังหุ่นกันบ้างละ หุหุหุ
-
เป่า .....เพี้ยง ! ขอให้หายไวไวน้า....
ทีหลังบอกนิ้วชี้ว่าให้อยู่เฉย ๆ ...อย่าซนมากนัก
ดูซิ....ป่วนไปทั้งเล้าเลย..... o18
-
อัพทุกวันหรือวันวเว้นวันอะคะ
อยากอัพอยู่คร้าบที่ร้าก แต่นิ้วชี้โดนแก้วบาด เขียนไม่ถนัด ลึกด้วยอ่ะ เลยงด น้า
มันเริ่มมาแล้ว ปีชงของผม เหอๆๆๆ
ทำบุญเข้านะคะ ยังไงก็รอจ้า^^
-
องก์ ๓๓
"นี่เธอสมรู้ร่วมคิดกับเอ็ดเหรอเอส ร้ายกาจที่สุด ถึงว่าที่เดี๋ยวนี้มีคนมาบอกว่าเธอขึ้นหม้อเป็นพิเศษอย่างนี้นี่เองเหรอ นายไม่เป็นไรนะจ๊ะ คนดีๆไม่มีใครทำอะไรเราได้หรอก"
พี่ฝ่ายบุคคลแว้ดเสียงใส่อีเอส
"ไม่จริง เอสไม่ได้ทำ เอสโดนใส่ร้าย คุณตำรวจผมไม่ได้ทำนะ ผมไม่ได้ทำ"
มันร้องห่มร้องไห้มือไม้สั่น ผมนั่งมองดูอยู่ด้วยความสมเพช สงสารไหมน่ะเหรอ ตอบได้โดยไม่ต้องคิดเลย ไม่ ไม่มีแม้แต่เศษใจ แต่ยังนี่ มันยังไม่เต็มแม็กที่ผมจัดไว้ มันน้อยไปอีเอส
"งั้นเชิญที่โรงพักด้วยนะครับ"
"ไม่ ไม่ เอสไม่ไป เอสไม่ได้ทำ ช่วยด้วย ไมเคิล ช่วยผมด้วย"
"ช่วยยังไงเอส หลักฐานมันมัดแน่นหนาขนาดนี้ คุณเป็นคนแก้ไขตัวเลขในสัญญาแล้วโอนเงินเข้าบัญชีตัวเอง ทางเราเสียหายนะแบบนี้"
"แก้ไขตัวเลข"
"ใช่"
"อีนายมันทำ เมื่อวานมันเป็นคนเอาเอกสารไป ถ้าจะจับเอสจับมันด้วย มันก็มีส่วนรู้เห็น แล้วทำไมไม่เช็คล่ะว่าใช้คอมตัวไหนทำ เช็คไอพีสิ"
อ้าว อีนี่ลากกูเข้าไปเกี่ยวข้องอีกจนได้ ไอพีเครื่องผมแล้วยังไง ผมไม่รับซะอย่าง ใครจะทำอะไร มันถึงบทผมแล้วสินะ
"เอส ทำไมเอสเป็นคนแบบนี้ ต้องทำร้ายอีกสักกี่คน เอสถึงจะพอใจเหรอ เรารู้เห็นอะไรกับเอส ทำไมใส่ร้ายเราแบบนี้"
"มึงนั่นล่ะที่แก้ไขตัวเลข มึงเป็นคนเอาเอกสารมาให้กูเมื่อตอนเย็น แล้วแอบดูรหัสส่วนตัวของกูใช่ไหม"
มันจิตหลุดแล้วครับ สเต็ปหลุดล่ะสิเธอ โฮะๆๆ
"พี่ครับ พาไปดูกล้องหน่อยสิครับ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น พี่รบกวนเช็คไอพีหน่อยนะครับ"
ผมจ้องหน้ามันแล้วพูดเสียงสั่น หันไปบอกคนนั้นคนนี้ น้ำตาไหลออกมาไม่ต้องแสดงท่าทางเกินงามเหมือนมัน เหมือนแอน ทองประสมนั่นล่ะครับ ที่แค่มองน้ำตาก็ไหล กรี๊ด เอาสิ ใครมันจะเด็ดกว่ากันอีกะเทยชั้นต่ำ มารยาตลาดๆแบบนี้ไปใช้ที่อื่น ไม่ใช่ที่นี่ ไม่ใช่ต่อหน้าชั้น เราออกจากห้องบุคคลตรงไปยังห้องของฝ่ายรักษาความปลอดภัยทันที โอ้โหตัวประกอบทั้งหลายยืนออกันเต็มอยู่หน้าห้องเลยครับ อีคริสกับนังจอยพอเห็นว่าผมน้ำตาไหลก็กุมมือกันเหมือนลุ้นว่าผมจะเข้ารอบนาง งามหรือเปล่าก็ไม่ปาน เวอร์จริงๆสองคนนี้ แต่ก็ดีสมบทบาทดี พอเข้าไปในห้อง ทางตำรวจสองนายที่มาก่อนก็เห็นแล้วล่ะครับ เพราะพี่โต้งเขาเอาให้ดูแล้ว พี่โต้งมองหน้าผมแปลกๆ แต่ก็ไม่พูดอะไร อย่าเพิ่งพูดเลยพี่เดี๋ยวแผนแตก พอเราได้ดูวีดีโอก็นะ พูดอะไรก็พูดมาสิอีเอส ผมพอรู้ว่าตอนเลิกงานของทุกวันจะมีคนไปนั่งที่โต๊ะทำงานของผม เพราะผิดสังเกตมาหลายวันแล้ว คงอยากเป็นมาก่ล่ะสินะเลขาฯไอ้เอ็ดน่ะ
"จริงด้วย นายทำดีมาก คุณรู้ได้ยังไงว่ากล้องอยู่ตรงนี้"
"รู้สิครับ ผมไม่ได้สักแต่ว่ามาทำงานไปวันๆ ยิ่งช่วงนี้เอสบอกเขาจะเขี่ยผมออกจากตำแหน่ง อย่างเรื่องเมล์เมื่อวานก็เหมือนกัน เอสจงใจจะแกล้งผมเพื่อหาเรื่องให้ผมพ้นจากตำแหน่ง ผมก็แค่ป้องกันตัว แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นหลักฐานมัดตัวเอส ผมรู้ตลอดว่าเอสไม่น่าไว้ใจ ผมถึงได้ยกเอกสารขึ้นต่อหน้ากล้อง"
ผมแสดงละครร้องไห้อยู่ แต่ไม่สะอื้นนะ เหมือนคนที่กำลังตกใจมากๆ มือสั่นปากสั่นน้ำตาไหลเฉยๆ แต่ขอบอกทำแบบนี้เสียพลังงานไปเยอะมากนะ ไม่สะอื้นเนี่ย
"เริ่ดมากน้องนาย เก่งมาก สมกับที่พี่คิดไว้เลย"
"งั้นเชิญคุณเอสไปโรงพักด้วยครับ"
"ไม่ ไม่ ไม่จริ๊ง อีนายมันตอแหล มันใส่ร้ายแล้วไอพีล่ะ กรี๊ด"
อ้าว สาวแตกแล้วเหรออีเอส แหมแอ๊บมานาน นางเล่นลงไปดิ้นกับพื้นร้องไห้หน้าดำหน้าแดง ต๊าย เรียกยังไงก็เรียกไม่ขึ้นหรอกนะเรตติ้งหล่อนน่ะ มันตกจมดินไปแล้ว รอแค่กลบดินฝังอย่างเดียว
"แหกตาดูบ้างสิเอส แล้วนั่นนั่งทำอะไรอยู่โต๊ะเราเหรอ ทำอะไร"
ผมนับว่าโชคดีนะครับเพราะหลังจากที่ผมเดินกลับไม่นานอีเอสมันก้เดินไปที่ โต๊ะผมนะครับ คิดไว้แล้วไม่มีผิด แหมนะมันไปลองนั่งเก้าอี้นั่นเอง ทำท่าเคาะคอมฯ ผมรู้ดีว่าถ้าจะเช็คกันจริงๆ เรื่องเวลาหรืออะไรหลายอย่างมันย่อมไม่ตรงกันนี่ครับ แต่ในเมื่อหลักฐานที่จะเอาผิดมันหนักขนาดนี้ เขาจะมาแลอะไรกับเรื่อง ไอพี คอมฯ
"พี่โต้ง วันที่นายมาดูกล้องน่ะ นายเห็นอะไรบางอย่างด้วยนะครับ"
ไหนๆก็ไหนๆ จะฝังคนก็ต้องเอาให้แน่น เทปูนฉาบมันเลย
"วันที่ ๒๐ ธันวาคม ปีที่แล้ว ตอนเที่ยงสิบห้าน่ะครับพี่ รบกวนหน่อย"
ผมบอกพี่โต้งไปแกก็ทำหน้าเหวอๆ เหมือนรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น ว่าผมมาหาอะไรในห้องนี้ไม่ใช่ของหายอย่างที่ผมตอแหลไป แต่มันคือสิ่งนี้ต่างหาก
"กรี๊ด บัดสีบัดเถลิง"
"อ๊ะ"
เสียงทุกคนในห้องร้องออกมาเว้นแต่ทางตำรวจนั่นล่ะครับ เพราะคงชิน
"กรี๊ด ไม่ ไม่"
ไม่อะไร อีนรก อมนกเขาให้ไอ้เอ็ดอยู่โต้งๆหน้ากล้อง ยังมีหน้าบอกว่าไม่ อ้อ ไม่นี่คงไม่ได้โดนมันเอาสินะ อีเปรต
"เชิญไปโรงพักครับ"
ใส่กุญแจมือเรียบร้อย อีเอสนี่กรี๊ดไม่เป็นผู้เป็นคน โดนลากออกไปแล้ว
"มึงจำไว้อีนาย มึงจำไว้ ชั้นจะมาเอาคืน"
"เอส เอสยังไม่รู้สึกนึกอีกเหรอ เอสทำร้ายตัวเองนะ"
ผมร่ำไห้ปิ่มใจจะขาด เอามือทาบอก กรี๊ด ปีนี้รางวัลตุ๊กตาทองจะไปไหนเสีย โฮะๆ เราเดินตามออกมาที่ออฟฟิศล่ะครับ
"เชิญคุณเอ็ดด้วยครับคุณตำรวจ"
เจสันเดินออกมาหน้าเครียด ไอ้เอ็ดมันคอตกออกมาเลยครับ
"ไอ้นาย สาระเลว"
พอมันเห็นหน้าผมนะมันก็จะปรี่เข้ามา ผมก็ทำท่าเหมือนเด็กน้อยใส่ซื่อ ดีนะที่มีคุณตำรวจกันเอาไว้ ไม่งั้นผมคงต้องโดนมันกระชากแน่ๆ
"มึงวางแผนไว้ใช่ไหม"
"อะไรเอ็ด ผมไม่ได้ทำอะไรนะ แค่แจ้งความประพฤติของคุณให้ทางสำนักงานใหญ่ทราบ"
"เลว ระยำที่สุด"
"พอได้แล้วเอ็ด ถ้านายเขาไม่บอก พวกเราจะรู้ไหมว่าคุณทำงานห่วยแตกแค่ไหน แถมยังทุจริตรวมหัวกันกับเอสโกงธนาคารอีก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคุณจะให้ความสัมพันธ์แบบชู้สาวทำลายคุณเอง"
เจสันมันพูดครับ ผมก็ยังกระซิกๆอยู่ โอยเหนื่อยเต็มทีแล้วนะเมื่อไหร่จะลากคอมันไปให้พ้นเสียที
"ผมต้องเชิญทุกคนไปร่วมให้ปากคำนะครับ"
ตำรวจหันมาทางผม ไปก็ไปสิกลัวที่ไหน
"ผมไปเองครับคุณตำรวจ หลักฐานทุกอย่างเรามีพร้อมอยู่แล้ว"
กรี๊ดเจสันออกรับหน้าแทน ทำไมมันไม่เป็นนายผมนะ ปล่อยให้ไอ้ควายหัวทองนี่มาเป็นนายผมอยู่ตั้งนาน
"ทุกคนกลับไปทำงานตามปกติ มิ้นท์ติดต่อไปทางเลขาฯของ คุณชวารอฟว่าเราจะเพิ่มวงเงินให้อีกเท่าตัว"
เจสันหันไปสั่งงานลูกน้องของตน ส่วนผมก็เดินตามตำรวจอีกนายหนึ่งไปเพื่อให้ปากคำ เพราะทางฝ่ายบุคคลเขาบอกว่าเดี๋ยวให้เจสันไปแทนตามที่เจสันพูดเมื่อครู่ ผมก็แค่ให้ปากคำเพิ่มเติม ใส่สีตีไข่อะไรทำนองนี้ ให้มันจบแบบสมบูรณ์แบบที่สุด
"นายเป็นคนส่งเมล์ใช่ไหม เพราะทางเลขาท่านประธานบอกว่านาย"
"ครับพี่ ผมเอง ผมทนไม่ไหวหรอกครับกับพฤติกรรมแบบนี้"
"ทำไมนายไม่แจ้งทางเราก่อนล่ะ ข้ามหน้าข้ามตาไปไหม"
ผมคิดไว้แล้วครับว่ามันต้องเป็นแบบนี้ล่ะ แหมนะ อีบ้า ตอนแรกทำเป็นชมให้กำลังใจ ถ้าชั้นแจ้งแกแล้วแกจะมีปัญญาทำอะไรมันไหม
"ผมทราบครับว่าผมทำไม่ถูกต้อง แต่ตอนนั้นผมคิดอะไรไม่ออก เพราะเอ็ดเขาบอกให้ผมเก็บของได้เลย"
"อะไรกัน เรามีแผนกบุคคลไว้เพื่ออะไร จะไล่กันออกอย่างนั้นง่ายๆเลยเหรอ เอ็ดเขาไม่มีสิทธิ์นะนายก็รู้"
"นายรู้ครับพี่ แต่ถ้าผมบอกพี่ อะไรมันจะเกิดขึ้นเหรอครับ กว่าพี่จะรวบรวมหลักฐาน เอ็ดมันให้เวลาผมแค่สองวันเอง มันจะทันไหมครับพี่ ผมทำงานที่นี่มาหลายปี ผมเป็นยังไงทุกคนก็รู้ ผมไม่ได้อยากจะข้ามหน้าข้ามาพี่เลยนะครับ หรือแม้แต่นายใหญ่ แต่ผมไม่มีทางเลือก นายใหญ่เองผมก็ซีซีเมล์หาแล้ว พี่ติ๊นาด้วย ผมเสียใจนะครับ"
ผมร้องไห้ออกมาก้มหน้าก้มตา โอยเหนื่อยโว้ย อีบ้า มึงจะคุยอีกนานไหมเนี่ย มีบุคคลง่อยกระรอกแบบนี้สิที่นี่มันถึงได้เป็นแบบนี้ แหมนะพอนายใหญ่จวกมาก็หาคนลง เอาอีนี่ออกอีกคนดีไหม วันๆแต่งแต่หน้าทาปากแดง ไม่เห็นมันทำอะไร รับคนเข้าทำงานก็คัดแต่ที่พอตาตัวเอง เห็นไหมพอมันมีอะไรมาสะกิดต่อม ปมมันก็แตกออกมา ชั้นไม่ได้เกลียดหล่อนนะ แต่อย่ามาทำให้เกลียด
"อืม เอาเถอะ พี่จะทำอะไรได้ เดี๋ยวนี้มีอะไรก็ส่งเมล์ข้ามทะเลไปถึงโน่น พี่ก็คงมีหน้าที่แค่นั่งเฝ้าเก้าอี้ล่ะสินะ"
ดูมันครับ ประชดได้อีก อยากจะตอบจังเลย ว่าถ้าหล่อนไม่หยุดพูดเก้าอี้น่ะก็คงรักษาไว้ไม่ได้หรอกจ๊ะ อย่าให้ปรี๊ดนะชั้นเล่นทุกตัวจริงๆนะจะบอก
"ผมขอโทษนะครับพี่ ผมจะไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก"
"เอาล่ะไปให้ปากคำกับตำรวจเถอะ"
อืม เบื่อแกเหมือนกันล่ะ จดไว้แล้วนะในบัญชี อย่ามาอะไรกับชั้นก็แล้วกัน ผมให้ปากคำกับตำรวจนานพอสมควร มีทนายอีกคนนั่งอยู่ด้วยกับผู้ช่วยของอีบ้าฝ่ายบุคคลนั่นล่ะครับ ไอ้นี่ดีหน่อยได้แต่ฟัง คงหัวอ่อนเต็มที ผมนี่ร้องไห้นิดหน่อย ทำหน้าตาซึมกระทือเหมือนว่าเป็นเรื่องโลกกำลังจะแตก พูดไปเอามือขึ้นลูบแก้มตัวเอง จับจมูกตัวเอง ทำท่าหวาดกลัวสุดพลัง แต่ก็รักษาอาการไม่ให้ใครมาจับพิรุธได้
"นาย คุณติ๊นาเรียกน่ะ"
โอ๊ย ออกจากตำรวจไปหาป้า เอ้ยคุณติ๊นาอีก กรี๊ด อะไรวะ เอาเถอะมันเรื่องไม่เล็กนี่นะ เอาให้จบ
"นั่งสินาย"
คุณนายติ๊นาเธอก็นะ มาดนางพญาเต็มตัว ไม่บอกไม่รู้นะเนี่ยว่าเป็นเลขาฯท่านประธาน เพราะมาดแกเป็นท่านประธานไปซะเอง
"ขอบคุณครับ"
ผมก็ก้มหน้าสุดฤทธิ์ทำท่าหงอยสุดตัว
"คุณบิลลี่เธออยู่สิงคโปร์ แต่เพราะเมล์ของนาย เธอถึงทราบเรื่อง เมื่อคืนพี่ก็คุยกับทางเลขาฯของที่โน่น ขอบใจมากนะนายที่คอยเป็นหูเป็นตา"
อ๊ะ ผิดคาดแฮะ ผมเงยหน้าขึ้นมองป้าแก เอ้ยคุณนายแบบไม่เข้าใจ ทำตาวิ้งๆขอคำตอบ
"คุณติ๊นาไม่ว่าผมเหรอครับที่ทำอะไรไม่ปรึกษาข้ามหน้าข้ามตา"
"ใครว่ามา นายบอกพี่นี่ไม่ใช่ไม่บอก ถึงเราเดินเข้ามาบอกพี่ พี่เองก็ต้องขอหลักฐานอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ แต่เราส่งเมล์ออกแบบนี้มีครบทุกอย่าง ง่ายสำหรับพี่เสียอีกที่จะเรียนคุณบิลลี่ว่าควรจะเอายังไงดี"
"ครับ"
ผมอึ้ง ทำท่านะครับ เกินคาดจริงๆนะ
"ไม่อยากจะเชื่อเลยนะว่าคนที่หงิมๆติ๋มๆอย่างเอส กับคนที่ดูภมิฐานอย่างเอ็ดจะพากันรวมหัวกันทำแบบนี้"
"ครับ นายเองก็ไม่คิดครับ"
"เอาเถอะยังไงก็ขอบใจเธอมากนะนาย ถ้าหากว่าธนาคารเรามีคนตั้งใจทำงานเหมือนนายเยอะๆนี่ก็คงดีนะ จะได้ไม่ต้องมาพะวงกับคนที่จะโกง"
ผมฟังคุณนายเธออบรมอีกนิดหน่อยครับ โอยหิวก็หิว เหนื่อยก็เหนื่อยนี่ชั้นแสดงละครนานขนาดนี้เชียวหรือ
"แกๆ เป็นไงบ้าง"
เพื่อนสองตัวมันยืนดักคอยอยู่หน้าห้องเลยครับ นี่ไม่ทำการทำงานกันหรือไงนะ
"ไม่มีอะไรแล้วล่ะแก คุณติ๊นาไม่ได้ว่าอะไร"
"โหย โล่งอกไปที เห็นพี่ๆเขาซุบซิบว่า คุณมาศเธอไม่พอใจที่ข้ามหน้าข้ามตาเธอ"
"รู้ แล้วถ้าไม่ข้ามนี่นางจะช่วยอะไรชั้นได้ไหม อย่ามากระแดะ"
"สุดยอดเลยแก คิดได้ยังไง อีเอสนี่มันโกงเนอะ สมน้ำหน้า เงินคงไม่พอซื้อยาอัพล่ะสิ มัวแต่เอาไปเลี้ยงเด็ก"
อีคริสกับนังจอยมันไม่รู้นะครับว่าคนที่โอนเงินเป็นใคร อย่ารู้เลย ขี้เกียจเล่าเดี๋ยวพวกมันจะกลัวผมไปซะเปล่าๆ บอกแล้วนะอย่ามาดูถูกผม ร้ายน่ะรู้ แต่ไม่รู้เหรอว่าใต้ฟ้านี้มีคนที่เหนือกว่าเราเสมอ ผมเองก็รู้ดี เหนือฟ้ายังมีฟ้า มันคงไม่เคยได้ยิน อีเห็ดสดเอ้ย
"ไปกินข้าวเถอะแก ชั้นหิว"
ผมเดินนำหน้าไปเพื่อนสองคนก็เดินตามมา แหมนะคนในออฟฟิศมองผมกันใหญ่ซุบซิบเชียว พูดดังๆเลยจ้า ไม่ว่ากัน
"นาย พี่มองนายผิดมาตลอด พี่ขอโทษนะ"
ป้าแถวๆหน้าห้องผมนั่นล่ะครับเดินเข้ามาจับมือ เอาอีกแล้ว นี่ชั้นต้องแสดงละครอีกแล้วเหรอ โว้ย กูเหนื่อยนะ
"ครับพี่ ไม่เป็นไรหรอกครับ นายเป็นคนตรงๆ คิดยังไงก็พูดอย่างนั้น พี่ๆคงจะไม่ชอบ แต่นายไม่ได้คิดร้ายกับใครนะครับ นายเคารพรักพี่ๆทุกคนที่นี่"
"โถ ไม่น่าเลยนะ เอสร้ายกาจมาก ตอแหลหลอกพวกพี่มาตลอดว่าเป็นคนดีมีมารยาท เห็นหงิมๆติ๋มๆไม่อยากจะเชื่อว่าจะร้ายกาจได้เพียงนี้ ทำทุกอย่างเพื่อจะให้ได้มาซึ่งตำแหน่ง เลวที่สุด"
"นายเข้าใจเอสนะครับพี่ เอสเขาคงอยากมี อยากเป็น แต่ก็นั่นล่ะครับ เขาคิดไปในทางที่ผิด รู้หน้าไม่รู้ใจหรอกครับ จริงไหมครับพี่"
ผมทำท่าน้ำตาซึม เอาสิอีเอส นอกจากจะติดคุกหัวโตแล้วคนแถวนี้ก็เกลียดขี้หน้ามึงไปหมดแล้ว รอนะรอให้ออกมาล้างแค้น แต่จะเมื่อไหร่ล่ะ ยี่สิบล้านคูณยี่สิบเท่าเนี่ย ต่อให้แหกตูดขายไปจนแก่มึงจะมีปัญญาหาใช้คืนเขาไหม
"แกนี่เด็ดขาดจริงนะนาย โหร้ายว่ะ ชั้นยังคิดไม่ถึงเลยว่าแกจะเล่นไม้นี้ ยิงนกทีเดียวตายสองตัวเลย"
อีคริสมันเอ่ยขึ้น วันนี้ผมขออนุญาติเจสันนะครับว่าจะออกมากินข้าวที่โรงแรมแถวนี้หน่อยเพราะ เครียด เจสันก็เห็นใจ ไม่ว่าอะไร หึหึ เป็นไงล่ะ หรือว่าผมจะเขี่ยนังมิ้นท์ออกไปแล้วผมเสียบตำแหน่งแทนที เอาไว้พิจารณาทีหลัง ใครว่าผมร้าย ผมไม่ได้ร้ายนะ อันนี้แบบเบาๆแกล้มเหล้าเท่านั้นเอง ของหนักยังรออยู่
"มันยังไม่พอนะ ยังไม่จบ"
ผมพูดขึ้น
"หา นี่แกจะทำอะไรอีก"
สองตัวนี่ร้องขึ้นพร้อมกัน
"อะไรแก นี่ชั้นก็ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ ยังไม่ได้ลงไม้ลงมือทำอะไรเลย นี่ก็แค่คลิกเดียวเอง มันยังไม่สาแก่ใจ"
"แก"
สองคนครางขึ้นพร้อมกัน
"ทำไม อย่ามาหาว่าชั้นร้ายนะ ทำไม เวลาดีแล้วยังไง มีใครสนใจเห็นหัวชั้นไหมล่ะ ไม่มี ทำดีมันทำยาก ทำเลวน่ะง่ายจะตาย อย่ามาหาว่าชั้นร้ายนะ ชั้นไม่ได้ทำอะไร บอกแล้วอย่ามาบีบชั้น แค่นี้มันยังไม่พอหรอกสำหรับมัน"
"แกจะทำอะไรนาย"
จอยมันครางออกมา
"ก็ไม่อะไรหรอกแก แหมดูทำหน้าเข้า ชั้นไม่ได้จะไปฆ่ามันหรอกนะ"
"แค่นี้ก็น่าจะพอนะแก มันไม่มีทางไปแล้ว"
"ยัง ยังไม่พอ"
"นาย"
"เอาน่าจอย เออคริสของเอามาหรือเปล่า"
ผมหันไปทางอีคริส อีนี่ก็นะทำหน้าซีดซะ
"อะ เอามาแก เอาจริงเหรอ"
"อย่ามากระแดะ แค่นี้ก็กลัวเหรอ งั้นชั้นจัดการคนเดียวเอง"
"เอ่อ เปล่าหรอกแก แต่เรามีเรื่องกันอยู่นะ เดี๋ยวตำรวจก็เพ่งประเด็นมาที่เราหรอก"
"นั่นสิแก คิดให้ดีนะ"
"แล้วใครว่าชั้นจะลงมือทำเองล่ะ นี่ชั้นเป็นใคร ชั้นไม่ได้โง่เหมือนมันนี่ แกจำน้องที่มาซ่อมเครื่องถ่ายเอกสารได้ไหมแก"
พวกมันทำท่าคิด
"อ้อไอ้เด็กที่ดูแว้นๆนั่นน่ะเหรอ ทำไมล่ะแก"
"ไหนล่ะของแกน่ะ"
"อยู่ในรถสิ"
"ไปเอามาดิ"
"เฮ้ย แกจะทำตอนนี้เลยเหรอ"
"จะรออะไรล่ะ เรืองมันกำลังแดง"
"แก เรื่องแดงสิไม่ควรทำ เรานะตกเป็นผู้ต้องสงสัย"
จอยมันร้องห้ามสุดกำลัง
"จอย ถ้าทำอีกสักเดือนหรือสองเดือนให้หลัง เราซึ่งได้ชื่อว่าเคยมีเรื่องกับมันแล้ว ประเด็นหรือการเพ่งเล็งมันก็ต้องตกมาที่เราอยู่ดี หรือก่อนใครๆนะ แต่แกไม่รู้เหรอว่าอีเอสมันไม่ได้ทำร้ายแค่ชั้นกับน้องนะ แกจำไม่ได้เหรอคริส ไหนจะอีเบียร์ ไหนจะไอ้น็อท ไหนจะไอ้ป๊อปอะไรนั่นอีก มีชั้นคนเดียวเหรอที่แค้นใจเป็น"
"เออจริงสิ งั้นรอแป๊บ"
หึหึ ก็จะไม่ทำอะไรมากหรอกครับแค่ทำให้ของที่ธนาคารจะตีราคายึดทรัพย์สินให้มันด้อยค่าเสื่อมราคาลงก็เท่านั้นเอง
"ต้าเหรอครับ นี่พี่นายเองนะจำได้ไหม"
ผมเดินไปที่หน้าเคาท์เตอร์ในโรงแรมนะครับให้เขาต่อสายให้ อีพนักงานนี่ก็นะ กลัวแต่จะไม่จ่ายต้องให้เอาเงินฟาดใส่หน้ามันมันถึงจะยอม
"นายไหนวะ"
คือนะครับต้องเข้าใจ เด็กช่างไม่ใช่จะดีเหมือนผัวผมทุกคนนี่นะ ไม่ได้ใส่ใจในจุดนั้น ที่เลือกมันเพราะมันเคยมาทำตาหวานใส่ผม คงเพราะเห็นอะไหล่ในตัวผมล่ะมั้งถ้าไม่ได้ตีค่าน้องมันต่ำไป
"ที่อยู่ธนาคาร"
ผมบอกชื่อธนาคารไป แหมไอ้นี่คงแจกเบอร์มั่วซั่วสินะจำชั้นไม่ได้เหรอ ชั้นออกจะดูดีน่าจดจำ ส่วนผมก็บันทึกเบอร์ไว้ทุกคนที่ให้นั่นล่ะครับ เผื่อว่าวันข้างหน้าจะได้ใช้ประโยชน์ได้ ได้ใช้จริงๆด้วย
"อ้อ พี่ พี่นั่นเอง ว่าไงครับ"
"ตอนนี้ว่างไหม"
"ไม่อ่ะพี่ทำงานสิ"
"อ้อเหรอ ว่าจะวานให้ทำอะไรง่ายแลกกับเงินสองสามพัน ไม่เป็นไรครับ งั้นพี่ไม่กวนล่ะนะ"
"เฮ้ยพี่ งานอะไรครับ ว่างๆ"
ผมจำเป็นต้องง้อมันด้วยเหรอ หึหึ บอกแล้วผมไม่เคยประเมินใครต่ำไปนะ
"อ้าวตกลงว่างเหรอ งั้นมาหาพี่ที่โรงแรม"
ผมบอกรายละเอียดคร่าวไปนะครับ มันทำงานอยู่ไหนไม่สนใจแต่บอกว่าภายในสามสิบนาทีถ้ายังไม่มาก็ไม่ต้องมา ไม่รอแค่นั้นเอง
"ตกลงแกจะทำอะไรเนี่ยนาย"
จอยมันถามขึ้นครับหลังจากที่ผมเดินกลับไปที่โต๊ะ
"ก็ไม่มีอะไรมากหรอก แค่ทำให้ของที่แผนกแกจะประเมินราคามันมีราคาน้อย ต่ำค่าลงก็เท่านั้นเอง"
"เฮ้ย แรงไปไหมแก"
"อะไรแรง นี่ชั้นยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะแก อย่ามาทำเป็นใจอ่อนแถวนี้"
"แหมแก ไหนๆมันก็ไปไหนไม่รอดแล้วล่ะอีเอสน่ะ ปล่อยให้เวรให้กรรมตามสนองมันเถอะ"
ผมถอนหายใจออกมา ไม่ได้อยากจะร้ายนะ แต่ผมรู้ดีว่าคนอย่างอีเอส ถ้ามันหลุดออกมาได้ ผมนี่ล่ะที่จะตกที่นั่งลำบาก แล้วเรื่องอะไรล่ะที่ผมจะปล่อยให้มันง่ายเกินไป หรือจะปล่อยให้เวรกรรมตามสนองมันเอง เชิดใส่ บอกแล้วอย่าให้ร้าย
"นี่แก"
อีคริสมันเดินกลับมาพรอ้มถุงกระดาษ แหมนะห่อซะดีเชียว
"อะไรแก นี่พวกแกจะทำอะไร"
"นี่จอย ถามหน่อยเถอะ ตอนนี้แกบอกแกสงสารมัน แล้วถ้าคนที่โดนทำแบบนั้นเป็นชั้น แกก็จะพูดแบบนี้ใช่ไหม ว่าสงสารชั้น ถ้าหากว่าชั้นโดนมันเขี่ยออกจากที่ทำงาน แกก็จะว่าเป็นกรรมเป็นเวรของชั้นสินะ"
"นั่นสินังจอย แหมปากบอกเกลียดมันๆ แล้วนี่อะไรยะ ใจอ่อนเหรอ"
"คนอย่างอีเอส มันยังน้อยไป"
"นั่นสิ กรรมเวรน่ะมันไม่ได้สำนึกหรอกนะ แกจำตอนที่มันให้ตำรวจไปลากคอชั้นเข้าตะรางไหมล่ะ ถ้าพ่อชั้นไม่ใช่ตำรวจแกว่าป่านนี้อนาคตชั้นจะป่นปี้แค่ไหน แล้วมันรู้สึกสำนึกอะไรไหมล่ะ ไม่มีเลย ขอโทษชั้นสักคำยังไม่มี ลอยหน้าลอยตาทำงานอยู่ได้ ที่สำคัญมันยุให้แกสองคนเกลียดชั้นด้วย จริงไหมล่ะ เหตุผลที่มันทำแบบนั้นก็เพียงเพราะว่าเด็กมัมายุ่งกับชั้นเองแต่ดูมันทำกับ ชั้นสิ ฮึ"
อีคริสมันเชิดหน้าใส่ อีนี่ท่าทางจะแค้นฝังใจเช่นกัน ไม่นะผมไม่ได้แค้นอะไรมัน แค่เอาให้จบ แค่นั้นเอง
"เออๆ ตามใจ มาคิดๆดูแล้วมันก็สมควรนั่นล่ะ ว่าแต่นั่นอะไรอ่ะแก"
"น้ำมันเบรค"
"อ๊ะ นี่อย่าบอกนะว่า"
"เออ นั่นล่ะ อย่าทำท่าตกใจเกินงาม"
"แล้วแกจะทำยังไงนาย มันมีกล้องนะ แกจะเอาไปราดยังไง"
แหมนะ บอกมาซะเป็นฉากเชียว ทำเป็นรู้ดีว่าจะเอาไปราด ผมรู้สิถึงจะทำ อีเอสมันประหลาดอยู่อย่างคือมันจอดรถตรงชั้นใต้ดิน แต่ก็ไม่หรอกนะเพราะตั้งแต่กลางเดือนที่แล้วมันก็เริ่มเอารถลงไปจอดชั้นใต้ ดิน มิหนำซ้ำเป็นมุมอับที่กล้องไม่มีส่องไม่ถึง ผมรู้เหตุผลของมันนะครับว่า ทำไม หึหึ บางวันคนขับรถไอ้เอ็ดบอกว่าไอ้เอ็ดชอบนั่งแท็กซี่ไม่ค่อยให้ไปส่งเหมือนแต่ ก่อน เอาเถอะเรื่องของมัน แต่ก็ต้องขอบใจมันนั่นล่ะครับที่ทำให้ผมคิดเรื่องนี้ออก
"อ่ะนี่ของ น้ำมันเบรค เอาไปราดรถทะเบียนนี้นะ จอดอยู่ชั้นใต้ดิน เวลาเข้าให้เข้าทางด้านหลัง เดี๋ยวพี่จะโทรฯบอกอีกที ดูกล้องด้วยนะ"
ผมออกไปเจอไอ้เด็กนั่นครับ มันโทรฯเข้ามาบอกว่าถึงแล้ว ผมก็เจอมันหน้าโรงแรมนั่นล่ะครับ อีคริสกับนังจอยนั่งรออยู่ในร้านอาหาร
"เอ้ยพี่ แรงนะแบบนี้อ่ะ ถ้าโดนจับขึ้นมาผมซวยสิ"
"ไม่เคยทำเหรอ หรือว่าทำไม่ได้ ถ้าทำไม่ได้พี่จะได้หาคนอื่นมาทำ ทางที่บอกไปไม่มียาม ไม่มีกล้อง เรื่องเข้าบริษัท เดี๋ยวชั้นจัดการเอง"
ผมคิดว่าตัวเองถือไพ่เหนือกว่ามันนะ ผมให้เงินมันไปสองพันก่อน บอกว่าเสร็จงานจะให้เพิ่มอีกพันห้า จะเอาก็เอาไม่เอาก็ไปให้พ้นหน้าเสียที หน้าตามันนี่นะกวนเบื้องล่างที่สุด ก็เด็กช่างปกตินี่ล่ะครับแต่คนละสาขากับผัวที่บ้าน อิอิ
"น็อทเหรอครับ อยากเอาคืนไหมที่เอสทำไว้กับเรา"
ผมเดินกลับไปที่เคาท์เตอร์แผนกต้อนรับนั่นล่ะครับ คิดอะไรขึ้นมาได้อย่างหนึ่งหลังจากที่เลื่อนดูเบอร์ในโทรศัพท์
"ใคร พี่เป็นใคร"
"อย่าอยากรู้เลยว่าพี่เป็นใคร แค่ตอบว่าอยากเอาคืนไหม ที่เอสเขาทำให้เราต้องย้ายโรงเรียน ต้องโดนพ่อแม่ด่าว่าน่ะ"
ผมบีบจมูกนะครับ ดัดเสียงสุดฤทธิ์ เพราะก็เคยคุยกับมันอ่ะนะไม่ใช่โง่ลนลานจนจะทำอะไรปัญญาอ่อนๆออกไป
"ส่งข้อความไปเบอร์นี้สิ บอกในสิ่งที่เรารู้"
"อ๊ะ ผมก็ซวยสิพี่ ถ้าเขาสืบหาอ่ะ เบอร์ผมนะ"
"ก็ซื้อซิมที่เซเว่นสิน็อท ใช้ครั้งเดียวทิ้งสิครับ"
โง่ได้อีก เอาเข้าไป ผมนี่นะแทบจะแว้ดใส่ นี่ถ้าเป้นไอ้ต้อมนะมึงโดนแน่ๆ
"อ๊ะ"
"จดเบอร์สิ อย่างน้อยเราก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าเอสมีอะไร เราเสียอนาคตเพราะใครน็อทคิดให้ดีนะ จะยอมให้เอสทำเราอยู่ฝ่ายเดียวเหรอ ส่งไปแล้วก็ทิ้งซิมซะ"
ผมไม่รู้หรอกนะว่ามันรู้อะไรหรือเห็นอะไรบ้าง แต่เรื่องยุแยงตะแคงรั่วนี่ผมก็น้อยหน้าใครที่ไหนล่ะ เอาสิ อย่างน้อยมันไม่ทำผมก็ไม่เสียหาย เพราะบางทีมันอาจจะไม่รู้อะไร หรืออาจจะไม่มีอะไรเลยก็ได้ แต่ถ้าหากว่ามันรู้ล่ะ กำไรชัดๆ โฮะๆ ยืมมือคนอื่นแทงกันนี่มันก็ดีเหมือนกันนะ
"แล้วถ้ามันประกันตัวออกมาล่ะแก"
อีคริสถามขึ้นครับระหว่างที่เรากำลังจะกลับ
"คงยากว่ะแก คนละยี่สิบล้านนะไม่ใช่สองล้าน คูณค่าปรับอีก ต่อให้มันขายที่ขายทางขายสมบัติมันทั้งบ้านก็คงไม่พอ เฮ้อนะ เวรกรรมจริงๆ"
"นังจอย"
เราสองคนแว้ดเสียงขึ้นพร้อมกัน
"แกทำหน้าที่ติดตามเร่งรัดหนี้สินของแกให้ดีเถอะ อย่ามาทำเป็นใจอ่อน"
อีคริสมันแว้ดขึ้น ต๊ายความคิดเดียวกันเลย ท่าทางผมมีเพื่อนร่วมอุดมการณ์แล้วล่ะครับ
"แก เด็กที่แกจ้างน่ะ มันจะไม่มีพิรุะเหรอแก"
"มันซ่อมเอกสาร ก็เรียกมันมาซ่อมสิจะไปยากอะไรแก"
"ซ่อมที่ไหนล่ะยะ ไม่เห็นมีเครื่องไหนพังสักเครื่อง"
เฮ้อนะ ปลาทองใส่ผมอีกแล้ว
"มันไม่พังก็ทำให้มันพังสิ จะยากอะไร"
ผมพูดหน้าตาเฉย ตอนนี้เราถึงที่ทำงานแล้วนะครับ จอยมันแยกลงหน้าตึกส่วนผมนั่งในรถไปกับอีคริสเพื่อเอารถไปจอด
"ต๊าย แรงนะยะ แกนี่ก็ร้ายได้ใจนะเนี่ยอีนาย"
"ใครร้าย ชั้นแค่ฉลาด แค่นั้นเอง"
"ค่าแม่ฉลาด แล้วเอาเลยไหมชั้นจะได้ทำมันพัง ใหม่ดีนักเหรอ"
"รอก่อน สามโมงเย็นค่อยทำ ให้มันเข้ามาก่อนที่งานจะเลิก"
"ทำไมวะ"
โว้ย ขี้เกียจอิบาย ทำไมมันคิดเองไม่ได้นะ ทำอยู่ทุกวัน ตอนเลิกงานยามก็ต้องไปตรวจของพนักงานก่อนออกจากธนาคารอยู่แล้ว ด้านหลังไม่มีคนสนใจมองหรอก แต่ผมก็บอกมันไปแล่ะครับ ต้องใจเย็นๆเข้าไว้จะเหวี่ยงไม่เลือกหน้านี่ก็นะ เดี๋ยวจะไม่มีคนคบเหมือนอีเอส
To be continued
-
ระหว่างนั้นผมเองก็นะ ยุ่งวุ่นวายอยู่กับการสอบสวนของใครหลายๆคน เอาสิมาเลย เหนื่อยที่สุดที่จะต้องแสดงละครฉากเดียวหลายๆเทคเนี่ย โอ๊ย น้ำตาชั้นจะแห้งแล้วนะ คนนั้นเข้าคนนั้นออก เดี่ยว กลุ่ม โอยๆ ชั้นเนี่ยจะตายไม่ไหวแล้ว
"แก แกคงไม่ต้องทำอะไรอีกแล้วล่ะ เมื่อกี๊คุณไมเคิลโทรฯมา บอกว่าแกได้รับข้อความเกี่ยวกับอีเอส เขาอ่านไม่ออกเลยให้ตำรวจช่วยอ่าน เขาบอกว่าอีเอสมียาเสพย์ติดไว้ในครอบครอง ตำรวจจึงไปขอตรวจค้นที่คอนโดฯมัน"
นังจอยครับมันเดินมาบอกผมตอนที่นั่งพักอยู่ เหนื่อยใจจะขาดอยู่แล้ว ผมเม้มปากนิดหน่อยพองามไม่อยากจะแสดงอาการอะไรมากนัก เห็นไหมผมบอกแล้วถ้าไอ้น็อทมันไม่รู้ไม่เห็นอะไรผมก็ไม่เสียหาย แต่ถ้ามันรู้มันเห็น หึหึ กำไรชัดๆ
"แล้วเจออะไรไหมแก"
ผมทำท่าถามต่อ
"ไอซ์สามขีดมั้งแก อีเอสนี่มันซวยเนอะ คงติดคุกหัวโตแน่ๆ"
"จริงเหรอแก สามขีดต้องติดคุกกี่ปีล่ะกี่ แกพอรู้ไหม"
"ไม่แน่ใจนะแก แต่น่าจะหลายปีอยู่ ไหนจะเรื่องยักยอกเงินอีก แกก็พอเถอะ อย่าไปวอแวอะไรกับมันเลย"
ผมพยักหน้ารับรู้ พอเหรอ ไม่พอ ไม่มีทาง ต่อมนางร้ายมันแตกแล้วจ๊ะจอย มาบอกเอาอะไรป่านนี้ โดนจับเข้าคุกแล้วไงมันสมควรแล้ว แต่สิ่งที่มันทำไว้แค่นั้นผมถือว่าผมสะสางให้ไอ้ต้อม แล้วตัวผมเองล่ะ ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลย หึหึ
"อีคริส ลงมือได้แล้ว"
ผมโทรฯไปหาอีคริสเพื่อบอกจุดประสงค์มันคงรู้แล้วล่ะว่าอีเอสมันโดนอะไรบ้าง
"ได้ข่าวมันโดนจับเพิ่มข้อหานี่แก ใครวะช่างน่าสรรเสริญที่สุด"
"แหมแก มันทำอะไรกับใครเขาไว้ล่ะ ไม่ได้มีแต่ชั้นกับแกเท่านั้นนี่ มันคงคิดว่ามันแน่ล่ะสิ เที่ยวแก้แค้นคนนั้นคนนี้ แกจัดการได้เลย เดี๋ยวชั้นปล่อยข่าวอยู่ทางนี้เอง"
"ปล่อยข่าวอะไรแก"
อีนี่นะ อีกแล้ว ทำไมมันไม่เคยทันผมเลยสักทีนะ
"ก็ข่าวที่ว่าอีเอสมีศัตรูอยู่รอบด้านไง ชั้นจะให้นังจอยช่วยอีกแรง เวลาเกิดอะไรขึ้นประเด็นมันจะได้เหวี่ยงไปให้พ้นตัวเรา"
ผมบอกแผนการณ์ไป แหมนะต้องให้แจงทุกรายละเอียดเลยนะอีนี่
"เรียบร้อยแก มันพังแล้ว"
สักพักมันก็โทรฯกลับมาบอก ผมเองก็กำลังเมาท์แตกอยู่กับพี่ๆที่หน้าห้อง เดินไปไหนเจอใครก็เมาท์ เอาสิอีเอส นายพล ชื่อชั้นมันก็บอกอยู่แล้วว่าชั้นน่ะเป็นคนนำทัพ แกจะมีปัญญาเอาอะไรมาสู้กับชั้น อีสุชาติ หึหึ ชาติดีเหรอ ไปดีในคุกโน่น
"ได้ เดี๋ยวโทรฯตามมัน ไม่ใช่แค่ดึกสายออกนะแก"
"ว้าย อย่ามาระดับนี้แล้ว แกล้งทำน้ำหกใส่ไง"
ดีนะที่ไฟไม่ดูดมันเอา อีนี่ก็นะ แต่เอาเถอะไหนๆมันก็พังแล้ว
"มาได้แล้ว อีกสิบนาทีให้ถึงนะ บอกเขาว่ามาซ่อมเอกสารเดี๋ยวพี่ทำเรื่องลงไปแจ้งยามให้"
มันก็โอดครวญตามเรื่องนั่นล่ะครับ ตอนนี้สี่โมงพอดี กว่ามันจะมาถึงก็น่าจะสี่โมงกว่าๆ ช่วยไม่ได้ผมต้องการเวลานี้นี่ สี่โมงครึ่งธนาคารปิดพนักงานบางส่วนเริ่มทยอยออก เอาช่วงนั้นล่ะ ผมไม่ได้แค้นฝังใจอะไรมากมายนักหรอกนะ ใครจะว่าอะไรก็ช่าง ผมไม่ได้ร้าย แค่ร้ายมากต่างหาก ช่วยไม่ได้มันอยากลองของเอง บอกแล้วไม่มีใจจะมาคิดสงสารมันหรอกนะ ต่อให้ล้มลงต่อหน้าก็จะเหยียบซ้ำ
"ตามมานี่"
พอมันมาถึงนะครับยามก็โทรฯขึ้นมาแจ้ง ตามที่ผมส่งใบแจ้งไปว่าเครื่องถ่ายเอกสารพังต้องการให้ช่างเข้ามาซ่อม ผมโทรฯไปที่บริษัทของมันนั่นล่ะครับ เร่งเอาระบุชื่อน้องมันไปด้วยบอกว่าเคยมาซ่อมท่าทางจะรู้จักเครื่องดี ผมบอกให้ยามส่งมันขึ้นลิฟท์มาที่ชั้นผมทำงานเลยผมจะได้พาไปหาอีคริส อีคริสมันก็รู้แล้ว ท่าทางของมันไม่ได้หวาดกลัวอะไรเลยนะครับ สายตาเย็นชามากเดินตามผมไปที่ห้องของอีคริส
"ไฟช็อตครับพี่ เดี๋ยวผมขอเช็คก่อนนะครับ"
มันเองก็นะทำท่าเตรียมอุปกรณ์มาสุดฤทธิ์ ตอนนั้นมีพี่หน้าห้องอีคริสเข้ามายืนดูอยู่ด้วย ยังไม่มีอะไรให้ต้องสงสัย อีคริสมันพยักหน้าให้ผม
"พี่ต่าย เรื่องเอสน่ะ พี่รู้ไหมว่าตอนนี้ตำรวจเขาจับเพิ่มข้อหาได้"
"หา จริงเหรอน้องหาย ข้อหาอะไรคะ"
"ยาเสพย์ติดครับพี่"
"หาจริงหรอ ตายจริง เอสเป็นคนแบบนี้เหรอเนี่ย ต๊ายไม่อยากจะเชื่อเลย เห็นเรียบร้อยๆ ไมอยากจะเชื่อเลยจริงๆ"
"ไม่รู้ว่าใครแจ้งตำรวจไปนะครับ แต่เท่าที่รู้เอสเขาไม่ชอบใครๆอยู่หลายคน เพราะตอนที่เขาดีกันกับนายก็เห็นบอกว่าแก้แค้นใครต่อใครอยู่นะพี่ ตอนนั้นผมเองก็ห้ามไว้ ไม่คิดเลยว่าถึงเวลาซวยจะมีแต่คนรอทำร้ายเอส น่าเห็นใจจังนะครับพี่"
"เอสเขามีศัตรูเยอะเหรอจ๊ะน้องนาย"
"ก็เอสเคยทำให้เด็กออกจากโรงเรียนมาแล้วนะพี่ต่ายถึงสามคนแน่ะ ก่อนหน้านั้นก็ทำอะไรมาเยอะแยะ นายเองก็เพิ่งรู้ เอสเขาพัวพันอยู่ในวงการนี้นานแล้วนะครับพี่"
"ตายจริง"
เป็นไงล่ะ ผมตีไข่ใส่สีป้ายของเสียใส่มันสุดฤทธิ์ ผมพาเจ๊แกเดินออกมาเมาท์ข้างนอกนะครับพี่ๆคนอื่นๆก็มาจับกลุ่มด้วย ตอนนั้นอีคริสก็เริ่มแผน ผมเห็นมันเดินนำหน้าน้องคนนั้นท่าทางเหมือนจะไปเข้าห้องน้ำ บอกไปหมดแล้วว่าให้ใช้บันไดหนีไฟเดินลงไปที่ชั้นใต้ดิน สักพักอีคริสก็เดินมาหาผมกับกลุ่มพี่ๆ ร่วมกันเมาท์
"น้องเขาไปไหนล่ะแก"
ผมแกล้งถามขึ้น
"อ้อ น้องมันท้องไม่ค่อยดี เนี่ยเร่งแล้วนะว่าใกล้จะเลิกงานแล้ว"
"อืม นั่นล่ะครับพี่ ยังมีอีกหลายอย่างนะที่พวกพี่ๆไม่รู้เกี่ยวกับเอส เนอะคริส"
ผมหันไปเมาท์ต่อ สังเกตได้ว่าไม่มีใครใส่ใจจะมองเด็กคนนั้นเลย ต่างคนต่างเมาท์แตกแหลกราญ หึหึ ทางสะดวกจังเลยนะ ไม่ถึงสิบนาทีน้องคนนั้นก็เดินกลับมา อีคริสมันแยกออกจากกลุ่มเดินตามน้องเข้าไปที่เครื่องถ่ายเอกสาร
"เรียบร้อยแก"
อีคริสมากระซิบบอก ผมยิ้มพราวขึ้นมา จวนจะเลิกงานเต็มที
"เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมเอาอะไหล่มาเปลี่ยนให้นะครับ ไฟช็อตแผงวงจรมันเสียครับพี่ รบกวนเซ็นต์รับรองการทำงานตรงนี้ด้วยครับ"
มันยื่นเอกสารให้อีคริส อีนี่ก็นะพอจับปากกาได้ก็จะเซ็นต์เลย ผมแย่งเอาเอกสารมาอ่านก่อน ไม่ไว้ใจใครทั้งนั้นล่ะ ผมอ่านดูแล้วไม่มีอะไร ไอ้เด็กนี่เข้าท่าเหมือนกันนะ
"น้อง อ่ะนี่เงิน เออ เกลียดใครอยู่ไหมเราน่ะ"
ผมแอบเอาเงินยัดใส่มือให้มันนะครับ มันทำหน้างงๆ
"หมายถึงเกลียดใครเป็นพิเศษหรือเปล่า มีใครที่เราอยากให้ติดร่างแหไหม"
"ทำไมอ่ะพี่"
"ถ้ามีก็เอากล่องนี่วางไว้ตรงหน้าทางออก บอกให้คนนั้นมาเก็บกล่องไป แต่ระวังนะมันมีกล้อง ปาไว้ตรงแปลงดอกไม้ก็ได้"
มันทำหน้าเหวอๆ ไม่ใช่กล่องอะไรพิเศษหรอกครับ เป็นเหมือนกล่องใส่ปากกาแต่ด้านในมีปากกาที่ไม่มีหมึกแล้วใส่อยู่ บอกแล้วถ้ามันไม่มีก็ไม่มีอะไร แต่ถ้ามันมีก็กำไรอีกแล้วไงครับ
"จะมีใครสงสัยไหมแก"
ตอนที่เรากำลังจะไปที่ลานจอดรถ อีคริสก็ถามขึ้น
"ถ้ามันไม่ดันโผล่ไปให้กล้องเห็นก็ไม่น่านะ"
"อยากเห็นจังเลยว่ามันเป็นยังไง"
"ไม่ได้ ลงไปดูเราก็ตกเป็นผู้ต้องสงสัยสิแก"
"แล้วแกให้กล่องอะไรมันไป"
"หึหึ เดี๋ยวก็รู้ ชั้นไม่ได้ร้ายไปใช่ไหมแก"
ผมหันไปถามมันก่อนจะเดินไปขึ้นรถกับมัน เบื่อที่สุดรถผมเองก็ไม่รู้จะซ่อมนานแค่ไหน ไม่มีเวลาตามเลย ต้องถามผัวหน่อยแล้ว
"ไม่จ๊ะ ไม่ร้ายเลย แต่ร้ายกาจมากต่างหาก ชั้นว่าแกร้ายกว่าอีเอสมันนะ มากๆด้วย"
"งั้นแกก็ระวังๆตัวไว้ล่ะ"
"ว้ายอีบ้า แกจะมาทำอะไรชั้น อย่านะ"
"อีบ้า ใครเขาจะทำ แกก็รู้จักชั้นดีนี่ ถ้าไม่มาทำให้ชั้นร้าย ชั้นก็ไม่ร้ายหรอกนะ"
ผมติดรถมันไปลงตรงสถานีรถไฟครับ ส่วนนังจอยยังไม่กลับและคงจะกลับดึกเพราะนางงานเข้าเต็มๆ เดี๋ยวค่อยถามข่าวทีหลัง
"ต้อม เลิกเรียนยัง มาเจอพี่ไหม"
ผมกดโทรศัพท์ไปหาไอ้ต้อมครับ ไม่ได้รับข้อความอะไรจากมันเลยทั้งวัน แปลกมาก
"เลิกแล้ว พี่อยากเจอผมเหรอ"
"แกอยากเจอไหมล่ะ"
"เอ่อ"
"ต้อม มีอะไรอีก ยังคิดอยู่เหรอเรื่องนั้นน่ะ ไม่ต้องห่วงแล้วนะ"
"เปล่าหรอกพี่ ผมแค่ไม่สบายใจนิดหน่อย กลัวไปเดินแถวนั้นแล้วมีใครไปเจอ เพื่อนมันยังล้อผมอยู่เลย"
"อืม งั้นจะเจอที่ไหนล่ะ พี่จะได้ไปหา"
"ไม่รู้อ่ะพี่"
"อะไร ไหนบอกทำใจได้แล้ว ยังอายอยู่อีกเหรอ"
"อายดิ มันเล่นล้อกันทุกเวลา ว่าจะไม่คิดแล้วนะ ผมก็คนนะพี่"
"จ้าพ่อคุณ งั้นมาเจอพี่ที่อโศกไม่มีใครรู้หรอก"
ผมบอกมันไปหลังจากที่กำลังจะเดินขึ้นรถไฟฟ้าที่สถานีชิดลม อีนังคริสมันจะไปเดินแรดพารากอน ชวนเหมือนกันแต่เหนื่อยเหลือเกินอยากนั่งพัก แต่ไม่ใช่่เจอได้ต้อมแล้วเหนื่อยกว่าเดิมนะ
เขียนโดย อิ๊กกี้[/color]
ps. ไม่ร้ายไปเนอะ พอมือเจ็บนี่พิมพ์ไม่มันเลยครับท่าน เหอๆๆๆ
ที่ร้าก เวลาอ่าน อ่านหลายๆมุมหน่อยน้า กลัวจังจะด่าว่าร้ายไป อิอิ ไม่ร้าย น้า แค่เบาๆ อิอิ จุ๊บๆ
ขอบคุณทุกกำลังใจที่เป็นห่วงนะครับ ดีขึ้นแล้วเมื่อวานมันบวมเลยพิมพ์ไม่ถนัดวันนี้ก็เลยตื่นมาแต่เช้าหน่อย จิ้มเอา อิอิ
น้อมรับทุกคำ ตินะครับเพื่อการปรับปรุง
ปล เรื่องคำอธิบายเกี่ยวกับวงการธนาคาร ใครอยู่วงการนี้ช่วยผมที เหอๆ ผมอยู่ใแวดวงงานบริการคร้าบ นั่งเทียนเขียนข่าวเอานะเนี่ย อิอิ
-
:pig2: :pig2: :pig2:
-
ขอให้มันจบเรื่องจบราวโดยดีละกันนะ :m16:
-
ร้ายนะ ร้ายมากๆ แต่สาสมและสมควรแล้ว
จะโกรธมั๊ยถ้าบอกว่า อ่านเจอประโยคนี้แล้ว o22 ค่าแม่ฉลาด แล้วเอาเลยไหมชั้นจะได้ทำมันพัง ใหม่ดีนักเหรอ
-
เยี่ยมยอดดดดดดดดด
ชนะเลิศศศศศ
สะใจ!!!
-
โหย ยิ่งอ่านยิ่งสะใจ 5555
-
มาแล้ว ร้ายได้ใจ อ๊างงง
เริ่ดที่สุดนายพล อิอิ
-
ร้ายนะ ร้ายมากๆ แต่สาสมและสมควรแล้ว
จะโกรธมั๊ยถ้าบอกว่า อ่านเจอประโยคนี้แล้ว o22 ค่าแม่ฉลาด แล้วเอาเลยไหมชั้นจะได้ทำมันพัง ใหม่ดีนักเหรอ
ร้ายนะ ร้ายมากๆ แต่สาสมและสมควรแล้ว
จะโกรธมั๊ยถ้าบอกว่า อ่านเจอประโยคนี้แล้ว o22 ค่าแม่ฉลาด แล้วเอาเลยไหมชั้นจะได้ทำมันพัง ใหม่ดีนักเหรอ
อิอิ คือแบบนี้น้า คริส บอกว่า "ค่าแม่ฉลาด แล้วเอาเลยไหมชั้นจะได้ทำใฟ้มันพัง ใหม่ดีนักเหรอ"
คือรถของเอสอ่ะครับ ยังใหม่ๆอยู่ผ่อนยังไม่หมด เดี๋ยวตอนหน้าจะมาเฉลยว่ารถอะไรนะคร้าบ ไม่ผิดหรอกจ้า ที่ร้าก
-
ยาวได้ใจค่ะ o13
อ่านเท่าไรก็ไม่เคยพอ :o8:
เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o9
-
น้องนายร้ายของจริงงงงงงงงงงง
ใครเป็นศัตรูด้วยนี่ซวยไปสิบชาติ
น้องต้อมช่วงนี้ก้ดูจะสงบเสงียมเจียมตัวเลยทีเดียว
-
คุณนายยังคงแร๊งสสสสส์อย่างต่อเนื่อง~!!!
ไม่กล้าตั้งตัวเป็นศัตรูด้วยเลยอะ ...เพราะงั้นโนคอมเม้นท์ดีกว่า เค้ากลั๊วกลัว55+
-
ยังแอบเป็นห่วงนายเหมือนเดิม กลัวความซวยมันจะย้อนมาเล่นงานนาย >_<
-
แรงกว่านี้ก็ไม่ว่า
อยากทำตัวเองเองนะนังเอส
:m16:
-
เฮ้อออออออออออออ เกินไปไหมเนี่ยนายพล
เวรกรรมจริง ๆ
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกแย่กับนายจัง เพราะมันเกินคำว่าร้ายไปแล้วอะ เกินไปจริง ๆ
แล้วจะอินอีกไหมเนี่ย เพราะในหัวติดสิ่งที่นายทำกับเอสและเอ็ดไปแล้วและมันดูเลวร้ายจริง ๆ ใจดำจัง อำมหิตอะ
ขณะที่ส่งคนอื่นไปนอนคุก แล้วตัวเองยังมีความสุขระรื่่นได้ใช้ชีวิตอย่างปกติสุขอีกเหรอ
สร้างเวรกรรมไม่รู้จบ
แต่ ณ ตอนนี้ถ้านายกลับไปใช้ชีวิตปกติสุขแบบเดิม รั่ว ๆ แรงส์แบบเดิม เราก็คงไม่อินแล้วอะ เพราะใจจะคอยคิดแต่สิ่งที่นายทำไว้
เฮ้อออออออออออออออออออออออออออ
-
นึกว่าดูละคร o13
+1
-
ตอนนี้นายพลเป็นนางร้ายจริงๆสมชื่อ จน..พี่แอบกลัวนายพลเลยนะน้องอิ๊ก
ที่ว่าแอบน่ะเพราะเป็นนิยาย และขอให้เป็นแค่ในนิยาย
ในชีวิตจริงและในที่ทำงานพยายามสอนตัวเอง
และบอกรุ่นน้องรุ่นหลานที่ในที่ทำงานเสมอว่า
ให้ท่านท่านจักให้ ตอบสนอง
นบท่านท่านจักปอง นอบไหว้
รักท่านท่านควรครอง ความรัก เรานา
พยายามให้สามสิ่งนี้กับเพื่อนร่วมงาน
น้องอิ๊กหายไวไวนะจ๊ะ ปีนี้ปีชงเหรอ ทายว่าน้องอิ๊กถ้าไม่เกิดปีเถาะ ก็ปีมะเมีย
เราแก้ปีชงได้นะ มีโอกาสก็ทำบุญให้มากๆละกัน พี่เชื่อในอานิสงส์ของการทำบุญจ้ะ
และเชื่อว่า การทำบุญคือการสร้างภูมิคุ้มกันให้กับร่างกายและจิตใจ
ซึ่งเราต้องทำอย่างสม่ำเสมอ
-
ร้ายมากกกกก...จนน่ากลัว
แอบสงสารเอส..นิดนึง...
-
โอ้ยยยย มาแล้วนางร้ายยย
ประทับร่างแล้ว
เฮี้ยนจริงๆ
อยากที่นายบอกตลอดๆ เนอะ
อย่าให้ร้าย เพราะถ้านายร้ายเอสไม่ติดฝุ่นจริงๆ
อ่านแล้ว เอิ่มมม จริงๆ ฟร่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าแม่นาย เอ้ยย อิ๊กกี้ ฮ่า
+1 จ้ะ
-
หูย เจ้นี่น่ากลัวจริงๆ แต่ระวังพลาดนะเจ้
-
น่ากลัวมากๆ ร้ายจริงๆ
-
นายร้ายๆเกิ้นๆๆๆ ไปแล้วๆ กลัวนะ ว่าสุดท้ายย หลักฐานทั้งหมดจะย้อนกลับมาหา ๆๆๆๆ กลายคนก็เตือนแล้วไม่ฟัง น่ากลัวนะเนี่ย แค้นฝังใจ ขนาดนี้ๆ คงไม่ดราม่านะ เรื่องนี้
-
น่ากลัวจัง 20 ล้านนี่เยอะมากนะ
น่าจะแก้แค้นในเรื่องที่เป็นความจริงอยู่แล้วมากกว่า แบบนี้มากไปหน่อยอ่า
อย่างเรื่องยาอะไรเงี้ย ซึ่งมันก็จริงอยู่แล้วไง แบบ อีตาเอ็ดด้วย มันเลวก็จริง แต่ขนาดนี้ก็เกินปายม้างง o22
-
ชอบจังพี่อิ๊ก นายร้ายได้ใจมากมายเลยอ่ะ กดไลค์ !!!!!! 55555+
-
ร้ายแบบ non stop สมกับที่น้องอิ๊ก ให้เตรียมตัวเตรียมใจกันไว้
ที่เอสโดนแบบนี้เพราะการทำตัวเอง อย่างเรื่องยา.....และที่ต้อง
เจอหนักแบบนี้ เพราะเจอคนอย่างน้องนาย ที่แรงทุกเรื่อง ....
รักแรง เกลียดแรง และทุกสิ่งต้องสำเร็จตามเป้าหมายที่วางไว้...
ถือว่า เคราะห์ซ้ำกรรมซัด มีเจ้ากรรมนายเวรเข้ามาร่วมด้วยช่วยกัน
บอกแล้วว่า อย่าให้ร้าย ใช่ไหมน้องนาย ....
ตอนนี้ ก็เรื่องน้องต้อม ผลพวงของการกระทำของเอส
ปร่านี้น้องยังไม่กล้าสู้หน้าใคร....คงต้องไปอยู่ที่อื่นซินะ....
น้องนายค่อย ๆ พูดกับน้องต้อมนะ...ยังไงก็อนาคตของเค้า
ต้องให้เค้าตัดสินใจเอง...
รอต่อไปจ้า....
:pig4: น้องอิ๊ก ขนาดเจ็บมือยังลงให้อ่านอย่างจุใจ o13
-
มันก็แรงดีนะ ร้ายมาก แต่กลัวจะมีคนรู้ว่านายเป็นคนทำเองเนี่ยสิ
คราวนี้นายก็นายเถอะ แย่แน่ๆ - -
-
เพิ่งจะเห็นว่าร้าย ตามชื่อเรื่องก็ตอนนี้...555
แจ่มจริ๊งแม่คุณ
-
อ๋อยยยยยยยยยย
ตอนนี้พี่นายร้ายสมชื่อจริงๆเลยนะคะนั่น
อ่านไป อ่านไป บางเสี้ยวของอารมณ์ก็แอบสงสารเอ็ดนะคะ ((เอสไม่เคยคิดที่จะสงสาร))
แบบมานั่งคิดๆดูแล้วจริงๆเอ็ดเค้าก็ไม่ได้ทำอะไรผิดมากนะ นอกจากหูเบา งี่เง่านิดหน่อย
แต่ต้องมาเจอโดนแก้แค้นแบบนี้ มันก็น่าสงสารนะคะ
แต่ก็อย่างว่าละค่ะ ตีงูต้องตีให้ตาย มันจะได้ไม่มาแว้งกัดเราได้ เพราะฉะนั้นในความคิดของเค้าพี่นายทำแบบนี้ก็ถูกแล้วแหละ
แต่ขอให้มันอยู่แค่ในนิยายนะคะ อย่าออกมาเลยในชีวิตจริง มันดูน่ากลัวจนเกินไป
อีกอย่างสงสัยค่ะ กล่องที่พี่นายให้ช่างซ่อมคนนั้นเอาไปโยนคืออะไร โยนทำไม ตอนหน้าจะมีคำตอบมั้ยคะ
ปล.พี่อิ๊คหายเจ็บนิ้วไวไวนะคะ^^
-
ต๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยไม่ร้ายเลยค่ะ เบา เบา จริงๆ ว่าแต่คิดถึงต้อมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
นายร้ายยยยยยยยยยยยยยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อยากให้ตัว ก ยาวไปถึงเมกา หุหุ :z2:
-
เป็นห่วงคุณนายค่ะ ทำอะไรระวังด้วยนะจ๊ะ เด๋วติดคุก T^T
-
ร้ายได้ใจจริงๆ แต่ขอออกความเห็นต่างหน่อยนะคะ
ไม่ชอบให้นายร้ายแบบสร้างเรื่องขึ้นมา หรือใส่ความคนอื่น
อย่างเรื่องที่เอสกับเอ็ดยักยอกเงิน หรือว่าเอาน้ำมันเบรคไปสาดรถเอสอ่ะ มันเกินไปหน่อย
เพราะสิ่งที่ 2 คนนี้ทำกับคนอื่น มันไม่ได้ถึงขนาดทำให้คนนั้นต้องติดคุกนะ
ถ้าต้องติดคุกเพราะเรื่องยาเสพติดอย่างเดียว ดูเป็นเรื่องที่สมควรมากกว่า
โอเค เอสอาจทำให้เด็ก 3 คนถึงขนาดต้องย้ายโรงเรียนหรือน้องต้อมโดนเพื่อนล้อจนอาย
แต่มันก็เป็นสิ่งที่เด็กพวกนี้ทำเรื่องแบบนั้นเองจริงๆ
อีกอย่างก็คือ กลัวว่าสิ่งที่นายทำไป ความจริงจะเปิดเผยซักวัน
แล้ววันนั้น นายเองก็อาจตกที่นั่งแบบเอสก็ได้นะ
ขอร้ายแบบพอประมาณนะคะคุณอิ๊กกี้
:L2:
-
แอบกลัวแทนนายอะ :เฮ้อ:
แค่เรื่องยาเสพย์ติด อิเอสก็ไม่ได้ผุดได้เกิดแล้วแหละ ไม่อยากให้นายจองเวรจองกรรมกันไปมากกว่านี้อ่านะ :monkeysad:
อโหสิให้เค้าไปเถอะ นะๆๆ จุ๊บๆๆ :จุ๊บๆ:
-
อิอิ คุณอิ๊กกี๊อัพได้ยาวสุดใจชอบคร๊า
คุณนายร้ายมาก ร้ายแบบใช้สมองนะคร๊า นับถือคุณนายว่าฉลาดจริงๆ
แต่ก็กลัวเรื่องของคุณนายแดงอ่ะนะ แต่ถ้าเรื่องไม่แดงเลยก็แสดงว่าคุณนายทำสมบูรณ์แบบเกินไป
อะไรที่สมบูรณ์แบบเกินไปมันก็ดูไม่สนุกนะคร๊า มันต้องมีอุปสรรคกันบ้างเหมือนชีวิตจริงนั้นแหละคร๊า :z2:
-
^^
-
ลุ้นมากกกก
กลัวแทน เจ้นายแทนจิงๆ
-
คิดถึงอ้ายหลวงแล้ว งะ
-
สนุกสุดๆๆ
ลุ้นๆๆๆ
-
เรื่องนี้มันแรงดีไม่มีตกเลยจริง เหอๆ
ขอให้คุณไรเตอร์หายไวไวนะคะ
-
เฮ้ออออออออออออ แรงนะเนี่ย
-
คุคุ ร้ายเหรอใครร้ายล่ะ ไม่เห็นมีเลย โฮะๆๆ นี่เป็นเพียงแค่การเอาคืนเล็กๆ น้อยๆ เองนะ โฮะๆๆ สาสมแล้วล่ะนะ โฮะๆๆ
-
=w=
(-3-) ..
-
มาอีกรอบ
สวรรค์ในอก นรกอยู่ในใจ ถ้ายังมีสำนึกอยู่บ้างนะนายพลว่าสิ่งที่ทำอยู่เนี่ยมันเลว ย้ำ เลว แค่ไหน
ไม่ใช่แค่ร้าย ไม่ใช่แค่แก้แค้น เพราะมันเกินไปมาก อย่างเอ็ดเนี่ย อย่างมากมันก็หลงชื่อคำเป่าหูของอีเอสแค่นั้น ตลอดมามันก็ดีอยู่ไม่ใช่เหรอ ไม่ได้ไปมีส่วนรู้เห็นเรื่องอื่นด้วย มีแค่เรื่องให้นายลาออกเท่านั้น มันสมควรไหมกับชีวิตคน ๆ หนึ่งเท่ากับเธอฆ่าเค้าทั้งเป็นเลยนะ ส่วนเรื่องอีเอสที่มันทำมันก็ไม่ถึงทำให้ใครต้องเข้าคุกแบบนี้หรือฆ่าทั้งเป็นแบบนี้ ยังมีโอกาสเริ่มใหม่ได้ แต่นี่เค้าต้องติดคุกเลยนะ แล้วคิดว่ากี่ปีกันเหรอ ครอบครัวเค้าจะเป็นยังไง
ถ้าจะแก้แค้นก็เล่นแค่เรื่องยาก็พอ แต่นี่ไม่ใช่แล้ว
ขนาดเรื่องที่ใส่ร้ายยังไม่พอ ยังมีเรื่องน้ำมันเบรกอีก
อยากรู้ว่าเลวแค่ไหนก็ลองเอาเรื่องนี้ไปบอกให้ใครฟังสิ บอกให้แม่นายฟังดูไหม บอกให้หลวงฟังดูไหม บอกให้น้องต้อมฟังดูไหม(ที่แก้แค้นให้น้องมันแบบนี้) คงภูมิใจในการกระทำของลูกหรือคนรักดีพิลึก กล้าเอาไปบอกไหม
ร้าย+แรงไม่ว่า แต่เลว+เลือดเย็น ไร้มโนธรรม ออกแนวรับไม่ได้จริง ๆ
คงไม่อินในบทบาท(นายเอกที่แรง ๆ ร้าย ๆ แรด ๆ)แล้วล่ะ ถ้ายังใช้ชีวิตปกติสุข ไปแรง ๆ แรดๆ เหมือนเดิม ในขณะที่คนอื่นเค้าต้องอยู่ในคุก เพราะเธอก็คือคนร้ายที่ยังลอยนวลอยู่นี่เอง
-
ไม่ร้ายคับพี่ิอิ๊ก
เบาๆ
ชอบๆเป็นหนึ่งในความร้ายกาจที่ผมอยากทำมาก
ถ้าผมทำงานกับพี่ิอิ๊กนี่ผมจะเป็นเด็กดี
ไม่พยายามทำให้พี่เกลียด
เพราะพี่น่ากัวมากกกกกก
แต่ก็รักพี่ิอิ๊กจังงง
:กอด1: :กอด1:
-
แอบสังหรณ์ใจตะหงิดๆว่าเด็กช่างนั่นจะเกลียด หลวง
เลยแกล้งให้ หลวงมาเอากล่องนั่น แต่มันเป็นเด็กช่างคนละสายนี่เนอะ
คงไม่มีอะไรหรอก คงคิดมากไปเอง :man1:
-
ฮ่าเท่าที่อ่านมาตอนนี้สมกับชื่อเรื่องที่สุดแล้วครับ
สะใจอิอิ
หายไวไวด้วยนะครับ
-
สุดๆๆๆๆ
-
สะใจค่า~ ร้าย แรง กินขาดค่ะ!! >o<
อ่านเรื่องนี้แล้วกลัวดราม่า :o12:
ร้ายก็ร้ายแต่ต้นจนจบแล้วกันนะคะ
อย่ามาดราม่าตอนจบเถอะ ขอร้องงงงง :sad4:
-
อย่าให้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นมาแทรกอีกเล๊ย !
นายร้ายได้ใจจริงๆอ่ะ
สุดยอด แต่ละแผน ๆ
เอสกับเอ็ด ก็นะ -0-
ทำตัวเองก็สมควรแล้วล่ะ
-
นี่ขนาดนายไม่ร้ายนะเนี่ย :freeze:
-
:กอด1:
เป็นนางร้ายได้สมบทบาทมากๆค่ะ
o13 o13 o13
-
เนื้อเรื่องเข้มข้นขึ้นมากกกกกกกกกก
ว่าแต่นายคงไม่พลาดใช่มั้ยเนี่ยะ T^T
-
สะใจอยู่นะ แต่กลัวจะมีมาม่าตามมา ถ้าเรื่องมันย้อนกลับมาหานาย
-
พี่นายสุดยอดค่ะ o13
อ่านไปก็เสียวพี่นายจะพลาดนะเนี่ย
เอาใจช่วยพี่นาย อย่าให้เอสได้ผุดได้เกิดเลย
-
ร้ายจริง >.< ๆ
สมน้ำหน้าอีเอ็ดกับอีเอส
ไม่คิดว่ามันจะร้ายกันขนาดนี้
แอบมีอะโป๊ะเจ๊ะกันด้วย
อ๊ายยยยยยย
-
อีกรอบ คิดถึงหลวงเหมือนกัน.....
น้องนาย...กลับไปคงน้ำตาเป็นเผาเต่า...
นางร้ายคนนี้...เค้าไม่ร้าย 100 % หรอกนะ...
หลวง....รอปลอบใจเมียด่วนนนน :เฮ้อ:
-
นาย
เราว่านายแรงเกินไปนะ
เราไม่ชอบให้นายทำร้ายคนอื่นแบบนี้
:serius2:
-
สนุกสุดๆ ค่ะ
+1 ให้ค่ะ
หายไวๆ นะคะ
-
กรี๊ดกร๊าด สาวแตกเลย
ขอกรี๊ดให้ นายดังๆ เริ่ดที่สุด
แต่นี่ยังไม่ได้ฝังใช่ไหม
แล้วเรื่องต้อมมันยังไม่เคลียร์เลย สงสารมันเหมือนกันนะ
จารตอนจบของเรื่อง อิเอส
แต่น่าจะมีคู่กรณีอื่นมาอีกนะ คิดว่า
5555
กอด อิ๊กกี้แรงๆ ขนาดเจ็บนิ้วยังพิมมาได้ขนาดนี้
ถ้าไม่เจ็บนิ้วนี่ นายคงกลายร่างเต็มที่
โอมเพี้ยงๆ ๆ ๆ หายไวๆน๊า
-
ร้ายได้ใจจริงๆ o13
-
:call:
-
สมเเล้วที่เป็นนางร้าย55
สงสารต้อมอ่า ไม่ได้รู้เรื่องไรเลย
เชียร์ต้อมมมๆ
-
สะใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
ร้ายจนน่ากลัวครับ อิอิ
น่ากลัวว่าจะเข้าปิ้งไปด้วยนะ เสี่ยงอ่ะเหอๆ :laugh:
-
สะใจอย่างแรง
เจอใครไม่เจอมาเจอกับนายแล้วเป็นไง
ร้องไม่ออกเลยละซิ
แต่ตอนนี้แอบคิดถึงหลวงจัง
-
จะให้บอกว่าไม่ร้ายก้อไช่อ่ะนะ แต่คุณนายเขาร้ายเพราะจำเป็น
ทุกอย่างมันบีบบังคับให้มารร้ายออกอาละวาด :laugh:
นังเอสก็โดนจัดหนักให้ตามที่เรียกร้องเลย หัวจะโตมั้ยหล่ะนั่น
แต่ก้อแอบเป็นห่วงนายอยู่นิดหน่อย กลัวนังเอสหลุดออกมาหน่ะ
แต่นายโหมดนี่ถูกใจใช่เลย...ร้ายกับคนอื่นได้แต่อย่าร้ายกะคุณสามีนะจ๊ะ ^^
ต้อม...ทำหน้าทนๆ ไว้ คนไทยลืมง่ายเดี๋ยวเขาก้อลืมกันแล้ว ไม่นานหรอก
พอเจอหน้านานเดี๋ยวอาการนอยด์ก้อหายไปเอง o18
ขอให้หายเจ็บนิ้วไวไวนะฮับ :pig4: สำหรับเรื่องดีดี
-
นายน่ากลัวอะ
ร้ายได้ใจมากกกกกกก
สงสารต้อมมมม
-
ฉลาดมากกกก พี่นายยย ไม่ใช่ร้ายธรรมดา ร้ายเทพพ!!!
แต่ระวังตอนพี่นายเผลอด้วยนะจ้ะ
พี่อิ้กกี้ รักษานิ้วให้หายไวๆนะจ้ะ แล้วมาต่อไวๆนะ คริคริ :pig4:
-
นายร้ายจนน่ากลัวอ่ะ :sad4:
สงสารต้อมจัง ไม่กล้าออกไปไหนเลย
-
อ้าว ตกลงว่าคดียักยอกนี่นายเป็นคนทำเหรอ นึกว่าเอสมันยักยอกเองอยู่แล้วซะอีก นายแค่ทำให้เรื่องแดงขึ้นมา
ง่ะ นายน่ากลัวจัง
ระวังกรรมตามทันน๊า
-
บอกได้คำเดียวว่าอย่าพลาดแล้วกัน เพราะนายได้ขึ้นหลังเสือแล้วถ้าพลาดก็แค่ตาย
แต่ถามหน่อยทำถึงขนาดนี้อ่ะ ยังมีความสุขกับการใช้ชีวิตโดยไมู่รู้สึกอะไรเลยหรอ
ร้ายไปไหมเจ้มองว่ามันไม่ร้ายแล้วอ่ะ นายเหมือนมีปีศาจสิงอย่ในใจอย่างไรอย่างนั้นเลย
พร้อมที่จะทำร้ายคนอื่นโดยไม่คำนึงถึงใจคนที่เรารักเลย เพราะถ้าเขารู้สิ่งที่นายทำมันเกินไปจริงๆ
-
ชอบมากอ่ะ เรื่องนี้ ^^
-
บ้านเมืองมีขื่อมีแปร ก็จริงนะ
แต่... คุณนายเธอทำอย่างนี้แล้ว บาปมันจะติดตามทันไหมเนี่ย....
แต่นะ.. เชิ่ดใส่! คิดจะร้ายก็ต้องร้ายให้ถึงที่สุดๆๆๆ o18
-
ชอบมั่กๆ สะจัย ^^
-
ชอบครับ^^
-
:) ยาวได้ใจ ฮาๆ
-
o18 ร้ายได้ถูกใจมากค่ะ โบราณเขาว่าตีงูต้องตีให้ตายอย่าตีแค่หลังหักค่ะเดี๋ยวมันจะมาแว้งกัดเราทีหลัง
-
เราคิดว่าพี่นายไม่ได้ร้ายหรอกน่ะ
มันคือการเอาคืนที่เค้าทำเราไว้
ใครทำมาเราก็ต้องโต้กลับไป
ป้องกันตัวเองเฉยๆ เนอะ :laugh:
-
ร้าย เร้ย อะราย กัน
เนี้ย นายพล นำทัพเองซะขนาดนี้
ต้องบอกว่า "สงครามยังไม่จบ อย่าพึ่งนับศพทหาร"
เรื่องยังไม่จบ อย่ามาด่วนสรุปว่าร้าย หรือไม่ร้าย
สู้ต่อไปเนอะ อีนาย
:try2:
-
ถ้าเอาจริงๆ ก็สงสารเอสนะ ทั้งยาทั้งยักยอกเงิน ก็จมดินแล้วมั้งคะ :monkeysad:
แต่ถ้ามองมุมนาย บางทีมันก็สมเหตุสมผลเหมือนกัน
ชอบที่นายเรียกหลวงว่าผัวที่บ้านจัง ฮ่าๆๆ
ตอนนี้ไม่มีหลวงเลย คิดถึงอ่า นายรีบกลับบ้านไปกุ๊กกิ๊กกับผัวเร็วๆสิคะ อิอิ
ส่วนน้องต้อม น่าสงสารจังอ่า เพื่อนๆทำไมไม่เข้าใจอ่ะ
ล้อกันอยู่ได้ รู้สึกว่าต้อมเข้มแข็งเหมือนกันนะ ผ่านมันไปใ้ห้ได้นะคะน้องต้อม สู้ๆค่ะ
-
ร้ายเกินนนนนนพอดีไปเยอะเลยค่ะ น่ากลัว :sad4: :o12:
-
รับรางวัล นายเอก นางร้ายแห่งปีคร๊าาาา
สุดยอดดดดด
-
แร๊ง
-
ร้าย เร้ย อะราย กัน
เนี้ย นายพล นำทัพเองซะขนาดนี้
ต้องบอกว่า "สงครามยังไม่จบ อย่าพึ่งนับศพทหาร"
เรื่องยังไม่จบ อย่ามาด่วนสรุปว่าร้าย หรือไม่ร้าย
สู้ต่อไปเนอะ อีนาย
:try2:
อ่า นับถือๆ กดไลค์พันครั้ง
-
จิ้มพี่อิ๊กกี้
นายพลร้ายมากกกกกกกกกกกกกกก
-
ร้ายมากเลยจ้าคุณนาย
+1เลยจ้า
-
กดไลค์นายสิบล้านครั้ง
o13 o13
ได้ใจจริงๆ :laugh:
-
เอานะ วัดกันที่ความฉลาดละกันนะเอส
ช่วยไม่ได้นิเนอะ ก่อนทำ ทำไมไม่คิด
แค่เด็กคนเดียว ก็ทำให้ตัวเองต้องคิดหาทางกำจัดใครต่อใคร
แล้วเป็นไงละทีนี้ กรรมใครกรรมมันนะ
-
หุหุ...นายนี่น่ากลัวจริงๆเวลาเอาคืนเนี่ย
แต่แค่นี้เอสก็แย่แล้วล่ะมั้ง
+1 เลยจ้า
-
รู้สึกว่าจะร้ายจนน่ากลัวแล้ว o22
-
:laugh: แบบนี้เรียกว่าโดนเอาคืนแบบไม่ได้ผุดได้เกิดอีกต่อไป
-
ต้อมโผล่มาทีไร สุขใจทุกที อิอิอิ
คุณนายนี่ร้าย น่ากลัวจริงๆ
แอบกลัวว่าจะมีอะไรมาทำให้คุณนายซวยทีหลังนะนี่ - -"
-
ติดตามนิยายของน้องอิ๊กมานาน....
นายเอกเค้าไม่ซ้ำแบบกันจริง ๆ
น้องโย รักครอบครัวมีความอดทนเป็นเลิศ (น้ำตาตกบีบคั้นหัวใจ)
น้องภูมิ เด็กมีปัญหาที่ไม่เคยยอมใคร (น้ำตา + เสียว)
น้องน้ำ แม่พระมาเกิดจริง ๆ (เศร้าซึมรันทด)
นู๋ญี่ปุ่น เด็กเอ๋อเจ้าเล่ห์ที่สุดในสามโลก (ฮา + น่ารัก)
มาตอนนี้ถึงคิว น้องนาย ... แรง รั่ว ร้ายยยยย ( ฮา + ผวา )
น้องอิ๊กจะเซอร์ไพรส์คนอ่านไปถึงไหนจ๊ะ
เป็นกำลังใจให้น้า.... :L2:
-
องก์ ๓๔
ร้านที่ผมเลือกก็ใต้รถไฟฟ้าสถานีอโศกนั่นล่ะครับ เป็นร้านกาแฟแต่งแบบจีนๆสวยดีเหมือนกันนะ อีกอย่างคนไม่เยอะไม่รู้ทำไม ผมเข้าไปนั่งรอไอ้ต้อมอยู่ด้านในร้าน สั่งชาเย็นมาดื่มแก้กระหายระหว่างรอ ชาแบบไม่ใส่น้ำตาลนะครับกับมะนาวฝานขอน้ำผึ้งเขาด้วย รออยู่สักพักไอ้ต้อมมันก็มา มันนั่งแท็กซี่มานะคงไม่อยากเจอใครจริงๆ
"ดีพี่"
มันทักนะครับไม่มองหน้าเดินเข้ามาแล้วเหวี่ยงกระเป๋าลงเก้าอี้ที่ว่าง ถอนหายใจอีกต่างหาก เอา อาเข้าไปไอ้นี่
"ดีน้อง"
ผมสวนกลับไปบ้าง
"นะ"
"อะไรต้อม อย่ามากวนนะ ยังไม่หายเครียดอีกเหรอ หน้าแก่ไปนะเราไม่เจอสองสามวัน"
"บ้าเหรอพี่ ผมก็แค่ไม่อยากเจอใคร เบื่อคนซุบซิบนินทา"
"ทนเอาหน่อยสิวะ พี่ก็เบื่อเหมือนกันล่ะ"
"แล้วทำไมอยากเจอผมล่ะ"
เอ่อ มันถามมาแบบนี้จะให้ผมตอบมันว่ายังไงดี ผมค่อยๆถอนหายใจออกมา
"อยากรู้ว่าเราโอเคไหม ไม่มีอะไรมากหรอก ถ้ารู้ว่าเราออกมายากลำบากขนาดนี้ คราวหลังจะได้ไม่นัดออกมา"
"งอนอีกนะคนเรา"
"ใครงอน ชั้นไม่ได้งอน จะกินอะไรไหม ไม่กินจะได้กลับเลย"
"อ้าว บ้าเหรอพี่ เพิ่งมาถึงอะไรอ่ะ"
"ก็ดูแล้วว่าเราน่าจะไม่เป็นไร แค่ อายใครๆ ชั้นก็ไม่ห่วงแล้วล่ะ"
ผมเน้นคำว่าอาย เพราะมันคงอายจริงๆ ผมเสียใจนะที่มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ไม่ได้คิดดึงใครเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยเลย แต่ว่าเรื่องมันล่วงเลยมาจนถึงตอนนี้ ผมพยายามแล้วนะที่จะปลอบประโลมจิตใจของมัน
"อย่ามาดราม่านะเจ๊"
"ไอ้ต้อม"
"แหมทำหน้าตาซะ ว่าแต่พี่รู้ยังอ่ะว่าใครทำ"
มันยิ้มออกมาได้ผมก็ค่อยสบายใจหน่อย ไม่รู้ว่ามันหลอกทำหรือเปล่านะ แต่รอยยิ้มมันสดใสดีจัง
"รู้แล้ว เข้าคุกแล้วด้วย"
"เฮ้ย จริงดิ ไวจัง"
"อืม ไวสิ เห็นไหมพี่บอกพี่จะจัดการเองเราไม่ต้องห่วงหรอก"
"ผมชิวชิวพี่ ไม่สนใจหรอก เดี๋ยวก็สอบแล้ว สอบเสร็จก็ไม่สนใจใครแล้ว"
"ต้อม ปลายเดือนนี้ทำตัวให้ว่างไว้นะ"
ผมวกเข้าเรื่องของตัวเอง
"ทำไมอ่ะพี่"
"อยากให้เจอกับพ่อแม่พี่น่ะ ท่านจะมาจากอเมริกา"
"เฮ้ย จริงเหรอ"
แหมนะ ดูมันทำท่าเวอร์ไปนิดไหมไอ้ต้อม
"เออสิ"
"อิอิ พี่จะพาผมไปดูตัวเหรอ"
"ต้อม มากไป เออดูตัว ทำตัวดีๆล่ะแม่พี่ดุนะจะบอก"
"อ่า ดูตัวว่าที่ลูกเชยเหรอ"
"ไอ้ต้อม อย่ามาเยอะ ตกลงรีบกินแล้วกลับ เตรียมตัวดีๆล่ะ เดี๋ยวพี่จะพาพ่อแม่ไปหาพ่อแม่เราด้วย"
"โหย ขนาดนั้นเลยเหรอ อายบ้านตัวเองว่ะพี่"
"ต้อม อายเรื่องอื่นพี่ไม่ว่านะ แต่อย่าอายที่ที่เรามา อย่าอายตัวตนของเรา ถ้าแบบนั้นพี่จะไม่คบกับเรา คนอะไรอายตัวเอง"
"ฮ่าๆ ไม่อายก็ไม่อาย บ้านผมน่าอยู่จะตาย เนอะพี่ยังชอบเลย"
"เออสิ บ้านก็น่าอยู่พ่อแม่ก็น่ารัก น้องชายก็หล่อ"
"เฮ้ย ไม่ได้นะพี่ ผมหล่อกว่า อย่ามาคิดอะไรกะน้องผมนะ"
กรี๊ด ดูมันครับ ลุกจากเก้าอี้มาเลยนะ มายืนข้างๆผม
"อะไร ชั้นยังไม่ได้อะไรเลยนะ แกบ้าหรือเปล่าไอ้ต้อม"
"อิอิ พี่ต้องคิดกับผมคนเดียวสิ อันนี้ได้ อิอิ"
สูดลมหายใจเข้าปอด ไอ้นี่มันเป็นแบบนี้ประจำอยู่แล้วสินะ ไม่โมโหไม่โมโห ทำใจร่มๆไว้ มันก็กวนอยู่สักพักล่ะครับ ก่อนที่ผมจะส่งมันขึ้นรถกลับ มันดูไม่เครียดมากอย่างที่คิดหรอกครับ ก็ยังดีแต่ลึกๆแล้วผมว่ามันเองคงเสียใจอยู่มากเหมือนกัน
ผมกลับมาถึงห้องพร้อมกับอีป้า ผมเล่าให้มันฟังล่ะครับ อยากจะระบายออกเหมือนกัน เก็บไว้ในใจคงจะจุกตายก่อน
"เยอะไปไหมแก ชั้นว่ามันเกินไปนะ"
ความเห็นส่วนตัวของอีป้ามันครับ ไม่ผิดหรอก พอดีกับไอ้หลวงมันกลับมา มันเห็นนั่งหน้าเครียดกันอยู่มันก็มาถาม พอเล่าให้ฟังมันก็ส่ายหน้า คิดไว้แล้วไม่มีผิด
"บาปกรรมคุณ โกรธแค้นกันมากจนถึงต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ เกินไปนะผมว่า"
"นั่นสิ พี่ก็ว่ามันเกินไป อะไรแค่ยักยอกเงินมันก็ไม่มีทางไปแล้ว ไปทำรถเขาอีก ไหนจะเรื่องยาอีก"
ผมก้มหน้าลงต่ำ เพิ่งรู้สึกว่าสิ่งที่ผมทำมันเกินไป
"อ้อเกินไปเหรอ ถามหน่อยสิป้า ถ้าหากว่าวันนี้ชั้นมาบอกแกว่าชั้นโดนมันเขี่ยออกจากงาน แกก็จะบอกว่าเป็นกรรมของชั้นใช่ไหม แล้วชั้นทำอะไรให้มันเหรอ เรื่องที่เกิดขึ้น แกว่าชั้นมีจุดประสงค์จะทำแบบนั้นเหรอ แล้วมันเห็นใจชั้นไหม ไอ้ต้อมอีก มันรู้เรื่องอะไรด้วย กรรมของมันด้วยสินะ"
"นาย แกอย่าพาลสิ ชั้นไม่อยากให้แกทำแบบนี้นะ แกอย่าเข้าใจผิด"
"นั่นสิคุณ ผมกับป้าหวังดีนะ"
"แล้วทำแบบนี้ลงไปแล้วแกจะอยู่อย่างมีความสุขได้เหรอนาย มันเข้าไปทนทรมานในคุกเพราะฝีมือแก แกยังจะทนอยู่อย่างมีความสุขได้เหรอ"
"หึหึ แล้วจะให้ชั้นร้องไห้ฟูมฟายเหรอป้า เอาเถอะ ชั้นขอบใจในความหวังดี ชั้นคงทำเกินไปจริงๆนั่นล่ะ"
ไม่รู้สิครับ ผมรู้สึกว่าตอนนี้ผมอ่อนแอเกินไป อ่อนแอเกินกว่าจะกลั้นน้ำตาไว้ได้ ผมไม่ได้อยากให้มันหรือไอ้หลวงมาสนับสนุนให้เห็นใจผมนะ แต่ผมไม่อยากได้ยินคำพูดเหล่านี้ในตอนนี้ ผมทำอะไรไปทำไมผมจะไม่รู้ ผมรู้แก่ใจดี อย่ามาถามว่าผมจะอยู่แบบเป็นสุขเหรอในเมื่อมันเข้าคุก ผมเองก็ทุกข์ แต่ถามกลับซิ ถ้าหากวันนี้ผมเองเป็นฝ่ายถูกกระทำ คำพูดแบบนี้มันจะหลุดออกมาจากปากใครไหม ใครเขาจะเห็นใจผมไหม อย่ามากรรมมาเวรแถวนี้ กระแดะที่สุด ผมคงพาลไปจริงๆนั่นล่ะครับ น้ำตาไหลออกมา มันสงคนก็ตกใจ แต่ผมเดินเข้าห้องไปเสีย ไม่อยากจะเจอหน้าใคร ไม่พร้อม
"คุณโกรธผมเหรอ"
แม้แต่มัน ผมก็ไม่อยากเจอ
"ไม่นี่"
"ผม เอ่อ ผมขอโทษนะ ผมไม่ได้ตั้งใจ"
ผมไม่มีเรี่ยวแรงอะไรจะตอบมัน ไม่อยากพูด ไม่อยากมองหน้า พอที ไปให้พ้นๆเสียที ไม่ต้องมาขอโทษแถวนี้ รังเกียจ ไม่อยากจะได้ยิน
"คุณ ผมขอโทษ อย่าโกรธเลยนะ"
"ไม่ ไม่โกรธหรอก ชั้นจะนอนนะ"
ผมพูดแล้วหันหน้าหนี มันไม่ผิดอีป้าก้ไม่ผิดหรอกครับ ผมคนเดียวที่ผิด ผิดที่ต่อสู้อยู่กับอะไรหลายอย่างในหัวที่มันรุมเร้ากันอยู่
"แกๆ ข่าวด่วน"
หลังจากที่โทรฯเข้าหลายสายเหลือเกินผมก็ตัดสินใจรับสายของจอย
"อืม ว่าไงจอย"
"แก อีเอสมันถูกประกันตัวออกมาแล้วนะ เอ็ดด้วย"
ผมสะดุ้งเฮือกดีดตัวขึ้นจากที่นอนทันที
"อะไรนะ ใคร ใครเป็นคนประกัน"
"เอ็ดแก เอ็ดมันประกันตัวออกมาแล้ว เรื่องยามันบอกว่ามันเป็นผู้เสพ ส่วนเรื่องโกงมันยังไม่ยอมรับ แกระวังไว้หน่อยนะ มันกร้าวว่ามันจะเอาคืน"
ผมปล่อยให้โทรศัพท์หลุดออกจากมือ กระตุกใจเหลือเกิน อะไรกัน นี่ผมทำเยอะแล้วนะ อะไรกัน ตายยากนักนะมึง ผมเริ่มคิดว่าจะทำยังไงต่อไปดี
ทำผิดขนาดนี้ยังประกันตัวออกมาได้อีกเหรอ ผมไม่เข้าใจกับตัวบทกฏหมาย สงสัยขึ้นมาทันที นี่อะไรกัน ความคิดต่างๆนานารุมเร้าประดังประเดเข้ามาในสมอง
"แก มันโดนประกันตัวออกมาแล้วนะ"
ผมโทรฯไปหาอีคริส เล่าให้มันฟังอย่างที่จอยมันเล่า
"เป็นไปได้ยังไง หลักฐานแน่นหนาขนาดนั้น"
"เอ็ดมันคงมีเงินประกันแก มันบอกมันจะกลับมาเล่นงานชั้น"
"แกระวังตัวไว้หน่อยก็แล้วกัน"
เห็นใจผมไหม มีใครเห็นใจผมไหม ผมทำเยอะไปเหรอ นี่ผมทำมากไปเหรอ ใจดำอำมหิตไม่มีน้ำใจเหรอ แล้วยังไง บอกทีแล้วยังไง ให้ผมทำอะไร หรือว่านี่มันเป็นผลกรรมที่ผมทำไว้เหรอ มันเป็นวงกลมตลอดสินะกงกรรมกงเกวียนน่ะ
"กินกาแฟหน่อยไหมคุณเดี๋ยวผมชงให้"
พอตื่นผมก็อาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปทำงานเหมือนเคยครับ แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือผมไม่คุยกับมัน ส่ายหน้าอย่างเดียว ผมโกรธแล้ว ไม่รู้ว่าโกรธอะไร แต่รู้สึกว่าผมโกรธมัน
"คุณ ยังโกรธผมอยู่เหรอ ผมไปส่งนะ"
"อย่าเลย ชั้นไม่มีอะไร ไม่มีปัญญาอะไรจะไปโกรธใครหรอกนะ"
"คุณ"
ผมเดินออกจากห้องทันที ไม่อยากจะดราม่าใส่ใครแต่เช้า ผมแบกร่างที่มีใจห่อเหี่ยวเต็มทนไปทำงาน ไม่มองหน้าใครไม่สนใจอะไรรอบข้าง กรรม เวรกรรม คำสองคำนี้มันวนเวียนอยู่ในหัวผมตลอดเวลา ตอกอยู่หน้าผากไม่มีสิ้นสุด ถ้าผมไม่คิดแค้นวันนี้ผมก็คงไม่เป็นแบบนี้ ถ้าผมหยุดยอมให้มันทำอย่างที่มันอยากทำ ผมก็คงต้องเจ็บ เจ็บอยู่ฝ่ายเดียว ผมน่าจะยอม เพื่ออะไรหรือ เพื่อสายตาคนที่มองผม เขาจะได้มองผมว่าผมเป็นแม่พระอย่างนั้นหรือ หึหึ ฝันไปเถอะนะ ผมก็เป็นผม ในเมื่อคนอื่นยังมีความคิดส่วนตัวได้ แล้วทำไมผมถึงจะมีไม่ได้ ผมไม่ได้อยากจะล้างแค้นอะไรมันมากมายขนาดนั้น ผมแค่อยากทำให้มันรู้ว่า คนที่เหนือกว่ามันก็ยังมี แต่ตอนนี้คงไม่ใช่แบบนั้นแล้ว ผมด้อยกว่ามันทุกประตูแล้ว ผมกำลังจะแพ้ แพ้ภัยที่ผมต่อยอดมันขึ้นมา
"อีนาย"
พอถึงหน้าที่ทำงานเนื่องจากเดินก้มหน้าก้มตาไม่มองใครเลย ผมสะดุ้งเฮือกเมื่อมีคนเรียก เสียงที่คุ้นหูเหลือเกินมันแผดดังก้องเข้าไปในใจ
"เอส"
"มึงตาย"
"อ๊ะ"
"ปัง"
"กรี๊ด คนถูกยิง กรี๊ด"
สติผมยังอยู่ แวบแรกที่เสียงนั้นหายไปผมรีบเอามือขึ้นลูบตามตัว หัว หน้า ไม่มี อีโง่เอ้ย อยากยิงปืนก็ยิงไม่แม่น ไม่รู้จะเรียกอีนี่ว่ายังไงดี
"ยาม จับไว้"
"อย่าเข้ามานะ กูยิงจริงๆด้วย"
"ปัง"
มันหันปากกระบอกปืนมาทางผมอีกรอบ ผู้คนแถวนั้นหลบกันระนาว ผมเองก็หลบสิ จะยืนให้มันเป่าเอาเหรอ
"กรี๊ด"
เสียงอะไต่อมิอะไรดังอื้ออึงอยู่รอบตัว ผมไม่รู้สึกเจ็บตรงไหนเลย คนอื่นล่ะ ผมมองดูรอบๆ อีเอสพอมันเห็นคนกรูกันมาเยอะมันก็วิ่งหนีครับ แต่นะออฟฟิศผมอยู่ถนนวิทยุนะ สถานทูตแถวนั้นก็ไม่น้อย ตำรวจก็เยอะ มันจะไปไหนได้
"ตายแล้วคุณ คุณ เลือด"
พี่ผู้หญิงที่อยู่ใกล้ๆผมกรีดร้องขึ้น ทำไมเธอชี้มาที่ผมเนี่ย ใครเหรอเจ๊
"อ๊ะ"
ที่มันไม่เจ็บคือมันชานั่นเอง หัวไหล่ผม เสื้อเชิ้ตสีชมพูอ่อนลายทางยาวมันกลับกลายเป็นสีแดงฉานทั่วทั้งบ่า โอย พอเห็นเลือดจะเป็นลมสิครับ เพิ่งจะมารู้สึกตัวก็ตอนนี้เอง ชั้นโดนยิง นี่ชั้นโดนยิงเหรอเนี่ย กรี๊ด
"เป็นไงบ้างแก ดีนะที่ไม่โดนที่สำคัญ"
เสียงนังจอยครับ ผมนอนอยู่บนเตียง ได้แต่ยิ้มแห้งๆ เพราะเมื่อครู่ตำรวจก็มาสอบปากคำผมไปแล้ว บอกไปหมดแล้ว ใส่สีตีไข่เหมือนเดิม พร้อมข้อหาใหม่ของอีเอส คือพยายามฆ่า ผมร้ายไปใช่ไหม ผมใจดำอำมหิตเหลือเกินเนอะ มันน่าจะจ่อยิงหัวผมเสียให้เรื่องมันจบๆไป อยากจะรู้นักว่าใครหน้าไหนจะว่ายังไง กรรมของอีนายมันเหรอ ผมเสียใจจังเลยแค่คิดก็สะท้อนเหมือนโดนกระทืบหัวใจแล้ว
"ไม่ต้องห่วงนะแก อีเอสมันโดนจับแล้ว อีนี่มันวอนเหลือเกินนะแก คราวนี้มันติดคุกหัวโตแน่ๆ เพิ่งโดนประกันตัวออกมามันก็มาก่อเรื่อง เดี๋ยวชั้นให้พ่อชั้นใช้เส้นจัดการมัน เรื่องมันจะได้จบสักที"
อีคริสมันก็มาครับ นายหลายต่อหลายคน เพื่อนๆที่ทำงานอีก ผมไม่ได้ตายซะหน่อยนะเนี่ย จะแห่กันมาทำไม
"ยังเจ็บอยู่ไหมแก"
"อืม นิดหน่อย ไม่ตายหรอกแก ไกลหัวใจ"
"แหมนะ แม่คนเก่ง นี่ถ้าหลบไม่ทันจะเป็นยังไงเนี่ย"
"นั่นสิ ไม่ใช่ชั้นหลบเก่งหรอกแก ต้องขอบใจเอสมัน ที่มันคงไม่เคยยิงปืน ชั้นว่ามันคงจ่อยิงที่หัวใจชั้นนั่นล่ะ แต่ปืนมันกระดกเลยมาโดนบ่า น่าจะยิงให้ตายๆไปซะนะ รำคาญ"
"นาย ทำไมแกพูดแบบนี้"
แหมทีแบบนี้ทำมาเป็นร้องออกมา ต้องการอะไรจากชั้นกันเนี่ย
"ขอบใจนะแกที่มาเยี่ยม ไม่มีอะไรหรอก หมอยังไม่ให้ออกจากโรงบาล รอตอนบ่ายๆก่อน ถ้าไหวจะไปทำงานต่อ"
"โห แกนะ ไม่ต้องหรอก ไปเขาก็ไล่กลับไปนอนบ้านอยู่ดี"
มันสองคนพูดอะไรอีกหลายอย่างเหมือนกัน แต่ผมเหมือนง่วงมากๆหลับไปตอนไหนไม่รู้ปวดที่หัวไล่ขวาตุบๆ ลืมตาตื่นมาตอนเกือบห้าโมง ตายนี่ชั้นนอนหลับไปนานขนาดนี้เชียวเหรอเนี่ย
"ฟื้นแล้วเหรอคุณ ไม่มีอะไรแล้วนะ โถขวัญเอ๋ยขวัญมา"
พอลืมตาขึ้นมาก็เห็นหน้าไอ้หลวง อีพัท อีป้า แห่กันมาเต็มล้อมเตียงอยู่ครับ ผมรีบหลับตาลงอีกครั้ง ไอ้หลวงมันก็มาทำท่าลูบหน้าลูบตานะ ไม่รู้สิยังไม่อยากเห็นหน้าใครในตอนนี้ อาย อายในสิ่งที่ผมทำและสิ่งที่ผมคิด สิ่งที่ยังติดอยู่ในใจ
"นี่ถึงขั้นจะเอาชีวิตกันเลยเหรอ มากไปนะ"
"นั่นสิ ทำไมไม่เอาให้จอดไปเลยนะอีนาย เป็นชั้นหน่อยไม่ได้"
กรุณาอย่ามาแสดงความคิดเห็นอะไรแถวนี้ เอียนเต็มทน พอได้แล้ว ผมเบือนหน้าหนีเม้มปากแน่น อะไร นี่จะเอาอะไรจากผมอีก
"มันมากไปนะแบบนี้แก นี่มันกะจะฆ่าจะแกงกันเลยเหรอ"
"แล้วอะไรล่ะที่มันพอดีสำหรับแกน่ะป้า"
ผมเอ่ยขึ้น ห้องเงียบไปชั่วขณะ ผมเบือนหน้ากลับมาลืมตาชึ้นมองหลังจากที่ทนฟังมานาน
"อะไรเหรอที่มันพอดี มันไม่ได้มากไปหรือน้อยไปหรอกนะ เพราะเวลาคนเราจะทำร้ายใครสักคนจะมามัวคิดถึงบาปถึงกรรมก็นี่ไง ชั้นนี่ไง นอนอยู่นี่ ความจริงมันน่าจะยิงจ่อหัวให้ตายๆไปซะนะ จะได้จบๆ แต่ขอนะอย่ามาบอกว่ามันเป็นกรรมเป็นเวรอะไรของชั้น ถ้าตายขึ้นมาก็จับยัดๆเผาไปให้จบแค่นั้นล่ะ เพราะนั่นล่ะมันคือกรรมของชั้น มันไม่เกี่ยวกับใครแล้ว จะได้หมดเวรหมดกรรมกันไปเสียที"
"อีนาย"
To Be Continued
-
ทั้งสองคนมันนั่นล่ะครับร้องออกมา ผมเสียใจนะ รู้ว่าเหวี่ยงไม่สนใจใคร แต่ถ้าตอนนี้ร่างของผมเป็นศพ อยากรู้จังว่าพวกมันจะว่าอะไร ผมทำเกินไป ผมทำมากไป ผมใจดำอำมหิตเหรอ ถ้าอย่างนั้นผมจะหยุดเอง ผมจะยอมให้กรรมเวรมันมารุมเร้าเล่นงานผมเอง พอเถอะ ใครต่อใครจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง
"ทำไมพูดแบบนั้นล่ะอีนาย ใครว่าอะไรแก"
อีพัทครับ มันถามขึ้นจ้องหน้าผม
"ไม่มีใครหรอก ชั้นพูดของชั้นเอง ถึงใครจะว่าชั้นจะไปทำอะไรเขาได้ ความคิดคนเราไม่มีผิดหรอก จริงไหม ชั้นอยากจะพักแก"
"ต๊าย ใครยะมากระแดะว่า ต้องมีอะไรแน่ๆเลย แกรู้ไหมป้า"
"อืม ชั้นเองนี่ล่ะที่ว่ามันไป เพราะสิ่งที่มันทำตอนแรกที่ได้ยินชั้นก็ว่ามันร้ายแรงไปกับการที่จะทำให้ใคร สักคนจนมุม มันไม่ใช่แกเลยนะนาย ชั้นไม่เคยเห็นแกเป็นแบบนี้มาก่อนนะนาย ชั้นก็แค่เป็นห่วง"
"อ้อ หล่อนหรอกเหรอ ไม่รู้นะชั้นเห็นด้วยกับอีนาย เห็นไหมถ้าเราทำเบาๆ เวลาเขาเอาคืนเขามองความพอดีของหล่อนไหมล่ะ เราอ่อนมันก็จวกเราเห็นไหม ตีงูไม่ตายมันก็แว้งกลับแบบนี้ล่ะเห็นไหมแก"
"แต่ชั้นก็ไม่คิดว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้นะอีพัท ใครจะคิดล่ะว่ามันโดนข้อหาขนาดนั้นแล้วมันจะโดนประกันตัวออกมา เป็นใครเขาก็ต้องเห็นใจเป็นธรรมดาล่ะแก ถือซะว่าหมดเวรหมดกรรมกันนะแก ไหนๆเรื่องมันก็จบแล้ว"
อืม นั่นสินะ ผมก็ไม่มีสิทธิ์จะมาเคืองเพราะความคิดเห็นของอีป้ามันหรอกนะครับ อย่างน้อยก็เพราะมันห่วงผม ถ้าเขาไม่ห่วงเขาคงไม่แสดงความคิดเห็นหรือบอกอะไรผมเลยก็ได้ หนักใจเหมือนกันนะเนี่ย
"คุณ คุณโกรธเหรอที่ผมกับป้าพูดเมื่อคืน"
พออีสองคนนั่นออกไปคุยกันข้างนอกห้อง คุณสามีก็เอ่ยขึ้น
"ไม่นี่ ถ้าแกกับอีป้าไม่รักไม่ห่วงก็คงไม่พูดอย่างนั้นหรอกจริงไหม"
ผมตอบไม่ได้มองหน้ามันหรอกนะครับ ยังงอนๆอยู่
"ผมดีใจนะที่คุณคิดได้ มันผ่านไปแล้วนะคุณอย่าไปคิดอะไรมากเลย ถือว่าเราซวย"
"อืม"
เพราะเราซวยเองเหรอ ขอบใจนะที่พูด มันเสียดใจดีแท้
"แล้วนี่หมอให้ออกจากโรงบาลวันไหน"
"วันนี้ล่ะ ไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่โดนยิงเอง"
"เอ้ย แค่โดนยิงเหรอ ดีนะที่ไม่โดนจุดสำคัญ อย่าพูดเล่นสิคุณ"
"เอาเสื้อผ้าให้หน่อยสิแก ชั้นจะเปลี่ยนเสื้อผ้า"
ขี้เกียจจะเถียง ผมไม่ได้พูดเล่นนะ ดีนะที่อีเอสมันแค่ยิง มันไม่สาดน้ำกรดหรืออะไรทำนองนั้นใส่ผม ถ้าแบบนั้น กรี๊ด เสียโฉมแน่ๆ คิดแล้วยังเสียวๆอยู่เลย อีเอสนี่มันก็นะ เอาเถอะ มันร้ายผมก็ร้าย ไม่มีร้ายไปหรือน้อยไปแล้วล่ะนะ เพราะตอนนี้อย่างที่เห็นมันคงตอบได้ดีว่าใครน้อยใครมาก สำหรับผมเองพอแล้วล่ะกับมัน จะเป็นยังไงก็เรื่องของมัน ติดคุกหัวโตมันก็ไม่เกี่ยวกับผมแล้ว ไม่สงสารไม่เห็นใจ ใครจะว่าผมใจดำอำมหิตยังไงก็ไม่ว่ากัน แต่ไม่เข้าใจอยู่อย่างหนึ่ง ว่าผมควรได้รับการลงโทษอย่างนี้หรือ
"นายไอ้เอ็ดมันจ้างทนายจะฟ้องกลับนะ มันไม่ยอม"
คุณไมเคิลทนายประจำธนาคารโทรฯบอกผมหลังจากที่กลับมาพักที่ห้อง หมอบอกว่าโชคดีมากที่กระสุนแค่ถากหัวไหล่ไปไม่ได้เจาะเอาอะไรผมออกจากร่างไป ด้วย ก็นับว่าโชคดีจริงนั่นล่ะครับเพราะถ้าโดนกระดูกผมคงพักยาว
"อ้อครับ แล้วทางคุณไมเคิลว่าไงครับ"
"ก็ไม่ว่าไงครับ อยากฟ้องก็ฟ้อง แต่ทางเราก็ไม่ยอม อย่างเอสนี่ไม่มีข้อยกเว้นเลยนะครับ เพราะเมื่อตอนกลางวันเอสสารภาพหมดแล้วว่าที่ทำไปเพราะเอ็ดเขาบอกให้ทำ บอกว่าเอ็ดจะให้ตำแหน่งเลขาฯ ส่วนเรื่องที่ดักยิงคุณหลักฐานแน่นหนาหนีไม่ได้ ผมแจ้งข้อหาพยายามฆ่าแล้วนะคุณไม่ต้องห่วง"
อีเอสมันพลิกลิ้นหรือนี่ เพราะอะไร อีนี่มันจนทางไปเป็นเหมือนกันเหรอ
"ครับ ทำไมเอสถึงให้การรับสารภาพไปแบบนั้นล่ะครับ"
"ผมไม่แน่ใจนะ เขานิ่งอยู่นานมากนะกว่าจะพูดออกมาได้ เขาพยายามจะพาดพิงถึงคุณนะ ผมแก้ไขเวลากับอะไรบางอย่างหลักฐานมันไม่มี เขาคงรู้ คิดว่าเขาน่าจะหาเพื่อนมาแชร์ความผิดนะถ้าในมุมมองของผม"
อ้อ เลยกล่าวหากันเองว่าอย่างนั้นเหรอ หึหึ
"ครับ แล้วคุณไมเคิลจะจัดการยังไงครับ"
"นายใหญ่เขาให้ฟ้องล้มละลายทั้งสองคน ทรัพย์สินเรายึดไว้หมดแล้ว แต่รถของคุณเอสมันมีตำหนิ ทางตำรวจกำลังสอบสวน"
ใจผมเต้นแรงขึ้นมา อยากรู้จังว่ามันจะเป็นยังไง
"แล้วเจอผู้ต้องสงสัยไหมครับ"
"ผมคิดว่าเราเจอแล้วนะ แต่ทำอะไรไม่ได้มากหรอกครับนาย เพราะคนแปลกหน้าที่เข้ามาในบริเวณธนาคารเมื่อตอนเย็นปกปิดหน้าตาดีมาก เขาเดินผ่านกล้องตัวหลังธนาคารไป ตอนนั้นฝ่ายรักษาความปลอดภัยของเรามัวแต่ตามเรื่องที่เกิดขึ้นเพราะนายใหญ่ ขอดูกล้องย้อนหลังทั้งหมดเลยไม่มีใครทันสังเกต ไม่รู้จะเอาผิดกับใครดี ทางตำรวจก็พยายามแล้วนะ แต่นายใหญ่บอกว่าไม่ต้องตาม เอาตามที่มี"
ผมร้ายไปใช่ไหม ผมใจดำอำมหิตไปสินะ ผมคิดแล้วก็สะท้อนใจ เพราะอะไรกันทำไมเรื่องมันถึงลุกลามใหญ่โตได้ถึงเพียงนี้ ถ้าหากว่าผมยอมหลีกทางให้มันเสีย เรื่องมันจะจบแบบนี้ไหม ถ้าหากผมไม่ทำอะไรแบบนี้ ผมจะมานอนแขนระบมอยู่แบบนี้ไหม อาจจะไม่ แต่อยากจะถามเหมือนกันแล้วถ้าหากไม่ทำแบบนั้น ผมในตอนนี้จะอยู่ไหนกันไหน ผมจะกำลังทำอะไรอยู่ อาจจะกำลังนอนเอามือซุกหน้าร้องไห้อยู่ก็เป็นได้เพราะอาจจะเสียงานไป แล้วก็มีไอ้หลวงกับอีป้ามาตบบ่าเบาๆบอกว่าไม่เป็นไรหรอกแก ถึงยังไงชั้นกับหลวงก็ยังรักแกเหมือนเดิม อย่างนั้นน่ะเหรอ หึหึ ผมไม่ใช่นางเอกขนาดนั้น ถ้าผมไม่ทำก็อย่างที่เห็น มันก็ทำและดูมันทำ มันคิดไหมว่ามากไปหรือน้อยไปอย่างที่อีป้ามันบอก มันน้อยไปนะ เพราะมันยิงปืนไม่แม่นเอง แต่ถ้ามันมากไป ก็จบแล้วล่ะชีวิตแรดๆ แรงๆ รั่วๆ ของผมน่ะ
"นายไม่ต้องเป็นห่วงนะ ทางสำนักงานใหญ่จะส่งทนายมาช่วยผมอีกทีม ทนายกลุ่มนี้ผมเคยร่วมงานสมัยเรียนฮาร์เวิร์ด ไว้ใจได้ทำคดีใหญ่ๆมาแล้วทั้งนั้น เราไม่ปล่อยเอ็ดกับเอสไปหรอก"
"ครับ ฝากด้วยนะครับคุณไมเคิล เรื่องบานปลายเพราะผมแท้ๆ"
"ไม่ใช่หรอกนาย ถ้าไม่มีคุณต่างหากพวกเราคงทำงานกันหนักขึ้น ผมไม่เข้าใจเหมือนกัน เพราะถ้าหากคุณไม่ทำอะไร ผมว่าตอนนี้คุณเองอาจจะเสียตำแหน่งไป ตอนนั้นผมก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหน เอาเถอะคุณสบายใจได้ ผมบอกให้ทราบแค่นี้ล่ะ"
ยาที่กระหน่ำกินไปหลายเม็ดมันเริ่มออกฤทธิ์ แขนเริ่มตึงๆปวดขึ้นมาอีกแล้ว ไอ้หลวงมันกลับเข้ามาจากไปซื้อโจ๊กให้ผมนะครับ นี่ผมไม่ได้ป่วยนะ ทำเหมือนผมเป็นไข้ก็ไม่ปาน ยังเดินเหินได้อยู่นะเว้ย แค่เจ็บแขนเท่านั้นเอง
"ผมป้อนนะคุณ"
"เออป้อนมันหน่อยหลวง ยิ่งงอนๆอยู่"
"บ้าเหรอแก ใครงอน"
"แหมนะ อย่ามาใครงอน ใครวะที่เหวี่ยงด่ากราดไปซะหัวหงอกหัวดำเนี่ย หือหลวง ใครกันนะ"
อีนี่ก็นะกัดได้กัดดี ไอ้หลวงก็หัวเราะชอบใจ ผมทำตาเขียวใส่มัน
"ชั้นเข้าใจแกนะนาย ที่แกงอนคงรู้สึกไม่พอใจที่ไม่มีใครเขาเห็นด้วย แต่ชั้นอยากให้แกรู้นะ ถ้าเพื่อนที่รักแกจริงน่ะ คงไม่มีใครคนไหนเขามีความสุขกับการที่ได้เห็นแกทำในสิ่งที่ไม่ดีหรอก เข้าใจชั้นด้วยนะ"
"อืม ชั้นเข้าใจ ชั้นเองก็คิดมากไปล่ะแก"
"ก็ดีแล้ว มีอะไรก็ให้พูดไม่ใช่เชิดหน้าใส่แล้วงอนเหมือนเมื่อวาน"
"ก็บอกหมดนี่ไง แกสองคนถึงได้รุมด่าชั้นขนาดนี้"
"อ้าวอีนี่ก็เป็นธรรมดานี่ รักห่วงหรอกถึงด่าไป ไม่คุยแล้ว หลวงฉีดยาให้มันหน่อยนะคืนนี้น่ะ ท่าทางจะไม่ได้โดนมานาน"
"อ๊ะ อีป้า"
ผมจะด่ามันนะครับแต่มันเดินเข้าห้องไปก่อน แหมนะเผลอไม่ได้เชียวนะอีนังนี่ อ้าว แล้วไอ้นี่มันยิ้มอะไรเนี่ย
"มาผมป้อน กินข้าวเสร็จกินยา เดี๋ยวหมอจะฉีดยาให้นะครับคนดี"
"อะไร ชั้นกินเองได้"
ผมแว้ดเสียงใส่มัน คนงอนนี่มันไม่ได้หายง่ายๆนะเออจะบอก
"อย่ามาทำเป็นเก่งหน่อยเลยน่าคุณ มาๆผมป้อน"
"นี่มากไป ชั้นแค่เจ็บแขนข้างเดียวนะ ไม่ใช่เป็นง่อย ชั้นมีปัญยาเอามานี่"
"อ่านะ จ้าแม่คนเก่ง"
"หยุดนะไอ้หลวง ก่อนที่จะโมโหมากไปกว่านี้"
ผมถลึงตาใส่มันสิครับ แต่มันกลัวผมที่ไหนหัวเราะชอบใจอีกต่างหาก สรุปผมก็งอนเองนั่นล่ะครับ มันก็คอยมองอยู่ จะมองทำไมเนี่ย เขินนะโว้ยไอ้บ้า
"เดี๋ยวผมเช็ดตัวให้"
"ไม่ต้องชั้นจะอาบน้ำ"
"เอ้ย เดี๋ยวโดนแผลหรอก"
"ชั้นรู้วิธีอาบ จะฉีดยาไม่ใช่เหรอ นี่ชั้นยังไม่ได้อาบน้ำมาทั้งวันเลยนะแก ลืมไปแล้วเหรอว่าต้องทำอะไร ไม่ใช่สักจะเสียบก็เสียบเข้ามานะ จำไม่ได้เหรอ"
มันหน้าแดงเชียวครับ ช่วยไม่ได้อยากให้พูดดีนัก หึหึ สรุปผมก็ลากร่างที่ร้าวระบมเข้าห้องน้ำไป ต๊าย ปวดได้ใจนะเนี่ยนึกว่าจะง่ายเอี้ยวตัวหน่อยก็ไม่ได้ ตึงร้าวไปหมด โอยๆ ปวดสะใจดีจัง
"มาผมช่วยอาบ"
เอ่อ คือผัวมันยืนตัวเปลือยมาเลยนะครับ ผมล่ะเบื่อไอ้นี่จังไม่ว่าะล็อคประตูยังไงมันก็หาทางเข้าได้หมด ผมชายตามองมันแอบตาโตนิดหน่อย อิอิ ก็นะ ของมันเคยๆ ไม่ได้กินมาหลายวันแล้วมัวแต่คิดเรื่องแก้แค้น วันนี้ล่ะแก จะกินให้หายอยากเชียว
"เข้ามาสิ ถูหลังให้ด้วย"
ผมหันหลังให้มันทันที ไอ้นี่ก็นะรู้หน้าที่นะ อืม สบายดีจังเลย
"จะถูอีกนานไหมร่องชั้นน่ะ ไม่เอาแหย่เข้ามาเลยล่ะแก"
ผมหันหน้าไปบอกมันแบบเซ็งๆ เพราะมันเล่นเอานิ้วชอนไชอยู่แต่ตรงบริเวณนั้นนะครับ คือมันจะไม่ไหวอ่ะนะ
"อิอิ เสร็จแล้วคร้าบ ไม่เอากันหลายวันท่าทางจะฟิตนะเนี่ย"
"บ้า ของชั้นฟิตทุกวัน อย่ามาท่าจะฟิต"
"ต้องลองหน่อยแล้ว"
"ไม่ชอบเอากันแบบเปียกๆ เช็ดตัวให้สิ เร็วๆ"
ผมก็นะ วิญญาณนางร้ายเข้าสิงอีกรอบ ไม่สลดใจหรอกนะขอบอก มันก็ล้างตัวให้ผมนะ แล้วเช็ดตัวให้ ผมเดินออกมาจากห้องน้ำก่อนมัน ทาโลชั่น โบกครีมประทินผิว จะเจ็บจะป่วยแค่ไหนก็ต้องทา ไม่ทาไม่ได้หรอกนะ เป็นสิ่งเดียวที่ไม่ทำไม่ได้ อิอิ คือการประทินโบกความงามเข้าใบหน้าและเรือนร่าง
"เอาเถอะแก ชั้นไม่ไหวแล้ว เอาเข้ามา"
หลังจากที่มันเร้าโลมอยู่พอสมควร อิอิ คือแบบว่ามันก็เก่งขึ้นะนผมว่า มันไปดูมาจากไหนไม่รู้นะ แต่เข้าท่าดีแฮะ ไม่ต้องบอกอะไรมากเลย ผมนี่ปริ่มเต็มทน
"เอาเลยเหรอ"
"เอาเลยๆ ชั้นไม่ไหวแล้วแก เอาเข้ามา แหย่เข้ามา"
"อีกนิดสิ นะคร้าบ เมียจ๋า"
"หึ"
เริ่มปรี๊ดแล้วครับ ไม่ได้ดั่งใจจะมาโอ้โลมอะไรมากมาย ชั้นอยากเข้าใจไหม
"นอนลง"
ผมเอาแขนซ้ายดันตัวมันให้นอนหงาย นี่แน่ ไม่แหย่ซะที ชั้นนั่งเองเลย
"อ่า ใจร้อนจัง ฟิตจริงๆด้วย"
ผมส่ายหน้าไม่ให้มันพูด ไม่ชอบครับ ไม่ชอบเวลามีอะไรกันแล้วพล่าม รีบทำ ไม่ต้องมาถามว่าชอบไหม หรือเสียวไหม ดัดจริต กระแดะ ถามมาได้ ถ้าไม่เสียว ถ้าไม่ชอบชั้นถีบแกออกตั้งนานแล้วไม่รู้เหรอ ไอ้บ้า นี่แน่ะๆ
"คุณยังงอนผมอยู่ไหม"
พอเราถึงประตูสวรรค์ก็นอนกกกันอยู่นะครับ มันถามขึ้นตอนแรกผมนอนหันหลังให้มันแต่มันปีนช้ามมาอีฝั่งเพื่อมองหน้าผม
"นิดนึง"
"อ้าว งอนไรอีกอ่ะ"
"ไม่รู้"
"หือ อะไรไม่รู้ งอนไรคร้าบเมียจ๋า"
มันอ้อนนะครับ ผมก็นะ อยากให้ดราม่าเหรอ จัดไป
"แกรู้ไหม ใครพูดชั้นก็ไม่น้อยใจเท่าแกพูดนะ ชั้นทำอะไรลงไปทำไมชั้นจะไม่รู้สึก ทำไมชั้นจะไม่รู้ว่ามันถูกหรือผิด ชั้นก็ไม่ได้อยากให้แกเห็นดีเห็นงามกับสิ่งที่ชั้นทำหรอกนะ แต่ในเมื่อชั้นทำไปแล้ว ไม่รู้สิ ชั้นเลวชั้นรู้ แต่บางทีเวลากลับมาเจอหน้าแก เงียบบ้างก็ได้นะ แค่กอดชั้นไว้ให้ร่างกายมันคุยกันเอง ชั้นก็คิดได้เองล่ะ"
น้ำตาซึมออกมาจริงๆด้วย ผมไม่รู้จะพุดอะไรออกมาดี รู้สึกงอนมันจริงๆนะ แต่ก็หาเหตุผลไม่ได้ว่าทำไม อย่างอีป้าผมไม่งอนมันหรอก เพราะมันมีคำตอบมันมีเหตุผลของมันอยู่แล้วว่าทำไมถึงไม่ เพราะว่ามันรักและเป็นห่วงผมนั่นไงมันถึงบอก แต่กับไอ้หลวงทำไมเหตุผลเหล่านั้นมันไม่พอนะ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
"ผมขอโทษ อย่าโกรธเลยนะ"
มันจูบหน้าผากผมเบาๆ อุ๊ยตาย มีบทนี้ด้วยนะไอ้นี่
"ไม่งอนแล้วล่ะ ถ้าทำอีกรอบ"
"อ่านะ อยากมากเลยเหรอคุณ"
"ไอ้บ้า ก็ไม่ได้ทำมานานนี่"
"จัดไปครับเมียจ๋า"
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล วันหยุดครับเลยมีเวลาเขียน ผิดระเบียบตัวเองนิดหน่อย อิอิ
ขอบคุณทุกคนนะครับที่ให้กำลังใจ ขอให้มีความสุขกับการอ่านนิยายนะครับ[/color]
-
:pig2: :pig2: :pig2: :pig2:
เห่อๆๆๆเรารอ
-
โอ้โห อีเอสมันถึงขึ้นเล่นปืนเลยวุ้ย ไปนอนในคุกจริงๆซะเถอะ
อุดส่าประกันตัวออกมาได้ แบบนี้กลับไปนอนกินข้าวแดงเหอะไป๊
ตอนนี้ดูน้องนายจะลดดีกรีความร้ายลงมานะ
ทนายฝั่งน้องนายสู้ๆ อย่าให้ไอ้เอ็ดมันทำอะไรได้!
-
ระวังหน่อยนะนาย เด๋วมันพลาดมา ไปอยุ่ในคุกซวยน๊า
เป็นห่วงนายแล้วคุณอิ๊กกี้
-
:impress2:เจ็บตัวก็ยังจะอุตส่าห์เลิฟๆกันอีกนะเนี่ย!!
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
:m15: "แกรู้ไหม ใครพูดชั้นก็ไม่น้อยใจเท่าแกพูดนะ ชั้นทำอะไรลงไปทำไมชั้นจะไม่รู้สึก ทำไมชั้นจะไม่รู้ว่ามันถูกหรือผิด ชั้นก็ไม่ได้อยากให้แกเห็นดีเห็นงามกับสิ่งที่ชั้นทำหรอกนะ แต่ในเมื่อชั้นทำไปแล้ว ไม่รู้สิ ชั้นเลวชั้นรู้ แต่บางทีเวลากลับมาเจอหน้าแก เงียบบ้างก็ได้นะ แค่กอดชั้นไว้ให้ร่างกายมันคุยกันเอง ชั้นก็คิดได้เองล่ะ" ชอบประโยคนี้สุดๆ ใช่เลย ไม่ต้องพูโอะไรขอแค่อยู่ข้างๆ ในวันที่เราไม่ไหว :m15:
-
ดันๆๆๆๆ
:impress2:
-
ยังดีใจนะที่เห็นนายยังรู้ผิดรู้ชอบ เข้าใจนายที่งอนหลวง บางครั้งเรารู้ตัวว่าทำผิดก็อยากได้คนมาปลอบใจ ไ่ม่อยากฟังความจริง โดยเฉพาะจากคนที่เราแคร์ความรู้สึกที่สุด ยิ่งอ่านยิ่งชอบหลวงนะ จะบ้าๆบอๆยังไงก็ตาม หลวงก็แสดงความจริงใจกับนายเสมอ หวังว่ามันคงจะคงเส้นคงวานะ
ขอบคุณอิ๊กมากที่รีบมาลง อยากอ่านทุกวันเลยครับ
-
นายแอบน้อยใจหลวงอยู่นี่เอง
เรื่องร้าย ๆ จะหมดหรือยังเนี่ย
แอบสางสารต้อมอยู่เหมือนกัน เป็นได้แค่น้องชายอ่ะนะ
-
ดีที่คุณนายไม่เดี้ยง ถ้าเดี้ยงเรื่องคงจบกันพอดี :L1:
-
ไอ้ต้อมยังไม่รู้เรื่องสิเนี้ย
-
หวังว่าคงไม่มีอะไรแล่้วนะ
-
เครียดมากใช่ไหมน้องนาย
นายหลวงควรเตรียมลางานนะ :laugh:
+1
-
กลัวไอ้เอ็ดดี้จัง
กลัวมันจะมาเหนือความคาดหมาย เพราะท่าทางมัน(น่าจะ)ฉลาดกว่านังเอสอยู่นะ
ส่วนนายพล ขนาดเจ็บ ยังไม่วาย ได้สองไม้นะ :o8:
-
แบบว่า ชอบบบบบบบบบบบ :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
ขอบคุณมากค่าพี่อิ๊ก ถึงใจมากๆ อย่างแซบเลย
-
คุณหลวงไอดอล ตอนนี้ ออกมาแล้ว
แถมด้วย :oo1: ........อีกนิดหน่อยๆ
ปลื้มๆๆๆๆ
-
:m16: งอนหลวงแทนนายแล้ว เชิ่ดใส่
เจ็บปวดรู้ไหมเวลาที่คนที่เรารักไม่เข้าใจเราอ่ะ :m15:
-
ตอนนี้ เค้าชอบอิป้ามากกับที่บอกว่า
เพื่อนแท้หน่ะ คงไม่มีความสุขกับการที่เห็นเราทำในสิ่งไม่ดี
จริงๆ แหละ
+1 จ้ะ ดุเดือดเพลิดเพลินอีกแล้วครับท่าน ^ ^
-
:-[ :o12: รักนายกะหลวงที่สุดดดดดดด :z3:
-
ขนาดเจ็บแขนโดนยิงนะเนี่ย 555+
ตอนนี้ต้องบอกถึงร้ายก็รักสินะ :laugh: :laugh:
-
เหลือแต่ไอ้เอ็ดใช่ไหมเนี่ย
อย่าให้ัมันเกิด จัดการมันเลย
พี่นายขนาดเจ็บอยู่นะคะเนี่ย หึุึหึ
-
รู้สึกมันหน่วงๆ เหมือนตัวเองเป็น นายเอง หึหึ
ชอบมากเลยจ้ะ คุณอิ้กกี้ เก่งมากๆๆ จงแคล้วคลาด มีชีย ตลอดปีนะจ้ะ
:L1: :pig4:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด นังนาย หน้าสิ่วหน้าขวานยังมีอารมณ์มาดอกทองนะแก เริ่ดจริงๆ
-
:call: :call:
-
อ๋อยยยยยยยย
อีเอสไม่เข็ดนะคะนั่น ดีขนาดไหนแล้วที่เค้าให้ประกันตัวออกมา
ยังจะกล้าไปวอแวพี่นาย เอาปืนไปยิงอีก
เฮ้อออออออออ
ตอนนี้อ่านไปแล้วชอบความคิดของอิป้ามากๆเลยอ่ะค่ะ อ่านไปคิดไป อืม....
ถ้าเค้าไม่รักกันจริงๆเค้าคงจะไม่เตือนให้คิดแบบนั้นหรอกเนอะ
แต่ก็เข้าใจอารมณ์พี่นายนะคะ
แบบกำลังเครียด กำลังนอยด์ เลยออกอาการเหวี่ยงไปหน่อย
ไม่เป็นไรค่ะไม่เป็นไร เชื่อว่าเพื่อนกันก็ต้องเข้าใจกันอยู่แล้วเนอะ^^
ปล.สรุปแล้วไอต้อมมีแววได้ไปเรียนต่อเมกาจริงๆแล้วใช่มั้ยคะนั่น
ปล.2.พี่นายคงจะเจ็บหนักจริงๆนะคะนั่น โดนคุณหมอ((หลวง))ฉีดยาไปตั้ง2เข็มแหน่ะ 555
-
:เฮ้อ:
ตอนนี้ได้ทุกอารมณ์เลย
น้อยใจ เศร้า ลุ้น ดราม่าและหื่น 5555
ไม่รู้สิเข้าใจนายน่ะและก็เข้าใจคนอื่นด้วย
ต่อไปก็ต้องลุ้นว่าเอ็ดมันจะทำยังไง
ป.ล.ต้อมจะคู่กะพี่แพทย์หรอ พี่แพทย์กินเด็กจัง 30แล้วกินเด็ก18-19 5555
-
ตกลงว่าใครจะมารับช่วงน้องต้อมนะนี่
คุณหลวงตัวจริงซะขนาดนี้ อิอิ
ผมรับเองได้มั๊ย
เพราะผมรับได้ทุกอย่าง 555 :laugh:
-
ยังสนุกเหมือนเดิมค่ะ ตอนนี้เข้มข้นมากมีทุกอารมณ์ ตอนท้ายๆคุณนายแอบหื่นนะจ้ะ
เป็นกำลังใจให้ค่าา :L2:
-
นี้สินะเพื่อนแท้ ไม่จำเป็นต้องเอ่อออไปซะทุกเรื่อง ถ้าเห็นว่าไม่ดีก็เตือนกันบ้าง
-
นายได้ยาดีจากหลวง
อยากรู้ว่าจะให้หลวงฉีดยาไปกี่เข็ม
:haun4: :haun4: :haun4:
-
ขนาดคุณนายเธอป่วยเธอยังแรงได้ใจขนาดนี้
ชอบคร๊า
-
สะใจเอสมากกกกกก
-
นี่ขนาดเจ็บอยู่ยังเอาได้ขนาดนี้ :z1:
-
ยังรู้สึกตะหงิดๆ อีกเล็กน้อยยยยย ยังไงไม่รู้สิเนี่ยยยยย
ในมุมมองเรานะ
เราว่านายไม่ได้ทำเกินไปนะ
นายทำแบบเดียวกับที่เอสทำแต่เยอะกว่าและฉลาดกว่าแค่นั้น
ถ้าร้ายจริงๆ ก่อคงเอาจนตายกันไปข้างเลยทีเดียว
อย่างนายเค้าเรียกว่าตอบโต้กลับเฉยๆ เพราะนายไม่ได้ร้ายใส่ทุกคนนิ
ดีมาดีตอบ ร้ายมาร้ายตอบ นี่คือความพอดี นะเราว่า
รอตอนใหม่ของอิ๊กกี้ กอดๆ สู้ๆ อย่าเครียดเน่อ
-
ตอนนี้ พี่ชอบความคิดและคำพูดของอิป้ามากเลยน้องอิ๊ก
เหมือนอิป้ามันพูดแทนความรู้สึกพี่เลย เรารักใครเราก็ไม่อยากให้คนๆนั้น
ไปเดินเล่นริมปากเหวล่ะ แล้วก็เข้าใจความรู้สึกของนายพลเช่นกัน
ส่วนน้องต้อมนี่ นายคงจะหยิบยื่นโอกาสดีๆให้น้องมันใช่ปะคะ
เลยอยากรู้อะดี๊ว่า ใครจะคู่กับต้อม
(รึนายจะเก็บไว้ทั้งสองคน หลวงก็เป็นผัวหลวง เพราะชื่อหลวงอยู่แล้ว 555)
เม้นท์ในวงเล็บนี่ แค่หยอกนายเล่นๆจ้า จ้างหลวงมันก็คงไม่ยอมหรอกนเนอะ
-
พึ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ถีงจะมาเจอช้าไปหน่อยแต่ต้องบอกว่า สนุกมาก
ขอเป็น Fc เรื่องนี้ด้วยคนนะครับ ^^
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
เดี้ยงอยู่ก็ยังหื่นได้ :laugh:
-
:เฮ้อ: แค้นดับด้วยแค้น...สุดท้ายคือความเจ็บปวด....
ไม่มีใครเป็นผู้ชนะที่แท้จริง.....ยังเหลือเอ็ดอีกคน...อะไรจะเกิดขึ้น????
ตอนนี้รักคุณป้า...รักหลวง ..ขึ้นอีกพะเรอ...เป็นกำลังใจที่ดีมาก ๆ
สู้ต่อไปนะน้องนาย...ก้าวเข้ามาแล้วก็ต้องเดินต่อไป.....
:L1: น้องอิ๊ก เป็นกำลังใจให้จ้า :L2:
อืม...น้องอิ๊ก แล้วกล่องอ่ะมีอะไร???
-
ขนาดโดนยิงนะคุณนาย :haun4:
-
โอยยยยโอ๊ยยยยย!!
ชอบบบบ
ที่สุดๆ
-
อิ๊ก เอิ๊ก อิ๊ก เอิ๊ก ลมขึ้นเลย
-
:man1: ปลดปล่อยมาเยอะๆ พี่อิ๊ค
-
หวังว่าจะไม่มีอะไรอีกนนะ
จะได้เคลียร์เรื่องเรย์
-
เจ็บป่วยขนาดไหน ได้สามีฉีดยาก็เรียบร้อยแล้วเนอะนาย :haun4:
-
หึๆๆ :z1:
ยังมีความสุขบนความทุกข์อยู่ค่ะ กร๊ากกก :laugh:
-
ให้ร่างกายมันคุยกันเอง ^^
ช๊อบชอบคำพูดนี้จัง อิอิ! !
เอ่อ นี่นายจะปล่อยให้ร่างกายมัยคุยกันกี่ยกดีอ่ะ 555
-
นาย...เกือบไปแล้วนะดีที่แค่โดนยิงเฉี่ยวๆ ไปเท่านั้น
นังเอสก้ออะไรไม่รู้กัดไม่ปล่อย :m16: แถมจะเล่นกันถึงตาย
สมแล้วแทนที่จะรอดกลับกลายเป็นโทษหนักกว่าเดิม
แอบสงสารนายอ่ะ สิ่งที่ต้องการก็แค่อยากให้คนที่รักเข้าใจ
ไม่ว่าเราจะทำอะไร จะดีหรือว่าร้าย ก็แค่อยากให้คอยอยู่เคียงข้างกัน
แค่นั้นเอง :monkeysad: อาจจะเป็นอ้อมกอดหรือแค่คำพูดเล็กๆ น้อยๆ
เพื่อปลอบโยนแค่นั้นมันก้อเพียงพอแล้ว...นายสู้ต่อไป ^^
:pig4: เป็นกำลังใจให้คนแต่งฮับ
-
+1 ให้ค่ะ
นายเธอแรงได้ใจมาก
ส่วนคุณไรท์เตอร์
ไม่ต้องเคร่งครัดกับกฏระเบียบมากก็ได้ค่ะ
จะวันเว้นวัน หรือมาทุกวันได้ก็ยิ่งดีค่ะ
:pig4:
-
ขนาดโดนยิงน่ะเนี่ย :pighaun:
ชีวิตเริ่มน่ากลัวมากๆ :a5:
-
อิเอส ถ้าอยู่เฉยๆ อาจจะดีกว่านี้หน่อยนะ
นี่มายิงเค้า เออจ้ะ
ชิบหายล่ะเธอ !!!!!!
หลวงโดนงอน ,, อย่างงี้ล่ะน้า
ถ้าคนที่เรารักมาซ้ำเติม เราก็ไม่ชอบนะ !!
-
เหมือนจะสำนึกแต่ก็ไม่สำนึกนะนายพล เฮ้ออออ ก็ยังหาเหตุมาสนับสนุนการกระทำของตัวเองข้าง ๆ คู ๆ แม้กระทั่งเพราะชั้นเป็นนายร้าย บลา ๆๆ เอาเข้าไป จะบอกให้นี้แหละคือ วงล้อแห่งกรรม นี่เธอเป็นคนต่อยอดเอง แล้วถ้าจะโทษใคร
ก็ต้องโทษตัวเองนั่นแหละ ... ไปทบทวนการกระทำของตัวเองซะเถอะ ถ้าเป็นเธอโดนแบบนังเอสโดนเธอจะทำอย่างไร
ต่อให้นังเอสไม่เอาปืนมาเป่าหัววันนี้ วันหน้าที่มันออกจากคุกก็จะตามมาเป่าหัวอยู่ดีนั่นแหละ และจะไม่โทษอิเอสเลยถ้ามันทำแบบนั้น และจะบอกว่า "สมควรแล้ว และเป็นการกระทำที่ไม่เกินกว่าเหตุเลยสักนิด เพราะมันสมควรจริง ๆ " เพราะเธอได้ฆ่ามันทั้งเป็นไง การใส่ร้ายทำลายชีวิตคน สนุกเหรอได้ไปอยู่ในคุกน่ะ มันเกินไปจริง ๆ
กลับไปทบทวนตัวเองซะเถอะ แล้วเรื่องไอ้เอ็ดนี่ ยิ่งสมควร ถามหน่อยเถอะเอ็ดมันผิดขนาดมันต้องล้มละลาย อนาคตสูญสิ้น ต้องไปนอนในทุก(อีกกี่ปี) เลยเหรอ
มันไล่เธอออกจากงาน แค่นั้น แล้วนายไม่ได้สิ้นไร้ไม่ตอกเป็นคนมีความสามารถ แม้แต่ตกงานบ้านก็ไม่ได้ลำบาก หรือถ้าอยากไปทำงานที่อื่นที่ไหนก็ต้อนรับอยู่แล้ว
นี่น่าสงสารคือไอ้เอ็ดที่มันไล่เธอไปต่างหากที่ความโง่ของมัน ที่ทำให้เสียคนที่ทำงานเก่งๆไป
แล้วหยุดซะทีเถอะ อิกระแนะกระแหนประชดประชัน ไอ้เรื่องใจดำอำมหิต ก็ชั้นมันคนเลว ชั้นต้องโดนอย่างนั้นอย่างนี้ บลา ๆ น่ารำคาญ แทนที่จะสำนึกบ้างอะไรบ้าง :beat:
เวรกรรมไม่ที่สิ้นสุด ก็จะเป็นวัฏจักรไปเรื่อยๆ นั่นแหละ มึงทำกรู กรูเอาคืนมึง เพราะงั้นก็จงหยุดกรรมนี่ซะ อภัยคือสิ่งที่ดีที่สุด แก้ตัวเสียใหม่ อะไรแก้ไขได้ ทำ จะได้หมดเวรหมดกรรม !
เพื่อนแท้ก็คือคนแบบอิป้านั่นแหละ จำใส่กระโหลกไว้ซะ :beat:
หลงคิดว่าตัวเอง"ฉลาด"แล้ว แต่จริง ๆ แล้วเป็นคนที่"โง่"ที่สุดต่างหาก ที่ไม่รู้อะไรควรไม่ควร อะไรพอดีไม่พอดี ปล่อยให้ปีศาจมันครอบงำ
เฮ้อออออออออออ
----------------------
ด่าเสร็จเข้าเรื่องนี้ต่อ
เจ้าน้องต้อมก็ยังน่ารักเสมอ ชอบน้องมันว่ะ ดีใจที่พี่แพทย์จะมาแล้ว
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ชอบ ๆๆ
ดีเลยที่พาพ่อแม่ไปหาพ่อแม่ต้อมด้วย อยากให้ถึงตอนนั้นเร็ว ๆ
อยากอ่าน
+1 รอพี่แพทย์ :z2:
ส่วนหลวงก็น่ารักเสมอ ...
-
พาคุณพ่อกับคุณแม่
ไปหาต้อมหาคุณนาย อิอิ
ถึงกับยิงเลยหรอเอส -0-
แรงไปนะ
๕๕๕๕๕๕๕
ไม่ได้...กันนานได้ทีเอาใหญ่เลยนะคุณนาย !
-
แหมขนาดโดนยิงเจ็บหนักยังขนาดนี้(=0= ถ้าหายดีจะขนาดไหน :laugh:
ขอให้จบเรื่องจบราวกันซักทีนะ เหลืออีกตัวอีตาเอ็ด จับๆมันเข้าคุกไป
ซักทีเลวพอกันเลย
-
เหอๆๆๆ นางร้ายนอยด์~~~
-
แรงนะครับ
ไหล่เจ็บ ยังจัดได้ 2 ดอก
ข้าน้อยขอคาราวะ
:call:
-
นี่แหละบาป กรรม ไอ้เอ็ดก็คือผู้บริสุทธิ์นะอย่าลืม ถึงมันจะไล่นายพลออกก็ตาม แต่มันก็คือผู้บริสุทธิ์อยู่ดี เพรามันไม่ได้ทำผิดอะไร นายไม่พอใจไล่ลูกน้องออกมีถมไป
เอาใจช่วยให้ไอ้เอ็ดให้รอดพ้นจากข้อกล่าวหา เหอๆๆ
ไม่ได้อยากให้นายติดคุก แต่อยากให้นายสำนึกและแก้ไขในสิ่งที่ทำพลาดไปแล้วให้ถูกต้อง
แล้วจะไปเหวี่ยงหลวงทำไม เมื่อรู้ว่าคนรักทำผิด หลวงก็พูดเตือนตำหนิ แบบอิป้า
ถ้าหลวงไม่พูดจะให้หลวงมันทำไงเหรอ ให้เงียบไม่ต้องพูด หรือกอดปลอบใจ
การที่อิเอสเอาปืนมายิงไม่่ได้มากเกินไปนะ ลองถ้าใครโดนใส่ร้ายจนหมดอนาคตแบบอิเอสแล้วจะรู้สึก
พอมันเอาปืนมายิงบอกว่ามันทำเกินไป ทีตัวเองทำล่ะ น้อยไปเหรอ เหอๆๆๆ
-
นายระวังไอ้เอ็ดนะ มันจะมาเอาคืน
-
น้องต้อมๆ กอดน้องต้อม ไม่เจอซะนานคิดถึงๆ
พาพ่อแม่มาดูตัวแล้วด้วยอ่า น่าจะได้ไปอยู่เมกาแน่แท้ อิอิ
ส่วนป้า เราเข้าใจประเด็นของป้านะ ที่พูดก็เพราะรักเพื่อนจริงๆอะ
อีเอส นี่กะฺฆ่ากันเรย เกินไปปะคะ :serius2: ดีที่นายไม่เป็นอะไรมาก
แต่อีกไม่นานคงหายดี ได้ยาดีจากสามี ฉีดยาให้บ่อยขนาดนี้ ฮ่าๆ
-
อืมมมมม... :เฮ้อ:
กงกรรมกงเกวียนเวียนย้อนรอยโค...
สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ...
ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว...
อ่านตอนนี้แล้ว... สุภาษิตเก่าๆก็ยังใช้ได้ดีอยู่ทุกยุคทุกสมัยนี่นะ (-__-)b
ปล.คิดถึงต้อม แหม ก็นะ ตอนนี้เอาต้อมมาแป๊บๆ...ยั่วกันให้อยากแล้วจากไปซะงั้น >///<
-
เรื่องมันยุ่งเหยิงไปกันใหญ่แล้วอ่ะ
ไม่รุ้ว่าเอ็ดจะมาทำอะไรพี่นายอีกมั๊ย
สู้ๆๆๆๆน่ะค่ะพี่นาย :กอด1:
-
เออ..เข้าใจอารมณ์อ่ะ
เรารู้ตัวอยู่หรอกว่าทำอะไร บางทีก็แค่อยากเล่าให้ฟังเฉยๆ
ไม่ได้ต้องการคำวิจารณ์อ่ะนะ
แต่เราจะไปกะเกณฑ์อะไรใครได้ล่ะนั่น
นายหายงอนไวดีอ่ะ
เป็นเรานี่ปลีกวิเวกไปแล้วสองสามวัน แบบ อย่าเพิ่งมายุ่งกะกรู
อิอิ
-
จะมีอะไรอีกมั้ยนะ
ขออย่าให้มีเลย
-
พอได้แล้วหล่ะมั้งนาย เป็นห่วงนะเนี่ยะ
ตอนนี้เอสมันไม่ได้ประกันตัวแน่นอนหล่ะ
เราว่า ขั้นจะฆ่ากันเลยเนี่ยะ แต่คู่นี้ก็หวาน
ใส่กันตลอดนะ ดีจัง
-
อิอิ เดี้ยงๆอยู่ยังโดนเข็มฉีดยาใหญ่ๆฉีดอีก
เสียวเว่ย เหอๆ
ว่าแต่ชักอยากไม่สบายมั่งแล้วสิ จะได้โดนฉีดยา 555
-
สนุกครับ
อ่านไปก็ลุ้นไปว่านายจะโดนอะไรบ้าง
สรุปก็โดนฉีดยา
-
ขนาดแขนเจ็บนะเนี่ย ฮ่าๆ
ยังได้ตั้งสองสามรอบ อิอิ
ปล."กงเกวียนกำเกวียน" นะครับ
-
มีแอบหวานตอนท้ายด้วย อิ อิ
ปล.เป็นกำลังใจให้นายพลค่ะ เข้าใจนะถ้าไม่ทำก่อน ก็ต้องโดนเค้าทำร้าย
-
^^
-
เอาแบบง่ายๆสั้นๆนะว่าโคตรบาดใจเลยครับ o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
ใช่แบบไหนถึงจะพอดี
-
น้องนายเป็นประเภทคิดได้....แต่ทำใจไม่ได้
ก็คงต้องรอรับสิ่งที่จะเกิดต่อไป.....
ชะตากรรมนายเอกเรื่องนี้มัน... o22 น่ากลัวอ่ะ
น้องอิ๊ก o13
-
แก้แค้นไม่เคยมีความสุขหรอก
คนดีๆ ที่ไหน ใครเขาจะมีความสุขขณะคิดทำเรื่องร้าย
แต่ก็นั้นแหละ
ฉันไม่เคยไปยุ่งกับงู
แต่ถ้างูคิดจะมายุ่งกับฉัน
ฉันจะไม่แค่ตีงูให้หลังหักหรอกนะ
ไม่ฉันก็มันต่างหากที่ต้องตายกันไปข้างหนึ่ง.....นี่สิ สิ่งที่ฉันจะทำ อิอิ
ปล. สรุป ทะเลาะกันที่ไร กูตายทุกที ฮาๆ
-
ความพอดีคืออะไร
" ACTION = REACTION " ไง
แต่พอดีของนายมันเป็น
" ACTION = REACTION x 10เท่า " แค่นั้นเอง จิ๊บๆ
เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร แต่ถ้าเวรมันตามมาจองตลอดจะทำยังไง
คนๆหนึ่งมันจะมีความอดทนได้ขนาดไหน ถ้าโดนทำมาขนาดนั้น
ถ้าทำยังงั้นได้ทุกคน โลกนี้คงจะมีแต่พระอรหันต์เดินเต็มถนนโน๊ะ
-
คุณหลวงก็ดูอบอุ่นดี เวลาอยู่ด้วยกัน คนอ่านยิ้มได้
น้องต้อมน่ารักน่าชัง เวลาอยู่ด้วยกัน คนอ่านกระชุ่มกระชวย กรุบกริบๆ
นายแม่ใกล้มาเยี่ยมแล้วหรือ แล้วคุณนายจะเปิดตัว เขยหลวงพร้อมเขยน้อยเลยหรือเปล่า อิอิ
-
เลิกแล้วต่อกันไปอะดีแล้ววว
คุณนายสู้ๆนะ :really2:
-
เป็นห่วงคุณนาย :sad4:
-
งง ทำไมถึงประกันตัวออกมาได้ อะไรทำให้เอส พลิกลิ้นได้เฮ้อๆ ปมปัญหาเยอะจังเลยๆๆ
-
แก้แค้นไม่เคยมีความสุขหรอก
คนดีๆ ที่ไหน ใครเขาจะมีความสุขขณะคิดทำเรื่องร้าย
แต่ก็นั้นแหละ
ฉันไม่เคยไปยุ่งกับงู
แต่ถ้างูคิดจะมายุ่งกับฉัน
ฉันจะไม่แค่ตีงูให้หลังหักหรอกนะ
ไม่ฉันก็มันต่างหากที่ต้องตายกันไปข้างหนึ่ง.....นี่สิ สิ่งที่ฉันจะทำ อิอิ
ปล. สรุป ทะเลาะกันที่ไร กูตายทุกที ฮาๆ
อ่า เจ๊สองเข้ามาอ่านด้วย
ขอบคุณมากๆนะคร้าบ อุตส่าห์สละเวลามาเขียนเมนต์ให้
ดีใจสุดๆ ขอบคุณมากๆ นะคร้าบ
-
:pighaun: :pighaun:
ต๊ายเลือดสาด
ไม่ใช่ตอนโดนยิงนะ
ตอนหมอหลวงฉีดยาอะอิอิิอิิ
วันนี้จะมาไหมน้าาา
:กอด1: :กอด1:
-
นั่งสวย รอ รอ
-
ปูเสื่อรอพี่แพทย์พี่ชายพี่นาย เอิ๊กๆๆๆๆ
-
วันนี้ไรเตอร์เงียบหายอ่ะ
นั่งรอ นั่งรอ
-
พูดได้คำเดียว ระวังตัวนะนาย
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็น อดีตไปแล้ว
จะกลับไปแก้ไขก็ไม่ได้...เตรียมรับมือละกันนะ
-
มันน่าลุ้นต่อจริงๆ เอสก็เข้าคุกไปแล้ว ส่วนอีตาเอ็ดนี่แหล่ะ...อืมม ท่าจะแค้นฝังหุ่น..
+1 ให้กับความมันส์เช่นเคย o13
-
เฮ้ออออ!! ยังไม่มาต่ออีกเหรอค้าบบบ คนแต่ง :' (
:z3: :z3: :z3:
-
องก์ ๓๕
สรุปว่าพอเช้ามาไข้ขึ้นสิครับ แขนก็ปวดระบมกินยาแล้วนะเนี่ย ฉีดยาไปสองเข็มแต่นะ ทำไงได้ ผมเลยลางานเลยลาไว้ก่อนสามวัน หายแล้วค่อยว่ากัน
"ตัวร้อนจี๋เลยคุณไปหาหมอไหม"
สามีก็นะนอนกอดอยู่ทั้งคืนเพิ่งจะมารู้สึกว่าร้อนตอนตื่น ผมนี่นะหนาวสั่นตั้งแต่ก่อนสว่างแล้ว
"อืม หนาวแก ชั้นหนาว"
"หนาวเหรอ"
มันเข้ามากอดผมไว้แล้วเอาผ้าห่มมาคลุมตัว ดีนะที่มันไม่อุ้มผมออกไปแว่นท็อปเจริญเหมือนในโฆษณา ถ้าแบบนั้นจะมีตบ
"ไข้ขึ้นเหรอหลวง พาไปหาหมอเถอะ แผลมันคงอักเสบ"
อีป้าโผล่เข้ามาดูก่อนมันจะไปทำงาน
"ครับเดี๋ยวผมพาไป"
มันสองคนคุยอะไรกันอยู่อีกสักพัก ไอ้หลวงมันก็รีบอาบน้ำมาเช็ดตัวให้ผม ตอนนี้มันเบลอๆไม่ค่อยรู้ว่าอะไรยังไงแล้วครับ หนาวเหลือเกิน มันพยุงผมลงมาจากคอนโดฯไปที่มันจอดรถ สรุปไปโรงพยาบาลพระรามเก้า หมอเขาก็ฉีดยาให้นั่นล่ะครับ แต่เป็นเข็มฉีดยาจริงๆนะ อิอิ ผมนอนพักอยู่ประมาณชั่วโมงก็กลับมานอนต่อที่บ้าน หลับเป็นตายเลยทีนี้
"โอย ทำไมมันปวดตัวอย่างนี้เนี่ย"
ผมงัวเงียลุกขึ้น กระหายน้ำมาก ตัวไม่ร้อนแล้วแต่ก็เหมือนมันยังรุมๆอยู่ ผมเดินออกจากห้องเพื่อจะมาเปิดตู้เย็น
"อ้าว ตื่นแล้วเหรอคุณ"
"หิวน้ำ"
"อย่าไปกินน้ำเย็นนะ มานี่"
ผมเดินไปหามันที่นั่งดูฟุตบอลอยู่ เอ๊ะทำไมข้างนอกมันมืดแบบนี้นะ
"แกไม่ไปทำงานเหรอ"
"เลิกงานแล้ว นี่ทุ่มนึงแล้วนะคุณ"
หา นี่ชั้นนอนนานขนาดนี้เชียวเหรอ ผมเหมือนจะไม่เชื่อมองดูนาฬิกา
"แล้วอีป้าล่ะ"
"ป้าออกไปซื้อข้าว คุณหิวไหม"
"ไม่อ่ะ อยากกินน้ำ"
"อ้อ แป๊บนะคุณ"
มันลุกเดินไปรินน้ำในขวดนอกตู้เย็นมายื่นให้
"ยังมึนๆหัวอยู่ไหม กินน้ำเยอะๆนะ มันจะได้ดีขึ้น"
"อืม ปวดตัวจัง"
"คุณเป็นไข้นี่ พิษไข้มันขึ้น"
ผมนั่งรออีป้าจนมันกลับมา มันซื้อโจ๊กมาให้ล่ะครับ ผมก็รีบกินแล้วกินยา ไอ้หลวงมันก็มาเช็ดตัวให้ รู้สึกว่าร่างกายมันอ่อนเพลียเหลือเกิน ไม่ได้สินะ ผมจะมายอมให้พิษไข้มันมารุมทำร้ายผมไม่ได้หรอกนะ ไม่อยากฟื้นไข้มาแล้วหน้าเหี่ยว ผมเดินออกมาอีกรอบกินน้ำส้มในกระป่๋องไปสองแก้ว วิตามินต่างๆก็ยังเป็นกำเหมือนเดิมโบกครีมหนาๆก่อนนอน ไม่อาบน้ำก็เถอะหายแล้วค่อยว่ากัน ตอนนี้เอาจากภายในก่อน กินวีต้าแล้วก็นอน
"อ๊ะ"
ผมตื่นมาตอนเจ็ดโมงครับ รู้สึกดีขึ้นพอสมควรแต่ก็ยังวิ้งๆอยู่ เปิดดูโทรศัพท์ โอ้โห สายเข้า ข้อความอีกเพียบ ทั้งเพื่อนร่วมงาน ทั้งไอ้ต้อม
"ต้อมเหรอ"
ผมกดโทรศัพท์ไปหามัน ตอนนี้คงยังไม่ได้ไปโรงเรียน
"โห หายไปไหนมาพี่ โทรฯไปก็ไม่รับ ส่งข้อความไปก็ไม่ตอบ"
"พี่ไม่สบายแก เนี่ยเพิ่งฟื้น"
"หา จริงดิ พี่เป็นไรอ่ะ"
"ไข้"
"อิอิ พี่ก็ป่วยเป็นเหรอ"
ดูมันครับ เฮ้อนะ ผมไม่มีแรงจะไปต่อสู้กับมันหรอกนะ อยากจะกรี๊ดใส่อยู่เหมือนกัน
"ชั้นก็คนนะแก ว่าไงมีอะไรหรือเปล่า"
"เปล่า แค่คิดถึง"
อ่ะนะ มาไม้ไหนเนี่ยไอ้นี่
"อืม เดี๋ยวหายแล้วค่อยเจอ"
"หายไวไวนะพี่ ผมอยากให้พี่กินติม เอ้ย ผมอยากกินติม"
เอ่อ ผมไม่ได้ยินก็แล้วกัน ปรี๊ดแต่เช้าเดี๋ยวไข้ขึ้นอีก
"ว่าไงจอย มีอะไรคืบหน้าไหม"
พอวางสายจากไอ้ต้อมก็กดไปหานังจอยมัน ท่าทางนังนี่กำลังจะมาทำงานดูวุ่นวาย เจี้ยวจ้าวอยู่
"แกเป็นอะไรหรือเปล่านาย ทำไมไม่รับโทรศัพท์"
"ไข้ขึ้นน่ะแก เมื่อวานก็ไปหาหมอมา"
"หา ไข้ขึ้นเลยเหรอ ดีขึ้นยังแก"
"อืม โอเคแล้ว แกมีอะไรหรือเปล่า"
"อ้อ ก็มีข่าวคืบหน้าล่ะแก อีเอสมันติดคุกสิบปีนะ ไม่ให้ประกัน ส่วนเอ็ดมันจะฟ้องเรากลับแต่ทางธนาคารประสานงานกับสถานทูตให้ส่งมันออกนอก ประเทศ ทำแบล็คลิสต์แล้ว นี่แกรู้ไหมว่าไอ้เอ็ดมันโกงเงินธนาคารมานานแล้วนะ แต่เดือนละไม่เยอะ เพราะเมื่อวานเขามาจับอีโด่ง ที่อยู่เคาท์เตอร์น่ะแก อีโด่งสืบไปสืบมาเป็นเด็กของไอ้เอ็ดมัน รวมหัวกันโกงมานานแล้ว มันโอนเงินเข้าบัญชีของไอ้เอ็ดทุกเดือน"
"อ้าวเหรอ"
ผมไม่รู้จะแสดงท่าทีดีใจหรืออะไรดี ในหัวตอนนี้ไม่มีเรื่องนี้แล้ว พอเสียที เบื่อเต็มทน
"นายใหญ่โกรธมาก บอกถ้ามันจะฟ้องก็ฟ้องมา แต่ไม่ให้มันอยู่ในประเทศนี้อีกต่อไป ทางสถานทูตก็เข้ามานะเมื่อวาน เนี่ยวุ่นวายกับการตรวจเอกสารมาก ต้องเตรียมหลายอย่างให้ทั้งตำรวจกับสถานทูต ส่วนอีเอสมันก็ซัดทอดกันไปกันมากับไอ้เอ็ดนั่นล่ะแก เอาไปเอามามันก็เคยกินกันหลายครั้งแล้ว อีเอสมันโพล่งออกมาหมดเลย ส่วนไอ้เอ้ดก็กล่าวหาว่าอีเอสมันอยากเป็นเลขาฯจัดต้องเข้าไปถวายตัวประมาณ นี้ล่ะแก"
"แล้วมันไม่ป้ายมาทางชั้นเหรอ"
"ก็มีบ้าง มันบอกว่าแกเป็นคนทำเรื่องขึ้นมาทั้งหมด"
"อืม แล้วทางเราว่าไง"
"อุ๊ยตายไปเจอนายใหญ่เขาตอกกลับมันสิ หน้าหงายไปเลย เขาบอกว่าถ้านายเป็นคนทำแล้วยังไง หาหลักฐานมาให้เขาดู อีเอสนี่กรี๊ดใส่หน้าเลยนะในห้องสอบสวนน่ะ นายใหญ่อุตส่าห์ลงทุนไปเองเลยนะแก อีนี่ท่าจะบ้า"
พอเถอะ ผมไม่อยากฟังแล้ว มันเกิดขึ้นแล้วนี่ ผมทำเองล่ะแล้วยังไง ก็เป็นนางร้ายนี่เนอะ นางเลวเลยก็ได้ ใครจะทำไม เวลาคนเราจะร้ายมันไม่คิดถึงบาปบุญคุณโทษหรอกนะ ไม่รู้สิบางคนอาจจะคิดได้มานั่งประดิษฐ์ประดอยอันนี้งามอันนี้ดี ปล่อยให้มันเป็นไปตามเวรตามกรรมเถอะ อะไรแบบนี้น่ะเหรอ งั้นก็เรียกตัวเองว่านางเอกซะ ผมเป็นนางร้าย รับบทนี้อยู่ เลว ร้าย มันก็ไม่แปลก นางร้ายแบบกรี๊ดๆนั่นก็ไม่ใช่ผม เชิดใส่ ผมคนหนึ่งล่ะที่จะไม่ยอมให้ใครมาจ้วงผมก่อน ดีมาก็ดีตอบ ร้ายมาก็อย่างที่เห็น สงสารมันไหม ก็สงสารนะ แต่ทำไงได้ ทำไปแล้วนี่ แต่ก็อย่างว่า บางทีผมเองก็เสียใจเหมือนกันล่ะ ที่เรื่องมันบานปลายใหญ่โตขนาดนี้ ไอ้เอ็ดน่ะผมเป็นเลขาฯมันมาห้าปี ทำไมผมจะไม่รู้ว่ามันทำอะไรบ้าง แค่ผมไม่พูด คนอย่างมันควรจะไปอยู่ที่อื่นเสียไม่ใช่ที่นี่ ไม่ใช่แค่มันอยากจะเขี่ยผมออกจากงานหรอกนะ ผมถึงทำร้ายมัน ก่อนหน้านั้นมันก็โกงธนาคารหลายอย่าง ผมตรวจเจอหลายครั้งแต่ก็คิดว่ามันคงคิดได้ ทำเป็นหูไปนาตาไปไร่เสีย เพราะอย่างน้อยมันก็ไม่กระทบกับผมโดยตรง แต่ช่วยไม่ได้ในเมื่อมันมากระทบกับผม ผมก็ต้องทำอะไรสักอย่าง อย่างน้อยก็เพื่อตัวผมเอง ให้ใครหลายคนมองว่าผมเป็นคนไม่ดี อันนั้นไม่ว่ากัน แต่ว่าไปทางธนาคารควรจะขอบคุณผมเสียด้วยซ้ำที่เป็นคนสะกิดเรื่องนี้ให้แดง ขึ้นมา เพราะไม่อย่างนั้นไอ้เอ็ดมันก็คงโกงต่อไป
หลักฐานที่แนบไปให้ทางเลขาฯสำนักงานใหญ่ มีทุกอย่างที่ผมเก็บรวบรวมไว้ ไม่ว่าจะเป็นบิลเรียกเก็บเงิน เอกสารโยกย้ายถ่ายเทเงินต่างๆที่มีลายมือชื่อมันหราอยู่บนแผ่นกระดาษและการ โยกย้ายนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับลูกค้าหรือธนาคารแต่อย่างใด เป็นเอกสารที่มันทำขึ้นมาเอง ที่จริงมันก็เก็บไว้นั่นล่ะครับ แต่ผมดันไปเจอก็เลยก็อบปี้มา แอบเลวนะผมน่ะ รูปภาพกับวีดีโอมันเป็นแค่ของแถม เพราะนายใหญ่เขาคงไม่สนใจหรอกนะเรื่องส่วนตัวของมันน่ะ แต่ที่เขาสนใจก็บิลเรียกเก็บเงินต่างๆ และเอกสารโอนเงินทั้งหลายนั่นเอง
"พี่แพทย์ จะมาเมื่อไหร่นะ"
พอสามีออกไปทำงานผมก็ออนเอ็มคุยกับพี่ชาย
"อาทิตย์หน้าไงนาย ส่งเมล์บอกแล้วนะ"
"อ้าวเหรอ นายยังไม่ได้ดูเลย หา อาทิตย์หน้า"
"ทำไม ก็นายอยากให้รีบไปไม่ใช่เหรอ"
"เร็วไปไหม"
"อะไรเร็ว ไม่เร็วหรอก เลื่อนตั๋วแล้วนะ ไม่เปลี่ยนแล้ว แม่ก็ขึ้นป้ายปิดร้านแล้ว"
ตายๆ แล้วแขนผมจะหายทันไหมเนี่ย ถ้าแม่ผมรู้ตายล่ะสิซวยแน่ๆ
"อ้อ ได้ๆ เดี๋ยวนายจะจองโรงแรมให้ เอาแถวไหนนะพี่แพทย์"
"ก็ที่มันสะดวกๆน่ะ"
"เอาแถวอโศกเนอะ จะได้ใกล้ๆรถไฟ"
ผมคุยกับพี่แพทย์อยู่สักพักก็ปิดเครื่อง ตายล่ะสิเริ่มเครียด แขนก็ยังบวมๆอยู่ ต๊าย หญิงแม่มาเห็นนี่คงซักหลายตลบเลยทีเดียว เอาไงดีวะเนี่ย ไปหาหมอ ต้องไปให้เขาทำให้มันหายโดยเร็ว ดีเหมือนกันจะได้ไปทำหน้าด้วยเลย รู้สึกมันโทรมๆยังไงไม่รู้ สรุปผมก็ต้องกระเตงออกจากบ้านมาล่ะครับ ลำบากจังรถก็ชาติหน้ามั้งถึงจะได้ ต้องนั่งแท็กซี่ โอ๊ย ทำไมรถติดบนแท็กซี่มันถึงได้รู้สึกหงุดหงิดแบบนี้นะ
"นี่แก รถชั้นน่ะได้เมื่อไหร่เหรอ"
ผมกดโทรศัพท์ไปหาสามีทันที
"ก็ดูให้อยู่ น่าจะอาทิตย์หน้า"
"ไม่ทันหรอกนะแก แม่จะมา ตายๆ ชั้นจะทำยังไง"
"อ้าว แม่จะมาเหรอ ไหนบอกต้นกุมภาฯนี่"
"เลื่อนน่ะสิ เนี่ยจองโรงแรมแล้ว"
"เอารถผมไปใช้ก่อนไหมล่ะ"
"บ้าเหรอ เกียร์แบบนั้นชั้นขับไม่เป้นหรอกนะ"
"เอารถศูนย์ไง"
"เฮ้อ นี่ไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จเลยเหรอแก"
"แหมคุณ ไม่ได้มีแต่รถุณนะที่พัง คันอื่นก็มี"
แหมนะ เออรู้แล้วโว้ย
"เออๆ เอารถศูนย์ก็ได้ เมื่อไหร่ได้อ่ะ"
"คุณต้องเข้ามาทำเรื่องก่อนสิ "
"อืม เดี๋ยวไปล้างแผลก่อน เดี๋ยวแวะเข้าไปหา"
เบื่อจังเลยนะ เฮ้อ นี่ผมทำอะไรลงไปเนี่ย แค่อยากแก้แค้นไอ้เรย์เพียงชั่ววูบผลของมันทำให้ผมลำบากไปเลย บ้าจริงๆเชียว ผมนั่งแท็กซี่ออกไปคลินิกให้หมอล้างแผลให้แล้วแวะไปทำหน้าต่อ นี่ขนาดยังไม่หายดีนะเนี่ย สู้ตายอยู่แล้วเรื่องความงาม
"ตอนนี้รถศูนย์ลูกค้าเอาไปใช้หมดเลยค่ะ รถซ่อมเยอะมากรถทางศูนย์เราไม่พอ"
เฮ้อ อุตส่าห์แจ้นมาหานะเนี่ย ประจำเลย คราวเอารถมาเช็คสภาพเหมือนกัน ชั้นเปลี่ยนยี่ห้อเลยดีไหมนะ
"ไม่เป็นไรครับ แล้วรถผมเสร็จเมื่อไหร่นะครับ"
"เอ่อ สักครู่นะคะ"
นางก็เดินทำท่าไปค้นเอกสาร ผมก็นั่งหน้ามุ่ยอยู่ที่เดิม ตอนซื้อกับตอนรถพังนี่ต่างกันจังเนอะ แหมตอนชั้นมาซื้อนะแทบจะอุ้มกันนั่งเชียวหล่อน
"อ้าวคุณ รถไม่พอนะ"
"เออ รู้แล้วแล้วหลอกชั้นเข้ามาทำไมเนี่ย คนยิ่งไม่อยากมาอยู่ร้อนจะตาย"
ผัวที่รักนั่นเองครับ เวลามันอยู่ในชุดหมีซ่อมรถแล้วมันก็ดูน่ารักไปอีกแบบนะ คราบน้ำมันหรืออะไรดำๆไม่รู้เปื้อนหน้ามัน แต่มันก็ยังยิ้มนะหน้าแป้นเชียว
"ก็อยากเจอไงครับที่รัก เหนื่อยจะตายรถเยอะ เด็กทำไม่ทัน เนี่ยผมต้องลงมือเองเลย เลอะไปหมด"
"อืม งั้นชั้นกลับนะ"
"มาเดี๋ยวผมเดินไปส่ง"
คือว่าคอนโดฯมันก็ฝั่งตรงข้ามอ่ะนะครับ ไม่ต้องอะไรมาก
"แล้วไม่ทำงานเหรอ เขาไม่ว่าเอาเหรอแก"
"ใครจะมาว่า ผมเป็นหัวหน้าช่างนะ รอแป๊บนะ"
มันเดินไปเลย เอ๊ะ ไอ้นี่มันยังไงเนี่ย พอนางพนักงานเดินกลับมายิ้มแฉ่งมาเชียว
"ประมาณสิ้นเดือนน่ะค่ะคุณนายพล"
"ครับ"
คืออยากจะกรี๊ดใส่เหมือนกันนะแต่ทำยังไงได้ เราจะไปวี้ดเอาอะไรกับพนักงาน ของมันตามนั้นเขาจะทำให้หรือไม่ทำให้มันก็เรื่องของเขานี่เนอะ ทำใจสิเรา
"ป่ะคุณ แป้งพี่ออกไปส่งแฟนแป๊บนะ"
เอ่อ มันพูดต่อหน้าสาวน้อยคนนี้เลยนะครับ นางอ้าปากทำตาโต มันสนใจใครล่ะมันดันหลังผมออกจากโชว์รูมรถทันที
"ทำไมไปบอกเขาแบบนั้น แกไม่อายเหรอ"
"อายใคร คนมีแฟนต้องอายคนอื่นด้วยเหรอคุณ"
เอ่อ เออชั้นผิดเองล่ะ ต๊าย แอบดีใจนะเนี่ย อิอิ
"คุณกินข้าวมายัง ไหนตัวร้อนอยู่ไหม"
"บ้าแก นี่มันข้างทางนะ อายคนบ้างสิ"
"อายใครวะ"
"วะกับใคร"
"อ่า ฮ่าๆๆ แหมนะงอนๆ ไปกินข้าวเป็นเพื่อนหน่อยดิ นะนะ ผมยังไม่ได้กินไรเลยอ่ะ"
"อืม ไปดิ ชั้นก็ยังไม่ได้กิน"
มันเดินจูงมือผมข้ามถนนไปฝั่งคอนโดฯไปร้านเจ๊นั่นล่ะครับ
"ว่าไงหลวง แดกอะไรวันนี้"
"แหมเจ๊ ทักทายซะเพราะเชียวนะ คุณกินไรอ่ะ"
"อ๊ะ นี่น้องคนนั้นนี่ ต๊ายอย่าบอกนะว่า"
"เออน่าเจ๊ ตามนั้น เอากระเพราะหมูชิ้นสองนะ ไข่ดาวด้วย"
มันโบกไม้โบกมือ ผมนี่อายเลยนะ ต๊ายชั้นก็เคยมาทำคดีไว้ที่นี่ เหอๆๆ แววตาของเจ๊นี่ล้อเลียนสุดฤทธิ์
"ไปทำอีท่าไหนล่ะน้อง ถึงพลาดท่าเสียทีไอ้หลวง"
"โหยเจ๊ ผมสิพลาดท่า ผมออกจะดูเป็นคนดีจะตาย"
"แกเนี่ยนะ ถึงว่าไม่มากินเบียร์ที่นี่เห็นน้องมันบอกว่ามึงมีแฟน ไม่คิดว่าจะเป็นน้องคนนี้"
"พอเถอะเจ๊ เร็วดิ ผมหิว"
"เอ๊ะไอ้หลวงนี่ยังไงก็เจ๊อยากรู้ แหมแต่ก่อนเห็นตีกันนะ เดี๋ยวนี้เขาพัฒนาไปตีกันในมุ้งแทน"
กรี๊ด อายนะเจ๊ เล่นจวกเอาๆแบบนี้น่ะ ผมนี่อายหน้าแดงเชียว ส่วนไอ้หลวงก็หัวเราะอยู่
"แกกลับไปทำงานเถอะ เดี๋ยวชั้นกลับขึ้นไปนอนต่อ"
"ให้หมอฉีดยาให้อีกไหมคุณ"
"อ๊ะ บ้าเหรอ เพราะแกฉีดยานั่นล่ะชั้นป่วยเลยเห็นไหม"
"ฮ่าๆ ก็เข็มมันใหญ่อ่ะนะ"
"อย่ามาตลก ไปแล้ว จะกินยา"
ผมเดินกลับขึ้นคอนโดฯไปสิครับ แหมนะ ใจจริงก็นะ อ๊าย ไม่อยากจะบอกว่าอยากอยู่นะ แต่เอาเถอะเสียการเสียงาน ผมกลับไปนอนต่อครับกินยาแล้วง่วงเลยเอาอีกสักหน่อย ตื่นมาตอนห้าโมงกว่าๆ ยังไม่มีใครกลับมา
"ว่าไงต้อม"
โทรฯกลับหาไอ้ต้อมครับมันโทรฯมาหลายสายเหมือนกัน
"ยังไม่หายเหรอพี่ ผมเหงาอ่ะ"
"ยัง ยังมึนๆหัวอยู่เลย"
"ผมไปหาที่คอนโดฯได้ไหมอ่ะ อยากเจอ"
"บ้าเหรอ ชั้นอยู่กับเพื่อนนะ พรุ่งนี้คงหายเดี๋ยวไปเจอ"
"นั่นแน่ ซ่อนใครไว้ป่ะเนี่ย"
"นี่ไอ้ต้อมมากไปแล้วนะ ไม่มีอะไรทำหรือไง แล้วบอลล่ะไม่ไปซ้อม"
"ก็อยากเจอพี่อ่ะ ไม่อยากซ้อม"
"ไปซ้อมบอลเลย พรุ่งนี้ค่อยเจอ เออต้อมแม่พี่จะมาอาทิตย์หน้านะ ติดสอบอะไรหรือเปล่า"
"หา อาทิตย์หน้า ไหนบอกว่า"
"เขาเลื่อน มาเร็วขึ้นน่ะ"
"ไม่ติดอ่ะพี่ ให้ผมลาโรงเรียนเลยไหม ช่วงนี้ก็ไม่ค่อยได้เรียน อ่านหนังสืออย่างเดียว"
"เวอร์ ไม่ต้องลามาหรอก เดี๋ยวเลิกเรียนก็แค่ไปกินข้าวกันแค่นั้นเอง"
"ผมเริ่มประหม่าแล้วอ่ะพี่ เขินจังจะได้เจอแม่ยาย"
อืมนะ สูดลมหายใจเข้าปอดไม่อยากกรี๊ดเดี๋ยวเสียพลังงานเยอะกว่าจำเป็น
"มีอะไรอีกไหมแก ชั้นจะไปหาข้าวกิน"
"อ่ะ ก็คุยไปด้วยดิพี่ จะรีบวางไปทำไมอ่ะ ไม่คิดถึงเค้าหรา"
กรี๊ด ไอ้ต้อม ดูมันนะครับ
"อย่ามาเค้ามาตัวเอง ชั้นแก่กว่าแกสิบปีนะไอ้ต้อม มากไป อยากโดนตบหัวเหรอ"
"อิอิ ไหนบอกป่วยไง ปรี๊ดน้า"
"เออต้อม โทรฯไปบอกพ่อแม่ด้วยนะ ประมาณวันเสาร์อาทิตย์หน้าอ่ะ พี่จะให้พ่อแม่ไปหา"
"อ่า นี่พี่เอาจริงเหรอเนี่ย อายจังอ่ะ"
"เอาจริงสิ แกคิดว่าชั้นพูดเล่นเหรอ"
"เฮ้ยพี่ พี่จะเอาผมเป็นผัวจริงๆเหรอ"
กรี๊ด ขอกรี๊ดหน่อยเถอะ ไอ้บ้า
"ไอ้ต้อม ทำตามที่บอกอย่าถามมาก"
"อิอิ ถ้าผมได้เป็นผัวพี่ พี่จะทำอะไรผมทุกวันไหมอ่ะ"
"นี่มากไป ใครจะเอาแกเป็นผัว ไอ้ต้อม คุยดีๆนะไม่งั้นเหวี่ยงนะ"
"แน่ะงอนๆ ก็อยากรู้อ่ะ นี่ๆพี่ผมไปดูในเน็ทมาอ่ะ แหวะน่าเกลียดออก แหย่ก้นกันน่ะ ไม่สกปรกเหรอ"
"ไอ้ต้อม"
วี้ดเสียงขึ้นสูงมากปรอทแตกได้มั้ง
"ก็จริงอ่ะ"
"โว้ย ถ้างั้นก็ไม่ต้องถามอะไรมาก รังเกียจชั้นก็ไม่ทำอะไรแกหรอก"
"อ่า ไม่ได้หรอก ผมทำได้เพื่อพี่น่ะ ต่อให้เป็นรูอะไรผมก็จะอดทนน้า เพื่อพี่"
"แค่นี้นะ"
ผมกดสายทิ้งก่อนที่จะโมโหเดือดดาลไปมากกว่านี้ อะไรกันเหงื่อแตกเลยผม ไอ้บ้าเยอะขึ้นทุกวันนะมัน เดี๋ยวเถอะ น่าแปลกนะ ตอนรู้จักกันใหม่ๆ ผมเองไม่อยากบอกเลยว่าอยากจะกินมันเหมือนกันนะ แต่มาถึงตอนนี้ผ่านเรื่องราวร้ายๆมา ผมรักมันนะ รักเหมือนน้องชายแท้ๆคนหนึ่ง อยากเห็นมันมีอนาคตที่ดี อยากจะช่วยดันมันให้ไปถึงจุดที่มันถึงแล้วมันสามารถช่วยเหลือครอบครัวและ น้องของมันได้
"แกหายไข้ใหม่ๆกินสุกี้กันไหม"
อีป้ามาถึงแล้วครับ หอบของมาเยอะแยะเชียว ต๊ายอีนี่ก็นะแอบเป็นห่วงมเหมือนกันนะ
"สั่งมากินน่ะเหรอ"
"ไม่เอาออกไปกินคาร์ฟูลนี่ล่ะ ขี้เกียจล้าง"
"อืม เอาดิ"
"รอผัวแกก่อนสิ"
เอ่อนะ แต่เริ่มชินแล้วล่ะ เชิดใส่ก็มีผัวนี่นะ
"อืม"
"แล้วแกโอเคแล้วนะ จะได้ซื้อเบียร์มากิน"
"บ้าเหรอแก ชั้นยังมึนๆอยู่เลย"
"หมายถึงชั้นกับไอ้หลวง"
"จ้า"
แหมนะอีนังนี่ยั่วได้ยั่วดี ผมนั่งคุยกับอีป้าอยู่สักพักล่ะครับไอ้หลวงก็มา
"ต๊ายหลวงไปมุดอะไรมา หน้าดำเชียว"
พอเจอหน้าอีป้ามันก็หัวเราะเสียงดังเชียวนะครับ
"อ้อ ผมรีบมาดูเมียอ่ะครับพี่แดน เลยไม่ได้ล้างหน้าเลย อิอิ ไหน ไข้ลดยัง"
มันเดินมาจับหน้าผากผมนะ ผมก็ยอมให้มันจับ ยอมมันบ้างอะไรบ้าง
"แหมนะ หวานกันเชียว เออ จะออกไปกินสุกี้กัน ไปล้างหน้าล้างตาเสียสิหลวง"
"ทำไมไม่สั่งมากินอ่ะครับพี่"
"โอ๊ยไม่เอาหรอก ขี้เกียจล้างจานชาม"
"อ้อ ผมล้างเองก็ได้นะ ผมกลัวว่าค่ำๆมันจะหนาว เดี๋ยวไข้ขึ้นอีก"
เอ่อ ผมหันขวับเลยนะครับ หัวใจกระตุกเลย กรี๊ด มีคนหวงผมด้วย คนๆนั้นคือคนที่ผมเรียกมันว่าผัว กรี๊ด ชั้นมีผัวโดยสมบูรณ์แล้วเหรอเนี่ย
"แหมนะ ห่วงกันจริ๊ง ดูอีนายหน้าแดงแล้ว"
"บ้า ชั้นไม่เป็นไรแล้ว ออกไปกินข้างนอกนั่นล่ะแก ห้องจะได้ไม่เหม็น"
ผมตอบแบบเอียงอาย ต๊ายไม่อยากจะเชื่อว่าผมจะมีอารมณ์แบบนี้ด้วย อันนี้เป็นการอายจริงๆนะไม่ได้ดัดจริตหรือแสดงละคร
"งั้นรอเดี๋ยวผมล้างหน้าก่อน เปลี่ยนเสื้อด้วยเหม็นน้ำมันรถ"
มันเดินเข้าห้องไปครับ ข้าวของมันก็อยู่ในห้องผมนั่นล่ะ ย้ายเข้าไปสิงตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
"แกโชคดีนะนายที่ได้หลวงมันเป็นผัวน่ะ"
อ้าวนังนี่หมายความว่ายังไงเนี่ย
"อะไรป้า นี่ชั้นดูแย่มากขาดนั้นเลยเหรอ"
"อีนี่ ไม่ใช่ คือชั้นก็ไม่อยากจะเปรียบเทียบมันกับไอ้เรย์หรอกนะ แต่คนมันต่างกันชัดๆน่ะ อดไม่ได้ ตั้งแต่แกพาแฟนมาให้รู้จักชั้นว่าไอ้หลวงนี่ล่ะดูรักแกที่สุด"
"อืม"
ผมเองก็รู้สึกนะ แต่ว่าพักหลังนี่มัวแต่แรดๆแรงๆไปวันๆ ใครรักใครชอบใครเกลียดทำไมผมจะไม่รู้ดูไม่ออก ผมรู้ดี เพียงแต่ช่วงเวลาเหล่านั้นผมไม่ได้พูดมันออกมาก็เท่านั้นเอง
"ป้า เรื่องไอ้เอ็ดน่ะ"
ผมตัดสินใจเล่าให้มันฟังเรื่องที่จอยเล่าให้ฟัง มันยังคาใจผมอยู่นะ ผมอึดอัดกับการที่จะอยู่แบบนี้เหมือนกัน ผมรู้ว่าอีป้ากับไอ้หลวงมันไม่ได้อะไรแล้ว แต่ผมเองที่ยังหนักอึ้งอยู่ในใจแบกมันไว้เพียงลำพัง
"หา แกรู้ตั้งนานแล้ว แล้วทำไมไม่บอกใคร"
มันทำท่าเหมือนว่าโลกกำลังจะแตก
"แหมอีป้า โกงเล็กๆน้อยๆน่ะ ใครเขาก็ทำนะ อย่างเวลาไปนั่นมานี่ แกยังเคยเล่า นั่งมอร์เตอร์ไซค์ไป แต่เวลามาเบิกที่บริษัท เขียนเป็นนั่งแท็กซี่ไป เบิกโก่งขึ้นเป็นเท่าตัว แบบนี้เขาก็เรียกว่าโกงนะแก"
"เขาเรียกว่าไม่ซื่อสัตย์ย่ะ"
แหมนะ ยังมาแย้งอีกอีป้านี่ ผมก็แจงเหตุผลมันก็นิ่ง
"อืม แต่อย่างไอ้เอ็ดมันจำนวนเงินเยอะอยู่ไม่ใช่เหรอแก แล้วธนาคารเขาไม่ตรวจไม่เช็คเหรอ"
"แหมแก เท่าที่ชั้นรู้กับชั้นมันก็มีแต่เบิกนั่นเบิกนี่ธรรมดานี่ล่ะ กับค่าที่มันไปเปิดโรงแรมนอน อะไรเล็กๆน้อยพวกนี้ ชั้นก็เพิ่งรู้เหมือนกันล่ะว่ามันกินกันกับอีโด่งเคาท์เตอร์ คนที่เขาทำงานอยู่กับเงินโดยตรงน่ะแก โอนวันละสิบบาม สักพันบัญชี แกว่ามันน้อยไหมล่ะ ไม่มีใครตรวจเจอหรอก เพราะตวรจประจำปีก็กลางปีโน่น แต่เท่าๆผ่านมามันรอดไปได้ตลอดนะ ชั้นก็ไม่เคยรู้ว่าเขาโอนกันยังไงไอ้พวกเศษสตางค์เนี่ย"
"เวรกรรม พอเถอะแก อย่าไปยุ่งเลย ตอนแรกชั้นก็นึกว่ามันไม่ได้ทำอะไรมากมาย อุตส่าห์เห็นใจ ที่ไหนได้เสือสิงห์กระทิงแรดดีๆนี่เอง"
"อืม มีหลายอย่างล่ะแกที่เรายังไม่รู้ถ่องแท้แต่เราก็คิดอ่านกันไปก่อน ไม่แปลกหรอกชั้นก็เป็น ก็เราเป็นมนุษย์นี่เนอะ มีความรู้สึก มีความคิดเห็น"
"ค่าแม่คุณ ทีแบบนี้ทำมาเป็นพูดดีนะ"
"อ้าวนังนี่ ชั้นความคิดดีมาแต่ไหนแต่ไรหรอก"
"ไปกันยังครับ ผมเสร็จแล้ว"
ต๊าย สามีชั้น มันใส่เสื้อยืดสีขาวกางเกงขาสั้นแบบทหาร วงแขนกล้ามเป็นมัดๆ อุ๊ยน่าจะกัดแขนเล่นเบาๆ เพลงใครนะเนี่ย คิดได้ขึ้นมาทันที กรี๊ด ต้องรีบไปกิน รีบกลับมาให้หมอฉีดยาอีกสักเข็ม
"คุณกินผักเยอะๆดิ"
ผมก็นะผัวหล่อออกขนาดนี้นั่งเบียดมันซะเลย เดี๋ยวจะมีคนมาฉกเอาไป อีป้าก็นั่งเหี่ยวอยู่ฝั่งตรงข้าม มันไม่ได้สนใจหรอกครับ มันเข้าใจ อิอิ
"อืม เยอะแล้วแกพอก่อน"
"อ๊ะ แม่โทรฯมา"
โทรศัพท์ผมสั่นครับ โอย หลอนมากพอเห็นว่าใครนึกว่าเจ้าหนี้ตามทวงหนี้ก็ไม่ปาน
"แม่ จะมาอาทิตย์หน้าเหรอ โรงแรมยังไม่จองนะ เนี่ยว่าจะถามพอดีว่าเอาที่ไหนดี"
แถไปก่อนสิครับ จองไปแล้วล่ะแต่ไม่ปล่อยให้คุณนายเธอปรี๊ดใส่ก่อนหรอก
"เออๆ จะโทรฯมาบอกก็เรื่องนี้ล่ะ นี่นายที่โน่นยังหนาวอยู่ไหม แม่ว่าจะพาตาปริ๊นกับตาเจคไปเชียงใหม่"
"หนาวอะไรล่ะแม่ ร้อนจะตาย แต่เชียงใหม่น่าจะโอเคนะ เดี๋ยวนายดูให้ ไปกี่วันอ่ะแม่"
"ก็สักสี่ห้าวัน พาหลานๆไปเที่ยว"
"อ้าวไม่ไปทะเลเหรอ ทะเลหน้านี้สวยนะแม่ ไหนบอกจะไปเที่ยวทะเล"
"ก็กลับมาจากเชียงใหม่ค่อยไปไง แต่ก็ต้องไปชลบุรีไม่ใช่เหรอ"
"ก็ไปวันเดียวแม่ นี่แม่จะมาอยู่กี่วันเนี่ย"
"สักสามอาทิตย์ แล้วแต่พฤติกรรมของแกนั่นล่ะ"
กรี๊ด สามอาทิตย์ มาทำไมเนี่ยนานเชียว ตายๆชั้น
"โหยแม่ มาสองอาทิตย์ก็น่าจะโอเคนะ ไม่ห่วงร้านเหรอ"
"อย่ามาแถนะนาย ชั้นปิดแค่วันเดียวล่ะยะ ห่วงสิ ชั้นจ้างคนดูแทน"
"ไม่กลัวเขาโกงเหรอแม่"
"ไม่กลัว เพราะแม่ให้เขาส่งบัญชีกับยอดเงินโอนให้แม่ทุกวัน"
กรี๊ด คุณนายแม่
"ทำไมยะ แหมทำเสียงซะ ลางานหรือยังแกน่ะ"
"ยังน่ะสิแม่ มันฉุกละหุก"
"ไม่ลาก็ลาออก พาแม่ไปเที่ยว"
"อ๊ะ แม่อ่ะ ไม่ได้หรอก กำลังวุ่นวายเชียวนะช่วงนี้"
"ไม่รู้ล่ะ ตามนั้น แม่บอกแค่นี้ล่ะ"
กรี๊ด วางสายไปแล้ว โทรศัพท์มรณะ ผมนี่หน้าซีดลงไปเลยนะ
"แม่ว่าไงแก"
"ว่าไงล่ะ ก็จะมาสามอาทิตย์น่ะสิแก โอ๊ย ตายๆ ทำไงดี"
"ทำไมอ่ะคุณ ไม่เห็นต้องทำหน้าอย่างนั้นเลย"
"บ้าสิแก ถ้าแม่เห็นแผลนี่ไม่น้อยนะจะบอก มันจะหายทันเหรอเนี่ย"
"ก็บอกแม่ไปตามความจริงสิคุณ"
"บ้าเหรอแก บอกว่าถูกยิง มีทางเดียวสิ แม่ต้องพาไปที่โน่นน่ะสิ"
"เฮ้ย ไม่เอาอ่ะ งั้นไม่ต้องบอก"
แหมนะรีบออกตัวทันที กลุ้มแล้วนะเนี่ย คุณนายแม่ผมว่าหวงลูกก็ใช่นะตอนเรียนอยู่ไฮสคูลที่โน่นเคยทะเลาะกับเด็กหัว ทองผมหัวแตกคุณนายแม่เธอไม่ยอมนะครับ ย้ายโรงเรียนผมเลย ตามประสาเด็กฝรั่งที่โน่นเขาไม่ให้ผู้ปกครองมาเกี่ยวข้องหรอกนะ แค่ทะเลาะกันเอง แต่คุณนายแม่ผมไม่ฟังใครสนใจที่ไหน ย้ายเลย ผมเลยเสงี่ยมเจียมตัวขึ้นเยอะ เพราะคุณนายเธอเอาจริง
"คงหายทันล่ะแก อย่าคิดมาก"
"แหมอีป้าโดนยิงนะแกไม่ใช่โดนแมวข่วน"
"มันอยู่หัวไหล่นี่ แกใส่เสื้อผ้ามิดชิดหน่อยสิแก"
"เรื่องนี้ไม่มีปัญหาหรอก แต่เรื่องรถไม่รู้จะหาที่ไหนมารับมาส่งคุณนายเธอน่ะสิแก"
"รถผมไง"
"ขับไม่เป็นหรอก"
"เช่าเอาสิแก มีเยอะแยะไป"
เออนะ เข้าท่าๆ เรื่องนี้ไม่กลุ้มแล้ว ทุกปัญหามันย่อมมีทางออกเสมอ
"เจคกับปริ๊นมาไหมแก คิดถึง"
"มาสิ มาทุกคนนั่นล่ะ"
"ดีจัง แล้วจะพักที่ไหนคราวนี้น่ะแก"
"ก็จองที่ดั๊กไปพักนั่นล่ะแกสดวกดี เนี่ยต้องจองที่เชียงใหม่ด้วย แม่ว่าจะพาหลานไปเที่ยว"
"อุ๊ยจริงเหรอ อยากไปด้วยจัง"
"ลางานได้เหรออีป้า สามอาทิตย์เชียวนะ เฮ้อ"
"ผมไปด้วยได้ไหมอ่ะคุณ"
เอ่อ ลืมนึกถึงสามีไปเลย จริงสินะ
"เอาให้ผ่านด่านคุณนายแม่ไปก่อนเถอะแก เรื่องอื่นค่อยว่ากัน บอกแล้วนะว่าแม่ชั้นดุ"
"ไม่ดุหรอกหลวง อีนี่ก็ไปขู่มัน แม่มันออกจะโก๊ะเหมือนมันนี่ล่ะใจดีมาก คุณพ่อยิ่งใจดีไปใหญ่ แพทย์ก็เป็นผู้ใหญ่ มีแต่อีนายนี่ล่ะที่ผ่าเหล่าผ่ากอมา"
"อีป้า ขอบคุณมาก"
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะครับ :L2:
-
แอบจิ้ม :z13:
มาต่อแล้ว หลวงน่ารักได้อีก :man1:
-
อุ๊ยคุณแม่ยายจะมาดูตัวลูกเขยแล้วสิ อิอิ
ถือโอกาสนี้ไปฮันนีมูนล้างซวยไปด้วยเลยไงนาย เนาะ
หลวงก็เอาใจแม่ยายไว้เน้อ หุหุ
-
กริ๊ดดดด ดูตัวๆๆ
-
อ๊ายยยย คุณสามีพี่นายเริ่ดดดเรอออมากกก
แต่ดูอบอุ่นนิสัยดีมีเวลาให้
คุณหลวงขาา ให้ถ้วยสามีดีเด่นแห่งปีค่ะ
ส่วนอัยต้อม แชมป์เด็กเกรียนแห่งประเทศไทย
มี รง มี หราาา เกรียน มากกก ฮ่าๆๆๆๆ
ตอนไหน ต้อมออกมา อยากปรี๊ดแตกแทนนาย
น้องมันกวนได้โล่ห์อ่ะ กวนจริงๆ
เด็กกำลังโตนี่เนอะ พลังเยอะ เหลือเฟือจริงๆ
เค้าว่านะ แม่นาย คงถูกใจ หลวงนะ
คนดีซะขนาดนี้ ผ่านแน่ๆ รับรอง
รออ่านตอนต่อไปจ้ะ สนุกเหมือนเดิม
+1 จ้าาา
-
โฮ่ๆ พิมพ์เค้าโครงบัณฑิตสัมนาในห้องสมุดไป แอบอ่านเรื่องนี้ไป อยากกรี๊ดให้กับหลวงดังๆแต่กลัวโดนคนในห้องสมุดด่า เค้าอยากมีแบบนี้บ้างไรบ้างจังงงงง~ >////<
ว่าแต่..นอกจากพี่แพทย์ แล้วยังมีเจคกะปริ๊นอีก จะหน้าตาดีกันหมดมั้ยน้อ...แอบคาดหวังๆ หุๆ
ปล.มีน้องต้อมโผล่มาแว๊บๆเหมือนนักแสดงรับเชิญ...เฮ้อ~!!!ท่าทางค่าตัวน้องต้อมจะแพงมากจนคุณอิ๊กจ่ายไม่ไหว มาได้ทีละแป๊บๆ
รออ่านตอนต่อไปค่ะ^^
-
อ่านกี่ครั้ง ก็มีความสุข
เหมือนเราได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับพี่นายพลเลยเนอะ 55
-
พี่หลวงน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
ดูแลน้องนายดีจริงๆเลยยยย
-
เข้ามา + ให้คับ
ขอให้หลวงเข้ากับคุณแม่ยายได้ :ped149:
นายจะได้ไม่ขาดเข็มฉีดยาไซด์พิเศษ :laugh: :laugh: :laugh:
รอตอนต่อไปปปปปป....อิอิ
-
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกดีขึ้นเยอะเลย
จากสองตอนที่ผ่านเราห่วงนายโคดดดด
เรื่องดีดีกำลังจะมาชิมิ ^^
-
ตอนนี้เบา ๆ น่ารัก กุ๊กกิ๊ก ....
น้องนายโดนยาเข้าไปหลายเข็ม...อาการคงยังเบล่อ ๆ อยู่
คุณหมอหลวง...หมอประจำตัวน้องนายก็ขยันจัง ...
น้องต้อม ...รู้รึยังว่าทำไมต้องพบครอบครัวน้องนายด้วย???
เด็กคนนี้เริ่มว่าง่ายขึ้นทุกวันแระ.....น่ารักจริง ๆ
เอาใจช่วยให้คุณแม่ยายถูกใจลูกเขยนะจ๊ะ...สงสัยคงจะหลงรักเลยแหละ
เรื่องไอ้คุณเอ็ดกับน้องนาย...ยังไม่จบใช่ไหม...ไอ้เอ็ดจะยอมง่าย ๆ เร้อออ
รอต่อไปจ๊ะ.....
:pig4: น้องอิ๊ก :L1:
น้องอิ๊ก ในกล่องมีอะไรอ่ะ???
-
:pig4:
-
น่ารักๆๆๆๆๆๆอ่ะค่ะ
อยากอ่านต่อ คุณนายตัวจริงจะมาละ :o8:
-
เริ่มหายเครียดละดีจัง ว่าแต่สงสารต้อมอ่ะ ยังหวังเอามากๆอยู่เลย เอ็นดูละอ่อนมัน
-
ตอนหน้าก็ได้เปิดตัวหลวงกับแม่ยายแล้วสิ...คริคริ o13
ชอบนะเวลานาย ทำอายๆน่ารักดี
-
:man1: :man1: :man1:
-
ชอบตอนนี้จังเลย
หลวงน่ารักที่สุด
อิจฉานายนะเนี่ยมีแฟน่ารักขนาดนี้
กดบวกให้ค่ะ
-
รอคุณนายแม่พี่นายมาเจอลูกเขย :laugh:
-
ดีจังคุณนายมีผัวรักคอยดูแลยามเจ็บไข้
-
รักหมดเลย
-
ว้าวๆ ลูกเขยจะได้เจอกับแม่ยายแล้ว หลวงเอ๊ย! สู้ๆ 55555
-
หลวงน่ารักจังงงง
:-[ :-[ :-[ :-[
นายก้น่ารักกกกกกก
-
:L1:
-
ผัวแบบตาหลวงนี่น่าจะมีขายตามห้างบ้างนะคะ
-
รอลุ้นแม่ยาย ลูกเขย
เรื่องร้ายผ่่านไป ความสุขกำลังมา
+1
-
ชอบวลีเด็ด อิป้า ขอบคุณมาก :laugh:
-
หลวงน่ารักอ่ะความรักนี้มันดีจิงๆ
แฟนกันจะดูกันจิงต้องตอนลำบากนี้เป็นคนอื่นอ่ะจะอยู่ดูแลขนาดนี้ไหมเนี้ย
ดีจิงๆที่เลิกกับไอเรย์หลวงดีกว่าล้านเท่าอ่ะขอให้คุณแม่ชอบหลวงนะค่ะหลวงน่ารักออก
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊าค่า
+1เป็นกำลังใจให้คุณอิ๊กค่า
-
โหน้องต้มจะเจอพี่แพทย์แล้ว
หลวงก็จะเจอแม่ยายโอ๊ยๆ :mc4: :mc4:
หลังเรื่องร้ายๆนี่ต้องเป็นเรื่องดีดีมากๆแน่เลย
-
อ่านไปยิ้มไปค่ะตอนนี้
ปลื้มใจแทนพี่นายมากมายที่มีสามีดีขนาดนี้
หลวงเทคแคร์ดีมากกกกก น่ารักมากกกกกก
ชอบตอนที่จับหน้าผากเช็คไข้
อิจฉาที่สุด!!!!
ส่วนไอต้อมนับวันความกวน+เกรียนจะเพิ่มดีกรีมากกว่าเดิมนะคะนั่น
เห็นแล้วอยากจะตบกะโหลกมันแทนพี่นายจริงๆ 555
รออ่านตอนต่อไปค่ะ อยากรู้ว่านายแม่จะต้อนรับลูกเขยคนใหม่ยังไงบ้าง หุหุหุ
-
...ดูๆแล้วสงสารน้องต้อมอ่า น่าจะให้คบกัน 2 คนเลย เป็นไปไหด้ไหมอ่า น่าสงสารจิงๆๆนะ
นายก็ไปทามเหมือนให้ความหวังต้อมมัน น่าคิดอ่า
-
555+ ไม่มีใครเชียร์น้องต้อมเลยหรอเนีย น่าสงสารออก
-
หาคู่ให้ต้อมด่วน
เด่วหลวงนอยเอานะเออ
อิอิ :-[
-
หวานอมเปรี้ยวกันมากมาย
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกสบายใจมากๆ มันเบาๆสมองดี น่ารักๆ :L1:
-
หมอหลวงนี่ยังไง ฉีดยายังไงให้นายไข้ขึ้นน่ะ สงสัยรุนแรงไป อิ อิ
ช่วงนี้ก็งดหมอหลวงฉีดยาก่อนนะนาย เดี๋ยวจะกระเทือนแผลน่ะ
เดี๋ยวแผลระบมอีก หายช้าอีก คุณนายแม่จับได้พอดี
หลวงเค้าน่ารักเนอะ เค้าต้องรักนายจริงๆแหละเปิดเผยซะขนาดนั้น
จะรอลุ้นว่า แม่ยายจะยอมรับลูกเขยคนนี้รึเปล่า
-
หลวงน่ารักมากก
เป็นผัวตัวอย่างแห่งปีจริงๆ :laugh: :laugh:
-
ก๊ากกกก
เหนือฟ้ายังมีฟ้า
เหนือนายพลยังมีแม่นายพล
ท่าจะเกรงคุณหญิงแม่มากนะเนี้ย
นิ้วหายเจ็บหรือยังคับพี่อิ๊กมามะ :กอด1: :กอด1:
-
:-[
ชั้นอิจฉานายอ่ะ
มีสามีแบบเริ่ดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
:o8:
รอวันลูกเขยปะทะกะแม่ยายจร๊ะ
-
รอตอนหลวงเจอแม่ยาย
-
อยากเห็นฉากคุณนายแม่ เจอกับคุณลูกเขยหลวง โดยไว
ฉากสามีใหญ่หลวง เจอ กิ๊กน้อยต้อม ด้วย :laugh:
-
+1 ให้ครอบครัวคุณนาย o13
-
หวานกันเบาๆ หลวงน่ารัก :o8:
-
หลวงจะเจอแม่ยายแล้วหรออ :impress2:
แอบเชียร์ต้อมหั้ยมีคู่(ที่ไม่ใช่นาย)เป็นพี่แพทย์ก้อดีนะ อิอิ
-
กรรมเวร สรุปคือโกงจริงๆ เอ็ดมันโกงจริงๆ เฮ้อ~~~ เศร้าใจแต้~~~
หลวงสู้ๆ แม่ยายจะมาแล้ว เอาชนะใจให้ได้เล๊ย~~~!!
ต้อมเอ๋ยลูก เราน่ะเป็นน้องที่น่ารักของพี่นายไปเถอะนะลูก~~~ (อิ๊กกี้ จัดหาคู่ให้ต้อมเถิดนะๆๆ ไม่อยากเจอมาม่าอ่ะ )
-
หลังฝนตก ท้องฟ้ามักสดใส
:mc4:
-
แหมๆ รักกันหวานจ๋อย
-
หลวงน่ารัก อ๊ายๆๆๆ :z3:
-
ตอนแรกเชียร์น้องต้อมใจแทบขาด แต่ตอนนี้เริ่มทำใจได้แล้ว
เป็นน้องก็ได้ แต่ขอเป็น พี่น้องท้องชนกันได้ไหม :-[
-
ครอบครัวสุขสรรค์ น่ารักกันจริงเชียว~ :กอด1:
คุณหญิงแม่แค่ได้เห็นพี่หล่อ คงจะเป็นลมกับความหล่อ อะไรประมาณนี้ 555 :laugh:
พี่นายหายไวๆนะคะ :bye2:
-
พี่แพทย์+ต้อม แน่ๆเลย
555555 :impress2:
-
ต้อมยังน่ารักเหมือนเดิม
นายอย่าลืมต้อมนะ
-
อ่าา นะ คนโกงก็ถูกเปิดเผยซะ ไม่ใช่อยากจะแก้แค้นซะจนใส่ร้ายคนไปทั่วนิ
แต่ มั้ย น้องต้อมออกมาน้อยจังอ่ะ จะได้ไปเที่ยวเชียงใหม่กับทะเลด้วยกันไหมนะ
-
รออ่านนะค่ะ :call:
-
ดีใจ หลวงได้เปิดตัวแล้ว
ว่าแต่นาย พูดกับต้อมมันไปตรงๆซักทีดิ อย่าให้น้องมันเข้าใจผิดอย่างนี้
-
สุดท้ายมันก็โกงเองจริงๆด้วยๆ ถึงไม่ต้องทำอะไรมากความเลวมันก็โผล่ออกมา :fire: ว่าแต่จะพาหลวงไปเปิดตัวหรอ :laugh:
-
ศึกหนัก ผ่าน ไป แล้ว :เฮ้อ:
คุณ นาย เทอ สึ โก่ย เจงๆ
แต่ เพ่ อิ๊ก โค่ย กว่า..555555+
อยาก ให้ เพ่ แพทย์ เจอ ต้อม แล้ว อ่ะ
จะ เปน ยัง ไง หนอ ..
เปน กำ ลัง ใจ ให้ ค๊าบบ o13
-
แอบสงสารน้องต้อม
-
พี่อิ๊ก หวัดดีครับ
ได้กลับมาอ่านนิยายของพี่อิ๊กซะที หลังจากที่โดน 3BB มันเล่นงาน
ได้อ่านหลายตอนเลยมันมากกกกกกกกก
พี่นายนี่สุดยอด พี่นายนี้จะเป็นคนที่ไม่อยากจะอยู่ฝั่งตรงข้าที่สุดคนนึง
เป็นคนที่น่ากลัวมาก
แต่จริงใจดีนะ
-
คุณนายแม่จะว่าไงน้าาาาาา
มาเจอเขยหลวงเข้า
-
คุณแม่ยาย จะได้เจอลูกเขยแล้ว
อิอิ
หมดเคราะห์หมดโศกซักทีนะพี่นาย
-
อ๊อยยยย กว่าจะได้เม้น (เนตที่บ้านใช้ไม่ได้อ่ะค่ะ แงๆ)
ตอนนี้พี่หลวงน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกก
กรี๊ดดดดดดสุดๆ โฮกกกกก :-[
แหม่ๆๆๆ พี่แพทย์กับต้อมจะเจอกันแล้ว คริคริ :o8:
-
รอดูแม่ยายกับลูกเขย :3123: :3123: :3123:
-
กฃบ้านนายน่ารักจังเลย
อยากให้ถึงวันที่มากันแล้วอ่ะ
อ่อยยย
น้องต้อม ท่าทางจะแห้วนะ พี่นายรักแบบน้องว่ะ !!
-
จะรออ่านตอนแม่พี่นายมา
พอมาเจอคุณลูกจะใส่กันแรงขนาดไหน :really2:
-
ท่าทางจะวุ่นน่าดูนะเนี่ยะ แม่นายมาเนี่ยะ อิอิ รอจ้า
-
คุณหลวง จะได้เจอหน้าแม่ยาย กับ พ่อตาแล้ว :m20:
-
ผู้ชายอย่างหลวง นี่มันมีจริงไหม หนา :-[
อยากได้ บ้างงะ
-
แม่ยายมาละเว้ย...
ลูกเขยมารับหน้าซะดีๆเลย....
อิอิ :mc4:
-
เป็นกำลังใจให้คุณนาย หายไวไว นะครับ
น้องต้อม น่ารักที่สุดนะ
น้องหลวงก็สุภาพบุรุษ...เลือกไม่ถูกเลยทีเดียว
-
หลวงเอ๊ย! สู้ๆ
ลูกเขยจะได้เจอกับแม่ยายแล้ว
เชียร์อยู่ 555
-
:-[ ว้ายคุณนายแม่จะมาดูตัวลูกเขยแล้วอ่ะ
ช่วงนี้หลวงดูแลเอาใจใส่นาย รู้สึกดีจัง ปลื้มแทนนายได้สามีดี :o8:
-
รีบตามอ่านอย่างเร็ว
อ่านไปก็ลุ้นไปนะคะว่าเอสจะแก้แค้นคืนอีท่าไหน
คงยังไม่จบง่ายๆ ใช่ไหมคะเนี่ย หรือยังไงคะคุณอิ๊กกี้ขา
****************
กงกำกงเกวียน (จำไม่ได้แล้วว่าอยู่ตอนไหน) จริงๆ สำนวนนี้ที่ถูกต้องเป็น กงเกวียนกำเกวียน นะคะ กง แปลว่า วงล้อ กำ คือว่า ซี่ล้อ กงหมุนไปทางไหนกำหรือซี่ล้อก็ต้องหมุนไปตามวงล้อ เหมือนคนที่ทำกรรมอะไรไว้ ผลกรรมก็ตามติดตัวคนนั้นไป
-
ขอกรี๊ดดดดดดดดดด นิดนึงเจ้าค่ะ
ชะนีทิ้งคุณหลวงไปได้ยังไงเนี่ย เป็นสะมีที่เริ่ดขนาดนี้ หล่อนเอาต่อมไหนคิดทิ้งเค้าไปยะ
เอาใจช่วยคุณพี่นาย ขอให้แม่ยายปะทะสะมีแบบเบาเบา
-
จะดองเป็นทองแผ่นเดียวกันแล้ว หุหุ :z1:
แต่หลวงน่ารักมากเลย ดีใจแทนนายได้สามีดี เอิ้กๆๆ
-
^^
-
วันนี้นางรั่วจะมาไหมน้าาารออรอ
:กอด1:
-
พี่แพทย์+ต้อม แน่ๆเลย
555555 :impress2:
:sad3: งี้ต้อมก็มีลูกเลี้ยง 2 คนเลยหรอเนี่ยย
-
นายนี่สนิทกับแม่ดีเนอะ
ชอบๆคนรักแม่^^
-
มารอว่านายจะหลบแม่ได้หรือเปล่า
ส่วนหลวงจะผ่านด่านของแม่หรือไม่
-
มาดูตัวลูกเขยหรอเนี่ย
5555555
แล้วต้อมล่ะคุณนาย
กับพี่แพทย์รึป่าว?
-
ว้าว แม่ยายจะได้เจอลูกเขยแล้ว ลุ้นๆ
สรุปแล้วต้อมอกหักใช่ไหมเนี่ย แล้วจะได้คู่กับใครอ่ะ
แอบเชียร์ให้คู่กับพี่แพทย์นะอิอิ ว่าแต่ใครจะรุกใครจะรับอ่ะเดาไม่ถูกเลยแหะ
-
อ๊ากกกก ลงแดงแล้ว นักเขียนมาฉีดยาที :กอด1:
-
:m16:เมื่อไรมาทนรอไม่ไหวแล้วนะค๊าาาาาาาาา :haun4:ลงแดง
-
ของเค้าแรงจริงอะไรจริง สนุกมากๆเรื่องนี้ ^^
มาต่อเร็วๆนะครับ ชอบมากๆ
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
สงสัยไม่มาแล้วม๊างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆวันนี้ :L1:
-
ต้องหลวงเท่านั้นนะคะ คุณนาย :impress2:
รอค่ะ
-
ลุ้นนนนนน น น นน น น น น
ทุกอย่างเคลี่ยแล้ว (ช่ายไหม??)
-
:) สู้ๆครับ
-
รอตอนต่อไปอย่างจดจ่อ
-
ขอให้เคลียร์...เป็นกำลังใจให้นะนายจ๋า
-
:serius2: กว่าจะอ่านตามทัน
เรื่องนี้บอกได้คำเดียวว่า มานสวดยวดมากกก o13
เขียนได้ใจสุด ๆ จะรออ่านต่อไปเรื่อย ๆ นะจร้า
:L2: เป็นกำลังใจให้นะ
-
กงกำกงเกวียน (จำไม่ได้แล้วว่าอยู่ตอนไหน) จริงๆ สำนวนนี้ที่ถูกต้องเป็น กงเกวียนกำเกวียน นะคะ กง แปลว่า วงล้อ กำ คือว่า ซี่ล้อ กงหมุนไปทางไหนกำหรือซี่ล้อก็ต้องหมุนไปตามวงล้อ เหมือนคนที่ทำกรรมอะไรไว้ ผลกรรมก็ตามติดตัวคนนั้นไป
จัดไป +1
จุบุุจุบุ
อิเจ้
-
มานอนรอคุณแม่ค่ะ :a12:
-
คุณแม่จะมา คุณหลวงเตรียมตัวสวัสดีแม่ยายสวยๆๆน้าจ้า
-
องก์ ๓๖
พอกลับมาถึงห้องเราก็ช่วยกันดูที่พักที่เชียงใหม่ อีป้านางอาสาเอง ส่วนไอ้หลวงมันก็สนใจนะ มันบอกมันจะลางานเผื่อว่าคุณนายแม่ะถูกใจให้ไปด้วย ผมนี่สินั่งกลุ้มอยู่ กลุ้มเรื่องอะไรน่ะเหรอ จะมีใครล่ะครับ ไอ้ต้อมไง ตอนนี้มันยังไม่รู้ว่าผมมีผัว เอ้ย มีแฟนแล้ว ผมไม่รู้ว่ามันคิดอะไรถึงไหนกับผม ไม่รู้สิผมกลัวไปก่อนแล้ว ตอนนี้ผมไม่อยากดึงใครเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องที่จะทำให้เขาหรือแม้แต่ผม เองช้ำใจแล้ว ที่ผ่านมามันก็มากพอแล้ว โอย เครียดไม่รู้จะบอกมันยังไงดี แต่เท่าที่วางแผนเอาไว้คือจะบอกมันตอนที่แม่มา นัดมันไปบอกสองคน ไม่อยากจะคิดเลย ไอ้นี่เห็นมันไม่ค่อยเครียดอะไร ใครจะรู้บางทีมันอาจจะวี้ดใส่ผมหน้าหงายไปเลยก็ได้
"ตื่นเต้นจังเลยเนอะคุณ แม่คุณหน้าตาในรูปดูน่ารักดีออก"
"นั่นมันในรูป ตัวจริงที่เสียงแปดหลอดนะ"
"ผมว่าผมชินนะ"
"หมายความว่าไงแก"
"อ้าว ผมว่าคุณนั่นล่ะที่ถอดแบบออกมาจากแม่คุณ"
"นี่แก"
แหมนะ เผลอไม่ได้เชียว คงอยู่กับอีป้ามากไป กัดผมตลอดเลยนะช่วงนี้
"แกหารถเช่าให้หน่อยสิ เอาแบบกึ่งแวนน่ะ จะได้ไปได้หมดทุกคน"
"ได้ดิ ผมรู้จักที่ น้องที่ทำงานมันเคยเช่าให้ญาติมัน ไม่แพงต่อรองราคาได้"
"อืม งั้นจัดการให้หน่อยนะ"
ผมเอนหลังลงนอนให้สามีทำหน้าที่ในอินเตอร์เน็ทไป ส่วนอีป้าก็เดินเข้าเดินออก ตอนแรกคุยกับผมนั่นล่ะครับ ที่นั่นก็สวย ที่นี่ก็ดี เอาไปเอามาผมหลับมันเลยคุยอยู่กับไอ้หลวง
"พี่เขานัดเจอผมอีกแล้วอ่ะ"
ไอ้ต้อมมันส่งข้อความมาตอนประมาณเที่ยงครับ ผมยังหยุดอยู่นอนพอกหน้าสบายใจ เอาพัดลมเป่าแผลให้มันแห้ง ไม่รู้มันจะได้ผลหรือเปล่านะ แต่คันมากขอบอก ทั้งเจ็บทั้งคัน อยากจะเกาใจจะขาด
"ไม่ต้องตอบนะต้อม พอแล้ว อย่าไปยุ่ง โทรฯมาก็ไม่ต้องรับ"
ผมพอแล้ว ไอ้เรย์ก็ไม่แก้แค้นแล้ว คนเขาหมดรักจะไปเอาอะไรกับเขาเนอะ เขามีทางของเขาเราก็มีทางของเรา พอกันที ไม่ยุ่งด้วยแล้ว แผนที่วางไว้ทั้งหมดก็ยกเลิกไปเสีย จบกันที
"โทรฯหาหน่อย"
มันส่งข้อความมาอีก ไอ้บ้านี่ชั้นพอกหน้าอยู่นะกำลังตึงเชียว
"ว่าไงต้อม ตามนั้น ไม่ต้องยุ่งแล้ว"
"แต่เขาบอกเขาจะมาหาที่โรงเรียนพี่ ถ้าผมไม่รับสายอีก"
"อะไร แสดงออกขนาดนี้ยังจะตามวอแวอีกเหรอ อะไรของมันนะ"
"ทำไมไม่ให้ยุ่งเรื่องของเขาแล้วล่ะพี่ พี่ไม่อยากเอาคืนเขาแล้วเหรอ"
"ไม่แล้วต้อม พอกันที พี่ไม่อยากทำร้ายใครอีก แล้วนี่เลิกเรียนกี่โมง"
"ตอนบ่ายไม่มีเรียนน่ะพี่ ผมว่าจะอ่านหนังสือ"
"อืมดีแล้ว ต้อม งั้นส่งข้อความไปบอกเขาว่าเรามีแฟนแล้ว ขอโทษสำหรับทุกอย่าง"
"จะดีเหรอพี่ ไม่ต้องตอบดีกว่าไหม"
"ไม่ตอบก็ได้ แต่ถ้ามันโทรฯมาวอแวอีกล่ะ"
"ผมไม่รับสายเขาหรอก"
"ไม่ดีหรอก เอางี้ เดี๋ยวตอนบ่ายออกมาเจอพี่ที่พารากอน เดี๋ยวพี่เปลี่ยนเบอร์ใหม่ให้ เขาจะได้ไม่มาวุ่นวาย เฟสบุ้คลบไปแล้วใช่ไหม"
"ลบแล้วพี่"
"ดีมาก งั้นออกมาเจอพี่บ่ายสองนะ ที่เดิม"
ผมวางสายไป กรี๊ด หน้าชั้นย่นหมดเลย ตายๆ ผมก็นะอาบน้ำเลยก็ได้วะ เพราะมันอาบลำบากกลัวโดนแผล คิดไปคิดมาเมื่อไหร่เรื่องมันจะจบจะสิ้นเสียทีเนี่ย เฮ้อ เป็นคนก่อเรื่องขึ้นมาก็ต้องแก้ปมเองสินะ แต่ก็นั่นล่ะถ้ามองในแง่ดีถ้าผมไม่คิดจะแก้แค้นไอ้เรย์ผมก็คงไม่ได้รู้จัก ได้ต้อม เอาวะไหนๆก็ไหนๆ ในมุมมืดมันย่อมมีแสงสว่างเสมอนั่นล่ะน่า
"ไหนบอกป่วยพี่ หน้าตาไม่เห็นเหมือนคนป่วยซะหน่อย"
พอเจอหน้าผมมันก็ปรี่เข้ามาทำหน้าทะเล้นใส่นะครับ
"ทำไม ป่วยหน้าชั้นต้องเหมือนคนใกล้จะตายเหรอ"
"อิอิ หน้าตายังดูสดใสอยู่เลยนิ ไม่เห็นจะป่วยตรงไหน"
"ชั้นดูแลตัวเองดีหรอก อยากทำไรวันนี้"
"ดูหนังไหมอ่ะ แล้วกินข้าว เสร็จแล้วก็ไปเดินเล่น"
"โห มากไป ชั้นไม่มีเวลาเยอะขนาดนั้นหรอกนะไอ้ต้อม"
"อ้าว มาหาผมแล้วนี่ จะไปไหนอ่ะ"
"ขี้เกียจไง ชั้นเพิ่งจะสร่างไข้นะแก ไม่ดูนะหนังเผื่อหนาว"
"หนาวก็กอดผมดิ ผมไม่ว่าหรอก"
นะ แหมไอ้นี่
"ไปกินข้าวละกัน"
"พี่ๆ แล้วแม่พี่ดุมากไหมอ่ะ"
"มาก มากกว่าชั้นหลายเท่าล่ะแก"
อำมันเล่นครับ อยากรู้ว่ามันจะทำหน้ายังไง
"จริงดิ ไม่กลัวอ่ะ ผมอดทนได้เพื่อพี่"
"จะมาอดทนอะไรเพื่อชั้น อดทนเพื่อตัวแกเองสิ"
"แล้วผมต้องทำตัวไงอ่ะพี่"
"ทำตัวดีๆน่ะทำเป็นไหม"
"อิอิ ทุกวันนี้ก็ดีอยู่แล้วนิ"
"ดีมาก"
ผมลากเสียงยาวเพื่อเน้นย้ำให้รู้ว่ามันดีมาก
"แล้วโทรฯบอกพ่อกับแม่หรือยังต้อม"
"ยังอ่ะพี่ กะว่าใกล้ๆวันแล้วค่อยโทรฯ"
"อืม คงไม่ฉุกละหุกนะ"
"พี่ไปดูหนังสือป่ะ เผื่อผมจะได้ดูหนังสือสอบด้วย"
"ไปดิ หิวแล้วบอกนะ"
ผมเดินตามมันขึ้นไปชั้นร้านหนังสือล่ะครับ เดินไปเดินมาเพิ่งรู้ว่าโลกมันกลมจริงๆนะเนี่ย
"ต้อม"
"อ๊ะ พี่"
จะใครล่ะครับ ไอ้เรย์นั่นล่ะ มันมาเดินที่นี่เหมือนกัน เหมือนยังทำงานอยู่นะนั่น ผมก็นะทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ บอกตามความจริงนะ ไม่มีความรู้สึกของคนที่เคยเป็นแฟนเก่าอยู่เลยสักนิด ไม่มีส่วนนั้นหลงเหลืออยู่ในใจเลย มองหน้ามันเหมือนเป็นไอ้บ้าแปลกหน้าคนหนึ่ง
"ทำไมมากับ"
มันมองหน้าผมนะ แต่ผมยักไหล่ให้เอามือไปแตะบ่าไอ้ต้อม
"อ้อ ครับ ผมคบกับพี่เขา"
เออช่างมัน จะว่าอะไรปล่อยไปก่อน อยากจะดูปฏิกริยาของไอ้เรย์มันเหมือนกัน
"ต้อม ทำไม ทำไมหลอกพี่"
มันทำหน้าเหมือนว่าโลกนี้หมดแล้วซึ่งแสงสว่าง มองหน้าไอ้ต้อมแล้วชายมามามองผมด้วยหางตา แหมนะ
"นี่เราคบกับมันอยู่ก่อนแล้วใช่ไหม"
"ใช่ แล้วยังไงเรย์"
ผมสวนขึ้นรำคาญแล้ว จะมาแสดงท่าทางอะไรเอาตอนนี้
"นี่แกหลอกให้น้องมันเข้ามายุ่งกับกูใช่ไหมไอ้นาย"
"ไม่โง่นี่ ป่ะต้อม ต๊ายไม่ยักรู้ว่าควายก็เดินห้างเป็นเนอะ"
"ไอ้นาย"
"อะไร จะทำไม"
มันกำหมัดแน่นครับเม้มปาก เหมือนคิดอะไรได้แล้วหันไปทางไอ้ต้อม
"พี่ไม่คิดเลยนะว่าต้อมจะเลวได้ขนาดนี้"
หือ ว่าอะไรนะ
"ทำไมไปร่วมมือกับมันมาทำร้ายพี่ พี่ทำผิดอะไรเหรอต้อม มันไม่ใช่เรื่องสนุกนะ"
"นี่ น้องมันไม่ผิดนะ ชั้นเป็นคนให้น้องมันทำเอง แล้วนี่ก็ให้มันหยุดทำแล้ว แล้วใครบอกล่ะเรย์ว่ามันเป็นเรื่องสนุก เรย์ไม่ผิดหรอกนะ น้องมันก็ไม่ผิด ถ้าจะผิดผิดที่นายเองเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น เรื่องที่ผ่านมาก็อโหสิล่ะกันนะ"
"มันง่ายไปไหมมึง มึงทำกูเจ็บขนาดนี้"
"เหรอ รู้ว่าไม่ง่าย แล้วทีทำคนอื่นล่ะเรย์ ความไว้ใจที่มีมาห้าปีมันหายไปไหน แล้วอย่างนั้นเรย์ก็หลอกนายมาตลอดเหมือนกันสิ แล้วปากที่พ่นคำว่ารักออกมามันหมายถึงอะไร แล้วยังอีเด็กนั่นที่มันมาแสยะยิ้มใส่นายมันคืออะไร แบบนั้นมันก็ไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะ"
"มันคนละอย่างกัน มึงอย่าเอามาเกี่ยว"
"มันอันเดียวกัน เพราะคนที่เจ็บคือคนๆเดียวกัน แค่อยากจะให้รู้ว่าเวลารักใครแล้ว เขาหลอกเรามันรู้สึกยังไง แต่กับน้องมันเรย์คงไม่ได้รักมันหรอกนะ เพราะเพิ่งจะเริ่มต้นไม่นาน แต่ถ้ารักน้องมัน ก็ช่วยไม่ได้นะ ใจง่ายเอง"
"ไอ้นาย"
"ไปเถอะต้อม อายคน"
ไอ้ต้อมมันไม่พูดอะไรครับ ผมเข้าใจมันดี มันคงลำบากใจอยู่ไม่น้อย ผมเองก้ไม่ได้อยากให้มันมาเจอเรื่องแบบนี้หรอกนะ มันเดินตามผมมาอย่างรวดเร็ว
"เขาเหมือนร้องไห้เลยพี่"
"ร้องสิดี จะได้รู้ว่าเวลาโดนทำแบบนี้ใครๆเขาก็ร้องไห้ทั้งนั้นล่ะ"
"อืม"
"อะไร ทำไมทำหน้าแบบนั้น จะหาว่าชั้นใจร้ายอีกเหรอ"
"เปล่าซะหน่อย แต่เขาทำไมคิดจริงจังกับผมจังอ่ะพี่ ผมยังไม่ได้อะไรเลยนะ"
"มันคงไม่เคยเจอเด็กเหมือนเราไง คนที่ไม่อยากได้อะไรจากมัน มันเหงาด้วยล่ะพี่ว่า"
"เดี๋ยวต้อม อย่าเพิ่งไป"
มันเดินตามมาครับ ท่าทางงานจะกร่อยแล้ว นี่จะเอายังไงอีกต้องให้ตะโกนแหกปากเลยไหมถึงจะยอมเข้าใจว่ามันจบแล้ว
"พี่รู้สึกดีๆกับต้อมนะ ต้อมเป็นคนดี อย่าไปยุ่งกับมันเลย มันเลว"
"อ้อ ตัวเองดีว่างั้น พอเถอะเรย์ น้องเขาอยู่ในความรับผิดชอบของนาย รู้แค่นี้พอใจหรือยัง"
ผมหันกลับไปบอกมัน มันก็อ้าปากค้าง
"อโหสิกรรมให้กันเถอะนะเรย์ ตลอดห้าปีที่ผ่านมา นายถือว่านายใช้กรรมให้เรย์ไปก็แล้วกัน จบแล้ว เลิกแล้วต่อกันเถอะ"
"ไม่ว่าจะอะไรต่อจากนี้ จำไว้ เราไม่เคยรู้จักกัน"
ผมดอดขึ้นอีกก่อนที่มันจะอ้าปากพูด แล้วดึงแขนไอ้ต้อมให้เดินตามมา
"ไปดูที่เอ็มโพเรียมเถอะต้อม รำคาญไอ้นี่ว่ะ"
มันพยักหน้าเราก็เดินลงบันไดเลื่อนทันที ใจร้ายนะผมว่า แต่ทำยังไงได้ ที่จริงแผนที่จะทำให้มันเจ็บไม่ได้จบเพียงเท่านี้นะ มันใหญ่กว่านี้หลายเท่านัก ใหญ่พอที่จะทำให้ชีวิตของมันอับจนไปได้เลยทีเดียว แต่ก็นั่นล่ะ หลังจากเหตุการณ์ที่เพิ่งจะผ่านมา ผมคิดว่าแล้วแต่ใครจะเป็นไปก็แล้วกัน พอกันที เหนื่อย นับจากนี้แค่อย่ามายุ่งกับผมก่อนเท่านั้นพอ เพราะถ้าไม่อย่างนั้นผมเองก็จะไม่ยอมอ่อนข้อให้เหมือนกัน ไม่ว่าใครหน้าไหน
ที่ทำงานหลังจากที่ผมกลับไปทำงานตามปกติ ดูเหมือนอะไรหลายๆอย่างมันเข้มงวดขึ้นมาก ฝ่ายบัญชีเองถ้าปิดยอดไม่ตรงนี่เขาไม่ยอมกลับบ้านกันเลยนะ บัญชีเล็กบัญชีน้อย ทุกบาททุกสตางค์เช็คกันละเอียดยิบ ส่วนผมเองก็มีนายใหม่ ส่งตรงมาจากสำนักงานใหญ่ทีเดียว ชื่อ ปีเตอร์เซน เป็นคนสวิสฯนั่นล่ะครับ สี่สิบกว่าแล้ว มีลูกสองคนเรียนมหาฯลัยอยู่ ครอบครัวยังไม่ได้ย้ายตามมา แต่วันแรกที่เห็นหน้านี่ อืมนะ ท่าทางคงไม่น้อย เนี๊ยบอยู่ไม่เบาทีเดียว หมายถึงเรื่องงานนะท่าทางคงเขี้ยวน่าดู
"คุณใช่ไหมที่เป็นคนส่งเรื่องไปทางสำนักงานใหญ่"
เขาเรียกผมเข้าไปในห้องนั่นล่ะครับ ผมจะตอบยังไงล่ะนอกจาก
"ครับ ผมเอง"
"ถ้าทำงานกับคุณนี่ผมต้องระวังมากเป็นพิเศษสินะ ฮ่าๆ"
"ไม่หรอกครับ ผมไม่ได้เป็นคนแบบนั้นหรอก แค่ไม่ชอบความไม่ถูกต้อง"
"ดีครับ ผมก็เหมือนกัน งั้นผมขอดูตารางงานของตำแหน่งนี้หน่อยสิครับ นาย"
สำเนียงเขาแปลกดีนะ เหมือนคนเยอรมันพูดภาษาอังกฤษ แต่ก็มีเสน่ห์ดี ท่าทางผมจะเจอนายที่เป็นนายจริงแล้วล่ะ ผมเอาตารางการประชุมวาระต่างๆมาให้เขาดู
"คุณทำงานละเอียดดีนี่นาย มีข้อมูลพร้อมให้หมดแล้ว ได้เลขาฯอย่างคุณนี่ผมไม่ต้องเตรียมอะไรเลยสินะ"
"ไม่หรอกครับ ผมก็แค่เตรียมให้พร้อมก่อนเข้าประชุม คุณจะได้สะดวกเวลามีคนถาม"
"ดีมาก ผมชอบ"
ไม่รู้สิ ผมรู้สึกว่าเขามีแววตาของความอบอุ่นซ่อนอยู่ภายใน แต่ผมเคยเจอแล้วความประทับใจแรกพบไม่ใช่คำตอบของทุกคำถาม อย่างอีเอสเป็นต้น เอาเถอะช่างมัน นี่สินะเขาถึงได้เรียกมนุษย์ มนุษย์ที่หล่อเลี้ยงชีวิตอยู่ด้วยความพึงใจของตน ผมเองก็เช่นกันทำอย่างนั้นเหมือนกันว่าใครไมได้หรอก แต่สรุปว่าทั้งวันผมง่วนอยู่กับการนำเสนอทั้งวัน อีตานี่ท่าทางบ้าพลังมาก อยากดูข้อมูลเก่าๆทุกอย่าง ผมนี่นะค้นจนหัวฟุไปหมด แต่เวลาเห็นเขาทำงานแล้วนะ ไม่รู้สิทำไมผมถึงรู้สึกมีความสุขจังเลย มันเหมือนกับว่าผมได้ทำงานจริงๆ กับคนทำงานจริงๆเหมือนเขา
"เฮ้อ เหนื่อยว่ะแก"
เผลอแป๊บเดียวก็พักกลางวันแล้ว
"แขนแกหายดียังนาย"
จอยมันถามขึ้น ผมนี่นะแผ่อยู่เต็มพนักพิงเก้าอี้ เหนื่อยมาก
"ยังเลยแก แผลยังไม่แห้งเลย เนี่ยต้องไปล้างแผลทุกวัน แต่ก็โอเคแล้วล่ะ เจ็บนิดๆ"
"แล้วคุณปีเตอร์เป็นไงแก ดุไหม เห็นเขาบอกว่าดุกันทั้งธนาคาร"
อีคริสทำท่าอยากรู้อยากเห็นตามประสามันนั่นล่ะครับ
"ไม่นี่แก เขาตั้งใจทำงานมากนะ ชั้นชอบ"
"ถูกใจแกล่ะสิ ได้นายบ้างานเหมือนกัน"
"อ้าว ก็เขาจ้างเรามาทำงานนี่แก ไม่ได้จ้างมาแค่สวยไปวันๆ"
"อีนี่"
ผมหันไปทางอีคริสนั่นล่ะครับ ร้อนตัวกรี๊ดขึ้นทันที
"ชั้นสวยออริจิย่ะ ไม่ใช่มาสวยเฉพาะที่ทำงาน"
"เนอะ"
นังจอยเบะปากแล้วหันมาหัวเราะ เฮ้อนะ ยังดีนะที่ผมแถตอแหลเก่ง ที่ทำงานไม่มีใครสนใจว่าผมเป็นคนจัดการเด้งมันทั้งสองตัวออกไปมีพ่วงไปด้วยอีกคนคืออีโด่ง อันนี้ไม่มีคำบรรยายไม่รู้ด้วยจริงๆ
"ชั้นยังสงสัยแก ว่าตอนที่น้องมันมาซ่อมเครื่องน่ะ แกถามมันว่าเกลียดใครไหม แล้วกล่องที่แกให้มันไปอ่ะ กล่องอะไรวะแก"
อีคริสมันถาม ไม่อยากจะเล่าแล้วนะเนี่ย เหมือนสะกิดใจยังไงอีกไม่รู้
"กล่องปากกานี่ล่ะแก ไม่มีหมึกแล้วด้วย ป่านนี้มันคงด่าเช็ดอยู่ล่ะมั้ง"
"หา กล่องปากกาไม่มีหมึก ทำไมวะ"
"แหมอีคริส ก็เวลาเขาสอบสวนมาว่ามีใครน่าสงสัยที่เข้ามาในธนาคารไหมน่ะแก ก็เขาเห็นในกล้องแล้วนี่ว่าไอ้น้องมันนัดไอ้คนนั้นมันมาเอากล่องจริงๆ แต่คิไม่ถึงว่ามันก็ไม่ได้โง่ที่จะเดินโทงๆเข้ามา ไม่เห็นเหรอว่ามันใส่หมวกปิดหน้าปิดตามัน ประเด็นมันก็เหวี่ยงออกจากเราโดยสิ้นเชิงไงแก"
"ว้ายตาย ร้ายตัวแม่ น่ากลัวจังเลยนะแกน่ะ"
"เพิ่งรู้เหรอ ระวังไว้ล่ะแกน่ะ"
"อีบ้า อย่ามาทำพลอยนะ พลอยสู้คนนะ"
"จ้า แม่พลอย พลอยแตกล่ะสิแกน่ะ"
นังจอยมันสวนขึ้นผมนี่หวัวเราะเสียงดังเชียว
"พอแล้วล่ะนาย อยาไปทำแบบนี้อีกเลย"
"พอแล้วล่ะแก ชั้นเองก็ไม่ใช่ไม่คิดอะไร ทุกข์เหมือนกันล่ะ ผัวเกือบทิ้งแน่ะ"
จอยมันพยักหน้าให้ผม เข้าใจกันนะ ไม่รู้สิผมคิดว่าผมเองก็คงไม่อยากทำแบบนี้กับใครแล้วนะ ยังคิดอยู่เลยถ้าผมเองเป็นคนที่ยอมถอยเรื่องราวต่างๆมันจะเป็นแบบนี้ไหม คงไม่หรอกนะ ทั้งสามคนป่านนี้ก็คงยังทำงานอยู่ ส่วนผมสิ คงกระเตงหางานอยู่เป็นแน่ เอาเถอะ แล้วก็แล้วไป ผมเองก็ได้รับผลของการกระทำนั้น ทั้งสามคนก็ได้รับผลของสิ่งที่ทำ แม้ว่าผมเองจะน้อยกว่าใครก็ตาม ก็เลิศนี่นะช่วยไม่ได้ เชิดใส่
"ลองขับดูไหมคุณ ฟอร์จูนเนอร์นะ"
สามีมันบอกตอนที่เขามาส่งรถ ผมก็เดินดูรอบๆพร้อมกับพนักงาน ว่ามีอะไรบุบสลายหรือเปล่า ส่วนสามีก็เปิดกระโปรงรถเช็คความเรียบร้อยอยู่ ดีนะมีสามีเป็นช่างเนี่ยมันรู้หมดเลย เบาใจหน่อย
"เดี๋ยวค่อยลอง"
"แล้วไฟลท์ลงกี่โมงแก"
อีป้าก็อยู่นะครับ แหมนะมีคนมาให้กำลังใจเยอะแยะไปหมด
"ห้าทุ่มแน่ะแก บอกให้มาถึงสักสองสามทุ่มกำลังดี"
"ก็ไฟลท์ไดเร็กนี่ไม่ใช่เหรอ"
"แกจะไปด้วยกันไหมล่ะ คุณนายแม่เธอบ่นถึงอยู่"
"ไปสิ แล้วอีพัทจะมากี่โมง"
"เดี๋ยวก็คงมา ไปหาอะไรกินกันก่อนไหม แล้วค่อยไป"
"ไปกินแถวโน้นเลยไหมคุณ มีร้านริมบึงหลายร้าน พอใกล้ถึงเวลาเราก็ขับรถเข้าไปรอ"
อืม ดีเหมือนกันนะ แต่ก็นั่นล่ะครับต้องรออีพัทก่อนอยู่ดี ครอบครัวผมคุ้นเคยกับสองคนนี้เป็นอย่างดี อีพัทนี่ไม่ต้องพูดถึง เคยล้างจานมาแล้วที่ร้านของคุณนายแม่ ส่วนอีป้าก็เจอหลายครั้งเพราะครอบครัวผมจะมาที่เมืองไทยเกือบทุกปี เว้นปีที่แล้วที่ไม่ได้มา เพราะเปิดร้านอีกสาขาคุณนายแม่ไม่อยากเสียโอกาสในการทำกำไร
"ตื่นเต้นจังเลย จะได้เจอแม่ยาย"
ไอ้หลวงเป็นคนขับรถนั่นล่ะครับ อีพัทขับตามมาอีกที
"แม่ไม่ดุหรอกหลวง น่ารักจะตาย หลานสองคนยิ่งน่ารัก"
"แล้วพ่อล่ะพี่แดน"
"พ่อ"
"พ่อน่ะ ยิ่งใจดี แม่ว่าใจดีแล้วนะ พ่อน่ะใจดีมาก"
ผมกำลังจะหลอกมันเชียว แหมอีป้านี่นะ กันซีนไปหมดเลย
"ดีจังเนอะ ผมจะได้เข้าผู้ใหญ่ได้ง่ายๆ"
สองคนมันคุยกันออกรสออกชาติ แหมหมั่นไส้จริงๆ รอสักพักคุณนายพัทมันก็มาครับ ผมนั่งรถไปกับไอ้หลวงลองรถใหม่ซะหน่อย ส่วนอีป้าไปนั่งกับอีพัท เพราะผมรู้ว่าคุณนายแม่เธอต้องหอบข้าวของมาเต็มกำลังแน่ๆ เราขับรถตามกันออกไปทางเส้นลาดกระบัง เลี้ยวเข้าตรงทางตัดไปยังมหาวิทยาลัยหัวเฉียวมีร้านอาหารริมบึงอยู่สวยดีนะผมว่า เราไปถึงประมาณสองทุ่มบรรยากาศกำลังดีเลย เขาปลูกแพลงไปในบึงมีเสาห้อยโคมไฟอยู่ น้ำนิ่งสงบสะท้อนแสงไฟ อืมสวยนะเนี่ย
"แล้วน้องโจ้เป็นไงบ้างอีพัท"
ระหว่างรออาหารผมก็ถามอีพัท เพราะเห็นนางสดใสขึ้นมาก
"ก็ยังดีอยู่แก นี่ชั้นก็เพิ่งไปส่งน้องเขากลับเมื่อวาน อิอิ เริ่ด คำเดียว"
"ใครยะน้องโจ้ นี่มีผัวใหม่เหรออีพัท"
"ต๊าย ป้าตกข่าว คนนี้ชั้นจริงจังนะยะ จะตบแต่งเป็นเรื่องเป็นราวเชียว โฮะๆ"
"สตอ ชั้นไม่เคยเห็นหล่อนคบกับใครได้เกินสามวันหรอก"
"แหมป้า แต่คนนี้มันคบมาหลายอาทิตย์แล้วนะ"
"ใครวะ"
"หลานผมเองพี่แดน"
"หา"
อีนี่ร้องซะโต๊ะข้างๆหันมามองกันหมดเลยนะ
"แหมอีป้า ทำท่าซะ ก็ธุรกิจในครัวเรือนไงแก"
"ตายๆ น่าสงสารตระกูลนี้จริงๆ ได้อีนายไปยังพอทน ไอ้แกไปน่ะนะอีพัท"
"ทำไมยะอีป้า ได้นางงามอย่างชั้นมันเสียหายตรงไหน"
"นางงามหน้าล่ะสิไม่ว่า"
"อีป้า"
อีพัทมันกรี๊ดขึ้นเสียงดัง ผมกับไอ้หลวงก็นั่งหัวเราะชอบใจ พออาหารมาก็พากันกินข้าวล่ะครับ กัดจิกกันบ้างตามประสา สามีผมนี่นั่งเงียบเชียวได้แต่หัวเราะ เพราะศัพท์บางคำมันไม่รู้เรื่องผมก็ขี้เกียจอธิบาย พอสี่ทุ่มกว่าๆเราก็ตรงไปยังสนามบิน
"อุ๊ยตื่นเต้นจังจะได้เจอน้องปริ๊นขวัญใจชั้น"
"ของชั้นย่ะอีพัท น้องปริ๊นสุดหล่อ"
"อะไรยะอีป้า แกเอาเจคไปเลย"
"นี่แกสองคน นั่นหลานชั้นนะ อย่ามาทำให้มันเบี่ยงเบน"
แหมนะกะจะเล่นหลานผมตั้งแต่เด็กเชียวนะ แต่มันสองตัวสนใจที่ไหนหัวร่อต่อกระซิกอยู่ รออยู่นานพอสมควรจนเกือบจะเที่ยงคืน ผมเดินขึ้นไปซื้อกาแฟมากินกลับลงมาก็ยังไม่มา เอ๊ะอะไรกันนี่
"อ๊ะ นั่นไงมาแล้วๆ"
อีป้ามันเห็นก่อนใคร โอ้โหคุณนายแม่ ว่าแล้วเชียวกระเตงอะไรต่อมิอะไรมาเต็ม นี่ย้ายบ้านหรือไงเนี่ย พี่แพทย์เข็นกระเป๋าตามมาเห็นอยู่ไกลๆ ส่วนคุณนายเธออุ้มน้องปริ๊นท่าทางจะหลับ ส่วนตาเจคคุณพ่อผมจูงแขนอยู่
"แม่"
ผมโบกไม้โบกมือให้ ทำท่าร่างเริงสุดฤทธิ์
"ทางนี้คุณแม่ ทางนี้ พัทอยู่นี่"
เอ่อ นังพัทนั่นมันแม่ชั้นนะ
"สวัสดีครับคุณแม่ คุณพ่อ อุ๊ย สวัสดีครับพี่แพทย์"
อีป้ากับอีพัทแย่งกันเข้าไปล้อมหน้าล้อมหลัง
"ว่าไงลูกสาว สวยขึ้นนะเรา"
"ว้ายคุณแม่ก็ น่ารักที่สุด อิอิ"
"เวอร์แล้วอีพัท คุณแม่ประชดใช่ไหม"
แม่ผมก็เป็นแบบนี้ล่ะครับ ไม่เคยว่าเรื่องออกสาวของอีพัทเพราะเห็นมันมานาน อีพัทมันจะตีลังกาออกสาวมายังไงคุณนายแม่ผมก็รับได้
"แม่หวัดดี คิดถึงมากที่สุดในโลกเลย"
"อย่ามา แถตลอดนะเรานี่ถ้าแม่ไม่มาเองจะรู้ไหมว่าเป็นยังไง มาอุ้มหลานหน่อยมันนอน"
อ๊ะ อุ้มหลาน ตายแล้วเจ็บแผลอยู่เลย
"เอ่อ หลวงๆมาอุ้มหลานหน่อยสิ"
ผมต้องหันไปบอกสามี
"นี่แม่กับพ่อ พี่แพทย์นี่หลวง"
"นี่น่ะเหรอ ผัวใหม่แกน่ะนาย"
กรี๊ด ดูคุณนายแม่ ไอ้หลวงมันก็ยกมือไหว้หน้านี่แดงก่ำแล้วครับ
"ไหนมานี่ซิพ่อคุณ"
คุณนายแม่ผมก็พยักหน้าให้มันเข้าไปหาใกล้ๆเพราะอุ้มหลานอยู่
"อย่าเพิ่งซักได้ไหมแม่ หลวงอุ้มหลานหน่อยเดี๋ยวแม่จะเป็นลม ยิ่งแก่อยู่นะแม่"
"นั่น กัดชั้นเหรอ แกนี่เผลอไม่ได้"
"พ่อ คิดถึงพ่อจังเลย"
ผมก็นะปรี่เข้าไปหาพ่อทันที หลานอีกคนมันก็วิ่งมากอดขาแล้ว
"เจค คิดถึงอาไหม"
"ตอนแรกคิดถึง แต่ตอนนี้ไม่คิดอ่ะอานาย"
"อ้าว ทำไมล่ะเจค อาเสียใจนะเนี่ย"
"ก็ตอนนี้เจคง่วงนอนอ่ะ"
เอ่อ นี่ล่ะครับหลานผม เหวี่ยงไปให้อีพัทกับอีป้ารุมมันดีกว่า
To be continued
-
"ไหน อะไรยังไงบอกแม่มาซิ ตกลงแน่ใจแล้วใช่ไหมกับพ่อหนุ่มคนนี้น่ะ"
ยอมที่ไหนล่ะครับ คุณนายเธอพอไอ้หลวงมันอุ้มหลานให้ก็ปรี่มาลากแขนผมทันที
"ก็ โอเคนะแม่ นั่งเครื่องมาเหนื่อยๆรีบไปพักผ่อนก่อนเถอะแม่"
"เอ๊ะ แกนี่ยังไง ไหนพ่อหนุ่ม แนะนำตัวซิ"
"ครับคุณแม่ ผมชื่อหลวงครับ เป็นแฟนลูกชายคุณแม่ครับ"
"นี่ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกแก"
"อะไรนาย ทำไมเรียกผัว เอ้ย แฟนแบบนั้นไม่ได้นะ ไหนพ่อหนุ่ม เป็นลูกเต้าเหล่าใคร พื้นเพที่ไหน คิดยังไงถึงมาคบลูกชายแม่ ท่าทางเราไม่เหมือนเกย์เลยนี่ แล้วคิดว่าจะคบกันไหวเหรอ นายมันยิ่งฮอร์โมนขึ้นๆลงๆอยู่"
หนึ่งชุดเล็กผ่านไป ไอ้หลวงนี่หน้าแดงก่ำเลยนะ
"เอ่อ"
"แล้วตัดผมเกรียนๆนี่ตามใจนายมันใช่ไหม มันชอบคนผมเกรียนๆ ไหนดูฝ่ามือซิ"
"แม่อ่ะ พอแล้ว เร็วๆรีบไป"
ผมนะเริ่มอายแทนมันแล้ว นี่กะจะหาพ่อพันธ์ให้ผมเลยรึไงเนี่ยคุณนายแม่
"แม่รีบไปเช็คอินก่อนเถอะ ผมง่วงเหมือนกัน"
"นั่นสิแม่ เดี๋ยวค่อยซัก ยังไงลูกเขยก็ไม่ไปไหนหรอกน่า"
ทั้งพ่อทั้งพี่แพทย์ร่วมกันออกเสียง แหมนะเงียบอยู่ตั้งนาน
"แล้วคนไหนต้อม"
"มันก็ต้องรีบนอนไปโรงเรียนสิแม่ นี่มันเที่ยงคืนกว่าแล้วนะ"
"แล้วเมื่อไหร่แม่จะได้เจอ ในรูปก็ดูเอาการเอางานดีอยู่หรอกนะ ต้องมาเห็นตัวเป็นๆ ว่าแม่ถูกชะตาไหม"
"แหมแม่ก็ เด็กมันนิสัยดี ที่บ้านก็น่ารักแม่ต้องชอบแน่นอนเชื่อนายสิ"
"เชื่อแกแล้วเป็นเหมือนตาเรย์นั่นน่ะเหรอ ไม่มีทาง"
เอ่อ ผมนี่หน้าชาไปเลยคุณนายแม่เหวี่ยงรุนแรงมาก
"เอาน่าแม่ ไหนๆลูกมันก็มีคนใหม่แล้วจะมาเอ่ยถึงคนเก่ามันทำไม ไปๆลูก จอดรถไว้ไหน พ่อง่วง เหนื่อยด้วย"
"แม่อ่ะชอบกัดตลอดนะ แล้วนี่ตาปริ๊นสลบไปเลยเหรอพ่อ"
ผมแถไปเรื่องอื่น ดูคุณนายแม่ผมนะครับ เกาะแขนไอ้หลวงถามนั่นถามนี่อยู่ไม่ยอมง่ายๆนะ ไอ้หลวงมันก็หันมาหาผมหลายครั้งนะเหมือนขอความช่วยเหลือ เหอๆ ช่วยเหลือตัวเองไปก่อนนะแก ชั้นก็ไม่ไหวเหมือนกันพลังเยอะมากคุณนายแม่ ต้านไม่ไหวตัวใครตัวมัน
"พ่อไปรถนายนะ พี่แพทย์พี่ไปรถพัทมันนะ อีพัทอย่าข่มขืนพี่ชายชั้นล่ะ"
"บ้าเหรอแก ชั้นไม่กล้าหรอก อิอิ"
"ฮ่าๆๆ ไปๆ รีบไป หน้าตาง่วงกันทุกคนแล้วนี่"
พอไอ้หลวงมันมานั่งข้างผม มันก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่มองผมแล้วยิ้มๆ คุณนายแม่ก็นะนั่งสิงอยู่เบาะหกลังเกาะเบาะไอ้หลวงแน่นเชียว
"ไหนเล่าซิเราเคยมีแฟนผู้หญิงมาแล้วเหรอ แล้วทำไมถึง"
"แม่ มันจบแล้วนะเรื่องนั้นน่ะ อย่าถามสิเรื่องอดีตน่ะ ชอบรื้อฟื้นจังนะคุณนาย"
"อ๊ะ ไม่ได้หรอก ลูกเขยชั้นทั้งทีต้องสืบหน่อย"
"แม่ นายไม่ใช่ผู้หญิงนะ"
"ไม่สนใจ ว่าไงพ่อหนุ่ม"
ดูครับดู กรี๊ด ไม่เหนื่อยบ้างเลยเหรอคุณนายแม่
"พอเถอะแม่ ให้ลูกมันทำใจหน่อยสิ อะไรกันซักเอาๆ"
"ก้อยากรู้นี่พ่อ"
"อย่าเสียงดังสิ เดี๋ยวหลานตื่น"
"เอ่อ คือเราเข้ากันไม่ได้น่ะครับคุณแม่"
ไอ้หลวงมันพูดออกมา หันมามองหน้าผม
"อ้าว แล้วกับลูกชายแม่ล่ะ เข้ากันได้เหรอ แม่ว่าของผู้หญิงมันเข้าง่ายกว่าของผู้ชายนะ"
"เอ่อ"
"ไรอ่ะแม่"
"อ๊ะ"
กรี๊ด นี่ผมง่วงหรือผมไม่ทันคุณนายแม่เนี่ย กรี๊ด ตายแล้วร้ายแรงกว่าแม่ไอ้หลวงหลายเท่านัก ไอ้หลวงนี่หัวเราะเสียงดังเชียว หลานผมกระตุกเลยนะ พ่อเองก็หัวเราะ แหมนะ บทเธอจะมาก็มานะเนี่ย กว่าจะต้อนขึ้นรถได้นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะขอบอก ยิ่งพอขึ้นรถได้นางก็นะเหมือนติดเทอร์โบ ซักเสียจนไอ้หลวงมันอาย จากอายมากๆจนเป็นชินไปเสีย เอาไปเอามาหัวเราะเอิ๊กอ้ากกันอยู่สองคน
"เดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกี่โมงอ่ะแม่"
ผมถามตอนเดินขึ้นไปส่งที่ห้อง เปิดสองห้องพอครับ เจคมันนอนกับพ่อมัน ส่วนน้องปริ๊นนี่ติดคุณย่ากับคุณปู่มาก แกะไม่ออก
"แล้วลางานไว้หรือยังล่ะ"
"ลาแล้ว"
ผมก็อาศัยใช้พักร้อนนั่นล่ะครับ ลาได้สองอาทิตย์ เพราะนายใหม่เพิ่งมา ดีนะที่โดนยิงด้วยไม่งั้นก็คงยากอยู่ ยิ่งมีคดีอยู่ด้วย
"ก็มาซักก่อนเที่ยงจะได้ไปกินข้าวเที่ยงกัน เออ พ่อหลวง พรุ่งนี้มาไหมลูก"
หันไปทางไอ้หลวงที่อุ้มปริ๊นอยู่
"มาครับคุณแม่ แต่ผมมาได้ตอนเย็นนะครับ เพราะตอนกลางวันทำงาน แต่ผมว่าจะลาพาคุณแม่ไปเที่ยวเชียงใหม่เหมือนกัน"
"ดีสิ ไปกันเยอะๆจะได้สนุก แล้วแม่พวกสาวๆนี่ล่ะลางานได้ไหม"
"พัทลาไม่ได้หรอกแม่ อยากไปจะตาย"
"ผมลาได้แค่ไม่กี่วันครับแม่ แต่น่าจะได้ไปด้วย"
อีพัทกับอีป้าก็นะแย่งกันพูด คุยกับพี่ชายผมหัวเราะเสียงดังเชียว
"แม่คุณนี่เอาเรื่องเหมือนกันนะเนี่ย"
ไอ้หลวงมันเอ่ยขึ้นตอนกลับคอนโดฯ อีพัทมันก็กลับมาด้วยล่ะครับ มันจะนอนกับอีป้า อีป้ามันเลยนั่งรถมาคันเดียวกับอีพัท
"เพิ่งรู้เหรอ นี่ยังน้อยนะเนี่ย แม่คงง่วงนอนหรือไม่ก็เพลีย นี่ถ้าปกตินะ แกโดนจวกหนักกว่านี้แน่ๆ"
"ฮ่าๆ ผมว่าแม่ผมหนักแล้วนะ แม่คุณนี่สุดยอด แต่ผมม่กลัวหรอกนะ ผมรู้ว่าท่านใจดี"
"แต่เวลาร้ายนี่ไม่น้อยนะจะบอก"
"คร้าบ ผมจะไปทำให้ท่านร้ายทำไมล่ะ"
"จะ รู้เหรอ รีบกลับไปนอนเถอะ พรุ่งนี้ต้องตื่นมารับศึกแต่เช้า นี่แกยังไม่เจอไอ้คนที่อุ้มอยู่มันตื่นนะ ไอ้คนโตมันก็คงง่วง ซนยังกะลิงนะขอบอก"
"ผมชอบเด็ก อยากมีบ้างจังเนอะคุณเนอะ"
"ชั้นไข่ให้แกไม่ได้หรอกนะ เห็นไหม มีเมียเป็นผู้ชายมันก็มีข้อเสียตรงนี้ล่ะแก"
"ไปขอเขามาเลี้ยงก็ได้นี่"
"พูดไปนะ เร็วๆอย่าพูดมาก กว่าจะไปเมาท์กับอีพวกนั้นอีกไม่รู้จะได้นอนกี่โมง"
เฮ้อ มันอดคิดไม่ได้หรอกนะ สิ่งหนึ่งที่คนอย่างผม หรือเกย์ทั่วไปยอมแพ้ก็คือเรื่องนี้ล่ะ ผมทำให้ไม่ได้จริงๆ แต่ถ้าหากว่าถึงวันนั้นขึ้นมาจริงๆ วันที่มันจะไปเพื่อสร้างครอบครัวของมัน ผมก็คงไม่ว่าอะไรหรอกนะ รู้ตัวดีว่าให้ได้แค่ไหนให้อะไรได้บ้าง นายพลเองก็ยกธงขาวเหมือนกัน
Written by eiky
ps. Thank you for waiting and all your kind...i wish my story could made you happy, anytime you need a smile.....I'm here....
-
:oo1:จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ว่าแต่อ่านตอนนี้แล้วสงสารต้อมยังไงไม่รู้อ่ะ
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
รอคุณนายแม่ มาเจอะกะผัวหลวงแล้วอ่ะ :' )
-
แอร๊ยยยย มาแว้ววว
รอชงมาม่าให้น้องต้อมกิน :laugh:
-
มาแย้วววว...แต่คุณนายไม่ค่อยร้ายเลยช่วงนี้.....แอบเหงานิดๆ
-
:L2: :เฮ้อ:
-
55555555555555
ตอนนี้คุณนายแม่ชนะเลิศค่ะ
อ่านไปอ่านมาอยากให้แม่ของคุณหลวงกับแม่ของพี่นายมาเจอหน้ากันจังๆซักครั้ง อยากรู้ว่าใครจะแรงกว่ากัน
แต่อ่านไปก็แอบกลัวค่ะ ถ้าต้อมมันรับเรื่องที่ว่าพี่นายมีแฟนไม่ได้ขึ้นมาจะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย
แต่ก็แอบลุ้นให้ตกร้องปล่องชิ้นกับพี่แพทย์จริงๆนะคะเนี่ย ฮี่ๆๆๆ
-
โอเเคค่ะ
-
โอ้วว แม่พี่นายมาแล้วว
คงเหนื่อยกันไปอีกนาน
เพราะดูแล้วพลังคุณนายแม่แกจะเยอะเกินพิกัดเหลือเกิน
:really2: :really2:
-
เพิ่งอ่านตอน35จบ ตอน36ก้อมาพอดี ได้อ่านต่อกันเลยยยย :' )
:L2: :L2: :L2:
-
ต้อมเตรียมตัวเฮิร์ทได้เลย
แล้วนายก็เตรียมตัวรับมือกับน้องต้อมด้วยนะคะ
แต่ถึงยังไงข้างนายก็มีหลวงคอยเป็นกำลังใจให้เสมอ
อิจฉานายร้ายของเราจริงๆ ค่ะ
-
เรื่องต้อมจะเปนไงงะ
-
ต้อมจะเป็นไงอะ :monkeysad:
-
สุดยอดกับคุณนายแม่ ชอบอะ 555+ o13
-
ท่าทางถูกใจลูกเขยคนใหม่ :laugh:
ช่วยจัดไฟท์สองคุณแม่พบกันด้วยนะ Eiky
ทำไมนายไม่เคลียร์กับต้อมให้ชัดเจน
จะได้ไม่เสียความรู้สึก สงสารน้อง
+1
-
:L1:
-
เดี๋ยวนะพี่ ไม่กินมาม่่านะขอร้อง
เบาๆนะพี่
สงสารต้อมอ่า
-
^0^
-
คุณนายแม่แรงได้ใจจริงๆ
-
คุณหลวงสู้ๆๆๆๆน้า :3123:
-
พี่นาย เหมือนปลงๆกับชีวิตยังไงไม่รู้
ตอนนี้ถึงจะสนุกกับแม่พี่นายแต่มันเศร้าๆไงไม่รู้
-
เด็กกำพร้า เยอะแยะ แต่อย่างว่าอะนะ มันจะให้รักเหมือนลูกตัวเองได้ไงอะ
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
คุณนายแม่ เริ่ดคร๊า
-
"เฮ้อ มันอดคิดไม่ได้หรอกนะ สิ่งหนึ่งที่คนอย่างผม หรือเกย์ทั่วไปยอมแพ้ก็คือเรื่องนี้ล่ะ ผมทำให้ไม่ได้จริงๆ แต่ถ้าหากว่าถึงวันนั้นขึ้นมาจริงๆ วันที่มันจะไปเพื่อสร้างครอบครัวของมัน ผมก็คงไม่ว่าอะไรหรอกนะ รู้ตัวดีว่าให้ได้แค่ไหนให้อะไรได้บ้าง นายพลเองก็ยกธงขาวเหมือนกัน"
จากหัวเราะอยู่มาเจอประโยคนี้....ไปต่อไม่ออกเลยครับ
-
สงสารต้อมจังเลย
กรุณาประเคนพี่แพทย์ให้ด้วยด่วนจ๊า
นะ
นะ
-
555
คุณนายแม่สุโค่ยยยยย o13
-
ต่อไปคงมีแต่เรื่องดีมั้ง ศัตรูดูท่าจะหายไปหมดแล้ว
ทีนี้ก็เหลือแค่หลวงจะผ่านคุณนายแม่รึเปล่า
แต่ท่าทางจะเข้ากันได้ดี แอบฮาคุณแม่ แรงจริงอะไรจริง ก๊ากๆๆ
ตอนหน้าท่าทางจะครอบครัวสุขสันต์เนี่ย อิอิ
น้องต้อมจะได้เจอพี่แพทย์กะคุณนายแม่แล้ว ลุ้นๆๆๆ :impress2:
-
นั่นสิ
มีลูกให้ไม่ได้
เจ้ก็ยอมแพ้ตรงนี้แหละ
-
คุณนายแม่นี่แรงได้ใจจริงๆให้ตายเหอะ..
แต่ท่าทางลูกเขยคนนี้จะเป็นที่ประทับใจได้ไม่ยาก...
+1 จ้า
-
ตอนหน้าจะเป็นงัยเนี่ย สงสารต้อมจัง
เรย์ท่าทางจะไม่หยุดหรือเปล่าเนี่ย
-
นายสู้ๆ ครับ ถึงมีลูกไม่ได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าเราจะมีอะไรด้อยกว่าชะนี
ถ้าหลวงรักจริง กับการมีลูกไม่ได้(แม่หลวงยังยอมรับได้เลยไม่มีหลานเนี่ย) เค้าจะไม่สนใจหรอก
รอมาม่า้น้องต้อม สงสัยน้ำตาตกแหงม :monkeysad:
-
เรื่องนี้ทำให้ยิ้มได้ตลอดอย่างที่บอกจริงๆด้วยค่ะ^^
-
ไม่รู้ว่าต้อมจะยอมได้มาก น้อย แค่ไหน
-
เรื่องหลวงกับคุณแม่ไม่ห่วงนะ ห่วงเรื่องต้อมอ่า :monkeysad:
กลัวน้องคิดกับนายไปไกล พอรู้ว่านายมีผัว เอ๊ย แฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วแบบนี้จะเสียใจ
แต่อย่างว่าต้อมเป็นคนดี อนาคตยังสดใสปิ๊งๆ เป็นน้องพี่นายนี่แหละ เวิร์คแล้ว o13
-
คุนนายแม่นี่ แร๊งๆๆๆๆๆ
-
คุณแม่น่ารัก
-
รอลุ้นว่า ครบองค์ประชุมแล้วจะเป็นยังไง :เฮ้อ:
-
แม่ยายมาแรงมากเลยนะ แบบว่าติดเทอร์โบเลย อิอิ
o13
-
เชื่อว่าน้องต้อมจะเข้าใจ....น้องคงแค่แกว่ง ๆ เพราะไม่เคยมีคนดูแล(ป่วน)แบบนี้
น้องต้อมคงคิดว่า...มีพี่สาวสุดแสบอยู่คนหนึ่งเท่านั้น.....
ไอ้ทุยเรย์....จะสมน้ำหน้ารึสงสารดีน้า....ถือซะว่าทำตัวเองแล้วกัน คบกันมาตั้ง 5 ปี
แสดงว่าไม่เคยมีความจริงใจเลยละซิ...บางทีอาจจะรับไม่ได้ที่น้องนายมีหน้าที่การที่ดี
ฐานะทางบ้านและครอบครัวก็ดีทั้งหมด...เลยต้องไปหาคนที่ด้อยกว่าเพื่อให้ตนเองดูยิ่งใหญ่ก็ได้...
รักคุณนายแม่แล้วละ....เธอเคลียร์ทุกอย่างแต่เนิ่น ๆ เพราะความรักและห่วงน้องนายทั้งนั้น....
ครั้งที่แล้วเธอไม่ได้ช่วยคัดกรอง...เชื่อว่าเธอคงเจ็บไม่แพ้น้องนาย......
แรง ๆ แบบนี้ ....เจอคุณนายสวนดอก(ไม้)เข้าซะหน่อย...คงจะมันสสส์มิใช่น้อย..
หลวงรักเด็กก็ดี....แต่อย่าเปร่ยบ่อยแล้วกัน...จุดอ่อนของน้องนายเค้า... :กอด1:
รอตอนสนุก ๆ ต่อไปจ้า.......
:pig4: น้องอิ๊ก :L1:
กด + ให้กับความแรงของคุณนายแม่
-
พีแทพย์มารับน้องต้อมแล้ว
ฮิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆ :mc4: :mc4: :mc4:
-
คุณนายแม่แรงได้ใจมาก กลบรัศมีคุณนายเกือบหมด :m20:
น้องต้อมคงคิดกับคุณนายแค่พี่ใช่ไหม :m15:
-
+1 จ้ะ
บอกแล้วคุณแม่ใจดีเนอะ
-
จะรออ่านตอนหน้า..คิดว่าต้อมคงตัดใจได้..และน่าจะเป็นน้องชายที่น่ารักที่สุด..รึไม่ก็ให้นายแพทย์รักษาอาการอกหัก :z1:(อยากให้เป็นอย่างนี้จัง)
-
สงสารต้อม
แต่นายก็เลือกหลวงไปแล้วด้วย
เฮ้อออ
-
:mc4: อิอิอิคุงแม่นี้น่ารักจังเลยเรียกว่าเซ้าซี้ลูกเขยไม่หยุด อ่านเรื่องนี้แล้วทำให้มีความสุขมากๆๆค๊า :กอด1:มานั่งรอทุกว่าเลยวันไหนไม่ได้อ่านรู้สึกลงแดงแล้วกลับไปอ่านตอนเดิมอีกรอบทุกครั้งเลย :L1: :L1: :L1:
-
นายจะส่งต่อน้องต้อมให้พี่แพทย์รึเปล่า ให้พี่แกมีเมียเป็นเด็กหล่อๆ ใสๆ น่ารัก ขี้อ้อนมั่งดิ แนวดี
ตอนนี้ขอกด like คุณแม่อ่ะ ฮามาก
-
สงสัยน้องต้อมเสียใจแย่
เห็นหน้าพี่หลวงคงหน้าตึง
-
ฮู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ครอบครัวหรรษา มาแล้ว o13
-
โธ่ น้องต้อมไปอยู่กับพี่แพทย์ก้ได้เนอะ
คุณนายแม่แรงงงงงงงงงงง ฮ่าๆ
-
ชอบบ้านนายจัง ทุกคนดูใจดีอ่ะ
ครอบครัวคงอบอุ่นนะ ^^
หลวงสู้ๆ
แล้วเรย์ ,, เหมือนจะชอบน้องต้อมจริงๆ
งื้อออออ น้องต้อมมมมม
จะเอายังไงดี ???
-
พี่นายบอกต้อมไปเถอะนะค่ะ
แอบดราม่านิดนึงตอนท้านนะค่ะ
-
วุ่นวายๆๆๆ :) ต้อมาู้สู้ๆ พี่อิ๊กสู้ๆ :D
-
หวังว่าน้องต้อมคงเข้าใจนะ :m15:
-
อยากอ่านซีนต้อม
-
แล้วพี่นายจะบอกนายต้อมเช่นไรเนี่ย
เรื่องที่มี นายหลวงอยุ่แล้วนิ??????
-
อืม ตอนนี้แลดูเป็นนิยายเกย์แฝงธรรมะนะ อ่านแล้วสบายใจโคตรๆ
-
^^
-
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกว่า...ตอนหน้ามันต้องวุ่นวาย....มากกกกกแน่ๆ
-
คุณนายแม่ แรงจริงอะไรจริง ฮ่าๆ
รอตอนต่อไปฮะ
-
ชอบคุณแม่อ่ะ คึคึ
เริ่มสงสารต้อมล่ะ กลัวน้องเสียใจ >_<
-
แล้วน้องต้อมจะเป็นยังไง ละเนี่ย
มาๆๆๆ เดี๋ยวป้าๆ เทคแคร์เองนะ อิอิ :mc4:
-
อโหสิกรรมกันไปเถอะนะเรย์
อย่าลืมว่าแต่ก่อน เรย์เคยทำอะไรไว้บ้าง
อย่าโทษแต่คนอื่นมองตัวเองบ้าง
นายหยุดแล้วเรย์ก็จบเถอะนะเลิกแล้วต่อกัน
คุณนายแม่เธอ แน่มาก
มาถึงก็จัดการชักประวัติลูกเขยทันที หุหุ
-
อ่า คุณนายแม่แรงเอาเรื่อง :m20:
-
ดูท่าทางคุณแม่จะชอบหลวงนะ คุคุ ทีนี้น้องต๋อมล่ะ งานหนัก มาม่ารออยู่รึเปล่าเนี่ย 55+
-
นายแม่ เธอแรงได้อีกนะนี่
o22
-
รู้แล้วว่านายเหมือนใครคุณนายแม่นี่เอง ถอดแบบกันมาเชียว :laugh:
-
ช่วงนี้ชีวิตวุ่นวาย หาความสุขไม่ค่อยเจอ เลยมาหาที่กระทู้นี้
ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้คุณอิ๊กกี้จะมาให้ความสุขน้องมิรึเปล่า :impress3:
กำลังถึงตอนสำคัญอีกช่วงหนึ่งเลยสิคะเนี่ย ต้อมจะรู้เรื่องแล้ว
อยากอ่านต่อเร็วๆ จังค่ะ
-
^^
-
เดี๋ยวนี้ต้อมออกน้อย ย ย
คถ.ต้อม
-
+1 ให้ 2 คุณนายแม่ อยากให้เจอกันเร็วๆจัง :L2:
-
ชอบคุณนายแม่ของนาย แรงแบบฮาๆ
ติดตามตอนต่อไป น้องต้อมจะเป็นไงบ้าง
:L2:
-
เป็นลูกบุญธรรม ชัว ผมคิดแบบนั้น
-
อยากอ่านต่อเร็วๆๆ จังเลย :serius2: :serius2:
:impress2: :impress2: :impress2:
-
คุณนายใหญ่เธอแรงเริ่ดมากคร๊า เล่นเอาหลวงอายเลยอิอิ
เหมือนเรื่องนี้ใกล้จบแล้วอ่าไม่อยากให้จบเลย
รอตอนต่อไปอยู่นะค่ะ อิกกี๊
-
มาแร้วววว
แบบเร็วๆ และ แรงๆ คุณนายแม่นี่
ถามไม่ยั้งเลย ขนาดเราอ่านๆไปยังคิดว่าถ้ามีคนถามอย่างนี้เราจะอายขนาดไหนเนี่ย
แต่ชอบคุณนายแม่มากก เปรี้ยวที่สุด 555
รอแบบฟูล ออพชั่น
-
รอเจอน้องต้อมมมมมมม
-
ว้าวววๆๆ ในที่สุดก็อ่านทันสักที
เนื้อเรื่องแนวมาก บทจะแรงก็แรงน่ารัก บทจะร้ายก็ร้ายโหดได้ใจ แต่แอบมีแฝงข้อคิดดีๆนะเออ
ที่สำคัญที่สุด นิสัยนายเอกน่ารักเอามั่กๆ
:-[ :-[ :-[
แล้วก็มาต่อเร็วๆนะจ๊ะ รอติดตามอยู่จ้า
-
:เฮ้อ:
แอบสงสารต้อมอ่ะ
-
มารอรับความสุขประจำวันจากพี่ิอิ๊ก
:L2:
-
มาเต้นรอต้มมาม่าให้น้องต้อมค่ะ :z2: :z2:
-
มาวิ่งเล่นรอ ใกล้ร้อยหน้าแล้วอ่ะ เริ้ดดดดเริ่ด
-
:call:
-
อยากให้มาอ่ะวันนี้
-
o13 o13 o13 o13
-
:z2:
ชาบู ชาบู~
-
องก์ ๓๗
"ต้อม วันนี้ตอนเที่ยงๆแวบออกมากินข้าวกับพี่ได้ไหม"
พอสามีออกไปทำงานผมก็โทรฯนัดกับไอ้ต้อมนะครับ เห็นมันบอกว่าช่วงนี้ไม่ค่อยได้เรียน
"ได้พี่ บ่ายผมว่าจะไปอ่านหนังสืออยู่เหมือนกัน แม่พี่มาแล้วเหรอ"
"มาเมื่อคืน งั้นเรานั่งรถไฟมาหาพี่ที่อโศกนะ ๑๑ โมงครึ่งนะต้อม"
"อ่าตื่นเต้นจังอ่ะพี่ แม่พี่จะเป็นไงบ้างน้า ถ้าเจอผมอ่ะ"
"อะไร อย่าถามมากเดี๋ยวก็เจอเองล่ะ"
"เอ้ย ไหนบอกไปกินข้าวกะพี่ไง อย่าบอกนะว่าไปเจอพ่อกับแม่"
"เออสิ นี่ยังไม่รู้ตัวเหรอว่าที่ชั้นนัดน่ะคือมาเจอแม่ชั้นนะ ทำไมไม่สะดวกเหรอ"
"เขินอ่ะพี่ นึกว่าจะเจอเย็นนี้อ่ะ แล้วผมจะแต่งตัวไงไปอ่ะ"
"มาชุดนักเรียนนั่นล่ะ ไม่มีอะไรมาก พ่อแม่ชั้นไม่ได้เป็นเจ้านะแกจะได้แต่งเต็มยศ"
"อิอิ ก็อยากให้ประทับใจ"
"เออๆ ตามนั้นอย่าท่ามาก เดี๋ยวเจอกันที่อโศกก็แล้วกัน"
เฮ้อนะ ผมเองก็ลำบากใจนะกับเรื่องที่จะบอกมัน ยอมรับว่าเท่าที่ผ่านมาผมเองไม่ได้ห้ามปรามมันเวลามันปีนเกลียว กลับชอบใจเสียอีก แต่ก่อนนะก็อยากกินมันด้วยซ้ำ แต่มาตอนนี้อะไรๆมันเปลี่ยนไปเยอะแล้ว เยอะจนบางทีมันอาจจะทำร้ายความรู้สึกมันก็เป็นได้ แต่เอาเถอะ ผมเลือกแล้ว ทางนี้ล่ะดีที่สุด
"พี่ๆทางนี้ๆ"
สรุปผมไปถึงช้ากว่ามันอีกนะ อ๊าย อายจังเลย
"มานานยังต้อม"
"ไม่นานหรอกพี่เพิ่งจะถึงเหมือนกัน แล้วพ่อแม่พี่อยู่ที่ไหนอ่ะ"
"ก็โรงแรมนี้ไง ป่ะ"
"เอ้ย โรงแรมนี้เลยเหรอ"
"เออน่า อย่าพูดมาก ตามมา กลัวเหรอ"
"เปล่า ไม่กลัว แค่ตื่นเต้นนิดหน่อย"
"เดี๋ยวก็ชินเองล่ะ ป่ะแม่รอกินข้าวอยู่"
คือผมขับรถมานะครับ จอดไว้ในโรงแรมนั่นล่ะแล้วเดินมาที่สถานีรถไฟ ยังไม่ได้เข้าไปหาแม่เลย
"อานายๆ ปริ๊นหิวข้าวแล้ว"
พอโผล่หน้าไปถึงไอ้ตัวเล็กก็วิ่งเข้ามาหา คือแม่ผมรออยู่ชั้นลอยตรงบาร์ ต๊ายนี่คุณนายเธอจิบเหล้าแต่หัววันเลยนะเนี่ย
"หิวเหรอพี่ปริ๊น เดี๋ยวก็ไปกินแล้วครับ อ่ะนี่พี่ต้อม พี่คนใหม่"
หลานผมมันยืนเท้าสะเอวจ้องหน้าไอ้ต้อม มองตั้งแต่หัวจรดเท้าไม่รู้ใครสั่งสอนให้ทำแบบนี้ แน่ะ ยังไม่พอเดินอ้อมอีกต่างหากนะ ไอ้ต้อมนี่ยืนตัวแข็ง
"พี่ปริ๊น ทำไมไปมองพี่เขาแบบนั้น ไม่ดีนะ ไหนเจอผู้ใหญ่ทำยังไงนะ"
"สวัสดีครับพี่ ปริ๊นดูเฉยๆ ทำไมพี่ตัวใหญ่อ่ะ"
"พี่เขากินเยอะ พี่ปริ๊นน่ะไม่ค่อยกินเห็นไหมไม่โตเลย"
"อ่า ไปกินๆ"
"ป่ะต้อม พ่อแม่พี่อยู่ตรงโน้น"
ผมเดินเข้าไปลากแขนมันมา เริ่มก้มหน้าแล้วครับท่าน พอเดินไปถึงที่ผมก็สะกิดให้มันเงยหน้าขึ้นมอง มันก็ยกมือไหว้นะ ไหว้พ่อแม่แล้วก็พี่แพทย์
"เนี่ยเหรอต้อม ไหนมานั่งลงซิลูก"
ผมดันหลังมันให้เข้าไปนั่งมันก็นะ รู้เลยว่าตัวเริ่มสั่นแล้ว พ่อแม่ผมรวมถึงพี่แพทย์ก็ยิ้มให้ตามประสาครอบครัวผมนั่นล่ะครับ คุณนายแม่บอกให้เจคมันยกมือไหว้ไอ้ต้อมมันด้วย
"ตัวใหญ่จัง เล่นกีฬาเหรอจ๊ะ"
"ครับ ผมเล่นฟุตบอลให้โรงเรียนครับ"
มันก้มหน้าตอบ ผมเดินอ้อมไปนั่งลงข้างๆ ลากแขนไอ้ตัวเล็กไปนั่งด้วยเพราะมันเริ่มไปจับนั่นจับนี่ไอ้ต้อมแล้ว ไวจริงๆหลานผม
"อืม ดีๆ แล้วอายุเท่าไหร่แล้วนะจ๊ะ"
"เดือนพฤศจิกานี่ก็ ๑๘ ปีเต็มครับ"
"ตายจริง ตัวเบ้อเร่อ"
"แล้วพ่อต้อมรู้ไหมว่าพ่อกับแม่ทำไมถึงอยากเจอเรา"
พ่อผมเอ่ยขึ้นนะครับ ผมนี่กระตุกเลย กลัวจังเลย เพราะเท่าที่ผ่านมาไม่เคยบอกอะไรมันเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้
"ไม่ทราบครับ"
"นายเขาบอกว่าต้อมเป็นเด็กดี ที่บ้านอยากให้เรียนสูงๆแต่ขัดสน จริงไหม"
เสียงพ่อผมนี่นุ่มๆเย็นๆนะครับ ต่างจากคุณนายแม่เธอรายนั้นเสียงแหลมแทงใจดีเหลือเกิน
"เอ่อ"
มันหันมามองหน้าผม สายตาเริ่มตั้งคำถามแล้ว ผมก็พยักหน้าให้กำลังใจมัน
"อะไรกันพ่อ มาๆแม่ถามลูกเขาเอง"
"คือพี่นายลูกของแม่น่ะจ๊ะ เขาอยากให้แม่กับพ่อรับเราเป็นบุตรบุญธรรม แล้วพาไปอยู่ทีอเมริกา ช่วยงานที่ร้านแล้วก็เรียนต่อที่โน่น"
"อเมริกา"
มันทำตาโตร้องเสียงหลงเชียว
"จ๊ะ อเมริกา"
"ผะ ผมไม่มีเงินขนาดนั้นหรอกครับ พ่อแม่ผมไม่มีปัญญาส่งเรียนขนาดนั้นหรอกครับ"
มันพูดออกมาหน้าตาตื่น แต่คุณนายแม่ผมยิ้มพราวเชียวนะ คงถูกใจ
"เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอกจ๊ะ แม่แค่อยากมาดูหน้าตาเรา แม่ว่าเราท่าทางเป็นเด็กดีอย่างที่พี่เขาบอกนั่นล่ะ แล้วพรุ่งนี้พ่อกับแม่จะไปเจอพ่อแม่เราที่ชลบุรีจ๊ะ"
ไอ้ต้อมมันหันมามองหน้าผม ผมก็พยักหน้าให้มันอีกครั้ง มันก็ทำหน้าเหวอๆ
"เอาล่ะ คงจะหิวแล้วสิ ที่นี่เขามีร้านอาหารไทยอยู่นะ ใช่ไหมนาย"
"กินที่นี่เหรอแม่ ไหนบอกจะไปกินทองหล่อ"
"นั่นสิแม่ ผมอยากกินอาหารญี่ปุ่น"
"ไม่เอาเจคอยากกินอาหารไทย"
"ปริ๊นไม่กินอาหารไทย ปริ๊นอยากกินอาหารกิมจิ"
"อะไรพี่ปริ๊น อาหารกิมจิ"
"ก็อาหารกิมจิน่ะอานาย ที่มันอร่อยๆ"
"เคยกินแล้วเหรอเราน่ะ"
มันส่ายหัว คุณนายแม่ผมหัวเราะชอบใจ
"ไปก็ไป ไปเอารถสิเรา"
ผมลุกขึ้น สะกิดไอ้ต้อมให้ตามมา ไอ้พี่ปรี๊นนี่เกาะขาไม่ยอมปล่อยเชียวนะ ต้องจูงแขนมาด้วย
"พี่ๆ ขี่หลังหน่อยดิ"
"พี่ปริ๊น ดิเดอะอะไร เดี๋ยวฟ้องคุณย่านะ"
"อ่า พี่ๆ ขอขี่หลังหน่อยคร้าบ"
ดูมันครับ ไปกระตุกชายกางเกงนักเรียนของไอ้ต้อม ไอ้ต้อมห็มองหน้าผมเหวอๆ ผมก็พยักหน้า เพราะรู้ดีว่าหลานมันแรง ถ้ามันไม่ได้ตามใจมัน มันก็ไม่อะไรหรอกครับ แต่มันจะคอยถามอยู่นี่ล่ะสามวันเจ็ดวันมันก็ไม่ลืม
"เอ่อ มาครับ ขี่หลัง"
ไอ้ต้อมมันย่อตัวลง เอาเป้มาไว้ข้างหน้า ผมเลยถือเป้ให้มัน
"อิอิ ฮี่ๆ ขี่ม้าๆ"
"นั่น อย่าดิ้นสิพี่ปริ๊น พี่เขาหนักนะ"
"ไม่หนัก ปริ๊นหนักไม่กี่ปอนด์เองนะอานาย ไม่หนักเนอะพี่เนอะ"
เรื่องตีสนิทคนนี่ก็ไม่ต้องบอก มันได้มาจากใครกันนะ ไอ้คนพี่มันนั่นไม่ค่อยพูดถ้าไม่สนิท แต่ไอ้คนเล็กนี่เอาเรื่องนะขอบอก เว้นแต่คนที่นิสัยไม่ดีเด็กสองคนนี่มันจะรู้ไม่ยอมเข้าใกล้
"พี่นี่มันอะไรอ่ะ ผมไม่เข้าใจ"
ไอ้ต้อมมันถามขึ้นตอนเดินไปที่จอดรถ
"ก็ตามที่แม่บอกนั่นล่ะต้อม"
"ทำไมไม่เคยบอกผมเลยล่ะ ไม่เอาหรอก มันมากไป"
"อะไรมากไป อย่าเรื่องมาก"
"ไม่เอาพี่ ผมไม่ใช่คนแบบนั้นนะ ผมไม่ใช่ญาติพี่สักหน่อย พาผมไปอยู่โน่นบุญคุณใหญ่หลวงขนาดนี้ผมจะชดใช้ยังไงหมด"
"บุญคุณอะไรต้อม ทำไมคิดมากขนาดนี้ ฟังนะต้อม นี่เป็นสิ่งเดียวที่พี่จะทำให้เราได้ เห็นมะ คบกับชั้นมีแต่ได้กับได้ ไม่ใช่กะโหลกกะลานะ"
"ผมไม่อยากได้แบบนี้ ผมตั้งใจแล้วว่าจะเรียนรามฯ"
"ต้อม"
"คุยไรกันอ่ะพี่"
"พี่ปริ๊น อย่าฟังนะ อาคุยเรื่องตุ๊กแก"
"แอ่ะ ไม่เอาๆ เค้ากลัว"
หลานผมมันก็ดิ้นแด่วๆอยู่บนหลังของไอ้ต้อมซุกห้าลงทำท่ากลัวสุดฤทธิ์ มันไม่เคยเห็นตุ๊กแกหรอกครับ เคยดูในสารคดีแต่ท่าทางนี่กลัวเวอร์เชียว
"แต่พี่ตัดสินใจแล้ว เราไม่เอาก็ลองบอกแม่พี่ดูสิว่าไม่อยากไป"
ผมเดินอ้อมไปเปิดประตูรถ
"พี่ปริ๊นลงได้แล้วพี่เขาหนัก ต้อมนั่งเบาะหลังนั่นล่ะ เดี๋ยวให้พี่ชายพี่นั่งตรงนี้"
ผมบอกมัน ไอ้ต้อมนี่เงียบไปเลยครับหน้าตานี่เหมือนว่าแบกอะไรไว้บนบ่า
"ไหน เล่าเรื่องที่บ้านให้แม่ฟังหน่อยสิจ๊ะพ่อคุณ"
คือคุณนายแม่นั่งริมกระจกประกบคู่กับคุณพ่อ ส่วนไอ้ต้อมนั่งกลาง มีหลานสองคนประกบอีก เอาล่ะสิคุณนายแม่เปิดฉากซักแล้ว เอาวะให้มันชิน
"เอ่อ คือที่บ้านผมหาปลาน่ะครับ"
มันก้มหน้าตอบ เหมือนว่ายังอายๆอยู่
"ต๊ายหาปลา แม่เคยแต่ไปซื้อเขา ท่าทางน่าจะสนุกนะจ๊ะ"
"ไม่หรอกครับ พ่อผมก็ป่วยเพราะหาปลานี่ล่ะครับ"
ทุกคนเงียบลงทันที
"อ้อ แม่รู้แล้วล่ะ พ่อเขาทำงานหนักเพื่อส่งเราเรียนสินะ ก็นี่ไงไปอยู่กับแม่ เรียนให้สูงๆกลับมาจะได้ทำงานดีๆส่งเสียพ่อกับแม่ ไหนมีน้องอีกคนไม่ใช่เหรอ เราอยู่ที่โน่นแม่บอกเลยนะว่าไม่สบายหรอกนะ แม่จะให้ช่วยทำงานที่ร้านอาหาร ว่าแต่เราจะไหวหรือเปล่า"
"เอ่อ คือ คือ ผมว่าผมไม่อยากจะรบกวนคุณแม่หรอกครับ ผมเกรงใจ ครอบครัวผมจน ผมอยากจะทำงานช่วยพ่อกับแม่ ผมไม่ได้เรียนไม่เป็นไรหรอกครับ ถ้าผมทำงานหนักๆ ผมส่งน้องผมเรียนก็ได้"
มันก้มหน้าเสียงเครือเชียวครับ คุณนายแม่กับคุณพ่อเงียบ มีเพียงหลานสองคนที่แหย่กันอยู่ ผมมองกระจกส่องหลังไปดูเห็นคุณนายเธอมองตากับคุณพ่อ
"โถพ่อคุณ กตัญญูจังเลย"
คุณนายเธอเอื้อมมือไปลูบบ่าของไอ้ต้อม
"แต่ฟังแม่นะต้อม ที่แม่มานี่ก็เพราะนายเขาบอกว่าอยากจะส่งเสียเราให้เรียนสูงๆ เพราะเขาอยากเห็นเรามีอนาคตที่ดีจะได้อุ้มชูครอบครัวต่อไปในภายภาคหน้า พี่เขาบอกว่าเขามองคนไม่ผิด ตอนแรกแม่ไม่ได้เชื่อหรอกนะ แต่มาถึงวันนี้แม่เชื่อแล้วว่าพี่เขามองเราไม่ผิดไปจริงๆนั่นล่ะ อย่าคิดอะไรมากเลยนะลูก ไปช่วยแม่ที่โน่นเดี๋ยวแม่ให้เงินเดือน จะได้เก็บเงินส่งมาให้ที่บ้านไงจ๊ะ"
แม่กับพ่อผมนี่สุดยอดแล้วนะ ผมฟังอยู่ยังอดภูมิใจจะยิ้มไม่ได้ จะว่าไปไอ้ต้อมมันเป็นใครก็ไม่รู้นะ เพียงเพราะผมบอกไปว่าผมอยากทำแบบนี้ ตอนแรกก็ค้านอยู่หรอกนะครับ แต่เอาไปเอามาผมก็อ้างเหตุผลยกมาต่างๆนานา คุณนายแม่เธอรู้จักผมดี ก็เลยยอม
"อย่าสงสารผมเลยครับ ผมขอบคุณคุณแม่มากที่เมตตาผม แต่ผม"
"ต้อม อย่าพูดเลยจ๊ะลูก เอาเป็นว่าอย่าคิดมากนะ เดี๋ยวลองให้แม่ไปคุยกับพ่อแม่เราก่อน ว่าท่านจะว่ายังไง ดูซิน้ำตาซึมเลย พี่ปริ๊น"
คุณนายแม่พยักหน้าให้สมุนตัวน้อย รายนั้นก็นะเหมือนรู้งาน
"พี่ๆ ทำไมร้องไห้อ่ะ เสียใจเหรอ ปริ๊นตัวเล็กๆยังไม่เคยร้องไห้นะ แอ่ะน่าอายเนอะพี่เจค"
"อย่ามาไม่ร้อง ปริ๊นน่ะขี้แยจะตาย"
"ไม่จริง พี่อย่าไปเชื่อนะ ปริ๊นเข้มแข็ง"
มันไม่ได้พูดเฉยๆนะครับ มันเริ่มปีนจับนั่นจับนี่
"ทำไมพี่มีขนตรงนี้อ่ะ"
มันจับไนหนวดบางๆของไอ้ต้อม อ่ะเห็นมะเริ่มยิ้มแล้ว แหมคุณนายแม่นี่เธอแผนสูงจริงๆนะ
"อ้อ หนวดครับ"
"ปริ๊นอยากมี คุณย่าปริ๊นอยากมีแบบนี้"
"ว้ายตาย เดี๋ยวโตมาหน่อยก็มีจ้าพี่ปริ๊น"
คุณนายแม่กับคุณพ่อก็หัวเราะอยู่ ส่วนพี่ชายผมมันเอาการเอางานครับ ถามผมเรื่องที่พักที่เชียงใหม่ โปรแกรมที่ผมเตรียมไว้ คือเป็นบ้าพลังนั่นเองครับ แหมนะ ข้างหลังเขาจะเป็นจะตายกันอยู่ไอ้พี่ชายนี่สนใจที่ไหน ถามเอาๆ
"ตรงนี้มีอ่ะเปล่าอ่า ปริ๊นดูหน่อย"
คือหลานผมมันก้มลงไปส่องใต้รักแร้ของมันนะครับ
"เอ่อ"
"ต๊าย พี่ปริ๊นจะไปยกแขนพี่เขาทำไม"
"ปริ๊นจะดูอ่า ไหนๆพี่ๆ ปริ๊นดูหน่อย อิอิ พี่เจคๆ มาดูดิ มีขนด้วยล่ะ ของพี่เจคไม่มี น่าอาย"
"ไหนๆ"
เอ่อ คือสรุปสองคนนี่รุมไอ้ต้อมนะครับ ไอ้ต้อมจากที่เงียบๆอยู่คงโดนต้อนมากเลยเริ่มพูดจากเริ่มพูดก็เจอหลานผมซัก สิทีนี้ เลยเป็นไม่เงียบเลย เหอๆ เจอแผนคุณนายแม่ผมไปเป็นไงล่ะ บอกแล้วว่าของเธอแรง
"ต้องรีบกินซินะ เดี๋ยวต้องกลับไปเรียนต่อใช่ไหมจ๊ะต้อม"
"อ้อ วันนี้บ่ายไม่มีเรียนครับคุณแม่ ผมกะว่าจะมาอ่านหนังสือ"
"ต๊าย พี่เจคกับพี่ปริ๊นฟังนะ เห็นไหมพี่เขาขยัน จะได้เรียนเก่งๆ ไม่ใช่เอาแต่เล่นเกม"
"ปริ๊นก็อ่านนะคุณย่า พี่เจคอ่ะไม่ชอบอ่าน"
"อย่ามาสิปริ๊น พี่อ่านตลอด ปริ๊นล่ะไม่อ่าน"
แง้วๆกันขึ้นอีกรอบ ผมนี่อมยิ้มเชียว ไอ้ต้อมมันไม่ได้เขินหรืออายแล้วล่ะครับ เพราะดูจากปฏิกริยาตอบสนองของเด็กๆ ปกติหลานผมมันแปลกๆนะ ตอนญาติของแม่มันมาจะขอจับมันยอมที่ไหน เห็นเข้าคนง่ายแบบนี้ไม่ใช่จะสนิทกับใครง่ายๆนะ พี่ปริ๊นเข้าคนง่ายก็จริงแต่ตอนนั้นมันเอาแต่ร้องไห้ท่าเดียว ไม่ยอมให้แตะ
"งั้นไปเที่ยวกับแม่ได้สิต้อมวันนี้น่ะ แม่ว่าจะให้พี่เขาพาไปไหว้ศาลหลักเมือง"
"เอ่อ"
มันหันมามองผมอีกแล้ว ผมพยักหน้าให้มัน
"ได้ครับ"
"ดีจ๊ะ เอากินๆ จะได้รีบไป"
สรุปเราไปกินข้าวกันที่ร้านอาหารเมดิเตอร์เรเนียนกันนะครับ อยู่ทองหล่อซอยแปด อาหารเขาเอาเครปมาห่อๆก็อร่อยดีนะ
"แล้วเย็นนี้นัดเพื่อนๆหรือยังนาย"
คุณนายแม่ผมถามขึ้นตอนที่เราตรงไปยังศาลหลักเมือง
"นัดแล้วแม่"
"แฟนเราล่ะจะมากี่โมง"
"ก็น่าจะพร้อมอีป้า"
"แฟน"
เอ่อ ลืมไปเลยว่านี่ก็เป็นอีกเรื่องที่ผมยังไม่ได้บอกมัน ไอ้ต้อมนี่มองหน้าผมแบบสงสัยเต็มที่ ตายล่ะสิตั้งใจว่าจะบอกมันตอนเย็น ต๊ายสเต็ปหลุด
"แม่เข้าไปไหว้ก่อนนะ ต้อมมานี่หน่อย"
ผมบอกให้แม่กับครอบครัวเข้าไปไหว้ก่อน แล้วก็พยักหน้าเรียกไอ้ต้อมไปคุย ถึงเวลาแล้วสินะ ดูมันทำหน้าครับ เหมือนว่าโกรธผมมาร้อยชาติก็ไม่ปาน
"ต้อมพี่มีเรื่องจะบอก"
ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนก่อนหลังดีนะ เฮ้อ ลำบากใจเหมือนกันนะเนี่ย
"เรื่องอะไร เรื่องที่พี่มีแฟนแล้วน่ะเหรอ"
มันเสียงเข้มเชียว เล่นเอาใจสั่นเลยนะเนี่ย
"อืม คือ"
"ทำไมพี่ ทำไมหลอกผมมาตลอด"
"ต้อม"
"เห็นผมเป็นควายเหรอ พี่ก้รู้ว่าผมชอบพี่ แล้วปิดผมทำไม"
"พี่ไม่ได้ตั้งใจจะปิดเรานะต้อม แต่มันจำเป็น"
"จำเป็นอะไร พี่หลอกใช้ผมมาตลอดใช่ไหม จริงสิ ผมมันเด็กบ้านนอก พี่คงไม่ได้สนใจมองหรอก ใช่ไหม"
"ต้อม มันไม่ใช่แบบนั้นนะ"
"ไม่ต้องมาพูด อเมริกาอะไรนั่นผมก็ไม่ไปแล้ว อย่ามายุ่่งกับผม"
เอ่อ มันน้ำตาไหลครับ ต๊าย อ่อนไหวเสียจริงนะพ่อคุณ
"พี่ไม่ได้จะปิดเรานะ พี่ก็กำลังจะบอกอยู่นี่ไงต้อม"
"มาบอกเอาอะไรป่านนี้ มาบอกตอนที่ผมหลงรักพี่ไปแล้วน่ะเหรอ"
"ต้อม นี่"
"ใช่ ผมรักพี่ไปแล้ว แต่ ไม่มองดูตัวเองซะเลยนะผมน่ะ เศษดินอย่างผมยังเสือกไปแหงนมองของสูงอีก ไม่เจียมตัวจริงๆ"
"ต้อม อย่าพูดแบบนี้สิ"
"ผมไม่ไปแล้วนะพี่ ฝากขอโทษคุณแม่กับคุณพ่อด้วย"
มันทำท่าจะเดินหนีไปเลยนะครับ
"เดี๋ยว"
ผมจับบ่ามันไว้ ต๊าย มีการสะบัดออกอีก เหมือนในเอ็มวีก็ไม่ปาน
"ถามหน่อยต้อมเป็นอะไร หา เราเป็นอะไร"
ผมเริ่มตะเบ็งเสียงขึ้น
"พี่จะมาสนใจผมทำไม พี่มีแฟนแล้วนี่"
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกัน แยกแยะหน่อยสิต้อม พี่รู้ว่าเรามีความรู้สึกดีๆให้พี่ พี่เองก็รู้สึกดีกับเรา แล้วนี่มันอะไรต้อม เรากำลังพยายามจะทำอะไร"
"ผมจะไปตามทางของผม คนจนอย่างผมก็ต้องอยู่แบบจนๆ"
"อย่ามานิยายแถวนี้นะ ฟังก่อนได้ไหมอย่าดีแต่ตีโพยตีพาย"
ใจจริงน่ะอยากจะตบหัวมันสักฉาดนะ แต่ผมเข้าใจความรู้สึกมันล่ะครับ ได้แต่ตะเบ็งเสียงไปก่อน
"พี่มีคนอื่น พี่มีแฟนแล้ว"
มันร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายเลยนะครับ ผมนี่ใจหายเหมือนกันนะ
"ต้อม ถ้าต้อมเป็นแฟนพี่ เราก็จะพอใจเหรอ เราต้องการเป็นแค่แฟนพี่เหรอต้อม"
"ใช่ ผมอยากเป็นแฟนพี่"
"อืม แล้วไม่รู้เหรอว่าพี่เป็นคนยังไง"
ผมลดระดับเสียงลงมองหน้ามันแบบเต็มๆตา เด็กผู้ชายตัวโตๆร้องไห้นี่น่าดูชมเหมือนกันนะเออขอบอก
"เราก็รู้ดีนี่ว่าพี่เป็นคนเบื่อง่าย ถ้าเป็นแฟนพี่ คิดว่าเราจะรักกันไปได้นานเท่าไหร่เหรอต้อม ถ้าพี่เกิดเบื่อเราขึ้นมาล่ะ เราจะทำยังไง ถ้าพี่ไปมีคนใหม่่ล่ะ เราจะรับมือไหวเหรอ เกย์น่ะ สะกดคำว่าพอไม่ค่อยถูกหรอกนะ คนอื่นพี่ไม่รู้ แต่สำหรับพี่ พี่เป็นแบบนี้"
กรี๊ด ไม่จริงๆ ผมเป็นคนรู้จักพอ แต่แถไว้ก่อน ต้องยกเหตุผลมาอ้าง ยกคงคายมุนามาหลอกล่อ ตายๆผม ภาพพจน์เสียหายหมดเลย
"ผมไม่สนใจ ผมรักพี่ ผมมั่นใจว่าผมจะไม่มีวันทำให้พี่เบื่อ"
"นี่ อย่ามาดราม่าแถวนี้นะ ตกลงจะเอาชั้นหรือจะเอาอนาคต"
ผมเริ่มทนไม่ไหวแล้วครับ บทมันจะปัญญาอ่อนขึ้นมานะ โอยๆ
"เราจะรักกับพี่แบบแฟน ซึ่งอันนั้นพี่ไม่รับประกันเลยว่ามันจะยืดยาวได้แค่ไหน กับการที่เราจะเลือกอนาคตแล้วรักกับพี่แบบพี่น้อง ซึ่งพี่ยืนยันได้ว่ามันจะยาวนานตลอดไป จะเอายังไง"
ผมแว้ดเสียงใส่มันถลึงตาใส่ นี่ถ้ามันพูดแบบนี้อีกนะจะเริ่มลงไม้ลงมือแล้ว
"ผมอยากได้ทั้งสองอย่าง"
แหมดูมันสะอึกสะอื้นอยู่แต่ก็นะ ผมนี่อมยิ้มสุดฤทธิ์อยากจะฟาดมันแล้วแหมนะ
"อย่ามาตะกละ ทางเลือกมันมีไม่มากหรอกนะ แล้วรู้ได้ไงว่าจะรักพี่ไปนานแค่ไหน ทำตามที่บอก อย่ามาท่ามาก"
"แต่ผมรักพี่นะ"
"รู้ ชั้นรู้ แล้วยังไง รักพี่แล้วไม่ต้องมีอนาคตเหรอ เรียนจบกลับมาก็ยังไม่สายนี่"
"หือ"
เอ่อ นี่ผมพูดอะไรออกไปเนี่ย ตายๆ หลุดปากไปแล้ว
"ไปๆ เดี๋ยวแม่สงสัย เช็ดหน้าเช็ดตา โตยังกะควายร้องไห้สะอึกสะอื้น ถ่ายรูปไว้ดีกว่า"
"เฮ้ย ไม่เอาพี่"
"ตกลงเอาไง จะยอมหรือไม่ยอม"
"ผมมีทางเลือกอื่นเหรอพี่ พี่วางหมากไว้แบบนี้แล้วนี่"
เอ่อ ผมนี่หยุดกึกเลยครับ
"ต้อม เราจะไม่เอาอะไรเลยก็ได้นะ แต่จำไว้อย่างหนึ่ง สำหรับพี่แล้ว พี่หวังดีกับเรามาโดยตลอด ไม่ว่าพี่จะทำเรื่องเลวร้ายแค่ไหน แต่สำหรับเราพี่อยากให้เรามีวันข้างหน้าที่ดีจริงๆ มีอนาคตที่ดี แล้วกลับมาเชิดชูครอบครัวของเราเอง อันนั้นพี่จะมีความสุขมาก แต่พี่ก็ไม่ได้บังคับเรานะ ถ้าไม่อยากไป พี่จะพูดกับแม่ให้ ไม่ต้องห่วงหรอก แต่นับจากวันนี้ ก็ลืมหน้าพี่ไปได้เลยนะ"
"อ่า ขู่ตลอด"
"ไม่ได้ขู่ หรืออยากให้ทำจริงๆ"
"คิดดูก่อน"
ดูมันทำท่าทางนะครับ แหมไอ้นี่ เตะมันสักทีดีไหมเนี่ย
"ไม่มีเวลาให้คิดหรอกนะ จะเรียกว่ามัดมือชกก็ไม่ผิด ตกลงไม่ไปใช่ไหมจะได้บอกแม่"
มันนิ่งมองหน้าผมครับ
"พี่คงรักเขามากสินะ คงไม่เคยมองผมเลยสินะ"
เอ่อ โว้ย นี่มันอะไรกันวะผิดแผนหมด
"งั้นผมขอบคุณนะครับพี่ สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ผมคงลืมพี่ไม่ได้หรอกครับ อย่าบอกให้ผมลืมเลย เพราะพี่เป็นคนแรกที่ผมรู้สึกรักจริงๆ"
กรี๊ด นี่มันอะไรกัน มันน้ำตาไหลออกมาอีกรอบ หันหลังให้ผมกำลังจะเดินหนีไป
"ต้อม หยุดนะ ทำไมทำแบบนี้"
ผมร้องเสียงหลงปรี่เข้าไปดึงแขนมันไว้
"ความรัก สำหรับผมมันไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ผมรักใครแล้ว ผมไม่ได้ต้องการอะไรแลกเปลี่ยนหรอกนะพี่ รักมันก็คือรัก"
"ต้อม"
มันสะบัดมือผมออกอีกครั้งเอ็มวีเพลงที่สองกำลังเริ่ม
"จะให้พี่ทำยังไง ต้อม บอกพี่ที จะให้พี่ทำยังไง เราถึงจะฟัง อย่าทำแบบนี้พี่ขอร้องล่ะ"
กลายเป็นผมเองที่น้ำตาแตกกระตุกกระเป๋ามันไว้ มันก็หยุดนะหันหน้ามา คงตกใจที่เห็นผมร้องไห้ จำไม่ได้ว่ามันเคยเห็นหรือเปล่าคิดว่าน่าจะไม่เคยเห็น มันอ้าปากค้าง
"พี่ก็รักเรานะต้อม แต่พี่อยากให้เรามีอะไรที่ดีกว่านี้ อย่าทำแบบนี้"
ผมร้องไห้ออกมาอย่างไม่อาย คนเดินไปเดินมาไม่สนใจทั้งนั้น ปรี๊ดถึงขีดสุด
"พรุ่งนี้มันก็ไม่สายนี่ถ้าเราจะรักกัน แต่ตอนนี้ฟังพี่ก่อนได้ไหม อย่าทำแบบนี้"
มันก็นิ่งนะครับมองผมอยู่ ต๊าย นี่ผมใช้เพลงทาทา สองเพลงเลยนะเนี่ย พรุ่งนี้ไม่สาย แล้วก็อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน กรี๊ด
"อิอิ อย่ามาดราม่าแถวนี้นะพี่"
เอ่อ ดูมันครับ หัวเราะออกมา แล้วผมล่ะ น้ำตาไหลอาบหน้าตายแล้วกันแดดชั้น
"ไอ้ต้อม นี่แกหลอกชั้นเหรอ"
"ไม่ได้หลอก ผมรู้สึกอย่างนี้จริงๆ"
"แล้วอะไรยังไง ตกลงว่าไง จะไปหรือไม่ไป"
"ไม่รู้"
"อย่ามาไม่รู้ กวนนะอยากโดนเหรอ"
"ไม่ได้กวนพี่ แหมแต่มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ ไปเรียนที่ไหน พ่อแม่ผมจะว่ายังไง เรื่องภาษาอีก"
"ชั้นเตรียมไว้ให้หมดแล้ว แกมีหน้าที่แค่ไปเท่านั้นเอง"
"อ่า นี่พี่"
"ใช่ ชั้นคิดตั้งแต่ตอนไปที่บ้านแกนั่นล่ะ คุยกับแม่ตั้งแต่ตอนนั้น เรื่องที่เรียนก็หาไว้ให้แล้ว รอแต่ส่งเรื่องไปให้เขาตอบรับ ระหว่างนี้ก็จะเดินเรื่องทางนี้"
"อ่า ผมจะอยู่ยังไง"
"อยู่ห้องเดิมชั้นสิ แต่ขอบอกไว้ก่อนนะมันไม่ได้สบายหรอกนะ ต้องทำงานช่วยแม่ชั้น ไม่ใช่ไปนั่งกินนอนกินสบายใจนะ"
"โห ผมรู้หรอกน่าพี่ ผมไม่ใช่คนขี้เกียจนะ"
"นั่นล่ะ ดีแล้ว ไปเถอะ แม่รอนานแล้ว"
กว่าจะต้อนมันได้ เล่นเอาเหนื่อยเลยเชียว เฮ้อ ต้องให้แอน ทองประสม ออกโรงเองอีกแล้ว กว่าจะอันเชิญประทับร่างได้นี่ก็ยากนะ เรากลับเข้าไปหาพอ่กับแม่ที่ในศาลหลักเมือง มันดูอารมณ์ดีขึ้นนะครับ หลานๆผมมันก็ไม่ปล่อยให้ไอ้ต้อมมีเวลาคิดเลยนะ เกาะแขนเกาะขาตลอด ดีมากหลานรักมันจะได้ไม่คิดมาก อีกเรื่องที่ต้องห่วงคือเรื่องที่มันจะต้องเจอหน้าสามีที่รักของผมนี่สิ เฮ้อนะ ไม่รู้จะมีอะไรอีกหรือเปล่า ต่างคนต่างก็ยิ่งแรงๆด้วยกันทั้งนั้น ตายๆชั้น
"แล้วนี่จะไปกินข้าวที่ไหนลูก"
พ่อผมถามขึ้นตอนที่ส่งเข้าโรงแรม ให้ไปอาบน้ำอาบท่า ผมเองก็จะกลับไปอาบน้ำเหมือนกัน ไม่ไหวลมแทบจับร้อนมาก หลานผมสองตัวนี่สลบไปแล้วครับให้มันนอนไปก่อนเดี๋ยวค่อยปลุกขึ้นมาตอนจะไป
"เห็นอีป้ามันบอกว่าจะพาไปกินริมน้ำน่ะพ่อ"
"งั้นกลับไปอาบน้ำอาบท่าเถอะลูก"
"ต้อมจะไปกับพี่เขาเหรอลูก อาบน้ำที่นี่ก็ได้นะ"
คุณนายแม่เหมือนจะชอบไอ้ต้อมมากกว่าใครนะครับ เพราะเห็นมันเข้ากับหลานๆได้ดี
"เอ่อ ผมไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนน่ะครับคุณแม่ ว่าจะกลับไปอาบที่หอ"
"ว้าย อะไรกันเสื้อผ้าแค่นี้เอง นายพาน้องไปซื้อสิ ห้างก็อยู่ตรงข้ามแค่นี้เอง อาบที่นี่ล่ะลูก ไปทำไมหอกว่าจะไปกว่าจะมาเสียเวลาเปล่าๆ เสื้อนักเรียนก็ให้เขาซักให้"
คุณนายแม่สั่งแล้วนี่นะ ใครจะกล้าขัด ผมก็เลยพามันเดินข้ามฝั่งไปซื้อเสื้อผ้า
"พี่ แล้วเราจะได้กันไหมอ่ะ"
อยู่ๆมันก็ถามขึ้นนะครับ
"อะไร ได้อะไร"
"ก็ ถ้าเป็นพี่น้องกันแล้วอ่ะ"
"ไอ้บ้า พี่น้องมีใครที่ไหนเขากินกันหา เป็นบ้าหรือเปล่า"
"อ่า งั้นผมไม่อยากเป็นพี่น้องแล้วอ่ะ"
"ไอ้ต้อม อยากมากว่างั้น"
"อืม อยาก"
"เออๆ เรียนให้จบมาก่อน แต่แกอย่าไปให้ใครเขากินก่อนชั้นล่ะ ชั้นดูรู้นะว่าเคยหรือไม่เคยน่ะ"
"อ่า ไม่ทำตอนนี้ล่ะ มัดจำไง"
"เยอะ เร็วเลือกเอา"
ผมขี้เกียจจะวอแวกัยมันครับ รู้ดีว่ามันตั้งใจจะกวนเล่นเฉยๆ พอซื้อเสื้อผ้าเสร็จก็ไปส่งมันให้คุณนายแม่ ส่วนผมก็ขับรถกลับไปอาบน้ำรอรับอีป้ากับผัว เอ้ย สามีมากินข้าว อิอิ ได้แต่หวังนะว่ามันคงไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก เหนื่อยมากๆขอบอก
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล มาแบบขาดๆเกินๆนะครับ ผมรีบไป ตื่นมาเขียนนะเนี่ย อิอิ ขอบคุณทุกคนนะคร้าบ ช่วงนี้ยุ่งนิดหน่อยไปทำงานพิเศษ อิอิ จุ๊บๆ
-
^
^
^
^
^
^
^
จิ้มมมมมมๆๆๆๆๆๆๆ พี่อิ๊ก
ป.ล. ซึ้งกะ P.s. ในตอนที่ 36 มากกกกกก บ่อน้ำตาแตกกกกกก T^T
-
แถวบ้านเรียกเผด็จการนะนาย 555+ ต้อมเอ้ย!ปล่อยนายเค้าไปเถอะ ให้แกคันอยู่กับสารมีแหละดีแล้ว เอิ๊กๆ
-
เคลียร์กันเรียบร้อย
+1
-
หวังว่าต้อมจะไม่ยึดเอาคำสัญญาเมื่อเรียนจบจะกลับมาให้นายกินหรอกนะ เหอเหอ...
ปล..+1 จาก พี่หลวง FC :laugh:
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยย
ตอนนี้สองคนนั้นก็ยังไม่ได้ป๊ะหน้ากัน
รอลุ้นตอนต่อไป >_<
-
คุณนายก็แรง คุณนายแม่ก็แรง หลานๆ แรงกว่า อิอิ
แอบมีมาม่าเล็กน้อยน้ำตาซึมด้วยอ่ะฉัน เข้าใจความรู้สึกต้อมเลยนะ
คนที่ไม่เคยรู้อะไรเลย แล้วมาเจอเหตุบิ๊กเบิ้มขนาดนี้เป็นใครก็ใจแกว่งกันทั้งนั้น
รอแค่ว่า เหตุการณ์ตอนเย็นคงจะเรียบร้อย
:call:
-
โอ๊ย ลุ้นมาก เมื่อไหร่หลวงกันน้อยจะมาเจอกัน 5555+
นายแรงได้อีก กร๊ากกกก
ว่าแต่ต้อมว๊อนมากเลยนะนาย คุคุ
-
ปัญหาเคลียร์ไปทีละเรื่องแล้ว >A< น้องต้อมน่ารักอ่ะ พี่นายไม่เอา ส่งมาให้เจ้ เจ้เอาเอง 55555 :laugh:
-
:man1: กอดพี่อิ๊กกี้
คราวนี้แหล่ะผัวหลวงเจอกับผัวน้อย
555
แอบสงสารต้อมเล็ก
3P คงหมดหวังแล้วสิน่ะ
-
ในที่สุดก็บอกน้องต้อมแล้ว รอลุ้นตอนน้องต้อมเจอหลวง
เป็นกำลังใจให้จ้าา :L1:
-
กระทืบพื้น กรี๊ดๆๆๆๆๆ
เป็นอะไรมากป่าวต้อมเอ้ยย
สงสารอยู่หรอกนะ
แต่สงสัยลืมข้อตกลงที่ให้กันไว้
ห้ามชอบนาย
แล้วต้อมก้อโอเคร
เออนะ แล้วตอนนี้มาดราม่าให้ชั้นสงสารอีก
เด็กบ้าๆ นายก้อนะ ให้ความหวังเด็กมันอีก มีเรียนจบค่อยว่ากัน
หวังว่าช่วงนั้น คงเจอเนื้อคู่แล้วนะต้อมนะ พี่หล่ะเพลียใจจริงๆ
สะบัดบ๊อบ +1 แล้วจากไป
-
:m16: :-[ :angry2: :o12: :serius2: หลากหลายความรู้สึกงะ แงๆๆ นายอย่านอกใจหลวงสิ แร้วนายคิดหรอว่าหลวงจะปล่อยนายไป
แงงงงงงงงงง แต่งง :z3:นายไม่รักหลวงหรอ ทำไมบอกรักต้อมงะ งงไปหมดแล้ว ถ้านายนอกใจหลวงนะ เราจะไม่อ่านนิยายเรื่องนี้ :m20: :laugh:
ขู่ไว้ก่อนอิอิอิ แต่ถ้านายไปหาต้อมจิง หลวงผู้น่าสงสารทำไง จาก แฟนคลับหลวงค๊าาาาา :z2: :z2:
-
อย่างนี้ต้องให้พี่แพทย์จัดการ
หลานๆดูจะชอบต้อมมากนะนั่นอิอิ :mc4: :mc4:
กว่าจะเรียนจบกะเสร็จพี่แพทย์พอดี
ดูเหมือนเราจะอวยพี่แพทย์จังเลย :laugh:
-
แอบเหนใจต้อมอ่ะ เข้าใจความรู้สึกว่ามานเปนอย่างไร :m15:
พี่ปริ๊นกะพี่เจคน่ารักอ่ะ แรงกว่า พี่นาย กะ คุณแม่อีก อิอิ
ว่าแต่พี่แพทย์ไม่สนน้องต้อมบ้างหรอ :z1:
ปล. คงหมดลุ้น 3P แร้วอ่ะดิ TTOTT
-
:กอด1:
อย่าบอกนะว่าอีตาต้อมจะได้กินตาปริ๊นนะ แววเริ่มมา (กินเด็กมากกกก)
-
ว้าวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มาเร็วนะค่ะ วันนี้
-
:laugh: :laugh:
นายแย่แน่ๆ เลย
อยากอ่านต่อๆๆๆ
-
กดบวกให้ค่ะ :กอด1:
เรื่องนี้นายเอกของเราชนะเลิศค่ะ
ตอนต่อไปก็ติดตามการพบกันของหลวงกับต้อมนะคะ
-
เหอะ เหอะ น้องต้อม
-
อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน :laugh:
-
รอตอนผัวหลวง เจอกะ กิ๊กต้อม ....
เริ่มสงสารน้องต้อมแล้วอ่ะน้องนาย.....
เดี๋ยว...คงทำให้ได้เนอะ ...รึว่า...
จะรอตีท้ายครัวตอนเป็นหนุ่มหว่า.....
หลาน ๆ น่ารัก ....เจอคุณอาหลวงคงป่วนน่าดู
เออ...น้องอิ๊ก...พี่แพทย์อ่ะเค้าไม่มีบทพูดเลยเหรอ...
รึค่าตัวแกแพงนิ..... :m21:
:จุ๊บๆ: น้องอิ๊ก คนขยัน :L2:
-
ถ้าไอ้ต้อมรักมั่นจริงๆ นายซวยเลยนะนี่555
-
+1 ให้กับครอบครัวคุณนาย :3123:
-
:กอด1:
อย่าบอกนะว่าอีตาต้อมจะได้กินตาปริ๊นนะ แววเริ่มมา (กินเด็กมากกกก)
ป้าคิดเหมือนน้องคุกกี้เลยจ้ะ
แต่กว่าจะถึงตอนนั้นน้องปริ๊นซ์ ก็โตทันใช้การได้พอดีแหละจ้ะ อิ อิ
ดีนะที่ต้อมมันไม่ดื้อดึงดัน นายพลชักมาแค่แม่น้ำคงคา ยมุนา ยังไม่มี ไนล์ อิรวดี ฮวงโห
ยังไม่ครบห้า อิ อิ
เมื่อหลวงเจอต้อม จะมีอะไรเกิดขึ้นไหม
-
เลือกไม่ถูกก
-
อิอิ นึกว่าจะดราม่า
ของผมอ่ะดราม่ากว่านี้เยอะเลยอ่ะครับ อิ๊ก
แถมตอนนี้ไอ้เป้งโดนรุมด่ายับเลย 555
ติดตามต้อมต่อไป ขอให้มีคนดีๆมารับช่วงเน้อ เป็นฝรั่งที่โน่นก็ได้ อิอิ
-
กำๆๆๆๆ ถ้าหลวง มาได้ยินๆๆ จะทำไงเนี่ย นายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ไม่ได้เข้านานไปหน่อย
กว่าจะตามเก็บจนหมด เหนื่อยแฮะ 55+
ดีนะที่นายแค่โดนยิงที่ไหล่ ลุ้นไอ้ตอนคำว่า ปัง เนี่ยแหละ 55+
ถึงตอนนี้ก็รู้แล้วต้อมได้กินแห้วเป็นที่เรียบร้อย^^
-
ยังไม่ไว้ใจหลวง กลัวกลับไปหาแฟนเก่า ต้อมน่ารัก ฉะนั้นแม้ตอนนี้ชอบหลวง แต่ก็ชอบน้อง้อมด้วย แต่เอ น้องปรินซ์เนี่ยน่าสงสัยนา
-
ไม่รู้อ่า สงสารต้อมที่สุดอ่า ถ้าจะเอาแบบนี้ก็ต้องจบแบบมีเรื่องของต้อมด้วย น่าสงสารน้องมัน ต้องมีถาค2 ไม่งั้นจะเสียใจมากอ่า
ไม่รู้สิเหมือนมันยังไม่เครีย นังไม่จบยังไงไม่รู้อ่า ช่วยด้วยนะคับ เซ็งเลยมันง่ายไปอ่าจิ
-
ชอบอ่ะ รักหลวง เสียดายต้อม :impress2:
-
ไม่เอาไม่ด๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
หลวงเท่านั๊นนะคะ ต้อมนะเป็นน้องที่แสนดีก็พอแล้ว
รอพี่ปริ้นโตก็แล้วกันนะ ค่อยไปกินกันเองดีกว่านะลูก
ปล. อ่านตอนนี้แล้วใจไม่ดีอ่ะ อย่านะๆอย่าพลิกเหมือนภูมิบุญนะ
-
:m15: สองสามตอนนี้รู้สึกว่าจะดราม่าหน่อยๆ นะคุณอิ๊กกี้ อ่านแล้วเครียดแทนนาย สงสารต้อมด้วย แต่ทำยังไงได้ :m15:
-
^^
-
ฮาต้อมตอนท้าย
"พี่ แล้วเราจะได้กันไหมอ่ะ"
กร๊ากกกกกกกกกกกกก :m20:
ปล.เหมือนต้อมมีแววจะได้กินเด็ก :laugh:
-
แอ๊ เคยคิดเหมือนกันว่าน่าจะส่งต้อมไปเมกา ไม่คิดว่าจะเดาถูก :-[
ดีๆ อนาคตดีๆนะต้อมนะ
-
ต้อมจะมีคู่กับเขามั้ยนะ^^
-
อ่านแล้วก็ปลื้ม อิอิ แต่ระหว่างต้อมไป ไอ้หลวงคงจะไม่มาม่ากับนายหรอกนะ สรุปตอนจบ ต้อมกับมาเป็นพระเอกไรเงี้ย ไม่เอานะ พลานจะเกลียดหลวงเสียเปล่าๆ ส่วนนางชะนีนั้นจะกลับมาไหมนะ อ่านเรื่องของคุณอิ๊กทีไรเนี้ยต้องเกร็งตลอด ลุ้นว่าอะไรมันจะเป็นไงกลัวเหลือเกิน หรือว่ากลัวไปเองก็ไม่รู้ หุหุ
-
:L1: :L1:
-
รอดูผัวหลวงกะผัวต้อมมาเจอกัน
ขอความกรุณานะคับพี่ิอิ๊ก
อย่าทำแบบที่ผมจะเรียกคุณหลวงว่าำไอ้นะพี่
เพราะกลิ่นเริ่มมาแระ
สังหรณ์ใจจัง
ตั้งแต่พี่ตั้มกลายเป็นไอ้ตั้ม
พี่แทนกลายเป็นไอ้แทน
ผัวคนแรกมักไม่เริ่ดอ่าาาา
กลัวจังงง
:กอด1: :กอด1:
-
อ่านแล้วคิดว่าจะมาม่า
แต่ก็แค่เบาๆๆ
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย
อยากจะบอกว่าอ่านตอนแรก สงสารต้อมมากๆเลยนะคะ
ยังไงดีละ แบบเข้าใจว่าน้องมันรัก แต่เจอแบบนี้คงจะเฮิร์ทหนักไม่ใช่เล่น
แต่พออ่านไปอ่านไป จากสงสารกลายเป็นอยากกระโดดถีบละค่ะ จะอะไรมากมาย คิดว่าตัวเองคือดาวพระศุกร์หรอนั่น 555
แต่ก็ไม่ค่อยเห็นด้วยกับพี่นายนะคะ จะตัดก็ไม่ยอมตัดให้ขาด ยังไปให้ความหวังกับเด็กมันอีก
ไปเมกาคราวนี้ หวังว่าต้อมคงจะไปเจอะเจออะไรที่ดีกว่าพี่นายจนลืมพี่นายไปเลยได้ก็ดีนะคะนะ
อย่างเช่น..... น้องปริ๊นเป็นไงคะ มาวินมากมาย แซงพี่แพทย์มาอีก 5555
ปล.เค้าอยากรู้ว่าน้องปริ๊นอายุเท่าไหร่คะนั่น
-
นายก็ยังอุตส่าห์ให้ความหวังน้องนะ
งื้ออออ
เอาเถอะ กับมามันอาจจเจอคนดีกว่าก็ได้
โฮะๆ ,, นายกับหลวงนี่ขอให้อยู่กันไปตลอดๆ นะ
-
กรี๊ดดดดดด
ขอกรี๊ดดดดังๆ
อยากรู้ตอนหลวงกับต้อมเจอหน้ากัน จะเข้ากันได้ไหม หรือจะพากันรุมข่มขืนนาย
อร๊ายยยย อยากให้เป็นแบบนั้น
-
แอบคิดนะ ว่า
ให้ต้อมเป็นเมียของหลวง แต่เป็น สามีของนาย ไรเงี้ย ดีม๊ะเนี่ยยยย
-
3P แอร๊ยสสส
-
เรื่องกำลังไปได้สวย :L1:
-
งานเข้าพี่นายแน่ :z2:
-
จะเปนยังไงนะ
หลวงเจอต้อมอะ
-
สงสารต้อมม อย่าเสียใจไป :sad4:
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
ฉลองตรุษจีนล่วงหน้าขอให้พี่อิ๊กและชาวเล้าเป็ดทุกคนมีความสุข สุขภาพแข็งแรงไม่เจ็บไม่ไข้และเฮงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กันทุกคนนะ
ช่วงหลังไม่ค่อยได้เข้ามาเท่าไหร่เลยไม่ได้ให้กำลังอ่านยังไม่จบเลย
แต่ว่าที่บอกว่าเป็นเรื่องของคนใกล้ตัวเนี่ย
พี่อิ๊กเป็นเจ๊พัทหรือเปล่าหว่า :z1: :z1: :z1:
ตามอ่านอยู่นะสนุกทุกเรื่อง :L2: :L2: :L2:
จะรีบอ่านให้ทันนะขอบคุณมากครับ
:L1: :L1: รักพี่อิ๊กที่สุด
+คะแนนทำงัยอ่ะสอนที่ทำไม่เป็น
-
วันนี้หวยไม่ถูก
ขอรางวัลปลอบใจ 2 ตอนได้ไหมอิ๊กกี้
-
ต้อม VS หลวง
อิอิ รอเจอตอนหน้านะๆๆๆ
-
3P แอร๊ยสสส
นึกว่าจะไม่มีใครคิดเหมือนเราซะแล้ว 55+
-
สุขสันต์วันปีใหม่จีนนะพี่อิ๊ค
แอบสงสารต้อมๆๆ
เอาต้อมเค้ามานะ
T^T
อยากเก็บเธอเอาไว้ทั้งสองคน ไม่ได้หรอ
:L2:
-
หึๆ รอวันที่พี่หลวงหับน้องต้อมจะได้มาเจอะกันค่ะ!! (>v<)
-
แอร๊ยยยยยยยยยย
กะลังจะเจอกันแล้ว
-
ต้อมจะเจอหลวง หลวงจะเจอต้อมแล้วววว โว้ววว รอๆๆๆๆ
ไม่ได้เข้ามาเม้นหลายตอนเลย อ่านจากมือถือตลอดดดด
-
พรุ่งนี้จะมามั้ยอ่า
-
ต้อมคงทำใจได้ผมว่า... o22
-
แอบสงสารต้อม :man1:
-
3 P เหอะเรื่องนี้
จะได้ไม่ต้องคิดมาก
พี่นายก็จะได้เต็มอิ่ม :z1: :z1:
-
กรี้ดดดด ตอนหน้าพี่หลวงป๊ะน้องต้อมใช่มั๊ย :m11:
-
3P คือความหวังอันสูงสุดค่ะ เลือกไม่ได้ซักคนอ่ะ
กรี้ดด นั้นก็ดี นี้ก็ชอบ ถ้าไม่ติดศีลธรรม และ ความรู้สึกทั้งสองฝ่ายนะ
มาต่อเร็วๆนะค่ะ
-
ลุ้นใหม่เอาน้องปริ้นท์กับพี่ต้อม ฮี่ๆๆๆๆ
ชอบชอบ สู้ๆนะจ๊ะ โตไวไว :z2:
-
หลวงก็ชอบ ต้อมก็รัก
ทำใจลำบากจริง จริ๊ง
-
แปลกใจตัวเอง
เมื่อก่อนหื่นๆนี่ช้อบชอบบบบบ
แต่พอเจอน้องต้อมแล้ว.. รสนิยมเปลี่ยนไป๋!!
สงสัยว่ารสนิยมกินเด็กนี่คือของจริง
ขอเชียร์น้องต้อมเป็นพระเอกได้บ่ สงสารน้องค่า
ใจจะขาดรอนๆแทนน้อง T^T
-
ส่งน้องต้อมไปจัดการที่อเมริกาจริงด้วยอ่ะ ตอนกลับมาคงกลายเป็นหนุ่มนักเรียนนอกหน้าหล่อ เนื้อหอมแหงๆ
ตอนหน้าผัวน้อยจะเจอกับผัวใหญ่แล้วใช่ไหม
น้องจะทำหน้ายังไงนะ
-
ต้อมที่น่ารัก
น่าสงสารจริง
แต่เชียร์คุณหลวงค่ะ
-
แอบสงสารต้อม ตอนนี้นายเป็นนางเอกมากๆ :pig4:
-
ว่านายแม่นี่เยอะแล้วนะ มาเจอเจ้าต้อมขอมันจำ นี่เยอะกว่าอีก
กร๊าก กร๊าก กร๊าก
:o8:
-
ไหนๆกอยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคนแล้ว ก็...
3p โลดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
อ้าย สามีหลวงจะพบกับว่าที่สามีน้อยแล้ว :laugh:
-
ต้อมจะกินปริ๊นซ์หรือแจ๊คอ่า
-
ครอบครัวพี่นายนี้น่ารักอะคับพี่อิ๊ก
เป็นคนดีทุกคนเลย
พี่อิ๊กดูการ์ตูนป่าวครับ ถ้าดูแนะนำเรื่อง "สุสานหิงห้อย" ลองไปดูดิเศร้ามากๆ
-
ยะฮู้ ในที่สุดต้อใก็อกหัก วิ่งไปซบอกพี่แพทย์เลยนู๋ :mc4:
ตอนหน้าหลวงกับต้อมคงได้เจอกันเเล้วสินะ อย่าให้มีศึกชิงนายเลย เพี้ยง :call:
-
คุณนายขออนุญาตหลวงให้หน่อยสิ บอกว่าขอมีผู้ช่วยสามีสักคนจะได้ไหม :-[
-
คราวหน้าเจอกันแน่นอนเลยคุณหลวงสู้ๆๆๆ
-
สงสารน้องต้อมอ้าาาา
-
อย่าเลย อย่าบอกให้ นาย เลือกเลย เพราะนายไม่เคยรู้เลย ไม่รู้ว่าจะเลือกใคร
แหมๆๆ สวยเลือกได้ค่ะ คุณนาย
-
น้องต้อมคิดจริงอะไรจริง
แต่รอลุ้นว่า สามีเจอกับน้องรัก จะเป็นยังไง หุหุ
-
นายไปให้ความหวังเด็กมันทำไมเนี่ย.....
รอ รอ ตอนสามี กะ กิ๊กเจอกัน o13
-
:z1: พี่แพทจะว่างไหมนะ ( ชื่อแพทย์ป่าวลืม )
-
อ้าว...นายให้ความหวังต้อมทำไมเนี่ย
เดี๋ยวเด็กมันก็ผิดหวังอีกหรอก
หาแฟนให้ต้อมซะคนสิคะคุณอิ๊กกี้
:L2:
-
เอาแล้วจะเจอกันแล้ว o18 ทั้งหลวงทั้งน้องต้อม จะมาม่าแค่ไหน :jul3:
-
ไปอเมริกา ก้า ก้า 555+
-
ต้อมกะน้องปริ้น!!!! เชียร์ๆๆๆ แต่รอโตก่อนนะ เหอๆ
-
เจอกันอาจถูกคอกันจนอยู่ด้วยกันได้ก็ได้555555
-
:call: :call: รอรอ
-
เรื่องต้อมถือว่าผ่านไป 55+ กว่าจะผ่านน้ำตาต้องไหลก่อนสินะ 55+
เรื่องหลวงต้องลุ้นกัน คุณแม่จะชอบไหมเอย ก๊ากกกกกกกกกกกกก
-
เค้าอ่านทันแล้วแหละ :z10: ชอบพี่หลวง กรี๊ดดดดดดดด คุณนายนี่ได้ปั๋วประเสริฐเหอะ
ส่วนต้อม ถ้าไปอยู่ เมกา สงสัยได้คู่กะพี่แพทย์ :z1:
-
นายอ่า ทำน้องต้อมเค้าร้องไห้ TT^TT
แต่สุดท้ายก็แอบมีกั๊กนะยะ >O<
ถ้าเป็นเรา...เราก็กั๊กเหมือนกัน 555 แหมคนนี้ก็ดี คนนั้นก็แซ่บ โฮ่ยยย.... ว่าแล้วก็ร้องเพลงทาทาด้วยคน ฮิ้วววววววววววว~
แต่น้องต้อมกะน้องปริ๊นก็น่าจิ้นนะ รึจะน้องเจคก้อดี แต่คิดอีกทีอยากให้ได้กะพี่แพทย์จังเรยยยยยย
แต่ๆๆๆ...สุดท้ายแล้ว เก็บน้องต้อมไว้กะอกตัวเองดีกว่า คริๆ ของรักของเรา โฮ่ๆๆๆๆ ^o^
ปล.สู้ๆนะคะคุณอิ๊ก เราก็ยุ่งเหมือนกันช่วงนี้ TTOTT
แต่ถ้าว่างก็จะแวะมาเติมพลังกับคุณนาย คุณหลวง และน้องต้อมทันที(พลังใจจากน้องต้อม เติมต่อชีวิตเหี่ยวๆได้ดีเจรงๆ^^) ...น้องต้อม's FC (เอากะเขาบ้าง อิอิ)
-
อ่านตอนนี้แล้วแอบน้ำตาซึม :o12:
รอคุณหลวงกับต้อมเจอกัน :really2:
-
มารอค่ะ
-
เข้ามารอค้า :really2:
-
รออออออออออ
:laugh:
เรื่องนี้ขอแบบ3P ได้ป่ะเนี่ยย
กร๊ากกกก
เพราะแบบว่าเลือกไม่ถูกเลยทั้งหลวงทั้งต้อม
ดีทั้งคู่ คิคิคิ
-
ไล่อ่านหามรุ่งหามค่ำ ได้ผัวดีจังเลยคุณนายถนอมหน่อยนะ o18
เดี๋ยวหาย :oo1:
-
เหอๆๆ เล่นงี้เลยเหรอ
แต่ก็รอดไปแล้ว 1 รายละนะ ยังเหลืออีก 1
-
รอๆๆๆๆ
อยากอ่านต่อแล้วสิ คุณหลวงจะทำยังไงน้า เมื่อต้อมเขาคิดแบบนี้กับ "เมีย"ของเขาน่ะ 55+
-
อิพี่แพทย์นี่แกเป็นชายกลางเปล่า กร๊ากกกกกกก มาดเฮียแกนิ่งมาก หรือยังไม่ออกฤทธิ์ฟระ(ไม่ปิ๊งปั๊งน้องมันบ้างเหรอ น้องมันน่ารักนะโว้ยย(เชียร์เต็มที่ กรากกกกกก)) ส่วนพจมาร เอ้ย ต้อม หุหุ ไปเป็นภรรยาพี่แพทย์ดีกว่าหนู หุหุ เพราะราศีเคะ เริ่มจับ อิอิ
ดูท่าจะเข้ากับลูก ๆ พี่แพทย์ด้วย
ส่วนหลวงก็น่ารักกกกกกกกกก เสมอคนนี้ เฮ้ออออออ คุณนายแม่นี่ดีจริง ๆ ได้ลูกเขยดีประเสริฐขนาดนี้ และ"อาจจะ"ได้ลูกสะใภ้ที่น่ารักอีกด้วย หุหุ
พอไปหาคุณพ่อคุณแม่ต้อม ก็อย่าลืมไปพาคุณพ่อคุณแม่ไปเยี่ยมแม่สามีด้วยละ ดูท่าจะเข้าขากันมิใช่น้อง คุณนายแม่ทั้งสอง
เชียร์น้องต้อม พี่แพทย์ ต่อไป กร๊ากกกกกกก อยากอ่าน special chapter คู่นี้โด้ยยยยยยยยย
เด็ก ๆ ทั้งสองก็น่ารัก โดยเฉพาะน้องปริ๊นนนนนนนน
-
โดยส่วนตัว ยังไม่เชียร์พี่แพทย์อ่ะครับ เหมือนรู้สึกว่ายังไม่น่าเหมาะกันเท่าไหร่
เหมือนต้อมมันอาจจะเด็กกว่ามาก แต่ถ้าเป็นใครสักคนที่อยู่ที่โน่นอยู่แล้ว
จะคนไทยรึฝรั่งก็ดีนะ ไม่เกี่ยง 5555 o13
-
ไม่เชียร์พี่แพทย์ให้ต้อมเหมือนกันแฮะ
อารมณ์แบบ ทำไมมันจะต้องเป็นทั้งบ้านเหมือนกันหมดด้วยล่ะเนี่ย
-
ไม่เชียร์พี่แพทย์ให้ต้อมเหมือนกันแฮะ
อารมณ์แบบ ทำไมมันจะต้องเป็นทั้งบ้านเหมือนกันหมดด้วยล่ะเนี่ย
:haun4: :haun4: คิดแล้วเลือดจะหมดตัวอ่ะ 555+ แต่ก็ดีนะ ต้อมจะได้มีอนาคตที่สดใส ชอบความคิดของนายอ่ะ ใครจะด่านายก็ตามแต่เราจะยืนข้างๆนาย 555+ ร้ายกับคนที่ร้ายกับเรา ไม่ใช่ร้ายแบบกระโหลกกะลา ชอบมากมาย มากต่อเร็วๆนะครับผม o13 o13
-
รอผัวน้อยกับผัวหลวงจะมาเจอกัน
อุ้ยต้าย
จะเป็นยังไงบ้างนะ ><
-
อ่านทันแล้ว
บุคลิกอย่างนายพลเนี่ย มีอยู่ในสังคมจริงๆ
อ่านแล้วสนุก ลุ้นว่านายจะเอาคืนทุกคนที่ทำให้เจ็บได้ไหม
แต่พอมาเจอหลวงเนี่ย นายดูเปลี่ยนไป อาจเป็นเพราะเรย์ไม่แคร์นายแบบที่หลวงแคร์
ส่วนน้องต้อม คงเป็นได้แค่พี่น้องตลอดไปแน่ๆ
องค์ต่อไป หลวง ปะทะ ต้อม อะไรจะเกิดขึ้นนะ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/02-1.gif)
-
พี่แพทย์มานมีเมียมีลูกแล้วไม่ใช่หรอ เหอๆ
อยากให้น้องต้อมรอออ เสียบ อิอิ
-
วันนี้นางรั่วจะมาไหมอะลอยคอรอคอย
-
วันนี้ก็รอ^^
-
สงสารต้อม :sad4:
แต่ต้อมจะเจอกับคุณหลวงแล้ว เป็นไงบ้างเนี่ย
-
เอาดอกไม้มาส่งค่า :L2:
-
คุณนายอย่าให้ความหวังต้อมต่อสิ
-
องก์ ๓๘
ผมเองพอกลับถึงบ้านก็เครียดสิครับ แม้จะคุยกันพอรู้เรื่องกับไอ้ต้อมแล้วก็ตาม เน้นพอรู้เรื่อง ความรู้สึกของคนเราเข้าใจยากและเปราะบางอันนี้ผมเข้าใจดี แต่เอาเถอะคิดไปก่อนหน้ามันถ้าหากว่ามันไม่ได้คิดอะไรไกลเกินกว่าที่ผมคิด เสียเวลามาเครียดเปล่าๆ อาบน้ำรอสามีกับอีป้าดีกว่า
"แก ไอ้ต้อมมันบอกว่ามันรักชั้นอ่ะ"
พอสามีกลับมาผมก็ตัดสินใจบอก อย่างน้อยทางนี้จะได้ไม่คิดมากหรือหาว่าผมไม่รู้จักพอ เคลียร์กับสามีเรื่องผู้ชายนี่มันไม่ง่ายหรอกนะ
"ว่าแล้วเชียว เห็นไหมผมบอกคุณแล้ว"
"ชั้นก็ไม่คิดหรอกนะว่ามันจะบอกแบบนี้น่ะ"
"แล้วคุณว่าไง"
"ก็บอกมันว่าเป็นพี่น้องกันดีกว่า ถ้าหากคิดแบบนั้นเผื่อว่าวันข้างหน้าไม่มีความรู้สึกนี้ให้กันแล้ว พี่น้องก็ไม่อยากเป็นนะ อะไรแบบนี้"
"แล้วมันว่าไง"
"มันก็โอเคสิแก แหมนะ ที่บอกแกนี่คือเวลาไปเจอมัน อย่าไปกระแนะกระแหนมันล่ะ"
"โหย ผมเนี่ยนะจะไปทำแบบนั้น บ้าเหรอ"
"ไม่รู้ล่ะ กลัวจะไปกัดมัน เดี๋ยวก็ไปกันใหญ่"
"เอาน่า อย่าคิดมากผมโตแล้วนะคุณ"
"จ้า ไปอาบน้ำสิจะได้ไป แม่รอกินข้าวอยู่"
ผมบอกแล้วเดินออกไปดูอีป้า
"ต๊าย จะตีฟาร่าไปไหนแก"
"แหม ก็มีบ้าง นานๆออกงานที เดี๋ยวก็น้อยหน้าอีพัทหรอกแก"
"แล้วมันจะตามไปใช่ไหม"
"อืม โทรฯบอกมันแล้วมันบอกเดี๋ยวตามไป"
ผมก็เดินไปเปิดตู้เย็นหาน้ำดื่มดีกว่าระหว่างรอ
"แล้วทุกอย่างโอเคไหมแก น้องต้อมอะไรนั่นตกลงไหมล่ะ"
"ตอนแรกมันก็จะไม่หรอกแก แต่ชั้นก็พูดกล่อมตอนนี้โอเคแล้ว"
"หือ ทำไมมันถึงจะไม่ยอมล่ะ โอกาสดีๆแบบนี้ไม่ได้หาได้ง่ายๆนะ"
"ไม่รู้มัน มันบอกมันเยอะไป"
"เออ แปลกคน หรือว่ามันชอบแกเหรอ พอรู้วาแกมีผัวมันเลยน้อยใจ"
อ๊ะ อีนี่รู้ได้ไงเนี่ย
"อืม ประมาณนั้น"
"ว่าแล้วเชียว แต่เด็กมันท่าทางจะเป็นคนดีอยู่นะแก ให้มันไปเรียนที่โน่นล่ะ แกอย่าไปกินเลยเดี๋ยวเสียการปกครอง"
"อืม นั่นสิ แม่กับพ่อก็ชอบมันนะ หลานๆอีก"
"แกนี่เสนห์แรงเนอะ มีผู้ชายมารุมจีบ"
"แหมแก ก็แค่ช่วงนี้ล่ะ"
ไม่รู้นะผมไม่คิดว่าตัวเองมีเสนห์อะไรหรอกนะ มันคงเป็นความผูกพันที่มีให้กัน คือไอ้ต้อมมันก็คงไม่เคยเจอใครมาสนใจห่วงใยมันมาก่อนหรือเปล่าไม่รู้ ผมว่าผมจิกกัดมันจะตายนะ เอ๊ะ หรือว่ามันชอบของแปลก ว่าไปโน่น เอาเถอะ ยังไงๆมันก็ต้องเป็นไปตามที่ผมคิดไว้ เท่านั้น
"จะพาแม่ไปกินข้าวที่ไหนแดน"
พอเราไปถึงโรงแรมก็เดินไปหาครอบครัวผมที่รออยู่ ไอ้ต้อมมันนั่งอยู่กับหลาน เล่นอะไรกันอยู่ไม่รู้ เวลามันใส่ชุดธรรมดานี่มันดูหล่อมากนะ อ๊าย อีกแล้วเรา คิดอีกแล้ว
"ไปกินริมน้ำครับคุณแม่ พี่ปริ๊น คิดถึงจังเลย มาขอน้าหอมหน่อย"
"ป้าไม่ใช่เหรอแก"
ผมกัด มันยักไหล่ไม่สนใจ
"เหนื่อยไหมพ่อหลวง เลิกงานแล้วแทนที่จะได้อยู่บ้านเนอะ ต้องมาพาแม่ออกไปกินข้าวอีก"
"ไม่เลยครับคุณแม่ ผมเต็มใจครับ"
ไอ้หลวงมันก็เดินเข้าไปนั่งใกล้ๆแม่ผมนะครับ ผมก็เดินไปนั่งข้างๆ ตอนนี้เองที่สังเกตสายตาของไอ้ต้อมมันมองมา
"ต้อม นี่เพื่อนพี่ พี่แดน และนี่"
"แฟนพี่"
มันตอบแทนผมสายตานี่ไม่ปิดบังความรู้สึกเลยนะ แม่ผมเริ่มมองแล้ว
"อืม หลวงนี่ไงน้องต้อม"
"ตัวโตเหมือนกันนี่เรา เล่นกีฬาเหรอครับ"
ไอ้หลวงมันทักทายออกไป ไอ้ต้อมมันมองอยู่ ผมนี่เสียวสันหลังวาบๆ
"ครับ"
มันตอบแล้วเมินหน้าไปหาหลานผม
"ไปกันได้หรือยังจ๊ะ เจค เมื่อกี๊หิวอยู่นี่ไปลูก เดี๋ยวจะค่ำ"
แม่ผมตัดบท กำลังจะลุกขึ้น
"เดี๋ยวสิแม่ ต้องรอพัทก่อน รถไม่พอหรอกนะ"
"อ้าวเหรอ แล้วพัทจะมากี่โมงล่ะ ถ้ายังไม่มาแม่จะได้สั่งของกินเล่นมาให้เด็กๆ"
ผมจึงยกโทรศัพท์ขึ้นโทรฯหาเพื่อนสาวมากทันที มันบอกว่ารอรถติดไฟแดงอยู่แยกอโศกนี่เอง ผมจึงให้คนที่จะไปรถมันไปรอข้างล่าง ก็มีอีป้า พี่แพทย์ ไอ้ต้อม เจค ส่วนพ่อกับแม่และพี่ปริ๊นไปรถผมไอ้หลวงเป็นคนขับเหมือนเดิม
"มีอะไรกันหรือเปล่านาย"
ว่าแล้วเชียว คุณนายแม่ผมไม่ใช่คนที่สายตาพร่ามัวนะครับ นางจะรู้เรื่องทุกอย่างเกี่ยวกับผมเป็นอย่างดี ไม่ว่าเรื่องนั่นจะแค่เพิ่งจะเกิดหรือเกิดนานแล้ว เหมือนคุณนายเธอจะเอาภาพรวมที่มีประมวลผลแล้วก็เกิดคำถามขึ้น
"เปล่านี่แม่"
"ตาต้อมทำไมมองพ่อหลวงแบบนั้น มีอะไรกันหรือเปล่า หลวง"
ในเมื่อผมไม่ตอบ คุณนายเธอก็หันไปหาอีกคน
"เอ่อ"
ไอ้หลวงมันก็นะเก็บความรู้สึกไม่เก่งนี่นะ มันหันมามองหน้าผม
"มีอะไรแน่ๆ บอกแม่มานะนาย"
"แหมแม่ มันคงแปลกตาล่ะ มันเลยมองแปลกๆ คิดอะไรมาก"
"ให้มันจริงเถอะ สายตาแบบนั้นแม่ว่ามันไม่ใช่แค่แปลกตาหรอกนะ"
"มีอะไรกันก็คุยกันให้รู้เรื่องนะลูก อย่าเก็บมันไว้เดี๋ยวมันจะเรื้อรัง"
คุณพ่อเสริมขึ้น แหมทีแบบนี้เข้ากันเป็นปี่เป็นชลุ่ยเชียวนะคุณพ่อ
"ครับพ่อ ไม่มีอะไรหรอกครับ"
"เดี๋ยวแม่ถามตาต้อมเอง ไม่ต้องมาปิดแม่"
"อุ๊ย เป็นนักสืบเหรอแม่ แหมนะ บอกไม่มีอะไรก็ไม่มีสิ แม่จะไปถามอะไรมัน"
"แล้วพ่อหลวงไม่เคยเจอตาต้อมเหรอจ๊ะ"
นางสนที่ไหนล่ะครับเกาะเบาะคนขับไว้แน่นเชียว
"เพิ่งเจอครั้งแรกครับคุณแม่"
"อ้อ แม่พอรู้แล้วว่ามีอะไรกัน"
"อะไรอ่ะแม่"
ผมหันขวับทันที หน้าร้อนผ่าว ไม่ได้อยากจะจับผิดแม่นะ แต่เรื่องแบบนี้บางทีผู้ใหญ่ไม่จำเป็นต้องรู้หรอกผมว่านะ
"ไม่บอก"
"อย่ามา แหมนะแม่แผนนี้เช้ยเชย เปลี่ยนได้แล้วเถอะ เนอะพี่ปริ๊นเนอะ คุณย่ามาไม้นี้ตลอด"
"ปริ๊นไม่รู้เรื่องอ่ะ อะไรเหรออานาย"
"อู๊ย อย่าไปรู้เรื่องคาวๆของอาเขาเลยลูก อย่ามาไม่ได้ผล คอยดูแม่จะล้วงความลับออกมาเอง"
ดูเธอทำท่าเข้าครับ ไอ้หลวงนี่อมยิ้มขึ้นมาทันที
"พี่นายคาวๆ มันเป็นยังไงเหรอคุณย่า"
"เห็นไหมแม่ สอนหลานไม่ดีนะ พี่ปริ๊นอย่าไปจำนะครับ เป็นเรื่องของคนแก่เขาคิดไปเองน่ะ"
"นาย"
เชิดใส่คุณนายแม่คงอยากจะตบหัวผมอยู่สักที แต่ก็มีกำบังคือหลาน พ่อผมก็นะนั่งหัวเราะชอบใจ ชี้นั่นชี้นี่ให้หลานดู
"ต๊าย ชั้นรู้แล้วล่ะย่ะอีนายว่าทำไมหล่อนถึงยอมส่งเสียน้องต้อมน่ะ"
พอไปถึงร้านอาหารแถวสะพานพระรามแปด ทุกคนเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะแล้วอีพัทมันลากแขนผมออกมาด้านนอก ท่าทางนี่นะเหมือนมีความลับอะไรจะบอกก็ไม่ปาน
"ทำไมแก"
"แหมนะ น้องมันหล่อล่ำซะขนาดนี้ เลี้ยงต้อยเหรอยะ"
"อีบ้า น้องจริงๆไม่ได้คิดอะไร ชั้นไม่เหมือนแกนะ"
"เอาให้แน่ ท่าทางโออยู่นะแกเป้าน้องมันน่ะ"
"อ้าวอีนี่ แกแอบดูเป้าน้องชั้นเหรอ"
ผมแว้ดเสียงขึ้นใส่มัน
"ไม่ได้แอบ ตั้งใจมองนี่ล่ะ"
"อีบ้า อย่านะแก เลิกคบเลยนะ"
"แหมหวงจริงหวงจัง ทำไมชั้นไม่มีแบบนี้บ้างนะ"
"แหมแล้วไอ้น้องโจ้ล่ะ เอามันไปไว้ไหน เดี๋ยวเถอะ ไม่รู้จักพอนะแก"
"ว้ายตาย ลืมไปเลย อุ๊ย งั้นไม่เอา ไม่คิดๆ โจ้คนเดียวๆ"
อีนี่ท่าจะเป็นเอามาก แหมดูทำท่าเข้า ถ้าไม่ติดว่าเพื่อนนะจะตบให้สักฉาด
"นั่นสิแก น้องต้อมนี่เวลามันยิ้มแล้วหล่อนะ หน้าคมเชียว"
อ้าว อีป้าโผล่มากอีกคน
"เออมันหล่อ แต่อย่าได้ฝันนะแก น้องชั้น"
"ชั้นไม่เคยเห็นแกหวงใครขนาดนี้มาก่อนเลยนะนาย แกมีอะไรหรือเปล่าเนี่ย"
มาอีกคนแล้วครับนักสืบสาวแก่
"อะไร ไม่มีอะไรแก บ้าเหรอ ชั้นก็แค่กันมันจากสาวแก่แม่หม้ายแถวนี้"
"ว้าย มันว่าแกอีป้า"
"แหมอีไม่แก่ สวยนะยะหล่อนน่ะ"
"อ๊ะ แน่นอน สวยแบบออริจิ"
"ออริจิเน่าน่ะใช่ เห็นด้วย"
"อีป้า"
ในที่สุดผมก็เหวี่ยงประเด็นออกจากไอ้ต้อมไปได้ ฮือฮากันเหลือเกินนะ แหมอีพวกนี้ พอตอนกินข้าวไอ้ต้อมมันนั่งตรงข้ามผมครับ ผมนั่งข้างสามีมีพี่ปริ๊นนั่งอีกข้างแม่นั่งข้างลูกเขย ไอ้ต้อมนี่มันเงียบไปเลยนะครับ เฮ้อ เอาอีกแล้วเรางานเข้าตลอด ท่าทางมันทำให้ผมรู้ว่ามันผิดปกติไปจริงๆ แม้ว่าอีป้า อีพัท พี่แพทย์จะชวนคุย มันก็ถามคำตอบคำ
"ต้อม เดี๋ยวพี่ขอคุยด้วยหน่อยสิ"
พอกินข้าวเสร็จผมก็เดินไปสะกิดบอกมัน ตอนนั้นคุณนายแม่กับอีป้าพาหลานไปเข้าห้องน้ำ พ่อผมเขาไม่ค่อยอะไรอยู่แล้ว ปลอดภัย
"เป็นอะไรหรือเปล่าต้อม"
เราออกไปยืนตรงริมน้ำนะครับ บรรยากาศนี่ก็นะ ชวนให้โดดดีเสียเหลือเกิน
"เปล่านี่"
ตอบก็ห้วนๆไม่ยอมมองหน้าอีกต่างหาก
"คิดอะไรอยู่หรือเปล่า"
ไม่ยอมแพ้เช่นกัน ไม่ได้นะอย่ามาทำท่าแบบนี้ใส่ชั้น อึดอัด
"ไม่นี่"
"เหรอ แฟนพี่เป็นไงบ้าง"
เอาล่ะ ถึงเวลาสับก็ต้องสับ เลี้ยงมานานแล้ว โอบอุ้มความรู้สึกมาพอสมควรแล้ว ผมเองก็ลำบากใจนะ ไม่ใช่ว่าอยากให้มันเป็นแบบนี้ แต่ว่ามันไม่ตอบ เอ๊ะไอ้นี่
"เขาดูโอเคไหมต้อมว่าน่ะ"
ตอดต่อไป เราจะต้องไม่ยอมแพ้
"ดีตรงไหน แค่ทำงานแล้วแค่นั้นเอง"
เริ่มมาแล้วครับ
"ผมสู้เขาไม่ได้ตรงไหนเหรอพี่ สูงก็เท่าๆกัน ผมหล่อกว่าด้วยซ้ำ เด็กกว่า หรือว่าเขาใหญ่กว่าผมเหรอ พี่ถึงรักเขาน่ะ"
เอ่อ มันหันมามองน้ำตาเต็มเบ้าตา ตายๆ ทำให้ใจหายอีกแล้ว
"ต้อม"
"ผมไม่มีรถขับเหมือนเขาใช่ไหม ผมสู้เขาไม่ได้ใช่ไหม"
มันยังพล่ามอยู่ครับ ผมก็รอให้มันพูดให้จบ ตั้งใจฟังทุกคำ
"พี่รอผมหน่อยไม่ได้เหรอ ให้ผมทำงาน ผมไม่ไปแล้วอเมริกา ผมจะทำงานหาเงินเรียนเอง แค่พี่รักผมบ้าง"
"ต้อม ฟ้งนะ"
พอเถอะ ให้มันพล่ามออกมาอีกก็คงวกไปเวียนมาอยู่แบบนี้
"พี่บอกเราแล้วนี่ ว่าเราจะเอาพี่หรือเอาอนาคตของเราเอง คนเรารักกันแบบแฟนน่ะ มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับความรู้สึก และรู้ไหมว่าความรู้สึกรักมันเปราะบางมากนะต้อม แต่ความรักของพี่น้อง ของเพื่อนมันแน่นหนา ไม่ว่าจะยังไงมันก็ไม่ขาด พี่อยากให้เรามองไปในวันข้างหน้า ไม่ใช่มองแค่ตรงนี้วันนี้แล้วเอาความรู้สึกของเราเขี่ยอะไรดีๆหลายๆอย่างออก ไปจากตัว พี่ก็ตอบเราไม่ได้หรอกนะว่าในอีกปีนึง สองปีข้างหน้าพี่จะยังคบกับเขาอยู่ไหม แต่พี่ตอบเราตรงนี้ได้อย่างนึงว่า พี่จะรักเราตลอดไป"
"ในฐานะน้อง"
มันตอบแทนครับ เฮ้อนะ
"อืม เรื่องของอนาคตพี่ตอบไม่ได้หรอกนะต้อม พี่เชื่อว่าเราเองก็ตอบไม่ได้ แล้วถ้าหากว่าเราไปเรียนที่โน่นแล้วมีคนรักคนชอบล่ะ ถ้าให้พี่อยู่ที่นี่เลิกกับเขาแล้วรอต้อมน่ะเหรอ วันนั้นต้อมจะทำยังไง สู้ให้เจ็บวันนี้ เจ็บน่ะยังไงมันก็หาย ไม่ตายหรอก แต่เจ็บแล้วไม่ใช่ยอมแพ้ทิ้งทุกอย่างไป เพื่ออะไรต้อม"
"ผมไม่มีวันจะไปรักคนอื่น ผมรักพี่คนเดียว ผมตอบได้อย่างมั่นใจ"
"พี่จะคอยดู ถามหน่อยสิ ถ้าให้พี่รับรักเราวันนี้ แล้วให้เราไปเรียนต่อที่โน่น พอเรามีคนมารักมาชอบ"
"ไม่มีทาง"
"ฟังให้จบ"
ผมเริ่มปรี๊ดแล้วครับ ตกลงมันเป็นคนเข้าใจอะไรง่ายหรือว่าไม่กันแน่เนี่ย
"หมายถึงถ้าหากให้พี่รอเรา แล้วเราไปมีคนใหม่ เราจะชดใช้ให้พี่ยังไงกับความรู้สึกของพี่ที่ให้รอ"
ผมจริงจังขึ้นมาสายตามองมันแบบจะกินมันไปทั้งตัว มันก็นิ่งสิครับ
"ไม่มีทาง ผมจะรักพี่คนเดียว"
"รักพี่น่ะพี่ไม่ว่าหรอกนะต้อม เรื่องความรักมันห้ามกันไม่ได้หรอกนะ พี่เข้าใจ แต่อยากให้ความรักที่มีต่อพี่มันผลักดันให้เราอยู่ในที่สูง ไม่ใช่รักพี่แล้วเราจมลงต่ำ เราต้องมีหวังสิ พอเราเรียนจบมาทำการทำงาน ตอนนั้นจะมาเป็นแฟนกับพี่ถ้าพี่ไม่มีใครพี่ก็โอเค"
อย่าหาว่าผมแรดไม่รู้จักพอเลยนะ แต่ผมคิดเอาไว้แบบนี้ ผมเชื่อเสมอว่าคนเราหล่อเลี้ยงชีวิตอยู่ด้วยความรู้สึก และรู้ไหมว่าความรู้สึกนั้นมันผันแปรไปตามสภาพแวดล้อม รักเธอชั่วนิรันดร์น่ะเหรอ ไปหาได้ตามซีรี่ส์เกาหลีเถอะแต่ไม่ใช่ที่นี่ มันอาจจะมีอยู่จริงนะ ผมไม่ได้สบประมาท แต่เผอิญว่าผมไม่เคยเจอ กับไอ้หลวงเองก็ไม่ได้คาดหวังอะไรมาก แค่อยากจะให้ทุกวันที่อยู่ด้วยกัน วันที่ยังรักกันอยู่ผมทำให้เต็มที่รักมันให้เต็มหัวใจทุกวัน แค่นี้เองที่ผมเสาะแสวงหา ที่ผมให้ความหวังมันไปก็เพราะว่าสภาพของมันตอนนี้ ความหวังเท่านั้นที่จะหล่อเลี้ยงรดราดหัวใจของมันให้ชุ่มชื่นขึ้นมาอีก อยากจะตัดให้ขาดเหมือนกัน แต่ก็รู้ดีว่าไม่ใช่มีผมคนเดียวในโลกที่มีความรู้สึก และคิดว่าตัวเองแน่ เผื่อมันแน่กว่าผมขึ้นมาไม่ง้อไม่ทำตามผมแล้วล่ะ ขี้เกียจจะมาหาเรื่องแก้ สู้ให้ความหวังมันไป ห้าหกปีต่างบ้านต่างเมืองผมรู้ดีว่ามันเป็นยังไง ผมเข้าใจดีว่าเวลาที่ต้องการใครเวลาเราเหงามันเป็นยังไง ไม่ได้ส่งเสริมให้มันไปมีใคร แต่ผมเชื่อใจว่า คำว่ารักที่มันบอกผมตอนนี้ หรือว่าผมจะรักพี่คนเดียวตลอดไปนั้นน่ะ มันเสียอีกที่จะกลับมาบอกผมว่า ผมรักพี่แบบพี่น้องจริงๆ คอยดูเถอะ
"คุยอะไรกันคุณนานเชียว"
สามีเดินออกมาตามครับ โอยๆ มันกำลังจะลงอยู่แล้วเชียว ไอ้สามีนี่ก็นะเดินมาโอบทันที
"ไม่มีอะไรหรอกแก ปรับความเข้าใจกันนิดหน่อย เดี๋ยวตามไป"
"ฟังด้วยไม่ได้เหรอ"
ผมหันไปดุมันด้วยสายตา ไอ้ต้อมนี่หลบหน้าไปแล้วครับเพราะน้ำตามันไหล ดีนะไม่หันมาเจอ เรื่องใหญ่อีกแน่ๆ
"เรารักพี่เขาเหรอต้อม"
เอ่อ คุณสามีเอ่ยขึ้น ทำไมถามแบบนั้นเนี่ย
"ใช่ ผมรักพี่นาย"
มันยอมที่ไหนล่ะ หันขวับมาทันที น้ำตายังไหลอาบแก้มอยู่เลย ไอ้หลวงมันสะดุ้งไป ผมเองก็นะใจหายสิครับท่าน
"อืม พี่เข้าใจเรานะต้อม แต่พี่ว่าเรายังเด็กนะที่จะมาเอาความรู้สึกรักมาตัดสินอนาคตของตัวเอง"
"ไม่ต้องมาสอน"
"ต้อม"
นั่น โอ๊ย อะไรกันเนี่ย จะต่อยกันไหม จะได้ช่วย เหอๆ
"พี่ไม่ได้สอน แต่พี่แค่อยากให้เราเข้าใจ ตอนนี้เรารักแฟนพี่ พี่รู้ แต่อยากให้เราเอาอนาคตเราไว้ก่อนจะดีกว่า"
"เรื่องของ กะ"
"ต้อม พอได้แล้วหลวง เข้าไปก่อน"
เอ่อเพิ่งหันมามองหน้าสามี โหนะ นี่ถ้าผมไม่ยืนอยู่ตรงนี้ได้ต้อมคงได้ฟุบไปแล้วแน่ๆ เพราะมันกำหมัดแน่นเชียวครับ มันเน้นคำว่าแฟน เหอๆ ส่วนไอ้ต้อมก็จะหลุดอยู่แล้ว
"เข้าไปก่อน ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวตามไป"
ผมดันหลังมันให้เข้าไปด้านในก่อน ก่อนที่อะไรๆมันจะแย่ลงไปมากกว่านี้
"หลงรักคนมีแฟน แล้วมันผิดตรงไหน"
กรี๊ด ดูคุณสามีมันร้องเพลงขึ้นเสียงดังสิครับ เดินยักไหล่กวนๆเข้าไปแล้ว หันมามองไอ้ต้อมนี่ กัดฟันกำหมัดแน่นเชียว
"ต้อม"
"ไม่ต้องพูดพี่ อยากให้ไปผมก็จะไป ไม่ต้องมาพูดแล้ว"
มันไม่มองหน้าผมเลยนะครับ เสียงนี่ประชดประชันสุดฤทธิ์
"ต้อม ดีแล้วที่เราตัดสินใจได้"
"แต่พี่จำไว้นะ ผมจะไม่มีวันยอมแพ้มันเด็ดขาด"
หือ อะไรน๊ะ
"ต้อม"
"ผมจะกลับมาทวงพี่คืนจากมัน"
"ต้อม"
เป็นครั้งที่สามหรือสี่ไม่รู้แต่ผมได้แต่เรียกชื่อมันอยู่แบบนี้ ต๊าย สมองตีบตันไม่ประมวลผลสิครับท่าน ไม่รู้จะพูดอะไรไม่รู้จะมีคำใดเอ่ยออกมา นายพลจนมุมแล้วครับ
"ผมจะทำตัวเองให้ดี ดีกว่ามัน แล้วผมจะมาเอาพี่คืน"
"พี่จะรอ"
กรี๊ด ทำไมชั้นพูดออกไปแบบนั้นเนี่ย ตายๆ อยากจะตบปากตัวเองสักร้อยที โอ๊ย อะไรเนี่ย ชั้นอุตส่าห์แก้แทบตายผูกปมเข้าอีกแล้ว กระโดดน้ำประชดชีวิตเลยดีไหมเนี่ย
"จริงนะพี่"
นั่นไงครับ มาๆมารุมตบผมที โอยๆไม่ไหวจริงๆผมเนี่ย
"อืม"
แน่ะ ยังอีก โอ๊ยปากกับใจทำไมมันตรงกัน เอ้ย ทำไมมันสวนทางกันแบบนี้เนี่ย กรี๊ด ไม่ไหวแล้ว
"แต่อย่าให้มันเอาบ่อยนะพี่ เดี๋ยวหลวม"
เอ่อ ผมมัวแต่ด่าทอตัวเองอยู่ในใจไม่ทันตามมันนะครับ
"หือ"
"อย่าให้มันเอาบ่อยนะ ผมไม่ชอบ"
"อะไรแก บ้าเหรอ ไหนบอกใหญ่ไม่ใช่เหรอจะกลัวอะไร"
กรี๊ด ตามมันอีกแล้ว ผมเป็นบ้าไปแล้วใช่ไหมเนี่ย
"แน่นอน ความจริงผมไม่ชอบกินน้ำใต้ศอกใครหรอกนะ แต่สำหรับพี่ผมยอม"
"เข้าไปได้ยัง ยุงกัด"
ผมเปลี่ยนเรื่องทันที ก่อนที่จะเตลิดเปิดเปิงไปมากกว่านี้ มันเช็ดหน้าเช็ดตาแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ ผมนี่สิยืนเอ๋ออยู่ที่เดิม นี่จะบอกให้รู้ ผมสาบานเลยว่าถ้าใครเป็นผมนี่นะคงไม่มีหรอกที่จะไม่คิดอะไรแบบนั้นกับมัน มาตบผมเลยสิเอา ไม่รู้สินะถ้าไม่ติดศีลธรรมอันดีงามที่มีอยู่น้อยนิดในตัวนะ ผมกินมันไปนานแล้ว เพราะไอ้ต้อมน่ะมันน่ากินมากขอบอก ใครรักมั่นแค่ไหนก็เถอะ กรี๊ด อกอีแป้นจะแตกตาย ไปเรียนเสียที่โน่นล่ะแก ชั้นจะได้ไม่ผิดศีลธรรม ผัวหลวงนั่นก็เอร็ดอร่อยอยู่ไม่น้อย โอ๊ยๆ ไม่เอาๆ อย่าดีแต่แรดไปวันๆ เราต้องพอเพียง ต้องรู้จักพอ โอยๆ ตบตัวเองดีไหมเนี่ยคิดอะไรลงไป คืนนี้ต้องสองยกๆเท่านั้น
"คุยนานเชียวนาย มีอะไรกันหรือเปล่า"
คุณนายแม่ถามขึ้น เพราะผมเดินกลับเข้าไปก่อนไอ้ต้อมอีก
"ก็นิดหน่อยแม่ น้องมันยังไม่ค่อยแน่ใจเรื่องๆผอยู่นี่โน่น เหมือนมันกลัว"
"อ้าวเหรอ มาเดี๋ยวแม่พูดให้"
"อย่าเลยแม่ ผมพูดแล้ว อย่าเพิ่งไปรื้ออะไรขึ้นมาอีก เด็กมันจะเสียกำลังใจ มันยิ่งคิดมากๆอยู่นะ"
"มีอะไรต้องคิดมาก เรียนต่ออเมริกามีแต่คนอยากไปทั้งนั้น"
อีพี่ชายผมครับมันดอดขึ้น
"ก็เขาไม่ได้เห็นแค่ตรงนั้นนี่พี่แพศยา มันมีพ่อมีแม่ พ่อมันก็ไม่สบาย น้องมันก็ยังเล็กๆ มันเป็นลูกคนโตนี่ต้องรับผิดชอบดูแลครอบครัว เหมือนพี่หรือเปล่าล่ะ"
"เอ้ย พี่ก็ดูแลนะครอบครัว"
"มาก ดูแลที่สุด"
"นั่น กัดกันเองอีกแล้ว บอกแล้วให้เงียบๆตาแพทย์ เราจะไปมีฤทธิ์มีเดชอะไรสู้กับนายมัน มาแม่เอง"
อ้าวนะ กรี๊ด อะไรเนี่ย มาเลยรุมเลย
"พ่อล่ะ รุมนายอีกคนสิ"
ผมประชด
"อ้าวนายพ่อไม่เกี่ยวนะ"
"อย่างแกน่ะ ชั้นคนเดียวก็อยู่หมัดแล้ว อย่าไปชวนพ่อเขามาเข้าพวกไม่ได้ผลหรอก"
"อะไรอ่ะแม่ จะว่าอะไรอีกว่ามาเลยมา"
ผมทำท่าแบบเซ็งๆ อีพัทกับอีป้ามันก็นะหัวเราะคิกคักพอใจอยู่ สรุปคุณนายก็ไม่ได้อะไรมากหรอกครับพอดีไอ้ต้อมกลับมา ก็เลยเปลี่ยนเรื่องคุย คุยอีกนิดหน่อยก็กลับ เพราะพรุ่งนี้ต้องไปชลบุรีแต่เช้า ขากลับนี่ก็นั่งรถกลับเหมือนเดิม ไอ้ต้อมแม่ผมไม่ให้กลับหอนะครับให้นอนกับพี่ชายขอเตียงเสริมเขาเอา มันอิดออดเหมือนกัน แต่ผมไม่ได้ช่วยแล้ว ให้อยู่ในความปกครองของคุณนายแม่แกซะเลย ฤทธิ์เยอะนัก เฮ้อเหนื่อยมากกว่าจะได้นอน
"คุณไปให้ความหวังอะไรมันหรือเปล่า ทำไมมันต้องเสียใจขนาดนั้น"
ก่อนนอนคุณสามีก็นะ ไม่ยอมลืมอีก
"ใครจะไปให้ความหวังอะไรใคร บ้าเหรอแก"
"ไม่รู้ล่ะ แต่ทำไมมันต้องเสียใจขนาดนั้น ถึงกับร้องไห้"
"อ้าว นี่แกไม่รู้เหรอว่าชั้นหน้าตาดีมีเสน่ห์ ช่วยไม่ได้นะมันมาชอบชั้นเอง"
"หึหึ ไม่ได้นะ ต่อจากนี้ห้ามไปสวยเรี่ยราด"
"อะไร ชั้นไม่ใช่หมานะจะได้สวยเรี่ยราด"
ผมหันไปขยุ้มคอมันทันที แหมนะดูมันเปรียบเทียบ
"อิอิ ก็หวงอ่ะ"
"ชั้นก็หวงแกเหมือนกันล่ะ ทำการบ้านสิคืนนี้น่ะ"
อ๊าย แรดไปไหม ไม่เนอะ คือจะมาทะเลาะกันทำไมล่ะ ไม่มีประโยชน์มาทำอะไรที่ทำให้อดีนาลีนมันหลั่งดีกว่า อิอิ สบายตัวกว่าเยอะ
ตอน ที่นั่งรถไปชลบุรี มีแค่ผมพ่อแม่แล้วก็ไอ้ต้อมนะครับ หลานๆให้พี่ปริ๊นดูเพราะถ้ามาการงานคงเสียหมด พอดีคุณสามีหยุดอีป้าก็หยุดมันสองคนจึงอาสาพาพี่ชายผมไปเที่ยว ใช้รถคุณสามีนั่่นล่ะครับ ผมเองหวั่นอยู่ในใจเหมือนกันนะว่าแม่กับพ่อจะแสดงท่าทีที่ไม่เหมาะสม คือคิดไว้ก่อนอ่ะนะ ปกติแล้วพ่อผมเนี่ยเป็นคนนิ่งๆ ถึงนิ่งมากที่สุดไม่งั้นคงไม่โดนคุณนายยุพินจับทำสามีมาจนป่านนี้หรอก อิอิ ส่วนคุณแม่ผมน่ะ ผมว่าไม่หรอกนะถึงจะพูดตรงๆไปหน่อย แต่เรื่องการมองคนในแง่ลบเนี่ยผมยังไม่เคยเห็นคุณแม่ผมทำ เอาเถอะ คิดเล่นๆไปก็เท่านั้นเอง
"อย่างที่ดิฉันแจ้งให้ทราบนั่นล่ะค่ะคุณ ว่าลูกชายของดิฉันประสงค์อยากจะดูแลส่งเสียลูกต้อมให้ร่ำเรียน ทางเราไม่ได้หวังผลประโยชน์อะไรตอบแทนหรอกนะคะ คือถือว่าเป็นเครือญาติกันก็แล้วกัน จะว่าไปพอไปอยู่ที่โน่นลูกต้อมก็ต้องช่วยดิฉันกับครอบครัวดูแลร้านอาหาร เวลาเลิกเรียนก็ต้องทำงาน"
คนที่เริ่มเปิดประเด็นคือผมนะครับ เล่าไปยาวแสนยาว พ่อกับแม่ไอ้ต้อมนั่งฟังอยู่ ตอนแรกที่รถไปจอดก็ปรี่เข้าต้อนรับเป็นอย่างดี แววตาที่อัดแน่นไปด้วยความยินดีปรีดา ผมมองทีไรผมมีความสุขทุกที แล้วแบบนี้จะให้ผมทิ้งขว้างมันได้ยังไงกัน พอผมพูดจบแจ้งถึงความประสงค์ที่พาพ่อแม่มาพบวันนี้แก่ท่านทั้งสองไป แม่ผมก็เริ่มเสริม เพราะสีหน้าท่าทางของทั้งสองดูตกใจ เหมือนทำอะไรไม่ถูก
"แต่ทางอีชั้นไม่มีเงินจะเป็นค่าตั๋วเรือบินให้มันหรอกนะคะคุณ ใจจริงก็อยากจะให้ลูกได้เรียนสูงๆอยู่เหมือนกัน แต่"
"ไม่ ต้องห่วงนะคะคุณพี่ เรื่องเงินเรื่องทองทางคุณน้องไม่เก็บคืนหรือเรียกคืนหรอกนะคะ สบายใจได้ ที่ทำอยู่นี่ไม่ได้ทำกับใครทุกคน นับว่าเป็นบุญที่สะสมมาแต่ชาติปางก่อนเถอะนะคะ ชาติก่อนเราคงได้เกี่ยวดองกัน ชาตินี้เราจึงได้กลับมาเกื้อหนุนกันอีก"
โอ้โห คุณนายแม่เธอตีสนิท คุณพี่คุณน้องทันที ส่วนแม่ของไอ้ต้อมแทบจะหมอบติดกับแคร่ใต้ถุนบ้าน
"แต่ว่า"
"ไม่ ต้องห่วงหรอกนะครับ ผมรับรองว่าจะไม่มาหลอกลวง เรื่องเอกสารทุกอย่างทางผมจะเป็นคนจัดการเอง ส่วนเรื่องที่ไม่ไว้ใจหรือยังไม่สบายใจนั้น ลูกชายผมก็ทำงานอยู่ธนาคารต่างชาติที่กรุงเทพฯ รับประกันได้นะครับ"
"ผม ก็ไม่ได้คิดว่าลูกนายจะมาหลอกกันหรอกนะครับ ต้องกราบขอบคุณคุณทั้งสองเสียด้วยซ้ำที่เมตตาไอ้ต้อมมัน แต่มันใหญ่หลวงไปไหมครับ กับการที่จะส่งเสียเด็กคนหนึ่งที่ไม่เคยรู้จักมักจี่มาก่อนไปร่ำเรียนถึง เมืองนอกเมืองนา เพียงเพราะเขารู้จักกับลูกชายของคุณ"
พ่อไอ้ต้อมพูดเสียงสั่น ผมเองมองหน้าพ่อกับแม่ จริงเหมือนกันนะ
"คุณ พ่อครับ ผมกับต้อมเราเป็นพี่น้องกัน เพิ่งจะรู้จักกันก็จริง แต่มันไม่ได้สำคัญอะไรนี่ครับ คนเราต่อให้คบกันมาสิบยี่สิบปีสนิทชิดเชื้อกันมาก แต่เวลาอยากให้ช่วยเหลือเจือจุนอะไรก็ปัดปฏิเสธไปเสียทุกที กับการที่ผมกับต้อมรู้จักกันแค่ไม่นานแต่ผมยินดีและเต็มใจที่จะช่วยเหลือต้อ ม เหตุผลก็คือต้อมมันเป็นคนดี เท่าที่ผมสัมผัสได้ อันนี้ก็ต้องยกความดีให้คุณพ่อกับคุณแม่ที่เลี้ยงต้อมมาอย่างดี แล้วคนดีๆทำไมผมถึงต้องมองข้ามล่ะครับ ในเมื่อบางอย่างผมสามารถให้ได้ อย่างโอก่าสในครั้งนี้"
คุณนายแม่ผมเอามือมาตีขาเบาๆปล้วยิ้ม คงจะถูกใจนาง
"อย่า เป็นกังวลไปเลยค่ะคุณ เราถือว่าเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว เรื่องลูกต้อมน่ะไม่ต้องห่วงหรอกนะคะ คุณน้องจะดูแลลูกต้อมให้เหมือนกับลูกชายของตัวเอง"
"โอ"
แม่ของ ไอ้ต้อมเป็นคนแรกที่กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่จากที่หมอบอยู่แล้วก็ซุกหน้าลงกับ ฝ่ามือ แม่ผมเองก็น้ำตาซึมโผเข้าไปประคองร่างเอาไว้ สะท้อนใจเหลือเกิน ผมเข้าใจความรู้สึกของพ่อกับแม่ไอ้ต้อมนะ เข้าใจเป็นอย่างดี ใครที่ไหนก็ไม่รู้เหมือนจะมาพรากดวงใจออกจากอก ดวงใจที่เฝ้าฟูมฟักดูแลมาแต่เยาว์วัย เข้าใจผมด้วยเถอะนะคุณพ่อคุณแม่ ผมจะทำให้คุณพ่อคุณแม่มีชีวิตที่สบายกว่านี้ ผมเองก็น้ำตาไหล ไอ้ต้อมมันนั่งอยู่ไกลๆครับไม่เข้ามาใกล้
"ดิชั้นฝากลูกชายด้วยนะคะคุณ ดุด่าว่ากล่าวแทนอีชั้นให้ด้วย"
"ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะคุณพี่ คุณน้องจะรักลูกต้อมให้ได้มากเท่าๆกับคุณพี่ อย่าเสียใจไปเลยนะคะ"
ดราม่าได้อีก โอยๆไม่ไหวแล้ว ผมเดินออกมาน้ำตาไหลพราก ไอ้ต้อมเองก็ก้มหน้าอยู่
"พี่ๆ พี่จะพาพี่ผมไปเมืองนอกเหรอ ผมไปด้วยสิ"
หมด เลยผม ความมานะพยายามที่อดทนอดกลั้นทำให้น้ำตาไหลออกมาเหมือนแอน ทองประสม มันพังลงทันที โอย เจ็บปวดเหลือเกิน แววตาของน้องโต้งเสียดใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผมร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายทรุดตัวลงนั่งต่อหน้าต่อตาไอ้ต้อมนั่นล่ะครับ
"พี่"
"พี่ พี่ พี่จะพาพี่ต้อมไปเรียนต่อไงครับโต้ง เรียนสูงๆล้วส่งเงินมาให้เราเรียนด้วยไงครับ เราต้องเป็นเด็กดีนะ"
ผม สะอึกสะอื้นพูดออกมา ไอ้ต้อมมันเข้ามาจับบ่าไว้ กอดหน่อยเถอะ อ๊าย ไม่ไหวแล้ว ผมโผเข้ากอดมันเลยสิครับ ดราม่าก็ขอมีคนซบหน่อยเถอะ ไหนๆ ผัวก้ไม่มาด้วย จะกอดพ่อก็ดูจะดราม่าหนักกว่าเดิมอีก เอาไอ้ต้อมนี่ล่ะ
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล เพิ่งเขียนเสร็จ ลงร้อนๆเลยน้า ผมไปรับจ้างมาเหนื่อยแทบตาย งานประจำก็มี พอดีเพื่อนขอให้ไปช่วย เหอๆ แทบตายเลยผม มาแค่นี้ก่อนน้า เดี๋ยวค่อยว่ากันน้า ขอบคุณทุกคนนะครับที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจ จุ๊บๆ :L2:
-
จิ้มก่อนอิอิ :z13:
นายน่าจะเป็นรักแรกของต้อม
ถึงได้ฝังจิตฝังใจ ดื้อที่จะรักอย่างนี้
เข้าใจเลยว่าทำไมนายถึงตอบแบบให้ความหวัง
วัยรุ่นนี่ความคิดความอ่านยังไม่เยอะเท่าที่ควร
ไปเมืองนอกแล้ว คงเข้าใจ ใจตัวเองมากขึ้น
ไม่อยากให้เกิดรักสามเศร้าเลย
มันอึดอึด อ่านตอนนี้อึดอัดแทนมากเลย
+1 จ้ะ
-
น้องต้อมเอาจริงด้วย
เชียร์คุณหลวงเหมือนเดิมค่ะ
-
นายหลุดปากให้ความหวังไปอีกแล้ว (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/emoticon_013_cactus.gif)ทำไมเป็นคนอย่างนี้
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b9.gif)พี่แพทย์จับต้อมเป็น...เลย(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b9.gif) จะได้ไม่ต้องมายุ่งกับนายหวานใจนายหลวง
-
:z13:
คุณนายนางเอกมาก สาขานักแสดงนำยอมเยี่ยมคงไม่พ้นคุณนายแน่ปีนี้ อิอิ
แต่แหม กอดใครไม่กอด กอดน้องต้อม ระวังน๊าาาา หุหุหุ
-
ต้อมความมุ่งมั่นสูงมาก
ถ้ารักษาเอาไว้ได้ น่ากลัวขิงๆ
-
นายเอ้ยย ให้ความหวังต้อมมันอีกแระ
-
:เฮ้อ: อ่านตอนนี้เส้า :angry2: นายให้ความหวังต้อมทำไหมเนี้ย :z3:ไม่เข้าใขอย่าพลิกนะมีงอล
-
3p โลดเลยยยยยยยยยยยยย
น้องนายเนื้อหอมจริงๆหน่ะ
จริงๆ คือ ต้อมก้ดูจะเว่อไปหน่อยนะ มั่นใจมากว่าไปเมกากลบมาแล้วเนี่ยก้จะยังรักนายอยู่อ่ะ
ให้จริงๆเถอะหนาพ่อคุณ
สงสารน้องโต้งจัง
-
+1 ให้ค่ะ
อ่านตอนนี้แล้วน้ำตาไหลพรากๆ
ประทับใจสุดๆ ค่ะ
นายเธอเนี่ยชีวิตครบทุกรสชาติจริงๆ
ดีก็ได้ แต่อย่าให้ร้ายนะ เพราะชั้นต้องร้ายที่สุด
-
มันน่าปลาบปลื้มใจ นายต้อมไปแล้วก็ขอให้ตั้งมั่นกำสิง่ที่พูดกับพี่นายไว้ด้วยนะคะไม่ใช่ไปหลงแหม่ม หรือสายไทยในต่างแดน กลับมาแย่งคุณนายคืนดีกว่า อิอิ
-
แหมมมม " จะกอดพ่อก็ดูจะดราม่าหนักกว่าเดิมอีก เอาไอ้ต้อมนี่ล่ะ"
ทำเนียนนะคะ
-
ต้อมดราม่าตลอด
นายรอต้อมด้วยนะ :call:
-
o18 อย่างนี้เข้าข่ายอยากเก็บเธอเอาไว้ทั้งสองคนรึป่าวนาย เชิ่ดใส่ อย่าได้แคร์
-
อิคกี้ หาคู่ให้ต้อมมันหน่อย ไม่เอาคุณนายนะ คนนี้ของคุณหลวงเค้า :laugh: เค้าไม่อยากกินมาม่าแล้วอะ
แรกๆต้อมก็ดอเคอยู่ แต่พอหลังต้อมนี่ ดราม่ามากไปแล้ว เกินงาม
-
ผิดไหมถ้าอ่านตอนนี้แล้วจะร้องไห้ไม่ใช่อะไรนะสงสารหลวง T__T'
เศร้า
-
ความรักมันเป็นไปตามวัยน่ะครับ
แต่ยังไงความรู้สึกก็คงจะฝังลึก
-
มีแวว3Pร่ำไร 55+
แต่นายนี่ จะบอกยังไงดี ครบรสเลยคนเดียว 55+ ^^
-
ก็สงสารต้อมมันนะ มันก็คงรักนายจริงแหละ คงทั้งรักทั้งศรัทธามั้งอาจจะหลงด้วยรึเปล่า
ด้วยวัยของต้อมแหละ วัยนี้อารมณ์ความรู้สึกมันรุนแรง ไว้อีก3-4ปี หลังจาก
ได้ไปเห็นโลกกว้าง ได้เรียนได้รู้ได้ดูได้เห็นอะไรๆ คงเข้าใจชีวิตดีขึ้น
แถมอยู่ในความดูแลของคุณนายแม่ อย่างน้อยมันคงซึมซับเอามุมมอง
และแนวคิดดีๆจากคุณนายแม่ได้บ้างแหละ
และเมื่อวันนั้นมันอาจรักนายอย่างพี่ หรืออย่างแฟน แต่ก็คงมีสติกว่านี้ และเย็นลงกว่านี้
เอ่อ..ว่าแต่นายพลดราม่าขอกอดขอซบต้อมมันน่ะ คิดไรอยู่ลึกๆรึเปล่า (มัดจำไว้เหรอ) หุ หุ
-
อัพแล้ว เย่ๆ :m4:
นายพลยังรั่วเหมือนเดิมเลยนะ :laugh:
พักผ่อนเยอะๆนะคะคุณอิ๊ก :กอด1:
หยุดบ้างพักบ้างไม่ว่ากันเนอะ แล้วแต่สะดวกเลยค่ะ :L1:
-
ไปอยู่โน่นแล้วก็ไปช่วยพี่แพทย์เลี้ยงลูกดีดีนะต้อม
ยังคงเชียร์พี่แพทย์อยู่เหมือนเดิม
โรคจิตขั้นรุนแรงหวังว่าคุณอิ๊คคงไม่ถือสานะครับ o13
-
เชียร์ใครดีหว่า :L1:
-
มาม่าจังเลยค่ะ
ต้อมสู้ๆๆๆๆน่ะ :กอด1:
-
:man1: กอดพี่อิ๊กกี้ก่อน
:เฮ้อ:
อ่านตอนนี้แล้วแอบเศร้าเล็กๆ
อยากรู้จิงว่ารักสามเศร้าครั้งนี้จะจบยังไงกันแน่
พอเดาได้ว่าต้อมอาจจะไปรักใครที่เมืองนอกแล้วนายก็แอบเสียใจเล็กๆ
แต่ก็ดีใจที่น้องมีอนาคตที่ดี
แต่ญ่าแอบเชียร์ให้หลวงและต้อมปรับความเข้าใจกันแล้วยุกันแบบ3P 555
เพราะคุณนายชีไฟแรงสูงจิงๆ
-
เดี๋ยววันนึงพอต้อมโตขึ้น อารมณ์แบบนี้ก็จะค่อยๆเปลี่ยนไปเองแหล่ะ..
+1 จ้า o13
-
ยิ่งอ่านยิ่งหนักใจแทนพี่นาย
ได้แต่หวังว่าถ้าต้อมไปเมกาแล้วจะไปเจอคนของต้อมจริงๆซักทีนะคะ
เพราะถ้าไม่อย่างนั้นแล้ว วันไหนต้อมกลับมา พี่นายก็คงจะลำบากอีกไม่น้อย
((ไม่อยากจะคิดเลยจริงๆนะคะนั่น))
เรื่องพี่นายให้ความหวังต้อม อ่านตอนแรกก็ไม่พอใจเหมือนกันนะคะ แต่พอมานั่งคิดดูแล้ว
ถ้าไม่ทำแบบนี้ ต้อมมันจะยอมฟังที่พี่นายพูดหรอ อีกอย่าง ต้อมอายุยังน้อย
ยังมีเวลาเรียนรุ้อะไรอีกเยอะ อยู่ห่างกันแบบนั้น อีกหน่อยก็คงจะคิดได้เองนั่นแหละเนอะพี่เนอะ 555
-
นายเสน่ห์มีมากมายเหลือล้นจริงๆ
ทั้งหนุ่มเล็ก หนุ่มใหญ่ ติดตรึม ^^ มีแต่คนรัก คนหลง เฮ้อ!! หนักใจแทน
แต่ทางที่นายเลือกก็ดีสำหรับทุกฝ่าย ปล่อยให้เวลามันเป็นไป
อีกไม่นานอะไรมันคงจะดีขึ้นมาเอง แล้วแอบให้ความหวังต้อมไปอีกนิดนะ
ระวังเถอะคุณสามีรู้ จะโดนลงโทษ ไม่ให้หลับไม่ให้นอน :laugh:
คุณอิ๊ก พักผ่อนเยอะๆ นะฮับ..
-
ยังstill เชียร์คุณหลวงเหมือนเดิมอ่ะ
แอบเคืองนายไปให้ความหวังไอ้ต้อมมันทำม๊าย รู้ไม๊คนอ่านกลัวจะตายอยู่แล้วเนี่ย อย่าเชียวนะหลวง อย่าออกลายเชียวนะ
ปล. น้ำตาซึมเรยอ่ะ ตอนท้าย
ปล.2 ต้อมเอ็งไปได้กะพี่ปริ้นเหอะนะ พลีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส :call:
-
น้องต้อมคนที่ใช่รออยู่ที่เมกา...ใช่ไหม Eiky
+1
-
ชอบๆๆถูกใจ+1
-
:n1: เชียพี่แพทย์กับน้องต้อม
-
ดร่าม่าอ่าาา
ไม่เอาาาาาา
:o12: :o12: :o12:
-
สงสารน้องต้อม แต่ก็จริงอย่างที่นายว่า เวลาและระยะทางอาจทำให้เราได้เจอใครใหม่
แล้วเราจะเสียใจกับคำสัญญาที่เราให้ไป ซึ่งจะกลับมาชดใช้คนที่รอยังไงก็ไม่มีทางเป็นไปได้เลย :เฮ้อ:
-
ขอติดสอยตามน้องต้อมไปเรียนด้วยได้มั้ยเนี่ย
+1
-
คุณนายขาา แล้วไปให้ความหวังเด็กมันทำม้ายยย
-
นายคงต้องใช้คำว่า
เราสองสามคนละ
เป็นครอบครัวเดียวกัน
-
ซึ้งอ่ะ น้ำตาซึมเลยยย :o12:
-
โหยย
เลือกม่ายถูกเลยยย
-
กรี๊ดดดดดด ด
ชอบต้อมค่ะ!
:z3: :z3: :z3:
3P ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:o12: :o12: :o12:
-
หาคนมาให้พี่ต้อมด่วนคร๊าาาา
ไม่ได้นะพี่นายพี่หลวงเท่านั้นนนนน
-
แอบฝันถึงวันที่ต้อมเรียนจบแล้วกลับมาหาคุณนาย :กอด1:
-
น้องต้อม ,,ยังไงก็คงจะได้เจอคนที่ดีนะ
เป็นกำลังใจให้ .... แต่ !!!
ขอพี่นายให้หลวงเถอะนะ !!!
><
-
มีแววมาม่าในอนาคต
-
ตายละ คุณนาย
สามีไม่มา เธอเล่นกอดมั่วเลยนะ
:o8:
-
ระวัง หลวงกะต้อมได้กันเองนะ 5555555555555555 :oo1:
-
อืม....อ่านแล้วจุกๆ...ตื้นตัน....
-
แหมๆ ก็อายุขนาดต้อมอ่ะ ยังเด็กนะ คิดว่าสิ่งที่มองเห็นอ่ะ มันจะยั่งยืนตลอดไป โตๆไปถึงรู้ว่าความจริงมันเป็นยังไง (บ่นซะแก่เลยเรา)
-
กรี้ดด ตอนนี้คุณนายเรานางเอกมากมาย :impress2:
ชอบต้อม แต่ไม่เชียร์ต้อมกับนายนะ ฮ่าๆ
ขอเชียร์ต้อมพี่ปริ้นอีกคนดิ :-[
-
ง่า เกือบวางมวยกันแล้วอ่ะ น่ากลัวจริงๆ :laugh:
ตอนนี้เศร้าได้อีกอ่ะ ทั้งยินดีทั้งสงสารต้อมปนกันไปหมด เฮ้อ :เฮ้อ:
อยากรู้ว่าเรื่องจะเป็นไงต่อ อย่าลืมมาลงไวไวนะค่ะคุณอิ๊กกี๊ o13
-
นาย ชอบให้ความหวังซะจริง
:angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
-
เลิศ
-
ปล.2 ต้อมเอ็งไปได้กะพี่ปริ้นเหอะนะ พลีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส :call:
เอาให้ไปคู่กับหลานแทนก็ไม่เลวเนอะ^^
-
แหนะ ผัวหลวงไม่อยู่ ซบน้องต้อมเลยน่ะ 555555
-
คนเรายังไปให้ความหวังอีก สามีรู้สามีเสียใจนะนี่
คิดอยากจะตะควบทั้งสองสุดท้้าย ปลาดี ๆ อาจจะหลุดมือไปก็ได้นะเหอะๆๆ
เชียร์ให้ต้อมเจอรักใหม่ หุหุ
พี่แพทย์จัดไปพี่ อิอิ .........
-
เจิดค้าาแม่อมิตา
อยากเก็บเธอไว้หลายๆคน
:z2: :z2:
พี่อิ๊กทำงานได้ตังเยอะอะ
ยืมหน่อยสิอิอิอิ
คิดดอกก็ได้นะ
:กอด1: :กอด1:
-
แอบสงสารต้อมอ่ะ T^T
แต่ก็อยากจะตีนายซักสองแปะ
ไปให้ความหวังน้องอีกแล้ว
-
ทำไมก่อนจบมันถึงดราม่านักล่ะคะ ฮือออออ อ่านแล้วน้ำตาซึมจริง :m15:
น้องต้อมไปอยู่นู่น คงมีคนดามใจแหละน่า เอ๊ะๆหรือจะคู่กะพี่ปริ้นดี ฮิฮิ
แ่ต่อย่าต้องให้มาคู่กับนายเลยนะคะคุณอิ๊ก สงสารคุณหลวงเค้า
ดูรักกันจริงจังแล้วอะ นายกับหลวง แถมได้เห็นหลวงหึงก็ตอนนี้หละ อิอิ
-
โฮ~อยากอุปถัมภ์น้องต้อมกะน้องโต้งอ่าาาาา...!!!
กรีดร้องโหยหวนด้วยความอิจฉานาย บ้าไปแล้วครับตรู!!
หลังจากคิดเนื้อหาที่จะพรีเซ้นท์วันนี้(วันศุกร์)ไม่ออกมาตั้งแต่เมื่อวาน เลยสติแตกเข้าเล้ามานั่งอ่านนิยายแก้กลุ้มซะงั้น -o-"
แต่พอได้อ่านตอนล่าสุดนี่ กรีดน้ำตาด้วยความสงสารน้องต้อมสุดชีวิต โถๆๆๆๆๆพ่อคุณของพี่ น้อยเนื้อต่ำใจขนาดนั้นเลยเหรอ อยากไปกอดปลอบขวัญน้องต้อมจังเลยยTT^TT
-
ไม่ปลื้ม นายเลยนะ ตอนนี้
-
โธ่ๆๆๆ น้องต้อม
เลือกอนาคตแล้วค่อยมาสอยของรัก
ก็ยังทันนะหนูนะ
-
^^
-
เพิ่งอ่านทันค่ะ รักอิคุณนายมากมาย :m1:
ขอบคุณพี่อิ๊กกี้นะคะ คิดด้ายย อย่างฮาอ่ะ ไม่รู้ทำไม ชอบต้อมนะแต่ไม่เห็นสงสาร เฉยๆ เชิดใส่ :a14:
มันยังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจว่าโลกนี้มันยังมีอะไรอีกมากมายเนอะ
ส่วนคุณนายก็ไม่ผิดซะทีเดียวหรอกนะ เรื่องความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้
ถ้าจะผิดก็เรื่องเดียวแหละ เจ๊แกคิดเองเออเองจัดการเองเสร็จสรรพ บงการตล๊อดดด
ถามเค้าบ้าง ปรึกษาเค้าบ้างเฮอะ
-
:impress3:สงสารโต้ง
ต้อมไม่อยู่เหงาแน่เลย
-
+1 ให้อิ๊กกี้ :impress3:
-
ไม่น่าเผลอให้ความหวังเลย -*-
ใครก็ได้ รวบตึงไปเลย อิอิ
-
:m15:เข้าใจความรู้สึกทั้งต้อมและหลวงเลย แต่นายก็ลำบากใจน่าดูเลยนะ เพราะมีให้เลือกตั้ง 2 คน แต่ถ้าเป็นไปได้ ต้องร้องเพลงทาทา อยากเก็บเธอไว้ทั้ง 2 คน นี่แหละหัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่ พอลูกจะจากไปอยู่ไกลๆ ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ :m15:
-
ตอนนี่ +1 T^T
-
รักคุณนายที่สุด!
-
อิอิ ตอนนี้ก็ลุ้นแค่น้องต้อม
แต่หวังว่าคงไม่ทำให้หลวงต้องแตกแยกกับนายเค้าซะก่อนนะครับ
ไม่อยากให้น้องมันกลายเป็นอย่างนั้น อยากแย่งนายจนยอมทำทุกอย่างโดยไม่สนวิธีการน่ะ
-
ผิดไหมถ้าอ่านตอนนี้แล้วจะร้องไห้ไม่ใช่อะไรนะสงสารหลวง T__T'
เศร้า
+1ครับ
อย่าทำให้หลวงเสียใจนะนาย
สงสารน้องโต้งด้วย คงคิดมากน่าดู
-
เศร้าอ่ะตอนนี้ :m15:
-
:t3: :t3:
เข้ามานอนรอเจ้อมิตา
และมอบ :L2:ให้พี่อิ๊กผู้น่ารัก
-
:call:
-
:o12: ต้อมตั้งจัยเรียน ขยันๆๆ หาเงิน นะคร๊
แล้วมาแย้ง พี่ นา ยกัน :o8:
-
นายนะนายชอบหั้ยความหวังต้อม :angry2:
หลวงอะดีแล้ว :impress2:อยากหั้ยต้อมไปรักคนอื่นมากกว่า :serius2:
ปล่อยนายหั้ยผัวหลวงเค้าดูแลเหอะนะ :-[
น้องต้อมก้อไปพบรักใหม่ที่อเมริกาเหอะน๊อ :call:
-
คุณนายนอกใจหลวงตอนท้ายด้วย ฮิๆ -v-
ตอนนี้มาแบบซึ้งๆ :monkeysad:
พี่หลวงก็ใจเย็นๆ เลือดร้อนจริง (แล้วยังร้อนแรงอีก อิๆ -v-)
-
รออัพ .... นะ
ดราม่ามากเลยตอนนี้
-
ไม่นะ ต้อมกับหลวงต้องเข้าใจกันสิ
ไม่ๆๆๆๆๆๆ ผัวสองใครว่าผิด ถ้าคิดละเข้าใจตรงกัน
สมัครสมานสมัคคีกันไว้นะ คนไทยรักกัน
ปล.ขอตบคุณนาย โทษฐานเก็บเขาไว้ทั้งสองคน ไม่แบ่งเค้า
-
รักของวัยรุ่นก็ร้อนแรง และมั่นใจมากแบบนี้ละ
แต่เมื่อได้ห่างกันไปก็คงได้มีเวลาไตร่ตรองว่า
รักนั้นที่ว่า มันจริงแท้แน่นอน จริงมั้ย
แต่ดูๆ แล้วน่าจะกลับมา 3P ซะละมั้งเนี่ย
:z1:
-
ต้อมเอ๊ย~~ลูก ไปเถอะ ตอนนี้ยังเด็ก ไม่เคยเจอใครที่ทำแบบนี้กับเรา เราถึงหลงและเข้าใจผิด เมื่อโตขึ้นเราจะรู้เองว่าเรารู้สึกยังไง เนื้อคู่อยู่ที่ปลายฟ้า บินไปหาเถอะ หึหึ
-
ที่สุดอะเรื่องนี้ แรงจริงอะไรจริง
o13 o13 o13 o13 o13
-
รอคืนนี้
-
คุณนายก็ดันให้ความหวังต้อมอีกแล้ว
ปวดประสาท คุณหลวงกะต้อมจะเล่นสงครามประสาทกันป่าวนั่น
ตอนสุดท้ายดราม่ามาก :m15:
-
น้องต้อมเด๋วก็ลืมแล้วมีอนาคตที่สดใสนะ สู้ๆๆ
-
ได้ไปอเมริกาแล้ว
เฮอๆ ยิ่งอ่านยิ่งนึกถึงเจ๊จิต จริงๆ นะคะ
รอตอนต่อไปค่ะ
-
อนาคตที่สดใสรอน้องต้อมอยู่น๊าาาาา :กอด1:
-
แหมก็นะ ตอนนี้ยังเด็กใครดีด้วยก็รักคนนั้น
ต้อมอย่าเสียใจไปเลย อนาคตยังอีกยาวไกล ไม่แน่เนื้อคู่อาจอยู่ที่เมกาก็ได้
-
วันนี้นางร้ายจะมาไหมน้าา
:t3: :t3:
-
รอ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
:impress2: :impress2:คิดถึงนายมากเลย
-
มากี่โมงเนี่ยยย
-
รอพี่แพทย์คร๊าบบบบบบ อิอิ
-
องก์ ๓๙
ผมแอ๊บกอดไอ้ต้อมอยู่สักพัก แหมนะตัวมันอุ่นดีนะเนี่ย อิอิ อยากจะซบนานๆเหมือนกัน แต่ว่าน้องชายมันมาส่องดูก่อน คือแบบว่าอายเด็กนิดหน่อย
"พี่ๆ ถ้าพี่ต้อมไปอยู่เมืองนอก ผมเรียนจบแล้วจะได้ไปเมืองนอกเหมือนพี่ต้อมไหมอ่ะไหมอ่ะ"
คือว่ามันเอาหน้ามาเกือบจะแนบหน้าผมเลยนะ ไอ้ต้อมนี่มันก็ใช้ได้นะกอดแน่นเชียวเคลิ้มไปเลยผม
"อ้อ เอาไว้เรียนจบก่อนนะครับน้องโต้ง แล้วค่อยว่ากัน ตอนนี้อยากกินไอติมไหม เดี๋ยวพี่พาไปกิน"
"กินครับ ผมอยากกิน"
"ป่ะต้อมเดี๋ยวออกไปเดินเล่นกัน พาน้องโต้งออกไปด้วย ไปเดินห้างกันเนอะโต้ง"
ผมทำท่าปาดน้ำตาออกจากหน้าแล้วลุกขึ้น ไอ้ต้อมมันก็ดูซึมๆนะ หมดเวลาดราม่าแล้ว จะว่าไปสามีไม่อยู่พามันไปเดินเล่นหน่อยเถอะ เพราะตอนนี้สามีทราบแล้วว่าไอ้ต้อมมันอะไรยังไง ถ้าเลิกงานแล้วจะออกมาเดินเล่นกับมันเหมือนแต่ก่อนคงไม่ได้แล้ว กลัวสามีจะตบเอา ไหนๆก็ไหนๆ ขอเดินเล่นหน่อยเถอะวันนี้ ผมเดินไปบอกผู้ใหญ่แล้วก็ขับรถไปพัทยาครับ ไม่รู้จะไปไหนดี
"ยังไม่สบายใจอยู่เหรอต้อม"
ผมต้องถามมันครับ เพราะไอ้นี่เล่นเงียบตลอดทาง ผมคุยกับน้องโต้งจนไม่มีอะไรจะคุยแล้ว แต่ไอ้ต้อมมันก็เงียบเหมือนลืมปากไว้ที่บ้าน
"เปล่าพี่"
"แล้วอะไรล่ะ ทำไมเงียบจัง"
"ก็ไม่รู้จะคุยอะไร"
"อ้าวนะ เออๆ ไม่คุยก็ไม่คุย"
"พี่อยากคุยไรก็คุยมาดิ"
ดูมันครับ แหมนะ
"ชั้นก็ไม่อยากคุยกับหินกับปูนหรอกนะแก"
"ผมไม่ใช่หินใช่ปูนนี่ คุยได้ ผมไม่ถือ"
เออนะ เอากูอีกแล้ว ไอ้นี่มันวอนนะครับ
"โต้งหิวไหม แป๊บนะครับเดี๋ยวก็ถึงแล้ว"
"ครับพี่ ผมอยากนั่งรถพี่มาห้างบ่อยๆจัง"
"เหรอครับ งั้นเดี๋ยวพี่มาหาบ่อยๆดีกว่าเนอะ เดี๋ยวเราก็โต ใช้การได้แล้วนี่ อิอิ"
"อะไรพี่ คิดอะไรกับน้องผมน่ะ ไม่ได้นะ"
ได้ผลครับ แหมนะทีแบบนี้หันขวับๆ
"คิดอะไร ไม่ได้คิดอะไร"
"อย่ามา ที่พูดเมื่อกี๊หมายความว่าไงอ่ะ"
"ตามที่พูดไงต้อม อะไรล่ะ สนใจด้วยเหรอ"
"อ้อ นี่ยั่วผมเหรอพี่"
"แล้วแต่จะคิด ไม่อยากคุยเองนี่"
"จำไว้เลยคนใจร้าย งอนแล้วด้วย"
"อะไรของแกไอ้ต้อม อย่ามาทำเป็นสาวแตกใส่ชั้นนะ งอนเงินอะไร แกไม่อยากคุยเอง ชวนคุยปากจะฉีกอยู่แล้วเนี่ย"
"อ่านะ นอนนะพี่ อย่ากวนนะ"
ดูมันครับเอนเบาะลงนอนเฉยเลย อยากจะโบกมันสักทีนี่ถ้าไม่เห็นว่ามันเศร้าอยู่นะจะหวดให้แล้ว น้องโต้งก็ตาปรือๆคงโดนแอร์เลยง่วงขึ้นมา รู้ไหมผมมีอะไรจะสารภาพ บอกตามตรงนะเวลาขับรถไปน่ะผมก็คอยมองดูหน้าไอ้ต้อมตลอดนะ เวลามันอยู่นิ่งๆหลับตา แผงขนตายาวดำขลับเปลือกตาไม่ได้กลอกกลิ้งไปมานูนๆขึ้นกลมๆ สันจมูกที่โด่งรับกับรูปหน้าหล่อๆของมัน ขอสารภาพเลยละกันว่าชอบมันเหมือนกันนะ ให้ตายเถอะ กรี๊ด ผัวหลวงนั่นก็หล่อบาดใจ ไอ้นี่ก็อีกคนมันจะบาดจิตบาดใจไปถึงไหนกัน โอ๊ย นี่ชั้นทำบุญมาเยอะหรือว่าทำบาปมาหนากันเนี่ย โอยๆ นี่น้องนะน้อง พุทโธ ธัมโม ลงๆ
"มองไรพี่"
อ๊ะ มันไม่ได้หลับนี่
"เปล่า มองกระจกส่องหลัง"
"อย่ามา แอบมองผมเหรอ"
"นี่แกน่ะจะมองชั้นไม่ต้องแอบหรอกนะ ทำไมต้องแอบ"
"หึหึ ก็เหมือนกำลังทำใจไงพี่ อยากใช่ไหมแต่กลัวนอกใจผัว"
กรี๊ด กรี๊ด เหมือนโดนน้ำร้อนสาดหน้า ผมหันหน้าเอียงไปนอกกระจกรถ ยิ้มสิครับ อิอิ มันรู้อ่ะ นี่ผมปิดไม่มิดเลยเหรอเนี่ย
"นี่มากไปไอ้ต้อม ถ้าชั้นจะทำน่ะชั้นไม่จำเป็นต้องกลัวใครหรอกนะ"
"เบื่อคนโกหกว่ะ"
"ไอ้ต้อม"
"ผมตัดสินใจแล้วพี่ ผมจะอดใจรอผมกลับมาก่อนเถอะ แล้วพี่ค่อยกินผมนะ รอได้ไหม"
เอ่อ นี่ผมหรือว่ามันกันแน่นะที่ต้องพูดแบบนี้
"ได้ข่าวไปสี่ห้าปีนี่นะ ใครกันแน่จะรอไม่ไหว"
"สี่ห้าปีแป๊บเดียวล่ะพี่ ตอนนั้นผมก็โตเต็มวัยแล้ว น้ำเชื้อแข็งแรงพร้อมเป็นพ่อพันธ์ให้พี่ล่ะ"
"นี่ เลิกพูดเรื่องนี้เถอะ เออแล้วคิดหรือยังว่าจะเรียนต่ออะไร"
ผมเบื่อจะเถียงกับมันครับ กลัวเหลือเกิน อิอิ กลัวว่าจะอดใจไม่ไหว
"ยัง ไม่คิดอ่ะ เรียนไรก็เรียน พี่ก็รู้ภาษาผมไม่ค่อยเก่ง"
"อืม แต่ไปอยู่โน่นไม่ต้องห่วงหรอกนะ แม่ชั้นเขาจัดการเอง"
"โหย น่ากลัวอ่ะ"
"กลัวไร แม่แค่เข้มงวดเรื่องการเรียนเท่านั้นล่ะ อย่างหลานชั้นอยู่บ้านแม่ไม่ให้พูดภาษาอังกฤษ แต่อย่างแกเนี่ยภาษาไทยคงไม่ได้ใช้หรอกนะ"
"เฮ้อนะ ผมเริ่มหนักใจแล้ว"
"เอาน่าแก คิดอะไรมากมาย เดี๋ยวมันก็ชินเองล่ะ"
"ผมคงคิดถึงพี่แย่เลยอ่ะ"
วกกลับมาเรื่องเดิมอีกแล้ว
"คิดถึงก็ตั้งใจเรียนดิ จะได้รีบกลับมา"
แต่ก็ไม่ได้ผลหรอกนะผมไม่ได้คล้อยตามหรอกนะจะบอก ผมไปถึงที่พัทยาเกือบบ่ายสองโมง พามันสองคนไปเดินเล่น ผมซื้อเสื้อใหม่ให้น้องโต้งด้วย คือว่าผมไม่ได้สงสารน้องมันนะครับ แต่ผมแค่เห็นใจไม่รู้สิ ไม่ได้เรียกว่าสงสาร แต่ผมอยากให้ในสิ่งที่ผมให้ได้ น้องโต้งก็ดูมีความสุข อะไรที่ไม่เหนือบ่ากว่าแรงของเราแต่มันสร้างรอยยิ้มให้คนอื่นผมก็อยากทำนะ อุ๊ยตาย แลดูเป็นนางเอกขึ้นมาทันที เชิดใส่
"อยู่ไหนเนี่ยคุณ"
ยังไม่ไปถึงไหนเลยครับ ตัวจริงเขาโทรฯมา ผมนี่ลนลานขึ้นมาทันทีแต่ก็ทำท่าเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ไอ้ต้อมมันก็คอยมองอยู่ แหมนะ
"อยู่พัทยา มาเดินเล่น"
"ไปกับใคร"
ดูครับ เสียงเข้มขึ้นมาเชียว
"ไอ้ต้อมกับ"
"นั่น"
"นี่แก มากับน้องมันอีกคน นี่ไม่ไว้ใจชั้นเหรอ"
ผมรีบแหวขึ้นก่อนที่มันจะพูดไปมากกว่านี้
"ไม่ใช่ไม่ไว้ใจคุณ แต่ผมไม่ไว้ใจมัน"
"เอาน่าแก อย่าคิดมากน้องมันไม่อะไรแล้ว"
"ไม่รู้ล่ะ หวงนี่หว่า"
"จ้าพ่อคุณ เดี๋ยวเย็นๆก็กลับแล้วนี่ ว่าแต่หลานชั้นเป็นไงบ้าง"
"ฮ่าๆ หลานคุณติดผมแล้วล่ะ แกะไม่ออกแล้ว"
"คนไหน"
"ปริ๊นไง"
"จริงเหรอ ปริ๊นเนี่ยนะ"
"จริงดิ เนี่ยเกาะขาผมอยู่เนี่ย"
"แกไปทำท่าไหนหลานชั้นถึงติดขนาดนี้"
"อิอิ ไม่บอก"
ผมคุยกับมันอยู่แค่พักเดียวล่ะครับ เพราะมีสายตาพิฆาตจ้องมองอยู่ เอาเป็นว่ามันก็อึมครึมอยู่แบบนี้ล่ะครับ พ่อกับแม่ของผมตกลงกับพ่อแม่ของไอ้ต้อมเรียบร้อยดีไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง พอกลับไปถึงกรุงเทพฯต้องทำอะไรอีกหลายอย่าง ผมเองก็ต้องวิ่งเอกสารทุกอย่าง ทั้งให้แม่รับไอ้ต้อมเป็นบุตรบุญธรรม ส่งเรื่องไปมหาวิทยาลัยที่โน่นรอให้เขาตอบรับ แต่เรื่องนี้ไม่น่าจะมีปัญหาเพราะผมเองก็เป็นศิษย์เก่าฝากฝังกับอาจารย์คงจะ ได้ เรื่องพาสต์ปอตวีซ่างานนี้ขอให้อีพัทมันช่วยเดินเรื่องให้เพราะมันทำงานอยู่ กับองค์กรต่างชาติทำบ่อยคงไม่มีอะไรอีกเช่นกัน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องพาครอบครัวไปเชียงใหม่ก่อนอยู่ดีนั่นล่ะครับ ไอ้ต้อมไม่ได้ไปด้วยเพราะติดเรียนมันบอกอาทิตย์หน้าก็จะสอบปลายเทอมแล้ว ก็มีอีป้า ไอ้หลวงนั่นล่ะครับที่ไปด้วยได้ รถก็ต้องเปลี่ยนเป็นรถตู้ครับถึงจะไปกันหมด คุณสามีกับพี่ชายเป็นคนขับ ตอนไปผมก็นั่งหน้าคู่กับมันมีพี่ปริ๊นนั่งด้วยอีกคนติดจริงอะไรจริงนะเนี่ย นึกว่ามันจะล้อเล่น
"พี่ปริ๊น อย่าไปจับอาเขาสิครับ อาขับรถอยู่นะ"
ผมต้องคอยแกะมันออกมาจากตัวไอ้หลวงครับ แหมหลานผมนี่มันขี้สงสัย อะไรยังไง ทำไมอยู่แบบนี้ ไอ้หลวงก็นะหัวเราะชอบใจอยู่มันคงไม่เคยมีเด็กตัวเล็กๆแบบนี้คอยกวน มันก็ตอบนะเวลาหลานถาม
"ทำไมอาหลวงมีขนตรงปากอ่าอานาย"
ไม่ได้ถามเฉยๆนะเออหลานผมมันเอื้อมมือน้อยๆของมันพยายามจะจับอยู่
"เขาเรียกหนวดนะพี่ปริ๊น เดี๋ยวพี่ปริ๊นก็มี"
"อ่า ไม่เอาอ่ะ ปริ๊นไม่อยากสกปรก"
"ฮ่าๆ ตายแล้วตาปริ๊น สกปรกอะไรกันลูก เดี๋ยวโตขึ้นเราก็จะมีเหมือนอาเขานั่นล่ะ"
คุณนายแม่หัวเราะลั่น
"แต่ทำไมของพี่ต้อม ไม่แข็งแบบนี้อ่าคุณย่า หือ อานาย"
"อ้อ ของพี่ต้อมยังไม่ได้โกนครับพี่ปริ๊น"
"ไม่เข้าใจ"
เอ่อ เหวี่ยงไปด้านหลังดีไหมเนี่ย มันทำหน้าย่นๆใส่ผมนะแล้วหันไปหาไอ้หลวง
"เอ๋ ทำไมปิกาจู้อาหลวงมันตื่นนอนอ่ะ"
กรี๊ด หลานชายผมจู่โจมหนักครับ มันมุดเข้าไปในตักของไอ้หลวง คือว่าสามีมันใส่กางเกงผ้าฝ้ายขาสั้นนะครับเสื้อยืดธรรมดา มันก็ไม่ได้ตื่นตัวอะไรหรอกครับ อิอิ มันปกตินั่นล่ะแต่หลานผมมันเอามือไปจับคงเห็นว่าโตกว่าของมัน
"เอ้ย อย่าจับครับน้องปริ๊น"
"ทำไมอ่ะ ทำไมหวง ทีของปริ๊นยังไม่หวงเลยอ่ะ"
ดูมันครับ แน่ะยังอีกยังไม่ปล่อยมือ
"พี่ปริีนมานี่เลย อย่าไปยุ่งกับอาเขา มาหาอานายมา"
"มะเอาอ่ะ ของอานายปริ๊นเบื่อ"
กรี๊ด ดูหลานสุดที่รักของผมสิครับ
"เบื่อไม่ได้นะพี่ปริ๊น งั้นไปจับของพี่แดนดิของแปลก"
"นี่นายไปเสี้ยมหลานชั้นนะ ไม่เอาพ่อปริ๊นอย่าไปทะลึ่ง มาหาย่ามา"
"ไปเลยพี่ปริ๊น พี่เจคพาน้องไปด้านหลังหน่อยดิ"
"ปริ๊นมาหาพี่แดนเร็ว มากินหนมกัน"
อีป้ามันก็ช่วยเรียกนะครับ ไอ้นี่ไม่ยอมนะตอนแรกต้องหลอกล่อหลายอย่างเล่นเอาจนเหนื่อย พี่ชายมันก็นิ่งซะเล่นแต่เกมกดสนใจน้องมันที่ไหน ส่วนพ่อผมก็เอนหลังหลับตาสบายใจเชียว คุณพี่ชายก็คุยกับอีป้าบ้างอ่านหนังสือพมพ์บ้าง เป็นตัวประกอบที่สมบูรณ์แบบจริงๆ มีมาให้ฉากมันเต็มเฉยๆไม่มีบทพูด น่าหมั่นไส้ที่สุดเอาเป็นว่าทริปเชียงใหม่นี้ไม่เล่านะครับก็โอเคไม่มีอะไร มาก แต่กลับมานี่แทบตายเหนื่อยมาก ไม่คิดเลยนะว่าไปพักผ่อนจะเหนื่อยลากขนาดนี้
"แม่พรุ่งนี้ขอหยุดวันนะ เหนื่อยจะไปทำหน้า"
ผมบอกแม่ตอนไปส่งกลับเข้าโรงแรม
"อ้าว แล้วแม่ล่ะ"
"แม่ก็เดินดูอะไรแถวนี้ดิ พี่แพทย์ก็เคยอยู่กรุงเทพฯ นะพี่พาแม่เดินหน่อย"
"หลงแล้วนะนาย"
"แหมหลงเขาก็ไม่หลอกหรอกน่าพี่ นายเหนื่อย"
"แหมแม่มาทั้งที ไม่อดทนเลยนะเรา"
"ปล่อยลูกมันไปพักเถอะแม่ เดี๋ยวไปเดินห้างใกล้ๆนี่ก็ได้ นายไปพักเถอะลูก คงตากแดดเยอะ"
โอ คุณพ่อสุดประเสริฐของผม
"เออๆ ตามใจ แล้วจะไปทะเลไหวไหมเนี่ย"
"โหแม่ ยังมีทะเลอีกเหรอ นี่นายต้องตามเรื่องไอ้ต้อมด้วยนะ ไปทะเลใกล้ๆได้ไหมล่ะ"
"นั่นสิแม่ ต้องเดินเรื่องหลายอย่างเหมือนกันนะ"
"คุณนี่ก็ถือหางลูกตลอดนะ ยังมีเวลาอีกถมไป แล้ววันนี้พ่อต้อมเลิกเรียนแล้วไม่มาหาแม่เหรอ"
"เดี๋ยวนายโทรฯบอกให้นะแม่ ขอกลับไปนอนก่อน ไม่ไหว"
พอส่งครอบครัวเข้าโรงแรมได้ก็แทบอยากจะกรี๊ดออกมาล่ะครับ อะไรกันทำไมมันร้าวไปทั้งร่างขนาดนี้ นี่ชั้นไปเที่ยวมานะไม่ได้ไปออกรบ
"พี่มีเรื่องจะบอก"
ไอ้ต้อมมันส่งข้อความมาครับ นานแล้วล่ะแต่ผมไม่ได้ดู
"ว่าไงต้อม เลิกเรียนยัง"
ผมนั่งอยู่บนรถนั่นล่ะครับวันนี้เขามาเอารถตู้คืนแล้ว ที่จริงรถผมเสร็จได้สองวันแล้วล่ะครับแต่ตอนนั้นอยู่เชียงใหม่ แผลที่ไหล่ก็ยังไม่หายหรอกปกติจะชอบอุ้มพี่ปริ๊นนะแต่ทริปนี้งดโบ้ยไปให้ สามีตลอดเดี๋ยวแม่จับพิรุธได้ขี้เกียจมานั่งเล่าให้ฟัง
"สอบเสร็จแล้วพี่ ผมไม่ได้ไปโรงเรียน"
"อ้าวเหรอ สอบเสร็จแล้วหยุดเลยเหรอ หรือว่าวันเสาร์"
ผมเริ่มงงกับตัวเองไม่ค่อยจำวันหรอกครับ
"วันอังคาร ไม่หยุดหรอกพี่ แต่ไม่อยากไป"
"อ้าว ทำไมล่ะ"
"มีคนมากวนว่ะพี่ตอนก่อนสอบน่ะ"
"หือ หมายความว่าไงมีคนมากวน ใคร"
"เขามาหาที่โรงเรียนดิพี่ ผมอายคนแทบตาย เขามาร้องบอกใครต่อใครหน้าโรงเรียนว่าเขาเป็นแฟนผมน่ะพี่ อายคนว่ะ ผมเลยไม่ไปโรงเรียน อาจารย์เขาก็เรียกไปตักเตือน"
"ไอ้เรย์เนี่ยนะทำแบบนั้น"
คือไม่ใช่ไม่เชื่อนะครับ แต่ว่ามันเป็นบ้าไปแล้วเหรอเนี่ย นี่ขนาดยังไม่ได้อะไรกันนะยังเป็นไปได้มากขนาดนี้
"ใช่ดิ ผมล่ะเซ็ง สอบไม่รู้เรื่องเลยอ่ะระแวง"
"อืม พี่เข้าใจ ต้อมอดทนเอานะ แป๊บเดียว เดี๋ยวพี่จะรีบเดินเรื่องให้เสร็จเร็วๆ จะได้ไปจากนี่เสียที"
"เขาคงเสียใจมากน่ะพี่ ร้องไห้ด้วยนะ ไม่อายเด็กเลยอ่ะ"
"ช่างมันเถอะต้อม เออ ถ้าไม่ไปเรียนเข้าไปหาแม่หน่อยดิ แม่เขาถามถึง"
"อ้อครับ แม่คิดถึงผม แล้วพี่ล่ะ"
นั่นแน่ ว่าแล้วเชียวมันต้องวกกลับมาเรื่องนี้จนได้
"อืม"
"อะไรอ่ะ"
"ตามนั้นล่ะต้อม ไปหาแม่หน่อย พี่เจคกับพี่ปริ๊นถามหาด้วยนะ"
"ไม่ยอมตอบอ่ะ"
"อะแฮ่ม"
นั่น จนสามีสงสัย
"น้องต้อม เย็นนี้มาทานข้าวด้วยกันนะ พี่ก็จะไปด้วย"
อีป้ามันทนฟังอยู่นานกระมัง ดอดขึ้น ส่วนสามีตาเขียวเชียว เหอๆ
"เดี๋ยวค่อยคุยกันนะต้อม"
ผมวางสายไปเลย ไม่อยากคุยหลายทาง หมายถึงแก้ต่างนะ แต่กับไอ้หลวงมันคงไม่เท่าไหร่หรอก มันพอพูดรู้เรื่อง
"มีอะไรแก เห็นพูดถึงไอ้เรย์"
อีป้ามันถาม ผมก็เลยเล่าให้ฟังคร่าวๆไม่ละเอียดมากนัก
"ตายจริง ทำไมมันถึงทำขนาดนี้ ไปวอแวกับเด็กมันทำไมเนี่ย"
"นั่นสิ ท่าทางจะเป็นเอามาก"
"เขาคงเสียใจน่ะคุณ คงคิดอะไรไม่ออก"
"เสียใจให้ตายชั้นก็ไม่เอาหน้าตัวเองไปแห่ประจานให้เด็กมันหัวเราะเยาะหรอกนะ โตเป็นควายแล้วไม่รู้จักคิด"
"แหมคุณ คนเราไม่เหมือนกันนี่ ถ้าอย่างนั้นมันจะมีคนฆ่าตัวตายเพราะความรักเหรอ บางคนเรียนหมอด้วยซ้ำ เรื่องแบบนี้มันว่ากันไม่ได้หรอกคุณ"
ต๊าย นี่น่ะหรือสามี เริ่ดขึ้นทุกวันๆนะเนี่ย มันก็จริงของมันนะ คนเราย่อมไม่เหมือนกัน บางสิ่งเห็นเหมือนกันแต่รู้สึกนึกคิดตีความหมายกับสิ่งที่เห็นไปคนละอย่าง เอาเถอะ ยังไงเสียผมก็จะพยายามกันไอ้ต้อมออกมาจากไอ้เรย์ให้ได้ ไม่อยากให้มันแปดเปื้อนไปมากกว่านี้แล้ว
"แล้วให้ทำยังไงแก ชั้นไม่อยากจะทำร้ายใครแล้วนะ"
ผมหันไปถามอีป้า
"ปล่อยมันไปเถอะ มันโตแล้วเรียนก็ตั้งเมืองนอกเมืองนา เรื่องแค่นี้คิดเองไม่ได้ก็ไม่รู้จะให้ว่ายังไง เดี๋ยวน้องมันก็เรียนจบแล้วนี่ ไม่กี่วันก็ได้ใบประกาศฯแล้วนี่ ทนๆเอา"
"แต่ชั้นกลัวว่ามันจะหน้ามืดคิดทำอะไรแย่ๆเลวๆลงไปน่ะสิแก"
"อืม มันก็จริงนะพี่แดน เพราะตอนนี้ผมว่าเขาหูหนวกตาบอดไปแล้วล่ะ"
"นั่นน่ะสิ ไอ้ต้อมมันอยู่หอก็จริง แต่เวลามันไปโรงเรียนล่ะแก นี่ขนาดหน้าโรงเรียนมันยังมาทำเรื่องได้เลย"
"หรือแกจะลองคุยกับมันดู"
"บ้าเหรอแก หน้าชั้นมันยังไม่อยากจะมอง"
"หรือว่าให้ผมไปอัดมันเลยไหม"
"นะ เมื่อกี๊ยังมีความคิดดีๆอยู่เลย อะไรเนี่ยแก"
"ก็คิดไม่ออกก็อัดมันไงคุณ คิดอะไรมากมาย"
"อย่าเลยหลวง ชั้นว่าดูๆไปก่อนเถอะ เวลาน้องมันไปไหนมาไหนก็ให้มีเพื่อนไปด้วย อย่าไปคนเดียว เวลาเลิกเรียนแกก็ไปรับมันมาหาแม่สิ กว่าจะกลับก็อีกตั้งนาน"
"อืม"
"เฮ้ย ต้องเจอกันทุกวันเลยเหรอคุณ ไม่ได้นะ"
สามีร้องขึ้นทำหน้าตาเหมือนเจอผี
"อ้าว แล้วแกจะให้ทำยังไงล่ะ"
"แหมหลวงก็นะ ปล่อยมันบ้างเถอะ อีกไม่นานน้องมันก็ไปอยู่โน่นแล้ว เราเองก็ไม่มีก้างแล้วนี่ สงสารมันออกดูๆไปน่ะ"
แหมนะอีป้ามันเข้าใจพูด ไอ้หลวงมันทำหน้าเคร่งเครียดมากนะครับ ผมเองก็อมยิ้มไปตามระเบียบ
"นั่นสิ ต้องพามันไปทำเรื่องขอวีซ่านะแก ยังไงๆก็ต้องเจอกันอยู่ดี"
ผมเสริมครับ แหมนะจะไม่ให้เจอมันเลยก็นะสงสารมันเหมือนกันนะ ผมไม่อยากจะล้อเล่นกับความรู้สึกของใคร ผมรู้ว่ามันสำคัญ อย่างน้อยมีคนรักก็ยังดีกว่ามีคนเกลียด คนอย่างผมน่ะคนรักก็หายากจะตายอยู่แล้วพอมีหลงเข้ามาก็กระแดะเข้ามาพร้อมกัน อีก กรี๊ด ดันมาหน้าตาดีเอาอะไรป่านนี้ โว้ย
"ต้อม ปกติสิบเสร็จแล้วเขาไม่ปิดเทอมเลยเหรอ ทำไมยังต้องไปโรงเรียนอีกล่ะ"
ผมตัดสินใจกดโทรศัพท์ไปถามมันอีกรอบ
"ก็ผมติดอีกวิชาอ่ะพี่ ต้องไปแก้ ปกติเพื่อนๆมันก็ไม่มาแล้วล่ะ"
"อ้าว ติดวิชาไรวะ"
"สังคม"
"หา ติดสังคม อะไรต้อม นี่ไม่ได้อยู่ในสังคมเหรอ ง่ายแค่นี้ก็ไม่ผ่าน"
ผมแว้ดเสียงขึ้น ไอ้หลวงกับอีป้าที่ตั้งใจฟังอยู่ก่อนหน้าแล้วยิ่งสนใจมากกว่าเดิมอีก
"โหยพี่ สมัยพี่เรียนกับผมเรียนน่ะมันไม่เหมือนกันนะพี่ ผมติดรายงานอ่ะตัวเดียว เนี่ยว่าจะทำส่งอยู่เหมือนกัน ไหนๆก็ไหนๆ พี่ทำให้หน่อยดิ การเมืองกับการปฏิวัติ"
มันบอกหัวข้อให้เสร็จสรรพ แหมนะอยากจะตบผ่านโทรศัพท์จริงเชียวไอ้นี่
"แค่ทำรายงานก็ไม่ต้องไปหรอกโรงเรียนน่ะ ไปทำห้องสมุดเอา เออ ก่อนที่พี่จะกลับไปทำงานต้องไปเดินเรื่องอีกหลายเรื่อง ไปกับเรานั่นล่ะ เราไม่ต้องห่วงหรอกต้อม"
"จริงดิ งั้นผมก็เจอพี่ทุกวันเลยดิถ้างั้น"
แหมนะ เสียงนี่ดีใจออกนอกหน้าเลยนะพ่อคุณ
"อืม ถ้างั้นก็ไม่ต้องคิดอะไรมากแล้วนะ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน"
ผมวางสายไปอีกรอบ หันไปมองสายตาของทั้งสองคน แหมนะแวววาวเชียว หึ ไอ้เรยื นี่มึงต้องให้ทำถึงปางตายใช่ไหมนะถึงจะยอม ปล่อยแล้วนะ ยังมาวอแวอีกเดี๋ยวเถอะ อ๊ายวิญญาณนางร้ายสิงร่างอีกแล้ว ไม่ได้ๆ อย่าเพิ่งสิงตอนนี้รับบทนางเอกอยู่ ต้องยิ้มหวานๆ อิอิ
"คุณมานี่หน่อยสิ"
พอถึงห้องผมรีบล้างหน้าพอกหน้าพอกตาทันที อีป้ามันอาบน้ำคุยกับไอ้หลวงอยู่สักพักก็ออกไปหาแม่ผมนั่นล่ะครับ รถไปเอามาแล้วสภาพถายนอกดูไม่รู้หรอกว่าชนมาเขาทำโอเคนะ แต่ภายในไม่รู้เหมือนกันยังไม่ได้ลองขับ เอาเป็นว่าพอพอกหน้าเสร็จก็ขออาบน้ำก่อนล่ะกัน ไม่ไหวแล้ว
"อะไรเช็ดตัวก่อนดิ"
"มาแป๊บเดียว"
มันกินเบียร์ล่ะครับหน้านี่แดงก่ำเชียว ผมก็รีบเช้ดตัวเดินไปหามันที่โซฟา
"อะไรแก"
"อ๊ะ"
มันดึงตัวผมลงไปนั่งบนตักมัน รู้ทันทีว่ามันจะทำอะไร
"แกยังไม่ได้อาบน้ำนะ"
"ไม่สนอ่ะ อยู่โน่นก็ไม่ได้ทำอะไรกัน ไม่ได้ ผมไม่ยอมให้คุณไปหามันง่ายๆหรอก ไปได้แต่ต้องสังเวยผมก่อน"
กรี๊ด ดูมันครับ แหมกะจะสอยชั้นจนน่วมว่างั้น จัดมาอย่าช้า
"บ้าเหรอชั้นไม่ใช่คนแบบนั้นนะแก"
"ไม่รู้ล่ะ ผมจะทำวันละสองขึ้นไป"
อ๊าย กอดคอมันทันทีแอบยิ้มออกมาอย่างพอใจ นี่ผมแรดไปไหมเนี่ย ไม่เนอะ แลดูดีออก สามีว่าแบบนี้ก็ต้องสนองกันหน่อยสิครับท่าน จะปล่อยให้มันพูดเปล่าๆไม่ทำได้ยังไง นายพล ลุยเลย
"แก ไม่จูบได้ไหมอ่ะ เหม็นเบียร์"
ผมก็นะ หลังจากสลัดผ้าออกจากร่างก็จัดการของสามีพยุงกันไปที่เตียง อยากจะทำบนโซฟาอยู่หรอกนะ ประเจิดประเจ้อไปหน่อย
"ไม่ได้ จูบ"
อ้าวไอ้นี่ พอเมาแล้วเปรี้ยวนี่ เดี๋ยวเถอะ
"นอนลง"
ผมดันตัวมันนอนลงไปบนเตียง จูบกับคนกินเบียร์นี่มันก็นะ ไม่อยากจะบอก ไม่ได้เซ็กซี่หรืออะไรเลยนะ แหวะ ไม่ได้หรอกนะผมต้องจัดการเอง ไม่อยากบอกเลยว่า โฮะๆ ในที่สุดผมก็ได้สองไม้ เสร็จกิจแล้วนอนแผ่หราเลยทั้งผมทั้งไอ้หลวง หมดฤทธิ์กันไปทั้งสองคน
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล ขอถอนหายใจแรงๆหน่อยน้า เฮ้อออออออ เหนื่อยมาก ไม่รู้ไปเพลียมาจากไหน ผมเขียนไม่ได้เลยนะครับ เหอๆ คงเพราะเพิ่งเปลี่ยนรอบ สมองนี่กลวงไปเลย เหอๆ ต้องเขียนอีกเรื่องแต่อันนั้นยิ่งยากไปใหญ่ ขอโทษที่ทำให้รอนะครับ ไม่ไหวจริงๆ กลับมาก็นอนแต่นอนไม่หลับ พอจะเขียนก็ไปไม่เป็น แงๆ
ยังไงก็ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับ ใครบอกเรื่องนี้กำลังจะจบ ยังน้า นี่เพิ่งกลางเรื่องเองนะคร้าบ อิอิ ต้องตบกันอีกหลายฉาด ยังร้ายไม่เท่าไหร่เลยอ่ะ คิคิ รักกันๆน้า จุ๊บๆๆ
-
กลับมาอีดิทแล้วค่ะ
เหนื่อยใจแทนพี่นายแล้วก็ไอต้อมจัง ทำไมไอ้เรย์ถึงยังไม่ยอมเลิกราง่ายๆเนี่ย
สงสัยไม่อยากจะมีชีวิตแบบสงบสุขละมั้งนะคะนั่น
อีกประเด็น!!! เอิ่มมมมมมมมม
น้องปริ๊นคะ นู๋มือไวไปนิดส์รึป่าวคะนั่น ไปจับอะไรของอาหลวงคะ??? แถมยังมีบอกว่าเบื่อของอานายแล้ว
แสดงว่านู๋จับบ่อยหรอคะ????????
แล้วเรื่องนี้เพิ่งเดินมาถึงกลางเรื่อง ยังมีตบอีกหลายฉาด กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เค้าชอบค่ะพี่อิ๊คขา เอาให้เลือดท่วมจอเลยนะคะ 5555
ปล.พี่อิ๊คพักผ่อนเยอะๆนะคะ เดี๋ยวจะไม่สบายได้^^
-
กรี๊ดดดดด มาเจอแบบฟลุ๊คๆ :จุ๊บๆ:
สู้ๆ น้า เหนื่อยก็พักก่อน รอได้ค่า
-
:L1:
-
ยังไงคืนนี้ก็ไม่ผิดหวัง
แหม้นึกว่าคู่นี้เค้าจะไม่มีเวลากุ๊กกิ๊กกันซะเลย
น่าสงสารต้อมเหมือนกันนะ
-
:เฮ้อ:
เบื่อนายพล ไม่รู้ว่าทำไม
-
อีกซัก ร้อยตอนค่อยจบเนอะ เนอะ เนอะ
-
หวังว่าเรย์คงไม่ทำเรื่องวุ่นๆนะ
-
โหเพิ่งเดินทางมาครึ่งเรื่องเองหรอคะเนี่ย
เดาเรื่องต่อไปไม่ถูกจริงๆ
เอาเป็นว่าถ้าสมองแล่นแล้วก็มาต่อเรื่องเลยนะคะ
ปล. ต้อมนี่สัญญากันเป็นมั่นเป็นเหมาะกับนายจังเลยนะคะ
อยากรู้จริงๆ ว่าตกลงนายต้อมจะได้นายพลหรือเรย์กันแน่
-
ใครบอกเรื่องนี้กำลังจะจบ ยังน้า นี่เพิ่งกลางเรื่องเองนะคร้าบ อิอิ ต้องตบกันอีกหลายฉาด ยังร้ายไม่เท่าไหร่เลยอ่ะ คิคิ รักกันๆน้า จุ๊บๆๆ
อ่านมาทั้งหมดมาสะดุดที่ข้อความนี้ มั้นทำให้เค้าดีใจที่สุดในรอบเดือน เลย
แถมยังมาบอกว่ามีตบอีกหลายฉาก รู้สึกเหมือนดินที่แห้งผากกะลังได้น้ำ
อ๊ากกกกกก คันมือ
รักอิ๊กกี้ที่สุดเลยยย อย่าเครียดมากน๊า จุ๊บๆ
-
รอตอนต่อ :-[
-
เหนื่อยนักก็พักก่อนนะน้องอิ๊ก ถึงจะอยากอ่านนิยายต่อ แต่ก็รอได้จ้ะ
ไอ้เรย์นี่มันน่ารำคาญเหมือนแมงขี้นากเลยนะนายพล
หาใครซักคน เอาที่ช็อตยุงไปจัดการมันที
ดีจังเรื่องงยังไม่จบในเร็วๆนี้ ดิฉันจิ้นต่อ
ต้อมเรียนจบกลับมา อยู่ด้วยกันสามคนสามี ภรรยา สามี อิ อิ
-
กลัวMAMAจัง
-
แอร๊ยยยส์ ยังไม่ถึงครึ่งเรื่อง :a5: จะเหลือใครให้ตบกันอีกเนี่ย แต่อย่าแยกคุณหลวงกะคุณนายเค้าออกจากกันนะ o18
เหนื่อยก็พักบ้าง คนอ่านรอได้จ้า เดี๋ยวเกิดป่วยเขียนไม่ได้ขึ้นมา คนอ่านจิลงแดงเอา
พี่แก้วเค้าไม่เอาแบบพี่นะ สามพีอะ สวยไม่ปลิ้ม :serius2: ต้อมอะไปอยู่เมกา ไปจิ้นกะพี่แพทย์ดีกว่า ถ้าจะดูดีกว่าเยอะ
:z1: พ่อหม้ายลูกติด
-
จบไม่จบ
ตบไม่ตบ ไม่ว่า แต่ นายกะหลวงอย่าแคล้วคลาดกันนะคร๊า
ปล.คุณอิ๊กกกกกกกกกกกก ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ เราคนอ่านรอได้จ๊า
-
หึหึ...ต้องสังเวย...เป็นข้อต่อรองที่แหร่มมาก 555
-
อย่ามาพลิกล็อคนา...ให้มาคู่กะน้องต้อมหรือเรย์นะคะ
ไม่เอา~~~~
คู่คุณหลวงคนเดียวค่ะ
เชียร์คุณหลวงๆๆๆๆๆๆ
-
กลางเรื่องเองเรอะ..เหอ เหอ..
นายอย่าทำบาปเพิ่มเลย
+1 รักษาสุขภาพด้วยนะ :L2: :กอด1:
-
หลวง สุดยอดๆๆๆๆ
นายอย่าทำให้หลวงเสียใจนะ
ท่องเอาไว้ ต้อมมันน้องๆ
อิ๊กอย่าหักโหมมากนัก พักบ้างนะครับ
-
o13 o13 o13 o13 o13
-
เนื้อคู่ต้อมอยู่ไหน
มารับไปที
-
เรย์นี่สุดๆเลยนะ แล้วเอาเบียร์ไปไว้ไหนเนี่ยะ เหอๆๆๆ
-
เปนกำลังใจให้เน้อ พี่อิ๊คที่น่ารัก จุ๊บๆๆ เปนกำลังใจให้ อิอิ
ก้ออยากรู้เหมือนกันว่าคุณนายจาจัดการยังไงกะไอ้เรย์
อ้อ รอดูฉากตบด้วย อิอิ
พี่อิ๊คอย่าหักมุม&ดราม่าเยอะเน้อ ไม่ไหวๆๆ ไม่อยากเครียดเพิ่ม อิอิ
-
ไอ้เรย์มันกำลังจะไม่มีใคร มันเลยทำแบบนี้กับต้อม(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/mimio209.gif)
แต่คุณนาย ห้ามไปมีเล็กมีน้อยกับต้อมมันเชียว
ไม่งั้นคุณหลวงได้ขอทริปเปิ้ลทรีแน่ๆ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/mimio202.gif)
-
อ๊างงง อ่านก่อนนอน สบายใจ อิอิ :กอด1:
-
ไอ้บ้าเรย์! เลิกยุ่งกับน้องต้อมได้แล้ววววววววว
นายจัดการเลย!
แล้วทางออกของ 3 เศร้านี่...ว่าไงเนี่ย...
ยังคง 3พี โลด!!!!! 555
-
เริ่ดค่าา คุนนาย o13 o13
-
โอ้วว โห นี่เพิ่งครึ่งเรื่อง
โอ้วว พระเจ้า
ตกลงเรื่องนี้คือ 3P ช่ายมะ?? :z1: :z1: :z1:
อยากได้เธอทั้งสองคน
-
^^
-
แอร๊ย จะมีใครมาให้ตบอีกค๊าาาา
คันไม้คันมือ :laugh:
-
แอร๊ยยย
ไม่จบใช่มั้ยเดี๋ยวพี่นายองค์ลงหรอก
หวงมากมายอ่ะพี่หลวง
-
เรย์นี่ท่าทางเป็นเอามาก :z6:
-
นายจัดการเรย์ให้รู้เรื่องไปเลยยยจิ
-
:serius2: อีกนานเลยจะจบบบบบบบ ดีใจหรือเสียใจดีค๊าเนี้ย เอาเปงว่า
เปงแฟนคลับหลวงตลอดไปค๊าาาาา :mc4:
คุณอิ๊กพักผ่อนเยอะๆๆๆ จะได้มีแรงมาเขียนเรื่องที่สนุกให้อ่านกันต่อ :z2:
-
o18 เรย์นี่ก็ตื้อไม่เลิกนะ ระวังจะโดนไม่ใช่น้อย :m16:
:กอด1: เหนื่อยนักก็พักหน่อย ยังรออ่านอยู่เสมอค่ะ
-
อาฮะ ชียังคงความแรงสม่ำเสมอ^^
-
นายนี่แรงได้ตลอดเวลาจริงๆ o18
-
สงสัยสุดท้ายจะกลายเป็น รักกัน 3 มั้ยเนี่ย..
นายก็ไม่พลาด บอกต้อมไปแบบนั้นเดี๋ยวน้องมันอดทนรอกลับมาให้กินแล้วจะยุ่ง เหอเหอ
สงสัยอย่างเรย์ต้องจัดหนัก... :z10:
-
หลวงนี้เริ่มหวงนายละ
อิอิ
-
ฮา ขากรรไกรแข็งแล้วนะ
-
เรืองไอ้เรย์ก็จะไปอะไรมากมาย จะไปแก้แค้น หรือร้ายอะไรอีก เฮ้ออออ
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันก็เป็นผลมาจากการกระทำทั้งนั้น
คิดว่าในเมื่อชั้นสั่งให้ไอ้ต้อมมันเลิกยุ่งกับไอ้เรย์แล้ว ทุกอยากก็เมื่อปิดสวิตช์อย่างนั้นเหรอ
ทุกอย่างต้องเป็นไปในแบบที่ตัวเองต้องการอย่างนั้นเหรอ
แล้วสิ่งที่ไอ้เรย์เป็นอยู่ในตอนนี้ก็เป็นสิ่งที่อยากเห็นไม่ใช่เหรอ ก็นี่ไง มันรักต้อมมันหลงต้อม
และสุดท้ายมันก็ต้องเสียใจ เพราะต้องเข้าหามันเพียงแค่อยากจะหลอกเท่านั้น
ก็นี่ไงผล เกิดขึ้นแล้วไง นี่ไงเอาคืนสำเร็จแล้ว ไอ้เรย์มันเจ็บปวดแล้ว
ถึงขนาดย่อมทำตัวทุเรส น่าสมเพชไปป่าวประกาศ หรือ ร้องไห้ ให้เด็กมันเห็น นี่ก็คือผลทั้งนั้น
แล้วยังจะมาบอกว่าอยากลองดี เดี๋ยวชั้นร้ายเดี๋ยวอะไรบ้างล่ะ เฮ้อออออ เธอช่างเป็นศูนย์กลางจักรวาลเสียจริง!
เวลาจะทำอะไรไม่เคยคิดถึงผลที่ตามมาหรอก หรือคิดว่าอยากให้เรย์มันเจ็บปวดเสียใจ แต่มันต้องหุบปาก
ไปนั่งเสียใจคนเดียวเงียบ ๆ จะเป็นจะตายยังไงก็ช่างหัวมันแต่อย่าให้มันกระทบตัวเอง
หว่านพืชเช่นไร ก็ได้เก็บเกี่ยวผลเช่นนั้นแล
อีกหน่อยต้อมก็ไปเมืองนอกแล้ว ก็ไม่เห็นจะต้องอะไรมากมายกับไอ้เรย์ แค่ระวังการตามตื้อไอ้เรย์หน่อยในช่วงนี้
ก็เท่านั้น เพราะเรื่องทุกอย่างตัวเองเป็นคนผูกเอง ก็ต้องเรียนแก้เอง แล้วไม่ใช่ว่าต่อเวรกรรมไม่รู้จักจบจักสิ้น
------------------------------------
------------------------------------
น้องปริ๊นนี่น่ารักจัง หลงน้องปริ๊นซะแล้ว ติดทั้งพี่ต้อม ทั้งอาหลวงเลยนะเรา 555
แต่อย่างว่า หลวงมันน่ารักใจดี เด็กก็ต้องติดอยู่แล้ว อิอิ ออร่าน่าเข้าหานี่เนอะน้องปริ๊นน
------------------------------------
------------------------------------
ส่วนหลวงก็น่ารักเสมอ ...
แอบสงสารน้องโต้งเหมือนกันนะเนี่ย ถ้าพี่ไปเรียนเมืองนอกก็คงจะเหงา ที่ถามก็ตามประสาเด็กๆ
------------------------------------
------------------------------------
พี่แพทย์เฮียแกก็ตัวประกอบดีเด่นมาก ๆ กรากกกกกกกกก ไม่มีบทพูดส่งให้เลย 555
-
โฮยยยยยยยยยยยยย
พี่เรย์แลดูเอาจริงว่ะ !!!!!!
ยังไงล่ะ? แล้วนายให้ความหวังน้องจังวะ !!
ไม่เอาาาาาา
เชียร์หลวง องลี่ !!
-
ไอ้คุณเรย์นี่ไม่รู้จักจบ :angry2:
ไอ้น้องต้อมนี่ก็เข้าใจว่ารักนาย...แต่ไม่เป็นผู้ใหญ่เสียที :m31:.... อย่างนี้ก็สู้คุณหลวงของเค้าไม่ได้หรอกกกก o13
-
โถ่ๆๆๆ น้องต้อมจะไปอเมริกาซะแล้ววววววว
ยังเชียร์น้องต้อมอยู่น๊าาา
-
ครึ่งแรกได้คุณหลวงมาเป็นสามี
ครึ่งหลังถึงคราวน้องต้อมแล้วใช่ไหม o13
-
พี่อิ๊กกี้พักผ่อนเยอะๆค่ะ นายจะได้ร้า้ยกว่านี้อีก :z1:
แต่ถ้ายังเหลือคนไว้ให้นายตบตีอีกล่ะก็ อย่างนี้ต้องเตรียมทำพู่ไว้เชียร์ล่ะสิ :ped149:
-
สองไม้ยักษ์
-
เข้าทาง นายพล เลยนะ คุณหลวง :-[
-
:เฮ้อ:
อ่านแล้วก็กลุ้มตาม
เป็นกำลังใจให้พี่ิอิ๊กน้าาา
เหนื่อยก็พักบ้างรอได้เสมอคับ
ถ้ายังไม่หายเหนื่อยไปเที่ยวมุกดาหารด้วยกันไหมครับบ
:กอด1: :กอด1:
-
เชียร์หลวงเสมออ่ะ :impress2:
ยังไงก้อยังอยากให้ต้อมพบรักใหม่อยู่ดี :serius2:
ส่วนไอ่เรย์ ไอ่บร้า :angry2: :beat: :z6:
-
ถ้าให้ต้อมใด้กะอิเรย์มีเคือง
เดี๋ยวจะพาทหารมาปฎิวัติรอบ 2เลย
เเต่คนเดิมคงปฎิวัติไม่ได้ละ
ต้องดูเเลพรรคมาตูภูมิ :laugh:
-
อืม เป็นห่วงคนเขียนจังครับ
พักผ่อนบ้างก็ดีนะ :กอด1:
-
พี่นายเริ่ด o13
แต่ขอแบบนี้ไปเรื่อยๆ นะค่ะ
-
ถึงหน้า 50 แล้ว ยิ้มเมื่อยแก้ม มีความสุขมากๆ
-
รออ่านนะค่ะ
:z1:
-
นายนี่ก็ยังอยากได้ต้อมเหมือนกันสิ
หลวงจะยอมหรือ แต่ว่าเรื่องนี้
หนทางยังอีกยาวไกลเลยหรือค่ะ
แล้วน้องญี่ปุ่นกับน้องลุฟท์ของข้าเจ้า
เมื่อไหร่จะได้เจอล่ะคะ
-
จัดไปค่ะคุณนาย จัดไอ่เรย์ไปหนักๆ ดูท่ามันจะไม่ปล่อยน้องต้อมไปง่ายๆ กลัวใจมันจัง เพราะงั้นชิงลงมือก่อนย่อมได้เปรียบนะ >___<
ปล.คุณอิ๊ก พยายามปรับร่างกายหน่อยนะคะ หลับไม่ได้เนี่ยเป็นอะไรที่ทรมานมาก ปล่อยไว้นานๆสุขภาพจะแย่เอานะคะ สู้ๆค่ะ ถ้าไม่ไหวก็ยังไม่ต้องมาต่อก็ได้ค่ะ ฝืนไปเดี๋ยวไม่สบาย คิดว่าคนอ่านทุกคนเข้าใจและรอได้ค่ะ เท่าที่ผ่านมาก็อุตส่าห์มาต่อให้แทบจะทุกวัน แค่นี้ก็ขอบคุณคุณอิ๊กมากแล้ว^^
-
:beat: :beat: :z6: เรย์ตายซะเถอะ
สงสารต้อม :o12:
ว่าหลวงหื่นแล้ว พี่นายยกกำลัง 10 เลย :laugh: :z1:
-
100 หน้าแล้วจ้า :mc3:
-
กรี๊ดกร๊าดๆๆๆ เจ้าเรย์ไม่ยอมหยุดสินะ หึหึ เตรียมตัวจมดิน ส่วนหลงค่ะ หึงได้น่ารักมาก~~~ กรี๊ดกร๊าดๆๆ
เย้ๆๆ 100 หน้าแว้วววว
-
หึๆๆ หื่นทั้งผัวทั้งเมีย ผัวขอ เมียสนอง น่าร้ากกกกก :oo1:
อิเรย์ไม่เลิกเลยแฮะ ไอ้บ้า! กร๊ากกกกก :laugh:
มาฉลองหน้า 100 คร่า~ :กอด1:
สู้ต่อปายยย o13
-
ได้ใจไปเลย เต็มๆ
-
ถ้าครบ 1000 หน้าเมื่อไหร่
อิ๊กกี้บอกว่าจะมีตอนพิเศษให้
ปล. ต้องเขียนมาให้อ่านจนถึงพันหน้าก่อนนะ 555
-
คุณหลวงคะ ทำไมน่ารักอย่างนี้
อิจฉานายพลเค้าจริงๆ
-
ที่จริง "ต้อม" นี่น่าจะไปเปลี่ยนชื่อเป็น "น้อย" ซะ
จะได้เข้ากันกับ "หลวง" อิอิ
-
รอๆๆๆๆๆๆ
-
พอเหอะเรย์ อยากไปตามเซ้าซี้กันอีกเลย
ต้อมได้ใจมากๆ หุหุ
อดทนและรออนาคตเนอะต้อมเนอะ
-
เย้ๆๆหน้า100แล้ว
เป็นกำลังใจให้แก่พี่ิอิ๊ก
พักผ่อนเยอะๆน้าาา
จาได้หน้าเด้งๆๆ
มีแรงมาร้าย แรง รั่ว เริ่ด เยอะๆๆ
+1 :กอด1: :กอด1:
-
เดาม่ายถูก ฮ่ะ ตกลงจะออกมารูปไหน รักสามเศร้าเราสามคน (หลวง นาย ต้อม)
แถม เรย์ ยังจะมาวนเวียนอีก เฮ้อ สู้ ๆ นะ
:serius2:
-
พี่ปริ๊นซ์~~~~ อีก 5 ปีใช้การได้แน่ๆ
ก๊ากกกกกกกกกกกก ต้อมจัดการ!!!!
-
ร๊ออออออ
:jul3: :jul3: :jul3: :jul3:
-
ง่ะ เพิ่งครึ่งเรื่องเอง ยังไม่จบรึเนี่ยดีจัง :-[
ว่าแต่ใครจะมาทำให้เรื่องมันยืดยาวออกไปอ่ะ อยากรู้จัง
สู้ๆนะค่ะคุณอิ๊กกี้เป็นกำลังใจให้ค่ะ
สุดท้าย ฉลองหน้า 100คร๊า :mc4:
-
:L2: 100 หน้าาาาา :L2:
:z2: :mc4: ฉลองๆๆๆๆๆ :mc4: :z2:
-
สงสารนายอ่ะคับ
อกหักผิดหวัง
ยังดีกว่ารู้สึกผิด กับการทำร้ายน้ำใจคนอื่นโดยที่ไม่รู้ตัวนะ
ผมว่า
-
องก์ ๔๐
"ต้อม วันนี้จะพาไปทำวีซ่านะ นั่งรถไฟมารอพี่ที่อ่อนนุชนะ"
ผมกดโทรศัพท์ไปหาไอ้ต้อมประมาณเก้าโมงกว่าๆ หลังจากที่คุณสามีกับอีป้าออกไปทำงานแล้ว โอยร่างจะแตก ทำไมมันเพลียแบบนี้นะ ร้าวหน้าขาไปหมด อะไรกันเมื่อคืนก็ไม่ได้เล่นท่ายากอะไรนะ แค่นั่งนานไปหน่อย อิอิ แต่ทำไมรู้สึกเหมือนกับว่าเพิ่งไปเล่นกายกรรมมาก็ไม่ปาน
"ออกไปตอนนี้เลยเหรอพี่"
"ออกมาเลยใส่เสื้อเชิ้ตมานะ มันต้องถ่ายรูปด้วย"
"ให้ผมรอที่ไหนอ่ะ"
"ก็ยืนรอตรงป้ายรถเมล์ก็ได้ เดี๋ยวพี่ขับรถไปรับ ใกล้ถึงแล้วจะโทรฯบอก"
"รถพี่ได้คืนแล้วเหรอ"
"เมื่อวานน่ะ เร็วรีบออกมาสายๆคนเยอะ มันจะนาน"
ผมกดวางสายไปแล้วไปอาบน้ำ พออาบน้ำเสร็จก็แต่งองค์วันนี้ใส่เสื้อเชิ้ตไปดีกว่า ให้แลดูเรียบร้อยกางเกงยีนส์สีเข้มๆ เสื้อเชิ้ตสีหวานๆเหน็บใน อิอิ โชว์เข็มขัดหนังของเฟออรากาโมนิดหน่อย วันนี้ใช้กลิ่นแบลคของเฟอรรารี่ดีกว่า
"พี่แพทย์ อยู่ไหนกันน่ะ"
ระหว่างรอก็โทรศัพท์ไปหาพี่ชาย เป็นโทรศัพท์ผมนั่นล่ะครับ เบอร์ชั่วคราวเอาไว้ติดต่อกัน
"ยังกินอาหาเช้าอยู่เลย แล้วเราจะไปไหนนาย"
"วันนี้ก็จะพาต้อมไปทำวีซ่าไงพี่ เสร็จแล้วจะไปสถานทูตต่อ แล้วพี่จะพาแม่ไปเดินไหนเหรอ"
"อืมคิดว่าน่าจะพาไปเดินเอ็มโพเรียมนี่ล่ะใกล้ๆ ไม่อยากพาไปไกล"
"อ้อ แต่มันก็ไม่ได้ใหญ่มากนะพี่ ไม่ออกไปแถบชานเมืองหน่อยล่ะ"
"ไม่เอาหรอก เดี๋ยวหลง"
แหมไอ้พี่ชายนี่ออกแนวเวอร์มาก ถึงมันจะไปอยู่ที่โน่นก่อนผมก็เถอะ แต่แหมนะทำเป็นจะหลงๆ เดี๋ยววันหลังไปปล่อยแถวห้างไกลๆนอกเมืองดีกว่าจะได้หลงสมใจอยาก
"โอเคๆ ถามเฉยๆ วันนี้เย็นๆบอกแม่ด้วยนะพี่เดี๋ยวเข้าไปกินเข้าเย็นด้วย"
"ต้อมมาด้วยไหม"
"ไปสิ แค่นี้ก่อนนะพี่"
ผมวางสายแล้วตรวจดูความเรียบร้อยของตัวเองแล้วดูบ้านก่อนจะออกจากห้องมา รถผมไม่มีอะไรแปลกไปหรอกนะครับ ยังเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกมันทำให้เราคิดไปเองว่ามันแปลก ผมรอให้ไอ้ต้อมมันยิงมาเพราะปกติเวลามันใกล้ถึงแล้วมันจะยิงมาผมจะได้กะเวลา ออกจากบ้านถูก
"ถึงเอกมัยแล้วพี่"
"อืมๆ เดี๋ยวพี่ออกไป รถท่าจะติดนะ ยืนรอแป๊บนะต้อม"
"ฝั่งตรงข้ามโลตัสนะพี่"
"เออสิ จะไปบางนานะ"
"ถามไปงั้นล่ะ รู้อยู่แล้ว"
"ดีมาก"
กวนแต่เช้า ผมขับรถออกไป ว่าแล้วเชียวรถจะติดไปไหนเนี่ย เหอๆ ลืมไปว่าหลังเจ็ดโมงรถในซอยนี้ติดแน่นหนายิ่งกว่าอะไรดี มีแต่มอร์เตอร์ไซค์ที่ขับตัดหน้าไปมา อย่ามาขูดสีรถชั้นนะ
"รถติดมากว่ะต้อม"
"อ้าวเหรอพี่ เนี่ยผมถึงแล้วอ่ะ"
"ยืนรอไปก่อน ทำไงได้มันติดนี่หว่า"
"ผมยังไม่ได้กินข้าวเลยนะพี่ หิวอ่ะ"
"อ้าว หาไรกินก่อนไหมล่ะ"
"พี่กินแล้วเหรอ"
"ยัง ชั้นไม่กินข้าวเช้า"
"งั้นรอกินพร้อมพี่ดีกว่า"
ตามใจมันครับ ขี้เกียจจะบอก เปิดเพลงฟังแหกปากดีกว่า ไม่ได้แหกปากคนเดียวในรถมานานคิดถึงที่สุด The weakness in me หน่อยเป็นไง มาเสียงพร้อม สำหรับผมนะการแหกปากร้องเพลงนี่เป็นอะไรที่คลายเครียดได้มากทีเดียว แต่ผมเข้าใจดีว่าเสียงของผมมันอาจจะทำให้คนฟังกลับกลายเป็นเครียดแทน เหอๆ เชิดใส่ สนที่ไหน อีป้ามันบอกว่าเสียงผมเหมือนเป็ด ไม่สนใจหรอก ถ้าชั้นร้องเพลงเพราะก็ไปออก อเมริกันไอดอลแล้วสิหล่อน จริงไหม
"โหย นานว่ะพี่ รอจนปวดฉี่"
พอไปถึงไอ้ต้อมก็หน้าหงิกเข้ามาในรถเลยนะครับ
"โทษที รถมันติดอ่ะ ทำไงได้"
"ปวดฉี่อ่ะ เนี่ยแข็งเลยปวดฉี่จนแข็ง"
โอ๊ยนะ คนยิ่งควบคุมอารมณ์อยู่นะโว้ย
"เออๆ เดี๋ยวทนเอาแป๊บเดียว ข้างหน้ามีปั๊มเดี๋ยวแวะให้"
"วันนี้ทำไมใส่เสื้อเชิ้ตเหมือนผม"
มันหันมามองหน้าผมแล้วเหมือนสำรวจทั้งเรือนร่าง
"ก็ไปสถานที่ราชการนี่แก จะแต่งตัวแฟชั่นไปเหรอ แล้วทำไมผมเผ้าไม่ใส่เจลใส่แว็กให้เรียบร้อย"
"ไม่เคยทำนี่"
"เรานี่นะ ผมเริ่มยาวแล้วนะ"
ผมเหลือบไปมอง มันไม่ยาวหรอกครับ แต่ก้ไม่มีอะไรจะทักมัน ว่าไปแล้วเวลามันอยู่ในชุดลำลองแล้วมันดูหล่อดีนะ เสื้อเชิ้ตลายๆที่ผมพาไปซื้อนั่นล่ะครับกางเกงยีนส์สีเข้มๆเหมือนกัน แต่มองแค่แวบเดียวล่ะไม่ดีๆ เดี๋ยวคิดอีก ผมตั้งใจขับรถมองถนนต่อไป พอถึงปั้มก็ให้มันลงไปเข้าห้องน้ำ
"มาเดี๋ยวทำผมให้"
ผมทนไม่ไหวหรอกครับ ที่จริงผมมันก็ไม่กระเซอะกระเซิงอะไรมากนักหรอก แต่เอาหน่อยให้มันดูเป็นทรงเวลาถ่ายรูปจะได้ไม่เหมือนโดนบังคับให้ถ่าย คือหน้ารถผมก็ยังมีของใช้ทุกอย่างอยู่เหมือนเคย แว็กใส่ผม น้ำหอม นาฬิกา ของใช้จุกจิกนั่นล่ะครับ ผมหันหน้าไปหามัน อ๊ะ ไม่ได้ๆอย่าหวั่นไหว ตามันวิ้งๆเชียวครับท่าน
"มันจะเหนียวไหมอ่ะพี่"
"อย่าไปจับมันสิ"
หน้าผมอยู่ห่างจากมันประมาณครึ่งแขน ผมเอี้ยวตัวไปทำทรงผมให้มัน
"พี่ใช้น้ำหอมกลิ่นไรอ่ะหอมจัง ทำไมต้องหน้าแดงพี่ เขินเหรอ"
"บ้าเหรอ อยู่นิ่งๆ เสร็จแล้ว"
โอย ใจจะขาดเคยกลั้นหายใจไหม เวลาเราอยู่ต่อหน้าใครบางคนใกล้ๆกัน เนี่ยผมกำลังทำอยู่ ใจจะขาดสิครับ หน้าแดงอีกต่างหาก ไม่รู้ทำไมถึงไปกลั้นหายใจ แต่เวลามันหายใจออกมากลิ่นลมหายใจมันนี่นะ กรี๊ด พอๆ
"อ่า ทำไมทำปรกหน้าล่ะพี่ ตลกว่ะ"
"ตามสมัยนิยมไงแก"
มันส่องดูกระจกหน้ารถจะเอามือยีหัวตัวเอง
"อย่าไปทำมันนะ มันยุ่งชั้นไม่ทำให้แล้วนะ หิวใช่ไหมเดี๋ยวไปกินที่โน่นเลย"
ผมรีบตัดบท เฮ้อนะ เพิ่งรู้ว่าการที่เราลำบากใจนี่มันเป็นแบบนี้นี่เอง แต่ไอ้ต้อมมันดูเฉยๆแล้วนะ ผมนี่สิเหมือนว่ากำลังแพ้ภัยตัวเอง วิญญาณนางวันทองสองผัวกำลังสิงร่าง เหอๆ ไม่ดีๆ ไม่เอาหรอก ออกไปๆอย่าเพิ่งมาสิงชั้น
สรุปแล้วพอไปถึงเซ็นทรัลบางนาก็ไปหาที่จอดรถผมวนขึ้นไปใกล้ๆชั้นที่เขาทำวีซ่านั่นล่ะครับ ไปหาอะไรกินกันก่อนแล้วค่อยเดินกลับมา
"ยิ้มแบบไม่เห็นฟันได้นะต้อม"
ผมบอกมันตอนที่เตรียมเอกสารพร้อมรอเขาเรียกตัวอยู่ คนเยอะเหมือนกันนะคิวยาวเชียว
"ยังไงอ่ะพี่"
"นี่แบบนี้"
ผมทำหน้าให้มันดู มันยิ้มออกมาแล้วหัวเราะ
"น่ารักว่ะพี่"
"แน่นอน ไปๆเขาเรียกแล้ว"
ผมดันหลังมันให้เข้าไปในห้องที่เขาเตรียมไว้ หลุดไม่ได้เลยนะเนี่ยผม เหอๆ ไอ้คนมันคอยตอดมันก็ตอดตลอดเวลา ผมนั่งรอมันอยู่สักพัก นานเลยล่ะมันก็ออกมา
"เรียบร้อยใช่ไหม"
"ครับพี่"
"ไปเดินเล่นกันก่อนไหมแล้วค่อยไปสถานทูต"
"จะบ่ายแล้วนะพี่"
เออนั่นสิ ไม่ได้ๆ เอ้อระเหยอยู่ไมได้ เดี๋ยวสถานทูตปิดก่อน
"งั้นรีบไปเถอะ เสร็จจากสถานทูตค่อยว่ากัน"
พอออกจากบางนาก็จำเป็นต้องขึ้นทางด่วนกลับมาลงเพลินจิตแล้วค่อยเข้าถนน วิทยุ การเข้าไปติดต่อในสถานทูตเพื่อยื่นเรื่องไม่ได้ง่าย แต่ผมก็เคยทำมาแล้ว ยิ่งช่วงนี้การเข้าออกอเมริกาเข้มงวดกวดจันกว่าปกติจากเหตุการณ์หลายๆอย่าง วันนี้แค่มายื่นเรื่องไว้ล่ะครับ รอให้เขาเรียก ส่วนเอกสารอื่นๆต้องส่งมาให้เขาดูทีหลัง ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรเพราะผมทำงานอยู่แถวนี้พอดี อยากได้อะไรก็ค่อยเอามาให้ ฝากอีพัทมาก็ได้เพราะมันเข้าออกสถานทูตเป็นว่าเล่นเหมือนกัน แค่ยื่นเรื่องนี่กว่าจะเสร็จเกือบสามโมงนะครับท่าน เหอๆ เริ่มหิวอีกแล้วสิ
"ไปไหนดีต้อม"
"อยากดูหนังอ่ะพี่ อยากดูก่อนที่จะไม่ได้ดู"
"หือ ทำไมล่ะ"
"ก็เผื่อไปอยู่ที่โน่น ผมต้องเรียนด้วยทำงานด้วย คงไม่มีเวลาดูหรอก"
"อืม ใช่สินะ งั้นไปดูหนังก็ได้ แต่พี่หิวนะ กินอะไรกันก่อนแล้วค่อยไปดูนะ"
แต่ละคำพูดที่มันพูดออกมา แม้จะฟังดูเหมือนไม่มีอะไร แต่ทำไมผมรู้สึกว่ามันบาดใจเหลือเกิน ทนเอานะต้อม เดี๋ยวมันก็ดีเอง ผมเข้าใจดีว่าการที่ไปอยู่ต่างบ้านต่างเมือง นอกจากเรื่องสภาพอากาศแล้ว กว่าจะปรับตัวได้ ไม่ว่าจะเป็นอาหารการกิน ภาษา ถ้าใครไม่สู้แล้ว นอกจากจะไปเสียเวลาเปล่า เสียเงินแล้ว ยังจะไม่ได้อะไรกลับมาเลยด้วยซ้ำ
"จะดูที่พารากอนเหรอต้อม"
ผมถามมันก่อนจะออกรถออกจากที่จอด
"ไม่อยากไปพารากอนว่ะพี่ ไปที่อื่นได้ไหม"
"อืม ที่ไหนดีล่ะ"
"เอกมัยไง คนไม่เยอะ"
ผมเข้าใจมันนะครับว่าทำไม ไม่ได้ว่าอะไรผมรู้ดีทุกอย่างมันเป็นเพราะผมเองนี่ล่ะไม่ใช่เพราะมัน เอาไปเอามามันเลยกลายเป็นขยาดสถานที่ไปเลย เฮ้อนะ
"อืมได้ กินชาบูชิเนอะ"
มันพยักหน้าผมจึงขับรถออกไปยังถนนพระรามสี่ ไม่อยากจะเสี่ยงรถติดกับถนนสุขุมวิท ค่อยเลี้ยวตัดเข้าตรงกล้วยน้ำไททะลุแยกวัดธาตูทองพอดี
"ถ้าไปอยู่โน่นผมจะไว้ผมยาวนะพี่"
มันเอ่ยขึ้นตอนที่เราติดไฟแดงอยู่ตรงแยกคลองเตย
"หือ ทำไมล่ะ"
"ตัดบ่อยก็เปลืองตังค์ดิ คุณแม่บอกว่าจะให้เงินเดือนผมด้วย ผมกะว่าจะเก็บเอาไว้แล้วส่งมาให้ที่บ้าน"
ผมหันไปมองมันด้วยสายตาที่ปลาบปลื้ม ไม่รู้สินะได้ยินมันพูดแบบนี้ทีไรใจมันชุ่มฉ่ำดีจริงๆ แต่จะทำได้หรือเปล่านั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง ตอนนี้เชื่อมันไปก่อน
"ดีแล้ว อยู่กับแม่น่ะ เงินไม่ต้องใช้หรอก ไปเรียนแม่ก็ให้เงินไปเรียน แต่แม่ชั้นตัดผมเป็นนะแก ตอนชั้นอยู่โน่นคุณนายก็ตัดให้ตลอดไม่เคยต้องเสียเงิน หลานๆชั้นอีก"
"ไม่เอาหรอกพี่ แค่นี้ก็เกรงใจจะแย่อยู่แล้ว จริงเหรอพี่ที่คุณแม่ตัดผมได้อ่ะ ดีจังผมจะได้ไม่ต้องเสียเงิน"
"ไม่เชื่อคอยดูดิ แต่เราอาจจะลำบากใจตรงที่มีน้องคอยกวนนี่ล่ะ หลานพี่มันดื้อ"
"โหย สบายมากพี่ ปริ๊นกับเจคไม่มีปัญหาเลย"
"อืม งั้นก็ไม่น่ามีอะไรให้ห่วงนี่"
"แต่ผมคงอดคิดถึง"
"เอาน่า คิดถึงก็มีสื่อเยอะแยะ จะอะไรกันล่ะต้อม เอ็มก็มี ไอโฟนนั่นพอไปอยู่โน่นเดี๋ยวให้พี่แพทย์ไปลงทะเบียนใช้เบอร์ที่โน่น มันมีโปรแกรมคุยกันฟรีอยู่นะ อย่างของเราน่ะมันคุยแบบเห็นหน้าด้วยนะรู้ไหม"
"ค่อยรู้สึกดีหน่อย จะได้ไม่คิดว่าไกลพี่มาก"
รู้ไหมที่ผมให้ความหวังมันเพราะอะไร เพราะผมอยากให้มันเอาแรงแห่งหวังอันนี้ผลักดันชีวิตของมันให้ก้าวไปสู่จุด ที่ดีๆ ผมรู้ว่ามันไม่ถูกกับการให้ความหวังคนอื่นแบบนี้ แต่อย่างน้อย สิ่งที่ผมตั้งใจมันก็น่าจะไม่สูญเปล่า ผมเชื่อเสมอว่าวันเวลานำพาทุกอย่างไปจากเรา ไม่เว้นแม้กระทั่งความรู้สึกที่เคยหนักแน่นจนกลายเป็นเบาบาง ความรู้สึกรักมากจนเป็นรักนะอะไรเทือกนี้ เอาเถอะ ผมเชื่ออย่างนี้ เวลาห้าปีที่โน่นกับที่นี่มันไม่ต่างกันหรอก ห้าปีนะไม่ใช่ห้าวัน คนเราพอมันโตขึ้นความคิดมีมากขึ้น เห็นอะไรหลายๆอย่างมากขึ้น ผมว่ามันจะคิดได้เอง ต้องคอยดูกันไป แต่ถ้ามันยังปักใจอยู่เหมือนเดิมนี่สิ ซวยแน่ๆผม เฮ้อ เอาเถอะคิดว่ามันคงไม่มีอะไรเลวร้ายไปกว่านี้แล้วล่ะ การให้ความหวังมันผมว่ายังดีกว่าตัดให้ขาดแล้วส่งมันไปอยู่ไกลหูไกลตา คนเราเวลามันผิดหวังมาอาจจะทำอะไรที่เกินคาดก็เป็นได้ ตัวอย่างมีให้เห็นแล้ว สู้เอาความหวังนี้หลอกตัวเองไปวันๆแต่สามารถนำพาชีวิตก้าวไปสู่จุดหมายที่ ตั้งใจไว้ผมว่ามันน่าจะดีกว่า
"จะกินข้าว่ก่อนหรือไปดูหนังก่อนต้อม"
"โหย กินก่อนดีกว่าพี่ ผมหิวอ่ะ ไปดูรอบหนังไว้แล้วค่อยไปหาไรกิน"
"อืม พี่ก็หิว"
ผมถามมันตอนที่เดินขึ้นมาจากลานจอดรถ ระหว่างชั้นแรกที่เราจะขึ้นไปชั้นขายตั๋ว สายตาก็ไปสะดุดกับกลุ่มเด็กเขาเรียกว่าอะไรกันนะ สก็อยสินะ ประมาณสามสี่คนเดินอยู่ด้านหน้าเรา ต่างฝ่ายต่างผงะ
"อ๊ะ"
เด็กคนนั้นร้องขึ้นทำท่าตกใจมองไอ้ต้อมก่อนแล้วค่อยมามองผม
"อีเบียร์"
ไอ้ต้อมมันครางออกมา ผมเองก็เหวอไปเหมือนกัน
"พี่ต้อม"
ประมาณเกือบนาทีได้ที่ต่างฝ่ายต่างหยุดยืนมองดูหน้ากัน รู้ไหมอีเบียร์มันดูแก่จากอายุจริงมันไปมากทีเดียว แต่งตัวแรงๆทำผมหลุดโลก หน้าตาก็เขียน หูไม่มีที่ว่างเพราะมันระโยงระยางไปด้วยอะไรเต็มไปหมด
"ไปเถอะต้อม"
ผมสะกิดบอกมัน เห็นแล้วก็สะท้อนใจนะ รู้ว่าอีเบียร์มันแรงแต่ไม่คิดว่ามันจะเป็นไปถึงขนาดนี้ จากการแต่งตัวคิดว่ามันไม่น่าจะเรียนต่อแล้วหรืออะไรไม่ทราบ อืม รู้สึกบาดใจอีกครั้ง
"ฮึ ยังคบกันอยู่อีกเหรอ นานเหมือนกันนะ"
มันร้องตามหลัง เอาเถอะ จะว่าอะไรก็ว่าไป พอแล้วล่ะ
"ท่าทางคงจะอร่อยเนอะพี่ต้อมน่ะ กินไม่ยอมปล่อยเลยนี่ อีแก่"
ไอ้ต้อมหันขวับกลับไป ผมหันตามไปส่ายหน้าให้มันไม่ต้องโต้ตอบ ขอรับบทเป็นนางเอกหน่อยเถอะ ใจมันเต้นแรงผิดปกติแล้ว ไม่ได้เกรงกลัวอะไรหรอกนะ กำลังคิดว่าถ้าผมไม่เข้าไปยุ่งกับมันตั้งแต่ตอนแรก มันจะเป็นแบบนี้ไหมนะ มันอาจจะกำลังเรียนอยู่ตามปกติ และมันก็ยังอาจจะคบอยู่กับไอ้เรย์ เฮ้อ ทุกข์ใจจัง
"แหมทำเป็นไม่โต้ตอบ นี่พวกเธอ อีนี่ล่ะที่ผัวเก่าชั้นเขี่ยทิ้ง แล้วมันก็มากินเด็ก พี่ต้อมน่ะเรียนอยู่โรงเรียนเก่าชั้น"
"หล่อนะยะแก"
"แน่นอนคนที่ชั้นชอบแต่ละคนหล่อๆทั้งนั้น"
"แต่หล่อนก็ไม่ได้กิน โฮะๆ"
"อีนี่ เกือบได้กินย่ะ ถ้าอีแก่นี่ไม่มาแย่งไปก่อน"
"นี่แก ลองชวนพี่เขาไปตี้สิ เผื่อเขาสนใจ"
คือน้องๆที่เดินตามขึ้นมาบนบันไดเลื่อนอายุไม่น่าจะเกิน ๑๘ นะครับ แต่ท่าทางจริตจะก้านมันเหมือนคนวัยแก่กว่าผมเสียด้วยซ้ำ เริ่มอายคนแล้ว
"ถ้าไปตี้กับเรานะ ชั้นจะกินให้น้ำหมดตัวเลยนี่ อิอิ"
"อีเชี่ย ของกู อย่ามายุ่งเชียว ผัวมึงรออยู่ร้านเกมไม่ใช่เหรอ"
"โอ๊ย ผัวนั่นผัว แต่นี่จะกินอ่ะ หล่อนจะทำไม"
"เดี๋ยวตบสักทีดีไหมอีเชี่ย"
"แหมแล้วไอ้ป๋องผัวหล่อนล่ะอีเบียร์ ชั้นเห็นมันเดินกับคนอื่นนะตอนก่อนเข้ามา"
"อ๊ะ"
คือไม่ได้อยากจะตั้งใจฟังหรอกนะครับ แต่มันคุยกันเสียงดังไม่อายใคร คนเดินขึ้นลงหันมองกันทุกคน ผมเดินเข้าไปซื้อตั๋วหนัง จะเอายังไงดี จะดูที่นี่หรือว่าไปดูที่อื่นดี คือตรงข้ามโรงหนังมันมีโรงเรียนชายล้วนอยู่นะครับ ตอนนี้เด็กนักเรียนก็คงเลิกเรียน เดินกันขวักไขว่ ไอ้ต้อมมันคงรู้สึกอายๆเด็กรุ่นราวคราวเดียวกับมัน ที่เริ่มมอง
"อย่าไปสนใจต้อม ทำเป็นไม่รู้จักมัน"
ผมสะกิดบอกมัน
"ช่างหัวมัน ของแค่นั้นชั้นไม่สนใจหรอก หาใหม่ใหญ่กว่า"
"อุ๊ยแก ดูพี่คนนั้นสิ พี่ค้า น่ารักจังเลยค่ะ"
เด็กนักเรียนกลุ่มหนึ่งเดินผ่านไปแกงค์เด็กพวกนี้ก็แซวขึ้นทันที เสียงด่าทอกันอื้ออึง ผมได้ตั๋วหนังมาแล้วก็เดินไปร้านอาหาร แต่อีเบียร์นี่ก็ยังตามอยู่นะ จะตามมาทำไมเนี่ย อีปลิง
"พี่ต้อมๆ"
มันวิ่งมาดักหน้าไว้ มองผมด้วยหางตาแสยะปากใส่ ผมนี่กัดฟันกรอด นี่มันไม่รู้ตัวเหรอว่าที่ผมทำร้ายมันกับไอ้เรย์น่ะเพราะมันมาทำหน้าทำปาก ใส่ผมแบบนี้ล่ะ เกลียดที่สุด
"เรารู้จักกันเหรอ"
เอ่อไอ้ต้อมพูดขึ้นครับ หน้าตานี่เย็นชามาก มันดูนิ่งๆนะ
"อ๊ะ พี่ต้อม เอ่อ"
ไปไม่เป็นเหมือนกันเหรออีเบียร์ ทำท่าอึกอักขึ้นมาเชียว
"ไปเถอะตัวเอง เค้าหิว"
มันจับมือผมทันทีแล้วดึงเข้าไปในร้าน
"ฮึ ชอบกินคนแก่ก็ไม่บอกจะได้ไม่ต้องสนใจ ของดีๆสดๆซิงๆไม่ชอบ ชอบของแก่ๆเหนียวๆ ไปตายไหนก็ไปไอ้ควายเอ้ย"
"เฮ้ย"
ผมตะปบบ่ามันไว้ นี่ชั้นจะไม่อะไรด้วยแล้วนะอีเบียร์ ปากแกนี่มันวอนหาเบื้องล่างเหลือเกินนะ
"อ้าวน้องจ๋า เรารู้จักกันเหรอถึงมาตามด่าตามว่าอยู่แบบนี้ ไม่อายคนเขาเหรอครับ จะแรงจะร่านแรดน่ะ ไม่มีใครเขาว่าหรอกนะ แต่ดูด้วยไม่ใช่จะปล่อยเชื้อโรคไปเสียทุกที่"
"อีแก่ มีสิทธิ์อะไรมาด่าชั้น"
"สิทธิ์เหมือนที่น้องเพิ่งพูดออกมาเมื่อกี๊ไง หน้าตาก็ดีนะ ทำไมทำตัวแบบนี้ล่ะครับ ที่ว่าตัวเองสดๆซิงๆน่ะ อะไรเหรอ พี่ว่าน่าจะไม่ใช่อันนั้นแล้วล่ะนะ รูจมูกเหรอที่ยังไม่มีใครเอาอะไรแหย่ หรือว่ารูหู"
"กรี๊ด อีแก่"
"อ้อ อย่ามาวอแวกับน้องพี่เลยนะครับ เสียเวลาเปล่าๆ ไปเถอะต้อม พอไปอยู่อเมริกาก็ไม่ต้องมาเจอคนโรคจิตแบบนี้หรอกนะ"
"อ๊ะ อเมริกา"
ผมเชิดหน้าใส่มันแล้วดันหลังไอ้ต้อมให้เข้าไปด้านใน มันจะตามเข้ามานะ แต่ไม่ได้สนใจหรอก ตามได้ตามไปสิ มันไม่อาย ผมก็ไม่อาย เอาสิ ไฟนางร้ายมันมอดไปแล้วนะ จะมากระพือให้มันลุกโชนขึ้นอีกก็ลองดู รู้ว่านี่มันคือผลของการกระทำ แต่ในเมื่อผมหยุดแล้ว ผมรู้สึกผิดที่ทำลงไป แต่มันยังไม่ยอมรามือก็มาลองอีกสักตั้ง จะทำให้เหมือนอีเอสเลย ปิดฉากไม่ต้องมาวอแวอีก
"ไปที่อื่นไหมพี่"
"ไม่ต้อง อยู่นี่ล่ะ มันจะทำอะไรก็ให้มันทำ อย่าไปสนใจ ทำหน้าหนาๆเอาไว้ มันนั่นล่ะที่จะอายคน"
ผมบอกมันแล้วกินอาหารอย่างเพลิดเพลิน อีเบียร์มันเกาะมองอยู่นอกร้านแค่แป๊บเดียวล่ะครับ พอมันเห็นกลุ่มเด็กนักเรียนตัวโข่งๆเดินมามันก็แถเข้าไปหาเขา เห็นเดินไปด้วยกัน ชางหัวมันเถอะ
"เรานี่ก็เย็นชาได้น่ากลัวเหมือนกันนะต้อม"
ผมเอ่ยขึ้นตอนกินข้าวเสร็จแล้วเดินขึ้นไปรอรอบหนัง
"ผมก็ทำไปอย่างนั้นล่ะพี่ ก็พี่บอกว่าให้ทำเป็นไม่รู้จักมันนี่"
เหอๆ เสียวสันหลังวาบเลยสิครับ อดคิดไม่ได้ว่าถ้ามันทำสายตาแบบนั้นกับผมนี่คงแสบตับอยู่ไม่น้อย
"พี่ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะต้อม รอตรงนี้ล่ะ"
พอไปถึงชั้นสามเราไปซื้อของที่จะเข้าไปกินในโรงหนัง แต่พอมือไปจับโดนแก้วน้ำเย็นๆผมก็ดันปวดเบาขึ้นมา ไอ้ต้อมมันไปห้องน้ำมาแล้วตอนที่กินเสร็จ ให้มันนั่งรอตรงตรงลานนั่นล่ะครับ
"อ๊ะ"
พอทำธุระส่วนตัวเสร็จจะเดินมาล้างมือก็เห็นเด็กสองคนจูงมือกันเข้ามาใน ห้องน้ำ ถ้าจำไม่ผิดเพื่อนอีเบียร์นั่นเอง มันไม่ได้มองผมหรอกครับ มันกำลังจะตรงเข้าไปในห้องน้ำทั้งสองคน
"น้องเดี๋ยวสิ"
ผมเรียกมันไว้ อยากรู้อะไรขึ้นมา
"อะไร รู้จักชั้นเหรอ"
มันแหวเสียงใส่ผม แหมอยากรู้จักตายล่ะ
"เราเป็นเพื่อนน้องเบียร์ใช่ไหม"
"ทำไม มีอะไร อ้อ พี่นั่นเอง"
มันทำท่าคิดแล้วร้องออกมา
"พี่ถามอะไรหน่อยสิ"
"ไม่ว่าง แค่นี้นะ"
มันเชิดหน้าใส่ผมแล้วจะเดินเข้าห้องน้ำไป เด็กนักเรียนคนนั้นก็ยืนมองอยู่
"มีค่าตอบแทน นี่เอาไหม แลกกับคำถามสองสามอย่าง"
ผมก็เลวเหมือนเดิม เอาเงินมาล่อ แต่คิดอย่างอื่นไม่ออกจริงๆ
"เฮ้ย พันนึงเลยนะอีแป๋ว"
เด็กคนที่ยืนรอหน้าห้องน้ำร้องขึ้น มันหันขวับกลับมา
"อ๊ะ พี่จะถามอะไร"
ก็นะ ไม่ได้ดูถูกน้องเขานะ แต่คิดดีๆแล้วจะหลอกผมก็ได้นี่นา ใครจะว่าอะไร ใช่ไหม รู้บ้างไม่รู้บ้าง ผมก็ไม่ได้อะไรมากหรอก แค่อยากรู้ว่าตอนนี้อีเบียร์มันยังเรียนอยู่หรือเปล่า ทำอะไรอยู่ แค่นี้เอง คือว่ารู้สึกผิดนะครับ ไม่ได้จะอะไรกับมันหรอก สรุปว่าตอนนี้อีเบียร์มันไปเรียนภาคค่ำเพราะที่บ้านมันไม่ยอมให้เรียนภาค ปกติ เพราะย้ายโรงเรียนแล้วก็ยังเป็นเหมือนเดิม น้องคนนี้ก็รู้จักกับอีเบียร์ทางเน็ทอยู่ละแวกนี้ เป็นเพื่อนไฮกัน เห็นมันบอกนะ ไม่ได้รู้จักอะไรมาก ไฮเหรอ ผมว่ามันโลว์นะ น้องมันบอกว่าปกติตอนเย็นๆจะมาดักเด็กนักเรียนชายที่หน้าโรงเรียนชายล้วน ส่วนมากก็ที่นี่ แล้วก็สามเสน น้องมันบอกว่าชวนกันไปไฮๆอะไรของมันนี่ล่ะครับ อืมเป็นอันว่าผมรู้แล้วว่าอะไรมันเป็นอะไรค่อยสบายใจขึ้นหน่อย อีเบียร์มันย้ายโรงเรียนไปแล้วแต่มันโดนพักการเรียนอีกครั้งเพราะไปทำอนาจาร ในโรงเรียน อืมนะ ผมให้เงินน้องมันอีกห้าร้อยเพิ่มให้ ตอนนี้ผมสบายใจขึ้นมาก แสดงว่าสิ่งที่ผมทำกับมันแท้จริงแล้วมันไม่ได้สะทกสะท้านอะไรเลย เพราะชีวิตปกติมันก็ทำอยู่แบบนี้เป็นสรณะอยู่แล้วนี่นะ แล้วไอ้เรย์มันไปรู้จักกับอีนี่มาจากไหนนะ เข้าใจคว้ามาเหลือเกิน
"ไปหาแม่ดีกว่า แม่นัดกินข้าว"
พอหนังจบเกือบสองทุ่มครึ่งเราก็เดินกลับไปที่รถ
"วันนี้ผมนอนกับคุณแม่ดีกว่า ขี้เกียจกลับ"
"อืมเอาสิ พรุ่งนี้ต้องไปเดินเรื่องจดทะเบียนอีก เดี๋ยวพี่ไปรับ"
"พี่ไม่นอนด้วยเหรอ"
"บ้าเหรอ เปิดทำไมหลายห้อง"
"กลับไปนอนกับแฟนอ่ะดิ"
"เออต้อม ถามหน่อยสิ เด็กนักเรียนผู้ชายนี่มันชอบลองกันทุกคนเลยเหรอ"
ผมเปลี่ยนเรื่องครับ มันก็นะวกกลับมาเรื่องนี้ตลอดเวลา
"ทำไมอ่ะพี่ ไม่หรอก ผมยังไม่เป็นเลย"
"เราเนี่ยนะไม่เป็น"
"อ้าว ถ้าผมเป็นผมก็ไม่มาแบบนี้หรอกพี่"
"จ้าพ่อคนดี"
ก็ไม่มีอะไรหรอกครับแค่อยากจะรู้ เพราะตอนที่ผมเรียน ฮอร์โมนมาช้าหรืออะไรไม่รู้นะ แต่ไม่กล้า ถามว่าคันไหม คันนะ อยากรู้อยากลองแต่ให้เอาจริงๆ ไม่เอาหรอก กลัวจะตาย ก็ไม่ว่ากันนะเพราะมันก็ผันแปรไปตามยุคตามสมัยของมันนั่นล่ะ
"ว่าไงพ่อต้อม เป็นไงวันนี้เหนื่อยไหม"
พอไปรับแม่ที่โรงแรมคุณนายเธอก็กวักมือเรียกไอ้ต้อมให้เข้าไปหา
"พี่ต้อมๆ ทำไมปริ๊นไม่เห็นหน้าหลายวันอ่ะ ไปไหนมา"
"พี่ต้อม เจคมีเกมใหม่ด้วยนะ นี่มันส์สุดๆ"
คือมันโดนรุมล่ะครับ คนนั้นคนนี้ทึ้งตัวอยู่ ผมค่อยยิ้มออกหน่อย มันก็ดูมีความสุขนะกุลีกุจออยู่กับคนนั้นคนนี้ หลานผมไอ้ตัวเล็กมันก็ปีนป่ายของมันไปเรื่อย
"นาย แล้ววันนี้พ่อหลวงไม่มากินข้าวด้วยเหรอ"
"บอกจะมานะแม่ เดี๋ยวนายโทรฯถามว่าถึงไหนแล้ว"
ผมเดินออกมากดโทรศัพท์ไปหาสามี
"ถึงไหนแล้วล่ะแก"
"ถึงแล้ว พาพี่แดนข้ามฝั่งมาซื้อไวน์"
"หือ จะกินเหรอ"
"พี่แดนเขาอยากกิน"
"อ้อ แป๊บนะ ฝั่งโน้นมีร้านอาหารไหมแก"
"มีร้านอาหารอิตาเลียน กับญี่ปุ่นอ่ะ"
"แม่ๆ เดินข้ามไปฝั่งโน้นไหม มีร้านอาหารอิตาเลียนกับอาหารญี่ปุ่น"
ผมเดินกลับไปถามคุณนายจะได้ตัดสินใจเลย
"อานายปริ๊นอยากกินข้าวปั้น ไปกินญี่ปุ่นเนอะ"
"พี่ปริ๊นอยากกินอาหารญี่ปุ่นเหรอคุณ"
มันได้ยินครับ เออๆ อยากคุยกันก็เอาเลย แหมนะหลานรักทำไมปันใจแบบนี้เนี่ย ผมยื่นโทรศัพท์ให้หลาน มันก็คุยจ้อเลยครับ สรุปต้องตามใจคุณชายปริ๊นมัน เดินกระเตงกันข้ามฝั่งไปกินอาหารญี่ปุ่น ร้านเล็กๆนะ น่ารักดีคนไม่เยอะ ครอบครัวเราเข้าไปนี่ก็เต็มพอดี เหอๆ
"พ่อหลวง เห็นบอกว่าอยู่กับแม่เหรอเรา แล้วแม่ไม่คิดถึงเราเหรอจ๊ะ"
คุณนายแม่นั่งติดกับลูกเขยเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้ว มีเก้าอี้ประจำตำแหน่ง ผมก็นั่งข้างมันนั่นล่ะครับ ข้างๆผมก็มีพี่ปริ๊น ส่วนไอ้ต้อมนั่งข้างอีป้ากับพี่แพทย์
"ครับ คิดถึงครับ แต่ก็ทำงานกลับบ้านบ้างน่ะครับคุณแม่"
"แม่เราทำสวนดอกไม้เหรอ ท่าทางน่าจะอากาศดีเนอะ อยากไปเที่ยวบ้างจัง"
"ไปสิครับคุณแม่ แม่ผมคงดีใจ"
"อ๊ะ ไหนบอกจะไปทะเลไงแม่ อะไรจะไปสวนดอกไม้"
"อ้าว ก็แกเหนื่อยไม่ใช่เหรอนาย ไปเยี่ยมแม่พ่อหลวงก็ไม่เห็นเป็นไร เนอะคุณเนอะ"
หันไปหาคุณพ่อผม กรี๊ด ไม่ได้นะ อะไรเนี่ย ตายๆ คุณนายสองคนนี่ไปเจอกันโลกคงแตกแน่ๆ แรงบวกแรง ตายๆ
"ไปวันไหนดีครับคุณแม่ ผมจะได้โทรฯไปบอกคุณแม่ผมให้เตรียมต้อนรับ"
"อุ๊ย ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกจ๊ะพ่อหลวง ก็รอให้พ่อต้อมเขาเดินเรื่องทางนี้เสร็จ วันศุกร์ทันไหมนาย"
"ไม่ทันหรอกแม่ ไปบางแสนดีกว่า"
"ไปทำไมคุณบางแสนทะเลไม่สวย พาแม่ไปดูสวนดอกไม้ดีกว่า สวยกว่า"
"ปริ๊นก็จะไปดูสวน"
"มีเป็นไร่เหรอครับอาหลวง มีองุ่นไหมอ่ะ"
เจคมันถามขึ้นทำท่าสนใจขึ้นมาทันที แหมนะหลานนี่ก็ได้ใจจริงๆ
"มีครับ องุ่นลูกโตๆ"
"เออ จะว่าไปชั้นก็อยากไปดูบ้านหลวงเหมือนกันนะแก"
เอาเข้าไปอีป้าดอดขึ้นอีกราย กรี๊ด อะไรเนี่ย มีไอ้ต้อมคนเดียวที่นิ่งเงียบอยู่
"ต้อม ไม่อยากไปเนอะ"
ผมเริ่มหาพวก
"ไปสิพี่ ผมก็อยากไป"
มันพูดออกมาไม่ได้มองหน้าผมหรอกครับ ไอ้หลวงเองก็มองอยู่
"เออๆ ไปก็ไป"
สรุปคนที่น่าสงสารที่สุดในตอนนี้คือไอ้ต้อม แล้วผมจะพามันไปให้เห็นให้เจ็บช้ำใจไปทำไมเนี่ย ผมรู้ว่ามันเจ็บ โอยๆ จะทำยังไงดี ยิ่งพาไปโน่นคุณนายแม่ผัวกับคุณนายแม่ถ้าเข้ากันได้นะ เหอๆ ไม่อยากจะคิด แล้วไอ้ต้อมล่ะผมจะเอามันไปไว้ไหนดี
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล ขอให้มีความสุขกันทุกคนนะครับ ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ ขอบคุณมากๆ เพลียแค่ไหนก็เลยสู้ เพราะมีกำลังใจจากเพื่อนๆ :L2:
-
มาฉลองหน้าที่100 ด้วยคนค่า
-
ไปสู้กับชะนีที่โน่นอีกรอบนะนายพล :laugh:
-
:L1: :L1: :L1: :L1:
-
:mc4: หน้าที่ 100 แล้ว
+ ให้คับ :pig4: ที่ลงให้อ่านอย่างต่อเนื่อง
ชอบคับ สงสารต้อมนะคับ แต่ไม่อยากให้
นายเป็นวันทองสองผัวอะคับ กุ้มจายยยยยแทน...อิอิ
-
อ่า....สงสารต้อมเนอะ
อีเบยร์เมื่อไหร่จะเป็นเอดส์ตายไปซะทีนะ o_O ไปแช่งเขาซะงั้น 55+
-
ฉลอง 100 หน้าค่ะ สงสารต้อม แต่นายกะหลวงแหละดีแล้ว คุณแม่จะเจอกันความฮากำลังจะเกิดแน่ๆ
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยย สงสารต้อม T^T
ต้อมเอ้ยยยยยยยย รีบๆทำใจนะ >_<
-
เข้มข้นขึ้นเรื่อยเรื่องนี้ แถมมีมาม่าแอบมาคั่นหน่อยๆ ครบรสดี
เบียร์ก้อยังคงแรงได้เสมอต้น เสมอปลาย นายไม่ต้องรู้สึกผึดหรอก
คนเรามันทำตัวเองทั้งนั้น ใครจะไปกะเกณฑ์ชีวิตเขาได้
สงสารต้อมนะ เข้าใจในสิ่งที่นายกำลังทำอยู่เลย...แต่จะทำไงได้
เมื่อมันไม่สามารถเก็บเธอไว้ทั้งสองคนอ่ะนะ
นายคิดไม่ออกจะเก็บต้อมไว้ที่ไหน อิอิ ก้อแอบเก็บไว้ในใจไม่ให้คุณสามีรู้ซิ :laugh:
เพราะว่าถ้าคุณสามีรู้ ลมหึงอาจจะออกมาได้ แล้วนายอาจจะไม่ได้พักผ่อน
อยากเห็นคุณนายแม่ทั้งสองมาปะกัน คงจะมันส์และฮา น่าดูทีเดียวเชียว
ดีใกับคุณอิ๊กด้วยได้ 100 หน้าแล้ว เป็นกำลังใจให้ฮับ ^^
-
ดีออก ...แม่-แม่ เจอกัน..
คราวนี้ต้อมจะได้หักห้ามใจได้ง่ายขึ้น...อิอิ
รออ่านตอนสองคุณนายเจอกัน ท่าจะมันส์มิใช่น้อย
-
กรี๊ดดดดดดด
อยากให้ไปบ้านหลวงไวๆ อ่ะ
อยากอ่านนนนน
น้องต้อมต้องรีบทำใจนะ!!!!
-
:sad4:สงสารน้องต้อมเหอะ.......... :เฮ้อ: น่าจะเจอคนดีๆสักคนน้า
-
ว้าย ! นายพล แม่ยายกับแม่ย่าจะเจอกัน คงสนุกเนอะ เพราะหญิงแกร่งกับหญิงแกร่งจะเจอกัน
ส่วนต้อม ก็ถือว่าพามันไปเห็นไปรับรู้ความจริง แม้จะเจ็บ แต่ถือว่าพามันไปรับวัคซีน
เพื่อให้ร่างกายสร้างภูมิคุ้มกัน ให้มันเข้มแข็งขึ้น ความอ่อนแอจะทำอะไรมันไม่ได้ไง
-
ฉลองหน้า 100 :กอด1: :กอด1:
น่าสงสารต้อมแฮะ พี่อิ๊คส่งใครมาให้ต้อมซักที 555+
~โปรดส่งใครมารักฉันที อยู่อย่างนี้มันเหงาเกินไป~ :laugh: :laugh:
-
จองน้องปริ้นให้ต้อมได้มั้ย น่ารักดี
แล้วน้องปริ้นอายุกี่ขวบเนี่ย :o8:
-
o18ไม่อยากจะคิดเลยว่าถึงเวลาที่คุณนายสวนดอกไม้กับคุณนายแม่เจอกันจะมันส์แค่ไหน
:เฮ้อ:ส่วนต้อมก็คงต้องทำใจไว้เยอะๆเวลาเห็นนายกับหลวงสวีทกัน
-
สงสารน้องต้อมจัง
โอ้ยๆ แต่ถ้าจะให้นายเลือกต้อม ก็สงสารคุณหลวง
T.T
-
ลูกต้อมขอแม่ น่าสงสารสุดๆ รีบๆไปเรียนกลับมานะลุกจะได้มาแย่งเมียคืน อิอิ
-
สงสารน้องต้อม :เฮ้อ:
รอตอนที่คุณนายแม่ทั้งสองท่านมาเจอกัน คงจะสนุกสนานน่าดู
เป็นกำลังใจให้จ้าาาาาา :กอด1:
-
รอคุณนายแม่ทังสองมาเจอกัน :mc4:
สงสารต้อม :sad4: :sad4:
ป่วยแค่ไหนก็จะมาตามอ่านค่ะ :z10:
-
สองคุณแม่จะเจอกันแล้ว น่าจะสนุก
นายวางตัวดีแล้ว เป็นพี่แบบนี้ น้องต้อมโตขึ้น จะเข้าใจเอง
+1
-
หุหุ
อยากอ่านอีกแฮะ - -
รอวันต่อไปดีกว่า อิอิ ^^
-
สงสารต้อมว่ะ
-
+1 ให้ค่ะ
อยากอ่านตอนคุณแม่ 2 ท่านพบกัน
สนุกแน่ อิ อิ
-
ต้อมสู้ๆนะ
-
:z1: สงสารก็แต่ต้อม หวังว่าจะมีใครมาดามไวไว
-
ว่าจะตามมาฉลองหน้าที่100 แต่ไม่ทัน
หลุดไป101 ละ อิอิ
คนเขียนก็พักผ่อนบ้างนะคร้าบ :a12:
-
:z2:
-
:m15: :m15: สงสารต้อมอ่ะ พูดก็พูดเถอะ อยากเห็นรูปหน้าตาของ "คุณนาย" "คุณหลวง"และคุณต้อม ในเรื่องนี้อ่ะ ว่าหน้าตาอย่างไง ใครพอจะจิ้นมาให้ดูมั่งครับ ว่าหน้าตาประมาณไหน โพสให้ดูด้วยนะครับผม :bye2: :bye2:
-
สงสารต้อมง๊ะ
แต่พี่นายกับพี่หลวงเค้าเหมาะกันแล้วตัดใจเถอะน้องเอ้ย
สนใจพี่แพทย์ไหมน่ารักดีออกไปเป็นแม่เลี้ยงให้ปริ๊นกับเจคอ๊ายคิดแล้วจิ้นอิอิ :-[
คุณนายสองคนคงเม้าท์กันหูดับตับไหม้
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊าค่า
+1เป็นกำลังใจให้คุณอิ๊กค่า :กอด1:
-
โถ น้องต้อม
-
สงสารต้อมก็สงสาร พี่เขาพูดให้ตัดใจแล้วนิแต่น้องเขาก้ห้ามใจไม่ได้ ทำใจเหอะต้อมของๆใครๆก้หวง
-
อยากให้คุณนาย 2 คนเจอกันเร็วๆ
มันต้องสุดยอดแน่ๆ o13
-
โห้ สองพลังคุณแม่ผสาน จะแกร่งกล้า แค่ไหน รอติดตาม ค่ะ
-
มาไม่ทันฉลองหน้า100
แต่ไม่เป็นไรค่ะ หน้าไหนก็ฉลองได้เนอะพี่อิ๊คเนอะ ฮี่ๆๆๆ :mc4: :mc4: :mc4:
ตอนนี้แอบมีเครียดเล็กๆตกใจที่ชื่ออิเบียร์โผล่มา แต่ก็ออกมาแปบเดียวไม่เป็นไรๆ
แอบลุ้นว่าคุณแม่ทั้ง2ท่านมาเจอกันแล้วจะเป็นไงบ้าง ตื่นเต้นมากๆเลยค่ะ
แล้วก็สงสารต้อมด้วย เมทื่อไหร่จะตัดใจได้ก็ไม่รู้นะคะเนี่ย เฮ้ออออ
-
อ่านรีอื่นสงสารต้อมกันหมด(รวมถึงเราด้วย)แต่ตอนนี้เริ่มสงสารนายและ มีแต่คนหลงคนรักโดยไม่ได้ตั้งใจ 55+
-
บรรดาแม่ๆ จะมาเจอกัน
อยากให้ถึงตอนนั้นไวๆ อยากรู้จะฮาเฮแค่ไหน(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/mimio201.gif)
-
สงสารน้องต้อมอ่าาา ต้องช้ำใจแน่ๆ โอ๋ๆๆๆๆ มากอดมะ คนดี :กอด1:
-
อย่าให้วันทองสิงร่างเชียวนะ
ฉันไม่ให้อภัยแน่คุณนาย
เป็นกำลังใจให้พี่ิอิ๊ก
นอนให้หลับฝันดีดีแล้วมาบอกหวยด้วยนะิอิอิ
:กอด1: :กอด1:
-
สงสารต้อม..
เอ๊ะ!!!!
พี่แพทย์ถามถึงต้อมทำไมคะ
หึหึหึหึหึหึหึ......
-
สงสารน้องต้อม :monkeysad:
อนาถใจกับอิเบียร์ แรดได้โล่! :z6:
-
แอร๊ยยยย
ถ้าแม่ของหลวงปลื้มต้อม
อาจจะอนุญาติใหต้อมเป็นผัวน้อยก้อได้ 55555
-
นายชอบคิดเผื่อคนอื่นอีกแล้ว เฝ้่ามองไดั แต่อย่าไปคิดแทนนะ จะกลายเป็นเราไปจัดการชีวิตคนอื่น ปล่อยวางบ้างนะนาย
-
เง้อออ
น้องต้อมมม
กระซิกๆๆ
-
พี่แพทย์แอบถามถึงต้อมด้วยอะ
ไม่รู้มีอะไรในกอไผ่ไหมนะ
รออ่านตอนต่อไปนะคะ
-
รออ่านค่ะ
:call:
-
:m15:
ต้อมผู้น่าสงสาร
ว่าแต่ ไม่รู้สิแอบเห็นแก่ตัวอ่ะพี่อิ๊กกี้
ไม่อยากให้ต้อมคู่คนอื่นแม้แต่พี่แพทย์ เพราะกลัวนายจะสียใจ (แอบหวงด้วยแหล่ะ 55)
แต่ก็สงสารหลวงอีก ไม่รู้ว่าจะยอม3P รึป่าว
ถ้ารอต้อมกลับมาหลังจากเรียนจบ นายไม่แก่กันพอดีหรอ :laugh:
เรื่องนี้3P Only
-
สงสารต้อม..
เอ๊ะ!!!!
พี่แพทย์ถามถึงต้อมทำไมคะ
หึหึหึหึหึหึหึ......
รีนี้เอาซะคิดเลย
หรือมันจะน่าหึหึหึหึหึหึ.....จริงๆ -//-
-
หน้า100แล้ววว :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
สงสารต้อมจังเลยยย
-
:m15:
ต้อมผู้น่าสงสาร
ว่าแต่ ไม่รู้สิแอบเห็นแก่ตัวอ่ะพี่อิ๊กกี้
ไม่อยากให้ต้อมคู่คนอื่นแม้แต่พี่แพทย์ เพราะกลัวนายจะสียใจ (แอบหวงด้วยแหล่ะ 55)
แต่ก็สงสารหลวงอีก ไม่รู้ว่าจะยอม3P รึป่าว
ถ้ารอต้อมกลับมาหลังจากเรียนจบ นายไม่แก่กันพอดีหรอ :laugh:
เรื่องนี้3P Only
:m4: :m4: :m4: เห็นด้วยอย่างแรง
-
น้องต้อมน่าสงสาร แต่เวลามันช่วยได้นะ :z1:
-
ไปบ้านคุนหลวงง แม่ยายเค้าเจะเจอกันแล้วค่า
-
อาจดูเห็นแก่ตัวแต่อยากให้ต้อมติดอะไรก็ได้แล้วไม่ต้องตามไปอ่ะ
เด๋วไปเห็นฐานะหลวง แล้วแบบ นอยดแดก ก็มาดราม่าใส่นายอีก โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไมช่วงนี้ ต้อมได้ทำคะแนนเยอะจังอ่า เค้าคิดถึง พี่หลวงแล้วน๊าาาาาาาาาาา
-
สงสารต้อม อยากให้ต้อมเจอใครดีๆสักคนจัง :o12:
-
แบบนี้ไวร์เตอร์ คงต้องหาแฟนให้ต้อมซักคนแล้วล่ะครับ แอบน่าสงสาร
-
สงสารต้อมมมมมมมมมมมมมมม
-
เด็กมันคิดดี ทำดีนะ ดูซิขนาดผมยังไม่เซตเลย แสดงว่าหล่อจริงอะไรจริง หล่อแบบไม่ประดิษฐ์ด้วยดิ
อยากให้ได้คนดีๆ ซักคนมาเป็นคู่ชีวิตจัง
-
ตายละ แม่ชนแม่ แรงไม่แพ้กัน
จริงๆเอาพี่ปริ๊นให้ต้อมก้ดีนะ ฮ่าๆๆ
-
แม่เจ้าสาว จะไปบุกบ้าน แม่เจ้าบ่าว
โอ้แม่เจ้า !!!!!!
ของเธอแรงจริง ๆ ๆ
งานนี้ ม่ายรู้ว่า สวนดอกไม้จะราบ เป็นหน้ากลองหรือเปล่า
55555555
(หมายถึง เจ้าสาวกับเจ้าบ่าว จะถูกแม่ ๆ เผา ง่ะ)
กร๊าก กร๊าก กร๊าก
:really2:
-
555
แรงจริงอะไรจริง
ชอบๆๆ
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
รักต้อม แต่เชียร์หลวง ผิดม๊ายยย
-
อยากให้ต้อมเจอตัวจริงไวๆจัง อิอิ คงน่ารักน่าดูอ่า
-
ช่วยตั้งแฟนคลับหลวงกันหน่อย เดียวหลวงน้อยใจ เพราะมีแต่คนสงสารต้อม นึกไปก้ออยากให้หลวงมีบทดราม่านิดนึงนะเนี้ย
ทุกคนจะได้เหงใจหลวงมั้ง :z2: :z2: :z2:
-
รออ่านต่อ สงสารต้อมจังเลยครับ คงอีกนานกว่าจะดีขึ้น อีกทางจัดพี่แพทย์ให้ต้อมเลยครับ จะได้ฉลองทั้งสองคู่:mc4:
-
:angry2: ทุกคนใจร้าย ทำไมทำกับน้องต้อมแบบนี้
-
สงสารน้องต้อมอ่า :monkeysad:
ปล. ยินดีกะคุณอิ๊กกี้ สำหรับ ครบรอบหน้า 100 ครับ สู้ๆ นะครับ คอยเป็นกำลังใจให้ o13
-
น้องต้อมยังคงน่าสงสารแบบต่อเนื่อง
เฮ้ออออ ไปเห็นบ้านคุณแม่ผัวของคุณนายพลเธอเข้า จะไม่ยิ่งน้อยเนื้อต่ำใจเหรอเนี่ย?TT^TT
ปล.ขอบคุณที่มาลงต่อให้อย่างไวค่ะ^^
-
นายแม่เจอกัน
จะเกิดอะไรขึ้น !!!!!!!!
-
เสน่ห์แรงจริงๆๆๆ
-
ต้อมโดนทรมารอะ :(
พี่อิ๊กใจร้าย :'(
-
เด็กหนอเด็ก
ทำตัวเองแท้ๆ เรย์ไปเจอมาจากไหนละนี้
เด็กคนนี้แรงจริงอะไรจริง
ไปบ้านสวน แล้วน้องต้อมเราละจะเป็นไง
-
^^
-
:m11:กรี๊๊ดดดๆๆๆ แอร๊ยยย ๆๆๆ พี่แพทย์ตามถึงต้อมด้วย หุหุหุหุหุุ :haun5:
ร้ากกกกกกกหลวงเสมอ อิอิ Fc หลวง :give2:
-
ตอนหน้าไปเยี่ยมบ้านแม่สามี
หวังว่าคุณแม่คงเข้าขากันดีนะ
สนุกทุกตอนเลย รอตอนต่อไปค่ะ
-
น้องต้อมม T^T
-
สะท้อนสังคม โหฮิ้ววว~
ปลื้มความกวนตีนของต้อม แต่เห็นหงอยๆ น่าสงสารจัง
-
เฮ้อออออ
ต้อมเอ้ยยย เพลียใจจัง
+1 จ้ะอิ๊กกี้
-
ต้อมมาซบอกเราดีกว่านะ
-
ต้อมมาซบอกเราดีกว่านะ :o8:
-
:t3: :t3:
นอนรอนางร้าย
วันนี้ฝันดีไหมน้าาาพี่อิ๊ก :กอด1:
-
น้องต้อม ถึงจะน่ากิน :haun4: เอ้ย ถึงจะหล่อ :laugh:
แต่เชียร์หลวงนะค้าา :laugh:
-
วัยรุ่นสมัยนี้ กับเมื่อ10ปีที่แล้วนี่
สังคมและการแสดงออกแตกต่างกันมากๆ
คงได้แต่ทำใจ เพราะสังคมเมืองปัจจุบันทำให้พ่อแม่ไม่มีเวลาเอาใจใส่
ดูแลลูกให้ประพฤติตัวให้ถูกให้งาม
-
อ๊ะโหย นายตกที่นั่งลำบากนะเนี่ย
เหมือนลำบากใจแต่ก็มีความสุข ฮ่าๆ
-
โฮะ ๆ นึกภาพตาม คุณแม่นายกับคุณแม่หลวงมาเจอกัน อะไรจะเกิดขึ้น o22
ถ้าอนาคตหลวงกับต้อมตกลงมีเมียร่วมกัน นายจะทำยังไงเนี่ย :o8:
จะลำบาก(กาย) หรือสบาย(ตัว) ละเนี่ย... :impress2:
-
วันนี้จะได้อ่านมั๊ยน๊า..
คุณอิ๊กกี้สู้ๆ
-
เอิ่มนะ...เด็กมันจะเหลว เลว ร้าย ใครก็ฉุดไม่อยู่จริงๆ...
ส่วนน้องต้อมก็...หล่อโศก...เสป็คป๋า...ทางนี้ว่างนะค้าบ..555
-
ตั้งไว้ข้างๆ ไงค่ะ หึหึ
คุณแม่หลวง+คุณแม่นาย = แร๊งแรง 55+ พันธุ์เดียวกันน่าจะฮานะ แหมๆ ไปเนี่ย มีนังต๋อยโผล่มาวอแวสักฉากก็ดีนะ ก๊ากกกกกก เฮฮามันส์สะเด็ด กิ๊ๆๆ
-
รอจ้า^^
-
นานไป นานไป~
-
This is the first story i read from the first page till the last in one day!
Love ny makkkkkkkkkkkk >//<
Want to have friend cute like him so much ;)))
He seemed really bad, but because of the abuse of others first.
If I were him, I think I do like him w/ Beer Ray S & Ed.
Many times Ny is very cute, I think.
Tom, the boy I want to be my BF ;p
He's a child who think well and very grateful to his family.
If Ny dn't like u, I always stay here 5555555555555
Luang, cool makmak kaaaaaaa ;)))
Want to have some guy beside me like him, my life shall be full.
*** Writer fighting na ka, evy readers still cheer up&waiting for u kaaa
-
มารอ มารอ จ้า :call:
-
รอ ร๊อ รอ ^^
:L1: :L1: :L1: :L1:
-
รอจ้า^^
-
องก์ ๔๑
"แกแน่ใจเเหรอที่จะพาแม่ชั้นไปบ้านแกน่ะ"
ตอนกลับถึงห้องผมถามสามีขึ้นล่ะครับ หน้าผมนี่ไม่ต้องบอกก็รู้หงิกเชียว ไม่พอใจไม่รู้ทำไม
"แน่ใจดิ ทำไมอ่ะคุณดีออกผมว่า แม่ผมจะได้เจอกับแม่ของคุณไง ผมว่าคุณแม่ต้องชอบบ้านผมแน่ๆ"
"นั่นสิอีนาย แกมีอะไรยะ ทำไมไม่อยากให้ครอบครัวไปเจอแม่ผัว"
อีป้าเสริมอีกคน เฮ้อ จะมีใครเข้าใจชั้นไหมเนี่ย
"เปล่า ก็แค่ถามว่าโอเคแล้วเหรอ ประมาณนี้ ไม่ได้มีอะไรซักหน่อย"
ผมตอบอ้อมแอ้มไป เออๆ ไปก็ไปวะ จะเป็นไรไป ไอ้ต้อมก็คงไม่เป็นไรมากหรอก เดี๋ยวให้พี่ปริ๊นประกบ กับอีป้าอีกคน
"มีอะไรแก ทำไมทำหน้าอมทุกข์ขนาดนั้น"
ตอนไอ้หลวงมันอาบน้ำผมออกไปนั่งนอกระเบียงมองต้นไม้อยู่ครับ ในใจก็คิดไปเรื่อย ผมไม่ชอบหรอกนะทำให้คนที่เขามีความรู้สึกดีๆกับเราต้องรู้สึกเจ็บน่ะ ไม่ว่าจะเป็นไอ้หลวงหรือไอ้ต้อม ไม่ดีเลยจริงๆ
"แกเอาบุหรี่มาซักมวนดิป้า"
"อะไรยะ แค่นี้ทำเครียด ไหนว่ามาซิเรื่องอะไรกัน"
"เอาบุหรี่มาก่อน เดี๋ยวค่อยเล่า"
"เอ๊ะอีนี่ เดี๋ยวผัวมาเห็นมันว่าเอาหรอก"
"ไม่ว่าหรอกน่า เร็วสิมัวแต่อิดออด ชั้นกลุ้มๆอยู่"
ผมทำท่าเซ็งที่สุดในรอบปี มันก็ส่ายหน้าล่ะครับแล้วค่อยหยิบบุหรี่ให้ แหมนะทำยังกะขอแบ่งผัวมันอย่างนั้นล่ะ กว่าจะหยิบให้
"ว่าไง เล่าซะทีอย่าลีลาท่ามาก"
"ก็เรื่องไอ้ต้อมนั่นล่ะแก ชั้นสงสารน้องมันว่ะ ยิ่งจะพาไปที่โน่นอีก เฮ้อ"
"อ้อ ที่มันชอบแกน่ะเหรอ"
"อืม สงสารมันจัง ยิ่งไปเห็นสภาพครอบครัวของไอ้หลวงนะ กลัวมันจะดาวน์ลงไปอีกน่ะสิ แค่นี้ก็แย่แล้วแกไม่สังเกตเหรอเวลามันเจอไอ้หลวงน่ะ มันจะไม่ค่อยพูด"
ผมสูดเอาควันพิษเข้าปอดไป โอย มึนเหมือนกันนะเนี่ย พ่นควันออกมาใส่ต้นไม้สายตามองไปเรื่อยๆไม่มีจุดตก
"อย่าคิดอะไรมากเลยแก ชั้นเข้าใจ ยังไงน้องมันก็คงไม่เจ็บไปมากกว่านี้หรอก ถ้าไม่ให้มันไปด้วย ทิ้งมันไว้ที่นี่คนเดียว แบบนั้นชั้นว่ามันยิ่งจะเหงากว่านะ บางทีมันอาจจะคิดว่าทอดทิ้งมันก็ได้"
"ลำบากใจเนอะแก น้องมันไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ ไม่มีใครทำอะไรผิดเลยนอกจากชั้นคนเดียว ถ้าชั้นไม่ไปดึงมันเข้ามาเกี่ยว ป่านนี้น้องมันก็อาจจะมีชีวิตปกติเป็นเด็กวัยรุ่นธรรมดา ออกเที่ยวเตร่กับเพื่อน ไม่ต้องมานั่งเศร้าใจอยู่แบบนี้"
"แหมอีนาย ทำไมไปคิดแบบนั้นล่ะ คนเรามันก็ต้องเผชิญกับความเจ็บปวดบ้างล่ะเป็นเรื่องธรรมดา ถ้าแกไม่ไปดึงมันเข้ามายุ่งเกี่ยวในชีวิต น้องมันจะมีโอกาสแบบนี้ไหม ก็ไม่นะ ชั้นคิดว่าการที่ครอบครัวแกยอมรับน้องมันไปดูแลที่โน่นน่ะ ชั้นว่ามันยิ่งใหญ่มากแล้วนะแก อีกอย่างน้องมันยังเด็กแม้จะเป็นวัยรุ่นก็ตามเถอะ ความรักมันแรง ความเกลียดมันก็แรง แต่พอมันโตขึ้นมาหน่อยมันจะรู้เองล่ะ ว่าจุดๆนี้เราเองก็เจ็บปวดใจ ไม่ได้อยากจะทำแบบนี้กับมันหรอก เอาน่าแกอย่าห่วงไปโน่นเดี๋ยวชั้นกับตาปริ๊น ตาเจคดูแลให้ แต่แกก็อย่าสวีทจนเกินไปล่ะกับผัวน่ะ เห็นใจคนอื่นที่เขามีใจด้วย"
"นี่ล่ะประเด็นน่ะ ไอ้หลวงมันดูเหมือนจะเข้าใจนะแก แต่ชั้นเองก็ไม่อยากให้มันคิดมาก แกก็รู้เวลาคนเรามีอะไรในใจมันบอกออกมาไม่หมดหรอก"
"แหม หลวงน่ะไม่ต้องห่วงหรอก มันคุยกับชั้นทุกเรื่องนั่นล่ะ"
"อะไรนะ หมายความว่าไงอีป้า"
"ไม่บอก แต่เอาเป็นว่าแกอย่าคิดมาก หลวงเป็นคนดี แกโชคดีมากนะนายที่ได้มันเป็นแฟน แต่มันเองก็โชคดีล่ะ เพราะชั้นก็รู้ว่าแกก็ไม่ได้เป็นนางวันทองสองผัว"
ถือว่ามันชมหรือมันด่าดีเนี่ย แหมนะอีนี่
"ชมชั้นใช่มะ แหมเผลอไม่ได้เลยนะแก เอามาอีกตัว"
"อุ๊ยพอแล้วอีนี่ เปลืองของชั้น"
"แหม เดี๋ยวยกค็อทต็อนให้เลยนี่ งกไปได้ เอามา"
สบายใจขึ้นไหมที่ได้ระบายออกมา ไม่นะ เหอๆ ผมยังคิดอยู่เหมือนเดิม โอ๊ย สงสารไอ้ต้อม แค่คิดไปถึงวันข้างหน้าก็เจ็บแทนแล้ว ไม่อยากทำแบบนี้เลยจริงๆให้ตายเถอะ เพลงทาทายังก้องอยู่ในหัวอยู่เลย "ขาดเธอก็เหงา ขาดเขาก็คงเสียใจ อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน" กรี๊ด วันทองๆๆ ไม่เอาๆ อาบน้ำๆ
อีกสองวันที่เหลือผมก็ต้องพาไอ้ต้อมกับครอบครัวไปเดินเรื่องจดทะเบียน รับรองบุตรบุญธรรม ไม่มีปัญหาอะไรเพราะผมจ้างทนายช่วยอีกแรง มึนหัวเหมือนกันนะไม่ใช่เรื่องเล็กๆ ได้ทนายมาคอยให้คำปรึกษายังดีหน่อย ในใจผมเองตอนนี้กลับกลายเป็นกำลังต่อสู้กันอยู่อย่างหนักหน่วง คือไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับไอ้ต้อมหรอกนะครับ แต่สงสารมัน ไม่อยากให้มันเจ็บแล้ว ไม่ว่าจะเจ็บน้อยเจ็บมาก ไม่อยากเอาหัวใจมันมาย่ำยีเล่น มันชอบผมรักผม อันนี้ว่ากันไม่ได้หรอกครับ ถ้าห้ามได้ก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เฮ้อ สวยเวอร์จังเลยนะเรา มีแต่คนมารุมรัก อ๊าย เขิน
"แล้วนี่ไปกันยังไงแก"
พอถึงวันผมนะแทบจะไม่อยากจะตื่นลุกจากเตียงเลย ไอ้หลวงมันก็กุลีกุจอคุยโทรศัพท์กับคุณนายแม่ที่โน่นว่าให้เตรียมตัวอะไร บ้างเพื่อต้อนรับครอบครัวของผม ส่วนอีป้าก็ร่าเริงผิดปกติ ดูกระดี๊กระด๊าอยากไปมาก อีพัทเองก็จะไปด้วยนะ สรุปเรามีรถสามคัน รถผม รถไอ้หลวง แล้วก็อีพัท
"แกไปกับอีพัทไหมล่ะ"
"แล้วหลวงล่ะ"
"พ่อกับแม่จะนั่งไปด้วย มีพี่ปริ๊นอีกคน"
"อ้าว แล้วพี่แพทย์กับเจคล่ะ"
"ไปกับแกนั่นไง"
"อ้อ น้องต้อมไปกับ"
"อืม ชั้นอยากให้มันไปกับชั้น"
"แล้วผัวแกว่าไง"
"ยังไม่ได้บอก"
"อ้าวอีนี่ เดี๋ยวมันก็ไม่ยอมหรอก"
นี่ล่ะที่ลำบากใจ ไม่รู้สิผมเองก็เห็นแก่ตัวนะ แต่ในใจตอนนี้อยากให้มันอยู่กับผมไปก่อน นานเท่าที่จะมีเวลา ก่อนที่มันจะไปเจออะไรทิ่มแทงใจ ระหว่างทางก็จะพยายามคุยให้มันรู้สึกดีขึ้น
"ชั้นว่าไม่เหมาะหรอกแก ทำไมแกไม่ทำให้มันตัดใจจากแกไปเสียเลยล่ะจะได้ไม่ต้องมาเห็นมันมาเจ็บเพราะ แกอีก เหมือนไปให้ความหวังน้องมันนะ"
"ชั้นรู้แก แต่อยากจะคุยกับมัน อยากให้มันรู้ว่าชั้นกับมันเป็นได้แค่พี่น้องกันเท่านั้นล่ะ ชั้นไม่ได้จะให้ความหวังอะไรมันหรอกนะ"
"แหมอีนี่ประหลาดคน ไม่ได้ ชั้นว่าไม่ดี"
"เหรอ แล้วให้มันไปรถใครอ่ะ"
"ไปรถอีพัทนั่นล่ะ ชั้นก็อยู่ อีพัทก็อยู่ มันหัวเราะนะเวลาชั้นกับอีพัทคุยกันน่ะ ไหนจะมีเจคอีก เดี๋ยวเจคก็ชวนมันเล่นเกม พี่แพทย์ก็อยู่"
อืมนะ มันก็จริง อ้าวแล้วชั้นล่ะจะไปกับใครเนี่ย
"แล้วรถชั้นก็ว่างสิ"
"แล้วจะเอาไปทำไมสามสี่คันยะ เอารถแกสิไป รถหลวงมันแต่งเดี๋ยวแม่แกก็โวยหรอก"
"อืมๆ"
สรุปแล้วก็มีรถผมกับรถอีพัทสองคัน ความคิดผมช่วงนี้มันบื้อๆตันๆยังไงไม่รู้ ไม่ได้คิดว่าความคิดตัวเองต้องถูกเสมอไปหรอกนะครับ ดีนะที่มีอีป้าออกความคิดเห็นไม่อย่างนั้นผมอาจจะหลงทำอะไรบ้าๆ แทนที่จะบรรเทาความเจ็บปวดให้มัน แต่กลับจะไปฉีกแผลให้บาดลึกร้าวลงไปอีก
"วันนี้อากาศดีจังเนอะ ที่โน่นร้อนไหมพ่อหลวง"
คุณนายแม่ผมเอ่ยขึ้นตอนที่ขับรถจะขึ้นทางด่วนเพลินจิต
"ไม่เท่าไหร่ครับคุณแม่ แม่บอกว่าตอนเช้าๆยังมีหมอกอยู่เลย เมื่อเช้าก็มี"
"ว้ายจริงเหรอ แม่ไม่ได้เห็นหมอกเมืองไทยมานานแล้วนะ อยากเห็นจัง"
"เวอร์แล้วแม่ อยู่โน่นก็เห็นทุกวัน"
""ปริ๊นไม่ชอบหมอก มองไม่เห็นตึกอ่ะ"
"ฮ่าๆ นี่ล่ะลูก เขาบอกว่าชีวิตเราตอนมีอุปสรรคก็เหมือนมีหมอกมาบังตา แต่พอเราอดทนสู้กับมันไปหมอกก็จะจางจะสลายไปเอง"
เอ่อคุณพ่อเอ่ยขึ้นนะครับ พี่ปริ๊นนี่ย่นหน้ารอเลย
"ไม่เข้าใจ"
"ฮ่าๆๆ เดี๋ยวอาอธิบายให้ฟังนะครับปริ๊น แต่ถึงที่บ้านก่อนนะ"
ไอ้หลวงมันหันมาหัวเราะอารมณ์ดีใส่ ผมเองก็นั่งมองออกไปนอกกระจก คิดไปเรื่อยล่ะครับ
"แม่เราแต่งตัวไหมพ่อหลวง"
"ไม่หรอกครับคุณแม่ แม่ผมทำสวนดอกไม้ ไม่ค่อยแต่งตัวเท่าไหร่ครับ ไม่รู้จะแต่งไปให้ใครเขาดู"
"อ้อ อืมๆ แม่ซื้อของไปฝากนิดหน่อยน่ะ"
"โหย ไม่เห็นต้องลำบากเลยครับคุณแม่ ปกติแม่ผมเขาไม่ค่อยอะไรหรอกครับ"
"แล้วดอกไม้นี่ดอกไม้ประเภทไหนจ๊ะ"
คุณนายแม่ก็ซักไปเรื่อยล่ะครับ นานๆมีเสียงคุณพ่อผมเอ่ยขึ้นบ้าง ตอนนี้พี่ปริ๊นมานั่งบนตักผม ดีนะที่มันไม่คล้อยตามไปกับปู่กับย่าของมัน ผมชี้ให้มันดูนั่นดูนี่จนมันหลับไป เด็กห้าขวบนี่นอนไวเนอะ พอมันหลับผมก็ค่อยๆอุ้มยื่นส่งไปด้านหลังให้ปู่มันเอาไปนอนตัก
โอ๊ย ตื่นเต้น พอรถเลี้ยวเข้าเขตสวนของคุณนายแม่ทำไมใจผมเต้นแรงแบบนี้นะ รถเราถึงก่อนครับ พอรถจอดยังไม่ทันสนิทดีผมก็เปิดประตูออกไปก่อนใคร เห็นคุณนายแม่ยืนยิ้มรออยู่ใต้ร่มไม้ แหมนะทำท่าเหมือนรอแฟนก็ไม่ปานนะคุณนายแม่ ยืนเอามือกุมอยู่กลางอกท่าทางกระสับกระส่าย
"คุณลูก"
"คุณแม่"
ผมร้องเสียงสูงทำให้เหมือนคุณนายเธอ ผมปรี่เข้าไปกอดไหว้พรมจูบ เวอร์ล่ะ ก็แค่กอดล่ะครับ แต่คุณนายแม่เธอกอดแน่นเชียว
"ต๊าย ไม่เจอกันตั้งนานคุณแม่คิดถึงจะแย่"
"คุณลูกก็คิดถึงคุณแม่ครับ เอ่อ คุณแม่ครับ วันนี้ครอบครัวผมมาเยี่ยมนะครับ คือท่านเพิ่งมาจากอเมริกา อยากจะมาเยี่ยมคุณแม่"
"ว้าย เชิญค่า คุณแม่ดีใจมาก แต่ครอบครัวคุณลูกจะรับสภาพบ้านไร่บ้านสวนของคุณแม่ได้เหรอคะ"
"ได้สิครับ ทุกคนอยากมากันทั้งนั้น"
ผมผละออกจากอ้อมกอดของคุณนายแม่แล้วหันไปหาพ่อกับแม่ที่กำลังเดินตามไอ้หลวงมา ไอ้หลวงมันอุ้มหลานนั่นล่ะครับ
"สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับนะคะ"
คุณนายแม่ยกมือไหว้ ฝั่งของผมก็รับไหว้กันอุตลุต
"ต้องรบกวนด้วยนะคะ เห็นพ่อหลวงบอกว่าที่นี่สวยมาก ดิชั้นกับสามีและลูกๆเลยอยากจะมาเยี่ยม"
"รบกงรบกวนอะไรกันคะคุณ ยินดีต้อนรับค่ะ ลูกนายก็เหมือนเป็นลูกของอีชั้น"
"ขอบคุณมากนะคะที่รักและเอ็นดูลูกนาย พ่อหลวงเองดิชั้นกับสามีและครอบครัวก็รักเหมือนเป็นคนในครอบครัวเหมือนกันค่ะ"
เอ่อ นี่จะพิธีการกันอีกนานไหมเนี่ย ดูจีบปากจีบคอใส่กันจังเลยคุณนายแม่ทั้งสอง
"เชิญๆค่ะ มานั่งให้หายเหนื่อยก่อน อ๊ะ ตาหลวงอุ้มลูกใคร"
คุณนายแม่ทักขึ้นล่ะครับ ชะโงกหน้ามาดูพี่ปริ๊น
"อ้อ ลูกของพี่ชายลูกนายนั่นล่ะค่ะ คงจะเพลียรถเลยนอน ติดพ่อหลวงน่าดูนะคะเนี่ย"
"ว้ายตาย แก้มแดงเชียวน่ารัก่น่าชัง พาน้องเขาไปนอนในบ้านก่อนสิตาหลวง จะได้นอนสบายๆ"
"คุณลูก แม่ต้มน้ำตะไคร้ไว้ไม่รู้จะใช้ได้หรือเปล่า เข้าไปดูกับคุณแม่ให้หน่อยสิจ๊ะ"
"อุ๊ย เดี๋ยวคุณลูกเข้าไปดูเองครับคุณแม่ คุณแม่คุยอยู่กับคุณแม่ เอ่อ"
ผมเริ่มงงครับ คนนั้นก็คุณแม่ คนนี้ก็คุณแม่ เสียงหัวเราะดังขึ้นทันที
"มีแม่สองคนสินะคะ อิอิ"
เฮ้อโล่งใจนึกว่าจะไม่ราบรื่นเสียแล้วสิ ผมเดินตามไอ้หลวงเข้าบ้านไปล่ะครับ เอาพี่ปริ๊นไปวางลงเบาะในบ้าน แล้วก็เดินเข้าไปในครัว อ๊ะ นี่คุณแม่เชื่อมน้ำตะไคร้เหรอเนี่ย เหอๆ
"หวานไปเนอะคุณ"
"อืมหวานมาก ต้องต้มใหม่ มีชากุหลาบนี่ใช่ไหม"
"อืม เดี๋ยวผมหยิบให้"
ไหนๆก็งัดของดีออกมาหน่อยละกัน ชากุหลาบที่คุณนายแม่เธอปรุงเองอันนี้ของดีจริงๆนะ คุณพ่อผมชอบทานร้อนๆ ส่วนคุณนายแม่เธอชอบเย็นๆ ส่วนตัวประกอบที่กำลังตามมาบังคับให้กินเย็นเสียให้หมด อิอิ
"น่าอยู่จังเลยครับคุณแม่"
พวกนั้นมาถึงแล้วครับ ยืนล้อมวงกันอยู่เสียงคุยกันจอแจ ผมอดไม่ได้ที่จะมองไปยังไอ้ต้อม มันก็สีหน้าปกตินะ หรือว่าผมคิดไปเอง
"ชากุหลาบครับ อันนี้ของดีของที่นี่เลยนะ คุณแม่ท่านปรุงเอง เลิศล้ำอย่าบอกใคร"
"ว้าย เขินจัง ก็ทำไว้กินเล่นๆน่ะจ๊ะทุกคน"
"ไหน อุ๊ยหอมกลิ่นกุหลาบ หอมมากค่ะคุณพี่"
คุณนายแม่ผมล่ะครับ นั่นเริ่มแล้ว คุณพี่คุณน้องออกแล้ว หายห่วง
"อืม หอมจริงๆด้วย"
พ่อผมยกแก้วชาขึ้นดมแล้วเป่าก่อนจิบ
"ตาหลวง ไปเอาองุ่นในตู้เย็นออกมารับแขกหน่อยสิลูก"
"องุ่นเหรอครับ"
หลานคนโตมันร้องขึ้น แหมนะทำเหมือนไม่เคยกิน ไอ้หลานคนนี้นี่
"องุ่นจากไร่น้องชายแม่เองล่ะจ๊ะ หวานดีนะเพิ่งได้มาเมื่อเช้า"
"สวยมากเลยนะคะคุณพี่ บ้านของคุณพี่น่ะ นั่นสวนดอกไม้เหรอคะ"
"สวยก็อยู่คนเดียวล่ะค่ะคุณน้อง เหงาจะตาย ได้ดอกไม้ใบหญ้านี่ล่ะเป็นเพือน"
ต๊ายเข้าใจพูดเนอะ ผมเลยผละเข้าไปในบ้านกับไอ้หลวง มีอีป้ากับอีพัทเดินตามเข้ามา ส่วนไอ้ต้อมนั่งอยู่กับเจคกับพี่แพทย์ คุยกันเรื่องเกมหรืออะไรนี่ล่ะ
"ดูร่านเริงเชียวนะอีพัท"
"แหมก็ธรรมดาล่ะป้า มันมาหวังจะเจอใครบางคนนี่นะ"
"ว้ายเมาท์ ไม่มานี่ชั้นก็ได้เจออยู่แล้วย่ะ อาทิตย์ก่อนชั้นก็แวะมาไหว้คุณแม่นะยะ ไม่รู้เหรอ"
"หา จริงดิ ทำไมแกไม่เคยเล่า"
"ไม่ต้องเล่าหรอก ก็แค่แวะมากราบ"
"ร้ายนะอีพัท แหมท่าทางจะของดีจริง อีนี่ติดงอมเชียว"
"อ๊ะ แน่นอน"
เราสามคนคุยกันอยู่ในครัว ส่วนไอ้หลวงขึ้นไปดูห้องบนบ้าน
"ว้าย องุ่นหรือละมุดยะเนี่ย ลูกเบ้อเร่อ"
"เวอร์ พันธ์ดีไงแก ไม่เคยกินล่ะสิ"
องุ่นลุกไม่ได้โตขนาดนั้นหรอกครับ แต่มันก็โตกว่าปกตินั่นล่ะ สีเขียวใสๆน่ากินเชียวอยู่ในถุง ผมแยกใส่จานใหญ่ๆสองจานแล้วช่วยกันยกออกไป
"หว๊านหวานอ่ะคุณย่า"
"กินเยอะๆนะคะลูก มีอีกเพียบ"
"อร่อยๆ"
เจคมันถือเอาพวงองุ่นแล้วยื่นให้ไอ้ต้อมมัน รายนั้นก็หยิบเข้าปากพอเคี้ยวแล้วก็พยักหน้าเออออ ทุกคนเลยลองชิมองุ่นลูกโตกันทุกคน
"พาชั้นไปดูสวนหน่อยสิแก"
อีป้ามันเอ่ยขึ้น ผมก็พยักหน้า
"ต้อม ไปดูสวนไหม"
ผมเอ่ยชวน มันก็ลุกขึ้นล่ะครับ
"สวยจังนะพี่ น่าอิจฉาจัง"
"แหมต้อม จะอิจฉาทำไม อย่างเราน่ะ พอเรียนจบอยากมาเมื่อไหร่ก็มาได้นี่"
"แหมพี่ ผมไม่ใช่เครือญาติอะไรของเขานี่ จะมาได้ยังไง"
ผมมองหน้าอีป้าทันที ขอตัวช่วย
"ต๊ายพ่อต้อม นี่ยังไม่ใช่เครือญาติอีกเหรอจ๊ะ เราน่ะเป็นยิ่งกว่าญาติแล้วนะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราอย่าไปคิดอะไรมาก อย่างบ้านเราเหมือนกัน พี่ยังเสียดายอยู่เลยที่ไม่ได้ไปด้วย ถ้าวันไหนพี่อยากจะไปเที่ยวทะเล ไปนั่งเรือหาปลานี่พี่ไปบ้านเราได้ไหมล่ะ"
อีป้ามันไปตบบ่าไอ้ต้อมเบาๆ
"เอ่อ ได้สิครับพี่ แต่บ้านผม"
"บ้านใครก็เหมือนๆกันล่ะต้อม บ้านพี่ที่บุรีรัมย์น่ะ ยิ่งกันดารนะ ถนนเข้าบ้านน่ะยังเป็นลูกรังอยู่เลย เวลาหน้าแล้งนั่งรถเข้าไปเนี่ยนะ พอไปถึงบ้านแม่นกว่าฝรั่งมาจากไหน"
"ทำไมอ่ะพี่"
"ก็หัวแดงโดยไม่ต้องย้อมน่ะสิ"
"ฮ่าๆ จริงดิ ยังมีแบบนี้อยู่อีกเหรอ"
ผมได้แต่ฟังครับ อีป้านี่มันเชื่อมือได้จริงๆนะ ไอ้ต้อมหัวเราะออกมาจนได้
"มีสิจ๊ะ เราเคยเห็นควายไหมล่ะ ควายตัวเป็นๆน่ะ"
มันส่ายหน้าล่ะครับ ผมเองก็ไม่เคยเห็นนะ
"ที่บ้านพี่น่ะยังเหลืออยู่เป็นฝูงเลยนะจะบอก"
"จริงเหรอพี่ ผมอยากดูจัง"
"เอาไว้เรากลับจากอเมริกาก่อนค่อยไปดูจ๊ะ บ้านพี่ถึงจะจนก็ภูมิใจต้อนรับว่าที่นักเรียนนอกอย่างเราเสมอนะต้อม"
คราวนี้อีป้ามันเน้นเสียงจริงจัง ไอ้ต้อมก้มหน้านิ่ง
"ไม่รู้จะได้แค่ไหนครับพี่"
"อะไรกัน ฮ่าๆ พี่ดูแววตาเราพี่ก็รู้ว่าเราน่ะคือนักธุรกิจร้อยล้านในอนาคต พอจบนอกมาอย่าลืมอีป้าแก่ๆคนนี้ล่ะ อย่าลืมนะว่าจะไปดูควายที่บ้านของพี่"
"แหมพี่แดนก็"
มันเขินครับ ผมอมยิ้มออกมา ประสบการณืชีวิตนี่มันมีประโยชน์จริงๆนะ อย่างอีป้ามันเจออะไรมาเยอะแยะไปหมด เรื่องแค่นี้มันจัดการได้สบายมาก
"คุณลูก วันนี้ทำบาร์บีคิวกินกันเหมือนเดิมไหมคะ อากาศตอนเย็นสบายดีนะ"
พอเดินกลับไปที่ใต้ร่มไม้คุณนายแม่ก็เอ่ยถามขึ้น ผมหันไปมองแนวร่วมทุกคนก็พยักหน้า
"ดีสิครับคุณแม่ เดี๋ยวจะได้ออกไปตลาด แม่อยากไปตลาดไหม ตลาดของสดๆ ราคาถูกมาก"
"จริงเหรอนาย ไปๆ แม่อยากเดินเหมือนกัน"
"อุ๊ยคุณน้องอยากเดินตลาดสดเหรอค๊ะ งั้นเย็นๆเราค่อยไปกันก็ได้ค่ะ ให้ตาหลวงขับรถไปให้ ไปกันหลายๆคนสนุกดี"
"คุณพี่คะ คุณน้องอยากจะเดินดูสวนบ้างจังเห็นเด็กๆบอกว่าดอกไม้สวยมาก คุณน้องก็ชอบดอกไม้นะคะ"
"ว้าย จัดไปค่ะ คนงานกำลังตัดกุหลาบอยู่พอดี ป่ะค่ะคุณน้องเดี๋ยวคุณพี่จะพาชม"
เอ่อ สองคุณนายนี่เหมือนพี่น้องกันจริงๆก็ไม่ปานนะครับ
"ว้ายเดี๋ยวค่ะคุณพี่ขา แดดเริ่มแรง กันแดดก่อนดีไหมคะ"
"อุ๊ย ไหนคะ ยังไง คุณพี่ใช้แต่กวนอิม"
พอได้ยินชื่อผมก็อมยิ้มทันทีครับ คิดขึ้นมาได้ลืมไปว่าคุณนายแม่เธอเป็นพรีเซนต์เตอร์อยู่ กวนอิมอะไรเนี่ย
"ว้ายตาย กวนอิม คุณพี่ยังใช้อยู่เหรอค๊ะ ไม่ดีนะคะ มันโดนแดดแล้วฝ้าจะขึ้น แต่เอ๊ะทำไมคุณพี่ไม่มีฝ้ารอยด่างดำ"
"อ้อ ก็คุณพี่ห่อหน้าไงค๊ะ ไม่ได้หรอกค่ะ ถึงจะมีอายุก็ยังอยากสวย"
"โฮะๆ เหมือนคุณน้องเลยค่ะคุณพี่ มาๆ พอดีเลยคุณน้องซื้อมาฝากตั้งสองสามชุด"
คือตอนนี้พี่แพทย์ เจค ไอ้ต้อม คุณพ่อเดินเข้าไปในบ้านนะครับ คงไปเดินดูรอบๆบ้าน หรือไม่ก็นั่งชมหลังบ้านอยู่ เหลือแต่นางๆทั้งหลาย ผมอีป้า อีพัทนั่งมองหน้ากันหลับตาปริบๆ
"ท่าจะยาวว่ะแก"
อีพัทมากระซิบ
"ไปสอนแต่งหน้าเลยสิอีพัท จบเอ็มทีไอไม่ใช่เหรอหล่อนน่ะ"
อีป้ามันเหน็บครับ ผมได้แต่หัวเราะ
"คุณแม่ครับ แดดจัดๆแบบนี้รองพื้นบางๆแล้วปัดแก้มสีกลีบกุหลาบหน่อยดีไหมครับ"
มันเอาจริงแฮะ คุณนายทั้งสองหันขวับทันที
"อุ๊ย จะดีเหรอคะคุณลูก"
อันนี้คุณนายแม่สวนดอกไม้นะครับ ทำท่าคิด
"ดีค่ะคุณพี่ ก็เราจะออกไปเดินชมสวนนี่คะแล้วก็ไปเดินตลาด ว่าแต่หนูพัทแต่งเป็นเหรอคะลูก"
"โหยแม่ มันจบเอ็มทีไอมานะ มันมาเทคคอร์สตอนกลับมาจากเมกา"
"ว้าย งั้นมาเลยค่า นายไปเปิดหลังรถเอาถุงเอสเต้มาให้แม่หน่อย ของฝาก"
อ้อ เห็นหิ้วถุงมานึกว่าจะเอามาทำอะไร แหมนะคุณนายแม่นี่แผนสูงจริงเชียว ผมกับอีป้าได้แต่หัวเราะมองหน้ากัน
"แหมนะแก โชคดีจริงๆนะ ที่แม่ผัวกับแม่ตัวเองเข้ากันได้ดีขนาดนี้"
"อืม ใช่โชคดีมากแก แต่แกก็รู้ว่าแม่กับพ่อชั้นน่ะเป็นคนยังไง ตอนแรกชั้นห่วงน่ะ แม่ไอ้หลวงมันต่างหาก แต่ก็เกินคาด"
"ดีแล้วล่ะแก ไม่มีใครจะมีโอกาสเหมือนแกทุกคนหรอกนะ ยิ่งลูกเป็นเกย์ด้วยแล้วยิ่งยาก ลำพังจะบอกว่าเป็นอะไรนะ บางคนถึงกลับปิดไปทั้งชีวิตเลยก็มี"
ก็จริงนะ ผมถือว่าโชคดีมากที่มีบุพการีที่แสนจะประเสิรฐ อีกทั้งยังได้แม่ของแฟนหรือสามียอมรับและรักผมขนาดนี้ ผมคงไม่ต้องการอะไรมากแล้วล่ะครับ ในชีวิตนี้ความสุขที่ผมเสาะแสวงหามานาน ที่หลอกตัวเองอยู่กับไอ้เรย์มานานหลายปี แท้จริงแล้วการที่เสียเวลาอยู่กับความหน้ามืดตามัวอย่างนั้นมันไม่ได้สุขใจ เลย พ่อแม่ไอ้เรย์เป็นยังไงผมเองก็ไม่เคยเห็น ไม่เคยเห็นมันเล่าถึง พอถามมันก็บ่ายเบี่ยงไปเสีย แต่กับไอ้หลวงมันตรงข้ามกันทั้งหมดเลย ความสุขที่อยู่รายรอบตัวผม แล้วผมยังจะไปไขว่คว้าหาอะไรมาอีก
"ว้ายคุณพี่ ปัดแก้มสีหวานดูสาวขึ้นหลายปีเชียวค่ะ เก่งมากนะหนูพัท แต่งหน้าเก่งมาก"
"เดี๋ยวของคุณแม่พัทจะปัดสีพีชให้ล่ะกันนะครับ จะได้ดูอ่อนวัยเหมือนกัน"
"อุ๊ยตาย จริงเหรอคะคุณน้อง ไหนแม่ขอดูกระจกหน่อยสิจ๊ะ"
สามคนนั่นก็นะง่วนอยู่กับการขีดเขียนหน้าให้กันอยู่ ผมกับอีป้าก็ได้แต่นั่งมองตาปริบๆ
"ไปค่ะคุณลูกคุณแม่พร้อมแล้วค่ะ"
คุณนายแม่สวนดอกไม้นะครับ แหมนะเปลี่ยนชุดหน่อยดีไหมเนี่ยเผื่อจะมีหนุ่มๆมาจีบ เหอๆ อีพัทนี่มันก็เข้าใจทำให้เนอะ กรีดตาซะ
"เดี๋ยวค่าคุณพี่ ไปชุดนี้ไม่ได้หรอกนะคะ เราต้องเปลี่ยนชุด นี่ถ้าคุณพี่มีชุดสมัยเราตอนเป็นสาวคงดีสินะคะ"
"ว้ายตายคุณน้อง อย่ามาซิค้า คุณพี่เก็บไว้หมดล่ะ เดี๋ยวพาขึ้นไปดูคอนเลกชั้น"
"เอ่อ คุณแม่ คอลเล็กชั่นครับ"
อีพัทดอดขึ้นครับ
"อุ๊ย มีบ้างนะคะคุณลูก คอลเล็กชั่น อิอิ"
แหมนะคุณนายแม่นี่ก็ได้ใจ เอาไงดี แม่ผมผมก็เรียกคุณนายแม่ เอาเป็นว่า เรียกคุณนายแม่ไอ้หลวงว่าคุณนายแม่ดอกไม้ ดีกว่าละกันนะครับ ส่วนแม่ผมเองเรียกคุณนายเฉยๆ เพราะนางมีมาดอยู่แล้วเป็นทุน
"จริงเหรอคะคุณพี่ คุณพี่ยังเก็บไว้อยู่อีกเหรอคะ ต๊ายคุณน้องตื่นเต้นจังเลย คิดถึงวันวานตอนที่เราเป็นสาวๆ ตอนนั้นคุณน้องนี่ไม่น้อยหน้าใครนะคะ หนุ่มๆนี่อย่าให้พูด"
"ว้ายคุณน้องขา ไม่อยากบอกเหมือนกันนะค้าว่าคุณพี่น่ะเคยประกวดนางงามไร่องุ่นนะคะ"
"ว้ายจริงเหรอคะ คุณพี่ถ่ายรูปไว้ไหมคะ คุณน้องอยากดูมาก"
"แน่นอนค่ะคุณน้อง มาๆ ตามคุณพี่มา"
เหอๆ นี่มันอะไรกันเหรอ นึกว่าสาวขวัญเรือนมาเอง ผมนี่นะมองหน้าอีป้าแล้วมองอีก
"ลูกพัท ขึ้นมากับแม่สิคะ จะได้ช่วยเลือกชุดให้เข้ากับสีของหน้า"
"แหมแม่ เวอร์ไปไหมอ่ะ ไปดูสวนกับตลาดสดนะแม่ จะแต่งตัวไปให้ใครดู"
ผมดักคอไว้ก่อนเพราะท่าทางจะฟีนาเล่ย์กันไปเลยนะเนี่ย
"ตลาดสดแล้วไงนาย แม่อยากสวยน่ะ ตลาดมันก็มีคนใช่ไหมคะคุณพี่"
"ถูกต้องค่าคุณน้อง ขอสวยสักวันนะคะคุณลูก"
แหมนะเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยขนาดนี้ ผมจะไปทำอะไรได้เนอะ ก็คงต้องปล่อยเลยตามเลย เดินไปหาสามีดีกว่า เห็นกำลังง่วนอยู่กับหลานๆ มีไอ้ต้อมด้วยนะ
"ทำไรกันเหรอ"
ผมโผล่หน้าเข้าไปเห็นกำลังมุงทำอะไรอยู่ไม่รู้อยู่หลังบ้าน
"อานาย อาหลวงเขาจะทำดอกไม้ไฟอ่ะ คืนนี้"
พี่ปริ๊นหันมาบอกหน้ามอมแมมเชียว
"หือ ดอกไม้ไฟอะไรอ่ะพี่เจค"
"ดอกไม้ไฟที่เขาจุดแล้วมันสวยๆอ่ะอานาย อานายไม่รู้จักเหรอ"
แหมนะไอ้หลานบ้า ดูมันตอกอามันสิครับ
"พอดีผมไปเจออยู่ในห้องเก็บของน่ะคุณ ลองมาจุดดูเมื่อกี๊ยังใช้ได้ เลยเอามาผสมใหม่"
"อะไร แกทำเป็นเหรอ เดี๋ยวก็ระเบิดหรอกแก"
"แหมช่างนะคู๊ณ"
ดูมันครับ ไอ้ต้อมก็หันมา มันเหมือนเป็นคนยัดผงสีดำๆเข้าในกระบอกง่วนอยู่กับพี่แพทย์ ส่วนไอ้หลวงเป็นคนผสมผงดำๆมีผู้ช่วยเป็นหลานตัวแสบสองคน หน้าตานี่ยังกะลูกลิง ผมสนใจอยู่ที่ไอ้ต้อมกับไอ้หลวงครับ แม้หน้าตาจะไม่ได้มีความสุขอะไรมากมายแต่มันเป็นเหตุที่ดีที่สองคนร่วมทำงาน ด้วยกัน แม้จะเป็นงานประหลาดที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมาก็ว่าได้ ผมนี่ถอยออกห่างทันที เพราะกลัวดำไปด้วยแต่ละคนนี่นะ เหอๆ
"อ้าว ทำอะไรกันหนุ่มๆ น่าสนุกจังเลย"
อีป้าโผล่เข้ามาอีกคน
"ทำดอกไม้ไฟครับพี่แดน ลองไหมหนุกนะ"
คราวนี้ไอ้ต้อมเป็นคนพูด มันยิ้มพราวเชียวครับ ผมอมยิ้มที่เห็นมันยิ้มขึ้นมาได้
"จริงดิ ไหนพี่ลองหน่อยซิ ตอนเด็กๆพี่เคยทำนะจะบอกให้"
"จริงเหรอป้าแดน"
หลานผมมันเรียกของมันอย่างนี้ล่ะครับไม่ต้องตกใจ อีป้าก็ปรี่เข้าไปหานั่งลงข้างๆหลาน ผมก็ยืนมองอยู่แล้วได้แต่ยิ้ม เฮ้อนะ ไอ้เราก็หนักใจอยู่กลัวว่าไอ้ต้อมมันจะเจ็บปวด แต่ตอนนี้ก็หายห่วงได้เปราะหนึ่งแล้ว
"แล้วพ่อไปไหนล่ะพี่แพทย์"
"พ่อออกไปเดินดูสวน"
"อ้อ"
ไปหาพ่อดีกว่า ไม่เอาด้วยหรอกทำอะไรกันแบบนี้เปื้อนจะตาย
"คุณลูกขา คุณแม่สวยไหมคะ"
อ๊ะ ตกใจหมดเลย ผมได้แต่อ้าปากค้าง กรี๊ด นี่คุณนายสองคนนี่อะไรเข้าสิงเนี่ย กล้ามาก เสื้อลายดอกกระโปรงจับพลีทกลีบใหญ่ๆ แอบทำผมมาด้วยนะเออ ที่สำคัญมีร่มกระดาษสาอันใหญ่อันหนึ่ง คุณนายแม่สวนดอกเป็นคนถือ ปากนี่นะ กรี๊ด อายแทน
"ว่าไงจ๊ะนาย"
"ฮ่าๆๆ คุณย่า ทำไมแต่งตัวตาหลกๆ"
"ฮ่าๆ"
เสียงใครต่อใครหลายคน นี่ผมอุตส่าห์กลั้นหัวเราะแล้วนะเนี่ย แต่ว่าคุณนายสองคนสนใจที่ไหนจับเส้นผมดูหน้าดูหลังให้กันอยู่ไม่ได้แคร์แต่ อย่างใด
"ไปเดินสวนกันเถอะคุณน้อง เดี๋ยวเย็นๆค่อยไปตลาด สี่โมงกว่าแล้ว"
"หลวงจะไปตลาดไหม"
ผมหันไปถามสามี แต่สภาพแล้วคงไม่น่าจะได้
"ว้ายตาย นี่อย่าบอกนะว่าทำอะไรพิเรนทร์ๆกันน่ะตาหลวง"
"ทำดอกไม้ไฟจุดคืนนี้ไงแม่"
"อ้าวแล้วใครจะพานางงามสองคนไปตลาดเนี่ย เดี๋ยวไปเดินสวนไม่นานหรอกนะ"
"อุ๊ยเดี๋ยวพัทโทรฯตามโจ้ได้ไหมครับคุณแม่"
นั่นแน่ อีนี่มันคอยรอจังหวะเวลาอยู่แน่ๆ แหมนะดอดขึ้นทันทีเลยนะ
"เออจริงสิ ตาโจ้ว่างอยู่นี่ โทรฯเลยหนูพัท"
นะ เป็นอย่างนั้นไป ผมต้องลากนางงามสองคนที่ตกเวทีออกจากบ้านไปรอหน้าบ้านดีกว่า เพราะหลานๆไม่เป็นอันทำอะไรหัวเราะกันท่าเดียว ไอ้ต้อมก็อีกคน เฮ้อนะ มาแรงเอาอะไรป่านนี้เนี่ย เหอๆ ไม่อายลูกอายหลานเลยนะ ถึงเวลาบุษบาสองนางจะชมสวน นางบุษบาที่อายุรวมกันเกินร้อยแถมอีกครึ่ง
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล ขอให้มีความสุขในการอ่านนะครับ ขอบคุณทุกกำลังใจเช่นเคย จุ๊บๆๆ
-
อ่านเริ่มแรกเค้าแอบสงสารต้อมนะคะ
แต่พออ่านไปได้ซักแปบไม่ไหวแล้วค่ะ มัน.......
5555555555555555
ตอนนี้คุณนายแม่ทั้ง2ชนะเลิศจริงๆค่ะพี่ขา~~~~
ตอนแรกเค้าแอบกลัว นึกว่าจะมีจิกๆกัดๆกัน ที่ไหนได้
เมื่อคุณแม่ทั้ง2มาอยู่ด้วยกัน ความฮามันจึงบังเกิด เข้ากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ย
เป็นกำลังใจให้พี่อิ๊คนะคะ สู้ๆค่า ^^
เข้ามาบอกเพิ่มเติมว่าเห็นด้วยกับความคิดป้าแดนมากๆ ที่ไม่ให้ต้อมไปนั่งรถคันเดียวกับพี่นาย
แค่นี้น้องมันก็ตัดใจยากจะแย่แล้ว ถ้าไปนั่งรถด้วยกัน แล้วพี่นายจะไม่ใจอ่อนอีกหรอ จริงมั้ยคะ???
ให้มันเจ็บตอนนี้ ยังจะดีซะกว่าเจ็บตอนไปอยู่ต่างบ้านต่างเมืองเนอะ
-
:m20: :m20:ฮาคุณนายแม่ทั้งสองคน มาเจอกันจนได้
-
กะแล้ววววว :m20:
กะแล้วว่าคุณแม่มาเจอกัน ความฮาจะบังเกิด
ตอนนี้ต้อมอาจจะกำลังทำใจได้แล้วมั้งเนอะ
-
กรี้ดดด คุณนายแม่ทั้งสอง เลิศไปเลยคร่า ไม่บอกนี้หนูนึกว่าเป็นพี่น้องคลานตามกันมา แลดูเข้ากันได้ดี
แอบเป็นห่วงต้อมเล็ก และอยากรู้ความคิดของหลวงนิดหน่อย แต่พี่นายเก่งอยู่แล้ว งานนี้จบสวยฟินนาเล่พร้อม ฮาๆ ตอนนหน้ามาไวๆน้า รอค่า
-
+1 ให้คุณอิ๊กค่ะ มาไวแบบมีคุณภาพอย่างนี้ ปลื้มๆ
น้องต้อมของเราก็ยังน่ารักเหมือนเดิม วางตัวดีกว่าที่คิดเยอะ ถ้าเป็นเราจะทำได้ขนาดเด็กมันมั้ยน้าา? ยิ่งปลื้มเข้าไปใหญ่^^
หลวงก็ดีนะ เสมอต้นเสมอปลาย ไม่งี่เง่า เกิดเป็นนายนี่มันน่าอิจฉาโฮกกกก >///<
-
ต้อมเริ่มดีขึ้นแล้วผมว่า ถ้ายิ้มได้ หัวเราะได้อย่างนี้ นายน่าจะสบายใจขึ้นได้ผมว่า
-
คุณแม่ทั้งสองเข้ากันได้ดีจริงๆๆๆๆ
o13 o13 o13 o13 o13
-
แอร๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อ่านแล้วมีความสุขกันถ้วนหน้าอิจฉาจริงๆ
-
:กอด1: กอดต้อมแรงๆ 1 ที ขอร่าเริงสดใสเร็วๆตลอดไปนะ >_<
ดีใจที่แม่เข้ากันได้ดี :mc4:
-
คุณแม่ทั้ง2เข้ากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียว แถมฮาอีกตางหาก 55+
ตอนนี้ชีวิตนายก็ดีขึ้นแล้วเนอะ ดีจัง มีความสุข^^
-
:m20: คุณนายแม่ทั้งสองน่ารักอ่ะ ฮามากๆ สุดยอดมากๆ
-
คุณนายแม่ร้ายกาจมากกกก ก ก ก
-
คุนแม่ทั้ง 2 เข้ากันได้
นายก็เลยสบายตัวไป
อิอิ o13
-
แรงกันทั้งคู่ฮร้า~ o13
พี่นายเริ่มเอือม 555 :laugh:
-
คุณนายแม่สองคนได้ใจมาก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
มามอบโล่ให้คุณนายแม่ทั้งสอง o13
-
คุณนายทั้งสองเข้ากันได้ดีขนาดนี้น่าอิจฉานะจ๊ะ
ปล.สงสารน้องต้อม :เฮ้อ:
-
โอ้ว(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/901528378.gif) คุณนายแม่ทั้งสอง ตอนนี้ยกให้เป็นดาวเด่นเลย
เรื่องความสวย ความสาว ไม่มีใครยอมใครเลย ส่งเสริมกันสุดๆ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/emoticon_015_cactus-1.gif)
นาย อย่าได้ใจอ่อนสงสารต้อมเชียวนะ
-
^^
คุนแม่สุดๆกันเลยทีเดียว
555
-
คุณนายแม่ท้ั้งสองน่ารักจัง :L2:
-
คุณนายแม่สองคนเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะเนี่ย
แบบนี้ นาย จะไปไหนได้ จริงมั้ย หลวง
ดีใจจัง น้องต้อมยิ้มแล้วววววว ^____________________^
-
ชอบตอนนี้ที่สุดเลยคร๊า ตั้งแต่นายกลับกรุงเทพอ่ะ อุ๊ยๆ ครอบครัวสุขสันต์
คุณนายแม่ทั้งสองน่าร๊ากกกที่สุดค่ะ สู๊ดยอดดดดดดดดดดดด
-
อยากกดบวกให้หลายๆ รอบค่ะ
ชอบมากเลยค่ะตอนนี้
ปวดแก้มไปหมดแล้ว :o8:
-
คุณนายแม่ทั้งสองฮาไม่ไหวแล้วค่ะ :m20:
-
ชอบคุณนายแม่ทั้งสองสุดใจ
เหมาะสมกับเป็นดองกันที่สุด
โล่งใจไปกับต้อมบ้างแระ
หวังว่าอาการทุกอย่างของต้อมคงดีขึ้นๆนะ
-
จริงๆไม่ถึงกับต้องใช้เอสเต้หรอกนะ...แต่กระโปรงพลีทลายดอกก็ชนะเลิศแล้ว คุณนายแม่ทั้งสอง :laugh:
ปล...ป้าแดน..เจ๋งมากที่คอยแนะนำและเตือนสตินาย o13
-
คุนพี่ คุนน้อง
แหมะ เข้ากั๊น เข้ากันเชียว
เริ่ดดค่า
+1 จ้ะ
-
ต้อมสบายใจบ้างยัง เป็นห่วงนะคะ จุ๊บจุ๊บ
-
:laugh:ฮาคุณนายแม่ทั้งสองคนอย่างแรง
แต่ก็นะ ผู้หญิงอย่าหยุดสวย ฮ่าๆ
ได้แต่หวังว่าต้อมจะดีขึ้นเรื่อยๆนะ
-
คุณนายแม่ทั้งสองนี้ ฮ่าได้ใจมาก อ่านตอนนี้แล้วมีความสุขมากค่ะ :-[ :L2:
-
แรงทั้งคู่เลย
ชอบๆ เราเองยังจับแม่แต่งตัวบ่อยๆเลย
เปรี้ยวปรี๊ดด 555
นางงามย้อนวัยสุดริด
555 ตลาดจะแตกไหมนิ
-
คุณแม่ขาาาาาา
ทำไปด๊ายยยยย :m20: :m20: :m20:
-
ฮาคุณนายทั้งสองมากอ่ะ ช่างกล้า :m20:
ดูเหมือนเรื่องทุกอย่างกำลังเป็นไปด้วยดีอ่ะ อิอิ
เดี๋ยวนี้คุณอิ๊กกี้มาอัพ บ่อยมากชอบค่ะ ขอบคุณนะค่ะ :really2:
-
คุณนายแม่ของเค้าแรงจิงๆ
เฮ้ออออ สงสารต้อมจังเลยย
-
จะมารอทุกวันเลย^^
-
คุณแม่ทั้งสอง ทำอะไรกัน :laugh:
-
อ่านตอนนี้ เจอคุณนายแม่กับคุณนายแม่ดอกไม้แล้วมีความสุขจริงๆ
-
2 คุณนายแม่นี่ ขาฮาเลยนะนี่
o13
-
กรี๊ดๆๆๆ เริ่ดคร้า~~!! คุณแม่ทั้งสองปรองดองกัน ดีที่สุดๆ คุคุ
-
รอตอนต่อไปโลด :man1:
-
:m20: :m20: :m20:
เหมือนกันจริงๆเลยทั้งสองนาง
-
คุณแม่ทั้งสองน่ารักจริงๆ o13
-
คุณนายแม่ และคุณหญิงแม่ เริ่ดที่สุดค่ะ
-
ถ้าได้อย่างนี้คงมีความสุขอ่ะ ครอบครัวสุขสันต์จริง ๆๆ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
อ่านแล้วมีความสุขมาก
+1
-
ตรูว่าแร้ว สวนดอกไม้จะราบเป็นหน้ากลอง
เพียงแห่งเดียวก็หาไม่ ยังจะพาลทำให้ตลาดสด
จะวายก่อนเวลาเสียด้วย กร๊าก กร๊าก
:m20:
-
คุณแม่x2 สุดยอด
-
ตอนแรกก็สงสารน้องต้อม แต่พอเห็นแบบนี้แล้วก็ค่อยวางใจได้หน่อย
คุณนายแม่ทั้งสองเข้ากันได้ดีเหลือเกินนะคร้าาา
ขำอะ ไปขุดชุดสมัยสาวๆ แต่งหน้าทำผม สุดพลังเพื่อไปเดินชมสวนและจ่ายตลาด ฮ่าๆๆ
นายโชคดีมากเลยนะคร้า มีสามี มีครอบครัวที่ดีแบบนี้อะ
-
ฮาคุณนายแม่ทั้งสองอ่า แต่ว่านะ พัทนี่หาทางเอาโจ้มาจนได้ อิอิ
-
คุณนายแม่ทั้งสองแรงได้อีก
ได้ใจที่สุด
คงไม่ต้องห่วงอะไรมากแล้วพี่นาย
-
:m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
+1
ชอบสองคุณแม่ มากกๆๆ
-
ฮ่าๆๆๆๆ
คุณนายแม่ทั้ง สองงงง
น่ารักมากค่ะ นึกภาพตามออกเลยอ่ะ ^^
อ่าาา น้องต้อมกับ หลวงเหมือนจะอยู่ด้วยกันได้แล้วเนาะ
ดีจังเลยน้าาาาา
พี่แดนเนี่ย ดีจริงๆ ช่วยได้เยอะเลย ><
-
สักวันมันจะผ่านไปนะต้อม
เรายังเด็กอีกหน่อย อนาคตของต้อมมันจะมาเอง
อย่าย้ำอยู่กับที่เลยนะ
ดีใจที่อย่างน้อยมาเที่ยวบ้านสวนกัน
แล้วต้อมยังยิ้มได้
แต่คุณนายแม่ทั้งสองนี้ หุหุหุ
ลืมอายุกันเลยทีเดียว
-
หวังว่าเรื่องนี้ นายเอกคงไม่วันทองนะ คุณหลวงพระเอกชัวร์มั้ย กลัวใจคนเขียน :z3:
-
ก็เห็นใจเค้าอะนะ คนหนึ่งก็เด็จ อีกคนก็สด หึหึ ลืมไม่ถูกกันเลยทีเดียว
:z1: :z1: :z1:
-
:laugh:คุณนายแม่ทั้งสองแรงได้ใจคุณลูกคุณหลานกันจริงๆ แถมยังเข้ากันได้ดีเป็นปี่เป็นขลุ่ยอีกต่างหาก
-
๕๕๕๕๕๕๕๕๕
แรง+แรง มาเจอกัน
ออกมาเป็นอย่างนี้นี่เอง ฮ่าๆๆ
ทำไปได้อ่ะ เหอะ ๆ
สงสารต้อมนะ YY
พี่แพทย์ยังว่างอยู่ใช่มั๊ย ? อิอิ
-
คุณนายแม่ทั้ง 2 ได้ใจมากฮ่ะ...
-
^^
-
555 คุณนายแม่สวนดอก...ไม้ กะคุณนายแม่ import from meca :z1:
-
อ๊ากกกกกกกกกกก
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด
โอยยยยยยยยยยยยยย
+5555555555555555
วู้วววววววววววววววววววววว
ไม่ไหวแล้วววววววววววววววว
แบบว่า
ชอบคุณนายแม่ทั้งสองคนมากอ่าาา
อ่านไปจินตนาการไปคนเดียว
หัวเราะจนน้ำตาเล็ด
+5555555555
โอยยยยยยยยยย
นี่ถ้าเอามาทำละครทีวีช่องหมอชิตเนี่ย
คนดูคงติดกันตรึมเลยทีเดียวเชียวละเว้ยเฮ้ยยยยยยย
:m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
อ่อก..............
(น้ำลายติดคอ)
-
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย.....รักครอบครัวนี้สุดๆ น่ารักทุกคนเลย
+1ให้อิ๊กกี้ ที่พามาให้รู้จัก :pig4:
-
กร๊ากกกกกกกกกกกก คุณนายแม่แรงส์ทั้งสองนางเลย :m20:
-
ยอมให้เลยกับคุณนายแม่ทั้งสอง o13
เข้ากันได้ดีจริง ๆ คุณพ่อนายมาเห็นคุณนายทั้งสองจะว่ายังไงเนี่ย :laugh:
-
รอตอนต่อไปเลยดีกว่า^^
-
5555555555
นางงามหลงยุค
อิอิ
-
ดีใจจังที่ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี
นายโชคดีจังที่มีป้าแดนเป็นเพื่อน เป็นทั้งที่ปรึกษา
อ่านตอนนี้แล้วรักป้าแดนจริงๆในคำแนะนำและการคลี่คลายสถานการณ์ทุกอย่าง
ขอให้มีความสุขตลอดไปนะครับ
-
:m16: ตอนนี้ไม่ค่อยดราม่าเท่าไร....ให้กำลังใจต้อมคับ อย่างที่ป้าแดนพูดนั้นแหล่ะ อนาคตต้อมคงจะดีแน่ๆ สู้ๆๆๆๆ :m16:
-
คุณนายแม่ทั้งคู่น่ารักอ่ะ มิน่าล่ะทั้งหลวง ทั้งนายถึงน่ารักขนาดนี้^^
-
:laugh: คุณนายแม่ทั้งสองแรงกันทั้งคุณพี่คุณน้อง
-
มารอฉากตบกันอิอิิอิ
(โรคจิตจังนะเรา)
ฝากถึงคนเขียนว่าพักผ่อนเยอะๆน้าาา
-
:3123: :3123:
-
ไม่แน่ว่าต้อมอาจจะมีคู่นะ....อาจจะ ใช้คำว่า"หวังว่า"ถ้าจะดีกว่าแฮะ - -
-
คุณเเม่ดูเข้าขากันมาเลย๕๕
-
ครอบครัวสุขสันต์
-
อยากจะบอกว่า
มีความสุขขณะที่อ่าน
ขอบคุณ
-
ขอบคุณค่าาาาาา
ยังไม่อยากให้จบเล้ยยย o13 o13
-
ชอบแก๊งค์คุณนายแม่ทั้องสอง...เริ่ดนะคร้าบ
-
แร๊ง คุณนายทั้ง 2
-
สนุ๊กกกกกกกกกกกกก
-
องก์ ๔๒
"ไปกันได้ยังอ่ะแม่ จะห้าโมงแล้วนะ"
พอแดดร่มอากาศกำลังเย็นสบาย ไอ้โจ้ก็มาถึงแล้วล่ะครับ จะอยู่ไหนล่ะอีพัทมันก็เอาไปกกใต้ต้นไม้น่ะสิ แหมนะทำเหมือนไม่ได้เจอกันมาเป็นชาติ
"คุณพี่ขา ดอกกุหลาบทำไมมันใหญ่โตมโหระทึกขนาดนี้ล่ะค้า ว้ายเหมือนกุหลาบมาจากยุโรปเชียวนะคะเนี่ย"
"อุ๊ยคุณน้องขา คุณพี่มีปุ๋ยดีค่า คิดสูตรเอง กุหลาบ ดอกไม้ที่สวนคุณพี่เนี่ย คุณพี่ดูแลเป็นพิเศษ อิอิ"
"เริ่ดค่ะคุณพี่ อ้าวนายพร้อมแล้วเหรอ"
แหมนะ ผมทักไปตั้งนานแล้วนะคุณนาย โอยๆมาดูสองนางนี่เถอะครับ ทำเหมือนสาววัยรุ่นในวัง ที่เพิ่งจะออกเดินชมบ้านชมเมืองอะไรแบบนั้น นิ้วมือก็กรีดกราย ชี้นกชี้ไม้หัวเราะคิกคักกันอยู่สองคน ผมนี่ยืนมองแล้วมองอีก นี่อย่าได้เผลอไปแถวบ้านอีป้านะ อาจจะโดนไอ้ทุยทั้งฝูงไล่ขวิดเอาเป็นแน่แท้
"ไปสิจ๊ะคุณลูก คุณแม่พร้อม"
"ตื่นเต้นจังเลยค่ะคุณพี่ คุณน้องจะได้เดินตลาดสดกับคุณพี่ คนจะมองเราไหมคะคุณพี่ว่าน่ะ"
"มองสิแม่ ใครไม่มองก็บ้าแล้ว"
ผมกัดทันทีที่มีโอกาส แต่คุณนายสนใจผมที่ไหนกัน เหอๆ ผมกลายเป็นกอกุหลาบไปแล้วล่ะครับ นางเชิดหน้าใส่ผมแล้วเดินจูงมือกัน ร่มก็กางนะ เดินผ่านหน้าผมไปเลย
"แต่งหน้าแบบนี้แล้วดูเด็กจริงๆนะครับคุณแม่ ต๊ายมองไกลๆนึกว่าสาวยี่สิบต้นๆ"
"ว้ายลูกพัท จริงเหรอจ๊ะ อิอิ ก็แม่สวยอ่ะ เนอะคุณพี่เนอะ"
"แต่มองใกล้ๆนึกว่าเพชราเวอร์ชั่นแพ้ครีมหรือเปล่าอีพัท อ๊ะแม่อย่า อย่ายิ้ม รอยอะไรอ่ะน่ากลัว"
ผมก็อดไม่ได้ที่จะกัดนะครับ
"นี่นาย เงียบไปเลยนะ เสียอารมณ์ เชอะ อิจฉาแม่ล่ะสิเราน่ะ หรือว่าอยากจะใส่กระโปรง"
"แม่"
ผมนี่จุกเลยครับไปไม่เป็น กรี๊ด คุณนายร้ายกาจมาก นางหันไปกระหนุงกระหนิงกับคุณนายแม่สวนดอกต่อ ฮึ่ม คอยดูนะ โอยๆคันปากเหลือเกิน
"แล้วนี่ไปกันยังไงคะคุณลูก"
"เอารถพัทไปอ่ะครับแม่ ให้น้องโจ้ อ๊าย ขับ"
อ้าวๆ อีนี่ ดูมันทำ นี่จะมีใครปกติๆสักคนไหมเนี่ย
"ผมไปด้วยครับ เดี๋ยวขอล้างหน้าแป๊บนึงนะคุณแม่"
อีป้ามันวิ่งออกมาจากในบ้านล่ะครับ โอ้โหอีนี่จากดำอยู่แล้วนะ เขม่าดินปืนติดตามมือตามหน้า ดำยิ่งกว่าเดิมอีก
"อ้าว ไปกันเยอะๆ แล้วรถจะพอเหรอ"
ผมดอดขึ้นอีก
"นายก็ไปรถตัวเองซิ ไปกับแม่คอยแต่จะกัดแม่ ไปรถเรานั่นล่ะ แม่จะได้ไม่อารมณ์เสีย"
"ฮิฮิ"
เอ่อ คุณนายแม่สวนดอกกับอีพัทครับ แหมนะ ฮึ นี่ลูกในไส้นะคุณนาย ดูทำเข้า โอ๊ย ดอดอะไรขึ้นโดนสับกลับมาตลอด ไม่ไหวๆ
"ไปตามหลวงก็ได้"
ผมพูดขึ้น เหมือนคนโดนต้อนให้จนมุมครับ ผมเดินเข้าไปในบ้านหงุดหงิดงุ่นง่านเป็นที่สุด เอ่อ สภาพของสามีนี่นะ
"หลวงพาไปตลาดหน่อยดิ"
"อ้าว ไหนบอกจะให้โจ้พาไปอ่ะคุณ"
"แม่ไม่อยากให้ไปคันเดียวกัน เพราะจะซื้อของมาเยอะอ่ะ"
แถครับ เรื่องอะไรจะบอกล่ะว่าคุณนายเธอกลัวจะเสียอารมณ์ไม่อยากให้ไปด้วย โอยเซ็งนะเนี่ย
"อืม เดี๋ยวนะขอเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน"
"ไปแบบนี้ล่ะไปล้างหน้าพอ พี่ปริ๊นไม่อยากไปตลาดเหรอ"
"ฮื่อ ปริ๊นไม่ไปหรอก งานของผู้หญิงปริ๊นเป็นผู้ชาย"
"พี่ปริ๊น"
ดูมันครับ กรี๊ด อยู่ข้างนอกก็โดน เข้ามาหลานก็เมินใส่ผมอีก อะไรกัน พอพูดเสร็จนะทั้งพี่แพทย์ทั้งเจค รวมถึงไอ้ต้อม รวมถึงพ่อผมที่ตอนนี้ก็มานั่งดูหลานๆพากันหัวเราะชอบใจ
"รอข้างนอกนะหลวง เร็วๆล่ะ เอามอร์ไซค์ไปนะ"
ผมบอกแล้วเดินออกไปทันที ส่วนคุณนายทั้งสองก็ก้าวขึ้นรถไปแล้วล่ะครับ แหมนะ นึกว่ารถของกองประกวดนางงามมรดกโลกเสียอีก เหอๆ คอยดูนะจะกัดที่ตลาด คุณนายจำไว้เลย
ผมยืนรออยู่สักพักล่ะครับไอ้หลวงมันก็มา อ้าวไอ้หลานปริ๊นไหนบอกจะไม่ไปวะ แหมนะกอดเอวแน่นเชียว
"พี่ปริ๊นไหนบอกจะไม่ไปไง อะไรอ่ะ โลเล"
"ไม่เข้าใจ อะไรเหรอโลเลอ่ะอานาย ก็อาหลวงเขาชวนอ่ะ ปริ๊นอยากนั่งมอร์ไซค์ด้วยอ่ะ"
"อ๊ะ แล้วอาจะกอด เอ้ยจะนั่งยังไงเนี่ย"
ผมนี่ก็นะ หลานมานั่งกันไว้แล้ว ผมจะกอดจะล้วง เอ้ย จะซบก็ทำไม่สะดวกสิ อะไรกันหลานนี่นะ แหมเลือดคุณย่ามันแรงนะเนี่ยกันซีนเป็นตั้งแต่ห้าขวบให้ตายเถอะ โตขึ้นมาไม่ใช่เยอะเหมือนย่ามันนะ ลมจะจับแน่ๆแบบนั้น
"พี่ปริ๊นมานั่งหน้ามา จับแฮนด์ไว้"
"อ่า เอาๆ"
สามีนี่ก็ได้ใจมากมาย โฮะๆ มันคงอ่านสายตาผมออกล่ะครับ พอเอาพี่ปริ๊นไปนั่งหน้าผมก็ก้าวขึ้นทันที
"ลมจะพัดตาหลานไหมอ่ะแก"
"ไปเอาแว่นกันแดดในรถก่อนดีกว่าถ้างั้น"
ผมก็ต้องลงรถมาล่ะครับ หยิบแว่นกันแดดให้มันอันหนึ่งให้หลานอันหนึ่ง หลานเอาของผมไปใส่ ตลกมากขอบอกแว่นอันเบ้อเร่อยังกะไอ้มดดำ
"ทำไมใส่อ่ะ"
"เดี๋ยวลมมันพัดอะไรเข้าตาไงพี่ปริ๊น"
"อ้อ ปริ๊นหลับตาได้นะ"
"จ้าพ่อคนเก่ง ใส่ๆไปเถอะ"
"มันมืดอ่าอานาย"
"ก็แว่นกันแดดนี่พี่ปริ๊น เร็วๆจะได้ไปกันเสียที เออแก แวะร้านกาแฟตรงนั้นหน่อยดิ ตอนนี้พระอาทิตย์ยังไม่ตก อยากเห็น"
มันพยักหน้าครับ ผมยิ้มชอบใจแล้วก้าวขึ้นรถทันที ไอ้พี่ปริ๊นนี่นะร่าเริงมาก มันไม่เคยนั่งล่ะครับ พอเอาเข้าจริงเวลาผมกอด ผมก็เอื้อมไปกอดถึงตัวหลานล่ะครับ กลัวว่ามันจะตกรถ แหมนะถ้าอามันมัวแต่ควักแต่ล้วงสามีแต่หลานเกิดตกรถขึ้นมานี่คงโดนประนามไปเป็นชาติแน่ๆ
"พี่ปริ๊นจะเอาไร"
พอไปถึงร้านกาแฟก็เข้าไปสั่งล่ะครับ ว่าไปเหมือนพ่อแม่ลูกเลยเนอะ อิอิ สามีหน้าเปื้อนๆเหมือนเพิ่งซ่อมรถเสร็จ ผมเกรียนตัวสูงๆ ผมก็ดูสะอ้านดูดีว่างั้น อิอิ ส่วนหลานก็มอมเหมือนลูกลิง มันเกาะตู้กระจกมองหาขนมตามประสานั่นล่ะครับ เว้นแต่ผมที่ดูสะอ้านระหงษ์อยู่เพียคนเดียว ไม่ได้สิเราต้องคอตั้งตรงเด่นเป็นสง่าแม้ในที่มืดหรือที่เปลี่ยว อิอิ
"ปริ๊นอยากกินซ็อกกูเล็ต เอาอันนั้นด้วยอ่า"
"โอเค เดี๋ยวพี่เขาเอาไปให้ เราไปนั่งหลังร้านกัน ป่ะพี่ปริ๊น"
"ทำไมไม่นั่งตรงนี้อ่ะ มีแอร์เย็นๆ"
"เออน่า เดี๋ยวพาไปดูพระอาทิตย์ตกดินสวยนะ"
ผมจะจูงมือมันล่ะครับ แต่เหอๆ ไอ้หลานตัวแสบมันสนใจผมที่ไหน มันอ้าแขนออกใส่ไอ้หลวง แหมมันน่าจริงๆเลย ให้มันได้อย่่างนี้ ไอ้หลวงก็รู้งานครับ นั่งลงอุ้มหลานทันที
"ร้ายนะพี่ปริ๊น"
"ไม่เข้าใจ"
"เออๆ ทำไมเดินเองไม่ได้เหรอให้อาเขาอุ้มอ่ะ"
"ปริ๊นชอบให้อุ้มนิ อาหลวงใจดี ไม่เหมือนอานายไม่ชอบอุ้มปริ๊น"
"พี่ปริ๊น"
"เอาน่าคุณ ไปเถอะเดี๋ยวพระอาทิตย์ก็ตกก่อนพอดี อิจฉาหลานเหรอคุณน่ะ"
"ไอ้บ้า เดี๋ยวเถอะ"
แหมนะ หัวเราะคิกคักชอบใจกันทั้งสองคน เข้ากันได้ดีเหลือเกินนะ ผมก็ปรี๊ดเล็กๆไปอย่างนั้นล่ะครับไม่มีอะไรหรอก มีความสุขดีนะผมว่า โอ้โห พระอาทิตย์กำลังจะตกพอดีเลยครับ สวยมาก แสงสีแดงๆส้มๆฉาบไปทั่วบริเวณ ภูเขาสองลูกที่เป็นฉากด้านหน้ามันเวิ้งว้างสวยงามมาก จับใจจริงๆ มีสามีกับหลานคอยเคียงข้าง ไอ้หลานตัวแสบมันก็อะไรของมันไม่รู้ถามนั่นถามนี่อยู่ ไอ้หลวงก็เหมือนมันชอบนะคุยกันจอแจจัง อยากจะหันไปแว้ดใส่ ขออยู่แบบเงียบๆซึมซับบรรยากาศหน่อยได้ไหมเนี่ย อะไรประมาณนี้แต่ก็เอาเถอะครับ ผมมีความสุขมันกับหลานเองก็คงมีความสุข พอแล้วล่ะเนอะ เราลั่นล้าอยู่สักพักล่ะครับก็ต้องไปตลาดแล้วเดี๋ยวคุณนายทั้งสองจะถามถึง
"อย่าขับเร็วนักสิแก ชั้นเสียว"
ผมร้องบอกสามีครับ แหมนะเจอหลานยุหน่อยได้ใจบิดเอาๆ สองคนนี่นะ ไอ้คนนั่งท้ายอย่างผมนี่สิฉี่จะราดอยู่แล้วกลัวนะว้อย ไม่นานนักก็ไปถึงตลาด ผมลงจากรถก็มองหาคุณนายสองคนนั่น เอ๊ะ ทำไมไม่มี
"หรือว่าแม่ไปอีกตลาดเหรอแก"
"โน่นไงคุณ คนมุงอยู่โน่นอ่ะ"
ผมหันขวับทันที โอ้แม่เจ้า ตอนแรกนึกว่าเขามุงซื้อของถูกหรือของลดราคาอะไรเทือกนี้ ที่ไหนได้ เออใช่ๆ เห็นร่มกระดาษสาแล้วใช่แน่ๆ เอ่อ ไม่มีแดดแล้วนะคุณแม่ เหอๆ
"คุณย่าทำไรอ่ะอานาย"
"พี่ปริ๊นไปดูดิ กำลังแสดงกายกรรมให้ชาวบ้านเขาดูหรือเปล่า"
"อ้อ ไปดูดีกว่า"
หลานผมวิ่งไปแล้วครับ อีพัทมันแยกไปเดินจู๋จี๋กันกับผัว โน่นแน่ะเดินบิดเดินบิดอยู่ฝั่งโน้น ส่วนอีป้าก็เป็นคนหิ้วของ หน้าตานี่ไม่ต้องบอก ภูมิใจมาก โฮะๆ เป็นไงล่ะเจออิทธิฤทธิ์ของสองนาง
"คุณน้องขาผักที่นี่ปลอดสาร ชอบอะไรชี้นิ้วสั่งเลยค่า ดูอย่างลูกฟัก"
"ว้ายคุณพี่ขา ไม่เอาอย่าพูดลูกฟัก อิอิ"
คุณนายแม่ก็กระซิบข้างหู
"ว้าย ตาเถรผมดก เขินจังเลย งั้นคุณพี่เรียกลูกจ้ำจี้ดีกว่านะคะ ละไว้ในฐานที่เราเข้าใจกัน โฮะๆ"
มากมายที่สุด คือท่าทางนี่คุณนายชัดๆ ชี้เอาๆ เงินน่ะไม่จ่ายเขานะ เห็นคุณนายแม่สวนดอกบอกให้ไปเอาที่สวน เพราะไม่อยากล้วงเงินมันดูไม่สวย อะไรเทือกนี้ ผมล่ะกลุ้ม มือน่ะจับชายกระโปรงกรีดกรายด้วยนะเออ
"แม่ๆ คนมองกันใหญ่แล้วนะ ไม่อายเหรอ"
"อะไรนาย คนมองเพราะแม่สองคนสวยสิ มีแต่คนชม จริงไหมจะพ่อค้า"
นั่น ดูเธอสิครับ เล่นหูเล่นตากับพ่อค้าขายปลาซะงั้น
"สวยจังเลยครับคุณนาย นึกว่าสาววัยรุ่น"
"ว้าย พ่อค้าก็ งั้นลดราคาให้หน่อยนะจ๊ะ พ่อค้ารูปหล่อ เอาปลาตัวนี้ ตัวนี้ แล้วก็ตัวนี้"
ผมนี่ยืนกลั้นหัวเราะอยู่ครับ เจอแล้วไหมล่ะพ่อค้า รู้น้อยไปคุณนายเธอเรื่องต่อรองราคาน่ะยอมใครที่ไหน
"อุ๊ยต๊าย นึกว่าคุณนายที่ไหน ที่แท้ก็คุณนายสวนดอกนี่เอง แต่งตัวสวยเชียวนะค้า โฮะๆ หรือว่าอยากมีผัวตอนแก่"
เสียงดังมาจากริมแผงขายของกระจุ๋มกระจิ๋มครับ นึกว่าใครเหมือนกันแม่อีต้อยนั่นเอง คุณนายแม่ทั้งสองหยุดกึกลง คุณนายแม่สวนดอกหุบร่มทันที
"อ้าวต๊าย นึกว่าใคร อีแววนี่เอง ผัวน่ะไม่ได้อยากมีหรอกจ๊ะ ถึงอยากมีก็ไม่ต้องเร่ออกไปขาย เหมือนแกที่เอาอีต้อยใส่ตะกร้าล้างน้ำไม่รู้กี่รอบออกเร่ขาย เป็นไงล่ะจ๊ะตอนนี้ ได้ข่าวไปอยู่กรุงเทพฯเหรอ"
คุณนายแม่สวนดอกสวนกลับ หน้าตาตอนนี้นี่น่ากลัวมากนะครับ คุณนายแม่ผมก็ไปกระซิบกระซาบคงถามว่าใครประมาณนั้น
"อย่ามาดูถูกลูกสาวชั้น ก็หลานชายคุณนายล่ะไม่เห็นค่าของต้อยมัน ลูกสาวชั้นมีแต่คนอยากได้ ไม่มีบุญวาสนาเอง นี่มันก็ไปทำงานกับฝรั่งนะยะ ไม่ใช่ขี้ๆนะ"
"อ้อเหรอจ๊ะ ทางนี้ก็ถือเป็นบุญของหลานชั้นนะที่ขาดจากปลิงอย่างพวกหล่อนได้น่ะ"
"ว้าย อีคุณนาย"
"ทำไมอีแวว อยากโดนตบเหรอหล่อนน่ะ"
"อย่ามานักเลงแถวนี้นะ เจ้าข้าเอ้ย มาดูคุณนาย หาเมียกะเทยให้ลูกชาย ไหนจะหลานอีก วิปริตผิดมนุษย์มนาเขา มาดูเร้ว"
เอ่อ อีนี่มันวอนโดนตบจริงนะครับท่าน
"เจ้าข้าเอ้ย มีลูกสะใภ้เป็นผู้ชายยังดีกว่าได้ลูกสาวอีนี่เป็นสะใภ้ มีลูกบอกลูกมีลานบอกหลาน เกิดเป็นผู้หญิงซะเปล่า วันๆไม่ทำการทำงาน นี่ล้างลูกสาวยัดเยียดให้คนนั้นคนนี้ สอนลูกให้ร่านแรดเหมือนแม่มัน"
"กรี๊ด อีคุณนาย"
ท่าทางจะเจอศึกหนักแล้วครับ คนมามุงกันใหญ่เลย ผมนี่ปรี่เข้าไปยืนข้างๆคุณนายแม่เลย ไอ้หลวงเองก็ยืนข้างๆแม่ผม อีป้าอยู่ด้านหลัง ส่วนอีพัทกับไอ้โจ้ก็ยืนอยู่อีกฝั่ง
"ชั้นไม่อายหรอกนะทุกคนที่มีลูกสะใภ้เป็นผู้ชาย แต่รู้ไว้นะว่าลูกสะใภ้ชั้นทำงานบ้านเป็นทุกอย่าง ครอบครัวก็มาจากตระกูลดีมีการศึกษาอบรมบ่มนิสัยมาเป็นอย่างดี ไม่ได้เป็นเหมือนลูกสาวมันที่เรียนก็ไม่จบมัธยม เพราะแม่มันหาผัวให้ก่อน ว่าแต่ผัวคนที่เท่าไหร่นะอีแวว หา"
คุณนายแม่สวนดอกนี่น่ากลัวจังครับ โอ้โหไม่เคยเห็นเวอร์ชั่นนี้ เธอปักหลักยืนหนักแน่นไม่มีถอยสายตาเกรี้ยวกราด
"นั่นสิ ดูลูกหลานของคุณนายเขา มีแต่ดูเป็นผู้ดีๆกันทั้งนั้น ชั้นเชื่อคุณนายค่ะ"
พวกแม่ค้าชาวบ้านเริ่มเปล่งเสียงอื้ออึง
"กรี๊ด อย่ามารุมชั้นนะ พวกแกเป็นบ้าเหรอ ฟ้าจะผ่าเอา ผู้ชายเอากันกับผู้ชาย อ๊าย น่ารังเกียจ"
ดูนางก็ไม่ยอมนะครับทำท่าย่นหน้าย่นคอ แหมอีนังนี่ ปรี่เข้าไปแจกสักฉาดดีไหมเนี่ย
"ทำไมยะอีแวว ลูกชายชั้นก็เป็น มันมีการมีงานทำดีๆ เลี้ยงดูส่งเสียที่บ้านทุกเดือน แล้วอย่างหล่อนล่ะ ได้ข่าวไปทำงานธนิยะนี่อีต้อยน่ะ ไปทำอะไรเหรอ"
ผมหันขวับมองไปยังป้าคนที่พูดทันที นางมาจ่ายตลาดเหมือนกันครับ
"อ้าวอีโง่ ไม่รู้เหรอว่าลูกสาวชั้นไปทำงานบริษัทส่งออก ธนิยะน่ะออกจะโด่งดังไฮโซ นี่ล่ะนะคนบ้านนอกไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรกับเขาหรอก อีบ้านนอก"
กรี๊ด ดูๆครับ ยังมีหน้าไปว่าป้าเขาอีก ผมรีบกระซิบบอกคุณนายแม่ทั้งสองทันที เพราะท่านก็คงไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรคือธนิยะ
"ว้ายตาย แลดูดีเชียวนะ ส่งออกเหรออีแวว อ้อ นึกว่าส่งอะไรออก เป็นวาสนาของอีต้อยมันนะ ทำงานส่งออกของสงวนตัวเองน่ะ โฮะๆ ไปเถอะ คุณน้องเสียอารมณ์เราได้ของครบแล้วใช่ไหม ไปทำบาร์บีคิวกินกัน"
คุณนายแม่สวนดอกเอ่ยขึ้น
"ค่ะคุณพี่ เดี๋ยวคุณน้องจะทำสูตรจากอเมริกาให้ชิมนะคะ คนแถวนี้คงไม่เคยกิน โฮะๆ"
นี่ก็อีกคน ผมมองคุณนายแม่ผมแล้วล่ะครับ นางเม้มปากอยู่คงคันปากมาก แต่ก็ด้วยไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วย ผมเองก็อยากจะช่วยนะแต่พอเห็นคุณนายแม่สวนดอกแล้ว หายห่วง ต่อให้มาสักสิบอีแววก็คงพ่ายไปในที่สุดนั่นล่ะครับ ของเขาแรงจริงๆนะเออ
"คุณ เฮ้ย"
พอกลับไปถึงบ้าน พ่อผมที่นั่งรออยู่กับลูกชายคนโตกับหลาน รวมถึงไอ้ต้อมก็ร้องออกมา คงตกใจล่ะครับ
"อะไรคะคุณ"
"ทำไม"
"สวยใช่ไหมคะ ต้องตอบว่าสวยนะ เท่านั้น"
"เอ่อ สวยจ้า สวย"
"โฮะๆ ลูกๆ เตรียมของกันเองนะคะ ขอคุณแม่เมาท์กันหน่อย คุณพี่ขาเล่าด่วนเลยค่ะ อีแม่ค้าปากเน่านั่นเป็นใคร แหมนะ ถ้าคุณน้องรู้เรื่องด้วยนะจะตบให้สักฉาดสองฉาด"
"แม่ๆ เบาๆหน่อย นี่ไม่ใช่ถิ่นแม่นะ"
ผมอบกัดตอนยกของผ่าน แหมนะสองนางจูงมือกันไปนั่งใต้ร่มไม้
"สนเหรอ มาว่าคุณพี่แบบนี้ได้ยังไง คุณน้องเจ็บแทนนะคะเนี่ย"
"ว้ายตาย ขอบใจจ๊ะคุณน้อง แค่นี้อีแววมันทำอะไรคุณพี่ไม่ได้หรอกค่ะ วันก่อนคุณพี่ก็ตบมันไปแล้ว มันคงยังไม่เข็ด งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าเราไปใหม่ ตอนเช้าน่ะมันแรงดี มันคงจะกัดเราอีก งั้นคุณพี่จับแขนมันนะคะ ให้คุณน้องตบ โฮะๆ"
"คุณแม่ ไม่ดีนะครับ จะไปตบไปตีกันทำไม"
ผมก็เงี่ยหูฟังตลอดล่ะครับ คนอื่นๆเขาคุยกันอยู่ไม่ได้สนใจ
"ไปไกลๆเลยนาย เรื่องของสาวๆเค้า"
นั่น ดูครับ สนใจผมที่ไหน โอ๊ยตายๆ แม่ผมกับคุณนายแม่สวนดอกเป็นเอามากแล้วนะเนี่ย จะบ้าตาย ถ้าไปจริงก็ถือเป็นคราวซวยของแม่อีต้อยมันล่ะครับ แม่ผมนะประวัตินางไม่ใช่น้อยนะ เคยตบฝรั่งหัวทองในร้านอาหารมาแล้ว เพราะนางไม่ยอมจ่ายทิป คือขอเล่านิดหน่อยนะครับ ถึงบ้านผมจะเป็นคนไทยมีร้านอาหารอยู่ที่โน่นแต่ว่าร้านอาหารที่โน่นเขาไม่ง้อลูกค้าหรอกนะครับ กินแล้วต้องจ่ายทิป ๒๐ เปอร์เซนต์ด้วย ไม่ใช่จ่ายแต่ค่าอาหารอย่างเดียวนะ ต้องบวกทิปให้ด้วยอะไรประมาณนี้ เรื่องมันก็มีอยู่ว่านางฝรั่งสองนางหัวทอง คนอเมริกันแท้ๆนั่นล่ะครับสงสัยเพิ่งลงมาจากดอย พอกินเสร็จก็คอมเพลนว่าอาหารไม่อร่อยไม่จ่ายทิป คุณนายแม่ตอนแรกให้พี่แพทย์ไปคุย ตอนนั้นผมยังอยู่ที่มหาลัยครับมารู้เรื่องทีหลัง แต่ท่าทางไม่ลงง่ายๆ คุณนายแม่เธอก็เลยออกมาคุยเอง คือถ้าสั่งอาหารมาแล้วกินไปคำสองคำแล้วคอมเพลนเขาก็จะทำให้ใหม่นะครับ ถือว่ามันไม่ดีจริงๆ แต่สองนางนั่นฟาดเรียบ ไม่เหลือแม้แต่ของตกแต่งจาน คุณนายแม่เธอก็เลยปรี๊ดแตก บอกว่าจะจ่ายทิปหรือจะให้เรียกตำรวจ สองนางถึงยอม แต่ฉากเด็ดอยู่ที่ตอนจะออกจากร้าน มีนางหนึ่งตัวใหญ่ๆเอามือปัดจานให้หล่นจากโต๊ะ คุณนายเธอก็ปรี่เข้าไปกระชากผมเลยสิครับ ตบอย่างเมามัน อีกคนจะช่วยแต่แหมนะแม่ผมตัวเล็กนะแต่นางทั้งถีบทั้งตบ ฝรั่งร่างยักษ์หัวทองพ่ายไปครับ เรื่องไปจบที่สถานีตำรวจ แต่ตำรวจในเมืองนั้นก็เพื่อนคุณนายแม่เธอนั่นล่ะครับ เห็นแบบนี้เธอไม่น้อยนะเออ ซวยไปอีฝรั่ง
"เป็นไงต้อม โอเคไหม"
ผมเดินเข้าไปใกล้ๆไอ้ต้อมครับตอนที่มันกำลังย่างของกินอยู่บนเตา วันนี้ทั้งวันไม่ได้คุยกับมันเลยนะ
"ก็ดีพี่ ไม่มีอะไร"
"อืม กินเยอะๆนะ ย่างเผื่อด้วยสิ"
พอเห็นมันหน้าตาไม่หมองเศร้าแล้วผมก็ไม่มีอะไรจะจุดประเด็นถามมากไปกว่านี้หรอกครับ เดี๋ยวมันพูดอะไรเจ็บๆแสบขึ้นมาอีกคราวนี้คงแย่ล่ะผมน่ะ เป็นห่วงมันนะ ห่วงมาก
"ให้พี่หลวงย่างให้ดิ"
นั่นไงครับ คนมันมีปมอ่ะนะ มันไม่ได้หายง่ายๆหรอกนะ
"อยากให้เราย่างให้อ่ะ"
ผมก็นะแถก่อนเถอะ ไม่อยากให้มันคิดอะไรมาก
"ไม่ดีหรอกพี่ เดี๋ยวพี่หลวงเข้าใจผิด ผมบอกพี่แล้ว ตอนนี้ไม่ใช่ทีของผม ผมจะกลับมาแน่นอนพี่คอยดู"
เอ่อ สายตามันนี่นะ ผมเสียวสันหลังวาบๆ สาธุส่งใครมาโฉบเอาไอ้นี่ที เสียดายใจจะขาดก็จะยอมวะ ส่งมาทีเถอะ
"เบื่อจังเลยอ่ะ เกิดมาหน้าตาดี มีแต่คนอยากได้ โอ๊ยอยากมีสิว อยากหน้าโทรม"
ผมพูดออกไปเองล่ะครับ ไม่รู้จะพูดอะไรออกไปดี เหอๆ เอ๋อเป็นเหมือนกันนะนางงามน่ะ
"อ่านะ"
"จะย่างไม่ย่าง เอาเห็ดหอม เอากุ้ง เอาปลาหมึก ไม่เอาแบบไหม้นะ"
ผมสั่งมันแล้วเดินกรีดกรายไปหาหลานชายที่แหมนะ อ๊าย อายคนเขาหลานสองตัวนี่ กินเหมือนหมูเลยอ่ะ ไม่อยากจะเชื่อว่าอยู่ที่โน่นคุณย่ามันให้อดอาหารหรือไงนะ กินใหญ่เชียวปากนี่เลอะจะถึงแก้มอยู่แล้ว
"พี่เจค ทำไมกินมูมมามจังล่ะครับ"
"หือ หมูมาม คืออะไรอ่ะอานาย"
"ฮ่าๆ ปล่อยหลานสักวันเถอะลูก อยู่โน่นย่ามันระเบียบจัด แต่วันนี้โน่น ยังเมาท์แตกไม่เสร็จเลย เอาของกินไปให้แม่เขาหน่อยสิ"
พ่อผมก็คอยถือหางให้หลานเสมอล่ะครับ อีป้า อีพัท ไอ้หลวง พี่แพทย์นั่งล้อมวงกันจวกอยู่ แหมนะให้ไอ้ต้อมย่างให้กินสุดฤทธิ์พวกนี้นี่
"นี่อีพัท แกไปย่างบ้างสิ ไอ้ต้อมมันยังไม่ได้กินเลยนะ"
ผมเดินเข้าไปแหวใส่
"บ้าเหรอแก ชั้นย่างแล้วไงเมื่อกี๊ น้องมันกินแล้วมันอาสา ต่อไปก็คิวอีป้ากับหลวงนี่ เนอะโจ้เนอะ"
เออชั้นผิดอีกแล้วสินะ เชิดใส่ไปหาคุณนายแม่ดีกว่า
"ว้ายจริงเหรอคะคุณน้อง มีมาร์กหน้าสาหร่ายด้วยเหรอคะ น่าสนจริงๆ"
แหมสองคนนี่ก็นะ คุยกันไปถึงไหนแล้วเนี่ย
"คืนนี้คุณน้องจะมาร์กให้ค่ะคุณพี่ คุณน้องรับรอง ตื่นมาจะเด้งเต่งตึง"
"แม่ อ่ะกินไรยังเนี่ยมัวแต่เมาท์นะ"
"จิ๊ มาอีกแล้ว คือปล่อยสาวๆเขาคุยกันได้ไหมนาย มีอะไรกับแม่เหรอ แม่ไม่ว่างคุยนะ"
กรี๊ด ดูครับดู โอยสรุปตอนนี้ผมกลายเป็นตัวประกอบฉากไปแล้วเหรอเนี่ย กรี๊ด ไม่ได้นะ
"แหมแม่ ก็เป็นห่วง เอาอาหารมาให้อ่ะ ไม่เห็นในความหวังดีของลูกเลย"
"ว้าย คุณลุกขาไม่จริงนะคะ คุณลูกน่ารักเสมอค่า แต่วันนี้คุณม่เหมือนเจอเพื่อนสมัยเรียน โฮะๆ เลยเมาท์นานไปหน่อย"
"ว้ายคุณพี่ขา อย่าไปหลงกลมันนะคะ นายมันแผนสูง ใช้ไม่ได้ผลหรอกย่ะ เอาวางไว้นั่นล่ะ หิวแม่จะกินเอง ว้ายคุณพี่ คิ้วนี่กันเองเหรอคะ หรือว่าอะไรยังไง โก่งงามมากค่ะ"
เอ่อ กรี๊ด หันหน้าออกกรี๊ดดีไหมเนี่ย โว้ยหงุดหงิด เข้าวงไหนเขาก็เมิน ฮึ งอนแล้วนะเนี่ย
"นาย แม่ขอชากุหลาบหน่อยสิ เอาแบบร้อนนะ ใส่ชะเอมเทศให้แม่ด้วยนะ คุณพี่ขาลองดูนะคะชุ่มคอเชียวค่ะ"
"เอ่อ"
"ไปสินาย บริการแม่น่ะ ทำได้ไหม"
กรี๊ด นอกจากจะเป็นตัวประกอบฉากไปแล้ว ยังรับบทแจ๋วอีกต่างหาก โอย นางร้ายอย่างชั้นตกอับขนาดนี้เชียวเหรอเนี่ย
"แกๆ ไปชงชากุหลาบให้คุณแม่หน่อยสิ"
คือก็มีผัวอ่ะนะ ต้องใช้ผัวให้เป็นประโยชน์
"อะไรแก หลวงมันจะพาชั้นไปเอาไวน์ ป่ะหลวง"
"รอได้ไหมอ่ะคุณ ผมพาพี่แดนไปเอาไวน์ก่อน คุณพ่ออยากชิม"
"เออ ไปเลย"
ฮึ สรุป แจ๋วก็แจ๋ววะ กรี๊ด อะไรเนี่ย หรือจะใช้พี่แพทย์ดี นั่งหน้าเอ๋อๆอยู่ไม่มีประโยชน์
"พี่แพทย์มานี่หน่อยสิ"
"ไม่อ่ะ อย่ามาหวังจะใช้พี่ พี่ต้องดูลูกๆ"
"อะไรพี่ หลานมันมีคนดูอยู่แล้วล่ะ มาช่วยนายหน่อยสิ"
"ไม่เอาอ่ะ พี่อยากนั่งสบายๆอยู่ตรงนี้ พี่มาพักผ่อนนะนาย"
กรี๊ด เริ่ด เริ่ด เอาเลยทุกคน เอาเลย วิ่งไปกระซิกๆ ในครัวดีกว่า กรี๊ด โมโห สรุปขอแจ๋วไปชงชาไฮโซให้คุณนายเธอก่อนนะครับ เฮ้อนะ สวมผ้ากันเปื้อนดีไหมเนี่ยจะได้สมบทบาท
"อาหลวงๆ เมื่อไหร่จะจุดดอกไม้ไฟอ่ะ ปริ๊นอยากดู"
"อ้อ เอาสิครับ ต้อม โจ้ ป่ะไปช่วยพี่หน่อย"
หลังจากที่ผมกลับมานั่งที่โต๊ะหน้างอๆนั่นล่ะครับ หลานก็เอ่ยขึ้น แวบแรกที่ได้ยินสามีเรียกไอ้ต้อมผมก็สะดุ้งนะเหมือนร้อนตัวยังไงไม่รู้ แต่พอเห็นปฏิกริยาของไอ้ต้อมแล้วค่อยโล่งใจหน่อย มันยิ้มพราวเชียวครับ สามคนเดินเข้าไปในบ้านแล้วสักพักก็กลับออกมาพร้อมอุปกรณ์ เดินไปตั้งไว้ไกลเหมือนกันเห็นไอ้หลวงมันขุดหลุม หลานๆผมก็ไปมุงดูเกาะแข้งเกาะขาอยู่นะไอ้ตัวเล็กน่ะจะติดอะไรขนาดนี้เนี่ย
"พร้อมไหมทุกคน"
ไอ้หลวงมันร้องตะโกนมาให้สัญญาณ เราก็หันไปมอง ตอนนี้เอาหลานมาอยู่ใกล้ๆผมแล้ว เพราะกลัวอันตราย คนที่จุดคือโจ้มันก็เอาเหมือนกระดาษหรือผ้าชุบน้ำมันไม่รู้วางเป็นสายยาวๆแล้วค่อยจุด พอจุดเสร็จก็รีบวิ่งออกมา ช่วงเวลาแห่งความระทึกใจมาถึงทุกคนนั่งมองอยู่ด้วยใจที่เต้นระทึกไม่แพ้กันล่ะผมว่า อีพัทอีป้าเตรียมกล้องถ่ายวีดีโอแล้วครับ
"ฟู่ๆๆๆๆ"
"อ่า"
กรี๊ด สวยมากครับท่าน ดอกไม้ไฟส่องประกายส่องสว่างขึ้นพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ มันไม่เหมือนดอกไม้ไฟที่เขาจุดหรอกนะครับที่จุดแล้วมันจะลอยขึ้นไปแตกบนท้องฟ้าน่ะ แต่มันเป็นสายพุ่งขึ้นจากดิน
"สวยๆ"
หลานผมร้องกระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ ทุกคนก็ปรบมือกันระนาว สวยจริงๆนะ สวยมาก ผมมองอยู่ด้วยสายตาที่เปี่ยมสุข ฉากหลังเป็นสวนดอกไม้ที่เห็นเป็นเงาๆ ดอกไม้ไฟที่พุ่งสูงขึ้นหลายเมตรเหมือนสายจากสวรรค์ ขอแอ๊บซึ้งหน่อยเถอะ เหอๆ วันนี้เหนื่อยเซ็งมาทั้งวันแล้ว
Written by eiky
ปล. ดีใจจังครับที่มีคนอ่านแล้วมีความสุข นี่คือจุดมุ่งหมายอันสูงสุดของคนเขียน อิอิ ลั่นล้าๆๆๆๆ ขอบคุณทุกคนนะครับที่ให้กำลังใจ ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะครับ :L2:
-
^
^
^
^
^
^
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
คุ้มจริงๆวันนี้ที่นอนเช้า เป็นครั้งแรกที่ได้จิ้มคนแต่งด้วย อิอิ
ขออ่านต่อแป๊ป
-
เย้... :mc4: ได้อ่านเป็นคนแรก
รักคุณนายแม่ 2 คนจริงๆ แร็งงงงงงงงงงงง o13
-
ชอบบรรยากาศบ้านคุณนายแม่สอนดอกไม้จังค่ะ
-
คุณนายทั้งสอง สุดยอด!!!!!
-
คุณนายแม่ทั้งสองเยี่ยม ฮามาก o13
-
คุณนาย สุดยอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยากรุ้ตอนที่โจ้ สลัด ต้อย ทิ้งอะ ว่ายอมยังไง
-
:m20: :m20:คุณนายยังฮาไม่เลิก
-
คุณนายแม่ทั้งสองช่างเข้ากันได้ดีจริงๆ เล่นเอาคุณลูกอย่างนายตกกระป๋องเลยอ่ะ :laugh:
-
คุณนายทั้งสองได้ใจมากกกกกกกก
-
กำลังนอยด์ เพราะต้องตื่นเพราะฝันร้าย แต่ตอนนี้ลั่นล๊ามากมายคร๊าาาาาา
ว่าแต่ นายตกกระป๋องซะแล้วหรือนี่ โฮะๆ ดีแล้วทั้งนายทั้งต้อมที่คิดได้
ร่วมด้วยช่วยกันภาวนาให้มีใครก็ได้ มาคาบต้อมไปด้วยคนนะค่ะ (ยกเว้นหลวงไว้คนนะ) แอบกลัว หลวงกับต้อมจะได้กันเองอ่ะ :sad4: กัวจิงๆนะนี่
ปล.คุณนายแม่ทั้งสองขาาาาาา.......สนใจนายบ้างไรบ้างนะคะ
-
เข้าขากันดีมากเลยคุณนายทั้ง2
น่าสงสารนายไม่มีคนสนใจเป็นแจ๋วไปซะงั้น :m20:
-
เย้!!!!! ตามทันชะที
เป็นกำลังในให้พี่อิ๊กนะคับ :L2:
ทุกเรื่องของพี่เนี่ยสนุก น่าติดตามทุกเรื่องคับ
ผมอ่านเรื่องของพี่ตั้งกะเรื่องแรกเลยคับ แต่ยังไม่เป็นเม็มเบอร์
จะคอยติดตามเรื่อยเรื่อยคับ
-
ขำนายอ่ะ ปกติคุณนายตลอด พอคุณแม่มาแพ้ทางเรียบเลย
-
กรี๊ดดดด ครอบครัวสุขสันต์
^^
-
ชอบคุณนายแม่ทั้งสองจัง...ของเค้าแรง :L2:
-
:really2: วันนี้เปงวันที่อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุขเพิ่มไปอีกวัน o13
-
ฮาคุณนายแม่
ฮานายพล
ได้อีก ครอบครัวนี้ :m20: :m20:
-
คุณนายแม่ทั้งสอง ........... สวดยวดดดดดดดดดด
-
อ่านตอนนี้ เป็นตอนที่ทำให้หน้าพี่แก้วเปื้อนยิ้ม แซมด้วยเสียงหัวเราะตลอดเลยจ้ะน้องอิ๊ก
คริ คริ คุณนายแม่สวนดอกไม้ คิดได้เนอะ ลูกฟัก เปลี่ยนไปเรียกเป็น ลูกจ้ำจี้ 555
[i]"ดอกไม้ไฟส่องประกายส่องสว่างขึ้นพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ มันไม่เหมือนดอกไม้ไฟที่เขาจุดหรอกนะครับที่จุดแล้วมันจะลอยขึ้นไปแตกบนท้องฟ้าน่ะ แต่มันเป็นสายพุ่งขึ้นจากดิน"[/i]
ดอกไม้ไฟแบบนี้ แถวบ้านพี่เค้าเรียกไฟพะเนียงจ้ะน้องอิ๊ก ไม่รู้ที่อื่นเรียกเหมือนกันไหมนะ
เออ.ต้อมมันดูเอาจริงนะ เรื่องนายน่ะ แต่ก็เนอะ กาลเวลามันทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไปได้
รอดูต่อไปล่ะกัน ว่าจะเป็นอย่างไร
-
มีความสุขมากอ่ะ :impress2: :impress2:
แม้ฉากนี้นายจะไม่ร้ายไม่แรง (เพราะคุณแม่ทั้งสองแรงกว่า 555+)
แม้ฉากนี้นายจะถูกเมิน จากคนอื่นๆ 5555+ (คิดไปเองนะนาย มีแต่คนรักนายทั้งนั้นแหละ)
แต่คนอ่านไม่เคยเมินนายเลยนะ :กอด1:
-
เริศมากกกก
-
ของนายสงสัยต้องเปลี่ยนชื่อเรื่องใหม่ เป็น....เมื่อผมรับบทเป็นตัวประกอบ :laugh:
ไม่มีใครสนใจเลย...คุณแม่ทั้งสองก็เข้ากันได้ดีเป็นปี่เป็นขลุ่ย
-
ห้ามใจไม่ให้กรี๊ดไม่ได้แล้ววววว
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
อยู่ตรงไหนอ่ะ บ้านหลวง
อยากจะตามไปสมทบทีมกับคุณนายทั้งสองจังเรย
อิอิ
-
สนุกมาก
+1
-
:m20: :m20: ก๊ากกกกก นายตกป๋องอ่ะ 55+ :m20: :m20:
-
2 คุณนายรวมพลัง
นายพลเลยตกกระป๋องเลยยย :m20:
-
ที่บ้านผมเขาเรียกพุโอ่ง
เอิ๊กๆนายนี่นะเป็นตัวประกอบฉากไปนะตอนนี้
ไม่อยากให้ดราม่าแล้ว มีความสุขแบบนี้ดูดีที่สุดแล้ว
ถ้าจะดีกว่านี้ต้องส่งพี่แพทย์มาให้ต้อมโดยด่วนเอิ๊ก
ยังบ้าอยู่คนเดียว :z1:
-
+1
ใ้ห้ 2คุณนาย
มันมากเลยตอนนี้
-
ปล่อยให้คนแก่ปล่อยแก่บ้างเถอะ อิอิอิ
-
ฮาคณนายแม่ทั้งสองนางมากๆ
-
โอ้ย คุนนายแม่ทั้งสองเปรี้ยวมาก
เหมือนเพื่อนสาวที่ไม่ได้เจอกันนานนม
พอเจอก้อมีเรื่องเม้าท์ไม่หมดสักที
นายเลยเปนตัวประกอบไปเลย ฮ่าๆ
+1 จ้ะ
-
ยิ้มได้อีกวัน
ชอบคุณนายแม่ทั้งสองจังเลย
-
หลังจากที่ปล้ำ (?) กับนางร้ายเกือบ 2 อาทิตย์ อยากจะบอกว่าอ่านเรื่องนี้แล้ว :laugh: ในความร้ายแบบโก๊ะ ๆ ของตัวเอง มาถึงตอนปัจจุบัน ชอบคุณนายทั้ง 2 มากเลย จริง ๆ ทั้ง 2 นางเป็นเพื่อนที่พลัดพรากกันไปตั้งแต่สมัยสาว ๆ ใช่ไหมคะ :z2:
-
คุณนายแม่สุดยอดจริงๆๆๆ
o13 o13 o13 o13 o13
-
คุณแม่ทั้งสอง...แรงได้อีก เอิ๊กๆๆ
:jul3:
-
ตอนจบของฉากเริ่ดมากกกก
-
คุณนายแม่สองคนเริ่ดมากกกกกก
-
กรี๊ดๆๆๆๆ
ทำไมพี่นายถูกเมินอ่ะ
ว๊ายๆๆๆ
-
555555555
ตอนนี้คุณนายแม่ทั้ง2สุดยอดอีกแล้วนะคะเนี่ย
ยกให้เป็นนางเอกของเรื่องไปเลยดีมั้ยคะ
อ่านจนลืมพี่นาย คุณหลวง น้องต้อมไปเลยอ่ะ
อ่านไปขำไป ชอบค่ะชอบบบบบบบบ
-
55555 :laugh:
พี่นายนกลายเป็นตัวประกอบไปแล้วอ่ะ น่าสงสารรร o18
รอตอนหน้าค่า~ :bye2:
-
+1 แทนคำขอบคุณ ยืนยันค่ะว่าอ่านแล้วมีความสุขจริง ๆ
อ่านแล้วยิ้ม (ถ้าอ่านก่อนนอนนะคงได้หลับฝันดีแน่ ๆ เลย)
:pig4: :L1:
-
:laugh: :laugh: :laugh:
ป้านายโดนเมิน
ผัวหลวงกะผัวต้อมสมานฉันกันแร้ววว
:กอด1:พี่อิ๊กที่นะอ่านไปยิ้มไป
-
คุณนายแม่ทั้งสองนี่กลายเป็นแฝดสยามกันแระ ตัวติดกันไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมที่ไหนรวมทั้งหน้านายพลของเราด้วย 555 เล่นเอาท่านนายพลซึม มึน จ๋อย ไปเลย
ดีใจที่ต้อมรู้จักคิด นี่สิ...ว่าที่หวานใจของพี่ หุหุ
ปล.ขอบคุณคุณอิ๊กเช่นเคยที่มาทำให้คนอ่านยิ้มแต้แต่วัน จะรออ่านตอนต่อไปค่ะ^^
-
รออ่านนะค่ะ
-
ฮ่าๆ ขำนายอ่ะ ตอนนี้เหมือนกลายเป็นตัวประกอบไปแล้วจริงๆ :m20: :m20:
-
นายพูดถูกนะ!!!ใครก้อได้มาโฉบต้อมไปที
-
สุดๆไปเลยคุณนาย อร๊ายยยย
ขอให้ไปตลาดเช้าไวๆนะ คราวนี้เอาแบเต็มสตรีมไปเลย
อดใจรอแทบไม่ไหว
แม้ใครๆจะเมินคุณนาย ในตอนนี้ แต่ต้อมกับหลวงเริ่มคุยกันมากขึ้นแล้ว
ถือว่าเป็นเรื่องดี อิอิ จะมีอะไรไหมน๊า
ปล. ใกล้วาเลนไทน์แล้ว ขอแบบเลือดสาดสักตอนได้ไหมอ่ะอิ๊กกี้
จะได้ลืมว่าปี้นี้ไม่มีคู่ ซิกๆๆ
-
:3123: :3123:
-
ติดตามคับ :L2:
-
ต้อมน่ารักอ่า า
เชียร์ต้อมเสนอนะ๕๕
-
และแล้วตอนนี้ คุณนายแม่ก็แรงเหมือนเดิม แรงทั้งสองนางเลยค่ะ พี่นายแลดูซอฟลงไปเลยอ่ะ
พี่หลวงนี้ดูแมนเนอะ นึกถึงตอนนั่งทำพลุแล้วกรี้ดด ฮาๆ อยากเห็นตอนต้อมโตเร็วๆจังเลยว่าโตมาจะกลายเป็นผู้ชายแบบนี้
กรี้ดด รอดูพัฒนาการของตัวละครนะค่ะ สนุกมากค่ะ มาต่อไวๆอีกน้าคะ
-
จากนางร้ายกลายเป็นตัวประกอบไปแล้ว :m20:
-
วันนี้คุณนายสองท่านกลายเป็นตัวละครหลักกันไปเลย
พี่นายก็เลยกลายเป็นตัวประกอบ :laugh: :laugh:
-
คุณนายแม่ทั้งสองเริ่ดค่ะ o13
-
นาย นี่น่าสงสารเนอะ
เริ่มจากนางร้าย กลายมาเป็นนางเอก
แต่ท่าจบ ดันเป็นแจ๋ว ซะงัน
กร๊าก กร๊าก กร๊าก
:laugh:
-
โฮะๆ แรงทั้งสองคุณนายเลย :laugh:
-
^^
-
:จุ๊บๆ:
o13
-
จะมีใครโฉบต้อมไปซะที :laugh: เค้ารักคุณหลวง คนเดียว
-
ตบเลยค่า คุณนายแม่
สู้ๆๆๆๆๆ
-
น้องต้อมเก่งมาก เก็บแรงเอาไว้ก่อน รอวันที่เป็นของเรา
-
แม่ดองเค้าเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/02-1.gif)
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/01-1.gif)10 แวว 10 ต้อยก้อสู้ไม่ได้
ต้อมมันจะไม่ตัดใจจากนายจริงๆ ใช่ไหม(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/mimio208.gif)
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/mimio206.gif)พี่แพทย์ก้อดีนะต้อมนะ
-
คุณนายแม่แรง ๆ
๕๕๕๕๕๕๕๕
ต้อมไม่ตัดใจจริงๆใช่มั๊ย ?
อยากได้แบบ ๓p
๕๕๕๕๕๕๕๕
-
คุณนายเป็นหมา เอ๊ย! คนเป็นสวยหัวเน่าซะแล้ว อิอิ^^
-
แอบมารอคุณอิ๊กเงียบๆแบบสงบเสงี่ยม หุหุ^^
-
เหนื่อยมากกกกกกกกกกกกกก
อ่านมาตั้งสองวัน
จะขอชมมากๆ ที่แต่งได้อารมณ์สุดๆ อ่านไปลื่นไหล
ฉากแรงก็แรง สนุกจริงๆ ชอบมากค๊า
เชียร์ให้ ต้อม ได้นายบ้างค๊า
-
องก์ ๔๓
พอกินข้าวเสร็จเราก็พากันคุยเมาท์แตกไปเรื่อยล่ะครับ หลานๆสองตัวมันนอนแล้ว จะเชื่อไหมเนี่ยว่าคุณนายทั้งสองยังเมาท์แตกแหลกรานอยู่เลยนะ ไม่ยอมลง แต่ผมนี่สิเริ่มหนักใจแล้วก็ตอนนอนเนี่ยสิครับจะแยกกันนอนยังไงดี ผมกับไอ้หลวงคงไปนอนที่เรือนหอเก่ามันนั่นล่ะครับ แต่ไอ้ต้อมนี่สิจะยังไง จะว่าไปผมก็วกกลับมาห่วงความรู้สึกมันเหมือนกันนะ
"กินไวน์ไหมแก"
ผมเอ่ยถามอีป้าครับ อีพัทไม่ต้องเอ่ยถึง แหมถ้ามันนั่งตักไอ้โจ้ไอ้มันคงทำไปแล้วล่ะ อีนี่งามหน้ามาก
"จะดีเหรอแก อิอิ โต้รุ่งเลยไหมอากาศดีๆแบบนี้เนี่ย"
"เออ เอาสิแก ไหนๆก็หยุดทั้งที โต้รุ่งกันเลยไหม"
"ก่อกองไฟด้วยดีไหมพี่ ผมจะได้เตรียมฟืน"
"เริ่ด เอาเลยหลวง"
"อะไรกันเหรอพวกเธอ จะอะไรรุ่งๆนะ"
อีพัทครับ หูกางมาเชียวนะ
"จะกินไวน์กันน่ะแก แต่ท่าทางแกจะไปกระท่อมท้ายสวนไม่ใช่เหรอ"
"ว้ายอีนาย รู้ด้วย อิอิ ไปแล้วก็มาได้เนอะโจ้เนอะ"
"แหม นี่กะจะสูบน้องมันให้ซีดเลยว่างั้น"
"บ้าแก พูดไปสองสามน้ำไม่ซีดหรอก ชั้นขุนดี"
ดูมันครับ เฮ้อนะ สรุปก็พากันเตรียมของ มีไวน์หลายขวด มีแคร่ไม้ที่ไอ้โจ้กับไอ้หลวงมันลากมา
"ผมเล่นกีตาร์เป็น พี่หลวงกีตาร์พี่ยังอยู่ที่เดิมไหม"
ไอ้โจ้มันพูดขึ้นครับ
"เออ ที่เดิม ไปเอามาดิ"
"อ๊ะ โจ้เล่นกีตาร์เป็นด้วยเหรอ"
"ทำไมยะอีพัท"
"อ๊าย ชายในฝันที่สุด อ๊าย"
"อีผีปอบ เยอะไปนะหล่อนน่ะ"
อีป้ามันคงหมั่นไส้ล่ะครับ ผมเองอยากจะกัดมันเหมือนกันล่ะ แต่เอาหลานไปนอนก่อน เดี๋ยวออกมาฉะ ปล่อยไว้ไม่ได้อีนี่ แหมนะดูมันจะสุขสมหวังอยู่คนเดียวซะแล้ว
"อะไรยะป้า ก็คนมันดีใจอ่ะนะ สะบัดบ๊อบ ไปช่วยโจ้หาดีกว่า อิอิ"
"เออ ไปหากีต้าร์นะยะหล่อนไม่ได้ให้ไปทำอะไรน้องมัน"
"ว้าย ก็ถ้าบรรยากาศมันเอื้อก็ไม่แน่หรอกนะแก"
"แหม อีแรด"
"ใช่ค่า ถูกต้องไม่ผิดหรอก แต่ขอโทษแรดแต่สวย โฮะๆ"
อีพัทมันวิ่งกระดี๊กระด๊าตามไอ้โจ้เข้าไปแล้วครับ ส่วนผมก็อุ้มพี่ปริ๊นเข้าไปในบ้านตามพ่อ ส่วนคุณนายสองคนนั่นน่ะเหรอ เหอๆ น้ำลายแตกฟองอยู่ใต้ร่มไม้โน่นครับ ได้ใจจริงๆ พอผมกลับออกมาก็ถือไวน์ออกมาด้วยสองขวด ไอ้หลวงมันก็จัดแจงก่อไฟอยู่กับไอ้ต้อม อีป้าก็เตรียมของกับแกล้ม
"หนาวเหมือนกันเนอะ"
"เดี๋ยวก็ร้อนคุณ ไฟกำลังลุกเชียว"
"แล้วขาชั้นจะแตกไหมเนี่ยแก"
"แหมอีนาย ได้ข่าวน้ำก็ยังไม่ได้อาบนี่จะมากลัวอะไรยะขาแตก"
"แหมอีป้า ก็มีบ้างเนอะ แล้วมีใครอาบน้ำแล้วเหรอในที่แห่งนี้น่ะ"
"หนาวจะตายชัก ใครจะไปอาบ มาๆ ชนๆ"
"อ๊ะต้อม กินไม่ได้นะ"
ผมวี้ดเสียงออกไปสิครับ มันหยิบแก้วขึ้นจะชนกับอีป้ากับไอ้หลวง
"เอ่อ ไม่ได้เหรอพี่"
"ไม่ได้ ยังเด็กยังเล็ก จะมากินทำไม กินอะไรเผาๆย่างๆโน่น ไปเอาน้ำหวานพี่ปริ๊นมากินไป"
"แหมอีนาย มากไปย่ะหล่อน ปล่อยน้องมันซักวัน ไม่เป็นไรหรอกน่า"
"ไม่ได้นะอีป้าแกไม่ต้องมาส่งเสริม มันไม่เคยกินนี่"
"เคยพี่"
อ้าว อ้าปากค้างเลยสิครับผม
"นั่นดิคุณ กินๆไปเถอะต้อม นะคุณขอมันสักวัน"
อ๊ายผัวหลวงขอ ผมนี่หันขวับ นี่มันไปแอบดีกันตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
"เอาๆชนๆต้อม"
"อ๊ะ"
ได้แต่ร้องออกมาครับ ทำไมช่วงนี้ดูเหมือนผมโดนราหูอมยังไงไม่รู้ กรี๊ด ไม่มีอำนาจหลงเหลือเลยนะเนี่ย พูดอะไรไปคนก็ขัด เข้าวงไหนก็หงายออกมา ฮือๆ สะอื้น
"แหม ผมไม่เมาหรอกพี่ กินเหล้าสีกับเพื่อนก็ไม่เห็นเมา"
มีหน้ามาพูดอีกนะแก เดี๋ยวเถอะ โอ๊ย งอนโว้ย บอกใครก็มีแต่คนเมิน กระซิกๆ เสียใจมากที่สุด
"ดื่มสิแก นั่งตาเขียวอยู่ได้"
"ฮึ"
"งอนเหรอคุณ"
"ชิ"
"คนแก่งอน"
"ไอ้ต้อม"
กรี๊ดไม่ไหวแล้วนะ ได้ทีนี่รุมยำกันใหญ่เลยนะพวกนี้นี่
"อ๊ะๆ อย่านะคุณ ทำร้ายร่างกายเด็กเหรอ"
เอ่อ สามีผมมันปกป้องสามีน้อย เอ้ย ปกป้องไอ้ต้อมนะครับ จะดีใจหรือเสียใจดีเนี่ย เริ่มงงแล้ว
"ฮ่าๆ พี่ทำอะไรผมไม่ได้หรอกพี่"
"เอามานี่"
"ว้ายอีนาย"
ยกขวดซดสิครับ สนใจใครที่ไหนล่ะ ในเมื่อไม่ไว้หน้าชั้น ก็ไม่ต้องกินมันเลยนะ ชั้นกินเองไวน์เนี่ย
"เอ้ย หมดขวดเลยอ่ะ"
"โห เมียกูไปอดอยากมาจากไหนเนี่ย"
"อ่า ไม่ต้องมาพูดมากนะ เอามาอีก"
"แหมของขึ้นๆ มาๆชนๆ"
พอไวน์เข้าปากมันก็หน้าตึงๆล่ะครับ ทำไมชั้นยิ้มไม่หุบเนี่ย โอ๊ย โลกสีแดงสดใสระเรื่อ
"เมาแล้วครับท่านภรรยาผม"
"พี่ อย่าเน้นคำนี้มากได้ไหม ผมไม่ชอบ"
หือ มันว่าอะไรกันนะ ตาเริ่มปรือแล้วครับ
"อะไรอ่ะ ต้อมไม่พอใจไรหรา อิอิ ต่อยเลยดิ"
เอ่อ ผมพูดเองล่ะครับ หัวเราะนะนั่นน่ะ ยิ้มหวานเชียวผม มือไม้ก็เริ่มป่ายไปมา มีความสุขจัง
"เฮ้ยคุณ บ้าเหรอ ไปท้ามันเดี๋ยวมันก็เอาจริงหรอก"
"ก็เอาดิ แย่งชั้นหรา อิอิ แย่งเลยๆ ชั้นอยากดู"
"อ๊วก อีบ้า เมาแล้วก็พอนะแก อะไรกันคนมันอยู่ของมันดีๆ ไปยุให้เขามีเรื่องกัน"
"ผมไม่ต่อยหรอกพี่ แต่ผมแค่ไม่ชอบ ให้พี่เรียกพี่นายว่าเมียบ่อยๆ มันช้ำใจนะโว้ย"
อ้าว มันตะโกนขึ้นครับ หน้าตานี่เมาได้เรื่องเหมือนกันนะเนี่ย
"เฮ้ย อย่ามาโว้ยแถวนี้นะวะไอ้เด็ก มัธยม"
"เด็กมัธยมแล้วไงวะ ใหญ่เท่าๆกันล่ะเว้ย"
"อย่ามาท้านะมึง"
"ไม่ได้ท้า"
อิอิ มีความสุขจังเลย มีผู้ชายแย่งชั้น อยู่มาตั้งนานเพิ่งจะรู้สึกมีค่าก็ตอนนี้เองเรา
"นี่สองคนนั่นล่ะ เป็นอะไรมากไหมเนี่ย"
อีป้ามันก็นะครับ ตบโต๊ะซะเสียงดังเชียว
"แหะๆ ล้อเล่นคร้าบพี่แดน"
"ว่าไงต้อม อะไรกัน มีอะไร พี่น้องกันแท้ๆ จะมาแย่งคนอย่างอีนายเนี่ยนะ"
อ้าว อีนี่ ไหงเป็นงั้นไปเนี่ย คนอย่างชั้นแล้วยังไง
"ดูมันซิ สภาพแบบนี้ยังจะต่อยตีกันแย่งอีกเหรอ"
"เอ่อ ก็นะพี่แดน"
"อะไรอีป้า ทำไม ชั้นมีอะไรไม่ดีตรงไหน บอกมาน้า ชั้นนี่ล่ะควรค่าแก่การแย่งชิงที่สุด แย่งสิพวกแก แย่งชั้น แย่งอีกๆ"
"ดูมันๆ บ้าไปแล้ว อีบ้า บ้าอำนาจเหรอหล่อนน่ะ"
"อ๊ะ แกว่าชั้น หลวงอีป้ามันว่าชั้น"
สู้ไม่ได้ก็ต้องหาที่พึ่งล่ะครับ แหมนะมาว่าผมแบบนี้ เสียหาย ขอบอกว่าเสียหาย
"ผมว่าก็จริงอย่างที่พี่แดนว่านะคุณ"
กรี๊ด นี่ผัวหรือใครเนี่ย
"ต้อม สองคนนี้รุมพี่อ่ะ ไม่ยอมนะต้อม ต้อมอย่ายอมนะ"
"ฮ่าๆ ผมอยู่ช้างพี่เสมอล่ะ แต่ผมว่าพี่เมานะ หน้าแดงเชียว"
"ไม่เมา อะไร จะเอายังไง จะช่วยชั้นด่าอีป้าไหมเนี่ย"
ผมอดไม่ได้ครับ ต๊าย รู้สึกสเต็ปหลุดกระจายเอ๋อสุดขีด
"แหมอีนาย เมาก็นั่งเฉยๆ อย่างหล่อนเหรอจะมารบรากับชั้น มาๆชนๆ อย่าไปสนใจมัน"
"อ๊ะ"
งอนครับ ต้องทำท่างอน เรียกเรตติ้งหน่อย หันหลังให้ดีกว่า ฮึ งอน
"ว่าแต่ถามหน่อย ทำไมถึงชอบนายมันขนาดนี้ อ่ะหลวงก่อน"
อุ๊ย เอ่ยถึงชื่อผมด้วย แอบฟังดีกว่า ผมนั่งหันหลังให้นะเนี่ย ในมือกำขวดไวน์ กระดกๆ
"เอ่อ ยังไงดี ฮ่าๆ ไม่รู้ดิพี่ ผมว่าเขารั่วๆดีนะ ตลกดีจะตาย"
กรี๊ด เจ็บปวดที่สุด ไม่เคยเจ็บปวดเท่านี้มาก่อน โดนเมาท์เผาขนไม่เคยเจอ คนที่เมาท์เป็นผัวตัวเองด้วยนะ เมาท์แล้วหัวเราะ นี่มันเห็นว่าผมเป็นตัวตลกหรือไงเนี่ย
"เอาดีๆสิหลวง"
"ก็ ไม่รู้พี่ ตอนแรกก็ไม่ได้ชอบอะไรมากหรอกนะ แต่พอคุยกันทุกวันผมก็รู้สึกว่าเขาจริงใจดี ไม่เป็นคนโกหก คุยกับเขาแล้วผมสบายใจ เหมือนได้ระบายออกอ่ะพี่"
เห็นมะ เชอะ ชั้นน่ะดีเสมอหรอกแกไอ้บ้า
"อืม เรานี่แปลกนะ แค่นี้เองเหรอ"
"ก็มีอีกล่ะพี่ แต่ยังคิดไม่ออก ฮ่าๆ"
"อ้าวนะ แล้วเราล่ะพ่อต้อม ท่าทางไม่น่าจะมาชอบอีแก่ปากร้ายอย่างนายมันนี่"
กรี๊ด อีกแล้วอีแก่หนังเหี่ยวนี่มันอะไรนะ เผลอไม่ได้ แหมมาว่าผมแก่ ตัวเองนี่จะสี่สิบอยู่แล้วนะนั่นน่ะ อีเหี่ยวเอ้ย
"ชั้นไม่ได้แก่นะ ชั้นแก่ตรงไหน"
"แหมนะ หันกลับไปเลยแก งอนอยู่ไม่ใช่เหรอ"
กรี๊ด ผมเจ็บ เจ็บที่สุด อยากจะลงไปดิ้นให้ตายต่อหน้ามันเลย มันจะมีใครมาสนใจชั้นไหม โอ๊ย แสบทรวงที่สุด
"ผมอายว่ะพี่"
"เอาน่า ไม่มีใครรู้หรอกน่า"
ผมนี่เงี่ยหูฟังสุดฤทธิ์ ไหนมันจะว่าอะไร
"ตอนแรกก็ไม่ได้อะไรหรอกพี่ ผมสัญญากับพี่เขาว่าจะทำงานให้เฉยๆ ไม่คิดจะจริงจังอะไรหรอกครับ แต่พอเจอทุกวัน คุยทุกวัน ไม่รู้ดิ ผมว่าพี่เขาน่ารักนะ"
กรี๊ด นี่ล่ะที่ต้องการ เอาล่ะวันนี้พอแค่นี้ รักไอ้ต้อมที่สุดเลย คอยดูนะไอ้หลวง ชั้นจะไม่ให้ทำการบ้าน คอยดู
"เอ๋อๆ ฮ่าๆดี ปากเหมือนจะร้ายนะ แต่ผมว่าตลกเถอะพี่ ฮ่าๆ"
อ้าว ไอ้นี่ กรี๊ด นี่มันชมใช่ไหมเนี่ย
"สรุป ชอบที่มันโก๊ะๆว่างั้นเหรอ แปลกคนนะเราสองคน"
"โหยพี่ ไม่มีแต่ผมหรอกที่ชอบ ไอ้อูกับมันก็บอกว่าพี่เขาน่ารัก"
"ใครวะอู"
"เพื่อนที่โรงเรียนน่ะ"
"เสน่ห์แรงนะยะอีนาย"
อ๊ะแน่นอน ยังๆ เรายังต้องนิ่งอยู่อย่าได้ไหวหวั่น เราต้องวางมาดของนางพญา งอนอยู่นะเนี่ย รุมด่าทอชั้นเสียๆหายๆ ใครโก๊ะ ชั้นเนี่ยนะโก๊ะ กรี๊ด อยากจะเอาหัววิ่งฝ่าเข้าไปในดงกุหลาบ ไม่จริง ขอค้าน คนมาดดีมีสกุลอย่างชั้นเนี่ยนะจะเอ๋อ บ้าไปแล้ว ชั้นออกจะดูดี ย่างกรายไปไหนก็มีแต่คนมองอย่างสรรเสริญ เชอะ เชิดใส่
"แต่พี่ สัญญากับผมได้ไหม"
เอ่อ ทำไมเสียงไอ้ต้อมมันฟังแล้วดูเครียดจังล่ะครับ
"สัญญาอะไร ไม่รับปากหรอกนะ"
"สัญญาว่าพี่จะดูแลพี่เขาดีๆ อย่านอกใจ"
"โอ๊ย เราไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะ พี่ทำทุกวันอยู่แล้ว"
"และจำไว้นะ ว่าพอผมเรียนจบ ผมจะมาเอาพี่เขาคืน"
เอ่อ ทุกคนเงียบไปตามๆกันครับ มันคงเมานะผมว่า แอบชำเลืองมองนิดหน่อย
"ฮึฮึ ถ้าแน่จริงก็ลองดู"
"เอาล่ะๆ อะไรกัน เฮ้อ สรุปไม่มีใครยอมใครเลยเหรอเนี่ย"
อีป้าเป็นกรรมการห้ามบนเวทีครับ แหมนะ ผมล่ะลุ้นอยู่จะตายว่าจะอะไรยังไง
"ไม่มีทางหรอกพี่แดน"
"ผมก็ไม่ยอมหรอก วันนี้ผมยังเด็ก แต่รับรองเวลาผมพร้อมผมจะกลับมาเอาคืน"
"เฮ้อนะ เคยฟังเพลงนี้ไหมเราสองคนน่ะ วันเวลาได้นำพาทุกอย่าง และนำทางเราสู่ความฝัน และแล้วเมื่อวันหนึ่งที่ใจเราร้านราน เวลาจะรักษาใจเราเอง น่ะ เคยฟังไหม"
แหมอีป้าเล่นอวดลูกคอขึ้นมาเชียวครับ
"ความหมายดีออกพี่แดน"
"ฟังดีๆสิ เขาสื่อว่า เวลาชนะทุกสิ่งนะ เราเองก็เหมือนกันหลวง อยู่กับมันทุกวัน รักมันอย่างที่บอกออกมาล่ะ ส่วนต้อม ไปอยู่โน่นก็ให้ตั้งใจเรียน ถ้าอยากกลับมาเอามันคืนก็ต้องเรียนให้ดี กลับมาทำงานดีๆ ตอนนั้นเราจะเอาใครคืนพี่ว่าเราก็น่าจะมีวิจารณญาณเพียงพอที่จะคิดเองได้ จริงไหม"
เอ่อ อีป้ามันเหมือนสอนสองคนนี่เลยครับ ไม่เอาๆ ไม่ฟังแล้ว เครียดๆยังไงไม่รู้ กระดกๆ
"อ่า"
"แล้วนี่อีพัทมันไปเอากีตาร์ที่ไหนเนี่ย เวียนนาเหรอ"
"โฮะๆ คงโดนไอ้โจ้เวียนเทียนอยู่น่ะสิ"
ผมหันขวับไปอดไม่ไหว หมั่นมันมานาน
"แหมนะ อีนี่น้องมันก็นั่งอยู่นะ พูดอะไรระวังบ้างซิยะ"
"ใครน้อง โอ๊ย ไอ้ต้อมมันโตแล้ว เนอะต้อมเนอะ อิอิ เอามา เอามาอีก"
"อีนี่ รั่วได้อีก นั่นอีพัทมาโน่นแล้ว"
ผมหันไปมองอีพัทตาปรือๆ แหมนะถึงเมาก็รู้นะว่าอีนี่มันลั่นล้าเกินปกติ
"กี่น้ำล่ะจ๊ะ เอ้ย หานานจังกีตาร์น่ะอีพัท"
"แหมอีป้า บ้าเหรอ ก็มันมืด เนอะโจ้เนอะ ก็เลยนานไปหน่อย ต๊าย อีนายเมาแล้วเหรอ อ่อนมากขอบอก"
ดูอีนี่นะครับมาถึงก็กัดผมเลยนะ สูดลมหายใจเข้าก่อน สูดๆ
"แหมอีหอยคัน ต๊าย ทำไมกีต้าร์เปียกๆล่ะเธอ ไม่น่าเชื่อหล่อนจะปล่อยมันเรี่ยราดที่อื่น โฮะๆ คนอย่างหล่อนปล่อยของสำคัญแบบนี้หกด้วยเหรอพัท"
"ว้าย อีนาย"
เป็นไงล่ะ ถึงมึนแต่ก็ยังไหวนะแก
"ฮึ เอามาซิ อีนายมันเมาไม่ยุ่งด้วยหรอก รั่วจริงๆ"
"แหมอีไม่รั่ว แต่ ร่าน แรด แรงแทนนะแก"
"อ๊าย โจ้ มันว่าเค้าอ่ะ"
กรี๊ด ดูมันครับ ออกหน้าออกตามาก สรุปแทนที่ไอ้โจ้มันจะเคียดแค้นแทนนะ มันกลับหัวเราะชอบใจเสียอีก ทุกคนนั่นล่ะครับหัวเราะชอบใจ
"เห็นไหม ผมบอกกลืนๆให้หมด พี่เขาเห็นเลยอ่ะ"
"ว้าย โจ้ เป็นไปกับเขาด้วยเหรอเนี่ย"
อีป้ามันอุทานออกมา โฮะๆ พอกันจริงๆ อารมณ์เสีย สรุปทั้งคืนก็ร้องรำทำเพลงกันล่ะครับ เมากันทุกคน ไม่รั่วนะจะบอกแค่นั่งตักไอ้หลวงแค่นั้นเอง อิอิ แอบกอดไอ้ต้อมด้วย อ๊ายเขินก็สามีไม่ว่าอ่ะ เลยสนองซะหน่อย นอนน่าจะตีสามได้ล่ะครับ คิดว่าจะตื่นได้กี่โมงดี
"อานายๆ ทำไมนอนตื่นสายอ่ะ"
"อือ พี่ปริ๊นเหรอ อาราย"
ผมงัวเงียอยู่บนแคร่นั่นล่ะครับ นอนกกกอดกันกับสามีอยู่ไม่อายฟ้าอายดิน ว่าอยู่ทำไมมันอุ่นๆผิดปกตินะ เหอๆ ลืมตามามันจ้าเสียเหลือเกินนี่นะ แล้วคนอื่นๆไปไหนเนี่ย
"อิอิ หน้าไม่อายกอดผู้ชายกลางแจ้ง"
ลุกขึ้นมาดูดีกว่า อะไรกันหลานนี่นะ เดี๋ยวเถอะ
"อ๊ะ"
กรี๊ด เจ้าป่าเจ้าเขา นี่มันกลางแดดเปรี้ยงๆเลยนะ ตายๆชั้นจะดำไหมเนี่ย ไอ้หลวงยังนอนอยู่ครับ มีผ้าห่มมาตอนไหนไม่รู้ ใต้แคร่เป็นไอ้ต้อม อีกฟากเป็นอีป้า กรี๊ด เสียภาพพจน์
"ต๊าย นาย รับบทนางพญาเหรอจ๊ะ มีบริวารนอนเฝ้าใต้เตียง เริ่ดเนอะลูกชั้น"
"อะไรอ่ะแม่ ก็เมาอ่ะ แกๆ ตื่นๆ"
ผมเขย่าตัวเรียกสามี อายที่สุด คุณนาย คุณนายแม่คุณพ่อ พี่แพทย์ หลานสองคน ยืนมองหัวเราะชอบใจ อ๊าย เขิน
"ก็คนเขารักกันนี่คะคุณน้องขา ลูกนายหิวไหมจ๊ะ ท่าทางจะเพลีย ไข่ลวกหน่อยไหมลูก อิอิ"
เออนะ คุณนายสองคนนี่อะไรอ่ะ
"ทำไมปิก้าจู้อาหลวงมันตื่นอ่ะ อิอิ คุณย่าๆมาดูเร็ว เท่าแขนปริ๊นเลยอ่ะ"
"ว้ายตายแล้ว ตาแพทย์พาลูกไปโน่นเลย เสียเด็กหมด"
"ว้าย อิอิ ของพ่อมันก็แบบนี้ล่ะค่ะคุณน้องขา อ๊าย มีอะไรจะเมาท์ให้ฟัง สมัยก่อนนะ"
เอ่อ จูงแขนกันไปแล้วครับคุณนายสองคน พี่ชายผมก็มาลากแขนลูกมันไป แกแดดแก่ลมขึ้นทุกวันนะเนี่ย
"ไปโน่นเลยพี่ปริ๊น จะมามองทำไม"
"ไม่ไปอ่ะ ปริ๊นอยากใหญ่ๆเหมือนอาหลวงอ่ะ"
"โตแล้วค่อยว่ากันสิ ไปกินข้าวไป"
"ไม่เอาอ่ะ ไปหาพี่ต้อมดีกว่า อิอิ"
มันวิ่งอ้อมแคร่ไปอีกทางครับ
"พี่ต้อมๆ"
"ปริ๊นไปกินข้าวเลย"
"อ่า ของพี่ต้อมก็ใหญ่อ่ะ ทำไมอ่ะ ไม่เข้าใจ ทำไมของปริ๊นเล็กๆอ่ะ"
กรี๊ด อะไรเนี่ย
"พี่แพทย์"
"พี่ปริ๊นมาหาปู่มาลูก เดี๋ยวปู่จะบอกวิธีให้ปิกาจู้พี่ปริ๊นใหญ่ๆเอาไหม มาๆ อย่าไปกวนพี่เขา"
เฮ้อนะ ต้องให้พ่อผมจัดการ ไอ้พี่ชายมันยืนหัวเราะชอบใจอยู่ครับ พี่ชายมันก็สนใจที่ไหนเล่นแต่เกม เวรกรรมครอบครัวผม ผมรีบเดินเข้าบ้านไปสิครับ ใครจะนอนต่อก็นอน ข้าพเจ้าไม่ไหวแล้วอายเหลือหลาย อุ๊ยตายแลไปมองคุณนายแม่ทั้งสองกำลังออกรสออกชาติเชียวครับ แหมนะ ต้องรีบไปล้างหน้าลางตา ตายๆกันแดดก็ไม่ได้กัน ดำแน่ๆชั้น
"นี่เพราะนายคนเดียวนะ แม่เลยไม่ได้ไปตลาดเช้าน่ะ รู้ตัวไหมว่าแมเลยอดสนุกเลย"
พอออกมานั่งดื่มน้ำส้มแก้กระหายคุณนายเธอก็เหน็บเข้าล่ะครับ
"สนุกไรแม่ แม่จะไปทำอะไร"
"ก็แม่ว่าจะไปสั่งสอนอีแววมันสิคุณลูกขา เมื่อวานมันว่าแม่ยังไม่ทันได้ตบเลยนะ"
"โหคุณแม่ จะเอาแบบนั้นเลยเหรอครับจะดีเหรอ ปล่อยๆมันไปเถอะ ไหนๆมันก็ต่อกรกับคุณแม่ไม่ได้หรอก"
อ๊าย นางเอกขึ้นมาทันทีเลยผม แอ๊บนิดเดียวเนอะ
"แหมคุณลูกขา เวลาแม่ไปตลาดกับเด็กที่บ้านทีไรอีนี่มันคอยกัดคอยแทะอยู่ทุกวันนะรู้ไหม จนแม่รำคาญไม่อยากไปแล้วตลาดน่ะ คิดว่าหายไปนานๆมันจะยอมลงบ้าง ที่ไหนได้มันไม่ยอมซะนี่ แบบนี้ถ้าไม่ตบมันก็คงไม่ยอม"
"ใช่ค่ะคุณพี่ ตอนคุณน้องตบฝรั่งหัวทองเหมือนกัน แหมมันเห็นเราหัวดำหน่อยไมได้ มันมาทำแสยะปากใส่ เป็นไงล่ะโดนอีหัวดำนี่ตบ จำไปจนตาย โฮะๆ"
"เอ่อ แม่ น้อยๆหน่อย บาปกรรม"
"อย่ามาสะตอใส่แม่นะนาย นายเป็นคนยังไงทำไมแม่จะไม่รู้ สะตอได้โล่ห์จริงๆ"
"แม่อ่ะ ไม่เอาแล้วไม่คุยด้วยแล้ว"
อ๊าย ตายจริงไปไม่ถูกสิครับ หนีก่อนดีกว่าก่อนที่คุณนายเธอจะรื้อฟื้นเรื่องเก่าๆขึ้นมาอีก ก็ตอนนั้นยังเด็กอ่ะนะ แค่ต่อยกะเทยฝรั่งนิดเดียวเอง ก็แหม เห็นไหมทำให้เล่าจนได้ ก็ตอนเรียนปีสองนั่นล่ะครับ ผมโดนคุณนายนั่นล่ะบังคับให้วันหยุดให้กลับมาอยู่บ้าน เพราะปกติตอนเรียนนี่อยู่หอนะครับ มหาฯลัยก็ไม่ไกลหรอกครับ แต่ก็ด้วยเหตุผลนี้ล่ะผมเลยต้องอ้างไปอยู่หอ ใครอยากจะมาล้างจานเนอะ เรื่องมันมีอยู่ว่าอีกะเทยนางนั้นนางมากับผัวมันล่ะครับ ผัวมันหล่อนะเออท่าจะทำงานดีใส่สูทมาอย่างดี แต่อีนั่นเหมือนไปฉกมาจากบาร์ ผัวมันก็มาเหล่ล่ะครับ ตามประสาคนหน้าตาดี โฮะๆ ใครๆก็ต้องมอง อีนั่นมันเห็นมันเลยอาศัยตอนผัวมันเผลอ มันเห็นผมเดินไปทางห้องน้ำมั้ง มันเลยปรี่เข้าไปผลักบ่าผม ต๊าย กล้ามากก็เลยจัดไปชุดใหญ่ ไม่อะไรมากหรอกครับแค่ลากมันไปตบในส้วมแล้วกดหัวมันลงในชักโครกแค่นั้นเอง เรื่องจบที่สถานีตำรวจเช่นเคย มีประวัติมาแล้วนะผมน่ะ ขอบอก
"โอย มึนหัวว่ะพี่"
ไอ้ต้อมมันเดินออกมาจากในบ้านครับเหมือนไปล้างหน้ามา
"ก็กินเยอะนี่ ไปกินน้ำส้มสิจะได้ดีขึ้น ชั้นก็มึนๆอยู่เนี่ย"
"รินให้หน่อยดิ"
"จิ๊ ไม่มีมือเหรอแก"
"ผมมึนอ่ะ ไม่ดูแลเหรอ"
"อารมณ์เสีย แล้วอีป้าล่ะ ลุกไปไหนแล้ว"
"ไปเข้าห้องน้ำ"
"หลวงล่ะ"
"ไม่รู้"
"นี่ จะกินไหมน้ำส้ม ถามดีๆนะ"
"ผมก็ตอบดีๆ จะไปรู้ได้ไงพี่ ขาไม่ได้ผูกติดกันนะ"
โอ้ เริศ เอาอีก ว่าชั้นอีก ว่าสิ โอ๊ยโมโหตั้งแต่ตื่น
"ไมคุยด้วยแล้ว กวนตีน"
"พี่ๆผมแอบจับก้นพี่นะเมื่อคืน อิอิ"
หันขวับสิครับผม ไอ้นี่
"ไอ้บ้า มาจับตอนไหน แหย่ด้วยรึเปล่า"
"บ้า จับเฉยๆ ตอนพี่หลวงหลับอ่ะ เห็นก้นงอนๆ คิดถึงเลยจับ"
"ฉวยโอกาสเหรอแก ฮึ"
"อ้าว ไม่รู้สึกตัวเหรอ เห็นเด้งรับนะพี่อ่ะ"
กรี๊ด โอ๊ยๆ อาย
"ไม่จริง ชั้นไม่ร่านขนาดนั้นนะ มากไปนะไอ้ต้อม"
"ครางด้วยนะ อิอิ"
"นี่ มากไปแล้วไอ้ต้อม ไม่ต้องกินมันแล้วน้ำส้มน่ะ ไปหากินเอง โมโห"
"โอ๋ๆ ล้อเล่นหน่อยก็ไม่ได้ งอนไปได้ นะนะพี่ ผมอยากสบายๆบ้างอ่ะ"
แหมนะ นึกว่าจะทำจริง ก็รู้สึกเหมือนกันนะ อิอิ วาบหวามพิกลๆ เฮอะคิดไปเองอีกแล้วเรา ผมเดินไปที่โต๊ะวางโถน้ำส้มไว้ล่ะครับ เออนั่นสิ ทำไมผมต้องเป็นคนใช้ให้มันด้วยเนี่ย อ๊าย สเต็ปหลุด
"เอาไป โชคดีมากนะที่ใช้ชั้นได้น่ะ"
"อิอิ ผมไม่ได้ล้อเล่หรอกพี่ จับจริงๆ"
"อ๊ะ"
"นุ่มดีนะ อิอิ"
มันพูดแล้วก็เดินไปหาลิงสองตัวที่ไล่จับอะไรอยู่ไม่รู้ ปล่อยให้นางเอก เอ้ย นางอะไรล่ะตอนนี้ ร้ายก็ไม่ใช่ กรี๊ด โมโห โมโห อะไร ชั้นเป็นอะไรไปแล้ว กรี๊ด
เขียนโดย อิ๊กกี้
Ps. I wish you were happy reading my story. The more you post the more turn to be my power. So keep posting na krub... I love you all... kiss kiss
-
:z13: จิ้มก่อนนะค่ะ ดีใจที่สุดตอนใหม่มาแร้ววววววววววววว :really2:
-
3P
-
น้องต้อมคะ น่ารักกกคะ่
:o8:3P
หนับหนุนค่า
-
:3125: น้องต้อมนี้มือไวจริงแอบจับก้นพี่นาย เดี่ยวผัวหลวงรู้จะลำบากเอานะ อิอิอิอิ :z2:
ครอบครัวนี้สนุกสนานเหมือนเคยค่่ะ อ่านแล้วมีความสุขอ่านไปยิ้มไป o13
รักคนเขียนเหมือนกันนะจุ๊บๆๆ :กอด1:
-
ตอนนี้นายคงกลายเป็นนางรั่ว ฮ่าๆ
-
+1 ครับ
3 P น่าสนแฮะ
ฮานายมากจากตอนแรกปี่แตก แล้วมาร้าย มาแรง สุดท้ายมารั่ว 55+
คนมันหน้าตาดีก็งี้แหละมีแต่คนรักคนแย่ง(ไม่เอา) :laugh: :laugh:
-
ตั้งแต่มาบ้านหลวงนี่ จากนายร้ายกลายเป็นตัวประกอบอย่างแรง :laugh:
ชอบพี่ปริ้นท์...เด็กอะไร ช่างสงสัยไปทุกอย่าง
-
นายเอกเราขี้งอนได้ตลอด :laugh:
+1
-
:L1:น้องนายถูกเมิน :m20: :m20:
-
3P
-
ช่วงนี้สเตปหลุดยาวนะฮะ
ชอบฮ่ะ โก๊ะได้ใจจริงๆ
:oo1: :oo1: :oo1:
-
o18เริ่มรู้สึกเห็นใจต้อมซะแล้วสิ จะเชียร์ให้ 3p ดีไหมน้า
ส่วนตอนนี้นายก็รั่วได้อีก แถมโดนเมินใส่ตลอดไม่มีคนสนใจจะเข้าข้าง ก็เลยงอนเองหายเองซะงั้น :laugh:
-
:กอด1: กอดต้อมแรงๆๆ :กอด1:
-
พัทกับโจ้ก้อแรงตลอดๆ!!ไม่อยากได้3Pอ่ะค่ะ นางรั่ว เอ้ย นางร้ายของเราต้องเลือกซักคนซิคะ
-
กรี๊ด!!
คุณนายแม่ คุณหลวง สุดยอด
พ่อคุณหลวงคง "ใหญ่" มากสินะ
-
3P
เห็นด้วยอย่างแรง!
-
ต๊าย..อิจฉาคนสวยถูกแย่งชิงเนอะคุณนาย
อนาคตคุณนายจะมีผัวหลวง ผัวน้อย จริงๆซะละมั้ง
-
อิอิ นายรั่วได้น่ารักจิงๆ
เป็นใครๆก็หลงล่ะ 555
มาต่อเร็วๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
:o8: :-[ :-[
-
นายถูกเมินนนน ตลอดดดเลย ตอนนี้
แต่ดูเหมือนหลวงกะต้อมจะเข้ากันดีแล้วนะ
-
เออ... เอาเข้าไปไอ้น้องต้อม
3P ไปเล้ยยยย
จัดไปอย่าให้เสีย(ความตั้งใจ)เด็ก
-
จะว่าไป....อ่านไปอ่านมา ชักอยากให้หลวงกับน้องต้อมคู่กันซะแล้วสิ :oo1:
3P o13
-
ครอบครัวสุขสันต์ :laugh:
-
ชอบจังเวลานายโมโหๆโกรธ
ฮ่าๆๆ โคตรจะน่าแกล้งเลยนะ
น้องต้อมน่ารักดี พี่หลวงก็เริ่ด ,,
น้องโจ้แรงสุด ขอบอกเลย เหอะๆ
อ่านแล้วยิ้มจริงๆเรื่องนี้ ^^
-
เฮ้อออ ถ้านายยังสงสาร ตัดไม่ได้แบบนี้
คงได้ต้อมเป็นสามีสมใจแน่ๆ
เวลาต้อมพูดถึงประมาณว่า เรียนจบเมื่อไร จะมาเอาคืน
เอาอะไรคืน งงกับต้อมมัน
ทุกวันนี้นายเป็นของต้อมเหรอ เวนกำ น้องเอ้ยยย
แบบที่พี่แดนพูดอ่ะ ตรงใจที่สุด เมื่อเวลามันผ่านไป
โตขึ้นอะไรขึ้น คงคิดได้เองนะ ว่าสมควรจะเอาคืนมั้ย
+1 จ้ะ
-
น่าสงสารนายนะ ไม่มีใครสน
แต่ต้อมน่ารักดี ให้ต้อมสมหวังหน่อยสิ
-
ดีจังที่หลวงกับต้อม คุยกันได้ หวังว่าในที่สุดจะอยู่กันได้แบบสงบนะ
-
ก๊ากกกกกกกกกกก นายถูกเมิน มีแต่คนรุม ก๊ากกกกกกกกกกกก
-
เค้าอยากเอา 3 พีด้วยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตาหลวงไม่ว่าอะไรหรอก เนอะๆๆ
-
ช่วงนี้คุณนายแพ้ทางตลอดเลย อิอิอิอิ
สนับสนุน3P ด้วยคน
-
3P เหอะน่ะ
ไม่อยากให้พี่นายต้องเสียใครไปอ่ะ
ในเมื่อก็เป็นคนดีกันทั้งสองคน
สู้ๆๆๆค่ะพี่นาย เอาความเป็นนางพญากลับมาให้ได้ เหอๆ :jul3:
-
นั้นสิ 3p หน้าสนสุดๆๆๆๆๆๆ
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
ฮุฮุ
ดูท่าจะเอาจริงเอาจัง
3พีจริงอ่ะป่าวว
เชียร์ๆๆก็ดีนะค่ะ
-
พี่อิ๊กหวัดดีครับ
เฮ้อกว่าจะได้เข้ามาอ่านตามเกือบไม่ทัน
มันมากครับพี่นาย
แม่พี่นายแม่พี่หลวงก็สุดยอดดดดดดดด
พี่ปริ๊นน่ารักจังเลย ขอกอดทีมาเร็ว
-
น้องต้อมระวังโดนพี่หลวงจับก้นคืนแทนนายนะ
หึหึ
-
เฮ้ออออ เชียร์ สามพี สักยกจะผิดมั้ยเนี้ยยยย ขอแบบโหมด ดารก์ไซด์ สามพี เล่นๆ สนองนี้ดหน่อยก็ดีนะค่ะ ฮาๆ อยากรู้ว่าจะออกมาแนวไหน ถ้าสามพีรักใคร่กลมเกลียว ฮาๆๆๆ ตอนนี้แอบดีใจที่พี่หลวงกับต้อมเข้ากันได้ดี กลัวต้องหลุดปากพูดมากเลยว่าเคยเข้าโรงแรมกับพี่นาย อ้ายยยย แต่ก็ผ่านพ้นด้วยดี รอตอนหน้านะค่ะ
-
55555555
อ่านแล้วฮาอ่า
-
รักน้องต้อม :)
-
+1 ให้ค่ะ
ชอบบรรยากาศบ้านคุณนายสวนดอกมากค่ะ
บรรยากาศของครอบครัว
บรรยากาศของคนรัก แบบเพื่อน และพี่น้องค่ะ
รักคุณนายพล :กอด1:
-
นางรั่วจริงอะไรจริงได้อีก นายเอ๊ย :m20:
-
อ่านแล้วมองอนาคตไม่ออกเลยค่ะ ว่าพี่นายจะไปจบลงกับใคร
แต่ก็อย่างที่พี่แดนบอกแหละ เวลายังอีกยาวไกล ต้องดูกันไปนานๆ
แต่ฮาน้องปริ้น นู๋จะรู้มากไปแล้วนะคะลูก ไปจ้องอาหลวง พี่ต้อมแบบนั้นได้ไงกันค้าาาาา
-
อิๆ 3Pๆ 555
ใครๆก็เชียร์ หนูขอเป็นแนวร่วมด้วย ฮิๆ :mc4:
พี่นายโดนเมินๆ น่าสงสาร :sad4:
-
55 นายโดนเมิน :z1:
-
:m11: :m11: :m11:
ิอิจฉาเจ้นายโว้ยมีแต่คนแย่ง
อิอิชอบตอนนี้จัง
:จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
-
:กอด1: พี่อิ๊กกี้
แต่ 3P ONLY
-
มติเอกฉันท์จากผัวหลวง+ผัวน้อย ว่าที่มาหลงรักน้องนายเพราะ
น้องนายรั่ว ปากจัด และจริงใจ และคำจำกัดความที่ไม่เหมือนใครดี
น้องนายน่าจะภูมิใจนะ +1 แทนคำขอบคุณน้อง eiky ....
:pig4:
-
อ๊ะโหย นายนี่น่าอิจฉาอ่ะ
มีผู้ชายมารุมแย่งด้วยอิอิ
-
ต้อมเล่นทีเผลอซะแล้ว
นายโดนจับบั้นท้าย
หลวงโดนตีท้ายครัว
แต่ก็นะ ถือว่าเป็นกิจกรรมในครอบครัวละกันนะ
อิอิ
:m20:
-
ตอนนี้นายเมาแล้วรั่ว
แต่ถึงรั่วก็ยังมีแต่คนแย่งเนอะ o13
อิจฉา :serius2:
-
3P
เห็นด้วยยยยยยยย !!!! >< 3P เลยพี่อิ๊ก :oo1:
-
Requeat ka 3P pai leoi!! :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
Greeed P'Ny cutie pai nai kaaaaaaa ;))) :o8: :o8:
Bab want to read nc bang arai banggg :z1:
3P
เห็นด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!!! >< :oo1:
me too kaaaaaaa
-
หลวงกับต้อมเริ่มญาติดีกันแล้ว แวว 3P ลอยมาเห็นๆ :laugh:
-
ถ้าเกิดการ 3p ขึ้น เจ๊นายได้สำลักความสุขตายแน่ๆ เชื่อได้เลยสองคนนั้นจะต้องแข่งกันบริการเจ๊นายอย่างถวายชีวิตแน่นอน เจ๊นายเตรียมตัวสำลักความสุขได้เลย
-
อย่า เลย 3P เดี๋ยวมันจะเข้าทางคุณนายเขามากไปนะค่ะ :z1:
-
3P โลดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
น้แงนายหลังๆรั่วเกินพิกัดนะ
-
:angry2: ไอ้ต้อมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
ไปจับทำไมตูดนาย
ไปจับตูดพี่แพทย์ในบ้านโน่นไป๊
-
ช่างเป็นครอบครัวหรรษา น่ารักกันสุดฤทธินะ
-
เรื่องนี้น่าจาชื่อว่า เมื่อผมรับบทเป็น "นางรั่ว" 18++ มากกว่า คุณนายรั่วตล๊อดดดดดด
พี่อิ๊ค ถ้าพี่ไม่ 3P ผมจาไปก่อม็อบที่บ้านพี่ อิอิ
-
เมาแล้วรั่วน่ารักดีนะคะคุณนาย
แล้วก็แลดูคุณสามีกะคุณสามีน้อย เอ๊ย น้องต้อม
พูดจากันมากกว่าเดิม สนิทสนมกันมากขึ้นแล้วน๊า
แต่อะไรก็ไม่เท่าน้องโจ้และคุณพัท แรงสุดจริงๆตอนนี้
ในขณะที่นายยังไม่ได้ซักกะไม้ อิอิ
-
คุณแม่ร้ายกาจ ..... เอ็นดูพี่นาย
-
รออ่านนะค่ะ
:L2:
-
555555 นางร้ายกลายเป็นตัวประกอบซะแล้ว...ไปแย่งซีนพี่แพทย์เค้าทำไมจ๊ะ
แค่นี้พี่ท่าน...ก็ได้บทซูมใกล้เห็นแค่ติ่งหู กะยืนอยู่ไกลริบ ๆ เห็นภาพเบลอ ๆ อยู่แล้ว :m20:
ชอบจัง...น้องต้อมกับพี่หลวงให้อารมณ์เหมือนเป็นพี่เป็นน้องกันนะ...มีท้าทายแบบแมน ๆ ด้วย
ขอบอกว่าคุณป้าสุดยอด....คอยให้ข้อคิดและเตือนสติน้อง ๆ ได้อย่างดี ...น้องต้อมเย็นลงได้
เพราะคุณป้าจริง ๆ ....นี่ถ้าปล่อยให้คนสวยแต่รั่วเธอจัดการ...คงได้มีวางมวยไปหลายรอบแล้ว...
คุณนายแม่ทั้งสองเธอแรงได้ใจจริง ๆ...สมัครสมานกลมเกลียวแบบนี้..ใครจะกล้ายุ่งกับคุณเธอจ๊ะ
รักพี่ปริ้นเด็กแก่แดด....เพิ่มสีสันและความน่ารัก...ให้ครอบครัวน้องนายได้สมบูรณ์แบบมากขึ้น... :กอด1:
:pig4: น้องอิ๊ก กับความสุขที่ได้รับ :L1:
-
วี้ดวิ้วววว
สนุกสนานนนนน
-
เป็นหนึ่งเสียงที่ไม่สนับสนุน 3p (หาคู่ใหม่ให้ต้อมเหอะ )
รังเกียจอะ ถ้าจะมา3p ถึงนายเอกจะแสดงออกมาแรง แรด ร่านยังไง
แต่ถ้าขนาดจะควบ2ผัวมันเกินไป (ถึงหลวงจะรับได้ เหอๆ)
เพราะฉะนั้น จะสงสารต้อมกลัวต้อมจะเสียใจ เลยอยากให้มาเอี่ยวล่ะก้อ
ยกให้ต้อมไปเหอะ (จากใจFc หลวงเลยนะ จะไม่เสียใจเลยถ้าหลวงจะเป็นฝ่ายที่เดินออกมา อย่าดึงหลวงเข้าไปเกี่ยวด้วยเลยถ้าอยากจะได้อีกผัว ไม่ใช้ว่าไม่ชอบต้อมนะ แต่ถ้าจะมาเล่น3pกันนี่ เหอะๆ ไม่ไหว :เฮ้อ:)
ดิทเพิ่ม
อยากให้เรื่ิองนี้มันปกติ ถึงจะเป็นความรักของชาย-ชาย ก็อยากให้เหมือนคู่ผัวตัวเมียความรักชายหญิงปกติ ถ้าต้องมั่ว3p มันเหมือนเกย์ไม่รู้จักพอ
ปล. พี่แพทย์เมื่อไหร่จะมีบทบาทพี่ ตัวประกอบดีเด่นมาก ๆ :z3:
-
ชอบจัง จะชอบมากถ้าได้สามคนผัวเมีย อิอิ
-
นายกะยังคงตกกระป๋องไปไม่เป็นอยู่เหมือนเดิม 5555
รั่วๆกันไป
-
ตามอ่านทันแร้ว....สนุกมากๆครัฟ ชอบนายมากๆ ฮาได้ตลอด แบบนี้ไม่เรียกนางร้ายแล้ว 5555 :mc4:
-
จะลุ้น3Pได้ก็คราวนี้แหละนะ 55+
-
เรื่องนี้เดาไม่ได้เลยว่าจะเป็นไงต่อไปอ่ะ พี่อิ๊กกี้
รอตอนต่อไปค่ะ ชอบมากเรื่องนี้
ปล. พี่หนูคิดถึงญี่ปุ่นกับน้องลุฟท์ด้วยอ่ะ
-
เป็น FC น้องต้อมมาตลอด อยากให้น้องต้มสมหวัง แต่ก้ไม่อยากให้หลวงเสียใจ :เฮ้อ:
-
ฮะๆ นี่มันนางร้ายหรือนางรั่วเนี่ย = w =
-
ช่วงนี้ไม่มีเวลาว่างเลย
พอเข้ามาอ่านเจอกระแสเรียกร้องให้ "ทรีซัม" :laugh:
ไม่รู้คุณอิ๊กกี้วางแผนการไว้ว่าอย่างไร
รอตอนต่อไปค่ะ
ตอนล่าสุด
โล่ห์ ไม่ต้องมี ห์ นะคะ โล่ เฉยๆ
-
โดนกัดตลอด 555555
-
โดนรุมอีกแล้ว นางเอก เอ้ยย นางร้ายเรา
สามียังไม่เข้าข้างเลย สงสารดีไหม หุหุหุ
-
เรารัก 3P :z1:
-
เป็น FC น้องต้อมมาตลอด อยากให้น้องต้มสมหวัง แต่ก้ไม่อยากให้หลวงเสียใจ :เฮ้อ:
มี2ทาง 1.ต้อมคู่กับคนอื่น 2.3Pเลยพี่น้อง 55+
-
3P ๆๆๆ :oo1:
-
ทำไงดี
ชอบหลวง
แต่ก้อแอบเชียร์ต้อมด้วย
จัดไปแบบ 3P เลยได้ป่าวน๊า
-
ไม่เอา 3P เด็ดขาด!!
ถ้าอยาก3P เพราะต้อมน่าสงสาร ก็ให้นายคู่ต้ิอมไปเลย
ส่วนหลวงก็หาคนใหม่ให้หลวงเถอะ :seng2ped:
-
ไม่เอา 3P เด็ดขาด!!
ถ้าอยาก3P เพราะต้อมน่าสงสาร ก็ให้นายคู่ต้ิอมไปเลย
ส่วนหลวงก็หาคนใหม่ให้หลวงเถอะ :seng2ped:
ไม่ได้สงารต้อมหรอก แต่เพราะทั้งหลวงทั้งต้อมดูจะเข้ากันได้(ในบางเวลา)เราก็เลยคิดว่า เอิ่ม....น่าจะได้แฮะ 55+
-
:L2: H a P p Y V a L e N t i N e ' s D a Y ! ! :L2:
All wishes for my FANS to be fullfilled with all kind of love surrounding...
-
สุขสันต์วันวาเลนไทน์จ้า
-
3P เหอะขอร้อง หึหึ
ไม่ก็ ให้ต้อมกับหลวงได้กันเอง
+555
ส่วนนายก็นั่งเป็นผู้กำกับ
อิอิ
คงสนุกดีพิลึก
.
.
.
.
อ๊ากกกกกกกกก
คิดได้ไงเนี่ย
หุหุ
เออ บทจะร้ายก็ร้าย
บทจะรั่วก็รั่วนะ เธอนี่
+555
-
ไม่เอา 3P เด็ดขาด!!
ถ้าอยาก3P เพราะต้อมน่าสงสาร ก็ให้นายคู่ต้ิอมไปเลย
ส่วนหลวงก็หาคนใหม่ให้หลวงเถอะ :seng2ped:
ไม่ได้สงารต้อมหรอก แต่เพราะทั้งหลวงทั้งต้อมดูจะเข้ากันได้(ในบางเวลา)เราก็เลยคิดว่า เอิ่ม....น่าจะได้แฮะ 55+
ไม่มีใครอยากจะแบ่งความรักให้ใครหรอก
สุดท้ายก็ต้องมีปัญหาอยู่ดี เพราะยังไง รักมันคงแบ่งได้ไม่เท่ากัน เหอๆๆ
แล้วคิดว่าที่หลวงพูดกับต้อมเข้ากับต้อมทำดีกับต้อม ก็อาจจะเพราะสงสารน้องมันก็ได้เพราะเห็นน้องมันรักเมียตัวเอง (ในสภาพที่ต้องเผชิญแบบนี้ก็คงเป็นความเห็นใจ แล้วนิสัยหลวงก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว ไม่ใช่คนใจแม้ไส้ระกำติดจะใจดีด้วยซ้ำ )ก็เลยอยากให้ความสนิทสนมกับน้องมันแล้วคิดแบบน้อง ไม่พยายามหึงหวง กีดกันมากมาย พยายามทำตัวไม่มีปัญหา เพราะเข้าใจดีว่าการที่รักคนมีเจ้าของมันต้องเจ็บปวด แต่ไม่ได้หมายถึงจะยอมรับหรืออยากร่วมแชร์เมียกับใครหรอกนะ
ถ้าเรื่องนี้ 3P หลวงจะเป็นผู้ชายที่น่าสงสารมาก
เอาง่าย ๆ ถ้านายจะมีผัวอีกคน มันต้องดูไม่ดีอยู่แล้ว ถ้าเอาตามสำนึกทั่วไป อย่างแม่หลวงอีกนึกถึงความรู้สึกตอนที่รู้ว่าลูกชายตัวเองเป็นหนึ่งในผัวของนายสิ ถ้านึกถึงหัวอกคนเป็นแม่อะนะ จะมีใครอยากเหรอ (ซึ่งถ้าจะเขียนให้คุณนายสวนดอกเธอรับได้ โดยภาพลักษณ์ของแม่หลวงเองก็ได้ ที่รั่ว ๆ แต่โดยทั่วไปไม่มีแม่ที่ไหนจะปลื้มใจหรอกที่รู้ว่าลูกสะใภ้มีผัวเพิ่มอีกคน อุตส่าห์ให้การยอมรับขนาดนี้แม้ว่าจะผู้ชายก็ตามก็ปฏิบัติด้วยไม่ต่างจากลูกสะใภ้ผู้หญิง )ตอนนี้คุณนายกล้าประกาศให้ทุกคนรู้ว่าลูกชายมีแฟนเป็นผู้ชาย มีสรรพคุณมากมายที่ดีกว่าผู้หญิงบางคนอีก ถึงได้ยอมรับ แต่ถ้ากลายเป็นลูกสะใภ้ที่ที่นอกจากสรรพคุณมากมาย หน้าที่การงาน ทำงานบ้านเป็นฯลฯ นอกจากนั้นยังสามารถมีสองผัวในเวลาเดียวกัน สามารถจัดสรรเวลาและความรักได้อย่างลงตัว ผัวหลวงผัวน้อยรักกันดี อืมม คงเป็นเรื่องที่เอาไปบอกคนอื่นหรือให้คนอื่นรับรู้ได้อย่างหน้าชื่นตาบานสินะ
--editเพิ่ม
แต่ที่สุดอยู่ที่คนเขียนค่ะ ว่าจะกำหนดเรื่องให้ไปในทิศทางไหน เคารพพล็อตเรื่องของคนเขียนอยู่แล้ว เราก็เป็นเพียงหนึ่งความเห็นที่แสดงออกถึงความรู้ึสึกที่ได้อ่านเท่านั้น
-
ร๊ากกกกกก เรื่องที่หลายๆ หึหึ
-
Happy Valentine's Day นะคับพี่อิ๊ก
:L1: :L1:
-
สุขสันต์วันวาเลนไทน์จ้า
รักคุณอิ๊กกี๊ เหมือนกันๆๆๆๆๆ :L1:
-
:L2: H a P p Y V a L e N t i N e ' s D a Y ! ! :L2:
All wishes for my FANS to be fullfilled with all kind of love surrounding...
สุขสันต์วันวาเลนไท เหมือนกันค่ะ ขอให้คนในบอร์ดนี้รักกันนานๆๆ ขอให้คนอ่านรักนิยายนี้มากๆๆ รักคนเขียนให้มากๆๆ และขอให้คนเขียนผลิตงานเขียน
ที่สนุกสนานและมีคุณภาพออกมาเยอะๆๆ รักคนเขียน และนิยายเรื่องนี้ค่ะ :o8: :กอด1:
-
ไม่เอา 3P เด็ดขาด!!
ถ้าอยาก3P เพราะต้อมน่าสงสาร ก็ให้นายคู่ต้ิอมไปเลย
ส่วนหลวงก็หาคนใหม่ให้หลวงเถอะ :seng2ped:
ไม่ได้สงารต้อมหรอก แต่เพราะทั้งหลวงทั้งต้อมดูจะเข้ากันได้(ในบางเวลา)เราก็เลยคิดว่า เอิ่ม....น่าจะได้แฮะ 55+
ไม่มีใครอยากจะแบ่งความรักให้ใครหรอก
สุดท้ายก็ต้องมีปัญหาอยู่ดี เพราะยังไง รักมันคงแบ่งได้ไม่เท่ากัน เหอๆๆ
แล้วคิดว่าที่หลวงพูดกับต้อมเข้ากับต้อมทำดีกับต้อม ก็อาจจะเพราะสงสารน้องมันก็ได้เพราะเห็นน้องมันรักเมียตัวเอง (ในสภาพที่ต้องเผชิญแบบนี้ก็คงเป็นความเห็นใจ แล้วนิสัยหลวงก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว ไม่ใช่คนใจแม้ไส้ระกำติดจะใจดีด้วยซ้ำ )ก็เลยอยากให้ความสนิทสนมกับน้องมันแล้วคิดแบบน้อง ไม่พยายามหึงหวง กีดกันมากมาย พยายามทำตัวไม่มีปัญหา เพราะเข้าใจดีว่าการที่รักคนมีเจ้าของมันต้องเจ็บปวด แต่ไม่ได้หมายถึงจะยอมรับหรืออยากร่วมแชร์เมียกับใครหรอกนะ
ถ้าเรื่องนี้ 3P หลวงจะเป็นผู้ชายที่น่าสงสารมาก
เอาง่าย ๆ ถ้านายจะมีผัวอีกคน มันต้องดูไม่ดีอยู่แล้ว ถ้าเอาตามสำนึกทั่วไป อย่างแม่หลวงอีกนึกถึงความรู้สึกตอนที่รู้ว่าลูกชายตัวเองเป็นหนึ่งในผัวของนายสิ ถ้านึกถึงหัวอกคนเป็นแม่อะนะ จะมีใครอยากเหรอ (ซึ่งถ้าจะเขียนให้คุณนายสวนดอกเธอรับได้ โดยภาพลักษณ์ของแม่หลวงเองก็ได้ ที่รั่ว ๆ แต่โดยทั่วไปไม่มีแม่ที่ไหนจะปลื้มใจหรอกที่รู้ว่าลูกสะใภ้มีผัวเพิ่มอีกคน อุตส่าห์ให้การยอมรับขนาดนี้แม้ว่าจะผู้ชายก็ตามก็ปฏิบัติด้วยไม่ต่างจากลูกสะใภ้ผู้หญิง )ตอนนี้คุณนายกล้าประกาศให้ทุกคนรู้ว่าลูกชายมีแฟนเป็นผู้ชาย มีสรรพคุณมากมายที่ดีกว่าผู้หญิงบางคนอีก ถึงได้ยอมรับ แต่ถ้ากลายเป็นลูกสะใภ้ที่ที่นอกจากสรรพคุณมากมาย หน้าที่การงาน ทำงานบ้านเป็นฯลฯ นอกจากนั้นยังสามารถมีสองผัวในเวลาเดียวกัน สามารถจัดสรรเวลาและความรักได้อย่างลงตัว ผัวหลวงผัวน้อยรักกันดี อืมม คงเป็นเรื่องที่เอาไปบอกคนอื่นหรือให้คนอื่นรับรู้ได้อย่างหน้าชื่นตาบานสินะ
--editเพิ่ม
แต่ที่สุดอยู่ที่คนเขียนค่ะ ว่าจะกำหนดเรื่องให้ไปในทิศทางไหน เคารพพล็อตเรื่องของคนเขียนอยู่แล้ว เราก็เป็นเพียงหนึ่งความเห็นที่แสดงออกถึงความรู้ึสึกที่ได้อ่านเท่านั้น
มายาวเชียว จริงจังจังเลยเนอะ - -
นิยายจ้านิยาย แสดงความคิดเห็นเฉยๆ - -
จริงจังจังเลย แสดงว่าอินจัด ต้องชมว่าคนแต่งแต่งเก่ง อิอิ ^^
-
ไม่เอา 3P เด็ดขาด!!
ถ้าอยาก3P เพราะต้อมน่าสงสาร ก็ให้นายคู่ต้ิอมไปเลย
ส่วนหลวงก็หาคนใหม่ให้หลวงเถอะ :seng2ped:
ไม่ได้สงารต้อมหรอก แต่เพราะทั้งหลวงทั้งต้อมดูจะเข้ากันได้(ในบางเวลา)เราก็เลยคิดว่า เอิ่ม....น่าจะได้แฮะ 55+
ไม่มีใครอยากจะแบ่งความรักให้ใครหรอก
สุดท้ายก็ต้องมีปัญหาอยู่ดี เพราะยังไง รักมันคงแบ่งได้ไม่เท่ากัน เหอๆๆ
แล้วคิดว่าที่หลวงพูดกับต้อมเข้ากับต้อมทำดีกับต้อม ก็อาจจะเพราะสงสารน้องมันก็ได้เพราะเห็นน้องมันรักเมียตัวเอง (ในสภาพที่ต้องเผชิญแบบนี้ก็คงเป็นความเห็นใจ แล้วนิสัยหลวงก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว ไม่ใช่คนใจแม้ไส้ระกำติดจะใจดีด้วยซ้ำ )ก็เลยอยากให้ความสนิทสนมกับน้องมันแล้วคิดแบบน้อง ไม่พยายามหึงหวง กีดกันมากมาย พยายามทำตัวไม่มีปัญหา เพราะเข้าใจดีว่าการที่รักคนมีเจ้าของมันต้องเจ็บปวด แต่ไม่ได้หมายถึงจะยอมรับหรืออยากร่วมแชร์เมียกับใครหรอกนะ
ถ้าเรื่องนี้ 3P หลวงจะเป็นผู้ชายที่น่าสงสารมาก
เอาง่าย ๆ ถ้านายจะมีผัวอีกคน มันต้องดูไม่ดีอยู่แล้ว ถ้าเอาตามสำนึกทั่วไป อย่างแม่หลวงอีกนึกถึงความรู้สึกตอนที่รู้ว่าลูกชายตัวเองเป็นหนึ่งในผัวของนายสิ ถ้านึกถึงหัวอกคนเป็นแม่อะนะ จะมีใครอยากเหรอ (ซึ่งถ้าจะเขียนให้คุณนายสวนดอกเธอรับได้ โดยภาพลักษณ์ของแม่หลวงเองก็ได้ ที่รั่ว ๆ แต่โดยทั่วไปไม่มีแม่ที่ไหนจะปลื้มใจหรอกที่รู้ว่าลูกสะใภ้มีผัวเพิ่มอีกคน อุตส่าห์ให้การยอมรับขนาดนี้แม้ว่าจะผู้ชายก็ตามก็ปฏิบัติด้วยไม่ต่างจากลูกสะใภ้ผู้หญิง )ตอนนี้คุณนายกล้าประกาศให้ทุกคนรู้ว่าลูกชายมีแฟนเป็นผู้ชาย มีสรรพคุณมากมายที่ดีกว่าผู้หญิงบางคนอีก ถึงได้ยอมรับ แต่ถ้ากลายเป็นลูกสะใภ้ที่ที่นอกจากสรรพคุณมากมาย หน้าที่การงาน ทำงานบ้านเป็นฯลฯ นอกจากนั้นยังสามารถมีสองผัวในเวลาเดียวกัน สามารถจัดสรรเวลาและความรักได้อย่างลงตัว ผัวหลวงผัวน้อยรักกันดี อืมม คงเป็นเรื่องที่เอาไปบอกคนอื่นหรือให้คนอื่นรับรู้ได้อย่างหน้าชื่นตาบานสินะ
--editเพิ่ม
แต่ที่สุดอยู่ที่คนเขียนค่ะ ว่าจะกำหนดเรื่องให้ไปในทิศทางไหน เคารพพล็อตเรื่องของคนเขียนอยู่แล้ว เราก็เป็นเพียงหนึ่งความเห็นที่แสดงออกถึงความรู้ึสึกที่ได้อ่านเท่านั้น
มายาวเชียว จริงจังจังเลยเนอะ - -
นิยายจ้านิยาย แสดงความคิดเห็นเฉยๆ - -
จริงจังจังเลย แสดงว่าอินจัด ต้องชมว่าคนแต่งแต่งเก่ง อิอิ ^^
ก็ทำหน้าที่ในฐานะคนอ่านอ่าค่ะ เราเต็มที่ในบทบาทคนอ่าน (ยิ่งกับเรื่องที่เราชอบ ก็จะตั้งใจอ่าน ตั้งใจเมนท์ (ในแบบของเรา)ทุกเรื่อง ซึ่งสิ่งที่เราเมนต์อาจจะขัดใจคนอื่น อันนี้ก็ช่วยไม่ได้ เพราะหนึ่งคนก็หนึ่งความคิด หนึ่งการแสดงความคิดเห็น)
การที่คนอ่านจะอินหรือมีความรู้สึกร่วมไปกับตัวละคร เราถือว่าเป็นการให้เกียรติคนเขียนนะ(ดีกว่าเมนต์ผ่าน ๆไม่ใช่เหรอ)กับการที่คนอ่านมีความรู้สึกร่วมกับตัวละครที่สรรสร้างขึ้นมา(เวลาเศร้าก็อาจมีร้องไห้ตามตัวละคร เวลาทำอะไรขัดใจก็ด่าไป เวลาทำตัวน่ารักก็ชมชอบฯลฯ) และเราเชื่อว่านักเขียนจะใจกว้างพอสำหรับความคิดของคนอ่านที่เมนต์ และใจกว้างพอที่จะแยกแยะได้
เราแสดงความคิดเห็นอย่างที่รู้สึกตอนอ่าน มันจำกัดด้วยเหรอสำหรับการแสดงความคิดเห็นอย่าอินมาก เรารู้ค่ะว่านิยาย แยกแยะเป็น (ไม่ต้องแอบเหน็บเราหรอก)นิยายจบอารมณ์ก็จบ คงไม่ไปอะไรในชีวิตจริงหรอกคุณก็แสดงความคิดเห็นในแบบคุณเราก็แสดงความคิดเห็นในแบบของเรา
ขออนุญาตจบเท่านี้นะคะ เกรงใจพื้นที่ของกระทู้
ต้องขออภัยคนเขียนด้วยค่ะ
-
ที่รักคร้าบ วันนี้วันวาเลนไทน์ อยากให้ทุกคนส่งความรักให้แก่กันน้า
ผมเองกำลังปั่นสุดพลังเหมือนกัน กะว่าถ้ามีพลังพอจะลงให้เลยวันนี้ เพราะวันนี้เป็นวันที่ใครหลายคนคงจะมีความสุข เช่นกันกับอีกหลายคนที่ไม่ได้มองวันนี้เป็นวันสำคัญ แต่แอบ แถกระแสเขาหน่อย หุหุ
รักกันๆน้า จุ๊บๆๆๆ :L2: :L2:
อิ๊กกี้
-
อิอิ มาแฮบปี้วาเลนไทน์ให้ือิ๊กคร้าบ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
แล้วก็แฮบปี้สำหรับทุกๆคนด้วยนะครับ
-
:z13: ทะลุนายน็อต ไปให้ถึง eiky เลยแล้วกัน ปาดหน้ากันซะงั้น คนแก่เซ็ง
จะว่าไป การแสดงความคิดเห็นทำได้ ไม่ว่ากัน แต่อย่าสร้างความร้าวฉานเป็นพอ
ความคิดแต่ละคน ไม่เหมือนกัน ต่างคนต่างความคิด ไม่จำเป็นที่จะต้องเหมือนกันเสมอไปหรอกค่ะ
การเสพเรื่องที่เขาเรียบเรียงเขียนมาให้เราได้อ่านกัน เพื่อความเพลิดเพลินเจริญใจค่ะ
อย่ายึดมั่นถือมั่นกันนักเลย อ่านเพื่อประโลมใจ สนุกสนานก็น่าจะเพียงพอแล้วล่ะคะ
คนเขียนเองก็ไม่รู้จะแต่งต่อไปยังไงเหมือนกันใช่ไหมคะ
อย่าพากันคร่ำเครียดเป็นเด็กอ่านตำราเตรียมสอบกันเลยนะคะ อีป้าแก่ ๆ ขอร้อง
รออ่านตอนต่อไปด้วยใจระทึก และช่วยลุ้นจนตัวโก่งตัวงอ ต่อไป รักเสมอ
Red RhyNo
-
อย่ามาม่านะ ไม่อาวๆๆ
เครียดกะปัญหาบ้านเมืองพอแร้ว ไม่อยากเหนคนในนี้ต้องทะเลาะกันอีกอ่ะ
รักกันๆๆ
:m15:
-
ไม่เอามาม่านะคะ
มารอจ้า
-
อ๊ากกกก นายรั่ววววววมากกกกกกกกกก!!!! แต่เพี๊ยนๆอย่างนี้ก็น่ารักดีนะ^o^
ว่าแต่...น้องโจ้ก็ดำเนินรอยตามพี่ชายแบบเป๊ะๆเลยนะ อย่างว่าแหละ ถึงพัทจะแรด ร่าน แรง แต่ก็รั่วได้น่ารักไม่แพ้นายเลยนะ หุหุ
งานนี้น้องต้อมของพี่ก็ยังคงน่ารัก น่าเลิฟเหมือนเดิม รักนะ จุ๊บๆ^3^
ปล.สุขสันต์วันแห่งความรักนะคะคุณอิ๊กและทุกๆคน^^
-
นางเอก หรือ ร้ายดีหว่า รั่วได้ใจมากมาก
อ่านแล้วขำอ่ะ :m20:
-
^^
-
มานั่งรอ ร๊อ รอ ~
o22
H'Valentine Day ค่ะ
:L2:
-
เมื่อผมรับบทเป็น "นางรั่ว" :m20:
-
เป็นกำลังใจให้น้องต้อมมมมม :mc4:
-
เมื่อผมรับบทเป็น "นางรั่ว" :m20:
เห็นด้วยอย่างยิ่งจ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
ช่วงนี้มาดหลุดบ่อยนะคะพี่นาย แอบฮา น่าสงสาร โดนทุกคนแกล้งงง
-
เรื่องนี้ตลกดี
:jul3:
-
อ่านแล้วอารมณ์ดีอ่ะ
ชอบต้อม :man1:
-
:a12: :a12:มานอนรอนางรั่วจะมาไหมน้าา
o9 o9ต้องกลับมุกดาหารหลายวันคงไม่ได้อ่านนางรั่วแน่ๆเลยอ่า
ทำไงดี ลักพาตัวพี่ิอิ๊กไปด้วยดีไหมน้าา
ไปไหมคับเดี๋ยวหาผู้บ่าวให้สักคนอิอิ
:กอด1: :กอด1:
-
องก์ ๔๔
ผมแบกหน้าอันบางๆของผมหลบความอับอายเดินไปที่เรือนหอของไอ้หลวงมันครับ อ๊ะ ไม่สิไม่ใช่เรือนหอของมันกะคนเก่าแล้วนี่ตอนนี้มันต้องเป็นของผมคนเดียว โฮะๆ ต้องอาบน้ำนานๆเผื่อมันจะได้ล้างความอายออกไปบ้าง อะไรไม่รู้ช่วงนี้ทำอะไรก็มีแต่คนหมายจะปองร้าย นางเอกอย่างเรา โฮะๆ
"อ้าวคุณมาอาบน้ำเหรอ"
อุ๊ยสามี มันแอบมาอาบน้ำนี่ไม่เห็นชวน
"เออสิ ร้อนจะตาย แล้วมาอาบน้ำทำไมไม่ชวนอ่ะ"
"ก็เห็นคุณคุยกะคุณแม่อยู่นี่ ผมว่าจะไปตามอยู่พอดี"
"จะไปตามอะไรอ่ะ อาบเสร็จแล้วนี่"
ผมก็เหวี่ยงใส่มันไปอย่างนั้นล่ะครับ คือว่าทั้งทริปเป็นแมวเปอร์เซียหัวเน่าอยู่คนเดียว อิอิ เหวี่ยงซะเลย เชิดใส่
"ยัง ผมยังไม่ได้อาบล้างหน้าเฉยๆ"
"อ๊ะ แล้วทำไม"
ก็แหมนะมันมีผ้าขนหนูพันเอวอยู่นี่ครับ หยดน้ำก็เกาะเต็มหน้า แลดูเซ็กซี่ อ๊าย
"งั้นแกอาบก่อนเลย เดี๋ยวชั้นออกไปดูระเบียง"
"อาบด้วยกันสิคุณ"
"อ๊ะ"
จริงเนอะ นี่ผมกับมันไม่ได้งุงิกันมานานแล้วนะ เอาวะหน่อยฉลองห้องหอครั้งที่สองไปเลย คอยดูนะชั้นจะกินให้อีพัทอายเลย คอยดู
"มาดิ"
"ใจเย็นๆคุณ ผมไม่หนีไปไหนหรอกน่า"
"อะไร ชั้นไม่ได้ใจร้อนนะ มันร้อนเองต่างหาก"
อ๊ายเขินสุดฤทธิ์ก็จะอะไรล่ะครับผมก็ลากแขนมันเข้าห้องน้ำเลยสิ เป็นไปได้อยากจะฉีกออกเลยนะเสื้อผ้าเนี่ย หลายชั้นเกินงาม
"อยากเหรอคุณ"
"อ๊ะ อย่าพูดมาก มานี่"
ไม่ไหวแล้วครับ เลือดลมมันเดินแล้ว ลากแขนมันไปผลักลงให้นั่งบนชักโครก มาเดี๋ยวชั้นจัดการเอง โฮะๆ
"อ่า เบาๆที่ร้าก แหมไม่ทันตั้งตัวเลยนะ"
"ไม่ทันตั้งตัวไร โด่ซะขนาดนี้ เร็วๆ จะได้สองรอบ"
กรี๊ด ผมพูดอะไรออกไป ตายๆ เสียหายยับเยิน ภาพพจน์ชั้น แต่จะสนใจอะไร เชิดใส่ มัวแต่อายก็ไม่ได้ตามเป้าสินะ
"ยังเก่งเหมือนเดิมเลยครับที่รัก ถึงใจจริงๆ"
พูดอีกแล้ว เบื่อที่สุด ต้องอุดปากมัน อิอิ ขึ้นบนดีกว่าอยู่ด้านล่างนานเมื่อยปาก
"อ่า"
"เอาเลยไหมคุณ"
"อืมเอาเลย"
ในใจอยากจะบอก เอาเล้ย เอาเข้ามาเล้ย อะไรแบบนี้นะ แต่ก็แหมนะจะดูแรดเกินไปเดี๋ยวสามีจะตกใจหดซะก่อน แต่ก็นะมั่นซะอย่างอิอิ
"อ๊ะแก อย่ากระแทกแรงสิ ทำเป็นไหมเนี่ย"
โมโหครับ แหมนะมันเห็นผมเป็นตุ๊กตายางหรือยังไงเนี่ย กระหน่ำเอาๆ คนนะว้อย
"มาๆชั้นทำเอง"
หึ ในที่สุดก็ต้องให้ชั้นออกโรงเองอีกแล้ว โอ๊ย ปวดน่องนะเว้ยไอ้บ้า เรื่องจบโดยผมจัดการควบเอง เหอๆ ว่าจะพาดสักสองไม้แต่นะ ผมปวดขาเองขาสั่นไม่ไหว เหอๆ
"นอนต่ออีกดีไหมเนี่ย เหนื่อย"
พอเช็ดตัวแห้งเสร็จผมก็ล้มตัวลงนอนบนเตียง อากาศเย็นสบายนะไม่ร้อนเหมือนตอนเดินขึ้นมาบนนี้ตอนแรก
"นอนด้วยดิ"
"แต่ยังไม่ได้กินข้าวเลยนะแก"
"เดี๋ยวผมโทรฯไปบอกให้ไอ้โจ้เอามาส่ง เรานอนกอดกันดีกว่าเนอะ"
นอกระเบียงก็สวย มีสามีนอนกก โอ๊ย ชั้นยังจะเรียกร้องหาอะไรอีกเนี่ย เดี๋ยวก็มีคนมาส่งข้าว กรี๊ด ราชินีชัดๆ ครอบครัวปล่อยไปตามบุญตามกรรมก่อนเถอะ ขอส่วนตัวสักวันคงไม่ว่ากันเนอะ
เหอๆ ไม่อยากจะบอก ตื่นขึ้นมาตอนเหือบห้าโมงเย็น เพลียเหนื่อยมาก พอตื่นผมก็เดินออกไปนอกระเบียงใส่แต่เสื้อเชิ้ตของสามีตัวโคร่งๆ กับกางเกงบอกเซอร์ตัวจิ๋วๆ ส่วนสามีใส่บอกเซอร์จิ๋วๆตัวเดียวมันยังนอนอยู่ ให้ตายเถอะตอนเย็นตรงนี้สวยมาก เวิ้งสวนที่อยู่หน้าภูเขามันสะท้อนแสงอาทิตย์ยามเย็นได้งามจับใจ เงาของภูเขาลูกใหญ่ด้านหลังก็ตระหง่านเด่นอยู่ ผมสูดอากาสบริสุทธิ์เข้าปอดลึกๆ มีความสุขจังเลย ในรอบปีเลยก็ว่าได้ ลมโชยพัดผ่านเย็นสบายดีนะอากาศเริ่มเย็นลงอีกแล้ว ต้องไปเอาผ้ามาห่มหน่อยจะได้เข้ากับตีม อิอิ
"เย็นแล้วเหรอคุณ"
สามีมันมากอดเอวไว้ครับ อ๊าย อะไรสีตรงก้น อิอิ
"อืม สวยจังนะที่นี่"
"ผมบอกแล้ว ให้ย้าย"
"อ๊ะๆ อย่าเพิ่งพูด ไปหาผ้ามาห่มก่อนดีกว่า อยากกินชาร้อนๆอ่ะแก"
"จะไม่ลงไปกินข้าวเหรอ เดี๋ยวแม่ก็ให้คนมาตาม"
"ก็ก่อนไปไง อยากจะนั่งดูอะไรสวยๆอ่ะ"
"อ้อได้ๆ งั้นรอเดี๋ยว ผมไปเอามาให้"
มันก็น่ารักอย่างนี้อ่ะนะ ผมชุ่มใจดีเหลือเกิน แต่อ๊ายมันจะไปทั้งอย่างนั้นเนี่ยนะ ไม่ได้นะเดี๋ยวคนเขาก็รู้หมด ช่วงนี้ยิ่งขาลงอยู่
"นี่แก บ้าเหรอจะเดินโทงๆออกไปทั้งอย่างนั้นน่ะเหรอ"
"อ้าว ฮ่าๆ ลืมตัว"
แหมนะไอ้นี่ มันค่อยเดินกลับมาสวมกางเกงขาสั้นกับเสื้อยืด หนาวจะตาย แต่มันก็คงไม่หนาวหรอกนะ ผมเดินไปเอาผ้าเช็ดตัวออกมาคลุมดีกว่าหนาว นั่งชมบรรยากาศกำลังเพลินมันก็กลับมาล่ะครับ
"ว้าย ว่าไงยะอีนาย"
เอ่อ แขกไม่ได้รับเชิญครับ ทั้งอีป้าทั้งอีพัท ทั้งไอ้โจ้ เว้นแต่ไอ้ต้อมกับหลานๆ
"อ๊ะ จะมาทำไมเนี่ย"
ผมพูดเบาๆเพราะกลัวจะมีบางคนไม่พึงใจ กรี๊ด ชั้นจะสวีทกับผัวชั้นนะเนี่ย อะไรกันพวกตัวประกอบ จะกันซีนชั้นไปถึงไหนกันวะ
"แหมดูทำเสียง ทำไมยะ จะทำอะไรกันเหรอหล่อน"
"ก็ไม่อะไรมากหรอกแก จะกินชาอุ่นๆน่ะ สองคน"
"ว้ายตาย กะจะทำอะไรหลวงเขาเหรอแก อิอิ"
"แหม อีหอยทาก ก็รู้นี่แล้วมาทำไมเนี่ย"
"แหมอีนาย แวะมาดูห้องหอรังรักแกแป๊บเดียวเท่านั้นล่ะ แม่ถามถึง นึกว่าเป็นลมขาสั่นพับไปแล้ว"
อีป้ามันดอดขึ้นครับ แหมนะมารุมกันชัดๆนี่
"แล้วต้อมล่ะไม่มาด้วยเลยล่ะ จะได้ครบคน"
"ต้อมมันพาหลานไปจับแมลงปอในสวน"
แกล้งถามไปอย่างนั้นล่ะครับ ถ้ามันมาก็คงเป็นอีกเรื่อง เหอๆ ดีเหมือนกันที่มันไม่มาเพราะชุดข้าพเจ้าที่สวมอยู่ก็นะยั่วยวนซะเหลือเกิน กลัวมันจะคิดไปไหนต่อไหน
"รีบดูสิ"
"อ้าวนะ ไล่กันเลยว่างั้น ว้ายตาย เตียงยับๆด้วยล่ะแกอีป้า"
ดูมันครับอีนี่มันน่าตบซะเหลือเกิน
"แหมอีพัท ก็คนเขานอนนี่เนอะแก ทีแกล่ะ"
"อะไรยะอีป้า"
"แหมอีป้า อย่างอีพัทมันไม่ใช้ตัวช่วยหรอกนะ ได้ข่าวกระท่อมท้ายสวนนี่จากที่คนงานเขาใช้พักกลางวันแต่เดี๋ยวนี้มีผีไปสิงแล้วนี่"
"อ๊ะ โจ้"
"อย่ามา โจ้ไปช่วยพี่หลวงเขาสิ อย่ามาฟังเรื่องแบบนี้"
ผมดักคอมันไว้ หนอยแน่ ขอแผลงฤทธิ์หน่อยเถอะ กับใครไม่ได้ก็ขอกับเพื่อนตัวเองนี่ล่ะ หอยหลอดแอบด่าชั้นมานานแล้ว
"ว้าย จะรุมพัชราภาเหรอยะ"
"พอเถอะอีพัท หล่อนไม่ปวดปากบ้างเหรอสะตอน่ะ หรือว่ามันเข้าเส้นไปแล้ว"
"กรี๊ด อีป้า"
กรี๊ด ผมไม่ต้องออกแรงอะไรเลยนะเนี่ย ชนะเริศ เฮ้อนะสรุปก็ต้องต้อนรับพวกตัวประกอบพวกนี้ไปตามระเบียบสิครับ ตอนแรกกะจะคลุกวงในเอาอีกสักไม้ให้ถึงเป้า แหมนะมันเล่นเมาท์โน่นนั่นนี่จนไอ้ต้อมมันมาตามไปกินข้าว อารมณ์เสียอย่างแรง
"นี่คุณลูก พรุ่งนี้เช้าตื่นแต่เช้าหน่อยนะจ๊ะ จะไปซื้อของมาใส่บาตรกัน วันนี้ก็พากันนอนเร็วหน่อยนะ"
คุณนายแม่สวนดอกพูดขึ้นครับ อาหารวันนี้ก็นะ เต็มโต๊ะละลานตาไปหมด เด็กในบ้านนั่นล่ะครับช่วยกันทำ แม่ผมกับคุณนายแม่สวนดอกเป็นคนคุม
"อ้าวไม่ไปตั้งแต่เย็นนี้เลยล่ะครับแม่ จะได้เตรียมทัน"
"ก็ไม่มีใครว่างพาแม่ไปนี่จ๊ะ"
"นั่นสิ มึลูกมันก็กกอยู่แต่กับผัวมัน"
เอ่อ คุณนายเธอไม่ต้องตอกก็ได้นะ แหมได้ทีเชียว
"แต่มันมีตลาดค่ำอยู่นี่แม่ ไปตอนนี้ก็ยังทันนะ มันเปิดถึงเช้านะครับ"
ไอ้หลวงมันดอดขึ้นครับ
"จริงเหรอพ่อหลวง คุณพี่คุณน้องก็อยากออกไปชมบ้านชมเมืองเหมือนกันนะคะ"
"แม่ไม่ต้องไปหรอก เดี๋ยวนายไปเอง จะได้รีบไปรีบกลับ แม่ไปพอกหน้าเถอะ นายเห็นอะไรเป็นริ้วๆไม่รู้"
"นี่นาย อะไรยะ ชั้นออกจะตึงขนาดนี้"
"อิอิ คุณน้องขาพอกหน้าหน่อยก็ดีนะคะ เมื่อคืนทำให้คุณพี่แล้วรู้สึกสดชื่นรูขุมขนกระชับขึ้นมาทันที อยากทำอีก"
"อุ๊ย ได้ค่ะคุณพี่ขา วันนี้คุณน้องจะทำมาส์กสูตรพิเศษส่วนตัว เริ่ดมากค่ะคุณพี่"
เอาอีกแล้วเข้าประเด็นให้นางเมาท์ แหมนะ พอได้เมาท์ก็ไม่กินข้าวนะครับ เอาใหญ่เลย พอกินข้าวเสร็จผมกับไอ้หลวงรวมถึงอีป้าก็พากันไปตลาดล่ะครับ ตอนแรกไอ้หลานตัวแสบมันก็อยากไปนะแต่ไม่เอาอ่ะ ขี้เกียจวุ่นวายรีบไปรีบมานอนรู้สึกเพลียๆยังไงไม่รู้ อิอิ พอได้ของมาเสร็จก็เอามาให้คุณนายเธอเตรียมล่ะครับ แหมพอกหน้าเขียวมาเชียว
"ไปอาบน้ำอาบท่าเข้านอนได้แล้วค่ะคุณลูก เดี๋ยวคุณแม่สองคนจะจัดการเอง"
"เดี๋ยวนายอยู่ช่วยจนเสร็จดีกว่าครับคุณแม่"
"ไม่ต้องหรอกย่ะ ชั้นจะทำกับคุณพี่สองคน มีเรื่องให้เมาท์อีกตั้งเยอะ เนอะคุณพี่เนอะ"
ผมก็เลยจำใจต้องยอมแพ้เดินกลับเข้าไปในบ้าน ปล่อยนางหน่อย ผมก็ตาปรือๆแล้ว
"ต้อมล่ะพี่แพทย์"
ผมถามพี่ชายที่กำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่คนเดียว
"นอนแล้ว มันคงเพลีย"
"หือ นอนที่ไหน"
"นอนกับพ่อกับปริ๊น"
"อ้อ แล้วพี่เจคล่ะ"
"นอนแล้วในห้องพี่"
"มองบ้างก็ได้นะพี่เวลาน้องคุยด้วยน่ะ"
"มองทำไมเบื่อหน้า"
ดูครับดู นี่พี่ชายผมนะ กัดฟันกรอดเลยผม
"แหม คุณพี่แพศยา จะเกินไปแล้ว ไม่ได้เจอกันทุกวันนะ จะมาเบื่อหน้าน้องได้ไง น่าเกลียด"
"โอ๊ยพูดอะไรไม่รู้ฟังไม่รู้เรื่องเลย นายไปไหนก็ไปเถอะ พี่จะดูหนัง เขาพูดอะไรไม่เห็นรู้เรื่องเลย พี่กำลังใช้สมาธิอยู่นะ"
"ไอ้พี่แพทย์ หนอย"
ผมจะทำอะไรมันได้ล่ะครับ แหมนะ เดินอ้อมไปข้างหลังมันแล้วก็ นี่แน่เอาหมอนหวดสักที แล้วก็ไปปิดโทรทัศน์ซะเลย ซ่าดีนักเหรอ
"อ้าว ทำไรวะ เดี๋ยวพี่เตะเอาหรอก"
"เอาสิ เดี๋ยวฟ้องพ่อนะ อะไรมาหาน้องทั้งที จะมาเตะ"
"ช่วยไม่ได้ กวนตีนนี่หว่า"
"คอยดูจะแกล้งพี่เจค"
"อ้าวนะ ไปลงกับหลาน เดี๋ยวจะฟ้องแม่"
"ฮึ"
โอ๊ยไม่ไหวๆ ไอ้พี่ชายมันไม่ยอมครับ ผมต้องถอยก่อน ไปหาที่ระบายอารมณ์ดีกว่า อิอิ
"อ้าวป้า อีพัทล่ะ"
ผมเดินออกมาเห็นมันกำลังนั่งคุยอยู่กับไอ้หลวง แต่ไม่เห็นเงาของอีพัทกับไอ้โจ้ แหมนะถ้าเดาไม่ผิดน่าจะอยู่ที่เดิมแน่ๆ
"มันไปไหนไม่รู้กับไอ้โจ้"
"แหมอีนี่ เผลอไม่ได้เลยนะ รู้สึกไหมว่าไอ้โจ้มันซีดไปน่ะหลวง"
"ฮ่าๆ บ้าเหรอคุณ มันก็เหมือนเดิมมันนั่นล่ะ"
"อีพัทนี่สูบเอาตลอดเลยนะ"
"ปล่อยมันบ้างเถอะแก มันมีแบบนี้มันจะได้ไม่แรด"
"อ่านะ ไม่แรดน้อยน่ะสิ ชั้นว่ามันจะยิ่งแรด สงสารไอ้จ้มันจริงๆเชียว"
"แล้วไม่สงสารผมเหรอคุณ คุณก็ไม่เบานะ"
หันขวับ อ๊าย ไอ้ผัวบ้า อะไรเนี่ย
"อะไร สงสารแกทำไม"
มันสองคนหัวเราะแล้วครับ
"แหมคุณเองก็ควบเองตลอดนี่นะ"
"ไอ้หลวง งั้นคืนนี้แกไม่ต้องมายุ่งนะ โมโห"
ผมเดินหนีไปทันที โอ๊ย อะไรเนี่ยเหมือนมีราหูบังยังไงไม่รู้ กรี๊ด ต้องไปปลดปล่อย คอยดูเถอะมาถึงห้องเมื่อไหร่ชั้นจะจัดการคอยดูไอ้ผัวบ้า
"จะไปไหนคุณ"
"ไปนอนสิ เบื่อคนชอบกัด"
"แหมนะอีนาย มานั่งคุยกันก่อนสิ กำลังคุยเรื่องไอ้ต้อมอยู่เลย"
อ๊ะ ผมหยุดกึกเลยครับ อะไรมันนินทาอะไรไอ้ต้อมชั้น โอ๊ะ ไอ้ต้อมน้องชั้น
"อะไร เมาท์อะไรมัน"
"อ้าวอีนี่ ใครจะเมาท์อะไรมัน ก็แค่คุยกันว่าเป็นห่วงไอ้ต้อมมันนะ ท่าทางมันคิดมากเอาเรื่องอยู่เหมือนกันนะไอ้ต้อมน่ะ"
ผมเดินกลับมานั่งลงข้างๆอีป้า มองหน้าคนนั้นคนนี้ว่าสีหน้าสีตาเขาเป็นยังไงบ้าง คุยเล่นหรือว่าจริงจัง แต่ท่าทางน่าจะเป็นอย่างหลังมากกว่า
"ชั้นก็ห่วงมันล่ะแก แต่ทำยังไงได้ เพื่ออนาคตของมันเองนี่"
"มันโชคดีนะผมว่า พ่อแม่ ครอบครัวคุณทุกคนก็ยอมรับมัน รักมันเหมือนลูกเหมือนหลาน ผมว่ามันน่าจะโอเคล่ะ"
"แต่ไปอยู่บ้านเมืองที่มันเจริญๆอย่างนั้นก็กลัวเหมือนกันนะว่ามันจะห้ามใจตัวเองไม่ได้"
"ไม่หรอกป้า แม่ชั้นเขาคงดูแลมันเป็นอย่างดีไม่ต้องห่วงหรอกเรื่องนี้ คุณนายเธอถึงจะเห็นแบบนี้ก็รู้จักสอนคนนะ"
"อย่างแกเนี่ยเหรอ"
"อ้าวอีนี่ อย่างชั้นแล้วทำไม ชั้นเสียหายตรงไหน ชั้นดีออกขนาดนี้"
"อู๊ยค่า แม่ดีเด่น แม่เริศ ที่สุดล่ะหล่อนน่ะ"
"ฮ่าๆๆ ใช่ๆพี่แดน"
"นี่ตกลงจะอะไรเนี่ย จะคุยดีๆไหมหรือว่ามันรุมกัดชั้น"
เริ่มแผดเสียงแล้วครับ เหลือทนแล้ว แหมนะ นี่เพราะชั้นกินอาหารอ่อนๆไปหรือเปล่าเนี่ย ปากเลยไม่จัดเท่าที่ควรกัดสู้ใครไมได้เลย ไม่ได้แล้ว ต้องหาจวกส้มตำปูปลาร้าอย่างนังจอยมันบ้างแล้ว มันจะได้ทันอีพวกนี้ กรี๊ด เรียมเหลือทน
"แหมก็แซว ชั้นรู้หรอกแกว่าคุณแม่สอนคนดี แกก็โอเคนะ เรื่องนิสัยน่ะ แต่เรื่องความแรด ร่าน รั่วนี่ท่าทางท่านจะไม่ได้สอนมา เป็นเองล่ะสิ"
"กรี๊ด อีบ้า"
แตกสาวใส่เลยครับ ทนไม่ไหว ไอ้ผัวตัวดีมันก็หัวเราะท้องคัดท้องแข็ง หนอยแน่ เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียวนะ เลวที่สุด
"ว้ายตาย องค์ลงเหรออีนาย หลวงพามันไปเอาองค์ออกหน่อยสิ พี่จะไปนอนกอดพี่เจคแล้ว"
"อีแก่ อย่าไปทำอะไรหลานชั้นนะ"
"ใครเขาจะคิดเหมือนแกล่ะอีนี่ ไปดีกว่า"
"ฮึ"
มันลุกไปแล้ว ปล่อยให้ผมนั่งหน้าหักหน้างออยู่ ไอ้ผัวตัวดีก็ยังหัวเราะอยู่ ยังอีกๆ เดี๋ยวๆ เจอกัน
"แหม คุณมองผมซะ ผมเชินนะเนี่ย"
"ไม่ต้องมาพูดดี นิสัยไม่ดี ทำไมชอบว่าชั้นเนี่ยแก"
"ไม่ได้ว่า แค่ตลกพี่แดนเขาว่าคุณน่ะ"
"นั่นล่ะ ชอบเหรอมีคนมาว่าชั้นน่ะ"
"ก็ไม่นะ คนอื่นผมคงไม่ชอบ แต่เป็นพี่แดน ผมชอบว่ะ"
"ไอ้บ้า"
กรี๊ด ออกสาวใส่อีกสักทีดีไหมเนี่ย มันได้ใจจริงๆ
"ป่ะ ไปนอน ผมจะได้ทำการบ้าน"
"ไม่ต้องมายุ่งนะ ทำแล้วก็เอามาเมาท์ ปากตลาดที่สุด"
"อ้าว ไหนว่าผัวอย่างนี้ล่ะคร้าบ ภรรเมีย"
"ไม่ให้แตะเลยนะคอยดู"
"อ้าวนะ แหมผัวขอโทษ นะนะ ให้ผัวแตะหน่อย"
"ฮึ อย่ามา"
"เอาจริงดิ"
"เออสิ งอนนะ รู้ไหม เนี่ยงอนอยู่"
"ฮ่าๆๆ ไม่แตะก็ไม่แตะ ป่ะไปนอน"
เชิดใส่ ไม่แตะแกสักวันชั้นก็ไม่ลงแดงตายหรอกนะขอบอก ปากดีนักต้องเอาให้เข็ด
"เฮ้ยงู"
"อ๊ะ"
พอเดินไปยังเรือนหอของเรา มันก็ร้องขึ้นล่ะครับ ผมนี่พอได้ยินโผเข้ากอดมันเลยนะ
"ไหนแก ไหน"
"นี่ไงงู โด่อยู่นี่ไง"
กรี๊ด พูดไม่ออก ไอ้ผัวเลว หนอยแน่
"ไอ้บ้า สนุกเหรอ หลอกคนอื่นนี่สนุกมากเหรอ"
"ก็ดีนะ อิอิ กอดแน่นเชียวนะคุณ"
"โอ๊ย ไอ้บ้า นี่แน่"
ผมบีบคอมันแล้วเขย่าๆ ตัวผมก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรหรอกนะครับ เขย่งทำเอาหมั่นไส้
"ไม่สนเหรอ งูตื่นแล้วนะคุณ"
"อย่ามา คนนิสัยไม่ดี โกหก"
ผมเชิดนห้าใส่มันแล้วเดินต่อไป พอถึงห้องก็รีบเดินขึ้นชั้นบน มันก็เดินตามล่ะครับ มันทำยังไงรู้ไหม กรี๊ด มันจะยั่วไปถึงไหนเนี่ย มันก็เอามือมันมาล้วงก้นผมน่ะสิครับ ตอนขึ้นบันได นี่ถ้าคนอื่นถีบไปนานแล้วนะเนี่ย
"โว้ย อะไรเนี่ย ไอ้บ้า"
"ฮ่าๆ ตอดด้วยนะคุณ อยากเหรอ"
กรี๊ด ช่วยด้วย ช่วยผมด้วย ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวจริงๆ อยากจะกรี๊ดออกมาแต่ไม่มีเสียง ผมจนหนทางที่สุด มันบังคับผมเองนะ มันบีบให้ผมไม่มีทางเลือก
"มานี่เลย"
ผมรีบลากแขนมันขึ้นไปบนห้อง พอถึงก็ดันตัวมันเข้าข้างฝาทันที แรงนักใช่ไหม บีบชั้นเองนะ นี่แน่
"อ้าวไหนบอกไม่ให้แตะไงคุณ"
"อย่าพูดมาก แกก็ไม่ต้องแตะชั้นสิ ชั้นจะแตะแกเอง"
อิอิ อ๊าย มาดหลุดสเต็ปหาย เชิดใส่ ใครจะไปทนไหวนะ โทงๆเดินตามหลังอยู่เนี่ย จัดไปอย่าให้สามีเขาเสียน้ำใจ นี่แน่ๆ ผมก็ไม่อะไรหรอกครับ ก็สวมบทเสือสมิงหิวเหยื่อแค่นั้นเอง โฮะๆ ร้อนแรงไหมล่ะ เอาสิแก
"อ่า"
มันจะอ้าปากพูดอีกแล้ว โอ๊ย ต้องเอาอะไรยัดดีเนี่ย ห้ามพูด ไม่ชอบ
"หยุด ครางเฉยๆ ห้ามพูด"
"อ่า พุดก็ไม่ได้"
"ไม่ได้ แกเป็นนักโทษของชั้นอยู่นะ แกทำผิดอย่ามาอิ๊อ๊ะ"
"ทำผิดไรหว่า"
"ผิดที่กัดชั้นไง ยั่วชั้น ทำให้ชั้นหมดความอดทน แกต้องโดนดี นี่แน่ๆ"
ว่าแล้วก็ควบเอง โอยปวดหน้าขาเป็นที่สุด ใช้ขาเยอะมากทริปนี้ ไอ้บ้านี่มันก็สบายไปเลย นอนแผ่เฉยๆ ไม่ได้ออกแรงอะไร เอาวะ ไหนๆจะสั่งสอนมัน อ๊าย แต่ทำไมผมจวนเจียนแล้ว
"อ๊ะ แกๆ แกมาทำเอง ชั้นจะไม่ไหวแล้ว"
ผมครางออกมา โอยใจจะขาด หรือว่าท่านี้ผมทำบ่อยไปเหรอมันเลยชิน โอยไม่ไหวแล้ว
"ทำ อ่า ทำ เร็วๆ"
ผมบอกให้มันเปลี่ยนท่า มันก็เปลี่ยนนะแต่ยิ้มพราวอยู่ แหมไอ้นี่ อย่ามายิ้มได้ไหม ทำหน้าหื่นๆน่ะทำเป็นไหม
"เอาแบบนี้เหรอคร้าบที่รัก"
เอ่อ คือว่ามันกัดฟันพูดนะครับ อ๊ายเซ็กซี่ มันคงจะรักผมมากเนอะกัดฟันพูดเนี่ย แต่โอย มันกระหน่ำลงมาแบบไม่ปรานีกันเลยนะเนี่ย
"อ๊ะกะ แก แก"
"พอใจไหมคร้าบเมียจ๋า"
"อย่า อย่าพูด"
ผมนี่พูดไม่เป็นคำเลย มันกัดฟันแล้วมันดูดีจัง อิอิ ผมนี่ท่าจะบ้าไปแล้ว สามีกัดฟันใส่แสดงว่ามันรักและเอ็นดูเราสินะ อิอิ
"อ๊ะ มะ ไม่ไหวแล้วแก เร็ว เร็ว"
กรี๊ด ไม่ไหว ใจจะขาด ปล่อยแล้ว
"อ่า"
สามีก็ตามมาติดๆ หน้าตามันนี่นะ แหม เอาอีกสักไม้ดีไหมเนี่ย
"แก ทำไมแกทำแรงอ่ะ"
"หมั่นเขี้ยว"
"อะไร ชั้นน่าหมั่นเขี้ยวตรงไหน"
"ก็คุณน่ารักนี่"
เอ๊ะ เริ่มงง อะไรของมัน
"น่ารักมีแต่คนอยากจะถนอม แต่ทำไมแกหมั่นเขี้ยวล่ะ"
"คนอื่นผมไม่รู้อ่ะ แต่คุณผมหมั่นเขี้ยวนี่"
เออนะ ชั้นจะดีใจหรือว่าเสียใจดีเนี่ย นี่ตกลงชั้นแปลกเหรอเนี่ย โอ๊ยกลุ้ม ไม่เอาแล้ว อาบน้ำนอนดีกว่า ไอ้สามีนี่ก็ไม่รู้มันไปคึกมาจากไหนนะครับ ตอนอาบน้ำก็นะ อ๊าย ไม่อยากบอกว่ามันแถมให้อีก กรี๊ด อิ่ม อยากจะเรอออกมา จะสำลักความสุขตายอยู่แล้ว โอยๆ เพลียเหลือเกิน นอนก่อน
พอตื่นเช้ามาอีป้ามันก็ไปทุบประตูห้องตั้งแต่ตะวันยังไม่ขึ้นล่ะครับ ผมนี่นะปวดไปทั้งร่าง ต้องลุกมาล้างหน้าแปรงฟันแล้วลงไปใส่บาตรกับครอบครัว ทุกคนแลดูหน้าตาสดใสกันนะ โต๊ะพับวางไว้สี่โต๊ะ แยกออกเป็นคู่ๆ ผมก็มีสามีนั่นล่ะครับประจำโต๊ะหนึ่งมีพี่ปริ๊นมาก่อกวนอีก ส่วนคุณนายสองคนก็คอยควบคุมอยู่เบื้องหลัง อีป้าอยู่กับพี่แพทย์กับไอ้ต้อม มีพี่เจคอีกคน ส่วนพ่อผมแยกไปอยู่กับอีพัทกับไอ้โจ้ บรรยากาศชื่นมื่นดีแท้ พอใส่บาตรเสร็จก็ไปช่วยแม่ทำอาหารเช้า เพิ่งจะรู้ว่าเตรียมแต่ละมื้อนี่่เยอะเหมือนกันนะ
"ไม่อยากจะกลับเลยค่ะคุณพี่ขา คุณน้องคงจะคิดถึงคุณพี่มากเลย กระซิกๆ"
"เวอร์แล้วแม่ แหมนะ"
ผมก็ยังอดไม่ได้ที่จะเหน็บคุณนายเธอล่ะครับ เวอร์เกินจริงมาก
"ขอเวลาแม่ร่ำลากับคุณพี่หน่อยได้ไหมยะ ไปโน่นเลย"
ดูครับดู ตามสบายคุณนาย แหมนะกอดกันพร่ำพรรณาร้องห่มร้องไห้กันอยู่สองนาง เวอร์มาก ถึงตอนจะกลับก็ต้องกลับล่ะครับ พากันเก็บข้าวของ ของฝากเต็มท้ายรถทั้งสองคัน ไหนจะมีดอกไม้อีก ไม่รู้ขนไปทำไม คุณนายเธอแบบว่านะ จะเอาๆ อะไรแบบนี้
"เดี๋ยวถ้าหยุดนายจะมาเยี่ยมคุณแม่ใหม่นะครับ"
เป็นทีของผมที่ต้องเข้าไปกราบลาคุณนายแม่ครับ คุณนายแม่ก็โอบกอดผมไว้แน่นสะอื้นเบาๆอยู่
"จ๊ะ แม่คงคิดถึงทุกคนเลย ขอบใจมากนะลูกที่มาทำให้คนแก่อย่างแม่มีความสุข แม้มันจะเป็นช่วงเวลาเพียงสั้นๆ"
กินใจอีกแล้ว ผมก็ซึ้งนะ
"คุณพี่ขา อย่าพูดซิคะ คุณน้องแปลบปลาบในใจ"
เหอๆ ผมจากซึ้งๆอยู่แทบจะหัวเราะออกมา เวอร์มากคุณนายเนี่ย
"อย่าลืมที่สัญญานะคะคุณน้องขา"
"ว้ายไม่ลืมค่า เอสเต้ชุดใหญ่จะมาส่งถึงที่ทันทีที่คุณน้องถึงอเมริกา"
อ่าฮะ มีข้อตกลงกันนี่เอง
"คราวหน้ามาคุณพี่จะเตรียมต้อนรับชุดใหญ่นะคะ เนี่ยว่าจะให้คนเขาทำซุ้ม เวาเรานั่งเมาท์กันจะได้สบายๆหน่อย ใต้ร่มไม้ยุงกัดนะคะ"
"เริ่ดค่ะคุณพี่ขา คุณน้องจะขนพล็อพมาจากที่โน่น คราวหน้าเราลองแต่งชุดไทยดูไหมคะ คุณพี่"
เอ่อ อะไรเนี่ย สองนางนี่แบบว่าท่าทางจะไม่ลงง่ายนะ
"พอแล้วคุณ ไปๆกลับก็กลับเสียเวลาคุณพี่เขา"
พ่อผมเองครับ ผมนั่นล่ะสะกิด มัวแต่หนึ่งสองสามกันอยู่นี่เมื่อไหร่จะได้กลับสักที
"โอ๊ะ คุณพี่"
"คุณน้อง"
ฉากเศร้าหรือเปล่าไม่รู้ที่สองนางโผเข้ากอดกันร่ำไห้ ดราม่ามากมายแต่ไม่มีใครเศร้านะ ต่างคนต่างอมยิ้ม มีแต่หลานผมนี่ล่ะ หัวเราะออกมาเอิ๊กอ๊าก
"อิอิ คุณย่าอ่ะ ทำเหมือนในหนังเลย ตาหลก"
ไอ้พี่ปริ๊นครับไปยืนแหงนหน้ามองอยู่ใกล้ๆ ได้ใจมากหลานรัก ให้มันได้อย่างนี้ คุณนายก็เหมือนอายเด็ก
"อะไรจ๊ะพี่ปริ๊น คุณย่าก็มีบ้าง เวลาจะร่ำลาคนที่เรารักน่ะ"
ยังจับมือกันอยู่ โอ๊ยเหมือนในหนังมากๆให้ตายเถอะ กว่าจะแยกออกจากกันได้นี่นะ ต้องดึงต้องทึ้ง พอขึ้นรถได้ก็เหลียวหลังกลับทำเป็นเกาะกระจก เวอร์มาก ผมนี่หัวเราะคิกคักออกมาเลยนะไม่ไหวๆ
"เรื่องไหนอ่ะแม่"
ผมดอดขึ้นตอนรถออกมาจากสวนแล้ว
"อะไรเรื่องไหน"
"ก็ที่ทำเมื่อกี๊อ่ะ ไปจำมาจากเรื่องไหนเหรอ อิอิ"
"ต๊าย อย่ามาซิยะ ชั้นนี่ล่ะต้นฉบับ ก็จากคุณพี่ชั้นก็ต้องเสียใจเป็นธรรมดา ใครจะเหมือนแก คนใจแห้งแล้ง"
"อ้าวไรอ่ะแม่ อีกล่ะ กัดนายตลอด นี่ถามหน่อยเถอะ นายไม่อยู่ที่โน่นนี่แม่กัดใครอ่ะ"
"จะใครล่ะ ไม่มีน่ะสิ เนี่ยหงุดหงิดอยู่เนี่ย พ่อเราก็ไม่อะไร พี่ชายก็ โอ๊ย แม่อึดอัด"
"อ้าวๆ คุณ ก็อยากกัดก็กัดมาสินะ ผมไม่ว่าอะไรซะหน่อย"
"มันไม่มันไงคะคุณ ไม่ได้หรอกนะ เหมือนกัดต้นไม้ใบหญ้าอะไรก็ไม่รู้ไม่มีปฏิกริยาตอบสนอง"
"เฮ้อนะคนเรา"
นี่ล่ะครับแม่ผม เหอๆ มีลูกเป็นที่ระบาย ผมเหมือนใครคงไม่ต้องบอกหรอกนะ คุณนายยุพินนี่ล่ะครับ
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล. ขอให้มีความสุขนะครับ อ่านแล้วอยากให้ยิ้ม แบ่งปันรอยยิ้มให้กันและกัน อิอิ เริ่มเหมือนนายเข้าไปทุกวัน แถแถดสตอแบรี่ อิอิ :L2: :L2:
-
5555นายแม่ฮาตลอดศก
ว้าจะกลับแล้ว จะฮาอยู่ไหมเนี่ย
อยากรู้จัง ตกลงใครคู่นายต้อมกันน๊อ ต้องไปเจอที่เมืองนอกแหงมๆ ขอแสบๆแบบนายเฮอะ มันส์หยดแน่!
-
โห...น่าร๊ากกกน่าชังจริง สองคุณนายแม่ผัวแม่ยายเนี่ย
ว่าแต่พี่แพทย์มาเพื่อเป็นตัวประกอบเล็กๆในฉากจริงๆใช่มะ? บทพูดน้อยเหมือนหาหอยเม่นในน้ำจืด!! คุณอิ๊กไม่คิดจะเพิ่มบทให้พี่เขาหน่อยเหรอคะ? บทน้อยแล้วยังลุคเฉื่อยไม่สนใจอะไรอีก ทำลายจิ้นก่อนหน้าซะเรียบวุธ!!
และที่สำคัญ น้องต้อมไม่มีบทเลยอะตอนนี้TToTT เดี๋ยวน้องก็ต้องไปนอกแล้วน้าาา จัดน้องหนักๆหน่อยสิค้าาา งี๊ดๆๆ >/l\<
-
ขอโทษแฟนคลับต้อมด้วยนะ ที่ต้องถามยังงี้
สรุปต้อมจะไปแล้วใช่ป่ะค่ะ :mc4:
-
ว่าจะนับไม้ซะหน่อย อ่านซะเพลิน ลืมเลย
-
:m25:
-
:m20:เฮอาไปกับคุณนายแม่ทั้งสอง
-
:L1:เริ่ดมากๆคุณนายทั้งสอง
-
ทันแล้วววววววววววววววววววววววว
ครอบครัวสุขสันต์ หรรษาจริงๆ
-
:jul3:ชอบคุณพ่อจังเลยค่ะ พี่แกนิ่งมาก
เหมือนกัดต้นไม้ใบหญ้าอะไรก็ไม่รู้ไม่มีปฏิกริยาตอบสนอง
ฮ่าๆๆๆ นายแม่ สุดย๊อดดด :laugh:
-
โอ๊ยยยย สุโค่ยค่ะตอนนี้ o13
เต็มไม้ เอ๊ย!เต็มแม็ก ฮิๆ :impress2:
-
ร้อนแรงกันตลอดๆ คุ่นี้ฮ่าๆ
แต่ว่าก้อว่านะ
ที่เชียร์พี่แพทย์กับต้อมนี่ สงสัยจะกินแห้ว
เพราะไม่มีลางเล้ยยย
เงียบสนิท ไม่มีให้จิ้นเลย
ก๊ากก สงสัยจะเสร็จพี่ปริ้นซ์
-
สรุปว่าน้องนายนี่แรงและ :haun4: กว่าพี่หลวงอีกนะเนี่ย
ชอบคุณนายแม่และคุณแม่สวนดอกจริง ๆ ดูเวอร์และตลกดี
ยิ่งกว่าดูตุ๊กกี้อีกนะ อ่านแล้วมีความสุข (แต่แอบสงสารน้องต้อม)
:pig4:
-
คุณนายแม่ทั้งสองนี่ก้นะ ฮากระจายจริงๆ
-
อ่านไปยิ้มไป คนเรา ทำได้เนอะ
+1
-
ในที่สุดก็ต้องจากลา
ที่นี้คุณนายจะไปหาลูกคู่ที่ไหนนะ
-
ครอบครัวสุขสันต์ดีแท้ 5555555555555555555 +1 นะคะ eiky ที่รัก
-
55555555 ยังคงความรั่วเหมือนเดิมเลย อิอิ สนกๆ อ่านไปยิ้มไป มีความสฃจัง
-
:L1:
-
รักที่ซูด นาย(รั่ว) 555+
-
อ่อ
ต้อมใกล้จะเดนทางแล้วใช่ไหมครับเนี๊ยะ
เอาใจช่วย
แต่ฮามากมายเลยตอนนี้ คุณนายทั้งสองฮาได้อีก :o12:
-
บอกคำเดียวว่า เริ่ด คร๊............ :impress2: :-[
-
เฮ้ออออออออออ
คุณนายแม่ทั้ง2ต้องจากลากันแล้วหรอเนี่ย
ไม่อยากให้แยกจากกันเลยอ่ะค่ะ อ่านคุณนายแม่ทั้ง2แล้วอารมณ์ดีม๊ากมาก มีอะไรให้ขำตลอด
แล้วหลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้างเนี่ย
ต้อมจะต้องไปเมการึยังคะเนี่ย แค่คิดก็อดใจหายไม่ได้
แล้วต้อมจะได้คู่กับใครหว่า พี่แพทย์หรือน้องปริ๊นซ์ดีละเนี่ย ลุ้นๆๆๆ
พี่อิ๊คสู้ๆนะคะ o13 o13 o13 o13 o13
-
นายเเม่เหมือนหลุดมาจากซีรี่ส์เกาหลี๕๕ :m20:
-
อิอิ
-
เลือดลมเดินดีจริงๆๆๆๆๆ
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
-
นับถือคุณนายสองนางนี้จริงๆเล๊ยยย!!!พี่แพทย์บทน้อยมากเลยนะคะเนี่ย
-
น่ารักจริง ๆ คุณนายแม่กะคุณนายแม่สวนดอกไม้ o13
อ่านแล้วยิ้มค้างเลย ^____________________^
-
ดราม่ามากมาย คุณนายทั้งสอง
5555 ไม่ได้เห็นไรด้วยกับเขาหรอกนะ
แต่ว่าอยากให้มัน 3 P จริงๆอ่ะ เรื่องนี้
รักต้อม รักหลวงมาก ถ้าเป็นไปได้อยากจะเป็นนางเอกแทนนายด้วยซ้ำ
-
คุณนายแม่ตลกอะ หุบปากไม่ให้ยิ้มไม่ได้เลย :z1:
-
:z1:รออ่านนะค่ะ
-
น้องต้อมของคุรนายเงียบไปเลย พักผ่อนเอาแรงหรือจ๊ะ
-
2 คุณแม่จะฮาไปไหน(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/emoticon_002_cactus.gif)
-
คุณนายแม่ทั้งสองชนะเลิศศศค่ะ
-
like mother like son
5555
-
คุณน้องคะ
เจ้มีอะไรจะสารภาพค่ะ
เอ่อ คือว่า
เจ้ผิดเองคะ
พอดีว่า กำลังมันๆ กะนิยายของคุณน้อง
เลย คือ เ่อ่อ จะกดบวกน่ะค่ะ
แล้วพลาดดันไปกดลบ
จาก 977 เลยกลายเป็น 976 ซะงั้น
เลยขอลุแก่โทษมา ณ โอกาสนี้ด้วยนะค้า
เจ้สอง
-
สงสัยคุณนายแกจะอยู่ในช่วงวัยทองด้วย
เลยกัดไปซะพี่นายพรุนเลย :laugh: :laugh:
-
คุณนายแม่กะคุณนายแม่สวนดอกน่ารักซะ
ฮึ..หมั่นไส้นายพล เต็มอิ่มเต็มสุขเชียวนะ(อ๊ะ..ไม่ได้อิจฉานะ..ฮึ)
-
ชอบ นาย แม่ มาก
ชอบนายแม่ ทั้งสอง ที่สุดในเรื่องนี้ 55555555555555555555+
-
ครอบครัวสุขสันต์ o13
-
ตลก55555
สูบกันทุกตอนนะฮะ 5555
-
มีความสุขค่ะ คุณนายแม่
แหม.....ต้อม อยู่กับพี่แพทย์บ่อยนะ
-
เป็นเยอะนะนี่ คุณนายยุพิน
แต่ฮาดีนะ
o13
-
ตาหลกจัง
-
คุณแม่ฮาได้อีก 5555
หมดช่วงเวลาแห่งความสุขแล้วสินะ กลับไปนายจะเจออะไรบ้างเนี่ยะ ลุ้นๆ
-
กรี๊ดไม่ไหวจะเคลีย ตอนนี้คุณนายแม่ทั้ง2เด่นสุดเลย
เริดทั้งคู่ :-[
-
คุณนายแม่เริ่ดสุดๆ
-
ฮานายอ่ะ บรรยายบทรักได้แบบว่ารั่วโคด ก๊ากกกกกกก
-
+1 ให้ค่ะ
น่ารักจริงๆ เลยนะคะ 2 ครอบครัวเนี่ย
-
อ่านแล้วยิ้มแก้มแทบแตกอ่ะ อย่างฮา :jul3:
-
+1 ให้ อิ๊กกี่ และ :กอด1:2 ยอดคุณแม่
-
ไม่มีฉากน้องต้อมเลย
คิดถึง
นึกภาพตอน หลวงกัดฟันแล้ว
วู้ยยยยยยยยยยยย :m10:
-
จัดหนักกันไป....น้องนายเนี่ย..ทำเอาเลือดพุ่งแบบฮา ๆ นิ
สองคุณนายแม่แย่งซีน...ซึ้งตรึงใจ..แต่ก็ยังฮาได้อยู่ดี...
อ่านไปยิ้มไป.....มีความสุขคร๊าบบบ....
:pig4: น้องอิ๊ค มาก ๆ :จุ๊บๆ:
-
คุณนายแม่ทั้งสองเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยตลอด ฮา...ดี
ไม่มีใครสามารถแทรกแซงระหว่างการเม้าธ์กันได้
แต่ต้องจากกันซะแล้ว แย่จัง...คงเหงากันแย่เลย ^^
นายถึงจะงอน จะรั่ว แต่คุณสามีก้อเอาอกเอาใจตลอดนะ
นายขอมาหลวงจัดให้ อิอิ จัดหนักถึงกับเคล็ดหน่อยๆ เลย
นายนี่น่ารักแบบรั่วๆ :-[ แต่คนก้อมาหลงเยอะ แบบว่าสวยเลือกไ้ด้
รอตอนต่อไปฮับ :pig4:
-
คุณนายแม่นี่ฮาดีแท้ 55+
ส่วรนายก็รั่วได้ทุกเวลา ^^
-
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
รำลากันได้สุดๆ
-
ชอบน้องปริ้น พูดอะไรตรงๆ แต่ตลกดี :laugh:
-
คุณหลวงจัดหนัก :oo1:
:jul1: :jul1:
ฮ่าๆ
นายตกกระป๋อง :laugh:
-
>"< วุ๊ๆๆ องก์นี้ฉากอัศจรรย์เลิศศศศศศศศศศศศศศศศศศศ!
กระทืบไลค์จ้าาาา ^^
-
55555
ถูกคุณนายทั้งสองมากอ่ะ
แบบว่า
5555
-
เป็นตอนที่เรื่อยๆ สบายๆดีจัง อิอิ
-
ชอบจริงๆ นาย(รั่ว)555+
มาต่ออีกเร็วๆนะครับ รอรอ จัดมาเต็มๆ หึหึ o13 o13 o13
-
นายแม่นี้นะ
แรงตลอดดดดดดดดดดดดดดด
-
รอเน้อ~
-
:m20: :m20: อ่านไปยิ้มไป
อะไรจะน่ารักขนาดนี้ :กอด1: ชอบมากค่ะ
อย่าลืมมาต่ออีกนะคะ สนุกได้ใจไปเลยเรื่องนี้อะ
-
:jul3: :jul3: ที่แท้เพราะไม่มีคนให้กัด เลยมากัดนายซะจนยับเยินแบบนี้นี่งเอง 55+
-
:) สนุกมากกกก ต้อมใกล้ไำปแล้วดิ
-
คุณนายแม่เลิศๆตลอดทริปคร๊าาา
เลิฟซีนนน
-
อ๊ากกกกก งูๆ น่ากลัว :serius2:
แต่ทำไมงูโ่ด่อ่ะครับ อิอิ
กลัวโดนฉกจัง :o8:
-
วันนี้คุณอิ๊กจะมามั้ยน้าาาา? ลุ้นๆ
เดี๋ยวพี่จะฝันถึงน้องต้อมเป็นการฉลองวันเกิดให้ตัวเอง หุๆ
-
โอมมมมมมม จงมาๆๆๆๆๆ
เล่นไสยศาสตร์ ซะงั้น อิอิ
-
คุณแม่ทั้งสองเข้ากันได้เป็นอย่างดี
คุณนาย จะร้ายไม่ออกก็คราวนี้ละ
-
นางร้าย นายรั่ว อยากอ่านก่อนกลับบ้านอ่าาขอวอนพี่อิ๊กพามาทีน้าาา พลีสสส
+1รอเร้ยอะ
-
องก์ ๔๕
กว่าจะกลับมาถึงกรุงเทพฯผมก็แทบตายเพราะต้องรบรากับคุณนายนั่นล่ะครับ นางคงจะเหงาปากมานาน เหอๆ โอยๆ จะตายเอาให้ได้ ไอ้หลวงกับคุณพ่อก็หัวเราะชอบใจ ส่วนหลานชายคนโปรดก็นะมันเห็นในรถผมเป็นสนามวิ่งเล่นหรือไงไม่รู้ จากหลังรถมาหน้ารถ จบลงที่คุณพ่อให้มันนอนตัก อะไรกันครอบครัวผม
"พรุ่งนี้พักสักวันนะแม่ นายเหนื่อย ต้องทำงานด้วย"
ผมบอกคุณนายเธอตอนส่งกลับเข้าโรงแรม ร่างกำลังจะแตกยังไงไม่รู้
"ย่ะ ชั้นก็ว่าจะให้เขาทำสปาให้เหมือนกัน"
แหมดูนะ เชิดหน้าใส่ผมแล้วเดินจะจูงหลานเข้าไปในโรงแรม แต่หลานตัวดีไม่ไปนะมันวิ่งมาหาปู่มัน คุณนายก็เลยชะงักรอไว้ก่อน
"เดี๋ยวตอนเย็นมากินข้าวด้วยนะพ่อ"
"กลับดีๆล่ะลูก ทนแม่เขาหน่อยอีกไม่กี่วันก็กลับแล้ว"
"ไม่เป็นไรหรอกพ่อ พ่อก็รู้ว่านายก็เหมือนแม่นั่นล่ะ"
"ฮ่าๆ นั่นสินะ ไปพี่ปริ๊น"
"ไม่เอาอ่า ปริ๊นจะไปนอนกับอาหลวง อาหลวงบอกว่าอยู่คอนโดฯ ปริ๊นไม่เคยเห็นอ่าคุณปู่"
"ไปสิพี่ปริ๊น เดี๋ยวไปเล่นเกมที่ห้องอา"
เอ่อ หา อะไรนะ
"ไม่ดีหรอกพี่ปริ๊น ห้องอารกจะตาย มีหนูด้วยนะ"
"หวาย ไม่กลัวอ่ะ เนอะอาหลวงเนอะ อานายโกหก"
ฉลาดขึ้นมาอีกแล้ว หลานชั้น ต๊ายนี่กะจะเอาอีกสักไม้อะไรเนี่ย
"อาหลวงให้ขี่หลังหน่อย ปริ๊นขี้เกียจเดิน"
"อะไรกันพี่ปริ๊น อย่าไปกวนอาเขาสิลูก เดินเองก็ได้นี่"
"ไม่เป็นไรหรอกครับคุณพ่อ มาพี่ปริ๊น"
ไอ้หลวงมันก็นะ ท่าทางจะรักกันมากนะเนี่ย แหม ผมนี่นะยืนตาเขียวอยู่ ยืนอยู่สักพักรถอีพัทก็มาถึง ก็อะไรอีรุงตุงนังกันอยู่ ไอ้พี่ชายมันไม่ได้สนใจหรอกนะครับ มันเล่นแต่เกม อีป้าก็แย่งหลานเล่น เอาเข้าไป
"แหมตาปริ๊น วันนี้จะออกจากอกย่าเหรอลูก ไม่รักย่าแล้ว กระซิกๆ"
มาไม้ไหนอีกเนี่ยคุณนาย ต๊าย ทำอะไรลงไปไม่ได้อายเด็กมันบ้างเลยนะ แทนที่หลานมันจะเห็นใจตกหลุมดำไปกับสิ่งที่นางทำ เปล่าเลยครับท่าน
"อิอิ คุณย่าอ่ะ ทำอะไรไม่รู้ตาหลก พี่ต้อมๆ พี่ต้อมไปนอนกะคุณย่าดิ"
เหอๆ รู้จักมันน้อยไปครับหลานตัวแสบ ไอ้ต้อมนี่หน้าตาเหรอหรา
"พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนอ่ะ ไปดูคะแนนสอบ เผื่อตกไงพี่ปริ๊น"
"อ้าว พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนเหรอลูกต้อม"
"ครับ ต้องไปดูคะแนน ต้องไปซ้อมบอลด้วย เพราะมีแข่งอีกนัดอ่ะครับคุณแม่"
"อ้อๆ ตายจริง แม่จะกลับแล้วนะวันพุธน่ะ เราแข่งวันไหนแม่อยากไปดูจังเลย"
"เอ่อ แข่งวันพุธนั่นล่ะครับ"
"ตายแล้ว ทำไงดี เลื่อนตั๋วดีไหมนาย"
เวอร์มาก อะไรเนี่ย ไม่เคยดูหรือไงนะกะอีแค่ฟุตบอล
"เลื่อนทำไมแม่ แม่บินตั้งตีหนึ่ง ต้อมแข่งกี่โมงล่ะ"
"พุธหน้าอ่ะพี่"
ไอ้บ้า ทุกคนทำหน้าเซ็งกันหมดมีมันคนเดียวที่ยิ้มแหยๆ
"แหมนะพ่อต้อมก็เข้าใจมาหลอกคนแก่ ไม่รู้ล่ะไปถ่ายวีดีโอมาให้แม่ด้วย ตอนเราไปโน่นค่อยเอาไปให้ดู ไปๆ ไปนอนเจค ให้พี่ปริ๊นเขาไปกับอานายนั่นล่ะ แล้ววันนี้จะนอนไหนพ่อต้อม นอนกับแม่ก่อนไหมพรุ่งนี้ค่อยไปโรงเรียน"
"เอ่อ ครับ ได้ครับ"
"ดีจ๊ะ เสื้อผ้านักเรียนเราก็มีอยู่ที่นี่ชุดนึงนี่ พรุ่งนี้แม่จะได้ให้ตังค์ไปกินหนม ใครไม่อยู่ก็ไม่ต้องเอา เนอะต้อมเนอะ"
"ปริ๊นไม่สนใจหรอก อิอิ อาหลวงให้เงินปริ๊นด้วยน้า ค่าตัวปริ๊นอ่ะ"
"แหมนะพี่ปริ๊น ค่าตัวแพงมาก ใครเขาจ้างไปล่ะเนี่ย หือพ่อคุณ"
ผมเข้าไปบีบแก้มมันเบาๆ มันก็ดิ้นแด่วๆอยู่บนหลังของอาหลวงของมันนั่นล่ะครับ
"ไม่มี ปริ๊นไปเอง อิอิ"
เริศมากหลานชั้น แหมนะมันได้มาจากใครเนี่ย ไอ้ตัวพี่ชายมันเอาเกมยัดใส่มือก็เงียบเป็นเป่าสาก ไอ้นี่เอาอะไรยัดใส่มือมันดีนะ เหอๆ
"อ้าวโจ้ ไปนอนห้องพี่ไหม นอนกับพี่แดน"
พอครอบครัวผมเดินเข้าไปในโรงแรมกันหมดแล้ว เราก็เดินไปยังลานจอดรถ ไอ้หลวงมันพาหลานลั่นล้าล่วงหน้าไปก่อนแล้ว เข้ากันได้ดีจริงๆให้ตายเถอะ โอนมาเป็นลูกดีไหมเนี่ย มีพ่อ มี แม่ อ๊าย เพอร์เฟ็กต์
"ไม่ได้จ๊ะ วันนี้โจ้จะไปนอนบ้านชั้น"
"แล้วแม่แกไม่ว่าเอาเหรออีพัท"
อีป้ามันดอดขึ้นหลังจากเงียบอยู่นาน คนแก่เมารถเหอๆ
"ว้าย แม่ชั้นเปิดย่ะ ไม่ใช่ไม่เคยมา เคยมาหลายรอบแล้วย่ะหล่อน"
"หา หลายรอบ อะไรยังไงอีพัท แหมเดี๋ยวนี้ไม่เล่าเลยนะแก"
มันหัวเราะชอบใจครับ สนใจใครที่ไหนเดินควงแขนไอ้โจ้เหมือนคู่ผัวตัวเมีย ต๊ายนี่เราตกข่าวไปมากขนาดนี้เชียวหรือ ปกติอีนี่เวลามันไปทำกิจกรรมอะไรมามันจะเล่าทุกเม็ด แหมนะเดี๋ยวนี้ทำเป็นอุบอิบ
"อิอิ ห้องอาหลวงรกเหมือนห้องอานายที่โน่นเลยอ่ะ"
"อ๊ะ พี่ปริ๊น บ้าเหรอ ห้องอาไม่เคยรก"
พอไปถึงบ้านมันก็วิ่งสำรวจล่ะครับ เริ่มต้นด้วยห้องนอนเล็กก็ห้องที่ผมนอนนั่นล่ะ
"รกนะ คุณย่าชอบบ่นประจำ แต่ตอนนั้นปริ๊นตัวเล็กๆจำไม่ได้อ่ะ"
"จำไม่ได้หรือว่ายังไม่เกิด แหมเยอะนะเรา"
ทำเป็นพูดไปนะไอ้พี่ปริ๊น แหม เพิ่งจะคลอดนะตอนที่ผมมาอยู่ที่นี่ แสดงว่าคุณนายเธอเมาท์ผมให้หลานฟังกระจายแล้วสิเนี่ย
"มีปลาๆ ให้อาหารๆ"
"แว้ก พี่ปริ๊น ทำไมเทไปทั้งซอง เดี๋ยวมันก็ตายพอดี"
อันนี้อีป้าครับ มันวิ่งไปตะครุบหลานออกมาจากอ่างปลาหางนกยูงของมัน เหอๆ พอหลานมันเห็นถุงอาหารเม็ดให้ปลามันก็เทสิครับ เทยังไง ก็เทลงไปทั้งซองนั่นล่ะ อีป้านี่ถ้าเป็นผมคงตบไปแล้ว
"อ่า ทำไมอ่ะอาแดน"
"ปลามันกินเยอะไม่ได้จ๊ะพี่ปริ๊น"
กัดฟันพูดอย่างแรง
"ทีปริ๊นยังกินเยอะเลย ทำไมปลามันจะไม่หิวเหรอ"
เป็นไงล่ะ อยากให้มันมาดีนัก จัดการกันเองเลย
"ไม่เหมือนกันนะพี่ปริ๊น ปลามันตัวเล็กนิดเดียว กินทีละนิดก็พอ พี่ปริ๊นไปหาอาหลวงสิจ๊ะ โน่นอาหลวงกำลังจะต่อเกม"
หลอกล่อมาทางนี้แล้วนางก็ตักเอาอาหารเม็ดออกน้ำตาเล็ดเลยนะนั่น อิอิ แอบมีความสุขนะผมน่ะ
"ไม่เอาอ่ะ เกมอะไรอ่ะ หวายของปริ๊นมีพีสามแล้วอ่ะ พีสองเล่นไม่เป็น"
"เยอะนะพี่ปริ๊น เล่นๆไปเถอะ"
"ไม่เอาอ่ะ อาหลวงพาอาบน้ำหน่อยสิ"
มันเข้าไปกระเง้ากระงอด ไอ้หลวงมันก็หันมามองผม ผมก็พยักหน้า เอาเถอะ ตามใจมันหน่อย
"อยากอาบน้ำกับคุณพ่อเหรอพี่ปริ๊น"
ผมพูดขึ้นแล้วยิ้ม
"อะไรอ่ะ พ่อปริ๊นอยู่โรงแรมนะอานาย"
"ก็ให้อาหลวงเป็นพ่ออีกคนสิ อิอิ อานายก็ อ๊าย เขิน เป็นมามี๊อ่ะ"
"ตาหลก อานายเป็นผู้ชายมีปิกาจู้อ่ะ ไม่เอา ประหลาด"
"ไปอาบน้ำเลย เดี๋ยวให้อาบเองเลยนี่"
ผมเสียงแข็งขึ้นทันที แต่มันสนใจที่ไหนครับ แหมนะ ชั้นก็อยากจะเล่นพ่อแม่ลูกหน่อยก็ไม่ได้ ไอ้หลานบ้า ไอ้หลวงนะหัวเราะชอบใจใหญ่
"อาหลวงๆ ไปทำงานเหรอ"
ไม่อยากจะเล่าเรื่องเมื่อคืน เหอๆ กว่าจะปล้ำให้มันนอนได้นี่นะ ก็คุณหลานมันเล่นดิ้นพรวดๆ จะเอานั่นเอานี่อยู่ เลยแอบถีบไปให้ไอ้หลวงมันปลอบเอาเอง โอยๆ แต่มันก็นอนง่ายนะพอไอ้หลวงเกาหลังให้นิดเดียวมันก็หลับ นอนตรงกลางด้วยนะเออ กันซีนอามันสุดฤทธิ์ ชั้นว่าจะนอนกกผัวหน่อย ไอ้หลานนี่ยังไง
"ครับ ไปทำงาน อยู่ตรงข้ามนี่เองนะพี่ปริ๊น"
"ปริ๊นไปด้วย"
"ไม่ได้นะพี่ปริ๊น อาเขาไปทำงานนะ เราไปเดี๋ยวอาก็ไม่ได้ทำงานพอดี เดี๋ยวอาจะไปส่งหาคุณย่า อาก็ต้องไปทำงานนะพี่ปริ๊น"
"ปริ๊นไปไม่ได้เหรอ ปริ๊นไม่ดื้อหรอก ปริ๊นอยากเห็น"
"รู้ตัวด้วยเหรอว่าดื้อ เดี๋ยวพาไปส่งคุณย่า"
"โฮกๆๆ ไม่ไปอ่า ไม่ไป"
อ้าว ร้องไห้ครับ น้ำตาแตกเชียวหลานผม ไอ้หลวงก็อุ้มเอาไว้บนเอวของมัน
"อ่ะ ไปก็ไป เดี๋ยวอาพาไปดูเขาซ่อมรถ"
"อิอิ ไปดิ เร็วๆ เดี๋ยวอานายใจร้าย"
"นี่ ตกลงร้องไห้จริงหรือว่าแสดงพี่ปริ๊น เริ่มเยอะแล้วนะเรา"
"ร้องจริงๆดิ ปริ๊นไม่ได้โกหก"
เริ่ด เป็นไงล่ะคุณนาย นี่ถ้ารู้ว่าหลานเลียนแบบนี่จะทำหน้ายังไงนะ ได้ใจเป็นที่สุด
"เออๆ เดี๋ยวให้พี่แพทย์มารับเอาเอง แกพาไปก่อนเถอะ แน่ใจนะว่าจะไม่โดนไล่ออก"
"ไม่หรอกคุณ น้องๆที่ทำงานมันพาลูกพาเต้ามันมาด้วยเยอะแยะ เขามีที่ให้เด็กเล่น"
"ตรงไหน ชั้นเห็นมีแต่ที่ล้างรถ"
"มีก็แล้วกันน่า"
"เออๆ สมใจแล้วสิพี่ปริ๊น"
"อิอิ ไปดิอาหลวง ปริ๊นอยากซ่อมรถ"
ดูมันครับ แหมนะ ชั้นล่ะเปลี้ยใจจริงๆ เอาเถอะยังไงๆวันนี้ผมก็ต้องไปทำงานเหมือนกัน ลามานานเดี๋ยวเขาจะคัดชื่อออกเสียเปล่าๆ รีบอาบน้ำแต่งตัวก่อนเถอะ วันนี้เอารถไปดีกว่า อิอิ ไม่ได้เอาไปนาน
"ต๊ายหายไปเป็นชาติเลยนะยะ ไหนล่ะของฝาก"
นังจอยครับ เจอกันที่ลานจอดรถ เห็นอีคริสอีกคนกำลังเดินมา
"อยู่ท้ายรถ จะเอาเลยไหมล่ะ หรือว่าเอาตอนเลิกงาน"
"เอาตอนเลิกงานก็ได้แก ไวน์นะ อิอิ"
"แหมนังนี่ เออ ไวน์นั่นล่ะ"
"ว้าย เพื่อนสาว"
"แหมอีคริส ว่าไงจ๊ะเพื่อนสาวมาก"
ผมลากเสียงใส่มัน
"มีอะไรอัพเดทไหมแก"
พอทักทายกันได้สักพักก็เข้าประเด็น เผื่อว่ามีอะไรที่ผมตกข่าวไปอีก
"ก็ไม่มากหรอกแก ช่วงนี้ยุ่งจะตาย เขาตรวจทุกเม็ด"
"แล้วเรื่อง"
"อ๋อก็เป็นไปตามที่ทางคุณไมค์บอกนั่นล่ะ ตอนแรกไอ้เอ็ดมันจะฟ้อง แต่ทางเรากันทุกทาง ส่งหลักฐานไปให้ทางทนายที่อยู่เมกา มันสู้ไม่ไหวเลยเงียบๆไป"
"แล้ว"
"อีเอสน่ะเหรอ ก็อยู่บางขวางสิจ๊ะ มีพี่ฝ่ายสินเชื่อไปเยี่ยมมันนะวันก่อน"
"เป็นไงบ้างแก"
ผมก็อยากรู้นะใจเต้นตึกตักขึ้นมา อยากรู้เหมือนกันว่ามันเป็นยังไงแล้ว
"พี่เขาบอกว่าท่าทางมันสบายดีนะแก ได้ข่าวเป็นขวัญใจนักโทษชาย"
"คือไรวะ"
"แหมอีนาย จะอะไรล่ะ ก็มันถวายตัวให้เกือบทุกคนน่ะสิ ท่าทางมันชอบนะเห็นพี่เขาบอก"
"เหรอ อืม"
"ทำไมทำหน้าแบบนั้นแก เหมือนรู้สึกผิด"
"เปล่าๆ ไปทำงานเถอะแก"
ผมก็คิดนิดหน่อยล่ะครับ รู้สึกผิดจริงๆนั่นล่ะ แต่เอาเถอะ ถ้ามันไม่ได้ไปอยู่ตรงนั้น ผมเองก็คงกลายสภาพเป็นปุ๋ยไปแล้วล่ะป่านนี้ สิ้นเรื่องกันเสียที ไม่อยากจะบอกว่าพอกลับเข้าห้องไป กรี๊ด นี่มันห้องเก็บเอกสารหรืออะไรเนี่ย แฟ้มวางตั้งจนไม่มีที่จะวาง จะเอาอันไหนก่อนดีเนี่ย
"เป็นไงนาย แม่คุณสบายดีไหม"
"อ้อ สบายดีครับคุณปีเตอร์ ขอบคุณนะครับ นี่ของฝากเล็กๆน้อยจากสวนครับ ทำเองนะ"
ผมเอากระเช้าไวน์ยื่นให้เขา ก็ตระเวนแจกตามหัวหน้าแผนกใหญ่ๆล่ะครับ
"งานเยอะหน่อยนะ ผมไม่ไว้ใจใคร รอคุณมาดูดีกว่า"
"ครับ เดี๋ยวผมรีบจัดการให้"
ควรจะดีใจหรือเสียใจดีเนี่ย เหอๆ มองเข้าไปในห้องแล้วแทบจะลมจับ นี่งานแค่สามอาทิตย์เหรอเนี่ย ทำไมมันเยอะแยะมากมายขนาดนี้ กรี๊ด
"นาย เลิกงานแล้วไปรับต้อมหน่อยสิ แม่บอกนะ"
สี่โมงเย็น สภาพผมเหมือนทำงานมาข้ามคืน ตาเริ่มลายแล้วครับ ตอนพักเที่ยงก็สั่งอาหารเข้ามากินเอานะ ไม่ได้ออกไปไหน น้ำก็กินแต่พอแก้กระหายเพราะกลัวจะเข้าห้องน้ำบ่อย ทำทั้งวันเพิ่งไปครึ่งโต๊ะเองนะเอกสาร โอยชั้นจะตายแล้ว
"ให้มันมาเองสิพี่ นายยังทำงานไม่เสร็จเลยนะ"
"ไปรับน้องมันหน่อย แม่อยากให้นายไปรับนะ หรือจะคุยกับแม่"
"เออๆ แหมนะ จะไปกินข้าวที่ไหนล่ะ จะได้ไปเจอเลย พี่โทรฯหาอีป้าเลยนะ ให้มันไปเจอที่โน่น นายไม่แวะเข้าห้องแล้วนะ"
"แม่อยากไปกินเลียบทางด่วน"
จ้า แม่คุณ สรรหามาเหลือเกิน นี่ชั้นยังไม่เคยไปเลยนะเนี่ย อะไรกัน โอยๆ เดี๋ยวรีบจัดการกับกองนี้ก่อนแล้วค่อยออกไป
"พี่ จะมารับกี่โมงอ่ะ"
เดี๋ยวนี้มันไม่ส่งมาแล้วนะครับข้อความ มันโทรฯมาเลย ดีเหมือนกันขี้เกียจพิมพ์อยู่พอดี
"สักพักล่ะ เราทำไรล่ะตอนนี้ พี่ยังทำงานไม่เสร็จเลย"
"ก็ถ้าพี่ยังไม่มารับผมก็จะซ้อมบอลต่ออ่ะ"
"อืม ซ้อมต่อไปเถอะ เดี๋ยวพี่เสร็จพี่ไปรับ ที่เดิมใช่ไหม"
"ครับพี่"
"แค่นี้นะ"
"พี่ๆ"
"อะไรอีก"
"ผมใส่เกงบอลด้วยนะ"
"อ้าว ซ้อมบอลไม่ใส่เกงบอล แกใส่กระโปรงเหรอไอ้นี่"
"ฮ่าๆ พี่นี่ไม่จิ้นเลยนะ เกงบอลไง ใส่กกน สีขาวนะ"
"แล้วยังไง"
"อ้าวพี่นี่ โอเคๆ จิ้นไม่ออกก็ไม่ต้องจิ้น รมณ์เสียว่ะ"
อ้าว ชั้นผิดเหรอเนี่ย อะไรของมัน ท่าจะบ้าไอ้ต้อมนี่
"แกยังไม่กลับเหรอนาย ว่าจะชวนไปจิบไวน์ซะหน่อย"
อีคริสมันโผล่หน้าเข้ามา
"ยังแก เออ แกไปกินข้าวกับที่บ้านชั้นไหมชวนนังจอยไปด้วย"
"จริงดิ โอเคๆ อยากไปอยู่พอดี ว่าจะไปกราบคุณแม่กับคุณพ่อแกหน่อย"
"แต่รอนะแก ชั้นยังไม่เสร็จ"
"เออน่า รอได้ เดี๋ยวลงไปจิบไวน์รอกับนังจอยที่ลานจอดรถ"
"เริ่ด"
แหมนะ เข้าใจพูด แล้วชั้นล่ะนั่งหน้ามันอยู่คนเดียวนี่นะ
"ก็งานแก แกก็ต้องเคลียร์เองสิแก"
"รู้แล้ว เออนี่แก เวลาเขาพูดถึงกางเกงบอลแล้วทำไมเหรอ"
"ก็กางเกงบอลลื่นๆ นูนๆไงแก อ๊าย ใคร ที่ไหนยังไง เมื่อไหร่"
"ไม่มีอะไรถามดู"
"ไม่เชื่อ อ๊าย เป็นยูนิฟอร์มที่ชั้นโปรดมากที่สุดเลยนะแก ว่าแล้วเปรี้ยวปาก"
อ้อ ที่แท้ไอ้ต้อมมันพยายามจะยั่วผมนี่เอง มันเป็นลื่นๆ นูนๆเหรอ อ๊าย พอก่อนดีกว่า งานแค่นี้นะ พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ อิอิ อยากเห็นเหมือนกัน มันจะจิ้นไปได้สักแค่ไหนเชียว
"แกสองคนไปรอที่โรงแรมก่อนนะ เดี๋ยวชั้นไปรับน้องอีกคน"
"อ้าว ให้ไปก่อนเหรอ"
"เออสิ จอยเคยเจอแม่แล้วนี่"
"อ้อได้ๆ แล้วหลานมาไหมแก พี่แพทย์ล่ะ อ๊าย"
"เวอร์นังนี่ ชอบเหรอพ่อหม้ายน่ะ แล้วตาหนุ่มอะไรนั่นของแกล่ะ"
"แหม แก ก็มีบ้าง ชั้นมองที่ผลผลิดย่ะ หลานน่ารักทั้งสองคน ชั้นว่าพี่แพทย์ต้องมีอะไรดีแน่ๆ อิอิ"
"นังแรด เออแก เจอกันที่โน่นล่ะ"
อีคริสมันดักคอแทนครับ สมน้ำหน้า อิอิ ว่าแล้วผมต้องรีบไปดูไอ้ต้อมใส่กางเกงบอลก่อนล่ะครับ อยากจิ้นเหมือนกัน ยั่วดีนัก ผมก็ขับรถเข้าไปในโรงเรียนมันล่ะครับ เด็กนักเรียนบางตา คงเป็นเพราะสอบเสร็จแล้ว เห็นแล้วที่เขาซ้อมบอลกัน อิอิ ตรงไปเลยอย่าได้ช้า
"มาแล้วเหรอพี่"
พอผมจอดรถก็ไปนั่งรอที่ม้านั่งทักทายกับโต้ชเหมือนเคย แต่คราวนี้ไม่มีอะไรติดมือมาฝากหรอกนะ รีบไปหน่อย ไอ้ต้อมมันเดินมาแล้วครับ ไม่เห็นจะมีอะไรน่าจิ้นตรงไหนเลย ก็แค่ชุดนักกีฬา อะไรเนี่ยเสียเวลาชัดๆ กางเกงบอลสีเหลือง กล้าใส่เนอะ เสื้อสีขาว หน้าตามันนี่คงเหนื่อยมากเหงื่อโทรมกายเชียวนะ แต่เอ๊ะ กรี๊ด มันเดินหันหลังให้แดดนะครับ แดดตอนเย็นๆที่คล้อยลงจะลับฟ้าอยู่แล้ว สาดมา เห็นแล้ว รู้แล้ว กรี๊ด
"ยืนอยู่ตรงนั้นล่ะแก"
ผมร้องออกไป จ้องเพ่งมองเป็นพิเศษ
"อ้าว ทำไมอ่ะ ผมก็อยากจะนั่งนะพี่"
"ยืนก่อนแป๊บเดียว"
"หือ มีไรอ่ะ"
"อิอิ"
"อ้อ อยากดูเหรอ"
"บ้า ไม่มีอะไรซักหน่อย เสร็จยังอ่ะจะได้ไป"
เบื่อจังพวกรู้ทันเนี่ยมันหุบขาเข้าทันที แหมนะ กำลังเพลินเชียว ถึงว่าอีคริสมันบอกว่ามันชอบ มันแบบนี้นี่เอง อิอิ
"อยากดูก็บอกดีๆดิ ผมจะให้ดู"
"ดูไร ไม่ได้อยากดู เร็วๆ"
ผมทำท่าตอบบ่ายเบี่ยงไป
"ฮ้า เหนื่อยจัง"
มันมานั่งลงใกล้ๆนะครับแล้วยกขาขึ้นให้ขากางเกงมันอ้าออก อ๊าย บัดสีที่สุด ไม่หลบๆ
"รีบไปอาบน้ำสิ จะได้ไป"
"นั่งพักแป๊บดิ นี่พี่ คุยกับผมไม่ใช่เหรอ ทำไมไม่มองหน้า มองแต่เป้านะพี่"
เอ่อ อ๊าย อายจัง ไอ้บ้านี่อะไรเนี่ย ไม่ได้มองสักหน่อยแค่ชำเลืองนิดเดียวเอง
"บ้าเหรอ ชั้นไปรอที่รถนะแก"
"อ่ะๆ หน้าแดงๆ"
"ยังอีก"
เบื่อที่สุดคือพวกรู้ทันหนึ่ง สองคือพวกที่ไม่ยอมตามใจ โฮะๆ อารมณ์เสีย ไม่เอาๆ ไม่คิดๆ มีผัวแล้วๆ ผัวชั้นใหญ่ ยาว สะใจ ไม่นอกใจๆ
"พูดอะไรคนเดียวพี่"
"แว้ก ไอ้บ้า มาตอนไหนทำไมไม่บอก"
คือว่าพอเข้าไปในรถผมก็สตาร์ทเครื่องเปิดแอร์รอนะครับ มันก็ไปอาบน้ำ ผมก็บ่นพึมพำหักห้ามใจอยู่คนเดียว มันเปิดประตูเข้ามา ผมก็ตกใจสินะ
"อ้าว เดินมานี่ไง อะไรอ่ะพี่ คิดไรป่ะเนี่ย"
"คิดไร อาบน้ำแล้วเหรอ"
"อาบแล้วสิ เนี่ยหอมนะ"
"เร็วๆจะได้ไป"
"เดี๋ยวดิ ไปเอาของกับไอ้อูก่อน ผมฝากมันไว้"
"อ้าวอูเหรอ ชวนอูไปกินข้าวด้วยกันสิ ต้อม"
"ไปได้เหรอพี่"
"อ้าว ทำไมไม่ได้ มาชั้นชวนเอง"
ผมเปิดประตูรถออกไป เห็นไอ้อูกับไอ้โป้งยืนอยู่ แหมยิ้มหวานเชียวนะ
"อู โป้ง ไปกินข้าวกับพี่ไหม"
"สวัสดีครับพี่นาย ไม่เจอตั้งนาน น่ารักเหมือนเดิมนะครับ"
แหมนะ เด็กมันปากหวานนะ อิอิ หรือว่าเราน่ารักจริงๆ อ๊าย อย่างหลังแน่นอน
"ครับ ขอบใจนะ มาดิ ขึ้นรถ ไปกันหลายคนสนุกดี"
"จะดีเหรอพี่"
"เอาน่าอย่าคิดนานเดี๋ยวพี่เปลี่ยนใจ"
พวกมันก็รีบขึ้นรถมาทันทีครับ ได้เหยื่อเพิ่มอีกสองคน อ๊ะ ไม่ใช่ๆ แหมนะถือเป็นเลี้ยงส่งคุณนายแม่เธอเลยก็แล้วกัน
"พี่นาย ไอ้ต้อมบอกว่าพี่จะส่งมันไปเรียนต่อจริงเหรอครับ"
ไอ้อูมันถามขึ้นครับ
"ครับใช่"
"โหยพี่อ่ะ ไอ้ต้อมโชคดีจัง ไม่สนใจผมบ้างเหรอครับพี่"
"นั่นดิ ผมหล่อกว่าไอ้ต้อมนะครับ"
"ฮ่าๆ บ้าเหรอ ต้อมเป็นน้องพี่นะ เราสองคนก็เป็เหมือนน้องพี่ ส่งทีเดียวสามคนพี่ไม่ตายพอดีเหรออู โป้ง"
"อ่า ทำไมต้องเป็นไอ้ต้อมอ่ะ"
"อ้าวไอ้เชี่ยนี่ กูเสียหายตรงไหนวะ"
"เอาล่ะๆ อย่าทะเลาะกัน วันไหนว่างๆ ไปกินข้าวกับพี่พี่เราสองคนน่ะ เรียนที่นี่ก็เหมือนกันล่ะน่า"
"จริงนะพี่ รู้จักพี่นี่ดีจริงๆเลยนะ รู้งี้ผมจีบพี่แต่แรกก็ดี"
"เชี่ย ช้าไปแล้วโว้ย"
อุ๊ย ฟังๆดูเหมือนเด็กมันรุมแย่งผมเลยอ่ะ อ๊าย เขินจัง ใครบอกชั้นขาลง โฮะๆ แบบนี้เขาเรียกขาขึ้นนะ จะบอกให้
"โห คนเยอะจังพี่"
ไอ้อูมันร้องออกมา พอผมตรงไปที่ร้านอาหารตามที่นัดแนะกันไว้ เพราะวานให้จอยกับคริสมันรับครอบครัวไปล่วงหน้าล่ะครับ ตอนเย็นๆรถติด ก็ไม่เยอะหรอกครับ ก็ครอบครัวผม มีอีพัท ไอ้โจ้ นังจอย อีคริส อีป้ากับสามีผม แล้วก็เด็กสามคนนี่อีก
"เพื่อนๆกันทั้งนั้นล่ะ ป่ะ"
ผมดันหลังมันให้ตามไอ้ต้อมเข้าไป รายนั้นมันชินแล้วครับ เดินลิ่วนำไปแล้ว
"พี่ต้อมๆ เจคได้เกมใหม่มา หนุกนะ"
หลานผมก็วิ่งออกมาหา ไอ้ต้อมมันก็นะ ทำตัวตามปกติมันนั่นล่ะ ผมก็พาเด็กสองคนนี้เข้าไปแนะนำให้ทุกคนรู้จัก แนะนำนังจอยกับอีคริสด้วยไปในทีเดียว
"ไม่เห็นน่านั่งเลยแม่ ทำไมเลือกที่นี่ล่ะ"
"อ้าว จะไปรู้เหรอเห็นตาแพทย์บอกว่าอร่อย แม่ก็ไม่ค่อยชอบหรอกคนเยอะ"
"แหมให้ใครเลือกไม่ให้ ให้พี่แพทย์เฮอะ ไหนบอกว่าแม่เลือกเองไงพี่"
"อ้าว ใครจะไปรู้ว่าคนจะเยอะล่ะ"
"บึงก็ไม่มีให้ดู อะไรเนี่ย"
"มีร้านอาหารที่มีบึงด้วยเหรอ"
"มีสิแม่ แถวลาดกระบังเยอะแยะ"
"งั้นไม่ไปที่นั่นกันล่ะ นี่เพิ่งจะหกโมงกว่าๆเองนะ"
"ป้าๆ แกจำร้านอาหารที่เราไปกินตอนนั้นได้ไหม ย้ายไปที่นั่นดีกว่า"
"ผมจำได้"
สามีเอ่ยขึ้นครับ แหมอุ้มหลานเหมือนพ่อลุกอ่อนเลยนะ อ๊าย หม่ามี๊อยู่ทางนี้
"งั้นไปกันเลย แล้วรถจะพอกันไหม"
คุณนายเธอทำท่าเป็นกังวล พูดเหมือนไม่ได้มากับเพื่อนผมเลยนะเนี่ยคุณนาย
"พอสิแม่ จอยมันก็มีรถ คริสมันก็มี"
สรุปย้ายที่ครับ พนักงานของร้านนี่มองแบบว่าสาปส่งกันเลย ช่วยไม่ได้นะ ไม่พึงใจนี่นะ ผมนั่งรถอีคริสครับ ให้สามีมันขับพาคุณนายกับคุณพ่อแล้วก็พี่ปริ๊นไปด้วยเหมือนเคย ไอ้ต้อมไปกับอีป้ารถอีพัท พี่แพทย์ไปกับนังจอยสมใจอยากมันแถมพี่เจคให้อีกคน ส่วนเด็กสองคนไปรถผมกับอีคริส
"น้องอู บ้านอยู่แถวไหนเหรอครับ"
"แถวนี้ล่ะแก อย่าไปยุ่งกับน้องมันนะ"
ผมดักคออีคริสไว้ แหมนะ สายตานี่มันเยิ้มหวานฉ่ำเชียว ไอ้อูมันหล่อนี่ครับ ขาวๆ เผลอๆหล่อกว่าไอ้ต้อมอีกนะ
"อ้าวอีนี่ ทำไมล่ะ เผื่อทางเดียวกันจะได้ไปส่งน้องเค้าไง"
"ไปส่งนะไม่ใช่ไปทำอะไรน้องชั้น"
"น้องแก น้องเยอะนะยะ"
"อ๊ะ แน่นอน"
เด็กสองคนมันก็หัวเราะล่ะครับ อีคริสนี่เผลอไม่ได้เชียวนะ ฉกตลอด ตอดประจำ คงจะคัน
"ผมชอบพี่นายครับพี่ คนเดียว"
เอ่อ ไอ้อูมันเอ่ยขึ้นครับ
"อ้าว นายมันมีผัวแล้วนะน้อง พี่น่ะยังโสด"
"แต่ไม่ซิง" ผมดอดขึ้นอีคริสนี่หันขวับทันที
"ก็ปกติผมชอบหญิงอ่ะครับ แต่ถ้าแบบพี่นี่ ผมชอบพี่นายคนเดียว ชอบเฉยๆไม่คิดอะไร"
เริ่ด ตอบแบบจบประเด็น กรี๊ด อีคริสนี่หน้าหงอยลงทันที
"ชัดเจนเนอะคริส"
"แหม ย่ะ แล้วน้องโป้งล่ะ"
"เหมือนกันครับพี่"
"อ้าวอะไรกัน อย่าบอกนะว่าชอบนายอีกคน"
"เปล่าๆ ผมเฉยๆ"
"งั้นชอบพี่สิ พี่น่ารักกว่านะ"
"กล้าพูด"
"มั่นอ่ะ ใครจะทำไม"
เบื่ออีนี่แล้วครับ แหมนะ เราก็กัดกันมาตลอดทาง ไม่ได้อยากให้น้องมันเข้ามาพัวพันกับสังคมของชาวเราหรอกนะครับ ถึงอยากจะเข้ามาผมก็คงกันเอาไว้ ไม่อยากให้มันเป็นเหมือนไอ้ต้อมไปอีกคน เสียเด็กเปล่าๆ ไอ้ต้อมเองถึงตอนนี้มันจะชอบผมก็ตามทีเถอะ แต่ว่าอนาคตข้างหน้า ผมว่ามันก็ต้องอยากจะมีครอบครัวเป็นเรื่องปกติล่ะครับ ยิ่งไปอยู่กับหลานแสนซนของผม มันน่าจะคิดอะไรได้บ้าง ผมว่าหลานผมน่ารักนะ ใครเห็นใครก็ชอบ มันเองก็น่าจะชอบ และคงอยากจะมีเหมือนกัน ผมเองยังคิดอยากจะขอให้พี่แพทย์โอนพี่ปริ๊นมาเป็นลูกบุญธรรมเลย แต่ไอ้พี่ชายมันเล่นตัว บอกหาเมียใหม่ได้เดี๋ยวโอนให้ทันที ยุนังจอยให้เป็นไงเนี่ย เหอๆ
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล. ตอนนี้ไม่มีแก่นสารใดๆนะครับ อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น อิอิ ขอให้มีความสุขกันทุกๆคนนะครับ ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ
-
:L1:
-
:z13:
กดไลค์พี่อิ๊ค อิอิ
ชอบตอนนี้อ่ะ แบบว่าคนเยอะดีอ่ะ ดูเฮฮาดี เอิ๊กๆๆๆ
ว่าแต่พี่อิ๊ค มีตังค์พอจ่ายค่าตัวนักแสดงประกอบป่ะเนี่ย :bye2:
-
ว๊าวๆๆ มาต่อแล้ว อ่านแป๊ปๆๆ อิอิ
-
ครอบครัวหรรษา ชอบ สนุก :laugh:
+1
-
:man1: กอดพี่อิ๊กกี้
ตอนนี้ดูเฮฮาปาจิงโกะดีจัง 555
-
เรื่องนี้ยิ่งอ่านยิ่งฮาอ่ะ :jul3: ชอบพี่ปริ๊นจัง :man1:
ชอบพี่แพทย์ด้วย มึนๆดี 55 แอบอยากให้คู่กะน้องต้อม :กอด1:
-
อ่านเพลินๆแบบมีความสฃ อิอิ
-
ตอนนี้ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นเรื่องเบาๆ สบายๆ
ให้คนอ่านได้พักสมอง เพื่อที่จะเตรียมตัวรับเรื่องหนักๆต่อไปใช่มั้ยคะพี่อิ๊ค
-
แห๋ม...
พี่เจคก็น่ารักนะคะ
มาเป็นลูกนายเลยค่ะ
+1 ให้พี่แพทย์ค่ะ
-
วันรวมญาติอิอิ
น่ารักครับตอนนี้ o13
-
ครอบครัวนี้ยังสุขสันต์ไม่เปลี่ยน :กอด1:
-
ครอบครัวสุขสันต์...
-
เค้าว่าเจคนี่คงจะก๊อบปี้พี่แพทย์ ส่วนปริ้นนี่ก็ก๊อบปี้มาจากนายชัดๆ ฮ่าๆๆ
-
ตอนนี้เป็นครอบครัวใหญ่ไปแล้ว
นายนี่หลงตัวไม่เปลี่ยน
-
ปวดหัวพี่ปริ้นซ์แทนนาย
ฮ่าๆ แสบเกิ๊นนน
-
นายนายใจดีเผื่อแผ่ไปยังเพื่อนๆของต้อมด้วย เด็กมันเลยชอบไง ผู้ใหญ่ใจดี
-
หลานปริ๊นท์แสบได้ใจจริงๆ น่าร๊าาากกก 555
-
วันครอบครัว
:กอด1:
-
ถ้าพี่ปริ๊นมาเป็นลูกนี่ แม่นายคงได้ปวดหัวหลายตลบ เพราะลูกฉลาดเกิน :z1:
แต่ดีออก พ่อ แม่ ลูก ครอบครัวสุขสันต์เลย :o8:
-
:z13: :z13: :z13: ฉึก ๆ ๆ
-
คุณนาย ทำแบบนี้ไม่ดีนะ
มองอย่างเดียวได้ไง ต้อง...ด้วยสิจ๊ะ
-
น่ารักจัง :L1: :L1: :L1:
-
:really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2:
-
น้องปริ๊นนี่ถอดแบบนิสัยนายมาเลย :L2:
-
ท่องไว้นะคุณนาย ของสามีดีที่สุด
ถึงจะ so hot ในหมู่เด็กๆ แต่ยังไงๆ ของหลวงก้อ .... กว่า
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/icondookdik-82-tlcthai.gif)(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/icondookdik-82-tlcthai.gif)
-
สนุกนะเออ 55+
ฮาได้อีก^^
-
:L2: :L2: :L2:
-
เหอะ ไม่ได้หวังอย่างว่าอย่างเดียว หวังความบันเทิงเยี่ยงนี้แล
-
:-[อ๊าย ครอบครัวสุขสันต์ โดยเฉพาะพี่ปริ๊นซ์น่ารักอ่ะค่ะ
-
บันเทิงจริงๆค่ะ
ตอนนี้น่ารักมากกกก อ่านเพลินเลย
ชอบฉากที่มีตัวละครเยอะๆอ่ะ ^^
หุหุ
ไปกินข้าวกันเป็นครอบครัวใหญ่เลย
เริ่ดดด
-
คิดถึงวันรวมญาติ เรยดีเดียว อิอิ
-
น่ารักมากๆ
เหมือนงานรวมญาติ
-
:laugh:ครอบครัวหรรษา
-
ชอบพี่ปริ๊นอ่ะน่ารักจิงๆแสบซ่าสมเป็นหลานพี่นายเลยอิอิ
อ่านไปยิ้มไปเลยชอบมีความสุขจังครอบครัวพี่นายน่ารักมากๆอบอุ่นที่สุดเลย
คุณแม่คงมีความสุขลูกๆหลานๆมากันเต็มเลยอิอิ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊าค่า
+1เป็นกำลังใจให้คุณอิ๊กค่า
-
เหมือนวันรวมตัวละครในเรื่องราวเลยนะเนี่ย
5555555555555555555555+
-
นายนี่รั่วไม่เลิก ฮาได้ตาหลอด
ต้อมเอ๊ย ยังเด็กนัก ในชีวิตเพิ่งเจอนายเป็นคนแรกที่คิดว่ารัก
อายุยังน้อยยังต้องเจอคนอีกมากมาย ใครจะรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในวันข้างหน้า
แถมความรักต้องห้าม สังคมไม่ยอมรับแบบนี้ ต้อมจะทนแรงกดดัน ทนกระแสสังคมได้เหรอ
ตอนแรงๆ ผ่านไปแล้ว ทุกอย่างก็ลงตัวแล้ว
รออ่านนายพลรั่วตอนต่อไป
ขอบคุณไรท์เตอร์ค่ะ
-
พี่ปริ๊นเป็นก้างได้ดีมากกกเลย
พี่นายเลยอดกอดหลวงเลย
เหอๆ :laugh:
-
ตามตร๊อด ไม่มีพลาด.
อยากฮอทเหมือนนายพลบ้างอะไรบ้าง
วุ๊ๆๆ ชอบเด็กๆ จิ๊ง ^^
-
อ่านไป ๆๆๆ ก็ชอบน้องปริ้นจัง ไร้เดียงสาน่ารักดี
-
วู้ววว
อยากมีลูกแบบพี่ปริ๊นซ์จังง
คงจะเหนื่อยน่าดูเลย
อิอิ
-
เป็นตอนที่มีความสุขไปวันๆ
ไม่ต้องไปกังวลกับการแก้แค้น
ไม่ต้องคิดมาก กับเรื่องร้าย
ถือว่า เป็นช่วงพักผ่อนให้ นาย ก็แล้วกัน
เป็นนางเอก สักพัก
นางร้าย เป็นนานๆแล้วเดี๋ยวเครียด หุหุหุ
-
ฮ่าๆๆๆเข้าเล้าได้แล้วววว!!! เมื่อคืนพยายามเข้าจนหลับคาคอมแล้วเนี่ยToT
กะแล้วว่าเช้าๆต้องเข้าได้ โฮ่ๆได้อ่านซะที^__________^
แถมตอนนี้ยังรวมพลเด็กน้อยขบเผาะๆมาเต็มที่ ต้อม อู โป้ง แม่เจ้าาาาา >///<
ว่าแต่...เอสนี่สรุปไปเป็นดอกไม้ในเรือนจำซะแล้วเหรอเนี่ย? หวังว่าพ้นโทษออกมาคงคิดอะไรได้มากขึ้นนะ
ปล.ขอบคุณคุณอิ๊กที่มาต่อให้ค่ะ^^
-
^^
-
น่ารักเหมือนเคย แลดูลมสงบ หรือเรื่องใกล้จบแล้วเนี่ยยยยยยยยย
ว่าแต่เรย์เงียบหายไปเลยแฮะ
-
รอ^^
อยากอ่านๆ
-
ช่วงขาขึ้นนะ นายเอกของเรา
ไหนจะเด็กๆ ม.ปลาย ไหนจะหนุ่มช่างมาดแมน
-
อยู่รั่วๆแบบนี้ ก็มีความสุขดี
:laugh:
-
พ่อหลวง แม่นาย ลูกปริ๊น :impress2:
น่ารักๆครอบครัวสุขสันต์จริงๆ :laugh5: :z9:
-
รวมญาติจริงๆเลยตอนนี้
น้องนายนี่แพ้ทางครอบครัวตัวเองนะ
-
เชียร์ให้คริสคู่กะพี่เเพทย์ดีกว่า ๕๕๕
-
ฮอตจริงๆนะค้า
-
+1 ให้ค่ะ
ยิ่งอ่าน ยิ่งรักคุณนายพลเธอจริงๆ
-
ตอนรวมญาติจริงๆครับ ขอให้มีความสุขแบบนี้ตลอดไปนะครับ
-
ญาติเยอะจริ๊งพี่นาย :z1:
-
น้องปริ๊นได้ใจป้ามากลูก เฮี้ยวจริงๆ 55
น่ารักกกกกก ติดอาหลวงแจเลย น่ารักทั้งอาทั้งหลาน อิอิ
-
วันนี้จะมาต่อมั้ยน้อ~
นายเพ้อเป็นหม่ามี๊แล้ว ^^
-
ตอนนี้ผู้คนเยอะแยะมากมายเชียว ดูสนุกสนานกันจัง
ขำนาย อยากเล่นพ่อแม่ลูก แต่พี่ปริ้นซ์ไม่ช่วยเลย ฮ่าๆๆ
น้อมต้อมก็ช่างยั่วพี่นายเหลือเกินนะคะ อิอิ
-
ครอบครัวสุขสันต์ หรรษา อิอิ :really2: :really2:
-
:m20: :m20: เหตุการณ์เหมือนจะไปได้ราบรื่นมากมายเลยนะ....แต่ฟ้าใสๆแบบนี้กลัวว่าจะมีอะไรพลิกผันจัง 5555+ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
น้องนายผูกร้อยทุกคนเข้าหากัน...ตามแบบฉบับของน้องนาย
สุดท้ายก็ได้ครอบครัวใหญ่ที่มีความรักและความสุขส่งถึงกัน....
พี่ปริ้นตัวป่วน...ถ้ากลับไปแล้วคงคิดถึงน่าดู...หลงรักตัวน้อยนี่แล้วล่ะ
ก็รู้นะว่าไม่ได้...น้องต้อมยังชอบแหย่ ๆ แยง ๆ อารมณ์น้องนายให้ขึ้น...
สุดท้าย...ตาหลวงแกก็สอยไปกินแบบไม่ต้องบิ้วทุกที.... :z1:
:L1: น้องอิ๊ค :pig4:
กด + ให้ความสุขทึ่ได้รับ
-
น่ารัก น่ารัก น่ารัก :m3: :m3: :m3:
-
เริ่ดๆ
-
รอจ้า^^
-
อ่านทันแล้ว เย้ๆ
รักครอบครัวนี้ที่สุด ตอนนี้เหมือนเป็นวันรวมญาติจริงๆด้วยค่ะ
น่ารักกันทุกคนเลย
รอค่ะ :L2:
-
: 222222:
-
See u around 4pm na krub jub jub :L2: :L2:
-
ครอบครัวใหญ่ ครอบครัวสุขสันต์ เฮฮาดีจัง ><
อยากเห็นพี่หลวงในมาด 'คุณพ่อลูกอ่อน' จัง อิอิ :-[
พี่นายยังคงเป็นที่รักของคนทั่วไป เช่นเดิม (. .)
-
องก์ ๔๖
"เมื่อไหร่อานายจะพาอาหลวงไปหาปริ๊นอ่ะ"
หลานรัก เพิ่งเห็นว่ามันน่ารักขี้อ้อนก็วันที่มันจะกลับแล้วนั่นล่ะครับ มันอยู่บนเอวของไอ้หลวง บรรยากาศก็ไม่ได้เศร้าอะไรมากเพราะมันดึก อีกอย่างผมต้องแหกขี้ตาตื่นไปทำงานนี่สิพรุ่งนี้ ห้าทุ่มกว่าแล้ว มีผม ไอ้หลวง อีป้า อีพัท และครอบครัวยืนเกาะกลุ่มกันอยู่ที่สนามบิน ถึงเวลาแล้วสินะ
"เอาไว้ซัมเมอร์เดี๋ยวอาพาไปไงครับพี่ปริ๊น"
"อ่า ทำไมอ่ะ ทำไมไม่ไปตอนนี้อ่ะ"
"ก็อาหลวงกับอานายต้องทำงานหาเงินซื้อตั๋วเครื่องบินนี่ครับพี่ปริ๊น"
"ขอคุณย่าดิ คุณย่าเงินเยอะ"
"ไม่ดีหรอก อานายโตแล้วหาเงินเองได้ พี่ปริ๊นรอหน่อยนะครับ"
"ฮึ"
มันดิ้นแด่วๆจะลงจากเอวไอ้หลวง พอปล่อยมันลงมันก็วิ่งไปหาย่ามันครับ
"คุณย่าๆ คุณย่าให้เงินอานายดิ อานายจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินพาอาหลวงไปกะเรา"
"โถ พี่ปริ๊น อาเขาไม่ว่างนี่จ๊ะ เดี๋ยวว่างอาเขาจะไปหาพี่ปริ๊นเองล่ะ"
"ทำไมอ่ะ ทำไมไม่ว่าง ไม่เห็นทำไรซักหน่อย"
"ก็ต้องทำงานไงลูก"
คุณพ่อพูดอีกคน หน้ามันเริ่มเบ้แล้วครับ
"พี่ปริ๊น มาหาอาหน่อยมา ขอกอดหน่อย"
ผมนั่งยองๆลงเรียกมันมาหา ยอมเดินมานะแต่เดินช้าๆมองคนนั้นคนนี้
"อานายโกหก อานายไม่เคยไปหาปริ๊นเลยอ่ะ"
"ไม่โกหกนะพี่ปริ๊น เดี๋ยวอานายก็ไปส่งพี่ต้อมไง เดี๋ยวเราก็เจอกัน"
"ไม่เชื่ออ่ะ โฮกๆๆๆ"
อ้าว หลานชั้นร้องไห้ซะงั้น ผมรีบดึงมันมากอด ตาย ฉากดราม่าสุดฤทธิ์
"ปริ๊นคิดถึงอาหลวงอ่ะ"
"อาก็คิดถึงพี่ปริ๊นนะครับ"
ไอ้หลวงนั่งลงข้างๆผมแล้วลูบหัวมัน สะอื้นใหญ่เลยครับ ผมนี่วิ้งๆไปเลย น้ำตาซึมเหมือนกันนะ เริ่มคิดถึงมันแล้วเหมือนกัน
"คิดถึง แล้วไม่ไปกับปริ๊นอ่ะ"
"โถๆ พ่อคุณ"
คราวนี้อีป้ามันผละออกมาจากพี่แพทย์ กำลังจวกเมาท์กันใหญ่กับอีพัท มันก็ก้มลงมาลูบหัวหลานอีกคน
"คิดถึงอาก็ต้องเป็นเด็กดีนะพี่ปริ๊น ถ้าเป็นเด็กดีอาจะได้ไปหาไงครับ"
"ตาหลก ปริ๊นไม่ใช่เด็กๆนะ จะได้มาหลอก ปริ๊นมะเชื่อ ฮึ"
เอ่อ มันเอาหน้าออกจากบ่าผมแล้วทำหน้าเบ้ๆใส่ อะไรของมันเนี่ย
"อ้าว โตแล้วทำไมร้องไห้อ่ะ"
"โตแล้วก็ร้องไห้ได้นะ อานายยังเคยร้องไห้เลย"
"ไม่จริง อาไม่เคยร้องไห้ พี่ปริ๊นเคยเห็นเหรอ"
"อาหลวงเล่าให้ฟัง มีขี้มูกด้วย ยังกะลูกโป่ง น่าอาย ปริ๊นไม่มีขี้มูก"
"ไปโน่นเลยพี่ปริ๊น"
อารมณ์เสียคนกำลังอินๆ ดูมันครับ ผมยื่นตัวมันไปให้อาหลวงของมันเลย เผาชั้นดีนัก
"นายมานี่หน่อย"
คุณนายเธอเรียกครับ ผมก็ลุกเดินไปหา
"อะไรแม่"
"ต้อมน่ะ เราจะไปส่งใช่ไหม หรือให้พี่เขามารับ"
"นายไปส่งเองล่ะแม่ ปล่อยไปคนเดียวไม่ได้หรอก เดี๋ยวมันตื่น"
"อืม แม่ฝากความคิดถึง ถึงแม่กับพ่อต้อมด้วยนะ บอกไม่ต้องเป็นห่วง แม่จะรักและดูแลต้อมเหมือนลูกแท้ๆ ฝากนี่ไปให้พ่อกับแม่ของตาต้อมด้วย"
"ครับแม่"
"ตาต้อมน่าจะได้มาด้วยนะ คิดถึง"
"มันต้องไปโรงเรียนนี่แม่ เดี๋ยวก็ได้เจอหน้ามันทุกวันแล้วนี่"
"อืม มาให้แม่กอดหน่อย"
อ๊ะ มาไม้ไหนเนี่ยคุณนาย ผมเก็บซองคิดว่าน่าจะเป็นซองเงินนะ ไม่มีผิดเพราะทำงานกับเงินมานานเหอๆ นี่ถ้าไอ้ต้อมรู้คงจะไม่พอใจเป็นแน่แท้ แต่เรื่องอะไรจะบอกมัน คุณนายเธอก็แบบนี้ล่ะครับ ผมไม่คิดว่าแม่ผมสงสารครอบครัวไอ้ต้อมนะ แต่เหมือนกับว่าให้เป็นขวัญถุง ให้ทำทุนเวลาต้อมมันไม่อยู่ช่วยงานประมาณนี้
"ดูแลตัวเองดีๆนะลูก คิดให้ดีก่อนจะพูด จะทำอะไร อย่าวู่วาม แม่รู้ว่าเราเป็นคนใจร้อน"
เอ่อ ผมนี่กอดแม่แน่นเลยครับ ไม่ใช่ไม่เคยนะ แต่ก็ทุกครั้งล่ะครับที่นางมา และเวลาจะกลับก็มีบ้างดราม่า ตามประสาแม่ลูกเนอะ
"แม่ก็อย่าทำงานหนักมากนะ นายเป็นห่วง"
"กระซิกๆ เมื่อไหร่จะไปอยู่กับแม่เสียที มีลูก ลูกก็ห่างตัว เสียใจ ฮือๆ"
นางไม่ได้เวอร์หรอกนะครับ เป็นปกติ ร้องห่มร้องไห้ออกมา ผมก็น้ำตาซึม
"พ่อฝากแม่ด้วยนะ อย่าให้บ่นมาก"
"พ่อก็ดูแลของพ่ออยุ่นั่นล่ะ แต่เรื่องบ่นนี่คงห้ามยาก"
"อะไรคะคุณ อย่ามานะ"
ยังมาแว้ดใส่พ่ออีกนะ ปาดน้ำตาออกจากแก้ม
"คุณย่า ทำไมร้องไห้อ่ะ"
เจคมันถาม เป้นครั้งแรกนะที่มันสนใจครอบครัว แต่ก่อนนะเล่นแต่เกม
"ก็คุณย่าคิดถึงอานายนี่จะพี่เจค"
"อ้อ ฮือๆ"
"อ้าว ร้องไห้ทำไมล่ะพี่เจค"
"เจคก็คิดถึงอานายนี่คุณปู่ แงๆ"
อ้าว ดูหลานครับ เออ พอก็พอ แหมนะ นานๆชั้นจะมีโอกาสแบบนี้กับคุณนายเธอ กว่าจะร่ำลากันเสร็จ กว่าจะเข้าไปใน ตม.ได้ก็นะ ลากถูกันอยู่นานพอควร เฮ้อนะใจหายเหมือนกัน เวลาที่เรามีความสุขนี่มันไปไวเหมือนกันนะ สามอาทิตย์ของการมาของครอบครัวผม มันดูเหมือนแป๊บเดียวเอง
"คิดถึงพี่ปริ๊นเหมือนกันนะคุณ"
สามีเอ่ยขึ้นตอนขับรถกลับครับ อีพัทมันแยกกลับบ้านไปแล้ว มีอีป้าอีกคนนั่งมาด้วย
"นั่นสินะ เร็วมากเลยนะ เหมือนว่าเพิ่งจะมาเอง"
"มันก็แบบนี้ล่ะ เป็นธรรมดา"
"ชั้นอยากไปเยี่ยมที่โน่นจัง ท่าทางจะดี"
"เอาสิแก เก็บเงินสิ ถือโอกาสไปเยี่ยมบ้านดั๊กไงแก"
"เขาก็ชวนอยู่นะ แต่ยังไม่ได้ไปทำพาสปอร์ตเลยแก"
"อะไรอ่ะป้า เชยมาก อย่าบอกนะว่าไม่เคยออกนอกประเทศ"
"อ้าว อีนี่ ทำไมยะ"
"อ้าวแล้วที่ไปฮันนีมูนกันครั้งละนานสองนานนั่นอย่าบอกนะว่าอยู่แต่เมืองไทย"
"อืม ก็ไปมาทุกที่แล้วอ่ะ"
"ออกนอกประเทศบ้างสิแก ไปฮ่องกงก็ได้ใกล้ๆ"
"ทริปหน้าถ้าดั๊กมาว่าจะไปมาเก๊าน่ะ"
"จริงเหรอพี่แดน ผมก็ไม่เคยออกนอกประเทศเหมือนกัน"
ผมหันมามองสามีผมทันที มันไม่แปลกหรอกนะที่ไม่เคยไปต่างประเทศ แต่จะว่าไปเมืองไทยนี่ผมยังเที่ยวไม่หมดเลยนะ ถ้าเทียบกับอีป้า รายนี้เขาไปมาหมดแล้วจริงๆ ยิ่งสมุยนะไปบ่อยมาก เรียกว่าบ้านหลังที่สองของมันก็ว่าได้
"แหมหลวง เดี๋ยวเราก็ได้ไป ขี้คร้าน โน่นเลย ไปอเมริกา ไกลกว่าพี่อีก"
"อ้าวแก แกก็ไปได้นี่ จะกลัวอะไรผัวก็อยู่โน่น"
"คงอยากไปหรอกนะ เพนซิลวาเนียน่ะ เห็นดั๊กบอกหนาวมาก แกก็รู้ว่าชั้นไม่ชอบอากาศหนาว"
"อ้อ โรคคนแก่"
"อีบ้า"
แหมนะ พอพูดแทงใจหน่อยทำเป็นของขึ้น ก็นางบ่นประจำนี่ครับว่าปวดเข่าปวดข้อ แบบนี้ไม่เรียกโรคคนแก่แล้วเรียกอะไรเนอะ ผมเองถือพาสปอร์ตอเมริกัน กับของไทย อิอิ ได้กำไรเห็นๆ แต่พักหลังนี่ไม่ค่อยได้ไปไหนหรอกนะครับ ขนาดในเมืองไทยยังไม่มีโอกาสไปเลย ถ้าคุณนายแม่ไม่มาก็คงไม่มีโอกาสได้ไป
"ต้อม หยุดแล้วนี่ จะไปไหนไหม"
ตอนเย็นของวันพฤหัสฯผมก็นักเจอกับมันล่ะครับ ไม่รู้ทำไมหน้าตามันดูเศร้าลงมาก ผมเข้าใจล่ะครับ เพราะมันใกล้ถึงวันที่มันจะบินแล้ว ทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้ว รอแค่บินไปเท่านั้นตั๋วก็ซื้อไว้แล้ว ปลายเดือนมีนาคม เร็วเหมือนกันเนอะ เพราะนี่มันก็กลางเดือนแล้ว อีกไม่กี่วันเอง ใจหายเหมือนกันนะผมน่ะ
"คงกลับบ้านอ่ะพี่ อยากไปอยู่กับพ่อแม่"
"อ้อ อืม ให้พี่ไปส่งไหม"
ไม่รู้จะพูดอะไรดีผมเข้าใจนะว่ามันรู้สึกยังไง มันเป็นความรู้สึกที่ยากที่จะอธิบาย ลูกชายคนโตกำลังจะพรากจากอกของพ่อแม่ไปอยู่ต่างเมือง ผมเคยคิดนะว่าตอนที่มันมาเรียนที่นี่ถ้าจะมองจริงๆมันก็ไม่ต่างกัน มันก็ออกจากบ้านมาอยู่ต่างที่ ต่างบ้านต่างเมืองเหมือนกัน ไม่ต่างกันหรอก แต่ครั้งนี้ คงเพราะที่ที่จะไปคืออเมริกา อยู่แห่งหนใดในโลกก็ไม่รู้ มันฟังดูไกลเหลือเกิน ไกลเกินกว่าที่จะโทรศัพท์หาได้เหมือนตอนมันอยู่ที่นี่ เอาเถอะ มันแค่ช่วงนี้ล่ะเดี๋ยวก็คงชิน ที่ทำลงไปทั้งหมดก็เพื่อตัวมันเองทั้งนั้น ต้องอดทน ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น ต้องพามันไปให้ได้ ผมเชื่อว่ามันจะต้องผ่านไป
"ไม่เป็นไรพี่ ผมอยากนั่งรถทัวร์"
"อืม ขากลับเดี๋ยวพี่ไปรับก็แล้วกัน โทรฯมาบอกนะ"
"ครับพี่"
น้ำเสียงที่หดหู่ เศร้าสร้อยทำให้ใจผมห่อลีบลงเหมือนกัน เฮ้อ นะ
"ต้อม ไม่ว่าจะมีอะไร เข้มแข็งไว้นะ พี่เข้าใจเรานะ"
"ครับพี่ ขอบคุณครับ"
นับเป็นบทสนทนาครั้งแรกของผมกับมันเลยก็ว่าได้ที่มันไม่ได้กวน ผมตกใจเหมือนกันนะ ใจหาย แต่เอาเถอะ มันจะต้องดีขึ้น
"ไปแรดกันไหมแกนาย"
พอจะเลิกงานอีคริสกับนังจอยมันก็เดินเข้ามาชวน แหมอีพวกนี้นะ ทำงานเสร็จเร็วมาก แต่ผมนี่สิ อะไรกัน เอกสารสางยังไงก็ไม่หมดโต๊ะ โอ๊ย เจอนายบ้างานนี่แทบบ้าไปเหมือนกัน
"แรดอะไรแก งานยังไม่เสร็จเลยอ่ะ"
"ก็ชั้นกับนังจอยไปรอไง ตรงนี้เองหลังสวน"
"แหมนะ แทนที่จะช่วยชั้นทำงาน แล้วจะได้รีบไป"
"ไม่ได้หรอกแก ไปก่อนมีสิทธิ์ก่อน ตอนนี้หนุ่มออฟฟิศกำลังเลิกงาน ต้องไปดัก"
"เริ่ด ไปเลย จะไปเดี๋ยวตามไป"
"นี่แก ชั้นเอาไวน์ไปกินด้วยนะ
"เออๆ ขอเคลียร์งานก่อน"
คือไม่ได้อยากไปหรอกนะครับ เหนื่อยเกินไปไม่มีอารมณ์ อีกอย่างขี้เกียจจะบอกสามีด้วย พักนี้มันยิ่งตามแจอยู่ด้วย กลับบ้านไม่ตรงเวลาหน่อยจะมารับท่าเดียว สรุปคือมีมากกว่าผัวแล้วสิผม เหอๆ
ไอ้ต้อมมันกลับมาจากบ้านแล้วครับ คงแค่ไปพักใจ มันบอกว่ามันจะกลับมาแข่งบอลแล้วค่อยกลับไปบ้านใหม่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะ บินจริงๆ ผมไม่ว่าอะไรไม่มีคำถาม ปล่อยมัน ตามใจมันมากที่สุด อยากจะไปไหน อยากจะทำอะไรยอมทุกอย่าง ไอ้หลวงเองผมก็คุยกับมันแล้ว มันเข้าใจนะครับ โชคดีมาก ช่วงนี้อารมณ์ผมก็นิ่งๆล่ะครับ ไม่วี๊ดไม่บึ้มเหมือนแต่ก่อน เหมือนเป็นช่วงพิจารณาสังขาร อิอิ ว่าไปนั่น
"แกไปดูไอ้ต้อมเตะบอลกันไหม"
ผมกดโทรศัพท์ไปชวนอีพัทครับ มันแข่งวันนี้เห็นบอกโรงเรียนแถวสามเสน ตรงไหนของเมืองนี้เนี่ย
"ว้าย จะไปดูทำไมยะ ชวนไปดูผู้ชายก็ว่าไปอย่าง"
"แหมอีนี่ เตะบอลก็มีแต่เด็กผู้ชายทั้งนั้นนี่แก ไอ้ต้อมบอกดรงเรียนชายล้วนด้วยนะที่มันไปแข่งน่ะ"
"อ๊ะจริงเหรอแก ที่ไหน"
พอบอกชื่อโรงเรียนไปมันก็กรี๊ดออกหน้าออกตา แหมอีนี่ เอากับมันสิครับ
"เดี๋ยวชั้นไปหาแก เอารถชั้นไปนะยะ"
"อ้าวทำไมล่ะ ขี้เกียจกลับมาเอารถอีก"
"แหมหล่อน รถญี่ปุ่นหรือจะมาโฉบเฉี่ยวสู้รถชั้น อิอิ"
"แหม อีหอยหลอด เออๆ เดี๋ยวรอที่หน้าตึกก็แล้วกัน"
สรุปผมก็ต้องยอมมันครับ อีนี่มันออกแนวเวอร์ๆ ตามใจ ที่ผมไปดูมันเตะบอลก็เพราะคุณนายแม่นั่นล่ะครับที่นางโทรฯมาทวงวีดีโอ ผมนี่ต้องเลิกงานแล้วรีบออกเลยนะ เพราะมันเตะสี่โมงครึ่ง ช้าหน่อยคงไม่เป็นไร
"ตื่นเต้นจังแก สั่นแล้วเนี่ย"
"เวอร์แล้วแก ไปดูน้องชั้นเตะบอลนะจะมาสั่นเพื่อ"
"แหมอีนาย ก็ไปโรงเรียนชายล้วนนี่เนอะ ชั้นเคยแต่เรียนโรงเรียนสตรี"
"ผีปอป สตรีอะไร"
"ราชินีอะไรเงี๊ยะแก"
"อย่ามา ได้ข่าวเรียนโรงเรียนวัดนี่หล่อนน่ะ"
"ว้าย อย่ามา ถึงวัดก็วัดแทตนะยะ"
โรงเรียนเขามาได้ยินนี่คงจะเสียใจไม่น้อยที่มีศิษย์เก่าเหมือนมัน แหมนะ แรดได้โล่เสียจริงเชียว ไม่อยากจะบอกว่ากว่าจะฝ่าด่านรถติดไปได้นี่นะเกือบห้าโมงกว่า แถวนี้ผมไม่เคยมาจริงๆนะ เคยผ่านตอนเด็กๆ จำไม่ได้แล้วว่ามันอยู่ตรงไหนโรงเรียนที่ว่านี่น่ะ
"แข่งจะจบครึ่งแรกอยู่แล้วแก"
พอเข้าไปในโรงเรียนก็นะ กว่าจะหาที่จอดรถได้ แต่ว่าไปนะ เด็กนักเรียนเดินกันให้ขวักไขว่ไปหมด ละลานตา อ๊าย ขอบอกมีแต่เด็กผู้ชายทั้งนั้น กางเกงน้ำเงิน กางเกงดำตละกันไปหมด
"ว้ายแก ตบแป้งเติมปากหน่อยไหม"
"หอยหลอด สวยมากแล้วจ๊ะเธอ"
"อุ๊ย แต่ทำไมไม่มั่นใจเท่าไหร่เลยเธอ เด็กจะมองชั้นไหมอ่ะ"
"มองสิ ตัวประหลาดเดินเข้าโรงเรียนเขาทั้งที"
"อีนาย ฮึ"
ผมก้าวลงจากรถ ในมือถือกล้องวีดีโอ อีกมือถือถุงผ้าใส่น้ำที่ซื้อมาล่ะครับ ส่วนอีนังเพื่อนสาวตัวดีมันก็หิ้วถุงผ้าอีกเหมือนกันมีน้ำกับขนม แต่ โห อีนี่ มากไป มันเอาแว่นตาดำอันใหญ่โตคาดอยู่บนหัว ปลดกระดุมลงสองเม็ด สวยมาก สวยที่สุดในสามโลก
"จะมากไปไหมแก กลัวน้องๆเขาไม่รู้หรือไงว่าเป็น"
"เอ๊ะ มากไปเหรอแก"
"แหมนังนี่ แกน่ะไม่ต้องทำอะไรมากหรอก แค่เดินมาแปดกิโลฯเขาก็รู้แล้วว่าเป็น บิดซะขนาดนั้น"
"อ๊าย อีนาย แกไม่บิดว่างั้น"
"แน่นอน ชั้นแอ๊บเนียนไม่มีใครรู้ มีศิลปะน่ะรู้จักไหม ไม่ใช่สักจะเป็นเกย์กะโหลกกะลาเหมือนแก"
"กรี๊ด"
"นี่แก จะมากรี๊ดเพื่อ นี่มันโรงเรียนนะ เด็กเขามองแล้วนั่น เรตติ้งตกไม่รู้ด้วยนะ"
มันรีบเอามือกุมปากไว้แล้ว เดินกลับไปที่รถ โอ้โห ฉีดน้ำหอมอีกรอบ ติดกระดุมขึ้นอีกเม็ดแต่แว่นตาไม่เอาออกนะ ยอมแล้ว สู้แรงอีนี่ไม่ไหว ผมก็เดินเบียดเสียดคนเข้าไปในสนามฟุตบอลล่ะครับ เลือกหาที่นั่งบนอัฒจรรย์ไม่ปีนไปสูงมากเผื่อว่าไอ้ต้อมจะมาหา เอ๊ะ ถ้างั้นทำไมผมไม่ไปนั่งกับทีมมันเลยล่ะเนอะ ใกล้ๆก็ยังดี
"แก ชั้นตื่นเต้น เด็กมองใหญ่เลยอ่ะ ชั้นสวยขนาดนั้นเลยเหรอ"
อยากจะถีบอีนี่จริงๆครับ แหมนะ ทำไมมันจะไม่มองล่ะ ดูมันเซ็ตผม เสื้อเชิ้ตทำงานก็สีแปร๋นซะ ผมเองก็เถอะน้อยที่ไหน เสื้อเชิ๊ตสีชมพูอมส้ม กางเกงผ้าสีดำขาลีบๆ รองเท้ากุชชี่หนังปลายค่อนข้างเรียว เข็มขัดหนังเฟอรากาโมอีก เอาซี๊ อีพัทก็ไม่น้อยหรอกครับ มันทำงานองค์กรต่างชาติเขาไม่สนใจเรื่องการแต่งตัวเท่าไหร่ เพราะฉะนั้นเข็มขัดแดงตอกตาไก่ด้วยเงินวาวๆ รองเท้าหนังน่าจะปราด้านะปลายแหลมเชียวของมัน เสื้อเชิ๊ดสีเขียวตองอ่อน เอาเข้าไป ใครไม่มองก็แปลกแล้วครับ
"สวัสดีครับโค้ช"
ผมมองหาที่นั่งเสร็จก็เข้าไปทักทายโค้ชล่ะครับ เขากันไว้อย่างดีล่ะครับไม่ให้คนนอกเข้าไปวุ่นวาย แต่ผมเป็นใครล่ะ เชิดใส่ มั่นซะอย่าง
"อ้าว นึกว่าไม่มาซะแล้ว ไอ้ต้อมคอยมองหาอยู่น่ะครับ มันเล่นไม่ออกเลย"
"อ้อ ครับพอดีรถติด ผมอยู่ตรงนั้นนะครับโค้ช เอาน้ำแร่มาฝากด้วย"
ก็ยื่นถุงให้ล่ะครับ ถุงเดียวก่อนไม่ให้อีพัทมันเข้าไปด้วยกันซีนสุดฤทธิ์เรื่องอะไร โฮะๆ มีบ้างนะ พอยื่นถุงผ้าให้เสร็จผมก็กลับไปนั่งข้างๆอีพัทมันล่ะครับ ต้องรีบถ่ายวีดีโอแล้ว
"ว้ายแก ดูน้องคนนั้นสิ กรี๊ด น่ากินมาก"
"ให้มาดูบอลนะแก แหมรู้งี้ไม่น่าชวนมาเลย"
"ดูสิ ดูเป้านักฟุตบอล อิอิ"
"อีปลวก เยอะนะแก อย่ามากวนชั้นถ่ายวีดีโออยู่ แล้วอยู่ไหนเนี่ยไอ้ต้อมน่ะ"
"โน่นไงแก เด่นออกขนาดนั้น เบอร์ ๓"
"ไหนๆ"
ผมก็ลุกขึ้นล่ะครับถือกล้องวีดีโอซูมไปที่ไอ้ต้อม
"ทางนี้ๆ"
ผมเองล่ะครับ พอเห็นมันผมก็โบกไม้โบกมือให้เลย สนใจใครที่ไหน มันยิ้มเห็นฟันกว้างเชียวครับ ขอบอกเวลามันอยู่ในสนามแล้วน่ามองนะ หน้าตาดูเคร่งเครียด ตัวมันก็ใหญ่ๆ กรี๊ดให้หน่อยดีไหมเนี่ย
"เยอะนะยะ ไหนบอกว่าแอ๊บ แหมเผลอหน่อยไม่ได้ โบกไม้โบกมือสุดพลัง"
"เชิดใส่ ทำไมล่ะน้องชั้นนี่"
"อย่ามา มาชั้นบ้าง"
"เบอร์ ๒ สู้ๆ"
ไอ้อูครับ ซวยไป อีนี่แหกปากดังกว่าผมอีก น้องๆที่นั่งอยู่ใกล้ๆหัวเราะเสียงดัง โห่อีกต่างหาก
"ว่าไงจ๊ะ ใครโห่ เดี๋ยวจะสอยให้ครบทุกคนเลยนี่"
มันหันขวับไปครับ สายตาปราดมองทุกคน เสียงนิ่งไปเลย ผมนี่ก็เสียวๆสันหลังนะ ต๊าย มาแรงอะไรตรงนี้ ถิ่นเด็กๆมันนะเว้ยเฮ้ย
"วู้ แรงโว้ย แรง"
เด็กมันแซวครับ แหมนะ อยู่ดีไม่ว่าดีอีพัทนี่ยังไง อ๊ะ พักครึ่งแรกแล้ว
"เอาถุงมานี่แก"
"อ๊ะ แก ทิ้งชั้น"
แหมปากบอกว่าผมทิ้งแต่ไม่ยอมลุกตามมานี่มันหมายความว่ายังไงเนี่ย ชอบล่ะสิโดนเด็กแซวเนี่ย ผมถือถุงใส่น้ำกับของกินเข้าไปหาโค้ชอีกครั้ง
"อ้าว ยิ้มหน่อยคร้าบ น้องๆ สู้ไหมเนี่ย"
ไม่ได้เป็นอะไรกับเขาหรอกนะครับ ทักไปตามมารยาทนางงาม อิอิ กล้องจับอยู่ที่ไอ้ต้อม มันก็หอบนะเหงื่อนี่ท่วมตัวแต่ยังยิ้มอยู่
"สู้ๆ"
เสียงน้องๆร้องขึ้น ผมก็ถ่ายไปนั่นล่ะครับ
"พี่ขอน้ำกินหน่อยดิ"
อ้าว ไม่ไปเอากับโค้ชล่ะไอ้นี่เขาแจกอยู่โน่น ชั้นจะถ่ายวีดีโอ
"ไม่เอากะโค้ชล่ะ"
"ไม่อ่ะ ผมรู้ว่าพี่ซื้อน้ำผลไม้มาให้ผม"
"เกลือแร่หรอก อ่ะ"
แหมนะผมก็ต้องไปล้วงมาให้มันจนได้ ตอนมันดื่มน้ำนี่ผมก็ถ่ายนะ ทำไมมันดูเซ็กซี่จังเลยวะ อ๊าย ถ่ายโค้ชๆ
"อย่ากินเยอะ เดี๋ยวจะจุก จิบเอา"
ผู้ช่วยโค้ชตะโกนบอก สนุกดีนะ แต่กลิ่นเหงื่อนี่ไม่ไหวนะ แอ่ะ เหมือนอยู่ในดงอะไรก็ไม่รู้ น้องบางคนกลิ่นคุณแม่แรงมากแทบหงายหลัง แต่ไอ้ต้อมก็นะซื้อโรลออนให้มันมั่นใจไร้กลิ่น แต่เพื่อนๆมันนี่ เหอๆ ช่วยด้วย
"หน้าแดงเชียวพี่ ไหวไหมเนี่ย"
"แหว่ะ เหม็นน่ะสิ"
มันถามผมก็ตอบสิครับ เหม็นจริงจัง โอย ชั้นกลั้นหายใจมานานมากแล้วนะ
"เอาน้ำมานี่ แฮ่กๆ"
โอย ไม่ไหวครับ กลิ่นเหงื่อแรงมาก ผมยืนตรงไหนน่ะเหรอ ก็ตรงกลางวงเขาเลยสิครับ เหอๆ เชิดใส่อยากได้ภาพก็ต้องทนเอา ผมยืนอยู่ข้างๆโค้ชนั่นล่ะ แต่เขาก็อดทนกับผมมากเหมือนกันนะ เป็นใครไม่รู้แต่ให้เข้าไปอยู่ในวงได้ เขาพูดอะไรกัน ผมฟังไม่รู้เรื่องหรอกครับ ปีกซ้ายปีกขวา อะไรไม่รู้ เหอๆ รู้แต่ว่ากลางวงนี่กลิ่นเหงื่อน้องๆตีหน้าผมจนแดงไปหมดแล้ว ผมคว้าเอาขวดน้ำไอ้ต้อมมากรอกเข้าปาก
"ฮ่าๆ หอมเหรอพี่"
ไอ้อูมันร้องขึ้นครับ
"ครับ หอม หอมมาก"
เสียงหัวเราะดังขึ้น ผมเหมือนจะเป็นลมเลยนะ ไม่ได้กระแดะนะคงเพราะกลั้นหายใจนานไปหน่อย
"น้องครับ มาเดี๋ยวพี่ถ่ายให้"
ผู้ช่วยโค้ชครับ โอสวรรค์ ขอบคุณมาก
"พี่ๆ เน้นต้อมนะ แม่ผมอยากดูน้องเตะบอล รบกวนหน่อยนะครับ"
"จัดไปครับน้อง เอาแบบซูมเลยนะ"
"ได้พี่ ผมขอนั่งพักก่อนนะ"
ผมไปนั่งลงข้างๆโค้ช เขาก็เอาน้ำมันอะไรไม่รู้มาให้ดมบอกช่วยให้หายเวียนหัวได้ กรี๊ด เหม็นมาก เผาปอดเลยนะเนี่ย ตายๆ
"ว้าย เป็นไรอีนาย หน้าแดงเชียว"
อีพัทมันเดินลงมาหาครับ คงเห็นผมท่าทางเหมือนจะไม่ไหว เริ่มมึนหัว หนักหน้าแล้วครับ
"เวียนหัวแก"
"อะไรยะ แม่กระหม่อมบาง น้องๆออกจะล้อมหน้าล้อมหลังขนาดนั้น"
"ชั้นเวียนหัวนี่แก ฝากดูน้องหน่อย"
"อะไรยะ อ่อนนะหล่อนน่ะ มาชั้นเชียร์เอง ต้อมๆ อูๆ ทางนี้ๆ"
"อีปอป แกจะเรียกมันทำไม เสียสมาธิหมด เชียร์ไม่เป็นก็นั่งเฉยๆ"
"อ้าว ไม่เชียร์แบบนี้แล้วจะให้ทำไงล่ะแก อีบ้า"
เออ ช่างหัวมันผมเวียนหัวแล้ว ไม่ไหว ไม่คิดว่าการกลั้นหายใจกลางหมู่เด็กผู้ชายนี่จะรุนแรงเหลือเกิน แดดก็ไม่แรงอะไรเนี่ยผม ไปเข้าห้องน้ำดีกว่าเหมือนจะอ๊วกยังไงไม่รู้
"แกชั้นไปห้องน้ำนะ เหมือนจะอ๊วก"
"ว้าย ไปเลยค่า น่าเกลียด อย่ามาอ๊วกแถวนี้นะชั้นอายคน"
แหมนะ เพื่อนรักมาก ดูมันนะแทนที่จะห่วงผมบ้าง กลับกลัวว่าจะอายคนเสียนี่ ตบสักทีดีไหม
"น้องครับ ห้องน้ำไปทางไหนนะครับ"
"ทางโน้นพี่"
ผมเซแถ่ดๆ เข้าไปหาน้องนักเรียนกางเกงน้ำเงินที่เดินมาทางสนามสองคน ผมหันไปตามมือมัน ทางไหนวะ ชี้ไปทางสนาม ผมก็เดินไปนั่นล่ะครับ แว้ก ไม่ไหวแล้วมันดันขึ้นแล้ว
"น้องๆ ห้องน้ำไปทางไหนครับ"
ผมเจอเด็กอีกสองคนก็ถามอีก มันมองหน้าผมแล้วยิ้มๆ ไอ้บ้ามายิ้มทำแป๊ะไรวะเดี๋ยวอ๊วกใส่หน้าเลยนี่
"หลังตึกอ่ะพี่"
"อ๊ะ ขอบใจนะ"
ผมวิ่งแล้วครับ ช้ากว่านี้ออกมาแน่ๆ ห้องน้ำ นั่นห้องน้ำ วิ่งเข้าไปเลยผม
"อ๊วก"
อย่าให้บรรยาย น้ำหูน้ำตาไหลเลยผม
"แหวะ อ๊วก"
ผมวิ่งเข้าไปในห้องน้ำนั่นล่ะครับ ผลักประตุเข้าไปเห็นว่างก็ปล่อยเลย
"โอย"
ผมครางออกมาพยายามเอามือลูบหลังตัวเอง ทรมานที่สุดเลยนะเวลาอ๊วกเนี่ย พอรู้สึกดีขึ้นผมก็เดินออกมา กะจะล้างหน้าล้างตาสักหน่อย
"อ๊ะ"
กรี๊ด เด็กนักเรียนเต็มห้องน้ำเลยครับ มองหน้าผมกันใหญ่ ตายแล้วๆ สภาพชั้น กรี๊ด ทำไมต้องมาเจอตอนที่มีสภาพแบบนี้ ความงามที่อุตส่าห์ฟูมฟักมานานของชั้น ตายๆ เหลือไว้แต่ความโทรมสุดๆ แต่เอาเถอะจะมางามอะไรตอนนี้ กำลังจะตายอยู่แล้วเนี่ย
"น้องครับ ช่วยพี่ที วานหน่อยไปซื้อน้ำให้หน่อย พี่จะเป็นลม"
แหมนะมายืนหัวเราะคิกคักอะไรเนี่ย เด็กพวกนี้ ต้องรับบท แอน ทองประสม อีกแล้วเรา ทำท่าเหมือนจะตายอะไรประมาณนี้ ไอ้คนหน้าตาดีหน่อย แต่เอ๊ะ ไม่สิเด็กโรงเรียนนี้ทำไมมันหน้าตาเหมือนๆกันวะ หรือว่าผมตาลาย กางเกงน้ำเงินใส่รองเท้าหนังขัดมัน ไม่สนว้อย อายนะจะตายแล้วด้วย
"ไหวไหมพี่ เดี๋ยวผมไปซื้อน้ำให้"
"ขอบใจมากนะครับน้อง"
ผมล้วงเงินให้น้องมันไปครับ คนอื่นๆก็มามุง
"อย่ามุงๆ พี่ พี่หายใจไม่ออก"
สุดฤทธิ์ไปเลย อารมณ์เสีย อายแล้วนี่นะ ต้องหน้าทนเข้าไว้ เชิดใส่ เชิดใส่ ตายๆ ไม่เคยอายเด็กมากมายขนาดนี้เลยนะเนี่ย พอผมทำท่านางงามจะเป็นลมเพราะมงกุฎหนักไปหน่อย อิอิ น้องๆมันก็เหมือนเห็นใจล่ะครับ บางคนเอาผ้าเช็ดหน้าให้เช็ดด้วยนะ
"อ๊ะ ไม่เป็นไร"
ต๊าย ใครจะกล้าเช็ดเนอะ ทั้งวันมันเอาไปเช็ดไปถูอะไรมาก็ไม่รู้ ถึงหน้าน้องมันจะใสๆก็เถอะ
"ผมยังไม่ได้ใช้เลยนะพี่"
อ๊ะ เอาหน่อยเดี๋ยวจะเสียน้ำใจ อุ๊ย หอมดีนะ ใช้น้ำหอมเหรอเนี่ยกระแดะจริงๆ
"ขอบใจนะครับน้องรูปหล่อ"
"เฮ้ย"
อ้าว ชั้นพูดอะไรผิดเนี่ย ก็มึงหล่อจริงๆนี่ อะไรวะทำท่าเหมือนเห็นผี
"มีไรเหรอครับน้อง"
"เปล่าพี่ แต่ทำไมพี่ถึงอ๊วกอ่ะ"
"อ้อ พี่คงโดนแดดมากไปหน่อยน่ะครับ ปกติไม่ค่อยโดนแดด"
แถบวกสตอเบอร์รี่ครับ แหมใครจะไปบอกเนอะว่าเหม็นเต่าเด็ก นี่ก็เริ่มได้กลิ่นแล้ว โอย กลิ่นอะไรต่อมิอะไรตลบอบอวล จะออกมาอีกแล้ว กลืนๆลงไปก่อน
"พาพี่ออกไปหน่อยครับ พี่ พี่ หายใจไม่ออก"
แสดงละครต่อครับ ก่อนที่จะเอาของเก่าออกมาจนหมดท้อง อายนะ แต่ทำไงได้
"พี่ น้ำมาแล้วครับ"
เท่าที่มองๆดูเด็กที่ไปเข้าห้องน้ำทั้งเก่าทั้งใหม่น่าจะห้าหกคน เหอๆ เอาเข้าไปนายพล หน้าจากแดงอยู่แล้วแดงยิ่งกว่าอีก
"ขอบใจมากนะครับน้อง พี่ไม่เป็นไรแล้วล่ะ ขอบใจมาก"
พอตั้งหลักได้ก็ตั้งคอตรงๆ ทำท่าเซนิดหน่อย อ๊าย อายสุดๆ มันไม่รู้จักชั้นหรอกสนใจทำไม ผมรับขวดน้ำที่มันยังมีน้ำใจเปิดฝาให้จิบก่อนแล้วเอาล้างหน้า อ่า ค่อยยังชั่วหน่อยต้องเดินกลับแล้ว ไม่ให้น้องๆมันจับได้ว่าผมกำลังอายอยู่ แต่เอ๊ะ มันตามมาทำไมเนี่ย ผมแอบชำเลืองตาไปมอง จะมาล้อชั้นแน่ๆ เอ๊ะนั่น ฝูงชน ลาก่อนนะน้องๆจ๋า ผมนี่ท่าจะบ้าไปแล้ว มาเล่นซ่อนแอบกับเด็กมัธยม เหอๆ น่าเกลียดที่สุด
"ไปไหนมายะ เขาจะเล่นจบเกมอยู่แล้วแก เห็นมะชั้นเชียร์จนน้องต้อมชนะนะแก อิอิ เพราะความสวยของชั้นแท้ๆ"
เอาเถอะ ปล่อยมันไปก่อน ผมไม่ไหว ยังไม่อยากอะไรกับมันมาก ปล่อยให้มันสิวเห่อไปก่อน อีปอบ อย่าให้ชั้นมีพลังขึ้นมานะ จะจวกให้ยับเลย
"พี่ๆ พี่มาดูบอลเหรอ"
แว้ก ตกใจ ไอ้บ้า โผล่หน้ามาตอนไหนเนี่ย
"อ๊ะ ครับ น้องพี่แข่งน่ะ"
"หา คนไหนพี่ โรงเรียนผมป่ะ"
"ไม่ใช่ๆ โรงเรียนที่ชนะโรงเรียนเราน่ะ"
"อ้อ ที่แท้"
"อะไรจ๊ะ ที่แท้อะไรเหรอครับ"
ผมแอ๊บหน้าใสถามมันครับ แหมจะอะไรกับการกีฬานะไอ้หนู
"เปล่า คนกรี๊ดใหญ่เลยนี่พี่โรงเรียนนั้นน่ะ"
"อ้าว โรงเรียนเราคนก็กรี๊ดนี่ นั่นน่ะเบอร์สี่น่ะ กรี๊ด"
ผมไม่ได้ออกเสียงอะไรมากหรอกครับ ล้อเลียนมันเฉยๆ
"ฮ่าๆๆ พี่นะตลกดีว่ะ"
"อ๊ะเกมจบแล้ว ต้อมๆ ทางนี้ทางนี้"
พอเกมจบนักกีฬาก็เดินออกมาจากสนาม บางคนถอดเสื้อนะ อีพัทนี่แทบบ้าไปเลย ผมเฉยๆนะ อิอิ เพราะเวียนหัวอยู่นิดหน่อย
"โหยเหนื่อยอ่ะพี่ ขอน้ำหน่อยดิ"
"อ๊ะพี่ๆ ถ่ายๆ ถ่ายหน่อยๆ"
ไม่ยอมหรอกนะ ต้องเอาทุกช็อต คุณนายแม่จะได้รู้ว่าผมมาเชียร์จริงๆ
"อ่ะน้ำ เก่งมากต้อม"
ผมก็พัดวีให้มันนั่นล่ะครับ หยิบอะไรได้เอามาพัดเลยไม่รีรอ
"พี่ๆ นี่น้องพี่เหรอ"
อ้าวไอ้เด็กนี่ยังไม่ไปไหนอีก ผมขี้เกียจจะตอบพยักหน้าเฉยๆ
"น้องจริงเร้อพี่"
อ้าวไอ้นี่ มันพูดแล้วก็เดินหนีไปเลยครับ กะจะตอกหน้าสักหน่อย หนอยแน่ หน้าตากวนโอ๊ยไม่พอปากวอนเลียกุชชี่ด้วยนะแก เหอๆ ดีนะไอ้ต้อมมันไม่ได้ยิน เดี๋ยวก็เรื่องไปกันใหญ่อีกแน่
"กลับกับเพื่อนๆใช่ไหมต้อม"
"ไม่เอาอ่ะพี่ ไปส่งหน่อยดิ พรุ่งนี้ผมต้องกลับบ้านนะ"
"อืม โอเคๆ"
"ไหวป่ะเนี่ย หน้าเหมือนคนจะเป็นลม"
รู้แล้วยังมาถามอีกนะ เพราะพวกแกนั่นล่ะ ไม่อยากจะบอก น้ำน่ะอาบเสร็จสารส้มหน่อยก็ดีนะถ้าไม่ใช้โรลออนน่ะ อารมณ์เสีย
Written by eiky
-
จิ้มอิ๊กกี้ :z13:
เมื่อไรเนื้อคู่ต้อมจะมา
ก๊ากก เดาไม่ออกเลยจริงๆ
สงสารน้องมัน
-
:L1: :L2:
-
นายแพ้ฟีโรโมนเด็กๆ :laugh:
+1
-
อ๊ายยยยยยยยยยย
นางร้ายของเราแพ้กลิ่นเต่า
-
ตอนนี้ตลก
555
-
อยากได้สักครั้ง เพื่อน้องต้อม นะคะพี่นายฃา
-
รอเนื้อคู่น้องต้อมอยู่นะคะพี่อิ๊คขา~~~~
-
อ๊าย~~นางร้ายแพ้กลิ่นเต่า5555 :laugh:
-
นายนี่
ฮาตลอด :laugh:
555+ :m20:
-
ฟีโรโมนเด็กแรงไปนายรับไม่ไหวเลย อิอิ
ช่วงนี้รู้สึกคุณนายเขาจะเสน่ห์แรงแหะ ไปไหนก็มีเด็กตามตลอด :fire:
-
ขำนายอ่ะ
นึกภาพ นึกกลิ่นออกเลย T^T
จะเป็นลมก็ไม่แปลก ...
ไอ้เด็กนั่นเหมือนจะมาจีบ
โฮๆๆๆ ฉันอยากอยู่ชายล้วนนนนนนนนนนนนนนนนน
-
จะไปแล้วเหรอ ใจหายเหมือนกันนะ
ซึมไปเลย ไม่กวนเหมือนเดิม
-
ตลกอ่ะ
555555555555555555555555555555555555555555555
:m20: :m20:
-
5555+
ไอ้เราก็นึกว่านายพลจะชอลกลิ่นอายชาย กร๊าดกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
เข้าใจอารมณ์นะ เราเคยเจอตอนอยู่บนรถไฟฟ้า เด็กนักเรียนชายเกือบทั้งตู้ นึกสภาพเอาสินะ หลังเลิกเรียน แล้วมีผู้หญิงเดินเข้ามา กลิ่นน้ำหอม ผสมกลิ่นเหงื่อ กลิ่นตีน เด็กมันหล่อ มันน่า.....ก็จริงอ่ะนะ แต่อารมณ์นั้น อารมณ์ดับสนิทว่ะ ให้กรูออกจากรถไฟฟ้าเหอะ กรูกราบล่ะ ไงงั้นเลย
ปล. ร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกน้องต้อมที่ซู้ดดดดดด ไม่อยากเห็นนายซึมนานๆ เลยอ่ะ กลบมาเกรียนเหมือนเดิมไวๆ นะ
-
หุหุ...พูดถึงกลิ่นตัวแล้วชวนเวียนหัวจริงจัง...
พี่ปริ๊นท์นี่ฉลาดมากมายจริงๆ ส่วนพี่เจค บทจะเข้าใจแล้วร้องไห้ก็ง่ายๆซะงั้น..เด็กน้อเด็ก..+1
-
eiky บรรยายซะเห็นกลิ่น พาลจะแหวะตามเลย
ไม่ไหว กลิ่นแบบนี้ไม่พึงประสงค์เลยจริง ๆ
ต่อให้หล่อโฮกแค่ไหน ก็ไม่ไหวจะเคลมค่ะ
+1 นะตะเอง
-
555 ตอนนี้สารส้มช่วยได้ 555
-
ดงผู้ชายก็แอบน่ากลัวเหมือนกัน :really2:
แต่นายก็เนื้อหอมอีกแล้วเนอะ ถูกโฉลกกับคนที่เด็กกว่าจริงๆ อิอิ
-
นายเสน่ห์แรงอีกแว้ววววว :laugh:
-
อ่ะนะ แทบจะอ๊วกตามน้องนาย
เฮ้อ เขียนอะไรอินตลอดอ่ะ ..
-
นายแพ้เต่า 555
-
นาย หลังมีซะมีเป็นตัวตนแล้ว เสน่ห์แรงแบบชุดไม่อยู่จริงๆ
ว่าแต่ ไอ้คุณพี่เรย์หายจ้อยไปเลย น่ากลัว!!
-
55+ นายเมากลิ่นเต่า
แต่ดูท่าอาจจะได้คนหลงเสน่ห์มาอีก1
-
กลิ่นเต่าไม่ใช่เรื่องตลกกกกก แต่ตล๊กตลก555+ นางร้ายเมากลิ่นเต่า ต๊ายอย่าบอกใครเชียว แล้วมาตอเร็วๆนะคะ
-
เอ้ออออ อ่านเสร็จ เห็นภาพ(ได้กลิ่น???) ตามเลยจริงๆ 5555+
-
กว่าจะตามอ่านทัน
หกตอนรวดเลย
:jul1:
แต่เจ๊นาย
ของเขาดีจริงนะ
ไปอ้วกงั้นได้ไง
-
สงสารพี่ปริ้นอ่ะ....ติดอาหลวงอย่างหนักเลย...
ระยะทางก็ไกล๊ไกล...จะไปมาหากันบ่อย ๆ ก็ไม่ได้....
แบบนี้มาเป็นลูก...มี๊นายกะป๊ะหลวง...ซะดีกว่าเนอะ... :กอด1:
อืม...กลิ่นแบบนี้แค่คนเดียวก็แย่แล้ว...มาเป็นหมู่คณะ... o22
น้องนายเสน่ห์แรง....สมแล้วที่ผัวหลวงหวงมาก......
ส่วนน้องต้อม....เพื่ออนาคตนะจ๊ะ...ลูกผู้ชายต้องเข้มแข็ง...
สร้างรากฐานให้มั่นคง...เพื่อครอบครัวของเรา...สู้ ๆ !
:L1: น้องอิ๊ก :pig4:
กด + ให้กำลังใจคร๊าบบบบ....
-
ท่าจะเหม็นมาก :m20:
-
แอบเข้าใจฟีลพี่นาย เคยเป็นอยู่ หลายคนมาปนๆรวมกัน ไม่ไหวๆ โอ๊กกกกก!
-
ขาขึ้นของเจ๊นายแกจริงๆ
ต้อมเอ้ยแกจะคู่กับใครล่ะเนี๊ยะ
หลอกให้พี่แพทย์จับกดเลยดีมั้ง :-[
-
เสน่ห์แรงจิงๆคุนนายยยย
ระวังสามีเอาเรื่องนะ อิอิ
-
คุณนาย เสน่ห์แรงเหลือเกินนะ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/46de67a1cd348.gif)
-
นายนี่เสน่ห์แรง
เอามั่งๆ
-
จะมีตัวละคร "เด็กชาย" ตัวใหม่เพิ่มขึ้นมาอีกรึเปล่าคะเนี่ย o3
อันที่จริงกลิ่นฟีโรโมนเด็กชายนี่มันเร้าใจ เร้าอารมณ์ เป็นที่สุดเลยนะคะ :haun4:
-
:pig4:
-
เข้าใจนายเรย แค่คนเดียวที่กลิ่นแรงๆก็ไม่ไหวจะทนแล้ว
นี่มากันเป็นทีมฟุตบอล เหอะๆๆ ไม่อ้วกแตกก็ไม่รู้จะว่าไงแระ ฮ่าๆๆๆ ขำอะ
แต่อีน้องคนนั้นท่าทางเหมือนจะตามจีบนายนะเนี่ย
จะเป็นกิ๊กคนต่อไปรึเปล่าเอ่ย อิอิ ท่าทางเหมือนจะหน้าตาดีซะด้วยสิ หุหุ
ตอนนี้เพื่อนสาวพัทแรงมากเลยนะคะ ประกาศตนให้โลกรู้จริงๆ ฮี่ๆ
-
ป๊อปจริงอะไรจริงนะคะ คุณนาย....
-
:L1: :pig4:
-
กลิ่นตัวนี่ไม่เข้าใครออกใครจริงๆทำเอานายเป็นลม :laugh:
-
555 ขำและเห็นใจน้องนายจัง ขอบอกน้องนายยิ่งเด็กม.ต้นนะ (เด็กในอำเภอต่างจังหวัดด้วย)
กลิ่นเต่...ผสมกลิ่นน้ำหอม(ตามที่เด็กมันว่า) สุดๆ เวลาอยู่ท่ามกลางพวกมันเนี่ย
ต้องใช้ยาดมแบบสองอันอุดจมูก 555 มันค้อนควักพี่กันใหญ่หว่าพี่ดูถูกมัน
555 ใช่ดูถูกมากบอกมันไปเลย
นี่ขนาดเด็กในกรุงเนอะ แต่กลิ่นต้อมนี่ นายชอบใช่ปะ หุ หุ
-
ดีนะที่พี่นายไม่เป็นลม ไม่งั้นขายหน้าตายเลย :z3:
-
นายตอนนี้ฮาอ่ะ
น้องนายแพ้กลิ่น...ก๊ากกกกกกกกก
ว่าแต่อิเด็กที่ตามมานั่น ร้องการไรฟร่ะ
-
ขำอ่ะเหอๆ นายแพ้กลิ่นเด็กผู้จาย 55
-
อิจฉาคุณนายเธอจัง.... :-[
-
:m20: :m20: เด็กสมัยนี้ กลิ่นตัวแรงขนาดนั้นเลยเหรอ...แบบนี้น้ำสายส้ม คงเอาไม่อยู่มั่ง :m20: :m20:
-
องก์ ๔๗
หลังจากกลับจากไปส่งไอ้ต้อมแล้วผมก็ให้อีพัทมันไปส่งที่ห้องล่ะครับ ไม่ไหวเวียนหัวมากจริงๆ แลดูกระแดะยังไงไม่รู้เนอะ แทนที่จะชอบนะกลิ่นตัวเด็กผู้ชาย เหอๆ แต่ไม่ไหวๆ ขอยกธงแม่แรงๆทั้งนั้นเลย อ๊วกแตกเลยผม พอกลับถึงห้องก็รีบอาบน้ำนอนทันที สามีถามก็บอกว่าเวียนหัวจากแดด ขืนบอกไปว่าไปอยู่กลางกลุ่มนักกีฬาเด็กผู้ชายมีหวังซวยแน่ๆ ขี้เกียจจะอธิบาย
พอแข่งบอลเสร็จไอ้ต้อมมันก็กลับไปอยู่ที่บ้านมันอีกครั้งครับ ไม่รู้ทำไมมันไม่อยากให้ผมไปส่งเลยนะ ผมเองก็ต้องทำงานด้วยล่ะ ลาไว้แล้วเพราะต้องไปส่งมันที่โน่น ไม่อยากให้ไปคนเดียว คนเราเวลาเดินทางคนเดียวไกลๆ ยิ่งต่างบ้านต่างเมืองแล้ว ผมเข้าใจดีว่ามันเศร้าใจแค่ไหน ถึงเราจะเข้มแข็งก็เถอะ ผมน่ะตอนนั้นแค่ฟังเพลงซึ้งๆหน่อยก็เอามาวาดฝันเป็นเรื่องเป็นราวร้องไห้น้ำตาซึมได้เหมือนกันนะเออ
"วันนี้จะกลับแล้วใช่ไหมต้อม เดี๋ยวพี่ไปรับ"
พอเลิกงานผมก็กดโทรศัพท์ไปหามันครับ บอกสามีไว้แล้วมันไม่ว่าอะไรเพราะมันเข้าใจดี ผมไม่ได้ลำบากใจอะไรแล้ว ยิ่งใกล้วันเดินทางเข้ามาในใจมันก็หวั่นไหวแปลกๆ เอาน่ามันจะต้องผ่านไป
"จะมารับเหรอพี่ ผมกลับเองได้นะ"
"ไม่เป็นไร ถือว่าไปเยี่ยมพ่อกับแม่เราด้วย"
"พี่จะมากี่โมงอ่ะ"
"คงถึงค่ำหน่อย"
"ครับพี่"
บทสนทนาในช่วงนี้ก็แปลกๆไปนะ ผมรู้สึกได้ มันเหมือนไม่ค่อยอยากจะคุยกับผมมากเท่าไหร่นัก ผมเองก็ไม่ได้ไปเซ้าซี้อะไรจากมันมากนัก อึดอัดนะ อึมครึมมากบรรยากาศ ยิ่งตอนไปรับมันนะฝนตกปรอยๆ เริ่ด ได้บรรยากาศที่สุด
"แม่ฝากน้องด้วยนะลูก สิ่งไหนดีไม่ดีดุด่าว่ากล่าวให้แม่ที"
นี่ล่ะครับที่ผมไม่อยากมาเจอ ใครจะทนไหว น้ำตาของผู้เป็นแม่ไหลหลั่งออกมา ยืนกอดลูกชายคนโตเอาไว้ ผมเองพยายามหลับตาปริบๆ ไล่น้ำตาไปให้พ้นจากตา ไม่อยากเสียน้ำตา แต่มันสะท้อนใจดีเหลือเกินนะ
"รักษาเนื้อรักษาตัวนะลูก ไปอยู่กับท่านอย่าดื้อนะต้อม ท่านบอกท่านสอนอะไรก็ให้เชื่อฟังนะ ท่านเขามีบุญคุณกับเราต้องใจเรียนนะลูก รีบเรียนให้จบแล้วมาทำงานทดแทนบุญคุณของท่าน"
"แม่"
"เอาน่าแม่ ลูกมันไปเรียน เดี๋ยวมันก็กลับมา อย่ามาคร่ำครวญอะไรมากเลย เสียเวลาลูกมันเดินทาง"
ผู้เป็นพ่อห้ามปรามเอาไว้ แต่ดูเหมือนแม่ของมันจะกอดตัวของไอ้ต้อมแน่นกว่าเดิม ร้องห่มร้องไห้เสียดใจดีเหลือเกิน ผมเมินหน้าหนีไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
"พี่ต้อม กลับมาเยี่ยมโต้งบ้างนะ ซื้อหนมมาฝากด้วยน้า"
"อืม พี่จะกลับมา แม่ดูแลตัวเองบ้างนะ อย่าทำงานหนักมาก ต้อมจะกลับมา ต้อมจะทำให้แม่มีชีวิตที่ดีกว่านี้"
"คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองรักษาลูกชายอีชั้นด้วยเถิด"
"พอแล้วแม่ ลูกมันจะไปทางไกล จะมาร้องห่มร้องไห้ทำไม พอๆ"
"พ่อ ต้อมไปก่อนนะ อย่ายกของหนักนะพ่อ เดี๋ยวจะปวดหลังอีก"
"ไม่เป็นไรหรอกลูก พ่อทนได้"
"พ่อ แม่ ต้อมรักพ่อกับแม่นะ ดูแลตัวเองดีๆนะ รอต้อม รอ ต้อมด้วย"
มันร้องไห้ครับ โอย ผมนี่ทรุดเลย เพราะมันนั่งลงกับพื้นพนมมือขึ้นก้มลงกราบเท้าแม่กับพอ่มัน ไม่ไหวแล้ว กรี๊ด นางเอกอย่างชั้นต่อมน้ำตาแตกเลย ไม่ไหวจะมอง
"ต้อม เป็นคนดีนะลูก เป็นคนดีนะ แม่กับพ่อจะรอ"
เสียงร่ำไห้เสียใจหรือปลื้มปีติแยกไม่ออก แต่เสียงสะอื้นไห้ระคนปนกันจนหัวใจผมมันสั่นไหวไปหมด เนิ่นนานกว่าจะแยกจากกันมาได้ ไอ้ต้อมเองมันปาดน้ำตาออกจากหน้าแล้วเดินหันหลังให้พ่อกับแม่ทันที
"พี่ต้อม กลับมาเร็วๆนะ กลับมาหาโต้งนะ"
เขาเรียกว่าอะไรนะแบบนี้ มันโดนใจมาก มันเป็นจุดที่เปราะบางอ่อนไหวเหลือเกิน ผมนี่ร้องไห้ออกมาสะอึกสะอื้นไม่ต้องแอ๊บเลยนะ เผลอๆร้องไห้เยอะกว่าแม่มันอีก หรือแม้แต่ใครในที่นี้ เพราะอะไรน่ะหรือ เพราะผมเคยผ่านเรื่องราวแบบนี้มาแล้ว ถึงแม้ว่าผมกับคุณนายเธอจะกัดกันประจำแต่ผมก็รักพ่อรักแม่ผมมากไม่น้อยไปกว่าใคร หลานๆอีก ตอนนั้นยังจำได้ดี โอย เสียดใจเหลือจะทน
"ไปเถอะพี่"
มันปาดน้ำตาออกอีกครั้ง ผมก็ต้องรีบเดินขึ้นรถไปครับ มองจากกระจกหลัง จะจำไปจนตาย ภาพสามคนแม่ลูกยืนกอดกันโบกไม้โบกมือร่ำลา น้ำตาที่ไหลออกมาแม้ว่าตัวรถที่ผมแตะเหยียบคันเร่งจะค่อยๆห่างออกมา มันยังแจ่มชัด ชัดจนผมต้องจอดรถริมทาง ไอ้ต้อมเองมันก็หันหลังมองบ้านของมัน
"โอย ฮือๆๆ"
"พี่ โอเคไหม"
"ไม่ ไม่โอ จับใจเหลือเกิน"
"เวอร์เนอะ"
"เวอร์ไร ชั้นเสียดใจ ชั้นสะกิดใจ ฮือๆ"
"แหมพี่ นั่นครอบครัวผมนะ ผมยังไม่ฟูมฟายเท่าพี่เลยนะ เหอๆ"
อ๊ะ อะไรของมัน คนเศร้าใจอยู่นะไอ้บ้า
"อะไร หัวเราะทำไม ไม่ตลกนะ ชั้นเศร้านะไอ้ต้อม ไอ้บ้า"
"แหมพี่ ไปเรียนนะ เศร้านิดหน่อยพอ พี่เยอะว่ะ"
"อ๊ะ ใครเยอะ อย่ามาว่าชั้นแบบนี้ นะ ฮือๆ สงสารคุณแม่"
"เวอร์ว่ะพี่"
"โอ๊ย เงียบๆ ได้มะ ชั้นจะระบายอารมณ์"
ผมแว้ดเสียงขึ้นแล้วซุกหน้าลงกับพวงมาลัย ปล่อยปี๊ปน้ำตาออกมาอย่างสุดกลั้น บีบใจเหลือเกิน โฮกๆ
"เฮ้อนะ ไอ้คนมันจะไปมันยังหยุดร้องแล้วเลย คนไม่ไปร้องเหมือนจะไปเอง นี่ตกลงพี่คิดถึงผมใช่ไหมเนี่ย ขอไม่ให้ผมไปดิ ผมจะได้อยู่"
"กล้าพูด ฮึกๆ เออ ไม่ร้องก็ไม่ร้อง แหมนะ คนกำลังซึ้งไอ้บ้า"
"ฮ่าๆ พี่ไม่เหมาะที่จะร้องไห้หรอกนะผมว่า"
"ทำไมวะ ชั้นก็มีน้ำตานะแก"
"ไม่รู้ดิ ผมว่าพี่เหมาะกับการยิ้มมากกว่าร้องไห้นะ อย่าร้องนะพี่ผมไม่ชอบ"
โอ้นะ ผมนี่อ้าปากค้าง แปลว่าอะไรวะ หรือว่าผมยิ้มแล้วน่ารัก อ๊าย ใช่แน่ๆ
"อ๊ะ แน่นอน"
"แล้วนี่ไปสนามบินเลยเหรอพี่"
"ยัง ไฟลท์ทุ่มกว่าแน่ะ กลับห้องก่อน ชั้นต้องไปเอาของเหมือนกันนะ"
"อ้อ แล้วพี่จะเอารถไว้ไหนอ่ะ"
"ให้หลวงไปส่ง"
"อ้อ ฮึ"
"อะไรอ้อ ฮึ"
"เปล่า ทำไมเราไม่นั่งแท็กซี่ไปอ่ะพี่ รบกวนเขาเปล่าๆ"
"เปลืองเงินสิแก ให้ไปส่งนี่ล่ะจะได้สะดวก อะไรแก"
ผมหันหน้าไปถามมัน แหมไอ้นี่ ทำท่าหันออกนอกรถ แหมนะ ก็อีป้ามันขับรถเป็นที่ไหนล่ะ ให้สามีไปส่งนั่นล่ะดีแล้ว รู้ล่ะครับว่ามันคงไม่อยากให้ไอ้หลวงไปส่ง แต่แหมนะ ยังไงๆผมก็ยังไม่รับบทเป็นนางวันทองหรอก เล่นไม่สมบทบาท อิอิ เขาเลยไม่จ้างอะไรแบบนี้ พอรู้สึกดีขึ้นก็เปิดเพลงฟังสิครับ อิอิ ร้องตามด้วยล่ะ เพื่อความสมบูรณ์แบบ โฮะๆ ไอ้ต้อมตอนแรกก็ส่ายหน้าล่ะครับ แต่พอมันเห็นผมอารมณ์ดีขึ้นมันก็ร้องตามบ้าง มันร้องเพลงเพราะนะ เพราะมันขอเลือกฟังเพลงเอง เพลงไทยนั่นล่ะครับ
"อ้าว มาแล้วเหรอ ไม่เอาเสื้อหนาวไปหน่อยเหรอต้อม ที่โน่นอากาศเย็นนะ"
อีป้ามันเอ่ยขึ้น
"อยู่ในกระเป๋าครับพี่แดน"
"อ้อ อย่าคิดมากเลยนะต้อม หน้าตาไม่ดีเลย เป็นเรื่องปกตินั่นล่ะ พี่เข้าใจว่าคนที่จากบ้านจากเมืองไปอยู่เมืองนอกน่ะ ต้องรู้สึกแบบนี้เป็นเรื่องธรรมดา"
"เคยเหรอป้า แหมเล่าเป็นฉากๆ"
"อีนี่ กำลังปลอบน้องมันอยู่นะ"
"อ้าวเหรอ นึกว่าเล่าจากประสบการณ์ตรง อิอิ เหมือนเนอะ ฟังไว้นะต้อม"
"แหมอีนาย ไม่เล่าแล้ว มากินขนมกับพี่ดีกว่าต้อม อย่าไปสนใจอีนี่เลย กวนตีน"
"อ้าว อีป้า น้อยๆหน่อย"
"ลากมันไปทีหลวง"
"แล้วจะออกจากบ้านกี่โมงอ่ะคุณ"
"สักห้าโมง ต้องไปเช็คอินก่อน"
"ใกล้แล้วนี่"
"อะไร ชั้นยังไม่ทันได้นั่งเลยนะ จะไปอีกแล้วเหรอ"
"เออๆ รีบไปเถอะ เดี๋ยวตกเครื่อง"
สรุปก็ต้องกระเตงออกมาอีก อะไรเนี่ย ผมว่าจะอาบน้ำหน่อยนะ สรุปต้องรีบวิ่งผ่านน้ำแล้วโปะน้ำหอมเอา เป็นการอาบน้ำที่เร็วที่สุดในชีวิต ไม่ถึงห้านาที เหอๆ
"คุณไปกี่วันอ่ะ"
สามีมันถามขึ้นระหว่างทางครับ
"สี่วัน"
"โหย นานว่ะ ผมคิดถึงแย่เลยดิ"
"แหม แป๊บเดียวล่ะ จะให้ไปถึงแล้วกลับเลยเหรอแก ชั้นไม่ตายพอดีเหรอ ปรับเวลายากนะ"
"ก็ยังนานอ่ะ ทำไมไม่ไปส่งแค่สนามบินนะ"
"นั่นดิพี่ ผมไปเองก็ได้นะ"
นั่น เอาแล้วไงครับ กัดกันจนได้ แหมนะ
"เอาเถอะ ตามที่บอกอย่ามาเสนอแนะอะไรตอนนี้ ไม่ปลื้มนะ"
ผมทำเสียงแข็งใส่ แหมนะแต่ก่อนเห็นดีเห็นงามด้วย แต่จะมาทำให้บรรยากาศมันแย่ลงตอนนี้เนี่ยนะ โมโหสิ ได้ผลครับเงียบเลย เป็นไงล่ะเจอชั้นหน่อยสิ หลังจากนั้นก็เงียบครับ มันทั้งสองคนนั่นล่ะครับ มีแต่ผมที่แหกปากอยู่คนเดียว ร้องเพลงสิไม่สนใจแล้ว มารายห์ หน่อยซิ อิอิ
"แกกลับได้แล้วล่ะ เดี๋ยวจะเข้าไปข้างในแล้ว"
"กอดผัวหน่อยสิ"
"บ้าเหรอนี่มันสนามบินนะแก ไม่อายคนเหรอ"
"อายทำไม ทำให้เขารู้สิว่ามีผัวแล้ว"
เอากับมันครับ จะมาหึงอะไรเอาตอนนี้เนี่ยไอ้นี่
"เออๆ กอดก็กอด"
ก็เอากับมันหน่อยครับ กอดมันอยู่สักพักล่ะแต่รู้สึกร้อนๆยังไงไม่รู้ เหมือนมีสายตากำลังมองอยู่แบบเผาผลาญยังไงไม่รู้
"พี่ ที่ผมเคยบอกไว้น่ะ จำได้ไหม"
ไอ้ต้อมมันเอ่ยขึ้นครับ ขัดจังหวะ
"อะไรวะ"
"ที่ผมบอกผมจะมาพี่นายคืนน่ะ"
"ไอ้นี่เดี๋ยวเถอะมึง"
"ผมพูดจริงๆนะ"
มันเดินหนีไปเลยครับ ผมนี่ยืนอ้าปากค้างเลย
"งั้นคุณไม่ต้องไปกับมัน ไอ้ห่านี่อะไรวะ"
"เอาน่าแก มันพูดไปอย่างนั้นล่ะ อย่าไปถือสามันเลย"
"ไม่ได้หรอกนะ มันคิดแบบนี้ได้ยังไง ผมไม่ยอมหรอก"
"เอาน่าแก ชั้นไม่ได้ชอบมันแบบนั้นหรอก แกเชื่อใจชั้นได้"
"จริงนะ"
"เออสิ ชั้นไม่ใช่นางวันทองนะแก กลับได้แล้ว ไม่ต้องเป็นห่วง"
"โทรฯมาด้วยนะถ้าถึงแล้วน่ะ"
"จ้า"
ผมรีบเดินตามไอ้ต้อมเข้าไปด้านในครับ ผมน่ะไม่ยากหรอกนะเพราะถือพาสปอร์ตของอเมริกันขั้นตอนก็ไม่นานแต่ของไอ้ต้อมนี่นานพอสมควร ที่เมืองไทยออกไม่ยากหรอกครับ แต่คงต้องนานกว่านี้แน่ที่ ตม.ที่โน่น เอกสารครบมันก็ไม่สนใจหรอกนะ แต่ผมก็ไม่สน มั่นซะอย่างใครจะทำไม
"ตื่นเต้นไหมต้อม"
"นิดหน่อย"
"อืม ดีแล้วล่ะ ง่วงไปนอนบนเครื่องก็ได้นะ"
"นอนไม่หลับหรอกพี่"
เออนะ พยายามจะทำให้อารมณ์ดีขึ้นนะเนี่ย ตามใจวะ ขี้เกียจจะตามเหมือนกัน แหมเปรี้ยวนักให้ไปอยู่ก่อนเถอะแกจะรู้สึก ฮึฮึ
"เฮ้ยพี่ พี่คนนั้นนี่"
มีคนมาสะกิดผมครับระหว่างนั่งรอขึ้นเครื่อง ผมหันไปมอง
"อ๊ะ น้อง"
แว้ก ให้ตายเถอะโลกมันจะกลมอะไรขนาดนี้ ไอ้เด็กคนนั้นนี่
"พี่ที่อ๊วกใช่ไหม พี่จะไปไหนอ่ะ"
แหมนะ ช่างจดช่างจำดีเหลือเกินนะแก จะทักอะไรที่มันสร้างสรรค์กว่านี้ได้ไหมเนี่ย
"ไปไหน อ้อ โฮะๆ ก็ไปเหมือนเรานั่นล่ะ แล้วเราล่ะไปไหน"
"ไปเหมือนพี่นั่นล่ะ"
ที่สุด กรี๊ด ทำไมชีวิตชั้นเจอแต่คนกวนเบื้องล่างนะเนี่ย ไอ้ต้อมมันหันมามองครับ
"อ้าว ไปกับไอ้นี่เหรอ"
"รู้จักกูด้วยเหรอมึงน่ะ"
แป่ว ดูมันถามขึ้นครับ หน้าตานี่ไม่เอาใครเลยนะ
"ต้อม เพื่อนถามทำไมตอบแบบนั้น"
"แบบนี้นี่เหรอถาม ผมไม่รู้จักมันนี่"
"เนอะ เด็กโรงเรียนนี้ก็แบบนี้ล่ะพี่ คิดว่าตัวแน่ หึหึ"
"มึงหัวเราะแบบนี้หมายความว่าไง ของมึงดีตายนักนี่"
อ้าว จะต่อยกันซะงั้นจะถึงไหมเนี่ยซานฟรานน่ะ
"นี่ อะไรกัน จะตีกันเหรอ ไปที่อื่นเลยนะ อายคนเขา โตๆกันแล้วนะ อะไรต้อมเป็นอะไร"
"ฮึ พี่ไม่ต้องมาสนใจผมหรอก"
หนอยแน่ ไอ้นี่
"โป๊ก"
"เฮ้ยพี่ เขกหัวทำไมอ่ะ"
"อย่ามาเยอะนะ หมั่นไส้มานานแล้ว จะอะไรมากมาย ว่าแต่เราชื่ออะไรเหรอครับน้อง"
ผมเปลี่ยนสีหน้าหันไปหาไอ้เด็กคนนั้น ยิ้มพราว มันก็หัวเราะคิกคักพอใจที่ผมเขกหัวไอ้ต้อมล่ะครับ
"ผมชื่อซันพี่ พี่อ่ะ"
"พี่ชื่อนาย ซันไปเรียนต่อเหรอ"
"ครับ ผมไปเรียนต่อที่โน่น"
"เมืองไหนเหรอ"
"พิสต์เบิร์ก"
"อ๊ะ เมืองทางเหนือคอนคอร์ดนี่ หนาวนะ"
"รู้พี่ ไม่ต้องมาหลอก ป้าผมอยู่โน่นอ่ะ เขายังอยู่ได้ ผมก็ต้องอยู่ได้ดิ"
ดูมันครับ พูดแล้วก็เมินหน้านะ แหมนะไม่น่าถามเลยกู
"ไปเถอะต้อมเขาเรียกแล้ว"
เชิดใส่ ช่างหัวมันสิ คนบางคนไม่จำเป็นต้องไปตีสนิทมากหรอกนะ แน่นักก็อย่ามาถามอะไรชั้นอีกก็แล้วกัน ไอ้เด็กเวร ผมเชิดหน้าใส่มันแล้วพยักหน้าให้ไอ้ต้อม ตอนนี้เพิ่งเห็นว่ามันเริ่มมีท่าทีตื่นเต้นแสดงออกมา แหมนะ พอถามทำเป็นแอ๊บกวนได้อีก พอตอนนี้หน้าเริ่มซีด
"เครื่องไม่ตกหรอกนะต้อม ไม่ต้องกลัว"
"บ้าพี่ ใครเขาให้พูดแบบนี้ตอนจะขึ้นเครื่อง"
"เคยขึ้นเหรอเราน่ะ"
"ทำไมต้องอำกันวะ"
"อ้าว ไม่อำก็หน้าเป็นตูดสิ ชั้นอยากเห็นหน้าคนนะไม่ใช่อยากเห็นตูด"
ผมทำเป็นไม่สนใจ พอเข้าไปในเครื่องของการบินแห่งชาติเราก็ไปที่นั่งนั่นล่ะครับ โฮะๆ ไม่อยากบอก ไม่ได้บินไฮโซวิเศษอะไรหรอกนะครับ ที่นั่งชั้นประหยัด ใครจะบ้าไปซื้อชั้นธุรกิจนะ แพงจะตายชัก นั่งแบบอดทนเอานี่ล่ะ ไดเร็กไฟลท์แค่ ๑๗-๑๘ ชั่วโมงเอง ไม่รวมเวลาอยู่ในสนามบินเหอๆ อยู่บนเครื่องบินวันหนึ่งเต็มๆ ไหนจะต้องไปต่อเครื่องที่แอลเอไปซานฟรานอีกพอไปถึงที่โน่นมันคงจะงงกับวันและเวลาล่ะครับ เพราะมันจะยังเป็นวันเดิมจากที่เราออกจากที่นี่อยู่ คอยดูนะจะอำให้หัวหมุนไปเลย เปรี้ยวใส่ชั้นดีนัก
"อ้าวพี่ นั่งข้างผมอีกแล้วอ่ะ"
โอ๊ย ใครอยากจะนั่งข้างไอ้นี่เนี่ย
"ต้อมพี่อยากนั่งใกล้หน้าต่าง เปลี่ยนกันหน่อยสิ"
ผมสะกิดบอกไอ้ต้อมครับ ไม่อยากจะเสวนากับไอ้เด็กทำท่าหัวสูงคนนี้
"อ้าว ไปนั่งโน่นผมก็ไม่มีเพื่อนคุยสิพี่"
"นี่ไง อยากคุยก็คุยกับน้องพี่สิ"
"ไม่คุย ผมจะนอน"
"แหม ไม่อยากคุยเหมือนกันล่ะวะ"
"หันหน้าไปทางโน้นด้วยนะมึง เหม็นขี้ฟันว่ะ"
"หนอยมึง"
"เอาขวดมั้ย จะได้ขอเขา ฟาดหัวให้แตกเลยเอาไหม อะไรกัน คนประเทศเดียวกันหรือเปล่าเนี่ย แทนที่จะทำความรู้จักกันไว้นะ พอไปอยู่โน่นจะได้พึ่งพาอาศัยกัน อะไรวะ"
ผมเริ่มรำคาญมันสองคนแล้วครับ เด็กมันไม่ชอบขี้หน้ากัน แต่ก็นะมาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองยังมาทำตัวเปรี้ยวอยู่อีก
"ฮึ"
ดูมันสองตัวครับหันหน้าออกจากกันคอหักแล้วมั้งนั่นน่ะ เอาเถอะ เหนื่อยของีบก่อนละกัน อยากตบอยากตีกันเอาเลยตามสบาย
"เอาผ้าปิดตาปิดสิต้อมจะได้นอน"
ผมยื่นผ้าปิดตาที่เขาแจกให้มัน มันก็เอามาปิดตาเบียดตัวมาทางผมคงจะไม่ชอบหน้ากันจริงๆ จะว่าไปไอ้น้องคนนี้มันก็หน้าตาน่ารักดีนะ หน้าเกลี้ยงๆขาวๆ แต่ท่าทางคงไม่น้อยอยู่เหมือนกัน เหมือนคุณหนูอะไรประมาณนี้ หน้าตาหยิ่งไม่ยอมใคร และดูมั่นมาก เหอๆ เอาเถอะๆ ช่างหัวมันไปอยู่คนละเมืองนี่นะ แต่จะว่าเมืองที่มันจะไปไม่ไกลจากเมืองที่บ้านผมอยู่หรอกนะ ขับรถไปไม่ถึง ๑๕ นาที แต่ใครจะไปหามัน เชิดใส่ ไม่อยากจะบอกว่าคนบ้านเราพอไปอยู่นี่โน่นนะจะทำท่าเป็นพูดไทยมะค่อยชัดกันเสียส่วนใหญ่ เห็นจากเด็กที่มาทำงานที่ร้านนั่นล่ะครับ ใครแดะแบบั้นพูดภาษาไทยแบบปวดปากนะแม่ผมไม่เอาไว้เลยนะจะบอก เหอๆ เอาเป็นว่าผมก็งีบล่ะครับ นานเท่าไหร่ไม่รู้รู้แต่ว่าตื่นมาเขามาเสิร์ฟอาหาร
"พี่ๆ อาหารเช้า"
ไอ้ต้อมมันเขย่าตัวครับเลยตื่น
"แอ่ะ น้ำลายว่ะพี่"
"อ๊ะ ไม่จริง"
รีบเอามือขึ้นลูบหน้าตัวเอง แหมไอ้บ้ามันอำครับ นางงามอย่างผมเหรอจะนอนน้ำลายยืด ฝันไปเถอะ
"อิอิ เชื่อด้วยอ่ะ"
"กวนนะต้อม เดี๋ยวเถอะ"
"รับปลาหรือไก่ดีคะ"
ผมเอาปลา ไอ้ต้อมมันกินไก่ ส่วนน้องคนนั้นก็กินปลา
"ยังไม่แปรงฟันเลยอ่ะพี่"
"เออน่า กินๆไปก่อนค่อยไปแปรง"
"ถึงไหนแล้วเนี่ย"
"พูดเหมือนไม่เคยมาเนอะ"
ไอ้บ้านั่นดอดขึ้นครับ แหมนะไอ้ต้อมนี่หันขวับทันที
"ไม่เคยอ่ะครับน้อง ทำไมเหรอ เราท่าจะบินบ่อยเนอะ"
ผมหมั่นไส้ครับ แหมเยอะแยะนะเห็นว่าไอ้ต้อมมันชังน้ำหน้าคนไม่ผิดก็ตอนนี้ล่ะ
"ก็มาบ่อยอ่ะพี่ ไม่ได้ตื่นเหมือนใครบางคน"
"มึงว่าใคร"
"จิ๊ มานี่มาเปลี่ยนที่กัน จะถึงไหมเนี่ยแอลเอน่ะ"
ลำบากผมอีกแล้วครับ ต้องยกถาดขึ้น แก้วนั่นแก้วนี่เต็มไปหมด ที่นั่งก็ใช่ว่าจะกว้างใหญ่นะ ลำบาก ถึงจะไม่ชอบหน้ามันก็เถอะนะ แต่ก็ไม่อยากติดแบลคลิสต์ของสายการบินแห่งชาติ เหอๆ มีแววจะได้วางมวยกันแน่ๆ
"นี่น้อง เถิบออกไปก่อนสิ จะได้เปลี่ยนที่"
"พี่จะมานั่งข้างผมเหรอ"
"เออ ลุกก่อน"
มันก็ยอมลุกล่ะครับ กว่าจะนั่งได้ก็นะ ไอ้ต้อมนี่หน้าหงิกแล้ว
"น้องไม่รู้เหรอว่าคนที่บินบ่อยน่ะเกร็ดเลือดมันไม่ค่อยดีนะ แสดงว่าเราสุขภาพไม่ค่อยจะดีสิท่า หน้าตาถึงได้ซีดๆ อิอิ"
ขอกัดมันหน่อยเถอะ ไม่ชอบจริงๆนะคนขี้โอ่เนี่ย เป็นอะไรที่ไม่อยู่ในระยะสายตาที่สุด บินบ่อยแล้วไงวะ ชั้นก็บินบ่อย ยังไม่เคยคุยอวดใครเลย
"เอ๊ะ จริงเหรอพี่"
"ขี้คุยก็แบบนี้ล่ะ สม"
"อ้าวมึง"
"นี่ กินไปสิข้าวน่ะ อะไรกันวะ เดี๋ยวมัดใส่กันเลยนี่"
ผมแว้ดเสียงขึ้นไม่สนใจใคร แหมนะ อย่าให้ปรี๊ดนะเดี๋ยวเครื่องจะลงจอดไม่สนิทแน่ถ้าให้องค์ลง เด็กสองตัวนี่อะไรกัน
"จริงสิครับน้อง เกร็ดเลือดไม่แข็งแรงมีโอกาสเป็นมะเร็งสูงมาก น้ำเชื้อก็ไม่แข็งแรง อายุสั้นด้วยนะ"
แถครับบวกหมั่นไส้ เป็นน้ำเป็นเนื้อสุดฤทธิ์
"อย่ามาพี่ ผมไม่เชื่อหรอก"
"ตามใจ นี่แค่คำบอกเล่า ถึงว่าเนอะ เนื้อตัวเหมือนต้นถั่วงอก ซีดซะ ไม่เหมือนน้องพี่ ดูแข็งแรง อิอิ"
เชิดใส่มันครับแล้วหันไปยิ้มให้ไอ้ต้อม
"อ่ะต้อม ไปล้างหน้าแปรงฟันก่อน ค่อยออกมาทาครีม"
"ต้องทาด้วยเหรอพี่"
"ทาสิ ไม่รู้สึกเหรอว่าปากแห้งๆ อากาศบนนี้มันน้อยนะ ต้องโบกครีมเยอะๆ"
เก้าโมงกว่าครับ ไอ้ต้อมมันคงงงว่ามันเป็วันไหนกันแน่ ผมก็บอกมันล่ะครับว่ามันเป็นวันที่วันที่เดิมตอนเช้า เพิ่งเลยญี่ปุ่นมาไม่นาน เดี๋ยวก็ผ่านฮาวายแล้ว มันบอกว่าไงรู้ไหม มันบอกว่ารู้หรอก แค่อยากถาม เออนะ กวนได้ตลอดศก เริ่ดจริงๆ
"น้องพี่นี่โชคดีนะ มีพี่มาด้วยอ่ะ"
พอไอ้ต้อมมันลุกไปเข้าห้องน้ำ ไอ้นี่ก็เอ่ยขึ้นครับ เสียงนี่เศร้าเชียว ผมจับความรู้สึกได้ว่ามันต้องมีอะไรผิดปกติแน่ๆ
"อ้าว แล้วเราไม่ให้ใครพามาล่ะ"
"ผมไม่มีใครนี่พี่ แม่ก็ต้องทำงาน"
"พ่อเราล่ะ"
มันก้มหน้าลงทันทีครับ หลบสายตา ผมก็นะเกือบจะจิ๊ปากใส่แล้ว
"ผมเป็นลูกเมียน้อยพี่"
เอ่อ ผมนิ่งไปสักพัก
"แล้วไงครับ ลูกเมียน้อยก็ไม่เห็นแปลก พี่ยังเป็นลูกเมียหลวงเลยนะ"
"ไม่ตลกนะพี่"
แป่ว มุขแป๊กครับ มันมองหน้าผมสายตาดูรวดร้าวยังไงพิกล
"เอาน่า คิดอะไรมากมาย เรายังได้มีโอกาสมาเรียนต่อเมืองนอกนี่นะ จะคิดอะไรมากมายล่ะ"
"เงินป้าผมทั้งนั้นล่ะพี่ พ่อผมเขาไม่มาสนใจใยดีหรอก ลูกเขาก็ตั้งสามคน ผมแค่สงสารแม่"
ผมนิ่งไปอีก มันก็ทำหน้าเศร้าๆ ทำไมลูกเมียน้อยเขาจำเป็นต้องเศร้าทุกคนเลยเหรอเนี่ย ไม่เข้าใจอารมณ์ ก็คนไม่เคยอ่ะนะ เคยแต่เป็นที่หนึ่ง อิอิ
"ซัน อย่าคิดมากเลยนะ พี่เข้าใจ เราเลือกเกิดไม่ได้นี่นะ แต่พี่ว่าเราเลือกทางเดินที่ดีได้ อย่างเรามีโอกาสได้มาเรียน พี่ว่าเราก็ตั้งใจเรียนให้จบ กลับไปทำงานดีๆ ช่วยแบ่งเบาภาระของแม่"
"รู้หรอกน่าพี่ ไม่งั้นผมก็ไม่มานี่หรอก"
อ้าวไอ้นี่ กะจะพูดให้ซึ้งซะหน่อย สักฉาดดีไหมเนี่ย กวนบาทาเสียเหลือเกิน
"แต่พี่ว่าเราเก่งนะ มาอเมริกาคนเดียว"
มันเงียบไปครับ เห็นมันแอบเม้มปากด้วยล่ะ
"ถ้าผมไม่มาเอง แล้วใครจะพามาล่ะพี่ ผมไม่มีใครนี่"
ยังไม่จบตอนคร้าบ จุ๊บๆ
-
อืม รู้แล้วว่าไอ้เด็กคนนี้มันเป็นคนยังไง ภายนอกดูกวนๆ แต่ข้างในเหมือนมันซ่อนอะไรไว้หลายอย่าง ต๊าย เด็กมีปมอีกแล้ว
"ตอนนี้ก็รู้จักพี่กับน้องพี่แล้วนี่ มีอะไรก็ให้พึ่งพาอาศัยกันสิซัน มาอยู่ไกลบ้านไกลเมืองขนาดนี้น่ะ ต้องมีเพื่อน"
"ฮึ ผมไม่ง้อน้องพี่หรอก กวนตีน"
"เราไม่กวน?"
ผมขึ้นเสียงสูงถามมันกลับ
"ผมไม่กวน ผมแค่แหย่เล่นๆเองนะ"
"อ้อเหรอ นี่แหย่นะเนี่ย ถ้ากวนนี่คงไม่น้อยล่ะสิ"
"ฮ่าๆ พี่นี่ตลกดีนะ ผมชอบ"
"พี่มีผัวแล้ว"
"เฮ้ย พี่"
ผมบอกมันออกไปล่ะครับ แหมทำหน้าเหมือนเจอผี
"ว้า ว่าะจีบซะหน่อย"
"แหมแก่แดดนะเรา จีบน้องพี่สิ มันหล่อนะ"
"แหวะ หล่อตายล่ะพี่ ผมสิหล่อตัวจริง"
"ไปแปรงฟันดีกว่า"
"ผมไปด้วย"
กรี๊ด ชั้นเบื่อแกนี่ล่ะถึงจะไปแปรงฟัน อะไรเนี่ย แหมนะเด็กมันมั่นอ่ะนะ จะว่าไปผมว่าไอ้ต้อมนั่นล่ะหล่อกว่า น้องคนนี้เหมือนหล่อด้วยวิทยาการทางการแพทย์เหมือนผมนั่นล่ะ วิตามินเอย ครีมนั่นนี่เอย ส่วนไอ้ต้อมน่ะ ตัวจริงขอบอก ผมไม่เห็นมาทาอะไรเลยนะ ผิวสีออกแดงๆไม่ขาวโบ๊ะ น่ามองมีเสน่ห์กว่าเป็นไหนๆ เชิดใส่ น้องชั้นหล่อกว่า สรุปมันก็เดินตามมานั่นล่ะครับ มันไม่ได้เอาแปรงอะไรมาเลยนะ เอาที่เขาแจกติดมือมาด้วย ต๊าย ไม่ได้หรอกนะของชั้นต้องเตรียมมา ยาสีฟันอะไรก็ไม่รู้กลัวว่าปากจะไหม้เสียก่อน ไอ้ต้อมมันก็เดินสวนกลับมานั่นล่ะครับ
"ทาครีมด้วยนะต้อม"
"พี่จะไปไหน"
มันทำเสียงแข็งใส่
"อ้าว ไปแปรงฟันบ้างสิแก"
"ทำไมไอ้นั่นมันไปด้วย"
"ทำไม หวงเหรอมึง"
"ไอ้นี่ ไม่มีปัญญาไปเองเหรอมึงน่ะ ไหนบอกบินบ่อย หรือว่าขี้คุย"
"ไปๆต้อม ทาครีมด้วยนะ ไอโฟนเราน่ะเปิดได้แล้วนะ"
ผมดันหลังให้มันเดินกลับไปที่นั่ง แหมนะ กำหมัดแล้วครับท่าน โอยๆ ทำไมชั้นต้องเจอแต่คนจะตีกันนะ อ๊าย จะว่าไปมันเกี่ยวพันกับผมทั้งนั้นเลยนะเนี่ย แสดงว่าผมต้องมีอะไรดี อิอิ ถ้างั้นไปล้างหน้าโบกครีมหน่อย จะได้เช็คเรตติ้งเพื่อความแน่ใจอีกรอบ อิอิ
"ทายังครีมน่ะ"
พอเดินกลับมาผมก็เอามือยื่นไปดึงสายหูฟังออกจากหูไอ้ต้อมล่ะครับ หน้ายังตึงๆอยู่เลยเหมือนยังไม่ได้ทา
"ไม่รู้อันไหนเป็นอันไหนพี่ เยอะแยะไปหมด ทาไม่ถูกหรอก"
"อ้าว มานี่เดี๋ยวทาให้"
ผมก็นั่งลงข้างๆมันนั่นล่ะครับ ไอ้น้องคนนั้นก็นั่งมองตาปริบๆ ผมก็เอาเครื่องประทินผิวของผมเองออกมา เริ่มจากเช็ดหน้าด้วยโทนเนอร์ให้มันทาครีมแล้วก็กันแดดบางๆ อิอิ มันก็นั่งนิ่งๆนะ มองหน้าผมด้วย เอ๊ะ นี่ผมทำให้มันคิดอะไรอีกหรือเปล่าเนี่ย
"ทาเองเถอะ หน้าชั้นแห้งแล้ว"
"อ้าว ไม่ทาให้เสร็จอ่ะพี่ ไหนๆก็ไหนแล้วอ่ะ ผมทำไม่เป็น"
"อย่ามาเยอะ ทำเอง หน้าชั้นตึงแล้วเนี่ย"
ผมก็ทำหน้ามึนไม่สนใจทาให้ตัวเองบ้าง เอากระจกขนาดพกพาออกมาส่อง
"แหมพี่ รักน้องจริงๆนะ น้องแท้ๆป่ะเนี่ย"
"เสือก"
"ต้อม"
ผมหันไปปราม นี่มันจะถึงจริงๆไหมเนี่ย เหอๆ เด็กสองคนนี่นะ พอทาครีมเสร็จผมก็หันมาคุยกับมันล่ะครับ กลัวมันเหงา จะว่าไปนะที่แท้พ่อมันก็เป็นเจ้าขุนมูลนายสกุลผู้ดีเก่านั่นล่ะครับ แต่แม่มันเป็นคนธรรมดา มีป้ามาอยู่ที่นี่เพราะมีแฟนเป็นคนอเมริกัน มันเล่าให้ฟังเรื่อยๆนะ ผมก็แย็บล้วงความลับไปตามประสา มันเป็นเด็กมีปมนี่เอง นามสกุลใช้ของพ่อแต่มันบอกมันไม่เคยภูมิใจเลย ตั้งแต่เกิดมาเจอหน้าพ่อนับครั้งได้ ไม่ว่าจะเป็นวันสำคัญอะไรในชีวิต ฟังแล้วละเหี่ยใจแทน ผมก็ได้แต่ปลอบไปตามเรื่อง ส่วนไอ้ต้อมยัดหูฟังเข้าหูแล้วหลับไปแล้วครับ ปล่อยมันไปก่อน เดี๋ยวก็มาทะเลาะกันอีกจนได้
"ถ้าพี่เป็นเรา พี่จะภูมิใจนะซัน"
"ยังไงพี่ ไม่มีใครหน้าไหนภูมิใจหรอกนะ เป็นลูกเมียน้อยอย่างผมน่ะ"
"ภูมิใจสิ อย่างน้อยถ้าเป็นพี่พี่ก็จะภูมิใจที่พี่มีแม่ที่ประเสริฐกว่าใคร พี่จะภูมิใจที่พี่สามารถเติบโตมาได้โดยไม่ข้องแวะกับสิ่งไม่ดี มีพ่อแล้วยังไง พ่อสนใจแล้วยังไง ถ้าเราเป็นเด็กไม่ดีเกเร เราคิดว่าเราควรจะภูมิใจในตัวเองไหม พ่อแม่จะภูมิใจในตัวเราไหม พี่ว่าพ่อเราท่านเองก็คงมีเหตุผลของท่าน แต่เชื่อพี่เถอะว่าท่านก็คงรักและภูมิใจในตัวเรามาก"
"อย่าพูดเลยพี่ พี่ไม่เข้าใจหรอก"
อ้าวนะ แหมไอ้นี่ ชั้นอุตส่าห์ปั้นคำอันแสนจะงดงาม
"แล้วเราเข้าใจเหรอ เข้าใจในแบบของเราแล้วมานั่งคิดเองเออเองว่าตัวเองมีปมเนี่ยนะ หึหึ ตามสบายครับ"
เชิดใส่ อะไรแค่นี้ถือเป็นปมด้อย คนอีกตั้งมากมายในโลกนี้ที่มีเรื่องโหดร้ายกว่านี้ ทำไมมันไม่มองบ้างนะ ผมเข้าใจล่ะครับ ความรู้สึกคนเราเวลามันเสียไปแล้วมันเอาคืนยาก ที่พูดกับมันเนี่ยก็เพื่อให้มันรั้งมันดึงความรู้สึกของตัวเองขึ้นมาหน่อย ไม่ใช่เวลาเล่าเรื่องพ่อขึ้นมาก็ทำหน้าเหมือนว่าสิ้นแล้วคนที่รักในโลกนี้อะไรประมาณนี้
"พอเถอะพี่ พี่ไม่เป็นผมพี่ไม่รู้หรอก ว่าคนที่เป็นลุกเมียน้อยมันรู้สึกยังไง"
"พี่พอแล้วนะซัน เรานั่นล่ะเล่าอยู่ แล้วเรียนที่ไหนเหรอเราน่ะ"
ผมเปลี่ยนเรื่องแต่แอบกัดมันไปล่ะครับ มันก็กัดฟันนะ เชิดใส่ มั่นนักก็เจอมั่นกว่าเป็นไงผมก็ทำหน้าเริ่ดๆตามประสานั่นล่ะครับ
"ไม่บอก โมโหพี่แล้ว"
"อ้อเหรอ งั้นไม่คุยด้วยแล้วนะ ตามสบาย ซันนี่"
"อย่ามาเรียกผมซันนี่นะ"
"ซันนี่ๆๆๆ"
"พี่ ผมโมโหจริงๆนะ"
"เรื่องของเราสิ พี่มีความสุขดีนี่"
ผมทำท่ายักไหล่ทำหน้าใส่มัน กวนั้นดีนักเจอของจริงหน่อยเถอะ โฮะๆๆๆ
"กวนตีนว่ะพี่"
"นี่ เยอะแยะนะ ชั้นแก่กว่าเธอเป็นสิบปีนะ อย่ามากวนตงกวนตีน"
"ก็เรื่องจริงอ่ะ"
"เล่นเกมก่อนนะจ๊ะ ซันนี่ อิอิ"
"ฮึ"
มันก็เหมือนจะกินหัวผมนั่นล่ะครับ เชิดใส่ เล่มเกมดีกว่า มันก็หันหน้าหนีล่ะครับ คงโกรธน่าดู ไม่สนใจ
"อ่อนว่ะพี่"
ผมเล่นเกมบ้าอะไรก็ไม่รู้ เล่นแล้วก็ตายๆ อารมณ์เสีย มันก็คงแอบมองล่ะผมรู้
"เล่นไงอ่ะ สอนหน่อยดิ"
"มานี่ผมเล่นให้ดู"
มันก็เอาไอโฟนของผมไปถือล่ะครับ แหมนะ นึกว่าจะแน่ แผนแค่นี้แกก็แพ้ทางชั้นย่อยยับแล้ว เด็กหนอเด็ก ไม่ได้มีจุดประสงค์ร้ายอะไรหรอกนะ แค่เป็นการบอกนัยๆเบื้องต้นว่า ในโลกนี้ทะเลทรายไม่ได้มีอยู่แต่ในแถบแอฟริกา ที่แห้งแล้งผู้คนอดอยากไม่ได้มีอยู่แค่ประเทศประเทศเดียว โจรผู้ร้ายก็ไม่ได้มีอยู่ในแต่ประเทศที่ยากจน อยากให้มันมองโลกให้กว้างในแง่มุมที่บวกกว่านี้หน่อยก็เท่านั้นเอง เพราะเราไม่ใช่ศูนย์รวมของจักวาล เราหมุนไปตามโลก อิอิ เวอร์เนอะผมอ่ะ
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล. ไม่รู้จะเขียนอะไรดี เอาเป็นขอบคุณทุกคนนะครับที่คอยติดตามผลงานและคอยให้กำลังใจ ไม่รู้ว่าจะยังชอบกันอยู่หรือเปล่า เพื่อนๆบางคนหายไปเล้ย อิอิ ไม่ว่ากันครับ แค่แวะเข้ามาก็ปลื้มใจมากแล้ว ขอบคุณจากใจน้อยๆ สีโอลโรส แว้กกก
-
หนีไม่พ้นเด็ก :laugh:
+1
-
55 แหมๆๆ ติดเด็ก เอ๊ย! เด็กติด หุๆ -..-
เจอแต่เด็กกวนตีน 555
-
หึหึ เด็กเปรต~~~~ เหอๆๆ ท่าทางนายจะเหม็นมากจะคายของในท้องเลยนะ เห็นใจจริงๆ คึคึ
---
ซัน~~~ นี่คงเป็นที่ท่านอิ๊กกี้ส่งมาให้กะต้อมแน่ๆ รุ้ยใช่ไหม?? หึหึ เหมาะสมกันดีนะ ก๊ากกกกกกกกกกกก
-
ไม่ได้ตามเรื่องนี้นานแล้วอ่ะ
ตั้ง10กว่าตอน อ่านไม่ทันเลย
แล้วจะตามอ่านให้ทันนะ
ตอนี้มาจิ้มไว้ก่อน แฮ่ะๆๆ
:L2: :L1: :L2:
-
รออ่านนะคะ
:L1:
-
สัญญาว่าโตไปจะเรียนแบบแต่สิ่งดีๆของคุณนาย (แล้วนี่ยังไม่โตอีกหรอ)
แหะๆ
-
หนูซันนี่
ทะเลาะกับต้อมมากระวังนะ
-
เนื้อคู่ต้อมรึเปล่าเนี่ย
-
ชะรอยจะเป็นเนื้อคู่ของ ต้อม รึเปล่า 5555+
-
สาธุ...ให้ซันนี่คู่กับต้อมเลยได้ป่าวคะ กร๊ากกกก
เด็กๆ นี่กวนตีนได้ตีนจริงๆค่ะ
ขอบคุณพี่อิ๊กมากๆ ค่ะ ตอนนี้มันมาก (จริงๆ แล้วก็มันทุกตอนนะเพคะ)
-
+1 ให้ค่ะ
อ่านตอนนี้แล้ว
คิดเองเออเองว่าหนูต้อมจะไม่ต้องเหงาอยู่ต่างประเทศคนเดียวแล้ว :กอด1:
-
อยากมองโลกในแง่ดี อย่างนายพลจัง
:กอด1:
-
สะกิดใจตรง ซันนี่ สวยด้วยแพทย์นี่แหละ หรือว่า ซันนี่คือคนี่ต้อมรอคอย อิอิ
-
ต้อมกะซันหรอออออ
ระวังนะ ต้อม เกลียดอะไรจะได้อย่างงั้นนะ
-
ชัวร์เลยเนี่ย ต้อม&ซัน เชียร์คู่นี้ :-[
-
เอ่อ ต้อมกะซันมันจะเชียร์ขึ้นมั้ยเนี่ย
ออกแนวจะฆ่ากันมากกว่ารักกันนะ = =
-
คุณนายเสน่ห์แรงต่อเด็กซะจริง ๆ
๕๕๕๕๕๕๕๕๕
ต้อมจะได้คู่กับซันป่าวเนี่ย ? YY
อยากให้คู่กับนายนะ TT
-
ต้อม กะ ซัน .... เกลียดกัน ก่อน เดียว ค่อย รัก กัน น่ะ ... 555+++
-
พี่อิ๊กหวัดดีครับ ได้อ่านหลายตอนมากๆๆ อ่านสะใจเลย
สงสัยต้อมคงจะมีคู่เป็นของตัวเองแล้วงานนี้
พี่อิ๊กคับ ไม่ได้หายนะครับช่วงนี้สอบแล้วก็เลยไม่ได้เข้ามาอ่านเลยคับ
ไปทำหน้าที่ลูกที่ดีก่อน
วันนี้มารายงานตัวแล้วนะค๊าบบบบบบบบพี่อิ๊ก
-
เนื้อคู่ต้อมหรือเปล่าน้อ~
ไม่ชอบหน้ากันแบบนี้ ไม่แน่ๆ 55+
-
ไม่หายจ้า ยังเกาะติดสถานการณ์อยู่ตลอด คราวนี้ต้อมมีงาน (ดีๆ) เข้าแล้ววว :-[
บางทีแอบอ่านที่ทำงานไม่ได้เม้น แต่จิ้ม + ให้น้า ฮ่าๆ
อ่านเรื่องนี้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ทุกที ขอบคุณนะคะ :L2:
-
นายนี่เป็นนางเอกชัดๆ o13
-
ซัน&ต้อมๆๆๆ ยกต้อมให้ซันไปเล๊ยนะคร้า พี่นายของเราก็เก็บไว้ให้ผัวหลวงเค้าเชยชมคนเดียวเถอะ แล้วมาต่อเร็วๆนะคะ^^
-
ต้อมซัน~~~~~
คู่นี้ท่าทางจะโอนะ ผ่าน!!!!!
-
ซันกะต้อมหรอ
อืมมมมมม...ไม่ค่อยอยากเท่าไรอ่ะ คู่นี้ (แล้วเกี่ยวไรกะแกเนี่ย 5555+)
-
ซันนี่ :-[
คงน่ารักมากกว่าหล่อ โฮะๆๆๆ
เจอพี่นายหน่อยเป็นไง กวนต้อมดีนัก 55
ต้อมกับซัน :o8:
เหมาะสมกันดี กวนทั้งคู่ 555555
-
หึหึ ซัน.... :)
-
อย่าบอกว่า นางซันนี่ นี่จะมาเป้นเมีย หรือว่ามันจะผลัดกันดีนะ มาเป็นแฟนตาต้อมนะคะไม่เอาไม่ผ่าน อิอิ
-
กำกำกำ
ยุพี่แพทย์ไม่ขึ้นซะแล้วมั้งแบบนี้
ต้อมสู้ๆๆปราบมันซะ
อิอิ o13
-
ฤาน้องซันนี่จะเป็นเนื้อคู่น้องต้อม
กัดกันแบบนี้ลูกหัวปีท้ายปีแน่นอน
อิอิ
:L2:
-
"ขอบคุณจากใจน้อย ๆ สีโอลโรส"
พี่ eiky เขียนผิดนะค่ะ ต้องเขียนอย่างนี้ค่ะ
"ขอบคุณจากใจน้อยๆ สี Old Road" กร๊ากกกกกก 55555 :laugh:
-
เข้ามาบอกว่ารักคุณหลวงค่ะ :-[
-
มีเด็กมาติดมากมายเลยพี่นายเนี่ย
ร้ายกาจจิงๆ
-
ซันกับต้อมกัดกันมากเดี๋ยวก็คู่กันแล้วไม่แคล้วกันหรอก
คนแต่งขยันจังเลยค่ะ มาลงให้เกือบทุกวันเลย
เรื่องนี้อ่านไปขำไป สนุกมากๆเลยค่ะ อ่านไม่เบื่อเลย
อิอิ รออ่านตอนต่อไปค่ะ
-
ต้อมพี่แพทย์ไม่ได้ ขอลุ้มต้อมซันแทนละกัน อิอิ
กัดกันเข้าไป เกลียดอะไรได้อย่างนั้นนะพี่น้องงงง! :z2: :z2: :z2: :z2:
-
อย่าบอกว่า ว่านี่เนื้อคู่ต้อม
ให้ตายสิ มาแบบเหนือเมฆเกิ๊นน ฮ่า
ตอนนี้แอบหงุดหงิดเหมือนหลวง
ต้อมเยอะอ่ะ มีมาเอาคืนด้วย
โอ๊ยย ปรี๊ดดด
คิดถึงนะจ้ะอิ๊กกี้
-
o18ตกลงว่าซันจะคู่กับต้อมรึเปล่าคะเนี่ย
-
ต้อมกับซันนี กรี๊ด!!!! คู่ขวัญคู่ใหม่ น่าติดตามจริงๆ ค่ะ
อยากรู้เหมือนกันว่าคุณอิ๊กกี้จะเล่าเรื่องของสองคนนี้ด้วยวิธีไหนต่อ
เห็นตั้งแต่ต้นจะเล่าผ่านตัวละคร "นาย" ถ้านายอยูที่อเมริกาได้ 4 วัน
แล้วเรื่องของสองคนนี้จะถ่ายทอดแบบไหน
*****************
เกร็ดเลือด
เกร็ด ส่วนย่อยหรือส่วนเบ็ดเตล็ดของเรื่องหลัก อีกความหมายคือ ลำน้ำเล็กที่เป็นทางลัดเชื่อมลำน้ำใหญ่สายเดียวกัน
เกล็ด ส่วนที่แข็งเป็นแผ่นบางๆ โดยปริยายหมายถึงสิ่งทีใกล้เคียง
เกล็ดเลือด คือ เม็ดเลือดที่มีขนาดเล็กกว่าเม็ดเลือดแดงและเม็ดเลือดขาว ทำหน้าที่เกี่ยวกับการแข็งตัว
ดังนั้น เกล็ดเลือด ต้องควบกล้ำด้วย ล นะคะ
-
ตามมาจิกอีกรอบ กำลัง งงๆ ว่าน้องซันนี่ มาจากตอนไหน สงสัย คงต้องกลับไปอ่านใหม่แล้วล่ะมั้งฮะเนี่ย เหอๆๆ
แอบลุ้น ว่า ต้อมมี่ จะได้กะซันนี่ไหมๆๆๆ
-
เหมือนคู่ของต้อมจะมาแล้ว T^T
-
ซันกะต้อม
ทะเลาะกันเหมือนนายกับหลวงตอนเจอกันใหม่ๆเลย
หุหุ
-
วู้วววววว ต้อมคงไม่ได้ทวงสัญญาซะแล้วล่ะม้างงงงง ฮิ้ววววว
-
เด็กซันนี่แรงจริงนะคะ น่าจะเป็นคู่น้องต้อมรึเปล่า อิอิ
กัดกันไปกัดกันมา เดี๋ยวก็ได้กันเอง คุคุ :z1:
ดูท่าทางน้องมันก็น่ารักใช่น้อยน๊าา เชียร์ๆๆต้อมซันๆๆ ฮ่าๆๆ
คุณนายรีบกลับเมืองไทยนะคะ ป่านนี้สามีคิดถึงแย่แล้วมั๊ง :impress2:
-
ซัน จงเป็นของ น้องต้อมซะเถอะ :laugh:
*หัวเราะปิดปาก :o8:
-
นู๋ซันนี่จะมา หมูฉึกๆ กะต้อมอ่ะป่าวอ่า
ลุ้นๆ :man1:
-
แหมม...หนูซันนี่ อิอิ
จะใช่เนื้อคู่ น้องต้อมหรือเปล่านิ
รอดูกันต่อไป
-
สงสัยจะเป็นคู่ต้อมแน่ๆๆเลยอะนะ
เดาเอา แต่อยากให้เป็นอย่างนั้นนะคะ :impress2: :z3:
-
ซันคู่ต้อมใช่มั๊ยค่ะ :impress2:
ต้อมยังไม่ทันได้เรียนก็เห็นแววจะลืมคุณนายเห็นๆ ฮ่าา าา
รอตอนต่อไปจ๊า :L2:
-
แอร้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย.
้ต้อมกับซันนี่ ได้กันแท้ๆ
5555555+
-
ซันนี่กัดกับต้อมบ่อยๆนี่คู่กันป่าวค่ะ
แค่ทำไมเค้าอยากให้คุณนายมีผัวหลวงผัว(ต้อม)น้อยอ่ะ
:impress2: เค้าอยากเห้นวันทอง55
-
คุณนายนี่มีเสน่ห์นะ โดยเฉพาะกับเด็กๆ
-
ตามอ่านสี่ตอนรวดหลังจากกลับมาจากเกาหลี :impress2:
อ้ายย ตัวละครใหม่คนนี้จะมีซัมติงอะไรมั้ยเนี้ยย :z1: ชอบหลวง แต่ เสียดายต้อมอ่ะ
ยังไม่อยากให้ต้อมมีคู่เล้ยยย แต่ที่สุดอ่ะคือ อยากเ็ห็นต้อมตอนโตจัง :man1:
ส่วนซันนี่ ท่าทางจะแรงนะ นิสัย กับ ปากนี้ใช้ได้อ่ะ โตขึ้นไปต้องประมาณพี่นายแน่ๆเลยอ่ะ
รอตอนต่อไปค่าาา :call:
-
เอาละซี๊ น้องต้อม เจอน้องซัน (นี่) อะไรจะบุพเพขนาดนั้น
สองคนนี้อย่าหายหน้าไปไหนนะ อยากรู้ว่าบุพเพจะอาละวาดหรือเปล่า
ขอบคุณไรท์เตอร์ค่ะ :pig4:
-
กัดกันแบบนี้ มีตัวอย่างมาให้เห็นแล้วนะต้อม
นายหลวง กัดกันไปมา ยังได้กันเลย
นับประสาอะไรกับ ต้ม-ซัน :laugh:
-
น้องซัน
จะมาแย่งพี่ต้อมไปจาก พี่ปริ้นท์ เหรอ???
งื้ออออ
น่าติดตาม ต้อมไปเมืองนอกแล้ววว
-
:call: :call: :call:
-
:L1:
-
พี่นายมีเด็กห้อมล้อมตลอดเลยอ่ะ :-[
-
ต้อมแพทย์ก็ได้ ต้อมปริ๊นซ์ก็ไหว ต้อมซันก็ดี
ต้อมกับใครก็ได้ ขอแค่ให้น้องไม่ต้องช้ำใจจากการอกหักจากพี่นายเป็นพอค่ะพี่อิ๊ค
555555
-
พี่นายเนี่ยมีเสน่ห์ต่อคนเพศเดียวกันที่ยังเป็นละอ่อน ๆ อยู่จริง ๆ เลย
จะเกิดศึกชิงนายบนเครื่องบินรึเปล่า อยู่ที่สนามบินก็จะเกิดศึกชิงนาย
ระหว่างน้องต้อมกับพี่หลวงซะแล้ว อยู่บนเครื่องยังเจออีก พี่นายต้อง
มีอะไรดี ๆ ที่เป็นเสน่ห์ดึงดูดใจเพศเดียวกันแน่นอน ..... :pig4:
-
นายไปที่ไหนมีแต่เด็ก (หนุ่ม) รุมล้อมตลอด :laugh:
แถมทำให้เขาจะตีกันเรื่อยเลย คนมันเสน่ห์แรงก้องี้แหละ
น้องซันนี่ก้อกวนมิใช่น้อย จะไม่ให้อีกฝ่ายแรงกลับมาได้ยังไง
ดูท่าทางออกแนวขิงก้อรา ข่าก้อแรง นะเนี่ย!!
นายรีบมารีบกลับสามีที่บ้านรออยู่ ^^
เป็นกำลังใจให้คนแต่งฮับ :pig4:
-
ผิดมั้ยถ้าไม่อยากให้ซันนี่คู่ต้อมอ่ะ
อยากรอวันที่ต้อมกลับมาทวงคุณนาย 55555555555555
:oo1: :oo1:
-
แวะมาจอดรอ^^
-
เนื้อคู่มาแล้วนะต้อม 555
-
กว่าจะอ่านทัน คุณนายแม่ถึงจะดูแรงๆ ใส่นาย แต่พอจะจากกันก็อดเศร้าไม่ได้นี่แหละคนเป็นแม่ อ่านตอนที่ต้อมลาครอบครัวแล้วนึกภาพตามอดร้องไห้ไม่ได้ ส่วนต้อมนี่เจอหน้าตาหลวงก็อดกัดไม่ได้ ส่วนซันน่าสงสารนะมีปมในใจ เลยสร้างเกราะให้ตัวเองดูเข้มแข็ง
-
:o8: :o8: เรื่องต่อไป...ต้อม กับ ซัน อิอิ คุณอิ๊กกี้ รีบจบเรื่องนี้แล้วต่อเรื่องต่อไปเลยนะครับ ท่าทางคู่นี้จะมันส์ 555+ ตีกันตาย เตียงเป็นหัก อิอิ ชอบซาดิสๆอ่ะ ล้นๆๆๆ ด้วยคนนะคับ :L1: :L1:
-
เริ่มเห็นแวว คู่ใหม่อยู่รำไร น้องซันนี่ VS. น้องต้อม :z1: ไม่ซิ ผิดตำแหน่งๆ ต้อง น้องต้อม VS. น้องซันนี่ :-[ อ๊ายๆๆๆ
เข้ามา ทยอย อ่านเรื่อยๆ จนทันอีกรอบ :laugh:
อัพเร็วแบบนี้ เค้าชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ o13
ผิดมั้ยถ้าไม่อยากให้ซันนี่คู่ต้อมอ่ะ
อยากรอวันที่ต้อมกลับมาทวงคุณนาย 55555555555555
:oo1: :oo1:
นึกว่า รอวันที่จะกลายเป็น พี่แพทย์ ก่ะ น้องต้อม :z1:
-
ไม่ยอมๆๆๆๆ
ต้อมตองเป็นของนายยยย
-
:o8: :o8: เรื่องต่อไป...ต้อม กับ ซัน อิอิ คุณอิ๊กกี้ รีบจบเรื่องนี้แล้วต่อเรื่องต่อไปเลยนะครับ ท่าทางคู่นี้จะมันส์ 555+ ตีกันตาย เตียงเป็นหัก อิอิ ชอบซาดิสๆอ่ะ ล้นๆๆๆ ด้วยคนนะคับ :L1: :L1:
นั่นสิ ตายกันคาเตียงแหงๆ 55+
-
รักคุณนายยยยยยย ><
-
มารอตอนต่อไปว่า ซันนี่จะได้คู่กะต้อมอ่ะป่าว
:L1: :L1:
-
รู้สึกหลังๆมานี่ นายรั่วตลอดแต่แบบฮาๆ น่ารักดี
เป็นกำลังใจให้จ้าาา :L2:
+1
-
ไม่นะ
อย่าบอกว่านี่คือเนื้อคู่ต้อม
ไม่เอา เราไม่ยอม
ถ้าต้อมไม่ได้นาย
ก็อยากจะให้ได้เมียเป็นผู้หญิงจริงๆไปเลยอ่ะ
-
ทำไมพอเข้ามาแล้วมีแต่เสียงอื้ออึงว่า "ต้อมกับซันๆๆๆๆๆ " ล่ะเนี่ย
เหมือนมีเดินขบวนกันเลย
ตกลงต้องเป็นงั้นจริงๆหรือ
จะได้เชียร์ด้วย 555 o13
-
เหมือนซันจะคู่ต้อมหรือเปล่าน้าา
ไม่ได้อ่านหลายวันพี่อิ๊กสบายดีหรือเปล่าคับ
:L2: :L2:
-
^^
-
:man1: กอดพี่อิ๊กกี้ญ่าไม่หายไปไหนเน้อ 555
ซันนี่คู้ต้อมหรอ
แอบหวงต้อมอ่ะ 555
อยากให้ต้อมคู่นายแต่ก็อยากให้คู่กะหลวงด้วย
เอ๊ะ ยังไง
รอคำตอบจากพี่อิ๊กกี้จร้า
+1เป้นกำลังใจให้
-
รอๆๆ
-
o13 o13
-
ต้อมมมมมจ๋าาาาาาา
-
ซันนี่ๆๆๆ :m20:
-
ต้อมซัน?
-
มีแววเฮียแพทย์จิแห้วแล้วสิ(นึกว่าจะหาแม่เลี้ยงให้นุ้งปริ้นกะน้องเจคได้ ) หลังจากซัน(นี่) ปรากฏตัว
เหมือนน้องจะเป็นเด็กมีปมแหละ เลยสร้างเกราะให้ตัวเอง
เลยแสดงออกออกมาแบบนั้น เนื้อในอาจจะเป็นคนน่ารักก็ำำได้ อิอิ
ต้อม ถ้ากะพี่แพทย์คงรับ แต่ถ้ากะซันคงรุก 555
เสียดายหลวงไม่ได้เดินทางไปด้วย อดเจอน้องปริ้นเลย ฟากน้องปริ้นก็คงบ่นคิดถึงอาหลวงน่าดู อิอิ
-
วิลิศมาหรา
ครับคุณนาย
:teach:
-
ต้อมน่ารักอ่า
-
ต้อมก็จะมีคู่แล้ว :mc4:
เดี๋ยวก็คงตัดใจได้เองล่ะน๊า
:กอด1:
-
อืมมม ซันนี่ สนใจมาคู่กับทอมมี่(ต้อม)มั้ยจ๊ะ?
นิสัยกวนๆ ขี้งอน สำอางค์งี้ น่าจะเหมาะเป็นเคะนะ หุหุ (>///<)v
ปล.ติดเรื่องนี้จังเลย แต่เดี๋ยวจากนี้ไปอาจไม่ค่อยได้เข้าเล้าซักพักนะคะ ติดสอบไปถึงเกือบๆสิบมีนาแน่ะค่ะ(แต่ถ้ามีจังหวะเหมาะๆจะดอดเข้ามาแน่นอน ฮี่ๆ) เพราะงั้นจะขอส่งใบลาล่วงหน้าเลยนะคะ สอบเสร็จแล้วจะรีบกลับมาหาน้องต้อม นายพล หลวง และคุณอิ๊กน้าาาาา~ (^3^)~3~3~3
-
ครอบครัวอบอุ่น
-
ฮืมมมมม..ระยะทางและเวลาจะเปลี่ยนใจน้องต้อมไหม๊หนอ.. งั้นให้น้องซันกิ๊กกะน้องต้อม ระหว่างรอมาทวงนายคืนจากหลวงล่ะกัน 555 อยากรู้ว่าถึงตอนนั้นแล้วนายจะหวั่นไหวแค่ไหน อิอิ...จากFCนาย
ปล.ขอบคุณคนแต่งมากมาย กับเรื่องราวที่สนุก ไม่เหมือนใคร มีครบทุกรส ได้ลุ้นทุกตอน แถมมาอัพถี่และสม่ำเสมออีก ขอบคุณณณณณณณณณณณณณจ้า
-
ต้อม + ซัน ?
ปล. มาต่อได้แล้ว อิอิ
-
รอคร๊าบบบบ^^
-
ปล. ผมสับสนเรื่องตารางการบินอ่ะคร้าบ เข้าไปแก้นิดหน่อย อิอิ เลยทำให้เขียนช้าไปนิ๊ดส์
รอน้า จ๊วบๆๆ ดีนะไม่มีใครทำงานสายการบินอาจจะมีวีนใส่ เหอๆๆๆ
เดี๋ยวขอตัวปั่นก่อนน้า
:L2: :กอด1:
-
รอจ้า^^
สู้ๆ
-
น้องต้อม :mc4:
น้องนาย :จุ๊บๆ:
คุณหลวง :z1:
คิดถึงพี่ปริ้นนนนน o9
:กอด1: น้องอิ๊ค .... :L2:
-
ต้อมกะซันแน่เลย~~
เสียดายต้อม อยากให้3Pกะนายอ่ะ o7 :o7: :dont2:
-
องก์ ๔๘
"ต้อมดูนั่น ฮอลลีวูด"
หลังจากหลับๆตื่นๆ เดินๆลุกๆ ก็เข้าเขตน่านฟ้ามลรัฐแคลิฟอร์เนียเสียที เฮ้อเหนื่อยนะเนี่ยเพลียร่างไปหมด แต่มันก็เป็นเวลากลางคืนล่ะครับทุ่มกว่าๆแล้ว เครื่องไม่ดีเลย์ ป้ายฮอลลีวูดส่องแสงสว่างเด่นเป็นสง่าอยู่บนเขาแลเห็นแต่ไกลเชียว
"คิดถึงชั้นไหมแอลเอ"
"บ้าเหรอพี่ เบาๆหน่อยเดี๋ยวเขาก็หาว่าไม่เคยมาหรอก"
ผมยื่นหน้าไปใกล้ๆหน้าต่างไอ้ต้อมมันก็ทำท่าอายๆคนล่ะครับ แหมนะจะสนใจใครเนี่ยข้างหน้าข้างหลังก็หัวทองหัวแดงกันทั้งนั้น
"สนใจด้วยเหรอ เชิดใส่ ชั้นคิดถึงของชั้นจริงๆนี่แก"
"มองไม่ชัดเลยนะพี่"
"มันตอนกลางคืนนี่ ฮึ่มคอยดูนะคืนนี้จะตระเวนแรดที่ที่ชั้นเคยไปเลยนะ"
"อิอิ ทำเหมือนพวกบ้านนอกเข้ากรุงเลยนะพี่"
เอ่อ ไอ้ซันมันดอดขึ้นครับ เงียบๆบ้างนี่ใครเขาจะหาว่ามันเป็นใบ้หรอกนะ ไม่สนใจ
"อ้าว แล้วไม่ต่อเครื่องไปซานฟรานฯเหรอพี่"
"หึหึ พรุ่งนี้สิ จะรีบกลับไปทำไม เดี๋ยวชั้นพาไปเปิดหูเปิดตา"
"จะดีเหรอพี่ ง่วงเหมือนกันนะ แล้วแม่ไม่รอเหรอ"
"เอาน่า นี่ชั้นอยู่นี่ไม่นานนะแก ขอหน่อยเถอะ นานๆได้มาที"
"แล้วเรื่องตั๋วอ่ะ"
"อุ๊ย เยอะแยะเชียวนะแก ชั้นจัดการเอง คิดถึงแอลเอเป็นที่สุด เมืองในฝันของชั้น"
สนใจที่ไหน มันอยู่ในหัวตลอดเวลาที่บินมาทั้งคืนทั้งวันเลยนะ กรี๊ด แต่ก็นะต้องเสียเงินอีกแล้วชั้น สนใจอะไรเดี๋ยวไปเบิกคุณนายเธอ อิอิ บอกไอ้ต้อมอยากไปดูก็สิ้นเรื่อง ฉลากเลิศล้ำ
"พี่ๆ เครื่องจะลงแล้วอ่ะ รัดเข็มขัดดิ"
มัวแต่ทำตาวิ้งๆใส่เมือง ไฟจากตึกรามบ้านช่องสาดส่องสวยงามจับใจ มองลงมาเหมือนใครมาหว่านเพชรพลอยทิ้งไว้เต็มไปหมด สมกับที่เอสบอกเมืองแห่งนางฟ้าเทวดาเลยนะ
"ตอนฝึกงานพี่ก็มาฝึกที่นี่ล่ะต้อม สนุกมาก"
"พี่จะพาผมเที่ยวจริงดิ"
"อ้าว จริงสิ เดี๋ยวจะพาไปนั่งรถเล่นรอบเมือง พี่ต้องค้นหาเบอร์เพื่อนเก่าๆก่อนนะ"
ผมก็ต้องรอล่ะครับเพราะปิดมือถือไปแล้วตอนนี้ก็ต้องเตรียมเอกสารทั้งของผมและของไอ้ต้อมเพราะลงเครื่องแล้วต้องออกไปก่อน ขอไปแรดหน่อยเถอะ อิอิ ไม่กี่ชั่วโมงก็ขอหน่อย ค้างคืนเปิดโรงแรมก็โอเคนะไม่มีปัญหา อุตส่าห์หลุดมาจากผัวทั้งที
"พี่จะไปเที่ยวไหนอ่ะ ไม่นั่งเครื่องต่อไปเหรอ"
ไอ้ซันมันถามขึ้นครับทำตาละห้อยเชียว
"อ้อ ไม่รีบอ่ะครับ เราคงต้องไปต่อสินะ พี่ว่าจะไปเลื่อนไฟลท์"
"โหย น่าอิจฉาอ่ะ ผมไม่เคยเที่ยวเลยนะแอลเออ่ะ"
"ก็เลื่อนตั๋วดิ แต่จ่ายค่าโรงแรมเองนะ"
"ไม่มีเงินขนาดนั้นหรอกพี่"
ทำหน้าน่าสงสารขึ้นมา จะสนใจมันดีไหมเนี่ยเมื่อครู่มันยังกวนตีนๆอยู่เลย
"ไปกันสองคนนี่ล่ะพี่ อย่าไปชวนคนแปลกหน้าเลย"
"กูไม่ได้อยากไปโว้ย กูแค่ถามดู"
ผมเริ่มเซ็งครับพอเครื่องบินร่อนลงต่ำล้อจะแตะพื้นรันเวย์อยู่แล้ว เหมือนหูอื้อๆไป เอาสิลองปล่อยมันกัดกันหน่อยซิ ใครมันจะแน่กว่าใคร รำคาญจะห้าม
"เหรอ ก็ดีแล้วนี่ เก่งนัก แน่นักไม่ใช่เหรอ ไปเองดิ จะสนใจพวกบ้านนอกเข้าเมืองทำไม"
"มึง"
"เออ กูเอง จะทำไม"
ผมนั่งนิ่งครับหลับตา ไม่สนใจ
"อ้าว ทำได้แค่นี้เองเหรอ ทั้งสองคน ต่อยกันเลยดิ เอาสิจะได้ขึ้นสถานีตำรวจที่นี่หน่อย ลองดูว่าตำรวจแอลเอจะเหมือนกันกับตำรวจกรุงเทพฯไหม เอาสิ รออะไร"
"ฮึ"
ไอ้ซันครับมันทำหน้าหักใส่ผม ส่วนไอ้ต้อมยักไหล่ ไม่สนใจ เริ่ด
"ลองไปเลื่อนตั๋วดูก่อนสิซัน เลื่อนได้ค่อยว่ากัน"
ผมบอกมันไป ไม่คิดจะช่วยหรอกนะ จะว่าไปไอ้ต้อมก็เป็นของมันแบบนี้อยู่แล้วนะ ผมรู้ว่ามันไม่ชอบคนขี้คุยแล้วเกทับคนอื่นเหมือนกันกับผม แต่วิธีแสดงออกของมันไม่เหมือนกับผม โฮะๆ ใครจะมาเหมือนผมน่ะขั้นไหนแล้ว มงกุฎไม่รู้กี่อันต่อกี่อัน ส่วนไอ้ซันผมก็รู้นะว่ามันมีปมด้อยแต่ก็นะ ตัวเองมีปมแทนที่จะเหงียมเจียมตัวมากกว่านี้หน่อย ยังเปรี้ยวได้อีก ทั้งที่มาอยู่ต่างบ้านต่างเมือง ที่สำคัญตัวคนเดียว หมายถึงในตอนนี้นะ เหอๆ ก็เปรี้ยวนักก็ลองอยู่แบบตัวคนเดียวบ้างอะไรบ้าง เผื่อว่าอาจจะปรับเปลี่ยนอะไรบางอย่างในใจคิดใหม่ได้อะไรแบบนี้ อิอิ
"ป่ะต้อม"
ผมแตะแขนไอ้ต้อมให้เดินออกจากเครื่องครับ ไฟลท์ต่อความจริงที่จองไว้คืออีกหนึ่งชั่วโมงครึ่ง แต่ผมจะเลื่อนไปเป็นพรุ่งนี้เลย ไม่รู้ว่าจะได้ไหมนะ แต่ไม่ได้ก็เชิดใส่ซื้อใหม่เอาเลย สนใจใครที่ไหน ชั้นมีเงิน โฮะๆๆ
"ขอโทษนะคะ ตั๋วของคุณเป็นตั๋วแบบแพ็จเกจ เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้"
หอยหลอด ไม่น่าเดินมาถามมันเลยเนอะ เสียเวลาไปเข้าคิวที่ ตม.เปล่าๆ คือตั๋วไดเร็กที่ผมซื้อไว้ตอนซื้อผมก็ให้เขาหาเครื่องต่อให้นั่นล่ะครับ จ่ายครั้งเดียว คามจริงมีสนามบินที่ซานฟรานฯนะแต่ต้องนั่งเครื่องยี่ห้ออื่น อีกอย่างไม่อยากนั่งโดยตรงไปที่ซานฟรานฯ อิอิ มีจุดประสงค์นี่นะ เอาวะ ไหนๆก็ไหนๆ ถือว่าเป็นของขวัญให้ตัวเอง หลังจากที่ไม่ได้กลับมาเยี่ยมที่นี่นาน สรุปผมก็ซื้อตั๋วบินจากแค่แอลเอไปซานฟรานฯ ตอนสิบโมงครึ่ง เชิดใส่
ไม่อยากบอกว่า ตม. ที่นี่เขาตรวจแบบว่า แหมนะ ไม่แหกก้นชั้นส่องเลยล่ะคู๊ณ ดีนะที่มีพาสปอร์ตอเมริกัน ไอ้ต้อมนี่โดนส่องแล้วส่องอีก เอกสารก็ซักแล้วซักอีก อย่างนั้นอย่างนี้ ผมต้องพูดเอง ดีนะที่เปลี่ยนนามสกุลก่อนมา ไม่งั้นคงโดนอีหัวทองนี่ซักแบบหน้าชาแน่ๆ แต่ก็เข้าใจเขานะ บ้านเมืองเขาเข้มงวด ตรวจตอนนี้ดีกว่าปล่อยไปแล้วไปก่อปัญหาในบ้านเมืองเขา ลำพังประชากรในบ้านเมืองเขาเองก็ไม่น้อยนะ เหอๆ
หลังจากไปรับกระเป๋า โดนตรวจอีกรอบตอนจะพ้นประตูมาได้ กรี๊ด สองชั่วโมงจ้า เอาเข้าไป ผมมองหน้าไอ้ต้อมเห็นแล้วล่ะครับ มันโดนพลิกหน้าพลิกหลัง รอคิวนั่นนี่อยู่ ไอ้ซันมันไม่ต้องเข้าด่านตรวจครับเพราะมันต้องต่อไฟลท์ น่าจะไปโดนอยู่ที่ซานฟรานฯไม่น่าจะมีปัญหาอะไรเพราะมันเคยมาหลายครั้งแล้ว ส่วนพาสปอร์ตใหม่เอี่ยมอ่องอย่างไอ้ต้อม ต้องโดนเป็นเรื่องธรรมดา แสตมป์แรกก็นะ เหอๆ มาเมืองพ่อมันเลยเรื่องการเข้ายาก ต้องทำใจหน่อย
"โชคดีนะซัน"
ก่อนจะเดินมาต่อแถวผมก็ยิ้มให้มัน แต่มันนี่ทำหน้าเศร้าเหมือนหมาเหงาเชียว
"พี่มีเมล์ไหมอ่ะ ผมขอได้ไหม"
"แต่พี่ไม่ได้อยู่นี่นะซันพี่แค่มาส่งน้องนะ"
"นั่นล่ะพี่ เผื่อได้คุยไง ผมจะได้ไม่เหงา"
"อ้าว ไม่ขอเมล์น้องพี่อ่ะ น้องพี่อยู่นี่นะ เป็นเพื่อนกันไว้สิ เผื่อมีอะไรจะช่วยเหลือซึ่งกันและกัน"
"ไม่เอาอ่ะ ผมไม่อยากได้ของมัน ผมอยากได้ของพี่"
เออนะ ตามใจแกเถอะ เบื่อจะง้อ เบื่อจะหวังดี เก่งนักก็ไปเลยจ้า เชิญ
"เอาบีบีเรามาสิ"
ผมก็ไม่ได้อะไรหรอกครับ อยากได้ก็ให้ไม่ได้ว่าอะไร เวลามันต่างกันอยู่แล้ว อีกอย่างผมมีสองเมล์ เมล์หนึ่งไว้เล่นเอ็มกับเพื่อนๆที่สนิทเท่านั้น กับอีกเมล์สำหรับส่งนั่นนี่ ให้เมล์นี้มันล่ะ
"พี่จะไม่ต่อเครื่องจริงเหรอพี่"
"ครับ จะพาน้องเที่ยวก่อน แย่จังเนอะที่เราเปลี่ยนไฟลท์ไม่ได้อ่ะ ไม่งั้นจะได้ไปเที่ยวด้วยกัน"
"ผมก็อยากไปนะพี่ แต่ "
มันพูดค้างไว้แล้วชำเลืองตาไปมองไอ้ต้อมสุดฤทธิ์ แหมนะ ถ้าจะมีคนน่ารังเกียจที่สุดในตอนนี้ก็แกนั่นล่ะไอ้บ้า
"โอเค งั้นเอาไว้เจอกันเมื่อฟ้าเป็นใจ บะบาย ซันนี่ อิอิ"
ผมเดินไปกอดคอไอ้ต้อมสุดพลัง เชิดใส่ ไปลั่นล้าปาจิงโกะกันหน่อยซิ ออกมาได้ผมก็เดินไปกดโทรศัพท์ตู้หาเพื่อนสนิท ไม่อยากบอกว่าลืมเปิดโรมมิ่ง อิอิ
"โมนีค โมนีคใช่ไหม นี่นายเองนะ"
"นายไหน ใคร"
"แหม นังโมนิก้า นายตี้ไง อย่าบอกนะว่าหล่นอจำชั้นไม่ได้"
"นาย กรี๊ด นายตี้ใช่ไหม กรี๊ด เธออยู่ไหน อย่าบอกนะว่าอยู่แอลเอ กรี๊ด กรี๊ด"
ผมเอาหน้าออกจากโทรศัพท์เพราะกลัวหูจะแตกตายก่อน แหมนังนี่นะ ต้องให้ออกฤทธิ์ออกเดชถึงจะจำได้ เบอร์มันก็โชว์อยู่ว่าโทรฯจากไหน แต่มันคงตกใจล่ะครับ
"ใช่ แหมต้องให้ชั้นขึ้นเสียงนะ ปั่มปั๊มอยู่เหรอแก"
"ว้าย ยังเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน โฮะๆ คิดถึงแกมากเลยนายตี้ นี่แกอยู่ไหนชั้นจะไปรับ บอกมาเร็ว"
"เออรีบมาเลยโมนีค พาไปหาโรงแรมพักหน่อย"
"ว้าย ไปพักทำไมโรงแรม นี่ชั้นเช่าอพาร์ทเมนท์ใหม่ย่ะแก สองห้องนอนกำลังหารูมเมทอยู่ แกมาอยู่กับชั้นสิ จะได้พาไปเที่ยวแก นี่แกเนธานมันก็อยากเจอแกนะ เดี๋ยวชั้นจะโทรฯให้มันไปรับแกด้วยกัน"
"จริงดิ แต่นี่โมนีค ชั้นไม่ได้มาคนเดียวนะแก มีน้องชายมาด้วย"
"อ๊ะ แกมีน้องด้วยเหรอ ไม่ยักรู้"
"เออน่า อย่าถามมากรอที่สนามบินนะแก เร็วๆ คันอยากเที่ยว"
"กรี๊ด คิดถึงวันที่เราเที่ยวกันเนอะแก กรี๊ด"
"แค่นี้นะโมนีค เสียไปหลายเหรียญแล้วนี่"
คือเพื่อนนางนี้เป็นคนละตินครับ ไม่ใช่สิ นางมีเชื้อละติน สวยมาก สวยขนาดว่าประกวดนางงามปานามาได้เลยนะ แต่ไม่อยากจะบอก อีนี่ล่ะตัวโก๊ะ ปากเปราะมาก เปราะคือกรี๊ดนะ นางชอบใครนางจะให้ผมนี่ล่ะสีให้ แล้วนางก็จะชอบมาเล่าให้ฟัง เรื่องบนเตียงก็ไม่อาย เหอๆ ส่วนอีกคน เนธาน คนอินเดียแดง คือผสมๆมายังไงไม่รู้แต่ผมว่ามันหล่อดีนะ ไอ้นี่เป็นผู้ชายจ๋า ตอนแรกไม่ถูกกับผมหรอกนะ เพราะผมด่ามันตอนเข้ามหาฯวิทยาลัยใหม่ๆ มันมาแซว ก็ไม่ถูกกันเรื่อยมาจนผมสนิทกับโมนิก้า ผมเลยแอบรู้ว่ามันชอบโมนิก้าอยู่ แหมนะ เลยกลายมาเป็นเพื่อนกันไปเสีย เอาไปเอามาสนิทกันมากด้วย อ้อ ลืมบอกบทสนทนาแปลมาแล้วจากภาษาอังกฤษนะครับ พูดกับเพื่อนนี่แสลงกระจาย ด่าทอกัน อุ๊ยมันพะยะค่ะ
"ไปไหนอ่ะพี่"
ไอ้ต้อมมันถามขึ้นครับ ท่าทางจะหนาวกอดมันหน่อยดีไหมเนี่ย อิอิ
"ไปหาที่นอนไง เดี๋ยวเพื่อนพี่มารับ จะพาไปแรด"
"โห เห็นพี่พูดภาษาอังกฤษแล้วอยากพูดได้แบบพี่จัง"
"เออน่า อยู่ไปๆก็เป็นเองล่ะ ทำไม แกแอบกัดชั้นเหรอว่าสำเนียงชั้นกระแดะ ใช่ไหมแก"
"บ้าพี่ กระแดะแต่ก็น่ารักนะผมว่า"
อุ๊ย ผัวไม่อยู่ด้วยนะ อ๊าย ไม่เอาๆ เดี๋ยวนอกลู่นอกทาง ผมก็พามันเดินดูนั่นดูนี่ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก ขอบอกแทบทุกรูปกอดคอมันสิครับจะปล่อยไว้ทำพ่อรึ โฮะๆ อย่าให้เผลอนายพลคนนี้ก็ไม่ใช่นางเอกแสนหวานมาจากไหนนะ เฮ่ย ทรมานใจเหลือเกิน แตะบ้างแอบลูบบ้าง
"นายตี้ กรี๊ด นายตี้ทางนี้"
มาพร้อมเสียง แหมนะหนาวจะตายดูนางใส่เสื้อเส้นสปาเก็ตตี้มาสิครับ
"เนธาน โมนีคสบายดีเหรอ"
"นายตี้"
สรุปผมก็โดนรุม มันสองคนรุมกอดกันใหญ่เลย
"คิดถึงแกจังโมนีค เนธาน"
"เมื่อไหร่จะกลับมาอยู่ที่นี่เนี่ยแก ชั้นไม่มีเพื่อนแรดๆเลยอ่ะ มีก็แรดได้ไม่เท่าแก"
"แหมชมออกหน้าออกตานะนังนี่"
"โมนีคก็เป็นแบบนี้ล่ะนายตี้ บอกให้คบเราก็ไม่คบ"
"แหมนะ พ่อคนดีตายล่ะ เพื่อนยังไงก็เป็นเพื่อนนะเนธาน"
"เออๆ เพื่อนนั่นล่ะดีแล้ว เออนี่ ทอมมี่น้องชายเราเอง"
มัวแต่ล้อมหน้าล้อมหลังเลยลืมไอ้ต้อมไปเลยมันยืนทำหน้าเหวอๆอยู่ข้างๆ ไหนๆก็นะ ทอมมี่หน่อยล่ะกันจะมาต้อมๆอะไรฝรั่งมันออกเสียงไม่ได้หรอกนะ
"สวัสดีครับ"
"ว้าย ทำแบบนี้เขาเรียกอะไรนะนายตี้ กิ๊บเก๋"
"ทำเหมือนน้องชั้นสิแก"
มันก็ทำตามนะครับทั้งสองคน เหอๆ
"ตัวสูงเนอะ คนไทยนี่ตัวสูงกันจังนะนายตี้"
"นี่หล่อน จะระบุก็ว่ามาเลยนะว่าชั้นเตี้ยน่ะ"
"ว้าย บ้า"
"ฮ่าๆ ใช่ๆ แกน่ะเตี้ย"
"อ้าว เนธาน เดี๋ยวเถอะ น้องเราพูดยังไม่ค่อยคล่องนะ เบาๆหน่อยพวกเธอ"
ไม่อยากจะบรรยายความแรดของตัวเองมากมายเท่าไหร่นัก คือแรดนี่ไม่ได้ออกสาวนะครับ แค่สะบิ้งเกินหญิงเท่านั้นเอง เหอๆ ไม่หรอกคือผมก็จะแนวๆเนธานล่ะครับ แต่เวลาพูด เวลาเหล่ผู้ชายนี่นะ ไม่มีใครไม่รู้หรอก แต่ฝรั่งนี่มันด่ากันแรงนะ ไม่ใช่เห็นหนุ่มที่ไหนหล่อก็จะไปเหล่เขาได้นะ บางคนมันเตะเอาจริงๆนะ เราต้องมีเกย์ดาร์พิเศษ แถมยังต้องเหล่ให้นังโมนีคมันด้วย ใครว่าฝรั่งเปิดเรื่องเพศที่สาม ผมนี่ล่ะหัวชนฝาเลยเถอะ แหมนะยิ่งในเมืองไม่ค่อยใหญ่เท่าไหร่นะ เพศที่สามคือสิ่งที่พระเจ้าสาปประมาณนั้น ผมเคยไปเที่ยวกับสองคนนี่ล่ะที่มินเนสโซต้า ไปทำไมไม่รู้มีแต่ภูเขา เหอๆ เขามองผมนี่เหมือนมองตัวเอี้ยก็ไม่ปาน แต่ช่างมันเถอะเรื่องของเขาเนอะ เอาเป็นว่าผมให้เนธานแวะร้านขายเสื้อยี่ห้อโปรดก่อนจะไปห้องนังโมนิก้า
"อ๊ะ ลืมโทรฯบอกแม่เลยแก ยืมมือถือหน่อย"
พอเข้าไปอยู่ในรถก็ลืมไปเลยว่าต้องโทรฯบอกคุณนาย ป่านนี้คงมาทำกับข้าวรอแล้ว
"แม่ นายถึงแล้วนะ แต่อยู่แอลเอ อยู่กับโมนิก้า กับเนธานแม่จำได้ไหมคนสวยๆน่ะที่เคยไปที่บ้านของเรา อุ๊ยคิดถึงเพื่อนมากมายเลยแม่ คิดถึงแอลเอมาก"
คือว่าเป็นการมั่วไปก่อนนะครับอย่างที่รู้กันว่าโดนคุณนายเธอวีนแน่ๆ เลยมั่วแถไปก่อน เราต้องพูดก่อนสิไม่ให้นางตั้งตัวได้ เหอๆ
"อะไรกัน ทำไมมาถึงแล้วแวะโน่นแวะนี่ แม่รอ"
"อุ๊ยแม่คุยกับต้อมไหม ต้อมมันดูตื่นเต้นใหญ่เลยอ่ะแม่ นะนะ อยู่แค่คืนเดียวก็กลับแล้ว ก็ต้อมมันบอกมันอยากดูเมืองแอลเอนี่แม่ แอลเอมันไม่เหมือนซานฟรานฯนะแม่ก็รู้"
"คุยกับแม่หน่อยต้อม"
ยื่นให้เลย ลูกไม่ดีเนอะผมน่ะ แต่นะขืนเอาโทรศัพท์ไว้ข้างหูผมนั่นล่ะจะหูแตกก่อนใคร ไอ้ต้อมมันก็รับเอาโทรศัพท์ไป
"สวัสดีครับคุณแม่"
ปล่อยให้เป็นหน้าที่ไอ้ต้อมไปครับ ผมก็หันไปลั่นล้าปาจิงโกะกับเพื่อนต่อ
"พี่ๆ แม่จะคุยอ่ะ"
มันมาสะกิด อ้าว ไม่พอเหรอเนี่ย
"อยากแรดล่ะสิ ไม่ต้องเอาน้องมาอ้าง แหมนะเหมือนปล่อยปลาไหลลงโคลนตม แล้วจะมาถึงกี่โมงแม่จะได้ให้พี่เขาไปรับ"
"แหมแม่ก็ ประมาณเที่ยงๆอ่ะแม่"
"อะไรกัน เรามาไม่กี่วันไม่ใช่เหรอ แล้วนี่อะไรยังไง"
"อุ๊ยแม่ ถึงแล้วอ่ะ สวยเนอะต้อม ต้อมดูสิ สวยมาก อุ๊ยแม่ เดี๋ยวพรุ่งนี้นายโทรฯหาใหม่นะ รักแม่ที่สุดเลย"
จบข่าวกีฬา ได้ยินเสียงกรี๊ดด่าทอมาในโทรศัพท์ก่อนจะวางสาย ไอ้ต้อมมันมองหน้าผมแล้วหัวเราะ
"พี่นี่ อย่าบอกนะว่านี่คือตัวจริง"
"ทำไมไอ้ต้อม อย่ามาเยอะนะ อย่าไปบอกแม่นะ บอกแกโดนแน่ๆ"
"โดนไร"
"โดนดีไง อย่าพูดมาก ไปลงๆ ไปซื้อเสื้อใหม่"
แหมนะ คิดจะยั่วผมอีกล่ะสิ เชิดใส่ไม่มีทาง กรี๊ด อามานี่เอ็กเชนจ์ของชั้น พอเพื่อนจอดรถผมก็ปรี่เข้าไปก่อนใคร ไอ้ต้อมมันเดินตามเข้ามากับเนธาน เหมือนว่าเนธานจะชวนมันคุย ดีเหมือนกันมันจะได้ไม่เหงา ส่วนนังโมนิก้า วิ่งตามผมเข้าไปในร้านทันทีเช่นกัน
"สีเขียวแก อย่างแกต้องสีเขียวเข้มๆ"
"ชั้นไม่ดูดำไปเหรอแก"
"ดำอะไรแกออกจะขาว ผิวสีเหลืองๆสวยออก"
"ชั้นจะเชื่อแกซักครั้ง ตัวนี้นะ แจ๊กเก็ตด้วยดีกว่า สีไหนดีแก"
"แหมเลือกกันอยู่สองคน เลือกให้ทอมมี่ด้วยสินายตี้"
"เออโมนีค ทอมมี่ล่ะสีไหนดี"
อย่าว่าผมเลยนะ ช็อปปิ้งที่ไหนก็ไม่มันเท่าช้อปปิ้งกับเพื่อนรักหรอกนะ อย่างอีพัทก็ดีนะแต่นางจะติเยอะ ส่งเสริมไม่ค่อยเป็นเลยกัดกันตลอด ส่วนนังโมนีคยุ เนธานห้ามเป็นส่วนผสมที่ลงตัว อิอิ เอาไปเอามาผมได้เสื้อสี่ตัว กางเกงหนึ่ง ไอ้ต้อมเสื้อห้าตัวกางเกงสอง รองเท้าหนึ่ง เป็นยังไงสะใจพอไหมนายพล เหอๆ หลายตังค์อยู่เหมือนกันนะ กรี๊ด น้ำตาไหลพรากๆ
"ไปไหนดีแก"
เนธานมันถามขึ้นตอนที่ผมกับไอ้ต้อมอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จใช้เวลาไม่เท่าไหร่หรอกแค่สองสามชั่วโมงเอง หึหึ
"ภูมิใจนำเสนอ หาดซานต้า โมนีก้า"
"แหมนังนี่ ไกลนะแก"
"อ้าวเนธานขับรถนี่แกจะกลัวอะไร ช่วงนี้มีหนุ่มๆตรึมแก"
"งั้นโดยด่วน แก ไปต้อม"
ผมเดินนำ ไม่ค่อยอยากไปเลยนะ เหอๆ ก้าวเท้าออก่อนใคร ใจจะขาดตาย ไปสีหนุ่มๆดีกว่า กินเหล้าปั่น อูย คิดถึงๆ สรุปก็ไปโน่นล่ะครับ ขับรถไปกลับก็น่าจะสี่ชั่วโมงได้ ดีนะเนธานมันไม่กินเหล้า ส่วนผมกับนังโมนีกคงจะปลิ้นกันแน่ๆ ส่วนไอ้ต้อมวันนี้ปล่อยผีครับ ตามสบายเลย
"ต้อม นี่ถนนเบเวอรี่ฮิลส์ ที่ดาราออลลีวูดอยู่เยอะๆน่ะ"
คือผมนั่งหลังกับนังโมนิก้าครับ ส่วนไอ้ต้อมให้มันนั่งคู่กับเนธานเพราะอาศัยให้เนธานชี้ให้มันดูนั่นดูนี่ มันก็เอากล้องออกมาถ่ายรูปใหญ่เลยนะ ส่วนผม เมาท์สิครับอันนั้นอันนี้ เรื่องนั้นเรื่องนี้ ไม่ปวดปากนะเหมือนแย่งกันเมาท์กับนังโมนิก้า
"ซานต้า โมนีก้า"
ผมลงจากรถได้ก็ไปยืนกางแขนอยู่ หนาวนะไม่มีใครลงเล่นน้ำกันหรอก แต่รอบชายหาดมีคนอยู่เต็ม เขามาเอาบรรยากาศกันน่ะครับ
"กรี๊ด แก ไปร้านเดิมๆ"
"ไปแกไป ชั้นอยากกินล็อบสเตอร์"
"บ้าแก แพง กินเหมือนเดิมเรานั่นล่ะ"
"นังโมนีค อะไรแกจะให้ชั้นกินหอมทอดเนี่ยนะ ชั้นอุตส่าห์บินมาจากเมืองไทยนะแก"
"เออน่า เดี๋ยวสั่งเบอร์เกอร์ให้อีกอัน"
"อีบ้า"
ผมเดินกอดคอไอ้ต้อมเข้าไปในร้านเดิมที่เราเคยมาคนเยอะเหมือนกันนะ จะห้าทุ่มอยุ่แล้ว จะว่าไปตามจริง ง่วงมากขอบอก แต่ไล่มันไปก่อน ขอแรดก่อนเถอะ
"ว้าย สิบห้าองศานายตี้"
แหมนะนังนี่เพิ่งจะก้าวเข้าร้านไม่ทันได้นั่งเลยนะ ผมพยักหน้ารับรู้แต่ยังไม่มองนะ เดินไปหาที่นั่งก่อน
"ไม่ผ่านแก ผมเหมือนไม่เคยสระเลยแก สกปรก"
"ว้าย งั้นสาบสิบองศา"
"เริ่ด เอาเลยไหม"
"ว้าย อย่าเพิ่งแก ดูๆไปก่อน เผื่อมีดดนกว่านี้"
"อ้าวนังนี่ ไม่เอาชั้นเอานะ"
อ๊ายหลุดปากออกไป หนุ่มละตินคิ้วเข้มๆ ผิวแทนๆ ขนลุก สั่นเลยผม แต่ไม่เอาๆ แรดแต่พองามเดี๋ยวเด็กมันจะเสื่อมศรัทธา
"กินเยอะๆนะต้อม นี่เบอร์เกอร์ต้นตำรับ"
จะว่าไปสงสารมันเหมือนกันนะ พามาไกลทั้งทีพามันมากินเบอร์เกอร์ เพื่ออะไรเนี่ย แต่เอาเถอะ อย่างอื่นมันกำลังจะตามมา สรุปผมปล่อยมันตามสบายมันล่ะครับ อยากกินเบียร์ก็กิน เหล้าปั่นก็กิน พอเรากินอะไรรองท้องเสร็จก็พากันไปนั่งริมหาด สั่งเหล้าปั่นไปนั่งเมาท์กัน
"ฮ่าๆ แกนี่แรด ร่าน ที่สุด นังโมนีค"
"แกก็ไม่น้อย นะนายตี้ อิอิ อ๊าย อยากโดนอันใหญ่ๆแก จัดให้หน่อย"
"นี่ๆ เมาแล้วเหรอโมนีค"
"ม่ายเมา ครายเมา นี่เพื่อนรักชั้นมานะยะ ของเล็กๆเงียบไปเลย"
"แรง"
ผมก็รั่วนั่นล่ะครับ เกลือกกลิ้งกันอยู่สามคน ไม่ใช่เนธานนะไอ้ต้อมครับ เพิ่งเห็นมันเมาแบบเต็มตาก็วันนี้ล่ะ ตอนอยุ่สระบุรีไม่เท่านี้นะ สงสัยเจอเหล้าปั่น
"ผมร้ากพี่ ไอเลิฟยู ยูโน ยูโน"
"เออ รู้ว้อย ไอนิว โฮะๆ หล่อจังวันนี้อ่ะต้อม"
กรี๊ด รั่วแล้ว รั่วแล้ว ผมนี่นะนัวเนียสุดฤทธิ์ นังโมนิก้าก็นะ ออกไปนังชะนี เกาะแกะไม่ปล่อยเช่นกัน
"เดี๋ยวชั้นมานะต้อม มานี่นังโมนีค"
ผมลุกขึ้นลากแขนมันไปทันที เล็งอยู่นานแล้วครับ น่าจะเป็นคนทางใต้ แววตามีเสน่ห์มาก
"นี่แน่ะ"
"ว้าย"
คือมันรู้ล่ะครับว่าผมจะทำอะไร คือเราสองคนทำท่าลากถูกันไปใกล้ๆกลุ่มผู้ชายสามคนนั้นแล้วผมก็แกล้งขัดขามัน แต่แหมนะนังโมนิก้าเริ่ดมาก ขัดไปสิบ มันล้มไปร้อย แหลสุดๆ
"ขอโทษนะคะ คือดิชั้นไม่ได้ตั้งใจ"
งามมากลูกสาว ทำท่าอย่างที่เคยสอนไว้ไม่มีผิด ทำเอียงอายนิดหน่อย แต่อย่าให้เผลอให้จ้องเข้าไปในตาเขา แสดงให้เห็นถึงความงามของลูกตาที่กรีดมาแล้วเป็นอย่างดี ให้เขาเห็นว่าดวงตานั้นหวานฉ่ำคมกริบเพียงใด แต่ก็ต้องเช็คก่อนนะไม่ใช่ว่ามีขี้ตา อันนี้ไม่ใช่ผมสอนแล้วล่ะ เหอๆ พอเห็นนังเพื่อนรักมีแววว่าไปได้สวยก็กลับมานัวเนีย เอ้ย กลับมาหาไอ้ต้อมต่อ
"เมาแล้วยังต้อม"
"ยางเพ่ มากอดผมหน่อย ผมหนาว"
"ชั้นก็หนาว เรากอดกัน อิอิ กอดแน่นๆน้า"
เป็นอันว่าวันนี้พอแค่นี้ กรี๊ด มันไม่มีอะไรมากมายนักหรอกครับ ก็แค่แอบจุ๊บนั่นนี่บ้าง สบตาบ้าง จับมือบ้างกอดนานหน่อย อะไรแบบนี้ วันนี้ยอมแรด ยอมเป็นคนบาปที่นอกใจผัวสักวัน ไหนๆก็จะส่งมันมาอยู่ไกลหูไกลตาแล้วนี่เนอะ ขอสักวันเถอะ อย่างน้อยก็ให้มันรู้ว่าผมเองก็ไม่ได้ปล่อยมัน หรือเอามันมาทิ้ง ถ้าวันข้างหน้าอะไรๆจะเปลี่ยนไป ก็ยังอยากจะมีความทรงจำแบบนี้กับมันเก็บไว้ส่วนลึกที่สุดในใจเหมือนกัน
Written by eiky
-
:L1:
-
:laugh:ชอบนายแบบรั่วๆๆแบบนี้ละ
:L2:ให้eiky
-
สนุก
-
คุณนายเริ่ดที่สุดในสามโลก อิอิ
-
อร๊ายยยนายลั่วอ่ะ!!!แหมไกลผัวหน่อยเอาใหญ่เลยนะนายพล กอด จูบ ลูบ คลำต้อม นอกใจผัวหลวงได้ไงๆ!!!
-
แหมนายเริงร่าจริงๆ :laugh:
-
นายกลับไทยมา โดนเช็คแน่ๆ
เชอะๆๆๆๆ ตอนนี้งอนนายแล้ว
-
อ่า
เก็บไว้ในใจลึกๆ
รั่วได้อีก o13
-
แค่นอกกาย ไม่ได้นอกใจหรอกเนอะนาย :z1:
-
ต้อมเป็นแค่น้องพอแล้วนะจ๊ะ
นาย อย่านอกใจผัวนะ
หึหึ
-
ก๊วนรั่วเลยงานนี้ :laugh: :laugh:
-
ต้อมจะได้กับซันนี่ไหมน๊าาาาาา ลุ้นๆๆๆ
-
นายรั่วได้น่ารักดี อิอิ :laugh:
-
อ่านแรกๆ ก็สงสารหลวง
แต่ตอนจบ เข้าในนายตี้เลย
เออ ถ้าหลวงมาเมกา จะชื่อไรน้าาา
ลอเลนซ์ไหม
-
รั่วดีมากเลยคุนนายยย
ระวังหลวงรู้นะ
-
นายอ่ะ!! เดี๋ยวต้อมก็ตัดใจไม่ได้ซักทีหรอก
ว่าแต่....แอบสงสารซันเหมือนกันนะเนี่ย
-
ฮ่าๆๆ ถ้าคุณสามีรู้จะเป็นไงน้าา า :laugh:
-
นายลั้ลลามากอ่ะ
๕๕๕๕๕๕๕๕๕
อยู่ไกลหลวงก็เงี้ยแหละ อิอิ
-
อนาคตจะเป็นยังไงไม่รู้ แต่ขอเก็บค.ทรงจำไว้ส่วนลึก ฮิ้วววว ว
:-[ :-[
-
ไปเดินสายอุดรหนองคายแค่สองวัน น้องอิ๊กพานายพลกะต้อมไปลั่ลล้าที่แอลเอซะแล้ว
ฮั่นแน่..นายพลห่างหลวงเข้าหน่อย มีตอดเล็กตอดน้อยต้อมนะ
ระวังเด็กมันจะคิดหนัก อาการหนักล่ะตอนนายบินกลับ ใจมันยิ่งคิดอะไรๆกับนายพลอยู่อ่ะ
แต่ก็เนอะแอบคิดเหมือนคนอื่นเหมือนกันว่า ซันนี่คือคนที่จะมาคู่ต้อม
จริงรึไม่จริงก็จะรออ่านจากน้องอิ๊กดีกว่า
-
นายรั่วแบบนี้อ่ะดีจัง
สนุก^^
-
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
สุดๆอะ 555+
-
สนุกครับ
:L2:
-
:L1:
-
คุณนายน่ารักจัง เสน่ห์แรงด้วยนะ o13
อิจฉาวุ้ย :z3:
-
:laugh: :laugh: :laugh:
นายฮาได้อีกอ่ะ
รั่วดีจริงๆ แต่ระวังหลวงรู้นะ เด๋วโดนจัดหนัก
-
สนกเบาเบา แต่ก็ใจหายเหมือนกัน ต้อมจะห่างกับพี่นายเเล้ว เฮ่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
แอบเนียนนะ
+1
-
ดูจากเวลาชอปและการเดินทางยังกะอยู่วันนึงเต็มๆอ่ะ
-
พี่นายยยยย ย ย ย
หลุดแล้วววววว
อย่านอกใจพี่หลวงหน่าาา า า พี่นาย
-
เหอๆๆ คนเรา อนาถจัง อนาถการกระทำของเกย์มักมาก มีสามี(แสนดี)แล้วยังหาเศษหาเลย หาข้ออ้างให้ตัวเองกระทำแบบนี้ จะเก็บไว้ในความทรงจำอะไร โธ๋ๆๆ ถุย! ตอนที่ทำรู้สึกอะไรบ้างไหม ความยับยั้งชั่งใจ
หรือใช้แต่ความใคร่คิดแทน ถึงจะไมุ่ถึงขึ้นลึกซึ้ง แต่มันก็บ่งบอกจิตใจได้บางอย่างละ :เฮ้อ:
สงสารหลวงว่ะ !
ถ้าหลวงทำแบบนี้กับคนอื่นบ้างล่ะ จะรู้สึกยังไง
ปล.สงสารน้องซันด้้วย
-
สงสาร ซันนี่ จัง ไม่ได้ มา เที่ยว ด้วย ...
-
นาย อย่ามัวแต่กอด สบตา จับมือเด็กเพลิน
จนลืมโทรหาสามีนะจ๊ะ
:pig4:
-
อย่าให้พี่หลวงมาเห็น หรือ รู้ เชียวนะ!!~ เดาอนาคตออกอ่ะถ้าพี่หลวงรู้ ฮาๆๆ
แต่ว่าพี่นายแรงมากก!!~ เหมือนจะชินกับความแรง แต่ก็ยังไม่ชินซะที ฮาๆๆ ชอบนะแรงแบบนี้ กร๊ากกก
ต้อมเมาแล้ว เมาอย่างจริงจัง สักคน ช่วยมีสตินะค่า รอตอนต่อไปๆ
-
โหย~~~~ นายจะฟ้องหลวงอ่ะ 55+
-
ยังไงเนี่ย เมาแล้วแอบลวนลามน้อง ???
เหอะๆ
อย่าให้หลวงรู้นะคะ
อาจจะมีฟ้าเหลือง (อร๊ายยยยย)
><
-
คุณนายเดียวก็ได้ต้อมเป็นผัวน้อยจิงหรอกไปยั่วเด็กมันมาก
นายระวังผัวหลวงจับได้นะเจอจัดหนักแน่555
-
พี่นายมีดวงถูกับเด็กจริงๆเลย ไปที่ไหนเจอแต่เด็ก
เล่นแบบนี้เดี๋ยวต้อมก็คิดไปไกลหรอก สงสารพี่หลวงด้วย :o12:
-
หึหึหึหึ
ระวังไว้นะ นายยยย
-
นอกจัยหลวงมิดี
555
-
เพิ่มอีกนิด
.....ที่จริงก็เอาต้อมทำผัวไปเลย (แล้วเลิกกะหลวงซะ หึหึ ...)
.....ถ้า"อยาก"มากน่ะนะ หากแต่สิ่งที่มีอยู่ยังไม่เติมเต็ม ก็ไปเสาะแสวงหาใหม่เถอะ...
ก่อนหน้านี้จะร่านยังไงก็ไม่ด่าไม่ว่าหรอก(อมให้ต้อมก็เคยมาแล้ว) หากแต่มีผัวเป็นตัวเป็นตนแล้วยังร่านตอดเล็กตอดน้อยไม่รู้จักพอละก็ ก็จะด่าให้จมเหมือนกัน
+1 คนเขียน ที่มาต่ออย่างสม่ำเสมอค่ะ :L2:
ได้จิ้มแต้มที่ 1000 ด้วย(เลขสวย) :mc4:
edit
------
คิดถึงน้องปริ้น คิดถึงหลวงจัง :man1: ตอนนี้ไม่มีบทเลย แง่มๆๆ
-
นายแอบลวนลามน้องอ่ะ
น้องต้อมทั้งหล่อทั้งนัว ฮว้ากกกกกกกกกกกก
-
คุณนาย ไม่ว่าวันนี้หรือวันข้างหน้า อย่าทำให้น้องต้อมเสียใจนะ :กอด1:
-
ก็แค่แอบจุ๊บนั่นนี่บ้าง สบตาบ้าง จับมือบ้างกอดนานหน่อย อะไรแบบนี้
อ่ะนะ อ่ะนะ :z1:
จัดไป 1 แต้มสำหรับความรั่วของน้อง eiky
-
นาย กลับมายืนที่เดิม แรงเลยนะ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/anigif-03.gif)
-
กลับถิ่นเก่านี้แรงงนะฮ่ะ นาย
-
สามวันจาก นายตี้แอบนอกใจ ฟ้องๆ พี่หลวง เมียพี่มีชู้ววววว
-
+1 ค่ะ
เมาปลิ้นกันทั้งพี่ทั้งน้อง
-
พี่นายอยู่ไกลพี่หลวงหน่อยหล่ะเอาเชียวนะ o18
-
รอจ้า^^
-
แก๊งนี้ฮา
น้องนายรั่วมากกกกกกกกกก
ห่างไกลพี่หลวงหน่อย เอาใหญ่เลยเนอะ
-
+1 ให้อิ๊กกี้ :3123:
-
นายอยู่ไกลคุณสามีนิดนึง ลั้ลลาเลยทีเดียวเชียว
แล้วก้อนะรั่วๆ ฮาๆ ตลอดเวลาใครอยู่ใกล้ก้อรัก
ถึงว่าเด็กมันถึงได้หลง ระวังสามีรู้พฤติกรรมนะจ๊ะ
เดี๋ยวจะไม่ได้นอนสามาวัน สามคืน :m20:
เป็นกำลังใจให้คนแต่งฮับ :pig4:
-
:m20:อ่านกี่ครั้งก็สนุกทุกครั้งทุกตอน นายทำแบบนี้ระวังนะเดี๋ยวต้อมจะหลงชนิดโงหัวไม่ขึ้น :m20:
-
o18นายแอบตอดเล็กตอดน้อยนะเนี่ยกลับไประวังโดนหลวงสอบสวนน้า :laugh:
-
นายระวังโดนคำสาป ก๊ากกก
นอกใจหน่ะไม่ดีน๊าา
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด
ตอดน้อยๆแต่ตอดนานๆ 555
ต้อมเมาแล้ว แต่อยากให้นายเมามากกว่าอ่ะ
รอตอนกลับไปนอนพัก หุหุ นอนกอดกันเบาๆให้หายหนาว
-
:z1: เดวจะฟ้องหลวง
-
ให้ความหวังต้อม อีกแหละนายตี้
-
แวะมาดูหน่อยนึง^^
-
ชอบ :m4:
แรดแบบพองาม แรดอย่างกุลสตรี :z1:
:กอด1:
-
แหม...ห่างสามีหน่อย เริ่มออกลายเชียวนะคะ
ท่าจะสนุกน่าดูละนั้น
-
:m20: :m20: :m20:
:L2: :pig4: :L2:
-
รั่วกันไป รั่วกันมา ได้กันซะงั้น รึป่าว อิอิ
-
^^
-
:z1: :z1:
-
มันก็มีบ้างละเนอะ....ก็น้องนายมิใช่กุลเกย์ที่แสนดีนี่เนอะ...
แต่ก็อดสงสารน้องต้อมไม่ได้....ไหนจะห่างบ้านห่างครอบครัว
ไหนจะเจ็บเพราะรักคนมีเจ้าของ....บทเรียนชีวิตหนักพอดู....
น้องนายจ๋า...เก็บ ๆ เสน่ห์ไว้หน่อยเถอะ..อย่าเรี่ยราดมากนักสงสารน้องงงง
คิดว่า..ถ้าน้องซันนี่เด็กมีปมขาดความรักมาเจอกับ...น้องต้อมเด็กอกหักรักคุด
อาจจะช่วยกันเยียวกันและกันจนกลายเป็น....เพื่อน(กูรักมึงว่ะ)ก็ได้นิ....
ตอนหน้าคงได้เจอพี่ปริ้นแล้ววว....อยากหยิกอยากฟัดดดดดด... :m1:
คิดถึงสามีชาวบ้าน(หลวง)...กลับไปน้องนายคงโดนสำรวจนอกสำรวจใน
จนอ่วม....อิจฉาอ่ะ...ได้สามีขยันขันแข็งซะ... :m25:
:กอด1: น้องอิ๊คแรง ๆ...คนขยันของเล้า :L1:
กด + ให้กำลังใจจ้า...
-
นาย.... นิสัยไม่ดี ทำกับน้องแบบนี้ได้ไง
-
คันสุดพลังค้าแม่คุณ เฮอะๆๆ.....
ไมมันเหมื่อนฉันจังเนอะนี้
:กอด1: :กอด1:
-
อ้าวซันนี่ไปเเล้วหรอ ตอนแรกนึกว่าจะคู่กับต้อม(กล้าคิดเนอะ)
รออ่านนะค่ะ :กอด1: :กอด1:
-
องก์ ๕๙
สรุปง่ายๆได้ใจความ เมาปลิ้น อ๊วกแตกทั้งสามคน นังโมนิก้าไม่ได้ผู้ชายได้แค่เบอร์ ผมก็อ๊วกเบอร์เกอร์ต้นตำรับออกหมดเลย ไอ้ต้อมเองก็เหมือนกัน
"กินให้หมดขวดนะต้อม"
น้ำส้มครับ ผมว่ามันช่วยได้นะ ขวดที่ยื่นให้มันก็ไม่มากหรอกลิตรเดียวเอง ผมฟาดไปหมดแล้ว นังโมนิก้าก็กำลังพยายาม มันเป็นสูตรของเราเอง ไม่ว่าจะพรุ่งนี้สอบหรือมีเรียน มีแล็ป เชิดใส่ เราทำได้ อิอิ พอกลับถึงห้องค่อยกินยาแก้ปวดกันมึนหัวตอนตื่นอีกที
"ชั้นเลยไม่ได้ผู้ชายเลยแก"
"แหมนังโมนีค เมาแบบนี้เดี๋ยวเขาก็พาแกไปรุมหรอก"
"ว้าย อย่ามา ถึงเมาก็สามารถ"
"จ้าแม่คนเก่ง ได้เบอร์มาไม่ใช่เหรอแก ค่อยนัดมากินแบบหวานๆสิ"
"สนุกจังเลยแก คิดถึงแกมากนะรู้ไหม"
"ชั้นก็คิดถึงพวกแกนะ"
"แล้วทำไมไม่มาอยู่นี่ล่ะ เมืองไทยมีอะไรน่าสนใจมากกว่าพวกชั้นเหรอแก"
"อ๊ะ แน่นอน"
"ท่าทางจะรักกันดีนะกับเรย์น่ะ"
อืมนั่นสินะ ยังไมได้เล่าให้มันฟังก็เลยเล่าซะหน่อย ทั้งสองคนก็อื้อฮื้ออ้าฮ้าอยู่ไอ้ต้อมนอนหลับตาอยู่เบาะด้านหน้าคงจะมึน จะตีสองแล้วครับท่าน เหอๆ
"แก ว่างๆก็ไปเที่ยวที่บ้านบ้างสิ"
"แหมนะ พอว่างชั้นก็ไปตลอดล่ะ ชั้นชอบแม่แกผัดเส้นอะไรนะเขาเรียกน่ะ"
"ผัดไทน่ะเหรอ"
"นั่นล่ะ อร่อยมาก"
"นี่มีวันหยุดยาวไปเที่ยวเมืองไทยสิ ชั้นจะพาแรด"
"ก็คุยๆกันอยู่นะนายตี้ว่าจะไปเยี่ยมเหมือนกัน น่าจะประมาณสิ้นปี"
เนธานมันพูดครับ ไม่อยากบอกว่าต้องลากสังขารแหกขี้ตาตื่นมาตั้งแต่เจ็ดโมงต้องรีบอาบน้ำแต่ง ตัว ไม่มึนนะ แต่มันสลึมสลือ เหมือนไม่พอยังไงอย่างนั้น อิอิ
"น้องแกนี่ดูเรียบร้อยดีนะ ไม่เห็นเหมือนแกเลยนายตี้"
"อ้าวนังนี่ น้องชั้นจะมาเหมือนชั้นได้ยังไง"
"แน่ใจเหรอว่าน้อง เมื่อคืนชั้นเห็นแกนัวเนียนะ"
"อ๊ะ บ้า เออๆ มีอะไร เฟสไปล่ะกันนะแก ขอบใจนะที่มาส่ง มากอดหน่อยๆ"
เรายืนอยู่ในสนามบินโผเข้ากอดกันไม่อายใคร ก็ไม่เห็นต้องอายใครนี่นะ ใครๆเขาก็ทำ ไอ้ต้อมมันก็ยืนยิ้มอยู่ ท่าทางคงจะสร่างแล้ว เพราะถ้าไม่สร่างก็คงขึ้นเครื่องไม่ได้แน่นอน เมื่อคืนผมก็บังคับมันให้ดื่มน้ำไปอีกหลายแก้ว ให้มันถ่ายเทออกมาให้หมดแอลกอฮอล์น่ะ หลังจากร่ำลากับเพื่อนเสร็จก็เข้าไปด้านใน เจอกับด่านตรวจอีก เบื่อมาก นานพอสมควรนะ เวลาบินจากแอลเอไปซานฟรานฯประมาณไม่ถึงชั่วโมง แต่ก็นะว่าจะนู่นนี่นั่นก็ปาไปหลายชั่วโมง
"นายๆ ทางนี้ๆ"
พอออกมาตรงจุดนัดพบก็เห็นพี่ชายกับหลานยืนอยู่โบกไม้โบกมือ
"พี่ปริ๊น คิดถึงที่สุดเลย"
"พี่ต้อมๆ พี่ต้อมเหนื่อยไหม คิดถึงปริ๊นไหมอ่ะ"
เอ่อหลาน อาร้องเรียกวิ่งเข้าหาแต่มันวิ่งผ่านไปหาไอ้ต้อม ต๊าย เก้อเลยผม
"แหมนะ กอดอาหน่อยก็ไม่ได้"
"ของมีแค่นี้เหรอต้อม"
นี่ก็อีกคน สนใจชั้นบ้างอะไรบ้างแหมนะ เดี๋ยวเถอะจะวี๊ดมันกลางสนามบินนี่ล่ะ
"กลับได้ยังพี่ นายหิวข้าว"
"ป่ะ เอาของไปขึ้นรถ"
ไอ้ต้อมมันก็อุ้มพี่ปริ๊นหยอกล้อกันอยู่ ไอ้หลานรักก็นะหัวเราะเอิ๊กอ๊าก อามันนี่สิ ฮึ สนใจชั้นหน่อยได้ไหมเนี่ย แงๆ ความจริงนั่งรถไฟใต้ดินไปก็ได้นะบ้านผมน่ะ ไม่นานไม่ถึงครึ่งชั่วโมง นี่ล่ะเหตุผลที่ไม่อยากนั่งเครื่องตรงมาเลย อิอิ แวบไปแรดบ้าง พอตอนนั่งรถไปบ้านผมก็ไม่ต้องพูดอะไรแล้วล่ะครับ มีไกด์ตัวน้อยคอยบอกทาง อันนั้นอันนี้อยู่ ผมนี่ไม่มีโอกาสแทรกเลยนะ กลายเป็นท่อนไม้ท่อนซุงไปเสีย งอนแล้ว
"ต้อมลูก เหนื่อยไหม มาๆนั่งก่อน"
เป็นอย่างที่คิด อุ้มกันเลยสิคุณนายแหมนะ แย่งกันล้อมหน้าล้อมหลังกับหลาน นางอุตส่าห์ไม่ไปร้านนะ มารอไอ้ต้อมให้พ่อไปเฝ้า
"สวัสดีครับคุณแม่ ไม่เท่าไหร่ครับ"
"ไหน บอกแม่มาซินายพาเราไปไหนเมื่อคืน"
ผมนี่สะดุ้งทันที ขยิบตาให้ไอ้ต้อม อย่านะแก อย่าปากโป้งบอกอะไรเชียวนะเดี๋ยวจะโดนไม่น้อย
"อ้อ พี่เขาพาไปนั่งรถเล่นรอบๆเมืองน่ะครับ สวยดีนะครับคุณแม่ผมไม่เคยมา ถ่ายรูปไว้เยอะแยะเลยครับ"
เออใช้ได้ ค่อยโล่งอกหน่อย
"ไหนอ่ะ ปริ๊นอยากดู"
"เดี๋ยวค่อยดูสิพี่ปริ๊น ให้พี่ต้อมไปพักก่อน แม่หิวอ่ะมีอะไรให้กินไหม"
"แหมนะ มาถึงก็ร้องหาของกิน แล้วให้แม่รอตั้งแต่เมื่อวาน"
"แหมแม่ก็ ก็ต้อมมันอยากเที่ยวนี่นะ"
"จริงหราอานาย อิอิ ปริ๊นว่าไม่ช่ายอานายอยากเจอเพื่อนน๊มนมหย่ายๆคนนั้นหรา"
"พี่ปริ๊น ใครสอนเนี่ย แม่ดูนะ ทำไมให้หลานพูดจาแบบนี้"
ผมทำเป็นแว้ดเสียงขึ้น
"อ้าว ก็เพื่อนแกนมใหญ่จริงนี่ แม่ยังสงสัยไปทำมาหรือเปล่า"
กรี๊ด ดูครับดู อารมณ์เสียแทนที่จะปรามหลานนะ
"ไปต้อมเอาของไปเก็บ เดี๋ยวพาไปดูห้องนอน"
เหวี่ยงคุณนายซะเลย ผมเดินหิ้วกระเป๋าขึ้นห้องไป ไอ้ต้อมมันก็ยังไม่ตามมานะ ก็ไอ้หลานรักนั่นล่ะจะให้ดูโน่นดูนี่ พี่ชายมันคงไปเรียนพิเศษ แต่นี่มันคงขาดเรียนมาล่ะสิ แหมนะ
"เตียงที่รัก"
พอเข้าห้องได้ก็กระโดดขึ้นเตียงไปเลยผม อากาศเย็นๆแบบนี้ ผ้าห่มนวมอุ่นๆ เตียงหลังเดิมภาพวาดที่แปะอยู่ก็ยังคงเดิม รูปถ่ายผมบนหัวเตียงสมัยเปรี้ยวๆก็ยังอยู่ กรี๊ด ขอนอนสักหน่อยเถอะ
"อานายๆ ให้พี่ต้อมไปนอนกะปริ๊นดีกว่าเนอะ"
ตามมากวนอีกแล้ว อะไรเนี่ยชั้นเพิ่งจะหลับตาลงเองนะ
"ได้ข่าวนอนดิ้นนี่พี่ปริ๊นน่ะ"
"ใครดิ้น ไม่ดิ้น พี่เจคดิ้นต่างหาก"
"ถามดูเองสิ"
"พี่ต้อมๆ ไปนอนกะปริ๊นเนอะ ผ้าห่มปริ๊นสวยๆนะ ลายมนุษย์เขียว"
"จะดีเหรอพี่ปริ๊น พี่ปริ๊นมานอนกะพี่ดิ เตียงออกจะใหญ่"
มันไม่พูดเฉยๆนะกระโดดขึ้นเตียงมานอนข้างๆผม แล้วคิดว่าไอ้พี่ปริ๊นมันจะยอมเหรอ
"อิอิ ทำไมอานายนอนเหรอ"
"อยากนอนก็นอนสิพี่ปริ๊น อาจะนอนอ่ะ"
"นอนด้วย อ่า สบายจัง"
"กวนนักนะพ่อตัวดี นี่แน่"
ผมก็คว้าตัวมันมากอดล่ะครับ หมั่นเขี้ยวมานานแล้ว มันก็ดิ้นหัวเราะตามประสา ไอ้ต้อมมันก็เลยทำตาม แต่เอ๊ะ ทำไมมันไม่กอดพี่ปริ๊น มันมากอดผมทำไมเนี่ย อ๊าย
"เดี๋ยวอาไปโทรศัพท์หาอาหลวงก่อนนะพี่ปริ๊น"
"อาหลวงๆ ปริ๊นคุยด้วย"
ต้องหาทางแถไปครับ พอไม่มึนก็นะไม่อยากทำอะไรให้มันมากมายไปกว่านี้ ป่านนี้ทางโน้นคงกระวนกระวายใจแล้ว
"พี่ปริ๊นรออยู่นี่ล่ะ บอกพี่ต้อมด้วยอะไรอยู่ตรงไหน เดี๋ยวอาไปเอาโทรศัพท์กะคุณย่าก่อน"
ผมบอกหลานมันก็ทำหน้าเบ้ๆ แต่ก็ยอมนะ เดินไปปีนขึ้นเตียง ส่วนผมก็เดินลงมาข้างล่าง
"ทำไรอยู่อ่ะแก ชั้นถึงแล้วนะ"
รอสายพอสมควรมันก็รับสาย
"คุณ ทำไมเพิ่งโทรฯมา ผมรออยู่ทั้งคืนเลยนะ"
"ลืมเปิดโรมมิ่งน่ะ ไม่ต้องห่วงนะ พรุ่งนี้เย็นก็จะกลับแล้ว"
"ไอ้ต้อมเป้นไงบ้าง"
เอ่อ นี่ผมหูไม่ฝาดใช่ไหมเนี่ย
"ก็ดี พี่ปริ๊นกำลังแนะนำบ้านอยู่"
"หนาวไหมคุณที่โน่นน่ะ"
"หนาวสิ สิบองศาเองนะ"
"โหย คุณใส่เสื้อหนาๆนะ เดี๋ยวไม่สบาย แล้วคุณแม่ไม่อยู่เหรอ"
"อยู่สิ ทำกับข้าวอยู่ จะคุยกับพี่ปริ๊นไหม เห็นบ่นถึงอยู่"
"คุยๆ คุณจะนอนไหนอ่ะคืนนี้"
"อ้าว นอนห้องชั้นสิ ทำไมอ่ะ"
"อย่านอนกับไอ้ต้อมนะ"
"แหมนะ เมื่อคืนก็นอนด้วยกันนะแก ตอนนั่งเครื่องก็นั่งตัวติดกัน"
"เห็นมะ ผมว่าแล้วเชียว"
"นี่แก ชั้นบอกแกแล้วนี่ว่าไอ้ต้อมยังไงมันก็เป็นได้แค่นี้ ถึงจะยังไงก็ตาม"
"จ้า เชื่อแล้วคร้าบที่รัก"
"เออ รอแป๊บ เดี๋ยวเดินขึ้นข้างบนก่อน"
แหมนะ มันคงคิดอยู่ตลอดสิว่าผมจะนอกใจมัน แต่บางทีก็แอบคิดนะ อิอิ แค่แอบคิดล่ะ ไม่รู้เหมือนกันยังไม่พร้อม คนเดียวนี่ก็เอาให้รอดเถอะ แค่นี้ก็ปวดหัวจะตายอยู่แล้ว คิดถึงมันเหมือนกันนะ แต่ไม่อยากบอกเหมือนกันว่าถ้าไม่เจอหน้าไอ้ต้อมแล้วใจหนึ่งก็อดที่จะคิดถึง มันไม่ได้ ใครจะว่ายังไงก็ช่างแต่นี่คือความสัจจริง ความผูกพันที่มีให้มันไม่ใช่แค่วันเดียวสองวัน หลายอย่างที่ทำร่วมกันมา ผมห่วงใยมัน เฮ้อ จะทำหน้ายังไงดีเวลาจะจากมันเนี่ย
"อ่ะพี่ปริ๊น ปะป๊า"
"อาหลวงเหรอ"
เออนะทีแบบนี้ทำเป็นฉลาด มันรีบกระโจนมาคว้าโทรศัพท์ไปคุยทันที
"อาหลวงคิดถึงปริ๊นไหม"
ปล่อยมันคุยไปครับ ไอ้ต้อมมันก็เดินอยู่รอบห้องมองนั่นมองนี่อยู่
"ต้อม เสื้อผ้าในตู้น่ะ ยกให้นะ"
"โหพี่ เยอะจัง"
"ของพี่นั่นล่ะ ซื้อไว้บางตัวยังไม่ได้ใส่นะ"
"รองเท้าเยอะเหมือนกันนะพี่"
"ใส่ได้เหรอ รู้สึกเท้าเราใหญ่กว่าพี่นะ"
"ไหนลองก่อน"
มันก็หยิบรองเท้าผ้าใบสีสดๆมาลองล่ะครับ
"แน่นว่ะพี่ แต่ก็พอได้"
"แน่นก็ไม่ต้องใส่ เดี๋ยวไปซื้อใหม่"
"ไม่อ่ะ ผมใส่ได้ เก็บเงินไว้ดีกว่า"
ผมยักคิ้ว อืมนะ ตามใจมันดีกว่า
"นี่แก มานี่เดี๋ยวจะพาไปดูลูกชายชั้น"
"หือ ไรอ่ะ"
"พี่ปริ๊น คุยเสร็จลงไปหาคุณย่านะอาจะพาพี่ต้อมไปดูแจสเปอร์"
"ไปด้วย"
อ้าวไอ้นี่ เอาหลายทางเหลือเกินนะ มันก็คุยแจ้วๆนั่นล่ะครับเดินตามลงมา
"นี่ไงลูกชายชั้น มีใครดูสภาพให้ไหมเนี่ย"
"พี่นี่ไง วันก่อนยังเอาไปขับอยู่เลย"
พี่ชายมันอยู่ในโรงรถครับ เหมือนกันกำลังเช็ครถมันนั่นล่ะ
"ยังเจ๋งอยู่ไหมพี่"
"ต้องเปลี่ยนน้ำมันเครื่อง สภาพอื่นๆก็ไม่มีอะไรนะ จะเอารถออกเหรอนาย"
"คงเย็นๆอ่ะพี่ นอนก่อน เหนื่อย"
"โหพี่ สวยว่ะ"
"เป็นไงลูกชายชั้น มัสแตง ปี๙๐ เชียวนะต้อม"
ภูมิใจมากนะ มัสแตงสีแดงเลือดนกของผม เก่านะแต่ผมรักรถคันนี้มากเพราะใช้เงินเก็บที่ใช้แรงงานให้คุณนายเธอนั่นล่ะครับซื้อมา
"เจ๋งว่ะพี่ สวยๆ"
"พอเรียนภาษาเก่งๆแล้ว เดี๋ยวพี่แพทย์พาไปสอบใบขับขี่"
"อ๊ะ ผมขับได้ด้วยเหรอ"
"อ้าว ได้สิ ชั้นยกลูกชายชั้นให้แกนะ"
"พี่"
"ดูแลมันดีๆนะแก ชั้นรักของชั้นมากนะคันนี้"
มันอ้าปากค้างทำท่าเหมือนตกใจ
"พี่ต้อมๆ เดี๋ยวปริ๊นขึ้นเกรดหก คุณย่าก็ให้ขับเหมือนกันน้า อิอิ"
"ใครบอกพี่ปริ๊น อย่ามาปั่นจักรยานไปก่อนเราน่ะ"
"ฮึ"
ดูมันครับ มันคงคุยโทรศัพท์เสร็จแล้ว เดินมากระตุกแขนไอ้ต้อมแล้วเปิดประตูรถเข้าไปเลยนะ
"ไม่เห็นสวยนะ เบาะก็แข็งๆ สู้รถพ่อเค้าก็ไม่ได้"
"จ้า พ่อคุณ โน่นเลย ไปช่วยพ่อดูรถเลย เดี๋ยวอาจะไปนอน"
"ปริ๊นก็นอนด้วยไง"
"จิ๊"
อะไรกันไม่รู้มะรุมมะตุ้มวุ่นวายไปหมด ไม่ไหวเวียนหัวขึ้นไปนอนดีกว่า เพลียมากมาย ไอ้ต้อมมันก็ช่วยพี่ชายผมอยู่ที่โรงรถล่ะครับ ไอ้หลานรักมันก็ช่วยด้วย แต่คอยดูเถอะมันจะต้องเบื่อแล้วตามขึ้นมากวนผมอีกแน่ๆ
สรุปตื่นมาก็มืดแล้วครับ อ๊าย ไอ้ต้อมกับหลานนอนอยู่ข้างๆ ดูพี่ปริ๊นมันจะติดไอ้ต้อมพอสมควรนะนอนกอดใหญ่เลย ผมก็อมยิ้มพองาม อิอิ แล้วค่อยๆก้าวลงจากเตียง
"ไปไหนอ่ะ"
แว้ก แหกๆ ไอ้หลานบ้ามันจับแขนไว้ด้วยนะ
"อ๊ะ พี่ปริ๊นไม่หลับเหรอ"
"หลับ แต่ตื่นอ่ะ"
เริ่ด แหมนะดูมัน นั่นไปปลุกไอ้ต้อมด้วยนะ
"หิวอ่ะอานาย"
"อ้าว ก็ไปกินข้าวดิ อาก็หิวไปก่อนนะ"
"ไปด้วยๆ พี่ต้อมๆ ไปกินข้าวนะ"
"อือ"
มันงัวเงียตื่นขึ้น ผมก็เดินออกไปเข้าห้องน้ำ พอเสร็จก็ไปกินข้าว พ่อกับเจคกลับมาแล้ว ก็เมาท์กันอยู่สักพักล่ะครับ เรื่องของครอบครัวแสนอลวน
"กี่โมงแล้วอ่ะแม่"
"สามทุ่ม"
กรี๊ด สามทุ่ม อะไรกัน ตายๆว่าจะออกไปตระเวนดูเมืองเสียหน่อย อะไรเนี่ยค่ำแล้ว
"ต้อมออกไปดูเมืองไหม"
"อ้าว จะพาน้องออกไปเหรอ"
"พาไปดูเมืองน่ะพ่อ ไม่ได้มานานมีอะไรเปลี่ยนไปไหม"
"อุ๊ย เขาก็ก้าวไปตามโลกนั่นล่ะ จะไปแรดล่ะสิท่า"
"แม่อ่ะ"
ดูคุณนายเธอนะ อารมณืเสียรีบไปดีกว่า ผมเดินไปหยิบกุญแจรถ คืนนี้จะพาลูกชายออกไปซิ่งซะหน่อย ไม่ได้แตะมานาน
"ไปไหนเหรอพี่"
"ปริ๊นไปด้วย"
"ตาปริ๊นเราน่ะไปนอนได้แล้วลูก พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนไม่ใช่เหรอ"
"อ่า ไม่เอาอ่ะ ปริ๊นจะไปกะอานายกะพี่ต้อม"
"ไม่เอาลูกไปนอนนอนดึกไม่ดีนะ"
"ฮึ"
"เดี๋ยวพรุ่งนี้เลิกเรียนค่อยไปเที่ยวกันไงครับพี่ปริ๊น อาจะพาพี่ต้อมไปดูโกลเด้นเกทเฉยๆ"
"แหวะ พาไปดูสะพานทำไมอ่ะ"
"นั่นไง ไม่สวยเนอะ งั้นพี่ปริ๊นไปนอนเถอะไป"
หลอกล่อนานมาก ไอ้หลานตัวดีมันไม่ยอม ต้องให้พี่มันมาล่อไปถึงยอม โชว์ไทม์ กรี๊ด จะไปดูบาร์ในเมือง ขับรถเล่นแถวสะพาน แซวหนุ่มๆอะไรแบบนี้ อะไรแบบนี้ อิอิ
"ตรงนั้นร้านขนมปังขึ้นชื่อนะ ตอนเช้าก่อนไปเรียนเดินมาซื้อได้เขาเปิดแต่เช้า พี่นะกินทุกวัน ชินนาม่อนของป้าซาแมนต้าอร่อยมาก"
ผมพูดเป็นภาษาอังกฤษนะครับ ให้มันชิน
"เฮ้ย ทำไมไม่พูดภาษาไทยอ่ะพี่"
"อ้าว แม่ยังไม่บอกเหรอต้อม"
"บอกไร"
"เวลาคนในบ้านคุยกับต้อมเขาจะพูดเป็นภาษาอังกฤษนะ เราก็ต้องพูด ที่จริงครอบครัวพี่เข้มงวดเรื่องภาษามาก ในบ้านจะพูดแต่ภาษาไทยเท่านั้น แต่กรณีของเราพิเศษ"
"อ่า ผมไม่แย่หรอกเหรอ"
"ไม่ฝึกแล้วเมื่อไหร่จะเป็น เวลาไปเรียนเขาพูดไม่สนใจหรอกนะว่าเราจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจ ต้องเรียนให้หนักเข้าใจไหม"
"โหยพี่"
"อย่าท้อนะต้อม จำไว้ เรื่องเพื่อนเหมือนกัน อย่าไปใส่ใจมาก คนที่นี่เขาไม่มีเยื่อใยอะไรกันมากหรอกนะ คบคนให้เลือกดูด้วยว่ามันเอื้ออะไรให้เราหรือเปล่า พี่หมายถึงเราจะได้ประโยชน์อะไรจากการคบมัน เรื่องเรียนน่ะนะ ไม่ใช่เรื่องอื่น เพราะเพื่อนบางคนมันเห็นเราหัวดำพูดไม่เก่งมันก็ไม่มองแล้วล่ะ อย่าได้ไปใส่ใจ ตั้งใจเรียนให้มาก อย่าเถลไถล นั่นห้องสมุดหนังสือเยอะ ปิดวันอาทิตย์ยืมได้นะ เอาบัตรนักศึกษามายืมได้"
ผมก็เล่าเรื่อยๆล่ะครับ ขับผ่านอะไรที่คุ้นตา บางอย่างยังไม่เปลี่ยนไปเท่าไหร่เลย ก็แค่ห้าปีนี่นะจะให้เปลี่ยนไปสักเท่าไหร่กันเชียว
"ผมรู้สึก"
"อย่าท้อต้อม พี่เข้าใจ มองไปข้างหน้า อย่าอยู่กับที่ เหงาก็มีหลานมีพ่อแม่พี่ อย่าคิดอะไรเองแล้วตัดสินใจไปเลยเข้าใจไหม แม่พี่เห็นอย่างนั้นเวลาไปปรึกษาอะไรท่านจะให้คำแนะนำที่ดีเสมอ"
"ผมยังไม่ได้ว่าอะไรเลย"
"อ้าว แล้วจะพูดอะไรล่ะ รู้สึกอะไร"
"ผมว่าผมคิดถึงพี่แล้วว่ะ"
แป่ว จะเรียกว่าโรแมนติกหรืออะไรดีล่ะเนี่ย ผมนี่สะอึกไปเลยนะ
"คิดถึงก็มีสื่อตั้งมากมาย โทรศัพท์น่ะใช้เบอร์เก่าพี่เอาเครื่องเราใช้ ว็อทแอบได้ไม่เสียตังค์ เฟสไทม์ก็ดีเวลาคุยแล้วเห็นหน้า เล่นเอ็มก็ได้ อย่าห่วงไปเลยแก เผลอๆเรานั่นล่ะจะลืมพี่ไปเอง"
"ไม่มีทาง ไม่ว่าจะปี หรือสิบปีผมไม่มีวันลืมพี่ไปหรอกนะ"
"จ้าพ่อคุณ จะรอดู สาวๆที่นี่สวยนะจะบอก ยิ่งมาจากเวียดนามน่ะ ลูกครึ่งอะไรแบบนี้ สวยนะ"
"ผมไม่สนใจหรอกพี่ ผมรู้ว่าผมมาทำอะไร"
"ดีแล้วต้อม ป่ะเดี๋ยวพาไปดูสะพาน"
เปิดเพลงหน่อยเถอะ บรรยากาศแปลกๆมันมองออกไปนอกกระจกรถนะ แต่หันมามองด้านคนขับมันหมายความว่ายังไงวะเนี่ย กรี๊ด ชั้นอึดอัดนะโว้ย
To be Continued
-
"ทำไม มองจังต้อม ไม่กลัวพี่อายเหรอ"
"พี่อายด้วยเหรอ"
"อ้าวไอ้นี่ ชั้นก็คนนะโว้ย"
"อิอิ พี่ลองพูดอะไรซึ้งๆหน่อยดิ ผมจะได้เก็บไว้เป็นแรงใจ"
"มาไม้ไหนอีกเนี่ย อ่ะซึ้ง"
"ไม่ตลกนะพี่"
"อ้าวนะ จะให้พูดอะไรล่ะซึ้งๆน่ะ พูดเป็นแต่แรงๆอ่ะนะ เอาไหมล่ะ"
"เอาดีๆดิพี่นะนะ ผมขอ"
"รักษาตัวดีๆนะต้อม ดูแลตัวเองดีๆ อย่างน้อยก็เพื่ออนาคตของเราเอง"
อ่ะ ยอมมันครับยอมพูด ซึ้งแล้วนะเนี่ย
"ไม่เอาอ่ะ ทางการไปหน่อย"
"โว้ย งั้นก็ไม่ต้องเอา โน่นสะพาน ถ่ายรูปเอาสิ"
"ไม่อ่ะ เดี๋ยวก็อยู่นี่แล้วจะถ่ายทำไม อยากถ่ายเมื่อไหร่ค่อยมาก็ได้นี่"
"เริ่ด งั้นกลับไปนอนเถอะนะ"
"โหยพี่อ่ะ พาไปที่ดีๆหน่อยดิ ผมอยากอยู่กับพี่สองคนนานๆ"
"อย่ามาไอ้ต้อม หนาวจะตาย รีบกลับเถอะ"
"นะพี่ผมขอเถอะ ไหนๆพี่ก็จะไม่ได้เจอหน้าผมอีกตั้งหลายปีนะ จะไม่คิดถึงผมจริงๆเหรอ"
โอ๊ย อะไรนี่ คิดถึงสิ นี่ก็เริ่มตะหงิดๆขึ้นมาแล้วนะ อารมณ์เสียคนยิ่งพยายามควบคุมตัวเองอยู่ กรี๊ด
"เออๆ ไปร้านเบียร์ริมสะพานก็ได้"
ยอมมันครับ ผมนี่ไม่ไหวจริงๆใจอ่อนอยู่เรื่อยเลย จะบอกความจริงให้นะครับ ว่าตอนนี้ในใจมันสั่นไหวแปลกๆ ถ้าหากจะไม่ให้เจอหน้ามันจริงๆช่วงแรกก็คงคิดถึงมากเหมือนกันนะ แต่ผมรู้ดีว่าความรู้สึกคนเรามันจะชินชาไปเองกับสิ่งแวดล้อม แต่ช่วงแรกนี้คงต้องแอ๊บร่าเริงไม่ให้คุณสามีจับได้ จะว่าไปตอนนี้ในหัวไม่มีไอ้หลวงโผล่มาเลยนะ หลับตาลงก็ต้อม ลืมตามาก็เจอมันยิ้มรออยู่ตรงหน้า แววตาละห้อยแบบนี้ กรี๊ด นี่ชั้นทำกรรมไว้ที่ไหนเนี่ยทำไมชั้นต้องมาลำบากใจขนาดนี้นะ เอ๊ะ หรือว่าผมเป็นนางวันทองกลับชาติมาเกิดเหรอ อิอิ
สะพานโกลเด้นเกททอดยาวเด่นเป็นสง่าเชื่อมสองฝั่งของอ่าวซานฟรานซิสโก สีแดงเก่าๆไม่ซีดมากยังคงแลเห็นแม้จะเป็นเวลาค่ำคืน แสงไฟที่สาดส่องตามเชิงสะพานทำให้สะพานนี้สวยงามน่ามองขึ้นมากทีเดียว ร้านเบียร์ที่ว่าก็ไม่ได้อยู่เชิงสะพานแต่อย่างใดหรอกครับ แค่มองไปเห็นตัวสะพานและอ่าวซานฟรานฯได้เป็นอย่างดี บรรยากาศก็น่านั่งนะมีที่นั่งทั้งในร้านและนอกร้าน มีแขกมาใช้บริการอยู่พอสมควร ตามโต๊ะต่างๆเขาจุดเทียนให้ด้วยล่ะเออ เพื่อ คนยิ่งพยายามไม่ทำให้บรรยากาศมันโรมานซ์อยู่นะเนี่ย
"สวยดีนะพี่"
"อืม แต่อย่ามาบ่อยล่ะไม่ดีนะ แม่รู้เข้าจะซวย"
"ผมไม่มาหรอกน่า"
"ซวยนี่คือคุณนายเธอจะขอมาด้วยนะแก"
"บ้า คุณแม่เที่ยวแบบนี้ด้วยเหรอ"
"น้อยไปสิ คอเบียร์นะนั่นน่ะ ยิ่งเบียร์ดำนะแก นางเป็นขาประจำอยู่ร้านหัวมุมบ้านนั่นไง เดี๋ยวชี้ให้ดู เบียร์เยอรมันแท้ๆ"
"จริงดิ"
มันหัวเราะครับ ลอยเลยผม เพิ่งจะมาสังเกตว่ารอยยิ้มมันเวลามันหัวเราะนี่ โอ๊ย ตบชั้นที ไม่ได้ๆ ต้องมีสติ ผมสั่งเบียร์มาสองแก้ว ขอบอกแก้วเบียร์เขาไม่ได้เหมือนแก้วบ้านเรานะ ใหญ่โตมโหราฬใส่ได้น่าจะประมาณลิตรหน่อยๆ เหอๆ สั่งอะไรมาเคี้ยวเล่นด้วย
"พี่ผมถามจริงๆนะ ทำไมพี่ไม่ให้ผมเรียนอยู่เมืองไทยล่ะ"
"อะไรนะ"
ผมได้ยินล่ะครับ แต่ทำท่างงแอ๊บหน้ามึนถามไปก่อน เพราะจะได้คิดคำตอบ ไม่คิดว่ามันจะถามนะ
"ผมเรียนที่โน่นถ้าพี่จะดูแลผม พี่ก็ทำได้นี่"
"มันไม่เหมือนกันนี่ต้อม อยู่โน่นวิชาการมันไม่เหมือนกัน หมายถึงพี่อยากให้เราพูดภาษาอังกฤษเก่งๆไง ดีกรีจากเมืองนอก เราเองก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าถ้าดีกรีนอก เวลาไปสมัครงานที่ไหนเขาก็ยินดีรับทั้งนั้นล่ะ บ้านเราเป็นยังไงเราก็น่าจะรู้"
"ไม่ใช่ส่งผมออกมาห่างๆพี่หรอกเหรอ"
"นี่ สงสัยอะไรมากมาย ไม่อยากเป็นเหรอหนุ่มนักเรียนนอกน่ะ"
"ไม่ค่อยว่ะพี่ พี่ก็รู้จักผมนี่ นักเรียนนอกแล้วไงอ่ะ ในเมื่อปูมหลังผมก็เป็นแบบนั้น"
"เออนี่ก็อีกเรื่อง ต้อมพี่ขอนะ อายอะไรก็ได้พี่ไม่ว่า แต่อย่าอายตัวเอง ใครจะว่ายังไงก็เรื่องของเขา เขามีสิทธิ์ แต่นี่มันก็สิทธิ์ของเราเหมือนกัน แต่ก็ไม่ใช่ให้ลืมตัวนะ ที่ชั้นพามาที่นี่ก็ไม่ได้พามาชุบตัว แต่พามาหาโอกาสที่ดีกว่าให้กับตัวแกเอง เข้าใจไหม"
"ฮ่าๆ เป็นชุดเลย เฮ้อ พี่ไม่อยู่แล้วใครจะบ่นใส่ผมเป็นชุดๆแบบนี้เนี่ย"
"ไม่อยู่ก็ด่าได้ อย่าลืมสิ"
"งั้นคุยกับผมทุกวันเลยนะพี่"
"มากไปแก ชั้นไม่ต้องหลับต้องนอนกันพอดี"
ให้ตายเถอะ กลายเป็นผมเองนะที่เขิน แกล้งมองสะพานดีกว่า
"คิดถึงแล้วอ่ะพี่"
"อ๊ะ ไอ้ต้อม"
ตอนจะกลับครับ ผมเดินไปจะเปิดรถ มันเข้ามากอดด้านหลังซุกหน้าลงคอผม เอ่อ กรี๊ด ใจสั่นหวั่นไหวเกินต้านทาน
"อยู่นิ่งๆดิ ผมขอกอดหน่อย เป็นครั้งสุดท้าย พรุ่งนี้ผมจะไม่กอดพี่แบบนี้อีก นะพี่ ผมขอกอดหน่อย"
เอ่อ ผมนี่ยืนนิ่งเลยครับ มันกอดแน่นขึ้น จะด่าก็ด่าเลยนะผมก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน อ่อนไหวมาก
"ผมรักพี่นะ รู้ไหม ผมรักพี่มากนะ"
ผมจะพูดอะไรได้เนอะ จะให้พูดอะไรดีล่ะ น้ำตาจะไหลแล้ว โอยไม่ไหว ไม่ไหวจริงๆ
"เข้มแข็งไว้นะต้อม พี่ทำทุกอย่างไปก็เพื่อเราเองนะ"
ต่อมน้ำตาแตกจนได้ อ๊าย อารมณ์เสีย
"ขอบคุณนะพี่ ขอบคุณมาก พี่ทำให้ผมขนาดนี้แล้วจะไม่ให้ผมรักพี่ได้ยังไง ฮึกๆ"
ไม่ต้องหันมาดูก็รู้ครับว่ามันร้องไห้ มันกอดผมแน่นขึ้นผมก็นะ ไม่ไหวแล้ว ไม่มีหัวใจจะมาคิดถึงใครอะไรแล้ว ผมก็จับมือมันกระชับกอดน้ำตาไหลเหมือนกัน เนิ่นนานพอสมควร จะคิดว่าจะยังไงล่ะฉากหลังเป็นสะพานที่ใครหลายคนในโลกนี้ต่างก็อยากมาดู เวลาค่ำคืนอากาศหนาวเย็นความงดงามของสะพานไม่ได้หายไปไหนเลย เฮ้อ ไม่ไหวจะเคลียร์เพลียหัวใจ สรุปว่าก็ยืนอยู่สักพักแล้วก็กลับไปนอนครับ ตื่นมาตอนเก้าโมงอากาศจะหนาวไปไหนเนี่ย ตอนนอนผมก็นอนกับมันนั่นล่ะครับ ไม่ได้อะไรมากแค่นอนให้มันกอด แรดเนอะ แต่เอาเถอะ สงสารมันเหมือนกันนะ ใจคนเราไม่ใช่ว่าจะตัดได้ง่ายดายขนาดนั้น มันรักผมมันผิดด้วยเหรอ ก็ไม่นะ แต่ผมเองนี่สิผิด ผิดที่ใจมันแบ่งแยกออกเป็นสองทาง ลำบากใจ ควบคุมตัวเองอย่างแรง พลังใจในมันถูกดึงเอามาใช้เกือบหมด จนจะไม่มีเหลือให้ทรงตัว ทั้งที่แต่ก่อนตอนรู้จักมันใหม่ๆยื่นข้อเสนอไปแล้ว มันผิดสัญญา แต่ผมก็ไม่ได้ตัดมันออกไป เฮ้อนะ
ตอนกลางวันหลังจากกินข้าวเสร็จผมก็พามันไปดูร้านแค่โฉบไปดูล่ะครับนิด หน่อย อยู่นานไม่ได้เดี๋ยวคุณนายจะใช้ แนะนำมันให้รู้จักกับคนในร้าน คือไม่ได้บอกว่าเป็นคนอื่นหรอกนะครับ บอกว่าเป็นน้องในไส้นี่ล่ะขี้เกียจจะต่อความยาวสาวความยืด พอเสร็จจากสาขาแรกก็พาไปอีกที่ในตัวเมืองซานฟราน มองไม่เห็นสะพานหรอกนะร้านนี่พี่ชายผมดูอยู่ ก็ทำเหมือนเดิมคือไปแนะนำให้ทุกคนในร้านรู้จัก ทั้งน้องๆที่มาเรียนที่นี่แล้วมารับงานพิเศษ
"โหดูท่ามีแต่คนรวยๆนะพี่ รู้สึกจะมีรุ่นพี่ที่โรงเรียนด้วยนะ"
มันพูดขึ้นตอนเราเดินออกจากร้าน เพราะจุดหมายปลายทางต่อไปคือมหาวิทยาลัย ต้องพามันไปดูก่อน พร้อมกับบอกว่าอะไรมันอยู่ตรงไหนนั่นล่ะครับ
"อ้าวเหรอ คนรวยเวลามาอยู่ไกลบ้านเขาก็ต้องทำอะไรแบบนี้เหมือนกันล่ะแก พวกที่ไม่ทำคือพวกที่รวยจริงๆ รวยแบบว่าติดอันดับไม่จำเป็นต้องทำ แต่ตอนที่พี่อยู่ ก็มีน้องคนหนึ่งนะ เป็นลูกมหาเศรษฐีอันดับต้นๆของเมืองไทยเลยนะ แต่น้องมันอยากหาประสบการณ์ คนเราคิดไม่เหมือนกันหรอก แต่ไอ้นั่นนะงกมากขอบอก"
พอไปถึงมหาวิทยาลัยผมก็ไปจอดรถแล้วพามันเดินเข้าไปดูสถานที่ด้านใน
"ถ้าไม่ชอบคณะที่เลือกให้ เทอมสองค่อยเปลี่ยนนะ แต่เราก็ต้องเรียนภาษาก่อนอยู่ดีล่ะ พามาดูก่อนเฉยๆ"
ผมเลือกคณะวิทยาศาสตร์ให้มันล่ะครับ เพราะเรียนหนัก อิอิ วางแผนไว้ล่ะเพราะถ้ามันเรียนหนักมันก็จะไม่มีเวลาไปเกเร อ๊าย ฉลาดลึกล้ำ จากบ้านผมมามหาวิทยาลัยก็ใช้เวลาพอสมควรนะ เพราะเบริ์กเลย์อยู่ทางตะวันออกขับรถประมาณเกือบชั่วโมง เอ๊ะผมว่าไอ้ซันนี่มันก็ต้องมาเรียนที่นี่แน่ๆ เพราะเมืองที่มันอยู่ห่างจากคอนคอร์ดแค่สิบห้านาที เหอๆ เอาเถอะถ้ามีวาสนาต่อกันก็น่าจะได้เจอกัน ช่วงแรกๆนี่ต้องให้พี่แพทย์หรือไม่ก็พ่อมาส่งมันทุกวัน แต่เวลากลับนี่คงต้องให้นั่งรถประจำทางกลับเอง ฝึกไว้มันจะได้ชิน ตอนผมเรียนอยู่ก็นั่งรถไปเองนะขอบอกจนปีสามแน่ะถึงได้ลูกชายมาขับโฉบ
ขากลับก็พามันขับรถโฉบไปทางเหนือไปตามทางหลวงหมายเลข ๘๐ ผ่านริชมอนด์ แวะกินข้าวบ่ายที่ร้านประจำในคร็อกเก็ต คือว่าก็อยากอยู่กับมันนานๆเหมือนกันอ่ะนะ พลพลอยได้คือจะได้พามันขับรถดูเมืองอันกว้างใหญ่ เหอๆ ถึงบ้านเย็นพอดี
"ลางานต่อไม่ได้เหรอลูก รีบไปหน่อยไหม"
พ่อผมเอ่ยขึ้นตอนแต่งตัวเสร็จลงมาข้างล่างจะไปสนามบิน ให้พี่แพทยืไปส่งคนเดียวครับ ไม่ให้คนอื่นไปแม้แต่หลานรัก ไม่ไหวจะเคลียร์หรอกนะ เดี๋ยวร้องไห้ไม่สวยอีก
"ไม่ได้หรอกพ่อ ช่วงนี้เขาจะปิดงบประจำปี เขาให้นายลาก็บุญแล้ว"
"ลาออกมาเลย มาอยู่กับชั้น จะให้เป็นแคชเชียร์"
"แหมแม่ นายจบเบิร์กเลย์นะ อะไรจะมาเป็นแคชเชียร์ร้านอาหารไทย ตลกไปไหม"
"ใครจะทำไม ชั้นจะจ้างเอง"
"เอาไว้นายจะพิจารณา"
"แหมนะ เล่นตัวอีก เออให้มันได้อย่างนี้ เดี๋ยวชั้นก็ยกตำแหน่งให้พ่อต้อมไปหรอก"
"จ้าคุณแม่ ไปเถอะพี่แพทย์เดี๋ยวตกเครื่อง"
ผมยื่นกระเป๋าใบกิ๊บเก๋ให้พี่ชายถือ ตอนแรกมันส่ายหน้านะ ผมไม่ยอมหรอกมันต้องดูแลผมบ้างสิ
"แม่นายไปนะ"
ผมเข้าไปกอดแม่ คุณนายเธอก็สะอึกรู้เลยว่าต้องร้องไห้เลยรีบผละออก
"พี่ปริ๊น เดี๋ยวอานายจะโทรฯหานะ"
"แว้ก ไม่เอา ทำไมไม่ให้ปริ๊นไปด้วย แว้ก"
มันร้องไห้ล่ะครับ เป็นธรรมดา แหกปากซะ ไอ้พี่ชายมันก็ยืนน้ำตาซึม ตอนชั้นมานี่สนใจชั้นไหมเนี่ย เวอร์มากพอจะไปล่ะทำมาเป็นร้องห่มร้องไห้
"โอ๋ๆ อานายรีบนี่ครับ มาขอกอดหน่อย"
"แว้ก ไม่เอาไม่กอด อานายใจร้าย"
"ไม่ยอมเหรอ นี่แน่"
ผมก็เข้าไปกอดหลานล่ะครับ แต่กอดหอมอยู่ไม่นานมากนัก กอดเจค กอดพ่อ น้ำตาเริ่มเอ่อแล้ว อ๊ายไม่ได้ๆ
"ไปเถอะลูก"
พ่อผมตบบ่า ผมนี่เม้มปากแน่นเชียว
"ต้อม พี่ พี่ไปนะ ฮึก ดูแล"
เอ่อ เว้นการบรรยาดีไหม พูดไม่เป็นคำ น้ำตาที่กลั้นเอาไว้นานแสนนานมันทะลักออกมา ไอ้ต้อมเองมันก็ยืนน้ำตาไหลอยู่
"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกลูก แม่จะดูแลพ่อต้อมให้ดี เหมือนที่เรารักน้อง ไม่ต้องห่วง"
อยากจะโผเข้าไปกอดมันเหมือนกันนะ แต่ไม่เอาดีกว่า ร้องไห้นี่ก็จะแย่อยู่แล้ว ผมหันหลังเดินออกจากบ้านทันที เฮ้อนะ
"เอาน่า คิดถึงน้องมันก็มาบ่อยๆสินาย จะร้องทำไม"
"แหมพี่แพทย์ ก็มันทัชนี่ พี่ไม่เข้าใจหรอก"
"นะ พ่อเซนซิทีฟ"
ต่อจากนี้ไม่รู้กี่ปี นับจากนี้ไม่รู้อีกกี่ร้อยวัน เรื่องวันนี้รวมถึงเมื่อวานมันผ่านไปแล้ว ใบหน้าของมัน รอยยิ้มของมัน เสียงหัวเราะ คำพูดที่ยียวนกวนประสาท กรี๊ด ไม่มีแล้ว ไม่มีอีกแล้ว
"โฮ"
ปล่อยมันออกมาเลยไม่สนใจพี่ชาย กรี๊ด ใจจะขาด ไม่มีแล้ว ไม่มีต้อมที่รักแล้ว คิดถึงมันแล้ว คิดถึงมากๆแล้ว ต้อมของชั้น ใจหายปลิวไปไหนไม่รู้ร่างเบาหวิวล่องลอยรางเลือน แม้จะเข้าไปในสนามบินผมก็ยังไม่หยุดร้อง แม้แต่ไอ้ตม. หน้าดำมันถามก็ไม่สนใจ กูเสียใจนี่เข้าใจไหมเนี่ย ขากลับไม่ได้นั่งสายการบินแห่งชาติหรอกนะครับ ไม่มีจากที่นี่ต้องนั่งสายการบินหางเขียว มันจะต้องไปเปลี่ยนเครื่องที่ญี่ปุ่นด้วยนะ โอยยิ่งนานยิ่งบีบหัวใจ ภาพเมืองที่เคยเป็นที่อยู่มาหลายปีตั้งแต่วัยรุ่นตอนต้นจนเรียนจบ มหาวิทยาลัย แสงไฟระยิบระยับอยู่เบื้องล่าง บ้านผมอยู่ตรงไหน คงไม่เจอหรอกจากบนนี้ เคยไหมที่สายตาซึมซับเอาอารมณ์จากสิ่งที่เห็น สิ่งที่รักที่มีคนกำลังดึงมันวิ่งลอยไกลออกไป ออกไป จากแสงไฟระยับเป็นเล็กลงๆ เลือนหายไป มีเพียงความมืดมิดนอกหน้าต่าง โฮๆๆๆ ใจจะขาดแล้ว กรี๊ด ไปกรี๊ดในห้องน้ำดีกว่าสุดจะทน เรียมเหลือทนแล้ว
เขียนโดน อิ๊กกี้
-
ซึ้งมาก
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
ทริปนี้มีทุกรสชาติ :laugh:
+1
-
เหอๆๆ ว่าต้อมเยอะแล้ว นายเยอะกว่าต้อมอีกนะเนี่ย คึคึ
-
อ่านแล้วแบบว่า เข้าใจอารมณ์แบบเจ็บเพราะเขา เหงาเพราะเธออ่ะ
น้องต้อมโกอินเตอร์แล้ววววว
-
เอ้าา ป้า ผัวรออยู่นะรีบกลับดิ
:กอด1: :กอด1:
-
โอ้ย สะเทือนใจอ่ะ ต้อมไปแล้วอ่ะ ฮืออออ แค่เกริ่นก็เริ่มคิดถึงต้อมกับพี่นายแล้วอ่ะ คิดถึงบรรยากาศเวลาสองคนนั้นอยู่ด้วยกัน
จริงจังเลยอ่ะ ยัีงยืนยันคำพูดเดิม ถ้าไม่ติดเรื่องศีลธรรม จะเชียร์ให้ 3P แต่ณ จุดนี้ ศีลธรรม ฉันไม่สนแล้ว เชิ่ดใส 3P เถอะค่ะ โอ้ย
เข้าใจฟีลคุณนายเลย ขอเป็นนางวันทองตอนนี้เลยได้ม่ะ อยากเก็บเอาไว้ทั้งสองคนอ่ะ กรี้ดดด ใจหนึ่งก็อยากรู้่ว่าอนา่คตของต้อมจะเป็นยังไง อีกใจก็กลัวว่า แล้วถ้าต้อมมีคนอื่นละ ถ้าต้อมไปละคนอื่นที่ไม่ใช่พี่นายละ เราจะแฮปปี้มั้ย โอยย และไหนจะพี่หลวงอีก ถ้าพี่หลวงเขาเป็นคนไม่มีเหตุผล ใจแคบ ขี้หึง นะ อะไรจะเกิดขึ้น ทุกอย่างก็อยู่ที่นายแล้วอ่ะ แต่จากที่อ่านความรู้สึกพี่นาย ก็ไม่อยากจะพูดอะไรนอกจาก พี่นายค่ะ เดินไปหาพี่หลวง และพาพี่หลวงไปหาต้อม แล้วเปิดประเด็นถามเลยค่ะว่า 3P มั้ย อ้ายยยยยยยยย ฮาๆๆๆ รอตอนต่อไปนะค่ะ
-
แอบเศร้าแฮะตอนนี้
น้องต้อมกับนายก้แยกกันซะแล้วสิ เลยไมมีคนมากวนเลย
-
แอบเศร้าแฮะตอนนี้
น้องต้อมกับนายก้แยกกันซธแล้วสิ เลยไมมีคนมากวนเลย
-
:sad4:
ซึ้งอ่ะ
อารมณ์นายตอนนนี้คง เจ็บเพราะเขาเหงาเพราะเธอสิน่ะ 555
ชอบที่นายเป้นคนธรรมดาบ้าง ไม่ใช่เริ่ดๆ เชิ่ดๆอย่างเดียว 555
แอบเศร้าที่ต้อมไปแล้ว
คิดถึงต้อม
ซัน-ต้อม หรอ
ไม่ให้อ่ะ หวงต้อม 555
3PPPPPPPPPPPPPPPPPPPPเถอะพี่อิ้กกี้
แต่ถ้าไม่ได้ก็ :o12:
กลัวนายจะเจ็บจังเวลารู้ว่าต้อมมีแฟนแล้ว
ก็ต้องเจ็บเป็นธรรมดา แต่น่ะ ก็มีหลวงนี่
+1 จร้า
-
เฺ่ฮ้อ แค่ขึ้นมาก็เศร้าแล้ว T^T
3P เลยดีกว่าอย่างงี้ อิอิ
:m15: :m15: :m15:
-
ซึ้งค่ะ
เพื่ออนาคตที่ดีนะต้อม
-
เศร้าอะ :m15:
-
เอ้าา ป้า ผัวรออยู่นะรีบกลับดิ
:กอด1: :กอด1:
555 รีพลายนี้ได้ใจป้านะจ๊ะ
ไม่อยากให้เป็นวันทองนะนาย ก็เข้าใจว่านายก็มีใจให้ต้อม
จะให้ตัดขาดเลยก็ยังไม่ได้ ตอนนี้ก็เป็นแค่ชู้ทางใจก่อนนะ
ปล่อยให้เป็นเรื่องของอนาคตเหอะ ในอนาคตน่ะถ้าใช่ก็คือใช่
ถ้าไม่ใช่ก็อาจจะเปลี่ยนใจไปทั้งต้อมทั้งนายก็ได้ ใครจะรู้
-
+1 ค่ะ
:o12: บ่อน้ำตาแตกอีกแล้ว
สงสารนายกับต้อมจัง
อีกนานเลยกว่าจะได้เจอกันอีก
-
เพื่ออนาคตที่ดีนะ ต้อมนะ
นายก็ปล่อยน้องไปเถอะ สงสารหลวงอ่ะ :เฮ้อ:
-
กลับมาเจอผัวหลวงก็ไมเหงาแล้วหล่ะนายตี้
-
กลายเป็นนายเอกเจ้าน้ำตาไปเลยงานนี้ :L3:
-
3p ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เถอะ !
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:sad4:
-
เง้ออ สงสารหลวง
บอกไม่ถูก
-
โถนาย เข้าใจอารมณ์นะ
แต่....อย่าว่าอย่างโน้นอย่างนี้เลยนะ อ่านบรรยายช่วงท้ายๆ รู้สึกมันเกินรันทดจนแอบหัวเราะนะ
-
โถ พ่อคุณ เซนซิทีฟเหลือเกิน
แอบเห็นนะว่าชีดีใจถ้าเป็นนางวันทองมาเกิดใหม่555
-
:sad4:
-
เหอะๆ จะรอดไหมเนี่ยยยยย
สู้ๆพี่อิ๊ก :)
-
ปาดน้ำตาออก ไม่ไหวแล้วซึ้งเกินไป :sad4:
-
น้ำตาท่วมใจครับท่าน
จ่ายค่าน้ำตาไป 1 แต้ม
-
คุณนาย ไอ้คำว่า "ไม่มีต้อมที่รักแล้ว " หมายถึงอะไร :m16:
อย่าทำให้คนอ่านหวั่นใจสิ ยังไงเมื่อเรียนจบแล้วต้อมต้องไปแย่งคุณนายคืนมาอยู่แล้ว ห้ามจับคู่กับคนอื่นนะ :angry2:
-
รอตอนต่อไปอยู่น่ะครับ
-
มาอ่านโอ้ น้องต้อม บินเดียวแล้ว
คิดถึงพี่หลวงเนาะ
-
เพื่ออนาคต ท่องเอาไว้ต้อม อย่าทำให้พี่นายเค้าผิดหวังน้า :man1:
-
นาย ยื่นหน้ามา เดี๋ยวจะตบเรียกสติให้
ท่องไว้ๆ หลวงๆๆๆๆๆ เห็นมั๊ยหลวงน่ารักขนาดไหนมีเป้นห่วงเป็นใย มีหึงมีหวง หาดีๆอย่างหลวงยากนะ
ต้อมก็ปล่อยให้มันเป้นน้องต่อไป
ไปเถอะต้อมมุ่งไปข้างหน้า อนาคตที่ดี (ซัน?) รอนายอยู่ อย่ามายุ่งกับนายเรย
-
โห ซึ้งด้วยนะงิ
TwT
-
โกรธนายนะตอนนี้อ่ะ!!เลือกซักทางได้มั้ยคะ ตอนนี้คนอ่านเจ็บไปทั้งใจแล้ว จะเลือกต้อมก็ต้อมดิ แล้วก็ไม่ต้องมายุ่งกับหลวงอีกเพราะมันจะทำให้หลวงเจ็บมาก ฮือๆๆสงสารๆเจ็บกันทั้งหมดแหละเอา(อินไปและ)
-
เศร้าจังเลยยย ห่างกันไกลแสนไกลล
-
แอบอ่านมาตั้งนาน ในที่สุดเรื่องนี้ก็ทำให้ต้องสมัครเข้าเล้า ฮิๆ
สนุกมากค่ะ ตกหลุมรักน้องปริ๊นเข้าอย่างจัง กวนได้อีก :o8:
-
:z13:
จิ้มไข่เป็ดอิอิ
:sad4:
ตอนนี้ซึ้งสุดยอด น้ำตาไหลพรากเลย
ต่อไปนี้ไม่มีน้องต้อมอีกแล้วใช่ไหม :o12:
-
:sad4: :sad4:3Pเถอะค่ะ :sad4: :sad4:
-
ซึ้งมากๆๆๆ อยากร้องดังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ซึ้งค่ะ :o12: :o12: :o12: :o12:
-
ตอนนี้ซึ้งเกิ๊น นนนน นน :dont2: :o7: :sad2:
-
เรื่องราว รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ทุกสิ่งจะกลายเป็นอดีต อยู่ในภาพความทรงจำ
อีกกี่วัน กี่เดือน กี่ปี กว่าจะได้เจอกัน ความรู้สึกจะเหมือนเดิมมั้ยเนี่ย TT
กลัวเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม ทำใจไม่ได้ แงแง
เศร้ามาก
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
หรือ ซันจะมาสอยต้อมไป ?
55555
-
:m15: :m15: :m15:
-
:sad4:ซึ้งมากโฮกไม่ไหวแล้ว
:o12:
-
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
ตอนนี้ซึ้งมาก ๆ YY
สงสารต้อมจัง
นายลาออก แล้วมาทำงานแคชเชียร์ ๆ
อยากให้เรื่องนี้ ๓พี จัง U.U
-
อืม....ต้องจากกันแล้ว ต้อมจะเป็นยังไงเนี่ย
ตอนหน้าจะมีหลวงโผล่มามั้ยนะ 55+
-
นายเยอะดีจัง ชอบ
น้องต้อมสู้ๆนะจ๊ะ เป็นกำลังใจ !
-
ซึ้งมาก อะไรมาก น้ำตาคลอเลย
แต่มะอะไรกับประโยคสุดท้าย หัวเราะทั้งน้ำตาเลยอ่ะ คุณ(นาย)เรียม 555+
-
โถนาย เข้าใจอารมณ์นะ
แต่....อย่าว่าอย่างดน้นอย่างนี้เลยนะ อ่านบรรยายช่วงท้ายๆ รู้สึกมันเกินรันทดจนแอบหัวเราะนะ
เห้ยเป็นเหมือนเราเลย ซึ้งก็ซึ้งนะ แต่แอบขำเหมือนกัน 55555
-
ที่จริงก็แอบเชียร์3Pนะ
แต่คิดๆ แล้ว อยากให้ต้อมมีคนของตัวเองไปเลยน่าจะดีกว่า
เอาเป็นว่าแอบหวังไว้ว่าจะเป็นซันที่เป็นคู่กัดที่จะมาเป็นคู่ใจแทน อิอิ
:z2:
-
เยอะเนอะ
อาลัยอาวรณ์มาก กลับไปก็บอกเลิกกับ"ผัว"เถอะ
..บางทีคนดีๆ ก็ปล่อยไปให้คนดีๆที่"คู่ควร" เหอะ
(หลวงไปเลี้ยงต้อยน้องปริ้นดีกว่าที่รัก อีกสิบปีก็กินได้แระ กร๊ากกก)
เข้าใจคำว่าไม่มีรักแท้ในหมู่เกย์แล้วล่ะ
ถึงว่า ขนาดมีผู้ชายแท้ๆ ที่รักและให้เกียรติ ขนาดนี้ก็ยังไม่รู้จักคำว่า "พอ" เลย
ได้ขนาดนี้แล้วยัง ไม่รู้จักพอ คิดไม่ได้ ก็หาใหม่เถอะ ปล่อยคนดี ๆ ไปอย่าให้มาจมปลัก
จะบอกให้ว่า สิ่งที่หลวงมีให้ ต้อมมันยังให้ได้ไม่เท่าหลวงเลย เหอๆ
ตั้งแต่การเปิดเผยกะคนภายนอกแล้ว ออกหน้าออกตา (ต้อมยังแหยงๆกลัวอาย ทั้งที่หลวงต้อมก็ชายแท้ทั้งคู่ อาจจะเกี่ยวกับอายุด้วยเพราะหลวงโตกว่า)แม้กระทั่งกับเปิดเผยกับครอบครัวตัวเอง(ที่พนันได้เลยตอนแรกต้อมยังไม่กล้าที่จะเปิดเผยกะครอบครัวแน่ๆหรืออาจจะปิดไปตลอดด้วยซ้ำกลัวพ่อแม่รับไม่ได้)เกือบมีเรื่องกับแม่เพราะไม่ยอมรับ ความจริงจังในการคบหา ความเป็นผู้นำที่พึ่งพิงได้ ความห่วงใยใส่ใจเล็กๆน้อยๆ ตั้งแต่หาเพลงมาใส่ในรถ(ตั้งแต่แรกๆที่เริ่มได้เสียกันด้วยซ้ำ)จนถึงยอมล้างจาน เพราะไม่อยากให้โดนลมจะไม่สบายเพิ่ม ฯลฯ
ยังต้องการอะไรอีกเหรอ? สิ่งที่มีอยู่ในตอนนี้น่าจะเป็นสิ่งที่เกย์หลาย ๆ คนฝันถึงแล้วนะ การที่ครอบครัวคนรักยอมรับ คนรักทั้งรักทั้งให้เกียรติ จริงจัง เปิดเผยกับสังคม
กับต้อมไม่ได้ดูถูกความรักน้องมันนะ แต่ยังเด็กยังเป็นความรักแบบเด็กๆ (เหมือนลูกไก่ที่เพิ่งออกจากไข่)ที่เจอคนที่ทำดีด้วยถูกใจไม่เหมือนใคร แต่ ยังต้องโตอีก ยังต้องเรียนรู้โลกอีกมาก
เคยคิดไหมว่าการให้ความหวังน้องมันมันจะเป็นดาบสองคม
หากต้อมมันหวังไว้มาก รอเวลา พอเอาเข้าจริงสุดท้ายกลับไปไม่ได้อย่างที่หวังไว้ ยิ่งจะเจ็บหนักกว่าตอนนี้ซะอีก
พัดยังดูดีกว่าอีก ถึงจะแรด ร่าน แค่ไหนสุดท้ายยังหยุดได้กับโจ้ ยังคิดได้บ้างอะไรบ้าง
---------------
น้องปริ้นน่ารักอีกแล้วววว ขวัญใจป้า :man1: อิอิ อิพี่แพทย์ก็ยังตัวประกอบดีเด่นอีกเช่นเคย
ยังแอบเชียร์ลึกๆ แพทย์-ต้อม หุหุ แต่ถ้าได้ ต้อม-ซัน ก็ไม่รังเกียจ เพราะซันดูท่าจะน่ารักไม่เบา เหมือนกันแอบสงสารด้วย
กัดกันไปก็รักกันเองละว้าาา :really2:
-
อ่านแล้วคิดถึงแฟนเลยค่ะ กร๊ากกกก
ประสบการณ์ตรงอ่านแล้วต่อมน้ำตาแตกเลยทีเดียว คึๆ
ขอบคุณพี่อิ๊กมากนะคะ
-
ใจหายมากกกๆๆๆ อ่านแล้วเศร้าา
มีผัวคนเดียวเป็นเรื่องดี แต่คิดอีกที 3P เริ่ดกว่าเป็นไหนๆ จุ๊บ :กอด1:
-
โฮฮฮฮฮฮฮ ตอนนี้เศร้าอ่าาาา ฮือออออออ :m15:
สงสารทั้งน้องต้อมแล้วก็นาย
ต้อม ขยันตั้งใจเรียนนะคระ
คุณนายกลับไปก็ดูแลสามีดีๆนะคะ
แต่ก็ต้องคุยกับน้องมันบ้างนะ สงสารอ่า แง๊ๆๆ :sad4: :sad4:
-
อ่านตอนนี้แอบน้ำตาไหล
ตอนจากกัน รู้สึกคิดถึงต้อมขึ้นมาทันที
รอตอนต่อไปจ้า
-
นายเยอะจริงๆ
เหอะๆ!!
:z2:
-
อารมณ์คนละฟิวส์เลยยยยย
-
ต้อมจ๋าาาาาา :o12:
-
วันทองงงงงงง
5555
ต้อมสู้ๆนะ ระวังเจอซัน แล้วก้ รักการรรร อิอิ
-
+1 ให้คุณนาย..อดทนไว้เพื่อนาคตน้องค่ะ
-
คงจะคิดถึงต้อมแย่เลย
-
:m15:การพลัดพรากจากกันทรมานยิ่งกว่าอะไร แต่อย่างไรก็ตามเพื่ออนาคตของคนที่รักเราก็ต้องยอมเสียสละ และเพื่อความถูกต้องเราก็ต้องทำในสิ่งที่ควรทำ :m15:
-
ตอนนี้รู้สึกหดหู่อ่ะ และก้อคิด&ไม่อยากให้น้องต้อมต้องไปคู่กะซันนี่หรือใครอ่ะ
ตอนนี้ไม่สนเรื่องศีลธรรมแร้วววว ขอ 3P เถอะ ไม่อยากให้พี่นายเศร้าอ่ะ
อยากให้พี่นายเปนทาทาอ่ะ :monkeysad:
ขอร้องเถอะพี่อิ๊คที่น่าร๊ากกกกก
-
น้องต้อมอย่าเสียใจไปเลย
เดี๋ยวก็มีคนมาดามใจแล้วมั้ง :o12:
:กอด1:
-
ซีนจากลาไม่มีใครไม่เสียน้ำตาหรอก
ถึงเวลาต้องจากกันจริงๆแล้ว สงสารต้อมเหมือนกัน :เฮ้อ:
-
สักวันต้อมก็จะเจอคู่แท้เนอะ^^
-
ตอนนี้น้ำตาท่วมกระทู้เลย ขนาดพี่นายยังเศร้าและอาดูรขนาดนี้ ไม่กล้าคิดถึงใจ
น้องต้อมเลย จะรู้สึกยังไง สงสารน้องต้อมมากมาย แต่ต้อมต้องอดทนเพื่ออนาคต
ของตัวเองและเพื่อครอบครัวของตัวเองและครอบครัวพี่นายที่ให้การสนับสนุนด้วย
ตอนต่อไปจะเศร้าอีกไหมเนี่ย จะได้กินน้ำเยอะ ๆ ไว้เตรียมร้องไห้ +1 แทนคำ
ขอบคุณ eiky ..... :monkeysad:
-
รอตอนต่อไปครับ
-
o13
รออ่านนะค่ะ
-
ซึ้งง่ะ :sad4:
ต้อมกลับไทยแล้วต้องหล่อขึ้นนะ จะได้ 3P 555
:bye2: :bye2:
-
มีทุกรสชาติในตอนเดียวเลยอ่ะ สุดยอด o13
เชียร์ต้อม + ซันนี่ อิอิ ชอบคู่นี้อ่ะไม่เอาต้อมคู่พี่แพทย์แล้วจะเอาคู่นี้
-
ได้อ่านเรื่องราวของนายกับหลวงแล้ว ไม่ค่อยแน่ใจว่านายรักหลวงหรือเปล่าคู่นี้เซ็กส์มาก่อนแล้วค่อยคบหา ดูนายเองก็ยังงงๆ ที่ หลวงรักจริง หวังแต่งกับนาย ถึงขนาดพาไปให้คุณแม่ดูตัว ซึ่งคุณแม่ก็แสนดีไม่รังเกียจลูกสะใภ้มีไข่
ซึ่งถือว่านายโชคดีมากที่ได้เจอคนดีๆ ทีเดียวถึงสองคนในเวลาเดียวกัน สังเกตว่านายไม่ได้คาดหวังอะไรกับหลวงมากมายนักนายยินดีปล่อยหลวงไป ถ้าวันนึงหลวงอยากจะมีครอบครัวแบบคนทั่วไป
นึกแล้วก็น้อยใจแทนหลวงที่ดูเหมือนนายจะไม่ค่อยคิดถึงหลวงเท่าไร โทรบอกแม่ได้แต่ไม่โทรหาหลวงปล่อยค่อยทั้งคืน
นายเองก็ไม่ได้ยุ่งอะไรมากมายแต่อยากใช้เวลากับต้อมมากกว่าเรื่องนี้ก็เข้าใจว่า นายจะไม่ได้เจอต้อมอีกนาน เลยอยากใช้เวลาที่เหลือให้คุ้มแต่ไม่เข้าใจว่าการที่โทรศัพท์หาคนที่สั่งแล้ว สั่งอีกก่อนขึ้นเครื่องว่าให้โทรหามันจะใช้เวลานานแค่ไหนกันเชียว
หลวงแมนมากที่ไม่คิดจะปิดบังที่มีแฟนเป็นผู้ชายกับที่ทำงานก็ไม่คิดจะปิดบัง หลวงรักนายจริงๆ แต่นายบอกตรงๆ ว่าวินาทีนี้ไม่แน่ใจว่านายรักหลวงหรือแพ้ความดีของหลวงกันแน่
อ่านตอนล่าสุดนี้แล้วได้คำตอบว่าคนที่นายรัก คนที่นายมีใจให้คือต้อม ไม่ใช่หลวงการที่นายยอมอดทน อดกลั้นไม่ยอมกินเด็ก ทั้งๆ ที่เด็กเองก็เต็มใจจะให้กินขนาดนั้นเพราะเห็นกับอนาคตของเด็ก เพราะถ้าเผลอกินต้อมไป ทุกอย่างจบหมด
เสียการปกครอง ทุกอย่างที่ทำมาดูเหมือนเพื่อหวังในตัวต้อมมากกว่าอนาคตของต้อมเองและที่สำคัญต้อมเองก็จะเรียกร้องสิทธิในการเป็นสามีขอนายอีกคนเมื่อถึงตอนนนั้นคงยุ่งยิ่งกว่ายุงตีกันอีก ไหนจะพ่อแม่ต้อม พ่อแม่ของนายเองแล้วนาย็ยังมีหลวงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นผัวอีกทั้งคน แค่คิดก็ปวดหัวแทนแล้ว
นายเองก็ดูจะยังมีความหวังในตัวต้อมอยู่ไม่น้อยว่าต้อมจะรักษาคำพูดที่ให้ไว้ อยากรู้ว่าเมื่อถึงเวลานั้น นายจะเอาหลวงไปไว้ที่ไหนต้อมก็คือคนที่รัก หลวงก็คือคนที่ใช่นายจะเลือกใคร :pig4:
-
ต้อมโตมาคงจะหล่อน่าดู หุหุ -//-
-
เกลียดนาย :z6:
-
ได้อ่านเรื่องราวของนายกับหลวงแล้ว ไม่ค่อยแน่ใจว่านายรักหลวงหรือเปล่าคู่นี้เซ็กส์มาก่อนแล้วค่อยคบหา ดูนายเองก็ยังงงๆ ที่ หลวงรักจริง หวังแต่งกับนาย ถึงขนาดพาไปให้คุณแม่ดูตัว ซึ่งคุณแม่ก็แสนดีไม่รังเกียจลูกสะใภ้มีไข่
ซึ่งถือว่านายโชคดีมากที่ได้เจอคนดีๆ ทีเดียวถึงสองคนในเวลาเดียวกัน สังเกตว่านายไม่ได้คาดหวังอะไรกับหลวงมากมายนักนายยินดีปล่อยหลวงไป ถ้าวันนึงหลวงอยากจะมีครอบครัวแบบคนทั่วไป
นึกแล้วก็น้อยใจแทนหลวงที่ดูเหมือนนายจะไม่ค่อยคิดถึงหลวงเท่าไร โทรบอกแม่ได้แต่ไม่โทรหาหลวงปล่อยค่อยทั้งคืน
นายเองก็ไม่ได้ยุ่งอะไรมากมายแต่อยากใช้เวลากับต้อมมากกว่าเรื่องนี้ก็เข้าใจว่า นายจะไม่ได้เจอต้อมอีกนาน เลยอยากใช้เวลาที่เหลือให้คุ้มแต่ไม่เข้าใจว่าการที่โทรศัพท์หาคนที่สั่งแล้ว สั่งอีกก่อนขึ้นเครื่องว่าให้โทรหามันจะใช้เวลานานแค่ไหนกันเชียว
หลวงแมนมากที่ไม่คิดจะปิดบังที่มีแฟนเป็นผู้ชายกับที่ทำงานก็ไม่คิดจะปิดบัง หลวงรักนายจริงๆ แต่นายบอกตรงๆ ว่าวินาทีนี้ไม่แน่ใจว่านายรักหลวงหรือแพ้ความดีของหลวงกันแน่
อ่านตอนล่าสุดนี้แล้วได้คำตอบว่าคนที่นายรัก คนที่นายมีใจให้คือต้อม ไม่ใช่หลวงการที่นายยอมอดทน อดกลั้นไม่ยอมกินเด็ก ทั้งๆ ที่เด็กเองก็เต็มใจจะให้กินขนาดนั้นเพราะเห็นกับอนาคตของเด็ก เพราะถ้าเผลอกินต้อมไป ทุกอย่างจบหมด
เสียการปกครอง ทุกอย่างที่ทำมาดูเหมือนเพื่อหวังในตัวต้อมมากกว่าอนาคตของต้อมเองและที่สำคัญต้อมเองก็จะเรียกร้องสิทธิในการเป็นสามีขอนายอีกคนเมื่อถึงตอนนนั้นคงยุ่งยิ่งกว่ายุงตีกันอีก ไหนจะพ่อแม่ต้อม พ่อแม่ของนายเองแล้วนาย็ยังมีหลวงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นผัวอีกทั้งคน แค่คิดก็ปวดหัวแทนแล้ว
นายเองก็ดูจะยังมีความหวังในตัวต้อมอยู่ไม่น้อยว่าต้อมจะรักษาคำพูดที่ให้ไว้ อยากรู้ว่าเมื่อถึงเวลานั้น นายจะเอาหลวงไปไว้ที่ไหนต้อมก็คือคนที่รัก หลวงก็คือคนที่ใช่นายจะเลือกใคร :pig4:
เป็นการตีความนิยายที่โดนใจจังเลย อิอิ ท่านรับไปเลย พันไลค์ จุ๊บๆๆ
ผมชอบน้องคนนี้ครับ เลยให้รับบท Tommy อิอิ ใครจิ้นเหมือนผมไหม จ๊วบๆ
(http://a3.l3-images.myspacecdn.com/images02/119/771eb7d756474d65a491e46dc5c34624/l.jpg)
-
หุหุ จิ้มๆ
-
ฮ่าๆ เอาจนได้นะครับ
คนนี้ก็โอเคล่ะ o13
-
อืมมมม ที่คุณ lunar พูดมาก็น่าคิด
แต่ชีวิตของคน มันมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา
สิ่งที่แน่นอนที่สุด ในชีวิตของคน คือความไม่แน่นอน
เพราะสุดท้าย เส้นทางความรักของนาย ต้อม หลวง
อยู่ในมือของ อิกกี้ อิอิ อย่าใจร้ายกับเขาทั้งสามเลย
ปล.1 คนเงียบเหงา 2 คน สุขสันต์ 3 คนเมามันส์ สวิงกิ้งกัน มันส์กระจาย อิอิ
แม้จะไม่ชอบคนหลายใจ แต่เรื่องขอเก็บเขาไว้ทั้งสองคนนะ
-
ได้อ่านเรื่องราวของนายกับหลวงแล้ว ไม่ค่อยแน่ใจว่านายรักหลวงหรือเปล่าคู่นี้เซ็กส์มาก่อนแล้วค่อยคบหา ดูนายเองก็ยังงงๆ ที่ หลวงรักจริง หวังแต่งกับนาย ถึงขนาดพาไปให้คุณแม่ดูตัว ซึ่งคุณแม่ก็แสนดีไม่รังเกียจลูกสะใภ้มีไข่
ซึ่งถือว่านายโชคดีมากที่ได้เจอคนดีๆ ทีเดียวถึงสองคนในเวลาเดียวกัน สังเกตว่านายไม่ได้คาดหวังอะไรกับหลวงมากมายนักนายยินดีปล่อยหลวงไป ถ้าวันนึงหลวงอยากจะมีครอบครัวแบบคนทั่วไป
นึกแล้วก็น้อยใจแทนหลวงที่ดูเหมือนนายจะไม่ค่อยคิดถึงหลวงเท่าไร โทรบอกแม่ได้แต่ไม่โทรหาหลวงปล่อยค่อยทั้งคืน
นายเองก็ไม่ได้ยุ่งอะไรมากมายแต่อยากใช้เวลากับต้อมมากกว่าเรื่องนี้ก็เข้าใจว่า นายจะไม่ได้เจอต้อมอีกนาน เลยอยากใช้เวลาที่เหลือให้คุ้มแต่ไม่เข้าใจว่าการที่โทรศัพท์หาคนที่สั่งแล้ว สั่งอีกก่อนขึ้นเครื่องว่าให้โทรหามันจะใช้เวลานานแค่ไหนกันเชียว
หลวงแมนมากที่ไม่คิดจะปิดบังที่มีแฟนเป็นผู้ชายกับที่ทำงานก็ไม่คิดจะปิดบัง หลวงรักนายจริงๆ แต่นายบอกตรงๆ ว่าวินาทีนี้ไม่แน่ใจว่านายรักหลวงหรือแพ้ความดีของหลวงกันแน่
อ่านตอนล่าสุดนี้แล้วได้คำตอบว่าคนที่นายรัก คนที่นายมีใจให้คือต้อม ไม่ใช่หลวงการที่นายยอมอดทน อดกลั้นไม่ยอมกินเด็ก ทั้งๆ ที่เด็กเองก็เต็มใจจะให้กินขนาดนั้นเพราะเห็นกับอนาคตของเด็ก เพราะถ้าเผลอกินต้อมไป ทุกอย่างจบหมด
เสียการปกครอง ทุกอย่างที่ทำมาดูเหมือนเพื่อหวังในตัวต้อมมากกว่าอนาคตของต้อมเองและที่สำคัญต้อมเองก็จะเรียกร้องสิทธิในการเป็นสามีขอนายอีกคนเมื่อถึงตอนนนั้นคงยุ่งยิ่งกว่ายุงตีกันอีก ไหนจะพ่อแม่ต้อม พ่อแม่ของนายเองแล้วนาย็ยังมีหลวงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นผัวอีกทั้งคน แค่คิดก็ปวดหัวแทนแล้ว
นายเองก็ดูจะยังมีความหวังในตัวต้อมอยู่ไม่น้อยว่าต้อมจะรักษาคำพูดที่ให้ไว้ อยากรู้ว่าเมื่อถึงเวลานั้น นายจะเอาหลวงไปไว้ที่ไหนต้อมก็คือคนที่รัก หลวงก็คือคนที่ใช่นายจะเลือกใคร :pig4:
ถ้าเป็นแบบนี้ก็ปล่อยหลวงไปเถอะ
สงสารหลวงมาก อย่าเห็นแก่ตัวอีกเลย คิดจะเอาหลวงมาคั่นเวลา
หรือคิดจะติดเบอร์1,2 ให้ก็อย่าเลย เสียดายคนดีๆ ปล่อยให้เค้าไปเจอคนดี ๆ ที่รักจริง และมีรักเพียงหนึ่งเดียว เถอะ!
ในฐานะเป็นFCหลวง (ติดตามอ่านเรื่องนี้ก็เพราะ"หลวง"คนเดียว) ไม่เสียดายนายเอกเรื่องนี้เลย ไม่เสียดายเลยสักนิดที่หลวงจะไม่ได้เป็นพระเอกเรื่องนี้ ไม่เสียดายเลยสักนิดถ้าหลวงจะไม่ได้กับนายเอกเรื่องนี้
แบบไงละ เพราะอ่านแล้วเธอก็ไม่"คู่ควร"กับความรักของหลวงเลยสักนิด
แล้วไม่ต้องมาดึงหลวงไปเกลือกลั้ว (3P) ด้วยนะ
ไม่ต้องกลัวว่าหลวงจะเสียใจ เลยต้องดึงหลวงไปร่วม3P(สนองตัณหาตัวเอง) ประมาณว่ากลัวคนนั้นคนนี้จะเสียใจเลยให้เล่น3Pมันซะเลย อย่าทำให้หลวงตกอยู่ในสภาพที่น่าสมเพชขนาดนั้น อยากอุบาศว์ก็เชิญไปสุมหัวกันเอง ขอร้อง
หากไม่รัก และไม่อาจจะรักได้เพียงหนึ่งเดียวก็ปล่อยหลวงไป จบ
จะขอบพระคุณมาก!
:bye2:
หลวงFC(แต่แอบพ่วงน้องปริ้น อิอิ)
+1 ขอบคุณคนเขียนค่ะ :L2:
---------------
จิ้ม+1 A-J.seiya* เช่นกันจ้า อิอิ คอเดียวกัน หลวงน่ารักเนอะ :o8:
V
V
-
น้องต้อม สู้ๆนะครับ รู้สิ่งใดไม่สู้ รู้วิชา นะ
เพื่อนๆ ผู้อื่นก็สู้ๆ กับการศึกษา นะครับ
-
เข้ามา +1 ให้ Ak@tsuKII
เราก็เป็น FCหลวง นะ
^^
-
รูปที่มารับบท tommy นี่โค-ตะ-ระ น่ารักกกกกกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ความรู้สึกมันละเอียดและอ่อนไหว ต่อไปวันข้างหน้าถ้าต้อมไม่มีใครเข้ามาทัดทานหัวใจความประทับใจในตัวคุณนาย ความเหงา ความว้าเหว่ ความคิดถึงหรือกระทั้งความรักมันคงมีจนล้นจนจุกเลยมั้ง ถึงตอนนั้นต้อมคงกลับไปทวงคุณนายเธอจากเฮียหลวงแน่นอนคราวนี้เฮียหลวงแย่แน่ๆ
-
ชอบมากครับ
:o8:
-
อยากอ่านต่อแล้วครับ สู้ๆ นะครับ
ขอให้มีตอนต่อไปไวๆ นะครับ
จะรอติดตามผลงานนะครับ
เป็นกำลังใจให้นะสู้ๆ ครับ ^^
-
องก์ ๕๐
ถึงกรุงเทพมหานครโดยสวัสดิภาพ ร้องไห้จนเกือบถึงฮาวายได้มั้งนั่นผมน่ะ ตาบวมเลยพอเหนื่อยจากการร้องไห้ก็นอนซะเลย เอาวะอย่างน้อยมันก็ผ่านไปแล้ว ไม่ว่าจะยังไงผมจะไม่กลับมานั่งคร่ำครวญเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองสร้างไว้ ในใจมันสังหรณ์ว่าไอ้ต้อมมันจะต้องเปลี่ยนไปแน่นอน ผมเชื่อแบบนั้น แหมนะดูหน้ามันสิหล่อออก ใครมันจะอยู่นิ่งไม่เข้ามาสีมาจีบได้วะ หัวทองหัวดำตรึมแน่ๆ เอาเถอะ นั่นล่ะเป็นสิ่งที่ผมวางเอาไว้ แผนการขยี้หัวใจตัวเอง เอาเถอะยังไงผมก็มีไอ้หลวง ตอนนี้ก็พยายามบีบใจให้มันหุบเข้าหากันจากที่แยกออกเป็นสองทาง ไอ้หลวงมันทำอะไรผิด มันดีกับผมจะตาย ไม่มีอะไรที่ผมไม่ชอบเลย โอเคแล้วนะต้อม ชั้นไปส่งถึงที่แล้ว ขอให้โชคดี
"เหนื่อยไหมคุณ"
"แก"
โผเข้ากอดสามีไม่อายใคร คิดถึง รู้ไหมกลิ่นตัวไอ้ต้อมกับกลิ่นไอ้หลวงนี่ไม่เหมือนกันนะ กลิ่นของไอ้หลวงมันมีกลิ่นของน้ำมันเครื่องอะไรเทือกนี้เจออยู่หน่อยๆ คือได้กลิ่นแล้วอารมณ์จะดีดขึ้นทางร้อนแรงเสมอ แต่กลิ่นตัวไอ้ต้อม มันเป็นกลิ่นเนื้อสะอาดๆ สะอาดเสียจนนี่ไง ถึงได้ประคับประคองใจมาจนถึงวันนี้ได้ จะว่าไปวันนั้นน่าจะเผด็จศึกไปเสียนะ อ๊าย
"คิดถึงผมมากขนาดนั้นเชียวเหรอ"
"คิดถึงซิ ง่วงมากแก อยากนอน"
"อะไรนี่เพิ่งจะเก้าโมงเช้านะ"
"อ้าว ก็ที่โน่นมันเป็นเวลากลางคืนนี่แก"
หน้าตาผมคงดูไม่ได้หรอกนะช่วงนี้ โทรมเรียกแม่ประมาณนี้
"จะนอนเหรอ"
"นอนสิ ทำไม"
"อิอิ นอนไม่ได้นะ ผมยังไม่ได้สำรวจเลยนะ"
"ไอ้บ้า นี่แกไม่ไว้ใจชั้นเหรอ"
อ๊าย สามีจะสำรวจตรวจภายใน อิอิ แอบดีใจนะเนี่ย
"ไม่ใช่ แต่อยากสำรวจ ใครจะรู้เผื่อเวลาคุณนอนอาจจะมีคนไม่ประสงค์ดีนี่"
"เวอร์ รีบกลับสิ"
กรี๊ด ไม่ค่อยเลยนะผมน่ะ หน้าแดงขึ้นมาแล้ว
"แล้วแกไม่ทำงานเหรอ"
"ลาเขามาดิ มารับเมีย"
"จ้าพ่อคุณ สองไหวไหม"
"โหนะ ไหวดิ"
"บ้าชั้นล้อเล่น ง่วงจะตาย ใครจะไหว ไม่ต้องเล่นท่ายากมากนะเหนื่อย"
อ๊ายผมนี่นะ ไม่เอาๆไม่พูดแล้วทะลึ่งจริงๆ ลืมไปว่าเราเรียบร้อยต้องเสงี่ยมเจียมตัวหน่อย สรุปพอถึงห้องก็นะ จัดไปครับ สามีเขาขอ อ๊าย พอเสร็จแล้วหลับเป็นตายเลยผม ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตอนเย็นๆ
"เป็นไงยะหล่อน แหมนะหน้าตานี่อดนอนมาเหรอ"
"อ๊ะ จริงเหรอแก ไม่ได้นะ"
พออีป้ามันกลับมามันก็ทักล่ะครับ ผมรีบวิ่งไปที่ตู้เย็นเอามาก์สมาแปะหน้าทันที
"เวอร์แล้วแก ยังสวยอยู่ แหมนะ แล้วเป็นไงบ้างไอ้ต้อมน่ะ"
"จะยังไงก็ดราม่าสิแก สงสารมันเหมือนกันนะ ต้องจากจริงๆก็อดใจหายไม่ได้"
"เอาน่า เดี๋ยวมันก็ชิน ผัวแกนะบ่นถึงทุกวัน"
"อืม รู้หรอกแก เฮ้อนะ ชีวิตกลับมาเป็นปกติดังเดิม"
"สรุปนี่แกคิดยังไงกับน้องมันเนี่ย"
"ใคร แกหมายถึงใคร"
"ก็ไอ้ต้อมน่ะ ตกลงแค่เอ็นดูหรืออยากดูเอ็น"
"แหมอีบ้า ถ้าอยากดูเอ็นชั้นไม่จำเป็นต้องส่งมันไปไกลถึงโน่นเลยหรอกแก ถ้าอยากทำแบบนั้นจริงชั้นกินไปตั้งนานแล้วล่ะ"
"ใครจะไปรู้เผื่อวางแผนจะกินเวลามันกลับมา"
"แหมนะ ผัวชั้นก็มีนะอีป้า บอกตามตรง ถ้าแกถามว่าชอบมันไหม ชั้นชอบมันนะ มากด้วย แต่มันไม่ใช่ความรัก เห็นชั้นแรดๆแบบนี้ชั้นก็มีใจเดียวนะแก"
"อุ๊ยตายเพิ่งรู้ว่าหล่อนไม่เป็นนางวันทอง โมรากากี"
"แหมอีนี่มาเป็นเซ็ตเลยนะ"
ขี้เกียจจะคุย คนมีประสบกาม เอ้ย ประสบการณ์เยอะอย่างมันพูดอะไรมามันก็ไม่ผิด พอผมกินข้าวเสร็จก็รีบอาบน้ำกินยากินวิตามิน อากาศเปลี่ยนเร็วแบบนี้กลัวจะเป็นหวัด ทำไมที่นี่มันร้อนตับแลบขนาดนี้นะ สามีกลับมาแล้วมันก็รีบนอนเหมือนกันนะ สงสารเหมือนกันมันไม่ได้ทำการบ้านเพราะผมหลับเป็นตายไปแล้ว เสียดายเหมือนกันนะเนี่ย
"เป็นไงแก เที่ยวสนุกไหม"
ไม่อยากจะเชื่อว่าผมต้องตื่นมาทำงาน เหมือนว่าวิญญาณยังไม่ค่อยเข้าร่างเท่าไหร่เลยนะเนี่ย ผมไม่ขับรถมาทำงานเพราะเอ๋อย่างแรง ก่อนเข้าตึกมาก็กินกาแฟแบบเข้มข้นไปแล้วนะ เหมือนระบบในร่างกายมันยังปรับตัวไม่ทันยังไงพิกล ยืนก็โงนเงนเหมือนจะล้มอยู่รำไร เหอๆ จะรอดไหมเนี่ย
"สนุกอะไรล่ะแก นอนบ้านแค่คืนเดียวเองนะ เนี่ยต้องแหกขี้ตามาทำงาน"
"แสดงว่าไม่ได้แรดเลยสิแก"
"ชั้นไม่ใช่แกนี่อีคริส ไปส่งน้องนะไม่ได้ไปแรด"
"อย่ามาอีนาย แกน่ะปกติก็แรดอยู่แล้วนี่"
"แกไม่แรดว่างั้น อารมณ์เสีย ตอนกลางวันลากลับได้ไหมเนี่ย"
"บ้าเหรอแก เขายิ่งยุ่งๆอยู่ช่วงนี้ ชั้นกลับบ้านค่ำทุกวันเลย"
เราสามคนก็ถกกันอยู่ล่ะครับ ผมกินกาแฟไปสองแก้ว สั่นเลยแต่ไม่หายง่วงเลยนะเพลียมาก ต้องกินน้ำผลไม้เยอะกว่านี้อีก แต่ก็นะพอเจอเอกสารที่กองอยู่เต็มโต๊ะ ทั้งมินิทการประชุม เตรียมนั่นเตรียมนี่ให้คุณปีเตอร์ เหอๆ แอบหายไปเลยนะความง่วง
"ยุ่งจังวะ อะไรเนี่ย เลื่อนปิดงบไปไม่ได้เหรอเนี่ย"
"ไม่ได้หรอกแก รีบๆปิดสิดีจะได้รับโบนัสเร็วๆ"
"ใช่ๆ ชั้นว่าจะไปพีพี"
"แกไม่ไปฮ่องกงกับชั้นเหรออีคริส"
"ไม่เอาย่ะ ไปทำไมฮ่องกง ว่าจะไปดำน้ำดูปลาทะเลสวยๆอ่ะนะ"
ผมนั่งฟังมันสองคนพูดอยู่ไม่ได้ใส่ใจมาก เพราะมัวแต่กดบีบีส่งเมล์อยู่
"อ้าว นึกว่าจะไปดูเพื่อนนะแก อิอิ"
"อะไรยะ แอบกัดชั้นเหรอนังจอย"
"มันกัดแกที่ไหนล่ะอีคริส มันแค่บอกว่าแกเป็นเงือก ไปเยี่ยมเพื่อนเท่านั้นเอง"
"กรี๊ด สองตัวนี่"
ก็พอได้ยิ้มออกมาล่ะครับ รอยยิ้มที่ได้มาจากการจิกกัดกันเอง เพราะเวลากลับไปทำงานก็ต่างคนต่างทำงานของตน ผมนี่เดินเข้าออกแผนกนั้นแผนกนี้จนน่องโป่งหมดแล้วนะเนี่ย
"อีนาย แกทำงานเหรอ"
อีพัทมันโทรฯเข้ามาครับ กำลังจะกลับบ้าน กว่าจะเคลียร์เอกสารเสร็จหน้ามันเลยผม
"ทำงานสิแก"
"เหรอ แกว่างไหมอ่ะ"
"เป็นไรอีพัท เสียงเหมือนไม่ได้กินผู้ชายเลย"
"แก ฮือๆๆ ไอ้โจ้มันบอกเลิกกับชั้นอ่ะ แกชั้นจะทำยังไงดี แก"
หือ อะไรนะ ผมนี่สั่นหน้าเผื่อว่าตนเองจะหูฝาดไป
"อะไรนะแก"
"ไอ้โจ้น่ะ มันบอกเลิกกับชั้น มันจะไปแต่งงาน แก ฮือๆ ชั้นเจ็บ ชั้นเจ็บจังเลย"
"แกอยู่ไหน เกิดอะไรขึ้น ทำไมชั้นไม่เคยได้ยินข่าวแบบนี้ มีอะไรกันแก"
"กรี๊ด กรี๊ด ชั้นเสียใจ แก ฮือๆๆ"
อ้าวนะอีนี่ กรี๊ดใส่ชั้นเพื่อ แหมนะจากตกใจอยู่ดีๆ กลายเป็นสะดุ้งแทนกลัวเสียงมันครับ
"เดี๋ยวชั้นไปหา แกอยู่ไหน"
"ชั้นว่าจะไปสะพานควาย"
"ไปเพื่อ"
"เสียใจนี่ ว่าจะไปเทคเด็กสักคน"
"อีด อก!!!!"
"แต่ชั้นเสียใจนะแก ชั้นเจ็บมาก ชั้นเจ็บ กรี๊ด"
"โอ๊ย แล้วยังไง ตกลงจะเจอไหมเนี่ย เจอก็มารับชั้นที่ทำงาน เนี่ยเลิกงานแล้ว ชั้นไม่ได้เอารถมา"
แหมนะคร่ำครวญอยู่ได้ แหกปากกรี๊ดๆอยู่เลยไม่รู้เรื่องกันเสียทีว่าเกิดอะไรขึ้น สรุปผมก็ต้องนั่งรอมันล่ะครับ ปากบอกเจ็บแต่นะจะกระแดะไปหาเด็ก มันทดแทนกันได้ตรงไหนวะเนี่ย ทำตัวเป็นคนไม่รู้จักพอให้ใครๆเขาประนามได้นะอีนี่ แหมนะเป็นเกย์นี่ก็ไม่ไหวจะเคลียร์แล้วทำตัวแบบนี้ยิ่งไปกันใหญ่ นี่ผมเคยเป็นแบบนี้ไหมเนี่ย เหอๆ
"เออแก รู้เรื่องน้องโจ้ป่ะ"
คันครับ อยากรู้มากกดโทรศัพท์ไปหาสามี เหมือนมันเลิกงานแล้วนะเนี่ยเพราะได้ยินเสียงเจ๊ร้านหัวมุมแว่วๆดังเข้ามา
"ผมก็เพิ่งวางหูจากแม่เมื่อกี๊อ่ะคุณ"
"อ้าว สรุปว่าจริงเหรอเรื่องน้องโจ้จะไปแต่งงานน่ะ"
"อืม ผมก็กลุ้มใจอยู่เนี่ย เพราะแม่ผมทะเลาะกับอาก็เรื่องนี้ล่ะ"
"หือ ต้องทะเลาะเลยเหรอ"
"ก็ต้องดิ เพราะแม่ผมเขาเชียร์พี่พัทนี่"
"อ้อ แล้วไงๆ ทำไมต้องไปแต่งงาน"
"ก็อาผมน่ะเขาหาผู้หญิงให้ไอ้โจ้ บอกว่าไม่อยากให้เสียอนาคต ลูกหลานก็จะไม่มีอะไรประมาณนี้ แม่ผมเล่าตอนที่โมโหน่ะ ผมเลยไม่ค่อยรู้เรื่อง"
"หา เรื่องแค่นี้เองเหรอ"
"เดี๋ยวผมถามแม่อีกที"
"เออๆ ไม่เป็นไร เพราะเมื่อกี๊อีพัทมันโทรฯมาคร่ำครวญ นึกว่ามันกุเรื่องขึ้นมาเสียอีก เดี๋ยวค่อยคุยกันที่บ้าน แกบอกอีป้าซื้อเบียร์รอหน่อยสิ ท่าทางอีพัทคงจะยาว"
"เดี๋ยวผมออกไปซื้อเอง"
ผมก็วางสายไปครับ ต๊าย ไม่อยากจะเชื่อ เฮ้อ เคยคิดเหมือนกันนะว่ามันจะเกิดขึ้น แต่ไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับอีพัทก่อนผมเสียอีก เวรกรรมแท้ๆ ทำอะไรได้ล่ะนอกจากทำใจ เกิดมาเป็นเกย์นี่นะมันมีอะไรแน่แท้เหรอ ขนาดผู้หญิงผู้ชายเขายังมีเลิกกันเลยนะ ตราบใดที่ยังมีความต้องการ หัวใจเต้นแล้วเลือดมันไปหล่อเลี้ยงให้มีความรู้สึก ตราบนั้นใจคนเรามันก็ต้องผันแปรเปลี่ยนไปเป็นธรรมดา
"เป็นไงแก"
ผมลงไปรอมันที่หน้าตึกล่ะครับ เปิดประตูรถเข้าไปที่ผงะเลยนะ อีนี่ตาแดงบาวมเชียว นี่ยังไม่หยุดร้องไห้เลยนะ
"จะยังไง แกดูสิ แกดูสภาพของชั้น ชั้นว่าแล้วเชียว บอกแล้วไม่รู้จักจำ อีโง่ ไม่รู้จักเข็ด สมน้ำหน้าตัวเอง อีผีปอบเอ้ย"
"อ้าว ด่าตัวเองก็เป็น"
"ชั้นเคยเจ็บเพราะผู้ชายมาแล้วครั้งนึง สัญญากับตัวเองแล้วว่าจะไม่ร้องไห้เพราะผู้ชายอีก แต่มันก็เกิดขึ้นจนได้ ชั้นทำอะไรผิดเหรอแก ชั้นผิดอะไรเหรอ แรดชั้นก็ไม่แรดแล้ว มีมันก็มีมันคนเดียว เทียวไปหาทุกอาทิตย์"
"เฮ้อแก เอาน่า ยังไงมันก็เป็นไปแล้วนี่"
"ทำไมแก ชั้นมีอะไรบกพร่องตรงไหน เงินชั้นก็มีอยากได้อะไรชั้นก็หาให้ มันบอกมันรักชั้น นี่น่ะหรือ แค่พ่อแม่บังคับแค่นี้มันก็ยอมแล้ว ชั้นจะทำยังไงแก ชั้นจะทำยังไง"
สะท้อนใจครับ มันร้องไห้คร่ำครวญฟูมฟายอยู่น่าสงสารนะ แต่ผมจะทำยังไงดีล่ะ
"ใจเย็นๆแก แกคุยกับโจ้มันแล้วเหรอ"
"จะให้คุยอะไร มันเป็นคนบอกเองนี่แกว่ามันขอเลิก จะให้ชั้นพูดอะไร กรี๊ด ทำไมต้องเป็นชั้น อุตส่าห์วาดหวังเอาไว้ พัง พังหมดเลย ทำไมนะ ทำไมชั้นไม่ยอมเชื่อความคิดของตัวเอง ปล่อยตัวปล่อยใจแล้วยังไง กรี๊ด สันดานผู้ชายมันก็เหมือนกันทุกคน"
เอ่อ มันเสียสติไปแล้วครับ ขับรถไปกรี๊ดไป อ๊าย ระวังจะไปจูบก้นเขา
"ใจเย็นสิแก ค่อยๆคิด"
"เย็นยังไงอีนี่ ให้ชั้นเย็นยังไง รู้งี้ชั้นแรดๆไปวันๆดีกว่า โอ๊ย ทำไม แกบอกชั้นทีว่าทำไม"
"โอ๊ย หยุดคร่ำครวญซะทีอีพัท เพราะอะไร ก็เพราะแกไม่มีมดลูกไง เข้าใจหรือยังว่าเราเป็นเกย์ เป็นกะเทย แกมีทุกอย่างให้เขายกเว้นลูก ต่อให้แกรวยล้นฟ้าแค่ไหนแกก็เบ่งออกมาให้เขาไม่ได้หรอกนะ เข้าใจหรือยัง"
ไม่ไหวจะเคลียร์ครับ กรี๊ดใส่บ้างเถอะ มันอ้าปากค้าง
"กรี๊ด ชั้นรู้แล้ว"
"เออนะ รู้แล้วก็ทำใจเสียสิแก"
มันก็ยังไม่หยุดร้องไห้หรอกครับ ผมเองก็พูดไปอย่างนั้นล่ะ เหตุผลของคนมันสลับซับซ้อนเกินกว่าจะพูดออกมาเป้นคำได้ บุพการีเขาต้องการแบบนั้นนี่นะ เราเป็นใครจะไปแย้งอะไรได้ รักกันให้ตายแล้วยังไง เฮ้อ กลัวเหมือนกันนะว่ามันจะย้อนมาเล่นงานผมเหมือนกับที่มันกำลังเล่นงานอีพัทอยู่ในตอนนี้
"อีป้ากับไอ้หลวงมันซื้อเบียร์ไว้นะแก อย่าเพิ่งร้องห่มร้องไห้เลย ไประบายที่ห้องเถอะ"
"ไม่ได้ ชั้นไม่ยอม"
"อ้าวอีนี่ แล้วหล่อนจะไปไหน"
"ชั้นหมายถึงเบียร์น่ะ มันไม่ถึง แวะซื้อเหล้าคาร์ฟูลดีกว่าแก ชั้นอยากกินบรั่นดี"
เริ่ด อีผีปอบ ชั้นอุตส่าห์เป็นห่วงนะเนี่ย ต๊าย ดอดจะกินบรั่นดี พรุ่งนี้ชั้นต้องทำงานนะโว้ย
"ชั้นอยากกินเบอร์เบิ้นแก"
อิอิ มีบ้างเนอะ ไหนๆก็ไหนๆ เพื่อนเศร้าจะปลอบยังไงให้เข้าถึงแก่นมันล่ะเนอะ มันเมาเราก็ต้องเมาสิ
"ไหนว่ามาซิหลวง เกิดอะไรขึ้น"
ผู้อาวุโสถามขึ้นไอ้หลวงเองสีหน้ามันห็เคร่งเครียดนะ เอาๆสามีอย่าเครียดยกก่อนๆ ผมก็รินเหล้าให้มันล่ะครับ อิอิ มอมหน่อย มันเมาแล้วมันหื่นดีผมชอบ
"ก็ พ่อกับแม่มันไม่ยอมครับพี่แดน แม่บอกเมื่อตอนเย็นนี่เอง"
"มันบอกเลิกชั้นตอนบ่าย"
"มันคงโดนบีบมาเหมือนกันล่ะครับพี่พัท"
"แสดงว่าพ่อแม่ของไอ้โจ้ไม่ได้ยอมรับอีพัทตั้งแต่แรกเหรอ แล้วที่เทียวไปมาหาสู่กันนี่อะไรล่ะหล่อน"
อีป้าซักใหญ่ครับ ส่วนอีพัทก็นะยกซดๆ ผมก็มีเหรอจะยอม
"ตอนชั้นไปโน่นเขาก็ต้อนรับชั้นดีนะแก แต่ทำไม"
"เขาต้อนรับดีแล้วเขาเคยคุยเป็นการเป็นงานเหมือนแม่ของหลวงไหมล่ะแก"
"ก็ไม่เคยอ่ะ แต่ไม่อยากมีลูกสะใภ้เป็นกะเทยก็น่าจะบอกแต่แรก ถ้าบอกแต่แรกชั้นก็จะได้ไม่ทุ่มสุดใจแบบนี้"
มันสะอื้นออกมา เห็นใจมันเหมือนกันนะ
"แหมแก เรื่องแบบนี้เขาเป็นผู้ใหญ่แล้ว ใครเขาจะบอกเนอะ เขาเองก็คงลำบากใจเหมือนกันล่ะ เอาเถอะแก ถือว่าไม่มีวาสนาต่อกัน"
"กรี๊ด อีป้า อย่ามาพูดคำนี้นะ อะไรวาสนาอะไร ไอ้โจ้มันรักชั้น ชั้นรู้ ชั้นก็รักมันมากแกรู้ไหม"
เอ่อ มันกรี๊ดครับ ผมนี่สะดุ้งเลย
"เออ เข้าใจ แล้วยังไงอีพัท รักแล้วยังไง รักมากก็เป็นแบบนี้ไง แกอย่าลืมสิว่าไอ้โจ้มันไม่ได้มีสังคมเหมือนอย่างเรา พ่อแม่มันอาจจะรับไม่ได้ก็ได้ ลูกหลานเขาเขาก็อยากจะเห็นมันเติบโตมีหลักมีฐาน มีครอบครัวปกติเหมือนคนธรรมดาทั่วไป เขาคงไม่ได้คาดหวังให้มันมามีเมียเป็นผู้ชายอย่างเราๆหรอกนะ"
"แล้วทำไมปล่อยมานานขนาดนี้"
"แต่แกอีพัท"
ผมดอดขึ้น หน้าเริ่มตึงๆ สะอึกก่อนแล้วค่อยพูดต่อ
"แล้วพ่อแม่ไอ้โจ้รู้หรือเปล่าล่ะว่าแกกับมันมีความสัมพันธ์แบบนี้น่ะ"
มันเงียบครับมองหน้าผมทั้งน้ำตา แล้วมันก็ส่ายหน้าน้อยๆ ก้มหน้าลงเอามือซุกหน้า แหมนะ ได้โล่มากคุณนาย ชนะเลิศ ชั้นยังยอมนะเนี่ย ร้องไห้แบบว่านางเอกมากปากก็เผยอขึ้นสั่นๆ น้ำตาก็ไหลออกมาเป็นสาย
"นั่นไง พ่อแม่มันอาจจะคิดว่าแกเป็นเพื่อน เป็นพี่ก็ได้ ทำไมแรงๆไม่ออกตัวให้มันเหมือนอีนายนะอีพัท แตกก็จะได้แตกไปเลย"
"อ้าวอีนี่ ชั้นออกตัวแรงตรงไหน ไอ้หลวงมันพาไปเปิดเองนะ"
"นั่นสิ หลวงนี่ก็แปลกคนนะ"
"อ้าวพี่ แปลกยังไง ก็ผมจะคบกับคนนี้ผมก็ต้องพาไปหาแม่ผมดิ"
"เริ่ด เริ่ด ชั้นมันไม่เริ่ด โอ๊ย ช้ำใจ ทำไม ทำไมชั้นต้องมาเป็นแบบนี้ด้วย รู้แบบนี้แรดๆไปวันๆดีกว่า นึกว่าจะมีผัวหล่อๆ ใหญ่แล้วนะเนี่ย โอ๊ย เสียดาย"
"อี ปอบ"
ผมกับอีป้าพูดขึ้นพร้อมกัน แหมนะ ทำคร่ำครวญจะเป็นจะตาย ที่แท้ก็เสียดายความอลังการของไอ้โจ้มันนั่นเอง อารมณ์เสีย
"แหมแก ใหญ่ๆอย่างมันชั้นจะไปหาที่ไหน โอ๊ย หงุดหงิด"
"แหม อีนี่ชั้นก็อุตส่าห์เป็นห่วง สรุปเสียใจหรือว่าเสียดาย"
"ก็ทั้งสองนั่นล่ะอีนาย แหมนะ หล่อนมีผัวดีนี่ จะเข้าใจอะไร"
"อ้าวนังนี่ กินเข้าไปเหล้าน่ะจะได้หายบ้า"
"เออ ชั้นก็เป็นห่วงนะที่แท้เสียดายของ อีผีปอบ"
สรุปเราก็ยกแก้วเหล้ากันทุกคน เริ่มมาแล้วครับ ของเริ่มจะขึ้นแล้วร้อนฉ่าไปหมด
"แต่ชั้นก็เสียใจนะแก นี่ชั้นตั้งใจหยุดทุกอย่างเพื่อมันเลยนะ เคยเหล่ เคยแซวผู้ชายก็หยุด ถึงจะมีคนมาตามตื้อชั้นก็เถอะ ชั้นรักมันมากนะ ตั้งใจว่าจะให้มันเรียนต่อ แล้วคิดว่าจะเปิดร้านอาหารด้วยกัน เพราะไอ้โจ้มันชอบกินข้าว ชั้นไปดูที่มาแล้วด้วย แต่มันก็พังแก มันพังหมดแล้ว"
มันเงียบไปนานเหมือนกันแล้วก็พล่ามออกมาอีก คราวนี้ร้องไห้แบบไม่สะอื้นมาก ร้องไห้เหมือนกำลังทำใจ ผมเองยังรับรู้เลยว่ามันเสียใจมาก เพราะเท่าที่รู้จักอีพัทมา ไม่เคยเห็นมันร้องไห้เพราะผู้ชายคนไหนเลยนะ แต่แฟนคนแรกมันผมไม่เคยรู้หรอกมันไม่เล่า แต่ตอนมันเล่าเปรยๆมันก็เล่าแบบติดตลก คงจะเสียใจมากเช่นกัน เฮ้อนะ
"ทำใจเถอะแก น้องมันเป็นผู้ชาย สักวันมันก็ต้องไป ไม่มีผู้ชายคนไหนหรอกที่ไม่อยากมีครอบครัวเหมือนชาวบ้านเขาน่ะแก"
"พรวด"
ผมนี่ล่ะครับ เหล้าพุ่งเลย
"อะไรป้า แบบนี้ไอ้หลวงก็ต้องคิดแบบนั้นสิ จริงไหม"
ผมเมาแล้วครับ มันก็เมา
"เอ้ย ผมไม่เคยคิด แค่อยากมีลูก ไม่ได้อยากมีครอบครัว"
"อย่ามา นี่แกก็คิดอยู่เหมือนกันสิ ว่าอยากมีเมียเป็นชะนีน่ะ บอกมานะ"
"บ้าเหรอคุณ ใช่ผมอยากมีครอบครัว แต่ตั้งแต่มีคุณ ผมก็คิดว่าผมมีครอบครัวแล้ว คุณเป็นครอบครัวของผมแล้วไง"
"กรี๊ด บาดใจ"
อีพัทครับกรี๊ดขึ้น ส่วนผม อ๊าย หวามในใจ นี่มันเมานะเนี่ย
"จริงเหรอแก อิอิ"
ปีนเข้าหานั่งตักมันทันที
"เมาแล้วสิอีรั่ว ไปโน่นเลย เข้าห้องไปเลย อย่าเสียงดังล่ะ เดี๋ยวอีพัทมันจะกระอักเลือดตาย"
"อีบ้า ฮึ อย่าไปทำอะไรกันนะ ชั้นอิจฉา"
"อ้าว ผัวชั้นนี่แก"
ผมก็นัวเนียไปตามประสานั่นล่ะครับ เมาแล้วเนอะ ให้สองคนนั้นกรี๊ดๆอยู่สักพักก็ทำท่าเดินเข้าห้องน้ำ อิอิ มันเป็นแผนชั้นสูงสุด เพราะก่อนไปแอบกระซิบบอกสามีแล้วเรียบร้อย อิอิ อ๊าย นานแน่ๆเลยอ่ะวันนี้เพราะเมา สู้ไหมเนี่ย สู้ว้อย
"แหมคงคันเนอะอีนาย"
อีป้ามันดอดขึ้นครับ ผมเนียนแล้วนะเนี่ยยังรู้อีก เชิดใส่
"ช่วยไม่ได้นะป้า ทำไงได้คันแต่มีคนเกาอ่ะนะ แต่ถ้าแกคันนี่ อ๊าย อย่าเกากันเองล่ะเพื่อนสาว"
"ผีปอบ เอาหนักๆเลยนะหลวง หมั่นไส้"
ผมรีบเดินเข้าห้องไปก่อนหน้าสามี พอมันเข้ามาผมก็รีบล็อคห้องให้แน่นหนาเผื่อสองตัวนั่นจะมาแอบดู ไม่ได้นะเดี๋ยวไม่เต็มที่ สรุปมันก็เป็นไปอย่างที่มันจะเป็นนั่นล่ะครับ อิอิ ขอบอกมันอึดมาก ชอบจังเลยนะกลิ่นเหล้าจากลมหายใจมันเนี่ย มันทำให้ผมร้อนขึ้นมาแบบไม่ต้องพยายามทำอะไรเลยนะ ได้ใจที่สุด
"อะไรเนี่ย เช้าอีกแล้วเหรอ"
อารมณ์เสียกับเสียงนาฬิกาปลุกครับ เหมือนจะเพิ่งนอนไปเองนะ โอ๊ยปวดร่างเหลือเกิน เหมือนร่างจะแตก ทำไมอาทิตย์นี้ผมเหมือนใช้ร่างกายไปเยอะมากเลยนะ เพิ่งจะกลับมานอนยังไม่เต็มอิ่มเลยดอดมากินเหล้าอีก เอาเข้าไปตายๆชั้น
"อ้าว ยังไม่กลับเหรออีพัท เป็นไงแกโอไหม"
To be continued
-
ผมเดินออกมาชงกาแฟครับ เผื่อสามีมันยังนอนอยู่เลย ไม่ใส่เสื้อผ้าด้วยนะ อ๊าย อีกสักรอบดีไหมเนี่ย อีพัทมันนอนกองอยู่บนโซฟาครับ สภาพนี่นะเหอๆ ดูไม่ได้เชียว ถ่ายรูปไว้แกล้งมันดีไหมเนี่ย
"ไม่ไปทำงานเหรอแก"
มันคงได้ยินเสียงผมกำลังง่วนอยู่กับการต้มกาแฟล่ะครับ มันเลยลุกขึ้นนั่ง
"ลาแก ไม่มีอารมณ์"
"อืมนะ พิษรัก"
"ย่ะ ได้ข่าวตอนเลิกกับไอ้เรย์ก็หนักนี่หล่อนนะ อย่ามาว่าชั้นนะ"
"อ้าวนังนี่ใครว่าอะไรยะ ว่าแกก็เหมือนว่าชั้นเองนั่นล่ะ"
"เป็นไงบ้างพี่พัท ดีขึ้นไหมครับ"
สามีเดินออกมาใส่บอกเซอร์ตัวเดียวครับ
"ว้ายหลวง"
"นี่อย่ามองนะแก ทำไมไม่ใส่กางเกงให้มันดีๆหน่อยล่ะแก"
ผมหันไปแว้ดใส่สามี แหมนะโทงๆออกมาซะอย่างนั้นเสื้อก็ไม่ใส่ อีพัทนี่หน้าแดงระเรื่อขึ้นมาทันที
"แหะๆ ลืมตัว"
"ว้าย แบบนี้อีป้าก็เห็นทุกวันสิแก อ๊าย"
"อีบ้า อีป้ามันไม่เหมือนแกนะ ไปใส่ขาสั้นสิหลวง"
หวงนะขอบอก แหมนะเพื่อนก็เพื่อนเถอะ แต่ไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น ผมไล่สามีเข้าไปเปลี่ยนกางเกงมาใหม่ แล้วค่อยออกมานั่งกินกาแฟกัน มันก็สวมกางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดนั่นล่ะครับค่อยโล่งใจหน่อย
"แกนี่โชคดีจังนะอีนาย หลวงมันดูจริงใจกับแกนะ ท่าทางมันคงจะรักแกมากด้วย"
"อืม ใครจะไปรู้ จริงไหมแก"
ผมเอาไหล่ไปสะกิดมัน ไอ้หลวงมันก็หัวเราะนะครับ
"นั่นสิพี่พัท คงใส่เสน่ห์ผมล่ะมั้งเนี่ย"
"มากไปแก แหมนะอย่างชั้นนี่ไม่จำเป็นต้องพึ่งไสยศาสตร์มนต์ดำหรอกนะ คนมันเริ่ดอ่ะนะ"
"ย่ะแม่เริ่ด ไม่เบื่อมันบ้างเหรอหลวง"
อ้าวดูนะนังนี่ ให้ปรี๊ดแต่เช้ามายุแยงตะแคงรั่วซะนี่
"ยังพี่ ยังได้อยู่"
"รีบกินเลยแก ไปอาบน้ำ ตกลงแกจะอยู่นี่ก่อนเหรออีพัท"
"แหมเปลี่ยนเรื่องทันทีนะยะ กลัวเหรอหล่อนน่ะ กลัวว่าจะเจ็บเหมือนชั้น"
อ้าวนะ ทำท่าร้องไห้ขึ้นมาอีก กระแดะที่สุด
"ไปหลวงไปอาบน้ำ ปล่อยอีนี่มันบ้าไปคนเดียว"
ผมลากแขนมันเข้าห้องไปทันทีครับ แหมนะกระซิกๆแต่เช้า อีป้ามันยังไม่ตื่นครับ ผมก็เข้าไปอาบน้ำ ส่วนคุณสามีมันนั่งชักโครก เอาเข้าไปไม่มีอายเลยนะไอ้นี่ เชิดใส่มันไม่อายผมก็ไม่อาย เหอๆอยู่กันไปๆเริ่มจะหน้าหนาใส่กันเข้าทุกวันแล้วนะ วันก่อนผมแปรงฟันมันเข้ามาฉี่เฉยเลยนะ เหอๆ
"ป่ะอีป้าเสร็จยัง"
พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จผมก็มาปิ้งขนมปังให้สามี มันออกทีหลังล่ะครับเพราะแค่เดินข้ามฝั่งไปเอง ส่วนคุณนายป้าเธอโบกหน้าอยู่ หน้าใช่ว่าขาวนะแต่ทากันดแดดเอสพีเอฟ ๔๐ เหอๆ เพื่ออะไร หน้าลอยเด้งออกนอกบ้านก่อนตัวอีกนะเนี่ย
"แกจะอยู่นี่ก่อนใช่ไหมอีพัท งั้นค่อยเอากุญแจไปให้ชั้นที่ทำงานนะ"
"อืม ขอดราม่าคนเดียวก่อนนะแก"
"เออ อย่ากระโดดตึกล่ะ ไม่อยากเป็นข่าว"
"อีบ้า เจ็บให้ตายชั้นก็ไม่เคยคิดสั้นหรอกย่ะ ไม่เคยคิดว่าจะตายเพราะโดนผู้ชายทิ้งหรอกนะยะ ใครจะรู้เผื่อเจอใหม่ใหญ่เลิศอลังกว่า โฮะๆ"
"แหมเมื่อกี๊ร้องห่มร้องไห้จะเป็นจะตายนะ"
"อ้าวอีนาย มันก็ต้องมีบ้างดราม่าให้เข้ากับตีม เจ็บแล้วยังไงตายไหม ก็ไม่ตาย อย่างน้อยก็เคยมีความสุขด้วยกัน ฮือๆ"
"เออท่าทางมันบ้าจริงๆ ไปเถอะอีป้าเดี๋ยวสาย"
ส่ายหน้าอย่างเดียวครับ เพราะอีพัทเดี๋ยวมันร้องไห้เดี๋ยวหัวเราะ
"ผมไปด้วย ว่าจะไปกินโจ๊ก"
สามีผมมันวิ่งออกมาจากห้องใส่ชุดหมีพร้อมไปทำงานแล้ว
"ทำไมยะ กลัวชั้นทำไม่ดีไม่ร้ายเหรอหลวง"
"ฮ่าๆ บ้าเหรอพี่ ผมหิว พี่จะกินไหมล่ะผมจะได้ซื้อขึ้นมาให้"
"ไม่ ขอบคุณ ชั้นจะกินเหล้า"
"มีอะไรโทรฯมาล่ะแก"
ผมบอกแล้วเดินออกนอกห้อง เข้าใจอีพัทนะครับ มันเสียใจก็จริงแต่มันคงหาทางออกได้ เรื่องของหัวใจไม่มีใครตอบได้ดีเท่าเจ้าของร่างคนที่ครองใจนั้นเองหรอกนะ
พอไปทำงานก็นะลืมทุกอย่างไปเลยงานยุ่งมากมาย เอกสารกองสูงเกือบท่วมหัว ผมนี่หน้ามันแล้วมันอีก หนักหัวมากอาทิตย์นี้ ยิ่งใกล้วันจะปิดงบประมาณนะ โอยๆ แทบจะบ้าไปเลยผม ข้าวกลางวันก็สั่งเข้ามากินทั้งสามคนเรานั่นล่ะครับ ไม่มีใครว่างมาตอดมาจิกกัดกันเลย
"โอ๊ย เมื่อไหร่มันจะปิดเสร็จเสียทีเนี่ย ปวดหัว"
อีคริสมันร้องขึ้นตอนที่เราจะกลับอยู่ลานจอดรถ
"เออนั่นสิ เครียดว่ะแก"
"ชั้นสิ มินิทแป๊ะอะไรก้ไม่รู้เยอะแยะ นายก็จะเอานั่นเอานี่ เอกสารก็ท่วมหัว ชั้นนี่สิแย่กว่าใคร"
"เท่าๆกันนั่นล่ะแก เฮ้อนะ ยังไงๆ ขอโบนัสสักสองเดือนก็แล้วกัน"
"นั่นสิ"
"สาธุ"
ผมพูดเป็นคนสุดท้ายแหมนะ โบนัสคนละสองเดือนเจ๊งกันพอดี เงินเดือนแต่ละคนไม่ใช่น้อย แต่ว่าไปนะไตรมาสสุดท้ายได้มาเดือนครึ่งเชียวนะ เหอๆ ตอนกลับผมก็ไม่รีบร้อนอะไรเพราะรถติดนี่นะไม่ว่าจะออกพระรามสี่แล้วก็ตาม หกโมงเย็นใครๆเขาก็คงอยากจะกลับบ้านเหมือนกันล่ะนะ
"เป็นไงแกอยู่ไหนเนี่ย"
"อยู่สะพานควาย ดูหนังอยู่"
"แหมนังนี่ ไหนบอกอกหัก เผลอไม่ได้เลยนะ แรดอีกแล้ว"
"ช่วยไม่ได้นี่ เป็นคนดีแล้วไง เป็นคนดีแล้วชั้นต้องมานั่งร้องไห้เสียใจน่ะเหรอ เชิดใส่ ขอแรดๆเหมือนเดิมนี่ล่ะอย่างน้อยก็ไม่ต้องเผื่อใจไว้ให้ใคร ไม่ต้องมาเจ็บเพราะผู้ชาย สะบัดบ็อบ คอยดูนะชั้นจะไม่รักใครอีก"
"อย่าเพิ่งพูดไปเลยแก แหมนะ แค่นี้เองทำเป็นเข็ด เดี๋ยวก็เจอเองล่ะ แต่ไม่ใช่ว่าจั่วได้ก่อนนะหล่อน"
"ว้ายอย่ามาสิหล่อน ชั้นป้องกันอย่างดีย่ะ แค่นี้นะเจอเป้าหมายแล้ว"
แหมนะ พอมันเจอทางไปมันก็สนใจเราที่ไหนล่ะนั่น ไอ้เราก็เป็นห่วงนะว่าจะช้ำใจตายที่ไหนได้ออกลายแรดเหมือนเคย รีบกลับไปนอนดีกว่าจะได้อิ่มๆ อิอิ แต่ก็ต้องแวะซื้อของกินตรงซอยสิบเข้าไปล่ะครับขี้เกียจจะออกมาอีก สามีคงจะเลิกงานรออยู่ที่บ้านแล้ว
"เอ๊ะ นั่นไอ้หลวงนี่"
พอเลี้ยวรถเข้าคอนโดฯผมก็เห็นไอ้หลวงยืนหันหลังอยู่ตรงลานจอดรถ คุยกับใครวะ ผู้หญิงนี่ ต๊ายสวยเหมือนกันนะเนี่ย มองไกลๆนึกว่า ไอซ์ อภิษฎาเสียอีก เอ๊ะหรือว่า ใจเต้นแรงขึ้นมาทันทีครับ ผมเลี้ยวรถเข้าไปจอดตรงที่เดิมห่างจากตรงที่มันยืนคุยพอสมควร มันไม่ทันมองหรอกครับ ผมลดกระจกลงเงี่ยหูฟังสุดฤทธิ์
"หลวง หนิงผิดไปแล้ว หนิงยังรักหลวงอยู่นะ"
"พูดอะไรบ้างสิหลวง หรือว่าหลวงไม่รักหนิงแล้ว"
"แล้วเขาล่ะหนิง"
"ฮึกๆ อย่าไปพูดถึงมันเลยหลวง หนิงตาบอดไปแล้ว"
"แล้วหนิงกลับมาหาเราเนี่ยนะ โทษนะหนิง เรามีแฟนใหม่แล้ว"
"อ๊ะ ทำไมล่ะหลวง หนิงไม่ได้มองหลวงเป็นตัวสำรองนะ แต่หนิงเพิ่งจะรู้ตัวว่าชีวิตหนิงขาดหลวงไม่ได้ ไม่มีใครสามารถมาแทนที่หลวงได้ หลวงจะลืมวันเก่าๆที่เราเคยมีกันและกันเหรอ"
ยิ่งฟังผมยิ่งอยากรู้ ในใจมันเต้นแรงเหมือนจะเป็นลมเลยนะ ใจมันเต้นเสียจนผมนั่งไม่ติดเบาะรถเลยนะเนี่ย
"มันเป็นไปไม่ได้แล้วล่ะหนิง เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว"
"หลวง ทำไมล่ะ หนิงยังรักหลวงอยู่นะ"
"เราทำแบบนั้นไม่ได้หรอกหนิง เรามีแฟนแล้ว"
"หลวง เขาเป็นใครเขามีดีอะไรเหรอ ทำไมหลวงถึงกลับมาหาหนิงไม่ได้"
"อย่าอยากรู้เลย หนิงมีธุระแค่นี้ใช่ไหม"
ไอ้หลวงมันหันหลังให้แล้วทำท่าจะเดินหนีไป
"หลวง ฮือๆ หลวงไม่มีเยื่อใยให้หนิงแล้ว หนิงอุตส่าห์หน้าด้านหน้าทนมาหา ไม่เห็นกับที่เคยรักกันเลย"
นางทรุดตัวลงนั่งร่ำไห้เหมือนใจจะขาด ไอ้หลวงมันชะงักครับ
"อย่ากลับไปนะ"
ผมลุ้นจนตัวโก่งเผลอพูดออกมาคนเดียว กรี๊ด ดูอีนั่นครับคลานมากอดขามันไว้เลยนะ โอ้โหไม่เคยเห็นใครดราม่ามากมายเท่านังนี่มาก่อนเลยนะ ยกให้เลยมงกุฎชั้น
"อย่าทำแบบนี้หนิง"
"สงสารหนิงเถอะนะหลวง ให้โอกาสหนิงบ้าง ได้โปรด"
ปากสั่นคันมือ อยากจะปรี่เข้าไปกระชากตัวอีนั่นออกมาจังเลยนะ ผมก็ได้แต่นั่งนิ่งตัวสั่นอยู่ทำอะไรไม่ถูก นี่ผมหึงมันเหรอเนี่ย หึงมากถึงมากที่สุด หัวใจมันเต้นแรงไม่แรงไม่รู้แต่รู้สึกว่าหน้าร้อนมือเย็นแล้วครับ
"อย่าทำแบบนี้หนิง มันจบแล้วนะเรื่องของเรา"
"ไม่หลวง อย่าพูดแบบนี้ หนิงรักหลวงนะ หนิงขาดหลวงไม่ได้ ไหนหลวงบอกว่าหลวงเคยรักหนิงไง จำไม่ได้แล้วเหรอ หนิงกลับมาแล้ว หนิงจะยอมทำตามหลวงทุกอย่าง บ้านที่สวนหนิงก็จะอยู่ หนิงจะลาออกจากงานไปอยู่กับหลวง อย่างที่หลวงเคยขอ หนิงยอมทุกอย่าง นะหลวง อย่าทิ้งหนิงไปเลย หนิงขอโทษ"
ภาพที่เห็นคือไอ้หลวงทรุดตัวลงโอบกอดอีนั่นไว้ มันคงสงสารผมตีความไปแบบนั้นนะเพราะอีนั่นมันทำท่าเหมือนโลกนี้กำลังจะแตก แต่มองแค่แวบเดียวก็รู้ว่าอีนังนี่มันแสดงละคร แล้วผมล่ะตอนนี้ก็เหมือนอีบ้านั่งสั่นอยู่คนเดียวอยู่ในรถ จะกดโทรศัพท์หาอีป้า หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วนะ แต่เชื่อผมไหมว่าผมหาเบอร์ใครไม่เจอ หาไม่เจอแม้แต่สักคนเดียว
Written by eiky[/color]
ps. เมื่อวานลงรูปให้ดูว่าน้องต้อมอิมเมจเป็นลักษณยังไง วันนี้เป็น หลวง อิอิ พอจิ้นออกไหมครับ จุ๊บๆ
หลวง ต้อม
(http://c2.ac-images.myspacecdn.com/images02/130/l_7c6cae5f19744c938b05710ce8fc4b75.jpg) (http://a3.l3-images.myspacecdn.com/images02/119/771eb7d756474d65a491e46dc5c34624/l.jpg)
-
เจ็บแล้วต้องจํานะหลวง
-
ได้อ่านเรื่องราวของนายกับหลวงแล้ว ไม่ค่อยแน่ใจว่านายรักหลวงหรือเปล่าคู่นี้เซ็กส์มาก่อนแล้วค่อยคบหา ดูนายเองก็ยังงงๆ ที่ หลวงรักจริง หวังแต่งกับนาย ถึงขนาดพาไปให้คุณแม่ดูตัว ซึ่งคุณแม่ก็แสนดีไม่รังเกียจลูกสะใภ้มีไข่
ซึ่งถือว่านายโชคดีมากที่ได้เจอคนดีๆ ทีเดียวถึงสองคนในเวลาเดียวกัน สังเกตว่านายไม่ได้คาดหวังอะไรกับหลวงมากมายนักนายยินดีปล่อยหลวงไป ถ้าวันนึงหลวงอยากจะมีครอบครัวแบบคนทั่วไป
นึกแล้วก็น้อยใจแทนหลวงที่ดูเหมือนนายจะไม่ค่อยคิดถึงหลวงเท่าไร โทรบอกแม่ได้แต่ไม่โทรหาหลวงปล่อยค่อยทั้งคืน
นายเองก็ไม่ได้ยุ่งอะไรมากมายแต่อยากใช้เวลากับต้อมมากกว่าเรื่องนี้ก็เข้าใจว่า นายจะไม่ได้เจอต้อมอีกนาน เลยอยากใช้เวลาที่เหลือให้คุ้มแต่ไม่เข้าใจว่าการที่โทรศัพท์หาคนที่สั่งแล้ว สั่งอีกก่อนขึ้นเครื่องว่าให้โทรหามันจะใช้เวลานานแค่ไหนกันเชียว
หลวงแมนมากที่ไม่คิดจะปิดบังที่มีแฟนเป็นผู้ชายกับที่ทำงานก็ไม่คิดจะปิดบัง หลวงรักนายจริงๆ แต่นายบอกตรงๆ ว่าวินาทีนี้ไม่แน่ใจว่านายรักหลวงหรือแพ้ความดีของหลวงกันแน่
อ่านตอนล่าสุดนี้แล้วได้คำตอบว่าคนที่นายรัก คนที่นายมีใจให้คือต้อม ไม่ใช่หลวงการที่นายยอมอดทน อดกลั้นไม่ยอมกินเด็ก ทั้งๆ ที่เด็กเองก็เต็มใจจะให้กินขนาดนั้นเพราะเห็นกับอนาคตของเด็ก เพราะถ้าเผลอกินต้อมไป ทุกอย่างจบหมด
เสียการปกครอง ทุกอย่างที่ทำมาดูเหมือนเพื่อหวังในตัวต้อมมากกว่าอนาคตของต้อมเองและที่สำคัญต้อมเองก็จะเรียกร้องสิทธิในการเป็นสามีขอนายอีกคนเมื่อถึงตอนนนั้นคงยุ่งยิ่งกว่ายุงตีกันอีก ไหนจะพ่อแม่ต้อม พ่อแม่ของนายเองแล้วนาย็ยังมีหลวงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นผัวอีกทั้งคน แค่คิดก็ปวดหัวแทนแล้ว
นายเองก็ดูจะยังมีความหวังในตัวต้อมอยู่ไม่น้อยว่าต้อมจะรักษาคำพูดที่ให้ไว้ อยากรู้ว่าเมื่อถึงเวลานั้น นายจะเอาหลวงไปไว้ที่ไหนต้อมก็คือคนที่รัก หลวงก็คือคนที่ใช่นายจะเลือกใคร :pig4:
กระโดดกอดดด พร้อม+1
โดนทีอกข้างซ้ายอย่างจัง
อ่านไปอ่านมา เค้าคิดเองว่าเรื่องนี้พระเอกอาจเป็นต้อม (ดิสเพลอิ๊กกี้ยังเป็นต้อมเลย อ๊ายย)
หลวงเป็นแค่ตัวประกอบ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตนาย ฮ่า
หลวงเป็นคนดีที่ใครบางคนไม่รักแค่นั้นเอง
หรือหลวงกำลังเป็นแพะรับบาปเอ่ยย โอ้ยเครียดด
+1 ให้อิ๊กกี้ด้วยค่า แต่งมันส์มาก
-
มีแววจะเสียน้ำตาร่วมกับคุณนายซะแล้ว
ดูท่าทางแล้วหลวงคงไม่พ้นเงื้อมมือนังชะนีหนิงเป็นแน่แท้
:m16:
-
มาม่ากำลังจะมา 555
-
อะไรงานจะเข้าพร้อมๆ กัน
นายจัดการเลย นายหลวงอย่าแม้แต่จะคิดนะ
ไม่ทันมารยาชะนีอีกแล้ว :beat:
+1
-
นายคงรู้ตัวก็คราวนี้ล่ะ ว่ารักหลวง(รึเปล่า?) (((หรือแค่หวงหลวงหว่า??)))
-
อร๊าย
มันมาแล้ว :serius2:
มาม่า :m15:
-
ผู้หญิงคนนี้หละ จะเป็นบททดสอบ
ของนาย ให้รู้ตัวว่า รักหลวง ไหม
ไม่ใช่ทำตัวลอยไปลอยมา โลเล อย่างงี้
คนอย่างต้องเจ็บบ้าง จะได้รู้สึก ตัว
มั่วหยิ่งผยอง มันเริ่ด อยู่ได้ คนเราทุกคนก็มีขีดจำกัด
เหมือนกันนะ
ปล.แฟนคลับหลวงจ้า......
-
ยังไงเนี่ยหลวง
ขอให้มันเป็นแค่การสงสารน่ะ อย่าได้มีอะไรเกินนั้นน่ะ
กลัวอ่ะๆๆๆๆๆ :serius2: :serius2:
-
มาอ่านสองตอนรวด...
ตอนที่แล้ว รู้สึกว่าน้องนายรักและแสดงออกกับน้องต้อมเหมือนพี่สาวมากกว่าจะเป็นแบบชู้สาว ไอ้เรื่องแกว่งไกวทางอารมณ์มันก็ต้องมีบ้างเพราะไม่ใช่พี่น้องคลาน
ตามกันมา การส่งน้องต้อมมาอยู่ไกลตัวเป็นเรื่องดี หากน้องต้อมยังวนเวียนอยู่ใกล้น้องนายคงได้เป็นนางวันทองสองใจจริง ๆ
เรื่องของอนาคตยากที่จะคาดเดา น้องนายสามารถผลักดันให้น้องต้อมมีอนาคตและอาชีพการงานที่ดีได้ แต่น้องนายไม่สามารถกำหนดให้ความรักและความรู้สึกของน้องต้อมในวันนี้กับอีกห้าปีข้างหน้าเหมือนเดิมได้ ทุกสิ่งเมื่อเวลาผ่านไปความเปลี่ยนแปลงมันก็จะเข้ามาไม่เว้นแม้แต่จิตใจคน
อ่านตอนนี้แล้ว สะท้อนใจความรักมิใช่จะชนะทุกสิ่ง คงต้องบอกว่าความเข้าใจกันและการกล้าที่จะเผชิญหน้ากับปัญหาร่วมกันต่างหากจะชนะทุกสิ่ง หากน้องโจ้ไม่มี
สิ่งนี้ พัชราภาก็คงต้องยอมรับความเป็นไปในแบบของเธอ ...ขอให้ความเข้มแข็งกลับมาสู่เธอโดยเร็ววัน
ตอนที่หลวงคบกับน้องนายใหม่ ๆ ก็รู้สึกว่าหลวงรักคนรักเก่ามาก เคยคิดว่าถ้าผู้หญิงมาขอคืนดี หลวงจะเลือกใคร บางครั้งคนเราก็ยอมเจ็บซ้ำ ๆ และยอมเป็นโง่
ในสายตาคนอื่นได้เหมือนกัน ขอเพียงให้คนนั้นกลับคืนมาหาเรา ถึงเวลาพิสูจน์ตัวเองแล้วหลวง ว่าที่ผ่านมาน้องนายคือคนสุดท้ายของเราจริงหรือเปล่า
แล้วถ้าน้องนายเจ็บคราวนี้ คงหนักหนากว่าครั้งที่แล้ว หลายคนคงคิดว่าเป็นกรรมมั๊ง??? ความจริงมันเป็นเรื่องธรรมดาของโลกมากกว่า
รอต่อไปจ้า น้องอิ๊ค :L2: :กอด1:
-
เอ่อ ช่วงนี้ มาม่าเค้าลดแลกแจกแถมกันหรอครับ :a5:
-
หลวงใจแข็งไว้ดิ
รอตอนต่อไปดีกว่า
:เฮ้อ:
-
อ่า ดูจากรูป เลือกไม่ถูกแฮะ
-
แล้วตอนนี้บทนางร้ายของนาย จะปรี๊ดออกมาตีหนิงให้แตกพ่าย ถอยทัพกระเจิงไปป่ะเนี่ย
ยัยหนิงก็เนอะ ช่างกล้าแบกหน้ากลับมาหาหลวง มันจะมากไปรึเปล่ายัยหนิง
แล้วหลวงจะหวั่นไหวไปกับความรักและความรู้สึกดีๆเก่าๆไหม
ขอบอกว่าอย่าเชียวนะหลวง นึกถึงที่ยัยนี่ทำให้หลวงเจ็บดิ
สันดอนขุดได้ แต่สันดานคนขุดไม่ได้นะหลวง สมมุตินะถึงแม้หลวงจะไม่มีนาย
แต่ก็ไม่ควรหวนกลับไปหาผู้หญิงแบบยัยหนิงนะ
หล่อๆ แล้วก็นิสัยดีๆแบบหลวงนี่ หาคนดีกว่ายัยหนิงได้ไม่ยากหรอก
-
เริ่มเข่าสู่โหมดราม่า...ความรักมันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน
ต้องใช่เวลาค่อยๆ เรียนรู้มันไป พร้อมทั้งหมั่นเติมความเข้าใจและเชื่อใจ
ความรักมันถึงจะยืนยาวและอยู่กับเราตลอดไป :o8:
พอจะเข้าใจความรู้สึกนายนะ คนหนึ่งก้อแสนดี จะให้ทำร้ายคงไม่ได้
อีกคนก้อน่ารักซะ อยู่ใกล้แล้วมีแต่ความสุข มันคงเผลอใจไปบ้าง
แต่บททดสอบความรักของหลวงกับนายนี่ ไม่ธรรมดาเลย เพราะ
เธอคือแฟนเก่าที่คุณสามีเคยรักมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
หวังว่าหลวงคงไม่สงสารจนเกินขอบเขตหรอกนะ :m16:
ไม่งั้นนางร้ายอาจจะออกโรงอีกก้อได้ และจากอุปสรรคในครั้งนี้
คงจะได้รู้ซักทีว่า 'ความรักของนายและหลวง' มันมีอยู่จริงหรือป่าว?
เป็นกำลังใจให้คุณอิ๊กฮับ :pig4: เนื้อเรื่องเข้มข้นมาก
ป.ล. แอบเชียร์หลวงนะ กลัวจะเสียใจเพราะความรักอีก
-
คุณนายคะ
จัดให้คุณหนิงเธอไปชุดใหญ่เลยค่ะ
แหม...ทำมาสะอึกสะอื้น
:beat:
-
อิอิ เห็นด้วยกับเจ๊พีนัทและพี่แก้วครับ
ว่ามาม่ากำลังจะมาแน่ๆ
แต่มันก็ยังงี้แหละนะ ผู้ชายแท้ๆเนี่ยไม่รู้มันเป็นอะไรมักจะไม่รู้เท่าทันมารยาผู้หญิงเอาเลย จะว่าโง่ก็ไม่ใช่้
ทีเรื่องอื่นล่ะ ฉลาดนัก 555 ส่วนยัยหนิงอะไรนี่มันก็ไม่รู้จะจับปลาสักกี่มือ
แล้วนางร้ายที่แสนดีอย่างคุณนายจะรับมืออย่างไร อิอิ
-
อ้าว หนิงจะกลับมาทำไมละนี้
หลวงอย่าใจอ่อนนะ เจ็บแล้วต้องจำ อย่าทำให้นายต้องเจ็บด้วยเลยนะ
-
อ่านไปอ่านมา :sad11:
:3123:ถ้าไม่รู้มาก่อนคิดว่าเป็นเรื่องจริงแน่
แต่งได้เหมือนจริง ใกล้ตัวแรงๆเลยอะ
ปล เป็นกำลังใจให้ครับ :L1:
:pig4: :o8:
-
แอบลุ้นตามนาย หลวงจะเอายังไงเนี่ย
อย่านะหลวง จะโทรไปฟ้องคุณนายแม่ให้มาจัดการ
-
อย่านะ อย่าใจอ่อนนะ :beat:
-
หลวงคงไม่กลับไปหานังชะนีน้อยนั่นใช้มั้ย?
-
อีหนิงมันกลับมาทำไม!!ขอร้องหละหลวงอย่าใจอ่อนนะ อุตส่าเชียร์หลวงมาตั้งแต่แรก
-
โอ๊ย คุณชะนีหนิงคะ จะกลับมาอีกทำม๊ายยยยยยยย :m31:
ไปๆก็ดีแล้วนิ ทีนี้ก็อยู่ที่ตาหลวงหละว่าจะเอายังไง :m16:
บทพิสูจน์ความรักของคนสองคนได้เริ่มขึ้นอีกครั้งแล้ว
แล้วก็จะได้พิสูจน์ความหน้าด้านของคนอีกคนด้วย ฮึ :m16:
เป็นกำลังใจให้คุณพัทสู้ๆต่อไปนะคะ หาผู้ชายคนใหม่ให้ได้ในเร็ววัน :monkeysad:
-
หลวง กอดมันทำมายยยยยย :fire:
ปล.ชอบอิมเมจต้อมจัง ฮิฮิ :o8:
-
ไม่นะ นาางร้ายต้องไม่แพ้นะคะ ซะนีแค่นี้ต้องกำจัด
-
เห็นรูปอิมเมจของต้อมกับหลวงแล้ว อยากเห็น รูปอิมเมจของนาย นายเอกของเรื่องบ้างอ่ะค่ะ งานเข้ากันหมดแล้ว นายผู้หญิงคนนี้จะเป็นบททดสอบความรัก
รอลุ้นต่อนต่อไปค่า
-
รูปนี่...-///- สุดๆ 55+
ตอนแรกเป็นพัท ตอนนี้เป็นนายหรือนี่ ที่ต้องเจออะไรแบบนี้
หลวงคงไม่ใจอ่อนหรอกนะ
-
ทำไมดราม่าถึงได้มาติด ๆ กันเลยล่ะ พี่พัทและน้องนาย ชีวิตไม่จำเป็นต้อง
ทุกข์และเศร้าเหมือนกันนี่นา หลวงคิดดี ๆ นะ อย่าใจอ่อน ชะนีทำให้เจ็บช้ำ
ยังจะใจอ่อนอีกเหรอ เดี๋ยวก็เข้ารอยเดิม ถูกชะนีทิ้งอีกแหละ (ในสถานการณ์
แบบนี้ คอยเอาใจช่วยน้องนายดีกว่า .....) :pig4:
-
^^
-
หลวงอย่าเชียว.....เจ็บแล้วจำเป็นคนเจ็บแล้วทน เอ็งเป็นควายแน่...แม่ยกคนนี้จะกระทืบแกเอง
นายมารยากี่เล่มเกวียนยกมาซะ ไหนๆคุณนายแม่สวนดอกก็เชยร์หล่อนอยู่นะ อย่่ายอมแพ้
เพราะนายก็รักหลวงอยู่เหมือนกันใช่มั๊ยละถึงจะไม่กล้าทุ่มไปเต็ม100เพราะเข็ดจากอิเรย์มาก็ตามเหอะ
ปล.หวังว่าอิคุณหนิงคงไม่ร่วมมือกะอิเรย์มาหรอกนะ แบบว่า มีผลประโยชน์ร่วมกัน หนิงได้หลวงคืน อิเรย์ได้แก้แค้นนายอะไรเงี๊ยะ
-
ได้อ่านหลายตอนเลยอิอิ...
แต่ขอร้องอย่านะหลวง อย่าไปหลงชื่อคำชะนี...
คนถ้ามันรักจริงมันไม่ทิ้งไปแบบนี้หรอก อย่ามาอ้างโน่นนี่...ไร้สาระ :m16:
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ปวดตับ
-
ถ้าอิพี่หลวงลับปหาอิหนิงนะ หึหึ o18
อิหนิงมาจากไหนกลับไปทางนั้นแลย :z6:
-
พอต้อมไปงานก็เข้า แต่ก็นะดูท่าว่าจะตบกันอีกหลายฉาก
หากคิดว่าเจ้นายจะยอมผมว่าไม่เข้าท่า เพราะนิยายเรือ่งนี้มีชื่อว่า เมื่อผมรับบทเป็นนางร้าย จริงไหมครับ
เพราะยังไงนายก็ดูออกแล้วนิเนอะว่ายัยหนิงเล่นละครอยู่ รออะไรล่ะ ตอนหน้าน่ะ มันแน่ออิอิ
หวังว่าหลวงคงไม่โง่นะ แบบว่า ยัยหนิงแสร้งทำเป็นโดนตบแล้วหลวงเข้าใจผิดไรเงี้ยไม่เอานะ
แต่ก็นะ เชื่อฝีมือพี่อิ๊กว่าต้องทำออกมาได้มันแน่ิอิิอิิ +100ไปเลยเพ่ :กอด1: :กอด1:
แต่เห็นรูปแระเค้าอยากกินน้องต้อมอ่าาาออิอิ
-
บททดสอบความจริงใจของไอ้หลวง
ดูสิมันจะแน่สักแค่ไหน
-
ถ้าหลวงกลับไปหายัยหนิงจะแอบโกรธ ไปรักผู้หญิงดีๆ เลิศๆ นิสัยดีพอทำใจ แต่กลับไปหาคนที่เขาเคยทิ้งไปแล้วนี่น่าเตะ
นายคะ อย่าไปยอม เชิ่ดใส่เลย
-
ไม่ๆๆๆๆ ยอมเด็ดขาด
ฉันคือรักแรกของเขาจำไว้ แต่ชั้นเป็น รักสุดท้ายของเขา.....
.
.
ขอยืมคำพูด ของชมพู่ กับ แตงโม ใน MV ปานมาใช้หน่อย
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด เครียดมากมาย
อย่ายอมแพ้นะ นายอาจจะไม่ได้ดี 100% แต่ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าใครๆ
-
กลับมานึกว่าเรื่องจะคลี่คลาย
ที่ไหนได้... คุณนายงานเข้า เหอๆ o22
next mission... ภาระกิจเก็บกวาดชะนี หึๆ :fire:
Ps. คุณหลวงคงไม่ดีแตกช่ายม๊ายยยย
-
:a5: อ้าววว ยังไงต่อล่ะ
ค้างๆๆๆๆ :serius2:
อ่านเรื่องนี้แล้วชอบต้อมนะ แต่ยังไงก็อยากให้นายคู่กับหลวงอยู่ดี
หลวงคงไม่กลับไปหรอกใช่ไหม ??
-
อีหนิงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
ไม่เอาาาา
ไม่ชอบมาม่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เอาแล้วไงงานเข้าแล้วววววววว
นี่เป็บทพิสูจน์ความจริงใจของหลวงเลยทีเดียว
-
อิหนิงงงงง อิสะตอออออออออออออ!!!! :angry2:
-
เรื่องเข้มข้นอีแระ หวังว่าหลวงคงไม่ดีแตก 55
ชอบอิมเมจหลวงมากมายค่ะ ดูแบดบอยโดนใจจิงๆ โฮะๆๆๆๆๆ
อยากเห็นอิมเมจคุรนายบ้างนะคะ คุณอิ๊กกี้
-
น่านนน ว่าเเล้วเจ๊คนนี้ต้องกลับมา ชิ :z6: :z6: :z6:
เห็นรูปเเล้ว อยากให้คู่กะต้อมมากกว่าอ่ะ :-[
-
ลุคของหลวงนี่ออกแบดบอยแฮะ...แต่ก็เหมาะดีค่า :-[
แต่ตอนนี้พี่อิ๊กตัดจบได้ค้างมากเลยค่ะ
ยังไงมาต่อเร็วๆนะคะ จะรออ่านตอนต่อไปค่า
-
เอาแล้วไง เหมือนได้กลิ่นใครต้ม มาม่า
ฟุดฟิดๆ
-
บางที....ถ้าไม่มีเหตุ เราก็ไม่รู้หรอกเนอะ
ว่าจริง ๆ เรารู้สึกอะไรอยู่
-
อ่าวชะนีมาสร้างเรื่องแล้วไง
-
เออนะ..
อยากรู้เหมือนกันนายจะทำยังไง
เพราะเป็นนิสัยเราคงไม่ทำอะไร แค่คอยแอบดูว่าผู้ชายเค้าจะจัดการยังไง
ถ้าแค่นี้จัดการตัวเองไม่ได้
ก็..ไปเหอะ
-
ทิ้งเขาแล้วจะกลับมาหาเขาทำไม :z6:ไม่เข้าใจ o18แบบนี้แถวบ้านเรียกว่าหน้าด้านนะคะ
-
...ง่ะ ค้างเติ่ง
-
ผู้ชายผู้หญิงต้องคู่กันเสมอไป นายต้องเสียใจอีกแล้ว
-
เคยโง่มาแล้วครั้งหนึ่ง...เพราะคนๆหนึ่ง
จงอย่าหลับตาเพื่อจะโง่เป็นครั้งที่สอง
เพราะโง่ครั้งสุดท้าย...จะกลายเป็นว่า
...คนที่เค้ารักคุณ...จะทิ้งคุณไป...
...ให้สิ่งสุดท้ายได้รู้ว่า...คุณจะไม่เหลืออะไร
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด
มันดราม่าก็ตรงนี้แหละ
ไปกอดมันทำไมหลวงงงงงงงงงงง
เจ้เชียร์มาตลอด อย่าให้เค้าด่าเซ่ !!!!
ยังไง รบกวนเคลียร์ด้วย
ฉันคนนึงล่ะที่เคือง !!!
-
มาไม่ทันเห็นรุปต้อมอ่าค่ะ TT
-
พี่ หลวง อย่า ทำ น่ะ ........ T^T
-
โผล่มาจนได้นะ ชะนีหนิง เว้าวอนแบบนี้ขอตื๊บสักทีดีไหม? ตัวเป็นคนเชิดใส่ ทิ้งเขาไปเอง พอโดนทิ้งมั้งก็กลับมาเว้าวอนลดค่าตัวเองแบบนี้เรอะ ชะนีที่ทำตัวแบบนี้เสียสถาบันชะนีหมด!! นายตื้บมันเลยอย่าเอาไว้
-
คุณนาย อย่าลืมสิคะเราเป็นนางร้ายไม่ใช่นางเอก
ของๆเราก็ต้องเป็นของเรา อย่าให้ชนะน้อยมาหยามได้นะคะ
เชื่อมั่นในตัวคุณนาย ว่าจะต้องจัดการเรื่องนี้ได้อย่างสวยงามและร้ายได้อย่างมีระดับที่สุด :กอด1:
-
อีชะนีหนิงจะกลับทำไม
เธอเลือกแล้วว่าจะไป แล้วจะกลับมาทำไม
-
อาม่ามาแล้วจ้าทุกคน
>.<
~♥♥♥~
..~♥ C o O k i e ♥~..
-
ในเรื่องนี้ไม่ค่อยรู้เรื่องราวของหนิงมากนัก เท่าที่รู้คือหนิงที่บ้านมีตัง ติดหรู ไม่ชอบชนบทหรือชีวิตที่เรียบง่ายและยังไม่พร้อมที่จะมีครอบครัว ผิดกับหลวงที่พร้อมจะสร้างครอบครัว ลงหลักปักฐานกับคนที่ตัวเองรัก สงสารหลวงที่ลงทุนสร้างเรือนหอรอรักไว้เพราะคิดว่าหนิงจะยอมตกร่องปล่องชิ้นกับตัวเอง หนิงเคยแสดงอาการว่าไม่อยากมาอยู่ที่เรือนหอรอรักนี่แต่ตอนนี้มาเปลี่ยนใจจะมาอยู่ ถึงขนาดจะลาออกจากงาน รู้สึกจะลงทุนมากเกินไปหรือเปล่า คนเราจะเปลี่ยนแปลงนิสัยหรือความชอบกันได้ง่ายๆ ขนาดนั้นเลยหรือ
สิ่งที่หนิงทำกับหลวงคือการสวมเขา นอกใจ เอาเงินจากน้ำพักน้ำแรง หยาดเหงื่อแรงงานของหลวงไปซื้อของให้ผู้ชาย ไล่หลวงออกจากคอนโดที่อยู่ด้วยกันทั้งที่รู้ว่าหลวงไม่มีทางไป ก็ยังทำได้ ทำขนาดนี้ ถ้าหลวงยังยอมให้อภัยแล้วกลับไปคืนดีก็ไม่มีอะไรจะกล่าว
กรณีนี้ถ้าหนิงแค่หวั่นไหวไปชั่วขณะ สำนึกได้ว่าหลวงรักหนิงขนาดไหนแล้วยูเทิร์นมาหาหลวงเอง ไม่ไช่โดนถีบหัวส่ง ผู้ชายเค้าไม่เอาแล้วถึงซมซานมากอดแขน กอดขาแฟนเก่าเพื่องอนง้อขอคืนดีแบบนี้ หลวงอาจจะกลับไปคืนดีด้วยไม่ยาก หนิงลงทุนกอดขา ร่ำไห้แบบน่าเวทนา น่าสงสารเสียขนาดนั้น หลวงคงอดไม่ได้ที่ลดตัว.....เอริ่ม.....ทรุดตัวลงโอบกอดเธอไว้ หลวงเป็นคนดี เป็นสุภาพบุรุษ จะให้หลวงใช้เท้าบรรจงยันเธอออกไปก็ไม่ใช่วิสัยที่ผู้ชายพึงกระทำกับผู้หญิง
ไม่แปลกใจที่หนิงจะกลับมามาหาหลวง ก็คนเพิ่งโดนถีบหัวส่งมา จะให้ไปหาใครให้มาปลอบใจได้ทันท่วงทีคงยาก แฟนเก่าที่รักตัวเองมากนี่แหละเหมาะที่สุดที่จะมาพึงพิงและไม่แปลกใจอีกเหมือนกันหนิงจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้หลวงกลับมา โดยไม่สนใจที่จะรับรู้ว่าหลวงมีแฟนใหม่แล้ว นี่ถ้ารู้ว่าแฟนใหม่หลวงเป็นผู้ชาย หนิงจะทำยังงัยเมื่อรู้ว่าหลวงเป็นคนที่ได้หลังแล้วลืมหน้า
เชื่อใจหลวงนะว่าหลวงจะไม่ทำให้นายเสียใจแต่ความรักจะให้มันคงแน่นอนว่ารักจริงหรือแค่เหงา มันก็ต้องมีบทพิสูจน์บ้างไรบ้าง นายเองก็จะได้รู้ใจตัวเองเสียมีว่ารักหลวงหรือเปล่า
เรื่องนี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับนายหรือหนิงแต่ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของหลวงว่าจะเดินหน้าต่อไปพร้อมกับนายหรือจะย้อนกลับไปคืนดีกับหนิงซึ่งเคยทรยศหักหลังหลวงแบบเจ็บปวดแสนสาหัสมาแล้ว ถ้าหลวงไม่เข็ดก็ขอให้หลวงโชคดีแต่ถ้าหลวงรักนายจริงพร้อมที่สร้างครอบครัวกับนายก็ขออวยพรให้หลวงกับนายมีความสุขมากๆ
ตอนนี้ภาวนาให้นายเล่นบทนางเอกมากกว่านางร้าย ถ้านายขืนไปทำอะไรหนิงคะแนนสงสารจะไปอยู่ที่หนิงหมด รอดูว่านายจะทำอย่างไรกับบทพิสูจน์ความรักครั้งนี้
:pig4:
-
โอ๊ย นังหนิงงงงงงงงงงงง :angry2: :angry2: :angry2:
จะกลับมาเกาะแข้งเกาะขาคนที่ตัวเองทิ้งทำไมวะ!!!
ไม่ได้ยินเหรอว่า"มีแฟนใหม่แล้ว"อ่ะ!! :m31:
likeเม้นบนตรง
"หลวงคงอดไม่ได้ที่ลดตัว.....เอริ่ม.....ทรุด ตัวลงโอบกอดเธอไว้ หลวงเป็นคนดี เป็นสุภาพบุรุษ จะให้หลวงใช้เท้าบรรจงยันเธอออกไปก็ไม่ใช่วิสัยที่ผู้ชายพึงกระทำกับผู้หญิง"อ่านแล้วฮาเลย
-
หลวงจะเอาไงหล่ะทีนี้ เฮ้ออออ
-
:angry2: เมิงกลับมาทำไมอีชะนีหนิง คนเค้ามีความสุขดีอยู่แล้ว หน้าด้าน อ๊ากกกกกกกกกกกกก! ไปตายเลยไป นายอย่ายอมเค้านะ ลง0kdรถจับอีชะนีนั่นตบสั่งสอนเลย ชิ๊ เจ็บใจ หลวงน่าจะคิดได้แล้วนะ
-
นายอย่าเพิ่งตื่นตูมครับ ให้หลวงบอกให้ชัดเจนว่าจะเอายังไงก่อน ค่อยหึงก็ได้ครับ
-
รอจ้า^^
-
ในเรื่องนี้ไม่ค่อยรู้เรื่องราวของหนิงมากนัก เท่าที่รู้คือหนิงที่บ้านมีตัง ติดหรู ไม่ชอบชนบทหรือชีวิตที่เรียบง่ายและยังไม่พร้อมที่จะมีครอบครัว ผิดกับหลวงที่พร้อมจะสร้างครอบครัว ลงหลักปักฐานกับคนที่ตัวเองรัก สงสารหลวงที่ลงทุนสร้างเรือนหอรอรักไว้เพราะคิดว่าหนิงจะยอมตกร่องปล่องชิ้นกับตัวเอง หนิงเคยแสดงอาการว่าไม่อยากมาอยู่ที่เรือนหอรอรักนี่แต่ตอนนี้มาเปลี่ยนใจจะมาอยู่ ถึงขนาดจะลาออกจากงาน รู้สึกจะลงทุนมากเกินไปหรือเปล่า คนเราจะเปลี่ยนแปลงนิสัยหรือความชอบกันได้ง่ายๆ ขนาดนั้นเลยหรือ
สิ่งที่หนิงทำกับหลวงคือการสวมเขา นอกใจ เอาเงินจากน้ำพักน้ำแรง หยาดเหงื่อแรงงานของหลวงไปซื้อของให้ผู้ชาย ไล่หลวงออกจากคอนโดที่อยู่ด้วยกันทั้งที่รู้ว่าหลวงไม่มีทางไป ก็ยังทำได้ ทำขนาดนี้ ถ้าหลวงยังยอมให้อภัยแล้วกลับไปคืนดีก็ไม่มีอะไรจะกล่าว
กรณีนี้ถ้าหนิงแค่หวั่นไหวไปชั่วขณะ สำนึกได้ว่าหลวงรักหนิงขนาดไหนแล้วยูเทิร์นมาหาหลวงเอง ไม่ไช่โดนถีบหัวส่ง ผู้ชายเค้าไม่เอาแล้วถึงซมซานมากอดแขน กอดขาแฟนเก่าเพื่องอนง้อขอคืนดีแบบนี้ หลวงอาจจะกลับไปคืนดีด้วยไม่ยาก หนิงลงทุนกอดขา ร่ำไห้แบบน่าเวทนา น่าสงสารเสียขนาดนั้น หลวงคงอดไม่ได้ที่ลดตัว.....เอริ่ม.....ทรุดตัวลงโอบกอดเธอไว้ หลวงเป็นคนดี เป็นสุภาพบุรุษ จะให้หลวงใช้เท้าบรรจงยันเธอออกไปก็ไม่ใช่วิสัยที่ผู้ชายพึงกระทำกับผู้หญิง
ไม่แปลกใจที่หนิงจะกลับมามาหาหลวง ก็คนเพิ่งโดนถีบหัวส่งมา จะให้ไปหาใครให้มาปลอบใจได้ทันท่วงทีคงยาก แฟนเก่าที่รักตัวเองมากนี่แหละเหมาะที่สุดที่จะมาพึงพิงและไม่แปลกใจอีกเหมือนกันหนิงจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้หลวงกลับมา โดยไม่สนใจที่จะรับรู้ว่าหลวงมีแฟนใหม่แล้ว นี่ถ้ารู้ว่าแฟนใหม่หลวงเป็นผู้ชาย หนิงจะทำยังงัยเมื่อรู้ว่าหลวงเป็นคนที่ได้หลังแล้วลืมหน้า
เชื่อใจหลวงนะว่าหลวงจะไม่ทำให้นายเสียใจแต่ความรักจะให้มันคงแน่นอนว่ารักจริงหรือแค่เหงา มันก็ต้องมีบทพิสูจน์บ้างไรบ้าง นายเองก็จะได้รู้ใจตัวเองเสียมีว่ารักหลวงหรือเปล่า
เรื่องนี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับนายหรือหนิงแต่ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของหลวงว่าจะเดินหน้าต่อไปพร้อมกับนายหรือจะย้อนกลับไปคืนดีกับหนิงซึ่งเคยทรยศหักหลังหลวงแบบเจ็บปวดแสนสาหัสมาแล้ว ถ้าหลวงไม่เข็ดก็ขอให้หลวงโชคดีแต่ถ้าหลวงรักนายจริงพร้อมที่สร้างครอบครัวกับนายก็ขออวยพรให้หลวงกับนายมีความสุขมากๆ
ตอนนี้ภาวนาให้นายเล่นบทนางเอกมากกว่านางร้าย ถ้านายขืนไปทำอะไรหนิงคะแนนสงสารจะไปอยู่ที่หนิงหมด รอดูว่านายจะทำอย่างไรกับบทพิสูจน์ความรักครั้งนี้
:pig4:
เห็นด้วยสุดๆครับ วิจารณ์ได้ลึกล้ำ ข้าน้อยขอคารวะ o1
แต่อย่างไรก็ตา่มเราทุกๆคนคงต้องไม่ลืมว่าถ้าในความเป็นจริง ผู้ชายที่มีคนที่เคยรักอย่างมากมาขอคืนดีด้วย ย่อมมีหวั่นไหวบ้างเป็นธรรมดา ก็เพราะว่ารักมากนั่นแหละ ที่ผ่านมาเลวร้ายแค่ไหนก็โกรธไม่ลงแหละ เพราะรักคำเดียว
แต่ถ้าหลวงเค้าจะคิดว่าอดีตก็คืออดีต ไม่ควรย้อนกลับไปอีกแล้ว และปัจจุบันนี้เค้ามีนายอยู่แล้วก็ยิ่งไม่จำเป็นต้องย้อนกลับไปอีก
แต่ทั้งนี้ก็ต้องไม่ลืมว่า ยังไงผู้ชายก็ต้องคู่กับผู้หญิงนะ ซึ่งอันนี้แหละ ปัญหาหนัก
และทั้งหมดทั้งมวลก็คงต้องขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของหลวงคนเดียวแล้วล่ะ หวังว่าเค้าคงเลือกได้ถูกต้องก็เท่านั้น
พวกเราก็รอดูกันต่อไปเนอะ อิอิ o13
-
มั่นใจในตัวหลวงนะ
อยู่ที่นายแล้วว่าจะเล่นบทอะไร
-
องก์ ๕๑
ใจสั่นหวั่นไหวนะ แต่มันคันปาก คันมือ คันหัวใจยังไงไม่รู้ เพราะมองไปเห็นอีนั่นมันทำท่าบีบน้ำตา แล้วผมจะมานั่งตัวสั่นใจสั่นเพื่ออะไรในรถเนี่ย ของเก่าอยากจะเล่าใหม่เหรอ ฮึ ยังไงก็ไม่ยอมหรอกนะ
"อ้าวหลวง ยังไม่ขึ้นห้องอีกเหรอ"
ผมเปิดประตูรถก้าวตรงเข้าไปหา อีนั่นมันเห็นแล้วนะไอ้หลวงไม่ได้กอดมันหรอกนะ เหมือนพยุงมันขึ้น แต่มันนั่นล่ะกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงไอ้หลวงอยู่ ไอ้หลวงมันแทบจะผลักอีนั่นออกเลยนะเมื่อได้ยินเสียงผม
"คุณ"
"ใครคะหลวง เพื่อนเหรอ"
อีนั่นมันปราดสายตามามองผม น้ำตาหยุดไหลไปแล้วนะ ผมเองก็หูผึ่งขึ้นมาอยากรู้ อยากจะฟัง พูดออกมาเลยชั้นรอฟังอยู่ อยากจะรู้เหมือนกันว่าชั้นเป็นใครในใจของมัน พูดออกมาเล้ย
"เอ่อ แฟนเราเอง"
กรี๊ด ชนะเลิศแบบนี้ต้องมีตบรางวัล กรี๊ด ผมแสยะยิ้มออกมา นี่ไม่ได้ทำอะไรเลยนะยืนเฉยๆ
"หลวง แฟน นี่หลวงมีแฟนเป็นผู้ชาย"
แหมนะทำท่าเหมือนว่าพระจะแต่งงานกับชีก็ไม่ปานเวอร์มากนังชะนี
"อืม แฟนเรา"
"ขึ้นห้องเถอะหลวง เพื่อนเหรอ ล้มเหรอครับน้อง"
"บัดสีที่สุด นี่หลวงเป็นเกย์เหรอ กรี๊ด อุบาทว์ที่สุด ใฝ่ต่ำ"
ผมเม้มปากแน่นคำด่ามันจะหลุดออกจากปากอยู่แล้วนะ หนอยแน่ ใครกันแน่ใฝ่ต่ำ คุณสามีมันลุกขึ้นมองนังชะนีอย่างเวทนาแล้วส่ายหน้า
"ใช่ เรามันอุบาทว์ แต่เราไม่ได้ใฝ่ต่ำหรอกนะ เพราะแฟนเราคนนี้ทำให้เรารู้อะไรหลายอย่าง อีกอย่างเขาไม่เคยสวมเขาให้เรา เพราะมีอะไรเขาก็บอกเราตลอด เขาไม่เคยมองว่าเราเป็นแค่ไอ้หน้าโง่คนหนึ่ง ที่พออยากจะเขี่ยนทิ้งก็เขี่ย อยากจะกลับคืนมาก็กลับ หนิงรู้แล้วว่าเราเป็นอะไรก็อย่ามายุ่งกับเราอีกเลยนะ"
คำพูดที่นิ่งเรียบแต่ทว่าแต่ละคำที่มันพูดลอดช่องปากมันออกมาทำไมมันเสียดใจดีจังเลย กรี๊ด ชนะเลิศที่สุดคุณสามี อีหนิงเหมือนสะอึกไปเลย มันมองผมด้วยสายตาที่เคียดแค้น สนใจเหรอ เชิดใส่ อยากมองก็มองสินะ
"ขึ้นห้องเถอะหลวง"
ผมเข้าไปกระตุกแขนมัน เราก็เดินไปที่ลิฟท์สวยๆ ไม่สนใจมันอีกต่อไป เสียงด่าทอดังไล่หลังมา
"มันนึกยังไงของมันนะ ถึงจะกลับมา ทั้งที่เป็นคนทิ้งเขาเอง น่าเกลียดที่สุด"
ผมเปรยขึ้น
"คงโดนเขาทิ้งเอาล่ะสิ ถึงได้กลับมา"
"แต่สวยดีนะแฟนเก่าแกน่ะ นึกว่าดาราซะอีก"
"อืม เขาสวย"
เอาเถอะ ไหนๆก็ได้ยินจากปากมันแล้วว่ามันจะเอายังไง ผมจะไม่มีทางพูดประชดหรือพูดส่อเสียดให้มันหน่ายเวลาที่อยู่กับผมหรอกนะ ไม่มีทาง ทำแบบนั้นผมก็ไม่ต่างจ่างคนกะโหลกกะลาคนหนึ่ง เชิดใส่ เราต้องค่อยๆคิด เหนือชั้นกว่า อิอิ
"จะอาบน้ำไหมแก วันนี้ขัดตัวหน่อยไหม"
"อืม เอาดิ คุณจะทำให้เหรอ"
"อืม เดี๋ยวพอกหน้าให้ด้วย"
ไม่ได้อยากชวนให้มันติดสำอางด้วยหรอกนะ แต่รู้ไหมผู้ชายส่วนใหญ่ชอบนอนให้เราทำแบบนี้ล่ะ อย่างสระผม พอกหน้า ขัดตัว อิอิ สู้ตาย ชั้นจะทำให้เอง เพราะมั่นใจมากๆว่านอกจากแม่ของมันที่ทำให้มันตอนเด็กๆแล้ว คงไม่มีใครหน้าไหนทำให้มันแบบนี้หรอก นอกจากว่ามันจะไปเข้าสปา แต่ก็นะไม่มีทาง
"คุณดีกับผมออกแบบนี้ ผมไม่มีทางเปลี่ยนใจหรือไปมองคนอื่นหรอกนะ"
ตอนที่นอนแช่อยู่ในอ่างผมเอาสาหร่ายพอกหน้าให้มัน อยู่ดีๆมันก็เอ่ยขึ้น
"อ๊ะๆ อย่าพูดสิแก รู้แล้ว ไม่ต้องพูด"
ไม่ใช่ไม่อยากจะฟังหรอกนะครับ แต่ไม่อยากให้มันพูดอะไร ผมคิดเองได้ อีกอย่างผมไม่อยากได้ยินคนที่เรารักพูดคำหวานแล้วสุดท้ายคำหวานเหล่านั้นมันก็เป็นข้อมูลในสมองชั้นดีที่ไม่มีทางลบเลือนเตือนให้เราร้องไห้เวลามันตีจาก เหอๆ แอบมองโลกในแง่ร้ายนะเนี่ยผม พอเราอาบน้ำเสร็จก็ออกมานั่งจิบเบียร์อีป้ามาตั้งนานแล้วมันคงรู้ว่าอาบน้ำอยู่ด้วยกันมันเลยไม่เรียก เห็นมันกำลังดูต้นไม้อยู่นอกระเบียง
"แหมอาบน้ำด้วยกัน หวานซะ"
"ก็มีบ้างแก กินอะไรมาหรือยังอีป้า"
"ยังสิยะ ก็ว่าจะมาชวน"
"ชั้นซื้อของกินมาอยู่ในตู้เย็นน่ะ ชั้นก็ยังไม่ได้กิน"
"อ้าวเหรอ ว่าจะชวนไปนั่งร้านโหระพาหน่อย"
"ไปสิครับป้า พรุ่งนี้วันศุกร์ ผมเข้างานสิบโมง"
"นั่น แล้วชั้นล่ะ เข้าเก้าโมงเหมือนเดิมนะ"
"แกก็อย่ากินเยอะสิ อยากไปฟังเขาร้องเพลง เปลี่ยนบรรยากาศบ้างสิแก"
สรุปก็ตามใจคนแก่มันครับ แหมนะของกินชั้นเลยเป็นหมัน สรุปต้องเอาไปฝากยามเสีย ส่วนเราก็เดินไปกินข้าวตรงร้านหัวมุมซอย ๒๔
"แกๆ วันนี้แฟนเก่าไอ้หลวงมันกลับมาขอคืนดีล่ะ"
ผมเดินไปกระซิบบอกอีป้ามันครับ
"หา จริงเหรอ แล้วหลวงว่าไง"
"เบาๆสิแก อย่าไปถามมันนะ ชั้นไม่อยากให้มันคิดมาก มันก็ไม่เล่นด้วยหรอก แต่ท่าทางอีนั่นคงไม่ใช่เล่นนะ ดูจากสีหน้าแววตาแล้วน่ะแก"
"แหมอีนาย แกจะไปกลัวอะไร ก็คนของเราไม่เล่นด้วยน่ะ มันก็ทำอะไรไม่ได้หรอกแก"
"ขอให้เป็นอย่างนั้นเถอะแก"
ไม่ได้อยากจะคิดอะไรมากหรอกนะครับ แต่มันก็อดไม่ได้ เพราะอีหนิงมันสวยจริงๆ ถึงแม้จะสวยเพราะคมมีดหมอก็เถอะ แต่ไปไหนผมเชื่อว่าคนต้องมองมัน หน้าตาเฉี่ยวๆตัวสูงโปร่งจะว่าไปสูงเกือบเท่าผมเลยนะ รองเท้าส้นสูงที่มันสวมอยู่ก็แหลมปรี๊ด เอาเถอะ คงไม่มีอะไรหรอก
"เป็นไงแก กินผู้ชายไปกี่คนแล้วล่ะ"
เสียงเพลงในร้านมันอึกทึกดังจนไม่ได้ยินอะไร ผมเดินออกมากดโทรศัพท์หาอีพัท ถามข่าวคาว ต้องคำนี้ล่ะถูกต้องที่สุด ข่าวคาว
"ไม่เยอะหรอกแก ชั้นทำใจไม่ได้กินไม่ลง นี่แกรู้ไหม ไอ้โจ้มันโทรฯมา มันบอกคิดถึงชั้น แก ชั้นจะทำยังไงดี"
เสียงครางน่าสงสารเหลือเกิน
"มันยังโทรฯมาอยู่อีกเหรอ"
"โทรฯมาสิ มันร้องไห้ด้วยนะแก มันบอกมันเสียใจ นี่ชั้นยังมีหวังอยู่ใช่ไหม"
อนาถใจเหลือเกิน ผมเข้าใจไอ้โจ้มันนะ และผมก็เข้าใจเพื่อนรักของผมด้วย เวรกรรมที่สุด จะขาดก็ไม่ขาด รั้งกันไว้แบบนี้มีแต่ทรมานกันทั้งสองฝ่าย อีพัทน่ะไม่เท่าไหร่หรอกเรื่องเจ็บ เพราะอย่างน้อยประสบการณ์ชีวิตมันก็ไม่น้อย มันคงทำใจได้ไม่ช้าก็เร็วผมรู้จักมันดี แต่ๆไอ้โจ้นี่สิ เฮ้อนะ
"แก อย่าคิดอะไรมากเลยนะ อะไรมันจะเกิดมันก็ต้องเกิด มันไปจากแกมันไม่ได้เต็มใจนี่ แต่แกก็อย่าลืมนะว่าถ้าหากมันแต่งงานมีเมียไปแล้ว ไม่ใช่มีแต่แกหรือไอ้โจ้นะที่จะเจ็บ คนที่เขาเป็นเมียเขาก็จะเจ็บด้วย ทั้งที่เขาไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย"
"กรี๊ด อย่ามาตีสำนวน มันมาทีหลังนี่แก"
"อ้าวอีนี่ มนุษยธรรมน่ะมีไหม แหมนะ ทีตัวเองเจ็บก็ครวญคราง คนอื่นเขาก็เจ็บได้ร้องไห้เป็นเหมือนกันนะแก"
"อารมณ์เสีย เชิดใส่ แต่ทั้งนี่ทั้งนั้นมันก็ขึ้นอยู่กับไอ้โจ้ล่ะแกว่ามันจะเอายังไง ชั้นไม่สนใจหรอกนะ"
"เริ่ด เออๆ แค่นี้ล่ะ โทรฯมาถามเฉยๆว่าโอเคไหม ท่าทางคงจะแรดได้อีกหลายวัน"
"ค่า หอยหลอด"
พอวางสายจากอีพัท ไอ้หลวงก็เดินถือแก้วเหล้าออกมา มันเอามือมาแตะบ่าผม แล้วเราก็ไปนั่งตรงที่นั่งด้านนอกร้าน ส่วนอีป้าก็ลั่นล้าคุยกับโต๊ะข้างๆ เหมือนสนิทกันมาสิบปีประมาณนั้น อีป้ามันเป็นคนมีมนุษย์สัมพันธ์ดีเด่น ไปไหนใครก็ชอบตามแบบของมันล่ะครับ
"โทรฯหาไอ้ต้อมดีกว่า มันเป็นไงบ้าง"
ผมเอ่ยขึ้น เหมือนลองใจสามีนั่นล่ะครับว่ามันจะว่ายังไง
"เปิดสปีกเกอร์นะ"
"ได้"
แหมนะ แต่เอาเถอะยังไงมันก็ต้องมีทางออกที่ดีกว่านี้ล่ะระหว่างผมกับไอ้ต้อม ผมก็กดโทรศัพท์ไปหาไอ้ต้อมมันครับ รอสายอยู่สักพัก
"พี่ โหกว่าจะโทรฯมานะ ว็อทแอ็บไปก็ไม่ตอบ เอ็มก็ไม่ออน อะไรอ่ะ"
พอรับสายได้มันก็เริ่มบ่นทันที น้ำเสียงมันดูแจ่มใสดีนะ
"โทษทีพอดียุ่งๆน่ะ ที่ทำงานพี่ต้องปิดงบ แล้วนี่ทำอะไรอยู่"
"กำลังรอพี่แพทย์ไปส่งเรียนภาษา"
"อ้อ ตั้งใจเรียนนะต้อม"
"รู้แล้วน่าพี่ แล้วพี่เป้นไงบ้าง คิดถึงผมบ้างไหม"
"กูน่ะคิดถึงมึงไอ้ต้อม"
สามีมันดอดขึ้น เสียงทางฝั่งโน้นเงียบไป ผมนี่กระตุกทันที เอากับมันสิครับ
"คิดถึงสิต้อม เราปรับตัวได้ยัง อากาศยังหนาวอยู่ไหม"
"ค่อยยังชั่วแล้วพี่ นี่พี่อยู่กับมันเหรอ"
"ใครมัน เออๆ จะเรียนก็ไปเรียนเถอะ พี่โทรฯมาถามข่าวแค่นี้ล่ะ"
"เดี๋ยวสิพี่ โทรนมาแค่นี้เองเหรอ ไม่สนใจกันเลยว่างั้น"
"แหมต้อม พี่ยุ่งนี่หว่า บอกแล้วนะ เป็นห่วงนะถึงโทรฯมาหา เราดูแลตัวเองด้วยนะ แค่นี้นะต้อมพี่กินข้าวอยู่"
ผมกดวางสายไป ไอ้หลวงมันก็มองหน้า
"ผมถามจริงๆเถอะนะคุณ ไอ้ต้อมนี่คุณคิดยังไงกับมัน"
สายตาที่มองมาก็นะ แหมเหมือนกำลังจะบีบคอผมก็ไม่ปาน
"จะเอาความจริงหรือให้พูดเพื่อเรียกเรตติ้งล่ะ"
ผมสวนคืนมันผงะเลยครับ
"เอาความจริงดิ"
"อืม ชั้นชอบมันนะ"
"นั่นไง ว่าแล้วเชียว มันเด็กอ่ะนะใครๆก็ต้องชอบ เฮ้อนะ"
มันเมินหน้าหนีไปทางอื่น ทำหน้าแบบว่าหน่ายสุดพลังผิดหวังเต็มที่อะไรแบบนี้
"แต่ชั้นชอบมันเหมือนน้องชาย รักมันเหมือนน้องชาย ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้ จริงอยู่ว่ามันอาจจะมีเกินเลยไปบ้าง แต่ไม่ว่าจะยังไงไอ้ต้อมมันก็เป็นได้แค่น้องชายเท่านั้น"
"แล้วทำไมคุณเหมือนไปให้ความหวังมันเลยล่ะ ถ้ามันรู้มันไม่เสียใจเหรอ"
"แกแคร์ด้วยเหรอ"
"เอ่อ"
"แล้วจะให้ชั้นทำยังไงแก ในเมื่อไอ้ต้อมมันชอบชั้น เผลอๆมันอาจจะชอบชั้นมากกว่าที่ชั้นชอบมันก็ได้ แกก็น่าจะรู้เวลาคนเราผิดหวังจากเรื่องของความรักแล้ว มักจะทำอะไรแรงๆประชดตัวเองเสมอไม่ใช่เหรอ แกก็เป็นชั้นก็เป็น ชั้นไม่อยากให้ไอ้ต้อมมันเสียคนเพราะชั้นปฎิเสธมัน"
"อ้อคุณเลยส่งมันไปอยู่ไกลๆน่ะเหรอ ลงทุนจัง"
"แกจะว่ายังไงก็ช่างนะ ครอบครัวไอ้ต้อมมันน่าสงสาร ชั้นเป็นคนดึงมันเข้ามาเกี่ยวข้อง แกจำเรื่องของอีเบียร์กับอีเอสได้ไหมล่ะ ตอนนั้นมันโดนก็ไม่น้อยนะ มันทำอะไรผิดไหมก็เปล่า ชั้นอยากจะรับผิดชอบในสิ่งที่ชั้นได้เอาความโสมมที่ชั้นก่อขึ้นป้ายให้ชีวิตช่วงหนึ่งของมันด่างพร้อย ชั้นแค่อยากจะทำให้ชีวิตของมันดีขึ้นกว่าเดิม อีกอย่างที่บ้านชั้นก็ให้โอกาสคนเสมอ เด็กที่เรียนอยู่ที่โน่นส่วนมากแม่ชั้นก็เลี้ยงดูอย่างดี ใครมีปัญหาเรื่องอะไรก็พยายามช่วย เพราะแม่บอกว่าการที่เราช่วยคนให้เขามีชีวิตที่ดีขึ้นนับเป็นกุศลที่ยิ่งใหญ่ เพราะถึงแม้ชั้นจะไม่ส่งมันไปที่โน่น แม้ว่ามันจะเรียนต่ออยู่ที่นี่ชั้นก็ยังจะอุปถัมภ์มันอยู่ดี แกเข้าใจใช่ไหม"
พูดมายืดยาว สวมบทนางเอก เวลาพูดก็ทำตาลอยๆว่างเปล่า อิอิ เรียกเรตติ้งหน่อยเถอะ
"อืม ผมเข้าใจแล้ว แล้วคุณรักผมบ้างไหม"
มันถามขึ้นครับ ผมมองแบบค้อนวงใหญ่
"ทำไมถามแบบนี้ล่ะแก"
"ผมอยากรู้"
"รักสิ จนป่านนี้แกยังไม่รู้ ดูไม่ออกอีกเหรอว่าชั้นรักใคร"
ผมเม้มปากแน่น ไม่อายนะเรื่องจะบอกว่ารักใครสักคน คนที่เรารู้สึกอย่างนั้นจริงๆ แม้ในใจมันจะเต้นรัวเร็วแรงอยู่ก็ตามเถอะ
"อิอิ ดีใจจัง"
"จ้าพ่อคุณ รู้ไว้ซะ ว่าชั้นรักแกมาก แล้วถ้าอีนั่นมันจะมาเอาแกคืน บอกไว้ตรงนี้เลยนะว่าชั้นจะจัดหนัก"
"ฮ่าๆๆ ไม่มีทาง ยังไงผมก็ไม่คืนกลับไปหาเขาหรอกน่า ผมเคยโง่มาแล้วนะ ผมไม่มีทางโง่อีกรอบหรอกคุณ"
"ให้จริงเถอะ รู้จักมารยาหญิงน้อยไป"
"ไม่สนใจอ่ะ ผมมีเมียเป็นผู้ชายแบบนี้น่ะดีแล้ว"
ก็พอใจในระดับหนึ่ง อิอิ เหมือนวันนี้ได้ปรับความเข้าใจกับมันยังไงไม่รู้ เอาเถอะยังไงๆคืนนี้ผมก็ได้นอนกอดมันอยู่อีกคืน จะสนใจอะไรล่ะนะ
"แกคืนนี้ไปกินเหล้ากันไหม ไหนๆก็ฉลองหน่อยสิ ปิดงบทั้งที"
อีคริสมันชวนตอนจะเลิกงานครับ เกือบตายแน่ะ ถ้าปิดงบทุกเดือนพนักงานมีหวังเป็นโรคประสาทตายแน่ๆขอบอก เหอๆ
"เออนั่นสิแก ไปเมาท์กันหน่อย"
"แต่ชั้นว่าอยากไปนั่งกินข้าวด้วยว่ะแก ไม่อยากกินแต่เหล้า ขับรถนะอย่าลืม"
ผมบอกก่อนจะเก็บโต๊ะให้เป็นระเบียบ รกเหมือนไม่ได้เก็บมาเป็นปี
"เอองั้นก็ได้ ไปไหนดีล่ะแก"
"ไปทองหล่อไหมแก ชั้นรู้จักอยู่่ร้าน บรรยากาศดี นั่งสบายๆ"
"อืมๆ เดี๋ยวโทรฯบอกสามีก่อนนะ"
ผมบอกพวกนั้นโห่ขึ้นทันที เชิดใส่สนใจอะไรล่ะ ก็มีผัวนี่นะ
"เหรอ คุณจะไปกินข้าวกับเพื่อนเหรอ งั้นผมจะกินข้าวกับใครอ่ะ"
"แหมอ้อนเชียวนะ ก็กินแป๊บเดียว ปิดงบทั้งที เครียดมาทั้งอาทิตย์ เดี๋ยวแกไปกินกับอีป้าสิ ไม่ต้องรอ"
"ทิ้งผัวนะเนี่ย"
"บ้าเหรอ ก็แยกกันกินข้าวบ้างเผื่อว่าจะได้คิดถึงกันมากขึ้นไงแก"
"ฮ่าๆๆ โอเคๆ งั้นผมรอพี่แดนก็ได้"
มันว่าง่ายดีนะ ผมชอบจริงๆ ไม่เซ้าซี้ไม่วุ่นวายได้ใจไปเต็มๆ แต่ผมก็ต้องโทรฯไปบอกคุณนายป้าเธอก่อนล่ะครับ เผื่อว่านางจะเถลไถล ไม่อยากให้สามีรอนาน โดนคนแก่สวดยับมาเลย เหอๆ ก็ยอมมันล่ะครับ ยังไงๆผมก็ไว้ใจอีป้ามากกว่าใคร สรุปก็ขับรถตามกันไปที่ทองหล่อซอย ๘ ร้านที่นังจอยบอกมันอยู่ใต้ดินในตึกตรงหัวมุมซอยนั่นล่ะครับ มีสวนเล็กๆด้วยนะ น่ารักดี สั่งไวน์มาขวดหนึ่งแล้วก็อาหารกินเล่นๆ เขาทำอาหารแบบประยุกต์ได้น่ากินนะ อร่อยดี
"สวัสดีครับ"
มีสายเข้าครับ เบอร์ไม่คุ้นคุย ผมก็มองอยู่นานกว่าจะรับสาย
"นายใช่ไหมคะ"
"ครับ ใครนะครับ"
"ว้าย ใช่จริงๆด้วย นี่หนิงเองนะคะพี่นาย"
เอ่อ ผมนี่ถึงกับสะดุ้งไปเลยครับ อึ้งอยู่นานพอสมควร
"ครับ มีอะไรเหรอ"
"แหมดูพูดเข้าพูดจาห่างเหินจังนะคะ"
"ได้เบอร์ชั้นมาได้ยังไง"
"อ้อ พอดีหลวงเขาให้มาน่ะค่ะ หนิงขอเขาเอง"
ไอ้หลวงเป็นคนให้ นี่มันอะไรของมันนะ
"มีธุระอะไร"
ผมย้ำเป็นครั้งที่สอง มันเงียบเสียงไป
"แหมพี่นายขา หนิงน่ะไม่ได้อะไรกับหลวงแล้วนะคะ วันนี้ก็ไปเจอมา คนดีๆอย่างหลวงจะทิ้งไปก็เสียดาย หนิงเลยขอเป็นแค่เพื่อนของหลวงก็พอ อีกอย่างหนิงเองก็อยากเป็นเพื่อนของพี่นายด้วยค่ะ พอดีหนิงยังไม่เคยมีเพื่อนเป็นกะเทย อยากมีบ้าง อิอิ"
อีปลวกเอ้ย ดูมันทำเสียงนะครับ ไม่รู้สินะ ให้มันหาบแร่ตอแหลของมันใส่รถบรรทุกมาผมก็ไม่มีทางเชื่อมัน เพราะน้ำเสียงมันไม่ได้อยากจะเป็นเพื่อนอย่างที่มันบอกเลย
"อ้อเหรอ แต่พอดีพี่ไม่เคยมีเพื่อนเป็นชะนีหน้าหนาด้วยสิ ไม่เอาหรอกนะหนู เพื่อนพี่เยอะกลัวจะดูแลไม่ทั่วถึง"
เสียงลมหายใจแรงๆลอดเข้ามาในโทรศัพท์ครับ เอาสิ เผยออกมาสิตัวตนที่แท้จริงของแกน่ะ
"แหมพี่นายก็ พูดไปนะคะ หนิงอยากมีเพื่อนอย่างพี่นายจริงๆนะคะ"
เริ่มกระแทกเสียงแล้วครับ เอาสิหล่อนจะแหลแถแถดไปได้สักกี่น้ำกันเชียวอยากจะรู้เหมือนกัน
"ขอโทษนะหนู พอดีพี่ไม่ว่าง มีธุระอะไรอีกไหม"
ผมจะกดวางสายแล้วครับ ไม่อยากจะคุย ปรี๊ดๆยังไงไม่รู้
"เดี๋ยว ฮึฮึ นึกว่าจะโง่ ฉลาดดีนี่ ดีจะได้สมน้ำสมเนื้อ"
ฮึฮึ ว่าแล้วไง น้ำเสียงแบบมันนี่ดูไม่ยากหรอกครับ
"หึหึ ถ้าโง่ก็เชื่อชะนีปลาบู่ทองอย่างหล่อนแล้วสิ อย่าคิดว่าคนอื่นเขาจะยอมให้หล่อนหลอกอยู่ฝ่ายเดียวสิ"
"ปากดีนะมึง ไม่มีอะไรมากหรอกนะ แค่อยากจะบอกว่า หลวงน่ะ ยังไงขั้นก็ไม่ยอมยกให้ใครหรอกนะ ของมันเคยๆเป็นของชั้น ชั้นจะเอาคืน"
"อ้าว ไหนบอกว่าเกย์ต่ำ อุบาทว์ไงเธอ"
"ใช่ แต่นั่นมันแก แต่หลวงน่ะ ยังไงชั้นก็จะเอาคืน แกจำไว้ให้ดี ไม่ว่าจะยังไงชั้นก็จะเอาคืน แกเตรียมตัวเสียน้ำตาได้แล้ว อีกะเทย"
มันวางสายไปครับ ผมนี่เลือดขึ้นหน้าทันที
"มีอะไรแก คุยกับใครอ่ะเหมือนด่ากันเลย"
"ชมมั้งแก"
อีคริสมันถามขึ้น รู้เลยว่าหน้าตาของผมตอนนี้เป็นยังไง อยากจะกลับบ้านแล้วครับ
"ใครเหรอแก มีอะไรกันหรือเปล่า"
นังจอยถามขึ้นอีกคน ผมถอนหายใจเรื่องแบบนี้ควรจะเก็บไว้ในใจคิดอะไรไปคนเดียวดีไหม หรือว่าระบายออกให้เพื่อนๆฟัง แต่สำหรับผมคิดว่าเรื่องแบบนี้มันไม่ได้มีอะไร ไม่ใช่ความลับ ผมทำอะไรผิด ผมจำเป็นต้องอายเหรอกับการที่จะเล่าให้คนที่ผมเรียกว่าเพื่อนฟัง เชิดใส่ เมาท์หน่อยเถอะ
"ต๊าย ร้ายกาจมาก มันคงไม่มีใครแล้วสิถึงจะวกกลับมา"
"นั่นสิแก แล้วผัวแกว่าไง"
"จะว่ายังไง มันคงโดนอีนี่หลอกขอเบอร์ชั้นมาล่ะสิ ร้ายมาก"
ผมไม่ได้โกรธไอ้หลวงหรอกนะครับ เพราะรู้ดีว่าอีนี่มันคงโทรฯไปออดอ้อนจะขอเป็นเพื่อน เป็นแฟนไม่ได้อย่างน้อยก็ขอเป็นแค่เพื่อนอะไรประมาณนี้ แล้วคงอยากจะบอกผมด้วย ไอ้หลวงมันเป็นคนดี ไม่ได้คิดร้ายกับใคร คงไม่ทันอีพวกสตอฯห่อเปลือกแบบนี้หรอกนะ
"แล้วแกจะทำยังไงนาย"
"ยังไม่ทำอะไร คอยดูท่าทีไปก่อน หมดขวดแล้วกลับนะแก รีบๆกินเร็ว"
"แหมนะ หวงผัวขึ้นมาทันที"
อีคริสครับ แหมนะ
"อ๊ะ ธรรมดา มีผัวนี่แก"
"แหมอีนาย ผัวเราถ้ามันรักเรายังไงมันก็เป็นของเราวันยังค่ำ แกอย่าไปอะไรมากเลย"
"แต่แกไม่รู้เหรอว่าผัวดีๆน่ะ มันมักจะมีคนหมายปองอยู่รอบด้าน ถ้าไม่ปกป้องมานั่งทำเหงียมเป็นนางเอกอยู่แบบนี้ หมาคาบไปเสวยก็ไม่รู้เหมือนกันล่ะนะ"
"เริ่ด งั้นรีบกินๆ"
นังจอยมันเห็นด้วยกับผมครับ เราก็รีบกินแล้วหารกันออกค่าข้าว พอเสร็จผมก็ผมบึ่งรถกลับทันที
"อ้าวกลับมาแล้วเหรอคุณ"
ไอ้หลวงมันนั่งกินเบียร์อยู่กับอีป้าครับ หัวเราะคิกคักคุยอะไรอยู่ไม่รู้ แหมนะไอ้เรานี่อย่างเดือดหน้าแดงมาเชียว แต่มันกลับหัวเราะสนุกสนานอยู่นะ ฮึ่ม
"นี่แก ถามหน่อยสิ วันนี้แกได้คุยกับผู้หญิงคนเมื่อวานป่ะ"
ที่ไม่เรียกอีหนิง หรืออีนั่นเพราะ อิอิ เดี๋ยวภาพลักษณ์เราจะเสียอ่ะนะครับ ต้องมีบ้างอะไรบ้าง คิดว่ากลศึกน่ะ แกจะมีอยู่คนเดียวหรือไงนังชะนี ชั้นก็มี เชิดใส่
"หือ ทำไมอ่ะคุณ ไม่นี่"
"หือ แล้วมันเอาเบอร์ชั้นมาจากไหนกัน มันบอกว่ามันขอแกมานะ"
"อะไร ผมไม่ได้คุยกับเขาเลยนะ เขาโทรฯหาคุณเหรอ"
"เออสิ ตอนแรกจะขอเป็นเพื่อน แต่พอชั้นรู้ว่ามันตอแหลมันก็ด่ากราดเลย"
"มันว่ายังไง"
อีป้าหน้าตึงใส่ อ๊าย ชั้นเป็นคนโดนนะเนี่ย หน้าชั้นยังไม่เท่าอีป้าเลยนะ
"มันบอกว่า ระวังไว้ให้ดีมันจะเอาของๆมันคืน"
"บ้าไปแล้ว ทำไมเขาพูดไม่รู้เรื่องนะ มาเดี๋ยวผมจะคุยกับเขาเอง"
"ไม่ต้องแก ช่างมัน แค่ระวังไว้หน่อยนะ ท่าทางเมียเก่าแกนี่ไม่น้อยนะ"
"เลิกรากันแล้วทำไมไม่ยอมจบนะ ตัวเองเป็นคนทิ้งเขาไปแท้ๆ"
"นั่นสิครับพี่แดน ผมไม่ได้อะไรแล้วด้วยนะ"
"จะทำไมล่ะแก ก็คนมันไม่มีทางไป มันบอกว่าแกน่ะแสนดี คงคิดว่าจะกลับมาเมื่อไหร่ก็ได้ล่ะมั้ง"
"ไม่มีทาง ผมก็คนนะเว้ย"
"จ้า ยังไงๆ ก็อย่าไปตกหลุมพรางมันล่ะ"
ผมเริ่มสงสัยว่าอีหนิงนี่มันไปเอาเบอร์ผมมาจากไหน แต่เอาเถอะ ตอนนี้รู้สึกได้เลยว่ากำลังมีข้าศึกกำลังจะเข้าจู่โจมผมจุดมุ่งหมายของมันคือทำลายความสัมพันธ์ระหว่างผมกับไอ้หลวงให้สั่นคลอน
"คุณคิดมากเหรอ"
ตอนนอนสามีมันถามขึ้น ต๊ายนี่ชั้นหน้าเครียดขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย
"ไม่หรอก แค่สงสัยว่ามันไปเอาเบอร์ชั้นมาจากไหน"
"ผมไม่ได้ให้มันนะคุณ"
"เออรู้แล้ว แต่ชั้นว่างานนี้มันคงไม่ยอมรามือง่ายๆแน่แก ยังไงแกก็ดูๆหน่อยละกัน"
"อืม เฮ้อนะ จะอะไรของมันวะ ถ้ามันมาระรานคุณอีกบอกผมนะ ผมจะไปคุยกับมันเอง"
"อืม ถ้ามีอีกเดี๋ยวจะบอก"
"คุณเชื่อใจผมนะผมไม่มีทางกลับไปหามันหรอก"
"อืม ชั้นเชื่อ"
ตอบไปเพราะเชื่อนั่นล่ะครับ แต่วันข้างหน้าใครจะรู้ ท่าทางอีหนิงอะไรนี่ไม่ใช่เล่นเลยนะ แต่เอาเถอะ หนิงแน่ นายพลก็แน่ อยากเปิดศึกก็เชิญ เสียทองเท่าหัวชั้นเองก็ไม่ยอมเสียผัวให้ใครเหมือนกัน แต่ถ้าอยากได้มากก็หาทองมาให้เท่ากับน้ำหนักตัวมัน เอาสิ ๗๔ กิโลกรัมน่ะ ถ้าแบบนั้นจะยอมพิจารณา อิอิ
"ว่าไงอีนาย มึงสบายดีเหรอ"
ก่อนพักเที่ยงครับน่าเบื่อที่สุดปกติวันเสาร์จะได้หยุดนะ แต่ด้วยสาเหตุอะไรไม่รู้ เสาร์นี้ไม่มีใครได้หยุดเพราะปิดงบไม่ราบรื่น อารมณ์เสีย มีสายเข้าครับเบอร์ไม่คุ้น ว่าจะไม่รับแล้วนะแต่มันดันโทรฯเข้ามาด้วยเบอร์บ้านคิดว่าเป็นบริษัทอะไรสักอย่างที่ไหนได้ คนคุ้นเคยกันนี่เอง
"เรย์"
"เออกูเอง"
"มีอะไร"
"ไม่มี๊ แค่อยากโทรฯมาถามข่าว ว่ามึงยังสบายดีอยู่ไหมเท่านั้นเอง"
"ไม่มีอะไรแค่นี้นะ ทำงานอยู่"
ผมจะกดวางสายไปเหมือนเคย รู้สึกใจสั่นระริกขึ้นมา
"เดี๋ยวสินาย ฮึฮึ ระวังตัวให้ดี ถึงคราวที่มึงต้องโดนบ้างแล้ว ระวังตัวของมึงไว้ให้ดี"
"อะไร"
มันกดวางสายไปแล้วครับ ต๊าย มาทำลึกลับเหมือนในหนัง อารมณ์เสีย แต่ว่าไปใจสั่นเหมือนกันนะเนี่ย เอ๊ะ หรือว่า
"แก ชั้นว่าไม่เข้าท่าแล้วว่ะ"
ผมเดินไปหานังจอย มันเองก็ลุกจากโต๊ะแล้วเตรียมไปกินข้าวเที่ยงกัน
"หือ มีอะไรแก"
"ไอ้เรย์น่ะ มันโทรฯเข้ามาหา มันขู่ว่าให้ระวังตัวให้ดี"
"หา นี่มันยังไม่เลิกอีกเหรอแก"
"คงไม่ยอมง่ายๆหรอกแก ชั้นเองก็ทำมันไว้เจ็บแสบเหมือนกันนี่"
"ตายแล้ว ทำไมเจอศึกสองด้านแบบนี้ล่ะแก"
"กลัวว่ามันจะรวมหัวกันน่ะสิแก แบบนั้นชั้นซวยแน่ๆ"
"เป็นไปไม่ได้หรอก อีนั่นมันจะไปรู้จักไอ้เรย์ได้ยังไง"
"ใครจะไปรู้ เผื่อมันอาจจะสืบเหมือนอย่างที่ชั้นเคยทำ"
"ว้ายตาย เหมือนในละครเลยแก"
"อีบ้า นี่เรื่องจริงนะแก ไม่ใช่ในละคร"
"เอาน่า อย่าเพิ่งคิดไปก่อน มันอาจจะแค่ขู่เท่านั้นล่ะไม่มีอะไรมากหรอกแก"
"มีอะไรกันเหรอเพื่อนสาว"
มาอีกแล้วครับตัวประกอบ อีคริสเดินปั้นจิ้มปั้นเจ๋อมาหา เฮ้อผมก็ต้องรีเพลย์อีกรอบล่ะสิเนี่ย
"นาย ชั้นว่าแกระวังตัวไว้หน่อยก็ดีนะ เพราะท่าทางไอ้เรย์มันคงไม่ยอมแน่ๆคราวนี้"
มันตบบ่าผมเบาๆ ขอบใจนะ เหอๆ ช่วยได้เยอะมาก
"อืม ทำไงได้แก คงต้องดูท่าทีไปก่อน คิดว่าคราวนี้ชั้นคงไม่อะไรมากหรอก มันจะทำอะไรก็ให้มันทำ เบื่อว่ะ"
"ว้ายตาย นางร้ายถอดเขี้ยวเล็บเหรอยะ หันมารับบทนางเอก"
แหมนะดูมันทำเสียง หมั่นไส้เสียจริง
"ก็ไม่ถึงกับถอดเขี้ยวเล็บหรอกนะ อะไรล่ะ ชีวิตชั้นมีอะไรอีกตั้งหลายอย่างให้ทำ จะมามั่วแย่งผัวๆเมียๆกันอยู่นี่มันไร้สาระว่ะ"
"อ้าวแก พูดแบบนี้แสดงว่าถ้าผัวแกไปแกก็จะยอมเหรอ"
นังจอยครับดอดขึ้น
"ไม่มีทาง หัวเด็ดตีนขาดยังไงชั้นก็ไม่ยอม ที่พูดน่ะหมายถึงคนที่จะแทรกเข้ามาหรอกแก ชั้นน่ะไว้ใจผัวชั้น"
"ต๊าย รักนี้นิรันดร์เนอะ"
"อ๊ะก็มีบ้าง"
"ดีแล้วแก ชั้นเห็นด้วย คนเรารักกันไม่ใช่ว่าจะมีแต่ความรักให้กันเท่านั้น ต้องมีความไว้วางใจกันด้วย"
"ต๊ายมาเป็นเหตุเป็นผล วันก่อนใครไม่รู้บอกว่าผัวเหมือนจะมีคนใหม่"
"อ๊าย อีคริส อีบ้า อย่ามาแว้งกัดชั้นนะ"
"แล้วพวกแกไม่รู้เหรอว่าความรู้สึกของคนเรามันอยู่เหนือเหตุผลน่ะ จะนิยามอะไรสวยๆหรูๆก็ตามทีเถอะ ทำได้ไหมล่ะ โฮะๆ แต่ชั้นเป็นกำลังใจให้แกนะนาย มีอะไรให้ช่วยก็บอก อยากจะตบคนเหมือนกัน อยากจะดูหนังหน้าอีพวกเขี่ยเขาทิ้งแล้วหน้าหนาหน้าทนกลับมาง้อขอคืนดีเหมือนกัน"
"เออนั่นสิ ชั้นก็อยากเห็น"
"เออๆ เดี๋ยวถ้ามีโอกาสจะแนะนำให้รู้จักนะ เพราะเห็นมันบอกมันอยากมีเพื่อนเป็นกะเทยอยู่นี่ เผื่อว่าหล่อนจะสนใจเป็นเพื่อนกับมัน"
ผมประชดครับ ทั้งสองคนกรี๊ดเสียงดัง
"ปรามาสมาก อีชะนี คันมือแล้วสิเธอ มานังจอยขอตบแกก่อนไหนๆก็ชะนีด้วยกัน"
"ว้ายอีบ้า ชั้นชะนีชั้นสูงย่ะ อย่ามา ทำไมมันพูดแบบนี้เนอะ หญิงแท้ชายแท้ใช่ว่าจะดี มองกันที่ตรงไหนเหรอคนเรา อารมณ์เสีย เสียชื่อชะนีหมด"
"เริ่ด เอาเถอะๆ ไปกินอะไรก่อนเถอะพวกเธอชั้นหิว"
อีคริสมันพูดตัดบทครับ เราก็เดินไปหน้าตึกไปร้านประจำเรานั่นล่ะครับ เฮ้อนะ เรื่องนั้นนั้นเพิ่งสะสางเรื่องใหม่ก็มีเข้ามา สนุกจริงๆเลยชีวิตชั้น ว่าจะวางมือจากนางร้ายแล้วนะเนี่ย มาสะกิดต่อมให้ร้ายอีกแล้ว อารมณ์เสีย
Written by eiky
ปล. จะพยายามขยันเขียนนะครับ คิดว่าจะปิดฉากในไม่ช้า ใครติดตามก็ขอบพระคุณอย่างสูงที่ให้กำลังใจกันเสมอมา ใครที่แวะเข้ามาอ่านก็ขอบคุณที่สละเวลาให้กับนิยายเรื่องนี้นะครับ สู้ๆ จุ๊บๆๆ
-
เอ่อ คือว่าอิมเมจต้อมเนี้ย ทำไมหน้าคล้ายน้องชายเค้าเลยงะ o22 สงสัยมันจะหน้าโหล
แต่หลวงได้ใจมาก อ๊าย! :impress2:
-
เอ่อ คือว่าอิมเมจต้อมเนี้ย ทำไมหน้าคล้ายน้องชายเค้าเลยงะ o22 สงสัยมันจะหน้าโหล
แต่หลวงได้ใจมาก อ๊าย! :impress2:
ถ้างั้นตัวเองยกน้องชายตัวเองให้เค้าเถอะนะ อิอิ
-
เริ่ด
-
หึหึ นายจะได้สวมบทนางร้ายอีกรอบป่าวเนี่ย
หึหึหึหึ ว่าแต่ไอพวกนี้ น่าโดน !!!
-
ไหนๆก็ร้ายแล้วเอาให้โลกจารึกไว้เลยก็ดี
เอาใหมันรู้สึกซะบ้างอย่างไอ้เรย์ จำพวกเอาไม่เลือกเอามันให้เจ็บมากหน่อยก็ดียังซ่าไม่เลิกนิสัย
ส่วนหนิง โลเลหลายใจ มักมากนิสัย พวกอย่างว่ายังดีกว่าซะอีกนิสัยแบบนี้
สมควรโดนทิ้งในเมื่อเขาเบื่อแล้ว
อยู่ที่หลวงแล้วละงานนี้ว่าจะเอาไง
ส่วนนายก็อย่าทิ้งมาดเดิมๆละไหนๆก็ไหนๆแล้วนิร้ายแล้วก็ต้องร้ายให้ตลอด
-
^^
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย
เรย์ กับ ยัยหนิง ร่วมมือกันรึปล่าว ???
แต่นี่งานหนักเลยนะนาย !!!
สู้โว้ยยยยยยยยยยยยย
-
เอ่อ คือว่าอิมเมจต้อมเนี้ย ทำไมหน้าคล้ายน้องชายเค้าเลยงะ o22 สงสัยมันจะหน้าโหล
แต่หลวงได้ใจมาก อ๊าย! :impress2:
ถ้างั้นตัวเองยกน้องชายตัวเองให้เค้าเถอะนะ อิอิ
น่านจิakayama ถือซะว่าเป็นของขวัญน่ารักๆให้ eiky เนาะ
จะได้มีแรงปั่นนิยายมาให้อ่านทุกวันๆไง :z1:
ปล. eiky ชีวิตน้องนาย มันคงไม่มาม่าใช่อีกแล้วใช่มะ ป้าละกลัวใจจริงจริ๊ง
-
จัดการเรย์ก่อนนะ ไม่ไหวแล้ว ยังไม่เข็ดหรอไง
แล้วหนิงกลับมาทำไม หรือว่าโดนเบื่อแล้ว โยนทิ้ง ฮ่าๆ
-
คุณนายจะกลับมาร้ายอีกแล้ว
กังวลแทน แต่เชียร์ขาดใจค่ะ! มั่นใจ คุณนายซะอย่าง
หลวงเริ่ดจัง อิอิ
ปล.คิดถึงน้องต้อม TT
-
อีแบบนี่สงสัยรวมหัวกันซะละม้างงง เอ๊ะ!แต่มันไปรู้จักกันอิท่าไหน ท่าโก่งโค้งรึ อุ้ย!ชั้นพูดอะไรออกปายยยย
-
:really2: :really2:สาูธุๆขอให้ตบกันไวๆ
มวยคู่นี้ท่าจะมัน ชอบๆๆๆเอาให้เน่าเป็นซากกลางป่าช้าไปเลยพี่
พออ่านมาถึงตอนที่พี่ิอิ๊กบอกว่า องค์ท้ายๆ ใจหายวาบเลยนะเนี้ย
:กอด1: :กอด1:
-
โอ้ เรื่องราวจะเป็นอย่างไงหน่อ คาดเดาไม่ได้เลยจริงๆ
เรื่องรี้ ชอบๆๆๆๆๆ
-
ยังคิดว่าว่าอิเรย์มันไปไหน
ที่แท้ก็ยังอยู่นี่เอง
รอบนี้ท่าจะศึกสุดท้ายแล้ว(รึเปล่า?)
คุณนายจัดหนักเลยค่ะรอบนี้
มีหลวงอยู่ข้างๆคงไม่หนักหนาเท่าไร สู้ๆนะคุณนาย
ขนาดอิเอสคุณนายยังส่งไปนอนคุกได้แล้วเลย ฮ่า
ปล.หลวงคนดี รักหลวงจัง ><
-
แก้แค้นกันไป แก้แค้นกันมา ไม่จบไม่สิ้นเลยแฮะ
-
สวมบทนางร้ายเด๋วนี้นายพล
:beat: :beat: :z6: :z6: :z6: :z6:
-
เห็นด้วยจริงๆกับคำพูดนี้ "ผัวดีๆน่ะ มันมักจะมีคนหมายปองอยู่รอบด้าน" :เฮ้อ:
งานนี้คุณหลวงได้ใจไปเต็มๆ อย่ากลับไปกินเลย ชะนีพันธุ์ผสม(สตอเบอร์รี่) น่ะ
รอคุณนายจัดหนักอยู่ อาจจะได้จัดหนักแบบแพ๊คคู่ล่ะมั้งงานนี้ :laugh:
-
อย๊าาาาา เจ๊นายอย่าเพิ่งวางมือ
ครั้งนี้เอาให้มันปางตายทั้งคู่ไปเลย o18
ไอ้คุณหลวงน่าเป็นห่วงเพราะดูเหมือนจะไม่ค่อยทันคน -__-
-
ป๊าด ได้วางมือจากการเป็นนางร้ายซักพัก
มีศึกใหม่เข้ามาอีกแล้วววว
สงสัยอี 2 ตยยร่ขะร่วมมือกันซะละ
-
ตบเข่าดังฉาด อุบ๊ะ ว่าแล้วไม๊ละ
ว่านายต้องคิดเหมือนเค้า ชะนีกะตะกวดจะร่วมมือกันหรือเนี่ย
-
คิดแล้วเหนื่อยจัง
-
พวกนั้นกะบ้าเนอะ!!
พี่นายอย่าท้อ มาตอกมาขนาดไหน กลับไปเป็นเท่าตัวเลยค่ะ!!
กริ๊ดๆๆๆ รอต่อค่า~ ><
-
o18สงสัยนายจะโดนรวมหัวกันแก้แค้นซะแล้วสิ
:beat:นังหนิง :z6:เรย์
-
ช่วงนี้ต้องให้หลวงมาคุณนายเข้าไปทำบุญสะเดาะเคราะห์สักหน่อยแล้ว :เฮ้อ:
-
พอได้ยินจากปากนายว่ารักคุณหลวง ก็ดีใจนะ
แต่คำที่บอกว่า น้องต้อมเป็นได้แค่พี่-น้อง เศร้ามากมาย :o12:
-
เพิ่งเริ่มอ่านได้ 2 ตอนครับ
อยากบอกว่า แร๊ง
ชอบอ่ะ
ขออนุญาตไปอ่านตอนต่อไป o18
-
ช่วงนี้คุณนายเรางานเข้าถี่เหลือเกินนน
พี่หลวงเรานี่ก็ดีีเนาะ อยากได้งี้บ้าง :impress2:
-
อีนังชะนีจอมปลวกนั่นจะกลับมาทำไม
เซงจิงๆ รมเสีย :m31: :m31: :m31:
-
นายเจอศึกอีกแล้ว
ทีนี้ล่ะ.....ต้องรอดูต่อไป 55+
-
นาย
แม้หวังตั้งสงบ จงเตรียมรบให้พร้อมสรรพ์
แม้เราจะอภัยแล้ว แต่เห็นกลิ่นไม่ดีมา ต้องจู่โจมมันก่อนนะ
-
เรย์มันยังโดนไม่พอใช่มั้ยเนี่ย...
แต่คราวนี้นายอาจจะโดนกลับแบบไม่ทันตั้งตัวเหมือนกันนะเนี่ย เพราะทั้งหนิงทั้งเรย์
ท่าทางจะไม่ใช่ย่อย แต่คนเราอ่ะ ทิ้งเค้าไปแล้วจะมาหน้าหนามาขอคืนดี โดยที่มาระรานคนปัจจุบัน มันก็คิดได้เน้อ..
ชอบคิดอะไรด้านเดียวที่ตัวเองเอาแต่ได้ แต่ถ้าคิดกลับกันว่าถ้าทั้งหนิงและเรย์อยู่ในสถานะเดียวกับนายที่มีเมียเก่ามาระราน..มันก็เซ็งเหมือนกัน...
รออ่านต่อจ้า o13
-
มาให้กำลังน้องนาย ..ศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก
ชายร้าย หญิงชั่ว.... :beat: :beat:
เป็นตัวเองนะ ไม่ได้ต้องการนางเอกแถวนี้
+1
-
สงครามยังไม่จบ...วะฮ่าๆๆๆ :z6:
-
อย่ายอมแพ้มัน สู้สุดใจ เพื่อผัวของเรา
-
นายสู้ๆ ฆ่ามันเลย อิหนิงนี่หน้าหนาเนอะ มันร่วมมือกับไอ่ไอ่เรย์อ่ะป่าว?
-
จัดกลับไปหนักๆ เลยครับ พวกชะนีหน้าด้านกับชายชั่ว
อย่าไปใจอ่อนให้พวกมัน
-
ไฟแห่งสงครามเริ่มก่อตัวขึ้นอีกครั้ง
-
อะใกล้จะปิดฉากแล้ว ไม่เอาเศร้า ไม่เอาคตินิยามความรักอะไรนะคะ เอาแบบนางร้ายเท่านั้น แฮปปี้เท่านั้น อิอิ
-
ไอเรย์กับอิหนิง
ตายเสียเถอะ!!!
ย๊ากกกกกกกกกกกกกกก :z6:
-
คุณนายคะ เค้ามาเฉยๆ เราก็ทำเฉยๆ แต่ถ้ามันมาแบบร้าย เราต้องจัด"หนัก" ตบได้ตบ :beat:
ผัวของชั้น ใครห้ามแตะค่ะ!!!!!! :z6:
-
จัดหนักกลับไปโลดดดดดดดด
คุณนายเอาให้อีชะนีกะไอ้ตะกวดป่านั่นให้หลาบจำ
ปล.พี่อิ๊คขอแรงๆๆๆนะคับตอนต่อไป
อ้อ แอบเขิลตอนนายกะหลวงสวีทกัน อิอิ
-
เฮ้อ..เหนื่อยแทนนายจริงจริ๊ง
นึกว่าต่อไปนี้จะได้พักบทนางร้าย ที่แสนจะเหนื่อยใจและกาย มีความสุขอยู่กับซะมีซะที
แต่กลับมีสถานการณ์บังคับ ให้ต้องสวมบทนางร้ายอีกแล้วหรือนี่ อ่ะสู้ๆนาย
-
โว้วววว สองตอนรวด อ่านมันส์เลย :pig4:
ณ จุดนี้บอกได้แค่ว่า ความวัวไม่ทันหายความควายเข้ามาแทรกมากอ่ะ :fire: หนิงกับเรย์ หรือว่ามันแทคทีมกันหว่า สองคนนี้ :serius2:
พี่นายจะเป็นไรมั้ยเนี้ย ไม่น่าจะเป็นไร แต่เป็นห่วงพี่หลวงอ่ะ มารยาหญิงร้อยเล่มเกวียน หนิงก็แลดูจะมีเป็นพันๆมารยา เฮ้อ :monkeysad:
จะเอายังไงเนี้ย ผู้ชายมีเยอะแยะ ตัวเองทิ้งเขาไปเองอ่ะ เหมือนที่พี่หลวงบอกว่าพี่เขาก็คนนะ มาทำแบบนี้ เฮ้อ รอตอนต่อไป สู้ๆ ค่ัะ
-
คุณนายจะได้โชว์ฝีมืออีกแล้ว งานนี้ลุ้นคุณหลวง แอร๊ยยยส์ ถุกใจคุณหลวงมากๆๆๆ :impress2:
-
รวมหัวกันรึเปล่า สองคนนี้
-
หวังว่าช่วงหลังๆนี้จะไม่มีมาม่าโผล่มานะขอรับ :z2:
แบบว่าทกวันนี้แอบจิตตกก่อนจะอ่านตอนล่าสุด ก็ชอบเปิดเม้นต์คนอื่นๆดูก่อนค่อยอ่าน :laugh:
-
ที่สุดอ่ะ หลวง :man1: o13
-
+1 ให้ค่ะ
นึกว่าจะราบรื่นโรยด้วยกลีบกุหลาบ
แต่ดูเหมือนตอนนี้คุณนายพลของเราต้องเตรียมรับกับศึกครั้งใหม่
แต่โจทก์เก่าอีกครั้ง ยังไงก็สู้ สู้ นะจ๊ะ
-
อ๊ากก คุณอิ๊กพิมพ์ไวมาก ลงได้รวดเร็ว :o
ต้องกลับไปปั่นงานตัวเองต่อแล้ว จะได้รีบมาอัพด่วนๆ :pigwrite:
ว่าแต่ว่า ตอนหลังๆนี่้เข้มข้นยิ่งกว่าละครช่อง7 แล้วรึเปล่าเนี่ย
มีร่วมมือกันวางแผนอ่ะ
-
ประทับใจหลวงสุดๆ
-
งานเข้าอีกแล้วคุณนาย สู้ๆ
-
แจกบวกคะ
-
เหมือนเรื่องวุ่นวายกำลังจะเกิดขึ้น o22
-
เรย์ มันรู้ตัวมั่งไหมเนี่ย
-
:z6: ชะนีแรงไอ้เรย์ก็มางานงอกอีกแล้ว
นายเอกฉันเป็นนายร้ายอีกแล้ว
-
ต๊าย~~~ ยังไม่ตายรึค่ะ เรย์~~~ เหมือนผีตามหลอกหลอนเลยนะนั่น คิดให้ดีสิ ตัวเองทำเขาก่อนนะ เขาถึงได้มาเอาคืนอ่ะ หึหึ
กลัวจังเลยว่าเรย์กับหนิงจะร่วมมือกันอ่ะ งุงิ~~ แบบนี้นายพลของเราๆ จะลำบากมากไหมเนี่ย~~~
-
ปัญหารุมเร้าจิงๆพี่นาย
แปลงเป็นนางร้ายอีกรอบให้รู้สำนึก
-
อิชะนีหนิงมาหาเรื่องผิดคนซะแล้วมั้งงานนี้ o18
-
แปะไว้ก่อนนะค่ะ ยังไม่มีเวลาอ่านเลย แล้วจะกลับมาเม้นต์ให้อีกจ้า
:กอด1:
-
"เรื่องของหัวใจไม่มีใครตอบได้ดีเท่าเจ้าของร่างคนที่ครองใจนั้นเองหรอกนะ"
ชอบประโยคนี้มากๆๆ เลยคุณอิ๊กกี้ ใช่เรื่องของหัวใจไม่มีใครตอบได้ดีเท่ากับเจ้าของร่าง แต่บางครั้งแม้แต่เจ้าของร่างก็ไม่อาจตอบได้
:กอด1:เชียร์ให้นายกับหลวงให้สมหวังในความรักตลอดไป ส่วนต้อมสักวันหนึ่งก็ต้องเจอคนที่รัก
:beat:ส่วนชะนีหนิงหล่อนทิ้งเขาไปเองแล้วยังจะหน้าด้านกลับมาหาเขาอีหรือ ส่วนเรย์ก็เลิกจองเวรซะทีเถอะ
-
คุณนายสู้ๆ จัดหนักเลยค่ะ o13
มารอติดตามต่อไปค่า :impress2:
-
อืม ร้ายกัยทั้งสองฝ่าย แต่อย่างว่า ร้ายมาร้ายตอบเนอะ
-
หุหุ
รอจ้า^^
-
o13 o13 ชอบรูปน้องต้อมอ่ะ น่ารักมากมายเลยอ่ะ ...ส่วนหลวงเถื่อนไปไหมอะ อิอิ เด็ก 25 หน้าตาไปจะ 35 แล้วนะนั้น อย่างไงก็เป็นกำลังใจให้กับอิ๊กกี้ไปเรื่อยๆนะครับผม รักมากมาย :L1: :L1:
-
คราวนี้หนักนะนาย ทั้งอีหนิง ทั้งไอ้เรย์ สู้มันนน แต่อยากรู้จริงว่าเมื่อก่อนตอนนายคบกับไอ้เรย์ มันรักนายจริงๆรึเปล่าทำไมมันถึงเลวกับนายได้ขนาดนี้หล่ะ
-
จัดเต็มสิคะนาย
ร้ายมาร้ายกลับ ให้เข้ากับคอนเซป
สู้ๆ
+1 จ้ะอิ๊กี้
-
คุลนายจัดเต็มนะงานนี้ ไม่งั้นมันม่ะเข็ด
ส่วนพี่อิ๊คอย่าเพิ่งปิดเรื่องนี้เรยนะ เค้าขอร้องงงงง :monkeysad:
รักพี่นายอ่ะ อย่าจบเรยนะ
-
จะรูดม่านปิดฉากเวทีนางร้ายแล้วหรอคะ
ไม่รู้วันนี้คุณอิ๊กกี้จะมาต่อไหม
อยากอ่านตอนต่อไปก่อนไปสอบวันพรุ้งนี้ :monkeysad:
(ไม่สนใจอ่านหนังสือเลย :o8: )
รูปนายหลวงเร้าอารมณ์หื่นมากค่ะ :haun4:
********
ตอนที่ 49
ผัดไท ที่ถูกต้องมี ย ด้วยนะคะ ผัดไทยคือก๋วยเตี๋ยวผัดของประเทศไทย
มโหราฬ พยัญชนะต้นกับตัวสะกดสลับกันนะคะ ต้องเป็น มโหฬาร นะคะ
-
คุณนายงานเข้าเยอะนะคะเนี่ย
เอาเลยค้า
อย่ายอมแพ้นะค้าาาาา
-
เอาอิหนิงกะไอ้เรย์ไปเก็บที่ดาวอังคารด่วน!!!
เฮ้อ ตัวเองไม่ได้ คนอื่นก็อย่าหวังว่าจะได้เหมือนกันล่ะสิ :เฮ้อ:
แต่นายเริ่ดอยู่แล้ว ความรักก็ชนะทุกสิ่งด้วย สู้ๆๆ :man1:
-
องก์ ๕๒
"นี่แก โบนัส ๑.๕ เชียวนะนาย"
เสียงนังจอยมันปรี๊ดๆอยู่ในโทรศัพท์ครับ โหนะตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่ แต่ผมก็ตื่นแล้วล่ะครับ กำลังต้มกาแฟ ไม่รู้ทำไมพักนี้รับบทแจ๋วประจำบ้านจังเลยนะ ต้มเผื่อคุณนายป้าเธอด้วยนะเออ ปิ้งขนมปังอีกต่างหาก
"อะไรนะ แกไปเอามาจากไหน นังจอย"
"จะเอามาจากไหนล่ะ ชั้นอยู่ที่ทำงานแก กรี๊ด ฮ่องกงชั้น กรี๊ด"
"กรี๊ด แล้วชั้นล่ะ ชั้นจะเอาไปทำอะไรดี"
เอาวะ มันกรี๊ดผมก็กรี๊ดบ้างสิ ดีใจจังเลย โบนัส ๑.๕ นี่แสนกว่าๆเลยนะเนี่ย กรี๊ด อารมณ์ดีเพราะมีความสุข แต่แหมนังจอยนี่พอรู้ว่าโบนัสจะออกแหกขี้ตาไปตั้งแต่เจ็ดโมงเช้าเลยนะเนี่ย ได้ใจจริงๆ
"อะไรตอดยะ กรี๊ดแต่เช้าเชียวอีนาย คนจะนอน"
"แกอีป้า ชั้นได้โบนัส"
"อะไรยะ ชั้นก้ได้ ชั้นยังไม่เห็นกรี๊ดเท่าหล่อนเลย"
"แล้วแกได้เท่าไหร่ล่ะ"
"ก็เดือนนึง ได้ก็บุญแล้ว ปีที่แล้วเศรษฐกิจไม่ค่อยดี"
"แต่ชั้นได้ เดือนครึ่งแก กรี๊ด"
"กรี๊ด ไม่ยุติธรรม"
แหมนะ อีป้ามันกรี๊ดใส่ผมเลยนะ ลั่นล้าปาจิงโกะ มีความสุขจังเลย ไปจูบอรุณสวัสดิ์สามีก่อนดีกว่า พร้อมด้วยกาแฟร้อนๆ ขนมปังปิ้งทาเนย ไข่ลวก อิอิ
"มีอะไรเหรอคุณ"
"นี่แก เราไปฮันนีมูนกันไหม ชั้นได้โบนัส"
"จริงดิ ของผมยังไม่ออกเลย ของคุณออกแล้วเหรอ"
"ออกแล้ว ได้เดือนครึ่งแน่ะ"
"อ้อ น่าจะเท่าๆกับผมนะ"
"หา อะไรนะ นี่หลวงกับอีนายได้โบนัสคนละเดือนครึ่งเลยเหรอ กรี๊ด ชั้นไม่ยอม ชั้นนะได้ปีละครั้ง แต่อีนายกับหลวงนี่ปีละสามครั้ง มันหมายความว่ายังไง"
"อ้าวคุณป้า เขาเรียกว่าบุญเก่าอ่ะนะ โฮะๆ เดี๋ยวเลี้ยงไวน์แก"
"ไม่ได้หรอกย่ะ ต้องพาไปกินข้าว ร้านริมน้ำหรูๆ"
"ได้ แกเลือกมาก็แล้วกัน ส่วนเราไปเที่ยวกันเนอะหลวง"
"แหม อารมณ์เสีย ชงให้ชั้นหรือยังยะ กาแฟน่ะ"
ทำเป็นฟาดงวงฟาดงาเชียวนะอีป้า อิอิ ทำไมกาแฟมันอร่อยจังเลยนะวันนี้ อาบน้ำก็รู้สึกเย็นสบายจังเลย พอเตรียมตัวเสร็จก็เดินไปที่ลิฟท์พร้อมกับอีป้าครับ คุณสามีเดินข้ามฝั่งไปทำงาน
"เออว่าไปแล้ว ไปเที่ยวทะเลกันไหมแก ชั้นอยากไปเกาะน่ะ"
อีป้ามันชวนขึ้นครับในลิฟท์
"เอาสิแก ที่ไหนล่ะ"
"เสม็ดดีไหม ไปชิวๆกัน"
"อืมๆ แกดูเรื่องที่พัก วันที่จะไปดิ เดี๋ยวชั้นจะได้ลางาน"
"เดือนหน้าก็ได้แก จะได้คิดแผนเอาไว้ ชวนอีพัทไปด้วย จะได้พามันไประบายออกเห็นอกหักอยู่นี่"
"เอาแบบนั้นก็ได้ กี่วันดีล่ะ"
"สักสามสี่วันล่ะแก"
"โอเค จัดไป อิอิ ได้โบนัสนี่นะ"
"อารมณ์เสีย อ๊ะ อีนาย"
เราก็เมาท์แตกกันออกมาจากลิฟท์ล่ะครับ ลั่นล้ามาก อีป้ามันอ้าปากค้าง อะไรกันนังนี่
"เฮ้ย"
พอผมหันตามมันไปตามสายตาของมัน เอกสารที่อยู่ในมือทั้งหมดมันหลุดร่วงลงไปเอง ตอนนี้มันกองอยู่ที่พื้น ผมใจหายหลุดลอยไปไหนแล้วก็ไม่รู้ รถผม ทำไมมันด่างอย่างนั้นเนี่ย สีขาวประกายมุกมันกลายเป็นสีกระดำกระด่าง
"น้ำมันเบรค ใครกันแก"
อีป้ามันร้องขึ้น คงตกใจไปไม่ต่างจากผมเท่าไหร่นัก
"รถชั้น"
เพิ่งจะมีสติครับ ใจมันสั่น ตัวสั่นมือสั่น สั่นไปหมดเลยนะ
"กรี๊ด รถชั้นแก ใครๆ ใครทำแบบนี้"
"แจ้งตำรวจก่อนไหมแก"
ผมทำอะไรไม่ถูกเลยนะ ให้ตายเถอะ ไม่เคยเจอ ยืนอึ้งสั่นอยู่ตั้งนานอีป้ามันก็กุลีกุจอโทรฯหาคนนั้นคนนี้ ไม่นานนักไอ้หลวงก็วิ่งเข้ามาหา
"เฮ้ย ใครวะ ทำแบบนี้เลยเหรอ"
"เรียกประกัน หรือว่าเรียกตำรวจดีแก เอาใครก่อน"
"ตำกัน"
กรี๊ด ดูครับดูขนาดพูดยังพูดไม่ถูก ไม่เป็นไรๆ ต้องมีสติๆ รู้ไหมอะไรที่แวบเข้ามาในมโนห้วงความคิด อีเอสครับ ผมเคยทำกับมันไว้แบบนี้ มันเองตอนนั้นก็คงจะรู้สึกไม่ต่างกันเท่าไหร่ เจ็บจริงอะไรจริง หน้าชา ตัวสั่น วิบากกรรมโดยแท้ เป็นไงล่ะเจอกับตัว สั่นดีเหมือนกันนะ อดีนาลีนหรือสารอะไรเนี่ยมันหลั่งเยอะแยะเชียว โอ๊ย อารมณ์เสีย ทำไงได้ล่ะเนี่ย เฮ้อนะ ปลงสินะ
"จะเอาไงคุณ ตำรวจกำลังมานะ"
"แกเอาเบอร์ประกันมาสินาย เดี๋ยวชั้นโทรฯให้"
ผมยื่นโทรศัพท์ให้อีป้ามันครับ คิดไม่ออกจริงๆนะ กำลังเรียกวิญญาณเข้าร่างอยู่ สองคนมันก็ช่วยกันกดโทรศัพท์ล่ะครับ ไม่รู้กดไปไหน
"แกไม่ไปทำงานเหรอป้า สายแล้วนะ"
"ใครจะมีกะใจไปทำงานอีนี่ แล้วตกลงจะเอาไง"
"ปล่อยให้ตำรวจเขาจัดการเถอะ ทำไงได้เนอะ คงต้องไปวินแล้วล่ะแก"
"นี่แกไม่รู้สึกอะไรเลยเหรออีนาย"
"รู้สึกสิ ของๆชั้นนะแก แต่จะให้ทำอะไรล่ะ งานการก็มีให้ทำนี่ จะมาขาดงานเพราะเรื่องแบบนี้น่ะเหรอ เขาจะฟังชั้นไหมล่ะที่ทำงานน่ะ ไม่รู้เหมือนกันแก หลวงไปทำงานเถอะ เดี๋ยวให้ตำรวจเขาจัดการกับประกัน"
"คุณนายพลต้องอยู่ด้วยนะครับ"
ประกันมันพูดขึ้นครับ เอาไงล่ะชั้นทีนี้
"จอยเหรอ บอกคุณปีเตอร์ให้หน่อยสิว่าเข้าสายนะ พอดีรถมีอุบัติเหตุน่ะ"
ผมกดโทรศัพท์ฯไปหานังจอยครับ คงไปไม่ทันจริงๆ
"เป็นอะไรแก เป็นอะไรมากไหม"
"ไม่มากหรอกแก แค่โดนน้ำมันเบรคราดรถเท่านั้นเอง"
"หา ว่าไงนะ"
"เออๆ เดี๋ยวค่อยคุยกัน"
ขี้เกียจจะเล่า เพราะตื่นเต้นไม่ยอมหาย
"คุณไปมีเรื่องอะไรกับใครหรือเปล่าครับ"
ต๊ายถามมาได้นะคุณตำรวจ จะให้ตอบว่าไงล่ะทีนี้
"อยากให้ผมตอบแบบไหนล่ะครับ มีน่ะมีแต่ไม่คิดว่ามันจะเป็นมูลเหตุพอให้เขาทำได้ถึงขนาดนี้ ก็มีปากมีเสียงกันนิดหน่อยครับ ไม่คิดว่ารุนแรงมาก"
"เดี๋ยวผมจะลองไปขอดูกล้องวงจรปิดของทางคอนโดฯ รบกวนตามผมลงไปด้วยนะครับ"
"ผมไม่ไปทำงานนะคุณผมโทรฯบอกน้องมันแล้ว"
"อ้าว ไม่ไปทำงานเหรอแก ไม่ดีหรอกนะ ไม่มีอะไรหรอกแค่โดนแค่นี้เอง"
"อะไรคุณ ไม่แค่นี้นะ แบบนี้มันเกินไป ผมพอจะรู้แล้วล่ะว่าใคร"
"อย่าเพิ่งวู่วามไปสิแก เราไม่มีหลักฐานนะ"
"เดี๋ยวไปดูกล้องก็รู้"
พอลงไปที่ห้องยามก็ขอเขาดูกล้องครับ ตรงลานจอดรถคอนโดฯมันมีกล้องที่ไหนกันล่ะ เหอๆ มีแต่ตรงทางขึ้นลง เห็นอีหนิงมันมาจริงครับ แต่มันยังไม่ออกไปไหนนะ ไอ้หลวงบอกมันสงสัยอีหนิงนั่นล่ะครับ มันบอกกับตำรวจไป ตำรวจอีกนายก็กลับขึ้นไปดูที่ลานจอดรถ รถมันยังอยู่ เอ๊ะ ยังไงเริ่มงงแล้วสิผม
"เขาก็พักอยู่ที่นี่เหรอครับ"
"เอ่อ ไม่นะครับ ลองถามยามดูก่อน ผมไม่แน่ใจ"
พอเรียกยามมาสอบปากคำ ทางตำรวจล่ะครับสอบ ผมก็ได้แต่เสริม
"เขามาห้อง 14 บีครับ มาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว"
"แล้วใครอยู่ห้อง 14 บีครับลุง"
"อันนี้ไม่ทราบครับ คุณต้องลองไปถามเคาท์เตอร์ดูนะครับ"
แลดูวุ่นวายมะรุมมะตุ้มยังไงไม่รู้ พอเก็บข้อมูลหลักฐานทุกอย่างตามที่ตำรวจต้องการเสร็จเราก็ย้ายลงไปที่เคาท์เตอร์
"อ้อ คุณเรย์ค่ะ เพิ่งย้ายมาอยู่ได้ไม่ถึงอาทิตย์"
แทบลมจับ เหอๆ ผมนี่หน้าชาไปเลย ถ้าไม่มีไอ้หลวงยืนข้างหลังนี่ผมคงล้มหงายหลังไปแล้วแน่ๆ
"อะไรนะ เรย์ ไหน"
ไอ้หลวงมันร้องขึ้นแล้วมองมาที่ผม ผมส่ายหน้าน้อยๆ
"เอ่อ คุณตำรวจครับ ผมแจ้งความไว้ก่อนได้ไหมครับ วันนี้ผมมีประชุมที่ทำงานน่ะครับ"
"อ้าวเหรอคุณ งั้นคุณไปทำงานก่อนเถอะ เดี๋ยวผมอยู่กับคุณตำรวจเขาเอง"
กรี๊ดคุณสามี คืออิชั้นไม่อยากให้เรื่องมันบานปลายอ่ะนะถึงบอกแบบนี้ออกไป เข้าใจนะเข้าใจแล้วว่าความรู้สึกของอีเอสมันเป็นยังไง รู้สึกแบบเต็มๆ ต๊ายรถชั้นยังวิ่งได้ไม่ถึงห้าปีเลยนะ ผ่อนหมดแล้วด้วย อารมณ์เสีย แต่เอาเถอะ ถ้าไม่โดนก็คงไม่รู้ แล้วผมควรจะโต้ตอบมันดีไหมเนี่ย มันจะจบไหมถ้าผมเองก็ไม่ยอม หรือว่าจะยอมให้เรื่องทุกอย่างมันจบลงที่ผม แต่ อ๊าย นางเอกเกินไปไหมเนี่ย เซ็งเหมือนกันนะ
ผมนั่งวินมอร์เตอร์ไซค์ไปนั่งรถไฟฟ้าอย่างเลื่อนลอย ไม่ได้เสียดายนะรถน่ะ เพราะคิดว่าคงให้ประกันมันตีราคาเปลี่ยนคันใหม่ไปเลย เพราะแค่สีมันถลอกทางศูนย์มันคงซ่อมไม่อยาก ไม่มีปัญหาสำหรับผม ไม่ซีเรียสเรื่องนี้ แต่เรื่องที่สุมรุมอยู่ในหัวคือตอนนี้ผมจะเอายังไงกับปลวกสองตัวนี่ดี
"ยังหน้าด้านโทรฯเข้ามาอีก"
โทรศัพท์สั่นซะผมล้วงออกมาแทบจะไม่ทัน พอเห็นเบอร์แล้วผมก็นิ่งอยู่สักพัก ระดมสมองอยู่ครับ คิดอยู่ตั้งนานกว่าจะเลื่อนรับสาย ขอบคุณแอพพลิเคชั่นของไอโฟน
"สวัสดีครับ"
ผมกรอกเสียงไปทำเหมือนจำไม่ได้ แอ๊บใส่หน่อยเถอะ แกล้งโง่น่ะผมก็ทำเป็นนะผมน่ะ ไม่ใช่จะมีแต่เชิ่ดเริ่ดสวย อิอิ
"ว่าไงยะอีกะเทย เป็นไงได้ข่าวว่าไม่ได้ขับรถไปทำงานเหรอวันนี้น่ะ ฮิฮิ"
ให้ตายเถอะ นับเป็นเสียงหัวเราะที่ผมรู้สึกขยะแขยงอยากจะสำรอกออกมาจริงๆนะ
"อ้อ แกทำเองเหรอหนิง ทำเพื่ออะไรเหรอ"
"แกอย่ามากล่าวหาชั้นนะ ชั้นไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น แค่ถามอาการดูน่ะ ท่าทางคงจะเสียเงินไปไม่น้อยนี่นะ"
"ไม่นี่ ไม่เห็นมีอะไร แกทำอะไรเหรอ แล้วโทรฯมานี่ต้องการอะไรไม่ทราบ"
"แกหมายความว่ายังไง ชั้นเห็นกับตา ไม่ผิดคันแน่ๆ"
"ไหนบอกไม่ได้ทำอะไรไงอีเหียก ตกลงอะไร อย่ามาสตอใส่ชั้น ชั้นไม่ใช่เพื่อนเล่นแกนะ"
"ฮิฮิ ฉลาดนี่แก หลอกถามชั้นเหรอ แล้วยังไง เออ กูทำเอง นี่มันแค่เป็นบทเรียนแรก ถ้าไม่อยากจะเสียของรักไปมากกว่านี้ ออกมาห่างๆจากหลวงซะ หรือไม่ก็เลิกกับหลวงไปเลย"
"นี่ขอหรือว่าขู่"
"ทั้งสองนั่นล่ะ อย่าริมาลองดีกับกูนะมึงอีกะเทย"
"อ้อเหรอ อีชะนี จำใส่กะโหลกแกไว้ด้วยนะ ว่าคนที่ไม่กลัวแกน่ะ มันก็มีนะในโลกนี้ เอาสิอยากทำอะไรก็ทำ แต่เรื่องให้ทิ้งหลวงไปน่ะ โทษทีนะ ทำไม่ได้หรอกอีชะนีหน้าโง่"
"อีกะเทย หนอย แกอยากจะลองดีใช่ไหม"
"ไม่นะ แต่แค่ชั้นไม่กลัวแกเท่านั้นเอง อ้อ ฝากบอกไอ้เรย์ด้วยสิ ชั้นกับมันไม่มีอะไรต่อกันแล้วนะ ถ้าอยากจะให้ชั้นร้ายใส่อีก บอกมันเตือนความจำกับสมองที่มีน้อยนิดของมันหน่อยสิว่า มันพร้อมแล้วเหรอถึงอยากมาทำแบบนี้กับชั้นน่ะ"
"อ๊ะนี่แก"
"อย่าประเมินชั้นต่ำนะอีหนิง ชั้นเกิดก่อนแกนะ ถ้าหากว่าคิดว่าตัวเองร้ายกว่าใครในโลกนี้แกก็กลับไปคิดใหม่เถอะ"
"โอ๊ย มึงอย่ามาสำบัดสำนวนอีกะเทย อีแก่ ร้ายไม่ร้ายเดี๋ยวมึงก็รู้ กูเกิดมาอยากได้อะไรกูต้องได้ ตอนนี้กูอยากได้หลวงคืน ใครที่ขวางมันต้องมีอันเป็นไป มึงจำไว้ให้ดี"
กรี๊ด โมโห อยากจะกรี๊ดอยู่กลางโบกี้รถไฟฟ้าเลยนะเนี่ย แต่นะคุยแค่นี้คนก็ถอยกันออกห่างผมแล้ว เลือดขึ้นหน้าแล้วครับ คิดไว้ไม่มีผิดว่าสองตัวนี้มันต้องรวมหัวกัน แต่มันไปรู้จักกันยังไงล่ะ เชิดใส่ จะไปรู้จักกันท่าพิศดารหรรษาอะไรก็เรื่องของมัน รู้แต่ว่าตอนนี้เป็นศึกหนักอย่างมากสำหรับผม จะวางมือดีไหม ใจหนึ่งมันเต้นแล้วถาม จะวางเพื่อ ถ้ามันจะเป็นกงเกวียนกงกรรมวกไปเวียนมาอยู่แบบนี้ก็ช่วยไม่ได้ นี่ก็อีกใจมันเต้นค้านกันอยู่ คนอยู่กลางอย่างเจ้าของร่างนี่สิจะตายเอา โว้ยเอาไงดีวะ ถามว่ากลัวไหมน่ะเหรอ คนอย่างผมไม่เคยกลัวใคร แต่หวั่นใจว่ามันจะไม่จบเสียทีนี่สิ
"มีอะไรไหมแก เป็นไงบ้าง"
นังจอยมันรีบปรี่เข้ามาถามครับ หลังจากที่ผมเข้าห้องนาย ดีนะที่นายคนนี้มันเข้าใจ
"ก็โดนราดน้ำมันเบรคน่ะแกไม่มีอะไรหรอก"
"ตายแล้ว ใครกันจับตัวได้ไหม"
"ไม่ตาย ยังแกตำรวจกำลังตามอยู่ อีคริสล่ะ"
"เดี๋ยวมันก็คงเดินมาหาแกมันบ่นถึงอยู่"
"ไม่มีอะไรหรอกแก ชั้นคิดถูกนะที่อีนั่นมันร่วมมือกับไอ้เรย์น่ะ"
"หา"
มันร้องทำเสียงสูง คงจะตกใจเนอะ แต่ผมเริ่มชิน เหอๆ คิดไปไกลกว่านั้นมากแล้วครับ
"ว่าไงแก ไหนบอกรถมีอุบัติเหตุเหรอ"
"แก มานี่หน่อยสิ"
ผมลากแขนอีคริสไปเข้าห้องน้ำ
"อะไรยะ มีอะไรปิดชั้นเหรอ"
"ไม่ได้ปิด ขอคุยกับอีคริสก่อนแล้วจะมาบอกแก"
"แหมนะ ฮึ จะรอนะยะ"
"จ้า เตรียมวิธีแก้เผ็ดมันให้ด้วยนะ"
มันก็บ่นอะไรอีกสองสามคำล่ะครับแต่ผมลากแขนอีคริสมาแล้ว
"มีอะไรแก"
"รถชั้นโดนน้ำมันเบรคแก"
"หา เหมือน"
"ใช่ ชั้นเลยไม่เครียดไง เข้าใจความรู้สึกอีเอสก็ตอนนี้เอง"
"ต๊าย กรรมติดจรวดแท้ๆนะเนี่ย ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ"
"เออนั่นสิแก แต่ท่าทางมันจะรุกชั้นหนักนะ เพราะมันร่วมมือกับไอ้เรย์"
"หา"
"สองหาแล้วนะอีนี่ เบาๆหน่อย เดี๋ยวเค้าก็หาว่าชั้นตบหล่อนหรอก"
"ต๊ายอีนาย ซวยสองชั้นแล้วไหมล่ะ นี่แก เรื่องอีเอสน่ะอย่าไปเก็บเอามาใส่ใจเลย แก้ไขไปตามสถานการณ์ ถ้ามัวมาเสียใจกับสิ่งทีทำลงไป ชั้นว่าแกนั่นล่ะจะเป็นเป้าให้มันเล่นเอา ทำไปแล้ว แกก็ได้รับบทเรียนแล้ว แต่ถ้าไม่ทำอะไรโต้ตอบ ชั้นว่าอย่าว่าแต่ผัวแกเลยที่จะเสียไป อะไรๆหลายอย่างก็จะไม่เหมือนเดิมนะ"
"ก็นี่ล่ะถึงได้กลุ้มอยู่แก แกว่าชั้นควรจะทำยังไงดี"
"แล้วแกมีหลักฐานหรือเปล่าล่ะว่ามันทำ"
"คิดว่ามีนะ"
ผมเปิดคลิปเสียงที่อัดไว้ตอนอยู่บนรถไฟให้มันฟัง ผมรักไอโฟนก็ตอนนี้นี่เองแต่ก่อนแอพพลิเคชั่นโหลดมาก็ไม่ได้ใช้หรอกนะ บอกตามความจริงไม่มีเวลมากพอจะไปนั่งเอานิ้วเลื่อนเล่นแบบนั้น แต่โปรแกรมอัดเสียงนี่เคยเล่น ไม่อยากบอกเลยว่าผมให้ไอ้ต้อมมันอัดเสียงมันไว้ล่ะครับ เลวใช่ไหม เชิดใส่ แต่ลบไปแล้วล่ะเมื่อวานเพราะเคลียร์กับสามีแล้ว ตัดใจแล้ว ไม่คิดเลยว่ามันจะเอื้อประโยชน์ให้ผมได้ขนาดนี้
"นี่ล่ะแกหลักฐานชั้นดี เบอร์ก็เบอร์มัน เอามาชั้นจัดการให้ แกอย่าลืมสิว่าพ่อชั้นเป็นตำรวจ ถึงจะเกษียณแล้วก็เถอะ ยังพอมีลูกน้องอยู่นะ"
"ยังแก ชั้นไม่อยากจะเล่นแบบตอดๆให้มันแสบๆคันๆ ชั้นอยากดูท่าทีมันก่อนว่ามันจะทำอะไรอีก"
"โหอีนี่ เดี๋ยวก็โดนมันจัดหนักหรอกแก"
"เอาน่า ชั้นทำใจรับสภาพได้แก"
"อีบ้า อย่ามาโอดครวญให้ฟังนะ แม่จะตบซ้ำ"
"ขอบใจมาก แหมทำเหมือนกับไม่รู้จักชั้นอย่างนั้นล่ะแก"
ไม่รู้ว่าผมฉายแววตาออกไปแบบไหนนะ แต่อีคริสมันทำท่าสะดุ้ง
"ว้ายอีนี่ น่ากลัวเชียว"
"เสียอะไรก็ได้ แต่เรื่องผัวนี่ขอแลกกันหน่อย"
ไม่รู้สินะ ที่จริงก็ไม่ได้อยากจะวกวนอยู่แต่เรื่องผัวๆเมียๆนี่หรอกนะ ผมว่าผมปลีกตัวลดระดับความแรด ร่าน แรงลงพอสมควรแล้วนะ แต่แหมคุณสามีมันเลิศนี่นะ ใครๆก็อยากได้ ขนาดเขี่ยทิ้งไปแล้วยังซมซานกลับมาเลย ฝันไปเถอะอีหนิง อยากเล่นไม้ไหนงัดออกมาเลย แล้วชั้นจะรอดู
"แก อย่าไปใส่ใจเลยถ้างั้นอ่ะ ถือว่าเป็นกรรม"
นังจอยมันครางออกมาพอเล่าให้มันฟังครับ
"อืม ชั้นก้ไม่อะไรนะแก เข้าใจ รับรู้ รู้แล้ว"
"ดีแล้วแก"
"แต่จอย แกรู้ไหมว่ามันโทรฯมาด่าชั้นว่ามันจะไม่หยุดอยู่แค่นี้นะ ตราบใดที่มันยังไม่ได้ไอ้หลวงไปน่ะ"
"อะไรกัน ทำไมหน้าหนาหน้าทนขนาดนี้ นี่ผู้ชายเขาไม่เอานะยังกล้ามาราวีอีกเหรอ เสียชื่อหญิงไทยหมด"
"อย่าเหมารวมสิอีนี่ อย่างเวลาแกด่ากะเทยแรด เลวน่ะ บางคนเขาก็ดีนะยะ อย่างชั้นเป็นต้น"
ผมกับนังจอยหันหน้าเข้าหากันแล้วทำท่าเหมือนจะอ๊วกออกมา แหมนะกล้าพูดนะนังนี่
"จ้า แม่สุดยอด สุดปลาย ที่สุดล่ะแกน่ะ"
ถกกับเพื่อนอยู่ทั้งบ่ายก็ไม่ได้มีความคิดแปลกใหม่อะไรขึ้นมาหรอกครับ เมาท์เอามันเฉยๆ คลายเครียดไม่รู้จะคิดหาทางออกยังไงนะ
"คุณ ทางตำรวจเรียกมันมาสอบแล้วนะไอ้เรย์น่ะ มันบอกมันไม่รู้เรื่อง ไม่เคยมีเรื่องอะไรกับคุณ มันบอกว่ามันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณเองก็อยู่ที่นี่"
สามีเอ่ยขึ้นตอนที่ผมเลิกงานกลับเข้าห้อง ไม่แปลกนะกับการนั่งรถมอเตอร์ไซค์รับจ้าง เพราะตอนที่รถซ่อมอยู่ก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่จะอารมณ์เสียนิดหน่อยกับทรงผมแค่นั้นเอง
"อืม ช่างมันเถอะแก แค่ระวังๆตัวหน่อยก็แล้วกัน เพราะมีคนอยากจะแยกเราออกจากกันเสียเหลือเกิน"
"มันทำอะไรผมไม่ได้หรอก"
"อย่าไว้ใจไปสิหลวง บางทีคนเราเวลามันไม่ได้ดั่งใจมันอาจจะทำอะไรโง่ๆไปก็ได้นะ"
อีป้าเปิดประตุห้องเข้ามาครับ หอบของมาเต็มมือ ไอ้หลวงมันก็เดินไปช่วย มันคงได้ยินพอดี
"ผมไม่กลัวหรอกครับพี่แดน ผมเป็นคนตรงๆอยู่แล้ว"
"ไอ้ความที่เราตรงนั่นล่ะ ศัตรูมันจะได้เล่นได้ง่าย เอาเถอะ อย่าเพิ่งคิดอะไรมากเลย ถือว่าซวยไปก็แล้วกัน หลักฐานจะว่าเขาผิดเราก็ไม่มีนี่ ทางตำรวจเขาก็คงทำอะไรไม่ได้"
"นั่นสิพี่แดน มันฉลาดมากเลยนะ เพราะมันใส่ถุงมือยาง รอยรองเท้าก็ไม่มีเหลือ"
"มันคงคิดมาอย่างดีล่ะที่จะทำแบบนี้ คนมันคิดจะทำนี่นะมันย่อมจะหาทางเลวๆเสมอ"
"แล้วซื้ออะไรมากินเหรอป้า ชั้นไม่ได้ซื้ออะไรมาเลย มัวแต่ล่องลอยอยู่"
ผมเปลี่ยนเรื่องครับ แหมนะ แลดูจะเตรียดเกินไปแล้วเดี๋ยวหน้าชั้นเหี่ยวไม่ได้นะ
"ชั้นก็ไม่ได้ซื้อของกินอะไรมาหรอกแก ผลไม้ล่ะ หรือว่าเราจะออกไปกินจิ้มจุ่มกันที่โฮมแลง"
"ร้านข้างทางนั่นน่ะเหรอ"
"อืม ดีเหมือนกันนะคุณผมอยากกินอะไรร้อนๆอยู่พอดี"
"แล้วไปยังไงล่ะ"
"เดินไปก็ได้นี่ แค่นี้เอง"
ผมก็ไม่ได้กระแดะอะไรหรอกนะครับ กินง่าย กินอะไรก็ได้ เคยไปกินกับอีป้าอยู่ครั้งหนึ่งตอนที่เรากลับจากเที่ยว ก็ไม่เลวร้ายมากนะมีหม้อดินยกมากับเตาถ่านเล็กๆได้บรรยากาศดี
"อ้าว หลวงจะไปไหนกันจ๊ะ"
พอเราลงลิฟท์มาที่ล็อบบี้ ก็เห็นคนที่ไม่อยากจะเห็น ได้ยินเสียงที่น่ารำคาญหู สามีผมมันก็ไม่ตอบนะแอบเห็นมันกำหมัดแล้ว
"ทำไมทำหน้าอย่างนั้นใส่หนิงล่ะคะหลวง อ้าวพี่นาย สวัสดีค่ะ หน้าตาดูไม่ดีกันเลยอ่ะ เป็นอะไรหรือเปล่าคะพี่"
"หนาเนอะคนเราน่ะ ไปเถอะพวกเราอย่าไปสนใจ"
อีป้ามันพูดขึ้นครับหน้าตานี่แบบว่านานๆทีจะเห็น
"พี่แดนสบายดีเหรอครับ"
"ก็อย่างที่เห็นล่ะเรย์ แล้วเรย์ล่ะเป็นยังไง สบายดีเหรอ"
"ก็ดีครับ ไม่ยักรู้ว่าอยู่กันที่นี่ด้วย โลกมันกลมจริงๆนะเนี่ย"
"นั่นสินะ โลกมันกลมหรือว่าใครจงใจไม่รู้ อ้อพอดีไม่ว่างนะเรย์ ไปก่อนนะ"
อีป้ามันเดินออกไปก่อนใครผมเดินข้างๆไอ้หลวง
"เดี๋ยวสินาย ทำเป็นไม่ทักผัวเก่านะ เป็นไงสบายดีเหรอ"
To be Continued
-
นะโมพุทธายะ ไม่ไหวแล้วโว้ย มันแสยะยิ้มใส่ผมกับสามีนะครับ แหมไอ้ควายนี่มันคิดว่าผมจะทนมายืนยิ้มให้มันหรือยังไง
"นี่ถามจริงๆเถอะนะ จะตอแหลอีกนานไหม ต้องการอะไรว่ามาเลย อย่ามากระแดะทำเป็นพูดจาดี มันไม่ใช่แบบนี้นี่ตอนที่โทรฯหาชั้นน่ะ"
ผมวี๊ดเสียงขึ้นหน้าตาไปแล้วครับ รำคาญมากเต็มทนแล้ว
"อุ๊ยตาย ทำไมเกรี้ยวกราดแบบนี้ล่ะคะพี่นาย ไม่ยักรู้ว่ากะเทยจะหัวรุนแรงขนาดนี้ น่ากลัวจริงๆ"
"อี!.....ใช่จ๊ะหนู แบบพี่มันน่ากลัว แต่อยากด่าก็ด่าอ่ะนะ ไม่ได้แสร้งแกล้งทำ เห็นบอกอยากคบเพื่อนกะเทยไม่ใช่เหรอเราน่ะ แต่พี่ว่าคงไม่ต้องมาง้อจะคบกับพี่แล้วล่ะจ๊ะ ก็นั่นไงกะเทยอีกคน แต่เอ๊ะ ไม่สินะ เรย์เขาไม่มีทาทางกระเดียดไปทางนั้นนี่ แต่เขาเรียกอะไรนะหลวง"
ตอนแรกจะด่ามันครับ โมโหสุดฤทธิ์เลือดมันมาคั่งที่ใบหน้าร้อนสั่นไปหมด แต่ในเมื่อมันไม่ได้เกรี้ยวกราดมา แอ๊บมารยาใส่ชั้นเหรอ อีชะนี ได้แกคงจะไม่รู้ว่าบทแบบนี้ล่ะที่ชั้นได้โล่มาแล้ว หึหึ
"เขาเรียกว่าใจกะเทยไงหนู ดีนะแปลกไปอีกแบบ"
สามีมันไม่ทันผมครับ ผมชงเองตอบเองน้ำเสียงผมเหยียดหยันเต็มที่จ้องมองหน้ามันทั้งสองแบบท้าทาย มาสิ เอาเลย ชั้นก็เหลือจะทนแล้วนะ ไม่มีบาปบุญคุณโทษอะไรแล้ว ไม่สนใจ มาแบบไหนชั้นจะตอกกลับไปให้แรงกว่า เอาสิ
"อีนาย สาระเลว"
"อุ๊ย ผัวเก่า ว่าตัวเองเหรอสาระเลวน่ะ พี่ว่าไปแล้วน้องหนิงก็เหมาะกันดีนะกับเรย์น่ะ เข้าใจมาคบหาเป็นเพื่อนกันจริงๆ"
"อ๊ะ"
"ไปเถอะหลวง หิวแล้ว"
"เดี๋ยวสิ หลวงจะไปไหนเหรอคะ"
อีปลิงนี่วิ่งมาเกาะแขนสามีผมไว้นะ มืออีกข้างมันกุมมือผมอยู่ โฮะๆ ไม่อยากจะบอกคุณสามีสะบัดออกแบบไม่มีเยื่อใย
"ไปกันตามประสาผัวเมีย คู่เกย์น่ะหนิง"
"ฮึ"
นึกว่าจะแน่แอ๊บหน้าสวยมารยาได้นานสักแค่ไหน ในที่สุดมันก็หลุด เก่งนักเหรอมึง ผมแสยะยิ้มใส่ กุมมือสามีแน่นขึ้นแล้วเดินกระหนุงกระหนิงตามอีป้าไป
"ผมว่ามันชักจะไปกันใหญ่แล้วนะคุณ"
"เอาเถอะแก ชั้นไม่สนใจหรอก อย่ามาวอแวก็แล้วกัน"
"แต่ผมก็ไม่อยากให้คุณยุ่งกับพวกมันนะ"
"ชั้นเข้าใจ แต่แกก็ต้องดูด้วยนะว่าชั้นโดนรุมจากใคร"
"อืม อันนั้นผมรู้ ถ้าแบบนั้นผมปล่อย มีอะไรบอกผมนะ ถ้าไม่ไหวผมจะลงมือเอง"
"จะทำไร"
"สั่งสอนมันน่ะสิ"
"นั่นเมียเก่าแกนะ"
"แหมคุณ เมียเก่านะไม่ใช่เมียปัจจุบัน ตอนนี้ผมรักเมียคนนี้นี่ คนเก่าหมดเยื่อใยแล้ว"
กรี๊ด ลอยละล่องปลิวไสวเบิกบานหัวใจ ลั่นล้า ที่สุดเลยอ่ะสามีไม่เคยเจอ ผมกอดแขนมันแน่นเชียว เลิศขนาดนี้ถ้าผมจะปล่อยให้อีปลวกนั่นแย่งไป อย่ามาเรียกผมว่านายพลเลยเถอะนะ หึหึ เชิดใส่ ผัวชั้นชั้นก็รักก็หวง อย่าได้หวังเถอะ
"หลวงกินตำปูปลาร้ากับพี่นะ"
พอไปถึงร้านอีป้ามันก็เลือกที่นั่งข้างถนนล่ะครับ ร้านเขาดูวุ่นวายดีนะ ลุกค้าเยอะเหมือนกัน มีเพิงทำอาหารตรงหน้าร้าน ด้านในเป็นคาราโอเกะ ส่วนโต๊ะด้านนอกมีอยู่สามสี่โต๊ะ
"แล้วคุณไม่กินเหรอ"
"ไม่อ่ะ ชั้นไม่เคยกิน กินตำปูเฉยๆดีกว่า เอาเผ็ดๆ"
ผมบอกไปมันกับอีป้าสองคนก็ช่วยกันสั่ง มีเบียร์ด้วยนะสั่งมาสามขวดก่อน แต่จะเชื่อไหมนั่งลงยังไม่ทันอุ่นเลยนะเก้าอี้น่ะ สองตัวนั่นมันก็เดินตามมา ผมทำหน้าเซ็งสุดพลัง
"เซ็งว่ะ จะกินลงไหมเนี่ย"
สามีมันเปรยขึ้นครับทำหน้าไม่ต่างจากผมเลยนะ
"อุ๊ย หลวงมากินร้านนี้เหรอ อย่าบอกนะว่ากินตำปูปลาร้า ไม่ยักรู้ว่าหลวงก็ชอบกินของเหม็นเน่าด้วย ฮิฮิ"
"มันไม่"
ผมเอามือแตะแขนสามีไว้ครับ ส่ายหน้าเบาๆอย่างเหนือชั้น ไม่เอาไม่อยากให้สามีด่าใครเพราะผมไม่เคยเห็นไม่อยากเห็น คนพวกนี้สกปรกโสมมแบบนี้ ผมจัดการเอง เหอๆ
"อย่าไปใส่ใจเลยหลวง"
อีป้ามันปรามอีกที สามีมันถอนหายใจ มองไปทางอื่นเสีย
"เราลองกินหน่อยไหมหนิง เผื่อจะดี"
"เอาสิเรย์ หนิงเองก็อยากรู้ว่ามันมีอะไรดีเหรอส้มตำปูปลาร้าเนี่ย ทำไมคนถึงชอบกินกันจัง เหม็นจะตาย"
อยากให้มันพูดดังกว่านี้หน่อย แม่ค้าจะได้ได้ยินด้วย อยากรู้เหมือนกันว่าเขาจะว่ายังไง พอเราทำเป็นไม่ใส่ใจสองตัวนั่นมันก็เหมือนร้อนรน คอยพูดจาแทะกัดเห่าอยู่เหมือนหมาข้างถนนที่หิวโซก็ไม่ปาน ไม่สนใจเชิดใส่ เราสั่งจิ้มจุ่มมากินกันครับเพราะอีป้ามันอยากกิน เตาถ่านเล็กๆกับหม้อดินที่ตั้งอยู่บนเตาน่ารักเชียวไฟของถ่านแดงฉาน
"ต้อมเป็นไงบ้าง หนาวไหมที่โน่นน่ะ"
คือก่อนจะโทรฯผมก็สะกิดสามีเลื่อนโทรศัพท์ให้มันดูว่าผมจะโทรฯหาใครล่ะครับ เปิดสปีกเกอร์สุดฤทธิ์ เอาสิ ถามข่าวน้องรักหน่อย
"ก็ดีพี่ เริ่มปรับตัวได้แล้ว ไม่หนาวมาก วันนี้ไปเที่ยวกันมา"
"ต้อมสบายดีไหม"
"พี่แดนเหรอครับ สบายดีครับพี่ พี่แดนสบายดีไหม ต้อมคิดถึงทุกคนเลยนะครับ"
"จ้า ทางนี้ก็สบายดี แล้วไปเที่ยวไหนกันมา"
"ไปวัดไทยมาครับ คุณแม่พาไปทำบุญแล้วไปนั่งรถรางเล่นกับพี่ปริ๊น กับพี่เจค"
เสียงไอ้ต้อมฟังดูแล้วน่าชื่นใจครับมันร่าเริงสดใสดีเหลือเกิน ผมไม่ได้หันไปมองอีกโต๊ะที่อยู่ด้านหลังหรอกนะว่าสีหน้ามันเป็นยังไง แต่มองจากสีหน้าอีป้าแล้ว หึหึ แค่เสียดใจเล่นๆนะ เรียกน้ำย่อยไอ้เรย์
"แล้วเรื่องเรียนภาษาไปถึงไหนแล้วต้อม พอรู้เรื่องบ้างยัง"
"ก็ดีพี่ อยู่บ้านก็พูดแต่ภาษาอังกฤษกัน พี่เจคพูดเร็วมาก ผมได้พี่ปริ๊นเป็นครูคอยสอน ฮ่าๆ"
"ดีแล้วต้อม เรียนรู้ให้มากๆนะ แค่นี้ก่อนนะต้อมพอดีพี่ออกมากินข้าวกัน เดี๋ยวโทรฯหาใหม่"
ผมกดวางสายสวยๆ สามีมันนั่งเฉยๆครับ มันคงรู้ว่าผมกำลังทำอะไร เสียงถอนหายใจดังมากๆจากโต๊ะด้านหลังนี่ถ้าไม่เวอร์ไปผมว่าผมได้ยินเสียงกัดฟันด้วยนะ อิอิ
"ตำปูปลาร้าโต๊ะสอง"
แม่ค้าส่งจานตำปูปลาร้ายื่นให้น้องคนที่คอยเดินส่งอาหาร อีป้ามันก็ทำท่าดีใจ
"ว้าย"
"อ๊ะ"
"ขอโทษค่ะพี่ หนูไม่ได้ตั้งใจ"
เอ่อ ให้อธิบายไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้น กรี๊ด ตำปูปลาร้าที่อีป้าชื่นชอบ กลิ่นมันนี่หึ่งตลบอบอวลเชียวนะ กรี๊ด และที่สำคัญตอนนี้มันมาราดอยู่เต็มแผ่นหลังผมแล้ว เย็นวาบๆเลยผมสะดุ้งรีบลุกขึ้นครับ
"เฮ้ย ทำไมทำแบบนี้น้อง"
"หนูไม่ได้ตั้งใจก็พี่คนนี้เขายื่นขาออกมาน่ะพี่ หนูขอโทษนะคะ"
ผมหันขวับไปตามที่น้องมันบอก
"อ้าว พี่ขอโทษน้องพอดีพี่จะเหยียดขา โทษทีนะนาย ไปล้างสิแค่ส้มตำเอง"
ผมกัดฟันกรอด หญิงมากอีเรย์หนอยแน่มึงเตรียมตัวไว้เลย ไอ้ควายเอ้ย อ๊ายอามานีเอ็กเชนจ์ชั้น อารมณ์เสียซักแล้วจะหายเหม็นไหมเนี่ย
"ทำไมแกล้งกันแบบนี้เรย์ นิสัยเสีย"
"อ้าวพี่แดน ผมไม่ได้แกล้งนะ ผมไม่ทันมองจริงๆพี่"
"ดีแค่ไหนแล้วคะพี่ที่ไม่ใช่ต้มแซ่บ อุ๊ยถ้าต้มแซ่บนี่ป่านนี้คงแซ่บเนอะพี่นายเนอะ ฮิฮิ"
"หุบปากไปเลยหนิง โดนบ้างเองไหมถึงจะได้รู้สึก"
สามีผมมันลุกขึ้นครับ กำหมัดแน่นหน้าตานี่ไม่ต้องบรรยาย อ๊ายสามีออกตัวปกป้อง แอบดีใจนะเนี่ย อีหนิงหน้าหุบลงเหลือไม่ถึงนิ้ว
"ไปล้างเถอะคุณ"
สามีมันดึงแขนผมเข้าไปในร้าน สุดแสนจะอายประชาชี อารมณ์เสียกลิ่นปลาร้าโชยไปร้อยกิโลเมตรได้ครับ ต๊ายชั้นยิ่งหน้าบางๆอยู่ สองคนนั่นมันหัวเราะคิกคักสาแก่ใจมันอยู่ล่ะครับ จะโต้ตอบดีไหมเนี่ย ไม่เอาดีกว่าเราต้องนางงามนางเอกเอาไว้ หึหึ
"ให้เขาใส่ห่อกลับไปกินที่บ้านแล้วนะแก เดี๋ยวนั่งรอก่อน"
"อ้าว แล้วจิ้มจุ่มนี่ล่ะแก"
"อย่ากินเลยแก สั่งแกงอ่อมไปกินแทน"
หึหึ อย่าหาว่าร้ายนะ ไม่ร้าย สวยๆ เบาๆ
"น้องครับ เอานี่ใส่ถุงให้ด้วยนะ"
"อุ๊บส์ ล้มอ่ะ"
"โอ๊ย ร้อน ร้อน"
"ว้าย"
คงพอเดาออกว่าผมทำอะไรเนอะ อย่างผมน่ะเหรอ ไม่ต้องใช้ตัวช่วยหรอกนะเวลาจะทำน่ะเรื่องเบาๆแค่นี้เอง ผมก็ยกเอาหม้อดินที่กำลังเดือดเปิดฝาออกอย่างละเมียดละไมแล้วทำท่าเดินไปจะให้เขาเอาใส่ถุง แกล้งสะดุดขาตัวเองหัวขมำราดไปตรงเป้ากางเกงมันนั่นล่ะครับ ไอ้เรย์กระโดดออกดิ้นทุรนทุรายเหมือนหมาโดนน้ำร้อน
"ตายจริง ไม่ได้ตั้งใจ พื้นมันไม่เสมอกันน่ะ ร้อนไหมจ๊ะเรย์"
"อีสัตว์ โอ๊ย ร้อนๆ"
"ไปล้างก่อนเรย์ ไปล้าง เดี๋ยวมันจะพอง"
"กูไม่ยอมกูจะแจ้งตำรวจ"
"เอาสิ จะได้เอาหลักฐานให้คุณตำรวจทีเดียวเลย เรื่องรถน่ะ"
มันชะงักไปครับ หันไปมองหน้าอีหนิงทั้งๆที่หน้าตาเหยเก โถๆ พ่อเรย์ คงจะพองไปเลยนะนั่นน่ะ เพราะกางเกงยีนส์มันควันขึ้นฉุยเลยนะ
"สาระเลว"
"น้อยกว่าเรย์"
ผมต่อคำโดยไม่ต้องให้มันอ้าปากอีก สรุปว่าทั้งร้านแตกฮือออกมามุงดูครับ ยิ้มสินางงามเก่าอย่างเรา ดีนะไม่โบกมือด้วย เรื่องเลวไม่ต้องมาเตือนมาก เพราะเลวอยู่เป็นสรณะ ที่ผ่านมาช่วงเวลาหนึ่งแค่กดๆมันไว้เท่านั้นเอง ช่วยไม่ได้นะอยากมาสะกิดต่อมเอง พอมันแตกขึ้นมารับมือได้ไหมล่ะ เอาสิ
"ร้ายว่ะแก มันจะพองไหมนั่น"
"บ้าแก ชั้นสะดุดจริงๆนะ"
"อีบ้า สะดุดอะไรท่างามออกขนาดนั้น"
"แหมนะ มันก็มีบ้างนะอีนี่ จะล้มทั้งทีมันต้องมีแอ๊บท่าบ้างอะไรบ้าง"
"สะใจว่ะคุณ"
"อ้าว ไม่ว่าชั้นหรอกเหรอแก ที่ชั้นทำเกินไปน่ะ"
"เกินไปอะไร นี่ผมว่าจะไปดักต่อยมันอยู่หน้าตึกนะ ที่มันเอาส้มตำมาราดคุณเนี่ย"
"บ้าอย่านะ แบบนั้นมันนักเลงบ้านนอก"
"อะไรกันสองผัวเมียนี่ แหมนะนักเลงโตทั้งสองคนนั่นล่ะ ไปๆกลับไปกินที่ห้อง"
"เดี๋ยว คิดว่าทำแบบนี้แล้วจะหนีไปได้ง่ายๆเหรอ"
อีหนิงครับมันวิ่งออกมายืนเท้าสะเอววี๊ดเสียงขึ้นไม่สนใจใคร พวกผมหันไปมองแล้วเมินหน้าหนี
"หลวง หยุดก่อน คนเลวๆแบบนี้หลวงไปขลุกอยู่ด้วยได้ไง ต่ำทรามที่สุด"
"หนิง แล้วเธอเองล่ะดีนักเหรอ เรารู้นะว่าเรื่องรถน่ะเธอเองก็รู้เห็น"
"อ๊ะ ทำไมคิดแบบนั้นหลวง หนิงไม่เคยทำอะไรแบบนั้นนะ หลวงก็รู้ หลวงคบกับหนิงมากี่ปี หนิงเป็นคนยังไงหลวงยังไม่รู้อีกเหรอ"
"รู้สิ รู้ว่าหนิงเป็นคนมักมาก ไม่รู้จักพอ กับเราน่ะมองข้ามเราไปเถอะ ไม่มีทางที่เราจะกลับไปหาคนอย่างเธอ"
"อ๊ะ"
มันอ้าปากค้างครับ เม้มปากแน่นจนเป็นเส้นตรง ผมจะทำอะไรล่ะนะก็ต้องแสยะยิ้มส่งบทให้สามีสินะเออ ไม่ยักรู้ว่าเวลาผู้ชายแท้ๆเขาด่าชะนีนี่เจ็บแสบมากเหมือนกันนะ อย่างเราๆท่านๆเป็นเกย์ด่าทอกันเป็นนิจถือเป็นกิจวัตรประจำวันอยู่แล้ว แต่น้อยครั้งนะที่ผมจะเห็นผู้ชายว่ากล่าวผู้หญิงแรงๆขนาดนี้ ผมสะกิดแขนสามีให้มันเดินต่อไป
"แกจำไว้ ใฝ่ต่ำดีนัก ดี ในเมื่อคนดีๆไม่ชอบ ก็ไปเกลือกกลั้วอยู่กับของต่ำๆเน่าๆก็ตามใจ ควาย โง่ดีนัก ของดีๆไม่ชอบ ไอ้หน้าโง่ จำไว้ ชั้นไม่ได้ คนอื่นก็อย่าได้หวัง พวกแกอย่าได้หวังว่าจะอยู่กันอย่างมีความสุข สัตว์"
เอ่อ นางเปิดเผยตัวออกมาแล้วครับ โฮะๆ นี่ไม่ได้ทำอะไรเลยนะ นางคงจะปวดปากที่ดัดจริตจนช่วงล่างอาจจะบิดเบี้ยวผิดรูปไปแล้วเลยทนไม่ไหวเอง ยอมแตกกลางปล้อง แหมนะนึกว่าจะดัดจริตไปได้สักกี่น้ำ
"เราจะได้เห็นดีกัน"
"ไปเถอะ อย่าไปสนใจเลย อีนี่ท่าจะบ้า เขาไม่เล่นด้วยยังมาตามวอแวอยู่อีก หน้าตาก็สวยนะ ทำตัวเหมือนผู้หญิงไร้ค่าไร้ราคา"
อีป้ามันเปรยขึ้นครับ เห็นด้วยกับมันทุกประการ
Written by eiky
ปล. ช่วงนี้ผมหลับหูหลับตาเขียนนะครับ จัดหนักอย่างเดียว ใครมีอะไรในใจว่ามาเลยน้า ไม่ต้องไปรอเมนต์ตอนจบเรื่องน้า เค้าต้องการอ่านเมนต์เหมือนกันน้า อิอิ จุ๊บๆๆๆ
-
อ่านแล้วคันมือ อีนี่ท่าอย่แภวบ้านเป็นศพไปแล้วเนี้ย กำลังเผาออ้ยเลย เผาเสร็จก็ัฝังเบาเบา :beat: :beat: :beat:
-
ไอ่เรย์ยังไม่เข็ดสินะ นายจัดหนักแน่
-
กรรมตามทันเห็นๆเลยน้องนาย
แต่กรรมตามไอ้เรย์มาติดๆเหมือนกันสะใจจริงๆ
อีหนิงเลวว่ะผู้หญิงห่าอะไรร่านสุดๆเบื่อเก่าหาใหม่
เบื่อใหม่แวะจะมาเอาของเก่าอีกเลวว่ะ
ทำเสียชื่อเพศแม่หมด
แต่มันเหมาะสมกันดีไอ้เรย์กะอีกหนิงเลวพอกันเหลวแหลกพอกัน
ไหนๆแล้วจัดการให้มันรู้อีกครั้งสิน้องนายว่าน้องนะแน่ขนาดไหนเอาให้มันเจ็บและจำไปนานจนวันตาย
-
เฮ้อ! เจอ2ตัวรุมเลย
นายจัดหนักเลย ชักรำคาญเรย์เหมือนกันนะเนี่ย มันจบซักที
หนักๆเลย ฮึ่ย!!! (อินไปหน่อย อิอิ)
-
เปิดศึกกันแล้วสินะ
เห็นพี่หลวงตอกนังชะนีกลับแล้วสะใจจัง
-
สะใจมากกกกกกกกกกกกก
ป้าแรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
"ไปเถอะ อย่าไปสนใจเลย อีนี่ท่าจะบ้า เขาไม่เล่นด้วยยังมาตามวอแวอยู่อีก หน้าตาก็สวยนะ ทำตัวเหมือนผู้หญิงไร้ค่าไร้ราคา"
-
จะมาไม้ไหนกัน
แอบหวั่นๆ
แต่สะใจโครดๆ สุกแล้วมั้งนะ ฮ่าๆๆ
-
แร็งส์์์์์์์์์์์์์์์์ ออกตัวแรง มากเจ้หนิง ฮึๆๆๆๆๆๆ
:angry2:
-
คุณหลวง o13
-
กรี๊ดดดดดดดด ดังๆๆ :angry2:
คัยจะไป ตบ อิหนิง มั้ง ยกมือ ขึ้น
สนจัย ติดต่อได้ น๊ะ ไปเป็นขบวนเล๊ยยยยยย :m31: :m31:
-
คันไม้คันมือ
ขอแจมสักทีได้มั้ยนายพล :z6:
อ๊ายยยย จัดเต็มอีก จัดไป
หมั่นไส้มากกก
-
แร๊งงงงงงงงงงงงงงงงง
ทั้งคุณหลวง ทั้งคุณนายเลย o13 o13
โดนจริงๆ จัดหนักเลยค่ะ
-
เลวเป็นสรณะ
:m20:
กดไลค์ค่า
-
หลวงสุดยอดมากค๊า ออกหน้าปกป้องน้องนายด้วย
รอน้องนายจัดหนักอยู่น๊า
-
คันมือ หมั่นไส้ :beat: :beat:
จัดชุดใหญ่เลยน้องนาย
+1
-
เบื่ออิเรย์อ่ะ
-
หึๆ คุณหลวง เอาใจไปอีกตอน
สงสัยงานนี้คุณนายคงได้เชือดชะนีให้ผัวดูซ่ะแล้ว สามีไฟเขียวเต็มที่อย่างนี้ จัดไปอย่าได้ขาด :fire:
งานนี้อย่าปล่อยชะนีเข้าป่าเด็ดขาด เพราะคาดว่าจะไปสร้างความเดือดร้อนให้เค้าไปทั่ว
เชือดชะนีนิ่มๆคุณนายอาจได้บุญโข เพราะชาวบ้านอีกหลายครอบครัวคงร่วมอนุโมทนา คริๆ o18
รอคุณนายจัดหนักๆอีกรอบ ^ ^
-
สะใจ ได้ใจมาก o13
เอาอีกๆ น่าจะราดด้วยต้มแซ่บอีกสักหม้อ มันจะได้แซ่บขึ้นอีก
เผ็ดร้อนได้อีก
เอาอีกๆ จัดมาเลย :z2:
ร้ายๆ สวยๆ เบาๆ เข้าสเตป
:กอด1:
-
หึยยยย อีหนิงกับอีเรย์
มันน่าจับเอาไปถ่วงทะเลทั้งเป็นจิงๆ ไม่น่าเกิดมาเลย แม่เจ็บปล่าวๆที่ต้องเกิดมา
:เฮ้อ:คนเราเป็นได้ถึงขนาดนี้เลยหรอ??
-
กรี๊ด!!! กำลังสนุกเลยค่ะ จบตอนซะแล้ว
ราบรื่นมาช่วงหนึ่งถึงเวลาบู๊อีกแล้วสิคะเนี่ย
เสียดาย น่าจะราดหัวชะนีด้วย ราดแต่เป้าเก้ง
รอตอนต่อไปนะคะ
***********
กงเกวียนกงกรรม ไม่รู้ว่าคุณอิ๊กกี้ตั้งใจเขียนแบบนี้รึเปล่านะคะ แต่จริงๆ สำนวนนี้คือ กงเกวียนกำเกวียน สำนวนนี้แปลว่าทำกรรมเช่นใดย่อมได้รับผลกรรมนั้นตอบสนอง มีที่มาจากล้อของเกวียนที่ประกอบด้วย กง คือ วงล้อที่อยู่ด้านนอก และ กำ คือ ซี่ล้อ เมื่อกงหมุนไปที่ใด เปรียบกับคนที่ทำกรรมอะไรไว้ ซี่ล้อหรือกำซึ่งเปรียบกับผลกรรมหรือผลแห่งการกระทำก็จะหมุนตามกงหรือการกระทำนั้นไปเสมอ
-
สะใจอ่ะ
-
โอ้ยยย ใครก็ได้มาตัดกรรมระหว่างพี่นายกับเรย์ทีเหอะ :z10: เข้าใจนะว่าทำกันไว้เยอะ แต่แบบโต้ตอบกันไปมาแล้วเมื่อไรมันจะจบอ่ะ และหนิงก็อีกคน ค่าความเป็นคนอ่ะมันยังมีอยู่มั้ยอ่ะ :angry2:ไม่ชอบความคิดของหนิงเลยที่ว่า ถ้าตัวเองไม่ได้ ไม่มีความสุข คนอื่นก้อย่าหวังว่าจะมี ก็เพราะมีความคิดแบบนี้อยู่ในหัวไง ใจมันเลยไม่สงบ พอใจไม่สงบมันก็เลยไม่มีความสุข และอีกอย่าง คำพูดแต่ละคำที่ออกมาจากปากหนิงทำเอาเราคิดเลยว่าถ้าเราเป็นพี่หลวง เราจะคิดยังไง ผญ ที่้้เรา้คยรัก ถึงขั้นสร้า้งเรือนหอให้ กลายมาเป็นคนแบบนี้ เรื่องนี้เกิดขึ้นทำเอาคิิดถึงแม่พี่หลวงเลยอ่ะ เข้าใจแล้วว่าทำไมถึงไม่ปลื้มหนิงอย่างแรง เฮ้อออ อ่านตอนนี้เป็นห่วงพี่นายมากมายอ่ะ เข้าใจว่าพี่นายเก่ง แต่คนเรา บทมันจะผลาด หรือจะซวย มันจะมาตอนไหนเราก็ไม่สามารถรู้ได้เลยอะ ถ้าถามเรื่องนี้หนิง เรย์ พี่นาย พี่หลวง หรือ คนอื่นๆ ใครเป็นตัวร้าย หรือ ใครผิด บอกได้คำเดียวว่า ทุกคนผิดกันพอๆกัน เพราะทุกคนก็เป็นคนอ่ะนะ ทำทุกอย่างเพื่อตัวเอง ถ้าเราไม่ทำเขา เขาก็ทำเรา แต่การที่เราจะทำอะไรซักอย่าง เราก็ต้องคิดก่อนอ่ะว่า เราจะสามารถแบกรับการกระทำของเราได้มั้ย ถ้าแบกรับผลที่ตามมาของการกระทำได้ก็ทำไป แต่ถ้าแบกรับไม่ได้ก็คงจะจบเหมือนพี่เอสอ่ะ ที่มันทำลายตัวเอง อ่านตอนนี้แล้วคิดขึ้นมาเลยอ่ะ การที่เราจะได้รับความสุขมา เราก็ต้องคิดว่าเราจะไม่ความอดทนมากพอที่จะรับความทุกข์ ที่มีค่ามากเท่าๆ กับความสุขหรือไม่ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกมันต้องอยู่ด้วยการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียนกัน เหมือนกันความรัก ที่เราต้องรับให้เท่ากับที่ให้ เพราะถ้ารับมากเกินไปฝ่ายเดียวมันก็จะพังลง ไม่เหลืออะไร อ๊ากกก เครียดดเว้ยยยย ปล เสียดายรถอ่ะ คิดภาพออกแล้วฟีลมาเลยว่าถ้าเจอรถตัวเองโดนขนาดนั้น เฮริทท แค่ตัวเราขับรถไปขูดเป็นรอยก็เสียใจไม่ขับรถไปอาทิตย์หนึ่งเลยอ่ะ อ๊ากกก :serius2:
-
จะสะใจกว่านี้ถ้าน้ำต้มแซ่บโดนนังหนิงไปด้วย อ้ายเรย์โดนแค่นี้น้อยไปนะ
อยากให้สูญพันธุ์ไปเลย อยู่ดีไม่ว่าดี มาคุ้ยเขี่ยให้เกิดเรื่องเข้าตัวเองอีก
แต่หลวง+นายต้องระวังตัวให้ดี เพราะสองตัวนี่คงจะไม่เล่นต่อหน้าแน่นอน
พวกชอบกัดลับหลังแบบนี้ ....+1 สำหรับการตอบโต้และแก้คืนของนาย
แต่อยากได้ที่นายจะจัดให้คืนแก่สองตัวแบบหนักกว่านี้ จะได้ไม๊ .... :m16:
-
อ๊าย อีดอกกกกกกกกกกก
สาวเชียวนะยะ เมื่อก่อนเป็นผัวอยู่ดีๆ ไปโดนใครตำมาละยะหล่อน หลายพันธ์เชียว
เรื่องรถ ทำใจก็ดีนะนาย ก้เคยทำไวก่อนอ่ะนะ นายก็คิดเองได้
แต่ ประโยคนี้แบบว่า "แหมคุณ เมียเก่านะไม่ใช่เมียปัจจุบัน ตอนนี้ผมรักเมียคนนี้นี่ คนเก่าหมดเยื่อใยแล้ว"
ได้ใจมั่กมาก
-
o18สะใจจริงไม่น่าจะโดนแค่เรย์นะน่าจะโดนนังหนิงด้วย เสียดายอ่ะค่ะ เอาให้พองทั้งคู่ไปเลย :beat: :z6:
-
อีชะนีนี่ เป็นอะไรที่เน่ามากกกกกกกกกก
จับมันไปถ่วงอ่าว ล้างน้ำแบบไม่ต้องขึ้นฝั่งอีกเลยหน่อยสินายพล
-
เบื่อหนิงกับเรย์
นายจัดหนักๆๆ
:beat:
-
+1 หลวงชนะเลิศ นายมาถึงขนาดนี้แล้วจัดหนักไปเลย o18
-
มันอยากเปิดศึกขนาดนี้ ก็ต้องจัดการให้หนักแล้วหล่ะนะ
:fire: :m31: :m16:
-
จัดหนักมาเลย เพ่!!
-
ปัญหามาหานายอีกแล้ว
ผ่านไปด้วยดีนะจ๊ะ
-
:laugh: สะใจ...สะใจ
-
แรงจริง จะรับไหวใหมเนี่ย
-
กดไลค์เลยคร๊าาาาาาาาา
พี่หลวงพี่นายสุดยอดดดดดดดดดดดด
-
คราวนี้สองผัวเมียจะร่วมมือกันกำจัดปลวก :z1:
-
ดอกส์...ในเมื่อไม่อยากแก่ตายกันนัก พี่ eiky ก็จัดไปให้หนัก ๆ ไปเลยค่ะ เอาให้อับอายขายขี้หน้าไปทั้งวงศ์ตระกูล โคตรเหง้าศักราชไปเลยค่ะ o18
ลูกคนมีตังค์แต่ร่านร้อยผัวแบบอีหนิง ต้องเล่นให้ย่อยยับอัปรีย์ไปถึงเทือกเถาเหล่ากอไปเลยค่ะ :fire:
ไอ้เรย์น๊า...ทั้งน่าสงสารแกมน่าสมเพช ท่าชีวิตจะมีปมเลวร้ายมาตั้งแต่เด็ก เอาแค่ให้สำนึกก็พอค่ะ แค่ยอมเป็นควายให้อีหนิงหลอกใช้งานก็น่าสมเพชพอแล้วค่ะโง่แล้วยังเสล่ออวดฉลาด :เฮ้อ:
-
เห็นทีนายต้องส่งเรย์กะหนิงไปเยี่ยมเอสแล้วมั๊งครับ ....
-
ตบ ตบ ตบ อยากตบมานนนน
-
อ่านแล้วเหนื่อยพอดู เฮ้อ!!!
-
ว้ายยยย
อิหนิง อิเรย์
สมควรโดนจับมัดติดกันแล้วเอาไปถ่วงทะเลยิ่งนัก
:fire:
ขอหนักๆ เลยค่าาา :z6:
:beat: :beat: :beat:
-
เรย์มันไม่เลิกง่ายๆอะ
แต่อิหนิงเนี่ยยยย
น่าจะ :beat: :beat: :beat: :beat: :beat:
ไม่ใช่ ไม่ใช่ ต้องทำแบบนางรายมีชั้นเชิง อิอิ
-
(เม้นท์ยาวไม่ได้ เพราะตึกกะลังจะปิด ใช้เน็ตมหาลัยอยู่ค่ะ)
เข้าเรื่อง....คิดถึงเรื่องนี้มากกกกกก ไหนๆก็มายืมหนังสือที่มหาลัยเลยขอซักหน่อย
ในที่สุดน้องต้อมก็ไปอยู่โน่นแล้วววว บทบาทของน้องคงน้อยลง TT^TT คิดถึงน้องต้อมมมม
ว่าแต่...ใกล้ไคลแม็กซ์แล้วซินะ ตัวร้ายเริ่มเฮฮาพาเหรดกันมาเป็นระลอก หวังว่าหลวงและนายจะเอาตัวรอดจากเรื่องร้ายๆได้ อ้อ...อยากรู้บทสรุปของโจ้กะพัทจังเลย เอาให้ชัดให้เคลียร์ ตอนนี้ดูคลุมเครือครึ่งๆกลางๆพิกล เดินหน้าไม่ได้ ถอยหลังก็ไม่ไหว น่าอึดอัดแทนจัง~!!
ปล.พุธนี้มีสอบ เสาร์นี้ก็มีสอบ อาทิตย์นี้นี่นรกจริงๆ!!! สู้เว้ยยย~!! คุณอิ๊กก็สู้ๆนะคะ^^
-
จดๆๆๆๆ
เก็บไว้ด่าชะนีบางตัวบ้าง ห้าๆๆๆ
-
นายจัดหนักเลย
อย่าเอาพวกมันไว้ส่งไปนรกเลยเอาให้มันจมไปอยู่ในปลักโคลนเลย
o13
-
นาย เห็บหมาหมัดหมาพวกเนี้ย หลังจากใช้ไบกอนฉีดแล้ว กวาดๆมารวมกันแล้วใช้ไฟเผาซะ มันจะได้สิ้นซากทั้งตัวทั้งไข่ จะได้ไม่มาทำให้รำคาญอีก
-
จัดไปหนักๆ เลยครับ ทั้งไอ้เรย์ ทั้งนังหนิง
มันหนังหนา หน้าด้าน ถ้าแบบเบาๆ มันไม่รู้สึกหรอกครับ
:beat:
-
เสียวแทนเรย์ จะใช้การไ้ด้มั้ยเนี่ย บรื๋ออออ
-
รู้สึกเหมือนกำลังดูเรื่องเจ้ากรรมนายเวร
คนนั้นแค้นคนนี้ แล้วก็แก้แค้น สุดท้ายก็กลายเป็นวงเวียนกรรมอยู่อย่างนี้
เฮ้ออออ
ปล.สนุกมากค่าาาาาาา
-
หุหุ วิญญาณนางร้ายออกโรงอีกแล้ว...อุตส่าห์เก็บซ่อนไว้
แหมๆ สองตนนั้น อยู่ดีไม่ว่าดีหาเรื่องให้เจ็บตัวเองซะงั้น
สมน้ำหน้าอย่างแรงอ่ะ :laugh:ทั้งหญิง ทั้งชาย เลวร้ายทั้งคู่...
เป็นโรคจิตเห็นคนอื่นเขามีความสุขมากกว่าไม่ได้
นายอย่าไปยอม ใช้วิธีการของเราต่อไป...อย่าทำให้ศัตรูตื่นตัว
ค่อยๆ ย่องไปข้างหลังแล้วตีทีเดียวให้สลบ o18
แอบดีใจที่นายเลือกหลวงแบบเต็มร้อย และหลวงก้อไม่ทำให้ผิดหวังด้วย
ขอบคุณฮับ :pig4: เป็นกำลังใจให้คนแต่ง
จัดหนักมาตามใจคนแต่งเลยฮับ คนอ่านรับได้ ^^
-
อีนายสู้ ๆ
คงต้องเพิ่มชื่อเรื่องนี้ว่า "ศึกจตุรทิศ"
1. ศึกเบียร์ 2. ศึกเอส 3. ศึกหนิง 4. ศึกเรย์
ถ้าครบ 10 ทิศ จะตั้งชื่อเรื่องว่า "อีนาย บุเรงนองกลับมาเกิด"
หากศึกนี้น้องนายชนะ พี่จะประดับเข็มเชิดชูเกียรติให้
หากแม้นศึกนี้น้องนายเพลียงพล้ำ พี่จะกลุมร่างน้องนายด้วยธงไตร์รงค์
ยามศึกเรารบ ยามสงบเราทำรัก
กร๊าก กร๊าก
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
หลวงน่ารักมากนะ ปกป้องนาย!!!!
><
จัดให้หนักค่ะ เอาหนักๆเลย
ให้แบบหนิงกับเรย์ไปไม่เป็นเลย ชิส์!!
อยากตบ!!
-
เห็นด้วยกับรีบนที่ว่า “ยามศึกเรารบ ยามสงบเราทำรัก” เป็นกำลังใจให้คุณนายค่ะ อย่าไปยอมมันนะค่ะ แบบอีหนิงกับอีเรย์ต้องเอาให้หนักเลย แต่ต้องระวังตัวกันด้วยนะค่ะ เพราะดูท่าจะไม่ง่ายเลย
-
แรงมาก....
มัน 2 ตัวชะตาขาดแล้ว จัดหนักๆเลยนาย สนองให้มันหน่อยร่านนัก
-
:serius2: :serius2: :serius2:
น่าจะ ล้ม โดน จิ๋ม อี นั้น น่ะ มัน จะ ได้เลิก คับ ....
-
:angry2: ชะนีผัวทิ้ง บวก เกย์เลวชาติอย่างเรย์ ยังไงก้อสู้ สองสามีพันระเมียไม่ได้จิงๆๆของเค้าแรงจิงอาไรจิง อิอิอิ :กอด1:
-
แอบดีใจเล็กๆกลับมาโหมดโหดแล้วว :mc4:
สะใจเหมือนตอนอ่านเรื่องนี้แรกๆ (กลางๆฮาเกิ๊น นน)
เราก็รอดูมวยคู่นี้ต่อไป เป็นกำลังใจให้ค่ะ :L2:
-
ความมันกำลังจะเริ่มขึ้นอีกครั้งสินะ ชอบๆ ฮ่าๆ
:laugh: :laugh: :laugh:
-
สนุกที่สวดดดดดดดดดดดดดดดด :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
จัดหนักเลยค่ะคุณนาย เอาให้มันสาสม :fire: :fire:
มาติดตามตอนต่อไป o18 o18
-
หนิงกับเรย์ร้ายมากทั้งคู่เลย :m31:
นายกับหลวงไม่ร้ายกว่า :fire:
คงไม่ได้อยุอย่างสงบสุขหรอกนะ :angry2:
-
โอว~~~ กระโดดกอดจูบลูบคลำ พี่แดนทันที เริ่ดมากค่ะ พี่พูดถูกที่สุด!!
หลวงก็สุดยอดมาก ด่าได้ดี ชอบ~~~
นายก็ร้ายสมชื่อเรื่อง สะใจที่สุด ก่อนราดจ้องแล้วใช่ไหมว่าจุดนั้นคือเป้าอ่ะ โฮะๆๆๆ
เรย์เอย~~~ โดนร้อนๆ แบบนั้นคงใช้การต่อไปได้นะ 55+
-
สู้ๆคุณนาย o13
o18 ตะกี้อัดเสียงไว้ปล่าวนาย เพื่อได้หลักฐานเพิ่ม
-
โห อ่านตอนนี้แล้วหลงรักหลวงเลยอ่ะ (ถึงจะไม่ใช่หนุ่มในสเป็คก็เหอะนะ)
-
ผมขอแบบแรงระยะสุดท้ายยยยครับ :fire: :fire: :fire:
-
ใกล้จบแล้วซินะ รอลุ้นๆๆ คึคึ
-
รักคุณหลวงอยากได้แบบนี้สักคน กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด :impress2:
อยากให้คุณนายแก้เผ็ดให้เจ็บแสบไปเลย เอาให้หนักกว่า เอส และเบียร์ :laugh:
-
อิอิ สงสัยต้องส่งสองคนนี้ไปอยู่กับอีเอสแล้วมั๊งครับ เหมือนที่รีบนๆเค้าว่านั่นแหละ
เฮ้อ... คนเขียนไฟแรงจริงๆคร้าบ ปั่นน่าดูเลยสิเนี่ย ผมตามไ่ม่ทันและ o13
-
อีหนิง :beat:
นังเรย์ :z6:
อีหน้าตัวเมีย มาตบกะกูหน่อยไหม
-
อยากเห็นไอ้คุณหลวงออกโลงบ้างจัง เห่อๆ
o18 o18
-
นี่สินะ ฝนตกขี้หมูไหล ตัวเหี้ยมาพบกัน
ชอบแนวคิดเรื่องนี้มากอ่ะ ตอนล่าสุดนี่เห็นได้ชัดว่าพยายามสื่อว่าไม่มีใครหนีพ้นเวรกรรมไปได้
มีอะไรถกเถียงกับตัวเองเรื่อยๆ จนรู้สึกบางทีอยากจะพับคำว่า ศีลธรรม โยนทิ้งลงถังขยะไปเลยอ่ะ
ถ้าชีวิตคนเราง่ายๆ มันก็คงดีอ่ะ คนนึงก็ผัว คนนึงก็รัก โคตลำบากใจอ่ะ
ปล. สองตัวนั้นน่ะได้ข่าวว่าทิ้งเค้าไปเองไม่ใช่เหรอจ๊ะ
-
เรย์เฮี้ยน
แต่...หนิงเฮี้ยนกว่า
มานบร้ากานไปแว้วว ขอไปให้ไปสู่สุคติไวๆจะดีมาก :fire:
-
เหนด้วยกะพี่จอยมากกกก อีหนิงทำเสียชื่อชะนีหมด 5555
ชะนีกะตะกวดป่าแค่นี้มานยางไม่เข็ดหรอก ต้องยิ่งกว่านี้ เอิ๊กๆๆ
แต่แอบเหนด้วยที่ว่าพี่นายโดนกรรมติดจรวดอ่ะ
แหมๆๆๆ โบนัสเดือนครึ่ง ไปฮันนีมูน อิจฉาๆๆๆๆ
ปล.พี่อิ๊คจัดหนักๆๆโลดดดดด กะลังอิน แอบเหนเดวนะว่าคนอย่างอีหนิงร้ายแบบมีเชิงไม่ได้
มานไม่เข็ดหรอก ต้องร้ายแบบปูปลาร้า อิอิ
-
สองคนนี้เหมือนหมาจนตรอกเลย ทำทุกวิถีทางจะแก้แค้นนาย...มันบ้าป่ะเนี่ย..
พอนายเอาคืนนิดๆหน่อยๆทำมาเป็นจะเป็นจะตาย...ไม่แมนจริงๆเลยสำหรับเรย์ ส่วนหนิง...เฮ้อ..สาบส่่งชะนีแบบนี้.. :z6:
คิดเหมือนรีบน...สองคนนี้มันเฮี้ยน!
-
คุณนายขาจัดหนักไปเลยค่ะ :beat: :z6: :beat:
-
เอาใจช่วยนะ นาย
-
เอาใจช่วยนะนาย
-
ต๊ายยยยยยยยยยย เรื่องนี้แรงทุกนางเลย
แต่แรงสุดคงไม่พ้นพี่นายของเรา
ถูกใจเป็นที่สุด กร๊ากกกกกกกกกก :laugh:
-
แวะมาจอดรอ^^
-
คนอ่านถึงแสนแล้ว วะฮ่าฮ่าๆๆๆ ดีใจที่ซู๊ดดดดดด
ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนนะครับที่เปิดเข้ามาเยี่ยมเยียนกัน ถึงเป้าแล้ว ตัดฉับจบดีกว่า แว้กกกกก
อิอิ จุ๊บๆๆ :กอด1:
-
หลวงได้ใจมากกกก....ไม่ทำให้ผิดหวังจริง ๆ
น้องนายกะหลวงคงต้องระวังตัวให้มากกว่านี้
เพราะเหมือนเจอคนบ้า...ไม่มีสติยั้งคิดอะไรแล้ว
คิดอย่างเดียวว่าต้องได้ พร้อมจะทำลายทุกอย่าง
ไม่ว่าจะเป็นใคร ...แม้แต่ชีวิตและอนาคตของตัวเอง
ก้าวเท้าเข้าใกล้ตะรางทุกทีแล้ว....ยังไม่รู้ตัวอีก
จะมีแบบเสียเลือดเสียเนื้อไหมอ่ะ น้องอิ๊ค...
เปลี่ยนเป็น บู๊ล้างผลาญ ก็ดีเนอะ...มันสสสส์ดี o13
:pig4: น้องอิ๊ค :L1:
กด + ให้น้องอิ๊ค ปั่นขนาดนี้รักษาสุขภาพบ้างเด้อ...
-
o13 หลวง
:กอด1:ป้า
:3123: นาย
สู้ๆมันอย่าไปยอม ดีมาดีตอบ ร้่ายมาจัดคืนให้หนัก
-
เข้ามา +1 ให้ค่ะ สนุกมากๆ ได้ใจไปเลย
เป็นกำลังใจให้ค่ะ :L2:
-
ดีใจด้วยครับ ที่คนอ่านครบ 100000
:mc4: :110011: o7 :z7: :mc4:
ฉลองเลย เย้....
-
ห่วงนานกับหลวง กลัวถูกลอบทำร้าย ยังไงก็ต้องเล่นมันแล้ว ปล่อยไม่ได้หรอก ไอ้พวกไม่มีสำนึกแบบนี้
-
มาดันๆ :-[
-
มาเต้นรอครับ ^^
:z2: :z2: :z2:
-
สนุกดี
-
:-[ เข้ามาบอกว่า เกาะขอบเล้ารอเรื่องนี้เลยนะคะ
+1 เป็นแรงกระตุ้นคุณอิ๊ค
-
ถ้าเป็นหนูนะคงราดให้โดนคู่อ้ะ พอกันผีเน่าโลงผุ อิสอิสส
เรย์คงเจ็บใจมากสินะเรื่องต้อมอ้ะ ช่วยไม่ได้อยากร้ายเอง
เหอะะะะะะะะ! แต่แบบร้ายจริงเรื่องน้ำมันเบรคเนี่ย
เตรียมตัวดีขนาดนี้ ไปทำอะไรที่สร้างสรรค์เหอะอี_____!
ปล.
ขอสะใจคำนี้แรงๆ !
"อ๊ะ ทำไมคิดแบบนั้นหลวง หนิงไม่เคยทำอะไรแบบนั้นนะ หลวงก็รู้ หลวงคบกับหนิงมากี่ปี หนิงเป็นคนยังไงหลวงยังไม่รู้อีกเหรอ"
"รู้สิ รู้ว่าหนิงเป็นคนมักมาก ไม่รู้จักพอ กับเราน่ะมองข้ามเราไปเถอะ ไม่มีทางที่เราจะกลับไปหาคนอย่างเธอ"
ขอร้องเลยนะชะนี หยุดดดด เหอะะะะะ! สะบัดบ๊อบใส่
-
หลวงได้ใจแม่ยกเหมียลเดิมมม ที่รัก น่ารักจริง ๆ หุหุ :man1:
ไอ้เรย์นี่มันสาวว่ะ :laugh:
สมน้ำหน้าอิหนิงมัน เจอหลวงตอกกลับ สมๆๆ :beat:
-
อ่ะหุ ในที่สุดก็มีปมมาสะกิดต่อมให้นายร้ายอีกจนได้
แต่รอบนี้ดูเหมือนนายจะเป็นรอง เพราะเป็นฝ่ายตั้งรับและโดนหาเรื่องคูณสอง
แต่ยกนี้ไม่อยากให้นายแพ้อ่ะ กลัวนายแพ้มากๆเพราะทางนั้นเขาก็แรงไม่ใช่น้อย
สู้ๆนะนายพลอย่ายอมแพ้นะ ไม่งั้นเรื่องนี้ดราม่าแน่ๆ สู้ๆ o13
-
ต่อออออออออออออ T T
-
จัดหนักเลยค่ะ กับคนเลวๆบางคนเราทำนางเอกไปมันไม่สำนึกหรอก
ต้องอย่างนาย ร้ายจริง ตบจริง ด่าจริง ไม่ใช้แสตนอิน
ปล.ผัวหลวงให้หงิมๆงี่ร้ายใช่เล่นนะเนี้ยะ o13
จัดไปค่ะ หลวงอย่าตบนังหนิงเลยเสียภาพพจป่าวไม่คุ้มกันหรอก จัดไอเรย์ไปดีกว่า
ส่วนหนิงให้นายจัดการเอง
-
เค้าไม่เอาแล้วยังจะตามวอแวอีก -0-
นายจัดหนัก ๆ เลย
เบื่อ หน้าหนิงมากกกกกกก
เรย์ด้วย ๆ :(
-
ขอหนักๆสำหรับอีสองตัวนี่ อย่าได้แคร์
:กอด1: :กอด1:
-
รอคร๊าบบบบ^^
-
ชอบตอนพีคๆแบบนี้จัง
อ่านแล้วอดรีนาลีนสูบฉีีด
อินกะนายไปด้วย :laugh3:
-
อ๊ายยยยย อ่านแล้วอยากรับบทตอนแกล้งสะดุดบ้าง 5555 อินนนน :m31:
-
อ๊ายยยยย อ่านแล้วอยากรับบทตอนแกล้งสะดุดบ้าง 5555 อินนนน :m31:
-
ก็ทำตัวแบบนี้แล้วผู้ชายที่ไหนเค้าจะมาชอบ
ตอนต่อไปขอให้นายจัดหนักๆ ให้มันทั้งคู่้หน่อยนะ คันไม้คันมือสุดๆ :m31:
-
:m20:สะใจจริงๆ เลยน่าจะราดตั้งแต่หัวมันลงมานะ หรือไม่ก็รอหใน้เดือดแบบเดือดพล่านแล้วค่อยราดใส่มันน่าจะราดอิหนิงชะนีปลวกด้วย เอาให้โดนหน้ามันจังๆ เลย เกลียดจริงชะนีสันดานแบบนี้ :m20:
-
องก์ ๕๓
"แกจำไว้ไอ้หลวง ใฝ่ต่ำที่สุด ผู้หญิงดีๆไม่ชอบ ชอบกะเทย ไอ้เชี่ย แล้วแกจะเสียใจ"
เสียงอีนั่นด่ากราดไล่หลังมา ไอ้หลวงนี่จะหันกลับไปหลายรอบนะ แต่ผมปรามเอาไว้ ไม่ต้องหรอกที่รักภรรยาได้จดไว้ในสมุดหนังหมาเรียบร้อยแล้ว ดี เปิดเผยตัวกันโต้งๆแบบนี้ล่ะจะได้จัดยาให้ถูกขนาน อีหอกหัก ด่าผัวชั้นเหรอ แกนั่นล่ะเตรียมใจไว้เลย
"ไม่น่าเชื่อนะ แหมตอนแรกทำท่ามาดัดจริตประดิษฐ์ประดอยคำพูด ที่แท้ก็มารยาตอแหลลวงโลกดีๆนี่เอง"
"แหมแก ในเมื่อคนมันไม่ได้ในสิ่งที่มันต้องการ มันจะมาทนทำเพื่ออะไรล่ะนะ"
"ดีนะที่ผมไม่สนใจ ถ้าผมกลับไปอีกนี่ คงไม่ต้องกินกันแล้วข้าว"
"เอาเถอะๆ อย่าไปยุ่งวุ่นวายกับพวกมันเลย แต่มันประกาศออกขนาดนี้มันจะไม่มาวอแวอีกเหรอหลวง ไม่ดีนะ"
"อย่าห่วงไปเลยพี่แดน ถ้ามันมาวอแวอีกผมก็จะไม่ทนแล้วเหมือนกัน"
"เอาน่าแก อย่าวู่วาม เดี๋ยวชั้นจัดการเอง"
"เอ้ย ไม่ได้ ผมไม่ให้คุณทำหรอก"
"นี่ ชั้นก็ไม่ให้แกทำเหมือนกันนะ แกเป็นคนดีไม่เคยคิดร้ายกับใครเหมือนอีป้านั่นล่ะ ส่วนชั้น ก็ดีนะในระดับหนึ่ง แต่อย่ามาร้ายใส่ เพราะแกก็น่าจะรู้ว่ามันจะเป็นยังไง"
"โหย ไม่เอาว่ะคุณ ผมกลัวคุณจะทำร้ายเขาอีก"
"หรือกจะรอให้มันเอาน้ำกรดมาสาดหน้าชั้นก่อนเหรอถึงจะพอใจ คนบางจำพวกน่ะไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาหรอกนะ แต่แกอย่าห่วงเลย ชั้นจะโต้ตอบแบบเบาๆเท่านั้นล่ะ"
"เออนั่นสิหลวง มาแบบไหนก็คืนไปแบบนั้น เรานิ่งๆเราเองนั่นล่ะที่จะเจ็บตัว อย่างที่นายมันบอก บัวยังมีสี่เหล่าเลย คนเราก็เหมือนกัน"
"อุ๊ยอ้างอิงพระธรรม"
"อีหอย เออไหนแกบอกแกมีหลักฐาน หลักฐานอะไรหรือแค่พูดขู่มัน"
"แหมอีป้า คนอย่างชั้นไม่เคยขู่นะแก นี่ไง"
เปิดคลิปเสียงสิครับ ผมไม่เคยคิดจะแอบทำอะไรคนเดียวหรอกนะ ดีซะอีกเวลาเกิดเรื่องจะได้ไม่มีใครมาว่าได้ว่าผมทำเกินจริง นางร้ายสุดๆหรือไร้มนุษยธรรมอะไรเทือกนี้ ให้มันเห็นแนวทางเลยว่าคนที่มันกำลังมากระตุกหนวดเสือชีตาร์สาวสวยพราว สะพรั่งอย่างผมมันเป็นยังไง
"อีนี่มันตอแหลได้โล่จริงนะหลวง"
พอฟังจบอีป้าถึงกับตบอกตามประสาคนแก่ ส่วนไอ้หลวงกัดฟันจนกรามปูดครับ
"เลว ไม่เคยคิดเลยนะว่าตลอดเวลาที่ผมอยู่กับมันมามันจะเป็นคนแบบนี้"
"อย่าเอ่ยถึงเรื่องอดีต แล้วไอ้เชี่ยเรย์ล่ะ กับชั้นนี่อโหสิกรรมให้กันไปแล้วนะ แต่ก็ดูมันสิ ยังไม่วายเข้ามาหาชั้นอีก"
"มันคงจะคิดแค้นล่ะแก ที่แกทำไว้กับเด็กของมัน และกับมันเอง แต่จะว่าไปอย่างอีเด็กนั่น ถ้ามันสองคนรักกันจริงมันก็ไม่แยกจากกันหรอกนะ แต่เด็กมันมีกิเลสเสพความสุขกับวัตถุ"
"นั่นสิป้า ชั้นไม่ทำอะไรมันเพราะเห็นว่าอย่างน้อยครั้งหนึ่งก็เคยคบหากันนะ เห็นแก่จุดนี้นะ แล้วที่ชั้นทำถ้าจะมองย้อนกลับไปก้ไม่เห็นมีอะไรมาก มันเหมือนเป็นการโต้ตอบแค่นั้นเอง แล้วทีมันพาคนอื่นมายืนหัวเราะเยาะชั้นตอนที่พร่ำพรรณาขอร้องให้มันเห็นใจ ล่ะ"
อุ๊ย แบบว่าแอบเข้าข้างตัวเองสุดพลังนะเนี่ยผม ไม่ได้หรอก ใครๆก็ต้องว่าตัวเองดีทั้งนั้นล่ะ จะมีใครไหมมายืนแหกปากตะโกนร้องบอกชาวบ้านชาวเมืองเขาว่า ชั้นเลว ชั้นเชี่ยน่ะ เหอๆ ไม่มีหรอกนะ
"แล้วมันทำไมไม่คิดบ้างนะ เฮ้อคนเรา ต้องให้ถึงแค่ไหนเหรอถึงจะรู้สึก ถึงจะอภัยให้กัน"
"ถึงที่สุดไงครับป้า"
สามีเอ่ยขึ้น อ๊าย มัวแต่เมาท์ว่าแล้วกลิ่นอะไรตุตุ ต้องรีบไปล้างตัวหน่อยแล้ว อารมณ์เสียที่สุด
"ขอโทษนะคุณที่เรื่องมันเป็นแบบนี้ไปได้น่ะ"
คุณสามีมันเอ่ยขึ้นครับตอนนอน มันน่ารักอย่างนี้นี่เอง เพิ่งจะรู้นะเนี่ยว่ามันก็ห่วงความรู้สึกของผมมากเช่นกัน
"จะขอโทษทำไมแก แกไม่ได้ทำอะไรผิดซักหน่อย แค่คนพวกนั้นมันไม่รู้จักหยุดก็แค่นั้นเอง"
"ผมไม่อยากให้คุณต้องมาเจอคนแบบนี้อีกไง เฮ้อนะ จะทำยังไงดีวะ"
"แกไม่ต้องห่วงหรอกนะเรื่องนั้นน่ะ ชั้นไม่ยุ่งด้วยหรอกถ้าไม่มายุ่งกับชั้นก่อนน่ะ แต่แกถ้าเราเจอเรื่องหนักๆแกจะยังเชื่อมั่นในตัวชั้นหรือเปล่าล่ะ"
ยิงคำถามเลยครับ ผมอยากได้ยินจากปากของมัน เพราะเวลาเกิดอะไรขึ้นจะได้เอามาพ่นใส่คืนได้
"เชื่อดิ ผมเชื่อคุณเสมอล่ะ"
"อืม ชั้นก็เชื่อแกนะ ไม่ว่าจะยังไง เราต้องมาคุยกันก่อน อย่าตกลงปลงใจเชื่อใครหรือฟังใครไปก่อน โอเคนะ"
"คร้าบ ที่รัก ไม่เชื่อเมียตัวเองแล้วจะไปเชื่อใครล่ะ"
"งั้น กอดแน่นๆดิ อิอิ"
"อยากเหรอ เมื่อคืนก็เพิ่งทำไปนะ"
"ทำไมแกเบื่อเหรอ"
"บ้าไม่เบื่อ กลัวคุณจะเจ็บ"
"อย่ามา ชั้นเจ็บชั้นจะบอกเอง อิอิ"
อ๊าย แอบเขินนิดหน่อย แต่จะทำไมล่ะ สานสัมพันธ์กับสามีไม่ใช่เรื่องแปลก อิอิ นับวันจะยิ่งแนบแน่นๆขึ้นทุกวันนะเนี่ย ก็ปกติล่ะครับสามีจัดชุดกลางให้ ไม่อยากได้ชุดใหญ่มากเพราะเราสองคนกำลังเครียดกันอยู่ ท่าก็เล่นไม่ยากมาก อิอิ พอหอมปากหอมคอ
"พรุ่งนี้ไปขับรถเที่ยวไหมแก ชวนอีป้าไปด้วย"
ผมเอ่ยขึ้นก่อนนอนครับหลังจากหอบเหนื่อยเพราะออกกำลังกายรอบดึกเพิ่ง เสร็จ ต้องรีบนอนเพราะรู้ว่าพรุ่งนี้เขาจะเอารถมาให้ ต้องไปเซนต์อะไรหลายอย่างเหมือนกันที่บริษัทรถ แต่ก็จะตื่นแต่เช้าไปล่ะครับ สายๆค่อยไปลองรถ เบื่อโลกมนุษย์ นางฟ้าอย่างเราเนี่ยนะ อิอิ เราก็นอนกอดกันตามประสาผัวเมียล่ะครับ ไม่มีอะไรมาก ไม่รู้สึกระแวงอะไรนัก นอนหลับสบายดี พอตื่นขึ้นมาก็ทำกิจวัตรเช่นเคย ต้มกาแฟรอสามีและเผื่ออีป้า พอสักพักก็ต่างแยกย้ายกันอาบน้ำจะออกไปเอารถครับ
"น่าเสียดายคันนั้นนะแก สีขาวสวยๆ ทำไมไม่เอาสีขาวเหมือนเดิมล่ะ"
อีป้ามันพูดขึ้นครับ แหมนะตอนอยู่ที่โชว์รูมไม่ยอมบอก พอสามีชั้นขับออกมาดันมาเสนอความคิดนังนี่
"ไม่อยากล้างบ่อย สีดำนี่ล่ะดี เวลาใครมาขูดขีดจะได้ไม่น่าเกลียด"
"ใครบอก สีดำนี่ล่ะเด่นกว่า ความจริงคันนั้นให้ผมเอาไปซ่อมให้ก็ได้นะ ไม่น่าเปลี่ยนคันเลยอ่ะ"
"แหมแล้วคิดชั้นเท่าไหร่ล่ะแก โชว์รูมแกน่ะ"
"ก็ไม่เท่าไหร่หรอก ผมต่อรองได้"
"ให้เหลือ"
"หมื่นกว่าๆ"
"แหมนะ ไม่เอาหรอก เอาคันใหม่นี่ล่ะ ให้ใครๆรู้ว่าชั้นมีเงิน"
"ค่าเริ่ด แล้วนี่จะไปไหนนะแก"
"ไม่รู้เหมือนกันแก ขับไปเรื่อยๆแก้เซ็ง"
"ไปไหว้พระเก้าวัดกันไหมล่ะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ถือว่าล้างซวย"
อีป้ามันออกความเห็นครับไม่พ้นเรื่องวัดวาอาราม เหอๆ
"ดีเหมือนกันครับพี่แดน ผมก้อยากไป"
แล้วชั้นจะพูดว่าอะไรล่ะเนี่ย อุ๊ย อยากไปมากอะไรเทือกนี้เหรอ เหอๆ ก็โอเคนะไม่ได้ฝืนใจดีเหมือนกันจะได้ไปทำบุญให้สองตัวนั่น ไปให้พ้นจากชีวิตชั้นเสียที สรุปเราก็ขับรถไปอยุธยากันล่ะครับ รถผมเองเพิ่มเงินอีกแสนกว่าๆเอง กรี๊ด โบนัสชั้น อารมณ์เสียว่าจะไปฮันนีมูนกับสามี ฮึ่มคอยดูนะมึงทำความฝันชั้นพังทลาย แต่เดี๋ยวก่อนไปไหว้พระนี่นะเราต้องไม่คิดร้ายต่อใคร อิอิ แอบเป็นคนดีบ้างอะไรบ้าง
"ไม่น่าเชื่อนะว่าไอ้เรย์มันจะไม่ยอมหยุด แต่เห็นสภาพมันแล้วท่าทางมันล่ำซำนะแก ไม่รู้ไปทำอะไรมา"
อีป้ามันเอ่ยขึ้นตอนที่เราแวะกินข้าวระหว่างทาง ผมสะกิดใจขึ้นมาทันที
"หึหึ ไม่ใช่โกงเขามาเหรอแก หน้าอย่างไอ้เรย์มันจะมีอะไร"
"ก็ไม่แน่หรอกแก แกยังมีเงินเดือนเกือบแสนเลย ทำไมมันจะมีไม่ได้"
"ก็จริง แต่เท่าๆที่รู้ถามจากพี่ติ่ง เงินเดือนมันได้ไม่ถึงครึ่งแสนนะแก"
"แล้วมันไปทำอะไรมาวะ หรือว่ามันถูกล็อเตอรี่ รู้สึกขับเบนซ์ด้วยนะแก เบนซ์สปอร์ตด้วย ท่าจะแพง"
เดาไปก่อนเถอะป้าเดี๋ยวชั้นค่อยเฉลย บอกแล้วอย่าให้ทำ เพราะถ้าชั้นทำ ชั้นไม่แค่เอาน้ำมันเบรคมาราดรถหรอกนะ โครงการนั้นทำไปนานแล้วแต่ระงับไว้กลางครัน เพราะสำนึกได้กลัวบาปประมาณนี้ แต่ในเมื่อมันไม่ยอมหยุดเอง จัดไปครับท่าน จัดคราวนี้จะเอาให้จอดเลย นั่นมันไอ้เรย์แต่อีหนิงนี่ ผมไม่รู้จะเริ่มยังไงเหมือนกัน ไม่เคยรู้จักมักจี่กันมาก่อน ภูมิหลังเป็นยังไงก้ไม่เคยรู้ ต้องเสียเงินอีกแล้วกู เหอๆ
"แล้วตอนที่มันคบกับคุณมันรักคุณเหรอ ไอ้เรย์น่ะ"
สามีถามบ้างครับ คงอยากรู้เต็มที
"ชั้นน่ะรักมันมาก แต่มันไม่รู้เหมือนกันว่ามันน่ะยังไง แต่มาคิดย้อนๆดูแล้ว มันน่าจะเป็นหลงมากกว่านะ"
"นั่นสิหลวง เพราะอีนี่ลงทุนหอบผ้าหนีตามเขามาจากอเมริกาเชียวนะ ได้ข่าวดาวน์รถให้มันด้วยนี่ อิอิ"
อ๊ายอีป้า เสียภาพพจน์หมด
"บ้าแก ก็ใครจะไปรู้ อีกอย่างถ้าชั้นไม่มาอยู่นี่ ชั้นก็ไม่ได้รู้จักหล่อน ไม่ได้แกเป็นผัวสิ"
"แหมเข้าใจพูดเนอะ"
"อ๊ะแน่นอน"
"ฮ่าๆๆ ถ้างั้นก็ต้องขอบคุณมันสองคนสินะที่มันทิ้งเรา เพราะถ้ามันไม่ทิ้งเราก็คงไม่ได้มาเจอกัน"
"อืม ในแง่ดีก็แบบนั้นล่ะ"
"ดีแล้วล่ะแก อย่าไปคิดแค้นอะไรมากเลย ไม่มีประโยชน์หรอกนะ อโหสิกรรมกันบ้าง"
"ก็ทำนะป้า แต่แกเห็นไหมล่ะ แหมก่อนมาบอกให้ตอกคืนๆ แล้วอะไรยังไงเนี่ย"
อีป้าไม่ตอบครับ ก้มหน้าก้มตากินก๋วยเตี๋ยวไป เข้าใจมันล่ะครับ มันเป็นคนดีนี่นะ มันไม่เคยคิดร้ายกับใครเลยนะตั้งแต่รู้จักกันมา แม้จะปากไวไปหน่อย แต่ก็พึ่งพาได้เสมอ ส่วนผมดีบ้างตามอุณหภูมิของสิ่งแวดล้อม ไม่ได้ขึ้นๆลงๆตามสภาพอากาศแต่อย่างใด บางทีผมก็อดทนนะเพราะคิดว่าแว้ดใส่คนบางคนแล้วมันไม่เกิดประโยชน์ไม่เห็นผล ยอมเป็นอีโง่ในสายตามันดีกว่า เพราะยังไงๆ เราก็รู้ตัวดีว่าเราสวย อิอิ จะแคร์ทำไมปลาจวดแบบนั้น
"เออแก วันนี้กินสุกี้กันไหม ชวนอีพัทมากินด้วย ซื้อไปทำกินเอง"
"แล้วไม่ขี้เกียจล้างเหรอแก"
"แหมอีนี่ มัวแต่มาขี้เกียจก็ไม่ได้กินกันพอดีสิ ดีไหมหลวง"
"ดีครับพี่"
แหมนะ อีป้า แต่ก่อนใครนะเป็นคนออกความคิดเห็นเรื่องนี้ อารมณ์เสีย เอาแต่ใจตัวเองเหลือเกินนะคนแก่
"ว้ายตาย จัดหนักเลยอีนาย อย่าปล่อยไว้ให้รกโลก มาชั้นขอแจมด้วย ขอตบหน่อยเถอะ ได้ข่าวว่าสวยนักเหรอเมียเก่าแกน่ะหลวง"
พออีตัวดีรู้เรื่องก็ออกอิทธิฤทธิ์ปาฎิหารย์ทันที โอ้โหนะ
"แกจะรับมือมันไหวเร้อแก มันขู่ชั้นน่ากลัวเชียวนะ"
"ว้ายคนอย่างพัชราภาไม่เคยกลัวใครย่ะ ตบจริงไม่ใช้แสตนด์อิน"
"เริ่ด งั้นทดสอบกับอีป้าให้ดูก่อนสิ"
"อีปอบ ตบหล่อนนั่นล่ะ อารมณ์เสีย อย่ามาพัวพันกับชั้นนะยะ ชั้นเป็นผู้ดีไม่เกลือกกลั้วหรอกกับเรื่องใช้กำลังเนี่ย ที่วังเขาอบรมมาดี"
"ค่า แม่ผู้ดี วังไหนยะป้า โฮะๆ วังสราญสุดฤทธิ์"
นี่เรากำลังเครียดกันอยู่นะครับ แต่หัวเราะกันเสียงดังเชียว มีสามีผมคนเดียวที่มันไม่รู้เรื่องทำหน้าเอ๋ออยู่ เอาเถอะอย่าอยากรู้เรื่องเลย เดี๋ยวจะไปยืนแถวนั้นตายแน่ชั้น
"แล้วแกกับไอ้โจ้เป็นไงบ้างแก"
พอเราออกมายืนทำซึ้งอยู่ตรงระเบียง มีผมกับอีพัทสองคนนั่นล่ะครับ อีป้ากับไอ้หลวงกำลังดวลเบียร์กันอยู่
"แก ชั้นเริ่มทำใจล่ะ แต่ชั้นก็ไม่เข้าใจไอ้โจ้มันนะ มันโทรฯหาชั้นทุกวันเลยนะแก ชั้นก็ยังตัดใจไม่ได้สักที"
"อ้าว ทำไมล่ะ"
"มันจะแต่งงานแล้วนะพรุ่งนี้น่ะ เพิ่งรู้ว่ะแกว่าปวดใจจริงๆมันเป็นยังไง"
ผมเอามือไปตบบ่ามันเบาๆ ดราม่าอีกแล้วคุณนายมองออกไปด้านนอกแล้วน้ำตาไหล มันอ่อนไหวจริงๆล่ะเรื่องแบบนี้ ผมก็ไม่รู้จะยกอะไรมาปลอบมันดี
"แก ของๆเรายังไงมันก็เป็นของๆเราวันยังค่ำนะ แกอย่าคิดมากเลย ถ้าแกสองคนรักกันจริง สักวันมันต้องมีวันของแกกับมันล่ะ"
"กว่าจะถึงวันนั้น ชั้นช้ำใจตายก่อนพอดีแก ชั้นอยากกลับไปมีชีวิตปกติเหมือนเดิม ชั้นไม่อยากอยู่แบบนี้มันทรมาน"
"ชั้นเข้าใจแก ชั้นเข้าใจดี"
ก็นานพอสมควรกว่ามันจะยอมลงมาจากต้นงิ้ว เหอๆ ยืนจนขาแข็งไปหมด สองคนนั่นเริ่มกึ่มเต็มที่แล้วครับ สรุปอีพัทมันก็นอนค้างกับอีป้า มันบอกไม่อยากกลับ พอกลับไปอยู่คนเดียวก็คิดมากอีกนอนไม่หลับ ส่วนผมก็พาสามีไปอาบน้ำนอนครับ
"ใครโทรฯมาวะ"
ประมาณสักตีสามได้ครับ เสียงโทรศัพท์ไอ้หลวงดังกึกก้องลั่นห้องเชียว ปกติไม่ค่อยมีใครโทรฯเข้านะเครื่องของมันน่ะ มีแต่เครื่องผม ผมดันตัวเองขึ้นจากเตียงครึ่งตัวแล้วมองไปที่สามี หลับเป็นตายครับ ต่อให้กรี๊ดใส่หูมันก็คงไม่รู้เรื่องหรอกมั้งเนี่ย
"สวัสดีครับ"
ผมยื่นมือไปหยิบโทรศัพท์มันมารับ โดยไม่ได้ลืมตาเต็มดวงเท่าไหร่เพราะปรือมากๆ
"นาย ลูกนายเหรอลูก นี่คุณแม่เองนะ"
"อ๊ะ คุณแม่ มีอะไรเหรอครับ"
"คุณลูก โฮๆๆๆ แย่แล้ว แย่แล้ว"
"ใจเย็นๆนะครับคุณแม่ เกิดอะไรขึ้น"
"เรือนหอเราสองคนน่ะ"
เว้นวรรคไปเพราะนางสะอื้นร้องไห้ร้องห่มปิ่มใจจะขาด ฟังไม่รู้เรื่องกันเลยทีนี้ ผมนี่ใจเริ่มแป้วแล้วครับ
"คุณแม่ทำใจเย็นๆนะครับ ค่อยๆเล่า มีอะไรครับคุณแม่่"
"ลูก มีคนมาเผาเรือนหอของเรา โฮๆ ดับไม่ทันเลย คุณแม่เสียดาย"
เอ่อ คลื่นยักษ์มหึมาโถมเข้าซัดเป็นครั้งที่สอง ยืนนิ่งไปเลย อ้าปากค้างตาเบิกกว้าง
"ลูกนาย ลูก ฟังคุณแม่อยู่ไหม ลูก"
ได้ยินนะ แต่ไม่รู้ว่าะพูดอะไรออกไปดี
"หือ มีอะไรกันคุณ เสียงดังเชียว"
สามีมันลืมตาขึ้น มันขยับไปเปิดโคมไฟหัวเตียง พอเห็นสภาพผมแล้วมันก็สะดุ้งล่ะครับ มันมาฉวยโทรศัพท์ไปจากมือของผม
"แม่นี่หลวงเองนะ มีอะไร"
"หา ว่าไงนะ"
ผมยังนิ่งอยู่ท่าเดิม มือค้าง ตาค้าง ปากค้าง ตอกเข้ากลางใจดีเหลือเกิน ส่วนสามีมันเดือดแล้วครับ ลุกจากเตียงทันที มันหยิบเสื้อกับกางเกงมาสวมแบบเร่งรีบ
"จะไปไหน"
"กลับบ้าน มีคนเผาบ้าน เผาเรือนหอเรา"
มันกัดฟันจนกรามปูนโปน
"รอ เดี๋ยวชั้นไปด้วย"
"ไม่ต้อง เดี๋ยวผมไปคนเดียว คุณรออยู่นี่ล่ะ มันทำอะไรไม่ได้มากหรอกคุณ มันคงไปหมดแล้วล่ะ"
เวลามันหันมาพูดกับผมเสียงมันนิ่งๆนะ แต่เวลามันหันกลับไปมองจากด้านหลังยังรู้เลยว่ามันกัดฟันอยู่ ใจเต้น สั่นไปหมดแล้ว นี่ทำกันถึงขนาดนี้เลยเหรอ
"เกิดอะไรขึ้น นั่นหลวงจะไปไหนดึกแล้วนะ"
อีป้ามันคงได้ยินเสียงกุกกักล่ะครับ มันเลยลุกออกมา มีอีพัทเดินตามออกมา พอเล่าให้มันฟังอีป้าถึงกับทรุดลงนั่งโซฟาพนมมือขึ้น
"คุณพระคุณเจ้า ทำไมทำกันรุนแรงแบบนี้"
"ตายแล้ว อีห่า เลวชาติ มันทำแบบนี้ได้ยังไง"
"นั่นสิ นี่ถ้าเผาบ้านที่คุณแม่นอนอยู่ล่ะ"
"อีป้า"
ผมปรามมันไว้ เพราะสามีหยุดกึกลง
"ขอโทษทีนะหลวงพี่ไม่ได้ตั้งใจ แต่ถ้ามันกล้าทำขนาดนี้ พี่แค่อดคิดไม่ได้ว่าถ้าหากว่า"
"ครับพี่แดน ผมเข้าใจ มันต้องเจอผมแน่"
โอยสามีหันมาผมแทบร้องไห้ครับ น้ำตามันคลอแล้ว
"ชั้นไปด้วยแก ไปคนเดียวไม่ดีหรอก"
"ไม่เป็นไรคุณ พรุ่งนี้คุณค่อยตามไป ผมไปดูสถานการณ์ก่อน เผื่อว่าทำอะไรได้บ้าง"
"ทำไมไม่ไปด้วยกันทั้งหมดนี่เลยล่ะหลวง จะได้ช่วยๆกัน พรุ่งนี้ก็วันอาทิตย์ ไม่มีใครทำงานอยู่แล้วนี่"
อีป้ามันร้องห้ามไว้ แต่คุณสามีหยิบรองเท้าขึ้นมาสวมแล้วครับ
"เดี๋ยวพวกพี่แดนค่อยตามไปครับ ผมรีบ"
"รอแป๊บแก เร็วๆสิป้าถ้าจะไปน่ะ"
ผมวี๊ดเสียงขึ้น แล้วก็วิ่งเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ส่วนทั้งสองนางก็วิ่งเข้าห้องไปเหมือนกัน
"อ้าว มันออกไปแล้ว เร็วๆป้า โอ๊ยตาย ผัวชั้นใจร้อนเหรอเนี่ย"
กว่าจะล็อคห้องปิดไฟก็แหมนะ
"หลวงรอก่อน"
ไอ้หลวงมันก็ขับรถมันล่ะครับ แต่ทำไมมันไม่รอวะเนี่ย อารมณ์เสีย รีบสุดๆแล้วนะ
"จอดนะ ชั้นบอกให้จอด มาเอารถชั้นไป"
ผมยืนเท้าสะเอวร้องแหกปากว่ามันอยู่
"ผมเบรคไม่ได้ คุณผมเบรค เฮ้ย"
เอ่อ คูณสามเลยครับทีนี้ ผมนี่ยืนนิ่งอ้าปากค้าง นี่อย่าบอกว่า กรี๊ด ตายแล้ว
"หักเลี้ยวไปก่อนแก หักเลี้ยวไป่ก่อน"
"อะไร เกิดอะไรขึ้น"
สองตัวนั่นวิ่งมาคงเห็นว่าไอ้หลวงมันขับรถวนไปวนมาอยู่ ตอนมันออกตัวมันคงเหยียบเต็มตีนล่ะครับ มันถึงได้วนหมุนติ้วๆอยู่แบบนี้เพราะรถมันไม่ยอมหยุด
"มีคนตัดสายเบรค"
พูดไปเหมือนรู้ล่ะครับ แต่มันน่าจะเป็นอย่างที่ผมคิดนะ ผมเป็นคนคิดเร็วเดาเร็วเสมอ
"คุณพระช่วย"
แหมนะ ถ้าช่วยช่วยนานแล้วล่ะอีนี่ ตอนนี้ช่วยตัวเองให้ได้ก่อนเถอะ ไม่เคยได้ยินเรอะ พระท่านยังบอก ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนน่ะ แล้วยังมาร้องขออะไรให้คุณพระท่านช่วย
"ชลอไว้หลวง ชลอไว้"
อีพัทมันวิ่งตามผม เหมือนเด็กเล่นขายของกันเลยครับ วิ่งตามรถเหอๆ พอรถมันตบเกียร์ลงต่ำมันก็ค่อยๆนิ่งและหยุดลง สามีมันก้าวออกจากรถ แล้ววิ่งไปที่ยามครับมันขอไฟฉายเขามาส่องก้อมๆเงยๆอยู่สักพัก
"เชี่ยเอ้ย นี่มันกะจะให้ผมตายเลยนะเนี่ย"
"หมายความว่า"
"มันตัดายเบรครถผม"
ผมยืนนิ่งหลับตา อย่านะ อย่ามาขอให้ผมจัดเบา สั่นแล้วครับองค์กำลังประทับ นี่มันทำกันถึงชีวิตเลยนะ เกิดอะไรขึ้นนับจากนี้ อย่ามาหาว่าโดนทำร้ายก็แล้วกัน เพราะนี่มันคือการเอาคืน ไม่ได้หมายจะให้ถึงชีวิต แค่จะทำให้ชีวิตมันจมลงสู่เบื้องล่างให้พระแม่ธรณีสูบมันลงไปยังขุมนรก ก้เท่านั้นเอง
"จอดไว้ก่อนหลวง เดี๋ยวค่อยกลับมาแจ้งตำรวจ ไปดูแม่ก่อน"
อีป้ามันเตือนสติ
"อ๊ะ ไม่ได้เอากุญแจรถมา"
"เอารถชั้นนี่ล่ะแก เผื่อรถแกมันจะทำอะไรอีก รถชั้นมันคงไม่รู้จัก"
อีพัทบอกครับ ตอนนี้คนที่มีสติที่สุดน่าจะเป็นอีพัทนี่ล่ะครับ อีป้าก็ปลงสังขารเข้าฌานไปเรียบร้อยแล้ว รถผมที่จริงจอดอยู่ที่พิเศษตรงหน้าตึกเลยครับ เพราะกลัวว่าจีเหตุอีกทางเจ้าของเขาเลยให้จอด ก่อนจะไปผมก็แจ้งยามไว้ โทรฯแจ้ง ตำรวจเรียบร้อยแล้ว ให้เขามาดูก่อน กลับมาค่อยว่ากัน ทิ้งกุญแจรถได้หลวงไว้กับยาม คิดไม่ออกจริงๆว่าจะทำยังไง
"มาผมขับเอง"
"ไม่ต้อง หลวงนั่งท้ายกับชั้น"
ผมดึงแขนสามีไว้ เห็นแล้วครับว่าไอ้นี่เวลามันร้อนแล้วเป็นยังไง สั่นเหมือนทำอะไรไม่ถูก ท่าทางไม่น้อยนะเนี่ย
"แกขับไปพัท"
ผมเริ่มสูดลมหายใจเข้าปอด ต้องมีสติเท่านั้นถึงจะทำอะไรทุกๆอย่างออกมาได้ด้วยดี ต้องมีสติเท่านั้น ถึงจะคิดหาทางไปแม้ในวันที่ไร้แสงเดือนแสงดาวส่องนำทาง แต่ก็ต้องมีสติ ผมบอกกับตัวเอง นั่งกุมมือสามีไว้แน่น สายตามันมองออกนอกรถตลอดเวลาร่างกายสั่นไหวส่งผลมายังมือ ผมบีบให้มันคลายสื่อความรู้สึกกันทางมือ
"ชั้นอยู่นี่นะแก ไม่มีอะไร ไม่มีอะไรแล้ว"
"ทำไมวะ ทำกันขนาดนี้เลยเหรอ ถ้าเป็นอย่างพี่แดนว่า แม่ผม แม่ผม"
เอ่อ มันน้ำตาไหลออกมาครับ กรี๊ด ไม่ไหวจะเคลียร์ดึงตัวมันมากอด
"หลวง"
สนมเอกทั้งสองนางหน้ารถก็ครางออกมาพร้อมกัน ผมนี่ก็นะน้ำตาไหลพรากๆออกมาไม่ต้องแสดง แต่กัดฟันแน่นไม่สะอื้น
"ไม่มีอะไรแล้วนะหลวง ถือว่าหมดเวรหมดกรรมกันแล้วนะ อย่าคิดมากเลย"
"แน่ใจเหรอป้าว่าหมดเวรหมดกรรมต่อกันน่ะ"
อีพัทมันดอดขึ้นครับ
"ไม่แน่ใจไง แต่อีนาย แกจะทำอะไรทำเลยนะ บางทีศีลธรรมดีงามมันก็ไม่มีประโยชน์หรอกสำหรับคนใจโฉดแบบนั้นน่ะ แกจะทำอะไรจัดหนักแค่ไหนชั้นจะไม่ว่าอะไรแกเลยสักคำ ทำให้เต็มที่ไปเลยแก"
ต๊ายนี่คุณนายนางชีแกเปิดไฟเขียวแล้วครับ
"นั่นสิแก ทำอะไรสักทีเถอะ จะปล่อยให้มันยิงเราเป็นเป้านิ่งอยู่แบบนี้เหรอ"
"แหมแก เราไม่มีหลักฐานนะว่ามันสองคนทำ ไปบอกใครจะแค่บอกว่าเราเชื่ออย่างนั้นว่ามันทำแล้วใครเขาจะเชื่อแกไหมล่ะ"
"เออนั่นสิ อีนายพูดก็ถูก ร้ายมากจริงๆ เชี่ยที่สุด"
To be Continued
-
ผมยังไม่อยากออกความเห็นอะไรมาก โอบกอดสามีที่สะอื้นอยู่แม้ไม่มากแต่ผมก็รับรู้ว่ามันเสียใจ ใครจะมาคาดหวังจะเห็นผู้ชายคนที่เราเรียกว่าสามีร้องไห้อยู่ในอกของเราเนอะ มันคงเหลือทนจริงๆ ร่างกายผมกอดรัดมันไว้แต่ในใจเหมือนเป็นทะเลเพลิง คิดไปไกลแสนไกล ถึงตาชั้นบ้างแล้วนะ แต่เริ่มจากไอ้เรย์ก่อนก็แลวกัน เพราะมีข้อมูลอยู่ในมือ แค่กดปุ่ม เครื่องก็เริ่มทำงานได้เลย ส่วนอีหนิง ต้องขอเวลาสักหน่อยเพื่อที่จะหาข้อมูล แต่รับรองจัดหนักๆไม่แพ้กันแน่ๆ
"แม่"
พอถึงบ้านเกือบตีห้าครับ อีพัทมันเหยียบเต็มที่ถนนตอนช่วงเวลานี้มันโล่งได้ใจจริงๆนะ โอนะ เห็นสภาพคุณแม่ที่ยืนร้องไห้อยู่หน้าเรือนหอที่เหลือแต่ตอครับ ใจหายเลยผม คนงานก็ช่วยกันตรวจดูความเรียบร้อย มันไหม้ไปจนหมดแล้ว ตำรวจก็สอบปากคำใครต่อใครอยู่
"หลวง"
อย่าให้บรรยายเลยครับ ไม่ไหวจะเอ่ย รันทดที่สุดเป็นภาพที่ไม่อยากบอกใครเลยว่ามันแร้นแค้นใจแค่ไหน ไม่มีใครในสามคนเราที่จะไม่เสียน้ำตา ไอ้หลวงมันวิ่งเข้ากอดแม่มัน แต่ตอนนี้ไม่ร้องไห้นะเหมือนมันพยายามทำตัวให้เข้มแข็งต่อหน้าแม่ของมัน ส่วนคุณนายแม่ร้องไห้เหมือนเผาเต่า เราสามคนเองก็ยืนร้องไห้ผมนี่สั่นเชียว
"คุณลูก ไม่ต้องเสียใจนะ เดี๋ยวคุณแม่สร้างให้ใหม่ เอาหลังใหญ่กว่าเดิม อย่าเสียใจนะ แม่ขอโทษที่ปกป้องบ้านไว้ไม่ได้"
พอผละออกจากไอ้หลวงคุณนายแม่ก็เดินมาหาผม จะเชื่อไหมผมทรุดล้มลงเลย ร่างสะท้านเพราะแรงสะอื้น นี่คุณนายแม่ผมผิดอะไรหรือ เกี่ยวข้องเกี่ยวกับเรื่องนี้ยังไง ทำไมท่านถึงต้องมารับรู้เรื่องสกปรกโสโครกจากใจคนโฉดๆแบบนี้ด้วย คุณนายแม่กับไอ้หลวงก็ประคองร่างผมดึงให้ลุกขึ้น
"นายเสียใจ คุณแม่นายเสียใจ"
"ไม่เอานะคะ คุณลูก มันสุดวิสัยจริงๆ"
"แล้วจับตัวคนเผาได้ไหมแม่"
ไอ้หลวงมันถาม แต่คุณนายแม่ยังไม่ทันได้ตอบมันก็วิ่งไปหาตำรวจแล้ว เหมือนไปถามอะไร สองตัวเพื่อนสาวก็วิ่งตาม ผมกับคุณนายแม่ก็กอดกันแน่นร้องไห้อยู่ ร้าวในใจมากขอบอก มันวิ้งๆยังไงไม่รู้ ความคิดที่มีมันวิ่งชนกันจับต้นชนปลายไม่ถูกไม่รู้จะเริ่มเอ่ยเริ่มทำจากตรง จุดไหนก่อน นี่ผมโดนรุมอย่างหนักเชียวนะเนี่ย
พอเช้าเราห้าคนก็นั่งมองหน้ากันอยู่หน้าบ้านไม่มีใครพูดอะไร มีกาแฟจากร้อนกลายเป็นเย็นตั้งอยู่หน้าของทุกคน สายตาของแต่ละคนต่างก็มีจุดตกกันคนละที่ เหม่อออกไปยังสวนบ้าง มองลงไปในถ้วยกาแฟบ้าง ผมมองหน้าสามีอยู่ แววตาที่ร้าวลึก น่าสงสารที่สุด
"เมื่อตอนหัวค่ำแม่นอนแล้วล่ะลูก เห็นคนงานมันเอะอะว่าไฟไหม้ๆ แม่ก็เลยตื่นมาดู พอเราเห็นมันก็ไหม้ไปครึ่งหลังแล้ว"
แม้ไม่มีน้ำตาไหลออกมาแต่จากน้ำเสียงคุณนายแม่กำลังร้องไห้อยู่ สะท้อนใจเสียดลึกดีแท้ เหอๆ
"มีคนวางเพลิงใช่ไหมครับแม่"
อีป้ามันถามขึ้น
"ใช่ครับพี่แดน ตำรวจบอกว่าเจอกระป๋องน้ำมันวางอยู่ข้างๆ"
"ต้องเอาไปตรวจลายมือ"
"ทางตำรวจเก็บไปแล้ว"
"ไม่รู้ว่าใครกันนะ มันอยากได้อะไรทำไมมันทำเรื่องแบบนี้"
"จะใครล่ะแม่"
"คงเป็นผู้ไม่หวังดีล่ะครับคุณแม่ ดีแล้วที่มันไม่เผาเรือนที่มีคนอยู่"
ผมหันไปปรามสามีด้วยสายตา ยังไม่อยากให้คุณนายแม่รู้เรื่องนี้ ในเมื่อทุกอย่างมันยังคลุมเครืออยู่แบบนี้ จะให้ผู้เป็นมารดาที่เรารักยิ่งรู้ไม่ได้
"ถ้ามันเผาเรือนแม่ป่านนี้ก็คงเก็บกระดูกคุณแม่ไปแล้วล่ะคุณลูก เวลานอนคุณแม่ยิ่งหลับลึกๆอยู่ด้วยนะ"
ได้ยินแล้วแปลบปลาบขึ้นในใจทันที
"ผมจะอยู่กับแม่สักพักนะคุณ ไม่อยากให้แม่อยู่คนเดียวไม่ปลอดภัย"
สามีมันเอ่ยขึ้นครับตอนเย็นที่เราจะกลับเข้ากรุงเทพฯ เข้าใจมันนะ แต่ในใจผมก็หวิวๆไปเหมือนกันล่ะครับ
"อืม ดูแลคุณแม่ด้วยนะ เดี๋ยววันศุกร์หน้าชั้นจะมาหา"
"เราจะไม่เจอกันตั้งอาทิตย์เลยเหรอ"
"มันจำเป็นนี่แก แล้วเรื่องงานแกล่ะ"
"ผมจะลาไปก่อน ถ้ามันไม่ยอมก็จะลาออก ผมไม่สนใจหรอกนะ ผมมีแม่คนเดียวนี่"
ผมเม้มปากแน่น โผเข้ากอดสามี ผมเข้าใจนะ เข้าใจดี ไม่น่าเลย ไม่น่าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาเลย เพราะผมเป็นต้นเหตุแท้ๆ นี่ถ้าตอนนั้นกับไอ้เรย์ผมยอมก้มหน้าทนเจ็บเพียงคนเดียวเรื่องมันก็ไม่น่าจะ บานปลายมาถึงตอนนี้ ไม่น่าเลย ตอนนี้เรื่องราวมันลุกลามใหญ่โตไปไกลเกินกว่าที่ผมจะทำอะไรได้เพียงลำพัง คนที่เจ็บปวดก็ไม่ได้มีแต่ผมเพียงคนเดียว คนรอบข้างผมก็เจ็บปวดทรมานไม่น้อยไปกว่าผมเลย แต่แล้วยังไง จะมามัวรำพึงรำพันอะไรถึงเรื่องในอดีต เชิดใส่ ตอนนี้คือเวลาเดินเครื่องเต็มลูกสูบ
"พี่วิชัยเหรอครับ นายเองนะ"
ระหว่างทางผมก็กดโทรศัพท์ไปหาคนที่เคยรู้จักครับ เคยวานให้เขาทำงานให้ ไม่เชิงวานหรอกนะที่จริงมันเป็นผลประโยชน์ของตัวเขาเองต่างหาก
"อ้าว นายว่าไง มีอะไร"
"เรื่องที่พี่ทำน่ะ ถึงไหนแล้ว"
"เฮ้ย พี่ลาออกมานานแล้วนะ เรื่องเซนต์ไอ้เรย์มันก็เซนต์คนเดียวเพราะมันรับผิดชอบโปรเจกต์"
"รู้พี่ หมายถึงเป็นไปอย่างที่ตกลงกันไหม"
"ก็ตามนั้น อย่ามาอ้างอิงถึงพี่นะ"
"แล้วพี่ไม่เซนต์ด้วยเหรอพี่"
"เปล่าพี่ไม่ได้เซนต์"
"อ้าวแล้วพี่จะกลัวอะไร นายจะเดินหมากแล้วนะพี่ ส่งเมล์ให้หน่อยเอกสารที่เหลือน่ะ"
"พี่ไม่อยากยุ่งแล้วนาย นายอย่าทำเลย"
"เอาไงพี่ พี่ได้เงินก้อนไปแล้วนี่ หรือพี่อยากให้ผมเอาเอกสารที่มีอยู่แต่ก่อนไปให้พี่ติ่งฟ้องศาล เลือกเอานะ"
"เฮ้ย"
"ผมรับรองว่ามันจะไม่เกี่ยวพันไปถึงพี่ แต่อยากให้พี่ไปต่างประเทศก่อนสักพักได้ไหม"
"นายเอาจริงเหรอ"
"ก็ลองดูพี่ สองทุ่มผมยังไม่ได้เอกสาร พี่ก็รอรับหมายศาลจากพี่ติ่งได้เลย"
"พี่มีทางเลือกอื่นไหม"
"มี ไปเมืองนอกไงพี่ ทางเดียว"
เสียงเขาจิ๊ปากไปล่ะครับ แต่ช่วยไม่ได้ ผมไม่สนใจหรอกนะ คนโกงไม่ว่ามันจะพูดยังไงมันก็เป้นคนขี้โกงอยู่วันยังค่ำ จริงไหม
"พี่ติ่งเหรอครับ สบายดีไหมพี่ไม่ได้คุยกันตั้งนาน"
"โหนะนาย สบายอะไรล่ะ ช่วงนี้วุ่นวายจะตายแก้งานทั้งนั้น พี่ล่ะปวดหัว โปรเจกต์ใหม่ก็เริ่มไม่ได้เสียที"
"เรื่องโปรเจกต์ที่เรย์ทำหรือเปล่าครับพี่ติ่ง"
"หือ นาย นี่นายรู้ด้วยเหรอ"
"พอรู้ครับ พี่ติ่งว่างไหมล่ะ สองทุ่มเจอกันที่เดิม"
"ว่างจ๊ะว่าง โอเคงั้นพี่จะรอที่เดิม"
ผมวางสายไปแล้วครับ
"แกจะทำอะไรอีนาย บอกหน่อยสิ"
"อย่าเพิ่งอยากรู้เลยแก ก็เหมือนๆเดิมนั่นล่ะ วิธีสกปรก ใช้กับคนสกปรก แกไปส่งชั้นหน่อยลงทางด่วนแถวพระรามเก้าก็ได้"
"อยากรู้สิแก เล่าหน่อยสิ"
อีพัทมันหันมามองผมครับ อีป้าอีกคน
"เอาน่า เดี๋ยวไปคุยกับพี่ติ่งก่อนแล้วจะเล่าให้ฟัง"
"แหมนะแก แล้วอีหนิงอะไรนั่นแกจะเอายังไงกับมัน"
"เฮ้อ ไม่รู้สิแก ชั้นไม่รู้จักมันมาก่อนนี่ เลยไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี"
"สืบสิยะ"
"ทำอยู่แล้ว แต่ก็นะ บางทีก็เบื่อนะ"
"นั่นสิแก แค่โต้ตอบก็น่าจะพออย่าไปสืบสาวทำเหมือนพวกมันเลย เพราะถ้าแกทำเหมือนพวกมันเราเองก็ไม่ต่างไปจากพวกมันหรอก"
"ค่า แม่มีคุณธรรม แต่รอโต้กลับอยู่แบบนี้มันจะดีเหรอ"
"ไม่รู้สิ คิดยังไม่ออก"
"งั้น ชั้นว่าชั้นมาค้างที่ห้องแกดีกว่าพักนี้ อยากจะตบคนเหมือนกัน"
อีพัทมันบอกครับ ผมเริ่มเครียดแล้วไม่รู้จะเอายังไงเหมือนกันนะกับอีหนิงเนี่ย ไอ้เรย์น่ะมีหมากตายคอยรุกฆาตอยู่แล้วแค่เดินแค่นั้นเอง แต่อีหนิงนี่คิดหาทางไม่ออกจริงๆ
"แกไม่แวะกินอะไรกันก่อนเหรอ หิวว่ะ"
อีป้ามันเอ่ยขึ้นครับ ระหว่างทางเราก็เมาท์แตกแหลกราญไปตามประสา ออกฤทธิ์ออกเดชกันสามนาง เหอๆ เผลอก็กรี๊ด ว่างก็กรี๊ดประมาณนี้คลายเครียดกันหน่อย
"ไปกินข้างๆซีคอนฯไหมล่ะแก"
"บ้าเหรอแก อีพัทแกกับอีป้าไปตามเรื่องรถของไอ้หลวงให้หน่อย ตำรวจเขาว่ายังไงบ้าง ส่วนชั้นจะไปหาพี่ติ่ง แล้วค่อยซื้อของมากินที่ห้อง"
อีพัทมันแนะ แต่ผมขัด ไม่ได้หรอกนะจะมามัวลั่นล้ากันแบบนี้ไม่ได้ศัตรูเขาไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว
"เออดีเหมือนกัน ชั้นคันไม้คันมือพิกลๆ แกจะลงตรงพระรามเก้าใช่ไหมแก"
"อืม เดี๋ยวชั้นนั่งแท็กซี่ไปเอง มีอะไรอัพเดทที่ห้องนะแก"
แต่ยังไม่ไปถึงไหนโทรสัพท์ผมก็สั่นอีกแล้วครับ หยิบขึ้นมาดู
"ไอ้เรย์"
ผมร้องบอกเพื่อนๆ
"ไม่ต้องรับแก"
"รับสิแก ชั้นอยากจะรู้ว่ามันจะพูดอะไร"
อีพัทครับ ทำตาวาวขึ้นมา ไม่รู้สินะ ผมก็คันปากนะ อยากจะรู้เหมือนกันว่ามันจะพูดอะไรอีกอย่าง หึหึ บันทึกเสียงมันอีกคนจะเป็นไรไป ผมเอานิ้วชี้ขึ้นแตะปากบอกให้เพื่อนๆเงียบปิดเพลงด้วย
"สวัสดีครับ"
คือมันไม่ได้โชว์เบอร์บอกว่าใครหรอกนะครับ แต่ผมรู้ว่ามันต้องเป็นไอ้เรย์เพราะมันใช้เบอร์บ้านเบอร์เดิมโทรฯเข้ามา
"ว่าไงมึง สบายดีเหรอ ร้อนไหมช่วงนี้ ร้อนเหมือนมีไฟลนๆน่ะ ฮ่าๆ"
"ก็ดีนะ แล้วแกล่ะสบายดีไหม"
"หึหึ อย่ามาทำเป็นพูดจาดีแสดงตัวตนของมึงออกมาเลยดีกว่า อีเชี่ย"
"นี่เรย์เหรอ"
"ด่ามันเลยเรย์อย่าไปพูดจาดีกับมัน แหมคุยตั้งนานยังไม่รู้ว่าใคร โง่จริงๆอีควายเอ้ย"
เสียงลูกคู่ดังแทรดเข้ามา อ๊ายดีจัง ยิงปืนนัดเดียวจอดไปสองตัวเลยนะเนี่ย
"เออกูเอง เป็นไงเรือนหอน่ะ ได้ข่าวว่ามีเรือนหอเหรอมึง แล้วเป็นยังไงเหรอตอนนี้น่ะ"
"ว้ายตาย นั่นของเก่าหนิงจ๊ะเรย์ บอกแล้วของเก่าหนิง ถ้าหนิงไม่ได้ใครก็อย่าหวังว่าจะได้"
ท่าทางมันจะทำเหมือนกับผมนะครับคือเปิดสปีกเกอร์ แต่มันคงยังไม่ทันคิดที่จะบันทึกเสียงผมเอาไว้ ผมนี่นั่งกำหมัดแน่นแล้ว เพื่อนสองคนก็ด่าแบบไม่ออกเสียงทำปากพงาบๆอยู่ข้างๆ
"นี่แกสองคนเป็นคนเผาใช่ไหม"
"ต๊าย ไม่จำเป็นต้องลงมือเองหรอกย่ะอีกะเทยโง่ ใครเขาจะทำเองยะ"
"หมายความว่ายังไง นี่แกสองคนจ้างคนเผาใช่ไหม"
"มีสมองมึงก็คิดเองสิ อีหา โง่แบบนี้สิถึงได้อยู่ด้วยกันกับไอ้หลวง นึกว่าจะฉลาด"
"แล้วมึงโทรฯมาหาพ่อมึงเหรอเนี่ย"
เหลืออดครับ มันสองคนสะอึกไป
"สัตว์ปากดีนะมึง เดี๋ยวเถอะมึงโดนดีแน่อีนาย"
"ขอให้เวรกรรมมันตามสนองมึงสองตัว"
"ว้ายอีเชี่ย เวรกรรมน่ะมันกำลังเล่นงานมึงอยู่ แล้วนี่ผัวเก่าชั้นไม่อยู่เหรอ ไอ้หน้าโง่ชอบประตูหลังนันน่ะ"
"แหมอีดวก เท่าที่เคยอยู่กับมัน ชั้นไม่เคยได้ยินมันเรียกแกว่าเมียสักคำเลยนะ อีสำส่อน มันเรียกแกว่าอีโสเภนีต่างหาก"
"กรี๊ด อี"
วางสายจบข่าว ได้ข้อมูลมาพอสมควร
"กรี๊ด ไปหล่อนไป ไปตบมัน ชั้นคันมือ"
"ชั้นก็คัน"
เอาเข้าไป แหมนะ รู้เลยครับว่าสองคนนี่นั่งเม้มปากอยากจะด่ามันเหมือนกัน
"เลวชาติที่สุด อีดวกเชี่ยจริงๆ เกิดมาไม่เคยพบเคยเจอ นี่ตอนแรกว่าจะสวดมนต์ให้ ตอนนี้ขอแจมไปตบด้วยเถอะ กรี๊ด ชั้นศีลแตกก็เพราะไอ้เชี่ยเรย์กับอีชะนีดวกนี่ล่ะ"
อีป้าครับ เราสามคนกรี๊ดกันอยุ่ในรถ เปิดคลิปเสียงฟังอีกก็ด่ากันเละเทะเลยทีนี้ แต่วิธีที่จะเอาคืนอีหนิงคิดยังไม่ออกจริงๆนะ เหอๆ แต่ขอบอกว่าตบก็ตบไม่ต้องคิดกลศึกอะไรมากนักหรอก คนอย่างอีหนิง ขอเป็นนางร้ายแบบตลาดๆหน่อยเถอะ กรี๊ด โมโห
เขียนโดย อิ๊กกี้
-
วันนี้มาต่อเร็วนะจ๊ะ แปะ ก่อน
เด๋วอ่าน ค่ะ
-
รีบๆจัดการซักทีต้องเอาให้เฃ็ด เอาให้แรง แบบว่าตายลงนรกไปแล้วก็ยังไม่ลืม :beat: :beat: :beat: :beat:
-
บอกได้คำเดียว เลวมาก :fire:
-
เลวที่สุดอ่ะ เผาบ้านตัดสายเบรค นี่มันกะจะเอาให้ตายเลยใช่มั๊ย จัดหนักไปเลยค่ะพี่นาย อย่าให้มันมีหน้าอยู่ในสังคมได้อีก หญิงชั่วชายโฉด
-
กรี๊ด!!!! โมโห
น้องนายคะ จัดตบชุดใหญ่ให้มันไปเลยค่ะ
-
ไอ้สองคนนี้ หญิงชั่วชายโฉดจริง ๆ :z6:นายสู้ ๆ หลวงสู้ ๆ น๊า o13
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดด............!!! ชาติชั่ว เลวที่สุด :angry2:
รีบมาต่อเลยค่ะพี่ eiky จะตบ จะกระทืบ จะรุมสะกำพวกมันสองตัวแบบไหนก็จัดไปหนักๆ เลยค่ะ :fire:
ขอแค่อย่างด่วนก็พอ เค้าอยากอ่านต่อแล้วววววว...... :impress2:
-
จัดหนักเลย :fire: :fire:
-
อะนะ ตัดสายเบรก เผาบ้าน ก็นะ เอาให้มันเป็นซากไปเลย
อยากได้ฉาก นางร้ายตลาดอะออิอิิมันส์กว่าแยะ
:กอด1: :กอด1:
-
+1 ให้ค่ะ
เลวอย่างสองคนนี้น่ะ
จัดหนักไปเลยค่ะคุณนายพล
-
เอาให้เรียบร้อย ของจัดหนักๆเลยนะนายยย
อี2ตัวนีเนี่ยยยย
เลวววว
-
น้องนายจัดหนักเลย!
พี่แดนสีลแตกแล้ว
แท็คทีมรวมพลังถล่มมัน ย๊ากกกกกกกกกกกก
-
จัดเต็มให้หน่อยครับ รออยู่
-
โอ๊ยยย ปรี๊ดดดแตก
เกลียดมัน เลววว
-
นายจัดหนักไปเลยอย่าให้เสียชื่อ
สองคนนั้นลอบกัดตลอด :m31: เลวสุดยอด
นายอย่าไปยอม สู้กันให้รู้กันไปเลยดีกว่า
:pig4: เป็นกำลังใจให้ฮับ
-
ค้างๆๆๆๆ อยากอ่านทุกวันเลย
นาย จัดไปเต็มที่นะ คนโบราณ ถ้าเจอคนเลวมากๆ เขายังขอให้เทพช่วยอวตารมาปราบเลย เราก็คิดซะว่าเรามากำจัดคนเลว เพราะฉะนั้น ทำได้ ไม่บาป!!!!!!!!
-
:m31: น้องนาย เอามันให้ไม่ได้เกิดเลย
:L2: :L2:
-
เลวร้าย...ไม่มีการยั้งคิดอะไรแล้ว...ทำไมชั่วได้บริสุทธิ์ขนาดนี้...
เชื่อว่าถ้าน้องนายจะเอาคืน...ก็คงไม่เหวี่ยงแหไปทั่วแบบนี้...
สุดท้าย....ความทุกข์ใจก็คงได้รับกันทั่วหน้า...ไม่เว้นแม้แต่น้องนาย
:เฮ้อ: นางร้ายจำเป็น...ทุกข์มากกว่าความสะใจนิ :กอด1:
:L1: น้องอิ๊ค ..คนไฟแรงงงง...ยอมรับเริ่มตามอ่านไม่ทันแล้วจ๊ะ o2
กด + ให้กำลังใจเยอะ ๆ ...
-
อยากได้เรื่องไว้เป็นที่ครอบครองที่สุดด
-
จัดให้หนักค่ะน้องนาย คนอย่างอิสองตัวนี่ต้องเอาชนิดที่มันไม่มีปัญญาลุกขึ้นมาอีกเลย
ไหนๆจะร้าย ก็ร้ายให้สุดติ่ง มันจะได้ไม่มาแว้งกัดเอาภายหลัง
-
โหยยยยยยยยย :angry2: อิจัญไร ตัวนี่
ด่าไม่ออกวุ๊ย เกินเยียวยา
-
อ๊าคคค :m31: :m31:
อยากเตะ้เกย์ ตบผู้หญิง อิหนิืง ไอ้เรย์ ...
ฮึ๋ย โมโหเม้นต์ไม่ออก เด๋วคิดคำด่ามันออกจะมาอิดิทนะครับ :fire:
-
หาข้อมูลให้ครบ จัดให้หนักรอบเดียว
+1
-
คือ ร้ายกันขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย น่ากลัว
-
ต้องทำกันถึงขนาดนี้เลยหรอเนี้ย เรย์ กับ หนิงอ้ะ มันไม่มีทางอื่นเลยหรอไง
เอาแค่สะใจแต่มันหมายถึงชีวิตคนเลยนะ :z3:ไม่ว่าใครในโลกนี้ก็ไม่มีสิทธิที่จะมาตัดสินใจให้ใครตายลงไปหรอกนะ :angry2:
โมโหเรื่องเผาบ้านแล้วนะ ตัดสายเบรกรถพี่หลวงอ่ะ ทำได้ไง ยังเป็นคนอยู่หรือเ :beat:ปล่าอ่ะ พี่นายจัดหนักเลยเหอะ บางทีรอกฏหมายไปมันจะไม่ทันการ คนแบบนี้อ่ะ เฮ้ออออ โลกเราอนาทแท้
-
กรี๊ดดดดด~!!!!
กรี๊ดๆๆๆๆ :fire:
อิเรย์กะอิหนิงนะ อย่าได้มาใกล้ๆบ้านชั้นเชียว
แม่จะเอาขี้ปาหน้ามัน กรี๊ด โมโห!!!!
อิชะนีกะหรี่ฉอเช๊าะ!! :beat: :beat:
-
อ่านตอนนี้แล้วอยาก :z6: อิชะนีหนิงมั่กมากกกกกกกกกกก
พี่นายจัดหนักไปอย่าให้เสีย :angry2:
-
งานนี้เมียเก่าน้องโจ้มีแจมป่าว สงสัยตะหงิดๆ :m16:
-
ตบมัน :beat: :beat: :beat:
จัญไรจริงๆ :angry2:
-
:beat:อิตาเรย์กับยายชะนีปลวกหนิงนี่เอาให้หนักๆ เลยนะ เดาว่าอิคนที่มาเผาอะต้องเป็นพวกของชะนีเยเก่าโจ้แน่ ๆเลย :beat:
-
เอาให้มันค่อยๆๆๆตายทั้งเป็นไปทีล่ะนิดๆ
จัดหนักไปเลย อย่าให้ได้ผุดได้เกิด :fire: :angry2: :m31: :m16:
-
:beat:อิตาเรย์กับยายชะนีปลวกหนิงนี่เอาให้หนักๆ เลยนะ เดาว่าอิคนที่มาเผาอะต้องเป็นพวกของชะนีเยเก่าโจ้แน่ ๆเลย :beat:
-
ตายๆๆๆ อ่านแล้วของขึ้น อิ๊กกี้อยากให้อ่านแล้วมีอารมณ์ร่วมใช่ไหมเนี่ย
บอกตรงๆว่ามีร่วมเป็นอย่างมาก o13
แหมๆ 2 ตัวนั่นทำยังกะในละครเนอะ ทำอย่างกับตัวเอกเขาจะไม่รู้
โอยยย กรี๊ดๆๆๆๆ ของขึ้น
ขอไปสงบจิตสักครู่
-
แต่ครั้งนี้มันเล่นหนักเกินไปจริงๆนะ
เล่นกันถึงเผาบ้านเผาเรือนกันเลย อย่างที่พี่แดนพูดเกิดมันไปเผาเรือนคุณแม่จะสูญเสียมากกว่า แถมมาตัดสายเบรก นี่มันอาชญากรชัดๆๆ .
แมร่มมม.....จัดหนักให้สองคนนี้ ให้มันสำนึก....
-
อ่านตอนนี้แล้วโมโหแทนนายกับหลวง
เอาใจช่วยนาย :beat: พวกมันเลย ไม่ไหวจะเคลียร์กับคนพวกนี้ เลวเกินไปแหล่ะ
-
ขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีทีเถอะ อย่าให้ใครเป็นอะไรเลย
-
เข้มข้นมันหยดติ๋งๆ
-
คุณนายจัดให้อีชะนีดวกกพไอ้ตะกวดป่าสองตัวนี่
ยิ่งกว่าโดนธรณีสูบลงขุมนรกอย่างพี่ว่านะ
ไม่ไหวแร้วววววว อ๊ากกก
-
ตบมันเลย :angry2:
เอาเห็ดสดไปตบมันด้วย เพราะเห็ดสดต้องเจอเห็ดสด :fire:
:กอด1:
-
เลวร้ายกันเกินไปนะ
-
อร๊ายยยยยย จัดหนักโลดเลยค่ะสามนาง!! :m31:
เอาให้แม้แต่คลานยังไม่ไหวเลย!! :beat:
-
:m31:จัดหนักเลยนาย มันเล่นแรงขนาดนี้
สงสารคุณแม่คงตกใจมาก รอนายเอาคืน
ไอ้พวกนั้นได้กระอักเลือดแน่
-
จัดชุดใหญ่เลยค่ะคุณนาย :beat: :z6: :beat:
-
นังสองคนนี้นรกขุมไหนส่งมาเกิดว่ะ เลวชาติจริงๆ
กลัวนายพลาดเหมือนกันนะเนี้ยะ
-
o22เลวได้อีก จัดให้หนักไปเลย :z6: :z6:
อย่าให้เหลือ คนอะไรชั่วได้อีก :fire:
-
กร๊าซซซซซซ พ่นไฟใส่หน้ามันๆๆๆๆ :m31: :m31: :m31:
-
รออ่านนะค่ะ
-
:กอด1: กอดคุณหลวง เศร้าใจจริงๆ
อยากให้คุณนายจัดการให้เด้ดขาดไปเลย เอาในนอนคุกแบบไม่ต้องออกมาเห็นเดือนตะวัน ให้มันโดนรุมโทรมในคุก ทั้งไอ้เรย์และนังหนิง :angry2:
-
เครียด เครียด เครียด คัน คัน คัน
-
คันมือคันตีนแทนเลยนะจะบอกให้ :z6:
ไอ้เรย์เลวชาติ
ส่วนอีหนิงก็สุดๆของความเลวและเหลวแหลกของชีวิต
จัดไปชุดใหญ่ๆเลยนาย เอาให้มันจำไปจนตาย
:เฮ้อ:เวรกรรมของไอ้หลวงและนายแม่ก้เกือบเดี้ยงไปด้วย
-
กรี๊ด เลวที่สุด กรี๊ด อย่างงี้อยู่ร่วมโลกกันไม่ได้แล้ว เอาให้ไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดไปเลยนาย
:beat: :z6:
-
ลุ้นตัวโก่ง
o18 o18
-
สารเลวจริงๆ คนพวกนี้
:z6:
-
จัดหนักสถานเดียวนะ
-
ทำลายทรัพย์สินผู้อื่น
จ้างวางเพลิง....
พยายามฆ่า...ได้หลายข้อหาเลยน่ะเนีย :m16:
จัดเต็มที่เลยคุณนาย สงสัยเอสคงอยากได้เพื่อน :beat:
-
รับไม่ไหวกับการกระทำของเรย์กะหนิง น้องนายจัดหนักๆ โลด
-
จัดหนักๆไปเลยค้า อย่าได้แคร์ :z6: :beat:
-
เข้มข้นนนน
-
มันส์มาก มาต่อเร็วๆนะครับ
-
เอาให้หนัก แม่งกะให้ถึงตายเลยนะไอ้ อี สัตว์น รก คู่นี้
สงสารหลวง กะคุณนายแม่
-
สงสัยงานนี้อีต๋อยมีเอี่ยวด้วยแน่ หึหึ แถมมีคลิปหลักฐานอยู่ด้วย มัดแน่นๆ หลุดยาก~~~ อีกอย่างถึงนายจะร้ายทำร้ายใครต่อใคร แต่ไม่เคยเล่นถึงตายนะ แต่นี่ทำกับกะเอาถึงตาย ปล่อยไว้ไม่ได้ อย่าเอาแค่เข้าคุก 10 ปี 20 ปี แบบเอศสนะ เอาให้ประหารไปรุ้ย~~~
-
Ninetie
(http://a1.l3-images.myspacecdn.com/images02/130/9483e7e07cd0405aa424abdeeacb8622/l.jpg)
-
ทำเกินไปแล้วนะ สงสัยอยากโดนจัดหนัก :fire:
-
ต๊าย..ตอนแรกดิฉันเปรียบนังหนิงกับไอ้เรย์เป็นแค่หมัดหมาเห็บหมา
ที่ไหนได้ จริงๆแล้วมันเป็นตัวเชื้อโรคโรคที่ร้ายแรงเลยนะนี่
ไม่ได้แล้วนาย ต้องจัดหนักให้เลย ให้สูญสิ้นเผ่าพันธ์ อย่าให้มีโอกาสมาทำอันตรายใครได้อีกเลย
-
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆในที่สุดก็อ่านทัน :impress2: :impress2:
ไม่ค่อยว่างเลย
มันจะมากไปแล้วนะ :angry2: :angry2:
จัดเต็มเลยจ้า คุณนาย
-
สงสารหลวงกับคุณนายแม่จัง ต้องเสียบ้าน(เรือนหอ)ไปกับไอ้และอีชาติชั่วสองตัว
เมื่อไหร่จะถึงวาระที่ไอ้เรย์กับอีหนิงจะตกนรกเสียที น้องนายเอาคืนแบบยกกำลังเลยนะ
ขอเอาใจช่วย ........... :pig4:
-
จัดหนักเลย
-
ถึงนายจะร้ายแต่นายก็ไม่เคยทำใครก่อนนะ
อีพวกนี้นี่เลวไม่ดูใครจริงๆชอให้มันเจอหนักๆเอาให้ไปทำไรไม่ถูกเลยสาธุ
-
พี่นายเคอะ จัดไปอย่าให้เสีย สู้ๆ
ปล.แต่อย่าให้ถึงกับฆ่าแกงกันเลยน๊า
ปล.นายท่าจะเคยทำกรรมไว้เยอะ เจ้ากรรรมนายเวรตามกันตรึม
-
สงสัยงานนี้ไอ้เรย์กะอิหนิงไม่ตายดีแหงๆ :fire:
-
จัดหนักตามที่อิป้าบอก
เพราะคนบางประเภท ถ้ามันไม่ถึงที่สุดมันไม่รู้สำนึกหรอก
เวรต้องระงับด้วยการไม่จองเวร
แต่ถ้าเวรมันยังตามจองล้างจองผลาญ
ก็ช่วยให้มันจองเวรไม่ได้อีกต่อไป ในชาตินี้
ถือว่าเป็นบุญนะเนี่ย
คนอย่างอิสองตัวนั่น คงจะสำนึกได้ในวินาทีสุดท้ายก่อนที่มันจะตายเท่านั้นแหละ
ปล.เข้มข้นมากกกกก แต่ไม่อยากให้ปิดฉากลงเลย อยากอ่านไปอีกซักสี่ห้าร้อยตอนได้ป่าว
-
จัดหนักไปเลยทั้งคู่ :beat: :beat: :beat: :z6: :z6: :z6:
-
จัดหนักไป ขอหนักๆ นะคุณนายยยย :z6:
-
อุ๊บส์ คนโง่ก็ยังโง่อยู่
ไม่มีหลักฐานแท้ๆยังสร้างหลักฐานให้เค้าเอาผิดตัวเองได่
พี่นายอย่าเอาไว้นะค่ะ :m31: :m31: :m31: :m31:
-
จัดไปเลย หนักๆ
-
แค่อยากถามว่ายังเป็น คน รึเปล่า
อิสองตัวนี้จิตสำนึกความเป็นคนคงไม่เหลือแล้วมั้ง :z6: :z6: :z6:
-
รูปเพ่นายน่าร๊ากอ่ะ 555
กดไลค์พี่อิ๊คหนึ่งที จุ๊บๆๆๆ
ปล.มาปูเสื่อรอเพ่นายจัดการชะนีกะตะกวดป่า มาไวๆๆน๊าาา
-
Ninetie
(http://a1.l3-images.myspacecdn.com/images02/130/9483e7e07cd0405aa424abdeeacb8622/l.jpg)
^
^
^
^
เย้ ได้อิมเมจตัวเอกแล้ว เนี่ยเหรอครับ คุณนายตี้ของเรา o13
แต่เอ... สงสัยคนอื่นเค้าตั้งหน้าตั้งตาด่าอีหนิงไอ้เรย์กันจนไม่ได้สนใจแล้วเนี่ย 5555
-
คนชั่วทำไมต้องทำชั่ว 555 น้องหนิงโสเภณี กับนายเรย์ตัวแมงดา 555
-
มันแรงเกินไปแล้วนะ อย่างนี้ต้องเอาไม่ให้ได้ผุดได้เกิดกันเลย
อุตส่าวางมือแล้วยังมารังควาน ทำรุนแรงแบบนี้ เดี๋ยวได้เจอดีแน่ !
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด
ตบอย่างเดียวค่ะ อย่าเจรจา !!!
ไม่รู้จะพูดอะไร ทำไรได้ ทำเลยนาย
-
เข้ามาทวงตอนต่อไปจ้า
ส่วนไอ้สองตัวนั้นต้อง :z6: :z6: :z6:
-
เล่่นแรงมาก สงสารหลวง สงสารคุณนายแม่
รอดูว่านายจะโต้กลับยังไง
-
ส่งสามีเกย์ให้...คุณนังหนิง...(กลัวไม่สุภาพ :laugh:) สักกองร้อย
.
.
.
เผื่อจะหายคัน... :z1:
-
สงสัยต้องเพิ่มชื่อเรื่องอีก เป็น "สงครามเก้าทัพ"ละมัง
1. หนิงขอคืนดีกับหลวง 2. หนิงขอเป็นเพื่อนกับนาย
3. น้ำมันเบรค 4. ร้านจิ้มจุม
5. ตัดสายเบรค 6. เผาเรือนหอ
7. โทรมาเยาะ 8.....
9.....
ถ้าเอาแค่จัดหนัก ๆ คงไม่พอ แบบนี้มันต้องฝังทั้งตัว เหลือหัวให้หมามาฉี่ใส่
กร๊าก กร๊าก
o18 o18 o18
-
ไม่รู้ว่าบอร์ดเป็นอะไรเข้าไม่ได้ตั้งแต่เมื่อคืน
ตอนนี้เข้าได้แล้ว มาติดตามครับ
-
ถ้าเอาแค่จัดหนัก ๆ คงไม่พอ แบบนี้มันต้องฝังทั้งตัว เหลือหัวให้หมามาฉี่ใส่
กร๊าก กร๊าก[/color]
o18 o18 o18
โหดอ่ะ
.
.
.
แต่เห็นด้วยนะคร้าบ
-
พี่นายจัดหนักเลย คนอย่างสองคนนั้นอย่าเอาไว้ค่ะ ต้องเก็บกวาดให้สิ้นซากค่ะ
ทำกันรุนแรงมากเลย สงสารพี่หลวงกับคุณนายแม่ค่ะ
-
^^
-
สองตัวนี่น่าตื้บให้จมธรณีซะจริง :fire:
นายจ๋าจัดหนักๆไปเลยแบบนี้ คนแบบนี้นะการอภัยไม่ได้ช่วยอะไรเลย
-
:angry2: จัดหนักกกกกกกกกก
:fire:
-
ฮิ้ววววววว ในที่สุดก็อ่านทันแล้ว!!
ตอนที่ 53 นี่ ไม่รู้จะพูดยังไงจริงๆนะคนเรา เฮ้ออออออ
โอ้ยยย สงสารพี่หลวงอ่ะ ทำไมหนิงแย่อย่างนี้นะ นี่ขนาดคนเคยเป็นอะไรๆกันยังไม่นึกถึงใจเขาเลยสักนิด
เรย์ก็เหมือนกันเฮ้อออออออออ สมองมีนี่ฝ่อกันหมดแล้วหรือสองคนนี้?
พี่นายฮะ!จัดหนักเลยฮะ!!
-
กรี้ดดดดดด
อยากเอาอีสอง ตัวนั้นมา มัด แล้วทรมารมันให้ค่อยเจ็บปวดไม่ไห้ตายจิงๆ
-
หนูหนิง หาเรื่องผิดคนแล้วนะ
-
:call: :call:
-
เลวชาติชั่วอย่างนี้ เอาให้ถึง พ่อ-แม่ เลยคร่าา
บุกไปถามเลยว่า เพราะเชื่อไม่ทิ้งแถว พ่อแม่ไม่สั่งสอน หรือว่า สีซอให้ควายฟังคะ เนี่ยย
ตรบม๊านนนนน!!!!!
-
กรี๊ดดดดดดดดด
อ่านแล้วโมโห เรย์กับหนิง
ทำไมทำแบบนี้ สงสารหลวงสุด ๆ
ไปตบมันเลยค่ะ พัชราภา ๆ
เชียร์เต็มที่ :D
-
มารอ
><
-
ร้ายแรง
เรื่องราวบานปลาย
อดีตเมีย กับคนเก่า เขาจับมือ
ร่วมกัน แล้วทำไง ... เพิ่งสงบไปได้พักใหญ่
ปัญหาใหม่ก็เข้ามาแทน เฮ้อ
หมดปัญหานี้คงมีแต่ความสุขแล้วละนาย
-
จัดมาหนักๆครับ หึหึ ชอบๆๆๆๆๆๆ
-
อยากอ่านต่ออะ
กำลังมัน
-
อยากอ่านต่ออะ
กำลังมัน o13
-
(http://a3.l3-images.myspacecdn.com/images02/113/a45977b4dfc84897ac6f517fdfd75bbb/l.jpg)
องก์ ๕๔
"อะไรนะครับพี่ติ่ง เรย์แยกตัวออกไปเปิดบริษัทของตัวเอง"
ผมร้องเสียงหลงทำท่าดัดจริตเอามือป้องปาก ตกข่าวไปจริงๆเลยนะผม โอ้โหไม่อยากจะเชื่อว่าไอ้เรย์มันจะก้าวหน้าได้ถึงเพียงนี้ อะไรกันโครงการเดียวมันได้เงินเยอะขนาดนี้เชียวหรือ ไม่อยากจะเชื่อ
"เนี่ยพี่กลุ้มใจอยู่นะนาย จากเคยรักเคยชอบกัน มาทำแบบนี้กับพี่ ลูกค้าเรย์ก็ตัดหน้าเอาไปหมด หั่นราคาลงด้วยนะ"
"แย่จังนะครับ นายเองไม่เคยรู้เลยนะ"
"แค่นั้นยังไม่พอโครงการที่แล้วเรย์มันก็สร้างปัญหาไว้ ไม่รู้ทำไมงานต้องแก้ต้องซ่อมอยู่ตลอดทางบริษัทเขาก็ยังจ่ายเงินไม่เต็มนะ แต่ทางเราเสียเงินค่าวัสดุอุปกรณ์ไปแล้ว พี่ล่ะกลุ้ม"
"พี่ติ่งครับ ที่แก้เพราะของไม่ได้คุณภาพหรือเปล่าครับ"
"อ๊ะ นายรู้ได้ยังไง"
"นายรู้ด้วยว่ามันเกิดอะไรขึ้น"
"อะไรนะนาย ไหนบอกพี่มาซิว่ามันเกิดอะไรขึ้น นายรู้อะไร"
"ก็มีคนโกงน่ะสิครับพี่ติ่ง คนที่เซนต์เขาเอาเงินไปเปิดบริษัทใหม่นั่นไงครับ"
สองทุ่มพอดีแต่โทรศัพท์ผมสั่นก่อนหน้านั้นนานแล้วล่ะครับ เห็นแล้วแค่รอโอกาส
"หมายความว่า"
"งั้นผมฟอร์เวิร์ดเมล์นี้ให้พี่ติ่งนะครับ"
ผมก็เลื่อนหน้าจอไปมาอยู่สักพักล่ะครับ
"ได้แล้วนาย"
พี่ติ่งเลื่อนโทรศัพท์ดูเช่นกัน พอเห็นก็ถึงกับหน้าซีดเชียวนะ
"เลวที่สุด"
"พี่ติ่งต้องฟ้องนะครับ อย่าไปยอม มันเห็นความไว้วางใจของเราเป็นอะไร พอเราให้โอกาสก็ทำกับเราแบบนี้ไม่ได้นะครับ เรย์มันออกเบนซ์สปอร์ตมาขับลอยหน้าลอยตา แล้วสร้างปัญหาไว้ให้ทางพี่ติ่งสะสาง มันไม่ถูกนะครับพี่ติ่ง นายว่ามันไม่ถูกคนโกงคนเลวทำไมมันถึงต้องเสวยสุขอยู่บนความทุกข์ของพี่ติ่ง อย่ายอมนะครับ"
ยุสิครับท่าน อิอิ เป็นอีบ่างช่างยุหน่อยเถอะ ไหนๆก็ไหนๆแล้วนี่นะ เปิดศึกกันโต้งๆขนาดนี้ ชั้นไม่ใช่อีเย็นนะเว้ยที่จะมาหมอบคลานร้องห่มร้องไห้ "อย่าทำชั้นๆคุณสาลี่" อะไรแบบนี้น่ะเหรอ เหอๆ ฝันไปเถอะ แต่สำหรับอีเย็นปัจจุบันนี้มันต้อง "ตบกูเหรออีสาลี่ นี่แน่ะๆ" อิอิ มีบ้างอะไรบ้าง ลองเอาคืนไปสักดอกก่อนสิมึง เดี๋ยวดอกสองตามมา
"เลวที่สุด มันทำได้ยังไง หนอยที่แท้ก็แบบนี้นี่เอง แป๊บนะนาย"
พี่ติ่งเลื่อนโทรศัพท์อยู่สักพักแล้วก็ยกขึ้นแนบหูครับ
"คุณเอก เปิดคอมฯไว้นะคะ เดี๋ยวพี่จะส่งเมล์ให้ เตรียมเอกสารยื่นฟ้องให้ด้วย"
ผมต้องการฟังแค่นี้ล่ะครับ ให้มั่นใจว่าพี่ติ่งจะทำจริง จะว่าไปมันก็ไม่ใช่เรื่องของผมหรอกนะ แต่ผมรู้มานานแล้ว ว่ามันเซนต์รับผิดชอบโปรเจกต์กับพี่วิชัย แต่มารู้จากพี่วิชัยว่าเขาไม่ได้เซนต์ด้วย มันจึงโกงได้อย่างเชิดหน้าชูตาแบบนี้ แต่คนยุให้พี่วิชัยเสนอแนะมันให้โกงก็ผมนี่ล่ะครับ ตั้งแต่ตอนนั้นที่จะเอาคืนมัน แต่คิดว่าแล้วก็แล้วกันไป เลยปล่อยไม่คิดว่ามันจะกลับมาหาผมอีก มันยังไม่ยอมหยุดทั้งที่ผมปรานีมันแล้วนะ คราวนี้แกจอดแน่ไอ้เรย์ แต่เอ๊ะ เรื่องนี้มันโกงอยู่แล้วนี่ เหมือนผมไม่ได้แก้แค้นมันเลยนะ เผาเรือนหอชั้น ตัดสายเบรครถสามีชั้น นี่มันรุนแรงเกินกว่าเรื่องพวกนี้อีกนะ หึ มึงคอยดู
"พี่ไม่ยอมหรอกนะนาย ขอบใจมาก ขอบใจจริงๆ คิดไม่ผิดเลยที่คบนายไว้"
"มีอะไรก็ต้องช่วยกันครับพี่ติ่ง ไอ้เรย์มันไม่เคยบอกนายหรอกครับ แต่พอดีนายคุยอยู่กับพี่วิชัยเพราะแกเคยรับปากว่าจะมาตกแต่งออฟฟิศให้ เลยพอรู้"
"วิชัยก็ลาออกแล้วนะ ไม่รู้ว่าร่วมมือกันหรือเปล่า แต่ลายเซนต์เท่าที่พี่รู้เรย์มันทำคนเดียว"
"คงจะอย่างนั้นล่ะครับพี่ติ่ง พี่ติ่งอย่าให้มันลอยนวลนะครับ"
"ไม่มีทางหรอกนาย มันทำให้พี่แย่ พี่จะทำให้มันแย่กว่าหลายเท่าคอยดู"
พอผมกับพี่ติ่งแยกย้ายกันกลับผมก็นั่งแท็กซี่กลับบ้านมาด้วยใจที่สับสน จะเรื่องอะไรล่ะครับ ก็เรื่องอีหนิงนั่นล่ะ ผมจะทำยังไงดีนะ ข้อมูลอะไรก็ยังไม่มี หรือว่าผมจะเริ่มสืบจากผัวที่มันเพิ่งจะทิ้งไปดีนะ แล้วใครล่ะ คุณสามีก็ไม่รู้จัก เฮ้อนะ แต่ผมพอจะรู้ว่ามันอยู่ที่ไหน งั้นก็เจอกันหน่อยเถอะอีหนิง
"แกอยู่ไหนเนี่ยอีพัท"
"อยู่สถานีตำรวจซิยะหล่อน"
"แล้วได้เรื่องไหมแก"
"ไม่ได้แก เรามีแต่ผู้ต้องสงสัย ไม่มีหลักฐาน"
"ว่าแล้วเชียว นี่มันอะไรเนี่ย"
"เซ็งเหมือนกันแก เบื่อที่สุด"
"เออๆชั้นจะถึงแล้ว งั้นให้ชั้นไปรอซอยสิบนะ จะได้ซื้อของเข้าไปกิน"
"เออๆ"
ผมก็ลงที่ซอบสิบนั่นล่ะครับรอเพื่อน เริ่มคิดหนักแล้ว อะไรกันกล้องวงจรปิดนี่มันมีไว้เพื่ออะไรเหรอ ลายมงลายมือก็สืบก็ตามอะไรไม่ได้เลยเหรอ อารมณ์เสีย
"จอดไว้ข้างล่างนี่ล่ะแก เดี๋ยวซวยอีก"
ผมบอกอีพัทตอนเรากลับถึงคอนโดฯ มันก็ทำตามครับ เซ็งๆสุดๆ
"นี่โน๊ตอะไร"
อีป้ามันเปิดเข้าห้องแล้วเห็นกระดาษเขียนโน๊ตวางอยู่ใต้ประตูครับ
"แน่จริงออกมาเจอกูสิ ที่ซอย ๒๑ หนิง"
"ไปแก ไปตบมัน หนอยแน่ อีชะนีแผลงฤทธิ์ออกเดชมากนักนะมึง"
อีพัทมันพูดขึ้นทำท่าจริงจัง
"เดี๋ยวแก มันเป็นแผนนะ ไม่ใช่มันจ้างนักเลงมาจะมารุมเราเหรอ ซอยที่ว่ามันเป็นป่านะ"
"นั่นสิแก ไม่ต้องไปหรอก"
"ไม่ไปก็ได้ แต่ไม่ไปแค่เราไง"
ผมพูดขึ้น
"แกหมายความว่าไงอีนาย อย่ามาลึกลับนะยะ ตบก็ตบ"
"ชั้นว่าอีหนิงน่ะมันไม่ได้ไปเองหรอกนะแก แป๊บนะ"
ผมรีบวางของแล้วเลื่อนมือถือกดโทรศัพท์หาอีคริสครับ
"แกช่วยหน่อย นะคริส"
"ได้แก เดี๋ยวชั้นโทรฯกลับ แต่ชั้นอยากไปตบด้วยจังเลย"
"อย่าเลยแก เสียมือเปล่าๆ แกรอฟังข่าวนั่นล่ะ"
"คันมือว่ะ"
"เออน่า เร็วๆเถอะ"
ผมวางสายจากอีคริสแล้วหันมามองเพื่อนทั้งสอง
"เพื่อนแกมีพ่อเป็นตำรวจเหรอ"
"แน่นอน เพื่อนชั้นแต่ละคนไม่ได้กะโหลกกะลานะจะบอก"
"ค่าแม่คุณ แล้วนี่เอายังไง"
"ก็ไปสิ อยากตบคนไม่ใช่เหรอ แต่รอโทรศัพท์ของอีคริสก่อน"
"มันไม่มาเหรอ เพื่อนสาวแกน่ะ"
"บ้านมันไกลแก มันก็อยากมาเหมือนกันล่ะ ทำไมกะเทยพวกนี้ชอบความรุนแรงจังนะ"
"กรี๊ด อีดวก ชั้นนางฟ้าย่ะกรุณาเรียกให้ถูกต้อง เนอะป้าเนอะ"
"อย่ามาดึงชั้นไปเกี่ยวอีเห็ดนางฟ้า แล้วแกไม่กลัวเหรอนาย"
"กลัวสิป้า เผื่อมันมีอาวุธ แต่เราจะไปที่มืดทำไมล่ะ อีกอย่างคนที่จะมาน่ะ ตำรวจนอกเครื่องแบบนะ ชั้นไม่กลัวหรอก"
"อืม"
"แกไม่ต้องไปหรอกป้า อยู่นี่ล่ะ"
"ไม่ได้แก ชั้นก็อยากไปเจอหนังหน้ามันเหมือนกัน"
"ต๊ายคุณป้าขา ชั้นน่ะเป็นมวยไทยนะยะ ส่วนอีนายก็คาราเต้ รำไทยรำเขมรอย่างหล่อนน่ะ นั้งพับเพียบรออยู่นี่ล่ะ"
อีป้ามันทำหน้าเจื่อนๆไปครับ
"อีนี่ ชั้นก็เป็นมวยวัดนะยะ อย่ามาดูถูก"
เราสามคนหัวเราะ จะหัวเราะเพื่อ เหอๆ สถานการณ์แบบนี้ยังมาอารมณ์ดีลั่นล้ากันได้อีก คือว่าผมก็อย่างที่บอกเรียนคาราเต้มาตั้งแต่ไฮสคูลล่ะครับ เรียนมหาฯลัยก็ยังเล่นอยู่ สะใจดี ส่วนอีพัทมันบอกมันเรียนมวยไทย นี่รู้ไหมว่าศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวของเอเชียนี่โด่งดังมากเลยนะที่โน่น โดยเฉพาะมวยไทยกับเทควันโด้เนี่ย หลานผมก็เรียนกันทุกคน เชื่อว่าไอ้ต้อมก็คงโดนคุณนายแม่จับเรียนเหมือนกัน เพราะคุณนายแม่ผมบอกว่าไม่อยากให้เราอ่อนแอ เวลามีใครมารังแกจะได้รู้จักป้องกันตัว เหอๆ แต่ไอ้พี่เจคน่ะ ยูโดสายดำนะนั่นน่ะเห็นบ้าเกมอย่างนั้นก็เถอะ
"แกรออีกสิบนาทีนะนาย พี่เขากำลังไปสองนายเองนะ พอไหม"
"พอแก ขอบใจมาก พี่เขารู้ใช่ไหมว่าตรงไหน"
"บอกไปแล้ว พี่เขาเป็นตำรวจนอกเครื่องแบบไปได้ทุกที่"
"อืม ดีมาก ขอบใจแกมากๆนะคริส"
"อย่ามาขอบใจเลยหล่อน ทำไมไม่ชวนก่อนหน้านี้จะได้ไปด้วย"
"แล้วแกอยู่ไหนล่ะ อีบ้าบ้านออกจะไกล"
"แหมไกลชั้นก็มีรถย่ะ อย่าลืมมาเล่านะไม่ยอมด้วย"
"จ้าแม่คุณ แต่แกไม่ต้องห่วงหรอก ศึกนี้อีกยาวไกลนัก"
พอวางสายจากอีคริสเราก็เตรียมตัวครับ ต๊ายอีป้า แกจะเอาไปทำนั่นน่ะมีดทาแยม กรี๊ด ดูนางนะครับ มันจะไปเสียบไปแทงอะไรเข้าวะนั่น
"ไม่ต้องเอาอะไรไปที่เป็นอาวุธ เราไปดูเฉยๆนะ"
ผมปรามมันไว้ครับ ตำรวจมานี่นะ จะเอาอะไรแบบนั้นไปเป็นหลักฐานทำไม ถึงจะเป็นคนที่เพื่อนให้มาก็ตามเถอะ ผมไม่กะโหลกกะลา โฮะๆ พอเตรียมตัวพร้อมเราก็เดินลงจากตึกล่ะครับ
"อ้อ ที่แท้ มันอยู่นี่แก มันไม่ได้ไปเองจริงๆด้วย"
ผมแอบมองเห็นอีหนิงในร้านขายของชำใต้ตึก แหมนะ ผมบอกแล้วผมมันตาไวปากไว ยืนหน้าลอยอยู่ในร้านขนาดนั้นไม่เห็นก็ตาถั่วแล้ว
"งั้นเราก็ไม่ต้องไปสิ เข้าไปตบมันเลย"
อีพัทพูดจบก็เดินเข้าไปในร้านทันทีครับ มีไอ้เรย์อยู่ด้วยนะ ดีอยู่พร้อมๆกันนั่นล่ะดี จะได้ตบทีเดียวพร้อมกันเลย พอมันเจอหน้าเรามันก็ผงะ ผมรีบไปดึงแขนอีพัทไว้นะครับ
"ทำเป็นไม่รู้เรื่อง"
ผมกระซิบบอกมัน ก่อนที่มันจะโพล่งด่าอีนั่นออกไป อัพัทมันจิ๊ปากนิดหน่อยกอ่นจะหันไป
"อ้าวเรย์ ต๊าย มาสิงอยู่นี่เองเหรอ ควงชะนีด้วยเปลี่ยนมาตีฉิ่งแล้วเหรอจ๊ะ ใฝ่ต่ำจริงๆเลยนะตัวเธอ"
คุณนายพัทเปิดศึกครับ จีบปากจีบคอ ต๊าย มีคนแย่งรางวัลนางร้ายสตอเบอร์รี่แถกระแตแถดอีกแล้วผม เหอๆ
"ไม่เกี่ยวกับพี่นะพี่พัท อยู่นี่มันก็เรื่องของผม"
"ต๊าย นี่ทักดีๆนะเนี่ย ทำไมต้องพูดจาหมาๆแบบนี้ใส่ด้วยล่ะเรย์"
"บ้านหล่อนเขาเรียกทักเหรอแบบนี้น่ะ อีตุ๊ด"
"ว้ายตาย ชะนีเห่าเป็นด้วย ว้ายไม่ร้องหาผัวๆ ล่ะหนูทำไมเห่า เห่านั่นมันหมาไม่ใช่เหรอ"
"อ๊าย อีดวก กล้าดียังไงมาด่าชั้น แกอยากโดนดีเหรอ"
เจ้าของร้านกระแอมแล้วกระแอมอีกครับ แต่คงไม่มีใครสนใจผมเดินเข้าไปยืนข้างๆเพื่อนสาวอีป้ามาสมทบอีกแรงพยักหน้าท้าทายสุดฤทธิ์
"อุ๊ย อยากจ๊ะ อยากโดน แต่หล่อนก็ระวังไว้เหมือนกันเถอะ ทำแต่คนอื่นเขาโดนเองระวังจะจะร้องไม่ออก"
"ไปเถอะหนิงอย่ามาทะเลาะกับเกย์ชั้นต่ำแบบนี้เลย"
"ต๊าย ปากคอเลาะร้ายขึ้นเนอะ นี่กลายพันธ์แล้วเหรอเรย์"
ผมพูดบ้างครับ สนุกดีนะด่ากันเนี่ย
"ว้าย อีนาย แบบนี้เขาเรียกว่าเมื่ออดีตผัวหล่อนไปเป็นเมียชาวบ้าน โฮะๆๆ"
"อีดวก"
ไอ้เรย์มันปรี่เข้ามาครับ แต่อีพัทมันนิ่งๆเชิดหน้าใส่แล้วหยักหน้าให้
"แล้วทำไมพวกแกไม่ไปตามนัด"
อีหนิงมันกัดฟันพูดออกมา เพราะคงเกรงใจเจ้าของร้าอยู่ไม่น้อย เจ๊แกอายุเยอะแล้วครับ ร้องไปก็คงไม่มีเสียง
"นัดอะไร ไม่มีนัด"
ผมพูดแล้วลอยหน้าลอยตา
"ไม่ได้เหรอโน๊ตน่ะอีกะเทย"
"โน๊ตมารดาแกเหรออีหนิง สอดผิดห้องหรือเปล่ายะเธอ ต๊าย โง่แล้วเสือกอยากเป็นนักเลง มานี่หน่อย"
ผมลากแขนมันออกมาสุดทนแล้วครับ
"ปล่อยชั้นนะ อีกะเทย"
"เพียะ นี่แน่ะ แกมันเลว ทำเรื่องต่ำๆแบบนั้นได้ยังไง อีสัตว์นรก"
พอมันสะบัดแขนออกผมก็จิกหนังหัวมันสิครับ ลากมาทั้งกำนั่นล่ะที่มันมัดจุกไว้ ออกให้พ้นร้าเจ๊แก เกรงใจอยู่นิดหน่อย อิอิ พอลากมันออกมาได้พอสมควรก็เหวี่ยงแรงๆแล้วปรี่เข้าไปตบหนึ่งที ร่างมันเซไปติดผนังร้านเลยครับ
"อีเชี่ย มึงกล้าทำผู้หญิงเหรอ"
ไอ้เรย์ครับ มันปรี่เข้ามาจะเตะผม แต่
"โอ๊ย"
"จะข้ามหน้ากันไปไหมจ๊ะเรย์"
อีพัทมันต่อยเข้าที่ท้องของไอ้เรย์ครับ
"อีป้า คุยกับเจ๊ บอกเดี๋ยวตำรวจมา"
ผมร้องสั่งไปครับ เพราะเจ๊แกคงหนีไม่พ้นต้องโทรนเรียกตำรวจ แต่ไม่ต้องๆ มีตำรวจมาเองไม่ต้องลำบาก
"อีกะเทย แกตบชั้น"
มันปรี่เข้ามาจะมาตบผมครับ ผู้หญิงนะยังไงก็เป็นผู้หญิงเป็นเพศแม่อ่อนแอกว่าผู้ชายแม้จะแท้ไม่แท้ก็เถอะ ที่จริงผมผิดมากนะที่ทำแบบนี้ แต่สำหรับอีหนิง มันจะเป็นแม่ใครได้เหรอ เสียชาติเกิด ถึงมันมีลูกมันก็คงสอนลูกให้เป็นเหมือนมันนั่นล่ะผมว่า ไม่มีแบ่งแยกเพศในตอนนี้ เราเท่าเทียมกัน เอาสิ มึงมีอะไรมึงงัดออกมา
"เพียะ เพียะ"
"กรี๊ดๆๆๆ"
"จะกรี๊ดเพื่อ เก่งนักเหรอลับหลังน่ะ ต่อหน้าสู้สิอีปลวก"
ผมองค์ลงครับ จิกหัวมันทึ้งผมตบไม่ออมแรง บ้าไปแล้ว ไอ้เรย์ก็หมอบอย่างหมาเพราะอีพัทมันเล่นอยู่
"ชั้นตบอีนี่บ้างแก"
"อย่านะ กรี๊ดกรี๊ด มึง มึงคอยดู"
มันถอยไปครับ หน้าตาเริ่มแดง มันล้วงเอาโทรศัพท์ออกมา
"พวกมึงอยู่ไหน มานี่เดี๋ยวนี้ กูโดนมันทำร้าย เร็วๆ ที่คอนโดฯ ไอ้ควาย เสียเงินฟรีๆ มาเดี๋ยวนี้"
อ้อ ที่แท้ คิดไว้ไม่มีผิด หึหึ เชิญมาเลย อีหนิงมันถอยไปไกลเหมือนกันครับ ผมไม่ตามหรอกนะ เพราะจะเดินไปหาไอ้เรย์ ผัวเก่าสักหน่อย
"ว่าไงจ๊ะเรย์ ต๊าย เหมือนหมาเลยอ่ะ"
ผมกำผมหน้าผากมันขึ้นครับ ทำไมอีพัทมันเล่นแต่ช่วงล่างเนอะ หน้ามันยังเนียนใสอยู่เลย ไม่ได้อย่างยิ่งจะมาใสเกิหน้าเกินตาผมไม่ได้ นี่แน่ะ
"ปึ๊กๆ"
ที่แก้มหนึ่ง กลางหน้าอีกหนึ่ง กำปัั้นโล้นๆนี่ล่ะครับ ไม่ตบนะผู้ชายด้วยกัน จะตบเพื่อไม่ได้ออกสาว โฮะๆ
"โอ้ย จมูกกู"
"นี่สำหรับเรือนหอของกู"
"อีสัตว์"
ยังด่าได้อีก ถอดรองเท้าครับ ว้าเสียดายจังเลยวันนี้ไปนอกบ้านมาใส่รองเท้าแตะพื้นยางพาราดิบธรรมดาเองนะ อารมณ์เสีย
"เพียะๆๆๆ ด่ากูเหรอ นี่แน่ๆๆ"
น่าจะไม่ถึงสิบทีครับ แต่ปากมันเจิ่งนองไปด้วยเลือด รอยรองเท้าแตะเต็มหน้ามันเลยนะ
"สู้สิเรย์ มีอะไรเอาออกมาสู้กัน"
"เฮ้ย"
มาแล้วครับลิ่วล้อของมัน สามคน โอ้โห นึกว่าโจร
"จัดการมันเลย มันทำร้ายชั้น"
อีหนิงมันร้องครวญครางขึ้นครับ ไอ้สามคนนั่นมันก็วิ่งเข้ามา ผมผละออกจากไอ้เรย์ ต่อสู้กับมืออาชีพนี่เจ็บตัวเหมือนกันนะขอบอก เพราะมันมาทางผมสองคน ไปหาอีพัทอีกคน ผมง้างเท้ารอแล้ว ถีบหงายไปหนึ่ง อีกหนึ่งก็เข้ามาเตะสูงไปอีกหนึ่ง
"อึ๊ก"
กรี๊ด มันเตะกลางหลังผมมัวแต่เผลอยืนสวย จุก โอยจุก
"เชี่ย"
ผมเนื่องด้วยไม่ได้ออกกำลังกายมานานมาก พอเตะต่อยทีมันก็ย่อมตึงๆเป็นเรื่องธรรมดา เอาสิ ผมโดนรุมสอง อีพัทอีกคน ผมเตะสูงต่ำป้องกันตัวไปก่อน หมัดไม่ค่อยได้ปล่อยเพราะไม่มีโอกาสเข้าใกล้ตัวเท่าไหร่นัก แต่ผมโดนรุมนี่นะ ไม่ได้วิเศษมาจากไหน ล้มเทกระจาดไปเหมือนกัน อุ๊ยแอบอาย
"หยุดนะ หยุด"
ตำรวจมาครับ โอยกว่าจะมาผมโดนจับล็อคจากด้านหลัง อีกคนมันง้างหมัดแล้วนะ ต๊าย อย่านะอย่าต่อยหน้าชั้น ต่อยตรงไหนก็ได้ยกเว้นหน้า เหอๆ ตำรวจสองนายขับมอร์เตอร์ไซค์มาจอดหน้าตึกนั่นล่ะครับ วิ่งจับไอ้สองตัวที่รุมผมอยู่ ส่วนของอีพัท ต๊ายเพิ่งรู้นะว่าอีพัทมันเก่งมวยไทยจริงๆ หมอบเลยครับไอ้นั่น
"เชิญที่โรงพักครับ ทุกคนเลย"
"อ๊ะ หนูโดนทำร้ายนะคะคุณตำรวจ อยู่ดีๆก็มาตบมาตีหนู ฮือๆ จับมันไปเลยค่ะ จับมัน"
"อย่ามาตอแหล อีดวก หนอยแน่ อีป้าเอากระดาษมาให้คุณตำรวจดูซิ เอาคลิปเสียงไปโรงพักด้วย"
ผมแว๊ดเสียงขึ้น มันก็นิ่งไปล่ะครับ จะมาทำเป็นดราม่าบีบน้ำตาเชิดใส่ หมดเวลาของหล่อนแล้วอีหนิง คุณตำรวจก็วอวิทยุหากันล่ะครับ ผมก็เดินไปกระซิบบอกชื่อตัวเองกับตำรวจ
"ชั้นไม่ได้ทำอะไรนะ อีนี่มันทำร้ายหนูนะคะคุณตำรวจจับไปเลยค่ะ"
"ไปโรงพักกันทุกคนนั่นล่ะครับ"
คุณตำรวจคงตัดรำคาญ แหมนะ ถึงเนื้อถึงตัวเชียวนะอีชะนี
"ป้า ซื้อโค้กเย็นๆมากินแก้กระหายหน่อยสิ เผื่อคุณตำรวจด้วยนะ เอาบุหรี่มาด้วย ชิวๆ"
ผมลอยหน้าลอยตาพูดอีพัทมันก็เดินมาหา
"ยังไม่สะใจเลยแก"
"เอาน่าอีนี่ เบาๆก่อน"
มันกระซิบล่ะครับ รอไม่นานนะตำรวจแห่กันมาเป็นคันรถเลย เหอๆ ต๊าย คนที่คอนโดฯก็ลงมามุงดูกันใหญ่ ต๊ายหน้าผมเป็นไงบ้างเนี่ย เรตติ้งจะตกไม่ดีๆ สรุปขึ้นรถกระบะไปโรงพักกันทุกคนครับ ผมนั่งหลังนั่นล่ะกับเพื่อนมีตำรวจนั่งมาด้วยสองนาย ไม่อายนะเชิดใส่ ต๊ายได้บรรยากาศไปอีกแบบนะนั่งรถตำรวจเนี่ย
"ก้มหน้าเชียวนะยะอีชะนี อายเหรอ ทีเรื่องแบบนี้น่ะ"
อีพัทมันดอดขึ้นครับ
"ชั้นไม่ได้หน้าหนาเหมือนแกนี่ อีกะเทย"
"ต๊าย หน้าไม่หนา จริงเหรอ หรือว่าเก่งแต่แว้งกัดคนอื่นเขา อีงูพิษ"
"กรี๊ด อีดวก"
"หยุด อย่ามาทะเลาะกันบนนี้นะ เดี๋ยวโดนยัดข้อหานะคุณ"
"เอาสิ พ่อชั้นเป็นใคร คอยดูเถอะ"
"เหรอ แล้วแกรู้ไหมล่ะว่าพ่อชั้นน่ะใคร"
ผมตอกคืนครับ คุณตำรวจนี่มองหน้าเลย เพราะคงรู้มาจากอีคริส พ่ออีคริสคงมีอิทธิพลอยู่ไม่น้อยทีเดียวล่ะผมว่านะ เพราะตอนที่ผมไปแนะนำตัวเขาก็โค้งให้นิดหน่อยไม่มาก แต่ตอนนี้มองแล้วครับเหมือนพิจารณา
"ก็มาลองงัดกันสักตั้งสิ อีกะเทยใครจะแน่"
"เอาสิอีชะนี พ่อค้าเต็นท์รถเหรอจะมาสู้นายพล"
ผมลอยหน้าลอยตาพูดอีกครั้ง พอรู้มาล่ะครับว่าที่บ้านมันทำอะไรเพราะก่อนจะโทรฯหาอีพัทผมก็กดโทรศัพท์ไปหาสามี คิดถึงนี่เนอะ ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้เลยถามมานิดหน่อยเอง
"อ๊ะ แก"
"เอาสิ มางัดกัน ถ้าชั้นไม่แน่ชั้นไม่ไปเรียนเมืองนอกและมาลอยหน้าลอยตาไฮโซอยู่แบบนี้หรอกนะอีหนิง มึงถามไอ้ควายกะเทยใจเสาะนั่นดูสิ"
"โฮะๆ เงียบทำไมยะอีชะนี นึกว่าจะแน่ เดี๋ยวชั้นโทรฯหาเลขาคุณพ่อก่อนนะเธอ"
To Be Continued
-
อีพัทเสริมครับ คราวนี้หน้าสองคนมันซีดเชียว ไอ้เรย์เหมือนอยากจะพูดอะไรนะ แต่มันคงเจ็บปากมัน อิอิ เพราะมันรู้นี่นะว่าพ่อแม่ผมเป็นใคร อ๊าย อย่านะมึง สรุปโรงพักก็แตกล่ะครับ ด่าทอกันยกใหญ่มันจริงๆ ไอ้สามคนนั่นมันบอกว่าอีหนิงจ้างมันมาให้มาทำร้ายผม มีมีดครบมือ แต่มันไม่เอาออกมาใช้ ส่วนอีหนิงก็จบสถาปัตย์ทันที ปัดสวะไม่รู้จักไม่รู้ไม่ชี้ แหมนะน่าโผเข้าไปแจกอีกสักดอกดีไหมเนี่ย เรื่องทะเลาะวิวาทกันผมจ่ายคนละห้าร้อยครับ ส่วนอีหนิงกับไอ้เรย์เจอคลิปเสียงเข้าไปหงายหลังเลย มันเป็นคดีความสิครับท่าน ประกันตัวก็ต้องหาคนมาประกัน คงจะยาวอยู่เหมือนกันเห็นมันยกหูโทรศัพท์และดูวุ่นวายเนอะ
"ขอบคุณนะครับพี่ ที่มาช่วย"
ผมคุยกับนายตำรวจที่มาจากสายพ่ออีคริสนั่นล่ะครับ
"ไม่เป็นไรครับ ท่านบอกมา คุณเป็นหลานท่านนี่ครับ เดี๋ยวทางนี้ผมจะจัดการให้"
กรี๊ด อีคริส ได้โล่ที่สุด ขอบใจมาก
"งั้นผมขอเบอร์พี่ไว้ได้ไหมครับ ผมยังมีเรื่องให้ต้องช่วยอยู่อีก"
เขาทำท่าหนักใจนะครับ แต่ก็ให้นะ ผมเป็นหลานพ่ออีคริสนี่นะ สถาปนาตัวเองขึ้นเลย ไม่อะไรมากหรอกครับ แหมนะรู้จักคนมีสีทั้งทีก็ขอไว้หน่อยเผื่อเอาไว้ขู่ตะกวดอะไรแบบนี้ อิอิ
"กลับเถอะแก ไปกินต้มแซ่บกัน มันไม่ถึงยังไงไม่รู้"
อีพัทบอกครับ หัวเราะคิกคักชอบใจ อีป้านี่หน้าซีดมากไม่พูดไม่จา มันคงไม่เคยเจอเรื่องราวแบบนี้ อีกอย่างคงยังไม่เคยขึ้นโรงพัก แต่ผมนี่บ่อยนะ ที่โน่นน่ะ อิอิ เลวนี่ไม่ได้เป็นคนดี ตบตีกันบ่อยมาก จนจีบนายตำรวจที่โน่นให้เขาคอยช่วยเวลามีเรื่อง ก็ทะเลาะกันนี่ล่ะครับ ส่วนมากกับหัวทอง มองผมด้วยหางตาก็ปรี่เข้าไปกระชากแขนถามเลยนะว่าทำไม อิอิ เปรี้ยวเนอะ ไม่สนหรอก จะมามองพวกหัวดำไม่มีค่าไม่ได้หรอก ผมจัดไปเลยนะ จนคุณนายแม่เธอเวียนหัวนั่นล่ะครับ
"พี่ๆ"
เราเดินผ่านเซเว่นในตลาดทางจะไปคาร์ฟูลครับ เดินดูอะไรหน่อยให้ใจมันเย็นลง ก็มีคนมาสะกิดเรียกอีป้า
"หือ ว่าไงน้อง"
อีป้ามันหันไปมอง
"ขอตังค์สิบบาท"
เด็กจรจัดล่ะครับ แต่เอ๊ะทำไมมันดูเหมือนเด็กแว๊นๆยังไงพิกล ใส่กางเกงบ็อกเซอร์ตัวเดียวไม่ใส่เสื้อ หน้าตายังอ่อนอยู่มาก
"อ่ะ"
อีป้ามันจะล้วงให้แล้วครับ
"เดี๋ยว น้องอยากได้เงินเหรอ"
"อยากได้ดิพี่ ขอนะ นะนะ"
ผมหันไปมองอีป้าฉายแววตาขึ้น ความคิดสกปรกโสมมบังเกิดขึ้นอีกครั้ง คือว่าตอนนี้น้ำมันหล่อลื่นความชั่วมันกำลังทำงานได้เป็นอย่างดีอ่ะนะครับ หยุดไม่ได้ อ้อยใจเบรคแตกแล้วจ้า
"พี่ให้เยอะกว่าสิบบาท สนใจไหม"
"อะไรอีนายแกจะทำอะไร"
อีพัทมันร้องขึ้นครับ คนเดินผ่านไปป่านมาก็เยอะนะ ผมเลยบอกให้ไอ้น้องคนนั้นเดินตามเรามาที่หน้าคาร์ฟูลมันค่อนข้างดึกมากแล้วคนไม่ค่อยมี จะมีก็แต่วินมอร์เตอร์ไซค์หน้าคาร์ฟูลเท่านั้น
"นี่แกจะไปวุ่นวายกับเด็กมันทำไมเนี่ยอีนาย ให้ๆน้องมันไปเถอะแค่สิบบาทเอง"
อีป้ามันว่าเอาครับ แต่ผมยังไม่ได้บอกอะไรนะ
"ชั้นไม่ได้จะวุ่นวาย ชั้นแค่อยากให้น้องมันได้เงิน อย่างที่มันอยากได้ไงแก"
"อย่าบอกนะว่าแกจะทำอะไรแบบนั้นน่ะ"
"ทำสิ แกรู้นี่ว่าไอ้เรย์มันชอบเด็ก"
"ต๊าย แรงนะยะหล่อน ชั้นพอเข้าใจแล้ว แต่น้องมันจะยอมเหรอ"
"นั่นสิบาปกรรมแก"
"นี่หล่อน ชั้นก็ไม่ได้จะให้มันไปทำอะไรกับไอ้เรย์นี่ แค่ให้มันพอมีหลักฐาน เพิ่มอีกสักข้อหามันจะเป็นอะไรไป ไหนๆ วันนี้หนึ่ง พรุ่งนี้อีกสอง"
"สอง เอามาจากไหนอีกหนึ่ง"
"รอฟังพรุ่งนี้ นั่นสำหรับคุณนายแม่กับสายเบรครถผัวชั้น ส่วนอีหนิง มันก็คงไม่น้อยไปกว่ากัน"
"ว้าย หัวรุนแรง เล่ามาสิแก ชั้นเริ่มอยากรู้"
อีพัทครับ แหมนะ ปากว่าผมแรงๆอยู่ แต่หูนี่ผึ่งเข้ามาหาเชียว
"น้อง เราอายุเท่าไหร่นะ"
ผมหันไปสนใจกับเด็กข้างหน้า เพื่อนสองคนก็ยืนฟังอยู่
"ถามไมอ่ะพี่ ตกลงจะให้หรือไม่ให้อ่ะ สิบบาทเองนะ ไม่ให้จะได้ไปเสียเวลาว่ะ"
"อย่ามาเยอะ ถามยังไงก็ให้ตอบตามนั้น อยากจะมายืนขอเขาวันละสิบบาท หรือว่าอยากจะได้เป็นหมื่น เลือกเอา"
"หา เป็นหมื่นเลยเหรอพี่ พี่จะให้ผมทำไรอ่ะ"
"ตอบสิที่ถามน่ะ"
"๑๕"
"ดีมาก"
"แรงไปไหมแก"
"แรงอะไรอีป้า แล้วที่มันจะปลิดชีวิตคุณนายแม่ชั้นล่ะ อันนั้นเบาเหรอ ไม่ต้องมาพูดเรื่องกรรมเรื่องเวร ไม่ต้องมามีศีลธรรมดีงาม ชั้นเลวเอง พวกแกไม่ต้องยุ่ง"
"นั่นสิอีป้า ตัดสายเบรคน่ะมันข้อหาจงใจทำให้ผู้อื่นได้รับอันตรายถึงชีวิตนะแก ถ้าไอ้หลวงมันใจร้อนกว่านี้ เราวิ่งลงมาไม่ทันล่ะ แกคิดดูสิ ว่ามันจะเป็นยังไง อีกอย่างถ้าหากว่าคุณนายแม่ไปนอนที่เรือนหอของไอ้หลวง หรือแม้แต่เด็กเฝ้าบ้านมันไปนอนเฝ้าให้ มันโดนเผา ใครจะรับผิดชอบ ชีวิตคนอื่นน่ะเอาคืนมาให้เขาได้ไหม รู้ว่าแค้นใจ แต่ทำร้ายคนอื่นแบบนี้มันก็เกินไปนะ อย่างอีนายทำ จริง ที่มันดึงคนนั้นคนนี้เข้ามาร่วมในวงจรอุบาทว์ด้วย แต่แกอย่าลืมสิ ว่ามันไม่ได้ฆ่าแกงใคร แค่เบาๆ เนอะแก"
อีพัทพูดครับ แล้วแต่ใครจะคิด ผมตัดสินใจแล้ว อีป้ามันเป็นคนดี สามีผมก็เป็นคนดี แล้วคนดีๆเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องมารับรู้หรอกว่าผมจะทำอะไร
"ตกลงว่าไง ไม่ได้ทำอะไรมาก แค่ทำตามที่พี่บอก"
มันทำท่าคิดอยู่ครับ
"อ่ะนี่ให้ก่อนพันนึง"
"เฮ้ยพี่ จริงเหรอ"
"งั้นก็ไม่ต้องเอา พ่อแม่เราอยู่ไหน"
"เฮ้ย ไม่เกี่ยวกับพ่อแม่ผมนะพี่ ตกลงพี่จะให้ผมทำอะไรอ่ะ"
"ไม่มีอะไรมากหรอก แค่ไปขอความช่วยเหลือจากพี่คนหนึ่ง เดี๋ยวบอกอีกที แต่ถ้าพ่อแม่เรารู้เรื่องบอกว่าให้เรียกไป เยอะๆนะ ครึ่งแสนก็ได้"
มันทำหน้างงครับ แค่ไม่ปล่อยให้มันคิดนานหรอกครับ พาขึ้นแท็กซี่เลย
"เอาจริงเหรอแก"
อีป้ามันยังกังวลอยู่ครับ ไม่อยากจะตอบ ตอนนี้คิดอะไรหลายอย่างหัวแทบจะระเบิดอยู่แล้ว อีพัทเองมันก็ไม่พูด อีป้ามันนั่งหน้ากับคนขับ ผมนั่งข้างอีพัท ส่วนน้องมันนั่งข้างผมติดประตูหลังคนขับ ท่าทางมันไม่ตื่นไม่กลัวเลยนะ ฮึฮึ ดีมากไอ้น้อง กล้าๆแบบนี้ล่ะดี พอถึงคอนโดฯ ผมก็บอกให้อีป้าไปเอาเสื้อยืดเก่าที่ห้องมาให้ตัวหนึ่งครับ คือว่าผมกับอีพัทยืนอยู่ติดถนนไม่เข้าในคอนโดฯนะ ไม่อยากให้ใครเห็น ยืนรอหน้าร้านเจ๊แกนั่นล่ะครับ ตอนนี้ไม่มีคน เพราะคืนนี้ไม่มีบอล เพราะปกติถ้าวันไหนมีบอลนึกว่าเจ๊แกจัดงานอะไรเชียวนะ เหอๆ คืนนี้เจ๊แกปิดร้านไปแล้ว ทางสะดวก
"นั่นมาแล้ว"
ผมเห็นแท็กซี่เลี้ยวเข้าคอนโดฯครับ เลยสะกิดบอกน้องมัน กำชับทุกอย่างไว้แล้ว มันก็เดินไปเลยนะ ผมกับอีพัทก็แอบเดินตามห่างๆถึงห่างมากๆ เห็นอีหนิงลงรถก่อนแล้วฟึดฟัดปิดประตูเสียงดัง มันสองคนยืนทะเลาะกันอยู่หน้าตึก
"งั้นหนิงกลับบ้านนะ เซ็งที่สุด พ่อด่าเลยเสียเงินอีก โว้ย หนอยคอยดูนะ จะเอาคืนให้สาสม เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับคนอย่างชั้น"
มันพูดดังมาก ดังจนผมยืนอยู่ด้านนอกยังได้ยิน มันเดินไปแล้ว ไอ้น้องนั่นมันก็เข้าไปหาไอ้เรย์ทันทีครับ ตอนแรกไอ้เรย์ควักเงินให้ แต่เหมือนน้องมันจะพูดอย่างที่ผมบอกไปนั่นล่ะครับ ไอ้เรย์ทำท่าคิดอยู่สักพัก แล้วก็เป็นไปตามที่วางแผนเอาไว้
"เป๊ะมากแก"
"รออีกยี่สิบนาทีถึงครึ่่งชัวโมง"
"ต้องรอด้วยเหรอแก"
"รอสิ ตอนนี้มันก็ไม่คาหนังคาเขาสิ"
"แล้วแกแน่ใจได้ไงว่าไอ้เรย์มันจะทำอะไรน้องมัน"
"ไอ้เรย์น่ะคงไม่ แต่เด็กน่ะ ชั้นบอกแล้วให้ทำ"
หึหึ ผมก็ไม่ได้ทำอะไรมากหรอกครับ แค่บอกน้องมันว่าเวลาไอ้เรย์มาให้เขาไปทำท่าขอตังค์ และทำยังไงก็ได้ให้มันพาขึ้นห้องไป น้องมันก็ดูฉลาดนะ ผมบอกให้มันบอกไอ้เรย์ไปว่าไม่มีบ้านอยู่ ไม่มีที่นอนหิวข้าวประมาณนี้ รู้ไหมปกติไอ้เรย์มันไม่ใช่คนใจบุญอะไรหรอกนะครับ ถ้าน้องคนนี้มันไม่มีอะไรที่ผมเห็นว่ามันต่างจากคนอื่น ผมก็คงไม่ให้มันมาทำแบบนี้ แต่เพราะผมเห็นว่ามันเป็นเหมือนเด็กใจแตกแต่ดันมามีหน้าตาพอดูได้นี่สิ อีกอย่างเนื้อตัวมันแม้จะมอมแมมแต่เชื่อแน่ๆว่าถ้าอาบน้ำฟอกตัวออก มันก็คงเป็นคนน่ามองคนหนึ่งทีเดียวล่ะครับ และผมเชื่อว่าที่ไอ้เรย์มันพาขึ้นห้องไปนั่นไม่ได้ใจบุญอะไรหรอกนะ หึหึ มันคงคิดอย่างที่ผมนำเสนอให้มันนั่นล่ะครับ สันดานคนเลว อยู่ไหนมันก็เลว เอ๊ะนี่เหมือนด่าตัวเองเนอะ เพราะผมก็เลว โฮะๆ เชิดใส่ ผมเลวกว่านี่นะ ไม่แคร์สื่อ
"จะครึ่งชั่วโมงแล้วนะแก เอาเลยไหม"
อีพัทกับผมก็นะ อิอิ ยืนเอาหูแนบประตูฟังอยู่หน้าห้องไอ้เรย์ครับ เสียงน่ะได้ยินนะ เพราะประตูมันไม่ได้แน่นหนาอะไร อีกอย่างรู้สึกว่าห้องของไอ้เรย์มันจะเป็นสตูดิโอไม่กว้างมาก
"ยังๆแก เหมือนอาบน้ำอยู่"
กระซิบกระซาบกันสุดฤทธิ์
"เอาแล้วแก ไอ้เรย์ลวนลามน้องมันแล้ว"
"จัดไปแก"
ผมก็เดินจูงมืออีพัทนั่นล่ะครับไปให้พ้นจากหน้าห้องมัน แล้วกดโทรศัพท์ไปหา ๑๙๑
"คือผมเป็นพลเมืองดีนะครับ พอดีเห็นผู้ชายคนนึงเขาพาเด็กมาที่ห้องครับ ผมว่าอายุน่าจะไม่เกิน ๑๘นะ น้องเขาน่าสงสารมาก นี่มันจะพรากผู้เยาว์ไหมครับคุณตำรวจ น้องน่าสงสารมาก เห็นแก่อนาคตของชาติเถอะนะครับ"
ย้ำคำเดิมทำเสียงดัดจริตอิดออด อิอิ งานถนัด แต่นะ ผมไม่ไว้ใจ
"แก โทรไปสถานีพระโขนงอีกรอบซิ มันช้าไปว่ะ"
ผมบอกอีพัทครับเพราะเห็นมันบันทึกเบอร์สถานีตำรวจตอนสอบปากคำอยู่
"ว้ายคุณตำรวจขา คือผมเป็นพลเมืองดีนะครับ เมื่อกี๊เห็นผู้ชาย น่าจะเป็นเกย์พาเด็กยังเป็นนักเรียนอยู่เลยนะครับมาที่ห้องดูท่าแล้วน่าจะไม่เกินประถม ท่าทางจะพรากผู้เยาว์คุณตำรวจมาตรวจสอบดูหน่อยสิครับ ผมเกรงว่าน้องมันจะไม่ปลอดภัย เห็นแต่อนาคตของชาติเถอะนะครับ"
ผมล่ะงงกับอีนี่ เริ่มประโยคนี่แตกสาวไปตั้งแต่อ่อนนุชซอยท้ายๆไปจนถึงหน้าปากซอยเลยนะ แหม เราก็รอล่ะครับ รออยู่ไม่ถึงยี่สิบนาที นั่งตรงไหนรู้ไหม บันไดหนีไฟสุดฤทธิ์อยากรู้จัด ตำรวจมาสองนายเหมือนเคยแต่น่าจะเป็นตำรวจในท้องที่ เขาเคาะห้องไอ้เรย์อยู่สักพัก พอประตูเปิดออกคุณตำรวจก็เข้าไปในห้องเลยครับ เสียงเอะอะพอสมควรแต่ก็นิ่งเงียบไป
"อยากรู้แก ไปดูกันเถอะ"
"บ้าเหรอแก รอก่อน"
"โอ๊ยคันอยากรู้"
แหมนะนังนี่ไปตอนนี้แผนก็เสียสิ ต้องอดทนรอ ไม่นานจริงๆครับ ไอ้เรย์ก็กลับออกมาในมือโดนใส่กุญแจมือแล้วเรียบร้อย มันใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืด เหมือนจะเพิ่งใส่ ส่วนน้องคนนั้นก็สวมเสื้อของไอ้เรย์นั่นล่ะครับ แต่สีหน้ามันทำหน้าเฉยๆนะเหมือนไม่ตกใจแต่อย่างใด น่ากลัวจริงๆเด็กแบบนี้
"คุณวิทย์เหรอครับ นี่นายเองนะครับ คือเหมือนคนที่นายเพิ่งจะทะเลาะด้วยเมื่อครู่จะโดนจับอีกแล้วล่ะครับ รบกวนคุณวิทย์สืบให้หน่อยได้ไหมว่าข้อหาอะไร และโทษมันแค่ไหน"
ก็คุณตำรวจที่ขอเบอร์มาเมื่อตอนไปโรงพักนั่นล่ะครับ ไม่รู้จะไปถามจากใครเนอะ ต้องใช้ให้เป็นประโยชน์
"มันจะโดนหนักไหมแก"
เพื่อนสองนางก็ถามขึ้น ต๊าย ต้มแซ่บซื้อมาเมื่อตอนเย็นยังไม่ได้กินเลยนะ ต้องให้อีป้าเอาไปอุ่นก่อน
"หิวว่ะแก กินก่อนแล้วค่อยเมาท์"
สรุปเราก็ช่วยกันอุ่นกับข้าวล่ะครับ
"รอคุณตำรวจก่อนว่าจะยังไง"
"ตามกฎหมายน่ะถ้าน้องมันอายุไม่ถึงสิบห้าปีนี่สิจะหนัก แต่มันบอกมันสิบห้า"
"แต่มันก็ยังเป็นเยาวชนอยู่นะแก"
"ซวยแล้วล่ะไอ้เรย์น่ะ พรุ่งนี้รอหมายศาลอีก หึหึ"
"หา เรื่องอะไรแก"
อีป้ามันร้องขึ้นครับ ผมก็เลยเมาท์เล่าให้ฟังเลย แต่ไม่ได้บอกนะว่าผมเป็นคนยุพี่วิชัย แต่จะว่าไปแล้วจะมาว่าผมผิดก็ไม่ถูก คนเรายุให้ตายถ้าใจมันไม่คิดจะทำมันก็คงไม่ทำหรอกจริงไหม พื้นฐานชีวิตไม่เหมือนกันนี่นะ
"ตายจริง ถึงว่ามีเบนซ์สปอร์ตขับ"
"อะไรกัน เด็กจบนอกทำไมเห็นแก่ได้แบบนี้นะแก เสียชื่อเสียงหมด"
"แหมนะอีพัท จบนอกแล้วไง ไปเรียนเมืองนอกเมืองนานั่นไม่ใช่จบมาจะทำงานหรอกเหรอแก แล้วคนเราเขาทำงานกันไปทำไมถ้าไม่ใช่เพื่อเงินน่ะ จริงไหม จบนอกก็คน จบไหนก็เหมือนกันนั่นล่ะ"
"ว้ายตาย เชี่ยจริงๆ ขี้โกง ไม่คิดว่าจะเลวได้แบบนี้นะ งั้นก็สมควรแล้วล่ะ"
"นั่นสิแก ชั้นว่าไอ้เรย์น่ะปิดฉากไปได้เลย แล้วอีชะนีนั่นแกจะยังไง"
"ยังคิดไม่ออกว่ะ ไม่รู้ที่มาที่ไป ไม่อยากถามสามีเดี๋ยวมันหาว่าชั้นร้ายอีก"
"เดี๋ยวชั้นสืบให้แก จะเอาให้ละเอียด ยิบๆ"
อีพัทมันเสนอตัว ก็โอเคขึ้นมาหน่อยมีคนแบ่งเบาภาระในหัว ผมเองก็ยังจะสืบอยู่เหมือนกันนะ ไม่ยอมปล่อยมันง่ายๆเหมือนกัน อีหนิงนี่มันต้องเจอหนักกว่าไอ้เรย์แน่นอน
Written by eiky
-
^
^
^
^
จิ้มๆๆๆๆๆ หึหึ
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
จัดหนักๆเลยแบบนี้
รักที่สุด ^^
-
:L1: :fire:
-
พี่นายจัดหนักๆ ไปเลนค้า :m16:
-
สะใจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจ
-
แซ่บมากน้องนาย ได้ใจป้าไปเต็มๆ เอาอีกๆๆๆๆๆ จัดหนักอีกชุดใหญ่ๆ ไหนๆก็เล่นไอ้เรย์แล้ว
ของานเข้าชะนีหนิงซักดอกงามๆดิ๊ เผื่อจะหายคัน o13
-
โอ๊ย!!! มันมาก
อยากอ่านอีก
อิหนิงจัดให้หนักๆเลย
-
แบบว่าสะใจอ่ะ :z6: จัดการมันไปเลย
-
จิ๊ดครับบบบบบบบบบบ
-
:m31: :m31: :m31:แซบๆๆๆ อยากอ่านแบบนันสต๊อบเจงๆๆๆ รอนะครับ ถึงตอนชะนีหนิงโดนบ้าง ใจจะขาดดด :m31: :m31: :m31:
-
:m31: :m31: :m31:แซบๆๆๆ อยากอ่านแบบนันสต๊อบเจงๆๆๆ รอนะครับ ถึงตอนชะนีหนิงโดนบ้าง ใจจะขาดดด :m31: :m31: :m31:
-
:m31: :m31: :m31:แซบๆๆๆ อยากอ่านแบบนันสต๊อบเจงๆๆๆ รอนะครับ ถึงตอนชะนีหนิงโดนบ้าง ใจจะขาดดด :m31: :m31: :m31:
-
คือว่า ขิงก็ราข่าก็แรงนะ ถ้าไม่ร้ายด้วยกันก็โดนฆ่าหมกป่าไปแล้ว น่ากลัว
-
น้องนายของแท้ o13
+1
-
o13 จัดให้หนักเล่นแม่งเลย :fire:
-
อดรีนาลีนสูบฉีด...
o13
-
:m16: :13223: :o :angry2:
มารอดูบทสรุปกันต่อไป
-
เอาให้ตายเหยียบพวกมันให้จมดินไปเลยพี่นาย
-
ตื่นเต้นตลอดเวลา ลุ้นระทึกทุกบรรทัด
เหมือนได้ดูตอนไคลแม็กของซีรี่ย์ดังฝั่งอเมริกา
นาย คุณคือเกย์ในดวงใจอิช้าน
อิ๊กกี้ คุณคือนักเขียนที่กุมใจฉันซะอยู่หมัดเลย :o8:
-
+1 ให้ค่ะ
อ่านตอนนี้สะใจจริงค่ะคุณนายพล
o13
-
มันส์ที่สุดดดดดดดดดด :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
คุณนายเริ่ดมากค่ะ o18 o18
มารอดูตอนต่อคะ :fire:
-
อ่านแล้วลุ้น
นี่นายร้ายกว่าเก่าอีกนะนั่น
รออ่านตอนที่อีหนิงโดนบ้าง ^^
-
o13 o13
-
จัดหนักไปหนึ่งราย
นังชะนีหนิง แกคือ รายต่อไป ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เก็บอีหนิงด่วน
-
ตามอ่านทันแล้วเย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ เรื่องนี้แซ่บมากจิงๆๆค่ะ
อ่านแล้วจำไว้ เผื่อมีคนมาทำกับเราแบบนี้มั่ง 555
เรย์จะหายไปจากชีวิตนายยังอะเลวแบบนี้ เลวมากจิงๆๆ
ผู้หญิงอย่างหนิง เสียหายสถาบันผู้หญิงหมดเลยอะ
ยังไงๆๆ นายก็ฉลาดที่สุดอะ แถมใหญ่อีกด้วย 5555
เอาให้สมควรๆๆเลย
จัดการขั้นเด็ดขาดเลยนะนาย :angry2: :angry2:
-
ตอนนี้นายร้ายได้ใจมาก
o13 o13 o13
-
ร้อน แรง ร้าย o18
นาย เธอกลับมาเป็นนางร้ายซักที
หลังจากเธอเป็นนางรั่วมาหลายตอน :laugh: :laugh:
-
o13 o13 o13 o13 o13
-
จัดให้หนักกว่าเรย์นะ หนิงอ่ะ เอาให้มันต้องจำไปจนตาย !!!
-
ยังๆๆมันยังไม่สะใจเลย
คุณอิ๊กขอแรงกว่านี้อีก o13
-
อ่านแล้วคอยลุ้นตามตลอด เรื่องนี้แรงสะใจสุดๆ เลยครับคุณนาย
-
อีเรย์กับอีหนิงมาน่าจิงๆ
:beat: :beat: :beat: :beat: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
พี่นายจัดเต็มเลยค่ะ
-
o13 o13 o13 สะใจมากค่ะพี่นาย แต่มันยังไม่พออ่ะ
อีหนิงยังไม่โดน เดี่ยวต้องรอดูว่ามันจะโดนไรบ้าง
ส่วนอีเรย์แค่นั้นยังไม่ค่อยสะใจค่ะ พี่นายจัดหนักๆเลยนะค่ะ
-
แซบแท้ๆ ยังเหลือแต่ยัยหนิง จัดหนักๆนะ
-
ติดตามงานเขียนเรื่องนี้ของคุณอั๊กกี้ตั้งแต่แรก เห็นบทบาทตัวละครที่หลากหลาย และพัฒนาการที่ดีขึ้นเรื่อยๆ
ขอชมเชยว่าเขียนเรื่องได้สนุกมาก ตัวละครเหมือนมีชีวิตในความรู้สึก ผู้เขียนสามารถถ่ายทอดอารมณ์ได้เป็นอย่างดี
สำหรับงานเขียนเรื่องนี้ผมก็ขอเป็นแฟนคลับคนหนึ่งและขอเป็นกำลังใจให้คนแต่งนะครับ
ส่วนนางร้ายของเรา (แต่แท้จริงคือนางเอกมากกว่า) ก็ขอให้สู้กับอุุปสรรคในครั้งนี้ให้ได้นะครับ
+1 :L1:
-
คุณอิ๊คจะว่าอะไรมั๊ยถ้าบอกว่ายังไม่สะใจเรยอ่ะ
-
:z6: เอาให้หนักเลยยยยยยน้องนายยย จัดหนักกกกก
-
พี่นาย+พี่อิ๊ค อยากบอกว่าชอบตอนนี้ แบบว่าสะใจกะที่พี่นาย&พี่พัทจัดหนัดให้ชะนีกะตะกวดป่า
แต่ตอนหน้า ขอแบบว่าจัดให้แซ่บยิ่งกว่าต้มแซ่บอีกนะ สำหรับอีชะนีหนิงน่ะ ขอเอาแบบเต้นท์รถพ่อมานเจ๊งเรยยิ่งดี 555
แต่ผมว่าไอ้ตะกวดป่านั้นคงจาชอบมั้ง ได้ไปอยู่ในคุกอ่ะ เหอๆๆ แต่สะใจมากที่มานโดนตบด้วยรองเกิ๊บ เอิ๊กๆๆ
-
จัดให้หนักเลยนะครับ คุณนาย :fire:
-
นี่แค่เริ่มต้นสินะ
จัดไปนายขราา
-
o18สะใจ นายจัดเต็มไปเลย
-
เเร๊งส์ อยากอ่านอีก
-
แบบนี้ค่อยมันส์หน่อย :laugh: อยากรู้จริงๆ จะโดนไรบ้างเนี่ย
-
จัดไปคับเอาให้หนักๆ :z6: :z6: :z6: :beat: :beat: :beat:
-
o13 o13 นี่แค่เริ่มต้นนะเนี่ย
-
ชอบมากเรื่องนี้
บางเรื่อง บางเนื้อหามันอาจจะแรงไป
แต่ในชีวิตจริงๆมันยิ่งกว่านี้ แค่ด่ากันยังฆ่ากันตายเลย
เรื่องนี้นายไม่ได้ชอบที่จะร้าย
แต่อย่ามาทำให้ร้าย เอาวอดวายกันไปข้างเลย
ปล.ผู้อ่านที่เป็นเยวชน กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ถ้าจะให้ดีควรมีพ่อแม่หรือผู้ปกครองนั่งกำกับการอ่าน อิอิ
-
แนะนำให้ขุดหลุมลึกๆ จับมันกระทืบๆๆๆๆๆ แล้วฝังกลบ สร้างตึกทับมันจะได้ออกมาไม่ได้อีกต่อไป
-
กำลังมันส์เลยพะย่ะค่ะ o13
-
ปิดคดีกับเรย์ไปแล้วสินะ หึหึ พรากผู้เยาว์นิหลายปีอยู่นะจ๊ะ โฮะๆๆ
แต่หนิงนี่สิสำคัญ ไม่รู้พื้นเพท่าจะรำบากไม่น้อยนะ คึคึ
-
เหลือหนิงอีกคน จัดให้หนักๆแบบจำไม่มีวันลืม หุหุ
-
ไม่ได้เข้ามาอ่านนาน มาอ่านเก็บทีเดียวสิบกว่าตอน ช่วงแรกก็ยิ้มแก้มแตก น่าร๊ากกก :m3:
ซักพัก เริ่มมาม่าเศร้าซึ้งสงสาร :m15:
ซักพัก เฮ้ย!! เมิงจะกลับมาทำไม :o
ซักพัก เชี่ย! แสรด! :angry2:
วันนี้ได้มาครบทุกอารมณ์เลย o13
นางร้ายของเรากลับมาแล้ววว 55
ปล. จะส่งนายเข้าชิงเซ็งเป็ดอวอร์ดปีนี้ดีมั้ย แต่ไม่รู้จะเป็นนายเอกหรือตัวร้ายดี อิอิ
-
จัดไปให้หนักเลยยยยยย
เหอะๆ ,,
จัดอิหนิงหนักๆ
พลีส !!!
-
ตอนนี้สะใจจริงเชียว...แต่น่าเสียดายที่นายใส่รองเท้าแตะไป
ตบด้วยรองเท้าแตะมันไม่ค่อนเจ็บเท่าไหร่หรอก :m16:
ตอนหน้าขอให้หนิงโดนจัดหนักบ้าง ฮึฮึ
จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่า
-
เก็บมัน !!!
ก๊าซซซซ !!!
-
เริ่ด...
-
:m16:
จัดหนักเลยนายพล 555
ญ่าพึ่งเห็นอิเมจต้อมและหลวงเพราะอ่านทางโทรศัพท์
อยากบอกว่า อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคนอ่ะ
อยากจะกรี๊ดดดดดดดดดดด ยิ่งเห็นอิมเมจแล้วเสียดายต้อมอย่างแรงอ่ะ
ไม่อยากให้ต้อมเปงของใครเลย 555
ส่วนหลวงก็เริ่ด หล่อ ดิบ เถื่อน 555
-
อีเรย์ มันจะจบแน่รึนายพล
กลัวมันไม่ยอมจบจัง
แต่ชะนีหนิงนี่ เอาไปปล่อยป่า ก็ทำให้ป่าแล้ง
เอาถ่วงน้ำ ก็กลัวน้ำเน่า
ทำยังไงก็ได้ แต่จัดหนักมันเลยนะนายพล
-
+1ให้อิ๊กกี่
-
เข้มข้นมาก รอตอนต่อไป
-
เข้ามาพร้อมดอกไม้จันทน์
พร้อมเผาอิหนิงแล้วค่ะ
:fire: :fire: :fire:
-
ยังครับ ยังไม่สาแก่ใจเลย จัดให้หนักๆ ครับ หึหึ :beat:
-
ถูกใจสุด ๆ ๆ
ไม่ต้องออกแรงอะไรมากมาย
ก็จนมุมนายซะแล้ว
แบบนายอะเล่นกันซึ่ง ๆ หน้า
ไม่มีลับหลัง ตอกให้หน้าหงายไปเลย
รอลุ้นว่านังชะนีตัวนี้จะเจอดีอะไรจากนาย
-
จัดให้หนักเลยยย
-
เฮ้อออออออ ขอให้อะไรๆ มันเปนไปอย่างที่คิดเถอะ อย่าหักมุมนะค่ะ พลีส
ตอนนี้พี่หลวงหาย ปล่อยให้ผู้ทรงอิทธิพลจัดการกันเอง แต่อยากเห็นพี่หลวงองค์โหดลงบ้าง อยากรู้ว่าจะน่ากลัวขนาดไหน
-
อยากอ่านใจจะขาด แต่อีกใจก็อยากรอตอนของอิหนิงจะได้อ่านมันส์+สะใจ ไปเลยทีเดียว
อ่านคอมเม้นท์แล้วก็พอจะเดาออกว่าตอนนี้นายจัดหนักอิเรย์มัน
อร้ายยยย อยากอ่าน ข่มใจ ข่มใจ T^T
ขอร้องคุณอิ๊กนะคะ ตอนจบอย่าหักมุมน้า ขอเป็นแบบสวยๆ จบสวยๆ นะค้า~
-
รักนายหลวง
-
- - จัดเต็มเลยนะงานนี้
-
ซะใจจริงๆ
-
อย่าพลาดนะนาย !! เชียร์อยู่วววววววว์
-
สมน้ำหน้า
-
ใช่จัดให้หนัก เอาให้เต็มที่เลยไม่ต้องสงสารแล้วคนเลวพวกนี้
-
อย่าปล่อยให้ลอยนวล
จัดหนักเลยย ย
-
บางทีคนเลวมันก็ต้องใช้วิธีแบบนี้กำราบเหมือนกันนะ....
หนิงกับเรย์นี่ไม่ยอมรามือกันจริงๆ....แต่คราวนี้คงไม่น่ารอดแล้วแหล่ะ
-
ไม่เคยสะใจอะไรขนาดนี้มาก่อน แต่ถ้าชะนีหนิงโดยจะโคตะระสะใจมากกกว่านี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :laugh:
-
สนุกมากคับ
รอลุ้นว่า 2 คน นั้นจะเจออะไร
แต่คิดว่าจัดหนักแน่นอน
แต่เรย์กับหนิงนี่ เลวโคตร :beat:
-
เอาให้จบไปเป็นคนๆ...
ทำไมนะคนเรา ก่อนหน้าไม่เห็นค่า
พอจะกลับมา ก็จะเอาให้ได้
คนแบบนี้ไม่ไหวๆๆ
-
มุกกินเด็กนี่ใช้ได้ตลอดนะ
หรือว่าคนที่คิดแผนนี้ ก็ชอบเด็กเหมือนกัน :laugh:
-
คุณนายยยรู้สึกยังไม่สะใจเลยอ่ะ ขอหนักๆ หน่อยดิคุณนายจะโรคจิตตามอิคกี้ไปแว้วว :z1:
-
สะใจ ๕๕๕
เรย์ตายเพราะเด็ก ตลอดอ่ะนะ = =
โง่จริง ๆ ไม่เคยจะเข็ด หึหึ ๆ
ส่วนหนิง คุณนายเอาให้้เเรงๆเลยนะ
สะใจ !
-
เสียดายเรือนหอ
-
โห่ย อะไรจะซวยขนาดนี้คะพี่นาย แต่อย่างว่าล่ะนะ คนที่ทำอะไรไม่ดีกับคนอื่นก่อนก้ต้องได้รับ
ผลกรรมที่ก่อ เอาให้มันหนักๆเลย พี่นายรึอุตส่าห์ปล่อยวางแต่ก้ไม่วายควงเด็กมาเย้ย
เป็นใครใครก้เจ็บแหละ คนอย่างไอ้เรย์นี่ต้องโดนหนักๆเลย จะได้ไม่มีหน้าไปทำชั่วที่ไหนได้อีก
ครั้งเดียวจอดๆ
*กอดพี่อิกกี้ทีนึง รักนะ มาต่อนะ ลุ้นมาก^^
+1 จริงๆแล้วอยากกดไลค์ให้พันครั้งเลยอ่า><
-
ปิดบัญชีแมงดาเรย์ นายพลสั่งลุย
-
ปิดบัญชีแมงดาเรย์ นายพลสั่งลุย
-
นายเรย์โดนชุดใหญ่ไปแล้ว รอชุดใหญ่ของยัยหนิงนะค่ะคุณอิ๊ก
-
ตามอ่านมาตั้งนาน ทันซักที ฮ่าๆๆๆ เรื่องสนุกมากเลยครับบ
เขียนต่อเร็วๆ น่อ ^^
-
ตามอ่านมาตั้งนาน ทันซักที ฮ่าๆๆๆ เรื่องสนุกมากเลยครับบ
เขียนต่อเร็วๆ น่อ ^^
-
หุหุ
แวะมารอดูนายร้าย^^
-
นี่สิที่รอคอย ตบกันสนั่น
รูปตรงกลางนิคุณนายเหรอครับ
:กอด1: :กอด1:
-
เพิ่งจะได้เริ่มไล่อ่านย้อนหลัง ในที่สุดก็ทันจนได้
ณ เวลานี้เดาไม่ออกจริงๆค่ะว่าเรื่องนี้จะเป็นหลวง-นาย หรือ ต้อม-นายกันแน่
กว่าจะรู้ก็คงจะตอนจบใช่มั้ยคะพี่อิ๊ค
มาถึงตอนปัจจุบัร ทำไมรู้สึกว่าสิ่งที่ไอ้เรย์โดนกับสิ่งที่มันทำกับหลวงและพี่นายน้อยจังคะ น่าจะโดนเยอะกว่านั้นอีกนิดนะคะ
เอาแบบอีเอสได้ยิ่งดีค่ะ
ส่วนอีหนิงเค้าก็กำลังรอชมอยู่นะคะว่าจะมีจุดจบแบบไหน
เป็นกำลังใจให้พี่อิ๊คค่ะ ^^
-
องก์ ๕๕
นั่งคิดอยู่นานว่าจะเริ่มเจาะอีหนิงยังไงดี คิดจนมึนหัวไปหมดแต่ก็ยังหาจุดเริ่มต้นไม่ได้ ไม่รู้จริงๆนะว่าจะเริ่มเลื่อยขามันจากตรงจุดไหน แต่เอาเถอะต้องได้ มันต้องได้ ไม่มีทางที่มันจะเป็นไปไม่ได้ มันทำกับคนที่ผมรักขนาดนั้น ไม่ยอมเด็ดขาด อีกอย่างผมชื่อนายพล ไม่เคยที่ผมจะทำไม่ได้ถ้าหากว่ามีคนมาทำให้เจ็บ คนมันอยากลองลิ้มรสของพิษของคนอย่างผม จัดไปอย่าให้เขาเสียน้ำใจ
"แก มีข่าวเรื่องอีหนิงมาบอก"
อีพัทโทรฯเข้ามาครับ ผมกำลังเตียมคิดแผนต่อไปอยู่พอดี
"ว่ามาแก"
"ผัวเก่ามันน่ะเป็นแมงดานะแก รู้สึกจะอยู่ธนิยะ มีอิทธิพลอยู่พอสมควร ชั้นให้น้องที่ทำงานมันสืบให้นะแก มันมีเพื่อนทำงานอยู่ที่นั่น"
"อืม แค่นี้เองเหรอ"
"บ้าแก ชั้นรู้เยอะกว่านั้นอีก อีต้อยน่ะก็อีหนิงนี่ล่ะแนะนำให้มาทำที่นี่ เหมือนจะหลอกมายังไงไม่รู้เพราะตอนแรกเห็นน้องมันบอกว่าอีต้อยไม่ยอมนะ แต่เอาไปเอามาเหมือนนางจะชอบ โฮะๆ ตอนนี้เหมือนอีหนิงจะโดนเหวี่ยงทิ้งนะ เพราะไม่มีเงินให้ผู้ชายมันมันสูบเห็นน้องมันบอกว่าไอ้นี่มันติดบอลน่ะแก"
"อ้อ เหรอ แล้วอะไรอีก"
"ล่าสุดเหมือนอีหนิงมันจะถังแตกนะอก เมื่อคืนที่พ่อมันมาประกันตัวน่ะ โดนไปหลายดอกอยู่เหมือนกัน"
"ทำไมแกรู้ละเอียดจังวะ เหมือนเป็นคนบ้านเดียวกับมันเลยนะอีพัท"
"อ้าวนังนี่ ชั้นมันระดับไหนยะ อยากรู้อะไรพัชราภาจัดให้"
"แล้วชั้นจะเข้าถึงตัวมันยังไงล่ะแก"
"อืม นั่นสิ ยิ่งตอนนี้มันกลับเข้าไปอยู่บ้านมันแล้วนี่นะ แต่ก็ไม่น่าจะยากแกชั้นรู้ว่าแกทำได้"
"ชั้นไม่อยากทำอะไรให้มันกระโตกกระตากไปแก เดี๋ยวไก่มันจะตื่น"
"แหมนะ อย่ามาทำเป็นแอ๊บนางเอกหน่อยเลยหล่อน ชั้นว่าถ้าเราอยากตบก็บุกไปตบจะยากอะไรยะ ไม่เห็นต้องคิดให้มันหนักหัว ทีมันทำเรามันยงไม่คิดเลย"
"นั่นมันพวกมันนี่แก ชั้นไม่ทำอะไรบ้านๆอย่างนั้นหรอก แกมาหาหน่อยสิคืนนี้"
พอวางสายจากอีพัทไปผมก็กดโทรศัพท์ไปหาคุณวิทย์ล่ะครับ
"ครับคุณวิทย์ ตกลงโดนแค่ไหนนะครับ เรื่องเมื่อคืน"
"อ้อ คุณนาย"
อีกแล้ว เรียกชั้นคุณนายอีกแล้วฟังแล้วแสลงหูยังไงพิกล อารมณ์เสีย นี่ชั้นสถาปนาตัวเองเป็นคุณนายเลยดีไหมเนี่ยชอบเรียกกันจัง
"ก็โดนคดีพรากผู้เยาว์ล่ะครับ น้องคนนั้นอายุ ๑๔ ปี หลักฐานคาตาครับ ทางผู้ปกครองของเด็กเรียกร้องค่าเสียหาย ห้าหมื่นบาท"
"แค่ปรับอย่างเดียวเหรอครับ"
"คือทางทนายของฝ่ายจำเลยได้มายื่นขอประกันตัวน่ะครับคุณนาย ต้องรอเรื่องส่งชั้นศาลก่อน"
"อีกนานไหมครับ"
"คงไม่น่าจะเกินอาทิตย์นึงนะครับเพราะมันเป็นคดีอาญา"
ผมนิ่งคิดอยู่ แสดงว่าตอนนี้มันก็ออกมาลอยนวลสินะ ถ้ามันหนีไปล่ะ ไม่ได้นะ ไม่มีทาง
"แบบนี้มันจะมีโอกาสหนีไหมครับ"
"ไม่ได้หรอกครับ ถ้าหนีคดีเรื่องจะไปกันใหญ่ท่าทางเขาคงไม่หนี"
"แล้วคุณวิทย์อยู่ด้วยไหมครับตอนที่ทางตำรวจเขาสอบพยาน"
"อยู่ครับ ท่าทางเขาดูวิตกกังวลมากเลยนะครับคุณนาย"
"มันพูดอะไรไหมครับ"
"ตอนแรกเขาปฎิเสธท่าเดียวครับ แต่ทางตำรวจเขามีหลักซานแน่นหนาดิ้นไม่หลุด"
คุณวิทย์เล่าอะไรอีกหลายอย่างให้ผมฟังครับ ผมก็นะเก็บข้อมูลสุดฤทธิ์ รอเพื่อนกลับมารวมตัวกันที่ห้องดีกว่า คืนนี้ออกไปหาอะไรทำสนุกๆหน่อย คันมือเต็มทน จริงของอีพัท กับอีหนิงน่ะ ผมไม่จำเป็นต้องคิดแผนการณ์อะไรให้มันสลับซับซ้อนใส่เล่ห์ใส่กลมากนักหรอก คนอย่างมันไม่ควรค่ากับสมองของผมหรอกนะ อยากตบก็ไปตบเลยสิ หึหึ ขอลองรับบทร้ายแบบตลาดๆหน่อยเถอะ รับแต่บทนางร้ายแบบไฮโซมานาน โฮะๆ เปลี่ยนแนวบ้างอะไรบ้างเนอะ
"โจ้เหรอ นี่พี่นายเองนะ"
อยู่ว่างๆครับ คิดอะไรขึ้นมาได้ ดีกว่าอยู่เปล่าๆไร้สาระ เดินไปเดินมาจะถึงเชียงใหม่อยู่แล้วมั้งเนี่ย
"อ้าวพี่นาย ผมเสียใจด้วยนะครับกับเรื่องที่เกิดขึ้น น่าเสียดายจริงๆนะครับบ้านหลังนั้นน่ะ"
มันทำเสียงสูงครับ คงไม่คิดว่าผมจะโทรฯหา
"ขอบใจนะโจ้ เออ เรามีเบอร์ของต้อยไหม"
คือว่าผมเป็นคนขี้เกียจจะคุยมากๆนะครับ ทำไมต้องอ้อมค้อม ไม่ได้พิศวาสอะไรไอ้โจ้นี่ ไม่ได้อยากจะถ่ามข่าวคราว ไม่ได้สนใจอะไรในตัวมัน อีกอย่างคนที่รักพ่อแม่จนยอมให้ท่านชักจูงไปในทางที่ท่านชอบ คือว่ามันคนละสปีชีส์กับผมนะครับ พ่อแม่ผมตามใจมาตั้งแต่เด็ก ตามใจในที่นี้คือ จะเป็นอะไรก็เป็นไป แต่ขอให้เป็นคนดี รู้ว่ามีพ่อมีแม่ รู้ว่ามีครอบครัว คุณนายแม่ผมเคยพูดนะว่าลูกเลี้ยงได้แต่ตัว มันโตขึ้นจะไปเป็นอะไรก็เรื่องของมัน หน้าที่ของคุณนายเธอก็แค่เลี้ยงดูอบรมสั่งสอนให้เป็นคนดี ไม่เอารัดเอาเปรียบใคร ไม่เบียดบังใครและที่สำคัญไม่เบียดบังตัวเอง แค่นี้ก็พอแล้ว คือผมว่าร้อยทั้งร้อยนะเด็กที่ถูกเลี้ยงมาอย่างผมมันจะคิดได้เองนะ เรียนก็เลือกเรียนที่ชอบ งานก็เหมือนกัน เป็นเกย์แม่ก็ไม่ด่า พ่อไม่ว่า เอ๊ะ หรือเพราะว่าผมมีหลาน ไม่เกี่ยวหรอกผมว่านะ เพราะพ่อผมเองก็เคยพูดว่าคนเราเกิดมาแต่ตัว อยากให้ลูกหลานมีครอบครัวมันสุขใจก็จริงอยู่ถ้าครอบครัวดี แต่ถ้าครอบครัวร้านฉานเหมือนพี่ชายผม ท่านเองก็เสียใจ อีกอย่างเวลาสิ้นลมไปลูกจะเป็นไปยังไงถ้าหากว่าพ่อกับแม่มัวแต่มาบังคับจำกัดกฎเกณฑ์ให้มัน คงจะเหมือนปล่อยปลาไหลลงโคลนตม เอาเถอะๆ เรื่องของเขา ผมก็ใช่ว่าจะดี นิสัยแรงๆ แรดๆ แบบนี้ไม่มีใครสอน ซึมซับเอาเอง กรี๊ด
"เอ่อ"
"ไม่ต้องลังเลหรอกโจ้ พี่มีเรื่องจะถามต้อยนิดหน่อยน่ะ"
"ผมลบไปแล้วพี่"
"เหรอ แน่ใจ"
"ครับ"
"โอเคครับ งั้นพี่ไม่กวนนะ แต่เรื่องนี้มันเกี่ยวพันกับพี่หลวงของโจ้นะ"
"อ๊ะ ทำไมอ่ะพี่"
"เราไม่จำเป็นต้องรู้ ไม่มีทางอื่นที่จะติดต่อต้อยได้แล้วใช่ไหมโจ้ พอรู้ไหม"
"เอ่อ แป๊บนะพี่ เหมือนจะจดไว้"
มันคงจะเกลียดอีต้อยมากนะเนี่ยถึงขนาดว่าเบอร์ยังลบออก ลบเพื่อ อย่างผมบันทึกเบอร์ไอ้เรย์ไว้ เวลามันโทรฯมาจะได้รู้ว่าใครโทรฯมาไง หรือไม่ก็หาเวอร์ชั่นอื่น บล็อคสายก็ยังได้ เผื่อว่าวันใดวันหนึ่งเราจะได้มีโอกาสทำอะไรเพื่อเขาบ้าง อย่างเช่นตอนนี้ เพราะไอ้เรย์มันจะได้รับการตอบแทนจากผม ตอบแทนอย่างสามสมให้กับมันที่ไม่รู้จักพอ รู้ว่ามันเจ็บใจแค้นใจ มันเองก็มีความรู้สึก แต่นะพูดยากเหมือนกันเรื่องแบบนี้ มันเจ็บได้ร้องไห้เป็นคนอื่นเขาก็คงเหมือนมันนั่นล่ะ ในเมื่อไม่ยอมจบจะเจ็บอีกสักครั้งจะเป็นไรไปล่ะเนอะ หึหึ
"ขอบใจนะโจ้ พี่ไม่กวนแล้วล่ะ เดี๋ยววันศุกร์นี้เจอกัน"
ผมวางสายไปแล้วครับ ลังเลอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะกดเบอร์ไปหาอีต้อย ไม่รู้ว่าจะพูดกับมันยังไงดี
"ต้อยใช่ไหม"
"เออ ใครวะ โทรฯมาทำไมกูรับแขกอยู่"
มันแว้ดเสียงใส่ผมใส่ผมครับ แหมนังนี่มารยาทการรับโทรศัพท์นี่นะได้คะแนนเต็มมาก
"มีเบอร์ คนชื่อปอนด์ไหม"
"มึงเป็นใครเนี่ย"
"เป็นใครอย่าสนใจเลยต้อย แค่รู้ว่าคนที่กำลังคุยอยู่กับต้อยนี่ล่ะจะทำให้คนที่เขาหลอกต้อยมาทำงานแบบนี้ให้ได้รับกรรม"
"อ๊ะ แก"
"รู้จักใช่ไหม"
"ชั้นไม่ได้โดนหลอก แต่ชั้นเต็มใจมาทำ แกไม่บอกชั้นจะวางสายนะ"
"บอกก็ได้ ชั้นนายเอง"
ผมยอมบอกไปครับ รู้ล่ะว่ามันต้องกรี๊ดใส่ แต่เหมือนมันสะอึกไปพักหนึ่ง
"กรี๊ด อีกะเทย มึงโทรฯมาทำไม อีดวก อีผีปอบ มึงอยากจะโดนตบใช่ไหม"
ผมนี่เอาโทรศัพท์ออกจากหูแทบไม่ทัน อีเวรนี่ เดี๋ยวเถอะมึง
"ใจเย็นๆได้ไหม ฟังก่อน"
"กูไม่ฟัง มึงเคยตบกู อีควาย จะโทรฯมาทำซากอะไร อีนรก"
ด่ากูหลายครั้งแล้วนะมึง เดี๋ยวๆ กัดฟันกรอดเลยผม
"ชั้นรู้นะว่าแกโดนหลอกมาขายตัว ไม่สงสารแม่แกเหรออีต้อย ชาวบ้านเขารุมประนามจนเลิกขายของในตลาดไปแล้วนะ ไม่รู้บ้างเหรอ ภูมิใจเหรอที่ทำแบบนี้น่ะ"
"กรี๊ดไม่ต้องมาสอนชั้น อย่ามาสะเออะ ไม่ต้องมาตอแหล"
"มึงไม่ให้ใช่ไหม ได้ แค่นี้นะอีจอมปลวก"
คิดผิดจริงๆที่โทรฯมาหามัน ผมนี่กัดฟันแน่นเชียว โดนด่าจนหน้าแดงเลยผม หนอยแน่ นังนี่ว่าจะช่วยเหลือซักหน่อย ดันมาด่าซะได้ อารมณ์เสียด่าชั้นใช่ไหม ได้ เราจะได้เห็นดีกัน
"ร้านโอกาเนะเหรอครับ"
คนอย่างผมไม่เคยโง่ ถึงโง่ก็โง่แบบมีศิลปะ กรี๊ดภูมิใจในตัวเอง เป็นยังไงอย่าอยากรู้เลย ก็เพิ่งจะโง่กับอีต้อยไปเมื่อกี๊นี่ไง โมโห
"ค่า ร้านโอกาเนะ"
"คือผมเป็นญาติของปอนด์นะครับ ไม่ทราบอยู่ไหม โทรฯมือถือแล้วไม่ติด"
"อ้อ ไอ้ปอนด์เหรอ อยู่ แป๊บนะ"
เปลี่ยนเสียงทันที แหมนะพอไม่เอื้อประโยชน์ให้นางนี่นะ ไม่สนใจเชิดใส่ชั้นสุดพลัง
"ใครวะ ไม่โทรฯเข้ามือถือกู โทรนเข้าร้านทำไม"
มันมารับสายครับเสียงนี่เข้มเชียวนะ
"อยากรู้ไหมว่าอีหนิงมันอยู่ไหนตอนนี้"
ผมไม่รีรอครับ ก่อนมันจะวางสาย
"มึงเป็นใคร"
"เป็นใครอย่าอยากรู้เลย แต่รู้ไว้ว่าชั้นรู้ว่าตอนนี้อีหนิงมันอยู่ไหน และมันมีเงินมากเท่าไหร่เท่านั้นก็พอ"
"หือ นี่มึงรู้เหรอ"
"เออ ตกลงแกอยากจะรู้ไหมว่าอีหนิงมันอยู่ไหนตอนนี้ ได้ข่าวมันหนีแกมานี่"
"เออ มึงรู้ใช่ไหม มันอยู่ไหน"
เสียงมันเข้มดุมากนะครับคงไม่ใช่หนีธรรมดาแล้วล่ะผมว่านะ
"รู้สิ ออกมาเจอกันหน่อยสิ"
"กูเลิกงานค่ำ"
"กูไม่สนใจ กูถามว่าจะมาเจอกูไหม"
กูมาก็กูไปสิ เชอะชั้นก็มีนะอารมณ์โมโหน่ะ ไม่ใช่พ่อจะมาพูดจาหยาบคายแบบนี้ ไม่ปลื้มนะจะบอก บอกว่าจะเจอไปอย่างนั้นล่ะครับ แต่ใครจะไปเจอมันฝันไปเถอะ มันเป็นกลศึกอ่ะนะ
"มึง"
"ไม่มาก็ตามใจนะ"
"เอาเบอร์มึงมา"
มันเป็นแมงดาอ่ะนะครับต้องเข้าใจ ถ่อยเรียกพ่ออะไรประมาณนี้ ไม่ยากนะถ้าจะทำอะไรที่อยากทำ ผมตั้งใจใส่ใจที่จะทำ อีหนิง นี่จะบอกไว้ว่าแกน่ะไม่ตายดีแน่อีควายในคราบชะนี มากระตุกหนวดชั้นเองนะ สำหรับไอ้แมงดานี่ก็ขอยืมมือมึงตบดีหนิงหน่อยก็แล้วกัน แต่รู้ไหมพอมันโทรฯมาหาผมนี่หน้าชาไปเลยนะ ความคิดโลดแล่นได้ดีจริงๆ ขอบใจนะไอ้แมงดา หึหึ
"อีป้า วันนี้จะออกไปตบอีหนิงอยากไปไหม"
พอเห็นอีป้ามันเดินเข้าห้องมาผมก็ถามขึ้นล่ะครับ
"ที่ไหนแก จะดีเหรอ"
"แปลว่าอะไรยะ ไปหรือไม่ไปนะที่ถาม"
"แหมแก ชั้นก็ไม่เคยนี่นะ"
"ตกลงไม่ไปนะจะได้ไปกับอีพัท"
"ไปซิแก แหมนะ ให้คิดหน่อยก็ไม่ได้"
"คิดอะไรนาน แค่จะตบชะนี"
ช่วงนี้เหวี่ยงค่อนข้างรุนแรง ไม่สนใจ อารมณ์ปรี๊ดขึ้นสูงตลอด ไปทำงานก็นะรีบปั่นงานแล้วคิดเรื่องนี้อยู่ตลอดเวลา ไม่ดีเลยเสียสุขภาพ แต่เอาเถอะ มันจะต้องจบในเร็ววัน ผมเชื่ออย่างนั้น ระหว่างรออีพัทเราก็เมาท์กันล่ะครับ เอาไปเอามาอีป้ามันเมาท์ว่ามันก็เปรี้ยวไม่น้อยนะตอนเรียนมัธยมน่ะ คบแต่เพื่อนผู้ชาย ทำตัวเป็นนักเลงโต แหมนะแล้วมาบอกไม่เคยตบตีใคร นังนี่สตอเบ้อเร่อได้อีก
"โอ๊ย รถติดมากขอบอก อารมณ์เสีย"
พอคุณนายเธอมาถึงก็บ่นมาตั้งแต่ร้อยเมตรครับ ลืมบอกผมลางานมาครึ่งวัน เหอๆ อินจัด ทำงานไม่ได้หรอกครึ่งหลังมันปรี๊ด ความดันมันสูงกลับมาก็คิดแต่เรื่องนี้ล่ะครับ โทรฯหาคนนั้นคนนี้วุ่นวายไปหมด หัวฟูสินะที่เขาเรียก อิอิ
"ตกลงไปตบมันที่ไหนนะแก"
"ตะวันแดง"
"หือ คืออะไรยะตะวันแดง"
"แหมกระแดะนะยะอีพัท ก็ตรงคลองตันนั่นไง ทำเป็นไม่รู้จัก"
อีป้ามันตอบแทนครับ ขอบอกผมก็ไม่เคยไปหรอกนะ
"อ้าว ชั้นไม่รู้นี่แก ทำไมต้องตะวันแดงตะวันดำนั่นล่ะ"
"ชั้นก็ล่อลวงมันไปสิว่าไปเจอกันที่โน่น"
"ยังไงยะ มันจะยอมออกมาเหรอ"
"แหม ชั้นมีความสามารถก็แล้วกันแก"
ทั้งสองคนมันทำหน้างงครับ ผมคุยกับไอ้ปอนด์มันแล้ว มันยินดีทำตามที่ผมแนะนำ มันเป็นแผนของผมเอง บทสนทนาระหว่างผมกับไอ้ปอนด์ก็ไม่มีอะไรมาก แต่ก็พอจะทำให้คิดต่อไปว่าควรจะทำยังไงต่อไปดี
"ตกลงมึงรู้เหรอว่าอีหนิงมันอยู่ที่ไหน"
"ใช่กูรู้ ตอนนี้มันอยู่บ้านกับพ่อมัน"
"ฮึ ดีกูจะไปลากคอมันมา"
"เดี๋ยวสิ แค่ลากคอมันมามันก็คงไม่ยอมหรอกนะมึง นั่นบ้านมันนะ ทำไมมึงไม่วางแผนดีๆหน่อยล่ะ"
"มึงมีแผนเหรอ ยังไง"
"ก็นัดมันออกมาว่าจะเอาเงินมาคืนมัน มึงไถเงินไปเยอะไม่ใช่เหรอ เท่าที่มันเผามึงไว้น่ะ"
"หนอยแน่อีหนิง"
"นั่นล่ะ บอกมันว่ามึงได้เงินก้อนมาจะคืนมัน ตอนนี้มันร้อนเงินอยู่"
"อืม ได้ แล้วไงต่อ"
"ก็นัดมันมาเจอ มึงก็ไปคุยกับมันดีๆ อย่าใช้ความรุนแรง"
"ยังไงวะ มันทำกูแสบ กูไม่ยอมหรอกนะ"
"เออน่า เชื่อกู มึงอยากจะได้ตัวมันไปทำไมล่ะ ที่มึงต้องการจริงๆคือตัวมันหรือว่าเงินของมันกันแน่"
มันนิ่งไปครับ ฮึฮึ อย่ามาให้ตอกนะ เพราะชั้นค้อนใหญ่ตอกจมดินเลยนะจะบอก
"กูไม่เคยรักมัน"
"เงินใช่ไหมที่มึงต้องการ งั้นทำตามที่กูบอก จบงานนี้มึงอาจจะโชคดีได้เป็นล้านก็ได้"
"เฮ้ย ยังไงวะ ไม่มีทาง"
ผมขี้เกียจจะเล่าครับ เบื่อคนไม่ฉลาด เอ๊ะ หรือว่ามันก็ฉลาด แต่ว่าผมฉลาดกว่า โฮะๆ เชิดใส่ แต่ก็นะจะใช้เขานี่นะจะมามัวแต่อ้างตนว่าฉลาดใครมันจะโง่ล่ะทีนี้ คนฉลาดถ้าไม่มีคนโง่คอยฟังเขาจะเรียกว่าเราฉลาดไหมนั่น ไม่มีทาง ผมก็เล่าแผนให้มันฟังล่ะครับ ไม่น่าเชื่อนะว่าจำนวนเงินกุขึ้นมามันจะทำให้คนเราหน้ามืดตามัวได้
"ว้ายตาย ภูธรมากย่ะแก มานัดอะไรมานัดแบบนี้ยะ"
พอไปถึงอีนังพัทก็กระแดะสำแดงฤทธิ์ล่ะครับ เพราะบรรยากาศมันลูกทุ่งๆ แต่ผมว่าน่านั่งดีออกนะ คนที่มาส่วนใหญ่เป็นคนทำงาน คือมากินมาดื่มกันจริงๆ ไม่ได้มานั่งปั้นหน้าสวย ใช้ส้อมจิ้มนั่นจิ้มนี่เข้าปาก เคี้ยวแต่พองามสายตาก็คอยกวาดหาเหยื่ออะไรประมาณนั้น เหอๆ ที่นี่ไม่ใช่แบบนั้น ไม่เห็นมีใครจีบปากจีบคอกินแบบนั้นนะ เสียงคุยกันคลอกับเสียงเพลงดังสนั่นจนไม่รู้ว่าเสียงอะไรเป็นเสียงอะไร
"เอาน่าแก น่านั่งออก เนอะป้าเนอะ"
"นั่นสิ แต่ก่อนชั้นเคยมานะสมัยเรียนรามฯ มาออกบ่อย"
"ว้าย อีป้า อยู่มานานเพิ่งจะมาเผยนะยะ ไม่ยักรู้ว่าหล่อนก็บ้าน"
"อีปอบ บ้านแล้วไง ขอบอกที่นี่มีแต่ผู้ชายบ้านๆน่ากินๆทั้งนั้นนะยะ ทำเป็นมองข้าม"
"ว้าย ไหนยะ จริงเหรอ"
"แหมนะ ลายออกนะอีพัท ไหนบอกยึดมั่นจริงใจกับไอ้โจ้"
ผมดักคอมันครับ แรดนอโผล่เลยนะ
"ว้าย ลืมตัว ไหนเนี่ยอีหนิงน่ะ ชั้นอยากจะตบมันเต็มทีแล้ว"
เปลี่ยนเสียงทำท่าใหม่ทันที น่าตบจริงๆนังนี่
"ใจเย็นๆ โน่นมันอยู่โน่น"
ผมเห็นนานแล้วล่ะครับ ไม่เคยเห็นหรอกนะไอ้ปอนด์อะไรเนี่ย แต่อีหนิงนี่สับแหลกมายังไงก็จำได้ แหมนะอีนี่หน้าเงินเหมือนกันนี่นะ คำว่าเงินนี่มันมีอิธิพลเสียจริง ไม่คิดว่าจะง่ายดายขนาดนี้ หึหึ อีผีปอบมึงเตรียมสะอื้นได้เลย
"มาเดี๋ยวชั้นจะไปกระชากหัวมันเอง"
"เดี๋ยว"
ผมดึงมือมันไว้ก่อนครับ ต้องรอดูสถานการณ์ก่อนว่ามันเป็นไปตามแผนที่วางไว้ไหม
"แต่ถ้ามีอีหน้าโง่โผล่มาอีกตัว อีนั่นน่ะชั้นยกให้แกเลยนะ"
To Be Continued
-
ผมพูดขึ้นครับแล้วลากมืออีพัทไปหาที่นั่งหลบมุม มุมที่จะมองเห็นหลังอีหนิงได้ถนัดตาทุกความเคลื่อนไหว ผมเห็นหน้าไอ้ปอนด์มันแล้วล่ะครับ หน้าตาดูสะอาดสะอ้านท่าทางแบบผู้หญิงชอบเลยนะ ตัวสูงใหญ่กล้ามโตเชียวมีไรหนวดเสน่ห์ด้วยนะเออ ลายสักนี่ลอดแขนเสื้อยืดออกมาจนถึงมือมันเลยนะ ถึงว่าอีหนิงมันถึงติด
"ใครจะมาแจมอีกเหรอยะ"
"เมียเก่าผัวแกไง"
มันสองคนทำหน้างงๆ
"อย่าบอกนะว่า"
"เออ อีต้อยนั่นล่ะ"
"มันจะมาทำไม"
"ไม่แน่ใจว่าจะมาไหม แต่ส่งข้อความไปแล้ว ถ้ามันโง่มันน่าจะมา"
"แกทำอะไรของแกนาย แกไปดึงมันมาเกี่ยวทำไม มันจบไปแล้วนะอีต้อยน่ะ"
อีป้ากำลังเทศนาธรรมขึ้นอีก
"ใช่มันน่าจะจบไปแล้ว แต่แกรู้ไหมว่าอีต้อยนี่ล่ะที่เป็นคนบอกเรื่องชั้นกับไอ้หลวงให้อีหนิงมันฟัง ทุกอย่างหลังจากที่อีหนิงมันรู้ว่าหลวงมันมีแฟนเป็นชั้น"
"แกหมายความว่ายังไง"
อ๊าย ต้องเล่าอีกแล้ว อารมณ์เสีย จะเข้าใจอะไรได้เลยเป็นไหมเนี่ย
"ก็อีหนิงมันสืบเรื่องชั้นกับไอ้หลวงไงแก อีกอย่างคนที่เผาเรือนหอชั้นก็นั่นไง ผัวเก่าอีหนิงนั่นไง และคนที่พาไปคืออีต้อย"
"หา แกรู้ได้ไง"
หึหึ จะไม่รู้ได้ยังไง ก็คุยกับไอ้ปอนด์นานสองนาน มันไม่รู้ว่าผมเป็นใครนี่ พอคนเรารู้เรื่องที่กระตุ้นใจมากกว่า เรื่องเลวอย่างอื่นมันก็ไม่สนใจหรอก คือแบบนี้ครับ ผมก็ซักมันล่ะครับหลังจากที่เล่าว่าอีหนิงมันมีเงินมากเกือบล้านประมาณนี้และอีกอย่างผมก็ใส่ไฟไปว่าอีหนิงมันมีเด็กใหม่ มาอยู่คอนโดฯด้วยกัน ซื้อเบนซ์สปอร์ตให้ อะไรประมาณนี้ หึหึ ผมก็เลยเลียบๆเคียงๆไปถึงอีต้อย มันก็เล่าล่ะครับ เอาไปเอามามันก็บอกว่าอีต้อยจ้างมันอีกทีหนึ่งให้ไปเผาบ้านที่สระบุรี มันบอกยังไม่พอจ่ายค่าบอลเขาเลยนะตั้งสามหมื่น ผมเองไม่จำเป็นต้องถามหรืออยากรู้ว่าใครจ้างมาอีกที หึหึ มึงเผาเรือนหอกูเหรอ งั้นก็ลองรู้สึกแบบเดียวกันบ้างสิอีหนิง แต่ก็อย่างว่าคนอย่างผมจะไปมีพิษสงอะไรไปทำร้ายคนอื่นเนอะ โฮะๆ มีแต่จัดหนักๆเท่านั้นเอง หนักๆนั่นล่ะใช่ เบาบางเราไม่ทำ เหอๆ
"ต๊าย เลวร้ายมาก นี่อีต้อยมันจะมาจริงเหรอ"
อีพัทนี่กัดฟันกรอดเชียวครับ
"แล้วแกคิดว่าจะมาไหมล่ะ ชั้นแค่ส่งข้อความไปว่า "มีเรื่องจะเคลียร์ เงินในส่วนสินสอดจะคืนให้ จากโจ้" อะไรแบบนี้น่ะ"
คือตอนส่งผมก็ใช้อีกเบอร์ล่ะครับส่ง เพราะถ้าเอาเบอร์เดิมส่งมันคงจะรู้ว่าผมทำ หึหึ ถ้ามันฉลาดมันก็ไม่จำเป็นต้องมา แต่ถ้ามันโง่ มาเลยจะให้อีพัทตบให้หน้าแหกไปเลย
"มันจะมาเหรอแก ชั้นว่ามันน่าจะคิดได้นะว่าไม่ใช่ไอ้โจ้"
อีป้ามันทำท่าคิดครับ ผมก็ว่าอย่างนั้นล่ะ มันคงไม่โง่ดักดานที่ใครต่อใครจะหลอกได้ง่ายๆ แต่นะ เหอๆ เงินนี่นะไม่เคยเชยไม่ว่ายุคไหนสมัยไหน ผมเชื่ออย่างนั้น
"นั่นไง มาโน่นแล้ว"
เพื่อนสองคนหันมองตามสายตาของผม
"แกไปรอที่ลานจอดรถอีพัท จัดหนักนะ เดี๋ยวชั้นล่อมันไปให้"
"ว้ายแก มันจะเหมือนรังแกชะนีไหมอ่ะ"
"แล้วแกเห็นคนที่มากับมันไหมล่ะอีป้า"
ผมบอกให้มันดูอีกที น่าจะเป็นแมงดาจากที่ร้านมันนั่นล่ะครับ หึหึ ดีจะได้ไม่มีใครมาใครหาว่ารังแกเพศที่อ่อนแอกว่า
"ดีจัดไปแก คันมือมาก ขอตบหนักๆสักที"
ผมหยิบโทรศัพท์ออกมากดข้อความยุกยิกๆอยู่ ส่วนอีพัทกับอีป้าเดินออกไปแล้วครับ พอมันสองคนพ้นตาไปผมก็กดส่งข้อความทันที พอส่งข้อความเสร็จผมก็คอยมองอาการ อีต้อยมีปฎิกริยาทันที มันเหมือนคุยอะไรกับผู้ชายคนที่มันพามาแล้วเดินออกไปนอกร้าน ส่วนอีหนิงเหมือนโดนไอ้ปอนด์นั่นขู่บังคับอยู่ อีหนิงน่ะของตาย ยังไงผมก็กำชับไอ้ปอนด์ไว้แล้ว ส่วนตอนนี้ขอจัดชุดเล็กก่อนนะ หนอยมาด่าชั้นว่าอีควายเหรออีต้อย มึงเตรียมตัวปากแตกได้แล้ว ผมเดินออกไปทันทีครับ
"ว้ายตาย นึกว่าใคร โลกกล๊มกลมนะ คนคุ้นเคยนี่เอง"
เสียงอีพัทแหลดังออกมา
"อ๊ะ อีกะเทย แกมาที่นี่ทำไม อย่าบอกนะว่ามากับไอ้โจ้"
"อ๊ะแน่นอน โจ้รออยู่ทางโน้น"
ต๊าย ไม่ยักรู้ว่าอีพัทนี่ก็กรดดีๆนี่เอง ลานจอดรถมันมีคนอยู่ล่ะครับ มันไม่ได้เงียบสงบพอที่จะตบได้โดยไม่มีใครเข้ามายุ่งเกี่ยว อีพัทมันเดินจูงแขนอีป้าไปทางข้างๆร้าน รู้สึกถัดไปมันจะเป็นสะพานเหมือนทางด่วน ปลอดคนครับ มันไม่กลัวผู้ชายตัวใหญ่ที่มากับอีต้อยเลยนะ
"ไหน ไอ้โจ้อยู่ไหน"
"แต่งตัวท่าทางจะเป็น อิอิ เนอะ"
"อะไร อีกะเทย อย่ามาสำบัดสำนวนนะ ไอ้โจ้อยู่ไหน เสียเวลาทำมาหากินชั้น"
"นี่ไง โจ้น่ะ"
"กรี๊ด อีกะเทย แก แกหลอกชั้น อีควาย"
อีพัทมันชี้ลงไปที่เท้ามันครับ ไม่ชี้เปล่าๆ ปรี่เข้ากระชากแขนอีต้อยมาตบ ฉาดๆๆ หลายฉาด ไอ้ผู้ชายมันปรี่เข้าหา ผมก็วิ่งไปกระโดดถีบกลางหลังมันครับ ไอ้ตัวโตหัวขมำไปทันที
"กรี๊ด กรี๊ด"
"อีผีปอบ แกด่าชั้นใช่ไหมหา แกเป็นใครกล้าดียังไงอีชะนี"
อีพัทมันพูดแบบกัดฟันนะครับ ไม่ดังมากแต่เน้นคำ
"แกมาทำชั้นทำไม อีกะเทย อีตุ๊ด แกได้ไอ้โจ้ไปแล้วนี่ กรี๊ด"
"อย่ามาตอแหล แกเป็นคนพาไอ้เชี่ยนั่นไปเผาเรือนหอเพื่อนรักชั้น แกต้องรับผิดชอบ นี่แน่ะๆ"
"กรี๊ดๆ ช่วย"
"ใครช่วย ช่วยตบเหรอ นี่แน่ะอีเปรต"
กรี๊ด อีป้าครับ เข้ามารุมตบรุมดึงช่วยอีพัท น่าสงสารจังเลยเนอะอีต้อย ชะตาขาดแล้วมึง ส่วนไอ้นี่ผมก็เตะต่อยมันมือมันเท้าไปเลยล่ะครับ ไม่เห็นจะเก่งตัวใหญ่ซะเปล่า ต่อยมาก็เหมือนไม่ได้ฝึกฝน ผมนะหลังจากตบกับอีหนิงก็ปวดตัวนิดหน่อยล่ะครับ แต่วันนี้ปลิวพริ้วมาก อิอิ ยกขาแบบว่าก้านคอๆ ไอ้นั่นมันหมอบไปแล้ว ผมจึงเดินเข้ามาหาเพื่อนทั้งสอง เลือดจากปากอีต้อยไหลออกมาเปรอะเปื้อนหน้าตามัน อุ๊ยตาย น่าสมเพช
"มึงใช่ไหมที่พาคนไปเผาบ้านผัวกู"
ผมเหมือนมีวิญญาณเข้าสิงครับ เสียงกับหน้าไปแล้วขนาดผมยังรู้สึกเลยว่าผมเปลี่ยนไป หน้าร้อนมาก ผมจิกหัวมันขึ้นมา
"กรี๊ด ไม่เกี่ยวกับชั้น อีหนิง อีหนิงมันจ้าง"
"แต่มึงก็ทำ อีงูพิษ ถ้าหากแม่ผัวกูนอนอยู่นั่นมึงจะรับผิดชอบยังไง ชีวิตมึงอีกสิบคนมึงจะเอามาทดแทนได้ไหม อีชาติชั่ว เพียะ สัตว์นรก เพียะ ปึ๊กๆ"
"อีนาย พอๆ เดี๋ยวมันตาย พอแล้ว"
เสียงอีป้าครับมันดึงผมออกมาจากร่างที่กำลังแปรสภาพไปเป็นศพในอีกไม่ช้า ทั้งเท้าทั้งกำปั้น เสียงเพียะๆ นั่นไม่ใช่แบมือนะครับ กำหมัดแน่นๆแล้วตบทางด้านหลังมือ ผมเลวเนอะ โหดใช่ไหม ใช่ผมว่าผมโหดทำเกิดกว่าเหตุน่าจะให้ทางเจ้าหน้าที่เขาจัดการเองไม่น่าที่จะลงไม้ลงมืออะไรแบบนี้เนอะ อ้อเหรอ แล้วให้เขาบอกว่าจำคุกห้าปีในโทษฐานทำลายข้าวของผู้อื่น หรือมีเจตนาทำให้ผู้อื่นอาจจะถึงแก่ชีวิตอะไรแบบนี้เหรอ เชิดใส่ อันนั้นค่อยว่ากันหลังจากที่มันกราบเท้าผมก่อน ก็แทนคุณนายแม่และความตั้งใจของสามีผมที่มันอุตส่าห์สร้างบ้านหลังนั้นมาด้วยน้ำพักน้ำแรงด้วยความรัก แม้ว่ามันจะเป็นความตั้งใจที่ะทำเพื่ออีหนิงก็ตามเถอะ แต่คนที่ทำทุกอย่างเพื่อความรักแบบนี้ มันเป็นใครมันมีสิทธิ์อะไรที่เห็นแค่เศษเงินแล้วจะมาเผามาทำลาย
"กราบตีนกูเดี๋ยวนี้"
"อีนาย"
เสียงอีป้ากับอีพัทครางออกมาเหมือนไม่เชื่อหูมันล่ะครับ ผมพูดจริงทำจริง
"กราบตีนกูเดี๋ยวนี้ ก่อนที่มึงจะเจ็บมากกว่านี้ อีสัตว์"
"อีนาย"
อีกครั้งครับ ผมทำเกินไปผมรู้ ตั้งใจจะจะเหยียบหน้ามันนะแต่โดนเพื่อนดึงออกไปแล้ว กรี๊ด อารมณ์เสีย
"พอๆแก แค่นี้มันก็จะตายอยู่แล้ว ไปๆเดี๋ยวตำรวจมา"
"เดี๋ยวสิอีป้าแล้วอีหนิงล่ะ"
"ขึ้นรถก่อน เดี๋ยวบอกแผน"
ยังไม่หายโกรธนะสั่นเลยผม เจ้าเข้าองค์ลง แต่อีป้ามันก็ลากไปขึ้นรถล่ะครับ แต่ไม่ได้ขับออกไปไหน ผมสูดลมหายใจเข้าปอดอยู่หลายทีกว่าจะสงบ
"จะเอาไงแก ไม่ใช่มันไปไหนต่อไหนแล้วเหรออีหนิงน่ะ"
อีพัทพอมันเห็นผมดีขึ้นไม่สั่นมากมันก็พูดขึ้นล่ะครับ
"เออน่า เชื่อมือชั้น ว่าไงป้าเงียบเชียว"
ผมหันไปมองอีป้าครับนั่งหน้าเครียดเชียว
"กำลังสวดมนต์ให้แกอยู่ไง อีนี่เมื่อกี๊ชั้นไม่เคยเห็นเลยนะกับสิ่งที่แกทำน่ะ"
หน้าตามันจริงจังมากครับ ผมก็อึ้งไปสิ เหอๆ
"ชั้นก็ไม่คิดเหมือนกันล่ะแก คงโมโหมาก"
"ค่าคุณนายขา คุณสามารถฆ่าคนตายได้เลยนะชั้นว่าน่ะ"
"คงงั้นล่ะแก ชั้นรู้แล้วล่ะเวลาคนเราโมโหจนลมออกหูน่ะมันเป็นยังไง อะไรก็คงฉุดไม่อยู่"
"มีสติหน่อยสิแก จะทำอะไรก็อย่าให้มันไม่สามารถควบคุมได้ ถ้าอีนั่นมันตายขึ้นมาจริงๆมันจะไม่ใช่แบบนี้นะ"
มันก็จริงของอีป้าครับ ผมก็นิ่งคิดอยู่ ซึมไปเลยผม
"เอาน่าแก มันไม่ตายหรอกน่า คนเลวๆแบบนั้นน่ะตายยาก"
"แล้วไม่กลัวมันจะมาเอาคืนเหรอ"
"นี่ไง คุณวิทย์ครับ"
ผมนัดไว้หมดแล้วครับ ไม่ได้ฉลาดนะแต่ไม่ได้โง่คิดการใหญ่ขนาดนี้จะมาทำเล่นๆเหยาะแหยะเหรอ คงไม่ใช่ผมหรอกนะ พอวางสายจากไอ้ปอนด์ผมก็กดหาคุณวิทย์ทันทีสิครับ คุยกับอีคริสด้วยบอกรายละเอียดไปไม่มากแต่พอรู้ว่าควรพูดอะไร สามีผมมันแจ้งความไว้ที่โน่นล่ะครับ พอแจ้งคุณวิทย์ไปเขาเป็นตำรวจนี่นะ จะประสานงานอะไรกับตำรวจด้วยกันมันคงไม่ยาก ผมนัดเขาให้มารอแถวนี้ล่ะครับ พอสบโอกาสก็แบบนี้ล่ะ รออยู่สักพักเขาก็มาผมก็ออกไปเจอครับ
"จับมันไปก่อนนะครับ เดี๋ยวนายจะตามไปที่โรงพัก วิวาทกันนี่เสียค่าปรับเท่าเดิมใช่ไหมครับ"
"เอ่อ คุณนายจะไปไหนต่อครับ"
"ก็ที่บอกคุณวิทย์ไว้น่ะครับ รบกวนคุณวิทย์พาอีนั่นไปส่ง สน ก่อนเดี๋ยวนายจะแจ้งอีกที"
"ครับๆ แล้วเขาอยู่ไหนครับ"
"ข้างร้านโน่นน่ะครับ พัทแกพาคุณวิทย์ไปดูอีนั่นหน่อย"
ผมบอกอีพัทไปครับมันออกมายืนนอกรถกับอีป้า ผมไม่อยากไปเห็นสภาพอันน่าเวทนาที่เกิดมาจากฝีมือของผมและผองเพื่อน อิอิ ใครว่าผมร้าย ผมไม่ร้ายนะ เคยได้ยินเพลงเขาบอกว่า "ผู้หญิงก็เหมือนงูพิษที่ไม่คิดจะทำร้ายใคร แต่ถ้าหากโดนทำร้ายใจ จะยอมตายเพื่อป้องกันตัว" แล้วผู้หญิงผสมผสานกับผู้ชายอยู่ในร่างเดียว เป็นส่วนผสมที่ลงตัวเลิศล้ำ อ๊าย แบบผมล่ะ จะเปรียบกับอะไร คงจะแม่งูพิษสินะ เชิดใส่ ก็รู้นี่ว่าชั้นมีพิษยังอยากจะมาลองดี ก็รับไปสิพิษร้ายแรงน่ะ จะมาครวญครางเพื่ออะไร สะบัดบ๊อบ
"มันออกมาโน่นแล้ว"
อีพัทมันสะกิดบอกผมครับ หลังจากที่นั่งรออยู่นานพอสมควร
"แล้วไอ้นั่นน่ะเหรอผัวใหม่มัน"
อีป้าถามบ้างครับ คงหายวิตกกังวลแล้ว
"อืมใช่"
"ว้ายแต่ท่าทางคงจะโดนไอ้นั่นตบเอาอยู่นะพวกเธอ ดูกระชากแขนสิ"
"นั่นสิ มันยังไงกันอีนาย แล้วเมื่อไหร่พวกชั้นถึงจะได้รู้แผนซะทีละ"
"อีกไม่นานแก ตามไปอีพัท"
คงเป็นไปตามแผนที่ผมบอกไว้ไม่มีผิด หึหึ ในะรหว่างตามมันไปผมก็ค่อยๆเล่าล่ะครับว่าผมจะทำอะไร คอยดูก็แล้วกัน แจกชั้นมาสิบแกเตรียมรับคืนไปเลยล้านเท่าอีหนิง
Written by eiky
Ps.คิดว่าน่าจะไม่เกิน ห้าตอนก็คงจะจบล่ะครับ ต้องไปทำงานหลวง อิอิ
ขอถามหน่อย ถ้าผมจะรวมเล่มนี่จะมีคนอุดหนุนไหมอ่ะ อยากรวมเล่มกะเขาเหมือนกันน้า จะได้มีงบช่วยเล้า อิอิ หลายเรื่องแล้วเหมือนกันที่ผมเขียน ตอบหน่อยน้าคร้าบ จุ๊บๆๆ
-
:L1:
-
ทำหนังสือไตรภาคไปเลยครับ นิยายมันส์ๆแบบนี้ ต้องมีต่อน๊า ชอบๆๆ
-
:really2: :really2: :really2:
เจอบาทาไปเยอะเหมือนกันนะต้อย
ก็สมควรอยู่หรอก ....
-
สนับสนุนให้รวมจ้า เอาเรื่อง พอ่หมีขาวกับแม่หมีด้วยจะดีใจเป็นที่สุดคะ :mc4:
-
สบัดบ๊อบ พี่นายอย่าได้สนใจคนเลวๆพันนั้น
พวกมันตายยากจะตายไป อย่าได้สนใจ เหอๆ :fire:
-
เอาสามเรื่องพร้อมกันเลยก็ได้ค่ะคุณอิ๊ก
น้องภูมิ น้องปุ่น นายพล
อยากได้หมดเลยอ่าาาาา >.<
-
ถ้าจะรวมเล่มผมขอน้องภูมิ 1 ชุดครับชอบมากก
แล้วจบจากเรื่องนี้พี่อิ๊กไม่มีโครงการต่อไปเหรอครับ
:กอด1:
-
:laugh:
ช๊อบชอบ อิ๊อิ๊
-
ยกมือเห็นด้วยกับการรวมเล่มค่ะอิ๊กกี้
ตอนนี้ก็แซบเหมือนเดิมอิ๊กกี้ไม่เตยทำให้ผิดหวังจิงๆ o13
-
สนับสนุนค่ะ จอง1ชุดทันที
ยังๆๆ ยังๆไม่ร้ายเท่าไหร่ ว่าแต่ เรย์จะโดนแค่นี้จริงเหรอค่ะ
อิหนิง ต้องโดนหนักๆกว่านี้เยอะๆถึงจะสาสมค่ะ
-
หากคุณพี่จะรวมเล่ม คุณของจองล่วงหน้า 1 ชุดเจ้าค่ะ แตราคาอย่าเกิน 700 นะ เดี๋ยวสู้ไม่ไหว อิอิ
อยากรู้มากค่ะ ว่าชะนีหนิงจะโดนอะไรบ้างอ่ะ คุคุ
-
รวมสิ สนับสนุน
-
o18สะใจ
-
รวมเลยค่ะ เห็นด้วยๆ
ทุกเรื่องเลยนะคะ ชอบมากค่ะ :o8:
-
ใครดีดีตอบ ใครชอบตอบแทน ใครร้ายร้ายแสน ให้เหมือนแม้นที่ทำเรา
จัดทำเลยจ้า
-
สะใจอีต้อยมากกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ
หึหึหึ
อยากรู้แล้วซิคะว่าแผนที่พี่นายจะจัดการอีหนิงมันเป็นยังไง หึหึหึ
ปล.อยากได้เก็บไว้เป็นคอเลคชั่นเลยค่ะพี่อิ๊ค หนังสืออ่ะ แต่ขอแบบราคาเอื้ออาทรจะได้มั้ยคะ เหะๆ
-
อยากมีไว้ในครอบครองค่า หนับหนุนรวมเล่มเต็มที่
-
ทำเลยค่ะ ซื้อแน่นอน
จองก่อน 1 ชุด
:L2: :L2:
-
อิต้อยเจอจัดหนักไปคนแรก
ส่วนอิหนิงคงอีกไม่นานชิมิค่ะพี่นาย :z2:
-
+1 ค่ะ
ยกมือสนับสนุนด้วยคนค่ะ
คุณนายพลของเราเธอแรงได้ใจค่ะ
-
ยกมือสนับสนุนสามเรื่องเหมือนกันค่ะ
น้องภูมิ น้องญีปุ่น นายพล
โดยเฉพาะเรื่องน้องญีปุ่นกับนายพล
ได้ใจคนอ่านมากมาย .... :pig4:
-
โอ๊ยย จะเป็นลม นายแรงอ่ะ ใจเย็นๆลูก
-
ชอบค่ะ
เอาอีก ~~~~~~~
-
นาย ก็ร้ายพอได้อยู่นะ แต่อย่างว่า กับคนบางเผ่า เบาๆมันไม่รู้สึกหรอก
-
หึหึ
บอกได้คำเดียวว่า....สะใจ!!!
ปล.รวมเล่มก็ดีนะเออ อยากได้อยู่เหมือนกัน แต่รู้สึกว่ามีหลายเรื่องเลย เลย.....คิดหนักหน่อย 55+
-
สุโค่ยยยย ออกหนังสือก็ดีน่ะ
-
จะจบแล้ว :impress2: แต่กำลังมันส์เลย
ส่วนเรื่องรวมเล่ม ตามสะดวก ฮ่าๆ
-
ใกล้จบแล้ว คิดถึงน้องต้อม :o12:
-
รวมครับรวม
แต่ว่าขอเวลาเก็บเงินหน่อยนะ
ดูท่าว่ามันจะเยอะเอาการเหมือนกันนะครับเนี๊ยะ
ช่วงนี้ก็หลายเรื่องอยู่เหมือนกัน
นายสะใจอิอิ
อยากได้แรงกว่านี้อีกรอดูตอนจบของนางหนิง o13
-
แรงส์ ได้อีกกกก จัดหนักกก เอาอีกเอาให้อยุ่ 5555+ :laugh:
น่าสนใจอยู่ค่า รวมเล่มเรื่องใดบ้างจะรออุดหนุนเจ้าค่า :L2:
-
อุดหนุนแน่นอนค่ะ นิยายนายเอกมันส์ๆสะใจแบบคุณนายต้องซื้อเก็บไว้! :fire:
-
ขุดราก ถอนโคนให้หมด
อย่าเอาไว้
จัดไปนายขราาา
-
จัดไปคะ นายพล
อุดหนุนแน่นอนค่ะ ไม่พลาด 555+
-
o13
+1
-
จัดหนักอีก อิปลวกพวกนั้น :m16:
-
อยากได้พ่อหมีแม่หมี
NC เยอะๆ
อิอิ :o8:
-
เข้มข้น กระชับ ฉับไว สะใจ เหมือนเดิมค่ะ
อ่านแล้วสะใจ คลายเครียดได้มากเลย (แลดูนิยมความรุนแรงโนะ)
:จุ๊บๆ: +1 ให้เลยค่ะ มันมาก
************
ตอนที่ 53
เซนต์ ไม่ต้องมี ต์ นะคะ เซ็น เฉยๆ
ปาฏิหารย์ ตกสระอิไปนะคะ ต้องเป็น ปาฏิหาริย์
ตอนที่ 55
แผนการณ์ คำนี้ไม่ต้องมี ณ์ นะคะ แผนการ เฉยๆ เพราะ การ แปลว่า งาน เรื่องที่ทำ แต่ การณ์ นี้แปลว่า เหตุ เค้ามูล ใช้กับ เหตุการณ์ สถานการณ์
พริ้ว คำนี้ต้องควบกล้ำ ล นะคะ เป็น พลิ้ว
พริ้ว ที่ควบกล้ำ ร ไม่มีใช้ในภาษาไทยนะคะ
-
ผมชอบเรื่องนี้เรื่องเดียวอ่า ถ้ารวมจิงขออย่าพึ่งจบได้ป่ะ แล้วก็เครียเรื่องต้อมด้วยอยากรู้ว่าจะเป็นไงต่อ
ชอบต้อมจิงๆๆ อย่าให้มีคู่เอาแบบเป็นเรื่องของต้อมเลยก็ได้ ถ้ามีจะช่วยอุดหนุนคับ
-
เป็นช่วงคุยโทรศัพท์กับโจ้ ต้อมน่าจะเป็นโจ้นะค่ะ
"ไม่ต้องลังเลหรอกต้อม พี่มีเรื่องจะถามต้อยนิดหน่อยน่ะ"
มียัยต้อยมาร่วมโดนจัดหนักอีกหนึ่งด้วย ตอนหน้าขอจัดหนักของยัยหนิง มันมากค่ะ
-
มันส์มากกก :impress2: :impress2:
-
อูยยยยยยยยยยย แรงส์มากอ่ะพี่นาย แอบน่ากลัว
เข้าใจเลยว่าฟีลลิ่งโกรธจนฆ่าคนได้เป็นยังไง โชคดีนะคะที่พี่นายพาเพื่อนมา ไม่งั้นต้อยคงไม่รอด
-
สะใจมากมายจริงๆๆ o13
รวมเล่มเลยคุณอิ๊กกี้..... :กอด1:
-
หุหุ รวมเล่มเรื่องไหนบ้างอ่า อยากได้มาซักเรื่อง^^
-
ร๊ากกกกกกกก
-
รวมไปเลยครับ o13 o13 o13 o13
-
กริ๊ดๆๆๆๆ สะใจมากค่ะคุณพี่นาย!! :z6:
ถ้ารวมนี่ อุดหนุนแน่นอนค่ะ!! o13
-
รวมเลยค่ะ อยากเก็บไว้เหมือนกัน
-
รอจ้า^^
-
ขอบอกว่า นาย นี่ได้ใจไปเต็มๆเลยตอนนี้
ปล.รวมเล่มเลยค่ะพี่อิ๊ก...จะรออุดหนุนนะคะ
-
แอบตามคุณนายไปด้วย
>>รวมเรื่องอะไรบ้างคะ
-
ตบบบบบ
ตบมัน !!!!!
รวมเล่มก็เก๋นะ ^^
-
เกือบตายแล้วมั๊ยล่ะ ต้อย อิอิ
รอดูหนิง เป็นรายต่อไป
5555555
-
อืม นายจัดชุดใหญ่จริงๆ o18
-
รวมเลยค่ะ ถ้าเป็นเรื่องนี้จัดเลยค่ะ
อุดหนุนแน่นอนค่ะ
พี่นายยยยยยยยย รักพี่นายจังสุดยอดเลยค่ะ
-
มันส์มากอะอยากอ่านต่อออ
-
o13
หนึ่งเสียง ร่วมซ์้อ ถ้าคุณอิ๊กกี้จะรวมนะ อิอิ
-
สนับสนุนครับ
-
อ่านแล้ว คันไม้คันมือ อยากร่วมด้วยช่วยตบ ด้วยจ้ะ
-
ขอมอบ "เกียรติบัตรเหรียญทอง" เลยครับ
:mc4:
-
รู้สึกว่าเล่นล่ะไม่กี่บาทนี่คับ กินเหล้ายังเสียมากกว่านี้ แถมบ่อยอีก อุดหนุนคับ
-
ยกมือ..รวมเล่มเลยจ้า
-
สนุกและมันส์มากค่ะ o13
-
อิอิ สรุปว่ามีคนอยากให้รวมเล่มกันหลายคน แต่ผมแค่ถามไว้ก่อนล่ะครับ ถ้าจะรวมจริงๆผมจะแจ้งข่าวอีกที
ถ้าจะรวมคิดว่าจะรวมทุกๆเล่ม ไม่ได้หวังจะเอายอดอะไรนะครับ ขอชี้แจง แค่อยากเก็บนิยายที่มานั่งนึกๆดู ตายห่าปีเดียวผมเขียนได้ห้าหกเรื่อง ออกจะเวอร์ไปหน่อย เลยอยากจะเก็บไว้เผื่อให้ลุกให้หลานดู แว้กกกก
อีกอย่างจะได้สมทบทุนทำอะไรช่วยเล้าบ้าง เพราะผมเขียนเป็นงานอดิเรก คิดว่าเขียนแก้ง่วง แก้งุ่นง่าน จะได้จิตไม่ว่าง เอาไปเอามาได้ห้าเรื่อง หุหุ
ยังไงเดี๋ยวผมแจ้งอีกทีนะครับ
อ้อ ถ้าจะรวมเล่ม จะมีการรีไรท์ทุกเรื่องนะครับ บางตอนในนี้อาจจะไม่มีเพิ่มหรือตัดก็แล้วแต่อารมณืในช่วงนั้น อิอิ
ส่วนเรื่องนี้ ไม่มีตอนพิเศษนะครับ แจ้งไว้ก่อนเลย แต่จะมีภาคสอง แว้กกกกกกกก
ชื่อเรื่องได้มาแล้ว ถ้าอยากรู้เดี๋ยวลงบอกในตอนหน้า
ยังไงก็ขอบคุณทุกๆคนนะครับที่สละเวลาเข้ามาอ่าน บางครั้งถุกใจไม่ถูกใจก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย แต่ถ้าไม่มีเพื่อนๆเข้ามาอ่าน ผมก็คงเขียนได้ไม่เท่านี้ เอาเป็นว่า ขอบคุณทุกๆคนนะครับ จบเรื่องนี้จะขอทำงานหลวงก่อน อิอิ เรื่องต่อไปก็ต้องรอกันนิดหน่อยน้า สำหรับแฟนๆขาประจำที่ติดตามและคอยให้กำลังใจกันเรื่อยมา ส่วนเพื่อนๆที่เพิ่งเข้ามาอ่าน ขอขอบคุณมากๆเช่นกันครับ หวังว่าคงยังอยากจะอ่านเรื่องต่อๆไปน้า จุ๊บๆๆ
จากใจ อิ๊กกี้
-
อยากอ่านทุกเรื่องที่คุณอิ๊กกี้แต่งเลย 555
ปล.มาต่อไวๆนะ แก้แค้นให้สาสม !!!
-
ชอบมากกกกกกกกกกกก
รอดุรายละเอียด
-
องก์ ๕๖
"ตกลงมันจะพาอีนั่นไปไหนเนี่ยแก ทำไมมาแถวนี้"
อีพัทมันถามขึ้นครับ เราตามมาจนถึงถนนพัฒนาการ มันเลี้ยวรถเข้าเต็นท์ขายรถละแวกนั้นล่ะครับ
"มันจอดทำไมวะแก หรือว่านี่คือบ้านอีหนิง"
"ดูไปก่อนแก น่าจะใช่"
"ไอ้นั่นมันพาอีหนิงกลับบ้านมาทำไมเนี่ย แบบนี้ก็ไม่ได้ตบมันน่ะสิ"
"เออน่า ไม่ตบแต่มีอะไรที่น่าจะสะใจกว่านะแก"
"ทำอะไรก็ทำเถอะ ชั้นเริ่มไม่ไหวแล้วนะ"
ผมจ้องมองพฤติกรรมของทั้งคู่ล่ะครับ ไม่ดึกมากนะแต่เต็นท์รถมันปิดไปแล้ว มีเพียงยามที่เขาจ้างมาเฝ้า อีหนิงก็ลงจากรถไปแล้วเหมือนไปพูดกับยามท่าทางมันเหมือนกลัวไอ้ปอนด์อยู่มาก ทีเดียว ส่วนผมกับเพื่อนก็จอดรถดูลาดเลาอยู่ตรงใกล้ๆเต็นท์รถนั่นล่ะครับ
"รีบๆทำสิแก เร็วๆ"
เสียงอีหนิงแว่วมาครับ ผมเดินลงจากรถไปแล้ว รอดูว่ามันจะทำอย่างที่ผมแนะนำไปหรือเปล่า
"มึงช่วยกูเลยอีหนิง เอาน้ำมันไปราดให้ทั่ว"
"ปอนด์จะทำอย่างนี้จริงๆเหรอ"
เสียงสั่นเชียวนะอีชะนี แหมทีเรียกผัวเก่านี่เสียงอ่อนเสียงหวาน อารมณ์เสีย ผมค่อยๆย่องเข้าไปให้ใกล้ที่สุดล่ะครับพอได้ที่เหมาะๆก็หลบอยู่ฟังมันคุยกัน
"ทำตามที่กูบอก มึงอย่าคิดหนีนะ ไม่งั้นกูเอามึงตายแน่"
"เงินปอนด์ก็เอาไปหมดแล้วนะ จะมาเอาอะไรอีก ฮือๆ"
เหมือนมันสะอื้นล่ะครับ แต่พูดคุยกันเสียงไม่ดังมากนัก คงเพราะกลัวว่าใครจะมาได้ยินเอา
"เงินแค่นั้นมันจะพออะไร ได้ข่าวมึงซื้อรถให้คนใหม่เหรอ"
"อ๊ะ ใครบอก ไม่มี"
"อีตอแหล เพียะ นี่แน่ะ"
"โอ๊ย ปอนด์ตบหนิงทำไม หนิงไม่ได้โกหกนะ"
"ไม่ต้องมาโกหก กูไม่ใช่ควายนะอีหนิง มึงหนีกูมาแล้วไปออกรถเบนซ์สปร์อตให้ผัวใหม่มึงใช่ไหม อีร่าน"
ไอ้ปอนด์มันจิกหัวนังหนิงลากถูไปครับ แอบสะใจเล็กน้อย
"หนิงไม่ได้ โอ๊ย"
ยังไม่ทันได้อ้าปากก็โดนไอ้ปอนด์มันตบเอาอีก อีหนิงแลดูน่าสงสารนะ หึหึ
"ช่วยกูราดน้ำมัน เดี๋ยวนี้"
เสียงสั่งเข้มๆสั่งกึ่งขู่ เราสามคนก็ยังเป็นอีแอบซ่อนตัวอยู่ล่ะครับ ก่อนหน้านั้นตอนก่อนที่จะมาที่นี่
"ตกลงมึงจะให้กูทำไร"
ตอนที่ผมคุยโทรศัพท์อยู่กับมันนั่นล่ะครับ
"มึงอยากได้เงินล้านไม่ใช่เหรอ กูรู้มาว่าพ่ออีหนิงมีเต็นท์รถอยู่"
"แล้วไง ไม่เกี่ยวกับกูนี่"
"แล้วมึงรู้ไหมล่ะว่าเขาทำประกันภัยไว้ด้วยน่ะ ชื่ออีหนิงเป็นผู้รับผลประโยชน์"
ไม่รู้หรอกครับ แถไป ไม่เคยรู้ด้วยว่าพ่อแม่มันจะทำประกันภัยเอาไว้
"แล้วไง"
ควายอีกแล้ว เบื่อที่สุดเลยพวกที่ต้องให้บอกทุกสิ่งอย่างเนี่ย น่ารำคาญคิดเองบ้างอะไรบ้าง หน้าตาก็ดูไม่น่าโง่ แต่แหมนะ พูดออกมาแต่ละคำ เรียมเหลือทนจริงๆ
"มึงก็คิดเองสิว่าจะทำยังไงให้ได้เงินประกัน"
มันเงียบไปครู่หนึ่งล่ะครับ ผมก็อดใจรอฟังมัน ดูซิมันจะมีสมองคิดอะไรดีๆไหม
"ให้คนไปทำลายเต็นท์รถมันน่ะเหรอ"
"ทำลายยังไงมันถึงจะได้ประกันล่ะ คิดให้ดีนะ"
"เผาเลยเหรอ"
"ก็แล้วแต่มึงจะหาวิธี แต่ก็นั่นล่ะยิ่งทำเร็วมึงก็ยิ่งจะได้เงินประกันเร็ว อีหนิงมันหนีมึงไปไหนไม่รอดหรอกนะ"
ผมค่อนข้างมั่นใจแล้วจึงวางสาย คุยกับมันอีกนิดหน่อยล่ะครับ ท่าทางมัน น้ำเสียงมันไม่ได้ลังเลอะไรเลยนะ เสียงนิ่งๆถามเพราะมันไม่รู้จริงๆแต่ไม่ได้มีน้ำเสียงของคนที่ประหม่าอยู่ เลย ทำแบบนั้นล่ะที่ชั้นต้องการ
"มึงทำให้เร็วๆหน่อยได้ไหม"
ไอ้ปอนด์มันลากอีหนิงให้ตามมันไปล่ะครับ มันเตรียมน้ำมันมาสองแกลลอนให้อีหนิงถือหนึ่งแกลลอนส่วนไอ้ปอนด์ก็ถืออีกหนึ่ง
"หนิงไม่อยากทำ หนิงกลัว"
"มึงจะกลัวห่าอะไร นี่มันจะเป็นอุบัติเหตุ ประกันเขาไม่รู้หรอก มึงจะทำหรือไม่ทำ"
"ไม่ ว้าย อย่า"
มันโดนฝ่ามือฟาดหน้าอีกแล้วหน้าหันไปเลย
"กูไม่รู้ กูไม่สน แต่มึงต้องหาเงินมาให้กู มึงทำได้ไหมล่ะ"
"หนิง หนิงไม่รู้จะไปหาเงินมาจากไหนนะปอนด์ เงินเยอะขนาดนั้น"
"กูไม่สน ก็นี่ไงทำแล้วจะได้ประกัน"
มันสองคนทั้งราดน้ำมันทั้งตบตีกัน เฮ้อนะเห็นแล้วก็อนาถใจ
"แกถ่ายไว้แล้วใช่ไหมอีพัท"
เชิดใส่ เรื่องหักหลังนี่ผมก็ถนัดนะขอบอก ตั้งแต่มันจอดรถเดินเข้าไปบอกยามให้เดินหนีไปน่ะ มันอยู่ในบีบีเครื่องอีพัท เครื่องอีป้าหมดแล้ว
"มันไม่ค่อยชัดแก"
"เอาของชั้นไปถ่าย"
ยื่นโทรศัพท์ให้มันครับ ไม่เคยถ่ายเหมือนกันล่ะวีดีโอคลิปเนี่ย อีพัทมันก็รับโทรศัพท์ไปแล้วถ่ายไว้สองเครื่องเลย ส่วนอีป้ามันก็ยังถ่ายของมันอยู่ครับ
"มันจะดีเหรอ ถ้าป๊ารู้"
"พ่อมึงไม่มีทางรู้หรอก ไหนมึงบอกว่าพ่อมึงไปค้างที่อื่น"
"ฮือๆ หนิงกลัว"
"ไม่ต้องกลัว เร็วๆช่วยกูราด"
ไม่นานนะเท่ที่มันราดน้ำมัน อีหนิงนะพอร้องไห้แต่ใช่ว่ามันจะไม่ทำนะนั่น เดินแยกกันกับไอ้ปอนด์ช่วยกันราดน้ำมัน ไม่ได้คิดจะร้องให้ใครช่วยเลยนะ
"เงินล้านมันต้องเป็นของเราอีหนิง เราจะรวยแล้ว"
เสียงของไอ้ปอนด์ดังกึกก้องก่อนที่มันจะหยิบไฟแช็กขึ้นมา
"ปอนด์ แน่ใจเหรอ หนิงกลัว"
"มึงไม่ต้องกลัว มาถึงขั้นนี้แล้ว ไม่มีใครรู้หรอกมึงเชื่อกู เดี๋ยวเงินน่ะมึงก็เอาไปครึ่งหนึ่ง ที่เหลือกูเอาไปใช้หนี้เขาไง"
"แต่"
"อย่ามาหลายเรื่อง เดี๋ยวพอได้เงินมาเราจะไปเที่ยวยุโรปกัน"
ถ้าไม่เวอร์ไปผมว่าผมเห็นแววตามันส่องประกายแวววาว แววตาของคนเขลา ถ้าประกันเขาให้เงินมันก็โง่เต็มที หลักฐานมันคามือของเพื่อนผมอยู่นี่ไง เงินล้านน่ะอาจจะใช่แต่ไม่รู้ว่าจะเสียหรือว่าจะได้นี่สิ ไม่แน่อาจจะไปนอนในคุกก่อนก็ได้ ควายสองตัวนี่หญ้ามันยังไม่คู่ควรที่จะให้มันกินนะ น่าจะไปกินของเสียอย่างอื่น
"พรึ่บ"
ไฟติดน้ำมันลุกลามไปรวดเร็วนัก จากที่มืดสลัวๆเปิดไฟบางดวง ตอนนี้เปลวไฟสีส้มแดงลุกสว่างโชติช่วงทั่วทั้งเต็นท์รถที่มีเนื้อที่เกือบ ไร่เศษๆ ทะเลเพลิงดีๆนี่เอง
"ว้ายตายแก มันเผาแล้ว"
อีพัทร้องขึ้นครับ
"ถ่ายไว้แก เอาทุกอริยาบท ซูมหน้ามันด้วย"
ผมบอกไปครับคราวนี้ไม่ได้แอ๊บเสียงเบาแล้ว ถึงเวลาต้องเปิดเผยตัวแล้วสินะ
"ตูม บึ้ม"
กรี๊ด รถระเบิดครับท่าน น่ากลัวมากนึกว่าตัวเองอยู่ในฉากหนังออลีวูดเลยนะเนี่ย ตื่นเต้นดีจัง
"อ๊ะแก หลบก่อนๆ เดี๋ยวซวย"
อีป้ามันบอกเราก็วิ่งกลับมาที่รถล่ะครับ
"เดี๋ยวแก ชั้นยังไม่ได้ตบอีหนิงเลยนะ"
อีพัทก็นะ แหมแค่นี้มันก็จมดินไปแล้วล่ะ
"อย่าเพิ่งแก วันนี้มันซวยแล้วล่ะ ไฟไหม้ลุกลามขนาดนั้นคงไม่เหลือแล้วล่ะ"
ผมลากแขนมันให้ตามมาขึ้นรถครับ สังเกตุการณ์ในรถดีกว่า ไอ้ปอนด์กับอีหนิงลากถูกันขึ้นรถขับรถออกไปแล้ว เสียงยามร้องโหวกเหวกโวยวายดังไปทั่วบริเวณ เสียงแตกร้าวของตัวรถระคนไปกับเสียงผู้คน อีกทั้งยังเสียงระเบิดของรถอีก หลบก่อนดีกว่า
"ไปหาเหล้ากินกันเถอะแก พรุ่งนี้หยุดแล้วนี่"
ผมพูดขึ้นล่ะครับ ทำหน้าแบบสบายๆไม่เครียด แต่เพื่อนสองคนนี่แบบว่า
"นี่แกวางแผนเหรออีนาย"
อีป้าครับ เสียงเครียดมากขอบอก
"ชั้นไม่ได้วางแผนนะอีป้า มันทำของมันเองนะ"
"แล้วทำไมแกรู้ว่ามันจะมาเผาที่นี่ แกเอาคืนมันใช่ไหมอีนาย"
เริ่มขึ้นเสียงแล้วครับ
"นี่แก ชั้นไม่ได้โง่อย่างนั้นนะ จริงชั้นแนะนำมัน แต่ชั้นไม่ได้บอกให้มันทำแบบนี้ ชั้นแค่บอกว่าอีหนิงมีประกันอยู่ ทำยังไงล่ะถึงจะได้ประกันให้มันคิดเอง มันก็คิดออกมาแบบนี้ ชั้นไม่เกี่ยวนะ"
"นั่นสิอีป้า ทำไมทีเผาบ้านคนอื่นยังทำได้เลย แล้วเรื่องแบบนี้ทำไมจะรับไม่ได้"
"ไม่ใช่รับไม่ได้ ชั้นแค่กลัวว่าเรื่องมันจะมาถึงแกน่ะสิอีนาย ไม่อยากให้เดือดร้อน"
"ไม่หรอกป้า มันมาไม่ถึงชั้นหรอก"
ผมหยิบเอาโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง เพิ่งจะยัดเข้าไปเองนะ หยิบออกมาอีกแล้ว
"คุณวิทย์ครับ ตอนนี้อยู่ไหนนะครับ เดี๋ยวนายไปหา"
"อ้อ พอดีผมว่าจะไปหาอะไรกินน่ะครับคุณนายเสร็จเรื่องแล้ว"
"มาทานข้าวกันไหมครับคุณวิทย์ ตอนนี้มีร้านส้มตำเปิดอยู่นะ"
ร้านเดิมนั่นล่ะครับ ทำไมต้องส้มตำด้วยนะ เหอๆ คิดอะไรไม่ออกไงครับ ผมเคยออกไปกินตอนดึกๆที่ไหนล่ะ ก็มีอยู่ร้านเดียวที่เคยสาดน้ำร้อนใส่กันนั่นล่ะครับเท่าที่เคยไป
"มีเหรอครับ ผมอยากกินน้ำตกอยู่พอดี คุณนายสะดวกออกมาเหรอครับ"
"สะดวกครับ งั้นเราเจอกันที่ร้านนะครับ แต่"
ผมก็บอกชื่อร้านและที่ตั้งไปล่ะครับ เรื่องของอีต้อยต้องถามหน่อยว่ายังไงถึงไหน แล้วคงส่งมอบคลิปที่ถ่ายเมื่อครู่ให้ทางคุณวิทย์ไปล่ะครับ
"ไปเจอคุณตำรวจเหรอแก"
"อืม เอาคลิปไปให้เขา"
"ไปเลยแก จับมันเข้าคุกซะที"
คราวนี้อีป้านิ่งเงียบไปครับ มันคงเครียดล่ะผมว่า เรื่องแบบนี้มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆหรือว่าเรื่องล้อเล้น มันคือชีวิตทั้งชีวิตของใครหลายคน และผมเองก้ไม่เคยคิดที่จะล้อเล่นกับมัน เอาจริง ตั้งใจ อยากให้มันออกมาในรูปแบบนี้
"เดี๋ยวสิแก มือตีนชั้นยังไม่โดนหน้าอีหนิงสักนิดเลยนะ ไปแบบนี้ไม่ได้หรอกก่อนที่จะส่งมันให้ตำรวจ ขอก่อนเถอะ"
ผมพูดออกมา สองคนนั่นหันขวับทันที
"ว้ายตาย แล้วแกจะตามมันไปยังไงป่านนี้ไปไปถึงไหนต่อไหนแล้วแก"
อีพัทมันทำท่าสงสัย
"นั่นสิอีนาย อย่าไปยุ่งกับมันเลย ปล่อยให้ทางตำรวจเขาจัดการเองเถอะ"
"เรื่องให้ตำรวจจัดการน่ะ แน่นอนอยู่แล้ว แต่ต้องหลังจากที่ชั้นตบมันก่อน"
"เออๆ ตบก็ตบแล้วจะไปตบยังไงล่ะ มันไปนานแล้วนี่"
"แกแวะจอดตู้โทรศัพท์ข้างหน้าหน่อยสิแก"
ผมบอกอีพัทไปครับ มันก็จอดรถผมเดินออกจากรถทันที
"แกจะพามันไปไหน"
พอไอ้ปอนด์มันรับสายผมก็พูดขึ้นไม่มีรีรอเสียเวลาหรอกนะครับ
"พามันไปด้วยสิ เดี๋ยวมันจะหนี"
"มึงไม่ต้องพามันไปไหน เดี๋ยวตำรวจก็รวบตัวแกเข้าคุกไปด้วยหรอก ไม่กลัวเหรอ"
"แล้วกูจะได้เงินยังไง"
"ทิ้งมันไว้ตรงสวนใต้ทางด่วนนั่นล่ะ เรื่องเงินเดี๋ยวทางประกันก็โอนเข้าบัญชีอีหนิงเองล่ะ แกมีเอทีเอ็มมันไม่ใช่เหรอ ค่อยจัดการ ตอนนี้ทิ้งมันไว้นั่นก่อน"
"เออๆ ได้"
"ปอนด์ คุยกับใคร"
"อย่าเสือก ไม่ใช่เรื่องของมึง อย่าลืมนะอีหนิง พอเรื่องจบมึงต้องเอาเงินมาให้กู"
"หนิงกลัวนะปอนด์"
ผมวางสายจากไอ้ปอนด์ไปแล้วครับ ตอนนี้หน้ามันร้อน มือเริ่มสั่น มาอีกแล้ว องค์ชั้นเริ่มประทับอีกแล้ว สงสารมันไหมน่ะเหรอ ถามจริงตอบจริงๆว่าไม่เลย ไม่สักนิด หึหึ ถ้าพ่อแม่มันรู้ว่าลูกสาวสุดเทิดทูนบูชาคนนี้มันเป็นคนเผาบ้านเผาเรือนของ มันเองเพื่อผู้ชายนี่ คงน่าปลาบปลื้มใจอยู่ไม่น้อยทีเดียวนะเนี่ย หึหึ เลวเข้าเลือด หมายถึงผมนะ เพราะผมกำลังจะไปตบมันทั้งที่น่าจะส่งตัวให้ตำรวจ ไม่ได้หรอกนะนางร้ายยังไม่ได้สำแดงฝีมืออะไรเลย ยังไม่ร้ายพอ ยังไม่ถึงแก่น
"ไปตรงสวนใต้ทางด่วนศรีนครินทร์"
ผมบอกอีพัท
"ไปทำไมตรงนั้น เปลี่ยวจะตายแก หรือว่าอีหนิงมันอยู่นั่นเหรอ"
"อืม พวกแกรออยู่บนรถนะ"
"ไม่ได้หรอกแก เดี๋ยวแกก็องค์ลงเหมือนตอนตบอีต้อยหรอก"
อีป้ามันบอก ไม่สนใจ ทำนิ่งๆไว้ก่อน อีต้อยนั่นแค่ซ้อมมือนะ แต่อีหนิงนี่ผมหน้ามืดแล้วกระหายอยากมาก คิดท่าจะตบไว้แล้วด้วยเวอร์ไปไหมแต่แค่คิดก็เม้มปากแน่นหมั่นเขี้ยวแล้วครับ
"นั่นไงมันอยู่นั่น"
ไอ้ปอนด์ก็อยู่ด้วยนะ ไอ้ควายนี่แล้วไม่ไปเสียทีล่ะ ไม่ได้กลัวมันนะ แต่ไม่อยากให้มันเห็นหน้าผม มันจะไปกันใหญ่ เราไปจอดรถห่างจากรถมันพอสมควรล่ะครับ แต่มันก็น่าจะรู้ว่าใครเพราะเลี้ยวเข้าไปใต้ทางด่วน
"อุ๊ย มาวังสวนผักกาดก็ไม่บอก อิอิ"
อีพัทหัวเราะขึ้น ที่นี่คงเป็นที่ที่มันเคยมาเดินอ่อยผู้ชายล่ะครับ พอรถเราจอดไอ้ปอนด์มันก็วิ่งขึ้นรถไปทันที มันคงเห็นและคงรอให้มั่นใจก่อนว่าผมมาก่อนจริงๆแล้วมันค่อยไป
"ปอนด์ จะไปไหน ปอนด์ อย่าทิ้งหนิงนะ ปอนด์"
เสียงอีหนิงดังกึกก้อง เหนี่ยวรั้งแขนของไอ้ปอนด์ไว้ครับ
"เพียะ มึงอยู่นี่ล่ะ"
อุ๊ย อย่าไปตบมันชั้นยังไม่ได้ตบเลยเดี๋ยวมันช้ำก่อน
"แล้วปอนด์จะไปไหน ฮือๆ ปอนด์จะทิ้งหนิงเหรอ"
"กูไม่ได้ทิ้ง แต่กูไปกับมึงคนเขาก็สงสัยสิ อีโง่"
"ไอ้สัตว์ มึงจะทิ้งกูเหรอ"
อีหนิงมันจับมือของไอ้ปอนด์ไว้ครับ กระชากกันอยู่สักพัก ไอ้นั่นก็หวดกระหน่ำเอาๆ
"มึง มึงหลอกกูใช่ไหมไอ้ควาย"
"มึงนั่นล่ะหลอกกู มึงออกรถให้ผัวใหม่ คิดจะหนีกูเหรออีหนิง ไม่มีทาง"
ไอ้ปอนด์เดินเข้ารถไปครับ อีหนิงพอลุกขึ้นได้จากพื้นเพราะโดนหนักทั้งตบทั้งผลักมันก็มองหาวัสดุ อุปกรณ์ ส่วนเราสามคนยังนั่งรอดูสถานการณ์อยู่ในรถ มันเดินไปลากท่อนไม้ขนาดเขื่องๆมากำไว้ในมือ
"ไอ้เชี่ยปอนด์"
"ปึ๊ก"
"โอ๊ย"
ไอ้ปอนด์มันกำลังจะเปิดประตูรถ ส่วนอีหนิงวิ่งมาฟาดท่อนไม้เข้าที่ท้ายทอย พิษสงเยอะเหมือนกันนะเนี่ยอีหนิง ไม่ใช่น้อยเลย ร่างของไอ้ปอนด์ฟุบลงทันตา
"มึงกล้าลองดีกับกูเหรอไอ้ปอนด์ มึงคิดว่ามึงเป็นใครมาตบเอาๆ กูไม่กลัวมึงหรอก นี่แน่ะ พลั่ก"
โอ้โห อีหนิงมันหวดเข้าที่ปลายคางของไอ้ปอนด์อีกครั้งคราวนี้นิ่งหลับกลางอากาศไปเลยครับ
"เฮ้ย มันจะตายหรือเปล่าแก"
อีป้ามันตื่นเต้นกว่าใคร ร้องออกมา
"น่าจะ"
ผมพูดพร้อมกับก้าวออกจากรถ เดินตรงเข้าไปหามัน ตบมือตัวเองไปแต่ไกลเลย ชื่นชมจริงๆ ชะนีหัวรุนแรงเนี่ย
"แปะๆๆ เก่งมากชะนี พิษเยอะเหมือนกันนะมึงน่ะ"
"อ๊ะ อีกะเทย มึงมาได้ยังไง"
แหมแอ๊บโง่บานสะพรั่งอีกแล้ว
"อย่าถามมาก กูมาตบปากมึงนี่ไง"
"อีกะเทย มาสิ มาเลยกูจะได้จัดการพร้อมๆกัน"
"หึหึ เก่งมาก เก่งจนไม่มีใครเกิน เผาบ้านคนอื่นแล้วยังกล้าเผาร้านรวงของตัวเอง อีสัตว์นรก"
"กรี๊ด มึงอย่ามาด่ากูนะ อีเปตร มึงรู้ได้ยังไงว่ากูทำ"
"กูไม่ได้ควายเหมือนมึงนี่ กูบอกมึงแล้ว อย่าคิดว่ามึงน่ะร้ายที่สุดแล้วนะในโลกนี้ คนที่เขาร้ายกว่ามึงก็มี และคนๆนั้นก็กูนี่ไงอีผีปอบ"
"อย่ามาตอแหล มึงต้องการอะไร"
"ไม่มีอะไรมากหรอก แค่เอาเลือดมึงล้างตีนกูเท่านั้นเอง"
"มาสิอีกะเทย มาเลย ใครจะเอาเลือดใครล้างตีน ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ขอหน่อยเถอะ ด่ากูมานานแล้ว"
มันปรี่เข้ามาครับแบกไม้มาแต่ไกลเชียว เปรี้ยวมาก มาสิ
"นี่แน่"
มันหวดเข้ามาแต่ไกล อย่าได้ไปทำที่ไหนนะครับ เวลาจะตีคนด้วยไม้เราต้องมั่นใจว่าเป้ามันใกล้ตัวพอที่จะหวดแรงออกไป ต้องมั่นใจว่าเป้ามันจะไม่คลาดเคลื่อน แต่อีนี่มันหวดลมมาแต่ไกล ผมก็ยืนนิ่งๆนะ แต่พอมันหวดมาใกล้ผมก็หลบ มองอยู่นานแล้วนี่นะ พอมันเสียหลักหันหลังให้
"อีดวก"
"อ๊าย"
ถีบเข้าที่บั้นท้ายมันล่ะครับ หัวขมำไปล้มระเนระนาด
"วันนี้ล่ะที่มึงจะได้ชดใช้กรรม อีชะนี"
ผมสาวเท้าตามเข้าไป มันยังล้มอยู่พยายามจะลุก ผมจิกหัวมันขึ้นทันทีทึ้งแรงๆ ดึงขึ้นดึงลง แล้วฟาดมือลงบนหน้าของมันแรงๆ ขอเน้นว่าแรงๆ
"กรี๊ด โอ๊ย ปล่อยกูๆ อีบ้า"
เสียงมันร้องระงมอยู่ทั่วบริเวณ เสียงผมก็ก่นด่า อุ๊ย ไม่ได้เป็นคนแบบนี้มาตั้งแต่ต้นนะ สถานการณ์มันพาไป แต่ก่อนนี่ไม่เค๊ยไม่เคยนะจะหัวรุนแรงแบบนี้ แค่คนที่ผมทำนอนหยอดน้ำข้าวต้มไปเป็นอาทิตย์เท่านั้นเอง โฮะๆ เบาๆ
"จะร้องเพื่อ ทีแบบนี้ร้อง ทีทำคนอื่นมึงไม่คิด"
"กรี๊ด กูจะแจ้งตำรวจมาจับมึง อีควาย ปล่อยกู"
"มึงไม่ต้องแจ้งให้เสียเวลา อีกไม่เกินสิบนาที มึงเตรียมตัวเข้าไปอยู่ในคุกได้เลย อีผีปอบ นี่แน่ะๆ"
"กรี๊ด"
ทั้งมือทั้งเท้าไม่ได้ตบแต่หน้ามันนะทั่วบริเวณที่พอจะมีพื้นที่ ผมจัดไปให้มันอย่าได้เสีย
"พอแล้วอีนาย พอแล้ว"
อีป้ามันคงทนดูอยู่ไม่ไหวครับ มันมากระชากตัวผมออกจากอีหนิง กรี๊ดอีกแล้วอีนังนี่ เลยไม่ทันสะใจเลย
"อีบ้า กรี๊ด ช่วยด้วยๆ ชั้นโดนทำร้าย"
"หนอย ยังมาปากดี อีป้าแกพามันไปก่อน ขอตบทีเถอะชะนีดวกๆแบบนี้น่ะ"
อีพัทปรี่เข้าไปตบอีกคน
"กรี๊ด"
"โว้ย บอกให้พอ พวกแกเป็นอะไรกัน คุณวิทย์กำลังจะมา ชั้นโทรฯบอกเค้าแล้ว ปล่อยให้เขาจัดการ พอแล้ว"
อีป้ามันตวาดครับ ผมก็นิ่งไปอีพัทก็นิ่ง
"หนอย นี่เห็นแก่เพื่อนชั้นนะยะ ไม่งั้นหล่อนเจ็บหนักกว่านี้แน่ๆ"
สภาพอีหนิงตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากคนไร้ทางไป มันคลานอยู่บนพื้น น่าสังเวชใจไม่อยากจะเชื่อว่านี่มันเป็นฝีมือผม แต่มันก็ใช่มันเป็นฝีมือของผมเอง บอกแล้วว่าอย่าให้ร้าย ผมไม่ได้อยากให้มันตายหรอกนะ แต่อยากให้มันเจ็บ เจ็บเท่าที่มันจะรู้สึกได้ เท่าที่หัวใจมันจะรับรู้ได้ว่านี่ล่ะคือเจ็บ ในเมื่อมันเจ็บคนอื่นเขาก็ต้องเจ็บเป็นเหมือนกัน เรายืนมองอยู่สักพักคุณวิทย์กับตำรวจก็มา โอ้โห นี่แห่กันมาทั้งสถานีเลยเหรอเนี่ย
"ช่วยด้วยค่ะคุณตำรวจขา หนูโดนลอบทำร้าย มันจะฆ่าหนู จับมันเลยค่ะคุณตำรวจ"
มันยังไม่วายนะ พอเห็นตำรวจมาก็ลุกขึ้นมาได้เข้าไปกอดแข้งกอดขาเขาทันที
"เชิญที่โรงพักครับ มีคนเจ็บๆ"
ทางตำรวจก็เข้าไปดูอาการว่าไอ้ปอนด์มันตายไปหรือยัง ท่าจะยังเพราะตำรวจเขาแบกมันขึ้นรถไปแล้ว
"ผมอยากรู้เรื่องทั้งหมดครับคุณนาย ผมจะได้ช่วยได้ถูก"
"ได้ครับ ผมเตรียมพร้อมไว้แล้ว"
"ทำไมไม่จับมัน กรี๊ด ทำไม"
To Be Continued
-
อีนั่นมันยังร้องระงมอยู่ครับ ทางตำรวจก็เชิญเราสามคนไปที่โรงพักเช่นกัน ผมให้คุณวิทย์เป็นคนขับรถมีตำรวจอีกนายนั่งมาด้วย คงกลัวว่าเราจะหนีอะไรแบบนี้ แต่คุณวิทย์ก็คงบอกไว้แล้ว อีกอย่างที่ตำรวจมากันอยะขนาดนี้คงเพราะใกล้ๆกันมันมีเพลิงไหม้อยู่นั่นล่ะ ครับ
"คือพวกเราว่าจะไปกินข้าวกันน่ะครับคุณตำรวจ ขับรถผ่านพอดีเห็นอีหนิง ตอนแรกว่าจะลงไปตบ แหมนะก็เจอคนตัดสายเบรค เผาบ้านตัวเองลอยหน้าลอยตาอยู่ได้ใครจะไปทนไหว แต่พอลงรถไปก็เห็นมันคุยอยู่กับผู้ชายคนที่นอนโรงพยาบาลอยู่ตอนนี้ล่ะครับผม ก็เลยสังเกตุการณ์อยู่ห่างๆ ไม่คิดเลยว่าสองคนนี่จะเผาเต็นท์รถ ผมไม่รู้จะทำยังไงก็เลยให้เพื่อนๆถ่ายคลิปไว้น่ะครับ"
"อ๊ะ"
อีหนิงมันอ้าปากค้างครับ น้ำตาไหลออกมาท่าทางเหมือนไม่เชื่อหูตัวเอง ตัวเริ่มสั่นพูดไม่เป็นคำ
"ทางเราดูแล้วครับ ชัดเจนมาก"
"ครับ ทีนี้เราก็เลยขับรถตามจะไปบอกให้หนิงมอบตัว แต่พอลงรถไปก็เห็นเขาเหมือนทะเลาะกันอยู่ก่อนแล้ว พอผมจะลงไปห้าม ฮึกๆ ไม่คิดเลยว่า ฮือๆ"
คือว่าน้ำตาไหลอ่ะนะครับ ต้องสมบทบาทหน่อย เรื่องสตอเบอร์รี่แถแถดกระแตแวแวดนี่ผมก็น้อยที่ไหนล่ะ เอาสิ เอาอีกสักตั้งจะได้จบอย่างสวยงาม
"หนิงเขาก้ถือไม้เข้ามาจะทำร้าย"
"ไม่จริงคุณตำรวจ อย่าไปเชื่อมัน อีนี่มันวางแผนไว้ทุกอย่าง ตอนนั่งอยู่ในรถมันก็โทรฯเข้ามาหาไอ้ปอนด์ บอกให้ทิ้งหนูไว้ที่สวนนั่นแล้วมันก็เข้ามาตบ"
"หือ หนิงพูดอะไร พี่ไม่เห็นรู้เรื่อง ทำไมจนป่านนี้ยังไม่ยอมรับผิดอีก ฮึกๆ จะต้องให้ถึงแค่ไหน ต้องให้เขาตายเหรอหนิงถึงจะพอใจ"
"อี อีตอแหล ไม่จริง ไม่จริง"
มันแหกปากขึ้นครับ ผมก็ทำท่าสะดุ้ง เจ็บปวดรวดร้าวรับไม่ได้อะไรประมาณนี้
"นี่ไงโทรศัพท์ไอ้ปอนด์คุณตำรวจก็ดูเบอร์ที่โทรฯเข้ามาสิคะ มันบอกให้ปอนด์ไปเผาเต็นท์รถพ่อหนู"
คือหลักฐานทุกอย่างมันอยู่บนโต๊ะตำรวจแล้วล่ะครับ ผมกลัวไหม ไม่นะ เชิดใส่ ชั้นไม่ได้อยากจะเป็นนางร้ายก็เป็นนะอีชะนี ไม่ได้ร้ายกะโหลกกะลาอย่างที่หล่อนคิด หึหึ
"เบอร์ตู้นี่ครับ"
"เอ่อ แล้วโทรฯเข้ากี่โมงล่ะครับ"
"เที่ยงคืน สิบนาที"
"แหมอีหนิง ตอนนั้นชั้นก็กำลังขับรถตามแกอยู่นะ แวะตู้ก็คลาดจากแกสิ"
อีพัทมันดอดขึ้นครับ
"ไม่จริง คุณตำรวจอย่าไปเชื่อ มันโทรฯมาจริงๆ กรี๊ด"
เอ่อ พอจนทางไปก็แหกปากกรี๊ดออกมาล่ะครับ
"คุณตำรวจครับ ผมแค่อยากเป็นพลเมืองดี จริงอยู่ที่มีเรื่องกันอยู่ก่อน แต่นั่นมันก็ไม่มีมูลเหตุอะไรที่จะทำให้ผมเป็นคนบงการเรื่องทั้งหมด ผมไม่เคยรู้เลยว่าพ่อของหนิงมีเต็นท์รถ เรื่องตบตีกันน่ะจริงครับ เพราะผมเองก็ทนไม่ไหวที่เห็นคนเลวๆลอยนวลอยู่ได้ มันไม่ยุติธรรมเลยนะครับ ฮึกๆ"
สะอื้นนิดหน่อยแต่พองาม จ้องเข้าไปในตาของตำรวจ เขาพยักหน้าแล้วแยกเราสามคนออกไปสอบสวนอีกห้องหนึ่ง คนสอบสวนจะใครล่ะครับก็คุณวิทย์นั่นล่ะเข้าไปด้วย ท่าทางเขาจะใหญ่ไม่น้อยนะ เห็นทางตำรวจเรียกเขาว่าสารวัตร พอสอบถามเสร็จถึงรู้ว่าเป็นตำรวจที่มาจากกองบัญชาการเคยทำงานอยู่ในกระทรวง แต่เป็นคนสนิทของพ่ออีคริสพูดง่ายๆก็ลูกน้องพ่อของมันนั่นล่ะครับ เขาเป็นคนสอบสวนเอง หลักฐานต่างๆ ทั้งคลิปเสียง กระดาษที่อีหนิงมันโง่เขียนมาสอดใต้ประตู คลิปที่ถ่ายได้เมื่อครู่ อีกอย่างจากปากคำของอีต้อยนั่นล่ะครับ เรื่องของผมก็จบลงที่ผมก็เสียค่าปรับไปตามระเบียบ
"แล้วจะไปกินข้าวกับผมไปมครับคุณวิทย์ คุณวิทย์อยากกินน้ำตกไม่ใช่เหรอครับ ผมมีที่อร่อยๆอยู่ที่หนึ่งไม่ไกลมาก"
พอเรื่องสะสาง หมายถึงทางฝั่งผมนะครับผมก็เอ่ยปากชวนเขา
"ครับ เดี๋ยวผมตามไป"
"คุณตำรวจชวนผู้กองคนนั้นไปด้วยก็ได้นะครับ จะได้ไม่เหงา อิอิ"
อีพัทครับ แหมนะ เสือยังไงมันก็ไม่ทิ้งลายวันยังค่ำ อีนี่ก็คงเหมือนกัน
"อ้อ หมวดนนน่ะเหรอครับ"
"อุ๊ยชื่อนน น่ารักจัง"
"งั้นผมไปรอที่ร้านนะครับ เดี๋ยวสั่งรอ"
ผมลากอีพัทออกมาทันที แหมนะทำตาวิ้งๆเชียวนังนี่ ส่วนอีป้านั่งนิ่งหน้าตาดูเครียดมาก
"เป็นไรอีป้า เมนส์ไม่มาเหรอ"
ผมแหย่มันล่ะครับ หน้าตาที่นะเหมือนว่าไปฆ่าใครเขามา
"ชั้นหนักใจว่ะแก เรื่องมันจะจบยังไงเนี่ย"
"เอาน่าแก มันจบลงแล้วล่ะ คงไม่มีอะไรอีกแล้ว อย่าห่วงไปเลย"
"แกทำเกินไปไหมนาย"
อีกแล้วครับท่าน กรี๊ด ยกตำแหน่งนางงามเพื่อสันติภาพให้อีนี่เลยนะ อารมณ์เสีย
"ก็รู้นะ แต่จะให้ทำยังไง ชั้นรู้ว่ามันแรง มันเกินไป แต่ก็อย่างที่แกว่า คนบางคนถ้าไม่ใกล้ตายก็ไม่เห็นค่าของชีวิตหรอกจริงไหม"
"นั่นสิอีป้า อีนายนะชั้นไม่เห็นมันทำอะไรรุนแรงเลยนะ"
"เรื่องเผาเต็นท์รถน่ะแก มันเกินไปนะ ถ้าพ่อแม่มันรู้ซึ่งเขาไม่เกี่ยวข้องด้วยเลยน่ะ เขาจะทำยังไง"
"แล้วคุณนายแม่ชั้นเกี่ยวข้องอะไรด้วยเหรอเรื่องนี้น่ะป้า ถ้าเขาเจ็บ แกก็รู้ไว้ซะว่าคนอื่นเขาก็เจ็บ ชั้นเข้าใจความรู้สึกแกนะอีป้าว่าอยากให้เลิกแล้วต่อกันไปน่ะ แต่สำหรับอีหนิง ชั้นว่าแบบนี้ล่ะดีแล้ว อีกอย่างชั้นไม่ได้เอ่ยออกจากปากชั้นสักคำเลยนะว่าให้เผา ชั้นแค่แนะนำว่าเต็นท์รถมันมีประกัน ไอ้นั่นมันอยากจะเผาเองนี่"
"หา นี่แกคุยกับมันเหรอ"
"ใช่ บอกแล้วนี่ชั้นโยงทุกคนเข้ามาหากันเอง จะได้รวบตัวได้ง่ายๆ"
"ว้าย จริงเหรออีนาย ร้ายกาจมาก แล้วทางตำรวจว่าไงล่ะ"
"อีต้อยน่ะ ติดคุกไม่รู้กี่ปี หรือแค่ปรับไม่รู้ต้องรอถามคุณวิทย์อีกที ส่วนไอ้ปอนด์ก็น่าจะติดคุกเพราะเป็นคนเผา อีหนิงน่ะ หลายกระทงคงรอดยาก"
"เฮ้อนะ จบๆกันไปสักที หมดเวรหมดกรรมกันไปนะแก อย่าได้จองเวรกันอีกเลย"
"ชั้นไม่จองเวรหรอกป้า จบก็จบ"
"แล้วไอ้เรย์ล่ะแก มันยังไง"
"ไอ้เรย์ตอนนี้ฝากขังอยู่ เพราะตอนแรกจะประกันตัวแต่โดนฟ้องก่อนทรัพย์สินมันเลยอยู่ในการพิจารณาของศาล"
"หาฟ้องเรื่องอะไร"
ผมก็ต้องเล่าอีกครั้งล่ะครับ เฮ้อ เหนื่อย นี่ถ้าไปถึงร้านต้องลองกินส้มตำปูปลาร้าที่อีป้ามันชอบกินบ้างแล้วล่ะ เหนื่อยจริงอะไรจริง เอาอะไรเผ็ดๆมากระแทกหน่อยก็คงดี
"พรุ่งนี้เช้าชั้นจะไปสระบุรีนะอีพัท แกจะไปไหม"
พอถึงร้านผมก็เอ่ยขึ้นครับ อีป้ามันเป็คนสั่งอาหาร ตอนแรกเจ้าของร้านมองแล้วทำท่าขยาดๆยังไงไม่รู้คงกลัวจะมาสาดอะไรใส่ใครอีก ไม่หรอกน่า แหมนะ
"อยากไปเหมือนกันล่ะแก แต่ไม่รู้จะไปทำไมให้ช้ำใจ"
"อืม งั้นก็อย่าไปเลยแก ชั้นจะไปหาผัววะหน่อยเป็นไงบ้างก็ไม่รู้"
"อืม"
อีพัทมันทำหน้าหงอยลงมากล่ะครับ ผมเข้าใจมันนะเลยเปลี่ยนเรื่องคุย เราสั่งอาหารรอไม่นานคุณวิทย์กับนายตำรวจคนนั้นก็มา
"คุณเรย์น่ะครับคุณนาย ทางบริษัทเขาฟ้องเรียกร้องค่าเสียหาย ทรัพย์สินโดนยึดหมดแล้ว"
"ขึ้นศาลแล้วเหรอครับ"
"ยังครับ แต่วงในเขาบอกมาว่าขึ้นศาลพรุ่งนี้ แต่คงเป็นไปอย่างที่ผมว่าเพราะเพื่อนผมคนนี้เขาเป็นคนพิจารณาคดีเอง"
"อ้อ น่าเห็นใจจังนะครับ" ผมพยักหน้าน้อยๆพองามล่ะครับ
"แต่มีอีกกระทงนะครับ คือพยายามฆ่า และพรากผู้เยาว์อันนี้หลักฐานมีมัดแน่นหนา น่าจะจำคุกประมาณห้าถึงสิบปี"
"ห้าปีเองเหรอครับคุณตำรวจ"
อีพัทมันดอดขึ้นครับ
"ครับ น่าจะประมาณนี้มากกว่านี้ไม่ได้ มันมีกฎหมายระบุไว้"
"ถ้าพ้นห้าปีแล้วมันออกมาทำอีกล่ะคุณตำรวจ"
"ไม่หรอกครับ เขาน่าจะเข็ด"
"ขอให้เข็ดจริงเถอะ"
ผมพูดขึ้นบ้างครับ สรุปก็คุยกันเรื่องนี้บ้างเรื่องอื่นบ้าง เครียดเหมือนกัน กว่าจะได้นอนก็ตีสี่ครับ ผมตัดสินใจไม่นอนขับรถไปสระบุรีเลย คิดถึงสามีที่จริงแจ้งข่าวมันไปหมดแล้วล่ะครับ แต่ก็ยังอยากเจออยู่ คิดถึงนี่นะ ผมไปถึงก็สว่างพอดี เห็นเขาจัดงานกันนะที่สวนผู้คนเดินขวักไขว่เชียว
"คุณลูก"
พอเจอหน้าคุณนายแม่เธอก็ปรี่เข้ามากอดครับ ผมก็ไหว้แล้วกอดไปตามประสา
"มีงานอะไรกันเหรอครับคุณแม่"
"เลี้ยงพรล่ะคุณลูกล้างซวย คุณแม่รู้จากตาหลวงแล้วนะว่าใครเป็นคนทำ จัญไรจริงๆ"
"มันโดนจับแล้วล่ะครับคุณแม่ อย่าห่วงไปเลย"
"สมน้ำหน้ามัน ขอให้ติดคุกหัวโตอย่าได้ผุดได้เกิดกันเลยนะ"
คุณนายแม่ก็กอดหอมผมอยู่ล่ะครับ ผมเห็นสามีเดินมาโน่นแล้ว กรี๊ด ทำไมสามีชั้นโทรมอย่างนี้เนี่ย
"แก"
ผมครางออกมาเพราะมันปรี่เข้ามากอด
"เหนื่อยไหมคุณ ผมคิดถึงคุณจัง"
"ไม่เหนื่อยหรอก แค่ยังไม่ได้นอนเท่านั้นเอง ชั้นก็คิดถึงแกนะ"
"เดี๋ยวเลี้ยงพระเสร็จแล้วค่อยนอนนะคุณ หรือว่าคุณอยากจะนอนก่อน"
"ไม่เป็นไร เลี้ยงพระก่อนก็ได้"
ผมก็คุยกับคุณสามีอยู่สักพักล่ะครับแล้วค่อยขึ้นไปอาบน้ำต้องรีบหน่อย เพราะพระท่านมาแล้ว พอเลี้ยงพระเสร็จก็ขึ้นไปบนบ้านครับ ง่วงมากมายตาจะปิด
"ผมว่าจะสร้างบ้านหลังใหม่ให้นะคุณ"
"หือ สร้างทำไมเปลืองเงิน อยู่หลังนี้ก็ดีแล้วนี่"
"ไม่อ่ะ ผมอยากสร้างให้คุณ"
"ชั้นไม่อยากได้ ไม่อยากได้อะไรทั้งนั้น แค่แกอยู่กับชั้น ที่ไหนก็ได้ ไม่ต้องรบราฆ่าฟันกับใครแล้วก็พอแล้วแก อย่าสร้างเลย"
เรานอนกอดกันบนเตียงล่ะครับ อากาศเย็นสบายดีนะ ผมคิดไว้แบบนี้จริงๆนะ ไม่ได้อยากได้อะไรจากใครแล้ว จะสร้างบ้านทำไมในเมื่อผมทำงานอยู่กรุงเทพฯ ไปๆมาๆไม่ได้อยู่เลยซะหน่อย เสียดายบ้าน
"แต่ผมก็ยังอยากทำอะไรให้คุณอยู่นะ"
"ก็เป็นผัวที่ดีก็พอแล้วแก จะสร้างอะไรมากมาย ชั้นไม่ต้องการ"
"เอาแบบนั้นเหรอ ห้องนี้มันทึบไปน่ะผมว่านะ"
"ก็ดัดแปลงเอาได้นี่แก อีกอย่างชั้นไม่อยากอยู่ห่างจากคุณแม่ เผื่อมีอะไรจะได้ดูแลกันทัน"
"คุณ"
มันครางออกมากอดผมแน่นเชียวครับ มันจูบหนักๆที่ปาก โอย อยากจะทำอยู่หรอกนะสามีจ๋า แต่ไม่ไหวจริงๆ ตาจะปิดแล้วเนี่ย สรุปเราก็นอนกอดกันนั่นล่ะครับ จนหลับไป ตื่นมาอีกที อิอิ สี่ทุ่มเอง เหมือนขับรถมานอนยังไงไม่รู้
เขียนโดย อิ๊กกี้
-
^
^
^
จิ้มๆๆคุณอิ๊กกี้.....
ขอไปอ่านก่อนเดี๋ยวแวะมาเม้นท์จ้า
---------------------------Edit---------------------------
คนชั่วก็ต้องรับผลกรรมกันไปตามระเบียบ น่าสงสารนะแต่ทำอะไรกับใครไว้ผลกรรมมันก็ตามย้อนกลับมาเข้าตัวนั่นแหล่ะ
ส่วนนาย..ถึงจะดูเหมือนเป็นนางร้ายแต่จริงๆไม่ได้ร้ายกับใครก่อนเลยนะ..เพราแต่ละคนนี่ร้ายใส่ (แถมมาแรง)ก่อนทั้งนั้น...
เห็นที่นายต้องไปสู้รบปรบมือกับคนพวกนี้แล้วเหนื่อยแทนจริงๆ
+1 จ้า o13
-
คราวหน้าแนะว่าอย่าชวนป้าไปนะคะ
เวลาจะออกงิ้วเนี่ย ขัดอกขัดใจมากมาย
-
ขัดใจกับป้ามาก แม่พระเหลือเกิน ตอนมันทำยังไม่คิดถึงคนรอบข้างเราเลย อย่าไปยอม ทำดีแล้ว55555
-
เฮ้อ..คงหมดเรื่องร้ายๆไปซะทีนะคุณนายพล เล่นเอาดิฉันต้องกลั้นลมหายใจไปตั้งหลายตอน
กลัวค่ะกลัวว่าแผนต่างๆ มันจะมีช่องโหว่ ให้คุณนายพลต้องเดือดร้อน เป็นห่วงนายพลไง
ก็คงเหมือนอิป้าแหละ ยิ่งอ่านไปอิฉันยิ่งสงสัยว่าอิป้ามันเข้ามาอยู่ในความคิดอิฉัน
หรืออิฉันเข้าไปอยู่ในความคิดอิป้า 555 คงขัดใจใครหลายคน อิ อิ
-
สวดยอดดดดดดดด o13 o13 :z3: :z3:
-
สุดยอด o13
-
:L1: :L1:
-
o13 o13 o13 สุดยอด
-
โอ่ยยยย
หมดเคราะห์ไปนะ ,,
หวังว่านายพลจะโอเค แผนต่างๆคงไม่พลิกอะไรอีกนะ
แค่นี้ก็พอแล้ว อกอีแป้นจะแตก ,,
ฟีลเดียวกับอีป้าเลยชั้น ฮ่าๆๆๆ
เอาน่ะ ยังไงก็เชียร์นาย !!!
-
พี่นายเด็ดมากกกค่ะ
เอาอีชะนีปลวกๆนั่นเข้าคุกไปได้ แผ่นดินคงจะสูงขึ้นอีกพันเมตรเลยค่ะ
-
+1 ค่ะ
อ่านมาถึงตอนนี้
ดูอะไรๆ ก็คลี่คลายหมดแล้ว
แต่อย่าเพิ่งจบเลยนะคะ
-
โอ๊ยแซบ
อิอิ
รอดูตอนต่อไปว่าจะมีอะไรอีกรึป่าว
แต่มีภาค2แน่นะเพราะงั้นเรารออยู่อิอิ o13
-
แรงจนหนูแอบกลัวทีเดียว :m15:
แต่ก็นะแอบสะใจเล็กๆ คงไม่มีเรื่องอะไรอีกแล้วเนาะ :เฮ้อ:
-
อืมมมมมมมมมมมมม o13พี่นายสุดยอด อีกแ้ล้ว แบบว่านะ บางทีคนบางคนเมื่อลอมะจัดระบบแบบห่วงโซ่อาหารแล้ว มันก็เป็นอะไรที่แน่นอนว่า ใครคือผู้ล่า และ ผู้ถูกล่า อ้ายย ตอนหน้าขอพี่นายกับพี่หลวงหวานๆนะค่ะ :pig4:
-
หลวงรักนายมากเลยนะ
มีจริงๆ มั้ยเนี้ยะคนแบบนี้ อิอิ
-
เลิศค๊า,,,,,
-
คุณป้า แกธรรมะธรรมโม มากค่ะ กลัวบาปกลัวกรรมแต๊ๆ
ส่วนนายกับหลวง หวานกันจังเลยนะ >.<
-
:L2: เกาะติดตอนต่อไป... :กอด1:
-
มันก็เป็นเรื่องของเวรกรรมนั่นแหละค่ะ :z2:
เอาใจช่วยนายและหลวงให้ผ่านเคราะห์ร้ายไปซะทีนะ สงสัยจะเป็นปีชง :laugh:
-
น่าจะหมดทุกข์หมดโศกกันเสียทีนะ เวรกรรมก็คงชดใช้กันหมอแล้ว ต่อไปก็หวานกันได้แล้ว :laugh:
-
แรงจริงๆ ตาต่อตา ฟันต่อฟัน นายพล แรงมากๆ :fire:
แต่เราหวังว่า คงไม่มีเรื่องอะไรอีกแล้วนะ
ภาค สองเป็นเรื่องของน้องต้อม กับ .....?
หรือจะเป็นพี่แพทย์ หรือ หนูซันนี่
รออย่างใจจดใจจ่อ :monkeysad:
-
น่าจะเป็น พัท-โจ้ ดีกว่าอ่ะ อยากให้ได้กันงิ
-
ส่วนต้อม ถ้าจะมีแฟน ขอเปนสาว Y ละกันนะ
-
เข้าใจป้านะ
แต่...ใครทำอะไรไว้ก็ควรต้องรับไปนะ
-
หมดทุกข์หมดโศกซะทีนะ
กด +1 ให้ค่ะ o13
-
ตอนนี้คุณนายน่ากลัวจังเลย ใครเป็นศัตรูคุณนายคงไม่ได้ผุดได้เกิดแน่เลย
:pig4:
-
อ่านไป ลุ้นไป o13
+1
-
:laugh:
เริ่ดๆเชิ่ดๆไว้ นายพล
ว่าแต่
ต้อมของเขาอยู่ไหนนนนคิดเถิง
อย่าให้ต้อมเปงของใครน๊าๆ
เค้าหวง
+1
-
ผลกรรมที่ตามมามันช่างสาสมเหลือเกิน
ไม่ร้ายหรอก คนชั่ว ไม่ตายเพราะเรา ก็ตายเพราะคนอื่นเนอะๆ
ไหนๆก็ไหนๆและตายเพราะเรานี่แหละสะใจดีอิอิิ
เค้าจองน้องภูมิแล้วน้าาพี่ิอิ๊ก :กอด1: :กอด1:
-
หวังว่าเรื่องร้ายๆจะหมดซะทีนะคะพี่นายขาาาาา
หลวงก็แลดูทั้งรักทั้งหลงพี่นายเลยนะคะนั่น อิจฉาจัง
ปล.อ่านคห.พี่อิ๊คมา จะมีภาค2ต่อหรอคะ เค้าดีใจนะเนี่ย เพราะไม่อยากให้จบเลยจริงๆ
แต่ขอซักนิดนะคะ ไม่เอาแบบให้พี่นายเลิกกับหลวง หรือไอต้อมมาแย่งพี่นาย แบบนี้หัวใจเค้าจะรับไม่ไหวนะคะ
เพราะรักพี่เสียดายน้องอ่ะค่ะ เหะๆๆๆ
-
ต๊าย ถ้าพวกอีงูพิษมันออกจามากคุกไม่ต้องมี ภาค 2 ภาค 3 กันอีกหรอคะ แต่ถ้ามีก็ดีนะ อิอิ
-
สุดๆไปเลย :fire:
-
เม้นก่อนอ่าน ^^
:pig4: :pig4:
-
คงจะไม่มีเรื่องแล้วนะคะ แซ่บถึงใจจริงๆ
พูดแล้วก็อยากกินอะไรเปรี้ยวๆ 55++
ตอนหน้าจะมีต้อมรึเปล่าเอ่ย คิดถึงต้อมมากค่ะ
รอตอนต่อไปค่ะ
-
รวมเล่มเลย ...
อยากรู้ว่ามีเรื่องไหนบ้าง
หรือว่าทุกเรื่องที่ลงในเล้า
-
o21กลัวนายโดนจับได้จัง แต่ถึงขั้นนี้คงไม่เป็นไรแล้วเนาะ เพราะถึงจะรู้ว่ามีคนยุไอ้ปอนด์ ก็คงสาวถึงนายไม่ได้อยู่ดี
แต่อย่างนี้ศัตรูทั้งหลายก็ไปรวมกันอยู่ในคุกหมดอ่ะดิ :o หวังว่าจะไม่ใช่คุกเดียวกันกะอิเอสนะ เดี๋ยวมันไปรวมหัวกันออกมาแก้แค้น
ปล. +1 คร่า
-
เรื่องร้ายๆจบแล้วใช่มั๊ยค่ะต่อจากนี้ชีวิตพี่นายก็จะมีความสุขสักที แต่กลัวพี่นายอ่ะไม่กล้ามีเรื่องด้วยเลย
-
o13
สุดยอดมากนายยยย
-
น้องนายจัดหนักมากค่ะ กลัวใจน้องนายจริงๆ แต่หวังจะหมดแล้วน๊าเรื่องร้ายๆ
จัดของหวานๆ ได้รึยังค่ะคุณอิ๊ก
-
o13 o13 สุดยอดค่ะ โล่งอกมากเลยค่ะ ที่เรื่องร้ายร้ายจบลงได้ซักที
คนเลวควรที่จะเข้าไปอยู่ในคุกแล้วค่ะ
-
เป็นห่วงนาย เดี๋ยวโดนหางเลข
-
โหยหวังว่า ถาคต่อไม่ใช่อิพวกตัวร้ายทั้งหมดเจอกันนะ 555 มันจะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย *0*
-
หมดเคราะห์นะค่ะ ขอแบบหวานๆ ยาวๆ มั้งเตอะ เครียดมาหลายตอนแระ เหอๆๆ
-
อ่า....มันจะจบตรงนี้หรือเปล่านะ
กลัวนายโดนน่ะสิ เฮ้อ!
-
เกินคำบรรยาย เพราะของเค้าแรงงงงงงงงง
จิง จิง
o13
-
อึ้งจริงอะไรจริงคิดและทำได้ยังไง เยอะแยะขนาดนี้นิยายไม่อิงเรื่องจริงทีเถอะ 555
-
หว้งว่าคงไม่มีเรื่องร้ายเข้ามาอีกนะ
-
รู้สึกมีแวว ว่า เรื่องกรรมจะตาม คุณนายทันนะเนี่ย
-
โอ้ย กว่าจะจบเรื่อง เหนื่อยมากมาย คุณนาย :เฮ้อ:
-
น่าจะหมดเรื่องหมดราวซะทีนะคะคุณนาย ไม่ต้องไปรบรากะใครแล้ว :sad4:
อีหนิง ไอ้เรย์ อีต้อย ก็ติดคุกกันไปซะนะ ชดใช้กรรมกันไป :z6:
คุณสามีน่ารักจัง จะสร้างบ้านใหม่ให้ด้วยแต่ก็จริงที่นายบอกแหละ
ทำตัวเป็นผัวที่ดีแบบนี้ก็พอ อิอิ พูดถึงรวมเล่มเข้ามายกมือซื้อด้วยคร่าา
ภาคสองเรื่องนี้จะแซ่บกว่านี้อีกปะคะ อิอิ :z2:
-
:เฮ้อ:หวังว่าคงจะหมดเรื่องหมดราว หมดเคราะห์หมดโศกสักทีนะคะ
-
อยู่กับแม่ อืม ก็ดีนะ
-
พี่นายเยี่ยม o13
-
สะใจจริงจริง
หลวงบทน้อยจังตอนนี้ อิอิอิ
-
:angry2: เบื่อหญิงป้า(แดน)อ่ะ อะไรนะมีศีลธรรมมากมายขนาดนั้น จะยอมให้เขาทำอยู่อย่างนั้นเหรอ ก็รู้นะสิ่งที่นายทำไปมันแรงส์ แต่สิ่งที่นายโดนก็ใข่ว่ามันจะน้อยๆนะ ถ้ามีเพื่อนแบบนี้จะด่าให้เลย รู้ว่าหวังดี แต่ไม่รู้สิพูดให้รู้กาลเทศะมั่ง ลักปิดลักเปิด...ตอนที่เห็นนายโดนใหม่ๆก็สนับสนุนแต่เวลาผ่านไปก็ขัดซะงั้น แบบนี้เขาเรียกเจ็บไม่จำหรือว่าไม่โดนเข้ากับตัวไม่รู้สึกหรือเปล่านะหญิงป้า :serius2: เซ็งหญิงป้ามากมาย :m16: ถึงเหตุการณ์ข้างหน้าจะเป็นอย่างไงก็ต้องยอมรับ ซึ่งคิดว่านายก็เป็นคนแบบนั้นอยู่แล้วรู้เรื่องกฏแห่งกรรมดี ดูกรณีที่รถโดนราดสิก็ไม่คิดจะโวยวายไรมากมายเพราะคิดว่าเราทำเขา..เขาก็ต้องทำเรา หายกัน แต่เวลาคนอื่นทำเรา..เวลาเราทำกลับก็อย่าโวยวายสิ ทีใครทีมัน :beat: ของแบบนี้ถ้าเราไม่ไปทำใครก่อนแล้วใครหน้าไหนจะมาทำร้ายเราล่ะ ใช่ไหมครับครับคุณอิ๊กกี้
:n1:ส่วนเรื่องจะรวมเล่ม บีมอยากได้เรื่องของภูมิบุญอ่ะ ชอบเรื่องนี้มากมาย อย่างไงก็ส่งข่าวด้วยนะครับ คุณอิ๊กกี้ :n1:
-
อีก5ปี เจอเรย์อีกแน่เลย :เฮ้อ:
-
อืมๆ จบมั้ยค่ะจะจบมั้ย
จบก่อนที่อีเรย์จะมาเถอะนะค่ะ
แต่ก็ชอบนะค่ะ อิอิ
ร้ายแบบมีชั้นเชิง
-
กรี๊ดดดดดด ในที่สุดก็อ่านทัน :man1: :man1:
สนุกมั่กๆเลยค่ะ มีอะไรให้ลุ้นทุกตอนเลย 555
ชอบคุณนายแม่ทั้ง 2 มากเลย
ตัวร้ายเข้าคุกหมดแล้ว มาม่าจะหมดรึยังคะ อยากได้แบบหวานๆบ้าง
แต่พอคุณหลวงกับคุณนายหวานกัน ไม่รู้ว่าทำไมต้องมีภาพน้องต้อมลอยมามาสะกิดใจทุกที
แอบเจ็บแปล๊บๆ อิอิ
รอตอนต่อไปนะคะ
-
เรื่องร้ายๆจบแล้วใช่ไหมเนี่ย :เฮ้อ:
ทีนี้ก็จะได้มีแต่ความสุขกัน ยกนิ้วให้นางร้ายตัวยงเลย
-
เฮ้อ...หวังว่าคงหมดเคราะห์กันได้ซักทีนะ
บ้างครั้งอ่านไปก็รู้สึกกลัว
ว่าแผนการจะสาวมาถึงตัว ระวังตัวบ้างนะคุณนาย
กลับไปหาสามี สูดกำลังใจมาเยอะๆนะ
-
มารอน้องนาย
-
วันนี้ตอนจบนะครับ ใครจะเมนต์ก็รีบเมนต์น้า
อิอิ
ส่วนเรื่องหนังสือว่าจะรวมเรื่องนี้ก่อนล่ะ แต่ขอปรึกษาพี่ก่อนน้า
เค้ามะเคย อิอิ งุงิงุงิ
-
:z13: รีบลงนะ พี่จะอ่านก่อนออกไปข้างนอก
ส่วนเรื่องที่ไม่เคยก็เคยสะ แล้วจะชินเอง แล้วมันจะรู้สึกดี เมื่อทำไปแล้ว :laugh:
-
ปูเสื่อรอหนังสือกะตอนจบครับ อ่านมาตั้งแต่ตอนแรกแหละครับแต่ไม่เคยเม้น วันนี้ขอนิดนึง อิอิ
สาปส่งพวกที่ทำร้ายพี่นายกะพี่หลวง ขอให้ตายหยังเขียดในคุกแหละ สะใจดี
รอภาคสองครับแล้วจะมาอ่านทุกตอนเลยนะครับ
:L1: :L1:ให้พี่คนแต่งครับ เก่งที่สุดเลย o13 o13
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
แผนคุณนายนี่สุดยอดไปเลย
ขอยกนิ้วให้ o13
-
จริงๆก็รู้สึกว่านายทำแรงไปหน่อย แต่ก็เข้าใจเหตุผลล่ะนะ
ถ้าเราเป็นพัทกับอิป้าเราคงกลัวนายแย่-*-
-
องก์สุดท้าย
"หิวข้าวไหมคะคุณลูก คุณแม่เห็นนอนหลับสบายเลยไม่ได้ปลุกมากิน"
พอลงมาข้างล่างก็เห็นคุณแม่กำลังนั่งคุยอยู่กับเด็กในบ้านล่ะครับ ท่าทางยังคงเป็นกังวลอยู่มากปกติเวลานี้คุณนายเธอจะนอนเอนหลังดูละครอยู่นะ คงจะกลัวไมกล้าอยู่คนเดียวแน่ๆเท่าที่ผมคาดเดานะ
"คุณแม่ทานแล้วเหรอครับ"
"เรียบร้อยแล้วจ๊ะ เดี๋ยวแม่ให้เด็กไปเตรียมสำรับให้นะคะคุณลูก ท่าทางคงจะเหนื่อย"
"ไม่เป็นไรหรอกครับคุณแม่ เดี๋ยวคุณลูกเจียวไข่กินเอง"
"ว้ายไม่ได้นะคะคุณลูก แม่มีแกงป่ากับผัดยอดบวบอยู่ เดี๋ยวอุ่นนิดหน่อยก็กินได้แล้ว มานั่งกับแม่ก่อนมา"
ผมเดินไปหาคุณนายเธอที่โต๊ะล่ะครับ เด็กก็ลุกไปเตรียมอาหารให้
"เรื่องร้ายๆพ้นไปซะทีนะ บ้านเราจะได้สงบสุขกันเสียที ไม่น่าเชื่อเลยว่าอีหนิงมันจะใจไม้ไส้ระกำขนาดนั้น เฮ้อ นี่ถ้าคุณแม่หน้ามืดตามัวเอามันมาเป็นลูกสะใภ้คิดไม่ออกเลยจริงๆว่ามันจะ เป็นยังไง"
"เอาเถอะครับคุณแม่ ตอนนี้มันก็เข้าไปชดใช้กรรมมันในคุกแล้วล่ะครับ ทำอะไรไว้ก็ต้องรับผลกรรมอย่างนั้น"
"จ๊ะ คุณลูก มาอยู่กับคุณแม่ที่นี่ไหม"
ผมทำหน้างงครับ เอ๊ะ หมายถึงอะไรเนี่ย อ๊าย อย่าบอกนะว่าคุณนายแม่อยากให้ผมมาอยู่ที่นี่เป็นการถาวร
"เอ่อ"
"คุณลูกทำงานธนาคารไม่ใช่เหรอคะ เนี่ยในตลาดน่ะจะมีธนาคารมาเปิดใหม่ของคนรู้จักเขาเป็นเจ้าของ เดี๋ยวคุณแม่ไปบอกเขาว่าให้คุณลูกเป็นผู้จัดการสาขา พอมาอยู่นี่จะได้ไม่เบื่อมีงานที่เราเคยทำ"
"เอ่อ จะดีเหรอครับคุณแม่"
"ดีสิคะ ขับรถไปทำงานก็แป๊บเดียว ตาหลวงแม่ก็จะให้ไปอยู่อู่ใหญ่ในอำเภอ รายนั้นไม่มีปัญหาอู่ที่นี่เยอะ"
"คุยอะไรกันอยู่เหรอแม่"
มาซะทีคุณสามี ผมนี่เริ่มหน้าซึดแล้วครับ โดนบีบ อิอิ ลำบากใจนะขอบอก
"ก็เรื่องจะให้แกกับคุณลูกย้ายมาอยู่ที่นี่กับแม่ไงตาหลวง"
มันหันมามองหน้าผมทันที คงพอรู้ว่าผมคงไม่อยากมาเท่าไหร่นัก
"ว่าไงคุณ ผมก็อยากให้คุณมาอยู่ที่นี่นะ"
เอ่อ ไอ้สามีนี่ไม่ได้ช่วยอะไรเลยนะ อารมณ์เสีย
"คือคุณลูกยังไม่พร้อมน่ะครับคุณแม่ ว่าจะทำงานเก็บเงินอีกสักหน่อย เขาเพิ่งจะขึ้นเงินเดือนให้คุณลูกเองนะ อีกอย่างยังไงซะคุณลูกก็ต้องมาหาคุณแม่ทุกวันหยุดอยู่แล้วนี่ครับ สระบุรีกับกรุงเทพฯแค่นี้เอง"
"อืม แม่เข้าใจจ๊ะ บ้านนอกคอกนาอย่างนี้คุณลูกคงจะไม่ชิน แค่มาหาคุณแม่ทุกวันหยุดก็พอใจแล้วล่ะจ๊ะ"
ต๊าย แอบประชดสุดฤทธิ์น้ำเสียงนี้ตัดพ้ออย่างเห็นได้ชัด ผมนี่เงียบไปเลยครับ คิดเหมือนกันนะว่าบางทีก็อยากมาอยู่ที่ที่ไม่ต้องดิ้นรนสู้รบปรบมือกับใคร มาก ตื่นมาอากาศก็ดี ภาพวิวทิวทัศน์ก็สวยงาม แต่ไม่รู้สิทำไมผมถึงลำบากใจมากมายขนาดนี้นะ
สรุปก็ตีหน้าซื่อแอ๊บไม่รู้เรื่องไปก่อนครับ พอกินข้าวเสร็จก็คุยกับคุณนายแม่อยู่สักพักเธอก็ขึ้นนอนส่วนผมกับสามีก็เดิน ออกมาด้านนอก เรือนหอถูกเก็บกวาดไปเรียบร้อยแล้ว ด้านข้างโดนไหม้ไปเกือบหมดทั้งต้นไม้ แทงค์น้ำ เสียดายจริงๆ ผมยืนมองอยู่ด้วยความอนาถใจ
"อย่าเสียดายเลยคุณ เสียแล้วก็เสียกันไป"
สามีมันเดินเข้ามากอดครับ ผมพยักหน้าถอนหายใจ
"ชั้นว่าชั้นร้ายแล้วนะเนี่ย ยังมีคนร้ายกว่าชั้นอีกตั้งหลายเท่า"
"นั่นสิ ผมก้ไม่คิดเหมือนกันว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้ ไม่น่าเลยนะ"
เสียงถอนหายใจออกมา สามีมันคงคิดหนักเหมือนกัน แต่ เอ๊ะ ทำไมมันบอกนั่นสิหมายความว่ายังไงวะเนี่ย
"ไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะทำได้ขนาดนี้"
"ช่างมันเถอะแก ไปนอนเถอะ"
ผมดึงแขนมันให้ขึ้นบ้านไปครับ จะมัวมาอาลัยอาวรณ์อะไรล่ะกับเศษขี้เถ้า ไม่อยากจะบอกว่ามันก็คงจะเสียดายเต็นท์รถพ่อมันเหมือนกับผมนี่ล่ะ เจ๊ากันไปนะอีหนิง โฮะๆ
"วันศุกร์หน้าเจอกันนะครับคุณแม่"
พอเย็นของวันอาทิตย์ผมก็ต้องกลับล่ะครับ สามีมันกลับมาด้วยเพราะลางานมาเป็นอาทิตย์แล้ว เรื่องย้ายมาอยู่ที่นี่เหมือนมันจะคิดได้แล้ว เฮ้อนะ ไม่อยากให้มันมาเลย แต่ก็นะมันจำเป็นนี่นะ ผมนี่สิต้องคิดหนักกว่ามัน เงินเดือนผมน่ะเสียดายเหมือนกันนะ ถ้ามาเป็นผู้จัดการธนาคารสาขาที่นี่เงินเดือนคงไม่เยอะเท่าไหร่นัก แต่นั่นมันก็ไม่สำคัญเท่าไหร่หรอก ผมมาคิดๆดูแล้วผมจะหาเงินไปทำไมกันเยอะแยะเนอะ ถ้าเงินไม่พอใช้ก็ขอคุณนายแม่ที่โน่นประจำ ความสุขของคนเรามันอยู่ตรงไหนกันนะ เริ่มคิดหนักแล้วครับท่าน เหอๆ
"จะลาออกเลยเหรอหลวง"
ผมถามสามีตอนขับรถกลับล่ะครับ
"อืม แม่ไม่มีคนอยู่ด้วย ผมเป็นห่วง"
"อืม ชั้นเข้าใจ"
"แต่ผมจะมาหาคุณบ่อยๆนะ"
"จากบ่อยๆ ก็มาหาบ้างสินะ"
"บ้าเหรอคุณ ผมไม่เปลี่ยนใจง่ายขนาดนั้นหรอกนะ"
"อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องพรุ่งนี้เลยแก มันยังมาไม่ถึง ช่างมันเถอะ อะไรจะเกิดมันก็เกิด"
"ผมเข้าใจคุณนะ ผมเองก็ไม่อยากจะห่างคุณมาหรอก แต่แม่"
มันถอนหายใจออกมา ต๊าย นี่ทำไมชั้นทำบรรยากาศให้มันอึมครึมแบบนี้เนี่ย ไม่เอาๆ เปลี่ยนเรื่องไม่อยากจะดราม่า
"เอาน่าแก ชั้นไม่เป็นไรหรอก ยังไงๆชั้นก็ต้องมาหาแกทุกวันศุกร์อยู่แล้ว"
"แต่ผมว่าจะไปหาคุณทุกวันเลยนะ ไปนอนที่โน่น"
"อ้าว แล้วจะย้ายมามีประโยชน์อะไรล่ะแก บ้าเหรอ"
"ก็ไม่รู้อ่ะ ผมนอนคนเดียวไม่หลับ เนี่ยตลอดทั้งอาทิตย์เลยนะ ไม่มีคุณนอนด้วยผมนอนไม่หลับเลย"
"เวอร์ แล้วที่ผ่านๆมาล่ะ นอนคนเดียวนี่ได้ข่าว"
"ใช่ แต่ก่อนผมนอนคนเดียว ถึงจะตอนคบกับมันก็เถอะ เราก็แยกกันนอน แต่กับคุณไม่รู้สิ ผมคงชิน"
ต๊าย ไม่ยักรู้ แอบดีใจนะเนี่ย แหมนะบอกแล้วของเค้าดีจริง อิอิ
"มันจะลำบากไปไหมแก"
"ไม่เกี่ยวอ่ะ ผมทำได้"
"จ้าพ่อคุณ เอาเถอะ รอให้ถึงวันนั้นก่อนเถอะ มานอนที่นี่แล้วคุณแม่ล่ะ ก็ยังนอนคนเดียวอยู่ดี แล้วจะย้ายมาทำเพื่อ"
"นี่ล่ะผมถึงหนักใจอยู่เนี่ย ทำไมคุณไม่ย้ายมาอยู่กับผมซะเลยนะ งานน่ะไม่ต้องทำหรอก ผมเลี้ยงได้เมียคนเดียว"
เอ่อ ควรจะซึ้งหรือว่าทำหน้ายังไงดีเนี่ย ผมอ้าปากค้างอ้าพองามนะไม่ได้อ้าแบบว่าเห็นฟันทุกซี่ ถึงจะตกใจเรื่องการสื่ออารมณ์เราก็ต้องยังคุมอยู่ อิอิ ไม่ได้หรอกนะเสียภาพพจน์หมด
"ให้จริงเถอะ ถ้าชั้นเบื่องานขึ้นมาจริงๆไม่แน่หรอกชั้นอาจจะมาอยู่ที่นี่เป็นการถาวร วันๆไม่ทำอะไร กินๆนอนๆอย่างเดียว ดีไหมล่ะ"
"เอาดิ ผมไม่ว่า"
"แหมนะ ชั้นประชดหรอก บ้าเหรอ ชั้นอยู่นิ่งๆไม่ได้หรอกนะแก"
"ก็ไม่ได้ให้อยู่นิ่งซะหน่อย ตอนนอนคุณก็ต้องทำการบ้านกับผมอยู่ดี"
อ๊าย ผัวบ้า แอบอายนะเนี่ย กรี๊ด แวะข้างทางเลยดีไหม ร้อนหน้าขึ้นมาทันที มันทำหน้าทำตาเหมือนว่าพูดจริงๆนะ ไม่ได้พูดเล่นผมนี่สิคิดไปถึงโน่นแล้ว เหอๆ
"หลวงจะย้ายไปอยู่โน่นจริงๆเหรอ"
พอถึงห้องอีป้ามันก็ถามขึ้นล่ะครับ
"ครับพี่แดน คิดว่าไปอยู่กับแม่ดีกว่า"
"แม่เราน่าจะรับคนงานเนอะ เนี่ยที่บริษัทก็มีกลิ่นไม่ดี เหมือนจะเจ๊งเลยนะ พี่เริ่มไม่ไว้ใจ คนออกกันตรึมเลย"
"จริงเหรอครับพี่แดน งั้นพี่ไปอยู่ที่โน่นกับแม่ผมดิ"
"แล้วพี่จะทำอะไรล่ะ"
"ทำสวนดอกไม้ไงเธอ ชอบไม่ใช่เหรอดอก ไม้น่ะ"
เว้นวรรคนิดหน่อย แอบกัดมันครับ
"เออนั่นสิ ไปอยู่กับธรรมชาติแบบนั้นดีกว่า ไปช่วยแม่เราทำงาน ให้แค่ไหนก็เอา สบายใจกว่า"
เอ่อ เนี่ผมประชดมันนะครับ ไม่ได้จะให้มันไปจริงๆ
"บ้าเหรออีป้า แกจะอยู่ได้เหรอ ที่โน่นมันไม่มีอะไรเลยนะ"
"ชั้นไม่ยึดติดกับวัตถุนี่แก ไม่เหมือนแก ชั้นอยู่ยังไงก็อยู่ได้ ไปเป็นชาวสวนดอกไม้หน่อยก็ดี งั้นหลวงคุยกับคุณแม่ให้หน่อยนะว่ารับลูกจ้างแก่ๆอย่างพี่ไหม"
"ฮ่าๆ พี่แดนก็นะพี่ไม่เห็นจะแก่ตรงไหน ไม่มีปัญหาหรอกครับพี่ พี่แดนไปจัดการเรื่องทางนี้ได้เลยนะครับ เรื่องเงินเดือนเดี๋ยวผมคุยกับแม่ให้"
"นี่ แล้วชั้นล่ะ แกไปชั้นจะอยู่ยังไงอีป้า แล้วห้องล่ะ"
เริ่มโวยวายครับ แหมนะคุยกันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียว
"ก็ให้แกอยู่ไง ผ่อนให้ชั้นด้วยนะยะ"
"บ้าเหรอ ชั้นไม่อยากอยู่คนเดียว"
"อ้าว แล้วให้ทำไงล่ะอีนี่ ถ้าแกไม่อยู่ชั้นจะได้ให้คนมันมาเช่า เลือกเอา"
กรี๊ด มีทางเลือกดีๆให้ชั้นไหมเนี่ย อารมณ์เสีย ฮึ งอนมากมาย สรุปผมก็เหวี่ยงใส่กำแพงครับไม่รู้จะเหวี่ยงใส่ใครดีเพราะไม่มีใครสนใจ แหมนะสามีก็ไปหาเบียร์มากินสบายใจ
"ครับคุณเบน"
ตอนอาบน้ำเสร็จครับผมก็ออกมาทาครีมตามประสา อิอิ วันนี้ต้องโบกนานหน่อยเหมือนมันล้าๆยังไงไม่รู้ คุณเบนทนายของผมเองล่ะครับก็โทรฯเข้ามา
"คุณนายครับ หนิงโดนประกันตัวออกไปแล้วนะครับ"
"หา"
กรี๊ดสิครับ อึ้งไปกันใหญ่ นี่อะไรกันโทษฐานมันหนักขนาดนี้มันยังโดนประกันตัวออกมาได้เหรอเนี่ย ใจเริ่มเต้นแรงครับผมทรุดตัวลงนั่งกับเตียง
"จริงครับ ทางบ้านของหนิงเขาเอาหลักทรัพย์ทั้งหมดมาประกันตัวออกไป แต่ต้องรอขึ้นศาล คุณนายอย่าห่วงนะครับ"
"ทำไมครับคุณเบน โทษมันหนักมากนะทำไม"
"ทนายเขาเก่งครับ สู้คดี อีกอย่างเรื่องที่เผาเต็นท์รถทางบ้านเขาไม่เอาเรื่องหนิงนะ แต่ไปหนักที่อีกคน เพราะหนิงเขาให้การว่าโดนบังคับ"
"แล้วมีอะไรโยงใยมาถึงนายไหมครับ"
"ตอนแรกเขาก็พาดพิงล่ะครับ แต่หลักฐานไม่มี ข้อกล่าวหามันอ่อนมาก จึงไม่เป็นผล"
ผมเริ่มคิดหนักอีกครั้งครับ นี่มันอะไรกันวะ จะจบก็ไม่จบ โว้ย อารมณ์เสีย
"แล้วขึ้นศาลเมื่อไหร่ล่ะครับคุณเบน"
"อาทิตย์หน้าครับ เรื่องขึ้นศาลไม่ต้องกังวลนะครับ ผมคุยกับทางตำรวจแล้ว หลักฐานเราก็มีน้ำหนักพอที่จะเอาผิดกับทางโน้นได้ ที่ผมโทรฯมาหาเพราะอยากให้คุณนายระวังตัวหน่อยนะครับ เพราะตอนที่พ่อแม่เขามาประกันตัวเห็นเขาประกาศกร้าวว่าจะเอาคืนนะครับ ผมอยากให้คุณนายระวังตัวหน่อย"
ใจแป้วอีกครั้ง นี่มันปีชงแท้ๆแน่นอนที่สุด อะไรกัน ทำไปเยอะขนาดนั้นมันยังลอยนวลออกมาได้อีก จะต้องให้ทำถึงขั้นไหนถึงจะพอ หา
"แล้วคนที่เหลือล่ะครับ"
"อ้อ หมายถึงคุณเรย์กับอีกสองคนน่ะเหรอครับ พวกนั้นไม่มีเงินพอที่จะประกันตัว คุณเรย์โดนข้อหาหนักก็ตามที่ผมแจ้งไป ส่วนน้องอีกคนโดนไม่กี่ปีครับเพราะน้องเขาให้การเป็นประโยชน์ต่อรูปคดี"
อ้าวนะ ถ้ามันหลุดออกมาได้ใครจะซวยล่ะเนี่ย ชั้นล่ะสินะ อารมณ์เสีย โอ๊ย อะไรวะ นี่น่ะหรือเขาบอกตีงูอย่าตีให้มันหลังหัก เหอๆ เอาแล้วสิกู
"ครับๆ ยังไงคุณเบนช่วยจัดการหน่อยนะครับ วันขึ้นศาลเจอกันครับ"
ผมเดินคอตกออกมาหาอีป้ากับสามีครับ
"เป็นอะไรยะอีนายเสียงดังโหวกเหวกเชียว"
"จะอะไรล่ะแก อีหนิงมันโดนประกันตัวออกมาแล้วสิ"
"หา"
ทั้งสองคนนั่นล่ะครับ แต่ผมนิ่งๆไม่ตื่นเต้นไปด้วย เพราะมันไปก่อนสองคนนี้นานแล้ว ตอนนี้ก็นั่งคิดอยู่ว่าจะทำยังไงดี
"ได้ยังไงกัน ทำผิดออกขนาดนั้น กฎหมายบ้านเรานี่มันยังไงกันวะ อารมณ์เสีย"
"นั่นสิ หลักฐานก็มี ผมไม่เข้าใจ"
"ชั้นก็ไม่เข้าใจแก แต่อย่าลืมสิว่าพ่อมันรวย นี่ขนาดเต็นท์รถโดนเผานะเนี่ย ยังมีเงินเยอะพอจะประกันตัวอีก"
"เฮ้อนะ เมื่อไหร่มันจะจบเสียทีนะไม่เข้าใจ"
"ชั้นก็อยากให้มันจบๆไปล่ะแก เบื่อเต็มที นี่คุณเบนบอกว่าให้ระวังตัวให้ดีนะ เพราะมันประกาศลั่นว่ามันจะมาเอาคืน"
"ต๊าย อีหอยนี่ขนาดโดนประกันตัวยังกล้าประกาศลั่นเลยเหรอ"
"คนมันคงแค้นล่ะแก"
"คุณ งั้นคุณย้ายไปอยู่กับผมที่โน่นล่ะเพื่อความปลอดภัย"
ผมเริ่มมาคิดเอาจริงๆจังๆก็ตอนนี้ล่ะครับ แต่ก่อนในใจมันค้านตลอดนะ เรื่องอะไรชั้นจะไปอยู่ที่โน่น จะหาซื้อพวกครีมประทินผิวอะไรก็บากลำบาก โฮะๆ อีกอย่างคอลเล็กชั่นใหม่ๆ อ๊าย ช่างหัวมันเถอะ เอาเป็นว่าตอนนี้คิดตกแล้วครับ ไปอยู่โน่นชั้นก็เข้ามาหาซื้อได้นี่ชั้นมีรถ เชิดใส่ แต่ที่ไปอยู่โน่นนี่ไม่ได้กลัวใครนะ แต่ความสงบสุขของชีวิตผมมันจะมีไหมถ้ายังมามัวแต่ตกอยู่วังวนของเรื่องแบบ นี้ มันไม่ยอมหยุดหรอกผมรู้ และถ้ามันทำอะไรผมกับคนที่ผมรักอีกผมก็จะไม่ยอมหยุดเช่นกัน เพราะฉะนั้นผมเองที่จะถอยถือว่าแพ้ก็ได้ เบื่อจะต่อสู้ สู้ไปก็ไม่เห็นจะมีอะไรดี มีแต่ดึงคนรอบข้างมาเจ็บด้วยลำพังผมนะ ไม่อยากจะบอกว่าผมเป็นคนลืมง่ายมาก ต่อให้เจ็บสักแค่ไหนไม่นานนะมันก็เลือนๆไปตามเวลาของมันเอง เรื่องแก้แค้นน่ะเฉพาะหน้าเท่านั้น ร้ายเฉพาะกิจประมาณนั้น
"มันจะมาวอแวเราอีกไหมแก"
อีป้ามันถามขึ้นล่ะครับตอนลงลิฟท์ไปจะไปทำงาน คุณสามียังไม่ลงมาวันนี้เหมือนมันจะไปลาออกเลยนะ ไม่ใส่ชุดหมีไป ผมยังก่อนครับดูสถานการณ์ก่อน จะว่าไปงกนั่นเอง อิอิ เงินเดือนผมจะเหยียบแสนอยู่แล้วนะเสียดายเหมือนกัน
"พี่แดนๆ มีจดหมายครับ"
คือผมจอดรถไว้ตรงหน้าตึกนะครับยังกลัวๆอยู่พอลงมาต้องเดินผ่านเคาท์เตอร์เขาเป็นเรื่องปกติ น้องที่เคาท์เตอร์เรียกอีป้าไว้
"ทวงหนี้หรือเปล่าจ๊ะแว่น"
อีป้าเดินเข้าไปหาน้องแว่น รายนั้นก็ยิ้มแฉ่งเชียวนะ
"อีกะเทย"
ผมก็เดินตามอีป้าไปล่ะครับไม่ทันมองอะไรทั้งนั้นเพราะปกติตรงล็อบบี้ของ คอนโดฯมันมักจะมีคนมาอ่านหนังสือพิมพ์อยู่แล้วเกือบทุกเช้า ผมสะดุ้งโหยงเลยนะครับ เพราะเสียงมันคุ้นหูเหลือเกิน คุ้นจนขนลุกไปทั้งตัว
"สวยนักใช่ไหม อีดวก"
ผมยังไม่หันไปครับ มือของมันมาแตะที่บ่าผมแล้ว เสียงที่แผดมามันก้องจนแสบหู ผมมองไปที่น้องแว่น ภาพเบื้องหลังมันสะท้อนกระจกแว่นตาของน้องมัน อีหนิง
"อีหนิง"
To be continued
-
เสียงอีป้าครับหน้าตามันเหมือนเจอผี
"อ๊ะ กรี๊ด ร้อน ร้อน กรี๊ด"
เสียงร้องแผดดังไปทั่วทั้งล็อบบี้ครับ รู้ไหมว่าผมทำอะไร เปล่าหรอกผมไม่ได้ทำอะไร แค่พอเห็นว่าใครที่อยู่ด้านหลังผม พอเห็นผมก็ไม่ได้หันไปนะเพราะในมือของมันมีแก้วใส่น้ำใสๆอยู่ในมือ ไม่รู้ว่าน้ำอะไร ผมนั่งลงแบบเร็วๆแล้วยกมือขึ้นปัดมือมันครับ
"กรี๊ด ร้อน ร้อน ช่วยด้วย หน้าชั้น กรี๊ด"
ผมยืนนิ่ง อ้าปากค้าง อีป้าเองก็เช่นกัน น้ำที่มันใส่แก้วมามันกระเซ็นไปโดนแขนขวาของอีป้าครับ
"โอ๊ย ร้อน ร้อน แสบ แกน้ำกรด น้ำกรด"
"หา น้ำกรด"
ผมได้สติครับ แต่ได้แค่นั้นยืนนิ่งอยู่
"พี่แดนมานี่ มาล้างก่อน"
ผมยังจ้องมองอีหนิงที่มันดิ้นทุรนทุลายอยู่กับพื้น หน้าตามันแดงไปหมดแล้ว มีเลือดซึมออกมาด้วย ไอของน้ำกรดเมื่อมันปะทะผิวหน้าผิวตัวมันเป็นไอลอยขึ้นมา น้ำตาผมไหลครับ ไม่ได้เสียใจนะ แต่อึ้ง นี่มันคิดจะทำถึงขนาดนี้เชียวหรือ
"มีอะไรกันคุณ มีอะไรกัน"
สามีวิ่งออกมาจากลิฟท์ครับ มันเข้ามาหาผมก่อนนะ ดึงตัวผมออก
"น้ำกรด มันสาดน้ำกรด"
"กรี๊ด แสบ กรี๊ด ช่วยด้วย ช่วยด้วย กรี๊ด ร้อน หน้าชั้น หน้าชั้น"
อีหนิงมันร้องครวญคราง คนที่นั่งอยู่ล็อบบี้ต่างก็กรูเข้ามา เห็นมีคนโทรฯเรียกตำรวจล่ะครับ ผมนี่สิยังนิ่งอยู่ ไม่มีแรงจะขยับ
"เป็นอะไรไหมคุณ คุณเป็นอะไรไหม"
ผมส่ายหน้าทั้งน้ำตา รู้ไหมในชีวิตนี้ผมไม่เคยคิดจะทำร้ายใครขนาดนี้เลยนะ ถึงจะร้ายทำให้เจ็บติดคุกติดตะรางแต่ก็ไม่เคยหมายมาดจะทำให้เขาถึงตาย ไม่เคยคิดจะเอามีดกรีดหน้าหรือแม้แต่สิ่งที่อีหนิงมันทำ นี่ผมทำอะไรหรือมันถึงแค้นใจหมายจะให้ผมเป็นอย่างมันในตอนนี้ นี่มันต้องการให้ผมเสียโฉมไปเลยหรือ สะท้อนใจเหลือเกิน ผมน้ำตาไหลออกมา ไอ้หลวงมันก็กอดไว้แน่นไม่สนใจอีหนิงเลยนะ
"อีป้าโดนน้ำกรด"
ผมตัดใจพูดออกมาจะอึ้งเพื่อ อึ้งทำไม ดีแค่ไหนแล้วที่น้องแว่นมันอยู่ ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ใส่แว่นนี่ผมจะเป็นยังไง คิดแล้วขนลุกสั่นไปทั้งร่าง
"กรี๊ด ช่วยด้วย ช่วยด้วย กรี๊ด"
"รถพยาบาลกำลังจะมา"
"ตำรวจก็กำลังมา"
เสียงคนที่กำลังจะออกไปทำงานพูดขึ้น
"ไปดูอีป้าก่อน แก ไปดูอีป้า"
ผมดันตัวออกจากอ้อมกอดของสามี มันก็รีบวิ่งตามไปด้านหลังของเคาท์เตอร์ครับ
"ไปโรงบาลแก ชั้นแสบ เลือดออกด้วย"
"น้ำแข็งมีพี่แดน เอาน้ำแข็งประคบ"
เสียงใครต่อใครวุ่นวายกันไปหมด ผมยกมือขึ้นลูบหน้าตัวเอง ไม่มีอะไรเสียหายใช่ไหมเนี่ย ชั้นไม่โดนใช่ไหม พอเอามือขึ้นลูบหน้าผมก็ตบหน้าตัวเองเบาๆเรียกสติคืนมา
"แล้วนี่จะไปเอาผิดกับใคร หลักฐานมันทนโท่อยู่แบบนี้ล่ะคุณ ทำตัวเองแท้ๆ"
นายตำรวจเอ่ยขึ้นหลังจากที่ผมถูกพาตัวมาที่สถานีตำรวจ มีน้องแว่น สามีแล้วก็พ่อแม่อีหนิง
"ไม่ได้นะ ลุกผมโดนสาดน้ำกรดขนาดนี้ ผมไม่ยอม"
"คุณจะไม่ยอมได้ยังไงในเมื่อลูกสาวคุณเป็นคนเอาไปสาดเขา ที่เขาทำนั่นก็ป้องกันตัว หรือคุณจะดูวงจรปิด"
ผมไม่พูดอะไรครับ เพราะทั้งสามีและน้องแว่นพูดแทนหมดแล้ว ส่วนพ่อแม่ของอีหนิงก็กร้าวเสียงแข็งใส่ตำรวจ พอตำรวจเชิญเข้าไปดูภาพจากกล้องวงจรปิด
"นั่นไง มันปัดมือมาโดนลูกสาวผม ไม่ยอม ผมไม่ยอม"
"ลูกสาวชั้นเสียโฉมก็เพราะแก ไอ้ชาติชั่ว เลวระยำที่สุด"
เสียงทั้งพ่อทั้งแม่ของมันก่นด่าผม ฟังไม่เป็นภาษาครับ ผมยังนิ่งอยู่
"อ้อ"
ผมเปล่งเสียงออกจากปาก
"อ้ออะไร มึงต้องรับผิดชอบ จับมันเข้าคุกเลยครับคุณตำรวจ ผมจะฟ้องให้ถึงที่สุด เรื่องมันต้องถึงที่สุด ผมไม่ยอมแน่ๆ"
"อ้อ ลูกสาวตัวเองมีค่ามากงั้นสินะ แล้วลูกคนอื่นเขาไม่มีค่าเหรอคู๊ณ ถ้าลูกสาวคุณไม่โดน ผมเองสินะที่จะต้องโดน แล้วยังไง ถ้าเป็นผมที่โดนลูกสาวคุณสาดน้ำกรดตอนนี้คุณจะพูดว่ายังไง"
ผมหันไปจ้องมองทั้งสอง รำคาญ ไม่ไหว ไม่ทน ไม่ใช่เรื่อง รู้นะว่าเสียใจแล้วยังไง ผมก็เสียใจ ใครๆเขาก็เสียใจ คนเป็นพ่อเป็นแม่ถ้าลุกของตนโดนแบบนี้ก็ย่อมรู้สึกไม่ต่างกันผมพอจะเข้าใจ แต่เห็นใจคนอื่นเขาบ้างไหม คนอื่นเขาไม่ใช่คนกันหรือยังไง
"อ๊ะ"
"แล้วคิดยังไงจะเอาน้ำกรดมาสาดผม คิดอะไรอยู่ นั่นล่ะคือผลของการที่จะให้ร้ายคนอื่น บาปมันตกไปอยู่กับตัวเองแล้วไง พอใจหรือยัง"
"อย่ามาปากดี เลวที่สุด ใช่นี่แกไม่ใช่คนโดนนี่แกถึงพูดได้ ทำไมไม่เป็นแก ทำไมถึงพลาดได้ ฮือๆ"
"คุณหมายความว่ายังไงครับ ที่คุณพูดมามันสามารถเป็นหลักฐานในชั้นศาลได้นะ ระวังคำพูดด้วย"
คุณเบนทนายผมพูดขึ้นครับ สองคนนั้นเงียบเสียงไปมองหน้ากันทั้งน้ำตา
"ผมเสียใจนะคุณลุงคุณป้าที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ผมไม่อยากให้มันจบแบบนี้นะ"
"ทุเรศพูดมาได้ยังไง นั่นลุกสาวชั้นนะ แกจะเข้าใจอะไร แกมันพวกวิปริตผิดเพศ แกจะเข้าใจหัวอกของคนเป็นแม่ได้ยังไง"
"เฮ้ย มากไปนะ"
"อย่าแก"
"ไอ้สาระเลว นี่ลูกสาวชั้นไม่เอาใช่ไหมถึงได้ทำกับมันแบบนี้"
โอย คุณพระคุณเจ้า รู้นะว่าหน้ามืดตามัว แต่นี่อะไรวะ จะลงหรือไม่ลงเนี่ย
"เหรอ มีค่ามากขนาดนั้นเชียว ไม่ถามลูกสาวตัวเองดูล่ะว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเพราะอะไร ใครที่เขี่ยใครทิ้ง แล้วใครที่ไม่เอาใคร ลูกสาวตัวเองดีมากก็ไม่เลี้ยงให้มันดีอย่างที่ตัวเองพูดล่ะ ทำไมเสี้ยมสอนมันให้มันมามาดหมายจะทำร้ายคนอื่นเขาแบบนี้ โดนเองเจ็บเองแล้วยังไง รู้สึกไหม ไม่เลย ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมลูกสาวมันถึงเจ้าคิดเจ้าแค้น เพราะพ่อแม่มันเป็นแบบนี้นี่เอง"
"กรี๊ด"
"หยุด อย่ามากรี๊ดบนนี้ มีอะไรไปคุยกันที่ศาล พอแล้วนะอย่ามาว่าอะไรอีก ถึงชั้นจะวิปริตผิดเพศชั้นก็ไม่เคยคิดจะเอาชีวิตใคร ไม่เคยเห็นชีวิตคนอื่นเป็นของเล่นไม่เคยคิดจะทำเรื่องชั่วๆแบบนั้น รวยแล้วยังไงเงินมันจะซื้อคืนได้ไหมหนังหน้าลูกสาวพวกคุณน่ะ หา"
"พอเถอะครับคุณนาย ไปห้องโน้นดีกว่าครับ"
คุณเบนลากแขนผมออกมาครับ ทั้งคุณตำรวจทั้งใครต่อใครอึ้ง ไม่ได้ว่าตัวเองมีฤทธิ์มีเดชมากอะไรหรอกนะ แต่ไม่ไหวจริงๆ น่ารำคาญ ผมเลวผมรู้ตัวดีแต่ก็นะ หึหึ ดีเหมือนกันมันทำแบบนี้ได้เสียก็ดี มันจะได้รู้ว่าเวลาเนื้อหนังมันไม่สวยเหมือนเดิมน่ะมันจะหล่อเลี้ยงชีวติมัน อยู่ได้ยังไงในโลกใบนี้ โอ๊ย ทำไมมันจุกเสียดในใจอย่างนี้เนี่ย ผมร้องไห้ออกมาจนได้ครับ อารมณ์เสีย
"คุณนายไม่ต้องห่วงนะครับ เขามีคดีติดตัว ส่วนเรื่องสาดน้ำกรดตามกฎหมายไทยมันไม่รุนแรงเท่าไหร่นัก แต่ผมว่ามันก็น่าจะเพียงพอที่จะทำให้เขาจำคุกยาว"
"แล้วแบบนี้เขาจะมาฟ้องเราข้อหาอะไรล่ะครับ"
สามีผมถามขึ้นครับระหว่างให้ปากคำ
"นั่นสิครับ ผมก็ยังงงอยู่ พยานมีเต็มล็อบบี้ กล้องวงจรปิดก็ชัดเจนนัก ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน คงจะเจ็บใจที่ลุกตัวเองเสียโฉมล่ะครับ"
"มันจะจบไหมครับคุณเบน ผมอยากให้มันจบ"
ผมเม้มปากแน่นพูดออกมา ตอนนี้ตัดสินใจแล้ว ไม่เอาแล้ว พอกันที เป็นนางร้ายนี่ใช่ว่าจะดีนะเออ เจ็บปวดรวดร้าว จากที่ไม่เคยก้าวร้าวใส่ผู้ใหญ่ผมก็ทำ จากที่ไม่เคยคิดร้ายกับใคร หมายถึงวางแผนแบบนี้นะครับผมก็ทำ แต่ก่อนไม่พอใจอยากตบก็ตบ แต่พอมีเรื่องกันผมมีความคิดที่อยากจะทำร้าย คิดเป็นแผนมาเชียว เหอๆ ร้ายมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยชั้น
"หา อะไรนะแก แกจะลาออกเหรอ"
วันรุ่งขึ้นล่ะครับ ผมกลับไปทำงาน สรุปเรื่องของอีหนิงจบไปโดยไม่ต้องขึ้นศาลอะไรเลย เพราะพ่อแม่มันยกฟ้อง คงเพราะคุณเบนยกเอาหลักฐานพยานมาอ้างอิง ทนายฝั่งมันก็คงสู้ไม่ไหว อีกอย่างอีหนิงมันมีคดีติดตัว ยิ่งมาทำแบบนี้ผิดซ้ำอีกยิ่งหนักเข้าไปใหญ่ อีป้าแขนขวาเป็นแผลเหวอะหวะครับตอนนี้ยังนอนอยู่ที่โรงพยาบาล ส่วนอีหนิงอย่าให้เอ่ยถึงเลยครับ ผมขอลบมันออกไปจากความทรงจำ รู้สึกผิดขึ้นมามาก ผมคิดย้อนๆดูนะถ้าหากว่ามันกลับมาแล้วผมยอมหลีกทางให้มันนี่มันจะทำแบบนี้ ไหมนะ คงจะไม่ แต่เรื่องอะไรที่ผมจะยอมยกคนที่ผมรักให้มันในเมื่อมันไม่เห็นค่าของเขาเอง เอาเถอะ สรุปมันเสียโฉมไปครับ ไม่สามารถทำได้แม้แต่ศัลยกรรม เพราะเนื้อหนังมันเหวอะหวะเสียไปเยอะเพราะโดนพิษของน้ำกรดกัดเอา แม้แต่หมอมือดีๆก็คงไม่รับปากว่าจะทำได้ มีทางเดียวที่จะทำให้มันสวยเหมือนเดิม เกิดใหม่ไง หึหึ เสียใจนะ แต่อย่าให้ร้าย
"อืม ชั้นเบื่อว่ะแก อยากจะไปพัก"
"แน่ใจเหรอแก เหนื่อย เบื่อก็ลาพักร้อนก่อนสิ"
"นั่นสิแก คุณปีเตอร์จะยอมเหรอ"
เพื่อนสองคนก็ออกความเห็นไปตามประสาล่ะครับ ผมตัดสินใจแล้ว ไม่ว่าจะยังไง
"บอกแล้ว เขาไม่ยอม เขาจะให้ลาพักร้อนสองเดือน"
"นั่นล่ะแก ไปพักก่อนแล้วค่อยว่ากัน"
"แต่"
"อย่าแต่เลยแก ชั้นเข้าใจ แกเจอเรื่องร้ายๆมาเยอะ ไปพักหน่อยก็คงจะดีขึ้นเองล่ะ ไม่ต้องห่วง"
ไม่รู้สิ พักยาวแล้วยังไง มันจะลืมไปเหรอ ไม่หรอกนะ มันแค่จะเลือนๆไป แต่ภาพเหล่านั้นมันยังติดตาอยู่ไม่มีวันจางไปไหนเลย
"เป็นไงบ้างแก"
ผมกับอีพัทนัดกันไปเยี่ยมอีป้าที่โรงพยาบาลล่ะครับ เห็นสภาพมันแล้วก็อดสงสารไม่ได้ นี่อีป้ามันเกี่ยวข้องอะไรด้วยหรือทำไมผลกรรมมันถึงมาฟาดลงที่มัน ทั้งที่มันเป็นคนคอยห้ามปรามไม่ให้ทำร้ายมันเยอะไปเสียด้วยซ้ำนะ แต่ดูเอาเถอะนี่น่ะหรือผลที่ได้ นี่น่ะหรือสิ่งตอบแทน หึหึ
"ยังไม่ตายหรอกแก"
"แหมนะ ปากดีนะยะอีป้า ดีแค่ไหนแล้วมันไม่โดนหน้าเหี่ยวๆของหล่อนน่ะ"
"อีนี่ โดนก็ดีสิจะได้ให้หมอเขาทำศัลยกรรมให้เลย"
"ค่า คงทำได้หรอกนะ ไม่รู้เหรอว่าพิษของน้ำกรดมันแรงแค่ไหน อีหนิงน่ะเป็นอีหน้าผีไปสมใจมันเลยนะแก"
อีพัทพูดขึ้นครับผมนี่ตีแขนไว้ก็ไม่ทัน
"ตายจริง มันแก้ไขไม่ได้เลยเหรอแก"
"แล้วแขนแกหมอเขาว่าไงล่ะยะ"
อีพัทนี่ผมไม่ไหวจะเบรคมันแล้วครับปล่อยมันตามใจเถอะ โตๆกันแล้วน่าจะคิดอะไรได้บ้าง
"หมอเขาบอกอาจจะเป็นแผลเป็น"
"ค่ะหล่อน ตามนั้น นี่แกโดนแค่เศษเสี้ยวของมันนะแก แล้วถ้าโดนเต็มๆอย่างอีหนิงล่ะ ต๊ายไม่อยากจะคิด"
"เวรกรรมเนอะ"
"เวรกรรมที่มันจะมาผลักให้อีนายไง แล้วมันก็รับกรรมไปเอง สมใจแล้วนี่จะได้ไม่ไปกล้าเปรี้ยวใส่ใครอีก คนแบบนี้โดนเองซะบ้างไม่ต้องมีคำบรรยายอะไรมากมาย เข้าใจได้เอง"
ผมไม่มีอะไรพูดครับมันจุกอยู่ในอก ไม่ได้อยากให้มันเป็นไปในรูปแบบนี้นะ เป็นไปได้ไม่อยากให้มันเกิดเรื่องขึ้นแต่แรกเลย มันเริ่มมาจากตรงไหนนะเรื่องราวร้ายๆแบบนี้ มันเริ่มที่ผมสินะ ผมคนเดียว
"อีนายร้องไห้ทำไมแก"
ไม่ไหวครับไม่ได้ดราม่านะ แต่มันกลั้นไม่อยู่ยิ่งคิดไปยิ่งท้อ หัวใจมันอ่อนไหวเหลือเกิน
"แกอย่าเสียใจไปเลยแก เรื่องมันจบแล้วล่ะ คงไม่มีอะไรแล้ว"
"ชั้นก็หวังว่าอย่างนั้นล่ะแก"
ผมได้พักงานสองเดือนสมใจ รออีป้าออกจากโรงพยาบาลเราสามคนก็ตรงไปยังสระบุรีล่ะครับ อีพัทมันไม่อยากไปเหตุผลส่วนตัว ช่างมันเถอะ ไปอยู่ที่โน่นสักพักจิตใจมันคงจะดีขึ้นมาบ้าง
"มาเลยแดนมาอยู่กับแม่ ทำงานกับแม่นี่ล่ะคนกันเองเรื่องค่าตอบแทนไม่ต้องห่วงแม่ให้เต็มที่อยู่แล้ว"
พอคุณนายแม่รู้ก็ดีใจใหญ่ล่ะครับ
"ไม่เป็นไรหรอกครับคุณแม่ ผมไม่ได้เรียกร้องอะไรมาก กินอยู่ก็กับคุณแม่ เรื่องค่าตอบแทนไม่เป็นไรหรอกครับ"
"ไม่ได้หรอกจ๊ะ คนงานแม่ก็จ้างเขานะ คนเขาทำงานให้เป็นญาติเป็นเชื้อก็ต้องจ้าง อย่าคิดมาก หลวงพาพี่เขาไปดูห้องพักสิลูก"
อีป้ามันหันมามองผมก่อนล่ะครับ ผมก็พยักหน้า แหมนะทีแบบนี้จะมามองทำท่าถามความเห็น ผมไม่มีความเห็นอะไรทั้งนั้น เพราะว่าผมเองก็ยังไม่รู้ชะตากรรมของตัวเองเลย เหอๆ
"แม่ได้ยินข่าวแล้วใจหายหมดเลยนะคุณลูก นี่อีหนิงมันร้ายกาจมากจริงๆ"
คุณนายแม่คงอยากจะคุยกับผมล่ะครับดูท่าแล้ว ลุกขึ้นมากอดผมไว้
"มันจบแล้วล่ะครับคุณแม่ โชคยังดีที่ไม่โดนไปด้วย"
"สิ้นเวรสิ้นกรรมกันเสียทีนะ เฮ้อนะ มันไม่โดนเองมันก็คงไม่รู้ ให้มันโดนแบบนี้ล่ะดีแล้ว สวรรค์ท่านมีตาเห็นไหมคุณลูก"
ถอนหายใจครับ ไม่อยากจะบอกว่าทุกอย่างมันก็เริ่มมาจากผมนี่ล่ะนะ แต่เอ๊ะ ไม่หรอก ใครจะมานั่งกล่าวโทษตัวเองนะ รู้อยู่ว่าผิดแล้วยังไง ผมหยุดแล้วนะ ที่เอาคืนมันเท่าที่เห็นเป็นตัวตนจับต้องได้จริงๆก็มีตบมันนั่นล่ะ ส่วนเรื่องอื่นผมแค่แนะเท่านั้น เอาเงินมาเป็นเหตุจูงใจ ช่วยไม่ได้นะมันจะไม่ทำแบบนั้นก็ได้แต่มันก็เห็นเงินเป็นพระเจ้าเอง เชิดใส่
"จบเรื่องซะทีนะคุณ จะได้อยู่กันอย่างมีความสุขเสียที"
ผมให้สามีมันขับมอร์เตอร์ไซค์ออกมาที่ร้านกาแฟที่เดิมนั่นล่ะครับ ตะวันรอนแดดร่มกำลังดีเชียว ขอไปพักใจกับสามีหน่อยเถอะ
"อืม หวังว่ามันคงจบจริงๆนะแก ไม่ใช่มีใครแหกคุกออกมายิงชั้นตายซะล่ะ"
"บ้าเหรอ ผมไม่ยอมหรอกนะ"
"จะทำอะไรล่ะ ในเมื่อคนมันจะทำ นี่ถ้าชั้นโดนน้ำกรดไปจริงๆ จะเป็นยังไงไม่รู้เนอะ"
"นั่นดิผมก็คิดไม่ออก"
"แล้วแกจะยังเอาชั้นอยู่ไหมล่ะ"
มันเงียบครับ แล้วหัวเราะ
"ถามจริงๆ"
"ไม่นะ ผมคิดว่าผมคงไม่เอาคุณหรอก"
เอ่อ เหอๆ ผมนี่หัวเราะเลยครับ ส่ายหน้าจุกอก พูดไม่ออก
"แต่ผมจะดูแลคุณไปจนกว่าผมจะตาย"
"ไม่หวานหรอกนะ ไม่ได้ใจด้วย แกก็เหมือนคนอื่นๆ"
"อ้าวแล้วคุณล่ะ ถ้าหากผมหน้าโดนน้ำกรด คุณจะยังไเอาผมอยู่ไหมล่ะ"
"เอาสิ ทำไมจะไม่เอา เพราะที่ชั้นเอาแกทำผัวแกว่าเพราะหน้าแกเหรอ เพราะน้องชายแกต่างหาก"
ผมมองลงต่ำ ไม่ว่ามันหรอกนะครับ เพราะถ้าผมหน้าผีขึ้นมาจริงๆ อย่าว่าแต่มันเลย ใครๆก็คงจะไม่แล เหอๆ เรื่องจริง แต่สำหรับผม ไม่สนใจหรอกนะ หน้าผีก็ไม่ต้องขึ้นบนสินะ มุดลงต่ำสิ อ๊าย ในเมื่อมันมีของดีอยู่เนี่ยนะ
"ฮ่าๆ คุณนี่นะ ที่อยู่กับผมเพราะไอ้เจ้านี่หรอกเหรอ"
"แล้วแกล่ะ ที่อยู่กับชั้นเพราะอะไร"
ผมมองหน้ามันครับ คิดว่าจะพูดเล่นๆแล้วนะ แต่มันเสียดใจจังเลย ทำไมมันเคืองใจจังกับประโยคที่มันพูดออกมา ผมเม้มปากแน่น
"คุณ"
"ไม่ต้องมาแตะ ในที่สุดชั้นก็รู้ว่าแกคิดยังไง"
"เอ่อ ผมล้อเล่น แหมคุณ ผมขอโทษนะ ผมไม่ได้ตั้งใจ"
"คนที่โดนมันน่าจะเป็นชั้นนะ เรื่องมันจะได้จบ ไม่น่ามาเลย"
ผมสะบัดหน้าหนีครับ งอนจริงๆนะ ไม่ได้แอ๊บ ผมจะเดินหนีไปนั่นล่ะครับ แต่มันดึงแขนไว้
"คุณผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจจะพูดแบบนั้น ผม เอ่อ ผม"
"พอเถอะ ชั้นจะกลับกรุงเทพฯ"
"ไมได้นะ ผมไม่ยอมหรอกนะ คุณจะกลับทำไม"
"สนใจเหรอ ปล่อยได้ไหม"
"ไม่ปล่อย ผมไม่ได้ตั้งใจจะพูดอย่างนั้นนะคุณ ฟังผมก่อนสิ คุณงอนเหรอ"
"เอองอน พูดอะไรคิดบ้างสิ"
"อ้าวก็คุณถามเองอ่ะ ผมบอกไปตามความจริง"
"ฮึ เห็นไหม แกมันก็มองคนแค่ภายนอก นี่ถ้าชั้นแก่ตัวไปแกก็คงไม่แตะตัวชั้นล่ะสิ ใช่ไหม"
ผมแว้ดเสียงใส่มันน้ำตาไหล อ๊าย แอน ทองประสมเข้าสิงร่างอีกแล้ว
"ฮ่าๆ คุณงอนแล้วตลกดีนะ"
"กรี๊ด ไอ้บ้า ชั้นไม่ตลกนะ ปล่อยชั้น"
"ที่ผมบอกว่าผมจะไม่เอาคุณน่ะ ผมหมายถึงผมจะไม่ล่วงเกินคุณไง ถ้าคุณโดนน้ำกรดจริง ผมว่าคุณก็คงจะเจ็บปวดอยู่ไม่น้อย แต่ผมไม่ได้บอกนะว่าผมจะทิ้งคุณ เมื่อกี๊ได้ยินคุณพูดแล้ว ว่าถ้าผมโดนคุณก็ไม่สนใจ ผมเพิ่งจะรู้เหมือนกันอ่ะ ว่าคุณไม่ได้สนใจที่หน้าตาผม ผมขอโทษนะ เพราะผมคิดว่าถ้าคุณโดนคุณคงอาย คงไม่กล้าขอมีอะไรกับผม ถ้าคุณกล้าผมก็เอานะ"
"ไอ้บ้า"
เขกหัวมันสิครับ อารมณ์เสีย อ๊าย นี่ผมเขกหัวสามีเหรอเนี่ย กรี๊ด ลืมตัว
"อ่า เขกหัวผัวอ่ะ"
"ผัวมันไม่ตามใจนี่ อย่ามาคิดนะว่าพูดแบบนี้แล้วชั้นจะหายงอนน่ะ"
"อ้าว แล้วให้ทำไงอ่ะ ผมง้อไม่เป็นอ่ะ"
"ฮึ ไม่รู้"
"ผมรักคุณมากนะ รู้ไหม"
"รู้ ไม่ต้องมาพูด ไม่ได้ผล"
"อ้าวนะ แล้วให้ผมทำไงเนี่ย"
"กลับนะ ซื่อบื้อ"
"อ้อ งั้นป่ะ ตรงทางเข้าหมู่บ้านมีป่าละเมาะอยู่ มีกระท่อมด้วย น่าจะได้"
"บ้าเหรอ"
อ๊าย หน้าแดงเลยผม อิอิ มันรู้ด้วยล่ะ ผมจะง้อยากอะไรเนอะ แค่นี้ล่ะที่ต้องการ ไม่ต้องสรรหาคำหวานอะไรมาถวายหรอกนะ ไม่ปลื้ม อิอิ แค่พาไปทำแบบนั้น อ๊าย ก็พอแล้วหายงอนไปนานเลยล่ะท่านสามี อิอิ ไปเล้ยพาไปอย่าช้า
"ไม่ไปเหรอ อ้าวแล้วทำไงล่ะทีนี้"
"ไปสิ เร็วๆ เดี๋ยวมันค่ำ"
กรี๊ด อารมณ์เสียพูดไปแล้วครับ เดินออกไปก่อนมันสิ อายเหมือนกันนะเนี่ย
"คนเรานี่น้า อยากก็ไม่บอกดีๆ มาทำเป็นงอน เดี๋ยวจัดให้สองดอกเลยนี่"
เม้มปากครับ ผมนะ อิอิ
"ให้จริงเถอะ"
โฮะๆ ลั่นล้าปาจิงโกะที่สุด สองรอบๆ จะไหวไหมเนี่ยนายพล อิอิ สู้ว้อยจะได้หายงอน สามีมันก็พาขับมอร์เตอร์ไซค์กลับเข้าบ้านล่ะครับ ทางเข้าหมู่บ้านมันเป็นป่าละเมาะไม่ค่อยรกเท่าไหร่ มีกระท่อมด้วยนะ แสงแดดยามเย็นสีส้มๆฉายแสงฉาบร่างของเรา ผมกระชับกอดเอวของมันแน่นกว่าเดิม มันเองก็เอามือข้างซ้ายมากุมมือผมที่เกาะอยู่เอวมันไว้ พลันรื้นน้ำตาผมก็ไหลออกมา ขอหยุดมันไว้แค่นี้ได้ไหมหัวใจ ขอหยุดไว้กับคนๆนี้เพียงคนเดียว รักมากเหลือเกิน ไม่รู้ว่าจะต้องให้ผ่านอะไรอีกมากมายสักเท่าใดแต่ก็ขอพักใจไว้กับเขาคนนี้ เถิดนะ
อวสาน
เขียนโดย อิ๊กกี้
Ps. จบแล้วคร้าบ กว่าจะจบเนอะ อิอิ แรงๆๆๆๆๆๆ ไม่รู้ว่าเขียนเรื่องแนวนี้ได้ยังไง ไม่เข้าใจตัวเอง เพราะคนเขียนเป็นคนเรียบร้อย สงบเสงี่ยม ม๊ากก อิอิ
ขอบคุณทุกคนนะครับที่ติดตามมาโดยตลอด จะขัดใจไม่ขัดใจ ถูกใจไม่ถูกใจยังไงก็ขออภัย เพื่อความบันเทิงน้า จุ๊บๆๆ
ขอให้ทุกคนมีความสุขกับสิ่งที่ผมพยายามจะสื่อออกไปนะครับ
หนังสือเดี๋ยวขอบทสรุปก่อนครับ น่าจะเร็วๆนี้ พร้อมการแก้ไขใหม่ในเรื่องและตอนพิเศษ เอ็นซีเห็นภาพอะไรแบบนี้ แว้กกก อิอิ ยังไงก็อุดหนุนเค้าด้วยน้า ถ้าทำหนังสือเรื่องนี้จะเป็นเรื่องแรกที่ทำเลยน้า เปิดซิง อิอิ เดี๋ยวมาอัพเดทอีกทีคร้าบ
สุดท้ายขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามาอ่าน ขอบคุณมากสำหรับแฟนๆที่สละเวลาเมนต์ให้กำลังใจ ขอบคุณจากใจ
ภาคสองเป็นเรื่องของต้อมครับ อิอิ ชื่อเรื่องมาแล้ว อยากรู้ไหมอ่า อยากรู้ต้องซื้อหนังสือน้า เหอๆ แอบงก
รักทุกคนคร้าบ เจอกันเร็วๆนี้
-
จบแล้ว กรรมเวร อิอิ อ่านไปลุ้นไป แต่ว่าน้องต้อม เราจะไปเจอกับเค้าในเรื่องใหม่ที่มี 3 หนุ่ม 3 มุมชิมิคะ
-
น้อง Eiky .. จบห้วนๆ อีกแล้ว
ขออ่านตอนพิเศษนะ
คู่โจ้กะพัท จบแบบนี้เรอะ :serius2:
+1
-
นาย -*- ตอนจบ ดูมันหวานจัง น่าจะ มี กินตับ โชว์ซะหน่อย
-
แปะก่อน อิอิ
-
จบซะซึ้งเลย :impress2: ขอบคุณมากจ้า ชอบเรื่องนี้มาก เขียนแนวนี้อีกนะ พี่ชอบ :laugh:
-
จบซะแล้ว :monkeysad:
แล้วน้องโจ้ละมันยังค้างคาอยู่นะอยากจะรู้อ่ะ :กอด1:
-
กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
อยากได้แบบหลวงอ่ะพี่ อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ในที่สุดก้อแฮปปี้ เอนดิ้ง :L2: :L2: :L2: :L2:
พี่รีบน บนปาดผมสองรอบแล้วครับ :sad4: :sad4:
-
วู้ววววว กดบวกๆ \^o^/
แฮปปี้เอนดิ้ง !!! รอภาคน้องต้อม >////<
-
555555+++
น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก
ต่อไปคงเปนคู่ ต้อม + พี่แพทย์ แน่เลย
อิอิอิอิอิอิอิ
-
รักๆๆๆๆ
เอาเข้ามาอยู่ในใจอีกเรื่องแล้ว อิิอิ
มารอตอนต่อไปด้วยคนครับ ภาคน้องต้อม ^^
-
จบแร้วหรอ ไหนบอกห้าสิบตอนไงอ่ะ
ลุ้นอ่ะ ตอนที่อีหนิงบุกมา นึกว่าคุณนายจาเปนอารัยซะแร้ว
แอบหวานนะตอนท้าย แหมๆๆๆทามเปนงอน 555
Ps.พี่อิ๊คแน่จัยหราาาาาาา อ้อ รีบรวมนะคร๊าบบบ รอซื้ออยู่ อิอิ
-
อ๊าก.............. จบไม่ทันตั้งตัว กำลังอ่านเพลินๆ
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ แซ่บๆ ค่ะ
ชอบแนวนี้ของคุณอิ๊กกี้มาตั้งแต่น้องภูมิล่ะ แต่สำหรับเรายังไม่มีเรื่องไหนโค่นน้องภูมิได้ อิ..อิ
จะติดตามผลงานต่อไปนะคะ
เรื่องหน้าขอแบบแซ่บๆ คริๆ
ขอบคุณค่า จุ๊บๆ :L2:
-
รอติดตามน้องต้อมกับน้องโจ้นะครับ
-
:L2: จบแว้ววววแบบยังอยากอ่านต่ออยุ่เลยอ่า -0-
จัดพิมพ์เมื่อไหร่อัฟเดทด้วยน้า จะเอาคุณนายมาเก็บไว้ฮา หุหุ o13
-
จบแล้วเหรอ...ไม่นะ...มาต่อภาค 2 ได้ไหม :3123:
-
จบซะแล้ว
ว๊าที่เราเล้าๆอยู่ก็ไม่ได้สินะ
พี่แพทย์นี่ไม่ได้ดั่งใจเลยอุตส่าห์ส่งต้อมไปให้
สรุปแล้วน้องต้มเรื่องหน้าสินะ
ใครจะมาคู่น้องนะอยากรู้ไม่ใช่ 3คนชู้ชื่นนะ
ถ้าอย่างนั้นจะดีมาก
อิอิ o13
-
+1 สำหรับตอนอวสานของเรื่องนี้
ขอบคุณมากมาย ...... :pig4:
-
ตอนจบน่ารักมากๆ :o8: :o8:
-
ขอภาคสองได้มั้ย
เป็นภาคของต้อมก็ได้
ยังอยากอ่านอยู่เลยง้า
รู้สึกแบบ.....จบวันนี้ อวสารวันพรุ่นนี้ได้ป่าว
หรือไม่ก็ขอตอนพิเศษหน่อยเตอะ
:call: :impress3:
-
อยากได้รวมเล่มภูมิบุญด้วยจังเลยค่ะคุณอิ๊ก :กอด1:
-
ขอบคุณมาก สนุกมาก มีหนังสือก็อุดหนุนแน่นอน
รักน้องนาย กะคุณหลวงมากมาย
ขอกอดอิ๊กกี้ด้วยน้า
-
รักนาย รักหลวง รักป้า รักพัท รักตัวละครทุกตัว รวมทั้งรักพี่อิกกี้ด้วยค่ะ :กอด1:
ซึ้งๆๆๆ รักกันตลอดไป :m1:
-
จบแบบแฮปปี้ดีจังเลยค่ะ สนุกมากเลย :impress2: :m1: :m3:
ภาค2ต้อมจะคู่กับใครนร้า หวังว่าคงไม่ต้องมาทวงนายคืนแล้วนะ :angry2:
อยากให้ต้อมเจอคนที่ดีๆลืมนายไปได้เลย ปล่อยให้สามีเค้าดูแลไป :laugh:
รอภาค2ต่อไปนะคะ :L2: :กอด1:
-
ขอให้หมดทุกข์หมดโศกซะทีนะ
อ่านไปลุ้นไป ><
ขอบคุณ คุณ eiky มากมายคร้าบบบ
-
อร๊ายยยยย ทำไมตอนเกือบจบดราม่านิสๆ?(แล้วมาหื่นตอนท้ายเหมือนเดิม) 555
ติดตามรวมเล่ม ติดตามต้อม ลุ้นคู่ต้อมอ่ะ ฮิๆ -w-
-
จบแล้วหรอ หนังจบอารมณ์ไม่จบ อิอิ
สนุกจนบรรยายเป็นคำพูดไม่ถูก
ไม่อยากให้จบเลย อ่านไม่มีเบื่อจริงๆ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีดีที่นำมาแบ่งปันกันนะคะ
ปล. รอภาค 2 ภาคน้องต้อมกับใครล่ะเนี่ย??
-
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ ค่ะ
:pig4: :pig4:
o13
-
+1 จบแบบมีความสุข :pig4:
-
จบแล้ว ขอบคุณค่าาาาาาาาาาา :pig4:
-
สิ้นเวรหมดกรรมต่อกันซะที เสียดใจแทนเลยอ่ะค่ะ :monkeysad:
ขอบคุณมาก ๆ เลยนะค่ะพี่ eiky สำหรับนิยายดี ๆ สนุก ๆ ทุกเรื่องเลย :3123:
Wowww ทำเป็นหนังสือน่าสนค่ะ ต้องเก็บตังค์รอแล้ว ว่าแต่แถมที่คั่นหนังสือ...รูป Nude พี่ eiky เต็มตัว...ด้วยป่าวค่ะ 555555 กร๊ากกกกกก :laugh:
-
จบแล้ว
จบลงแบบปลงๆ เรื่องของกรรมอ่ะนะ
เค้าอยากบอกว่า เค้าคิดถึงต้อมมากมาย เชียร์ต้อมแต่เข็นไม่ขึ้นเลยอ่ะ รอภาคต่อไปค่า
-
o13 o13 มันส์จนหยดสุดท้าย
-
:pig4: :pig4: :pig4: thanks thanks :3123: :3123: :3123:
-
+1 จบอย่าง Happy Ending
แต่ก็มีเรื่องคาใจที่ต้องรบกวนคุณอิ๊กกี้อีกสักหน่อยนะครับ
ช่วยเขียนเรื่อง น้องต้อมให้พวกเราด้วยนะ เพราะ ไม่รู้สึก ชอบบุคลิกและความใสของน้องเขา และอยากจะให้น้องเขามีคู่ชีวิตดีๆแบบที่นายคู่กับหลวง
แล้วก็ ช่วยเสริมเรื่องของ พัทกับน้องโจ้ด้วยนะครับ
ขอบคุณมากนะครับ ในความกรุณาในครั้งนี้
ขอให้คนเขียนและคนอ่านทุกคน มีความสุขครับ
-
จะรอหนังสือนะตัวเอง
-
จบแล้ว
จะรออ่านน้องต้อมนะ แต่ใครจะเป็นคู่ของน้องต้อมกัน
-
แล้ว ไอ้ ต้อม ละ เป็น อะไร ยังไง ???
-
+1 มันส์มาก จะมีตอนพิเศษ ของน้องต้อมไหมหนอ อิอิ o13
-
ชอบจังเลยคับเรื่องนี้ ลุ้นได้แทบทุกตอน
ลุ้นจนหยดสุดท้ายของตอนจบเลยสินะ
แต่เหมือนมันยังค้างๆคาเรื่องน้องต้อม อยู่อะ ยังไม่รู้เลยว่าต้อมเป็นยังไงมั้งเนี่ย คิดถึงจัง อิอิ
ปล จะจบแล้วจริงเหรอคับ อิอิ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
ทำไมรีบจบอ่ะ
ยังสะใจไม่เต็มที่เรยยย
แอบรอภาคต่อไป
ปล. ขอให้มีถึงภาค 8 เลยเน่อ สาธุ :3123:
-
จบแล้วขอบคุณมากค่ะสำหรับนิยายสนุกๆ :pig4:
-
กรี๊ดดดดด ทำไมจบแล้วอ่ะ :o12:
ต้อมอ่ะ เอาต้อมมาอยู่กับพี่นายดิ อย่าเป็นอย่างนี้ :z3: :z3:
-
เฮ้อ จบชะแล้ว
แต่เรื่องราวที่มันเลวร้ายก็จบลงชะที
เอาเป็นว่ารอเรื่องต่อไป เป็นกำลังใจให้คับ
-
จบซะที เป็นเรื่องราวครัวครบรสมากค่ะ
สนุกชวนให้ติดตามตลอดทุกตอนจริงๆบางทีก็ลุ้นระทึกบางทีก็ขำซะเหนื่อย
รออ่านภาคสองคะ
-
ว๊ากกกกกก จบแล้วอ่ะ T______________T
ไม่นะะะ ยังอยากอ่านอยู่เลย จะมีตอนพิเศษไหมอ่ะเนี่ยยย ?
อยากรู้ว่าต้อมคู่กะใครอ่ะงุงิ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
-
จบแล้วหรอออออออออ
ต้อมกับใครหนอ
จะรอหนังสือน๊า
เอาตอนพิเศษเยอะๆ
อิอิ
-
จบแล้วววววว
เริ่ดสุดจริงๆนายพล !!!
ชอบมากนะ
^^
ปล. ขอภาของน้องต้อมด้วยได้มั้ยคะ อยากให้น้องมีคู่ อิอิ
-
สุดสู้ดดดดดดดดดดดดดดด
-
จบแล้วววววววว เ้ย้ๆๆๆ :mc4:
หลวง กะ นาย รักกันตลอดไปนะ น่ารักกุ๊กกิ๊กจริงๆคู่นี้
บาปกรรมทันตาจริงๆ ไม่ต้องรอถึงชาติหน้ากันเลย
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมหนิงถึงมีนิสัยแบบนี้ ก็ดูพ่อกะแม่สิ :เฮ้อ:
รออ่านภาคของน้องต้อมค่ะ คู่กะใครน้าา ใช่้คนที่เจอบนเครื่องบินหรือเปล่า :z2:
:กอด1:
-
แฮปปี้ๆ รอภาคต้อมค่ะ จะเป็นต้อมซัน หรือต้อมพี่แพทย์ หรือหักมุมเป็นต้อมพี่ปริ้น ฮ่าๆ
-
ขอบคุณคะ รอติดตามเรื่องของต้อมนะ
+1 ค่ะ
-
o13น่ารักจังเลยคู่นี้ ในที่สุดก็จบแล้ว>_<
รอภาคน้องต้อมสุดหล่อ ฮิๆๆ อยากให้คู่กะพี่แพทย์นะจริงๆ
-
โอ๊ย จบซะแล้ว แต่จะติดตามภาคต่อของน้องต้อม
เสียดายคู่พัท กะ โจ๊ ไม่น่าพลาดกันเลย
o13
-
จบแล้วหรออออออ
ไม่อยากให้จบเลย
เหมือนเปนคนรู้จักกันไปแล้ว กับนายเนี่ย
เจอกันทุกวันเลย
เง้อออออ
ถ้าไม่มาต่อแล้ว คงคิดถึง
-
ขอบคุณคุณอิ๊กกี้ที่ลองเปลี่ยนแนวเขียน เรื่องนี้มันส์ตั้งแต่ต้นจนจบจริงๆ
จะรอภาคใหม่ของน้องต้อมนะค่ะ
-
:-[ โอ๊ว Like
คุณนายมีความสุขหมดเวรหมดกรรมแล้วสินะคะ ฮิๆ
แต่!!
กรี๊สสสสสสส น้องต้อมสุดหล่อจะอยู่ในภาค2 :a5:
-
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆๆนะค่ะ
ชอบเรื่องนี้อะ แซ่บมากๆๆๆ
ถึงนายจะดูว่าร้ายแต่จิๆๆแล้ว ก็ไม่ได้ร้ายอะ
แค่คนอื่นมาทำก่อนแล้วก้ยอมไม่ได้
แล้วคนพวกนั้นก็รับกรรมจากผลของตัวเองมากกว่า
ร้ายแล้วเหนื่อยก็พักเหอะนาย
มาอยู่กะหลวงอะดีแล้ว
คุณนายแม่น่ารักกกกกกกกกกกกกก
หลวงก้น่ารักกกก ^^ :impress2: :impress2:
-
ติดตามมานานพอจบ ก็ใจหายเนาะ
-
ตอนพิเศษ น้องต้อมกับน้องซันนะครับ
ยังไงก็ขอขอบคุณ คุณเอกกี้ในการเขียน นิยายที่ปลูกจิตสำนึกเรื่องกรรม นะครับ ขอบคุณและคอยเป็นกำลังใจให้ครับ
-
เห็นคำว่าองค์สุดท้าย น้ำตานี่ไหลพรากกกกก TT" :sad4:
อะไรกัน ไม่เข้ามาแค่ไม่กี่วัน ทำไมมันรวดเร็วปานนี้
ขอบคุณคุณอิ๊กกี้ ที่เขียนเรื่องราวดีดีแบบนี้ออกมา
เรื่องนี้ไม่ได้ให้แค่ความฮา สนุก เสียว ลุ้น เอามันส์อย่างเดียว
แต่ให้สาระ ข้อคิด ข้อเตือนใจ หรืออะไรหลายๆ อย่าง นำไปวิเคราะห์แล้วมาใช้ในชีวิตจริงได้ด้วย
สุดยอดนักเขียน และ สุดยอดนิยายจริงๆ เรื่องนี้
จริงๆ จากใจเลย ไม่อยากให้จบ อยากอ่านเรื่องของนายไปเรื่อยๆ
ถึงแม้ว่าตอนนี้นายพลจะไม่ใช่นางร้ายแล้วก็ตาม
ตัวตนที่แม้จริงของนายพลคงไม่ได้ร้าย แค่ไม่ยอมให้ใครมากระทำตัวเองเท่านั้นเอง
รักนายพล เหมือนเป็นเพื่อนสาวอีกคนเลย จริงๆ
ต่อจากนี้ไปคงคิดถึง นาย พัท ป้าแดน หลวง มาก
รอต้อมกับตัวละครใหม่อยู่ และหวังว่าจะมีตอนพิเศษออกมาให้ชื่นใจเรื่อยๆนะ คุณอิ๊กกี้ :L2:
-
อ่านแล้วลุ้นมากเลยค่ะอิ๊กกี้ โดยเฉพาะตอนที่รู้ว่าหนิงถูกประกันตัวออกมาว่าแล้วเชียวมันไม่จบง่ายไ
และแล้ว กรรมมันก็สนองคนที่คิดร้ายคนอื่นเค้า...
จากนี้ไปนายก็คงจะได้ใช้ชีวิตสงบสุขซักที o13
ขอบคุณอิ๊กกี้สำหรับเรื่องสนุกๆ (มากกกกก) เรื่องนี้จะ จะรอติดตามผลลานเรื่องอื่นต่อไปจ้า
+1 ให้ด้วย
ปล.จองหนังสือด้วยคร้าบบ (จองกันล่วงหน้าเลย)5555
-
o13
ขอบคุณที่เขียนนิยายเรื่องให้อ่านน๊า
ปล. อยากให้เขียนเรื่องราวชีวิตที่เป็นภาคต่อ ของ ต้อม ว่าหลังจากนี้จะเป็นอย่างไร
จะเลือกที่จะหยุดที่นายอย่างที่เคยบอก หรือจะเกิดอะไรบางอย่างขึ้น ให้หันเหเรื่องไป
ทำให้เกิดดรามาที่นายต้องเสียใจหรือรู้สึกว่าตนต้องถูกแย่งต้อมไปประมาณนั้น 555+
แล้วจะรออ่านเรื่องต่อไปน๊า
-
จบแล้ววววววT^T
จบแบบหวาดเสียวนิดๆนะเออ
นายเกือบโดนน้ำกรดแน่ะ อีหนิงเลวจริงๆ(ไม่เคยเรียกตัวละครใดว่าอีมาก่อนเลยนะ แต่คนนี้ไม่ไหวจริงๆ)
พี่อิ๊กกี้แต่งเก่งมั๊กๆ
รอภาค2จ้า^^
-
จบซะแล้ว จบด้วยดีซะด้วย อีหนิงเมริงร้ายจนหยดสุดท้ายเชียวนะ :beat: :z6:
กรรมใดใครก่อ ก็รับไปละกัน หวังว่าจากนี้นายจะมีความสุขกับสถานที่ใหม่ และสามีคนเดิม อิอิ :z1:
ขำนายอะ พูดความจริงไปแล้วสิว่าเอาหลวงเพราะอะไร ฮ่าๆๆ :m20: เสียเซลฟ์ไปพักนึงมั้ยอะคุณหลวง
แหม่นะ เสียดายน่าจะจัดในกระท่อมให้อ่านก่อนแล้วค่อยจบ :haun4: คิคิ รอภาคสองนะคร้าา
ตอนหน้าน้องต้อมเด่นแล้วสิ อยากอ่านแล้วๆๆๆ ส่วนหนังสือออกเร็วๆนะคร้าา รออ่านตอนพิเศษเต็มๆอยู่คร้า :pig4:
-
จบสวย +1 จ๊า ในที่สุด หลวงของเค้าก็เป็นคนที่นายพล รักม๊ากกกกกก อิยะฮะฮะ
แต่ต้องขอบอกว่าตอนจบนี่แบบลุ้นระทึกตั้งกะต้นเรื่องเลยทีเดียว ซีนจบ ก็ซึ้งมาก แต่มาสะดุดกึกตรงปล.คุณอิ฿คเนี่ยแหละ แบบอารมณ์ประมาณนี้เลยพออ่านประโยคนี้จบ
o22 Ps. จบแล้วคร้าบ กว่าจะจบเนอะ อิอิ แรงๆๆๆๆๆๆ ไม่รู้ว่าเขียนเรื่องแนวนี้ได้ยังไง ไม่เข้าใจตัวเอง เพราะคนเขียนเป็นคนเรียบร้อย สงบเสงี่ยม
ปล.2 สะใจมากๆ อิหนิงไม่แปลกใจทำไม๊สันดานยังงี๊เพราะ พ่อแม่รังแกหนิงนี่เอง :เฮ้อ:
-
ตามอ่านมาจนจบ ขอบคุณไวร์เตอร์ครับ o13
-
จ้าซื้อ จ้าซื้อ
:serius2:
-
จบแล้ววหรอคับบบบ
-
เย้! จบได้ลัลล้าสุดๆ 555+ สมกับเป็นนายพลจริงๆ แต่ก็แอบใจหายนิดๆนะเนี่ย...
-
ไม่น่ะ :sad4: จบแล้ว :o12:
รอภาค2 ต่อจ้า o13
-
+ ให้กับตอนจบที่น่าคิด
การจองเวรแบบไม่คิดนี้ไม่ดีเลย
-
กำลังคิดภาพตามอยู่ว่า สองไม้แล้วคืนนี้จะกลับไปนอนบ้านหรือเปล่าเนี่ย ไหวม้ายยยยย
-
+1 ให้อิ๊กกี้
-
+1 แทนคำขอบคุณค่ะ
รอเรื่องน้องต้อม อิอิ :-[
-
+1 ให้สำหรับตอนจบค่ะ
ชอบเรื่องนี้มาก สนุกจริงๆค่ะ o13
-
นายหมดทุกข์หมดโศกเสียที ทีนี้จะได้มีแต่ความสุข
ได้วางมือจากการเป็นนางร้ายมาเป็นภรรยาที่แสนดีของคุณสามี ^^
จบได้สมบูรณ์แบบมากๆ ขอบคุณสำหรับเรื่องดีดีที่มีให้อ่านนะฮับ
จะคอยติดตามเรื่องหนังสือ :impress2:
:pig4:
-
แอบคิดถึงโจ้กับพัดเนอะ ..... เฮ้อ...
-
จบแล้ว
ปรบมือๆๆ
บันเทิงเพลิดเพลินเจริญใจตลอดๆ
ขอบคุณอิ๊กกี้ค่าา
-
+1 ค่ะ
จบหวานนะคะ
:กอด1:
-
แอบใจหายเล็กๆ จบแล้วหรอคะเนี่ยไม่อยากให้จบเลยจริงๆนะ
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกเลยที่เค้าตามอ่านตั้งแต่ต้นจนจบ ((ปกติจะรอให้จบก่อนแล้วค่อยอ่าน))
รู้สึกเหมือนจะผูกพันกับพี่นาย หลวง ต้อม แดน พัท
อยากให้มีต่อนะคะ แต่ว่าจบแบบนี้ละดีแล้ว
แต่ก็อีกนั่นละค่ะ เค้าอยากจะรู้ว่าชีวิตพี่นายในสไตล์หนุ่มบ้านไร่จะเป็นไงบ้าง
แล้วพัทตัดใจจากโจ้ได้แล้วใช่มั้ย
หวังว่าตอนพิเศษพี่อิ๊คคงจะมีเฉลยนะคะ^^
ส่วนภาค2คู่ของต้อมเค้าก็อยากรู้ละค่ะว่าจะชื่อเรื่องอะไร ตื่นเต้นๆๆๆๆ
รออุดหนุนผลงานอยู่นะคะ พี่อิ๊คสู้ๆค่า
-
Happy Ending :impress2:
จะรอหนังสือ และเรื่องราวของน้องต้อมนะคะ
ว่าแต่ขอตอนพิเศษของคุณนาย ก็ดีนะ nc เยอะๆ ก็เลิศค่ะ :z1:
-
มานึกขึ้นได้ว่า.....จบแล้วแต่เรื่องต้อมยังไม่เคลียร์เลย 55+
เพราะแบบนี้ถึงต้องมีภาค2สินะ มัวแต่อินกับนาย ลืมต้อมไปได้ยังไงนะเรา^^
-
ขอตอนพิเศษด้วยน่ะครับ อิอิ รออยู่
-
สุดยอดดด จบแร้วอะ :)
เด๋วหนังสืออกแล้วจะซื้อนะ
รออ่านเรื่องต่อไป~~~~~~
พี่อิ๊กสู้ๆ !!
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆครับ
พอจบแล้วก้ใจหายนะ จากที่เคยเข้ามาอ่านทุกวัน
เข้ามาดูทุกวันว่าอัพหรือยังไรแบบนี้
เป็นเรื่องที่ชอบมากๆๆๆๆๆๆเลย ขอบคุณจริงๆ o13
-
:L2:มอบช่อดอกไม้ให้คุณ อิ๊กกี้ คนแต่งก่อนเลย :L2:
ไม่ตามอ่านมา 3 วัน จบซะแล้ว อ่านเรื่องนี้แล้วได้ข้อคิดเยอะเลย
- เรื่องเวรกรรม ยิ่งสร้างเวรสร้างกรรมต่อกัน ผลคือก็ต้องมาชดใช้เวรกรมมกันไม่จบสิ้น
- เรื่องความรัก ไม่ว่าจะเป็นเพศไหน ถ้ายึดมั่นในรักนั้น ก็สามารถครองรักกันได้ยาวนาน
ปล. รวมเล่มเมื่อไรรับรองซื้อทุกเรื่อง
-
เย้ๆๆ มาฉลองกัน
:mc3: :mc2:
:110011: :วู้วว1: :z7:
: 222222: :oni2: :เหอะ1:
รอภาคสองดีกว่าเนะ o13
-
สนุกมากค่ะ แม้แต่ตอนสุดท้ายก็ยังตื่นเต้น
คาดว่าภาคสองคงต้องสนุกยิ่งกว่าภาคแรก
รออ่านภาค 2 นะคะ
:จุ๊บๆ: +1 สำหรับภาคแรกค่ะ
-
ตามอ่านมาหลายวัน
จบพอดีเลย^^
ผู้ชายอย่างหลวงจะมีอยู่จริงมั้ยนะ
อยากอ่านบทของต้อมมากๆค่ะ^^
จะใช่อยากที่แอบคิดไว้รึเปล่าไม่รู้
-
:m2: :m2: :m2:
จบลงแล้ว.. เป็นเรื่องที่ดีมากค่ะ เหมือนจะไร้สาระ ฮา บ้า บ๊อง ก๊อง รั่ว แต่กลับสอดแทรกข้อคิดดีๆไว้มากมาย
สะท้อนสังคมและจิตใจคนทั้งด้านมืดและสว่างได้อย่างดี คนบางคนเปลือกนอกดูดีแต่ภายในอาจเน่าเฟะ ขณะที่บางคนพูดจาน่าตบแต่อาจจริงใจกับเรากว่ากันมาก เรื่องเวรกรรมเป็นอีกเรื่องที่ได้คิดมาก จองเวรกันไปมาสุดท้ายก็ไม่มีใครได้อะไรเลย มีแต่ทุกข์ด้วยกันทั้งสองฝ่าย(ทำเป็นมีสาระไปงั้นแหละ จริงๆ ประทับใจความฮาล้วนๆ55)
ขอบคุณคุณอิ๊กกี้ที่ร๊ากกคร้าบบ(เห็นเรียกเราที่รักๆ เรียกกลับบ้าง อิอิ)ที่แต่งเรื่องดีๆมาให้อ่าน เป็นเรื่องที่ทำให้ยิ้มและหัวเราะได้มากมายจริงๆ^___^ แล้วก็ทำให้ได้คำติดปากไปช่วงนึง "เชิดใส่" 55+
รอภาคสองอย่างใจจดจ่อ(ต้องรอนานป่าวอ่ะ? เห็นบอกต้องทำงานหลวงก่อน)คิดไว้แล้วว่าต้องเป็นเรื่องของต้อมแต่จะคู่ใคร?
ไม่อยากให้คู่ซันเลยอ่ะ(ชื่อนี้ป่าวหว่า แอบลืม) เชียร์พี่ปริ๊น กร๊ากก นี่เอาจริงนะเนี่ย เรารักเด็กอยากเลี้ยงดูอ่ะ พี่เจคก็ได้ อิอิ
สุดท้ายขอบคุณอีกรอบจากใจเลย กอดแน่นๆอีกที :กอด1:
-
จบแล้ว~~~ คู่นี้ยังหวานปนซึนแบบนี้ทุกที คุคุ
แต่ห้วนไปนิดนะ แล้ว~~ คู่พัทกะโจ้ล่ะสรุปอะไรยังไง น้องต้อมนี้หายไปรุ้ย อัพเดทน้องต้อมด้วยจ้า ง่ายๆ เรารอตอนพิเศษนั่นแล ~~~ 55+
-
จบแล้ว แบบแฮปปี้เอนดด้วย
เฮ้อ :serius2: ลุ้นอยู่เลยค่ะ ว่าพี่นายจะเป็นไรป่าว
มันเป็นกรรมเวรค่ะ คิดจะทำร้ายเขา ตัวเองเลยโดนซะเอง
โชคดีค่ะที่พี่นายปลอดภัย แต่พี่แดนกลับโดนลูกหลงซะนี่ :monkeysad:
แต่ขอบคุณพี่อิ๊กกี้มากนะค่ะ :L2: :L2: ที่เขียนเรื่องสนุกแบบนี้มาให้ได้อ่านกัน
จอรออ่านภาคสอง อยากรู้ว่าน้องต้อมจะคู่ใครดีอ่ะ ลุ้นลุ้น
-
ดีแล้วครับ อโหสิกรรมต่อกันไป หวังว่าคงไม่มีเรื่องร้ายๆตามมาอีกนะครับ
ว่าแต่ จบจริงๆหรือครับ
-
:L2: อ่านจบแล้วบอกได้คำเดียวว่า สุดยอดมากกก
คุณนายก็แร้งงงงงงได้ใจสุด ๆ
หลวงก็โดนใจ ต้อมก็อร้ายยยรักเด็ก
เรื่องราวเข้มข้นมากกกก แจ่มจริงอะไรจริง
:pig4: สำหรับเรื่องราวดี ๆ จร้า
o13 o13 o13
-
ในที่สุดก็จบแล้วนะ จบบทบาทของนางร้ายแล้ว
ต่อไปก็จะมีแต่บทบาทของนางเอก
เพราะต้องไปอยู่ดูแลปรนนิบัติสามี เอ๊..รึสามีต้องปรนนิบัตินายพลหว่า หุ หุ
:L2: ขอบคุณอิ๊กกี้จ้า
-
o18 o18 ชอบเพื่อนพัทอ่ะเรื่องนี้ ถึงจะแรงส์ก็แรงส์อย่ามีเหตุมีผล พอๆกับคุณนายเลย แต่เบื่อคุณหญิงป้า(แดน)อ่ะ เห็นไหมล่ะ ถึงไม่ทำไรเขา เขาก็กลับมาทำร้ายเราอยู่ดี เจ็บตัวไปเลย แบบนี้ถือว่าเป็นเวรกรรมที่หญิงป้า(แดน)ทำไว้เหรอ มันก็ใช่เรื่องใช่เปล่าล่ะ อย่างไงก็เชียร์คุณนายสุดตัวในการทำเรื่องแบบนี้ครับ 555+ o13 o13
-
หุหุ อยากอ่านภาค2เร็วๆจัง^^
-
คุณนายมีความสุขซะทีนะ ดีจัง
-
แอร๊ยยยยยยยยยยส์ จบแล้ว น้ำตาไหลเป็นสายT^Tปลาบปลื้ม
แล้วน้องต้อมล่ะเคอะ ได้กับใครเอ่ย อย่าลืมมาเขียนถึงคู่น้องต้อมบ้างน๊า
ปล.มิน่าหนิงถึงเป็นแบบนี้ พ่อแม่เป็นอย่างนี้นี่เอง-*-
-
อ้าว จบแล้วหรอ ....
เเล้วต้อมละ ?
o18
-
ตามอ่านมาสองวันติด สนุกมาก (ไม่รู้ว่าพลาดไปได้อย่างไร)
ขอบคุณมากๆนะคะ ยังไงก็จะรอติดตามเรื่องของต้อมต่อไป :กอด1:
-
อ๊ากกกกกกกก ซึ้งง่ะ ไม่อยากให้จบเลยยย
แร้วต้อมน้อยของเราจะเป็นยังไงมั่งเนี่ยยย
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด~!!
สอบเสร็จเปิดเช็คเรื่องนี้ทันที จบแล้ววววว~!!!!
จบแบบนี้ก็ยังแอบมีปมให้สงสัยอยู่นะ แต่ก็ถือว่าถูกใจในระดับนึงเลยค่ะ
อย่างน้อย นายพลก็เหมือนจะเข้าใจอะไรๆมากขึ้น และเริ่มเห็นคุณค่าของการใช้ชีวิตแบบเรียบๆไม่หวือหวาที่แม้จะดูน่าเบื่อแต่ก็ไม่ต้องมาคอยร้อนรนอย่างที่ผ่านๆมา คิดว่าสุดท้ายแล้วเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมนายพลคงยอมสละความสุขทางวัตถุเพื่อความสุขทางใจ(ถึงจะยังไม่ใช่ตอนนี้ก็ตาม)
อยากบอกว่า.......ตอนแรกที่อ่านจบก็กรีดร้องโหยหวนอย่างไร้สติ
น้องต้อมชั้นล่ะ น้องต้อมของช้านนนนน...!!!!!
ก่อนจะเหลือบเห็นตอนท้ายว่า น้องต้อมจะมาในภาคสอง
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด~!!!! กรีดร้องยิ่งกว่าเดิม!!!!
ถ้าจะรวมเล่มก็เอาด้วยคนค่ะ แต่ขอให้บอกล่วงหน้ายาวๆนะคะ จะได้มีเวลาบริหารทรัพยากรMoney
แบบช่วงนี้ช่างขาดแคลนจริงไรจริง TT^TT
ปล.ภาคสองนอกจากน้องต้อมแล้ว อยากรู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างโจ้-พัทจะลงเอยกันยังไงด้วยอะ
ปลล.สุดท้ายนี้ ขอขอบคุณคุณอิ๊กกี้ที่นำเสนออีกหนึ่งเรื่องราวที่สนุกสนานในรูปแบบที่แหวกได้ใจเราเหลือเกิน ถือเป็นหนึ่งในเรื่องที่เราโปรดปรานและตั้งหน้าตั้งตารอที่จะได้อ่านตอนต่อๆไปอย่างใจจดใจจ่อ (ซึ่งพอได้ลองอ่านแบบจริงๆจังๆก็รู้สึกได้ว่ามีแง่มุมที่น่าสนใจและมีข้อคิดแฝงอยู่ด้วย) ขอบคุณอีกครั้งนะคะ และจะรอติดตามผลงานเรื่องต่อๆไปด้วยค่ะ^^
-
กรี๊ดดดด~ น้องต้อมจะมาแล้วววววว
รีเควสนายเอกเริ่ดๆร้ายๆแบบคุณนายนะคะ
นายเอกในดวงใจเลย ช่วยมาสานช่วงต่อที :haun4:
ติดตามรอข่าวรวมเล่มนะคะ นิยายเริ่ดๆแบบนี้ ซื้อเก็บแน่นอนค่า o13
-
หนึ่งวันหนึ่งคืนกับการอ่านแบบรวดเดียวจบ เหนื่อยจังแต่สนุกอย่างร้ายกาจ
-
เข้มข้น....สะใจ.....กรรมหนักเบาก็แล้วแต่บุคคล....
หวังว่าน้องนายจะพบความสุขและสงบอย่างที่หวังไว้.....
ชอบค่ะ....เป็นนิยายเรื่องโปรดของพี่จริง ๆ....
ขอบคุณน้องอิ๊ก ที่ขยันปั่นและผูกร้อยเรื่องราวสนุก ๆ ให้ได้อ่าน
รวมเล่มแล้ว...พี่ยินดีสนับสนุนด้วย....
พี่จะรอนิยายเรื่องต่อไปของน้องอิ๊กนะจ๊ะ
รักกัน ๆ เสมอนะจ๊ะ น้องอิ๊ก :กอด1:
กด + แทนคำขอบคุณอีกครั้ง
-
จบแล้ว สนุกดีมากแต่ไม่ค่อยได้อ่านตอนหลังๆเท่าไร
เพราะช่วงหลังนี่อ่านแล้วเครียดเลยพักสักหน่อย
ภาค2 เป็นของต้อมจะรอนะ
-
ขอบคุณสำหรับนิยายเรื่องนี้มากๆค้ะ สนุกจริงๆ :monkeysad: :monkeysad:
ตอนสุดท้ายตื่นเต้นมาก :impress2:
แล้วจะรอน้องต้อมนะค้า :o12: :o12:
-
จบแล้ววววววววววววววววววววววววววววว
เย๊! ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ
-
อ่านไปอ่านมา
ไม่ยักกะรู้ตัวเลยว่ากำลังอ่านนิยายแนวไหนอยู่
บทจะฮาก็ฮาแบบไม่รู้เรื่องรู้ราว
ชอบนะครับแบบนี้
แต่อยู่ดีๆก็ตัดฉับเข้าโหมดโหดจนตั้งตัวไม่ทัน
ลุ้นทุกช็อตเหมือนกัน
เห็นด้วยอย่างยิ่งกับคุณนาย
คนรักกัน เป็นแฟนกัน มีความต้องการเหมือนกัน ทำไมต้องอาย
ทำไมต้องให้ฝ่ายชายเริ่มก่อน
ต้องพร้อมๆกัน เท่าๆกัน ปรนเปรอซึ่งกันและกัน
ผมว่าแบบนี้ดีที่สุด
ชอบคุณนายที่สุดเลยครับ
ซื่อ ตรง ได้ใจดี แต่มีหัวนะ
หึหึ
และก็...........
ผมคิดว่าที่หนิงโดนน้ำกรดเสียเองนั้น คุณอิ๊กออกจะเอนเอียงมาทางนายเอกมากๆๆๆ
ในทางความเป็นจริงโอกาสที่นายจะรอดพ้นไปได้มีน้อยสุดๆ
ที่คอมเมนต์อย่างนี้ไม่ได้จะว่านะครับ
แค่อยากรู้จริงๆนะครับ
ว่า...
ถ้านายโดนน้ำกรด
แล้วเรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป.......
.
.
.
.
.
.
.
แต่ จบแบบนี้ดีแล้วนะ
อย่าเปลี่ยนเลย
ยังไม่อยากช้ำใจตาย เพราะนิยายคุณอิ๊ก
อิอิ
-
จบซะแล้ว เสียดายอ่า เลยไม่ได้รู้เลยว่าหลังจากนั้นจะเป็นไง แต่ก้ หวานอ่ะ><
พี่อิกกี้คะ ภาค 2 นี่ขอเป็นต้อม-ซันนี่นะ ว้อนท์มากมาย อยากรู้ๆ ตอนพิเศษก้เป็น โจ้-พัท
ติดตามตล็อดๆ^^
-
คือต่อภาค2อ่าในหนังสือเท่านั้นหรอ งง
-
เซ็งจบแบบไม่มีน้องต้อม เซ้งๆๆ 555+
-
จบแล้ว :mc4:
ขอบคุณน่ะครับ สนุกมากเลย :z2:
ไม่มีอะไรที่ต้องพูดเลยอ่ะ เพราะมันเป็นไปแบบสมบูรณ์แบบดีครับ
ไม่มีติดค้างอะไรเลย มันแบบ บริบูรณ์ อบ่างสมบูรณ์เลยครับ :pig4:
:กอด1:
-
จบพร้อมร้อยยิ้ม (แสยะ ฮ่าๆๆๆ)
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะค่ะ
รอตอนของต้อมนะค่ะ :pig4:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ซึ้งนิด
ร้ายหน่อย
โอ๊ยๆๆๆ รักคู่นี้จังเลย
จะรอต้อมนะค่ะคุณอิ๊กกี้
-
อ่า..จบแล้ว จริงๆหรอคะ
ต่ออีกสักนิดดีไหม..หุหุ
หลวงน่ารักมากๆๆ
รอพาท 2 ต่อไป รอน้องต้อม
-
จบแล้ว ว ว ว ว ว
ดีใจกับพี่นายด้วยย ย ยย เป็นคุณ นายย ย ย ย ยสมใจหวัง
-
รอเรื่องหนังสือด้วยอีกคนค่ะ ชอบเรื่องที่คุณอิ๊กกี้แต่งทุกเรื่องเลย
เพราะมันสนุกอย่างร้ายกาจขอบอก o13
ปล.ไม่อ่านหลายวัน สอบเสร็จจบซะหล่ะรอเจิมภาคสองค่ะ สามคนผัวผัวเมีย หลวงต้อมนาย ก็ได้นะค่ะคนอ่านรับได้เสมอ55
-
จบซะที
-
จบแล้วววว
-
จะได้อ่านภาค2ในเล้าหรือว่าในหนังสืออ่ะ^^
อยากอ่าน
-
+1
ดีใจที่สุดท้ายทั้งสองลงเอยกัน น่ารักกกกกกกก :o8:
รู้สึกดีที่นายรักหลวงจริงๆ ไม่เป็นนางวันทอง55 :laugh:
สามีดีและเริดขนาดนี้ไม่รู้จะหาได้จากไหนเนอะ :impress2:
ขอบคุณนิยายดีๆ สนุกๆ ครบทุกรส นะคะ
เขียนดีและสนุกมาก ลื่นไหล และีที่ขอชมอีกเรื่องคือการใช้ภาษาได้อย่างถูกต้องพิมพ์ค่อนข้างผิดพลาดน้อย ชื่นชมค่ะ o13
รอติดตามภาคของต้อมด้วยจ้าาาาาาาา
-
ขอบคุนมากๆค่า :pig4:
หลวงกะนายขอให้รักกันนานๆนะ :กอด1:
-
แอร๊กกกกกกกกกกกก*
ม่่ายนึกว่าจะตามมาจนจบไปอีกเรื่อง
อิอิ + 100 เลย
รออ่านภาคต้อมอยู่นิ๊จ้ะ คริๆๆๆ
-
แต่งต้อมต่อเหอะ
น่านะๆๆ พี่อิ๊คกี้ๆๆ
เค้าอยากอ่าน
จุ๊ฟๆ
-
อ๊าย สนุกมากคร๊าขอบอก
ชอบที่สุดเลย นายร้ายได้จนหยดสุดท้ายจริงๆ อิอิ
ชอบที่นายร้ายแบบนี้อ่ะ มันคือการร้ายแบบตอบโต้อ่ะ ไม่ใช่ร้ายตั้งแต่เกิด
อยากอ่านเรื่องของต้อมนะ ต้องเป็นคู่ต้อมกับน้องหน้าขาวคนนั้นเเน่เลย อิอิ
-
ง่ะ จบแล้ว อยากอ่านภาค สองเร็วๆแล้วสิเนี้ย
จะรอน้า
ขอบคุณพี่ิอิ๊กสำหรับนางร้ายชุดใหญ่ครับ
:กอด1: :กอด1:
-
คิดถึงน้องต้อม
-
อ๊ายยยยยยยยย
จบแล้ว ๆๆ
อยากได้ตอนพิเศษด้วยอ่ะ อิอิ
รออ่านภาคสอง ๆๆๆ
ต้อมคู่ใครหว่า ? อิอิ
ถ้ามีหนังสือก็รอซื้อค่ะ
สนุกเว่อร์ๆ
รักพี่อิ๊ก :กอด1:
-
ไม่ว่าจะดีหรือร้ายขอแค่รักกันก็พอเนอะ นิยายเรื่องนี้สนุกมากเลยค่ะ
ถ้ามีหนังสือจะอุดหนุนนะ อิอิ
-
โอ้ ในที่สุด ก็จบแฮปปี้ หนิง ก็นะ ทำอะไรไม่คิดดูตัวเองเลย น่าสงสาร
แต่ก็คงโทษใครไม่ได้ โทษตัวเองนะจ๊ะ คิดจะให้ร้ายกับเขามันก็เข้าตัว
คุณอิ๊ก ลงชื่อจองด้วย 1 คนค่า คุณนายจะมาอยู่บ้านเราแล้ว เย้ๆ
-
จะ..จะ..จะ..จบ ซะแล้ว
หายไปช่วงสอบแป๊ปเดียวกลับมาอ่านอีกที จบซะแล้ว
ยังอ่านไม่ทันเล่นถึงองค์ที่ 48 เอง แต่แอบเห็นว่านายคู่หลวงค่อยดีใจหน่อย
เพราะเชียร์หลวงอยู่ ก็ออกจะรักนายขนาดนั้นถ้าผิดหวังคงเศร้ามากไป มันจะเป็นมาม่า
เดี๋ยวอ่านจบแล้วจะมาเม้นอีกที่นะคะ
คาราวะคุนอิ๊กกี้เลยค่ะเขียนเรื่องได้สนุกครบรสมากเลย o15
:pig4:แล้วก็ขอบคุนที่เขียนเรื่องดีๆสนุกๆให้เราได้อ่านกันนะนะ :L2:
-
ต้อมมมมมมมมมมมมมมม :o12:
ภาค2ขอต้อมกลับมาเถ๊อะ
ไม่คู๋ซันได้ป่ะล่ะเนี่ยยยยยยย :z3:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ชอบนิยายเรื่องนี้ แอร๊ยยยยยยยยยยยยย
"มันเริ่ด มันแรง มันโดน"
ซุ่มอ่านมาตั้งแต่อาทิย์ก่อนกว่าจะจบ วันนี้ทนไม่ไหว มาเม้นท์บอกว่า "ชอบมาก" ค่ะ
ความจริงเค้าเชียร์ต้อมล่ะ แต่พอซันออกมา ก็เริ่มหันเหแล้ว
ให้ต้อมคู่ซันก็ได้ค่ะ เกลียดๆกัน สองสามวันแต่งงานกันเลย กร๊ากกกกกกก
สุดท้ายนี้อยากบอกว่า "คุณนายเริ่ดที่สุด" กับ "คนแต่งเริ่ดสุดยอด" เลยค่ะ
รอๆ ภาคสองนะคะ
ขอบคุณที่แต่งนิยายแรงๆมาให้อ่าน ^^
-
ต้อมเป็นไงมั่งอ่ะเนี่ย?
ไปเจอกะซันยัง? ร้ายจนบทสุดท้ายจริงๆๆ ๕๕
นายเก่งสุดยอด
-
อ๊ากกกก เพิ่งอ่าน ขอบอกว่าปลื้มมาก :pig4:
เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ กด + รัวๆ เลย
นาย น่ารักมากค่ะ ปลื้ม สนุกมากๆค่ะ><
ปล. ขอจอง 1 นะคะ แฮะ ๆ
-
มีความสุขจังเลย ต่อเรื่องของน้องต้อมด้วยครับ
-
จบน่ารักมากๆๆเลยอ่ะ
-
พี่อิ๊กค๊าบ ขอบคุณครับ ได้เข้ามาอ่านตอนจบพอดี มันมากครับพี่อิ๊ก
สะใจทุกตอนสะใจทุกตัวละคร
พี่นายนี่สุดยอด
พี่หลวงนี่ก็รักจริงใจดีนะครับ
พี่นายนี้ดีนะครับ มีเพื่อนที่ดีดีเยอะมาก เพื่อนพี่นายคบได้ทุกคนเลย
พี่อิ๊กคับ หนังสือของพี่อิ๊กอยากได้นะครับ แต่ ตอนนี้ยังเป็นชาวเกาะอยู่เลยครับ ยังไม่มีกำลัง
-
พัดกะโจ้ง่ะ = =' สรุปนี่คือต้องแยกทางกกันจริงๆใช่มิ น่าเห็นใจแท้
-
จบแล้ว สนุกที่สุดดดดดดดด
ขอบคุณมากนะคะ
-
แล้วเรื่องร้ายๆก็จบลงด้วยดี
รอเรื่องน้องต้อมครับ
:pig4:
-
ขอบคุณมากมายสำหรับนิยายดีๆสนุกๆ จะติดตามผลงานต่อไปนะ อิอิ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด จบแร้ว ชอบมากๆเลยค่ะ ยินดีด้วยน่ะค่ะ
อ่านเรื่องนี้แร้วแบบว่า จะเจ้าคิดเจ้าแค้นกันไปถึงไหนเนี้ย
อยากอ่านภาค 2 มากค่ะ ต้อมๆๆๆๆ :mc4:
-
เมื่อไหร่เรื่องของต้อมจะมาคะ คิดถึงต้อมจังเลย :monkeysad:
คิดถึงคนแต่งด้วยค่ะ :monkeysad: :monkeysad:
มาไวๆนะคะคุณอิ๊กกี้ :call:
-
พูดได้คำเดียวว่า มันร้ายมากกกกกกกกกกกก o18
ว่าแต่ แล้วน้องต้มอองเค้าอ่า...... :sad4:
-
เฮ้อ! อยากอ่านอีก
-
เข้ามาเอาบรรยากาศ คิดถึงนายพล
-
กรี๊ดดดดดด :เฮ้อ:
จบดีมากฮ้ะ แฮปปี้เอนดิ้งสุดๆ
:mc4: จะรออุดหนุนหนังสือนะค้า
และจะรออ่านน้องต้อม
:bye2: :bye2: :bye2:
-
:L2: :กอด1: :L2:
จบแล้ววววววววววววววววววววววววววววว
:mc4:
อยากให้มีเรืองต่อไปเป็นเรื่องราวของ ต้อม(ทอมมี่) VS. ซัน(นี่) อ่า.....
แหมๆ คุณนายก็ว่าจะเลิกแล้วนะ ดันมาหาเรื่องใส่ตัวกันอีก เจอฤทธิ์คุณนายเข้าให้ เหอๆ
จบน่ารักดีค่ะ นายไปอยู่ก่ะสามีหลวง อิอิ เป็นคุณนายสวนดอกไม้ ไปอีกคน :L1:
-
ปลื้มมม
มีความสุขดีจัง
>_<
-
แวะเข้ามาแจ้งว่า
ภาคต่อเป็นเรื่องของน้องต้อมเป็นตัวเด่นแน่นอนส่วนกับใครขออุบไว้ก่อน อิอิ
ชื่อเรื่องได้มาแล้ว อิอิ อยากรู้ไหมอ่า
อย่าเพิ่งอยากรู้เลยเนอะ คิดว่าจะรอฤกษ์เดี๋ยวค่อยลงนะคร้าบ
ตอนนี้ก็กำลังจัดการกับอะไรหลายอย่าง เดี๋ยวแจ้งข่าวเรื่อยๆ ใครคิดถึงก็ไปอ่านนิยายเก่าๆ ผลงานที่ผ่านมาในห้องจบแล้วได้น้า
ขอบคุณทุกคนนะครับ
อิ๊กกี้
-
รอ ค่ะ รอ
-
เนื้อเรื่องสนุกไม่เหมือนใครจริงๆครับ ชอบมาก บางทีก็อยากร้ายแบบคุณนาย แต่พอเอาเข้าจริงก็ทำไม่ได้
พอได้อ่านที่คุณ eiky เขียน เหมือนได้ปลดปล่อยเป็น alter ego เลยครับ สะใจมากๆ อิอิ
รอติดตามผลงานต่อครับ ขอบคุณครับ :pig4:
-
นายร้ายแบบมีเหตุผล ร้ายได้ใจมากกกกกกกกกก o13
-
รอของต้อมอยู่นะพี่อิ๊ก
-
ขอบคุณอิ๊กที่ส่งข่าวครับ
รอเรื่องใหม่ด้วยความกระวนกระวายครับ 555+
-
แว๊กกกก กลับมาอ่านอีกทีจบละ o22
ช็อคอ่ะทั้งหนิงทั้งเรย์ ร้ายแรงแค้นฝังหุ่นจริง
รอภาคต่อค่า น้องต้อมๆ นายเอกนี่ใช่ซันนี่ป่าว :laugh:
คิดถึงคุณนายกับคุณหลวงแย่เลย :sad4:
-
อ่านนิยายของคุณอิ๊กจบหมดทุกเรื่องแล้วอ่า มาลงน้องต้อมเร็วๆน๊า
-
ขอบคุณคุณอิ๊กกี้ค่า
สำหรับทุกความรู้สึกดีๆที่เกิดขึ้นจากการอ่านเรื่องราวทุกเรื่องของคุณอิ๊ก มีความสุขจัง ^ ^
ปล. รวมกี่เรื่องก็จะอุดหนุนทุกเรื่องเลยค่ะ แต่บอกล่วงหน้านานๆนิดก็ดีน้า จะได้เก็บตังค์ๆ
-
ให้เดานะนางเอกต้องซันนี่แน่ ฮ่าๆ
ชื่อเรื่องหรอก้อ 'เมื่อผมรับบทเป็น "พระร้าย" '
รอจร้ารอ คริคริๆ ติดตามตลอดเลย
><
มาต่อไวๆ นร้าส์
-
รอจ้า^^
-
อ่านจบแล้ว :m3:
เป็นนิยายที่ดีมาก ๆ อ่ะอ่านไปนึกถึงเืพื่อนสาวไป(นอกจากความโก๊ะแล้วใช่เลย) :laugh:
-
เข้ามาบอกว่า คิดถึง หลวง อิิอิ
-
เรื่องนี้นายเอกร้ายสมชื่อจริงๆ แต่นายร้ายแบบมีเหตุผล มีที่มาที่ไป คนแบบหนิงกับเรย์หรือผู้ร่วมขบวนการสมควรแล้วกับสิ่งที่ได้รับ คนแบบเรย์กับหนิงถ้าไม่จัดการให้เด็ดขาดแบบที่นายทำ แน่นอนว่าสักวันสองคนนี้จะหวนกลับมามาเล่นงานนายกับหลวงคืนแน่นอน
ดีใจที่ในตอนท้าย นายก็รู้ใจตัวเองว่าควรจะเลือกใคร หลวงคือคนที่เหมาะกับนายที่สุด นายเหนื่อยมามากแล้ว สมควรใช้ชีวิตแบบสงบๆ กับหลวงดีกว่า นี่ถ้านายเลือกต้อม รับรองนายต้องเหนื่อยกับการมีสามีเด็กไปอีกนาน
อิจฉานายนะเนี่ยที่มีคนรักจริง หวังแต่ง คอยอยู่เคียงข้างนายตลอดเวลาไม่ว่าทุกข์หรือสุข ขอบคุณคุณอิ๊คกี้สำหรับนิยายที่ครบทุกรส ทั้งโหด มันส์ ฮา ซึ้งและหื่น
ขอบคุณค่ะ :pig4:
-
น้องต้อม คิดถึงที่สุด
รอฟังข่าวคราวตลอดนะ อิ๊กกี้ที่รัก
-
เรื่องนี้ แรงดีไม่มีตกเลยจริงๆ
ชอบเรื่องนี้มากค่ะ ปกติไม่ค่อยชอบนายเอกสาวเลยนะคะ ฮา
แต่เรื่องนี้ คุณนาย ของเค้าแรงดีจริงๆ แบบว่าเป็นนายเอกที่แร๊ง ได้ใจมากกกกก
ชอบๆค่ะ แบบว่าแรงคือ แรง ไม่แอ๊บ ไม่ปิดบัง
ชอบประโยคนี้มาก "ฉันไม่ใช่คนเลว แต่อย่าทำให้ฉันได้ร้าย" โอย มันโดนมาก
อีกตอนนึงที่ชอบก็ตอนที่ พี่หลวงพาคุณนายไปขับรถเล่น (ตอนแรกๆเลย เหอ)
ประมาณว่า พี่หลวงถามจะไปไหน คุณนายก็จัดไปว่า ไปนรกน่ะ ไม่ไป ส่วนสวรรค์น่ะ ถ้าอยากฉันจะพาไปเอง
อร๊ากกกก ชอบมากกกก
จะตามตอนต่อไปของน้องต้อมนะคะ จะว่าไปก็เชียร์น้องต้อมอยู่เหมือนกัน (ซังพี กร๊ากกก)
เป็นกำลังใจให้คุณอิกกี้ค่ะ
-
ตามทันแล้วค่ะ ตามอ่านเรื่องนี้ หลายอาทิตย์อยู่
นางเอกร้าย อันตรายมากกก
อย่าแรงใส่ชีเชียวนะ
ฮ่าๆๆๆ
ขอบคุณมากค่ะ
-
เข้ามารอด้วยอีกคนคร้า.....
-
:jul1: สรุปว่าจบจริงๆหรอครับ
-
ตอนพิเศษหน่อยมั้ยค้า ?
-
กรี๊ดค่า คุณอิ๊กกี้ อ่านจบแล้วกรี๊ดเลย ประทับใจฉากจบมาก ชอบประโคยนี้ของนายพลที่สุด “ขอหยุดมันไว้แค่นี้ได้ไหมหัวใจ ขอหยุดไว้กับคนๆนี้เพียงคนเดียว รักมากเหลือเกิน ไม่รู้ว่าจะต้องให้ผ่านอะไรอีกมากมายสักเท่าใด แต่ก็ขอพักใจไว้กับเขาคนนี้ เถิดนะ” กรี๊ด ชอบมากค่ะ อ่านฉากจบแล้วซึ้งไปด้วยกับนายพล ประกอบกับอ่านรวดเดียวแบบยาวตั้งแต่องค์ที่ ๔๐ กว่าเกือบ ๕๐ (ติดสอบค่ะเลยดองไว้) เลยมีความรู้สึกหลากหลาย ผลที่ได้ออกมาเลยเป็นน้ำตาเล็กน้อย
อ่านตอนแรกยังไม่เข้าใจนายเลยค่ะ เรื่องของต้อมน่ะ ว่ายังไงกันแน่ แต่พออ่านไปเรื่อยๆก็เริ่มเข้าใจค่ะ คนเราย่อมมีความรู้สึกดีๆกับคนที่เค้าดีกับเรา ยิ่งต้อมออกตัวซะขนาดนั้นว่า "รัก" และยังบวกกับความน่าสงสารและรูปร่างหน้าตาอีก คงไม่แปลกถ้านายจะรู้สึกชอบ แต่ก็ยังรู้ว่าอะไรควรไม่ควร อย่างที่ป้าแดนบอก คือ ไม่เป็นนางวันทองสองสามี ดีแล้วที่เลือกหลวงเพราะคิดว่านายเหมาะสมกับหลวงแล้ว แต่ก็นะเรื่องของหัวใจไมเกี่ยวกับคำว่าเหมาะสมหรือไม่เหมาะสมหรอกนะ มันอยู่ที่ว่าหัวใจเรารักใครต่างหาก ถ้านายเลือกต้อมก็คงไม่ผิด ถ้านายรักต้อมแบบนั้นจริงๆ ความรักจะเกิดขึ้นกับใครหรือระหว่างใครมันไม่ผิดอยู่แล้ว(ถ้าไม่รักแบบผิดๆหรือไปทำให้ใครเดือดร้อนนะ) ไม่อย่างนั้นคงไม่มีตำนานพวกเชื้อพระวงศ์สระยศบรรดาศักดิ์เพื่อแต่งงานอยู่กันกับสามัญชนหรอก
แล้วพออ่านถึงตรงที่นายสู้รบกับเรย์กับหนิง ก็ได้หลายอารมณ์เหมือนกัน อินซะไหลลื่นไปตามตัวหนังสือเลยค่ะ พอถึงบทสรุปก็สะท้อนใจเลยค่ะ คิดเหมือนป้าแดนเหมือนกันนะว่านายแรงไปไหม แต่มาฟังที่นายพูดก็คิดเหมือนนายนะว่าไม่หรอกสมน้ำสมเนื้อกัน แค่อาจแถมดอกเบี้ยให้นิดหน่อย แต่ที่นายทำไปก็ลุ้นนะว่าเรื่องมันจะสืบมาถึงนายรึเปล่า (อารมณ์แบบว่าใจนึงก็ อย่าทำเค้าเลยให้ตำรวจเค้าจัดการดีกว่า เสียมือเปล่าๆ แต่อีกใจนึงก็ เอาเล๊ยจัดการเล่นงานมันเลย จัดหนักๆ เอาให้สำนึกให้ได้ อะไรแบบนี้ เหมือนคนสับสนในตัวเองยังไงไม่รู้) แต่ก็คิดว่าดีแล้วที่นายตอบโต้ไป ไม่ยอมเสียหลวงคืนให้ และไม่ยอมอยู่เฉยๆแล้วคิดว่า -เดี๋ยวเค้าเหนื่อยเค้าคงจะหยุดไปเอง- เพราะคิดว่าต่อให้นายอยู่เฉยๆไม่ทำอะไร แต่ยังคงคบกับหลวงต่อไป หนิงคงจะทำอะไรที่แรงขึ้นเรื่อยๆ แล้วจุดจบก็คงไม่ต่างจากนี้มากนัก จุดจบของคนที่เลวจนไร้สำนึก คนแบบนี้ถ้าไม่ทำให้สำนึกก็คงจะสำนึกเองไม่เป็นหรอก ถูกเลี้ยงดูมาแบบนั้นคิดถึงคำนี้ขึ้นมาเลย-ลูกเทวดา – พ่อแม่รังแกฉัน- เหอๆ น่าเศร้าใจแท้ แต่อย่างนายพลก็ใช่ คงไม่มีใครบอกว่าไม่เลว แต่นั่นเพราะถูกบีบต่างหาก ถ้าไม่ไปทำให้เจ็บก่อนก็จะไม่มีทางได้เห็นเลยในด้านไม่ดีของเขา(ใช้คำว่าเลวแล้วรู้สึกว่ามันแรงไปค่ะ ตัวเองรับไม่ค่อยได้) ก็คงเหมือนคนส่วนใหญ่ที่เมื่อโดนกระทำก็ต้องโต้ตอบ เหมือนเวลาที่คุณโดนยุงกัดแล้วคุณก็ตบมันตายคามือนั่นแหละ นอกเสียจากว่าคุณเป็นพระ เป็นชี หรือเป็นผู้ถือศีล คุณถึงจะแค่ใช่มือปัดไล่มันไปเบาๆเท่านั้น แต่นั่นก็ถือว่าเป็นการตอบโต้ไม่ใช่หรอ ถ้าเปรียบเทียบคงเปรียบได้ว่า คนแบบป้าแดน-ผู้ถือศีล คนแบบพัท-เป็นคนธรรมดาตบยุงด้วยมือเปล่า ส่วนคนแบบนายพล-เป็นคนธรรมดาที่มีอุปกรณ์เสริม อย่างเช่น เครื่องช็อตยุง หล่ะมั้ง (เข้าใจเปรียบนะชั้น คิดได้ไงเนี่ย เหอๆ) สรุปคือ นายพลเริ่ดที่สุดที่ตอบโต้ไป ถ้าเป็นเราคงได้แค่ระดับแบบพัทเท่านั้นหล่ะไม่กล้าและสามารถพอ
สุดท้ายอยากจะบอกว่า คุณอิ๊กกี้เขียนดีมากเลยค่ะเรื่องนี้ ผูกเรื่องโยงใยเก่งมากเลย ดำเนินเรื่องสนุกน่าติดตามมาก ภาษาที่ใช้เล่าแปลกดีสำหรับเราน่ะนะ(ตอนแรกที่อ่านรู้สึกแปลกจริงนะ แต่พออ่านไปเรื่อยๆก็ชินอ่ะ ไม่เคยอ่านแบบนี้) โครงเรื่องสนุกมากค่ะ เรื่องที่จะร่วมเล่มนี่หนับหนุนเลยค่ะ อ่านจบแล้วอยากมีเก็บไว้เลย แล้วภาคต่อที่เป็นเรื่องของต้อมนี่ก็จะติดตามนะคะ จะรออ่านเรื่องของต้อมค่ะ ไม่รู้ว่าได้คู่กับเด็กคนที่เจอกันบนเครื่องบินรึเปล่า แต่ถ้าได้คู้กันคงเรื่องคงจะมันส์มากแน่ๆก็ปากจัดปากไวใจร้อนกันทั้งคู่ แอบเชียร์นะคะเนี่ย ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ แล้วก็ขอบคุณที่มีผลงานเขียนดีๆสนุกๆออกมาให้เราได้อ่านกันค่ะ(คำนับงามๆ)
:L2: :pig4: :pig4: :L2:
-
กรี๊ดค่า คุณอิ๊กกี้ อ่านจบแล้วกรี๊ดเลย ประทับใจฉากจบมาก ชอบประโคยนี้ของนายพลที่สุด “ขอหยุดมันไว้แค่นี้ได้ไหมหัวใจ ขอหยุดไว้กับคนๆนี้เพียงคนเดียว รักมากเหลือเกิน ไม่รู้ว่าจะต้องให้ผ่านอะไรอีกมากมายสักเท่าใด แต่ก็ขอพักใจไว้กับเขาคนนี้ เถิดนะ” กรี๊ด ชอบมากค่ะ อ่านฉากจบแล้วซึ้งไปด้วยกับนายพล ประกอบกับอ่านรวดเดียวแบบยาวตั้งแต่องค์ที่ ๔๐ กว่าเกือบ ๕๐ (ติดสอบค่ะเลยดองไว้) เลยมีความรู้สึกหลากหลาย ผลที่ได้ออกมาเลยเป็นน้ำตาเล็กน้อย
อ่านตอนแรกยังไม่เข้าใจนายเลยค่ะ เรื่องของต้อมน่ะ ว่ายังไงกันแน่ แต่พออ่านไปเรื่อยๆก็เริ่มเข้าใจค่ะ คนเราย่อมมีความรู้สึกดีๆกับคนที่เค้าดีกับเรา ยิ่งต้อมออกตัวซะขนาดนั้นว่า "รัก" และยังบวกกับความน่าสงสารและรูปร่างหน้าตาอีก คงไม่แปลกถ้านายจะรู้สึกชอบ แต่ก็ยังรู้ว่าอะไรควรไม่ควร อย่างที่ป้าแดนบอก คือ ไม่เป็นนางวันทองสองสามี ดีแล้วที่เลือกหลวงเพราะคิดว่านายเหมาะสมกับหลวงแล้ว แต่ก็นะเรื่องของหัวใจไมเกี่ยวกับคำว่าเหมาะสมหรือไม่เหมาะสมหรอกนะ มันอยู่ที่ว่าหัวใจเรารักใครต่างหาก ถ้านายเลือกต้อมก็คงไม่ผิด ถ้านายรักต้อมแบบนั้นจริงๆ ความรักจะเกิดขึ้นกับใครหรือระหว่างใครมันไม่ผิดอยู่แล้ว(ถ้าไม่รักแบบผิดๆหรือไปทำให้ใครเดือดร้อนนะ) ไม่อย่างนั้นคงไม่มีตำนานพวกเชื้อพระวงศ์สระยศบรรดาศักดิ์เพื่อแต่งงานอยู่กันกับสามัญชนหรอก
แล้วพออ่านถึงตรงที่นายสู้รบกับเรย์กับหนิง ก็ได้หลายอารมณ์เหมือนกัน อินซะไหลลื่นไปตามตัวหนังสือเลยค่ะ พอถึงบทสรุปก็สะท้อนใจเลยค่ะ คิดเหมือนป้าแดนเหมือนกันนะว่านายแรงไปไหม แต่มาฟังที่นายพูดก็คิดเหมือนนายนะว่าไม่หรอกสมน้ำสมเนื้อกัน แค่อาจแถมดอกเบี้ยให้นิดหน่อย แต่ที่นายทำไปก็ลุ้นนะว่าเรื่องมันจะสืบมาถึงนายรึเปล่า (อารมณ์แบบว่าใจนึงก็ อย่าทำเค้าเลยให้ตำรวจเค้าจัดการดีกว่า เสียมือเปล่าๆ แต่อีกใจนึงก็ เอาเล๊ยจัดการเล่นงานมันเลย จัดหนักๆ เอาให้สำนึกให้ได้ อะไรแบบนี้ เหมือนคนสับสนในตัวเองยังไงไม่รู้) แต่ก็คิดว่าดีแล้วที่นายตอบโต้ไป ไม่ยอมเสียหลวงคืนให้ และไม่ยอมอยู่เฉยๆแล้วคิดว่า -เดี๋ยวเค้าเหนื่อยเค้าคงจะหยุดไปเอง- เพราะคิดว่าต่อให้นายอยู่เฉยๆไม่ทำอะไร แต่ยังคงคบกับหลวงต่อไป หนิงคงจะทำอะไรที่แรงขึ้นเรื่อยๆ แล้วจุดจบก็คงไม่ต่างจากนี้มากนัก จุดจบของคนที่เลวจนไร้สำนึก คนแบบนี้ถ้าไม่ทำให้สำนึกก็คงจะสำนึกเองไม่เป็นหรอก ถูกเลี้ยงดูมาแบบนั้นคิดถึงคำนี้ขึ้นมาเลย-ลูกเทวดา – พ่อแม่รังแกฉัน- เหอๆ น่าเศร้าใจแท้ แต่อย่างนายพลก็ใช่ คงไม่มีใครบอกว่าไม่เลว แต่นั่นเพราะถูกบีบต่างหาก ถ้าไม่ไปทำให้เจ็บก่อนก็จะไม่มีทางได้เห็นเลยในด้านไม่ดีของเขา(ใช้คำว่าเลวแล้วรู้สึกว่ามันแรงไปค่ะ ตัวเองรับไม่ค่อยได้) ก็คงเหมือนคนส่วนใหญ่ที่เมื่อโดนกระทำก็ต้องโต้ตอบ เหมือนเวลาที่คุณโดนยุงกัดแล้วคุณก็ตบมันตายคามือนั่นแหละ นอกเสียจากว่าคุณเป็นพระ เป็นชี หรือเป็นผู้ถือศีล คุณถึงจะแค่ใช่มือปัดไล่มันไปเบาๆเท่านั้น แต่นั่นก็ถือว่าเป็นการตอบโต้ไม่ใช่หรอ ถ้าเปรียบเทียบคงเปรียบได้ว่า คนแบบป้าแดน-ผู้ถือศีล คนแบบพัท-เป็นคนธรรมดาตบยุงด้วยมือเปล่า ส่วนคนแบบนายพล-เป็นคนธรรมดาที่มีอุปกรณ์เสริม อย่างเช่น เครื่องช็อตยุง หล่ะมั้ง (เข้าใจเปรียบนะชั้น คิดได้ไงเนี่ย เหอๆ) สรุปคือ นายพลเริ่ดที่สุดที่ตอบโต้ไป ถ้าเป็นเราคงได้แค่ระดับแบบพัทเท่านั้นหล่ะไม่กล้าและสามารถพอ
สุดท้ายอยากจะบอกว่า คุณอิ๊กกี้เขียนดีมากเลยค่ะเรื่องนี้ ผูกเรื่องโยงใยเก่งมากเลย ดำเนินเรื่องสนุกน่าติดตามมาก ภาษาที่ใช้เล่าแปลกดีสำหรับเราน่ะนะ(ตอนแรกที่อ่านรู้สึกแปลกจริงนะ แต่พออ่านไปเรื่อยๆก็ชินอ่ะ ไม่เคยอ่านแบบนี้) โครงเรื่องสนุกมากค่ะ เรื่องที่จะร่วมเล่มนี่หนับหนุนเลยค่ะ อ่านจบแล้วอยากมีเก็บไว้เลย แล้วภาคต่อที่เป็นเรื่องของต้อมนี่ก็จะติดตามนะคะ จะรออ่านเรื่องของต้อมค่ะ ไม่รู้ว่าได้คู่กับเด็กคนที่เจอกันบนเครื่องบินรึเปล่า แต่ถ้าได้คู้กันคงเรื่องคงจะมันส์มากแน่ๆก็ปากจัดปากไวใจร้อนกันทั้งคู่ แอบเชียร์นะคะเนี่ย ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ แล้วก็ขอบคุณที่มีผลงานเขียนดีๆสนุกๆออกมาให้เราได้อ่านกันค่ะ(คำนับงามๆ)
:L2: :pig4: :pig4: :L2:
Like!!
ชอบจังเปรียบกับเรื่องตบยุง อิอิ น่ารักจัง
-
รออ่านเรื่องของต้อมค่ะ
-
สนุกดีนะ
เป็นนิยายที่ระบายด้านมืดของตัวเองจริงๆ
ถ้าในชีวิตจริงได้ระบายออกแบบนี้จะดีเนอะ เกลียดใครโกรธใครก็เข้าไปตบมันเลย อิอิ
จะว่าไปนายก็วิบากกรรมเยอะเนอะ เริ่มจากโดนคนอื่นทำมาก่อน พอตัวเองไปแก้แค้น เรื่องราววุ่นๆ ร้ายๆมันก็เข้ามาไม่มีจุดจบ
แอบสงสารเอสนะที่โดนใส่ร้ายเรื่องยักยอกเงิน อันนี้เราว่าหนักไปหน่อย
น้องต้อม T_T พี่จะดีใจหรือเสียใจกับน้องดี ที่ไม่ได้ลงเอยกับนาย อุอุ
เสียด้วยที่น้อง(ยัง)ไม่สมหวังในความรัก แต่ก็ดีใจด้วยที่น้องไม่ลงเอยกับนาย เด็กดีๆอย่างน้องควรได้กับคนดีๆนะ (นายเขาโหดไปหน่อย 5555)
ขอบคุณมากๆ อ่านวันเดียวจบ ตาแฉะเลย
-
ในที่สุดก็จบสักที แต่ชื่อว่าถ้าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงของใครสักคน มันคงจะไม่จบแค่นี้แน่
เพราะคนเรามันมีรัก โลภ โกรธ หลง เอากิเลสมาบังคับใจ
เรย์ แน่ใจเลยว่าไม่มันไม่เคยรักนายเลย มันรักก็แต่เงินของนาย แต่นายก็หลงมัน แต่ดูที่มันทำกลับนายก็เกินไป ไม่รักกันแล้วก็ควรจบกันด้วยดี ไม่ควรเอาคนใหม่มาเย้ยอย่างนี้ มาเจออีเบียร์ เด็กๆ คงชอบล่ะสิ สงสัียอย่างนึงทำไมมันมาชอบต้อม ทั้งที่ต้อมก็ดูเป็นรุก รึว่ามันจะเปลี่ยนเพศ
เบียร์เป็นเด็กที่เด๊กเด็ก มากๆ หลงในวัตถุ ที่มันมาคบกับเรย์ก็เพราะเงินล้วน ถ้าไม่มีเงินให้มันมันไม่มาหรอกนังพวกแบบนี้นะ แรดได้อีก
เอส เกลียดจริงๆเลย ไอ้พวกหน้าใส แอ๊บๆ ทำเป็นคนดี แต่ที่จริงโครตจะร้าย ปัญญาอ่อนปะพาเด็กตัวเองตี้แท้ๆ พอมันไปหลงตูดอีเบียร์กับมาโทษนายซะงั้น พวกIQสูง แต่้EQ ต่ำติดดิน
ต้อย อินี่โง่สุดตีน เอาเป็นดูมันเป็นคนที่โง่ที่สุดในเรื่องแล้วล่ะ เชื่อคนง่าย เป็นผู้หญิงที่เกิดมาเพื่อให้ผู้ชายเอาจริงๆ
หนิง อินี่ แรดยิ่งกว่าใคร ต้องโทษที่พ่อแม่มัน รวยเสียเปล่า แต่เคยสอนลูกในทางที่ดีบ้างไหม อย่างที่เขาว่าพ่อแม่รังแกฉัน ทิ้งผู้ชายเขาไป ยังกล้าจะมาตื้อขอคืนดีอีก หน้าด้านมาก
ต้อม น่าสงสารนะ ตั้งแต่ครอบครัวแล้ว จนมาชอบนาย ดีแล้วล่ะที่นายส่งไปเรียนเมืองนอก เพราะถ้าคบจริงก็คงเป็นไปไม่ได้ อายุห่างกันมาก คงเข้าใจกันได้ยากนะ
หลวง เป็นสามีที่อบอุ่นมาก ชื่นชม หลวงเป็นคนดีที่ห่วงใยคนรอบข้าง น่าจะเข้ากับนายได้มากที่สุดแล้วล่ะ
คุณนาย เธอดูแล้วจะร้าย แต่จริงๆ แล้วเป็นคนดีนะ บ้างครั้งเหมือนจะดูว่าทำเกินแต่ก็เข้าใจ อารมณ์ของคนที่ถูกกระทำก่อน บางที่ก็เหมือนไม่ค่อยฟังคนรอบค้างเลย แต่เท่าที่อ่านมายังไม่รู้สุึกถึงความรักที่นายมีต่อหลวงเลย หรือเพราะเรื่องนี้มันมีแต่รบรากัน
อ่านเรื่องนี้ เหมือนอ่านตำราพิชัยสงครามของซุนวู เอาไปใช้รบรากลับใครได้ดี
ขอเดาว่าต้อมคู่กับซันนี่ ฟันธง!!!!
-
ชอบนายพลจังเลย ร้ายได้ใจมั๊กมาก o13
มารอตอนน้องต้อมด้วยค๊า :impress2:
-
อ่านแรก ๆ ก็สนุก บทอัศจรรย์ก็ข้ามไปบ้างเพราะเขิน
- ป้านี่ประมาณว่า แก่เกินจริงไปไหม แต่ก็อิจฉาป้านิดนึง สามีรักกันดี สองผัวเมียลัลล้า และชีวิตก็มีอิสระ มีธรรมะนำทางจิตใจ
- พัท สาวแรง ๆ เพราะโดนความรักทำร้าย แต่ก็ยังสามารถมีรักจริงได้ แม้รักมันจะไม่ใช่รูปแบบที่ถูกใจ แต่มันก็ยังดีที่เป็นคนที่ถูกรัก
- โจ้ หนุ่มบ้านนาใสซื่อ ที่เพราะสังคม และวัฒนธรรม ทำให้เขาต้องดำเนินไปตามนั้น แต่ก็ยังซื้อสัตย์กับหัวใจ ในรูปแบบที่ตัวเองสามารถทำได้ดีที่สุดใตสภาวะกดดันแบบนั้น
- หลวง หนุ่มหน้ามนคนล่ำ ที่ผิดหวังจากความรัก แล้วมาพบรักกับคนที่เจออะไรมาเหมือน ๆ กัน และหลวงคนจะเซ็กส์จัด เจอจัดหนัก ๆ เข้าก็หลง แล้วยิ่งหลาย ๆ รสชาติแบบนี้ ทั้งร้าย ทั้งแรง ทั้งโก๊ะ ทั้งเรียบร้อย อ่อนหวาน แม่บ้านแม่เรือน อะไรมันจะหลากหลายได้เท่านายพลแล้ว ไม่มี๊
- ต้อม เด็กยากจนคนซื่อ ที่หลงรักความดีของนายพลจนหมดหัวใจ ส่วนตัวคิดว่าต้อมรักนายเพราะความประทับใจ ความดีที่นายทำกับต้อม มันเป็นรักที่เหมือนเคารพมากกว่า แต่เด็กคงยังแยกไม่ออก ก็ว่ากันต่อไป
- นายพล ... อินี่ แรว๊งซ์ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
อ่านมาจนจบ เสียน้ำตาเพราะเรื่องรักแบบตุ๊ด ๆ เยอะมาก (มันแอบเสียดสีอยู่ในหัวใจ) เป็นนิยายแนว Erotic Triller and Very Drama ผสมความ Comedy จากคำพูดของเหล่าเกย์ในเรื่อง เรียกว่าครบรสจริง ๆ พล็อตแบบนี้ช่องมากสีชอบนัก (แต่คงต้องรอให้พระอาทิตย์ขึ้นทางตะวันตก จึงจะได้เห็นละครเกย์จ๋าแบบนี้ในประเทศไทย)
ขอบคุณคุณอิ๊กกี้ สำหรับนิยายสนุก ๆ แบบนี้ (แอบเห็นใจ ต้องเครียดมากแน่ ๆ เลย) ตะลุยอ่านอยู่สองสามวันกว่าจะจบ จบแล้วคุ้มค่ามากกับที่อดตาหลับขับตานอน และรอเรื่องของต้อมอยู่นะครับ :-)
-
กว่าจะผ่านอุปสรรคต่างๆๆไปได้
เอาแถบฉี่เหนียว
น้องนายเป็นนายเอกที่สุดๆๆจริง
ชอบนายเอกแบบนายพลมากๆๆเลย
หนูนายร้ายได้ใจเวอร์ ชอบมากๆๆๆ
กะตั้งแต่แรกแล้ว ว่า นายต้องได้กับพล แอบเชียร์พลสุดตีนนน
แล้วก้อ...กันซะด้วย
นิยายเรื่องนี้เรียกว่าครบ รสจริงๆๆ ยิ่งกว่าช่อง 7 สีอีก
ขอบคุนมากๆๆครับ พี่อิกกี้ ชอบผลงานของพี่ทุกๆๆเรื่องเลย
ขอบคุนอีกครั้งครับ
-
:bye2: :bye2:
-
ขอบคุณค่ะ
จะรอภาคต่อค่ะ
-
ชอบเรื่องนี้ที่สุด
-
จบแล้ว เย้~ :mc4: ชอบเรื่องนี้มากมีครบรสเลย จะมีภาคพิเศษมาอีกไหมน้อ:D
ดีใจที่นายคู่กับหลวง เพราะอยากให้ต้อมคู่กับซันมากกว่า น่าจะน่ารักดีหยอกกันไป
หยอกกันมา :laugh:
-
รอภาคน้องต้อมด้วยคนน่ะครับ
รอติดตาม
ถ้าลงก้บอกแล้วกันน่ะครับ จะติดตามอ่าน
:กอด1:
-
อ่านจบสักที ชอบนายพลมากค่ะ เป็นนายเอกที่ฮามาก แอบร้ายด้วย ยังไงก็รอทั้งหนังสือ กะ นิยายภาคสองนะค่ะ
ขอบคุณจริงๆค่ะ อ่านนิยายเรื่องนี้แล้วสะใจมาก มีครบทุกรสชาติเลยค่ะ แต่กว่าจะอ่านจบเหนื่อยเหมือนกัน
:pig4:
-
เอ่อ โทษทีนะคะ ยังอ่านไม่จบหรอกค่ะ
แต่แบบว่า อดจะเม้นไม่ได้จิงๆอ่ะ
อ๊ายยยยยย อยากรู้จิงๆจะจบยังไงน้าาา
นายจะได้คู่กับคัยเนี่ย ><
-
คุณนายพลค่ะเิ่ริ่ดมากค่ะชอบมากๆ คุณนายเเรงได้เฉพาะกิจมาก นายไม่ร้ายหรอกถ้าร้ายจริงเขาไม่มานั่งเศร้ากับสิ่งที่ทำไปหรือผลที่ตามมาหรอก ถ้าร้ายน่ะมันต้อง เรย์(อันนี้ก้อเเมงดาเกาะนาย เลวอีกจะทิ้งน่ะทิ้งไปดีๆไม่ชอบ หยาบกันอีกมันน่ะ...)
เบีบร์(ยอมรับเลยค่ะว่า เเรด ร่าน ไม่สะอาด ด้านได้ด้านดีจริงๆ) หนิิง(ทิ้งหลวงไปยังหน้าด้านย้อนกลับมาอีก เขาไม่เอายังด้านอยุ๋ได้)ต้อย (จริิงๆถ้าไม่รวมมือกับหนิงน่าโดนเเค่นี้พอ เเต่ก้อน่ะพี่เเกไม่เคยพอ สม)ยัยงูพิษอีกคน(ยัยนี้เลวบัดซบสะใจที่โดนจัดการเเบบนั้น )
ปลื้มนายกับต้อมมากๆ ชอบต้อมมากกว่าหลวงนะเเต่หลวงดีมากๆ คนเราหายากน่ะเเบบนี้
อ่า...เเบบนี้ต้องเรียกว่าถ้าเขาเป็ฯของเรายังไงก้อได้คู่กัน ฝากบอกพัทด้วย ป้าเเดนก้อธรรมะมากค่ะ เเต่ก้อดี ป้าเเกค่อยยึดนายกับพัทไว้
รักเรื่องนี้มากค่ะ เเรง!!!! +1 ค่ะ
-
อ๊ายยย จบแล้วดีใจด้วยนะคะ
เรื่องนี้สนุกมากๆเลย ไม่เคยอ่านแนวนี้มาก่อนเลยค่ะ ร้ายแบบนี้
แต่เสียดายอย่าง ฉากNCอ่ะ ไม่ค่อยบรรยายเลยค่า
อยากให้บรรยายมากกว่านี้มันจะได้อัธรส(เขียนถูกมั้ย??)มากกว่านี้
แต่เนื้อเรื่องโดยรวมก็ถือว่าโอเคแหละค่ะ แก้แค้นกันมันมือ
พอมากนั่งคิดดูอีกที สรุปว่าทั้งเรื่องนี้แก้แค้นมันทั้งเรื่องเลยนะนี่
เริ่มตั้งแต่เรย์สุดท้ายมาจบที่หนิง เราคิดว่าเรื่องนี้คงแก้แค้นอย่างเดียวแหละเนาะ อิอิ
คุณนายชี...แรวงส์!!!! 5555 แอบเสียดายต้อมสุดๆเลยนะเนี่ย
ที่ไม่ได้มาร่วมกระบวนการ 3P ด้วยกัน ทั้งที่..(ใหญ่)..ขนาดนั้น อิอิ
นายโดนสองคนเข้าไปทีคงมีความสุขมากๆแน่ๆเลย หุหุหุ *:;*
สุดท้ายก็ขอขอบคุณพี่อิกกี้มากนะคะที่แต่งเรื่องสนุกๆแบบนี้มาให้ได้อ่านกัน ขอบคุณค่า
-
จะมาคอยคิดตามดูนะคะว่าภาค2ของต้อมกับซัน(รึเปล่า??)จะมาเมื่อไหร่
-
กริ๊ด ไม่อยากให้ต้อมกับใครเลนค่ะ หวง
-
รอต้อมๆๆๆ
-
3P >< ชอบต้อมค่าาาา
อร๊ายย น่ารักได้อีก
-
เข้ามาส่งข่าวคร้าบบบบ
หนังสือใกล้ออกแล้วน้า เตรียมตัวกันได้เลย อิอิ
จุ๊บๆๆๆ
-
หนังสือเสร็จ ค่อยเปิดจองหรือคะคุณอิ๊กกี้ :impress2:
-
วู้ หนังสือใกล้ออกแล้ว^^
-
แอบมาจองหนังสือครับ o3 o3 o3 o3 o3
-
หนังสืออะไรยังไง
ขอรายละเอียดด้วยคร้าาบบ :กอด1: :กอด1:
-
อ่านข้ามคืนรวดเดียวจบเลย ง่วงตาค้างแล้วค่ะเนี่ย
เรื่องนี้สนุกดีค่ะ โหด ดิบ เถื่อน ได้ใจ
+1 ให้คนเขียนนะคะ
-
ต้องบอกว่าได้ใจมาก ครบรส สนุกมากครับ
-
กรี้ดดดด ตามอ่านมา3วัน3คืนเต็ม ฮากันน้ำตาไหลเลยทีเดียว :m20:
ทั้งคุณนายๆทั้งหลายแหล่ ได้ข้อคิดดีๆตามเคย อยากจะร้าย ต้องไม่ไร้สมองนะค่ะ เลิส o18
อยากอ่านภาคสองของต้อมกะซันซะแล้วสิ อิอิ :z1:
-
ไม่เคยอ่านนิยายเรื่องไหนที่ถูกใจแบบนี้เลยคับ :)
ส่งที่ผมเองเลือกที่จะอ่านต่อจนจบของเรื่องนี้คือ ทุกเม็ด ทุกมุม ทุกรายละเอียด คุณ อิ๊กกี้ค่อยข้างเก็บหมด
อย่างเส้นทางในกทม. ซอยอ่อนนุชตัดโน้นตัดนี้ รวมไปถึงเส้นทางในเมืองนอก ผมรู้สึกอินกับเรื่องนี้จังเลยคับ
อ่านๆ อยู่ ( ทุกคนเป็นหมดผมว่านะ ) อ่านไป ถึงตอนร้าย ทุกคนเบะปากหมด ถึงตอนซึ้ง แน่นอนทุกคนที่อ่านร้องให้ตามหมด
คุณอิ๊กกี้สื่อได้โดนอารมณ์ทุกเม็ดจิงๆเลยคับ
อยากจะอ่านเรื่องต้อมแล้วหละสิ แต่อย่าลืมเอา นายตี้ กับ อาหลวง มาเกี่ยวด้วยเยอะนะคับ
ยังคิดถึงเค้าสองคนอยู่
คิดถึงตัวละครทุกตัวจัง
รู้สึกว่าตัวละครทุกตัวมีอยู่จริงแล้วที่สำคับ อยู่ใกล้ตัวเรา
ป.ล. นายตี้ แวร๊งค์ จิงๆ
-
ได้อารมณ์ม๊ากมากค่ะ ซะใจคุณหนิง กรรมตามทันซะให้รู้สึก นี่แอบเสียดายน้องต้อมนะเนี่ย แต่ไม่เป็นไร เป็นคุณหลวงก็ได้ ฮิฮิ ขอบคุณมากค่ะสำหรับนิยายสนุกๆแบบนี้ค่ะ
-
เพิ่งเข้ามาอ่านก็ติดจนต้องรีบอ่านให้จบ
สนุกมากเลย มีครบทุกรสชาติ ทั้งสุข เศร้า และที่สำคัญความสะใจ เวลาอ่านอินกับตัวละครมากค่ะ รู้สึกแค้นตามนายมากก
สะใจมาก จบแบบแฮปปี้
ขอบคุณ คุณeiky ที่แต่งเรื่องดีๆมาให้อ่าน :pig4:
จะรอติดตามเรื่องของต้อม แล้วก็เรื่องอื่นๆนะคะ
:L2: :L2: :L2:
-
สวัสดีปีใหม่ไทย
และวันสงกรานต์นะครับพี่อิ๊ก
วันนี้ไปเล่นน้ำที่ไหนเอ่ย
ถ้ายังไงเจอกันที่สีลมตอนเย็นๆเด้อๆ
:L2: :L2:
-
นายแรง ได้ใจมากๆๆๆ ชอบๆๆ แต่แอบลุ้นต้อมนะเนี้ยกินเด็กน่าจะดี55เด็กมันยั่วตลอดๆ แต่ไม่เป็นไรหลวงก็ชอบเหมือนจ้า....
-
เปิดจองนิยาย
(http://img]http://image.ohozaa.com/i/491/thk3..jpg)
2 เล่มจบ 600 หน้า +++
หนังสือขนาด A5 ปกกระดาษอาร์ตพิมพ์ 4 สี เคลือบด้าน เนื้อในกระดาษถนอมสายตา
Box set กล่องแข็งกระดาษจัวปังหนา 2 mm.พิมพ์ลาย 4 สี เคลือบลามิเนตกันน้ำ
ราคา 865 บาท/ชุด รวมค่าจัดส่งชนิดพัสดุลงทะเบียน
(http://image.ohozaa.com/i/73b/eikycovers_vol.1.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/c16/eikycovers_vol.2.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/ea7/qlbox.jpg)
1 ชุด ประกอบด้วย หนังสือ 2 เล่มจบ ที่คั่นหนังสือ และ กล่องใส่หนังสือ (Box)
Box set 1 ชุด ราคา 800 บาท ค่าจัดส่งพัสดุไปรษณีย์ลงทะเบียน 65 บาท ชุดต่อไปเพิ่มชุดละ 15 บาท
เปิดจองและโอนเงิน วันนี้ ถึง 5 มิถุนายน 2554
ส่งเมลล์มาที่ Laopedcenter [at] hotmail.com
ตั้งหัวข้อเมลล์ว่า : สั่งจองนิยาย eiky
ระบุ Login และ จำนวนเล่ม
รอรับ Code โอนเงิน จากทีมงาน
-
^
อยากเห็นๆ
-
หนังสือจะคลอดแล้วคร้าบ ตื่นเต้นๆๆๆ
เค้าจะเปิดจองแล้วใช่ไหมครับ :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
:mc4:เปิดจองและโอนแล้วววววว
อร๊ายยยยยย :z2:
จองไปแล้วนะคะคุณอิ๊กกี้ :impress2:
-
ปกน่ากลัวแฮะ 55+
แต่แนวได้อีก
-
รวมเล่มมาแล้ว....
แทบกระอักเลือดตาย...
แต่ยังดีทีระยะเวลาก็...พอมีเวลาเก็บตัง... :laugh:
ปล.หน้าปกน่ากลัวหลอกตาผู้ปกครองได้ 555
-
:mc4:เปิดจองและโอนแล้วววววว
อร๊ายยยยยย :z2:
จองไปแล้วนะคะคุณอิ๊กกี้ :impress2:
อ่า มากอดทีคร้าบ จุ๊บๆๆ คนแรกเลยใช่ไหม ขอบคุณคร้าบ
-
จุ๊บๆๆ รักคนแต่ง
ขอไปอ่านก่อนเน้อ แล้วจะมาสมัครเป็น FC
^___^
-
เป็นหนังสือแว้ววววววว
เก็บตังค์ๆๆๆๆ :กอด1:
-
ฮ่าๆ มาจ๊วบๆคุณอิ๊กกี้ตอบบบบ
จองไว้ก่อนแต่ยังไม่มีตางงงงงงงงง
คนแรกก็จริงแต่คงโอนเกืบวันสุดท้าย :m31:
เบี้ยหมดแล้วตอนนี้ :m15:
แต่ก็ขอให้ขายดีเป็นเทน้ำเทท่าเด้อออ :call:
:L2: :L2:: :L2: :L2:
-
เอาๆๆๆด้วยคน ครับ พี่อิกกี้
ผมชอบๆๆเรื่องนี้มากๆๆเลย
ว่าแต่มีตอนพิเศษปะ พี่อิกกี้
เค้าจองแล้วน๊าาา
-
เอาแน่แต่กลางเดือนพฤษพาน้าาาา
ถามอีกนิดไม่มีน้องภูมิเหรออยากได้อ่าาา
-
เอาแน่แต่กลางเดือนพฤษพาน้าาาา
ถามอีกนิดไม่มีน้องภูมิเหรออยากได้อ่าาา
น้องภูมิกำลังเรียบเรียงใหม่คร้าบชิน รอหน่อยน้า เขียนเพิ่มเหมือนเป็นเรื่องใหม่ 5555 สะใจดีนะเวลากลับไปอ่าน
-
จองไปแล้วนะคะคุณอิ๊กกี้
-
:o12: :o12: :o12: :o12:
ดีใจสุดๆเก็บตังรอดีกว่าออิอิอิ
-
ขอถามหน่อยครับพี่อิกกี้
ว่ามีตอนพิเศษอยู่ด้วยปะ
แต่ว่าเค้าจองไว้เเล้ว
แต่จะโอนเงินไปให้ในเดือนพฤษภานะคร๊าบบบ
-
จองเรียบร้อยแล้วค่ะพี่อิ๊ก :L1:
-
สุดท้ายก็อ่านจนจบ แอบเสียดายเหมือนกันนะว่าตามมาอ่านช้าไปหน่อย แบบว่าถ้าเข้ามาในเล้าทันช่วงที่ยังไม่จบ น่าจะสนุกกว่านี้ เอาเป็นว่า ไหน ๆก้มาแล้ว รอภาคสองของน้องต้อมละกัน น่าจะแซ่บพอๆกับ คุณนายพลเค้าหล่ะ ก้นะ เป็นพี่น้องกันแล้วนี่ แถบไปอยู่ในความควบคุมของคุณนายแม่ยุพิน โฮ๊ะๆๆๆๆ อยากกอ่านแล้วหล่ะ o13
-
เอาๆๆๆด้วยคน ครับ พี่อิกกี้
ผมชอบๆๆเรื่องนี้มากๆๆเลย
ว่าแต่มีตอนพิเศษปะ พี่อิกกี้
เค้าจองแล้วน๊าาา
มีคร้าบ เขียนเพิ่มไปหลายหน้าเหมือนกัน สอดแทรก เพิ่มเติม แล้วก็มีตอนพิเศษ อิอิ ขอบคุณนะคร้าบ
จุ๊บๆๆ
-
เฮ้อๆๆๆ เป็นนิยายอีกเรื่องที่ชอบมาก ๆ ๆเลยอ่ะ
คิดถึงนะ!! ๆๆๆๆ
พีีอิ๊กกี้ จะอ่านภาคต่อไป :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
^___^ เป็นกำลังใจให้คร๊าบบบ
-
สั่งจองไปแล้วๆๆๆๆๆ ตื่นเต้นจังเลยอ่ะ :กอด1:
-
กริ๊ดดดด!!! ในที่สุดก็อ่านจบ!!
อ่านจนตาโหลแล้ว( อดนอนเพื่ออ่านนน T^T )
รัก คุณนายยย จัง!!!
ปล อยากอ่านตอนพิเศษของคู่นี้จัง
-
สนุกมากๆครับ ขอบคุณเจ้าของเรื่องมากๆ
ตัวละครคุณเจ๋งดี อ่านแล้วนึกถึงคนรอบข้าง
รวมทั้งตัวเอง
-
จะไปจองด้วยคน นายเริดสุด o13
-
ไปจองและโอนเงินเรียบร้อยแล้วนะคร้าบบ คุณอิ๊กกี้
พลาดไม่ได้เลยนิยายเรื่องนี้
ต้องเอามาเก็บไว้ อ่านที่ไรได้อารมณ์ทุกทีเลยให้ตายซิ
ขอบคุณ คุณอิ๊กกี้ นะครับที่แต่งนิยายสนุกๆมาให้อ่าน ขอบคุณครับ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ชอบนายเอกเรื่องนี้มากๆเลย
ได้ใจจริงๆค่ะ
-
จองโลดดด :impress2:
-
จองครับ
-
สนุกดี ปูเสื่อรอต้อมอะ o13
-
มีขายตามห้างเปล่าอะ
อยากได้นะแต่เงินไม่พออะ
-
อ่านยังไม่จบค่ะ ...แต่ก็แอบไปจองหนังสือมาแล้ว ^^
-
คือว่า พี่ eiky ค่ะ มีเรื่องจะถามเรื่องหนึ่งค่ะ
ถ้าสมมุติว่าหนูจองและโอนตังค์ไปแล้วจะได้หนังสือเลยรึป่าวค่ะ แบบว่าสิ้นเดือนนี้จะเข้าอยู่หอพักแล้ว ไม่ได้อยู่บ้านค่ะ ถ้าพี่จัดส่งหนังสือให้ในเดือนนี้เลยหนูจะให้ที่อยู่ที่บ้านไป แต่ถ้าพี่จัดส่งหนังสือเดือนหน้า หนูจะให้ที่อยู่ของหอพักอ่ะค่ะ...
ขอโทษน่ะค่ะที่ต้องถามอ่ะค่ะ TToTT รบกวนพี่ตอบด้วยน่ะค่ะ
-
คือว่า พี่ eiky ค่ะ มีเรื่องจะถามเรื่องหนึ่งค่ะ
ถ้าสมมุติว่าหนูจองและโอนตังค์ไปแล้วจะได้หนังสือเลยรึป่าวค่ะ แบบว่าสิ้นเดือนนี้จะเข้าอยู่หอพักแล้ว ไม่ได้อยู่บ้านค่ะ ถ้าพี่จัดส่งหนังสือให้ในเดือนนี้เลยหนูจะให้ที่อยู่ที่บ้านไป แต่ถ้าพี่จัดส่งหนังสือเดือนหน้า หนูจะให้ที่อยู่ของหอพักอ่ะค่ะ...
ขอโทษน่ะค่ะที่ต้องถามอ่ะค่ะ TToTT รบกวนพี่ตอบด้วยน่ะค่ะ
หนังสือน่าจะได้หลังปิดจองนะครับ ให้ที่อยู่หอดีกว่านะ อิอิ ถ้าได้หนังสือจะได้ช่วยพี่โปรโมตด้วยไง แหะๆ
ขอบคุณนะคร้าบ
-
โอเคค่ะ..^^
-
ว้า จบซะแล้ว เสียดายจังเลย :sad4:
ชอบเรื่องนี้มากๆเลย ร้ายได้ใจมั่กมาก ขอบอก!!!!
ขอขอบคุณ คุณ eiky ที่มีนิยายดีดีให้ได้อ่าน :pig4: :pig4:
จะรอติดตามภาค 2 นะ สู้สู้ o13
-
จองไปแล้วคร้า พึ่งส่งเมลลืไปน้าคร้า พึ่งลองเข้ามาอ่านสนุกคร้า
ชอบหลวงมากๆๆๆๆ
-
จองไปแล้วด้วยคนค่ะ พึ่งส่งเมล์ืไปตอนนี้รอรับ Code โอนเงิน จากทีมงาน อยู่เลย^^
-
เข้ามาโอบกอดทุกคนที่อุดหนุนคร้าบ ขอบคุณมากๆจากใจ
ผมจะพยายามสร้างสรรค์ผลงานที่มีคุณภาพออกมาให้เพื่อนๆอ่านเยอะๆนะครับ
แว้กกก พูดเหมือนช่องสามยังไงมะรู้ อิอิ
จุ๊บๆๆ
******* ประกาศคร้าบ**********
สำหรับเพื่อนๆที่ยังไม่ได้จองหนังสือนะครับ ทางทีมงานบอกว่าชุดแรกเท่านั้นน้าที่จะมีบ็อกเซ็ท ถ้ามีการรีปริ๊น ต้องดูยอดจำนวนสั่ง อิอิ อยากให้เพื่อนๆมีกล่องสวยๆเก็บกันน้า จองกันเล้ยยย
ขอบคุณคร้าบ
อิ๊กกี้
**************
-
ส่งเมล์ไปแล้วน้าที่รักอิอิอิ :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
-
ตามอ่านตั้งแต่ต้นจนจบ...ชอบมากเลยครับ มีการผูกเรื่อง โยงเรื่องราวต่างๆได้ดีมากเลยอ่ะ มันอ่านแล้วทำให้เราอยากติดตามอ่านมากขึ้นไปเรื่อยๆ
ใจจริงไม่อยากให้จบเลยครับ อยากรู้ความเป็นไปของตัวละครต่อไปเรื่อยๆ นี่ถ้าเป็นคนจริงๆ ผมละอยากจะเป็นเพื่อนๆ กับพวกเค้าจริงๆ 5555+ :o8:
เนื้อเรื่องเหมือนจะไม่ได้มีอะไรมาก แต่เปล่าเลย แฝงไปด้วยมุมมองต่างๆ ทำให้เราคิดตามไปกับเรื่อง ตรงจุดนี้แหละครับที่ผมคิดว่าคุณสื่อออกมาได้ดีมากจนทำให้ผมอินตามไปกับตัวละครในบางทีเลยทีเดียว(โดยเฉพาะเวลาตบตี 55+)
ขอบคุณนะครับ ที่ผลิตผลงานดีๆออกมา ผมต้องสั่งจองไว้ซะหน่อยละ พลาดไม่ได้ :laugh:
ปล.คุณอิ๊กกี้ ครับ ที่บอกว่า ชุดแรกเท่านั้นที่จะมีบ็อกเซ็ตเนี่ย คือ สั่งจองรอบนี้ใช่มะครับ ผมจะได้จองเลย มะอยากพลาด 5555+
-
รอรับหนังสือค่ะ
-
รอหนังสือด้วยเหมือนกันนนนนน
o13 o13 o13 o13
-
แจ้งข่าวดีนิดนึงนะคะ
แต่จะมาบอกว่า.....อีกไม่กี่วัน
จะมีตัวอย่างหนังสือและตัวอย่างกล่องมาให้ดูกันค่ะ :mc4:
-
รบกวนขอถามหน่อยนะค่ะ โอนเงินเสร็จต้องแจ้งไปที่ไหน ให้แจ้งเ็ป็น pm หรือ e-mail ค่ะ แล้วให้ส่งให้ใครค่ะ
:pig4:
-
รอดู รอชม...
-
รบกวนขอถามหน่อยนะค่ะ โอนเงินเสร็จต้องแจ้งไปที่ไหน ให้แจ้งเ็ป็น pm หรือ e-mail ค่ะ แล้วให้ส่งให้ใครค่ะ
:pig4:
แจ้งที่เมลเลยค่ะ
-
รบกวนขอถามหน่อยนะค่ะ โอนเงินเสร็จต้องแจ้งไปที่ไหน ให้แจ้งเ็ป็น pm หรือ e-mail ค่ะ แล้วให้ส่งให้ใครค่ะ
:pig4:
แจ้งที่เมลเลยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ ส่งเมลล์ไปแล้วค่ะ :pig4:
-
เค้าจะไปโอนเงินวันศุกร์นี้นะครับ :laugh: :laugh: :laugh:เพิ่งเก็บตังค์ได้ครบ :impress2: :impress2:
-
ขอจอง + สั่ง ตามรีบนด้วยคน :laugh: :laugh: เดี๋ยวเมล์ ไปนะครับ ^^
-
สนุกมากเลย
บางตอนนี่ลุ้นสุดๆ
นั่งอ่านทั้งวันทั้งคืนเลยทีเดียว
เดี๋ยวสั่งจองๆ :L2:
-
เค้าโอนตังไปให้แล้วน้าาา
รอคอยด้วยความชื่นใจ และหวังว่าจะได้อุดหนุนน้องภูมิในเร็ววันนะคับพี่อิ๊ก :กอด1: :กอด1:
-
ส่งเมลล์จองไปแล้วนะคะ จะรอจม.จากสวรรค์ค่า (อยากอ่านเกิ๊น)
-
เพิ่งได้รับตัวอย่างหนังสือแหละ กล่องมะกี้นี่เอง ทีมงานเลยถ่ายรุปมาให้ รูปไม่ค่อยคมชัดเท่าไหร่ ขอโทษด้วยจ้า
(http://i1227.photobucket.com/albums/ee425/nikky69/e1.jpg)
(http://i1227.photobucket.com/albums/ee425/nikky69/e2.jpg)
(http://i1227.photobucket.com/albums/ee425/nikky69/e3.jpg)
(http://i1227.photobucket.com/albums/ee425/nikky69/e4.jpg)
-
สนุกมากเลยคร้าบบบบบบบบบบบบบ เร่ง อ่านสองวันจบจนได้ อิอิ
ขอบคุฯมากครับ สำหรับนิยาย ดีๆ เรื่องนี้
เป็นกำลังใจให้เสมอ และ ตลอดไปนะคับ
-
จะมีลายเซ็นต์พี่อิ๊กแถมมากะหนังสือป่ะครับ :impress2: :impress2: :impress2:
-
แว้กกกก สวย อิอิ ใจเต้นตึกตักอยากได้ไวไว
ขอบคุณคร้าบ พี่หนึ่ง
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด กำลังจะได้แล๊วววววววววววววว *ปูเสื่อรอ*
แต่ว่า จะจัดส่งเมื่อไหร่ พอจะบอกช่วงเวลาได้มั้ยคะ ?
คือว่า อาทิตย์หน้า ไปทำงานทุกวัน แล้วไม่มีใครอยู่บ้าน กลัวจะไม่มีคนเซ็นต์รับง่ะ T^T
แต่ถ้าส่งหลัง 10 มิย เป็นต้นไป ก็โอเคค่ะ มีคนอยู่แน่นอน ^_____^
ขอบคุณนะค๊า *โค้ง*
-
จิบชารอหนังสือค่ะ
-
****แจ้งข่าวหน่อยคร้าบ*****
สำหรับคนที่โอนเงินมาแล้ว ยังไม่แจ้งให้ช่วยแจ้งมาด้วยคร้าบ และ ถ้าใครโอนมาแล้ว แจ้งมาแล้ว ยังไม่ได้เมลตอบรับ ให้ส่งมาแจ้งใหม่ เมลอาจจะยังไม่ถึงทางทีมงาน เพราะตอนนี้มีเงินเข้ามา แต่ไม่มีคนแจ้ง***** จากทีมงาน
*** สำหรับใครที่ยังไม่โอน โอนโลดคร้าบ หนังสือกำลังคลอด เบ่งอยู่ อิอิ เราจะได้หนังสือแว้วววน้า****
ขอบคุณคร้าบ
อิ๊กกี้
-
กรี๊ดดดดดดดดด
เริ่ดค่ะ ทั้งหนังสือครั้งกล่อง
จะไปโอนวันนี้แหละ
ฟิ้วววววววววว~
-
โฮ๊ะๆๆๆๆ หนังสือสวยมากอะ
มะไหร่จะได้หนอ :กอด1: :กอด1:
-
ไปโอนมาแล้วเมื่อกี้ !!!!!
แล้วก็แจ้งโอนแล้วฮ้า o13
เกือบไม่ทันแน่ะ T________T
-
แจ้งข่าวนะคะ
ปิดโอนเงินไปแล้วนะ สำหรับเรื่องนี้ แต่ว่า ช่วงนี้เป็นช่วงที่ น้องทีมงานเค้าจะตรวจสอบคำผิดจากในรุปเล่มหนังสือ และคาดว่าอีกราวๆเกือบสองอาทิตย์ ถึงจะได้สั่งพิมพ์ (คนตรวจสอบ ติดสอบ :z3: เห็นใจหน่อยนะ) เพราะฉะนั้น ใครที่ยังไม่โอน หรือโอนแล้วยังไม่แจ้ง หรือแจ้งแล้ว ลืมแจ้งที่อยู่ ให้รีบนะ
สำหรับใครที่อยากได้ พี่ให้โอกาสโอนและจอง ภายในสองอาทิตย์นี้นะ หลังจากนี้ ปิดแล้วปิดเลย ใครจะรอไปซื้อที่ร้าน (เอาไปฝากวางที่ร้านด้วย )
ราคาแพงกว่าที่ซื้อโดนตรงกับทีมงานแน่นอนจ้า
-
เรื่องนี้สุดยอดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ถ้าไม่เข้ามาอ่านจะเสียดายมากกกก ที่พลาดเรื่องดีๆ และสนุกแบบนี้
และจะพลาดอีกถ้าไม่จับจองเป้นเจ้าของหนังสือเรื่องนี้
โอ้ยประทับใจสุดดดดดดดด กับเรื่องนี้อย่างมากกกมายยย
สั่งซื้อไปก่อนแล้วมานั่งอ่านทีหลัง ยังถือว่าโชคดีที่สั่งซื้อไปก่อนไม่งั้นคงพลาดของดีๆๆ
ขอบคุณนะครับ คุณ Eiky ที่เขียนเรื่องดีๆ สนุกๆ แบบนี้ ให้เราได้อ่านกัน
ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
ภาค 2 ขอ ต้อม+ซัน
คนที่ไม่ถูกกันมักได้กัน
-
แจ้งโอนเงินทางเมลล์เรียบร้อยแล้วนะคะ ขอบคุณค่ะ
-
เข้ามาโอบกอดทุกคนที่อุดหนุนคร้าบ ขอบคุณมากๆจากใจ
ผมจะพยายามสร้างสรรค์ผลงานที่มีคุณภาพออกมาให้เพื่อนๆอ่านเยอะๆนะครับ
แว้กกก พูดเหมือนช่องสามยังไงมะรู้ อิอิ
จุ๊บๆๆ
ไมไม่รู้สึกว่าถูกกอดเลยอ่า หรือว่าต้องรอให้ได้หนังสือก่อนแล้วกอดผ่านหนังสือทะลุถึงคนแต่งอีกที
-
แจ้งโอนเงินเรียบร้อยแล้วค่ะ ขอโทษที่ช้านะคะ
-
แจ้งโอนเงินเรียบร้อยแล้วค่ะ ขอโทษที่ช้านะคะ
jub jub krubbbb
-
ตื่นเต้นๆๆๆๆๆ
อยากได้ไวๆจัง ^^
-
สวัสดีค่ะคนอ่านทุกคน
วันนี้มีข่าวอัพเดทนิดหน่อยเกี่ยวกับเรื่อง Box ของเรื่องเมื่อผมรับบทเป็นนางร้าย
จากตัวอย่างกล่องเดิม ถ้าใครสังเกตจะพบว่า ขอบกล่องส่วนหนึ่งถูกออกแบบให้ลดระดับเพื่อรับกับฝาครอบปิด
ซึ่งส่วนนี้ เป็นชิ้นงานที่ต้องเสริมเข้าไปและเก็บงาน (finishing) ยากมาก ทางทีมงานเองและร้านทำกล่องกลัวว่าจะควบคุมให้งานออกมาเรียบร้อยได้ยาก
รวมถึงใช้เวลานานในการทำ เพื่อลดขั้นตอนและเพิ่มความเรียบร้อยของชิ้นงาน ทีมงานเลยขออนุญาตปรับรูปแบบกล่องเล็กน้อย โดยแบบที่ปรับนี้ พยายามคงรูปร่างเดิมของตัวกล่องเอาไว้ และตัดส่วนที่ลดระดับออก โดยใช้หนังสือมาทำหน้าที่นั้นแทน
กล่องใหม่เลยออกมาหน้าตาแบบนี้ค่ะ
(http://image.ohozaa.com/i/70c/eikybooks.jpg)
ฟังก์ชั่นการใช้งานคงเดิม กล่องตัวอย่างที่ทุกคนจะได้เห็นนี้ ทีมงานได้เร่งให้ทางร้านรีบทำออกมาเพื่อเป็นตัวอย่างสำหรับแจ้งให้คนอ่านทราบ อาจจะยังไม่สมบูรณ์ 100% นะคะ ลายของกล่องจะถูกขยับให้เข้ากึ่งกลางมากที่สุด ไม่หนักไปทางด้านใดด้านหนึ่งดังตัวอย่างที่เห็น แต่คงให้อยู่ตรงกลางเลยทีเดียวไม่ได้นะคะ
สรุปแบบจบเมื่อวาน วันนี้ได้ตัวอย่างใหม่เลยค่ะ
-
เพิ่งได้อ่านครับ
อยากบอกว่าสนุกมาก ครบรส ทั้งสุข เศร้า สมหวัง ผิดหวัง
แม้ในตอนที่เศร้า อ่านไปก็ยังได้หัวเราะไป
ขอบคุณนะครับ ที่จินตนาการเรื่องมันส์ๆแบบนี้ออกมา
:กอด1: :pig4: :3123: :pig4: :กอด1:
-
เฝ้ารอหนังสืออย่างใจจดใจจ่อ....นับวันรอแล้วน้าาา :laugh: :laugh:
-
นั่งรอ นอนรอหนังสือ อย่างใจจดใจจ่อ ^^
-
สนุกมากครับ
อ่านแล้วกลายเป็นอีกคนไปเลย
แรงดี
อ่านแล้วบุคลิกเปลี่ยน
มีแต่คนบอก
-
:m20:อ่านถึงหน้า52แล้วละ สนุกมากๆๆ :pigha2:
-
ขอสอบถามหน่อยนะครับ คือว่า ถ้าจะจองแล้วโอนเงินตอนนี้ จะทันไหมครับ เห็นว่าเมื่อวันที่6มิ.ย.ขยายเวลาจองให้อีก2อาทิตย์ ก็เป็นพรุ่งนี้เป็นวันสุดท้าย แบบว่าเพิ่งสมัครเป็นสมาชิกวันนี้ ได้อ่านแล้วชอบมาก ไม่รู้จะมีโอกาสจองทันอยู่ไหม อยากได้มาก ไงช่วยตอบด้วยนะครับ ^___^
-
ขอสอบถามหน่อยนะครับ คือว่า ถ้าจะจองแล้วโอนเงินตอนนี้ จะทันไหมครับ เห็นว่าเมื่อวันที่6มิ.ย.ขยายเวลาจองให้อีก2อาทิตย์ ก็เป็นพรุ่งนี้เป็นวันสุดท้าย แบบว่าเพิ่งสมัครเป็นสมาชิกวันนี้ ได้อ่านแล้วชอบมาก ไม่รู้จะมีโอกาสจองทันอยู่ไหม อยากได้มาก ไงช่วยตอบด้วยนะครับ ^___^
อ่า เหมือนเขาจะปิดโอเนแล้วน้า เดี๋ยวผมถามพี่เขาให้นะคร้าบ เดี๋ยวมาตอบ จุ๊บๆๆๆ
-
ขอสอบถามหน่อยนะครับ คือว่า ถ้าจะจองแล้วโอนเงินตอนนี้ จะทันไหมครับ เห็นว่าเมื่อวันที่6มิ.ย.ขยายเวลาจองให้อีก2อาทิตย์ ก็เป็นพรุ่งนี้เป็นวันสุดท้าย แบบว่าเพิ่งสมัครเป็นสมาชิกวันนี้ ได้อ่านแล้วชอบมาก ไม่รู้จะมีโอกาสจองทันอยู่ไหม อยากได้มาก ไงช่วยตอบด้วยนะครับ ^___^
อ่า เหมือนเขาจะปิดโอเนแล้วน้า เดี๋ยวผมถามพี่เขาให้นะคร้าบ เดี๋ยวมาตอบ จุ๊บๆๆๆ
ง่า ขอบคุณมากครับ ขอให้ยังทัน ๆ อ่านไป10ตอน ติดงอมแงมเลย > <
-
อ๊ากกกกกก สนุก มันส์ ฮา ครบรส อูมามิ 55+ ชอบมากครับ ชอบตอนคุณนายอยู่กะต้อม > <
-
อ๊ากกกกกก สนุก มันส์ ฮา ครบรส อูมามิ 55+ ชอบมากครับ ชอบตอนคุณนายอยู่กะต้อม > <
ลองเมล์เข้าไปของที่ลิงค์เลยนะครับ พี่ๆเขาจะตอบ ถ้ายังอยากได้อยู่น้า เพราะในหนังสือมีตอนพิเศษ อิอิ
จุ๊บๆๆ
-
อ๊ากกกกกก สนุก มันส์ ฮา ครบรส อูมามิ 55+ ชอบมากครับ ชอบตอนคุณนายอยู่กะต้อม > <
ลองเมล์เข้าไปของที่ลิงค์เลยนะครับ พี่ๆเขาจะตอบ ถ้ายังอยากได้อยู่น้า เพราะในหนังสือมีตอนพิเศษ อิอิ
จุ๊บๆๆ
ลิงค์ไหนหว่าคับ ส่งเมล์ไปแล้ว เมล์เดียวกะที่สั่งจองไหมคับ > <
-
จิบชารอหนังสือแบบ เบา ๆ
-
ง่า ยังโอนทันอยู่ไหมหว่า ถ้าทันพรุ่งนี้จะได้โอนเลยอ่าคับ > < อยากได้ ๆ ๆ
-
แจ้งข่าวค่ะ
ตอนนี้ยังไม่ได้ส่งหนังสือเข้าโรงพิมพ์นะ อยู่ช่วงแก้คำผิดในหนังสือตัวอย่างอยู่จ้า
สั่งทำกล่องไปแล้ว คาดว่ากล้องให้เวลาทำนาน แต่คงออกมาเสร็จพร้อมกับหนังสือ
ถ้ามีข่าวคืบหน้าจะมาแจ้งอีกนะคะ
ปล.สำหรับคนที่โอนเงินมาแล้ว กรุณาแจ้งโอนด้วยนะ หนังสือสั่งมาให้อยู่ แต่ไม่รู้จะส่งไปให้ใคร :laugh:
-
เย้ ยังโอนเงินทัน ดีใจ ๆ ^^ เอาใจช่วย+เป็นกำลังใจให้นะครับ จะรอติดตามความคืบหน้า รอหนังสือคลอด > <
-
แง่งงงงงงงง ~
รออีกสักพักเลยเชียว
ไม่เป็นไร ช้าๆได้พร้าเล่มงาม o13
-
สนุกๆมากมายเลยนะครับเรื่องนี้ อ่านยังไม่จบแต่ชอบ
อ่านถึง112แล้วละ แต่ไปอ่านเรื่องของต้อมกับซันดีกว่า
แล้วค่อยมาอ่านต่ออีกทีครับ :L1:
-
ความรักของนายพล ของหลวง เรย์ ต้อม หนิง พัท
ทุกอย่างล้วนมีทางออกที่ดี แต่ละบุคลล้วนร้ายมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเอส หรือว่าเรย์
ทำร้ายคนที่ตัวเองรักและเคียดแค้นได้อย่างมหาศาล ทำทุกอย่างเพื่อความสะใจสุดท้าย
ผลกรรมก็ตามทันและสนองกันภายในชาตินี้
นายพล เป็นตัวเอกของเรื่อง มีสติไหวพริบ สามารถแก้เกมได้อย่างทันใจและใครมาดีๆตอบ
ใครมาร้าย คูณสองเท่า แต่ใช่ว่าที่ทำไปนั้น จะไม่สำนึกผิดแต่ใจนั้นยังคิดและห่วงใยคนเหล่านั่นเสมอ
สุดท้ายนายพลก้อเป้นคนที่มีสติและหาทางออกเจอจนได้
หลวง หนุ่มซื่อที่มีจิตใจมั่นคง และรักใครใจเดียว ช่างหายากนัก แทบจะบอกได้เลยว่า รักแท้ไม่มีในหมู่เกย์
แต่หลวงสมารถที่จะทำได้และให้นายพลนั้นรักหมดหัวใจ
เรย์ หนิง เอส ตัวละครทุกตัวล้านแสดงของที่มาและที่ไป บทบาทการกระทำความคิดหรือว่าใจที่เรียกร้อง
และสุดท้ายคนเหล่านั้นก็ตกเป้นทาสรัก หรือเรียกว่าทาสรักริษยา
ต้อมจะเจอคนที่ใช่และคนๆนั้นคือคนที่ต้อมจะเก็บเขาไว้ไปตลอด เพราะนายพลไม่ใช่
แต่คนที่ใช่ตอนนี้ต้อมกำลังเปิดใจและรับรัก
ขอบคุณน้องเอกกี้นะครับ ติดตามผลงามาตลอด และชอบมากๆหฟวานใจนายหน้าเอ๋อ น่ารักดีและชอบ
เรื่องของต้อมซันอย่างมากๆๆ ขอให้มีความสุขและสุขภาพร่างกายแข็งแรงครับเอกกี้ :pig4: :L1:
-
รอหนังสือ ขอให้มาเร็วๆ :call:
แล้วก็รอรวมเล่มเรื่องต่อไปของคุณอิ๊กกี้ :กอด1:
-
ใช้เวลาอยู่กับนางร้ายทั้งวันทั้งคืน
ปกติเลย จะไม่ค่อยอ่านเกย์ที่ออกสาวเท่าไหร่
รู้สึกมันไม่ใช่แนว แต่เรื่องนี้ต้องยอมรับว่าติดมากกก
แต่ละตัวอักษร แต่ละบรรทัด กระชากอารมณ์ร่วมตามได้มาก
เป็นเรื่อง เหนือการคาดเดาด้วยประการทั้งปวง
คิดอะไรไว้ล่วงหน้าไม่ได้เลย ทั้งสนุก ทั้งฮา ทั้งมีข้อคิด
ชอบที่เอาเรื่องครอบครัว มาเป็นสีสันกับเรื่อง
คุณนายแม่ กับคุณนายสวนดอกเรื่องเสียงฮาหลายยกมาก
แอบเชียร์พี่แพทย์กับต้อมอ่ะ เผื่อใกล้กันแล้วหวั่นไหว
ไม่ก็ รอพี่ปริ้นโต แล้วเผด็จศึกเลยต้อม
เพื่อนแต่ละนางของนาย ก็ฮาซะ
ได้เพื่อนดีมันก็ดีอย่างนี้นี่เองเนอะ โดยเฉพาะอิป้า
เกย์ผู้ใหญ่ใจดี ที่คอยเตือนสติน้องๆ ชอบจัง
หลวง มาเนิบๆ ไม่ได้รักแหววหวาน หรือมีเรื่องเซอร์ไพรส์ให้ประทับใจอะไรมากมาย
แต่การที่เป็นผช.ธรรมดา แล้วยอมรับ ที่จะรักผช.ที่เป็นเกย์อย่างเปิดเผย
นี่แบบว่าที่สุดของที่สุดแล้วจริงๆ แล้วรักมั่น รักเดียว
ชีวิตเราก็แค่นี้ แค่อยากมีใครสักคนที่คอยข้างกัน
ให้กำลังใจ ไม่ต้องทำชีวิตคู่ให้หวือหวามากมาย
ชอบคำนึงที่หลวงพูดมาก "ผมอยากให้คุณมีความสุข"
แค่คำนี้คำเดียว กินใจเว่อๆๆๆๆๆ
นาย นี่ แบบเมนของเรื่อง
หลากหลายอารมณ์ไปกับเธอคนนี้มาก
ร้ายอย่างผู้ดี ร้ายอย่างล้ำลึกมาก
แต่เวลารัก ก็รักสุดหัวใจเช่นกัน
หวังว่าจะรักหลวงให้มากๆน้า
ขอบคุณที่ทำให้เราไม่ได้เป็นอันต้องทำอะไรเลย
อ่านมันทั้งวันนี่แหละ สนุกและประทับใจมากๆเลยค่ะ
-
ตอนนี้หนังสือไปถึงไหนแล้วคับ อยากอ่านตอนพิเศษแล้ว
-
มาตามอ่านอีกเรื่องของคุณอิ๊ก
มาเมนท์ให้ก่อนยังไม่ได้อ่าน
ขอไปอ่านก่อนนะค๊า
:L2: :L2: :L2:
-
อ่านตั้งแต่ตอนที่1-33อยากบอกว่า
นายเอกร้ายได้ใจมากกกกแร๊งงงงงง
คุณแม่สามีก็ได้ใจมากอบอุ่นดี
เวลาหวานก็มดขึ้นกันทีเดียว
แล้วจะมาอ่านตอนที่เหลือเม้นท์
ให้เท่านี้ก่อนนะค่ะ
-
เข้ามารอจุดพลุ :mc4:ฉลองหนังสือ เรารอเรื่อยๆ ไม่รีบ
ถึงรีบก็ยังไม่ได้อ่าน555+ :laugh:
เพราะหนังสือยังไม่เสร็จและงานที่อาจารย์สั่งก็กองจะทับคออยู่แล้ว :sad4:
-
:impress2: อ่านตอนนี้แล้วมีความสุขจัง
เป็นครอบครัวหรรษาฮาได้ตลอด :jul3:
คุณนายแม่ทั้งสองได้ใจม๊ากมาก
กดไลท์ให้คนเขียนซักพันครั้ง
:L2: :กอด1: :L1:
-
:sad11: :sad11: :sad11:
-
:o8:จบซะซึ้งเลย
บรรยายไม่ถูก
:pig4: :กอด1: :L1:
-
ประกาศคร้าบ!!!!
ทางเล้าแจ้งมาแล้วว่าหนังสือเสร็จแว้วววว รอให้ทางทีมงานแพ็คส่งให้
อิอิ ดีใจๆๆ จะได้หนังสือแล้ววว
:L2: :กอด1:
-
เห็นพี่เค้าบอกว่าไปฝากวางที่ร้านด้วย
ไม่ทราบว่าไปวางที่ร้านไหนค่ะ
เผื่อจะไปตามเก็บ แหะๆ
-
:laugh: มีดีใจด้วยค่ะคุณอิ๊กกี้
จะได้หนังสือแล้วววววววว
-
เย้ ๆ ๆ ดีใจ จะได้หนังสือมาครอบครองแว้ว > < ขอบคุณสำหรับข่าวความคืบหน้านะครับ ^^
-
หนังสือส่งแล้วนะคะ เช็ครายชื่อกันได้เลย ใครตกหล่น ก็ให้รีบแจ้งนะ โกดังเล้าจะย้ายที่ทำการใหม่แล้ว หลังวันที่ 9 นี้
เลยฉุกละหุก ต้องรีบแพครีบส่ง จึงไม่มีเวลาเอารูปมาลงให้ดูก่อน ต้องขออภัยด้วยนะคะ ใครได้รับหนังสือแล้ว ถ่ายรูปมาให้ดูด้วยนะ ยังไม่เห้นเหมือนกัน :laugh:
หมายเลขพัสดุจ้า
(http://image.ohozaa.com/i/5f4/qnpat.jpg)
-----------------------
สำหรับ คนที่แจ้งเปลี่ยนที่อยู่ หรือเพิ่งแจ้งโอนเงิน จัดส่งแยกนะคะ เลยยังไม่มีรายชื่อ
Jomkan และ tueylove และ lee-jeans
เมื่อจัดส่งให้แล้วจะแจ้งหมายเลขพัสดุให้ทราบอีกครั้งค่ะ
-
ได้รับหนังสือแล้วนะครับ Box Setสวยถูกใจมากมาย สมกับที่ตั้งตารอ อิอิ
[attachment deleted by admin]
-
:mc4: :mc4: :mc4:
เย้ๆๆๆๆ ดีใจที่สุดเลยจะได้หนังสือแล้ว
สำหรับเพื่อนๆที่สั่งจองไม่ทันแล้วยังเป็นเจ้าของอยู่ ยังมีหนังสือเอาไปวางขายที่ร้าน @QUARTETTE แอทควอเทท บนชั้น 7 MBK
ราคาที่ร้าน 900 บาทคร้าบ หรือ สั่งซื้อผ่านเวปของ http://utellido.com/utellido/ ได้เช่นกัน
ขอบคุณพี่หนึ่งและทีมงานที่น่ารักทุกๆคนคร้าบ
จุ๊บๆๆ
อิ๊กกี้
-
มาแจ้งที่นี่อีกรอบเนอะ ว่า ได้รับแล้ว
ถูกใจมากมายเลยอะ ขนาดยังไม่ได้อ่าน
ชอบ ๆ ๆ Box สวยมากกกก
-
เย้ๆๆๆได้หนังสือแล้ว
รูปเล่มสวยดี และก็รอลุ้นว่าพี่อิ๊กจะมีฉากเพิ่มมาอีกไหม
-
ได้รับหนังสือแล้วขอบคุณค่ะ ^^
-
บ็อกสวยเนอะ ชักลุ้นแล้วสิ
-
ได้รับหนังสือแล้วค่ะ ><
ถูกใจบ็อกและหนังสือมากเลย
ขอบคุณพี่อิ๊กกี้และทีมงานฮ๊า :กอด1: :กอด1:
-
ได้รับหนังสือเรียบร้อยแล้วนะคะ
บ๊อกเซ็ทสวยงามค่า
ขอบคุณค่ะ
:pig4:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
หนังสือเสร็จแล้วววว งั้นก็รอรับพัสดุเลยดีกว่า
-
แวะมาบอกว่าได้รับหนังสือแล้วนะคับ แม่บ้านที่หอเอามาให้ตอนเย็นพอดีจะออกไปมหาลัย เลยเอาไปOPBที่มหาลัยเปิดออกมาเพื่อนชอบบ๊อกเซ็ต+ตัวหนังสือมากมาย ^^
-
กว่าจะอ่านจบ ใจหล่นไปหลายรอบ นางร้ายสมชื่อจริงๆ แต่เหมือนเป็นนางร้ายจำเป็นตลอดและเป็นคนที่เหมือนจะเจ็บปวดที่สุดในทุกๆครั้ง
จริงๆผมเชียร์ให้ต้อมกลับมานะ กลับมาเป็นหัวใจอีกครึ่งของนาย ไม่รู้สิครับ ปกติไม่นิยมสองคนสองใจ แต่ครั้งนี้ผมรู้สึกว่า สงสารต้อมมากถ้าต้อมจะไม่ได้ลงเอยกับนาายเลย ไม่ใช่ว่าหลวงไม่ดีนะ เพราะหลวงดีขนาดนี้เลยยอมให้นายปันใจจากต้อมไปให้ครึ่งนึง(ตกลงเชียร์ต้อมอย่างเดียว? ฮ่าๆ ป่าวนะ ผมชอบพี่หลวงออก ทั้งจริงๆใจทั้งรักจริง อิอิ)
อ่านจบแบบรวดเดียวเลย ชอบมากครับ ได้รู้ว่าคนเรานี่เหนือร้ายยังมีร้ายกว่าจริงๆด้วย และชอบที่สอดแทรกแง่คิดอ่ะคับ ไม่ใช่ว่าทำเลวแล้วไม่มีผลกรรม ผลกรรมติดจรวจให้เห็นจริงๆ
ขอบคุณสำหรับนิยายคุณภาพเรื่องนี้นะครับ แล้วจะติดตามผลงานต่อๆไปค้าบบบบบ^^
-
ได้รับหนังสือเรียบร้อยแล้วนะคะ สวยงามจนไม่กล้าแกะออกจากซองพลาสติก :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
ได้รับหนังสือค่ะ
ชอบ Box set ค่ะ
ปิดหนังสือได้หมดทั้งเล่ม เจ๋งค่ะ o13
-
ได้รับแล้วค่ะ Box Set แจ่มมาก
(http://img9.uploadhouse.com/fileuploads/12436/12436289-holder-386b94d7c93f072e050917ae2a7ac305.jpg) แร็คเถื่อน (http://xn--42c5d6dza.xn--n3cg3dvb4bwc.com) ro เถื่อน (http://www.lro.in.th) ragnarok (http://www.gameragnarokonline.com) แรนเถื่อน (http://www.xn--n3cga3b9b3c3cm4d.com)
แจ่มจนไม่กล้าแกะ :-[
-
ได้รับหนังสือเมื่อวาน กล่องสวยค้า ชอบbox แบบนี้จัง
-
ได้รับหนังสือแล้วค่ะ อิอิ ชอบ~~~
-
ได้รับหนังสือเีรียบร้อยและนะคะ
ถูกใจมาก ๆ
ขอบคุณค่ะ
-
ได้รับหนังสือแล้วเช่นกันจ้า :)
-
ได้รับหนังสือแล้วจ้า สวยมาก :impress2: แต่กล่องมุมบุบไปนิดนึงสงสัยคุณไปรฯจะมือหนัก :m16: สภาพรวมก็ยังโอเชอยู :z2:
-
^
^
นี่มีน้องเค้าแจ้งทางเมลมาเหมือนกัน ว่า กล่องมุมบุบ กลุ้มใจ ไม่รู้จะทำงัยดีกรณีนี้ แพคก็ว่าทำไปอย่างดีแล้ว
ห่อ ถุงแก้ว ห่อกันกระแทก แต่ก็ยังมี น้องเค้าบอกว่าอาจจะเป็นที่กล่องไปรษณีย์สีน้ำตาลมันบาง แต่ตอนอีกเรื่องใช้กล่องสีขาว ก็เป็นเหมือนกัน ตอนนี้ถ้าทำกล่องหนังสือ มิต้องทำเป็นกล่องไม้หุ้มไปอีกหรือ
ใครมีอะไรแนะนำบ้างเรื่องการส่งของ แบบว่า ตอนนี้เซ็งมากกะเรื่องนี้ ท้อใจจริงๆ
-
บุบเหมือนกันค่ะ รวมถึงตรงปลายหนังสือก็บุบด้วย T^T
แต่ไม่เป็นไรค่ะ :impress2: โดยรวมชอบมากมาย
อ้อพี่หนึ่ง ไม่ใช่มันเป็นมาแต่แรกหรือเปล่าอ่ะคะ -*-
เพราะของหนูก็เป็นเหมือนกัน
-
ลองใช้กระดาษหนังสือพิมพ์ขยุ้มรองหัวท้ายในกล่องไว้ด้วยสิคะ
น่าจะพอช่วยได้
-
เรื่องหนังสือหรือกล่องบุบมาก่อนส่ง ไม่มีแน่ เพราะถ้ามีทางเราก็จะต้องส่งไปคืนร้านให้มาให้ใหม่อะ
ส่วนเรื่องเอากระดาษหนังสือพิมพ์ขยุ่ม รอบตัวกล่องก่อน ก็น่าสนใจ ไว้ลองทำดู นี่มิต้องรับหนังสือพิมพ์มาเพื่อการนี้รึนี่ :z3:
-
มาแสดงตัวว่าได้รับหนังสือแล้วครับ สภาพสมบูรณ์มากๆครับ
บ๊อกเซ็ทแจ่มจริงๆครับ o13
-
ได้รับหนังสือแล้วครับ สวยงาม เพอร์เฟคมากครับ
สภาพสมบูรณ์ล้านเปฮร์เซน (ของผม)
-
ได้ของแล้วเหมือนกันครับ สภาพสมบูรณ์มาก สวยเหมือนในรูปเลย
ที่จริงไม่อยากแกะนะครับกลัวมันเก่า แต่สุดท้ายก้อแกะอยู่ดีแล้วก้ออ่านจนจบ กรี๊ดดดดด
อยากได้ลายเซ็นต์พี่อิ๊ก
-
ได้รับหนังสือแล้วเช่นกันค่ะ บุบเล็กน้อย แต่สภาพรวมโอเคค่ะ
เพราะไปรษณีย์แท้ :angry2:
-
สำหรับเพื่อนๆที่ได้หนังสือแล้วยินดีด้วยนะคร้าบ และขอบคุณมากที่เก็บไว้ในครอบครอง อิอิ
ส่วนเรื่องที่มันไม่สมบูรณ์เดี๋ยวว่างๆเรานัดกัน อิ๊กจะเลี้ยงน้ำแตงโมปั่น อิอิ เพื่อชดเชยดีไหมอ่า
แล้วก็จะแจกลายเซนต์ (มีใครอยากได้) อิอิ ดีไหมๆ
ทางทีมงานเขาทำงานเต็มกำลัง ต้องขอขอบคุณมากๆด้วยคร้าบ
เอ๊ะ พอดีรู้จักเพื่อนทำงานที่ไปรษณีย์ ไปโวยมันดีกว่า แหะๆ แสดงอิทธิฤทธิ์หน่อยซะแล้ว เหอๆๆๆ
ขอบคุณอีกครั้งนะครับ เพื่อนๆ
สำหรับใครที่สั่งจองไม่ทัน ยังมีอยู่น้าที่ เอ็มบีเค ชั้นเจ็ด ร้านของพวกเรา อิอิ
อิ๊กกี้
-
งืมๆๆๆๆๆ บริเวณมุมตรงสันบุบเล็กน้อย กรุ๊บกริ๊บ กรุ๊บกริ๊บ ค่ะ .... แต่ไม่เป็นไรค่ะ :impress2: :impress2: :impress2:
-
ปอลอลิง ถ้าห่อบับเบิ้ลซักสองชั้นมันจะช่วยได้มั้ยคะ อย่างเคยสั่งซื้อพระส่งทางไปรษณีย์อ่ะค่ะ หลังจากห่อนั่นนู่นนี่เรียบร้อยเค้าก็จะเอาเทปใสยึดตัวสินค้าให้ติดกับกล่องพัสดุอีกครั้งหนึ่งเพื่อไม่ไห้มันขยับอ่ะค่ะ ><
-
ได้รับหนังสือเรียบร้อยแล้วค่ะ
ทุกอย่างอยู่ในสภาพสมบูรณ์ กริบ 100% ค่ะ
บอกซ์สวยงามมากๆค่ะ ชอบ ถูกใจเป็นที่สุด
เป็นกำลังใจให้คุณอิ๊กกี้ รอติดตามผลงานชิ้นต่อไปค่ะ
ขอบคุณและเป็นกำลังใจให้ทีมงานเล้าฯผู้ที่เหนื่ิอยทำงานนี้ในทุกกระบวนการนะคะ
^_______^
-
ได้รับหนังสือแล้วจ๊ะ กล่องและหนังสือสวยถูกใจมาก :L2:
-
เข้ามากอดทุกๆคน ผมก็ได้หนังสือแล้ว สวยมากๆๆๆ ชอบที่สุด หนังสือเล่มแรกของชีวิต แว้กกกกกกกกกกกก ดีใจมากมาย
อิอิ
ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่อุดหนุน
ขอบคุณทีมงานที่เป็นธุระให้
ที่สำคัญขอบคุณพี่หนึ่งที่น่ารักของผม มากๆ คร้าบ
จุ๊บๆๆๆ
-
เดี๋ยววันหลังเปิดงานแจกลายเซ็นที่ร้าน@Quartetteเลยดีกว่า
ข่าวว่าย้ายที่ตั้งร้านแล้ว กว้างกว่าเดิม(เหรอ?) อิอิ
-
แวะมาแจ้งค่ะว่าได้รับหนังสือแล้ว กล่องบุบรวมทั้งมุมหนังสือเยิน แงๆๆ :เฮ้อ:
-
ได้รับหนังสือแล้วนะคะ boxset สวยงามมากมายเลย
ขอบคุณจริงๆที่ทำเล่มออกมาให้ได้สะสมกัน
-
แวะมาแจ้งค่ะว่าได้รับหนังสือแล้ว กล่องบุบรวมทั้งมุมหนังสือเยิน แงๆๆ :เฮ้อ:
ถ่ายรูปมาให้ดูหน่อยได้มั้ยอะ มันเสียหายมากหรือป่าว ถ้าเยอะ มาก พี่ให้เปลี่ยนก็ได้ เดี๋ยวจะไปติดต่อไปรษณีย์ด้วย เรื่องของเสียหายเค้าจะมีชดใช้ค่าเสียหายให้เรามากน้อยแค่ไหน ไม่ไหวแล้วอะ ทุกรอบเลยช่วงหลังๆมานี้
-
แอร๊ยยยยย เมื่อคืนอ่านตั้งแต่5ทุ่ม นอนตอน8โมงเช้า มันส์มากครับ หลงรักหลวงไปซะเล้ว > <
-
ได้รับหนังสือแล้วนะคะ Box สวยมากกก>O<
-
ได้รับหนังสือเรียบร้อยแล้วนะคะ
สภาพกล่องและหนังสือสมบูรณ์ดีไม่มีบุบสลายค่ะ
ขอขอบคุณน้องอิ๊กและทีมงานเล้าเป็ดทุกคน
สำหรับความทุ่มเทที่มีให้กับหนังสือนิยายชุดนี้ด้วยค่ะ
-
กรี๊ ด ด
ได้รับหนังสือแล้วน่ะค่ะ สภาพหนังสือและกล่อง ไม่มีรอยขึดข่วนหรือบุบแต่อย่างใด
กล่องสวยมากค่ะ
ขอบคุณค่าาาาาาา ^^
-
ได้รับหนังสือมาแล้วอยู่ในสภาพที่เรียบร้อยไม่มีปัญหาใด ๆ เจ้าค่ะ .....
ไม่ผิดหวัง box สวยถูกใจมากกกกกกกกกก
-
รอหนังสืออยู่ค่ะ ดันโอนเงินช้าซะได้เรา T v T~
-
รอหนังสืออยู่ค่ะ ดันโอนเงินช้าซะได้เรา T v T~
ยังไม่ได้ส่งให้นะคะ ตอนนี้ทีมงานเค้าติดขนของย้ายบ้าน น่าจะหลังวันที่ 15
-
ที่บ้านบอกว่าได้รับหนังสือตั้งแต่วันที่ 9 แล้ว
แต่เราเพิ่งกลับมาจากต่างจังหวัดเลยเพิ่งมาแจ้ง
ทุกอย่างเรียบร้อยดี ไม่มีอะไรบุบสลายแม้แต่กล่อง
แกะดูก็รู้เลยว่าทีมงานตั้งใจทำมากๆ แพ็คอย่างดีเลย
ขอบคุณทุกๆคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการทำหนังสือครั้งนี้จ้า
-
ได้รับหลายวันแล้วคะ ... ขออภัย เพิ่งว่างมาตอบ ฮ่าๆ
ปล. ลุงข้างบ้านเป็นคนรับพัสดุไว้ให้ มาแซวใหญ่เลยว่า เล้าเป็ดส่งอะไรมาให้น่ะ ?
กร๊ากกกกกกก
-
ได้หนังสือกันครบหรือยังค้าบบบบ
มาส่งข่าวหน่อยน้า
ปล สำหรับคนที่หนังสือมีรอย เดี๋ยวเรื่องหน้า ผมจะมีของแถมพิเศษดีไหม อิอิ
จุ๊บๆๆ
-
:impress2: วันนี้ไปสอยมาเองที่ร้านเลยครับ กล่องสวย หนังสือสวย เนื้อใน คุณภาพ :impress2:
แนะนำให้หาเป็นเจ้าของให้ได้นะครับ แต่สิ่งหนึ่งที่ขาดไป คือลายเซ็นต์อ่ะ อยากได้อ่ะครับ ทำไงดี .......อิ๊ก
ขอบคุณนะครับ สำหรับนิยายดีๆ เรื่องนี้ o13
-
ได้รับแล้วค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ ^^
-
อ่านจนจบ
มีทุกอารมณ์เลยอ๊ะ
:m16: :m20: o22 :impress2:
ตัวละคร "คุณนาย" เป็นคนที่เก่งจริงๆ
มีตรรกะในความคิดสูง
มีความน่ารักมั่กๆๆๆ
สรุปว่า ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ เรื่องนี้
:pig4:
-
อยากได้ค่ะ ไม่รู้ว่าจะยังมีเหลือรึเปล่าคะ อยู่ต่างจังหวัดไม่สะดวกไปซื้อที่กทมค่ะ เมื่อเช้าเมลล์ไปถามแล้วนะคะแต่ลืมบอกชื่อล็อกอินในบอร์ดค่ะ :monkeysad: ถ้ายังเหลือรบกวนตอบเมลด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ :กอด1:
-
ได้รับหนังสือแล้วครับ ดีใจมากมาย
-
เมื่อไหร่จะได้หนังสือเน้อ.....อิจฉาคนได้ก่อนจังเลยอะ....
รอ รอ อยู่นะครับ
-
เรื่องนี้อ่านจบแล้วค่ะ เก็บขึ้นหิ้งกันเลยทีเดียว กล่องสวยมากก
เนื้อเรื่องก็สนุกมากกๆ เลย นางร้ายสมกับชื่อเรื่องจริงๆ
ติดคำพูดจากในนิยาย ไปตั้งหลายวัน 555+
-
แจ้งข่าวค่ะ
สำหรับคนที่ยังไม่ได้รับของ สามคนที่เคยแจ้งชื่อไว้ จะบอกว่า ทีมงานติดช่วงย้ายบ้าน นะคะช่วงนี้
เดี๋ยวจะสอบถามทางทีมงานให้อีกทีว่าจะส่งให้ได้ช่วงไหน นะคะ
ส่วนใครที่ยังอยากได้ หนังสือยังมีเหลือ สั่งได้ แต่จำนวนมีจำกัด และราคาปรับขึ้น เท่ากับที่ไปวางขายที่ร้านนะคะ
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
สองรอบหล่ัะ :laugh:
-
ตามอ่านอยู่ 2 วัน 1 คืน การันตี ความสนุกได้เรื่อง ถึงแม้อาจจะดูร้าย หรือ แรงส์ไปนิด แต่ก็คือนิยาย อ่านเอาอรรถรส แต่ในชีวิตจริง ก็เชื่อว่าเรื่องแบบนี้ต้องมีแน่นอน หรือบางที อาจจะยิ่งกว่านี้ก็ได้
รออ่านตอนต่อของต้อมอยู่นะค่ะ ขอบคุณนักเขียนมากๆเลยค่ะ :กอด1:
-
เรื่องนี้สนุกมากๆเลยค่ะ ร้ายสมชื่อเรื่อง เลย
-
ชอบเรื่องนี้มากเลยไม่อยากให้จบเลยอ่ะ :monkeysad:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!! (ขอกรีดร้องดังๆ)
ไม่ไหวแล้วเว่!! อยากจะจิกหัวตบอิเอส เชี่ยเอ็ดก็เหมือนกันนะมึง หมั่นมานานและ
มึง มึงทำพี่นายน้อยกู อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก <<<<(นี่คือสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว)
ฮือๆๆ คุณอิ๊ก คือ..คือ นาย~ เราอ่านแล้วเราขึ้นอ่ะนาย ตอนนี้แบบว่าตัวสั่น นี่เราสมัครไอดีมาเพื่ออยากจะเม้นเลยนะเนี่ย ตอนแรกกะจะเม้นตอนอ่านจบรวดเดียว แต่ตอนนี้ *กรีดร้อง* ขอเม้นหน่อยเหอะ อัดอั้นอึดอัดที่สุด อิเอสมึงเป็นใคร ทำไมมึงทำกูขึ้นได้ขนาดเน้~ เว้ย!!! พี่นายเอาคืนมันให้สาสมกับที่เค้าขึ้นนะ *น้ำตาไหลพราก กำหมัด มองข้างหน้าอย่างมีความหวัง*
สุมๆๆ ตอนนี้มันสุมอยู่ในอกไปหมดแล้ว *กรีดร้องทุบหมอบ*
คุณอิ๊กกี้ แม้เรื่องนี้จะเขียนนานแล้วหรือจบไปแล้วอะไรยังไง นีก็เพิ่งจะมาเห็นแล้วอ่านแล้วติดอะไรยังไง นีก็ชอบพี่นายมากน้า~ เค้าชอบผู้ชายเค้เคะอ่ะ บู้วววววว ขอติดตามอ่านนะฮ๊าาาา *ยิ้ม*,*ชูสองนิ้ว*
ปล้ำเป็ดตัวที่ 1 : อินีวิบัติอะไรยังไงไปก็วิบัติเพื่อเสียงและอรรถรสนะเออ
ปล้ำเป็ดตัวที่ 2 : อินีไม่เคยเล่นบอร์ดไหนเลยนอกจากบอร์ดประจำอีกบอร์ดนึง ทำอะไรผิดไปก็ขอโทษด้วยนะฮ๊า คือเค้าไม่ได้ตั้วใจน้า คือไม่รู้ว่าเขาเข้มงวดเรื่องภาษาขนาดไหน
ปล้ำเป็ดตัวที่ 3 : ถ้าเขียนไม่เข้าใจแล้วอ่านไม่เข้าใจก็เข้าใจเค้าหน่อยน้า อินีมันกรุ๊ปบี (?)
ปล้ำเป็ดตัวที่ 4 : รัก *ชูสองนิ้ว*
^
^
^
แลดูมีความพยายาม -*-
-
คือทนไม่ได้อีกแล้ว (เห็นมั้ย พอได้เม้นแล้วก็ต้องเม้นอีกสิ)
น้องต้อมน่ะ น้องต้อมน่ะ คือจะดราม่าไปไหน จริงๆแล้วเข้าใจความรู้สึกเด็กมันนะ เฮ้ยแต่เขาก็มีแฟนแล้ว แต่นะ คือนีก็ไม่ค่อยเข้าใจพี่นายในบางครั้งนะ หรือเพราะพี่นายเป็นผู้ใหญ่เกินไปอะไรอย่างนี้หรอ (?) วุ้ย!! เกิดความรู้สึกงงในตัวเองเล็กน้อย แต่ก็สงสารน้องมันอ่ะ แบบน้องมันโคตรจะแสดงออกอ่ะ ฮะๆๆ แสดงออกมากด้วยนะ แบบอยากจะตบแทนพี่นายเลยบางที เพราะบางทีมันก็มากไปอ่ะนะ แบบ น้องมันออกตัวแรงอะไรแบบนี้ โอวววว อ่านไปบางทียังเพลียจะเป็นลมแทน เออ อ่าวเฮ้ย!! ออกนอกเรื่องที่จะเม้นตอนนี้แล้วนะเนี่ย กะจะมาม่าซักยกกับตัวเองหน่อย -*- เออนะอินี *ตบ* แต่อ่านตอนนี้แล้วแบบ ช้ำเลือดช้ำหนองกันเลยทีเดียว ตบตีตัวเอง คือตอนนี้ขาเขียวหมดแล้วเถอะก็ว่าได้ แบบน้องต้อมบีบใจมากเถอะ จ้า~ รักพี่นายมาก แต่ความรักนะ มันเป็นเรื่องที่มีคำอธิบายหลายๆอย่าง นีไม่สามารถจริงๆ ตอนจบจะเป็นยังไง ไอ้ต้อมมันอาจจะกลายเป็นเคะแบบพี่นายก็ได้เออใครจะไปรู้ (โอะ!!) แต่บางทีนีก็มีความรู้สึกว่า ทำไมนีไม่ไปอ่านให้มันรู้เรื่องให้มันจบ แทนที่จะมานั่งเดานะ แต่แค่อยากจะเม้นได้มั้ยล่ะ บู้วววววววววว~
ปล. 1 ไม่รู้ว่าเม้นอะไรไร้สาระไปจะโดนว่ามั้ยนะ ก็อย่างที่บอก อินีไม่รู้ อินีเพิ่งเป็นไข่เป็ดเอง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ (เออพูดถึงไข่เป็ดนะ เห็นสถานะตัวเองตอนแรกแล้วขำก๊ากออกมาเลยตอนแรก โอยยย อินีเส้น อนาถตัวเอง)
ปล. 2 อินีก็ไม่รู้อีกแหละว่าคอมเม้นแบบไหนที่เป็นคอมเม้นที่ดี คือแค่อยากจะให้คนเขียนอ่านในสิ่งที่เรารู้สึกกับสิ่งที่เขาสื่อออกมาให้เราได้อ่าน (คือเราต้อง คนอ่านคนเขียนด้วยใช่ป่ะ อินีแอบเห็นมา)
ปล. 3 ถ้าอินีไร้สาระไปแล้วมันรกก็บอกได้น้า จะพยายามปรับตัวให้เข้ากับเป็ดในเล้า อั้ยยยยยยย (เอาอีกแล้ว) คือไม่มีอะไรหรอก อยากบอกเฉยๆ ตอนนี้รักและหลงเป็ดตัวนึงอยู่ อั้ยยยยยย ก็เป็ดมันน่ารักอ่ะ น่าาาา~ รักอ่ะ *ทุบตีตัวเอง*
ปล. 4 เอ่อ...อินีไร้สาระจริงๆแหละ
ปล. 5 คืออินีทำตัวไม่ถูกจริงๆนะเนี่ย
-
สนุกมากเลยอะ
นี้เป็นเรื่องเเรกที่เราอ่านเลยอะ
ชอบ
-
อ่านจบแล้วครับเป็นรอบที่ 2
เน้อเรื่อง น่าติดตามมากๆเลย ถือเป็นนิยายที่ดีมากๆเรื่องหนึ่งเลยนะครับ
-
มีคำถามค่ะว่าหนังสือยังสั่งจองได้อยู่อีกหรือเปล่าคะ
หรือให้เดินมุ้งตรงไปที่ร้าน@QUARTETTE ที่ MBKคะ
แล้วที่ร้านมีเก็บไว้เยาะไหมเพราะตอนนี้ยังไม่ได้เข้ากทม.เลยค่ะ
เพราะหนีน้ำมาทางเหนืออยู่ค่ะ
ปล.มีข่าวอะไรเกี่ยวกับการจองหรือชื้อช่วยแจ้งด้วยนะคะว่าหมดยัง
:กอด1:
-
มีคำถามค่ะว่าหนังสือยังสั่งจองได้อยู่อีกหรือเปล่าคะ
หรือให้เดินมุ้งตรงไปที่ร้าน@QUARTETTE ที่ MBKคะ
แล้วที่ร้านมีเก็บไว้เยาะไหมเพราะตอนนี้ยังไม่ได้เข้ากทม.เลยค่ะ
เพราะหนีน้ำมาทางเหนืออยู่ค่ะ
ปล.มีข่าวอะไรเกี่ยวกับการจองหรือชื้อช่วยแจ้งด้วยนะคะว่าหมดยัง
:กอด1:
ยังมีจองอยู่คร้าบ ยังมะหมด อิอิ ติดต่อทางเล้าได้เล้ยยย ขอบคุณคร้าบ
-
เข้ามาอ่านเป็นรอบที่สองค่ะ
สนุกมากเลยเรื่องนี้นายเอกแรงได้ใจจริงๆ
-
คุณอิ๊กคะตอนนี้ส่งเมล์สั่งจองไปแล้ว
รอทางเล้าส่งเมล์กลับมาอยู่ค่ะ :กอด1:
แล้วเรื่องของต้อมจะเป็นงัยคะแล้วภาค2ออกยังคะ
ติดตามนิยายคุณอิ๊กอยู่นะคะ o13
:L2: :L2: :L2:
-
ชอบเรื่องนี้มากเลยอ่ะ ยิ่งอ่านก็ยิ่งชอบ(ก็เลยอ่านมันรวดเดียวไม่กินไม่นอนเลย ตาโบ๋เป็นแพนด้าเลยด้วย^^) อ่านไปก็แอบจิ้นให้น้องต้อมสมหวังซักครั้งอ่ะ(อิอิ ครั้งเดียวก็ยังดี :z1:) มันแค้นใจสุดๆตอนที่น้องต้อมเจอกับหลวงครั้งแรก เหมอืนกับว่าความหวังพังทะลายยังงั้นเลย(ก็น้องเค้าคิดไปไกลแล้วอ่ะพี่นายTT^TT) แต่ไม่ใช่ว่าไม่ชอบหลวงนะ คือด้วยเหตุผลแวดล้อมแล้วก็พระเอกเป็นคุณหลวงนี่ก็เหมาะสมแล้ว แต่ว่ามันก็อดคิดไม่ได้อ่ะจิ ยังไงนายก็มีใจให้น้องต้อมอยู่เหมือนกันนี่นา แถมน้องก็น่ารักซะ :o8:
อยากให้มีภาคสองจังเลยอ่ะ อยากรู้ว่าต้อมกลับมาจากเมืองนอกแล้วถ้าน้องต้อมยังไม่เปลี่ยนใจพี่นายจะทำยังไง เพราะไปให้ความหวังน้องไว้นี่นา อิอิ(แอบสร้างความวุ่นวายเข้าไปอีกนะเรา ฮ่ะๆๆ)
ปล.ปลื้มพี่นายมากๆ(แอบเรียกตามน้องต้อม อิอิ) พี่นายฉลาด ไฮโซ เหนือเมฆมากๆ
ปล2.น้องต้อมน่ารักมากๆ จริงๆถ้าไม่มีคุณหลวง(เรียกแบบนี้ดูมียศมาก^^) ก็เชียร์น้องต้อมสุดใจขาดดิ้นเลยละ(ถึงมีเธอก็เชียร์น้องต้อมอยู่ดี="=<<<< ก็ชอบเด็กเน่นาาาาาา..เชิดใส่!!!) :bye2:
-
สนุกมากเลยค่ะ อ่านหลายรอบแล้วอะ ยังสนุกเหมือนเดิมเลย
-
ไม่ผิดหวังเลยที่คลิกเข้ามาอ่าน o13
-
อ่านจบแล้ว ใช้เวลานานเหมือนกันสนุกดีครับแต่มีอุปสักและมารผจนเยอะจัง
-
:L2: ขอแสดงความยินดีให้กับความร้ายของหนิง ..นะจ๊ะ น้องอิ๊ก :L2:
-
:laugh:
สนุกสุดๆๆๆ เลยเรื่องนี้
-
ร้ายกาจมากกกกก o13
สนุกมากๆ คุณนายเริ่ดอ่ะ 55555
-
:mc4:เย่อ่านจบแล้วววววววววววววว
สะใจค่าาาาาาเริศอย่างหนิงมันต้องโดนอย่างนี้ o13
อิอิจะมีตอนพิเศษของต้อมไหมค่า :impress2:
-
รับหูรับตาเม้น ชอบจริงอะไรจริงเรื่องนี้
มาอ่านตอนเรื่องจบไปแล้วแต่นี่เป็นเรื่องแรกที่เม้นก่อนอ่านจบ
นายเอกมันแร้ง ชอบๆ เป็นนางร้ายเริ่ดๆเชิดๆแล้วอีน้องมันเอ๋อๆหื่นๆตรงๆดี
น้องต้อม ทอมมี่ก้อน่าเอ็นดู เด็กมันใสเจ้เก็บมันไว้คนนะ แอบเชียร์เหมือนกันแต่อายุห่างขนาดนี้หวังน้องรักจริงตลอดไปยากอยู่
หลวงน่ารักจริง ปากเปราะแต่เรียกคุณๆอิอิ แถมเปิดตัวไวอะไรไวไปโม้ดมีพาไปหาคุณนายแม่
-
เอ่อ.. ถ้าเราจองไป ตอนนี้ยังเป็นบ๊อกเซ็ตอยู่ไหมอ่ะคะ?
แล้วของที่ร้านอะคะ ? ยังเป็นกล่องบ๊อกเซ็ตอยู่หรือป่าว ?
หรือว่าเป็นหนังสืออย่างเดียว สับสน :really2:
-
สนุกมากๆเลย แอบซะใจ นาย เจ๋งจิงๆ o13
-
ใช้เวลาอ่านเรื่องนี้นานพอสมควรเลยทีเดียว ประมาณสามอาทิตย์เห็นจะได้
เรียนไปด้วย อ่านไปด้วย :) , อยากบอกว่าอ่านตอนจบแล้วเก็บไปละเมอหาต้อมด้วยแหละ ตื่นเช้ามานี่งมหาต้อม = ="
เป็นนิยายอีก 1 เรื่องจากเล้าที่ชอบมากๆ เลยทีเดียว ให้ข้อคิดได้หลายรูปแบบ
อ่านแล้วเข้าใจถึงความรู้สึกมนุษย์จริงๆ ที่ให้ทั้งรัก โลภ โกรธ หลง
ตัวละครที่ชอบที่สุด คือ ต้อม ^ ^ ไม่มีเหตุผลเหมือนกันว่าทำไมถึงรู้สึกพิเศษกับตัวละครตัวนี้ ถ้าเขามีตัวตนอยู่จริงๆ คงจะดีเนอะ
เฝ้าติดตามผลงานเรื่องต่อไปของพี่นะครับ , เดี๋ยวจะลองไปหาผลงานเก่าๆ ของพี่ในห้องจบดู
ขอบคุณเรื่องราวดีๆ ที่นำมาเสนอนะครับ :) :pig4: :pig4:
-
เอ่อ.. ถ้าเราจองไป ตอนนี้ยังเป็นบ๊อกเซ็ตอยู่ไหมอ่ะคะ?
แล้วของที่ร้านอะคะ ? ยังเป็นกล่องบ๊อกเซ็ตอยู่หรือป่าว ?
หรือว่าเป็นหนังสืออย่างเดียว สับสน :really2:
หนังสือยังมีอยู่ค้าบ ติดต่อทางทีมงานได้เลย ที่โฆษณาวิ่งหน้าเล้าอ่ะค้าบ อิอิ เก็บสะสมน้า กล่องสวยมากๆ
-
เห้อ จบแล้วอ่ะ อ่านแบบ มาราธอน 1 วัน 4 ชั่วโมง และแล้วก็จบแบบหวานๆ ชอบมากเลย
:-[ มีทุกรส แต่สงสาร พัท อ่ะ อยากให้ได้กับโจ้ จริงๆ นะ แล้วก็ ต้อม อีก เห้อออ อยากรู้
ว่า ต้อมจะทำใจเลิกชอบ นายได้ไหม ทำไมฟ้าไม่ส่งคนที่มาดามใจต้อมน่ะ
แต่จะติดตามผลงานของพี่ eiky นะค่ะ ส่วนหนังสือ สั่งซื้อแน่นอนค่ะ แต่คงรอน้ำลดก่อน o22
มานเมื่อไหร่จาลด เหอะๆๆ แต่พี่ eiky แต่งได้สนุกมาก เลย ชอบ ชอบ :man1: อ่านแล้ว
เหมือนเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น กับชีวิตของคนแต่ง อ่ะ อ๊าย ชอบ บอกได้คำเดียวว่า เริ่ด เชิดใส่ :L1:
-
อยากบอกว่าชอบมาเลยค่ะ เรื่องนี้
คุณ eiky แต่งได้ดีมากค่ะ ได้ครบทุกอรรถรส ดีค่ะ
อ่านแล้วขอบอกว่าวางไม่ได้เลย อ่านตลอด อาศัยอ่านจาก บีบี 55 ตัวเล็กมาแต่สามารถค่ะ อ่านตลอดเวลาใช้เวลา 2 - 3 วันเลยนะกว่าจะจบ บางครั้งหลับคาบีบีเลย เหอๆๆ เป็นเอามาก 55
คู่นายกะหลวงก็แฮปปี้เอนดิ้งไปแล้ว ว่าแต่น้องต้อมเป็นไงบ้างนะ อยากรู้ข่าวคราวบ้าง
-
อยากบอกดังๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยว่าชอบเรื่องนี้มักมาก
มีครบทุกรสเลย ไม่จำเจ แหวกแนวดีด้วย
อยากได้สักชุดจังเลย แต่โง่มากในเรื่องการสั่งซื้อพลาดไปหลายเรื่องแล้วเหมือนกัน
-
สนุกมากเลย ยิ่งอ่านยิ่งชอบ รักคนเขียนมากค่ะ ^^ :impress3:
-
อยากบอกว่า นายเอกเรื่องนี้ โดนใจที่สุดเลยยย o13 o13 o13
-
ตอนนี้ มีเรื่องของนายต้อมบ้างรึยังครับ อยากอ่านมากๆ :monkeysad:
หนังสือก็อยากได้ เดี๋ยวขอเก็บตังค์แปบคับ :เฮ้อ:
-
ตามอ่านเรื่องนี้ข้ามวันเลยคะ
แบบนายเอกร้ายจริงๆอะไรจริง
แต่บางเรื่องเราก็ว่านายเอกร้ายเกิน สวนพระเอกคุณหหลวงเรานี้สิ แบบว่าแล้วว่าต้องปิ้งนายเอกอะ ^^ :bye2:
สุดท้ายคุณคนเขียนคะเขียนได้แบบเข้มข้นสุดๆอะ อ่านข้ามคืนเลยละคะ เรานะเเอบเชียร์น้องต้อมแระ ฮ่าๆ อยากให้น้องมีคู่ด้วยจังเนอะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อ่านรวดเดียวจบเลย ขอบคุณมากนะครับ
-
ชอบบบบบบบบบบบบบบบ นายเอกแรงได้ใจ (ขอเป็นแฟนคลับคนใหม่นะ)
-
:pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณที่เขียนนิยายดีให้อ่าน
ขอบคุณคะ
:L2:
-
ชอบนิยายเรื่องนี้จริงๆเชียว
:L2:
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะครับ แต่ผมคงไม่สามารถอ่านไปจนจบได้ :เฮ้อ: เนื้อหารุนแรงมากสำหรับผมเพราะมันคือการแก้แค้นกันเข้าใจว่ามันเป็นเพียงนิยาย อดสงสานน้องเบียร์ไม่ได้ถ้าชีวิตจริงเป็นอย่างนี้คงน่าสงสายน่าดู เป็นกำลังใจให้ผู้เขียนนะครับ เอาใว้ผมจะติดตามเรื่องต่อไปที่เนื้อหาเบาก็แล้วกัน อยากอ่านอะไรที่มันไม่ค่อยหนักเท่าไรเพราะทุกวันนี้ก็เครียดกันอยู่แล้ว รักคุณอิ๊กกี้ผู้เขียนมากครับ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
หลวงดูแล เมีย ด่วนเลย นาย แร๊งงง
ต้ิอมรัก พี่นาย จิงๆ สะแล้ว นะเนี่ย
อย่าบอกนะว่า นาย รัก ทั้งหลวง แระต้อม เลย อิอิ
ป้า หายไปนานเลย กลับมาด่วน ต้นไม้ ตายแล้ว
เด่ว กลับมาอ่านต่อ เนอะ
-
สนุกมากๆ อ่านเรื่องนี้รวดเดียวจบเลย แบบว่าสามวันสามคืนทีเดียว
สำหรับเรื่องนี้ให้อะไรเยอะนะ แต่ไม่รู้ว่าจะบอกแบบไหนดี
เอาเป็นว่า ขอบคุณคุณคนเขียนมาก แล้วจะติดตามผลงานเรื่องต่อไปด้วย
ขอบคณคร้าบบบบบบบบ ^__________^
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ
สนุกมาก
อ่านอย่างมาราธอน
:pig4:
-
มันมากมากอ่ะ มาอ่านช้าไปไม่ว่ากันนะครับ
อยากได้อ่ะครับ ไม่รู้ว่าหมดยังอ่ะครับ
แล้วเรื่องของน้องต้อมเรื่องชื่อไรครับ
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
2วันจบ
อิอิ
สนุกมากๆแต่เสียดายต้อม
น่ารัก น่าสงสาร ราศีพระเอกจับ แต่คงเป็นเพียงแค่เพราะเด็กเกินไป เลยชวดคุณนาย
รอติดตามภาค2จ้า จ้วฟๆคุณอิ้คผู้เขียนน้า
-
อ่านจบแล้ว กีซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ!
อยากได้หนังสือจังค่ะ,,
แต่อยากรู้ว่าในหนังสือมีตอนพิเศษเยอะไหม?
ใครซื้อหนังสือไปแล้วรบกวนตอบหน่อยนะคะ
ขอบคุณมากๆนะ!
ปล. เรารักหลวง กร๊าวววว
-
สนุกมากเลย
เขียนดีมาก
นายเอกร้ายได้ใจ
-
ชอบมากเลยค่ะ นายเอกร้ายมากกกกกกกกก
-
เรื่องสนุกจริง อะไรจริง กรี๊ดดดดดดดดดดดเค้าอ่านจนหนังสือจะเปื่อยอยู่แล้ว
55555ยิ่งอ่านเริ่มรู้สึกว่าเราก็ตามหาคนแบบคุณหลวงอยู่นะ >///<
-
นายเอกเรื่องนี้แรงได้ใจมาก ชอบจัง เวลาจะทำอะไรต้องคิดอย่างรอบคอบ ไม่ทำอะไรบุ่มบ่าม เหมือนตัวอิจฉา อิอิ
-
เริดมากกกกก อ่านถึงตอนที่ 2 แล้ว แบบน่าจะแรงกว่านี้อะ
-
สนุกมากเลยน๊ะ มันแบบได้อารม อยากให้ตบก็ตบ ไม่มีกั๊ก แบบบ ได้ใจสุดๆอะ
-
สวัสดีครับคุณอิ๊กกี้
อ่านนิยายของคุณมาสามวันสามคืน นอนเช้าทุกวันเลยครับ อ่านไปขำไปคนเดียว ชอบการเล่าของตัวนิยายมากครับ เล่าให้เราเห็นว่านางเอกน่ารัก โก๊ะ แล้วแรดได้ผ่านตัวอักษร อ่านไปก็ขำไปกับทุกตัวที่นายเอกของเราเล่ามาครับ
ตั้งแต่ต้นจนจบแอบเชียร์ต้อมนะครับ เพราะผมชอบเด็ก ฮ่าๆๆ และก็คิดเหมือนหลายๆคนในนี้ว่าแท้จริงแล้วนายน่าจะรักต้อมมากกว่าหลวง แต่ก็คิดมาตั้งแต่แรกเหมือนกันว่าหลวงนี่คือพระเอก เพราะวางปมให้ทั้งสองถูกทิ้งเหมือนกัน
ช่วงแรกๆชอบครับ ที่วางระดับความสำคัญของต้อมกับหลวงเท่าๆกัน ให้คนอ่านแอบลุ้นตามว่าใครคือพระเอกกันแน่ พอนายไปบ้านต้อม ก็ต้องไปบ้านหลวงบ้าง แต่ด้วยอะไรหลายๆอย่างทั้งที่เล่าผ่านตัวอักษรตั้งแต่แรก และที่นายเก็บไว้ค่อยๆปล่อยก็ตาม ล้วนแต่มีเหตุมีผลพอที่จะบอกว่า นายเลือกหลวงนะ
ตอนนายเลือกหลวงแรกๆนี่ยอมรับเลยนะครับ อ่านฉากหลวงกับนายแล้วไม่อินจริงๆ แต่พอฉากนายกับต้อมนี่ เขินม้วนตามๆกันไป ยิ่งฉากดราม่าสองคนนี้มีน้ำตาซึมครับ รู้ึกคู่นายกับต้อมมันมีความผูกพัน มันเหมือนทั้งสองผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะ ทั้งสองร่วมหัวจมท้ายกับปัญหาของนายมาก่อน โดยหลวงแค่รออยู่ที่ทัพหลัง คนอ่านอย่างเราๆก็สนับสนุนต้อมเต็มที่
แต่ก็นั่นแหละครับ หลวงมีคุณสมบัติที่เพียบพร้อมขนาดนั้น ใครละจะไม่รักไม่หลง ขอบคุณนะครับที่ปูตัวประกอบ "ซันนี่" เข้ามาอีกคน คุณอิ๊คกี้คงอยากให้คนอ่านเอาไปจิ้นต่อว่ายังๆ ไอ้ต้อมก็ต้องมีคู่แหละน่า ถึงเข้ามาไม่กี่ตอนก็ตามเถอะ
ส่วนเรื่องของการดำเนินเรื่อง ต้องบอกว่าดำเนินเรื่องได้ดีมากครับ ดีจริงๆชอบมากๆ ผูกปมไว้ได้ดีมาก มีหลายปมซะด้วย แต่ละปมก็ลำดับเหตุการณ์ได้อย่างดี สถานที่ต่างๆก็รู้แจ่มแจ้งชัดเจน ชอบครับ ถือว่าคุณอิ๊คกี้ทำการบ้านไว้ได้ดีมาก
ไม่รู้จะชมยังไงแล้ว ยังไงก็ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะครับ ไว้มีเรื่องหน้าผมจะตามไปให้กำลังใจอีกนะครับ ตอนนี้ตาเป็นหมีแพนด้าแล้ว
ขอให้แต่งนิยายดีๆแบบนี้ต่อไปนะครับ ขอบคุณสำหรับรอยยิ้ม เสียงหัวเราะที่มอบให้พวกเรานะครับ
อ่ะ ขอกอดหน่อย :กอด1:
-
ถ้าผมจะเขียนใหม่ จะมีคนอ่านใหม่ เอาแบบ Another Version หรือ เวอร์ชั่น Darkness
อิอิ สนใจลงชื่อให้ทราบด้วยนิ จะได้จัดหนัก
อิอิ
-
:กอด1: สนใจค่ะ
ขอจัดหนักเลยนะคะ
-
สนุกมากค่ะ o13 เป็นเรื่องที่สองที่ติดตามอ่านมาจากเรื่องน้องภูมิ
ชอบในสำนวนการเขียนมากๆ เลย ทั้งสองเรื่องจะว่าคล้ายก็นิดๆอะนะในอารมณ์ของนายเอก
แต่เรื่องนี้ทำให้รู้สึกหวานเสียวแทนนายเอกอยู่เนืองๆกลัวจะพลาดเข้าตัว
แต่ก็สนุกมากๆ ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ นะคะ :pig4:
-
อย่าหาเรื่องคนอย่าง นายพลนะ หึๆๆ เจอแล้วเป็นไง
[[ 'เจ็บถึงชวงเลยหรือไง ชิชะ!!! :กอด1:มีของดีไม่รู้จักพอ o22=.= ]]
นายพล : :L2:ให้ไปเลย ดอกไม้แห่งความร้ายย ย ย =.=
คุณหลง : กร๊ด!!!!!!!!!!!!!!!! เท่มาก ทำหน้าจริงจัง o13 ยกหัวใจนายพลไปเลย55 5555+
พัท : เธอเเรงมากกกกกกกก ขอบอก :beat: ทำไมไม่ตบมันเเรงๆๆๆ เพรียงๆๆๆๆๆ
-
:z3: :z3: :z3: หึๆๆ :z3: :z3: :z3:
-
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
-
:-[ :-[ :-[ :-[
-
o13 o13 o13 o13 o13
-
อ่านจบแล้ว
ได้หลากหลายอารมณ์เลยแระ
สนุกมากกกกกก
หลวงกับนายน่ารักที่สุด
ทุกตัวละคร ลงตัวไปหมด ^^
-
ชอบมาก ชอบตัวเอกร้ายๆ แรงๆ รู้จักตอบโต้บ้างอะไรบ้าง
ตั้งแต่น้องภูมิบุญ แล้วมา่อ่านเรื้องนี้ขอเป็นแฟนคลับคนเขียนเลยจร้าาา
-
อ่านเรื่องนี้จนไม่เป็นอันทำการทำงานค่า
คือแบบว่า นายร้ายมาก แต่ก็รั่วและน่ารักมาก ฮ่าๆๆ
คนแบบนายคือดีมาดีตอบ ร้ายมาร้ายคืนสิบเท่า ฮ่าๆ
ชอบเรื่องนี้มากค่า อ่านตอนแรกๆ คือมีความคิดว่า อยากให้ต้อมคู่กับแพทย์ซะด้วยซ้ำ กลายเป็นม่ามี๊ให้พี่ปริ๊นกับพี่เจคเลย แอร๊ยย
ขอบคุณที่แต่งนิยายน่ารักน่าอ่านขนาดนี้ค่าา :L2:
-
พึ่งได้เข้ามาอ่าน...จนจบ
ชอบมาก ใช่มาก เหมือนรอคอยนายเอกแบบ "คุณนายพล" มาทั้งชีวิต(เว่อร์เนอะ...แต่จริง) Idol นะคุณ :L1:
ฉลาด เริ่ด แรง ร้าย แต่ไม่ร่าน ฮิฮิ --- แม้มีช่วงเวลาสองใจไปบ้าง ก็เก็ทอยู่ //ธรรมดาแหล่ะ เด็กมันน่ากินและดันสมยอม
แต่เทใจให้คุณหลวงเต็มตรีนไปแล้ว ฮีจริงสุดขีด กล้ารัก กล้าเปิดเผยไม่น่าเชื่อ ถูกใจมากกก
อ่านสนุกทั้งเรื่อง ชอบทุกอารมณ์ รัก โศก เหวี่ยง จิกด่า ความฉลาดแยบยลสไตล์คุณนายไฮโซ หรือลูกบู๊แนวระเบิดภูเขา เผากระท่อม / จะติดตามอ่านงานของคุณอิ๊กกี้ให้ครบเลย ชอบวิธีการเขียนมาก เจาะรายละเอียดกริ๊บ มันส์สุดๆ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ :pig4:
ป.ล. กระทืบไลค์เรื่องการบรรยายกลิ่น เพราะเห็นด้วยอย่างที่สุด อาทิ ...เด็กแบบต้อมกลิ่นมันจะสดสะอาด ไม่อยากให้แปดเปื้อน น่าอุปถัมภ์ค้ำชู / ส่วนกลิ่นคุณหลวง ออกทางเร้าโลกีย์...กรี๊ดดด อ่านแล้วอยากวิ่งไปซื้อบรั่นดี //รวมถึงการวิงเวียนเวลาอยู่ท่ามกลางกลิ่นเหงื่อเด็กม. อยากจับอาบน้ำแล้วกลิ้งโรลออนให้เข็ด อิอิ
-
ขอบคุณมากครับ สำหรับเรื่องราวดีๆ o13
:pig4: :pig4: :L1: :pig4: :pig4:
-
ให้คำเดียว
แซ่บบบบบบบบบบบ
:bye2: :bye2: :bye2:
-
สนกมากจ้า นายตี้ ทั้งร้าย ทั้งแรง สมบทบาทมาก 555 o13
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่ให้ค่ะ :pig4:
ชอบตัวละครทุกตัวเลย เขียนได้ลื่นไหลเป็นธรรมชาติ คาแรคเตอร์ไม่หลุดเลยสักตัว ชื่นชมเลยค่ะ o13
-
สนุกมากกกกกกกกกกกกก (ก ไก่ ล้านตัวเลย) :katai2-1:
ดุเด็ด เผ็ด มันส์ ทุกตอนจริงๆ
อิจฉานายมีสามีดี :ling1: :ling1:
แอบค้างต้อมนิดหน่อย 55 :jul3:
จิ้มคุณอิ๊ก ทุกตอนเลยน้า +1 ๆ
ขอบคุณที่เขียนนิยายดีๆ หนุกๆ ให้อ่านนะค่า :L2:
-
:hao5: เห็นรูปเล่มแล้ว อยากได้บ้างจัง อยากได้ๆๆๆๆๆๆๆ :katai4:
o13 ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่ให้คับ :bye2:
-
:mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:
-
เฮ้อ..... จะบอกว่าไงดี
-
พึ่งอ่านจบ สนุกมากกกกกกกก ไม่เคยอ่านงานของคุณอิ๊กกี้เลย
ต้องตามไปอ่านซะแล้วววว ชอบนายตี้มาก ๆ อ่ะ น่าร๊าก
She เก่งมากมายอ่ะ เป็นทุกอย่าง
ส่วนตัวเชียร์ต้อมเหมือนกันนะ เพราะชอบเด็ก คริ คริ
ถ้าไม่ได้กับคุณนาย ก็ไม่อยากให้ต้อมคู่กับหนุ่มที่ไหนเลยนะ
อยากให้ได้กับชะนี ดี ๆ สักคน เพราะคุณนายอุตส่าห์ไม่กิน
กลัวน้องเบี่ยงเบน ถ้าเสร็จคนอื่นเสียดายแย่อ่ะ :z1:
ขอบคุณนะคะ อิ๊กกี้ :กอด1:
-
หนังสือยังมีเหรอคับ
จองสองชุดคับ
:m11: :m11:
-
โอ๊ย อยากเห็นตัวละครโลดแล่นเป็นละครทีวีมาก อ่านไปสติกระเจิดกระเจิง มโนว่าตัวเองเป็นนายตี้ด้วย ขอบคุณคนแต่งมากมาย ท่าทางจะติดละครเหมือนกันนะ วันหลังมาเมาส์กันได้ ชอบมากเรื่องนี้
-
แล้วเรื่องของต้อม ภาคสองละ มีรึยัง ใครรู้ช่วยบอกด้วย
จะได้ตามไปอ่าน อยากอ่านเรื่องน้องต้อมจัง
แอบเสียดาย อยากให้นายคู่กับต้อมมากกว่า
แต่หลวงก็ดีนะ นิสัยดีเลยแหละ
-
สนุกที่สุด!!!!
มันส์มากเลยเรื่องนี้ถ้าไม่ได้เข้ามาอ่านนี้จะเสียดายมากๆ
สนุก สะใจดีจริงๆ
-
:a5: ..... o22 .... :z6: .... :hao4: .... :hao3: .... :hao5:
เอาทุกอีโมในเล้าเลยแล้วกันค่ะ สนุกมากกกกกกกกกกก o13 ครบทกรสชาตินางร้ายเลย ลุ้นและมันส์ ฮามากกก
ถ้าถามว่าเราเป็นใครในเรื่องนี้คงเป็นป้าแดนคนงามนั้นแหละขัดในตัวเองประมาณนั้น ไม่ค่อยสู้คนแต่อย่ามาน่ะ5555
ฮาสุดก็คุณนายแม่ทั้งสอง และผองเพื่อน ส่วนคุณนายร้ายได้ใจสุดๆมากน่ากลัว
พี่หลวง หลวงแต้หลวงว่า 5555 ขำมากตอนนายจะเป่ากางเกงอีคุณหลวง แหมๆหลวงเค้าตั้งใจหรอกเนอะ
คุณหลวงกะคุณนายเรียกคู่กันแล้วดูมียศมีศักดิ์เลยเนอะ
น้องต้อมมมมมมม :hao3: เดี๊ยวก็เจอลูก เนื้อคู่กระดูกคู่อ่ะ :hao7:
ไปหาเรื่องอื่นๆของคุณคนเขียนอ่านต่อดีกว่า ขอบคุณค่ะ
-
กรี๊ดดดดด จบแล้วว กรี๊ดดด ม่ายยย ทำมายย จบบบ กรี๊ดดด 555 แหมนะ ขอเลียนแบบคุณนาย(พล)ซักที เจ้ล่ะช้อบชอบ นาย(เอก)ร้ายๆแบบนี้
พล๊อตเรื่องเลิศมาก คิดได้ไง แบบนะ เดาไม่ถูกเลย นายจะเอาคืนยังไง แอบเครียดแทน แต่พอตอนได้เอาคืนนี่ โหยย นางเริ่ด แรงได้อีก คือนาย ไม่ใช่นาย(เอก)ร้ายที่ร้ายแบบสักแต่กรีดวีนเหวี่ยงนะแต่ร้ายแบบหลักแหลมมากอ่ะ เจ้ขอยกนิ้วให้เลย แต่ตอนที่รั่ว ฮา โก๊ะ นางก็นะ แบบหลุดได้ใจอ่ะ น่ารักจริงๆ
เอาเข้าจริงถ้าเป็นนาย คงหวาดผวาน่าดู ตั้งแต่โดนดักยิงแระ ไหนจะน้ำกรดด บรึ๋ย โดนแบบนี้ คาดว่าคงหนีไปอยู่ที่อื่นอ่ะ ไม่ก็คงไปอยู่ต่างประเทศกะคุณนายแม่ แต่ก็ห่วงฝาละมีอีกแหละ หนีไปซบอกคุณหลวงล่ะดีที่สุดละ ฮี่ฮี่
แอบคาใจคุณพัชรา กะนายโจ้ จริงๆอยากยุให้หนีไปอยู่ด้วยกันซะเลย สิ้นเรื่องสิ้นราว 555 บัดบ๊อบ เชิดใส่(แหมมนะ เจ้ล่ะชอบบบกิริยาแบบนี้ของหนูนายจริงงจริ้งง ขอซื้อๆๆ 555)
เอาละ ไปอ่านภาค 2 ของหนูต้อมต่อ ขานั้นก็แอบบสงสาร อยากให้ใครมาดามใจอิหนูสักคน ซันก็ดี หนูปริ้นซ์ก็เจ๋ง พี่แพทย์ก็ใช่ อ่าานะ เลือกยากจริงๆ เเอร้ยยย
ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะคุณ eiky นิยายคุณ แซ่บบบมากกกกกค่ะ
-
o13 o13สุดยอดมันมากกกกก สะใจที่สุด
เชิดใส่
-
สนุกมากๆ คนเขียนแต่งได้ดีจริงๆ
นายเอกร้ายมากมาย วางแผนได้แยบยลจังเลย
ร้ายอ่ะแต่ก็ร้ายแบบมีเหตุผลนะ ชอบอ่ะ o13
ขอบคุณมากสำหรับนิยายสนุกๆแบบนี้จ้า
:pig4: :pig4:
-
สนุกมากเลย ขอบคุณนะคะ :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
:L2: :L2: :L2:
-
แซบสุดๆๆ อ่านรวดเดียวเเทบไม่พัก
:pig4:
-
นิยายเรื่องนี้ทำให้เราไม่ได้นอนอีกแล้ว อ่านจนตาลาย สนุกมาก เดินเรื่องได้ไม่ได้เบื่อเลย o13
มีหลายรสชาติ ทั้ง ดราม่า ตลก โรแมนติกเบาๆ แอคชั่น(เยอะสุด) 5555 :m1:
-
อ่าน2วันติด สนุกมากค่ะ คุณนายเราก็ร้ายใช่ย่อยนะคะ 55555 (แอบกลัวแทนหลวง อิอิ)
-
สนุกมากกกกกเลยค่ะอ่านอาทิตย์นึงติดกัน
มันส์มากๆๆๆๆชอบเวลานายร้ายกับแกแค้น
สะใจมากๆเลยค่ะ อ่นแล้วคันไม้คันมือ
อยากตบอีเบียร์ อีต้อย อีหนิง ไอ้เรย์มากๆๆๆๆ
ขอบคุณสำหรับทุกความสนุกที่ทำให้ชีวิตคนอ่านมีสีสันและไม่เบื่อค่ะ
มาเฝ้าน้องที่โรงบาลก็มีนิยายสนุกๆเรื่องนี้เป็นเพื่อนค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะ
-
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5::katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
ขอบอกว่าอ่านมาตั้งเเต่เเรกก็รู้สึกชอบมาก นายเอกได้ใจมาก ทุกอย่างเเบบว่า...เป๊ะอ่ะ
ชอบมากเลยอ่ะ อ่านเฉพารเรื่องนี้เป็นอาทิตย์ ประทับใจมากถึงมากที่สุด
ที่สำคัญเรื่องนี้คนเขียนดีมากอ่ะ เเบบใส้ข้อคิด ใส่เหตุผล ของการกระทำนั้นๆลงไปด้วย
ชอบมากเลย ไม่ผิดหวังเลยที่อ่านมา เกือบนานนน 555 ขอบคุณจริงๆน้ะที่มีนิยายดีๆ น่าประทับใจอย่างนี้มาให้อ่านกัน
เอ่อว่าเเต่ยังมีหนังสือขายอยู่ไหมอ่ะ
ข้าน้อยใคร่อยากได้
-
ขอบคุณมากนะคะ
สนุกมากๆเลย
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
นี่ละหนาาา ตีงูต้องตีให้หลังหัก
จบแล้วววววว :katai4:
นายเหนื่อยมาพอแล้ว อยู่กับหลวงนี่แหละดีแล้ว
นายกับหลวง คุยกันน่ารักเนอะ แก คุณ 55
-
สุดยอดไปเลยค่ะพี่นายนางร้ายบางคนยังสู้พี่ไม่ได้เลยนะเนี่ยยกนิ้วให้เลยสุโค่ยจิงๆแต่ก็ยังมีมุมนางเอกนิดๆแต่ความหื่นนี้ยอมเลยค่ะของเค้าแรงจิงไรจิงอิอิ
เนื้อเรื่องอ่านไม่เบื่อเลยค่ะต้องมีอะไรให้ลุ้นได้ตลอดเวลาสงสัยคุณหลวงพระเอกของเรื่องนี้ค่าตัวแพงนะค่ะดูไม่ค่อยมีบทซะเท่าไรแต่ก็น่ารักดี
3วัน2คืนที่ได้อ่านนี้เรื่องนี้นะผิดหวังเลยจิงๆไม่เสียดายเวลาด้วยมีครบทุกรสหลากอารมณ์มากขอบคุณพี่อิ๊กกี้นะค่ะที่แต่งนิยายดีๆแซ่บๆแบบนี้มาให้อ่านเริ่ดค่ะบอกเลย!!!
-
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
อ่านมาสองวันสองคืน อื้อหือ ทำไปได้ อิอิ(แอบอ่านเวลางาน)
สนุกมากเลยคร้า ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ
ไม่ทราบว่ามีตอนของต้อมกับน้องคนนั้นมั้ยค่ะที่เรียนอยุ่เมืองนอกเมืองนาด้วยกัน อิอิ ดูแล้วคงเป็นคู่กันเนอะ
:call: :call:
-
สนุกมากกกกก ร้ายได้ใจดีครับ ขอบคุณคนแต่งมาก สนุกจริงๆ
-
เริ่ดมากเลยค่ะ ชอบนายที่สุด บอกไว้เลยชั้ั้นไม่ร้ายถ้าไม่มาร้ายใส่ชั้นก่อน :angry2: เชิดใส่ค่ะ :katai2-1: o13
-
อ่านรวดเดียวจบใน 2 วัน ค่ะ
อ่านไปก็คิดนะว่า นายร้ายจริงๆ แต่ถึงร้ายก็รับว่า ตัวเองร้าย ที่ทำไปน่ะมันผิด
แต่กับบางคนตัวเองผิดก็ไม่ยอมรับ ไม่พอ ยังโดยความผิดให้คนอื่นอีก
อ่านไปบางอย่างก็สะใจ แต่คิดอีกทีถ้าไม่มีเรื่องคงดีกว่านี้นะคะจะได้ไม่มีบาปติดตัว
ไม่ต้องรู้สึกผิดไปตลอด
-
เรื่องมันสุดๆไปเลย แต่งได้ดีจัง ขอบคุณสำหรับนิยายเรื่องนะคะ
-
แป๊ะ
-
แซบที่สุดที่เคยอ่านมา ซับซ้อนมากค่ะ
-
ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ย้ำว่ามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เพิ่งอ่านจบเลยค่า สงสารน้องต้อมนะ แต่ก็ชอบพี่หลวง
ใจจริงอยากให้จบบแบบนี้เลย ไม่ต้องมีเรื่องน้องต้อมอีก
มีเรื่องของพี่แพทย์แทน 55555 เพราะส่วนตัวอยากให้ต้อม
เรียนจบมาทวงนายคืน -..- แบบว่าอ่านเรื่องนี้แล้วนะ
อยากหาเด็กเอ๊าะๆมาเลี้ยงดูแลสักคนสองคนเลยทีเดียว :hao6:
อยากได้แบบน้องต้อมมมม เวิ้นมากความเห็นนี้
ขอบคุณคุณอิ๊กกี้มากเลยนะคะ ที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆ
มาให้ได้อ่านกัน เป็นไปได้อยากได้หนังสือมาเก็บ เพราะชอบมาก
สุดท้ายนี้อยากจะบอกว่า
.......<3รักต้อมครับ :haun4:
-
ชอบจริงๆนายเอกแบบเนี้ยะ มันแรงได้ใจจ้า ^
-
เริ่ดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :katai2-1:
-
:L2:
-
นางเอกเรื่องนี้ร้ายได้ใจมากๆๆ
พ่อแม่ของทั้งหลวงและนายเข้าใจลูก รักลูกแบบที่เป็น เป็นพ่อแม่ที่ดีสุดๆ
แต่ว่านะแล้วคู่พัทกับโจ้นี่จบเลยว่างั้น
ไม่เคยเชียร์ต้อมนะเพราะถ้าเชียร์แล้วหลวงอ่ะ
ไม่มีทางที่จะอยู่แบบ 3 คนโดนไม่มีปัญหาได้
ใครที่ไหนจะยอมให้คนที่เรารัก รักคนอื่นนอกจากเราอีก
จบแบบนี้เป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับทุกคน เพราะต้อมยังเด็ก อาจแค่ผูกพันแล้วรู้สึกดีที่มีคนดูแล
แต่กับหลวงถึงเอาเปิดตัวกับแม่ เปิดเผยกับทุกคนว่าแฟน เห็นแค่นี้ก็ควรจะรู้ว่าเลือกใคร
ไม่ใช่ฐานะ การศึกษา แต่ที่ใจ ที่ความรัก
-
สนุกมากค่ะ ต้องตามอ่านอย่างต่อเนื่อง อยากรู้เรื่องแบบสุดๆ
ขอบคุณอิ๊่คกี้มากค่ะที่แต่งเรื่องสนุกๆ แบบนี้มาให้อ่าน :L2:
-
:z2: ผ่านไป 3 ปีแวะมาอ่านใหม่ก้ยังมันเหมือนเดิม
เอาจากใจจริงนะแอบเชียต้อมอยู่ ไม่อยากเชียหลวงเลย รักเด็ก :o8:
ไว้จะมาอ่านใหม่อีกน๊า ^^
-
กรีสสสสสสสสสสสสส
น่าสนุกมากกกก แซ่บเวอร์
นายเปรี้ยวอ่ะนี่พูดเลอออ 555
-
ใจจริง ไม่อยากจะอ่านเม้นท์สุดท้ายของเรื่องนี้เลย เพราะกลัวโดนสปอยด์ว่า สุดท้ายแล้ว นาย จะได้ใครไปครอง
กะว่าจะแอบๆ ดูหน่อย เฮ้ย เจอเม้นท์หนึ่งสปอยด์ออกมาก แป่วเลย 555+
จริงๆ แล้วผมเชียร์ ต้อม+นาย นะ ไม่รู้สิ อ่านแล้วชอบเวลาสองคนนี้อยู่ด้วยกัน
เราคงแห้วแล้วสินะ
ตอนนี้ เพิ่งอ่านถึงฉากที่ นาย ไปอยู่บ้านกับ หลวงครับ เดี๋ยวตามติด อ่านไปเรื่อยๆ ต่อดีกว่า
ปล. ช่วงแรกๆ อ่านไปอ่านมา คือ ไม่ค่อยชอบนิยายประเภทนายเอกออกสาวซักเท่าไหร่ ไม่รู้สิ มันแปลกๆ ไงไม่รู้ แต่พออ่านไปเรื่อยๆ คือ ติดแล้วอ่ะ ชอบที่นายเอก เอาคืนและแก้แค้น ตอกกลับ ได้สาสมจริงๆ อ่านไปก็หัวเราะไป โดยเฉพาะประโยคที่นายเอกพูดในใจว่า ไม่ชอบ ไม่เอา หรือทำท่าทางเขินอาย ทั้งๆ ที่ตัวเองชอบแท้ๆ ฮ่าๆ
ปลล. ถามหน่อยนะครับ ค้างคาใจจริงๆ มันมีคนประเภทนี้ด้วยเหรอที่ว่า ไม่ได้ทาครีมหรืออะไรก็ตาม มันจะลงแดงให้ได้ เหมือนฉากที่ นาย ให้ หลวงไปซื้อ ครีมมาทาก่อนนอนอ่ะ คือ ถ้าหากไม่ได้ทาซักวัน ก็ไม่ได้เหรอ สงสัยจริงๆ ครับ (จริงๆ นะ) เพราะปกติ ผมก็ไม่ค่อยได้สำอางค์อะไรขนาดนั้น ขอบคุณล่วงหน้าครับ (จะมีใครมาตอบให้ไหมเนี่ย)
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
แซ่บ มาก ขอบคุณค่ะ :mew1:
-
"เชิ่ดใส่" ชอบประโยคนี้ที่สุดเลยยยยย
-
แซ่บเวอร์ค่ะ อิอิ ตามไป ภาคของต้อมต่อไป อิอิ
-
เพิ่งอ่านนิยายเรื่องนี้จบ2วัน2คืน อยากบอกว่าแต่งได้เริสมากตั้งแต่อ่านนิยายมานายเอกเรื่องนี้โดนที่สุด เหมือนมีชีวิตจิงๆเลย ไม่อยากให้จบเลยง่า :ling2:
-
สายดายน้องต้อมเชียร์มาตลอด แต่ไม่เป็นไรๆ
ขอบคุณนะคะ สนุกมากๆค่ะ :impress2:
-
สุดยอดจริงๆ ซึ้งได้อีก
-
แวะมาทักทายและ ขอบคุณคนแต่งครับ
อ่านเรื่องนี้จบนานแระ(ก่อนสมัครสมาชิก)
สนุกมากๆครับ จริงๆเป็นแฟนคลับของน้องต้อมนะ
อยากให้มีภาคต่อจัง :katai2-1: :katai2-1:
-
สนุกมากๆคะ
-
อ่านมา2รอบละ ไม่เคยเจอนิยายที่โดนจัยเท่านี้เลย คาระวะ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: เลิฟคนแต่งที่สุด
-
เรื่องนี้แนวมากคุณพี่ได้ใจมากกค่ะ
-
ขอบคุณครับ ตามอ่านรวดเดียวจบ ร้ายได้ใจมากมายครับ แอบห่วงนายอยู่ไม่น้อย แต่ค้างคาใจคือแล้วน้องต้อมละครับ ไม่กลับมาทางนายคืนเหรอ ลุ้นอยู่ไม่น้อยนะ 55555+ :beat: :beat: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :z13: :z13: :z13: :z13:
-
:hao3: เริ่มอ่านตั้งแต่เช้าวานนี้ เพิ่งมาจบเอาวันนี้แหละ ขอบคุณนะครับที่แต่งเรื่องนี้มาให้อ่าน
ครบรสมากๆ แต่ก็ยังรู้สึกมันค้างๆ คาๆ ยังไงไม่รู้ ยังหวังว่าจะได้อ่าน ตอนที่น้องต้อมกลับมาไทยบ้าง
อยากรู้ว่า พี่ปริ้นซ์ จะเคะมั้ย เพราะชอบไปจับของ อาหลวง กับ พี่ต้อม :z1: บ่อยๆ
แต่ไม่แน่นางอาจจะ เมะ ก็ได้นะเพราะนางอยากมีปิกาจูใหญ่เหมือนสองคนนั้นมั่ง :hao7:
-
หลายรสชาติมาก แต่ก็สงสารพัทกับโจ้นะ
ถ้าโจ้ดื้อหน่อย หัวไม่อ่อนขนาดนี้ ก็คงกำหนดเส้นทางตัวเองได้บ้าง
ส่วนต้อมยังเด็ก มีอะไรให้เจออีกเยอะ
แต่ตอนแรกเชียร์ต้อม เพราะดูไร้เดียงสาดี555
-
อ่านเรื่องนี้แล้วนายเอกของเราดุเดือดจริงๆ o13 o13
-
รักเรื่องนี้อ่านใน2วันตาจะเป็นต้อเลยจิงๆๆๆ แต่ยอมน่ะอิอิ :hao3:
-
อ่านรวดเดียวจบเลยค่าาาา สนุกมาก ชอบเรื่องนี้มากคือแบบส่วนใหญ่ที่อ่านเจอนายเอกคนละอย่างเลยอ่ะ อยากบอกว่านายพลแซ่บมาก แบบไม่เคยเจอนายเอกแบบนี้ ฮา รั่ว แรง ร้าย หื่น แต่ร้ายเพราะโดนกระทำก่อนโอเคเอาคืนเริ่ดมากกกกแต่ละแผน ส่วนหื่นเนี้ยหนักนะนายว้อนกับผัวหลวงตลอด อิผัวก็ชอบจัดให้ตลอดอ่ะจัดว่าหนักทั้งคู่ อิอิ พี่หลวงเนี่ยน่ารักเนอะ ชอบมาก ส่วนอิพวกตัวร้ายทั้งหลาย เลว แรงทั้งนั้น โดยเฉพาะอิหนิง ร้ายนักกรรมตามสนองตัวมันเอง สมน้ำหน้า เหอะ ส่วนน้องต้อมเนี่ย น่าสงสารเนอะ แต่คงต้องตัดใจอ่ะนะ ขอบคุณคนแต่งนะค่ะ ที่นำนิยายสนุกๆ รั่วๆ ฮาๆ นายเอกโก๊ะๆ ร้ายๆ มาให้ได้อ่านกัน ขอบคุณค่ะ
-
จากที่คาดการณ์น้องต้อมคงได้กับเรย์ คุณนายกับหลวงเเน่ ชัวส์ :z10:
-
อ้ายยยยยยยย จบแล้ววววกรี๊ดสามแสนแปดรอบอ่ะ สนุกมากกกกกก โคตรพลาดอ่ะที่ข้ามนิยายเรื่องนี้ไปตลอดอ่ะแต่ตอนนี้ไม่พลาดละ คึคึ
-
ในที่สุดก็อ่านจบแล้ว. กรี๊ดดดดด!!!!!! มันเริ่ดมาก!!
ตัวละครแต่ละตัวแซ่บลื้มมากค่ะ อย่าหาว่างั้นงี้เลย เราขอบอ่านนิยายที่จบแล้ว
เลยเพิ่งค้นพบเพิ่งได้อ่านค่ะ นายแรงและร้ายมาก แต่ก็โก๊ะมากเช่นกัน
นี่เป็นเสน่ห์นะ 5555 แต่เราชอบคุณนายแม่ทั้งสองมากกว่านะ 555555555
นั่นละค่ะท่านผู้ชม เลยมาประกาศบอกความชื่นชนในฝีมือของผู้เขียน
หลายสิ่งหลายอย่างให้แง่คิดที่ทั้งดีและร้าย และนั่นดีค่ะเพราะคนจะได้คิด ครเราต้องคิดค่ะ
จะพบเจออะไรต้องขึ้นอยู่กับการกระทำ
ปล.เชียร์หลวงและชอบต้อม แต่ที่สุดคือคุณนายแม่และน้องปริ๊น อิอิ
-
:pig4:
-
บอกได้คำเดียว เหนื่อย!! แต่เรื่องนี้มีข้อคิดเยอะนะ สรุปคือ ชอบ รักหลวง รักต้อม รักนาย
-
มาช้าแต่ก็อ่านจบแล้วนะ
อยากบอกว่าตอนแรกรู้สึกว่า อินายนางเยอะเนาะ 555555
ไม่รู้จักปล่อยวางเรื่องอิเรย์ อยู่ในวงวนแก้แค้นอยู่นั่นฉันอ่านละลำมาก
แต่พอมากลางๆ เรื่องแล้วสนุกมาก นางฉลาด เริ่ดไปหมด
คริสทำให้นึกถึงเวลามีเพื่อนเลย เพื่อนแรงๆ นี่แหละเท่าที่เจอมาส่วนใหญ่คือนางดีทุกคนจริงๆนะ
อยากอ่านต้อมซันต่อ ท่าทางน่าสนุก ต้อมก็ดูจะแซ่บ
-
อ่านจบแล้วบอกเลยว่า ฉันอยากเป็นนายมากกกกกกกกกกกก
คนอะไร หน้าตาดี เก่ง ฉลาด แรด เซ็กแอพพีลสูง!! อร๊ายยยยยยยยยยยยย อิจค่าาาาา อิจมากกก
รักหลวงนะ คือมีเสน่ห์และเท่ห์สุดๆ แต่แบบ ใจเต้นตุ๊มต่อมกับน้องต้อมโคตรๆ นี่บอกเลยยย เด็กอะไร น่ากิน น่ากัด สุดๆ!
แต่ว่าา.......................
เรื่องของโจ้ กับพ ัท นี่คือจบจริงหรอ ไม่มีพลิก ฟลิบฟล็อบหน่อยหรอ!! รักพัทอ้ะ ขอโจ้ให้พัทได้มั้ย แบบ ไม่ไหวนะ!!! อิโจ้ น่าตบมาก ถ้าแกปล่อยแบบนี้ ไฟท์บ้างอะไรบ้างนี่ไม่มีเลย ย่ะ! เจ็บใจ!!
-
***อัพเดท***
ใครสนใจการรีปริ๊นของเรื่องนี้ อย่าลืมลงชื่อนะขอรับ
ขอบคุณคร้าบ
อิ๊กกี้
-
จองด้วย 1ชุด :hao7:
ในที่สุดก้อมาสะที :z2:
-
ลงชื่อที่ไหนคะ ที่นี่หรือที่เพจ
//เอาเป็นว่าจองค่าาาา :mew1:
-
ไม่รู้ว่าให้ลงชื่อที่ไหน
ขอจองในนี้แล้วกัน 'จอง 1ชุดค่าาา'
:impress2: :impress2: :impress2:
-
จองหนังสือด้วย 1 ชุด
:mew1: :mew1: :mew1:
-
สวัสดีครับ
อันนี้เป็นการหาเสียงนะครับ สนใจลงชื่อ ในเล้า หรือในเพจก็ได้ครับ
เดี๋ยวจะมาคอยอัพเดทเรื่อยๆครับผม
ขอบคุณครับ
อิ๊กกี้
-
ถึงจะเป็น นางร้าย แต่ก็รักนะ :z1: :z1: ขอบคุณครับ
-
ขอจองด้วย1ชุดคร้าบบบบบบ :mew1: :mew1:
-
ขอจอง 1 ชุดครับ
-
อ่านเรื่องนี้สนุกมากกค่ะไรท์ ขอบคุณน้าาาาาา :mew1:
:sad4: นายพลน่ากลัวมากกกกก ถ้าอยู่ในสถานการณ์เหมือนป้า มีหวังเจ้ช๊อคตายไปก่อนแน่ๆ
-
ขอบคุณนะคะ นิยายสนุกมีหลายอารมณ์มากชอบนางร้าย :pig4:
-
ไม่ทราบว่าเรื่องนี้จะมีรีปริ้นท์อีกครั้งไหมคะ จริงๆอยากได้ทุกเรื่องของนักเขียนเลย :hao5:
-
ไม่ทราบว่าเรื่องนี้จะมีรีปริ้นท์อีกครั้งไหมคะ จริงๆอยากได้ทุกเรื่องของนักเขียนเลย :hao5:
กำลังจะรีครับ ติดตามข่าวสารได้ในเพจนะครับ
ขอบคุณครับ
-
:pig4: :pig4:
-
อยากได้รีปริ้นครับ
-
:pig4:
-
อ่านมา3วัน จบสักทีเรื่องนี้ทำลุ้นมาก แก้แค้นไปแก้แค้นมากลัวเขามาแก้แค้นคืนอยู่5555 อยากอ่านตอนของต้อมอยู่นะ ชอบน้องมันน่ารักดี ใครไม่เอาต้อมฉันเอา5555 อินมากหนุกเวอร์ชอบสุดๆบรรยายไม่ออกแล้ว55555 :pig4: o18
-
เป็นเรื่องที่ดี ๆ อีกเรื่องครับ มีความเป็นเหตุเป็นผลของตัวละคร การแต่งไหลลื่น อ่านไม่มีสะดุด อารมณ์ตัวละครชัดเจน ไม่วกวนให้ปวดหัว อ่านครั้งแรกรู้เลยว่า นายเอก ไม่ได้ร้ายฝังรากถึงจิตใจ แค่ร้ายตามสถานการณ์
ชอบครับ
-
สนุกมากเรื่องนี้ ดำเนินเรื่องได้ดีมาก และเรื่องราวก็น่าสนใจ แต่นายเอกนี่ดูเกินลิมิตของความเป็นเกย์ไปเยอะนะ เกย์อะไรจะสาวแตกเบอร์นั้น และก็แอบสงสารต้อมเบา ๆ เอาตรง ๆ เราเชียร์ต้อมอยากให้นายกินเด็กนายจะได้เป็นอมตะ ฮ่า ๆๆๆ
:hao7: :hao7: :hao7:
-
แปะสารบัญไว้กลับมาย้อนอ่านคร่า ^^
องค์แรก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1245087#msg1245087)
องก์ที่ ๒ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1246143#msg1246143)
องก์ ๓ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1247300#msg1247300)
องก์ ๔ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1248504#msg1248504)
องก์ ๕ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1249953#msg1249953)
องก์ ๖ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1250943#msg1250943)
องก์ ๗ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1252084#msg1252084)
องก์ ๘ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1253964#msg1253964)
องก์ ๙ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1255239#msg1255239)
องก์ ๑๐ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1255241#msg1255241)
องก์ ๑๑ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1257380#msg1257380)
องก์ ๑๒ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1258685#msg1258685)
องก์ ๑๓ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1260346#msg1260346)
องก์ ๑๔ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1261416#msg1261416)
องก์ ๑๕ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1262527#msg1262527)
องก์ ๑๖ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1264351#msg1264351)
องก์ ๑๗ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1265665#msg1265665)
องก์ ๑๘ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1266577#msg1266577)
องก์ ๑๙ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1267717#msg1267717)
องก์ ๒๐ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1269059#msg1269059)
องก์ ๒๑ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1270785#msg1270785)
องก์ ๒๒ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1272548#msg1272548)
องก์ ๒๓ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1274133#msg1274133)
องก์ ๒๔ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1275402#msg1275402)
องก์ ๒๕ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1276746#msg1276746)
องก์ ๒๖ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1277841#msg1277841)
องก์ ๒๗ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1280042#msg1280042)
องก์ ๒๘ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1281385#msg1281385)
องก์ ๒๙ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1285213#msg1285213)
องก์ ๓๐ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1286644#msg1286644)
องก์ ๓๑ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1287869#msg1287869)
องก์ ๓๒ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1290117#msg1290117)
องก์ ๓๓ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1292583#msg1292583)
องก์ ๓๔ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1294135#msg1294135)
องก์ ๓๕ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1296388#msg1296388)
องก์ ๓๖ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1299059#msg1299059)
องก์ ๓๗ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1301458#msg1301458)
องก์ ๓๘ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1304670#msg1304670)
องก์ ๓๙ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1307066#msg1307066)
องก์ ๔๐ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1308996#msg1308996)
องก์ ๔๑ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1311888#msg1311888)
องก์ ๔๒ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1313862#msg1313862)
องก์ ๔๓ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1316535#msg1316535)
องก์ ๔๔ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1320802#msg1320802)
องก์ ๔๕ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1324115#msg1324115)
องก์ ๔๖ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1326931#msg1326931)
องก์ ๔๗ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1328576#msg1328576)
องก์ ๔๘ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1332550#msg1332550)
องก์ ๔๙ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1335601#msg1335601)
องก์ ๕๐ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1337982#msg1337982)
องก์ ๕๑ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1339534#msg1339534)
องก์ ๕๒ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1341140#msg1341140)
องก์ ๕๓ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1343152#msg1343152)
องก์ ๕๔ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1345087#msg1345087)
องก์ ๕๕ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1346791#msg1346791)
องก์ ๕๖ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1348656#msg1348656)
องก์สุดท้าย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20423.msg1350577#msg1350577)
:impress3:
-
อ่านเรื่องนี้แล้วคันมากกกกก ชอบนายแอนด์เฟรนมากกกก แซ่บทุกนาง คุณหลวงผัวประเสริฐ o13
-
แซ่บมากเรื่องนี้ :กอด1:
-
เป็นนางร้ายที่ดูจะโก๊ะๆหน่อยนะนาย :m20:
-
รอรีฯอยู่นะจ๊ะ
-
ชอบคุณนายจริงๆๆเลย นางเริ่ดมากกกกก
-
ดราม่ากันยาวเหยียดจริงๆ เอาจริงๆคนที่เจ็บที่สุดก็คือคนที่ลงมือทำร้ายคนอื่นเพราะต้องอยู่กับมันตลอดเวลา
-
สนุกมาก ครบทุกรสจริงๆ
ชอบนาย ชอบหลวง ชอบต้อม
คือดีไปหมดเลย
-
จริงๆอยากให้มีต่ออีกนิดๆ แต่ก็ถือว่าเคลียร์ละเนอะ ตัวละครหลักๆนี่แรงทุกตัวเลยยกเว้นหลวงกะต้อม5555 สนุกดีค่ะ เป็นการโต้ตอบกันที่สูสีมาก นายก็มีพลาดมีแก้เกมส์ไม่ทันบ้างแต่ก็จบสวยซึ่งในชีวิตจริงคงไม่ง่ายขนาดนี้เนอะ เพราะตัวจี้ดๆอย่างอิเรย์ หนิง เอส มันแสบมาก โดยเฉพาะเรย์ คือเรย์ทำก่อนและนายทำกลับมันก็เสมอกันละนะ หลังจากนั้นนายหยุดแต่เรย์ไม่หยุด เพลีย5555
สรุปชอบค่ะ ขอบคุณนะคะ เขียนสนุก>~
-
งะ ทำไมนายเอกดูสาวจัง
-
กรี๊ดด เป็นอะไรที่มันส์มากแม่คู๊ณณณเอ้ย!! อ่าน3วัน คุณนายนายเอกเราเป็นอะไรที่ร้ายกาจมาก มันต้องอย่างนี้สิกับการแก้แค้นเอาคืน มันต้องสาสม ดีมาดีกลับ ร้ายมาร้ายตอบเป็นเท่าตัว ร้ายแบบมีเหตุผลมีจิตสำนึก ไม่ตั้งใจจะร้าย แต่มันสมควรร้ายจริงๆ แต่ละคนที่มาร้ายใส่นางก่อนนี่แบบเหลือเกินจริง 555 ผัวหลวงนี่สมชื่อจริง ดีงามพระรามแปด เถียงกันไปมาได้กันเลย :oo1: ชอบเพื่อนสาวนายมาก แต่ละคนก็ตลกกก พูดกันตรงๆไม่อ้อมค้อมตามสไตล์ความสาว อ่านไปขำไป 5555 สนุกมากอ่ะ สนุกจริง ดีใจที่ได้อ่าน ที่ยังมีให้อ่าน :pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4:
-
สนุกมาก ขอบคุณมากๆคร๊า
-
กลับมาอ่านอีกรอบยังสนุกเหมือนเดิมครับ อ่านตอนเรียนมหาลัยก็สนุกอีกแบบ พอกลับมาอ่านตอนนี้วัยทำงานรู้สึกถึงมิตรภาพความสุขจริงๆครับ ชอบมากประทับใจครับ